Livre, Chap. |
[4, 8] |
τροφῆς
δεκτικὸν
ἀνώνυμα
τἆλλα.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
|
Η' |
Τὰ
δὲ
μαλακόστρακα
πάντα
καὶ |
[4, 5] |
τοίνυν
τρία
ἢ
πέντε
εἶναι
|
ἢ |
ἄλλον
τιν´
ἀριθμὸν
περιττόν.
Εἰ |
[4, 12] |
τῶν
τοιούτων
καὶ
τῶν
στεγανοπόδων
|
ἢ |
ἁπλῶς
ἢ
κατὰ
τὸ
μόριον |
[4, 10] |
τῶν
δακτύλων.
Ἐσχίσθαι
δὲ
βέλτιον
|
ἢ |
ἄσχιστον
εἶναι
τὸ
ἔσχατον·
ἅπαν |
[4, 12] |
ὄρνισιν
ἀντὶ
τῶν
προσθίων
σκελῶν
|
ἢ |
βραχιόνων
πτερύγιον
κοινόν
ἐστιν
(κατὰ |
[4, 13] |
ταῖς
νάρκαις·
διαφέρει
γὰρ
οὐδέν,
|
ἢ |
βραχὺ
μὲν
σαρκωδέστερον
δὲ,
ἢ |
[4, 13] |
καὶ
κινήσεως
τῶν
ζῴων
εἴρηται.
|
Ἢ |
γὰρ
κακῶς
ἂν
ἐκινοῦντο,
τέτταρσι |
[4, 10] |
πλάτος
οὐχ
οἷον
τε
ἀλλ´
|
ἢ |
δύο
μόνους
ἔχειν
διὰ
τὸ |
[4, 12] |
ἐν
τῇ
ταχυτῆτι
τῆς
πτήσεως
|
ἢ |
ἐκτοπιστικά.
Ἔνια
δ´
οὐ
πτητικὰ |
[4, 2] |
ἴσχει
χολὴν
ἐπὶ
τοῦ
ἥπατος,
|
ἢ |
ἔν
τισι
φλεβίοις,
ἢ
τὰ |
[4, 12] |
πλῆκτρα
ἰσχυρὰ
ἐν
τοῖς
σκέλεσιν
|
ἢ |
ἐπὶ
τῶν
ποδῶν
ὀνύχων
μέγεθος |
[4, 12] |
καὶ
τῶν
στεγανοπόδων
ἢ
ἁπλῶς
|
ἢ |
κατὰ
τὸ
μόριον
ταὐτὸ
θηρεύοντα |
[4, 11] |
δὲ
πληγὴ
ἰσχυροτέρα
ἀεὶ
ἄνωθεν
|
ἢ |
κάτωθεν.
Ἐπεὶ
οὖν
ἀμφοτέρων
μὲν |
[4, 10] |
δὲ
μὴ
πολυσχιδῆ
ἀλλ´
ὀλιγοτόκα
|
ἢ |
κερατοφόρα
καὶ
ἐν
τοῖς
μηροῖς |
[4, 11] |
ἐποίησεν.
Πρὸς
δὲ
τὸ
κατασχεῖν
|
ἢ |
λαβεῖν,
ὁποτέρωθεν
ἂν
ᾖ
ἡ |
[4, 13] |
ἢ
βραχὺ
μὲν
σαρκωδέστερον
δὲ,
|
ἢ |
μακρὸν
μὲν
ἀσαρκότερον
δ´
εἶναι. |
[4, 8] |
χρῆσθαι
δυναμένοις
ἕκαστον
ἢ
μόνως
|
ἢ |
μᾶλλον,
οἷον
χαυλιόδοντας
καὶ
ὀδόντας |
[4, 12] |
μὲν
ῥυὲν
ῥύγχους
ἐποίησε
σκληρότητα
|
ἢ |
μέγεθος,
ἂν
δὲ
κάτω
ῥυῇ, |
[4, 6] |
ἐπὶ
ταύτῃ
ἔχειν
τὸ
κέντρον,
|
ἢ |
μηθὲν
χρήσιμον
εἶναι
πρὸς
τὴν |
[4, 10] |
οἱ
πῶλοι
τῶν
ἵππων
οὐδὲν
|
ἢ |
μικρὸν
ἐλάττους
εἰσί,
καὶ
νέοι |
[4, 8] |
ἀεὶ
τοῖς
χρῆσθαι
δυναμένοις
ἕκαστον
|
ἢ |
μόνως
ἢ
μᾶλλον,
οἷον
χαυλιόδοντας |
[4, 2] |
εἰς
τοῦτ´
ἀποκρινομένη,
ταῦτα
μὲν
|
ἢ |
πάμπαν
οὐκ
ἴσχει
χολὴν
ἐπὶ |
[4, 5] |
οὔσης
ἢ
πόρρω
ἂν
ἦσαν,
|
ἢ |
πᾶν
ἂν
κατεῖχε
τὸ
κύτος, |
[4, 5] |
τοιοῦτον
μόριον.
Ἀνάγκη
τοίνυν
τρία
|
ἢ |
πέντε
εἶναι
ἢ
ἄλλον
τιν´ |
[4, 8] |
αὐτοῖς
χρήσιμοι
ὦσιν,
ὥσπερ
πτερύγια
|
ἢ |
πλάτας
ἔχοντες
τοὺς
πόδας.
Αἱ |
[4, 10] |
κλείεται
τὰ
μίαν
ἔχοντα
γωνίαν
|
ἢ |
πλείους,
ὁ
δ´
ἀστράγαλος
γόμφος |
[4, 2] |
τιν´
οὖσαν,
τοῦ
ζῆν
ἐλάττω
|
ἢ |
πλείω
χρόνον.
(Καὶ
τὸ
τούτου |
[4, 12] |
βίος
ἐπίγειος
καὶ
ἔστι
καρποφάγα
|
ἢ |
πλωτὰ
καὶ
περὶ
ὕδωρ
βιοτεύουσιν. |
[4, 10] |
τούτους
δύο,
τὰ
δὲ
πολυτόκα
|
ἢ |
πολυσχιδῆ
τὰ
μὲν
περὶ
τὴν |
[4, 8] |
πόδας
ὅτι
μὴ
νευστικώτερά
ἐστιν
|
ἢ |
πορευτικώτερα.
Τὰ
δ´
ἐν
τοῖς |
[4, 5] |
αὔξησις.
Μιᾶς
μὲν
γὰρ
οὔσης
|
ἢ |
πόρρω
ἂν
ἦσαν,
ἢ
πᾶν |
[4, 11] |
διῄρηται,
καὶ
λαμβάνουσι
μὲν
χερσὶν
|
ἢ |
ποσί,
διαιροῦσι
δὲ
τῷ
στόματι |
[4, 10] |
ἰσχὺν
χρήσιμον
αὐτὸν
ἔχωσι
μᾶλλον
|
ἢ |
πρὸς
τὰς
ἄλλας
βοηθείας.
Ἐχόμενα |
[4, 2] |
σῶμα
γινομένη
περίττωμά
τι
εἶναι
|
ἢ |
σύντηξις,
οὕτω
καὶ
ἡ
ἐπὶ |
[4, 2] |
ἥπατος,
ἢ
ἔν
τισι
φλεβίοις,
|
ἢ |
τὰ
μὲν
τὰ
δ´
οὔ. |
[4, 9] |
οὐκ
ἔστιν
ᾧ
προσάξονται,
ἀλλ´
|
ἢ |
τὰ
μὲν
τοῖς
ποσὶ
τὰ |
[4, 12] |
δ´
ἔναιμα
οὐ
κινεῖται
πλείοσιν
|
ἢ |
τέτταρσι
σημείοις.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[4, 11] |
χρησιμώτερον
τὴν
ἄνωθεν
κινεῖν
σιαγόνα
|
ἢ |
τὴν
κάτωθεν
αὐτοῖς.
Διὰ
τὸ |
[4, 5] |
τὴν
ἀπόκρισιν
ἢ
τὴν
σπερματικὴν
|
ἢ |
τὴν
περιττωματικήν,
ὅσα
δὲ
καὶ |
[4, 5] |
δι´
οὗ
ποιεῖται
τὴν
ἀπόκρισιν
|
ἢ |
τὴν
σπερματικὴν
ἢ
τὴν
περιττωματικήν, |
[4, 12] |
σῶμα
προπετὲς
ἐπὶ
τὸ
πρόσθεν
|
ἢ |
τὸ
τῶν
ἄλλων.
Ὄρχεις
δ´ |
[4, 2] |
ὅπου
ἄν
τις
ἴδῃ
φλέγμα
|
ἢ |
τὸ
ὑπόστημα
τῆς
κοιλίας,
περίττωμα |
[4, 9] |
ἔχουσι
τὸν
τρόπον,
καὶ
ὑπεναντίως
|
ἢ |
τοῖς
ἄλλοις.
Ἔχουσι
δ´
ἀνομοίως |
[4, 12] |
εἶχε
καθάπερ
ἐν
τοῖς
ἀνθρώποις
|
ἢ |
τοῖς
τετράποσιν,
ἀπὸ
τῆς
ἕδρας |
[4, 10] |
ὄντι
αὐλητῇ
δοῦναι
μᾶλλον
αὐλοὺς
|
ἢ |
τῷ
αὐλοὺς
ἔχοντι
προσθεῖναι
αὐλητικήν· |
[4, 12] |
γενέσει
ἅπαντα
ἔχει
ὅσαπερ
ζῳοτοκεῖται
|
ἢ |
ᾠοτοκεῖται,
τῶν
δ´
ὀρνίθων
αὐξηθέντων |
[4, 11] |
κατασχεῖν
ἢ
λαβεῖν,
ὁποτέρωθεν
ἂν
|
ᾖ |
ἡ
πληγὴ
ἰσχυροτέρα,
ταύτῃ
χρησιμωτέρα |
[4, 9] |
ἀποσαλεύουσιν
ὥσπερ
πλοῖον
ὅταν
χειμὼν
|
ᾖ, |
καὶ
τὰ
ἄποθεν
(θηρεύουσι
καὶ |
[4, 9] |
ἀπὸ
τῶν
πετρῶν,
ὅταν
κλύδων
|
ᾖ |
καὶ
χειμών,
καὶ
πρὸς
τὸ |
[4, 11] |
ἢ
λαβεῖν,
ὁποτέρωθεν
ἂν
ᾖ
|
ἡ |
πληγὴ
ἰσχυροτέρα,
ταύτῃ
χρησιμωτέρα
κινουμένη |
[4, 10] |
δ´
ἐν
φυλακῇ
καὶ
σκέπῃ
|
ᾖ |
τὸ
λειτουργοῦν
μόριον
τὴν
ἔξοδον |
[4, 5] |
εἰσόδου
καὶ
τὸ
δυσχερὲς
ἄποθεν
|
ᾖ |
τοῦ
βελτίονος
καὶ
τῆς
ἀρχῆς. |
[4, 10] |
ἂν
μὴ
μέγεθος
αὐτοῖς
ἔχον
|
ᾖ |
τοῦτο
τὸ
μόριον,
ἀλλὰ
σημείου |
[4, 10] |
κῶλα·
χρῶνται
γὰρ
ποσίν,
ἵν´
|
ᾖ |
χρήσιμα
πρὸς
τὴν
πορείαν,
ἐπεὶ |
[4, 13] |
ἔχουσιν
(εἴρηται
δὲ
περὶ
τούτων
|
ἡ |
αἰτία
πρότερον)
ἀλλ´
ὅλον
ἀπὸ |
[4, 2] |
ὅλον
τὸ
ἔντερον
παρυφασμένην,
οἷον
|
ἡ |
ἀμία·
καὶ
τῶν
ὄφεων
οἱ |
[4, 10] |
τοιαῦτα.
Αἴτιον
δ´
ὅτι
τούτοις
|
ἡ |
αὔξησις
ἐπὶ
τὸ
ἄνω
τοῦ |
[4, 5] |
ὅμοιον
ἔχειν
ἀναγκαῖον·
ἐντεῦθεν
γὰρ
|
ἡ |
αὔξησις.
Μιᾶς
μὲν
γὰρ
οὔσης |
[4, 12] |
δ´
ἄσαρκα
τὰ
σκέλη
εἶναι
|
ἡ |
αὐτὴ
αἰτία
καὶ
ἐπὶ
τῶν |
[4, 11] |
ἐν
δὲ
τῷ
ᾠῷ
ἐγγίνεται
|
ἡ |
γαλακτώδης
ὑπάρχουσα
ἐν
τοῖς
ζῳοτόκοις |
[4, 13] |
μὴ
πεζεύειν
οὐκ
ἔχει
πόδας·
|
ἡ |
γὰρ
τῶν
ποδῶν
πρόσθεσις
πρὸς |
[4, 5] |
γὰρ
πάμπαν
ἔχουσι
φυτοῦ
δύναμιν.
|
Ἡ |
γὰρ
φύσις
μεταβαίνει
συνεχῶς
ἀπὸ |
[4, 10] |
καὶ
ὅπου
ἂν
βούληται
ἔχειν.
|
Ἡ |
γὰρ
χεὶρ
καὶ
ὄνυξ
καὶ |
[4, 5] |
γάρ
ἐστιν
ὁ
αὐτός)
καὶ
|
ἡ |
γλυκύτης
τῆς
ὑγρότητος,
ὡς
οὖσα |
[4, 12] |
δ´
ἐντόμων
ἐνίοις
ἀντὶ
στόματος
|
ἡ |
γλῶττα,
τούτοις
δ´
ἀντὶ
ὀδόντων |
[4, 10] |
ζῳοτόκοις
πᾶσιν.
