Livre, Chap. |
[2, 1] |
περὶ
αὐτῶν
δεδήλωται
σαφέστερον·
δι´
|
ἃς |
δ´
αἰτίας
ἕκαστον
τοῦτον
ἔχει |
[2, 10] |
εἰς
τὰς
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
|
φλέβας· |
πάλιν
δ´
ἐκ
τῶν
ὤτων |
[2, 10] |
ἐστι
τῶν
ἀνομοιομερῶν·
πρὸς
γὰρ
|
ὀλίγας |
πράξεις
ὀλίγων
ὀργάνων
ἡ
χρῆσις· |
[2, 14] |
συμβέβηκεν
ἐχομένοις
τῆς
περὶ
τὰς
|
βλεφαρίδας |
αἰτίας,
διὰ
τὴν
συγγένειαν
αὐτῶν, |
[2, 14] |
παχύτητα
τοῦ
ὕδατος
ὑγρόφθαλμοί
εἰσιν.
|
~Βλεφαρίδας |
δ´
ἐπὶ
τῶν
βλεφάρων
ἔχουσιν |
[2, 14] |
ὕστερον
ἐροῦμεν·
τοῦτο
γὰρ
ἔχει
|
βλεφαρίδας |
τὸ
ζῷον.
Καὶ
τῶν
ἐχόντων |
[2, 16] |
διχαλοὺς
ἔχουσιν
οὔτε
μώνυχας
τοὺς
|
πόδας· |
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
μέγεθος
πολὺ |
[2, 10] |
θεωρητέον
καθ´
αὑτὰ
περὶ
τῆς
|
ἰδέας |
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
πρὸς
τῷ |
[2, 14] |
τοῦ
τε
ψύχους
καὶ
τῆς
|
ἀλέας. |
Πλεῖστος
δ´
ὢν
καὶ
ὑγρότατος |
[2, 9] |
δὲ
καὶ
ὁ
δελφὶς
οὐκ
|
ἀκάνθας |
ἀλλ´
ὀστᾶ·
ζῳοτόκος
γάρ
ἐστιν. |
[2, 10] |
τὴν
δ´
αἴσθησιν
ἀπὸ
τῆς
|
καρδίας, |
ταύτην
δ´
εἶναι
ἐν
τοῖς |
[2, 7] |
τὴν
αἰτίαν
πρὸς
τὸν
τῆς
|
καρδίας |
τόπον
καὶ
τὴν
ἐν
αὐτῇ |
[2, 9] |
τῶν
ὀρνίθων.
Πάντα
δὲ
ταῦτα
|
βοηθείας |
ἔχουσι
χάριν
τὰ
ζῷα·
τὰ |
[2, 14] |
εἶναι
τὴν
ἔκφυσιν)
ἕνεκεν
δὲ
|
βοηθείας, |
ὅπως
σκεπάζωσι
φυλάττουσαι
τὰς
ὑπερβολὰς |
[2, 15] |
ὀφρύες
καὶ
αἱ
βλεφαρίδες
ἀμφότεραι
|
βοηθείας |
χάριν
εἰσίν,
αἱ
μὲν
ὀφρύες |
[2, 2] |
καὶ
γήρως
καὶ
νόσου
καὶ
|
ὑγιείας, |
ἀλλ´
οὐ
τραχύτητες
καὶ
λειότητες |
[2, 2] |
εἶναι
θερμότερον
ἢ
τὸν
μεθ´
|
ὑγιείας |
θερμόν.
Ἐπεὶ
δ´
ἐστὶ
τὸ |
[2, 10] |
τῆς
ἀκοῆς
ἐπὶ
μέσης
τῆς
|
περιφερείας |
(ἀκούει
γὰρ
οὐ
μόνον
κατ´ |
[2, 16] |
ἀντὶ
τῆς
τῶν
προσθίων
ποδῶν
|
χρείας. |
Τούτους
γὰρ
τὰ
πολυδάκτυλα
τῶν |
[2, 4] |
πολλὰς
ἔχοντα
λίαν
ἶνας
καὶ
|
παχείας |
γεωδέστερα
τὴν
φύσιν
ἐστὶ
καὶ |
[2, 8] |
πρὸς
γὰρ
τῇ
φυλακῇ
τῆς
|
συνεχείας, |
τῷ
ἔχειν
ὀλίγον
αὐτῶν
τὴν |
[2, 1] |
οἰκοδομήσεως
λόγος
ἔχει
τὸν
τῆς
|
οἰκίας, |
ὁ
δὲ
τῆς
οἰκίας
οὐκ |
[2, 1] |
καὶ
λίθων,
ἀλλὰ
ταῦτα
τῆς
|
οἰκίας· |
ὁμοίως
δὲ
τοῦτ´
ἔχει
καὶ |
[2, 1] |
τῆς
οἰκίας,
ὁ
δὲ
τῆς
|
οἰκίας |
οὐκ
ἔχει
τὸν
τῆς
οἰκοδομήσεως. |
[2, 3] |
παράπαν,
κάτωθεν
ἀρξάμεναι
μέχρι
τῆς
|
κοιλίας. |
Δεῖ
δὲ
ταῦτα
θεωρεῖν
ἔκ |
[2, 3] |
τῆς
ἄνω
καὶ
τῆς
κάτω
|
κοιλίας |
ἤδη
μετὰ
θερμότητος
φυσικῆς
ποιεῖται |
[2, 7] |
κύστεως
ὑπόστημα
καὶ
τὸ
τῆς
|
κοιλίας, |
καὶ
παρὰ
ταῦτα
γονὴ
καὶ |
[2, 3] |
ὥσπερ
ἐκ
φάτνης,
ἐκ
τῆς
|
κοιλίας |
καὶ
τῆς
τῶν
ἐντέρων
φύσεως. |
[2, 3] |
ἐν
αὑτοῖς
ἔχει
τὸ
τῆς
|
κοιλίας |
κύτος,
ἐξ
ἧς,
ὥσπερ
ἐκεῖνα |
[2, 9] |
αὑτήν
ἐστιν,
ἀλλὰ
πᾶσαι
μόριον
|
μιᾶς |
εἰσιν.
Ὀστοῦν
τε
γὰρ
εἴ |
[2, 13] |
σκαρδαμύττουσιν,
ὅτι
βέλτιον
ἀπ´
ἀρχῆς
|
μιᾶς |
τὴν
φύσιν
εἶναι
αὐτῶν,
οὗτοι |
[2, 3] |
δεῖται
διαιρέσεως.
Ἀλλ´
αὕτη
μὲν
|
οὐδεμιᾶς |
αἰτία
πέψεως,
ἀλλ´
εὐπεψίας
μᾶλλον· |
[2, 9] |
κάμψεως
ἦν
αἴτιον
οὔτ´
ὀρθότητος
|
οὐδεμιᾶς |
μὴ
συνεχὲς
ὂν
ἀλλὰ
διαλεῖπον) |
[2, 10] |
τῶν
τ´
αἰσθήσεων
οὐκ
αἴτιος
|
οὐδεμιᾶς, |
ὅς
γε
ἀναίσθητος
καὶ
αὐτός |
[2, 1] |
τὸ
αἷμα
πρώτην,
εὔλογον,
ἐξ
|
οἵας |
δέχεται
τροφῆς,
ἐκ
τοιαύτης
συνεστάναι |
[2, 7] |
ἐπίρρυσιν,
ἢ
καὶ
διά
τινας
|
ὁμοίας |
αἰτίας
ἄλλας,
βαρύνει
τε
τὸν |
[2, 1] |
ἐξ
ὧν
σύγκεινται,
τὰς
δυνάμεις
|
ἀνομοίας |
ἔχειν·
πρὸς
μὲν
γάρ
τινα |
[2, 7] |
ἢ
πήξει,
ὥστε
νόσους
καὶ
|
παρανοίας |
ποιεῖν
καὶ
θανάτους·
τὸ
γὰρ |
[2, 16] |
τὰ
δὲ
συμβολαὶ
τῶν
χειλῶν.
|
Ποίας |
δὲ
ταῦτα
καὶ
πόσας
καὶ |
[2, 8] |
μὲν
γὰρ
τῶν
ὀστῶν
φύσις
|
σωτηρίας |
ἕνεκεν
μεμηχάνηται
μαλακοῦ,
σκληρὰ
τὴν |
[2, 13] |
τὴν
κόρην
ἐστί,
τῆς
δὲ
|
σωτηρίας |
χάριν
τὰ
βλέφαρα·
καὶ
διὰ |
[2, 9] |
αἱ
συγκλείουσαι
πλευραὶ
τὸ
στῆθος
|
σωτηρίας |
(χάριν
τῶν
περὶ
τὴν
καρδίαν |
[2, 3] |
τῶν
ἀνατομῶν
καὶ
τῆς
φυσικῆς
|
ἱστορίας. |
Ἐπεὶ
δὲ
πάσης
τροφῆς
ἐστί |
[2, 7] |
καὶ
τοῦτο
τὸ
μόριον
τυγχάνῃ
|
μετρίας |
θερμότητος,
ἀφ´
ἑκατέρας
τῆς
φλεβός, |
[2, 16] |
ἄλλοις
ἐποίησεν
ἡ
φύσις,
πρὸς
|
ἐργασίας |
δύο
καταχρησαμένη,
καθάπερ
εἴπομεν
ποιεῖν |
[2, 17] |
ὅπως
πρὸς
ἀμφοτέρας
ᾖ
τὰς
|
ἐργασίας |
χρήσιμος,
πρός
τε
τὴν
τῶν |
[2, 10] |
ἂν
ἦν
τὸ
γένος·
ἀλλ´
|
εὐαισθησίας |
ἕνεκεν
ἄσαρκον
εἶναί
φασιν·
αἰσθάνεσθαι |
[2, 1] |
τῆς
γενέσεως
ἔχει
καὶ
τῆς
|
οὐσίας· |
τὰ
γὰρ
ὕστερα
τῇ
γενέσει |
[2, 7] |
ἢ
καὶ
διά
τινας
ὁμοίας
|
αἰτίας |
ἄλλας,
βαρύνει
τε
τὸν
τόπον |
[2, 14] |
ἐχομένοις
τῆς
περὶ
τὰς
βλεφαρίδας
|
αἰτίας, |
διὰ
τὴν
συγγένειαν
αὐτῶν,
ὥστε |
[2, 5] |
ἕκαστον
αὐτῶν
καὶ
διὰ
τίνας
|
αἰτίας, |
εἴρηται.
~Ἔστι
δὲ
καὶ
ὁ |
[2, 2] |
τοῖς
ξηροῖς
πολλοὶ
τρόποι
τῆς
|
αἰτίας |
εἰσίν.
Τὰ
μὲν
γὰρ
ὡς |
[2, 1] |
δεδήλωται
σαφέστερον·
δι´
ἃς
δ´
|
αἰτίας |
ἕκαστον
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον, |
[2, 10] |
αἰσθητικὴν
ἐνέργειαν·
διὰ
ταύτας
τὰς
|
αἰτίας |
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
τούτων
τὰ |
[2, 2] |
καὶ
περὶ
τούτου
θεωρητέον
τὰς
|
αἰτίας. |
Πολλῶν
γὰρ
ἡ
φύσις
ἀνάγεται |
[2, 7] |
ζῴων
ὑπάρχει
καὶ
διὰ
τίνας
|
αἰτίας, |
τὰ
δὲ
περὶ
σπέρματος
καὶ |
[2, 1] |
Διὰ
μὲν
οὖν
(ταύτας
τὰς
|
αἰτίας |
τὰ
μὲν
ἁπλᾶ
καὶ
ὁμοιομερῆ, |
[2, 2] |
πηκτά,
καὶ
πήγνυται
διὰ
τίνας
|
αἰτίας. |
Τὸ
δὲ
τί
θερμὸν
καὶ |
[2, 7] |
Ἐπεὶ
δ´
ἅπαντα
δεῖται
τῆς
|
ἐναντίας |
ῥοπῆς,
ἵνα
τυγχάνῃ
τοῦ
μετρίου |
[2, 7] |
λέγειν,
ἐφ´
ὅσον
τῆς
φυσικῆς
|
φιλοσοφίας |
ἐστὶν
εἰπεῖν
περὶ
αὐτῶν·
ποιεῖ |
[2, 3] |
μὲν
οὐδεμιᾶς
αἰτία
πέψεως,
ἀλλ´
|
εὐπεψίας |
μᾶλλον·
ἡ
γὰρ
εἰς
μικρὰ |
[2, 2] |
τῶν
ἀρρένων,
οἷον
Παρμενίδης
τὰς
|
γυναῖκας |
τῶν
ἀνδρῶν
θερμοτέρας
εἶναί
φησι |
[2, 8] |
περὶ
σαρκὸς
ἐν
τοῖς
ἔχουσι
|
σάρκας, |
ἐν
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
τὸ |
[2, 3] |
εἰς
τὴν
κοιλίαν,
οὕτως
καὶ
|
ἄλλας |
ἀρχὰς
δεῖ
πλείους
εἶναι,
δι´ |
[2, 7] |
καὶ
διά
τινας
ὁμοίας
αἰτίας
|
ἄλλας, |
βαρύνει
τε
τὸν
τόπον
(διὸ |
[2, 1] |
δοκεῖ
πλειόνων
εἶναι
γενῶν,
καὶ
|
πολλὰς |
ἔχειν
ἐναντιώσεις
τὸ
ὑπὸ
ταύτην |
[2, 4] |
τὰς
χρόας
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
|
πολλὰς |
ἔχοντα
λίαν
ἶνας
καὶ
παχείας |
[2, 1] |
κραῦρον)
τὰ
δ´
ἀνομοιομερῆ
κατὰ
|
πολλὰς |
καὶ
συγκειμένας
ἀλλήλαις·
ἑτέρα
γὰρ |
[2, 14] |
βοηθείας,
ὅπως
σκεπάζωσι
φυλάττουσαι
τὰς
|
ὑπερβολὰς |
τοῦ
τε
ψύχους
καὶ
τῆς |
[2, 16] |
μὲν
ἔχει
προμήκεις
εἰς
στενὸν
|
ἀπηγμένας |
τὰς
σιαγόνας,
ἐν
τῷ
καλουμένῳ |
[2, 1] |
δ´
ἀνομοιομερῆ
κατὰ
πολλὰς
καὶ
|
συγκειμένας |
ἀλλήλαις·
ἑτέρα
γὰρ
πρὸς
τὸ |
[2, 4] |
τῶν
μορίων
ἐστίν.
~Τὰς
δὲ
|
καλουμένας |
ἶνας
τὸ
μὲν
ἔχει
αἷμα |
[2, 4] |
Τὰ
δὲ
πολλὰς
ἔχοντα
λίαν
|
ἶνας |
καὶ
παχείας
γεωδέστερα
τὴν
φύσιν |
[2, 4] |
μορίων
ἐστίν.
~Τὰς
δὲ
καλουμένας
|
ἶνας |
τὸ
μὲν
ἔχει
αἷμα
τὸ |
[2, 16] |
ὥστε
μηθέν´
ἂν
εἰπεῖν
ἔχειν
|
ῥῖνας. |
τοῦτο
δὲ
συμβέβηκεν,
ὅτι
ἀντὶ |
[2, 5] |
ἐστιν
ἕκαστον
αὐτῶν
καὶ
διὰ
|
τίνας |
αἰτίας,
εἴρηται.
~Ἔστι
δὲ
καὶ |
[2, 7] |
τῶν
ζῴων
ὑπάρχει
καὶ
διὰ
|
τίνας |
αἰτίας,
τὰ
δὲ
περὶ
σπέρματος |
[2, 2] |
τὰ
πηκτά,
καὶ
πήγνυται
διὰ
|
τίνας |
αἰτίας.
Τὸ
δὲ
τί
θερμὸν |
[2, 16] |
δὲ
ταῦτα
καὶ
πόσας
καὶ
|
τίνας |
ἔχει
διαφοράς,
δεῖ
πυνθάνεσθαι
παρὰ |
[2, 7] |
αἵματος
ἐπίρρυσιν,
ἢ
καὶ
διά
|
τινας |
ὁμοίας
αἰτίας
ἄλλας,
βαρύνει
τε |
[2, 16] |
προμήκεις
εἰς
στενὸν
ἀπηγμένας
τὰς
|
σιαγόνας, |
ἐν
τῷ
καλουμένῳ
ῥύγχει
καὶ |
[2, 16] |
μᾶλλον
διηρθρωμένον
ἐστὶ
πρὸς
τὰς
|
σιαγόνας. |
Ὁ
δ´
ἐλέφας
ἰδιαίτατον
ἔχει |
[2, 4] |
περιττώματα
καὶ
μεταβάλλει
ἔνια
τὰς
|
χρόας |
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
πολλὰς
ἔχοντα |
[2, 6] |
μεταβάλλει
καὶ
τὰ
σπλάγχνα
τὰς
|
χρόας |
(ὑπερβολῇ
γὰρ
αἱματῶδες
καὶ
τῶν |
[2, 9] |
πηλοῦ
ζῷον
ἤ
τινος
ἄλλης
|
ὑγρᾶς |
συστάσεως
ὑφιστᾶσι
τῶν
στερεῶν
τι |
[2, 2] |
τροφῆς
ὑπόστασιν
καὶ
τὴν
τῆς
|
ὑγρᾶς |
τοῖς
ἔχουσι
κύστιν.
Αὐτῶν
δὲ |
[2, 9] |
οἷον
ὁπλή
τε
ὅλη
καὶ
|
κέρας |
ὅλον,
μεμηχάνηται
πρὸς
τὴν
σωτηρίαν |
[2, 1] |
τὸ
τέλος
ἔχει
καὶ
τὸ
|
πέρας, |
ἐπὶ
τοῦ
τρίτου
λαβόντα
τὴν |
[2, 15] |
δέρμα
περαίνει,
καὶ
τὰ
φλέβια
|
πέρας |
ἔχει
τοῦ
μήκους.
Ὥστ´
ἀναγκαῖον |
[2, 7] |
μόριον
τυγχάνῃ
μετρίας
θερμότητος,
ἀφ´
|
ἑκατέρας |
τῆς
φλεβός,
τῆς
τε
μεγάλης |
[2, 2] |
Παρμενίδης
τὰς
γυναῖκας
τῶν
ἀνδρῶν
|
θερμοτέρας |
εἶναί
φησι
καὶ
ἕτεροί
τινες, |
[2, 17] |
γλῶτταν
καὶ
πλατεῖαν,
ὅπως
πρὸς
|
ἀμφοτέρας |
ᾖ
τὰς
ἐργασίας
χρήσιμος,
πρός |
[2, 10] |
ἐχόντων
τὸ
αἷμα
μορίων
ἀναγκαῖον
|
ἀκριβεστέρας |
γίνεσθαι·
ἐκκόπτει
γὰρ
ἡ
τῆς |
[2, 10] |
εὐφυλακτότατόν
ἐστιν.
Ἔτι
δὲ
τὰς
|
ἀκριβεστέρας |
τῶν
αἰσθήσεων
διὰ
τῶν
καθαρώτερον |
[2, 2] |
τούτων,
οἷον
τήν
τε
τῆς
|
ξηρᾶς |
τροφῆς
ὑπόστασιν
καὶ
τὴν
τῆς |
[2, 16] |
δι´
ἣν
αἰτίαν
οὐκ
ἔχουσι
|
μυκτῆρας, |
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
διὰ
τῶν |
[2, 16] |
τοὺς
πόρους
ἔχουσι
τῆς
ὀσφρήσεως,
|
μυκτῆρας |
δ´
ἔχειν
ἀδύνατον.
Περὶ
δὲ |
[2, 16] |
τοῦ
στόματος,
ὥστε
δ´
εἰπεῖν
|
μυκτῆρας, |
εἰ
μὴ
διὰ
τὸ
ἔργον, |
[2, 16] |
ἐπείσακτόν
ἐστιν.
Ὑπὸ
δὲ
τοὺς
|
μυκτῆρας |
ἡ
τῶν
χειλῶν
ἐστι
φύσις |
[2, 9] |
τε
τὰ
ὦτα
καὶ
τοὺς
|
μυκτῆρας· |
θραύεται
γὰρ
τὰ
κραῦρα
ταχέως |
[2, 10] |
αἰσθητηρίων
συνήγαγεν
ἡ
φύσις
τοὺς
|
μυκτῆρας, |
οἷον
ἐπὶ
στάθμην
θεῖσα
μίαν |
[2, 13] |
τοῦ
κανθοῦ
τοῦ
παρὰ
τοὺς
|
μυκτῆρας |
σκαρδαμύττουσιν,
ὅτι
βέλτιον
ἀπ´
ἀρχῆς |
[2, 10] |
ἀναπνοῆς
ἡ
αἴσθησις
τοῖς
ἔχουσι
|
μυκτῆρας, |
τοῦτο
δὲ
τὸ
μόριον
κατὰ |
[2, 16] |
καὶ
πόσας
καὶ
τίνας
ἔχει
|
διαφοράς, |
δεῖ
πυνθάνεσθαι
παρὰ
τῶν
μετρικῶν. |
[2, 15] |
πολλοῖς
ἀπογηράσκουσιν
οὕτως
ὥστε
δεῖσθαι
|
κουρᾶς, |
αἱ
δὲ
βλεφαρίδες
ἐπὶ
πέρατι |
[2, 16] |
καὶ
τοὺς
κάτωθεν
προαγάγοι
μῆκος
|
ποιήσας |
ἀμφοτέρωθεν
εἰς
στενόν·
εἴη
γὰρ |
[2, 16] |
χειλῶν.
Ποίας
δὲ
ταῦτα
καὶ
|
πόσας |
καὶ
τίνας
ἔχει
διαφοράς,
δεῖ |
[2, 14] |
δ´
ὅσα
κέρκους
ἔχει
μῆκος
|
ἐχούσας, |
καὶ
ταύτας
ἐπικεκόσμηκεν
ἡ
φύσις |
[2, 16] |
ἀφελὼν
ἀνθρώπου
τὰ
χείλη
καὶ
|
συμφύσας |
τοὺς
ἄνωθεν
ὀδόντας
χωρὶς
καὶ |
[2, 10] |
τὴν
αἰσθητικὴν
ἐνέργειαν·
διὰ
ταύτας
|
τὰς |
αἰτίας
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
τούτων |
[2, 2] |
οὕτω
καὶ
περὶ
τούτου
θεωρητέον
|
τὰς |
αἰτίας.
Πολλῶν
γὰρ
ἡ
φύσις |
[2, 1] |
ἀνομοιομερῆ.
Διὰ
μὲν
οὖν
(ταύτας
|
τὰς |
αἰτίας
τὰ
μὲν
ἁπλᾶ
καὶ |
[2, 10] |
διαφανῶν
εὐφυλακτότατόν
ἐστιν.
Ἔτι
δὲ
|
τὰς |
ἀκριβεστέρας
τῶν
αἰσθήσεων
διὰ
τῶν |
[2, 2] |
ἡ
φύσις
ἀνάγεται
πρὸς
ταύτας
|
τὰς |
ἀρχάς,
καὶ
πολλοὶ
διαμφισβητοῦσι
ποῖα |
[2, 14] |
παρεκβῆναι
συμβέβηκεν
ἐχομένοις
τῆς
περὶ
|
τὰς |
βλεφαρίδας
αἰτίας,
διὰ
τὴν
συγγένειαν |
[2, 1] |
καθάπερ
ἐπὶ
πολλῶν
συμβαίνει
τελειοῦσθαι
|
τὰς |
γενέσεις.
Ἐξ
ἀμφοτέρων
μὲν
οὖν |
[2, 2] |
θήλεα
τῶν
ἀρρένων,
οἷον
Παρμενίδης
|
τὰς |
γυναῖκας
τῶν
ἀνδρῶν
θερμοτέρας
εἶναί |
[2, 4] |
καὶ
τροφῆς
τῶν
μορίων
ἐστίν.
|
~Τὰς |
δὲ
καλουμένας
ἶνας
τὸ
μὲν |
[2, 6] |
καὶ
μόνη
δεῖται
συνδέσμου
διὰ
|
τὰς |
διαλήψεις.
Διὸ
καὶ
ὁ
ἐνταῦθα |
[2, 1] |
τοιούτοις,
ἀναγκαῖον
ἐξ
ὧν
σύγκεινται,
|
τὰς |
δυνάμεις
ἀνομοίας
ἔχειν·
πρὸς
μὲν |
[2, 1] |
οὖν
ὁμοιομερῆ
κατὰ
μέρος
διείληφε
|
τὰς |
δυνάμεις
τὰς
τοιαύτας
(τὸ
μὲν |
[2, 17] |
πλατεῖαν,
ὅπως
πρὸς
ἀμφοτέρας
ᾖ
|
τὰς |
ἐργασίας
χρήσιμος,
πρός
τε
τὴν |
[2, 10] |
ὀφθαλμῶν
οἱ
πόροι
φέρουσιν
εἰς
|
τὰς |
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
φλέβας·
πάλιν |
[2, 14] |
ὑγρότητα
τοῦ
ἐγκεφάλου
καὶ
διὰ
|
τὰς |
ῥαφάς
(ὅπου
γὰρ
ὑγρὸν
καὶ |
[2, 16] |
ἔχει
προμήκεις
εἰς
στενὸν
ἀπηγμένας
|
τὰς |
σιαγόνας,
ἐν
τῷ
καλουμένῳ
ῥύγχει |
[2, 16] |
ἄλλοις
μᾶλλον
διηρθρωμένον
ἐστὶ
πρὸς
|
τὰς |
σιαγόνας.
Ὁ
δ´
ἐλέφας
ἰδιαίτατον |
[2, 1] |
ἀναγκαῖον
τὸ
ἔχον
πρῶτον
μόριον
|
τὰς |
τοιαύτας
ἀρχάς,
ᾗ
μέν
ἐστι |
[2, 1] |
κατὰ
μέρος
διείληφε
τὰς
δυνάμεις
|
τὰς |
τοιαύτας
(τὸ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν |
[2, 14] |
δὲ
βοηθείας,
ὅπως
σκεπάζωσι
φυλάττουσαι
|
τὰς |
ὑπερβολὰς
τοῦ
τε
ψύχους
καὶ |
[2, 4] |
προΐεται
περιττώματα
καὶ
μεταβάλλει
ἔνια
|
τὰς |
χρόας
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
πολλὰς |
[2, 6] |
μόρια
μεταβάλλει
καὶ
τὰ
σπλάγχνα
|
τὰς |
χρόας
(ὑπερβολῇ
γὰρ
αἱματῶδες
καὶ |
[2, 2] |
τρόπους
ἀδύνατον
ὑπάρχειν
τῷ
αὐτῷ
|
πάντας. |
Θερμαίνει
μὲν
γὰρ
μᾶλλον
τὸ |
[2, 1] |
ἔχει
τὸν
τρόπον,
ἐπισκεπτέον
νῦν,
|
χωρίσαντας |
καθ´
αὑτὰ
τῶν
ἐν
ταῖς |
[2, 16] |
φύσις
τοῖς
ἔχουσι
τῶν
ἐναίμων
|
ὀδόντας. |
Τοῖς
γὰρ
ὄρνισι,
καθάπερ
εἴπομεν, |
[2, 16] |
χείλη
καὶ
συμφύσας
τοὺς
ἄνωθεν
|
ὀδόντας |
χωρὶς
καὶ
τοὺς
κάτωθεν
προαγάγοι |
[2, 17] |
μὴ
οἷόν
τ´
εἶναι
διατρίβειν
|
ἐκχυμίζοντας· |
παρεμπίπτοι
γὰρ
ἂν
τὸ
ὕδωρ. |
[2, 16] |
καὶ
γὰρ
ἐκείνους
νέμεσθαί
φασιν
|
ὑποχωροῦντας |
πάλιν
πυγηδόν)
ὑπάρξαντος
οὖν
τοιούτου |
[2, 7] |
ἐναίμων
ζῴων.
Καὶ
ῥαφὰς
δὲ
|
πλείστας |
ἔχει
περὶ
τὴν
κεφαλήν,
(καὶ |
[2, 17] |
οἷον
τῶν
στρόμβων
οἷς
δελεάζουσιν
|
αὐτάς. |
Ἔτι
δ´
οἵ
τε
οἶστροι |
[2, 1] |
τὸ
ἔχον
πρῶτον
μόριον
τὰς
|
τοιαύτας |
ἀρχάς,
ᾗ
μέν
ἐστι
δεκτικὸν |
[2, 1] |
μέρος
διείληφε
τὰς
δυνάμεις
τὰς
|
τοιαύτας |
(τὸ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
ἐστι |
[2, 14] |
κέρκους
ἔχει
μῆκος
ἐχούσας,
καὶ
|
ταύτας |
ἐπικεκόσμηκεν
ἡ
φύσις
θριξί,
τοῖς |
[2, 10] |
κίνησις
τὴν
αἰσθητικὴν
ἐνέργειαν·
διὰ
|
ταύτας |
τὰς
αἰτίας
ἐν
τῇ
κεφαλῇ |
[2, 1] |
εἴη
ἀνομοιομερῆ.
Διὰ
μὲν
οὖν
|
(ταύτας |
τὰς
αἰτίας
τὰ
μὲν
ἁπλᾶ |
[2, 2] |
γὰρ
ἡ
φύσις
ἀνάγεται
πρὸς
|
ταύτας |
τὰς
ἀρχάς,
καὶ
πολλοὶ
διαμφισβητοῦσι |
[2, 7] |
συμβαίνει
τῶν
ἐναίμων
ζῴων.
Καὶ
|
ῥαφὰς |
δὲ
πλείστας
ἔχει
περὶ
τὴν |
[2, 14] |
τοῦ
ἐγκεφάλου
καὶ
διὰ
τὰς
|
ῥαφάς |
(ὅπου
γὰρ
ὑγρὸν
καὶ
θερμὸν |
[2, 16] |
πρὸς
τὰς
σιαγόνας.
Ὁ
δ´
|
ἐλέφας |
ἰδιαίτατον
ἔχει
τοῦτο
τὸ
μόριον |
[2, 14] |
ἐν
τοῖς
ὑπτίοις
οὐκ
ἔχει
|
τρίχας, |
ἀλλ´
ἐν
τοῖς
πρανέσι
μᾶλλον· |
[2, 12] |
σκληρότητα,
καὶ
τὸ
ἔχειν
μὴ
|
τρίχας |
ἀλλὰ
πτερωτὰ
εἶναι·
οὐκ
οὖν |
[2, 14] |
τὸ
ζῷον.
Καὶ
τῶν
ἐχόντων
|
τρίχας |
ἐπ´
ἀμφότερα
οἱ
ἄνθρωποι
μόνον |
[2, 14] |
ἐπὶ
τῶν
βλεφάρων
ἔχουσιν
ὅσα
|
τρίχας |
ἔχουσιν,
ὄρνιθες
δὲ
καὶ
τῶν |
[2, 14] |
φολιδωτῶν
οὐδέν·
οὐ
γὰρ
ἔχουσι
|
τρίχας. |
Περὶ
γὰρ
τοῦ
στρουθοῦ
τοῦ |
[2, 15] |
ἐν
τοῖς
τόποις
τούτοις
γίνεσθαι
|
τρίχας. |
~Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις |
[2, 3] |
τὴν
κοιλίαν,
οὕτως
καὶ
ἄλλας
|
ἀρχὰς |
δεῖ
πλείους
εἶναι,
δι´
ὧν |
[2, 1] |
ἔχον
πρῶτον
μόριον
τὰς
τοιαύτας
|
ἀρχάς, |
ᾗ
μέν
ἐστι
δεκτικὸν
πάντων |
[2, 2] |
φύσις
ἀνάγεται
πρὸς
ταύτας
τὰς
|
ἀρχάς, |
καὶ
πολλοὶ
διαμφισβητοῦσι
ποῖα
θερμὰ |
[2, 16] |
καὶ
οὔτε
διχαλοὺς
ἔχουσιν
οὔτε
|
μώνυχας |
τοὺς
πόδας·
ἐπεὶ
δὲ
τὸ |
[2, 7] |
τῆς
καλουμένης
ἀορτῆς,
τελευτῶσιν
αἱ
|
φλέβες |
εἰς
τὴν
μήνιγγα
τὴν
περὶ |
[2, 8] |
καὶ
δέρμα
καὶ
νεῦρα
καὶ
|
φλέβες, |
ἔτι
δὲ
τρίχες
καὶ
τὸ |
[2, 3] |
λαμβάνειν,
ὅπερ
συμβέβηκεν·
αἱ
γὰρ
|
φλέβες |
κατατείνονται
διὰ
τοῦ
μεσεντερίου
παράπαν, |
[2, 3] |
τῶν
γινομένων
περιττωμάτων,
αἱ
δὲ
|
φλέβες |
οἷον
ἀγγεῖον
αἵματός
εἰσι,
φανερὸν |
[2, 7] |
μεγάλων
ὀλίγων
πυκναὶ
καὶ
λεπταὶ
|
φλέβες |
περιέχουσιν
αὐτόν,
ἀντὶ
δὲ
πολλοῦ |
[2, 17] |
ἐστιν
εἰς
αἴσθησιν
μὲν
τὸ
|
γλωττοειδὲς |
μόριον,
οὐ
πάντῃ
δ´
ὁμοίως |
[2, 15] |
~Αἱ
δ´
ὀφρύες
καὶ
αἱ
|
βλεφαρίδες |
ἀμφότεραι
βοηθείας
χάριν
εἰσίν,
αἱ |
[2, 15] |
ὥστε
δεῖσθαι
κουρᾶς,
αἱ
δὲ
|
βλεφαρίδες |
ἐπὶ
πέρατι
φλεβίων·
ᾗ
γὰρ |
[2, 15] |
τῆς
κεφαλῆς
ὑγρῶν,
αἱ
δὲ
|
βλεφαρίδες |
τῶν
πρὸς
τὰ
ὄμματα
προσπιπτόντων |
[2, 9] |
εἶναι
ἀλλὰ
μαλακωτέραν,
καὶ
τὸ
|
γεῶδες |
εἰς
τὸ
δέρμα
πᾶν
ἀνήλωκεν |
[2, 7] |
καὶ
σκληρός,
καὶ
λείπεται
τὸ
|
γεῶδες |
ἐξατμισθέντος
τοῦ
ὕδατος
ὑπὸ
τῆς |
[2, 5] |
ἔχει
μᾶλλον.
Τὸ
γὰρ
στέαρ
|
γεῶδές |
ἐστι,
διὸ
πήγνυται
καθάπερ
καὶ |
[2, 8] |
συνέχον
καὶ
φυλάττον
ἐκτὸς
τὸ
|
γεῶδές |
ἐστιν·
πρὸς
γὰρ
τῇ
φυλακῇ |
[2, 4] |
πηλοῦ
εἴ
τις
ἐξέλοι
τὸ
|
γεῶδες, |
οὐ
πήγνυται
τὸ
ὕδωρ.
οὕτω |
[2, 4] |
τὸ
καθαρὸν
εἶναι·
τὸ
γὰρ
|
γεῶδες |
οὐδέτερον
ἔχει
τούτων.
Εὐκινητοτέραν
γὰρ |
[2, 4] |
καὶ
οὐ
πήγνυται,
τὸ
δὲ
|
γεῶδες |
πήγνυται
συνεξατμίζοντος
τοῦ
ὑγροῦ·
αἱ |
[2, 4] |
αἱ
δ´
ἶνες
στερεὸν
(καὶ
|
γεῶδες, |
ὥστε
γίνονται
οἷον
πυρίαι
ἐν |
[2, 16] |
γὰρ
ἂν
τοῦτο
ἤδη
ῥύγχος
|
ὀρνιθῶδες. |
Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις |
[2, 17] |
σκληρὸν
τοῖς
δὲ
μαλακὸν
ἢ
|
σαρκῶδες. |
Διὸ
καὶ
τοῖς
μαλακοστράκοις,
οἷον |
[2, 8] |
πᾶσι
γὰρ
τούτοις
τὸ
μὲν
|
σαρκῶδες |
ἐντός,
τὸ
δὲ
συνέχον
καὶ |
[2, 5] |
τὸ
μὴ
καταναλισκόμενον
εἰς
τὸ
|
σαρκῶδες |
μόριον
τῶν
ζῴων,
εὔπεπτον
δὲ |
[2, 13] |
βλέφαρον
ἐκεῖθεν,
τὸ
δὲ
κάτωθεν
|
σαρκῶδες, |
ὥστ´
ἔχειν
τὸ
βλέφαρον
λεπτότητα |
[2, 16] |
εἰ
χειρί.
Τὴν
γὰρ
φύσιν
|
ἑλῶδες |
ἅμα
τὸ
ζῷόν
ἐστι
καὶ |
[2, 5] |
διὸ
πήγνυται
καθάπερ
καὶ
τὸ
|
ἰνῶδες, |
καὶ
αὐτὸ
καὶ
οἱ
ζωμοὶ |
[2, 9] |
ὅσοις
συμφέρει
μαλακὸν
εἶναι
καὶ
|
μυξῶδες |
τὸ
στερεὸν
διὰ
τὴν
σάρκα |
[2, 4] |
τοῦ
γὰρ
αἵματος
τὸ
μὲν
|
ὑδατῶδες |
μᾶλλον
ψυχρόν
ἐστι,
διὸ
καὶ |
[2, 4] |
καθαρόν.
Ἰχὼρ
δ´
ἐστὶ
τὸ
|
ὑδατῶδες |
τοῦ
αἵματος
διὰ
τὸ
μήπω |
[2, 6] |
σπλάγχνα
τὰς
χρόας
(ὑπερβολῇ
γὰρ
|
αἱματῶδες |
καὶ
τῶν
σπλάγχνων
ἕκαστόν
ἐστιν |
[2, 5] |
Τῶν
δ´
ἐναίμων
τὰ
μὲν
|
σωματῶδες |
ἔχοντα
τὸ
αἷμα
στέαρ
ἔχει |
[2, 8] |
γὰρ
ἢ
μάλιστα
τοῦτ´
ἔστι
|
σωματῶδες |
τῶν
αἰσθητηρίων.
Κατὰ
δὲ
τὴν |
[2, 16] |
καὶ
τὴν
ἀλκὴν
τὸ
ῥύγχος
|
ὀστῶδές |
ἐστιν·
συνῆκται
γὰρ
εἰς
ἓν |
[2, 8] |
αὑτοῖς
ἀντικειμένως
συνέστηκεν·
οὐδὲν
γὰρ
|
ὀστῶδες |
ἔχειν
ἔοικεν
οὐδὲ
γεηρὸν
ἀποκεκριμένον, |
[2, 16] |
ἀλκὴν
καὶ
διὰ
τὴν
τροφήν,
|
ὀστῶδες |
ἔχουσι
τὸ
ῥύγχος,
στενὸν
δὲ |
[2, 17] |
καὶ
τὸ
ἄκρον
λεπτὸν
καὶ
|
τριχῶδες |
διὰ
τὴν
λιχνείαν
τῆς
φύσεως· |
[2, 10] |
λίαν.
Τούτων
δ´
οὐδέτερόν
ἐστιν
|
ἀληθές, |
ἀλλὰ
πολύσαρκος
μὲν
ὁ
τόπος |
[2, 14] |
βλεφάρων
ἔχουσιν
ὅσα
τρίχας
ἔχουσιν,
|
ὄρνιθες |
δὲ
καὶ
τῶν
φολιδωτῶν
οὐδέν· |
[2, 13] |
βλεφαρίδι
μύουσιν·
σκαρδαμύττουσι
δ´
οἱ
|
ὄρνιθες |
ἐκ
τῶν
κανθῶν
ὑμένι.
Τοῦ |
[2, 16] |
τούτῳ
τῷ
μορίῳ.
Οἱ
δ´
|
ὄρνιθες |
καὶ
οἱ
ὄφεις
καὶ
ὅσα |
[2, 13] |
οἱ
μὲν
ἄνθρωποι
καὶ
οἱ
|
ὄρνιθες |
καὶ
τὰ
ζῳοτόκα
καὶ
τὰ |
[2, 12] |
τοὺς
ψόφους
μᾶλλον.
~Οἱ
δ´
|
ὄρνιθες |
τοὺς
πόρους
μόνον
ἔχουσι
διὰ |
[2, 13] |
τάσιν.
Σκαρδαμύττουσι
δ´
οἱ
βαρεῖς
|
ὄρνιθες |
τούτῳ
μὲν
οὔ,
τῷ
δ´ |
[2, 9] |
Περὶ
δὲ
τὰ
ὀστᾶ
αἱ
|
σάρκες |
περιπεφύκασι,
προσειλημμέναι
λεπτοῖς
καὶ
ἰνώδεσι |
[2, 14] |
μὲν
καθ´
ὅλον
τὸ
σῶμα
|
πρανὲς |
δεδάσυνται
ταῖς
θριξίν,
οἷον
τὸ |
[2, 8] |
τις
προσλάβοι
τῇ
κόρῃ
τὸ
|
διαφανὲς |
πᾶν.
Ἐπὶ
μὲν
οὖν
τῶν |
[2, 7] |
μέγεθος,
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
|
ἄρρενες |
τῶν
θηλειῶν·
καὶ
γὰρ
τὸν |
[2, 4] |
συνεξατμίζοντος
τοῦ
ὑγροῦ·
αἱ
δ´
|
ἶνες |
γῆς
εἰσιν.
Συμβαίνει
δ´
ἔνιά |
[2, 4] |
καὶ
τὸ
αἷμα·
αἱ
γὰρ
|
ἶνες |
γῆς.
Μὴ
ἐξαιρουμένων
δὲ
πήγνυται, |
[2, 4] |
θερμαίνει
τῶν
ὑγρῶν·
αἱ
δ´
|
ἶνες |
στερεὸν
(καὶ
γεῶδες,
ὥστε
γίνονται |
[2, 7] |
κεφαλὴν
ὀστοῦν,
ὃ
καλοῦσι
βρέγμα
|
τινές, |
διὰ
τὸ
πολὺν
χρόνον
τὸ |
[2, 10] |
ἀναγκαῖον
συμβέβηκεν.
Οὐ
γὰρ
ὥσπερ
|
τινὲς |
λέγουσιν,
ὅτι
εἰ
σαρκώδης
ἦν, |
[2, 15] |
ἕνεκεν,
οἷον
τὰ
χαρακώματα
ποιοῦσί
|
τινες |
πρὸ
τῶν
ἐρυμάτων.
Εἰσὶ
δ´ |
[2, 6] |
φύσις,
καὶ
οὐχ
ὥσπερ
οἴονταί
|
τινες, |
τῆς
γονῆς
σπερματικὴ
δύναμις.
Δηλοῖ |
[2, 2] |
θερμοτέρας
εἶναί
φησι
καὶ
ἕτεροί
|
τινες, |
ὡς
διὰ
τὴν
θερμότητα
καὶ |
[2, 13] |
ἐπίγεια
καὶ
μὴ
πτητικά,
οἷον
|
ἀλεκτρυόνες |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα,
οὐκ
ὀξυωπά· |
[2, 17] |
οἵ
τε
οἶστροι
καὶ
οἱ
|
μύωπες |
οἱ
μὲν
τὰ
τῶν
ἀνθρώπων |
[2, 1] |
ἐκ
τούτων
ἀδύνατον·
τὸ
γὰρ
|
ὁμοιομερὲς |
πόλλ´
ἂν
εἴη
ἀνομοιομερῆ.
Διὰ |
[2, 1] |
δὲ
τὴν
τοῦ
σχήματος
μορφὴν
|
ἀνομοιομερές |
ἐστιν.
