HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Des parties des animaux, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


η  =  141 formes différentes pour 519 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[4, 8]   τροφῆς δεκτικὸν ἀνώνυμα τἆλλα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  Η'   Τὰ δὲ μαλακόστρακα πάντα καὶ
[4, 5]   τοίνυν τρία πέντε εἶναι     ἄλλον τιν´ ἀριθμὸν περιττόν. Εἰ
[4, 12]   τῶν τοιούτων καὶ τῶν στεγανοπόδων     ἁπλῶς κατὰ τὸ μόριον
[4, 10]   τῶν δακτύλων. Ἐσχίσθαι δὲ βέλτιον     ἄσχιστον εἶναι τὸ ἔσχατον· ἅπαν
[4, 12]   ὄρνισιν ἀντὶ τῶν προσθίων σκελῶν     βραχιόνων πτερύγιον κοινόν ἐστιν (κατὰ
[4, 13]   ταῖς νάρκαις· διαφέρει γὰρ οὐδέν,     βραχὺ μὲν σαρκωδέστερον δὲ,
[4, 13]   καὶ κινήσεως τῶν ζῴων εἴρηται.     γὰρ κακῶς ἂν ἐκινοῦντο, τέτταρσι
[4, 10]   πλάτος οὐχ οἷον τε ἀλλ´     δύο μόνους ἔχειν διὰ τὸ
[4, 12]   ἐν τῇ ταχυτῆτι τῆς πτήσεως     ἐκτοπιστικά. Ἔνια δ´ οὐ πτητικὰ
[4, 2]   ἴσχει χολὴν ἐπὶ τοῦ ἥπατος,     ἔν τισι φλεβίοις, τὰ
[4, 12]   πλῆκτρα ἰσχυρὰ ἐν τοῖς σκέλεσιν     ἐπὶ τῶν ποδῶν ὀνύχων μέγεθος
[4, 12]   καὶ τῶν στεγανοπόδων ἁπλῶς     κατὰ τὸ μόριον ταὐτὸ θηρεύοντα
[4, 11]   δὲ πληγὴ ἰσχυροτέρα ἀεὶ ἄνωθεν     κάτωθεν. Ἐπεὶ οὖν ἀμφοτέρων μὲν
[4, 10]   δὲ μὴ πολυσχιδῆ ἀλλ´ ὀλιγοτόκα     κερατοφόρα καὶ ἐν τοῖς μηροῖς
[4, 11]   ἐποίησεν. Πρὸς δὲ τὸ κατασχεῖν     λαβεῖν, ὁποτέρωθεν ἂν
[4, 13]   βραχὺ μὲν σαρκωδέστερον δὲ,     μακρὸν μὲν ἀσαρκότερον δ´ εἶναι.
[4, 8]   χρῆσθαι δυναμένοις ἕκαστον μόνως     μᾶλλον, οἷον χαυλιόδοντας καὶ ὀδόντας
[4, 12]   μὲν ῥυὲν ῥύγχους ἐποίησε σκληρότητα     μέγεθος, ἂν δὲ κάτω ῥυῇ,
[4, 6]   ἐπὶ ταύτῃ ἔχειν τὸ κέντρον,     μηθὲν χρήσιμον εἶναι πρὸς τὴν
[4, 10]   οἱ πῶλοι τῶν ἵππων οὐδὲν     μικρὸν ἐλάττους εἰσί, καὶ νέοι
[4, 8]   ἀεὶ τοῖς χρῆσθαι δυναμένοις ἕκαστον     μόνως μᾶλλον, οἷον χαυλιόδοντας
[4, 2]   εἰς τοῦτ´ ἀποκρινομένη, ταῦτα μὲν     πάμπαν οὐκ ἴσχει χολὴν ἐπὶ
[4, 5]   οὔσης πόρρω ἂν ἦσαν,     πᾶν ἂν κατεῖχε τὸ κύτος,
[4, 5]   τοιοῦτον μόριον. Ἀνάγκη τοίνυν τρία     πέντε εἶναι ἄλλον τιν´
[4, 8]   αὐτοῖς χρήσιμοι ὦσιν, ὥσπερ πτερύγια     πλάτας ἔχοντες τοὺς πόδας. Αἱ
[4, 10]   κλείεται τὰ μίαν ἔχοντα γωνίαν     πλείους, δ´ ἀστράγαλος γόμφος
[4, 2]   τιν´ οὖσαν, τοῦ ζῆν ἐλάττω     πλείω χρόνον. (Καὶ τὸ τούτου
[4, 12]   βίος ἐπίγειος καὶ ἔστι καρποφάγα     πλωτὰ καὶ περὶ ὕδωρ βιοτεύουσιν.
[4, 10]   τούτους δύο, τὰ δὲ πολυτόκα     πολυσχιδῆ τὰ μὲν περὶ τὴν
[4, 8]   πόδας ὅτι μὴ νευστικώτερά ἐστιν     πορευτικώτερα. Τὰ δ´ ἐν τοῖς
[4, 5]   αὔξησις. Μιᾶς μὲν γὰρ οὔσης     πόρρω ἂν ἦσαν, πᾶν
[4, 11]   διῄρηται, καὶ λαμβάνουσι μὲν χερσὶν     ποσί, διαιροῦσι δὲ τῷ στόματι
[4, 10]   ἰσχὺν χρήσιμον αὐτὸν ἔχωσι μᾶλλον     πρὸς τὰς ἄλλας βοηθείας. Ἐχόμενα
[4, 2]   σῶμα γινομένη περίττωμά τι εἶναι     σύντηξις, οὕτω καὶ ἐπὶ
[4, 2]   ἥπατος, ἔν τισι φλεβίοις,     τὰ μὲν τὰ δ´ οὔ.
[4, 9]   οὐκ ἔστιν προσάξονται, ἀλλ´     τὰ μὲν τοῖς ποσὶ τὰ
[4, 12]   δ´ ἔναιμα οὐ κινεῖται πλείοσιν     τέτταρσι σημείοις. Τὰ μὲν οὖν
[4, 11]   χρησιμώτερον τὴν ἄνωθεν κινεῖν σιαγόνα     τὴν κάτωθεν αὐτοῖς. Διὰ τὸ
[4, 5]   τὴν ἀπόκρισιν τὴν σπερματικὴν     τὴν περιττωματικήν, ὅσα δὲ καὶ
[4, 5]   δι´ οὗ ποιεῖται τὴν ἀπόκρισιν     τὴν σπερματικὴν τὴν περιττωματικήν,
[4, 12]   σῶμα προπετὲς ἐπὶ τὸ πρόσθεν     τὸ τῶν ἄλλων. Ὄρχεις δ´
[4, 2]   ὅπου ἄν τις ἴδῃ φλέγμα     τὸ ὑπόστημα τῆς κοιλίας, περίττωμα
[4, 9]   ἔχουσι τὸν τρόπον, καὶ ὑπεναντίως     τοῖς ἄλλοις. Ἔχουσι δ´ ἀνομοίως
[4, 12]   εἶχε καθάπερ ἐν τοῖς ἀνθρώποις     τοῖς τετράποσιν, ἀπὸ τῆς ἕδρας
[4, 10]   ὄντι αὐλητῇ δοῦναι μᾶλλον αὐλοὺς     τῷ αὐλοὺς ἔχοντι προσθεῖναι αὐλητικήν·
[4, 12]   γενέσει ἅπαντα ἔχει ὅσαπερ ζῳοτοκεῖται     ᾠοτοκεῖται, τῶν δ´ ὀρνίθων αὐξηθέντων
[4, 11]   κατασχεῖν λαβεῖν, ὁποτέρωθεν ἂν     πληγὴ ἰσχυροτέρα, ταύτῃ χρησιμωτέρα
[4, 9]   ἀποσαλεύουσιν ὥσπερ πλοῖον ὅταν χειμὼν  ᾖ,   καὶ τὰ ἄποθεν (θηρεύουσι καὶ
[4, 9]   ἀπὸ τῶν πετρῶν, ὅταν κλύδων     καὶ χειμών, καὶ πρὸς τὸ
[4, 11]   λαβεῖν, ὁποτέρωθεν ἂν     πληγὴ ἰσχυροτέρα, ταύτῃ χρησιμωτέρα κινουμένη
[4, 10]   δ´ ἐν φυλακῇ καὶ σκέπῃ     τὸ λειτουργοῦν μόριον τὴν ἔξοδον
[4, 5]   εἰσόδου καὶ τὸ δυσχερὲς ἄποθεν     τοῦ βελτίονος καὶ τῆς ἀρχῆς.