Αἴτιον
δ´
ὅτι
|
ἡ |
γονὴ
ὑγρόν
ἐστί
τι
καὶ |
[4, 10] |
τὴν
φύσιν
τὰ
καταμήνια
καὶ
|
ἡ |
γονή,
ὥστε
τῶν
αὐτῶν
καὶ |
[4, 12] |
οἱ
ὄρνιθες,
ἐντὸς
δ´
ἔχουσιν·
|
ἡ |
δ´
αἰτία
ἐν
τοῖς
περὶ |
[4, 11] |
ἐστὶν
ἄπουν,
τὸ
τῶν
ὄφεων·
|
ἡ |
δ´
αἰτία
τῆς
ἀποδίας
αὐτῶν |
[4, 13] |
σημεῖα
εἶχον,
ἄναιμα
ἂν
ἦν.
|
Ἡ |
δ´
αὐτὴ
αἰτία
καὶ
ἐπὶ |
[4, 11] |
εἰς
τὸ
δακεῖν
καὶ
διελεῖν,
|
ἡ |
δ´
εἰς
τὸ
πλάγιον
ἐπὶ |
[4, 12] |
ἡ
τῶν
δακτύλων
ἔχει
θέσις,
|
ἡ |
δ´
ἴυγξ
δύο
μόνον
ἔχει |
[4, 13] |
γὰρ
πτεροῦ
γίνεται
τὸ
οὐροπύγιον.
|
Ἡ |
δὲ
κέρκος
καὶ
ἐμπόδιος
ἂν |
[4, 13] |
οἱ
μὲν
λεπιδωτὸν
ἔχουσιν
αὐτῶν
|
(ἡ |
δὲ
λεπὶς
διὰ
λαμπρότητα
καὶ |
[4, 13] |
πτερυγίων
τῷ
ἐσχάτῳ
πλάτει
νέουσιν.
|
Ἡ |
δὲ
νάρκη
καὶ
ὁ
βάτραχος |
[4, 13] |
τῶν
ἐν
τῷ
πρανεῖ
ἔχει.
|
Ἡ |
δὲ
νάρκη
πρὸς
τῇ
οὐρᾷ |
[4, 11] |
ἰσχυροτέρα,
ταύτῃ
χρησιμωτέρα
κινουμένη
ἐστίν·
|
ἡ |
δὲ
πληγὴ
ἰσχυροτέρα
ἀεὶ
ἄνωθεν |
[4, 5] |
θολὸν
ἐπὶ
τῇ
μύτιδι
μᾶλλον,
|
ἡ |
δὲ
σηπία
πρὸς
τῇ
κοιλίᾳ |
[4, 5] |
τοῦ
θολοῦ
πρόεσις,
διὰ
δειλίαν.
|
Ἡ |
δὲ
τευθὶς
πελάγιόν
ἐστι
τούτων |
[4, 10] |
μὲν
γὰρ
χεῖρες
ὄργανόν
εἰσιν,
|
ἡ |
δὲ
φύσις
ἀεὶ
διανέμει,
καθάπερ |
[4, 5] |
ὥσπερ
ἐκ
κύστεως
τοῖς
ἐπουροῦσιν,
|
ἡ |
δὲ
φύσις
ἅμα
τῷ
τοιούτῳ |
[4, 8] |
πέφυκε
τὰ
ζῷα
δρᾶν
μᾶλλον,
|
ἡ |
δὲ
φύσις
ἀποδίδωσιν
ἀεὶ
τοῖς |
[4, 10] |
μεῖζον.
Εἰ
οὖν
οὕτως
βέλτιον,
|
ἡ |
δὲ
φύσις
ἐκ
τῶν
ἐνδεχομένων |
[4, 10] |
πλείστοις
ἂν
ὀργάνοις
ἐχρήσατο
καλῶς,
|
ἡ |
δὲ
χεὶρ
ἔοικεν
εἶναι
οὐχ |
[4, 12] |
δ´
αὐτῆς
ὕλης
ἐστὶ
πάντα,
|
ἡ |
εἰς
τὸ
οὐροπύγιον
αὐτοῖς
τροφὴ |
[4, 11] |
μὲν
οὖν
ἔχουσι
γομφίους
χρήσιμος
|
ἡ |
εἰς
τὸ
πλάγιον
κίνησις,
τοῖς |
[4, 2] |
ἡ
τοῦ
αἵματος
φύσις
γλυκεῖα
|
ἡ |
εἰς
τοῦτ´
ἀποκρινομένη,
ταῦτα
μὲν |
[4, 5] |
Ἱκανὴ
γὰρ
τροφὴ
τῷ
σώματι
|
ἡ |
ἐκ
τοῦ
σώματος
ὑπομένουσα
ὑγρότης, |
[4, 8] |
πλείους
ἔχειν
πόδας·
ἐνταῦθα
γὰρ
|
ἡ |
ἐκεῖθεν
ἀνήλωται
αὔξησις.
Πλείους
δ´ |
[4, 13] |
πλατέων
ἔνια
ἀκανθώδη
καὶ
μακράν.
|
Ἡ |
ἐκεῖθεν
γὰρ
αὔξησις
γίνεται
εἰς |
[4, 2] |
οὐχ
ἕνεκά
τινος,
ὥσπερ
καὶ
|
ἡ |
ἐν
τῇ
κοιλίᾳ
καὶ
ἐν |
[4, 5] |
ἐν
δὲ
τοῖς
ἐπὶ
θάτερα
|
ἡ |
ἔξοδος
τοῦ
περιττώματος
τοῖς
διθύροις. |
[4, 2] |
εἶναι
ἢ
σύντηξις,
οὕτω
καὶ
|
ἡ |
ἐπὶ
τῷ
ἥπατι
χολὴ
περίττωμα |
[4, 5] |
εἰσὶν
ὑποδοχαί,
ἧττον
δὲ
προλοβώδης
|
ἡ |
ἑτέρα,
καὶ
τοῖς
σχήμασιν
ἐκείνων |
[4, 11] |
ὑπάρχει
αἴσθησις,
ἐκείνοις
δ´
ὡσπερανεὶ
|
ἡ |
ἑτέρα.
Τῶν
δὲ
τετραπόδων
καὶ |
[4, 11] |
δὲ
ἐδεστῶν
ἐν
τῇ
καθόδῳ
|
ἡ |
ἡδονή·
καταπινομένων
γὰρ
αἰσθάνονται
τῶν |
[4, 8] |
ἕκαστον
δὲ
τῶν
μορίων,
τίς
|
ἡ |
θέσις
αὐτῶν
καὶ
τίνες
διαφοραὶ |
[4, 5] |
ἐδώδιμοι
πάντων,
καὶ
τὸ
περίττωμα,
|
ἡ |
καλουμένη
μήκων,
ἐνίων
μὲν
ἐδώδιμος, |
[4, 2] |
πρόξ.
Οὐκ
ἔχει
δὲ
οὐδὲ
|
ἡ |
κάμηλος
ἀποκεκριμένην,
ἀλλὰ
φλεβία
χολώδη |
[4, 11] |
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
ζῴοις
καὶ
|
ἡ |
κατὰ
τὴν
γεῦσιν
ὑπάρχει
αἴσθησις, |
[4, 2] |
ἔοικεν
ἡ
χολή,
καθάπερ
καὶ
|
ἡ |
κατὰ
τὸ
ἄλλο
σῶμα
γινομένη |
[4, 9] |
ζῴοις·
καὶ
περὶ
τοῦτό
ἐστιν
|
ἡ |
κεφαλὴ
καὶ
ὁ
θώραξ
καλούμενος. |
[4, 5] |
κύκλῳ
ἀνόμοιον.
Ἐν
μέσῳ
γὰρ
|
ἡ |
κεφαλὴ
πᾶσιν
αὐτοῖς·
τὸ
δ´ |
[4, 5] |
ἐχόμενον
στόμαχον·
τούτου
δ´
ἔχεται
|
ἡ |
κοιλία,
ἐν
ᾗ
ἡ
καλουμένη |
[4, 4] |
τὴν
τροφήν)
τοῖς
δὲ
ζῴοις
|
ἡ |
κοιλία
καὶ
ἡ
τῶν
ἐντέρων |
[4, 5] |
φοβητικῶν,
ὥσπερ
ἐνίοις
ὅταν
δείσωσιν
|
ἡ |
κοιλία
ταράττεται,
τοῖς
δ´
ἐκ |
[4, 5] |
τὴν
αὐτὴν
δ´
αἰτίαν
καὶ
|
ἡ |
κοιλία
τοιαύτη
ἔσχισται
καὶ
τὸ |
[4, 9] |
Αἴτιον
δὲ
τὸ
μῆκος
καὶ
|
ἡ |
λεπτότης
τῆς
φύσεως
αὐτῶν·
μονοκότυλον |
[4, 11] |
ἡδονὴν
πᾶσι
τούτοις
τῆς
τροφῆς.
|
Ἡ |
μὲν
γὰρ
γλῶττα
τῶν
χυμῶν |
[4, 10] |
τοῦτο
τὸ
μόριον.
Ἔστι
δ´
|
ἡ |
μὲν
κεφαλὴ
μάλιστα
τοῦ
ἐγκεφάλου |
[4, 3] |
πεζοῖς
καὶ
τοῖς
ἐνύδροις
ζῴοις.
|
Ἡ |
μὲν
οὖν
γένεσις
ἐξ
ἀνάγκης |
[4, 3] |
συστάσεως
στέαρ
γίνεσθαι
καὶ
πιμελήν.
|
Ἡ |
μὲν
οὖν
γένεσις
τοῦ
ἐπιπλόου |
[4, 10] |
τῆς
κινούσης
ἀρχῆς
καὶ
πεττούσης.
|
Ἡ |
μὲν
οὖν
κεφαλὴ
τούτων
χάριν |
[4, 11] |
κάτω
μόνον.
Αἴτιον
δ´
ὅτι
|
ἡ |
μὲν
τοιαύτη
κίνησις
χρήσιμος
εἰς |
[4, 11] |
Αἴτιον
δ´
ὅτι
ἐκείνοις
χρησιμωτέρα
|
ἡ |
ὀξυωπία
πτηνοῖς
οὖσι
πρὸς
τὸν |
[4, 10] |
ἀντὶ
πλειόνων
ὀνύχων
εἷς
ὄνυξ
|
ἡ |
ὁπλή
ἐστιν.
Καὶ
ἀστράγαλον
δὲ |
[4, 8] |
διὰ
τὸ
νευστικοῖς
εἶναι
χρήσιμος
|
ἡ |
οὐρά
(νέουσι
γὰρ
ἀπερειδόμενοι
οἷον |
[4, 5] |
οἷον
τοῖς
ἐναίμοις,
ὅταν
εὐθηνῶσιν,
|
ἡ |
πιότης.
Διὸ
καὶ
γίνεται
κατὰ |
[4, 12] |
ΙΒ'
(Ἐν
δὲ
τοῖς
ὄρνισιν
|
ἡ |
πρὸς
ἄλληλα
διαφορὰ
ἐν
τῇ |
[4, 5] |
τὸ
μόριον
ἴδιον,
μάλιστα
δ´
|
ἡ |
σηπία
καὶ
πλεῖστον.
Ὅταν
γὰρ |
[4, 5] |
μόνον.
Πλείω
μὲν
οὖν
ἔχει
|
ἡ |
σηπία
παρὰ
τοῦτο
τὸν
θολόν, |
[4, 12] |
γένεσιν.
Εἰς
γὰρ
τὸ
ἔντερον
|
ἡ |
σύμφυσις
γίνεται,
καὶ
οὐχ
ὥσπερ |
[4, 13] |
σελαχώδεσι
καὶ
αὐτῶν
τῶν
πόρων
|
ἡ |
συναγωγὴ
γίνεται
τῶν
βραγχίων,
καὶ |
[4, 8] |
ὅτι
ὀλίγῃ
κινήσει
χρῶνται,
ἀλλ´
|
ἡ |
σωτηρία
αὐτοῖς
τῷ
ὀστρειώδεις
εἶναι |
[4, 12] |
ἄλλα
γένη
ὀρνίθων
πτητικά,
ὅσοις
|
ἡ |
σωτηρία
ἐν
τῇ
ταχυτῆτι
τῆς |
[4, 9] |
τούτοις
δ´
ἀντεστραμμένως.
Κέκαμπται
γὰρ
|
ἡ |
τελευτὴ
πρὸς
τὴν
ἀρχήν,
(ὥσπερ |
[4, 10] |
διὰ
τὸ
ἔχειν
ἰσχία
ἀφῄρηται
|
ἡ |
τῆς
οὐρᾶς
ἀναγκαία
χρῆσις)
τὰ |
[4, 5] |
ἄβρωτοι
μᾶλλον.
Καὶ
παρασκευάζει
κινητικωτέρους
|
ἡ |
τῆς
φύσεως
θερμότης,
ὥστε
νέμεσθαι |
[4, 10] |
δ´
ὥσπερ
εἴρηται
πρότερον,
ὅτι
|
ἡ |
τῆς
ψυχῆς
ἀρχὴ
πολλῷ
δὴ |
[4, 2] |
ἥπατος
σύστασις
ὑγιεινή
ἐστι
καὶ
|
ἡ |
τοῦ
αἵματος
φύσις
γλυκεῖα
ἡ |
[4, 11] |
πόρον
μόνον.
