Livre, Chap. |
[2, 7] |
τελευτῶσιν
αἱ
φλέβες
εἰς
τὴν
|
μήνιγγα |
τὴν
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον.
Πρὸς |
[2, 17] |
ἐν
δὲ
τῷ
μικρῷ
τὸ
|
μέγα |
οὐκ
ἔστιν.
Διὸ
καὶ
τῶν |
[2, 2] |
ἁφὴν
θερμαίνειν,
τοδὶ
δὲ
τῷ
|
φλόγα |
ποιεῖν
καὶ
πυροῦν.
Λεγομένου
δὲ |
[2, 1] |
ἀνομοιομερῶν
ἕνεκέν
ἐστιν·
ἐκείνων
γὰρ
|
ἔργα |
καὶ
πράξεις
εἰσίν,
οἷον
ὀφθαλμοῦ |
[2, 2] |
χεῖρον,
τὰ
δὲ
πρὸς
τὰ
|
ἔργα |
καὶ
τὴν
οὐσίαν
ἑκάστῳ
τῶν |
[2, 16] |
ἑκάτερον
πρὸς
τὴν
εἰρημένην
χρῆσιν
|
εὐεργὰ |
καὶ
τοιαύτην
ἔχοντα
τὴν
φύσιν· |
[2, 15] |
Ὥστ´
ἀναγκαῖον
διὰ
τὴν
ἀπιοῦσαν
|
ἰκμάδα |
σωματικὴν
οὖσαν,
ἂν
μή
τι |
[2, 14] |
τοῦτο
τῶν
τετραπόδων
οὐθὲν
οὔτε
|
βλεφαρίδα |
ἔχει
τὴν
κάτωθεν,
ἀλλ´
ὑπὸ |
[2, 11] |
φύσιν
ἑκάστῳ.
~Τὰ
μὲν
γὰρ
|
τετράποδα |
ἀπηρτημένα
ἔχει
τὰ
ὦτα
καὶ |
[2, 13] |
τοῦ
πλαγίου
μᾶλλον.
Τὰ
δὲ
|
τετράποδα |
καὶ
ᾠοτόκα
οὐ
σκαρδαμύττει
ὁμοίως, |
[2, 14] |
ἄνθρωποι
μόνον
ἔχουσιν.
Τὰ
γὰρ
|
τετράποδα |
τῶν
ζῴων
ἐν
τοῖς
ὑπτίοις |
[2, 13] |
τὰ
τοιαῦτα
ἀμφοῖν.
Τὰ
δὲ
|
τετράποδα |
τῶν
ᾠοτόκων
φολιδωτά
ἐστιν·
ταῦτα |
[2, 2] |
ἄναιμα
τῶν
ἐναίμων
καὶ
τὰ
|
θήλεα |
τῶν
ἀρρένων,
οἷον
Παρμενίδης
τὰς |
[2, 4] |
ποιητικὸν
ὁ
θυμός,
τὰ
δὲ
|
στερεὰ |
θερμανθένα
μᾶλλον
θερμαίνει
τῶν
ὑγρῶν· |
[2, 2] |
τισίν.
Τὰ
δὲ
ξηρὰ
καὶ
|
στερεὰ |
τῶν
ὁμοιομερῶν
ἐστιν,
οἷον
ὀστοῦν |
[2, 2] |
ὑγρά,
τὰ
δὲ
σκληρὰ
καὶ
|
στερεά, |
ὑγρὰ
μὲν
ἢ
ὅλως
ἢ |
[2, 8] |
ὀστρακοδέρμων
ὡσαύτως,
οἷον
τὰ
καλούμενα
|
ὄστρεα· |
πᾶσι
γὰρ
τούτοις
τὸ
μὲν |
[2, 9] |
τὰ
δὲ
περὶ
τὴν
κοιλίαν
|
ἀνόστεα |
πᾶσιν,
ὅπως
μὴ
κωλύῃ
τὴν |
[2, 17] |
πρὸς
αὑτὰ
καὶ
πρὸς
τὰ
|
πεζὰ |
τῶν
ζῴων.
Ὁ
μὲν
οὖν |
[2, 8] |
τὸν
λόγον·
τὸ
γὰρ
ζῷον
|
ὁριζόμεθα |
τῷ
ἔχειν
αἴσθησιν,
πρῶτον
δὲ |
[2, 9] |
δ´
ἰχθύων
τοῖς
μὲν
ᾠοτόκοις
|
ἄκανθα, |
καὶ
τοῖς
ὄφεσιν
ἀκανθώδης
ἐστὶν |
[2, 6] |
φύσει
ὑπάρχει
ὄντα,
καὶ
κοίλη
|
ἄκανθα |
μόνον
ἡ
τῆς
ῥάχεώς
ἐστιν. |
[2, 2] |
τῶν
ὁμοιομερῶν
ἐστιν,
οἷον
ὀστοῦν
|
ἄκανθα |
νεῦρον
φλέψ.
Καὶ
γὰρ
τῶν |
[2, 9] |
ἔτι
τ´
ἔβλαπτεν
ἂν
ὥσπερ
|
ἄκανθά |
τις
ἢ
βέλος
ἐνὸν
ταῖς |
[2, 8] |
ἐν
τοῖς
ἰχθύσι
τοῖς
μὲν
|
ἄκανθα |
τοῖς
δὲ
χόνδρος.
Τὰ
μὲν |
[2, 9] |
στερεωμάτων.
Τὰ
δὲ
καλούμενα
σελάχη
|
χονδράκανθα |
τὴν
φύσιν
ἐστίν·
ὑγροτέραν
τε |
[2, 7] |
ὕπνον,
καὶ
τὸ
δύνασθαι
ἑστάναι
|
ὀρθὰ |
ἀφαιρεῖται,
ὅσα
τῶν
ζῴων
ὀρθὰ |
[2, 11] |
ἀλλὰ
φαίνεται
διὰ
τὸ
μὴ
|
ὀρθὰ |
εἶναι
τὰ
ζῷα
ἀλλὰ
κύπτειν. |
[2, 7] |
ὀρθὰ
ἀφαιρεῖται,
ὅσα
τῶν
ζῴων
|
ὀρθὰ |
τὴν
φύσιν
ἐστί,
τῶν
δ´ |
[2, 6] |
τὰς
διαλήψεις.
Διὸ
καὶ
ὁ
|
ἐνταῦθα |
μυελός,
ὥσπερ
εἴρηται,
ἀλλοιότερός
ἐστιν· |
[2, 13] |
δ´
ἰχθύες
ὑγρόφθαλμοι
μέν
εἰσιν.
|
Ἀναγκαία |
γὰρ
τοῖς
πολλὴν
ποιουμένοις
κίνησιν |
[2, 1] |
τῶν
τοιούτων.
Τρίτη
δὲ
καὶ
|
τελευταία |
κατ´
ἀριθμὸν
ἡ
τῶν
ἀνομοιομερῶν, |
[2, 3] |
φανερὸν
ὅτι
τὸ
αἷμα
ἡ
|
τελευταία |
τροφὴ
τοῖς
ζῴοις
τοῖς
ἐναίμοις |
[2, 15] |
τὸ
δέρμα
περαίνει,
καὶ
τὰ
|
φλέβια |
πέρας
ἔχει
τοῦ
μήκους.
Ὥστ´ |
[2, 3] |
γὰρ
πρώτη
φανερὰ
τοῖς
ζῴοις
|
λειτουργία |
διὰ
τοῦ
στόματος
οὖσα
καὶ |
[2, 6] |
οἱ
μυελοὶ
καὶ
πιμελώδεις
εἰσίν·
|
διὰ |
γὰρ
τὴν
ἀλέαν
τὴν
γινομένην |
[2, 10] |
τὸ
μόριον
ἐν
ᾧ
ἐστιν·
|
διὰ |
γὰρ
τῆς
ἀναπνοῆς
ἡ
αἴσθησις |
[2, 4] |
ἔχοντα
τὴν
ὑγρότητα
καὶ
καθαρωτέραν.
|
Διὰ |
γὰρ
τοῦτο
καὶ
τῶν
ἀναίμων |
[2, 16] |
ἕκαστον
τῶν
ἐχόντων
πλεύμονα
ζῴων,
|
διὰ |
δὲ
τὴν
ἐν
τῷ
ὑγρῷ |
[2, 1] |
καθάπερ
τῶν
ἄλλων
σπλάγχνων
ἕκαστον,
|
διὰ |
δὲ
τὴν
τοῦ
σχήματος
μορφὴν |
[2, 9] |
σαρκώδεσι
μορίοις,
τοῖς
μὲν
κινουμένοις
|
διὰ |
κάμψιν
τούτου
χάριν,
τοῖς
δ´ |
[2, 9] |
τῶν
σαρκοφάγων
(ἡ
τροφὴ
γὰρ
|
διὰ |
μάχης
τούτοις)
ὥσπερ
τὰ
τοῦ |
[2, 1] |
ὁμοιομερὲς
πόλλ´
ἂν
εἴη
ἀνομοιομερῆ.
|
Διὰ |
μὲν
οὖν
(ταύτας
τὰς
αἰτίας |
[2, 16] |
οὐ
χρήσιμον
πρὸς
ἄλλο
οὐδέν.
|
Διὰ |
μὲν
οὖν
τὴν
ἀναπνοὴν
ἔχει |
[2, 13] |
τὴν
ὄψιν
ὥσπερ
ὁ
ἀήρ,
|
διὰ |
μὲν
τοῦτ´
οὐκ
ἔχει
βλέφαρον |
[2, 6] |
αὐτὸν
εἶναι
συνεχῆ
καὶ
διέχειν
|
διὰ |
πάσης
τῆς
ῥάχεως
διῃρημένης
κατὰ |
[2, 6] |
χώραν,
καὶ
μόνη
δεῖται
συνδέσμου
|
διὰ |
τὰς
διαλήψεις.
Διὸ
καὶ
ὁ |
[2, 14] |
τὴν
ὑγρότητα
τοῦ
ἐγκεφάλου
καὶ
|
διὰ |
τὰς
ῥαφάς
(ὅπου
γὰρ
ὑγρὸν |
[2, 10] |
θερμότητος
κίνησις
τὴν
αἰσθητικὴν
ἐνέργειαν·
|
διὰ |
ταύτας
τὰς
αἰτίας
ἐν
τῇ |
[2, 3] |
μὴ
δι´
ἄλλην
αἰτίαν,
ἀλλὰ
|
διὰ |
ταύτην
ἀναγκαῖον
ἔχειν
ἀρχὴν
θερμοῦ |
[2, 1] |
Ὡς
μὲν
οὖν
ἕνεκά
τινος
|
διὰ |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
ἔχει
περὶ |
[2, 7] |
ἄκρων
ἑκάτερον
οὐκ
ἔχει
χωρίς)
|
διὰ |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
πρὸς
τὸν |
[2, 7] |
ψυχῆς
ἔργον
ἐστί,
ταῦτα
δὲ
|
διὰ |
ταύτης
μάλιστα
γίνεται
τῆς
δυνάμεως. |
[2, 10] |
ζῴων,
ἢ
μάλιστα
πάντων.
Ὥστε
|
διά |
τε
τοῦτο,
καὶ
διὰ
τὸ |
[2, 7] |
ὁ
πολύπους·
ὀλιγόθερμα
γὰρ
πάντα
|
διὰ |
τὴν
ἀναιμίαν.
Ὁ
μὲν
οὖν |
[2, 15] |
ἔχει
τοῦ
μήκους.
Ὥστ´
ἀναγκαῖον
|
διὰ |
τὴν
ἀπιοῦσαν
ἰκμάδα
σωματικὴν
οὖσαν, |
[2, 5] |
ἀγονώτερα
δὴ
τὰ
πίονά
ἐστι
|
διὰ |
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν·
ὃ
γὰρ |
[2, 7] |
τὸ
ἄρρεν
πλείους
τῶν
θηλειῶν,
|
διὰ |
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν,
ὅπως
ὁ |
[2, 16] |
μόνον
ἐρείσματός
εἰσι
χάριν,
καὶ
|
διὰ |
τὴν
βραδυτῆτα
καὶ
τὴν
ἀφυΐαν |
[2, 17] |
ἔχειν
ταύτῃ.
Οἱ
δ´
ἰχθύες
|
διὰ |
τὴν
εἰρημένην
αἰτίαν
ἔχουσι
μέν, |
[2, 2] |
φησι
καὶ
ἕτεροί
τινες,
ὡς
|
διὰ |
τὴν
θερμότητα
καὶ
πολυαιμούσαις
γινομένων |
[2, 4] |
δὲ
τοῖς
σώμασιν
ὑγρόν
ἐστι
|
διὰ |
τὴν
θερμότητα
τὴν
ἐν
τοῖς |
[2, 14] |
πρόσθια
τιμιώτερα
μέν,
ἀλλ´
ἀλεάζει
|
διὰ |
τὴν
κάμψιν·
τοῖς
δ´
ἀνθρώποις |
[2, 4] |
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ
αἵματος,
ἀλλὰ
|
διὰ |
τὴν
λεπτότητα
μᾶλλον
καὶ
διὰ |
[2, 17] |
τὸ
ἄκρον
λεπτὸν
καὶ
τριχῶδες
|
διὰ |
τὴν
λιχνείαν
τῆς
φύσεως·
διπλῆν |
[2, 16] |
ἔχουσι
τὸ
ῥύγχος,
στενὸν
δὲ
|
διὰ |
τὴν
μικρότητα
τῆς
κεφαλῆς.
Ἐν |
[2, 14] |
δ´
ἀνθρώποις
ἐπεὶ
ἐξ
ἴσου
|
διὰ |
τὴν
ὀρθότητα
τὰ
πρόσθια
τοῖς |
[2, 9] |
εἶναι
καὶ
μυξῶδες
τὸ
στερεὸν
|
διὰ |
τὴν
σάρκα
τὴν
περικειμένην,
οἷον |
[2, 13] |
βλεφάρου
προσπεφυκότος.
Ἐπεὶ
δ´
ἀναγκαῖον
|
διὰ |
τὴν
σκληρότητα
ἀμβλύτερον
βλέπειν,
κινουμένους |
[2, 13] |
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων,
|
διὰ |
τὴν
σκληρότητα
τοῦ
δέρματος
τοῦ |
[2, 14] |
τῆς
περὶ
τὰς
βλεφαρίδας
αἰτίας,
|
διὰ |
τὴν
συγγένειαν
αὐτῶν,
ὥστε
περὶ |
[2, 9] |
κάμπτεσθαι
τὸ
σῶμα,
μία
μὲν
|
διὰ |
τὴν
συνέχειάν
ἐστι,
πολυμερὴς
δὲ |
[2, 15] |
ἐμποδίσῃ
πρὸς
ἄλλην
χρῆσιν,
καὶ
|
διὰ |
τὴν
τοιαύτην
αἰτίαν
ἐξ
ἀνάγκης |
[2, 12] |
ὄρνιθες
τοὺς
πόρους
μόνον
ἔχουσι
|
διὰ |
τὴν
τοῦ
δέρματος
σκληρότητα,
καὶ |
[2, 7] |
τῆς
(τροφῆς
τὸ
περίττωμα
ψυχόμενον
|
διὰ |
τὴν
τοῦ
τόπου
τούτου
δύναμιν |
[2, 16] |
Τοῖς
γὰρ
ὄρνισι,
καθάπερ
εἴπομεν,
|
διὰ |
τὴν
τροφὴν
καὶ
τὴν
ἀλκὴν |
[2, 16] |
πρός
τε
τὴν
ἀλκὴν
καὶ
|
διὰ |
τὴν
τροφήν,
ὀστῶδες
ἔχουσι
τὸ |
[2, 10] |
ὄψις
μάλιστ´
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
|
διὰ |
τὴν
τῶν
αἰσθητηρίων
φύσιν
εἰσί, |
[2, 14] |
ζῴων
δασύτατον,
ἐξ
ἀνάγκης
μὲν
|
διὰ |
τὴν
ὑγρότητα
τοῦ
ἐγκεφάλου
καὶ |
[2, 7] |
ψυχρῷ,
συνίσταται
πάλιν
εἰς
ὕδωρ
|
διὰ |
τὴν
ψύξιν
καὶ
ῥεῖ
κάτω |
[2, 4] |
τὴν
διάνοιαν
τῶν
τοιούτων,
οὐ
|
διὰ |
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ
αἵματος,
ἀλλὰ |
[2, 16] |
αἰσθητικώτατον
εἶναι
τῶν
ζῴων
τὴν
|
διὰ |
τῆς
ἁφῆς
αἴσθησιν.
~Ὑπὸ
δὲ |
[2, 7] |
αἰσθητικὰ
μόρια,
δῆλον
μὲν
καὶ
|
διὰ |
τῆς
ὄψεως,
ἔτι
δὲ
μᾶλλον |
[2, 3] |
πέψις
γίνεται
καὶ
ἡ
μεταβολὴ
|
διὰ |
τῆς
τοῦ
θερμοῦ
δυνάμεως,
καὶ |
[2, 16] |
Ὁ
μὲν
γὰρ
λόγος
ὁ
|
διὰ |
τῆς
φωνῆς
ἐκ
τῶν
γραμμάτων |
[2, 6] |
νευρώδης
ἐστίν,
ἵν´
ἔχῃ
τάσιν.
|
Διὰ |
τί
μὲν
οὖν
μυελὸν
ἔχει |
[2, 17] |
δ´
οἱ
πλεῖστοι
αὐτῶν
ἔχειν
|
διά |
τιν´
αἰτίαν
εὔλογον·
ἀκανθώδης
τε |
[2, 10] |
τῶν
περιττωμάτων.
Ἀλλ´
οὐχ
εὑρίσκοντες
|
διὰ |
τίνα
αἰτίαν
ἔνιαι
τῶν
αἰσθήσεων |
[2, 5] |
τέ
ἐστιν
ἕκαστον
αὐτῶν
καὶ
|
διὰ |
τίνας
αἰτίας,
εἴρηται.
~Ἔστι
δὲ |
[2, 7] |
τε
τῶν
ζῴων
ὑπάρχει
καὶ
|
διὰ |
τίνας
αἰτίας,
τὰ
δὲ
περὶ |
[2, 2] |
ποῖα
τὰ
πηκτά,
καὶ
πήγνυται
|
διὰ |
τίνας
αἰτίας.
Τὸ
δὲ
τί |
[2, 7] |
τοῦ
αἵματος
ἐπίρρυσιν,
ἢ
καὶ
|
διά |
τινας
ὁμοίας
αἰτίας
ἄλλας,
βαρύνει |
[2, 16] |
τῶν
ἀνθρώπων
ὑπῆρχεν.
Τοῦτο
δὲ
|
διὰ |
τὸ
αἰσθητικώτατον
εἶναι
τῶν
ζῴων |
[2, 6] |
μυελός,
ὥσπερ
εἴρηται,
ἀλλοιότερός
ἐστιν·
|
διὰ |
τὸ
ἀντὶ
περόνης
γὰρ
γίνεσθαι |
[2, 13] |
μὲν
οὔ,
τῷ
δ´
ὑμένι,
|
διὰ |
τὸ
βραδεῖαν
εἶναι
τὴν
τούτου |
[2, 9] |
τετράποσιν
ὑπάρχει
ζῴοις
τῶν
ζῳοτόκων,
|
διὰ |
τὸ
γεωδεστέραν
ἔχειν
πάντα
τὴν |
[2, 7] |
ἑψήματα
καὶ
τῶν
ἄλλων
καρπῶν,
|
διὰ |
τὸ
γῆς
εἶναι
τὸ
πλεῖστον |
[2, 10] |
Ὥστε
διά
τε
τοῦτο,
καὶ
|
διὰ |
τὸ
γνώριμον
εἶναι
μάλιστ´
αὐτοῦ |
[2, 6] |
τοιοῦτος
ὁ
ῥαχίτης
ἐστὶ
μυελὸς
|
διὰ |
τὸ
δεῖν
αὐτὸν
εἶναι
συνεχῆ |
[2, 10] |
γάρ
ἐστιν
ἕκαστον
τῶν
αἰσθητηρίων
|
διὰ |
τὸ
διπλοῦν
εἶναι
τὸ
σῶμα, |
[2, 10] |
τὰ
ἔχοντα
τοῦτο
τὸ
μόριον,
|
διὰ |
τὸ
ἔμπροσθεν
εἶναι
ἐφ´
ὃ |
[2, 16] |
δ´
εἰπεῖν
μυκτῆρας,
εἰ
μὴ
|
διὰ |
τὸ
ἔργον,
οὐκ
ἔχουσι
φανερῶς |
[2, 16] |
τὰ
ἄλλα,
καὶ
μᾶλλον
ἔτι
|
διὰ |
τὸ
εὖ·
πρὸς
γὰρ
τὸ |
[2, 4] |
διὰ
τὴν
λεπτότητα
μᾶλλον
καὶ
|
διὰ |
τὸ
καθαρὸν
εἶναι·
τὸ
γὰρ |
[2, 13] |
ἐποίησε)
πλειστάκις
δ´
ὁ
ἄνθρωπος
|
διὰ |
τὸ
λεπτοδερμότατος
εἶναι.
Ἡ
δὲ |
[2, 5] |
οὐ
πήγνυται
οὐδὲ
θρύπτεται
ξηραινομένη
|
διὰ |
τὸ
μὴ
εἶναι
γεώδη
τὴν |
[2, 17] |
ἡ
δίοδος
εἰς
τὴν
κοιλίαν
|
διὰ |
τὸ
μὴ
οἷόν
τ´
εἶναι |
[2, 11] |
Οὐκ
ἔχει
δέ,
ἀλλὰ
φαίνεται
|
διὰ |
τὸ
μὴ
ὀρθὰ
εἶναι
τὰ |
[2, 13] |
μὲν
γὰρ
βαρεῖς
τῶν
πτερωτῶν
|
διὰ |
τὸ
μὴ
πτητικοὶ
εἶναι
τὴν |
[2, 4] |
ἐστὶ
τὸ
ὑδατῶδες
τοῦ
αἵματος
|
διὰ |
τὸ
μήπω
πεπέφθαι
ἢ
διεφθάρθαι, |
[2, 8] |
τῶν
πολυπόδων
τοιοῦτον
οὐδὲν
ἔχει
|
διὰ |
τὸ
μικρὸν
ἔχειν
τὸ
κύτος |
[2, 17] |
στόματος
πᾶσι
τοῖς
τοιούτοις,
καὶ
|
διὰ |
τὸ
μικρὸν
χρόνον
εἶναι
τὴν |
[2, 6] |
(λέοντος·
τούτου
γὰρ
τὰ
ὀστᾶ,
|
διὰ |
τὸ
πάμπαν
ἄσημον
ἔχειν,
δοκεῖ |
[2, 10] |
καὶ
τὸ
ὄπισθεν
τῆς
κεφαλῆς,
|
διὰ |
τὸ
πᾶσι
τοῖς
ἔχουσιν
αὐτὴν |
[2, 12] |
οὐκ
ὦτα
ἀλλὰ
πόρους
ἀκοῆς,
|
διὰ |
τὸ
πεπηρωμένον
εἶναι
τετράπουν.
~Καὶ |
[2, 7] |
πλείων
ὑγρότης
καὶ
ψυχρότης,
καὶ
|
διὰ |
τὸ
πλῆθος
ὀψιαίτατα
πήγυνται
τὸ |
[2, 2] |
περὶ
τὴν
αἴσθησιν.
Ἔοικε
δὲ
|
διὰ |
τὸ
πολλαχῶς
λέγεσθαι
τὸ
θερμότερον |
[2, 7] |
ὀστοῦν,
ὃ
καλοῦσι
βρέγμα
τινές,
|
διὰ |
τὸ
πολὺν
χρόνον
τὸ
θερμὸν |
[2, 7] |
εἶναι
καὶ
ἀρχὴ
τοῦ
μυελοῦ
|
διὰ |
τὸ
συνεχῆ
τὸν
ῥαχίτην
αὐτῷ |
[2, 1] |
(γὰρ
ἡ
φύσις
πάντων
αὐτῶν
|
διὰ |
τὸ
τὴν
θέσιν
ἔχειν
ἐπὶ |
[2, 1] |
ἐγγίγνεται
πᾶσιν
ἐν
τοῖς
ὁμοιομερέσι,
|
διὰ |
τὸ
τῶν
αἰσθήσεων
ὁποιανοῦν
ἑνός |
[2, 1] |
προχεύματά
ἐστιν·
ἡ
δὲ
καρδία,
|
διὰ |
τὸ
τῶν
φλεβῶν
ἀρχὴ
εἶναι |
[2, 4] |
θυμώδη
τὸ
ἦθος
καὶ
ἐκστατικὰ
|
διὰ |
τὸν
θυμόν.
Θερμότητος
γὰρ
ποιητικὸν |
[2, 16] |
διὰ
τῶν
βραγχίων,
τὰ
δὲ
|
διὰ |
τοῦ
αὐλοῦ,
τὰ
δ´
ἔντομα |
[2, 13] |
πάντα
σκληρόφθαλμά
ἐστιν,
οἷον
βλέποντα
|
διὰ |
τοῦ
βλεφάρου
προσπεφυκότος.
Ἐπεὶ
δ´ |
[2, 3] |
συμβέβηκεν·
αἱ
γὰρ
φλέβες
κατατείνονται
|
διὰ |
τοῦ
μεσεντερίου
παράπαν,
κάτωθεν
ἀρξάμεναι |
[2, 16] |
μένοντες
ἕλκωσιν
ἔξωθεν
τοῦ
ὑγροῦ
|
διὰ |
τοῦ
ὀργάνου
τὸν
ἀέρα,
τοιοῦτον |
[2, 3] |
πρώτη
φανερὰ
τοῖς
ζῴοις
λειτουργία
|
διὰ |
τοῦ
στόματος
οὖσα
καὶ
τῶν |
[2, 16] |
ἐλέφασιν.
