HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Des parties des animaux, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  607 formes différentes pour 1749 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[2, 1]   περὶ αὐτῶν δεδήλωται σαφέστερον· δι´  ἃς   δ´ αἰτίας ἕκαστον τοῦτον ἔχει
[2, 10]   εἰς τὰς περὶ τὸν ἐγκέφαλον  φλέβας·   πάλιν δ´ ἐκ τῶν ὤτων
[2, 10]   ἐστι τῶν ἀνομοιομερῶν· πρὸς γὰρ  ὀλίγας   πράξεις ὀλίγων ὀργάνων χρῆσις·
[2, 14]   συμβέβηκεν ἐχομένοις τῆς περὶ τὰς  βλεφαρίδας   αἰτίας, διὰ τὴν συγγένειαν αὐτῶν,
[2, 14]   παχύτητα τοῦ ὕδατος ὑγρόφθαλμοί εἰσιν.  ~Βλεφαρίδας   δ´ ἐπὶ τῶν βλεφάρων ἔχουσιν
[2, 14]   ὕστερον ἐροῦμεν· τοῦτο γὰρ ἔχει  βλεφαρίδας   τὸ ζῷον. Καὶ τῶν ἐχόντων
[2, 16]   διχαλοὺς ἔχουσιν οὔτε μώνυχας τοὺς  πόδας·   ἐπεὶ δὲ τὸ μέγεθος πολὺ
[2, 10]   θεωρητέον καθ´ αὑτὰ περὶ τῆς  ἰδέας   αὐτῶν. Τὰ δὲ πρὸς τῷ
[2, 14]   τοῦ τε ψύχους καὶ τῆς  ἀλέας.   Πλεῖστος δ´ ὢν καὶ ὑγρότατος
[2, 9]   δὲ καὶ δελφὶς οὐκ  ἀκάνθας   ἀλλ´ ὀστᾶ· ζῳοτόκος γάρ ἐστιν.
[2, 10]   τὴν δ´ αἴσθησιν ἀπὸ τῆς  καρδίας,   ταύτην δ´ εἶναι ἐν τοῖς
[2, 7]   τὴν αἰτίαν πρὸς τὸν τῆς  καρδίας   τόπον καὶ τὴν ἐν αὐτῇ
[2, 9]   τῶν ὀρνίθων. Πάντα δὲ ταῦτα  βοηθείας   ἔχουσι χάριν τὰ ζῷα· τὰ
[2, 14]   εἶναι τὴν ἔκφυσιν) ἕνεκεν δὲ  βοηθείας,   ὅπως σκεπάζωσι φυλάττουσαι τὰς ὑπερβολὰς
[2, 15]   ὀφρύες καὶ αἱ βλεφαρίδες ἀμφότεραι  βοηθείας   χάριν εἰσίν, αἱ μὲν ὀφρύες
[2, 2]   καὶ γήρως καὶ νόσου καὶ  ὑγιείας,   ἀλλ´ οὐ τραχύτητες καὶ λειότητες
[2, 2]   εἶναι θερμότερον τὸν μεθ´  ὑγιείας   θερμόν. Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ τὸ
[2, 10]   τῆς ἀκοῆς ἐπὶ μέσης τῆς  περιφερείας   (ἀκούει γὰρ οὐ μόνον κατ´
[2, 16]   ἀντὶ τῆς τῶν προσθίων ποδῶν  χρείας.   Τούτους γὰρ τὰ πολυδάκτυλα τῶν
[2, 4]   πολλὰς ἔχοντα λίαν ἶνας καὶ  παχείας   γεωδέστερα τὴν φύσιν ἐστὶ καὶ
[2, 8]   πρὸς γὰρ τῇ φυλακῇ τῆς  συνεχείας,   τῷ ἔχειν ὀλίγον αὐτῶν τὴν
[2, 1]   οἰκοδομήσεως λόγος ἔχει τὸν τῆς  οἰκίας,   δὲ τῆς οἰκίας οὐκ
[2, 1]   καὶ λίθων, ἀλλὰ ταῦτα τῆς  οἰκίας·   ὁμοίως δὲ τοῦτ´ ἔχει καὶ
[2, 1]   τῆς οἰκίας, δὲ τῆς  οἰκίας   οὐκ ἔχει τὸν τῆς οἰκοδομήσεως.
[2, 3]   παράπαν, κάτωθεν ἀρξάμεναι μέχρι τῆς  κοιλίας.   Δεῖ δὲ ταῦτα θεωρεῖν ἔκ
[2, 3]   τῆς ἄνω καὶ τῆς κάτω  κοιλίας   ἤδη μετὰ θερμότητος φυσικῆς ποιεῖται
[2, 7]   κύστεως ὑπόστημα καὶ τὸ τῆς  κοιλίας,   καὶ παρὰ ταῦτα γονὴ καὶ
[2, 3]   ὥσπερ ἐκ φάτνης, ἐκ τῆς  κοιλίας   καὶ τῆς τῶν ἐντέρων φύσεως.
[2, 3]   ἐν αὑτοῖς ἔχει τὸ τῆς  κοιλίας   κύτος, ἐξ ἧς, ὥσπερ ἐκεῖνα
[2, 9]   αὑτήν ἐστιν, ἀλλὰ πᾶσαι μόριον  μιᾶς   εἰσιν. Ὀστοῦν τε γὰρ εἴ
[2, 13]   σκαρδαμύττουσιν, ὅτι βέλτιον ἀπ´ ἀρχῆς  μιᾶς   τὴν φύσιν εἶναι αὐτῶν, οὗτοι
[2, 3]   δεῖται διαιρέσεως. Ἀλλ´ αὕτη μὲν  οὐδεμιᾶς   αἰτία πέψεως, ἀλλ´ εὐπεψίας μᾶλλον·
[2, 9]   κάμψεως ἦν αἴτιον οὔτ´ ὀρθότητος  οὐδεμιᾶς   μὴ συνεχὲς ὂν ἀλλὰ διαλεῖπον)
[2, 10]   τῶν τ´ αἰσθήσεων οὐκ αἴτιος  οὐδεμιᾶς,   ὅς γε ἀναίσθητος καὶ αὐτός
[2, 1]   τὸ αἷμα πρώτην, εὔλογον, ἐξ  οἵας   δέχεται τροφῆς, ἐκ τοιαύτης συνεστάναι
[2, 7]   ἐπίρρυσιν, καὶ διά τινας  ὁμοίας   αἰτίας ἄλλας, βαρύνει τε τὸν
[2, 1]   ἐξ ὧν σύγκεινται, τὰς δυνάμεις  ἀνομοίας   ἔχειν· πρὸς μὲν γάρ τινα
[2, 7]   πήξει, ὥστε νόσους καὶ  παρανοίας   ποιεῖν καὶ θανάτους· τὸ γὰρ
[2, 16]   τὰ δὲ συμβολαὶ τῶν χειλῶν.  Ποίας   δὲ ταῦτα καὶ πόσας καὶ
[2, 8]   μὲν γὰρ τῶν ὀστῶν φύσις  σωτηρίας   ἕνεκεν μεμηχάνηται μαλακοῦ, σκληρὰ τὴν
[2, 13]   τὴν κόρην ἐστί, τῆς δὲ  σωτηρίας   χάριν τὰ βλέφαρα· καὶ διὰ
[2, 9]   αἱ συγκλείουσαι πλευραὶ τὸ στῆθος  σωτηρίας   (χάριν τῶν περὶ τὴν καρδίαν
[2, 3]   τῶν ἀνατομῶν καὶ τῆς φυσικῆς  ἱστορίας.   Ἐπεὶ δὲ πάσης τροφῆς ἐστί
[2, 7]   καὶ τοῦτο τὸ μόριον τυγχάνῃ  μετρίας   θερμότητος, ἀφ´ ἑκατέρας τῆς φλεβός,
[2, 16]   ἄλλοις ἐποίησεν φύσις, πρὸς  ἐργασίας   δύο καταχρησαμένη, καθάπερ εἴπομεν ποιεῖν
[2, 17]   ὅπως πρὸς ἀμφοτέρας τὰς  ἐργασίας   χρήσιμος, πρός τε τὴν τῶν
[2, 10]   ἂν ἦν τὸ γένος· ἀλλ´  εὐαισθησίας   ἕνεκεν ἄσαρκον εἶναί φασιν· αἰσθάνεσθαι
[2, 1]   τῆς γενέσεως ἔχει καὶ τῆς  οὐσίας·   τὰ γὰρ ὕστερα τῇ γενέσει
[2, 7]   καὶ διά τινας ὁμοίας  αἰτίας   ἄλλας, βαρύνει τε τὸν τόπον
[2, 14]   ἐχομένοις τῆς περὶ τὰς βλεφαρίδας  αἰτίας,   διὰ τὴν συγγένειαν αὐτῶν, ὥστε
[2, 5]   ἕκαστον αὐτῶν καὶ διὰ τίνας  αἰτίας,   εἴρηται. ~Ἔστι δὲ καὶ
[2, 2]   τοῖς ξηροῖς πολλοὶ τρόποι τῆς  αἰτίας   εἰσίν. Τὰ μὲν γὰρ ὡς
[2, 1]   δεδήλωται σαφέστερον· δι´ ἃς δ´  αἰτίας   ἕκαστον τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον,
[2, 10]   αἰσθητικὴν ἐνέργειαν· διὰ ταύτας τὰς  αἰτίας   ἐν τῇ κεφαλῇ τούτων τὰ
[2, 2]   καὶ περὶ τούτου θεωρητέον τὰς  αἰτίας.   Πολλῶν γὰρ φύσις ἀνάγεται
[2, 7]   ζῴων ὑπάρχει καὶ διὰ τίνας  αἰτίας,   τὰ δὲ περὶ σπέρματος καὶ
[2, 1]   Διὰ μὲν οὖν (ταύτας τὰς  αἰτίας   τὰ μὲν ἁπλᾶ καὶ ὁμοιομερῆ,
[2, 2]   πηκτά, καὶ πήγνυται διὰ τίνας  αἰτίας.   Τὸ δὲ τί θερμὸν καὶ
[2, 7]   Ἐπεὶ δ´ ἅπαντα δεῖται τῆς  ἐναντίας   ῥοπῆς, ἵνα τυγχάνῃ τοῦ μετρίου
[2, 7]   λέγειν, ἐφ´ ὅσον τῆς φυσικῆς  φιλοσοφίας   ἐστὶν εἰπεῖν περὶ αὐτῶν· ποιεῖ
[2, 3]   μὲν οὐδεμιᾶς αἰτία πέψεως, ἀλλ´  εὐπεψίας   μᾶλλον· γὰρ εἰς μικρὰ
[2, 2]   τῶν ἀρρένων, οἷον Παρμενίδης τὰς  γυναῖκας   τῶν ἀνδρῶν θερμοτέρας εἶναί φησι
[2, 8]   περὶ σαρκὸς ἐν τοῖς ἔχουσι  σάρκας,   ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις τὸ
[2, 3]   εἰς τὴν κοιλίαν, οὕτως καὶ  ἄλλας   ἀρχὰς δεῖ πλείους εἶναι, δι´
[2, 7]   καὶ διά τινας ὁμοίας αἰτίας  ἄλλας,   βαρύνει τε τὸν τόπον (διὸ
[2, 1]   δοκεῖ πλειόνων εἶναι γενῶν, καὶ  πολλὰς   ἔχειν ἐναντιώσεις τὸ ὑπὸ ταύτην
[2, 4]   τὰς χρόας αὐτῶν. Τὰ δὲ  πολλὰς   ἔχοντα λίαν ἶνας καὶ παχείας
[2, 1]   κραῦρον) τὰ δ´ ἀνομοιομερῆ κατὰ  πολλὰς   καὶ συγκειμένας ἀλλήλαις· ἑτέρα γὰρ
[2, 14]   βοηθείας, ὅπως σκεπάζωσι φυλάττουσαι τὰς  ὑπερβολὰς   τοῦ τε ψύχους καὶ τῆς
[2, 16]   μὲν ἔχει προμήκεις εἰς στενὸν  ἀπηγμένας   τὰς σιαγόνας, ἐν τῷ καλουμένῳ
[2, 1]   δ´ ἀνομοιομερῆ κατὰ πολλὰς καὶ  συγκειμένας   ἀλλήλαις· ἑτέρα γὰρ πρὸς τὸ
[2, 4]   τῶν μορίων ἐστίν. ~Τὰς δὲ  καλουμένας   ἶνας τὸ μὲν ἔχει αἷμα
[2, 4]   Τὰ δὲ πολλὰς ἔχοντα λίαν  ἶνας   καὶ παχείας γεωδέστερα τὴν φύσιν
[2, 4]   μορίων ἐστίν. ~Τὰς δὲ καλουμένας  ἶνας   τὸ μὲν ἔχει αἷμα τὸ
[2, 16]   ὥστε μηθέν´ ἂν εἰπεῖν ἔχειν  ῥῖνας.   τοῦτο δὲ συμβέβηκεν, ὅτι ἀντὶ
[2, 5]   ἐστιν ἕκαστον αὐτῶν καὶ διὰ  τίνας   αἰτίας, εἴρηται. ~Ἔστι δὲ καὶ
[2, 7]   τῶν ζῴων ὑπάρχει καὶ διὰ  τίνας   αἰτίας, τὰ δὲ περὶ σπέρματος
[2, 2]   τὰ πηκτά, καὶ πήγνυται διὰ  τίνας   αἰτίας. Τὸ δὲ τί θερμὸν
[2, 16]   δὲ ταῦτα καὶ πόσας καὶ  τίνας   ἔχει διαφοράς, δεῖ πυνθάνεσθαι παρὰ
[2, 7]   αἵματος ἐπίρρυσιν, καὶ διά  τινας   ὁμοίας αἰτίας ἄλλας, βαρύνει τε
[2, 16]   προμήκεις εἰς στενὸν ἀπηγμένας τὰς  σιαγόνας,   ἐν τῷ καλουμένῳ ῥύγχει καὶ
[2, 16]   μᾶλλον διηρθρωμένον ἐστὶ πρὸς τὰς  σιαγόνας.   δ´ ἐλέφας ἰδιαίτατον ἔχει
[2, 4]   περιττώματα καὶ μεταβάλλει ἔνια τὰς  χρόας   αὐτῶν. Τὰ δὲ πολλὰς ἔχοντα
[2, 6]   μεταβάλλει καὶ τὰ σπλάγχνα τὰς  χρόας   (ὑπερβολῇ γὰρ αἱματῶδες καὶ τῶν
[2, 9]   πηλοῦ ζῷον τινος ἄλλης  ὑγρᾶς   συστάσεως ὑφιστᾶσι τῶν στερεῶν τι
[2, 2]   τροφῆς ὑπόστασιν καὶ τὴν τῆς  ὑγρᾶς   τοῖς ἔχουσι κύστιν. Αὐτῶν δὲ
[2, 9]   οἷον ὁπλή τε ὅλη καὶ  κέρας   ὅλον, μεμηχάνηται πρὸς τὴν σωτηρίαν
[2, 1]   τὸ τέλος ἔχει καὶ τὸ  πέρας,   ἐπὶ τοῦ τρίτου λαβόντα τὴν
[2, 15]   δέρμα περαίνει, καὶ τὰ φλέβια  πέρας   ἔχει τοῦ μήκους. Ὥστ´ ἀναγκαῖον
[2, 7]   μόριον τυγχάνῃ μετρίας θερμότητος, ἀφ´  ἑκατέρας   τῆς φλεβός, τῆς τε μεγάλης
[2, 2]   Παρμενίδης τὰς γυναῖκας τῶν ἀνδρῶν  θερμοτέρας   εἶναί φησι καὶ ἕτεροί τινες,
[2, 17]   γλῶτταν καὶ πλατεῖαν, ὅπως πρὸς  ἀμφοτέρας   τὰς ἐργασίας χρήσιμος, πρός
[2, 10]   ἐχόντων τὸ αἷμα μορίων ἀναγκαῖον  ἀκριβεστέρας   γίνεσθαι· ἐκκόπτει γὰρ τῆς
[2, 10]   εὐφυλακτότατόν ἐστιν. Ἔτι δὲ τὰς  ἀκριβεστέρας   τῶν αἰσθήσεων διὰ τῶν καθαρώτερον
[2, 2]   τούτων, οἷον τήν τε τῆς  ξηρᾶς   τροφῆς ὑπόστασιν καὶ τὴν τῆς
[2, 16]   δι´ ἣν αἰτίαν οὐκ ἔχουσι  μυκτῆρας,   ἀλλὰ τὰ μὲν διὰ τῶν
[2, 16]   τοὺς πόρους ἔχουσι τῆς ὀσφρήσεως,  μυκτῆρας   δ´ ἔχειν ἀδύνατον. Περὶ δὲ
[2, 16]   τοῦ στόματος, ὥστε δ´ εἰπεῖν  μυκτῆρας,   εἰ μὴ διὰ τὸ ἔργον,
[2, 16]   ἐπείσακτόν ἐστιν. Ὑπὸ δὲ τοὺς  μυκτῆρας   τῶν χειλῶν ἐστι φύσις
[2, 9]   τε τὰ ὦτα καὶ τοὺς  μυκτῆρας·   θραύεται γὰρ τὰ κραῦρα ταχέως
[2, 10]   αἰσθητηρίων συνήγαγεν φύσις τοὺς  μυκτῆρας,   οἷον ἐπὶ στάθμην θεῖσα μίαν
[2, 13]   τοῦ κανθοῦ τοῦ παρὰ τοὺς  μυκτῆρας   σκαρδαμύττουσιν, ὅτι βέλτιον ἀπ´ ἀρχῆς
[2, 10]   ἀναπνοῆς αἴσθησις τοῖς ἔχουσι  μυκτῆρας,   τοῦτο δὲ τὸ μόριον κατὰ
[2, 16]   καὶ πόσας καὶ τίνας ἔχει  διαφοράς,   δεῖ πυνθάνεσθαι παρὰ τῶν μετρικῶν.
[2, 15]   πολλοῖς ἀπογηράσκουσιν οὕτως ὥστε δεῖσθαι  κουρᾶς,   αἱ δὲ βλεφαρίδες ἐπὶ πέρατι
[2, 16]   καὶ τοὺς κάτωθεν προαγάγοι μῆκος  ποιήσας   ἀμφοτέρωθεν εἰς στενόν· εἴη γὰρ
[2, 16]   χειλῶν. Ποίας δὲ ταῦτα καὶ  πόσας   καὶ τίνας ἔχει διαφοράς, δεῖ
[2, 14]   δ´ ὅσα κέρκους ἔχει μῆκος  ἐχούσας,   καὶ ταύτας ἐπικεκόσμηκεν φύσις
[2, 16]   ἀφελὼν ἀνθρώπου τὰ χείλη καὶ  συμφύσας   τοὺς ἄνωθεν ὀδόντας χωρὶς καὶ
[2, 10]   τὴν αἰσθητικὴν ἐνέργειαν· διὰ ταύτας  τὰς   αἰτίας ἐν τῇ κεφαλῇ τούτων
[2, 2]   οὕτω καὶ περὶ τούτου θεωρητέον  τὰς   αἰτίας. Πολλῶν γὰρ φύσις
[2, 1]   ἀνομοιομερῆ. Διὰ μὲν οὖν (ταύτας  τὰς   αἰτίας τὰ μὲν ἁπλᾶ καὶ
[2, 10]   διαφανῶν εὐφυλακτότατόν ἐστιν. Ἔτι δὲ  τὰς   ἀκριβεστέρας τῶν αἰσθήσεων διὰ τῶν
[2, 2]   φύσις ἀνάγεται πρὸς ταύτας  τὰς   ἀρχάς, καὶ πολλοὶ διαμφισβητοῦσι ποῖα
[2, 14]   παρεκβῆναι συμβέβηκεν ἐχομένοις τῆς περὶ  τὰς   βλεφαρίδας αἰτίας, διὰ τὴν συγγένειαν
[2, 1]   καθάπερ ἐπὶ πολλῶν συμβαίνει τελειοῦσθαι  τὰς   γενέσεις. Ἐξ ἀμφοτέρων μὲν οὖν
[2, 2]   θήλεα τῶν ἀρρένων, οἷον Παρμενίδης  τὰς   γυναῖκας τῶν ἀνδρῶν θερμοτέρας εἶναί
[2, 4]   καὶ τροφῆς τῶν μορίων ἐστίν.  ~Τὰς   δὲ καλουμένας ἶνας τὸ μὲν
[2, 6]   καὶ μόνη δεῖται συνδέσμου διὰ  τὰς   διαλήψεις. Διὸ καὶ ἐνταῦθα
[2, 1]   τοιούτοις, ἀναγκαῖον ἐξ ὧν σύγκεινται,  τὰς   δυνάμεις ἀνομοίας ἔχειν· πρὸς μὲν
[2, 1]   οὖν ὁμοιομερῆ κατὰ μέρος διείληφε  τὰς   δυνάμεις τὰς τοιαύτας (τὸ μὲν
[2, 17]   πλατεῖαν, ὅπως πρὸς ἀμφοτέρας  τὰς   ἐργασίας χρήσιμος, πρός τε τὴν
[2, 10]   ὀφθαλμῶν οἱ πόροι φέρουσιν εἰς  τὰς   περὶ τὸν ἐγκέφαλον φλέβας· πάλιν
[2, 14]   ὑγρότητα τοῦ ἐγκεφάλου καὶ διὰ  τὰς   ῥαφάς (ὅπου γὰρ ὑγρὸν καὶ
[2, 16]   ἔχει προμήκεις εἰς στενὸν ἀπηγμένας  τὰς   σιαγόνας, ἐν τῷ καλουμένῳ ῥύγχει
[2, 16]   ἄλλοις μᾶλλον διηρθρωμένον ἐστὶ πρὸς  τὰς   σιαγόνας. δ´ ἐλέφας ἰδιαίτατον
[2, 1]   ἀναγκαῖον τὸ ἔχον πρῶτον μόριον  τὰς   τοιαύτας ἀρχάς, μέν ἐστι
[2, 1]   κατὰ μέρος διείληφε τὰς δυνάμεις  τὰς   τοιαύτας (τὸ μὲν γὰρ αὐτῶν
[2, 14]   δὲ βοηθείας, ὅπως σκεπάζωσι φυλάττουσαι  τὰς   ὑπερβολὰς τοῦ τε ψύχους καὶ
[2, 4]   προΐεται περιττώματα καὶ μεταβάλλει ἔνια  τὰς   χρόας αὐτῶν. Τὰ δὲ πολλὰς
[2, 6]   μόρια μεταβάλλει καὶ τὰ σπλάγχνα  τὰς   χρόας (ὑπερβολῇ γὰρ αἱματῶδες καὶ
[2, 2]   τρόπους ἀδύνατον ὑπάρχειν τῷ αὐτῷ  πάντας.   Θερμαίνει μὲν γὰρ μᾶλλον τὸ
[2, 1]   ἔχει τὸν τρόπον, ἐπισκεπτέον νῦν,  χωρίσαντας   καθ´ αὑτὰ τῶν ἐν ταῖς
[2, 16]   φύσις τοῖς ἔχουσι τῶν ἐναίμων  ὀδόντας.   Τοῖς γὰρ ὄρνισι, καθάπερ εἴπομεν,
[2, 16]   χείλη καὶ συμφύσας τοὺς ἄνωθεν  ὀδόντας   χωρὶς καὶ τοὺς κάτωθεν προαγάγοι
[2, 17]   μὴ οἷόν τ´ εἶναι διατρίβειν  ἐκχυμίζοντας·   παρεμπίπτοι γὰρ ἂν τὸ ὕδωρ.
[2, 16]   καὶ γὰρ ἐκείνους νέμεσθαί φασιν  ὑποχωροῦντας   πάλιν πυγηδόν) ὑπάρξαντος οὖν τοιούτου
[2, 7]   ἐναίμων ζῴων. Καὶ ῥαφὰς δὲ  πλείστας   ἔχει περὶ τὴν κεφαλήν, (καὶ
[2, 17]   οἷον τῶν στρόμβων οἷς δελεάζουσιν  αὐτάς.   Ἔτι δ´ οἵ τε οἶστροι
[2, 1]   τὸ ἔχον πρῶτον μόριον τὰς  τοιαύτας   ἀρχάς, μέν ἐστι δεκτικὸν
[2, 1]   μέρος διείληφε τὰς δυνάμεις τὰς  τοιαύτας   (τὸ μὲν γὰρ αὐτῶν ἐστι
[2, 14]   κέρκους ἔχει μῆκος ἐχούσας, καὶ  ταύτας   ἐπικεκόσμηκεν φύσις θριξί, τοῖς
[2, 10]   κίνησις τὴν αἰσθητικὴν ἐνέργειαν· διὰ  ταύτας   τὰς αἰτίας ἐν τῇ κεφαλῇ
[2, 1]   εἴη ἀνομοιομερῆ. Διὰ μὲν οὖν  (ταύτας   τὰς αἰτίας τὰ μὲν ἁπλᾶ
[2, 2]   γὰρ φύσις ἀνάγεται πρὸς  ταύτας   τὰς ἀρχάς, καὶ πολλοὶ διαμφισβητοῦσι
[2, 7]   συμβαίνει τῶν ἐναίμων ζῴων. Καὶ  ῥαφὰς   δὲ πλείστας ἔχει περὶ τὴν
[2, 14]   τοῦ ἐγκεφάλου καὶ διὰ τὰς  ῥαφάς   (ὅπου γὰρ ὑγρὸν καὶ θερμὸν
[2, 16]   πρὸς τὰς σιαγόνας. δ´  ἐλέφας   ἰδιαίτατον ἔχει τοῦτο τὸ μόριον
[2, 14]   ἐν τοῖς ὑπτίοις οὐκ ἔχει  τρίχας,   ἀλλ´ ἐν τοῖς πρανέσι μᾶλλον·
[2, 12]   σκληρότητα, καὶ τὸ ἔχειν μὴ  τρίχας   ἀλλὰ πτερωτὰ εἶναι· οὐκ οὖν
[2, 14]   τὸ ζῷον. Καὶ τῶν ἐχόντων  τρίχας   ἐπ´ ἀμφότερα οἱ ἄνθρωποι μόνον
[2, 14]   ἐπὶ τῶν βλεφάρων ἔχουσιν ὅσα  τρίχας   ἔχουσιν, ὄρνιθες δὲ καὶ τῶν
[2, 14]   φολιδωτῶν οὐδέν· οὐ γὰρ ἔχουσι  τρίχας.   Περὶ γὰρ τοῦ στρουθοῦ τοῦ
[2, 15]   ἐν τοῖς τόποις τούτοις γίνεσθαι  τρίχας.   ~Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις
[2, 3]   τὴν κοιλίαν, οὕτως καὶ ἄλλας  ἀρχὰς   δεῖ πλείους εἶναι, δι´ ὧν
[2, 1]   ἔχον πρῶτον μόριον τὰς τοιαύτας  ἀρχάς,   μέν ἐστι δεκτικὸν πάντων
[2, 2]   φύσις ἀνάγεται πρὸς ταύτας τὰς  ἀρχάς,   καὶ πολλοὶ διαμφισβητοῦσι ποῖα θερμὰ
[2, 16]   καὶ οὔτε διχαλοὺς ἔχουσιν οὔτε  μώνυχας   τοὺς πόδας· ἐπεὶ δὲ τὸ
[2, 7]   τῆς καλουμένης ἀορτῆς, τελευτῶσιν αἱ  φλέβες   εἰς τὴν μήνιγγα τὴν περὶ
[2, 8]   καὶ δέρμα καὶ νεῦρα καὶ  φλέβες,   ἔτι δὲ τρίχες καὶ τὸ
[2, 3]   λαμβάνειν, ὅπερ συμβέβηκεν· αἱ γὰρ  φλέβες   κατατείνονται διὰ τοῦ μεσεντερίου παράπαν,
[2, 3]   τῶν γινομένων περιττωμάτων, αἱ δὲ  φλέβες   οἷον ἀγγεῖον αἵματός εἰσι, φανερὸν
[2, 7]   μεγάλων ὀλίγων πυκναὶ καὶ λεπταὶ  φλέβες   περιέχουσιν αὐτόν, ἀντὶ δὲ πολλοῦ
[2, 17]   ἐστιν εἰς αἴσθησιν μὲν τὸ  γλωττοειδὲς   μόριον, οὐ πάντῃ δ´ ὁμοίως
[2, 15]   ~Αἱ δ´ ὀφρύες καὶ αἱ  βλεφαρίδες   ἀμφότεραι βοηθείας χάριν εἰσίν, αἱ
[2, 15]   ὥστε δεῖσθαι κουρᾶς, αἱ δὲ  βλεφαρίδες   ἐπὶ πέρατι φλεβίων· γὰρ
[2, 15]   τῆς κεφαλῆς ὑγρῶν, αἱ δὲ  βλεφαρίδες   τῶν πρὸς τὰ ὄμματα προσπιπτόντων
[2, 9]   εἶναι ἀλλὰ μαλακωτέραν, καὶ τὸ  γεῶδες   εἰς τὸ δέρμα πᾶν ἀνήλωκεν
[2, 7]   καὶ σκληρός, καὶ λείπεται τὸ  γεῶδες   ἐξατμισθέντος τοῦ ὕδατος ὑπὸ τῆς
[2, 5]   ἔχει μᾶλλον. Τὸ γὰρ στέαρ  γεῶδές   ἐστι, διὸ πήγνυται καθάπερ καὶ
[2, 8]   συνέχον καὶ φυλάττον ἐκτὸς τὸ  γεῶδές   ἐστιν· πρὸς γὰρ τῇ φυλακῇ
[2, 4]   πηλοῦ εἴ τις ἐξέλοι τὸ  γεῶδες,   οὐ πήγνυται τὸ ὕδωρ. οὕτω
[2, 4]   τὸ καθαρὸν εἶναι· τὸ γὰρ  γεῶδες   οὐδέτερον ἔχει τούτων. Εὐκινητοτέραν γὰρ
[2, 4]   καὶ οὐ πήγνυται, τὸ δὲ  γεῶδες   πήγνυται συνεξατμίζοντος τοῦ ὑγροῦ· αἱ
[2, 4]   αἱ δ´ ἶνες στερεὸν (καὶ  γεῶδες,   ὥστε γίνονται οἷον πυρίαι ἐν
[2, 16]   γὰρ ἂν τοῦτο ἤδη ῥύγχος  ὀρνιθῶδες.   Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις
[2, 17]   σκληρὸν τοῖς δὲ μαλακὸν  σαρκῶδες.   Διὸ καὶ τοῖς μαλακοστράκοις, οἷον
[2, 8]   πᾶσι γὰρ τούτοις τὸ μὲν  σαρκῶδες   ἐντός, τὸ δὲ συνέχον καὶ
[2, 5]   τὸ μὴ καταναλισκόμενον εἰς τὸ  σαρκῶδες   μόριον τῶν ζῴων, εὔπεπτον δὲ
[2, 13]   βλέφαρον ἐκεῖθεν, τὸ δὲ κάτωθεν  σαρκῶδες,   ὥστ´ ἔχειν τὸ βλέφαρον λεπτότητα
[2, 16]   εἰ χειρί. Τὴν γὰρ φύσιν  ἑλῶδες   ἅμα τὸ ζῷόν ἐστι καὶ
[2, 5]   διὸ πήγνυται καθάπερ καὶ τὸ  ἰνῶδες,   καὶ αὐτὸ καὶ οἱ ζωμοὶ
[2, 9]   ὅσοις συμφέρει μαλακὸν εἶναι καὶ  μυξῶδες   τὸ στερεὸν διὰ τὴν σάρκα
[2, 4]   τοῦ γὰρ αἵματος τὸ μὲν  ὑδατῶδες   μᾶλλον ψυχρόν ἐστι, διὸ καὶ
[2, 4]   καθαρόν. Ἰχὼρ δ´ ἐστὶ τὸ  ὑδατῶδες   τοῦ αἵματος διὰ τὸ μήπω
[2, 6]   σπλάγχνα τὰς χρόας (ὑπερβολῇ γὰρ  αἱματῶδες   καὶ τῶν σπλάγχνων ἕκαστόν ἐστιν
[2, 5]   Τῶν δ´ ἐναίμων τὰ μὲν  σωματῶδες   ἔχοντα τὸ αἷμα στέαρ ἔχει
[2, 8]   γὰρ μάλιστα τοῦτ´ ἔστι  σωματῶδες   τῶν αἰσθητηρίων. Κατὰ δὲ τὴν
[2, 16]   καὶ τὴν ἀλκὴν τὸ ῥύγχος  ὀστῶδές   ἐστιν· συνῆκται γὰρ εἰς ἓν
[2, 8]   αὑτοῖς ἀντικειμένως συνέστηκεν· οὐδὲν γὰρ  ὀστῶδες   ἔχειν ἔοικεν οὐδὲ γεηρὸν ἀποκεκριμένον,
[2, 16]   ἀλκὴν καὶ διὰ τὴν τροφήν,  ὀστῶδες   ἔχουσι τὸ ῥύγχος, στενὸν δὲ
[2, 17]   καὶ τὸ ἄκρον λεπτὸν καὶ  τριχῶδες   διὰ τὴν λιχνείαν τῆς φύσεως·
[2, 10]   λίαν. Τούτων δ´ οὐδέτερόν ἐστιν  ἀληθές,   ἀλλὰ πολύσαρκος μὲν τόπος
[2, 14]   βλεφάρων ἔχουσιν ὅσα τρίχας ἔχουσιν,  ὄρνιθες   δὲ καὶ τῶν φολιδωτῶν οὐδέν·
[2, 13]   βλεφαρίδι μύουσιν· σκαρδαμύττουσι δ´ οἱ  ὄρνιθες   ἐκ τῶν κανθῶν ὑμένι. Τοῦ
[2, 16]   τούτῳ τῷ μορίῳ. Οἱ δ´  ὄρνιθες   καὶ οἱ ὄφεις καὶ ὅσα
[2, 13]   οἱ μὲν ἄνθρωποι καὶ οἱ  ὄρνιθες   καὶ τὰ ζῳοτόκα καὶ τὰ
[2, 12]   τοὺς ψόφους μᾶλλον. ~Οἱ δ´  ὄρνιθες   τοὺς πόρους μόνον ἔχουσι διὰ
[2, 13]   τάσιν. Σκαρδαμύττουσι δ´ οἱ βαρεῖς  ὄρνιθες   τούτῳ μὲν οὔ, τῷ δ´
[2, 9]   Περὶ δὲ τὰ ὀστᾶ αἱ  σάρκες   περιπεφύκασι, προσειλημμέναι λεπτοῖς καὶ ἰνώδεσι
[2, 14]   μὲν καθ´ ὅλον τὸ σῶμα  πρανὲς   δεδάσυνται ταῖς θριξίν, οἷον τὸ
[2, 8]   τις προσλάβοι τῇ κόρῃ τὸ  διαφανὲς   πᾶν. Ἐπὶ μὲν οὖν τῶν
[2, 7]   μέγεθος, καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ  ἄρρενες   τῶν θηλειῶν· καὶ γὰρ τὸν
[2, 4]   συνεξατμίζοντος τοῦ ὑγροῦ· αἱ δ´  ἶνες   γῆς εἰσιν. Συμβαίνει δ´ ἔνιά
[2, 4]   καὶ τὸ αἷμα· αἱ γὰρ  ἶνες   γῆς. Μὴ ἐξαιρουμένων δὲ πήγνυται,
[2, 4]   θερμαίνει τῶν ὑγρῶν· αἱ δ´  ἶνες   στερεὸν (καὶ γεῶδες, ὥστε γίνονται
[2, 7]   κεφαλὴν ὀστοῦν, καλοῦσι βρέγμα  τινές,   διὰ τὸ πολὺν χρόνον τὸ
[2, 10]   ἀναγκαῖον συμβέβηκεν. Οὐ γὰρ ὥσπερ  τινὲς   λέγουσιν, ὅτι εἰ σαρκώδης ἦν,
[2, 15]   ἕνεκεν, οἷον τὰ χαρακώματα ποιοῦσί  τινες   πρὸ τῶν ἐρυμάτων. Εἰσὶ δ´
[2, 6]   φύσις, καὶ οὐχ ὥσπερ οἴονταί  τινες,   τῆς γονῆς σπερματικὴ δύναμις. Δηλοῖ
[2, 2]   θερμοτέρας εἶναί φησι καὶ ἕτεροί  τινες,   ὡς διὰ τὴν θερμότητα καὶ
[2, 13]   ἐπίγεια καὶ μὴ πτητικά, οἷον  ἀλεκτρυόνες   καὶ τὰ τοιαῦτα, οὐκ ὀξυωπά·
[2, 17]   οἵ τε οἶστροι καὶ οἱ  μύωπες   οἱ μὲν τὰ τῶν ἀνθρώπων