Αἴτιον
δ´
ἀμφοτέροις
|
ἡ |
τοῦ
δέρματος
σκληρότης·
τὰ
μὲν |
[4, 2] |
ταῦτα
πολλά.
Ὅσοις
μὲν
οὖν
|
ἡ |
τοῦ
ἥπατος
σύστασις
ὑγιεινή
ἐστι |
[4, 5] |
ἣ
συμβαίνει
αὐτῷ,
ὥσπερ
καὶ
|
ἡ |
τοῦ
θολοῦ
πρόεσις,
διὰ
δειλίαν. |
[4, 11] |
καὶ
τοῦ
δακεῖν,
ἀναγκαιοτέρα
δ´
|
ἡ |
τοῦ
κατασχεῖν
μήτε
χεῖρας
ἔχοντι |
[4, 4] |
δεῖ
λαμβάνειν
τὴν
τροφήν·
διόπερ
|
ἡ |
τοῦ
μεσεντερίου
φύσις
ἐστίν,
οἷον |
[4, 12] |
ἀνάγκης
ἐστίν·
τῶν
γὰρ
ἐναίμων
|
ἡ |
τοῦ
ὄρνιθος
οὐσία,
ἅμα
δὲ |
[4, 4] |
κοιλίας
οἷον
διὰ
ῥιζῶν
πορεύσεται
|
ἡ |
τροφή.
Τὰ
μὲν
οὖν
φυτὰ |
[4, 13] |
κίνησιν·
ὥσπερ
γὰρ
πρὸς
ἐκπνοὴν
|
ἡ |
τῶν
βραγχίων
ἐστὶ
φύσις.
Διὰ |
[4, 12] |
μὲν
οὖν
τῶν
ἄλλων
οὕτως
|
ἡ |
τῶν
δακτύλων
ἔχει
θέσις,
ἡ |
[4, 4] |
δὲ
ζῴοις
ἡ
κοιλία
καὶ
|
ἡ |
τῶν
ἐντέρων
δύναμις
γῆ
ἐστιν, |
[4, 2] |
αὐτῶν.
Ἔτι
δ´,
ὥσπερ
εἴρηται,
|
ἡ |
τῶν
ἰχθύων
ἀπήρτηται
πολὺ
τοῦ |
[4, 12] |
ὑπεναντία
γὰρ
αὐτοῖς
πρὸς
ἀμφότερα
|
ἡ |
τῶν
ὀνύχων
φύσις.
Ἐξ
ἀνάγκης |
[4, 1] |
οἷον
τοῖς
ὄφεσιν.
Καὶ
γὰρ
|
ἡ |
τῶν
ὄφεων
φύσις
ἐστὶ
συγγενὴς |
[4, 5] |
γένος.
Ἐξ
οὗ
γὰρ
συνέστηκεν
|
ἡ |
τῶν
σπλάγχνων
φύσις,
οὐδὲν
τούτων |
[4, 11] |
δὲ
πάντα
φολιδωτά,
ἔστι
δ´
|
ἡ |
φολὶς
ὅμοιον
χώρᾳ
λεπίδος,
φύσει |
[4, 10] |
ὀργάνων
χρήσιμον
τὴν
χεῖρα
ἀποδέδωκεν
|
ἡ |
φύσις.
Ἀλλ´
οἱ
λέγοντες
ὡς |
[4, 10] |
τούτων
βραχίονας
καὶ
χεῖρας
ἀποδέδωκεν
|
ἡ |
φύσις.
Ἀναξαγόρας
μὲν
οὖν
φησι |
[4, 3] |
τὸν
λόγον
τοῦτον,
καταχρῆται
δ´
|
ἡ |
φύσις
αὐτῷ
πρὸς
τὴν
εὐπεψίαν |
[4, 10] |
οὐρὰν
καὶ
κέρκον
αὐτοῖς
ἀπέδωκεν
|
ἡ |
φύσις,
ἀφελομένη
τῆς
εἰς
τὰ |
[4, 5] |
Τὸ
γὰρ
ὅμοιον
οὕτως
ἂν
|
ἡ |
φύσις
εἴη
ἀποδεδωκυῖα
τοῖς
εἰρημένοις |
[4, 13] |
εἶναι·
τὸ
γὰρ
γεῶδες
ἐκεῖθεν
|
ἡ |
φύσις
εἰς
τὸ
δέρμα
κατανήλωκεν. |
[4, 2] |
ὑπόστασις.
Κατάχρηται
μὲν
οὖν
ἐνίοτε
|
ἡ |
φύσις
εἰς
τὸ
ὠφέλιμον
καὶ |
[4, 6] |
μὴ
ἐμποδίζειν
πρὸς
ἕτερον,
οὐδὲν
|
ἡ |
φύσις
εἴωθε
ποιεῖν
ὥσπερ
ἡ |
[4, 10] |
εἰρημένας
πρότερον
αἰτίας.
Ἐξέθετο
δ´
|
ἡ |
φύσις
ἐν
αὐτῇ
καὶ
τῶν |
[4, 5] |
διατεμνόμενα
ζῇ.
Βούλεται
μὲν
γὰρ
|
ἡ |
φύσις
ἐν
πᾶσι
μόνον
ἓν |
[4, 13] |
πρὸς
τὸ
ὄπισθεν
αὐτὸ
ἔθηκεν
|
ἡ |
φύσις
καὶ
τὴν
οὐράν.
Οὐκ |
[4, 11] |
ἀμφότερα
χρήσιμον
τὸ
στόμα
πεποίηκεν
|
ἡ |
φύσις,
κινουμένων
οὕτω
τῶν
σιαγόνων. |
[4, 9] |
καὶ
ἕνεκα
τῆς
κινήσεως
προσέθηκεν
|
ἡ |
φύσις,
οἷον
τά
τε
πρόσθια |
[4, 10] |
παρακέχρηται
καὶ
πρὸς
ἕτερον
ἔργον
|
ἡ |
φύσις,
ὅπερ
φαμὲν
αὐτὴν
πολλάκις |
[4, 10] |
τὸν
αὐχένα
ἔχουσιν·
ἔβλεψε
γὰρ
|
ἡ |
φύσις
ὅπως
πρὸς
τὴν
ἰσχὺν |
[4, 9] |
σκληρὸν
περὶ
τὸ
σαρκῶδες
περιέθηκεν
|
ἡ |
φύσις,
ὅπως
σῴζηται
διὰ
τὴν |
[4, 13] |
λαμβάνει
τὴν
τροφήν.
Φαίνεται
δ´
|
ἡ |
φύσις
οὐ
μόνον
σωτηρίας
ἕνεκεν |
[4, 10] |
διαφοραί
τ´
εἰσὶ
πλείους
καὶ
|
ἡ |
φύσις
παρακαταχρῆται
καὶ
ἐπὶ
τούτων, |
[4, 12] |
γὰρ
ὄργανα
πρὸς
τὸ
ἔργον
|
ἡ |
φύσις
ποιεῖ,
ἀλλ´
οὐ
τὸ |
[4, 13] |
οὔτε
περίεργον
οὐδὲν
οὔτε
μάτην
|
ἡ |
φύσις
ποιεῖ.
Ἐπεὶ
δ´
ἔναιμά |
[4, 12] |
γαμψώνυχες·
αἴτιον
δ´
ὅτι
οὐδὲν
|
ἡ |
φύσις
ποιεῖ
περίεργον.
Ἔστι
δὲ |
[4, 7] |
δὲ
μικρᾶς
μετέχει
κινήσεως·
ἀλλ´
|
ἡ |
φύσις
πρὸς
σωτηρίαν
αὐτοῖς
τὴν |
[4, 10] |
πρὸς
τὰ
κάτω
τὸ
βάρος
|
ἡ |
φύσις
προσέθηκεν·
διόπερ
τὰ
ἰσχία |
[4, 11] |
τοιούτων·
οὐδὲν
γὰρ
ποιεῖ
περίεργον
|
ἡ |
φύσις.
Τὰ
μὲν
οὖν
ἄλλα |
[4, 9] |
τὸ
μῆκος
τῶν
ποδῶν
προσέθηκεν
|
ἡ |
φύσις,
ταῖς
δ´
ἀπὸ
τῶν |
[4, 12] |
αὐτῶν)
ἀντὶ
δὲ
τούτου
μακρὸν
|
ἡ |
φύσις
τὸ
ἰσχίον
ποιήσασα
εἰς |
[4, 5] |
μαλακοστράκων
καὶ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
συνέστηκεν
|
ἡ |
φύσις
τοῖς
μαλακίοις
ἀντικειμένως·
τοῖς |
[4, 10] |
χειρῶν
τοὺς
προσθίους
πόδας
ὑπέθηκεν
|
ἡ |
φύσις
τοῖς
τετράποσιν.
Τοὺς
μὲν |
[4, 10] |
περὶ
τὰς
ἐκροάς)
ἐνταῦθα
ἐποίησεν
|
ἡ |
φύσις
τοὺς
μαστούς.
Ὅπου
γὰρ |
[4, 12] |
ποιεῖ.
Διασπωμένη
γὰρ
ἀσθενὴς
γίνεται
|
ἡ |
φύσις
τούτου
τοῦ
περιττώματος·
(τοῖς |
[4, 10] |
καὶ
τῆς
ὑγρᾶς.
Καταχρῆται
δ´
|
ἡ |
φύσις
τῷ
αὐτῷ
μορίῳ
ἐπί |
[4, 11] |
χρείας
ἀντὶ
ποδῶν
τὸ
στόμα
|
ἡ |
φύσις
χρήσιμον
αὐτῷ
ἐποίησεν.
Πρὸς |
[4, 9] |
γὰρ
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον
|
ἡ |
φύσις,
ὥσπερ
εἴ
τις
νοήσειεν |
[4, 2] |
μᾶλλον.
Οὐκ
ἔχει
δ´
οὐδ´
|
ἡ |
φώκη
χολήν,
οὐδὲ
τῶν
θαλαττίων |
[4, 6] |
ἡ
φύσις
εἴωθε
ποιεῖν
ὥσπερ
|
ἡ |
χαλκευτικὴ
πρὸς
εὐτέλειαν
ὀβελισκολύχνιον.
Ἀλλ´ |
[4, 11] |
τῇ
τάσει
τοῦ
οἰσοφάγου
γίνεται
|
ἡ |
χάρις.
Διὸ
οὐχ
οἱ
αὐτοὶ |
[4, 10] |
(τῷ
γὰρ
καμπτομένῳ
μέρει
περιλαμβάνει
|
ἡ |
χείρ)
τῶν
δὲ
τὸ
βεβηκέναι |
[4, 2] |
τινος
ἕνεκα,
ἀλλ´
ἀποκάθαρμά
ἐστιν
|
ἡ |
χολή.
Διὸ
καὶ
χαριέστατα
λέγουσι |
[4, 2] |
τὸ
ἀπορραινόμενον
ἀσύμβλητον.
Ἀλλ´
ἔοικεν
|
ἡ |
χολή,
καθάπερ
καὶ
ἡ
κατὰ |
[4, 2] |
ἧττον
καθαροῦ
αἵματος
τοῦτ´
ἔστιν
|
ἡ |
χολὴ
τὸ
γινόμενον
περίττωμα.
Ἐναντίον |
[4, 11] |
ἀμφοτέρων
μὲν
διὰ
τοῦ
στόματος
|
ἡ |
χρῆσις,
καὶ
τοῦ
λαβεῖν
καὶ |
[4, 9] |
τοῖς
μαλακοστράκοις
καὶ
τοῖς
ἐντόμοις
|
ἥ |
γ´
εὐθυωρία
τῶν
ἐντοσθιδίων
τὸν |
[4, 10] |
αἰτίαν,
καὶ
διὰ
ταῦτα
ἄκερκον
|
(ἥ |
τε
γὰρ
ἐκεῖ
τροφὴ
πορευομένη |
[4, 5] |
καὶ
τὴν
τοῦ
χρώματος
μεταβολήν,
|
ἣ |
συμβαίνει
αὐτῷ,
ὥσπερ
καὶ
ἡ |
[4, 5] |
δ´
ἔχεται
ἡ
κοιλία,
ἐν
|
ᾗ |
ἡ
καλουμένη
μήκων,
ἀφ´
ἧς |
[4, 5] |
ἔχεται
ἡ
κοιλία,
ἐν
ᾗ
|
ἡ |
καλουμένη
μήκων,
ἀφ´
ἧς
συνεχές |
[4, 8] |
προσφέρεσθαι
τὴν
τροφήν.
(Διαφέρουσι
δ´
|
ᾗ |
οἱ
μὲν
κάραβοι
ἔχουσιν
οὐράν, |
[4, 12] |
ἔχουσι
μὲν
οἱ
ὄρνιθες
πάντες
|
ᾗ |
οὐκ
ἂν
δόξαιεν
ἔχειν,
ἀλλὰ |
[4, 5] |
ὑγρότητα
τὴν
εἰς
τροφήν,
καὶ
|
ᾗ |
πάλιν
διαπέμπει
τὴν
ὑπολειπομένην
ἰκμάδα· |
[4, 10] |
θήλεσι
τά
τε
καταμήνια,
καὶ
|
ᾗ |
προΐενται
τὴν
γονήν·
διορισθήσεται
δὲ |
[4, 5] |
δύο
πόρους
καὶ
μίαν
διαίρεσιν,
|
ᾗ |
τε
δέχεται
τὴν
ὑγρότητα
τὴν |
[4, 9] |
μέχρι
τῆς
διεξόδου
τοῦ
περιττώματος,
|
ᾗ |
τὸ
Δ.