Διόπερ
ἀναπνέουσιν
ἄραντες
ἄνω
|
διὰ |
τοῦ
ὕδατος
τὸν
μυκτῆρα,
ἄν |
[2, 16] |
τοῦ
αὐλοῦ,
τὰ
δ´
ἔντομα
|
διὰ |
τοῦ
ὑποζώματος
αἰσθάνονται
τῶν
ὀσμῶν, |
[2, 1] |
εἶναι
ζῷον
ἄνευ
αἰσθήσεως,
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
ἂν
εἴη
ἀναγκαῖον
ἔχειν |
[2, 17] |
ζῆν
ἰχθύων
βίον,
ὥστε
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
ἀναγκαῖον
ἀδιάρθρωτον
αὐτὸν
ἔχειν |
[2, 3] |
καὶ
τῶν
τοιούτων.
Καὶ
γὰρ
|
διὰ |
τοῦτο
θιγγανόμενον
αἴσθησιν
οὐ
ποιεῖ, |
[2, 3] |
δ´
ἀναίμοις
τὸ
ἀνάλογον.
Καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
μὴ
λαμβάνουσί
τε
τροφὴν |
[2, 16] |
τὸ
βάρος
τὸ
τοῦ
σώματος,
|
διὰ |
τοῦτο
μόνον
ἐρείσματός
εἰσι
χάριν, |
[2, 5] |
κοινὸν
ἀέρος
καὶ
πυρός
ἐστιν.
|
Διὰ |
τοῦτο
οὐδὲν
ἔχει
τῶν
ἀναίμων |
[2, 13] |
σωτηρίας
χάριν
τὰ
βλέφαρα·
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
σκαρδαμύσσει
τε
πάντα
καὶ |
[2, 7] |
κοινὴν
ὕδατος
καὶ
γῆς.
Καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
τὰ
ἔναιμα
ἔχει
πάντα |
[2, 17] |
ὁμοίως
ἀλλὰ
τῷ
ἄκρῳ
μάλιστα,
|
διὰ |
τοῦτο
τοῖς
ἰχθύσι
τοῦτ´
ἀφώρισται |
[2, 14] |
αἰτία
τοῦ
βελτίονός
ἐστιν.
Καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
τῶν
τετραπόδων
οὐθὲν
οὔτε |
[2, 1] |
ἓν
καὶ
τοῦτο
ἕν.
Καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
χεῖρα
μὲν
ἢ
πρόσωπον |
[2, 1] |
ἐν
τούτοις,
αἱ
δὲ
πράξεις
|
διὰ |
τῶν
ἀνομοιομερῶν
ὑπάρχουσιν
αὐτοῖς.
Τῆς |
[2, 16] |
ἔχουσι
μυκτῆρας,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
|
διὰ |
τῶν
βραγχίων,
τὰ
δὲ
διὰ |
[2, 10] |
τοῖς
ἔμπροσθεν,
καὶ
τὸ
αἰσθάνεσθαι
|
διὰ |
τῶν
ἐναίμων
γίνεσθαι
μορίων,
φλεβῶν |
[2, 10] |
δὲ
τὰς
ἀκριβεστέρας
τῶν
αἰσθήσεων
|
διὰ |
τῶν
καθαρώτερον
ἐχόντων
τὸ
αἷμα |
[2, 7] |
τῆς
συμμέτρου
κράσεως·
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
|
διὰ |
τῶν
φλεβῶν
ἄνω
τῆς
(τροφῆς |
[2, 1] |
ὕδατος
ἰλύς,
τἆλλα
σπλάγχνα
τῆς
|
διὰ |
τῶν
φλεβῶν
ῥύσεως
τοῦ
αἵματος |
[2, 1] |
οἷον
προχεύματά
ἐστιν·
ἡ
δὲ
|
καρδία, |
διὰ
τὸ
τῶν
φλεβῶν
ἀρχὴ |
[2, 7] |
θανάτους·
τὸ
γὰρ
ἐν
τῇ
|
καρδίᾳ |
θερμὸν
καὶ
ἡ
ἀρχὴ
συμπαθέστατόν |
[2, 7] |
εὔκρατον
ποιεῖ
τὴν
ἐν
τῇ
|
καρδίᾳ |
θερμότητα
καὶ
ζέσιν·
ἵνα
δὲ |
[2, 3] |
τυγχάνει
κείμενον
ἔν
τε
τῇ
|
καρδίᾳ |
καὶ
ταῖς
φλεψίν.
Ὃν
δὲ |
[2, 4] |
τοιαύτην
ἔχοντα
τὴν
ἐν
τῇ
|
καρδίᾳ |
κρᾶσιν·
τὸ
γὰρ
ὕδωρ
τῷ |
[2, 1] |
ἐν
δὲ
τοῖς
ἐναίμοις
ἡ
|
καρδία |
τοιοῦτόν
ἐστιν·
διαιρεῖται
μὲν
γὰρ |
[2, 9] |
δὲ
τῶν
μὲν
φλεβῶν
ἡ
|
καρδία, |
τῶν
δ´
ὀστῶν
ἡ
καλουμένη |
[2, 13] |
ὀρνέων
εἰς
ὕψος)
τὰ
δ´
|
ἐπίγεια |
καὶ
μὴ
πτητικά,
οἷον
ἀλεκτρυόνες |
[2, 3] |
τὰ
μὲν
ὕδατος
ἀναπληστικὰ
καὶ
|
ἐνεργείᾳ |
καὶ
δυνάμει
ὑγρά,
τὰ
δὲ |
[2, 3] |
πεπηγὸς
ὑγρὸν
λέγεται
ξηρὸν
μὲν
|
ἐνεργείᾳ |
καὶ
κατὰ
συμβεβηκός,
ὄντα
δυνάμει |
[2, 3] |
τὰ
μὲν
δυνάμει
τὰ
δ´
|
ἐνεργείᾳ. |
Κρύσταλλος
γὰρ
καὶ
πᾶν
τὸ |
[2, 3] |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
μιχθέντα
ὑγρῷ
|
ἐνεργείᾳ |
μὲν
ὑγρὰ
καὶ
κατὰ
συμβεβηκός, |
[2, 1] |
τὸ
δυνάμει
ὂν
ὑπὸ
τοῦ
|
ἐνεργείᾳ |
ὄντος,
ὥστε
ἐστὶ
τὸ
αὐτὸ |
[2, 17] |
καὶ
τραυλίζουσι,
τοῦτο
δ´
ἐστὶν
|
ἔνδεια |
τῶν
γραμμάτων.
Ἔν
τε
τῷ |
[2, 17] |
τὸν
λόγον
ἡ
μαλακὴ
καὶ
|
πλατεῖα |
χρήσιμος·
συστέλλειν
γὰρ
καὶ
προβάλλειν |
[2, 17] |
ὥσπερ
καὶ
ἡ
χρῆσις
αὐτῆς
|
βραχεῖα, |
οὕτω
βραχεῖαν
ἔχουσιν
αὐτῆς
καὶ |
[2, 17] |
ἔχουσιν
αὐτῆς
καὶ
τὴν
διάρθρωσιν.
|
Ταχεῖα |
δ´
ἡ
δίοδος
εἰς
τὴν |
[2, 13] |
οὐ
συμφύεται
οὔτε
βλεφαρὶς
οὔτε
|
ἀκροποσθία, |
ὅτι
ἄνευ
σαρκὸς
δέρματά
ἐστιν. |
[2, 14] |
μᾶλλον
τῆς
σκέπης,
τὰ
δὲ
|
πρόσθια |
τιμιώτερα
μέν,
ἀλλ´
ἀλεάζει
διὰ |
[2, 14] |
ἴσου
διὰ
τὴν
ὀρθότητα
τὰ
|
πρόσθια |
τοῖς
ὀπισθίοις,
τοῖς
τιμιωτέροις
ὑπέγραψεν |
[2, 8] |
ἄξιον
εἰπεῖν,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
|
μαλάκια |
σχεδὸν
ὅλα
σαρκώδη
καὶ
μαλακά, |
[2, 8] |
ἔντομα
τῶν
ζῴων
καὶ
τὰ
|
μαλάκια |
τούτοις
τ´
ἐναντίως
καὶ
αὑτοῖς |
[2, 1] |
τῇ
γενέσει
τελευταῖον·
οὐ
γὰρ
|
οἰκία |
πλίνθων
ἕνεκέν
ἐστι
καὶ
λίθων, |
[2, 3] |
τοῦ
στόματος
ἐργασία
παραδίδωσι
τῇ
|
κοιλίᾳ, |
παρὰ
δὲ
ταύτης
ἕτερον
ἀναγκαῖον |
[2, 3] |
ἐν
αὐτῇ
θερμότητι
χρῆται
ὥσπερ
|
κοιλίᾳ) |
τὰ
δὲ
ζῷα
πάντα
μὲν |
[2, 9] |
τοῦ
ζῴου
κάμπτεσθαι
τὸ
σῶμα,
|
μία |
μὲν
διὰ
τὴν
συνέχειάν
ἐστι, |
[2, 9] |
κάμψιν.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
φλὲψ
|
οὐδεμία |
αὐτὴ
καθ´
αὑτήν
ἐστιν,
ἀλλὰ |
[2, 5] |
τὴν
φθοράν·
ἡ
γὰρ
φθορὰ
|
ὀλιγαιμία |
τίς
ἐστι,
καὶ
τὸ
ὀλίγον |
[2, 17] |
ἐκ
τῆς
τροφῆς·
ἡ
γὰρ
|
ἐπιθυμία |
τοῦ
ἡδέος
ἐστίν.
Ἀλλὰ
τὸ |
[2, 4] |
ἶνες
γῆς
εἰσιν.
Συμβαίνει
δ´
|
ἔνιά |
γε
καὶ
γλαφυρωτέραν
ἔχειν
τὴν |
[2, 9] |
ἂν
ἐποίουν
τὴν
τοιαύτην
κίνησιν.
|
Ἔνια |
δ´
αὐτῶν
ὁμοίαν
ἔχοντα
τὴν |
[2, 6] |
ἀλλ´
ἢ
θραυστὸς
ἢ
ὑγρός.
|
Ἔνια |
δ´
οὐκ
ἔχει
τῶν
ζῴων |
[2, 8] |
ζῴων
ἐντὸς
τὴν
τοιαύτην
βοήθειαν,
|
ἔνια |
δὲ
τῶν
(ἀναίμων
ἐκτὸς,
ὥσπερ |
[2, 2] |
ἔσται
θερμότερον,
ὡδὶ
δὲ
θάτερον.
|
Ἔνια |
δὲ
τῶν
τοιούτων
οὐδ´
ἔστιν |
[2, 17] |
πολύποσιν.
Τῶν
δ´
ἐντόμων
ζῴων
|
ἔνια |
μὲν
ἐντὸς
ἔχει
τὸ
τοιοῦτον |
[2, 1] |
εἴη
ἀναγκαῖον
ἔχειν
τοῖς
ζῴοις
|
ἔνια |
μόρια
ὁμοιομερῆ·
ἡ
μὲν
γὰρ |
[2, 4] |
γὰρ
τοῦτο
καὶ
τῶν
ἀναίμων
|
ἔνια |
συνετωτέραν
ἔχει
τὴν
ψυχὴν
ἐνίων |
[2, 4] |
καὶ
προΐεται
περιττώματα
καὶ
μεταβάλλει
|
ἔνια |
τὰς
χρόας
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ |
[2, 2] |
τούτων
τῶν
μορίων
τέτευχεν,
ἀλλ´
|
ἔνια |
τῶν
ἀνάλογον
τούτων
τισίν.
Τὰ |
[2, 16] |
ὑγροῦ
πρὸς
τὸ
ξηρόν,
καθάπερ
|
ἔνια |
τῶν
ζῳοτόκων
καὶ
ἐναίμων
καὶ |
[2, 10] |
δὲ
καὶ
τὴν
ἀκοὴν
εὐλόγως
|
ἔνια |
τῶν
ζῴων
ἐν
τῷ
τόπῳ |
[2, 1] |
ἐκ
πλειόνων
καὶ
ἑνός,
οἷον
|
ἔνια |
τῶν
σπλάγχνων·
πολύμορφα
γὰρ
τοῖς |
[2, 13] |
μᾶλλον
(ἔτι
τοῖς
σκληροδέρμοις,
ὥσπερ
|
ἔνια |
τῶν
τετραπόδων
τὰ
ὦτα,
ὅπως |
[2, 2] |
τὰ
πυρωθέντα
πάντα
σχεδόν,
οἷον
|
κονία |
καὶ
τέφρα,
καὶ
τὰ
ὑποστήματα |
[2, 2] |
αὖ
τὸ
ἄρρεν,
καὶ
τὰ
|
δεξιὰ |
πρὸς
τὰ
ἀριστερὰ
τοῦ
σώματος. |
[2, 2] |
τὰς
ἀρχάς,
καὶ
πολλοὶ
διαμφισβητοῦσι
|
ποῖα |
θερμὰ
καὶ
ποῖα
ψυχρὰ
τῶν |
[2, 2] |
τούτων
ἐν
ἑτέροις
διώρισται
σαφέστερον,
|
ποῖα |
τὰ
πηκτά,
καὶ
πήγνυται
διὰ |
[2, 2] |
πολλοὶ
διαμφισβητοῦσι
ποῖα
θερμὰ
καὶ
|
ποῖα |
ψυχρὰ
τῶν
ζῴων
ἢ
τῶν |
[2, 10] |
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
τούτων
τὰ
|
αἰσθητήριά |
ἐστιν.
Οὐ
μόνον
δ´
ἐστὶ |
[2, 10] |
τοῖς
ἄλλοις
ἔχει
ταῦτα
τὰ
|
αἰσθητήρια |
ζῴοις
πρὸς
τὴν
ἰδίαν
φύσιν |
[2, 10] |
δὲ
τὸν
τρόπον
τοῦτον
τὰ
|
αἰσθητήρια |
τῇ
φύσει
καλῶς,
τὰ
μὲν |
[2, 7] |
συνέχειαν
οὐδεμίαν
πρὸς
τὰ
αἰσθητικὰ
|
μόρια, |
δῆλον
μὲν
καὶ
διὰ
τῆς |
[2, 2] |
ἄνω
μέρεσι
πρὸς
τὰ
κάτω
|
μόρια |
διαφέρει
ταύταις
ταῖς
διαφοραῖς)
καὶ |
[2, 10] |
τοῖς
τελείοις
δύο
τὰ
ἀναγκαιότατα
|
μόριά |
ἐστιν,
ᾗ
τε
δέχονται
τὴν |
[2, 10] |
Εὐθὺς
γὰρ
καὶ
τὰ
φύσει
|
μόρια |
κατὰ
φύσιν
ἔχει
τούτῳ
μόνῳ, |
[2, 6] |
καὶ
πεττομένων,
καθάπερ
καὶ
τὰ
|
μόρια |
μεταβάλλει
καὶ
τὰ
σπλάγχνα
τὰς |
[2, 9] |
συνδέδεται
νεύροις.
Καὶ
χονδρώδη
δὲ
|
μόρια |
μεταξὺ
τῶν
κάμψεών
εἰσιν,
οἷον |
[2, 1] |
ἀναγκαῖον
ἔχειν
τοῖς
ζῴοις
ἔνια
|
μόρια |
ὁμοιομερῆ·
ἡ
μὲν
γὰρ
αἴσθησις |
[2, 2] |
καλῶς.
Διὸ
καὶ
τὰ
ἄνω
|
μόρια |
πρὸς
τὰ
κάτω
ταύτην
ἔχει |
[2, 10] |
δ´
αἴσθησιν
οὐ
προσίεσθαι
τὰ
|
μόρια |
τὰ
σαρκώδη
λίαν.
Τούτων
δ´ |
[2, 3] |
τρόπον
λαμβάνει
ἐξ
αὐτοῦ
τὰ
|
μόρια |
τὴν
αὔξησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ |
[2, 5] |
εἶναι
γεώδη
τὴν
φύσιν
αὐτῆς.
|
Μέτρια |
μὲν
οὖν
ταῦτα
ὄντα
ἐν |
[2, 13] |
ὀξυωπά
(ἄνωθεν
γὰρ
αὐτοῖς
ἡ
|
θεωρία |
τῆς
τροφῆς,
διὸ
καὶ
ἀναπέτονται |
[2, 9] |
περὶ
τῶν
ὑγρῶν
καὶ
ὁμοιομερῶν
|
θεωρίᾳ· |
τοῖς
γὰρ
περὶ
γενέσεως
λόγοις |
[2, 3] |
Ἡ
μὲν
γὰρ
τοῦ
στόματος
|
ἐργασία |
παραδίδωσι
τῇ
κοιλίᾳ,
παρὰ
δὲ |
[2, 16] |
σιαγόνων
ἔχει
τὸ
καλούμενον
ῥύγχος.
|
Αἰτία |
δὲ
τούτων
ἡ
φύσις
ἡ |
[2, 4] |
τοῖς
ζῴοις.
Πολλῶν
δ´
ἐστὶν
|
αἰτία |
ἡ
τοῦ
αἵματος
φύσις
καὶ |
[2, 3] |
διαιρέσεως.
Ἀλλ´
αὕτη
μὲν
οὐδεμιᾶς
|
αἰτία |
πέψεως,
ἀλλ´
εὐπεψίας
μᾶλλον·
ἡ |
[2, 2] |
ψεῦδος·
ἐνίοτε
γὰρ
ἡ
ἕξις
|
αἰτία |
τοῦ
ἀλγεῖν
αἰσθανομένοις.
Ἔτι
τὸ |
[2, 14] |
ἀεὶ
γὰρ
ἐκ
τῶν
ἐνδεχομένων
|
αἰτία |
τοῦ
βελτίονός
ἐστιν.
Καὶ
διὰ |
[2, 2] |
δ´
ὑγρά,
ἐπεὶ
ὅτι
γ´
|
αἴτια |
ταῦτα
σχεδὸν
καὶ
θανάτου
καὶ |
[2, 2] |
ἕκαστος
γὰρ
δοκεῖ
τι
λέγειν
|
τἀναντία |
λέγων.
Διὸ
δεῖ
μὴ
λανθάνειν |
[2, 16] |
ἡ
φύσις
ἡ
τῶν
ὀρνίθων
|
συνεστηκυῖα |
τοῦτον
τὸν
τρόπον.
Δίπουν
γάρ |
[2, 16] |
μόριον
ἔχουσιν·
οἱ
δ´
ἄνθρωποι
|
μαλακὰ |
καὶ
σαρκώδη
καὶ
δυνάμενα
χωρίζεσθαι, |
[2, 2] |
τοῖς
ζῴοις
ἐστὶ
τὰ
μὲν
|
μαλακὰ |
καὶ
ὑγρά,
τὰ
δὲ
σκληρὰ |
[2, 8] |
μαλάκια
σχεδὸν
ὅλα
σαρκώδη
καὶ
|
μαλακά, |
πρὸς
δὲ
τὸ
μὴ
εὔφθαρτον |
[2, 3] |
χρήσιμον)
ὅτι
τὸ
αἷμα
τροφῆς
|
ἕνεκα |
καὶ
τροφῆς
τῶν
μορίων
ἐστίν. |
[2, 13] |
δέ.
Τοῦ
μὲν
οὖν
εὖ
|
ἕνεκα |
λεπτὸν
τὸ
δέρμα
τὸ
περὶ |
[2, 1] |
ἐκ
τούτων.
Ὡς
μὲν
οὖν
|
ἕνεκά |
τινος
διὰ
ταύτην
τὴν
αἰτίαν |
[2, 16] |
καὶ
δυνάμενα
χωρίζεσθαι,
φυλακῆς
τε
|
ἕνεκα |
τῶν
ὀδόντων
ὥσπερ
καὶ
τὰ |
[2, 10] |
ἐγκέφαλον
τοὐναντίον
ἂν
ἀπειργάζετο
οὗ
|
ἕνεκα |
ὑπάρχει
τοῖς
ζῴοις
ὁ
ἐγκέφαλος |
[2, 1] |
ἄλλων
τῶν
τοιούτων
συνεστήκασι
τὰ
|
ὀργανικὰ |
τῶν
μορίων,
ἀλλ´
οὐκ
ἐκεῖνα |
[2, 1] |
καὶ
αὐτήν.
Διότι
μὲν
οὖν
|
αἱματικὰ |
τὴν
μορφὴν
τὰ
σπλάγχνα
ἐστίν, |
[2, 4] |
καὶ
θυμώδη
τὸ
ἦθος
καὶ
|
ἐκστατικὰ |
διὰ
τὸν
θυμόν.
Θερμότητος
γὰρ |
[2, 7] |
ἔχει
συνέχειαν
οὐδεμίαν
πρὸς
τὰ
|
αἰσθητικὰ |
μόρια,
δῆλον
μὲν
καὶ
διὰ |
[2, 13] |
τὰ
δ´
ἐπίγεια
καὶ
μὴ
|
πτητικά, |
οἷον
ἀλεκτρυόνες
καὶ
τὰ
τοιαῦτα, |
[2, 3] |
δὲ
ταῦτα
τὰ
μὲν
ὕδατος
|
ἀναπληστικὰ |
καὶ
ἐνεργείᾳ
καὶ
δυνάμει
ὑγρά, |
[2, 3] |
πάντα
μὲν
σχεδόν,
τὰ
δὲ
|
πορευτικὰ |
φανερῶς,
οἷον
γῆν
ἐν
αὑτοῖς |
[2, 12] |
δὲ
καὶ
τῶν
τετραπόδων
τὰ
|
ᾠοτόκα |
καὶ
φολιδωτά·
ὁ
γὰρ
αὐτὸς |
[2, 13] |
μᾶλλον.
Τὰ
δὲ
τετράποδα
καὶ
|
ᾠοτόκα |
οὐ
σκαρδαμύττει
ὁμοίως,
ὅτι
οὐδ´ |
[2, 13] |
κάτω
βλεφαρίδι
μύουσι,
καὶ
τὰ
|
ᾠοτόκα |
τῶν
τετραπόδων,
διὰ
τὴν
σκληρότητα |
[2, 13] |
καὶ
οἱ
βαρεῖς
καὶ
τὰ
|
ᾠοτόκα |
τῶν
τετραπόδων
τῇ
κάτω
βλεφαρίδι |
[2, 16] |
καὶ
ὅσα
(ἄλλ´
ἔναιμα
καὶ
|
ᾠοτόκα |
τῶν
τετραπόδων,
τοὺς
μὲν
πόρους |
[2, 13] |
καὶ
τὰ
ζῳοτόκα
καὶ
τὰ
|
ᾠοτόκα |
τῶν
τετραπόδων
φυλακὴν
ἔχουσι
τῆς |
[2, 13] |
ἔχουσι
τῆς
ὄψεως,
τὰ
μὲν
|
ζῳοτόκα |
βλέφαρα
δύο,
οἷς
καὶ
σκαρδαμύττουσι, |
[2, 13] |
καὶ
οἱ
ὄρνιθες
καὶ
τὰ
|
ζῳοτόκα |
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων |
[2, 9] |
ἐμβρύων
αὔξησιν.
Τὰ
μὲν
οὖν
|
ζῳοτόκα |
τῶν
ζῴων
καὶ
ἐν
αὑτοῖς |
[2, 17] |
εἰσίν.
Τὰ
δ´
ἔναιμα
καὶ
|
ζῳοτόκα |
τῶν
τετραπόδων
βραχεῖαν
τῆς
φωνῆς |
[2, 9] |
μυξῶδες
τὸ
στερεὸν
διὰ
τὴν
|
σάρκα |
τὴν
περικειμένην,
οἷον
συμβέβηκε
περί |
[2, 2] |
πιμελή,
στέαρ,
μυελός,
γονή,
χολή,
|
γάλα |
ἐν
τοῖς
ἔχουσι,
σάρξ,
καὶ |
[2, 7] |
καὶ
παρὰ
ταῦτα
γονὴ
καὶ
|
γάλα |
τοῖς
πεφυκόσιν
ἔχειν
ἕκαστα
τούτων. |
[2, 9] |
σωμάτων·
ἐνιαχοῦ
γὰρ
πολλὰ
γίνεται
|
μεγάλα |
τῶν
ζῳοτόκων,
οἷον
ἐν
Λιβύῃ |
[2, 1] |
φανερὸν
ὅτι
προυπῆρχεν
οὕτω
πρὸς
|
ἄλληλα |
ἔχοντα
ἐξ
ἀνάγκης.
Τὰ
μὲν |
[2, 9] |
εἰσιν,
οἷον
στοιβή,
πρὸς
τὸ
|
ἄλληλα |
μὴ
τρίβειν.
