Livre, Chap. |
[4, 9] |
τὴν
εὐθεῖαν
ἐφ´
ἧς
τὸ
|
Ε |
κάμψας
προσαγάγοι
τὸ
Δ
πρὸς |
[4, 5] |
περὶ
ἐκείνων
θεωρίᾳ
διελθεῖν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
|
Ε' |
Τὰ
δὲ
καλούμενα
μαλάκια
καὶ |
[4, 11] |
τὸ
ἀνάλογον
τῷ
αὐχένι,
εἴ
|
γε |
δεῖ
τοῖς
εἰρημένοις
ἐσχάτοις
διορίζειν |
[4, 12] |
ζῷον,
οὐκ
ὀρθόν,
ὡς
εἴ
|
γε |
εἶχε
καθάπερ
ἐν
τοῖς
ἀνθρώποις |
[4, 10] |
πρὸς
τὴν
πορείαν,
ἐπεὶ
θέλει
|
γε |
κἀκείνων
τοῖς
πολυδακτύλοις
οὐ
μόνον |
[4, 5] |
καλοῦσιν
οἱ
μὲν
κνίδας
οἱ
|
δὲ |
ἀκαλήφας,
ἔστι
μὲν
οὐκ
ὀστρακόδερμα, |
[4, 13] |
ἀκανθώδη
εἶναι
μηδὲ
νευρώδη,
τῶν
|
δὲ |
ἀκανθωδῶν
ταχεῖα·
τοῦ
δ´
ἐπικαλύμματος |
[4, 5] |
τὸν
βίον
αὐτῆς,
μὴ
ἔχειν
|
δὲ |
ἄλλην
βοήθειαν,
ὥσπερ
ὁ
πολύπους |
[4, 10] |
δὴ
ἐτύγχανεν
ὅπλον
ἔχων.
(Τῷ
|
δὲ |
ἀνθρώπῳ
τάς
τε
βοηθείας
πολλὰς |
[4, 13] |
καὶ
τὴν
οὐράν.
Οὐκ
ἔχουσι
|
δὲ |
ἀπηρτημένα
κῶλα
οἱ
ἰχθύες,
διὰ |
[4, 13] |
τοιούτων
ἐστὶν
ἰχθύων
σῶμα.
Οἱ
|
δὲ |
βάτοι
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
ἀντὶ |
[4, 10] |
τοῦ
ποδὸς
τῶν
δακτύλων.
Ἐσχίσθαι
|
δὲ |
βέλτιον
ἢ
ἄσχιστον
εἶναι
τὸ |
[4, 6] |
τὸ
τῶν
μυιῶν
γένος.
Τὰ
|
δὲ |
βραχέα
καὶ
τοῖς
βίοις
ἑδραῖα |
[4, 12] |
ἄλλως
δὲ
ἐμποδίζοιεν
ἄν.
Ἔνια
|
δὲ |
βραχέα
σκέλη
πρὸς
τῇ
γαστρὶ |
[4, 9] |
δὲ
κύτος
μέγα
ἔχουσιν.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
βραχεῖς
ἔχουσι
τοὺς
πόδας
καὶ |
[4, 12] |
αὐτῶν
οἱ
μὲν
μακροσκελεῖς
οἱ
|
δὲ |
βραχυσκελεῖς,
καὶ
τὴν
γλῶτταν
οἱ |
[4, 12] |
μὲν
γὰρ
μακροσκελῆ
μακρόν,
τὰ
|
δὲ |
βραχυσκελῆ
βραχὺν
ἔχει
τὸν
αὐχένα |
[4, 9] |
τὸ
Β
τὸν
στόμαχον,
τὸ
|
δὲ |
Γ
τὴν
κοιλίαν·
ἀπὸ
δὲ |
[4, 12] |
μὲν
γὰρ
εὐθὺ
ἔχει
τὰ
|
δὲ |
γαμψόν,
εὐθὺ
μὲν
ὅσα
τροφῆς |
[4, 12] |
ἐμποδίζουσιν
οἱ
πόδες
οὕτω,
τοῖς
|
δὲ |
γαμψώνυξι
καὶ
πρὸ
ἔργου
εἰσὶ |
[4, 5] |
οἷον
πορφύραι
καὶ
κήρυκες.
Ἔστι
|
δὲ |
γένη
καὶ
εἴδη
πολλὰ
τῶν |
[4, 8] |
διὸ
ποδῶν
ἔχει
πλῆθος.
Ἔστι
|
δὲ |
γένη
μὲν
τέτταρα
τὰ
μέγιστ´ |
[4, 6] |
τὸ
μὲν
ἀμυντικὸν
ὀξύτατον,
τὸ
|
δὲ |
γλωττικὸν
σομφὸν
καὶ
σπαστικὸν
τῆς |
[4, 10] |
δὲ
νῦν
μὲν
ὑποκείσθω,
ὕστερον
|
δὲ |
δειχθήσεται
περὶ
αὐτοῦ.
Τὸν
αὐτὸν |
[4, 13] |
ταύτας
ἔχει
τὰς
διαφοράς.
Οἱ
|
δὲ |
δελφῖνες
καὶ
αἱ
φάλαιναι
καὶ |
[4, 13] |
δὲ
μὴ
σαρκοφάγα,
μύουρον.
Τὸ
|
δὲ |
δέρμα
οἱ
μὲν
λεπιδωτὸν
ἔχουσιν |
[4, 2] |
τῆς
κοιλίας,
περίττωμα
εἶναι,
ὁμοίως
|
δὲ |
δῆλον
ὅτι
καὶ
χολὴν
καὶ |
[4, 5] |
ἔχει
τὸν
προειρημένον
τρόπον,
δεῖ
|
δὲ |
δηλονότι
καὶ
τῶν
τοῖς
ἐναίμοις |
[4, 5] |
ἅμα
τοῦτο
τὸ
μόριον,
τείνει
|
δὲ |
δι´
αὐτοῦ,
καθάπερ
εἴρηται,
διὰ |
[4, 3] |
τοιαύτης
πλήρης
ἐστὶ
τροφῆς.
Ἔτι
|
δὲ |
διὰ
πυκνότητα
τοῦ
ὑμένος
τὸ |
[4, 13] |
ἐνίων
δὲ
σαρκῶδες
μὲν
βραχὺ
|
δὲ |
διὰ
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν
δι´ |
[4, 6] |
τὸ
τῶν
ἰούλων
γένος.
Ἔτι
|
δὲ |
διὰ
τὸ
ἀρχὰς
ἔχειν
πλείονας |
[4, 12] |
διὰ
ταύτας
τὰς
αἰτίας·
ὡς
|
δὲ |
διὰ
τὸ
βέλτιον
ἔχουσι
τοιούτους |
[4, 10] |
δεξιόν.
Καὶ
σκληρότεροι
μέν,
διωρισμένοι
|
δὲ |
διὰ
τὸ
καὶ
τὰς
πλευρὰς |
[4, 5] |
παρὰ
τοῦτο
τὸν
θολόν,
κάτωθεν
|
δὲ |
διὰ
τὸ
πλείω·
ῥᾴδιον
γὰρ |
[4, 13] |
βράγχια
μὲν
οὐκ
ἔχουσιν,
αὐλὸν
|
δὲ |
διὰ
τὸ
πλεύμονα
ἔχειν·
δεχόμενα |
[4, 10] |
εἶναι
τῶν
ζῴων
ἄνθρωπον·
εὔλογον
|
δὲ |
διὰ
τὸ
φρονιμώτατον
εἶναι
χεῖρας |
[4, 10] |
ἡ
ὁπλή
ἐστιν.
Καὶ
ἀστράγαλον
|
δὲ |
διὰ
τοῦτο
οὐκ
ἔχουσιν
ὡς |
[4, 10] |
ἐργασίαν
ἀναγκαίως,
οὐκ
ἄδηλον.
Ἔχει
|
δὲ |
διαφορὰς
τὸ
τῶν
ἀρρένων
ὄργανον |
[4, 11] |
δεῖ
εἶναι
τὴν
χηλήν.
Τὸ
|
δὲ |
διελεῖν
καὶ
δακεῖν
ὀδόντων
ἔργον |
[4, 12] |
μὲν
ἁπλῶς
εἰσι
στεγανόποδες,
οἱ
|
δὲ |
διῃρημένην
μὲν
ἔχουσι
τὴν
καθ´ |
[4, 11] |
τὰ
τοιαῦτά
ἐστιν.
Εἰς
δύο
|
δὲ |
διῃρημένης
τῆς
κεφαλῆς,
τοῦ
τε |
[4, 7] |
δὲ
τὰ
μὲν
μονόθυρα
τὰ
|
δὲ |
δίθυρα
αὐτῶν
τὰ
δὲ
στρομβώδη, |
[4, 5] |
οἷον
αἱ
καλούμεναι
λεπάδες·
τὰ
|
δὲ |
δίθυρα,
οἷον
κτένες
καὶ
μύες, |
[4, 5] |
ὥσπερ
τὰ
νῦν
εἰρημένα,
τὰ
|
δὲ |
δίθυρα,
τὰ
δὲ
μονόθυρα.
Τρόπον |
[4, 5] |
πυθμένι,
οἷον
ταῖς
λεπάσι,
τοῖς
|
δὲ |
διθύροις
πρὸς
τῇ
συναφῇ.
Τὸ |
[4, 10] |
καὶ
πρότερον
εἰρημένων
μορίων·
τούτων
|
δὲ |
διορισθέντων
περὶ
τῶν
ἐναίμων
καὶ |
[4, 12] |
ἀέρα
ὠθοῦντα
δυσκίνητά
ἐστι)
σαρκῶδες
|
δέ, |
διότι
τὸ
ὀξὺ
ἀσθενὲς
μὴ |
[4, 10] |
κώλοις,
λακτίζοντα
τὸ
λυποῦν.
Τὰ
|
δὲ |
διχηλὰ
ἔχει
ἀστράγαλον
(κουφότερα
γὰρ |
[4, 10] |
γὰρ
μώνυχα
αὐτῶν
ἐστι
τὰ
|
δὲ |
διχηλὰ
τὰ
δὲ
πολυσχιδῆ,
μώνυχα |
[4, 10] |
καὶ
τὰ
μὲν
μώνυχα,
τὸ
|
δὲ |
διχηλόν)
ἔτι
δ´
ἔλαφος
καὶ |
[4, 14] |
τῶν
ζῴων
καθ´
ἕκαστον.
Τούτων
|
δὲ |
διωρισμένων
ἐφεξῆς
ἐστι
τὰ
περὶ |
[4, 5] |
τῶν
ἄλλων
ἀναίμων
οὐδέν.
Ἔστι
|
δὲ |
δύο
γένη
λοιπὰ
τῶν
ἀναίμων, |
[4, 10] |
οἷον
ὗς
καὶ
κύων,
τὰ
|
δὲ |
δύο
μόνους,
περὶ
μέσην
μέντοι |
[4, 11] |
χυμῶν
ποιεῖ
τὴν
αἴσθησιν,
τῶν
|
δὲ |
ἐδεστῶν
ἐν
τῇ
καθόδῳ
ἡ |
[4, 11] |
τοιαῦτα,
τὰ
μὲν
μείζω,
τὰ
|
δὲ |
ἐλάττω,
ὑπὲρ
ἧς
τὴν
αἰτίαν |
[4, 12] |
αὐτοῖς
χρήσιμα
τὰ
σκέλη,
ἄλλως
|
δὲ |
ἐμποδίζοιεν
ἄν.
Ἔνια
δὲ
βραχέα |
[4, 10] |
αἰτίαν
τὰ
μὲν
φυτὰ
τὰ
|
δὲ |
ζῷα
γέγονεν,
εἴρηται,
καὶ
διότι |
[4, 4] |
γὰρ
λαμβάνει
τὴν
τροφήν)
τοῖς
|
δὲ |
ζῴοις
ἡ
κοιλία
καὶ
ἡ |
[4, 14] |
μὲν
γὰρ
ὄρνιθος
ἔχει,
τὰ
|
δὲ |
ζῴου
τετράποδος.
Ὡς
μὲν
γὰρ |
[4, 5] |
φυτῶν
διαφέρει
τὴν
φύσιν,
ὅμως
|
δὲ |
ζωτικώτερα
τῶν
σπόγγων·
οὗτοι
γὰρ |
[4, 5] |
τῶν
ζώντων
μὲν
οὐκ
ὄντων
|
δὲ |
ζῴων,
οὕτως
ὥστε
δοκεῖν
πάμπαν |
[4, 13] |
οὐδέν,
ἢ
βραχὺ
μὲν
σαρκωδέστερον
|
δὲ, |
ἢ
μακρὸν
μὲν
ἀσαρκότερον
δ´ |
[4, 8] |
αἱ
μὲν
μαῖαι
λεπτοσκελεῖς,
οἱ
|
δὲ |
Ἡρακλεωτικοὶ
μικροσκελεῖς
εἰσιν.
Οἱ
δὲ |
[4, 12] |
νώτου
τῶν
πτερύγων
ἔχουσιν.
Σκέλη
|
δὲ |
καθάπερ
ἄνθρωπος
δύο,
κεκαμμένα
καθάπερ |
[4, 5] |
τὰ
μὲν
ἔχει
τούτων,
ἀλλοιοτέρους
|
δέ, |
καθάπερ
τό
τε
τῶν
μυρμήκων |
[4, 13] |
τὰ
ἔνυδρα.
(Καὶ
αἱ
φῶκαι
|
δὲ |
καὶ
αἱ
νυκτερίδες
διὰ
τὸ |
[4, 11] |
πάμπαν,
καθάπερ
εἴρηται
πρότερον.
Ἔχουσι
|
δὲ |
καὶ
αἱ
φῶκαι
δικρόαν
τὴν |
[4, 5] |
μὲν
ἐν
ἑτέροις
φυτοῖς,
τὰ
|
δὲ |
καὶ
ἀπολελυμένα,
οἷον
καὶ
τὸ |
[4, 1] |
τὰ
ἔναιμα
τῶν
ζῴων,
πλεύμονα
|
δὲ |
καὶ
ἀρτηρίαν
πάντα
πλὴν
τῶν |
[4, 11] |
κινουμένων
οὕτω
τῶν
σιαγόνων.
Ἔχουσι
|
δὲ |
καὶ
αὐχένα
πάντα
τὰ
τοιαῦτα |
[4, 10] |
τοῦτ´
οὐ
συμβαίνει
ὁμοίως.
Ἔτι
|
δὲ |
καὶ
βραχεῖς
ὄντες
ἧττον
συμβλάπτοιντο· |
[4, 12] |
τὸ
δ´
ἔχει
καυλόν.
Ἔχουσι
|
δὲ |
καὶ
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
περιττὴν |
[4, 5] |
ὥσπερ
ὄντα
φυτὰ
ἀπολελυμένα.
Ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἐπιγείοις
φυτοῖς |
[4, 12] |
ἔχουσιν
οἱ
δὲ
στενήν·
ὡσαύτως
|
δὲ |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων
μορίων. |
[4, 5] |
ὁλοθούρια
καὶ
οἱ
πλεύμονες,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
ἕτερα
τοιαῦτ´
ἐν
τῇ |
[4, 11] |
τὰ
ζῷά
ἐστι
ταῦτα.
Ἔστι
|
δὲ |
καὶ
καρχαρόδοντα
τὰ
τετράποδα
τῶν |
[4, 11] |
περὶ
πορείας
κοινῇ
πᾶσιν.
Ἔχουσι
|
δὲ |
καὶ
κέρκον
τὰ
τοιαῦτα,
τὰ |
[4, 1] |
πλασθῆναι
διὰ
τὸν
τόπον.
Ἐπίπλοον
|
δὲ |
καὶ
μεσεντέριον
καὶ
τὰ
περὶ |
[4, 11] |
κάτωθεν
αὐτοῖς.
Διὰ
τὸ
αὐτὸ
|
δὲ |
καὶ
οἱ
καρκίνοι
τὸ
ἄνωθεν |
[4, 13] |
γὰρ
πολλῆς
δέονται
καταψύξεως.
Ἔχει
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τὸ
στόμα
διαφοράς. |
[4, 10] |
ᾗ
προΐενται
τὴν
γονήν·
διορισθήσεται
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τούτων
ὕστερον,
νῦν |
[4, 5] |
σπερματικὴν
ἢ
τὴν
περιττωματικήν,
ὅσα
|
δὲ |
καὶ
πορευτικὰ
(τῶν
ζῴων,
ἀεὶ |
[4, 9] |
τὸ
νευστικαὶ
μόνον
εἶναι,
τοὺς
|
δὲ |
καὶ
πορευτικούς.
Αἱ
μὲν
γὰρ |
[4, 12] |
ἡ
τοῦ
ὄρνιθος
οὐσία,
ἅμα
|
δὲ |
καὶ
πτερυγωτός.
Τὰ
δ´
ἔναιμα |
[4, 5] |
πρὸ
τῆς
κοιλίας.
Πρὸς
βοήθειαν
|
δὲ |
καὶ
σωτηρίαν
ἔχει
ταῦτα
τὸν |
[4, 5] |
τὴν
τῆς
τροφῆς
αἴσθησιν.
Ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ἔντομα
τὰ
μὲν |
[4, 5] |
βοήθειαν
καὶ
σωτηρίαν
αὐτῶν.
Ἔχουσι
|
δὲ |
καὶ
τὰ
μαλακόστρακα,
τά
τε |
[4, 5] |
ἐν
τοῖς
ἐδεστοῖς
ἡδονήν.
Ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
τὰ
μαλακόστρακα
τούτοις
τοὺς |
[4, 2] |
καὶ
ζῇ
πολὺν
χρόνον.
Ἔτι
|
δὲ |
καὶ
τὰ
μὴ
ἑωραμένα
ὑπ´ |
[4, 5] |
ἀνάλογον
τῇ
γλώττῃ
σαρκῶδες.
Ἔτι
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ὀστρακόδερμα
πάντα
τὸ |
[4, 10] |
τῶν
δὲ
τετραπόδων
οὐδέν.
Ἔτι
|
δὲ |
καὶ
τὰ
σκέλη
ὁ
μὲν |
[4, 6] |
ταῦτα
μὲν
μέχρι
τινός,
ἐκεῖνα
|
δὲ |
καὶ
τέλεια
γίνεται
τὴν
φύσιν |
[4, 5] |
τῷ
αἰσθάνεσθαι
τῶν
προσπιπτόντων.
Ἔτι
|
δὲ |
καὶ
τῇ
τοῦ
σώματος
τραχύτητι |
[4, 10] |
οἱ
ἄλλοι
ἄνευ
τούτου.
Εὖ
|
δὲ |
καὶ
τὸ
τῶν
ὀνύχων
μεμηχάνηται· |
[4, 10] |
λόγον
ποιεῖται
τῆς
ἐλλείψεως.
Ἔστι
|
δὲ |
καὶ
τὸ
τῶν
ὀρνίθων
καὶ |
[4, 1] |
μακρῷ
εἰ
καὶ
ἄποδι.
Τούτοις
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἰχθύσι
πάντα
παραπλήσια, |
[4, 9] |
κῶλα
καὶ
τὰ
ὄπισθεν.
Βούλεται
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
μαλακοστράκοις
καὶ
τοῖς |
[4, 5] |
περιττά·
πέντε
γὰρ
ἔχουσιν,
τοσούτους
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ὀδόντας
καὶ
τὰς |
[4, 13] |
οἷόν
τ´
εὐδιαίρετον
ἔχειν.
Ἔτι
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἄνω
τὸ
στόμα |
[4, 5] |
τὴν
ἔξοδον
τοῦ
περιττώματος.
(Ἔχει
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
ἕκαστον
ταῦτα |
[4, 2] |
αἰτίας
πρότερον.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Β'
Ἔχει
|
δὲ |
καὶ
χολὴν
τὰ
πολλὰ
τῶν |
[4, 5] |
θεωρίᾳ
διελθεῖν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ε'
Τὰ
|
δὲ |
καλούμενα
μαλάκια
καὶ
μαλακόστρακα
πολλὴν |
[4, 5] |
ἔχει
τοῖς
φυτοῖς
παντελῶς.
Τὰ
|
δὲ |
καλούμενα
ὁλοθούρια
καὶ
οἱ
πλεύμονες, |
[4, 5] |
οὐδὲν
ἔχουσιν,
ὥσπερ
εἴρηται,
τὰ
|
δὲ |
καλούμενα
ᾠὰ
πλείω
τὸν
ἀριθμὸν |
[4, 5] |
τὰ
περὶ
τὴν
κοιλίαν·
ταῖς
|
δὲ |
καλουμέναις
τευθίσι
δύο
μὲν
ὁμοίως |
[4, 4] |
μὲν
τοῦ
ἐπιπλόου
εἴρηται.
Τὸ
|
δὲ |
καλούμενον
μεσεντέριόν
ἐστι
μὲν
ὑμήν, |
[4, 10] |
ὡς
δὲ
τετράπους
ἰσχία.
(Τῶν
|
δὲ |
καλουμένων
κέρκων
διαφοραί
τ´
εἰσὶ |
[4, 5] |
ὑπάρχειν
εὔλογον
τῆς
ζωῆς.
Ἃς
|
δὲ |
καλοῦσιν
οἱ
μὲν
κνίδας
οἱ |
[4, 10] |
γὰρ
τῶν
ἀκρωτηρίων
εἰσίν.
Αἱ
|
δὲ |
καμπαὶ
τῶν
βραχιόνων
ἔχουσι
πρός |
[4, 8] |
διαφέρουσι
τῷ
ἔχειν
κέρκον,
τῶν
|
δὲ |
καραβοειδῶν
διὰ
τὸ
μὴ
ἔχειν |
[4, 8] |
πλάτας
ἔχοντες
τοὺς
πόδας.
Αἱ
|
δὲ |
καρίδες
τῶν
μὲν
καρκινοειδῶν
διαφέρουσι |
[4, 8] |
μὲν
κάραβοι
ἔχουσιν
οὐράν,
οἱ
|
δὲ |
καρκίνοι
οὐκ
ἔχουσιν
οὐράν.
Τοῖς |
[4, 8] |
ἀπερειδόμενοι
οἷον
πλάταις
αὐταῖς)
τοῖς
|
δὲ |
καρκίνοις
οὐδὲν
χρήσιμον
διὰ
τὸ |
[4, 10] |
τὰ
μὲν
ἄνω
κάτω,
τὰ
|
δὲ |
κάτω
ἄνω·
αἱ
γὰρ
ῥίζαι |
[4, 10] |
τὰ
μὲν
ἄνω
μέγαλα,
τὸ
|
δὲ |
κάτω
μικρόν.
Διὸ
καὶ
ἕρπουσι, |
[4, 12] |
ἐποίησε
σκληρότητα
ἢ
μέγεθος,
ἂν
|
δὲ |
κάτω
ῥυῇ,
πλῆκτρα
ἰσχυρὰ
ἐν |
[4, 13] |
πτεροῦ
γίνεται
τὸ
οὐροπύγιον.
Ἡ
|
δὲ |
κέρκος
καὶ
ἐμπόδιος
ἂν
ἦν |
[4, 7] |
καὶ
λαμβάνει
τὴν
τροφήν.
Ἔχει
|
δὲ |
κεφαλὴν
μὲν
πάντα,
τὰ
δὲ |
[4, 10] |
καλούμενον
αὐχένα
καὶ
τράχηλον.
Ἔχει
|
δὲ |
κεφαλὴν
πάντα
τὰ
ἔναιμα
ζῷα· |
[4, 5] |
μείζω
πρὸς
τὰ
ἐλάττω·
τούτου
|
δὲ |
κοιλίαν
ἐχομένην,
ἐφ´
ἧς
οἵ |
[4, 5] |
δὲ
τοῦτο
ἑλίκην
ἔχει.
Τὰ
|
δὲ |
κοιλίαν
μετὰ
τὸ
στόμα,
ἀπὸ |
[4, 13] |
τοιοῦτον
οὐδέν·
ἔναιμα
γάρ.
Οἱ
|
δὲ |
κορδύλοι
βράγχια
ἔχοντες
πόδας
ἔχουσιν· |
[4, 9] |
εἶναι
πρὸς
ταῦτα
χρησίμους.
Ὅσοις
|
δὲ |
κοτυληδόνες
πρὸς
τοῖς
ποσὶ
καὶ |
[4, 5] |
καλουμένην
ἔχει
γλῶτταν
ἰσχυράν,
οἱ
|
δὲ |
κόχλοι
καὶ
ὀδόντας
δύο,
καθάπερ |
[4, 11] |
τῷ
στόματι
καὶ
δάκνουσιν·
τοῖς
|
δὲ |
κροκοδείλοις
ἐπ´
ἀμφότερα
χρήσιμον
τὸ |
[4, 10] |
οἷον
λέοντες
καὶ
λύκοι,
ἔτι
|
δὲ |
κύνες
καὶ
παρδάλεις·
ὁ
γὰρ |
[4, 9] |
δ´
ἄχρηστοι·
μικροὶ
γάρ,
τὸ
|
δὲ |
κύτος
μέγα
ἔχουσιν.
Ἐπεὶ
δὲ |
[4, 12] |
τὰ
μέν
ἐστι
φολιδωτὰ
τὰ
|
δὲ |
λεπιδωτὰ
τυγχάνουσιν
ὄντα,
οἱ
δ´ |
[4, 13] |
μὲν
λεπιδωτὸν
ἔχουσιν
αὐτῶν
(ἡ
|
δὲ |
λεπὶς
διὰ
λαμπρότητα
καὶ
λεπτότητα |
[4, 5] |
οὐδὲν
ἔχει
περίττωμα.
Διὰ
μέσου
|
δὲ |
λεπτὸν
διάζωμα,
ἐν
ᾧ
τὸ |
[4, 12] |
πέτανται
ἐκτεταμένῳ
τῷ
αὐχένι,
οἱ
|
δὲ |
λεπτὸν
καὶ
μακρὸν
συγκεκαμμένῳ·
ἐπιπεταμένοις |
[4, 9] |
καὶ
ὁ
θώραξ
καλούμενος.
Τὰ
|
δὲ |
λοιπὰ
μόρια
τούτων
τε
χάριν |
[4, 9] |
τοὺς
ἐσχάτους
δύο
μείζους,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
τῶν
ὀκτὼ
δύο
κάτωθεν |
[4, 10] |
καμπτὸς
καὶ
σφονδύλους
ἔχων,
οἱ
|
δὲ |
λύκοι
καὶ
λέοντες
μονοστοῦν
τὸν |
[4, 12] |
τροφῆς
σπάσιν
καὶ
κουράν.
Ἔνια
|
δὲ |
μακρὸν
ἔχει
τὸ
ῥύγχος
τῶν |
[4, 12] |
τοῦτον
τὰ
μὲν
βραχὺν
τὰ
|
δὲ |
μακρόν,
καὶ
σχεδὸν
ἀκόλουθον
τοῖς |
[4, 12] |
τῶν
ποδῶν,
οὐκέτι
νέουσιν.
Ἔνιοι
|
δὲ |
μακροσκελεῖς
τῶν
ὀρνίθων
εἰσίν.
Αἴτιον |
[4, 9] |
κινητικὰς
διαφέρει
τῶν
ἐναίμων.
Τὰ
|
δὲ |
μαλάκιά
τε
καὶ
στρομβώδη
τῶν |
[4, 9] |
τὰ
ζῷα.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Θ'
Τῶν
|
δὲ |
μαλακίων
περὶ
μὲν
τῶν
ἐντὸς |
[4, 8] |
ἀνώνυμα
τἆλλα.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Η'
Τὰ
|
δὲ |
μαλακόστρακα
πάντα
καὶ
πορευτικά,
διὸ |
[4, 5] |
τοῦτο,
καθάπερ
εἴρηται
πρότερον.
Τῶν
|
δὲ |
μαλακοστράκων
καὶ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
συνέστηκεν |
[4, 2] |
κοιλίας
τὴν
φύσιν
αὐτῆς.
Δῆλον
|
δὲ |
μάλιστα
ἐπὶ
τῶν
ἰχθύων·
οὗτοι |
[4, 11] |
γάλα
ἔχειν
τούτων
μηδέν·
ὁ
|
δὲ |
μαστὸς
ὑποδοχὴ
καὶ
ὥσπερ
ἀγγεῖόν |
[4, 5] |
οἱ
μὲν
πάμπαν
μικρὰ
οἱ
|
δὲ |
μεγάλα,
αἴτιον
τὸ
θερμοτέρους
εἶναι |
[4, 3] |
ἔχει
τῶν
ζῴων,
εἴρηται.
Περὶ
|
δὲ |
μεσεντερίου
καὶ
ἐπιπλόου
λοιπὸν
εἰπεῖν. |
[4, 10] |
ἐπὶ
μῆκος
ἀναγκαῖον
ἔχειν·
ὁ
|
δὲ |
μεταξὺ
τόπος
τῶν
ἔμπροσθεν
σκελῶν |
[4, 10] |
ἔχει,
καὶ
αὐχένα
ἔχει,
τὰ
|
δὲ |
μὴ
ἀναπνέοντα
θύραθεν
οὐκ
ἔχει |
[4, 11] |
Οὐδὲν
γὰρ
ὄφελος
αἴρειν,
στρέφειν
|
δὲ |
μὴ
δύνασθαι
τὴν
κεφαλήν.
Ἔχουσι |
[4, 6] |
αὐτοῖς
μὴ
οὖσιν
ἐντόμοις.