[2, 1]   ἐκ τούτων ἀδύνατον· τὸ γὰρ  ὁμοιομερὲς   πόλλ´ ἂν εἴη ἀνομοιομερῆ. Διὰ
[2, 1]   δὲ τὴν τοῦ σχήματος μορφὴν  ἀνομοιομερές   ἐστιν. Ταύτῃ δ´ ἠκολούθηκε καὶ
[2, 1]   ζῴοις, τῶν μὲν ὀργανικῶν ἕκαστον  ἀνομοιομερές   ἐστιν, ὥσπερ εἶπον πρότερον,
[2, 10]   τὸ γὰρ κενὸν καλούμενον ἀέρος  πλῆρές   ἐστι, τὸ δὲ τῆς ἀκοῆς
[2, 2]   ὑγιείας, ἀλλ´ οὐ τραχύτητες καὶ  λειότητες   οὐδὲ βαρύτητες καὶ κουφότητες οὐδ´
[2, 2]   καὶ λειότητες οὐδὲ βαρύτητες καὶ  κουφότητες   οὐδ´ ἄλλο τῶν τοιούτων οὐδὲν
[2, 2]   οὐ τραχύτητες καὶ λειότητες οὐδὲ  βαρύτητες   καὶ κουφότητες οὐδ´ ἄλλο τῶν
[2, 2]   νόσου καὶ ὑγιείας, ἀλλ´ οὐ  τραχύτητες   καὶ λειότητες οὐδὲ βαρύτητες καὶ
[2, 17]   γλώττῃ καὶ πρὸς ἑρμηνείαν ἀλλήλοις  πάντες   μέν, ἕτεροι δὲ τῶν ἑτέρων
[2, 16]   ἐποίησε τοῖς ἐλέφασιν. Διόπερ ἀναπνέουσιν  ἄραντες   ἄνω διὰ τοῦ ὕδατος τὸν
[2, 16]   ὑποστάσεως τοῦ βάρους· οἱ δ´  ἐλέφαντες   τῶν πολυδακτύλων εἰσί, καὶ οὔτε
[2, 7]   τοιαύτην τινὰ δύναμιν φορτικῶς  τιθέντες·   βέλτιον δ´ ἴσως φάναι ἐν
[2, 2]   τῶν πεζῶν θερμότερά φασιν εἶναι,  λέγοντες   ὡς ἐπανισοῖ τὴν ψυχρότητα τοῦ
[2, 1]   τῶν στοιχείων, τὸ μὲν ἀέρα  φάσκοντες   εἶναι τὸ δὲ πῦρ. Οὔσης
[2, 10]   ὁτιοῦν τῶν περιττωμάτων. Ἀλλ´ οὐχ  εὑρίσκοντες   διὰ τίνα αἰτίαν ἔνιαι τῶν
[2, 16]   πολὺν χρόνον ἐν τῇ θαλάττῃ  μένοντες   ἕλκωσιν ἔξωθεν τοῦ ὑγροῦ διὰ
[2, 7]   (διὸ τὴν κεφαλὴν καρηβαροῦσιν οἱ  ὑπνώσσοντες)   καὶ κάτω ποιεῖ τὸ θερμὸν
[2, 9]   ἐστι γένος. Ὥσπερ γὰρ οἱ  πλάττοντες   ἐκ πηλοῦ ζῷον τινος
[2, 10]   τοῖς ζῴοις εἰσί, τοῦτο δ´  ὁρῶντες   ἰδιαίτερον ὂν τῶν ἄλλων μορίων,
[2, 17]   γλῶτταν ἔχειν ταύτῃ. Οἱ δ´  ἰχθύες   διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν ἔχουσι
[2, 13]   πρὸς τὸν βίον. Οἱ δ´  ἰχθύες   καὶ τὰ ἔντομα καὶ τὰ
[2, 13]   δεχόμενα τὴν αὐγήν. Οἱ δ´  ἰχθύες   ὑγρόφθαλμοι μέν εἰσιν. Ἀναγκαία γὰρ
[2, 15]   ἐρυμάτων. Εἰσὶ δ´ αἱ μὲν  ὀφρύες   ἐπὶ συνθέσει ὀστῶν, διὸ καὶ
[2, 15]   ἀποδοτέον τὴν μνείαν. ~Αἱ δ´  ὀφρύες   καὶ αἱ βλεφαρίδες ἀμφότεραι βοηθείας
[2, 15]   βοηθείας χάριν εἰσίν, αἱ μὲν  ὀφρύες   τῶν καταβαινόντων ὑγρῶν, ὅπως ἀποστέγωσιν
[2, 5]   τῶν ζῴων, εὔπεπτον δὲ καὶ  εὐτραφές.   Δηλοῖ δὲ τὸ λιπαρὸν αὐτῶν·
[2, 3]   τροφῆς πόρος ἐστί, καὶ τὸ  συνεχὲς   αὐτῷ μόριον καλοῦσιν οἰσοφάγον,
[2, 3]   θιγγανομένη ποιεῖ αἴσθησιν. Οὐ γὰρ  συνεχές   ἐστι τὸ αἷμα ταύτῃ οὐδὲ
[2, 9]   αἴτιον οὔτ´ ὀρθότητος οὐδεμιᾶς μὴ  συνεχὲς   ὂν ἀλλὰ διαλεῖπον) ἔτι τ´
[2, 8]   νεῦρα καὶ φλέβες, ἔτι δὲ  τρίχες   καὶ τὸ τῶν ὀνύχων γένος,
[2, 14]   τὸ βλέφαρον ἐνίοις παραφύονται μαναὶ  τρίχες,   οὔτ´ ἐν ταῖς μασχάλαις οὔτ´
[2, 14]   πρανέσιν. Σκέπης γὰρ χάριν αἱ  τρίχες   ὑπάρχουσι τοῖς ἔχουσιν· τοῖς μὲν
[2, 9]   τὰ τοιάδε τῶν μορίων οἷον  ὄνυχές   τε καὶ ὁπλαὶ καὶ χηλαὶ
[2, 12]   οὖν ἔχει τοιαύτην ὕλην ἐξ  ἧς   ἂν ἔπλασε τὰ ὦτα. Ὁμοίως
[2, 6]   μυελόν, ἐμπεριλαμβανομένης τῆς τροφῆς ἐξ  ἧς   γίνεται τὰ ὀστᾶ. Ὅτι δ´
[2, 9]   τοῖς ἔχουσιν ὀστᾶ πᾶσιν, ἀφ´  ἧς   συνεχὴς τῶν ἄλλων ὀστῶν
[2, 3]   τὸ τῆς κοιλίας κύτος, ἐξ  ἧς,   ὥσπερ ἐκεῖνα ταῖς ῥίζαις, ταῦτα
[2, 14]   ταῖς μασχάλαις οὔτ´ ἐπὶ τῆς  ἥβης,   ὥσπερ τοῖς ἀνθρώποις. Ἀλλ´ ἀντὶ
[2, 1]   καλουμένων ὑπό τινων στοιχείων, οἷον  γῆς   ἀέρος ὕδατος πυρός. Ἔτι δὲ
[2, 3]   καὶ δυνάμει ὑγρά, τὰ δὲ  γῆς   ἅπαντα ξηρά. Καὶ τὸ κυρίως
[2, 10]   οὐκ ἔχει τόπον· ἐκ τῆς  γῆς   γὰρ λαμβάνει πεπεμμένην τὴν τροφήν,
[2, 7]   ὅταν ἐν τῷ ὑπὲρ τῆς  γῆς   γένηται ἀέρι ὄντι ψυχρῷ, συνίσταται
[2, 7]   ἐγκέφαλος κοινὸς ὕδατος καὶ  γῆς,   δηλοῖ τὸ συμβαῖνον περὶ αὐτόν·
[2, 5]   ἔχει ὕδατος, τὸ δὲ πολὺ  γῆς.   Διὸ τὰ μὴ ἀμφώδοντα ἀλλὰ
[2, 7]   τῶν ἄλλων καρπῶν, διὰ τὸ  γῆς   εἶναι τὸ πλεῖστον μέρος, ἐξιόντος
[2, 4]   τοῦ ὑγροῦ· αἱ δ´ ἶνες  γῆς   εἰσιν. Συμβαίνει δ´ ἔνιά γε
[2, 7]   φύσιν ἔχον κοινὴν ὕδατος καὶ  γῆς.   Καὶ διὰ τοῦτο τὰ ἔναιμα
[2, 2]   ὑπὸ ψυχροῦ ταχὺ μὲν ὅσα  γῆς   μᾶλλον, καὶ ἀλύτως, λυτῶς δ´,
[2, 4]   τὸ αἷμα· αἱ γὰρ ἶνες  γῆς.   Μὴ ἐξαιρουμένων δὲ πήγνυται, οἷον
[2, 3]   τὴν τροφὴν κατειργασμένην ἐκ τῆς  γῆς   ταῖς ῥίζαις (διὸ καὶ περίττωμα
[2, 7]   γένεσιν· ἀναθυμιωμένης γὰρ ἐκ τῆς  γῆς   τῆς ἀτμίδος καὶ φερομένης ὑπὸ
[2, 2]   πήγνυσι τὸ ψυχρόν, ὅσα δὲ  γῆς,   τὸ πῦρ· καὶ τῶν θερμῶν
[2, 1]   ἔχει τὸν τρόπον ἐκ τῆς  ἐπαγωγῆς,   ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν λόγον·
[2, 10]   φυτῶν φύσις (οὖσα μόνιμος οὐ  πολυειδής   ἐστι τῶν ἀνομοιομερῶν· πρὸς γὰρ
[2, 2]   τὰ θήλεα τῶν ἀρρένων, οἷον  Παρμενίδης   τὰς γυναῖκας τῶν ἀνδρῶν θερμοτέρας
[2, 17]   φαίνεσθαι ἀφεστηκὸς τοῦτο τὸ μόριον.  Ἀκανθώδης   δ´ ἐστὶν οὗτος τόπος·
[2, 9]   ᾠοτόκοις ἄκανθα, καὶ τοῖς ὄφεσιν  ἀκανθώδης   ἐστὶν τῶν ὀστῶν φύσις,
[2, 17]   τῶν βραγχίων, ὧν φύσις  ἀκανθώδης   ἐστίν. Τοῖς δὲ κροκοδείλοις συμβάλλεταί
[2, 17]   ἔχειν διά τιν´ αἰτίαν εὔλογον·  ἀκανθώδης   τε γάρ ἐστιν τόπος
[2, 10]   ὥσπερ τινὲς λέγουσιν, ὅτι εἰ  σαρκώδης   ἦν, μακροβιώτερον ἂν ἦν τὸ
[2, 6]   τοῖς δ´ ἀμφώδουσι καὶ πολυσχιδέσι  πιμελώδης.   Ἥκιστα δὲ τοιοῦτος ῥαχίτης
[2, 9]   δὲ τοῖς σελάχεσιν ῥάχις  χονδρώδης   (μέν ἐστιν, ἔχει δὲ μυελόν·
[2, 6]   περόνης γὰρ γίνεσθαι γλίσχρος καὶ  νευρώδης   ἐστίν, ἵν´ ἔχῃ τάσιν. Διὰ
[2, 6]   τὸ αἷμα πεττόμενον, τούτοις δὲ  στεατώδης.   Διὸ τοῖς μὲν κερατοφόροις καὶ
[2, 6]   σφονδύλους· λιπαρὸς δ´ ὢν  στεατώδης   οὐκ ἂν ὁμοίως ἦν συνεχής,
[2, 6]   μὲν κερατοφόροις καὶ μὴ ἀμφώδουσι  στεατώδης,   τοῖς δ´ ἀμφώδουσι καὶ πολυσχιδέσι
[2, 6]   ἐν τοῖς ὀστοῖς μυελὸς  αἱματώδης   ἐστίν· αὐξανομένων δὲ καὶ πεττομένων,
[2, 5]   τοιούτου στοιχείου πλήρης οὖσα τῷ  κερατώδης   εἶναι καὶ ἀστραγάλους ἔχειν· ἅπαντα
[2, 14]   ἀνθρώπων ἐγκέφαλος πλείστης καὶ τῆς  φυλακῆς   δεῖται· τὸ γὰρ ὑγρότατον καὶ
[2, 9]   τούτου χάριν, τοῖς δ´ ἀκινήτοις  φυλακῆς   ἕνεκεν, οἷον αἱ συγκλείουσαι πλευραὶ
[2, 16]   ἕνεκεν καὶ τῆς τῶν ὀδόντων  φυλακῆς.   μὲν γὰρ λόγος
[2, 13]   ἐργασίαν· ἀλλ´ ἀντὶ ταύτης τῆς  φυλακῆς   πάντα σκληρόφθαλμά ἐστιν, οἷον βλέποντα
[2, 16]   καὶ σαρκώδη καὶ δυνάμενα χωρίζεσθαι,  φυλακῆς   τε ἕνεκα τῶν ὀδόντων ὥσπερ
[2, 9]   καρχαρόδουσι καὶ χαυλιόδουσι πᾶσιν. Ἐξ  ἀνάγκης   δὲ πάντα ταῦτα γεώδη καὶ
[2, 15]   διὰ τὴν τοιαύτην αἰτίαν ἐξ  ἀνάγκης   ἐν τοῖς τόποις τούτοις γίνεσθαι
[2, 4]   διεφθάρθαι, ὥστε μὲν ἐξ  ἀνάγκης   ἰχώρ, δ´ αἵματος χάριν
[2, 9]   τροφῆς γινομένην τοῖς ζῴοις ἐξ  ἀνάγκης   καὶ τοῖς θήλεσι τὴν ἐν
[2, 14]   ἐστι τῶν ζῴων δασύτατον, ἐξ  ἀνάγκης   μὲν διὰ τὴν ὑγρότητα τοῦ
[2, 8]   φύσει, τὸ δ´ ἁπτικὸν ἐξ  ἀνάγκης·   μόνον γὰρ μάλιστα τοῦτ´
[2, 1]   οὕτω πρὸς ἄλληλα ἔχοντα ἐξ  ἀνάγκης.   Τὰ μὲν γὰρ ἀνομοιομερῆ ἐκ
[2, 3]   τε τῶν ἀνατομῶν καὶ τῆς  φυσικῆς   ἱστορίας. Ἐπεὶ δὲ πάσης τροφῆς
[2, 3]   κάτω κοιλίας ἤδη μετὰ θερμότητος  φυσικῆς   ποιεῖται τὴν πέψιν. Ὥσπερ δὲ
[2, 7]   ἁρμόττει λέγειν, ἐφ´ ὅσον τῆς  φυσικῆς   φιλοσοφίας ἐστὶν εἰπεῖν περὶ αὐτῶν·
[2, 6]   ἐκ τούτων φανερόν, ὅτι τῆς  αἱματικῆς   τροφῆς τῆς εἰς ὀστᾶ καὶ
[2, 1]   ἀνομοιομερῶν ὑπάρχουσιν αὐτοῖς. Τῆς δ´  αἰσθητικῆς   δυνάμεως καὶ τῆς κινούσης τὸ
[2, 1]   κινούσης τὸ ζῷον καὶ τῆς  θρεπτικῆς   ἐν ταὐτῷ μορίῳ τοῦ σώματος
[2, 7]   ἑκατέρας τῆς φλεβός, τῆς τε  μεγάλης   καὶ τῆς καλουμένης ἀορτῆς, τελευτῶσιν
[2, 10]   ἀλλὰ καὶ τὸ ὄπισθεν τῆς  κεφαλῆς,   διὰ τὸ πᾶσι τοῖς ἔχουσιν
[2, 16]   δὲ διὰ τὴν μικρότητα τῆς  κεφαλῆς.   Ἐν δὲ τῷ ῥύγχει τοὺς
[2, 7]   ῥεύματα τοῖς σώμασιν ἐκ τῆς  κεφαλῆς   ἐστι τὴν ἀρχήν, ὅσοις ἂν
[2, 7]   δ´ ἄλλων τὴν ὀρθότητα τῆς  κεφαλῆς·   περὶ ὧν εἴρηται καθ´ αὑτὰ
[2, 15]   οἷον ἀπογείσωμα τῶν ἀπὸ τῆς  κεφαλῆς   ὑγρῶν, αἱ δὲ βλεφαρίδες τῶν
[2, 16]   τοῦ αὐχένος καὶ τὸ τῆς  κεφαλῆς,   ὥσπερ καὶ τὸ στῆθος στενόν·
[2, 5]   μὲν αἵματος καὶ ἰχῶρος καὶ  πιμελῆς   καὶ στέατος, τί τέ ἐστιν
[2, 2]   καὶ πολυαιμούσαις γινομένων τῶν γυναικείων,  Ἐμπεδοκλῆς   δὲ τοὐναντίον· ἔτι δ´ αἷμα
[2, 9]   ἐκ πηλοῦ ζῷον τινος  ἄλλης   ὑγρᾶς συστάσεως ὑφιστᾶσι τῶν στερεῶν
[2, 7]   ζῴοις πρὸς τὴν τῆς φύσεως  ὅλης   σωτηρίαν. Οἱ μὲν γὰρ τοῦ
[2, 16]   καὶ τὴν βραδυτῆτα τῆς ἐκεῖθεν  μεταβολῆς   δυνάμενον ἑλίττεσθαι καὶ μακρόν· ἀφῃρημένης
[2, 1]   ἕκαστον. Ἐκ τῆς αὐτῆς γὰρ  ὕλης   συνεστᾶσιν· αἱματικὴ (γὰρ φύσις
[2, 1]   ἐκ τῆς περὶ ἕκαστον ὑποκειμένης  ὕλης.   Τῷ μὲν οὖν χρόνῳ προτέραν
[2, 3]   καὶ χρηστῆς μὲν οὔσης ὑγιεινόν,  φαύλης   δὲ φαῦλον. Ὅτι μὲν οὖν
[2, 2]   δ´ ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεως καὶ  ἀκμῆς   καὶ γήρως καὶ νόσου καὶ
[2, 6]   διέχειν διὰ πάσης τῆς ῥάχεως  διῃρημένης   κατὰ τοὺς σφονδύλους· λιπαρὸς δ´
[2, 16]   μεταβολῆς δυνάμενον ἑλίττεσθαι καὶ μακρόν·  ἀφῃρημένης   δὲ τῆς τῶν ποδῶν χρήσεως,
[2, 1]   φυτὸν ἐκ τῆς περὶ ἕκαστον  ὑποκειμένης   ὕλης. Τῷ μὲν οὖν χρόνῳ
[2, 6]   τῆς εἰς ὀστᾶ καὶ ἄκανθαν  μεριζομένης   ἐστὶ τὸ ἐμπεριλαμβανόμενον περίττωμα πεφθέν.
[2, 6]   ἀναγκαῖον ἐνίοις ὑπάρχειν καὶ μυελόν,  ἐμπεριλαμβανομένης   τῆς τροφῆς ἐξ ἧς γίνεται
[2, 17]   ἔχοντα αἴσθησιν τῆς ἡδονῆς τῆς  γινομένης   ἐκ τῆς τροφῆς· γὰρ
[2, 7]   τῆς γῆς τῆς ἀτμίδος καὶ  φερομένης   ὑπὸ τοῦ θερμοῦ πρὸς τὸν
[2, 3]   τροφὴν λαμβάνειν, ἕως τὸ τῆς  ἐχομένης   πέψεως λάβῃ τέλος. μὲν
[2, 7]   τῆς τε μεγάλης καὶ τῆς  καλουμένης   ἀορτῆς, τελευτῶσιν αἱ φλέβες εἰς
[2, 7]   ἐγκέφαλον ψυχρότερα τῆς συμμέτρου κράσεως·  ἀναθυμιωμένης   γὰρ διὰ τῶν φλεβῶν ἄνω
[2, 7]   ὥσπερ τὴν τῶν ὑετῶν γένεσιν·  ἀναθυμιωμένης   γὰρ ἐκ τῆς γῆς τῆς
[2, 9]   αὑτῇ αἷμα· γὰρ ἀπ´  ἐκείνης   θερμότης κωλύει πήγνυσθαι, φαίνεται δὲ
[2, 9]   σάρξ. Ἔτι δὲ περὶ  γονῆς   καὶ γάλακτος ἀπελίπομεν ἐν τῇ
[2, 6]   οὐχ ὥσπερ οἴονταί τινες, τῆς  γονῆς   σπερματικὴ δύναμις. Δηλοῖ δ´ ἐν
[2, 17]   πάντα ὡς ἔχοντα αἴσθησιν τῆς  ἡδονῆς   τῆς γινομένης ἐκ τῆς τροφῆς·
[2, 6]   ἀλλοιότερός ἐστιν· διὰ τὸ ἀντὶ  περόνης   γὰρ γίνεσθαι γλίσχρος καὶ νευρώδης
[2, 3]   σῶμα τὴν τροφήν, ὥσπερ ἐκ  φάτνης,   ἐκ τῆς κοιλίας καὶ τῆς
[2, 16]   γὰρ λόγος διὰ τῆς  φωνῆς   ἐκ τῶν γραμμάτων σύγκειται, τῆς
[2, 17]   ἐναίμων πρὸς μὲν τὴν τῆς  φωνῆς   ἐργασίαν ἄχρηστον τὰ πολλὰ τὴν
[2, 17]   ζῳοτόκα τῶν τετραπόδων βραχεῖαν τῆς  φωνῆς   ἔχει διάρθρωσιν· σκληράν τε γὰρ
[2, 17]   προσπεφυκός, ὅσοις μηδὲν ἔργον ὑπάρχει  φωνῆς,   καὶ τοῖς μὲν σκληρὸν τοῖς
[2, 10]   πλῆρές ἐστι, τὸ δὲ τῆς  ἀκοῆς   αἰσθητήριον ἀέρος εἶναί φαμεν. Ἐκ
[2, 12]   ζῳοτόκων οὐκ ὦτα ἀλλὰ πόρους  ἀκοῆς,   διὰ τὸ πεπηρωμένον εἶναι τετράπουν.
[2, 10]   φύσει καλῶς, τὰ μὲν τῆς  ἀκοῆς   ἐπὶ μέσης τῆς περιφερείας (ἀκούει
[2, 10]   καὶ διεσπασμένη, καθάπερ τῆς  ἀκοῆς,   οὐκ ἂν ἐποίει τὸ αὑτῆς
[2, 10]   ἐστιν· διὰ γὰρ τῆς  ἀναπνοῆς   αἴσθησις τοῖς ἔχουσι μυκτῆρας,
[2, 10]   θεῖσα μίαν ἐπὶ τὴν τῆς  ἀναπνοῆς   κίνησιν. Καλῶς δὲ καὶ τοῖς
[2, 14]   μᾶλλον ἐν τοῖς πρανέσιν.  Σκέπης   γὰρ χάριν αἱ τρίχες ὑπάρχουσι
[2, 14]   τὰ πρανῆ δεῖται μᾶλλον τῆς  σκέπης,   τὰ δὲ πρόσθια τιμιώτερα μέν,
[2, 7]   δ´ ἅπαντα δεῖται τῆς ἐναντίας  ῥοπῆς,   ἵνα τυγχάνῃ τοῦ μετρίου καὶ
[2, 2]   θιγγάνειν, καὶ τοῦτ´, ἐὰν μετὰ  λύπης.   Ἔστι δ´ ὅτε δοκεῖ τοῦτ´
[2, 10]   αἰσθητηρίων φανερωτέρως ἐστὶν αἴσθησις  διμερής·   ὦτά τε γὰρ δύο καὶ
[2, 9]   μὲν διὰ τὴν συνέχειάν ἐστι,  πολυμερὴς   δὲ τῇ διαιρέσει τῶν σπονδύλων.
[2, 5]   φύσις αὐτῶν τοῦ τοιούτου στοιχείου  πλήρης   οὖσα τῷ κερατώδης εἶναι καὶ
[2, 6]   εἶναι συνεχῆ καὶ διέχειν διὰ  πάσης   τῆς ῥάχεως διῃρημένης κατὰ τοὺς
[2, 3]   τῆς φυσικῆς ἱστορίας. Ἐπεὶ δὲ  πάσης   τροφῆς ἐστί τι δεκτικὸν καὶ
[2, 10]   τὰ μὲν τῆς ἀκοῆς ἐπὶ  μέσης   τῆς περιφερείας (ἀκούει γὰρ οὐ
[2, 1]   φάσκοντες εἶναι τὸ δὲ πῦρ.  Οὔσης   δὲ τῆς αἰσθήσεως ἐν τοῖς
[2, 1]   ἐν ταὐτῷ μορίῳ τοῦ σώματος  οὔσης,   καθάπερ ἐν ἑτέροις εἴρηται πρότερον,
[2, 16]   τῆς δὲ γλώττης μὴ τοιαύτης  οὔσης   μηδὲ τῶν χειλῶν ὑγρῶν οὐκ
[2, 6]   τῶν μορίων καὶ τῆς τροφῆς  οὔσης   τοῖς ἐμβρύοις αἵματος, καὶ ἐν
[2, 3]   λαμβάνουσιν (αὐξάνεται, καὶ χρηστῆς μὲν  οὔσης   ὑγιεινόν, φαύλης δὲ φαῦλον. Ὅτι
[2, 1]   ἐπ´ ἀρχήν, ἀπὸ τῆς πρώτης  κινούσης   καὶ ἐχούσης ἤδη τινὰ φύσιν
[2, 1]   δ´ αἰσθητικῆς δυνάμεως καὶ τῆς  κινούσης   τὸ ζῷον καὶ τῆς θρεπτικῆς
[2, 1]   ἀπὸ τῆς πρώτης κινούσης καὶ  ἐχούσης   ἤδη τινὰ φύσιν ἐπί τινα
[2, 6]   μυελός, ἐκ τούτων φανερόν, ὅτι  τῆς   αἱματικῆς τροφῆς τῆς εἰς ὀστᾶ
[2, 1]   τὸ δὲ πῦρ. Οὔσης δὲ  τῆς   αἰσθήσεως ἐν τοῖς ἁπλοῖς μέρεσιν
[2, 2]   καὶ τοῖς ξηροῖς πολλοὶ τρόποι  τῆς   αἰτίας εἰσίν. Τὰ μὲν γὰρ
[2, 3]   Ὥσπερ δὲ καὶ τὸ στόμα  τῆς   ἀκατεργάστου τροφῆς πόρος ἐστί, καὶ
[2, 10]   ἀέρος πλῆρές ἐστι, τὸ δὲ  τῆς   ἀκοῆς αἰσθητήριον ἀέρος εἶναί φαμεν.
[2, 10]   τῇ φύσει καλῶς, τὰ μὲν  τῆς   ἀκοῆς ἐπὶ μέσης τῆς περιφερείας
[2, 10]   κειμένη καὶ διεσπασμένη, καθάπερ  τῆς   ἀκοῆς, οὐκ ἂν ἐποίει τὸ
[2, 14]   ὑπερβολὰς τοῦ τε ψύχους καὶ  τῆς   ἀλέας. Πλεῖστος δ´ ὢν καὶ
[2, 10]   ἐν ἐστιν· διὰ γὰρ  τῆς   ἀναπνοῆς αἴσθησις τοῖς ἔχουσι
[2, 10]   στάθμην θεῖσα μίαν ἐπὶ τὴν  τῆς   ἀναπνοῆς κίνησιν. Καλῶς δὲ καὶ
[2, 3]   θερμῷ τὴν ἐργασίαν· δὲ  τῆς   ἄνω καὶ τῆς κάτω κοιλίας
[2, 7]   ἀναθυμιωμένης γὰρ ἐκ τῆς γῆς  τῆς   ἀτμίδος καὶ φερομένης ὑπὸ τοῦ
[2, 1]   τῶν καλουμένων σπλάγχνων ἕκαστον. Ἐκ  τῆς   αὐτῆς γὰρ ὕλης συνεστᾶσιν· αἱματικὴ
[2, 16]   εἶναι τῶν ζῴων τὴν διὰ  τῆς   ἁφῆς αἴσθησιν. ~Ὑπὸ δὲ τὸν
[2, 10]   μέν, μᾶλλον δ´ ἐπὶ  τῆς   ἁφῆς· ἔστι γὰρ οἷον ἁφή
[2, 10]   δ´ ἀριστερόν. Ἐπὶ μὲν οὖν  τῆς   ἁφῆς τοῦτ´ ἄδηλον· τούτου δ´
[2, 1]   μορίων. Ἐπεὶ δ´ ἐναντίως ἐπὶ  τῆς   γενέσεως ἔχει καὶ τῆς οὐσίας·
[2, 1]   ἂν λέγῃ τις τὸν λόγον  τῆς   γενέσεως· μὲν γὰρ τῆς
[2, 17]   χυμῶν, ὥσπερ διπλῆν ἔχοντα τὴν  τῆς   γεύσεως αἴσθησιν. Ἔχει δὲ καὶ
[2, 10]   περιττώματος οὐκ ἔχει τόπον· ἐκ  τῆς   γῆς γὰρ λαμβάνει πεπεμμένην τὴν
[2, 7]   τόπον, ὅταν ἐν τῷ ὑπὲρ  τῆς   γῆς γένηται ἀέρι ὄντι ψυχρῷ,
[2, 3]   λαμβάνει τὴν τροφὴν κατειργασμένην ἐκ  τῆς   γῆς ταῖς ῥίζαις (διὸ καὶ
[2, 7]   ὑετῶν γένεσιν· ἀναθυμιωμένης γὰρ ἐκ  τῆς   γῆς τῆς ἀτμίδος καὶ φερομένης
[2, 17]   ὡς ἔχοντα αἴσθησιν τῆς ἡδονῆς  τῆς   γινομένης ἐκ τῆς τροφῆς·
[2, 16]   τῶν γραμμάτων· τὰ μὲν γὰρ  τῆς   γλώττης εἰσὶ προσβολαί, τὰ δὲ
[2, 17]   σαφῆ δ´ ἔχουσι τὴν διάρθρωσιν  τῆς   γλώττης. Ἐπεὶ δὲ τῆς τροφῆς
[2, 10]   μόριον, ἄλλ´ ἐντός. Ἐπὶ δὲ  τῆς   γλώττης ἧττον μέν, μᾶλλον δ´
[2, 6]   καὶ οὐχ ὥσπερ οἴονταί τινες,  τῆς   γονῆς σπερματικὴ δύναμις. Δηλοῖ δ´
[2, 1]   διὰ τῶν ἀνομοιομερῶν ὑπάρχουσιν αὐτοῖς.  Τῆς   δ´ αἰσθητικῆς δυνάμεως καὶ τῆς
[2, 16]   φωνῆς ἐκ τῶν γραμμάτων σύγκειται,  τῆς   δὲ γλώττης μὴ τοιαύτης οὔσης
[2, 13]   τὸ περὶ τὴν κόρην ἐστί,  τῆς   δὲ σωτηρίας χάριν τὰ βλέφαρα·
[2, 1]   ῥέοντος ὕδατος ἰλύς, τἆλλα σπλάγχνα  τῆς   διὰ τῶν φλεβῶν ῥύσεως τοῦ
[2, 7]   δὲ διὰ ταύτης μάλιστα γίνεται  τῆς   δυνάμεως. Ὅμοιον οὖν τὸ τὴν
[2, 6]   φανερόν, ὅτι τῆς αἱματικῆς τροφῆς  τῆς   εἰς ὀστᾶ καὶ ἄκανθαν μεριζομένης
[2, 16]   ὑγρῷ διατριβὴν καὶ τὴν βραδυτῆτα  τῆς   ἐκεῖθεν μεταβολῆς δυνάμενον ἑλίττεσθαι καὶ
[2, 17]   Ἐπεὶ δὲ τῆς τροφῆς χάριν  τῆς   ἐν τοῖς χυμοῖς ἐστιν εἰς
[2, 10]   ἀκριβεστέρας γίνεσθαι· ἐκκόπτει γὰρ  τῆς   ἐν τῷ αἵματι θερμότητος κίνησις
[2, 7]   τούτων. Ἐπεὶ δ´ ἅπαντα δεῖται  τῆς   ἐναντίας ῥοπῆς, ἵνα τυγχάνῃ τοῦ
[2, 1]   τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον ἐκ  τῆς   ἐπαγωγῆς, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν
[2, 3]   τὴν τροφὴν λαμβάνειν, ἕως τὸ  τῆς   ἐχομένης πέψεως λάβῃ τέλος.
[2, 10]   ἀρχή ἐστιν  τῆς   ζωῆς. μὲν οὖν τῶν
[2, 14]   ἐν ταῖς μασχάλαις οὔτ´ ἐπὶ  τῆς   ἥβης, ὥσπερ τοῖς ἀνθρώποις. Ἀλλ´
[2, 17]   ζῷα πάντα ὡς ἔχοντα αἴσθησιν  τῆς   ἡδονῆς τῆς γινομένης ἐκ τῆς
[2, 7]   γεῶδες ἐξατμισθέντος τοῦ ὕδατος ὑπὸ  τῆς   θερμότητος, ὥσπερ τὰ τῶν χεδρόπων
[2, 1]   τῆς κινούσης τὸ ζῷον καὶ  τῆς   θρεπτικῆς ἐν ταὐτῷ μορίῳ τοῦ
[2, 10]   διὸ θεωρητέον καθ´ αὑτὰ περὶ  τῆς   ἰδέας αὐτῶν. Τὰ δὲ πρὸς
[2, 7]   φλεβός, τῆς τε μεγάλης καὶ  τῆς   καλουμένης ἀορτῆς, τελευτῶσιν αἱ φλέβες
[2, 16]   τὴν βραδυτῆτα καὶ τὴν ἀφυΐαν  τῆς   κάμψεως οὐ χρήσιμον πρὸς ἄλλο
[2, 10]   αἰσθάνεται, τὴν δ´ αἴσθησιν ἀπὸ  τῆς   καρδίας, ταύτην δ´ εἶναι ἐν
[2, 7]   ταύτην τὴν αἰτίαν πρὸς τὸν  τῆς   καρδίας τόπον καὶ τὴν ἐν
[2, 3]   δὲ τῆς ἄνω καὶ  τῆς   κάτω κοιλίας ἤδη μετὰ θερμότητος
[2, 10]   ἄσαρκον, ἀλλὰ καὶ τὸ ὄπισθεν  τῆς   κεφαλῆς, διὰ τὸ πᾶσι τοῖς
[2, 16]   στενὸν δὲ διὰ τὴν μικρότητα  τῆς   κεφαλῆς. Ἐν δὲ τῷ ῥύγχει
[2, 7]   τὰ ῥεύματα τοῖς σώμασιν ἐκ  τῆς   κεφαλῆς ἐστι τὴν ἀρχήν, ὅσοις
[2, 7]   τῶν δ´ ἄλλων τὴν ὀρθότητα  τῆς   κεφαλῆς· περὶ ὧν εἴρηται καθ´
[2, 15]   ἀποστέγωσιν οἷον ἀπογείσωμα τῶν ἀπὸ  τῆς   κεφαλῆς ὑγρῶν, αἱ δὲ βλεφαρίδες
[2, 16]   τὸ τοῦ αὐχένος καὶ τὸ  τῆς   κεφαλῆς, ὥσπερ καὶ τὸ στῆθος
[2, 1]   Τῆς δ´ αἰσθητικῆς δυνάμεως καὶ  τῆς   κινούσης τὸ ζῷον καὶ τῆς
[2, 3]   μεσεντερίου παράπαν, κάτωθεν ἀρξάμεναι μέχρι  τῆς   κοιλίας. Δεῖ δὲ ταῦτα θεωρεῖν
[2, 7]   τῆς κύστεως ὑπόστημα καὶ τὸ  τῆς   κοιλίας, καὶ παρὰ ταῦτα γονὴ
[2, 3]   τροφήν, ὥσπερ ἐκ φάτνης, ἐκ  τῆς   κοιλίας καὶ τῆς τῶν ἐντέρων
[2, 3]   γῆν ἐν αὑτοῖς ἔχει τὸ  τῆς   κοιλίας κύτος, ἐξ ἧς, ὥσπερ
[2, 7]   τῆς τροφῆς ἐστι, τό τε  τῆς   κύστεως ὑπόστημα καὶ τὸ τῆς
[2, 2]   εἶναι τούτων, οἷον τήν τε  τῆς   ξηρᾶς τροφῆς ὑπόστασιν καὶ τὴν
[2, 1]   τῆς οἰκοδομήσεως λόγος ἔχει τὸν  τῆς   οἰκίας, δὲ τῆς οἰκίας
[2, 1]   ἐστι καὶ λίθων, ἀλλὰ ταῦτα  τῆς   οἰκίας· ὁμοίως δὲ τοῦτ´ ἔχει
[2, 1]   τὸν τῆς οἰκίας, δὲ  τῆς   οἰκίας οὐκ ἔχει τὸν τῆς
[2, 1]   τῆς γενέσεως· μὲν γὰρ  τῆς   οἰκοδομήσεως λόγος ἔχει τὸν τῆς
[2, 1]   τῆς οἰκίας οὐκ ἔχει τὸν  τῆς   οἰκοδομήσεως. Ὁμοίως δὲ τοῦτο συμβέβηκε
[2, 16]   τρόπον τινὰ διέστηκεν ἀλλήλων τὸ  τῆς   ὀσφρήσεως αἰσθητήριον, ἀλλ´ ὅσα μὲν
[2, 10]   τῶν δὲ τριῶν μὲν  τῆς   ὀσφρήσεως μέση, ἀκοὴ δὲ καὶ
[2, 10]   κίνησις) δὲ  τῆς   ὀσφρήσεως μεταξὺ τῶν ὀμμάτων εὐλόγως.
[2, 16]   τῷ ῥύγχει τοὺς πόρους ἔχουσι  τῆς   ὀσφρήσεως, μυκτῆρας δ´ ἔχειν ἀδύνατον.
