Livre, Chap. |
[2, 10] |
καταψύχειν
ἀλεαίνων
αὐτὸς
λίαν)
τῶν
|
τ´ |
αἰσθήσεων
οὐκ
αἴτιος
οὐδεμιᾶς,
ὅς |
[2, 9] |
συνεχὲς
ὂν
ἀλλὰ
διαλεῖπον)
ἔτι
|
τ´ |
ἔβλαπτεν
ἂν
ὥσπερ
ἄκανθά
τις |
[2, 17] |
κοιλίαν
διὰ
τὸ
μὴ
οἷόν
|
τ´ |
εἶναι
διατρίβειν
ἐκχυμίζοντας·
παρεμπίπτοι
γὰρ |
[2, 8] |
ἄκανθαν.
Τὰ
δ´
ἔντομα
τούτοις
|
τ´ |
ἐναντίως
ἔχει
καὶ
τοῖς
ἐναίμοις, |
[2, 8] |
ζῴων
καὶ
τὰ
μαλάκια
τούτοις
|
τ´ |
ἐναντίως
καὶ
αὑτοῖς
ἀντικειμένως
συνέστηκεν· |
[2, 9] |
εἴ
τι
κεχωρισμένον
ἦν,
τό
|
τ´ |
ἔργον
οὐκ
ἂν
ἐποίει
οὗ |
[2, 17] |
τὴν
τῶν
χυμῶν
γεῦσιν
οἵ
|
τ´ |
ὄφεις
καὶ
οἱ
σαῦροι
μακρὰν |
[2, 10] |
αἰτίας
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
τούτων
|
τὰ |
αἰσθητήριά
ἐστιν.
Οὐ
μόνον
δ´ |
[2, 10] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἔχει
ταῦτα
|
τὰ |
αἰσθητήρια
ζῴοις
πρὸς
τὴν
ἰδίαν |
[2, 10] |
Τέτακται
δὲ
τὸν
τρόπον
τοῦτον
|
τὰ |
αἰσθητήρια
τῇ
φύσει
καλῶς,
τὰ |
[2, 7] |
οὐκ
ἔχει
συνέχειαν
οὐδεμίαν
πρὸς
|
τὰ |
αἰσθητικὰ
μόρια,
δῆλον
μὲν
καὶ |
[2, 16] |
ἕνεκα
τῶν
ὀδόντων
ὥσπερ
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα,
καὶ
μᾶλλον
ἔτι
διὰ |
[2, 10] |
τοῖς
ζῴοις
τοῖς
τελείοις
δύο
|
τὰ |
ἀναγκαιότατα
μόριά
ἐστιν,
ᾗ
τε |
[2, 4] |
πηκτόν
ἐστιν.
Διὸ
καὶ
τἆλλα
|
τὰ |
ἄναιμα
δειλότερα
τῶν
ἐναίμων
ἐστὶν |
[2, 2] |
τῆς
φύσεως
αὐτῶν
θερμότης,
καὶ
|
τὰ |
ἄναιμα
τῶν
ἐναίμων
καὶ
τὰ |
[2, 1] |
ταῦτα
τῇ
γενέσει,
τούτων
δὲ
|
τὰ |
ἀνομοιομερῆ·
ταῦτα
γὰρ
ἤδη
τὸ |
[2, 2] |
φρόνησιν
ἔχει
καλῶς.
Διὸ
καὶ
|
τὰ |
ἄνω
μόρια
πρὸς
τὰ
κάτω |
[2, 2] |
ἄρρεν,
καὶ
τὰ
δεξιὰ
πρὸς
|
τὰ |
ἀριστερὰ
τοῦ
σώματος.
Ὁμοίως
δὲ |
[2, 13] |
ἐστί,
τῆς
δὲ
σωτηρίας
χάριν
|
τὰ |
βλέφαρα·
καὶ
διὰ
τοῦτο
σκαρδαμύσσει |
[2, 13] |
χρῆσις
τῆς
ὄψεως.
Διὸ
καὶ
|
τὰ |
γαμψώνυχα
μὲν
ὀξυωπά
(ἄνωθεν
γὰρ |
[2, 9] |
βοηθείας
ἔχουσι
χάριν
τὰ
ζῷα·
|
τὰ |
γὰρ
ἐξ
αὐτῶν
συνεστηκότα
ὅλα |
[2, 14] |
ἀμφότερα
οἱ
ἄνθρωποι
μόνον
ἔχουσιν.
|
Τὰ |
γὰρ
τετράποδα
τῶν
ζῴων
ἐν |
[2, 1] |
γενέσεως
ἔχει
καὶ
τῆς
οὐσίας·
|
τὰ |
γὰρ
ὕστερα
τῇ
γενέσει
πρότερα |
[2, 5] |
καὶ
γεηρὰ
τὴν
φύσιν
ἐστίν.
|
Τὰ |
δ´
ἀμφώδοντα
καὶ
ἀκέρατα
καὶ |
[2, 1] |
μὲν
γλίσχρον
τὸ
δὲ
κραῦρον)
|
τὰ |
δ´
ἀνομοιομερῆ
κατὰ
πολλὰς
καὶ |
[2, 2] |
μὲν
ἔναιμα
τῶν
ζῴων
ἐστί,
|
τὰ |
δ´
ἀντὶ
τοῦ
αἵματος
ἔχει |
[2, 8] |
ταῖς
τευθίσι
τὸ
καλούμενον
ξίφος.
|
Τὰ |
δ´
αὖ
τῶν
πολυπόδων
τοιοῦτον |
[2, 2] |
τὰ
μὲν
εἰς
τὴν
οὐσίαν
|
τὰ |
δ´
εἰς
τὴν
ἐργασίαν)
τὰ |
[2, 17] |
δὲ
καὶ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
πολλά·
|
τὰ |
δ´
ἐκτός,
οἷον
κέντρον,
σομφὸν |
[2, 17] |
γράμματα
πλατυγλωττότεροι
τῶν
ἄλλων
εἰσίν.
|
Τὰ |
δ´
ἔναιμα
καὶ
ζῳοτόκα
τῶν |
[2, 3] |
πλεοναχῶς,
οἷον
τὰ
μὲν
δυνάμει
|
τὰ |
δ´
ἐνεργείᾳ.
Κρύσταλλος
γὰρ
καὶ |
[2, 16] |
τὰ
δὲ
διὰ
τοῦ
αὐλοῦ,
|
τὰ |
δ´
ἔντομα
διὰ
τοῦ
ὑποζώματος |
[2, 8] |
μὲν
ὀστοῦν
τοῖς
δ´
ἄκανθαν.
|
Τὰ |
δ´
ἔντομα
τούτοις
τ´
ἐναντίως |
[2, 8] |
τούτοις,
ἕτερον
ὂν
γένος
τούτων.
|
Τὰ |
δ´
ἔντομα
τῶν
ζῴων
καὶ |
[2, 13] |
μάλιστα
τῶν
ὀρνέων
εἰς
ὕψος)
|
τὰ |
δ´
ἐπίγεια
καὶ
μὴ
πτητικά, |
[2, 2] |
τὰ
μὲν
οὐκ
ἔχει
βλέφαρα
|
τὰ |
δ´
ἔχει
πρὸς
τὸ
τὴν |
[2, 2] |
μὲν
ἀλλοτρίαν
ἔχει
τὴν
θερμότητα
|
(τὰ |
δ´
οἰκείαν,
διαφέρει
δὲ
τὸ |
[2, 5] |
τὴν
πιότητα
ἀναλισκομένου
τοῦ
αἵματος,
|
τὰ |
δ´
ὀλίγαιμα
ἤδη
προωδοποίηται
πρὸς |
[2, 1] |
ὄντα
σώματος
ὡς
εἰπεῖν
ἁπλῶς.
|
Τὰ |
δ´
ὁμοιομερῆ
ἐκ
τούτων
ἀδύνατον· |
[2, 2] |
ψυχρὰ
καὶ
τὰ
μὲν
ξηρὰ
|
τὰ |
δ´
ὑγρά,
ἐπεὶ
ὅτι
γ´ |
[2, 2] |
ἀμφοτέρων
τὰ
μέν
ἐστι
σκληρόφθαλμα
|
τὰ |
δ´
ὑγρόφθαλμα,
καὶ
τὰ
μὲν |
[2, 3] |
καὶ
ἐνεργείᾳ
καὶ
δυνάμει
ὑγρά,
|
τὰ |
δὲ
γῆς
ἅπαντα
ξηρά.
Καὶ |
[2, 16] |
τὰ
μὲν
διὰ
τῶν
βραγχίων,
|
τὰ |
δὲ
διὰ
τοῦ
αὐλοῦ,
τὰ |
[2, 3] |
αὐτῇ
θερμότητι
χρῆται
ὥσπερ
κοιλίᾳ)
|
τὰ |
δὲ
ζῷα
πάντα
μὲν
σχεδόν, |
[2, 3] |
ψυχρὰ
φαίνεται,
οἷον
τὸ
αἷμα,
|
τὰ |
δὲ
θερμὰ
καὶ
πάχος
ἔχοντα |
[2, 9] |
ἰσχὺν
ἰσχυροτέρων
δεῖ
τῶν
στερεωμάτων.
|
Τὰ |
δὲ
καλούμενα
σελάχη
χονδράκανθα
τὴν |
[2, 1] |
καὶ
τὰ
μὲν
τάσιν
ἔχειν
|
τὰ |
δὲ
κάμψιν.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[2, 14] |
οἷον
τὸ
τῶν
κυνῶν
γένος,
|
τὰ |
δὲ
λοφιὰν
ἔχει,
καθάπερ
ἵπποι |
[2, 2] |
ἔνια
τῶν
ἀνάλογον
τούτων
τισίν.
|
Τὰ |
δὲ
ξηρὰ
καὶ
στερεὰ
τῶν |
[2, 7] |
ὑπάρχει
καὶ
διὰ
τίνας
αἰτίας,
|
τὰ |
δὲ
περὶ
σπέρματος
καὶ
γάλακτος |
[2, 9] |
τῶν
περὶ
τὴν
καρδίαν
σπλάγχνων·
|
τὰ |
δὲ
περὶ
τὴν
κοιλίαν
ἀνόστεα |
[2, 2] |
ἐξ
ὑγροῦ
λαμβάνει
τὴν
αὔξησιν)
|
τὰ |
δὲ
περιττώματα
συμβέβηκεν
εἶναι
τούτων, |
[2, 4] |
μεταβάλλει
ἔνια
τὰς
χρόας
αὐτῶν.
|
Τὰ |
δὲ
πολλὰς
ἔχοντα
λίαν
ἶνας |
[2, 3] |
δὲ
ζῷα
πάντα
μὲν
σχεδόν,
|
τὰ |
δὲ
πορευτικὰ
φανερῶς,
οἷον
γῆν |
[2, 2] |
πρὸς
τὸ
βέλτιον
ἢ
χεῖρον,
|
τὰ |
δὲ
πρὸς
τὰ
ἔργα
καὶ |
[2, 10] |
αὑτὰ
περὶ
τῆς
ἰδέας
αὐτῶν.
|
Τὰ |
δὲ
πρὸς
τῷ
ζῆν
αἴσθησιν |
[2, 14] |
πρανῆ
δεῖται
μᾶλλον
τῆς
σκέπης,
|
τὰ |
δὲ
πρόσθια
τιμιώτερα
μέν,
ἀλλ´ |
[2, 2] |
τὰ
μὲν
μαλακὰ
καὶ
ὑγρά,
|
τὰ |
δὲ
σκληρὰ
καὶ
στερεά,
ὑγρὰ |
[2, 4] |
Θερμότητος
γὰρ
ποιητικὸν
ὁ
θυμός,
|
τὰ |
δὲ
στερεὰ
θερμανθένα
μᾶλλον
θερμαίνει |
[2, 16] |
γὰρ
τῆς
γλώττης
εἰσὶ
προσβολαί,
|
τὰ |
δὲ
συμβολαὶ
τῶν
χειλῶν.
Ποίας |
[2, 1] |
τὰ
μὲν
ἁπλᾶ
καὶ
ὁμοιομερῆ,
|
τὰ |
δὲ
σύνθετα
καὶ
ἀνομοιομερῆ
τῶν |
[2, 13] |
πρόσθιον
ἀρχὴ
τοῦ
πλαγίου
μᾶλλον.
|
Τὰ |
δὲ
τετράποδα
καὶ
ᾠοτόκα
οὐ |
[2, 13] |
δὲ
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
ἀμφοῖν.
|
Τὰ |
δὲ
τετράποδα
τῶν
ᾠοτόκων
φολιδωτά |
[2, 2] |
τὰ
δ´
εἰς
τὴν
ἐργασίαν)
|
τὰ |
δὲ
τροφὴ
τούτοις
τῶν
ὑγρῶν |
[2, 14] |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
τῶν
ζῴων,
|
τὰ |
δὲ
χαίτην,
ὥσπερ
ὁ
ἄρρην |
[2, 16] |
χυμῶν
ἕνεκεν
καὶ
τοῦ
λόγου,
|
τὰ |
δὲ
χείλη
τούτου
τε
ἕνεκεν |
[2, 2] |
συνεστώτων
τὰ
μὲν
θερμὰ
λέγειν
|
τὰ |
δὲ
ψυχρὰ
καὶ
τὰ
μὲν |
[2, 16] |
ξηρὰν
καὶ
(τὴν
ὑγράν,
καὶ
|
τὰ |
δένδρα
περιελίττων
ἀνασπᾷ,
καὶ
χρῆται |
[2, 2] |
θῆλυ
αὖ
τὸ
ἄρρεν,
καὶ
|
τὰ |
δεξιὰ
πρὸς
τὰ
ἀριστερὰ
τοῦ |
[2, 13] |
σκληρότερα
πάντα
τριχός,
ὥστε
καὶ
|
τὰ |
δέρματα
τοῦ
δέρματος.
Τὸ
μὲν |
[2, 7] |
καὶ
γῆς.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
|
τὰ |
ἔναιμα
ἔχει
πάντα
ἐγκέφαλον,
τῶν |
[2, 17] |
αἰσθητικὸν
τῶν
χυμῶν
μόριον
καὶ
|
τὰ |
ἔναιμα
πάντα·
καὶ
γὰρ
ὅσα |
[2, 13] |
βίον.
Οἱ
δ´
ἰχθύες
καὶ
|
τὰ |
ἔντομα
καὶ
τὰ
σκληρόδερμα
διαφέροντα |
[2, 2] |
ἢ
τῶν
μορίων.
Ἔνιοι
γὰρ
|
τὰ |
ἔνυδρα
τῶν
πεζῶν
θερμότερά
φασιν |
[2, 2] |
ἢ
χεῖρον,
τὰ
δὲ
πρὸς
|
τὰ |
ἔργα
καὶ
τὴν
οὐσίαν
ἑκάστῳ |
[2, 6] |
οὖν
μυελὸν
ἔχει
τὰ
ζῷα
|
τὰ |
ἔχοντα
μυελόν,
εἴρηται·
καὶ
τί |
[2, 10] |
τῷ
ἔμπροσθεν
τὸν
ἐγκέφαλον
πάντα
|
τὰ |
ἔχοντα
τοῦτο
τὸ
μόριον,
διὰ |
[2, 11] |
διὰ
τὸ
μὴ
ὀρθὰ
εἶναι
|
τὰ |
ζῷα
ἀλλὰ
κύπτειν.
Οὕτω
δὲ |
[2, 7] |
οὖσιν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
θερμότητος
|
τὰ |
ζῷα
μετέχειν
ἀναγκαῖον,
δῆλον
ἐκ |
[2, 3] |
τῆς
τοῦ
θερμοῦ
δυνάμεως,
καὶ
|
τὰ |
ζῷα
πάντα
καὶ
τὰ
φυτά, |
[2, 17] |
μόνον.
Ἐπιθυμίαν
δ´
ἔχει
τροφῆς
|
τὰ |
ζῷα
πάντα
ὡς
ἔχοντα
αἴσθησιν |
[2, 1] |
γενέσεις.