[4, 10]   ἂν μὴ μέγεθος αὐτοῖς ἔχον     τοῦτο τὸ μόριον, ἀλλὰ σημείου
[4, 10]   κῶλα· χρῶνται γὰρ ποσίν, ἵν´     χρήσιμα πρὸς τὴν πορείαν, ἐπεὶ
[4, 13]   ἔχουσιν (εἴρηται δὲ περὶ τούτων     αἰτία πρότερον) ἀλλ´ ὅλον ἀπὸ
[4, 2]   ὅλον τὸ ἔντερον παρυφασμένην, οἷον     ἀμία· καὶ τῶν ὄφεων οἱ
[4, 10]   τοιαῦτα. Αἴτιον δ´ ὅτι τούτοις     αὔξησις ἐπὶ τὸ ἄνω τοῦ
[4, 5]   ὅμοιον ἔχειν ἀναγκαῖον· ἐντεῦθεν γὰρ     αὔξησις. Μιᾶς μὲν γὰρ οὔσης
[4, 12]   δ´ ἄσαρκα τὰ σκέλη εἶναι     αὐτὴ αἰτία καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 11]   ἐν δὲ τῷ ᾠῷ ἐγγίνεται     γαλακτώδης ὑπάρχουσα ἐν τοῖς ζῳοτόκοις
[4, 13]   μὴ πεζεύειν οὐκ ἔχει πόδας·     γὰρ τῶν ποδῶν πρόσθεσις πρὸς
[4, 5]   γὰρ πάμπαν ἔχουσι φυτοῦ δύναμιν.     γὰρ φύσις μεταβαίνει συνεχῶς ἀπὸ
[4, 10]   καὶ ὅπου ἂν βούληται ἔχειν.     γὰρ χεὶρ καὶ ὄνυξ καὶ
[4, 5]   γάρ ἐστιν αὐτός) καὶ     γλυκύτης τῆς ὑγρότητος, ὡς οὖσα
[4, 12]   δ´ ἐντόμων ἐνίοις ἀντὶ στόματος     γλῶττα, τούτοις δ´ ἀντὶ ὀδόντων
[4, 10]   ζῳοτόκοις πᾶσιν. Αἴτιον δ´ ὅτι     γονὴ ὑγρόν ἐστί τι καὶ
[4, 10]   τὴν φύσιν τὰ καταμήνια καὶ     γονή, ὥστε τῶν αὐτῶν καὶ
[4, 12]   οἱ ὄρνιθες, ἐντὸς δ´ ἔχουσιν·     δ´ αἰτία ἐν τοῖς περὶ
[4, 11]   ἐστὶν ἄπουν, τὸ τῶν ὄφεων·     δ´ αἰτία τῆς ἀποδίας αὐτῶν
[4, 13]   σημεῖα εἶχον, ἄναιμα ἂν ἦν.     δ´ αὐτὴ αἰτία καὶ ἐπὶ
[4, 11]   εἰς τὸ δακεῖν καὶ διελεῖν,     δ´ εἰς τὸ πλάγιον ἐπὶ
[4, 12]   τῶν δακτύλων ἔχει θέσις,     δ´ ἴυγξ δύο μόνον ἔχει
[4, 13]   γὰρ πτεροῦ γίνεται τὸ οὐροπύγιον.     δὲ κέρκος καὶ ἐμπόδιος ἂν
[4, 13]   οἱ μὲν λεπιδωτὸν ἔχουσιν αὐτῶν  (ἡ   δὲ λεπὶς διὰ λαμπρότητα καὶ
[4, 13]   πτερυγίων τῷ ἐσχάτῳ πλάτει νέουσιν.     δὲ νάρκη καὶ βάτραχος
[4, 13]   τῶν ἐν τῷ πρανεῖ ἔχει.     δὲ νάρκη πρὸς τῇ οὐρᾷ
[4, 11]   ἰσχυροτέρα, ταύτῃ χρησιμωτέρα κινουμένη ἐστίν·     δὲ πληγὴ ἰσχυροτέρα ἀεὶ ἄνωθεν
[4, 5]   θολὸν ἐπὶ τῇ μύτιδι μᾶλλον,     δὲ σηπία πρὸς τῇ κοιλίᾳ
[4, 5]   τοῦ θολοῦ πρόεσις, διὰ δειλίαν.     δὲ τευθὶς πελάγιόν ἐστι τούτων
[4, 10]   μὲν γὰρ χεῖρες ὄργανόν εἰσιν,     δὲ φύσις ἀεὶ διανέμει, καθάπερ
[4, 5]   ὥσπερ ἐκ κύστεως τοῖς ἐπουροῦσιν,     δὲ φύσις ἅμα τῷ τοιούτῳ
[4, 8]   πέφυκε τὰ ζῷα δρᾶν μᾶλλον,     δὲ φύσις ἀποδίδωσιν ἀεὶ τοῖς
[4, 10]   μεῖζον. Εἰ οὖν οὕτως βέλτιον,     δὲ φύσις ἐκ τῶν ἐνδεχομένων
[4, 10]   πλείστοις ἂν ὀργάνοις ἐχρήσατο καλῶς,     δὲ χεὶρ ἔοικεν εἶναι οὐχ
[4, 12]   δ´ αὐτῆς ὕλης ἐστὶ πάντα,     εἰς τὸ οὐροπύγιον αὐτοῖς τροφὴ
[4, 11]   μὲν οὖν ἔχουσι γομφίους χρήσιμος     εἰς τὸ πλάγιον κίνησις, τοῖς
[4, 2]   τοῦ αἵματος φύσις γλυκεῖα     εἰς τοῦτ´ ἀποκρινομένη, ταῦτα μὲν
[4, 5]   Ἱκανὴ γὰρ τροφὴ τῷ σώματι     ἐκ τοῦ σώματος ὑπομένουσα ὑγρότης,
[4, 8]   πλείους ἔχειν πόδας· ἐνταῦθα γὰρ     ἐκεῖθεν ἀνήλωται αὔξησις. Πλείους δ´
[4, 13]   πλατέων ἔνια ἀκανθώδη καὶ μακράν.     ἐκεῖθεν γὰρ αὔξησις γίνεται εἰς
[4, 2]   οὐχ ἕνεκά τινος, ὥσπερ καὶ     ἐν τῇ κοιλίᾳ καὶ ἐν
[4, 5]   ἐν δὲ τοῖς ἐπὶ θάτερα     ἔξοδος τοῦ περιττώματος τοῖς διθύροις.
[4, 2]   εἶναι σύντηξις, οὕτω καὶ     ἐπὶ τῷ ἥπατι χολὴ περίττωμα
[4, 5]   εἰσὶν ὑποδοχαί, ἧττον δὲ προλοβώδης     ἑτέρα, καὶ τοῖς σχήμασιν ἐκείνων
[4, 11]   ὑπάρχει αἴσθησις, ἐκείνοις δ´ ὡσπερανεὶ     ἑτέρα. Τῶν δὲ τετραπόδων καὶ
[4, 11]   δὲ ἐδεστῶν ἐν τῇ καθόδῳ     ἡδονή· καταπινομένων γὰρ αἰσθάνονται τῶν
[4, 8]   ἕκαστον δὲ τῶν μορίων, τίς     θέσις αὐτῶν καὶ τίνες διαφοραὶ
[4, 5]   ἐδώδιμοι πάντων, καὶ τὸ περίττωμα,     καλουμένη μήκων, ἐνίων μὲν ἐδώδιμος,
[4, 2]   πρόξ. Οὐκ ἔχει δὲ οὐδὲ     κάμηλος ἀποκεκριμένην, ἀλλὰ φλεβία χολώδη
[4, 11]   τοῖς μὲν ἄλλοις ζῴοις καὶ     κατὰ τὴν γεῦσιν ὑπάρχει αἴσθησις,
[4, 2]   ἔοικεν χολή, καθάπερ καὶ     κατὰ τὸ ἄλλο σῶμα γινομένη
[4, 9]   ζῴοις· καὶ περὶ τοῦτό ἐστιν     κεφαλὴ καὶ θώραξ καλούμενος.
[4, 5]   κύκλῳ ἀνόμοιον. Ἐν μέσῳ γὰρ     κεφαλὴ πᾶσιν αὐτοῖς· τὸ δ´
[4, 5]   ἐχόμενον στόμαχον· τούτου δ´ ἔχεται     κοιλία, ἐν καλουμένη
[4, 4]   τὴν τροφήν) τοῖς δὲ ζῴοις     κοιλία καὶ τῶν ἐντέρων
[4, 5]   φοβητικῶν, ὥσπερ ἐνίοις ὅταν δείσωσιν     κοιλία ταράττεται, τοῖς δ´ ἐκ
[4, 5]   τὴν αὐτὴν δ´ αἰτίαν καὶ     κοιλία τοιαύτη ἔσχισται καὶ τὸ
[4, 9]   Αἴτιον δὲ τὸ μῆκος καὶ     λεπτότης τῆς φύσεως αὐτῶν· μονοκότυλον
[4, 11]   ἡδονὴν πᾶσι τούτοις τῆς τροφῆς.     μὲν γὰρ γλῶττα τῶν χυμῶν
[4, 10]   τοῦτο τὸ μόριον. Ἔστι δ´     μὲν κεφαλὴ μάλιστα τοῦ ἐγκεφάλου
[4, 3]   πεζοῖς καὶ τοῖς ἐνύδροις ζῴοις.     μὲν οὖν γένεσις ἐξ ἀνάγκης
[4, 3]   συστάσεως στέαρ γίνεσθαι καὶ πιμελήν.     μὲν οὖν γένεσις τοῦ ἐπιπλόου
[4, 10]   τῆς κινούσης ἀρχῆς καὶ πεττούσης.     μὲν οὖν κεφαλὴ τούτων χάριν
[4, 11]   κάτω μόνον. Αἴτιον δ´ ὅτι     μὲν τοιαύτη κίνησις χρήσιμος εἰς
[4, 11]   Αἴτιον δ´ ὅτι ἐκείνοις χρησιμωτέρα     ὀξυωπία πτηνοῖς οὖσι πρὸς τὸν
[4, 10]   ἀντὶ πλειόνων ὀνύχων εἷς ὄνυξ     ὁπλή ἐστιν. Καὶ ἀστράγαλον δὲ
[4, 8]   διὰ τὸ νευστικοῖς εἶναι χρήσιμος     οὐρά (νέουσι γὰρ ἀπερειδόμενοι οἷον
[4, 5]   οἷον τοῖς ἐναίμοις, ὅταν εὐθηνῶσιν,     πιότης. Διὸ καὶ γίνεται κατὰ
[4, 12]   ΙΒ' (Ἐν δὲ τοῖς ὄρνισιν     πρὸς ἄλληλα διαφορὰ ἐν τῇ
[4, 5]   τὸ μόριον ἴδιον, μάλιστα δ´     σηπία καὶ πλεῖστον. Ὅταν γὰρ
[4, 5]   μόνον. Πλείω μὲν οὖν ἔχει     σηπία παρὰ τοῦτο τὸν θολόν,
[4, 12]   γένεσιν. Εἰς γὰρ τὸ ἔντερον     σύμφυσις γίνεται, καὶ οὐχ ὥσπερ
[4, 13]   σελαχώδεσι καὶ αὐτῶν τῶν πόρων     συναγωγὴ γίνεται τῶν βραγχίων, καὶ
[4, 8]   ὅτι ὀλίγῃ κινήσει χρῶνται, ἀλλ´     σωτηρία αὐτοῖς τῷ ὀστρειώδεις εἶναι
[4, 12]   ἄλλα γένη ὀρνίθων πτητικά, ὅσοις     σωτηρία ἐν τῇ ταχυτῆτι τῆς
[4, 9]   τούτοις δ´ ἀντεστραμμένως. Κέκαμπται γὰρ     τελευτὴ πρὸς τὴν ἀρχήν, (ὥσπερ
[4, 10]   διὰ τὸ ἔχειν ἰσχία ἀφῄρηται     τῆς οὐρᾶς ἀναγκαία χρῆσις) τὰ
[4, 5]   ἄβρωτοι μᾶλλον. Καὶ παρασκευάζει κινητικωτέρους     τῆς φύσεως θερμότης, ὥστε νέμεσθαι
[4, 10]   δ´ ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ὅτι     τῆς ψυχῆς ἀρχὴ πολλῷ δὴ
[4, 2]   ἥπατος σύστασις ὑγιεινή ἐστι καὶ     τοῦ αἵματος φύσις γλυκεῖα
[4, 11]   πόρον μόνον. Αἴτιον δ´ ἀμφοτέροις     τοῦ δέρματος σκληρότης· τὰ μὲν
[4, 2]   ταῦτα πολλά. Ὅσοις μὲν οὖν     τοῦ ἥπατος σύστασις ὑγιεινή ἐστι
[4, 5]   συμβαίνει αὐτῷ, ὥσπερ καὶ     τοῦ θολοῦ πρόεσις, διὰ δειλίαν.