[2, 1]   ἐπὶ τῆς γενέσεως ἔχει καὶ  τῆς   οὐσίας· τὰ γὰρ ὕστερα τῇ
[2, 13]   ἀναγκαῖον· πόρρωθεν γὰρ χρῆσις  τῆς   ὄψεως. Διὸ καὶ τὰ γαμψώνυχα
[2, 13]   τοῖς πολλὴν ποιουμένοις κίνησιν  τῆς   ὄψεως ἐκ πολλοῦ χρῆσις. Τοῖς
[2, 7]   μόρια, δῆλον μὲν καὶ διὰ  τῆς   ὄψεως, ἔτι δὲ μᾶλλον τῷ
[2, 8]   τὸ πρῶτον, ὥσπερ κόρη  τῆς   ὄψεως, τὸ δι´ οὗ
[2, 13]   ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων φυλακὴν ἔχουσι  τῆς   ὄψεως, τὰ μὲν ζῳοτόκα βλέφαρα
[2, 1]   καὶ φυτὸν γεννᾷ φυτὸν ἐκ  τῆς   περὶ ἕκαστον ὑποκειμένης ὕλης. Τῷ
[2, 14]   μὲν τούτων παρεκβῆναι συμβέβηκεν ἐχομένοις  τῆς   περὶ τὰς βλεφαρίδας αἰτίας, διὰ
[2, 10]   μὲν τῆς ἀκοῆς ἐπὶ μέσης  τῆς   περιφερείας (ἀκούει γὰρ οὐ μόνον
[2, 1]   ἀπ´ ἀρχῆς ἐπ´ ἀρχήν, ἀπὸ  τῆς   πρώτης κινούσης καὶ ἐχούσης ἤδη
[2, 6]   συνεχῆ καὶ διέχειν διὰ πάσης  τῆς   ῥάχεως διῃρημένης κατὰ τοὺς σφονδύλους·
[2, 6]   καὶ κοίλη ἄκανθα μόνον  τῆς   ῥάχεώς ἐστιν. Διὸ ἐν ταύτῃ
[2, 8]   νεῦρον· τὴν δὲ σχίσιν ἔχει  τῆς   σαρκὸς οὐ κατ´ εὐθυωρίαν ἀλλὰ
[2, 14]   τετράποσι τὰ πρανῆ δεῖται μᾶλλον  τῆς   σκέπης, τὰ δὲ πρόσθια τιμιώτερα
[2, 7]   τὰ περὶ τὸν ἐγκέφαλον ψυχρότερα  τῆς   συμμέτρου κράσεως· ἀναθυμιωμένης γὰρ διὰ
[2, 17]   τόπος· σύγκειται γὰρ ἐκ  τῆς   συμψαύσεως τῶν βραγχίων, ὧν
[2, 8]   ἐστιν· πρὸς γὰρ τῇ φυλακῇ  τῆς   συνεχείας, τῷ ἔχειν ὀλίγον αὐτῶν
[2, 7]   θερμότητος, ἀφ´ ἑκατέρας τῆς φλεβός,  τῆς   τε μεγάλης καὶ τῆς καλουμένης
[2, 10]   Ἧι καὶ δῆλον ὅτι οὐ  τῆς   τοῦ ἐγκεφάλου αἰσθήσεως χάριν ἄσαρκος
[2, 3]   γίνεται καὶ μεταβολὴ διὰ  τῆς   τοῦ θερμοῦ δυνάμεως, καὶ τὰ
[2, 17]   πᾶσιν, τὴν αἴσθησιν ποιοῦνται  τῆς   τροφῆς, ἀλλὰ τοῖς μὲν ἀπολελυμένον
[2, 9]   κωλύῃ τὴν ἀνοίδησιν τὴν ἀπὸ  τῆς   τροφῆς γινομένην τοῖς ζῴοις ἐξ
[2, 13]   (ἄνωθεν γὰρ αὐτοῖς θεωρία  τῆς   τροφῆς, διὸ καὶ ἀναπέτονται ταῦτα
[2, 17]   ἐναντίως ἂν ἔχοι πρὸς τὴν  τῆς   τροφῆς εἴσοδον, πρὸς δὲ τῇ
[2, 6]   ἐνίοις ὑπάρχειν καὶ μυελόν, ἐμπεριλαμβανομένης  τῆς   τροφῆς ἐξ ἧς γίνεται τὰ
[2, 9]   ὑπάρχουσα πρὸς ἓν ἔργον τὴν  τῆς   τροφῆς ἐργασίαν, τοῖς δὲ πρός
[2, 7]   δ´ ὑστερογενῶν τά τε περιττώματα  τῆς   τροφῆς ἐστι, τό τε τῆς
[2, 17]   τῆς ἡδονῆς τῆς γινομένης ἐκ  τῆς   τροφῆς· γὰρ ἐπιθυμία τοῦ
[2, 6]   αἵματος συνεστώτων τῶν μορίων καὶ  τῆς   τροφῆς οὔσης τοῖς ἐμβρύοις αἵματος,
[2, 7]   ἕκαστα τούτων. Τὰ μὲν οὖν  τῆς   τροφῆς περιττώματα περὶ τὴν τῆς
[2, 3]   καὶ ταύτην ὥσπερ αἱ ἐργασίαι  τῆς   τροφῆς πλειόνων εἰσὶ μορίων.
[2, 3]   γὰρ εἰς μικρὰ διαίρεσις  τῆς   τροφῆς ῥᾴω ποιεῖ τῷ θερμῷ
[2, 7]   τῆς τροφῆς περιττώματα περὶ τὴν  τῆς   τροφῆς σκέψιν καὶ θεωρίαν οἰκείους
[2, 7]   γὰρ διὰ τῶν φλεβῶν ἄνω  τῆς   (τροφῆς τὸ περίττωμα ψυχόμενον διὰ
[2, 7]   ἀνάλογον. Καταψῦχον γὰρ τὴν ἀπὸ  τῆς   τροφῆς τοῦ αἵματος ἐπίρρυσιν,
[2, 17]   διάρθρωσιν τῆς γλώττης. Ἐπεὶ δὲ  τῆς   τροφῆς χάριν τῆς ἐν τοῖς
[2, 3]   φάτνης, ἐκ τῆς κοιλίας καὶ  τῆς   τῶν ἐντέρων φύσεως. Τὰ μὲν
[2, 16]   χείλη τούτου τε ἕνεκεν καὶ  τῆς   τῶν ὀδόντων φυλακῆς. μὲν
[2, 16]   ἑλίττεσθαι καὶ μακρόν· ἀφῃρημένης δὲ  τῆς   τῶν ποδῶν χρήσεως, καὶ
[2, 16]   πλείονα τοῖς αὐτοῖς μορίοις, ἀντὶ  τῆς   τῶν προσθίων ποδῶν χρείας. Τούτους
[2, 2]   ξηρᾶς τροφῆς ὑπόστασιν καὶ τὴν  τῆς   ὑγρᾶς τοῖς ἔχουσι κύστιν. Αὐτῶν
[2, 2]   μὲν θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ  τῆς   ὑπεροχῆς αὐτῶν διωρίσθω τὸν τρόπον
[2, 7]   τυγχάνῃ μετρίας θερμότητος, ἀφ´ ἑκατέρας  τῆς   φλεβός, τῆς τε μεγάλης καὶ
[2, 2]   γὰρ μᾶλλον τὸ ζέον ὕδωρ  τῆς   φλογός, καίει δὲ καὶ τήκει
[2, 14]   τῶν ἀνθρώπων ἐγκέφαλος πλείστης καὶ  τῆς   φυλακῆς δεῖται· τὸ γὰρ ὑγρότατον
[2, 13]   τὴν ἐργασίαν· ἀλλ´ ἀντὶ ταύτης  τῆς   φυλακῆς πάντα σκληρόφθαλμά ἐστιν, οἷον
[2, 2]   τὴν ψυχρότητα τοῦ τόπου  τῆς   φύσεως αὐτῶν θερμότης, καὶ τὰ
[2, 17]   καὶ τριχῶδες διὰ τὴν λιχνείαν  τῆς   φύσεως· διπλῆν γὰρ τὴν ἡδονὴν
[2, 15]   σωματικὴν οὖσαν, ἂν μή τι  τῆς   φύσεως ἔργον ἐμποδίσῃ πρὸς ἄλλην
[2, 7]   ἐν τοῖς ζῴοις πρὸς τὴν  τῆς   φύσεως ὅλης σωτηρίαν. Οἱ μὲν
[2, 13]   βλέπωσι τοῦτον τὸν τρόπον ὑπὸ  τῆς   φύσεως. Σκληρόδερμα γὰρ ὄντα ἀβλαβέστερα
[2, 3]   χολή, χωριζόμενα δ´ ἐκ  τῆς   φύσεως τῶν ἐχόντων τοὐναντίον πάσχει·
[2, 3]   ἔκ τε τῶν ἀνατομῶν καὶ  τῆς   φυσικῆς ἱστορίας. Ἐπεὶ δὲ πάσης
[2, 7]   ἀρχαῖς ἁρμόττει λέγειν, ἐφ´ ὅσον  τῆς   φυσικῆς φιλοσοφίας ἐστὶν εἰπεῖν περὶ
[2, 16]   μὲν γὰρ λόγος διὰ  τῆς   φωνῆς ἐκ τῶν γραμμάτων σύγκειται,
[2, 17]   καὶ ἐναίμων πρὸς μὲν τὴν  τῆς   φωνῆς ἐργασίαν ἄχρηστον τὰ πολλὰ
[2, 17]   καὶ ζῳοτόκα τῶν τετραπόδων βραχεῖαν  τῆς   φωνῆς ἔχει διάρθρωσιν· σκληράν τε
[2, 7]   Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι τοῖς  τῆς   ψυχῆς ἔργοις ὑπηρετικώτατον τῶν σωμάτων
[2, 6]   πιμελώδης. Ἥκιστα δὲ τοιοῦτος  ῥαχίτης   ἐστὶ μυελὸς διὰ τὸ δεῖν
[2, 6]   ἔχουσιν ὀστᾶ ἀλλ´ ἄκανθαν  ῥαχίτης   μόνος ἐστὶ μυελός· ὀλίγαιμά τε
[2, 7]   πῖον. Διὸ καὶ συνεχὴς  ῥαχίτης   τῷ ἐγκεφάλῳ ἐστίν· ἀεὶ γὰρ
[2, 1]   καὶ μανότης καὶ τραχύτης καὶ  λειότης   καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα πάθη
[2, 1]   ἔχειν· πρὸς μὲν γάρ τινα  μαλακότης   χρήσιμος πρὸς δέ τινα σκληρότης,
[2, 2]   τόπου τῆς φύσεως αὐτῶν  θερμότης,   καὶ τὰ ἄναιμα τῶν ἐναίμων
[2, 9]   αἷμα· γὰρ ἀπ´ ἐκείνης  θερμότης   κωλύει πήγνυσθαι, φαίνεται δὲ καὶ
[2, 3]   τῷ λόγῳ ὑπάρξει αὐτοῦ  θερμότης,   ὥσπερ ἐν τῷ τοῦ λευκοῦ
[2, 1]   καὶ κουφότης καὶ πυκνότης καὶ  μανότης   καὶ τραχύτης καὶ λειότης καὶ
[2, 1]   οἷον βάρος καὶ κουφότης καὶ  πυκνότης   καὶ μανότης καὶ τραχύτης καὶ
[2, 7]   τὴν φύσιν· δηλοῖ δ´  λιπαρότης   αὐτοῦ καὶ τὸ πῖον. Διὸ
[2, 7]   οὖν πολλὴν θερμότητα ἀντίκειται πλείων  ὑγρότης   καὶ ψυχρότης, καὶ διὰ τὸ
[2, 1]   μαλακότης χρήσιμος πρὸς δέ τινα  σκληρότης,   καὶ τὰ μὲν τάσιν ἔχειν
[2, 7]   θερμότητα ἀντίκειται πλείων ὑγρότης καὶ  ψυχρότης,   καὶ διὰ τὸ πλῆθος ὀψιαίτατα
[2, 7]   πολλῶν· δὲ τοῦ ἐγκεφάλου  ψυχρότης   φανερὰ μὲν καὶ κατὰ τὴν
[2, 1]   ταύταις ἀκολουθοῦσιν, οἷον βάρος καὶ  κουφότης   καὶ πυκνότης καὶ μανότης καὶ
[2, 7]   τε μεγάλης καὶ τῆς καλουμένης  ἀορτῆς,   τελευτῶσιν αἱ φλέβες εἰς τὴν
[2, 3]   τοῦτο καὶ λαμβάνουσιν (αὐξάνεται, καὶ  χρηστῆς   μὲν οὔσης ὑγιεινόν, φαύλης δὲ
[2, 14]   ὑγρότατος τῶν ἀνθρώπων ἐγκέφαλος  πλείστης   καὶ τῆς φυλακῆς δεῖται· τὸ
[2, 16]   γραμμάτων· τὰ μὲν γὰρ τῆς  γλώττης   εἰσὶ προσβολαί, τὰ δὲ συμβολαὶ
[2, 17]   δ´ ἔχουσι τὴν διάρθρωσιν τῆς  γλώττης.   Ἐπεὶ δὲ τῆς τροφῆς χάριν
[2, 10]   ἄλλ´ ἐντός. Ἐπὶ δὲ τῆς  γλώττης   ἧττον μέν, μᾶλλον δ´
[2, 16]   τῶν γραμμάτων σύγκειται, τῆς δὲ  γλώττης   μὴ τοιαύτης οὔσης μηδὲ τῶν
[2, 17]   χυμῶν, ὥσπερ καὶ χρῆσις  αὐτῆς   βραχεῖα, οὕτω βραχεῖαν ἔχουσιν αὐτῆς
[2, 1]   καλουμένων σπλάγχνων ἕκαστον. Ἐκ τῆς  αὐτῆς   γὰρ ὕλης συνεστᾶσιν· αἱματικὴ (γὰρ
[2, 17]   αὐτῆς βραχεῖα, οὕτω βραχεῖαν ἔχουσιν  αὐτῆς   καὶ τὴν διάρθρωσιν. Ταχεῖα δ´
[2, 5]   μὴ εἶναι γεώδη τὴν φύσιν  αὐτῆς.   Μέτρια μὲν οὖν ταῦτα ὄντα
[2, 10]   ἀκοῆς, οὐκ ἂν ἐποίει τὸ  αὑτῆς   ἔργον, οὐδὲ τὸ μόριον ἐν
[2, 7]   ἀπὸ τοῦ μέσου κατὰ τὴν  αὑτῆς   φοράν. Πρὸς οὖν πολλὴν θερμότητα
[2, 16]   σύγκειται, τῆς δὲ γλώττης μὴ  τοιαύτης   οὔσης μηδὲ τῶν χειλῶν ὑγρῶν
[2, 1]   ἐξ οἵας δέχεται τροφῆς, ἐκ  τοιαύτης   συνεστάναι καὶ αὐτήν. Διότι μὲν
[2, 8]   πρώτην· αὕτη δ´ ἐστὶν ἁφή,  ταύτης   δ´ αἰσθητήριον τὸ τοιοῦτον μόριόν
[2, 3]   παραδίδωσι τῇ κοιλίᾳ, παρὰ δὲ  ταύτης   ἕτερον ἀναγκαῖον λαμβάνειν, ὅπερ συμβέβηκεν·
[2, 7]   ἔργον ἐστί, ταῦτα δὲ διὰ  ταύτης   μάλιστα γίνεται τῆς δυνάμεως. Ὅμοιον
[2, 13]   ἔχει τὴν ἐργασίαν· ἀλλ´ ἀντὶ  ταύτης   τῆς φυλακῆς πάντα σκληρόφθαλμά ἐστιν,
[2, 9]   διαιρέσει τῶν σπονδύλων. Ἐκ δὲ  ταύτης   τοῖς ἔχουσι κῶλα συνεχῆ πρὸς
[2, 10]   Ὅμως δὲ δῆλον καὶ ἐπὶ  ταύτης·   φαίνεται γὰρ ἐσχισμένη. Ἐπὶ δὲ
[2, 1]   καὶ πυκνότης καὶ μανότης καὶ  τραχύτης   καὶ λειότης καὶ τἆλλα τὰ
[2, 1]   ἀρχῆς ἐπ´ ἀρχήν, ἀπὸ τῆς  πρώτης   κινούσης καὶ ἐχούσης ἤδη τινὰ
[2, 10]   καὶ τῶν μυκτήρων δύναμις  διφυής   ἐστιν. Ἄλλον οὖν ἂν τρόπον
[2, 17]   γὰρ γλῶττα τῇ κάτω  συμφυής,   οἱ δ´ ἔχουσιν ὥσπερ ἀνάπαλιν
[2, 16]   τῶν ζῴων τὴν διὰ τῆς  ἁφῆς   αἴσθησιν. ~Ὑπὸ δὲ τὸν οὐρανὸν
[2, 10]   μᾶλλον δ´ ἐπὶ τῆς  ἁφῆς·   ἔστι γὰρ οἷον ἁφή τις
[2, 10]   ἀριστερόν. Ἐπὶ μὲν οὖν τῆς  ἁφῆς   τοῦτ´ ἄδηλον· τούτου δ´ αἴτιον
[2, 17]   τὴν αἴσθησιν ποιοῦνται τῆς  τροφῆς,   ἀλλὰ τοῖς μὲν ἀπολελυμένον τοῖς
[2, 9]   τὴν ἀνοίδησιν τὴν ἀπὸ τῆς  τροφῆς   γινομένην τοῖς ζῴοις ἐξ ἀνάγκης
[2, 13]   γὰρ αὐτοῖς θεωρία τῆς  τροφῆς,   διὸ καὶ ἀναπέτονται ταῦτα μάλιστα
[2, 17]   ἂν ἔχοι πρὸς τὴν τῆς  τροφῆς   εἴσοδον, πρὸς δὲ τῇ κάτω,
[2, 1]   πρώτην, εὔλογον, ἐξ οἵας δέχεται  τροφῆς,   ἐκ τοιαύτης συνεστάναι καὶ αὐτήν.
[2, 3]   γὰρ χρήσιμον) ὅτι τὸ αἷμα  τροφῆς   ἕνεκα καὶ τροφῆς τῶν μορίων
[2, 3]   Ὅτι μὲν οὖν τὸ αἷμα  τροφῆς   ἕνεκεν ὑπάρχει τοῖς ἐναίμοις, φανερὸν
[2, 6]   ὑπάρχειν καὶ μυελόν, ἐμπεριλαμβανομένης τῆς  τροφῆς   ἐξ ἧς γίνεται τὰ ὀστᾶ.
[2, 9]   πρὸς ἓν ἔργον τὴν τῆς  τροφῆς   ἐργασίαν, τοῖς δὲ πρός τε
[2, 3]   φυσικῆς ἱστορίας. Ἐπεὶ δὲ πάσης  τροφῆς   ἐστί τι δεκτικὸν καὶ τῶν
[2, 7]   ὑστερογενῶν τά τε περιττώματα τῆς  τροφῆς   ἐστι, τό τε τῆς κύστεως
[2, 17]   ἡδονῆς τῆς γινομένης ἐκ τῆς  τροφῆς·   γὰρ ἐπιθυμία τοῦ ἡδέος
[2, 3]   τὴν αὔξησιν, ἔτι δὲ περὶ  τροφῆς   ὅλως, ἐν τοῖς περὶ γενέσεως
[2, 6]   συνεστώτων τῶν μορίων καὶ τῆς  τροφῆς   οὔσης τοῖς ἐμβρύοις αἵματος, καὶ
[2, 7]   τούτων. Τὰ μὲν οὖν τῆς  τροφῆς   περιττώματα περὶ τὴν τῆς τροφῆς
[2, 3]   ταύτην ὥσπερ αἱ ἐργασίαι τῆς  τροφῆς   πλειόνων εἰσὶ μορίων. μὲν
[2, 3]   καὶ τὸ στόμα τῆς ἀκατεργάστου  τροφῆς   πόρος ἐστί, καὶ τὸ συνεχὲς
[2, 3]   γὰρ εἰς μικρὰ διαίρεσις τῆς  τροφῆς   ῥᾴω ποιεῖ τῷ θερμῷ τὴν
[2, 7]   τροφῆς περιττώματα περὶ τὴν τῆς  τροφῆς   σκέψιν καὶ θεωρίαν οἰκείους ἔχει
[2, 17]   ἀφώρισται μόνον. Ἐπιθυμίαν δ´ ἔχει  τροφῆς   τὰ ζῷα πάντα ὡς ἔχοντα
[2, 10]   εἶναι οὔτε αὐξάνεσθαι ἐνδέχεται ἄνευ  τροφῆς.   Τὰ μὲν οὖν φυτά (καὶ
[2, 6]   τούτων φανερόν, ὅτι τῆς αἱματικῆς  τροφῆς   τῆς εἰς ὀστᾶ καὶ ἄκανθαν
[2, 7]   διὰ τῶν φλεβῶν ἄνω τῆς  (τροφῆς   τὸ περίττωμα ψυχόμενον διὰ τὴν
[2, 7]   Καταψῦχον γὰρ τὴν ἀπὸ τῆς  τροφῆς   τοῦ αἵματος ἐπίρρυσιν, καὶ
[2, 3]   τὸ αἷμα τροφῆς ἕνεκα καὶ  τροφῆς   τῶν μορίων ἐστίν. ~Τὰς δὲ
[2, 2]   οἷον τήν τε τῆς ξηρᾶς  τροφῆς   ὑπόστασιν καὶ τὴν τῆς ὑγρᾶς
[2, 17]   τῆς γλώττης. Ἐπεὶ δὲ τῆς  τροφῆς   χάριν τῆς ἐν τοῖς χυμοῖς
[2, 9]   σαρκοφάγων (ἡ τροφὴ γὰρ διὰ  μάχης   τούτοις) ὥσπερ τὰ τοῦ λέοντος·
[2, 6]   στεατώδης οὐκ ἂν ὁμοίως ἦν  συνεχής,   ἀλλ´ θραυστὸς ὑγρός.
[2, 9]   γὰρ αὐτῶν ἀφ´ ἑνὸς ἠργμένη  συνεχής   ἐστι, καὶ οὔτε ὀστοῦν ἐστιν
[2, 9]   ἔχουσιν ὀστᾶ πᾶσιν, ἀφ´ ἧς  συνεχὴς   τῶν ἄλλων ὀστῶν ἐστι
[2, 7]   καὶ τὸ πῖον. Διὸ καὶ  συνεχὴς   ῥαχίτης τῷ ἐγκεφάλῳ ἐστίν·
[2, 9]   ἦν τις κεχωρισμένη καὶ μὴ  συνεχὴς   πρὸς τὴν ἀρχήν, οὐκ ἂν
[2, 2]   θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ τῆς  ὑπεροχῆς   αὐτῶν διωρίσθω τὸν τρόπον τοῦτον.
[2, 1]   ποιεῖται τὴν γένεσιν, καὶ ἀπ´  ἀρχῆς   ἐπ´ ἀρχήν, ἀπὸ τῆς πρώτης
[2, 13]   μυκτῆρας σκαρδαμύττουσιν, ὅτι βέλτιον ἀπ´  ἀρχῆς   μιᾶς τὴν φύσιν εἶναι αὐτῶν,
[2, 10]   ~Νῦν δὲ λέγωμεν οἷον ἀπ´  ἀρχῆς   πάλιν, ἀρξάμενοι πρῶτον ἀπὸ τῶν
[2, 7]   δ´ αἴτιον ὅτι τοῖς τῆς  ψυχῆς   ἔργοις ὑπηρετικώτατον τῶν σωμάτων τὸ
[2, 7]   τὸ τρέφειν γὰρ καὶ κινεῖν  ψυχῆς   ἔργον ἐστί, ταῦτα δὲ διὰ
[2, 2]   ταῦτα σχεδὸν καὶ θανάτου καὶ  ζωῆς   ἔοικεν εἶναι φανερόν, ἔτι δ´
[2, 10]   ἀρχή ἐστιν τῆς  ζωῆς.   μὲν οὖν τῶν φυτῶν
[2, 3]   κατειργασμένην ἐκ τῆς γῆς ταῖς  ῥίζαις   (διὸ καὶ περίττωμα οὐ γίνεται
[2, 3]   ἐξ ἧς, ὥσπερ ἐκεῖνα ταῖς  ῥίζαις,   ταῦτα δεῖ τινι τὴν τροφὴν
[2, 8]   τὸ ἀνάλογον ταῖς τῶν ἰχθύων  ἀκάνθαις,   οἷον ἐν μὲν ταῖς σηπίαις
[2, 14]   τοῖς ἵπποις, τοῖς δὲ μακρὸν  βραχείαις,   καὶ κατὰ τὴν τοῦ ἄλλου
[2, 17]   τοιοῦτον, καὶ τοῖς μαλακίοις, οἷον  σηπίαις   καὶ πολύποσιν. Τῶν δ´ ἐντόμων
[2, 8]   ἀκάνθαις, οἷον ἐν μὲν ταῖς  σηπίαις   τὸ καλούμενον σηπίον, ἐν δὲ
[2, 1]   καθ´ αὑτὰ τῶν ἐν ταῖς  ἱστορίαις   εἰρημένων. Τριῶν δ´ οὐσῶν τῶν
[2, 1]   ἕκαστον τῶν ζῴων, ἐν ταῖς  ἱστορίαις   ταῖς περὶ αὐτῶν δεδήλωται σαφέστερον·
[2, 17]   δὲ περὶ αὐτῶν ἐν ταῖς  ἱστορίαις   ταῖς περὶ τῶν ζῴων. Τῶν
[2, 14]   μαναὶ τρίχες, οὔτ´ ἐν ταῖς  μασχάλαις   οὔτ´ ἐπὶ τῆς ἥβης, ὥσπερ
[2, 1]   ἀνομοιομερῆ κατὰ πολλὰς καὶ συγκειμένας  ἀλλήλαις·   ἑτέρα γὰρ πρὸς τὸ πιέσαι
[2, 14]   μὲν μικρὸν ἔχουσι τὸν στόλον  μακραῖς,   ὥσπερ τοῖς ἵπποις, τοῖς δὲ
[2, 2]   κάτω μόρια διαφέρει ταύταις ταῖς  διαφοραῖς)   καὶ ἑτέρῳ πρὸς ἕτερον. Καὶ
[2, 17]   ἐνίων τῶν ὀστρακοδέρμων· ταῖς γὰρ  πορφύραις   τοσαύτην ἔχει δύναμιν τοῦτο τὸ
[2, 2]   ὡς διὰ τὴν θερμότητα καὶ  πολυαιμούσαις   γινομένων τῶν γυναικείων, Ἐμπεδοκλῆς δὲ
[2, 17]   δ´ ἐπ´ ἐνίων τῶν ὀστρακοδέρμων·  ταῖς   γὰρ πορφύραις τοσαύτην ἔχει δύναμιν
[2, 2]   τὰ κάτω μόρια διαφέρει ταύταις  ταῖς   διαφοραῖς) καὶ ἑτέρῳ πρὸς ἕτερον.
[2, 14]   ὅλον τὸ σῶμα πρανὲς δεδάσυνται  ταῖς   θριξίν, οἷον τὸ τῶν κυνῶν
[2, 1]   χωρίσαντας καθ´ αὑτὰ τῶν ἐν  ταῖς   ἱστορίαις εἰρημένων. Τριῶν δ´ οὐσῶν
[2, 1]   συνέστηκεν ἕκαστον τῶν ζῴων, ἐν  ταῖς   ἱστορίαις ταῖς περὶ αὐτῶν δεδήλωται
[2, 17]   εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν ἐν  ταῖς   ἱστορίαις ταῖς περὶ τῶν ζῴων.
[2, 14]   παραφύονται μαναὶ τρίχες, οὔτ´ ἐν  ταῖς   μασχάλαις οὔτ´ ἐπὶ τῆς ἥβης,
[2, 1]   τῶν ζῴων, ἐν ταῖς ἱστορίαις  ταῖς   περὶ αὐτῶν δεδήλωται σαφέστερον· δι´
[2, 17]   περὶ αὐτῶν ἐν ταῖς ἱστορίαις  ταῖς   περὶ τῶν ζῴων. Τῶν δὲ
[2, 3]   τροφὴν κατειργασμένην ἐκ τῆς γῆς  ταῖς   ῥίζαις (διὸ καὶ περίττωμα οὐ
[2, 3]   κύτος, ἐξ ἧς, ὥσπερ ἐκεῖνα  ταῖς   ῥίζαις, ταῦτα δεῖ τινι τὴν
[2, 9]   ἄκανθά τις βέλος ἐνὸν  ταῖς   σαρξίν. Εἴτε φλὲψ ἦν τις
[2, 8]   ἰχθύων ἀκάνθαις, οἷον ἐν μὲν  ταῖς   σηπίαις τὸ καλούμενον σηπίον, ἐν
[2, 8]   τὸ καλούμενον σηπίον, ἐν δὲ  ταῖς   τευθίσι τὸ καλούμενον ξίφος. Τὰ
[2, 8]   ἐν αὐτοῖς καὶ τὸ ἀνάλογον  ταῖς   τῶν ἰχθύων ἀκάνθαις, οἷον ἐν
[2, 7]   Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν  ταῖς   τῶν νόσων ἀρχαῖς ἁρμόττει λέγειν,
[2, 3]   ἔν τε τῇ καρδίᾳ καὶ  ταῖς   φλεψίν. Ὃν δὲ τρόπον λαμβάνει
[2, 16]   τῇ γῇ. Οἷον οὖν τοῖς  κολυμβηταῖς   ἔνιοι πρὸς τὴν ἀναπνοὴν ὄργανα
[2, 1]   ἐστίν· αἱ δ´ ἄλλαι διαφοραὶ  ταύταις   ἀκολουθοῦσιν, οἷον βάρος καὶ κουφότης
[2, 2]   πρὸς τὰ κάτω μόρια διαφέρει  ταύταις   ταῖς διαφοραῖς) καὶ ἑτέρῳ πρὸς
[2, 7]   τούτων ἐν ταῖς τῶν νόσων  ἀρχαῖς   ἁρμόττει λέγειν, ἐφ´ ὅσον τῆς
[2, 17]   τῆς ἐν τοῖς χυμοῖς ἐστιν  εἰς   αἴσθησιν μὲν τὸ γλωττοειδὲς μόριον,
[2, 9]   κεχωρισμένῳ μυελῷ· τὸ γὰρ χωριζόμενον  εἰς   ἅπαν μεμιγμένον μαλακὴν ποιεῖ καὶ
[2, 6]   ἔνεστι, τοῖς δ´ ὀλίγος ἔνεστιν·  εἰς   γὰρ τὰ ὀστᾶ ἀναλίσκεται
[2, 16]   ῥύγχος ὀστῶδές ἐστιν· συνῆκται γὰρ  εἰς   ἓν ἀντ´ ὀδόντων καὶ χειλῶν,
[2, 2]   τὰ πίονα, τῷ ταχὺ μεταβάλλειν  εἰς   ἐνέργειαν πυρός. Δοκεῖ δὲ τὸ
[2, 10]   ἐν τοῖς ἔμπροσθέν ἐστιν. Διόπερ  εἰς   μέσον τῶν τριῶν αἰσθητηρίων συνήγαγεν
[2, 3]   ἀλλ´ εὐπεψίας μᾶλλον· γὰρ  εἰς   μικρὰ διαίρεσις τῆς τροφῆς ῥᾴω
[2, 1]   τοιοῦτόν ἐστιν· διαιρεῖται μὲν γὰρ  εἰς   ὁμοιομερῆ καθάπερ τῶν ἄλλων σπλάγχνων
[2, 6]   ὅτι τῆς αἱματικῆς τροφῆς τῆς  εἰς   ὀστᾶ καὶ ἄκανθαν μεριζομένης ἐστὶ
[2, 9]   ἅμα δὲ τὴν αὐτὴν ὑπεροχὴν  εἰς   πολλοὺς τόπους ἀδυνατεῖ διανέμειν
[2, 16]   ἀλλ´ ὅσα μὲν ἔχει προμήκεις  εἰς   στενὸν ἀπηγμένας τὰς σιαγόνας, ἐν
[2, 16]   κάτωθεν προαγάγοι μῆκος ποιήσας ἀμφοτέρωθεν  εἰς   στενόν· εἴη γὰρ ἂν τοῦτο
[2, 10]   τῶν ὀφθαλμῶν οἱ πόροι φέρουσιν  εἰς   τὰς περὶ τὸν ἐγκέφαλον φλέβας·
[2, 5]   γὰρ ἔδει ἐκ τοῦ αἵματος  εἰς   τὴν γονὴν ἰέναι καὶ τὸ
[2, 2]   εἰς τὴν οὐσίαν τὰ δ´  εἰς   τὴν ἐργασίαν) τὰ δὲ τροφὴ
[2, 17]   διάρθρωσιν. Ταχεῖα δ´ δίοδος  εἰς   τὴν κοιλίαν διὰ τὸ μὴ
[2, 3]   ἔχει τοῦτο τὸ μόριον, ἕως  εἰς   τὴν κοιλίαν, οὕτως καὶ ἄλλας
[2, 7]   καλουμένης ἀορτῆς, τελευτῶσιν αἱ φλέβες  εἰς   τὴν μήνιγγα τὴν περὶ τὸν
[2, 2]   ἄλλων τοιούτων συμβαλλομένων τὰ μὲν  εἰς   τὴν οὐσίαν τὰ δ´ εἰς
[2, 5]   ἰέναι καὶ τὸ σπέρμα, τοῦτ´  εἰς   τὴν πιμελὴν ἀναλίσκεται καὶ τὸ
[2, 5]   λίαν πίονα· ὀλίγαιμα γὰρ ἅτε  εἰς   τὴν πιότητα ἀναλισκομένου τοῦ αἵματος,
[2, 13]   εἶναι τὴν τῶν πτερῶν αὔξησιν  εἰς   τὴν τοῦ δέρματος παχύτητα τετραμμένην
[2, 9]   ἀλλὰ μαλακωτέραν, καὶ τὸ γεῶδες  εἰς   τὸ δέρμα πᾶν ἀνήλωκεν
[2, 10]   ἀλλὰ πάντοθεν) δ´ ὄψις  εἰς   τὸ ἔμπροσθεν (ὁρᾷ γὰρ κατ´
[2, 10]   κατ´ εὐθυωρίαν, δὲ κίνησις  εἰς   τὸ ἔμπροσθεν, προορᾶν δὲ δεῖ
[2, 5]   εὐτροφίαν, καὶ τὸ μὴ καταναλισκόμενον  εἰς   τὸ σαρκῶδες μόριον τῶν ζῴων,
[2, 10]   ἐκ τῶν ὤτων ὡσαύτως πόρος  εἰς   τοὔπισθεν συνάπτει. Ἔστι δ´ οὔτ´
[2, 7]   ἀέρι ὄντι ψυχρῷ, συνίσταται πάλιν  εἰς   ὕδωρ διὰ τὴν ψύξιν καὶ
[2, 13]   ἀναπέτονται ταῦτα μάλιστα τῶν ὀρνέων  εἰς   ὕψος) τὰ δ´ ἐπίγεια καὶ
[2, 1]   τὸ γινόμενον ἔκ τινος καὶ  εἴς   τι ποιεῖται τὴν γένεσιν, καὶ
[2, 1]   τῶν τοιούτων τι μορίων  οὐδεὶς   ἐγχειρεῖ λέγειν τῶν φυσιολόγων τὸ
[2, 6]   καὶ στεατώδεις οἱ μυελοὶ καὶ  πιμελώδεις   εἰσίν· διὰ γὰρ τὴν ἀλέαν
[2, 4]   οἱ ταῦροι καὶ οἱ κάπροι  θυμώδεις   καὶ ἐκστατικοί· τὸ γὰρ αἷμα
[2, 6]   εἴρηται πρότερον. Εὐλόγως δὲ καὶ  στεατώδεις   οἱ μυελοὶ καὶ πιμελώδεις εἰσίν·
[2, 2]   καπνός) δ´ ἄνθραξ  ἀποσβεσθεὶς   ψυχρός. Ἔλαιον δὲ καὶ πεύκη
[2, 16]   αἰσθητήριον, ἀλλ´ ὅσα μὲν ἔχει  προμήκεις   εἰς στενὸν ἀπηγμένας τὰς σιαγόνας,
[2, 1]   ἀναγκαῖον ἐξ ὧν σύγκεινται, τὰς  δυνάμεις   ἀνομοίας ἔχειν· πρὸς μὲν γάρ
[2, 1]   ὁμοιομερῆ κατὰ μέρος διείληφε τὰς  δυνάμεις   τὰς τοιαύτας (τὸ μὲν γὰρ
[2, 1]   αἴσθησις ἐν τούτοις, αἱ δὲ  πράξεις   διὰ τῶν ἀνομοιομερῶν ὑπάρχουσιν αὐτοῖς.