Τὰ
|
δὲ |
μὴ
ἑλικτὰ
αὐτῶν
σκληρύνεται
μᾶλλον |
[4, 10] |
ἔχειν
ὅτι
μονοτόκον
ἐστί,
τοῦ
|
δὲ |
μὴ
ἐν
τοῖς
μηροῖς
ὅτι |
[4, 6] |
ἀναλαμβάνουσι
καὶ
προσάγονται
αὐτήν.
Ὅσα
|
δὲ |
μὴ
ἔστιν
αὐτῶν
ἐμπροσθόκεντρα,
ὀδόντας |
[4, 5] |
ὥσπερ
εἴρηται
καὶ
πρότερον·
ὅσα
|
δὲ |
μὴ
ἔστιν
ἐμπροσθόκεντρα,
ἐν
τῷ |
[4, 5] |
καὶ
χειλῶν
ἅμα
δύναμιν.
Τοῖς
|
δὲ |
μὴ
ἔχουσιν
ἔμπροσθεν
τὸ
κέντρον |
[4, 11] |
εἰς
τὸ
πλάγιον
κίνησις,
τοῖς
|
δὲ |
μὴ
ἔχουσιν
οὐδὲν
χρήσιμος,
διόπερ |
[4, 5] |
τῷ
ζῆν
προσπεφυκὼς
μόνον,
ἀπολυθεὶς
|
δὲ |
μὴ
ζῆν,
ὁμοίως
ἔχει
τοῖς |
[4, 10] |
ὄπισθεν
ἔχει
μῆκος
μόνον.
Τὰ
|
δὲ |
μὴ
πολυσχιδῆ
ἀλλ´
ὀλιγοτόκα
ἢ |
[4, 12] |
ὅπλα
καὶ
τὴν
βοήθειαν·
τοῖς
|
δὲ |
μὴ
πτητικοῖς
τοὐναντίον
τὰ
σώματα |
[4, 13] |
τοῖς
τοιούτοις
τὴν
ἰσχύν,
ὅσα
|
δὲ |
μὴ
σαρκοφάγα,
μύουρον.
Τὸ
δὲ |
[4, 8] |
τὰ
μὲν
γὰρ
μεγάλα
τὰ
|
δὲ |
μικρὰ
πάμπαν
αὐτῶν
ἐστιν.
Τὰ |
[4, 10] |
χειρὸς
γίνεται
μέγας
πέμπτος.
Τὰ
|
δὲ |
μικρὰ
τῶν
πολυδακτύλων
καὶ
τοὺς |
[4, 6] |
πτερὰ
τοῦ
σώματος
ἔχουσιν.
Ὅσα
|
δὲ |
μικρὰ
τῶν
τοιούτων,
δίπτερα,
καθάπερ |
[4, 7] |
μὲν
ἀκίνητα
πάμπαν
ἐστί,
τὰ
|
δὲ |
μικρᾶς
μετέχει
κινήσεως·
ἀλλ´
ἡ |
[4, 9] |
αἱ
μὲν
μέγα
ἔχουσιν
οἱ
|
δὲ |
μικρόν,
ὥστε
τοῖς
μὲν
ἀφεῖλεν |
[4, 10] |
εἰ
μακρός.
Καὶ
ὁ
ἔσχατος
|
δὲ |
μικρὸς
ὀρθῶς,
καὶ
ὁ
μέσος |
[4, 5] |
εἰρημένα,
τὰ
δὲ
δίθυρα,
τὰ
|
δὲ |
μονόθυρα.
Τρόπον
δέ
τινα
καὶ |
[4, 5] |
ἐν
τῇ
ἑλίκῃ
τοῦτο,
τοῖς
|
δὲ |
μονοθύροις
ἐν
τῷ
πυθμένι,
οἷον |
[4, 10] |
νευρώδη
τὴν
φύσιν
ἐστίν.
Ἔτι
|
δὲ |
μόνον
τοῦτο
τῶν
μορίων
ἄνευ |
[4, 13] |
ἀνερρωγὸς
ἔχει
τὸ
στόμα
τὰ
|
δὲ |
μύουρον,
ὅσα
μὲν
σαρκοφάγα,
ἀνερρωγός, |
[4, 10] |
καὶ
ἀμύνονται
τοῖς
προσθίοις.
(Τὰ
|
δὲ |
μώνυχα
τοῖς
ὀπισθίοις·
οὐ
γὰρ |
[4, 13] |
τῷ
ἐσχάτῳ
πλάτει
νέουσιν.
Ἡ
|
δὲ |
νάρκη
καὶ
ὁ
βάτραχος
τὰ |
[4, 13] |
ἐν
τῷ
πρανεῖ
ἔχει.
Ἡ
|
δὲ |
νάρκη
πρὸς
τῇ
οὐρᾷ
ἔχει |
[4, 10] |
ἐστί
τι
καὶ
περίττωμα·
τοῦτο
|
δὲ |
νῦν
μὲν
ὑποκείσθω,
ὕστερον
δὲ |
[4, 12] |
ἀναγκαῖον
ἀπὸ
ζῴων
πορίζεσθαι.
Ὅσων
|
δὲ |
ὁ
βίος
ἕλειος
καὶ
ποηφάγος, |
[4, 12] |
πλῆκτρα
ἐπὶ
τοῖς
σκέλεσιν.
Ἅμα
|
δὲ |
οἱ
αὐτοὶ
οὐ
γίνονται
πλῆκτρα |
[4, 5] |
ἐχῖνος
τὰ
ᾠά,
εἴρηται·
διότι
|
δὲ |
οἱ
μὲν
πάμπαν
μικρὰ
οἱ |
[4, 6] |
τῶν
μελιττῶν
πασῶν
γένος.
Ὅσα
|
δὲ |
ὀπισθόκεντρά
ἐστι,
διὰ
τὸ
θυμὸν |
[4, 7] |
ἁλτικοῖς
μορίοις.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ζ'
Τῶν
|
δὲ |
ὀστρακοδέρμων
οὐκ
ἔστι
τὸ
σῶμα |
[4, 5] |
τοὺς
ὀδόντας
ἀλλ´
ἀλκῆς.
Τῶν
|
δὲ |
ὀστρακοδέρμων
τὰ
μέν,
ὥσπερ
ἐλέχθη |
[4, 12] |
δακτύλοις
οἱ
πολλοὶ
αὐτῶν.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
οὐ
πτητικὰ
μέν,
ἐκ
τῆς |
[4, 2] |
ἔλαφος
καὶ
πρόξ.
Οὐκ
ἔχει
|
δὲ |
οὐδὲ
ἡ
κάμηλος
ἀποκεκριμένην,
ἀλλὰ |
[4, 9] |
τοιοῦτόν
ἐστιν
ὁ
στρόμβος.
Διαφέρει
|
δὲ |
οὐδὲν
ἄλλο
πλὴν
ὅτι
τοῖς |
[4, 2] |
ὑπερβολὴν,
οἷον
ἐν
Νάξῳ,
ἐνιαχοῦ
|
δὲ |
οὐκ
ἔχουσιν,
οἷον
ἐν
Χαλκίδι |
[4, 1] |
βράγχια
ἀντὶ
τοῦ
πλεύμονος.
Κύστιν
|
δὲ |
οὔτε
οἱ
ἰχθύες
ἔχουσιν
οὔτε |
[4, 1] |
τἆλλα
τὰ
ἀμφώδοντα·
καὶ
σπλάγχνα
|
δὲ |
πάμπαν
μικρὰ
ἔχει,
ὥσπερ
τἆλλα |
[4, 8] |
δὲ
Ἡρακλεωτικοὶ
μικροσκελεῖς
εἰσιν.
Οἱ
|
δὲ |
πάμπαν
μικροὶ
καρκίνοι
οἳ
ἁλίσκονται |
[4, 1] |
ἐν
αὑτοῖς
ᾠοτοκήσαντα
πρῶτον.
Μονοκοίλια
|
δὲ |
πάντα
τὰ
τοιαῦτά
ἐστι,
καθάπερ |
[4, 11] |
γὰρ
πτερωτὰ
αὐτῶν
ἐστι,
ταῦτα
|
δὲ |
πάντα
φολιδωτά,
ἔστι
δ´
ἡ |
[4, 2] |
πολλοὶ
πρὸς
τοῖς
ἐντέροις,
ἔνιοι
|
δὲ |
παρ´
ὅλον
τὸ
ἔντερον
παρυφασμένην, |
[4, 13] |
μὲν
ἔνυδροι
πόδας
ἔχουσιν,
ὡς
|
δὲ |
πεζαὶ
πτέρυγας
(τοὺς
γὰρ
ὄπισθεν |
[4, 11] |
ἐν
τοῖς
ζῳοτόκοις
τροφή.
Σαφέστερον
|
δὲ |
περὶ
αὐτῶν
λεχθήσεται
ἐν
τοῖς |
[4, 13] |
χεῖρας
οὔτε
πτέρυγας
ἔχουσιν
(εἴρηται
|
δὲ |
περὶ
τούτων
ἡ
αἰτία
πρότερον) |
[4, 5] |
ἡμερῶν,
ὀλίγων
δὲ
τούτων.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
περὶ
τῶν
ἐντὸς
ὑπαρχόντων
μορίων |
[4, 6] |
ἀπὸ
τῆς
γῆς
ἀναπετόμενα.
Ὅσα
|
δὲ |
πηδητικὰ
αὐτῶν,
ἔτι
μᾶλλον
τοῦτο |
[4, 10] |
τὰ
σκέλη
γιγνομένης
τροφῆς.
Ὁ
|
δὲ |
πίθηκος
διὰ
τὸ
τὴν
μορφὴν |
[4, 3] |
μὲν
στέαρ
ἔχουσι
στεατώδης,
τοῖς
|
δὲ |
πιμελὴν
πιμελώδης.
Ποῖα
δ´
ἐστὶν |
[4, 3] |
μὲν
γὰρ
θερμὸν
πεπτικόν,
τὸ
|
δὲ |
πῖον
θερμόν,
τὸ
δ´
ἐπίπλοον |
[4, 13] |
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
παραπλησίαν,
τῶν
|
δὲ |
πλατέων
ἔνια
ἀκανθώδη
καὶ
μακράν. |
[4, 5] |
ἄττα
διεσπαρμένα
χύδην,
ἀνώνυμα.
Ὄντων
|
δὲ |
πλειόνων
γενῶν
(οὐ
γὰρ
ἓν |
[4, 5] |
ζῇ
μιᾶς
ἡμέρας
χρόνον,
ταῦτα
|
δὲ |
πλειόνων
μὲν
ἡμερῶν,
ὀλίγων
δὲ |
[4, 5] |
ἐνεργείᾳ
ποιεῖ
μόνον
ἕν,
δυνάμει
|
δὲ |
πλείω·
δῆλον
δ´
ἐν
ἑτέροις |
[4, 5] |
μὲν
πολλοῖς
ἐστιν
ἕν,
τοῖς
|
δὲ |
πλείω,
καθάπερ
τοῖς
ἰουλώδεσι
καὶ |
[4, 13] |
τοῖς
πλείω
ἔχουσι
θερμότητα.
Τὰ
|
δὲ |
πλείω
καὶ
διπλᾶ
βράγχια
τοιαύτην |
[4, 13] |
διὰ
τὸ
πολὺ
μεταξύ.
Εἰ
|
δὲ |
πλείω
τὰ
κινητικὰ
σημεῖα
εἶχον, |
[4, 5] |
πόρρω
λίαν
ἂν〉
ἦν,
εἰ
|
δὲ |
πλείω
τῶν
πέντε,
συνεχὲς
ἄν. |
[4, 11] |
ταύτῃ
χρησιμωτέρα
κινουμένη
ἐστίν·
ἡ
|
δὲ |
πληγὴ
ἰσχυροτέρα
ἀεὶ
ἄνωθεν
ἢ |
[4, 6] |
αὐτῷ
ἐπὶ
πλείω
ἔργα.
Τοὺς
|
δὲ |
πόδας
τοὺς
προσθίους
μείζους
ἔνια |
[4, 10] |
καὶ
χρῆσιν
τοῖς
ἔχουσιν.
Οἱ
|
δὲ |
πόδες
τοῖς
μὲν
τετράποσι
διαφέρουσιν· |
[4, 10] |
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον,
τὰ
|
δὲ |
πολυδάκτυλα
καὶ
ἀκέρατα
νανώδη
μέν |
[4, 10] |
ἐν
τῇ
κάμψει
μένον.
Τὰ
|
δὲ |
πολυδάκτυλα
οὐκ
ἔχει
ἀστράγαλον·
οὐ |
[4, 10] |
ἀγκῶσι
καὶ
ταῖς
χερσίν.
Τῶν
|
δὲ |
πολυδακτύλων
ἔνια
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[4, 10] |
αἰτίαν
τὰ
μὲν
δίποδα
τὰ
|
δὲ |
πολύποδα
τὰ
δ´
ἄποδα
τῶν |
[4, 9] |
σηπίαι
καὶ
αἱ
τευθίδες.
Οἱ
|
δὲ |
πολύποδες
οὐκ
ἔχουσι
τὰς
προβοσκίδας |
[4, 9] |
καὶ
αἱ
τευθίδες
βραχεῖς,
τὰ
|
δὲ |
πολυποδώδη
μεγάλους.
Τὸ
γὰρ
κύτος |
[4, 9] |
μέσων,
ὅτι
τούτοις
συνυπηρετοῦσιν.
Ὁ
|
δὲ |
πολύπους
τοὺς
ἐν
μέσῳ
τέτταρας |
[4, 6] |
δύναται
τοῖς
ἔμπροσθεν
τύπτειν.
Τὰ
|
δὲ |
πολύπτερα,
διὰ
τὸ
μείζω
τὴν |
[4, 10] |
ἐστι
τὰ
δὲ
διχηλὰ
τὰ
|
δὲ |
πολυσχιδῆ,
μώνυχα
μὲν
ὅσοις
διὰ |
[4, 10] |
μαστούς,
καὶ
τούτους
δύο,
τὰ
|
δὲ |
πολυτόκα
ἢ
πολυσχιδῆ
τὰ
μὲν |
[4, 10] |
ἐν
τούτῳ
τῷ
τόπῳ,
τὰ
|
δὲ |
πολυτόκα
περὶ
τὴν
γαστέρα.
Τούτου |
[4, 11] |
τὴν
σιαγόνα
τὴν
κάτω,
ὁ
|
δὲ |
ποτάμιος
κροκόδειλος
μόνος
τὴν
ἄνω. |
[4, 12] |
ὁρμιὰ
καὶ
τὸ
ἄγκιστρον.
