HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Des parties des animaux, livre IV

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ε  =  37 formes différentes pour 587 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[4, 9]   τὴν εὐθεῖαν ἐφ´ ἧς τὸ  Ε   κάμψας προσαγάγοι τὸ Δ πρὸς
[4, 5]   περὶ ἐκείνων θεωρίᾳ διελθεῖν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ  Ε'   Τὰ δὲ καλούμενα μαλάκια καὶ
[4, 11]   τὸ ἀνάλογον τῷ αὐχένι, εἴ  γε   δεῖ τοῖς εἰρημένοις ἐσχάτοις διορίζειν
[4, 12]   ζῷον, οὐκ ὀρθόν, ὡς εἴ  γε   εἶχε καθάπερ ἐν τοῖς ἀνθρώποις
[4, 10]   πρὸς τὴν πορείαν, ἐπεὶ θέλει  γε   κἀκείνων τοῖς πολυδακτύλοις οὐ μόνον
[4, 5]   καλοῦσιν οἱ μὲν κνίδας οἱ  δὲ   ἀκαλήφας, ἔστι μὲν οὐκ ὀστρακόδερμα,
[4, 13]   ἀκανθώδη εἶναι μηδὲ νευρώδη, τῶν  δὲ   ἀκανθωδῶν ταχεῖα· τοῦ δ´ ἐπικαλύμματος
[4, 5]   τὸν βίον αὐτῆς, μὴ ἔχειν  δὲ   ἄλλην βοήθειαν, ὥσπερ πολύπους
[4, 10]   δὴ ἐτύγχανεν ὅπλον ἔχων. (Τῷ  δὲ   ἀνθρώπῳ τάς τε βοηθείας πολλὰς
[4, 13]   καὶ τὴν οὐράν. Οὐκ ἔχουσι  δὲ   ἀπηρτημένα κῶλα οἱ ἰχθύες, διὰ
[4, 13]   τοιούτων ἐστὶν ἰχθύων σῶμα. Οἱ  δὲ   βάτοι καὶ τὰ τοιαῦτα ἀντὶ
[4, 10]   τοῦ ποδὸς τῶν δακτύλων. Ἐσχίσθαι  δὲ   βέλτιον ἄσχιστον εἶναι τὸ
[4, 6]   τὸ τῶν μυιῶν γένος. Τὰ  δὲ   βραχέα καὶ τοῖς βίοις ἑδραῖα
[4, 12]   ἄλλως δὲ ἐμποδίζοιεν ἄν. Ἔνια  δὲ   βραχέα σκέλη πρὸς τῇ γαστρὶ
[4, 9]   δὲ κύτος μέγα ἔχουσιν. Ἐπεὶ  δὲ   βραχεῖς ἔχουσι τοὺς πόδας καὶ
[4, 12]   αὐτῶν οἱ μὲν μακροσκελεῖς οἱ  δὲ   βραχυσκελεῖς, καὶ τὴν γλῶτταν οἱ
[4, 12]   μὲν γὰρ μακροσκελῆ μακρόν, τὰ  δὲ   βραχυσκελῆ βραχὺν ἔχει τὸν αὐχένα
[4, 9]   τὸ Β τὸν στόμαχον, τὸ  δὲ   Γ τὴν κοιλίαν· ἀπὸ δὲ
[4, 12]   μὲν γὰρ εὐθὺ ἔχει τὰ  δὲ   γαμψόν, εὐθὺ μὲν ὅσα τροφῆς
[4, 12]   ἐμποδίζουσιν οἱ πόδες οὕτω, τοῖς  δὲ   γαμψώνυξι καὶ πρὸ ἔργου εἰσὶ
[4, 5]   οἷον πορφύραι καὶ κήρυκες. Ἔστι  δὲ   γένη καὶ εἴδη πολλὰ τῶν
[4, 8]   διὸ ποδῶν ἔχει πλῆθος. Ἔστι  δὲ   γένη μὲν τέτταρα τὰ μέγιστ´
[4, 6]   τὸ μὲν ἀμυντικὸν ὀξύτατον, τὸ  δὲ   γλωττικὸν σομφὸν καὶ σπαστικὸν τῆς
[4, 10]   δὲ νῦν μὲν ὑποκείσθω, ὕστερον  δὲ   δειχθήσεται περὶ αὐτοῦ. Τὸν αὐτὸν
[4, 13]   ταύτας ἔχει τὰς διαφοράς. Οἱ  δὲ   δελφῖνες καὶ αἱ φάλαιναι καὶ
[4, 13]   δὲ μὴ σαρκοφάγα, μύουρον. Τὸ  δὲ   δέρμα οἱ μὲν λεπιδωτὸν ἔχουσιν
[4, 2]   τῆς κοιλίας, περίττωμα εἶναι, ὁμοίως  δὲ   δῆλον ὅτι καὶ χολὴν καὶ
[4, 5]   ἔχει τὸν προειρημένον τρόπον, δεῖ  δὲ   δηλονότι καὶ τῶν τοῖς ἐναίμοις
[4, 5]   ἅμα τοῦτο τὸ μόριον, τείνει  δὲ   δι´ αὐτοῦ, καθάπερ εἴρηται, διὰ
[4, 3]   τοιαύτης πλήρης ἐστὶ τροφῆς. Ἔτι  δὲ   διὰ πυκνότητα τοῦ ὑμένος τὸ
[4, 13]   ἐνίων δὲ σαρκῶδες μὲν βραχὺ  δὲ   διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν δι´
[4, 6]   τὸ τῶν ἰούλων γένος. Ἔτι  δὲ   διὰ τὸ ἀρχὰς ἔχειν πλείονας
[4, 12]   διὰ ταύτας τὰς αἰτίας· ὡς  δὲ   διὰ τὸ βέλτιον ἔχουσι τοιούτους
[4, 10]   δεξιόν. Καὶ σκληρότεροι μέν, διωρισμένοι  δὲ   διὰ τὸ καὶ τὰς πλευρὰς
[4, 5]   παρὰ τοῦτο τὸν θολόν, κάτωθεν  δὲ   διὰ τὸ πλείω· ῥᾴδιον γὰρ
[4, 13]   βράγχια μὲν οὐκ ἔχουσιν, αὐλὸν  δὲ   διὰ τὸ πλεύμονα ἔχειν· δεχόμενα
[4, 10]   εἶναι τῶν ζῴων ἄνθρωπον· εὔλογον  δὲ   διὰ τὸ φρονιμώτατον εἶναι χεῖρας
[4, 10]   ὁπλή ἐστιν. Καὶ ἀστράγαλον  δὲ   διὰ τοῦτο οὐκ ἔχουσιν ὡς
[4, 10]   ἐργασίαν ἀναγκαίως, οὐκ ἄδηλον. Ἔχει  δὲ   διαφορὰς τὸ τῶν ἀρρένων ὄργανον
[4, 11]   δεῖ εἶναι τὴν χηλήν. Τὸ  δὲ   διελεῖν καὶ δακεῖν ὀδόντων ἔργον
[4, 12]   μὲν ἁπλῶς εἰσι στεγανόποδες, οἱ  δὲ   διῃρημένην μὲν ἔχουσι τὴν καθ´
[4, 11]   τὰ τοιαῦτά ἐστιν. Εἰς δύο  δὲ   διῃρημένης τῆς κεφαλῆς, τοῦ τε
[4, 7]   δὲ τὰ μὲν μονόθυρα τὰ  δὲ   δίθυρα αὐτῶν τὰ δὲ στρομβώδη,
[4, 5]   οἷον αἱ καλούμεναι λεπάδες· τὰ  δὲ   δίθυρα, οἷον κτένες καὶ μύες,
[4, 5]   ὥσπερ τὰ νῦν εἰρημένα, τὰ  δὲ   δίθυρα, τὰ δὲ μονόθυρα. Τρόπον
[4, 5]   πυθμένι, οἷον ταῖς λεπάσι, τοῖς  δὲ   διθύροις πρὸς τῇ συναφῇ. Τὸ
[4, 10]   καὶ πρότερον εἰρημένων μορίων· τούτων  δὲ   διορισθέντων περὶ τῶν ἐναίμων καὶ
[4, 12]   ἀέρα ὠθοῦντα δυσκίνητά ἐστι) σαρκῶδες  δέ,   διότι τὸ ὀξὺ ἀσθενὲς μὴ
[4, 10]   κώλοις, λακτίζοντα τὸ λυποῦν. Τὰ  δὲ   διχηλὰ ἔχει ἀστράγαλον (κουφότερα γὰρ
[4, 10]   γὰρ μώνυχα αὐτῶν ἐστι τὰ  δὲ   διχηλὰ τὰ δὲ πολυσχιδῆ, μώνυχα
[4, 10]   καὶ τὰ μὲν μώνυχα, τὸ  δὲ   διχηλόν) ἔτι δ´ ἔλαφος καὶ
[4, 14]   τῶν ζῴων καθ´ ἕκαστον. Τούτων  δὲ   διωρισμένων ἐφεξῆς ἐστι τὰ περὶ
[4, 5]   τῶν ἄλλων ἀναίμων οὐδέν. Ἔστι  δὲ   δύο γένη λοιπὰ τῶν ἀναίμων,
[4, 10]   οἷον ὗς καὶ κύων, τὰ  δὲ   δύο μόνους, περὶ μέσην μέντοι
[4, 11]   χυμῶν ποιεῖ τὴν αἴσθησιν, τῶν  δὲ   ἐδεστῶν ἐν τῇ καθόδῳ
[4, 11]   τοιαῦτα, τὰ μὲν μείζω, τὰ  δὲ   ἐλάττω, ὑπὲρ ἧς τὴν αἰτίαν
[4, 12]   αὐτοῖς χρήσιμα τὰ σκέλη, ἄλλως  δὲ   ἐμποδίζοιεν ἄν. Ἔνια δὲ βραχέα
[4, 10]   αἰτίαν τὰ μὲν φυτὰ τὰ  δὲ   ζῷα γέγονεν, εἴρηται, καὶ διότι
[4, 4]   γὰρ λαμβάνει τὴν τροφήν) τοῖς  δὲ   ζῴοις κοιλία καὶ
[4, 14]   μὲν γὰρ ὄρνιθος ἔχει, τὰ  δὲ   ζῴου τετράποδος. Ὡς μὲν γὰρ
[4, 5]   φυτῶν διαφέρει τὴν φύσιν, ὅμως  δὲ   ζωτικώτερα τῶν σπόγγων· οὗτοι γὰρ
[4, 5]   τῶν ζώντων μὲν οὐκ ὄντων  δὲ   ζῴων, οὕτως ὥστε δοκεῖν πάμπαν
[4, 13]   οὐδέν, βραχὺ μὲν σαρκωδέστερον  δὲ,   μακρὸν μὲν ἀσαρκότερον δ´
[4, 8]   αἱ μὲν μαῖαι λεπτοσκελεῖς, οἱ  δὲ   Ἡρακλεωτικοὶ μικροσκελεῖς εἰσιν. Οἱ δὲ
[4, 12]   νώτου τῶν πτερύγων ἔχουσιν. Σκέλη  δὲ   καθάπερ ἄνθρωπος δύο, κεκαμμένα καθάπερ
[4, 5]   τὰ μὲν ἔχει τούτων, ἀλλοιοτέρους  δέ,   καθάπερ τό τε τῶν μυρμήκων
[4, 13]   τὰ ἔνυδρα. (Καὶ αἱ φῶκαι  δὲ   καὶ αἱ νυκτερίδες διὰ τὸ
[4, 11]   πάμπαν, καθάπερ εἴρηται πρότερον. Ἔχουσι  δὲ   καὶ αἱ φῶκαι δικρόαν τὴν
[4, 5]   μὲν ἐν ἑτέροις φυτοῖς, τὰ  δὲ   καὶ ἀπολελυμένα, οἷον καὶ τὸ
[4, 1]   τὰ ἔναιμα τῶν ζῴων, πλεύμονα  δὲ   καὶ ἀρτηρίαν πάντα πλὴν τῶν
[4, 11]   κινουμένων οὕτω τῶν σιαγόνων. Ἔχουσι  δὲ   καὶ αὐχένα πάντα τὰ τοιαῦτα
[4, 10]   τοῦτ´ οὐ συμβαίνει ὁμοίως. Ἔτι  δὲ   καὶ βραχεῖς ὄντες ἧττον συμβλάπτοιντο·
[4, 12]   τὸ δ´ ἔχει καυλόν. Ἔχουσι  δὲ   καὶ ἐν τῇ κεφαλῇ περιττὴν
[4, 5]   ὥσπερ ὄντα φυτὰ ἀπολελυμένα. Ἔστι  δὲ   καὶ ἐν τοῖς ἐπιγείοις φυτοῖς
[4, 12]   ἔχουσιν οἱ δὲ στενήν· ὡσαύτως  δὲ   καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων μορίων.