[2, 1]   ἐστιν· ἐκείνων γὰρ ἔργα καὶ  πράξεις   εἰσίν, οἷον ὀφθαλμοῦ καὶ μυκτῆρος
[2, 10]   τῶν ἀνομοιομερῶν· πρὸς γὰρ ὀλίγας  πράξεις   ὀλίγων ὀργάνων χρῆσις· διὸ
[2, 13]   ὀρνίθων ἄλλοι τε καὶ οἱ  βαρεῖς   καὶ τὰ ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων
[2, 13]   καὶ τάσιν. Σκαρδαμύττουσι δ´ οἱ  βαρεῖς   ὄρνιθες τούτῳ μὲν οὔ, τῷ
[2, 13]   οὕτω μύουσιν. Οἱ μὲν γὰρ  βαρεῖς   τῶν πτερωτῶν διὰ τὸ μὴ
[2, 1]   ἐπὶ πολλῶν συμβαίνει τελειοῦσθαι τὰς  γενέσεις.   Ἐξ ἀμφοτέρων μὲν οὖν τὰ
[2, 1]   εἶναι γενῶν, καὶ πολλὰς ἔχειν  ἐναντιώσεις   τὸ ὑπὸ ταύτην αἰσθητόν, θερμὸν
[2, 17]   τῶν χυμῶν γεῦσιν οἵ τ´  ὄφεις   καὶ οἱ σαῦροι μακρὰν καὶ
[2, 16]   Οἱ δ´ ὄρνιθες καὶ οἱ  ὄφεις   καὶ ὅσα (ἄλλ´ ἔναιμα καὶ
[2, 17]   καὶ δικρόαν ἔχουσιν, οἱ μὲν  ὄφεις   οὕτω μακρὰν ὥστ´ ἐκτείνεσθαι ἐκ
[2, 6]   μόνη δεῖται συνδέσμου διὰ τὰς  διαλήψεις.   Διὸ καὶ ἐνταῦθα μυελός,
[2, 2]   μὲν τόδε, κατὰ συμβεβηκὸς δὲ  πολλάκις   θάτερον, ἔτι δὲ δυνάμει μὲν
[2, 2]   καθ´ αὑτό, θερμαίνει δὲ μᾶλλον  πολλάκις   τὴν αἴσθησιν τὸ κατὰ συμβεβηκός·
[2, 13]   προαιρέσεως, ἀλλ´ φύσις ἐποίησε)  πλειστάκις   δ´ ἄνθρωπος διὰ τὸ
[2, 16]   γὰρ εἴπομεν, μυκτήρ ἐστιν  προβοσκὶς   τοῖς ἐλέφασιν. Ἐπεὶ δ´ ἀδύνατον
[2, 6]   οἴονταί τινες, τῆς γονῆς σπερματικὴ  δύναμις.   Δηλοῖ δ´ ἐν τοῖς νέοις
[2, 9]   τὴν φύσιν· ὅπλου γὰρ αὕτη  δύναμις.   Διὸ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα
[2, 10]   ὄμματα καὶ τῶν μυκτήρων  δύναμις   διφυής ἐστιν. Ἄλλον οὖν ἂν
[2, 1]   τὸ πιέσαι τῇ χειρὶ χρήσιμος  δύναμις   καὶ πρὸς τὸ λαβεῖν. Διόπερ
[2, 16]   φανερῶς διηρθρωμένους· ἀλλ´ γε  ὄρνις   ὥστε μηθέν´ ἂν εἰπεῖν ἔχειν
[2, 2]   εἶναι ψεῦδος· ἐνίοτε γὰρ  ἕξις   αἰτία τοῦ ἀλγεῖν αἰσθανομένοις. Ἔτι
[2, 17]   τὸ ὄστρακον, οἷον τῶν στρόμβων  οἷς   δελεάζουσιν αὐτάς. Ἔτι δ´ οἵ
[2, 13]   τὰ μὲν ζῳοτόκα βλέφαρα δύο,  οἷς   καὶ σκαρδαμύττουσι, τῶν δ´ ὀρνίθων
[2, 17]   Διὸ καὶ τοῖς μαλακοστράκοις, οἷον  καράβοις   καὶ τοῖς τοιούτοις, ἐντὸς ὑπάρχει
[2, 9]   θεωρίᾳ· τοῖς γὰρ περὶ γενέσεως  λόγοις   ἁρμόττουσαν ἔχει τὴν σκέψιν· τὸ
[2, 7]   αἴτιον ὅτι τοῖς τῆς ψυχῆς  ἔργοις   ὑπηρετικώτατον τῶν σωμάτων τὸ θερμόν
[2, 6]   δύναμις. Δηλοῖ δ´ ἐν τοῖς  νέοις   πάμπαν· ἅτε γὰρ ἐξ αἵματος
[2, 9]   Οἱ μὲν οὖν ἐν τοῖς  πεζοῖς   ἀμύελοι χόνδροι κεχωρισμένῳ μυελῷ· τὸ
[2, 13]   πολλοῦ χρῆσις. Τοῖς μὲν οὖν  πεζοῖς   ἀὴρ εὐδίοπτος· ἐκείνοις δ´
[2, 17]   τοῖς ζῴοις ἐστί, τοῖς μὲν  πεζοῖς   σχεδὸν ὁμοίως πᾶσι, τοῖς δ´
[2, 13]   ἔχειν καὶ ἀκριβῆ τὴν ὄψιν  ἐπιγείοις   οὖσιν. Τοῖς δ´ ὄρνισιν ἀναγκαῖον·
[2, 14]   περὶ τῶν λοιπῶν ἐν τοῖς  οἰκείοις   καιροῖς ἀποδοτέον τὴν μνείαν. ~Αἱ
[2, 10]   Πᾶσι γὰρ τοῖς ζῴοις τοῖς  τελείοις   δύο τὰ ἀναγκαιότατα μόριά ἐστιν,
[2, 14]   τὴν ὀρθότητα τὰ πρόσθια τοῖς  ὀπισθίοις,   τοῖς τιμιωτέροις ὑπέγραψεν φύσις
[2, 17]   τοῦ στόματος τοιοῦτον, καὶ τοῖς  μαλακίοις,   οἷον σηπίαις καὶ πολύποσιν. Τῶν
[2, 17]   ἔχουσι, καὶ σχεδὸν παραπλησίως τοῖς  ποταμίοις   κροκοδείλοις. Οὐ φαίνονται δ´ οἱ
[2, 14]   ἀλλ´ ὑπὸ τοῦτο τὸ βλέφαρον  ἐνίοις   παραφύονται μαναὶ τρίχες, οὔτ´ ἐν
[2, 6]   τοῖς ἐνύδροις τὴν ἄκανθαν, ἀναγκαῖον  ἐνίοις   ὑπάρχειν καὶ μυελόν, ἐμπεριλαμβανομένης τῆς
[2, 16]   εἴωθεν, ἐπὶ πλείονα τοῖς αὐτοῖς  μορίοις,   ἀντὶ τῆς τῶν προσθίων ποδῶν
[2, 2]   μὲν οὖν καὶ τοῖς ὑγροῖς  μορίοις   καὶ τοῖς ξηροῖς πολλοὶ τρόποι
[2, 9]   συνεστηκότα ὅλα καὶ συνώνυμα τοῖς  μορίοις,   οἷον ὁπλή τε ὅλη καὶ
[2, 9]   ἄλλοις ὕπεστιν ὀστᾶ τοῖς σαρκώδεσι  μορίοις,   τοῖς μὲν κινουμένοις διὰ κάμψιν
[2, 1]   ζῴοις ὅλοις τε καὶ τοῖς  μορίοις   τοῖς τοιούτοις, ἀναγκαῖον ἐξ ὧν
[2, 2]   δὲ θερμότερον ἔν τε τοῖς  μορίοις   τοῦ ἑνὸς ζῴου (τὸ γὰρ
[2, 5]   οὖν ταῦτα ὄντα ἐν τοῖς  μορίοις   τῶν ζῴων ὠφελεῖ (πρὸς μὲν
[2, 14]   δ´ ἄνθρωποι τοὐναντίον ἐν τοῖς  ὑπτίοις   μᾶλλον ἐν τοῖς πρανέσιν.
[2, 14]   τετράποδα τῶν ζῴων ἐν τοῖς  ὑπτίοις   οὐκ ἔχει τρίχας, ἀλλ´ ἐν
[2, 17]   σαρκῶδες. Διὸ καὶ τοῖς  μαλακοστράκοις,   οἷον καράβοις καὶ τοῖς τοιούτοις,
[2, 1]   τὴν θέσιν ἔχειν ἐπὶ πόροις  φλεβικοῖς   καὶ διαλήψεσιν. Καθάπερ οὖν ῥέοντος
[2, 9]   Τῶν δ´ ἰχθύων τοῖς μὲν  ᾠοτόκοις   ἄκανθα, καὶ τοῖς ὄφεσιν ἀκανθώδης
[2, 9]   Τοῖς δ´ ἐναίμοις μὲν μὴ  ζῳοτόκοις   δὲ παραλλάττει κατὰ μικρὸν
[2, 16]   ἄλλοις ζῴοις τοῖς τετράποσι καὶ  ζῳοτόκοις   οὐ πόρρω τρόπον τινὰ διέστηκεν
[2, 9]   Ἔνεστι δὲ καὶ ἐν τοῖς  ζῳοτόκοις   πολλὰ τῶν ὀστῶν χονδρώδη, ἐν
[2, 9]   δέ, δι´ ἅπερ καὶ τοῖς  ζῳοτόκοις,   πρὸς τὴν ἰσχὺν ἰσχυροτέρων δεῖ
[2, 9]   καὶ τοῖς ξηροῖς. Τοῖς δὲ  μεγάλοις   ἰσχυροτέρων δεῖ τῶν ὑπερεισμάτων καὶ
[2, 9]   ὀστῶν φύσις, πλὴν τοῖς λίαν  μεγάλοις·   τούτοις δέ, δι´ ἅπερ καὶ
[2, 17]   τῇ γλώττῃ καὶ πρὸς ἑρμηνείαν  ἀλλήλοις   πάντες μέν, ἕτεροι δὲ τῶν
[2, 17]   καὶ σχεδὸν παραπλησίως τοῖς ποταμίοις  κροκοδείλοις.   Οὐ φαίνονται δ´ οἱ πλεῖστοι
[2, 17]   φύσις ἀκανθώδης ἐστίν. Τοῖς δὲ  κροκοδείλοις   συμβάλλεταί τι πρὸς τὴν τοῦ
[2, 17]   σχεδὸν ὁμοίως πᾶσι, τοῖς δ´  ἄλλοις   ἀνομοίως καὶ αὐτοῖς πρὸς αὑτὰ
[2, 16]   τὴν γλῶτταν οὐχ ὁμοίαν τοῖς  ἄλλοις   ἐποίησεν φύσις, πρὸς ἐργασίας
[2, 10]   κίνησιν. Καλῶς δὲ καὶ τοῖς  ἄλλοις   ἔχει ταῦτα τὰ αἰσθητήρια ζῴοις
[2, 16]   ῥύγχος ὀρνιθῶδες. Τοῖς μὲν οὖν  ἄλλοις   ζῴοις πρὸς σωτηρίαν τῶν ὀδόντων
[2, 16]   γίνεσθαι τρίχας. ~Τοῖς μὲν οὖν  ἄλλοις   ζῴοις τοῖς τετράποσι καὶ ζῳοτόκοις
[2, 17]   τὴν ἄνω κάτω· τοῖς γὰρ  ἄλλοις   ἄνω ἀκίνητος. Πρὸς μὲν
[2, 16]   τὸν ἐνδεχόμενον τρόπον, τοῖς δ´  ἄλλοις   μᾶλλον διηρθρωμένον ἐστὶ πρὸς τὰς
[2, 8]   ἔχουσι σάρκας, ἐν δὲ τοῖς  ἄλλοις   τὸ ἀνάλογον· τοῦτο γὰρ ἀρχὴ
[2, 9]   τὸ ζῷον. Τοῖς μὲν οὖν  ἄλλοις   ὕπεστιν ὀστᾶ τοῖς σαρκώδεσι μορίοις,
[2, 15]   συνθέσει ὀστῶν, διὸ καὶ δασύνονται  πολλοῖς   ἀπογηράσκουσιν οὕτως ὥστε δεῖσθαι κουρᾶς,
[2, 7]   ἐγκεφάλου σχεδόν ἐστιν ἐχόμενον εἰπεῖν·  πολλοῖς   γὰρ καὶ ἐγκέφαλος δοκεῖ
[2, 17]   γὰρ ὅσα μὴ δοκεῖ τοῖς  πολλοῖς   ἔχειν, οἷον ἔνιοι τῶν ἰχθύων,
[2, 9]   εἴη. Ἀλλ´ ὅτι συνώνυμα τοῖς  ὅλοις   τὰ μέρη, τὴν τάξιν ἀπέλαβεν
[2, 1]   τῶν κινήσεων ὑπαρχουσῶν τοῖς ζῴοις  ὅλοις   τε καὶ τοῖς μορίοις τοῖς
[2, 1]   δὲ τῆς αἰσθήσεως ἐν τοῖς  ἁπλοῖς   μέρεσιν εὐλόγως μάλιστα συμβαίνει τὴν
[2, 1]   ἀνομοιομερῶν. Διόπερ ἐν μὲν τοῖς  ἀναίμοις   ζῴοις τὸ ἀνάλογον, ἐν δὲ
[2, 3]   τοῖς ἐναίμοις ἐστί, τοῖς δ´  ἀναίμοις   τὸ ἀνάλογον. Καὶ διὰ τοῦτο
[2, 10]   τι. Διόπερ οὐδὲν ἐν τοῖς  ἐναίμοις   ἄναιμον αἰσθητικόν, οὐδ´ αὐτὸ τὸ
[2, 3]   τελευταία τροφὴ τοῖς ζῴοις τοῖς  ἐναίμοις   ἐστί, τοῖς δ´ ἀναίμοις τὸ
[2, 1]   τὸ ἀνάλογον, ἐν δὲ τοῖς  ἐναίμοις   καρδία τοιοῦτόν ἐστιν· διαιρεῖται
[2, 8]   τ´ ἐναντίως ἔχει καὶ τοῖς  ἐναίμοις,   καθάπερ εἴπομεν. Οὐδὲν γὰρ ἀφωρισμένον
[2, 9]   ζῳοτόκος γάρ ἐστιν. Τοῖς δ´  ἐναίμοις   μὲν μὴ ζῳοτόκοις δὲ παραλλάττει
[2, 3]   αἷμα τροφῆς ἕνεκεν ὑπάρχει τοῖς  ἐναίμοις,   φανερὸν ἐκ τούτων καὶ τῶν
[2, 16]   καθάπερ φασὶ τὰ κέρατα τοῖς  ὀπισθονόμοις   βουσίν· καὶ γὰρ ἐκείνους νέμεσθαί
[2, 13]   φύσις τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῖς  ἐντόμοις,   καὶ μᾶλλον (ἔτι τοῖς σκληροδέρμοις,
[2, 13]   ἐντόμοις, καὶ μᾶλλον (ἔτι τοῖς  σκληροδέρμοις,   ὥσπερ ἔνια τῶν τετραπόδων τὰ
[2, 9]   Λιβύῃ καὶ τοῖς τόποις τοῖς  θερμοῖς   καὶ τοῖς ξηροῖς. Τοῖς δὲ
[2, 9]   περιπεφύκασι, προσειλημμέναι λεπτοῖς καὶ ἰνώδεσι  δεσμοῖς,   ὧν ἕνεκεν τὸ τῶν ὀστῶν
[2, 4]   καὶ ζέσιν ποιοῦσιν ἐν τοῖς  θυμοῖς.   Διὸ οἱ ταῦροι καὶ οἱ
[2, 17]   τροφῆς χάριν τῆς ἐν τοῖς  χυμοῖς   ἐστιν εἰς αἴσθησιν μὲν τὸ
[2, 9]   συνεχεῖ καὶ ὡς δυσὶ καὶ  διῃρημένοις   πρὸς τὴν κάμψιν. Ὁμοίως δὲ
[2, 3]   καὶ ὑγροῦ διελθεῖν ἀκολούθως τοῖς  εἰρημένοις.   Λέγεται δὲ ταῦτα πλεοναχῶς, οἷον
[2, 2]   τοῦ αἵματος φύσις, πρῶτον  διελομένοις   περὶ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ, οὕτω
[2, 2]   ἕξις αἰτία τοῦ ἀλγεῖν  αἰσθανομένοις.   Ἔτι τὸ τηκτικώτερον τοῦ τηκτοῦ
[2, 14]   περὶ μὲν τούτων παρεκβῆναι συμβέβηκεν  ἐχομένοις   τῆς περὶ τὰς βλεφαρίδας αἰτίας,
[2, 7]   περὶ αἰσθήσεως καὶ περὶ ὕπνου  διωρισμένοις.   Ὅτι δ´ ἐστὶν ἐγκέφαλος
[2, 13]   εἰσιν. Ἀναγκαία γὰρ τοῖς πολλὴν  ποιουμένοις   κίνησιν τῆς ὄψεως ἐκ
[2, 9]   τοῖς σαρκώδεσι μορίοις, τοῖς μὲν  κινουμένοις   διὰ κάμψιν τούτου χάριν, τοῖς
[2, 13]   οὖν πεζοῖς ἀὴρ εὐδίοπτος·  ἐκείνοις   δ´ ἐπεὶ τὸ ὕδωρ πρὸς
[2, 17]   τῷ τῶν ἐλεφάντων· καὶ γὰρ  ἐκείνοις   πρὸς βοήθειαν μυκτήρ, καὶ
[2, 9]   οἷον ἐν Λιβύῃ καὶ τοῖς  τόποις   τοῖς θερμοῖς καὶ τοῖς ξηροῖς.
[2, 15]   αἰτίαν ἐξ ἀνάγκης ἐν τοῖς  τόποις   τούτοις γίνεσθαι τρίχας. ~Τοῖς μὲν
[2, 14]   τὸν στόλον μακραῖς, ὥσπερ τοῖς  ἵπποις,   τοῖς δὲ μακρὸν βραχείαις, καὶ
[2, 14]   ἐπὶ τῆς ἥβης, ὥσπερ τοῖς  ἀνθρώποις.   Ἀλλ´ ἀντὶ τούτων τὰ μὲν
[2, 14]   διὰ τὴν κάμψιν· τοῖς δ´  ἀνθρώποις   ἐπεὶ ἐξ ἴσου διὰ τὴν
[2, 13]   μὲν ὅπως τὰ προσπίπτοντα τοῖς  βλεφάροις   κωλύωσι (καὶ τοῦτο (οὐκ ἐκ
[2, 2]   Πρῶτον μὲν οὖν καὶ τοῖς  ὑγροῖς   μορίοις καὶ τοῖς ξηροῖς πολλοὶ
[2, 6]   ἀνάλογον τοῖς ὀστοῖς, οἷον τοῖς  ἐνύδροις   τὴν ἄκανθαν, ἀναγκαῖον ἐνίοις ὑπάρχειν
[2, 17]   χρόνον εἶναι τὴν αἴσθησιν τοῖς  ἐνύδροις   τῶν χυμῶν, ὥσπερ καὶ
[2, 2]   Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν  ἑτέροις   διώρισται σαφέστερον, ποῖα τὰ πηκτά,
[2, 1]   ἐξ ἁπασῶν, ἀλλ´ ὥσπερ ἐν  ἑτέροις   εἴρηται καὶ πρότερον. Ὑγρὸν γὰρ
[2, 1]   τοῦ σώματος οὔσης, καθάπερ ἐν  ἑτέροις   εἴρηται πρότερον, ἀναγκαῖον τὸ ἔχον
[2, 2]   εὐλόγως συμβέβηκεν· καθάπερ γὰρ ἐν  ἑτέροις   εἴρηται πρότερον, ἀρχαὶ τῶν φυσικῶν
[2, 3]   τοῖς περὶ γενέσεως καὶ ἐν  ἑτέροις   οἰκειότερόν ἐστι διελθεῖν. Νῦν δ´
[2, 14]   τὰ πρόσθια τοῖς ὀπισθίοις, τοῖς  τιμιωτέροις   ὑπέγραψεν φύσις τὴν βοήθειαν·
[2, 9]   σκληροτέρων, καὶ τούτων αὐτῶν τοῖς  βιαστικωτέροις.   Διὸ τὰ τῶν ἀρρένων σκληρότερα
[2, 2]   τοῖς ὑγροῖς μορίοις καὶ τοῖς  ξηροῖς   πολλοὶ τρόποι τῆς αἰτίας εἰσίν.
[2, 9]   τόποις τοῖς θερμοῖς καὶ τοῖς  ξηροῖς.   Τοῖς δὲ μεγάλοις ἰσχυροτέρων δεῖ
[2, 14]   τῶν λοιπῶν ἐν τοῖς οἰκείοις  καιροῖς   ἀποδοτέον τὴν μνείαν. ~Αἱ δ´
[2, 1]   τὸ τὴν θέσιν ἔχειν ἐπὶ  πόροις   φλεβικοῖς καὶ διαλήψεσιν. Καθάπερ οὖν
[2, 6]   δὲ στεατώδης. Διὸ τοῖς μὲν  κερατοφόροις   καὶ μὴ ἀμφώδουσι στεατώδης, τοῖς
[2, 9]   τὰ κῶλα κάμψιν, συνδεδεμένα τε  νεύροις,   καὶ τῶν ἐσχάτων συναρμοττόντων τοῦ
[2, 9]   θατέρου τῇ τελευτῇ θατέρου, συνδέδεται  νεύροις.   Καὶ χονδρώδη δὲ μόρια μεταξὺ
[2, 7]   τῆς κεφαλῆς ἐστι τὴν ἀρχήν,  ὅσοις   ἂν τὰ περὶ τὸν
[2, 6]   πιμελωδῶν λιπαρὸς καὶ πιμελῇ ὅμοιος,  ὅσοις   δὲ μὴ πιμελῇ ὅμοιος ἀλλὰ
[2, 14]   λαβοῦσα ἑτέρωθεν πρὸς ἄλλο μόριον.  Ὅσοις   δὲ τὸ σῶμα δασὺ λίαν
[2, 17]   μάλιστ´ ἂν δύναιτο. Δηλοῖ δ´  ὅσοις   μὴ λίαν ἀπολέλυται· ψελλίζονται γὰρ
[2, 17]   μὲν ἀπολελυμένον τοῖς δὲ προσπεφυκός,  ὅσοις   μηδὲν ἔργον ὑπάρχει φωνῆς, καὶ
[2, 9]   πολλὰ τῶν ὀστῶν χονδρώδη, ἐν  ὅσοις   συμφέρει μαλακὸν εἶναι καὶ μυξῶδες
[2, 2]   ἀλλ´ οὐ στέρησίς ἐστιν, ἐν  ὅσοις   τὸ ὑποκείμενον κατὰ πάθος θερμόν
[2, 16]   γὰρ τὴν γλῶτταν οὐχ ὁμοίαν  τοῖς   ἄλλοις ἐποίησεν φύσις, πρὸς
[2, 10]   ἀναπνοῆς κίνησιν. Καλῶς δὲ καὶ  τοῖς   ἄλλοις ἔχει ταῦτα τὰ αἰσθητήρια
[2, 8]   τοῖς ἔχουσι σάρκας, ἐν δὲ  τοῖς   ἄλλοις τὸ ἀνάλογον· τοῦτο γὰρ
[2, 1]   τῶν ἀνομοιομερῶν. Διόπερ ἐν μὲν  τοῖς   ἀναίμοις ζῴοις τὸ ἀνάλογον, ἐν
[2, 14]   οὔτ´ ἐπὶ τῆς ἥβης, ὥσπερ  τοῖς   ἀνθρώποις. Ἀλλ´ ἀντὶ τούτων τὰ
[2, 9]   τοιοῦτόν ἐστι μέρος, ὕστερον ἅμα  τοῖς   ἀνομοιομερέσι θεωρητέον τὴν αἰτίαν αὐτῶν,
[2, 2]   ἑνὸς ζῴου (τὸ γὰρ ἐν  τοῖς   ἄνω μέρεσι πρὸς τὰ κάτω
[2, 9]   γὰρ τὰ κραῦρα ταχέως ἐν  τοῖς   ἀπέχουσιν. δὲ φύσις
[2, 1]   Οὔσης δὲ τῆς αἰσθήσεως ἐν  τοῖς   ἁπλοῖς μέρεσιν εὐλόγως μάλιστα συμβαίνει
[2, 16]   παρακαταχρῆται, καθάπερ εἴωθεν, ἐπὶ πλείονα  τοῖς   αὐτοῖς μορίοις, ἀντὶ τῆς τῶν
[2, 9]   καὶ σκληροτέρων, καὶ τούτων αὐτῶν  τοῖς   βιαστικωτέροις. Διὸ τὰ τῶν ἀρρένων
[2, 13]   πάντα μὲν ὅπως τὰ προσπίπτοντα  τοῖς   βλεφάροις κωλύωσι (καὶ τοῦτο (οὐκ
[2, 17]   ὥσπερ ἀνάπαλιν τὴν ἄνω κάτω·  τοῖς   γὰρ ἄλλοις ἄνω ἀκίνητος.
[2, 16]   τοῖς ἔχουσι τῶν ἐναίμων ὀδόντας.  Τοῖς   γὰρ ὄρνισι, καθάπερ εἴπομεν, διὰ
[2, 9]   τῶν ὑγρῶν καὶ ὁμοιομερῶν θεωρίᾳ·  τοῖς   γὰρ περὶ γενέσεως λόγοις ἁρμόττουσαν
[2, 8]   τῶν ἐναίμων τοῖς μὲν ὀστοῦν  τοῖς   δ´ ἄκανθαν. Τὰ δ´ ἔντομα
[2, 9]   κινουμένοις διὰ κάμψιν τούτου χάριν,  τοῖς   δ´ ἀκινήτοις φυλακῆς ἕνεκεν, οἷον
[2, 17]   μὲν πεζοῖς σχεδὸν ὁμοίως πᾶσι,  τοῖς   δ´ ἄλλοις ἀνομοίως καὶ αὐτοῖς
[2, 16]   μόριον κατὰ τὸν ἐνδεχόμενον τρόπον,  τοῖς   δ´ ἄλλοις μᾶλλον διηρθρωμένον ἐστὶ
[2, 6]   κερατοφόροις καὶ μὴ ἀμφώδουσι στεατώδης,  τοῖς   δ´ ἀμφώδουσι καὶ πολυσχιδέσι πιμελώδης.
[2, 3]   τοῖς ζῴοις τοῖς ἐναίμοις ἐστί,  τοῖς   δ´ ἀναίμοις τὸ ἀνάλογον. Καὶ
[2, 14]   ἀλλ´ ἀλεάζει διὰ τὴν κάμψιν·  τοῖς   δ´ ἀνθρώποις ἐπεὶ ἐξ ἴσου
[2, 9]   ἀλλ´ ὀστᾶ· ζῳοτόκος γάρ ἐστιν.  Τοῖς   δ´ ἐναίμοις μὲν μὴ ζῳοτόκοις
[2, 6]   ἐν τοῖς μὲν οὐκ ἔνεστι,  τοῖς   δ´ ὀλίγος ἔνεστιν· εἰς γὰρ
[2, 13]   ἀκριβῆ τὴν ὄψιν ἐπιγείοις οὖσιν.  Τοῖς   δ´ ὄρνισιν ἀναγκαῖον· πόρρωθεν γὰρ
[2, 17]   ὧν φύσις ἀκανθώδης ἐστίν.  Τοῖς   δὲ κροκοδείλοις συμβάλλεταί τι πρὸς
[2, 14]   στόλον μακραῖς, ὥσπερ τοῖς ἵπποις,  τοῖς   δὲ μακρὸν βραχείαις, καὶ κατὰ
[2, 17]   φωνῆς, καὶ τοῖς μὲν σκληρὸν  τοῖς   δὲ μαλακὸν σαρκῶδες. Διὸ
[2, 9]   τοῖς θερμοῖς καὶ τοῖς ξηροῖς.  Τοῖς   δὲ μεγάλοις ἰσχυροτέρων δεῖ τῶν
[2, 7]   τὸ μόριον τοῖς ἔχουσιν ἐγκέφαλον,  τοῖς   δὲ μὴ ἔχουσι τὸ ἀνάλογον.
[2, 9]   ἔργον τὴν τῆς τροφῆς ἐργασίαν,  τοῖς   δὲ πρός τε τοῦτο καὶ
[2, 17]   τροφῆς, ἀλλὰ τοῖς μὲν ἀπολελυμένον  τοῖς   δὲ προσπεφυκός, ὅσοις μηδὲν ἔργον
[2, 8]   τοῖς ἰχθύσι τοῖς μὲν ἄκανθα  τοῖς   δὲ χόνδρος. Τὰ μὲν οὖν
[2, 6]   καὶ πιμελή ἐστιν. Καὶ ἐν  τοῖς   δὴ τὰ ὀστᾶ πυκνὰ ἔχουσι
[2, 3]   ξηροῦ καὶ ὑγροῦ διελθεῖν ἀκολούθως  τοῖς   εἰρημένοις. Λέγεται δὲ ταῦτα πλεοναχῶς,
[2, 16]   τὸ τοῦ μυκτῆρος μέγεθος ἐποίησε  τοῖς   ἐλέφασιν. Διόπερ ἀναπνέουσιν ἄραντες ἄνω
[2, 16]   εἴπομεν, μυκτήρ ἐστιν προβοσκὶς  τοῖς   ἐλέφασιν. Ἐπεὶ δ´ ἀδύνατον ἦν
[2, 6]   μορίων καὶ τῆς τροφῆς οὔσης  τοῖς   ἐμβρύοις αἵματος, καὶ ἐν τοῖς
[2, 10]   μόριον κατὰ μέσον καὶ ἐν  τοῖς   ἔμπροσθέν ἐστιν. Διόπερ εἰς μέσον
[2, 10]   καρδίας, ταύτην δ´ εἶναι ἐν  τοῖς   ἔμπροσθεν, καὶ τὸ αἰσθάνεσθαι διὰ
[2, 10]   τούτου τι. Διόπερ οὐδὲν ἐν  τοῖς   ἐναίμοις ἄναιμον αἰσθητικόν, οὐδ´ αὐτὸ
[2, 3]   τελευταία τροφὴ τοῖς ζῴοις  τοῖς   ἐναίμοις ἐστί, τοῖς δ´ ἀναίμοις
[2, 1]   ζῴοις τὸ ἀνάλογον, ἐν δὲ  τοῖς   ἐναίμοις καρδία τοιοῦτόν ἐστιν·
[2, 8]   τούτοις τ´ ἐναντίως ἔχει καὶ  τοῖς   ἐναίμοις, καθάπερ εἴπομεν. Οὐδὲν γὰρ
[2, 3]   τὸ αἷμα τροφῆς ἕνεκεν ὑπάρχει  τοῖς   ἐναίμοις, φανερὸν ἐκ τούτων καὶ
[2, 13]   ἐποίησεν φύσις τοὺς ὀφθαλμοὺς  τοῖς   ἐντόμοις, καὶ μᾶλλον (ἔτι τοῖς
[2, 6]   τὸ ἀνάλογον τοῖς ὀστοῖς, οἷον  τοῖς   ἐνύδροις τὴν ἄκανθαν, ἀναγκαῖον ἐνίοις
[2, 17]   μικρὸν χρόνον εἶναι τὴν αἴσθησιν  τοῖς   ἐνύδροις τῶν χυμῶν, ὥσπερ καὶ
[2, 2]   ὑπόστασιν καὶ τὴν τῆς ὑγρᾶς  τοῖς   ἔχουσι κύστιν. Αὐτῶν δὲ τούτων
[2, 9]   τῶν σπονδύλων. Ἐκ δὲ ταύτης  τοῖς   ἔχουσι κῶλα συνεχῆ πρὸς αὐτήν,
[2, 10]   γὰρ τῆς ἀναπνοῆς αἴσθησις  τοῖς   ἔχουσι μυκτῆρας, τοῦτο δὲ τὸ
[2, 8]   καὶ πρῶτον περὶ σαρκὸς ἐν  τοῖς   ἔχουσι σάρκας, ἐν δὲ τοῖς
[2, 2]   μυελός, γονή, χολή, γάλα ἐν  τοῖς   ἔχουσι, σάρξ, καὶ τὰ τούτοις
[2, 16]   τῶν χειλῶν ἐστι φύσις  τοῖς   ἔχουσι τῶν ἐναίμων ὀδόντας. Τοῖς
[2, 10]   τῆς κεφαλῆς, διὰ τὸ πᾶσι  τοῖς   ἔχουσιν αὐτὴν ὀρθότατον δεῖν εἶναι
[2, 7]   τοῖς ζῴοις τοῦτο τὸ μόριον  τοῖς   ἔχουσιν ἐγκέφαλον, τοῖς δὲ μὴ
[2, 10]   αἰσθητῶν. δ´ ὄψις πᾶσι  τοῖς   ἔχουσιν εὐλόγως ἐστὶ περὶ τὸν
[2, 8]   σκληρὰ τὴν φύσιν οὖσα, ἐν  τοῖς   ἔχουσιν ὀστᾶ· ἐν δὲ τοῖς
[2, 9]   δ´ ὀστῶν καλουμένη ῥάχις  τοῖς   ἔχουσιν ὀστᾶ πᾶσιν, ἀφ´ ἧς
[2, 14]   γὰρ χάριν αἱ τρίχες ὑπάρχουσι  τοῖς   ἔχουσιν· τοῖς μὲν οὖν τετράποσι
[2, 10]   τῶν αἰσθήσεων ἐν τῇ κεφαλῇ  τοῖς   ζῴοις εἰσί, τοῦτο δ´ ὁρῶντες
[2, 9]   αὐτῶν, καὶ τίνος ἕνεκεν ὑπάρχει  τοῖς   ζῴοις ἕκαστον· ἐκ τῶν ἔργων
[2, 1]   τοῦτο ἂν εἴη ἀναγκαῖον ἔχειν  τοῖς   ζῴοις ἔνια μόρια ὁμοιομερῆ·
[2, 9]   τὴν ἀπὸ τῆς τροφῆς γινομένην  τοῖς   ζῴοις ἐξ ἀνάγκης καὶ τοῖς
[2, 2]   ~Τῶν δ´ ὁμοιομερῶν μορίων ἐν  τοῖς   ζῴοις ἐστὶ τὰ μὲν μαλακὰ
[2, 17]   ἐν τῷ στόματι γλῶττα  τοῖς   ζῴοις ἐστί, τοῖς μὲν πεζοῖς
[2, 1]   τῶν ὁμοιομερῶν φύσις ἐν  τοῖς   ζῴοις ἐστίν, οἷον ὀστοῦ καὶ
[2, 1]   καὶ ἀνομοιομερῆ τῶν μορίων ἐν  τοῖς   ζῴοις ἐστίν. Ὄντων δὲ τῶν
[2, 6]   τῶν ὀστῶν ἀνάγκη φύσιν ὑπάρχειν  τοῖς   ζῴοις, τὸ ἀνάλογον τοῖς
[2, 17]   διαιροῦσιν. Ἐν μὲν οὖν τούτοις  τοῖς   ζῴοις γλῶττα τοιαύτη τὴν
[2, 4]   φύσις καὶ κατὰ τὸ ἦθος  τοῖς   ζῴοις καὶ κατὰ τὴν αἴσθησιν,
[2, 3]   μὲν γὰρ πρώτη φανερὰ  τοῖς   ζῴοις λειτουργία διὰ τοῦ στόματος
[2, 10]   ἂν ἀπειργάζετο οὗ ἕνεκα ὑπάρχει  τοῖς   ζῴοις ἐγκέφαλος (οὐ γὰρ
[2, 1]   πράξεων καὶ τῶν κινήσεων ὑπαρχουσῶν  τοῖς   ζῴοις ὅλοις τε καὶ τοῖς
[2, 4]   διὰ τὴν θερμότητα τὴν ἐν  τοῖς   ζῴοις. Πολλῶν δ´ ἐστὶν αἰτία
[2, 7]   τῶν ζῴων. Ὑπάρχει δ´ ἐν  τοῖς   ζῴοις πρὸς τὴν τῆς φύσεως
[2, 7]   χάριν ὑπάρχει τοῦτο τὸ μόριον  τοῖς   ζῴοις, τὴν φύσιν ἔχον κοινὴν
[2, 3]   τὸ αἷμα τελευταία τροφὴ  τοῖς   ζῴοις τοῖς ἐναίμοις ἐστί, τοῖς
[2, 10]   ἀπὸ τῶν πρώτων. Πᾶσι γὰρ  τοῖς   ζῴοις τοῖς τελείοις δύο τὰ
[2, 7]   ποιεῖ δὲ καὶ τὸν ὕπνον  τοῖς   ζῴοις τοῦτο τὸ μόριον τοῖς
[2, 1]   μερῶν τῶν δ´ αἰσθητηρίων ἐν  τοῖς   ζῴοις, τῶν μὲν ὀργανικῶν ἕκαστον
[2, 7]   Περὶ μὲν οὖν τῶν συμφύτων  τοῖς   ζῴοις ὑγρῶν σχεδὸν εἴρηται περὶ
[2, 9]   φύσις. Ἔνεστι δὲ καὶ ἐν  τοῖς   ζῳοτόκοις πολλὰ τῶν ὀστῶν χονδρώδη,
[2, 9]   τούτοις δέ, δι´ ἅπερ καὶ  τοῖς   ζῳοτόκοις, πρὸς τὴν ἰσχὺν ἰσχυροτέρων
[2, 9]   ἐν Λιβύῃ καὶ τοῖς τόποις  τοῖς   θερμοῖς καὶ τοῖς ξηροῖς. Τοῖς
[2, 9]   τοῖς ζῴοις ἐξ ἀνάγκης καὶ  τοῖς   θήλεσι τὴν ἐν αὐτοῖς τῶν
[2, 4]   αἵματι καὶ ζέσιν ποιοῦσιν ἐν  τοῖς   θυμοῖς. Διὸ οἱ ταῦροι καὶ
[2, 14]   ἔχουσι τὸν στόλον μακραῖς, ὥσπερ  τοῖς   ἵπποις, τοῖς δὲ μακρὸν βραχείαις,
[2, 8]   ἔχουσι τὸ ἀνάλογον, οἷον ἐν  τοῖς   ἰχθύσι τοῖς μὲν ἄκανθα τοῖς
[2, 17]   τῷ ἄκρῳ μάλιστα, διὰ τοῦτο  τοῖς   ἰχθύσι τοῦτ´ ἀφώρισται μόνον. Ἐπιθυμίαν
[2, 9]   τοῦτο καὶ πρὸς ἀλκήν, οἷον  τοῖς   καρχαρόδουσι καὶ χαυλιόδουσι πᾶσιν. Ἐξ
[2, 16]   καὶ τῇ γῇ. Οἷον οὖν  τοῖς   κολυμβηταῖς ἔνιοι πρὸς τὴν ἀναπνοὴν
[2, 9]   τῶν ὀστῶν φύσις, πλὴν  τοῖς   λίαν μεγάλοις· τούτοις δέ, δι´
[2, 17]   τι τοῦ στόματος τοιοῦτον, καὶ  τοῖς   μαλακίοις, οἷον σηπίαις καὶ πολύποσιν.
