Livre, Chap. |
[3, 1] |
χαυλιόδοντας.
Καθόλου
δὲ
χρεών
τι
|
λαβεῖν, |
ὃ
καὶ
ἐπὶ
τούτων
καὶ |
[3, 4] |
Μεγάλας
δὲ
τὰς
καρδίας
ἔχουσι,
|
λαγώς, |
ἔλαφος,
μῦς,
ὕαινα,
ὄνος,
πάρδαλις, |
[3, 14] |
τροφῆς
ἐργασίαν,
ἀλλ´
ἄπεπτα
διαχωρεῖν,
|
λαίμαργον |
πρὸς
τὴν
τροφήν
ἐστι,
καὶ |
[3, 1] |
καὶ
πολλαχῇ,
ἵνα
ἀντὶ
τοῦ
|
λεαίνειν |
εἰς
πολλὰ
κερματίζωσι
τῷ
πλήθει. |
[3, 14] |
πλατεῖς
ἔχουσιν
ὀδόντας,
οὐδ´
ἐνδέχεται
|
λεαίνειν· |
μάτην
ἂν
οὖν
εἶχον.
Ἔτι |
[3, 3] |
τροφῆς
ἐν
μὲν
τῷ
στόματι
|
λεαινομένης, |
παρ´
αὐτὴν
δὲ
διιούσης,
τὴν |
[3, 1] |
ταχέως
ἐκπέμπειν.
Οὐ
γὰρ
ἐνδέχεται
|
λεαίνοντας |
διατρίβειν·
εἰσρέοι
γὰρ
ἂν
τὸ |
[3, 1] |
τοὺς
δὲ
γομφίους
πλατεῖς,
ἵνα
|
λεαίνωσιν. |
Ὁρίζουσι
δ´
ἑκατέρους
οἱ
κυνόδοντες, |
[3, 14] |
οὔτε
ᾧ
διαιρήσει,
οὔτε
ᾧ
|
λεανεῖ |
τὴν
τροφὴν
ἔχουσι,
διὰ
τοῦτο |
[3, 5] |
λόγοις
μᾶλλον
ἁρμόζει
σκοπεῖν
καὶ
|
λέγειν. |
Συνισταμένων
δὲ
τῶν
μορίων
ἐκ |
[3, 3] |
Πολλαχῇ
δὲ
γελοῖον
φαίνεται
τὸ
|
λέγειν |
ὡς
ταύτῃ
τὸ
ποτὸν
εἰσδέχεται |
[3, 2] |
τὰ
πλεῖστα
τῶν
κερατοφόρων
διχαλά,
|
λέγεται |
δὲ
καὶ
μώνυχον,
ὃν
καλοῦσιν |
[3, 2] |
Καθ´
ὁμοιότητα
δὲ
καὶ
μεταφορὰν
|
λέγεται |
καὶ
ἑτέρων
τινῶν
κέρατα·
ἀλλ´ |
[3, 2] |
ζῳοτόκα,
ὃ
τῶν
ἄλλων
τῶν
|
λεγομένων |
ἔχειν
κέρας
οὐδενὶ
συμβέβηκεν·
οὐδὲν |
[3, 4] |
Οἱ
δ´
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
|
λέγοντες |
τὴν
ἀρχὴν
τῶν
φλεβῶν
οὐκ |
[3, 10] |
γὰρ
μᾶλλόν
ἐστιν
ἀξιοπίστων
ἀκοῦσαι
|
λεγόντων |
ἢ
τὸ
περὶ
τὴν
κεφαλήν, |
[3, 3] |
καὶ
θαυμάσειεν
ἄν
τις
τῶν
|
λεγόντων |
ὡς
ταύτῃ
τὸ
ποτὸν
δέχεται |
[3, 10] |
τινες
ἀκοῦσαι
τῆς
κεφαλῆς
ἀποκεκομμένης
|
λεγούσης |
πολλάκις·
ἐπ´
ἀνδρὸς
ἄνδρα
Κερκιδᾶς |
[3, 10] |
ὡς
ἀποκοπεῖσα
φθέγγεται
τῶν
ἀνθρώπων.
|
Λέγουσι |
γάρ
τινες
ἐπαγόμενοι
καὶ
τὸν |
[3, 2] |
λόγον
φύσις
ἕνεκά
του
κατακέχρηται,
|
λέγωμεν. |
Πρῶτον
μὲν
οὖν
τὸ
σωματῶδες |
[3, 5] |
καθ´
ἅπαν
τὸ
σῶμα
διατείνουσι,
|
λέγωμεν. |
Τοῦ
μὲν
οὖν
εἰς
μίαν |
[3, 14] |
πολὺ
τοῦ
ἐντέρου
ὑπερβάλλουσα
καὶ
|
λεία |
τὰ
ἐντός.