Περὶ
δὲ
τὰ |
[2, 10] |
ἄλλων
μορίων,
ἐκ
συλλογισμοῦ
πρὸς
|
ἄλληλα |
συνδυάζουσιν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἀρχὴ |
[2, 2] |
δὲ
τούτων
αἱ
διαφοραὶ
πρὸς
|
ἄλληλα |
τοῦ
βελτίονος
ἕνεκέν
εἰσιν,
οἷον |
[2, 2] |
δυοῖν
τὸ
μὴ
ταχέως
ψυχόμενον
|
ἀλλὰ |
βραδέως
θερμότερον,
καὶ
τὸ
θᾶττον |
[2, 3] |
εἰ
μὴ
δι´
ἄλλην
αἰτίαν,
|
ἀλλὰ |
διὰ
ταύτην
ἀναγκαῖον
ἔχειν
ἀρχὴν |
[2, 4] |
διὰ
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ
αἵματος,
|
ἀλλὰ |
διὰ
τὴν
λεπτότητα
μᾶλλον
καὶ |
[2, 9] |
ὀρθότητος
οὐδεμιᾶς
μὴ
συνεχὲς
ὂν
|
ἀλλὰ |
διαλεῖπον)
ἔτι
τ´
ἔβλαπτεν
ἂν |
[2, 7] |
περίττωμα
οὔτε
τῶν
συνεχῶν
μορίων,
|
ἀλλὰ |
ἴδιος
ἡ
φύσις,
καὶ
εὐλόγως |
[2, 1] |
τὸν
τρόπον
ἐκ
τῆς
ἐπαγωγῆς,
|
ἀλλὰ |
καὶ
κατὰ
τὸν
λόγον·
πᾶν |
[2, 9] |
ἢ
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
γένος.
|
Ἀλλὰ |
καὶ
περὶ
τούτων
καὶ
τῶν |
[2, 10] |
δ´
ἐστὶ
τὸ
ἔμπροσθεν
ἄσαρκον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὸ
ὄπισθεν
τῆς
κεφαλῆς, |
[2, 10] |
ὅσων
μὴ
μόνον
τοῦ
ζῆν
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῦ
εὖ
ζῆν
ἡ |
[2, 8] |
τῆς
σαρκὸς
οὐ
κατ´
εὐθυωρίαν
|
ἀλλὰ |
κατὰ
κύκλους
διαιρετήν·
οὕτως
γὰρ |
[2, 5] |
γῆς.
Διὸ
τὰ
μὴ
ἀμφώδοντα
|
ἀλλὰ |
κερατώδη
στέαρ
ἔχει.
Φανερὰ
δ´ |
[2, 11] |
μὴ
ὀρθὰ
εἶναι
τὰ
ζῷα
|
ἀλλὰ |
κύπτειν.
Οὕτω
δὲ
τὸ
πλεῖστον |
[2, 9] |
τῶν
ἐρεισμάτων
μὴ
κραῦρον
εἶναι
|
ἀλλὰ |
μαλακωτέραν,
καὶ
τὸ
γεῶδες
εἰς |
[2, 2] |
τοῦ
κατὰ
συμβεβηκὸς
εἶναι
θερμὸν
|
ἀλλὰ |
μὴ
καθ´
αὑτὸ
θάτερον
αὐτῶν, |
[2, 10] |
γὰρ
οὐ
μόνον
κατ´
εὐθυωρίαν
|
ἀλλὰ |
πάντοθεν)
ἡ
δ´
ὄψις
εἰς |
[2, 9] |
οὐδεμία
αὐτὴ
καθ´
αὑτήν
ἐστιν,
|
ἀλλὰ |
πᾶσαι
μόριον
μιᾶς
εἰσιν.
Ὀστοῦν |
[2, 2] |
ἀλύτως,
λυτῶς
δ´,
ὅσα
ὕδατος.
|
Ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τούτων
ἐν
ἑτέροις |
[2, 7] |
ῥεῖ
κάτω
πρὸς
τὴν
γῆν.
|
Ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τούτων
ἐν
ταῖς |
[2, 14] |
δ´
ἐναντίως
ἔχον
ἀπαθέστερόν
ἐστιν.
|
Ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τούτων
παρεκβῆναι
συμβέβηκεν |
[2, 10] |
Τούτων
δ´
οὐδέτερόν
ἐστιν
ἀληθές,
|
ἀλλὰ |
πολύσαρκος
μὲν
ὁ
τόπος
ὢν |
[2, 12] |
φώκη
τῶν
ζῳοτόκων
οὐκ
ὦτα
|
ἀλλὰ |
πόρους
ἀκοῆς,
διὰ
τὸ
πεπηρωμένον |
[2, 2] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὑπάρξει
πᾶσιν,
|
ἀλλὰ |
προσδιοριστέον
ὅτι
καθ´
αὑτὸ
μὲν |
[2, 2] |
οὐχ
ὁμώνυμον,
οἷον
φλεβὸς
φλέψ,
|
ἀλλὰ |
προσώπου
πρόσωπον
οὐδαμῶς.
Πρῶτον
μὲν |
[2, 12] |
καὶ
τὸ
ἔχειν
μὴ
τρίχας
|
ἀλλὰ |
πτερωτὰ
εἶναι·
οὐκ
οὖν
ἔχει |
[2, 6] |
ὅσοις
δὲ
μὴ
πιμελῇ
ὅμοιος
|
ἀλλὰ |
στέαρ
γίνεται
τὸ
αἷμα
πεττόμενον, |
[2, 16] |
ἣν
αἰτίαν
οὐκ
ἔχουσι
μυκτῆρας,
|
ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
διὰ
τῶν
βραγχίων, |
[2, 8] |
ὅ
τι
καὶ
ἄξιον
εἰπεῖν,
|
ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
μαλάκια
σχεδὸν
ὅλα |
[2, 1] |
ζῷα
συνέστηκε
τῶν
μορίων
τούτων,
|
ἀλλὰ |
τὰ
ὁμοιομερῆ
τῶν
ἀνομοιομερῶν
ἕνεκέν |
[2, 1] |
πλίνθων
ἕνεκέν
ἐστι
καὶ
λίθων,
|
ἀλλὰ |
ταῦτα
τῆς
οἰκίας·
ὁμοίως
δὲ |
[2, 17] |
γὰρ
ἐπιθυμία
τοῦ
ἡδέος
ἐστίν.
|
Ἀλλὰ |
τὸ
μόριον
οὐχ
ὅμοιον
τοῦτο |
[2, 17] |
τὴν
αἴσθησιν
ποιοῦνται
τῆς
τροφῆς,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
μὲν
ἀπολελυμένον
τοῖς
δὲ |
[2, 2] |
μὲν
οὖν
εἰ
μὴ
πλεοναχῶς,
|
ἀλλὰ |
τοσαυταχῶς
ἕτερον
ἑτέρου
θερμότερον·
τούτους |
[2, 17] |
μόριον,
οὐ
πάντῃ
δ´
ὁμοίως
|
ἀλλὰ |
τῷ
ἄκρῳ
μάλιστα,
διὰ
τοῦτο |
[2, 10] |
οὐδὲν
αἰσθητικὸν
οὔτε
τὸ
αἷμα,
|
ἀλλὰ |
τῶν
ἐκ
τούτου
τι.
Διόπερ |
[2, 11] |
δόξειεν
ἄν.
Οὐκ
ἔχει
δέ,
|
ἀλλὰ |
φαίνεται
διὰ
τὸ
μὴ
ὀρθὰ |
[2, 16] |
τῶν
ὀδόντων
ὥσπερ
καὶ
τὰ
|
ἄλλα, |
καὶ
μᾶλλον
ἔτι
διὰ
τὸ |
[2, 2] |
αἷμα·
διὸ
καὶ
μέλιτται
καὶ
|
ἄλλα |
τοιαῦτα
ζῷα
φρονιμώτερα
τὴν
φύσιν |
[2, 1] |
ψυχρόν,
ξηρὸν
ὑγρὸν
καὶ
ἔτι
|
ἄλλα |
τοιαῦτα·
καὶ
τὸ
τούτων
αἰσθητήριον, |
[2, 1] |
Καθάπερ
οὖν
ῥέοντος
ὕδατος
ἰλύς,
|
τἆλλα |
σπλάγχνα
τῆς
διὰ
τῶν
φλεβῶν |
[2, 4] |
ψυχρῷ
πηκτόν
ἐστιν.
Διὸ
καὶ
|
τἆλλα |
τὰ
ἄναιμα
δειλότερα
τῶν
ἐναίμων |
[2, 1] |
καὶ
τραχύτης
καὶ
λειότης
καὶ
|
τἆλλα |
τὰ
τοιαῦτα
πάθη
τῶν
σωμάτων. |
[2, 8] |
δὲ
τὴν
αἴσθησιν
φανερὸν
πάντα
|
τἆλλα |
τούτου
χάριν
ὄντα,
λέγω
δ´ |
[2, 9] |
εἰπεῖν
τῶν
σωμάτων·
ἐνιαχοῦ
γὰρ
|
πολλὰ |
γίνεται
μεγάλα
τῶν
ζῳοτόκων,
οἷον |
[2, 17] |
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
|
πολλά· |
τὰ
δ´
ἐκτός,
οἷον
κέντρον, |
[2, 13] |
βλέπειν
ἐναντίον,
οὐκ
ἔχει
δὲ
|
πολλὰ |
τὰ
προσκρούσματα
πρὸς
τὴν
ὄψιν |
[2, 17] |
τῆς
φωνῆς
ἐργασίαν
ἄχρηστον
τὰ
|
πολλὰ |
τὴν
γλῶτταν
ἔχει
καὶ
προσδεδεμένην |
[2, 9] |
δὲ
καὶ
ἐν
τοῖς
ζῳοτόκοις
|
πολλὰ |
τῶν
ὀστῶν
χονδρώδη,
ἐν
ὅσοις |
[2, 9] |
τὰ
γὰρ
ἐξ
αὐτῶν
συνεστηκότα
|
ὅλα |
καὶ
συνώνυμα
τοῖς
μορίοις,
οἷον |
[2, 8] |
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
μαλάκια
σχεδὸν
|
ὅλα |
σαρκώδη
καὶ
μαλακά,
πρὸς
δὲ |
[2, 1] |
(ταύτας
τὰς
αἰτίας
τὰ
μὲν
|
ἁπλᾶ |
καὶ
ὁμοιομερῆ,
τὰ
δὲ
σύνθετα |
[2, 16] |
ποδῶν
χρείας.
Τούτους
γὰρ
τὰ
|
πολυδάκτυλα |
τῶν
τετραπόδων
ἀντὶ
χειρῶν
ἔχουσιν, |
[2, 9] |
ἐστιν,
ᾗ
μὲν
ἔχει
τὰ
|
κῶλα |
κάμψιν,
συνδεδεμένα
τε
νεύροις,
καὶ |
[2, 9] |
Ἐκ
δὲ
ταύτης
τοῖς
ἔχουσι
|
κῶλα |
συνεχῆ
πρὸς
αὐτήν,
τὰ
τούτων |
[2, 2] |
ἔχοντα
καὶ
λεπτὸν
καὶ
καθαρόν·
|
ἅμα |
γὰρ
πρός
τε
ἀνδρείαν
τὰ |
[2, 9] |
δέρμα
πᾶν
ἀνήλωκεν
ἡ
φύσις·
|
ἅμα |
δὲ
τὴν
αὐτὴν
ὑπεροχὴν
εἰς |
[2, 16] |
χειρί.
Τὴν
γὰρ
φύσιν
ἑλῶδες
|
ἅμα |
τὸ
ζῷόν
ἐστι
καὶ
πεζόν, |
[2, 9] |
τι
τοιοῦτόν
ἐστι
μέρος,
ὕστερον
|
ἅμα |
τοῖς
ἀνομοιομερέσι
θεωρητέον
τὴν
αἰτίαν |
[2, 17] |
τὴν
φύσιν
καὶ
κοῖλον,
ὥσθ´
|
ἅμα |
τούτῳ
καὶ
γεύεσθαι
καὶ
τὴν |
[2, 7] |
τὴν
κεφαλὴν
ὀστοῦν,
ὃ
καλοῦσι
|
βρέγμα |
τινές,
διὰ
τὸ
πολὺν
χρόνον |
[2, 7] |
ἐστι,
τό
τε
τῆς
κύστεως
|
ὑπόστημα |
καὶ
τὸ
τῆς
κοιλίας,
καὶ |
[2, 4] |
τὸ
ὕδωρ.
οὕτω
καὶ
τὸ
|
αἷμα· |
αἱ
γὰρ
ἶνες
γῆς.
Μὴ |
[2, 10] |
ἄναιμον
οὐδὲν
αἰσθητικὸν
οὔτε
τὸ
|
αἷμα, |
ἀλλὰ
τῶν
ἐκ
τούτου
τι. |
[2, 5] |
διὸ
οὐδὲ
πιμελὴ
οὐδὲ
στέαρ·
|
αἷμα |
γὰρ
πεπεμμένον
ἐστίν.
Ὥστ´
εἰ |
[2, 5] |
τὸ
στέαρ·
πεττόμενον
γὰρ
τὸ
|
αἷμα |
γίνεται
ταῦτα,
ὥστε
ἢ
ὅλως |
[2, 2] |
τῶν
ἀνάλογον
ὑπαρχόντων
πρὸς
τὸ
|
αἷμα· |
διὸ
καὶ
μέλιτται
καὶ
ἄλλα |
[2, 6] |
Ὅτι
δ´
ἡ
τροφὴ
πᾶσιν
|
αἷμα, |
εἴρηται
πρότερον.
Εὐλόγως
δὲ
καὶ |
[2, 3] |
ὑποκείμενον
καὶ
ὅ
ποτε
ὂν
|
αἷμά |
ἐστιν,
οὐ
θερμόν·
καὶ
καθ´ |
[2, 2] |
Ὅτι
δ´
ἀναγκαῖον
ἔχειν
ἢ
|
αἷμα |
ἢ
τὸ
τούτῳ
τὴν
αὐτὴν |
[2, 9] |
ἂν
ἔσωζε
τὸ
ἐν
αὑτῇ
|
αἷμα· |
ἡ
γὰρ
ἀπ´
ἐκείνης
θερμότης |
[2, 6] |
περιέχεσθαι
τοῖς
ὀστοῖς
πέττεται
τὸ
|
αἷμα, |
ἡ
δὲ
καθ´
αὑτὸ
πέψις |
[2, 4] |
γὰρ
τροφὴ
ὕλη,
τὸ
δ´
|
αἷμα |
ἡ
ἐσχάτη
τροφή.
Πολλὴν
οὖν |
[2, 3] |
αἵματός
εἰσι,
φανερὸν
ὅτι
τὸ
|
αἷμα |
ἡ
τελευταία
τροφὴ
τοῖς
ζῴοις |
[2, 2] |
Τοῦτον
γὰρ
τὸν
τρόπον
τὸ
|
αἷμα |
θερμόν
ἐστιν.
Καὶ
ποιεῖ
δὲ |
[2, 2] |
ᾖ
ἐν
τῇ
φύσει,
οἷον
|
αἷμα, |
ἰχώρ,
πιμελή,
στέαρ,
μυελός,
γονή, |
[2, 4] |
τῶν
ἰνῶν
οὐ
πήγνυται
τὸ
|
αἷμα· |
καθάπερ
γὰρ
ἐκ
πηλοῦ
εἴ |
[2, 2] |
ἰσχύος
μὲν
ποιητικώτερον
τὸ
παχύτερον
|
αἷμα |
καὶ
θερμότερον,
αἰσθητικώτερον
δὲ
καὶ |
[2, 2] |
Ἐμπεδοκλῆς
δὲ
τοὐναντίον·
ἔτι
δ´
|
αἷμα |
καὶ
χολὴν
οἱ
μὲν
θερμὸν |
[2, 2] |
πήγνυται
τοῦ
ἐλαίου.
Ἔτι
τὸ
|
αἷμα |
κατὰ
μὲν
τὴν
ἁφὴν
θερμότερον |
[2, 10] |
διὰ
τῶν
καθαρώτερον
ἐχόντων
τὸ
|
αἷμα |
μορίων
ἀναγκαῖον
ἀκριβεστέρας
γίνεσθαι·
ἐκκόπτει |
[2, 3] |
καὶ
ὑγραίνεται·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
αἷμα |
ξηραίνεται
μᾶλλον,
ὑγραίνεται
δ´
ἡ |
[2, 3] |
ᾗ
δὲ
κατὰ
πάθος
τὸ
|
αἷμα, |
οὐ
καθ´
αὑτὸ
θερμόν.
Ὁμοίως |
[2, 7] |
αἴσθησιν
θιγγανόμενος,
ὥσπερ
οὐδὲ
τὸ
|
αἷμα |
οὐδὲ
τὸ
περίττωμα
τῶν
ζῴων. |
[2, 10] |
ἄναιμον
αἰσθητικόν,
οὐδ´
αὐτὸ
τὸ
|
αἷμα· |
οὐδὲν
γὰρ
τῶν
ζῴων
μόριον. |
[2, 5] |
διαφοράν.
Ἔστι
γὰρ
ἑκάτερον
αὐτῶν
|
αἷμα |
πεπεμμένον
δι´
εὐτροφίαν,
καὶ
τὸ |
[2, 6] |
ὅμοιος
ἀλλὰ
στέαρ
γίνεται
τὸ
|
αἷμα |
πεττόμενον,
τούτοις
δὲ
στεατώδης.
Διὸ |
[2, 1] |
τὴν
δύναμιν
τὴν
δημιουγοῦσαν
τὸ
|
αἷμα |
πρώτην,
εὔλογον,
ἐξ
οἵας
δέχεται |
[2, 5] |
τὰ
μὲν
σωματῶδες
ἔχοντα
τὸ
|
αἷμα |
στέαρ
ἔχει
μᾶλλον.
Τὸ
γὰρ |
[2, 3] |
καὶ
ψυχρὰ
φαίνεται,
οἷον
τὸ
|
αἷμα, |
τὰ
δὲ
θερμὰ
καὶ
πάχος |
[2, 3] |
Οὐ
γὰρ
συνεχές
ἐστι
τὸ
|
αἷμα |
ταύτῃ
οὐδὲ
συμπεφυκός,
ἀλλ´
οἷον |
[2, 4] |
καλουμένας
ἶνας
τὸ
μὲν
ἔχει
|
αἷμα |
τὸ
δ´
οὐκ
ἔχει,
οἷον |
[2, 2] |
τε
ἄλλων
καὶ
αἵματος
πρὸς
|
αἷμα· |
τὸ
μὲν
γὰρ
λεπτότερον
τὸ |
[2, 4] |
Διόπερ
οὐ
πήγνυται
τὸ
τοιοῦτον
|
αἷμα· |
τοῦ
γὰρ
αἵματος
τὸ
μὲν |
[2, 4] |
θυμώδεις
καὶ
ἐκστατικοί·
τὸ
γὰρ
|
αἷμα |
τούτων
ἰνωδέστατον,
καὶ
τό
γε |
[2, 3] |
(τοσοῦτον
γὰρ
χρήσιμον)
ὅτι
τὸ
|
αἷμα |
τροφῆς
ἕνεκα
καὶ
τροφῆς
τῶν |
[2, 3] |
φαῦλον.
Ὅτι
μὲν
οὖν
τὸ
|
αἷμα |
τροφῆς
ἕνεκεν
ὑπάρχει
τοῖς
ἐναίμοις, |
[2, 5] |
πιμελὴν
οὔτε
στέαρ,
ὅτι
οὐδ´
|
αἷμα. |
Τῶν
δ´
ἐναίμων
τὰ
μὲν |
[2, 2] |
τὰ
ψυχρὸν
ἔχοντα
καὶ
λεπτὸν
|
αἷμα |
φρονιμώτερα
τῶν
ἐναντίων
ἐστίν.
Ἄριστα |
[2, 3] |
δὲ
διωρισμένων
φανερὸν
ὅτι
τὸ
|
αἷμα |
ὡδὶ
μὲν
ἔστι
θερμόν,
οἷόν |
[2, 5] |
τὸ
ἀνάλογον
αἰσθητικόν·
τὸ
δ´
|
αἷμα, |
ὥσπερ
εἴρηται
καὶ
πρότερον,
οὐκ |
[2, 5] |
γηράσκει
ταχέως
τὰ
λίαν
πίονα·
|
ὀλίγαιμα |
γὰρ
ἅτε
εἰς
τὴν
πιότητα |
[2, 5] |
ἀναλισκομένου
τοῦ
αἵματος,
τὰ
δ´
|
ὀλίγαιμα |
ἤδη
προωδοποίηται
πρὸς
τὴν
φθοράν· |
[2, 6] |
ὁ
ῥαχίτης
μόνος
ἐστὶ
μυελός·
|
ὀλίγαιμά |
τε
γὰρ
φύσει
ὑπάρχει
ὄντα, |
[2, 4] |
ἐστιν.
Διὸ
καὶ
τἆλλα
τὰ
|
ἄναιμα |
δειλότερα
τῶν
ἐναίμων
ἐστὶν
ὡς |
[2, 2] |
φύσεως
αὐτῶν
θερμότης,
καὶ
τὰ
|
ἄναιμα |
τῶν
ἐναίμων
καὶ
τὰ
θήλεα |
[2, 7] |
γῆς.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
τὰ
|
ἔναιμα |
ἔχει
πάντα
ἐγκέφαλον,
τῶν
δ´ |
[2, 17] |
τῶν
ἄλλων
εἰσίν.
Τὰ
δ´
|
ἔναιμα |
καὶ
ζῳοτόκα
τῶν
τετραπόδων
βραχεῖαν |
[2, 16] |
οἱ
ὄφεις
καὶ
ὅσα
(ἄλλ´
|
ἔναιμα |
καὶ
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων,
τοὺς |
[2, 17] |
τῶν
χυμῶν
μόριον
καὶ
τὰ
|
ἔναιμα |
πάντα·
καὶ
γὰρ
ὅσα
μὴ |
[2, 2] |
ἕτερον.
Καὶ
ὅλως
(τὰ
μὲν
|
ἔναιμα |
τῶν
ζῴων
ἐστί,
τὰ
δ´ |
[2, 17] |
Ἔχει
δὲ
καὶ
τὰ
μὴ
|
ἔναιμα |
τῶν
ζῴων
τὸ
αἰσθητικὸν
τῶν |
[2, 11] |
Οὕτω
δὲ
τὸ
πλεῖστον
κινουμένων
|
χρήσιμα |
μετεωρότερά
τε
ὄντα
καὶ
κινούμενα· |
[2, 2] |
μέν
ἐστι
σκληρόφθαλμα
τὰ
δ´
|
ὑγρόφθαλμα, |
καὶ
τὰ
μὲν
οὐκ
ἔχει |
[2, 13] |
ἀντὶ
ταύτης
τῆς
φυλακῆς
πάντα
|
σκληρόφθαλμά |
ἐστιν,
οἷον
βλέποντα
διὰ
τοῦ |
[2, 2] |
ὀφθαλμοὺς
ἀμφοτέρων
τὰ
μέν
ἐστι
|
σκληρόφθαλμα |
τὰ
δ´
ὑγρόφθαλμα,
καὶ
τὰ |
[2, 2] |
θερμόν,
οἷον
εἴ
τις
θεῖτο
|
ὄνομα |
ὕδατι
ἢ
σιδήρῳ
θερμῷ.
Τοῦτον |
[2, 16] |
διὰ
τοῦ
αὐλοῦ,
τὰ
δ´
|
ἔντομα |
διὰ
τοῦ
ὑποζώματος
αἰσθάνονται
τῶν |
[2, 13] |
Οἱ
δ´
ἰχθύες
καὶ
τὰ
|
ἔντομα |
καὶ
τὰ
σκληρόδερμα
διαφέροντα
μὲν |
[2, 8] |
τοῖς
δ´
ἄκανθαν.
Τὰ
δ´
|
ἔντομα |
τούτοις
τ´
ἐναντίως
ἔχει
καὶ |
[2, 8] |
ὂν
γένος
τούτων.
Τὰ
δ´
|
ἔντομα |
τῶν
ζῴων
καὶ
τὰ
μαλάκια |
[2, 17] |
Ὥστ´
ἐὰν
μή
τις
τὸ
|
στόμα |
ἐπικλίνῃ,
μὴ
φαίνεσθαι
ἀφεστηκὸς
τοῦτο |
[2, 16] |
καθάπερ
χειρὶ
χρώμενος,
πρὸς
τὸ
|
στόμα, |
τήν
τε
ξηρὰν
καὶ
(τὴν |
[2, 3] |
πέψιν.
Ὥσπερ
δὲ
καὶ
τὸ
|
στόμα |
τῆς
ἀκατεργάστου
τροφῆς
πόρος
ἐστί, |
[2, 8] |
λέγω
δ´
οἷον
ὀστᾶ
καὶ
|
δέρμα |
καὶ
νεῦρα
καὶ
φλέβες,
ἔτι |
[2, 9] |
καὶ
τὸ
γεῶδες
εἰς
τὸ
|
δέρμα |
πᾶν
ἀνήλωκεν
ἡ
φύσις·
ἅμα |
[2, 15] |
πέρατι
φλεβίων·
ᾗ
γὰρ
τὸ
|
δέρμα |
περαίνει,
καὶ
τὰ
φλέβια
πέρας |
[2, 13] |
οὖν
εὖ
ἕνεκα
λεπτὸν
τὸ
|
δέρμα |
τὸ
περὶ
τὴν
κόρην
ἐστί, |
[2, 13] |
τὸν
τρόπον
ὑπὸ
τῆς
φύσεως.
|
Σκληρόδερμα |
γὰρ
ὄντα
ἀβλαβέστερα
μὲν
ἂν |
[2, 13] |
καὶ
τὰ
ἔντομα
καὶ
τὰ
|
σκληρόδερμα |
διαφέροντα
μὲν
ἔχουσι
τὰ
ὄμματα, |
[2, 13] |
αὐτῶν
ἔχει.