[2, 17]   μαλακὸν σαρκῶδες. Διὸ καὶ  τοῖς   μαλακοστράκοις, οἷον καράβοις καὶ τοῖς
[2, 8]   ἀνάλογον, οἷον ἐν τοῖς ἰχθύσι  τοῖς   μὲν ἄκανθα τοῖς δὲ χόνδρος.
[2, 17]   αἴσθησιν ποιοῦνται τῆς τροφῆς, ἀλλὰ  τοῖς   μὲν ἀπολελυμένον τοῖς δὲ προσπεφυκός,
[2, 6]   πεττόμενον, τούτοις δὲ στεατώδης. Διὸ  τοῖς   μὲν κερατοφόροις καὶ μὴ ἀμφώδουσι
[2, 9]   ὕπεστιν ὀστᾶ τοῖς σαρκώδεσι μορίοις,  τοῖς   μὲν κινουμένοις διὰ κάμψιν τούτου
[2, 14]   ταύτας ἐπικεκόσμηκεν φύσις θριξί,  τοῖς   μὲν μικρὸν ἔχουσι τὸν στόλον
[2, 8]   φύσις, ὥσπερ τῶν ἐναίμων  τοῖς   μὲν ὀστοῦν τοῖς δ´ ἄκανθαν.
[2, 6]   ἔχουσι καὶ ἰσχυρὰ εὐλόγως ἐν  τοῖς   μὲν οὐκ ἔνεστι, τοῖς δ´
[2, 16]   ἂν τοῦτο ἤδη ῥύγχος ὀρνιθῶδες.  Τοῖς   μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις πρὸς
[2, 16]   τοῖς τόποις τούτοις γίνεσθαι τρίχας.  ~Τοῖς   μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις τοῖς
[2, 9]   ἐκ τῶν σαρκῶν τὸ ζῷον.  Τοῖς   μὲν οὖν ἄλλοις ὕπεστιν ὀστᾶ
[2, 13]   τῆς ὄψεως ἐκ πολλοῦ χρῆσις.  Τοῖς   μὲν οὖν πεζοῖς ἀὴρ
[2, 14]   αἱ τρίχες ὑπάρχουσι τοῖς ἔχουσιν·  τοῖς   μὲν οὖν τετράποσι τὰ πρανῆ
[2, 17]   γλῶττα τοῖς ζῴοις ἐστί,  τοῖς   μὲν πεζοῖς σχεδὸν ὁμοίως πᾶσι,
[2, 17]   μηδὲν ἔργον ὑπάρχει φωνῆς, καὶ  τοῖς   μὲν σκληρὸν τοῖς δὲ μαλακὸν
[2, 9]   τῶν ὀδόντων ἐστὶ φύσις,  τοῖς   μὲν ὑπάρχουσα πρὸς ἓν ἔργον
[2, 9]   ἀσθενέστερα δέ. Τῶν δ´ ἰχθύων  τοῖς   μὲν ᾠοτόκοις ἄκανθα, καὶ τοῖς
[2, 8]   τοῖς ἔχουσιν ὀστᾶ· ἐν δὲ  τοῖς   μὴ ἔχουσι τὸ ἀνάλογον, οἷον
[2, 6]   ἀναλίσκεται τροφή. Ἐν δὲ  τοῖς   μὴ ἔχουσιν ὀστᾶ ἀλλ´ ἄκανθαν
[2, 17]   οἱ καλούμενοι κυπρῖνοι, ὥστε δοκεῖν  (τοῖς   μὴ σκοποῦσιν ἀκριβῶς γλῶτταν ἔχειν
[2, 9]   αὐτῶν συνεστηκότα ὅλα καὶ συνώνυμα  τοῖς   μορίοις, οἷον ὁπλή τε ὅλη
[2, 1]   τοῖς ζῴοις ὅλοις τε καὶ  τοῖς   μορίοις τοῖς τοιούτοις, ἀναγκαῖον ἐξ
[2, 2]   τὸ δὲ θερμότερον ἔν τε  τοῖς   μορίοις τοῦ ἑνὸς ζῴου (τὸ
[2, 5]   μὲν οὖν ταῦτα ὄντα ἐν  τοῖς   μορίοις τῶν ζῴων ὠφελεῖ (πρὸς
[2, 6]   σπερματικὴ δύναμις. Δηλοῖ δ´ ἐν  τοῖς   νέοις πάμπαν· ἅτε γὰρ ἐξ
[2, 2]   καὶ τοῖς ὑγροῖς μορίοις καὶ  τοῖς   ξηροῖς πολλοὶ τρόποι τῆς αἰτίας
[2, 9]   τοῖς τόποις τοῖς θερμοῖς καὶ  τοῖς   ξηροῖς. Τοῖς δὲ μεγάλοις ἰσχυροτέρων
[2, 14]   ὥστε περὶ τῶν λοιπῶν ἐν  τοῖς   οἰκείοις καιροῖς ἀποδοτέον τὴν μνείαν.
[2, 9]   ἂν εἴη. Ἀλλ´ ὅτι συνώνυμα  τοῖς   ὅλοις τὰ μέρη, τὴν τάξιν
[2, 1]   δ´ αἴσθησις ἐγγίγνεται πᾶσιν ἐν  τοῖς   ὁμοιομερέσι, διὰ τὸ τῶν αἰσθήσεων
[2, 9]   μέρη, τὴν τάξιν ἀπέλαβεν ἐν  τοῖς   ὁμοιομερέσι νῦν, Εἰσὶ δ´ ἀρχαὶ
[2, 14]   διὰ τὴν ὀρθότητα τὰ πρόσθια  τοῖς   ὀπισθίοις, τοῖς τιμιωτέροις ὑπέγραψεν
[2, 16]   τροφήν, καθάπερ φασὶ τὰ κέρατα  τοῖς   ὀπισθονόμοις βουσίν· καὶ γὰρ ἐκείνους
[2, 9]   κατὰ μικρὸν φύσις, οἷον  τοῖς   ὄρνισιν ὀστᾶ μέν, ἀσθενέστερα δέ.
[2, 9]   δὲ κατὰ τὴν ἁφήν ἐστι  τοῖς   ὀστοῖς καὶ τὰ τοιάδε τῶν
[2, 6]   τοῖς ἐμβρύοις αἵματος, καὶ ἐν  τοῖς   ὀστοῖς μυελὸς αἱματώδης ἐστίν·
[2, 6]   τοῖς ζῴοις, τὸ ἀνάλογον  τοῖς   ὀστοῖς, οἷον τοῖς ἐνύδροις τὴν
[2, 6]   τὴν γινομένην ὑπὸ τοῦ περιέχεσθαι  τοῖς   ὀστοῖς πέττεται τὸ αἷμα,
[2, 9]   τοῖς μὲν ᾠοτόκοις ἄκανθα, καὶ  τοῖς   ὄφεσιν ἀκανθώδης ἐστὶν τῶν
[2, 9]   ἀποκοπέν. Οἱ μὲν οὖν ἐν  τοῖς   πεζοῖς ἀμύελοι χόνδροι κεχωρισμένῳ μυελῷ·
[2, 10]   καρδίαν τόπος, διώρισται πρότερον ἐν  τοῖς   περὶ αἰσθήσεως· καὶ διότι αἱ
[2, 7]   εἴρηται καθ´ αὑτὰ ἔν τε  τοῖς   περὶ αἰσθήσεως καὶ περὶ ὕπνου
[2, 3]   δὲ περὶ τροφῆς ὅλως, ἐν  τοῖς   περὶ γενέσεως καὶ ἐν ἑτέροις
[2, 7]   περὶ σπέρματος καὶ γάλακτος ἐν  τοῖς   περὶ γενέσεως· τὸ μὲν γὰρ
[2, 7]   παρὰ ταῦτα γονὴ καὶ γάλα  τοῖς   πεφυκόσιν ἔχειν ἕκαστα τούτων. Τὰ
[2, 13]   ὑγρόφθαλμοι μέν εἰσιν. Ἀναγκαία γὰρ  τοῖς   πολλὴν ποιουμένοις κίνησιν τῆς
[2, 17]   καὶ γὰρ ὅσα μὴ δοκεῖ  τοῖς   πολλοῖς ἔχειν, οἷον ἔνιοι τῶν
[2, 17]   γλίσχρον ἔχουσι, καὶ σχεδὸν παραπλησίως  τοῖς   ποταμίοις κροκοδείλοις. Οὐ φαίνονται δ´
[2, 14]   οὐκ ἔχει τρίχας, ἀλλ´ ἐν  τοῖς   πρανέσι μᾶλλον· οἱ δ´ ἄνθρωποι
[2, 14]   τοῖς ὑπτίοις μᾶλλον ἐν  τοῖς   πρανέσιν. Σκέπης γὰρ χάριν αἱ
[2, 9]   μὲν οὖν ἄλλοις ὕπεστιν ὀστᾶ  τοῖς   σαρκώδεσι μορίοις, τοῖς μὲν κινουμένοις
[2, 9]   τοῦ χόνδρου σύστασιν. Ἐν δὲ  τοῖς   σελάχεσιν ῥάχις χονδρώδης (μέν
[2, 13]   τοῖς ἐντόμοις, καὶ μᾶλλον (ἔτι  τοῖς   σκληροδέρμοις, ὥσπερ ἔνια τῶν τετραπόδων
[2, 1]   ἔνια τῶν σπλάγχνων· πολύμορφα γὰρ  τοῖς   σχήμασιν, ἐξ ὁμοιομεροῦς ὄντα σώματος
[2, 7]   καθαρόν. Διὸ καὶ τὰ ῥεύματα  τοῖς   σώμασιν ἐκ τῆς κεφαλῆς ἐστι
[2, 4]   ὑπὸ ψυχροῦ ξηραινόμενον. Ἐν δὲ  τοῖς   σώμασιν ὑγρόν ἐστι διὰ τὴν
[2, 10]   πρώτων. Πᾶσι γὰρ τοῖς ζῴοις  τοῖς   τελείοις δύο τὰ ἀναγκαιότατα μόριά
[2, 16]   ~Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις  τοῖς   τετράποσι καὶ ζῳοτόκοις οὐ πόρρω
[2, 9]   πάντα τὰ τοιαῦτα μᾶλλον ἐν  τοῖς   τετράποσιν ὑπάρχει ζῴοις τῶν ζῳοτόκων,
[2, 7]   συνεστάναι. Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι  τοῖς   τῆς ψυχῆς ἔργοις ὑπηρετικώτατον τῶν
[2, 14]   ὀρθότητα τὰ πρόσθια τοῖς ὀπισθίοις,  τοῖς   τιμιωτέροις ὑπέγραψεν φύσις τὴν
[2, 1]   ὅλοις τε καὶ τοῖς μορίοις  τοῖς   τοιούτοις, ἀναγκαῖον ἐξ ὧν σύγκεινται,
[2, 17]   τοῖς μαλακοστράκοις, οἷον καράβοις καὶ  τοῖς   τοιούτοις, ἐντὸς ὑπάρχει τι τοῦ
[2, 17]   τόπος τοῦ στόματος πᾶσι  τοῖς   τοιούτοις, καὶ διὰ τὸ μικρὸν
[2, 2]   Καὶ ποιεῖ δὲ φανερὸν ἐν  τοῖς   τοιούτοις ὅτι τὸ ψυχρὸν φύσις
[2, 9]   ζῳοτόκων, οἷον ἐν Λιβύῃ καὶ  τοῖς   τόποις τοῖς θερμοῖς καὶ τοῖς
[2, 15]   τοιαύτην αἰτίαν ἐξ ἀνάγκης ἐν  τοῖς   τόποις τούτοις γίνεσθαι τρίχας. ~Τοῖς
[2, 2]   οὐδαμῶς. Πρῶτον μὲν οὖν καὶ  τοῖς   ὑγροῖς μορίοις καὶ τοῖς ξηροῖς
[2, 14]   οἱ δ´ ἄνθρωποι τοὐναντίον ἐν  τοῖς   ὑπτίοις μᾶλλον ἐν τοῖς
[2, 14]   γὰρ τετράποδα τῶν ζῴων ἐν  τοῖς   ὑπτίοις οὐκ ἔχει τρίχας, ἀλλ´
[2, 3]   (διὸ καὶ περίττωμα οὐ γίνεται  τοῖς   φυτοῖς· τῇ γὰρ γῇ καὶ
[2, 17]   τῆς τροφῆς χάριν τῆς ἐν  τοῖς   χυμοῖς ἐστιν εἰς αἴσθησιν μὲν
[2, 9]   κάμψιν τούτου χάριν, τοῖς δ´  ἀκινήτοις   φυλακῆς ἕνεκεν, οἷον αἱ συγκλείουσαι
[2, 9]   ὀστᾶ αἱ σάρκες περιπεφύκασι, προσειλημμέναι  λεπτοῖς   καὶ ἰνώδεσι δεσμοῖς, ὧν ἕνεκεν
[2, 9]   ὅλον, μεμηχάνηται πρὸς τὴν σωτηρίαν  ἑκάστοις.   Ἐν τούτῳ δὲ τῷ γένει
[2, 9]   κατὰ τὴν ἁφήν ἐστι τοῖς  ὀστοῖς   καὶ τὰ τοιάδε τῶν μορίων
[2, 6]   ἐμβρύοις αἵματος, καὶ ἐν τοῖς  ὀστοῖς   μυελὸς αἱματώδης ἐστίν· αὐξανομένων
[2, 6]   ζῴοις, τὸ ἀνάλογον τοῖς  ὀστοῖς,   οἷον τοῖς ἐνύδροις τὴν ἄκανθαν,
[2, 6]   γινομένην ὑπὸ τοῦ περιέχεσθαι τοῖς  ὀστοῖς   πέττεται τὸ αἷμα, δὲ
[2, 13]   σκαρδαμύττει ὁμοίως, ὅτι οὐδ´ ὑγρὰν  αὐτοῖς   ἀναγκαῖον ἔχειν καὶ ἀκριβῆ τὴν
[2, 13]   περὶ τὴν κεφαλὴν σκληρόν ἐστιν  αὐτοῖς,   διόπερ οὐκ ἔχει βλέφαρον ἐκεῖθεν,
[2, 13]   γαμψώνυχα μὲν ὀξυωπά (ἄνωθεν γὰρ  αὐτοῖς   θεωρία τῆς τροφῆς, διὸ
[2, 2]   ἐμπεπυρεῦσθαι καὶ ἐγκαταλελεῖφθαί τι ἐν  αὐτοῖς   θερμόν. Ἄλλον δὲ τρόπον θερμὸν
[2, 8]   τὴν ἰσχύν. Ὑπάρχει δ´ ἐν  αὐτοῖς   καὶ τὸ ἀνάλογον ταῖς τῶν
[2, 16]   καθάπερ εἴωθεν, ἐπὶ πλείονα τοῖς  αὐτοῖς   μορίοις, ἀντὶ τῆς τῶν προσθίων
[2, 5]   ὅλως οὐ γίνεται περίττωμα  αὐτοῖς   οὐδὲν ὀλίγον. Καὶ περὶ
[2, 17]   τοῖς δ´ ἄλλοις ἀνομοίως καὶ  αὐτοῖς   πρὸς αὑτὰ καὶ πρὸς τὰ
[2, 1]   πράξεις διὰ τῶν ἀνομοιομερῶν ὑπάρχουσιν  αὐτοῖς.   Τῆς δ´ αἰσθητικῆς δυνάμεως καὶ
[2, 9]   καὶ τοῖς θήλεσι τὴν ἐν  αὐτοῖς   τῶν ἐμβρύων αὔξησιν. Τὰ μὲν
[2, 9]   δὲ μυελόν· ἀντ´ ὀστοῦ γὰρ  αὐτοῖς   ὑπάρχει τοῦτο τὸ μόριον. Σύνεγγυς
[2, 8]   μαλάκια τούτοις τ´ ἐναντίως καὶ  αὑτοῖς   ἀντικειμένως συνέστηκεν· οὐδὲν γὰρ ὀστῶδες
[2, 3]   πορευτικὰ φανερῶς, οἷον γῆν ἐν  αὑτοῖς   ἔχει τὸ τῆς κοιλίας κύτος,
[2, 9]   ζῳοτόκα τῶν ζῴων καὶ ἐν  αὑτοῖς   καὶ ἐκτὸς παραπλησίαν ἔχει τὴν
[2, 1]   τε καὶ τοῖς μορίοις τοῖς  τοιούτοις,   ἀναγκαῖον ἐξ ὧν σύγκεινται, τὰς
[2, 17]   μαλακοστράκοις, οἷον καράβοις καὶ τοῖς  τοιούτοις,   ἐντὸς ὑπάρχει τι τοῦ στόματος
[2, 17]   τόπος τοῦ στόματος πᾶσι τοῖς  τοιούτοις,   καὶ διὰ τὸ μικρὸν χρόνον
[2, 2]   ποιεῖ δὲ φανερὸν ἐν τοῖς  τοιούτοις   ὅτι τὸ ψυχρὸν φύσις τις
[2, 1]   μὲν γὰρ αἴσθησις ἐν  τούτοις,   αἱ δὲ πράξεις διὰ τῶν
[2, 2]   τοῖς ἔχουσι, σάρξ, καὶ τὰ  τούτοις   ἀνάλογον· οὐ γὰρ ἅπαντα τὰ
[2, 15]   ἐξ ἀνάγκης ἐν τοῖς τόποις  τούτοις   γίνεσθαι τρίχας. ~Τοῖς μὲν οὖν
[2, 9]   φύσις, πλὴν τοῖς λίαν μεγάλοις·  τούτοις   δέ, δι´ ἅπερ καὶ τοῖς
[2, 6]   στέαρ γίνεται τὸ αἷμα πεττόμενον,  τούτοις   δὲ στεατώδης. Διὸ τοῖς μὲν
[2, 2]   τοῦ ἐλάττονος θερμότερον. Πρὸς δὲ  τούτοις   δυοῖν τὸ μὴ ταχέως ψυχόμενον
[2, 14]   τὸ σῶμα δασὺ λίαν πεποίηκε,  (τούτοις   ἐνδεῶς ἔχει τὰ περὶ τὴν
[2, 8]   ἑμύδων γένος ὁμοίως ἔχειν δοκεῖ  τούτοις,   ἕτερον ὂν γένος τούτων. Τὰ
[2, 17]   πρὸς βοήθειαν μυκτήρ, καὶ  τούτοις   γλῶττα ἀντὶ κέντρου ἐστίν.
[2, 9]   καὶ πτερῶν καὶ τῶν ἀνάλογον  τούτοις   καὶ εἴ τι τοιοῦτόν ἐστι
[2, 3]   ἀντικειμένων ὡς ὑπάρχοντα δεῖ τιθέναι  τούτοις.   Πῶς μὲν οὖν (θερμὸν καὶ
[2, 8]   δ´ ἄκανθαν. Τὰ δ´ ἔντομα  τούτοις   τ´ ἐναντίως ἔχει καὶ τοῖς
[2, 8]   τῶν ζῴων καὶ τὰ μαλάκια  τούτοις   τ´ ἐναντίως καὶ αὑτοῖς ἀντικειμένως
[2, 8]   τὰ καλούμενα ὄστρεα· πᾶσι γὰρ  τούτοις   τὸ μὲν σαρκῶδες ἐντός, τὸ
[2, 17]   δέρματα διαιροῦσιν. Ἐν μὲν οὖν  τούτοις   τοῖς ζῴοις γλῶττα τοιαύτη
[2, 2]   δὲ θερμανθέντα μᾶλλον. Πρὸς δὲ  τούτοις   τῶν λεγομένων θερμῶν τὰ μὲν
[2, 2]   τὴν ἐργασίαν) τὰ δὲ τροφὴ  τούτοις   τῶν ὑγρῶν ἐστι (πάντα γὰρ
[2, 9]   (ἡ τροφὴ γὰρ διὰ μάχης  τούτοις)   ὥσπερ τὰ τοῦ λέοντος· οὕτω
[2, 3]   καὶ περίττωμα οὐ γίνεται τοῖς  φυτοῖς·   τῇ γὰρ γῇ καὶ τῇ
[2, 6]   καὶ τῆς τροφῆς οὔσης τοῖς  ἐμβρύοις   αἵματος, καὶ ἐν τοῖς ὀστοῖς
[2, 10]   αἰσθήσεων ἐν τῇ κεφαλῇ τοῖς  ζῴοις   εἰσί, τοῦτο δ´ ὁρῶντες ἰδιαίτερον
[2, 9]   καὶ τίνος ἕνεκεν ὑπάρχει τοῖς  ζῴοις   ἕκαστον· ἐκ τῶν ἔργων γὰρ
[2, 1]   ἂν εἴη ἀναγκαῖον ἔχειν τοῖς  ζῴοις   ἔνια μόρια ὁμοιομερῆ· μὲν
[2, 9]   ἀπὸ τῆς τροφῆς γινομένην τοῖς  ζῴοις   ἐξ ἀνάγκης καὶ τοῖς θήλεσι
[2, 2]   δ´ ὁμοιομερῶν μορίων ἐν τοῖς  ζῴοις   ἐστὶ τὰ μὲν μαλακὰ καὶ
[2, 17]   τῷ στόματι γλῶττα τοῖς  ζῴοις   ἐστί, τοῖς μὲν πεζοῖς σχεδὸν
[2, 1]   τῶν ὁμοιομερῶν φύσις ἐν τοῖς  ζῴοις   ἐστίν, οἷον ὀστοῦ καὶ σαρκὸς
[2, 1]   ἀνομοιομερῆ τῶν μορίων ἐν τοῖς  ζῴοις   ἐστίν. Ὄντων δὲ τῶν μὲν
[2, 6]   ὀστῶν ἀνάγκη φύσιν ὑπάρχειν τοῖς  ζῴοις,   τὸ ἀνάλογον τοῖς ὀστοῖς,
[2, 17]   Ἐν μὲν οὖν τούτοις τοῖς  ζῴοις   γλῶττα τοιαύτη τὴν φύσιν
[2, 4]   καὶ κατὰ τὸ ἦθος τοῖς  ζῴοις   καὶ κατὰ τὴν αἴσθησιν, εὐλόγως·
[2, 3]   μὲν γὰρ πρώτη φανερὰ τοῖς  ζῴοις   λειτουργία διὰ τοῦ στόματος οὖσα
[2, 10]   ἀπειργάζετο οὗ ἕνεκα ὑπάρχει τοῖς  ζῴοις   ἐγκέφαλος (οὐ γὰρ ἂν
[2, 1]   καὶ τῶν κινήσεων ὑπαρχουσῶν τοῖς  ζῴοις   ὅλοις τε καὶ τοῖς μορίοις
[2, 4]   τὴν θερμότητα τὴν ἐν τοῖς  ζῴοις.   Πολλῶν δ´ ἐστὶν αἰτία
[2, 16]   ὀρνιθῶδες. Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις  ζῴοις   πρὸς σωτηρίαν τῶν ὀδόντων
[2, 10]   ἄλλοις ἔχει ταῦτα τὰ αἰσθητήρια  ζῴοις   πρὸς τὴν ἰδίαν φύσιν ἑκάστῳ.
[2, 7]   ζῴων. Ὑπάρχει δ´ ἐν τοῖς  ζῴοις   πρὸς τὴν τῆς φύσεως ὅλης
[2, 7]   ὑπάρχει τοῦτο τὸ μόριον τοῖς  ζῴοις,   τὴν φύσιν ἔχον κοινὴν ὕδατος
[2, 1]   Διόπερ ἐν μὲν τοῖς ἀναίμοις  ζῴοις   τὸ ἀνάλογον, ἐν δὲ τοῖς
[2, 3]   αἷμα τελευταία τροφὴ τοῖς  ζῴοις   τοῖς ἐναίμοις ἐστί, τοῖς δ´
[2, 10]   τῶν πρώτων. Πᾶσι γὰρ τοῖς  ζῴοις   τοῖς τελείοις δύο τὰ ἀναγκαιότατα
[2, 16]   τρίχας. ~Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις  ζῴοις   τοῖς τετράποσι καὶ ζῳοτόκοις οὐ
[2, 7]   δὲ καὶ τὸν ὕπνον τοῖς  ζῴοις   τοῦτο τὸ μόριον τοῖς ἔχουσιν
[2, 9]   μᾶλλον ἐν τοῖς τετράποσιν ὑπάρχει  ζῴοις   τῶν ζῳοτόκων, διὰ τὸ γεωδεστέραν
[2, 1]   τῶν δ´ αἰσθητηρίων ἐν τοῖς  ζῴοις,   τῶν μὲν ὀργανικῶν ἕκαστον ἀνομοιομερές
[2, 7]   μὲν οὖν τῶν συμφύτων τοῖς  ζῴοις   ὑγρῶν σχεδὸν εἴρηται περὶ πάντων·
[2, 13]   τὸ λεπτοδερμότατος εἶναι. δὲ  βλεφαρίς   ἐστι δέρματι περιειλημμένη· διὸ καὶ
[2, 13]   διὸ καὶ οὐ συμφύεται οὔτε  βλεφαρὶς   οὔτε ἀκροποσθία, ὅτι ἄνευ σαρκὸς
[2, 7]   δ´ ἄκρων ἑκάτερον οὐκ ἔχει  χωρίς)   διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν πρὸς
[2, 16]   καὶ συμφύσας τοὺς ἄνωθεν ὀδόντας  χωρὶς   καὶ τοὺς κάτωθεν προαγάγοι μῆκος
[2, 2]   ὧν τὸ μὲν ἀεὶ θερμόν  (ἀναθυμίασις   γὰρ καπνός) δ´
[2, 9]   ἀστράγαλον, ἵνα γίγνηται κάμψις καὶ  ἔκτασις·   ἄλλως γὰρ ὅλως ἀδύνατον,
[2, 1]   πάθη τῶν σωμάτων. Δευτέρα δὲ  σύστασις   ἐκ τῶν πρώτων τῶν
[2, 2]   Καὶ γὰρ τῶν ὁμοιομερῶν  διαίρεσις   ἔχει διαφοράν· ἔστι γὰρ ὡς
[2, 3]   μᾶλλον· γὰρ εἰς μικρὰ  διαίρεσις   τῆς τροφῆς ῥᾴω ποιεῖ τῷ
[2, 10]   ἄλλων αἰσθητηρίων φανερωτέρως ἐστὶν  αἴσθησις   διμερής· ὦτά τε γὰρ δύο
[2, 1]   ὥσπερ εἶπον πρότερον, δ´  αἴσθησις   ἐγγίγνεται πᾶσιν ἐν τοῖς ὁμοιομερέσι,
[2, 1]   μόρια ὁμοιομερῆ· μὲν γὰρ  αἴσθησις   ἐν τούτοις, αἱ δὲ πράξεις
[2, 10]   ἁφή τις καὶ (αὕτη  αἴσθησις.   Ὅμως δὲ δῆλον καὶ ἐπὶ
[2, 10]   διὰ γὰρ τῆς ἀναπνοῆς  αἴσθησις   τοῖς ἔχουσι μυκτῆρας, τοῦτο δὲ
[2, 10]   γὰρ κατ´ εὐθυωρίαν, δὲ  κίνησις   εἰς τὸ ἔμπροσθεν, προορᾶν δὲ
[2, 10]   δὲ δεῖ ἐφ´  κίνησις)   δὲ τῆς ὀσφρήσεως μεταξὺ
[2, 10]   τῆς ἐν τῷ αἵματι θερμότητος  κίνησις   τὴν αἰσθητικὴν ἐνέργειαν· διὰ ταύτας
[2, 2]   ψυχρὸν φύσις τις ἀλλ´ οὐ  στέρησίς   ἐστιν, ἐν ὅσοις τὸ ὑποκείμενον
[2, 10]   γ´ ἀκοὴ καὶ  ὄσφρησις   ἐπὶ τῶν ἰχθύων καὶ τῶν
[2, 17]   τῶν χυμῶν, ὥσπερ καὶ  χρῆσις   αὐτῆς βραχεῖα, οὕτω βραχεῖαν ἔχουσιν
[2, 10]   ὀλίγας πράξεις ὀλίγων ὀργάνων  χρῆσις·   διὸ θεωρητέον καθ´ αὑτὰ περὶ
[2, 13]   ἔχει· δὲ τοῦ βλεφάρου  χρῆσις   ταχεῖαν καὶ δερματικὴν ἔχει τὴν
[2, 13]   ὄρνισιν ἀναγκαῖον· πόρρωθεν γὰρ  χρῆσις   τῆς ὄψεως. Διὸ καὶ τὰ
[2, 13]   τῆς ὄψεως ἐκ πολλοῦ  χρῆσις.   Τοῖς μὲν οὖν πεζοῖς
[2, 17]   γλῶττα· ἁπτικωτάτη γάρ, δὲ  γεῦσις   ἁφή τίς ἐστιν) καὶ πρὸς
[2, 17]   συμψαύσεως τῶν βραγχίων, ὧν  φύσις   ἀκανθώδης ἐστίν. Τοῖς δὲ κροκοδείλοις
[2, 9]   τὸ δέρμα πᾶν ἀνήλωκεν  φύσις·   ἅμα δὲ τὴν αὐτὴν ὑπεροχὴν
[2, 2]   τὰς αἰτίας. Πολλῶν γὰρ  φύσις   ἀνάγεται πρὸς ταύτας τὰς ἀρχάς,
[2, 5]   στέαρ ἔχει. Φανερὰ δ´  φύσις   αὐτῶν τοῦ τοιούτου στοιχείου πλήρης
[2, 9]   περιπλάττουσι, τὸν αὐτὸν τρόπον  φύσις   δεδημιούργηκεν ἐκ τῶν σαρκῶν τὸ
[2, 2]   δὲ καὶ τοῦ πυρὸς  φύσις,   εἰ ἔτυχε, τοιαύτη τίς ἐστιν·
[2, 9]   ὀστῶν καὶ τῶν φλεβῶν  φύσις.   Ἑκατέρα γὰρ αὐτῶν ἀφ´ ἑνὸς
[2, 1]   τῶν πρώτων τῶν ὁμοιομερῶν  φύσις   ἐν τοῖς ζῴοις ἐστίν, οἷον
[2, 9]   πολλοὺς τόπους ἀδυνατεῖ διανέμειν  φύσις.   Ἔνεστι δὲ καὶ ἐν τοῖς
[2, 7]   ὀρθόν· γὰρ τοῦ θερμοῦ  φύσις   ἐνισχύουσα ποιεῖ τὴν αὔξησιν ἀπὸ
[2, 13]   (οὐκ ἐκ προαιρέσεως, ἀλλ´  φύσις   ἐποίησε) πλειστάκις δ´ ἄνθρωπος
[2, 16]   τῶν ὀδόντων τῶν χειλῶν  φύσις   ἐστὶ καὶ πρὸς φυλακήν, διόπερ
[2, 9]   ἐν τοῖς ἀπέχουσιν. δὲ  φύσις   αὐτὴ χόνδρου καὶ ὀστοῦ
[2, 9]   τῶν ἄλλων ὀστῶν ἐστι  φύσις.   γὰρ τὸ μῆκος καὶ
[2, 16]   ῥύγχος. Αἰτία δὲ τούτων  φύσις   τῶν ὀρνίθων συνεστηκυῖα τοῦτον
[2, 14]   ἐχούσας, καὶ ταύτας ἐπικεκόσμηκεν  φύσις   θριξί, τοῖς μὲν μικρὸν ἔχουσι
[2, 7]   συνεχῶν μορίων, ἀλλὰ ἴδιος  φύσις,   καὶ εὐλόγως τοιαύτη. Ὅτι μὲν
[2, 4]   ἐστὶν αἰτία τοῦ αἵματος  φύσις   καὶ κατὰ τὸ ἦθος τοῖς
[2, 6]   καὶ μυελὸς αἵματός τις  φύσις,   καὶ οὐχ ὥσπερ οἴονταί τινες,
[2, 7]   θερμότητα μεμηχάνηται τὸν ἐγκέφαλον  φύσις,   καὶ τούτου χάριν ὑπάρχει τοῦτο
[2, 9]   καὶ προσδεδεμένον, ἵνα χρῆται  φύσις   (καὶ ὡς ἐνὶ καὶ συνεχεῖ
[2, 10]   καὶ τοῦ εὖ ζῆν  φύσις   μετείληφεν. Τοιοῦτο δ´ ἐστὶ τὸ
[2, 7]   ἐγκεφάλῳ ἐστίν· ἀεὶ γὰρ  φύσις   μηχανᾶται πρὸς τὴν ἑκάστου ὑπερβολὴν
[2, 9]   δὲ παραλλάττει κατὰ μικρὸν  φύσις,   οἷον τοῖς ὄρνισιν ὀστᾶ μέν,
[2, 10]   μὲν οὖν τῶν φυτῶν  φύσις   (οὖσα μόνιμος οὐ πολυειδής ἐστι
[2, 9]   χάριν τῶν ὀστῶν ἐστι  φύσις   (οὔτε γὰρ ἂν κάμψεως ἦν
[2, 1]   ὕλης συνεστᾶσιν· αἱματικὴ (γὰρ  φύσις   πάντων αὐτῶν διὰ τὸ τὴν
[2, 16]   οὖν τοιούτου τοῦ μυκτῆρος,  φύσις   παρακαταχρῆται, καθάπερ εἴωθεν, ἐπὶ πλείονα
[2, 9]   ἀκανθώδης ἐστὶν τῶν ὀστῶν  φύσις,   πλὴν τοῖς λίαν μεγάλοις· τούτοις
[2, 13]   ἔχει βλέφαρον (οὐδὲν γὰρ  φύσις   ποιεῖ μάτην) πρὸς δὲ τὴν
[2, 16]   ὁμοίαν τοῖς ἄλλοις ἐποίησεν  φύσις,   πρὸς ἐργασίας δύο καταχρησαμένη, καθάπερ
[2, 2]   τίς ἐστιν τοῦ αἵματος  φύσις,   πρῶτον διελομένοις περὶ θερμοῦ καὶ
[2, 8]   μὲν γὰρ τῶν ὀστῶν  φύσις   σωτηρίας ἕνεκεν μεμηχάνηται μαλακοῦ, σκληρὰ
[2, 14]   ὀπισθίοις, τοῖς τιμιωτέροις ὑπέγραψεν  φύσις   τὴν βοήθειαν· ἀεὶ γὰρ ἐκ
[2, 2]   τοῖς τοιούτοις ὅτι τὸ ψυχρὸν  φύσις   τις ἀλλ´ οὐ στέρησίς ἐστιν,
[2, 16]   ὀργάνου τὸν ἀέρα, τοιοῦτον  φύσις   τὸ τοῦ μυκτῆρος μέγεθος ἐποίησε
[2, 16]   μυκτῆρας τῶν χειλῶν ἐστι  φύσις   τοῖς ἔχουσι τῶν ἐναίμων ὀδόντας.
[2, 9]   καὶ τῶν ὀδόντων ἐστὶ  φύσις,   τοῖς μὲν ὑπάρχουσα πρὸς ἓν
[2, 3]   καὶ πῶς τῶν ἐναντίων  φύσις   τοῦ αἵματος κεκοινώνηκεν, εἴρηται σχεδόν.