[4, 5]   ὁλοθούρια καὶ οἱ πλεύμονες, ἔτι  δὲ   καὶ ἕτερα τοιαῦτ´ ἐν τῇ
[4, 11]   τὰ ζῷά ἐστι ταῦτα. Ἔστι  δὲ   καὶ καρχαρόδοντα τὰ τετράποδα τῶν
[4, 11]   περὶ πορείας κοινῇ πᾶσιν. Ἔχουσι  δὲ   καὶ κέρκον τὰ τοιαῦτα, τὰ
[4, 1]   πλασθῆναι διὰ τὸν τόπον. Ἐπίπλοον  δὲ   καὶ μεσεντέριον καὶ τὰ περὶ
[4, 11]   κάτωθεν αὐτοῖς. Διὰ τὸ αὐτὸ  δὲ   καὶ οἱ καρκίνοι τὸ ἄνωθεν
[4, 13]   γὰρ πολλῆς δέονται καταψύξεως. Ἔχει  δὲ   καὶ περὶ τὸ στόμα διαφοράς.
[4, 10]   προΐενται τὴν γονήν· διορισθήσεται  δὲ   καὶ περὶ τούτων ὕστερον, νῦν
[4, 5]   σπερματικὴν τὴν περιττωματικήν, ὅσα  δὲ   καὶ πορευτικὰ (τῶν ζῴων, ἀεὶ
[4, 9]   τὸ νευστικαὶ μόνον εἶναι, τοὺς  δὲ   καὶ πορευτικούς. Αἱ μὲν γὰρ
[4, 12]   τοῦ ὄρνιθος οὐσία, ἅμα  δὲ   καὶ πτερυγωτός. Τὰ δ´ ἔναιμα
[4, 5]   πρὸ τῆς κοιλίας. Πρὸς βοήθειαν  δὲ   καὶ σωτηρίαν ἔχει ταῦτα τὸν
[4, 5]   τὴν τῆς τροφῆς αἴσθησιν. Ὁμοίως  δὲ   καὶ τὰ ἔντομα τὰ μὲν
[4, 5]   βοήθειαν καὶ σωτηρίαν αὐτῶν. Ἔχουσι  δὲ   καὶ τὰ μαλακόστρακα, τά τε
[4, 5]   ἐν τοῖς ἐδεστοῖς ἡδονήν. Ὁμοίως  δὲ   καὶ τὰ μαλακόστρακα τούτοις τοὺς
[4, 2]   καὶ ζῇ πολὺν χρόνον. Ἔτι  δὲ   καὶ τὰ μὴ ἑωραμένα ὑπ´
[4, 5]   ἀνάλογον τῇ γλώττῃ σαρκῶδες. Ἔτι  δὲ   καὶ τὰ ὀστρακόδερμα πάντα τὸ
[4, 10]   τῶν δὲ τετραπόδων οὐδέν. Ἔτι  δὲ   καὶ τὰ σκέλη μὲν
[4, 6]   ταῦτα μὲν μέχρι τινός, ἐκεῖνα  δὲ   καὶ τέλεια γίνεται τὴν φύσιν
[4, 5]   τῷ αἰσθάνεσθαι τῶν προσπιπτόντων. Ἔτι  δὲ   καὶ τῇ τοῦ σώματος τραχύτητι
[4, 10]   οἱ ἄλλοι ἄνευ τούτου. Εὖ  δὲ   καὶ τὸ τῶν ὀνύχων μεμηχάνηται·
[4, 10]   λόγον ποιεῖται τῆς ἐλλείψεως. Ἔστι  δὲ   καὶ τὸ τῶν ὀρνίθων καὶ
[4, 1]   μακρῷ εἰ καὶ ἄποδι. Τούτοις  δὲ   καὶ τοῖς ἰχθύσι πάντα παραπλήσια,
[4, 9]   κῶλα καὶ τὰ ὄπισθεν. Βούλεται  δὲ   καὶ τοῖς μαλακοστράκοις καὶ τοῖς
[4, 5]   περιττά· πέντε γὰρ ἔχουσιν, τοσούτους  δὲ   καὶ τοὺς ὀδόντας καὶ τὰς
[4, 13]   οἷόν τ´ εὐδιαίρετον ἔχειν. Ἔτι  δὲ   καὶ τῶν ἄνω τὸ στόμα
[4, 5]   τὴν ἔξοδον τοῦ περιττώματος. (Ἔχει  δὲ   καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων ἕκαστον ταῦτα
[4, 2]   αἰτίας πρότερον. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ἔχει  δὲ   καὶ χολὴν τὰ πολλὰ τῶν
[4, 5]   θεωρίᾳ διελθεῖν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Τὰ  δὲ   καλούμενα μαλάκια καὶ μαλακόστρακα πολλὴν
[4, 5]   ἔχει τοῖς φυτοῖς παντελῶς. Τὰ  δὲ   καλούμενα ὁλοθούρια καὶ οἱ πλεύμονες,
[4, 5]   οὐδὲν ἔχουσιν, ὥσπερ εἴρηται, τὰ  δὲ   καλούμενα ᾠὰ πλείω τὸν ἀριθμὸν
[4, 5]   τὰ περὶ τὴν κοιλίαν· ταῖς  δὲ   καλουμέναις τευθίσι δύο μὲν ὁμοίως
[4, 4]   μὲν τοῦ ἐπιπλόου εἴρηται. Τὸ  δὲ   καλούμενον μεσεντέριόν ἐστι μὲν ὑμήν,
[4, 10]   ὡς δὲ τετράπους ἰσχία. (Τῶν  δὲ   καλουμένων κέρκων διαφοραί τ´ εἰσὶ
[4, 5]   ὑπάρχειν εὔλογον τῆς ζωῆς. Ἃς  δὲ   καλοῦσιν οἱ μὲν κνίδας οἱ
[4, 10]   γὰρ τῶν ἀκρωτηρίων εἰσίν. Αἱ  δὲ   καμπαὶ τῶν βραχιόνων ἔχουσι πρός
[4, 8]   διαφέρουσι τῷ ἔχειν κέρκον, τῶν  δὲ   καραβοειδῶν διὰ τὸ μὴ ἔχειν
[4, 8]   πλάτας ἔχοντες τοὺς πόδας. Αἱ  δὲ   καρίδες τῶν μὲν καρκινοειδῶν διαφέρουσι
[4, 8]   μὲν κάραβοι ἔχουσιν οὐράν, οἱ  δὲ   καρκίνοι οὐκ ἔχουσιν οὐράν. Τοῖς
[4, 8]   ἀπερειδόμενοι οἷον πλάταις αὐταῖς) τοῖς  δὲ   καρκίνοις οὐδὲν χρήσιμον διὰ τὸ
[4, 10]   τὰ μὲν ἄνω κάτω, τὰ  δὲ   κάτω ἄνω· αἱ γὰρ ῥίζαι
[4, 10]   τὰ μὲν ἄνω μέγαλα, τὸ  δὲ   κάτω μικρόν. Διὸ καὶ ἕρπουσι,
[4, 12]   ἐποίησε σκληρότητα μέγεθος, ἂν  δὲ   κάτω ῥυῇ, πλῆκτρα ἰσχυρὰ ἐν
[4, 13]   πτεροῦ γίνεται τὸ οὐροπύγιον.  δὲ   κέρκος καὶ ἐμπόδιος ἂν ἦν
[4, 7]   καὶ λαμβάνει τὴν τροφήν. Ἔχει  δὲ   κεφαλὴν μὲν πάντα, τὰ δὲ
[4, 10]   καλούμενον αὐχένα καὶ τράχηλον. Ἔχει  δὲ   κεφαλὴν πάντα τὰ ἔναιμα ζῷα·
[4, 5]   μείζω πρὸς τὰ ἐλάττω· τούτου  δὲ   κοιλίαν ἐχομένην, ἐφ´ ἧς οἵ
[4, 5]   δὲ τοῦτο ἑλίκην ἔχει. Τὰ  δὲ   κοιλίαν μετὰ τὸ στόμα, ἀπὸ
[4, 13]   τοιοῦτον οὐδέν· ἔναιμα γάρ. Οἱ  δὲ   κορδύλοι βράγχια ἔχοντες πόδας ἔχουσιν·
[4, 9]   εἶναι πρὸς ταῦτα χρησίμους. Ὅσοις  δὲ   κοτυληδόνες πρὸς τοῖς ποσὶ καὶ
[4, 5]   καλουμένην ἔχει γλῶτταν ἰσχυράν, οἱ  δὲ   κόχλοι καὶ ὀδόντας δύο, καθάπερ
[4, 11]   τῷ στόματι καὶ δάκνουσιν· τοῖς  δὲ   κροκοδείλοις ἐπ´ ἀμφότερα χρήσιμον τὸ
[4, 10]   οἷον λέοντες καὶ λύκοι, ἔτι  δὲ   κύνες καὶ παρδάλεις· γὰρ
[4, 9]   δ´ ἄχρηστοι· μικροὶ γάρ, τὸ  δὲ   κύτος μέγα ἔχουσιν. Ἐπεὶ δὲ
[4, 12]   τὰ μέν ἐστι φολιδωτὰ τὰ  δὲ   λεπιδωτὰ τυγχάνουσιν ὄντα, οἱ δ´
[4, 13]   μὲν λεπιδωτὸν ἔχουσιν αὐτῶν (ἡ  δὲ   λεπὶς διὰ λαμπρότητα καὶ λεπτότητα
[4, 5]   οὐδὲν ἔχει περίττωμα. Διὰ μέσου  δὲ   λεπτὸν διάζωμα, ἐν τὸ
[4, 12]   πέτανται ἐκτεταμένῳ τῷ αὐχένι, οἱ  δὲ   λεπτὸν καὶ μακρὸν συγκεκαμμένῳ· ἐπιπεταμένοις
[4, 9]   καὶ θώραξ καλούμενος. Τὰ  δὲ   λοιπὰ μόρια τούτων τε χάριν
[4, 9]   τοὺς ἐσχάτους δύο μείζους, τοὺς  δὲ   λοιποὺς τῶν ὀκτὼ δύο κάτωθεν
[4, 10]   καμπτὸς καὶ σφονδύλους ἔχων, οἱ  δὲ   λύκοι καὶ λέοντες μονοστοῦν τὸν
[4, 12]   τροφῆς σπάσιν καὶ κουράν. Ἔνια  δὲ   μακρὸν ἔχει τὸ ῥύγχος τῶν
[4, 12]   τοῦτον τὰ μὲν βραχὺν τὰ  δὲ   μακρόν, καὶ σχεδὸν ἀκόλουθον τοῖς
[4, 12]   τῶν ποδῶν, οὐκέτι νέουσιν. Ἔνιοι  δὲ   μακροσκελεῖς τῶν ὀρνίθων εἰσίν. Αἴτιον
[4, 9]   κινητικὰς διαφέρει τῶν ἐναίμων. Τὰ  δὲ   μαλάκιά τε καὶ στρομβώδη τῶν
[4, 9]   τὰ ζῷα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Τῶν  δὲ   μαλακίων περὶ μὲν τῶν ἐντὸς
[4, 8]   ἀνώνυμα τἆλλα. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' Τὰ  δὲ   μαλακόστρακα πάντα καὶ πορευτικά, διὸ
[4, 5]   τοῦτο, καθάπερ εἴρηται πρότερον. Τῶν  δὲ   μαλακοστράκων καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων συνέστηκεν
[4, 2]   κοιλίας τὴν φύσιν αὐτῆς. Δῆλον  δὲ   μάλιστα ἐπὶ τῶν ἰχθύων· οὗτοι
[4, 11]   γάλα ἔχειν τούτων μηδέν·  δὲ   μαστὸς ὑποδοχὴ καὶ ὥσπερ ἀγγεῖόν
[4, 5]   οἱ μὲν πάμπαν μικρὰ οἱ  δὲ   μεγάλα, αἴτιον τὸ θερμοτέρους εἶναι
[4, 3]   ἔχει τῶν ζῴων, εἴρηται. Περὶ  δὲ   μεσεντερίου καὶ ἐπιπλόου λοιπὸν εἰπεῖν.