Ταύτῃ
δ´
ἠκολούθηκε
καὶ |
[2, 1] |
ζῴοις,
τῶν
μὲν
ὀργανικῶν
ἕκαστον
|
ἀνομοιομερές |
ἐστιν,
ὥσπερ
εἶπον
πρότερον,
ἡ |
[2, 10] |
τὸ
γὰρ
κενὸν
καλούμενον
ἀέρος
|
πλῆρές |
ἐστι,
τὸ
δὲ
τῆς
ἀκοῆς |
[2, 2] |
ὑγιείας,
ἀλλ´
οὐ
τραχύτητες
καὶ
|
λειότητες |
οὐδὲ
βαρύτητες
καὶ
κουφότητες
οὐδ´ |
[2, 2] |
καὶ
λειότητες
οὐδὲ
βαρύτητες
καὶ
|
κουφότητες |
οὐδ´
ἄλλο
τῶν
τοιούτων
οὐδὲν |
[2, 2] |
οὐ
τραχύτητες
καὶ
λειότητες
οὐδὲ
|
βαρύτητες |
καὶ
κουφότητες
οὐδ´
ἄλλο
τῶν |
[2, 2] |
νόσου
καὶ
ὑγιείας,
ἀλλ´
οὐ
|
τραχύτητες |
καὶ
λειότητες
οὐδὲ
βαρύτητες
καὶ |
[2, 17] |
γλώττῃ
καὶ
πρὸς
ἑρμηνείαν
ἀλλήλοις
|
πάντες |
μέν,
ἕτεροι
δὲ
τῶν
ἑτέρων |
[2, 16] |
ἐποίησε
τοῖς
ἐλέφασιν.
Διόπερ
ἀναπνέουσιν
|
ἄραντες |
ἄνω
διὰ
τοῦ
ὕδατος
τὸν |
[2, 16] |
ὑποστάσεως
τοῦ
βάρους·
οἱ
δ´
|
ἐλέφαντες |
τῶν
πολυδακτύλων
εἰσί,
καὶ
οὔτε |
[2, 7] |
ἢ
τοιαύτην
τινὰ
δύναμιν
φορτικῶς
|
τιθέντες· |
βέλτιον
δ´
ἴσως
φάναι
ἐν |
[2, 2] |
τῶν
πεζῶν
θερμότερά
φασιν
εἶναι,
|
λέγοντες |
ὡς
ἐπανισοῖ
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ |
[2, 1] |
τῶν
στοιχείων,
τὸ
μὲν
ἀέρα
|
φάσκοντες |
εἶναι
τὸ
δὲ
πῦρ.
Οὔσης |
[2, 10] |
ὁτιοῦν
τῶν
περιττωμάτων.
Ἀλλ´
οὐχ
|
εὑρίσκοντες |
διὰ
τίνα
αἰτίαν
ἔνιαι
τῶν |
[2, 16] |
πολὺν
χρόνον
ἐν
τῇ
θαλάττῃ
|
μένοντες |
ἕλκωσιν
ἔξωθεν
τοῦ
ὑγροῦ
διὰ |
[2, 7] |
(διὸ
τὴν
κεφαλὴν
καρηβαροῦσιν
οἱ
|
ὑπνώσσοντες) |
καὶ
κάτω
ποιεῖ
τὸ
θερμὸν |
[2, 9] |
ἐστι
γένος.
Ὥσπερ
γὰρ
οἱ
|
πλάττοντες |
ἐκ
πηλοῦ
ζῷον
ἤ
τινος |
[2, 10] |
τοῖς
ζῴοις
εἰσί,
τοῦτο
δ´
|
ὁρῶντες |
ἰδιαίτερον
ὂν
τῶν
ἄλλων
μορίων, |
[2, 17] |
γλῶτταν
ἔχειν
ταύτῃ.
Οἱ
δ´
|
ἰχθύες |
διὰ
τὴν
εἰρημένην
αἰτίαν
ἔχουσι |
[2, 13] |
πρὸς
τὸν
βίον.
Οἱ
δ´
|
ἰχθύες |
καὶ
τὰ
ἔντομα
καὶ
τὰ |
[2, 13] |
δεχόμενα
τὴν
αὐγήν.
Οἱ
δ´
|
ἰχθύες |
ὑγρόφθαλμοι
μέν
εἰσιν.
Ἀναγκαία
γὰρ |
[2, 15] |
ἐρυμάτων.
Εἰσὶ
δ´
αἱ
μὲν
|
ὀφρύες |
ἐπὶ
συνθέσει
ὀστῶν,
διὸ
καὶ |
[2, 15] |
ἀποδοτέον
τὴν
μνείαν.
~Αἱ
δ´
|
ὀφρύες |
καὶ
αἱ
βλεφαρίδες
ἀμφότεραι
βοηθείας |
[2, 15] |
βοηθείας
χάριν
εἰσίν,
αἱ
μὲν
|
ὀφρύες |
τῶν
καταβαινόντων
ὑγρῶν,
ὅπως
ἀποστέγωσιν |
[2, 5] |
τῶν
ζῴων,
εὔπεπτον
δὲ
καὶ
|
εὐτραφές. |
Δηλοῖ
δὲ
τὸ
λιπαρὸν
αὐτῶν· |
[2, 3] |
τροφῆς
πόρος
ἐστί,
καὶ
τὸ
|
συνεχὲς |
αὐτῷ
μόριον
ὃ
καλοῦσιν
οἰσοφάγον, |
[2, 3] |
θιγγανομένη
ποιεῖ
αἴσθησιν.
Οὐ
γὰρ
|
συνεχές |
ἐστι
τὸ
αἷμα
ταύτῃ
οὐδὲ |
[2, 9] |
αἴτιον
οὔτ´
ὀρθότητος
οὐδεμιᾶς
μὴ
|
συνεχὲς |
ὂν
ἀλλὰ
διαλεῖπον)
ἔτι
τ´ |
[2, 8] |
νεῦρα
καὶ
φλέβες,
ἔτι
δὲ
|
τρίχες |
καὶ
τὸ
τῶν
ὀνύχων
γένος, |
[2, 14] |
τὸ
βλέφαρον
ἐνίοις
παραφύονται
μαναὶ
|
τρίχες, |
οὔτ´
ἐν
ταῖς
μασχάλαις
οὔτ´ |
[2, 14] |
πρανέσιν.
Σκέπης
γὰρ
χάριν
αἱ
|
τρίχες |
ὑπάρχουσι
τοῖς
ἔχουσιν·
τοῖς
μὲν |
[2, 9] |
τὰ
τοιάδε
τῶν
μορίων
οἷον
|
ὄνυχές |
τε
καὶ
ὁπλαὶ
καὶ
χηλαὶ |
[2, 12] |
οὖν
ἔχει
τοιαύτην
ὕλην
ἐξ
|
ἧς |
ἂν
ἔπλασε
τὰ
ὦτα.
Ὁμοίως |
[2, 6] |
μυελόν,
ἐμπεριλαμβανομένης
τῆς
τροφῆς
ἐξ
|
ἧς |
γίνεται
τὰ
ὀστᾶ.
Ὅτι
δ´ |
[2, 9] |
τοῖς
ἔχουσιν
ὀστᾶ
πᾶσιν,
ἀφ´
|
ἧς |
συνεχὴς
ἡ
τῶν
ἄλλων
ὀστῶν |
[2, 3] |
τὸ
τῆς
κοιλίας
κύτος,
ἐξ
|
ἧς, |
ὥσπερ
ἐκεῖνα
ταῖς
ῥίζαις,
ταῦτα |
[2, 14] |
ταῖς
μασχάλαις
οὔτ´
ἐπὶ
τῆς
|
ἥβης, |
ὥσπερ
τοῖς
ἀνθρώποις.
Ἀλλ´
ἀντὶ |
[2, 1] |
καλουμένων
ὑπό
τινων
στοιχείων,
οἷον
|
γῆς |
ἀέρος
ὕδατος
πυρός.
Ἔτι
δὲ |
[2, 3] |
καὶ
δυνάμει
ὑγρά,
τὰ
δὲ
|
γῆς |
ἅπαντα
ξηρά.
Καὶ
τὸ
κυρίως |
[2, 10] |
οὐκ
ἔχει
τόπον·
ἐκ
τῆς
|
γῆς |
γὰρ
λαμβάνει
πεπεμμένην
τὴν
τροφήν, |
[2, 7] |
ὅταν
ἐν
τῷ
ὑπὲρ
τῆς
|
γῆς |
γένηται
ἀέρι
ὄντι
ψυχρῷ,
συνίσταται |
[2, 7] |
ὁ
ἐγκέφαλος
κοινὸς
ὕδατος
καὶ
|
γῆς, |
δηλοῖ
τὸ
συμβαῖνον
περὶ
αὐτόν· |
[2, 5] |
ἔχει
ὕδατος,
τὸ
δὲ
πολὺ
|
γῆς. |
Διὸ
τὰ
μὴ
ἀμφώδοντα
ἀλλὰ |
[2, 7] |
τῶν
ἄλλων
καρπῶν,
διὰ
τὸ
|
γῆς |
εἶναι
τὸ
πλεῖστον
μέρος,
ἐξιόντος |
[2, 4] |
τοῦ
ὑγροῦ·
αἱ
δ´
ἶνες
|
γῆς |
εἰσιν.
Συμβαίνει
δ´
ἔνιά
γε |
[2, 7] |
φύσιν
ἔχον
κοινὴν
ὕδατος
καὶ
|
γῆς. |
Καὶ
διὰ
τοῦτο
τὰ
ἔναιμα |
[2, 2] |
ὑπὸ
ψυχροῦ
ταχὺ
μὲν
ὅσα
|
γῆς |
μᾶλλον,
καὶ
ἀλύτως,
λυτῶς
δ´, |
[2, 4] |
τὸ
αἷμα·
αἱ
γὰρ
ἶνες
|
γῆς. |
Μὴ
ἐξαιρουμένων
δὲ
πήγνυται,
οἷον |
[2, 3] |
τὴν
τροφὴν
κατειργασμένην
ἐκ
τῆς
|
γῆς |
ταῖς
ῥίζαις
(διὸ
καὶ
περίττωμα |
[2, 7] |
γένεσιν·
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
ἐκ
τῆς
|
γῆς |
τῆς
ἀτμίδος
καὶ
φερομένης
ὑπὸ |
[2, 2] |
πήγνυσι
τὸ
ψυχρόν,
ὅσα
δὲ
|
γῆς, |
τὸ
πῦρ·
καὶ
τῶν
θερμῶν |
[2, 1] |
ἔχει
τὸν
τρόπον
ἐκ
τῆς
|
ἐπαγωγῆς, |
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
τὸν
λόγον· |
[2, 10] |
φυτῶν
φύσις
(οὖσα
μόνιμος
οὐ
|
πολυειδής |
ἐστι
τῶν
ἀνομοιομερῶν·
πρὸς
γὰρ |
[2, 2] |
τὰ
θήλεα
τῶν
ἀρρένων,
οἷον
|
Παρμενίδης |
τὰς
γυναῖκας
τῶν
ἀνδρῶν
θερμοτέρας |
[2, 17] |
φαίνεσθαι
ἀφεστηκὸς
τοῦτο
τὸ
μόριον.
|
Ἀκανθώδης |
δ´
ἐστὶν
οὗτος
ὁ
τόπος· |
[2, 9] |
ᾠοτόκοις
ἄκανθα,
καὶ
τοῖς
ὄφεσιν
|
ἀκανθώδης |
ἐστὶν
ἡ
τῶν
ὀστῶν
φύσις, |
[2, 17] |
τῶν
βραγχίων,
ὧν
ἡ
φύσις
|
ἀκανθώδης |
ἐστίν.
Τοῖς
δὲ
κροκοδείλοις
συμβάλλεταί |
[2, 17] |
ἔχειν
διά
τιν´
αἰτίαν
εὔλογον·
|
ἀκανθώδης |
τε
γάρ
ἐστιν
ὁ
τόπος |
[2, 10] |
ὥσπερ
τινὲς
λέγουσιν,
ὅτι
εἰ
|
σαρκώδης |
ἦν,
μακροβιώτερον
ἂν
ἦν
τὸ |
[2, 6] |
τοῖς
δ´
ἀμφώδουσι
καὶ
πολυσχιδέσι
|
πιμελώδης. |
Ἥκιστα
δὲ
τοιοῦτος
ὁ
ῥαχίτης |
[2, 9] |
δὲ
τοῖς
σελάχεσιν
ἡ
ῥάχις
|
χονδρώδης |
(μέν
ἐστιν,
ἔχει
δὲ
μυελόν· |
[2, 6] |
περόνης
γὰρ
γίνεσθαι
γλίσχρος
καὶ
|
νευρώδης |
ἐστίν,
ἵν´
ἔχῃ
τάσιν.
Διὰ |
[2, 6] |
τὸ
αἷμα
πεττόμενον,
τούτοις
δὲ
|
στεατώδης. |
Διὸ
τοῖς
μὲν
κερατοφόροις
καὶ |
[2, 6] |
σφονδύλους·
λιπαρὸς
δ´
ὢν
ἢ
|
στεατώδης |
οὐκ
ἂν
ὁμοίως
ἦν
συνεχής, |
[2, 6] |
μὲν
κερατοφόροις
καὶ
μὴ
ἀμφώδουσι
|
στεατώδης, |
τοῖς
δ´
ἀμφώδουσι
καὶ
πολυσχιδέσι |
[2, 6] |
ἐν
τοῖς
ὀστοῖς
ὁ
μυελὸς
|
αἱματώδης |
ἐστίν·
αὐξανομένων
δὲ
καὶ
πεττομένων, |
[2, 5] |
τοιούτου
στοιχείου
πλήρης
οὖσα
τῷ
|
κερατώδης |
εἶναι
καὶ
ἀστραγάλους
ἔχειν·
ἅπαντα |
[2, 14] |
ἀνθρώπων
ἐγκέφαλος
πλείστης
καὶ
τῆς
|
φυλακῆς |
δεῖται·
τὸ
γὰρ
ὑγρότατον
καὶ |
[2, 9] |
τούτου
χάριν,
τοῖς
δ´
ἀκινήτοις
|
φυλακῆς |
ἕνεκεν,
οἷον
αἱ
συγκλείουσαι
πλευραὶ |
[2, 16] |
ἕνεκεν
καὶ
τῆς
τῶν
ὀδόντων
|
φυλακῆς. |
Ὁ
μὲν
γὰρ
λόγος
ὁ |
[2, 13] |
ἐργασίαν·
ἀλλ´
ἀντὶ
ταύτης
τῆς
|
φυλακῆς |
πάντα
σκληρόφθαλμά
ἐστιν,
οἷον
βλέποντα |
[2, 16] |
καὶ
σαρκώδη
καὶ
δυνάμενα
χωρίζεσθαι,
|
φυλακῆς |
τε
ἕνεκα
τῶν
ὀδόντων
ὥσπερ |
[2, 9] |
καρχαρόδουσι
καὶ
χαυλιόδουσι
πᾶσιν.
Ἐξ
|
ἀνάγκης |
δὲ
πάντα
ταῦτα
γεώδη
καὶ |
[2, 15] |
διὰ
τὴν
τοιαύτην
αἰτίαν
ἐξ
|
ἀνάγκης |
ἐν
τοῖς
τόποις
τούτοις
γίνεσθαι |
[2, 4] |
διεφθάρθαι,
ὥστε
ὁ
μὲν
ἐξ
|
ἀνάγκης |
ἰχώρ,
ὁ
δ´
αἵματος
χάριν |
[2, 9] |
τροφῆς
γινομένην
τοῖς
ζῴοις
ἐξ
|
ἀνάγκης |
καὶ
τοῖς
θήλεσι
τὴν
ἐν |
[2, 14] |
ἐστι
τῶν
ζῴων
δασύτατον,
ἐξ
|
ἀνάγκης |
μὲν
διὰ
τὴν
ὑγρότητα
τοῦ |
[2, 8] |
φύσει,
τὸ
δ´
ἁπτικὸν
ἐξ
|
ἀνάγκης· |
μόνον
γὰρ
ἢ
μάλιστα
τοῦτ´ |
[2, 1] |
οὕτω
πρὸς
ἄλληλα
ἔχοντα
ἐξ
|
ἀνάγκης. |
Τὰ
μὲν
γὰρ
ἀνομοιομερῆ
ἐκ |
[2, 3] |
τε
τῶν
ἀνατομῶν
καὶ
τῆς
|
φυσικῆς |
ἱστορίας.
Ἐπεὶ
δὲ
πάσης
τροφῆς |
[2, 3] |
κάτω
κοιλίας
ἤδη
μετὰ
θερμότητος
|
φυσικῆς |
ποιεῖται
τὴν
πέψιν.
Ὥσπερ
δὲ |
[2, 7] |
ἁρμόττει
λέγειν,
ἐφ´
ὅσον
τῆς
|
φυσικῆς |
φιλοσοφίας
ἐστὶν
εἰπεῖν
περὶ
αὐτῶν· |
[2, 6] |
ἐκ
τούτων
φανερόν,
ὅτι
τῆς
|
αἱματικῆς |
τροφῆς
τῆς
εἰς
ὀστᾶ
καὶ |
[2, 1] |
ἀνομοιομερῶν
ὑπάρχουσιν
αὐτοῖς.
Τῆς
δ´
|
αἰσθητικῆς |
δυνάμεως
καὶ
τῆς
κινούσης
τὸ |
[2, 1] |
κινούσης
τὸ
ζῷον
καὶ
τῆς
|
θρεπτικῆς |
ἐν
ταὐτῷ
μορίῳ
τοῦ
σώματος |
[2, 7] |
ἑκατέρας
τῆς
φλεβός,
τῆς
τε
|
μεγάλης |
καὶ
τῆς
καλουμένης
ἀορτῆς,
τελευτῶσιν |
[2, 10] |
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
ὄπισθεν
τῆς
|
κεφαλῆς, |
διὰ
τὸ
πᾶσι
τοῖς
ἔχουσιν |
[2, 16] |
δὲ
διὰ
τὴν
μικρότητα
τῆς
|
κεφαλῆς. |
Ἐν
δὲ
τῷ
ῥύγχει
τοὺς |
[2, 7] |
ῥεύματα
τοῖς
σώμασιν
ἐκ
τῆς
|
κεφαλῆς |
ἐστι
τὴν
ἀρχήν,
ὅσοις
ἂν |
[2, 7] |
δ´
ἄλλων
τὴν
ὀρθότητα
τῆς
|
κεφαλῆς· |
περὶ
ὧν
εἴρηται
καθ´
αὑτὰ |
[2, 15] |
οἷον
ἀπογείσωμα
τῶν
ἀπὸ
τῆς
|
κεφαλῆς |
ὑγρῶν,
αἱ
δὲ
βλεφαρίδες
τῶν |
[2, 16] |
τοῦ
αὐχένος
καὶ
τὸ
τῆς
|
κεφαλῆς, |
ὥσπερ
καὶ
τὸ
στῆθος
στενόν· |
[2, 5] |
μὲν
αἵματος
καὶ
ἰχῶρος
καὶ
|
πιμελῆς |
καὶ
στέατος,
τί
τέ
ἐστιν |
[2, 2] |
καὶ
πολυαιμούσαις
γινομένων
τῶν
γυναικείων,
|
Ἐμπεδοκλῆς |
δὲ
τοὐναντίον·
ἔτι
δ´
αἷμα |
[2, 9] |
ἐκ
πηλοῦ
ζῷον
ἤ
τινος
|
ἄλλης |
ὑγρᾶς
συστάσεως
ὑφιστᾶσι
τῶν
στερεῶν |
[2, 7] |
ζῴοις
πρὸς
τὴν
τῆς
φύσεως
|
ὅλης |
σωτηρίαν.
Οἱ
μὲν
γὰρ
τοῦ |
[2, 16] |
καὶ
τὴν
βραδυτῆτα
τῆς
ἐκεῖθεν
|
μεταβολῆς |
δυνάμενον
ἑλίττεσθαι
καὶ
μακρόν·
ἀφῃρημένης |
[2, 1] |
ἕκαστον.
Ἐκ
τῆς
αὐτῆς
γὰρ
|
ὕλης |
συνεστᾶσιν·
αἱματικὴ
(γὰρ
ἡ
φύσις |
[2, 1] |
ἐκ
τῆς
περὶ
ἕκαστον
ὑποκειμένης
|
ὕλης. |
Τῷ
μὲν
οὖν
χρόνῳ
προτέραν |
[2, 3] |
καὶ
χρηστῆς
μὲν
οὔσης
ὑγιεινόν,
|
φαύλης |
δὲ
φαῦλον.
Ὅτι
μὲν
οὖν |
[2, 2] |
δ´
ὕπνου
καὶ
ἐγρηγόρσεως
καὶ
|
ἀκμῆς |
καὶ
γήρως
καὶ
νόσου
καὶ |
[2, 6] |
διέχειν
διὰ
πάσης
τῆς
ῥάχεως
|
διῃρημένης |
κατὰ
τοὺς
σφονδύλους·
λιπαρὸς
δ´ |
[2, 16] |
μεταβολῆς
δυνάμενον
ἑλίττεσθαι
καὶ
μακρόν·
|
ἀφῃρημένης |
δὲ
τῆς
τῶν
ποδῶν
χρήσεως, |
[2, 1] |
φυτὸν
ἐκ
τῆς
περὶ
ἕκαστον
|
ὑποκειμένης |
ὕλης.
Τῷ
μὲν
οὖν
χρόνῳ |
[2, 6] |
τῆς
εἰς
ὀστᾶ
καὶ
ἄκανθαν
|
μεριζομένης |
ἐστὶ
τὸ
ἐμπεριλαμβανόμενον
περίττωμα
πεφθέν. |
[2, 6] |
ἀναγκαῖον
ἐνίοις
ὑπάρχειν
καὶ
μυελόν,
|
ἐμπεριλαμβανομένης |
τῆς
τροφῆς
ἐξ
ἧς
γίνεται |
[2, 17] |
ἔχοντα
αἴσθησιν
τῆς
ἡδονῆς
τῆς
|
γινομένης |
ἐκ
τῆς
τροφῆς·
ἡ
γὰρ |
[2, 7] |
τῆς
γῆς
τῆς
ἀτμίδος
καὶ
|
φερομένης |
ὑπὸ
τοῦ
θερμοῦ
πρὸς
τὸν |
[2, 3] |
τροφὴν
λαμβάνειν,
ἕως
τὸ
τῆς
|
ἐχομένης |
πέψεως
λάβῃ
τέλος.
Ἡ
μὲν |
[2, 7] |
τῆς
τε
μεγάλης
καὶ
τῆς
|
καλουμένης |
ἀορτῆς,
τελευτῶσιν
αἱ
φλέβες
εἰς |
[2, 7] |
ἐγκέφαλον
ψυχρότερα
τῆς
συμμέτρου
κράσεως·
|
ἀναθυμιωμένης |
γὰρ
διὰ
τῶν
φλεβῶν
ἄνω |
[2, 7] |
ὥσπερ
τὴν
τῶν
ὑετῶν
γένεσιν·
|
ἀναθυμιωμένης |
γὰρ
ἐκ
τῆς
γῆς
τῆς |
[2, 9] |
αὑτῇ
αἷμα·
ἡ
γὰρ
ἀπ´
|
ἐκείνης |
θερμότης
κωλύει
πήγνυσθαι,
φαίνεται
δὲ |
[2, 9] |
ἡ
σάρξ.
Ἔτι
δὲ
περὶ
|
γονῆς |
καὶ
γάλακτος
ἀπελίπομεν
ἐν
τῇ |
[2, 6] |
οὐχ
ὥσπερ
οἴονταί
τινες,
τῆς
|
γονῆς |
σπερματικὴ
δύναμις.
Δηλοῖ
δ´
ἐν |
[2, 17] |
πάντα
ὡς
ἔχοντα
αἴσθησιν
τῆς
|
ἡδονῆς |
τῆς
γινομένης
ἐκ
τῆς
τροφῆς· |
[2, 6] |
ἀλλοιότερός
ἐστιν·
διὰ
τὸ
ἀντὶ
|
περόνης |
γὰρ
γίνεσθαι
γλίσχρος
καὶ
νευρώδης |
[2, 3] |
σῶμα
τὴν
τροφήν,
ὥσπερ
ἐκ
|
φάτνης, |
ἐκ
τῆς
κοιλίας
καὶ
τῆς |
[2, 16] |
γὰρ
λόγος
ὁ
διὰ
τῆς
|
φωνῆς |
ἐκ
τῶν
γραμμάτων
σύγκειται,
τῆς |
[2, 17] |
ἐναίμων
πρὸς
μὲν
τὴν
τῆς
|
φωνῆς |
ἐργασίαν
ἄχρηστον
τὰ
πολλὰ
τὴν |
[2, 17] |
ζῳοτόκα
τῶν
τετραπόδων
βραχεῖαν
τῆς
|
φωνῆς |
ἔχει
διάρθρωσιν·
σκληράν
τε
γὰρ |
[2, 17] |
προσπεφυκός,
ὅσοις
μηδὲν
ἔργον
ὑπάρχει
|
φωνῆς, |
καὶ
τοῖς
μὲν
σκληρὸν
τοῖς |
[2, 10] |
πλῆρές
ἐστι,
τὸ
δὲ
τῆς
|
ἀκοῆς |
αἰσθητήριον
ἀέρος
εἶναί
φαμεν.
Ἐκ |
[2, 12] |
ζῳοτόκων
οὐκ
ὦτα
ἀλλὰ
πόρους
|
ἀκοῆς, |
διὰ
τὸ
πεπηρωμένον
εἶναι
τετράπουν. |
[2, 10] |
φύσει
καλῶς,
τὰ
μὲν
τῆς
|
ἀκοῆς |
ἐπὶ
μέσης
τῆς
περιφερείας
(ἀκούει |
[2, 10] |
καὶ
διεσπασμένη,
καθάπερ
ἡ
τῆς
|
ἀκοῆς, |
οὐκ
ἂν
ἐποίει
τὸ
αὑτῆς |
[2, 10] |
ᾧ
ἐστιν·
διὰ
γὰρ
τῆς
|
ἀναπνοῆς |
ἡ
αἴσθησις
τοῖς
ἔχουσι
μυκτῆρας, |
[2, 10] |
θεῖσα
μίαν
ἐπὶ
τὴν
τῆς
|
ἀναπνοῆς |
κίνησιν.
Καλῶς
δὲ
καὶ
τοῖς |
[2, 14] |
μᾶλλον
ἢ
ἐν
τοῖς
πρανέσιν.
|
Σκέπης |
γὰρ
χάριν
αἱ
τρίχες
ὑπάρχουσι |
[2, 14] |
τὰ
πρανῆ
δεῖται
μᾶλλον
τῆς
|
σκέπης, |
τὰ
δὲ
πρόσθια
τιμιώτερα
μέν, |
[2, 7] |
δ´
ἅπαντα
δεῖται
τῆς
ἐναντίας
|
ῥοπῆς, |
ἵνα
τυγχάνῃ
τοῦ
μετρίου
καὶ |
[2, 2] |
θιγγάνειν,
καὶ
τοῦτ´,
ἐὰν
μετὰ
|
λύπης. |
Ἔστι
δ´
ὅτε
δοκεῖ
τοῦτ´ |
[2, 10] |
αἰσθητηρίων
φανερωτέρως
ἐστὶν
ἡ
αἴσθησις
|
διμερής· |
ὦτά
τε
γὰρ
δύο
καὶ |
[2, 9] |
μὲν
διὰ
τὴν
συνέχειάν
ἐστι,
|
πολυμερὴς |
δὲ
τῇ
διαιρέσει
τῶν
σπονδύλων. |
[2, 5] |
φύσις
αὐτῶν
τοῦ
τοιούτου
στοιχείου
|
πλήρης |
οὖσα
τῷ
κερατώδης
εἶναι
καὶ |
[2, 6] |
εἶναι
συνεχῆ
καὶ
διέχειν
διὰ
|
πάσης |
τῆς
ῥάχεως
διῃρημένης
κατὰ
τοὺς |
[2, 3] |
τῆς
φυσικῆς
ἱστορίας.
Ἐπεὶ
δὲ
|
πάσης |
τροφῆς
ἐστί
τι
δεκτικὸν
καὶ |
[2, 10] |
τὰ
μὲν
τῆς
ἀκοῆς
ἐπὶ
|
μέσης |
τῆς
περιφερείας
(ἀκούει
γὰρ
οὐ |
[2, 1] |
φάσκοντες
εἶναι
τὸ
δὲ
πῦρ.
|
Οὔσης |
δὲ
τῆς
αἰσθήσεως
ἐν
τοῖς |
[2, 1] |
ἐν
ταὐτῷ
μορίῳ
τοῦ
σώματος
|
οὔσης, |
καθάπερ
ἐν
ἑτέροις
εἴρηται
πρότερον, |
[2, 16] |
τῆς
δὲ
γλώττης
μὴ
τοιαύτης
|
οὔσης |
μηδὲ
τῶν
χειλῶν
ὑγρῶν
οὐκ |
[2, 6] |
τῶν
μορίων
καὶ
τῆς
τροφῆς
|
οὔσης |
τοῖς
ἐμβρύοις
αἵματος,
καὶ
ἐν |
[2, 3] |
λαμβάνουσιν
(αὐξάνεται,
καὶ
χρηστῆς
μὲν
|
οὔσης |
ὑγιεινόν,
φαύλης
δὲ
φαῦλον.
Ὅτι |
[2, 1] |
ἐπ´
ἀρχήν,
ἀπὸ
τῆς
πρώτης
|
κινούσης |
καὶ
ἐχούσης
ἤδη
τινὰ
φύσιν |
[2, 1] |
δ´
αἰσθητικῆς
δυνάμεως
καὶ
τῆς
|
κινούσης |
τὸ
ζῷον
καὶ
τῆς
θρεπτικῆς |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῆς
πρώτης
κινούσης
καὶ
|
ἐχούσης |
ἤδη
τινὰ
φύσιν
ἐπί
τινα |
[2, 6] |
μυελός,
ἐκ
τούτων
φανερόν,
ὅτι
|
τῆς |
αἱματικῆς
τροφῆς
τῆς
εἰς
ὀστᾶ |
[2, 1] |
τὸ
δὲ
πῦρ.
Οὔσης
δὲ
|
τῆς |
αἰσθήσεως
ἐν
τοῖς
ἁπλοῖς
μέρεσιν |
[2, 2] |
καὶ
τοῖς
ξηροῖς
πολλοὶ
τρόποι
|
τῆς |
αἰτίας
εἰσίν.
Τὰ
μὲν
γὰρ |
[2, 3] |
Ὥσπερ
δὲ
καὶ
τὸ
στόμα
|
τῆς |
ἀκατεργάστου
τροφῆς
πόρος
ἐστί,
καὶ |
[2, 10] |
ἀέρος
πλῆρές
ἐστι,
τὸ
δὲ
|
τῆς |
ἀκοῆς
αἰσθητήριον
ἀέρος
εἶναί
φαμεν. |
[2, 10] |
τῇ
φύσει
καλῶς,
τὰ
μὲν
|
τῆς |
ἀκοῆς
ἐπὶ
μέσης
τῆς
περιφερείας |
[2, 10] |
κειμένη
καὶ
διεσπασμένη,
καθάπερ
ἡ
|
τῆς |
ἀκοῆς,
οὐκ
ἂν
ἐποίει
τὸ |
[2, 14] |
ὑπερβολὰς
τοῦ
τε
ψύχους
καὶ
|
τῆς |
ἀλέας.
Πλεῖστος
δ´
ὢν
καὶ |
[2, 10] |
ἐν
ᾧ
ἐστιν·
διὰ
γὰρ
|
τῆς |
ἀναπνοῆς
ἡ
αἴσθησις
τοῖς
ἔχουσι |
[2, 10] |
στάθμην
θεῖσα
μίαν
ἐπὶ
τὴν
|
τῆς |
ἀναπνοῆς
κίνησιν.
Καλῶς
δὲ
καὶ |
[2, 3] |
θερμῷ
τὴν
ἐργασίαν·
ἡ
δὲ
|
τῆς |
ἄνω
καὶ
τῆς
κάτω
κοιλίας |
[2, 7] |
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
ἐκ
τῆς
γῆς
|
τῆς |
ἀτμίδος
καὶ
φερομένης
ὑπὸ
τοῦ |
[2, 1] |
τῶν
καλουμένων
σπλάγχνων
ἕκαστον.
Ἐκ
|
τῆς |
αὐτῆς
γὰρ
ὕλης
συνεστᾶσιν·
αἱματικὴ |
[2, 16] |
εἶναι
τῶν
ζῴων
τὴν
διὰ
|
τῆς |
ἁφῆς
αἴσθησιν.
~Ὑπὸ
δὲ
τὸν |
[2, 10] |
μέν,
μᾶλλον
δ´
ἢ
ἐπὶ
|
τῆς |
ἁφῆς·
ἔστι
γὰρ
οἷον
ἁφή |
[2, 10] |
δ´
ἀριστερόν.
Ἐπὶ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
ἁφῆς
τοῦτ´
ἄδηλον·
τούτου
δ´ |
[2, 1] |
μορίων.
Ἐπεὶ
δ´
ἐναντίως
ἐπὶ
|
τῆς |
γενέσεως
ἔχει
καὶ
τῆς
οὐσίας· |
[2, 1] |
ἂν
λέγῃ
τις
τὸν
λόγον
|
τῆς |
γενέσεως·
ὁ
μὲν
γὰρ
τῆς |
[2, 17] |
χυμῶν,
ὥσπερ
διπλῆν
ἔχοντα
τὴν
|
τῆς |
γεύσεως
αἴσθησιν.
Ἔχει
δὲ
καὶ |
[2, 10] |
περιττώματος
οὐκ
ἔχει
τόπον·
ἐκ
|
τῆς |
γῆς
γὰρ
λαμβάνει
πεπεμμένην
τὴν |
[2, 7] |
τόπον,
ὅταν
ἐν
τῷ
ὑπὲρ
|
τῆς |
γῆς
γένηται
ἀέρι
ὄντι
ψυχρῷ, |
[2, 3] |
λαμβάνει
τὴν
τροφὴν
κατειργασμένην
ἐκ
|
τῆς |
γῆς
ταῖς
ῥίζαις
(διὸ
καὶ |
[2, 7] |
ὑετῶν
γένεσιν·
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
ἐκ
|
τῆς |
γῆς
τῆς
ἀτμίδος
καὶ
φερομένης |
[2, 17] |
ὡς
ἔχοντα
αἴσθησιν
τῆς
ἡδονῆς
|
τῆς |
γινομένης
ἐκ
τῆς
τροφῆς·
ἡ |
[2, 16] |
τῶν
γραμμάτων·
τὰ
μὲν
γὰρ
|
τῆς |
γλώττης
εἰσὶ
προσβολαί,
τὰ
δὲ |
[2, 17] |
σαφῆ
δ´
ἔχουσι
τὴν
διάρθρωσιν
|
τῆς |
γλώττης.
Ἐπεὶ
δὲ
τῆς
τροφῆς |
[2, 10] |
μόριον,
ἄλλ´
ἐντός.
Ἐπὶ
δὲ
|
τῆς |
γλώττης
ἧττον
μέν,
μᾶλλον
δ´ |
[2, 6] |
καὶ
οὐχ
ὥσπερ
οἴονταί
τινες,
|
τῆς |
γονῆς
σπερματικὴ
δύναμις.
Δηλοῖ
δ´ |
[2, 1] |
διὰ
τῶν
ἀνομοιομερῶν
ὑπάρχουσιν
αὐτοῖς.
|
Τῆς |
δ´
αἰσθητικῆς
δυνάμεως
καὶ
τῆς |
[2, 16] |
φωνῆς
ἐκ
τῶν
γραμμάτων
σύγκειται,
|
τῆς |
δὲ
γλώττης
μὴ
τοιαύτης
οὔσης |
[2, 13] |
τὸ
περὶ
τὴν
κόρην
ἐστί,
|
τῆς |
δὲ
σωτηρίας
χάριν
τὰ
βλέφαρα· |
[2, 1] |
ῥέοντος
ὕδατος
ἰλύς,
τἆλλα
σπλάγχνα
|
τῆς |
διὰ
τῶν
φλεβῶν
ῥύσεως
τοῦ |
[2, 7] |
δὲ
διὰ
ταύτης
μάλιστα
γίνεται
|
τῆς |
δυνάμεως.
Ὅμοιον
οὖν
τὸ
τὴν |
[2, 6] |
φανερόν,
ὅτι
τῆς
αἱματικῆς
τροφῆς
|
τῆς |
εἰς
ὀστᾶ
καὶ
ἄκανθαν
μεριζομένης |
[2, 16] |
ὑγρῷ
διατριβὴν
καὶ
τὴν
βραδυτῆτα
|
τῆς |
ἐκεῖθεν
μεταβολῆς
δυνάμενον
ἑλίττεσθαι
καὶ |
[2, 17] |
Ἐπεὶ
δὲ
τῆς
τροφῆς
χάριν
|
τῆς |
ἐν
τοῖς
χυμοῖς
ἐστιν
εἰς |
[2, 10] |
ἀκριβεστέρας
γίνεσθαι·
ἐκκόπτει
γὰρ
ἡ
|
τῆς |
ἐν
τῷ
αἵματι
θερμότητος
κίνησις |
[2, 7] |
τούτων.
Ἐπεὶ
δ´
ἅπαντα
δεῖται
|
τῆς |
ἐναντίας
ῥοπῆς,
ἵνα
τυγχάνῃ
τοῦ |
[2, 1] |
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον
ἐκ
|
τῆς |
ἐπαγωγῆς,
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
τὸν |
[2, 3] |
τὴν
τροφὴν
λαμβάνειν,
ἕως
τὸ
|
τῆς |
ἐχομένης
πέψεως
λάβῃ
τέλος.
Ἡ |
[2, 10] |
ᾧ
ἡ
ἀρχή
ἐστιν
ἡ
|
τῆς |
ζωῆς.
Ἡ
μὲν
οὖν
τῶν |
[2, 14] |
ἐν
ταῖς
μασχάλαις
οὔτ´
ἐπὶ
|
τῆς |
ἥβης,
ὥσπερ
τοῖς
ἀνθρώποις.
Ἀλλ´ |
[2, 17] |
ζῷα
πάντα
ὡς
ἔχοντα
αἴσθησιν
|
τῆς |
ἡδονῆς
τῆς
γινομένης
ἐκ
τῆς |
[2, 7] |
γεῶδες
ἐξατμισθέντος
τοῦ
ὕδατος
ὑπὸ
|
τῆς |
θερμότητος,
ὥσπερ
τὰ
τῶν
χεδρόπων |
[2, 1] |
τῆς
κινούσης
τὸ
ζῷον
καὶ
|
τῆς |
θρεπτικῆς
ἐν
ταὐτῷ
μορίῳ
τοῦ |
[2, 10] |
διὸ
θεωρητέον
καθ´
αὑτὰ
περὶ
|
τῆς |
ἰδέας
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
πρὸς |
[2, 7] |
φλεβός,
τῆς
τε
μεγάλης
καὶ
|
τῆς |
καλουμένης
ἀορτῆς,
τελευτῶσιν
αἱ
φλέβες |
[2, 16] |
τὴν
βραδυτῆτα
καὶ
τὴν
ἀφυΐαν
|
τῆς |
κάμψεως
οὐ
χρήσιμον
πρὸς
ἄλλο |
[2, 10] |
αἰσθάνεται,
τὴν
δ´
αἴσθησιν
ἀπὸ
|
τῆς |
καρδίας,
ταύτην
δ´
εἶναι
ἐν |
[2, 7] |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
πρὸς
τὸν
|
τῆς |
καρδίας
τόπον
καὶ
τὴν
ἐν |
[2, 3] |
ἡ
δὲ
τῆς
ἄνω
καὶ
|
τῆς |
κάτω
κοιλίας
ἤδη
μετὰ
θερμότητος |
[2, 10] |
ἄσαρκον,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
ὄπισθεν
|
τῆς |
κεφαλῆς,
διὰ
τὸ
πᾶσι
τοῖς |
[2, 16] |
στενὸν
δὲ
διὰ
τὴν
μικρότητα
|
τῆς |
κεφαλῆς.
Ἐν
δὲ
τῷ
ῥύγχει |
[2, 7] |
τὰ
ῥεύματα
τοῖς
σώμασιν
ἐκ
|
τῆς |
κεφαλῆς
ἐστι
τὴν
ἀρχήν,
ὅσοις |
[2, 7] |
τῶν
δ´
ἄλλων
τὴν
ὀρθότητα
|
τῆς |
κεφαλῆς·
περὶ
ὧν
εἴρηται
καθ´ |
[2, 15] |
ἀποστέγωσιν
οἷον
ἀπογείσωμα
τῶν
ἀπὸ
|
τῆς |
κεφαλῆς
ὑγρῶν,
αἱ
δὲ
βλεφαρίδες |
[2, 16] |
τὸ
τοῦ
αὐχένος
καὶ
τὸ
|
τῆς |
κεφαλῆς,
ὥσπερ
καὶ
τὸ
στῆθος |
[2, 1] |
Τῆς
δ´
αἰσθητικῆς
δυνάμεως
καὶ
|
τῆς |
κινούσης
τὸ
ζῷον
καὶ
τῆς |
[2, 3] |
μεσεντερίου
παράπαν,
κάτωθεν
ἀρξάμεναι
μέχρι
|
τῆς |
κοιλίας.
Δεῖ
δὲ
ταῦτα
θεωρεῖν |
[2, 7] |
τῆς
κύστεως
ὑπόστημα
καὶ
τὸ
|
τῆς |
κοιλίας,
καὶ
παρὰ
ταῦτα
γονὴ |
[2, 3] |
τροφήν,
ὥσπερ
ἐκ
φάτνης,
ἐκ
|
τῆς |
κοιλίας
καὶ
τῆς
τῶν
ἐντέρων |
[2, 3] |
γῆν
ἐν
αὑτοῖς
ἔχει
τὸ
|
τῆς |
κοιλίας
κύτος,
ἐξ
ἧς,
ὥσπερ |
[2, 7] |
τῆς
τροφῆς
ἐστι,
τό
τε
|
τῆς |
κύστεως
ὑπόστημα
καὶ
τὸ
τῆς |
[2, 2] |
εἶναι
τούτων,
οἷον
τήν
τε
|
τῆς |
ξηρᾶς
τροφῆς
ὑπόστασιν
καὶ
τὴν |
[2, 1] |
τῆς
οἰκοδομήσεως
λόγος
ἔχει
τὸν
|
τῆς |
οἰκίας,
ὁ
δὲ
τῆς
οἰκίας |
[2, 1] |
ἐστι
καὶ
λίθων,
ἀλλὰ
ταῦτα
|
τῆς |
οἰκίας·
ὁμοίως
δὲ
τοῦτ´
ἔχει |
[2, 1] |
τὸν
τῆς
οἰκίας,
ὁ
δὲ
|
τῆς |
οἰκίας
οὐκ
ἔχει
τὸν
τῆς |
[2, 1] |
τῆς
γενέσεως·
ὁ
μὲν
γὰρ
|
τῆς |
οἰκοδομήσεως
λόγος
ἔχει
τὸν
τῆς |
[2, 1] |
τῆς
οἰκίας
οὐκ
ἔχει
τὸν
|
τῆς |
οἰκοδομήσεως.
Ὁμοίως
δὲ
τοῦτο
συμβέβηκε |
[2, 16] |
τρόπον
τινὰ
διέστηκεν
ἀλλήλων
τὸ
|
τῆς |
ὀσφρήσεως
αἰσθητήριον,
ἀλλ´
ὅσα
μὲν |
[2, 10] |
τῶν
δὲ
τριῶν
ἡ
μὲν
|
τῆς |
ὀσφρήσεως
μέση,
ἀκοὴ
δὲ
καὶ |
[2, 10] |
ὃ
ἡ
κίνησις)
Ἡ
δὲ
|
τῆς |
ὀσφρήσεως
μεταξὺ
τῶν
ὀμμάτων
εὐλόγως. |
[2, 16] |
τῷ
ῥύγχει
τοὺς
πόρους
ἔχουσι
|
τῆς |
ὀσφρήσεως,
μυκτῆρας
δ´
ἔχειν
ἀδύνατον. |
[2, 1] |
ἐπὶ
τῆς
γενέσεως
ἔχει
καὶ
|
τῆς |
οὐσίας·
τὰ
γὰρ
ὕστερα
τῇ |
[2, 13] |
ἀναγκαῖον·
πόρρωθεν
γὰρ
ἡ
χρῆσις
|
τῆς |
ὄψεως.
Διὸ
καὶ
τὰ
γαμψώνυχα |
[2, 13] |
τοῖς
πολλὴν
ποιουμένοις
κίνησιν
ἡ
|
τῆς |
ὄψεως
ἐκ
πολλοῦ
χρῆσις.