[4, 11]   καὶ τοῦ δακεῖν, ἀναγκαιοτέρα δ´     τοῦ κατασχεῖν μήτε χεῖρας ἔχοντι
[4, 4]   δεῖ λαμβάνειν τὴν τροφήν· διόπερ     τοῦ μεσεντερίου φύσις ἐστίν, οἷον
[4, 12]   ἀνάγκης ἐστίν· τῶν γὰρ ἐναίμων     τοῦ ὄρνιθος οὐσία, ἅμα δὲ
[4, 4]   κοιλίας οἷον διὰ ῥιζῶν πορεύσεται     τροφή. Τὰ μὲν οὖν φυτὰ
[4, 13]   κίνησιν· ὥσπερ γὰρ πρὸς ἐκπνοὴν     τῶν βραγχίων ἐστὶ φύσις. Διὰ
[4, 12]   μὲν οὖν τῶν ἄλλων οὕτως     τῶν δακτύλων ἔχει θέσις,
[4, 4]   δὲ ζῴοις κοιλία καὶ     τῶν ἐντέρων δύναμις γῆ ἐστιν,
[4, 2]   αὐτῶν. Ἔτι δ´, ὥσπερ εἴρηται,     τῶν ἰχθύων ἀπήρτηται πολὺ τοῦ
[4, 12]   ὑπεναντία γὰρ αὐτοῖς πρὸς ἀμφότερα     τῶν ὀνύχων φύσις. Ἐξ ἀνάγκης
[4, 1]   οἷον τοῖς ὄφεσιν. Καὶ γὰρ     τῶν ὄφεων φύσις ἐστὶ συγγενὴς
[4, 5]   γένος. Ἐξ οὗ γὰρ συνέστηκεν     τῶν σπλάγχνων φύσις, οὐδὲν τούτων
[4, 11]   δὲ πάντα φολιδωτά, ἔστι δ´     φολὶς ὅμοιον χώρᾳ λεπίδος, φύσει
[4, 10]   ὀργάνων χρήσιμον τὴν χεῖρα ἀποδέδωκεν     φύσις. Ἀλλ´ οἱ λέγοντες ὡς
[4, 10]   τούτων βραχίονας καὶ χεῖρας ἀποδέδωκεν     φύσις. Ἀναξαγόρας μὲν οὖν φησι
[4, 3]   τὸν λόγον τοῦτον, καταχρῆται δ´     φύσις αὐτῷ πρὸς τὴν εὐπεψίαν
[4, 10]   οὐρὰν καὶ κέρκον αὐτοῖς ἀπέδωκεν     φύσις, ἀφελομένη τῆς εἰς τὰ
[4, 5]   Τὸ γὰρ ὅμοιον οὕτως ἂν     φύσις εἴη ἀποδεδωκυῖα τοῖς εἰρημένοις
[4, 13]   εἶναι· τὸ γὰρ γεῶδες ἐκεῖθεν     φύσις εἰς τὸ δέρμα κατανήλωκεν.
[4, 2]   ὑπόστασις. Κατάχρηται μὲν οὖν ἐνίοτε     φύσις εἰς τὸ ὠφέλιμον καὶ
[4, 6]   μὴ ἐμποδίζειν πρὸς ἕτερον, οὐδὲν     φύσις εἴωθε ποιεῖν ὥσπερ
[4, 10]   εἰρημένας πρότερον αἰτίας. Ἐξέθετο δ´     φύσις ἐν αὐτῇ καὶ τῶν
[4, 5]   διατεμνόμενα ζῇ. Βούλεται μὲν γὰρ     φύσις ἐν πᾶσι μόνον ἓν
[4, 13]   πρὸς τὸ ὄπισθεν αὐτὸ ἔθηκεν     φύσις καὶ τὴν οὐράν. Οὐκ
[4, 11]   ἀμφότερα χρήσιμον τὸ στόμα πεποίηκεν     φύσις, κινουμένων οὕτω τῶν σιαγόνων.
[4, 9]   καὶ ἕνεκα τῆς κινήσεως προσέθηκεν     φύσις, οἷον τά τε πρόσθια
[4, 10]   παρακέχρηται καὶ πρὸς ἕτερον ἔργον     φύσις, ὅπερ φαμὲν αὐτὴν πολλάκις
[4, 10]   τὸν αὐχένα ἔχουσιν· ἔβλεψε γὰρ     φύσις ὅπως πρὸς τὴν ἰσχὺν
[4, 9]   σκληρὸν περὶ τὸ σαρκῶδες περιέθηκεν     φύσις, ὅπως σῴζηται διὰ τὴν
[4, 13]   λαμβάνει τὴν τροφήν. Φαίνεται δ´     φύσις οὐ μόνον σωτηρίας ἕνεκεν
[4, 10]   διαφοραί τ´ εἰσὶ πλείους καὶ     φύσις παρακαταχρῆται καὶ ἐπὶ τούτων,
[4, 12]   γὰρ ὄργανα πρὸς τὸ ἔργον     φύσις ποιεῖ, ἀλλ´ οὐ τὸ
[4, 13]   οὔτε περίεργον οὐδὲν οὔτε μάτην     φύσις ποιεῖ. Ἐπεὶ δ´ ἔναιμά
[4, 12]   γαμψώνυχες· αἴτιον δ´ ὅτι οὐδὲν     φύσις ποιεῖ περίεργον. Ἔστι δὲ
[4, 7]   δὲ μικρᾶς μετέχει κινήσεως· ἀλλ´     φύσις πρὸς σωτηρίαν αὐτοῖς τὴν
[4, 10]   πρὸς τὰ κάτω τὸ βάρος     φύσις προσέθηκεν· διόπερ τὰ ἰσχία
[4, 11]   τοιούτων· οὐδὲν γὰρ ποιεῖ περίεργον     φύσις. Τὰ μὲν οὖν ἄλλα
[4, 9]   τὸ μῆκος τῶν ποδῶν προσέθηκεν     φύσις, ταῖς δ´ ἀπὸ τῶν
[4, 12]   αὐτῶν) ἀντὶ δὲ τούτου μακρὸν     φύσις τὸ ἰσχίον ποιήσασα εἰς
[4, 5]   μαλακοστράκων καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων συνέστηκεν     φύσις τοῖς μαλακίοις ἀντικειμένως· τοῖς
[4, 10]   χειρῶν τοὺς προσθίους πόδας ὑπέθηκεν     φύσις τοῖς τετράποσιν. Τοὺς μὲν
[4, 10]   περὶ τὰς ἐκροάς) ἐνταῦθα ἐποίησεν     φύσις τοὺς μαστούς. Ὅπου γὰρ
[4, 12]   ποιεῖ. Διασπωμένη γὰρ ἀσθενὴς γίνεται     φύσις τούτου τοῦ περιττώματος· (τοῖς
[4, 10]   καὶ τῆς ὑγρᾶς. Καταχρῆται δ´     φύσις τῷ αὐτῷ μορίῳ ἐπί
[4, 11]   χρείας ἀντὶ ποδῶν τὸ στόμα     φύσις χρήσιμον αὐτῷ ἐποίησεν. Πρὸς
[4, 9]   γὰρ τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον     φύσις, ὥσπερ εἴ τις νοήσειεν
[4, 2]   μᾶλλον. Οὐκ ἔχει δ´ οὐδ´     φώκη χολήν, οὐδὲ τῶν θαλαττίων
[4, 6]   φύσις εἴωθε ποιεῖν ὥσπερ     χαλκευτικὴ πρὸς εὐτέλειαν ὀβελισκολύχνιον. Ἀλλ´
[4, 11]   τῇ τάσει τοῦ οἰσοφάγου γίνεται     χάρις. Διὸ οὐχ οἱ αὐτοὶ
[4, 10]   (τῷ γὰρ καμπτομένῳ μέρει περιλαμβάνει     χείρ) τῶν δὲ τὸ βεβηκέναι
[4, 2]   τινος ἕνεκα, ἀλλ´ ἀποκάθαρμά ἐστιν     χολή. Διὸ καὶ χαριέστατα λέγουσι
[4, 2]   τὸ ἀπορραινόμενον ἀσύμβλητον. Ἀλλ´ ἔοικεν     χολή, καθάπερ καὶ κατὰ
[4, 2]   ἧττον καθαροῦ αἵματος τοῦτ´ ἔστιν     χολὴ τὸ γινόμενον περίττωμα. Ἐναντίον
[4, 11]   ἀμφοτέρων μὲν διὰ τοῦ στόματος     χρῆσις, καὶ τοῦ λαβεῖν καὶ
[4, 9]   τοῖς μαλακοστράκοις καὶ τοῖς ἐντόμοις     γ´ εὐθυωρία τῶν ἐντοσθιδίων τὸν
[4, 10]   αἰτίαν, καὶ διὰ ταῦτα ἄκερκον  (ἥ   τε γὰρ ἐκεῖ τροφὴ πορευομένη
[4, 5]   καὶ τὴν τοῦ χρώματος μεταβολήν,     συμβαίνει αὐτῷ, ὥσπερ καὶ
[4, 5]   δ´ ἔχεται κοιλία, ἐν     καλουμένη μήκων, ἀφ´ ἧς
[4, 5]   ἔχεται κοιλία, ἐν     καλουμένη μήκων, ἀφ´ ἧς συνεχές
[4, 8]   προσφέρεσθαι τὴν τροφήν. (Διαφέρουσι δ´     οἱ μὲν κάραβοι ἔχουσιν οὐράν,
[4, 12]   ἔχουσι μὲν οἱ ὄρνιθες πάντες     οὐκ ἂν δόξαιεν ἔχειν, ἀλλὰ
[4, 5]   ὑγρότητα τὴν εἰς τροφήν, καὶ     πάλιν διαπέμπει τὴν ὑπολειπομένην ἰκμάδα·
[4, 10]   θήλεσι τά τε καταμήνια, καὶ     προΐενται τὴν γονήν· διορισθήσεται δὲ
[4, 5]   δύο πόρους καὶ μίαν διαίρεσιν,     τε δέχεται τὴν ὑγρότητα τὴν
[4, 9]   μέχρι τῆς διεξόδου τοῦ περιττώματος,     τὸ Δ. Τοῦτον μὲν οὖν
[4, 6]   διὰ τὸ σκληρόφθαλμα εἶναι οὐκ  ἀκριβῆ   τὴν ὄψιν ἔχουσι, τὰ προσπίπτοντα
[4, 4]   καὶ τῶν ἐντέρων δύναμις  γῆ   ἐστιν, ἐξ ἧς δεῖ λαμβάνειν
[4, 13]   ὑγρῷ ὥσπερ οἱ ὄφεις τῇ  γῇ·   τοῦτον γὰρ τὸν τρόπον οἱ
[4, 11]   χρησιμωτέρα κινουμένη ἐστίν· δὲ  πληγὴ   ἰσχυροτέρα ἀεὶ ἄνωθεν κάτωθεν.