[4, 10]   ἐπὶ μῆκος ἀναγκαῖον ἔχειν·  δὲ   μεταξὺ τόπος τῶν ἔμπροσθεν σκελῶν
[4, 10]   ἔχει, καὶ αὐχένα ἔχει, τὰ  δὲ   μὴ ἀναπνέοντα θύραθεν οὐκ ἔχει
[4, 11]   Οὐδὲν γὰρ ὄφελος αἴρειν, στρέφειν  δὲ   μὴ δύνασθαι τὴν κεφαλήν. Ἔχουσι
[4, 6]   αὐτοῖς μὴ οὖσιν ἐντόμοις. Τὰ  δὲ   μὴ ἑλικτὰ αὐτῶν σκληρύνεται μᾶλλον
[4, 10]   ἔχειν ὅτι μονοτόκον ἐστί, τοῦ  δὲ   μὴ ἐν τοῖς μηροῖς ὅτι
[4, 6]   ἀναλαμβάνουσι καὶ προσάγονται αὐτήν. Ὅσα  δὲ   μὴ ἔστιν αὐτῶν ἐμπροσθόκεντρα, ὀδόντας
[4, 5]   ὥσπερ εἴρηται καὶ πρότερον· ὅσα  δὲ   μὴ ἔστιν ἐμπροσθόκεντρα, ἐν τῷ
[4, 5]   καὶ χειλῶν ἅμα δύναμιν. Τοῖς  δὲ   μὴ ἔχουσιν ἔμπροσθεν τὸ κέντρον
[4, 11]   εἰς τὸ πλάγιον κίνησις, τοῖς  δὲ   μὴ ἔχουσιν οὐδὲν χρήσιμος, διόπερ
[4, 5]   τῷ ζῆν προσπεφυκὼς μόνον, ἀπολυθεὶς  δὲ   μὴ ζῆν, ὁμοίως ἔχει τοῖς
[4, 10]   ὄπισθεν ἔχει μῆκος μόνον. Τὰ  δὲ   μὴ πολυσχιδῆ ἀλλ´ ὀλιγοτόκα
[4, 12]   ὅπλα καὶ τὴν βοήθειαν· τοῖς  δὲ   μὴ πτητικοῖς τοὐναντίον τὰ σώματα
[4, 13]   τοῖς τοιούτοις τὴν ἰσχύν, ὅσα  δὲ   μὴ σαρκοφάγα, μύουρον. Τὸ δὲ
[4, 8]   τὰ μὲν γὰρ μεγάλα τὰ  δὲ   μικρὰ πάμπαν αὐτῶν ἐστιν. Τὰ
[4, 10]   χειρὸς γίνεται μέγας πέμπτος. Τὰ  δὲ   μικρὰ τῶν πολυδακτύλων καὶ τοὺς
[4, 6]   πτερὰ τοῦ σώματος ἔχουσιν. Ὅσα  δὲ   μικρὰ τῶν τοιούτων, δίπτερα, καθάπερ
[4, 7]   μὲν ἀκίνητα πάμπαν ἐστί, τὰ  δὲ   μικρᾶς μετέχει κινήσεως· ἀλλ´
[4, 9]   αἱ μὲν μέγα ἔχουσιν οἱ  δὲ   μικρόν, ὥστε τοῖς μὲν ἀφεῖλεν
[4, 10]   εἰ μακρός. Καὶ ἔσχατος  δὲ   μικρὸς ὀρθῶς, καὶ μέσος
[4, 5]   εἰρημένα, τὰ δὲ δίθυρα, τὰ  δὲ   μονόθυρα. Τρόπον δέ τινα καὶ
[4, 5]   ἐν τῇ ἑλίκῃ τοῦτο, τοῖς  δὲ   μονοθύροις ἐν τῷ πυθμένι, οἷον
[4, 10]   νευρώδη τὴν φύσιν ἐστίν. Ἔτι  δὲ   μόνον τοῦτο τῶν μορίων ἄνευ
[4, 13]   ἀνερρωγὸς ἔχει τὸ στόμα τὰ  δὲ   μύουρον, ὅσα μὲν σαρκοφάγα, ἀνερρωγός,
[4, 10]   καὶ ἀμύνονται τοῖς προσθίοις. (Τὰ  δὲ   μώνυχα τοῖς ὀπισθίοις· οὐ γὰρ
[4, 13]   τῷ ἐσχάτῳ πλάτει νέουσιν.  δὲ   νάρκη καὶ βάτραχος τὰ
[4, 13]   ἐν τῷ πρανεῖ ἔχει.  δὲ   νάρκη πρὸς τῇ οὐρᾷ ἔχει
[4, 10]   ἐστί τι καὶ περίττωμα· τοῦτο  δὲ   νῦν μὲν ὑποκείσθω, ὕστερον δὲ
[4, 12]   ἀναγκαῖον ἀπὸ ζῴων πορίζεσθαι. Ὅσων  δὲ   βίος ἕλειος καὶ ποηφάγος,
[4, 12]   πλῆκτρα ἐπὶ τοῖς σκέλεσιν. Ἅμα  δὲ   οἱ αὐτοὶ οὐ γίνονται πλῆκτρα
[4, 5]   ἐχῖνος τὰ ᾠά, εἴρηται· διότι  δὲ   οἱ μὲν πάμπαν μικρὰ οἱ
[4, 6]   τῶν μελιττῶν πασῶν γένος. Ὅσα  δὲ   ὀπισθόκεντρά ἐστι, διὰ τὸ θυμὸν
[4, 7]   ἁλτικοῖς μορίοις. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ' Τῶν  δὲ   ὀστρακοδέρμων οὐκ ἔστι τὸ σῶμα
[4, 5]   τοὺς ὀδόντας ἀλλ´ ἀλκῆς. Τῶν  δὲ   ὀστρακοδέρμων τὰ μέν, ὥσπερ ἐλέχθη
[4, 12]   δακτύλοις οἱ πολλοὶ αὐτῶν. Ἐπεὶ  δὲ   οὐ πτητικὰ μέν, ἐκ τῆς
[4, 2]   ἔλαφος καὶ πρόξ. Οὐκ ἔχει  δὲ   οὐδὲ κάμηλος ἀποκεκριμένην, ἀλλὰ
[4, 9]   τοιοῦτόν ἐστιν στρόμβος. Διαφέρει  δὲ   οὐδὲν ἄλλο πλὴν ὅτι τοῖς
[4, 2]   ὑπερβολὴν, οἷον ἐν Νάξῳ, ἐνιαχοῦ  δὲ   οὐκ ἔχουσιν, οἷον ἐν Χαλκίδι
[4, 1]   βράγχια ἀντὶ τοῦ πλεύμονος. Κύστιν  δὲ   οὔτε οἱ ἰχθύες ἔχουσιν οὔτε
[4, 1]   τἆλλα τὰ ἀμφώδοντα· καὶ σπλάγχνα  δὲ   πάμπαν μικρὰ ἔχει, ὥσπερ τἆλλα
[4, 8]   δὲ Ἡρακλεωτικοὶ μικροσκελεῖς εἰσιν. Οἱ  δὲ   πάμπαν μικροὶ καρκίνοι οἳ ἁλίσκονται
[4, 1]   ἐν αὑτοῖς ᾠοτοκήσαντα πρῶτον. Μονοκοίλια  δὲ   πάντα τὰ τοιαῦτά ἐστι, καθάπερ
[4, 11]   γὰρ πτερωτὰ αὐτῶν ἐστι, ταῦτα  δὲ   πάντα φολιδωτά, ἔστι δ´
[4, 2]   πολλοὶ πρὸς τοῖς ἐντέροις, ἔνιοι  δὲ   παρ´ ὅλον τὸ ἔντερον παρυφασμένην,
[4, 13]   μὲν ἔνυδροι πόδας ἔχουσιν, ὡς  δὲ   πεζαὶ πτέρυγας (τοὺς γὰρ ὄπισθεν
[4, 11]   ἐν τοῖς ζῳοτόκοις τροφή. Σαφέστερον  δὲ   περὶ αὐτῶν λεχθήσεται ἐν τοῖς
[4, 13]   χεῖρας οὔτε πτέρυγας ἔχουσιν (εἴρηται  δὲ   περὶ τούτων αἰτία πρότερον)
[4, 5]   ἡμερῶν, ὀλίγων δὲ τούτων. Ἐπεὶ  δὲ   περὶ τῶν ἐντὸς ὑπαρχόντων μορίων
[4, 6]   ἀπὸ τῆς γῆς ἀναπετόμενα. Ὅσα  δὲ   πηδητικὰ αὐτῶν, ἔτι μᾶλλον τοῦτο
[4, 10]   τὰ σκέλη γιγνομένης τροφῆς.  δὲ   πίθηκος διὰ τὸ τὴν μορφὴν
[4, 3]   μὲν στέαρ ἔχουσι στεατώδης, τοῖς  δὲ   πιμελὴν πιμελώδης. Ποῖα δ´ ἐστὶν
[4, 3]   μὲν γὰρ θερμὸν πεπτικόν, τὸ  δὲ   πῖον θερμόν, τὸ δ´ ἐπίπλοον
[4, 13]   ἀλλὰ τὰ μὲν παραπλησίαν, τῶν  δὲ   πλατέων ἔνια ἀκανθώδη καὶ μακράν.
[4, 5]   ἄττα διεσπαρμένα χύδην, ἀνώνυμα. Ὄντων  δὲ   πλειόνων γενῶν (οὐ γὰρ ἓν
[4, 5]   ζῇ μιᾶς ἡμέρας χρόνον, ταῦτα  δὲ   πλειόνων μὲν ἡμερῶν, ὀλίγων δὲ
[4, 5]   ἐνεργείᾳ ποιεῖ μόνον ἕν, δυνάμει  δὲ   πλείω· δῆλον δ´ ἐν ἑτέροις
[4, 5]   μὲν πολλοῖς ἐστιν ἕν, τοῖς  δὲ   πλείω, καθάπερ τοῖς ἰουλώδεσι καὶ
[4, 13]   τοῖς πλείω ἔχουσι θερμότητα. Τὰ  δὲ   πλείω καὶ διπλᾶ βράγχια τοιαύτην
[4, 13]   διὰ τὸ πολὺ μεταξύ. Εἰ  δὲ   πλείω τὰ κινητικὰ σημεῖα εἶχον,
[4, 5]   πόρρω λίαν ἂν〉 ἦν, εἰ  δὲ   πλείω τῶν πέντε, συνεχὲς ἄν.
[4, 11]   ταύτῃ χρησιμωτέρα κινουμένη ἐστίν·  δὲ   πληγὴ ἰσχυροτέρα ἀεὶ ἄνωθεν
[4, 6]   αὐτῷ ἐπὶ πλείω ἔργα. Τοὺς  δὲ   πόδας τοὺς προσθίους μείζους ἔνια
[4, 10]   καὶ χρῆσιν τοῖς ἔχουσιν. Οἱ  δὲ   πόδες τοῖς μὲν τετράποσι διαφέρουσιν·
[4, 10]   τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον, τὰ  δὲ   πολυδάκτυλα καὶ ἀκέρατα νανώδη μέν
[4, 10]   ἐν τῇ κάμψει μένον. Τὰ  δὲ   πολυδάκτυλα οὐκ ἔχει ἀστράγαλον· οὐ
[4, 10]   ἀγκῶσι καὶ ταῖς χερσίν. Τῶν  δὲ   πολυδακτύλων ἔνια καὶ διὰ τοῦτο
[4, 10]   αἰτίαν τὰ μὲν δίποδα τὰ  δὲ   πολύποδα τὰ δ´ ἄποδα τῶν
[4, 9]   σηπίαι καὶ αἱ τευθίδες. Οἱ  δὲ   πολύποδες οὐκ ἔχουσι τὰς προβοσκίδας
[4, 9]   καὶ αἱ τευθίδες βραχεῖς, τὰ  δὲ   πολυποδώδη μεγάλους. Τὸ γὰρ κύτος
[4, 9]   μέσων, ὅτι τούτοις συνυπηρετοῦσιν.  δὲ   πολύπους τοὺς ἐν μέσῳ τέτταρας
[4, 6]   δύναται τοῖς ἔμπροσθεν τύπτειν. Τὰ  δὲ   πολύπτερα, διὰ τὸ μείζω τὴν
[4, 10]   ἐστι τὰ δὲ διχηλὰ τὰ  δὲ   πολυσχιδῆ, μώνυχα μὲν ὅσοις διὰ
[4, 10]   μαστούς, καὶ τούτους δύο, τὰ  δὲ   πολυτόκα πολυσχιδῆ τὰ μὲν
[4, 10]   ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ, τὰ  δὲ   πολυτόκα περὶ τὴν γαστέρα. Τούτου
[4, 11]   τὴν σιαγόνα τὴν κάτω,  δὲ   ποτάμιος κροκόδειλος μόνος τὴν ἄνω.