Ἐξ
ἀμφοτέρων
μὲν
οὖν
|
τὰ |
ζῷα
συνέστηκε
τῶν
μορίων
τούτων, |
[2, 9] |
δὲ
ταῦτα
βοηθείας
ἔχουσι
χάριν
|
τὰ |
ζῷα·
τὰ
γὰρ
ἐξ
αὐτῶν |
[2, 6] |
τί
μὲν
οὖν
μυελὸν
ἔχει
|
τὰ |
ζῷα
τὰ
ἔχοντα
μυελόν,
εἴρηται· |
[2, 2] |
τούτοις
ἀνάλογον·
οὐ
γὰρ
ἅπαντα
|
τὰ |
ζῷα
τούτων
τῶν
μορίων
τέτευχεν, |
[2, 13] |
ἄνθρωποι
καὶ
οἱ
ὄρνιθες
καὶ
|
τὰ |
ζῳοτόκα
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
τῶν |
[2, 2] |
τῶν
ἐναντίων
ἐστίν.
Ἄριστα
δὲ
|
τὰ |
θερμὸν
ἔχοντα
καὶ
λεπτὸν
καὶ |
[2, 2] |
τὰ
ἄναιμα
τῶν
ἐναίμων
καὶ
|
τὰ |
θήλεα
τῶν
ἀρρένων,
οἷον
Παρμενίδης |
[2, 8] |
τὸ
τῶν
ὀστρακοδέρμων
ὡσαύτως,
οἷον
|
τὰ |
καλούμενα
ὄστρεα·
πᾶσι
γὰρ
τούτοις |
[2, 2] |
ἐν
τοῖς
ἄνω
μέρεσι
πρὸς
|
τὰ |
κάτω
μόρια
διαφέρει
ταύταις
ταῖς |
[2, 2] |
καὶ
τὰ
ἄνω
μόρια
πρὸς
|
τὰ |
κάτω
ταύτην
ἔχει
τὴν
διαφοράν, |
[2, 16] |
τὴν
θύραθεν
τροφήν,
καθάπερ
φασὶ
|
τὰ |
κέρατα
τοῖς
ὀπισθονόμοις
βουσίν·
καὶ |
[2, 9] |
καὶ
τοὺς
μυκτῆρας·
θραύεται
γὰρ
|
τὰ |
κραῦρα
ταχέως
ἐν
τοῖς
ἀπέχουσιν. |
[2, 9] |
ἁρμονιῶν
ἐστιν,
ᾗ
μὲν
ἔχει
|
τὰ |
κῶλα
κάμψιν,
συνδεδεμένα
τε
νεύροις, |
[2, 4] |
Εὐκινητοτέραν
γὰρ
ἔχουσι
τὴν
αἴσθησιν
|
τὰ |
λεπτοτέραν
ἔχοντα
τὴν
ὑγρότητα
καὶ |
[2, 5] |
αἴσθησιν.
Διὸ
καὶ
γηράσκει
ταχέως
|
τὰ |
λίαν
πίονα·
ὀλίγαιμα
γὰρ
ἅτε |
[2, 4] |
ἕτερον
τοιοῦτόν
ἐστιν.
Δειλότερα
δὲ
|
τὰ |
λίαν
ὑδατώδη.
Ὁ
γὰρ
φόβος |
[2, 8] |
δ´
ἔντομα
τῶν
ζῴων
καὶ
|
τὰ |
μαλάκια
τούτοις
τ´
ἐναντίως
καὶ |
[2, 2] |
δὲ
τούτοις
τῶν
λεγομένων
θερμῶν
|
τὰ |
μὲν
ἀλλοτρίαν
ἔχει
τὴν
θερμότητα |
[2, 1] |
μὲν
οὖν
(ταύτας
τὰς
αἰτίας
|
τὰ |
μὲν
ἁπλᾶ
καὶ
ὁμοιομερῆ,
τὰ |
[2, 1] |
πρὸς
ἄλληλα
ἔχοντα
ἐξ
ἀνάγκης.
|
Τὰ |
μὲν
γὰρ
ἀνομοιομερῆ
ἐκ
τῶν |
[2, 13] |
βλέφαρον
δ´
οὐδὲν
αὐτῶν
ἔχει.
|
Τὰ |
μὲν
γὰρ
σκληρόδερμα
ὅλως
οὐκ |
[2, 11] |
πρὸς
τὴν
ἰδίαν
φύσιν
ἑκάστῳ.
|
~Τὰ |
μὲν
γὰρ
τετράποδα
ἀπηρτημένα
ἔχει |
[2, 16] |
φθέγγεσθαι
τὰ
πλεῖστα
τῶν
γραμμάτων·
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
τῆς
γλώττης
εἰσὶ |
[2, 3] |
καὶ
τῆς
τῶν
ἐντέρων
φύσεως.
|
Τὰ |
μὲν
γὰρ
φυτὰ
λαμβάνει
τὴν |
[2, 2] |
πολλοὶ
τρόποι
τῆς
αἰτίας
εἰσίν.
|
Τὰ |
μὲν
γὰρ
ὡς
ὕλη
τῶν |
[2, 16] |
αἰτίαν
οὐκ
ἔχουσι
μυκτῆρας,
ἀλλὰ
|
τὰ |
μὲν
διὰ
τῶν
βραγχίων,
τὰ |
[2, 3] |
Λέγεται
δὲ
ταῦτα
πλεοναχῶς,
οἷον
|
τὰ |
μὲν
δυνάμει
τὰ
δ´
ἐνεργείᾳ. |
[2, 2] |
σαρκῶν
καὶ
ἄλλων
τοιούτων
συμβαλλομένων
|
τὰ |
μὲν
εἰς
τὴν
οὐσίαν
τὰ |
[2, 2] |
ἑτέρῳ
πρὸς
ἕτερον.
Καὶ
ὅλως
|
(τὰ |
μὲν
ἔναιμα
τῶν
ζῴων
ἐστί, |
[2, 2] |
ζῴων,
οἷον
ἐχόντων
ὀφθαλμοὺς
ἀμφοτέρων
|
τὰ |
μέν
ἐστι
σκληρόφθαλμα
τὰ
δ´ |
[2, 13] |
τετραπόδων
φυλακὴν
ἔχουσι
τῆς
ὄψεως,
|
τὰ |
μὲν
ζῳοτόκα
βλέφαρα
δύο,
οἷς |
[2, 3] |
ἐν
τῇ
φύσει
τῶν
τοιούτων
|
τὰ |
μὲν
θερμὰ
καὶ
ὑγρὰ
χωριζόμενα |
[2, 2] |
πῶς
δεῖ
τῶν
φύσει
συνεστώτων
|
τὰ |
μὲν
θερμὰ
λέγειν
τὰ
δὲ |
[2, 14] |
τοῖς
ἀνθρώποις.
Ἀλλ´
ἀντὶ
τούτων
|
τὰ |
μὲν
καθ´
ὅλον
τὸ
σῶμα |
[2, 2] |
μορίων
ἐν
τοῖς
ζῴοις
ἐστὶ
|
τὰ |
μὲν
μαλακὰ
καὶ
ὑγρά,
τὰ |
[2, 8] |
τι
καὶ
ἄξιον
εἰπεῖν,
ἀλλὰ
|
τὰ |
μὲν
μαλάκια
σχεδὸν
ὅλα
σαρκώδη |
[2, 2] |
λέγειν
τὰ
δὲ
ψυχρὰ
καὶ
|
τὰ |
μὲν
ξηρὰ
τὰ
δ´
ὑγρά, |
[2, 2] |
σκληρόφθαλμα
τὰ
δ´
ὑγρόφθαλμα,
καὶ
|
τὰ |
μὲν
οὐκ
ἔχει
βλέφαρα
τὰ |
[2, 8] |
μὲν
ἄκανθα
τοῖς
δὲ
χόνδρος.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
ἔχει
τῶν
ζῴων |
[2, 9] |
ἐν
αὐτοῖς
τῶν
ἐμβρύων
αὔξησιν.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
ζῳοτόκα
τῶν
ζῴων |
[2, 1] |
τάσιν
ἔχειν
τὰ
δὲ
κάμψιν.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
ὁμοιομερῆ
κατὰ
μέρος |
[2, 7] |
τοῖς
πεφυκόσιν
ἔχειν
ἕκαστα
τούτων.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
τῆς
τροφῆς
περιττώματα |
[2, 10] |
οὔτε
αὐξάνεσθαι
ἐνδέχεται
ἄνευ
τροφῆς.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
φυτά
(καὶ
γὰρ |
[2, 2] |
ἀνοιομερῶν
ὑποληπτέον
ἔχειν
τὴν
διαφοράν,
|
τὰ |
μὲν
πρὸς
τὸ
βέλτιον
ἢ |
[2, 5] |
οὐδ´
αἷμα.
Τῶν
δ´
ἐναίμων
|
τὰ |
μὲν
σωματῶδες
ἔχοντα
τὸ
αἷμα |
[2, 1] |
πρὸς
δέ
τινα
σκληρότης,
καὶ
|
τὰ |
μὲν
τάσιν
ἔχειν
τὰ
δὲ |
[2, 10] |
τὰ
αἰσθητήρια
τῇ
φύσει
καλῶς,
|
τὰ |
μὲν
τῆς
ἀκοῆς
ἐπὶ
μέσης |
[2, 3] |
δυνάμει
ξηρά·
διακριθέντα
δὲ
ταῦτα
|
τὰ |
μὲν
ὕδατος
ἀναπληστικὰ
καὶ
ἐνεργείᾳ |
[2, 9] |
Ἀλλ´
ὅτι
συνώνυμα
τοῖς
ὅλοις
|
τὰ |
μέρη,
τὴν
τάξιν
ἀπέλαβεν
ἐν |
[2, 5] |
τὸ
δὲ
πολὺ
γῆς.
Διὸ
|
τὰ |
μὴ
ἀμφώδοντα
ἀλλὰ
κερατώδη
στέαρ |
[2, 17] |
γεύσεως
αἴσθησιν.
Ἔχει
δὲ
καὶ
|
τὰ |
μὴ
ἔναιμα
τῶν
ζῴων
τὸ |
[2, 6] |
δὲ
καὶ
πεττομένων,
καθάπερ
καὶ
|
τὰ |
μόρια
μεταβάλλει
καὶ
τὰ
σπλάγχνα |
[2, 10] |
τὴν
δ´
αἴσθησιν
οὐ
προσίεσθαι
|
τὰ |
μόρια
τὰ
σαρκώδη
λίαν.
Τούτων |
[2, 3] |
δὲ
τρόπον
λαμβάνει
ἐξ
αὐτοῦ
|
τὰ |
μόρια
τὴν
αὔξησιν,
ἔτι
δὲ |
[2, 13] |
τὰ
σκληρόδερμα
διαφέροντα
μὲν
ἔχουσι
|
τὰ |
ὄμματα,
βλέφαρον
δ´
οὐδὲν
αὐτῶν |
[2, 13] |
φυλακὴν
ἔχειν
αἴτιον
τὸ
ὑγρὰ
|
τὰ |
ὄμματα
εἶναι,
ἵνα
ὀξὺ
βλέπωσι |
[2, 15] |
αἱ
δὲ
βλεφαρίδες
τῶν
πρὸς
|
τὰ |
ὄμματα
προσπιπτόντων
ἕνεκεν,
οἷον
τὰ |
[2, 1] |
συνέστηκε
τῶν
μορίων
τούτων,
ἀλλὰ
|
τὰ |
ὁμοιομερῆ
τῶν
ἀνομοιομερῶν
ἕνεκέν
ἐστιν· |
[2, 1] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
τοιούτων
συνεστήκασι
|
τὰ |
ὀργανικὰ
τῶν
μορίων,
ἀλλ´
οὐκ |
[2, 9] |
ἄλληλα
μὴ
τρίβειν.
Περὶ
δὲ
|
τὰ |
ὀστᾶ
αἱ
σάρκες
περιπεφύκασι,
προσειλημμέναι |
[2, 6] |
δ´
ὀλίγος
ἔνεστιν·
εἰς
γὰρ
|
τὰ |
ὀστᾶ
ἀναλίσκεται
ἡ
τροφή.
Ἐν |
[2, 6] |
τὰ
τοῦ
(λέοντος·
τούτου
γὰρ
|
τὰ |
ὀστᾶ,
διὰ
τὸ
πάμπαν
ἄσημον |
[2, 6] |
ὡς
ἀξίως
εἰπεῖν
μυελόν,
ὅσων
|
τὰ |
ὀστᾶ
ἰσχυρὰ
καὶ
πυκνά,
οἷον |
[2, 6] |
τῆς
τροφῆς
ἐξ
ἧς
γίνεται
|
τὰ |
ὀστᾶ.
Ὅτι
δ´
ἡ
τροφὴ |
[2, 6] |
ἐστιν.
Καὶ
ἐν
τοῖς
δὴ
|
τὰ |
ὀστᾶ
πυκνὰ
ἔχουσι
καὶ
ἰσχυρὰ |
[2, 17] |
αὐτοῖς
πρὸς
αὑτὰ
καὶ
πρὸς
|
τὰ |
πεζὰ
τῶν
ζῴων.
Ὁ
μὲν |
[2, 14] |
λίαν
πεποίηκε,
(τούτοις
ἐνδεῶς
ἔχει
|
τὰ |
περὶ
τὴν
κέρκον,
οἷον
ἐπὶ |
[2, 7] |
τὴν
ἀρχήν,
ὅσοις
ἂν
ᾖ
|
τὰ |
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
ψυχρότερα
τῆς |
[2, 2] |
ἐν
ἑτέροις
διώρισται
σαφέστερον,
ποῖα
|
τὰ |
πηκτά,
καὶ
πήγνυται
διὰ
τίνας |
[2, 5] |
ὑπὸ
θερμοῦ.
Καὶ
ἀγονώτερα
δὴ
|
τὰ |
πίονά
ἐστι
διὰ
τὴν
αὐτὴν |
[2, 2] |
δὲ
τρόπον
θερμὸν
πεύκη
καὶ
|
τὰ |
πίονα,
τῷ
ταχὺ
μεταβάλλειν
εἰς |
[2, 16] |
χειλῶν
ὑγρῶν
οὐκ
ἂν
φθέγγεσθαι
|
τὰ |
πλεῖστα
τῶν
γραμμάτων·
τὰ
μὲν |
[2, 17] |
τὴν
τῆς
φωνῆς
ἐργασίαν
ἄχρηστον
|
τὰ |
πολλὰ
τὴν
γλῶτταν
ἔχει
καὶ |
[2, 16] |
προσθίων
ποδῶν
χρείας.
Τούτους
γὰρ
|
τὰ |
πολυδάκτυλα
τῶν
τετραπόδων
ἀντὶ
χειρῶν |
[2, 14] |
ἔχουσιν·
τοῖς
μὲν
οὖν
τετράποσι
|
τὰ |
πρανῆ
δεῖται
μᾶλλον
τῆς
σκέπης, |
[2, 14] |
ἐξ
ἴσου
διὰ
τὴν
ὀρθότητα
|
τὰ |
πρόσθια
τοῖς
ὀπισθίοις,
τοῖς
τιμιωτέροις |
[2, 13] |
ἐναντίον,
οὐκ
ἔχει
δὲ
πολλὰ
|
τὰ |
προσκρούσματα
πρὸς
τὴν
ὄψιν
ὥσπερ |
[2, 13] |
μάλιστ´
ἄνθρωπος,
πάντα
μὲν
ὅπως
|
τὰ |
προσπίπτοντα
τοῖς
βλεφάροις
κωλύωσι
(καὶ |
[2, 2] |
ψυχρά.
Ἔχει
δὲ
θερμότητα
καὶ
|
τὰ |
πυρωθέντα
πάντα
σχεδόν,
οἷον
κονία |
[2, 7] |
λεπτὸν
καὶ
καθαρόν.