Τὰ
|
δὲ |
πρανῆ
τοῦ
σώματος
καὶ
τὰ |
[4, 5] |
αἱ
κοιλιώδεις
εἰσὶν
ὑποδοχαί,
ἧττον
|
δὲ |
προλοβώδης
ἡ
ἑτέρα,
καὶ
τοῖς |
[4, 5] |
τέταται
κατὰ
τὴν
κοιλίαν,
προσπέφυκε
|
δὲ |
πρὸς
τὰ
πρανῆ
μᾶλλον,
καὶ |
[4, 11] |
διορίζειν
τὸ
μόριον
τοῦτο.
Ἴδιον
|
δὲ |
πρὸς
τὰ
συγγενῆ
τῶν
ζῴων |
[4, 10] |
πολυσχιδὲς
ἐν
τοῖς
μηροῖς)
ἄνω
|
δὲ |
πρὸς
ταῖς
μασχάλαις,
ὅτι
πρῶτοι |
[4, 5] |
μὲν
γὰρ
τῷ
λόγῳ
τὰ
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
ὄψιν
αὐτῶν
σαφηνίζειν |
[4, 10] |
χρήσιμον
πρὸς
τὸν
συνδυασμόν,
τὸ
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
τοῦ
ἄλλου
σώματος |
[4, 5] |
ὑπάρχει
πᾶσι
τοῖς
ζῴοις.
Τὰ
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
τροφὴν
μόρια
ἔχει |
[4, 5] |
ἐν
ἑτέροις
ἑτέρων
μᾶλλον.
Τὰ
|
δὲ |
πρὸς
τὴν
τροφὴν
μόρια
οὐ |
[4, 10] |
τάσιν
ἐν
τοῖς
ὄπισθεν.
Ἔτι
|
δὲ |
πρὸς
τὸ
ἀμύνεσθαι
ἐμβριθεστέραν
ποιεῖ |
[4, 6] |
καμπὴν
ἀναγκαῖον
εἴσω
κεκλάσθαι,
τῶν
|
δὲ |
προσθίων
κώλων
οὐδέν
ἐστι
τοιοῦτον. |
[4, 10] |
βαδίζειν
δ´
οὐ
δύνανται.
Τὸ
|
δὲ |
πρῶτον
οὐδ´
ἕρπουσιν,
ἀλλ´
ἀκινητίζουσιν· |
[4, 12] |
οὐχ
ὥσπερ
ἄνθρωπος
ἔξω·
τὰς
|
δὲ |
πτέρυγας,
ὡς
τὰ
πρόσθια
σκέλη |
[4, 13] |
πεδίῳ
κίνησιν
χρήσιμός
ἐστιν.
Ἅμα
|
δὲ |
πτερύγια
τέτταρα
καὶ
πόδας
οὐχ |
[4, 10] |
εἶναι
κατὰ
λόγον
ἐστίν.
Ἐντὸς
|
δὲ |
πῶς
ἔχει,
καὶ
πῇ
διαφέρουσι |
[4, 12] |
καθάπερ
ἁλιευταῖς
ὁ
κάλαμος,
τὸ
|
δὲ |
ῥύγχος
οἷον
ὁρμιὰ
καὶ
τὸ |
[4, 13] |
μακρὸν
τὸ
οὐραῖόν
ἐστιν,
ἐνίων
|
δὲ |
σαρκῶδες
μὲν
βραχὺ
δὲ
διὰ |
[4, 13] |
ἐλάχιστα
δὲ
τὰ
λεῖα.
Τὰ
|
δὲ |
σελάχη
ἀλεπίδωτα
μὲν
τραχέα
δ´ |
[4, 13] |
μὲν
ἐπικαλύμματα
τοῖς
βραγχίοις,
τὰ
|
δὲ |
σελάχη
πάντα
(χονδράκανθα
γάρ)
ἀκάλυπτα. |
[4, 13] |
τὸ
δ´
ἐπικάλυμμα
ἀκανθῶδες,
τὰ
|
δὲ |
σελάχη
πάντα
χονδράκανθα.
Ἔτι
δ´ |
[4, 5] |
ἐπὶ
τῇ
μύτιδι
μᾶλλον,
ἡ
|
δὲ |
σηπία
πρὸς
τῇ
κοιλίᾳ
κάτω· |
[4, 12] |
τὴν
ἐκ
τοῦ
ὑγροῦ)
τὰ
|
δὲ |
σκέλη
πρὸς
τὴν
νεῦσιν
βραχέα. |
[4, 12] |
φύσις
τούτου
τοῦ
περιττώματος·
(τοῖς
|
δὲ |
σκελῶν
κατασκευάζει
μῆκος,
ἐνίοις
δ´ |
[4, 9] |
μὲν
μαλακὸν
τὸ
πέριξ,
τοῖς
|
δὲ |
σκληρὸν
περὶ
τὸ
σαρκῶδες
περιέθηκεν |
[4, 11] |
φολὶς
ὅμοιον
χώρᾳ
λεπίδος,
φύσει
|
δὲ |
σκληρότερον.
Δηλοῖ
δ´
ἐπὶ
τῶν |
[4, 6] |
σκορπίοις,
βάρος
ἂν
παρεῖχεν.
Τοῖς
|
δὲ |
σκορπίοις
πεζοῖς
οὖσι
καὶ
κέρκον |
[4, 10] |
σῶμα
τὴν
λαμβανομένην
τροφήν,
λαμβάνει
|
δὲ |
σπάνιον
διὰ
τὸ
σαρκοφάγον
εἶναι. |
[4, 10] |
καὶ
(κεφαλῆς
ἔχουσι
δύναμιν,
τὸ
|
δὲ |
σπέρμα
τοὐναντίον·
ἄνω
γὰρ
καὶ |
[4, 12] |
μακρὸν
ἔχει
τὸν
αὐχένα.
Τὰ
|
δὲ |
στεγανόποδα
καὶ
διῃρημένους
μὲν
ἔχοντα |
[4, 12] |
οἱ
μὲν
πλατεῖαν
ἔχουσιν
οἱ
|
δὲ |
στενήν·
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
ἐπὶ |
[4, 5] |
μεταξὺ
κέντρου
καὶ
γλώττης,
τοῦ
|
δὲ |
στόματος
ἐχόμενον
οἷον
ὀρνιθώδη
τινὰ |
[4, 9] |
τοῖς
μὲν
μαλακίοις
κάτωθεν,
τοῖς
|
δὲ |
στρομβώδεσιν
ἐκ
τοῦ
πλαγίου.
Διὰ |
[4, 7] |
τὰ
δὲ
δίθυρα
αὐτῶν
τὰ
|
δὲ |
στρομβώδη,
καθάπερ
εἴρηται
πρότερον.
Καὶ |
[4, 5] |
καὶ
μύες,
τῷ
συνάγειν,
τὰ
|
δὲ |
στρομβώδη
τούτῳ
τῷ
ἐπικαλύμματι,
ὥσπερ |
[4, 10] |
δύνασθαι
λαμβάνειν
καὶ
ἔχειν.
Ταύτῃ
|
δὲ |
συμμεμηχανῆσθαι
καὶ
τὸ
εἶδος
τῇ |
[4, 4] |
μεσεντέριόν
ἐστι
μὲν
ὑμήν,
διατείνει
|
δὲ |
συνεχὲς
ἀπὸ
τῆς
τῶν
ἐντέρων |
[4, 2] |
τοῦ
ἥπατος
γλυκύτατόν
ἐστιν.
Τῶν
|
δὲ |
συνισταμένων
ἐξ
ἧττον
καθαροῦ
αἵματος |
[4, 9] |
μὲν
γὰρ
χαλαρὰ
ὄντα·
ὅταν
|
δὲ |
συντείνῃ,
πιέζει
καὶ
ἔχεται
τοῦ |
[4, 7] |
ἑλίκην
ἔχοντα,
οἷον
κήρυκες,
τὰ
|
δὲ |
σφαιροειδῆ
μόνον,
καθάπερ
τὸ
τῶν |
[4, 9] |
τὸ
σαρκῶδες,
τοῖς
μαλακοστράκοις,
τὸ
|
δὲ |
σχῆμα
τοῦ
σώματος
ὃν
τρόπον |
[4, 12] |
τῶν
μὲν
γὰρ
ἄσχιστον
τῶν
|
δὲ |
σχιστόν
ἐστι,
καὶ
τὸ
μὲν |
[4, 12] |
διαφέρουσιν
ἀλλήλων
τοῖς
μορίοις·
πρὸς
|
δὲ |
τὰ
ἄλλα
ζῷα
καὶ
τῇ |
[4, 13] |
τοῖς
περὶ
ἀναπνοῆς.
Καὶ
ἔχει
|
δὲ |
τὰ
ἔχοντα
βράγχια
τὰ
μὲν |
[4, 11] |
ὑμένι
ἐκ
τῶν
κανθῶν,
ταῦτα
|
δὲ |
τὰ
ζῷα
οὐ
σκαρδαμύττει·
σκληροφθαλμότερα |
[4, 11] |
τοῖς
τετράποσι
καὶ
ᾠοτόκοις.
Ἔχει
|
δὲ |
τὰ
ζῷα
ταῦτα
κεφαλὴν
μὲν |
[4, 11] |
τοιαῦται
τὴν
φύσιν.
Οὐκ
ἔχουσι
|
δὲ |
τὰ
ζῷα
ταῦτα
τὴν
ἄνω |
[4, 8] |
καὶ
ἀφεῖναι
ἔχουσι
βραγχοειδῆ·
πλακωδέστερα
|
δὲ |
τὰ
κάτω
αἱ
θήλειαι
τῶν |
[4, 13] |
βάτος
καὶ
τὰ
τοιαῦτα·
ἐλάχιστα
|
δὲ |
τὰ
λεῖα.
Τὰ
δὲ
σελάχη |
[4, 7] |
τὰ
πλειόνων
μετέχοντα
κινήσεων.
Τούτων
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἀκίνητα
πάμπαν
ἐστί, |
[4, 6] |
ὅπλον
ἔχει
τὸ
κέντρον.
Ἔχουσι
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἐν
ἑαυτοῖς
τὰ |
[4, 13] |
ἄναιμοι
γὰρ
ἂν
ἦσαν.
Τούτων
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἐν
τῷ
πρανεῖ |
[4, 11] |
Τῶν
δ´
ἐναίμων
ζῴων
ᾠοτόκων
|
δὲ |
τὰ
μέν
ἐστι
τετράποδα
τὰ |
[4, 5] |
εἴ
τι
τοιοῦτον
ἕτερον.
Ὀδόντας
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἔχει
τούτων,
ἀλλοιοτέρους |
[4, 5] |
οἷς
λαμβάνουσι
τὴν
τροφήν.
Ἔχουσι
|
δὲ |
τὰ
μὲν
μαλάκια
περὶ
τὸ |
[4, 7] |
τῶν
ὀστράκων
σκληρότητα
περιέθηκεν.
Εἰσὶ
|
δὲ |
τὰ
μὲν
μονόθυρα
τὰ
δὲ |
[4, 12] |
καὶ
περὶ
ὕδωρ
βιοτεύουσιν.
Ἔστι
|
δὲ |
τὰ
μὲν
τῶν
γαμψωνύχων
σώματα |
[4, 12] |
μὲν
τὰ
πτερύγια
σφαλῇ,
τῶν
|
δὲ |
τὰ
μεταξὺ
τῶν
ποδῶν,
οὐκέτι |
[4, 7] |
τὸ
τῶν
σωλήνων
γένος.
Ἅπαντα
|
δὲ |
τὰ
ὀστρακόδερμα,
καθάπερ
τὰ
φυτά, |
[4, 11] |
μὴ
δύνασθαι
τὴν
κεφαλήν.
Ἔχουσι
|
δὲ |
τὰ
τοιαῦτα
καὶ
τῷ
στήθει |
[4, 6] |
κώλων
οὐδέν
ἐστι
τοιοῦτον.
Ἑξάποδα
|
δὲ |
τὰ
τοιαῦτα
πάντ´
ἐστὶ
σὺν |
[4, 9] |
τὰ
μὲν
τοῖς
ποσὶ
τὰ
|
δὲ |
ταῖς
προβοσκίσι,
ταύτας
ἔχουσι
πρὸς |
[4, 9] |
τὸν
αὐτὸν
ἔχειν
τρόπον,
κατὰ
|
δὲ |
τὰς
ὑπηρεσίας
τὰς
ἔξωθεν
κινητικὰς |
[4, 5] |
καθάπερ
τοῖς
ἐφημέροις
ζῴοις
(γίνεται
|
δὲ |
ταῦτα
περὶ
τὸν
Πόντον)
πλὴν |
[4, 13] |
θερμότητος
ὢν
πλήρης
αἱματικῆς.
Ἔστι
|
δὲ |
ταῦτα
τρόπον
τινὰ
πεζὰ
καὶ |
[4, 12] |
τῶν
αἰσθητηρίων
εἴρηται
πρόσθεν.
Αὐχένα
|
δὲ |
τεταμένον
ἔχει
τῇ
φύσει
καὶ |
[4, 10] |
τῆς
οὐρᾶς
ἀναγκαία
χρῆσις)
τὰ
|
δὲ |
τετράποδα
καὶ
τἆλλα
ζῷα
ἐξ |
[4, 13] |
μὲν
πτηνὰ
ἔχουσι
πόδας,
ὡς
|
δὲ |
τετράποδα
οὐκ
ἔχουσι,
καὶ
οὔτε |
[4, 11] |
δ´
ὡσπερανεὶ
ἡ
ἑτέρα.
Τῶν
|
δὲ |
τετραπόδων
καὶ
ᾠοτόκων
οἱ
σαῦροι, |
[4, 10] |
ἐστιν,
ἰσχία
δ´
ἔχει,
τῶν
|
δὲ |
τετραπόδων
οὐδέν.
Ἔτι
δὲ
καὶ |
[4, 10] |
εἶναι
τὸν
τόπον
πλατύν)
τοῖς
|
δὲ |
τετράποσι
διὰ
τὴν
ἐπὶ
τὸ |
[4, 12] |
μὲν
γὰρ
ἄνθρωπος
ὀρθόν,
τοῖς
|
δὲ |
τετράποσι
πρὸς
τὸ
βάρος
σκέλη |
[4, 10] |
ἀνθρώποις
αὔξεται
τὰ
κάτωθεν·
τοῖς
|
δὲ |
τετράποσι
τοὐναντίον
τὰ
κάτω
μέγιστα |
[4, 10] |
μὲν
δίπους
ὢν
οὐράν,
ὡς
|
δὲ |
τετράπους
ἰσχία.
(Τῶν
δὲ
καλουμένων |
[4, 5] |
μὲν
πολύπους
οὐκ
ἔχει,
αἱ
|
δὲ |
τευθίδες
χονδρῶδες
καὶ
λεπτόν·
δι´ |
[4, 5] |
θολοῦ
πρόεσις,
διὰ
δειλίαν.