[4, 12]   ὁρμιὰ καὶ τὸ ἄγκιστρον. Τὰ  δὲ   πρανῆ τοῦ σώματος καὶ τὰ
[4, 5]   αἱ κοιλιώδεις εἰσὶν ὑποδοχαί, ἧττον  δὲ   προλοβώδης ἑτέρα, καὶ τοῖς
[4, 5]   τέταται κατὰ τὴν κοιλίαν, προσπέφυκε  δὲ   πρὸς τὰ πρανῆ μᾶλλον, καὶ
[4, 11]   διορίζειν τὸ μόριον τοῦτο. Ἴδιον  δὲ   πρὸς τὰ συγγενῆ τῶν ζῴων
[4, 10]   πολυσχιδὲς ἐν τοῖς μηροῖς) ἄνω  δὲ   πρὸς ταῖς μασχάλαις, ὅτι πρῶτοι
[4, 5]   μὲν γὰρ τῷ λόγῳ τὰ  δὲ   πρὸς τὴν ὄψιν αὐτῶν σαφηνίζειν
[4, 10]   χρήσιμον πρὸς τὸν συνδυασμόν, τὸ  δὲ   πρὸς τὴν τοῦ ἄλλου σώματος
[4, 5]   ὑπάρχει πᾶσι τοῖς ζῴοις. Τὰ  δὲ   πρὸς τὴν τροφὴν μόρια ἔχει
[4, 5]   ἐν ἑτέροις ἑτέρων μᾶλλον. Τὰ  δὲ   πρὸς τὴν τροφὴν μόρια οὐ
[4, 10]   τάσιν ἐν τοῖς ὄπισθεν. Ἔτι  δὲ   πρὸς τὸ ἀμύνεσθαι ἐμβριθεστέραν ποιεῖ
[4, 6]   καμπὴν ἀναγκαῖον εἴσω κεκλάσθαι, τῶν  δὲ   προσθίων κώλων οὐδέν ἐστι τοιοῦτον.
[4, 10]   βαδίζειν δ´ οὐ δύνανται. Τὸ  δὲ   πρῶτον οὐδ´ ἕρπουσιν, ἀλλ´ ἀκινητίζουσιν·
[4, 12]   οὐχ ὥσπερ ἄνθρωπος ἔξω· τὰς  δὲ   πτέρυγας, ὡς τὰ πρόσθια σκέλη
[4, 13]   πεδίῳ κίνησιν χρήσιμός ἐστιν. Ἅμα  δὲ   πτερύγια τέτταρα καὶ πόδας οὐχ
[4, 10]   εἶναι κατὰ λόγον ἐστίν. Ἐντὸς  δὲ   πῶς ἔχει, καὶ πῇ διαφέρουσι
[4, 12]   καθάπερ ἁλιευταῖς κάλαμος, τὸ  δὲ   ῥύγχος οἷον ὁρμιὰ καὶ τὸ
[4, 13]   μακρὸν τὸ οὐραῖόν ἐστιν, ἐνίων  δὲ   σαρκῶδες μὲν βραχὺ δὲ διὰ
[4, 13]   ἐλάχιστα δὲ τὰ λεῖα. Τὰ  δὲ   σελάχη ἀλεπίδωτα μὲν τραχέα δ´
[4, 13]   μὲν ἐπικαλύμματα τοῖς βραγχίοις, τὰ  δὲ   σελάχη πάντα (χονδράκανθα γάρ) ἀκάλυπτα.
[4, 13]   τὸ δ´ ἐπικάλυμμα ἀκανθῶδες, τὰ  δὲ   σελάχη πάντα χονδράκανθα. Ἔτι δ´
[4, 5]   ἐπὶ τῇ μύτιδι μᾶλλον,  δὲ   σηπία πρὸς τῇ κοιλίᾳ κάτω·
[4, 12]   τὴν ἐκ τοῦ ὑγροῦ) τὰ  δὲ   σκέλη πρὸς τὴν νεῦσιν βραχέα.
[4, 12]   φύσις τούτου τοῦ περιττώματος· (τοῖς  δὲ   σκελῶν κατασκευάζει μῆκος, ἐνίοις δ´
[4, 9]   μὲν μαλακὸν τὸ πέριξ, τοῖς  δὲ   σκληρὸν περὶ τὸ σαρκῶδες περιέθηκεν
[4, 11]   φολὶς ὅμοιον χώρᾳ λεπίδος, φύσει  δὲ   σκληρότερον. Δηλοῖ δ´ ἐπὶ τῶν
[4, 6]   σκορπίοις, βάρος ἂν παρεῖχεν. Τοῖς  δὲ   σκορπίοις πεζοῖς οὖσι καὶ κέρκον
[4, 10]   σῶμα τὴν λαμβανομένην τροφήν, λαμβάνει  δὲ   σπάνιον διὰ τὸ σαρκοφάγον εἶναι.
[4, 10]   καὶ (κεφαλῆς ἔχουσι δύναμιν, τὸ  δὲ   σπέρμα τοὐναντίον· ἄνω γὰρ καὶ
[4, 12]   μακρὸν ἔχει τὸν αὐχένα. Τὰ  δὲ   στεγανόποδα καὶ διῃρημένους μὲν ἔχοντα
[4, 12]   οἱ μὲν πλατεῖαν ἔχουσιν οἱ  δὲ   στενήν· ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ
[4, 5]   μεταξὺ κέντρου καὶ γλώττης, τοῦ  δὲ   στόματος ἐχόμενον οἷον ὀρνιθώδη τινὰ
[4, 9]   τοῖς μὲν μαλακίοις κάτωθεν, τοῖς  δὲ   στρομβώδεσιν ἐκ τοῦ πλαγίου. Διὰ
[4, 7]   τὰ δὲ δίθυρα αὐτῶν τὰ  δὲ   στρομβώδη, καθάπερ εἴρηται πρότερον. Καὶ
[4, 5]   καὶ μύες, τῷ συνάγειν, τὰ  δὲ   στρομβώδη τούτῳ τῷ ἐπικαλύμματι, ὥσπερ
[4, 10]   δύνασθαι λαμβάνειν καὶ ἔχειν. Ταύτῃ  δὲ   συμμεμηχανῆσθαι καὶ τὸ εἶδος τῇ
[4, 4]   μεσεντέριόν ἐστι μὲν ὑμήν, διατείνει  δὲ   συνεχὲς ἀπὸ τῆς τῶν ἐντέρων
[4, 2]   τοῦ ἥπατος γλυκύτατόν ἐστιν. Τῶν  δὲ   συνισταμένων ἐξ ἧττον καθαροῦ αἵματος
[4, 9]   μὲν γὰρ χαλαρὰ ὄντα· ὅταν  δὲ   συντείνῃ, πιέζει καὶ ἔχεται τοῦ
[4, 7]   ἑλίκην ἔχοντα, οἷον κήρυκες, τὰ  δὲ   σφαιροειδῆ μόνον, καθάπερ τὸ τῶν
[4, 9]   τὸ σαρκῶδες, τοῖς μαλακοστράκοις, τὸ  δὲ   σχῆμα τοῦ σώματος ὃν τρόπον
[4, 12]   τῶν μὲν γὰρ ἄσχιστον τῶν  δὲ   σχιστόν ἐστι, καὶ τὸ μὲν
[4, 12]   διαφέρουσιν ἀλλήλων τοῖς μορίοις· πρὸς  δὲ   τὰ ἄλλα ζῷα καὶ τῇ
[4, 13]   τοῖς περὶ ἀναπνοῆς. Καὶ ἔχει  δὲ   τὰ ἔχοντα βράγχια τὰ μὲν
[4, 11]   ὑμένι ἐκ τῶν κανθῶν, ταῦτα  δὲ   τὰ ζῷα οὐ σκαρδαμύττει· σκληροφθαλμότερα
[4, 11]   τοῖς τετράποσι καὶ ᾠοτόκοις. Ἔχει  δὲ   τὰ ζῷα ταῦτα κεφαλὴν μὲν
[4, 11]   τοιαῦται τὴν φύσιν. Οὐκ ἔχουσι  δὲ   τὰ ζῷα ταῦτα τὴν ἄνω
[4, 8]   καὶ ἀφεῖναι ἔχουσι βραγχοειδῆ· πλακωδέστερα  δὲ   τὰ κάτω αἱ θήλειαι τῶν
[4, 13]   βάτος καὶ τὰ τοιαῦτα· ἐλάχιστα  δὲ   τὰ λεῖα. Τὰ δὲ σελάχη
[4, 7]   τὰ πλειόνων μετέχοντα κινήσεων. Τούτων  δὲ   τὰ μὲν ἀκίνητα πάμπαν ἐστί,
[4, 6]   ὅπλον ἔχει τὸ κέντρον. Ἔχουσι  δὲ   τὰ μὲν ἐν ἑαυτοῖς τὰ
[4, 13]   ἄναιμοι γὰρ ἂν ἦσαν. Τούτων  δὲ   τὰ μὲν ἐν τῷ πρανεῖ
[4, 11]   Τῶν δ´ ἐναίμων ζῴων ᾠοτόκων  δὲ   τὰ μέν ἐστι τετράποδα τὰ
[4, 5]   εἴ τι τοιοῦτον ἕτερον. Ὀδόντας  δὲ   τὰ μὲν ἔχει τούτων, ἀλλοιοτέρους
[4, 5]   οἷς λαμβάνουσι τὴν τροφήν. Ἔχουσι  δὲ   τὰ μὲν μαλάκια περὶ τὸ
[4, 7]   τῶν ὀστράκων σκληρότητα περιέθηκεν. Εἰσὶ  δὲ   τὰ μὲν μονόθυρα τὰ δὲ
[4, 12]   καὶ περὶ ὕδωρ βιοτεύουσιν. Ἔστι  δὲ   τὰ μὲν τῶν γαμψωνύχων σώματα
[4, 12]   μὲν τὰ πτερύγια σφαλῇ, τῶν  δὲ   τὰ μεταξὺ τῶν ποδῶν, οὐκέτι
[4, 7]   τὸ τῶν σωλήνων γένος. Ἅπαντα  δὲ   τὰ ὀστρακόδερμα, καθάπερ τὰ φυτά,
[4, 11]   μὴ δύνασθαι τὴν κεφαλήν. Ἔχουσι  δὲ   τὰ τοιαῦτα καὶ τῷ στήθει
[4, 6]   κώλων οὐδέν ἐστι τοιοῦτον. Ἑξάποδα  δὲ   τὰ τοιαῦτα πάντ´ ἐστὶ σὺν
[4, 9]   τὰ μὲν τοῖς ποσὶ τὰ  δὲ   ταῖς προβοσκίσι, ταύτας ἔχουσι πρὸς
[4, 9]   τὸν αὐτὸν ἔχειν τρόπον, κατὰ  δὲ   τὰς ὑπηρεσίας τὰς ἔξωθεν κινητικὰς
[4, 5]   καθάπερ τοῖς ἐφημέροις ζῴοις (γίνεται  δὲ   ταῦτα περὶ τὸν Πόντον) πλὴν
[4, 13]   θερμότητος ὢν πλήρης αἱματικῆς. Ἔστι  δὲ   ταῦτα τρόπον τινὰ πεζὰ καὶ
[4, 12]   τῶν αἰσθητηρίων εἴρηται πρόσθεν. Αὐχένα  δὲ   τεταμένον ἔχει τῇ φύσει καὶ
[4, 10]   τῆς οὐρᾶς ἀναγκαία χρῆσις) τὰ  δὲ   τετράποδα καὶ τἆλλα ζῷα ἐξ
[4, 13]   μὲν πτηνὰ ἔχουσι πόδας, ὡς  δὲ   τετράποδα οὐκ ἔχουσι, καὶ οὔτε
[4, 11]   δ´ ὡσπερανεὶ ἑτέρα. Τῶν  δὲ   τετραπόδων καὶ ᾠοτόκων οἱ σαῦροι,
[4, 10]   ἐστιν, ἰσχία δ´ ἔχει, τῶν  δὲ   τετραπόδων οὐδέν. Ἔτι δὲ καὶ
[4, 10]   εἶναι τὸν τόπον πλατύν) τοῖς  δὲ   τετράποσι διὰ τὴν ἐπὶ τὸ
[4, 12]   μὲν γὰρ ἄνθρωπος ὀρθόν, τοῖς  δὲ   τετράποσι πρὸς τὸ βάρος σκέλη
[4, 10]   ἀνθρώποις αὔξεται τὰ κάτωθεν· τοῖς  δὲ   τετράποσι τοὐναντίον τὰ κάτω μέγιστα
[4, 10]   μὲν δίπους ὢν οὐράν, ὡς  δὲ   τετράπους ἰσχία. (Τῶν δὲ καλουμένων
[4, 5]   μὲν πολύπους οὐκ ἔχει, αἱ  δὲ   τευθίδες χονδρῶδες καὶ λεπτόν· δι´
[4, 5]   θολοῦ πρόεσις, διὰ δειλίαν.  δὲ   τευθὶς πελάγιόν ἐστι τούτων μόνον.