Διὸ
καὶ
|
τὰ |
ῥεύματα
τοῖς
σώμασιν
ἐκ
τῆς |
[2, 10] |
αἴσθησιν
οὐ
προσίεσθαι
τὰ
μόρια
|
τὰ |
σαρκώδη
λίαν.
Τούτων
δ´
οὐδέτερόν |
[2, 8] |
εἶναι
τὸ
σῶμα
αὐτῶν,
καθάπερ
|
τὰ |
σαρκώδη,
μεταξὺ
σαρκὸς
καὶ
νεύρου |
[2, 13] |
ἰχθύες
καὶ
τὰ
ἔντομα
καὶ
|
τὰ |
σκληρόδερμα
διαφέροντα
μὲν
ἔχουσι
τὰ |
[2, 10] |
τροφήν,
ἀντὶ
δὲ
τούτου
προΐεται
|
τὰ |
σπέρματα
καὶ
τοὺς
καρπούς.
Τρίτον |
[2, 1] |
μὲν
οὖν
αἱματικὰ
τὴν
μορφὴν
|
τὰ |
σπλάγχνα
ἐστίν,
εἴρηται,
καὶ
διότι |
[2, 6] |
καὶ
τὰ
μόρια
μεταβάλλει
καὶ
|
τὰ |
σπλάγχνα
τὰς
χρόας
(ὑπερβολῇ
γὰρ |
[2, 7] |
περὶ
πάντων·
τῶν
δ´
ὑστερογενῶν
|
τά |
τε
περιττώματα
τῆς
τροφῆς
ἐστι, |
[2, 9] |
ἁφήν
ἐστι
τοῖς
ὀστοῖς
καὶ
|
τὰ |
τοιάδε
τῶν
μορίων
οἷον
ὄνυχές |
[2, 13] |
βλεφάρῳ
μύουσι,
περιστεραὶ
δὲ
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
ἀμφοῖν.
Τὰ
δὲ
τετράποδα |
[2, 2] |
Ἔτι
λίθοι
καὶ
σίδηρος
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
θερμαίνεται
μὲν
βραδύτερον
ὕδατος, |
[2, 2] |
ἅμα
γὰρ
πρός
τε
ἀνδρείαν
|
τὰ |
τοιαῦτα
καὶ
πρὸς
φρόνησιν
ἔχει |
[2, 9] |
αὕτη
δύναμις.
Διὸ
καὶ
πάντα
|
τὰ |
τοιαῦτα
μᾶλλον
ἐν
τοῖς
τετράποσιν |
[2, 3] |
γῆ
δὲ
καὶ
τέφρα
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
μιχθέντα
ὑγρῷ
ἐνεργείᾳ
μὲν |
[2, 13] |
μὴ
πτητικά,
οἷον
ἀλεκτρυόνες
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα,
οὐκ
ὀξυωπά·
οὐδὲν
γὰρ |
[2, 1] |
τραχύτης
καὶ
λειότης
καὶ
τἆλλα
|
τὰ |
τοιαῦτα
πάθη
τῶν
σωμάτων.
Δευτέρα |
[2, 14] |
λοφιὰν
ἔχει,
καθάπερ
ἵπποι
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
τῶν
ζῴων,
τὰ
δὲ |
[2, 9] |
ἰσχυράν.
Πολὺ
γὰρ
μείζω
πάντα
|
τὰ |
τοιαῦτα
τῶν
μὴ
ζῳοτόκων
ὡς |
[2, 4] |
καταψύχει·
προωδοποίηται
οὖν
τῷ
πάθει
|
τὰ |
τοιαύτην
ἔχοντα
τὴν
ἐν
τῇ |
[2, 9] |
γὰρ
διὰ
μάχης
τούτοις)
ὥσπερ
|
τὰ |
τοῦ
λέοντος·
οὕτω
γὰρ
ἔχει |
[2, 6] |
ὀστᾶ
ἰσχυρὰ
καὶ
πυκνά,
οἷον
|
τὰ |
τοῦ
(λέοντος·
τούτου
γὰρ
τὰ |
[2, 2] |
ἐν
τοῖς
ἔχουσι,
σάρξ,
καὶ
|
τὰ |
τούτοις
ἀνάλογον·
οὐ
γὰρ
ἅπαντα |
[2, 9] |
ἔχουσι
κῶλα
συνεχῆ
πρὸς
αὐτήν,
|
τὰ |
τούτων
ὀστᾶ
τῶν
ἁρμονιῶν
ἐστιν, |
[2, 17] |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
δὲ
καὶ
|
τὰ |
τῶν
ἄλλων
ζῴων
δέρματα
διαιροῦσιν. |
[2, 17] |
καὶ
οἱ
μύωπες
οἱ
μὲν
|
τὰ |
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
δὲ
καὶ |
[2, 9] |
τούτων
αὐτῶν
τοῖς
βιαστικωτέροις.
Διὸ
|
τὰ |
τῶν
ἀρρένων
σκληρότερα
ἢ
τὰ |
[2, 9] |
τὰ
τῶν
ἀρρένων
σκληρότερα
ἢ
|
τὰ |
τῶν
θηλειῶν,
καὶ
τὰ
τῶν |
[2, 9] |
χηλαὶ
καὶ
κέρατα
καὶ
ῥύγχη
|
τὰ |
τῶν
ὀρνίθων.
Πάντα
δὲ
ταῦτα |
[2, 9] |
ἢ
τὰ
τῶν
θηλειῶν,
καὶ
|
τὰ |
τῶν
σαρκοφάγων
(ἡ
τροφὴ
γὰρ |
[2, 7] |
ὕδατος
ὑπὸ
τῆς
θερμότητος,
ὥσπερ
|
τὰ |
τῶν
χεδρόπων
ἑψήματα
καὶ
τῶν |
[2, 3] |
τρόπον.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
θάτερα
|
τὰ |
ὑγρὰ
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον |
[2, 2] |
οἷον
κονία
καὶ
τέφρα,
καὶ
|
τὰ |
ὑποστήματα
τῶν
ζῴων,
καὶ
τῶν |
[2, 15] |
γὰρ
τὸ
δέρμα
περαίνει,
καὶ
|
τὰ |
φλέβια
πέρας
ἔχει
τοῦ
μήκους. |
[2, 10] |
λεκτέον
πρῶτον.
Εὐθὺς
γὰρ
καὶ
|
τὰ |
φύσει
μόρια
κατὰ
φύσιν
ἔχει |
[2, 3] |
καὶ
τὰ
ζῷα
πάντα
καὶ
|
τὰ |
φυτά,
κἂν
εἰ
μὴ
δι´ |
[2, 15] |
τὰ
ὄμματα
προσπιπτόντων
ἕνεκεν,
οἷον
|
τὰ |
χαρακώματα
ποιοῦσί
τινες
πρὸ
τῶν |
[2, 16] |
ἂν
εἴ
τις
ἀφελὼν
ἀνθρώπου
|
τὰ |
χείλη
καὶ
συμφύσας
τοὺς
ἄνωθεν |
[2, 2] |
ἐναίμων
πολλῶν,
καὶ
τῶν
ἐναίμων
|
τὰ |
ψυχρὸν
ἔχοντα
καὶ
λεπτὸν
αἷμα |
[2, 12] |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τῶν
τετραπόδων
|
τὰ |
ᾠοτόκα
καὶ
φολιδωτά·
ὁ
γὰρ |
[2, 13] |
τῇ
κάτω
βλεφαρίδι
μύουσι,
καὶ
|
τὰ |
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων,
διὰ
τὴν |
[2, 13] |
τε
καὶ
οἱ
βαρεῖς
καὶ
|
τὰ |
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων
τῇ
κάτω |
[2, 13] |
ὄρνιθες
καὶ
τὰ
ζῳοτόκα
καὶ
|
τὰ |
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων
φυλακὴν
ἔχουσι |
[2, 11] |
μὲν
γὰρ
τετράποδα
ἀπηρτημένα
ἔχει
|
τὰ |
ὦτα
καὶ
ἄνωθεν
τῶν
ὀμμάτων, |
[2, 9] |
περικειμένην,
οἷον
συμβέβηκε
περί
τε
|
τὰ |
ὦτα
καὶ
τοὺς
μυκτῆρας·
θραύεται |
[2, 12] |
ὕλην
ἐξ
ἧς
ἂν
ἔπλασε
|
τὰ |
ὦτα.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τῶν |
[2, 13] |
σκληροδέρμοις,
ὥσπερ
ἔνια
τῶν
τετραπόδων
|
τὰ |
ὦτα,
ὅπως
ὀξύτερον
βλέπῃ
στρέφοντα |
[2, 17] |
δ´
ἐπ´
ἐνίων
τῶν
ὀστρακοδέρμων·
|
ταῖς |
γὰρ
πορφύραις
τοσαύτην
ἔχει
δύναμιν |
[2, 2] |
τὰ
κάτω
μόρια
διαφέρει
ταύταις
|
ταῖς |
διαφοραῖς)
καὶ
ἑτέρῳ
πρὸς
ἕτερον. |
[2, 14] |
ὅλον
τὸ
σῶμα
πρανὲς
δεδάσυνται
|
ταῖς |
θριξίν,
οἷον
τὸ
τῶν
κυνῶν |
[2, 1] |
χωρίσαντας
καθ´
αὑτὰ
τῶν
ἐν
|
ταῖς |
ἱστορίαις
εἰρημένων.
Τριῶν
δ´
οὐσῶν |
[2, 1] |
συνέστηκεν
ἕκαστον
τῶν
ζῴων,
ἐν
|
ταῖς |
ἱστορίαις
ταῖς
περὶ
αὐτῶν
δεδήλωται |
[2, 17] |
εἴρηται
δὲ
περὶ
αὐτῶν
ἐν
|
ταῖς |
ἱστορίαις
ταῖς
περὶ
τῶν
ζῴων. |
[2, 14] |
παραφύονται
μαναὶ
τρίχες,
οὔτ´
ἐν
|
ταῖς |
μασχάλαις
οὔτ´
ἐπὶ
τῆς
ἥβης, |
[2, 1] |
τῶν
ζῴων,
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
|
ταῖς |
περὶ
αὐτῶν
δεδήλωται
σαφέστερον·
δι´ |
[2, 17] |
περὶ
αὐτῶν
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
|
ταῖς |
περὶ
τῶν
ζῴων.
Τῶν
δὲ |
[2, 3] |
τροφὴν
κατειργασμένην
ἐκ
τῆς
γῆς
|
ταῖς |
ῥίζαις
(διὸ
καὶ
περίττωμα
οὐ |
[2, 3] |
κύτος,
ἐξ
ἧς,
ὥσπερ
ἐκεῖνα
|
ταῖς |
ῥίζαις,
ταῦτα
δεῖ
τινι
τὴν |
[2, 9] |
ἄκανθά
τις
ἢ
βέλος
ἐνὸν
|
ταῖς |
σαρξίν.
Εἴτε
φλὲψ
ἦν
τις |
[2, 8] |
ἰχθύων
ἀκάνθαις,
οἷον
ἐν
μὲν
|
ταῖς |
σηπίαις
τὸ
καλούμενον
σηπίον,
ἐν |
[2, 8] |
τὸ
καλούμενον
σηπίον,
ἐν
δὲ
|
ταῖς |
τευθίσι
τὸ
καλούμενον
ξίφος.
Τὰ |
[2, 8] |
ἐν
αὐτοῖς
καὶ
τὸ
ἀνάλογον
|
ταῖς |
τῶν
ἰχθύων
ἀκάνθαις,
οἷον
ἐν |
[2, 7] |
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
ἐν
|
ταῖς |
τῶν
νόσων
ἀρχαῖς
ἁρμόττει
λέγειν, |
[2, 3] |
ἔν
τε
τῇ
καρδίᾳ
καὶ
|
ταῖς |
φλεψίν.
Ὃν
δὲ
τρόπον
λαμβάνει |
[2, 1] |
Καθάπερ
οὖν
ῥέοντος
ὕδατος
ἰλύς,
|
τἆλλα |
σπλάγχνα
τῆς
διὰ
τῶν
φλεβῶν |
[2, 4] |
ψυχρῷ
πηκτόν
ἐστιν.
Διὸ
καὶ
|
τἆλλα |
τὰ
ἄναιμα
δειλότερα
τῶν
ἐναίμων |
[2, 1] |
καὶ
τραχύτης
καὶ
λειότης
καὶ
|
τἆλλα |
τὰ
τοιαῦτα
πάθη
τῶν
σωμάτων. |
[2, 8] |
δὲ
τὴν
αἴσθησιν
φανερὸν
πάντα
|
τἆλλα |
τούτου
χάριν
ὄντα,
λέγω
δ´ |
[2, 2] |
ἕκαστος
γὰρ
δοκεῖ
τι
λέγειν
|
τἀναντία |
λέγων.
Διὸ
δεῖ
μὴ
λανθάνειν |
[2, 9] |
τοῖς
ὅλοις
τὰ
μέρη,
τὴν
|
τάξιν |
ἀπέλαβεν
ἐν
τοῖς
ὁμοιομερέσι
νῦν, |
[2, 10] |
τὴν
αἰσθητικὴν
ἐνέργειαν·
διὰ
ταύτας
|
τὰς |
αἰτίας
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
τούτων |
[2, 2] |
οὕτω
καὶ
περὶ
τούτου
θεωρητέον
|
τὰς |
αἰτίας.
Πολλῶν
γὰρ
ἡ
φύσις |
[2, 1] |
ἀνομοιομερῆ.
Διὰ
μὲν
οὖν
(ταύτας
|
τὰς |
αἰτίας
τὰ
μὲν
ἁπλᾶ
καὶ |
[2, 10] |
διαφανῶν
εὐφυλακτότατόν
ἐστιν.
Ἔτι
δὲ
|
τὰς |
ἀκριβεστέρας
τῶν
αἰσθήσεων
διὰ
τῶν |
[2, 2] |
ἡ
φύσις
ἀνάγεται
πρὸς
ταύτας
|
τὰς |
ἀρχάς,
καὶ
πολλοὶ
διαμφισβητοῦσι
ποῖα |
[2, 14] |
παρεκβῆναι
συμβέβηκεν
ἐχομένοις
τῆς
περὶ
|
τὰς |
βλεφαρίδας
αἰτίας,
διὰ
τὴν
συγγένειαν |
[2, 1] |
καθάπερ
ἐπὶ
πολλῶν
συμβαίνει
τελειοῦσθαι
|
τὰς |
γενέσεις.
Ἐξ
ἀμφοτέρων
μὲν
οὖν |
[2, 2] |
θήλεα
τῶν
ἀρρένων,
οἷον
Παρμενίδης
|
τὰς |
γυναῖκας
τῶν
ἀνδρῶν
θερμοτέρας
εἶναί |
[2, 4] |
καὶ
τροφῆς
τῶν
μορίων
ἐστίν.
|
~Τὰς |
δὲ
καλουμένας
ἶνας
τὸ
μὲν |
[2, 6] |
καὶ
μόνη
δεῖται
συνδέσμου
διὰ
|
τὰς |
διαλήψεις.
Διὸ
καὶ
ὁ
ἐνταῦθα |
[2, 1] |
τοιούτοις,
ἀναγκαῖον
ἐξ
ὧν
σύγκεινται,
|
τὰς |
δυνάμεις
ἀνομοίας
ἔχειν·
πρὸς
μὲν |
[2, 1] |
οὖν
ὁμοιομερῆ
κατὰ
μέρος
διείληφε
|
τὰς |
δυνάμεις
τὰς
τοιαύτας
(τὸ
μὲν |
[2, 17] |
πλατεῖαν,
ὅπως
πρὸς
ἀμφοτέρας
ᾖ
|
τὰς |
ἐργασίας
χρήσιμος,
πρός
τε
τὴν |
[2, 10] |
ὀφθαλμῶν
οἱ
πόροι
φέρουσιν
εἰς
|
τὰς |
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
φλέβας·
πάλιν |
[2, 14] |
ὑγρότητα
τοῦ
ἐγκεφάλου
καὶ
διὰ
|
τὰς |
ῥαφάς
(ὅπου
γὰρ
ὑγρὸν
καὶ |
[2, 16] |
ἔχει
προμήκεις
εἰς
στενὸν
ἀπηγμένας
|
τὰς |
σιαγόνας,
ἐν
τῷ
καλουμένῳ
ῥύγχει |
[2, 16] |
ἄλλοις
μᾶλλον
διηρθρωμένον
ἐστὶ
πρὸς
|
τὰς |
σιαγόνας.