Ἡ
|
δὲ |
τευθὶς
πελάγιόν
ἐστι
τούτων
μόνον. |
[4, 5] |
τοῦ
περιττώματος
τὴν
ἔξοδον,
διαφέρει
|
δὲ |
τῇ
θέσει
καὶ
τοῖς
μεγέθεσιν. |
[4, 5] |
γὰρ
ποσὶ
ταῖς
ἀκάνθαις.
Τὰ
|
δὲ |
τήθυα
μικρὸν
τῶν
φυτῶν
διαφέρει |
[4, 5] |
ἔξοδον
τὴν
τοῦ
περιττώματος.
Παρὰ
|
δὲ |
τὴν
κοιλίαν
σαρκῶδες
μὲν
οὐδὲν |
[4, 10] |
καὶ
μηροὺς
καὶ
γαστροκνημίας.
Ἅμα
|
δὲ |
τήν
τε
τῶν
ἰσχίων
φύσιν |
[4, 10] |
ὁμοίως
ἔχοντα
ἐνεπόδιζεν
ἄν.
Συνέστηκε
|
δὲ |
τὴν
φύσιν
ἐκ
τοιούτων
τὸ |
[4, 10] |
τὰ
καταμήνια
τοῖς
θήλεσιν·
ὑγρὰ
|
δὲ |
τὴν
φύσιν
τὰ
καταμήνια
καὶ |
[4, 1] |
τῶν
ἰχθύων.
Καὶ
τὴν
θέσιν
|
δὲ |
τῆς
ἀρτηρίας
καὶ
τοῦ
οἰσοφάγου |
[4, 5] |
ἄνω
μὴ
διαιρεῖν
ἱκανῶς,
ἀπὸ
|
δὲ |
τῆς
κοιλίας
ἔντερον
ἁπλοῦν
κατ´ |
[4, 5] |
κοιλίαν
μετὰ
τὸ
στόμα,
ἀπὸ
|
δὲ |
τῆς
κοιλίας
τὸ
ἔντερον
εἱλιγμένον, |
[4, 5] |
τὴν
τοῦ
νώτου
σκληρότητα.
Ἐπὶ
|
δὲ |
τῆς
μύτιδος
τὸ
ἔντερον
ἔξωθεν, |
[4, 11] |
ἐν
τοῖς
περὶ
γενέσεως.
Περὶ
|
δὲ |
τῆς
τῶν
καμπύλων
κάμψεως
ἐπέσκεπται |
[4, 9] |
οὖν
ἄλλα
δικότυλά
ἐστι,
γένος
|
δέ |
τι
πολυπόδων
μονοκότυλον.
Αἴτιον
δὲ |
[4, 5] |
δίθυρα,
τὰ
δὲ
μονόθυρα.
Τρόπον
|
δέ |
τινα
καὶ
τὰ
στρομβώδη
διθύροις |
[4, 10] |
μέρει
περιλαμβάνει
ἡ
χείρ)
τῶν
|
δὲ |
τὸ
βεβηκέναι
ἀσφαλῶς,
ὥστε
τοῦτο |
[4, 11] |
αἰτίαν
τοῦτο
συμβέβηκεν
αὐτοῖς,
πρὸς
|
δὲ |
τὸ
βέλτιον
φυλακῆς
τε
ἕνεκα |
[4, 9] |
καὶ
ἄναιμα
τῶν
ζῴων.
Τοῦτο
|
δὲ |
τὸ
γένος
ἰδίως
τούτων·
πάντας |
[4, 5] |
σαρκῶδες,
τοῖς
δ´
ἐντός,
ἐκτὸς
|
δὲ |
τὸ
γεῶδες.
Ὁ
δ´
ἐχῖνος |
[4, 1] |
τὴν
τῶν
ἐντέρων
φύσιν,
ἔτι
|
δὲ |
τὸ
διάζωμα
καὶ
τὴν
καρδίαν |
[4, 12] |
εἶναι
οὐ
στεγανόποδά
ἐστι,
διὰ
|
δὲ |
τὸ
ἐν
ὑπείκοντι
εἶναι
τὸν |
[4, 11] |
εἶναι
ἔχει
χώραν
γλώττης,
διὰ
|
δὲ |
τὸ
ἔνυδρος
ἄγλωττος.
Οἱ
γὰρ |
[4, 10] |
καὶ
ἱμῶνται
γάλα
πλεῖστον.
Σημεῖον
|
δὲ |
τὸ
ἐπὶ
τῶν
ὑῶν
συμβαῖνον· |
[4, 3] |
ἑκάτερα
τούτων
εἴρηται
πρότερον.
Ἦρκται
|
δὲ |
τὸ
ἐπίπλοον
ὁμοίως
τοῖς
τε |
[4, 11] |
φύσις
χρήσιμον
αὐτῷ
ἐποίησεν.
Πρὸς
|
δὲ |
τὸ
κατασχεῖν
ἢ
λαβεῖν,
ὁποτέρωθεν |
[4, 3] |
τῶν
μορίων
ἐστὶ
τούτων.
Ἔστι
|
δὲ |
τὸ
μὲν
ἐπίπλοον
ὑμὴν
τοῖς |
[4, 5] |
τῶν
πέντε,
συνεχὲς
ἄν.
Τούτων
|
δὲ |
τὸ
μὲν
οὐ
βέλτιον,
τὸ |
[4, 11] |
τῆς
ἀρτήριας
μῆκος
ἐχούσης.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸ
μεταξὺ
κεφαλῆς
καὶ
ὤμων |
[4, 13] |
νευστικὰ
εἶναι
πτερύγια
ἔχει,
διὰ
|
δὲ |
τὸ
μὴ
πεζεύειν
οὐκ
ἔχει |
[4, 9] |
δέ
τι
πολυπόδων
μονοκότυλον.
Αἴτιον
|
δὲ |
τὸ
μῆκος
καὶ
ἡ
λεπτότης |
[4, 9] |
ἀφεῖλεν
ἀπὸ
τοῦ
σώματος,
πρὸς
|
δὲ |
τὸ
μῆκος
τῶν
ποδῶν
προσέθηκεν |
[4, 5] |
οὐχ
ἧττον
τοῦ
χειμῶνος.
(Αἴτιον
|
δὲ |
τὸ
νομῆς
εὐπορεῖν
τότε
μᾶλλον, |
[4, 13] |
τὸ
πτηνὰ
εἶναι
κέρκον·
διὰ
|
δὲ |
τὸ
πεζὰ
οὐροπύγιον.
Συμβέβηκε
δ´ |
[4, 1] |
εἰς
τὰ
πτερά.
Καὶ
ἐπιλευκαίνει
|
δὲ |
τὸ
περίττωμα
πᾶσι
καὶ
τούτοις, |
[4, 2] |
ἂν
ἐγίνετο
τοῦτο
φανερόν·
ἔτι
|
δὲ |
τὸ
πλῆθος
τό
τ´
ἐν |
[4, 9] |
γὰρ
ἔξωθεν
τὸ
γεῶδες
ἐντὸς
|
δὲ |
τὸ
σαρκῶδες,
τοῖς
μαλακοστράκοις,
τὸ |
[4, 5] |
τὸ
πλεῖστον
ἔχειν
γεῶδες.
Σημεῖον
|
δὲ |
τὸ
σηπίον
τοιοῦτον
ὄν·
τοῦτο |
[4, 12] |
μὴ
πολλὴν
ἔχον
σκέπην.
Ὑπὸ
|
δὲ |
τὸ
στῆθος
κοιλία
μέχρι
πρὸς |
[4, 10] |
περὶ
μὲν
μαστῶν
εἴρηται,
μετὰ
|
δὲ |
τὸ
στῆθος
ὁ
περὶ
τὴν |
[4, 9] |
ἐντὸς
μὲν
τῶν
ὀφθαλμῶν,
περὶ
|
δὲ |
τὸ
στόμα
καὶ
τοὺς
ὀδόντας. |
[4, 5] |
δύο,
καθάπερ
τὰ
μαλακόστρακα.
Μετὰ
|
δὲ |
τὸ
στόμα
τοῖς
μαλακίοις
ἐστὶ |
[4, 5] |
οὐ
δύνανται
τὰς
ὑπερβολάς.
Σημεῖον
|
δὲ |
τὸ
συμβαῖνον
ἐπὶ
τῶν
ἐχίνων· |
[4, 3] |
τὴν
ὑπογεγραμμένην
οἷον
ῥαφήν.
Ἐπέχει
|
δὲ |
τό
τε
λοιπὸν
τῆς
κοιλίας |
[4, 11] |
πάντων·
ὀλιγαιμότατος
γάρ
ἐστιν.
Αἴτιον
|
δὲ |
τὸ
τῆς
ψυχῆς
ἦθός
ἐστιν |
[4, 2] |
ὑπολαμβάνουσιν
ὡς
ἁπάντων
ἐχόντων.
Συμβαίνει
|
δὲ |
τὸ
τοιοῦτον
καὶ
περὶ
τὰ |
[4, 5] |
τὸ
δὲ
ψυχρὸν
ἄτροφον)
μάλιστα
|
δὲ |
τὸ
τῶν
τεττίγων
γένος.
Ἱκανὴ |
[4, 12] |
μὲν
ὅσα
τροφῆς
ἕνεκεν,
γαμψὸν
|
δὲ |
τὸ
ὠμοφάγον.
Χρήσιμον
γὰρ
πρὸς |
[4, 10] |
ἀναγκαῖον
τοῖς
πορευτικοῖς
ἔχειν,
τὰ
|
δὲ |
(τοιαῦτα
τετράποδα
ἐγένετο
οὐ
δυναμένης |
[4, 10] |
ἐμβριθεστέραν
ποιεῖ
τὴν
πληγήν·
τὰ
|
δὲ |
τοιαῦτα
τοῖς
ὄπισθεν
χρῆται
κώλοις, |
[4, 10] |
ὁ
ἄρρην
ἔχει
μαστούς,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ἄλλοις
ἔνια
τῶν
ἀρρένων |
[4, 2] |
οὐδὲ
τῶν
θαλαττίων
δελφίς.
Ἐν
|
δὲ |
τοῖς
γένεσι
τοῖς
αὐτοῖς
τὰ |
[4, 5] |
καλούμενον
ἐν
τοῖς
δεξιοῖς,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ἐπὶ
θάτερα
ἡ
ἔξοδος |
[4, 10] |
ὀλίγων
πᾶσι
τοῖς
ἐναίμοις,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ζῳοτόκοις
πᾶσιν.
Αἴτιον
δ´ |
[4, 9] |
μὲν
ὁμοίως
τοῖς
μαλακοστράκοις,
τῇ
|
δὲ |
τοῖς
μαλακίοις.
Ἧι
μὲν
γὰρ |
[4, 5] |
μᾶλλον
τὰ
δ´
ἧττον.
Ἐν
|
δὲ |
τοῖς
μείζοσι
διαδηλότερά
ἐστιν
ἕκαστα |
[4, 4] |
διαδίδοται
εἰς
τὰ
μόρια
(τοῦτο
|
δὲ |
τοῖς
μὲν
ἀναίμοις
ἀνώνυμον,
τοῖς |
[4, 10] |
εἰσι
τὰ
παιδία
πάντα.
Προϊοῦσι
|
δὲ |
τοῖς
μὲν
ἀνθρώποις
αὔξεται
τὰ |
[4, 12] |
ἡ
φύσις
ποιεῖ
περίεργον.
Ἔστι
|
δὲ |
τοῖς
μὲν
γαμψωνύχοις
καὶ
πτητικοῖς |
[4, 5] |
τὴν
κοιλίαν
ἐστὶ
κύτους.
Τοῦτο
|
δὲ |
τοῖς
μὲν
πολλοῖς
ἐστιν
ἕν, |
[4, 12] |
εἴρηται
σχεδόν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΒ'
(Ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ὄρνισιν
ἡ
πρὸς
ἄλληλα |
[4, 5] |
οὖσα
πεπεμμένη
καὶ
αἱματώδης.
Ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ὀστρακοδέρμοις
ἔχει
μὲν
τὸν |
[4, 13] |
τοῖς
ἐνύδροις
καὶ
πεζοῖς,
αἱ
|
δὲ |
τοῖς
πτηνοῖς
καὶ
πεζοῖς,
διὰ |
[4, 5] |
ἐνίων
δ´
οὐκ
ἐδώδιμος.
Ἔστι
|
δὲ |
τοῖς
στρομβώδεσιν
ἐν
τῇ
ἑλίκῃ |
[4, 3] |
δερματῶδες
γίνεται
καὶ
ὑμενῶδες,
ὁ
|
δὲ |
τόπος
οὗτος
τοιαύτης
πλήρης
ἐστὶ |
[4, 10] |
πρὸς
τὰς
ἄλλας
βοηθείας.
Ἐχόμενα
|
δὲ |
τοῦ
αὐχένος
καὶ
τῆς
κεφαλῆς |
[4, 9] |
δὲ
Γ
τὴν
κοιλίαν·
ἀπὸ
|
δὲ |
τοῦ
ἐντέρου
μέχρι
τῆς
διεξόδου |
[4, 10] |
τὴν
οὐσίαν
εἶναι
θείαν·
ἔργον
|
δὲ |
τοῦ
θειοτάτου
τὸ
νοεῖν
καὶ |
[4, 10] |
τὰς
περὶ
τὴν
κύησιν.
Τέλος
|
δὲ |
τοῦ
καλουμένου
θώρακός
ἐστι
τὰ |
[4, 6] |
τὰ
μὲν
ἐδωδῆς
χάριν,
τὰ
|
δὲ |
τοῦ
λαμβάνειν
καὶ
προσάγεσθαι
τὴν |
[4, 10] |
μασχάλαις
τῶν
ἐμπροσθίων
σκελῶν.
Αἴτιον
|
δὲ |
τοῦ
μὲν
δύο
ἔχειν
ὅτι |
[4, 8] |
θήλειαι
καὶ
οἱ
ἄρρενες.
Αἴτιον
|
δὲ |
τοῦ
μὲν
ἔχειν
χηλὰς
ὅτι |
[4, 13] |
ἐπὶ
τῆς
γῆς
ἕρπουσιν.
Αἰτία
|
δὲ |
τοῦ
μὴ
ἔχειν
τοὺς
ὀφιώδεις |
[4, 13] |
διὸ
οὐδ´
οἱ
ὄφεις.
Πόρον
|
δὲ |
τοῦ
περιττώματος
καὶ
τῶν
περὶ |
[4, 13] |
ἀπὸ
τῆς
ῥάχεως
αὐτόν.
Αἴτιον
|
δὲ |
τοῦ
πλεύμονα
ταῦτα
ἔχειν
καὶ |
[4, 13] |
τὰ
ζῷα
δεῖ
θεωρεῖν.
Αἴτιον
|
δὲ |
τοῦ
πλήθους
καὶ
τῆς
ὀλιγότητος |
[4, 7] |
δὲ
κεφαλὴν
μὲν
πάντα,
τὰ
|
δὲ |
τοῦ
σώματος
μόρια
παρὰ
τὸ |
[4, 12] |
τὸ
τῶν
ὀρνίθων
γένος.