[4, 5]   τοῦ περιττώματος τὴν ἔξοδον, διαφέρει  δὲ   τῇ θέσει καὶ τοῖς μεγέθεσιν.
[4, 5]   γὰρ ποσὶ ταῖς ἀκάνθαις. Τὰ  δὲ   τήθυα μικρὸν τῶν φυτῶν διαφέρει
[4, 5]   ἔξοδον τὴν τοῦ περιττώματος. Παρὰ  δὲ   τὴν κοιλίαν σαρκῶδες μὲν οὐδὲν
[4, 10]   καὶ μηροὺς καὶ γαστροκνημίας. Ἅμα  δὲ   τήν τε τῶν ἰσχίων φύσιν
[4, 10]   ὁμοίως ἔχοντα ἐνεπόδιζεν ἄν. Συνέστηκε  δὲ   τὴν φύσιν ἐκ τοιούτων τὸ
[4, 10]   τὰ καταμήνια τοῖς θήλεσιν· ὑγρὰ  δὲ   τὴν φύσιν τὰ καταμήνια καὶ
[4, 1]   τῶν ἰχθύων. Καὶ τὴν θέσιν  δὲ   τῆς ἀρτηρίας καὶ τοῦ οἰσοφάγου
[4, 5]   ἄνω μὴ διαιρεῖν ἱκανῶς, ἀπὸ  δὲ   τῆς κοιλίας ἔντερον ἁπλοῦν κατ´
[4, 5]   κοιλίαν μετὰ τὸ στόμα, ἀπὸ  δὲ   τῆς κοιλίας τὸ ἔντερον εἱλιγμένον,
[4, 5]   τὴν τοῦ νώτου σκληρότητα. Ἐπὶ  δὲ   τῆς μύτιδος τὸ ἔντερον ἔξωθεν,
[4, 11]   ἐν τοῖς περὶ γενέσεως. Περὶ  δὲ   τῆς τῶν καμπύλων κάμψεως ἐπέσκεπται
[4, 9]   οὖν ἄλλα δικότυλά ἐστι, γένος  δέ   τι πολυπόδων μονοκότυλον. Αἴτιον δὲ
[4, 5]   δίθυρα, τὰ δὲ μονόθυρα. Τρόπον  δέ   τινα καὶ τὰ στρομβώδη διθύροις
[4, 10]   μέρει περιλαμβάνει χείρ) τῶν  δὲ   τὸ βεβηκέναι ἀσφαλῶς, ὥστε τοῦτο
[4, 11]   αἰτίαν τοῦτο συμβέβηκεν αὐτοῖς, πρὸς  δὲ   τὸ βέλτιον φυλακῆς τε ἕνεκα
[4, 9]   καὶ ἄναιμα τῶν ζῴων. Τοῦτο  δὲ   τὸ γένος ἰδίως τούτων· πάντας
[4, 5]   σαρκῶδες, τοῖς δ´ ἐντός, ἐκτὸς  δὲ   τὸ γεῶδες. δ´ ἐχῖνος
[4, 1]   τὴν τῶν ἐντέρων φύσιν, ἔτι  δὲ   τὸ διάζωμα καὶ τὴν καρδίαν
[4, 12]   εἶναι οὐ στεγανόποδά ἐστι, διὰ  δὲ   τὸ ἐν ὑπείκοντι εἶναι τὸν
[4, 11]   εἶναι ἔχει χώραν γλώττης, διὰ  δὲ   τὸ ἔνυδρος ἄγλωττος. Οἱ γὰρ
[4, 10]   καὶ ἱμῶνται γάλα πλεῖστον. Σημεῖον  δὲ   τὸ ἐπὶ τῶν ὑῶν συμβαῖνον·
[4, 3]   ἑκάτερα τούτων εἴρηται πρότερον. Ἦρκται  δὲ   τὸ ἐπίπλοον ὁμοίως τοῖς τε
[4, 11]   φύσις χρήσιμον αὐτῷ ἐποίησεν. Πρὸς  δὲ   τὸ κατασχεῖν λαβεῖν, ὁποτέρωθεν
[4, 3]   τῶν μορίων ἐστὶ τούτων. Ἔστι  δὲ   τὸ μὲν ἐπίπλοον ὑμὴν τοῖς
[4, 5]   τῶν πέντε, συνεχὲς ἄν. Τούτων  δὲ   τὸ μὲν οὐ βέλτιον, τὸ
[4, 11]   τῆς ἀρτήριας μῆκος ἐχούσης. Ἐπεὶ  δὲ   τὸ μεταξὺ κεφαλῆς καὶ ὤμων
[4, 13]   νευστικὰ εἶναι πτερύγια ἔχει, διὰ  δὲ   τὸ μὴ πεζεύειν οὐκ ἔχει
[4, 9]   δέ τι πολυπόδων μονοκότυλον. Αἴτιον  δὲ   τὸ μῆκος καὶ λεπτότης
[4, 9]   ἀφεῖλεν ἀπὸ τοῦ σώματος, πρὸς  δὲ   τὸ μῆκος τῶν ποδῶν προσέθηκεν
[4, 5]   οὐχ ἧττον τοῦ χειμῶνος. (Αἴτιον  δὲ   τὸ νομῆς εὐπορεῖν τότε μᾶλλον,
[4, 13]   τὸ πτηνὰ εἶναι κέρκον· διὰ  δὲ   τὸ πεζὰ οὐροπύγιον. Συμβέβηκε δ´
[4, 1]   εἰς τὰ πτερά. Καὶ ἐπιλευκαίνει  δὲ   τὸ περίττωμα πᾶσι καὶ τούτοις,
[4, 2]   ἂν ἐγίνετο τοῦτο φανερόν· ἔτι  δὲ   τὸ πλῆθος τό τ´ ἐν
[4, 9]   γὰρ ἔξωθεν τὸ γεῶδες ἐντὸς  δὲ   τὸ σαρκῶδες, τοῖς μαλακοστράκοις, τὸ
[4, 5]   τὸ πλεῖστον ἔχειν γεῶδες. Σημεῖον  δὲ   τὸ σηπίον τοιοῦτον ὄν· τοῦτο
[4, 12]   μὴ πολλὴν ἔχον σκέπην. Ὑπὸ  δὲ   τὸ στῆθος κοιλία μέχρι πρὸς
[4, 10]   περὶ μὲν μαστῶν εἴρηται, μετὰ  δὲ   τὸ στῆθος περὶ τὴν
[4, 9]   ἐντὸς μὲν τῶν ὀφθαλμῶν, περὶ  δὲ   τὸ στόμα καὶ τοὺς ὀδόντας.
[4, 5]   δύο, καθάπερ τὰ μαλακόστρακα. Μετὰ  δὲ   τὸ στόμα τοῖς μαλακίοις ἐστὶ
[4, 5]   οὐ δύνανται τὰς ὑπερβολάς. Σημεῖον  δὲ   τὸ συμβαῖνον ἐπὶ τῶν ἐχίνων·
[4, 3]   τὴν ὑπογεγραμμένην οἷον ῥαφήν. Ἐπέχει  δὲ   τό τε λοιπὸν τῆς κοιλίας
[4, 11]   πάντων· ὀλιγαιμότατος γάρ ἐστιν. Αἴτιον  δὲ   τὸ τῆς ψυχῆς ἦθός ἐστιν
[4, 2]   ὑπολαμβάνουσιν ὡς ἁπάντων ἐχόντων. Συμβαίνει  δὲ   τὸ τοιοῦτον καὶ περὶ τὰ
[4, 5]   τὸ δὲ ψυχρὸν ἄτροφον) μάλιστα  δὲ   τὸ τῶν τεττίγων γένος. Ἱκανὴ
[4, 12]   μὲν ὅσα τροφῆς ἕνεκεν, γαμψὸν  δὲ   τὸ ὠμοφάγον. Χρήσιμον γὰρ πρὸς
[4, 10]   ἀναγκαῖον τοῖς πορευτικοῖς ἔχειν, τὰ  δὲ   (τοιαῦτα τετράποδα ἐγένετο οὐ δυναμένης
[4, 10]   ἐμβριθεστέραν ποιεῖ τὴν πληγήν· τὰ  δὲ   τοιαῦτα τοῖς ὄπισθεν χρῆται κώλοις,
[4, 10]   ἄρρην ἔχει μαστούς, ἐν  δὲ   τοῖς ἄλλοις ἔνια τῶν ἀρρένων
[4, 2]   οὐδὲ τῶν θαλαττίων δελφίς. Ἐν  δὲ   τοῖς γένεσι τοῖς αὐτοῖς τὰ
[4, 5]   καλούμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, ἐν  δὲ   τοῖς ἐπὶ θάτερα ἔξοδος
[4, 10]   ὀλίγων πᾶσι τοῖς ἐναίμοις, ἐν  δὲ   τοῖς ζῳοτόκοις πᾶσιν. Αἴτιον δ´
[4, 9]   μὲν ὁμοίως τοῖς μαλακοστράκοις, τῇ  δὲ   τοῖς μαλακίοις. Ἧι μὲν γὰρ
[4, 5]   μᾶλλον τὰ δ´ ἧττον. Ἐν  δὲ   τοῖς μείζοσι διαδηλότερά ἐστιν ἕκαστα
[4, 4]   διαδίδοται εἰς τὰ μόρια (τοῦτο  δὲ   τοῖς μὲν ἀναίμοις ἀνώνυμον, τοῖς
[4, 10]   εἰσι τὰ παιδία πάντα. Προϊοῦσι  δὲ   τοῖς μὲν ἀνθρώποις αὔξεται τὰ
[4, 12]   φύσις ποιεῖ περίεργον. Ἔστι  δὲ   τοῖς μὲν γαμψωνύχοις καὶ πτητικοῖς
[4, 5]   τὴν κοιλίαν ἐστὶ κύτους. Τοῦτο  δὲ   τοῖς μὲν πολλοῖς ἐστιν ἕν,
[4, 12]   εἴρηται σχεδόν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ' (Ἐν  δὲ   τοῖς ὄρνισιν πρὸς ἄλληλα
[4, 5]   οὖσα πεπεμμένη καὶ αἱματώδης. Ἐν  δὲ   τοῖς ὀστρακοδέρμοις ἔχει μὲν τὸν
[4, 13]   τοῖς ἐνύδροις καὶ πεζοῖς, αἱ  δὲ   τοῖς πτηνοῖς καὶ πεζοῖς, διὰ
[4, 5]   ἐνίων δ´ οὐκ ἐδώδιμος. Ἔστι  δὲ   τοῖς στρομβώδεσιν ἐν τῇ ἑλίκῃ
[4, 3]   δερματῶδες γίνεται καὶ ὑμενῶδες,  δὲ   τόπος οὗτος τοιαύτης πλήρης ἐστὶ
[4, 10]   πρὸς τὰς ἄλλας βοηθείας. Ἐχόμενα  δὲ   τοῦ αὐχένος καὶ τῆς κεφαλῆς
[4, 9]   δὲ Γ τὴν κοιλίαν· ἀπὸ  δὲ   τοῦ ἐντέρου μέχρι τῆς διεξόδου
[4, 10]   τὴν οὐσίαν εἶναι θείαν· ἔργον  δὲ   τοῦ θειοτάτου τὸ νοεῖν καὶ
[4, 10]   τὰς περὶ τὴν κύησιν. Τέλος  δὲ   τοῦ καλουμένου θώρακός ἐστι τὰ
[4, 6]   τὰ μὲν ἐδωδῆς χάριν, τὰ  δὲ   τοῦ λαμβάνειν καὶ προσάγεσθαι τὴν
[4, 10]   μασχάλαις τῶν ἐμπροσθίων σκελῶν. Αἴτιον  δὲ   τοῦ μὲν δύο ἔχειν ὅτι
[4, 8]   θήλειαι καὶ οἱ ἄρρενες. Αἴτιον  δὲ   τοῦ μὲν ἔχειν χηλὰς ὅτι
[4, 13]   ἐπὶ τῆς γῆς ἕρπουσιν. Αἰτία  δὲ   τοῦ μὴ ἔχειν τοὺς ὀφιώδεις
[4, 13]   διὸ οὐδ´ οἱ ὄφεις. Πόρον  δὲ   τοῦ περιττώματος καὶ τῶν περὶ