[4, 11]   λαβεῖν, ὁποτέρωθεν ἂν  πληγὴ   ἰσχυροτέρα, ταύτῃ χρησιμωτέρα κινουμένη ἐστίν·
[4, 11]   ἀδιάρθρωτον ἔχουσιν. Αἴτιον δ´ ὅτι  ὀλίγη   ἦν χρεία τούτοις τῆς γλώττης
[4, 8]   οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καλούμενοι καρκίνοι, ὅτι  ὀλίγῃ   κινήσει χρῶνται, ἀλλ´ σωτηρία
[4, 10]   τοῦ σώματός ἐστιν. Ὥσθ´ ὅπου  συλλογὴ   καὶ περιουσία γίνεται τοῦ περιττώματος
[4, 13]   καὶ αὐτῶν τῶν πόρων  συναγωγὴ   γίνεται τῶν βραγχίων, καὶ οὐ
[4, 10]   τῆς ψυχῆς ἀρχὴ πολλῷ  δὴ   δυσκίνητός ἐστι καὶ σωματώδης. Ἔτι
[4, 10]   μηδέποτε καταθέσθαι, μηδὲ μεταβάλλεσθαι  δὴ   ἐτύγχανεν ὅπλον ἔχων. (Τῷ δὲ
[4, 10]   πλάτος. Καὶ τὸ τῶν δακτύλων  δὴ   μέγεθος ἐναντίως ἔχει ἐπί τε
[4, 4]   τὴν ἐσχάτην τροφήν, ἐξ ἧς  ἤδη   διαδίδοται εἰς τὰ μόρια (τοῦτο
[4, 10]   πρὸς τὴν πορείαν) ἔχουσι δ´  ἤδη   πολλοὺς τρόπους. Τὰ μὲν γὰρ
[4, 2]   πανταχοῦ νομίζειν, ὅπου ἄν τις  ἴδῃ   φλέγμα τὸ ὑπόστημα τῆς
[4, 8]   καρκίνοι. Τούτων δ´ ἑκάστου πλείω  εἴδη   ἐστὶ διαφέροντα οὐ μόνον κατὰ
[4, 5]   κήρυκες. Ἔστι δὲ γένη καὶ  εἴδη   πολλὰ τῶν ὀστρακοδέρμων· τὰ μὲν
[4, 5]   καὶ τὰ μαλακόστρακα, τά τε  καραβοειδῆ   καὶ οἱ καρκίνοι, δύο μὲν
[4, 7]   ἔχοντα, οἷον κήρυκες, τὰ δὲ  σφαιροειδῆ   μόνον, καθάπερ τὸ τῶν ἐχίνων
[4, 5]   καὶ μεταξὺ τὴν σάρκα τὴν  γλωσσοειδῆ,   ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον, εὐθὺς
[4, 8]   τὸ ὕδωρ καὶ ἀφεῖναι ἔχουσι  βραγχοειδῆ·   πλακωδέστερα δὲ τὰ κάτω αἱ
[4, 6]   μείζους ἔνια τούτων ἔχει, ὅπως  ἐπειδὴ   διὰ τὸ σκληρόφθαλμα εἶναι οὐκ
[4, 4]   καὶ λοιπὸν τῶν εἰρημένων· ἀλλ´  ἐπειδὴ   περὶ γενέσεως λεκτέον, ἁρμόττον ἐστὶ
[4, 10]   μῆκος μόνον. Τὰ δὲ μὴ  πολυσχιδῆ   ἀλλ´ ὀλιγοτόκα κερατοφόρα καὶ
[4, 10]   τὰ δὲ διχηλὰ τὰ δὲ  πολυσχιδῆ,   μώνυχα μὲν ὅσοις διὰ μέγεθος
[4, 10]   δύο, τὰ δὲ πολυτόκα  πολυσχιδῆ   τὰ μὲν περὶ τὴν γαστέρα
[4, 8]   Τὰ μὲν οὖν καρκινώδη καὶ  καραβώδη   παρόμοι´ ἐστὶ τῷ χηλὰς ἔχειν
[4, 5]   Τρόπον δέ τινα καὶ τὰ  στρομβώδη   διθύροις ἔοικεν· ἔχει γὰρ ἐπιπτύγματ´
[4, 5]   τῶν ὀστρακοδέρμων· τὰ μὲν γὰρ  στρομβώδη   ἐστίν, ὥσπερ τὰ νῦν εἰρημένα,
[4, 7]   δὲ δίθυρα αὐτῶν τὰ δὲ  στρομβώδη,   καθάπερ εἴρηται πρότερον. Καὶ τούτων
[4, 5]   τῷ κόχλῳ καὶ τἆλλα τὰ  στρομβώδη,   οἷον πορφύραι καὶ κήρυκες. Ἔστι
[4, 5]   μύες, τῷ συνάγειν, τὰ δὲ  στρομβώδη   τούτῳ τῷ ἐπικαλύμματι, ὥσπερ δίθυρα
[4, 9]   Τὰ δὲ μαλάκιά τε καὶ  στρομβώδη   τῶν ὀστρακοδέρμων ἔχει αὑτοῖς μὲν
[4, 9]   αἱ τευθίδες βραχεῖς, τὰ δὲ  πολυποδώδη   μεγάλους. Τὸ γὰρ κύτος τοῦ
[4, 5]   τοῦ δὲ στόματος ἐχόμενον οἷον  ὀρνιθώδη   τινὰ πρόλοβον, τούτου δ´ ἐχόμενον
[4, 13]   μὲν νωθραὶ διὰ τὸ μὴ  ἀκανθώδη   εἶναι μηδὲ νευρώδη, τῶν δὲ
[4, 13]   παραπλησίαν, τῶν δὲ πλατέων ἔνια  ἀκανθώδη   καὶ μακράν. ἐκεῖθεν γὰρ
[4, 10]   γὰρ ἔχει καὶ ὀστώδη καὶ  ἀκανθώδη.   Τούτων δ´ αἰτία μία τίς
[4, 6]   ἀλλ´ ὄπισθεν μόνον ἔχουσι τὰ  πηδαλιώδη   αἱ ἀκρίδες. (Τὴν γὰρ καμπὴν
[4, 13]   δύο μόνον ἐχόντων πτερύγια ἰχθύων·  ὀφιώδη   γάρ ἐστι καὶ εὐμηκέστερα, καὶ
[4, 13]   Ὅσα δ´ ἐστὶ μακροφυέστερα καὶ  ὀφιώδη   μᾶλλον, οἷον σμύραινα, οὐδὲν ἔχουσι
[4, 13]   βράγχια, οἷον ἔγχελυς καὶ ὅσα  ὀφιώδη·   οὐ γὰρ πολλῆς δέονται καταψύξεως.
[4, 12]   μὴ πτητικοῖς τοὐναντίον τὰ σώματα  ὀγκώδη,   διὸ βαρέα ἐστίν. Ἔχουσι δ´
[4, 10]   ἰσχία τ´ ἔχει τὰ σκέλη  σαρκώδη   διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν, καὶ
[4, 10]   φύσις προσέθηκεν· διόπερ τὰ ἰσχία  σαρκώδη   ἐποίησε καὶ μηροὺς καὶ γαστροκνημίας.
[4, 10]   τὰ σκέλη μὲν ἄνθρωπος  σαρκώδη   καὶ μηροὺς καὶ κνήμας, τὰ
[4, 2]   κάμηλος ἀποκεκριμένην, ἀλλὰ φλεβία  χολώδη   μᾶλλον. Οὐκ ἔχει δ´ οὐδ´
[4, 13]   οὐκ ἔχουσιν, ἀλλὰ τὴν οὐρὰν  μανώδη   καὶ πλατεῖαν. Ἔχουσι δὲ τῶν
[4, 10]   τὰ δὲ πολυδάκτυλα καὶ ἀκέρατα  νανώδη   μέν ἐστιν, ἧττον δὲ τούτων·
[4, 10]   Πάντα γάρ ἐστι τὰ ζῷα  νανώδη   τἆλλα παρὰ τὸν ἄνθρωπον· νανῶδες
[4, 8]   αὐτῶν ἐστιν. Τὰ μὲν οὖν  καρκινώδη   καὶ καραβώδη παρόμοι´ ἐστὶ τῷ
[4, 10]   ὅσα σκέλη ἔχει τῶν ζῴων·  νευρώδη   γὰρ ἔχει καὶ ὀστώδη καὶ
[4, 10]   διαφοράς. Οὐ γὰρ ὁμοίως ἅπαντα  νευρώδη   τὴν φύσιν ἐστίν. Ἔτι δὲ
[4, 13]   τὸ μὴ ἀκανθώδη εἶναι μηδὲ  νευρώδη,   τῶν δὲ ἀκανθωδῶν ταχεῖα· τοῦ
[4, 10]   ζῴων· νευρώδη γὰρ ἔχει καὶ  ὀστώδη   καὶ ἀκανθώδη. Τούτων δ´ αἰτία
[4, 6]   αἵ τε μυῖαι καὶ τὰ  μελιττώδη   τῶν ζῴων· ἀεὶ γὰρ χαρακίζουσι
[4, 13]   οἵ τε δελφῖνες καὶ τὰ  σελαχώδη·   καὶ ὕπτια στρεφόμενα λαμβάνει τὴν
[4, 14]   οὐ χρήσιμα πρὸς πτῆσιν ἀλλὰ  τριχώδη.   Ἔτι δὲ ὡς μὲν τετράπους
[4, 11]   τὴν γλῶτταν καὶ ἐπ´ ἄκρου  τριχώδη   πάμπαν, καθάπερ εἴρηται πρότερον. Ἔχουσι
[4, 5]   ἰουλώδεσι καὶ μακροῖς· διόπερ διατεμνόμενα  ζῇ.   Βούλεται μὲν γὰρ φύσις
[4, 5]   αἴσθησιν μὲν γὰρ οὐδεμίαν ἔχει,  ζῇ   δὲ ὥσπερ ὄντα φυτὰ ἀπολελυμένα.
[4, 5]   φυτοῖς ἔνια τοιαῦτα, καὶ  ζῇ   καὶ γίνεται τὰ μὲν ἐν
[4, 5]   τὸν Πόντον) πλὴν ἐκεῖνα μὲν  ζῇ   μιᾶς ἡμέρας χρόνον, ταῦτα δὲ
[4, 2]   ταῦτα γὰρ ἄχολά τε καὶ  ζῇ   πολὺν χρόνον. Ἔτι δὲ καὶ
[4, 5]   ὑπό τινων ἐπίπετρον· τοῦτο γὰρ  ζῇ   πολὺν χρόνον κρεμάμενον ἄνω ἐπὶ
[4, 12]   κατὰ τὸ μόριον ταὐτὸ θηρεύοντα  ζῇ   τῶν ἐν τῷ ὑγρῷ ἔνια
[4, 5]   καὶ ἐναίμων ζῴων λόγος  σχολάζῃ   μᾶλλον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤΙΓΜΑ Τὰ μὲν
[4, 10]   ὥσπερ σύναμμα ἰσχυρὸν συνδεῖν, ἵνα  ἰσάζῃ   εἷς ὢν πολλοῖς. Καὶ βραχὺς
[4, 6]   τὰ τοιαῦτα τῶν ἐντόμων, ὅπως  σῴζῃ   τὴν τῶν πτερῶν δύναμιν. Ἑδραίων
[4, 2]   γὰρ οἷς ταῦτα συμβαίνει τὰ  πάθη   τῶν νόσων, οὐκ ἔχουσι χολήν,
[4, 5]   δὲ ὀστρακοδέρμων τὰ μέν, ὥσπερ  ἐλέχθη   καὶ ἐν τοῖς κατ´ ἀρχὰς
[4, 5]   μόριον, ὥσπερ ἐν τοῖς πρώτοις  ἐλέχθη   λόγοις, μεταξὺ κεφαλῆς καὶ τοῦ
[4, 5]   ὅμοιον οὕτως ἂν φύσις  εἴη   ἀποδεδωκυῖα τοῖς εἰρημένοις μορίοις. (Διότι
[4, 2]   μὲν συνιστῇ, λυομένη δ´ ἵλεων  ποιῇ.   Τὰ μὲν γὰρ ὅλως οὐκ
[4, 10]   σκέλη ἔχουσιν. Ὅπως δ´ ἐν  φυλακῇ   καὶ σκέπῃ τὸ λειτουργοῦν
[4, 5]   βέλτιον, τὸ δ´ οὐκ ἐνδεχόμενον.  Ἀνάγκη   ἄρα πέντ´ αὐτοὺς ἔχειν τὰ
[4, 12]   οἱ γαμψώνυχες καὶ οἱ ὠμοφάγοι·  ἀνάγκη   γὰρ πτητικοῖς εἶναι διὰ τὸν
[4, 10]   κεφαλὴ μάλιστα τοῦ ἐγκεφάλου χάριν·  ἀνάγκη   γὰρ τοῦτο τὸ μόριον ἔχειν
[4, 5]   ἀλλὰ πάντῃ ὅμοιος (σφαιροειδὴς γάρ)  ἀνάγκη   καὶ τὸ ᾠὸν ὁμοίως ἔχειν.
