Livre, Chap.
[3, 3]	πνιγμοὺς καὶ πόνους καὶ βῆχας	χαλεπὰς	ἐμποιεῖ. Ὃ δὴ καὶ θαυμάσειεν
[3, 4]	τῷ σώματι μορίων ἡ καρδία	χαλεπὸν	πάθος οὐδὲν ὑποφέρει, καὶ τοῦτ´
[3, 9]	γὰρ ὥσπερ πολλοὺς νεφροὺς νοσούντων	χαλεπωτέραν	εἶναι τὴν ἴασιν ἢ τῶν
[3, 8]	τὸ ὑγρὸν προσφέρεται οὐ ποτοῦ	χάριν	ἀλλὰ τροφῆς, οἷον τὰ ἔντομα
[3, 6]	οὖν ὁ πλεύμων ἐστὶν ἀναπνοῆς	χάριν,	ἄναιμος δὲ καὶ τοιοῦτος γένους
[3, 5]	Ὅτι μὲν οὖν τοῦ αἵματος	χάριν	εἰσί, πρότερον εἴρηται· τό τε
[3, 7]	ἔχουσιν, ἀλλὰ πάμμικρον ὥσπερ σημείου	χάριν,	ἐναργῶς διμερὲς τὸ ἧπάρ ἐστιν,
[3, 10]	δ´ αἴτιον ὅτι τοῦ διορισμοῦ	χάριν	ἐστὶ τοῦ τε περὶ τὴν
[3, 1]	τῶν ζῴων, ὥσπερ εἴπομεν, τροφῆς	χάριν	ἔχει μόνον. Ὅσα δὲ καὶ
[3, 2]	ὑπάρχει. Βοηθείας γὰρ καὶ ἀλκῆς	χάριν	ἔχουσι τὰ ζῳοτόκα, ὃ τῶν
[3, 7]	μέγαν ἔχει, τὰ δὲ σημείου	χάριν.	Καὶ ἐν τοῖς τετράποσι δὲ
[3, 9]	φύσις ἅμα τῶν τε φλεβῶν	χάριν	καὶ πρὸς τὴν τοῦ ὑγροῦ
[3, 1]	κατὰ γένη τοῖς μὲν ἀλκῆς	χάριν,	καὶ ταύτης διῃρημένης, ἐπί τε
[3, 3]	ἀλλὰ μόνα τὰ ἔχοντα ὧν	χάριν	ὁ αὐχὴν πέφυκεν· ταῦτα δ´
[3, 7]	κοινῇ μὲν πάντα τῶν φλεβῶν	χάριν,	ὅπως οὖσαι μετέωροι μένωσι τῷ
[3, 4]	διὰ τὸ μέγεθος οἷον ἐρείσματος	χάριν	ὀστοῦν ὕπεστι, καθάπερ καὶ τοῖς
[3, 7]	τὸ δ´ ἧπαρ τῆς πέψεως	χάριν.	Πάντα δὲ δεῖται τὰ ἔναιμα
[3, 1]	τροφῆς καὶ ἀναπνοῆς καὶ λόγου	χάριν,	συστομώτερα, τῶν δὲ βοηθείας χάριν
[3, 13]	καὶ τὰ μὲν τῶν φλεβῶν	χάριν,	τὰ δ´ οὐκ ἄνευ φλεβῶν
[3, 1]	χάριν, συστομώτερα, τῶν δὲ βοηθείας	χάριν	τὰ μὲν καρχαρόδοντα πάντα ἀνερρωγότα.
[3, 7]	ἕνεκεν ὑπάρχουσιν· τῆς γὰρ περιττώσεως	χάριν	τῆς εἰς τὴν κύστιν ἀθροιζομένης
[3, 1]	φύσιν ἐστίν, τὰ δὲ βοηθείας	χάριν,	ὥσπερ πολλὰ τῶν ἀγρίων καὶ
[3, 2]	μᾶλλον τοῖς ἐλέφασιν. Τὰ δὲ	χαυλιόδοντα,	ὥσπερ καὶ τὸ τῶν ὑῶν
[3, 2]	τοῖς μὲν εἰς ὀδόντας καὶ	χαυλιόδοντας	ἀπένειμε, τοῖς δ´ εἰς κέρατα.
[3, 1]	καὶ πρὸς ἀλκήν, τὰ μὲν	χαυλιόδοντας	ἔχει, καθάπερ ὗς, τὰ δ´
[3, 1]	ὑῶν δάκνουσιν· οὐ γὰρ ἔχουσι	χαυλιόδοντας.	Καθόλου δὲ χρεών τι λαβεῖν,
[3, 1]	μάλιστα, οἷον κέντρον, πλῆκτρον, κέρατα,	χαυλιόδοντας	καὶ εἴ τι τοιοῦτον ἕτερον.