Τούτων
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
τρεῖς
ἔχει
πρόσθεν, |
[4, 13] |
πόδας
ἰχθυώδεις
ἔχουσι
πάμπαν,
ἔτι
|
δὲ |
τοὺς
ὀδόντας
πάντας
καρχαρόδοντας
καὶ |
[4, 6] |
συνιόντα
ἐς
τὰς
τομάς.
Δῆλον
|
δὲ |
τοῦτο
γίνεται
θιγγανόντων,
οἷον
ἐπὶ |
[4, 5] |
τῆς
ἐξόδου
τοῦ
περιττώματος·
ἐνίοις
|
δὲ |
τοῦτο
ἑλίκην
ἔχει.
Τὰ
δὲ |
[4, 5] |
ἀλλὰ
τοῦ
ζῴου
εὐτροφία.
Γίνεται
|
δὲ |
τοῦτο
ἐπὶ
θάτερα
μόνον
ἐν |
[4, 5] |
ὀστρέοις,
τὸ
καλούμενον
ᾠόν.
Ταὐτὸ
|
δὲ |
τοῦτό
ἐστι
καὶ
τὸ
ἐν |
[4, 6] |
ἐλαττόνων
τὸν
ἀριθμόν.
Διὰ
ταὐτὸ
|
δὲ |
τοῦτο
καὶ
ἔμπροσθεν
ἔχει
τὸ |
[4, 9] |
δ´
ἰχθύσι
τὸ
οὐραῖον.
Ἐλάχιστον
|
δὲ |
τοῦτο
καὶ
ἥκιστα
ἐπίδηλον
τοῖς |
[4, 5] |
πάμπαν
ἔξω
τῶν
ἐπιπολαζόντων.
Ὅλως
|
δὲ |
τοῦτο
καὶ
περὶ
τἆλλα
συμβέβηκε |
[4, 5] |
πίπτει
τῶν
διῃρημένων
γενῶν,
ἐπαμφοτερίζει
|
δὲ |
τοῦτο
καὶ
φυτῷ
καὶ
ζῴῳ |
[4, 12] |
τῶν
ὀνύχων
φύσις.
Ἐξ
ἀνάγκης
|
δὲ |
τοῦτο
περὶ
τὴν
γένεσιν
συμβέβηκεν· |
[4, 5] |
ἂν
ἔχειν
τιν´
αἴσθησιν·
ἄδηλον
|
δὲ |
τοῦτο
ποτέρως
θετέον.
Ἔχει
δὲ |
[4, 10] |
οἱ
ἕτεροι
ἄνωθεν
κάτω·
δεῖ
|
δὲ |
τοῦτο
συμβαίνειν,
εἰ
μέλλει
ἰσχυρῶς |
[4, 5] |
δὲ
τοῦτο
ποτέρως
θετέον.
Ἔχει
|
δὲ |
τοῦτο
τὸ
ζῷον
δύο
πόρους |
[4, 5] |
πᾶσιν
ὑπάρχειν
τοῖς
ζῴοις.
Ἔστι
|
δὲ |
τοῦτο
τοῖς
μὲν
μαλακίοις
ἐν |
[4, 13] |
διὰ
τὴν
πλήρωσιν
ταχέως.
Πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
περιφερῆ
καὶ
λεπτὴν
ἔχοντα |
[4, 12] |
πτέρυγας
ἔχουσιν
ἀντ´
αὐτῶν)
ἀντὶ
|
δὲ |
τούτου
μακρὸν
ἡ
φύσις
τὸ |
[4, 5] |
πάντων
ἐστὶ
τῶν
εἰρημένων,
ἐχόμενον
|
δὲ |
τούτου
στόμαχον,
ἀπὸ
δὲ
τούτου |
[4, 5] |
ἐχόμενον
δὲ
τούτου
στόμαχον,
ἀπὸ
|
δὲ |
τούτου
τὴν
κοιλίαν
εἰς
πολλὰ |
[4, 5] |
καὶ
μὴ
μένειν
ἑδραίους.
Σημεῖον
|
δὲ |
τούτου
τὸ
ἔχειν
τοὺς
τοιούτους |
[4, 5] |
φανερόν,
στόμα
δ´
ἔχειν.
Ὅμοιον
|
δὲ |
τούτῳ
καὶ
τὸ
τῶν
ἀστέρων |
[4, 10] |
ἀκέρατα
νανώδη
μέν
ἐστιν,
ἧττον
|
δὲ |
τούτων·
διὸ
καὶ
τὴν
αὔξησιν |
[4, 5] |
δὲ
πλειόνων
μὲν
ἡμερῶν,
ὀλίγων
|
δὲ |
τούτων.
Ἐπεὶ
δὲ
περὶ
τῶν |
[4, 6] |
φραγμὸν
πρὸ
αὐτῶν.
Καὶ
ἄσχιστον
|
δὲ |
τούτων
ἐστὶ
τὸ
πτερὸν
καὶ |
[4, 13] |
δ´
ἐν
τοῖς
ὑπτίοις.
(Πλείω
|
δὲ |
τούτων
οὐδείς·
ἄναιμοι
γὰρ
ἂν |
[4, 13] |
λεπτότητα
τοῦ
σώματος
ἀφίσταται)
οἱ
|
δὲ |
τραχύ,
οἷον
ῥίνη
καὶ
βάτος |
[4, 10] |
αἰσθήσεων
ἡσυχίαν
καὶ
ἀκρίβειαν.
Ἔτι
|
δὲ |
τρίτον
μόριον
ὑπέθηκε
τὸ
τὴν |
[4, 5] |
ταῦτα
ἐξ
ἀνάγκης
πάντα·
οἱ
|
δὲ |
τρόποι
διαφέρουσι
διὰ
τοὺς
τόπους |
[4, 1] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Α'
(Τὸν
αὐτὸν
|
δὲ |
τρόπον
ἔχει
τὰ
περὶ
τὰ |
[4, 5] |
θέσει
καὶ
τοῖς
μεγέθεσιν.
(Ὃν
|
δὲ |
τρόπον
ἔχει
τούτων
ἕκαστον,
ἔκ |
[4, 10] |
δειχθήσεται
περὶ
αὐτοῦ.
Τὸν
αὐτὸν
|
δὲ |
τρόπον
καὶ
ἐν
τοῖς
θήλεσι |
[4, 14] |
πτεροῖς.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΔ'
Τὸν
αὐτὸν
|
δὲ |
τρόπον
καὶ
ὁ
στρουθὸς
ὁ |
[4, 4] |
τὸ
μεσεντέριόν
ἐστιν,
εἴρηται·
τίνα
|
δὲ |
τρόπον
λαμβάνει
τὴν
τροφήν,
καὶ |
[4, 12] |
τὸ
κρατεῖν
τὸ
τοιοῦτον,
τὴν
|
δὲ |
τροφὴν
ἀναγκαῖον
ἀπὸ
ζῴων
πορίζεσθαι. |
[4, 11] |
μὲν
χερσὶν
ἢ
ποσί,
διαιροῦσι
|
δὲ |
τῷ
στόματι
καὶ
δάκνουσιν·
τοῖς |
[4, 11] |
οὐδὲν
γάλα,
διότι
ᾠοτοκοῦσιν,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
ᾠῷ
ἐγγίνεται
ἡ
γαλακτώδης |
[4, 10] |
μετεωρότερον
καὶ
ὑπὲρ
κεφαλῆς.
Μεταξὺ
|
δὲ |
τῶν
ἀγκώνων
τοῖς
ἀνθρώποις,
τοῖς |
[4, 12] |
χειρῶν
τὸ
ῥύγχος
ὄστινον.
Περὶ
|
δὲ |
τῶν
αἰσθητηρίων
εἴρηται
πρόσθεν.
Αὐχένα |
[4, 13] |
μὲν
ἀσαρκότερον
δ´
εἶναι.
Ἐπὶ
|
δὲ |
τῶν
βατράχων
τὸ
ἐναντίον
συμβέβηκεν· |
[4, 13] |
ἔχει
τὰ
δύο
πτερύγια·
ἀντὶ
|
δὲ |
τῶν
δύο
τῷ
πλάτει
χρῆται |
[4, 4] |
διὰ
τίνας
αἰτίας,
εἴρηται.
Περὶ
|
δὲ |
τῶν
εἰς
τὴν
γένεσιν
συντελούντων, |
[4, 13] |
πτερυγίοις
ἑκατέρῳ
τῷ
ἡμικυκλίῳ.
Περὶ
|
δὲ |
τῶν
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
μορίων |
[4, 1] |
ἕκαστον
τοῖς
τετράποσι
μὲν
ᾠοτόκοις
|
δὲ |
τῶν
ζῴων
καὶ
τοῖς
ἄποσιν, |
[4, 10] |
διὰ
τὴν
εἰρημένην
αἰτίαν,
ἐπὶ
|
δὲ |
τῶν
θηλειῶν
παρακέχρηται
καὶ
πρὸς |
[4, 13] |
τὸν
τρόπον
ἔχει
τοῦτον.
Τὸ
|
δὲ |
τῶν
ἰχθύων
γένος
ἔτι
μᾶλλον |
[4, 13] |
οὐρὰν
μανώδη
καὶ
πλατεῖαν.
Ἔχουσι
|
δὲ |
τῶν
ἰχθύων
ὅσοι
μὴ
πλατεῖς, |
[4, 8] |
ἀλλὰ
πορείας
χάριν.
(Καθ´
ἕκαστον
|
δὲ |
τῶν
μορίων,
τίς
ἡ
θέσις |
[4, 10] |
οὐ
μακροδάκτυλοι
δ´
εἰσίν.
Τὸ
|
δὲ |
τῶν
ὀνύχων
γένος
διὰ
τὴν |
[4, 13] |
ὄντα
φύσεως
ἧττον
ἀσπαρίζει.
Αὐτῶν
|
δὲ |
τῶν
πτερυγίων
τὰ
ἐν
τοῖς |
[4, 6] |
ἔλλειψιν
τὴν
τῶν
ποδῶν.
Αὐτῶν
|
δὲ |
τῶν
πτηνῶν
ὧν
μέν
ἐστιν |
[4, 9] |
τρόπον
μέν
τινα
πάντα,
μάλιστα
|
δὲ |
τῶν
στρομβωδῶν
τὰ
ἔχοντα
τὴν |
[4, 5] |
ὑποδοχὴν
ἔχῃ
πλείονος
τροφῆς.
Τὸ
|
δὲ |
τῶν
τεττίγων
γένος
ἰδίαν
ἔχει |
[4, 12] |
ποιήσασα
εἰς
μέσον
προσήρεισεν·
ἐντεῦθεν
|
δὲ |
ὑπέθηκε
τὰ
σκέλη,
ὅπως
ἰσορρόπου |
[4, 10] |
καὶ
περὶ
τούτων
ὕστερον,
νῦν
|
δὲ |
ὑποκείσθω
μόνον
ὅτι
περίττωμα
καὶ |
[4, 10] |
τὸ
μὲν
ἄνω
μέγα,
τὸ
|
δὲ |
φέρον
τὸ
βάρος
καὶ
πεζεῦον |
[4, 10] |
γὰρ
χεῖρες
ὄργανόν
εἰσιν,
ἡ
|
δὲ |
φύσις
ἀεὶ
διανέμει,
καθάπερ
ἄνθρωπος |
[4, 5] |
ἐκ
κύστεως
τοῖς
ἐπουροῦσιν,
ἡ
|
δὲ |
φύσις
ἅμα
τῷ
τοιούτῳ
περιττώματι |
[4, 8] |
τὰ
ζῷα
δρᾶν
μᾶλλον,
ἡ
|
δὲ |
φύσις
ἀποδίδωσιν
ἀεὶ
τοῖς
χρῆσθαι |
[4, 10] |
Εἰ
οὖν
οὕτως
βέλτιον,
ἡ
|
δὲ |
φύσις
ἐκ
τῶν
ἐνδεχομένων
ποιεῖ |
[4, 10] |
ἂν
ὀργάνοις
ἐχρήσατο
καλῶς,
ἡ
|
δὲ |
χεὶρ
ἔοικεν
εἶναι
οὐχ
ἓν |
[4, 10] |
μὲν
γὰρ
ἔχει
νευρῶδες
τὸ
|
δὲ |
χονδρῶδες,
διόπερ
συνιέναι
τε
δύναται |
[4, 5] |
πέττει
τὴν
τροφὴν
ταχέως,
τὸ
|
δὲ |
ψυχρὸν
ἄτροφον)
μάλιστα
δὲ
τὸ |
[4, 12] |
μὲν
ἔχοντα
τοὺς
πόδας
σεσιμωμένους
|
δέ, |
ὡς
ἐν
τῷ
αὐτῷ
γένει |
[4, 14] |
πρὸς
πτῆσιν
ἀλλὰ
τριχώδη.
Ἔτι
|
δὲ |
ὡς
μὲν
τετράπους
ὢν
βλεφαρίδας |
[4, 5] |
μὲν
γὰρ
οὐδεμίαν
ἔχει,
ζῇ
|
δὲ |
ὥσπερ
ὄντα
φυτὰ
ἀπολελυμένα.
Ἔστι |
[4, 11] |
ἰχθύς.
Τούτου
δ´
αἴτιον
τὸ
|
μηδὲ |
γάλα
ἔχειν
τούτων
μηδέν·
ὁ |
[4, 13] |
διὰ
τὸ
μὴ
ἔχειν
κύστιν
|
μηδὲ |
γίνεσθαι
περίττωμ´
αὐτοῖς
ὑγρόν.
Τὸ |
[4, 10] |
τὸ
σῶμα
ἀλεωρὰν
μηδέποτε
καταθέσθαι,
|
μηδὲ |
μεταβάλλεσθαι
ὃ
δὴ
ἐτύγχανεν
ὅπλον |
[4, 13] |
διὰ
τὸ
μὴ
ἀκανθώδη
εἶναι
|
μηδὲ |
νευρώδη,
τῶν
δὲ
ἀκανθωδῶν
ταχεῖα· |
[4, 11] |
διὰ
τὸ
μὴ
ἐνδέχεσθαι
μασᾶσθαι
|
μηδὲ |
προγεύεσθαι,
ἀλλ´
ἐν
τῇ
καταπόσει |
[4, 5] |
τούτοις
ὁ
θολὸς
διὰ
τὸ
|
μηδὲ |
ταῦτ´
ἔχειν
κύστιν·
ἀποκρίνεται
γὰρ |
[4, 5] |
οἷόν
τ´
εἶναι
τὸ
ᾠόν·
|
οὐδὲ |
γὰρ
τοῖς
ἄλλοις,
ἀλλ´
ἐπὶ |
[4, 5] |
αἰτίαν
ὥσπερ
καὶ
οἱ
ὄρνιθες·
|
οὐδὲ |
γὰρ
τούτων
οὐδὲν
ἐνδέχεται
λεαίνειν |
[4, 5] |
τῶν
ζῴων,
φυτικὸν
δίκαιον
καλεῖν·
|
οὐδὲ |
γὰρ
τῶν
φυτῶν
οὐδὲν
ἔχει |
[4, 2] |
καὶ
πρόξ.