[4, 13]   θάλατταν ἀφιᾶσι κατὰ τὸν αὐλόν.  Ἀνάγκη   μὲν γὰρ δέξασθαι τὸ ὑγρὸν
[4, 10]   μεσόνεως· μάλιστα γὰρ τὸ λαμβανόμενον  ἀνάγκη   περιλαμβάνεσθαι κύκλῳ κατὰ τὸ μέσον
[4, 5]   πέντε δ´ ὄντων τῶν διαλειμμάτων  ἀνάγκη   πρὸς ἑκάστῳ οὖσαν πενταχῇ διῃρῆσθαι.
[4, 10]   τοῦ βάρους καὶ τοῦ σωματώδους  ἀνάγκη   ῥέπειν τὰ σώματα πρὸς τὴν
[4, 5]   ἐπὶ θάτερα τοῦ κύκλου μόνον.  Ἀνάγκη   τοίνυν, ἐπεὶ τοῦτο μὲν ἁπάντων
[4, 5]   οἱ κτένες τὸ τοιοῦτον μόριον.  Ἀνάγκη   τοίνυν τρία πέντε εἶναι
[4, 5]   δὲ τοῖς στρομβώδεσιν ἐν τῇ  ἑλίκῃ   τοῦτο, τοῖς δὲ μονοθύροις ἐν
[4, 6]   φύσις εἴωθε ποιεῖν ὥσπερ  χαλκευτικὴ   πρὸς εὐτέλειαν ὀβελισκολύχνιον. Ἀλλ´ ὅπου
[4, 13]   ἐσχάτῳ πλάτει νέουσιν. δὲ  νάρκη   καὶ βάτραχος τὰ ἐν
[4, 13]   τῷ πρανεῖ ἔχει. δὲ  νάρκη   πρὸς τῇ οὐρᾷ ἔχει τὰ
[4, 2]   Οὐκ ἔχει δ´ οὐδ´  φώκη   χολήν, οὐδὲ τῶν θαλαττίων δελφίς.
[4, 13]   Τὰ δ´ ἔχοντα, πρὸς τῇ  κεφαλῇ   ἔχει, διὰ τὸ μὴ ἔχειν
[4, 9]   καὶ περὶ τοῦτό ἐστιν  κεφαλὴ   καὶ θώραξ καλούμενος. Τὰ
[4, 10]   μόριον. Ἔστι δ´ μὲν  κεφαλὴ   μάλιστα τοῦ ἐγκεφάλου χάριν· ἀνάγκη
[4, 13]   Περὶ δὲ τῶν ἐν τῇ  κεφαλῇ   μορίων καὶ αἰσθητηρίων εἴρηται πρότερον.
[4, 13]   ἐν τοῖς ὑπτίοις πρὸς τῇ  κεφαλῇ.   Οὐ γὰρ κωλύει κινεῖσθαι τὸ
[4, 5]   ἀνόμοιον. Ἐν μέσῳ γὰρ  κεφαλὴ   πᾶσιν αὐτοῖς· τὸ δ´ ἄνω
[4, 12]   Ἔχουσι δὲ καὶ ἐν τῇ  κεφαλῇ   περιττὴν καὶ ἴδιον τὴν τοῦ
[4, 9]   καλεῖται μόνον ἐπὶ τῶν πολυπόδων  κεφαλή·   τοῖς δ´ ὀστρακοδέρμοις τὸ τοιοῦτόν
[4, 10]   καὶ πεττούσης. μὲν οὖν  κεφαλὴ   τούτων χάριν ἐστίν, δ´
[4, 12]   ἐὰν τῶν μὲν τὰ πτερύγια  σφαλῇ,   τῶν δὲ τὰ μεταξὺ τῶν
[4, 10]   πορείαν χρήσιμ´ εἶναι τὰ ἔμπροσθεν  σκέλη,   ἀλλὰ καὶ ἀντὶ χειρῶν, ὥσπερ
[4, 12]   οὕτω γὰρ αὐτοῖς χρήσιμα τὰ  σκέλη,   ἄλλως δὲ ἐμποδίζοιεν ἄν. Ἔνια
[4, 10]   γὰρ ἔχει αὐτοῖς τὰ πρόσθια  σκέλη   ἀνάλογον τοῖς ἀγκῶσι καὶ ταῖς
[4, 10]   φύσις, ἀφελομένη τῆς εἰς τὰ  σκέλη   γιγνομένης τροφῆς. δὲ πίθηκος
[4, 12]   τὸ νανώδεις εἶναι τὴν φύσιν,  σκέλη   δ´ ἐμπρόσθια οὐκ ἔχουσιν (διὰ
[4, 12]   τοῦ νώτου τῶν πτερύγων ἔχουσιν.  Σκέλη   δὲ καθάπερ ἄνθρωπος δύο, κεκαμμένα
[4, 12]   εἴρηται. Τοῦ δ´ ἄσαρκα τὰ  σκέλη   εἶναι αὐτὴ αἰτία καὶ
[4, 12]   δὲ τετράποσι πρὸς τὸ βάρος  σκέλη   ἐμπρόσθια ὑπερήρεισται. Οἱ δ´ ὄρνιθες
[4, 10]   τὰ ζῳοτόκα ἀλλ´ ὅλως ὅσα  σκέλη   ἔχει τῶν ζῴων· νευρώδη γὰρ
[4, 10]   διόπερ ἀνίσχια καὶ σκληρὰ τὰ  σκέλη   ἔχουσιν. Ὅπως δ´ ἐν φυλακῇ
[4, 12]   οὐροπύγιον αὐτοῖς τροφὴ εἰς τὰ  σκέλη   καταναλισκομένη ταῦτα ηὔξησεν. Διὸ καὶ
[4, 10]   οὐδέν. Ἔτι δὲ καὶ τὰ  σκέλη   μὲν ἄνθρωπος σαρκώδη καὶ
[4, 12]   προσήρεισεν· ἐντεῦθεν δὲ ὑπέθηκε τὰ  σκέλη,   ὅπως ἰσορρόπου ὄντος τοῦ βάρους
[4, 13]   τῶν ἐκτὸς μορίων. Οὔτε γὰρ  σκέλη   οὔτε χεῖρας οὔτε πτέρυγας ἔχουσιν
[4, 12]   ἐμποδίζοιεν ἄν. Ἔνια δὲ βραχέα  σκέλη   πρὸς τῇ γαστρὶ ἔχοντα πέτανται.
[4, 12]   ἐκ τοῦ ὑγροῦ) τὰ δὲ  σκέλη   πρὸς τὴν νεῦσιν βραχέα. Διαφορὰν
[4, 10]   ἄνθρωπος ἰσχία τ´ ἔχει τὰ  σκέλη   σαρκώδη διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν,
[4, 12]   ἀλλὰ τοῖς μὲν βραχίονες καὶ  σκέλη   τέτταρα ὑπάρχει, τοῖς δ´ ὄρνισιν
[4, 10]   ὄπισθεν καὶ τὰ περὶ τὰ  σκέλη   τοῖς ἀνθρώποις ἰδίως ἔχει πρὸς
[4, 12]   δὲ πτέρυγας, ὡς τὰ πρόσθια  σκέλη   τῶν τετραπόδων, ἐπὶ τὸ περιφερές.