Τοῦτον
μὲν
οὖν |
[4, 6] |
διὰ
τὸ
σκληρόφθαλμα
εἶναι
οὐκ
|
ἀκριβῆ |
τὴν
ὄψιν
ἔχουσι,
τὰ
προσπίπτοντα |
[4, 4] |
καὶ
ἡ
τῶν
ἐντέρων
δύναμις
|
γῆ |
ἐστιν,
ἐξ
ἧς
δεῖ
λαμβάνειν |
[4, 13] |
ὑγρῷ
ὥσπερ
οἱ
ὄφεις
τῇ
|
γῇ· |
τοῦτον
γὰρ
τὸν
τρόπον
οἱ |
[4, 11] |
χρησιμωτέρα
κινουμένη
ἐστίν·
ἡ
δὲ
|
πληγὴ |
ἰσχυροτέρα
ἀεὶ
ἄνωθεν
ἢ
κάτωθεν. |
[4, 11] |
λαβεῖν,
ὁποτέρωθεν
ἂν
ᾖ
ἡ
|
πληγὴ |
ἰσχυροτέρα,
ταύτῃ
χρησιμωτέρα
κινουμένη
ἐστίν· |
[4, 11] |
ἀδιάρθρωτον
ἔχουσιν.
Αἴτιον
δ´
ὅτι
|
ὀλίγη |
ἦν
χρεία
τούτοις
τῆς
γλώττης |
[4, 8] |
οἱ
Ἡρακλεωτικοὶ
καλούμενοι
καρκίνοι,
ὅτι
|
ὀλίγῃ |
κινήσει
χρῶνται,
ἀλλ´
ἡ
σωτηρία |
[4, 10] |
τοῦ
σώματός
ἐστιν.
Ὥσθ´
ὅπου
|
συλλογὴ |
καὶ
περιουσία
γίνεται
τοῦ
περιττώματος |
[4, 13] |
καὶ
αὐτῶν
τῶν
πόρων
ἡ
|
συναγωγὴ |
γίνεται
τῶν
βραγχίων,
καὶ
οὐ |
[4, 10] |
ἡ
τῆς
ψυχῆς
ἀρχὴ
πολλῷ
|
δὴ |
δυσκίνητός
ἐστι
καὶ
σωματώδης.
Ἔτι |
[4, 10] |
μηδέποτε
καταθέσθαι,
μηδὲ
μεταβάλλεσθαι
ὃ
|
δὴ |
ἐτύγχανεν
ὅπλον
ἔχων.
(Τῷ
δὲ |
[4, 10] |
πλάτος.
Καὶ
τὸ
τῶν
δακτύλων
|
δὴ |
μέγεθος
ἐναντίως
ἔχει
ἐπί
τε |
[4, 4] |
τὴν
ἐσχάτην
τροφήν,
ἐξ
ἧς
|
ἤδη |
διαδίδοται
εἰς
τὰ
μόρια
(τοῦτο |
[4, 10] |
πρὸς
τὴν
πορείαν)
ἔχουσι
δ´
|
ἤδη |
πολλοὺς
τρόπους.
Τὰ
μὲν
γὰρ |
[4, 2] |
πανταχοῦ
νομίζειν,
ὅπου
ἄν
τις
|
ἴδῃ |
φλέγμα
ἢ
τὸ
ὑπόστημα
τῆς |
[4, 8] |
καρκίνοι.
Τούτων
δ´
ἑκάστου
πλείω
|
εἴδη |
ἐστὶ
διαφέροντα
οὐ
μόνον
κατὰ |
[4, 5] |
κήρυκες.
Ἔστι
δὲ
γένη
καὶ
|
εἴδη |
πολλὰ
τῶν
ὀστρακοδέρμων·
τὰ
μὲν |
[4, 5] |
καὶ
τὰ
μαλακόστρακα,
τά
τε
|
καραβοειδῆ |
καὶ
οἱ
καρκίνοι,
δύο
μὲν |
[4, 7] |
ἔχοντα,
οἷον
κήρυκες,
τὰ
δὲ
|
σφαιροειδῆ |
μόνον,
καθάπερ
τὸ
τῶν
ἐχίνων |
[4, 5] |
καὶ
μεταξὺ
τὴν
σάρκα
τὴν
|
γλωσσοειδῆ, |
ὥσπερ
εἴρηται
καὶ
πρότερον,
εὐθὺς |
[4, 8] |
τὸ
ὕδωρ
καὶ
ἀφεῖναι
ἔχουσι
|
βραγχοειδῆ· |
πλακωδέστερα
δὲ
τὰ
κάτω
αἱ |
[4, 6] |
μείζους
ἔνια
τούτων
ἔχει,
ὅπως
|
ἐπειδὴ |
διὰ
τὸ
σκληρόφθαλμα
εἶναι
οὐκ |
[4, 4] |
καὶ
λοιπὸν
τῶν
εἰρημένων·
ἀλλ´
|
ἐπειδὴ |
περὶ
γενέσεως
λεκτέον,
ἁρμόττον
ἐστὶ |
[4, 10] |
μῆκος
μόνον.
Τὰ
δὲ
μὴ
|
πολυσχιδῆ |
ἀλλ´
ὀλιγοτόκα
ἢ
κερατοφόρα
καὶ |
[4, 10] |
τὰ
δὲ
διχηλὰ
τὰ
δὲ
|
πολυσχιδῆ, |
μώνυχα
μὲν
ὅσοις
διὰ
μέγεθος |
[4, 10] |
δύο,
τὰ
δὲ
πολυτόκα
ἢ
|
πολυσχιδῆ |
τὰ
μὲν
περὶ
τὴν
γαστέρα |
[4, 8] |
Τὰ
μὲν
οὖν
καρκινώδη
καὶ
|
καραβώδη |
παρόμοι´
ἐστὶ
τῷ
χηλὰς
ἔχειν |
[4, 5] |
Τρόπον
δέ
τινα
καὶ
τὰ
|
στρομβώδη |
διθύροις
ἔοικεν·
ἔχει
γὰρ
ἐπιπτύγματ´ |
[4, 5] |
τῶν
ὀστρακοδέρμων·
τὰ
μὲν
γὰρ
|
στρομβώδη |
ἐστίν,
ὥσπερ
τὰ
νῦν
εἰρημένα, |
[4, 7] |
δὲ
δίθυρα
αὐτῶν
τὰ
δὲ
|
στρομβώδη, |
καθάπερ
εἴρηται
πρότερον.
Καὶ
τούτων |
[4, 5] |
τῷ
κόχλῳ
καὶ
τἆλλα
τὰ
|
στρομβώδη, |
οἷον
πορφύραι
καὶ
κήρυκες.
Ἔστι |
[4, 5] |
μύες,
τῷ
συνάγειν,
τὰ
δὲ
|
στρομβώδη |
τούτῳ
τῷ
ἐπικαλύμματι,
ὥσπερ
δίθυρα |
[4, 9] |
Τὰ
δὲ
μαλάκιά
τε
καὶ
|
στρομβώδη |
τῶν
ὀστρακοδέρμων
ἔχει
αὑτοῖς
μὲν |
[4, 9] |
αἱ
τευθίδες
βραχεῖς,
τὰ
δὲ
|
πολυποδώδη |
μεγάλους.
Τὸ
γὰρ
κύτος
τοῦ |
[4, 5] |
τοῦ
δὲ
στόματος
ἐχόμενον
οἷον
|
ὀρνιθώδη |
τινὰ
πρόλοβον,
τούτου
δ´
ἐχόμενον |
[4, 13] |
μὲν
νωθραὶ
διὰ
τὸ
μὴ
|
ἀκανθώδη |
εἶναι
μηδὲ
νευρώδη,
τῶν
δὲ |
[4, 13] |
παραπλησίαν,
τῶν
δὲ
πλατέων
ἔνια
|
ἀκανθώδη |
καὶ
μακράν.
Ἡ
ἐκεῖθεν
γὰρ |
[4, 10] |
γὰρ
ἔχει
καὶ
ὀστώδη
καὶ
|
ἀκανθώδη. |
Τούτων
δ´
αἰτία
μία
τίς |
[4, 6] |
ἀλλ´
ὄπισθεν
μόνον
ἔχουσι
τὰ
|
πηδαλιώδη |
αἱ
ἀκρίδες.
(Τὴν
γὰρ
καμπὴν |
[4, 13] |
δύο
μόνον
ἐχόντων
πτερύγια
ἰχθύων·
|
ὀφιώδη |
γάρ
ἐστι
καὶ
εὐμηκέστερα,
καὶ |
[4, 13] |
Ὅσα
δ´
ἐστὶ
μακροφυέστερα
καὶ
|
ὀφιώδη |
μᾶλλον,
οἷον
σμύραινα,
οὐδὲν
ἔχουσι |
[4, 13] |
βράγχια,
οἷον
ἔγχελυς
καὶ
ὅσα
|
ὀφιώδη· |
οὐ
γὰρ
πολλῆς
δέονται
καταψύξεως. |
[4, 12] |
μὴ
πτητικοῖς
τοὐναντίον
τὰ
σώματα
|
ὀγκώδη, |
διὸ
βαρέα
ἐστίν.
Ἔχουσι
δ´ |
[4, 10] |
ἰσχία
τ´
ἔχει
τὰ
σκέλη
|
σαρκώδη |
διὰ
τὴν
εἰρημένην
αἰτίαν,
καὶ |
[4, 10] |
φύσις
προσέθηκεν·
διόπερ
τὰ
ἰσχία
|
σαρκώδη |
ἐποίησε
καὶ
μηροὺς
καὶ
γαστροκνημίας. |
[4, 10] |
τὰ
σκέλη
ὁ
μὲν
ἄνθρωπος
|
σαρκώδη |
καὶ
μηροὺς
καὶ
κνήμας,
τὰ |
[4, 2] |
ἡ
κάμηλος
ἀποκεκριμένην,
ἀλλὰ
φλεβία
|
χολώδη |
μᾶλλον.
Οὐκ
ἔχει
δ´
οὐδ´ |
[4, 13] |
οὐκ
ἔχουσιν,
ἀλλὰ
τὴν
οὐρὰν
|
μανώδη |
καὶ
πλατεῖαν.
Ἔχουσι
δὲ
τῶν |
[4, 10] |
τὰ
δὲ
πολυδάκτυλα
καὶ
ἀκέρατα
|
νανώδη |
μέν
ἐστιν,
ἧττον
δὲ
τούτων· |
[4, 10] |
Πάντα
γάρ
ἐστι
τὰ
ζῷα
|
νανώδη |
τἆλλα
παρὰ
τὸν
ἄνθρωπον·
νανῶδες |
[4, 8] |
αὐτῶν
ἐστιν.
Τὰ
μὲν
οὖν
|
καρκινώδη |
καὶ
καραβώδη
παρόμοι´
ἐστὶ
τῷ |
[4, 10] |
ὅσα
σκέλη
ἔχει
τῶν
ζῴων·
|
νευρώδη |
γὰρ
ἔχει
καὶ
ὀστώδη
καὶ |
[4, 10] |
διαφοράς.
Οὐ
γὰρ
ὁμοίως
ἅπαντα
|
νευρώδη |
τὴν
φύσιν
ἐστίν.
Ἔτι
δὲ |
[4, 13] |
τὸ
μὴ
ἀκανθώδη
εἶναι
μηδὲ
|
νευρώδη, |
τῶν
δὲ
ἀκανθωδῶν
ταχεῖα·
τοῦ |
[4, 10] |
ζῴων·
νευρώδη
γὰρ
ἔχει
καὶ
|
ὀστώδη |
καὶ
ἀκανθώδη.
Τούτων
δ´
αἰτία |
[4, 6] |
αἵ
τε
μυῖαι
καὶ
τὰ
|
μελιττώδη |
τῶν
ζῴων·
ἀεὶ
γὰρ
χαρακίζουσι |
[4, 13] |
οἵ
τε
δελφῖνες
καὶ
τὰ
|
σελαχώδη· |
καὶ
ὕπτια
στρεφόμενα
λαμβάνει
τὴν |
[4, 14] |
οὐ
χρήσιμα
πρὸς
πτῆσιν
ἀλλὰ
|
τριχώδη. |
Ἔτι
δὲ
ὡς
μὲν
τετράπους |
[4, 11] |
τὴν
γλῶτταν
καὶ
ἐπ´
ἄκρου
|
τριχώδη |
πάμπαν,
καθάπερ
εἴρηται
πρότερον.
Ἔχουσι |
[4, 5] |
ἰουλώδεσι
καὶ
μακροῖς·
διόπερ
διατεμνόμενα
|
ζῇ. |
Βούλεται
μὲν
γὰρ
ἡ
φύσις |
[4, 5] |
αἴσθησιν
μὲν
γὰρ
οὐδεμίαν
ἔχει,
|
ζῇ |
δὲ
ὥσπερ
ὄντα
φυτὰ
ἀπολελυμένα. |
[4, 5] |
φυτοῖς
ἔνια
τοιαῦτα,
ἃ
καὶ
|
ζῇ |
καὶ
γίνεται
τὰ
μὲν
ἐν |
[4, 5] |
τὸν
Πόντον)
πλὴν
ἐκεῖνα
μὲν
|
ζῇ |
μιᾶς
ἡμέρας
χρόνον,
ταῦτα
δὲ |
[4, 2] |
ταῦτα
γὰρ
ἄχολά
τε
καὶ
|
ζῇ |
πολὺν
χρόνον.