Τοῖς |
[2, 7] |
μόρια,
δῆλον
μὲν
καὶ
διὰ
|
τῆς |
ὄψεως,
ἔτι
δὲ
μᾶλλον
τῷ |
[2, 8] |
τὸ
πρῶτον,
ὥσπερ
ἡ
κόρη
|
τῆς |
ὄψεως,
ἢ
τὸ
δι´
οὗ |
[2, 13] |
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων
φυλακὴν
ἔχουσι
|
τῆς |
ὄψεως,
τὰ
μὲν
ζῳοτόκα
βλέφαρα |
[2, 1] |
καὶ
φυτὸν
γεννᾷ
φυτὸν
ἐκ
|
τῆς |
περὶ
ἕκαστον
ὑποκειμένης
ὕλης.
Τῷ |
[2, 14] |
μὲν
τούτων
παρεκβῆναι
συμβέβηκεν
ἐχομένοις
|
τῆς |
περὶ
τὰς
βλεφαρίδας
αἰτίας,
διὰ |
[2, 10] |
μὲν
τῆς
ἀκοῆς
ἐπὶ
μέσης
|
τῆς |
περιφερείας
(ἀκούει
γὰρ
οὐ
μόνον |
[2, 1] |
ἀπ´
ἀρχῆς
ἐπ´
ἀρχήν,
ἀπὸ
|
τῆς |
πρώτης
κινούσης
καὶ
ἐχούσης
ἤδη |
[2, 6] |
συνεχῆ
καὶ
διέχειν
διὰ
πάσης
|
τῆς |
ῥάχεως
διῃρημένης
κατὰ
τοὺς
σφονδύλους· |
[2, 6] |
καὶ
κοίλη
ἄκανθα
μόνον
ἡ
|
τῆς |
ῥάχεώς
ἐστιν.
Διὸ
ἐν
ταύτῃ |
[2, 8] |
νεῦρον·
τὴν
δὲ
σχίσιν
ἔχει
|
τῆς |
σαρκὸς
οὐ
κατ´
εὐθυωρίαν
ἀλλὰ |
[2, 14] |
τετράποσι
τὰ
πρανῆ
δεῖται
μᾶλλον
|
τῆς |
σκέπης,
τὰ
δὲ
πρόσθια
τιμιώτερα |
[2, 7] |
τὰ
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
ψυχρότερα
|
τῆς |
συμμέτρου
κράσεως·
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
διὰ |
[2, 17] |
ὁ
τόπος·
σύγκειται
γὰρ
ἐκ
|
τῆς |
συμψαύσεως
τῶν
βραγχίων,
ὧν
ἡ |
[2, 8] |
ἐστιν·
πρὸς
γὰρ
τῇ
φυλακῇ
|
τῆς |
συνεχείας,
τῷ
ἔχειν
ὀλίγον
αὐτῶν |
[2, 7] |
θερμότητος,
ἀφ´
ἑκατέρας
τῆς
φλεβός,
|
τῆς |
τε
μεγάλης
καὶ
τῆς
καλουμένης |
[2, 10] |
Ἧι
καὶ
δῆλον
ὅτι
οὐ
|
τῆς |
τοῦ
ἐγκεφάλου
αἰσθήσεως
χάριν
ἄσαρκος |
[2, 3] |
γίνεται
καὶ
ἡ
μεταβολὴ
διὰ
|
τῆς |
τοῦ
θερμοῦ
δυνάμεως,
καὶ
τὰ |
[2, 17] |
πᾶσιν,
ᾧ
τὴν
αἴσθησιν
ποιοῦνται
|
τῆς |
τροφῆς,
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
ἀπολελυμένον |
[2, 9] |
κωλύῃ
τὴν
ἀνοίδησιν
τὴν
ἀπὸ
|
τῆς |
τροφῆς
γινομένην
τοῖς
ζῴοις
ἐξ |
[2, 13] |
(ἄνωθεν
γὰρ
αὐτοῖς
ἡ
θεωρία
|
τῆς |
τροφῆς,
διὸ
καὶ
ἀναπέτονται
ταῦτα |
[2, 17] |
ἐναντίως
ἂν
ἔχοι
πρὸς
τὴν
|
τῆς |
τροφῆς
εἴσοδον,
πρὸς
δὲ
τῇ |
[2, 6] |
ἐνίοις
ὑπάρχειν
καὶ
μυελόν,
ἐμπεριλαμβανομένης
|
τῆς |
τροφῆς
ἐξ
ἧς
γίνεται
τὰ |
[2, 9] |
ὑπάρχουσα
πρὸς
ἓν
ἔργον
τὴν
|
τῆς |
τροφῆς
ἐργασίαν,
τοῖς
δὲ
πρός |
[2, 7] |
δ´
ὑστερογενῶν
τά
τε
περιττώματα
|
τῆς |
τροφῆς
ἐστι,
τό
τε
τῆς |
[2, 17] |
τῆς
ἡδονῆς
τῆς
γινομένης
ἐκ
|
τῆς |
τροφῆς·
ἡ
γὰρ
ἐπιθυμία
τοῦ |
[2, 6] |
αἵματος
συνεστώτων
τῶν
μορίων
καὶ
|
τῆς |
τροφῆς
οὔσης
τοῖς
ἐμβρύοις
αἵματος, |
[2, 7] |
ἕκαστα
τούτων.
Τὰ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
τροφῆς
περιττώματα
περὶ
τὴν
τῆς |
[2, 3] |
καὶ
ταύτην
ὥσπερ
αἱ
ἐργασίαι
|
τῆς |
τροφῆς
πλειόνων
εἰσὶ
μορίων.
Ἡ |
[2, 3] |
ἡ
γὰρ
εἰς
μικρὰ
διαίρεσις
|
τῆς |
τροφῆς
ῥᾴω
ποιεῖ
τῷ
θερμῷ |
[2, 7] |
τῆς
τροφῆς
περιττώματα
περὶ
τὴν
|
τῆς |
τροφῆς
σκέψιν
καὶ
θεωρίαν
οἰκείους |
[2, 7] |
γὰρ
διὰ
τῶν
φλεβῶν
ἄνω
|
τῆς |
(τροφῆς
τὸ
περίττωμα
ψυχόμενον
διὰ |
[2, 7] |
ἀνάλογον.
Καταψῦχον
γὰρ
τὴν
ἀπὸ
|
τῆς |
τροφῆς
τοῦ
αἵματος
ἐπίρρυσιν,
ἢ |
[2, 17] |
διάρθρωσιν
τῆς
γλώττης.
Ἐπεὶ
δὲ
|
τῆς |
τροφῆς
χάριν
τῆς
ἐν
τοῖς |
[2, 3] |
φάτνης,
ἐκ
τῆς
κοιλίας
καὶ
|
τῆς |
τῶν
ἐντέρων
φύσεως.
Τὰ
μὲν |
[2, 16] |
χείλη
τούτου
τε
ἕνεκεν
καὶ
|
τῆς |
τῶν
ὀδόντων
φυλακῆς.
Ὁ
μὲν |
[2, 16] |
ἑλίττεσθαι
καὶ
μακρόν·
ἀφῃρημένης
δὲ
|
τῆς |
τῶν
ποδῶν
χρήσεως,
καὶ
ἡ |
[2, 16] |
πλείονα
τοῖς
αὐτοῖς
μορίοις,
ἀντὶ
|
τῆς |
τῶν
προσθίων
ποδῶν
χρείας.
Τούτους |
[2, 2] |
ξηρᾶς
τροφῆς
ὑπόστασιν
καὶ
τὴν
|
τῆς |
ὑγρᾶς
τοῖς
ἔχουσι
κύστιν.
Αὐτῶν |
[2, 2] |
μὲν
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ
καὶ
|
τῆς |
ὑπεροχῆς
αὐτῶν
διωρίσθω
τὸν
τρόπον |
[2, 7] |
τυγχάνῃ
μετρίας
θερμότητος,
ἀφ´
ἑκατέρας
|
τῆς |
φλεβός,
τῆς
τε
μεγάλης
καὶ |
[2, 2] |
γὰρ
μᾶλλον
τὸ
ζέον
ὕδωρ
|
τῆς |
φλογός,
καίει
δὲ
καὶ
τήκει |
[2, 14] |
τῶν
ἀνθρώπων
ἐγκέφαλος
πλείστης
καὶ
|
τῆς |
φυλακῆς
δεῖται·
τὸ
γὰρ
ὑγρότατον |
[2, 13] |
τὴν
ἐργασίαν·
ἀλλ´
ἀντὶ
ταύτης
|
τῆς |
φυλακῆς
πάντα
σκληρόφθαλμά
ἐστιν,
οἷον |
[2, 2] |
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ
τόπου
ἡ
|
τῆς |
φύσεως
αὐτῶν
θερμότης,
καὶ
τὰ |
[2, 17] |
καὶ
τριχῶδες
διὰ
τὴν
λιχνείαν
|
τῆς |
φύσεως·
διπλῆν
γὰρ
τὴν
ἡδονὴν |
[2, 15] |
σωματικὴν
οὖσαν,
ἂν
μή
τι
|
τῆς |
φύσεως
ἔργον
ἐμποδίσῃ
πρὸς
ἄλλην |
[2, 7] |
ἐν
τοῖς
ζῴοις
πρὸς
τὴν
|
τῆς |
φύσεως
ὅλης
σωτηρίαν.
Οἱ
μὲν |
[2, 13] |
βλέπωσι
τοῦτον
τὸν
τρόπον
ὑπὸ
|
τῆς |
φύσεως.
Σκληρόδερμα
γὰρ
ὄντα
ἀβλαβέστερα |
[2, 3] |
ἡ
χολή,
χωριζόμενα
δ´
ἐκ
|
τῆς |
φύσεως
τῶν
ἐχόντων
τοὐναντίον
πάσχει· |
[2, 3] |
ἔκ
τε
τῶν
ἀνατομῶν
καὶ
|
τῆς |
φυσικῆς
ἱστορίας.
Ἐπεὶ
δὲ
πάσης |
[2, 7] |
ἀρχαῖς
ἁρμόττει
λέγειν,
ἐφ´
ὅσον
|
τῆς |
φυσικῆς
φιλοσοφίας
ἐστὶν
εἰπεῖν
περὶ |
[2, 16] |
μὲν
γὰρ
λόγος
ὁ
διὰ
|
τῆς |
φωνῆς
ἐκ
τῶν
γραμμάτων
σύγκειται, |
[2, 17] |
καὶ
ἐναίμων
πρὸς
μὲν
τὴν
|
τῆς |
φωνῆς
ἐργασίαν
ἄχρηστον
τὰ
πολλὰ |
[2, 17] |
καὶ
ζῳοτόκα
τῶν
τετραπόδων
βραχεῖαν
|
τῆς |
φωνῆς
ἔχει
διάρθρωσιν·
σκληράν
τε |
[2, 7] |
Τούτου
δ´
αἴτιον
ὅτι
τοῖς
|
τῆς |
ψυχῆς
ἔργοις
ὑπηρετικώτατον
τῶν
σωμάτων |
[2, 6] |
πιμελώδης.
Ἥκιστα
δὲ
τοιοῦτος
ὁ
|
ῥαχίτης |
ἐστὶ
μυελὸς
διὰ
τὸ
δεῖν |
[2, 6] |
ἔχουσιν
ὀστᾶ
ἀλλ´
ἄκανθαν
ὁ
|
ῥαχίτης |
μόνος
ἐστὶ
μυελός·
ὀλίγαιμά
τε |
[2, 7] |
πῖον.
Διὸ
καὶ
συνεχὴς
ὁ
|
ῥαχίτης |
τῷ
ἐγκεφάλῳ
ἐστίν·
ἀεὶ
γὰρ |
[2, 1] |
καὶ
μανότης
καὶ
τραχύτης
καὶ
|
λειότης |
καὶ
τἆλλα
τὰ
τοιαῦτα
πάθη |
[2, 1] |
ἔχειν·
πρὸς
μὲν
γάρ
τινα
|
μαλακότης |
χρήσιμος
πρὸς
δέ
τινα
σκληρότης, |
[2, 2] |
τόπου
ἡ
τῆς
φύσεως
αὐτῶν
|
θερμότης, |
καὶ
τὰ
ἄναιμα
τῶν
ἐναίμων |
[2, 9] |
αἷμα·
ἡ
γὰρ
ἀπ´
ἐκείνης
|
θερμότης |
κωλύει
πήγνυσθαι,
φαίνεται
δὲ
καὶ |
[2, 3] |
τῷ
λόγῳ
ὑπάρξει
αὐτοῦ
ἡ
|
θερμότης, |
ὥσπερ
ἐν
τῷ
τοῦ
λευκοῦ |
[2, 1] |
καὶ
κουφότης
καὶ
πυκνότης
καὶ
|
μανότης |
καὶ
τραχύτης
καὶ
λειότης
καὶ |
[2, 1] |
οἷον
βάρος
καὶ
κουφότης
καὶ
|
πυκνότης |
καὶ
μανότης
καὶ
τραχύτης
καὶ |
[2, 7] |
τὴν
φύσιν·
δηλοῖ
δ´
ἡ
|
λιπαρότης |
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
πῖον.
Διὸ |
[2, 7] |
οὖν
πολλὴν
θερμότητα
ἀντίκειται
πλείων
|
ὑγρότης |
καὶ
ψυχρότης,
καὶ
διὰ
τὸ |
[2, 1] |
μαλακότης
χρήσιμος
πρὸς
δέ
τινα
|
σκληρότης, |
καὶ
τὰ
μὲν
τάσιν
ἔχειν |
[2, 7] |
θερμότητα
ἀντίκειται
πλείων
ὑγρότης
καὶ
|
ψυχρότης, |
καὶ
διὰ
τὸ
πλῆθος
ὀψιαίτατα |
[2, 7] |
πολλῶν·
ἡ
δὲ
τοῦ
ἐγκεφάλου
|
ψυχρότης |
φανερὰ
μὲν
καὶ
κατὰ
τὴν |
[2, 1] |
ταύταις
ἀκολουθοῦσιν,
οἷον
βάρος
καὶ
|
κουφότης |
καὶ
πυκνότης
καὶ
μανότης
καὶ |
[2, 7] |
τε
μεγάλης
καὶ
τῆς
καλουμένης
|
ἀορτῆς, |
τελευτῶσιν
αἱ
φλέβες
εἰς
τὴν |
[2, 3] |
τοῦτο
καὶ
λαμβάνουσιν
(αὐξάνεται,
καὶ
|
χρηστῆς |
μὲν
οὔσης
ὑγιεινόν,
φαύλης
δὲ |
[2, 14] |
ὑγρότατος
ὁ
τῶν
ἀνθρώπων
ἐγκέφαλος
|
πλείστης |
καὶ
τῆς
φυλακῆς
δεῖται·
τὸ |
[2, 16] |
γραμμάτων·
τὰ
μὲν
γὰρ
τῆς
|
γλώττης |
εἰσὶ
προσβολαί,
τὰ
δὲ
συμβολαὶ |
[2, 17] |
δ´
ἔχουσι
τὴν
διάρθρωσιν
τῆς
|
γλώττης. |
Ἐπεὶ
δὲ
τῆς
τροφῆς
χάριν |
[2, 10] |
ἄλλ´
ἐντός.
Ἐπὶ
δὲ
τῆς
|
γλώττης |
ἧττον
μέν,
μᾶλλον
δ´
ἢ |
[2, 16] |
τῶν
γραμμάτων
σύγκειται,
τῆς
δὲ
|
γλώττης |
μὴ
τοιαύτης
οὔσης
μηδὲ
τῶν |
[2, 17] |
χυμῶν,
ὥσπερ
καὶ
ἡ
χρῆσις
|
αὐτῆς |
βραχεῖα,
οὕτω
βραχεῖαν
ἔχουσιν
αὐτῆς |
[2, 1] |
καλουμένων
σπλάγχνων
ἕκαστον.
Ἐκ
τῆς
|
αὐτῆς |
γὰρ
ὕλης
συνεστᾶσιν·
αἱματικὴ
(γὰρ |
[2, 17] |
αὐτῆς
βραχεῖα,
οὕτω
βραχεῖαν
ἔχουσιν
|
αὐτῆς |
καὶ
τὴν
διάρθρωσιν.
Ταχεῖα
δ´ |
[2, 5] |
μὴ
εἶναι
γεώδη
τὴν
φύσιν
|
αὐτῆς. |
Μέτρια
μὲν
οὖν
ταῦτα
ὄντα |
[2, 10] |
ἀκοῆς,
οὐκ
ἂν
ἐποίει
τὸ
|
αὑτῆς |
ἔργον,
οὐδὲ
τὸ
μόριον
ἐν |
[2, 7] |
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
κατὰ
τὴν
|
αὑτῆς |
φοράν.
Πρὸς
οὖν
πολλὴν
θερμότητα |
[2, 16] |
σύγκειται,
τῆς
δὲ
γλώττης
μὴ
|
τοιαύτης |
οὔσης
μηδὲ
τῶν
χειλῶν
ὑγρῶν |
[2, 1] |
ἐξ
οἵας
δέχεται
τροφῆς,
ἐκ
|
τοιαύτης |
συνεστάναι
καὶ
αὐτήν.
Διότι
μὲν |
[2, 8] |
πρώτην·
αὕτη
δ´
ἐστὶν
ἁφή,
|
ταύτης |
δ´
αἰσθητήριον
τὸ
τοιοῦτον
μόριόν |
[2, 3] |
παραδίδωσι
τῇ
κοιλίᾳ,
παρὰ
δὲ
|
ταύτης |
ἕτερον
ἀναγκαῖον
λαμβάνειν,
ὅπερ
συμβέβηκεν· |
[2, 7] |
ἔργον
ἐστί,
ταῦτα
δὲ
διὰ
|
ταύτης |
μάλιστα
γίνεται
τῆς
δυνάμεως.
Ὅμοιον |
[2, 13] |
ἔχει
τὴν
ἐργασίαν·
ἀλλ´
ἀντὶ
|
ταύτης |
τῆς
φυλακῆς
πάντα
σκληρόφθαλμά
ἐστιν, |
[2, 9] |
διαιρέσει
τῶν
σπονδύλων.
Ἐκ
δὲ
|
ταύτης |
τοῖς
ἔχουσι
κῶλα
συνεχῆ
πρὸς |
[2, 10] |
Ὅμως
δὲ
δῆλον
καὶ
ἐπὶ
|
ταύτης· |
φαίνεται
γὰρ
ἐσχισμένη.
Ἐπὶ
δὲ |
[2, 1] |
καὶ
πυκνότης
καὶ
μανότης
καὶ
|
τραχύτης |
καὶ
λειότης
καὶ
τἆλλα
τὰ |
[2, 1] |
ἀρχῆς
ἐπ´
ἀρχήν,
ἀπὸ
τῆς
|
πρώτης |
κινούσης
καὶ
ἐχούσης
ἤδη
τινὰ |
[2, 10] |
καὶ
ἡ
τῶν
μυκτήρων
δύναμις
|
διφυής |
ἐστιν.
Ἄλλον
οὖν
ἂν
τρόπον |
[2, 17] |
γὰρ
ἡ
γλῶττα
τῇ
κάτω
|
συμφυής, |
οἱ
δ´
ἔχουσιν
ὥσπερ
ἀνάπαλιν |
[2, 16] |
τῶν
ζῴων
τὴν
διὰ
τῆς
|
ἁφῆς |
αἴσθησιν.
~Ὑπὸ
δὲ
τὸν
οὐρανὸν |
[2, 10] |
μᾶλλον
δ´
ἢ
ἐπὶ
τῆς
|
ἁφῆς· |
ἔστι
γὰρ
οἷον
ἁφή
τις |
[2, 10] |
ἀριστερόν.
Ἐπὶ
μὲν
οὖν
τῆς
|
ἁφῆς |
τοῦτ´
ἄδηλον·
τούτου
δ´
αἴτιον |
[2, 17] |
ᾧ
τὴν
αἴσθησιν
ποιοῦνται
τῆς
|
τροφῆς, |
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
ἀπολελυμένον
τοῖς |
[2, 9] |
τὴν
ἀνοίδησιν
τὴν
ἀπὸ
τῆς
|
τροφῆς |
γινομένην
τοῖς
ζῴοις
ἐξ
ἀνάγκης |
[2, 13] |
γὰρ
αὐτοῖς
ἡ
θεωρία
τῆς
|
τροφῆς, |
διὸ
καὶ
ἀναπέτονται
ταῦτα
μάλιστα |
[2, 17] |
ἂν
ἔχοι
πρὸς
τὴν
τῆς
|
τροφῆς |
εἴσοδον,
πρὸς
δὲ
τῇ
κάτω, |
[2, 1] |
πρώτην,
εὔλογον,
ἐξ
οἵας
δέχεται
|
τροφῆς, |
ἐκ
τοιαύτης
συνεστάναι
καὶ
αὐτήν. |
[2, 3] |
γὰρ
χρήσιμον)
ὅτι
τὸ
αἷμα
|
τροφῆς |
ἕνεκα
καὶ
τροφῆς
τῶν
μορίων |
[2, 3] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
τὸ
αἷμα
|
τροφῆς |
ἕνεκεν
ὑπάρχει
τοῖς
ἐναίμοις,
φανερὸν |
[2, 6] |
ὑπάρχειν
καὶ
μυελόν,
ἐμπεριλαμβανομένης
τῆς
|
τροφῆς |
ἐξ
ἧς
γίνεται
τὰ
ὀστᾶ. |
[2, 9] |
πρὸς
ἓν
ἔργον
τὴν
τῆς
|
τροφῆς |
ἐργασίαν,
τοῖς
δὲ
πρός
τε |
[2, 3] |
φυσικῆς
ἱστορίας.
Ἐπεὶ
δὲ
πάσης
|
τροφῆς |
ἐστί
τι
δεκτικὸν
καὶ
τῶν |
[2, 7] |
ὑστερογενῶν
τά
τε
περιττώματα
τῆς
|
τροφῆς |
ἐστι,
τό
τε
τῆς
κύστεως |
[2, 17] |
ἡδονῆς
τῆς
γινομένης
ἐκ
τῆς
|
τροφῆς· |
ἡ
γὰρ
ἐπιθυμία
τοῦ
ἡδέος |
[2, 3] |
τὴν
αὔξησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ
|
τροφῆς |
ὅλως,
ἐν
τοῖς
περὶ
γενέσεως |
[2, 6] |
συνεστώτων
τῶν
μορίων
καὶ
τῆς
|
τροφῆς |
οὔσης
τοῖς
ἐμβρύοις
αἵματος,
καὶ |
[2, 7] |
τούτων.
Τὰ
μὲν
οὖν
τῆς
|
τροφῆς |
περιττώματα
περὶ
τὴν
τῆς
τροφῆς |
[2, 3] |
ταύτην
ὥσπερ
αἱ
ἐργασίαι
τῆς
|
τροφῆς |
πλειόνων
εἰσὶ
μορίων.
Ἡ
μὲν |
[2, 3] |
καὶ
τὸ
στόμα
τῆς
ἀκατεργάστου
|
τροφῆς |
πόρος
ἐστί,
καὶ
τὸ
συνεχὲς |
[2, 3] |
γὰρ
εἰς
μικρὰ
διαίρεσις
τῆς
|
τροφῆς |
ῥᾴω
ποιεῖ
τῷ
θερμῷ
τὴν |
[2, 7] |
τροφῆς
περιττώματα
περὶ
τὴν
τῆς
|
τροφῆς |
σκέψιν
καὶ
θεωρίαν
οἰκείους
ἔχει |
[2, 17] |
ἀφώρισται
μόνον.
Ἐπιθυμίαν
δ´
ἔχει
|
τροφῆς |
τὰ
ζῷα
πάντα
ὡς
ἔχοντα |
[2, 10] |
εἶναι
οὔτε
αὐξάνεσθαι
ἐνδέχεται
ἄνευ
|
τροφῆς. |
Τὰ
μὲν
οὖν
φυτά
(καὶ |
[2, 6] |
τούτων
φανερόν,
ὅτι
τῆς
αἱματικῆς
|
τροφῆς |
τῆς
εἰς
ὀστᾶ
καὶ
ἄκανθαν |
[2, 7] |
διὰ
τῶν
φλεβῶν
ἄνω
τῆς
|
(τροφῆς |
τὸ
περίττωμα
ψυχόμενον
διὰ
τὴν |
[2, 7] |
Καταψῦχον
γὰρ
τὴν
ἀπὸ
τῆς
|
τροφῆς |
τοῦ
αἵματος
ἐπίρρυσιν,
ἢ
καὶ |
[2, 3] |
τὸ
αἷμα
τροφῆς
ἕνεκα
καὶ
|
τροφῆς |
τῶν
μορίων
ἐστίν.
~Τὰς
δὲ |
[2, 2] |
οἷον
τήν
τε
τῆς
ξηρᾶς
|
τροφῆς |
ὑπόστασιν
καὶ
τὴν
τῆς
ὑγρᾶς |
[2, 17] |
τῆς
γλώττης.
Ἐπεὶ
δὲ
τῆς
|
τροφῆς |
χάριν
τῆς
ἐν
τοῖς
χυμοῖς |
[2, 9] |
σαρκοφάγων
(ἡ
τροφὴ
γὰρ
διὰ
|
μάχης |
τούτοις)
ὥσπερ
τὰ
τοῦ
λέοντος· |
[2, 6] |
στεατώδης
οὐκ
ἂν
ὁμοίως
ἦν
|
συνεχής, |
ἀλλ´
ἢ
θραυστὸς
ἢ
ὑγρός. |
[2, 9] |
γὰρ
αὐτῶν
ἀφ´
ἑνὸς
ἠργμένη
|
συνεχής |
ἐστι,
καὶ
οὔτε
ὀστοῦν
ἐστιν |
[2, 9] |
ἔχουσιν
ὀστᾶ
πᾶσιν,
ἀφ´
ἧς
|
συνεχὴς |
ἡ
τῶν
ἄλλων
ὀστῶν
ἐστι |
[2, 7] |
καὶ
τὸ
πῖον.
Διὸ
καὶ
|
συνεχὴς |
ὁ
ῥαχίτης
τῷ
ἐγκεφάλῳ
ἐστίν· |
[2, 9] |
ἦν
τις
κεχωρισμένη
καὶ
μὴ
|
συνεχὴς |
πρὸς
τὴν
ἀρχήν,
οὐκ
ἂν |
[2, 2] |
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ
καὶ
τῆς
|
ὑπεροχῆς |
αὐτῶν
διωρίσθω
τὸν
τρόπον
τοῦτον. |
[2, 1] |
ποιεῖται
τὴν
γένεσιν,
καὶ
ἀπ´
|
ἀρχῆς |
ἐπ´
ἀρχήν,
ἀπὸ
τῆς
πρώτης |
[2, 13] |
μυκτῆρας
σκαρδαμύττουσιν,
ὅτι
βέλτιον
ἀπ´
|
ἀρχῆς |
μιᾶς
τὴν
φύσιν
εἶναι
αὐτῶν, |
[2, 10] |
~Νῦν
δὲ
λέγωμεν
οἷον
ἀπ´
|
ἀρχῆς |
πάλιν,
ἀρξάμενοι
πρῶτον
ἀπὸ
τῶν |
[2, 7] |
δ´
αἴτιον
ὅτι
τοῖς
τῆς
|
ψυχῆς |
ἔργοις
ὑπηρετικώτατον
τῶν
σωμάτων
τὸ |
[2, 7] |
τὸ
τρέφειν
γὰρ
καὶ
κινεῖν
|
ψυχῆς |
ἔργον
ἐστί,
ταῦτα
δὲ
διὰ |
[2, 2] |
ταῦτα
σχεδὸν
καὶ
θανάτου
καὶ
|
ζωῆς |
ἔοικεν
εἶναι
φανερόν,
ἔτι
δ´ |
[2, 10] |
ἡ
ἀρχή
ἐστιν
ἡ
τῆς
|
ζωῆς. |
Ἡ
μὲν
οὖν
τῶν
φυτῶν |
[2, 3] |
κατειργασμένην
ἐκ
τῆς
γῆς
ταῖς
|
ῥίζαις |
(διὸ
καὶ
περίττωμα
οὐ
γίνεται |
[2, 3] |
ἐξ
ἧς,
ὥσπερ
ἐκεῖνα
ταῖς
|
ῥίζαις, |
ταῦτα
δεῖ
τινι
τὴν
τροφὴν |
[2, 8] |
τὸ
ἀνάλογον
ταῖς
τῶν
ἰχθύων
|
ἀκάνθαις, |
οἷον
ἐν
μὲν
ταῖς
σηπίαις |
[2, 14] |
τοῖς
ἵπποις,
τοῖς
δὲ
μακρὸν
|
βραχείαις, |
καὶ
κατὰ
τὴν
τοῦ
ἄλλου |
[2, 17] |
τοιοῦτον,
καὶ
τοῖς
μαλακίοις,
οἷον
|
σηπίαις |
καὶ
πολύποσιν.
Τῶν
δ´
ἐντόμων |
[2, 8] |
ἀκάνθαις,
οἷον
ἐν
μὲν
ταῖς
|
σηπίαις |
τὸ
καλούμενον
σηπίον,
ἐν
δὲ |
[2, 1] |
καθ´
αὑτὰ
τῶν
ἐν
ταῖς
|
ἱστορίαις |
εἰρημένων.
Τριῶν
δ´
οὐσῶν
τῶν |
[2, 1] |
ἕκαστον
τῶν
ζῴων,
ἐν
ταῖς
|
ἱστορίαις |
ταῖς
περὶ
αὐτῶν
δεδήλωται
σαφέστερον· |
[2, 17] |
δὲ
περὶ
αὐτῶν
ἐν
ταῖς
|
ἱστορίαις |
ταῖς
περὶ
τῶν
ζῴων.
Τῶν |
[2, 14] |
μαναὶ
τρίχες,
οὔτ´
ἐν
ταῖς
|
μασχάλαις |
οὔτ´
ἐπὶ
τῆς
ἥβης,
ὥσπερ |
[2, 1] |
ἀνομοιομερῆ
κατὰ
πολλὰς
καὶ
συγκειμένας
|
ἀλλήλαις· |
ἑτέρα
γὰρ
πρὸς
τὸ
πιέσαι |
[2, 14] |
μὲν
μικρὸν
ἔχουσι
τὸν
στόλον
|
μακραῖς, |
ὥσπερ
τοῖς
ἵπποις,
τοῖς
δὲ |
[2, 2] |
κάτω
μόρια
διαφέρει
ταύταις
ταῖς
|
διαφοραῖς) |
καὶ
ἑτέρῳ
πρὸς
ἕτερον.
Καὶ |
[2, 17] |
ἐνίων
τῶν
ὀστρακοδέρμων·
ταῖς
γὰρ
|
πορφύραις |
τοσαύτην
ἔχει
δύναμιν
τοῦτο
τὸ |
[2, 2] |
ὡς
διὰ
τὴν
θερμότητα
καὶ
|
πολυαιμούσαις |
γινομένων
τῶν
γυναικείων,
Ἐμπεδοκλῆς
δὲ |
[2, 17] |
δ´
ἐπ´
ἐνίων
τῶν
ὀστρακοδέρμων·
|
ταῖς |
γὰρ
πορφύραις
τοσαύτην
ἔχει
δύναμιν |
[2, 2] |
τὰ
κάτω
μόρια
διαφέρει
ταύταις
|
ταῖς |
διαφοραῖς)
καὶ
ἑτέρῳ
πρὸς
ἕτερον. |
[2, 14] |
ὅλον
τὸ
σῶμα
πρανὲς
δεδάσυνται
|
ταῖς |
θριξίν,
οἷον
τὸ
τῶν
κυνῶν |
[2, 1] |
χωρίσαντας
καθ´
αὑτὰ
τῶν
ἐν
|
ταῖς |
ἱστορίαις
εἰρημένων.
Τριῶν
δ´
οὐσῶν |
[2, 1] |
συνέστηκεν
ἕκαστον
τῶν
ζῴων,
ἐν
|
ταῖς |
ἱστορίαις
ταῖς
περὶ
αὐτῶν
δεδήλωται |
[2, 17] |
εἴρηται
δὲ
περὶ
αὐτῶν
ἐν
|
ταῖς |
ἱστορίαις
ταῖς
περὶ
τῶν
ζῴων. |
[2, 14] |
παραφύονται
μαναὶ
τρίχες,
οὔτ´
ἐν
|
ταῖς |
μασχάλαις
οὔτ´
ἐπὶ
τῆς
ἥβης, |
[2, 1] |
τῶν
ζῴων,
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
|
ταῖς |
περὶ
αὐτῶν
δεδήλωται
σαφέστερον·
δι´ |
[2, 17] |
περὶ
αὐτῶν
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
|
ταῖς |
περὶ
τῶν
ζῴων.
Τῶν
δὲ |
[2, 3] |
τροφὴν
κατειργασμένην
ἐκ
τῆς
γῆς
|
ταῖς |
ῥίζαις
(διὸ
καὶ
περίττωμα
οὐ |
[2, 3] |
κύτος,
ἐξ
ἧς,
ὥσπερ
ἐκεῖνα
|
ταῖς |
ῥίζαις,
ταῦτα
δεῖ
τινι
τὴν |
[2, 9] |
ἄκανθά
τις
ἢ
βέλος
ἐνὸν
|
ταῖς |
σαρξίν.
Εἴτε
φλὲψ
ἦν
τις |
[2, 8] |
ἰχθύων
ἀκάνθαις,
οἷον
ἐν
μὲν
|
ταῖς |
σηπίαις
τὸ
καλούμενον
σηπίον,
ἐν |
[2, 8] |
τὸ
καλούμενον
σηπίον,
ἐν
δὲ
|
ταῖς |
τευθίσι
τὸ
καλούμενον
ξίφος.
Τὰ |
[2, 8] |
ἐν
αὐτοῖς
καὶ
τὸ
ἀνάλογον
|
ταῖς |
τῶν
ἰχθύων
ἀκάνθαις,
οἷον
ἐν |
[2, 7] |
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
ἐν
|
ταῖς |
τῶν
νόσων
ἀρχαῖς
ἁρμόττει
λέγειν, |
[2, 3] |
ἔν
τε
τῇ
καρδίᾳ
καὶ
|
ταῖς |
φλεψίν.
Ὃν
δὲ
τρόπον
λαμβάνει |
[2, 16] |
τῇ
γῇ.
Οἷον
οὖν
τοῖς
|
κολυμβηταῖς |
ἔνιοι
πρὸς
τὴν
ἀναπνοὴν
ὄργανα |
[2, 1] |
ἐστίν·
αἱ
δ´
ἄλλαι
διαφοραὶ
|
ταύταις |
ἀκολουθοῦσιν,
οἷον
βάρος
καὶ
κουφότης |
[2, 2] |
πρὸς
τὰ
κάτω
μόρια
διαφέρει
|
ταύταις |
ταῖς
διαφοραῖς)
καὶ
ἑτέρῳ
πρὸς |
[2, 7] |
τούτων
ἐν
ταῖς
τῶν
νόσων
|
ἀρχαῖς |
ἁρμόττει
λέγειν,
ἐφ´
ὅσον
τῆς |
[2, 17] |
τῆς
ἐν
τοῖς
χυμοῖς
ἐστιν
|
εἰς |
αἴσθησιν
μὲν
τὸ
γλωττοειδὲς
μόριον, |
[2, 9] |
κεχωρισμένῳ
μυελῷ·
τὸ
γὰρ
χωριζόμενον
|
εἰς |
ἅπαν
μεμιγμένον
μαλακὴν
ποιεῖ
καὶ |
[2, 6] |
ἔνεστι,
τοῖς
δ´
ὀλίγος
ἔνεστιν·
|
εἰς |
γὰρ
τὰ
ὀστᾶ
ἀναλίσκεται
ἡ |
[2, 16] |
ῥύγχος
ὀστῶδές
ἐστιν·
συνῆκται
γὰρ
|
εἰς |
ἓν
ἀντ´
ὀδόντων
καὶ
χειλῶν, |
[2, 2] |
τὰ
πίονα,
τῷ
ταχὺ
μεταβάλλειν
|
εἰς |
ἐνέργειαν
πυρός.
Δοκεῖ
δὲ
τὸ |
[2, 10] |
ἐν
τοῖς
ἔμπροσθέν
ἐστιν.
Διόπερ
|
εἰς |
μέσον
τῶν
τριῶν
αἰσθητηρίων
συνήγαγεν |
[2, 3] |
ἀλλ´
εὐπεψίας
μᾶλλον·
ἡ
γὰρ
|
εἰς |
μικρὰ
διαίρεσις
τῆς
τροφῆς
ῥᾴω |
[2, 1] |
τοιοῦτόν
ἐστιν·
διαιρεῖται
μὲν
γὰρ
|
εἰς |
ὁμοιομερῆ
καθάπερ
τῶν
ἄλλων
σπλάγχνων |
[2, 6] |
ὅτι
τῆς
αἱματικῆς
τροφῆς
τῆς
|
εἰς |
ὀστᾶ
καὶ
ἄκανθαν
μεριζομένης
ἐστὶ |
[2, 9] |
ἅμα
δὲ
τὴν
αὐτὴν
ὑπεροχὴν
|
εἰς |
πολλοὺς
τόπους
ἀδυνατεῖ
διανέμειν
ἡ |
[2, 16] |
ἀλλ´
ὅσα
μὲν
ἔχει
προμήκεις
|
εἰς |
στενὸν
ἀπηγμένας
τὰς
σιαγόνας,
ἐν |
[2, 16] |
κάτωθεν
προαγάγοι
μῆκος
ποιήσας
ἀμφοτέρωθεν
|
εἰς |
στενόν·
εἴη
γὰρ
ἂν
τοῦτο |
[2, 10] |
τῶν
ὀφθαλμῶν
οἱ
πόροι
φέρουσιν
|
εἰς |
τὰς
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
φλέβας· |
[2, 5] |
γὰρ
ἔδει
ἐκ
τοῦ
αἵματος
|
εἰς |
τὴν
γονὴν
ἰέναι
καὶ
τὸ |
[2, 2] |
εἰς
τὴν
οὐσίαν
τὰ
δ´
|
εἰς |
τὴν
ἐργασίαν)
τὰ
δὲ
τροφὴ |
[2, 17] |
διάρθρωσιν.
Ταχεῖα
δ´
ἡ
δίοδος
|
εἰς |
τὴν
κοιλίαν
διὰ
τὸ
μὴ |
[2, 3] |
ἔχει
τοῦτο
τὸ
μόριον,
ἕως
|
εἰς |
τὴν
κοιλίαν,
οὕτως
καὶ
ἄλλας |
[2, 7] |
καλουμένης
ἀορτῆς,
τελευτῶσιν
αἱ
φλέβες
|
εἰς |
τὴν
μήνιγγα
τὴν
περὶ
τὸν |
[2, 2] |
ἄλλων
τοιούτων
συμβαλλομένων
τὰ
μὲν
|
εἰς |
τὴν
οὐσίαν
τὰ
δ´
εἰς |
[2, 5] |
ἰέναι
καὶ
τὸ
σπέρμα,
τοῦτ´
|
εἰς |
τὴν
πιμελὴν
ἀναλίσκεται
καὶ
τὸ |
[2, 5] |
λίαν
πίονα·
ὀλίγαιμα
γὰρ
ἅτε
|
εἰς |
τὴν
πιότητα
ἀναλισκομένου
τοῦ
αἵματος, |
[2, 13] |
εἶναι
τὴν
τῶν
πτερῶν
αὔξησιν
|
εἰς |
τὴν
τοῦ
δέρματος
παχύτητα
τετραμμένην |
[2, 9] |
ἀλλὰ
μαλακωτέραν,
καὶ
τὸ
γεῶδες
|
εἰς |
τὸ
δέρμα
πᾶν
ἀνήλωκεν
ἡ |
[2, 10] |
ἀλλὰ
πάντοθεν)
ἡ
δ´
ὄψις
|
εἰς |
τὸ
ἔμπροσθεν
(ὁρᾷ
γὰρ
κατ´ |
[2, 10] |
κατ´
εὐθυωρίαν,
ἡ
δὲ
κίνησις
|
εἰς |
τὸ
ἔμπροσθεν,
προορᾶν
δὲ
δεῖ |
[2, 5] |
εὐτροφίαν,
καὶ
τὸ
μὴ
καταναλισκόμενον
|
εἰς |
τὸ
σαρκῶδες
μόριον
τῶν
ζῴων, |
[2, 10] |
ἐκ
τῶν
ὤτων
ὡσαύτως
πόρος
|
εἰς |
τοὔπισθεν
συνάπτει.
Ἔστι
δ´
οὔτ´ |
[2, 7] |
ἀέρι
ὄντι
ψυχρῷ,
συνίσταται
πάλιν
|
εἰς |
ὕδωρ
διὰ
τὴν
ψύξιν
καὶ |
[2, 13] |
ἀναπέτονται
ταῦτα
μάλιστα
τῶν
ὀρνέων
|
εἰς |
ὕψος)
τὰ
δ´
ἐπίγεια
καὶ |
[2, 1] |
τὸ
γινόμενον
ἔκ
τινος
καὶ
|
εἴς |
τι
ποιεῖται
τὴν
γένεσιν,
καὶ |
[2, 1] |
ἢ
τῶν
τοιούτων
τι
μορίων
|
οὐδεὶς |
ἐγχειρεῖ
λέγειν
τῶν
φυσιολόγων
τὸ |
[2, 6] |
καὶ
στεατώδεις
οἱ
μυελοὶ
καὶ
|
πιμελώδεις |
εἰσίν·
διὰ
γὰρ
τὴν
ἀλέαν |
[2, 4] |
οἱ
ταῦροι
καὶ
οἱ
κάπροι
|
θυμώδεις |
καὶ
ἐκστατικοί·
τὸ
γὰρ
αἷμα |
[2, 6] |
εἴρηται
πρότερον.
Εὐλόγως
δὲ
καὶ
|
στεατώδεις |
οἱ
μυελοὶ
καὶ
πιμελώδεις
εἰσίν· |
[2, 2] |
ὁ
καπνός)
ὁ
δ´
ἄνθραξ
|
ἀποσβεσθεὶς |
ψυχρός.
Ἔλαιον
δὲ
καὶ
πεύκη |
[2, 16] |
αἰσθητήριον,
ἀλλ´
ὅσα
μὲν
ἔχει
|
προμήκεις |
εἰς
στενὸν
ἀπηγμένας
τὰς
σιαγόνας, |
[2, 1] |
ἀναγκαῖον
ἐξ
ὧν
σύγκεινται,
τὰς
|
δυνάμεις |
ἀνομοίας
ἔχειν·
πρὸς
μὲν
γάρ |
[2, 1] |
ὁμοιομερῆ
κατὰ
μέρος
διείληφε
τὰς
|
δυνάμεις |
τὰς
τοιαύτας
(τὸ
μὲν
γὰρ |
[2, 1] |
αἴσθησις
ἐν
τούτοις,
αἱ
δὲ
|
πράξεις |
διὰ
τῶν
ἀνομοιομερῶν
ὑπάρχουσιν
αὐτοῖς. |
[2, 1] |
ἐστιν·
ἐκείνων
γὰρ
ἔργα
καὶ
|
πράξεις |
εἰσίν,
οἷον
ὀφθαλμοῦ
καὶ
μυκτῆρος |
[2, 10] |
τῶν
ἀνομοιομερῶν·
πρὸς
γὰρ
ὀλίγας
|
πράξεις |
ὀλίγων
ὀργάνων
ἡ
χρῆσις·
διὸ |
[2, 13] |
ὀρνίθων
ἄλλοι
τε
καὶ
οἱ
|
βαρεῖς |
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων |
[2, 13] |
καὶ
τάσιν.
Σκαρδαμύττουσι
δ´
οἱ
|
βαρεῖς |
ὄρνιθες
τούτῳ
μὲν
οὔ,
τῷ |
[2, 13] |
οὕτω
μύουσιν.
