Livre, Chap.
[3, 12]	πέπονθεν· (τὰ δὲ πολυσχιδῆ πάντα	μακρόν,	οἷον ὗς καὶ ἄνθρωπος καὶ
[3, 14]	οὐδὲν ἔχουσιν, ἀλλὰ τὸν πρόλοβον	μακρόν,	ὅσα μακροσκελῆ καὶ ἕλεια, διὰ
[3, 14]	ἀλλὰ τὸν πρόλοβον μακρόν, ὅσα	μακροσκελῆ	καὶ ἕλεια, διὰ τὴν τῆς
[3, 3]	τῆς τροφῆς, σαρκώδης δέ, ὅπως	μαλακὸς	ᾖ καὶ ἐνδιδῷ καὶ μὴ
[3, 9]	οὔτε νεφροὺς ἔχει· διὰ τὴν	μαλακότητα	γὰρ τοῦ χελωνίου εὐδιάπνουν γίνεται
[3, 4]	καὶ μικρότητα καὶ σκληρότητα καὶ	μαλακότητα	τείνουσί πῃ καὶ πρὸς τὰ
[3, 4]	καὶ πυκνήν, τὰ δ´ αἰσθητικὰ	μαλακωτέραν·	καὶ τὰ μὲν μεγάλας ἔχοντα
[3, 2]	οὕτω γὰρ ἑκάτερον τῶν μερῶν	μάλιστ´	ἂν ἔχοι κέρας ἕν· τὸ
[3, 4]	δ´ ὥσπερ ἀντίζυγον ἐν τοῖς	μάλιστ´	ἀπηκριβωμένοις τὸν σπλῆνα. Ἔτι δ´
[3, 4]	δεῖ γὰρ τὴν ἀρχὴν ὅτι	μάλιστ´	ἠρεμεῖν, τοιαύτη δ´ ἂν εἴη
[3, 4]	ἀνισοῦν τὴν κατάψυχιν τῶν ἀριστερῶν·	μάλιστα	γὰρ τῶν ἄλλων ζῴων ἄνθρωπος
[3, 1]	ὅσα μὴ πάντας ἔχουσιν ὀξεῖς.	Μάλιστα	δὲ καὶ τούτους τοιούτους καὶ
[3, 4]	ὡσαύτως δὲ καὶ ὁ πλεύμων,	μάλιστα	δὲ ὁ σπλήν. Πολλὰ δὲ
[3, 1]	δυναμένοις χρῆσθαι μόνοις ἢ μᾶλλον,	μάλιστα	δὲ τῷ μάλιστα, οἷον κέντρον,
[3, 2]	τοῦ σώματος ἀνεμπόδιστα πέφυκεν οὕτω	μάλιστα.	Ἔστι δὲ τὰ κέρατα δι´
[3, 5]	Γίνεται δὲ κατάδηλον ἐν τοῖς	μάλιστα	καταλελεπτυσμένοις οὐθὲν γὰρ ἄλλο φαίνεται
[3, 4]	καὶ ταῦτ´ εὐλόγως· ταύτῃ γὰρ	μάλιστα	κοινωνοῦσι τῇ καρδίᾳ. Ὅσα δὲ
[3, 1]	ἢ μᾶλλον, μάλιστα δὲ τῷ	μάλιστα,	οἷον κέντρον, πλῆκτρον, κέρατα, χαυλιόδοντας
[3, 12]	ᾠοτόκων. Τὸ δὲ τῶν ὀρνίθων	μάλιστα	προσεμφερὲς τῷ τῶν ζῳοτόκων ἐστὶν
[3, 11]	τὰ κύρια, ταῦτα δὲ κύρια	μάλιστα	τῆς ζωῆς. ~Ἔχουσι δ´ ἔνια
[3, 5]	πᾶν ὁμοίως εὔπεπτον. Ῥεῖ δὲ	μάλιστα	τὸ αἷμα κατὰ τοὺς εὐρυχωρεστάτους
[3, 12]	ἐν μὲν γὰρ τῷ αἵματι	μάλιστα	τὸ τούτων τέλος, τὸ δ´
[3, 9]	Αἴτιον δὲ τοῦ μόνον ἢ	μάλιστα	τοῦτο συμβαίνειν ἐπὶ τῶν προβάτων,
[3, 8]	τούτῳ, διψητικά τε ταῦτ´ ἐστὶ	μάλιστα	τῶν ζῴων, καὶ δεῖται τροφῆς
[3, 9]	ἧπαρ. Ἔχουσι δ´ οἱ νεφροὶ	μάλιστα	τῶν σπλάγχνων πιμελήν, ἐξ ἀνάγκης
[3, 5]	ἐν τοῖς περὶ γενέσεως λόγοις	μᾶλλον	ἁρμόζει σκοπεῖν καὶ λέγειν. Συνισταμένων
[3, 2]	μέγεθος αὐτῶν καὶ τὸ πολυσχιδὲς	μᾶλλον	βλάπτει ἢ ὠφελεῖ) καὶ βουβάλοις
[3, 4]	ἀρχικὴν χώραν· περὶ μέσον γάρ,	μᾶλλον	δ´ ἐν τῷ ἄνω ἢ
[3, 4]	τὸ πνεῦμα πλεῖον καὶ ἐνισχύει	μᾶλλον·	διὸ τῶν μεγαλοκοιλίων οὐδὲν οὐδὲ
[3, 6]	Ἔτι δ´ ὀρθοῖ τὰ σώματα	μᾶλλον,	διόπερ ἄνθρωπος μὲν τῶν ἄλλων
[3, 4]	συνθέτου ἀλλά, καθάπερ εἴπομεν, διαρθρώσει	μᾶλλον.	Εἰσὶ δὲ τῶν μὲν αἰσθητικῶν
[3, 9]	τὸ ἄνω πάντα τὰ μόρια	μᾶλλον,	ἐπεὶ καὶ τὴν ὀφρὺν τὴν
[3, 3]	ἄνω καὶ κάτω ἐν τοῖς	μᾶλλόν	ἐστιν ἄνω, τοῦ δ´ ἔμπροσθεν
[3, 10]	πληγῆς γινομένην θερμότητα. Τοῦτο γὰρ	μᾶλλόν	ἐστιν ἀξιοπίστων ἀκοῦσαι λεγόντων ἢ
[3, 1]	τὰ μὲν μόνα τὰ δὲ	μᾶλλον	ἔχει τὰ τοιαῦτα τῶν μορίων.
[3, 14]	μὲν ἀκατέργαστον, ἡ δὲ κατειργασμένην	μᾶλλον,	ἡ δὲ πάμπαν, ἡ δὲ
[3, 7]	τὸ ἧπαρ ἐν τοῖς δεξιοῖς	μᾶλλον	ἡ τοῦ σπληνὸς γέγονε φύσις,
[3, 10]	οὖσαι (καὶ εἶχον καὶ εἷλκον	μᾶλλον	ἰκμάδα πολλήν. Ὅτι δὲ θερμαινόμεναι
[3, 9]	καὶ ἐπικεκαμμένην ἔχουσι τῆς ἀριστερᾶς	μᾶλλον.	Καὶ διὰ τὸ ἀνεσπάσθαι ἀνώτερον
[3, 9]	τὴν ὀφρὺν τὴν δεξιὰν αἴρουσι	μᾶλλον	καὶ ἐπικεκαμμένην ἔχουσι τῆς ἀριστερᾶς
[3, 12]	ἐναίμων καὶ ζῳοτόκων· ἔτι δὲ	μᾶλλον	καὶ πρὸς ταῦτα καὶ πρὸς
[3, 1]	τοῖς δυναμένοις χρῆσθαι μόνοις ἢ	μᾶλλον,	μάλιστα δὲ τῷ μάλιστα, οἷον
[3, 2]	εἶναι τὸ μώνυχον τοῦ διχαλοῦ	μᾶλλον·	ὁπλὴ γὰρ καὶ χηλὴ τὴν
[3, 5]	τοῖς πλεκομένοις ἐγγίνεται τὸ συνεχὲς	μᾶλλον,	οὕτω καὶ διὰ τῆς τῶν
[3, 9]	διακρίνουσι καὶ πέττουσι τὴν ὑγρότητα	μᾶλλον	πίονες ὄντες· τὸ γὰρ λιπαρὸν
[3, 4]	Ἐκ τῶν ἀνατομῶν δὲ κατάδηλα	μᾶλλον	ταῦτα, καὶ ἐκ τῶν γενέσεων·
[3, 2]	συμβέβηκε ταῖς καμήλοις, ἔτι δὲ	μᾶλλον	τοῖς ἐλέφασιν. Τὰ δὲ χαυλιόδοντα,
[3, 9]	ἐναντία· τήκει γὰρ τὸ πῖον	μᾶλλον.	Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις
[3, 9]	πόρων εἰς τὴν κύστιν ἤδη	μᾶλλον	ὡς περίττωμα ἀποκρίνεται. Καθώρμισται δ´
[3, 5]	τοῦ μὲν σώματος ῥυάδος καὶ	μανοῦ	γενομένου, τοῦ δ´ αἵματος ἐξυγρανθέντος
[3, 7]	τὸ τρέπεσθαι τὸ περίττωμα διὰ	μανῶν	τῶν σαρκῶν εἰς πτερὰ καὶ
[3, 8]	οὐ διαπνέοντος τοῦ ὑγροῦ διὰ	μανῶν	τῶν σαρκῶν, οἷον τοῖς ὄρνισι
[3, 4]	τῆς φύσεως τοῖς ἐναίμοις οὖσα.	Μαρτύριον	δὲ τῶν εἰρημένων καὶ τὸ
[3, 10]	τοῦ μορίου τοῦ περὶ τὴν	μασχάλην.	Συμβαίνειν δέ φασι καὶ περὶ
[3, 14]	ἔχουσιν ὀδόντας, οὐδ´ ἐνδέχεται λεαίνειν·	μάτην	ἂν οὖν εἶχον. Ἔτι δὲ
[3, 1]	καὶ χαυλιόδουν, διὰ τὸ μηδὲν	μάτην	ποιεῖν τὴν φύσιν μηδὲ περίεργον·
[3, 2]	μὲν ὄνυχας, τοῖς δ´ ὀδόντας	μαχητικούς,	τοῖς δ´ ἄλλο τι μόριον
[3, 2]	ἀμύνονται, τὰ δὲ θηριώδη καὶ	μάχιμα	ἀποφεύγουσι) τοῖς δὲ βονάσοις (καὶ
[3, 6]	ξηρὸν καὶ μικρόν, δυνάμενον δὲ	μέγα	διίστασθαι ἐν τῷ ἐμφυσᾶσθαι, ὥσπερ
[3, 14]	μέγεθος· πάντα γὰρ ὡς εἰπεῖν	μεγάλα	τὰ κερατοφόρα διὰ τὴν κατεργασίαν
[3, 4]	κοιλιῶν ἔχει· ψυχραὶ γὰρ αἱ	μεγάλαι	φλέβες καὶ κοιλίαι. Ὥσπερ γὰρ
[3, 4]	καὶ τὸ αἷμα ψυχρότερον εἶναι.	Μεγάλας	δὲ τὰς καρδίας ἔχουσι, λαγώς,
[3, 4]	αἰσθητικὰ μαλακωτέραν· καὶ τὰ μὲν	μεγάλας	ἔχοντα τὰς καρδίας δειλά, τὰ
[3, 14]	ποίησιν εὐρυχωρίας μὲν οὐκ ἔχει	μεγάλας	κατὰ τὴν κάτω κοιλίαν, ἕλικας
[3, 15]	τὴν πυετίαν οὔτ´ ἐν τῇ	μεγάλῃ	κοιλίᾳ οὔτ´ ἐν τῷ κεκρυφάλῳ
[3, 4]	ἥπατος περὶ τὴν σύναψιν τῇ	μεγάλῃ	φλεβί, καὶ ταῦτ´ εὐλόγως· ταύτῃ
[3, 5]	Διεστῶσαι δ´ ἄνωθεν ἥ τε	μεγάλη	φλὲψ καὶ ἡ ἀορτή, κάτω
[3, 5]	τοῦ ὄπισθεν, τοσούτῳ καὶ ἡ	μεγάλη	φλὲψ τῆς ἀορτῆς. Ἡ μὲν
[3, 8]	τὴν αἰτίαν, ἡ μὲν θαλαττία	μεγάλην,	αἱ δὲ χερσαῖαι μικρὰν πάμπαν.