[4, 12]   ἐν ὑπείκοντι εἶναι τὸν βίον  μακροσκελῆ   καὶ μακροδάκτυλα, καὶ τὰς καμπὰς
[4, 12]   τὰ πλεῖστα. Τὰ μὲν γὰρ  μακροσκελῆ   μακρόν, τὰ δὲ βραχυσκελῆ βραχὺν
[4, 12]   γὰρ μακροσκελῆ μακρόν, τὰ δὲ  βραχυσκελῆ   βραχὺν ἔχει τὸν αὐχένα χωρὶς
[4, 10]   γὰρ χεὶρ καὶ ὄνυξ καὶ  χηλὴ   καὶ κέρας γίνεται καὶ δόρυ
[4, 2]   ἕνεκα, ἀλλ´ ἀποκάθαρμά ἐστιν  χολή.   Διὸ καὶ χαριέστατα λέγουσι τῶν
[4, 2]   ἀπορραινόμενον ἀσύμβλητον. Ἀλλ´ ἔοικεν  χολή,   καθάπερ καὶ κατὰ τὸ
[4, 2]   καὶ ἐπὶ τῷ ἥπατι  χολὴ   περίττωμα εἶναι καὶ οὐχ ἕνεκά
[4, 2]   καθαροῦ αἵματος τοῦτ´ ἔστιν  χολὴ   τὸ γινόμενον περίττωμα. Ἐναντίον τε
[4, 2]   ἐχόντων χολὴν τὸ ὑπὸ τῇ  χολῇ   τοῦ ἥπατος γλυκύτατόν ἐστιν. Τῶν
[4, 10]   πλειόνων ὀνύχων εἷς ὄνυξ  ὁπλή   ἐστιν. Καὶ ἀστράγαλον δὲ διὰ
[4, 13]   τῶν μὲν νωθραὶ διὰ τὸ  μὴ   ἀκανθώδη εἶναι μηδὲ νευρώδη, τῶν
[4, 13]   ἐστίν) ἀλλὰ καὶ πρὸς τὸ  μὴ   ἀκολουθεῖν τῇ λαιμαργίᾳ τῇ περὶ
[4, 10]   καὶ αὐχένα ἔχει, τὰ δὲ  μὴ   ἀναπνέοντα θύραθεν οὐκ ἔχει τοῦτο
[4, 13]   οὖν βράγχιά ἐστι χρήσιμα τοῖς  μὴ   ἀναπνέουσιν· δι´ ἣν δ´ αἰτίαν,
[4, 9]   ἀχρήστους πρὸς τὸ ἀντιλαμβάνεσθαι καὶ  μὴ   ἀντισπᾶσθαι ἀπὸ τῶν πετρῶν, ὅταν
[4, 8]   τὰ ᾠὰ πρὸς αὐτά, ἀλλὰ  μὴ   ἄποθεν, ὥσπερ οἱ ἰχθύες καὶ
[4, 5]   ἑτέρους διὰ τὸ τοὺς ἄνω  μὴ   διαιρεῖν ἱκανῶς, ἀπὸ δὲ τῆς
[4, 2]   δῆλον ὅτι καὶ χολὴν καὶ  μὴ   διαφέρεσθαι τοῖς τόποις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'
[4, 11]   γὰρ ὄφελος αἴρειν, στρέφειν δὲ  μὴ   δύνασθαι τὴν κεφαλήν. Ἔχουσι δὲ
[4, 5]   ἐκείνου εἶναι τὸ σῶμα σφαιροειδές,  μὴ   εἶναι ἄρτια τὰ ᾠά. Κατὰ
[4, 10]   ἦν λῆψις, οὕτως κἂν εἰ  μὴ   ἐκ πλαγίου οὗτος ἦν. Οὗτος
[4, 6]   μὴ οὖσιν ἐντόμοις. Τὰ δὲ  μὴ   ἑλικτὰ αὐτῶν σκληρύνεται μᾶλλον συνιόντα
[4, 6]   δυσὶν ἐπὶ δύ´ ἔργα καὶ  μὴ   ἐμποδίζειν πρὸς ἕτερον, οὐδὲν
[4, 10]   τὴν εἰρημένην ἔμπροσθεν αἰτίαν, ὅπως  μὴ   ἐμποδίζωσι μήτε (τὴν ἀνοίδησιν τῆς
[4, 10]   ὅτι μονοτόκον ἐστί, τοῦ δὲ  μὴ   ἐν τοῖς μηροῖς ὅτι πολυσχιδές
[4, 11]   ποιεῖσθαι τὴν λῆψιν διὰ τὸ  μὴ   ἐν ὑγρῷ εἶναι τὴν χρῆσιν
[4, 11]   τούτοις τῆς γλώττης διὰ τὸ  μὴ   ἐνδέχεσθαι μασᾶσθαι μηδὲ προγεύεσθαι, ἀλλ´
[4, 6]   πρὸς εὐτέλειαν ὀβελισκολύχνιον. Ἀλλ´ ὅπου  μὴ   ἐνδέχεται, καταχρῆται τῷ αὐτῷ ἐπὶ
[4, 10]   ἀλλήλας κατὰ τὸν τόπον τοῦτον,  μὴ   ἐπίπονον δ´ εἶναι τὴν φύσιν
[4, 6]   καὶ προσάγονται αὐτήν. Ὅσα δὲ  μὴ   ἔστιν αὐτῶν ἐμπροσθόκεντρα, ὀδόντας ἔχει
[4, 5]   εἴρηται καὶ πρότερον· ὅσα δὲ  μὴ   ἔστιν ἐμπροσθόκεντρα, ἐν τῷ στόματι
[4, 5]   μὲν εἶναι τὸν βίον αὐτῆς,  μὴ   ἔχειν δὲ ἄλλην βοήθειαν, ὥσπερ
[4, 13]   πάντα καὶ τετράποδα, διὰ τὸ  μὴ   ἔχειν κύστιν μηδὲ γίνεσθαι περίττωμ´
[4, 13]   τῇ κεφαλῇ ἔχει, διὰ τὸ  μὴ   ἔχειν μῆκος ἐν τῷ τόπῳ,
[4, 13]   γῆς ἕρπουσιν. Αἰτία δὲ τοῦ  μὴ   ἔχειν τοὺς ὀφιώδεις τῶν ἰχθύων
[4, 8]   τῶν δὲ καραβοειδῶν διὰ τὸ  μὴ   ἔχειν χηλάς· ἃς οὐκ ἔχουσι
[4, 2]   τοῦ πλείω ζῆν χρόνον τὸ  μὴ   ἔχειν χολήν, βλέψαντες ἐπὶ τὰ
[4, 1]   μικρὰ ἔχει, ὥσπερ τἆλλα τὰ  μὴ   ἔχοντα κύστιν. Οἱ δ´ ὄφεις
[4, 5]   χειλῶν ἅμα δύναμιν. Τοῖς δὲ  μὴ   ἔχουσιν ἔμπροσθεν τὸ κέντρον ἐστὶν
[4, 11]   τὸ πλάγιον κίνησις, τοῖς δὲ  μὴ   ἔχουσιν οὐδὲν χρήσιμος, διόπερ ἀφῄρηται
[4, 2]   χρόνον. Ἔτι δὲ καὶ τὰ  μὴ   ἑωραμένα ὑπ´ ἐκείνων ὅτι οὐκ
[4, 5]   ζῆν προσπεφυκὼς μόνον, ἀπολυθεὶς δὲ  μὴ   ζῆν, ὁμοίως ἔχει τοῖς φυτοῖς
[4, 11]   οὐδὲ ταῦτα οὔτ´ ἄλλο τῶν  μὴ   ζῳοτοκούντων ἐν αὑτοῖς οὐδὲν γάλα,
[4, 10]   οὐ μακρός· ὥσπερ γὰρ εἰ  μὴ   ἦν χεὶρ ὅλως, οὐκ ἂν
[4, 13]   δύο ἔχοντα πτερύγια μόνον, ὅσα  μὴ   κωλύεται διὰ τὸ πλάτος. Τὰ
[4, 10]   τὰ ᾠοτόκα· καὶ γὰρ ἂν  μὴ   μέγεθος αὐτοῖς ἔχον τοῦτο
[4, 5]   φύσεως θερμότης, ὥστε νέμεσθαι καὶ  μὴ   μένειν ἑδραίους. Σημεῖον δὲ τούτου
[4, 8]   Πλείους δ´ ἔχουσι πόδας ὅτι  μὴ   νευστικώτερά ἐστιν πορευτικώτερα. Τὰ
[4, 6]   δ´ οὐκ ἂν ἐγίνετ´ αὐτοῖς  μὴ   οὖσιν ἐντόμοις. Τὰ δὲ μὴ
[4, 2]   αὐτὸ μόνον. Ἄτοπόν τε τὸ  μὴ   πανταχοῦ νομίζειν, ὅπου ἄν τις
[4, 13]   πτερύγια ἔχει, διὰ δὲ τὸ  μὴ   πεζεύειν οὐκ ἔχει πόδας·
[4, 13]   Ἔχουσι δὲ τῶν ἰχθύων ὅσοι  μὴ   πλατεῖς, καθάπερ βάτος καὶ τρυγών,
[4, 5]   δυσκίνητον εἶναι τὸν ἐχῖνον καὶ  μὴ   πληροῦσθαι τῆς τροφῆς τὸ ἀγγεῖον·
[4, 12]   ὄργανα. Διὰ μὲν οὖν τὸ  μὴ   πλωτὰ εἶναι οὐ στεγανόποδά ἐστι,
[4, 12]   δέ, διότι τὸ ὀξὺ ἀσθενὲς  μὴ   πολλὴν ἔχον σκέπην. Ὑπὸ δὲ
[4, 10]   ἔχει μῆκος μόνον. Τὰ δὲ  μὴ   πολυσχιδῆ ἀλλ´ ὀλιγοτόκα κερατοφόρα
[4, 5]   γένος, πρὸς βοήθειαν. Ἧι γὰρ  μὴ   προβέβληται τὸ ὄστρακον, ῥᾴδιον ταύτῃ
[4, 12]   καὶ τὴν βοήθειαν· τοῖς δὲ  μὴ   πτητικοῖς τοὐναντίον τὰ σώματα ὀγκώδη,
[4, 13]   τοιούτοις τὴν ἰσχύν, ὅσα δὲ  μὴ   σαρκοφάγα, μύουρον. Τὸ δὲ δέρμα
[4, 13]   ἐναντίον συμβέβηκεν· διὰ γὰρ τὸ  μὴ   σαρκῶδες εἶναι τὸ πλάτος αὐτῶν
[4, 11]   μὲν οὐ δοκοῦσιν ἔχειν, ἂν  μὴ   σφόδρα ἀνακλίνῃ τις, οἱ δ´
[4, 13]   δερμόπτεροι, οὐδὲν δ´ ἔχει οὐροπύγιον  μὴ   σχιζόπτερον· ἐκ τοιούτου γὰρ πτεροῦ
[4, 6]   ὄπισθεν μορίοις. Βέλτιον δ´ ἐνδεχομένου  μὴ   ταὐτὸ ὄργανον ἐπὶ ἀνομοίας ἔχειν
[4, 5]   δὲ τὸ τῶν τεττίγων γένος.  Ἱκανὴ   γὰρ τροφὴ τῷ σώματι
[4, 5]   κοιλίαν, προσπέφυκε δὲ πρὸς τὰ  πρανῆ   μᾶλλον, καὶ καλεῖται μύτις ὑπό
[4, 12]   καὶ τὸ ἄγκιστρον. Τὰ δὲ  πρανῆ   τοῦ σώματος καὶ τὰ ὕπτια
[4, 5]   πορφύραι καὶ κήρυκες. Ἔστι δὲ  γένη   καὶ εἴδη πολλὰ τῶν ὀστρακοδέρμων·
[4, 5]   ἀναίμων οὐδέν. Ἔστι δὲ δύο  γένη   λοιπὰ τῶν ἀναίμων, τά τε
[4, 8]   ποδῶν ἔχει πλῆθος. Ἔστι δὲ  γένη   μὲν τέτταρα τὰ μέγιστ´ αὐτῶν,
[4, 12]   τὰ γαμψώνυχα ἀλλὰ καὶ ἄλλα  γένη   ὀρνίθων πτητικά, ὅσοις σωτηρία
[4, 11]   τοῦτο. Ἴδιον δὲ πρὸς τὰ  συγγενῆ   τῶν ζῴων ὑπάρχει τοῖς ὄφεσι
[4, 6]   οὐθέν ἐστιν ὀπισθόκεντρον. Διὰ τὸ  ἀσθενῆ   γὰρ καὶ μικρὰ εἶναι δίπτερά
[4, 6]   καὶ ἔμπροσθεν ἔχει τὸ κέντρον·  ἀσθενῆ   γὰρ ὄντα μόλις δύναται τοῖς
[4, 12]   καὶ ἔνθεν πορεύεσθαι δύνηται καὶ  μένῃ.   Δι´ ἣν μὲν οὖν αἰτίαν
[4, 5]   ἓν ποιεῖν τὸ τοιοῦτον, οὐ  δυναμένη   δ´ ἐνεργείᾳ ποιεῖ μόνον ἕν,
[4, 5]   γλυκύτης τῆς ὑγρότητος, ὡς οὖσα  πεπεμμένη   καὶ αἱματώδης. Ἐν δὲ τοῖς
[4, 12]   αὐτοῖς τροφὴ εἰς τὰ σκέλη  καταναλισκομένη   ταῦτα ηὔξησεν. Διὸ καὶ ἐν
[4, 10]   κέρκον αὐτοῖς ἀπέδωκεν φύσις,  ἀφελομένη   τῆς εἰς τὰ σκέλη γιγνομένης
[4, 2]   κατὰ τὸ ἄλλο σῶμα  γινομένη   περίττωμά τι εἶναι σύντηξις,
[4, 2]   φύσις γλυκεῖα εἰς τοῦτ´  ἀποκρινομένη,   ταῦτα μὲν πάμπαν οὐκ
[4, 10]   (ἥ τε γὰρ ἐκεῖ τροφὴ  πορευομένη   εἰς ταῦτα ἀναλίσκεται, καὶ διὰ
[4, 2]   ἧπαρ μόριον δάκνουσα μὲν συνιστῇ,  λυομένη   δ´ ἵλεων ποιῇ. Τὰ μὲν
[4, 5]   κοιλία, ἐν  καλουμένη   μήκων, ἀφ´ ἧς συνεχές ἐστιν
[4, 5]   πάντων, καὶ τὸ περίττωμα,  καλουμένη   μήκων, ἐνίων μὲν ἐδώδιμος, ἐνίων
[4, 11]   πληγὴ ἰσχυροτέρα, ταύτῃ χρησιμωτέρα  κινουμένη   ἐστίν· δὲ πληγὴ ἰσχυροτέρα
[4, 12]   ἄλλοθι ἕκαστα τούτων οὐ ποιεῖ.  Διασπωμένη   γὰρ ἀσθενὴς γίνεται φύσις
[4, 2]   οὖν τοῦ ἥπατος σύστασις  ὑγιεινή   ἐστι καὶ τοῦ αἵματος
[4, 6]   ψυλλῶν γένος· ὅταν γὰρ κάμψαντ´  ἐκτείνῃ   πάλιν, ἀναγκαῖον ἀπὸ τῆς γῆς
[4, 9]   γὰρ χαλαρὰ ὄντα· ὅταν δὲ  συντείνῃ,   πιέζει καὶ ἔχεται τοῦ ἐντὸς
[4, 11]   δοκοῦσιν ἔχειν, ἂν μὴ σφόδρα  ἀνακλίνῃ   τις, οἱ δ´ ἀδιάρθρωτον ἔχουσιν.