[2, 10]   τῶν τριῶν αἰσθητηρίων συνήγαγεν  φύσις   τοὺς μυκτῆρας, οἷον ἐπὶ στάθμην
[2, 13]   ἀμβλύτερον βλέπειν, κινουμένους ἐποίησεν  φύσις   τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῖς ἐντόμοις, καὶ
[2, 16]   τῶν ποδῶν χρήσεως, καὶ  φύσις,   ὥσπερ εἴπομεν, καταχρῆται καὶ πρὸς
[2, 8]   τὴν ἀκαμψίαν ὑπέγραψε ταῦτα  φύσις,   ὥσπερ τῶν ἐναίμων τοῖς μὲν
[2, 2]   τοιούτοις ὅτι τὸ ψυχρὸν φύσις  τις   ἀλλ´ οὐ στέρησίς ἐστιν, ἐν
[2, 16]   καὶ χειλῶν, ὥσπερ ἂν εἴ  τις   ἀφελὼν ἀνθρώπου τὰ χείλη καὶ
[2, 4]   καθάπερ γὰρ ἐκ πηλοῦ εἴ  τις   ἐξέλοι τὸ γεῶδες, οὐ πήγνυται
[2, 5]   φθοράν· γὰρ φθορὰ ὀλιγαιμία  τίς   ἐστι, καὶ τὸ ὀλίγον παθητικὸν
[2, 2]   τὴν αὐτὴν ἔχον φύσιν, καὶ  τίς   ἐστιν τοῦ αἵματος φύσις,
[2, 2]   πυρὸς φύσις, εἰ ἔτυχε, τοιαύτη  τίς   ἐστιν· ἴσως γὰρ τὸ ὑποκείμενόν
[2, 17]   γάρ, δὲ γεῦσις ἁφή  τίς   ἐστιν) καὶ πρὸς τὴν τῶν
[2, 9]   τ´ ἔβλαπτεν ἂν ὥσπερ ἄκανθά  τις   βέλος ἐνὸν ταῖς σαρξίν.
[2, 1]   τῶν συνθέσεων πρώτην μὲν ἄν  τις   θείη τὴν ἐκ τῶν καλουμένων
[2, 2]   συνδυαζόμενον δὲ θερμόν, οἷον εἴ  τις   θεῖτο ὄνομα ὕδατι σιδήρῳ
[2, 10]   ἁφῆς· ἔστι γὰρ οἷον ἁφή  τις   καὶ (αὕτη αἴσθησις. Ὅμως
[2, 9]   ταῖς σαρξίν. Εἴτε φλὲψ ἦν  τις   κεχωρισμένη καὶ μὴ συνεχὴς πρὸς
[2, 2]   θάτερον αὐτῶν, ὥσπερ ἂν εἴ  τις   λέγοι, εἰ συμβεβηκὸς εἴη τῷ
[2, 8]   θερμὸν ἀναίμων ὄντων, οἷον πνιγεύς  τις   περικείμενον τὸ ὄστρακον φυλάττει τὸ
[2, 8]   οὗ συνειλημμένον, ὥσπερ ἂν εἴ  τις   προσλάβοι τῇ κόρῃ τὸ διαφανὲς
[2, 17]   τὸ ὕδωρ. Ὥστ´ ἐὰν μή  τις   τὸ στόμα ἐπικλίνῃ, μὴ φαίνεσθαι
[2, 1]   μορφήν. Δῆλον δ´ ἂν λέγῃ  τις   τὸν λόγον τῆς γενέσεως·
[2, 6]   δὲ καὶ μυελὸς αἵματός  τις   φύσις, καὶ οὐχ ὥσπερ οἴονταί
[2, 9]   πῦρ. Ἔχει δὲ καὶ  δελφὶς   οὐκ ἀκάνθας ἀλλ´ ὀστᾶ· ζῳοτόκος
[2, 9]   ὀρθότητα συνέχουσα τῶν ζῴων  ῥάχις   ἐστίν. Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη κινουμένου
[2, 9]   τῶν δ´ ὀστῶν καλουμένη  ῥάχις   τοῖς ἔχουσιν ὀστᾶ πᾶσιν, ἀφ´
[2, 9]   Ἐν δὲ τοῖς σελάχεσιν  ῥάχις   χονδρώδης (μέν ἐστιν, ἔχει δὲ
[2, 6]   αἷμα, δὲ καθ´ αὑτὸ  πέψις   αἵματος στέαρ καὶ πιμελή ἐστιν.
[2, 3]   καὶ ξηροῦ, καὶ τούτων  πέψις   γίνεται καὶ μεταβολὴ διὰ
[2, 9]   οἷον γόμφον, ἀστράγαλον, ἵνα γίγνηται  κάμψις   καὶ ἔκτασις· ἄλλως γὰρ
[2, 10]   εὐθυωρίαν ἀλλὰ πάντοθεν) δ´  ὄψις   εἰς τὸ ἔμπροσθεν (ὁρᾷ γὰρ
[2, 10]   ὀσφρήσεως μέση, ἀκοὴ δὲ καὶ  ὄψις   μάλιστ´ ἐν τῇ κεφαλῇ διὰ
[2, 10]   τούτων τῶν αἰσθητῶν. δ´  ὄψις   πᾶσι τοῖς ἔχουσιν εὐλόγως ἐστὶ
[2, 10]   φύσιν εἰσί, καὶ τούτων  ὄψις   πᾶσιν, ἐπεὶ γ´ ἀκοὴ
[2, 10]   τ´ αἰσθήσεων οὐκ αἴτιος οὐδεμιᾶς,  ὅς   γε ἀναίσθητος καὶ αὐτός ἐστιν
[2, 7]   μετρίας θερμότητος, ἀφ´ ἑκατέρας τῆς  φλεβός,   τῆς τε μεγάλης καὶ τῆς
[2, 2]   δ´ ὡς οὐχ ὁμώνυμον, οἷον  φλεβὸς   φλέψ, ἀλλὰ προσώπου πρόσωπον οὐδαμῶς.
[2, 4]   τὰ λίαν ὑδατώδη. γὰρ  φόβος   καταψύχει· προωδοποίηται οὖν τῷ πάθει
[2, 3]   Κρύσταλλος γὰρ καὶ πᾶν τὸ  πεπηγὸς   ὑγρὸν λέγεται ξηρὸν μὲν ἐνεργείᾳ
[2, 6]   μὲν οὐκ ἔνεστι, τοῖς δ´  ὀλίγος   ἔνεστιν· εἰς γὰρ τὰ ὀστᾶ
[2, 12]   αὐτὸς ἁρμόσει καὶ ἐπ´ ἐκείνων  λόγος.   Ἔχει δὲ καὶ φώκη
[2, 1]   μὲν γὰρ τῆς οἰκοδομήσεως  λόγος   ἔχει τὸν τῆς οἰκίας,
[2, 16]   ὀδόντων φυλακῆς. μὲν γὰρ  λόγος   διὰ τῆς φωνῆς ἐκ
[2, 2]   μᾶλλον τὸ ζέον ὕδωρ τῆς  φλογός,   καίει δὲ καὶ τήκει τὸ
[2, 7]   γὰρ ἐκ τῆς γῆς τῆς  ἀτμίδος   καὶ φερομένης ὑπὸ τοῦ θερμοῦ
[2, 17]   τὴν διάρθρωσιν. Ταχεῖα δ´  δίοδος   εἰς τὴν κοιλίαν διὰ τὸ
[2, 2]   δ´ ὅτε δοκεῖ τοῦτ´ εἶναι  ψεῦδος·   ἐνίοτε γὰρ ἕξις αἰτία
[2, 17]   τροφῆς· γὰρ ἐπιθυμία τοῦ  ἡδέος   ἐστίν. Ἀλλὰ τὸ μόριον οὐχ
[2, 7]   αὐτόν, ἀντὶ δὲ πολλοῦ καὶ  παχέος   αἵματος λεπτὸν καὶ καθαρόν. Διὸ
[2, 2]   ἐν ὅσοις τὸ ὑποκείμενον κατὰ  πάθος   θερμόν ἐστιν. Τάχα δὲ καὶ
[2, 3]   τὸ λευκόν· δὲ κατὰ  πάθος   τὸ αἷμα, οὐ καθ´ αὑτὸ
[2, 16]   φύσις τὸ τοῦ μυκτῆρος  μέγεθος   ἐποίησε τοῖς ἐλέφασιν. Διόπερ ἀναπνέουσιν
[2, 16]   ἄλλων ζῴων· τό τε γὰρ  μέγεθος   καὶ τὴν δύναμιν ἔχει περιττή.
[2, 7]   ἐγκέφαλον πλεῖστον ἄνθρωπος ὡς κατὰ  μέγεθος,   καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ ἄρρενες
[2, 16]   ἐναίμων καὶ ἀναπνεόντων, τὸ γὰρ  μέγεθος   ὂν ὑπερβάλλον, ἀναγκαῖον ὁμοίως ἦν
[2, 16]   τοὺς πόδας· ἐπεὶ δὲ τὸ  μέγεθος   πολὺ καὶ τὸ βάρος τὸ
[2, 4]   φύσιν ἐστὶ καὶ θυμώδη τὸ  ἦθος   καὶ ἐκστατικὰ διὰ τὸν θυμόν.
[2, 4]   αἵματος φύσις καὶ κατὰ τὸ  ἦθος   τοῖς ζῴοις καὶ κατὰ τὴν
[2, 7]   καὶ ψυχρότης, καὶ διὰ τὸ  πλῆθος   ὀψιαίτατα πήγυνται τὸ περὶ τὴν
[2, 16]   τῆς κεφαλῆς, ὥσπερ καὶ τὸ  στῆθος   στενόν· ὅπως μὲν οὖν
[2, 9]   οἷον αἱ συγκλείουσαι πλευραὶ τὸ  στῆθος   σωτηρίας (χάριν τῶν περὶ τὴν
[2, 7]   οὔτε τῶν συνεχῶν μορίων, ἀλλὰ  ἴδιος   φύσις, καὶ εὐλόγως τοιαύτη.
[2, 6]   ὅμοιος, ὅσοις δὲ μὴ πιμελῇ  ὅμοιος   ἀλλὰ στέαρ γίνεται τὸ αἷμα
[2, 6]   μὲν πιμελωδῶν λιπαρὸς καὶ πιμελῇ  ὅμοιος,   ὅσοις δὲ μὴ πιμελῇ ὅμοιος
[2, 10]   λίαν) τῶν τ´ αἰσθήσεων οὐκ  αἴτιος   οὐδεμιᾶς, ὅς γε ἀναίσθητος καὶ
[2, 2]   καθ´ αὑτὸ μὲν τόδε, κατὰ  συμβεβηκὸς   δὲ πολλάκις θάτερον, ἔτι δὲ
[2, 2]   ἂν εἴ τις λέγοι, εἰ  συμβεβηκὸς   εἴη τῷ πυρέττοντι εἶναι μουσικῷ,
[2, 2]   πλεῖστον· ἐγγὺς γὰρ τοῦ κατὰ  συμβεβηκὸς   εἶναι θερμὸν ἀλλὰ μὴ καθ´
[2, 2]   τὸ ζέον μᾶλλον, τὸ κατὰ  συμβεβηκὸς   θερμόν. Ὥστε φανερὸν ὅτι τὸ
[2, 3]   ἐνεργείᾳ μὲν ὑγρὰ καὶ κατὰ  συμβεβηκός,   καθ´ αὑτὰ δὲ καὶ δυνάμει
[2, 2]   πολλάκις τὴν αἴσθησιν τὸ κατὰ  συμβεβηκός·   καὶ πάλιν καίει μὲν μᾶλλον
[2, 3]   ξηρὸν μὲν ἐνεργείᾳ καὶ κατὰ  συμβεβηκός,   ὄντα δυνάμει καὶ καθ´ αὑτὰ
[2, 2]   αὑτὸ θερμὸν τὸ δὲ κατὰ  συμβεβηκός,   ψύχεται μὲν βραδύτερον τὸ καθ´
[2, 14]   Ἔτι δ´ ὅσα κέρκους ἔχει  μῆκος   ἐχούσας, καὶ ταύτας ἐπικεκόσμηκεν
[2, 9]   ἐστι φύσις. γὰρ τὸ  μῆκος   καὶ τὴν ὀρθότητα συνέχουσα τῶν
[2, 16]   χωρὶς καὶ τοὺς κάτωθεν προαγάγοι  μῆκος   ποιήσας ἀμφοτέρωθεν εἰς στενόν· εἴη
[2, 17]   τὸ στόμα ἐπικλίνῃ, μὴ φαίνεσθαι  ἀφεστηκὸς   τοῦτο τὸ μόριον. Ἀκανθώδης δ´
[2, 9]   δελφὶς οὐκ ἀκάνθας ἀλλ´ ὀστᾶ·  ζῳοτόκος   γάρ ἐστιν. Τοῖς δ´ ἐναίμοις
[2, 8]   δὲ τοιαύτην, ὀστοῦ μὲν σαρκωδεστέραν,  σαρκὸς   δ´ ὀστωδεστέραν καὶ γεωδεστέραν, πρὸς
[2, 13]   βλεφαρὶς οὔτε ἀκροποσθία, ὅτι ἄνευ  σαρκὸς   δέρματά ἐστιν. Τῶν δ´ ὀρνίθων
[2, 8]   ὁμοιομερῶν σκεπτέον, καὶ πρῶτον περὶ  σαρκὸς   ἐν τοῖς ἔχουσι σάρκας, ἐν
[2, 8]   αὐτῶν, καθάπερ τὰ σαρκώδη, μεταξὺ  σαρκὸς   καὶ νεύρου τὴν φύσιν ἔχει.
[2, 1]   ζῴοις ἐστίν, οἷον ὀστοῦ καὶ  σαρκὸς   καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
[2, 1]   ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων καὶ  σαρκὸς   καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων
[2, 8]   τὴν δὲ σχίσιν ἔχει τῆς  σαρκὸς   οὐ κατ´ εὐθυωρίαν ἀλλὰ κατὰ
[2, 10]   τῆς τοῦ ἐγκεφάλου αἰσθήσεως χάριν  ἄσαρκος   κεφαλή ἐστιν· τὸ γὰρ
[2, 10]   δ´ οὐδέτερόν ἐστιν ἀληθές, ἀλλὰ  πολύσαρκος   μὲν τόπος ὢν
[2, 3]   ἐστι τὸ αἷμα ταύτῃ οὐδὲ  συμπεφυκός,   ἀλλ´ οἷον ἐν ἀγγείῳ τυγχάνει
[2, 17]   τοῖς μὲν ἀπολελυμένον τοῖς δὲ  προσπεφυκός,   ὅσοις μηδὲν ἔργον ὑπάρχει φωνῆς,
[2, 7]   εἰπεῖν· πολλοῖς γὰρ καὶ  ἐγκέφαλος   δοκεῖ μυελὸς εἶναι καὶ ἀρχὴ
[2, 7]   τὴν ἀναιμίαν. μὲν οὖν  ἐγκέφαλος   εὔκρατον ποιεῖ τὴν ἐν τῇ
[2, 7]   διωρισμένοις. Ὅτι δ´ ἐστὶν  ἐγκέφαλος   κοινὸς ὕδατος καὶ γῆς, δηλοῖ
[2, 10]   ἕνεκα ὑπάρχει τοῖς ζῴοις  ἐγκέφαλος   (οὐ γὰρ ἂν ἐδύνατο καταψύχειν
[2, 14]   καὶ ὑγρότατος τῶν ἀνθρώπων  ἐγκέφαλος   πλείστης καὶ τῆς φυλακῆς δεῖται·
[2, 7]   ᾖ, καὶ μᾶλλον πλείων  ἐγκέφαλος·   ὑγραινόμενος γὰρ ξηραινόμενος μᾶλλον
[2, 7]   ὡς εἰπεῖν· μὲν γὰρ  ἐγκέφαλος   ψυχρότατον τῶν ἐν τῷ σώματι
[2, 9]   ἂν ὥσπερ ἄκανθά τις  βέλος   ἐνὸν ταῖς σαρξίν. Εἴτε φλὲψ
[2, 1]   τινα μορφὴν τοιοῦτον ἄλλο  τέλος·   ἄνθρωπος γὰρ ἄνθρωπον καὶ φυτὸν
[2, 1]   ἀνομοιομερῆ· ταῦτα γὰρ ἤδη τὸ  τέλος   ἔχει καὶ τὸ πέρας, ἐπὶ
[2, 3]   τὸ τῆς ἐχομένης πέψεως λάβῃ  τέλος.   μὲν γὰρ τοῦ στόματος
[2, 6]   εἴρηται. ~Ἔστι δὲ καὶ  μυελὸς   αἵματός τις φύσις, καὶ οὐχ
[2, 6]   καὶ ἐν τοῖς ὀστοῖς  μυελὸς   αἱματώδης ἐστίν· αὐξανομένων δὲ καὶ
[2, 2]   οἷον αἷμα, ἰχώρ, πιμελή, στέαρ,  μυελός,   γονή, χολή, γάλα ἐν τοῖς
[2, 6]   δὲ τοιοῦτος ῥαχίτης ἐστὶ  μυελὸς   διὰ τὸ δεῖν αὐτὸν εἶναι
[2, 7]   γὰρ καὶ ἐγκέφαλος δοκεῖ  μυελὸς   εἶναι καὶ ἀρχὴ τοῦ μυελοῦ
[2, 6]   εἴρηται· καὶ τί ἐστιν  μυελός,   ἐκ τούτων φανερόν, ὅτι τῆς
[2, 7]   θάτερον. Ὅτι μὲν οὖν  μυελὸς   θερμόν ἐστι, δῆλον ἐκ πολλῶν·
[2, 7]   τῷ σώματι μορίων, δὲ  μυελὸς   θερμὸς τὴν φύσιν· δηλοῖ δ´
[2, 6]   νέων ὄντων) οὕτω καὶ  μυελός·   καὶ τῶν μὲν πιμελωδῶν λιπαρὸς
[2, 6]   ἄκανθαν ῥαχίτης μόνος ἐστὶ  μυελός·   ὀλίγαιμά τε γὰρ φύσει ὑπάρχει
[2, 6]   διαλήψεις. Διὸ καὶ ἐνταῦθα  μυελός,   ὥσπερ εἴρηται, ἀλλοιότερός ἐστιν· διὰ
[2, 3]   μὲν δυνάμει τὰ δ´ ἐνεργείᾳ.  Κρύσταλλος   γὰρ καὶ πᾶν τὸ πεπηγὸς
[2, 10]   οὖν τῶν φυτῶν φύσις (οὖσα  μόνιμος   οὐ πολυειδής ἐστι τῶν ἀνομοιομερῶν·
[2, 1]   πρὸς τὸ πιέσαι τῇ χειρὶ  χρήσιμος   δύναμις καὶ πρὸς τὸ λαβεῖν.
[2, 1]   πρὸς μὲν γάρ τινα μαλακότης  χρήσιμος   πρὸς δέ τινα σκληρότης, καὶ
[2, 17]   πρὸς ἀμφοτέρας τὰς ἐργασίας  χρήσιμος,   πρός τε τὴν τῶν χυμῶν
[2, 17]   λόγον μαλακὴ καὶ πλατεῖα  χρήσιμος·   συστέλλειν γὰρ καὶ προβάλλειν παντοδαπῇ
[2, 7]   σώματι μορίων, δὲ μυελὸς  θερμὸς   τὴν φύσιν· δηλοῖ δ´
[2, 4]   θυμόν. Θερμότητος γὰρ ποιητικὸν  θυμός,   τὰ δὲ στερεὰ θερμανθένα μᾶλλον
[2, 2]   ἔν τε τοῖς μορίοις τοῦ  ἑνὸς   ζῴου (τὸ γὰρ ἐν τοῖς
[2, 9]   φύσις. Ἑκατέρα γὰρ αὐτῶν ἀφ´  ἑνὸς   ἠργμένη συνεχής ἐστι, καὶ οὔτε
[2, 1]   συνεστάναι, καὶ ἐκ πλειόνων καὶ  ἑνός,   οἷον ἔνια τῶν σπλάγχνων· πολύμορφα
[2, 1]   διὰ τὸ τῶν αἰσθήσεων ὁποιανοῦν  ἑνός   τινος εἶναι γένους, καὶ τὸ
[2, 10]   ἦν, μακροβιώτερον ἂν ἦν τὸ  γένος·   ἀλλ´ εὐαισθησίας ἕνεκεν ἄσαρκον εἶναί
[2, 9]   σύστασιν τὸ τῶν ἀνθρώπων  γένος.   Ἀλλὰ καὶ περὶ τούτων καὶ
[2, 10]   δ´ ἐστὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων  γένος·   γὰρ μόνον μετέχει τοῦ
[2, 8]   τρίχες καὶ τὸ τῶν ὀνύχων  γένος,   καὶ εἴ τι τοιοῦτον ἕτερόν
[2, 8]   καρκίνοι καὶ τὸ τῶν καράβων  γένος,   καὶ τὸ τῶν ὀστρακοδέρμων ὡσαύτως,
[2, 8]   χελώνη καὶ τὸ τῶν ἑμύδων  γένος   ὁμοίως ἔχειν δοκεῖ τούτοις, ἕτερον
[2, 14]   θριξίν, οἷον τὸ τῶν κυνῶν  γένος,   τὰ δὲ λοφιὰν ἔχει, καθάπερ
[2, 4]   οἷον μέλιττα καὶ τὸ  γένος   τὸ τῶν μυρμήκων κἂν εἴ
[2, 8]   ἔχειν δοκεῖ τούτοις, ἕτερον ὂν  γένος   τούτων. Τὰ δ´ ἔντομα τῶν
[2, 17]   μόριον, οἷον τὸ τῶν μυρμήκων  γένος,   ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων
[2, 9]   ἕνεκεν τὸ τῶν ὀστῶν ἐστι  γένος.   Ὥσπερ γὰρ οἱ πλάττοντες ἐκ
[2, 7]   μᾶλλον τῷ μηδεμίαν ποιεῖν αἴσθησιν  θιγγανόμενος,   ὥσπερ οὐδὲ τὸ αἷμα οὐδὲ
[2, 7]   καὶ μᾶλλον πλείων ἐγκέφαλος·  ὑγραινόμενος   γὰρ ξηραινόμενος μᾶλλον οὐ
[2, 7]   πλείων ἐγκέφαλος· ὑγραινόμενος γὰρ  ξηραινόμενος   μᾶλλον οὐ ποιήσει τὸ αὑτοῦ
[2, 7]   δηλοῖ τὸ συμβαῖνον περὶ αὐτόν·  ἑψόμενος   γὰρ γίνεται ξηρὸς καὶ σκληρός,
[2, 9]   οἷον δέρματος καὶ κύστεως καὶ  ὑμένος   καὶ τριχῶν καὶ πτερῶν καὶ
[2, 16]   τὴν τροφὴν προσάγεται, καθάπερ χειρὶ  χρώμενος,   πρὸς τὸ στόμα, τήν τε
[2, 16]   τὸ βάρος ἔχειν τὸ τοῦ  αὐχένος   καὶ τὸ τῆς κεφαλῆς, ὥσπερ
[2, 7]   Ὅτι δ´ ἐστὶν ἐγκέφαλος  κοινὸς   ὕδατος καὶ γῆς, δηλοῖ τὸ
[2, 9]   πλάττοντες ἐκ πηλοῦ ζῷον  τινος   ἄλλης ὑγρᾶς συστάσεως ὑφιστᾶσι τῶν
[2, 1]   τούτων. Ὡς μὲν οὖν ἕνεκά  τινος   διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἔχει
[2, 1]   τὸ τῶν αἰσθήσεων ὁποιανοῦν ἑνός  τινος   εἶναι γένους, καὶ τὸ αἰσθητήριον
[2, 9]   θεωρητέον τὴν αἰτίαν αὐτῶν, καὶ  τίνος   ἕνεκεν ὑπάρχει τοῖς ζῴοις ἕκαστον·
[2, 1]   πᾶν γὰρ τὸ γινόμενον ἔκ  τινος   καὶ εἴς τι ποιεῖται τὴν
[2, 2]   αἱ διαφοραὶ πρὸς ἄλληλα τοῦ  βελτίονος   ἕνεκέν εἰσιν, οἷον τῶν τε
[2, 14]   ἐκ τῶν ἐνδεχομένων αἰτία τοῦ  βελτίονός   ἐστιν. Καὶ διὰ τοῦτο τῶν
[2, 1]   καὶ χειρὸς καὶ παντὸς τοῦ  βραχίονος.   Πολυμόρφων δὲ τῶν πράξεων καὶ
[2, 6]   ὀστᾶ ἀλλ´ ἄκανθαν ῥαχίτης  μόνος   ἐστὶ μυελός· ὀλίγαιμά τε γὰρ
[2, 2]   τὸ αὐτό, τὸ πλέον τοῦ  ἐλάττονος   θερμότερον. Πρὸς δὲ τούτοις δυοῖν
[2, 2]   γὰρ τὸ ὑποκείμενόν ἐστιν  καπνὸς   ἄνθραξ, ὧν τὸ μὲν
[2, 2]   ἀεὶ θερμόν (ἀναθυμίασις γὰρ  καπνός)   δ´ ἄνθραξ ἀποσβεσθεὶς ψυχρός.
[2, 10]   ἐστιν περὶ τὴν καρδίαν  τόπος,   διώρισται πρότερον ἐν τοῖς περὶ
[2, 7]   τὴν αὐτὴν αἰτίαν, ὅπως  τόπος   εὔπνους ᾖ, καὶ μᾶλλον
[2, 17]   Ἀκανθώδης δ´ ἐστὶν οὗτος  τόπος·   σύγκειται γὰρ ἐκ τῆς συμψαύσεως
[2, 17]   ἀκανθώδης τε γάρ ἐστιν  τόπος   τοῦ στόματος πᾶσι τοῖς τοιούτοις,
[2, 10]   ἀληθές, ἀλλὰ πολύσαρκος μὲν  τόπος   ὢν περὶ τὸν ἐγκέφαλον
[2, 17]   τῶν ζῴων. μὲν οὖν  ἄνθρωπος   ἀπολελυμένην τε καὶ μαλακωτάτην ἔχει
[2, 1]   μορφὴν τοιοῦτον ἄλλο τέλος·  ἄνθρωπος   γὰρ ἄνθρωπον καὶ φυτὸν γεννᾷ
[2, 13]   φύσις ἐποίησε) πλειστάκις δ´  ἄνθρωπος   διὰ τὸ λεπτοδερμότατος εἶναι.
[2, 14]   ἄρκτων συμβέβηκεν. Τὴν δὲ κεφαλὴν  ἄνθρωπός   ἐστι τῶν ζῴων δασύτατον, ἐξ
[2, 17]   τῶν χυμῶν αἴσθησιν (ὁ γὰρ  ἄνθρωπος   εὐαισθητότατος τῶν ἄλλων ζῴων, καὶ
[2, 13]   σκαρδαμύσσει τε πάντα καὶ μάλιστ´  ἄνθρωπος,   πάντα μὲν ὅπως τὰ προσπίπτοντα
[2, 10]   γὰρ ὀρθόν ἐστι τῶν ζῴων  ἄνθρωπος.   Τὸ μὲν οὖν ἔχειν τὴν
[2, 7]   δὲ τῶν ζῴων ἐγκέφαλον πλεῖστον  ἄνθρωπος   ὡς κατὰ μέγεθος, καὶ τῶν
[2, 16]   πτερυγωτόν, ὥστ´ ἀνάγκη μικρὸν τὸ  βάρος   ἔχειν τὸ τοῦ αὐχένος καὶ
[2, 1]   ἄλλαι διαφοραὶ ταύταις ἀκολουθοῦσιν, οἷον  βάρος   καὶ κουφότης καὶ πυκνότης καὶ
[2, 16]   τὸ μέγεθος πολὺ καὶ τὸ  βάρος   τὸ τοῦ σώματος, διὰ τοῦτο
[2, 6]   ῥάχεως διῃρημένης κατὰ τοὺς σφονδύλους·  λιπαρὸς   δ´ ὢν στεατώδης οὐκ
[2, 6]   μυελός· καὶ τῶν μὲν πιμελωδῶν  λιπαρὸς   καὶ πιμελῇ ὅμοιος, ὅσοις δὲ
[2, 6]   συνεχής, ἀλλ´ θραυστὸς  ὑγρός.   Ἔνια δ´ οὐκ ἔχει τῶν
[2, 10]   τὸν (ἐγκέφαλον· μὲν γὰρ  ὑγρὸς   καὶ ψυχρός, δ´ ὕδωρ
[2, 8]   τοῖς μὲν ἄκανθα τοῖς δὲ  χόνδρος.   Τὰ μὲν οὖν ἔχει τῶν
[2, 10]   τὸ δὲ τῆς ἀκοῆς αἰσθητήριον  ἀέρος   εἶναί φαμεν. Ἐκ μὲν οὖν
[2, 5]   γὰρ ὑγρῶν τὸ λιπαρὸν κοινὸν  ἀέρος   καὶ πυρός ἐστιν. Διὰ τοῦτο
[2, 10]   κεφαλήν· τὸ γὰρ κενὸν καλούμενον  ἀέρος   πλῆρές ἐστι, τὸ δὲ τῆς
[2, 1]   ὑπό τινων στοιχείων, οἷον γῆς  ἀέρος   ὕδατος πυρός. Ἔτι δὲ βέλτιον
[2, 1]   Τὰ μὲν οὖν ὁμοιομερῆ κατὰ  μέρος   διείληφε τὰς δυνάμεις τὰς τοιαύτας
[2, 10]   καὶ τοὺς καρπούς. Τρίτον δὲ  μέρος   ἐν πᾶσίν ἐστι τὸ τούτων
[2, 7]   τὸ γῆς εἶναι τὸ πλεῖστον  μέρος,   ἐξιόντος τοῦ μιχθέντος ὑγροῦ· καὶ
[2, 2]   ἔστι γὰρ ὡς ἐνίων τὸ  μέρος   ὁμώνυμον τῷ ὅλῳ, ἔστι δ´
[2, 9]   καὶ εἴ τι τοιοῦτόν ἐστι  μέρος,   ὕστερον ἅμα τοῖς ἀνομοιομερέσι θεωρητέον
[2, 6]   ἐνταῦθα μυελός, ὥσπερ εἴρηται,  ἀλλοιότερός   ἐστιν· διὰ τὸ ἀντὶ περόνης
[2, 2]   δὲ θᾶττον. Ἔτι λίθοι καὶ  σίδηρος   καὶ τὰ τοιαῦτα θερμαίνεται μὲν
[2, 7]   ἑψόμενος γὰρ γίνεται ξηρὸς καὶ  σκληρός,   καὶ λείπεται τὸ γεῶδες ἐξατμισθέντος
[2, 7]   περὶ αὐτόν· ἑψόμενος γὰρ γίνεται  ξηρὸς   καὶ σκληρός, καὶ λείπεται τὸ
[2, 16]   πυγηδόν) ὑπάρξαντος οὖν τοιούτου τοῦ  μυκτῆρος,   φύσις παρακαταχρῆται, καθάπερ εἴωθεν,
[2, 1]   πράξεις εἰσίν, οἷον ὀφθαλμοῦ καὶ  μυκτῆρος   καὶ τοῦ προσώπου παντὸς καὶ
[2, 16]   τοιοῦτον φύσις τὸ τοῦ  μυκτῆρος   μέγεθος ἐποίησε τοῖς ἐλέφασιν. Διόπερ
[2, 1]   προσώπου παντὸς καὶ δακτύλου καὶ  χειρὸς   καὶ παντὸς τοῦ βραχίονος. Πολυμόρφων
[2, 1]   τῶν ἀνομοιομερῶν, οἷον προσώπου καὶ  χειρὸς   καὶ τῶν τοιούτων μορίων. Ἐπεὶ
[2, 10]   δ´ ἐκ τῶν ὤτων ὡσαύτως  πόρος   εἰς τοὔπισθεν συνάπτει. Ἔστι δ´
[2, 3]   τὸ στόμα τῆς ἀκατεργάστου τροφῆς  πόρος   ἐστί, καὶ τὸ συνεχὲς αὐτῷ
[2, 2]   τῶν τε ἄλλων καὶ αἵματος  πρὸς   αἷμα· τὸ μὲν γὰρ λεπτότερον
[2, 9]   δὲ πρός τε τοῦτο καὶ  πρὸς   ἀλκήν, οἷον τοῖς καρχαρόδουσι καὶ
[2, 1]   οὕτως, φανερὸν ὅτι προυπῆρχεν οὕτω  πρὸς   ἄλληλα ἔχοντα ἐξ ἀνάγκης. Τὰ
[2, 10]   τῶν ἄλλων μορίων, ἐκ συλλογισμοῦ  πρὸς   ἄλληλα συνδυάζουσιν. Ὅτι μὲν οὖν
[2, 2]   Αὐτῶν δὲ τούτων αἱ διαφοραὶ  πρὸς   ἄλληλα τοῦ βελτίονος ἕνεκέν εἰσιν,
[2, 15]   τι τῆς φύσεως ἔργον ἐμποδίσῃ  πρὸς   ἄλλην χρῆσιν, καὶ διὰ τὴν
[2, 14]   πανταχοῦ γὰρ ἀποδίδωσι λαβοῦσα ἑτέρωθεν  πρὸς   ἄλλο μόριον. Ὅσοις δὲ τὸ
[2, 16]   ἀφυΐαν τῆς κάμψεως οὐ χρήσιμον  πρὸς   ἄλλο οὐδέν. Διὰ μὲν οὖν
[2, 17]   τὴν γλῶτταν καὶ πλατεῖαν, ὅπως  πρὸς   ἀμφοτέρας τὰς ἐργασίας χρήσιμος,
[2, 17]   δ´ ἄλλοις ἀνομοίως καὶ αὐτοῖς  πρὸς   αὑτὰ καὶ πρὸς τὰ πεζὰ
[2, 9]   ταύτης τοῖς ἔχουσι κῶλα συνεχῆ  πρὸς   αὐτήν, τὰ τούτων ὀστᾶ τῶν
[2, 17]   τῶν ἐλεφάντων· καὶ γὰρ ἐκείνοις  πρὸς   βοήθειαν μυκτήρ, καὶ τούτοις
[2, 10]   οὐ πολυειδής ἐστι τῶν ἀνομοιομερῶν·  πρὸς   γὰρ ὀλίγας πράξεις ὀλίγων ὀργάνων
[2, 8]   φυλάττον ἐκτὸς τὸ γεῶδές ἐστιν·  πρὸς   γὰρ τῇ φυλακῇ τῆς συνεχείας,
[2, 16]   μᾶλλον ἔτι διὰ τὸ εὖ·  πρὸς   γὰρ τὸ χρῆσθαι τῷ λόγῳ
[2, 5]   μὲν γὰρ αἴσθησιν οὐκ (ἐμποδίζει,  πρὸς   δ´ ὑγίειαν καὶ δύναμιν ἔχει
[2, 17]   πρὸς τὴν τῆς τροφῆς εἴσοδον,  πρὸς   δὲ τῇ κάτω, ὅτι ὥσπερ
[2, 13]   γὰρ φύσις ποιεῖ μάτην)  πρὸς   δὲ τὴν παχύτητα τοῦ ὕδατος
[2, 17]   ἔχει καὶ προσδεδεμένην καὶ σκληράν,  πρὸς   δὲ τὴν τῶν χυμῶν γεῦσιν
[2, 1]   μὲν γάρ τινα μαλακότης χρήσιμος  πρὸς   δέ τινα σκληρότης, καὶ τὰ
[2, 8]   σχεδὸν ὅλα σαρκώδη καὶ μαλακά,  πρὸς   δὲ τὸ μὴ εὔφθαρτον εἶναι
[2, 7]   μήνιγγα τὴν περὶ τὸν ἐγκέφαλον.  Πρὸς   δὲ τὸ τῇ θερμότητι μὴ
[2, 2]   τὸ πλέον τοῦ ἐλάττονος θερμότερον.  Πρὸς   δὲ τούτοις δυοῖν τὸ μὴ
[2, 2]   ὕδατος, καίει δὲ θερμανθέντα μᾶλλον.  Πρὸς   δὲ τούτοις τῶν λεγομένων θερμῶν
[2, 1]   πῦρ· τῶν δ´ αἰσθητηρίων ἕκαστον  πρὸς   ἕκαστον ἐπιζευγνύουσι τῶν στοιχείων, τὸ
[2, 9]   ἐστὶ φύσις, τοῖς μὲν ὑπάρχουσα  πρὸς   ἓν ἔργον τὴν τῆς τροφῆς
[2, 16]   τοῖς ἄλλοις ἐποίησεν φύσις,  πρὸς   ἐργασίας δύο καταχρησαμένη, καθάπερ εἴπομεν
[2, 17]   Καὶ χρῶνται τῇ γλώττῃ καὶ  πρὸς   ἑρμηνείαν ἀλλήλοις πάντες μέν, ἕτεροι
[2, 2]   ταύταις ταῖς διαφοραῖς) καὶ ἑτέρῳ  πρὸς   ἕτερον. Καὶ ὅλως (τὰ μὲν
[2, 5]   τοῖς μορίοις τῶν ζῴων ὠφελεῖ  (πρὸς   μὲν γὰρ αἴσθησιν οὐκ (ἐμποδίζει,
[2, 1]   σύγκεινται, τὰς δυνάμεις ἀνομοίας ἔχειν·  πρὸς   μὲν γάρ τινα μαλακότης χρήσιμος
[2, 17]   γὰρ ἄλλοις ἄνω ἀκίνητος.  Πρὸς   μὲν οὖν τῇ ἄνω οὐκ
[2, 17]   πεζῶν καὶ ᾠοτόκων καὶ ἐναίμων  πρὸς   μὲν τὴν τῆς φωνῆς ἐργασίαν
[2, 13]   ἐκείνοις δ´ ἐπεὶ τὸ ὕδωρ  πρὸς   μὲν τὸ ὀξὺ βλέπειν ἐναντίον,
[2, 7]   μέσου κατὰ τὴν αὑτῆς φοράν.  Πρὸς   οὖν πολλὴν θερμότητα ἀντίκειται πλείων
[2, 16]   Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις  πρὸς   σωτηρίαν τῶν ὀδόντων τῶν
[2, 7]   οὖν οὐκ ἔχει συνέχειαν οὐδεμίαν  πρὸς   τὰ αἰσθητικὰ μόρια, δῆλον μὲν
[2, 2]   τὸ ἄρρεν, καὶ τὰ δεξιὰ  πρὸς   τὰ ἀριστερὰ τοῦ σώματος. Ὁμοίως
[2, 2]   βέλτιον χεῖρον, τὰ δὲ  πρὸς   τὰ ἔργα καὶ τὴν οὐσίαν
[2, 2]   γὰρ ἐν τοῖς ἄνω μέρεσι  πρὸς   τὰ κάτω μόρια διαφέρει ταύταις
[2, 2]   Διὸ καὶ τὰ ἄνω μόρια  πρὸς   τὰ κάτω ταύτην ἔχει τὴν
[2, 15]   ὑγρῶν, αἱ δὲ βλεφαρίδες τῶν  πρὸς   τὰ ὄμματα προσπιπτόντων ἕνεκεν, οἷον
[2, 17]   καὶ αὐτοῖς πρὸς αὑτὰ καὶ  πρὸς   τὰ πεζὰ τῶν ζῴων.