[3, 7]	ὁ σπλὴν τὴν φλέβα τὴν	μεγάλην—	ἀπὸ ταύτης γὰρ εἰς αὐτὰ
[3, 1]	ἐν τοῖς δήγμασι χρήσιμον τὸ	μεγάλην	εἶναι τὴν ἀνάπτυξιν τοῦ στόματος·
[3, 4]	φλέβας δύο εἶναι, τήν τε	μεγάλην	καλουμένην καὶ τὴν ἀορτήν. Ἑκατέρας
[3, 5]	περὶ φλεβῶν εἰπεῖν, τῆς τε	μεγάλης	καὶ τῆς ἀορτῆς· αὗται γὰρ
[3, 7]	ἐκείνους οὐ μόνον ἀπὸ τῆς	μεγάλης	φλεβὸς ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῆς
[3, 9]	εἰς αὐτοὺς πόρος ἐκ τῆς	μεγάλης	φλεβός. (Ἔχουσι δ´ οἱ νεφροὶ
[3, 7]	ἀποτεταμένων μορίων· ἀπὸ μὲν τῆς	μεγάλης	φλεβός, πρὸς τὸ ἧπαρ καὶ
[3, 4]	καρδίᾳ, μικρὸν δ´ ὂν ἐν	μεγάλοις	ἀμαυροῦσθαι, καὶ τὸ αἷμα ψυχρότερον
[3, 4]	ὑποδοχαί. Ἐνδέχεται δ´ ἐν τοῖς	μεγάλοις·	τούτων γὰρ ἔχουσι καὶ αἱ
[3, 4]	καὶ ἐνισχύει μᾶλλον· διὸ τῶν	μεγαλοκοιλίων	οὐδὲν οὐδὲ τῶν μεγαλοφλέβων πῖόν
[3, 1]	μέν ἐστι συστομώτερα, τὰ δὲ	μεγαλόστομα.	Ὅσα μὲν γὰρ τροφῆς καὶ
[3, 4]	τῶν μεγαλοκοιλίων οὐδὲν οὐδὲ τῶν	μεγαλοφλέβων	πῖόν ἐστι κατὰ σάρκα, ἀλλὰ
[3, 4]	γὰρ ἐν μικρῷ καὶ ἐν	μεγάλῳ	οἰκήματι τὸ ἴσον πῦρ ἧσσον
[3, 4]	δ´ ἔχουσιν αἱ μὲν τῶν	μεγάλων	ζῴων τρεῖς, αἱ δὲ τῶν
[3, 7]	τοῖς ἰχθύσι, τὰ μὲν οὐ	μέγαν	ἔχει, τὰ δὲ σημείου χάριν.
[3, 6]	μὲν γὰρ ἔναιμον ἔχει καὶ	μέγαν,	τὰ δ´ ἐλάττω καὶ σομφόν,
[3, 14]	νῦν ἐπισκεπτέον. Οὔτε γὰρ τοῖς	μεγέθεσιν	οὔτε τοῖς εἴδεσιν ὁμοίας ἔχουσιν
[3, 6]	κενῆς. (Συμβέβηκε δὲ καὶ τὰ	μεγέθη	τούτων ἐλάττω τῶν ζῴων ὡς
[3, 6]	τὴν αὑτοῦ σομφότητα καὶ τὸ	μέγεθος·	αἰρομένου γὰρ εἰσρεῖ τὸ πνεῦμα,
[3, 2]	μὲν ἐλάφοις τάχος (τὸ γὰρ	μέγεθος	αὐτῶν καὶ τὸ πολυσχιδὲς μᾶλλον
[3, 4]	γὰρ ἔχουσι καὶ αἱ καρδίαι	μέγεθος.	Ἔτι δὲ βέλτιον τρεῖς εἶναι
[3, 12]	ἕκαστον, εἰ μή τι διὰ	μέγεθος	εὐαυξέστερον ἔχει κατὰ μῆκος, οἷον
[3, 14]	πλείονος δεομένοις τροφῆς, διὰ τὸ	μέγεθος	ἢ τὴν θερμότητα τῶν τόπων.
[3, 14]	δὲ τῆς κυνὸς μικρὰ τὸ	μέγεθος	καὶ οὐ πολὺ τοῦ ἐντέρου
[3, 2]	τῶν ὀδόντων αὐτῶν ἐπηύξησε τὸ	μέγεθος	κοινῇ πάντων, ἐνίοις δὲ χαυλιόδοντας
[3, 4]	βοῶν· τούτοις δὲ διὰ τὸ	μέγεθος	οἷον ἐρείσματος χάριν ὀστοῦν ὕπεστι,
[3, 4]	ἐνίοτε τριταίοις οὖσι στιγμῆς ἔχοντα	μέγεθος,	(πάμμικρα δὲ καὶ ἐν τοῖς
[3, 14]	καὶ τῶν ἐντέρων διὰ τὸ	μέγεθος·	πάντα γὰρ ὡς εἰπεῖν μεγάλα
[3, 4]	δὲ διαφοραὶ τῆς καρδίας κατὰ	μέγεθός	τε καὶ μικρότητα καὶ σκληρότητα
[3, 14]	πλὴν εἰ μή τι διὰ	μέγεθος	τοῦ σώματος καὶ τὴν τῆς
[3, 2]	καθάπερ τοῖς ἵπποις βεβοήθηκεν, ἢ	μέγεθος,	ὥσπερ ταῖς καμήλοις· καὶ γὰρ
[3, 7]	ἔν τισιν ἐκλείπει κατὰ τὸ	μέγεθος,	ὥσπερ τῶν τε πτερωτῶν ἐνίοις,
[3, 4]	μέσον καὶ περιττὸν ἀρχή· ὥστε	μεγέθους	δεῖ μείζονος αὐταῖς ἀεί, διόπερ
[3, 2]	ὥσπερ ταῖς καμήλοις· καὶ γὰρ	μεγέθους	ὑπερβολὴ τὴν ἀπὸ τῶν ἄλλων
[3, 4]	νεογνοῖς τούτων· αἱματωδέστερα γὰρ καὶ	μέγιστα	κατὰ λόγον διὰ τὸ εἶναι
[3, 5]	καὶ τῶν φλεβῶν αἱ μὲν	μέγισται	διαμένουσιν, αἱ δ´ ἐλάχισται γίνονται
[3, 4]	μείζονος αὐταῖς ἀεί, διόπερ αἱ	μέγισται	τρεῖς ἔχουσι μόναι. Τούτων δὲ
[3, 5]	οὖν ἐν ταῖς ὀχετείαις αἱ	μέγισται	τῶν τάφρων διαμένουσιν, αἱ δ´
[3, 11]	ᾖ καὶ μηδὲν ποιῇ βάρος.	Μέγιστοι	δὲ καὶ ἰσχυρότατοι τῶν ὑμένων
[3, 2]	διὸ καὶ πλεῖστον ἐν τοῖς	μεγίστοις	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ βλέψαντας
[3, 5]	σπλάγχνων σκεπτέον κατὰ τὴν αὐτὴν	μέθοδον.	~Πλεύμονα μὲν οὖν ἔχει διὰ
[3, 1]	στόματος· πλείοσι γὰρ καὶ κατὰ	μεῖζον	δήξεται, ὅσονπερ ἂν ἐπὶ τὸ
[3, 4]	φύσις, οὗ μή τι κωλύει	μεῖζον.	Ἐμφανέστατον δὲ τὸ λεχθέν ἐστιν
[3, 3]	καὶ τιμιώτερον, ὅπου μή τι	μεῖζον	ἕτερον ἐμποδίζει, τοῦ μὲν ἄνω
[3, 4]	περιττὸν ἀρχή· ὥστε μεγέθους δεῖ	μείζονος	αὐταῖς ἀεί, διόπερ αἱ μέγισται
[3, 5]	ἢ τὴν ἰλὺν ἐξαιρεθῆναι. Ἐκ	μειζόνων	δ´ εἰς ἐλάσσους αἱ φλέβες
[3, 4]	ἴσον πῦρ ἧσσον ἐν τοῖς	μείζοσι	θερμαίνει, οὕτω κἀν τούτοις τὸ
[3, 14]	μέν, (δήλη δ´ ἐν τοῖς	μείζοσι	καὶ νηστεύσασιν ἀλλ´ οὐκ ἐδηδοκόσιν.
[3, 2]	καὶ γεῶδες πλεῖον ὑπάρχει τοῖς	μείζοσι	τῶν ζῴων, κερατοφόρον δὲ μικρὸν
[3, 2]	σώματος περισσωματικὴν ὑπερβολὴν ἐν τοῖς	μείζοσι	τῶν ζῴων ὑπάρχουσαν ἐπὶ βοήθειαν
[3, 14]	οἱ ὄγκοι τῆς κοιλίας τούτοις	μείζους	καὶ τῶν ἐντέρων διὰ τὸ
[3, 14]	πρὸς τῷ τέλει δ´ εὐρύτερον.	Μείζω	δὲ καὶ ἀναδιπλώσεις ἔχοντα πολλὰς
[3, 8]	τῷ βοείῳ, αἱ δὲ χερσαῖαι	μείζω	ἢ κατὰ λόγον. Ἔτι δὲ
[3, 6]	διὰ τὴν θερμότητα τῆς φύσεως	μείζω	καὶ πολύαιμον, τὰ δ´ ᾠοτόκα
[3, 14]	δὲ ἡ μὲν τῆς ὑὸς	μείζων	καί τινας ἔχουσα μετρίας πλάκας
[3, 3]	φαίνεται χρωματίζειν ἡ ἰλὺς τοῦ	μέλανος	οἴνου· συμβέβηκε δὲ τοῦτο πολλάκις
[3, 3]	φωνῆς, δεῖ δὲ τὸ ψοφήσειν	μέλλον	λεῖον εἶναι καὶ στερεότητα ἔχειν.