[4, 11]   πρόσθεν ἐν τοῖς περὶ πορείας  κοινῇ   πᾶσιν. Ἔχουσι δὲ καὶ κέρκον
[4, 13]   ἀφίσταται) οἱ δὲ τραχύ, οἷον  ῥίνη   καὶ βάτος καὶ τὰ τοιαῦτα·
[4, 13]   τι γένος τὸ ἐν τῇ  λίμνῃ   τῇ ἐν Σιφαῖς. Ὅσα δ´
[4, 10]   πᾶσιν. Αἴτιον δ´ ὅτι  γονὴ   ὑγρόν ἐστί τι καὶ περίττωμα·
[4, 10]   φύσιν τὰ καταμήνια καὶ  γονή,   ὥστε τῶν αὐτῶν καὶ τῶν
[4, 11]   ἐδεστῶν ἐν τῇ καθόδῳ  ἡδονή·   καταπινομένων γὰρ αἰσθάνονται τῶν λιπαρῶν
[4, 10]   Ἐντὸς δὲ πῶς ἔχει, καὶ  πῇ   διαφέρουσι τά τε περὶ τὸ
[4, 10]   Ὅπως δ´ ἐν φυλακῇ καὶ  σκέπῃ   τὸ λειτουργοῦν μόριον τὴν
[4, 10]   ὄνυξι πλείοσιν οὖσιν ἀντιλαμβανόμενα ῥᾷον  ἀνέρπῃ   πρὸς τὸ μετεωρότερον καὶ ὑπὲρ
[4, 10]   καὶ μέσος μακρός, ὥσπερ  κώπη   μεσόνεως· μάλιστα γὰρ τὸ λαμβανόμενον
[4, 6]   οὖν ἔντομα τῶν ζῴων οὐ  πολυμερῆ   μὲν τὸν ἀριθμόν ἐστιν, ὅμως
[4, 10]   τῶν ζῴων ἄνθρωπος. Ἵν´ οὖν  φέρῃ   ῥᾳδίως τἄνω κοῦφα ὄντα, ἀφελοῦσα
[4, 13]   πλήρωσιν ταχέως. Πρὸς δὲ τούτοις  περιφερῆ   καὶ λεπτὴν ἔχοντα τὴν τοῦ
[4, 5]   ὅμοια καὶ τοῖς σχήμασι καὶ  τῇ   ἁφῇ τὰ περὶ τὴν κοιλίαν·
[4, 12]   Ἔνια δὲ βραχέα σκέλη πρὸς  τῇ   γαστρὶ ἔχοντα πέτανται. Τοῖς μὲν
[4, 12]   ἐστιν. Ὀμφαλὸν δ´ ἐν μὲν  τῇ   γενέσει ἅπαντα ἔχει ὅσαπερ ζῳοτοκεῖται
[4, 13]   τῷ ὑγρῷ ὥσπερ οἱ ὄφεις  τῇ   γῇ· τοῦτον γὰρ τὸν τρόπον
[4, 5]   ὀδόντας ἔχει καὶ τὸ ἀνάλογον  τῇ   γλώττῃ σαρκῶδες. Ἔτι δὲ καὶ
[4, 5]   ἐχῖνος οὐ τῇ μὲν τοιοῦτος  τῇ   δ´ οὔ, ἀλλὰ πάντῃ ὅμοιος
[4, 9]   τῇ μὲν ὁμοίως τοῖς μαλακοστράκοις,  τῇ   δὲ τοῖς μαλακίοις. Ἧι μὲν
[4, 5]   Ἔστι δὲ τοῖς στρομβώδεσιν ἐν  τῇ   ἑλίκῃ τοῦτο, τοῖς δὲ μονοθύροις
[4, 13]   γένος τὸ ἐν τῇ λίμνῃ  τῇ   ἐν Σιφαῖς. Ὅσα δ´ ἐστὶ
[4, 5]   δὲ καὶ ἕτερα τοιαῦτ´ ἐν  τῇ   θαλάττῃ μικρὸν διαφέρει τούτων τῷ
[4, 5]   περιττώματος τὴν ἔξοδον, διαφέρει δὲ  τῇ   θέσει καὶ τοῖς μεγέθεσιν. (Ὃν
[4, 11]   αἴσθησιν, τῶν δὲ ἐδεστῶν ἐν  τῇ   καθόδῳ ἡδονή· καταπινομένων γὰρ
[4, 13]   ἐστι καὶ εὐμηκέστερα, καὶ χρῆται  τῇ   κάμψει ἀντὶ τῶν δύο πτερυγίων.
[4, 10]   ὀστῶδες ἐκ τοῦ ποδὸς ἐν  τῇ   κάμψει μένον. Τὰ δὲ πολυδάκτυλα
[4, 13]   τῆς ὀλιγότητος τὸ τοῦ ἐν  τῇ   καρδίᾳ θερμοῦ πλῆθος καὶ ὀλιγότης·
[4, 5]   ἀναγκαῖον ἔχειν αὐτοῖς τὸ ἀνάλογον  τῇ   καρδίᾳ. Τὸ γὰρ αἰσθητικὸν ψυχῆς
[4, 5]   Ὅτι δ´ ἐστὶ τὸ ἀνάλογον  τῇ   καρδίᾳ τοῦτο τὸ μόριον, δηλοῖ
[4, 11]   μασᾶσθαι μηδὲ προγεύεσθαι, ἀλλ´ ἐν  τῇ   καταπόσει γίνεσθαι τὴν αἴσθησιν καὶ
[4, 11]   πλείστων ὄψων καὶ ἐδεστῶν (ἐν  τῇ   καταπόσει τῇ τάσει τοῦ οἰσοφάγου
[4, 11]   ὥσπερ οὐδ´ οἱ ὄρνιθες, ἀλλὰ  τῇ   κάτω μύουσι διὰ τὴν αἰτίαν
[4, 13]   πλάτος. Τὰ δ´ ἔχοντα, πρὸς  τῇ   κεφαλῇ ἔχει, διὰ τὸ μὴ
[4, 13]   ἡμικυκλίῳ. Περὶ δὲ τῶν ἐν  τῇ   κεφαλῇ μορίων καὶ αἰσθητηρίων εἴρηται
[4, 13]   δ´ ἐν τοῖς ὑπτίοις πρὸς  τῇ   κεφαλῇ. Οὐ γὰρ κωλύει κινεῖσθαι
[4, 12]   καυλόν. Ἔχουσι δὲ καὶ ἐν  τῇ   κεφαλῇ περιττὴν καὶ ἴδιον τὴν
[4, 2]   τινος, ὥσπερ καὶ ἐν  τῇ   κοιλίᾳ καὶ ἐν τοῖς ἐντέροις
[4, 5]   μᾶλλον, δὲ σηπία πρὸς  τῇ   κοιλίᾳ κάτω· πλείω γὰρ ἔχει
[4, 13]   καὶ πρὸς τὸ μὴ ἀκολουθεῖν  τῇ   λαιμαργίᾳ τῇ περὶ τὴν τροφήν·
[4, 13]   κεστρέων τι γένος τὸ ἐν  τῇ   λίμνῃ τῇ ἐν Σιφαῖς. Ὅσα
[4, 2]   ἄλλων μηδενός, κατὰ λόγον ἐστίν.  Τῇ   μὲν γὰρ καρδίᾳ τοιοῦτον οὐδένα
[4, 9]   Ὅλως γὰρ τὰ ὀστρακόδερμα ἔχει  τῇ   μὲν ὁμοίως τοῖς μαλακοστράκοις, τῇ
[4, 5]   εἷς, δ´ ἐχῖνος οὐ  τῇ   μὲν τοιοῦτος τῇ δ´ οὔ,
[4, 10]   οἱ δ´ ἔχουσιν, ὅσοι ἐοίκασι  τῇ   μητρί. Καὶ περὶ μὲν μαστῶν
[4, 12]   δὲ τὰ ἄλλα ζῷα καὶ  τῇ   μορφῇ τῶν μορίων διαφέρουσιν. Πτερωτοὶ
[4, 5]   ἔχουσιν ἄνωθεν τὸν θολὸν ἐπὶ  τῇ   μύτιδι μᾶλλον, δὲ σηπία
[4, 13]   ἔχει. δὲ νάρκη πρὸς  τῇ   οὐρᾷ ἔχει τὰ δύο πτερύγια·
[4, 6]   αὐτοῖς εἶναι· τοῦτο γὰρ ἐν  τῇ   οὐσίᾳ αὐτῶν ὑπάρχει τὸ πολλὰς
[4, 12]   εἰσι, τῷ δ´ ὄρνιθι ἐν  τῇ   οὐσίᾳ τὸ πτητικόν ἐστιν) ὥστε
[4, 4]   ἐστὶ καὶ περὶ τούτων ἐν  τῇ   περὶ ἐκείνων θεωρίᾳ διελθεῖν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 13]   τὸ μὴ ἀκολουθεῖν τῇ λαιμαργίᾳ  τῇ   περὶ τὴν τροφήν· ῥᾷον γὰρ
[4, 12]   ταῦτα ηὔξησεν. Διὸ καὶ ἐν  τῇ   πτήσει ἀντ´ οὐροπυγίου χρῶνται αὐτοῖς·
[4, 5]   τὸ γεωδέστατον εἰς αὐτόν, καὶ  τῇ   σηπίᾳ πλεῖστον διὰ τὸ πλεῖστον
[4, 13]   τῶν ἄλλων ζῴων (ἐν γὰρ  τῇ   στρέψει σῴζεται τἆλλα βραδυνόντων· πάντα
[4, 5]   λεπάσι, τοῖς δὲ διθύροις πρὸς  τῇ   συναφῇ. Τὸ δ´ ᾠὸν καλούμενον
[4, 11]   καὶ ἐδεστῶν (ἐν τῇ καταπόσει  τῇ   τάσει τοῦ οἰσοφάγου γίνεται
[4, 12]   πτητικά, ὅσοις σωτηρία ἐν  τῇ   ταχυτῆτι τῆς πτήσεως ἐκτοπιστικά.