Οἱ
μὲν
γὰρ
|
βαρεῖς |
τῶν
πτερωτῶν
διὰ
τὸ
μὴ |
[2, 1] |
ἐπὶ
πολλῶν
συμβαίνει
τελειοῦσθαι
τὰς
|
γενέσεις. |
Ἐξ
ἀμφοτέρων
μὲν
οὖν
τὰ |
[2, 1] |
εἶναι
γενῶν,
καὶ
πολλὰς
ἔχειν
|
ἐναντιώσεις |
τὸ
ὑπὸ
ταύτην
αἰσθητόν,
θερμὸν |
[2, 17] |
τῶν
χυμῶν
γεῦσιν
οἵ
τ´
|
ὄφεις |
καὶ
οἱ
σαῦροι
μακρὰν
καὶ |
[2, 16] |
Οἱ
δ´
ὄρνιθες
καὶ
οἱ
|
ὄφεις |
καὶ
ὅσα
(ἄλλ´
ἔναιμα
καὶ |
[2, 17] |
καὶ
δικρόαν
ἔχουσιν,
οἱ
μὲν
|
ὄφεις |
οὕτω
μακρὰν
ὥστ´
ἐκτείνεσθαι
ἐκ |
[2, 6] |
μόνη
δεῖται
συνδέσμου
διὰ
τὰς
|
διαλήψεις. |
Διὸ
καὶ
ὁ
ἐνταῦθα
μυελός, |
[2, 2] |
μὲν
τόδε,
κατὰ
συμβεβηκὸς
δὲ
|
πολλάκις |
θάτερον,
ἔτι
δὲ
δυνάμει
μὲν |
[2, 2] |
καθ´
αὑτό,
θερμαίνει
δὲ
μᾶλλον
|
πολλάκις |
τὴν
αἴσθησιν
τὸ
κατὰ
συμβεβηκός· |
[2, 13] |
προαιρέσεως,
ἀλλ´
ἡ
φύσις
ἐποίησε)
|
πλειστάκις |
δ´
ὁ
ἄνθρωπος
διὰ
τὸ |
[2, 16] |
γὰρ
εἴπομεν,
μυκτήρ
ἐστιν
ἡ
|
προβοσκὶς |
τοῖς
ἐλέφασιν.
Ἐπεὶ
δ´
ἀδύνατον |
[2, 6] |
οἴονταί
τινες,
τῆς
γονῆς
σπερματικὴ
|
δύναμις. |
Δηλοῖ
δ´
ἐν
τοῖς
νέοις |
[2, 9] |
τὴν
φύσιν·
ὅπλου
γὰρ
αὕτη
|
δύναμις. |
Διὸ
καὶ
πάντα
τὰ
τοιαῦτα |
[2, 10] |
ὄμματα
καὶ
ἡ
τῶν
μυκτήρων
|
δύναμις |
διφυής
ἐστιν.
Ἄλλον
οὖν
ἂν |
[2, 1] |
τὸ
πιέσαι
τῇ
χειρὶ
χρήσιμος
|
δύναμις |
καὶ
πρὸς
τὸ
λαβεῖν.
Διόπερ |
[2, 16] |
φανερῶς
διηρθρωμένους·
ἀλλ´
ἥ
γε
|
ὄρνις |
ὥστε
μηθέν´
ἂν
εἰπεῖν
ἔχειν |
[2, 2] |
εἶναι
ψεῦδος·
ἐνίοτε
γὰρ
ἡ
|
ἕξις |
αἰτία
τοῦ
ἀλγεῖν
αἰσθανομένοις.
Ἔτι |
[2, 17] |
τὸ
ὄστρακον,
οἷον
τῶν
στρόμβων
|
οἷς |
δελεάζουσιν
αὐτάς.
Ἔτι
δ´
οἵ |
[2, 13] |
τὰ
μὲν
ζῳοτόκα
βλέφαρα
δύο,
|
οἷς |
καὶ
σκαρδαμύττουσι,
τῶν
δ´
ὀρνίθων |
[2, 17] |
Διὸ
καὶ
τοῖς
μαλακοστράκοις,
οἷον
|
καράβοις |
καὶ
τοῖς
τοιούτοις,
ἐντὸς
ὑπάρχει |
[2, 9] |
θεωρίᾳ·
τοῖς
γὰρ
περὶ
γενέσεως
|
λόγοις |
ἁρμόττουσαν
ἔχει
τὴν
σκέψιν·
τὸ |
[2, 7] |
αἴτιον
ὅτι
τοῖς
τῆς
ψυχῆς
|
ἔργοις |
ὑπηρετικώτατον
τῶν
σωμάτων
τὸ
θερμόν |
[2, 6] |
δύναμις.
Δηλοῖ
δ´
ἐν
τοῖς
|
νέοις |
πάμπαν·
ἅτε
γὰρ
ἐξ
αἵματος |
[2, 9] |
Οἱ
μὲν
οὖν
ἐν
τοῖς
|
πεζοῖς |
ἀμύελοι
χόνδροι
κεχωρισμένῳ
μυελῷ·
τὸ |
[2, 13] |
πολλοῦ
χρῆσις.
Τοῖς
μὲν
οὖν
|
πεζοῖς |
ὁ
ἀὴρ
εὐδίοπτος·
ἐκείνοις
δ´ |
[2, 17] |
τοῖς
ζῴοις
ἐστί,
τοῖς
μὲν
|
πεζοῖς |
σχεδὸν
ὁμοίως
πᾶσι,
τοῖς
δ´ |
[2, 13] |
ἔχειν
καὶ
ἀκριβῆ
τὴν
ὄψιν
|
ἐπιγείοις |
οὖσιν.
Τοῖς
δ´
ὄρνισιν
ἀναγκαῖον· |
[2, 14] |
περὶ
τῶν
λοιπῶν
ἐν
τοῖς
|
οἰκείοις |
καιροῖς
ἀποδοτέον
τὴν
μνείαν.
~Αἱ |
[2, 10] |
Πᾶσι
γὰρ
τοῖς
ζῴοις
τοῖς
|
τελείοις |
δύο
τὰ
ἀναγκαιότατα
μόριά
ἐστιν, |
[2, 14] |
τὴν
ὀρθότητα
τὰ
πρόσθια
τοῖς
|
ὀπισθίοις, |
τοῖς
τιμιωτέροις
ὑπέγραψεν
ἡ
φύσις |
[2, 17] |
τοῦ
στόματος
τοιοῦτον,
καὶ
τοῖς
|
μαλακίοις, |
οἷον
σηπίαις
καὶ
πολύποσιν.
Τῶν |
[2, 17] |
ἔχουσι,
καὶ
σχεδὸν
παραπλησίως
τοῖς
|
ποταμίοις |
κροκοδείλοις.
Οὐ
φαίνονται
δ´
οἱ |
[2, 14] |
ἀλλ´
ὑπὸ
τοῦτο
τὸ
βλέφαρον
|
ἐνίοις |
παραφύονται
μαναὶ
τρίχες,
οὔτ´
ἐν |
[2, 6] |
τοῖς
ἐνύδροις
τὴν
ἄκανθαν,
ἀναγκαῖον
|
ἐνίοις |
ὑπάρχειν
καὶ
μυελόν,
ἐμπεριλαμβανομένης
τῆς |
[2, 16] |
εἴωθεν,
ἐπὶ
πλείονα
τοῖς
αὐτοῖς
|
μορίοις, |
ἀντὶ
τῆς
τῶν
προσθίων
ποδῶν |
[2, 2] |
μὲν
οὖν
καὶ
τοῖς
ὑγροῖς
|
μορίοις |
καὶ
τοῖς
ξηροῖς
πολλοὶ
τρόποι |
[2, 9] |
συνεστηκότα
ὅλα
καὶ
συνώνυμα
τοῖς
|
μορίοις, |
οἷον
ὁπλή
τε
ὅλη
καὶ |
[2, 9] |
ἄλλοις
ὕπεστιν
ὀστᾶ
τοῖς
σαρκώδεσι
|
μορίοις, |
τοῖς
μὲν
κινουμένοις
διὰ
κάμψιν |
[2, 1] |
ζῴοις
ὅλοις
τε
καὶ
τοῖς
|
μορίοις |
τοῖς
τοιούτοις,
ἀναγκαῖον
ἐξ
ὧν |
[2, 2] |
δὲ
θερμότερον
ἔν
τε
τοῖς
|
μορίοις |
τοῦ
ἑνὸς
ζῴου
(τὸ
γὰρ |
[2, 5] |
οὖν
ταῦτα
ὄντα
ἐν
τοῖς
|
μορίοις |
τῶν
ζῴων
ὠφελεῖ
(πρὸς
μὲν |
[2, 14] |
δ´
ἄνθρωποι
τοὐναντίον
ἐν
τοῖς
|
ὑπτίοις |
μᾶλλον
ἢ
ἐν
τοῖς
πρανέσιν. |
[2, 14] |
τετράποδα
τῶν
ζῴων
ἐν
τοῖς
|
ὑπτίοις |
οὐκ
ἔχει
τρίχας,
ἀλλ´
ἐν |
[2, 17] |
ἢ
σαρκῶδες.
Διὸ
καὶ
τοῖς
|
μαλακοστράκοις, |
οἷον
καράβοις
καὶ
τοῖς
τοιούτοις, |
[2, 1] |
τὴν
θέσιν
ἔχειν
ἐπὶ
πόροις
|
φλεβικοῖς |
καὶ
διαλήψεσιν.
Καθάπερ
οὖν
ῥέοντος |
[2, 9] |
Τῶν
δ´
ἰχθύων
τοῖς
μὲν
|
ᾠοτόκοις |
ἄκανθα,
καὶ
τοῖς
ὄφεσιν
ἀκανθώδης |
[2, 9] |
Τοῖς
δ´
ἐναίμοις
μὲν
μὴ
|
ζῳοτόκοις |
δὲ
παραλλάττει
κατὰ
μικρὸν
ἡ |
[2, 16] |
ἄλλοις
ζῴοις
τοῖς
τετράποσι
καὶ
|
ζῳοτόκοις |
οὐ
πόρρω
τρόπον
τινὰ
διέστηκεν |
[2, 9] |
Ἔνεστι
δὲ
καὶ
ἐν
τοῖς
|
ζῳοτόκοις |
πολλὰ
τῶν
ὀστῶν
χονδρώδη,
ἐν |
[2, 9] |
δέ,
δι´
ἅπερ
καὶ
τοῖς
|
ζῳοτόκοις, |
πρὸς
τὴν
ἰσχὺν
ἰσχυροτέρων
δεῖ |
[2, 9] |
καὶ
τοῖς
ξηροῖς.
Τοῖς
δὲ
|
μεγάλοις |
ἰσχυροτέρων
δεῖ
τῶν
ὑπερεισμάτων
καὶ |
[2, 9] |
ὀστῶν
φύσις,
πλὴν
τοῖς
λίαν
|
μεγάλοις· |
τούτοις
δέ,
δι´
ἅπερ
καὶ |
[2, 17] |
τῇ
γλώττῃ
καὶ
πρὸς
ἑρμηνείαν
|
ἀλλήλοις |
πάντες
μέν,
ἕτεροι
δὲ
τῶν |
[2, 17] |
καὶ
σχεδὸν
παραπλησίως
τοῖς
ποταμίοις
|
κροκοδείλοις. |
Οὐ
φαίνονται
δ´
οἱ
πλεῖστοι |
[2, 17] |
φύσις
ἀκανθώδης
ἐστίν.
Τοῖς
δὲ
|
κροκοδείλοις |
συμβάλλεταί
τι
πρὸς
τὴν
τοῦ |
[2, 17] |
σχεδὸν
ὁμοίως
πᾶσι,
τοῖς
δ´
|
ἄλλοις |
ἀνομοίως
καὶ
αὐτοῖς
πρὸς
αὑτὰ |
[2, 16] |
τὴν
γλῶτταν
οὐχ
ὁμοίαν
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἐποίησεν
ἡ
φύσις,
πρὸς
ἐργασίας |
[2, 10] |
κίνησιν.
Καλῶς
δὲ
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἔχει
ταῦτα
τὰ
αἰσθητήρια
ζῴοις |
[2, 16] |
ῥύγχος
ὀρνιθῶδες.
Τοῖς
μὲν
οὖν
|
ἄλλοις |
ζῴοις
πρὸς
σωτηρίαν
τῶν
ὀδόντων |
[2, 16] |
γίνεσθαι
τρίχας.
~Τοῖς
μὲν
οὖν
|
ἄλλοις |
ζῴοις
τοῖς
τετράποσι
καὶ
ζῳοτόκοις |
[2, 17] |
τὴν
ἄνω
κάτω·
τοῖς
γὰρ
|
ἄλλοις |
ἡ
ἄνω
ἀκίνητος.
Πρὸς
μὲν |
[2, 16] |
τὸν
ἐνδεχόμενον
τρόπον,
τοῖς
δ´
|
ἄλλοις |
μᾶλλον
διηρθρωμένον
ἐστὶ
πρὸς
τὰς |
[2, 8] |
ἔχουσι
σάρκας,
ἐν
δὲ
τοῖς
|
ἄλλοις |
τὸ
ἀνάλογον·
τοῦτο
γὰρ
ἀρχὴ |
[2, 9] |
τὸ
ζῷον.
Τοῖς
μὲν
οὖν
|
ἄλλοις |
ὕπεστιν
ὀστᾶ
τοῖς
σαρκώδεσι
μορίοις, |
[2, 15] |
συνθέσει
ὀστῶν,
διὸ
καὶ
δασύνονται
|
πολλοῖς |
ἀπογηράσκουσιν
οὕτως
ὥστε
δεῖσθαι
κουρᾶς, |
[2, 7] |
ἐγκεφάλου
σχεδόν
ἐστιν
ἐχόμενον
εἰπεῖν·
|
πολλοῖς |
γὰρ
καὶ
ὁ
ἐγκέφαλος
δοκεῖ |
[2, 17] |
γὰρ
ὅσα
μὴ
δοκεῖ
τοῖς
|
πολλοῖς |
ἔχειν,
οἷον
ἔνιοι
τῶν
ἰχθύων, |
[2, 9] |
εἴη.
Ἀλλ´
ὅτι
συνώνυμα
τοῖς
|
ὅλοις |
τὰ
μέρη,
τὴν
τάξιν
ἀπέλαβεν |
[2, 1] |
τῶν
κινήσεων
ὑπαρχουσῶν
τοῖς
ζῴοις
|
ὅλοις |
τε
καὶ
τοῖς
μορίοις
τοῖς |
[2, 1] |
δὲ
τῆς
αἰσθήσεως
ἐν
τοῖς
|
ἁπλοῖς |
μέρεσιν
εὐλόγως
μάλιστα
συμβαίνει
τὴν |
[2, 1] |
ἀνομοιομερῶν.
Διόπερ
ἐν
μὲν
τοῖς
|
ἀναίμοις |
ζῴοις
τὸ
ἀνάλογον,
ἐν
δὲ |
[2, 3] |
τοῖς
ἐναίμοις
ἐστί,
τοῖς
δ´
|
ἀναίμοις |
τὸ
ἀνάλογον.
Καὶ
διὰ
τοῦτο |
[2, 10] |
τι.
Διόπερ
οὐδὲν
ἐν
τοῖς
|
ἐναίμοις |
ἄναιμον
αἰσθητικόν,
οὐδ´
αὐτὸ
τὸ |
[2, 3] |
τελευταία
τροφὴ
τοῖς
ζῴοις
τοῖς
|
ἐναίμοις |
ἐστί,
τοῖς
δ´
ἀναίμοις
τὸ |
[2, 1] |
τὸ
ἀνάλογον,
ἐν
δὲ
τοῖς
|
ἐναίμοις |
ἡ
καρδία
τοιοῦτόν
ἐστιν·
διαιρεῖται |
[2, 8] |
τ´
ἐναντίως
ἔχει
καὶ
τοῖς
|
ἐναίμοις, |
καθάπερ
εἴπομεν.
Οὐδὲν
γὰρ
ἀφωρισμένον |
[2, 9] |
ζῳοτόκος
γάρ
ἐστιν.
Τοῖς
δ´
|
ἐναίμοις |
μὲν
μὴ
ζῳοτόκοις
δὲ
παραλλάττει |
[2, 3] |
αἷμα
τροφῆς
ἕνεκεν
ὑπάρχει
τοῖς
|
ἐναίμοις, |
φανερὸν
ἐκ
τούτων
καὶ
τῶν |
[2, 16] |
καθάπερ
φασὶ
τὰ
κέρατα
τοῖς
|
ὀπισθονόμοις |
βουσίν·
καὶ
γὰρ
ἐκείνους
νέμεσθαί |
[2, 13] |
ἡ
φύσις
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
τοῖς
|
ἐντόμοις, |
καὶ
μᾶλλον
(ἔτι
τοῖς
σκληροδέρμοις, |
[2, 13] |
ἐντόμοις,
καὶ
μᾶλλον
(ἔτι
τοῖς
|
σκληροδέρμοις, |
ὥσπερ
ἔνια
τῶν
τετραπόδων
τὰ |
[2, 9] |
Λιβύῃ
καὶ
τοῖς
τόποις
τοῖς
|
θερμοῖς |
καὶ
τοῖς
ξηροῖς.
Τοῖς
δὲ |
[2, 9] |
περιπεφύκασι,
προσειλημμέναι
λεπτοῖς
καὶ
ἰνώδεσι
|
δεσμοῖς, |
ὧν
ἕνεκεν
τὸ
τῶν
ὀστῶν |
[2, 4] |
καὶ
ζέσιν
ποιοῦσιν
ἐν
τοῖς
|
θυμοῖς. |
Διὸ
οἱ
ταῦροι
καὶ
οἱ |
[2, 17] |
τροφῆς
χάριν
τῆς
ἐν
τοῖς
|
χυμοῖς |
ἐστιν
εἰς
αἴσθησιν
μὲν
τὸ |
[2, 9] |
συνεχεῖ
καὶ
ὡς
δυσὶ
καὶ
|
διῃρημένοις |
πρὸς
τὴν
κάμψιν.
Ὁμοίως
δὲ |
[2, 3] |
καὶ
ὑγροῦ
διελθεῖν
ἀκολούθως
τοῖς
|
εἰρημένοις. |
Λέγεται
δὲ
ταῦτα
πλεοναχῶς,
οἷον |
[2, 2] |
ἡ
τοῦ
αἵματος
φύσις,
πρῶτον
|
διελομένοις |
περὶ
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ,
οὕτω |
[2, 2] |
ἡ
ἕξις
αἰτία
τοῦ
ἀλγεῖν
|
αἰσθανομένοις. |
Ἔτι
τὸ
τηκτικώτερον
τοῦ
τηκτοῦ |
[2, 14] |
περὶ
μὲν
τούτων
παρεκβῆναι
συμβέβηκεν
|
ἐχομένοις |
τῆς
περὶ
τὰς
βλεφαρίδας
αἰτίας, |
[2, 7] |
περὶ
αἰσθήσεως
καὶ
περὶ
ὕπνου
|
διωρισμένοις. |
Ὅτι
δ´
ἐστὶν
ὁ
ἐγκέφαλος |
[2, 13] |
εἰσιν.
Ἀναγκαία
γὰρ
τοῖς
πολλὴν
|
ποιουμένοις |
κίνησιν
ἡ
τῆς
ὄψεως
ἐκ |
[2, 9] |
τοῖς
σαρκώδεσι
μορίοις,
τοῖς
μὲν
|
κινουμένοις |
διὰ
κάμψιν
τούτου
χάριν,
τοῖς |
[2, 13] |
οὖν
πεζοῖς
ὁ
ἀὴρ
εὐδίοπτος·
|
ἐκείνοις |
δ´
ἐπεὶ
τὸ
ὕδωρ
πρὸς |
[2, 17] |
τῷ
τῶν
ἐλεφάντων·
καὶ
γὰρ
|
ἐκείνοις |
πρὸς
βοήθειαν
ὁ
μυκτήρ,
καὶ |
[2, 9] |
οἷον
ἐν
Λιβύῃ
καὶ
τοῖς
|
τόποις |
τοῖς
θερμοῖς
καὶ
τοῖς
ξηροῖς. |
[2, 15] |
αἰτίαν
ἐξ
ἀνάγκης
ἐν
τοῖς
|
τόποις |
τούτοις
γίνεσθαι
τρίχας.
~Τοῖς
μὲν |
[2, 14] |
τὸν
στόλον
μακραῖς,
ὥσπερ
τοῖς
|
ἵπποις, |
τοῖς
δὲ
μακρὸν
βραχείαις,
καὶ |
[2, 14] |
ἐπὶ
τῆς
ἥβης,
ὥσπερ
τοῖς
|
ἀνθρώποις. |
Ἀλλ´
ἀντὶ
τούτων
τὰ
μὲν |
[2, 14] |
διὰ
τὴν
κάμψιν·
τοῖς
δ´
|
ἀνθρώποις |
ἐπεὶ
ἐξ
ἴσου
διὰ
τὴν |
[2, 13] |
μὲν
ὅπως
τὰ
προσπίπτοντα
τοῖς
|
βλεφάροις |
κωλύωσι
(καὶ
τοῦτο
(οὐκ
ἐκ |
[2, 2] |
Πρῶτον
μὲν
οὖν
καὶ
τοῖς
|
ὑγροῖς |
μορίοις
καὶ
τοῖς
ξηροῖς
πολλοὶ |
[2, 6] |
ἀνάλογον
τοῖς
ὀστοῖς,
οἷον
τοῖς
|
ἐνύδροις |
τὴν
ἄκανθαν,
ἀναγκαῖον
ἐνίοις
ὑπάρχειν |
[2, 17] |
χρόνον
εἶναι
τὴν
αἴσθησιν
τοῖς
|
ἐνύδροις |
τῶν
χυμῶν,
ὥσπερ
καὶ
ἡ |
[2, 2] |
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
ἐν
|
ἑτέροις |
διώρισται
σαφέστερον,
ποῖα
τὰ
πηκτά, |
[2, 1] |
ἐξ
ἁπασῶν,
ἀλλ´
ὥσπερ
ἐν
|
ἑτέροις |
εἴρηται
καὶ
πρότερον.
Ὑγρὸν
γὰρ |
[2, 1] |
τοῦ
σώματος
οὔσης,
καθάπερ
ἐν
|
ἑτέροις |
εἴρηται
πρότερον,
ἀναγκαῖον
τὸ
ἔχον |
[2, 2] |
εὐλόγως
συμβέβηκεν·
καθάπερ
γὰρ
ἐν
|
ἑτέροις |
εἴρηται
πρότερον,
ἀρχαὶ
τῶν
φυσικῶν |
[2, 3] |
τοῖς
περὶ
γενέσεως
καὶ
ἐν
|
ἑτέροις |
οἰκειότερόν
ἐστι
διελθεῖν.
Νῦν
δ´ |
[2, 14] |
τὰ
πρόσθια
τοῖς
ὀπισθίοις,
τοῖς
|
τιμιωτέροις |
ὑπέγραψεν
ἡ
φύσις
τὴν
βοήθειαν· |
[2, 9] |
σκληροτέρων,
καὶ
τούτων
αὐτῶν
τοῖς
|
βιαστικωτέροις. |
Διὸ
τὰ
τῶν
ἀρρένων
σκληρότερα |
[2, 2] |
τοῖς
ὑγροῖς
μορίοις
καὶ
τοῖς
|
ξηροῖς |
πολλοὶ
τρόποι
τῆς
αἰτίας
εἰσίν. |
[2, 9] |
τόποις
τοῖς
θερμοῖς
καὶ
τοῖς
|
ξηροῖς. |
Τοῖς
δὲ
μεγάλοις
ἰσχυροτέρων
δεῖ |
[2, 14] |
τῶν
λοιπῶν
ἐν
τοῖς
οἰκείοις
|
καιροῖς |
ἀποδοτέον
τὴν
μνείαν.
~Αἱ
δ´ |
[2, 1] |
τὸ
τὴν
θέσιν
ἔχειν
ἐπὶ
|
πόροις |
φλεβικοῖς
καὶ
διαλήψεσιν.
Καθάπερ
οὖν |
[2, 6] |
δὲ
στεατώδης.
Διὸ
τοῖς
μὲν
|
κερατοφόροις |
καὶ
μὴ
ἀμφώδουσι
στεατώδης,
τοῖς |
[2, 9] |
τὰ
κῶλα
κάμψιν,
συνδεδεμένα
τε
|
νεύροις, |
καὶ
τῶν
ἐσχάτων
συναρμοττόντων
τοῦ |
[2, 9] |
θατέρου
τῇ
τελευτῇ
θατέρου,
συνδέδεται
|
νεύροις. |
Καὶ
χονδρώδη
δὲ
μόρια
μεταξὺ |
[2, 7] |
τῆς
κεφαλῆς
ἐστι
τὴν
ἀρχήν,
|
ὅσοις |
ἂν
ᾖ
τὰ
περὶ
τὸν |
[2, 6] |
πιμελωδῶν
λιπαρὸς
καὶ
πιμελῇ
ὅμοιος,
|
ὅσοις |
δὲ
μὴ
πιμελῇ
ὅμοιος
ἀλλὰ |
[2, 14] |
λαβοῦσα
ἑτέρωθεν
πρὸς
ἄλλο
μόριον.
|
Ὅσοις |
δὲ
τὸ
σῶμα
δασὺ
λίαν |
[2, 17] |
μάλιστ´
ἂν
δύναιτο.
Δηλοῖ
δ´
|
ὅσοις |
μὴ
λίαν
ἀπολέλυται·
ψελλίζονται
γὰρ |
[2, 17] |
μὲν
ἀπολελυμένον
τοῖς
δὲ
προσπεφυκός,
|
ὅσοις |
μηδὲν
ἔργον
ὑπάρχει
φωνῆς,
καὶ |
[2, 9] |
πολλὰ
τῶν
ὀστῶν
χονδρώδη,
ἐν
|
ὅσοις |
συμφέρει
μαλακὸν
εἶναι
καὶ
μυξῶδες |
[2, 2] |
ἀλλ´
οὐ
στέρησίς
ἐστιν,
ἐν
|
ὅσοις |
τὸ
ὑποκείμενον
κατὰ
πάθος
θερμόν |
[2, 16] |
γὰρ
τὴν
γλῶτταν
οὐχ
ὁμοίαν
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἐποίησεν
ἡ
φύσις,
πρὸς |
[2, 10] |
ἀναπνοῆς
κίνησιν.
Καλῶς
δὲ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἔχει
ταῦτα
τὰ
αἰσθητήρια |
[2, 8] |
τοῖς
ἔχουσι
σάρκας,
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
ἄλλοις
τὸ
ἀνάλογον·
τοῦτο
γὰρ |
[2, 1] |
τῶν
ἀνομοιομερῶν.
Διόπερ
ἐν
μὲν
|
τοῖς |
ἀναίμοις
ζῴοις
τὸ
ἀνάλογον,
ἐν |
[2, 14] |
οὔτ´
ἐπὶ
τῆς
ἥβης,
ὥσπερ
|
τοῖς |
ἀνθρώποις.
Ἀλλ´
ἀντὶ
τούτων
τὰ |
[2, 9] |
τοιοῦτόν
ἐστι
μέρος,
ὕστερον
ἅμα
|
τοῖς |
ἀνομοιομερέσι
θεωρητέον
τὴν
αἰτίαν
αὐτῶν, |
[2, 2] |
ἑνὸς
ζῴου
(τὸ
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
ἄνω
μέρεσι
πρὸς
τὰ
κάτω |
[2, 9] |
γὰρ
τὰ
κραῦρα
ταχέως
ἐν
|
τοῖς |
ἀπέχουσιν.
Ἡ
δὲ
φύσις
ἡ |
[2, 1] |
Οὔσης
δὲ
τῆς
αἰσθήσεως
ἐν
|
τοῖς |
ἁπλοῖς
μέρεσιν
εὐλόγως
μάλιστα
συμβαίνει |
[2, 16] |
παρακαταχρῆται,
καθάπερ
εἴωθεν,
ἐπὶ
πλείονα
|
τοῖς |
αὐτοῖς
μορίοις,
ἀντὶ
τῆς
τῶν |
[2, 9] |
καὶ
σκληροτέρων,
καὶ
τούτων
αὐτῶν
|
τοῖς |
βιαστικωτέροις.
Διὸ
τὰ
τῶν
ἀρρένων |
[2, 13] |
πάντα
μὲν
ὅπως
τὰ
προσπίπτοντα
|
τοῖς |
βλεφάροις
κωλύωσι
(καὶ
τοῦτο
(οὐκ |
[2, 17] |
ὥσπερ
ἀνάπαλιν
τὴν
ἄνω
κάτω·
|
τοῖς |
γὰρ
ἄλλοις
ἡ
ἄνω
ἀκίνητος. |
[2, 16] |
τοῖς
ἔχουσι
τῶν
ἐναίμων
ὀδόντας.
|
Τοῖς |
γὰρ
ὄρνισι,
καθάπερ
εἴπομεν,
διὰ |
[2, 9] |
τῶν
ὑγρῶν
καὶ
ὁμοιομερῶν
θεωρίᾳ·
|
τοῖς |
γὰρ
περὶ
γενέσεως
λόγοις
ἁρμόττουσαν |
[2, 8] |
τῶν
ἐναίμων
τοῖς
μὲν
ὀστοῦν
|
τοῖς |
δ´
ἄκανθαν.
Τὰ
δ´
ἔντομα |
[2, 9] |
κινουμένοις
διὰ
κάμψιν
τούτου
χάριν,
|
τοῖς |
δ´
ἀκινήτοις
φυλακῆς
ἕνεκεν,
οἷον |
[2, 17] |
μὲν
πεζοῖς
σχεδὸν
ὁμοίως
πᾶσι,
|
τοῖς |
δ´
ἄλλοις
ἀνομοίως
καὶ
αὐτοῖς |
[2, 16] |
μόριον
κατὰ
τὸν
ἐνδεχόμενον
τρόπον,
|
τοῖς |
δ´
ἄλλοις
μᾶλλον
διηρθρωμένον
ἐστὶ |
[2, 6] |
κερατοφόροις
καὶ
μὴ
ἀμφώδουσι
στεατώδης,
|
τοῖς |
δ´
ἀμφώδουσι
καὶ
πολυσχιδέσι
πιμελώδης. |
[2, 3] |
τοῖς
ζῴοις
τοῖς
ἐναίμοις
ἐστί,
|
τοῖς |
δ´
ἀναίμοις
τὸ
ἀνάλογον.
Καὶ |
[2, 14] |
ἀλλ´
ἀλεάζει
διὰ
τὴν
κάμψιν·
|
τοῖς |
δ´
ἀνθρώποις
ἐπεὶ
ἐξ
ἴσου |
[2, 9] |
ἀλλ´
ὀστᾶ·
ζῳοτόκος
γάρ
ἐστιν.
|
Τοῖς |
δ´
ἐναίμοις
μὲν
μὴ
ζῳοτόκοις |
[2, 6] |
ἐν
τοῖς
μὲν
οὐκ
ἔνεστι,
|
τοῖς |
δ´
ὀλίγος
ἔνεστιν·
εἰς
γὰρ |
[2, 13] |
ἀκριβῆ
τὴν
ὄψιν
ἐπιγείοις
οὖσιν.
|
Τοῖς |
δ´
ὄρνισιν
ἀναγκαῖον·
πόρρωθεν
γὰρ |
[2, 17] |
ὧν
ἡ
φύσις
ἀκανθώδης
ἐστίν.
|
Τοῖς |
δὲ
κροκοδείλοις
συμβάλλεταί
τι
πρὸς |
[2, 14] |
στόλον
μακραῖς,
ὥσπερ
τοῖς
ἵπποις,
|
τοῖς |
δὲ
μακρὸν
βραχείαις,
καὶ
κατὰ |
[2, 17] |
φωνῆς,
καὶ
τοῖς
μὲν
σκληρὸν
|
τοῖς |
δὲ
μαλακὸν
ἢ
σαρκῶδες.
Διὸ |
[2, 9] |
τοῖς
θερμοῖς
καὶ
τοῖς
ξηροῖς.
|
Τοῖς |
δὲ
μεγάλοις
ἰσχυροτέρων
δεῖ
τῶν |
[2, 7] |
τὸ
μόριον
τοῖς
ἔχουσιν
ἐγκέφαλον,
|
τοῖς |
δὲ
μὴ
ἔχουσι
τὸ
ἀνάλογον. |
[2, 9] |
ἔργον
τὴν
τῆς
τροφῆς
ἐργασίαν,
|
τοῖς |
δὲ
πρός
τε
τοῦτο
καὶ |
[2, 17] |
τροφῆς,
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
ἀπολελυμένον
|
τοῖς |
δὲ
προσπεφυκός,
ὅσοις
μηδὲν
ἔργον |
[2, 8] |
τοῖς
ἰχθύσι
τοῖς
μὲν
ἄκανθα
|
τοῖς |
δὲ
χόνδρος.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[2, 6] |
καὶ
πιμελή
ἐστιν.
Καὶ
ἐν
|
τοῖς |
δὴ
τὰ
ὀστᾶ
πυκνὰ
ἔχουσι |
[2, 3] |
ξηροῦ
καὶ
ὑγροῦ
διελθεῖν
ἀκολούθως
|
τοῖς |
εἰρημένοις.
Λέγεται
δὲ
ταῦτα
πλεοναχῶς, |
[2, 16] |
τὸ
τοῦ
μυκτῆρος
μέγεθος
ἐποίησε
|
τοῖς |
ἐλέφασιν.
Διόπερ
ἀναπνέουσιν
ἄραντες
ἄνω |
[2, 16] |
εἴπομεν,
μυκτήρ
ἐστιν
ἡ
προβοσκὶς
|
τοῖς |
ἐλέφασιν.
Ἐπεὶ
δ´
ἀδύνατον
ἦν |
[2, 6] |
μορίων
καὶ
τῆς
τροφῆς
οὔσης
|
τοῖς |
ἐμβρύοις
αἵματος,
καὶ
ἐν
τοῖς |
[2, 10] |
μόριον
κατὰ
μέσον
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ἔμπροσθέν
ἐστιν.
Διόπερ
εἰς
μέσον |
[2, 10] |
καρδίας,
ταύτην
δ´
εἶναι
ἐν
|
τοῖς |
ἔμπροσθεν,
καὶ
τὸ
αἰσθάνεσθαι
διὰ |
[2, 10] |
τούτου
τι.
Διόπερ
οὐδὲν
ἐν
|
τοῖς |
ἐναίμοις
ἄναιμον
αἰσθητικόν,
οὐδ´
αὐτὸ |
[2, 3] |
ἡ
τελευταία
τροφὴ
τοῖς
ζῴοις
|
τοῖς |
ἐναίμοις
ἐστί,
τοῖς
δ´
ἀναίμοις |
[2, 1] |
ζῴοις
τὸ
ἀνάλογον,
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
ἐναίμοις
ἡ
καρδία
τοιοῦτόν
ἐστιν· |
[2, 8] |
τούτοις
τ´
ἐναντίως
ἔχει
καὶ
|
τοῖς |
ἐναίμοις,
καθάπερ
εἴπομεν.
Οὐδὲν
γὰρ |
[2, 3] |
τὸ
αἷμα
τροφῆς
ἕνεκεν
ὑπάρχει
|
τοῖς |
ἐναίμοις,
φανερὸν
ἐκ
τούτων
καὶ |
[2, 13] |
ἐποίησεν
ἡ
φύσις
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
|
τοῖς |
ἐντόμοις,
καὶ
μᾶλλον
(ἔτι
τοῖς |
[2, 6] |
τὸ
ἀνάλογον
τοῖς
ὀστοῖς,
οἷον
|
τοῖς |
ἐνύδροις
τὴν
ἄκανθαν,
ἀναγκαῖον
ἐνίοις |
[2, 17] |
μικρὸν
χρόνον
εἶναι
τὴν
αἴσθησιν
|
τοῖς |
ἐνύδροις
τῶν
χυμῶν,
ὥσπερ
καὶ |
[2, 2] |
ὑπόστασιν
καὶ
τὴν
τῆς
ὑγρᾶς
|
τοῖς |
ἔχουσι
κύστιν.
Αὐτῶν
δὲ
τούτων |
[2, 9] |
τῶν
σπονδύλων.
Ἐκ
δὲ
ταύτης
|
τοῖς |
ἔχουσι
κῶλα
συνεχῆ
πρὸς
αὐτήν, |
[2, 10] |
γὰρ
τῆς
ἀναπνοῆς
ἡ
αἴσθησις
|
τοῖς |
ἔχουσι
μυκτῆρας,
τοῦτο
δὲ
τὸ |
[2, 8] |
καὶ
πρῶτον
περὶ
σαρκὸς
ἐν
|
τοῖς |
ἔχουσι
σάρκας,
ἐν
δὲ
τοῖς |
[2, 2] |
μυελός,
γονή,
χολή,
γάλα
ἐν
|
τοῖς |
ἔχουσι,
σάρξ,
καὶ
τὰ
τούτοις |
[2, 16] |
ἡ
τῶν
χειλῶν
ἐστι
φύσις
|
τοῖς |
ἔχουσι
τῶν
ἐναίμων
ὀδόντας.
Τοῖς |
[2, 10] |
τῆς
κεφαλῆς,
διὰ
τὸ
πᾶσι
|
τοῖς |
ἔχουσιν
αὐτὴν
ὀρθότατον
δεῖν
εἶναι |
[2, 7] |
τοῖς
ζῴοις
τοῦτο
τὸ
μόριον
|
τοῖς |
ἔχουσιν
ἐγκέφαλον,
τοῖς
δὲ
μὴ |
[2, 10] |
αἰσθητῶν.
Ἡ
δ´
ὄψις
πᾶσι
|
τοῖς |
ἔχουσιν
εὐλόγως
ἐστὶ
περὶ
τὸν |
[2, 8] |
σκληρὰ
τὴν
φύσιν
οὖσα,
ἐν
|
τοῖς |
ἔχουσιν
ὀστᾶ·
ἐν
δὲ
τοῖς |
[2, 9] |
δ´
ὀστῶν
ἡ
καλουμένη
ῥάχις
|
τοῖς |
ἔχουσιν
ὀστᾶ
πᾶσιν,
ἀφ´
ἧς |
[2, 14] |
γὰρ
χάριν
αἱ
τρίχες
ὑπάρχουσι
|
τοῖς |
ἔχουσιν·
τοῖς
μὲν
οὖν
τετράποσι |
[2, 10] |
τῶν
αἰσθήσεων
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
|
τοῖς |
ζῴοις
εἰσί,
τοῦτο
δ´
ὁρῶντες |
[2, 9] |
αὐτῶν,
καὶ
τίνος
ἕνεκεν
ὑπάρχει
|
τοῖς |
ζῴοις
ἕκαστον·
ἐκ
τῶν
ἔργων |
[2, 1] |
τοῦτο
ἂν
εἴη
ἀναγκαῖον
ἔχειν
|
τοῖς |
ζῴοις
ἔνια
μόρια
ὁμοιομερῆ·
ἡ |
[2, 9] |
τὴν
ἀπὸ
τῆς
τροφῆς
γινομένην
|
τοῖς |
ζῴοις
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ
τοῖς |
[2, 2] |
~Τῶν
δ´
ὁμοιομερῶν
μορίων
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις
ἐστὶ
τὰ
μὲν
μαλακὰ |
[2, 17] |
ἐν
τῷ
στόματι
ἡ
γλῶττα
|
τοῖς |
ζῴοις
ἐστί,
τοῖς
μὲν
πεζοῖς |
[2, 1] |
ἡ
τῶν
ὁμοιομερῶν
φύσις
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις
ἐστίν,
οἷον
ὀστοῦ
καὶ |
[2, 1] |
καὶ
ἀνομοιομερῆ
τῶν
μορίων
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις
ἐστίν.
Ὄντων
δὲ
τῶν |
[2, 6] |
τῶν
ὀστῶν
ἀνάγκη
φύσιν
ὑπάρχειν
|
τοῖς |
ζῴοις,
ἢ
τὸ
ἀνάλογον
τοῖς |
[2, 17] |
διαιροῦσιν.
Ἐν
μὲν
οὖν
τούτοις
|
τοῖς |
ζῴοις
ἡ
γλῶττα
τοιαύτη
τὴν |
[2, 4] |
φύσις
καὶ
κατὰ
τὸ
ἦθος
|
τοῖς |
ζῴοις
καὶ
κατὰ
τὴν
αἴσθησιν, |
[2, 3] |
Ἡ
μὲν
γὰρ
πρώτη
φανερὰ
|
τοῖς |
ζῴοις
λειτουργία
διὰ
τοῦ
στόματος |
[2, 10] |
ἂν
ἀπειργάζετο
οὗ
ἕνεκα
ὑπάρχει
|
τοῖς |
ζῴοις
ὁ
ἐγκέφαλος
(οὐ
γὰρ |
[2, 1] |
πράξεων
καὶ
τῶν
κινήσεων
ὑπαρχουσῶν
|
τοῖς |
ζῴοις
ὅλοις
τε
καὶ
τοῖς |
[2, 4] |
διὰ
τὴν
θερμότητα
τὴν
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις.
Πολλῶν
δ´
ἐστὶν
αἰτία |
[2, 7] |
τῶν
ζῴων.
Ὑπάρχει
δ´
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις
πρὸς
τὴν
τῆς
φύσεως |
[2, 7] |
χάριν
ὑπάρχει
τοῦτο
τὸ
μόριον
|
τοῖς |
ζῴοις,
τὴν
φύσιν
ἔχον
κοινὴν |
[2, 3] |
τὸ
αἷμα
ἡ
τελευταία
τροφὴ
|
τοῖς |
ζῴοις
τοῖς
ἐναίμοις
ἐστί,
τοῖς |
[2, 10] |
ἀπὸ
τῶν
πρώτων.
Πᾶσι
γὰρ
|
τοῖς |
ζῴοις
τοῖς
τελείοις
δύο
τὰ |
[2, 7] |
ποιεῖ
δὲ
καὶ
τὸν
ὕπνον
|
τοῖς |
ζῴοις
τοῦτο
τὸ
μόριον
τοῖς |
[2, 1] |
μερῶν
τῶν
δ´
αἰσθητηρίων
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις,
τῶν
μὲν
ὀργανικῶν
ἕκαστον |
[2, 7] |
Περὶ
μὲν
οὖν
τῶν
συμφύτων
|
τοῖς |
ζῴοις
ὑγρῶν
σχεδὸν
εἴρηται
περὶ |
[2, 9] |
φύσις.
Ἔνεστι
δὲ
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ζῳοτόκοις
πολλὰ
τῶν
ὀστῶν
χονδρώδη, |
[2, 9] |
τούτοις
δέ,
δι´
ἅπερ
καὶ
|
τοῖς |
ζῳοτόκοις,
πρὸς
τὴν
ἰσχὺν
ἰσχυροτέρων |
[2, 9] |
ἐν
Λιβύῃ
καὶ
τοῖς
τόποις
|
τοῖς |
θερμοῖς
καὶ
τοῖς
ξηροῖς.
Τοῖς |
[2, 9] |
τοῖς
ζῴοις
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ
|
τοῖς |
θήλεσι
τὴν
ἐν
αὐτοῖς
τῶν |
[2, 4] |
αἵματι
καὶ
ζέσιν
ποιοῦσιν
ἐν
|
τοῖς |
θυμοῖς.
Διὸ
οἱ
ταῦροι
καὶ |
[2, 14] |
ἔχουσι
τὸν
στόλον
μακραῖς,
ὥσπερ
|
τοῖς |
ἵπποις,
τοῖς
δὲ
μακρὸν
βραχείαις, |
[2, 8] |
ἔχουσι
τὸ
ἀνάλογον,
οἷον
ἐν
|
τοῖς |
ἰχθύσι
τοῖς
μὲν
ἄκανθα
τοῖς |
[2, 17] |
τῷ
ἄκρῳ
μάλιστα,
διὰ
τοῦτο
|
τοῖς |
ἰχθύσι
τοῦτ´
ἀφώρισται
μόνον.
Ἐπιθυμίαν |
[2, 9] |
τοῦτο
καὶ
πρὸς
ἀλκήν,
οἷον
|
τοῖς |
καρχαρόδουσι
καὶ
χαυλιόδουσι
πᾶσιν.