Ὁ
δ´
ἐλέφας
ἰδιαίτατον |
[2, 1] |
ἀναγκαῖον
τὸ
ἔχον
πρῶτον
μόριον
|
τὰς |
τοιαύτας
ἀρχάς,
ᾗ
μέν
ἐστι |
[2, 1] |
κατὰ
μέρος
διείληφε
τὰς
δυνάμεις
|
τὰς |
τοιαύτας
(τὸ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν |
[2, 14] |
δὲ
βοηθείας,
ὅπως
σκεπάζωσι
φυλάττουσαι
|
τὰς |
ὑπερβολὰς
τοῦ
τε
ψύχους
καὶ |
[2, 4] |
προΐεται
περιττώματα
καὶ
μεταβάλλει
ἔνια
|
τὰς |
χρόας
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
πολλὰς |
[2, 6] |
μόρια
μεταβάλλει
καὶ
τὰ
σπλάγχνα
|
τὰς |
χρόας
(ὑπερβολῇ
γὰρ
αἱματῶδες
καὶ |
[2, 6] |
καὶ
νευρώδης
ἐστίν,
ἵν´
ἔχῃ
|
τάσιν. |
Διὰ
τί
μὲν
οὖν
μυελὸν |
[2, 1] |
τινα
σκληρότης,
καὶ
τὰ
μὲν
|
τάσιν |
ἔχειν
τὰ
δὲ
κάμψιν.
Τὰ |
[2, 13] |
ἔχειν
τὸ
βλέφαρον
λεπτότητα
καὶ
|
τάσιν. |
Σκαρδαμύττουσι
δ´
οἱ
βαρεῖς
ὄρνιθες |
[2, 8] |
ὥσπερ
σάρξ
ἐστιν,
ἔχει
δὲ
|
τάσιν |
ὥσπερ
νεῦρον·
τὴν
δὲ
σχίσιν |
[2, 4] |
ἐν
τοῖς
θυμοῖς.
Διὸ
οἱ
|
ταῦροι |
καὶ
οἱ
κάπροι
θυμώδεις
καὶ |
[2, 4] |
ἰνωδέστατον,
καὶ
τό
γε
τοῦ
|
ταύρου |
τάχιστα
πήγνυται
πάντων.
Ἐξαιρουμένων
δὲ |
[2, 9] |
γὰρ
γνωρίζειν,
ὥσπερ
κἀκεῖνα,
καὶ
|
ταῦτα |
ἀναγκαῖον
ἂν
εἴη.
Ἀλλ´
ὅτι |
[2, 9] |
τὰ
τῶν
ὀρνίθων.
Πάντα
δὲ
|
ταῦτα |
βοηθείας
ἔχουσι
χάριν
τὰ
ζῷα· |
[2, 1] |
γενέσει,
τούτων
δὲ
τὰ
ἀνομοιομερῆ·
|
ταῦτα |
γὰρ
ἤδη
τὸ
τέλος
ἔχει |
[2, 2] |
χρὴ
περὶ
τῶν
ἄλλων
ὑπολαβεῖν;
|
Ταῦτα |
γὰρ
ἡμῖν
ἐναργέστατα
τῶν
περὶ |
[2, 9] |
πᾶσιν.
Ἐξ
ἀνάγκης
δὲ
πάντα
|
ταῦτα |
γεώδη
καὶ
στερεὰν
ἔχει
τὴν |
[2, 7] |
τοῦ
μιχθέντος
ὑγροῦ·
καὶ
γὰρ
|
ταῦτα |
γίνεται
σκληρὰ
καὶ
γεηρὰ
πάμπαν. |
[2, 7] |
τὸ
τῆς
κοιλίας,
καὶ
παρὰ
|
ταῦτα |
γονὴ
καὶ
γάλα
τοῖς
πεφυκόσιν |
[2, 7] |
καὶ
κινεῖν
ψυχῆς
ἔργον
ἐστί,
|
ταῦτα |
δὲ
διὰ
ταύτης
μάλιστα
γίνεται |
[2, 13] |
τετράποδα
τῶν
ᾠοτόκων
φολιδωτά
ἐστιν·
|
ταῦτα |
δὲ
σκληρότερα
πάντα
τριχός,
ὥστε |
[2, 3] |
ἧς,
ὥσπερ
ἐκεῖνα
ταῖς
ῥίζαις,
|
ταῦτα |
δεῖ
τινι
τὴν
τροφὴν
λαμβάνειν, |
[2, 10] |
μὲν
οὖν
φυτά
(καὶ
γὰρ
|
ταῦτα |
ζῆν
φαμεν)
τοῦ
μὲν
ἀχρήστου |
[2, 8] |
αὐτῶν
καὶ
τὴν
ἀκαμψίαν
ὑπέγραψε
|
ταῦτα |
ἡ
φύσις,
ὥσπερ
τῶν
ἐναίμων |
[2, 3] |
μέχρι
τῆς
κοιλίας.
Δεῖ
δὲ
|
ταῦτα |
θεωρεῖν
ἔκ
τε
τῶν
ἀνατομῶν |
[2, 16] |
συμβολαὶ
τῶν
χειλῶν.
Ποίας
δὲ
|
ταῦτα |
καὶ
πόσας
καὶ
τίνας
ἔχει |
[2, 13] |
τῆς
τροφῆς,
διὸ
καὶ
ἀναπέτονται
|
ταῦτα |
μάλιστα
τῶν
ὀρνέων
εἰς
ὕψος) |
[2, 5] |
φύσιν
αὐτῆς.
Μέτρια
μὲν
οὖν
|
ταῦτα |
ὄντα
ἐν
τοῖς
μορίοις
τῶν |
[2, 2] |
Ὅσα
μὲν
οὖν
ὕδατος
μόνον,
|
ταῦτα |
πήγνυσι
τὸ
ψυχρόν,
ὅσα
δὲ |
[2, 3] |
ἀκολούθως
τοῖς
εἰρημένοις.
Λέγεται
δὲ
|
ταῦτα |
πλεοναχῶς,
οἷον
τὰ
μὲν
δυνάμει |
[2, 9] |
τοῦ
λέοντος·
οὕτω
γὰρ
ἔχει
|
ταῦτα |
σκληρὰν
τὴν
φύσιν
ὥστ´
ἐξάπτεσθαι |
[2, 2] |
τὸ
πολλαχῶς
λέγεσθαι
τὸ
θερμότερον
|
ταῦτα |
(συμβαίνειν·
ἕκαστος
γὰρ
δοκεῖ
τι |
[2, 2] |
ὑγρά,
ἐπεὶ
ὅτι
γ´
αἴτια
|
ταῦτα |
σχεδὸν
καὶ
θανάτου
καὶ
ζωῆς |
[2, 10] |
δὲ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἔχει
|
ταῦτα |
τὰ
αἰσθητήρια
ζῴοις
πρὸς
τὴν |
[2, 3] |
καὶ
δυνάμει
ξηρά·
διακριθέντα
δὲ
|
ταῦτα |
τὰ
μὲν
ὕδατος
ἀναπληστικὰ
καὶ |
[2, 1] |
ὁμοιομερῶν
ἕνεκεν.
Ὕστερα
γὰρ
ἐκείνων
|
ταῦτα |
τῇ
γενέσει,
τούτων
δὲ
τὰ |
[2, 1] |
ἕνεκέν
ἐστι
καὶ
λίθων,
ἀλλὰ
|
ταῦτα |
τῆς
οἰκίας·
ὁμοίως
δὲ
τοῦτ´ |
[2, 16] |
τὸ
χρῆσθαι
τῷ
λόγῳ
καὶ
|
ταῦτα. |
Ὥσπερ
γὰρ
τὴν
γλῶτταν
οὐχ |
[2, 5] |
πεττόμενον
γὰρ
τὸ
αἷμα
γίνεται
|
ταῦτα, |
ὥστε
ἢ
ὅλως
οὐ
γίνεται |
[2, 1] |
ἐστίν·
αἱ
δ´
ἄλλαι
διαφοραὶ
|
ταύταις |
ἀκολουθοῦσιν,
οἷον
βάρος
καὶ
κουφότης |
[2, 2] |
πρὸς
τὰ
κάτω
μόρια
διαφέρει
|
ταύταις |
ταῖς
διαφοραῖς)
καὶ
ἑτέρῳ
πρὸς |
[2, 14] |
κέρκους
ἔχει
μῆκος
ἐχούσας,
καὶ
|
ταύτας |
ἐπικεκόσμηκεν
ἡ
φύσις
θριξί,
τοῖς |
[2, 10] |
κίνησις
τὴν
αἰσθητικὴν
ἐνέργειαν·
διὰ
|
ταύτας |
τὰς
αἰτίας
ἐν
τῇ
κεφαλῇ |
[2, 1] |
εἴη
ἀνομοιομερῆ.
Διὰ
μὲν
οὖν
|
(ταύτας |
τὰς
αἰτίας
τὰ
μὲν
ἁπλᾶ |
[2, 2] |
γὰρ
ἡ
φύσις
ἀνάγεται
πρὸς
|
ταύτας |
τὰς
ἀρχάς,
καὶ
πολλοὶ
διαμφισβητοῦσι |
[2, 1] |
αἰσθητήριον,
ἡ
σάρξ,
καὶ
τὸ
|
ταύτῃ |
ἀνάλογον
σωματωδέστατόν
ἐστι
τῶν
αἰσθητηρίων. |
[2, 1] |
τοῦ
σχήματος
μορφὴν
ἀνομοιομερές
ἐστιν.
|
Ταύτῃ |
δ´
ἠκολούθηκε
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[2, 6] |
τῆς
ῥάχεώς
ἐστιν.
Διὸ
ἐν
|
ταύτῃ |
ἐγγίνεται·
μόνη
τε
γὰρ
ἔχει |
[2, 17] |
μὴ
σκοποῦσιν
ἀκριβῶς
γλῶτταν
ἔχειν
|
ταύτῃ. |
Οἱ
δ´
ἰχθύες
διὰ
τὴν |
[2, 3] |
γὰρ
συνεχές
ἐστι
τὸ
αἷμα
|
ταύτῃ |
οὐδὲ
συμπεφυκός,
ἀλλ´
οἷον
ἐν |
[2, 1] |
πολλὰς
ἔχειν
ἐναντιώσεις
τὸ
ὑπὸ
|
ταύτην |
αἰσθητόν,
θερμὸν
ψυχρόν,
ξηρὸν
ὑγρὸν |
[2, 3] |
δι´
ἄλλην
αἰτίαν,
ἀλλὰ
διὰ
|
ταύτην |
ἀναγκαῖον
ἔχειν
ἀρχὴν
θερμοῦ
φυσικήν, |
[2, 10] |
δ´
αἴσθησιν
ἀπὸ
τῆς
καρδίας,
|
ταύτην |
δ´
εἶναι
ἐν
τοῖς
ἔμπροσθεν, |
[2, 2] |
ἄνω
μόρια
πρὸς
τὰ
κάτω
|
ταύτην |
ἔχει
τὴν
διαφοράν,
καὶ
πρὸς |
[2, 1] |
μὲν
οὖν
ἕνεκά
τινος
διὰ
|
ταύτην |
τὴν
αἰτίαν
ἔχει
περὶ
τούτων |
[2, 7] |
ἑκάτερον
οὐκ
ἔχει
χωρίς)
διὰ
|
ταύτην |
τὴν
αἰτίαν
πρὸς
τὸν
τῆς |
[2, 3] |
ἔχειν
ἀρχὴν
θερμοῦ
φυσικήν,
καὶ
|
ταύτην |
ὥσπερ
αἱ
ἐργασίαι
τῆς
τροφῆς |
[2, 8] |
πρώτην·
αὕτη
δ´
ἐστὶν
ἁφή,
|
ταύτης |
δ´
αἰσθητήριον
τὸ
τοιοῦτον
μόριόν |
[2, 3] |
παραδίδωσι
τῇ
κοιλίᾳ,
παρὰ
δὲ
|
ταύτης |
ἕτερον
ἀναγκαῖον
λαμβάνειν,
ὅπερ
συμβέβηκεν· |
[2, 7] |
ἔργον
ἐστί,
ταῦτα
δὲ
διὰ
|
ταύτης |
μάλιστα
γίνεται
τῆς
δυνάμεως.
Ὅμοιον |
[2, 13] |
ἔχει
τὴν
ἐργασίαν·
ἀλλ´
ἀντὶ
|
ταύτης |
τῆς
φυλακῆς
πάντα
σκληρόφθαλμά
ἐστιν, |
[2, 9] |
διαιρέσει
τῶν
σπονδύλων.
Ἐκ
δὲ
|
ταύτης |
τοῖς
ἔχουσι
κῶλα
συνεχῆ
πρὸς |
[2, 10] |
Ὅμως
δὲ
δῆλον
καὶ
ἐπὶ
|
ταύτης· |
φαίνεται
γὰρ
ἐσχισμένη.
Ἐπὶ
δὲ |
[2, 1] |
ζῷον
καὶ
τῆς
θρεπτικῆς
ἐν
|
ταὐτῷ |
μορίῳ
τοῦ
σώματος
οὔσης,
καθάπερ |
[2, 2] |
ὑποκείμενον
κατὰ
πάθος
θερμόν
ἐστιν.
|
Τάχα |
δὲ
καὶ
ἡ
τοῦ
πυρὸς |
[2, 17] |
ἔχουσιν
αὐτῆς
καὶ
τὴν
διάρθρωσιν.
|
Ταχεῖα |
δ´
ἡ
δίοδος
εἰς
τὴν |
[2, 13] |
τὴν
τούτου
κίνησιν,
δεῖν
δὲ
|
ταχεῖαν |
γίνεσθαι·
ὁ
δ´
ὑμὴν
τοιοῦτον. |
[2, 13] |
ἡ
δὲ
τοῦ
βλεφάρου
χρῆσις
|
ταχεῖαν |
καὶ
δερματικὴν
ἔχει
τὴν
ἐργασίαν· |
[2, 16] |
ὂν
καὶ
ἔναιμον,
καὶ
μὴ
|
ταχεῖαν |
ποιεῖσθαι
τὴν
μεταβολὴν
ἐκ
τοῦ |
[2, 7] |
ἡ
ἀρχὴ
συμπαθέστατόν
ἐστι
καὶ
|
ταχεῖαν |
ποιεῖται
τὴν
αἴσθησιν
μεταβάλλοντός
τι |
[2, 9] |
μυκτῆρας·
θραύεται
γὰρ
τὰ
κραῦρα
|
ταχέως |
ἐν
τοῖς
ἀπέχουσιν.
Ἡ
δὲ |
[2, 5] |
οὐδεμίαν
αἴσθησιν.
Διὸ
καὶ
γηράσκει
|
ταχέως |
τὰ
λίαν
πίονα·
ὀλίγαιμα
γὰρ |
[2, 2] |
δὲ
τούτοις
δυοῖν
τὸ
μὴ
|
ταχέως |
ψυχόμενον
ἀλλὰ
βραδέως
θερμότερον,
καὶ |
[2, 4] |
καὶ
τό
γε
τοῦ
ταύρου
|
τάχιστα |
πήγνυται
πάντων.