Μετὰ
δὲ
τὴν |
[3, 14] |
ἡ
δὲ
πάμπαν,
ἡ
δὲ
|
λείαν. |
Διὸ
τὰ
τοιαῦτα
τῶν
ζῴων |
[3, 3] |
δεῖ
δὲ
τὸ
ψοφήσειν
μέλλον
|
λεῖον |
εἶναι
καὶ
στερεότητα
ἔχειν.
Κεῖται |
[3, 9] |
διὰ
τῶν
νεφρῶν·
τὸ
γὰρ
|
λειπόμενον |
αἷμα
καθαρὸν
ὂν
εὔπεπτόν
ἐστι, |
[3, 5] |
καὶ
γὰρ
τούτων
αὑαινομένων
φλέβες
|
λείπονται |
μόνον.
Τούτων
δ´
αἴτιον
ὅτι |
[3, 14] |
ἐλλείπει
περὶ
τὴν
τροφὴν
ἡ
|
λειτουργία |
ἡ
τοῦ
στόματος
διὰ
τὴν |
[3, 14] |
ὅλως
τὴν
τοῦ
στόματος
ἀποδίδωσι
|
λειτουργίαν |
(ἀνόδοντα
γάρ)
καὶ
οὔτε
ᾧ |
[3, 2] |
πρόσω
διαπέμπει.
~Περὶ
δὲ
κεράτων
|
λεκτέον· |
καὶ
γὰρ
ταῦτα
πέφυκε
τοῖς |
[3, 7] |
τὰ
ζῷα
καὶ
τὴν
κύστιν,
|
λεκτέον |
περὶ
κύστεως
νῦν,
ὑπερβάντας
τὸν |
[3, 7] |
τῶν
σαρκῶν
εἰς
πτερὰ
καὶ
|
λεπίδας. |
Ὁ
γὰρ
σπλὴν
ἀντισπᾷ
ἐκ |
[3, 8] |
ἔτι
δὲ
πτερωτά
ἐστιν
ἢ
|
λεπιδωτὰ |
ἢ
φολιδωτά,
ταῦτα
δι´
ὀλιγότητά |
[3, 7] |
πάμπαν
ἔχουσιν)
καὶ
πολλοῖς
τῶν
|
λεπιδωτῶν· |
ἅπερ
καὶ
κύστιν
οὐκ
ἔχει |
[3, 9] |
νεφροὺς
οὔτε
τῶν
πτερωτῶν
καὶ
|
λεπιδωτῶν |
οὐδὲν
ἔχει
οὔτε
τῶν
φολιδωτῶν, |
[3, 10] |
μεταβολὴν
τῆς
διανοίας.
Διὸ
καὶ
|
λεπταὶ |
κατὰ
μέσον
εἰσίν,
οὐ
μόνον |
[3, 15] |
τὰ
δὲ
μονοκοίλια
οὐκ
ἔχει,
|
λεπτὸν |
γὰρ
τὸ
γάλα
τῶν
μονοκοιλίων. |
[3, 11] |
μὴ
ἕλκειν
μηδ´
ἔχειν
ἰκμάδα,
|
λεπτὸς |
δ´,
ὅπως
κοῦφος
ᾖ
καὶ |
[3, 10] |
μόνον
ἄνθρωπον
αἴτιον
ἥ
τε
|
λεπτότης |
τοῦ
δέρματος
καὶ
τὸ
μόνον |
[3, 14] |
μετὰ
τὴν
κοιλίαν
ἐντέρῳ
τῷ
|
λεπτῷ· |
τοῦτο
γὰρ
μεταξὺ
τῆς
τ´ |
[3, 4] |
κωλύει
μεῖζον.
Ἐμφανέστατον
δὲ
τὸ
|
λεχθέν |
ἐστιν
ἐπὶ
τῶν
ἀνθρώπων,
βούλεται |
[3, 3] |
παραρρεῖν.
Οὐκ
ἔχει
δὲ
τὰ
|
λεχθέντα |
ζῷα
τὴν
ἐπιγλωττίδα
(διὰ
τὸ |
[3, 3] |
ζῷον·
συμβαίνει
γὰρ
φανερῶς
τὰ
|
λεχθέντα |
πᾶσιν,
οἷς
ἂν
παραρρυῇ
τι |
[3, 1] |
καὶ
ἐπὶ
πολλῶν
τῶν
ὕστερον
|
λεχθησομένων |
ἔσται
χρήσιμον.
Τῶν
τε
γὰρ |
[3, 14] |
οἷον
ἄνθρωπος
καὶ
κύων
καὶ
|
λέων |
καὶ
τἆλλα
ὅσα
πολυδάκτυλα,
καὶ |
[3, 1] |
συλλογὰς
τῶν
καρπῶν
καὶ
τὰς
|
λήψεις |
τῶν
ζῳδαρίων.