Τὰ
μὲν
γὰρ
|
σκληρόδερμα |
ὅλως
οὐκ
ἔχει·
ἡ
δὲ |
[2, 3] |
οἷον
τὸ
αἷμα,
τὰ
δὲ
|
θερμὰ |
καὶ
πάχος
ἔχοντα
καθάπερ
ἡ |
[2, 2] |
ἀρχάς,
καὶ
πολλοὶ
διαμφισβητοῦσι
ποῖα
|
θερμὰ |
καὶ
ποῖα
ψυχρὰ
τῶν
ζῴων |
[2, 3] |
φύσει
τῶν
τοιούτων
τὰ
μὲν
|
θερμὰ |
καὶ
ὑγρὰ
χωριζόμενα
δὲ
πήγνυται |
[2, 2] |
τῶν
φύσει
συνεστώτων
τὰ
μὲν
|
θερμὰ |
λέγειν
τὰ
δὲ
ψυχρὰ
καὶ |
[2, 7] |
τὸ
ἀνάλογον,
οἷον
ὁ
πολύπους·
|
ὀλιγόθερμα |
γὰρ
πάντα
διὰ
τὴν
ἀναιμίαν. |
[2, 5] |
τὴν
γονὴν
ἰέναι
καὶ
τὸ
|
σπέρμα, |
τοῦτ´
εἰς
τὴν
πιμελὴν
ἀναλίσκεται |
[2, 9] |
ἐξ
αὐτῶν
συνεστηκότα
ὅλα
καὶ
|
συνώνυμα |
τοῖς
μορίοις,
οἷον
ὁπλή
τε |
[2, 9] |
ἀναγκαῖον
ἂν
εἴη.
Ἀλλ´
ὅτι
|
συνώνυμα |
τοῖς
ὅλοις
τὰ
μέρη,
τὴν |
[2, 8] |
τὸ
μὴ
εὐδιαίρετον
εἶναι
τὸ
|
σῶμα |
αὐτῶν.
~Ἔχει
δ´
ὁμοίως
ἥ |
[2, 8] |
τὸ
μὴ
εὔφθαρτον
εἶναι
τὸ
|
σῶμα |
αὐτῶν,
καθάπερ
τὰ
σαρκώδη,
μεταξὺ |
[2, 14] |
ἄλλο
μόριον.
Ὅσοις
δὲ
τὸ
|
σῶμα |
δασὺ
λίαν
πεποίηκε,
(τούτοις
ἐνδεῶς |
[2, 8] |
ἀνάλογον·
τοῦτο
γὰρ
ἀρχὴ
καὶ
|
σῶμα |
καθ´
αὑτὸ
τῶν
ζῴων
ἐστίν. |
[2, 9] |
κινουμένου
τοῦ
ζῴου
κάμπτεσθαι
τὸ
|
σῶμα, |
μία
μὲν
διὰ
τὴν
συνέχειάν |
[2, 5] |
Εἰ
γὰρ
πᾶν
γένοιτο
τὸ
|
σῶμα |
πιμελὴ
καὶ
στέαρ,
ἀπόλοιτ´
ἄν. |
[2, 14] |
τὰ
μὲν
καθ´
ὅλον
τὸ
|
σῶμα |
πρανὲς
δεδάσυνται
ταῖς
θριξίν,
οἷον |
[2, 8] |
δὲ
μαλακόν,
ἀλλ´
ὅλον
τὸ
|
σῶμα |
σκληρόν,
σκληρότητα
δὲ
τοιαύτην,
ὀστοῦ |
[2, 3] |
δι´
ὧν
ἅπαν
λήψεται
τὸ
|
σῶμα |
τὴν
τροφήν,
ὥσπερ
ἐκ
φάτνης, |
[2, 10] |
διὰ
τὸ
διπλοῦν
εἶναι
τὸ
|
σῶμα, |
τὸ
μὲν
δεξιὸν
τὸ
δ´ |
[2, 5] |
Ὥστ´
εἰ
πᾶν
γένοιτο
τὸ
|
σῶμα |
τοιοῦτον,
οὐκ
ἂν
ἔχοι
οὐδεμίαν |
[2, 15] |
καταβαινόντων
ὑγρῶν,
ὅπως
ἀποστέγωσιν
οἷον
|
ἀπογείσωμα |
τῶν
ἀπὸ
τῆς
κεφαλῆς
ὑγρῶν, |
[2, 5] |
ὥστε
ἢ
ὅλως
οὐ
γίνεται
|
περίττωμα |
αὐτοῖς
οὐδὲν
ἢ
ὀλίγον.
Καὶ |
[2, 10] |
τὴν
τροφὴν
καὶ
ᾗ
τὸ
|
περίττωμα |
ἀφήσουσιν·
οὔτε
γὰρ
εἶναι
οὔτε |
[2, 3] |
γῆς
ταῖς
ῥίζαις
(διὸ
καὶ
|
περίττωμα |
οὐ
γίνεται
τοῖς
φυτοῖς·
τῇ |
[2, 7] |
καὶ
(αὐχμηρότατον.
Ἔστι
δ´
οὔτε
|
περίττωμα |
οὔτε
τῶν
συνεχῶν
μορίων,
ἀλλὰ |
[2, 6] |
ἄκανθαν
μεριζομένης
ἐστὶ
τὸ
ἐμπεριλαμβανόμενον
|
περίττωμα |
πεφθέν.
~Περὶ
δ´
ἐγκεφάλου
σχεδόν |
[2, 7] |
οὐδὲ
τὸ
αἷμα
οὐδὲ
τὸ
|
περίττωμα |
τῶν
ζῴων.
Ὑπάρχει
δ´
ἐν |
[2, 7] |
φλεβῶν
ἄνω
τῆς
(τροφῆς
τὸ
|
περίττωμα |
ψυχόμενον
διὰ
τὴν
τοῦ
τόπου |
[2, 16] |
κολυμβηταῖς
ἔνιοι
πρὸς
τὴν
ἀναπνοὴν
|
ὄργανα |
πορίζονται,
ἵνα
πολὺν
χρόνον
ἐν |
[2, 2] |
θερμοτέρου,
ἢ
πόσα,
εἰ
πλείω.
|
Ἕνα |
μὲν
δὴ
τρόπον
λέγεται
μᾶλλον |
[2, 4] |
ὁ
θυμός,
τὰ
δὲ
στερεὰ
|
θερμανθένα |
μᾶλλον
θερμαίνει
τῶν
ὑγρῶν·
αἱ |
[2, 16] |
ἄνθρωποι
μαλακὰ
καὶ
σαρκώδη
καὶ
|
δυνάμενα |
χωρίζεσθαι,
φυλακῆς
τε
ἕνεκα
τῶν |
[2, 9] |
μὲν
ἔχει
τὰ
κῶλα
κάμψιν,
|
συνδεδεμένα |
τε
νεύροις,
καὶ
τῶν
ἐσχάτων |
[2, 11] |
ἑκάστῳ.
~Τὰ
μὲν
γὰρ
τετράποδα
|
ἀπηρτημένα |
ἔχει
τὰ
ὦτα
καὶ
ἄνωθεν |
[2, 3] |
πάχος
ἔχοντα
καθάπερ
ἡ
χολή,
|
χωριζόμενα |
δ´
ἐκ
τῆς
φύσεως
τῶν |
[2, 3] |
τὰ
μὲν
θερμὰ
καὶ
ὑγρὰ
|
χωριζόμενα |
δὲ
πήγνυται
καὶ
ψυχρὰ
φαίνεται, |
[2, 11] |
ὄντα
καὶ
κινούμενα·
δέχεται
γὰρ
|
στρεφόμενα |
πάντοθεν
τοὺς
ψόφους
μᾶλλον.
~Οἱ |
[2, 13] |
στρέφοντα
πρὸς
τὸ
φῶς
καὶ
|
δεχόμενα |
τὴν
αὐγήν.
Οἱ
δ´
ἰχθύες |
[2, 4] |
ἁπλῶς
εἰπεῖν,
καὶ
ἀκινητίζει
τε
|
φοβούμενα |
καὶ
προΐεται
περιττώματα
καὶ
μεταβάλλει |
[2, 8] |
τῶν
ὀστρακοδέρμων
ὡσαύτως,
οἷον
τὰ
|
καλούμενα |
ὄστρεα·
πᾶσι
γὰρ
τούτοις
τὸ |
[2, 9] |
δεῖ
τῶν
στερεωμάτων.
Τὰ
δὲ
|
καλούμενα |
σελάχη
χονδράκανθα
τὴν
φύσιν
ἐστίν· |
[2, 11] |
χρήσιμα
μετεωρότερά
τε
ὄντα
καὶ
|
κινούμενα· |
δέχεται
γὰρ
στρεφόμενα
πάντοθεν
τοὺς |
[2, 7] |
βοήθειαν
τὴν
τοῦ
ἐναντίου
παρεδρίαν,
|
ἵνα |
ἀνισάζῃ
τὴν
θατέρου
ὑπερβολὴν
θάτερον. |
[2, 9] |
δὲ
περιειληφότων,
οἷον
γόμφον,
ἀστράγαλον,
|
ἵνα |
γίγνηται
κάμψις
καὶ
ἔκτασις·
ἄλλως |
[2, 7] |
τῇ
καρδίᾳ
θερμότητα
καὶ
ζέσιν·
|
ἵνα |
δὲ
καὶ
τοῦτο
τὸ
μόριον |
[2, 13] |
τὸ
ὑγρὰ
τὰ
ὄμματα
εἶναι,
|
ἵνα |
ὀξὺ
βλέπωσι
τοῦτον
τὸν
τρόπον |
[2, 16] |
πρὸς
τὴν
ἀναπνοὴν
ὄργανα
πορίζονται,
|
ἵνα |
πολὺν
χρόνον
ἐν
τῇ
θαλάττῃ |
[2, 7] |
ἅπαντα
δεῖται
τῆς
ἐναντίας
ῥοπῆς,
|
ἵνα |
τυγχάνῃ
τοῦ
μετρίου
καὶ
τοῦ |
[2, 9] |
συνεχοῦς
ἢ
ἁπτόμενον
καὶ
προσδεδεμένον,
|
ἵνα |
χρῆται
ἡ
φύσις
(καὶ
ὡς |
[2, 9] |
τῶν
ἔργων
γὰρ
γνωρίζειν,
ὥσπερ
|
κἀκεῖνα, |
καὶ
ταῦτα
ἀναγκαῖον
ἂν
εἴη. |
[2, 1] |
ὀργανικὰ
τῶν
μορίων,
ἀλλ´
οὐκ
|
ἐκεῖνα |
ἐκ
τούτων.
Ὡς
μὲν
οὖν |
[2, 3] |
κοιλίας
κύτος,
ἐξ
ἧς,
ὥσπερ
|
ἐκεῖνα |
ταῖς
ῥίζαις,
ταῦτα
δεῖ
τινι |
[2, 16] |
τοιαύτην
ἔχοντα
τὴν
φύσιν·
διὸ
|
σάρκινα. |
Μαλακωτάτη
δ´
ἡ
σὰρξ
ἡ |
[2, 10] |
περιττωμάτων.
Ἀλλ´
οὐχ
εὑρίσκοντες
διὰ
|
τίνα |
αἰτίαν
ἔνιαι
τῶν
αἰσθήσεων
ἐν |
[2, 17] |
τῶν
ἰχθύων,
καὶ
οὗτοι
τρόπον
|
τινὰ |
γλίσχρον
ἔχουσι,
καὶ
σχεδὸν
παραπλησίως |
[2, 16] |
καὶ
ζῳοτόκοις
οὐ
πόρρω
τρόπον
|
τινὰ |
διέστηκεν
ἀλλήλων
τὸ
τῆς
ὀσφρήσεως |
[2, 7] |
ψυχὴν
τιθέασι
πῦρ
ἢ
τοιαύτην
|
τινὰ |
δύναμιν
φορτικῶς
τιθέντες·
βέλτιον
δ´ |
[2, 1] |
ἀνομοίας
ἔχειν·
πρὸς
μὲν
γάρ
|
τινα |
μαλακότης
χρήσιμος
πρὸς
δέ
τινα |
[2, 1] |
ἐχούσης
ἤδη
τινὰ
φύσιν
ἐπί
|
τινα |
μορφὴν
ἢ
τοιοῦτον
ἄλλο
τέλος· |
[2, 1] |
τινα
μαλακότης
χρήσιμος
πρὸς
δέ
|
τινα |
σκληρότης,
καὶ
τὰ
μὲν
τάσιν |
[2, 1] |
πρώτης
κινούσης
καὶ
ἐχούσης
ἤδη
|
τινὰ |
φύσιν
ἐπί
τινα
μορφὴν
ἢ |
[2, 6] |
ἐν
τοῖς
δὴ
τὰ
ὀστᾶ
|
πυκνὰ |
ἔχουσι
καὶ
ἰσχυρὰ
εὐλόγως
ἐν |
[2, 6] |
ὅσων
τὰ
ὀστᾶ
ἰσχυρὰ
καὶ
|
πυκνά, |
οἷον
τὰ
τοῦ
(λέοντος·
τούτου |
[2, 1] |
ἄνθρωπος
γὰρ
ἄνθρωπον
καὶ
φυτὸν
|
γεννᾷ |
φυτὸν
ἐκ
τῆς
περὶ
ἕκαστον |
[2, 17] |
τούτου
ἀναπηρίαν
καὶ
τὸ
τὴν
|
σιαγόνα |
τὴν
κάτω
ἀκίνητον
ἔχειν.
Ἔστι |
[2, 16] |
φύσις
παρακαταχρῆται,
καθάπερ
εἴωθεν,
ἐπὶ
|
πλείονα |
τοῖς
αὐτοῖς
μορίοις,
ἀντὶ
τῆς |
[2, 5] |
θερμοῦ.
Καὶ
ἀγονώτερα
δὴ
τὰ
|
πίονά |
ἐστι
διὰ
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν· |
[2, 5] |
καὶ
γηράσκει
ταχέως
τὰ
λίαν
|
πίονα· |
ὀλίγαιμα
γὰρ
ἅτε
εἰς
τὴν |
[2, 2] |
τρόπον
θερμὸν
πεύκη
καὶ
τὰ
|
πίονα, |
τῷ
ταχὺ
μεταβάλλειν
εἰς
ἐνέργειαν |
[2, 7] |
εἶναι
φάναι
πῦρ,
καὶ
τὸ
|
πρίονα |
ἢ
τρύπανον
τὸν
τέκτονα
ἢ |
[2, 16] |
τῶν
ἄλλων
ἕκαστον
τῶν
ἐχόντων
|
πλεύμονα |
ζῴων,
διὰ
δὲ
τὴν
ἐν |
[2, 7] |
περὶ
τὴν
καρδίαν
καὶ
τὸν
|
πλεύμονα |
τόπον
θερμότατον
καὶ
ἐναιμότατον.
Διὸ |
[2, 7] |
τὸ
πρίονα
ἢ
τρύπανον
τὸν
|
τέκτονα |
ἢ
τὴν
τεκτονικήν,
ὅτι
τὸ |
[2, 1] |
οὖν
αἱματικὰ
τὴν
μορφὴν
τὰ
|
σπλάγχνα |
ἐστίν,
εἴρηται,
καὶ
διότι
τῇ |
[2, 6] |
τὰ
μόρια
μεταβάλλει
καὶ
τὰ
|
σπλάγχνα |
τὰς
χρόας
(ὑπερβολῇ
γὰρ
αἱματῶδες |
[2, 1] |
οὖν
ῥέοντος
ὕδατος
ἰλύς,
τἆλλα
|
σπλάγχνα |
τῆς
διὰ
τῶν
φλεβῶν
ῥύσεως |
[2, 16] |
ὑγράν,
καὶ
τὰ
δένδρα
περιελίττων
|
ἀνασπᾷ, |
καὶ
χρῆται
καθάπερ
ἂν
εἰ |
[2, 13] |
Διὸ
καὶ
τὰ
γαμψώνυχα
μὲν
|
ὀξυωπά |
(ἄνωθεν
γὰρ
αὐτοῖς
ἡ
θεωρία |
[2, 13] |
ὑπὸ
τῶν
ἔξωθεν
προσπιπτόντων,
οὐκ
|
ὀξυωπὰ |
δέ.
Τοῦ
μὲν
οὖν
εὖ |
[2, 13] |
ἀλεκτρυόνες
καὶ
τὰ
τοιαῦτα,
οὐκ
|
ὀξυωπά· |
οὐδὲν
γὰρ
αὐτὰ
κατεπείγει
πρὸς |
[2, 3] |
στόματος
ἐργασία
παραδίδωσι
τῇ
κοιλίᾳ,
|
παρὰ |
δὲ
ταύτης
ἕτερον
ἀναγκαῖον
λαμβάνειν, |
[2, 7] |
καὶ
τὸ
τῆς
κοιλίας,
καὶ
|
παρὰ |
ταῦτα
γονὴ
καὶ
γάλα
τοῖς |
[2, 13] |
Ἐκ
δὲ
τοῦ
κανθοῦ
τοῦ
|
παρὰ |
τοὺς
μυκτῆρας
σκαρδαμύττουσιν,
ὅτι
βέλτιον |
[2, 16] |
τίνας
ἔχει
διαφοράς,
δεῖ
πυνθάνεσθαι
|
παρὰ |
τῶν
μετρικῶν.
Ἀνάγκη
δ´
ἦν |
[2, 13] |
τῆς
ὄψεως,
τὰ
μὲν
ζῳοτόκα
|
βλέφαρα |
δύο,
οἷς
καὶ
σκαρδαμύττουσι,
τῶν |
[2, 13] |
τῆς
δὲ
σωτηρίας
χάριν
τὰ
|
βλέφαρα· |
καὶ
διὰ
τοῦτο
σκαρδαμύσσει
τε |
[2, 2] |
καὶ
τὰ
μὲν
οὐκ
ἔχει
|
βλέφαρα |
τὰ
δ´
ἔχει
πρὸς
τὸ |
[2, 3] |
ὄντα
δυνάμει
καὶ
καθ´
αὑτὰ
|
ὑγρά, |
γῆ
δὲ
καὶ
τέφρα
καὶ |
[2, 4] |
Μὴ
ἐξαιρουμένων
δὲ
πήγνυται,
οἷον
|
ὑγρὰ |
γῆ
ὑπὸ
ψύχους·
τοῦ
γὰρ |
[2, 2] |
τὰ
μὲν
ξηρὰ
τὰ
δ´
|
ὑγρά, |
ἐπεὶ
ὅτι
γ´
αἴτια
ταῦτα |
[2, 3] |
τοιαῦτα
μιχθέντα
ὑγρῷ
ἐνεργείᾳ
μὲν
|
ὑγρὰ |
καὶ
κατὰ
συμβεβηκός,
καθ´
αὑτὰ |
[2, 3] |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
θάτερα
τὰ
|
ὑγρὰ |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ἔχει |
[2, 2] |
τὰ
δὲ
σκληρὰ
καὶ
στερεά,
|
ὑγρὰ |
μὲν
ἢ
ὅλως
ἢ
ἕως |
[2, 3] |
ἀναπληστικὰ
καὶ
ἐνεργείᾳ
καὶ
δυνάμει
|
ὑγρά, |
τὰ
δὲ
γῆς
ἅπαντα
ξηρά. |
[2, 2] |
ἐστὶ
τὰ
μὲν
μαλακὰ
καὶ
|
ὑγρά, |
τὰ
δὲ
σκληρὰ
καὶ
στερεά, |
[2, 13] |
οὖν
φυλακὴν
ἔχειν
αἴτιον
τὸ
|
ὑγρὰ |
τὰ
ὄμματα
εἶναι,
ἵνα
ὀξὺ |
[2, 3] |
τοιούτων
τὰ
μὲν
θερμὰ
καὶ
|
ὑγρὰ |
χωριζόμενα
δὲ
πήγνυται
καὶ
ψυχρὰ |
[2, 16] |
καὶ
(τὴν
ὑγράν,
καὶ
τὰ
|
δένδρα |
περιελίττων
ἀνασπᾷ,
καὶ
χρῆται
καθάπερ |
[2, 17] |
ἔχουσι,
καὶ
τῶν
ποταμίων
ἔνιοι
|
σφόδρα |
σαρκώδη
καὶ
μαλακόν,
οἷον
οἱ |
[2, 2] |
τῶν
μορίων.
Ἔνιοι
γὰρ
τὰ
|
ἔνυδρα |
τῶν
πεζῶν
θερμότερά
φασιν
εἶναι, |
[2, 16] |
ὑγροῦ
διὰ
τοῦ
ὀργάνου
τὸν
|
ἀέρα, |
τοιοῦτον
ἡ
φύσις
τὸ
τοῦ |
[2, 1] |
ἐπιζευγνύουσι
τῶν
στοιχείων,
τὸ
μὲν
|
ἀέρα |
φάσκοντες
εἶναι
τὸ
δὲ
πῦρ. |
[2, 5] |
ἀμφώδοντα
ἀλλὰ
κερατώδη
στέαρ
ἔχει.
|
Φανερὰ |
δ´
ἡ
φύσις
αὐτῶν
τοῦ |
[2, 7] |
ἡ
δὲ
τοῦ
ἐγκεφάλου
ψυχρότης
|
φανερὰ |
μὲν
καὶ
κατὰ
τὴν
θίξιν, |
[2, 3] |
μορίων.
Ἡ
μὲν
γὰρ
πρώτη
|
φανερὰ |
τοῖς
ζῴοις
λειτουργία
διὰ
τοῦ |
[2, 8] |
τὸ
κύτος
τὴν
καλουμένην
κεφαλήν,
|
θάτερα |
δ´
εὐμήκη.
Διὸ
πρὸς
τὴν |
[2, 3] |
τὸν
τρόπον.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
θάτερα |
τὰ
ὑγρὰ
κατὰ
τὸν
αὐτὸν |
[2, 9] |
καὶ
ἡ
τῶν
φλεβῶν
φύσις.
|
Ἑκατέρα |
γὰρ
αὐτῶν
ἀφ´
ἑνὸς
ἠργμένη |
[2, 1] |
κατὰ
πολλὰς
καὶ
συγκειμένας
ἀλλήλαις·
|
ἑτέρα |
γὰρ
πρὸς
τὸ
πιέσαι
τῇ |
[2, 10] |
ἔχει
τὴν
ἰδέαν,
καὶ
τούτων
|
ἕτερα |
πρὸ
ἑτέρων
μᾶλλον,
καὶ
πολυχουστέραν, |
[2, 4] |
εἴ
τι
ἕτερον
τοιοῦτόν
ἐστιν.
|
Δειλότερα |
δὲ
τὰ
λίαν
ὑδατώδη.
Ὁ |
[2, 4] |
Διὸ
καὶ
τἆλλα
τὰ
ἄναιμα
|
δειλότερα |
τῶν
ἐναίμων
ἐστὶν
ὡς
ἁπλῶς |
[2, 2] |
γὰρ
τὰ
ἔνυδρα
τῶν
πεζῶν
|
θερμότερά |
φασιν
εἶναι,
λέγοντες
ὡς
ἐπανισοῖ |
[2, 9] |
βιαστικωτέροις.
Διὸ
τὰ
τῶν
ἀρρένων
|
σκληρότερα |
ἢ
τὰ
τῶν
θηλειῶν,
καὶ |
[2, 13] |
ᾠοτόκων
φολιδωτά
ἐστιν·
ταῦτα
δὲ
|
σκληρότερα |
πάντα
τριχός,
ὥστε
καὶ
τὰ |
[2, 1] |
τὰ
γὰρ
ὕστερα
τῇ
γενέσει
|
πρότερα |
τὴν
φύσιν
ἐστί,
καὶ
πρῶτον |
[2, 7] |
ᾖ
τὰ
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
|
ψυχρότερα |
τῆς
συμμέτρου
κράσεως·
ἀναθυμιωμένης
γὰρ |
[2, 11] |
δὲ
τὸ
πλεῖστον
κινουμένων
χρήσιμα
|
μετεωρότερά |
τε
ὄντα
καὶ
κινούμενα·
δέχεται |
[2, 14] |
Καὶ
τῶν
ἐχόντων
τρίχας
ἐπ´
|
ἀμφότερα |
οἱ
ἄνθρωποι
μόνον
ἔχουσιν.
Τὰ |
[2, 13] |
τῆς
φύσεως.
Σκληρόδερμα
γὰρ
ὄντα
|
ἀβλαβέστερα |
μὲν
ἂν
ἦν
ὑπὸ
τῶν |
[2, 4] |
ἔχοντα
λίαν
ἶνας
καὶ
παχείας
|
γεωδέστερα |
τὴν
φύσιν
ἐστὶ
καὶ
θυμώδη |
[2, 9] |
οἷον
τοῖς
ὄρνισιν
ὀστᾶ
μέν,
|
ἀσθενέστερα |
δέ.
Τῶν
δ´
ἰχθύων
τοῖς |
[2, 2] |
καὶ
τὰ
δεξιὰ
πρὸς
τὰ
|
ἀριστερὰ |
τοῦ
σώματος.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[2, 1] |
ἀναγκαῖον
εἶναι
τῶν
ὁμοιομερῶν
ἕνεκεν.
|
Ὕστερα |
γὰρ
ἐκείνων
ταῦτα
τῇ
γενέσει, |
[2, 1] |
καὶ
τῆς
οὐσίας·
τὰ
γὰρ
|
ὕστερα |
τῇ
γενέσει
πρότερα
τὴν
φύσιν |
[2, 1] |
τὰ
τοιαῦτα
πάθη
τῶν
σωμάτων.
|
Δευτέρα |
δὲ
σύστασις
ἐκ
τῶν
πρώτων |
[2, 14] |
τῆς
σκέπης,
τὰ
δὲ
πρόσθια
|
τιμιώτερα |
μέν,
ἀλλ´
ἀλεάζει
διὰ
τὴν |
[2, 2] |
μέλιτται
καὶ
ἄλλα
τοιαῦτα
ζῷα
|
φρονιμώτερα |
τὴν
φύσιν
ἐστὶν
ἐναίμων
πολλῶν, |
[2, 2] |
ψυχρὸν
ἔχοντα
καὶ
λεπτὸν
αἷμα
|
φρονιμώτερα |
τῶν
ἐναντίων
ἐστίν.