[3, 6]	ἐλπίδι γίνεσθαι καὶ προσδοκίᾳ τοῦ	μέλλοντος,	ἀπέχει τ´ ἐν τοῖς πλείστοις
[3, 4]	ἐφ´ ὃ δὴ καὶ φαίνεται	μεμηχανῆσθαι	τὰς φλέβας ἡ φύσις. Ἀρχὴν
[3, 3]	καθάπερ εἴρηται. Οὕτω δὲ καλῶς	μεμηχάνηται	καὶ ἡ ταύτης καὶ ἡ
[3, 14]	δ´ ἀπίμελος. Πάντα δὲ ταῦτα	μεμηχάνηται	τῇ φύσει πρὸς τὰς ἁρμοττούσας
[3, 3]	ἀλλ´ ἡ φύσις πρὸς τοῦτο	μεμηχάνηται	τὴν ἐπιγλωσσίδα. Ταύτην δ´ οὐκ
[3, 4]	ἔχουσι μόναι. Τούτων δὲ πλεῖστον	μὲν	αἷμα καὶ θερμότατον ἔχουσιν αἱ
[3, 5]	αἵματος παχύτητος· (δι´ ὧν τῷ	μὲν	αἵματι δίοδος οὐκ ἔστι, τῷ
[3, 4]	διαρθρώσει μᾶλλον. Εἰσὶ δὲ τῶν	μὲν	αἰσθητικῶν ἀρθρωδέστεραι, τῶν δὲ νωθροτέρων
[3, 14]	ἑτέρας δεχομένη τὴν τροφήν, ἡ	μὲν	ἀκατέργαστον, ἡ δὲ κατειργασμένην μᾶλλον,
[3, 1]	(χωρὶς δὲ κατὰ γένη τοῖς	μὲν	ἀλκῆς χάριν, καὶ ταύτης διῃρημένης,
[3, 4]	Ἔστι δ´ ἡ καρδία τοῖς	μὲν	ἄλλοις ζῴοις κατὰ μέσον τοῦ
[3, 1]	τὰ πλωτὰ καὶ στεγανόποδα, τὰ	μὲν	ἄλλον τρόπον χρήσιμον ἔχει τὸ
[3, 5]	ἔναιμα φανερῶς, τὴν δ´ ἔνια	μὲν	ἀμυδρῶς ἔνια δ´ ἀφανῶς. (Τοῦ
[3, 14]	ὀρεὺς ὄνος, καὶ ὅσα διχαλὰ	μὲν	ἀμφώδοντα δέ, οἷον ὗς, πλὴν
[3, 3]	τι μεῖζον ἕτερον ἐμποδίζει, τοῦ	μὲν	ἄνω καὶ κάτω ἐν τοῖς
[3, 4]	ἴδια τῶν ἐναίμων, καὶ τοῖς	μὲν	ἅπανθ´ ὑπάρχει, τοῖς δ´ οὐχ
[3, 5]	τοῖς ὄπισθεν κεῖται, καὶ τὴν	μὲν	ἅπαντ´ ἔχει τὰ ἔναιμα φανερῶς,
[3, 1]	διὰ τοῦτο τῶν ἐλάφων οἱ	μὲν	ἄρρενες ἔχουσι κέρατα, αἱ δὲ
[3, 6]	ὁ πλεύμων ὄργανόν ἐστι, τὴν	μὲν	ἀρχὴν τῆς κινήσεως ἔχων ἀπὸ
[3, 4]	ἐν τοῖς δεξιοῖς. ~Καὶ περὶ	μὲν	αὐχένος τε καὶ οἰσοφάγου καὶ
[3, 1]	καὶ τὸ μὴ πάσχειν· τὰ	μὲν	γὰρ ἀμφοῖν ἕνεκεν ἔχει, καὶ
[3, 1]	τὰ τοιαῦτα τῶν μορίων. Ὅσα	μὲν	γὰρ ἀναγκαῖον καὶ τοῖς θήλεσιν
[3, 4]	καὶ πρὸς τὰ ἤθη. Τὰ	μὲν	γὰρ ἀναίσθητα σκληρὰν ἔχει τὴν
[3, 2]	δὲ καὶ δορκάσι (πρὸς ἔνια	μὲν	γὰρ ἀνθιστάμενα τοῖς κέρασιν ἀμύνονται,
[3, 10]	τὸ ἄνω καὶ κάτω· τὸ	μὲν	γὰρ ἄνω ἐστὶν οὗ ἕνεκεν
[3, 7]	μίαν δὲ συντελοῦσα ἀρχήν· τὸ	μὲν	γὰρ ἄνω καὶ κάτω, τὸ
[3, 14]	καὶ τοῦτο τὸ μόριον. Τοῖς	μὲν	γὰρ ἁπλοῦν ἐστι καὶ ὅμοιον
[3, 1]	χρήσεις καὶ τὰς βοηθείας. (Τὰ	μὲν	γὰρ γαμψώνυχα καλούμενα διὰ τὸ
[3, 6]	τι γένος τῶν ζῴων. Ἀναγκαῖον	μὲν	γὰρ γίνεσθαι τῷ θερμῷ κατάψυξιν,
[3, 5]	μεγάλη φλὲψ τῆς ἀορτῆς. Ἡ	μὲν	γὰρ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, ἡ
[3, 6]	πλεύμων πολὺ τοῖς ζῴοις. Τὰ	μὲν	γὰρ ἔναιμον ἔχει καὶ μέγαν,
[3, 14]	ἀναλυόμενον, τοῖς δ´ ἀνόμοιον· ἐνίοις	μὲν	γὰρ εὐρύτερον τὸ πρὸς τῇ
[3, 14]	καὶ οὐκ εὐθυέντερά ἐστιν. Ἡ	μὲν	γὰρ εὐρυχωρία ποιεῖ πλήθους ἐπιθυμίαν,
[3, 4]	αἰτίαν, εἴρηται καὶ πρότερον· Αἷμα	μὲν	γὰρ ἔχειν τοῖς ἐναίμοις δῆλον
[3, 4]	καὶ τοῦ αἵματος ἀρχήν. Τὸ	μὲν	γὰρ ζῷον αἰσθήσει ὥρισται, αἰσθητικὸν
[3, 14]	τοῖς ὄρνισι τὰς ἀποφυάδας· οἱ	μὲν	γὰρ ἰχθύες ἄνω πρὸς τῇ
[3, 3]	τοῦ οἰσοφάγου ἐξ ἀνάγκης. Ἡ	μὲν	γὰρ καρδία ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
[3, 9]	ὄντες ἀλέας δέονται πλείονος· τὸ	μὲν	γὰρ νῶτον σαρκῶδές ἐστιν, ὅπως
[3, 12]	μεταξὺ τούτων καὶ μικτόν· τῇ	μὲν	γὰρ πλατὺν ἔχει τῇ δὲ
[3, 4]	φλεβῶν οὐκ ὀρθῶς ὑπέλαβον. Πρῶτον	μὲν	γὰρ πολλὰς ἀρχὰς καὶ διεσπαρμένας
[3, 3]	ἀναγκαῖον κεῖσθαι τοῦ οἰσοφάγου· τὰ	μὲν	γὰρ πρὸς τὸν πλεύμονα τείνει
[3, 14]	πίπτουσι δύο πᾶσαι σχεδόν· τὰ	μὲν	γὰρ τῇ τῆς κυνὸς ὁμοίαν
[3, 14]	τόπον ἐν ᾧ μεταβάλλει. Τὸ	μὲν	γὰρ τὴν εἰσελθοῦσαν ἕξει μόριον,
[3, 10]	τίν´ αἰτίαν οὐ γίνεται; Τὸ	μὲν	γὰρ τοῦ γέλωτος πληγεισῶν τῶν
[3, 1]	συστομώτερα, τὰ δὲ μεγαλόστομα. Ὅσα	μὲν	γὰρ τροφῆς καὶ ἀναπνοῆς καὶ
[3, 12]	τοῦ σώματος καὶ ὑγίειαν· ἐν	μὲν	γὰρ τῷ αἵματι μάλιστα τὸ
[3, 11]	γὰρ δεῖται πλείστης φυλακῆς. Ἡ	μὲν	γὰρ φυλακὴ περὶ τὰ κύρια,
[3, 11]	ὑμὴν τὴν φύσιν τοιοῦτος· πυκνὸς	μὲν	γὰρ ὥστ´ ἀποστέγειν, ἄσαρκος δὲ
[3, 14]	περίττωμα. Γίνεται δ´ ἐν πᾶσι	μέν,	(δήλη δ´ ἐν τοῖς μείζοσι
[3, 1]	μηδὲ περίεργον· ἔστι δὲ τῶν	μὲν	διὰ πληγῆς ἡ βοήθεια, τῶν
[3, 7]	πᾶσιν ἀναγκαῖα τοῖς ζῴοις, ἡ	μὲν	διὰ τὴν τῆς θερμότητος ἀρχήν
[3, 9]	τῶν σπλάγχνων πιμελήν, ἐξ ἀνάγκης	μὲν	διὰ τὸ διηθεῖσθαι τὸ περίττωμα
[3, 1]	ἐστι τὸ ῥύγχος, οἷον τοῖς	μὲν	δρυοκόποις ἰσχυρὸν καὶ σκληρόν, καὶ
[3, 14]	δὲ πάντες ἔχουσιν, ὥστε διελεῖν	μὲν	δύνανται, φαύλως δὲ διελεῖν· ἐνδιατρίβειν
[3, 7]	~Δοκεῖ δὲ τῶν σπλάγχνων τὰ	μὲν	εἶναι μονοφυῆ, καθάπερ καρδία καὶ
[3, 2]	εἰς τὸν ἄνω τόπον τοῖς	μὲν	εἰς ὀδόντας καὶ χαυλιόδοντας ἀπένειμε,
[3, 14]	ἢ εὐρυχώρους τὰς ὑποδοχάς, τὰ	μὲν	εἰς πλῆθος γαστρίμαργα τὰ δ´
[3, 7]	τὸ ἧπάρ ἐστιν, καὶ τὸ	μὲν	εἰς τὰ δεξιά, τὸ δ´
[3, 5]	διφυΐαν τῶν κώλων, καὶ ἡ	μὲν	ἐκ τοῦ ἔμπροσθεν εἰς τοὔπισθεν
[3, 2]	βοήθειαν ἡ φύσις, οἷον ταῖς	μὲν	ἐλάφοις τάχος (τὸ γὰρ μέγεθος
[3, 9]	σπλάγχνον, ἔξω δὲ περιίσταται πιμελὴ	μὲν	ἐν τοῖς πιμελώδεσι, στέαρ δ´
[3, 13]	σώματος, ἀλλὰ καὶ τῷ τὴν	μὲν	ἔξω τὰ δ´ ἔσω τὴν
[3, 1]	ἡ τῶν ὀδόντων φύσις κοινὴ	μὲν	ἐπὶ τὴν τῆς τροφῆς ἐργασίαν
[3, 1]	τῆς ἐργασίας διαφοράς. Διὸ τὰ	μέν	ἐστι συστομώτερα, τὰ δὲ μεγαλόστομα.