Οὐκ
ἔχει
δὲ
|
οὐδὲ |
ἡ
κάμηλος
ἀποκεκριμένην,
ἀλλὰ
φλεβία |
[4, 5] |
τὸ
τοιοῦτον
μόριον.
Ἀλλὰ
μὴν
|
οὐδὲ |
συνεχὲς
οἷόν
τ´
εἶναι
τὸ |
[4, 11] |
ἀγγεῖόν
ἐστι
γάλακτος.
Ἔχει
δ´
|
οὐδὲ |
ταῦτα
οὔτ´
ἄλλο
τῶν
μὴ |
[4, 5] |
οὐκ
ἔχει
φύσιν.
Ὁμοίως
δ´
|
οὐδὲ |
τῶν
ἄλλων
ἀναίμων
οὐδέν.
Ἔστι |
[4, 2] |
δ´
οὐδ´
ἡ
φώκη
χολήν,
|
οὐδὲ |
τῶν
θαλαττίων
δελφίς.
Ἐν
δὲ |
[4, 6] |
πρὸς
ἕτερον,
οὐδὲν
ἡ
φύσις
|
εἴωθε |
ποιεῖν
ὥσπερ
ἡ
χαλκευτικὴ
πρὸς |
[4, 13] |
διὰ
δὲ
τὸ
πεζὰ
οὐροπύγιον.
|
Συμβέβηκε |
δ´
αὐταῖς
τοῦτ´
ἐξ
ἀνάγκης· |
[4, 5] |
δὲ
τοῦτο
καὶ
περὶ
τἆλλα
|
συμβέβηκε |
τὰ
ὀστρακόδερμα·
καὶ
γὰρ
αἱ |
[4, 12] |
εἰς
μέσον
προσήρεισεν·
ἐντεῦθεν
δὲ
|
ὑπέθηκε |
τὰ
σκέλη,
ὅπως
ἰσορρόπου
ὄντος |
[4, 10] |
ἀκρίβειαν.
Ἔτι
δὲ
τρίτον
μόριον
|
ὑπέθηκε |
τὸ
τὴν
τῆς
τροφῆς
εἴσοδον |
[4, 10] |
τῷ
γὰρ
μείζονι
καὶ
κυριωτέρῳ
|
προσέθηκε |
τοὔλαττον,
ἀλλ´
οὐ
τῷ
ἐλάττονι |
[4, 10] |
γὰρ
ὁμοίως
ἔχοντα
ἐνεπόδιζεν
ἄν.
|
Συνέστηκε |
δὲ
τὴν
φύσιν
ἐκ
τοιούτων |
[4, 9] |
σχῆμα
τοῦ
σώματος
ὃν
τρόπον
|
συνέστηκε, |
τοῖς
μαλακίοις,
τρόπον
μέν
τινα |
[4, 6] |
μείζω
τὴν
φύσιν
εἶναι,
πλειόνων
|
τετύχηκε |
πτερῶν
καὶ
ἰσχύει
τοῖς
ὄπισθεν |
[4, 6] |
πολλὰς
ἔχειν
ἀρχάς,
καὶ
ταύτῃ
|
προσέοικε |
τοῖς
φυτοῖς.
Ὥσπερ
γὰρ
τὰ |
[4, 8] |
ἰσχυροτέραν·
τοῖς
γὰρ
δεξιοῖς
πάντα
|
πέφυκε |
τὰ
ζῷα
δρᾶν
μᾶλλον,
ἡ |
[4, 5] |
στόμαχος
τέταται
κατὰ
τὴν
κοιλίαν,
|
προσπέφυκε |
δὲ
πρὸς
τὰ
πρανῆ
μᾶλλον, |
[4, 10] |
φύσιν
καὶ
πρὸς
τὰς
ἀναπαύσεις
|
ἀπέδωκε |
χρήσιμον·
τοῖς
μὲν
γὰρ
τετράποσιν |
[4, 13] |
αὐτοῖς
οὗτος
πρὸ
τοῦ
ἐγκεφάλου·
|
διελάμβανε |
γὰρ
ἂν
ἀπὸ
τῆς
ῥάχεως |
[4, 10] |
προσέθηκεν·
διόπερ
τὰ
ἰσχία
σαρκώδη
|
ἐποίησε |
καὶ
μηροὺς
καὶ
γαστροκνημίας.
Ἅμα |
[4, 12] |
ἀλκήν.
Ἄνω
μὲν
ῥυὲν
ῥύγχους
|
ἐποίησε |
σκληρότητα
ἢ
μέγεθος,
ἂν
δὲ |
[4, 10] |
οὖν
ἐπὶ
πλάτος
οὐχ
οἷον
|
τε |
ἀλλ´
ἢ
δύο
μόνους
ἔχειν |
[4, 11] |
δὲ
διῃρημένης
τῆς
κεφαλῆς,
τοῦ
|
τε |
ἄνω
μορίου
καὶ
τῆς
σιαγόνος |
[4, 10] |
ἔχων.
(Τῷ
δὲ
ἀνθρώπῳ
τάς
|
τε |
βοηθείας
πολλὰς
ἔχειν,
καὶ
ταύτας |
[4, 10] |
ἀλλὰ
χείριστα
τῶν
ζῴων
(ἀνυπόδητόν
|
τε |
γὰρ
αὐτὸν
εἶναί
φασι
καὶ |
[4, 5] |
συμβαῖνον
ἐπὶ
τῶν
ἐχίνων·
εὐθύς
|
τε |
γὰρ
γινόμενοι
ἔχουσι
καὶ
ἐν |
[4, 10] |
καὶ
διὰ
ταῦτα
ἄκερκον
(ἥ
|
τε |
γὰρ
ἐκεῖ
τροφὴ
πορευομένη
εἰς |
[4, 2] |
χολὴ
τὸ
γινόμενον
περίττωμα.
Ἐναντίον
|
τε |
γὰρ
τῇ
τροφῇ
τὸ
περίττωμα |
[4, 12] |
πλατὺ
τὸ
ῥύγχος
ἔχουσιν·
πρός
|
τε |
γὰρ
τὴν
ὄρυξιν
χρήσιμον
τὸ |
[4, 6] |
κατὰ
τὴν
γλῶτταν
τεταγμένον·
αἰσθάνονταί
|
τε |
γὰρ
τούτῳ
τῆς
τροφῆς
καὶ |
[4, 13] |
τε
μετέχουσι,
καὶ
οὐδετέρων.
Αἵ
|
τε |
γὰρ
φῶκαι
ὡς
μὲν
ἔνυδροι |
[4, 13] |
ἐν
τοῖς
ὑπτίοις,
οἷον
οἵ
|
τε |
δελφῖνες
καὶ
τὰ
σελαχώδη·
καὶ |
[4, 5] |
πόρους
καὶ
μίαν
διαίρεσιν,
ᾗ
|
τε |
δέχεται
τὴν
ὑγρότητα
τὴν
εἰς |
[4, 10] |
τὸ
δὲ
χονδρῶδες,
διόπερ
συνιέναι
|
τε |
δύναται
καὶ
ἔκτασιν
ἔχειν
καὶ |
[4, 11] |
πρὸς
δὲ
τὸ
βέλτιον
φυλακῆς
|
τε |
ἕνεκα
τῶν
ὄπισθεν
βλαπτόντων·
μακρὸν |
[4, 6] |
τὴν
τροφὴν
ἀναγκαῖον
ἐκτοπίζειν,
τετράπτερά
|
τέ |
ἐστι
καὶ
τὸν
τοῦ
σώματος |
[4, 13] |
τέτταρα
καὶ
πόδας
οὐχ
οἷόν
|
τε |
ἔχειν,
οὐδ´
ἄλλο
κῶλον
τοιοῦτον |
[4, 9] |
ἔχουσι
δύο
μακράς,
αἷς
ὁρμοῦσί
|
τε |
καὶ
ἀποσαλεύουσιν
ὥσπερ
πλοῖον
ὅταν |
[4, 2] |
τὰς
ἐλάφους·
ταῦτα
γὰρ
ἄχολά
|
τε |
καὶ
ζῇ
πολὺν
χρόνον.
Ἔτι |
[4, 9] |
τῶν
ἐναίμων.
Τὰ
δὲ
μαλάκιά
|
τε |
καὶ
στρομβώδη
τῶν
ὀστρακοδέρμων
ἔχει |
[4, 5] |
καὶ
τἆλλα
τὰ
ὀστρακόδερμα
στόμα
|
τε |
καὶ
τὸ
γλωττοειδὲς
καὶ
τὴν |
[4, 8] |
τέτταρα
τὰ
μέγιστ´
αὐτῶν,
οἵ
|
τε |
καλούμενοι
κάραβοι
καὶ
ἀστακοὶ
καὶ |
[4, 5] |
δὲ
καὶ
τὰ
μαλακόστρακα,
τά
|
τε |
καραβοειδῆ
καὶ
οἱ
καρκίνοι,
δύο |
[4, 5] |
κοιλίαν
ἐχομένην,
ἐφ´
ἧς
οἵ
|
τε |
κάραβοι
καὶ
ἔνιοι
τῶν
καρκίνων |
[4, 10] |
καὶ
ἐν
τοῖς
θήλεσι
τά
|
τε |
καταμήνια,
καὶ
ᾗ
προΐενται
τὴν |
[4, 3] |
οἷον
ῥαφήν.
Ἐπέχει
δὲ
τό
|
τε |
λοιπὸν
τῆς
κοιλίας
καὶ
τὸ |
[4, 8] |
πρὸς
τὴν
πορείαν,
οἷον
αἵ
|
τε |
μαῖαι
καὶ
οἱ
Ἡρακλεωτικοὶ
καλούμενοι |
[4, 9] |
διὰ
τοῦτο
τὸ
περίττωμα
τοῖς
|
τε |
μαλακίοις
ἐξέρχεται
περὶ
τὸ
στόμα |
[4, 5] |
τῶν
εἰρημένων
ζῴων,
οἷον
τοῖς
|
τε |
μαλακίοις
καὶ
τοῖς
μαλακοστράκοις.
Ὁ |
[4, 6] |
ἔχει
κοῦφον
ὄγκον,
οἷον
αἵ
|
τε |
μέλιτται
καὶ
τὰ
σύμφυλα
ζῷα |
[4, 13] |
καὶ
πεζοῖς,
διὰ
τοῦτο
ἀμφοτέρων
|
τε |
μετέχουσι,
καὶ
οὐδετέρων.
Αἵ
τε |
[4, 6] |
ἔλυτρα
τοῖς
πτεροῖς,
οἷον
αἵ
|
τε |
μηλολόνθαι
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
τῶν |
[4, 3] |
δὲ
τὸ
ἐπίπλοον
ὁμοίως
τοῖς
|
τε |
μονοκοιλίοις
καὶ
τοῖς
πολυκοιλίοις
ἀπὸ |
[4, 11] |
τ´
ἀπόδων
καὶ
τετραπόδων,
ὅσα
|
τε |
μόρια
αὐτῶν
ἐστιν
ἐκτὸς
καὶ |
[4, 6] |
ὅπερ
καὶ
φαίνονται
ποιοῦσαι
αἵ
|
τε |
μυῖαι
καὶ
τὰ
μελιττώδη
τῶν |
[4, 6] |
προσάγεσθαι
τὴν
τροφήν,
οἷον
οἵ
|
τε |
μύρμηκες
καὶ
τὸ
τῶν
μελιττῶν |
[4, 10] |
τὴν
τῆς
περιττώσεως
ἔξοδον,
τῆς
|
τε |
ξηρᾶς
καὶ
τῆς
ὑγρᾶς.
Καταχρῆται |
[4, 5] |
γένη
λοιπὰ
τῶν
ἀναίμων,
τά
|
τε |
ὀστρακόδερμα
καὶ
τὸ
τῶν
ἐντόμων |
[4, 10] |
γὰρ
τῶν
ἀνθρώπων,
οἷον
τά
|
τε |
παιδία
πρὸς
τοὺς
ἄνδρας
καὶ |
[4, 2] |
τῶν
ἰχθύων·
οὗτοι
γὰρ
ἔχουσί
|
τε |
πάντες,
καὶ
οἱ
πολλοὶ
πρὸς |
[4, 10] |
ἔχει,
καὶ
πῇ
διαφέρουσι
τά
|
τε |
περὶ
τὸ
σπέρμα
καὶ
τὰ |
[4, 5] |
τοιαῦτα
ἐκ
γενετῆς,
οἷον
αἵ
|
τε |
πορφύραι
καὶ
κήρυκες
καὶ
οἱ |
[4, 9] |
προσέθηκεν
ἡ
φύσις,
οἷον
τά
|
τε |
πρόσθια
κῶλα
καὶ
τὰ
ὄπισθεν. |
[4, 10] |
αὐχένος
καὶ
τῆς
κεφαλῆς
τά
|
τε |
πρόσθια
κῶλα
τοῖς
ζῴοις
ἐστὶ |
[4, 9] |
(θηρεύουσι
καὶ
προσάγονται
ταύταις
αἵ
|
τε |
σηπίαι
καὶ
αἱ
τευθίδες.
Οἱ |
[4, 10] |
καὶ
τοῦ
γεώδους
πλείονος,
τά
|
τε |
σώματα
ἐλάττονα
τῶν
ζῴων
ἐστὶ |
[4, 2] |
νόσων,
οὐκ
ἔχουσι
χολήν,
ἔν
|
τε |
ταῖς
ἀνατομαῖς
ἂν
ἐγίνετο
τοῦτο |
[4, 6] |
σαρκώδους.
Ἔντομα
δ´
ἐστὶ
διά
|
τε |
τὰς
εἰρημένας
αἰτίας,
καὶ
ὅπως |
[4, 6] |
ὀσμῶν
αἰσθητήριον
γεγένηται
χρήσιμον
πρός
|
τε |
τὴν
(ἀλκὴν
καὶ
τὴν
τῆς |
[4, 6] |
ὀπίσθια
μείζω
τῶν
μέσων
διά
|
τε |
τὴν
βάδισιν
καὶ
πρὸς
τὸ |
[4, 10] |
ὢν
πολλοῖς.