Ἄριστα
δὲ |
[2, 5] |
τυχόντος
καὶ
ὑπὸ
θερμοῦ.
Καὶ
|
ἀγονώτερα |
δὴ
τὰ
πίονά
ἐστι
διὰ |
[2, 7] |
γὰρ
ταῦτα
γίνεται
σκληρὰ
καὶ
|
γεηρὰ |
πάμπαν.
Ἔχει
δὲ
τῶν
ζῴων |
[2, 5] |
ἔχειν·
ἅπαντα
γὰρ
ξηρὰ
καὶ
|
γεηρὰ |
τὴν
φύσιν
ἐστίν.
Τὰ
δ´ |
[2, 7] |
ὑγροῦ·
καὶ
γὰρ
ταῦτα
γίνεται
|
σκληρὰ |
καὶ
γεηρὰ
πάμπαν.
Ἔχει
δὲ |
[2, 2] |
μαλακὰ
καὶ
ὑγρά,
τὰ
δὲ
|
σκληρὰ |
καὶ
στερεά,
ὑγρὰ
μὲν
ἢ |
[2, 8] |
φύσις
σωτηρίας
ἕνεκεν
μεμηχάνηται
μαλακοῦ,
|
σκληρὰ |
τὴν
φύσιν
οὖσα,
ἐν
τοῖς |
[2, 3] |
καθ´
αὑτὰ
δὲ
καὶ
δυνάμει
|
ξηρά· |
διακριθέντα
δὲ
ταῦτα
τὰ
μὲν |
[2, 5] |
καὶ
ἀστραγάλους
ἔχειν·
ἅπαντα
γὰρ
|
ξηρὰ |
καὶ
γεηρὰ
τὴν
φύσιν
ἐστίν. |
[2, 2] |
ἀνάλογον
τούτων
τισίν.
Τὰ
δὲ
|
ξηρὰ |
καὶ
στερεὰ
τῶν
ὁμοιομερῶν
ἐστιν, |
[2, 3] |
ὑγρά,
τὰ
δὲ
γῆς
ἅπαντα
|
ξηρά. |
Καὶ
τὸ
κυρίως
καὶ
ἁπλῶς |
[2, 2] |
δὲ
ψυχρὰ
καὶ
τὰ
μὲν
|
ξηρὰ |
τὰ
δ´
ὑγρά,
ἐπεὶ
ὅτι |
[2, 16] |
ἄνω
διὰ
τοῦ
ὕδατος
τὸν
|
μυκτῆρα, |
ἄν
ποτε
ποιῶνται
δι´
ὑγροῦ |
[2, 16] |
μὲν
οὖν
τὴν
ἀναπνοὴν
ἔχει
|
μυκτῆρα, |
καθάπερ
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἕκαστον |
[2, 13] |
ἔχουσιν
ἀρχὴν
τὴν
πρὸς
τὸν
|
μυκτῆρα |
πρόσφυσιν·
καὶ
τὸ
πρόσθιον
ἀρχὴ |
[2, 16] |
δ´
ἀδύνατον
ἦν
εἶναι
τὸν
|
μυκτῆρα |
τοιοῦτον
μὴ
μαλακὸν
ὄντα
μηδὲ |
[2, 1] |
τοῦτο
ἕν.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
|
χεῖρα |
μὲν
ἢ
πρόσωπον
ἢ
τῶν |
[2, 3] |
εὐπεψίας
μᾶλλον·
ἡ
γὰρ
εἰς
|
μικρὰ |
διαίρεσις
τῆς
τροφῆς
ῥᾴω
ποιεῖ |
[2, 10] |
δ´
ὄψις
εἰς
τὸ
ἔμπροσθεν
|
(ὁρᾷ |
γὰρ
κατ´
εὐθυωρίαν,
ἡ
δὲ |
[2, 5] |
πρὸς
τὴν
φθοράν·
ἡ
γὰρ
|
φθορὰ |
ὀλιγαιμία
τίς
ἐστι,
καὶ
τὸ |
[2, 9] |
τοὺς
μυκτῆρας·
θραύεται
γὰρ
τὰ
|
κραῦρα |
ταχέως
ἐν
τοῖς
ἀπέχουσιν.
Ἡ |
[2, 8] |
οἷον
ὀστᾶ
καὶ
δέρμα
καὶ
|
νεῦρα |
καὶ
φλέβες,
ἔτι
δὲ
τρίχες |
[2, 6] |
τὰ
ὀστᾶ
πυκνὰ
ἔχουσι
καὶ
|
ἰσχυρὰ |
εὐλόγως
ἐν
τοῖς
μὲν
οὐκ |
[2, 6] |
εἰπεῖν
μυελόν,
ὅσων
τὰ
ὀστᾶ
|
ἰσχυρὰ |
καὶ
πυκνά,
οἷον
τὰ
τοῦ |
[2, 3] |
αὑτὰ
ὑγρά,
γῆ
δὲ
καὶ
|
τέφρα |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
μιχθέντα
ὑγρῷ |
[2, 2] |
πάντα
σχεδόν,
οἷον
κονία
καὶ
|
τέφρα, |
καὶ
τὰ
ὑποστήματα
τῶν
ζῴων, |
[2, 2] |
δὲ
καὶ
πεύκη
γένοιτ´
ἂν
|
ψυχρά. |
Ἔχει
δὲ
θερμότητα
καὶ
τὰ |
[2, 2] |
μὲν
θερμὰ
λέγειν
τὰ
δὲ
|
ψυχρὰ |
καὶ
τὰ
μὲν
ξηρὰ
τὰ |
[2, 2] |
διαμφισβητοῦσι
ποῖα
θερμὰ
καὶ
ποῖα
|
ψυχρὰ |
τῶν
ζῴων
ἢ
τῶν
μορίων. |
[2, 3] |
ὑγρὰ
χωριζόμενα
δὲ
πήγνυται
καὶ
|
ψυχρὰ |
φαίνεται,
οἷον
τὸ
αἷμα,
τὰ |
[2, 10] |
τοὺς
μυκτῆρας,
οἷον
ἐπὶ
στάθμην
|
θεῖσα |
μίαν
ἐπὶ
τὴν
τῆς
ἀναπνοῆς |
[2, 16] |
ὄρνιθες
καὶ
οἱ
ὄφεις
καὶ
|
ὅσα |
(ἄλλ´
ἔναιμα
καὶ
ᾠοτόκα
τῶν |
[2, 2] |
πήγνυται
ὑπὸ
ψυχροῦ
ταχὺ
μὲν
|
ὅσα |
γῆς
μᾶλλον,
καὶ
ἀλύτως,
λυτῶς |
[2, 2] |
μόνον,
ταῦτα
πήγνυσι
τὸ
ψυχρόν,
|
ὅσα |
δὲ
γῆς,
τὸ
πῦρ·
καὶ |
[2, 14] |
ὁ
ἄρρην
λέων.
Ἔτι
δ´
|
ὅσα |
κέρκους
ἔχει
μῆκος
ἐχούσας,
καὶ |
[2, 16] |
τὸ
τῆς
ὀσφρήσεως
αἰσθητήριον,
ἀλλ´
|
ὅσα |
μὲν
ἔχει
προμήκεις
εἰς
στενὸν |
[2, 2] |
θερμὸν
καὶ
πηγνύναι
καὶ
τήκειν.
|
Ὅσα |
μὲν
οὖν
ὕδατος
μόνον,
ταῦτα |
[2, 17] |
τὰ
ἔναιμα
πάντα·
καὶ
γὰρ
|
ὅσα |
μὴ
δοκεῖ
τοῖς
πολλοῖς
ἔχειν, |
[2, 14] |
δ´
ἐπὶ
τῶν
βλεφάρων
ἔχουσιν
|
ὅσα |
τρίχας
ἔχουσιν,
ὄρνιθες
δὲ
καὶ |
[2, 3] |
αὐτῷ
μόριον
ὃ
καλοῦσιν
οἰσοφάγον,
|
ὅσα |
τῶν
ζῴων
ἔχει
τοῦτο
τὸ |
[2, 7] |
τὸ
δύνασθαι
ἑστάναι
ὀρθὰ
ἀφαιρεῖται,
|
ὅσα |
τῶν
ζῴων
ὀρθὰ
τὴν
φύσιν |
[2, 2] |
μᾶλλον,
καὶ
ἀλύτως,
λυτῶς
δ´,
|
ὅσα |
ὕδατος.
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων |
[2, 2] |
τί
ἔργον
τοῦ
θερμοτέρου,
ἢ
|
πόσα, |
εἰ
πλείω.
Ἕνα
μὲν
δὴ |
[2, 8] |
μεμηχάνηται
μαλακοῦ,
σκληρὰ
τὴν
φύσιν
|
οὖσα, |
ἐν
τοῖς
ἔχουσιν
ὀστᾶ·
ἐν |
[2, 17] |
γὰρ
καὶ
προβάλλειν
παντοδαπῇ
τοιαύτη
|
οὖσα |
καὶ
ἀπολελυμένη
μάλιστ´
ἂν
δύναιτο. |
[2, 3] |
ζῴοις
λειτουργία
διὰ
τοῦ
στόματος
|
οὖσα |
καὶ
τῶν
ἐν
τούτῳ
μορίων, |
[2, 10] |
μὲν
οὖν
τῶν
φυτῶν
φύσις
|
(οὖσα |
μόνιμος
οὐ
πολυειδής
ἐστι
τῶν |
[2, 5] |
αὐτῶν
τοῦ
τοιούτου
στοιχείου
πλήρης
|
οὖσα |
τῷ
κερατώδης
εἶναι
καὶ
ἀστραγάλους |
[2, 14] |
σώματος
φύσιν·
πανταχοῦ
γὰρ
ἀποδίδωσι
|
λαβοῦσα |
ἑτέρωθεν
πρὸς
ἄλλο
μόριον.
Ὅσοις |
[2, 7] |
ἡ
γὰρ
τοῦ
θερμοῦ
φύσις
|
ἐνισχύουσα |
ποιεῖ
τὴν
αὔξησιν
ἀπὸ
τοῦ |
[2, 17] |
τὴν
φύσιν
ἐστίν,
ὥσπερ
ἀντιστρόφως
|
ἔχουσα |
τῷ
μυκτῆρι
τῷ
τῶν
ἐλεφάντων· |
[2, 9] |
τὸ
μῆκος
καὶ
τὴν
ὀρθότητα
|
συνέχουσα |
τῶν
ζῴων
ἡ
ῥάχις
ἐστίν. |
[2, 9] |
ὀδόντων
ἐστὶ
φύσις,
τοῖς
μὲν
|
ὑπάρχουσα |
πρὸς
ἓν
ἔργον
τὴν
τῆς |
[2, 10] |
αἰτίας
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
τούτων
|
τὰ |
αἰσθητήριά
ἐστιν.
Οὐ
μόνον
δ´ |
[2, 10] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἔχει
ταῦτα
|
τὰ |
αἰσθητήρια
ζῴοις
πρὸς
τὴν
ἰδίαν |
[2, 10] |
Τέτακται
δὲ
τὸν
τρόπον
τοῦτον
|
τὰ |
αἰσθητήρια
τῇ
φύσει
καλῶς,
τὰ |
[2, 7] |
οὐκ
ἔχει
συνέχειαν
οὐδεμίαν
πρὸς
|
τὰ |
αἰσθητικὰ
μόρια,
δῆλον
μὲν
καὶ |
[2, 16] |
ἕνεκα
τῶν
ὀδόντων
ὥσπερ
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα,
καὶ
μᾶλλον
ἔτι
διὰ |
[2, 10] |
τοῖς
ζῴοις
τοῖς
τελείοις
δύο
|
τὰ |
ἀναγκαιότατα
μόριά
ἐστιν,
ᾗ
τε |
[2, 4] |
πηκτόν
ἐστιν.
Διὸ
καὶ
τἆλλα
|
τὰ |
ἄναιμα
δειλότερα
τῶν
ἐναίμων
ἐστὶν |
[2, 2] |
τῆς
φύσεως
αὐτῶν
θερμότης,
καὶ
|
τὰ |
ἄναιμα
τῶν
ἐναίμων
καὶ
τὰ |
[2, 1] |
ταῦτα
τῇ
γενέσει,
τούτων
δὲ
|
τὰ |
ἀνομοιομερῆ·
ταῦτα
γὰρ
ἤδη
τὸ |
[2, 2] |
φρόνησιν
ἔχει
καλῶς.
Διὸ
καὶ
|
τὰ |
ἄνω
μόρια
πρὸς
τὰ
κάτω |
[2, 2] |
ἄρρεν,
καὶ
τὰ
δεξιὰ
πρὸς
|
τὰ |
ἀριστερὰ
τοῦ
σώματος.
Ὁμοίως
δὲ |
[2, 13] |
ἐστί,
τῆς
δὲ
σωτηρίας
χάριν
|
τὰ |
βλέφαρα·
καὶ
διὰ
τοῦτο
σκαρδαμύσσει |
[2, 13] |
χρῆσις
τῆς
ὄψεως.
Διὸ
καὶ
|
τὰ |
γαμψώνυχα
μὲν
ὀξυωπά
(ἄνωθεν
γὰρ |
[2, 9] |
βοηθείας
ἔχουσι
χάριν
τὰ
ζῷα·
|
τὰ |
γὰρ
ἐξ
αὐτῶν
συνεστηκότα
ὅλα |
[2, 14] |
ἀμφότερα
οἱ
ἄνθρωποι
μόνον
ἔχουσιν.
|
Τὰ |
γὰρ
τετράποδα
τῶν
ζῴων
ἐν |
[2, 1] |
γενέσεως
ἔχει
καὶ
τῆς
οὐσίας·
|
τὰ |
γὰρ
ὕστερα
τῇ
γενέσει
πρότερα |
[2, 5] |
καὶ
γεηρὰ
τὴν
φύσιν
ἐστίν.
|
Τὰ |
δ´
ἀμφώδοντα
καὶ
ἀκέρατα
καὶ |
[2, 1] |
μὲν
γλίσχρον
τὸ
δὲ
κραῦρον)
|
τὰ |
δ´
ἀνομοιομερῆ
κατὰ
πολλὰς
καὶ |
[2, 2] |
μὲν
ἔναιμα
τῶν
ζῴων
ἐστί,
|
τὰ |
δ´
ἀντὶ
τοῦ
αἵματος
ἔχει |
[2, 8] |
ταῖς
τευθίσι
τὸ
καλούμενον
ξίφος.
|
Τὰ |
δ´
αὖ
τῶν
πολυπόδων
τοιοῦτον |
[2, 2] |
τὰ
μὲν
εἰς
τὴν
οὐσίαν
|
τὰ |
δ´
εἰς
τὴν
ἐργασίαν)
τὰ |
[2, 17] |
δὲ
καὶ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
πολλά·
|
τὰ |
δ´
ἐκτός,
οἷον
κέντρον,
σομφὸν |
[2, 17] |
γράμματα
πλατυγλωττότεροι
τῶν
ἄλλων
εἰσίν.
|
Τὰ |
δ´
ἔναιμα
καὶ
ζῳοτόκα
τῶν |
[2, 3] |
πλεοναχῶς,
οἷον
τὰ
μὲν
δυνάμει
|
τὰ |
δ´
ἐνεργείᾳ.
Κρύσταλλος
γὰρ
καὶ |
[2, 16] |
τὰ
δὲ
διὰ
τοῦ
αὐλοῦ,
|
τὰ |
δ´
ἔντομα
διὰ
τοῦ
ὑποζώματος |
[2, 8] |
μὲν
ὀστοῦν
τοῖς
δ´
ἄκανθαν.
|
Τὰ |
δ´
ἔντομα
τούτοις
τ´
ἐναντίως |
[2, 8] |
τούτοις,
ἕτερον
ὂν
γένος
τούτων.
|
Τὰ |
δ´
ἔντομα
τῶν
ζῴων
καὶ |
[2, 13] |
μάλιστα
τῶν
ὀρνέων
εἰς
ὕψος)
|
τὰ |
δ´
ἐπίγεια
καὶ
μὴ
πτητικά, |
[2, 2] |
τὰ
μὲν
οὐκ
ἔχει
βλέφαρα
|
τὰ |
δ´
ἔχει
πρὸς
τὸ
τὴν |
[2, 2] |
μὲν
ἀλλοτρίαν
ἔχει
τὴν
θερμότητα
|
(τὰ |
δ´
οἰκείαν,
διαφέρει
δὲ
τὸ |
[2, 5] |
τὴν
πιότητα
ἀναλισκομένου
τοῦ
αἵματος,
|
τὰ |
δ´
ὀλίγαιμα
ἤδη
προωδοποίηται
πρὸς |
[2, 1] |
ὄντα
σώματος
ὡς
εἰπεῖν
ἁπλῶς.
|
Τὰ |
δ´
ὁμοιομερῆ
ἐκ
τούτων
ἀδύνατον· |
[2, 2] |
ψυχρὰ
καὶ
τὰ
μὲν
ξηρὰ
|
τὰ |
δ´
ὑγρά,
ἐπεὶ
ὅτι
γ´ |
[2, 2] |
ἀμφοτέρων
τὰ
μέν
ἐστι
σκληρόφθαλμα
|
τὰ |
δ´
ὑγρόφθαλμα,
καὶ
τὰ
μὲν |
[2, 3] |
καὶ
ἐνεργείᾳ
καὶ
δυνάμει
ὑγρά,
|
τὰ |
δὲ
γῆς
ἅπαντα
ξηρά.
Καὶ |
[2, 16] |
τὰ
μὲν
διὰ
τῶν
βραγχίων,
|
τὰ |
δὲ
διὰ
τοῦ
αὐλοῦ,
τὰ |
[2, 3] |
αὐτῇ
θερμότητι
χρῆται
ὥσπερ
κοιλίᾳ)
|
τὰ |
δὲ
ζῷα
πάντα
μὲν
σχεδόν, |
[2, 3] |
ψυχρὰ
φαίνεται,
οἷον
τὸ
αἷμα,
|
τὰ |
δὲ
θερμὰ
καὶ
πάχος
ἔχοντα |
[2, 9] |
ἰσχὺν
ἰσχυροτέρων
δεῖ
τῶν
στερεωμάτων.
|
Τὰ |
δὲ
καλούμενα
σελάχη
χονδράκανθα
τὴν |
[2, 1] |
καὶ
τὰ
μὲν
τάσιν
ἔχειν
|
τὰ |
δὲ
κάμψιν.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[2, 14] |
οἷον
τὸ
τῶν
κυνῶν
γένος,
|
τὰ |
δὲ
λοφιὰν
ἔχει,
καθάπερ
ἵπποι |
[2, 2] |
ἔνια
τῶν
ἀνάλογον
τούτων
τισίν.
|
Τὰ |
δὲ
ξηρὰ
καὶ
στερεὰ
τῶν |
[2, 7] |
ὑπάρχει
καὶ
διὰ
τίνας
αἰτίας,
|
τὰ |
δὲ
περὶ
σπέρματος
καὶ
γάλακτος |
[2, 9] |
τῶν
περὶ
τὴν
καρδίαν
σπλάγχνων·
|
τὰ |
δὲ
περὶ
τὴν
κοιλίαν
ἀνόστεα |
[2, 2] |
ἐξ
ὑγροῦ
λαμβάνει
τὴν
αὔξησιν)
|
τὰ |
δὲ
περιττώματα
συμβέβηκεν
εἶναι
τούτων, |
[2, 4] |
μεταβάλλει
ἔνια
τὰς
χρόας
αὐτῶν.
|
Τὰ |
δὲ
πολλὰς
ἔχοντα
λίαν
ἶνας |
[2, 3] |
δὲ
ζῷα
πάντα
μὲν
σχεδόν,
|
τὰ |
δὲ
πορευτικὰ
φανερῶς,
οἷον
γῆν |
[2, 2] |
πρὸς
τὸ
βέλτιον
ἢ
χεῖρον,
|
τὰ |
δὲ
πρὸς
τὰ
ἔργα
καὶ |
[2, 10] |
αὑτὰ
περὶ
τῆς
ἰδέας
αὐτῶν.
|
Τὰ |
δὲ
πρὸς
τῷ
ζῆν
αἴσθησιν |
[2, 14] |
πρανῆ
δεῖται
μᾶλλον
τῆς
σκέπης,
|
τὰ |
δὲ
πρόσθια
τιμιώτερα
μέν,
ἀλλ´ |
[2, 2] |
τὰ
μὲν
μαλακὰ
καὶ
ὑγρά,
|
τὰ |
δὲ
σκληρὰ
καὶ
στερεά,
ὑγρὰ |
[2, 4] |
Θερμότητος
γὰρ
ποιητικὸν
ὁ
θυμός,
|
τὰ |
δὲ
στερεὰ
θερμανθένα
μᾶλλον
θερμαίνει |
[2, 16] |
γὰρ
τῆς
γλώττης
εἰσὶ
προσβολαί,
|
τὰ |
δὲ
συμβολαὶ
τῶν
χειλῶν.
Ποίας |
[2, 1] |
τὰ
μὲν
ἁπλᾶ
καὶ
ὁμοιομερῆ,
|
τὰ |
δὲ
σύνθετα
καὶ
ἀνομοιομερῆ
τῶν |
[2, 13] |
πρόσθιον
ἀρχὴ
τοῦ
πλαγίου
μᾶλλον.
|
Τὰ |
δὲ
τετράποδα
καὶ
ᾠοτόκα
οὐ |
[2, 13] |
δὲ
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
ἀμφοῖν.
|
Τὰ |
δὲ
τετράποδα
τῶν
ᾠοτόκων
φολιδωτά |
[2, 2] |
τὰ
δ´
εἰς
τὴν
ἐργασίαν)
|
τὰ |
δὲ
τροφὴ
τούτοις
τῶν
ὑγρῶν |
[2, 14] |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
τῶν
ζῴων,
|
τὰ |
δὲ
χαίτην,
ὥσπερ
ὁ
ἄρρην |
[2, 16] |
χυμῶν
ἕνεκεν
καὶ
τοῦ
λόγου,
|
τὰ |
δὲ
χείλη
τούτου
τε
ἕνεκεν |
[2, 2] |
συνεστώτων
τὰ
μὲν
θερμὰ
λέγειν
|
τὰ |
δὲ
ψυχρὰ
καὶ
τὰ
μὲν |
[2, 16] |
ξηρὰν
καὶ
(τὴν
ὑγράν,
καὶ
|
τὰ |
δένδρα
περιελίττων
ἀνασπᾷ,
καὶ
χρῆται |
[2, 2] |
θῆλυ
αὖ
τὸ
ἄρρεν,
καὶ
|
τὰ |
δεξιὰ
πρὸς
τὰ
ἀριστερὰ
τοῦ |
[2, 13] |
σκληρότερα
πάντα
τριχός,
ὥστε
καὶ
|
τὰ |
δέρματα
τοῦ
δέρματος.
Τὸ
μὲν |
[2, 7] |
καὶ
γῆς.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
|
τὰ |
ἔναιμα
ἔχει
πάντα
ἐγκέφαλον,
τῶν |
[2, 17] |
αἰσθητικὸν
τῶν
χυμῶν
μόριον
καὶ
|
τὰ |
ἔναιμα
πάντα·
καὶ
γὰρ
ὅσα |
[2, 13] |
βίον.
Οἱ
δ´
ἰχθύες
καὶ
|
τὰ |
ἔντομα
καὶ
τὰ
σκληρόδερμα
διαφέροντα |
[2, 2] |
ἢ
τῶν
μορίων.
Ἔνιοι
γὰρ
|
τὰ |
ἔνυδρα
τῶν
πεζῶν
θερμότερά
φασιν |
[2, 2] |
ἢ
χεῖρον,
τὰ
δὲ
πρὸς
|
τὰ |
ἔργα
καὶ
τὴν
οὐσίαν
ἑκάστῳ |
[2, 6] |
οὖν
μυελὸν
ἔχει
τὰ
ζῷα
|
τὰ |
ἔχοντα
μυελόν,
εἴρηται·
καὶ
τί |
[2, 10] |
τῷ
ἔμπροσθεν
τὸν
ἐγκέφαλον
πάντα
|
τὰ |
ἔχοντα
τοῦτο
τὸ
μόριον,
διὰ |
[2, 11] |
διὰ
τὸ
μὴ
ὀρθὰ
εἶναι
|
τὰ |
ζῷα
ἀλλὰ
κύπτειν.
Οὕτω
δὲ |
[2, 7] |
οὖσιν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
θερμότητος
|
τὰ |
ζῷα
μετέχειν
ἀναγκαῖον,
δῆλον
ἐκ |
[2, 3] |
τῆς
τοῦ
θερμοῦ
δυνάμεως,
καὶ
|
τὰ |
ζῷα
πάντα
καὶ
τὰ
φυτά, |
[2, 17] |
μόνον.
Ἐπιθυμίαν
δ´
ἔχει
τροφῆς
|
τὰ |
ζῷα
πάντα
ὡς
ἔχοντα
αἴσθησιν |
[2, 1] |
γενέσεις.
Ἐξ
ἀμφοτέρων
μὲν
οὖν
|
τὰ |
ζῷα
συνέστηκε
τῶν
μορίων
τούτων, |
[2, 9] |
δὲ
ταῦτα
βοηθείας
ἔχουσι
χάριν
|
τὰ |
ζῷα·
τὰ
γὰρ
ἐξ
αὐτῶν |
[2, 6] |
τί
μὲν
οὖν
μυελὸν
ἔχει
|
τὰ |
ζῷα
τὰ
ἔχοντα
μυελόν,
εἴρηται· |
[2, 2] |
τούτοις
ἀνάλογον·
οὐ
γὰρ
ἅπαντα
|
τὰ |
ζῷα
τούτων
τῶν
μορίων
τέτευχεν, |
[2, 13] |
ἄνθρωποι
καὶ
οἱ
ὄρνιθες
καὶ
|
τὰ |
ζῳοτόκα
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
τῶν |
[2, 2] |
τῶν
ἐναντίων
ἐστίν.