[3, 14]	ἀλλήλοις τὰ ζῷα. Ἀλλ´ ὅσα	μέν	ἐστιν αὐτῶν ἀμφώδοντα τῶν ἐναίμων
[3, 3]	ἣν μὲν οὖν αἰτίαν τὰ	μὲν	ἔχει τῶν ζῴων τὰ δ´
[3, 2]	καὶ διὰ τίν´ αἰτίαν τὰ	μὲν	ἔχουσι τοιαῦτα, τὰ δ´ οὐκ
[3, 14]	ἡ κοιλία τοῖς ζῴοις, τοῖς	μὲν	ἔχουσιν οἰσοφάγον ᾗ τελευτᾷ τοῦτο
[3, 6]	δ´ ἐλάττω καὶ σομφόν, τὰ	μὲν	ζῳοτόκα διὰ τὴν θερμότητα τῆς
[3, 7]	καὶ ἐν τοῖς ᾠοτόκοις ἧττον	μὲν	ἢ ἐπὶ τούτων φανερόν, ἐνίοις
[3, 7]	συστάσει τῶν ζῴων· καὶ τὸ	μὲν	ἧπαρ καὶ ὁ σπλὴν βοηθεῖ
[3, 1]	τὰ πρὸς τὴν τροφήν, ἔχουσι	μὲν	ἧττον δ´ ἔχουσιν, ὅσα δὲ
[3, 8]	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν, ἡ	μὲν	θαλαττία μεγάλην, αἱ δὲ χερσαῖαι
[3, 8]	μόνον. Αἴτιον δ´ ὅτι αἱ	μὲν	θαλάττιαι σαρκώδη καὶ ἔναιμον ἔχουσι
[3, 4]	αἱ ἀρχαί. Ἐπεὶ οὖν ἀνάγκη	μὲν	θάτερον τούτων ἀρχὴν εἶναι, μὴ
[3, 6]	ὕδατι ἢ ἀέρι. Διόπερ τῶν	μὲν	ἰχθύων οὐδεὶς ἔχει πλεύμονα, ἀλλ´
[3, 1]	τῶν δὲ βοηθείας χάριν τὰ	μὲν	καρχαρόδοντα πάντα ἀνερρωγότα. Οὔσης γὰρ
[3, 2]	Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι τὸ	μὲν	κέρας βοηθείας αἴτιόν ἐστι, τοῖς
[3, 12]	τοιούτων. Σπλῆνα δ´ ἔχει τὰ	μὲν	κερατοφόρα καὶ διχαλὰ στρογγύλον, καθάπερ
[3, 15]	γάλα τῶν μονοκοιλίων. Διὸ τῶν	μὲν	κερατοφόρων πήγνυται, τῶν δ´ ἀκεράτων
[3, 5]	λίθοι παραβέβληνται διὰ τὸ τὰ	μὲν	κηπευόμενα φύεσθαι ἐκ τοῦ ὕδατος,
[3, 14]	Ἐπεὶ δ´ ἐν τῇ ἄνω	μὲν	κοιλίᾳ κατὰ τὴν πρώτην εἴσοδον
[3, 4]	δ´ αἰσθητικὰ μαλακωτέραν· καὶ τὰ	μὲν	μεγάλας ἔχοντα τὰς καρδίας δειλά,
[3, 5]	τρόπον καὶ τῶν φλεβῶν αἱ	μὲν	μέγισται διαμένουσιν, αἱ δ´ ἐλάχισται
[3, 2]	ταῖς θηλείαις διὰ τὸ χρήσιμα	μὲν	μὴ εἶναι μηδὲ τοῖς ἄρρεσιν,
[3, 2]	δὲ τὰς θηλείας ἐλάφους κέρατα	μὲν	μὴ ἔχειν, περὶ δὲ τοὺς
[3, 14]	ἐπιθυμίαν. Τὰ δ´ ἀμφώδοντα ὅτι	μὲν	μικρὰν ἔχει κοιλίαν, εἴρηται πρότερον,
[3, 1]	ἄρρεν ἰσχυρότερον καὶ θυμικώτερον, τὰ	μὲν	μόνα τὰ δὲ μᾶλλον ἔχει
[3, 14]	δὲ τῶν ἰχθύων γένος ἔχει	μὲν	ὀδόντας, τούτους δὲ καρχαρόδοντας σχεδὸν
[3, 3]	τῆς κοιλίας. Ἔστι δ´ ὁ	μὲν	οἰσοφάγος σαρκώδης, ἔχων νευρώδη τάσιν,
[3, 3]	παρ´ αὐτὴν δὲ διιούσης, τὴν	μὲν	ὀλιγάκις ὑπὸ τοὺς ὀδόντας πίπτειν,
[3, 14]	εἶχον. Ἔτι δὲ στόμαχον οἱ	μὲν	ὅλως οὐκ ἔχουσιν, οἱ δὲ
[3, 10]	σπλάγχνων. Διόπερ αἱματικά, καὶ αὑτοῖς	μὲν	ὁμοίαν ἔχουσι τὴν τοῦ σώματος
[3, 2]	δέδωκε γὰρ ἡ φύσις τοῖς	μὲν	ὄνυχας, τοῖς δ´ ὀδόντας μαχητικούς,
[3, 1]	ἄκρων, οἵ τε κυνόδοντες τῇ	μὲν	ὀξεῖς τῇ δὲ πλατεῖς εἰσιν.
[3, 3]	σαρκώδης, ἔχων νευρώδη τάσιν, νευρώδης	μέν,	ὅπως ἔχῃ διάτασιν εἰσιούσης τῆς
[3, 14]	τὴν βοήθειαν τῆς πέψεως οἱ	μὲν	ὀρνιθώδεις ἔχουσι τὰς κοιλίας καὶ
[3, 2]	καλούμενος ὄνος. Ἔστι δ´ ὁ	μὲν	ὄρυξ διχαλόν, ὁ δ´ ὄνος
[3, 7]	ὀρνέοις καὶ τοῖς ἰχθύσι, τὰ	μὲν	οὐ μέγαν ἔχει, τὰ δὲ
[3, 10]	τοῦ φρονεῖν. Αἱ δὲ μετέχουσι	μὲν	οὐδέν, ἐγγὺς δ´ οὖσαι τῶν
[3, 14]	τὴν τῆς τροφῆς ποίησιν εὐρυχωρίας	μὲν	οὐκ ἔχει μεγάλας κατὰ τὴν
[3, 2]	πορρώτεραι· ὥστ´ ἐπεὶ καὶ χεῖρας	μὲν	οὐκ ἔχουσιν, ἐπὶ δὲ τῶν
[3, 3]	ἔχουσι τὰ τριχωτά. Δι´ ἣν	μὲν	οὖν αἰτίαν τὰ μὲν ἔχει
[3, 9]	γὰρ τὸ πῖον μᾶλλον. Τοῖς	μὲν	οὖν ἄλλοις ζῴοις συμφέρει τε
[3, 1]	καὶ συνεστηκὸς ἐκ τούτων. Τοῖς	μὲν	οὖν ἄλλοις ἡ τῶν ὀδόντων
[3, 4]	κατὰ τὴν πρώτην σύστασιν. Καρδία	μὲν	οὖν ἅπασιν ὑπάρχει τοῖς ἐναίμοις·
[3, 7]	εἶναι πᾶσι τοῖς ζῴοις. Τοῦ	μὲν	οὖν διφυῆ τὴν φύσιν εἶναι
[3, 14]	ἡ ἔξοδος τοῦ περιττώματος. Ὅσα	μὲν	οὖν εἶναι δεῖ τῶν ζῴων
[3, 5]	τὸ σῶμα διατείνουσι, λέγωμεν. Τοῦ	μὲν	οὖν εἰς μίαν ἀρχὴν συντελεῖν
[3, 9]	εὐδιάπνουν γίνεται τὸ ὑγρόν. Ἡ	μὲν	οὖν ἑμὺς διὰ ταύτην τὴν
[3, 10]	αἰτίας αὐτῶν ἐν ἑτέροις. Τίνος	μὲν	οὖν ἕνεκέν ἐστιν ἕκαστον τῶν
[3, 2]	τὸν ἄλλον βίον ἀνοχλότατα. Τίνος	μὲν	οὖν ἕνεκεν ἡ τῶν κεράτων
[3, 6]	κατὰ τὴν αὐτὴν μέθοδον. ~Πλεύμονα	μὲν	οὖν ἔχει διὰ τὸ πεζὸν
[3, 14]	ὁ καιρὸς τῆς μεταβολῆς. Τοῖς	μὲν	οὖν θήλεσι γίνεται ὅπου ἂν
[3, 7]	εἰς τὴν κύστιν ἀποκρινόμενον. Καρδία	μὲν	οὖν καὶ ἧπαρ πᾶσιν ἀναγκαῖα
[3, 9]	πόροι ἰσχυροὶ πρὸς αὐτήν· οἱ	μὲν	οὖν νεφροὶ διὰ ταύτας τὰς
[3, 6]	οὔτ´ ἄπουν οὔτε πεζεῦον. Ὅλως	μὲν	οὖν ὁ πλεύμων ἐστὶν ἀναπνοῆς
[3, 9]	ἐν τοῖς ὑγροῖς. Ἐν αὐτοῖς	μὲν	οὖν οὐ γίνεται τοῖς νεφροῖς
[3, 9]	πρότερον ἐν ἑτέροις. Ἐξ ἀνάγκης	μὲν	οὖν πιμελώδεις γίνονται διὰ ταύτην
[3, 2]	ὃν καλοῦσιν Ἰνδικὸν ὄνον. Τὰ	μὲν	οὖν πλεῖστα, καθάπερ καὶ τὸ
[3, 2]	ἅπερ ἰσχύος ἐστὶν ἔργα. Ὅσα	μὲν	οὖν πολυσχιδῆ τῶν ζῴων, οὐδὲν
[3, 9]	δ´ ἡ θερμότης. Διὰ ταύτας	μὲν	οὖν τὰς αἰτίας οἱ νεφροὶ
[3, 8]	μόριον δεκτικὸν καὶ ἀγγειῶδες. Κύστιν	μὲν	οὖν ταῦτα μόνον τῶν τοιούτων
[3, 10]	εἰσι πρὸς τοὺς νεφρούς. ~Περὶ	μὲν	οὖν τῆς καρδίας καὶ πλεύμονος
[3, 5]	ὑγρότητος καὶ τῆς θερμότητος. Διὰ	μὲν	οὖν τὸ ἐν ἑνὶ εἶναι
[3, 2]	ἕνεκά του κατακέχρηται, λέγωμεν. Πρῶτον	μὲν	οὖν τὸ σωματῶδες καὶ γεῶδες
[3, 5]	λοιπαὶ τούτων ἀποφυάδες εἰσίν. Ὅτι	μὲν	οὖν τοῦ αἵματος χάριν εἰσί,
[3, 5]	καὶ τῷ ἀνάλογον κεῖσθαι. Πῶς	μὲν	οὖν τρέφεται τὰ ζῷα καὶ
[3, 1]	τούτοις οὖσι ποιεῖ ῥᾳδίως. Περὶ	μὲν	οὖν τῶν ἄλλων μορίων τῶν
[3, 3]	ἐκ τῶν γνάθων ἐποίησεν. ~Περὶ	μὲν	οὖν τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ
[3, 3]	καὶ ὁ καλούμενος οἰσοφάγος. Ὁ	μὲν	οὖν φάρυγξ τοῦ πνεύματος ἕνεκεν
[3, 7]	ἡ τοῦ σώματος διάστασις διφυὴς	μὲν	οὖσα, πρὸς μίαν δὲ συντελοῦσα
[3, 7]	τὰ κάτω τοῦ ὑποζώματος κοινῇ	μὲν	πάντα τῶν φλεβῶν χάριν, ὅπως
[3, 6]	ἔχει πλεύμονα. Ἀναπνεῖ δὲ τὰ	μὲν	πεζὰ πάντα, ἔνια δὲ καὶ
[3, 9]	ἐπὶ τῶν προβάτων, ὅτι τοῖς	μὲν	πιμελώδεσιν ὑγρὸν τὸ πῖον, ὥστ´
[3, 4]	αὐτὰ φαίνεται, ἥκιστα δὲ τοῦ	μὲν	πλεύμονος περὶ τὴν ἀρτηρίαν, τοῦ
[3, 2]	ἀμύνειν. Τῶν δὲ διχαλῶν τὰ	μὲν	πολλὰ κέρατα ἔχει πρὸς ἀλκήν,
[3, 15]	δὲ τὴν καλουμένην πυετίαν τὰ	μὲν	πολυκοίλια πάντα, τῶν δὲ μονοκοιλίων
[3, 12]	Τό τε γὰρ ἧπαρ τοῖς	μὲν	πολυσχιδές ἐστι, τοῖς δὲ μονοφυέστερον,
[3, 14]	τροφὴν ἔχουσι, διὰ τοῦτο τὰ	μὲν	πρὸ τῆς κοιλίας ἔχουσι τὸν
[3, 4]	τῶν φλεβῶν ἐντεῦθεν ἠργμένων, κοῖλον	μὲν	πρὸς τὴν ὑποδοχὴν τοῦ αἵματος,
[3, 1]	χρῆσιν καλῶς ἔχει πεφυκότας, τοὺς	μὲν	προσθίους ὀξεῖς, ἵνα διαιρῶσι, τοὺς