[4, 13]   ἀπὸ τῆς ῥάχεως αὐτόν. Αἴτιον  δὲ   τοῦ πλεύμονα ταῦτα ἔχειν καὶ
[4, 13]   τὰ ζῷα δεῖ θεωρεῖν. Αἴτιον  δὲ   τοῦ πλήθους καὶ τῆς ὀλιγότητος
[4, 7]   δὲ κεφαλὴν μὲν πάντα, τὰ  δὲ   τοῦ σώματος μόρια παρὰ τὸ
[4, 12]   τὸ τῶν ὀρνίθων γένος. Τούτων  δὲ   τοὺς μὲν τρεῖς ἔχει πρόσθεν,
[4, 13]   πόδας ἰχθυώδεις ἔχουσι πάμπαν, ἔτι  δὲ   τοὺς ὀδόντας πάντας καρχαρόδοντας καὶ
[4, 6]   συνιόντα ἐς τὰς τομάς. Δῆλον  δὲ   τοῦτο γίνεται θιγγανόντων, οἷον ἐπὶ
[4, 5]   τῆς ἐξόδου τοῦ περιττώματος· ἐνίοις  δὲ   τοῦτο ἑλίκην ἔχει. Τὰ δὲ
[4, 5]   ἀλλὰ τοῦ ζῴου εὐτροφία. Γίνεται  δὲ   τοῦτο ἐπὶ θάτερα μόνον ἐν
[4, 5]   ὀστρέοις, τὸ καλούμενον ᾠόν. Ταὐτὸ  δὲ   τοῦτό ἐστι καὶ τὸ ἐν
[4, 6]   ἐλαττόνων τὸν ἀριθμόν. Διὰ ταὐτὸ  δὲ   τοῦτο καὶ ἔμπροσθεν ἔχει τὸ
[4, 9]   δ´ ἰχθύσι τὸ οὐραῖον. Ἐλάχιστον  δὲ   τοῦτο καὶ ἥκιστα ἐπίδηλον τοῖς
[4, 5]   πάμπαν ἔξω τῶν ἐπιπολαζόντων. Ὅλως  δὲ   τοῦτο καὶ περὶ τἆλλα συμβέβηκε
[4, 5]   πίπτει τῶν διῃρημένων γενῶν, ἐπαμφοτερίζει  δὲ   τοῦτο καὶ φυτῷ καὶ ζῴῳ
[4, 12]   τῶν ὀνύχων φύσις. Ἐξ ἀνάγκης  δὲ   τοῦτο περὶ τὴν γένεσιν συμβέβηκεν·
[4, 5]   ἂν ἔχειν τιν´ αἴσθησιν· ἄδηλον  δὲ   τοῦτο ποτέρως θετέον. Ἔχει δὲ
[4, 10]   οἱ ἕτεροι ἄνωθεν κάτω· δεῖ  δὲ   τοῦτο συμβαίνειν, εἰ μέλλει ἰσχυρῶς
[4, 5]   δὲ τοῦτο ποτέρως θετέον. Ἔχει  δὲ   τοῦτο τὸ ζῷον δύο πόρους
[4, 5]   πᾶσιν ὑπάρχειν τοῖς ζῴοις. Ἔστι  δὲ   τοῦτο τοῖς μὲν μαλακίοις ἐν
[4, 13]   διὰ τὴν πλήρωσιν ταχέως. Πρὸς  δὲ   τούτοις περιφερῆ καὶ λεπτὴν ἔχοντα
[4, 12]   πτέρυγας ἔχουσιν ἀντ´ αὐτῶν) ἀντὶ  δὲ   τούτου μακρὸν φύσις τὸ
[4, 5]   πάντων ἐστὶ τῶν εἰρημένων, ἐχόμενον  δὲ   τούτου στόμαχον, ἀπὸ δὲ τούτου
[4, 5]   ἐχόμενον δὲ τούτου στόμαχον, ἀπὸ  δὲ   τούτου τὴν κοιλίαν εἰς πολλὰ
[4, 5]   καὶ μὴ μένειν ἑδραίους. Σημεῖον  δὲ   τούτου τὸ ἔχειν τοὺς τοιούτους
[4, 5]   φανερόν, στόμα δ´ ἔχειν. Ὅμοιον  δὲ   τούτῳ καὶ τὸ τῶν ἀστέρων
[4, 10]   ἀκέρατα νανώδη μέν ἐστιν, ἧττον  δὲ   τούτων· διὸ καὶ τὴν αὔξησιν
[4, 5]   δὲ πλειόνων μὲν ἡμερῶν, ὀλίγων  δὲ   τούτων. Ἐπεὶ δὲ περὶ τῶν
[4, 6]   φραγμὸν πρὸ αὐτῶν. Καὶ ἄσχιστον  δὲ   τούτων ἐστὶ τὸ πτερὸν καὶ
[4, 13]   δ´ ἐν τοῖς ὑπτίοις. (Πλείω  δὲ   τούτων οὐδείς· ἄναιμοι γὰρ ἂν
[4, 13]   λεπτότητα τοῦ σώματος ἀφίσταται) οἱ  δὲ   τραχύ, οἷον ῥίνη καὶ βάτος
[4, 10]   αἰσθήσεων ἡσυχίαν καὶ ἀκρίβειαν. Ἔτι  δὲ   τρίτον μόριον ὑπέθηκε τὸ τὴν
[4, 5]   ταῦτα ἐξ ἀνάγκης πάντα· οἱ  δὲ   τρόποι διαφέρουσι διὰ τοὺς τόπους
[4, 1]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α' (Τὸν αὐτὸν  δὲ   τρόπον ἔχει τὰ περὶ τὰ
[4, 5]   θέσει καὶ τοῖς μεγέθεσιν. (Ὃν  δὲ   τρόπον ἔχει τούτων ἕκαστον, ἔκ
[4, 10]   δειχθήσεται περὶ αὐτοῦ. Τὸν αὐτὸν  δὲ   τρόπον καὶ ἐν τοῖς θήλεσι
[4, 14]   πτεροῖς. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ' Τὸν αὐτὸν  δὲ   τρόπον καὶ στρουθὸς
[4, 4]   τὸ μεσεντέριόν ἐστιν, εἴρηται· τίνα  δὲ   τρόπον λαμβάνει τὴν τροφήν, καὶ
[4, 12]   τὸ κρατεῖν τὸ τοιοῦτον, τὴν  δὲ   τροφὴν ἀναγκαῖον ἀπὸ ζῴων πορίζεσθαι.
[4, 11]   μὲν χερσὶν ποσί, διαιροῦσι  δὲ   τῷ στόματι καὶ δάκνουσιν· τοῖς
[4, 11]   οὐδὲν γάλα, διότι ᾠοτοκοῦσιν, ἐν  δὲ   τῷ ᾠῷ ἐγγίνεται γαλακτώδης
[4, 10]   μετεωρότερον καὶ ὑπὲρ κεφαλῆς. Μεταξὺ  δὲ   τῶν ἀγκώνων τοῖς ἀνθρώποις, τοῖς
[4, 12]   χειρῶν τὸ ῥύγχος ὄστινον. Περὶ  δὲ   τῶν αἰσθητηρίων εἴρηται πρόσθεν. Αὐχένα
[4, 13]   μὲν ἀσαρκότερον δ´ εἶναι. Ἐπὶ  δὲ   τῶν βατράχων τὸ ἐναντίον συμβέβηκεν·
[4, 13]   ἔχει τὰ δύο πτερύγια· ἀντὶ  δὲ   τῶν δύο τῷ πλάτει χρῆται
[4, 4]   διὰ τίνας αἰτίας, εἴρηται. Περὶ  δὲ   τῶν εἰς τὴν γένεσιν συντελούντων,
[4, 13]   πτερυγίοις ἑκατέρῳ τῷ ἡμικυκλίῳ. Περὶ  δὲ   τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ μορίων
[4, 1]   ἕκαστον τοῖς τετράποσι μὲν ᾠοτόκοις  δὲ   τῶν ζῴων καὶ τοῖς ἄποσιν,
[4, 10]   διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν, ἐπὶ  δὲ   τῶν θηλειῶν παρακέχρηται καὶ πρὸς
[4, 13]   τὸν τρόπον ἔχει τοῦτον. Τὸ  δὲ   τῶν ἰχθύων γένος ἔτι μᾶλλον
[4, 13]   οὐρὰν μανώδη καὶ πλατεῖαν. Ἔχουσι  δὲ   τῶν ἰχθύων ὅσοι μὴ πλατεῖς,
[4, 8]   ἀλλὰ πορείας χάριν. (Καθ´ ἕκαστον  δὲ   τῶν μορίων, τίς θέσις
[4, 10]   οὐ μακροδάκτυλοι δ´ εἰσίν. Τὸ  δὲ   τῶν ὀνύχων γένος διὰ τὴν
[4, 13]   ὄντα φύσεως ἧττον ἀσπαρίζει. Αὐτῶν  δὲ   τῶν πτερυγίων τὰ ἐν τοῖς
[4, 6]   ἔλλειψιν τὴν τῶν ποδῶν. Αὐτῶν  δὲ   τῶν πτηνῶν ὧν μέν ἐστιν
[4, 9]   τρόπον μέν τινα πάντα, μάλιστα  δὲ   τῶν στρομβωδῶν τὰ ἔχοντα τὴν
[4, 5]   ὑποδοχὴν ἔχῃ πλείονος τροφῆς. Τὸ  δὲ   τῶν τεττίγων γένος ἰδίαν ἔχει
[4, 12]   ποιήσασα εἰς μέσον προσήρεισεν· ἐντεῦθεν  δὲ   ὑπέθηκε τὰ σκέλη, ὅπως ἰσορρόπου
[4, 10]   καὶ περὶ τούτων ὕστερον, νῦν  δὲ   ὑποκείσθω μόνον ὅτι περίττωμα καὶ
[4, 10]   τὸ μὲν ἄνω μέγα, τὸ  δὲ   φέρον τὸ βάρος καὶ πεζεῦον
[4, 10]   γὰρ χεῖρες ὄργανόν εἰσιν,  δὲ   φύσις ἀεὶ διανέμει, καθάπερ ἄνθρωπος
[4, 5]   ἐκ κύστεως τοῖς ἐπουροῦσιν,  δὲ   φύσις ἅμα τῷ τοιούτῳ περιττώματι
[4, 8]   τὰ ζῷα δρᾶν μᾶλλον,  δὲ   φύσις ἀποδίδωσιν ἀεὶ τοῖς χρῆσθαι
[4, 10]   Εἰ οὖν οὕτως βέλτιον,  δὲ   φύσις ἐκ τῶν ἐνδεχομένων ποιεῖ
[4, 10]   ἂν ὀργάνοις ἐχρήσατο καλῶς,  δὲ   χεὶρ ἔοικεν εἶναι οὐχ ἓν
[4, 10]   μὲν γὰρ ἔχει νευρῶδες τὸ  δὲ   χονδρῶδες, διόπερ συνιέναι τε δύναται
[4, 5]   πέττει τὴν τροφὴν ταχέως, τὸ  δὲ   ψυχρὸν ἄτροφον) μάλιστα δὲ τὸ
[4, 12]   μὲν ἔχοντα τοὺς πόδας σεσιμωμένους  δέ,   ὡς ἐν τῷ αὐτῷ γένει
[4, 14]   πρὸς πτῆσιν ἀλλὰ τριχώδη. Ἔτι  δὲ   ὡς μὲν τετράπους ὢν βλεφαρίδας
[4, 5]   μὲν γὰρ οὐδεμίαν ἔχει, ζῇ  δὲ   ὥσπερ ὄντα φυτὰ ἀπολελυμένα. Ἔστι
[4, 11]   ἰχθύς. Τούτου δ´ αἴτιον τὸ  μηδὲ   γάλα ἔχειν τούτων μηδέν·