Ἐξαιρουμένων
δὲ
τούτων |
[2, 2] |
τῶν
θερμῶν
πήγνυται
ὑπὸ
ψυχροῦ
|
ταχὺ |
μὲν
ὅσα
γῆς
μᾶλλον,
καὶ |
[2, 2] |
πεύκη
καὶ
τὰ
πίονα,
τῷ
|
ταχὺ |
μεταβάλλειν
εἰς
ἐνέργειαν
πυρός.
Δοκεῖ |
[2, 2] |
βελτίονος
ἕνεκέν
εἰσιν,
οἷον
τῶν
|
τε |
ἄλλων
καὶ
αἵματος
πρὸς
αἷμα· |
[2, 2] |
καὶ
καθαρόν·
ἅμα
γὰρ
πρός
|
τε |
ἀνδρείαν
τὰ
τοιαῦτα
καὶ
πρὸς |
[2, 9] |
χονδράκανθα
τὴν
φύσιν
ἐστίν·
ὑγροτέραν
|
τε |
γὰρ
ἀναγκαῖον
αὐτῶν
εἶναι
τὴν |
[2, 10] |
ἐστὶν
ἡ
αἴσθησις
διμερής·
ὦτά
|
τε |
γὰρ
δύο
καὶ
ὄμματα
καὶ |
[2, 9] |
πᾶσαι
μόριον
μιᾶς
εἰσιν.
Ὀστοῦν
|
τε |
γὰρ
εἴ
τι
κεχωρισμένον
ἦν, |
[2, 17] |
διά
τιν´
αἰτίαν
εὔλογον·
ἀκανθώδης
|
τε |
γάρ
ἐστιν
ὁ
τόπος
τοῦ |
[2, 6] |
Διὸ
ἐν
ταύτῃ
ἐγγίνεται·
μόνη
|
τε |
γὰρ
ἔχει
χώραν,
καὶ
μόνη |
[2, 17] |
τῆς
φωνῆς
ἔχει
διάρθρωσιν·
σκληράν
|
τε |
γὰρ
καὶ
οὐκ
ἀπολελυμένην
ἔχουσι |
[2, 16] |
μόριον
τῶν
ἄλλων
ζῴων·
τό
|
τε |
γὰρ
μέγεθος
καὶ
τὴν
δύναμιν |
[2, 6] |
ῥαχίτης
μόνος
ἐστὶ
μυελός·
ὀλίγαιμά
|
τε |
γὰρ
φύσει
ὑπάρχει
ὄντα,
καὶ |
[2, 10] |
τὰ
ἀναγκαιότατα
μόριά
ἐστιν,
ᾗ
|
τε |
δέχονται
τὴν
τροφὴν
καὶ
ᾗ |
[2, 16] |
σαρκώδη
καὶ
δυνάμενα
χωρίζεσθαι,
φυλακῆς
|
τε |
ἕνεκα
τῶν
ὀδόντων
ὥσπερ
καὶ |
[2, 16] |
λόγου,
τὰ
δὲ
χείλη
τούτου
|
τε |
ἕνεκεν
καὶ
τῆς
τῶν
ὀδόντων |
[2, 5] |
καὶ
πιμελῆς
καὶ
στέατος,
τί
|
τέ |
ἐστιν
ἕκαστον
αὐτῶν
καὶ
διὰ |
[2, 17] |
Ὁ
μὲν
οὖν
ἄνθρωπος
ἀπολελυμένην
|
τε |
καὶ
μαλακωτάτην
ἔχει
μάλιστα
τὴν |
[2, 13] |
σκαρδαμύττουσι,
τῶν
δ´
ὀρνίθων
ἄλλοι
|
τε |
καὶ
οἱ
βαρεῖς
καὶ
τὰ |
[2, 9] |
τοιάδε
τῶν
μορίων
οἷον
ὄνυχές
|
τε |
καὶ
ὁπλαὶ
καὶ
χηλαὶ
καὶ |
[2, 8] |
οὖν
τῶν
ἄλλων
αἰσθήσεων
ἀδύνατόν
|
τε |
καὶ
οὐδὲν
προὔργου
τοῦτ´
ἦν |
[2, 1] |
κινήσεων
ὑπαρχουσῶν
τοῖς
ζῴοις
ὅλοις
|
τε |
καὶ
τοῖς
μορίοις
τοῖς
τοιούτοις, |
[2, 8] |
τῶν
(ἀναίμων
ἐκτὸς,
ὥσπερ
τῶν
|
τε |
μαλακοστράκων
ἕκαστον,
οἷον
καρκίνοι
καὶ |
[2, 7] |
ἀφ´
ἑκατέρας
τῆς
φλεβός,
τῆς
|
τε |
μεγάλης
καὶ
τῆς
καλουμένης
ἀορτῆς, |
[2, 17] |
ἀνασπᾶν.
Δῆλον
δὲ
τοῦτο
ἐπί
|
τε |
μυιῶν
καὶ
μελιττῶν
καὶ
πάντων |
[2, 9] |
ἔχει
τὰ
κῶλα
κάμψιν,
συνδεδεμένα
|
τε |
νεύροις,
καὶ
τῶν
ἐσχάτων
συναρμοττόντων |
[2, 16] |
χρώμενος,
πρὸς
τὸ
στόμα,
τήν
|
τε |
ξηρὰν
καὶ
(τὴν
ὑγράν,
καὶ |
[2, 17] |
δελεάζουσιν
αὐτάς.
Ἔτι
δ´
οἵ
|
τε |
οἶστροι
καὶ
οἱ
μύωπες
οἱ |
[2, 9] |
συνώνυμα
τοῖς
μορίοις,
οἷον
ὁπλή
|
τε |
ὅλη
καὶ
κέρας
ὅλον,
μεμηχάνηται |
[2, 11] |
τὸ
πλεῖστον
κινουμένων
χρήσιμα
μετεωρότερά
|
τε |
ὄντα
καὶ
κινούμενα·
δέχεται
γὰρ |
[2, 9] |
δ´
ἀρχαὶ
πάντων
τούτων
τό
|
τε |
ὀστοῦν
καὶ
ἡ
σάρξ.
Ἔτι |
[2, 13] |
βλέφαρα·
καὶ
διὰ
τοῦτο
σκαρδαμύσσει
|
τε |
πάντα
καὶ
μάλιστ´
ἄνθρωπος,
πάντα |
[2, 7] |
πάντων·
τῶν
δ´
ὑστερογενῶν
τά
|
τε |
περιττώματα
τῆς
τροφῆς
ἐστι,
τό |
[2, 9] |
τὴν
περικειμένην,
οἷον
συμβέβηκε
περί
|
τε |
τὰ
ὦτα
καὶ
τοὺς
μυκτῆρας· |
[2, 3] |
ἐν
ἀγγείῳ
τυγχάνει
κείμενον
ἔν
|
τε |
τῇ
καρδίᾳ
καὶ
ταῖς
φλεψίν. |
[2, 16] |
μὲν
οὖν
ᾖ
χρήσιμον
πρός
|
τε |
τὴν
ἀλκὴν
καὶ
διὰ
τὴν |
[2, 17] |
ᾖ
τὰς
ἐργασίας
χρήσιμος,
πρός
|
τε |
τὴν
τῶν
χυμῶν
αἴσθησιν
(ὁ |
[2, 7] |
περιττώματα
τῆς
τροφῆς
ἐστι,
τό
|
τε |
τῆς
κύστεως
ὑπόστημα
καὶ
τὸ |
[2, 2] |
συμβέβηκεν
εἶναι
τούτων,
οἷον
τήν
|
τε |
τῆς
ξηρᾶς
τροφῆς
ὑπόστασιν
καὶ |
[2, 2] |
ψυχρότερον
τὸ
δὲ
θερμότερον
ἔν
|
τε |
τοῖς
μορίοις
τοῦ
ἑνὸς
ζῴου |
[2, 7] |
ὧν
εἴρηται
καθ´
αὑτὰ
ἔν
|
τε |
τοῖς
περὶ
αἰσθήσεως
καὶ
περὶ |
[2, 7] |
τινας
ὁμοίας
αἰτίας
ἄλλας,
βαρύνει
|
τε |
τὸν
τόπον
(διὸ
τὴν
κεφαλὴν |
[2, 10] |
ἢ
μάλιστα
πάντων.
Ὥστε
διά
|
τε |
τοῦτο,
καὶ
διὰ
τὸ
γνώριμον |
[2, 9] |
τροφῆς
ἐργασίαν,
τοῖς
δὲ
πρός
|
τε |
τοῦτο
καὶ
πρὸς
ἀλκήν,
οἷον |
[2, 3] |
Καὶ
διὰ
τοῦτο
μὴ
λαμβάνουσί
|
τε |
τροφὴν
ὑπολείπει
τοῦτο
καὶ
λαμβάνουσιν |
[2, 17] |
ἐστὶν
ἔνδεια
τῶν
γραμμάτων.
Ἔν
|
τε |
τῷ
πλατεῖαν
εἶναι
καὶ
τὸ |
[2, 3] |
Δεῖ
δὲ
ταῦτα
θεωρεῖν
ἔκ
|
τε |
τῶν
ἀνατομῶν
καὶ
τῆς
φυσικῆς |
[2, 10] |
πρὸς
τὴν
καρδίαν
εἰσίν,
ἥ
|
τε |
τῶν
ἁπτῶν
καὶ
ἡ
τῶν |
[2, 7] |
οἰκείους
ἔχει
τοὺς
λόγους,
τίσι
|
τε |
τῶν
ζῴων
ὑπάρχει
καὶ
διὰ |
[2, 9] |
αὐτῶν.
~Ἔχει
δ´
ὁμοίως
ἥ
|
τε |
τῶν
ὀστῶν
καὶ
ἡ
τῶν |
[2, 4] |
ὡς
ἁπλῶς
εἰπεῖν,
καὶ
ἀκινητίζει
|
τε |
φοβούμενα
καὶ
προΐεται
περιττώματα
καὶ |
[2, 16] |
πολλῶν,
τὴν
μὲν
(γλῶτταν
τῶν
|
τε |
χυμῶν
ἕνεκεν
καὶ
τοῦ
λόγου, |
[2, 14] |
σκεπάζωσι
φυλάττουσαι
τὰς
ὑπερβολὰς
τοῦ
|
τε |
ψύχους
καὶ
τῆς
ἀλέας.
Πλεῖστος |
[2, 7] |
τὸ
πρίονα
ἢ
τρύπανον
τὸν
|
τέκτονα |
ἢ
τὴν
τεκτονικήν,
ὅτι
τὸ |
[2, 7] |
τρύπανον
τὸν
τέκτονα
ἢ
τὴν
|
τεκτονικήν, |
ὅτι
τὸ
ἔργον
περαίνεται
ἐγγὺς |
[2, 10] |
Πᾶσι
γὰρ
τοῖς
ζῴοις
τοῖς
|
τελείοις |
δύο
τὰ
ἀναγκαιότατα
μόριά
ἐστιν, |
[2, 1] |
ἀριθμοῦ,
καθάπερ
ἐπὶ
πολλῶν
συμβαίνει
|
τελειοῦσθαι |
τὰς
γενέσεις.
Ἐξ
ἀμφοτέρων
μὲν |
[2, 1] |
τῶν
τοιούτων.
Τρίτη
δὲ
καὶ
|
τελευταία |
κατ´
ἀριθμὸν
ἡ
τῶν
ἀνομοιομερῶν, |
[2, 3] |
φανερὸν
ὅτι
τὸ
αἷμα
ἡ
|
τελευταία |
τροφὴ
τοῖς
ζῴοις
τοῖς
ἐναίμοις |
[2, 1] |
καὶ
πρῶτον
τὸ
τῇ
γενέσει
|
τελευταῖον· |
οὐ
γὰρ
οἰκία
πλίνθων
ἕνεκέν |
[2, 9] |
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
θατέρου
τῇ
|
τελευτῇ |
θατέρου,
συνδέδεται
νεύροις.
Καὶ
χονδρώδη |
[2, 7] |
μεγάλης
καὶ
τῆς
καλουμένης
ἀορτῆς,
|
τελευτῶσιν |
αἱ
φλέβες
εἰς
τὴν
μήνιγγα |
[2, 1] |
τινα
μορφὴν
ἢ
τοιοῦτον
ἄλλο
|
τέλος· |
ἄνθρωπος
γὰρ
ἄνθρωπον
καὶ
φυτὸν |
[2, 1] |
ἀνομοιομερῆ·
ταῦτα
γὰρ
ἤδη
τὸ
|
τέλος |
ἔχει
καὶ
τὸ
πέρας,
ἐπὶ |
[2, 3] |
τὸ
τῆς
ἐχομένης
πέψεως
λάβῃ
|
τέλος. |
Ἡ
μὲν
γὰρ
τοῦ
στόματος |
[2, 10] |
εἶναι
κενὸν
τὸ
ὄπισθεν
κύτος.
|
Τέτακται |
δὲ
τὸν
τρόπον
τοῦτον
τὰ |
[2, 2] |
τὰ
ζῷα
τούτων
τῶν
μορίων
|
τέτευχεν, |
ἀλλ´
ἔνια
τῶν
ἀνάλογον
τούτων |
[2, 13] |
εἰς
τὴν
τοῦ
δέρματος
παχύτητα
|
τετραμμένην |
ἔχουσιν.
Διὸ
καὶ
οὗτοι
μὲν |
[2, 11] |
φύσιν
ἑκάστῳ.
~Τὰ
μὲν
γὰρ
|
τετράποδα |
ἀπηρτημένα
ἔχει
τὰ
ὦτα
καὶ |
[2, 13] |
τοῦ
πλαγίου
μᾶλλον.
Τὰ
δὲ
|
τετράποδα |
καὶ
ᾠοτόκα
οὐ
σκαρδαμύττει
ὁμοίως, |
[2, 14] |
ἄνθρωποι
μόνον
ἔχουσιν.
Τὰ
γὰρ
|
τετράποδα |
τῶν
ζῴων
ἐν
τοῖς
ὑπτίοις |
[2, 13] |
τὰ
τοιαῦτα
ἀμφοῖν.
Τὰ
δὲ
|
τετράποδα |
τῶν
ᾠοτόκων
φολιδωτά
ἐστιν·
ταῦτα |
[2, 16] |
Τούτους
γὰρ
τὰ
πολυδάκτυλα
τῶν
|
τετραπόδων |
ἀντὶ
χειρῶν
ἔχουσιν,
ἀλλ´
οὐ |
[2, 17] |
δ´
ἔναιμα
καὶ
ζῳοτόκα
τῶν
|
τετραπόδων |
βραχεῖαν
τῆς
φωνῆς
ἔχει
διάρθρωσιν· |
[2, 13] |
μύουσι,
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
τῶν
|
τετραπόδων, |
διὰ
τὴν
σκληρότητα
τοῦ
δέρματος |
[2, 14] |
ἐστιν.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
τῶν
|
τετραπόδων |
οὐθὲν
οὔτε
βλεφαρίδα
ἔχει
τὴν |
[2, 12] |
ὦτα.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
τῶν
|
τετραπόδων |
τὰ
ᾠοτόκα
καὶ
φολιδωτά·
ὁ |
[2, 13] |
τοῖς
σκληροδέρμοις,
ὥσπερ
ἔνια
τῶν
|
τετραπόδων |
τὰ
ὦτα,
ὅπως
ὀξύτερον
βλέπῃ |
[2, 13] |
βαρεῖς
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
τῶν
|
τετραπόδων |
τῇ
κάτω
βλεφαρίδι
μύουσιν·
σκαρδαμύττουσι |
[2, 16] |
(ἄλλ´
ἔναιμα
καὶ
ᾠοτόκα
τῶν
|
τετραπόδων, |
τοὺς
μὲν
πόρους
ἔχουσι
τῶν |
[2, 13] |
ζῳοτόκα
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
τῶν
|
τετραπόδων |
φυλακὴν
ἔχουσι
τῆς
ὄψεως,
τὰ |
[2, 16] |
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις
τοῖς
|
τετράποσι |
καὶ
ζῳοτόκοις
οὐ
πόρρω
τρόπον |
[2, 14] |
τοῖς
ἔχουσιν·
τοῖς
μὲν
οὖν
|
τετράποσι |
τὰ
πρανῆ
δεῖται
μᾶλλον
τῆς |
[2, 9] |
τὰ
τοιαῦτα
μᾶλλον
ἐν
τοῖς
|
τετράποσιν |
ὑπάρχει
ζῴοις
τῶν
ζῳοτόκων,
διὰ |
[2, 12] |
ἀκοῆς,
διὰ
τὸ
πεπηρωμένον
εἶναι
|
τετράπουν. |
~Καὶ
οἱ
μὲν
ἄνθρωποι
καὶ |
[2, 8] |
καλούμενον
σηπίον,
ἐν
δὲ
ταῖς
|
τευθίσι |
τὸ
καλούμενον
ξίφος.