Ἐξ |
[2, 16] |
καὶ
τῇ
γῇ.
Οἷον
οὖν
|
τοῖς |
κολυμβηταῖς
ἔνιοι
πρὸς
τὴν
ἀναπνοὴν |
[2, 9] |
ἡ
τῶν
ὀστῶν
φύσις,
πλὴν
|
τοῖς |
λίαν
μεγάλοις·
τούτοις
δέ,
δι´ |
[2, 17] |
τι
τοῦ
στόματος
τοιοῦτον,
καὶ
|
τοῖς |
μαλακίοις,
οἷον
σηπίαις
καὶ
πολύποσιν. |
[2, 17] |
μαλακὸν
ἢ
σαρκῶδες.
Διὸ
καὶ
|
τοῖς |
μαλακοστράκοις,
οἷον
καράβοις
καὶ
τοῖς |
[2, 8] |
ἀνάλογον,
οἷον
ἐν
τοῖς
ἰχθύσι
|
τοῖς |
μὲν
ἄκανθα
τοῖς
δὲ
χόνδρος. |
[2, 17] |
αἴσθησιν
ποιοῦνται
τῆς
τροφῆς,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
μὲν
ἀπολελυμένον
τοῖς
δὲ
προσπεφυκός, |
[2, 6] |
πεττόμενον,
τούτοις
δὲ
στεατώδης.
Διὸ
|
τοῖς |
μὲν
κερατοφόροις
καὶ
μὴ
ἀμφώδουσι |
[2, 9] |
ὕπεστιν
ὀστᾶ
τοῖς
σαρκώδεσι
μορίοις,
|
τοῖς |
μὲν
κινουμένοις
διὰ
κάμψιν
τούτου |
[2, 14] |
ταύτας
ἐπικεκόσμηκεν
ἡ
φύσις
θριξί,
|
τοῖς |
μὲν
μικρὸν
ἔχουσι
τὸν
στόλον |
[2, 8] |
ἡ
φύσις,
ὥσπερ
τῶν
ἐναίμων
|
τοῖς |
μὲν
ὀστοῦν
τοῖς
δ´
ἄκανθαν. |
[2, 6] |
ἔχουσι
καὶ
ἰσχυρὰ
εὐλόγως
ἐν
|
τοῖς |
μὲν
οὐκ
ἔνεστι,
τοῖς
δ´ |
[2, 16] |
ἂν
τοῦτο
ἤδη
ῥύγχος
ὀρνιθῶδες.
|
Τοῖς |
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις
πρὸς |
[2, 16] |
τοῖς
τόποις
τούτοις
γίνεσθαι
τρίχας.
|
~Τοῖς |
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις
τοῖς |
[2, 9] |
ἐκ
τῶν
σαρκῶν
τὸ
ζῷον.
|
Τοῖς |
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ὕπεστιν
ὀστᾶ |
[2, 13] |
τῆς
ὄψεως
ἐκ
πολλοῦ
χρῆσις.
|
Τοῖς |
μὲν
οὖν
πεζοῖς
ὁ
ἀὴρ |
[2, 14] |
αἱ
τρίχες
ὑπάρχουσι
τοῖς
ἔχουσιν·
|
τοῖς |
μὲν
οὖν
τετράποσι
τὰ
πρανῆ |
[2, 17] |
ἡ
γλῶττα
τοῖς
ζῴοις
ἐστί,
|
τοῖς |
μὲν
πεζοῖς
σχεδὸν
ὁμοίως
πᾶσι, |
[2, 17] |
μηδὲν
ἔργον
ὑπάρχει
φωνῆς,
καὶ
|
τοῖς |
μὲν
σκληρὸν
τοῖς
δὲ
μαλακὸν |
[2, 9] |
ἡ
τῶν
ὀδόντων
ἐστὶ
φύσις,
|
τοῖς |
μὲν
ὑπάρχουσα
πρὸς
ἓν
ἔργον |
[2, 9] |
ἀσθενέστερα
δέ.
Τῶν
δ´
ἰχθύων
|
τοῖς |
μὲν
ᾠοτόκοις
ἄκανθα,
καὶ
τοῖς |
[2, 8] |
τοῖς
ἔχουσιν
ὀστᾶ·
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
μὴ
ἔχουσι
τὸ
ἀνάλογον,
οἷον |
[2, 6] |
ἀναλίσκεται
ἡ
τροφή.
Ἐν
δὲ
|
τοῖς |
μὴ
ἔχουσιν
ὀστᾶ
ἀλλ´
ἄκανθαν |
[2, 17] |
οἱ
καλούμενοι
κυπρῖνοι,
ὥστε
δοκεῖν
|
(τοῖς |
μὴ
σκοποῦσιν
ἀκριβῶς
γλῶτταν
ἔχειν |
[2, 9] |
αὐτῶν
συνεστηκότα
ὅλα
καὶ
συνώνυμα
|
τοῖς |
μορίοις,
οἷον
ὁπλή
τε
ὅλη |
[2, 1] |
τοῖς
ζῴοις
ὅλοις
τε
καὶ
|
τοῖς |
μορίοις
τοῖς
τοιούτοις,
ἀναγκαῖον
ἐξ |
[2, 2] |
τὸ
δὲ
θερμότερον
ἔν
τε
|
τοῖς |
μορίοις
τοῦ
ἑνὸς
ζῴου
(τὸ |
[2, 5] |
μὲν
οὖν
ταῦτα
ὄντα
ἐν
|
τοῖς |
μορίοις
τῶν
ζῴων
ὠφελεῖ
(πρὸς |
[2, 6] |
σπερματικὴ
δύναμις.
Δηλοῖ
δ´
ἐν
|
τοῖς |
νέοις
πάμπαν·
ἅτε
γὰρ
ἐξ |
[2, 2] |
καὶ
τοῖς
ὑγροῖς
μορίοις
καὶ
|
τοῖς |
ξηροῖς
πολλοὶ
τρόποι
τῆς
αἰτίας |
[2, 9] |
τοῖς
τόποις
τοῖς
θερμοῖς
καὶ
|
τοῖς |
ξηροῖς.
Τοῖς
δὲ
μεγάλοις
ἰσχυροτέρων |
[2, 14] |
ὥστε
περὶ
τῶν
λοιπῶν
ἐν
|
τοῖς |
οἰκείοις
καιροῖς
ἀποδοτέον
τὴν
μνείαν. |
[2, 9] |
ἂν
εἴη.
Ἀλλ´
ὅτι
συνώνυμα
|
τοῖς |
ὅλοις
τὰ
μέρη,
τὴν
τάξιν |
[2, 1] |
δ´
αἴσθησις
ἐγγίγνεται
πᾶσιν
ἐν
|
τοῖς |
ὁμοιομερέσι,
διὰ
τὸ
τῶν
αἰσθήσεων |
[2, 9] |
μέρη,
τὴν
τάξιν
ἀπέλαβεν
ἐν
|
τοῖς |
ὁμοιομερέσι
νῦν,
Εἰσὶ
δ´
ἀρχαὶ |
[2, 14] |
διὰ
τὴν
ὀρθότητα
τὰ
πρόσθια
|
τοῖς |
ὀπισθίοις,
τοῖς
τιμιωτέροις
ὑπέγραψεν
ἡ |
[2, 16] |
τροφήν,
καθάπερ
φασὶ
τὰ
κέρατα
|
τοῖς |
ὀπισθονόμοις
βουσίν·
καὶ
γὰρ
ἐκείνους |
[2, 9] |
κατὰ
μικρὸν
ἡ
φύσις,
οἷον
|
τοῖς |
ὄρνισιν
ὀστᾶ
μέν,
ἀσθενέστερα
δέ. |
[2, 9] |
δὲ
κατὰ
τὴν
ἁφήν
ἐστι
|
τοῖς |
ὀστοῖς
καὶ
τὰ
τοιάδε
τῶν |
[2, 6] |
τοῖς
ἐμβρύοις
αἵματος,
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ὀστοῖς
ὁ
μυελὸς
αἱματώδης
ἐστίν· |
[2, 6] |
τοῖς
ζῴοις,
ἢ
τὸ
ἀνάλογον
|
τοῖς |
ὀστοῖς,
οἷον
τοῖς
ἐνύδροις
τὴν |
[2, 6] |
τὴν
γινομένην
ὑπὸ
τοῦ
περιέχεσθαι
|
τοῖς |
ὀστοῖς
πέττεται
τὸ
αἷμα,
ἡ |
[2, 9] |
τοῖς
μὲν
ᾠοτόκοις
ἄκανθα,
καὶ
|
τοῖς |
ὄφεσιν
ἀκανθώδης
ἐστὶν
ἡ
τῶν |
[2, 9] |
ἀποκοπέν.
Οἱ
μὲν
οὖν
ἐν
|
τοῖς |
πεζοῖς
ἀμύελοι
χόνδροι
κεχωρισμένῳ
μυελῷ· |
[2, 10] |
καρδίαν
τόπος,
διώρισται
πρότερον
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
αἰσθήσεως·
καὶ
διότι
αἱ |
[2, 7] |
εἴρηται
καθ´
αὑτὰ
ἔν
τε
|
τοῖς |
περὶ
αἰσθήσεως
καὶ
περὶ
ὕπνου |
[2, 3] |
δὲ
περὶ
τροφῆς
ὅλως,
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
γενέσεως
καὶ
ἐν
ἑτέροις |
[2, 7] |
περὶ
σπέρματος
καὶ
γάλακτος
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
γενέσεως·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[2, 7] |
παρὰ
ταῦτα
γονὴ
καὶ
γάλα
|
τοῖς |
πεφυκόσιν
ἔχειν
ἕκαστα
τούτων.
Τὰ |
[2, 13] |
ὑγρόφθαλμοι
μέν
εἰσιν.
Ἀναγκαία
γὰρ
|
τοῖς |
πολλὴν
ποιουμένοις
κίνησιν
ἡ
τῆς |
[2, 17] |
καὶ
γὰρ
ὅσα
μὴ
δοκεῖ
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἔχειν,
οἷον
ἔνιοι
τῶν |
[2, 17] |
γλίσχρον
ἔχουσι,
καὶ
σχεδὸν
παραπλησίως
|
τοῖς |
ποταμίοις
κροκοδείλοις.
Οὐ
φαίνονται
δ´ |
[2, 14] |
οὐκ
ἔχει
τρίχας,
ἀλλ´
ἐν
|
τοῖς |
πρανέσι
μᾶλλον·
οἱ
δ´
ἄνθρωποι |
[2, 14] |
τοῖς
ὑπτίοις
μᾶλλον
ἢ
ἐν
|
τοῖς |
πρανέσιν.
Σκέπης
γὰρ
χάριν
αἱ |
[2, 9] |
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ὕπεστιν
ὀστᾶ
|
τοῖς |
σαρκώδεσι
μορίοις,
τοῖς
μὲν
κινουμένοις |
[2, 9] |
τοῦ
χόνδρου
σύστασιν.
Ἐν
δὲ
|
τοῖς |
σελάχεσιν
ἡ
ῥάχις
χονδρώδης
(μέν |
[2, 13] |
τοῖς
ἐντόμοις,
καὶ
μᾶλλον
(ἔτι
|
τοῖς |
σκληροδέρμοις,
ὥσπερ
ἔνια
τῶν
τετραπόδων |
[2, 1] |
ἔνια
τῶν
σπλάγχνων·
πολύμορφα
γὰρ
|
τοῖς |
σχήμασιν,
ἐξ
ὁμοιομεροῦς
ὄντα
σώματος |
[2, 7] |
καθαρόν.
Διὸ
καὶ
τὰ
ῥεύματα
|
τοῖς |
σώμασιν
ἐκ
τῆς
κεφαλῆς
ἐστι |
[2, 4] |
ὑπὸ
ψυχροῦ
ξηραινόμενον.
Ἐν
δὲ
|
τοῖς |
σώμασιν
ὑγρόν
ἐστι
διὰ
τὴν |
[2, 10] |
πρώτων.
Πᾶσι
γὰρ
τοῖς
ζῴοις
|
τοῖς |
τελείοις
δύο
τὰ
ἀναγκαιότατα
μόριά |
[2, 16] |
~Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις
|
τοῖς |
τετράποσι
καὶ
ζῳοτόκοις
οὐ
πόρρω |
[2, 9] |
πάντα
τὰ
τοιαῦτα
μᾶλλον
ἐν
|
τοῖς |
τετράποσιν
ὑπάρχει
ζῴοις
τῶν
ζῳοτόκων, |
[2, 7] |
συνεστάναι.
Τούτου
δ´
αἴτιον
ὅτι
|
τοῖς |
τῆς
ψυχῆς
ἔργοις
ὑπηρετικώτατον
τῶν |
[2, 14] |
ὀρθότητα
τὰ
πρόσθια
τοῖς
ὀπισθίοις,
|
τοῖς |
τιμιωτέροις
ὑπέγραψεν
ἡ
φύσις
τὴν |
[2, 1] |
ὅλοις
τε
καὶ
τοῖς
μορίοις
|
τοῖς |
τοιούτοις,
ἀναγκαῖον
ἐξ
ὧν
σύγκεινται, |
[2, 17] |
τοῖς
μαλακοστράκοις,
οἷον
καράβοις
καὶ
|
τοῖς |
τοιούτοις,
ἐντὸς
ὑπάρχει
τι
τοῦ |
[2, 17] |
ὁ
τόπος
τοῦ
στόματος
πᾶσι
|
τοῖς |
τοιούτοις,
καὶ
διὰ
τὸ
μικρὸν |
[2, 2] |
Καὶ
ποιεῖ
δὲ
φανερὸν
ἐν
|
τοῖς |
τοιούτοις
ὅτι
τὸ
ψυχρὸν
φύσις |
[2, 9] |
ζῳοτόκων,
οἷον
ἐν
Λιβύῃ
καὶ
|
τοῖς |
τόποις
τοῖς
θερμοῖς
καὶ
τοῖς |
[2, 15] |
τοιαύτην
αἰτίαν
ἐξ
ἀνάγκης
ἐν
|
τοῖς |
τόποις
τούτοις
γίνεσθαι
τρίχας.
~Τοῖς |
[2, 2] |
οὐδαμῶς.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
καὶ
|
τοῖς |
ὑγροῖς
μορίοις
καὶ
τοῖς
ξηροῖς |
[2, 14] |
οἱ
δ´
ἄνθρωποι
τοὐναντίον
ἐν
|
τοῖς |
ὑπτίοις
μᾶλλον
ἢ
ἐν
τοῖς |
[2, 14] |
γὰρ
τετράποδα
τῶν
ζῴων
ἐν
|
τοῖς |
ὑπτίοις
οὐκ
ἔχει
τρίχας,
ἀλλ´ |
[2, 3] |
(διὸ
καὶ
περίττωμα
οὐ
γίνεται
|
τοῖς |
φυτοῖς·
τῇ
γὰρ
γῇ
καὶ |
[2, 17] |
τῆς
τροφῆς
χάριν
τῆς
ἐν
|
τοῖς |
χυμοῖς
ἐστιν
εἰς
αἴσθησιν
μὲν |
[2, 9] |
κάμψιν
τούτου
χάριν,
τοῖς
δ´
|
ἀκινήτοις |
φυλακῆς
ἕνεκεν,
οἷον
αἱ
συγκλείουσαι |
[2, 9] |
ὀστᾶ
αἱ
σάρκες
περιπεφύκασι,
προσειλημμέναι
|
λεπτοῖς |
καὶ
ἰνώδεσι
δεσμοῖς,
ὧν
ἕνεκεν |
[2, 9] |
ὅλον,
μεμηχάνηται
πρὸς
τὴν
σωτηρίαν
|
ἑκάστοις. |
Ἐν
τούτῳ
δὲ
τῷ
γένει |
[2, 9] |
κατὰ
τὴν
ἁφήν
ἐστι
τοῖς
|
ὀστοῖς |
καὶ
τὰ
τοιάδε
τῶν
μορίων |
[2, 6] |
ἐμβρύοις
αἵματος,
καὶ
ἐν
τοῖς
|
ὀστοῖς |
ὁ
μυελὸς
αἱματώδης
ἐστίν·
αὐξανομένων |
[2, 6] |
ζῴοις,
ἢ
τὸ
ἀνάλογον
τοῖς
|
ὀστοῖς, |
οἷον
τοῖς
ἐνύδροις
τὴν
ἄκανθαν, |
[2, 6] |
γινομένην
ὑπὸ
τοῦ
περιέχεσθαι
τοῖς
|
ὀστοῖς |
πέττεται
τὸ
αἷμα,
ἡ
δὲ |
[2, 13] |
σκαρδαμύττει
ὁμοίως,
ὅτι
οὐδ´
ὑγρὰν
|
αὐτοῖς |
ἀναγκαῖον
ἔχειν
καὶ
ἀκριβῆ
τὴν |
[2, 13] |
περὶ
τὴν
κεφαλὴν
σκληρόν
ἐστιν
|
αὐτοῖς, |
διόπερ
οὐκ
ἔχει
βλέφαρον
ἐκεῖθεν, |
[2, 13] |
γαμψώνυχα
μὲν
ὀξυωπά
(ἄνωθεν
γὰρ
|
αὐτοῖς |
ἡ
θεωρία
τῆς
τροφῆς,
διὸ |
[2, 2] |
ἐμπεπυρεῦσθαι
καὶ
ἐγκαταλελεῖφθαί
τι
ἐν
|
αὐτοῖς |
θερμόν.
Ἄλλον
δὲ
τρόπον
θερμὸν |
[2, 8] |
τὴν
ἰσχύν.
Ὑπάρχει
δ´
ἐν
|
αὐτοῖς |
καὶ
τὸ
ἀνάλογον
ταῖς
τῶν |
[2, 16] |
καθάπερ
εἴωθεν,
ἐπὶ
πλείονα
τοῖς
|
αὐτοῖς |
μορίοις,
ἀντὶ
τῆς
τῶν
προσθίων |
[2, 5] |
ἢ
ὅλως
οὐ
γίνεται
περίττωμα
|
αὐτοῖς |
οὐδὲν
ἢ
ὀλίγον.
Καὶ
περὶ |
[2, 17] |
τοῖς
δ´
ἄλλοις
ἀνομοίως
καὶ
|
αὐτοῖς |
πρὸς
αὑτὰ
καὶ
πρὸς
τὰ |
[2, 1] |
πράξεις
διὰ
τῶν
ἀνομοιομερῶν
ὑπάρχουσιν
|
αὐτοῖς. |
Τῆς
δ´
αἰσθητικῆς
δυνάμεως
καὶ |
[2, 9] |
καὶ
τοῖς
θήλεσι
τὴν
ἐν
|
αὐτοῖς |
τῶν
ἐμβρύων
αὔξησιν.
Τὰ
μὲν |
[2, 9] |
δὲ
μυελόν·
ἀντ´
ὀστοῦ
γὰρ
|
αὐτοῖς |
ὑπάρχει
τοῦτο
τὸ
μόριον.
Σύνεγγυς |
[2, 8] |
μαλάκια
τούτοις
τ´
ἐναντίως
καὶ
|
αὑτοῖς |
ἀντικειμένως
συνέστηκεν·
οὐδὲν
γὰρ
ὀστῶδες |
[2, 3] |
πορευτικὰ
φανερῶς,
οἷον
γῆν
ἐν
|
αὑτοῖς |
ἔχει
τὸ
τῆς
κοιλίας
κύτος, |
[2, 9] |
ζῳοτόκα
τῶν
ζῴων
καὶ
ἐν
|
αὑτοῖς |
καὶ
ἐκτὸς
παραπλησίαν
ἔχει
τὴν |
[2, 1] |
τε
καὶ
τοῖς
μορίοις
τοῖς
|
τοιούτοις, |
ἀναγκαῖον
ἐξ
ὧν
σύγκεινται,
τὰς |
[2, 17] |
μαλακοστράκοις,
οἷον
καράβοις
καὶ
τοῖς
|
τοιούτοις, |
ἐντὸς
ὑπάρχει
τι
τοῦ
στόματος |
[2, 17] |
τόπος
τοῦ
στόματος
πᾶσι
τοῖς
|
τοιούτοις, |
καὶ
διὰ
τὸ
μικρὸν
χρόνον |
[2, 2] |
ποιεῖ
δὲ
φανερὸν
ἐν
τοῖς
|
τοιούτοις |
ὅτι
τὸ
ψυχρὸν
φύσις
τις |
[2, 1] |
ἡ
μὲν
γὰρ
αἴσθησις
ἐν
|
τούτοις, |
αἱ
δὲ
πράξεις
διὰ
τῶν |
[2, 2] |
τοῖς
ἔχουσι,
σάρξ,
καὶ
τὰ
|
τούτοις |
ἀνάλογον·
οὐ
γὰρ
ἅπαντα
τὰ |
[2, 15] |
ἐξ
ἀνάγκης
ἐν
τοῖς
τόποις
|
τούτοις |
γίνεσθαι
τρίχας.
~Τοῖς
μὲν
οὖν |
[2, 9] |
φύσις,
πλὴν
τοῖς
λίαν
μεγάλοις·
|
τούτοις |
δέ,
δι´
ἅπερ
καὶ
τοῖς |
[2, 6] |
στέαρ
γίνεται
τὸ
αἷμα
πεττόμενον,
|
τούτοις |
δὲ
στεατώδης.
Διὸ
τοῖς
μὲν |
[2, 2] |
τοῦ
ἐλάττονος
θερμότερον.
Πρὸς
δὲ
|
τούτοις |
δυοῖν
τὸ
μὴ
ταχέως
ψυχόμενον |
[2, 14] |
τὸ
σῶμα
δασὺ
λίαν
πεποίηκε,
|
(τούτοις |
ἐνδεῶς
ἔχει
τὰ
περὶ
τὴν |
[2, 8] |
ἑμύδων
γένος
ὁμοίως
ἔχειν
δοκεῖ
|
τούτοις, |
ἕτερον
ὂν
γένος
τούτων.
Τὰ |
[2, 17] |
πρὸς
βοήθειαν
ὁ
μυκτήρ,
καὶ
|
τούτοις |
ἡ
γλῶττα
ἀντὶ
κέντρου
ἐστίν. |
[2, 9] |
καὶ
πτερῶν
καὶ
τῶν
ἀνάλογον
|
τούτοις |
καὶ
εἴ
τι
τοιοῦτόν
ἐστι |
[2, 3] |
ἀντικειμένων
ὡς
ὑπάρχοντα
δεῖ
τιθέναι
|
τούτοις. |
Πῶς
μὲν
οὖν
(θερμὸν
καὶ |
[2, 8] |
δ´
ἄκανθαν.
Τὰ
δ´
ἔντομα
|
τούτοις |
τ´
ἐναντίως
ἔχει
καὶ
τοῖς |
[2, 8] |
τῶν
ζῴων
καὶ
τὰ
μαλάκια
|
τούτοις |
τ´
ἐναντίως
καὶ
αὑτοῖς
ἀντικειμένως |
[2, 8] |
τὰ
καλούμενα
ὄστρεα·
πᾶσι
γὰρ
|
τούτοις |
τὸ
μὲν
σαρκῶδες
ἐντός,
τὸ |
[2, 17] |
δέρματα
διαιροῦσιν.
Ἐν
μὲν
οὖν
|
τούτοις |
τοῖς
ζῴοις
ἡ
γλῶττα
τοιαύτη |
[2, 2] |
δὲ
θερμανθέντα
μᾶλλον.
Πρὸς
δὲ
|
τούτοις |
τῶν
λεγομένων
θερμῶν
τὰ
μὲν |
[2, 2] |
τὴν
ἐργασίαν)
τὰ
δὲ
τροφὴ
|
τούτοις |
τῶν
ὑγρῶν
ἐστι
(πάντα
γὰρ |
[2, 9] |
(ἡ
τροφὴ
γὰρ
διὰ
μάχης
|
τούτοις) |
ὥσπερ
τὰ
τοῦ
λέοντος·
οὕτω |
[2, 3] |
καὶ
περίττωμα
οὐ
γίνεται
τοῖς
|
φυτοῖς· |
τῇ
γὰρ
γῇ
καὶ
τῇ |
[2, 6] |
καὶ
τῆς
τροφῆς
οὔσης
τοῖς
|
ἐμβρύοις |
αἵματος,
καὶ
ἐν
τοῖς
ὀστοῖς |
[2, 10] |
αἰσθήσεων
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
τοῖς
|
ζῴοις |
εἰσί,
τοῦτο
δ´
ὁρῶντες
ἰδιαίτερον |
[2, 9] |
καὶ
τίνος
ἕνεκεν
ὑπάρχει
τοῖς
|
ζῴοις |
ἕκαστον·
ἐκ
τῶν
ἔργων
γὰρ |
[2, 1] |
ἂν
εἴη
ἀναγκαῖον
ἔχειν
τοῖς
|
ζῴοις |
ἔνια
μόρια
ὁμοιομερῆ·
ἡ
μὲν |
[2, 9] |
ἀπὸ
τῆς
τροφῆς
γινομένην
τοῖς
|
ζῴοις |
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ
τοῖς
θήλεσι |
[2, 2] |
δ´
ὁμοιομερῶν
μορίων
ἐν
τοῖς
|
ζῴοις |
ἐστὶ
τὰ
μὲν
μαλακὰ
καὶ |
[2, 17] |
τῷ
στόματι
ἡ
γλῶττα
τοῖς
|
ζῴοις |
ἐστί,
τοῖς
μὲν
πεζοῖς
σχεδὸν |
[2, 1] |
τῶν
ὁμοιομερῶν
φύσις
ἐν
τοῖς
|
ζῴοις |
ἐστίν,
οἷον
ὀστοῦ
καὶ
σαρκὸς |
[2, 1] |
ἀνομοιομερῆ
τῶν
μορίων
ἐν
τοῖς
|
ζῴοις |
ἐστίν.
Ὄντων
δὲ
τῶν
μὲν |
[2, 6] |
ὀστῶν
ἀνάγκη
φύσιν
ὑπάρχειν
τοῖς
|
ζῴοις, |
ἢ
τὸ
ἀνάλογον
τοῖς
ὀστοῖς, |
[2, 17] |
Ἐν
μὲν
οὖν
τούτοις
τοῖς
|
ζῴοις |
ἡ
γλῶττα
τοιαύτη
τὴν
φύσιν |
[2, 4] |
καὶ
κατὰ
τὸ
ἦθος
τοῖς
|
ζῴοις |
καὶ
κατὰ
τὴν
αἴσθησιν,
εὐλόγως· |
[2, 3] |
μὲν
γὰρ
πρώτη
φανερὰ
τοῖς
|
ζῴοις |
λειτουργία
διὰ
τοῦ
στόματος
οὖσα |
[2, 10] |
ἀπειργάζετο
οὗ
ἕνεκα
ὑπάρχει
τοῖς
|
ζῴοις |
ὁ
ἐγκέφαλος
(οὐ
γὰρ
ἂν |
[2, 1] |
καὶ
τῶν
κινήσεων
ὑπαρχουσῶν
τοῖς
|
ζῴοις |
ὅλοις
τε
καὶ
τοῖς
μορίοις |
[2, 4] |
τὴν
θερμότητα
τὴν
ἐν
τοῖς
|
ζῴοις. |
Πολλῶν
δ´
ἐστὶν
αἰτία
ἡ |
[2, 16] |
ὀρνιθῶδες.
Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις
|
ζῴοις |
πρὸς
σωτηρίαν
τῶν
ὀδόντων
ἡ |
[2, 10] |
ἄλλοις
ἔχει
ταῦτα
τὰ
αἰσθητήρια
|
ζῴοις |
πρὸς
τὴν
ἰδίαν
φύσιν
ἑκάστῳ. |
[2, 7] |
ζῴων.
Ὑπάρχει
δ´
ἐν
τοῖς
|
ζῴοις |
πρὸς
τὴν
τῆς
φύσεως
ὅλης |
[2, 7] |
ὑπάρχει
τοῦτο
τὸ
μόριον
τοῖς
|
ζῴοις, |
τὴν
φύσιν
ἔχον
κοινὴν
ὕδατος |
[2, 1] |
Διόπερ
ἐν
μὲν
τοῖς
ἀναίμοις
|
ζῴοις |
τὸ
ἀνάλογον,
ἐν
δὲ
τοῖς |
[2, 3] |
αἷμα
ἡ
τελευταία
τροφὴ
τοῖς
|
ζῴοις |
τοῖς
ἐναίμοις
ἐστί,
τοῖς
δ´ |
[2, 10] |
τῶν
πρώτων.
Πᾶσι
γὰρ
τοῖς
|
ζῴοις |
τοῖς
τελείοις
δύο
τὰ
ἀναγκαιότατα |
[2, 16] |
τρίχας.
~Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις
|
ζῴοις |
τοῖς
τετράποσι
καὶ
ζῳοτόκοις
οὐ |
[2, 7] |
δὲ
καὶ
τὸν
ὕπνον
τοῖς
|
ζῴοις |
τοῦτο
τὸ
μόριον
τοῖς
ἔχουσιν |
[2, 9] |
μᾶλλον
ἐν
τοῖς
τετράποσιν
ὑπάρχει
|
ζῴοις |
τῶν
ζῳοτόκων,
διὰ
τὸ
γεωδεστέραν |
[2, 1] |
τῶν
δ´
αἰσθητηρίων
ἐν
τοῖς
|
ζῴοις, |
τῶν
μὲν
ὀργανικῶν
ἕκαστον
ἀνομοιομερές |
[2, 7] |
μὲν
οὖν
τῶν
συμφύτων
τοῖς
|
ζῴοις |
ὑγρῶν
σχεδὸν
εἴρηται
περὶ
πάντων· |
[2, 13] |
τὸ
λεπτοδερμότατος
εἶναι.
Ἡ
δὲ
|
βλεφαρίς |
ἐστι
δέρματι
περιειλημμένη·
διὸ
καὶ |
[2, 13] |
διὸ
καὶ
οὐ
συμφύεται
οὔτε
|
βλεφαρὶς |
οὔτε
ἀκροποσθία,
ὅτι
ἄνευ
σαρκὸς |
[2, 7] |
δ´
ἄκρων
ἑκάτερον
οὐκ
ἔχει
|
χωρίς) |
διὰ
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
πρὸς |
[2, 16] |
καὶ
συμφύσας
τοὺς
ἄνωθεν
ὀδόντας
|
χωρὶς |
καὶ
τοὺς
κάτωθεν
προαγάγοι
μῆκος |
[2, 2] |
ὧν
τὸ
μὲν
ἀεὶ
θερμόν
|
(ἀναθυμίασις |
γὰρ
ὁ
καπνός)
ὁ
δ´ |
[2, 9] |
ἀστράγαλον,
ἵνα
γίγνηται
κάμψις
καὶ
|
ἔκτασις· |
ἄλλως
γὰρ
ἢ
ὅλως
ἀδύνατον, |
[2, 1] |
πάθη
τῶν
σωμάτων.
Δευτέρα
δὲ
|
σύστασις |
ἐκ
τῶν
πρώτων
ἡ
τῶν |
[2, 2] |
Καὶ
γὰρ
τῶν
ὁμοιομερῶν
ἡ
|
διαίρεσις |
ἔχει
διαφοράν·
ἔστι
γὰρ
ὡς |
[2, 3] |
μᾶλλον·
ἡ
γὰρ
εἰς
μικρὰ
|
διαίρεσις |
τῆς
τροφῆς
ῥᾴω
ποιεῖ
τῷ |
[2, 10] |
ἄλλων
αἰσθητηρίων
φανερωτέρως
ἐστὶν
ἡ
|
αἴσθησις |
διμερής·
ὦτά
τε
γὰρ
δύο |
[2, 1] |
ὥσπερ
εἶπον
πρότερον,
ἡ
δ´
|
αἴσθησις |
ἐγγίγνεται
πᾶσιν
ἐν
τοῖς
ὁμοιομερέσι, |
[2, 1] |
μόρια
ὁμοιομερῆ·
ἡ
μὲν
γὰρ
|
αἴσθησις |
ἐν
τούτοις,
αἱ
δὲ
πράξεις |
[2, 10] |
ἁφή
τις
καὶ
(αὕτη
ἡ
|
αἴσθησις. |
Ὅμως
δὲ
δῆλον
καὶ
ἐπὶ |
[2, 10] |
διὰ
γὰρ
τῆς
ἀναπνοῆς
ἡ
|
αἴσθησις |
τοῖς
ἔχουσι
μυκτῆρας,
τοῦτο
δὲ |
[2, 10] |
γὰρ
κατ´
εὐθυωρίαν,
ἡ
δὲ
|
κίνησις |
εἰς
τὸ
ἔμπροσθεν,
προορᾶν
δὲ |
[2, 10] |
δὲ
δεῖ
ἐφ´
ὃ
ἡ
|
κίνησις) |
Ἡ
δὲ
τῆς
ὀσφρήσεως
μεταξὺ |
[2, 10] |
τῆς
ἐν
τῷ
αἵματι
θερμότητος
|
κίνησις |
τὴν
αἰσθητικὴν
ἐνέργειαν·
διὰ
ταύτας |
[2, 2] |
ψυχρὸν
φύσις
τις
ἀλλ´
οὐ
|
στέρησίς |
ἐστιν,
ἐν
ὅσοις
τὸ
ὑποκείμενον |
[2, 10] |
ἥ
γ´
ἀκοὴ
καὶ
ἡ
|
ὄσφρησις |
ἐπὶ
τῶν
ἰχθύων
καὶ
τῶν |
[2, 17] |
τῶν
χυμῶν,
ὥσπερ
καὶ
ἡ
|
χρῆσις |
αὐτῆς
βραχεῖα,
οὕτω
βραχεῖαν
ἔχουσιν |
[2, 10] |
ὀλίγας
πράξεις
ὀλίγων
ὀργάνων
ἡ
|
χρῆσις· |
διὸ
θεωρητέον
καθ´
αὑτὰ
περὶ |
[2, 13] |
ἔχει·
ἡ
δὲ
τοῦ
βλεφάρου
|
χρῆσις |
ταχεῖαν
καὶ
δερματικὴν
ἔχει
τὴν |
[2, 13] |
ὄρνισιν
ἀναγκαῖον·
πόρρωθεν
γὰρ
ἡ
|
χρῆσις |
τῆς
ὄψεως.
Διὸ
καὶ
τὰ |
[2, 13] |
ἡ
τῆς
ὄψεως
ἐκ
πολλοῦ
|
χρῆσις. |
Τοῖς
μὲν
οὖν
πεζοῖς
ὁ |
[2, 17] |
γλῶττα·
ἁπτικωτάτη
γάρ,
ἡ
δὲ
|
γεῦσις |
ἁφή
τίς
ἐστιν)
καὶ
πρὸς |
[2, 17] |
συμψαύσεως
τῶν
βραγχίων,
ὧν
ἡ
|
φύσις |
ἀκανθώδης
ἐστίν.
Τοῖς
δὲ
κροκοδείλοις |
[2, 9] |
τὸ
δέρμα
πᾶν
ἀνήλωκεν
ἡ
|
φύσις· |
ἅμα
δὲ
τὴν
αὐτὴν
ὑπεροχὴν |
[2, 2] |
τὰς
αἰτίας.
Πολλῶν
γὰρ
ἡ
|
φύσις |
ἀνάγεται
πρὸς
ταύτας
τὰς
ἀρχάς, |
[2, 5] |
στέαρ
ἔχει.
Φανερὰ
δ´
ἡ
|
φύσις |
αὐτῶν
τοῦ
τοιούτου
στοιχείου
πλήρης |
[2, 9] |
περιπλάττουσι,
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ἡ
|
φύσις |
δεδημιούργηκεν
ἐκ
τῶν
σαρκῶν
τὸ |
[2, 2] |
δὲ
καὶ
ἡ
τοῦ
πυρὸς
|
φύσις, |
εἰ
ἔτυχε,
τοιαύτη
τίς
ἐστιν· |
[2, 9] |
ὀστῶν
καὶ
ἡ
τῶν
φλεβῶν
|
φύσις. |
Ἑκατέρα
γὰρ
αὐτῶν
ἀφ´
ἑνὸς |
[2, 1] |
τῶν
πρώτων
ἡ
τῶν
ὁμοιομερῶν
|
φύσις |
ἐν
τοῖς
ζῴοις
ἐστίν,
οἷον |
[2, 9] |
πολλοὺς
τόπους
ἀδυνατεῖ
διανέμειν
ἡ
|
φύσις. |
Ἔνεστι
δὲ
καὶ
ἐν
τοῖς |
[2, 7] |
ὀρθόν·
ἡ
γὰρ
τοῦ
θερμοῦ
|
φύσις |
ἐνισχύουσα
ποιεῖ
τὴν
αὔξησιν
ἀπὸ |
[2, 13] |
(οὐκ
ἐκ
προαιρέσεως,
ἀλλ´
ἡ
|
φύσις |
ἐποίησε)
πλειστάκις
δ´
ὁ
ἄνθρωπος |
[2, 16] |
τῶν
ὀδόντων
ἡ
τῶν
χειλῶν
|
φύσις |
ἐστὶ
καὶ
πρὸς
φυλακήν,
διόπερ |
[2, 9] |
ἐν
τοῖς
ἀπέχουσιν.
Ἡ
δὲ
|
φύσις |
ἡ
αὐτὴ
χόνδρου
καὶ
ὀστοῦ |
[2, 9] |
ἡ
τῶν
ἄλλων
ὀστῶν
ἐστι
|
φύσις. |
Ἡ
γὰρ
τὸ
μῆκος
καὶ |
[2, 16] |
ῥύγχος.
Αἰτία
δὲ
τούτων
ἡ
|
φύσις |
ἡ
τῶν
ὀρνίθων
συνεστηκυῖα
τοῦτον |
[2, 14] |
ἐχούσας,
καὶ
ταύτας
ἐπικεκόσμηκεν
ἡ
|
φύσις |
θριξί,
τοῖς
μὲν
μικρὸν
ἔχουσι |
[2, 7] |
συνεχῶν
μορίων,
ἀλλὰ
ἴδιος
ἡ
|
φύσις, |
καὶ
εὐλόγως
τοιαύτη.
Ὅτι
μὲν |
[2, 4] |
ἐστὶν
αἰτία
ἡ
τοῦ
αἵματος
|
φύσις |
καὶ
κατὰ
τὸ
ἦθος
τοῖς |
[2, 6] |
καὶ
ὁ
μυελὸς
αἵματός
τις
|
φύσις, |
καὶ
οὐχ
ὥσπερ
οἴονταί
τινες, |
[2, 7] |
θερμότητα
μεμηχάνηται
τὸν
ἐγκέφαλον
ἡ
|
φύσις, |
καὶ
τούτου
χάριν
ὑπάρχει
τοῦτο |
[2, 9] |
καὶ
προσδεδεμένον,
ἵνα
χρῆται
ἡ
|
φύσις |
(καὶ
ὡς
ἐνὶ
καὶ
συνεχεῖ |
[2, 10] |
καὶ
τοῦ
εὖ
ζῆν
ἡ
|
φύσις |
μετείληφεν.
Τοιοῦτο
δ´
ἐστὶ
τὸ |
[2, 7] |
ἐγκεφάλῳ
ἐστίν·
ἀεὶ
γὰρ
ἡ
|
φύσις |
μηχανᾶται
πρὸς
τὴν
ἑκάστου
ὑπερβολὴν |
[2, 9] |
δὲ
παραλλάττει
κατὰ
μικρὸν
ἡ
|
φύσις, |
οἷον
τοῖς
ὄρνισιν
ὀστᾶ
μέν, |
[2, 10] |
Ἡ
μὲν
οὖν
τῶν
φυτῶν
|
φύσις |
(οὖσα
μόνιμος
οὐ
πολυειδής
ἐστι |
[2, 9] |
χάριν
ἡ
τῶν
ὀστῶν
ἐστι
|
φύσις |
(οὔτε
γὰρ
ἂν
κάμψεως
ἦν |
[2, 1] |
ὕλης
συνεστᾶσιν·
αἱματικὴ
(γὰρ
ἡ
|
φύσις |
πάντων
αὐτῶν
διὰ
τὸ
τὴν |
[2, 16] |
οὖν
τοιούτου
τοῦ
μυκτῆρος,
ἡ
|
φύσις |
παρακαταχρῆται,
καθάπερ
εἴωθεν,
ἐπὶ
πλείονα |
[2, 9] |
ἀκανθώδης
ἐστὶν
ἡ
τῶν
ὀστῶν
|
φύσις, |
πλὴν
τοῖς
λίαν
μεγάλοις·
τούτοις |
[2, 13] |
ἔχει
βλέφαρον
(οὐδὲν
γὰρ
ἡ
|
φύσις |
ποιεῖ
μάτην)
πρὸς
δὲ
τὴν |
[2, 16] |
ὁμοίαν
τοῖς
ἄλλοις
ἐποίησεν
ἡ
|
φύσις, |
πρὸς
ἐργασίας
δύο
καταχρησαμένη,
καθάπερ |
[2, 2] |
τίς
ἐστιν
ἡ
τοῦ
αἵματος
|
φύσις, |
πρῶτον
διελομένοις
περὶ
θερμοῦ
καὶ |
[2, 8] |
Ἡ
μὲν
γὰρ
τῶν
ὀστῶν
|
φύσις |
σωτηρίας
ἕνεκεν
μεμηχάνηται
μαλακοῦ,
σκληρὰ |
[2, 14] |
ὀπισθίοις,
τοῖς
τιμιωτέροις
ὑπέγραψεν
ἡ
|
φύσις |
τὴν
βοήθειαν·
ἀεὶ
γὰρ
ἐκ |
[2, 2] |
τοῖς
τοιούτοις
ὅτι
τὸ
ψυχρὸν
|
φύσις |
τις
ἀλλ´
οὐ
στέρησίς
ἐστιν, |
[2, 16] |
ὀργάνου
τὸν
ἀέρα,
τοιοῦτον
ἡ
|
φύσις |
τὸ
τοῦ
μυκτῆρος
μέγεθος
ἐποίησε |
[2, 16] |
μυκτῆρας
ἡ
τῶν
χειλῶν
ἐστι
|
φύσις |
τοῖς
ἔχουσι
τῶν
ἐναίμων
ὀδόντας. |
[2, 9] |
καὶ
ἡ
τῶν
ὀδόντων
ἐστὶ
|
φύσις, |
τοῖς
μὲν
ὑπάρχουσα
πρὸς
ἓν |
[2, 3] |
καὶ
πῶς
τῶν
ἐναντίων
ἡ
|
φύσις |
τοῦ
αἵματος
κεκοινώνηκεν,
εἴρηται
σχεδόν. |
[2, 10] |
τῶν
τριῶν
αἰσθητηρίων
συνήγαγεν
ἡ
|
φύσις |
τοὺς
μυκτῆρας,
οἷον
ἐπὶ
στάθμην |
[2, 13] |
ἀμβλύτερον
βλέπειν,
κινουμένους
ἐποίησεν
ἡ
|
φύσις |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
τοῖς
ἐντόμοις,
καὶ |
[2, 16] |
τῶν
ποδῶν
χρήσεως,
καὶ
ἡ
|
φύσις, |
ὥσπερ
εἴπομεν,
καταχρῆται
καὶ
πρὸς |
[2, 8] |
τὴν
ἀκαμψίαν
ὑπέγραψε
ταῦτα
ἡ
|
φύσις, |
ὥσπερ
τῶν
ἐναίμων
τοῖς
μὲν |
[2, 2] |
τοιούτοις
ὅτι
τὸ
ψυχρὸν
φύσις
|
τις |
ἀλλ´
οὐ
στέρησίς
ἐστιν,
ἐν |
[2, 16] |
καὶ
χειλῶν,
ὥσπερ
ἂν
εἴ
|
τις |
ἀφελὼν
ἀνθρώπου
τὰ
χείλη
καὶ |
[2, 4] |
καθάπερ
γὰρ
ἐκ
πηλοῦ
εἴ
|
τις |
ἐξέλοι
τὸ
γεῶδες,
οὐ
πήγνυται |
[2, 5] |
φθοράν·
ἡ
γὰρ
φθορὰ
ὀλιγαιμία
|
τίς |
ἐστι,
καὶ
τὸ
ὀλίγον
παθητικὸν |
[2, 2] |
τὴν
αὐτὴν
ἔχον
φύσιν,
καὶ
|
τίς |
ἐστιν
ἡ
τοῦ
αἵματος
φύσις, |
[2, 2] |
πυρὸς
φύσις,
εἰ
ἔτυχε,
τοιαύτη
|
τίς |
ἐστιν·
ἴσως
γὰρ
τὸ
ὑποκείμενόν |
[2, 17] |
γάρ,
ἡ
δὲ
γεῦσις
ἁφή
|
τίς |
ἐστιν)
καὶ
πρὸς
τὴν
τῶν |
[2, 9] |
τ´
ἔβλαπτεν
ἂν
ὥσπερ
ἄκανθά
|
τις |
ἢ
βέλος
ἐνὸν
ταῖς
σαρξίν. |
[2, 1] |
τῶν
συνθέσεων
πρώτην
μὲν
ἄν
|
τις |
θείη
τὴν
ἐκ
τῶν
καλουμένων |
[2, 2] |
συνδυαζόμενον
δὲ
θερμόν,
οἷον
εἴ
|
τις |
θεῖτο
ὄνομα
ὕδατι
ἢ
σιδήρῳ |
[2, 10] |
ἁφῆς·
ἔστι
γὰρ
οἷον
ἁφή
|
τις |
καὶ
(αὕτη
ἡ
αἴσθησις.