[4, 13]   διὰ τὸ μὴ ἔχειν κύστιν  μηδὲ   γίνεσθαι περίττωμ´ αὐτοῖς ὑγρόν. Τὸ
[4, 10]   τὸ σῶμα ἀλεωρὰν μηδέποτε καταθέσθαι,  μηδὲ   μεταβάλλεσθαι δὴ ἐτύγχανεν ὅπλον
[4, 13]   διὰ τὸ μὴ ἀκανθώδη εἶναι  μηδὲ   νευρώδη, τῶν δὲ ἀκανθωδῶν ταχεῖα·
[4, 11]   διὰ τὸ μὴ ἐνδέχεσθαι μασᾶσθαι  μηδὲ   προγεύεσθαι, ἀλλ´ ἐν τῇ καταπόσει
[4, 5]   τούτοις θολὸς διὰ τὸ  μηδὲ   ταῦτ´ ἔχειν κύστιν· ἀποκρίνεται γὰρ
[4, 5]   οἷόν τ´ εἶναι τὸ ᾠόν·  οὐδὲ   γὰρ τοῖς ἄλλοις, ἀλλ´ ἐπὶ
[4, 5]   αἰτίαν ὥσπερ καὶ οἱ ὄρνιθες·  οὐδὲ   γὰρ τούτων οὐδὲν ἐνδέχεται λεαίνειν
[4, 5]   τῶν ζῴων, φυτικὸν δίκαιον καλεῖν·  οὐδὲ   γὰρ τῶν φυτῶν οὐδὲν ἔχει
[4, 2]   καὶ πρόξ. Οὐκ ἔχει δὲ  οὐδὲ   κάμηλος ἀποκεκριμένην, ἀλλὰ φλεβία
[4, 5]   τὸ τοιοῦτον μόριον. Ἀλλὰ μὴν  οὐδὲ   συνεχὲς οἷόν τ´ εἶναι τὸ
[4, 11]   ἀγγεῖόν ἐστι γάλακτος. Ἔχει δ´  οὐδὲ   ταῦτα οὔτ´ ἄλλο τῶν μὴ
[4, 5]   οὐκ ἔχει φύσιν. Ὁμοίως δ´  οὐδὲ   τῶν ἄλλων ἀναίμων οὐδέν. Ἔστι
[4, 2]   δ´ οὐδ´ φώκη χολήν,  οὐδὲ   τῶν θαλαττίων δελφίς. Ἐν δὲ
[4, 6]   πρὸς ἕτερον, οὐδὲν φύσις  εἴωθε   ποιεῖν ὥσπερ χαλκευτικὴ πρὸς
[4, 13]   διὰ δὲ τὸ πεζὰ οὐροπύγιον.  Συμβέβηκε   δ´ αὐταῖς τοῦτ´ ἐξ ἀνάγκης·
[4, 5]   δὲ τοῦτο καὶ περὶ τἆλλα  συμβέβηκε   τὰ ὀστρακόδερμα· καὶ γὰρ αἱ
[4, 12]   εἰς μέσον προσήρεισεν· ἐντεῦθεν δὲ  ὑπέθηκε   τὰ σκέλη, ὅπως ἰσορρόπου ὄντος
[4, 10]   ἀκρίβειαν. Ἔτι δὲ τρίτον μόριον  ὑπέθηκε   τὸ τὴν τῆς τροφῆς εἴσοδον
[4, 10]   τῷ γὰρ μείζονι καὶ κυριωτέρῳ  προσέθηκε   τοὔλαττον, ἀλλ´ οὐ τῷ ἐλάττονι
[4, 10]   γὰρ ὁμοίως ἔχοντα ἐνεπόδιζεν ἄν.  Συνέστηκε   δὲ τὴν φύσιν ἐκ τοιούτων
[4, 9]   σχῆμα τοῦ σώματος ὃν τρόπον  συνέστηκε,   τοῖς μαλακίοις, τρόπον μέν τινα
[4, 6]   μείζω τὴν φύσιν εἶναι, πλειόνων  τετύχηκε   πτερῶν καὶ ἰσχύει τοῖς ὄπισθεν
[4, 6]   πολλὰς ἔχειν ἀρχάς, καὶ ταύτῃ  προσέοικε   τοῖς φυτοῖς. Ὥσπερ γὰρ τὰ
[4, 8]   ἰσχυροτέραν· τοῖς γὰρ δεξιοῖς πάντα  πέφυκε   τὰ ζῷα δρᾶν μᾶλλον,
[4, 5]   στόμαχος τέταται κατὰ τὴν κοιλίαν,  προσπέφυκε   δὲ πρὸς τὰ πρανῆ μᾶλλον,
[4, 10]   φύσιν καὶ πρὸς τὰς ἀναπαύσεις  ἀπέδωκε   χρήσιμον· τοῖς μὲν γὰρ τετράποσιν
[4, 13]   αὐτοῖς οὗτος πρὸ τοῦ ἐγκεφάλου·  διελάμβανε   γὰρ ἂν ἀπὸ τῆς ῥάχεως
[4, 10]   προσέθηκεν· διόπερ τὰ ἰσχία σαρκώδη  ἐποίησε   καὶ μηροὺς καὶ γαστροκνημίας. Ἅμα
[4, 12]   ἀλκήν. Ἄνω μὲν ῥυὲν ῥύγχους  ἐποίησε   σκληρότητα μέγεθος, ἂν δὲ
[4, 10]   οὖν ἐπὶ πλάτος οὐχ οἷον  τε   ἀλλ´ δύο μόνους ἔχειν
[4, 11]   δὲ διῃρημένης τῆς κεφαλῆς, τοῦ  τε   ἄνω μορίου καὶ τῆς σιαγόνος
[4, 10]   ἔχων. (Τῷ δὲ ἀνθρώπῳ τάς  τε   βοηθείας πολλὰς ἔχειν, καὶ ταύτας
[4, 10]   ἀλλὰ χείριστα τῶν ζῴων (ἀνυπόδητόν  τε   γὰρ αὐτὸν εἶναί φασι καὶ
[4, 5]   συμβαῖνον ἐπὶ τῶν ἐχίνων· εὐθύς  τε   γὰρ γινόμενοι ἔχουσι καὶ ἐν
[4, 10]   καὶ διὰ ταῦτα ἄκερκον (ἥ  τε   γὰρ ἐκεῖ τροφὴ πορευομένη εἰς
[4, 2]   χολὴ τὸ γινόμενον περίττωμα. Ἐναντίον  τε   γὰρ τῇ τροφῇ τὸ περίττωμα
[4, 12]   πλατὺ τὸ ῥύγχος ἔχουσιν· πρός  τε   γὰρ τὴν ὄρυξιν χρήσιμον τὸ
[4, 6]   κατὰ τὴν γλῶτταν τεταγμένον· αἰσθάνονταί  τε   γὰρ τούτῳ τῆς τροφῆς καὶ
[4, 13]   τε μετέχουσι, καὶ οὐδετέρων. Αἵ  τε   γὰρ φῶκαι ὡς μὲν ἔνυδροι
[4, 13]   ἐν τοῖς ὑπτίοις, οἷον οἵ  τε   δελφῖνες καὶ τὰ σελαχώδη· καὶ
[4, 5]   πόρους καὶ μίαν διαίρεσιν,  τε   δέχεται τὴν ὑγρότητα τὴν εἰς
[4, 10]   τὸ δὲ χονδρῶδες, διόπερ συνιέναι  τε   δύναται καὶ ἔκτασιν ἔχειν καὶ
[4, 11]   πρὸς δὲ τὸ βέλτιον φυλακῆς  τε   ἕνεκα τῶν ὄπισθεν βλαπτόντων· μακρὸν
[4, 6]   τὴν τροφὴν ἀναγκαῖον ἐκτοπίζειν, τετράπτερά  τέ   ἐστι καὶ τὸν τοῦ σώματος
[4, 13]   τέτταρα καὶ πόδας οὐχ οἷόν  τε   ἔχειν, οὐδ´ ἄλλο κῶλον τοιοῦτον
[4, 9]   ἔχουσι δύο μακράς, αἷς ὁρμοῦσί  τε   καὶ ἀποσαλεύουσιν ὥσπερ πλοῖον ὅταν
[4, 2]   τὰς ἐλάφους· ταῦτα γὰρ ἄχολά  τε   καὶ ζῇ πολὺν χρόνον. Ἔτι
[4, 9]   τῶν ἐναίμων. Τὰ δὲ μαλάκιά  τε   καὶ στρομβώδη τῶν ὀστρακοδέρμων ἔχει
[4, 5]   καὶ τἆλλα τὰ ὀστρακόδερμα στόμα  τε   καὶ τὸ γλωττοειδὲς καὶ τὴν
[4, 8]   τέτταρα τὰ μέγιστ´ αὐτῶν, οἵ  τε   καλούμενοι κάραβοι καὶ ἀστακοὶ καὶ
[4, 5]   δὲ καὶ τὰ μαλακόστρακα, τά  τε   καραβοειδῆ καὶ οἱ καρκίνοι, δύο
[4, 5]   κοιλίαν ἐχομένην, ἐφ´ ἧς οἵ  τε   κάραβοι καὶ ἔνιοι τῶν καρκίνων
[4, 10]   καὶ ἐν τοῖς θήλεσι τά  τε   καταμήνια, καὶ προΐενται τὴν
[4, 3]   οἷον ῥαφήν. Ἐπέχει δὲ τό  τε   λοιπὸν τῆς κοιλίας καὶ τὸ
[4, 8]   πρὸς τὴν πορείαν, οἷον αἵ  τε   μαῖαι καὶ οἱ Ἡρακλεωτικοὶ καλούμενοι
[4, 9]   διὰ τοῦτο τὸ περίττωμα τοῖς  τε   μαλακίοις ἐξέρχεται περὶ τὸ στόμα
[4, 5]   τῶν εἰρημένων ζῴων, οἷον τοῖς  τε   μαλακίοις καὶ τοῖς μαλακοστράκοις.
[4, 6]   ἔχει κοῦφον ὄγκον, οἷον αἵ  τε   μέλιτται καὶ τὰ σύμφυλα ζῷα
[4, 13]   καὶ πεζοῖς, διὰ τοῦτο ἀμφοτέρων  τε   μετέχουσι, καὶ οὐδετέρων. Αἵ τε
[4, 6]   ἔλυτρα τοῖς πτεροῖς, οἷον αἵ  τε   μηλολόνθαι καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν
[4, 3]   δὲ τὸ ἐπίπλοον ὁμοίως τοῖς  τε   μονοκοιλίοις καὶ τοῖς πολυκοιλίοις ἀπὸ
[4, 11]   τ´ ἀπόδων καὶ τετραπόδων, ὅσα  τε   μόρια αὐτῶν ἐστιν ἐκτὸς καὶ
[4, 6]   ὅπερ καὶ φαίνονται ποιοῦσαι αἵ  τε   μυῖαι καὶ τὰ μελιττώδη τῶν
[4, 6]   προσάγεσθαι τὴν τροφήν, οἷον οἵ  τε   μύρμηκες καὶ τὸ τῶν μελιττῶν
[4, 10]   τὴν τῆς περιττώσεως ἔξοδον, τῆς  τε   ξηρᾶς καὶ τῆς ὑγρᾶς. Καταχρῆται
[4, 5]   γένη λοιπὰ τῶν ἀναίμων, τά  τε   ὀστρακόδερμα καὶ τὸ τῶν ἐντόμων
[4, 10]   γὰρ τῶν ἀνθρώπων, οἷον τά  τε   παιδία πρὸς τοὺς ἄνδρας καὶ
[4, 2]   τῶν ἰχθύων· οὗτοι γὰρ ἔχουσί  τε   πάντες, καὶ οἱ πολλοὶ πρὸς
[4, 10]   ἔχει, καὶ πῇ διαφέρουσι τά  τε   περὶ τὸ σπέρμα καὶ τὰ
[4, 5]   τοιαῦτα ἐκ γενετῆς, οἷον αἵ  τε   πορφύραι καὶ κήρυκες καὶ οἱ
[4, 9]   προσέθηκεν φύσις, οἷον τά  τε   πρόσθια κῶλα καὶ τὰ ὄπισθεν.