Τὰ
δ´ |
[2, 3] |
αὑτὰ
ὑγρά,
γῆ
δὲ
καὶ
|
τέφρα |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
μιχθέντα
ὑγρῷ |
[2, 2] |
πάντα
σχεδόν,
οἷον
κονία
καὶ
|
τέφρα, |
καὶ
τὰ
ὑποστήματα
τῶν
ζῴων, |
[2, 17] |
ἄνω
ἀκίνητος.
Πρὸς
μὲν
οὖν
|
τῇ |
ἄνω
οὐκ
ἔχουσι
τὴν
γλῶτταν, |
[2, 3] |
περίττωμα
οὐ
γίνεται
τοῖς
φυτοῖς·
|
τῇ |
γὰρ
γῇ
καὶ
τῇ
ἐν |
[2, 1] |
τῆς
οὐσίας·
τὰ
γὰρ
ὕστερα
|
τῇ |
γενέσει
πρότερα
τὴν
φύσιν
ἐστί, |
[2, 1] |
φύσιν
ἐστί,
καὶ
πρῶτον
τὸ
|
τῇ |
γενέσει
τελευταῖον·
οὐ
γὰρ
οἰκία |
[2, 1] |
ἕνεκεν.
Ὕστερα
γὰρ
ἐκείνων
ταῦτα
|
τῇ |
γενέσει,
τούτων
δὲ
τὰ
ἀνομοιομερῆ· |
[2, 16] |
χρῆσθαι
τῷ
ὑγρῷ
ὥσπερ
καὶ
|
τῇ |
γῇ.
Οἷον
οὖν
τοῖς
κολυμβηταῖς |
[2, 17] |
δ´
οἱ
μικρότεροι.
Καὶ
χρῶνται
|
τῇ |
γλώττῃ
καὶ
πρὸς
ἑρμηνείαν
ἀλλήλοις |
[2, 1] |
καὶ
διότι
τῇ
μὲν
ὁμοιομερῆ
|
τῇ |
δ´
ἀνομοιομερῆ.
~Τῶν
δ´
ὁμοιομερῶν |
[2, 9] |
τὴν
συνέχειάν
ἐστι,
πολυμερὴς
δὲ
|
τῇ |
διαιρέσει
τῶν
σπονδύλων.
Ἐκ
δὲ |
[2, 3] |
φυτοῖς·
τῇ
γὰρ
γῇ
καὶ
|
τῇ |
ἐν
αὐτῇ
θερμότητι
χρῆται
ὥσπερ |
[2, 16] |
πορίζονται,
ἵνα
πολὺν
χρόνον
ἐν
|
τῇ |
θαλάττῃ
μένοντες
ἕλκωσιν
ἔξωθεν
τοῦ |
[2, 7] |
τὸν
ἐγκέφαλον.
Πρὸς
δὲ
τὸ
|
τῇ |
θερμότητι
μὴ
βλάπτειν,
ἀντὶ
μὲν |
[2, 7] |
καὶ
θανάτους·
τὸ
γὰρ
ἐν
|
τῇ |
καρδίᾳ
θερμὸν
καὶ
ἡ
ἀρχὴ |
[2, 7] |
ἐγκέφαλος
εὔκρατον
ποιεῖ
τὴν
ἐν
|
τῇ |
καρδίᾳ
θερμότητα
καὶ
ζέσιν·
ἵνα |
[2, 3] |
ἀγγείῳ
τυγχάνει
κείμενον
ἔν
τε
|
τῇ |
καρδίᾳ
καὶ
ταῖς
φλεψίν.
Ὃν |
[2, 4] |
τὰ
τοιαύτην
ἔχοντα
τὴν
ἐν
|
τῇ |
καρδίᾳ
κρᾶσιν·
τὸ
γὰρ
ὕδωρ |
[2, 13] |
ἐστιν.
Τῶν
δ´
ὀρνίθων
ὅσοι
|
τῇ |
κάτω
βλεφαρίδι
μύουσι,
καὶ
τὰ |
[2, 13] |
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων
|
τῇ |
κάτω
βλεφαρίδι
μύουσιν·
σκαρδαμύττουσι
δ´ |
[2, 17] |
τῆς
τροφῆς
εἴσοδον,
πρὸς
δὲ
|
τῇ |
κάτω,
ὅτι
ὥσπερ
μετακειμένη
ἡ |
[2, 17] |
Ἔστι
μὲν
γὰρ
ἡ
γλῶττα
|
τῇ |
κάτω
συμφυής,
οἱ
δ´
ἔχουσιν |
[2, 10] |
δὲ
καὶ
ὄψις
μάλιστ´
ἐν
|
τῇ |
κεφαλῇ
διὰ
τὴν
τῶν
αἰσθητηρίων |
[2, 10] |
αἰτίαν
ἔνιαι
τῶν
αἰσθήσεων
ἐν
|
τῇ |
κεφαλῇ
τοῖς
ζῴοις
εἰσί,
τοῦτο |
[2, 10] |
διὰ
ταύτας
τὰς
αἰτίας
ἐν
|
τῇ |
κεφαλῇ
τούτων
τὰ
αἰσθητήριά
ἐστιν. |
[2, 10] |
δ´
οὐδὲν
ἔχουσι
φανερὸν
ἐν
|
τῇ |
κεφαλῇ
τούτων
τῶν
αἰσθητῶν.
Ἡ |
[2, 3] |
γὰρ
τοῦ
στόματος
ἐργασία
παραδίδωσι
|
τῇ |
κοιλίᾳ,
παρὰ
δὲ
ταύτης
ἕτερον |
[2, 8] |
ὥσπερ
ἂν
εἴ
τις
προσλάβοι
|
τῇ |
κόρῃ
τὸ
διαφανὲς
πᾶν.
Ἐπὶ |
[2, 1] |
σπλάγχνα
ἐστίν,
εἴρηται,
καὶ
διότι
|
τῇ |
μὲν
ὁμοιομερῆ
τῇ
δ´
ἀνομοιομερῆ. |
[2, 9] |
γονῆς
καὶ
γάλακτος
ἀπελίπομεν
ἐν
|
τῇ |
περὶ
τῶν
ὑγρῶν
καὶ
ὁμοιομερῶν |
[2, 9] |
ἔχοντα
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
θατέρου
|
τῇ |
τελευτῇ
θατέρου,
συνδέδεται
νεύροις.
Καὶ |
[2, 8] |
τὸ
γεῶδές
ἐστιν·
πρὸς
γὰρ
|
τῇ |
φυλακῇ
τῆς
συνεχείας,
τῷ
ἔχειν |
[2, 10] |
τὸν
τρόπον
τοῦτον
τὰ
αἰσθητήρια
|
τῇ |
φύσει
καλῶς,
τὰ
μὲν
τῆς |
[2, 2] |
ἢ
ἕως
ἂν
ᾖ
ἐν
|
τῇ |
φύσει,
οἷον
αἷμα,
ἰχώρ,
πιμελή, |
[2, 8] |
οὐδὲν
προὔργου
τοῦτ´
ἦν
ποιῆσαι
|
τῇ |
φύσει,
τὸ
δ´
ἁπτικὸν
ἐξ |
[2, 3] |
καὶ
ὑγροῦ.
Διὸ
καὶ
ἐν
|
τῇ |
φύσει
τῶν
τοιούτων
τὰ
μὲν |
[2, 1] |
ἑτέρα
γὰρ
πρὸς
τὸ
πιέσαι
|
τῇ |
χειρὶ
χρήσιμος
δύναμις
καὶ
πρὸς |
[2, 2] |
τῆς
φλογός,
καίει
δὲ
καὶ
|
τήκει |
τὸ
καυστὸν
καὶ
τηκτὸν
ἡ |
[2, 2] |
τὸ
θερμὸν
καὶ
πηγνύναι
καὶ
|
τήκειν. |
Ὅσα
μὲν
οὖν
ὕδατος
μόνον, |
[2, 2] |
τοῦ
ἀλγεῖν
αἰσθανομένοις.
Ἔτι
τὸ
|
τηκτικώτερον |
τοῦ
τηκτοῦ
καὶ
τοῦ
καυστοῦ |
[2, 2] |
καὶ
τήκει
τὸ
καυστὸν
καὶ
|
τηκτὸν |
ἡ
φλόξ,
τὸ
δ´
ὕδωρ |
[2, 2] |
αἰσθανομένοις.
Ἔτι
τὸ
τηκτικώτερον
τοῦ
|
τηκτοῦ |
καὶ
τοῦ
καυστοῦ
καυστικώτερον.
Ἔτι |
[2, 2] |
γὰρ
ἡμῖν
ἐναργέστατα
τῶν
περὶ
|
τὴν |
αἴσθησιν.
Ἔοικε
δὲ
διὰ
τὸ |
[2, 4] |
ἦθος
τοῖς
ζῴοις
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
αἴσθησιν,
εὐλόγως·
ὕλη
γάρ
ἐστι |
[2, 7] |
συμπαθέστατόν
ἐστι
καὶ
ταχεῖαν
ποιεῖται
|
τὴν |
αἴσθησιν
μεταβάλλοντός
τι
καὶ
πάσχοντος |
[2, 17] |
οὐχ
ὅμοιον
τοῦτο
πᾶσιν,
ᾧ
|
τὴν |
αἴσθησιν
ποιοῦνται
τῆς
τροφῆς,
ἀλλὰ |
[2, 4] |
ἔχει
τούτων.
Εὐκινητοτέραν
γὰρ
ἔχουσι
|
τὴν |
αἴσθησιν
τὰ
λεπτοτέραν
ἔχοντα
τὴν |
[2, 2] |
αὑτό,
θερμαίνει
δὲ
μᾶλλον
πολλάκις
|
τὴν |
αἴσθησιν
τὸ
κατὰ
συμβεβηκός·
καὶ |
[2, 17] |
διὰ
τὸ
μικρὸν
χρόνον
εἶναι
|
τὴν |
αἴσθησιν
τοῖς
ἐνύδροις
τῶν
χυμῶν, |
[2, 8] |
σωματῶδες
τῶν
αἰσθητηρίων.
Κατὰ
δὲ
|
τὴν |
αἴσθησιν
φανερὸν
πάντα
τἆλλα
τούτου |
[2, 10] |
ἐν
τῷ
αἵματι
θερμότητος
κίνησις
|
τὴν |
αἰσθητικὴν
ἐνέργειαν·
διὰ
ταύτας
τὰς |
[2, 9] |
ὕστερον
ἅμα
τοῖς
ἀνομοιομερέσι
θεωρητέον
|
τὴν |
αἰτίαν
αὐτῶν,
καὶ
τίνος
ἕνεκεν |
[2, 1] |
οὖν
ἕνεκά
τινος
διὰ
ταύτην
|
τὴν |
αἰτίαν
ἔχει
περὶ
τούτων
τὸν |
[2, 7] |
οὐκ
ἔχει
χωρίς)
διὰ
ταύτην
|
τὴν |
αἰτίαν
πρὸς
τὸν
τῆς
καρδίας |
[2, 14] |
γὰρ
τοῦ
στρουθοῦ
τοῦ
Λιβυκοῦ
|
τὴν |
αἰτίαν
ὕστερον
ἐροῦμεν·
τοῦτο
γὰρ |
[2, 8] |
πρὸς
τὴν
ὀρθότητα
αὐτῶν
καὶ
|
τὴν |
ἀκαμψίαν
ὑπέγραψε
ταῦτα
ἡ
φύσις, |
[2, 6] |
τοῖς
ὀστοῖς,
οἷον
τοῖς
ἐνύδροις
|
τὴν |
ἄκανθαν,
ἀναγκαῖον
ἐνίοις
ὑπάρχειν
καὶ |
[2, 10] |
δ´
ὁμοίως.
Ἔχει
δὲ
καὶ
|
τὴν |
ἀκοὴν
εὐλόγως
ἔνια
τῶν
ζῴων |
[2, 6] |
καὶ
πιμελώδεις
εἰσίν·
διὰ
γὰρ
|
τὴν |
ἀλέαν
τὴν
γινομένην
ὑπὸ
τοῦ |
[2, 16] |
οὖν
ᾖ
χρήσιμον
πρός
τε
|
τὴν |
ἀλκὴν
καὶ
διὰ
τὴν
τροφήν, |
[2, 16] |
εἴπομεν,
διὰ
τὴν
τροφὴν
καὶ
|
τὴν |
ἀλκὴν
τὸ
ῥύγχος
ὀστῶδές
ἐστιν· |
[2, 1] |
δὲ
τοῦτ´
ἔχει
καὶ
περὶ
|
τὴν |
ἄλλην
ὕλην.
Οὐ
μόνον
δὲ |
[2, 7] |
πολύπους·
ὀλιγόθερμα
γὰρ
πάντα
διὰ
|
τὴν |
ἀναιμίαν.
Ὁ
μὲν
οὖν
ἐγκέφαλος |
[2, 16] |
ἄλλο
οὐδέν.
Διὰ
μὲν
οὖν
|
τὴν |
ἀναπνοὴν
ἔχει
μυκτῆρα,
καθάπερ
καὶ |
[2, 16] |
οὖν
τοῖς
κολυμβηταῖς
ἔνιοι
πρὸς
|
τὴν |
ἀναπνοὴν
ὄργανα
πορίζονται,
ἵνα
πολὺν |
[2, 9] |
ἀνόστεα
πᾶσιν,
ὅπως
μὴ
κωλύῃ
|
τὴν |
ἀνοίδησιν
τὴν
ἀπὸ
τῆς
τροφῆς |
[2, 17] |
οἱ
δ´
ἔχουσιν
ὥσπερ
ἀνάπαλιν
|
τὴν |
ἄνω
κάτω·
τοῖς
γὰρ
ἄλλοις |
[2, 15] |
τοῦ
μήκους.
Ὥστ´
ἀναγκαῖον
διὰ
|
τὴν |
ἀπιοῦσαν
ἰκμάδα
σωματικὴν
οὖσαν,
ἂν |
[2, 9] |
ὅπως
μὴ
κωλύῃ
τὴν
ἀνοίδησιν
|
τὴν |
ἀπὸ
τῆς
τροφῆς
γινομένην
τοῖς |
[2, 7] |
ἔχουσι
τὸ
ἀνάλογον.
Καταψῦχον
γὰρ
|
τὴν |
ἀπὸ
τῆς
τροφῆς
τοῦ
αἵματος |
[2, 16] |
ὥσπερ
εἴπομεν,
καταχρῆται
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
ἀπὸ
τῶν
ποδῶν
γινομένην
ἂν |
[2, 7] |
σώμασιν
ἐκ
τῆς
κεφαλῆς
ἐστι
|
τὴν |
ἀρχήν,
ὅσοις
ἂν
ᾖ
τὰ |
[2, 9] |
κεχωρισμένη
καὶ
μὴ
συνεχὴς
πρὸς
|
τὴν |
ἀρχήν,
οὐκ
ἂν
ἔσωζε
τὸ |
[2, 9] |
Ἔνια
δ´
αὐτῶν
ὁμοίαν
ἔχοντα
|
τὴν |
ἀρχὴν
τὴν
θατέρου
τῇ
τελευτῇ |
[2, 13] |
πρὸς
τὸ
φῶς
καὶ
δεχόμενα
|
τὴν |
αὐγήν.