Ἔτι
δὲ
καὶ |
[4, 5] |
ὑπό
τινων
ἐπίπετρον·
τοῦτο
γὰρ
|
ζῇ |
πολὺν
χρόνον
κρεμάμενον
ἄνω
ἐπὶ |
[4, 12] |
κατὰ
τὸ
μόριον
ταὐτὸ
θηρεύοντα
|
ζῇ |
τῶν
ἐν
τῷ
ὑγρῷ
ἔνια |
[4, 5] |
καὶ
ἐναίμων
ζῴων
ὁ
λόγος
|
σχολάζῃ |
μᾶλλον.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΣΤΙΓΜΑ
Τὰ
μὲν |
[4, 10] |
ὥσπερ
σύναμμα
ἰσχυρὸν
συνδεῖν,
ἵνα
|
ἰσάζῃ |
εἷς
ὢν
πολλοῖς.
Καὶ
βραχὺς |
[4, 6] |
τὰ
τοιαῦτα
τῶν
ἐντόμων,
ὅπως
|
σῴζῃ |
τὴν
τῶν
πτερῶν
δύναμιν.
Ἑδραίων |
[4, 2] |
γὰρ
οἷς
ταῦτα
συμβαίνει
τὰ
|
πάθη |
τῶν
νόσων,
οὐκ
ἔχουσι
χολήν, |
[4, 5] |
δὲ
ὀστρακοδέρμων
τὰ
μέν,
ὥσπερ
|
ἐλέχθη |
καὶ
ἐν
τοῖς
κατ´
ἀρχὰς |
[4, 5] |
μόριον,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
πρώτοις
|
ἐλέχθη |
λόγοις,
μεταξὺ
κεφαλῆς
καὶ
τοῦ |
[4, 5] |
ὅμοιον
οὕτως
ἂν
ἡ
φύσις
|
εἴη |
ἀποδεδωκυῖα
τοῖς
εἰρημένοις
μορίοις.
(Διότι |
[4, 2] |
μὲν
συνιστῇ,
λυομένη
δ´
ἵλεων
|
ποιῇ. |
Τὰ
μὲν
γὰρ
ὅλως
οὐκ |
[4, 10] |
σκέλη
ἔχουσιν.
Ὅπως
δ´
ἐν
|
φυλακῇ |
καὶ
σκέπῃ
ᾖ
τὸ
λειτουργοῦν |
[4, 5] |
βέλτιον,
τὸ
δ´
οὐκ
ἐνδεχόμενον.
|
Ἀνάγκη |
ἄρα
πέντ´
αὐτοὺς
ἔχειν
τὰ |
[4, 12] |
οἱ
γαμψώνυχες
καὶ
οἱ
ὠμοφάγοι·
|
ἀνάγκη |
γὰρ
πτητικοῖς
εἶναι
διὰ
τὸν |
[4, 10] |
κεφαλὴ
μάλιστα
τοῦ
ἐγκεφάλου
χάριν·
|
ἀνάγκη |
γὰρ
τοῦτο
τὸ
μόριον
ἔχειν |
[4, 5] |
ἀλλὰ
πάντῃ
ὅμοιος
(σφαιροειδὴς
γάρ)
|
ἀνάγκη |
καὶ
τὸ
ᾠὸν
ὁμοίως
ἔχειν. |
[4, 13] |
θάλατταν
ἀφιᾶσι
κατὰ
τὸν
αὐλόν.
|
Ἀνάγκη |
μὲν
γὰρ
δέξασθαι
τὸ
ὑγρὸν |
[4, 10] |
μεσόνεως·
μάλιστα
γὰρ
τὸ
λαμβανόμενον
|
ἀνάγκη |
περιλαμβάνεσθαι
κύκλῳ
κατὰ
τὸ
μέσον |
[4, 5] |
πέντε
δ´
ὄντων
τῶν
διαλειμμάτων
|
ἀνάγκη |
πρὸς
ἑκάστῳ
οὖσαν
πενταχῇ
διῃρῆσθαι. |
[4, 10] |
τοῦ
βάρους
καὶ
τοῦ
σωματώδους
|
ἀνάγκη |
ῥέπειν
τὰ
σώματα
πρὸς
τὴν |
[4, 5] |
ἐπὶ
θάτερα
τοῦ
κύκλου
μόνον.
|
Ἀνάγκη |
τοίνυν,
ἐπεὶ
τοῦτο
μὲν
ἁπάντων |
[4, 5] |
οἱ
κτένες
τὸ
τοιοῦτον
μόριον.
|
Ἀνάγκη |
τοίνυν
τρία
ἢ
πέντε
εἶναι |
[4, 5] |
δὲ
τοῖς
στρομβώδεσιν
ἐν
τῇ
|
ἑλίκῃ |
τοῦτο,
τοῖς
δὲ
μονοθύροις
ἐν |
[4, 6] |
φύσις
εἴωθε
ποιεῖν
ὥσπερ
ἡ
|
χαλκευτικὴ |
πρὸς
εὐτέλειαν
ὀβελισκολύχνιον.
Ἀλλ´
ὅπου |
[4, 13] |
ἐσχάτῳ
πλάτει
νέουσιν.
Ἡ
δὲ
|
νάρκη |
καὶ
ὁ
βάτραχος
τὰ
ἐν |
[4, 13] |
τῷ
πρανεῖ
ἔχει.
Ἡ
δὲ
|
νάρκη |
πρὸς
τῇ
οὐρᾷ
ἔχει
τὰ |
[4, 2] |
Οὐκ
ἔχει
δ´
οὐδ´
ἡ
|
φώκη |
χολήν,
οὐδὲ
τῶν
θαλαττίων
δελφίς. |
[4, 13] |
Τὰ
δ´
ἔχοντα,
πρὸς
τῇ
|
κεφαλῇ |
ἔχει,
διὰ
τὸ
μὴ
ἔχειν |
[4, 9] |
καὶ
περὶ
τοῦτό
ἐστιν
ἡ
|
κεφαλὴ |
καὶ
ὁ
θώραξ
καλούμενος.
Τὰ |
[4, 10] |
μόριον.
Ἔστι
δ´
ἡ
μὲν
|
κεφαλὴ |
μάλιστα
τοῦ
ἐγκεφάλου
χάριν·
ἀνάγκη |
[4, 13] |
Περὶ
δὲ
τῶν
ἐν
τῇ
|
κεφαλῇ |
μορίων
καὶ
αἰσθητηρίων
εἴρηται
πρότερον. |
[4, 13] |
ἐν
τοῖς
ὑπτίοις
πρὸς
τῇ
|
κεφαλῇ. |
Οὐ
γὰρ
κωλύει
κινεῖσθαι
τὸ |
[4, 5] |
ἀνόμοιον.
Ἐν
μέσῳ
γὰρ
ἡ
|
κεφαλὴ |
πᾶσιν
αὐτοῖς·
τὸ
δ´
ἄνω |
[4, 12] |
Ἔχουσι
δὲ
καὶ
ἐν
τῇ
|
κεφαλῇ |
περιττὴν
καὶ
ἴδιον
τὴν
τοῦ |
[4, 9] |
καλεῖται
μόνον
ἐπὶ
τῶν
πολυπόδων
|
κεφαλή· |
τοῖς
δ´
ὀστρακοδέρμοις
τὸ
τοιοῦτόν |
[4, 10] |
καὶ
πεττούσης.
Ἡ
μὲν
οὖν
|
κεφαλὴ |
τούτων
χάριν
ἐστίν,
ὁ
δ´ |
[4, 12] |
ἐὰν
τῶν
μὲν
τὰ
πτερύγια
|
σφαλῇ, |
τῶν
δὲ
τὰ
μεταξὺ
τῶν |
[4, 10] |
πορείαν
χρήσιμ´
εἶναι
τὰ
ἔμπροσθεν
|
σκέλη, |
ἀλλὰ
καὶ
ἀντὶ
χειρῶν,
ὥσπερ |
[4, 12] |
οὕτω
γὰρ
αὐτοῖς
χρήσιμα
τὰ
|
σκέλη, |
ἄλλως
δὲ
ἐμποδίζοιεν
ἄν.
Ἔνια |
[4, 10] |
γὰρ
ἔχει
αὐτοῖς
τὰ
πρόσθια
|
σκέλη |
ἀνάλογον
τοῖς
ἀγκῶσι
καὶ
ταῖς |
[4, 10] |
φύσις,
ἀφελομένη
τῆς
εἰς
τὰ
|
σκέλη |
γιγνομένης
τροφῆς.
Ὁ
δὲ
πίθηκος |
[4, 12] |
τὸ
νανώδεις
εἶναι
τὴν
φύσιν,
|
σκέλη |
δ´
ἐμπρόσθια
οὐκ
ἔχουσιν
(διὰ |
[4, 12] |
τοῦ
νώτου
τῶν
πτερύγων
ἔχουσιν.
|
Σκέλη |
δὲ
καθάπερ
ἄνθρωπος
δύο,
κεκαμμένα |
[4, 12] |
εἴρηται.
Τοῦ
δ´
ἄσαρκα
τὰ
|
σκέλη |
εἶναι
ἡ
αὐτὴ
αἰτία
καὶ |
[4, 12] |
δὲ
τετράποσι
πρὸς
τὸ
βάρος
|
σκέλη |
ἐμπρόσθια
ὑπερήρεισται.
Οἱ
δ´
ὄρνιθες |
[4, 10] |
τὰ
ζῳοτόκα
ἀλλ´
ὅλως
ὅσα
|
σκέλη |
ἔχει
τῶν
ζῴων·
νευρώδη
γὰρ |
[4, 10] |
διόπερ
ἀνίσχια
καὶ
σκληρὰ
τὰ
|
σκέλη |
ἔχουσιν.
Ὅπως
δ´
ἐν
φυλακῇ |
[4, 12] |
οὐροπύγιον
αὐτοῖς
τροφὴ
εἰς
τὰ
|
σκέλη |
καταναλισκομένη
ταῦτα
ηὔξησεν.
Διὸ
καὶ |
[4, 10] |
οὐδέν.
Ἔτι
δὲ
καὶ
τὰ
|
σκέλη |
ὁ
μὲν
ἄνθρωπος
σαρκώδη
καὶ |
[4, 12] |
προσήρεισεν·
ἐντεῦθεν
δὲ
ὑπέθηκε
τὰ
|
σκέλη, |
ὅπως
ἰσορρόπου
ὄντος
τοῦ
βάρους |
[4, 13] |
τῶν
ἐκτὸς
μορίων.
Οὔτε
γὰρ
|
σκέλη |
οὔτε
χεῖρας
οὔτε
πτέρυγας
ἔχουσιν |
[4, 12] |
ἐμποδίζοιεν
ἄν.
Ἔνια
δὲ
βραχέα
|
σκέλη |
πρὸς
τῇ
γαστρὶ
ἔχοντα
πέτανται. |
[4, 12] |
ἐκ
τοῦ
ὑγροῦ)
τὰ
δὲ
|
σκέλη |
πρὸς
τὴν
νεῦσιν
βραχέα.
Διαφορὰν |
[4, 10] |
ἄνθρωπος
ἰσχία
τ´
ἔχει
τὰ
|
σκέλη |
σαρκώδη
διὰ
τὴν
εἰρημένην
αἰτίαν, |
[4, 12] |
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
βραχίονες
καὶ
|
σκέλη |
τέτταρα
ὑπάρχει,
τοῖς
δ´
ὄρνισιν |
[4, 10] |
ὄπισθεν
καὶ
τὰ
περὶ
τὰ
|
σκέλη |
τοῖς
ἀνθρώποις
ἰδίως
ἔχει
πρὸς |
[4, 12] |
δὲ
πτέρυγας,
ὡς
τὰ
πρόσθια
|
σκέλη |
τῶν
τετραπόδων,
ἐπὶ
τὸ
περιφερές. |
[4, 12] |
ἐν
ὑπείκοντι
εἶναι
τὸν
βίον
|
μακροσκελῆ |
καὶ
μακροδάκτυλα,
καὶ
τὰς
καμπὰς |
[4, 12] |
τὰ
πλεῖστα.
Τὰ
μὲν
γὰρ
|
μακροσκελῆ |
μακρόν,
τὰ
δὲ
βραχυσκελῆ
βραχὺν |
[4, 12] |
γὰρ
μακροσκελῆ
μακρόν,
τὰ
δὲ
|
βραχυσκελῆ |
βραχὺν
ἔχει
τὸν
αὐχένα
χωρὶς |
[4, 10] |
γὰρ
χεὶρ
καὶ
ὄνυξ
καὶ
|
χηλὴ |
καὶ
κέρας
γίνεται
καὶ
δόρυ |
[4, 2] |
ἕνεκα,
ἀλλ´
ἀποκάθαρμά
ἐστιν
ἡ
|
χολή. |
Διὸ
καὶ
χαριέστατα
λέγουσι
τῶν |
[4, 2] |
ἀπορραινόμενον
ἀσύμβλητον.
Ἀλλ´
ἔοικεν
ἡ
|
χολή, |
καθάπερ
καὶ
ἡ
κατὰ
τὸ |
[4, 2] |
καὶ
ἡ
ἐπὶ
τῷ
ἥπατι
|
χολὴ |
περίττωμα
εἶναι
καὶ
οὐχ
ἕνεκά |
[4, 2] |
καθαροῦ
αἵματος
τοῦτ´
ἔστιν
ἡ
|
χολὴ |
τὸ
γινόμενον
περίττωμα.