[3, 2]	μέγεθος κοινῇ πάντων, ἐνίοις δὲ	χαυλιόδοντας	ὥσπερ κέρατα ἐκ τῶν γνάθων
[3, 1]	ζῴων ἐστὶν ἅμα καρχαρόδουν καὶ	χαυλιόδουν,	διὰ τὸ μηδὲν μάτην ποιεῖν
[3, 1]	ῥύγχος στόμα· τοῦτο γὰρ ἀντὶ	χειλῶν	καὶ ὀδόντων ἔχουσιν. Διαφέρει δὲ
[3, 2]	πόθεν πορρώτεραι· ὥστ´ ἐπεὶ καὶ	χεῖρας	μὲν οὐκ ἔχουσιν, ἐπὶ δὲ
[3, 9]	τῶν φολιδωτῶν, πλὴν αἱ θαλάττιαι	χελῶναι	καὶ αἱ χερσαῖαι· ἀλλ´ ὡς
[3, 6]	οἵ τε σαῦροι καὶ αἱ	χελῶναι	καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον γένος,
[3, 8]	ἔχει τούτων κύστιν, πλὴν αἱ	χελῶναι	τῶν φολιδωτῶν. Καὶ ἐνταῦθ´ ἡ
[3, 12]	τετύχηκε κράσεως, οἷον φρύνης καὶ	χελώνης	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
[3, 9]	διὰ τὴν μαλακότητα γὰρ τοῦ	χελωνίου	εὐδιάπνουν γίνεται τὸ ὑγρόν. Ἡ
[3, 9]	αἱ θαλάττιαι χελῶναι καὶ αἱ	χερσαῖαι·	ἀλλ´ ὡς τῆς εἰς τοὺς
[3, 8]	ὅμοιον τῷ βοείῳ, αἱ δὲ	χερσαῖαι	μείζω ἢ κατὰ λόγον. Ἔτι
[3, 8]	μὲν θαλαττία μεγάλην, αἱ δὲ	χερσαῖαι	μικρὰν πάμπαν. ~Ὁμοίως δ´ ἔχει
[3, 2]	διχαλοῦ μᾶλλον· ὁπλὴ γὰρ καὶ	χηλὴ	τὴν αὐτὴν ἔχει κέρατι φύσιν,
[3, 12]	Διόπερ ἔνια καὶ οὐκ ἔχει	χολὴν	τῶν ζῳοτόκων· τὸ γὰρ ἧπαρ
[3, 3]	φάρυγξ καὶ ἀρτηρία συνέστηκεν ἐκ	χονδρώδους	σώματος· (οὐ γὰρ μόνον ἀναπνοῆς
[3, 7]	Ἐπεὶ δὲ τῆς αὐτῆς ἕνεκα	χρείας	τούς τε νεφροὺς συμβέβηκεν ἔχειν
[3, 1]	γὰρ ἔχουσι χαυλιόδοντας. Καθόλου δὲ	χρεών	τι λαβεῖν, ὃ καὶ ἐπὶ
[3, 2]	ὤμων πεφυκότα. Οὐ γὰρ μόνον	χρὴ	σκοπεῖν πόθεν ἰσχυρότεραι αἱ πληγαί,
[3, 1]	Διαφέρει δὲ τοῦτο κατὰ τὰς	χρήσεις	καὶ τὰς βοηθείας. (Τὰ μὲν
[3, 1]	ἀποδίδωσιν ἡ φύσις τοῖς δυναμένοις	χρῆσθαι	μόνοις ἢ μᾶλλον, μάλιστα δὲ
[3, 2]	ἂν παρεῖχεν ἄλλως οὐδὲν ὄντα	χρήσιμα	κἂν ἐμπόδια τῶν ἔργων πολλοῖς
[3, 2]	κέρατα ταῖς θηλείαις διὰ τὸ	χρήσιμα	μὲν μὴ εἶναι μηδὲ τοῖς
[3, 1]	ἂν διὰ τὴν ὀξύτητα, οἱ	χρήσιμοι	δὴ πρὸς τὴν ἀλκὴν ἐναλλὰξ
[3, 1]	γαμψὸν ἔχει τὸ ῥύγχος ἅπαντα·	χρήσιμον	γὰρ πρὸς τὸ κρατεῖν καὶ
[3, 1]	σαρκοφάγοι μύουρον· τοιοῦτον γὰρ αὐτοῖς	χρήσιμον,	ἐκεῖνο δὲ ἄχρηστον. Τοῖς δ´