Ἄριστα
δὲ
|
τὰ |
θερμὸν
ἔχοντα
καὶ
λεπτὸν
καὶ |
[2, 2] |
τὰ
ἄναιμα
τῶν
ἐναίμων
καὶ
|
τὰ |
θήλεα
τῶν
ἀρρένων,
οἷον
Παρμενίδης |
[2, 8] |
τὸ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
ὡσαύτως,
οἷον
|
τὰ |
καλούμενα
ὄστρεα·
πᾶσι
γὰρ
τούτοις |
[2, 2] |
ἐν
τοῖς
ἄνω
μέρεσι
πρὸς
|
τὰ |
κάτω
μόρια
διαφέρει
ταύταις
ταῖς |
[2, 2] |
καὶ
τὰ
ἄνω
μόρια
πρὸς
|
τὰ |
κάτω
ταύτην
ἔχει
τὴν
διαφοράν, |
[2, 16] |
τὴν
θύραθεν
τροφήν,
καθάπερ
φασὶ
|
τὰ |
κέρατα
τοῖς
ὀπισθονόμοις
βουσίν·
καὶ |
[2, 9] |
καὶ
τοὺς
μυκτῆρας·
θραύεται
γὰρ
|
τὰ |
κραῦρα
ταχέως
ἐν
τοῖς
ἀπέχουσιν. |
[2, 9] |
ἁρμονιῶν
ἐστιν,
ᾗ
μὲν
ἔχει
|
τὰ |
κῶλα
κάμψιν,
συνδεδεμένα
τε
νεύροις, |
[2, 4] |
Εὐκινητοτέραν
γὰρ
ἔχουσι
τὴν
αἴσθησιν
|
τὰ |
λεπτοτέραν
ἔχοντα
τὴν
ὑγρότητα
καὶ |
[2, 5] |
αἴσθησιν.
Διὸ
καὶ
γηράσκει
ταχέως
|
τὰ |
λίαν
πίονα·
ὀλίγαιμα
γὰρ
ἅτε |
[2, 4] |
ἕτερον
τοιοῦτόν
ἐστιν.
Δειλότερα
δὲ
|
τὰ |
λίαν
ὑδατώδη.
Ὁ
γὰρ
φόβος |
[2, 8] |
δ´
ἔντομα
τῶν
ζῴων
καὶ
|
τὰ |
μαλάκια
τούτοις
τ´
ἐναντίως
καὶ |
[2, 2] |
δὲ
τούτοις
τῶν
λεγομένων
θερμῶν
|
τὰ |
μὲν
ἀλλοτρίαν
ἔχει
τὴν
θερμότητα |
[2, 1] |
μὲν
οὖν
(ταύτας
τὰς
αἰτίας
|
τὰ |
μὲν
ἁπλᾶ
καὶ
ὁμοιομερῆ,
τὰ |
[2, 1] |
πρὸς
ἄλληλα
ἔχοντα
ἐξ
ἀνάγκης.
|
Τὰ |
μὲν
γὰρ
ἀνομοιομερῆ
ἐκ
τῶν |
[2, 13] |
βλέφαρον
δ´
οὐδὲν
αὐτῶν
ἔχει.
|
Τὰ |
μὲν
γὰρ
σκληρόδερμα
ὅλως
οὐκ |
[2, 11] |
πρὸς
τὴν
ἰδίαν
φύσιν
ἑκάστῳ.
|
~Τὰ |
μὲν
γὰρ
τετράποδα
ἀπηρτημένα
ἔχει |
[2, 16] |
φθέγγεσθαι
τὰ
πλεῖστα
τῶν
γραμμάτων·
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
τῆς
γλώττης
εἰσὶ |
[2, 3] |
καὶ
τῆς
τῶν
ἐντέρων
φύσεως.
|
Τὰ |
μὲν
γὰρ
φυτὰ
λαμβάνει
τὴν |
[2, 2] |
πολλοὶ
τρόποι
τῆς
αἰτίας
εἰσίν.
|
Τὰ |
μὲν
γὰρ
ὡς
ὕλη
τῶν |
[2, 16] |
αἰτίαν
οὐκ
ἔχουσι
μυκτῆρας,
ἀλλὰ
|
τὰ |
μὲν
διὰ
τῶν
βραγχίων,
τὰ |
[2, 3] |
Λέγεται
δὲ
ταῦτα
πλεοναχῶς,
οἷον
|
τὰ |
μὲν
δυνάμει
τὰ
δ´
ἐνεργείᾳ. |
[2, 2] |
σαρκῶν
καὶ
ἄλλων
τοιούτων
συμβαλλομένων
|
τὰ |
μὲν
εἰς
τὴν
οὐσίαν
τὰ |
[2, 2] |
ἑτέρῳ
πρὸς
ἕτερον.
Καὶ
ὅλως
|
(τὰ |
μὲν
ἔναιμα
τῶν
ζῴων
ἐστί, |
[2, 2] |
ζῴων,
οἷον
ἐχόντων
ὀφθαλμοὺς
ἀμφοτέρων
|
τὰ |
μέν
ἐστι
σκληρόφθαλμα
τὰ
δ´ |
[2, 13] |
τετραπόδων
φυλακὴν
ἔχουσι
τῆς
ὄψεως,
|
τὰ |
μὲν
ζῳοτόκα
βλέφαρα
δύο,
οἷς |
[2, 3] |
ἐν
τῇ
φύσει
τῶν
τοιούτων
|
τὰ |
μὲν
θερμὰ
καὶ
ὑγρὰ
χωριζόμενα |
[2, 2] |
πῶς
δεῖ
τῶν
φύσει
συνεστώτων
|
τὰ |
μὲν
θερμὰ
λέγειν
τὰ
δὲ |
[2, 14] |
τοῖς
ἀνθρώποις.
Ἀλλ´
ἀντὶ
τούτων
|
τὰ |
μὲν
καθ´
ὅλον
τὸ
σῶμα |
[2, 2] |
μορίων
ἐν
τοῖς
ζῴοις
ἐστὶ
|
τὰ |
μὲν
μαλακὰ
καὶ
ὑγρά,
τὰ |
[2, 8] |
τι
καὶ
ἄξιον
εἰπεῖν,
ἀλλὰ
|
τὰ |
μὲν
μαλάκια
σχεδὸν
ὅλα
σαρκώδη |
[2, 2] |
λέγειν
τὰ
δὲ
ψυχρὰ
καὶ
|
τὰ |
μὲν
ξηρὰ
τὰ
δ´
ὑγρά, |
[2, 2] |
σκληρόφθαλμα
τὰ
δ´
ὑγρόφθαλμα,
καὶ
|
τὰ |
μὲν
οὐκ
ἔχει
βλέφαρα
τὰ |
[2, 8] |
μὲν
ἄκανθα
τοῖς
δὲ
χόνδρος.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
ἔχει
τῶν
ζῴων |
[2, 9] |
ἐν
αὐτοῖς
τῶν
ἐμβρύων
αὔξησιν.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
ζῳοτόκα
τῶν
ζῴων |
[2, 1] |
τάσιν
ἔχειν
τὰ
δὲ
κάμψιν.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
ὁμοιομερῆ
κατὰ
μέρος |
[2, 7] |
τοῖς
πεφυκόσιν
ἔχειν
ἕκαστα
τούτων.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
τῆς
τροφῆς
περιττώματα |
[2, 10] |
οὔτε
αὐξάνεσθαι
ἐνδέχεται
ἄνευ
τροφῆς.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
φυτά
(καὶ
γὰρ |
[2, 2] |
ἀνοιομερῶν
ὑποληπτέον
ἔχειν
τὴν
διαφοράν,
|
τὰ |
μὲν
πρὸς
τὸ
βέλτιον
ἢ |
[2, 5] |
οὐδ´
αἷμα.
Τῶν
δ´
ἐναίμων
|
τὰ |
μὲν
σωματῶδες
ἔχοντα
τὸ
αἷμα |
[2, 1] |
πρὸς
δέ
τινα
σκληρότης,
καὶ
|
τὰ |
μὲν
τάσιν
ἔχειν
τὰ
δὲ |
[2, 10] |
τὰ
αἰσθητήρια
τῇ
φύσει
καλῶς,
|
τὰ |
μὲν
τῆς
ἀκοῆς
ἐπὶ
μέσης |
[2, 3] |
δυνάμει
ξηρά·
διακριθέντα
δὲ
ταῦτα
|
τὰ |
μὲν
ὕδατος
ἀναπληστικὰ
καὶ
ἐνεργείᾳ |
[2, 9] |
Ἀλλ´
ὅτι
συνώνυμα
τοῖς
ὅλοις
|
τὰ |
μέρη,
τὴν
τάξιν
ἀπέλαβεν
ἐν |
[2, 5] |
τὸ
δὲ
πολὺ
γῆς.
Διὸ
|
τὰ |
μὴ
ἀμφώδοντα
ἀλλὰ
κερατώδη
στέαρ |
[2, 17] |
γεύσεως
αἴσθησιν.
Ἔχει
δὲ
καὶ
|
τὰ |
μὴ
ἔναιμα
τῶν
ζῴων
τὸ |
[2, 6] |
δὲ
καὶ
πεττομένων,
καθάπερ
καὶ
|
τὰ |
μόρια
μεταβάλλει
καὶ
τὰ
σπλάγχνα |
[2, 10] |
τὴν
δ´
αἴσθησιν
οὐ
προσίεσθαι
|
τὰ |
μόρια
τὰ
σαρκώδη
λίαν.
Τούτων |
[2, 3] |
δὲ
τρόπον
λαμβάνει
ἐξ
αὐτοῦ
|
τὰ |
μόρια
τὴν
αὔξησιν,
ἔτι
δὲ |
[2, 13] |
τὰ
σκληρόδερμα
διαφέροντα
μὲν
ἔχουσι
|
τὰ |
ὄμματα,
βλέφαρον
δ´
οὐδὲν
αὐτῶν |
[2, 13] |
φυλακὴν
ἔχειν
αἴτιον
τὸ
ὑγρὰ
|
τὰ |
ὄμματα
εἶναι,
ἵνα
ὀξὺ
βλέπωσι |
[2, 15] |
αἱ
δὲ
βλεφαρίδες
τῶν
πρὸς
|
τὰ |
ὄμματα
προσπιπτόντων
ἕνεκεν,
οἷον
τὰ |
[2, 1] |
συνέστηκε
τῶν
μορίων
τούτων,
ἀλλὰ
|
τὰ |
ὁμοιομερῆ
τῶν
ἀνομοιομερῶν
ἕνεκέν
ἐστιν· |
[2, 1] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
τοιούτων
συνεστήκασι
|
τὰ |
ὀργανικὰ
τῶν
μορίων,
ἀλλ´
οὐκ |
[2, 9] |
ἄλληλα
μὴ
τρίβειν.
Περὶ
δὲ
|
τὰ |
ὀστᾶ
αἱ
σάρκες
περιπεφύκασι,
προσειλημμέναι |
[2, 6] |
δ´
ὀλίγος
ἔνεστιν·
εἰς
γὰρ
|
τὰ |
ὀστᾶ
ἀναλίσκεται
ἡ
τροφή.
Ἐν |
[2, 6] |
τὰ
τοῦ
(λέοντος·
τούτου
γὰρ
|
τὰ |
ὀστᾶ,
διὰ
τὸ
πάμπαν
ἄσημον |
[2, 6] |
ὡς
ἀξίως
εἰπεῖν
μυελόν,
ὅσων
|
τὰ |
ὀστᾶ
ἰσχυρὰ
καὶ
πυκνά,
οἷον |
[2, 6] |
τῆς
τροφῆς
ἐξ
ἧς
γίνεται
|
τὰ |
ὀστᾶ.
Ὅτι
δ´
ἡ
τροφὴ |
[2, 6] |
ἐστιν.
Καὶ
ἐν
τοῖς
δὴ
|
τὰ |
ὀστᾶ
πυκνὰ
ἔχουσι
καὶ
ἰσχυρὰ |
[2, 17] |
αὐτοῖς
πρὸς
αὑτὰ
καὶ
πρὸς
|
τὰ |
πεζὰ
τῶν
ζῴων.
Ὁ
μὲν |
[2, 14] |
λίαν
πεποίηκε,
(τούτοις
ἐνδεῶς
ἔχει
|
τὰ |
περὶ
τὴν
κέρκον,
οἷον
ἐπὶ |
[2, 7] |
τὴν
ἀρχήν,
ὅσοις
ἂν
ᾖ
|
τὰ |
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
ψυχρότερα
τῆς |
[2, 2] |
ἐν
ἑτέροις
διώρισται
σαφέστερον,
ποῖα
|
τὰ |
πηκτά,
καὶ
πήγνυται
διὰ
τίνας |
[2, 5] |
ὑπὸ
θερμοῦ.
Καὶ
ἀγονώτερα
δὴ
|
τὰ |
πίονά
ἐστι
διὰ
τὴν
αὐτὴν |
[2, 2] |
δὲ
τρόπον
θερμὸν
πεύκη
καὶ
|
τὰ |
πίονα,
τῷ
ταχὺ
μεταβάλλειν
εἰς |
[2, 16] |
χειλῶν
ὑγρῶν
οὐκ
ἂν
φθέγγεσθαι
|
τὰ |
πλεῖστα
τῶν
γραμμάτων·
τὰ
μὲν |
[2, 17] |
τὴν
τῆς
φωνῆς
ἐργασίαν
ἄχρηστον
|
τὰ |
πολλὰ
τὴν
γλῶτταν
ἔχει
καὶ |
[2, 16] |
προσθίων
ποδῶν
χρείας.
Τούτους
γὰρ
|
τὰ |
πολυδάκτυλα
τῶν
τετραπόδων
ἀντὶ
χειρῶν |
[2, 14] |
ἔχουσιν·
τοῖς
μὲν
οὖν
τετράποσι
|
τὰ |
πρανῆ
δεῖται
μᾶλλον
τῆς
σκέπης, |
[2, 14] |
ἐξ
ἴσου
διὰ
τὴν
ὀρθότητα
|
τὰ |
πρόσθια
τοῖς
ὀπισθίοις,
τοῖς
τιμιωτέροις |
[2, 13] |
ἐναντίον,
οὐκ
ἔχει
δὲ
πολλὰ
|
τὰ |
προσκρούσματα
πρὸς
τὴν
ὄψιν
ὥσπερ |
[2, 13] |
μάλιστ´
ἄνθρωπος,
πάντα
μὲν
ὅπως
|
τὰ |
προσπίπτοντα
τοῖς
βλεφάροις
κωλύωσι
(καὶ |
[2, 2] |
ψυχρά.
Ἔχει
δὲ
θερμότητα
καὶ
|
τὰ |
πυρωθέντα
πάντα
σχεδόν,
οἷον
κονία |
[2, 7] |
λεπτὸν
καὶ
καθαρόν.
Διὸ
καὶ
|
τὰ |
ῥεύματα
τοῖς
σώμασιν
ἐκ
τῆς |
[2, 10] |
αἴσθησιν
οὐ
προσίεσθαι
τὰ
μόρια
|
τὰ |
σαρκώδη
λίαν.
Τούτων
δ´
οὐδέτερόν |
[2, 8] |
εἶναι
τὸ
σῶμα
αὐτῶν,
καθάπερ
|
τὰ |
σαρκώδη,
μεταξὺ
σαρκὸς
καὶ
νεύρου |
[2, 13] |
ἰχθύες
καὶ
τὰ
ἔντομα
καὶ
|
τὰ |
σκληρόδερμα
διαφέροντα
μὲν
ἔχουσι
τὰ |
[2, 10] |
τροφήν,
ἀντὶ
δὲ
τούτου
προΐεται
|
τὰ |
σπέρματα
καὶ
τοὺς
καρπούς.
Τρίτον |
[2, 1] |
μὲν
οὖν
αἱματικὰ
τὴν
μορφὴν
|
τὰ |
σπλάγχνα
ἐστίν,
εἴρηται,
καὶ
διότι |
[2, 6] |
καὶ
τὰ
μόρια
μεταβάλλει
καὶ
|
τὰ |
σπλάγχνα
τὰς
χρόας
(ὑπερβολῇ
γὰρ |
[2, 7] |
περὶ
πάντων·
τῶν
δ´
ὑστερογενῶν
|
τά |
τε
περιττώματα
τῆς
τροφῆς
ἐστι, |
[2, 9] |
ἁφήν
ἐστι
τοῖς
ὀστοῖς
καὶ
|
τὰ |
τοιάδε
τῶν
μορίων
οἷον
ὄνυχές |
[2, 13] |
βλεφάρῳ
μύουσι,
περιστεραὶ
δὲ
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
ἀμφοῖν.
Τὰ
δὲ
τετράποδα |
[2, 2] |
Ἔτι
λίθοι
καὶ
σίδηρος
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
θερμαίνεται
μὲν
βραδύτερον
ὕδατος, |
[2, 2] |
ἅμα
γὰρ
πρός
τε
ἀνδρείαν
|
τὰ |
τοιαῦτα
καὶ
πρὸς
φρόνησιν
ἔχει |
[2, 9] |
αὕτη
δύναμις.
Διὸ
καὶ
πάντα
|
τὰ |
τοιαῦτα
μᾶλλον
ἐν
τοῖς
τετράποσιν |
[2, 3] |
γῆ
δὲ
καὶ
τέφρα
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
μιχθέντα
ὑγρῷ
ἐνεργείᾳ
μὲν |
[2, 13] |
μὴ
πτητικά,
οἷον
ἀλεκτρυόνες
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα,
οὐκ
ὀξυωπά·
οὐδὲν
γὰρ |
[2, 1] |
τραχύτης
καὶ
λειότης
καὶ
τἆλλα
|
τὰ |
τοιαῦτα
πάθη
τῶν
σωμάτων.
Δευτέρα |
[2, 14] |
λοφιὰν
ἔχει,
καθάπερ
ἵπποι
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
τῶν
ζῴων,
τὰ
δὲ |
[2, 9] |
ἰσχυράν.
Πολὺ
γὰρ
μείζω
πάντα
|
τὰ |
τοιαῦτα
τῶν
μὴ
ζῳοτόκων
ὡς |
[2, 4] |
καταψύχει·
προωδοποίηται
οὖν
τῷ
πάθει
|
τὰ |
τοιαύτην
ἔχοντα
τὴν
ἐν
τῇ |
[2, 9] |
γὰρ
διὰ
μάχης
τούτοις)
ὥσπερ
|
τὰ |
τοῦ
λέοντος·
οὕτω
γὰρ
ἔχει |
[2, 6] |
ὀστᾶ
ἰσχυρὰ
καὶ
πυκνά,
οἷον
|
τὰ |
τοῦ
(λέοντος·
τούτου
γὰρ
τὰ |
[2, 2] |
ἐν
τοῖς
ἔχουσι,
σάρξ,
καὶ
|
τὰ |
τούτοις
ἀνάλογον·
οὐ
γὰρ
ἅπαντα |
[2, 9] |
ἔχουσι
κῶλα
συνεχῆ
πρὸς
αὐτήν,
|
τὰ |
τούτων
ὀστᾶ
τῶν
ἁρμονιῶν
ἐστιν, |
[2, 17] |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
δὲ
καὶ
|
τὰ |
τῶν
ἄλλων
ζῴων
δέρματα
διαιροῦσιν. |
[2, 17] |
καὶ
οἱ
μύωπες
οἱ
μὲν
|
τὰ |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
δὲ
καὶ |
[2, 9] |
τούτων
αὐτῶν
τοῖς
βιαστικωτέροις.
Διὸ
|
τὰ |
τῶν
ἀρρένων
σκληρότερα
ἢ
τὰ |
[2, 9] |
τὰ
τῶν
ἀρρένων
σκληρότερα
ἢ
|
τὰ |
τῶν
θηλειῶν,
καὶ
τὰ
τῶν |
[2, 9] |
χηλαὶ
καὶ
κέρατα
καὶ
ῥύγχη
|
τὰ |
τῶν
ὀρνίθων.
Πάντα
δὲ
ταῦτα |
[2, 9] |
ἢ
τὰ
τῶν
θηλειῶν,
καὶ
|
τὰ |
τῶν
σαρκοφάγων
(ἡ
τροφὴ
γὰρ |
[2, 7] |
ὕδατος
ὑπὸ
τῆς
θερμότητος,
ὥσπερ
|
τὰ |
τῶν
χεδρόπων
ἑψήματα
καὶ
τῶν |
[2, 3] |
τρόπον.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
θάτερα
|
τὰ |
ὑγρὰ
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον |
[2, 2] |
οἷον
κονία
καὶ
τέφρα,
καὶ
|
τὰ |
ὑποστήματα
τῶν
ζῴων,
καὶ
τῶν |
[2, 15] |
γὰρ
τὸ
δέρμα
περαίνει,
καὶ
|
τὰ |
φλέβια
πέρας
ἔχει
τοῦ
μήκους. |
[2, 10] |
λεκτέον
πρῶτον.
Εὐθὺς
γὰρ
καὶ
|
τὰ |
φύσει
μόρια
κατὰ
φύσιν
ἔχει |
[2, 3] |
καὶ
τὰ
ζῷα
πάντα
καὶ
|
τὰ |
φυτά,
κἂν
εἰ
μὴ
δι´ |
[2, 15] |
τὰ
ὄμματα
προσπιπτόντων
ἕνεκεν,
οἷον
|
τὰ |
χαρακώματα
ποιοῦσί
τινες
πρὸ
τῶν |
[2, 16] |
ἂν
εἴ
τις
ἀφελὼν
ἀνθρώπου
|
τὰ |
χείλη
καὶ
συμφύσας
τοὺς
ἄνωθεν |
[2, 2] |
ἐναίμων
πολλῶν,
καὶ
τῶν
ἐναίμων
|
τὰ |
ψυχρὸν
ἔχοντα
καὶ
λεπτὸν
αἷμα |
[2, 12] |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τῶν
τετραπόδων
|
τὰ |
ᾠοτόκα
καὶ
φολιδωτά·
ὁ
γὰρ |
[2, 13] |
τῇ
κάτω
βλεφαρίδι
μύουσι,
καὶ
|
τὰ |
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων,
διὰ
τὴν |
[2, 13] |
τε
καὶ
οἱ
βαρεῖς
καὶ
|
τὰ |
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων
τῇ
κάτω |
[2, 13] |
ὄρνιθες
καὶ
τὰ
ζῳοτόκα
καὶ
|
τὰ |
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων
φυλακὴν
ἔχουσι |
[2, 11] |
μὲν
γὰρ
τετράποδα
ἀπηρτημένα
ἔχει
|
τὰ |
ὦτα
καὶ
ἄνωθεν
τῶν
ὀμμάτων, |
[2, 9] |
περικειμένην,
οἷον
συμβέβηκε
περί
τε
|
τὰ |
ὦτα
καὶ
τοὺς
μυκτῆρας·
θραύεται |
[2, 12] |
ὕλην
ἐξ
ἧς
ἂν
ἔπλασε
|
τὰ |
ὦτα.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τῶν |
[2, 13] |
σκληροδέρμοις,
ὥσπερ
ἔνια
τῶν
τετραπόδων
|
τὰ |
ὦτα,
ὅπως
ὀξύτερον
βλέπῃ
στρέφοντα |
[2, 8] |
τοῦτ´
ἔστι
σωματῶδες
τῶν
αἰσθητηρίων.
|
Κατὰ |
δὲ
τὴν
αἴσθησιν
φανερὸν
πάντα |
[2, 8] |
σαρκὸς
οὐ
κατ´
εὐθυωρίαν
ἀλλὰ
|
κατὰ |
κύκλους
διαιρετήν·
οὕτως
γὰρ
ἂν |
[2, 9] |
τοιαῦτα
τῶν
μὴ
ζῳοτόκων
ὡς
|
κατὰ |
λόγον
εἰπεῖν
τῶν
σωμάτων·
ἐνιαχοῦ |
[2, 7] |
ζῴων
ἐγκέφαλον
πλεῖστον
ἄνθρωπος
ὡς
|
κατὰ |
μέγεθος,
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ |
[2, 2] |
τοῦ
ἐλαίου.
Ἔτι
τὸ
αἷμα
|
κατὰ |
μὲν
τὴν
ἁφὴν
θερμότερον
ὕδατος |
[2, 1] |
κάμψιν.
Τὰ
μὲν
οὖν
ὁμοιομερῆ
|
κατὰ |
μέρος
διείληφε
τὰς
δυνάμεις
τὰς |
[2, 10] |
μυκτῆρας,
τοῦτο
δὲ
τὸ
μόριον
|
κατὰ |
μέσον
καὶ
ἐν
τοῖς
ἔμπροσθέν |
[2, 9] |
μὲν
μὴ
ζῳοτόκοις
δὲ
παραλλάττει
|
κατὰ |
μικρὸν
ἡ
φύσις,
οἷον
τοῖς |
[2, 2] |
ἐστιν,
ἐν
ὅσοις
τὸ
ὑποκείμενον
|
κατὰ |
πάθος
θερμόν
ἐστιν.