Ἐναντίον
τε |
[4, 2] |
ἐχόντων
χολὴν
τὸ
ὑπὸ
τῇ
|
χολῇ |
τοῦ
ἥπατος
γλυκύτατόν
ἐστιν.
Τῶν |
[4, 10] |
πλειόνων
ὀνύχων
εἷς
ὄνυξ
ἡ
|
ὁπλή |
ἐστιν.
Καὶ
ἀστράγαλον
δὲ
διὰ |
[4, 13] |
τῶν
μὲν
νωθραὶ
διὰ
τὸ
|
μὴ |
ἀκανθώδη
εἶναι
μηδὲ
νευρώδη,
τῶν |
[4, 13] |
ἐστίν)
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
τὸ
|
μὴ |
ἀκολουθεῖν
τῇ
λαιμαργίᾳ
τῇ
περὶ |
[4, 10] |
καὶ
αὐχένα
ἔχει,
τὰ
δὲ
|
μὴ |
ἀναπνέοντα
θύραθεν
οὐκ
ἔχει
τοῦτο |
[4, 13] |
οὖν
βράγχιά
ἐστι
χρήσιμα
τοῖς
|
μὴ |
ἀναπνέουσιν·
δι´
ἣν
δ´
αἰτίαν, |
[4, 9] |
ἀχρήστους
πρὸς
τὸ
ἀντιλαμβάνεσθαι
καὶ
|
μὴ |
ἀντισπᾶσθαι
ἀπὸ
τῶν
πετρῶν,
ὅταν |
[4, 8] |
τὰ
ᾠὰ
πρὸς
αὐτά,
ἀλλὰ
|
μὴ |
ἄποθεν,
ὥσπερ
οἱ
ἰχθύες
καὶ |
[4, 5] |
ἑτέρους
διὰ
τὸ
τοὺς
ἄνω
|
μὴ |
διαιρεῖν
ἱκανῶς,
ἀπὸ
δὲ
τῆς |
[4, 2] |
δῆλον
ὅτι
καὶ
χολὴν
καὶ
|
μὴ |
διαφέρεσθαι
τοῖς
τόποις.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Γ' |
[4, 11] |
γὰρ
ὄφελος
αἴρειν,
στρέφειν
δὲ
|
μὴ |
δύνασθαι
τὴν
κεφαλήν.
Ἔχουσι
δὲ |
[4, 5] |
ἐκείνου
εἶναι
τὸ
σῶμα
σφαιροειδές,
|
μὴ |
εἶναι
ἄρτια
τὰ
ᾠά.
Κατὰ |
[4, 10] |
ἦν
λῆψις,
οὕτως
κἂν
εἰ
|
μὴ |
ἐκ
πλαγίου
οὗτος
ἦν.
Οὗτος |
[4, 6] |
μὴ
οὖσιν
ἐντόμοις.
Τὰ
δὲ
|
μὴ |
ἑλικτὰ
αὐτῶν
σκληρύνεται
μᾶλλον
συνιόντα |
[4, 6] |
δυσὶν
ἐπὶ
δύ´
ἔργα
καὶ
|
μὴ |
ἐμποδίζειν
πρὸς
ἕτερον,
οὐδὲν
ἡ |
[4, 10] |
τὴν
εἰρημένην
ἔμπροσθεν
αἰτίαν,
ὅπως
|
μὴ |
ἐμποδίζωσι
μήτε
(τὴν
ἀνοίδησιν
τῆς |
[4, 10] |
ὅτι
μονοτόκον
ἐστί,
τοῦ
δὲ
|
μὴ |
ἐν
τοῖς
μηροῖς
ὅτι
πολυσχιδές |
[4, 11] |
ποιεῖσθαι
τὴν
λῆψιν
διὰ
τὸ
|
μὴ |
ἐν
ὑγρῷ
εἶναι
τὴν
χρῆσιν |
[4, 11] |
τούτοις
τῆς
γλώττης
διὰ
τὸ
|
μὴ |
ἐνδέχεσθαι
μασᾶσθαι
μηδὲ
προγεύεσθαι,
ἀλλ´ |
[4, 6] |
πρὸς
εὐτέλειαν
ὀβελισκολύχνιον.
Ἀλλ´
ὅπου
|
μὴ |
ἐνδέχεται,
καταχρῆται
τῷ
αὐτῷ
ἐπὶ |
[4, 10] |
ἀλλήλας
κατὰ
τὸν
τόπον
τοῦτον,
|
μὴ |
ἐπίπονον
δ´
εἶναι
τὴν
φύσιν |
[4, 6] |
καὶ
προσάγονται
αὐτήν.
Ὅσα
δὲ
|
μὴ |
ἔστιν
αὐτῶν
ἐμπροσθόκεντρα,
ὀδόντας
ἔχει |
[4, 5] |
εἴρηται
καὶ
πρότερον·
ὅσα
δὲ
|
μὴ |
ἔστιν
ἐμπροσθόκεντρα,
ἐν
τῷ
στόματι |
[4, 5] |
μὲν
εἶναι
τὸν
βίον
αὐτῆς,
|
μὴ |
ἔχειν
δὲ
ἄλλην
βοήθειαν,
ὥσπερ |
[4, 13] |
πάντα
καὶ
τετράποδα,
διὰ
τὸ
|
μὴ |
ἔχειν
κύστιν
μηδὲ
γίνεσθαι
περίττωμ´ |
[4, 13] |
τῇ
κεφαλῇ
ἔχει,
διὰ
τὸ
|
μὴ |
ἔχειν
μῆκος
ἐν
τῷ
τόπῳ, |
[4, 13] |
γῆς
ἕρπουσιν.
Αἰτία
δὲ
τοῦ
|
μὴ |
ἔχειν
τοὺς
ὀφιώδεις
τῶν
ἰχθύων |
[4, 8] |
τῶν
δὲ
καραβοειδῶν
διὰ
τὸ
|
μὴ |
ἔχειν
χηλάς·
ἃς
οὐκ
ἔχουσι |
[4, 2] |
τοῦ
πλείω
ζῆν
χρόνον
τὸ
|
μὴ |
ἔχειν
χολήν,
βλέψαντες
ἐπὶ
τὰ |
[4, 1] |
μικρὰ
ἔχει,
ὥσπερ
τἆλλα
τὰ
|
μὴ |
ἔχοντα
κύστιν.
Οἱ
δ´
ὄφεις |
[4, 5] |
χειλῶν
ἅμα
δύναμιν.
Τοῖς
δὲ
|
μὴ |
ἔχουσιν
ἔμπροσθεν
τὸ
κέντρον
ἐστὶν |
[4, 11] |
τὸ
πλάγιον
κίνησις,
τοῖς
δὲ
|
μὴ |
ἔχουσιν
οὐδὲν
χρήσιμος,
διόπερ
ἀφῄρηται |
[4, 2] |
χρόνον.
Ἔτι
δὲ
καὶ
τὰ
|
μὴ |
ἑωραμένα
ὑπ´
ἐκείνων
ὅτι
οὐκ |
[4, 5] |
ζῆν
προσπεφυκὼς
μόνον,
ἀπολυθεὶς
δὲ
|
μὴ |
ζῆν,
ὁμοίως
ἔχει
τοῖς
φυτοῖς |
[4, 11] |
οὐδὲ
ταῦτα
οὔτ´
ἄλλο
τῶν
|
μὴ |
ζῳοτοκούντων
ἐν
αὑτοῖς
οὐδὲν
γάλα, |
[4, 10] |
οὐ
μακρός·
ὥσπερ
γὰρ
εἰ
|
μὴ |
ἦν
χεὶρ
ὅλως,
οὐκ
ἂν |
[4, 13] |
δύο
ἔχοντα
πτερύγια
μόνον,
ὅσα
|
μὴ |
κωλύεται
διὰ
τὸ
πλάτος.
Τὰ |
[4, 10] |
τὰ
ᾠοτόκα·
καὶ
γὰρ
ἂν
|
μὴ |
μέγεθος
αὐτοῖς
ἔχον
ᾖ
τοῦτο |
[4, 5] |
φύσεως
θερμότης,
ὥστε
νέμεσθαι
καὶ
|
μὴ |
μένειν
ἑδραίους.
Σημεῖον
δὲ
τούτου |
[4, 8] |
Πλείους
δ´
ἔχουσι
πόδας
ὅτι
|
μὴ |
νευστικώτερά
ἐστιν
ἢ
πορευτικώτερα.
Τὰ |
[4, 6] |
δ´
οὐκ
ἂν
ἐγίνετ´
αὐτοῖς
|
μὴ |
οὖσιν
ἐντόμοις.
Τὰ
δὲ
μὴ |
[4, 2] |
αὐτὸ
μόνον.
Ἄτοπόν
τε
τὸ
|
μὴ |
πανταχοῦ
νομίζειν,
ὅπου
ἄν
τις |
[4, 13] |
πτερύγια
ἔχει,
διὰ
δὲ
τὸ
|
μὴ |
πεζεύειν
οὐκ
ἔχει
πόδας·
ἡ |
[4, 13] |
Ἔχουσι
δὲ
τῶν
ἰχθύων
ὅσοι
|
μὴ |
πλατεῖς,
καθάπερ
βάτος
καὶ
τρυγών, |
[4, 5] |
δυσκίνητον
εἶναι
τὸν
ἐχῖνον
καὶ
|
μὴ |
πληροῦσθαι
τῆς
τροφῆς
τὸ
ἀγγεῖον· |
[4, 12] |
ὄργανα.
Διὰ
μὲν
οὖν
τὸ
|
μὴ |
πλωτὰ
εἶναι
οὐ
στεγανόποδά
ἐστι, |
[4, 12] |
δέ,
διότι
τὸ
ὀξὺ
ἀσθενὲς
|
μὴ |
πολλὴν
ἔχον
σκέπην.
Ὑπὸ
δὲ |
[4, 10] |
ἔχει
μῆκος
μόνον.
Τὰ
δὲ
|
μὴ |
πολυσχιδῆ
ἀλλ´
ὀλιγοτόκα
ἢ
κερατοφόρα |
[4, 5] |
γένος,
πρὸς
βοήθειαν.
Ἧι
γὰρ
|
μὴ |
προβέβληται
τὸ
ὄστρακον,
ῥᾴδιον
ταύτῃ |
[4, 12] |
καὶ
τὴν
βοήθειαν·
τοῖς
δὲ
|
μὴ |
πτητικοῖς
τοὐναντίον
τὰ
σώματα
ὀγκώδη, |
[4, 13] |
τοιούτοις
τὴν
ἰσχύν,
ὅσα
δὲ
|
μὴ |
σαρκοφάγα,
μύουρον.
Τὸ
δὲ
δέρμα |
[4, 13] |
ἐναντίον
συμβέβηκεν·
διὰ
γὰρ
τὸ
|
μὴ |
σαρκῶδες
εἶναι
τὸ
πλάτος
αὐτῶν |
[4, 11] |
μὲν
οὐ
δοκοῦσιν
ἔχειν,
ἂν
|
μὴ |
σφόδρα
ἀνακλίνῃ
τις,
οἱ
δ´ |
[4, 13] |
δερμόπτεροι,
οὐδὲν
δ´
ἔχει
οὐροπύγιον
|
μὴ |
σχιζόπτερον·
ἐκ
τοιούτου
γὰρ
πτεροῦ |
[4, 6] |
ὄπισθεν
μορίοις.
Βέλτιον
δ´
ἐνδεχομένου
|
μὴ |
ταὐτὸ
ὄργανον
ἐπὶ
ἀνομοίας
ἔχειν |
[4, 5] |
δὲ
τὸ
τῶν
τεττίγων
γένος.
|
Ἱκανὴ |
γὰρ
τροφὴ
τῷ
σώματι
ἡ |
[4, 5] |
κοιλίαν,
προσπέφυκε
δὲ
πρὸς
τὰ
|
πρανῆ |
μᾶλλον,
καὶ
καλεῖται
μύτις
ὑπό |
[4, 12] |
καὶ
τὸ
ἄγκιστρον.
Τὰ
δὲ
|
πρανῆ |
τοῦ
σώματος
καὶ
τὰ
ὕπτια |
[4, 5] |
πορφύραι
καὶ
κήρυκες.
Ἔστι
δὲ
|
γένη |
καὶ
εἴδη
πολλὰ
τῶν
ὀστρακοδέρμων· |
[4, 5] |
ἀναίμων
οὐδέν.
Ἔστι
δὲ
δύο
|
γένη |
λοιπὰ
τῶν
ἀναίμων,
τά
τε |
[4, 8] |
ποδῶν
ἔχει
πλῆθος.
Ἔστι
δὲ
|
γένη |
μὲν
τέτταρα
τὰ
μέγιστ´
αὐτῶν, |
[4, 12] |
τὰ
γαμψώνυχα
ἀλλὰ
καὶ
ἄλλα
|
γένη |
ὀρνίθων
πτητικά,
ὅσοις
ἡ
σωτηρία |
[4, 11] |
τοῦτο.
Ἴδιον
δὲ
πρὸς
τὰ
|
συγγενῆ |
τῶν
ζῴων
ὑπάρχει
τοῖς
ὄφεσι |
[4, 6] |
οὐθέν
ἐστιν
ὀπισθόκεντρον.