Ὅσα
δὲ
ποηφάγα |
[3, 9] |
τοῦ
πιαίνεσθαι
συμφέροντος,
ὅμως
ἂν
|
λίαν |
γίνωνται
πίονες,
ὀδύναι
θανατηφόροι
συμβαίνουσιν. |
[3, 7] |
(ὥστ´
ἀναγκαῖον
μέν
πως,
μὴ
|
λίαν |
δ´
εἶναι
πᾶσι
τοῖς
ζῴοις. |
[3, 3] |
τὸ
τοὺς
εὐήθεις
τῶν
λόγων
|
λίαν |
ἐξετάζειν.
Ἡ
δ´
ἀρτηρία
τῷ |
[3, 7] |
σκληραὶ
γίνονται
σπληνιῶσιν,
ὥσπερ
τοῖς
|
λίαν |
οὐρητικοῖς,
διὰ
τὸ
ἀντιπερισπᾶσθαι
τὰς |
[3, 5] |
πᾶσαν
τὴν
τῶν
θεμελίων
ὑπογραφὴν
|
λίθοι |
παραβέβληνται
διὰ
τὸ
τὰ
μὲν |
[3, 4] |
τε
γὰρ
νεφροὶ
πολλάκις
φαίνονται
|
λίθων |
μεστοὶ
καὶ
φυμάτων
καὶ
δοθιήνων |
[3, 5] |
τοὺς
δὲ
θεμελίους
ἐκ
τῶν
|
λίθων |
οἰκοδομεῖσθαι,
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ |
[3, 9] |
μᾶλλον
πίονες
ὄντες·
τὸ
γὰρ
|
λιπαρὸν |
θερμόν,
πέττει
δ´
ἡ
θερμότης. |
[3, 9] |
εἰργασμένης
θερμότητος
μόριον.
Διόπερ
τὸ
|
λιπαρὸν |
κοῦφόν
ἐστι
καὶ
ἐπιπολάζει
ἐν |
[3, 5] |
κοιλίας,
ἐν
τοῖς
περὶ
γενέσεως
|
λόγοις |
μᾶλλον
ἁρμόζει
σκοπεῖν
καὶ
λέγειν. |
[3, 4] |
δ´
ἔχει
καὶ
κατὰ
τὸν
|
λόγον· |
ἀρχὴν
γὰρ
εἶναι
δεῖ
μίαν |
[3, 4] |
αἱματωδέστερα
γὰρ
καὶ
μέγιστα
κατὰ
|
λόγον |
διὰ
τὸ
εἶναι
τὸ
εἶδος |
[3, 8] |
δὲ
χερσαῖαι
μείζω
ἢ
κατὰ
|
λόγον. |
Ἔτι
δὲ
διὰ
τὸ
ὀστρακῶδες |
[3, 7] |
ἕκαστον.
Κατὰ
τὸν
αὐτὸν
δὲ
|
λόγον |
ἡ
καρδία
ταῖς
κοιλίαις.
Ὁ |
[3, 4] |
Οὐ
μόνον
δὲ
κατὰ
τὸν
|
λόγον |
οὕτως
ἔχειν
φαίνεται,
ἀλλὰ
καὶ |
[3, 2] |
ἐξ
ἀνάγκης
ἡ
κατὰ
τὸν
|
λόγον |
φύσις
ἕνεκά
του
κατακέχρηται,
λέγωμεν. |
[3, 1] |
ἀλκή
τινων
ἴδιον
καὶ
ὁ
|
λόγος |
ἑτέρων,
ἔτι
δὲ
τὸ
ἀναπνεῖν |
[3, 1] |
γὰρ
τροφῆς
καὶ
ἀναπνοῆς
καὶ
|
λόγου |
χάριν,
συστομώτερα,
τῶν
δὲ
βοηθείας |
[3, 3] |
ἡ
κίνησις·
αὐτῷ
γὰρ
τῷ
|
λόγῳ |
τούτῳ
διώρισται
τὸ
ἔμπροσθεν
καὶ |
[3, 3] |
εὔηθες
τὸ
τοὺς
εὐήθεις
τῶν
|
λόγων |
λίαν
ἐξετάζειν.
Ἡ
δ´
ἀρτηρία |
[3, 4] |
ἡ
καρδία,
ἀλλ´
ὥσπερ
τὰ
|
λοιπά, |
ἐν
φλεβί.
Ἔτι
δὲ
τείνει |
[3, 5] |
δέχονται
τὸ
αἷμα,
αἱ
δὲ
|
λοιπαὶ |
τούτων
ἀποφυάδες
εἰσίν.
Ὅτι
μὲν |
[3, 4] |
κινήσεις
τῶν
ἡδέων
καὶ
τῶν
|
λυπηρῶν |
καὶ
ὅλως
πάσης
αἰσθήσεως
ἐντεῦθεν |