Livre, Chap.
[2, 1271]	τῶν Ἑλλήνων ἱδρυμένων περὶ τὴν	θάλατταν	πάντων· ἀπέχει γὰρ τῇ μὲν
[2, 1271]	καλῶς· πάσῃ γὰρ ἐπίκειται τῇ	θαλάττῃ,	σχεδὸν τῶν Ἑλλήνων ἱδρυμένων περὶ
[2, 1271]	Ῥόδου. Διὸ καὶ τὴν τῆς	θαλάττης	ἀρχὴν κατέσχεν ὁ Μίνως, καὶ
[2, 1274]	τέχνην μαντικήν· τούτου δὲ γενέσθαι	Θάλητα	ἑταῖρον, Θάλητος δ' ἀκροατὴν Λυκοῦργον
[2, 1274]	τούτου δὲ γενέσθαι Θάλητα ἑταῖρον,	Θάλητος	δ' ἀκροατὴν Λυκοῦργον καὶ Ζάλευκον,
[2, 1267]	εἶναι τὸν ἀριθμόν, ὕβριν βλάβην	θάνατον.	Ἐνομοθέτει δὲ καὶ δικαστήριον ἓν
[2, 1274]	μέμφονταί τινες αὐτῷ· λῦσαι γὰρ	θάτερα,	κύριον ποιήσαντα τὸ δικαστήριον πάντων,
[2, 1273]	ἕκαστον ἀποτελεῖται τῶν αὐτῶν καὶ	θᾶττον.	Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπὶ τῶν
[2, 1263]	ἀποδέχεται, νομίζων ἔσεσθαι φιλίαν τινὰ	θαυμαστὴν	πᾶσι πρὸς ἅπαντας, ἄλλως τε
[2, 1266]	τὸ παράπαν οὐκ ἄν τις	θείη	πολιτείας ἢ χειρίστας πασῶν. Βέλτιον
[2, 1270]	καταλίπῃ κληρονόμον, οὗτος ᾧ ἂν	θέλῃ	δίδωσιν. Τοιγαροῦν δυναμένης τῆς χώρας
[2, 1266]	ἐπικίνδυνον. Εἰ γάρ τινες συστῆναι	θέλουσι	καὶ μέτριοι τὸ πλῆθος, αἰεὶ
[2, 1264]	ταῖς ψυχαῖς ὁ παρὰ τοῦ	θεοῦ	χρυσός, ἀλλ' ἀεὶ τοῖς αὐτοῖς.
[2, 1267]	τὰ νομιζόμενα ποιήσουσι πρὸς τοὺς	θεούς,	ἱεράν, ἀφ' ὧν δ' οἱ
[2, 1272]	μέρος τὸ μὲν πρὸς τοὺς	θεοὺς	καὶ τὰς κοινὰς λειτουργίας, τὸ
[2, 1261]	ταῖς οἰκετικαῖς διακονίαις οἱ πολλοὶ	θεράποντες	ἐνίοτε χεῖρον ὑπηρετοῦσι τῶν ἐλαττόνων.
[2, 1265]	καὶ περὶ τούτους γυναικῶν καὶ	θεραπόντων	ἕτερος ὄχλος πολλαπλάσιος. Δεῖ μὲν
[2, 1263]	προσκρούοντες ἀλλήλοις. Ἔτι δὲ τῶν	θεραπόντων	τούτοις μάλιστα προσκρούομεν οἷς πλεῖστα
[2, 1267]	μόνον ἀλλὰ καὶ περὶ τοὺς	θερινοὺς	χρόνους, λόγιος δὲ καὶ περὶ
[2, 1273]	ἀμίσθους καὶ μὴ κληρωτὰς ἀριστοκρατικὸν	θετέον,	καὶ εἴ τι τοιοῦτον ἕτερον,
[2, 1268]	δυνάμεις, ὥστ' ἐπεὶ μίαν τούτων	θετέον	καὶ τὴν πολιτικήν, δῆλον ὅτι
[2, 1274]	παιδοποιίας, οὓς καλοῦσιν ἐκεῖνοι νόμους	θετικούς·	καὶ τοῦτ' ἐστὶν ἰδίως ὑπ'
[2, 1269]	καὶ Ἀρκάδες· ἐπεὶ καὶ τοῖς	Θετταλοῖς	κατ' ἀρχὰς ἀφίσταντο διὰ τὸ
[2, 1269]	Θετταλῶν πενεστεία πολλάκις ἐπέθετο τοῖς	Θετταλοῖς,	ὁμοίως δὲ καὶ τοῖς Λάκωσιν
[2, 1269]	ῥᾴδιον λαβεῖν. Ἥ τε γὰρ	Θετταλῶν	πενεστεία πολλάκις ἐπέθετο τοῖς Θετταλοῖς,
[2, 1260]	~Ἐπεὶ δὲ προαιρούμεθα	θεωρῆσαι	περὶ τῆς κοινωνίας τῆς πολιτικῆς,
[2, 1267]	σχεδὸν ἐκ τούτων ἄν τις	θεωρήσειεν,	εἴ τι τυγχάνει καλῶς εἰρηκὼς
[2, 1263]	χωρὶς τὰς οὐσίας ἔχοντας· ἀλλὰ	θεωροῦμεν	ὀλίγους τοὺς ἐκ τῶν κοινωνιῶν
[2, 1274]	καὶ Φιλόλαος ὁ Κορίνθιος νομοθέτης	Θηβαίοις.	Ἦν δ' ὁ Φιλόλαος τὸ
[2, 1274]	τὴν τοιαύτην αἰτίαν παρὰ τοῖς	Θηβαίοις,	νομοθέτης δ' αὐτοῖς ἐγένετο Φιλόλαος
[2, 1269]	Ἐδήλωσαν δ' ἐπὶ τῆς τῶν	Θηβαίων	ἐμβολῆς· χρήσιμοι μὲν γὰρ οὐδὲν
[2, 1274]	τῆς μητρὸς Ἀλκυόνης, ἀπῆλθεν εἰς	Θήβας·	κἀκεῖ τὸν βίον ἐτελεύτησαν ἀμφότεροι.
[2, 1264]	δὲ καὶ τὸ ἐκ τῶν	θηρίων	ποιεῖσθαι τὴν παραβολήν, ὅτι δεῖ
[2, 1268]	μὴν εἴ τις τοὺς αὐτοὺς	θήσει	τούς τε τὴν ἰδίαν καὶ
[2, 1274]	ἱππάδος· τὸ δὲ τέταρτον τὸ	θητικόν,	οἷς οὐδεμιᾶς ἀρχῆς μετῆν. Νομοθέται
[2, 1269]	ἦσαν, ὥσπερ ἐν ἑτέραις πόλεσιν,	θόρυβον	δὲ παρεῖχον πλείω τῶν πολεμίων.
[2, 1274]	Ῥηγῖνος νομοθέτης Χαλκιδεῦσι τοῖς ἐπὶ	Θρᾴκης,	οὗ τὰ περί τε τὰ
[2, 1269]	συμβαίνει. Χρησίμου δ' οὔσης τῆς	θρασύτητος	πρὸς οὐδὲν τῶν ἐγκυκλίων, ἀλλ'
[2, 1265]	πλῆθος, ἐξ ἧς ἀργοὶ πεντακισχίλιοι	θρέψονται,	καὶ περὶ τούτους γυναικῶν καὶ
[2, 1264]	ἦ που δῆθεν παρά γε	θυμοειδέσι	καὶ πολεμικοῖς ἀνδράσιν. Ὅτι δ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/08/2007