Διὰ
τὸ
|
ἀσθενῆ |
γὰρ
καὶ
μικρὰ
εἶναι
δίπτερά |
[4, 6] |
καὶ
ἔμπροσθεν
ἔχει
τὸ
κέντρον·
|
ἀσθενῆ |
γὰρ
ὄντα
μόλις
δύναται
τοῖς |
[4, 12] |
καὶ
ἔνθεν
πορεύεσθαι
δύνηται
καὶ
|
μένῃ. |
Δι´
ἣν
μὲν
οὖν
αἰτίαν |
[4, 5] |
ἓν
ποιεῖν
τὸ
τοιοῦτον,
οὐ
|
δυναμένη |
δ´
ἐνεργείᾳ
ποιεῖ
μόνον
ἕν, |
[4, 5] |
γλυκύτης
τῆς
ὑγρότητος,
ὡς
οὖσα
|
πεπεμμένη |
καὶ
αἱματώδης.
Ἐν
δὲ
τοῖς |
[4, 12] |
αὐτοῖς
τροφὴ
εἰς
τὰ
σκέλη
|
καταναλισκομένη |
ταῦτα
ηὔξησεν.
Διὸ
καὶ
ἐν |
[4, 10] |
κέρκον
αὐτοῖς
ἀπέδωκεν
ἡ
φύσις,
|
ἀφελομένη |
τῆς
εἰς
τὰ
σκέλη
γιγνομένης |
[4, 2] |
ἡ
κατὰ
τὸ
ἄλλο
σῶμα
|
γινομένη |
περίττωμά
τι
εἶναι
ἢ
σύντηξις, |
[4, 2] |
φύσις
γλυκεῖα
ἡ
εἰς
τοῦτ´
|
ἀποκρινομένη, |
ταῦτα
μὲν
ἢ
πάμπαν
οὐκ |
[4, 10] |
(ἥ
τε
γὰρ
ἐκεῖ
τροφὴ
|
πορευομένη |
εἰς
ταῦτα
ἀναλίσκεται,
καὶ
διὰ |
[4, 2] |
ἧπαρ
μόριον
δάκνουσα
μὲν
συνιστῇ,
|
λυομένη |
δ´
ἵλεων
ποιῇ.
Τὰ
μὲν |
[4, 5] |
ἡ
κοιλία,
ἐν
ᾗ
ἡ
|
καλουμένη |
μήκων,
ἀφ´
ἧς
συνεχές
ἐστιν |
[4, 5] |
πάντων,
καὶ
τὸ
περίττωμα,
ἡ
|
καλουμένη |
μήκων,
ἐνίων
μὲν
ἐδώδιμος,
ἐνίων |
[4, 11] |
ἡ
πληγὴ
ἰσχυροτέρα,
ταύτῃ
χρησιμωτέρα
|
κινουμένη |
ἐστίν·
ἡ
δὲ
πληγὴ
ἰσχυροτέρα |
[4, 12] |
ἄλλοθι
ἕκαστα
τούτων
οὐ
ποιεῖ.
|
Διασπωμένη |
γὰρ
ἀσθενὴς
γίνεται
ἡ
φύσις |
[4, 2] |
οὖν
ἡ
τοῦ
ἥπατος
σύστασις
|
ὑγιεινή |
ἐστι
καὶ
ἡ
τοῦ
αἵματος |
[4, 6] |
ψυλλῶν
γένος·
ὅταν
γὰρ
κάμψαντ´
|
ἐκτείνῃ |
πάλιν,
ἀναγκαῖον
ἀπὸ
τῆς
γῆς |
[4, 9] |
γὰρ
χαλαρὰ
ὄντα·
ὅταν
δὲ
|
συντείνῃ, |
πιέζει
καὶ
ἔχεται
τοῦ
ἐντὸς |
[4, 11] |
δοκοῦσιν
ἔχειν,
ἂν
μὴ
σφόδρα
|
ἀνακλίνῃ |
τις,
οἱ
δ´
ἀδιάρθρωτον
ἔχουσιν. |
[4, 11] |
πρόσθεν
ἐν
τοῖς
περὶ
πορείας
|
κοινῇ |
πᾶσιν.
Ἔχουσι
δὲ
καὶ
κέρκον |
[4, 13] |
ἀφίσταται)
οἱ
δὲ
τραχύ,
οἷον
|
ῥίνη |
καὶ
βάτος
καὶ
τὰ
τοιαῦτα· |
[4, 13] |
τι
γένος
τὸ
ἐν
τῇ
|
λίμνῃ |
τῇ
ἐν
Σιφαῖς.
Ὅσα
δ´ |
[4, 10] |
πᾶσιν.
Αἴτιον
δ´
ὅτι
ἡ
|
γονὴ |
ὑγρόν
ἐστί
τι
καὶ
περίττωμα· |
[4, 10] |
φύσιν
τὰ
καταμήνια
καὶ
ἡ
|
γονή, |
ὥστε
τῶν
αὐτῶν
καὶ
τῶν |
[4, 11] |
ἐδεστῶν
ἐν
τῇ
καθόδῳ
ἡ
|
ἡδονή· |
καταπινομένων
γὰρ
αἰσθάνονται
τῶν
λιπαρῶν |
[4, 10] |
Ἐντὸς
δὲ
πῶς
ἔχει,
καὶ
|
πῇ |
διαφέρουσι
τά
τε
περὶ
τὸ |
[4, 10] |
Ὅπως
δ´
ἐν
φυλακῇ
καὶ
|
σκέπῃ |
ᾖ
τὸ
λειτουργοῦν
μόριον
τὴν |
[4, 10] |
ὄνυξι
πλείοσιν
οὖσιν
ἀντιλαμβανόμενα
ῥᾷον
|
ἀνέρπῃ |
πρὸς
τὸ
μετεωρότερον
καὶ
ὑπὲρ |
[4, 10] |
καὶ
ὁ
μέσος
μακρός,
ὥσπερ
|
κώπη |
μεσόνεως·
μάλιστα
γὰρ
τὸ
λαμβανόμενον |
[4, 6] |
οὖν
ἔντομα
τῶν
ζῴων
οὐ
|
πολυμερῆ |
μὲν
τὸν
ἀριθμόν
ἐστιν,
ὅμως |
[4, 10] |
τῶν
ζῴων
ἄνθρωπος.
Ἵν´
οὖν
|
φέρῃ |
ῥᾳδίως
τἄνω
κοῦφα
ὄντα,
ἀφελοῦσα |
[4, 13] |
πλήρωσιν
ταχέως.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
|
περιφερῆ |
καὶ
λεπτὴν
ἔχοντα
τὴν
τοῦ |
[4, 5] |
ὅμοια
καὶ
τοῖς
σχήμασι
καὶ
|
τῇ |
ἁφῇ
τὰ
περὶ
τὴν
κοιλίαν· |
[4, 12] |
Ἔνια
δὲ
βραχέα
σκέλη
πρὸς
|
τῇ |
γαστρὶ
ἔχοντα
πέτανται.
Τοῖς
μὲν |
[4, 12] |
ἐστιν.
Ὀμφαλὸν
δ´
ἐν
μὲν
|
τῇ |
γενέσει
ἅπαντα
ἔχει
ὅσαπερ
ζῳοτοκεῖται |
[4, 13] |
τῷ
ὑγρῷ
ὥσπερ
οἱ
ὄφεις
|
τῇ |
γῇ·
τοῦτον
γὰρ
τὸν
τρόπον |
[4, 5] |
ὀδόντας
ἔχει
καὶ
τὸ
ἀνάλογον
|
τῇ |
γλώττῃ
σαρκῶδες.
Ἔτι
δὲ
καὶ |
[4, 5] |
ἐχῖνος
οὐ
τῇ
μὲν
τοιοῦτος
|
τῇ |
δ´
οὔ,
ἀλλὰ
πάντῃ
ὅμοιος |
[4, 9] |
τῇ
μὲν
ὁμοίως
τοῖς
μαλακοστράκοις,
|
τῇ |
δὲ
τοῖς
μαλακίοις.
Ἧι
μὲν |
[4, 5] |
Ἔστι
δὲ
τοῖς
στρομβώδεσιν
ἐν
|
τῇ |
ἑλίκῃ
τοῦτο,
τοῖς
δὲ
μονοθύροις |
[4, 13] |
γένος
τὸ
ἐν
τῇ
λίμνῃ
|
τῇ |
ἐν
Σιφαῖς.
Ὅσα
δ´
ἐστὶ |
[4, 5] |
δὲ
καὶ
ἕτερα
τοιαῦτ´
ἐν
|
τῇ |
θαλάττῃ
μικρὸν
διαφέρει
τούτων
τῷ |
[4, 5] |
περιττώματος
τὴν
ἔξοδον,
διαφέρει
δὲ
|
τῇ |
θέσει
καὶ
τοῖς
μεγέθεσιν.
(Ὃν |
[4, 11] |
αἴσθησιν,
τῶν
δὲ
ἐδεστῶν
ἐν
|
τῇ |
καθόδῳ
ἡ
ἡδονή·
καταπινομένων
γὰρ |
[4, 13] |
ἐστι
καὶ
εὐμηκέστερα,
καὶ
χρῆται
|
τῇ |
κάμψει
ἀντὶ
τῶν
δύο
πτερυγίων. |
[4, 10] |
ὀστῶδες
ἐκ
τοῦ
ποδὸς
ἐν
|
τῇ |
κάμψει
μένον.
Τὰ
δὲ
πολυδάκτυλα |
[4, 13] |
τῆς
ὀλιγότητος
τὸ
τοῦ
ἐν
|
τῇ |
καρδίᾳ
θερμοῦ
πλῆθος
καὶ
ὀλιγότης· |
[4, 5] |
ἀναγκαῖον
ἔχειν
αὐτοῖς
τὸ
ἀνάλογον
|
τῇ |
καρδίᾳ.
Τὸ
γὰρ
αἰσθητικὸν
ψυχῆς |
[4, 5] |
Ὅτι
δ´
ἐστὶ
τὸ
ἀνάλογον
|
τῇ |
καρδίᾳ
τοῦτο
τὸ
μόριον,
δηλοῖ |
[4, 11] |
μασᾶσθαι
μηδὲ
προγεύεσθαι,
ἀλλ´
ἐν
|
τῇ |
καταπόσει
γίνεσθαι
τὴν
αἴσθησιν
καὶ |
[4, 11] |
πλείστων
ὄψων
καὶ
ἐδεστῶν
(ἐν
|
τῇ |
καταπόσει
τῇ
τάσει
τοῦ
οἰσοφάγου |
[4, 11] |
ὥσπερ
οὐδ´
οἱ
ὄρνιθες,
ἀλλὰ
|
τῇ |
κάτω
μύουσι
διὰ
τὴν
αἰτίαν |
[4, 13] |
πλάτος.
Τὰ
δ´
ἔχοντα,
πρὸς
|
τῇ |
κεφαλῇ
ἔχει,
διὰ
τὸ
μὴ |
[4, 13] |
ἡμικυκλίῳ.
Περὶ
δὲ
τῶν
ἐν
|
τῇ |
κεφαλῇ
μορίων
καὶ
αἰσθητηρίων
εἴρηται |
[4, 13] |
δ´
ἐν
τοῖς
ὑπτίοις
πρὸς
|
τῇ |
κεφαλῇ.
Οὐ
γὰρ
κωλύει
κινεῖσθαι |
[4, 12] |
καυλόν.
Ἔχουσι
δὲ
καὶ
ἐν
|
τῇ |
κεφαλῇ
περιττὴν
καὶ
ἴδιον
τὴν |
[4, 2] |
τινος,
ὥσπερ
καὶ
ἡ
ἐν
|
τῇ |
κοιλίᾳ
καὶ
ἐν
τοῖς
ἐντέροις |
[4, 5] |
μᾶλλον,
ἡ
δὲ
σηπία
πρὸς
|
τῇ |
κοιλίᾳ
κάτω·
πλείω
γὰρ
ἔχει |
[4, 13] |
καὶ
πρὸς
τὸ
μὴ
ἀκολουθεῖν
|
τῇ |
λαιμαργίᾳ
τῇ
περὶ
τὴν
τροφήν· |
[4, 13] |
κεστρέων
τι
γένος
τὸ
ἐν
|
τῇ |
λίμνῃ
τῇ
ἐν
Σιφαῖς.
Ὅσα |
[4, 2] |
ἄλλων
μηδενός,
κατὰ
λόγον
ἐστίν.
|
Τῇ |
μὲν
γὰρ
καρδίᾳ
τοιοῦτον
οὐδένα |
[4, 9] |
Ὅλως
γὰρ
τὰ
ὀστρακόδερμα
ἔχει
|
τῇ |
μὲν
ὁμοίως
τοῖς
μαλακοστράκοις,
τῇ |
[4, 5] |
εἷς,
ὁ
δ´
ἐχῖνος
οὐ
|
τῇ |
μὲν
τοιοῦτος
τῇ
δ´
οὔ, |
[4, 10] |
οἱ
δ´
ἔχουσιν,
ὅσοι
ἐοίκασι
|
τῇ |
μητρί.
Καὶ
περὶ
μὲν
μαστῶν |
[4, 12] |
δὲ
τὰ
ἄλλα
ζῷα
καὶ
|
τῇ |
μορφῇ
τῶν
μορίων
διαφέρουσιν.
Πτερωτοὶ |
[4, 5] |
ἔχουσιν
ἄνωθεν
τὸν
θολὸν
ἐπὶ
|
τῇ |
μύτιδι
μᾶλλον,
ἡ
δὲ
σηπία |
[4, 13] |
ἔχει.