Ὅμως |
[2, 9] |
ταῖς
σαρξίν.
Εἴτε
φλὲψ
ἦν
|
τις |
κεχωρισμένη
καὶ
μὴ
συνεχὴς
πρὸς |
[2, 2] |
θάτερον
αὐτῶν,
ὥσπερ
ἂν
εἴ
|
τις |
λέγοι,
εἰ
συμβεβηκὸς
εἴη
τῷ |
[2, 8] |
θερμὸν
ἀναίμων
ὄντων,
οἷον
πνιγεύς
|
τις |
περικείμενον
τὸ
ὄστρακον
φυλάττει
τὸ |
[2, 8] |
οὗ
συνειλημμένον,
ὥσπερ
ἂν
εἴ
|
τις |
προσλάβοι
τῇ
κόρῃ
τὸ
διαφανὲς |
[2, 17] |
τὸ
ὕδωρ.
Ὥστ´
ἐὰν
μή
|
τις |
τὸ
στόμα
ἐπικλίνῃ,
μὴ
φαίνεσθαι |
[2, 1] |
μορφήν.
Δῆλον
δ´
ἂν
λέγῃ
|
τις |
τὸν
λόγον
τῆς
γενέσεως·
ὁ |
[2, 6] |
δὲ
καὶ
ὁ
μυελὸς
αἵματός
|
τις |
φύσις,
καὶ
οὐχ
ὥσπερ
οἴονταί |
[2, 9] |
πῦρ.
Ἔχει
δὲ
καὶ
ὁ
|
δελφὶς |
οὐκ
ἀκάνθας
ἀλλ´
ὀστᾶ·
ζῳοτόκος |
[2, 9] |
ὀρθότητα
συνέχουσα
τῶν
ζῴων
ἡ
|
ῥάχις |
ἐστίν.
Ἐπεὶ
δ´
ἀνάγκη
κινουμένου |
[2, 9] |
τῶν
δ´
ὀστῶν
ἡ
καλουμένη
|
ῥάχις |
τοῖς
ἔχουσιν
ὀστᾶ
πᾶσιν,
ἀφ´ |
[2, 9] |
Ἐν
δὲ
τοῖς
σελάχεσιν
ἡ
|
ῥάχις |
χονδρώδης
(μέν
ἐστιν,
ἔχει
δὲ |
[2, 6] |
αἷμα,
ἡ
δὲ
καθ´
αὑτὸ
|
πέψις |
αἵματος
στέαρ
καὶ
πιμελή
ἐστιν. |
[2, 3] |
καὶ
ξηροῦ,
καὶ
τούτων
ἡ
|
πέψις |
γίνεται
καὶ
ἡ
μεταβολὴ
διὰ |
[2, 9] |
οἷον
γόμφον,
ἀστράγαλον,
ἵνα
γίγνηται
|
κάμψις |
καὶ
ἔκτασις·
ἄλλως
γὰρ
ἢ |
[2, 10] |
εὐθυωρίαν
ἀλλὰ
πάντοθεν)
ἡ
δ´
|
ὄψις |
εἰς
τὸ
ἔμπροσθεν
(ὁρᾷ
γὰρ |
[2, 10] |
ὀσφρήσεως
μέση,
ἀκοὴ
δὲ
καὶ
|
ὄψις |
μάλιστ´
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
διὰ |
[2, 10] |
τούτων
τῶν
αἰσθητῶν.
Ἡ
δ´
|
ὄψις |
πᾶσι
τοῖς
ἔχουσιν
εὐλόγως
ἐστὶ |
[2, 10] |
φύσιν
εἰσί,
καὶ
τούτων
ἡ
|
ὄψις |
πᾶσιν,
ἐπεὶ
ἥ
γ´
ἀκοὴ |
[2, 10] |
τ´
αἰσθήσεων
οὐκ
αἴτιος
οὐδεμιᾶς,
|
ὅς |
γε
ἀναίσθητος
καὶ
αὐτός
ἐστιν |
[2, 7] |
μετρίας
θερμότητος,
ἀφ´
ἑκατέρας
τῆς
|
φλεβός, |
τῆς
τε
μεγάλης
καὶ
τῆς |
[2, 2] |
δ´
ὡς
οὐχ
ὁμώνυμον,
οἷον
|
φλεβὸς |
φλέψ,
ἀλλὰ
προσώπου
πρόσωπον
οὐδαμῶς. |
[2, 4] |
τὰ
λίαν
ὑδατώδη.
Ὁ
γὰρ
|
φόβος |
καταψύχει·
προωδοποίηται
οὖν
τῷ
πάθει |
[2, 3] |
Κρύσταλλος
γὰρ
καὶ
πᾶν
τὸ
|
πεπηγὸς |
ὑγρὸν
λέγεται
ξηρὸν
μὲν
ἐνεργείᾳ |
[2, 6] |
μὲν
οὐκ
ἔνεστι,
τοῖς
δ´
|
ὀλίγος |
ἔνεστιν·
εἰς
γὰρ
τὰ
ὀστᾶ |
[2, 12] |
αὐτὸς
ἁρμόσει
καὶ
ἐπ´
ἐκείνων
|
λόγος. |
Ἔχει
δὲ
καὶ
ἡ
φώκη |
[2, 1] |
ὁ
μὲν
γὰρ
τῆς
οἰκοδομήσεως
|
λόγος |
ἔχει
τὸν
τῆς
οἰκίας,
ὁ |
[2, 16] |
ὀδόντων
φυλακῆς.
Ὁ
μὲν
γὰρ
|
λόγος |
ὁ
διὰ
τῆς
φωνῆς
ἐκ |
[2, 2] |
μᾶλλον
τὸ
ζέον
ὕδωρ
τῆς
|
φλογός, |
καίει
δὲ
καὶ
τήκει
τὸ |
[2, 7] |
γὰρ
ἐκ
τῆς
γῆς
τῆς
|
ἀτμίδος |
καὶ
φερομένης
ὑπὸ
τοῦ
θερμοῦ |
[2, 17] |
τὴν
διάρθρωσιν.
Ταχεῖα
δ´
ἡ
|
δίοδος |
εἰς
τὴν
κοιλίαν
διὰ
τὸ |
[2, 2] |
δ´
ὅτε
δοκεῖ
τοῦτ´
εἶναι
|
ψεῦδος· |
ἐνίοτε
γὰρ
ἡ
ἕξις
αἰτία |
[2, 17] |
τροφῆς·
ἡ
γὰρ
ἐπιθυμία
τοῦ
|
ἡδέος |
ἐστίν.
Ἀλλὰ
τὸ
μόριον
οὐχ |
[2, 7] |
αὐτόν,
ἀντὶ
δὲ
πολλοῦ
καὶ
|
παχέος |
αἵματος
λεπτὸν
καὶ
καθαρόν.
Διὸ |
[2, 2] |
ἐν
ὅσοις
τὸ
ὑποκείμενον
κατὰ
|
πάθος |
θερμόν
ἐστιν.
Τάχα
δὲ
καὶ |
[2, 3] |
τὸ
λευκόν·
ᾗ
δὲ
κατὰ
|
πάθος |
τὸ
αἷμα,
οὐ
καθ´
αὑτὸ |
[2, 16] |
ἡ
φύσις
τὸ
τοῦ
μυκτῆρος
|
μέγεθος |
ἐποίησε
τοῖς
ἐλέφασιν.
Διόπερ
ἀναπνέουσιν |
[2, 16] |
ἄλλων
ζῴων·
τό
τε
γὰρ
|
μέγεθος |
καὶ
τὴν
δύναμιν
ἔχει
περιττή. |
[2, 7] |
ἐγκέφαλον
πλεῖστον
ἄνθρωπος
ὡς
κατὰ
|
μέγεθος, |
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
ἄρρενες |
[2, 16] |
ἐναίμων
καὶ
ἀναπνεόντων,
τὸ
γὰρ
|
μέγεθος |
ὂν
ὑπερβάλλον,
ἀναγκαῖον
ὁμοίως
ἦν |
[2, 16] |
τοὺς
πόδας·
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
|
μέγεθος |
πολὺ
καὶ
τὸ
βάρος
τὸ |
[2, 4] |
φύσιν
ἐστὶ
καὶ
θυμώδη
τὸ
|
ἦθος |
καὶ
ἐκστατικὰ
διὰ
τὸν
θυμόν. |
[2, 4] |
αἵματος
φύσις
καὶ
κατὰ
τὸ
|
ἦθος |
τοῖς
ζῴοις
καὶ
κατὰ
τὴν |
[2, 7] |
καὶ
ψυχρότης,
καὶ
διὰ
τὸ
|
πλῆθος |
ὀψιαίτατα
πήγυνται
τὸ
περὶ
τὴν |
[2, 16] |
τῆς
κεφαλῆς,
ὥσπερ
καὶ
τὸ
|
στῆθος |
στενόν·
ὅπως
μὲν
οὖν
ᾖ |
[2, 9] |
οἷον
αἱ
συγκλείουσαι
πλευραὶ
τὸ
|
στῆθος |
σωτηρίας
(χάριν
τῶν
περὶ
τὴν |
[2, 7] |
οὔτε
τῶν
συνεχῶν
μορίων,
ἀλλὰ
|
ἴδιος |
ἡ
φύσις,
καὶ
εὐλόγως
τοιαύτη. |
[2, 6] |
ὅμοιος,
ὅσοις
δὲ
μὴ
πιμελῇ
|
ὅμοιος |
ἀλλὰ
στέαρ
γίνεται
τὸ
αἷμα |
[2, 6] |
μὲν
πιμελωδῶν
λιπαρὸς
καὶ
πιμελῇ
|
ὅμοιος, |
ὅσοις
δὲ
μὴ
πιμελῇ
ὅμοιος |
[2, 10] |
λίαν)
τῶν
τ´
αἰσθήσεων
οὐκ
|
αἴτιος |
οὐδεμιᾶς,
ὅς
γε
ἀναίσθητος
καὶ |
[2, 2] |
καθ´
αὑτὸ
μὲν
τόδε,
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
δὲ
πολλάκις
θάτερον,
ἔτι
δὲ |
[2, 2] |
ἂν
εἴ
τις
λέγοι,
εἰ
|
συμβεβηκὸς |
εἴη
τῷ
πυρέττοντι
εἶναι
μουσικῷ, |
[2, 2] |
πλεῖστον·
ἐγγὺς
γὰρ
τοῦ
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
εἶναι
θερμὸν
ἀλλὰ
μὴ
καθ´ |
[2, 2] |
τὸ
ζέον
μᾶλλον,
τὸ
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
θερμόν.
Ὥστε
φανερὸν
ὅτι
τὸ |
[2, 3] |
ἐνεργείᾳ
μὲν
ὑγρὰ
καὶ
κατὰ
|
συμβεβηκός, |
καθ´
αὑτὰ
δὲ
καὶ
δυνάμει |
[2, 2] |
πολλάκις
τὴν
αἴσθησιν
τὸ
κατὰ
|
συμβεβηκός· |
καὶ
πάλιν
καίει
μὲν
μᾶλλον |
[2, 3] |
ξηρὸν
μὲν
ἐνεργείᾳ
καὶ
κατὰ
|
συμβεβηκός, |
ὄντα
δυνάμει
καὶ
καθ´
αὑτὰ |
[2, 2] |
αὑτὸ
θερμὸν
τὸ
δὲ
κατὰ
|
συμβεβηκός, |
ψύχεται
μὲν
βραδύτερον
τὸ
καθ´ |
[2, 14] |
Ἔτι
δ´
ὅσα
κέρκους
ἔχει
|
μῆκος |
ἐχούσας,
καὶ
ταύτας
ἐπικεκόσμηκεν
ἡ |
[2, 9] |
ἐστι
φύσις.
Ἡ
γὰρ
τὸ
|
μῆκος |
καὶ
τὴν
ὀρθότητα
συνέχουσα
τῶν |
[2, 16] |
χωρὶς
καὶ
τοὺς
κάτωθεν
προαγάγοι
|
μῆκος |
ποιήσας
ἀμφοτέρωθεν
εἰς
στενόν·
εἴη |
[2, 17] |
τὸ
στόμα
ἐπικλίνῃ,
μὴ
φαίνεσθαι
|
ἀφεστηκὸς |
τοῦτο
τὸ
μόριον.
Ἀκανθώδης
δ´ |
[2, 9] |
δελφὶς
οὐκ
ἀκάνθας
ἀλλ´
ὀστᾶ·
|
ζῳοτόκος |
γάρ
ἐστιν.
Τοῖς
δ´
ἐναίμοις |
[2, 8] |
δὲ
τοιαύτην,
ὀστοῦ
μὲν
σαρκωδεστέραν,
|
σαρκὸς |
δ´
ὀστωδεστέραν
καὶ
γεωδεστέραν,
πρὸς |
[2, 13] |
βλεφαρὶς
οὔτε
ἀκροποσθία,
ὅτι
ἄνευ
|
σαρκὸς |
δέρματά
ἐστιν.
Τῶν
δ´
ὀρνίθων |
[2, 8] |
ὁμοιομερῶν
σκεπτέον,
καὶ
πρῶτον
περὶ
|
σαρκὸς |
ἐν
τοῖς
ἔχουσι
σάρκας,
ἐν |
[2, 8] |
αὐτῶν,
καθάπερ
τὰ
σαρκώδη,
μεταξὺ
|
σαρκὸς |
καὶ
νεύρου
τὴν
φύσιν
ἔχει. |
[2, 1] |
ζῴοις
ἐστίν,
οἷον
ὀστοῦ
καὶ
|
σαρκὸς |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
τοιούτων. |
[2, 1] |
ἐξ
ὀστῶν
καὶ
νεύρων
καὶ
|
σαρκὸς |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
τοιούτων |
[2, 8] |
τὴν
δὲ
σχίσιν
ἔχει
τῆς
|
σαρκὸς |
οὐ
κατ´
εὐθυωρίαν
ἀλλὰ
κατὰ |
[2, 10] |
τῆς
τοῦ
ἐγκεφάλου
αἰσθήσεως
χάριν
|
ἄσαρκος |
ἡ
κεφαλή
ἐστιν·
τὸ
γὰρ |
[2, 10] |
δ´
οὐδέτερόν
ἐστιν
ἀληθές,
ἀλλὰ
|
πολύσαρκος |
μὲν
ὁ
τόπος
ὢν
ὁ |
[2, 3] |
ἐστι
τὸ
αἷμα
ταύτῃ
οὐδὲ
|
συμπεφυκός, |
ἀλλ´
οἷον
ἐν
ἀγγείῳ
τυγχάνει |
[2, 17] |
τοῖς
μὲν
ἀπολελυμένον
τοῖς
δὲ
|
προσπεφυκός, |
ὅσοις
μηδὲν
ἔργον
ὑπάρχει
φωνῆς, |
[2, 7] |
εἰπεῖν·
πολλοῖς
γὰρ
καὶ
ὁ
|
ἐγκέφαλος |
δοκεῖ
μυελὸς
εἶναι
καὶ
ἀρχὴ |
[2, 7] |
τὴν
ἀναιμίαν.
Ὁ
μὲν
οὖν
|
ἐγκέφαλος |
εὔκρατον
ποιεῖ
τὴν
ἐν
τῇ |
[2, 7] |
διωρισμένοις.
Ὅτι
δ´
ἐστὶν
ὁ
|
ἐγκέφαλος |
κοινὸς
ὕδατος
καὶ
γῆς,
δηλοῖ |
[2, 10] |
ἕνεκα
ὑπάρχει
τοῖς
ζῴοις
ὁ
|
ἐγκέφαλος |
(οὐ
γὰρ
ἂν
ἐδύνατο
καταψύχειν |
[2, 14] |
καὶ
ὑγρότατος
ὁ
τῶν
ἀνθρώπων
|
ἐγκέφαλος |
πλείστης
καὶ
τῆς
φυλακῆς
δεῖται· |
[2, 7] |
ᾖ,
καὶ
μᾶλλον
ὁ
πλείων
|
ἐγκέφαλος· |
ὑγραινόμενος
γὰρ
ἢ
ξηραινόμενος
μᾶλλον |
[2, 7] |
ὡς
εἰπεῖν·
ὁ
μὲν
γὰρ
|
ἐγκέφαλος |
ψυχρότατον
τῶν
ἐν
τῷ
σώματι |
[2, 9] |
ἂν
ὥσπερ
ἄκανθά
τις
ἢ
|
βέλος |
ἐνὸν
ταῖς
σαρξίν.
Εἴτε
φλὲψ |
[2, 1] |
τινα
μορφὴν
ἢ
τοιοῦτον
ἄλλο
|
τέλος· |
ἄνθρωπος
γὰρ
ἄνθρωπον
καὶ
φυτὸν |
[2, 1] |
ἀνομοιομερῆ·
ταῦτα
γὰρ
ἤδη
τὸ
|
τέλος |
ἔχει
καὶ
τὸ
πέρας,
ἐπὶ |
[2, 3] |
τὸ
τῆς
ἐχομένης
πέψεως
λάβῃ
|
τέλος. |
Ἡ
μὲν
γὰρ
τοῦ
στόματος |
[2, 6] |
εἴρηται.
~Ἔστι
δὲ
καὶ
ὁ
|
μυελὸς |
αἵματός
τις
φύσις,
καὶ
οὐχ |
[2, 6] |
καὶ
ἐν
τοῖς
ὀστοῖς
ὁ
|
μυελὸς |
αἱματώδης
ἐστίν·
αὐξανομένων
δὲ
καὶ |
[2, 2] |
οἷον
αἷμα,
ἰχώρ,
πιμελή,
στέαρ,
|
μυελός, |
γονή,
χολή,
γάλα
ἐν
τοῖς |
[2, 6] |
δὲ
τοιοῦτος
ὁ
ῥαχίτης
ἐστὶ
|
μυελὸς |
διὰ
τὸ
δεῖν
αὐτὸν
εἶναι |
[2, 7] |
γὰρ
καὶ
ὁ
ἐγκέφαλος
δοκεῖ
|
μυελὸς |
εἶναι
καὶ
ἀρχὴ
τοῦ
μυελοῦ |
[2, 6] |
εἴρηται·
καὶ
τί
ἐστιν
ὁ
|
μυελός, |
ἐκ
τούτων
φανερόν,
ὅτι
τῆς |
[2, 7] |
θάτερον.
Ὅτι
μὲν
οὖν
ὁ
|
μυελὸς |
θερμόν
ἐστι,
δῆλον
ἐκ
πολλῶν· |
[2, 7] |
τῷ
σώματι
μορίων,
ὁ
δὲ
|
μυελὸς |
θερμὸς
τὴν
φύσιν·
δηλοῖ
δ´ |
[2, 6] |
νέων
ὄντων)
οὕτω
καὶ
ὁ
|
μυελός· |
καὶ
τῶν
μὲν
πιμελωδῶν
λιπαρὸς |
[2, 6] |
ἄκανθαν
ὁ
ῥαχίτης
μόνος
ἐστὶ
|
μυελός· |
ὀλίγαιμά
τε
γὰρ
φύσει
ὑπάρχει |
[2, 6] |
διαλήψεις.
Διὸ
καὶ
ὁ
ἐνταῦθα
|
μυελός, |
ὥσπερ
εἴρηται,
ἀλλοιότερός
ἐστιν·
διὰ |
[2, 3] |
μὲν
δυνάμει
τὰ
δ´
ἐνεργείᾳ.
|
Κρύσταλλος |
γὰρ
καὶ
πᾶν
τὸ
πεπηγὸς |
[2, 10] |
οὖν
τῶν
φυτῶν
φύσις
(οὖσα
|
μόνιμος |
οὐ
πολυειδής
ἐστι
τῶν
ἀνομοιομερῶν· |
[2, 1] |
πρὸς
τὸ
πιέσαι
τῇ
χειρὶ
|
χρήσιμος |
δύναμις
καὶ
πρὸς
τὸ
λαβεῖν. |
[2, 1] |
πρὸς
μὲν
γάρ
τινα
μαλακότης
|
χρήσιμος |
πρὸς
δέ
τινα
σκληρότης,
καὶ |
[2, 17] |
πρὸς
ἀμφοτέρας
ᾖ
τὰς
ἐργασίας
|
χρήσιμος, |
πρός
τε
τὴν
τῶν
χυμῶν |
[2, 17] |
λόγον
ἡ
μαλακὴ
καὶ
πλατεῖα
|
χρήσιμος· |
συστέλλειν
γὰρ
καὶ
προβάλλειν
παντοδαπῇ |
[2, 7] |
σώματι
μορίων,
ὁ
δὲ
μυελὸς
|
θερμὸς |
τὴν
φύσιν·
δηλοῖ
δ´
ἡ |
[2, 4] |
θυμόν.
Θερμότητος
γὰρ
ποιητικὸν
ὁ
|
θυμός, |
τὰ
δὲ
στερεὰ
θερμανθένα
μᾶλλον |
[2, 2] |
ἔν
τε
τοῖς
μορίοις
τοῦ
|
ἑνὸς |
ζῴου
(τὸ
γὰρ
ἐν
τοῖς |
[2, 9] |
φύσις.
Ἑκατέρα
γὰρ
αὐτῶν
ἀφ´
|
ἑνὸς |
ἠργμένη
συνεχής
ἐστι,
καὶ
οὔτε |
[2, 1] |
συνεστάναι,
καὶ
ἐκ
πλειόνων
καὶ
|
ἑνός, |
οἷον
ἔνια
τῶν
σπλάγχνων·
πολύμορφα |
[2, 1] |
διὰ
τὸ
τῶν
αἰσθήσεων
ὁποιανοῦν
|
ἑνός |
τινος
εἶναι
γένους,
καὶ
τὸ |
[2, 10] |
ἦν,
μακροβιώτερον
ἂν
ἦν
τὸ
|
γένος· |
ἀλλ´
εὐαισθησίας
ἕνεκεν
ἄσαρκον
εἶναί |
[2, 9] |
σύστασιν
ἢ
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
|
γένος. |
Ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τούτων
καὶ |
[2, 10] |
δ´
ἐστὶ
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
|
γένος· |
ἢ
γὰρ
μόνον
μετέχει
τοῦ |
[2, 8] |
τρίχες
καὶ
τὸ
τῶν
ὀνύχων
|
γένος, |
καὶ
εἴ
τι
τοιοῦτον
ἕτερόν |
[2, 8] |
καρκίνοι
καὶ
τὸ
τῶν
καράβων
|
γένος, |
καὶ
τὸ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
ὡσαύτως, |
[2, 8] |
χελώνη
καὶ
τὸ
τῶν
ἑμύδων
|
γένος |
ὁμοίως
ἔχειν
δοκεῖ
τούτοις,
ἕτερον |
[2, 14] |
θριξίν,
οἷον
τὸ
τῶν
κυνῶν
|
γένος, |
τὰ
δὲ
λοφιὰν
ἔχει,
καθάπερ |
[2, 4] |
οἷον
ἡ
μέλιττα
καὶ
τὸ
|
γένος |
τὸ
τῶν
μυρμήκων
κἂν
εἴ |
[2, 8] |
ἔχειν
δοκεῖ
τούτοις,
ἕτερον
ὂν
|
γένος |
τούτων.
Τὰ
δ´
ἔντομα
τῶν |
[2, 17] |
μόριον,
οἷον
τὸ
τῶν
μυρμήκων
|
γένος, |
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
τῶν
ὀστρακοδέρμων |
[2, 9] |
ἕνεκεν
τὸ
τῶν
ὀστῶν
ἐστι
|
γένος. |
Ὥσπερ
γὰρ
οἱ
πλάττοντες
ἐκ |
[2, 7] |
μᾶλλον
τῷ
μηδεμίαν
ποιεῖν
αἴσθησιν
|
θιγγανόμενος, |
ὥσπερ
οὐδὲ
τὸ
αἷμα
οὐδὲ |
[2, 7] |
καὶ
μᾶλλον
ὁ
πλείων
ἐγκέφαλος·
|
ὑγραινόμενος |
γὰρ
ἢ
ξηραινόμενος
μᾶλλον
οὐ |
[2, 7] |
πλείων
ἐγκέφαλος·
ὑγραινόμενος
γὰρ
ἢ
|
ξηραινόμενος |
μᾶλλον
οὐ
ποιήσει
τὸ
αὑτοῦ |
[2, 7] |
δηλοῖ
τὸ
συμβαῖνον
περὶ
αὐτόν·
|
ἑψόμενος |
γὰρ
γίνεται
ξηρὸς
καὶ
σκληρός, |
[2, 9] |
οἷον
δέρματος
καὶ
κύστεως
καὶ
|
ὑμένος |
καὶ
τριχῶν
καὶ
πτερῶν
καὶ |
[2, 16] |
τὴν
τροφὴν
προσάγεται,
καθάπερ
χειρὶ
|
χρώμενος, |
πρὸς
τὸ
στόμα,
τήν
τε |
[2, 16] |
τὸ
βάρος
ἔχειν
τὸ
τοῦ
|
αὐχένος |
καὶ
τὸ
τῆς
κεφαλῆς,
ὥσπερ |
[2, 7] |
Ὅτι
δ´
ἐστὶν
ὁ
ἐγκέφαλος
|
κοινὸς |
ὕδατος
καὶ
γῆς,
δηλοῖ
τὸ |
[2, 9] |
πλάττοντες
ἐκ
πηλοῦ
ζῷον
ἤ
|
τινος |
ἄλλης
ὑγρᾶς
συστάσεως
ὑφιστᾶσι
τῶν |
[2, 1] |
τούτων.
Ὡς
μὲν
οὖν
ἕνεκά
|
τινος |
διὰ
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
ἔχει |
[2, 1] |
τὸ
τῶν
αἰσθήσεων
ὁποιανοῦν
ἑνός
|
τινος |
εἶναι
γένους,
καὶ
τὸ
αἰσθητήριον |
[2, 9] |
θεωρητέον
τὴν
αἰτίαν
αὐτῶν,
καὶ
|
τίνος |
ἕνεκεν
ὑπάρχει
τοῖς
ζῴοις
ἕκαστον· |
[2, 1] |
πᾶν
γὰρ
τὸ
γινόμενον
ἔκ
|
τινος |
καὶ
εἴς
τι
ποιεῖται
τὴν |
[2, 2] |
αἱ
διαφοραὶ
πρὸς
ἄλληλα
τοῦ
|
βελτίονος |
ἕνεκέν
εἰσιν,
οἷον
τῶν
τε |
[2, 14] |
ἐκ
τῶν
ἐνδεχομένων
αἰτία
τοῦ
|
βελτίονός |
ἐστιν.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
τῶν |
[2, 1] |
καὶ
χειρὸς
καὶ
παντὸς
τοῦ
|
βραχίονος. |
Πολυμόρφων
δὲ
τῶν
πράξεων
καὶ |
[2, 6] |
ὀστᾶ
ἀλλ´
ἄκανθαν
ὁ
ῥαχίτης
|
μόνος |
ἐστὶ
μυελός·
ὀλίγαιμά
τε
γὰρ |
[2, 2] |
τὸ
αὐτό,
τὸ
πλέον
τοῦ
|
ἐλάττονος |
θερμότερον.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
δυοῖν |
[2, 2] |
γὰρ
τὸ
ὑποκείμενόν
ἐστιν
ἢ
|
καπνὸς |
ἢ
ἄνθραξ,
ὧν
τὸ
μὲν |
[2, 2] |
ἀεὶ
θερμόν
(ἀναθυμίασις
γὰρ
ὁ
|
καπνός) |
ὁ
δ´
ἄνθραξ
ἀποσβεσθεὶς
ψυχρός. |
[2, 10] |
ἐστιν
ὁ
περὶ
τὴν
καρδίαν
|
τόπος, |
διώρισται
πρότερον
ἐν
τοῖς
περὶ |
[2, 7] |
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν,
ὅπως
ὁ
|
τόπος |
εὔπνους
ᾖ,
καὶ
μᾶλλον
ὁ |
[2, 17] |
Ἀκανθώδης
δ´
ἐστὶν
οὗτος
ὁ
|
τόπος· |
σύγκειται
γὰρ
ἐκ
τῆς
συμψαύσεως |
[2, 17] |
ἀκανθώδης
τε
γάρ
ἐστιν
ὁ
|
τόπος |
τοῦ
στόματος
πᾶσι
τοῖς
τοιούτοις, |
[2, 10] |
ἀληθές,
ἀλλὰ
πολύσαρκος
μὲν
ὁ
|
τόπος |
ὢν
ὁ
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον |
[2, 17] |
τῶν
ζῴων.
Ὁ
μὲν
οὖν
|
ἄνθρωπος |
ἀπολελυμένην
τε
καὶ
μαλακωτάτην
ἔχει |
[2, 1] |
μορφὴν
ἢ
τοιοῦτον
ἄλλο
τέλος·
|
ἄνθρωπος |
γὰρ
ἄνθρωπον
καὶ
φυτὸν
γεννᾷ |
[2, 13] |
φύσις
ἐποίησε)
πλειστάκις
δ´
ὁ
|
ἄνθρωπος |
διὰ
τὸ
λεπτοδερμότατος
εἶναι.
Ἡ |
[2, 14] |
ἄρκτων
συμβέβηκεν.
Τὴν
δὲ
κεφαλὴν
|
ἄνθρωπός |
ἐστι
τῶν
ζῴων
δασύτατον,
ἐξ |
[2, 17] |
τῶν
χυμῶν
αἴσθησιν
(ὁ
γὰρ
|
ἄνθρωπος |
εὐαισθητότατος
τῶν
ἄλλων
ζῴων,
καὶ |
[2, 13] |
σκαρδαμύσσει
τε
πάντα
καὶ
μάλιστ´
|
ἄνθρωπος, |
πάντα
μὲν
ὅπως
τὰ
προσπίπτοντα |
[2, 10] |
γὰρ
ὀρθόν
ἐστι
τῶν
ζῴων
|
ἄνθρωπος. |
Τὸ
μὲν
οὖν
ἔχειν
τὴν |
[2, 7] |
δὲ
τῶν
ζῴων
ἐγκέφαλον
πλεῖστον
|
ἄνθρωπος |
ὡς
κατὰ
μέγεθος,
καὶ
τῶν |
[2, 16] |
πτερυγωτόν,
ὥστ´
ἀνάγκη
μικρὸν
τὸ
|
βάρος |
ἔχειν
τὸ
τοῦ
αὐχένος
καὶ |
[2, 1] |
ἄλλαι
διαφοραὶ
ταύταις
ἀκολουθοῦσιν,
οἷον
|
βάρος |
καὶ
κουφότης
καὶ
πυκνότης
καὶ |
[2, 16] |
τὸ
μέγεθος
πολὺ
καὶ
τὸ
|
βάρος |
τὸ
τοῦ
σώματος,
διὰ
τοῦτο |
[2, 6] |
ῥάχεως
διῃρημένης
κατὰ
τοὺς
σφονδύλους·
|
λιπαρὸς |
δ´
ὢν
ἢ
στεατώδης
οὐκ |
[2, 6] |
μυελός·
καὶ
τῶν
μὲν
πιμελωδῶν
|
λιπαρὸς |
καὶ
πιμελῇ
ὅμοιος,
ὅσοις
δὲ |
[2, 6] |
συνεχής,
ἀλλ´
ἢ
θραυστὸς
ἢ
|
ὑγρός. |
Ἔνια
δ´
οὐκ
ἔχει
τῶν |
[2, 10] |
τὸν
(ἐγκέφαλον·
ὁ
μὲν
γὰρ
|
ὑγρὸς |
καὶ
ψυχρός,
ἡ
δ´
ὕδωρ |
[2, 8] |
τοῖς
μὲν
ἄκανθα
τοῖς
δὲ
|
χόνδρος. |
Τὰ
μὲν
οὖν
ἔχει
τῶν |
[2, 10] |
τὸ
δὲ
τῆς
ἀκοῆς
αἰσθητήριον
|
ἀέρος |
εἶναί
φαμεν.
Ἐκ
μὲν
οὖν |
[2, 5] |
γὰρ
ὑγρῶν
τὸ
λιπαρὸν
κοινὸν
|
ἀέρος |
καὶ
πυρός
ἐστιν.
Διὰ
τοῦτο |
[2, 10] |
κεφαλήν·
τὸ
γὰρ
κενὸν
καλούμενον
|
ἀέρος |
πλῆρές
ἐστι,
τὸ
δὲ
τῆς |
[2, 1] |
ὑπό
τινων
στοιχείων,
οἷον
γῆς
|
ἀέρος |
ὕδατος
πυρός.
Ἔτι
δὲ
βέλτιον |
[2, 1] |
Τὰ
μὲν
οὖν
ὁμοιομερῆ
κατὰ
|
μέρος |
διείληφε
τὰς
δυνάμεις
τὰς
τοιαύτας |
[2, 10] |
καὶ
τοὺς
καρπούς.
Τρίτον
δὲ
|
μέρος |
ἐν
πᾶσίν
ἐστι
τὸ
τούτων |
[2, 7] |
τὸ
γῆς
εἶναι
τὸ
πλεῖστον
|
μέρος, |
ἐξιόντος
τοῦ
μιχθέντος
ὑγροῦ·
καὶ |
[2, 2] |
ἔστι
γὰρ
ὡς
ἐνίων
τὸ
|
μέρος |
ὁμώνυμον
τῷ
ὅλῳ,
ἔστι
δ´ |
[2, 9] |
καὶ
εἴ
τι
τοιοῦτόν
ἐστι
|
μέρος, |
ὕστερον
ἅμα
τοῖς
ἀνομοιομερέσι
θεωρητέον |
[2, 6] |
ὁ
ἐνταῦθα
μυελός,
ὥσπερ
εἴρηται,
|
ἀλλοιότερός |
ἐστιν·
διὰ
τὸ
ἀντὶ
περόνης |
[2, 2] |
δὲ
θᾶττον.
Ἔτι
λίθοι
καὶ
|
σίδηρος |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
θερμαίνεται
μὲν |
[2, 7] |
ἑψόμενος
γὰρ
γίνεται
ξηρὸς
καὶ
|
σκληρός, |
καὶ
λείπεται
τὸ
γεῶδες
ἐξατμισθέντος |
[2, 7] |
περὶ
αὐτόν·
ἑψόμενος
γὰρ
γίνεται
|
ξηρὸς |
καὶ
σκληρός,
καὶ
λείπεται
τὸ |
[2, 16] |
πυγηδόν)
ὑπάρξαντος
οὖν
τοιούτου
τοῦ
|
μυκτῆρος, |
ἡ
φύσις
παρακαταχρῆται,
καθάπερ
εἴωθεν, |
[2, 1] |
πράξεις
εἰσίν,
οἷον
ὀφθαλμοῦ
καὶ
|
μυκτῆρος |
καὶ
τοῦ
προσώπου
παντὸς
καὶ |
[2, 16] |
τοιοῦτον
ἡ
φύσις
τὸ
τοῦ
|
μυκτῆρος |
μέγεθος
ἐποίησε
τοῖς
ἐλέφασιν.
Διόπερ |
[2, 1] |
προσώπου
παντὸς
καὶ
δακτύλου
καὶ
|
χειρὸς |
καὶ
παντὸς
τοῦ
βραχίονος.
Πολυμόρφων |
[2, 1] |
τῶν
ἀνομοιομερῶν,
οἷον
προσώπου
καὶ
|
χειρὸς |
καὶ
τῶν
τοιούτων
μορίων.
Ἐπεὶ |
[2, 10] |
δ´
ἐκ
τῶν
ὤτων
ὡσαύτως
|
πόρος |
εἰς
τοὔπισθεν
συνάπτει.
Ἔστι
δ´ |
[2, 3] |
τὸ
στόμα
τῆς
ἀκατεργάστου
τροφῆς
|
πόρος |
ἐστί,
καὶ
τὸ
συνεχὲς
αὐτῷ |
[2, 2] |
τῶν
τε
ἄλλων
καὶ
αἵματος
|
πρὸς |
αἷμα·
τὸ
μὲν
γὰρ
λεπτότερον |
[2, 9] |
δὲ
πρός
τε
τοῦτο
καὶ
|
πρὸς |
ἀλκήν,
οἷον
τοῖς
καρχαρόδουσι
καὶ |
[2, 1] |
οὕτως,
φανερὸν
ὅτι
προυπῆρχεν
οὕτω
|
πρὸς |
ἄλληλα
ἔχοντα
ἐξ
ἀνάγκης.
Τὰ |
[2, 10] |
τῶν
ἄλλων
μορίων,
ἐκ
συλλογισμοῦ
|
πρὸς |
ἄλληλα
συνδυάζουσιν.
Ὅτι
μὲν
οὖν |
[2, 2] |
Αὐτῶν
δὲ
τούτων
αἱ
διαφοραὶ
|
πρὸς |
ἄλληλα
τοῦ
βελτίονος
ἕνεκέν
εἰσιν, |
[2, 15] |
τι
τῆς
φύσεως
ἔργον
ἐμποδίσῃ
|
πρὸς |
ἄλλην
χρῆσιν,
καὶ
διὰ
τὴν |
[2, 14] |
πανταχοῦ
γὰρ
ἀποδίδωσι
λαβοῦσα
ἑτέρωθεν
|
πρὸς |
ἄλλο
μόριον.
Ὅσοις
δὲ
τὸ |
[2, 16] |
ἀφυΐαν
τῆς
κάμψεως
οὐ
χρήσιμον
|
πρὸς |
ἄλλο
οὐδέν.
Διὰ
μὲν
οὖν |
[2, 17] |
τὴν
γλῶτταν
καὶ
πλατεῖαν,
ὅπως
|
πρὸς |
ἀμφοτέρας
ᾖ
τὰς
ἐργασίας
χρήσιμος, |
[2, 17] |
δ´
ἄλλοις
ἀνομοίως
καὶ
αὐτοῖς
|
πρὸς |
αὑτὰ
καὶ
πρὸς
τὰ
πεζὰ |
[2, 9] |
ταύτης
τοῖς
ἔχουσι
κῶλα
συνεχῆ
|
πρὸς |
αὐτήν,
τὰ
τούτων
ὀστᾶ
τῶν |
[2, 17] |
τῶν
ἐλεφάντων·
καὶ
γὰρ
ἐκείνοις
|
πρὸς |
βοήθειαν
ὁ
μυκτήρ,
καὶ
τούτοις |
[2, 10] |
οὐ
πολυειδής
ἐστι
τῶν
ἀνομοιομερῶν·
|
πρὸς |
γὰρ
ὀλίγας
πράξεις
ὀλίγων
ὀργάνων |
[2, 8] |
φυλάττον
ἐκτὸς
τὸ
γεῶδές
ἐστιν·
|
πρὸς |
γὰρ
τῇ
φυλακῇ
τῆς
συνεχείας, |
[2, 16] |
μᾶλλον
ἔτι
διὰ
τὸ
εὖ·
|
πρὸς |
γὰρ
τὸ
χρῆσθαι
τῷ
λόγῳ |
[2, 5] |
μὲν
γὰρ
αἴσθησιν
οὐκ
(ἐμποδίζει,
|
πρὸς |
δ´
ὑγίειαν
καὶ
δύναμιν
ἔχει |
[2, 17] |
πρὸς
τὴν
τῆς
τροφῆς
εἴσοδον,
|
πρὸς |
δὲ
τῇ
κάτω,
ὅτι
ὥσπερ |
[2, 13] |
γὰρ
ἡ
φύσις
ποιεῖ
μάτην)
|
πρὸς |
δὲ
τὴν
παχύτητα
τοῦ
ὕδατος |
[2, 17] |
ἔχει
καὶ
προσδεδεμένην
καὶ
σκληράν,
|
πρὸς |
δὲ
τὴν
τῶν
χυμῶν
γεῦσιν |
[2, 1] |
μὲν
γάρ
τινα
μαλακότης
χρήσιμος
|
πρὸς |
δέ
τινα
σκληρότης,
καὶ
τὰ |
[2, 8] |
σχεδὸν
ὅλα
σαρκώδη
καὶ
μαλακά,
|
πρὸς |
δὲ
τὸ
μὴ
εὔφθαρτον
εἶναι |
[2, 7] |
μήνιγγα
τὴν
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον.
|
Πρὸς |
δὲ
τὸ
τῇ
θερμότητι
μὴ |
[2, 2] |
τὸ
πλέον
τοῦ
ἐλάττονος
θερμότερον.
|
Πρὸς |
δὲ
τούτοις
δυοῖν
τὸ
μὴ |
[2, 2] |
ὕδατος,
καίει
δὲ
θερμανθέντα
μᾶλλον.
|
Πρὸς |
δὲ
τούτοις
τῶν
λεγομένων
θερμῶν |
[2, 1] |
πῦρ·
τῶν
δ´
αἰσθητηρίων
ἕκαστον
|
πρὸς |
ἕκαστον
ἐπιζευγνύουσι
τῶν
στοιχείων,
τὸ |
[2, 9] |
ἐστὶ
φύσις,
τοῖς
μὲν
ὑπάρχουσα
|
πρὸς |
ἓν
ἔργον
τὴν
τῆς
τροφῆς |
[2, 16] |
τοῖς
ἄλλοις
ἐποίησεν
ἡ
φύσις,
|
πρὸς |
ἐργασίας
δύο
καταχρησαμένη,
καθάπερ
εἴπομεν |
[2, 17] |
Καὶ
χρῶνται
τῇ
γλώττῃ
καὶ
|
πρὸς |
ἑρμηνείαν
ἀλλήλοις
πάντες
μέν,
ἕτεροι |
[2, 2] |
ταύταις
ταῖς
διαφοραῖς)
καὶ
ἑτέρῳ
|
πρὸς |
ἕτερον.
Καὶ
ὅλως
(τὰ
μὲν |
[2, 5] |
τοῖς
μορίοις
τῶν
ζῴων
ὠφελεῖ
|
(πρὸς |
μὲν
γὰρ
αἴσθησιν
οὐκ
(ἐμποδίζει, |
[2, 1] |
σύγκεινται,
τὰς
δυνάμεις
ἀνομοίας
ἔχειν·
|
πρὸς |
μὲν
γάρ
τινα
μαλακότης
χρήσιμος |
[2, 17] |
γὰρ
ἄλλοις
ἡ
ἄνω
ἀκίνητος.
|
Πρὸς |
μὲν
οὖν
τῇ
ἄνω
οὐκ |
[2, 17] |
πεζῶν
καὶ
ᾠοτόκων
καὶ
ἐναίμων
|
πρὸς |
μὲν
τὴν
τῆς
φωνῆς
ἐργασίαν |
[2, 13] |
ἐκείνοις
δ´
ἐπεὶ
τὸ
ὕδωρ
|
πρὸς |
μὲν
τὸ
ὀξὺ
βλέπειν
ἐναντίον, |
[2, 7] |
μέσου
κατὰ
τὴν
αὑτῆς
φοράν.
|
Πρὸς |
οὖν
πολλὴν
θερμότητα
ἀντίκειται
πλείων |
[2, 16] |
Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις
|
πρὸς |
σωτηρίαν
τῶν
ὀδόντων
ἡ
τῶν |
[2, 7] |
οὖν
οὐκ
ἔχει
συνέχειαν
οὐδεμίαν
|
πρὸς |
τὰ
αἰσθητικὰ
μόρια,
δῆλον
μὲν |
[2, 2] |
τὸ
ἄρρεν,
καὶ
τὰ
δεξιὰ
|
πρὸς |
τὰ
ἀριστερὰ
τοῦ
σώματος.