Καὶ
βραχὺς
διά
|
τε |
τὴν
ἰσχὺν
καὶ
διότι
οὐδὲν |
[4, 4] |
τείνουσιν
ἀπὸ
τῶν
ἐντέρων
εἴς
|
τε |
τὴν
μεγάλην
φλέβα
καὶ
τὴν |
[4, 11] |
καὶ
ἄπουν
ἀφυές
ἐστι
πρός
|
τε |
τὴν
στροφὴν
καὶ
πρὸς
τὴν |
[4, 10] |
καμπαὶ
τῶν
βραχιόνων
ἔχουσι
πρός
|
τε |
τὴν
τῆς
τροφῆς
προσαγωγὴν
καὶ |
[4, 10] |
φύσις
τῷ
αὐτῷ
μορίῳ
ἐπί
|
τε |
τὴν
τῆς
ὑγρᾶς
ἔξοδον
περιττώσεως |
[4, 10] |
αἵματος
κρᾶσιν
καὶ
ἐπιτηδείαν
πρός
|
τε |
τὴν
τοῦ
ἐγκεφάλου
ἀλέαν
καὶ |
[4, 10] |
τὰ
περὶ
τὴν
κύησιν,
ἔκ
|
τε |
τῆς
ἱστορίας
τῆς
περὶ
τὰ |
[4, 2] |
συμβαίνει
περὶ
αὐτὸ
μόνον.
Ἄτοπόν
|
τε |
τὸ
μὴ
πανταχοῦ
νομίζειν,
ὅπου |
[4, 10] |
περὶ
τὴν
ὀχείαν,
ὁμοίως
ἔν
|
τε |
τοῖς
θήλεσι
καὶ
τῶν
ἀρρένων, |
[4, 3] |
πλῆθος
ὁμοίως
τοῖς
ἐναίμοις,
ἔν
|
τε |
τοῖς
πεζοῖς
καὶ
τοῖς
ἐνύδροις |
[4, 2] |
νοσημάτων·
ὑπερβάλλουσαν
γὰρ
ἀπορραίνειν
πρός
|
τε |
τὸν
πλεύμονα
καὶ
τὰς
φλέβας |
[4, 9] |
ζῴων.
Ἐκτὸς
δ´
ἔχει
τό
|
τε |
τοῦ
σώματος
κύτος,
ἀδιόριστον
ὄν, |
[4, 9] |
ἐλάττους
καὶ
καλούμεναι
τευθίδες
πλατύτερόν
|
τε |
τοῦτο
ἔχουσι
καὶ
οὐ
στενόν, |
[4, 5] |
δ´
οἱ
ἐχῖνοι
πάντες
ἴσα
|
τε |
τῷ
ἀριθμῷ
τὰ
ᾠὰ
καὶ |
[4, 5] |
ἐνιαυτοῦ,
ἐν
οἷς
εὐθηνοῦσιν,
ἔν
|
τε |
τῷ
ἔαρι
καὶ
τῷ
μετοπώρῳ. |
[4, 8] |
τὰ
ἄρρενα
τῶν
θηλειῶν,
ἔκ
|
τε |
τῶν
ἀνατομῶν
θεωρείσθω
καὶ
ἐκ |
[4, 5] |
τρόπον
ἔχει
τούτων
ἕκαστον,
ἔκ
|
τε |
τῶν
ἱστοριῶν
τῶν
περὶ
τὰ |
[4, 10] |
καὶ
γαστροκνημίας.
Ἅμα
δὲ
τήν
|
τε |
τῶν
ἰσχίων
φύσιν
καὶ
πρὸς |
[4, 5] |
ἐπιβοσκίδα
τοῦ
στόματος,
οἷον
τό
|
τε |
τῶν
μελιττῶν
γένος
καὶ
τὸ |
[4, 5] |
τούτων,
ἀλλοιοτέρους
δέ,
καθάπερ
τό
|
τε |
τῶν
μυρμήκων
καὶ
τὸ
τῶν |
[4, 10] |
δὴ
μέγεθος
ἐναντίως
ἔχει
ἐπί
|
τε |
τῶν
ποδῶν
καὶ
τῶν
χειρῶν |
[4, 9] |
Τὰ
δὲ
λοιπὰ
μόρια
τούτων
|
τε |
χάριν
καὶ
ἕνεκα
τῆς
κινήσεως |
[4, 2] |
καρδίᾳ
τοιοῦτον
οὐδένα
πλησιάζειν
οἷόν
|
τε |
χυμόν
(οὐδὲν
γὰρ
δέχεται
βίαιον |
[4, 11] |
τοῦ
κατασχεῖν
μήτε
χεῖρας
ἔχοντι
|
μήτε |
πόδας
εὐφυεῖς,
χρησιμώτερον
τὴν
ἄνωθεν |
[4, 10] |
ἣν
ἀναγκαῖον
συμβαίνειν
θερμαινομένης
αὐτῆς,
|
μήτε |
τὰς
ὑστέρας
τὰς
περὶ
τὴν |
[4, 10] |
ἔμπροσθεν
αἰτίαν,
ὅπως
μὴ
ἐμποδίζωσι
|
μήτε |
(τὴν
ἀνοίδησιν
τῆς
τροφῆς,
ἣν |
[4, 11] |
ἀναγκαιοτέρα
δ´
ἡ
τοῦ
κατασχεῖν
|
μήτε |
χεῖρας
ἔχοντι
μήτε
πόδας
εὐφυεῖς, |
[4, 13] |
ἂν
ἐκινοῦντο,
τέτταρσι
σημείοις
κινούμενα.
|
Εἴτε |
γὰρ
σύνεγγυς
εἶχον
τὰ
πτερύγια, |
[4, 13] |
τὰ
πτερύγια,
μόγις
ἂν
ἐκινοῦντο,
|
εἴτε |
πόρρω,
διὰ
τὸ
πολὺ
μεταξύ. |
[4, 5] |
ἀριθμῷ
τὰ
ᾠὰ
καὶ
περιττά·
|
πέντε |
γὰρ
ἔχουσιν,
τοσούτους
δὲ
καὶ |
[4, 5] |
πληροῦσθαι
τῆς
τροφῆς
τὸ
ἀγγεῖον·
|
πέντε |
δ´
ὄντων
τῶν
διαλειμμάτων
ἀνάγκη |
[4, 5] |
μόριον.
Ἀνάγκη
τοίνυν
τρία
ἢ
|
πέντε |
εἶναι
ἢ
ἄλλον
τιν´
ἀριθμὸν |
[4, 5] |
δ´
οἱ
ἐχῖνοι
ὀδόντας
μὲν
|
πέντε |
καὶ
μεταξὺ
τὸ
σαρκῶδες
ὥσπερ |
[4, 5] |
ἦν,
εἰ
δὲ
πλείω
τῶν
|
πέντε, |
συνεχὲς
ἄν.
Τούτων
δὲ
τὸ |
[4, 5] |
ἐπὶ
τῶν
παττάλων.
Ἔστι
δ´
|
ὅτε |
καὶ
τὰ
τήθυα,
καὶ
εἴ |
[4, 2] |
ἐντέροις
ὑπόστασις.
Κατάχρηται
μὲν
οὖν
|
ἐνίοτε |
ἡ
φύσις
εἰς
τὸ
ὠφέλιμον |
[4, 10] |
οὐχ
ὅτι
ὀλιγοτόκον,
ἐπεὶ
τίκτει
|
ποτὲ |
πλείω
δυοῖν,
ἀλλ´
ὅτι
οὐ |
[4, 10] |
τὴν
περὶ
τὸ
σῶμα
ἀλεωρὰν
|
μηδέποτε |
καταθέσθαι,
μηδὲ
μεταβάλλεσθαι
ὃ
δὴ |
[4, 5] |
(Αἴτιον
δὲ
τὸ
νομῆς
εὐπορεῖν
|
τότε |
μᾶλλον,
ἀπολειπόντων
τῶν
ἰχθύων
τοὺς |
[4, 7] |
μῦες
(ἐπὶ
θάτερα
γὰρ
συγκέκλεισται,
|
ὥστε |
ἀνοίγεσθαι
ἐπὶ
θάτερα
καὶ
συγκλείεσθαι) |
[4, 10] |
τὸ
λαμβάνειν
ἔργον
καὶ
πιέζειν,
|
ὥστε |
δεῖ
μακροὺς
(ἔχειν
(τῷ
γὰρ |
[4, 5] |
οὐκ
ὄντων
δὲ
ζῴων,
οὕτως
|
ὥστε |
δοκεῖν
πάμπαν
μικρὸν
διαφέρειν
θατέρου |
[4, 2] |
χολήν·
(ἀλλ´
ἐνιαχοῦ
μὲν
τοσαύτην
|
ὥστε |
δοκεῖν
τέρας
εἶναι
τὴν
ὑπερβολὴν, |
[4, 10] |
ἐκ
τοιούτων
τὸ
μόριον
τοῦτο
|
ὥστε |
δύνασθαι
ταῦτ´
ἀμφότερα
συμβαίνειν·
τὸ |
[4, 11] |
καθάπερ
τὰ
ἔντομα
ἑλικτόν
ἐστιν,
|
ὥστε |
εὐκάμπτους
καὶ
χονδρώδεις
τοὺς
σπονδύλους |
[4, 5] |
πᾶν
ἂν
κατεῖχε
τὸ
κύτος,
|
ὥστε |
καὶ
δυσκίνητον
εἶναι
τὸν
ἐχῖνον |
[4, 12] |
τῇ
οὐσίᾳ
τὸ
πτητικόν
ἐστιν)
|
ὥστε |
λείπεται
αὐτοῖς
ἐξ
ἀνάγκης
δίποσιν |
[4, 5] |
κινητικωτέρους
ἡ
τῆς
φύσεως
θερμότης,
|
ὥστε |
νέμεσθαι
καὶ
μὴ
μένειν
ἑδραίους. |
[4, 10] |
τὰ
σώματα
πρὸς
τὴν
γῆν,
|
ὥστε |
πρὸς
τὴν
ἀσφάλειαν
ἀντὶ
βραχιόνων |
[4, 11] |
χειρὸς
γὰρ
ἔχουσι
τὰς
χηλάς,
|
ὥστε |
πρὸς
τὸ
λαβεῖν
ἀλλ´
οὐ |
[4, 9] |
μέγα
ἔχουσιν
οἱ
δὲ
μικρόν,
|
ὥστε |
τοῖς
μὲν
ἀφεῖλεν
ἀπὸ
τοῦ |
[4, 10] |
εὐλόγως·
μόνον
γὰρ
ἕστηκεν
ὀρθόν,
|
ὥστε |
τοὺς
μέλλοντας
δύ´
ὄντας
ἕξειν |
[4, 10] |
τῶν
δὲ
τὸ
βεβηκέναι
ἀσφαλῶς,
|
ὥστε |
τοῦτο
δεῖ
τὸ
μόριον
εἶναι |
[4, 14] |
καὶ
τὰ
ἄνω
τοῦ
αὐχένος,
|
ὥστε |
τριχωδεστέρας
ἔχειν
τὰς
βλεφαρίδας,
ὡς |
[4, 10] |
τὰ
καταμήνια
καὶ
ἡ
γονή,
|
ὥστε |
τῶν
αὐτῶν
καὶ
τῶν
ὁμοίων |
[4, 10] |
ἐνταῦθα
γὰρ
ὑπέκειτο
συμμέτρως
μάλιστα.
|
Οὔτε |
γὰρ
ἄνωθεν
κεῖσθαι
τῆς
καρδίας |
[4, 13] |
μᾶλλον
κεκολόβωται
τῶν
ἐκτὸς
μορίων.
|
Οὔτε |
γὰρ
σκέλη
οὔτε
χεῖρας
οὔτε |
[4, 5] |
ζῴων,
οὐδὲν
ὑπάρξει
τοῖς
τοιούτοις·
|
οὔτε |
γὰρ
(φλέβας
ἔχουσιν
οὔτε
κύστιν |
[4, 10] |
τῆς
ἀρχῆς
ἐνεδέχετο
τὴν
κοιλίαν,
|
οὔτε |
κάτωθεν
οὔσης
ὃν
τρόπον
ἔχει |
[4, 13] |
δὲ
τετράποδα
οὐκ
ἔχουσι,
καὶ
|
οὔτε |
κέρκον
ἔχουσιν
οὔτ´
οὐροπύγιον,
διὰ |
[4, 5] |
τοιούτοις·
οὔτε
γὰρ
(φλέβας
ἔχουσιν
|
οὔτε |
κύστιν
οὔτ´
ἀναπνέουσιν,
ἀλλὰ
μόνον |
[4, 13] |
λόγον,
ἐπεὶ
οὔτε
περίεργον
οὐδὲν
|
οὔτε |
μάτην
ἡ
φύσις
ποιεῖ.
Ἐπεὶ |
[4, 1] |
ἀντὶ
τοῦ
πλεύμονος.
Κύστιν
δὲ
|
οὔτε |
οἱ
ἰχθύες
ἔχουσιν
οὔτε
τούτων |
[4, 10] |
εἶναι
καὶ
ἀμφοτέρων,
διὰ
τοῦτ´
|
οὔτε |
οὐρὰν
ἔχει
οὔτ´
ἰσχία,
ὡς |
[4, 13] |
τὸν
τῆς
οὐσίας
λόγον,
ἐπεὶ
|
οὔτε |
περίεργον
οὐδὲν
οὔτε
μάτην
ἡ |
[4, 14] |
ὡς
δ´
οὐκ
ὢν
ὄρνις
|
οὔτε |
πέταται
μετεωριζόμενος,
καὶ
τὰ
πτερὰ |
[4, 13] |
Οὔτε
γὰρ
σκέλη
οὔτε
χεῖρας
|
οὔτε |
πτέρυγας
ἔχουσιν
(εἴρηται
δὲ
περὶ |
[4, 1] |
δὲ
οὔτε
οἱ
ἰχθύες
ἔχουσιν
|
οὔτε |
τούτων
οὐδὲν
πλὴν
χελώνης·
τρέπεται |
[4, 13] |
ἐκτὸς
μορίων.
Οὔτε
γὰρ
σκέλη
|
οὔτε |
χεῖρας
οὔτε
πτέρυγας
ἔχουσιν
(εἴρηται |
[4, 12] |
στεγανοπόδων.
Τὰ
μὲν
γὰρ
εἰ
|
εἶχε |
(βραχὺν
ἐπὶ
σκέλεσι
μακροῖς,
οὐκ |
[4, 12] |
οὐκ
ὀρθόν,
ὡς
εἴ
γε
|
εἶχε |
καθάπερ
ἐν
τοῖς
ἀνθρώποις
ἢ |
[4, 5] |
περιττόν.
Εἰ
μὲν
οὖν
τρία
|
εἶχε, |
πόρρω
λίαν
ἂν〉
ἦν,
εἰ |
[4, 5] |
ἂν
ἦσαν,
ἢ
πᾶν
ἂν
|
κατεῖχε |
τὸ
κύτος,
ὥστε
καὶ
δυσκίνητον |
[4, 10] |
λέοντες
μονοστοῦν
τὸν
αὐχένα
ἔχουσιν·
|
ἔβλεψε |
γὰρ
ἡ
φύσις
ὅπως
πρὸς |