Τάχα
δὲ |
[2, 3] |
ἀνθρώπου
τὸ
λευκόν·
ᾗ
δὲ
|
κατὰ |
πάθος
τὸ
αἷμα,
οὐ
καθ´ |
[2, 1] |
δὲ
κραῦρον)
τὰ
δ´
ἀνομοιομερῆ
|
κατὰ |
πολλὰς
καὶ
συγκειμένας
ἀλλήλαις·
ἑτέρα |
[2, 2] |
ὅτι
καθ´
αὑτὸ
μὲν
τόδε,
|
κατὰ |
συμβεβηκὸς
δὲ
πολλάκις
θάτερον,
ἔτι |
[2, 2] |
ἐκείνως
πλεῖστον·
ἐγγὺς
γὰρ
τοῦ
|
κατὰ |
συμβεβηκὸς
εἶναι
θερμὸν
ἀλλὰ
μὴ |
[2, 2] |
ἁφὴν
τὸ
ζέον
μᾶλλον,
τὸ
|
κατὰ |
συμβεβηκὸς
θερμόν.
Ὥστε
φανερὸν
ὅτι |
[2, 3] |
ὑγρῷ
ἐνεργείᾳ
μὲν
ὑγρὰ
καὶ
|
κατὰ |
συμβεβηκός,
καθ´
αὑτὰ
δὲ
καὶ |
[2, 2] |
μᾶλλον
πολλάκις
τὴν
αἴσθησιν
τὸ
|
κατὰ |
συμβεβηκός·
καὶ
πάλιν
καίει
μὲν |
[2, 3] |
λέγεται
ξηρὸν
μὲν
ἐνεργείᾳ
καὶ
|
κατὰ |
συμβεβηκός,
ὄντα
δυνάμει
καὶ
καθ´ |
[2, 2] |
καθ´
αὑτὸ
θερμὸν
τὸ
δὲ
|
κατὰ |
συμβεβηκός,
ψύχεται
μὲν
βραδύτερον
τὸ |
[2, 4] |
τὸ
ἦθος
τοῖς
ζῴοις
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
αἴσθησιν,
εὐλόγως·
ὕλη
γάρ |
[2, 7] |
τὴν
αὔξησιν
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
|
κατὰ |
τὴν
αὑτῆς
φοράν.
Πρὸς
οὖν |
[2, 9] |
τοῦτο
τὸ
μόριον.
Σύνεγγυς
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
ἁφήν
ἐστι
τοῖς
ὀστοῖς |
[2, 2] |
ὕδατος
τοῦ
ζέοντος,
θερμαίνει
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
ἁφὴν
τὸ
ζέον
μᾶλλον, |
[2, 2] |
γίνεται
πᾶν.
Ἔτι
θερμότερον
μὲν
|
κατὰ |
τὴν
ἁφὴν
τὸ
ζέον
ὕδωρ, |
[2, 7] |
ἐγκεφάλου
ψυχρότης
φανερὰ
μὲν
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
θίξιν,
ἔτι
δ´
ἀναιμότατον |
[2, 5] |
καὶ
στέαρ
διαφέρουσι
μὲν
ἀλλήλων
|
κατὰ |
τὴν
τοῦ
αἵματος
διαφοράν.
Ἔστι |
[2, 14] |
τοῖς
δὲ
μακρὸν
βραχείαις,
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
τοῦ
ἄλλου
σώματος
φύσιν· |
[2, 5] |
ἄν.
Ζῷον
μὲν
γάρ
ἐστι
|
κατὰ |
τὸ
αἰσθητικὸν
μόριον,
ἡ
δὲ |
[2, 7] |
οὐδὲν
ὡς
εἰπεῖν,
πλὴν
ὅτι
|
κατὰ |
τὸ
ἀνάλογον,
οἷον
ὁ
πολύπους· |
[2, 4] |
ἡ
τοῦ
αἵματος
φύσις
καὶ
|
κατὰ |
τὸ
ἦθος
τοῖς
ζῴοις
καὶ |
[2, 3] |
δὲ
καὶ
θάτερα
τὰ
ὑγρὰ
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ἔχει
τὸ |
[2, 2] |
δῆλον
ὅτι
καὶ
τὸ
ψυχρὸν
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
λόγον.
Καὶ
περὶ |
[2, 16] |
τὸ
τῶν
μυκτήρων
ἐνυπάρχει
μόριον
|
κατὰ |
τὸν
ἐνδεχόμενον
τρόπον,
τοῖς
δ´ |
[2, 1] |
ἐκ
τῆς
ἐπαγωγῆς,
ἀλλὰ
καὶ
|
κατὰ |
τὸν
λόγον·
πᾶν
γὰρ
τὸ |
[2, 8] |
ζῴων
ἐστίν.
Δῆλον
δὲ
καὶ
|
κατὰ |
τὸν
λόγον·
τὸ
γὰρ
ζῷον |
[2, 6] |
διὰ
πάσης
τῆς
ῥάχεως
διῃρημένης
|
κατὰ |
τοὺς
σφονδύλους·
λιπαρὸς
δ´
ὢν |
[2, 10] |
γὰρ
καὶ
τὰ
φύσει
μόρια
|
κατὰ |
φύσιν
ἔχει
τούτῳ
μόνῳ,
καὶ |
[2, 2] |
κονία
καὶ
τέφρα,
καὶ
τὰ
|
ὑποστήματα |
τῶν
ζῴων,
καὶ
τῶν
περιττωμάτων |
[2, 7] |
θερμότητος,
ὥσπερ
τὰ
τῶν
χεδρόπων
|
ἑψήματα |
καὶ
τῶν
ἄλλων
καρπῶν,
διὰ |
[2, 17] |
τῶν
ὀρνίθων
οἱ
μάλιστα
φθεγγόμενοι
|
γράμματα |
πλατυγλωττότεροι
τῶν
ἄλλων
εἰσίν.
Τὰ |
[2, 13] |
σκληρόδερμα
διαφέροντα
μὲν
ἔχουσι
τὰ
|
ὄμματα, |
βλέφαρον
δ´
οὐδὲν
αὐτῶν
ἔχει. |
[2, 13] |
ἔχειν
αἴτιον
τὸ
ὑγρὰ
τὰ
|
ὄμματα |
εἶναι,
ἵνα
ὀξὺ
βλέπωσι
τοῦτον |
[2, 10] |
ὦτά
τε
γὰρ
δύο
καὶ
|
ὄμματα |
καὶ
ἡ
τῶν
μυκτήρων
δύναμις |
[2, 15] |
δὲ
βλεφαρίδες
τῶν
πρὸς
τὰ
|
ὄμματα |
προσπιπτόντων
ἕνεκεν,
οἷον
τὰ
χαρακώματα |
[2, 17] |
καὶ
τὰ
τῶν
ἄλλων
ζῴων
|
δέρματα |
διαιροῦσιν.
Ἐν
μὲν
οὖν
τούτοις |
[2, 13] |
οὔτε
ἀκροποσθία,
ὅτι
ἄνευ
σαρκὸς
|
δέρματά |
ἐστιν.
Τῶν
δ´
ὀρνίθων
ὅσοι |
[2, 13] |
πάντα
τριχός,
ὥστε
καὶ
τὰ
|
δέρματα |
τοῦ
δέρματος.
Τὸ
μὲν
οὖν |
[2, 10] |
ἀντὶ
δὲ
τούτου
προΐεται
τὰ
|
σπέρματα |
καὶ
τοὺς
καρπούς.
Τρίτον
δὲ |
[2, 13] |
οὐκ
ἔχει
δὲ
πολλὰ
τὰ
|
προσκρούσματα |
πρὸς
τὴν
ὄψιν
ὥσπερ
ὁ |
[2, 7] |
τὴν
τοῦ
τόπου
τούτου
δύναμιν
|
ῥεύματα |
ποιεῖ
φλέγματος
καὶ
ἰχῶρος.
Δεῖ |
[2, 7] |
καὶ
καθαρόν.
Διὸ
καὶ
τὰ
|
ῥεύματα |
τοῖς
σώμασιν
ἐκ
τῆς
κεφαλῆς |
[2, 1] |
φλεβῶν
ῥύσεως
τοῦ
αἵματος
οἷον
|
προχεύματά |
ἐστιν·
ἡ
δὲ
καρδία,
διὰ |
[2, 15] |
ὄμματα
προσπιπτόντων
ἕνεκεν,
οἷον
τὰ
|
χαρακώματα |
ποιοῦσί
τινες
πρὸ
τῶν
ἐρυμάτων. |
[2, 4] |
ἀκινητίζει
τε
φοβούμενα
καὶ
προΐεται
|
περιττώματα |
καὶ
μεταβάλλει
ἔνια
τὰς
χρόας |
[2, 7] |
Τὰ
μὲν
οὖν
τῆς
τροφῆς
|
περιττώματα |
περὶ
τὴν
τῆς
τροφῆς
σκέψιν |
[2, 2] |
λαμβάνει
τὴν
αὔξησιν)
τὰ
δὲ
|
περιττώματα |
συμβέβηκεν
εἶναι
τούτων,
οἷον
τήν |
[2, 7] |
τῶν
δ´
ὑστερογενῶν
τά
τε
|
περιττώματα |
τῆς
τροφῆς
ἐστι,
τό
τε |
[2, 9] |
καὶ
ὁπλαὶ
καὶ
χηλαὶ
καὶ
|
κέρατα |
καὶ
ῥύγχη
τὰ
τῶν
ὀρνίθων. |
[2, 16] |
θύραθεν
τροφήν,
καθάπερ
φασὶ
τὰ
|
κέρατα |
τοῖς
ὀπισθονόμοις
βουσίν·
καὶ
γὰρ |
[2, 5] |
ἐστίν.
Τὰ
δ´
ἀμφώδοντα
καὶ
|
ἀκέρατα |
καὶ
πολυσχιδῆ
πιμελὴν
ἔχει
ἀντὶ |
[2, 7] |
ψυχρότης,
καὶ
διὰ
τὸ
πλῆθος
|
ὀψιαίτατα |
πήγυνται
τὸ
περὶ
τὴν
κεφαλὴν |
[2, 10] |
ζῴοις
τοῖς
τελείοις
δύο
τὰ
|
ἀναγκαιότατα |
μόριά
ἐστιν,
ᾗ
τε
δέχονται |
[2, 2] |
ἄλλων
ὑπολαβεῖν;
Ταῦτα
γὰρ
ἡμῖν
|
ἐναργέστατα |
τῶν
περὶ
τὴν
αἴσθησιν.
Ἔοικε |
[2, 1] |
ἁπλᾶ
καὶ
ὁμοιομερῆ,
τὰ
δὲ
|
σύνθετα |
καὶ
ἀνομοιομερῆ
τῶν
μορίων
ἐν |
[2, 3] |
καὶ
τῆς
κάτω
κοιλίας
ἤδη
|
μετὰ |
θερμότητος
φυσικῆς
ποιεῖται
τὴν
πέψιν. |
[2, 2] |
τῷ
θιγγάνειν,
καὶ
τοῦτ´,
ἐὰν
|
μετὰ |
λύπης.
Ἔστι
δ´
ὅτε
δοκεῖ |
[2, 7] |
κάτω
ποιεῖ
τὸ
θερμὸν
ὑποφεύγειν
|
μετὰ |
τοῦ
αἵματος.
Διὸ
πλεῖον
ἀθροιζόμενον |
[2, 8] |
δ´
εὐμήκη.
Διὸ
πρὸς
τὴν
|
ὀρθότητα |
αὐτῶν
καὶ
τὴν
ἀκαμψίαν
ὑπέγραψε |
[2, 9] |
γὰρ
τὸ
μῆκος
καὶ
τὴν
|
ὀρθότητα |
συνέχουσα
τῶν
ζῴων
ἡ
ῥάχις |
[2, 14] |
ἐπεὶ
ἐξ
ἴσου
διὰ
τὴν
|
ὀρθότητα |
τὰ
πρόσθια
τοῖς
ὀπισθίοις,
τοῖς |
[2, 7] |
ἐστί,
τῶν
δ´
ἄλλων
τὴν
|
ὀρθότητα |
τῆς
κεφαλῆς·
περὶ
ὧν
εἴρηται |
[2, 5] |
ὀλίγαιμα
γὰρ
ἅτε
εἰς
τὴν
|
πιότητα |
ἀναλισκομένου
τοῦ
αἵματος,
τὰ
δ´ |
[2, 7] |
αὑτῆς
φοράν.
Πρὸς
οὖν
πολλὴν
|
θερμότητα |
ἀντίκειται
πλείων
ὑγρότης
καὶ
ψυχρότης, |
[2, 7] |
ποιεῖ
τὴν
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
|
θερμότητα |
καὶ
ζέσιν·
ἵνα
δὲ
καὶ |
[2, 2] |
ἕτεροί
τινες,
ὡς
διὰ
τὴν
|
θερμότητα |
καὶ
πολυαιμούσαις
γινομένων
τῶν
γυναικείων, |
[2, 2] |
γένοιτ´
ἂν
ψυχρά.
Ἔχει
δὲ
|
θερμότητα |
καὶ
τὰ
πυρωθέντα
πάντα
σχεδόν, |
[2, 7] |
τόπον
καὶ
τὴν
ἐν
αὐτῇ
|
θερμότητα |
μεμηχάνηται
τὸν
ἐγκέφαλον
ἡ
φύσις, |
[2, 2] |
τὰ
μὲν
ἀλλοτρίαν
ἔχει
τὴν
|
θερμότητα |
(τὰ
δ´
οἰκείαν,
διαφέρει
δὲ |
[2, 4] |
σώμασιν
ὑγρόν
ἐστι
διὰ
τὴν
|
θερμότητα |
τὴν
ἐν
τοῖς
ζῴοις.
Πολλῶν |
[2, 4] |
αἴσθησιν
τὰ
λεπτοτέραν
ἔχοντα
τὴν
|
ὑγρότητα |
καὶ
καθαρωτέραν.
Διὰ
γὰρ
τοῦτο |
[2, 14] |
ἐξ
ἀνάγκης
μὲν
διὰ
τὴν
|
ὑγρότητα |
τοῦ
ἐγκεφάλου
καὶ
διὰ
τὰς |
[2, 13] |
Ἐπεὶ
δ´
ἀναγκαῖον
διὰ
τὴν
|
σκληρότητα |
ἀμβλύτερον
βλέπειν,
κινουμένους
ἐποίησεν
ἡ |
[2, 8] |
ἀλλ´
ὅλον
τὸ
σῶμα
σκληρόν,
|
σκληρότητα |
δὲ
τοιαύτην,
ὀστοῦ
μὲν
σαρκωδεστέραν, |
[2, 12] |
ἔχουσι
διὰ
τὴν
τοῦ
δέρματος
|
σκληρότητα, |
καὶ
τὸ
ἔχειν
μὴ
τρίχας |
[2, 13] |
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων,
διὰ
τὴν
|
σκληρότητα |
τοῦ
δέρματος
τοῦ
περὶ
τὴν |
[2, 16] |
ῥύγχος,
στενὸν
δὲ
διὰ
τὴν
|
μικρότητα |
τῆς
κεφαλῆς.
Ἐν
δὲ
τῷ |
[2, 4] |
τῶν
τοιούτων,
οὐ
διὰ
τὴν
|
ψυχρότητα |
τοῦ
αἵματος,
ἀλλὰ
διὰ
τὴν |
[2, 2] |
εἶναι,
λέγοντες
ὡς
ἐπανισοῖ
τὴν
|
ψυχρότητα |
τοῦ
τόπου
ἡ
τῆς
φύσεως |
[2, 13] |
σαρκῶδες,
ὥστ´
ἔχειν
τὸ
βλέφαρον
|
λεπτότητα |
καὶ
τάσιν.
Σκαρδαμύττουσι
δ´
οἱ |
[2, 4] |
τοῦ
αἵματος,
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
|
λεπτότητα |
μᾶλλον
καὶ
διὰ
τὸ
καθαρὸν |
[2, 16] |
εἰσι
χάριν,
καὶ
διὰ
τὴν
|
βραδυτῆτα |
καὶ
τὴν
ἀφυΐαν
τῆς
κάμψεως |
[2, 16] |
τῷ
ὑγρῷ
διατριβὴν
καὶ
τὴν
|
βραδυτῆτα |
τῆς
ἐκεῖθεν
μεταβολῆς
δυνάμενον
ἑλίττεσθαι |
[2, 13] |
αὔξησιν
εἰς
τὴν
τοῦ
δέρματος
|
παχύτητα |
τετραμμένην
ἔχουσιν.
Διὸ
καὶ
οὗτοι |
[2, 13] |
ποιεῖ
μάτην)
πρὸς
δὲ
τὴν
|
παχύτητα |
τοῦ
ὕδατος
ὑγρόφθαλμοί
εἰσιν.
~Βλεφαρίδας |
[2, 2] |
ἑτέροις
διώρισται
σαφέστερον,
ποῖα
τὰ
|
πηκτά, |
καὶ
πήγνυται
διὰ
τίνας
αἰτίας. |
[2, 2] |
τροφὴ
τούτοις
τῶν
ὑγρῶν
ἐστι
|
(πάντα |
γὰρ
ἐξ
ὑγροῦ
λαμβάνει
τὴν |
[2, 9] |
καὶ
ῥύγχη
τὰ
τῶν
ὀρνίθων.
|
Πάντα |
δὲ
ταῦτα
βοηθείας
ἔχουσι
χάριν |
[2, 7] |
οἷον
ὁ
πολύπους·
ὀλιγόθερμα
γὰρ
|
πάντα |
διὰ
τὴν
ἀναιμίαν.
Ὁ
μὲν |
[2, 7] |
διὰ
τοῦτο
τὰ
ἔναιμα
ἔχει
|
πάντα |
ἐγκέφαλον,
τῶν
δ´
ἄλλων
οὐδὲν |
[2, 17] |
χυμῶν
μόριον
καὶ
τὰ
ἔναιμα
|
πάντα· |
καὶ
γὰρ
ὅσα
μὴ
δοκεῖ |
[2, 13] |
καὶ
διὰ
τοῦτο
σκαρδαμύσσει
τε
|
πάντα |
καὶ
μάλιστ´
ἄνθρωπος,
πάντα
μὲν |
[2, 3] |
θερμοῦ
δυνάμεως,
καὶ
τὰ
ζῷα
|
πάντα |
καὶ
τὰ
φυτά,
κἂν
εἰ |
[2, 13] |
τε
πάντα
καὶ
μάλιστ´
ἄνθρωπος,
|
πάντα |
μὲν
ὅπως
τὰ
προσπίπτοντα
τοῖς |
[2, 3] |
ὥσπερ
κοιλίᾳ)
τὰ
δὲ
ζῷα
|
πάντα |
μὲν
σχεδόν,
τὰ
δὲ
πορευτικὰ |
[2, 13] |
ἀλλ´
ἀντὶ
ταύτης
τῆς
φυλακῆς
|
πάντα |
σκληρόφθαλμά
ἐστιν,
οἷον
βλέποντα
διὰ |
[2, 2] |
δὲ
θερμότητα
καὶ
τὰ
πυρωθέντα
|
πάντα |
σχεδόν,
οἷον
κονία
καὶ
τέφρα, |
[2, 10] |
ἐν
τῷ
ἔμπροσθεν
τὸν
ἐγκέφαλον
|
πάντα |
τὰ
ἔχοντα
τοῦτο
τὸ
μόριον, |
[2, 9] |
γὰρ
αὕτη
δύναμις.
Διὸ
καὶ
|
πάντα |
τὰ
τοιαῦτα
μᾶλλον
ἐν
τοῖς |
[2, 9] |
καὶ
ἰσχυράν.
Πολὺ
γὰρ
μείζω
|
πάντα |
τὰ
τοιαῦτα
τῶν
μὴ
ζῳοτόκων |
[2, 8] |
Κατὰ
δὲ
τὴν
αἴσθησιν
φανερὸν
|
πάντα |
τἆλλα
τούτου
χάριν
ὄντα,
λέγω |
[2, 9] |
χαυλιόδουσι
πᾶσιν.
Ἐξ
ἀνάγκης
δὲ
|
πάντα |
ταῦτα
γεώδη
καὶ
στερεὰν
ἔχει |
[2, 9] |
ζῳοτόκων,
διὰ
τὸ
γεωδεστέραν
ἔχειν
|
πάντα |
τὴν
σύστασιν
ἢ
τὸ
τῶν |
[2, 13] |
φολιδωτά
ἐστιν·
ταῦτα
δὲ
σκληρότερα
|
πάντα |
τριχός,
ὥστε
καὶ
τὰ
δέρματα |
[2, 16] |
ὑποζώματος
αἰσθάνονται
τῶν
ὀσμῶν,
καὶ
|
πάντα |
τῷ
συμφύτῳ
πνεύματι
τοῦ
σώματος |
[2, 17] |
δ´
ἔχει
τροφῆς
τὰ
ζῷα
|
πάντα |
ὡς
ἔχοντα
αἴσθησιν
τῆς
ἡδονῆς |
[2, 5] |
κερατώδης
εἶναι
καὶ
ἀστραγάλους
ἔχειν·
|
ἅπαντα |
γὰρ
ξηρὰ
καὶ
γεηρὰ
τὴν |
[2, 7] |
δῆλον
ἐκ
τούτων.
Ἐπεὶ
δ´
|
ἅπαντα |
δεῖται
τῆς
ἐναντίας
ῥοπῆς,
ἵνα |
[2, 3] |
δυνάμει
ὑγρά,
τὰ
δὲ
γῆς
|
ἅπαντα |
ξηρά.
Καὶ
τὸ
κυρίως
καὶ |
[2, 2] |
τὰ
τούτοις
ἀνάλογον·
οὐ
γὰρ
|
ἅπαντα |
τὰ
ζῷα
τούτων
τῶν
μορίων |
[2, 3] |
αὑτὰ
δὲ
καὶ
δυνάμει
ξηρά·
|
διακριθέντα |
δὲ
ταῦτα
τὰ
μὲν
ὕδατος |
[2, 2] |
μὲν
βραδύτερον
ὕδατος,
καίει
δὲ
|
θερμανθέντα |
μᾶλλον.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
τῶν |
[2, 3] |
καὶ
τέφρα
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
|
μιχθέντα |
ὑγρῷ
ἐνεργείᾳ
μὲν
ὑγρὰ
καὶ |
[2, 2] |
Ἔχει
δὲ
θερμότητα
καὶ
τὰ
|
πυρωθέντα |
πάντα
σχεδόν,
οἷον
κονία
καὶ |
[2, 13] |
ὑπὸ
τῆς
φύσεως.
Σκληρόδερμα
γὰρ
|
ὄντα |
ἀβλαβέστερα
μὲν
ἂν
ἦν
ὑπὸ |
[2, 3] |
μὲν
ἐνεργείᾳ
καὶ
κατὰ
συμβεβηκός,
|
ὄντα |
δυνάμει
καὶ
καθ´
αὑτὰ
ὑγρά, |
[2, 5] |
αὐτῆς.
Μέτρια
μὲν
οὖν
ταῦτα
|
ὄντα |
ἐν
τοῖς
μορίοις
τῶν
ζῴων |
[2, 11] |
πλεῖστον
κινουμένων
χρήσιμα
μετεωρότερά
τε
|
ὄντα |
καὶ
κινούμενα·
δέχεται
γὰρ
στρεφόμενα |
[2, 6] |
ὀλίγαιμά
τε
γὰρ
φύσει
ὑπάρχει
|
ὄντα, |
καὶ
κοίλη
ἄκανθα
μόνον
ἡ |
[2, 8] |
φανερὸν
πάντα
τἆλλα
τούτου
χάριν
|
ὄντα, |
λέγω
δ´
οἷον
ὀστᾶ
καὶ |
[2, 16] |
τὸν
μυκτῆρα
τοιοῦτον
μὴ
μαλακὸν
|
ὄντα |
μηδὲ
κάμπτεσθαι
δυνάμενον
(ἐνεπόδιζε
γὰρ |
[2, 1] |
γὰρ
τοῖς
σχήμασιν,
ἐξ
ὁμοιομεροῦς
|
ὄντα |
σώματος
ὡς
εἰπεῖν
ἁπλῶς.
Τὰ |
[2, 1] |
τὸ
πέρας,
ἐπὶ
τοῦ
τρίτου
|
λαβόντα |
τὴν
σύστασιν
ἀριθμοῦ,
καθάπερ
ἐπὶ |
[2, 5] |
πολὺ
γῆς.
Διὸ
τὰ
μὴ
|
ἀμφώδοντα |
ἀλλὰ
κερατώδη
στέαρ
ἔχει.
Φανερὰ |
[2, 5] |
τὴν
φύσιν
ἐστίν.
Τὰ
δ´
|
ἀμφώδοντα |
καὶ
ἀκέρατα
καὶ
πολυσχιδῆ
πιμελὴν |
[2, 7] |
Δεῖ
δὲ
λαβεῖν,
ὡς
μεγάλῳ
|
παρεικάζοντα |
μικρόν,
ὁμοίως
συμβαίνειν
ὥσπερ
τὴν |
[2, 5] |
ὑγίειαν
καὶ
δύναμιν
ἔχει
βοήθειαν)
|
ὑπερβάλλοντα |
δὲ
τῷ
πλήθει
φθείρει
καὶ |
[2, 13] |
φυλακῆς
πάντα
σκληρόφθαλμά
ἐστιν,
οἷον
|
βλέποντα |
διὰ
τοῦ
βλεφάρου
προσπεφυκότος.