Ὁμοίως |
[2, 2] |
βέλτιον
ἢ
χεῖρον,
τὰ
δὲ
|
πρὸς |
τὰ
ἔργα
καὶ
τὴν
οὐσίαν |
[2, 2] |
γὰρ
ἐν
τοῖς
ἄνω
μέρεσι
|
πρὸς |
τὰ
κάτω
μόρια
διαφέρει
ταύταις |
[2, 2] |
Διὸ
καὶ
τὰ
ἄνω
μόρια
|
πρὸς |
τὰ
κάτω
ταύτην
ἔχει
τὴν |
[2, 15] |
ὑγρῶν,
αἱ
δὲ
βλεφαρίδες
τῶν
|
πρὸς |
τὰ
ὄμματα
προσπιπτόντων
ἕνεκεν,
οἷον |
[2, 17] |
καὶ
αὐτοῖς
πρὸς
αὑτὰ
καὶ
|
πρὸς |
τὰ
πεζὰ
τῶν
ζῴων.
Ὁ |
[2, 16] |
δ´
ἄλλοις
μᾶλλον
διηρθρωμένον
ἐστὶ
|
πρὸς |
τὰς
σιαγόνας.
Ὁ
δ´
ἐλέφας |
[2, 2] |
Πολλῶν
γὰρ
ἡ
φύσις
ἀνάγεται
|
πρὸς |
ταύτας
τὰς
ἀρχάς,
καὶ
πολλοὶ |
[2, 2] |
λεπτὸν
καὶ
καθαρόν·
ἅμα
γὰρ
|
πρός |
τε
ἀνδρείαν
τὰ
τοιαῦτα
καὶ |
[2, 16] |
ὅπως
μὲν
οὖν
ᾖ
χρήσιμον
|
πρός |
τε
τὴν
ἀλκὴν
καὶ
διὰ |
[2, 17] |
ἀμφοτέρας
ᾖ
τὰς
ἐργασίας
χρήσιμος,
|
πρός |
τε
τὴν
τῶν
χυμῶν
αἴσθησιν |
[2, 9] |
τῆς
τροφῆς
ἐργασίαν,
τοῖς
δὲ
|
πρός |
τε
τοῦτο
καὶ
πρὸς
ἀλκήν, |
[2, 16] |
Οἷον
οὖν
τοῖς
κολυμβηταῖς
ἔνιοι
|
πρὸς |
τὴν
ἀναπνοὴν
ὄργανα
πορίζονται,
ἵνα |
[2, 16] |
φύσις,
ὥσπερ
εἴπομεν,
καταχρῆται
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
ἀπὸ
τῶν
ποδῶν
γινομένην |
[2, 9] |
τις
κεχωρισμένη
καὶ
μὴ
συνεχὴς
|
πρὸς |
τὴν
ἀρχήν,
οὐκ
ἂν
ἔσωζε |
[2, 7] |
τὴν
ψύξιν
καὶ
ῥεῖ
κάτω
|
πρὸς |
τὴν
γῆν.
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν |
[2, 16] |
ἀκολουθῆσαι
τούτων
τῶν
μορίων
ἑκάτερον
|
πρὸς |
τὴν
εἰρημένην
χρῆσιν
εὐεργὰ
καὶ |
[2, 7] |
ἀεὶ
γὰρ
ἡ
φύσις
μηχανᾶται
|
πρὸς |
τὴν
ἑκάστου
ὑπερβολὴν
βοήθειαν
τὴν |
[2, 10] |
ἔχει
ταῦτα
τὰ
αἰσθητήρια
ζῴοις
|
πρὸς |
τὴν
ἰδίαν
φύσιν
ἑκάστῳ.
~Τὰ |
[2, 9] |
δι´
ἅπερ
καὶ
τοῖς
ζῳοτόκοις,
|
πρὸς |
τὴν
ἰσχὺν
ἰσχυροτέρων
δεῖ
τῶν |
[2, 8] |
ἂν
ἔχον
χρησιμώτατον
ἂν
εἴη
|
πρὸς |
τὴν
ἰσχύν.
Ὑπάρχει
δ´
ἐν |
[2, 9] |
καὶ
ὡς
δυσὶ
καὶ
διῃρημένοις
|
πρὸς |
τὴν
κάμψιν.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[2, 10] |
αἱ
μὲν
δύο
φανερῶς
ἠρτημέναι
|
πρὸς |
τὴν
καρδίαν
εἰσίν,
ἥ
τε |
[2, 8] |
κεφαλήν,
θάτερα
δ´
εὐμήκη.
Διὸ
|
πρὸς |
τὴν
ὀρθότητα
αὐτῶν
καὶ
τὴν |
[2, 13] |
ἔχει
δὲ
πολλὰ
τὰ
προσκρούσματα
|
πρὸς |
τὴν
ὄψιν
ὥσπερ
ὁ
ἀήρ, |
[2, 9] |
ὅλη
καὶ
κέρας
ὅλον,
μεμηχάνηται
|
πρὸς |
τὴν
σωτηρίαν
ἑκάστοις.
Ἐν
τούτῳ |
[2, 17] |
γλῶτταν,
ὅτι
ἐναντίως
ἂν
ἔχοι
|
πρὸς |
τὴν
τῆς
τροφῆς
εἴσοδον,
πρὸς |
[2, 7] |
Ὑπάρχει
δ´
ἐν
τοῖς
ζῴοις
|
πρὸς |
τὴν
τῆς
φύσεως
ὅλης
σωτηρίαν. |
[2, 17] |
Τοῖς
δὲ
κροκοδείλοις
συμβάλλεταί
τι
|
πρὸς |
τὴν
τοῦ
μορίου
τούτου
ἀναπηρίαν |
[2, 17] |
γεῦσις
ἁφή
τίς
ἐστιν)
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
τῶν
γραμμάτων
διάρθρωσιν
καὶ |
[2, 5] |
τὰ
δ´
ὀλίγαιμα
ἤδη
προωδοποίηται
|
πρὸς |
τὴν
φθοράν·
ἡ
γὰρ
φθορὰ |
[2, 2] |
διαφορὰν
καὶ
τῶν
ἀνάλογον
ὑπαρχόντων
|
πρὸς |
τὸ
αἷμα·
διὸ
καὶ
μέλιτται |
[2, 9] |
τῶν
κάμψεών
εἰσιν,
οἷον
στοιβή,
|
πρὸς |
τὸ
ἄλληλα
μὴ
τρίβειν.
Περὶ |
[2, 2] |
ἔχειν
τὴν
διαφοράν,
τὰ
μὲν
|
πρὸς |
τὸ
βέλτιον
ἢ
χεῖρον,
τὰ |
[2, 2] |
ταύτην
ἔχει
τὴν
διαφοράν,
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
θῆλυ
αὖ
τὸ
ἄρρεν, |
[2, 1] |
τῇ
χειρὶ
χρήσιμος
δύναμις
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
λαβεῖν.
Διόπερ
ἐξ
ὀστῶν |
[2, 16] |
(ἐνεπόδιζε
γὰρ
ἂν
τῷ
μήκει
|
πρὸς |
τὸ
λαβεῖν
τὴν
θύραθεν
τροφήν, |
[2, 8] |
σαρκὸς
δ´
ὀστωδεστέραν
καὶ
γεωδεστέραν,
|
πρὸς |
τὸ
μὴ
εὐδιαίρετον
εἶναι
τὸ |
[2, 16] |
τὴν
μεταβολὴν
ἐκ
τοῦ
ὑγροῦ
|
πρὸς |
τὸ
ξηρόν,
καθάπερ
ἔνια
τῶν |
[2, 1] |
καὶ
συγκειμένας
ἀλλήλαις·
ἑτέρα
γὰρ
|
πρὸς |
τὸ
πιέσαι
τῇ
χειρὶ
χρήσιμος |
[2, 16] |
τροφὴν
προσάγεται,
καθάπερ
χειρὶ
χρώμενος,
|
πρὸς |
τὸ
στόμα,
τήν
τε
ξηρὰν |
[2, 2] |
ἔχει
βλέφαρα
τὰ
δ´
ἔχει
|
πρὸς |
τὸ
τὴν
ὄψιν
ἀκριβεστέραν
εἶναι. |
[2, 10] |
μόνῳ,
καὶ
τὸ
τούτου
ἄνω
|
πρὸς |
τὸ
τοῦ
ὅλου
ἔχει
ἄνω· |
[2, 13] |
ὦτα,
ὅπως
ὀξύτερον
βλέπῃ
στρέφοντα
|
πρὸς |
τὸ
φῶς
καὶ
δεχόμενα
τὴν |
[2, 7] |
καὶ
φερομένης
ὑπὸ
τοῦ
θερμοῦ
|
πρὸς |
τὸν
ἄνω
τόπον,
ὅταν
ἐν |
[2, 13] |
ὀξυωπά·
οὐδὲν
γὰρ
αὐτὰ
κατεπείγει
|
πρὸς |
τὸν
βίον.
Οἱ
δ´
ἰχθύες |
[2, 17] |
τὴν
τῶν
γραμμάτων
διάρθρωσιν
καὶ
|
πρὸς |
τὸν
λόγον
ἡ
μαλακὴ
καὶ |
[2, 13] |
οὗτοι
δ´
ἔχουσιν
ἀρχὴν
τὴν
|
πρὸς |
τὸν
μυκτῆρα
πρόσφυσιν·
καὶ
τὸ |
[2, 7] |
χωρίς)
διὰ
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
|
πρὸς |
τὸν
τῆς
καρδίας
τόπον
καὶ |
[2, 10] |
τῆς
ἰδέας
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
|
πρὸς |
τῷ
ζῆν
αἴσθησιν
ἔχοντα
πολυμορφοτέραν |
[2, 2] |
τε
ἀνδρείαν
τὰ
τοιαῦτα
καὶ
|
πρὸς |
φρόνησιν
ἔχει
καλῶς.
Διὸ
καὶ |
[2, 16] |
τῶν
χειλῶν
φύσις
ἐστὶ
καὶ
|
πρὸς |
φυλακήν,
διόπερ
ὡς
ἐκείνων
μετέχουσι |
[2, 2] |
τῷ
ταχὺ
μεταβάλλειν
εἰς
ἐνέργειαν
|
πυρός. |
Δοκεῖ
δὲ
τὸ
θερμὸν
καὶ |
[2, 5] |
τὸ
λιπαρὸν
κοινὸν
ἀέρος
καὶ
|
πυρός |
ἐστιν.
Διὰ
τοῦτο
οὐδὲν
ἔχει |
[2, 1] |
στοιχείων,
οἷον
γῆς
ἀέρος
ὕδατος
|
πυρός. |
Ἔτι
δὲ
βέλτιον
ἴσως
ἐκ |
[2, 2] |
μᾶλλον
τὸ
θερμὸν
ὕδωρ
μικροῦ
|
πυρός· |
οὐ
γὰρ
γίνεται
ψυχρὸν
πῦρ, |
[2, 2] |
Τάχα
δὲ
καὶ
ἡ
τοῦ
|
πυρὸς |
φύσις,
εἰ
ἔτυχε,
τοιαύτη
τίς |
[2, 6] |
τὸ
ἀντὶ
περόνης
γὰρ
γίνεσθαι
|
γλίσχρος |
καὶ
νευρώδης
ἐστίν,
ἵν´
ἔχῃ |
[2, 2] |
καπνός)
ὁ
δ´
ἄνθραξ
ἀποσβεσθεὶς
|
ψυχρός. |
Ἔλαιον
δὲ
καὶ
πεύκη
γένοιτ´ |
[2, 10] |
ὁ
μὲν
γὰρ
ὑγρὸς
καὶ
|
ψυχρός, |
ἡ
δ´
ὕδωρ
τὴν
φύσιν |
[2, 7] |
δύναμιν
ῥεύματα
ποιεῖ
φλέγματος
καὶ
|
ἰχῶρος. |
Δεῖ
δὲ
λαβεῖν,
ὡς
μεγάλῳ |
[2, 5] |
Καὶ
περὶ
μὲν
αἵματος
καὶ
|
ἰχῶρος |
καὶ
πιμελῆς
καὶ
στέατος,
τί |
[2, 2] |
καὶ
ἀλύτως,
λυτῶς
δ´,
ὅσα
|
ὕδατος. |
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
ἐν |
[2, 3] |
διακριθέντα
δὲ
ταῦτα
τὰ
μὲν
|
ὕδατος |
ἀναπληστικὰ
καὶ
ἐνεργείᾳ
καὶ
δυνάμει |
[2, 1] |
καὶ
διαλήψεσιν.
Καθάπερ
οὖν
ῥέοντος
|
ὕδατος |
ἰλύς,
τἆλλα
σπλάγχνα
τῆς
διὰ |
[2, 7] |
δ´
ἐστὶν
ὁ
ἐγκέφαλος
κοινὸς
|
ὕδατος |
καὶ
γῆς,
δηλοῖ
τὸ
συμβαῖνον |
[2, 7] |
ζῴοις,
τὴν
φύσιν
ἔχον
κοινὴν
|
ὕδατος |
καὶ
γῆς.
Καὶ
διὰ
τοῦτο |
[2, 2] |
κατὰ
μὲν
τὴν
ἁφὴν
θερμότερον
|
ὕδατος |
καὶ
ἐλαίου,
πήγνυται
δὲ
θᾶττον. |
[2, 2] |
τὰ
τοιαῦτα
θερμαίνεται
μὲν
βραδύτερον
|
ὕδατος, |
καίει
δὲ
θερμανθέντα
μᾶλλον.
Πρὸς |
[2, 2] |
καὶ
τήκειν.
Ὅσα
μὲν
οὖν
|
ὕδατος |
μόνον,
ταῦτα
πήγνυσι
τὸ
ψυχρόν, |
[2, 1] |
τινων
στοιχείων,
οἷον
γῆς
ἀέρος
|
ὕδατος |
πυρός.
Ἔτι
δὲ
βέλτιον
ἴσως |
[2, 5] |
οἱ
τοιοῦτοι·
ὀλίγον
γὰρ
ἔχει
|
ὕδατος, |
τὸ
δὲ
πολὺ
γῆς.
Διὸ |
[2, 16] |
ἀναπνέουσιν
ἄραντες
ἄνω
διὰ
τοῦ
|
ὕδατος |
τὸν
μυκτῆρα,
ἄν
ποτε
ποιῶνται |
[2, 2] |
θερμόν,
οἷον
ἡ
φλὸξ
τοῦ
|
ὕδατος |
τοῦ
ζέοντος,
θερμαίνει
δὲ
κατὰ |
[2, 13] |
πρὸς
δὲ
τὴν
παχύτητα
τοῦ
|
ὕδατος |
ὑγρόφθαλμοί
εἰσιν.
~Βλεφαρίδας
δ´
ἐπὶ |
[2, 7] |
λείπεται
τὸ
γεῶδες
ἐξατμισθέντος
τοῦ
|
ὕδατος |
ὑπὸ
τῆς
θερμότητος,
ὥσπερ
τὰ |
[2, 5] |
καὶ
πολυσχιδῆ
πιμελὴν
ἔχει
ἀντὶ
|
στέατος, |
ἣ
οὐ
πήγνυται
οὐδὲ
θρύπτεται |
[2, 5] |
καὶ
ἰχῶρος
καὶ
πιμελῆς
καὶ
|
στέατος, |
τί
τέ
ἐστιν
ἕκαστον
αὐτῶν |
[2, 7] |
τόπου
τούτου
δύναμιν
ῥεύματα
ποιεῖ
|
φλέγματος |
καὶ
ἰχῶρος.
Δεῖ
δὲ
λαβεῖν, |
[2, 1] |
ἕκαστον,
διὰ
δὲ
τὴν
τοῦ
|
σχήματος |
μορφὴν
ἀνομοιομερές
ἐστιν.
Ταύτῃ
δ´ |
[2, 4] |
οὐ
διὰ
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ
|
αἵματος, |
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
λεπτότητα
μᾶλλον |
[2, 4] |
δ´
ἐστὶ
τὸ
ὑδατῶδες
τοῦ
|
αἵματος |
διὰ
τὸ
μήπω
πεπέφθαι
ἢ |
[2, 5] |
μὲν
ἀλλήλων
κατὰ
τὴν
τοῦ
|
αἵματος |
διαφοράν.
Ἔστι
γὰρ
ἑκάτερον
αὐτῶν |
[2, 7] |
τὸ
θερμὸν
ὑποφεύγειν
μετὰ
τοῦ
|
αἵματος. |
Διὸ
πλεῖον
ἀθροιζόμενον
ἐπὶ
τὸν |
[2, 5] |
ὃ
γὰρ
ἔδει
ἐκ
τοῦ
|
αἵματος |
εἰς
τὴν
γονὴν
ἰέναι
καὶ |
[2, 3] |
αἱ
δὲ
φλέβες
οἷον
ἀγγεῖον
|
αἵματός |
εἰσι,
φανερὸν
ὅτι
τὸ
αἷμα |
[2, 7] |
τὴν
ἀπὸ
τῆς
τροφῆς
τοῦ
|
αἵματος |
ἐπίρρυσιν,
ἢ
καὶ
διά
τινας |
[2, 7] |
σώματι
πάντων
(οὐδ´
ὁτιοῦν
γὰρ
|
αἵματος |
ἔχει
ἐν
αὑτῷ)
καὶ
(αὐχμηρότατον. |
[2, 2] |
ἐστί,
τὰ
δ´
ἀντὶ
τοῦ
|
αἵματος |
ἔχει
ἕτερόν
τι
μόριον
τοιοῦτον. |
[2, 6] |
τῆς
τροφῆς
οὔσης
τοῖς
ἐμβρύοις
|
αἵματος, |
καὶ
ἐν
τοῖς
ὀστοῖς
ὁ |
[2, 5] |
ἢ
ὀλίγον.
Καὶ
περὶ
μὲν
|
αἵματος |
καὶ
ἰχῶρος
καὶ
πιμελῆς
καὶ |
[2, 3] |
τῶν
ἐναντίων
ἡ
φύσις
τοῦ
|
αἵματος |
κεκοινώνηκεν,
εἴρηται
σχεδόν.
Ἐπεὶ
δ´ |
[2, 7] |
ἀντὶ
δὲ
πολλοῦ
καὶ
παχέος
|
αἵματος |
λεπτὸν
καὶ
καθαρόν.
Διὸ
καὶ |
[2, 1] |
διὰ
τῶν
φλεβῶν
ῥύσεως
τοῦ
|
αἵματος |
οἷον
προχεύματά
ἐστιν·
ἡ
δὲ |
[2, 7] |
πάσχοντος
τοῦ
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
|
αἵματος. |
Περὶ
μὲν
οὖν
τῶν
συμφύτων |
[2, 2] |
οἷον
τῶν
τε
ἄλλων
καὶ
|
αἵματος |
πρὸς
αἷμα·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[2, 6] |
ἡ
δὲ
καθ´
αὑτὸ
πέψις
|
αἵματος |
στέαρ
καὶ
πιμελή
ἐστιν.
Καὶ |
[2, 6] |
νέοις
πάμπαν·
ἅτε
γὰρ
ἐξ
|
αἵματος |
συνεστώτων
τῶν
μορίων
καὶ
τῆς |
[2, 5] |
εἰς
τὴν
πιότητα
ἀναλισκομένου
τοῦ
|
αἵματος, |
τὰ
δ´
ὀλίγαιμα
ἤδη
προωδοποίηται |
[2, 6] |
~Ἔστι
δὲ
καὶ
ὁ
μυελὸς
|
αἵματός |
τις
φύσις,
καὶ
οὐχ
ὥσπερ |
[2, 4] |
τὸ
τοιοῦτον
αἷμα·
τοῦ
γὰρ
|
αἵματος |
τὸ
μὲν
ὑδατῶδες
μᾶλλον
ψυχρόν |
[2, 4] |
δ´
ἐστὶν
αἰτία
ἡ
τοῦ
|
αἵματος |
φύσις
καὶ
κατὰ
τὸ
ἦθος |
[2, 2] |
καὶ
τίς
ἐστιν
ἡ
τοῦ
|
αἵματος |
φύσις,
πρῶτον
διελομένοις
περὶ
θερμοῦ |
[2, 4] |
ἐξ
ἀνάγκης
ἰχώρ,
ὁ
δ´
|
αἵματος |
χάριν
ἐστίν.
~Πιμελὴ
δὲ
καὶ |
[2, 3] |
τέλος.
Ἡ
μὲν
γὰρ
τοῦ
|
στόματος |
ἐργασία
παραδίδωσι
τῇ
κοιλίᾳ,
παρὰ |
[2, 3] |
τοῖς
ζῴοις
λειτουργία
διὰ
τοῦ
|
στόματος |
οὖσα
καὶ
τῶν
ἐν
τούτῳ |
[2, 17] |
γάρ
ἐστιν
ὁ
τόπος
τοῦ
|
στόματος |
πᾶσι
τοῖς
τοιούτοις,
καὶ
διὰ |
[2, 17] |
τοιούτοις,
ἐντὸς
ὑπάρχει
τι
τοῦ
|
στόματος |
τοιοῦτον,
καὶ
τοῖς
μαλακίοις,
οἷον |
[2, 16] |
ἔχουσι
τῶν
μυκτήρων
πρὸ
τοῦ
|
στόματος, |
ὥστε
δ´
εἰπεῖν
μυκτῆρας,
εἰ |
[2, 9] |
τούτων
καὶ
τῶν
ἐχομένων,
οἷον
|
δέρματος |
καὶ
κύστεως
καὶ
ὑμένος
καὶ |
[2, 13] |
πτερῶν
αὔξησιν
εἰς
τὴν
τοῦ
|
δέρματος |
παχύτητα
τετραμμένην
ἔχουσιν.
Διὸ
καὶ |
[2, 12] |
μόνον
ἔχουσι
διὰ
τὴν
τοῦ
|
δέρματος |
σκληρότητα,
καὶ
τὸ
ἔχειν
μὴ |
[2, 13] |
ὥστε
καὶ
τὰ
δέρματα
τοῦ
|
δέρματος. |
Τὸ
μὲν
οὖν
περὶ
τὴν |
[2, 13] |
τετραπόδων,
διὰ
τὴν
σκληρότητα
τοῦ
|
δέρματος |
τοῦ
περὶ
τὴν
κεφαλὴν
οὕτω |
[2, 7] |
τίνας
αἰτίας,
τὰ
δὲ
περὶ
|
σπέρματος |
καὶ
γάλακτος
ἐν
τοῖς
περὶ |
[2, 16] |
τοῦ
σώματος,
διὰ
τοῦτο
μόνον
|
ἐρείσματός |
εἰσι
χάριν,
καὶ
διὰ
τὴν |
[2, 16] |
τὰ
δ´
ἔντομα
διὰ
τοῦ
|
ὑποζώματος |
αἰσθάνονται
τῶν
ὀσμῶν,
καὶ
πάντα |
[2, 16] |
καὶ
τὸ
βάρος
τὸ
τοῦ
|
σώματος, |
διὰ
τοῦτο
μόνον
ἐρείσματός
εἰσι |
[2, 4] |
ὕλη
γάρ
ἐστι
παντὸς
τοῦ
|
σώματος· |
ἡ
γὰρ
τροφὴ
ὕλη,
τὸ |
[2, 2] |
δεξιὰ
πρὸς
τὰ
ἀριστερὰ
τοῦ
|
σώματος. |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ
τῶν |
[2, 1] |
θρεπτικῆς
ἐν
ταὐτῷ
μορίῳ
τοῦ
|
σώματος |
οὔσης,
καθάπερ
ἐν
ἑτέροις
εἴρηται |
[2, 14] |
καὶ
κατὰ
τὴν
τοῦ
ἄλλου
|
σώματος |
φύσιν·
πανταχοῦ
γὰρ
ἀποδίδωσι
λαβοῦσα |
[2, 1] |
τοῖς
σχήμασιν,
ἐξ
ὁμοιομεροῦς
ὄντα
|
σώματος |
ὡς
εἰπεῖν
ἁπλῶς.
Τὰ
δ´ |
[2, 16] |
πάντα
τῷ
συμφύτῳ
πνεύματι
τοῦ
|
σώματος |
ὥσπερ
κινεῖται·
τοῦτο
δ´
ὑπάρχει |
[2, 10] |
ζῆν
φαμεν)
τοῦ
μὲν
ἀχρήστου
|
περιττώματος |
οὐκ
ἔχει
τόπον·
ἐκ
τῆς |
[2, 13] |
δ´
ὁ
ἄνθρωπος
διὰ
τὸ
|
λεπτοδερμότατος |
εἶναι.
Ἡ
δὲ
βλεφαρίς
ἐστι |
[2, 14] |
ἀλέας.
Πλεῖστος
δ´
ὢν
καὶ
|
ὑγρότατος |
ὁ
τῶν
ἀνθρώπων
ἐγκέφαλος
πλείστης |
[2, 17] |
χυμῶν
αἴσθησιν
(ὁ
γὰρ
ἄνθρωπος
|
εὐαισθητότατος |
τῶν
ἄλλων
ζῴων,
καὶ
ἡ |
[2, 10] |
οὐκ
αἴτιος
οὐδεμιᾶς,
ὅς
γε
|
ἀναίσθητος |
καὶ
αὐτός
ἐστιν
ὥσπερ
ὁτιοῦν |
[2, 17] |
τοῖς
γὰρ
ἄλλοις
ἡ
ἄνω
|
ἀκίνητος. |
Πρὸς
μὲν
οὖν
τῇ
ἄνω |
[2, 9] |
ἂν
κάμψεως
ἦν
αἴτιον
οὔτ´
|
ὀρθότητος |
οὐδεμιᾶς
μὴ
συνεχὲς
ὂν
ἀλλὰ |
[2, 7] |
τοῦτο
τὸ
μόριον
τυγχάνῃ
μετρίας
|
θερμότητος, |
ἀφ´
ἑκατέρας
τῆς
φλεβός,
τῆς |
[2, 4] |
καὶ
ἐκστατικὰ
διὰ
τὸν
θυμόν.
|
Θερμότητος |
γὰρ
ποιητικὸν
ὁ
θυμός,
τὰ |
[2, 10] |
ἡ
τῆς
ἐν
τῷ
αἵματι
|
θερμότητος |
κίνησις
τὴν
αἰσθητικὴν
ἐνέργειαν·
διὰ |
[2, 7] |
ἀλλήλων
οὖσιν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
θερμότητος |
τὰ
ζῷα
μετέχειν
ἀναγκαῖον,
δῆλον |
[2, 3] |
τῆς
κάτω
κοιλίας
ἤδη
μετὰ
|
θερμότητος |
φυσικῆς
ποιεῖται
τὴν
πέψιν.
Ὥσπερ |
[2, 7] |
ἐξατμισθέντος
τοῦ
ὕδατος
ὑπὸ
τῆς
|
θερμότητος, |
ὥσπερ
τὰ
τῶν
χεδρόπων
ἑψήματα |
[2, 9] |
Ἔτι
δὲ
περὶ
γονῆς
καὶ
|
γάλακτος |
ἀπελίπομεν
ἐν
τῇ
περὶ
τῶν |
[2, 7] |
τὰ
δὲ
περὶ
σπέρματος
καὶ
|
γάλακτος |
ἐν
τοῖς
περὶ
γενέσεως·
τὸ |
[2, 17] |
τῶν
ὀστρακοδέρμων
πολλά·
τὰ
δ´
|
ἐκτός, |
οἷον
κέντρον,
σομφὸν
δὲ
τὴν |
[2, 9] |
ζῴων
καὶ
ἐν
αὑτοῖς
καὶ
|
ἐκτὸς |
παραπλησίαν
ἔχει
τὴν
τῶν
ὀστῶν |
[2, 8] |
τὸ
δὲ
συνέχον
καὶ
φυλάττον
|
ἐκτὸς |
τὸ
γεῶδές
ἐστιν·
πρὸς
γὰρ |
[2, 8] |
βοήθειαν,
ἔνια
δὲ
τῶν
(ἀναίμων
|
ἐκτὸς, |
ὥσπερ
τῶν
τε
μαλακοστράκων
ἕκαστον, |
[2, 16] |
νέμεσθαί
φασιν
ὑποχωροῦντας
πάλιν
πυγηδόν)
|
ὑπάρξαντος |
οὖν
τοιούτου
τοῦ
μυκτῆρος,
ἡ |
[2, 1] |
καὶ
μυκτῆρος
καὶ
τοῦ
προσώπου
|
παντὸς |
καὶ
δακτύλου
καὶ
χειρὸς
καὶ |
[2, 1] |
καὶ
δακτύλου
καὶ
χειρὸς
καὶ
|
παντὸς |
τοῦ
βραχίονος.
Πολυμόρφων
δὲ
τῶν |
[2, 4] |
αἴσθησιν,
εὐλόγως·
ὕλη
γάρ
ἐστι
|
παντὸς |
τοῦ
σώματος·
ἡ
γὰρ
τροφὴ |
[2, 10] |
καὶ
τὸ
τοιοῦτον
μόριον,
ἄλλ´
|
ἐντός. |
Ἐπὶ
δὲ
τῆς
γλώττης
ἧττον |
[2, 17] |
δ´
ἐντόμων
ζῴων
ἔνια
μὲν
|
ἐντὸς |
ἔχει
τὸ
τοιοῦτον
μόριον,
οἷον |
[2, 8] |
μὲν
οὖν
ἔχει
τῶν
ζῴων
|
ἐντὸς |
τὴν
τοιαύτην
βοήθειαν,
ἔνια
δὲ |
[2, 8] |
γὰρ
τούτοις
τὸ
μὲν
σαρκῶδες
|
ἐντός, |
τὸ
δὲ
συνέχον
καὶ
φυλάττον |
[2, 17] |
οἷον
καράβοις
καὶ
τοῖς
τοιούτοις,
|
ἐντὸς |
ὑπάρχει
τι
τοῦ
στόματος
τοιοῦτον, |
[2, 7] |
σκληρός,
καὶ
λείπεται
τὸ
γεῶδες
|
ἐξατμισθέντος |
τοῦ
ὕδατος
ὑπὸ
τῆς
θερμότητος, |
[2, 7] |
τὸ
πλεῖστον
μέρος,
ἐξιόντος
τοῦ
|
μιχθέντος |
ὑγροῦ·
καὶ
γὰρ
ταῦτα
γίνεται |
[2, 9] |
τῶν
ἐσχάτων
συναρμοττόντων
τοῦ
μὲν
|
ὄντος |
κοίλου
τοῦ
δὲ
περιφεροῦς,
ἢ |
[2, 1] |
δυνάμει
ὂν
ὑπὸ
τοῦ
ἐνεργείᾳ
|
ὄντος, |
ὥστε
ἐστὶ
τὸ
αὐτὸ
τῷ |
[2, 2] |
ἡ
φλὸξ
τοῦ
ὕδατος
τοῦ
|
ζέοντος, |
θερμαίνει
δὲ
κατὰ
τὴν
ἁφὴν |
[2, 9] |
μάχης
τούτοις)
ὥσπερ
τὰ
τοῦ
|
λέοντος· |
οὕτω
γὰρ
ἔχει
ταῦτα
σκληρὰν |
[2, 6] |
καὶ
πυκνά,
οἷον
τὰ
τοῦ
|
(λέοντος· |
τούτου
γὰρ
τὰ
ὀστᾶ,
διὰ |
[2, 1] |
φλεβικοῖς
καὶ
διαλήψεσιν.
Καθάπερ
οὖν
|
ῥέοντος |
ὕδατος
ἰλύς,
τἆλλα
σπλάγχνα
τῆς |
[2, 4] |
πήγνυται,
τὸ
δὲ
γεῶδες
πήγνυται
|
συνεξατμίζοντος |
τοῦ
ὑγροῦ·
αἱ
δ´
ἶνες |
[2, 7] |
γῆς
εἶναι
τὸ
πλεῖστον
μέρος,
|
ἐξιόντος |
τοῦ
μιχθέντος
ὑγροῦ·
καὶ
γὰρ |
[2, 7] |
καὶ
ταχεῖαν
ποιεῖται
τὴν
αἴσθησιν
|
μεταβάλλοντός |
τι
καὶ
πάσχοντος
τοῦ
περὶ |
[2, 7] |
τὴν
αἴσθησιν
μεταβάλλοντός
τι
καὶ
|
πάσχοντος |
τοῦ
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
αἵματος. |
[2, 5] |
παθητικὸν
καὶ
ὑπὸ
ψυχροῦ
τοῦ
|
τυχόντος |
καὶ
ὑπὸ
θερμοῦ.
Καὶ
ἀγονώτερα |
[2, 13] |
οἷον
βλέποντα
διὰ
τοῦ
βλεφάρου
|
προσπεφυκότος. |
Ἐπεὶ
δ´
ἀναγκαῖον
διὰ
τὴν |
[2, 13] |
μὲν
οὖν
πεζοῖς
ὁ
ἀὴρ
|
εὐδίοπτος· |
ἐκείνοις
δ´
ἐπεὶ
τὸ
ὕδωρ |
[2, 2] |
λέγεσθαι
τὸ
θερμότερον
ταῦτα
(συμβαίνειν·
|
ἕκαστος |
γὰρ
δοκεῖ
τι
λέγειν
τἀναντία |
[2, 14] |
τε
ψύχους
καὶ
τῆς
ἀλέας.
|
Πλεῖστος |
δ´
ὢν
καὶ
ὑγρότατος
ὁ |
[2, 6] |
ὁμοίως
ἦν
συνεχής,
ἀλλ´
ἢ
|
θραυστὸς |
ἢ
ὑγρός.
Ἔνια
δ´
οὐκ |
[2, 12] |
ᾠοτόκα
καὶ
φολιδωτά·
ὁ
γὰρ
|
αὐτὸς |
ἁρμόσει
καὶ
ἐπ´
ἐκείνων
λόγος. |
[2, 10] |
οὐδεμιᾶς,
ὅς
γε
ἀναίσθητος
καὶ
|
αὐτός |
ἐστιν
ὥσπερ
ὁτιοῦν
τῶν
περιττωμάτων. |
[2, 10] |
γὰρ
ἂν
ἐδύνατο
καταψύχειν
ἀλεαίνων
|
αὐτὸς |
λίαν)
τῶν
τ´
αἰσθήσεων
οὐκ |
[2, 3] |
αὑτοῖς
ἔχει
τὸ
τῆς
κοιλίας
|
κύτος, |
ἐξ
ἧς,
ὥσπερ
ἐκεῖνα
ταῖς |
[2, 10] |
δ´
εἶναι
κενὸν
τὸ
ὄπισθεν
|
κύτος. |
Τέτακται
δὲ
τὸν
τρόπον
τοῦτον |
[2, 8] |
διὰ
τὸ
μικρὸν
ἔχειν
τὸ
|
κύτος |
τὴν
καλουμένην
κεφαλήν,
θάτερα
δ´ |
[2, 17] |
τὸ
μόριον.
Ἀκανθώδης
δ´
ἐστὶν
|
οὗτος |
ὁ
τόπος·
σύγκειται
γὰρ
ἐκ |
[2, 6] |
καὶ
πολυσχιδέσι
πιμελώδης.
Ἥκιστα
δὲ
|
τοιοῦτος |
ὁ
ῥαχίτης
ἐστὶ
μυελὸς
διὰ |
[2, 2] |
τι
μόριον
τοιοῦτον.
Ἔστι
δ´
|
ἰσχύος |
μὲν
ποιητικώτερον
τὸ
παχύτερον
αἷμα |
[2, 8] |
δὲ
ταῖς
τευθίσι
τὸ
καλούμενον
|
ξίφος. |
Τὰ
δ´
αὖ
τῶν
πολυπόδων |
[2, 3] |
αἷμα,
τὰ
δὲ
θερμὰ
καὶ
|
πάχος |
ἔχοντα
καθάπερ
ἡ
χολή,
χωριζόμενα |
[2, 16] |
ἀντὶ
σιαγόνων
ἔχει
τὸ
καλούμενον
|
ῥύγχος. |
Αἰτία
δὲ
τούτων
ἡ
φύσις |
[2, 16] |
εἴη
γὰρ
ἂν
τοῦτο
ἤδη
|
ῥύγχος |
ὀρνιθῶδες.
Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις |
[2, 16] |
τροφὴν
καὶ
τὴν
ἀλκὴν
τὸ
|
ῥύγχος |
ὀστῶδές
ἐστιν·
συνῆκται
γὰρ
εἰς |
[2, 16] |
τὴν
τροφήν,
ὀστῶδες
ἔχουσι
τὸ
|
ῥύγχος, |
στενὸν
δὲ
διὰ
τὴν
μικρότητα |
[2, 13] |
ἐστιν·
ταῦτα
δὲ
σκληρότερα
πάντα
|
τριχός, |
ὥστε
καὶ
τὰ
δέρματα
τοῦ |
[2, 13] |
ταῦτα
μάλιστα
τῶν
ὀρνέων
εἰς
|
ὕψος) |
τὰ
δ´
ἐπίγεια
καὶ
μὴ |
[2, 7] |
τεκτονικήν,
ὅτι
τὸ
ἔργον
περαίνεται
|
ἐγγὺς |
ἀλλήλων
οὖσιν.
Ὅτι
μὲν
οὖν |
[2, 2] |
εἶναι
οὕτως
ἢ
ἐκείνως
πλεῖστον·
|
ἐγγὺς |
γὰρ
τοῦ
κατὰ
συμβεβηκὸς
εἶναι |
[2, 2] |
πόρρω,
τὸ
δ´
ὅμοιον,
ὅτι
|
ἐγγύς. |
Λέγεται
μὲν
οὖν
εἰ
μὴ |
[2, 9] |
αὐτοῖς
ὑπάρχει
τοῦτο
τὸ
μόριον.
|
Σύνεγγυς |
δὲ
κατὰ
τὴν
ἁφήν
ἐστι |
[2, 8] |
φύσιν
θερμὸν
ἀναίμων
ὄντων,
οἷον
|
πνιγεύς |
τις
περικείμενον
τὸ
ὄστρακον
φυλάττει |
[2, 16] |
τῶν
μετρικῶν.
Ἀνάγκη
δ´
ἦν
|
εὐθὺς |
ἀκολουθῆσαι
τούτων
τῶν
μορίων
ἑκάτερον |
[2, 10] |
μορφήν,
περὶ
τούτου
λεκτέον
πρῶτον.
|
Εὐθὺς |
γὰρ
καὶ
τὰ
φύσει
μόρια |
[2, 1] |
διαλήψεσιν.
Καθάπερ
οὖν
ῥέοντος
ὕδατος
|
ἰλύς, |
τἆλλα
σπλάγχνα
τῆς
διὰ
τῶν |
[2, 7] |
καὶ
θεωρίαν
οἰκείους
ἔχει
τοὺς
|
λόγους, |
τίσι
τε
τῶν
ζῴων
ὑπάρχει |
[2, 7] |
τῆς
τροφῆς
σκέψιν
καὶ
θεωρίαν
|
οἰκείους |
ἔχει
τοὺς
λόγους,
τίσι
τε |
[2, 3] |
οὕτως
καὶ
ἄλλας
ἀρχὰς
δεῖ
|
πλείους |
εἶναι,
δι´
ὧν
ἅπαν
λήψεται |
[2, 7] |
τὴν
κεφαλήν,
(καὶ
τὸ
ἄρρεν
|
πλείους |
τῶν
θηλειῶν,
διὰ
τὴν
αὐτὴν |
[2, 15] |
τὰ
φλέβια
πέρας
ἔχει
τοῦ
|
μήκους. |
Ὥστ´
ἀναγκαῖον
διὰ
τὴν
ἀπιοῦσαν |
[2, 14] |
ἄρρην
λέων.
Ἔτι
δ´
ὅσα
|
κέρκους |
ἔχει
μῆκος
ἐχούσας,
καὶ
ταύτας |
[2, 5] |
οὖσα
τῷ
κερατώδης
εἶναι
καὶ
|
ἀστραγάλους |
ἔχειν·
ἅπαντα
γὰρ
ξηρὰ
καὶ |
[2, 16] |
τῶν
πολυδακτύλων
εἰσί,
καὶ
οὔτε
|
διχαλοὺς |
ἔχουσιν
οὔτε
μώνυχας
τοὺς
πόδας· |
[2, 8] |
οὐ
κατ´
εὐθυωρίαν
ἀλλὰ
κατὰ
|
κύκλους |
διαιρετήν·
οὕτως
γὰρ
ἂν
ἔχον |
[2, 9] |
δὲ
τὴν
αὐτὴν
ὑπεροχὴν
εἰς
|
πολλοὺς |
τόπους
ἀδυνατεῖ
διανέμειν
ἡ
φύσις. |
[2, 6] |
τῆς
ῥάχεως
διῃρημένης
κατὰ
τοὺς
|
σφονδύλους· |
λιπαρὸς
δ´
ὢν
ἢ
στεατώδης |
[2, 2] |
ἑκάστῳ
τῶν
ζῴων,
οἷον
ἐχόντων
|
ὀφθαλμοὺς |
ἀμφοτέρων
τὰ
μέν
ἐστι
σκληρόφθαλμα |
[2, 13] |
κινουμένους
ἐποίησεν
ἡ
φύσις
τοὺς
|
ὀφθαλμοὺς |
τοῖς
ἐντόμοις,
καὶ
μᾶλλον
(ἔτι |
[2, 1] |
αἰσθήσεων
ὁποιανοῦν
ἑνός
τινος
εἶναι
|
γένους, |
καὶ
τὸ
αἰσθητήριον
ἑκάστου
δεκτικὸν |
[2, 13] |
διὰ
τὴν
σκληρότητα
ἀμβλύτερον
βλέπειν,
|
κινουμένους |
ἐποίησεν
ἡ
φύσις
τοὺς
ὀφθαλμοὺς |
[2, 16] |
τὸ
ἔργον,
οὐκ
ἔχουσι
φανερῶς
|
διηρθρωμένους· |
ἀλλ´
ἥ
γε
ὄρνις
ὥστε |
[2, 16] |
τοῖς
ὀπισθονόμοις
βουσίν·
καὶ
γὰρ
|
ἐκείνους |
νέμεσθαί
φασιν
ὑποχωροῦντας
πάλιν
πυγηδόν) |
[2, 7] |
αὐτὴν
αἰτίαν,
ὅπως
ὁ
τόπος
|
εὔπνους |
ᾖ,
καὶ
μᾶλλον
ὁ
πλείων |
[2, 2] |
ἑτέρου
θερμότερον·
τούτους
δὲ
τοὺς
|
τρόπους |
ἀδύνατον
ὑπάρχειν
τῷ
αὐτῷ
πάντας. |
[2, 9] |
τὴν
αὐτὴν
ὑπεροχὴν
εἰς
πολλοὺς
|
τόπους |
ἀδυνατεῖ
διανέμειν
ἡ
φύσις.
Ἔνεστι |
[2, 10] |
προΐεται
τὰ
σπέρματα
καὶ
τοὺς
|
καρπούς. |
Τρίτον
δὲ
μέρος
ἐν
πᾶσίν |
[2, 7] |
κατὰ
τὸ
ἀνάλογον,
οἷον
ὁ
|
πολύπους· |
ὀλιγόθερμα
γὰρ
πάντα
διὰ
τὴν |
[2, 16] |
οὐ
μόνον
ἕνεχ´
ὑποστάσεως
τοῦ
|
βάρους· |
οἱ
δ´
ἐλέφαντες
τῶν
πολυδακτύλων |
[2, 1] |
πολύμορφα
γὰρ
τοῖς
σχήμασιν,
ἐξ
|
ὁμοιομεροῦς |
ὄντα
σώματος
ὡς
εἰπεῖν
ἁπλῶς. |
[2, 9] |
μὲν
ὄντος
κοίλου
τοῦ
δὲ
|
περιφεροῦς, |
ἢ
καὶ
ἀμφοτέρων
κοίλων,
ἐν |
[2, 12] |
τῶν
ζῳοτόκων
οὐκ
ὦτα
ἀλλὰ
|
πόρους |
ἀκοῆς,
διὰ
τὸ
πεπηρωμένον
εἶναι |
[2, 16] |
Ἐν
δὲ
τῷ
ῥύγχει
τοὺς
|
πόρους |
ἔχουσι
τῆς
ὀσφρήσεως,
μυκτῆρας
δ´ |
[2, 16] |
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων,
τοὺς
μὲν
|
πόρους |
ἔχουσι
τῶν
μυκτήρων
πρὸ
τοῦ |
[2, 12] |
μᾶλλον.