Ἡ
δὲ
νάρκη
πρὸς
|
τῇ |
οὐρᾷ
ἔχει
τὰ
δύο
πτερύγια· |
[4, 6] |
αὐτοῖς
εἶναι·
τοῦτο
γὰρ
ἐν
|
τῇ |
οὐσίᾳ
αὐτῶν
ὑπάρχει
τὸ
πολλὰς |
[4, 12] |
εἰσι,
τῷ
δ´
ὄρνιθι
ἐν
|
τῇ |
οὐσίᾳ
τὸ
πτητικόν
ἐστιν)
ὥστε |
[4, 4] |
ἐστὶ
καὶ
περὶ
τούτων
ἐν
|
τῇ |
περὶ
ἐκείνων
θεωρίᾳ
διελθεῖν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[4, 13] |
τὸ
μὴ
ἀκολουθεῖν
τῇ
λαιμαργίᾳ
|
τῇ |
περὶ
τὴν
τροφήν·
ῥᾷον
γὰρ |
[4, 12] |
ταῦτα
ηὔξησεν.
Διὸ
καὶ
ἐν
|
τῇ |
πτήσει
ἀντ´
οὐροπυγίου
χρῶνται
αὐτοῖς· |
[4, 5] |
τὸ
γεωδέστατον
εἰς
αὐτόν,
καὶ
|
τῇ |
σηπίᾳ
πλεῖστον
διὰ
τὸ
πλεῖστον |
[4, 13] |
τῶν
ἄλλων
ζῴων
(ἐν
γὰρ
|
τῇ |
στρέψει
σῴζεται
τἆλλα
βραδυνόντων·
πάντα |
[4, 5] |
λεπάσι,
τοῖς
δὲ
διθύροις
πρὸς
|
τῇ |
συναφῇ.
Τὸ
δ´
ᾠὸν
καλούμενον |
[4, 11] |
καὶ
ἐδεστῶν
(ἐν
τῇ
καταπόσει
|
τῇ |
τάσει
τοῦ
οἰσοφάγου
γίνεται
ἡ |
[4, 12] |
πτητικά,
ὅσοις
ἡ
σωτηρία
ἐν
|
τῇ |
ταχυτῆτι
τῆς
πτήσεως
ἢ
ἐκτοπιστικά. |
[4, 5] |
τῶν
προσπιπτόντων.
Ἔτι
δὲ
καὶ
|
τῇ |
τοῦ
σώματος
τραχύτητι
χρῆται
πρὸς |
[4, 5] |
οὐκ
ἔχει,
ὅσα
ὑγρᾷ
χρῆται
|
τῇ |
τροφῇ·
πολλὰ
γὰρ
τῶν
ἐντόμων |
[4, 2] |
γινόμενον
περίττωμα.
Ἐναντίον
τε
γὰρ
|
τῇ |
τροφῇ
τὸ
περίττωμα
βούλεται
εἶναι |
[4, 12] |
ἡ
πρὸς
ἄλληλα
διαφορὰ
ἐν
|
τῇ |
τῶν
μορίων
ἐστὶν
ὑπεροχῇ
καὶ |
[4, 12] |
πρόσθεν.
Αὐχένα
δὲ
τεταμένον
ἔχει
|
τῇ |
φύσει
καὶ
διὰ
τὴν
αὐτὴν |
[4, 10] |
δὲ
συμμεμηχανῆσθαι
καὶ
τὸ
εἶδος
|
τῇ |
φύσει
τῆς
χειρός.
Διαιρετὴ
γὰρ |
[4, 2] |
τῶν
ἐχόντων
χολὴν
τὸ
ὑπὸ
|
τῇ |
χολῇ
τοῦ
ἥπατος
γλυκύτατόν
ἐστιν. |
[4, 12] |
ἑκάστῳ
δ´
αὐτῶν
προσπέφυκεν
οἷον
|
πλάτη |
καθ´
ὅλον
συνεχής.
Ἐξ
ἀνάγκης |
[4, 13] |
τῶν
ἐχόντων
ἐλάττω
καὶ
ἧττον
|
ἐγκρατῆ |
τὰ
βράγχια,
οἷον
ἔγχελυς
καὶ |
[4, 10] |
εἶδος
τῇ
φύσει
τῆς
χειρός.
|
Διαιρετὴ |
γὰρ
καὶ
πολυσχιδής·
ἔνι
γὰρ |
[4, 10] |
χρῆσθαι.
Προσήκει
γὰρ
τῷ
ὄντι
|
αὐλητῇ |
δοῦναι
μᾶλλον
αὐλοὺς
ἢ
τῷ |
[4, 5] |
τοιοῦτος
τῇ
δ´
οὔ,
ἀλλὰ
|
πάντῃ |
ὅμοιος
(σφαιροειδὴς
γάρ)
ἀνάγκη
καὶ |
[4, 2] |
τὸ
ἧπαρ
μόριον
δάκνουσα
μὲν
|
συνιστῇ, |
λυομένη
δ´
ἵλεων
ποιῇ.
Τὰ |
[4, 5] |
καὶ
ἕτερα
τοιαῦτ´
ἐν
τῇ
|
θαλάττῃ |
μικρὸν
διαφέρει
τούτων
τῷ
ἀπολελύσθαι· |
[4, 3] |
εὐπεψίαν
τῆς
τροφῆς,
ὅπως
ῥᾷον
|
πέττῃ |
καὶ
θᾶττον
τὰ
ζῷα
τὴν |
[4, 5] |
ἔχει
καὶ
τὸ
ἀνάλογον
τῇ
|
γλώττῃ |
σαρκῶδες.
Ἔτι
δὲ
καὶ
τὰ |
[4, 13] |
ἄναιμα
ἂν
ἦν.
Ἡ
δ´
|
αὐτὴ |
αἰτία
καὶ
ἐπὶ
τῶν
δύο |
[4, 12] |
ἄσαρκα
τὰ
σκέλη
εἶναι
ἡ
|
αὐτὴ |
αἰτία
καὶ
ἐπὶ
τῶν
τετραπόδων, |
[4, 10] |
Ἐξέθετο
δ´
ἡ
φύσις
ἐν
|
αὐτῇ |
καὶ
τῶν
αἰσθήσεων
ἐνίας
διὰ |
[4, 11] |
κεφαλὴν
μὲν
καὶ
τὰ
ἐν
|
αὐτῇ |
μόρια
διὰ
τὰς
αὐτὰς
αἰτίας |
[4, 5] |
τὸ
χρῆσθαι
μᾶλλον.
Τοῦτο
δ´
|
αὐτῇ |
συμβαίνει
διὰ
τὸ
πρόσγειον
μὲν |
[4, 5] |
δ´
αἰτίαν
καὶ
ἡ
κοιλία
|
τοιαύτη |
ἔσχισται
καὶ
τὸ
τῶν
ὀδόντων |
[4, 11] |
Αἴτιον
δ´
ὅτι
ἡ
μὲν
|
τοιαύτη |
κίνησις
χρήσιμος
εἰς
τὸ
δακεῖν |
[4, 3] |
οὖν
γένεσις
ἐξ
ἀνάγκης
συμβαίνει
|
τοιαύτη |
τοῦ
μορίου
τούτου·
ξηροῦ
γὰρ |
[4, 5] |
μὴ
προβέβληται
τὸ
ὄστρακον,
ῥᾴδιον
|
ταύτῃ |
βλάπτεσθαι
ὑπὸ
τῶν
θύραθεν
προσπιπτόντων. |
[4, 10] |
πάντα
δύνασθαι
λαμβάνειν
καὶ
ἔχειν.
|
Ταύτῃ |
δὲ
συμμεμηχανῆσθαι
καὶ
τὸ
εἶδος |
[4, 6] |
καὶ
κέρκον
ἔχουσιν
ἀναγκαῖον
ἐπὶ
|
ταύτῃ |
ἔχειν
τὸ
κέντρον,
ἢ
μηθὲν |
[4, 6] |
τὸ
πολλὰς
ἔχειν
ἀρχάς,
καὶ
|
ταύτῃ |
προσέοικε
τοῖς
φυτοῖς.
Ὥσπερ
γὰρ |
[4, 11] |
ἂν
ᾖ
ἡ
πληγὴ
ἰσχυροτέρα,
|
ταύτῃ |
χρησιμωτέρα
κινουμένη
ἐστίν·
ἡ
δὲ |
[4, 9] |
δ´
ἀντεστραμμένως.
Κέκαμπται
γὰρ
ἡ
|
τελευτὴ |
πρὸς
τὴν
ἀρχήν,
(ὥσπερ
ἂν |
[4, 12] |
ἢ
μέγεθος,
ἂν
δὲ
κάτω
|
ῥυῇ, |
πλῆκτρα
ἰσχυρὰ
ἐν
τοῖς
σκέλεσιν |
[4, 5] |
καὶ
τοῖς
σχήμασι
καὶ
τῇ
|
ἁφῇ |
τὰ
περὶ
τὴν
κοιλίαν·
ταῖς |
[4, 5] |
τοῖς
δὲ
διθύροις
πρὸς
τῇ
|
συναφῇ. |
Τὸ
δ´
ᾠὸν
καλούμενον
ἐν |
[4, 12] |
ἡ
εἰς
τὸ
οὐροπύγιον
αὐτοῖς
|
τροφὴ |
εἰς
τὰ
σκέλη
καταναλισκομένη
ταῦτα |
[4, 5] |
ἔχει,
ὅσα
ὑγρᾷ
χρῆται
τῇ
|
τροφῇ· |
πολλὰ
γὰρ
τῶν
ἐντόμων
οὐ |
[4, 10] |
ἄκερκον
(ἥ
τε
γὰρ
ἐκεῖ
|
τροφὴ |
πορευομένη
εἰς
ταῦτα
ἀναλίσκεται,
καὶ |
[4, 11] |
γαλακτώδης
ὑπάρχουσα
ἐν
τοῖς
ζῳοτόκοις
|
τροφή. |
Σαφέστερον
δὲ
περὶ
αὐτῶν
λεχθήσεται |
[4, 4] |
οἷον
διὰ
ῥιζῶν
πορεύσεται
ἡ
|
τροφή. |
Τὰ
μὲν
οὖν
φυτὰ
τὰς |
[4, 2] |
περίττωμα.
Ἐναντίον
τε
γὰρ
τῇ
|
τροφῇ |
τὸ
περίττωμα
βούλεται
εἶναι
καὶ |
[4, 5] |
τῶν
τεττίγων
γένος.
Ἱκανὴ
γὰρ
|
τροφὴ |
τῷ
σώματι
ἡ
ἐκ
τοῦ |
[4, 12] |
τὰ
ἄλλα
ζῷα
καὶ
τῇ
|
μορφῇ |
τῶν
μορίων
διαφέρουσιν.
Πτερωτοὶ
μὲν |
[4, 13] |
δὲ
τὰ
λεῖα.
Τὰ
δὲ
|
σελάχη |
ἀλεπίδωτα
μὲν
τραχέα
δ´
ἐστὶ |
[4, 1] |
ζῳοτοκοῦσι
γὰρ
ἔξω
καὶ
τὰ
|
σελάχη |
καὶ
οἱ
ἔχεις,
ἐν
αὑτοῖς |
[4, 13] |
ἐπικαλύμματα
τοῖς
βραγχίοις,
τὰ
δὲ
|
σελάχη |
πάντα
(χονδράκανθα
γάρ)
ἀκάλυπτα.
Αἴτιον |
[4, 13] |
δ´
ἐπικάλυμμα
ἀκανθῶδες,
τὰ
δὲ
|
σελάχη |
πάντα
χονδράκανθα.
Ἔτι
δ´
αἱ |
[4, 1] |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἰχθύσι
τὰ
|
σελάχη |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους·
ζῳοτοκοῦσι
γὰρ |
[4, 5] |
διαλειμμάτων
ἀνάγκη
πρὸς
ἑκάστῳ
οὖσαν
|
πενταχῇ |
διῃρῆσθαι.
Διὰ
τὴν
αὐτὴν
δ´ |
[4, 12] |
Διαφορὰν
δ´
ἔχει
καὶ
τὰ
|
ῥύγχη |
κατὰ
τοὺς
βίους.
Τὰ
μὲν |
[4, 5] |
καὶ
μείζω
τὴν
φύσιν,
ὑποδοχὴν
|
ἔχῃ |
πλείονος
τροφῆς.
Τὸ
δὲ
τῶν |
[4, 5] |
τῷ
ἐντέρῳ,
ὅπως
ὅτι
πλεῖστον
|
ἀπέχῃ |
τῆς
εἰσόδου
καὶ
τὸ
δυσχερὲς |
[4, 11] |
τούτων
μηδέν·
ὁ
δὲ
μαστὸς
|
ὑποδοχὴ |
καὶ
ὥσπερ
ἀγγεῖόν
ἐστι
γάλακτος. |
[4, 12] |
ἐν
τῇ
τῶν
μορίων
ἐστὶν
|
ὑπεροχῇ |
καὶ
ἐλλείψει
καὶ
κατὰ
τὸ |
[4, 10] |
πρότερον,
ὅτι
ἡ
τῆς
ψυχῆς
|
ἀρχὴ |
πολλῷ
δὴ
δυσκίνητός
ἐστι
καὶ |
[4, 5] |
καὶ
τὸ
τῆς
ζωῆς
αἴτιον
|
ἀρχῇ |
τινι
τῶν
μορίων
καὶ
τοῦ |