Ἐπεὶ |
[2, 13] |
τὰ
ἔντομα
καὶ
τὰ
σκληρόδερμα
|
διαφέροντα |
μὲν
ἔχουσι
τὰ
ὄμματα,
βλέφαρον |
[2, 13] |
ἄνθρωπος,
πάντα
μὲν
ὅπως
τὰ
|
προσπίπτοντα |
τοῖς
βλεφάροις
κωλύωσι
(καὶ
τοῦτο |
[2, 13] |
τὰ
ὦτα,
ὅπως
ὀξύτερον
βλέπῃ
|
στρέφοντα |
πρὸς
τὸ
φῶς
καὶ
δεχόμενα |
[2, 17] |
τροφῆς
τὰ
ζῷα
πάντα
ὡς
|
ἔχοντα |
αἴσθησιν
τῆς
ἡδονῆς
τῆς
γινομένης |
[2, 1] |
ὅτι
προυπῆρχεν
οὕτω
πρὸς
ἄλληλα
|
ἔχοντα |
ἐξ
ἀνάγκης.
Τὰ
μὲν
γὰρ |
[2, 3] |
τὰ
δὲ
θερμὰ
καὶ
πάχος
|
ἔχοντα |
καθάπερ
ἡ
χολή,
χωριζόμενα
δ´ |
[2, 2] |
καὶ
τῶν
ἐναίμων
τὰ
ψυχρὸν
|
ἔχοντα |
καὶ
λεπτὸν
αἷμα
φρονιμώτερα
τῶν |
[2, 2] |
ἐστίν.
Ἄριστα
δὲ
τὰ
θερμὸν
|
ἔχοντα |
καὶ
λεπτὸν
καὶ
καθαρόν·
ἅμα |
[2, 4] |
χρόας
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
πολλὰς
|
ἔχοντα |
λίαν
ἶνας
καὶ
παχείας
γεωδέστερα |
[2, 6] |
μυελὸν
ἔχει
τὰ
ζῷα
τὰ
|
ἔχοντα |
μυελόν,
εἴρηται·
καὶ
τί
ἐστιν |
[2, 10] |
δὲ
πρὸς
τῷ
ζῆν
αἴσθησιν
|
ἔχοντα |
πολυμορφοτέραν
ἔχει
τὴν
ἰδέαν,
καὶ |
[2, 9] |
κίνησιν.
Ἔνια
δ´
αὐτῶν
ὁμοίαν
|
ἔχοντα |
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
θατέρου
τῇ |
[2, 4] |
οὖν
τῷ
πάθει
τὰ
τοιαύτην
|
ἔχοντα |
τὴν
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
κρᾶσιν· |
[2, 17] |
κτᾶται
τῶν
χυμῶν,
ὥσπερ
διπλῆν
|
ἔχοντα |
τὴν
τῆς
γεύσεως
αἴσθησιν.
Ἔχει |
[2, 4] |
ἔχουσι
τὴν
αἴσθησιν
τὰ
λεπτοτέραν
|
ἔχοντα |
τὴν
ὑγρότητα
καὶ
καθαρωτέραν.
Διὰ |
[2, 16] |
εἰρημένην
χρῆσιν
εὐεργὰ
καὶ
τοιαύτην
|
ἔχοντα |
τὴν
φύσιν·
διὸ
σάρκινα.
Μαλακωτάτη |
[2, 5] |
δ´
ἐναίμων
τὰ
μὲν
σωματῶδες
|
ἔχοντα |
τὸ
αἷμα
στέαρ
ἔχει
μᾶλλον. |
[2, 10] |
ἔμπροσθεν
τὸν
ἐγκέφαλον
πάντα
τὰ
|
ἔχοντα |
τοῦτο
τὸ
μόριον,
διὰ
τὸ |
[2, 3] |
ἧττον
μετέχειν
τῶν
ἀντικειμένων
ὡς
|
ὑπάρχοντα |
δεῖ
τιθέναι
τούτοις.
Πῶς
μὲν |
[2, 9] |
ζῷα·
τὰ
γὰρ
ἐξ
αὐτῶν
|
συνεστηκότα |
ὅλα
καὶ
συνώνυμα
τοῖς
μορίοις, |
[2, 7] |
καὶ
γάλα
τοῖς
πεφυκόσιν
ἔχειν
|
ἕκαστα |
τούτων.
Τὰ
μὲν
οὖν
τῆς |
[2, 16] |
ὑγρῶν
οὐκ
ἂν
φθέγγεσθαι
τὰ
|
πλεῖστα |
τῶν
γραμμάτων·
τὰ
μὲν
γὰρ |
[2, 1] |
τὴν
ἁφὴν
ἐν
ὁμοιομερεῖ
μὲν
|
ἥκιστα |
δ´
ἁπλῷ
τῶν
αἰσθητηρίων
ἐγγίνεσθαι· |
[2, 6] |
δ´
ἀμφώδουσι
καὶ
πολυσχιδέσι
πιμελώδης.
|
Ἥκιστα |
δὲ
τοιοῦτος
ὁ
ῥαχίτης
ἐστὶ |
[2, 1] |
δ´
ἁπλῷ
τῶν
αἰσθητηρίων
ἐγγίνεσθαι·
|
μάλιστα |
γὰρ
αὕτη
δοκεῖ
πλειόνων
εἶναι |
[2, 7] |
ἐστί,
ταῦτα
δὲ
διὰ
ταύτης
|
μάλιστα |
γίνεται
τῆς
δυνάμεως.
Ὅμοιον
οὖν |
[2, 17] |
δ´
ὁμοίως
ἀλλὰ
τῷ
ἄκρῳ
|
μάλιστα, |
διὰ
τοῦτο
τοῖς
ἰχθύσι
τοῦτ´ |
[2, 3] |
κυρίως
καὶ
ἁπλῶς
ξηρὸν
τοῦτον
|
μάλιστα |
λέγεται
τὸν
τρόπον.
Ὁμοίως
δὲ |
[2, 10] |
τῶν
ἡμῖν
γνωρίμων
ζῴων,
ἢ
|
μάλιστα |
πάντων.
Ὥστε
διά
τε
τοῦτο, |
[2, 1] |
ἐν
τοῖς
ἁπλοῖς
μέρεσιν
εὐλόγως
|
μάλιστα |
συμβαίνει
τὴν
ἁφὴν
ἐν
ὁμοιομερεῖ |
[2, 17] |
ἀπολελυμένην
τε
καὶ
μαλακωτάτην
ἔχει
|
μάλιστα |
τὴν
γλῶτταν
καὶ
πλατεῖαν,
ὅπως |
[2, 14] |
ὑγρότατον
καὶ
ζεῖ
καὶ
ψύχεται
|
μάλιστα, |
τὸ
δ´
ἐναντίως
ἔχον
ἀπαθέστερόν |
[2, 8] |
ἐξ
ἀνάγκης·
μόνον
γὰρ
ἢ
|
μάλιστα |
τοῦτ´
ἔστι
σωματῶδες
τῶν
αἰσθητηρίων. |
[2, 13] |
τροφῆς,
διὸ
καὶ
ἀναπέτονται
ταῦτα
|
μάλιστα |
τῶν
ὀρνέων
εἰς
ὕψος)
τὰ |
[2, 17] |
Διὸ
καὶ
τῶν
ὀρνίθων
οἱ
|
μάλιστα |
φθεγγόμενοι
γράμματα
πλατυγλωττότεροι
τῶν
ἄλλων |
[2, 2] |
αἷμα
φρονιμώτερα
τῶν
ἐναντίων
ἐστίν.
|
Ἄριστα |
δὲ
τὰ
θερμὸν
ἔχοντα
καὶ |
[2, 4] |
καὶ
τό
γε
τοῦ
ταύρου
|
τάχιστα |
πήγνυται
πάντων.
Ἐξαιρουμένων
δὲ
τούτων |
[2, 9] |
μὴ
τρίβειν.
Περὶ
δὲ
τὰ
|
ὀστᾶ |
αἱ
σάρκες
περιπεφύκασι,
προσειλημμέναι
λεπτοῖς |
[2, 6] |
Ἐν
δὲ
τοῖς
μὴ
ἔχουσιν
|
ὀστᾶ |
ἀλλ´
ἄκανθαν
ὁ
ῥαχίτης
μόνος |
[2, 6] |
ὀλίγος
ἔνεστιν·
εἰς
γὰρ
τὰ
|
ὀστᾶ |
ἀναλίσκεται
ἡ
τροφή.
Ἐν
δὲ |
[2, 6] |
τοῦ
(λέοντος·
τούτου
γὰρ
τὰ
|
ὀστᾶ, |
διὰ
τὸ
πάμπαν
ἄσημον
ἔχειν, |
[2, 8] |
φύσιν
οὖσα,
ἐν
τοῖς
ἔχουσιν
|
ὀστᾶ· |
ἐν
δὲ
τοῖς
μὴ
ἔχουσι |
[2, 9] |
ὁ
δελφὶς
οὐκ
ἀκάνθας
ἀλλ´
|
ὀστᾶ· |
ζῳοτόκος
γάρ
ἐστιν.
Τοῖς
δ´ |
[2, 6] |
ἀξίως
εἰπεῖν
μυελόν,
ὅσων
τὰ
|
ὀστᾶ |
ἰσχυρὰ
καὶ
πυκνά,
οἷον
τὰ |
[2, 6] |
τῆς
αἱματικῆς
τροφῆς
τῆς
εἰς
|
ὀστᾶ |
καὶ
ἄκανθαν
μεριζομένης
ἐστὶ
τὸ |
[2, 8] |
χάριν
ὄντα,
λέγω
δ´
οἷον
|
ὀστᾶ |
καὶ
δέρμα
καὶ
νεῦρα
καὶ |
[2, 9] |
ἡ
φύσις,
οἷον
τοῖς
ὄρνισιν
|
ὀστᾶ |
μέν,
ἀσθενέστερα
δέ.
Τῶν
δ´ |
[2, 6] |
τροφῆς
ἐξ
ἧς
γίνεται
τὰ
|
ὀστᾶ. |
Ὅτι
δ´
ἡ
τροφὴ
πᾶσιν |
[2, 9] |
ἡ
καλουμένη
ῥάχις
τοῖς
ἔχουσιν
|
ὀστᾶ |
πᾶσιν,
ἀφ´
ἧς
συνεχὴς
ἡ |
[2, 6] |
Καὶ
ἐν
τοῖς
δὴ
τὰ
|
ὀστᾶ |
πυκνὰ
ἔχουσι
καὶ
ἰσχυρὰ
εὐλόγως |
[2, 9] |
Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ὕπεστιν
|
ὀστᾶ |
τοῖς
σαρκώδεσι
μορίοις,
τοῖς
μὲν |
[2, 9] |
συνεχῆ
πρὸς
αὐτήν,
τὰ
τούτων
|
ὀστᾶ |
τῶν
ἁρμονιῶν
ἐστιν,
ᾗ
μὲν |
[2, 4] |
καθάπερ
εἴρηται
πρότερον,
οἷον
ἡ
|
μέλιττα |
καὶ
τὸ
γένος
τὸ
τῶν |
[2, 17] |
ὁ
μυκτήρ,
καὶ
τούτοις
ἡ
|
γλῶττα |
ἀντὶ
κέντρου
ἐστίν.
Ἐπὶ
δὲ |
[2, 17] |
ἄλλων
ζῴων,
καὶ
ἡ
μαλακὴ
|
γλῶττα· |
ἁπτικωτάτη
γάρ,
ἡ
δὲ
γεῦσις |
[2, 17] |
δὲ
τῶν
ἄλλων
ζῴων
ἡ
|
γλῶττα |
πάντων
ἐστὶν
οἵανπερ
εἴπομεν.
|
[2, 17] |
ἔχειν.
Ἔστι
μὲν
γὰρ
ἡ
|
γλῶττα |
τῇ
κάτω
συμφυής,
οἱ
δ´ |
[2, 17] |
οὖν
τούτοις
τοῖς
ζῴοις
ἡ
|
γλῶττα |
τοιαύτη
τὴν
φύσιν
ἐστίν,
ὥσπερ |
[2, 17] |
οὐρανὸν
ἐν
τῷ
στόματι
ἡ
|
γλῶττα |
τοῖς
ζῴοις
ἐστί,
τοῖς
μὲν |
[2, 13] |
τοιαῦτα,
οὐκ
ὀξυωπά·
οὐδὲν
γὰρ
|
αὐτὰ |
κατεπείγει
πρὸς
τὸν
βίον.
Οἱ |
[2, 3] |
ὑγρὰ
καὶ
κατὰ
συμβεβηκός,
καθ´
|
αὑτὰ |
δὲ
καὶ
δυνάμει
ξηρά·
διακριθέντα |
[2, 7] |
κεφαλῆς·
περὶ
ὧν
εἴρηται
καθ´
|
αὑτὰ |
ἔν
τε
τοῖς
περὶ
αἰσθήσεως |
[2, 17] |
ἄλλοις
ἀνομοίως
καὶ
αὐτοῖς
πρὸς
|
αὑτὰ |
καὶ
πρὸς
τὰ
πεζὰ
τῶν |
[2, 10] |
ἡ
χρῆσις·
διὸ
θεωρητέον
καθ´
|
αὑτὰ |
περὶ
τῆς
ἰδέας
αὐτῶν.
Τὰ |
[2, 1] |
τρόπον,
ἐπισκεπτέον
νῦν,
χωρίσαντας
καθ´
|
αὑτὰ |
τῶν
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
εἰρημένων. |
[2, 3] |
συμβεβηκός,
ὄντα
δυνάμει
καὶ
καθ´
|
αὑτὰ |
ὑγρά,
γῆ
δὲ
καὶ
τέφρα |
[2, 13] |
μύουσι,
περιστεραὶ
δὲ
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
ἀμφοῖν.
Τὰ
δὲ
τετράποδα
τῶν |
[2, 2] |
διὸ
καὶ
μέλιτται
καὶ
ἄλλα
|
τοιαῦτα |
ζῷα
φρονιμώτερα
τὴν
φύσιν
ἐστὶν |
[2, 2] |
λίθοι
καὶ
σίδηρος
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
θερμαίνεται
μὲν
βραδύτερον
ὕδατος,
καίει |
[2, 2] |
γὰρ
πρός
τε
ἀνδρείαν
τὰ
|
τοιαῦτα |
καὶ
πρὸς
φρόνησιν
ἔχει
καλῶς. |
[2, 1] |
ξηρὸν
ὑγρὸν
καὶ
ἔτι
ἄλλα
|
τοιαῦτα· |
καὶ
τὸ
τούτων
αἰσθητήριον,
ἡ |
[2, 9] |
δύναμις.
Διὸ
καὶ
πάντα
τὰ
|
τοιαῦτα |
μᾶλλον
ἐν
τοῖς
τετράποσιν
ὑπάρχει |
[2, 3] |
δὲ
καὶ
τέφρα
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
μιχθέντα
ὑγρῷ
ἐνεργείᾳ
μὲν
ὑγρὰ |
[2, 13] |
πτητικά,
οἷον
ἀλεκτρυόνες
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα, |
οὐκ
ὀξυωπά·
οὐδὲν
γὰρ
αὐτὰ |
[2, 1] |
καὶ
λειότης
καὶ
τἆλλα
τὰ
|
τοιαῦτα |
πάθη
τῶν
σωμάτων.
Δευτέρα
δὲ |
[2, 14] |
ἔχει,
καθάπερ
ἵπποι
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
τῶν
ζῴων,
τὰ
δὲ
χαίτην, |
[2, 9] |
Πολὺ
γὰρ
μείζω
πάντα
τὰ
|
τοιαῦτα |
τῶν
μὴ
ζῳοτόκων
ὡς
κατὰ |
[2, 9] |
γὰρ
γνωρίζειν,
ὥσπερ
κἀκεῖνα,
καὶ
|
ταῦτα |
ἀναγκαῖον
ἂν
εἴη.
Ἀλλ´
ὅτι |
[2, 9] |
τὰ
τῶν
ὀρνίθων.
Πάντα
δὲ
|
ταῦτα |
βοηθείας
ἔχουσι
χάριν
τὰ
ζῷα· |
[2, 1] |
γενέσει,
τούτων
δὲ
τὰ
ἀνομοιομερῆ·
|
ταῦτα |
γὰρ
ἤδη
τὸ
τέλος
ἔχει |
[2, 2] |
χρὴ
περὶ
τῶν
ἄλλων
ὑπολαβεῖν;
|
Ταῦτα |
γὰρ
ἡμῖν
ἐναργέστατα
τῶν
περὶ |
[2, 9] |
πᾶσιν.
Ἐξ
ἀνάγκης
δὲ
πάντα
|
ταῦτα |
γεώδη
καὶ
στερεὰν
ἔχει
τὴν |
[2, 7] |
τοῦ
μιχθέντος
ὑγροῦ·
καὶ
γὰρ
|
ταῦτα |
γίνεται
σκληρὰ
καὶ
γεηρὰ
πάμπαν. |
[2, 7] |
τὸ
τῆς
κοιλίας,
καὶ
παρὰ
|
ταῦτα |
γονὴ
καὶ
γάλα
τοῖς
πεφυκόσιν |
[2, 7] |
καὶ
κινεῖν
ψυχῆς
ἔργον
ἐστί,
|
ταῦτα |
δὲ
διὰ
ταύτης
μάλιστα
γίνεται |
[2, 13] |
τετράποδα
τῶν
ᾠοτόκων
φολιδωτά
ἐστιν·
|
ταῦτα |
δὲ
σκληρότερα
πάντα
τριχός,
ὥστε |
[2, 3] |
ἧς,
ὥσπερ
ἐκεῖνα
ταῖς
ῥίζαις,
|
ταῦτα |
δεῖ
τινι
τὴν
τροφὴν
λαμβάνειν, |
[2, 10] |
μὲν
οὖν
φυτά
(καὶ
γὰρ
|
ταῦτα |
ζῆν
φαμεν)
τοῦ
μὲν
ἀχρήστου |
[2, 8] |
αὐτῶν
καὶ
τὴν
ἀκαμψίαν
ὑπέγραψε
|
ταῦτα |
ἡ
φύσις,
ὥσπερ
τῶν
ἐναίμων |
[2, 3] |
μέχρι
τῆς
κοιλίας.
Δεῖ
δὲ
|
ταῦτα |
θεωρεῖν
ἔκ
τε
τῶν
ἀνατομῶν |
[2, 16] |
συμβολαὶ
τῶν
χειλῶν.
Ποίας
δὲ
|
ταῦτα |
καὶ
πόσας
καὶ
τίνας
ἔχει |
[2, 13] |
τῆς
τροφῆς,
διὸ
καὶ
ἀναπέτονται
|
ταῦτα |
μάλιστα
τῶν
ὀρνέων
εἰς
ὕψος) |
[2, 5] |
φύσιν
αὐτῆς.
Μέτρια
μὲν
οὖν
|
ταῦτα |
ὄντα
ἐν
τοῖς
μορίοις
τῶν |
[2, 2] |
Ὅσα
μὲν
οὖν
ὕδατος
μόνον,
|
ταῦτα |
πήγνυσι
τὸ
ψυχρόν,
ὅσα
δὲ |
[2, 3] |
ἀκολούθως
τοῖς
εἰρημένοις.
Λέγεται
δὲ
|
ταῦτα |
πλεοναχῶς,
οἷον
τὰ
μὲν
δυνάμει |
[2, 9] |
τοῦ
λέοντος·
οὕτω
γὰρ
ἔχει
|
ταῦτα |
σκληρὰν
τὴν
φύσιν
ὥστ´
ἐξάπτεσθαι |
[2, 2] |
τὸ
πολλαχῶς
λέγεσθαι
τὸ
θερμότερον
|
ταῦτα |
(συμβαίνειν·
ἕκαστος
γὰρ
δοκεῖ
τι |
[2, 2] |
ὑγρά,
ἐπεὶ
ὅτι
γ´
αἴτια
|
ταῦτα |
σχεδὸν
καὶ
θανάτου
καὶ
ζωῆς |
[2, 10] |
δὲ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἔχει
|
ταῦτα |
τὰ
αἰσθητήρια
ζῴοις
πρὸς
τὴν |
[2, 3] |
καὶ
δυνάμει
ξηρά·
διακριθέντα
δὲ
|
ταῦτα |
τὰ
μὲν
ὕδατος
ἀναπληστικὰ
καὶ |
[2, 1] |
ὁμοιομερῶν
ἕνεκεν.
Ὕστερα
γὰρ
ἐκείνων
|
ταῦτα |
τῇ
γενέσει,
τούτων
δὲ
τὰ |
[2, 1] |
ἕνεκέν
ἐστι
καὶ
λίθων,
ἀλλὰ
|
ταῦτα |
τῆς
οἰκίας·
ὁμοίως
δὲ
τοῦτ´ |
[2, 16] |
τὸ
χρῆσθαι
τῷ
λόγῳ
καὶ
|
ταῦτα. |
Ὥσπερ
γὰρ
τὴν
γλῶτταν
οὐχ |
[2, 5] |
πεττόμενον
γὰρ
τὸ
αἷμα
γίνεται
|
ταῦτα, |
ὥστε
ἢ
ὅλως
οὐ
γίνεται |
[2, 10] |
ἄνευ
τροφῆς.
Τὰ
μὲν
οὖν
|
φυτά |
(καὶ
γὰρ
ταῦτα
ζῆν
φαμεν) |
[2, 3] |
τὰ
ζῷα
πάντα
καὶ
τὰ
|
φυτά, |
κἂν
εἰ
μὴ
δι´
ἄλλην |
[2, 3] |
ἐντέρων
φύσεως.
Τὰ
μὲν
γὰρ
|
φυτὰ |
λαμβάνει
τὴν
τροφὴν
κατειργασμένην
ἐκ |
[2, 12] |
ἡ
φώκη
τῶν
ζῳοτόκων
οὐκ
|
ὦτα |
ἀλλὰ
πόρους
ἀκοῆς,
διὰ
τὸ |
[2, 11] |
γὰρ
τετράποδα
ἀπηρτημένα
ἔχει
τὰ
|
ὦτα |
καὶ
ἄνωθεν
τῶν
ὀμμάτων,
ὡς |
[2, 9] |
οἷον
συμβέβηκε
περί
τε
τὰ
|
ὦτα |
καὶ
τοὺς
μυκτῆρας·
θραύεται
γὰρ |
[2, 12] |
ἐξ
ἧς
ἂν
ἔπλασε
τὰ
|
ὦτα. |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τῶν
τετραπόδων |
[2, 13] |
ὥσπερ
ἔνια
τῶν
τετραπόδων
τὰ
|
ὦτα, |
ὅπως
ὀξύτερον
βλέπῃ
στρέφοντα
πρὸς |
[2, 10] |
φανερωτέρως
ἐστὶν
ἡ
αἴσθησις
διμερής·
|
ὦτά |
τε
γὰρ
δύο
καὶ
ὄμματα |
[2, 13] |
Τὰ
δὲ
τετράποδα
τῶν
ᾠοτόκων
|
φολιδωτά |
ἐστιν·
ταῦτα
δὲ
σκληρότερα
πάντα |
[2, 12] |
τῶν
τετραπόδων
τὰ
ᾠοτόκα
καὶ
|
φολιδωτά· |
ὁ
γὰρ
αὐτὸς
ἁρμόσει
καὶ |
[2, 12] |
τὸ
ἔχειν
μὴ
τρίχας
ἀλλὰ
|
πτερωτὰ |
εἶναι·
οὐκ
οὖν
ἔχει
τοιαύτην |
[2, 1] |
ἑνός,
οἷον
ἔνια
τῶν
σπλάγχνων·
|
πολύμορφα |
γὰρ
τοῖς
σχήμασιν,
ἐξ
ὁμοιομεροῦς |
[2, 2] |
ὑποκείμενον
κατὰ
πάθος
θερμόν
ἐστιν.
|
Τάχα |
δὲ
καὶ
ἡ
τοῦ
πυρὸς |
[2, 13] |
τῆς
ὄψεως.
Διὸ
καὶ
τὰ
|
γαμψώνυχα |
μὲν
ὀξυωπά
(ἄνωθεν
γὰρ
αὐτοῖς |
[2, 11] |
τὸ
μὴ
ὀρθὰ
εἶναι
τὰ
|
ζῷα |
ἀλλὰ
κύπτειν.
Οὕτω
δὲ
τὸ |
[2, 7] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
θερμότητος
τὰ
|
ζῷα |
μετέχειν
ἀναγκαῖον,
δῆλον
ἐκ
τούτων. |
[2, 3] |
τοῦ
θερμοῦ
δυνάμεως,
καὶ
τὰ
|
ζῷα |
πάντα
καὶ
τὰ
φυτά,
κἂν |
[2, 3] |
χρῆται
ὥσπερ
κοιλίᾳ)
τὰ
δὲ
|
ζῷα |
πάντα
μὲν
σχεδόν,
τὰ
δὲ |
[2, 17] |
Ἐπιθυμίαν
δ´
ἔχει
τροφῆς
τὰ
|
ζῷα |
πάντα
ὡς
ἔχοντα
αἴσθησιν
τῆς |
[2, 1] |
Ἐξ
ἀμφοτέρων
μὲν
οὖν
τὰ
|
ζῷα |
συνέστηκε
τῶν
μορίων
τούτων,
ἀλλὰ |
[2, 9] |
ταῦτα
βοηθείας
ἔχουσι
χάριν
τὰ
|
ζῷα· |
τὰ
γὰρ
ἐξ
αὐτῶν
συνεστηκότα |
[2, 6] |
μὲν
οὖν
μυελὸν
ἔχει
τὰ
|
ζῷα |
τὰ
ἔχοντα
μυελόν,
εἴρηται·
καὶ |
[2, 2] |
ἀνάλογον·
οὐ
γὰρ
ἅπαντα
τὰ
|
ζῷα |
τούτων
τῶν
μορίων
τέτευχεν,
ἀλλ´ |
[2, 2] |
καὶ
μέλιτται
καὶ
ἄλλα
τοιαῦτα
|
ζῷα |
φρονιμώτερα
τὴν
φύσιν
ἐστὶν
ἐναίμων |