~Οἱ
δ´
ὄρνιθες
τοὺς
|
πόρους |
μόνον
ἔχουσι
διὰ
τὴν
τοῦ |
[2, 7] |
οὐ
ψύξει
ἢ
πήξει,
ὥστε
|
νόσους |
καὶ
παρανοίας
ποιεῖν
καὶ
θανάτους· |
[2, 16] |
ἀνθρώπου
τὰ
χείλη
καὶ
συμφύσας
|
τοὺς |
ἄνωθεν
ὀδόντας
χωρὶς
καὶ
τοὺς |
[2, 10] |
τούτου
προΐεται
τὰ
σπέρματα
καὶ
|
τοὺς |
καρπούς.
Τρίτον
δὲ
μέρος
ἐν |
[2, 16] |
τοὺς
ἄνωθεν
ὀδόντας
χωρὶς
καὶ
|
τοὺς |
κάτωθεν
προαγάγοι
μῆκος
ποιήσας
ἀμφοτέρωθεν |
[2, 7] |
σκέψιν
καὶ
θεωρίαν
οἰκείους
ἔχει
|
τοὺς |
λόγους,
τίσι
τε
τῶν
ζῴων |
[2, 16] |
ἔναιμα
καὶ
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων,
|
τοὺς |
μὲν
πόρους
ἔχουσι
τῶν
μυκτήρων |
[2, 16] |
θύραθεν
ἐπείσακτόν
ἐστιν.
Ὑπὸ
δὲ
|
τοὺς |
μυκτῆρας
ἡ
τῶν
χειλῶν
ἐστι |
[2, 9] |
περί
τε
τὰ
ὦτα
καὶ
|
τοὺς |
μυκτῆρας·
θραύεται
γὰρ
τὰ
κραῦρα |
[2, 10] |
τριῶν
αἰσθητηρίων
συνήγαγεν
ἡ
φύσις
|
τοὺς |
μυκτῆρας,
οἷον
ἐπὶ
στάθμην
θεῖσα |
[2, 13] |
δὲ
τοῦ
κανθοῦ
τοῦ
παρὰ
|
τοὺς |
μυκτῆρας
σκαρδαμύττουσιν,
ὅτι
βέλτιον
ἀπ´ |
[2, 13] |
βλέπειν,
κινουμένους
ἐποίησεν
ἡ
φύσις
|
τοὺς |
ὀφθαλμοὺς
τοῖς
ἐντόμοις,
καὶ
μᾶλλον |
[2, 16] |
οὔτε
διχαλοὺς
ἔχουσιν
οὔτε
μώνυχας
|
τοὺς |
πόδας·
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
μέγεθος |
[2, 16] |
κεφαλῆς.
Ἐν
δὲ
τῷ
ῥύγχει
|
τοὺς |
πόρους
ἔχουσι
τῆς
ὀσφρήσεως,
μυκτῆρας |
[2, 12] |
ψόφους
μᾶλλον.
~Οἱ
δ´
ὄρνιθες
|
τοὺς |
πόρους
μόνον
ἔχουσι
διὰ
τὴν |
[2, 6] |
πάσης
τῆς
ῥάχεως
διῃρημένης
κατὰ
|
τοὺς |
σφονδύλους·
λιπαρὸς
δ´
ὢν
ἢ |
[2, 2] |
ἕτερον
ἑτέρου
θερμότερον·
τούτους
δὲ
|
τοὺς |
τρόπους
ἀδύνατον
ὑπάρχειν
τῷ
αὐτῷ |
[2, 11] |
κινούμενα·
δέχεται
γὰρ
στρεφόμενα
πάντοθεν
|
τοὺς |
ψόφους
μᾶλλον.
~Οἱ
δ´
ὄρνιθες |
[2, 7] |
νόσους
καὶ
παρανοίας
ποιεῖν
καὶ
|
θανάτους· |
τὸ
γὰρ
ἐν
τῇ
καρδίᾳ |
[2, 16] |
τῆς
τῶν
προσθίων
ποδῶν
χρείας.
|
Τούτους |
γὰρ
τὰ
πολυδάκτυλα
τῶν
τετραπόδων |
[2, 2] |
ἀλλὰ
τοσαυταχῶς
ἕτερον
ἑτέρου
θερμότερον·
|
τούτους |
δὲ
τοὺς
τρόπους
ἀδύνατον
ὑπάρχειν |
[2, 11] |
δέχεται
γὰρ
στρεφόμενα
πάντοθεν
τοὺς
|
ψόφους |
μᾶλλον.
~Οἱ
δ´
ὄρνιθες
τοὺς |
[2, 9] |
οὐδέν,
ἀλλ´
ἢ
μόριον
ὡς
|
συνεχοῦς |
ἢ
ἁπτόμενον
καὶ
προσδεδεμένον,
ἵνα |
[2, 14] |
φυλάττουσαι
τὰς
ὑπερβολὰς
τοῦ
τε
|
ψύχους |
καὶ
τῆς
ἀλέας.
Πλεῖστος
δ´ |
[2, 4] |
πήγνυται,
οἷον
ὑγρὰ
γῆ
ὑπὸ
|
ψύχους· |
τοῦ
γὰρ
θερμοῦ
ὑπὸ
τοῦ |
[2, 6] |
δ´
οὐκ
ἔχει
τῶν
ζῴων
|
ὡς |
ἀξίως
εἰπεῖν
μυελόν,
ὅσων
τὰ |
[2, 4] |
ἄναιμα
δειλότερα
τῶν
ἐναίμων
ἐστὶν
|
ὡς |
ἁπλῶς
εἰπεῖν,
καὶ
ἀκινητίζει
τε |
[2, 2] |
εἶναί
φησι
καὶ
ἕτεροί
τινες,
|
ὡς |
διὰ
τὴν
θερμότητα
καὶ
πολυαιμούσαις |
[2, 11] |
ὦτα
καὶ
ἄνωθεν
τῶν
ὀμμάτων,
|
ὡς |
δόξειεν
ἄν.
Οὐκ
ἔχει
δέ, |
[2, 9] |
ὡς
ἐνὶ
καὶ
συνεχεῖ
καὶ
|
ὡς |
δυσὶ
καὶ
διῃρημένοις
πρὸς
τὴν |
[2, 1] |
σχήμασιν,
ἐξ
ὁμοιομεροῦς
ὄντα
σώματος
|
ὡς |
εἰπεῖν
ἁπλῶς.
Τὰ
δ´
ὁμοιομερῆ |
[2, 2] |
οὐδ´
ἄλλο
τῶν
τοιούτων
οὐδὲν
|
ὡς |
εἰπεῖν.
Καὶ
τοῦτ´
εὐλόγως
συμβέβηκεν· |
[2, 7] |
πᾶν
τοὐναντίον
αὐτῷ
τὴν
φύσιν
|
ὡς |
εἰπεῖν·
ὁ
μὲν
γὰρ
ἐγκέφαλος |
[2, 7] |
ἐγκέφαλον,
τῶν
δ´
ἄλλων
οὐδὲν
|
ὡς |
εἰπεῖν,
πλὴν
ὅτι
κατὰ
τὸ |
[2, 16] |
ἐστὶ
καὶ
πρὸς
φυλακήν,
διόπερ
|
ὡς |
ἐκείνων
μετέχουσι
τοῦ
ἀκριβῶς
καὶ |
[2, 9] |
ἵνα
χρῆται
ἡ
φύσις
(καὶ
|
ὡς |
ἐνὶ
καὶ
συνεχεῖ
καὶ
ὡς |
[2, 2] |
διαίρεσις
ἔχει
διαφοράν·
ἔστι
γὰρ
|
ὡς |
ἐνίων
τὸ
μέρος
ὁμώνυμον
τῷ |
[2, 2] |
πεζῶν
θερμότερά
φασιν
εἶναι,
λέγοντες
|
ὡς |
ἐπανισοῖ
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ
τόπου |
[2, 17] |
ἔχει
τροφῆς
τὰ
ζῷα
πάντα
|
ὡς |
ἔχοντα
αἴσθησιν
τῆς
ἡδονῆς
τῆς |
[2, 3] |
καὶ
καθ´
αὑτό
ἐστι
μὲν
|
ὡς |
θερμόν
ἐστιν,
ἔστι
δ´
ὡς |
[2, 9] |
τὰ
τοιαῦτα
τῶν
μὴ
ζῳοτόκων
|
ὡς |
κατὰ
λόγον
εἰπεῖν
τῶν
σωμάτων· |
[2, 7] |
τῶν
ζῴων
ἐγκέφαλον
πλεῖστον
ἄνθρωπος
|
ὡς |
κατὰ
μέγεθος,
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων |
[2, 7] |
καὶ
ἰχῶρος.
Δεῖ
δὲ
λαβεῖν,
|
ὡς |
μεγάλῳ
παρεικάζοντα
μικρόν,
ὁμοίως
συμβαίνειν |
[2, 1] |
ἀλλ´
οὐκ
ἐκεῖνα
ἐκ
τούτων.
|
Ὡς |
μὲν
οὖν
ἕνεκά
τινος
διὰ |
[2, 3] |
ὡς
θερμόν
ἐστιν,
ἔστι
δ´
|
ὡς |
οὔ.
Ἐν
μὲν
γὰρ
τῷ |
[2, 2] |
ὁμώνυμον
τῷ
ὅλῳ,
ἔστι
δ´
|
ὡς |
οὐχ
ὁμώνυμον,
οἷον
φλεβὸς
φλέψ, |
[2, 9] |
αὑτὸ
οὐδέν,
ἀλλ´
ἢ
μόριον
|
ὡς |
συνεχοῦς
ἢ
ἁπτόμενον
καὶ
προσδεδεμένον, |
[2, 2] |
θερμότερον
εἶναι
τὴν
φύσιν
φαμέν,
|
ὡς |
τὸ
μὲν
ἐναντίον,
ὅτι
πόρρω, |
[2, 2] |
αἰτίας
εἰσίν.
Τὰ
μὲν
γὰρ
|
ὡς |
ὕλη
τῶν
μερῶν
τῶν
ἀνομοιομερῶν |
[2, 3] |
καὶ
ἧττον
μετέχειν
τῶν
ἀντικειμένων
|
ὡς |
ὑπάρχοντα
δεῖ
τιθέναι
τούτοις.
Πῶς |
[2, 17] |
ὥστε
δοκεῖν
(τοῖς
μὴ
σκοποῦσιν
|
ἀκριβῶς |
γλῶτταν
ἔχειν
ταύτῃ.
Οἱ
δ´ |
[2, 16] |
διόπερ
ὡς
ἐκείνων
μετέχουσι
τοῦ
|
ἀκριβῶς |
καὶ
καλῶς
ἢ
τοὐναντίον,
οὕτω |
[2, 6] |
τροφὴ
πᾶσιν
αἷμα,
εἴρηται
πρότερον.
|
Εὐλόγως |
δὲ
καὶ
στεατώδεις
οἱ
μυελοὶ |
[2, 10] |
τῆς
ὀσφρήσεως
μεταξὺ
τῶν
ὀμμάτων
|
εὐλόγως. |
Διπλοῦν
μὲν
γάρ
ἐστιν
ἕκαστον |
[2, 6] |
ὀστᾶ
πυκνὰ
ἔχουσι
καὶ
ἰσχυρὰ
|
εὐλόγως |
ἐν
τοῖς
μὲν
οὐκ
ἔνεστι, |
[2, 10] |
Ἔχει
δὲ
καὶ
τὴν
ἀκοὴν
|
εὐλόγως |
ἔνια
τῶν
ζῴων
ἐν
τῷ |
[2, 10] |
δ´
ὄψις
πᾶσι
τοῖς
ἔχουσιν
|
εὐλόγως |
ἐστὶ
περὶ
τὸν
(ἐγκέφαλον·
ὁ |
[2, 1] |
αἰσθήσεως
ἐν
τοῖς
ἁπλοῖς
μέρεσιν
|
εὐλόγως |
μάλιστα
συμβαίνει
τὴν
ἁφὴν
ἐν |
[2, 2] |
οὐδὲν
ὡς
εἰπεῖν.
Καὶ
τοῦτ´
|
εὐλόγως |
συμβέβηκεν·
καθάπερ
γὰρ
ἐν
ἑτέροις |
[2, 7] |
ἀλλὰ
ἴδιος
ἡ
φύσις,
καὶ
|
εὐλόγως |
τοιαύτη.
Ὅτι
μὲν
οὖν
οὐκ |
[2, 4] |
ζῴοις
καὶ
κατὰ
τὴν
αἴσθησιν,
|
εὐλόγως· |
ὕλη
γάρ
ἐστι
παντὸς
τοῦ |
[2, 2] |
ὑγρὰ
μὲν
ἢ
ὅλως
ἢ
|
ἕως |
ἂν
ᾖ
ἐν
τῇ
φύσει, |
[2, 3] |
ζῴων
ἔχει
τοῦτο
τὸ
μόριον,
|
ἕως |
εἰς
τὴν
κοιλίαν,
οὕτως
καὶ |
[2, 3] |
δεῖ
τινι
τὴν
τροφὴν
λαμβάνειν,
|
ἕως |
τὸ
τῆς
ἐχομένης
πέψεως
λάβῃ |
[2, 2] |
τὸ
θᾶττον
θερμαινόμενον
τοῦ
θερμαινομένου
|
βραδέως |
θερμότερον
εἶναι
τὴν
φύσιν
φαμέν, |
[2, 2] |
τὸ
μὴ
ταχέως
ψυχόμενον
ἀλλὰ
|
βραδέως |
θερμότερον,
καὶ
τὸ
θᾶττον
θερμαινόμενον |
[2, 14] |
σῶμα
δασὺ
λίαν
πεποίηκε,
(τούτοις
|
ἐνδεῶς |
ἔχει
τὰ
περὶ
τὴν
κέρκον, |
[2, 3] |
μεταβολὴ
διὰ
τῆς
τοῦ
θερμοῦ
|
δυνάμεως, |
καὶ
τὰ
ζῷα
πάντα
καὶ |
[2, 1] |
ὑπάρχουσιν
αὐτοῖς.
Τῆς
δ´
αἰσθητικῆς
|
δυνάμεως |
καὶ
τῆς
κινούσης
τὸ
ζῷον |
[2, 7] |
διὰ
ταύτης
μάλιστα
γίνεται
τῆς
|
δυνάμεως. |
Ὅμοιον
οὖν
τὸ
τὴν
ψυχὴν |
[2, 7] |
τὸν
ἐγκέφαλον
ψυχρότερα
τῆς
συμμέτρου
|
κράσεως· |
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
διὰ
τῶν
φλεβῶν |
[2, 16] |
ἔχουσιν,
ἀλλ´
οὐ
μόνον
ἕνεχ´
|
ὑποστάσεως |
τοῦ
βάρους·
οἱ
δ´
ἐλέφαντες |
[2, 9] |
ζῷον
ἤ
τινος
ἄλλης
ὑγρᾶς
|
συστάσεως |
ὑφιστᾶσι
τῶν
στερεῶν
τι
σωμάτων, |
[2, 7] |
γενέσεως·
τὸ
μὲν
γὰρ
ἀρχὴ
|
γενέσεως |
αὐτῶν
ἐστι,
τὸ
δὲ
χάριν |
[2, 1] |
Ἐπεὶ
δ´
ἐναντίως
ἐπὶ
τῆς
|
γενέσεως |
ἔχει
καὶ
τῆς
οὐσίας·
τὰ |
[2, 3] |
τροφῆς
ὅλως,
ἐν
τοῖς
περὶ
|
γενέσεως |
καὶ
ἐν
ἑτέροις
οἰκειότερόν
ἐστι |
[2, 9] |
ὁμοιομερῶν
θεωρίᾳ·
τοῖς
γὰρ
περὶ
|
γενέσεως |
λόγοις
ἁρμόττουσαν
ἔχει
τὴν
σκέψιν· |
[2, 1] |
λέγῃ
τις
τὸν
λόγον
τῆς
|
γενέσεως· |
ὁ
μὲν
γὰρ
τῆς
οἰκοδομήσεως |
[2, 7] |
αὐτῶν
ἐστι,
τὸ
δὲ
χάριν
|
γενέσεως. |
~Περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
μορίων |
[2, 7] |
καὶ
γάλακτος
ἐν
τοῖς
περὶ
|
γενέσεως· |
τὸ
μὲν
γὰρ
ἀρχὴ
γενέσεως |
[2, 3] |
μορίων,
ὅσων
ἡ
τροφὴ
δεῖται
|
διαιρέσεως. |
Ἀλλ´
αὕτη
μὲν
οὐδεμιᾶς
αἰτία |
[2, 13] |
κωλύωσι
(καὶ
τοῦτο
(οὐκ
ἐκ
|
προαιρέσεως, |
ἀλλ´
ἡ
φύσις
ἐποίησε)
πλειστάκις |
[2, 1] |
δὲ
πῦρ.
Οὔσης
δὲ
τῆς
|
αἰσθήσεως |
ἐν
τοῖς
ἁπλοῖς
μέρεσιν
εὐλόγως |
[2, 1] |
δ´
ἀδύνατον
εἶναι
ζῷον
ἄνευ
|
αἰσθήσεως, |
καὶ
διὰ
τοῦτο
ἂν
εἴη |
[2, 10] |
διώρισται
πρότερον
ἐν
τοῖς
περὶ
|
αἰσθήσεως· |
καὶ
διότι
αἱ
μὲν
δύο |
[2, 7] |
αὑτὰ
ἔν
τε
τοῖς
περὶ
|
αἰσθήσεως |
καὶ
περὶ
ὕπνου
διωρισμένοις.
Ὅτι |
[2, 10] |
ὅτι
οὐ
τῆς
τοῦ
ἐγκεφάλου
|
αἰσθήσεως |
χάριν
ἄσαρκος
ἡ
κεφαλή
ἐστιν· |
[2, 1] |
γενέσεως·
ὁ
μὲν
γὰρ
τῆς
|
οἰκοδομήσεως |
λόγος
ἔχει
τὸν
τῆς
οἰκίας, |
[2, 1] |
οἰκίας
οὐκ
ἔχει
τὸν
τῆς
|
οἰκοδομήσεως. |
Ὁμοίως
δὲ
τοῦτο
συμβέβηκε
καὶ |
[2, 16] |
τινὰ
διέστηκεν
ἀλλήλων
τὸ
τῆς
|
ὀσφρήσεως |
αἰσθητήριον,
ἀλλ´
ὅσα
μὲν
ἔχει |
[2, 10] |
δὲ
τριῶν
ἡ
μὲν
τῆς
|
ὀσφρήσεως |
μέση,
ἀκοὴ
δὲ
καὶ
ὄψις |
[2, 10] |
ἡ
κίνησις)
Ἡ
δὲ
τῆς
|
ὀσφρήσεως |
μεταξὺ
τῶν
ὀμμάτων
εὐλόγως.
Διπλοῦν |
[2, 16] |
ῥύγχει
τοὺς
πόρους
ἔχουσι
τῆς
|
ὀσφρήσεως, |
μυκτῆρας
δ´
ἔχειν
ἀδύνατον.
Περὶ |
[2, 16] |
ἀφῃρημένης
δὲ
τῆς
τῶν
ποδῶν
|
χρήσεως, |
καὶ
ἡ
φύσις,
ὥσπερ
εἴπομεν, |
[2, 2] |
φανερόν,
ἔτι
δ´
ὕπνου
καὶ
|
ἐγρηγόρσεως |
καὶ
ἀκμῆς
καὶ
γήρως
καὶ |
[2, 17] |
τόπος·
σύγκειται
γὰρ
ἐκ
τῆς
|
συμψαύσεως |
τῶν
βραγχίων,
ὧν
ἡ
φύσις |
[2, 17] |
ὥσπερ
διπλῆν
ἔχοντα
τὴν
τῆς
|
γεύσεως |
αἴσθησιν.
Ἔχει
δὲ
καὶ
τὰ |
[2, 1] |
σπλάγχνα
τῆς
διὰ
τῶν
φλεβῶν
|
ῥύσεως |
τοῦ
αἵματος
οἷον
προχεύματά
ἐστιν· |
[2, 2] |
ψυχρότητα
τοῦ
τόπου
ἡ
τῆς
|
φύσεως |
αὐτῶν
θερμότης,
καὶ
τὰ
ἄναιμα |
[2, 17] |
τριχῶδες
διὰ
τὴν
λιχνείαν
τῆς
|
φύσεως· |
διπλῆν
γὰρ
τὴν
ἡδονὴν
κτᾶται |
[2, 15] |
οὖσαν,
ἂν
μή
τι
τῆς
|
φύσεως |
ἔργον
ἐμποδίσῃ
πρὸς
ἄλλην
χρῆσιν, |
[2, 7] |
τοῖς
ζῴοις
πρὸς
τὴν
τῆς
|
φύσεως |
ὅλης
σωτηρίαν.
Οἱ
μὲν
γὰρ |
[2, 13] |
τοῦτον
τὸν
τρόπον
ὑπὸ
τῆς
|
φύσεως. |
Σκληρόδερμα
γὰρ
ὄντα
ἀβλαβέστερα
μὲν |
[2, 3] |
κοιλίας
καὶ
τῆς
τῶν
ἐντέρων
|
φύσεως. |
Τὰ
μὲν
γὰρ
φυτὰ
λαμβάνει |
[2, 3] |
χολή,
χωριζόμενα
δ´
ἐκ
τῆς
|
φύσεως |
τῶν
ἐχόντων
τοὐναντίον
πάσχει·
ψύχεται |
[2, 9] |
τῶν
ἐχομένων,
οἷον
δέρματος
καὶ
|
κύστεως |
καὶ
ὑμένος
καὶ
τριχῶν
καὶ |
[2, 7] |
τροφῆς
ἐστι,
τό
τε
τῆς
|
κύστεως |
ὑπόστημα
καὶ
τὸ
τῆς
κοιλίας, |
[2, 6] |
καὶ
διέχειν
διὰ
πάσης
τῆς
|
ῥάχεως |
διῃρημένης
κατὰ
τοὺς
σφονδύλους·
λιπαρὸς |
[2, 6] |
κοίλη
ἄκανθα
μόνον
ἡ
τῆς
|
ῥάχεώς |
ἐστιν.
Διὸ
ἐν
ταύτῃ
ἐγγίνεται· |
[2, 9] |
μυκτῆρας·
θραύεται
γὰρ
τὰ
κραῦρα
|
ταχέως |
ἐν
τοῖς
ἀπέχουσιν.
Ἡ
δὲ |
[2, 5] |
οὐδεμίαν
αἴσθησιν.
Διὸ
καὶ
γηράσκει
|
ταχέως |
τὰ
λίαν
πίονα·
ὀλίγαιμα
γὰρ |
[2, 2] |
δὲ
τούτοις
δυοῖν
τὸ
μὴ
|
ταχέως |
ψυχόμενον
ἀλλὰ
βραδέως
θερμότερον,
καὶ |
[2, 3] |
Ἀλλ´
αὕτη
μὲν
οὐδεμιᾶς
αἰτία
|
πέψεως, |
ἀλλ´
εὐπεψίας
μᾶλλον·
ἡ
γὰρ |
[2, 3] |
λαμβάνειν,
ἕως
τὸ
τῆς
ἐχομένης
|
πέψεως |
λάβῃ
τέλος.
Ἡ
μὲν
γὰρ |
[2, 9] |
ἐστι
φύσις
(οὔτε
γὰρ
ἂν
|
κάμψεως |
ἦν
αἴτιον
οὔτ´
ὀρθότητος
οὐδεμιᾶς |
[2, 16] |
βραδυτῆτα
καὶ
τὴν
ἀφυΐαν
τῆς
|
κάμψεως |
οὐ
χρήσιμον
πρὸς
ἄλλο
οὐδέν. |
[2, 13] |
πόρρωθεν
γὰρ
ἡ
χρῆσις
τῆς
|
ὄψεως. |
Διὸ
καὶ
τὰ
γαμψώνυχα
μὲν |
[2, 13] |
πολλὴν
ποιουμένοις
κίνησιν
ἡ
τῆς
|
ὄψεως |
ἐκ
πολλοῦ
χρῆσις.
Τοῖς
μὲν |
[2, 7] |
δῆλον
μὲν
καὶ
διὰ
τῆς
|
ὄψεως, |
ἔτι
δὲ
μᾶλλον
τῷ
μηδεμίαν |
[2, 8] |
πρῶτον,
ὥσπερ
ἡ
κόρη
τῆς
|
ὄψεως, |
ἢ
τὸ
δι´
οὗ
συνειλημμένον, |
[2, 13] |
τῶν
τετραπόδων
φυλακὴν
ἔχουσι
τῆς
|
ὄψεως, |
τὰ
μὲν
ζῳοτόκα
βλέφαρα
δύο, |
[2, 3] |
περὶ
ξηροῦ
καὶ
ὑγροῦ
διελθεῖν
|
ἀκολούθως |
τοῖς
εἰρημένοις.
Λέγεται
δὲ
ταῦτα |
[2, 6] |
οὐκ
ἔχει
τῶν
ζῴων
ὡς
|
ἀξίως |
εἰπεῖν
μυελόν,
ὅσων
τὰ
ὀστᾶ |
[2, 17] |
γλωττοειδὲς
μόριον,
οὐ
πάντῃ
δ´
|
ὁμοίως |
ἀλλὰ
τῷ
ἄκρῳ
μάλιστα,
διὰ |
[2, 3] |
τοῦτον
μάλιστα
λέγεται
τὸν
τρόπον.
|
Ὁμοίως |
δὲ
καὶ
θάτερα
τὰ
ὑγρὰ |
[2, 3] |
αἷμα,
οὐ
καθ´
αὑτὸ
θερμόν.
|
Ὁμοίως |
δὲ
καὶ
περὶ
ξηροῦ
καὶ |
[2, 2] |
πρὸς
τὰ
ἀριστερὰ
τοῦ
σώματος.
|
Ὁμοίως |
δὲ
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων |
[2, 12] |
ἧς
ἂν
ἔπλασε
τὰ
ὦτα.
|
Ὁμοίως |
δὲ
καὶ
τῶν
τετραπόδων
τὰ |
[2, 9] |
καὶ
διῃρημένοις
πρὸς
τὴν
κάμψιν.
|
Ὁμοίως |
δὲ
καὶ
φλὲψ
οὐδεμία
αὐτὴ |
[2, 1] |
λίθων,
ἀλλὰ
ταῦτα
τῆς
οἰκίας·
|
ὁμοίως |
δὲ
τοῦτ´
ἔχει
καὶ
περὶ |
[2, 1] |
οὐκ
ἔχει
τὸν
τῆς
οἰκοδομήσεως.
|
Ὁμοίως |
δὲ
τοῦτο
συμβέβηκε
καὶ
ἐπὶ |
[2, 10] |
οὐκ
ἔχει
ἐγκέφαλον,
ἄσαρκον
δ´
|
ὁμοίως. |
Ἔχει
δὲ
καὶ
τὴν
ἀκοὴν |
[2, 8] |
καὶ
τὸ
τῶν
ἑμύδων
γένος
|
ὁμοίως |
ἔχειν
δοκεῖ
τούτοις,
ἕτερον
ὂν |
[2, 9] |
τὸ
σῶμα
αὐτῶν.
~Ἔχει
δ´
|
ὁμοίως |
ἥ
τε
τῶν
ὀστῶν
καὶ |
[2, 6] |
ὢν
ἢ
στεατώδης
οὐκ
ἂν
|
ὁμοίως |
ἦν
συνεχής,
ἀλλ´
ἢ
θραυστὸς |
[2, 16] |
γὰρ
μέγεθος
ὂν
ὑπερβάλλον,
ἀναγκαῖον
|
ὁμοίως |
ἦν
χρῆσθαι
τῷ
ὑγρῷ
ὥσπερ |
[2, 13] |
τετράποδα
καὶ
ᾠοτόκα
οὐ
σκαρδαμύττει
|
ὁμοίως, |
ὅτι
οὐδ´
ὑγρὰν
αὐτοῖς
ἀναγκαῖον |
[2, 17] |
ἐστί,
τοῖς
μὲν
πεζοῖς
σχεδὸν
|
ὁμοίως |
πᾶσι,
τοῖς
δ´
ἄλλοις
ἀνομοίως |
[2, 7] |
λαβεῖν,
ὡς
μεγάλῳ
παρεικάζοντα
μικρόν,
|
ὁμοίως |
συμβαίνειν
ὥσπερ
τὴν
τῶν
ὑετῶν |
[2, 17] |
ὁμοίως
πᾶσι,
τοῖς
δ´
ἄλλοις
|
ἀνομοίως |
καὶ
αὐτοῖς
πρὸς
αὑτὰ
καὶ |
[2, 3] |
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ἔχει
τὸ
|
κυρίως |
καὶ
ἁπλῶς,
καὶ
ἐπὶ
θερμῶν |
[2, 3] |
γῆς
ἅπαντα
ξηρά.
Καὶ
τὸ
|
κυρίως |
καὶ
ἁπλῶς
ξηρὸν
τοῦτον
μάλιστα |
[2, 17] |
τινὰ
γλίσχρον
ἔχουσι,
καὶ
σχεδὸν
|
παραπλησίως |
τοῖς
ποταμίοις
κροκοδείλοις.
Οὐ
φαίνονται |
[2, 17] |
οὐκ
ἔχουσι
τὴν
γλῶτταν,
ὅτι
|
ἐναντίως |
ἂν
ἔχοι
πρὸς
τὴν
τῆς |
[2, 1] |
τῶν
τοιούτων
μορίων.
Ἐπεὶ
δ´
|
ἐναντίως |
ἐπὶ
τῆς
γενέσεως
ἔχει
καὶ |
[2, 8] |
Τὰ
δ´
ἔντομα
τούτοις
τ´
|
ἐναντίως |
ἔχει
καὶ
τοῖς
ἐναίμοις,
καθάπερ |
[2, 14] |
καὶ
ψύχεται
μάλιστα,
τὸ
δ´
|
ἐναντίως |
ἔχον
ἀπαθέστερόν
ἐστιν.
Ἀλλὰ
περὶ |
[2, 8] |
καὶ
τὰ
μαλάκια
τούτοις
τ´
|
ἐναντίως |
καὶ
αὑτοῖς
ἀντικειμένως
συνέστηκεν·
οὐδὲν |
[2, 7] |
πῦρ
ἢ
τοιαύτην
τινὰ
δύναμιν
|
φορτικῶς |
τιθέντες·
βέλτιον
δ´
ἴσως
φάναι |
[2, 9] |
ἢ
ὅλως
ἀδύνατον,
ἢ
οὐ
|
καλῶς |
ἂν
ἐποίουν
τὴν
τοιαύτην
κίνησιν. |
[2, 10] |
ἐπὶ
τὴν
τῆς
ἀναπνοῆς
κίνησιν.
|
Καλῶς |
δὲ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἔχει |
[2, 2] |
τοιαῦτα
καὶ
πρὸς
φρόνησιν
ἔχει
|
καλῶς. |
Διὸ
καὶ
τὰ
ἄνω
μόρια |
[2, 16] |
ἐκείνων
μετέχουσι
τοῦ
ἀκριβῶς
καὶ
|
καλῶς |
ἢ
τοὐναντίον,
οὕτω
καὶ
τοῦ |
[2, 10] |
τοῦτον
τὰ
αἰσθητήρια
τῇ
φύσει
|
καλῶς, |
τὰ
μὲν
τῆς
ἀκοῆς
ἐπὶ |
[2, 9] |
ἵνα
γίγνηται
κάμψις
καὶ
ἔκτασις·
|
ἄλλως |
γὰρ
ἢ
ὅλως
ἀδύνατον,
ἢ |
[2, 2] |
οὗ
μᾶλλον
θερμαίνεται
τὸ
ἁπτόμενον,
|
ἄλλως |
δὲ
τὸ
μᾶλλον
αἴσθησιν
ἐμποιοῦν |
[2, 9] |
καὶ
ἔκτασις·
ἄλλως
γὰρ
ἢ
|
ὅλως |
ἀδύνατον,
ἢ
οὐ
καλῶς
ἂν |
[2, 3] |
αὔξησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ
τροφῆς
|
ὅλως, |
ἐν
τοῖς
περὶ
γενέσεως
καὶ |
[2, 2] |
καὶ
στερεά,
ὑγρὰ
μὲν
ἢ
|
ὅλως |
ἢ
ἕως
ἂν
ᾖ
ἐν |
[2, 6] |
ἄσημον
ἔχειν,
δοκεῖ
οὐκ
ἔχειν
|
ὅλως |
μυελόν.
Ἐπεὶ
δὲ
τὴν
μὲν |
[2, 5] |
αἷμα
γίνεται
ταῦτα,
ὥστε
ἢ
|
ὅλως |
οὐ
γίνεται
περίττωμα
αὐτοῖς
οὐδὲν |
[2, 13] |
ἔχει.
Τὰ
μὲν
γὰρ
σκληρόδερμα
|
ὅλως |
οὐκ
ἔχει·
ἡ
δὲ
τοῦ |
[2, 2] |
καὶ
ἑτέρῳ
πρὸς
ἕτερον.
Καὶ
|
ὅλως |
(τὰ
μὲν
ἔναιμα
τῶν
ζῴων |
[2, 4] |
δειλότερα
τῶν
ἐναίμων
ἐστὶν
ὡς
|
ἁπλῶς |
εἰπεῖν,
καὶ
ἀκινητίζει
τε
φοβούμενα |
[2, 2] |
δὲ
τῶν
τοιούτων
οὐδ´
ἔστιν
|
ἁπλῶς |
εἰπεῖν
ὅτι
θερμὸν
ἢ
μὴ |
[2, 3] |
λόγον
ἔχει
τὸ
κυρίως
καὶ
|
ἁπλῶς, |
καὶ
ἐπὶ
θερμῶν
καὶ
ψυχρῶν. |
[2, 2] |
ξηρὸν
καὶ
ὑγρόν.
Πότερον
οὖν
|
ἁπλῶς |
λέγεται
τὸ
θερμὸν
ἢ
πλεοναχῶς; |
[2, 3] |
ξηρά.
Καὶ
τὸ
κυρίως
καὶ
|
ἁπλῶς |
ξηρὸν
τοῦτον
μάλιστα
λέγεται
τὸν |
[2, 1] |
ὁμοιομεροῦς
ὄντα
σώματος
ὡς
εἰπεῖν
|
ἁπλῶς. |
Τὰ
δ´
ὁμοιομερῆ
ἐκ
τούτων |
[2, 2] |
φλεβὸς
φλέψ,
ἀλλὰ
προσώπου
πρόσωπον
|
οὐδαμῶς. |
Πρῶτον
μὲν
οὖν
καὶ
τοῖς |
[2, 10] |
τις
καὶ
(αὕτη
ἡ
αἴσθησις.
|
Ὅμως |
δὲ
δῆλον
καὶ
ἐπὶ
ταύτης· |
[2, 8] |
τούτοις
τ´
ἐναντίως
καὶ
αὑτοῖς
|
ἀντικειμένως |
συνέστηκεν·
οὐδὲν
γὰρ
ὀστῶδες
ἔχειν |
[2, 2] |
τὸ
θερμὸν
εἶναι
οὕτως
ἢ
|
ἐκείνως |
πλεῖστον·
ἐγγὺς
γὰρ
τοῦ
κατὰ |
[2, 1] |
τρόπον·
ἐπεὶ
δὲ
ζητεῖται
καὶ
|
πῶς |
ἀναγκαῖον
ἔχειν
οὕτως,
φανερὸν
ὅτι |
[2, 2] |
λέγων.
Διὸ
δεῖ
μὴ
λανθάνειν
|
πῶς |
δεῖ
τῶν
φύσει
συνεστώτων
τὰ |
[2, 3] |
ὡς
ὑπάρχοντα
δεῖ
τιθέναι
τούτοις.
|
Πῶς |
μὲν
οὖν
(θερμὸν
καὶ
πῶς |
[2, 3] |
(θερμὸν
καὶ
πῶς
ὑγρόν,
καὶ
|
πῶς |
τῶν
ἐναντίων
ἡ
φύσις
τοῦ |
[2, 3] |
Πῶς
μὲν
οὖν
(θερμὸν
καὶ
|
πῶς |
ὑγρόν,
καὶ
πῶς
τῶν
ἐναντίων |
[2, 15] |
μὲν
ὀφρύες
τῶν
καταβαινόντων
ὑγρῶν,
|
ὅπως |
ἀποστέγωσιν
οἷον
ἀπογείσωμα
τῶν
ἀπὸ |
[2, 16] |
ὥσπερ
καὶ
τὸ
στῆθος
στενόν·
|
ὅπως |
μὲν
οὖν
ᾖ
χρήσιμον
πρός |
[2, 9] |
περὶ
τὴν
κοιλίαν
ἀνόστεα
πᾶσιν,
|
ὅπως |
μὴ
κωλύῃ
τὴν
ἀνοίδησιν
τὴν |
[2, 7] |
θηλειῶν,
διὰ
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν,
|
ὅπως |
ὁ
τόπος
εὔπνους
ᾖ,
καὶ |
[2, 13] |
ἔνια
τῶν
τετραπόδων
τὰ
ὦτα,
|
ὅπως |
ὀξύτερον
βλέπῃ
στρέφοντα
πρὸς
τὸ |
[2, 17] |
μάλιστα
τὴν
γλῶτταν
καὶ
πλατεῖαν,
|
ὅπως |
πρὸς
ἀμφοτέρας
ᾖ
τὰς
ἐργασίας |
[2, 14] |
τὴν
ἔκφυσιν)
ἕνεκεν
δὲ
βοηθείας,
|
ὅπως |
σκεπάζωσι
φυλάττουσαι
τὰς
ὑπερβολὰς
τοῦ |
[2, 13] |
καὶ
μάλιστ´
ἄνθρωπος,
πάντα
μὲν
|
ὅπως |
τὰ
προσπίπτοντα
τοῖς
βλεφάροις
κωλύωσι |
[2, 16] |
διὰ
τὸ
ἔργον,
οὐκ
ἔχουσι
|
φανερῶς |
διηρθρωμένους·
ἀλλ´
ἥ
γε
ὄρνις |
[2, 10] |
καὶ
διότι
αἱ
μὲν
δύο
|
φανερῶς |
ἠρτημέναι
πρὸς
τὴν
καρδίαν
εἰσίν, |
[2, 3] |
μὲν
σχεδόν,
τὰ
δὲ
πορευτικὰ
|
φανερῶς, |
οἷον
γῆν
ἐν
αὑτοῖς
ἔχει |
[2, 10] |
Ἐπὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
αἰσθητηρίων
|
φανερωτέρως |
ἐστὶν
ἡ
αἴσθησις
διμερής·
ὦτά |
[2, 2] |
καὶ
ἐγρηγόρσεως
καὶ
ἀκμῆς
καὶ
|
γήρως |
καὶ
νόσου
καὶ
ὑγιείας,
ἀλλ´ |
[2, 2] |
εἰ
ἔτυχε,
τοιαύτη
τίς
ἐστιν·
|
ἴσως |
γὰρ
τὸ
ὑποκείμενόν
ἐστιν
ἢ |
[2, 1] |
ὕδατος
πυρός.
Ἔτι
δὲ
βέλτιον
|
ἴσως |
ἐκ
τῶν
δυνάμεων
λέγειν,
καὶ |
[2, 7] |
δύναμιν
φορτικῶς
τιθέντες·
βέλτιον
δ´
|
ἴσως |
φάναι
ἐν
τοιούτῳ
τινὶ
σώματι |
[2, 17] |
οἷον
τὸ
τῶν
μυρμήκων
γένος,
|
ὡσαύτως |
δὲ
καὶ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
πολλά· |
[2, 8] |
γένος,
καὶ
τὸ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
|
ὡσαύτως, |
οἷον
τὰ
καλούμενα
ὄστρεα·
πᾶσι |
[2, 10] |
πάλιν
δ´
ἐκ
τῶν
ὤτων
|
ὡσαύτως |
πόρος
εἰς
τοὔπισθεν
συνάπτει.
Ἔστι |
[2, 2] |
ὅσα
γῆς
μᾶλλον,
καὶ
ἀλύτως,
|
λυτῶς |
δ´,
ὅσα
ὕδατος.
Ἀλλὰ
περὶ |
[2, 2] |
μὲν
ὅσα
γῆς
μᾶλλον,
καὶ
|
ἀλύτως, |
λυτῶς
δ´,
ὅσα
ὕδατος.
Ἀλλὰ |
[2, 8] |
εὐθυωρίαν
ἀλλὰ
κατὰ
κύκλους
διαιρετήν·
|
οὕτως |
γὰρ
ἂν
ἔχον
χρησιμώτατον
ἂν |
[2, 2] |
διαφέρει
δὲ
τὸ
θερμὸν
εἶναι
|
οὕτως |
ἢ
ἐκείνως
πλεῖστον·
ἐγγὺς
γὰρ |
[2, 3] |
μόριον,
ἕως
εἰς
τὴν
κοιλίαν,
|
οὕτως |
καὶ
ἄλλας
ἀρχὰς
δεῖ
πλείους |
[2, 1] |
ζητεῖται
καὶ
πῶς
ἀναγκαῖον
ἔχειν
|
οὕτως, |
φανερὸν
ὅτι
προυπῆρχεν
οὕτω
πρὸς |
[2, 15] |
διὸ
καὶ
δασύνονται
πολλοῖς
ἀπογηράσκουσιν
|
οὕτως |
ὥστε
δεῖσθαι
κουρᾶς,
αἱ
δὲ |
[2, 13] |
ὀξύτερον
βλέπῃ
στρέφοντα
πρὸς
τὸ
|
φῶς |
καὶ
δεχόμενα
τὴν
αὐγήν.
Οἱ |
[2, 17] |
τοιαύτη
τὴν
φύσιν
ἐστίν,
ὥσπερ
|
ἀντιστρόφως |
ἔχουσα
τῷ
μυκτῆρι
τῷ
τῶν |
[2, 2] |
πυροῦν.
Λεγομένου
δὲ
τοῦ
θερμοῦ
|
πολλαχῶς, |
ἀκολουθήσει
δῆλον
ὅτι
καὶ
τὸ |
[2, 2] |
αἴσθησιν.
Ἔοικε
δὲ
διὰ
τὸ
|
πολλαχῶς |
λέγεσθαι
τὸ
θερμότερον
ταῦτα
(συμβαίνειν· |
[2, 2] |
Λέγεται
μὲν
οὖν
εἰ
μὴ
|
πλεοναχῶς, |
ἀλλὰ
τοσαυταχῶς
ἕτερον
ἑτέρου
θερμότερον· |
[2, 2] |
ἁπλῶς
λέγεται
τὸ
θερμὸν
ἢ
|
πλεοναχῶς; |
Δεῖ
δὴ
λαβεῖν
τί
ἔργον |
[2, 3] |
τοῖς
εἰρημένοις.
Λέγεται
δὲ
ταῦτα
|
πλεοναχῶς, |
οἷον
τὰ
μὲν
δυνάμει
τὰ |
[2, 2] |
καὶ
ποῖον
θερμότερον,
ἐπειδὴ
λέγεται
|
πλεοναχῶς, |
(οὐ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὑπάρξει |
[2, 2] |
οὖν
εἰ
μὴ
πλεοναχῶς,
ἀλλὰ
|
τοσαυταχῶς |
ἕτερον
ἑτέρου
θερμότερον·
τούτους
δὲ |