[2, 16]   δ´ ἄλλοις μᾶλλον διηρθρωμένον ἐστὶ  πρὸς   τὰς σιαγόνας. δ´ ἐλέφας
[2, 2]   Πολλῶν γὰρ φύσις ἀνάγεται  πρὸς   ταύτας τὰς ἀρχάς, καὶ πολλοὶ
[2, 2]   λεπτὸν καὶ καθαρόν· ἅμα γὰρ  πρός   τε ἀνδρείαν τὰ τοιαῦτα καὶ
[2, 16]   ὅπως μὲν οὖν χρήσιμον  πρός   τε τὴν ἀλκὴν καὶ διὰ
[2, 17]   ἀμφοτέρας τὰς ἐργασίας χρήσιμος,  πρός   τε τὴν τῶν χυμῶν αἴσθησιν
[2, 9]   τῆς τροφῆς ἐργασίαν, τοῖς δὲ  πρός   τε τοῦτο καὶ πρὸς ἀλκήν,
[2, 16]   Οἷον οὖν τοῖς κολυμβηταῖς ἔνιοι  πρὸς   τὴν ἀναπνοὴν ὄργανα πορίζονται, ἵνα
[2, 16]   φύσις, ὥσπερ εἴπομεν, καταχρῆται καὶ  πρὸς   τὴν ἀπὸ τῶν ποδῶν γινομένην
[2, 9]   τις κεχωρισμένη καὶ μὴ συνεχὴς  πρὸς   τὴν ἀρχήν, οὐκ ἂν ἔσωζε
[2, 7]   τὴν ψύξιν καὶ ῥεῖ κάτω  πρὸς   τὴν γῆν. Ἀλλὰ περὶ μὲν
[2, 16]   ἀκολουθῆσαι τούτων τῶν μορίων ἑκάτερον  πρὸς   τὴν εἰρημένην χρῆσιν εὐεργὰ καὶ
[2, 7]   ἀεὶ γὰρ φύσις μηχανᾶται  πρὸς   τὴν ἑκάστου ὑπερβολὴν βοήθειαν τὴν
[2, 10]   ἔχει ταῦτα τὰ αἰσθητήρια ζῴοις  πρὸς   τὴν ἰδίαν φύσιν ἑκάστῳ. ~Τὰ
[2, 9]   δι´ ἅπερ καὶ τοῖς ζῳοτόκοις,  πρὸς   τὴν ἰσχὺν ἰσχυροτέρων δεῖ τῶν
[2, 8]   ἂν ἔχον χρησιμώτατον ἂν εἴη  πρὸς   τὴν ἰσχύν. Ὑπάρχει δ´ ἐν
[2, 9]   καὶ ὡς δυσὶ καὶ διῃρημένοις  πρὸς   τὴν κάμψιν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[2, 10]   αἱ μὲν δύο φανερῶς ἠρτημέναι  πρὸς   τὴν καρδίαν εἰσίν, τε
[2, 8]   κεφαλήν, θάτερα δ´ εὐμήκη. Διὸ  πρὸς   τὴν ὀρθότητα αὐτῶν καὶ τὴν
[2, 13]   ἔχει δὲ πολλὰ τὰ προσκρούσματα  πρὸς   τὴν ὄψιν ὥσπερ ἀήρ,
[2, 9]   ὅλη καὶ κέρας ὅλον, μεμηχάνηται  πρὸς   τὴν σωτηρίαν ἑκάστοις. Ἐν τούτῳ
[2, 17]   γλῶτταν, ὅτι ἐναντίως ἂν ἔχοι  πρὸς   τὴν τῆς τροφῆς εἴσοδον, πρὸς
[2, 7]   Ὑπάρχει δ´ ἐν τοῖς ζῴοις  πρὸς   τὴν τῆς φύσεως ὅλης σωτηρίαν.
[2, 17]   Τοῖς δὲ κροκοδείλοις συμβάλλεταί τι  πρὸς   τὴν τοῦ μορίου τούτου ἀναπηρίαν
[2, 17]   γεῦσις ἁφή τίς ἐστιν) καὶ  πρὸς   τὴν τῶν γραμμάτων διάρθρωσιν καὶ
[2, 5]   τὰ δ´ ὀλίγαιμα ἤδη προωδοποίηται  πρὸς   τὴν φθοράν· γὰρ φθορὰ
[2, 2]   διαφορὰν καὶ τῶν ἀνάλογον ὑπαρχόντων  πρὸς   τὸ αἷμα· διὸ καὶ μέλιτται
[2, 9]   τῶν κάμψεών εἰσιν, οἷον στοιβή,  πρὸς   τὸ ἄλληλα μὴ τρίβειν. Περὶ
[2, 2]   ἔχειν τὴν διαφοράν, τὰ μὲν  πρὸς   τὸ βέλτιον χεῖρον, τὰ
[2, 2]   ταύτην ἔχει τὴν διαφοράν, καὶ  πρὸς   τὸ θῆλυ αὖ τὸ ἄρρεν,
[2, 1]   τῇ χειρὶ χρήσιμος δύναμις καὶ  πρὸς   τὸ λαβεῖν. Διόπερ ἐξ ὀστῶν
[2, 16]   (ἐνεπόδιζε γὰρ ἂν τῷ μήκει  πρὸς   τὸ λαβεῖν τὴν θύραθεν τροφήν,
[2, 8]   σαρκὸς δ´ ὀστωδεστέραν καὶ γεωδεστέραν,  πρὸς   τὸ μὴ εὐδιαίρετον εἶναι τὸ
[2, 16]   τὴν μεταβολὴν ἐκ τοῦ ὑγροῦ  πρὸς   τὸ ξηρόν, καθάπερ ἔνια τῶν
[2, 1]   καὶ συγκειμένας ἀλλήλαις· ἑτέρα γὰρ  πρὸς   τὸ πιέσαι τῇ χειρὶ χρήσιμος
[2, 16]   τροφὴν προσάγεται, καθάπερ χειρὶ χρώμενος,  πρὸς   τὸ στόμα, τήν τε ξηρὰν
[2, 2]   ἔχει βλέφαρα τὰ δ´ ἔχει  πρὸς   τὸ τὴν ὄψιν ἀκριβεστέραν εἶναι.
[2, 10]   μόνῳ, καὶ τὸ τούτου ἄνω  πρὸς   τὸ τοῦ ὅλου ἔχει ἄνω·
[2, 13]   ὦτα, ὅπως ὀξύτερον βλέπῃ στρέφοντα  πρὸς   τὸ φῶς καὶ δεχόμενα τὴν
[2, 7]   καὶ φερομένης ὑπὸ τοῦ θερμοῦ  πρὸς   τὸν ἄνω τόπον, ὅταν ἐν
[2, 13]   ὀξυωπά· οὐδὲν γὰρ αὐτὰ κατεπείγει  πρὸς   τὸν βίον. Οἱ δ´ ἰχθύες
[2, 17]   τὴν τῶν γραμμάτων διάρθρωσιν καὶ  πρὸς   τὸν λόγον μαλακὴ καὶ
[2, 13]   οὗτοι δ´ ἔχουσιν ἀρχὴν τὴν  πρὸς   τὸν μυκτῆρα πρόσφυσιν· καὶ τὸ
[2, 7]   χωρίς) διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν  πρὸς   τὸν τῆς καρδίας τόπον καὶ
[2, 10]   τῆς ἰδέας αὐτῶν. Τὰ δὲ  πρὸς   τῷ ζῆν αἴσθησιν ἔχοντα πολυμορφοτέραν
[2, 2]   τε ἀνδρείαν τὰ τοιαῦτα καὶ  πρὸς   φρόνησιν ἔχει καλῶς. Διὸ καὶ
[2, 16]   τῶν χειλῶν φύσις ἐστὶ καὶ  πρὸς   φυλακήν, διόπερ ὡς ἐκείνων μετέχουσι
[2, 2]   τῷ ταχὺ μεταβάλλειν εἰς ἐνέργειαν  πυρός.   Δοκεῖ δὲ τὸ θερμὸν καὶ
[2, 5]   τὸ λιπαρὸν κοινὸν ἀέρος καὶ  πυρός   ἐστιν. Διὰ τοῦτο οὐδὲν ἔχει
[2, 1]   στοιχείων, οἷον γῆς ἀέρος ὕδατος  πυρός.   Ἔτι δὲ βέλτιον ἴσως ἐκ
[2, 2]   μᾶλλον τὸ θερμὸν ὕδωρ μικροῦ  πυρός·   οὐ γὰρ γίνεται ψυχρὸν πῦρ,
[2, 2]   Τάχα δὲ καὶ τοῦ  πυρὸς   φύσις, εἰ ἔτυχε, τοιαύτη τίς
[2, 6]   τὸ ἀντὶ περόνης γὰρ γίνεσθαι  γλίσχρος   καὶ νευρώδης ἐστίν, ἵν´ ἔχῃ
[2, 2]   καπνός) δ´ ἄνθραξ ἀποσβεσθεὶς  ψυχρός.   Ἔλαιον δὲ καὶ πεύκη γένοιτ´
[2, 10]   μὲν γὰρ ὑγρὸς καὶ  ψυχρός,   δ´ ὕδωρ τὴν φύσιν
[2, 7]   δύναμιν ῥεύματα ποιεῖ φλέγματος καὶ  ἰχῶρος.   Δεῖ δὲ λαβεῖν, ὡς μεγάλῳ
[2, 5]   Καὶ περὶ μὲν αἵματος καὶ  ἰχῶρος   καὶ πιμελῆς καὶ στέατος, τί
[2, 2]   καὶ ἀλύτως, λυτῶς δ´, ὅσα  ὕδατος.   Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[2, 3]   διακριθέντα δὲ ταῦτα τὰ μὲν  ὕδατος   ἀναπληστικὰ καὶ ἐνεργείᾳ καὶ δυνάμει
[2, 1]   καὶ διαλήψεσιν. Καθάπερ οὖν ῥέοντος  ὕδατος   ἰλύς, τἆλλα σπλάγχνα τῆς διὰ
[2, 7]   δ´ ἐστὶν ἐγκέφαλος κοινὸς  ὕδατος   καὶ γῆς, δηλοῖ τὸ συμβαῖνον
[2, 7]   ζῴοις, τὴν φύσιν ἔχον κοινὴν  ὕδατος   καὶ γῆς. Καὶ διὰ τοῦτο
[2, 2]   κατὰ μὲν τὴν ἁφὴν θερμότερον  ὕδατος   καὶ ἐλαίου, πήγνυται δὲ θᾶττον.
[2, 2]   τὰ τοιαῦτα θερμαίνεται μὲν βραδύτερον  ὕδατος,   καίει δὲ θερμανθέντα μᾶλλον. Πρὸς
[2, 2]   καὶ τήκειν. Ὅσα μὲν οὖν  ὕδατος   μόνον, ταῦτα πήγνυσι τὸ ψυχρόν,
[2, 1]   τινων στοιχείων, οἷον γῆς ἀέρος  ὕδατος   πυρός. Ἔτι δὲ βέλτιον ἴσως
[2, 5]   οἱ τοιοῦτοι· ὀλίγον γὰρ ἔχει  ὕδατος,   τὸ δὲ πολὺ γῆς. Διὸ
[2, 16]   ἀναπνέουσιν ἄραντες ἄνω διὰ τοῦ  ὕδατος   τὸν μυκτῆρα, ἄν ποτε ποιῶνται
[2, 2]   θερμόν, οἷον φλὸξ τοῦ  ὕδατος   τοῦ ζέοντος, θερμαίνει δὲ κατὰ
[2, 13]   πρὸς δὲ τὴν παχύτητα τοῦ  ὕδατος   ὑγρόφθαλμοί εἰσιν. ~Βλεφαρίδας δ´ ἐπὶ
[2, 7]   λείπεται τὸ γεῶδες ἐξατμισθέντος τοῦ  ὕδατος   ὑπὸ τῆς θερμότητος, ὥσπερ τὰ
[2, 5]   καὶ πολυσχιδῆ πιμελὴν ἔχει ἀντὶ  στέατος,   οὐ πήγνυται οὐδὲ θρύπτεται
[2, 5]   καὶ ἰχῶρος καὶ πιμελῆς καὶ  στέατος,   τί τέ ἐστιν ἕκαστον αὐτῶν
[2, 7]   τόπου τούτου δύναμιν ῥεύματα ποιεῖ  φλέγματος   καὶ ἰχῶρος. Δεῖ δὲ λαβεῖν,
[2, 1]   ἕκαστον, διὰ δὲ τὴν τοῦ  σχήματος   μορφὴν ἀνομοιομερές ἐστιν. Ταύτῃ δ´
[2, 4]   οὐ διὰ τὴν ψυχρότητα τοῦ  αἵματος,   ἀλλὰ διὰ τὴν λεπτότητα μᾶλλον
[2, 4]   δ´ ἐστὶ τὸ ὑδατῶδες τοῦ  αἵματος   διὰ τὸ μήπω πεπέφθαι
[2, 5]   μὲν ἀλλήλων κατὰ τὴν τοῦ  αἵματος   διαφοράν. Ἔστι γὰρ ἑκάτερον αὐτῶν
[2, 7]   τὸ θερμὸν ὑποφεύγειν μετὰ τοῦ  αἵματος.   Διὸ πλεῖον ἀθροιζόμενον ἐπὶ τὸν
[2, 5]   γὰρ ἔδει ἐκ τοῦ  αἵματος   εἰς τὴν γονὴν ἰέναι καὶ
[2, 3]   αἱ δὲ φλέβες οἷον ἀγγεῖον  αἵματός   εἰσι, φανερὸν ὅτι τὸ αἷμα
[2, 7]   τὴν ἀπὸ τῆς τροφῆς τοῦ  αἵματος   ἐπίρρυσιν, καὶ διά τινας
[2, 7]   σώματι πάντων (οὐδ´ ὁτιοῦν γὰρ  αἵματος   ἔχει ἐν αὑτῷ) καὶ (αὐχμηρότατον.
[2, 2]   ἐστί, τὰ δ´ ἀντὶ τοῦ  αἵματος   ἔχει ἕτερόν τι μόριον τοιοῦτον.
[2, 6]   τῆς τροφῆς οὔσης τοῖς ἐμβρύοις  αἵματος,   καὶ ἐν τοῖς ὀστοῖς
[2, 5]   ὀλίγον. Καὶ περὶ μὲν  αἵματος   καὶ ἰχῶρος καὶ πιμελῆς καὶ
[2, 3]   τῶν ἐναντίων φύσις τοῦ  αἵματος   κεκοινώνηκεν, εἴρηται σχεδόν. Ἐπεὶ δ´
[2, 7]   ἀντὶ δὲ πολλοῦ καὶ παχέος  αἵματος   λεπτὸν καὶ καθαρόν. Διὸ καὶ
[2, 1]   διὰ τῶν φλεβῶν ῥύσεως τοῦ  αἵματος   οἷον προχεύματά ἐστιν· δὲ
[2, 7]   πάσχοντος τοῦ περὶ τὸν ἐγκέφαλον  αἵματος.   Περὶ μὲν οὖν τῶν συμφύτων
[2, 2]   οἷον τῶν τε ἄλλων καὶ  αἵματος   πρὸς αἷμα· τὸ μὲν γὰρ
[2, 6]   δὲ καθ´ αὑτὸ πέψις  αἵματος   στέαρ καὶ πιμελή ἐστιν. Καὶ
[2, 6]   νέοις πάμπαν· ἅτε γὰρ ἐξ  αἵματος   συνεστώτων τῶν μορίων καὶ τῆς
[2, 5]   εἰς τὴν πιότητα ἀναλισκομένου τοῦ  αἵματος,   τὰ δ´ ὀλίγαιμα ἤδη προωδοποίηται
[2, 6]   ~Ἔστι δὲ καὶ μυελὸς  αἵματός   τις φύσις, καὶ οὐχ ὥσπερ
[2, 4]   τὸ τοιοῦτον αἷμα· τοῦ γὰρ  αἵματος   τὸ μὲν ὑδατῶδες μᾶλλον ψυχρόν
[2, 4]   δ´ ἐστὶν αἰτία τοῦ  αἵματος   φύσις καὶ κατὰ τὸ ἦθος
[2, 2]   καὶ τίς ἐστιν τοῦ  αἵματος   φύσις, πρῶτον διελομένοις περὶ θερμοῦ
[2, 4]   ἐξ ἀνάγκης ἰχώρ, δ´  αἵματος   χάριν ἐστίν. ~Πιμελὴ δὲ καὶ
[2, 3]   τέλος. μὲν γὰρ τοῦ  στόματος   ἐργασία παραδίδωσι τῇ κοιλίᾳ, παρὰ
[2, 3]   τοῖς ζῴοις λειτουργία διὰ τοῦ  στόματος   οὖσα καὶ τῶν ἐν τούτῳ
[2, 17]   γάρ ἐστιν τόπος τοῦ  στόματος   πᾶσι τοῖς τοιούτοις, καὶ διὰ
[2, 17]   τοιούτοις, ἐντὸς ὑπάρχει τι τοῦ  στόματος   τοιοῦτον, καὶ τοῖς μαλακίοις, οἷον
[2, 16]   ἔχουσι τῶν μυκτήρων πρὸ τοῦ  στόματος,   ὥστε δ´ εἰπεῖν μυκτῆρας, εἰ
[2, 9]   τούτων καὶ τῶν ἐχομένων, οἷον  δέρματος   καὶ κύστεως καὶ ὑμένος καὶ
[2, 13]   πτερῶν αὔξησιν εἰς τὴν τοῦ  δέρματος   παχύτητα τετραμμένην ἔχουσιν. Διὸ καὶ
[2, 12]   μόνον ἔχουσι διὰ τὴν τοῦ  δέρματος   σκληρότητα, καὶ τὸ ἔχειν μὴ
[2, 13]   ὥστε καὶ τὰ δέρματα τοῦ  δέρματος.   Τὸ μὲν οὖν περὶ τὴν
[2, 13]   τετραπόδων, διὰ τὴν σκληρότητα τοῦ  δέρματος   τοῦ περὶ τὴν κεφαλὴν οὕτω
[2, 7]   τίνας αἰτίας, τὰ δὲ περὶ  σπέρματος   καὶ γάλακτος ἐν τοῖς περὶ
[2, 16]   τοῦ σώματος, διὰ τοῦτο μόνον  ἐρείσματός   εἰσι χάριν, καὶ διὰ τὴν
[2, 16]   τὰ δ´ ἔντομα διὰ τοῦ  ὑποζώματος   αἰσθάνονται τῶν ὀσμῶν, καὶ πάντα
[2, 16]   καὶ τὸ βάρος τὸ τοῦ  σώματος,   διὰ τοῦτο μόνον ἐρείσματός εἰσι
[2, 4]   ὕλη γάρ ἐστι παντὸς τοῦ  σώματος·   γὰρ τροφὴ ὕλη, τὸ
[2, 2]   δεξιὰ πρὸς τὰ ἀριστερὰ τοῦ  σώματος.   Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῶν
[2, 1]   θρεπτικῆς ἐν ταὐτῷ μορίῳ τοῦ  σώματος   οὔσης, καθάπερ ἐν ἑτέροις εἴρηται
[2, 14]   καὶ κατὰ τὴν τοῦ ἄλλου  σώματος   φύσιν· πανταχοῦ γὰρ ἀποδίδωσι λαβοῦσα
[2, 1]   τοῖς σχήμασιν, ἐξ ὁμοιομεροῦς ὄντα  σώματος   ὡς εἰπεῖν ἁπλῶς. Τὰ δ´
[2, 16]   πάντα τῷ συμφύτῳ πνεύματι τοῦ  σώματος   ὥσπερ κινεῖται· τοῦτο δ´ ὑπάρχει
[2, 10]   ζῆν φαμεν) τοῦ μὲν ἀχρήστου  περιττώματος   οὐκ ἔχει τόπον· ἐκ τῆς
[2, 13]   δ´ ἄνθρωπος διὰ τὸ  λεπτοδερμότατος   εἶναι. δὲ βλεφαρίς ἐστι
[2, 14]   ἀλέας. Πλεῖστος δ´ ὢν καὶ  ὑγρότατος   τῶν ἀνθρώπων ἐγκέφαλος πλείστης
[2, 17]   χυμῶν αἴσθησιν (ὁ γὰρ ἄνθρωπος  εὐαισθητότατος   τῶν ἄλλων ζῴων, καὶ
[2, 10]   οὐκ αἴτιος οὐδεμιᾶς, ὅς γε  ἀναίσθητος   καὶ αὐτός ἐστιν ὥσπερ ὁτιοῦν
[2, 17]   τοῖς γὰρ ἄλλοις ἄνω  ἀκίνητος.   Πρὸς μὲν οὖν τῇ ἄνω
[2, 9]   ἂν κάμψεως ἦν αἴτιον οὔτ´  ὀρθότητος   οὐδεμιᾶς μὴ συνεχὲς ὂν ἀλλὰ
[2, 7]   τοῦτο τὸ μόριον τυγχάνῃ μετρίας  θερμότητος,   ἀφ´ ἑκατέρας τῆς φλεβός, τῆς
[2, 4]   καὶ ἐκστατικὰ διὰ τὸν θυμόν.  Θερμότητος   γὰρ ποιητικὸν θυμός, τὰ
[2, 10]   τῆς ἐν τῷ αἵματι  θερμότητος   κίνησις τὴν αἰσθητικὴν ἐνέργειαν· διὰ
[2, 7]   ἀλλήλων οὖσιν. Ὅτι μὲν οὖν  θερμότητος   τὰ ζῷα μετέχειν ἀναγκαῖον, δῆλον
[2, 3]   τῆς κάτω κοιλίας ἤδη μετὰ  θερμότητος   φυσικῆς ποιεῖται τὴν πέψιν. Ὥσπερ
[2, 7]   ἐξατμισθέντος τοῦ ὕδατος ὑπὸ τῆς  θερμότητος,   ὥσπερ τὰ τῶν χεδρόπων ἑψήματα
[2, 9]   Ἔτι δὲ περὶ γονῆς καὶ  γάλακτος   ἀπελίπομεν ἐν τῇ περὶ τῶν
[2, 7]   τὰ δὲ περὶ σπέρματος καὶ  γάλακτος   ἐν τοῖς περὶ γενέσεως· τὸ
[2, 17]   τῶν ὀστρακοδέρμων πολλά· τὰ δ´  ἐκτός,   οἷον κέντρον, σομφὸν δὲ τὴν
[2, 9]   ζῴων καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ  ἐκτὸς   παραπλησίαν ἔχει τὴν τῶν ὀστῶν
[2, 8]   τὸ δὲ συνέχον καὶ φυλάττον  ἐκτὸς   τὸ γεῶδές ἐστιν· πρὸς γὰρ
[2, 8]   βοήθειαν, ἔνια δὲ τῶν (ἀναίμων  ἐκτὸς,   ὥσπερ τῶν τε μαλακοστράκων ἕκαστον,
[2, 16]   νέμεσθαί φασιν ὑποχωροῦντας πάλιν πυγηδόν)  ὑπάρξαντος   οὖν τοιούτου τοῦ μυκτῆρος,
[2, 1]   καὶ μυκτῆρος καὶ τοῦ προσώπου  παντὸς   καὶ δακτύλου καὶ χειρὸς καὶ
[2, 1]   καὶ δακτύλου καὶ χειρὸς καὶ  παντὸς   τοῦ βραχίονος. Πολυμόρφων δὲ τῶν
[2, 4]   αἴσθησιν, εὐλόγως· ὕλη γάρ ἐστι  παντὸς   τοῦ σώματος· γὰρ τροφὴ
[2, 10]   καὶ τὸ τοιοῦτον μόριον, ἄλλ´  ἐντός.   Ἐπὶ δὲ τῆς γλώττης ἧττον
[2, 17]   δ´ ἐντόμων ζῴων ἔνια μὲν  ἐντὸς   ἔχει τὸ τοιοῦτον μόριον, οἷον
[2, 8]   μὲν οὖν ἔχει τῶν ζῴων  ἐντὸς   τὴν τοιαύτην βοήθειαν, ἔνια δὲ
[2, 8]   γὰρ τούτοις τὸ μὲν σαρκῶδες  ἐντός,   τὸ δὲ συνέχον καὶ φυλάττον
[2, 17]   οἷον καράβοις καὶ τοῖς τοιούτοις,  ἐντὸς   ὑπάρχει τι τοῦ στόματος τοιοῦτον,
[2, 7]   σκληρός, καὶ λείπεται τὸ γεῶδες  ἐξατμισθέντος   τοῦ ὕδατος ὑπὸ τῆς θερμότητος,
[2, 7]   τὸ πλεῖστον μέρος, ἐξιόντος τοῦ  μιχθέντος   ὑγροῦ· καὶ γὰρ ταῦτα γίνεται
[2, 9]   τῶν ἐσχάτων συναρμοττόντων τοῦ μὲν  ὄντος   κοίλου τοῦ δὲ περιφεροῦς,
[2, 1]   δυνάμει ὂν ὑπὸ τοῦ ἐνεργείᾳ  ὄντος,   ὥστε ἐστὶ τὸ αὐτὸ τῷ
[2, 2]   φλὸξ τοῦ ὕδατος τοῦ  ζέοντος,   θερμαίνει δὲ κατὰ τὴν ἁφὴν
[2, 9]   μάχης τούτοις) ὥσπερ τὰ τοῦ  λέοντος·   οὕτω γὰρ ἔχει ταῦτα σκληρὰν
[2, 6]   καὶ πυκνά, οἷον τὰ τοῦ  (λέοντος·   τούτου γὰρ τὰ ὀστᾶ, διὰ
[2, 1]   φλεβικοῖς καὶ διαλήψεσιν. Καθάπερ οὖν  ῥέοντος   ὕδατος ἰλύς, τἆλλα σπλάγχνα τῆς
[2, 4]   πήγνυται, τὸ δὲ γεῶδες πήγνυται  συνεξατμίζοντος   τοῦ ὑγροῦ· αἱ δ´ ἶνες
[2, 7]   γῆς εἶναι τὸ πλεῖστον μέρος,  ἐξιόντος   τοῦ μιχθέντος ὑγροῦ· καὶ γὰρ
[2, 7]   καὶ ταχεῖαν ποιεῖται τὴν αἴσθησιν  μεταβάλλοντός   τι καὶ πάσχοντος τοῦ περὶ
[2, 7]   τὴν αἴσθησιν μεταβάλλοντός τι καὶ  πάσχοντος   τοῦ περὶ τὸν ἐγκέφαλον αἵματος.
[2, 5]   παθητικὸν καὶ ὑπὸ ψυχροῦ τοῦ  τυχόντος   καὶ ὑπὸ θερμοῦ. Καὶ ἀγονώτερα
[2, 13]   οἷον βλέποντα διὰ τοῦ βλεφάρου  προσπεφυκότος.   Ἐπεὶ δ´ ἀναγκαῖον διὰ τὴν
[2, 13]   μὲν οὖν πεζοῖς ἀὴρ  εὐδίοπτος·   ἐκείνοις δ´ ἐπεὶ τὸ ὕδωρ
[2, 2]   λέγεσθαι τὸ θερμότερον ταῦτα (συμβαίνειν·  ἕκαστος   γὰρ δοκεῖ τι λέγειν τἀναντία
[2, 14]   τε ψύχους καὶ τῆς ἀλέας.  Πλεῖστος   δ´ ὢν καὶ ὑγρότατος
[2, 6]   ὁμοίως ἦν συνεχής, ἀλλ´  θραυστὸς   ὑγρός. Ἔνια δ´ οὐκ
[2, 12]   ᾠοτόκα καὶ φολιδωτά· γὰρ  αὐτὸς   ἁρμόσει καὶ ἐπ´ ἐκείνων λόγος.
[2, 10]   οὐδεμιᾶς, ὅς γε ἀναίσθητος καὶ  αὐτός   ἐστιν ὥσπερ ὁτιοῦν τῶν περιττωμάτων.
[2, 10]   γὰρ ἂν ἐδύνατο καταψύχειν ἀλεαίνων  αὐτὸς   λίαν) τῶν τ´ αἰσθήσεων οὐκ
[2, 3]   αὑτοῖς ἔχει τὸ τῆς κοιλίας  κύτος,   ἐξ ἧς, ὥσπερ ἐκεῖνα ταῖς
[2, 10]   δ´ εἶναι κενὸν τὸ ὄπισθεν  κύτος.   Τέτακται δὲ τὸν τρόπον τοῦτον
[2, 8]   διὰ τὸ μικρὸν ἔχειν τὸ  κύτος   τὴν καλουμένην κεφαλήν, θάτερα δ´
[2, 17]   τὸ μόριον. Ἀκανθώδης δ´ ἐστὶν  οὗτος   τόπος· σύγκειται γὰρ ἐκ
[2, 6]   καὶ πολυσχιδέσι πιμελώδης. Ἥκιστα δὲ  τοιοῦτος   ῥαχίτης ἐστὶ μυελὸς διὰ
[2, 2]   τι μόριον τοιοῦτον. Ἔστι δ´  ἰσχύος   μὲν ποιητικώτερον τὸ παχύτερον αἷμα
[2, 8]   δὲ ταῖς τευθίσι τὸ καλούμενον  ξίφος.   Τὰ δ´ αὖ τῶν πολυπόδων
[2, 3]   αἷμα, τὰ δὲ θερμὰ καὶ  πάχος   ἔχοντα καθάπερ χολή, χωριζόμενα
[2, 16]   ἀντὶ σιαγόνων ἔχει τὸ καλούμενον  ῥύγχος.   Αἰτία δὲ τούτων φύσις
[2, 16]   εἴη γὰρ ἂν τοῦτο ἤδη  ῥύγχος   ὀρνιθῶδες. Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις
[2, 16]   τροφὴν καὶ τὴν ἀλκὴν τὸ  ῥύγχος   ὀστῶδές ἐστιν· συνῆκται γὰρ εἰς
[2, 16]   τὴν τροφήν, ὀστῶδες ἔχουσι τὸ  ῥύγχος,   στενὸν δὲ διὰ τὴν μικρότητα
[2, 13]   ἐστιν· ταῦτα δὲ σκληρότερα πάντα  τριχός,   ὥστε καὶ τὰ δέρματα τοῦ
[2, 13]   ταῦτα μάλιστα τῶν ὀρνέων εἰς  ὕψος)   τὰ δ´ ἐπίγεια καὶ μὴ
[2, 7]   τεκτονικήν, ὅτι τὸ ἔργον περαίνεται  ἐγγὺς   ἀλλήλων οὖσιν. Ὅτι μὲν οὖν
[2, 2]   εἶναι οὕτως ἐκείνως πλεῖστον·  ἐγγὺς   γὰρ τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς εἶναι
[2, 2]   πόρρω, τὸ δ´ ὅμοιον, ὅτι  ἐγγύς.   Λέγεται μὲν οὖν εἰ μὴ
[2, 9]   αὐτοῖς ὑπάρχει τοῦτο τὸ μόριον.  Σύνεγγυς   δὲ κατὰ τὴν ἁφήν ἐστι
[2, 8]   φύσιν θερμὸν ἀναίμων ὄντων, οἷον  πνιγεύς   τις περικείμενον τὸ ὄστρακον φυλάττει
[2, 16]   τῶν μετρικῶν. Ἀνάγκη δ´ ἦν  εὐθὺς   ἀκολουθῆσαι τούτων τῶν μορίων ἑκάτερον
[2, 10]   μορφήν, περὶ τούτου λεκτέον πρῶτον.  Εὐθὺς   γὰρ καὶ τὰ φύσει μόρια
[2, 1]   διαλήψεσιν. Καθάπερ οὖν ῥέοντος ὕδατος  ἰλύς,   τἆλλα σπλάγχνα τῆς διὰ τῶν
[2, 7]   καὶ θεωρίαν οἰκείους ἔχει τοὺς  λόγους,   τίσι τε τῶν ζῴων ὑπάρχει
[2, 7]   τῆς τροφῆς σκέψιν καὶ θεωρίαν  οἰκείους   ἔχει τοὺς λόγους, τίσι τε
[2, 3]   οὕτως καὶ ἄλλας ἀρχὰς δεῖ  πλείους   εἶναι, δι´ ὧν ἅπαν λήψεται
[2, 7]   τὴν κεφαλήν, (καὶ τὸ ἄρρεν  πλείους   τῶν θηλειῶν, διὰ τὴν αὐτὴν
[2, 15]   τὰ φλέβια πέρας ἔχει τοῦ  μήκους.   Ὥστ´ ἀναγκαῖον διὰ τὴν ἀπιοῦσαν
[2, 14]   ἄρρην λέων. Ἔτι δ´ ὅσα  κέρκους   ἔχει μῆκος ἐχούσας, καὶ ταύτας
[2, 5]   οὖσα τῷ κερατώδης εἶναι καὶ  ἀστραγάλους   ἔχειν· ἅπαντα γὰρ ξηρὰ καὶ
[2, 16]   τῶν πολυδακτύλων εἰσί, καὶ οὔτε  διχαλοὺς   ἔχουσιν οὔτε μώνυχας τοὺς πόδας·
[2, 8]   οὐ κατ´ εὐθυωρίαν ἀλλὰ κατὰ  κύκλους   διαιρετήν· οὕτως γὰρ ἂν ἔχον
[2, 9]   δὲ τὴν αὐτὴν ὑπεροχὴν εἰς  πολλοὺς   τόπους ἀδυνατεῖ διανέμειν φύσις.
[2, 6]   τῆς ῥάχεως διῃρημένης κατὰ τοὺς  σφονδύλους·   λιπαρὸς δ´ ὢν στεατώδης
[2, 2]   ἑκάστῳ τῶν ζῴων, οἷον ἐχόντων  ὀφθαλμοὺς   ἀμφοτέρων τὰ μέν ἐστι σκληρόφθαλμα
[2, 13]   κινουμένους ἐποίησεν φύσις τοὺς  ὀφθαλμοὺς   τοῖς ἐντόμοις, καὶ μᾶλλον (ἔτι
[2, 1]   αἰσθήσεων ὁποιανοῦν ἑνός τινος εἶναι  γένους,   καὶ τὸ αἰσθητήριον ἑκάστου δεκτικὸν
[2, 13]   διὰ τὴν σκληρότητα ἀμβλύτερον βλέπειν,  κινουμένους   ἐποίησεν φύσις τοὺς ὀφθαλμοὺς
[2, 16]   τὸ ἔργον, οὐκ ἔχουσι φανερῶς  διηρθρωμένους·   ἀλλ´ γε ὄρνις ὥστε
[2, 16]   τοῖς ὀπισθονόμοις βουσίν· καὶ γὰρ  ἐκείνους   νέμεσθαί φασιν ὑποχωροῦντας πάλιν πυγηδόν)
[2, 7]   αὐτὴν αἰτίαν, ὅπως τόπος  εὔπνους   ᾖ, καὶ μᾶλλον πλείων
[2, 2]   ἑτέρου θερμότερον· τούτους δὲ τοὺς  τρόπους   ἀδύνατον ὑπάρχειν τῷ αὐτῷ πάντας.
[2, 9]   τὴν αὐτὴν ὑπεροχὴν εἰς πολλοὺς  τόπους   ἀδυνατεῖ διανέμειν φύσις. Ἔνεστι
[2, 10]   προΐεται τὰ σπέρματα καὶ τοὺς  καρπούς.   Τρίτον δὲ μέρος ἐν πᾶσίν
[2, 7]   κατὰ τὸ ἀνάλογον, οἷον  πολύπους·   ὀλιγόθερμα γὰρ πάντα διὰ τὴν
[2, 16]   οὐ μόνον ἕνεχ´ ὑποστάσεως τοῦ  βάρους·   οἱ δ´ ἐλέφαντες τῶν πολυδακτύλων
[2, 1]   πολύμορφα γὰρ τοῖς σχήμασιν, ἐξ  ὁμοιομεροῦς   ὄντα σώματος ὡς εἰπεῖν ἁπλῶς.