[3, 7]	σπληνὸς γέγονε φύσις, (ὥστ´ ἀναγκαῖον	μέν	πως, μὴ λίαν δ´ εἶναι
[3, 7]	τὴν φύσιν, καθάπερ ἐκεῖνα δίδυμα	μέν,	συνήρτηται δ´ εἰς ἕν, καὶ
[3, 5]	αἱματώδει περιττώματι διὰ καχεξίαν, τοῦ	μὲν	σώματος ῥυάδος καὶ μανοῦ γενομένου,
[3, 7]	τὸ σῶμα προσλαμβάνουσιν αὐτήν, εἰς	μὲν	τὰ πλάγια τοῦ σώματος τό
[3, 10]	Ἔστι δὲ τὸ διάζωμα πρὸς	μὲν	τὰς πλευρὰς σαρκωδέστερον καὶ ἰσχυρότερον,
[3, 5]	καρδίαν νοσώδη πάθη. ~Καὶ περὶ	μὲν	τῆς καρδίας, ποία τις, καὶ
[3, 7]	διὰ τῶν ἀποτεταμένων μορίων· ἀπὸ	μὲν	τῆς μεγάλης φλεβός, πρὸς τὸ
[3, 14]	τῆς ὑός· ἔστι δὲ ἡ	μὲν	τῆς ὑὸς μείζων καί τινας
[3, 9]	τὸν τρόπον τοῦτον, ὅπως ἐκ	μὲν	τῆς φλεβὸς τὸ περίττωμα τῆς
[3, 5]	τὸ ταύτην ἔχον πρώτως, ἐν	μὲν	τοῖς ἐναίμοις κατὰ δύναμιν καὶ
[3, 7]	Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι ἐν	μὲν	τοῖς ἐξ ἀνάγκης ἔχουσι σπλῆνα
[3, 4]	καὶ ἧπαρ· φαίνεται γὰρ ἐν	μὲν	τοῖς ᾠοῖς ἐνίοτε τριταίοις οὖσι
[3, 14]	διατείνει τοῦ περιττώματος, καὶ τοῖς	μὲν	τοῦτο τὸ μόριον, ὁ καλούμενος
[3, 14]	καὶ τοῖς τόποις. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐν τοῖς περὶ τὴν
[3, 1]	καὶ ἐπὶ τοῦ στόματος ἡ	μὲν	τροφὴ πάντων κοινόν, ἡ δ´
[3, 3]	κίνησις, ὥστε τῆς τροφῆς ἐν	μὲν	τῷ στόματι λεαινομένης, παρ´ αὐτὴν
[3, 6]	τὰ σώματα μᾶλλον, διόπερ ἄνθρωπος	μὲν	τῶν ἄλλων ὀρθότατον, τὰ δὲ
[3, 4]	τοὐναντίον. Ὥσπερ δ´ ἐλέχθη, διὰ	μὲν	τῶν ἄλλων σπλάγχνων διέχουσιν αἱ
[3, 12]	τῆς ζωῆς. ~Ἔχουσι δ´ ἔνια	μὲν	τῶν ζῴων πάντα τὸν ἀριθμὸν
[3, 4]	σώμασιν. Κοιλίας δ´ ἔχουσιν αἱ	μὲν	τῶν μεγάλων ζῴων τρεῖς, αἱ
[3, 2]	τοιοῦτον μόριον τοῦ σώματος, ἐνίοις	μὲν	τῶν ὀδόντων αὐτῶν ἐπηύξησε τὸ
[3, 13]	κοινωνοῦσαν ταῖς φλεψί, καὶ τὰ	μὲν	τῶν φλεβῶν χάριν, τὰ δ´
[3, 5]	αἷμα ῥεῖ διαιρουμένων· καίτοι ἄνευ	μὲν	φλεβὸς οὐκ ἔστιν αἷμα, φλέβιον
[3, 5]	τῆς ζωϊκῆς ἱστορίας. Καὶ περὶ	μὲν	φλεβῶν καὶ καρδίας εἰρήσθω, περὶ
[3, 1]	τε καὶ πρὸς ἀλκήν, τὰ	μὲν	χαυλιόδοντας ἔχει, καθάπερ ὗς, τὰ
[3, 6]	τῷ ἐμφυσᾶσθαι, ὥσπερ τὰ τετράποδα	μὲν	ᾠοτόκα δὲ τῶν πεζῶν, οἷον
[3, 2]	μόνοις, καὶ ἀποβάλλει μόνον, ἕνεκεν	μὲν	ὠφελείας κουφιζόμενον, ἐξ ἀνάγκης δὲ
[3, 7]	φλεβῶν χάριν, ὅπως οὖσαι μετέωροι	μένωσι	τῷ τούτων συνδέσμῳ πρὸς τὸ
[3, 3]	κοινὸν οἷον αὐλῶνα, δι´ οὗ	μεριεῖται	τὸ πνεῦμα κατὰ τὰς ἀρτηρίας
[3, 12]	τὸ γὰρ ἧπαρ συμβάλλεται πολὺ	μέρος	πρὸς εὐκρασίαν τοῦ σώματος καὶ
[3, 14]	ἢ πρὸ τῆς κοιλίας αὐτοῦ	μέρος	τι ὀγκῶδες ἐν ᾧ προθησαυρίζουσι
[3, 2]	ἰσχυροτάτας, ἀλλ´ ἐπὶ τοῦ ἀσθενεστάτου	μέρους	τῆς κεφαλῆς. Οὐ γὰρ ὀξὺ
[3, 4]	αἱ δεξιαί (διὸ καὶ τῶν	μερῶν	θερμότερα τὰ δεξιά) ἐλάχιστον δὲ
[3, 2]	κεφαλῆς· οὕτω γὰρ ἑκάτερον τῶν	μερῶν	μάλιστ´ ἂν ἔχοι κέρας ἕν·
[3, 4]	αἱ ἀριστεραί, μέσον δ´ αἱ	μέσαι	τῷ πλήθει καὶ θερμότητι, καθαρώτατον
[3, 4]	δειλά, τὰ δὲ ἐλάσσους καὶ	μέσας	θαρραλεώτερα. Τὸ γὰρ συμβαῖνον πάθος
[3, 1]	Ὁρίζουσι δ´ ἑκατέρους οἱ κυνόδοντες,	μέσοι	τὴν φύσιν ἀμφοτέρων ὄντες· τό
[3, 1]	ἀμφοτέρων ὄντες· τό τε γὰρ	μέσον	ἀμφοτέρων μετέχει τῶν ἄκρων, οἵ
[3, 4]	θέσις αὐτῆς ἀρχικὴν χώραν· περὶ	μέσον	γάρ, μᾶλλον δ´ ἐν τῷ
[3, 4]	ἡ καρδία. Καὶ τοῦτ´ εὐλόγως·	μέσον	γὰρ τὸ τῆς καρδίας ἐστὶ
[3, 4]	δὲ καὶ ψυχρότερον αἱ ἀριστεραί,	μέσον	δ´ αἱ μέσαι τῷ πλήθει
[3, 10]	πλευρὰς σαρκωδέστερον καὶ ἰσχυρότερον, κατὰ	μέσον	δ´ ὑμενωδέστερον· οὕτω γὰρ πρὸς
[3, 10]	διανοίας. Διὸ καὶ λεπταὶ κατὰ	μέσον	εἰσίν, οὐ μόνον ἐξ ἀνάγκης,
[3, 4]	ὁ μέσος· ἓν γὰρ τὸ	μέσον	καὶ ἐπὶ πᾶν ἐφικτὸν ὁμοίως
[3, 4]	μία ἀρχὴ κοινή· τὸ δὲ	μέσον	καὶ περιττὸν ἀρχή· ὥστε μεγέθους
[3, 2]	ἔχοι κέρας ἕν· τὸ γὰρ	μέσον	ὁμοίως κοινὸν ἀμφοτέρων τῶν ἐσχάτων.
[3, 9]	σώματος τῶν νεφρῶν εἰς τὸ	μέσον	συρρέῃ, οὗ τὸ κοῖλον οἱ
[3, 4]	τοῖς μὲν ἄλλοις ζῴοις κατὰ	μέσον	τοῦ στηθικοῦ τόπου, τοῖς δ´
[3, 4]	Εὐφυέστατος δὲ τῶν τόπων ὁ	μέσος·	ἓν γὰρ τὸ μέσον καὶ
[3, 9]	σπλάγχνων ἐστίν. Ἐκ δὲ τοῦ	μέσου	διὰ τούτων τῶν πόρων εἰς
[3, 4]	τῷ πλήθει δὲ καὶ θερμότητι	μέσου.	Ἔχουσι δὲ καὶ διαίρεσίν τινα
[3, 4]	γὰρ νεφροὶ πολλάκις φαίνονται λίθων	μεστοὶ	καὶ φυμάτων καὶ δοθιήνων καὶ
[3, 4]	ἐν τοῖς ἄλλοις ὁμολόγως ἐν	μέσῳ	κεῖσθαι τοῦ ἀναγκαίου σώματος. Τούτου
[3, 3]	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν καὶ ἐν	μέσῳ	κεῖται, ἐν ᾗ τὴν ἀρχήν
[3, 2]	μονοκέρατα τὸ κέρας ἐν τῷ	μέσῳ	τῆς κεφαλῆς· οὕτω γὰρ ἑκάτερον
[3, 5]	ἄνω τόποις συμβαίνει. Τὸ δὲ	μετ´	ἀκριβείας ὡς ἔχουσιν αἱ φλέβες
[3, 5]	οὐχ ὥσπερ ἐκ τῆς ἀρτηρίας	μετὰ	βίας. Διεστῶσαι δ´ ἄνωθεν ἥ
[3, 14]	ὑπερβάλλουσα καὶ λεία τὰ ἐντός.	Μετὰ	δὲ τὴν κοιλίαν ἡ τῶν
[3, 14]	τέλει στενώτερον (διόπερ αἱ κύνες	μετὰ	πόνου προΐενται τὴν τοιαύτην περίττωσιν)
[3, 12]	τέλος, τὸ δ´ ἧπαρ αἱματικώτατον	μετὰ	τὴν καρδίαν τῶν σπλάγχνων. Τὰ
[3, 14]	ἔχει νῆστιν καὶ ἐν τῷ	μετὰ	τὴν κοιλίαν ἐντέρῳ τῷ λεπτῷ·
[3, 3]	παρασκευάζει πρὸς αὐτήν. Ἔτι δὲ	μετὰ	τὴν τοῦ στόματος θέσιν ἐνδέχεται
[3, 8]	τῆς κοιλίας πέττεσθαι καὶ ἐκκρίνεσθαι	μετὰ	τοῦ ταύτης περιττώματος. Ἀνάγκη τοίνυν
[3, 14]	στενώτερον καὶ εἱλιγμένον. Τὸ δὲ	μετὰ	τοῦτο εὐθὺ πρὸς τὴν ἔξοδον
[3, 14]	καὶ τὸ μεταξύ, ἐν ᾧ	μεταβάλλει	καὶ οὔτ´ ἔτι πρόσφατος οὔτ´
[3, 14]	τινα δεῖ τόπον ἐν ᾧ	μεταβάλλει.	Τὸ μὲν γὰρ τὴν εἰσελθοῦσαν
[3, 14]	εὐρυχωρία γίνεται, καὶ πρὸς τὸ	μεταβάλλειν	ἱσταμένῳ τοῖς εὐχιλοτέροις τῶν ζῴων
[3, 10]	τῶν μετεχόντων ἐπίδηλον ποιοῦσι τὴν	μεταβολὴν	τῆς διανοίας. Διὸ καὶ λεπταὶ
[3, 14]	δὲ μικρὸς ὁ καιρὸς τῆς	μεταβολῆς.	Τοῖς μὲν οὖν θήλεσι γίνεται
[3, 5]	ἄλλους ἀεὶ πρὸς τὸ πάντῃ	μεταδιδόναι,	καὶ ἐν ταῖς οἰκοδομίαις παρὰ
[3, 14]	οὐκ ἐδηδοκόσιν. Τότε γὰρ ἤδη	μεταίχμιον	γίνεται τῶν τόπων ἀμφοτέρων, ἐδηδοκότων
[3, 14]	ἀναγκαῖον εἶναί τι καὶ τὸ	μεταξύ,	ἐν ᾧ μεταβάλλει καὶ οὔτ´
[3, 1]	τῶν ἀνθρώπων δὲ καλεῖται τὸ	μεταξὺ	τῆς κεφαλῆς καὶ τοῦ αὐχένος
[3, 14]	ἐντέρῳ τῷ λεπτῷ· τοῦτο γὰρ	μεταξὺ	τῆς τ´ ἄνω, ἐν ᾗ
[3, 3]	μῆκος, ἀναγκαῖον τὸν οἰσοφάγον εἶναι	μεταξὺ	τοῦ στόματος καὶ τῆς κοιλίας.