[4, 5]   τῶν προσπιπτόντων. Ἔτι δὲ καὶ  τῇ   τοῦ σώματος τραχύτητι χρῆται πρὸς
[4, 5]   οὐκ ἔχει, ὅσα ὑγρᾷ χρῆται  τῇ   τροφῇ· πολλὰ γὰρ τῶν ἐντόμων
[4, 2]   γινόμενον περίττωμα. Ἐναντίον τε γὰρ  τῇ   τροφῇ τὸ περίττωμα βούλεται εἶναι
[4, 12]   πρὸς ἄλληλα διαφορὰ ἐν  τῇ   τῶν μορίων ἐστὶν ὑπεροχῇ καὶ
[4, 12]   πρόσθεν. Αὐχένα δὲ τεταμένον ἔχει  τῇ   φύσει καὶ διὰ τὴν αὐτὴν
[4, 10]   δὲ συμμεμηχανῆσθαι καὶ τὸ εἶδος  τῇ   φύσει τῆς χειρός. Διαιρετὴ γὰρ
[4, 2]   τῶν ἐχόντων χολὴν τὸ ὑπὸ  τῇ   χολῇ τοῦ ἥπατος γλυκύτατόν ἐστιν.
[4, 12]   ἑκάστῳ δ´ αὐτῶν προσπέφυκεν οἷον  πλάτη   καθ´ ὅλον συνεχής. Ἐξ ἀνάγκης
[4, 13]   τῶν ἐχόντων ἐλάττω καὶ ἧττον  ἐγκρατῆ   τὰ βράγχια, οἷον ἔγχελυς καὶ
[4, 10]   εἶδος τῇ φύσει τῆς χειρός.  Διαιρετὴ   γὰρ καὶ πολυσχιδής· ἔνι γὰρ
[4, 10]   χρῆσθαι. Προσήκει γὰρ τῷ ὄντι  αὐλητῇ   δοῦναι μᾶλλον αὐλοὺς τῷ
[4, 5]   τοιοῦτος τῇ δ´ οὔ, ἀλλὰ  πάντῃ   ὅμοιος (σφαιροειδὴς γάρ) ἀνάγκη καὶ
[4, 2]   τὸ ἧπαρ μόριον δάκνουσα μὲν  συνιστῇ,   λυομένη δ´ ἵλεων ποιῇ. Τὰ
[4, 5]   καὶ ἕτερα τοιαῦτ´ ἐν τῇ  θαλάττῃ   μικρὸν διαφέρει τούτων τῷ ἀπολελύσθαι·
[4, 3]   εὐπεψίαν τῆς τροφῆς, ὅπως ῥᾷον  πέττῃ   καὶ θᾶττον τὰ ζῷα τὴν
[4, 5]   ἔχει καὶ τὸ ἀνάλογον τῇ  γλώττῃ   σαρκῶδες. Ἔτι δὲ καὶ τὰ
[4, 13]   ἄναιμα ἂν ἦν. δ´  αὐτὴ   αἰτία καὶ ἐπὶ τῶν δύο
[4, 12]   ἄσαρκα τὰ σκέλη εἶναι  αὐτὴ   αἰτία καὶ ἐπὶ τῶν τετραπόδων,
[4, 10]   Ἐξέθετο δ´ φύσις ἐν  αὐτῇ   καὶ τῶν αἰσθήσεων ἐνίας διὰ
[4, 11]   κεφαλὴν μὲν καὶ τὰ ἐν  αὐτῇ   μόρια διὰ τὰς αὐτὰς αἰτίας
[4, 5]   τὸ χρῆσθαι μᾶλλον. Τοῦτο δ´  αὐτῇ   συμβαίνει διὰ τὸ πρόσγειον μὲν
[4, 5]   δ´ αἰτίαν καὶ κοιλία  τοιαύτη   ἔσχισται καὶ τὸ τῶν ὀδόντων
[4, 11]   Αἴτιον δ´ ὅτι μὲν  τοιαύτη   κίνησις χρήσιμος εἰς τὸ δακεῖν
[4, 3]   οὖν γένεσις ἐξ ἀνάγκης συμβαίνει  τοιαύτη   τοῦ μορίου τούτου· ξηροῦ γὰρ
[4, 5]   μὴ προβέβληται τὸ ὄστρακον, ῥᾴδιον  ταύτῃ   βλάπτεσθαι ὑπὸ τῶν θύραθεν προσπιπτόντων.
[4, 10]   πάντα δύνασθαι λαμβάνειν καὶ ἔχειν.  Ταύτῃ   δὲ συμμεμηχανῆσθαι καὶ τὸ εἶδος
[4, 6]   καὶ κέρκον ἔχουσιν ἀναγκαῖον ἐπὶ  ταύτῃ   ἔχειν τὸ κέντρον, μηθὲν
[4, 6]   τὸ πολλὰς ἔχειν ἀρχάς, καὶ  ταύτῃ   προσέοικε τοῖς φυτοῖς. Ὥσπερ γὰρ
[4, 11]   ἂν πληγὴ ἰσχυροτέρα,  ταύτῃ   χρησιμωτέρα κινουμένη ἐστίν· δὲ
[4, 9]   δ´ ἀντεστραμμένως. Κέκαμπται γὰρ  τελευτὴ   πρὸς τὴν ἀρχήν, (ὥσπερ ἂν
[4, 12]   μέγεθος, ἂν δὲ κάτω  ῥυῇ,   πλῆκτρα ἰσχυρὰ ἐν τοῖς σκέλεσιν
[4, 5]   καὶ τοῖς σχήμασι καὶ τῇ  ἁφῇ   τὰ περὶ τὴν κοιλίαν· ταῖς
[4, 5]   τοῖς δὲ διθύροις πρὸς τῇ  συναφῇ.   Τὸ δ´ ᾠὸν καλούμενον ἐν
[4, 12]   εἰς τὸ οὐροπύγιον αὐτοῖς  τροφὴ   εἰς τὰ σκέλη καταναλισκομένη ταῦτα
[4, 5]   ἔχει, ὅσα ὑγρᾷ χρῆται τῇ  τροφῇ·   πολλὰ γὰρ τῶν ἐντόμων οὐ
[4, 10]   ἄκερκον (ἥ τε γὰρ ἐκεῖ  τροφὴ   πορευομένη εἰς ταῦτα ἀναλίσκεται, καὶ
[4, 11]   γαλακτώδης ὑπάρχουσα ἐν τοῖς ζῳοτόκοις  τροφή.   Σαφέστερον δὲ περὶ αὐτῶν λεχθήσεται
[4, 4]   οἷον διὰ ῥιζῶν πορεύσεται  τροφή.   Τὰ μὲν οὖν φυτὰ τὰς
[4, 2]   περίττωμα. Ἐναντίον τε γὰρ τῇ  τροφῇ   τὸ περίττωμα βούλεται εἶναι καὶ
[4, 5]   τῶν τεττίγων γένος. Ἱκανὴ γὰρ  τροφὴ   τῷ σώματι ἐκ τοῦ
[4, 12]   τὰ ἄλλα ζῷα καὶ τῇ  μορφῇ   τῶν μορίων διαφέρουσιν. Πτερωτοὶ μὲν
[4, 13]   δὲ τὰ λεῖα. Τὰ δὲ  σελάχη   ἀλεπίδωτα μὲν τραχέα δ´ ἐστὶ
[4, 1]   ζῳοτοκοῦσι γὰρ ἔξω καὶ τὰ  σελάχη   καὶ οἱ ἔχεις, ἐν αὑτοῖς
[4, 13]   ἐπικαλύμματα τοῖς βραγχίοις, τὰ δὲ  σελάχη   πάντα (χονδράκανθα γάρ) ἀκάλυπτα. Αἴτιον
[4, 13]   δ´ ἐπικάλυμμα ἀκανθῶδες, τὰ δὲ  σελάχη   πάντα χονδράκανθα. Ἔτι δ´ αἱ
[4, 1]   καὶ ἐν τοῖς ἰχθύσι τὰ  σελάχη   πρὸς τοὺς ἄλλους· ζῳοτοκοῦσι γὰρ
[4, 5]   διαλειμμάτων ἀνάγκη πρὸς ἑκάστῳ οὖσαν  πενταχῇ   διῃρῆσθαι. Διὰ τὴν αὐτὴν δ´
[4, 12]   Διαφορὰν δ´ ἔχει καὶ τὰ  ῥύγχη   κατὰ τοὺς βίους. Τὰ μὲν
[4, 5]   καὶ μείζω τὴν φύσιν, ὑποδοχὴν  ἔχῃ   πλείονος τροφῆς. Τὸ δὲ τῶν
[4, 5]   τῷ ἐντέρῳ, ὅπως ὅτι πλεῖστον  ἀπέχῃ   τῆς εἰσόδου καὶ τὸ δυσχερὲς
[4, 11]   τούτων μηδέν· δὲ μαστὸς  ὑποδοχὴ   καὶ ὥσπερ ἀγγεῖόν ἐστι γάλακτος.
[4, 12]   ἐν τῇ τῶν μορίων ἐστὶν  ὑπεροχῇ   καὶ ἐλλείψει καὶ κατὰ τὸ
[4, 10]   πρότερον, ὅτι τῆς ψυχῆς  ἀρχὴ   πολλῷ δὴ δυσκίνητός ἐστι καὶ
[4, 5]   καὶ τὸ τῆς ζωῆς αἴτιον  ἀρχῇ   τινι τῶν μορίων καὶ τοῦ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/12/2009