Οἱ
δ´
ἰχθύες
ὑγρόφθαλμοι |
[2, 7] |
τοῦ
θερμοῦ
φύσις
ἐνισχύουσα
ποιεῖ
|
τὴν |
αὔξησιν
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
κατὰ |
[2, 3] |
λαμβάνει
ἐξ
αὐτοῦ
τὰ
μόρια
|
τὴν |
αὔξησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ
τροφῆς |
[2, 2] |
(πάντα
γὰρ
ἐξ
ὑγροῦ
λαμβάνει
|
τὴν |
αὔξησιν)
τὰ
δὲ
περιττώματα
συμβέβηκεν |
[2, 5] |
δὴ
τὰ
πίονά
ἐστι
διὰ
|
τὴν |
αὐτὴν
αἰτίαν·
ὃ
γὰρ
ἔδει |
[2, 7] |
ἄρρεν
πλείους
τῶν
θηλειῶν,
διὰ
|
τὴν |
αὐτὴν
αἰτίαν,
ὅπως
ὁ
τόπος |
[2, 2] |
νοερώτερον
τὸ
λεπτότερον
καὶ
ψυχρότερον.
|
Τὴν |
αὐτὴν
δ´
ἔχει
διαφορὰν
καὶ |
[2, 2] |
ἢ
αἷμα
ἢ
τὸ
τούτῳ
|
τὴν |
αὐτὴν
ἔχον
φύσιν,
καὶ
τίς |
[2, 9] |
ἀνήλωκεν
ἡ
φύσις·
ἅμα
δὲ
|
τὴν |
αὐτὴν
ὑπεροχὴν
εἰς
πολλοὺς
τόπους |
[2, 7] |
αὔξησιν
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
κατὰ
|
τὴν |
αὑτῆς
φοράν.
Πρὸς
οὖν
πολλὴν |
[2, 1] |
ἁπλοῖς
μέρεσιν
εὐλόγως
μάλιστα
συμβαίνει
|
τὴν |
ἁφὴν
ἐν
ὁμοιομερεῖ
μὲν
ἥκιστα |
[2, 9] |
τὸ
μόριον.
Σύνεγγυς
δὲ
κατὰ
|
τὴν |
ἁφήν
ἐστι
τοῖς
ὀστοῖς
καὶ |
[2, 2] |
τὸν
τρόπον
τοδί,
τῷ
μᾶλλον
|
τὴν |
ἁφὴν
θερμαίνειν,
τοδὶ
δὲ
τῷ |
[2, 2] |
Ἔτι
τὸ
αἷμα
κατὰ
μὲν
|
τὴν |
ἁφὴν
θερμότερον
ὕδατος
καὶ
ἐλαίου, |
[2, 2] |
τοῦ
ζέοντος,
θερμαίνει
δὲ
κατὰ
|
τὴν |
ἁφὴν
τὸ
ζέον
μᾶλλον,
τὸ |
[2, 2] |
πᾶν.
Ἔτι
θερμότερον
μὲν
κατὰ
|
τὴν |
ἁφὴν
τὸ
ζέον
ὕδωρ,
ψύχεται |
[2, 16] |
καὶ
διὰ
τὴν
βραδυτῆτα
καὶ
|
τὴν |
ἀφυΐαν
τῆς
κάμψεως
οὐ
χρήσιμον |
[2, 14] |
τοῖς
τιμιωτέροις
ὑπέγραψεν
ἡ
φύσις
|
τὴν |
βοήθειαν·
ἀεὶ
γὰρ
ἐκ
τῶν |
[2, 16] |
ἐρείσματός
εἰσι
χάριν,
καὶ
διὰ
|
τὴν |
βραδυτῆτα
καὶ
τὴν
ἀφυΐαν
τῆς |
[2, 16] |
ἐν
τῷ
ὑγρῷ
διατριβὴν
καὶ
|
τὴν |
βραδυτῆτα
τῆς
ἐκεῖθεν
μεταβολῆς
δυνάμενον |
[2, 7] |
τοῦ
μετρίου
καὶ
τοῦ
μέσου
|
(τὴν |
γὰρ
οὐσίαν
ἔχει
τοῦτο
καὶ |
[2, 16] |
χρῆται
καθάπερ
ἂν
εἰ
χειρί.
|
Τὴν |
γὰρ
φύσιν
ἑλῶδες
ἅμα
τὸ |
[2, 1] |
τινος
καὶ
εἴς
τι
ποιεῖται
|
τὴν |
γένεσιν,
καὶ
ἀπ´
ἀρχῆς
ἐπ´ |
[2, 1] |
τὴν
ὕλην
(ἀναγκαῖον
εἶναι
καὶ
|
τὴν |
γένεσιν,
τῷ
λόγῳ
δὲ
τὴν |
[2, 7] |
ψύξιν
καὶ
ῥεῖ
κάτω
πρὸς
|
τὴν |
γῆν.
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων |
[2, 6] |
εἰσίν·
διὰ
γὰρ
τὴν
ἀλέαν
|
τὴν |
γινομένην
ὑπὸ
τοῦ
περιέχεσθαι
τοῖς |
[2, 17] |
φωνῆς
ἐργασίαν
ἄχρηστον
τὰ
πολλὰ
|
τὴν |
γλῶτταν
ἔχει
καὶ
προσδεδεμένην
καὶ |
[2, 17] |
τε
καὶ
μαλακωτάτην
ἔχει
μάλιστα
|
τὴν |
γλῶτταν
καὶ
πλατεῖαν,
ὅπως
πρὸς |
[2, 17] |
οὖν
τῇ
ἄνω
οὐκ
ἔχουσι
|
τὴν |
γλῶτταν,
ὅτι
ἐναντίως
ἂν
ἔχοι |
[2, 16] |
λόγῳ
καὶ
ταῦτα.
Ὥσπερ
γὰρ
|
τὴν |
γλῶτταν
οὐχ
ὁμοίαν
τοῖς
ἄλλοις |
[2, 17] |
οὐκ
ἀπολελυμένην
ἔχουσι
καὶ
παχεῖαν
|
τὴν |
γλῶτταν.
Τῶν
δ´
ὀρνίθων
ἔνιοι |
[2, 5] |
ἔδει
ἐκ
τοῦ
αἵματος
εἰς
|
τὴν |
γονὴν
ἰέναι
καὶ
τὸ
σπέρμα, |
[2, 10] |
ἔμπροσθεν
εἶναι
ἐφ´
ὃ
αἰσθάνεται,
|
τὴν |
δ´
αἴσθησιν
ἀπὸ
τῆς
καρδίας, |
[2, 10] |
αἰσθάνεσθαι
μὲν
γὰρ
τῷ
ἐγκεφάλῳ,
|
τὴν |
δ´
αἴσθησιν
οὐ
προσίεσθαι
τὰ |
[2, 14] |
οἷον
ἐπὶ
τῶν
ἄρκτων
συμβέβηκεν.
|
Τὴν |
δὲ
κεφαλὴν
ἄνθρωπός
ἐστι
τῶν |
[2, 8] |
ἔχει
δὲ
τάσιν
ὥσπερ
νεῦρον·
|
τὴν |
δὲ
σχίσιν
ἔχει
τῆς
σαρκὸς |
[2, 1] |
ἔχειν
ἐν
αὑτῇ
τὴν
δύναμιν
|
τὴν |
δημιουγοῦσαν
τὸ
αἷμα
πρώτην,
εὔλογον, |
[2, 16] |
τὸ
αἰσθητικώτατον
εἶναι
τῶν
ζῴων
|
τὴν |
διὰ
τῆς
ἁφῆς
αἴσθησιν.
~Ὑπὸ |
[2, 4] |
ἔνιά
γε
καὶ
γλαφυρωτέραν
ἔχειν
|
τὴν |
διάνοιαν
τῶν
τοιούτων,
οὐ
διὰ |
[2, 17] |
οὕτω
βραχεῖαν
ἔχουσιν
αὐτῆς
καὶ
|
τὴν |
διάρθρωσιν.
Ταχεῖα
δ´
ἡ
δίοδος |
[2, 17] |
μέν,
οὐ
σαφῆ
δ´
ἔχουσι
|
τὴν |
διάρθρωσιν
τῆς
γλώττης.
Ἐπεὶ
δὲ |
[2, 2] |
πρὸς
τὰ
κάτω
ταύτην
ἔχει
|
τὴν |
διαφοράν,
καὶ
πρὸς
τὸ
θῆλυ |
[2, 2] |
καὶ
τῶν
ἀνοιομερῶν
ὑποληπτέον
ἔχειν
|
τὴν |
διαφοράν,
τὰ
μὲν
πρὸς
τὸ |
[2, 16] |
τό
τε
γὰρ
μέγεθος
καὶ
|
τὴν |
δύναμιν
ἔχει
περιττή.
Μυκτὴρ
γάρ |
[2, 1] |
εἶναι
καὶ
ἔχειν
ἐν
αὑτῇ
|
τὴν |
δύναμιν
τὴν
δημιουγοῦσαν
τὸ
αἷμα |
[2, 17] |
ταύτῃ.
Οἱ
δ´
ἰχθύες
διὰ
|
τὴν |
εἰρημένην
αἰτίαν
ἔχουσι
μέν,
οὐ |
[2, 16] |
τούτων
τῶν
μορίων
ἑκάτερον
πρὸς
|
τὴν |
εἰρημένην
χρῆσιν
εὐεργὰ
καὶ
τοιαύτην |
[2, 1] |
πρώτην
μὲν
ἄν
τις
θείη
|
τὴν |
ἐκ
τῶν
καλουμένων
ὑπό
τινων |
[2, 1] |
λόγῳ
δὲ
τὴν
οὐσίαν
καὶ
|
τὴν |
ἑκάστου
μορφήν.
Δῆλον
δ´
ἂν |
[2, 7] |
γὰρ
ἡ
φύσις
μηχανᾶται
πρὸς
|
τὴν |
ἑκάστου
ὑπερβολὴν
βοήθειαν
τὴν
τοῦ |
[2, 14] |
πλεῖστον,
ἐνταῦθ´
ἀναγκαῖον
πλείστην
εἶναι
|
τὴν |
ἔκφυσιν)
ἕνεκεν
δὲ
βοηθείας,
ὅπως |
[2, 7] |
τὸν
τῆς
καρδίας
τόπον
καὶ
|
τὴν |
ἐν
αὐτῇ
θερμότητα
μεμηχάνηται
τὸν |
[2, 9] |
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ
τοῖς
θήλεσι
|
τὴν |
ἐν
αὐτοῖς
τῶν
ἐμβρύων
αὔξησιν. |
[2, 7] |
μὲν
οὖν
ἐγκέφαλος
εὔκρατον
ποιεῖ
|
τὴν |
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
θερμότητα
καὶ |
[2, 4] |
τῷ
πάθει
τὰ
τοιαύτην
ἔχοντα
|
τὴν |
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
κρᾶσιν·
τὸ |
[2, 4] |
ὑγρόν
ἐστι
διὰ
τὴν
θερμότητα
|
τὴν |
ἐν
τοῖς
ζῴοις.
Πολλῶν
δ´ |
[2, 16] |
ἐχόντων
πλεύμονα
ζῴων,
διὰ
δὲ
|
τὴν |
ἐν
τῷ
ὑγρῷ
διατριβὴν
καὶ |
[2, 13] |
χρῆσις
ταχεῖαν
καὶ
δερματικὴν
ἔχει
|
τὴν |
ἐργασίαν·
ἀλλ´
ἀντὶ
ταύτης
τῆς |
[2, 3] |
τροφῆς
ῥᾴω
ποιεῖ
τῷ
θερμῷ
|
τὴν |
ἐργασίαν·
ἡ
δὲ
τῆς
ἄνω |
[2, 2] |
τὴν
οὐσίαν
τὰ
δ´
εἰς
|
τὴν |
ἐργασίαν)
τὰ
δὲ
τροφὴ
τούτοις |
[2, 17] |
λιχνείαν
τῆς
φύσεως·
διπλῆν
γὰρ
|
τὴν |
ἡδονὴν
κτᾶται
τῶν
χυμῶν,
ὥσπερ |
[2, 9] |
αὐτῶν
ὁμοίαν
ἔχοντα
τὴν
ἀρχὴν
|
τὴν |
θατέρου
τῇ
τελευτῇ
θατέρου,
συνδέδεται |
[2, 7] |
τοῦ
ἐναντίου
παρεδρίαν,
ἵνα
ἀνισάζῃ
|
τὴν |
θατέρου
ὑπερβολὴν
θάτερον.
Ὅτι
μὲν |
[2, 2] |
καὶ
ἕτεροί
τινες,
ὡς
διὰ
|
τὴν |
θερμότητα
καὶ
πολυαιμούσαις
γινομένων
τῶν |
[2, 2] |
θερμῶν
τὰ
μὲν
ἀλλοτρίαν
ἔχει
|
τὴν |
θερμότητα
(τὰ
δ´
οἰκείαν,
διαφέρει |
[2, 4] |
τοῖς
σώμασιν
ὑγρόν
ἐστι
διὰ
|
τὴν |
θερμότητα
τὴν
ἐν
τοῖς
ζῴοις. |
[2, 1] |
φύσις
πάντων
αὐτῶν
διὰ
τὸ
|
τὴν |
θέσιν
ἔχειν
ἐπὶ
πόροις
φλεβικοῖς |
[2, 7] |
ψυχρότης
φανερὰ
μὲν
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
θίξιν,
ἔτι
δ´
ἀναιμότατον
τῶν |
[2, 16] |
τῷ
μήκει
πρὸς
τὸ
λαβεῖν
|
τὴν |
θύραθεν
τροφήν,
καθάπερ
φασὶ
τὰ |
[2, 10] |
ζῆν
αἴσθησιν
ἔχοντα
πολυμορφοτέραν
ἔχει
|
τὴν |
ἰδέαν,
καὶ
τούτων
ἕτερα
πρὸ |
[2, 10] |
ταῦτα
τὰ
αἰσθητήρια
ζῴοις
πρὸς
|
τὴν |
ἰδίαν
φύσιν
ἑκάστῳ.
~Τὰ
μὲν |
[2, 9] |
ἅπερ
καὶ
τοῖς
ζῳοτόκοις,
πρὸς
|
τὴν |
ἰσχὺν
ἰσχυροτέρων
δεῖ
τῶν
στερεωμάτων. |
[2, 8] |
ἔχον
χρησιμώτατον
ἂν
εἴη
πρὸς
|
τὴν |
ἰσχύν.
Ὑπάρχει
δ´
ἐν
αὐτοῖς |
[2, 8] |
τὸ
μικρὸν
ἔχειν
τὸ
κύτος
|
τὴν |
καλουμένην
κεφαλήν,
θάτερα
δ´
εὐμήκη. |
[2, 9] |
ὡς
δυσὶ
καὶ
διῃρημένοις
πρὸς
|
τὴν |
κάμψιν.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
φλὲψ |
[2, 14] |
τιμιώτερα
μέν,
ἀλλ´
ἀλεάζει
διὰ
|
τὴν |
κάμψιν·
τοῖς
δ´
ἀνθρώποις
ἐπεὶ |
[2, 10] |
μὲν
δύο
φανερῶς
ἠρτημέναι
πρὸς
|
τὴν |
καρδίαν
εἰσίν,
ἥ
τε
τῶν |
[2, 7] |
θηλειῶν·
καὶ
γὰρ
τὸν
περὶ
|
τὴν |
καρδίαν
καὶ
τὸν
πλεύμονα
τόπον |
[2, 9] |
στῆθος
σωτηρίας
(χάριν
τῶν
περὶ
|
τὴν |
καρδίαν
σπλάγχνων·
τὰ
δὲ
περὶ |
[2, 10] |
τῶν
αἰσθήσεών
ἐστιν
ὁ
περὶ
|
τὴν |
καρδίαν
τόπος,
διώρισται
πρότερον
ἐν |
[2, 17] |
ἀναπηρίαν
καὶ
τὸ
τὴν
σιαγόνα
|
τὴν |
κάτω
ἀκίνητον
ἔχειν.