[2, 9]   μὲν ὄντος κοίλου τοῦ δὲ  περιφεροῦς,   καὶ ἀμφοτέρων κοίλων, ἐν
[2, 12]   τῶν ζῳοτόκων οὐκ ὦτα ἀλλὰ  πόρους   ἀκοῆς, διὰ τὸ πεπηρωμένον εἶναι
[2, 16]   Ἐν δὲ τῷ ῥύγχει τοὺς  πόρους   ἔχουσι τῆς ὀσφρήσεως, μυκτῆρας δ´
[2, 16]   ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων, τοὺς μὲν  πόρους   ἔχουσι τῶν μυκτήρων πρὸ τοῦ
[2, 12]   μᾶλλον. ~Οἱ δ´ ὄρνιθες τοὺς  πόρους   μόνον ἔχουσι διὰ τὴν τοῦ
[2, 7]   οὐ ψύξει πήξει, ὥστε  νόσους   καὶ παρανοίας ποιεῖν καὶ θανάτους·
[2, 16]   ἀνθρώπου τὰ χείλη καὶ συμφύσας  τοὺς   ἄνωθεν ὀδόντας χωρὶς καὶ τοὺς
[2, 10]   τούτου προΐεται τὰ σπέρματα καὶ  τοὺς   καρπούς. Τρίτον δὲ μέρος ἐν
[2, 16]   τοὺς ἄνωθεν ὀδόντας χωρὶς καὶ  τοὺς   κάτωθεν προαγάγοι μῆκος ποιήσας ἀμφοτέρωθεν
[2, 7]   σκέψιν καὶ θεωρίαν οἰκείους ἔχει  τοὺς   λόγους, τίσι τε τῶν ζῴων
[2, 16]   ἔναιμα καὶ ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων,  τοὺς   μὲν πόρους ἔχουσι τῶν μυκτήρων
[2, 16]   θύραθεν ἐπείσακτόν ἐστιν. Ὑπὸ δὲ  τοὺς   μυκτῆρας τῶν χειλῶν ἐστι
[2, 9]   περί τε τὰ ὦτα καὶ  τοὺς   μυκτῆρας· θραύεται γὰρ τὰ κραῦρα
[2, 10]   τριῶν αἰσθητηρίων συνήγαγεν φύσις  τοὺς   μυκτῆρας, οἷον ἐπὶ στάθμην θεῖσα
[2, 13]   δὲ τοῦ κανθοῦ τοῦ παρὰ  τοὺς   μυκτῆρας σκαρδαμύττουσιν, ὅτι βέλτιον ἀπ´
[2, 13]   βλέπειν, κινουμένους ἐποίησεν φύσις  τοὺς   ὀφθαλμοὺς τοῖς ἐντόμοις, καὶ μᾶλλον
[2, 16]   οὔτε διχαλοὺς ἔχουσιν οὔτε μώνυχας  τοὺς   πόδας· ἐπεὶ δὲ τὸ μέγεθος
[2, 16]   κεφαλῆς. Ἐν δὲ τῷ ῥύγχει  τοὺς   πόρους ἔχουσι τῆς ὀσφρήσεως, μυκτῆρας
[2, 12]   ψόφους μᾶλλον. ~Οἱ δ´ ὄρνιθες  τοὺς   πόρους μόνον ἔχουσι διὰ τὴν
[2, 6]   πάσης τῆς ῥάχεως διῃρημένης κατὰ  τοὺς   σφονδύλους· λιπαρὸς δ´ ὢν
[2, 2]   ἕτερον ἑτέρου θερμότερον· τούτους δὲ  τοὺς   τρόπους ἀδύνατον ὑπάρχειν τῷ αὐτῷ
[2, 11]   κινούμενα· δέχεται γὰρ στρεφόμενα πάντοθεν  τοὺς   ψόφους μᾶλλον. ~Οἱ δ´ ὄρνιθες
[2, 7]   νόσους καὶ παρανοίας ποιεῖν καὶ  θανάτους·   τὸ γὰρ ἐν τῇ καρδίᾳ
[2, 16]   τῆς τῶν προσθίων ποδῶν χρείας.  Τούτους   γὰρ τὰ πολυδάκτυλα τῶν τετραπόδων
[2, 2]   ἀλλὰ τοσαυταχῶς ἕτερον ἑτέρου θερμότερον·  τούτους   δὲ τοὺς τρόπους ἀδύνατον ὑπάρχειν
[2, 11]   δέχεται γὰρ στρεφόμενα πάντοθεν τοὺς  ψόφους   μᾶλλον. ~Οἱ δ´ ὄρνιθες τοὺς
[2, 9]   οὐδέν, ἀλλ´ μόριον ὡς  συνεχοῦς   ἁπτόμενον καὶ προσδεδεμένον, ἵνα
[2, 14]   φυλάττουσαι τὰς ὑπερβολὰς τοῦ τε  ψύχους   καὶ τῆς ἀλέας. Πλεῖστος δ´
[2, 4]   πήγνυται, οἷον ὑγρὰ γῆ ὑπὸ  ψύχους·   τοῦ γὰρ θερμοῦ ὑπὸ τοῦ
[2, 6]   δ´ οὐκ ἔχει τῶν ζῴων  ὡς   ἀξίως εἰπεῖν μυελόν, ὅσων τὰ
[2, 4]   ἄναιμα δειλότερα τῶν ἐναίμων ἐστὶν  ὡς   ἁπλῶς εἰπεῖν, καὶ ἀκινητίζει τε
[2, 2]   εἶναί φησι καὶ ἕτεροί τινες,  ὡς   διὰ τὴν θερμότητα καὶ πολυαιμούσαις
[2, 11]   ὦτα καὶ ἄνωθεν τῶν ὀμμάτων,  ὡς   δόξειεν ἄν. Οὐκ ἔχει δέ,
[2, 9]   ὡς ἐνὶ καὶ συνεχεῖ καὶ  ὡς   δυσὶ καὶ διῃρημένοις πρὸς τὴν
[2, 1]   σχήμασιν, ἐξ ὁμοιομεροῦς ὄντα σώματος  ὡς   εἰπεῖν ἁπλῶς. Τὰ δ´ ὁμοιομερῆ
[2, 2]   οὐδ´ ἄλλο τῶν τοιούτων οὐδὲν  ὡς   εἰπεῖν. Καὶ τοῦτ´ εὐλόγως συμβέβηκεν·
[2, 7]   πᾶν τοὐναντίον αὐτῷ τὴν φύσιν  ὡς   εἰπεῖν· μὲν γὰρ ἐγκέφαλος
[2, 7]   ἐγκέφαλον, τῶν δ´ ἄλλων οὐδὲν  ὡς   εἰπεῖν, πλὴν ὅτι κατὰ τὸ
[2, 16]   ἐστὶ καὶ πρὸς φυλακήν, διόπερ  ὡς   ἐκείνων μετέχουσι τοῦ ἀκριβῶς καὶ
[2, 9]   ἵνα χρῆται φύσις (καὶ  ὡς   ἐνὶ καὶ συνεχεῖ καὶ ὡς
[2, 2]   διαίρεσις ἔχει διαφοράν· ἔστι γὰρ  ὡς   ἐνίων τὸ μέρος ὁμώνυμον τῷ
[2, 2]   πεζῶν θερμότερά φασιν εἶναι, λέγοντες  ὡς   ἐπανισοῖ τὴν ψυχρότητα τοῦ τόπου
[2, 17]   ἔχει τροφῆς τὰ ζῷα πάντα  ὡς   ἔχοντα αἴσθησιν τῆς ἡδονῆς τῆς
[2, 3]   καὶ καθ´ αὑτό ἐστι μὲν  ὡς   θερμόν ἐστιν, ἔστι δ´ ὡς
[2, 9]   τὰ τοιαῦτα τῶν μὴ ζῳοτόκων  ὡς   κατὰ λόγον εἰπεῖν τῶν σωμάτων·
[2, 7]   τῶν ζῴων ἐγκέφαλον πλεῖστον ἄνθρωπος  ὡς   κατὰ μέγεθος, καὶ τῶν ἀνθρώπων
[2, 7]   καὶ ἰχῶρος. Δεῖ δὲ λαβεῖν,  ὡς   μεγάλῳ παρεικάζοντα μικρόν, ὁμοίως συμβαίνειν
[2, 1]   ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνα ἐκ τούτων.  Ὡς   μὲν οὖν ἕνεκά τινος διὰ
[2, 3]   ὡς θερμόν ἐστιν, ἔστι δ´  ὡς   οὔ. Ἐν μὲν γὰρ τῷ
[2, 2]   ὁμώνυμον τῷ ὅλῳ, ἔστι δ´  ὡς   οὐχ ὁμώνυμον, οἷον φλεβὸς φλέψ,
[2, 9]   αὑτὸ οὐδέν, ἀλλ´ μόριον  ὡς   συνεχοῦς ἁπτόμενον καὶ προσδεδεμένον,
[2, 2]   θερμότερον εἶναι τὴν φύσιν φαμέν,  ὡς   τὸ μὲν ἐναντίον, ὅτι πόρρω,
[2, 2]   αἰτίας εἰσίν. Τὰ μὲν γὰρ  ὡς   ὕλη τῶν μερῶν τῶν ἀνομοιομερῶν
[2, 3]   καὶ ἧττον μετέχειν τῶν ἀντικειμένων  ὡς   ὑπάρχοντα δεῖ τιθέναι τούτοις. Πῶς
[2, 17]   ὥστε δοκεῖν (τοῖς μὴ σκοποῦσιν  ἀκριβῶς   γλῶτταν ἔχειν ταύτῃ. Οἱ δ´
[2, 16]   διόπερ ὡς ἐκείνων μετέχουσι τοῦ  ἀκριβῶς   καὶ καλῶς τοὐναντίον, οὕτω
[2, 6]   τροφὴ πᾶσιν αἷμα, εἴρηται πρότερον.  Εὐλόγως   δὲ καὶ στεατώδεις οἱ μυελοὶ
[2, 10]   τῆς ὀσφρήσεως μεταξὺ τῶν ὀμμάτων  εὐλόγως.   Διπλοῦν μὲν γάρ ἐστιν ἕκαστον
[2, 6]   ὀστᾶ πυκνὰ ἔχουσι καὶ ἰσχυρὰ  εὐλόγως   ἐν τοῖς μὲν οὐκ ἔνεστι,
[2, 10]   Ἔχει δὲ καὶ τὴν ἀκοὴν  εὐλόγως   ἔνια τῶν ζῴων ἐν τῷ
[2, 10]   δ´ ὄψις πᾶσι τοῖς ἔχουσιν  εὐλόγως   ἐστὶ περὶ τὸν (ἐγκέφαλον·
[2, 1]   αἰσθήσεως ἐν τοῖς ἁπλοῖς μέρεσιν  εὐλόγως   μάλιστα συμβαίνει τὴν ἁφὴν ἐν
[2, 2]   οὐδὲν ὡς εἰπεῖν. Καὶ τοῦτ´  εὐλόγως   συμβέβηκεν· καθάπερ γὰρ ἐν ἑτέροις
[2, 7]   ἀλλὰ ἴδιος φύσις, καὶ  εὐλόγως   τοιαύτη. Ὅτι μὲν οὖν οὐκ
[2, 4]   ζῴοις καὶ κατὰ τὴν αἴσθησιν,  εὐλόγως·   ὕλη γάρ ἐστι παντὸς τοῦ
[2, 2]   ὑγρὰ μὲν ὅλως  ἕως   ἂν ἐν τῇ φύσει,
[2, 3]   ζῴων ἔχει τοῦτο τὸ μόριον,  ἕως   εἰς τὴν κοιλίαν, οὕτως καὶ
[2, 3]   δεῖ τινι τὴν τροφὴν λαμβάνειν,  ἕως   τὸ τῆς ἐχομένης πέψεως λάβῃ
[2, 2]   τὸ θᾶττον θερμαινόμενον τοῦ θερμαινομένου  βραδέως   θερμότερον εἶναι τὴν φύσιν φαμέν,
[2, 2]   τὸ μὴ ταχέως ψυχόμενον ἀλλὰ  βραδέως   θερμότερον, καὶ τὸ θᾶττον θερμαινόμενον
[2, 14]   σῶμα δασὺ λίαν πεποίηκε, (τούτοις  ἐνδεῶς   ἔχει τὰ περὶ τὴν κέρκον,
[2, 3]   μεταβολὴ διὰ τῆς τοῦ θερμοῦ  δυνάμεως,   καὶ τὰ ζῷα πάντα καὶ
[2, 1]   ὑπάρχουσιν αὐτοῖς. Τῆς δ´ αἰσθητικῆς  δυνάμεως   καὶ τῆς κινούσης τὸ ζῷον
[2, 7]   διὰ ταύτης μάλιστα γίνεται τῆς  δυνάμεως.   Ὅμοιον οὖν τὸ τὴν ψυχὴν
[2, 7]   τὸν ἐγκέφαλον ψυχρότερα τῆς συμμέτρου  κράσεως·   ἀναθυμιωμένης γὰρ διὰ τῶν φλεβῶν
[2, 16]   ἔχουσιν, ἀλλ´ οὐ μόνον ἕνεχ´  ὑποστάσεως   τοῦ βάρους· οἱ δ´ ἐλέφαντες
[2, 9]   ζῷον τινος ἄλλης ὑγρᾶς  συστάσεως   ὑφιστᾶσι τῶν στερεῶν τι σωμάτων,
[2, 7]   γενέσεως· τὸ μὲν γὰρ ἀρχὴ  γενέσεως   αὐτῶν ἐστι, τὸ δὲ χάριν
[2, 1]   Ἐπεὶ δ´ ἐναντίως ἐπὶ τῆς  γενέσεως   ἔχει καὶ τῆς οὐσίας· τὰ
[2, 3]   τροφῆς ὅλως, ἐν τοῖς περὶ  γενέσεως   καὶ ἐν ἑτέροις οἰκειότερόν ἐστι
[2, 9]   ὁμοιομερῶν θεωρίᾳ· τοῖς γὰρ περὶ  γενέσεως   λόγοις ἁρμόττουσαν ἔχει τὴν σκέψιν·
[2, 1]   λέγῃ τις τὸν λόγον τῆς  γενέσεως·   μὲν γὰρ τῆς οἰκοδομήσεως
[2, 7]   αὐτῶν ἐστι, τὸ δὲ χάριν  γενέσεως.   ~Περὶ δὲ τῶν ἄλλων μορίων
[2, 7]   καὶ γάλακτος ἐν τοῖς περὶ  γενέσεως·   τὸ μὲν γὰρ ἀρχὴ γενέσεως
[2, 3]   μορίων, ὅσων τροφὴ δεῖται  διαιρέσεως.   Ἀλλ´ αὕτη μὲν οὐδεμιᾶς αἰτία
[2, 13]   κωλύωσι (καὶ τοῦτο (οὐκ ἐκ  προαιρέσεως,   ἀλλ´ φύσις ἐποίησε) πλειστάκις
[2, 1]   δὲ πῦρ. Οὔσης δὲ τῆς  αἰσθήσεως   ἐν τοῖς ἁπλοῖς μέρεσιν εὐλόγως
[2, 1]   δ´ ἀδύνατον εἶναι ζῷον ἄνευ  αἰσθήσεως,   καὶ διὰ τοῦτο ἂν εἴη
[2, 10]   διώρισται πρότερον ἐν τοῖς περὶ  αἰσθήσεως·   καὶ διότι αἱ μὲν δύο
[2, 7]   αὑτὰ ἔν τε τοῖς περὶ  αἰσθήσεως   καὶ περὶ ὕπνου διωρισμένοις. Ὅτι
[2, 10]   ὅτι οὐ τῆς τοῦ ἐγκεφάλου  αἰσθήσεως   χάριν ἄσαρκος κεφαλή ἐστιν·
[2, 1]   γενέσεως· μὲν γὰρ τῆς  οἰκοδομήσεως   λόγος ἔχει τὸν τῆς οἰκίας,
[2, 1]   οἰκίας οὐκ ἔχει τὸν τῆς  οἰκοδομήσεως.   Ὁμοίως δὲ τοῦτο συμβέβηκε καὶ
[2, 16]   τινὰ διέστηκεν ἀλλήλων τὸ τῆς  ὀσφρήσεως   αἰσθητήριον, ἀλλ´ ὅσα μὲν ἔχει
[2, 10]   δὲ τριῶν μὲν τῆς  ὀσφρήσεως   μέση, ἀκοὴ δὲ καὶ ὄψις
[2, 10]   κίνησις) δὲ τῆς  ὀσφρήσεως   μεταξὺ τῶν ὀμμάτων εὐλόγως. Διπλοῦν
[2, 16]   ῥύγχει τοὺς πόρους ἔχουσι τῆς  ὀσφρήσεως,   μυκτῆρας δ´ ἔχειν ἀδύνατον. Περὶ
[2, 16]   ἀφῃρημένης δὲ τῆς τῶν ποδῶν  χρήσεως,   καὶ φύσις, ὥσπερ εἴπομεν,
[2, 2]   φανερόν, ἔτι δ´ ὕπνου καὶ  ἐγρηγόρσεως   καὶ ἀκμῆς καὶ γήρως καὶ
[2, 17]   τόπος· σύγκειται γὰρ ἐκ τῆς  συμψαύσεως   τῶν βραγχίων, ὧν φύσις
[2, 17]   ὥσπερ διπλῆν ἔχοντα τὴν τῆς  γεύσεως   αἴσθησιν. Ἔχει δὲ καὶ τὰ
[2, 1]   σπλάγχνα τῆς διὰ τῶν φλεβῶν  ῥύσεως   τοῦ αἵματος οἷον προχεύματά ἐστιν·
[2, 2]   ψυχρότητα τοῦ τόπου τῆς  φύσεως   αὐτῶν θερμότης, καὶ τὰ ἄναιμα
[2, 17]   τριχῶδες διὰ τὴν λιχνείαν τῆς  φύσεως·   διπλῆν γὰρ τὴν ἡδονὴν κτᾶται
[2, 15]   οὖσαν, ἂν μή τι τῆς  φύσεως   ἔργον ἐμποδίσῃ πρὸς ἄλλην χρῆσιν,
[2, 7]   τοῖς ζῴοις πρὸς τὴν τῆς  φύσεως   ὅλης σωτηρίαν. Οἱ μὲν γὰρ
[2, 13]   τοῦτον τὸν τρόπον ὑπὸ τῆς  φύσεως.   Σκληρόδερμα γὰρ ὄντα ἀβλαβέστερα μὲν
[2, 3]   κοιλίας καὶ τῆς τῶν ἐντέρων  φύσεως.   Τὰ μὲν γὰρ φυτὰ λαμβάνει
[2, 3]   χολή, χωριζόμενα δ´ ἐκ τῆς  φύσεως   τῶν ἐχόντων τοὐναντίον πάσχει· ψύχεται
[2, 9]   τῶν ἐχομένων, οἷον δέρματος καὶ  κύστεως   καὶ ὑμένος καὶ τριχῶν καὶ
[2, 7]   τροφῆς ἐστι, τό τε τῆς  κύστεως   ὑπόστημα καὶ τὸ τῆς κοιλίας,
[2, 6]   καὶ διέχειν διὰ πάσης τῆς  ῥάχεως   διῃρημένης κατὰ τοὺς σφονδύλους· λιπαρὸς
[2, 6]   κοίλη ἄκανθα μόνον τῆς  ῥάχεώς   ἐστιν. Διὸ ἐν ταύτῃ ἐγγίνεται·
[2, 9]   μυκτῆρας· θραύεται γὰρ τὰ κραῦρα  ταχέως   ἐν τοῖς ἀπέχουσιν. δὲ
[2, 5]   οὐδεμίαν αἴσθησιν. Διὸ καὶ γηράσκει  ταχέως   τὰ λίαν πίονα· ὀλίγαιμα γὰρ
[2, 2]   δὲ τούτοις δυοῖν τὸ μὴ  ταχέως   ψυχόμενον ἀλλὰ βραδέως θερμότερον, καὶ
[2, 3]   Ἀλλ´ αὕτη μὲν οὐδεμιᾶς αἰτία  πέψεως,   ἀλλ´ εὐπεψίας μᾶλλον· γὰρ
[2, 3]   λαμβάνειν, ἕως τὸ τῆς ἐχομένης  πέψεως   λάβῃ τέλος. μὲν γὰρ
[2, 9]   ἐστι φύσις (οὔτε γὰρ ἂν  κάμψεως   ἦν αἴτιον οὔτ´ ὀρθότητος οὐδεμιᾶς
[2, 16]   βραδυτῆτα καὶ τὴν ἀφυΐαν τῆς  κάμψεως   οὐ χρήσιμον πρὸς ἄλλο οὐδέν.
[2, 13]   πόρρωθεν γὰρ χρῆσις τῆς  ὄψεως.   Διὸ καὶ τὰ γαμψώνυχα μὲν
[2, 13]   πολλὴν ποιουμένοις κίνησιν τῆς  ὄψεως   ἐκ πολλοῦ χρῆσις. Τοῖς μὲν
[2, 7]   δῆλον μὲν καὶ διὰ τῆς  ὄψεως,   ἔτι δὲ μᾶλλον τῷ μηδεμίαν
[2, 8]   πρῶτον, ὥσπερ κόρη τῆς  ὄψεως,   τὸ δι´ οὗ συνειλημμένον,
[2, 13]   τῶν τετραπόδων φυλακὴν ἔχουσι τῆς  ὄψεως,   τὰ μὲν ζῳοτόκα βλέφαρα δύο,
[2, 3]   περὶ ξηροῦ καὶ ὑγροῦ διελθεῖν  ἀκολούθως   τοῖς εἰρημένοις. Λέγεται δὲ ταῦτα
[2, 6]   οὐκ ἔχει τῶν ζῴων ὡς  ἀξίως   εἰπεῖν μυελόν, ὅσων τὰ ὀστᾶ
[2, 17]   γλωττοειδὲς μόριον, οὐ πάντῃ δ´  ὁμοίως   ἀλλὰ τῷ ἄκρῳ μάλιστα, διὰ
[2, 3]   τοῦτον μάλιστα λέγεται τὸν τρόπον.  Ὁμοίως   δὲ καὶ θάτερα τὰ ὑγρὰ
[2, 3]   αἷμα, οὐ καθ´ αὑτὸ θερμόν.  Ὁμοίως   δὲ καὶ περὶ ξηροῦ καὶ
[2, 2]   πρὸς τὰ ἀριστερὰ τοῦ σώματος.  Ὁμοίως   δὲ καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[2, 12]   ἧς ἂν ἔπλασε τὰ ὦτα.  Ὁμοίως   δὲ καὶ τῶν τετραπόδων τὰ
[2, 9]   καὶ διῃρημένοις πρὸς τὴν κάμψιν.  Ὁμοίως   δὲ καὶ φλὲψ οὐδεμία αὐτὴ
[2, 1]   λίθων, ἀλλὰ ταῦτα τῆς οἰκίας·  ὁμοίως   δὲ τοῦτ´ ἔχει καὶ περὶ
[2, 1]   οὐκ ἔχει τὸν τῆς οἰκοδομήσεως.  Ὁμοίως   δὲ τοῦτο συμβέβηκε καὶ ἐπὶ
[2, 10]   οὐκ ἔχει ἐγκέφαλον, ἄσαρκον δ´  ὁμοίως.   Ἔχει δὲ καὶ τὴν ἀκοὴν
[2, 8]   καὶ τὸ τῶν ἑμύδων γένος  ὁμοίως   ἔχειν δοκεῖ τούτοις, ἕτερον ὂν
[2, 9]   τὸ σῶμα αὐτῶν. ~Ἔχει δ´  ὁμοίως   τε τῶν ὀστῶν καὶ
[2, 6]   ὢν στεατώδης οὐκ ἂν  ὁμοίως   ἦν συνεχής, ἀλλ´ θραυστὸς
[2, 16]   γὰρ μέγεθος ὂν ὑπερβάλλον, ἀναγκαῖον  ὁμοίως   ἦν χρῆσθαι τῷ ὑγρῷ ὥσπερ
[2, 13]   τετράποδα καὶ ᾠοτόκα οὐ σκαρδαμύττει  ὁμοίως,   ὅτι οὐδ´ ὑγρὰν αὐτοῖς ἀναγκαῖον
[2, 17]   ἐστί, τοῖς μὲν πεζοῖς σχεδὸν  ὁμοίως   πᾶσι, τοῖς δ´ ἄλλοις ἀνομοίως
[2, 7]   λαβεῖν, ὡς μεγάλῳ παρεικάζοντα μικρόν,  ὁμοίως   συμβαίνειν ὥσπερ τὴν τῶν ὑετῶν
[2, 17]   ὁμοίως πᾶσι, τοῖς δ´ ἄλλοις  ἀνομοίως   καὶ αὐτοῖς πρὸς αὑτὰ καὶ
[2, 3]   τὸν αὐτὸν λόγον ἔχει τὸ  κυρίως   καὶ ἁπλῶς, καὶ ἐπὶ θερμῶν
[2, 3]   γῆς ἅπαντα ξηρά. Καὶ τὸ  κυρίως   καὶ ἁπλῶς ξηρὸν τοῦτον μάλιστα
[2, 17]   τινὰ γλίσχρον ἔχουσι, καὶ σχεδὸν  παραπλησίως   τοῖς ποταμίοις κροκοδείλοις. Οὐ φαίνονται
[2, 17]   οὐκ ἔχουσι τὴν γλῶτταν, ὅτι  ἐναντίως   ἂν ἔχοι πρὸς τὴν τῆς
[2, 1]   τῶν τοιούτων μορίων. Ἐπεὶ δ´  ἐναντίως   ἐπὶ τῆς γενέσεως ἔχει καὶ
[2, 8]   Τὰ δ´ ἔντομα τούτοις τ´  ἐναντίως   ἔχει καὶ τοῖς ἐναίμοις, καθάπερ
[2, 14]   καὶ ψύχεται μάλιστα, τὸ δ´  ἐναντίως   ἔχον ἀπαθέστερόν ἐστιν. Ἀλλὰ περὶ
[2, 8]   καὶ τὰ μαλάκια τούτοις τ´  ἐναντίως   καὶ αὑτοῖς ἀντικειμένως συνέστηκεν· οὐδὲν
[2, 7]   πῦρ τοιαύτην τινὰ δύναμιν  φορτικῶς   τιθέντες· βέλτιον δ´ ἴσως φάναι
[2, 9]   ὅλως ἀδύνατον, οὐ  καλῶς   ἂν ἐποίουν τὴν τοιαύτην κίνησιν.
[2, 10]   ἐπὶ τὴν τῆς ἀναπνοῆς κίνησιν.  Καλῶς   δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἔχει
[2, 2]   τοιαῦτα καὶ πρὸς φρόνησιν ἔχει  καλῶς.   Διὸ καὶ τὰ ἄνω μόρια
[2, 16]   ἐκείνων μετέχουσι τοῦ ἀκριβῶς καὶ  καλῶς   τοὐναντίον, οὕτω καὶ τοῦ
[2, 10]   τοῦτον τὰ αἰσθητήρια τῇ φύσει  καλῶς,   τὰ μὲν τῆς ἀκοῆς ἐπὶ
[2, 9]   ἵνα γίγνηται κάμψις καὶ ἔκτασις·  ἄλλως   γὰρ ὅλως ἀδύνατον,
[2, 2]   οὗ μᾶλλον θερμαίνεται τὸ ἁπτόμενον,  ἄλλως   δὲ τὸ μᾶλλον αἴσθησιν ἐμποιοῦν
[2, 9]   καὶ ἔκτασις· ἄλλως γὰρ  ὅλως   ἀδύνατον, οὐ καλῶς ἂν
[2, 3]   αὔξησιν, ἔτι δὲ περὶ τροφῆς  ὅλως,   ἐν τοῖς περὶ γενέσεως καὶ
[2, 2]   καὶ στερεά, ὑγρὰ μὲν  ὅλως   ἕως ἂν ἐν
[2, 6]   ἄσημον ἔχειν, δοκεῖ οὐκ ἔχειν  ὅλως   μυελόν. Ἐπεὶ δὲ τὴν μὲν
[2, 5]   αἷμα γίνεται ταῦτα, ὥστε  ὅλως   οὐ γίνεται περίττωμα αὐτοῖς οὐδὲν
[2, 13]   ἔχει. Τὰ μὲν γὰρ σκληρόδερμα  ὅλως   οὐκ ἔχει· δὲ τοῦ
[2, 2]   καὶ ἑτέρῳ πρὸς ἕτερον. Καὶ  ὅλως   (τὰ μὲν ἔναιμα τῶν ζῴων
[2, 4]   δειλότερα τῶν ἐναίμων ἐστὶν ὡς  ἁπλῶς   εἰπεῖν, καὶ ἀκινητίζει τε φοβούμενα
[2, 2]   δὲ τῶν τοιούτων οὐδ´ ἔστιν  ἁπλῶς   εἰπεῖν ὅτι θερμὸν μὴ
[2, 3]   λόγον ἔχει τὸ κυρίως καὶ  ἁπλῶς,   καὶ ἐπὶ θερμῶν καὶ ψυχρῶν.
[2, 2]   ξηρὸν καὶ ὑγρόν. Πότερον οὖν  ἁπλῶς   λέγεται τὸ θερμὸν πλεοναχῶς;
[2, 3]   ξηρά. Καὶ τὸ κυρίως καὶ  ἁπλῶς   ξηρὸν τοῦτον μάλιστα λέγεται τὸν
[2, 1]   ὁμοιομεροῦς ὄντα σώματος ὡς εἰπεῖν  ἁπλῶς.   Τὰ δ´ ὁμοιομερῆ ἐκ τούτων
[2, 2]   φλεβὸς φλέψ, ἀλλὰ προσώπου πρόσωπον  οὐδαμῶς.   Πρῶτον μὲν οὖν καὶ τοῖς
[2, 10]   τις καὶ (αὕτη αἴσθησις.  Ὅμως   δὲ δῆλον καὶ ἐπὶ ταύτης·
[2, 8]   τούτοις τ´ ἐναντίως καὶ αὑτοῖς  ἀντικειμένως   συνέστηκεν· οὐδὲν γὰρ ὀστῶδες ἔχειν
[2, 2]   τὸ θερμὸν εἶναι οὕτως  ἐκείνως   πλεῖστον· ἐγγὺς γὰρ τοῦ κατὰ
[2, 1]   τρόπον· ἐπεὶ δὲ ζητεῖται καὶ  πῶς   ἀναγκαῖον ἔχειν οὕτως, φανερὸν ὅτι
[2, 2]   λέγων. Διὸ δεῖ μὴ λανθάνειν  πῶς   δεῖ τῶν φύσει συνεστώτων τὰ
[2, 3]   ὡς ὑπάρχοντα δεῖ τιθέναι τούτοις.  Πῶς   μὲν οὖν (θερμὸν καὶ πῶς
[2, 3]   (θερμὸν καὶ πῶς ὑγρόν, καὶ  πῶς   τῶν ἐναντίων φύσις τοῦ
[2, 3]   Πῶς μὲν οὖν (θερμὸν καὶ  πῶς   ὑγρόν, καὶ πῶς τῶν ἐναντίων
[2, 15]   μὲν ὀφρύες τῶν καταβαινόντων ὑγρῶν,  ὅπως   ἀποστέγωσιν οἷον ἀπογείσωμα τῶν ἀπὸ
[2, 16]   ὥσπερ καὶ τὸ στῆθος στενόν·  ὅπως   μὲν οὖν χρήσιμον πρός
[2, 9]   περὶ τὴν κοιλίαν ἀνόστεα πᾶσιν,  ὅπως   μὴ κωλύῃ τὴν ἀνοίδησιν τὴν
[2, 7]   θηλειῶν, διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν,  ὅπως   τόπος εὔπνους ᾖ, καὶ
[2, 13]   ἔνια τῶν τετραπόδων τὰ ὦτα,  ὅπως   ὀξύτερον βλέπῃ στρέφοντα πρὸς τὸ
[2, 17]   μάλιστα τὴν γλῶτταν καὶ πλατεῖαν,  ὅπως   πρὸς ἀμφοτέρας τὰς ἐργασίας
[2, 14]   τὴν ἔκφυσιν) ἕνεκεν δὲ βοηθείας,  ὅπως   σκεπάζωσι φυλάττουσαι τὰς ὑπερβολὰς τοῦ
[2, 13]   καὶ μάλιστ´ ἄνθρωπος, πάντα μὲν  ὅπως   τὰ προσπίπτοντα τοῖς βλεφάροις κωλύωσι
[2, 16]   διὰ τὸ ἔργον, οὐκ ἔχουσι  φανερῶς   διηρθρωμένους· ἀλλ´ γε ὄρνις
[2, 10]   καὶ διότι αἱ μὲν δύο  φανερῶς   ἠρτημέναι πρὸς τὴν καρδίαν εἰσίν,
[2, 3]   μὲν σχεδόν, τὰ δὲ πορευτικὰ  φανερῶς,   οἷον γῆν ἐν αὑτοῖς ἔχει
[2, 10]   Ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων αἰσθητηρίων  φανερωτέρως   ἐστὶν αἴσθησις διμερής· ὦτά
[2, 2]   καὶ ἐγρηγόρσεως καὶ ἀκμῆς καὶ  γήρως   καὶ νόσου καὶ ὑγιείας, ἀλλ´
[2, 2]   εἰ ἔτυχε, τοιαύτη τίς ἐστιν·  ἴσως   γὰρ τὸ ὑποκείμενόν ἐστιν
[2, 1]   ὕδατος πυρός. Ἔτι δὲ βέλτιον  ἴσως   ἐκ τῶν δυνάμεων λέγειν, καὶ
[2, 7]   δύναμιν φορτικῶς τιθέντες· βέλτιον δ´  ἴσως   φάναι ἐν τοιούτῳ τινὶ σώματι
[2, 17]   οἷον τὸ τῶν μυρμήκων γένος,  ὡσαύτως   δὲ καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων πολλά·
[2, 8]   γένος, καὶ τὸ τῶν ὀστρακοδέρμων  ὡσαύτως,   οἷον τὰ καλούμενα ὄστρεα· πᾶσι
[2, 10]   πάλιν δ´ ἐκ τῶν ὤτων  ὡσαύτως   πόρος εἰς τοὔπισθεν συνάπτει. Ἔστι
[2, 2]   ὅσα γῆς μᾶλλον, καὶ ἀλύτως,  λυτῶς   δ´, ὅσα ὕδατος. Ἀλλὰ περὶ
[2, 2]   μὲν ὅσα γῆς μᾶλλον, καὶ  ἀλύτως,   λυτῶς δ´, ὅσα ὕδατος. Ἀλλὰ
[2, 8]   εὐθυωρίαν ἀλλὰ κατὰ κύκλους διαιρετήν·  οὕτως   γὰρ ἂν ἔχον χρησιμώτατον ἂν
[2, 2]   διαφέρει δὲ τὸ θερμὸν εἶναι  οὕτως   ἐκείνως πλεῖστον· ἐγγὺς γὰρ
[2, 3]   μόριον, ἕως εἰς τὴν κοιλίαν,  οὕτως   καὶ ἄλλας ἀρχὰς δεῖ πλείους
[2, 1]   ζητεῖται καὶ πῶς ἀναγκαῖον ἔχειν  οὕτως,   φανερὸν ὅτι προυπῆρχεν οὕτω πρὸς
[2, 15]   διὸ καὶ δασύνονται πολλοῖς ἀπογηράσκουσιν  οὕτως   ὥστε δεῖσθαι κουρᾶς, αἱ δὲ
[2, 13]   ὀξύτερον βλέπῃ στρέφοντα πρὸς τὸ  φῶς   καὶ δεχόμενα τὴν αὐγήν. Οἱ
[2, 17]   τοιαύτη τὴν φύσιν ἐστίν, ὥσπερ  ἀντιστρόφως   ἔχουσα τῷ μυκτῆρι τῷ τῶν
[2, 2]   πυροῦν. Λεγομένου δὲ τοῦ θερμοῦ  πολλαχῶς,   ἀκολουθήσει δῆλον ὅτι καὶ τὸ
[2, 2]   αἴσθησιν. Ἔοικε δὲ διὰ τὸ  πολλαχῶς   λέγεσθαι τὸ θερμότερον ταῦτα (συμβαίνειν·
[2, 2]   Λέγεται μὲν οὖν εἰ μὴ  πλεοναχῶς,   ἀλλὰ τοσαυταχῶς ἕτερον ἑτέρου θερμότερον·
[2, 2]   ἁπλῶς λέγεται τὸ θερμὸν  πλεοναχῶς;   Δεῖ δὴ λαβεῖν τί ἔργον
[2, 3]   τοῖς εἰρημένοις. Λέγεται δὲ ταῦτα  πλεοναχῶς,   οἷον τὰ μὲν δυνάμει τὰ
[2, 2]   καὶ ποῖον θερμότερον, ἐπειδὴ λέγεται  πλεοναχῶς,   (οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον ὑπάρξει
[2, 2]   οὖν εἰ μὴ πλεοναχῶς, ἀλλὰ  τοσαυταχῶς   ἕτερον ἑτέρου θερμότερον· τούτους δὲ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/12/2009