[3, 15]	τῷ ἠνύστρῳ, ἀλλ´ ἐν τῷ	μεταξὺ	τοῦ τελευταίου καὶ δύο τῶν
[3, 12]	καὶ κύων, τὰ δὲ μώνυχα	μεταξὺ	τούτων καὶ μικτόν· τῇ μὲν
[3, 2]	ζῳοτόκον. Καθ´ ὁμοιότητα δὲ καὶ	μεταφορὰν	λέγεται καὶ ἑτέρων τινῶν κέρατα·
[3, 6]	καὶ τῶν ἐν τῷ ὑγρῷ	μετέχει	τοσοῦτον ἔνια τῆς πεζῆς φύσεως
[3, 1]	τό τε γὰρ μέσον ἀμφοτέρων	μετέχει	τῶν ἄκρων, οἵ τε κυνόδοντες
[3, 10]	οὐδέν, ἐγγὺς δ´ οὖσαι τῶν	μετεχόντων	ἐπίδηλον ποιοῦσι τὴν μεταβολὴν τῆς
[3, 10]	διὸ καὶ καλοῦνται φρένες ὡς	μετέχουσαί	τι τοῦ φρονεῖν. Αἱ δὲ
[3, 10]	τι τοῦ φρονεῖν. Αἱ δὲ	μετέχουσι	μὲν οὐδέν, ἐγγὺς δ´ οὖσαι
[3, 10]	σαρκωδεστέρας, ἀλλ´ ἵν´ ὅτι ὀλιγίστης	μετέχωσιν	ἰκμάδος· σαρκώδεις γὰρ ἂν οὖσαι
[3, 7]	τῶν φλεβῶν χάριν, ὅπως οὖσαι	μετέωροι	μένωσι τῷ τούτων συνδέσμῳ πρὸς
[3, 14]	ὑὸς μείζων καί τινας ἔχουσα	μετρίας	πλάκας πρὸς τὸ χρονιωτέραν γίνεσθαι
[3, 2]	Τῶν δ´ ἄλλων τὰ κέρατα	μέχρι	τινὸς κοῖλα, τὰ δ´ ἄκρα
[3, 14]	ὅπως ταμιεύηται ἡ φύσις καὶ	μὴ	ἀθρόος ᾖ ἡ ἔξοδος τοῦ
[3, 1]	τὴν ἀλκὴν ἐναλλὰξ ἐμπίπτουσιν, ὅπως	μὴ	ἀμβλύνωνται τριβόμενοι πρὸς ἀλλήλους. Οὐδὲν
[3, 14]	ταῦτα μόνος· καὶ γὰρ τὰ	μὴ	ἀμφώδοντα κερατοφόρα δὲ μηρυκάζει. Ὀξεῖς
[3, 14]	ἐπεὶ ταύτην ὁμοίαν ἔχει τοῖς	μὴ	ἀμφώδουσι, καὶ τὰ περὶ τοὺς
[3, 4]	φοβεῖσθαι προϋπάρχει τούτοις, διὰ τὸ	μὴ	ἀνάλογον ἔχειν τὸ θερμὸν τῇ
[3, 3]	μαλακὸς ᾖ καὶ ἐνδιδῷ καὶ	μὴ	βλάπτηται τραχυνόμενος ὑπὸ τῶν κατιόντων.
[3, 2]	καὶ πρὸς βοήθειαν. (Ὅσοις δὲ	μὴ	δέδωκεν ἡ φύσις ἄλλην ἀλκὴν
[3, 2]	θηλείαις διὰ τὸ χρήσιμα μὲν	μὴ	εἶναι μηδὲ τοῖς ἄρρεσιν, βλάπτεσθαι
[3, 2]	Τῶν δ´ ἄλλων ζῴων ὅσοις	μὴ	εἰς κέρατα ἀποκρίνεται τὸ τοιοῦτον
[3, 11]	ὥστ´ ἀποστέγειν, ἄσαρκος δὲ ὥστε	μὴ	ἕλκειν μηδ´ ἔχειν ἰκμάδα, λεπτὸς
[3, 6]	ζῴων· θερμότερα γάρ. (Τὰ δὲ	μὴ	ἔναιμα καὶ τῷ συμφύτῳ πνεύματι
[3, 7]	ὁ σπλήν, ἐν δὲ τοῖς	μὴ	ἐξ ἀνάγκης ἔχουσιν, ἀλλὰ πάμμικρον
[3, 4]	μὲν θάτερον τούτων ἀρχὴν εἶναι,	μὴ	ἔστι δὲ τὸ ἧπαρ, ἀνάγκη
[3, 14]	τῆς τροφῆς. Πᾶσι δὲ τοῖς	μὴ	εὐθυεντέροις προϊοῦσιν εὐρύτερον γίνεται τὸ
[3, 3]	εἰς τὴν κοιλίαν· ὥσθ´ ὅσα	μὴ	ἔχει αὐχένα, οὐδ´ οἰσοφάγον ἐπιδήλως
[3, 2]	τὰς θηλείας ἐλάφους κέρατα μὲν	μὴ	ἔχειν, περὶ δὲ τοὺς ὀδόντας
[3, 3]	ἀναπνέοντα καὶ ἐκπνέοντα. Διὸ τὰ	μὴ	ἔχοντα πλεύμονα οὐκ ἔχουσιν οὐδ´
[3, 14]	τοῦτο τὸ μόριον, τοῖς δὲ	μὴ	ἔχουσιν εὐθὺς πρὸς τῷ στόματι·
[3, 2]	τῇ κεφαλῇ. Ἔχει δ´ οὐδὲν	μὴ	ζῳοτόκον. Καθ´ ὁμοιότητα δὲ καὶ
[3, 2]	τὴν τῶν κεράτων φύσιν, ἀλλὰ	μὴ	καθάπερ ὁ Αἰσώπου Μῶμος διαμέμφεται
[3, 9]	ὦσιν, ὅμως ἐλλείπει τι, ἂν	μὴ	κατ´ ἀμφοτέρους, ἀλλὰ κατὰ τὸν
[3, 4]	πρόσθεν τοῦ σώματος πρὸς τὸ	μὴ	καταψύχεσθαι αὐτό· πᾶσι γὰρ ἀσαρκότερον
[3, 7]	φύσις, (ὥστ´ ἀναγκαῖον μέν πως,	μὴ	λίαν δ´ εἶναι πᾶσι τοῖς
[3, 1]	ἀμφοῖν ἕνεκεν ἔχει, καὶ τοῦ	μὴ	παθεῖν καὶ τοῦ ποιεῖν, οἷον
[3, 1]	ἐπὶ τῶν ἄλλων ζῴων, ὅσα	μὴ	πάντας ἔχουσιν ὀξεῖς. Μάλιστα δὲ
[3, 1]	τε τὸ ποιεῖν καὶ τὸ	μὴ	πάσχειν· τὰ μὲν γὰρ ἀμφοῖν
[3, 12]	σώματα τούτων εὐπνούστατα εἶναι καὶ	μὴ	πολλὴν ἔχειν φαύλην περίττωσιν. Διόπερ
[3, 1]	σαρκοφάγοι τοιοῦτον στόμα, οἱ δὲ	μὴ	σαρκοφάγοι μύουρον· τοιοῦτον γὰρ αὐτοῖς
[3, 10]	ψυχῆς ἀρχὴ ἀπαθὴς ᾖ καὶ	μὴ	ταχὺ καταλαμβάνηται διὰ τὴν ἀπὸ
[3, 12]	καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον, εἰ	μή	τι διὰ μέγεθος εὐαυξέστερον ἔχει
[3, 14]	δέ, οἷον ὗς, πλὴν εἰ	μή	τι διὰ μέγεθος τοῦ σώματος
[3, 4]	τιμιώτερον καθίδρυκεν ἡ φύσις, οὗ	μή	τι κωλύει μεῖζον. Ἐμφανέστατον δὲ
[3, 3]	τὸ βέλτιον καὶ τιμιώτερον, ὅπου	μή	τι μεῖζον ἕτερον ἐμποδίζει, τοῦ
[3, 8]	ἅπαντ´ ἔχει κύστιν· ὅσα δὲ	μὴ	τοιοῦτον, ἀλλ´ ἢ ὀλιγόποτά ἐστι
[3, 14]	γάρ τί ἐστι γένος τὸ	μὴ	τοιοῦτον, οἷον ὁ καλούμενος σκάρος,
[3, 14]	τὴν ἐξικμασμένην ἀναγκαῖον ἐκπέμψαι, καὶ	μὴ	τὸν αὐτὸν τόπον εἶναι τῆς
[3, 8]	καὶ περίττωμα γίνεσθαι πλεῖον καὶ	μὴ	τοσοῦτον μόνον ὅσον ὑπὸ τῆς
[3, 3]	καὶ τὸ δέρμα τριχωτόν, καὶ	μὴ	φολιδωτὰ μηδὲ πτερωτὰ πέφυκεν. Τούτοις
[3, 11]	ἄσαρκος δὲ ὥστε μὴ ἕλκειν	μηδ´	ἔχειν ἰκμάδα, λεπτὸς δ´, ὅπως
[3, 1]	μηδὲν μάτην ποιεῖν τὴν φύσιν	μηδὲ	περίεργον· ἔστι δὲ τῶν μὲν
[3, 3]	δέρμα τριχωτόν, καὶ μὴ φολιδωτὰ	μηδὲ	πτερωτὰ πέφυκεν. Τούτοις δ´ ἀντὶ
[3, 2]	τοῦτ´ εἶναι χρήσιμον. Ὅπως δὲ	μηδὲ	τὸ κοῖλον ἀσθενὲς ᾖ, πέφυκεν
[3, 2]	τὸ χρήσιμα μὲν μὴ εἶναι	μηδὲ	τοῖς ἄρρεσιν, βλάπτεσθαι δ´ ἧσσον
[3, 1]	καρχαρόδουν καὶ χαυλιόδουν, διὰ τὸ	μηδὲν	μάτην ποιεῖν τὴν φύσιν μηδὲ
[3, 11]	δ´, ὅπως κοῦφος ᾖ καὶ	μηδὲν	ποιῇ βάρος. Μέγιστοι δὲ καὶ
[3, 6]	θέσιν ἀνωτέρω τοῦ πλεύμονος, ὥστε	μηδὲν	συμβάλλεσθαι τὸν πλεύμονα πρὸς τὴν
[3, 1]	δ´ ἔχουσιν, ὅσα δὲ πρὸς	μηδὲν	τῶν ἀναγκαίων, οὐκ ἔχουσιν. (Καὶ
[3, 1]	καλούμενα διὰ τὸ σαρκοφαγεῖν καὶ	μηδενὶ	τρέφεσθαι καρπῷ γαμψὸν ἔχει τὸ
[3, 4]	πάθος τὴν καρδίαν τὸ ἐν	μηδενὶ	τῶν θυομένων (ἱερείων ὦφθαι τοιοῦτον
[3, 4]	ταύτης ἠρτημένοις. Σημεῖον δὲ τοῦ	μηθὲν	ἐπιδέχεσθαι πάθος τὴν καρδίαν τὸ
[3, 3]	δὲ τροφῆς εἰσιούσης ἐπιπτυσσομένη, ἵνα	μηθὲν	παραρρυῇ παρὰ τὴν ἀρτηρίαν. Ἐὰν
[3, 3]	τὴν ἀναπνοὴν ἐξ ἀνάγκης ἔχοντος	μῆκος,	ἀναγκαῖον τὸν οἰσοφάγον εἶναι μεταξὺ
[3, 12]	διὰ μέγεθος εὐαυξέστερον ἔχει κατὰ	μῆκος,	οἷον ὁ τοῦ βοὸς πέπονθεν·
[3, 7]	βούλεται τὴν θέσιν ἔχειν. Οὐ	μὴν	ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς ᾠοτόκοις
[3, 14]	ὀδόντων γεώδει ἡ φύσις. Καὶ	μηρυκάζει	δ´ ἡ κάμηλος ὥσπερ τὰ
[3, 14]	τὰ μὴ ἀμφώδοντα κερατοφόρα δὲ	μηρυκάζει.	Ὀξεῖς δὲ πάντες ἔχουσιν, ὥστε
[3, 14]	σκάρος, ὃς δὴ καὶ δοκεῖ	μηρυκάζειν	εὐλόγως διὰ ταῦτα μόνος· καὶ
[3, 3]	τῆς θέσεως ἰάτρευκεν ἡ φύσις,	μηχανησαμένη	τὴν καλουμένην ἐπιγλωττίδα. Κεῖται δ´
[3, 4]	εἶναι τὰς κοιλίας, ὅπως ᾖ	μία	ἀρχὴ κοινή· τὸ δὲ μέσον
[3, 5]	λέγωμεν. Τοῦ μὲν οὖν εἰς	μίαν	ἀρχὴν συντελεῖν καὶ ἀπὸ μιᾶς
[3, 4]	εἶναι μίαν· ὅπου γὰρ ἐνδέχεται,	μίαν	βέλτιον ἢ πολλάς. Ἡ δὲ
[3, 4]	αἱ δὲ τῶν ἐλασσόνων δύο,	μίαν	δὲ πᾶσαι· δι´ ἣν δ´
[3, 7]	διάστασις διφυὴς μὲν οὖσα, πρὸς	μίαν	δὲ συντελοῦσα ἀρχήν· τὸ μὲν