[4, 10]   αὐχένος καὶ τῆς κεφαλῆς τά  τε   πρόσθια κῶλα τοῖς ζῴοις ἐστὶ
[4, 9]   (θηρεύουσι καὶ προσάγονται ταύταις αἵ  τε   σηπίαι καὶ αἱ τευθίδες. Οἱ
[4, 10]   καὶ τοῦ γεώδους πλείονος, τά  τε   σώματα ἐλάττονα τῶν ζῴων ἐστὶ
[4, 2]   νόσων, οὐκ ἔχουσι χολήν, ἔν  τε   ταῖς ἀνατομαῖς ἂν ἐγίνετο τοῦτο
[4, 6]   σαρκώδους. Ἔντομα δ´ ἐστὶ διά  τε   τὰς εἰρημένας αἰτίας, καὶ ὅπως
[4, 6]   ὀσμῶν αἰσθητήριον γεγένηται χρήσιμον πρός  τε   τὴν (ἀλκὴν καὶ τὴν τῆς
[4, 6]   ὀπίσθια μείζω τῶν μέσων διά  τε   τὴν βάδισιν καὶ πρὸς τὸ
[4, 10]   ὢν πολλοῖς. Καὶ βραχὺς διά  τε   τὴν ἰσχὺν καὶ διότι οὐδὲν
[4, 4]   τείνουσιν ἀπὸ τῶν ἐντέρων εἴς  τε   τὴν μεγάλην φλέβα καὶ τὴν
[4, 11]   καὶ ἄπουν ἀφυές ἐστι πρός  τε   τὴν στροφὴν καὶ πρὸς τὴν
[4, 10]   καμπαὶ τῶν βραχιόνων ἔχουσι πρός  τε   τὴν τῆς τροφῆς προσαγωγὴν καὶ
[4, 10]   φύσις τῷ αὐτῷ μορίῳ ἐπί  τε   τὴν τῆς ὑγρᾶς ἔξοδον περιττώσεως
[4, 10]   αἵματος κρᾶσιν καὶ ἐπιτηδείαν πρός  τε   τὴν τοῦ ἐγκεφάλου ἀλέαν καὶ
[4, 10]   τὰ περὶ τὴν κύησιν, ἔκ  τε   τῆς ἱστορίας τῆς περὶ τὰ
[4, 2]   συμβαίνει περὶ αὐτὸ μόνον. Ἄτοπόν  τε   τὸ μὴ πανταχοῦ νομίζειν, ὅπου
[4, 10]   περὶ τὴν ὀχείαν, ὁμοίως ἔν  τε   τοῖς θήλεσι καὶ τῶν ἀρρένων,
[4, 3]   πλῆθος ὁμοίως τοῖς ἐναίμοις, ἔν  τε   τοῖς πεζοῖς καὶ τοῖς ἐνύδροις
[4, 2]   νοσημάτων· ὑπερβάλλουσαν γὰρ ἀπορραίνειν πρός  τε   τὸν πλεύμονα καὶ τὰς φλέβας
[4, 9]   ζῴων. Ἐκτὸς δ´ ἔχει τό  τε   τοῦ σώματος κύτος, ἀδιόριστον ὄν,
[4, 9]   ἐλάττους καὶ καλούμεναι τευθίδες πλατύτερόν  τε   τοῦτο ἔχουσι καὶ οὐ στενόν,
[4, 5]   δ´ οἱ ἐχῖνοι πάντες ἴσα  τε   τῷ ἀριθμῷ τὰ ᾠὰ καὶ
[4, 5]   ἐνιαυτοῦ, ἐν οἷς εὐθηνοῦσιν, ἔν  τε   τῷ ἔαρι καὶ τῷ μετοπώρῳ.
[4, 8]   τὰ ἄρρενα τῶν θηλειῶν, ἔκ  τε   τῶν ἀνατομῶν θεωρείσθω καὶ ἐκ
[4, 5]   τρόπον ἔχει τούτων ἕκαστον, ἔκ  τε   τῶν ἱστοριῶν τῶν περὶ τὰ
[4, 10]   καὶ γαστροκνημίας. Ἅμα δὲ τήν  τε   τῶν ἰσχίων φύσιν καὶ πρὸς
[4, 5]   ἐπιβοσκίδα τοῦ στόματος, οἷον τό  τε   τῶν μελιττῶν γένος καὶ τὸ
[4, 5]   τούτων, ἀλλοιοτέρους δέ, καθάπερ τό  τε   τῶν μυρμήκων καὶ τὸ τῶν
[4, 10]   δὴ μέγεθος ἐναντίως ἔχει ἐπί  τε   τῶν ποδῶν καὶ τῶν χειρῶν
[4, 9]   Τὰ δὲ λοιπὰ μόρια τούτων  τε   χάριν καὶ ἕνεκα τῆς κινήσεως
[4, 2]   καρδίᾳ τοιοῦτον οὐδένα πλησιάζειν οἷόν  τε   χυμόν (οὐδὲν γὰρ δέχεται βίαιον
[4, 11]   τοῦ κατασχεῖν μήτε χεῖρας ἔχοντι  μήτε   πόδας εὐφυεῖς, χρησιμώτερον τὴν ἄνωθεν
[4, 10]   ἣν ἀναγκαῖον συμβαίνειν θερμαινομένης αὐτῆς,  μήτε   τὰς ὑστέρας τὰς περὶ τὴν
[4, 10]   ἔμπροσθεν αἰτίαν, ὅπως μὴ ἐμποδίζωσι  μήτε   (τὴν ἀνοίδησιν τῆς τροφῆς, ἣν
[4, 11]   ἀναγκαιοτέρα δ´ τοῦ κατασχεῖν  μήτε   χεῖρας ἔχοντι μήτε πόδας εὐφυεῖς,
[4, 13]   ἂν ἐκινοῦντο, τέτταρσι σημείοις κινούμενα.  Εἴτε   γὰρ σύνεγγυς εἶχον τὰ πτερύγια,
[4, 13]   τὰ πτερύγια, μόγις ἂν ἐκινοῦντο,  εἴτε   πόρρω, διὰ τὸ πολὺ μεταξύ.
[4, 5]   ἀριθμῷ τὰ ᾠὰ καὶ περιττά·  πέντε   γὰρ ἔχουσιν, τοσούτους δὲ καὶ
[4, 5]   πληροῦσθαι τῆς τροφῆς τὸ ἀγγεῖον·  πέντε   δ´ ὄντων τῶν διαλειμμάτων ἀνάγκη
[4, 5]   μόριον. Ἀνάγκη τοίνυν τρία  πέντε   εἶναι ἄλλον τιν´ ἀριθμὸν
[4, 5]   δ´ οἱ ἐχῖνοι ὀδόντας μὲν  πέντε   καὶ μεταξὺ τὸ σαρκῶδες ὥσπερ
[4, 5]   ἦν, εἰ δὲ πλείω τῶν  πέντε,   συνεχὲς ἄν. Τούτων δὲ τὸ
[4, 5]   ἐπὶ τῶν παττάλων. Ἔστι δ´  ὅτε   καὶ τὰ τήθυα, καὶ εἴ
[4, 2]   ἐντέροις ὑπόστασις. Κατάχρηται μὲν οὖν  ἐνίοτε   φύσις εἰς τὸ ὠφέλιμον
[4, 10]   οὐχ ὅτι ὀλιγοτόκον, ἐπεὶ τίκτει  ποτὲ   πλείω δυοῖν, ἀλλ´ ὅτι οὐ
[4, 10]   τὴν περὶ τὸ σῶμα ἀλεωρὰν  μηδέποτε   καταθέσθαι, μηδὲ μεταβάλλεσθαι δὴ
[4, 5]   (Αἴτιον δὲ τὸ νομῆς εὐπορεῖν  τότε   μᾶλλον, ἀπολειπόντων τῶν ἰχθύων τοὺς
[4, 7]   μῦες (ἐπὶ θάτερα γὰρ συγκέκλεισται,  ὥστε   ἀνοίγεσθαι ἐπὶ θάτερα καὶ συγκλείεσθαι)
[4, 10]   τὸ λαμβάνειν ἔργον καὶ πιέζειν,  ὥστε   δεῖ μακροὺς (ἔχειν (τῷ γὰρ
[4, 5]   οὐκ ὄντων δὲ ζῴων, οὕτως  ὥστε   δοκεῖν πάμπαν μικρὸν διαφέρειν θατέρου
[4, 2]   χολήν· (ἀλλ´ ἐνιαχοῦ μὲν τοσαύτην  ὥστε   δοκεῖν τέρας εἶναι τὴν ὑπερβολὴν,
[4, 10]   ἐκ τοιούτων τὸ μόριον τοῦτο  ὥστε   δύνασθαι ταῦτ´ ἀμφότερα συμβαίνειν· τὸ
[4, 11]   καθάπερ τὰ ἔντομα ἑλικτόν ἐστιν,  ὥστε   εὐκάμπτους καὶ χονδρώδεις τοὺς σπονδύλους
[4, 5]   πᾶν ἂν κατεῖχε τὸ κύτος,  ὥστε   καὶ δυσκίνητον εἶναι τὸν ἐχῖνον
[4, 12]   τῇ οὐσίᾳ τὸ πτητικόν ἐστιν)  ὥστε   λείπεται αὐτοῖς ἐξ ἀνάγκης δίποσιν
[4, 5]   κινητικωτέρους τῆς φύσεως θερμότης,  ὥστε   νέμεσθαι καὶ μὴ μένειν ἑδραίους.
[4, 10]   τὰ σώματα πρὸς τὴν γῆν,  ὥστε   πρὸς τὴν ἀσφάλειαν ἀντὶ βραχιόνων
[4, 11]   χειρὸς γὰρ ἔχουσι τὰς χηλάς,  ὥστε   πρὸς τὸ λαβεῖν ἀλλ´ οὐ
[4, 9]   μέγα ἔχουσιν οἱ δὲ μικρόν,  ὥστε   τοῖς μὲν ἀφεῖλεν ἀπὸ τοῦ
[4, 10]   εὐλόγως· μόνον γὰρ ἕστηκεν ὀρθόν,  ὥστε   τοὺς μέλλοντας δύ´ ὄντας ἕξειν
[4, 10]   τῶν δὲ τὸ βεβηκέναι ἀσφαλῶς,  ὥστε   τοῦτο δεῖ τὸ μόριον εἶναι
[4, 14]   καὶ τὰ ἄνω τοῦ αὐχένος,  ὥστε   τριχωδεστέρας ἔχειν τὰς βλεφαρίδας, ὡς
[4, 10]   τὰ καταμήνια καὶ γονή,  ὥστε   τῶν αὐτῶν καὶ τῶν ὁμοίων
[4, 10]   ἐνταῦθα γὰρ ὑπέκειτο συμμέτρως μάλιστα.  Οὔτε   γὰρ ἄνωθεν κεῖσθαι τῆς καρδίας
[4, 13]   μᾶλλον κεκολόβωται τῶν ἐκτὸς μορίων.  Οὔτε   γὰρ σκέλη οὔτε χεῖρας οὔτε
[4, 5]   ζῴων, οὐδὲν ὑπάρξει τοῖς τοιούτοις·  οὔτε   γὰρ (φλέβας ἔχουσιν οὔτε κύστιν
[4, 10]   τῆς ἀρχῆς ἐνεδέχετο τὴν κοιλίαν,  οὔτε   κάτωθεν οὔσης ὃν τρόπον ἔχει
[4, 13]   δὲ τετράποδα οὐκ ἔχουσι, καὶ  οὔτε   κέρκον ἔχουσιν οὔτ´ οὐροπύγιον, διὰ
[4, 5]   τοιούτοις· οὔτε γὰρ (φλέβας ἔχουσιν  οὔτε   κύστιν οὔτ´ ἀναπνέουσιν, ἀλλὰ μόνον
[4, 13]   λόγον, ἐπεὶ οὔτε περίεργον οὐδὲν  οὔτε   μάτην φύσις ποιεῖ. Ἐπεὶ
[4, 1]   ἀντὶ τοῦ πλεύμονος. Κύστιν δὲ  οὔτε   οἱ ἰχθύες ἔχουσιν οὔτε τούτων
[4, 10]   εἶναι καὶ ἀμφοτέρων, διὰ τοῦτ´  οὔτε   οὐρὰν ἔχει οὔτ´ ἰσχία, ὡς
[4, 13]   τὸν τῆς οὐσίας λόγον, ἐπεὶ  οὔτε   περίεργον οὐδὲν οὔτε μάτην
[4, 14]   ὡς δ´ οὐκ ὢν ὄρνις  οὔτε   πέταται μετεωριζόμενος, καὶ τὰ πτερὰ
[4, 13]   Οὔτε γὰρ σκέλη οὔτε χεῖρας  οὔτε   πτέρυγας ἔχουσιν (εἴρηται δὲ περὶ
[4, 1]   δὲ οὔτε οἱ ἰχθύες ἔχουσιν  οὔτε   τούτων οὐδὲν πλὴν χελώνης· τρέπεται
[4, 13]   ἐκτὸς μορίων. Οὔτε γὰρ σκέλη  οὔτε   χεῖρας οὔτε πτέρυγας ἔχουσιν (εἴρηται
[4, 12]   στεγανοπόδων. Τὰ μὲν γὰρ εἰ  εἶχε   (βραχὺν ἐπὶ σκέλεσι μακροῖς, οὐκ
[4, 12]   οὐκ ὀρθόν, ὡς εἴ γε  εἶχε   καθάπερ ἐν τοῖς ἀνθρώποις
[4, 5]   περιττόν. Εἰ μὲν οὖν τρία  εἶχε,   πόρρω λίαν ἂν〉 ἦν, εἰ
[4, 5]   ἂν ἦσαν, πᾶν ἂν  κατεῖχε   τὸ κύτος, ὥστε καὶ δυσκίνητον
[4, 10]   λέοντες μονοστοῦν τὸν αὐχένα ἔχουσιν·  ἔβλεψε   γὰρ φύσις ὅπως πρὸς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/12/2009