[3, 1]	ἄλλων ἑκάστῳ πρὸς τὸν βίον	χρήσιμόν	ἐστι τὸ ῥύγχος, οἷον τοῖς
[3, 1]	στεγανόποδα, τὰ μὲν ἄλλον τρόπον	χρήσιμον	ἔχει τὸ ῥύγχος, τὰ δὲ
[3, 2]	πρὸς τὰς πληγὰς τοῦτ´ εἶναι	χρήσιμον.	Ὅπως δὲ μηδὲ τὸ κοῖλον
[3, 1]	τῆς ἀλκῆς ἐν τοῖς δήγμασι	χρήσιμον	τὸ μεγάλην εἶναι τὴν ἀνάπτυξιν
[3, 1]	πολλῶν τῶν ὕστερον λεχθησομένων ἔσται	χρήσιμον.	Τῶν τε γὰρ πρὸς ἀλκήν
[3, 2]	κέρατα ἔχοντα πρὸς ἀλκήν τε	χρησιμώτατ´	εἶναι, καὶ πρὸς τὸν ἄλλον
[3, 10]	τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν τάσιν	χρησιμώτερον.	Διότι δὲ πρὸς τὴν θερμότητα
[3, 1]	ἄνθρωπος πρός τε τὴν κοινὴν	χρῆσιν	καλῶς ἔχει πεφυκότας, τοὺς μὲν
[3, 4]	μορίων οὐ πᾶσι τῶν αὐτῶν	χρῆσις,	ἀλλ´ ἑκάστοις ἰδίᾳ πεπόρισται πρός
[3, 2]	κέρας οὐδενὶ συμβέβηκεν· οὐδὲν γὰρ	χρῆται	τοῖς κέρασιν οὔτ´ ἀμυνόμενον οὔτε
[3, 14]	ἐνδιατρίβειν γὰρ οὐχ οἷόν τε	χρονίζοντας.	Διόπερ οὐδὲ πλατεῖς ἔχουσιν ὀδόντας,
[3, 14]	ἔχουσα μετρίας πλάκας πρὸς τὸ	χρονιωτέραν	γίνεσθαι τὴν πέψιν, ἡ δὲ
[3, 6]	πολὺν ἐν τῷ ὑγρῷ ἀνέχεσθαι	χρόνον·	ἅτε γὰρ ὀλίγον ἔχοντα θερμὸν
[3, 10]	γ´ ἄναιμα καὶ ζῇ πολὺν	χρόνον·	δεδήλωται δὲ περὶ τῆς αἰτίας
[3, 14]	σαρκώδη πρὸς τὸ δύνασθαι πολὺν	χρόνον	θησαυρίζειν καὶ πέττειν ἀλείαντον οὖσαν
[3, 6]	ἐν ὑγρῷ διατελεῖ τὸν πλεῖστον	χρόνον,	καὶ τῶν ἐν τῷ ὑγρῷ
[3, 6]	ἔχοντα θερμὸν ἱκανῶς ἐπὶ πολὺν	χρόνον	καταψύχεται ὑπ´ αὐτῆς τῆς τοῦ
[3, 14]	περίττωμα τὸ ἄχρηστον· ὥσπερ δὲ	χρόνος	ἕτερος ἑκατέρου τούτων, ἀναγκαῖον διειλῆφθαι
[3, 12]	καθαρὸν γὰρ καὶ ἔναιμον τὸ	χρῶμα	αὐτῶν ἐστι καθάπερ κἀκείνων. Αἴτιον
[3, 3]	γὰρ τῆς κοιλίας περιττώματα φαίνεται	χρωματίζειν	ἡ ἰλὺς τοῦ μέλανος οἴνου·
[3, 15]	ὀπώδη πόαν· ὁ γὰρ τοιοῦτος	χυμὸς	συνίστησιν ἐν τῇ κοιλίᾳ τὸ
[3, 9]	νεφροὺς τεταγμένης σαρκὸς οὐκ ἐχούσης	χώραν	ἀλλὰ διεσπαρμένης εἰς πολλά, πλατέα
[3, 4]	καὶ ἡ θέσις αὐτῆς ἀρχικὴν	χώραν·	περὶ μέσον γάρ, μᾶλλον δ´
[3, 1]	τὴν τῆς τροφῆς ἐργασίαν ὑπάρχει,	(χωρὶς	δὲ κατὰ γένη τοῖς μὲν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/12/2009