[3, 14]	τῶν ἐναίμων καὶ τῶν ζῳοτόκων,	μίαν	ἔχει κοιλίαν, οἷον ἄνθρωπος καὶ
[3, 5]	καὶ ἀπὸ μιᾶς αἴτιον τὸ	μίαν	ἔχειν πάντα τὴν αἰσθητικὴν ψυχὴν
[3, 4]	Ἀρχὴν δὲ τούτων ἀναγκαῖον εἶναι	μίαν·	ὅπου γὰρ ἐνδέχεται, μίαν βέλτιον
[3, 4]	λόγον· ἀρχὴν γὰρ εἶναι δεῖ	μίαν	ὅπου ἐνδέχεται. Εὐφυέστατος δὲ τῶν
[3, 5]	μίαν ἀρχὴν συντελεῖν καὶ ἀπὸ	μιᾶς	αἴτιον τὸ μίαν ἔχειν πάντα
[3, 5]	διότι δὲ δύο καὶ ἀπὸ	μιᾶς	ἀρχῆς καθ´ ἅπαν τὸ σῶμα
[3, 5]	κήποις αἱ ὑδραγωγίαι κατασκευάζονται ἀπὸ	μιᾶς	ἀρχῆς καὶ πηγῆς εἰς πολλοὺς
[3, 5]	καὶ ἡ τῶν φλεβῶν ἀπὸ	μιᾶς.	Δύο δ´ εἰσὶ διὰ τὸ
[3, 5]	καὶ ἡ τοῦ αἵματος ἀπὸ	μιᾶς	ἐστιν ἀρχῆς, διὰ δὲ τὴν
[3, 14]	πέψιν, ἡ δὲ τῆς κυνὸς	μικρὰ	τὸ μέγεθος καὶ οὐ πολὺ
[3, 14]	Τὰ δ´ ἀμφώδοντα ὅτι μὲν	μικρὰν	ἔχει κοιλίαν, εἴρηται πρότερον, εἰς
[3, 8]	θαλαττία μεγάλην, αἱ δὲ χερσαῖαι	μικρὰν	πάμπαν. ~Ὁμοίως δ´ ἔχει καὶ
[3, 1]	κόραξι καὶ κορακώδεσι, τοῖς δὲ	μικροῖς	γλαφυρὸν πρὸς τὰς συλλογὰς τῶν
[3, 4]	πλεῖστα τῶν τοιούτων ἀδηλόφλεβα καὶ	μικροκοίλια	φαίνεται. Μόνον δὲ τῶν σπλάγχνων
[3, 7]	ᾠοτόκων δὲ καὶ τετραπόδων ὁμοίως	(μικρὸν	γὰρ πάμπαν ἔχουσιν) καὶ πολλοῖς
[3, 4]	ἔχειν τὸ θερμὸν τῇ καρδίᾳ,	μικρὸν	δ´ ὂν ἐν μεγάλοις ἀμαυροῦσθαι,
[3, 6]	τὰ δ´ ᾠοτόκα ξηρὸν καὶ	μικρόν,	δυνάμενον δὲ μέγα διίστασθαι ἐν
[3, 4]	στηθικοῦ τόπου, τοῖς δ´ ἀνθρώποις	μικρὸν	εἰς τὰ εὐώνυμα παρεγκλίνουσα πρὸς
[3, 2]	μείζοσι τῶν ζῴων, κερατοφόρον δὲ	μικρὸν	πάμπαν οὐδὲν ἴσμεν· ἐλάχιστον γάρ
[3, 6]	γὰρ ὁ ἀφρὸς ἐκ πολλοῦ	μικρὸς	γίνεται συγχεόμενος, καὶ ὁ τούτων
[3, 7]	τοῖς τετράποσι δὲ τοῖς ᾠοτόκοις	μικρὸς	καὶ στιφρὸς καὶ νεφρώδης ὁ
[3, 6]	συγχεόμενος, καὶ ὁ τούτων πλεύμων	μικρὸς	καὶ ὑμενώδης. Διὸ καὶ ἄδιψα
[3, 14]	τῶν τόπων ἀμφοτέρων, ἐδηδοκότων δὲ	μικρὸς	ὁ καιρὸς τῆς μεταβολῆς. Τοῖς
[3, 4]	καρδίας κατὰ μέγεθός τε καὶ	μικρότητα	καὶ σκληρότητα καὶ μαλακότητα τείνουσί
[3, 4]	περὶ αὐτῶν, εἴπερ ᾠήθη διὰ	μικρότητα	τῶν ἀναίμων ζῴων ἄδηλα εἶναι
[3, 4]	καὶ κοιλίαι. Ὥσπερ γὰρ ἐν	μικρῷ	καὶ ἐν μεγάλῳ οἰκήματι τὸ
[3, 4]	τῶν ἐναίμων καὶ πάμπαν ὄντων	μικρῶν	ἔνδηλα γίνεται καρδία τε καὶ
[3, 9]	ὥσπερ συγκείμενοι ἐκ πολλῶν νεφρῶν	μικρῶν	καὶ οὐχ ὁμαλεῖς, ὥσπερ οἱ
[3, 5]	δὲ τροφὴ καὶ τὸ αἷμα	μικτὸν	ἐξ ἀμφοῖν. Ἀδυνατεῖ δὲ πέσσειν
[3, 12]	δὲ μώνυχα μεταξὺ τούτων καὶ	μικτόν·	τῇ μὲν γὰρ πλατὺν ἔχει
[3, 7]	ἀπὸ ταύτης γὰρ εἰς αὐτὰ	μόνα	διατείνουσι φλέβες— εἰς δὲ τὰ
[3, 1]	ἰσχυρότερον καὶ θυμικώτερον, τὰ μὲν	μόνα	τὰ δὲ μᾶλλον ἔχει τὰ
[3, 3]	τοῦτο τὸ μόριον ἔχει. ἀλλὰ	μόνα	τὰ ἔχοντα ὧν χάριν ὁ
[3, 4]	διόπερ αἱ μέγισται τρεῖς ἔχουσι	μόναι.	Τούτων δὲ πλεῖστον μὲν αἷμα
[3, 4]	τῆς θερμότητος. (Ἐν ταύτῃ γὰρ	μόνῃ	τῶν σπλάγχνων καὶ τοῦ σώματος
[3, 1]	ἡ φύσις τοῖς δυναμένοις χρῆσθαι	μόνοις	ἢ μᾶλλον, μάλιστα δὲ τῷ
[3, 2]	δι´ ὅλου στερεὰ τοῖς ἐλάφοις	μόνοις,	καὶ ἀποβάλλει μόνον, ἕνεκεν μὲν
[3, 2]	αἰτίαν ταύτην· ἔστι δὲ καὶ	μονοκέρατα,	οἷον ὅ τε ὄρυξ καὶ
[3, 2]	ὄνος μώνυχον. Ἔχει δὲ τὰ	μονοκέρατα	τὸ κέρας ἐν τῷ μέσῳ
[3, 2]	ἐσχάτων. Εὐλόγως δ´ ἂν δόξειε	μονόκερων	εἶναι τὸ μώνυχον τοῦ διχαλοῦ
[3, 2]	ἡ φύσις ἄνωθεν ἀφεῖλε καὶ	μονόκερων	ἐποίησεν. Ὀρθῶς δὲ καὶ τὸ
[3, 15]	παχύτητα τοῦ γάλακτος· τὰ δὲ	μονοκοίλια	οὐκ ἔχει, λεπτὸν γὰρ τὸ
[3, 15]	μὲν πολυκοίλια πάντα, τῶν δὲ	μονοκοιλίων	δασύπους. Ἔχει δὲ τὰ ἔχοντα
[3, 15]	λεπτὸν γὰρ τὸ γάλα τῶν	μονοκοιλίων.	Διὸ τῶν μὲν κερατοφόρων πήγνυται,
[3, 8]	Καὶ ἐνταῦθ´ ἡ φύσις κεκολόβωται	μόνον.	Αἴτιον δ´ ὅτι αἱ μὲν
[3, 3]	ἐκ χονδρώδους σώματος· (οὐ γὰρ	μόνον	ἀναπνοῆς ἕνεκέν ἐστιν ἀλλὰ καὶ
[3, 10]	τὴν προαίρεσιν. Τοῦ δὲ γαργαλίζεσθαι	μόνον	ἄνθρωπον αἴτιον ἥ τε λεπτότης
[3, 7]	νεφροί) πρὸς δ´ ἐκείνους οὐ	μόνον	ἀπὸ τῆς μεγάλης φλεβὸς ἀλλὰ
[3, 10]	λεπτότης τοῦ δέρματος καὶ τὸ	μόνον	γελᾶν τῶν ζῴων ἄνθρωπον. Ὁ
[3, 13]	καὶ ὀρεὺς καὶ ὄνος. ~Οὐ	μόνον	δὲ διαφέρει τὰ σπλάγχνα τῆς
[3, 4]	ἀναγκαῖον εἶναι τὴν ἀρχήν. Οὐ	μόνον	δὲ κατὰ τὸν λόγον οὕτως
[3, 4]	τοιούτων ἀδηλόφλεβα καὶ μικροκοίλια φαίνεται.	Μόνον	δὲ τῶν σπλάγχνων καὶ ὅλως
[3, 5]	δὲ πέσσειν ἡ θερμότης οὐ	μόνον	διὰ τὴν αὑτῆς ὀλιγότητα ἀλλὰ
[3, 5]	δ´ ἀναίμων ἐνίοις κατ´ ἐνέργειαν	μόνον.	Διὸ καὶ τὴν τοῦ θερμοῦ
[3, 6]	τὸ τῆς πηδήσεως διὰ τὸ	μόνον	ἐν ἐλπίδι γίνεσθαι καὶ προσδοκίᾳ
[3, 2]	τοῖς ἐλάφοις μόνοις, καὶ ἀποβάλλει	μόνον,	ἕνεκεν μὲν ὠφελείας κουφιζόμενον, ἐξ
[3, 10]	λεπταὶ κατὰ μέσον εἰσίν, οὐ	μόνον	ἐξ ἀνάγκης, ὅτι σαρκώδεις οὔσας
[3, 9]	τὸν δεξιόν. Αἴτιον δὲ τοῦ	μόνον	ἢ μάλιστα τοῦτο συμβαίνειν ἐπὶ
[3, 8]	ζῴων, καὶ δεῖται τροφῆς οὐ	μόνον	ξηρᾶς ἀλλὰ καὶ τῆς ὑγρᾶς
[3, 1]	ὡς ἔοικεν· διὰ γὰρ τὸ	μόνον	ὀρθὸν εἶναι τῶν ζῴων μόνον
[3, 7]	ἔναιμα δύο τὰ σπλάγχνα ταῦτα	μόνον·	ὅσα δ´ ἀναπνεῖ, καὶ πλεύμονα
[3, 1]	ὥσπερ εἴπομεν, τροφῆς χάριν ἔχει	μόνον.	Ὅσα δὲ καὶ πρὸς βοήθειάν
[3, 8]	γίνεσθαι πλεῖον καὶ μὴ τοσοῦτον	μόνον	ὅσον ὑπὸ τῆς κοιλίας πέττεσθαι
[3, 1]	μόνον ὀρθὸν εἶναι τῶν ζῴων	μόνον	πρόσωθεν ὄπωπε καὶ τὴν φωνὴν
[3, 8]	τοῖς ἔχουσι τὸν πλεύμονα ἔναιμον	μόνον,	τούτοις δ´ εὐλόγως. (Διὰ γὰρ
[3, 5]	γὰρ τούτων αὑαινομένων φλέβες λείπονται	μόνον.	Τούτων δ´ αἴτιον ὅτι τὸ
[3, 8]	ἀγγειῶδες. Κύστιν μὲν οὖν ταῦτα	μόνον	τῶν τοιούτων ἔχει διὰ ταύτην
[3, 2]	τῶν ὤμων πεφυκότα. Οὐ γὰρ	μόνον	χρὴ σκοπεῖν πόθεν ἰσχυρότεραι αἱ
[3, 6]	ἐν ἀνθρώπῳ τε γὰρ συμβαίνει	μόνον	ὡς εἰπεῖν τὸ τῆς πηδήσεως
[3, 14]	δοκεῖ μηρυκάζειν εὐλόγως διὰ ταῦτα	μόνος·	καὶ γὰρ τὰ μὴ ἀμφώδοντα
[3, 7]	ὁ σπλήν· καὶ γὰρ ὡς	μονοφυὲς	ἑκάτερον, καὶ ὡς ἀνθ´ ἑνὸς
[3, 12]	μὲν πολυσχιδές ἐστι, τοῖς δὲ	μονοφυέστερον,	πρῶτον αὐτῶν τῶν ἐναίμων καὶ
[3, 7]	τῶν σπλάγχνων τὰ μὲν εἶναι	μονοφυῆ,	καθάπερ καρδία καὶ πλεύμων, τὰ
[3, 14]	ζῴων πλείους ἔχει τόπους καὶ	μόρια.	Καλοῦνται δὲ ταῦτα κοιλία καὶ
[3, 9]	πρὸς τὸ ἄνω πάντα τὰ	μόρια	μᾶλλον, ἐπεὶ καὶ τὴν ὀφρὺν
[3, 14]	δ´ αἰτίαν ἔχει ταῦτα τὰ	μόρια	τῶν ζῴων ἕκαστον, φανερὸν πᾶσιν.
[3, 1]	ὥσπερ εἴπομεν, τοῖς κοινοῖς πάντων	μορίοις	εἰς πολλὰ τῶν ἰδίων καταχρῆται,
[3, 3]	ἂν εὐκίνητον ἦν τὸ τοιοῦτον	μόριον	αὐτοῖς ἐκ τοιαύτης σαρκὸς καὶ
[3, 8]	τὴν φύσιν αὐτῶν ἔχειν τι	μόριον	δεκτικὸν καὶ ἀγγειῶδες. Κύστιν μὲν
[3, 9]	γάρ τι τῆς εἰργασμένης θερμότητος	μόριον.	Διόπερ τὸ λιπαρὸν κοῦφόν ἐστι
[3, 5]	ψυχὴν ἐνεργείᾳ, ὥστε καὶ τὸ	μόριον	ἓν τὸ ταύτην ἔχον πρώτως,
[3, 14]	περὶ τὸ τῆς τροφῆς δεκτικὸν	μόριον.	Ἐπεὶ γὰρ οὐδὲ ταῦτα ὅλως
[3, 3]	Οὐ γὰρ πάντα τοῦτο τὸ	μόριον	ἔχει. ἀλλὰ μόνα τὰ ἔχοντα
[3, 2]	μαχητικούς, τοῖς δ´ ἄλλο τι	μόριον	ἱκανὸν ἀμύνειν. Τῶν δὲ διχαλῶν
[3, 4]	φλέψ· ὅθεν καὶ δῆλον ὅτι	μόριον	καὶ ἀρχὴ τῶν φλεβῶν ἐστιν
[3, 14]	καὶ τοῖς μὲν τοῦτο τὸ	μόριον,	ὁ καλούμενος ἀρχός, κνισσώδης ἐστί,
[3, 14]	μὲν γὰρ τὴν εἰσελθοῦσαν ἕξει	μόριον,	τὸ δὲ τὸ περίττωμα τὸ
[3, 14]	οἰσοφάγον ᾗ τελευτᾷ τοῦτο τὸ	μόριον,	τοῖς δὲ μὴ ἔχουσιν εὐθὺς
[3, 14]	ἡ κοιλία, καὶ τοῦτο τὸ	μόριον.	Τοῖς μὲν γὰρ ἁπλοῦν ἐστι
[3, 2]	εἰς κέρατα ἀποκρίνεται τὸ τοιοῦτον	μόριον	τοῦ σώματος, ἐνίοις μὲν τῶν
[3, 14]	εὐθυεντέροις προϊοῦσιν εὐρύτερον γίνεται τὸ	μόριον	τοῦτο, καὶ τὸ καλούμενον κόλον
[3, 1]	ἕν, ποιοῦσα διαφορὰν αὐτοῦ τοῦ	μορίου	πρὸς τὰς τῆς ἐργασίας διαφοράς.
[3, 10]	ἐστὶ διὰ κινήσεως τοιαύτης τοῦ	μορίου	τοῦ περὶ τὴν μασχάλην. Συμβαίνειν
[3, 5]	οὖν τὸ ἐν ἑνὶ εἶναι	μορίῳ	τὴν αἰσθητικὴν ἀρχὴν καὶ τὴν
[3, 8]	φύσεως, ἣν ἔχουσιν ἐν τῷ	μορίῳ	τούτῳ, διψητικά τε ταῦτ´ ἐστὶ
[3, 4]	ἐστιν ἔναιμος πρώτη γινομένη τῶν	μορίων	ἁπάντων. Ἔτι δ´ αἱ κινήσεις
[3, 7]	τὸ σῶμα διὰ τῶν ἀποτεταμένων	μορίων·	ἀπὸ μὲν τῆς μεγάλης φλεβός,
[3, 7]	νῦν, ὑπερβάντας τὸν ἐφεξῆς τῶν	μορίων	ἀριθμόν· περὶ γὰρ φρενῶν οὐδέν
[3, 0]	~ΠΕΡΙ ΖΩΙΩΝ	ΜΟΡΙΩΝ	Γ' ~(Ἐχόμενον δὲ τῶν εἰρημένων
[3, 5]	καὶ λέγειν. Συνισταμένων δὲ τῶν	μορίων	ἐκ τοῦ αἵματος, καθάπερ εἴπομεν,
[3, 1]	ἀλκήν τε καὶ βοήθειαν ὀργανικῶν	μορίων	ἕκαστα ἀποδίδωσιν ἡ φύσις τοῖς
[3, 5]	παρὰ πᾶν εἶναι, εἴπερ τῶν	μορίων	ἕκαστον ἐκ τούτου συνέστηκεν. Ἔοικε
[3, 4]	φλεβῶν ἐστι, τῶν δ´ ἄλλων	μορίων	ἕκαστον ἐν ταῖς φλεψὶν ἔχει
[3, 7]	τι τῶν περὶ τὰ σπλάγχνα	μορίων	ἐστίν. ~Κύστιν δ´ οὐ πάντ´
[3, 4]	ὅλως τῶν ἐν τῷ σώματι	μορίων	ἡ καρδία χαλεπὸν πάθος οὐδὲν
[3, 4]	ἡ καρδία φαίνεται κινουμένη τῶν	μορίων	καθάπερ εἰ ζῷον, ὡς ἀρχὴ
[3, 14]	τῆς κοιλίας καὶ τῶν συντελῶν	μορίων	νῦν ἐπισκεπτέον. Οὔτε γὰρ τοῖς
[3, 1]	μᾶλλον ἔχει τὰ τοιαῦτα τῶν	μορίων.	Ὅσα μὲν γὰρ ἀναγκαῖον καὶ
[3, 4]	Ἔτι δ´ ὥσπερ τῶν ἐκτὸς	μορίων	οὐ πᾶσι τῶν αὐτῶν χρῆσις,
[3, 9]	τὴν αἰτίαν οὐκ ἔχει τῶν	μορίων	οὐδέτερον· τοῖς δ´ ἄλλοις ζῴοις
[3, 3]	οὖν τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ	μορίων	ταύτῃ διωρίσθω, ὑπὸ δὲ τὴν
[3, 1]	Περὶ μὲν οὖν τῶν ἄλλων	μορίων	τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ σχεδὸν
[3, 5]	τῶν πόρων· διόπερ ἐκ τῶν	μυκτήρων	καὶ τῶν οὔλων καὶ τῆς
[3, 1]	στόμα, οἱ δὲ μὴ σαρκοφάγοι	μύουρον·	τοιοῦτον γὰρ αὐτοῖς χρήσιμον, ἐκεῖνο
[3, 4]	τὰς καρδίας ἔχουσι, λαγώς, ἔλαφος,	μῦς,	ὕαινα, ὄνος, πάρδαλις, γαλῆ, καὶ
[3, 2]	ἀλλὰ μὴ καθάπερ ὁ Αἰσώπου	Μῶμος	διαμέμφεται τὸν ταῦρον, ὅτι οὐκ
[3, 2]	Οὐ γὰρ ὀξὺ βλέπων ὁ	Μῶμος	ταῦτ´ ἐπετίμησεν. Ὥσπερ γὰρ καὶ
[3, 12]	ἄνθρωπος καὶ κύων, τὰ δὲ	μώνυχα	μεταξὺ τούτων καὶ μικτόν· τῇ
[3, 14]	τἆλλα ὅσα πολυδάκτυλα, καὶ ὅσα	μώνυχα,	οἷον ἵππος ὀρεὺς ὄνος, καὶ
[3, 2]	φύσεώς ἐστιν, ὥστ´ εὐλόγως τοῖς	μωνύχοις	ἐν ταῖς ὁπλαῖς δοῦσα τὴν
[3, 2]	ὄρυξ διχαλόν, ὁ δ´ ὄνος	μώνυχον.	Ἔχει δὲ τὰ μονοκέρατα τὸ
[3, 2]	κερατοφόρων διχαλά, λέγεται δὲ καὶ	μώνυχον,	ὃν καλοῦσιν Ἰνδικὸν ὄνον. Τὰ
[3, 2]	ἂν δόξειε μονόκερων εἶναι τὸ	μώνυχον	τοῦ διχαλοῦ μᾶλλον· ὁπλὴ γὰρ
[3, 2]	ἔχει πρὸς ἀλκήν, καὶ τῶν	μωνύχων	ἔνια, τὰ δὲ καὶ πρὸς