Ἔστι
μὲν |
[2, 14] |
τετραπόδων
οὐθὲν
οὔτε
βλεφαρίδα
ἔχει
|
τὴν |
κάτωθεν,
ἀλλ´
ὑπὸ
τοῦτο
τὸ |
[2, 14] |
(τούτοις
ἐνδεῶς
ἔχει
τὰ
περὶ
|
τὴν |
κέρκον,
οἷον
ἐπὶ
τῶν
ἄρκτων |
[2, 10] |
ἄνθρωπος.
Τὸ
μὲν
οὖν
ἔχειν
|
τὴν |
κεφαλὴν
ἄσαρκον
ἐκ
τῶν
περὶ |
[2, 10] |
ἂν
τοιοῦτον,
εἰ
σεσαρκωμένην
εἶχε
|
τὴν |
κεφαλήν.
Ἧι
καὶ
δῆλον
ὅτι |
[2, 7] |
ῥαφὰς
δὲ
πλείστας
ἔχει
περὶ
|
τὴν |
κεφαλήν,
(καὶ
τὸ
ἄρρεν
πλείους |
[2, 7] |
βαρύνει
τε
τὸν
τόπον
(διὸ
|
τὴν |
κεφαλὴν
καρηβαροῦσιν
οἱ
ὑπνώσσοντες)
καὶ |
[2, 7] |
πλῆθος
ὀψιαίτατα
πήγυνται
τὸ
περὶ
|
τὴν |
κεφαλὴν
ὀστοῦν,
ὃ
καλοῦσι
βρέγμα |
[2, 13] |
σκληρότητα
τοῦ
δέρματος
τοῦ
περὶ
|
τὴν |
κεφαλὴν
οὕτω
μύουσιν.
Οἱ
μὲν |
[2, 13] |
δέρματος.
Τὸ
μὲν
οὖν
περὶ
|
τὴν |
κεφαλὴν
σκληρόν
ἐστιν
αὐτοῖς,
διόπερ |
[2, 10] |
ἐν
τῷ
τόπῳ
τῷ
περὶ
|
τὴν |
κεφαλήν·
τὸ
γὰρ
κενὸν
καλούμενον |
[2, 9] |
τε
γὰρ
ἀναγκαῖον
αὐτῶν
εἶναι
|
τὴν |
κίνησιν,
ὥστε
δεῖ
καὶ
τὴν |
[2, 9] |
καρδίαν
σπλάγχνων·
τὰ
δὲ
περὶ
|
τὴν |
κοιλίαν
ἀνόστεα
πᾶσιν,
ὅπως
μὴ |
[2, 17] |
Ταχεῖα
δ´
ἡ
δίοδος
εἰς
|
τὴν |
κοιλίαν
διὰ
τὸ
μὴ
οἷόν |
[2, 3] |
τοῦτο
τὸ
μόριον,
ἕως
εἰς
|
τὴν |
κοιλίαν,
οὕτως
καὶ
ἄλλας
ἀρχὰς |
[2, 13] |
λεπτὸν
τὸ
δέρμα
τὸ
περὶ
|
τὴν |
κόρην
ἐστί,
τῆς
δὲ
σωτηρίας |
[2, 4] |
ψυχρότητα
τοῦ
αἵματος,
ἀλλὰ
διὰ
|
τὴν |
λεπτότητα
μᾶλλον
καὶ
διὰ
τὸ |
[2, 17] |
ἄκρον
λεπτὸν
καὶ
τριχῶδες
διὰ
|
τὴν |
λιχνείαν
τῆς
φύσεως·
διπλῆν
γὰρ |
[2, 16] |
εἴπομεν
ποιεῖν
αὐτὴν
ἐπὶ
πολλῶν,
|
τὴν |
μὲν
(γλῶτταν
τῶν
τε
χυμῶν |
[2, 6] |
ἔχειν
ὅλως
μυελόν.
Ἐπεὶ
δὲ
|
τὴν |
μὲν
τῶν
ὀστῶν
ἀνάγκη
φύσιν |
[2, 1] |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων.
Ὥστε
|
τὴν |
μὲν
τῶν
στοιχείων
ὕλην
ἀναγκαῖον |
[2, 16] |
ἔναιμον,
καὶ
μὴ
ταχεῖαν
ποιεῖσθαι
|
τὴν |
μεταβολὴν
ἐκ
τοῦ
ὑγροῦ
πρὸς |
[2, 7] |
ἀορτῆς,
τελευτῶσιν
αἱ
φλέβες
εἰς
|
τὴν |
μήνιγγα
τὴν
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον. |
[2, 16] |
τὸ
ῥύγχος,
στενὸν
δὲ
διὰ
|
τὴν |
μικρότητα
τῆς
κεφαλῆς.
Ἐν
δὲ |
[2, 14] |
ἐν
τοῖς
οἰκείοις
καιροῖς
ἀποδοτέον
|
τὴν |
μνείαν.
~Αἱ
δ´
ὀφρύες
καὶ |
[2, 1] |
αὐτήν.
Διότι
μὲν
οὖν
αἱματικὰ
|
τὴν |
μορφὴν
τὰ
σπλάγχνα
ἐστίν,
εἴρηται, |
[2, 8] |
θάτερα
δ´
εὐμήκη.
Διὸ
πρὸς
|
τὴν |
ὀρθότητα
αὐτῶν
καὶ
τὴν
ἀκαμψίαν |
[2, 9] |
Ἡ
γὰρ
τὸ
μῆκος
καὶ
|
τὴν |
ὀρθότητα
συνέχουσα
τῶν
ζῴων
ἡ |
[2, 14] |
ἀνθρώποις
ἐπεὶ
ἐξ
ἴσου
διὰ
|
τὴν |
ὀρθότητα
τὰ
πρόσθια
τοῖς
ὀπισθίοις, |
[2, 7] |
φύσιν
ἐστί,
τῶν
δ´
ἄλλων
|
τὴν |
ὀρθότητα
τῆς
κεφαλῆς·
περὶ
ὧν |
[2, 2] |
δὲ
πρὸς
τὰ
ἔργα
καὶ
|
τὴν |
οὐσίαν
ἑκάστῳ
τῶν
ζῴων,
οἷον |
[2, 1] |
τὴν
γένεσιν,
τῷ
λόγῳ
δὲ
|
τὴν |
οὐσίαν
καὶ
τὴν
ἑκάστου
μορφήν. |
[2, 2] |
τοιούτων
συμβαλλομένων
τὰ
μὲν
εἰς
|
τὴν |
οὐσίαν
τὰ
δ´
εἰς
τὴν |
[2, 2] |
τὰ
δ´
ἔχει
πρὸς
τὸ
|
τὴν |
ὄψιν
ἀκριβεστέραν
εἶναι.
Ὅτι
δ´ |
[2, 13] |
αὐτοῖς
ἀναγκαῖον
ἔχειν
καὶ
ἀκριβῆ
|
τὴν |
ὄψιν
ἐπιγείοις
οὖσιν.
Τοῖς
δ´ |
[2, 13] |
δὲ
πολλὰ
τὰ
προσκρούσματα
πρὸς
|
τὴν |
ὄψιν
ὥσπερ
ὁ
ἀήρ,
διὰ |
[2, 13] |
φύσις
ποιεῖ
μάτην)
πρὸς
δὲ
|
τὴν |
παχύτητα
τοῦ
ὕδατος
ὑγρόφθαλμοί
εἰσιν. |
[2, 7] |
αἱ
φλέβες
εἰς
τὴν
μήνιγγα
|
τὴν |
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον.
Πρὸς
δὲ |
[2, 9] |
τὸ
στερεὸν
διὰ
τὴν
σάρκα
|
τὴν |
περικειμένην,
οἷον
συμβέβηκε
περί
τε |
[2, 3] |
ἤδη
μετὰ
θερμότητος
φυσικῆς
ποιεῖται
|
τὴν |
πέψιν.
Ὥσπερ
δὲ
καὶ
τὸ |
[2, 5] |
καὶ
τὸ
σπέρμα,
τοῦτ´
εἰς
|
τὴν |
πιμελὴν
ἀναλίσκεται
καὶ
τὸ
στέαρ· |
[2, 5] |
πίονα·
ὀλίγαιμα
γὰρ
ἅτε
εἰς
|
τὴν |
πιότητα
ἀναλισκομένου
τοῦ
αἵματος,
τὰ |
[2, 16] |
ἄν
ποτε
ποιῶνται
δι´
ὑγροῦ
|
τὴν |
πορείαν·
καθάπερ
γὰρ
εἴπομεν,
μυκτήρ |
[2, 13] |
αὐτῶν,
οὗτοι
δ´
ἔχουσιν
ἀρχὴν
|
τὴν |
πρὸς
τὸν
μυκτῆρα
πρόσφυσιν·
καὶ |
[2, 8] |
τῷ
ἔχειν
αἴσθησιν,
πρῶτον
δὲ
|
τὴν |
πρώτην·
αὕτη
δ´
ἐστὶν
ἁφή, |
[2, 9] |
καὶ
μυξῶδες
τὸ
στερεὸν
διὰ
|
τὴν |
σάρκα
τὴν
περικειμένην,
οἷον
συμβέβηκε |
[2, 17] |
μορίου
τούτου
ἀναπηρίαν
καὶ
τὸ
|
τὴν |
σιαγόνα
τὴν
κάτω
ἀκίνητον
ἔχειν. |
[2, 9] |
περὶ
γενέσεως
λόγοις
ἁρμόττουσαν
ἔχει
|
τὴν |
σκέψιν·
τὸ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν |
[2, 13] |
προσπεφυκότος.
Ἐπεὶ
δ´
ἀναγκαῖον
διὰ
|
τὴν |
σκληρότητα
ἀμβλύτερον
βλέπειν,
κινουμένους
ἐποίησεν |
[2, 13] |
τὰ
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων,
διὰ
|
τὴν |
σκληρότητα
τοῦ
δέρματος
τοῦ
περὶ |
[2, 14] |
περὶ
τὰς
βλεφαρίδας
αἰτίας,
διὰ
|
τὴν |
συγγένειαν
αὐτῶν,
ὥστε
περὶ
τῶν |
[2, 9] |
τὸ
σῶμα,
μία
μὲν
διὰ
|
τὴν |
συνέχειάν
ἐστι,
πολυμερὴς
δὲ
τῇ |
[2, 1] |
πέρας,
ἐπὶ
τοῦ
τρίτου
λαβόντα
|
τὴν |
σύστασιν
ἀριθμοῦ,
καθάπερ
ἐπὶ
πολλῶν |
[2, 9] |
διὰ
τὸ
γεωδεστέραν
ἔχειν
πάντα
|
τὴν |
σύστασιν
ἢ
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων |
[2, 9] |
καὶ
κέρας
ὅλον,
μεμηχάνηται
πρὸς
|
τὴν |
σωτηρίαν
ἑκάστοις.
Ἐν
τούτῳ
δὲ |
[2, 9] |
συνώνυμα
τοῖς
ὅλοις
τὰ
μέρη,
|
τὴν |
τάξιν
ἀπέλαβεν
ἐν
τοῖς
ὁμοιομερέσι |
[2, 16] |
χειρὶ
χρώμενος,
πρὸς
τὸ
στόμα,
|
τήν |
τε
ξηρὰν
καὶ
(τὴν
ὑγράν, |
[2, 2] |
περιττώματα
συμβέβηκεν
εἶναι
τούτων,
οἷον
|
τήν |
τε
τῆς
ξηρᾶς
τροφῆς
ὑπόστασιν |
[2, 7] |
ἢ
τρύπανον
τὸν
τέκτονα
ἢ
|
τὴν |
τεκτονικήν,
ὅτι
τὸ
ἔργον
περαίνεται |
[2, 10] |
ἐπὶ
στάθμην
θεῖσα
μίαν
ἐπὶ
|
τὴν |
τῆς
ἀναπνοῆς
κίνησιν.
Καλῶς
δὲ |
[2, 17] |
τῶν
χυμῶν,
ὥσπερ
διπλῆν
ἔχοντα
|
τὴν |
τῆς
γεύσεως
αἴσθησιν.
Ἔχει
δὲ |
[2, 17] |
ὅτι
ἐναντίως
ἂν
ἔχοι
πρὸς
|
τὴν |
τῆς
τροφῆς
εἴσοδον,
πρὸς
δὲ |
[2, 9] |
μὲν
ὑπάρχουσα
πρὸς
ἓν
ἔργον
|
τὴν |
τῆς
τροφῆς
ἐργασίαν,
τοῖς
δὲ |
[2, 7] |
οὖν
τῆς
τροφῆς
περιττώματα
περὶ
|
τὴν |
τῆς
τροφῆς
σκέψιν
καὶ
θεωρίαν |
[2, 2] |
τῆς
ξηρᾶς
τροφῆς
ὑπόστασιν
καὶ
|
τὴν |
τῆς
ὑγρᾶς
τοῖς
ἔχουσι
κύστιν. |
[2, 7] |
δ´
ἐν
τοῖς
ζῴοις
πρὸς
|
τὴν |
τῆς
φύσεως
ὅλης
σωτηρίαν.
Οἱ |
[2, 17] |
ᾠοτόκων
καὶ
ἐναίμων
πρὸς
μὲν
|
τὴν |
τῆς
φωνῆς
ἐργασίαν
ἄχρηστον
τὰ |
[2, 15] |
πρὸς
ἄλλην
χρῆσιν,
καὶ
διὰ
|
τὴν |
τοιαύτην
αἰτίαν
ἐξ
ἀνάγκης
ἐν |
[2, 8] |
οὖν
ἔχει
τῶν
ζῴων
ἐντὸς
|
τὴν |
τοιαύτην
βοήθειαν,
ἔνια
δὲ
τῶν |
[2, 9] |
ἢ
οὐ
καλῶς
ἂν
ἐποίουν
|
τὴν |
τοιαύτην
κίνησιν.
Ἔνια
δ´
αὐτῶν |
[2, 5] |
στέαρ
διαφέρουσι
μὲν
ἀλλήλων
κατὰ
|
τὴν |
τοῦ
αἵματος
διαφοράν.
Ἔστι
γὰρ |
[2, 14] |
δὲ
μακρὸν
βραχείαις,
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
τοῦ
ἄλλου
σώματος
φύσιν·
πανταχοῦ |
[2, 13] |
τὴν
τῶν
πτερῶν
αὔξησιν
εἰς
|
τὴν |
τοῦ
δέρματος
παχύτητα
τετραμμένην
ἔχουσιν. |
[2, 12] |
τοὺς
πόρους
μόνον
ἔχουσι
διὰ
|
τὴν |
τοῦ
δέρματος
σκληρότητα,
καὶ
τὸ |
[2, 7] |
πρὸς
τὴν
ἑκάστου
ὑπερβολὴν
βοήθειαν
|
τὴν |
τοῦ
ἐναντίου
παρεδρίαν,
ἵνα
ἀνισάζῃ |
[2, 17] |
δὲ
κροκοδείλοις
συμβάλλεταί
τι
πρὸς
|
τὴν |
τοῦ
μορίου
τούτου
ἀναπηρίαν
καὶ |
[2, 1] |
ἄλλων
σπλάγχνων
ἕκαστον,
διὰ
δὲ
|
τὴν |
τοῦ
σχήματος
μορφὴν
ἀνομοιομερές
ἐστιν. |
[2, 7] |
(τροφῆς
τὸ
περίττωμα
ψυχόμενον
διὰ
|
τὴν |
τοῦ
τόπου
τούτου
δύναμιν
ῥεύματα |
[2, 9] |
μεμιγμένον
μαλακὴν
ποιεῖ
καὶ
ζυμώδη
|
τὴν |
τοῦ
χόνδρου
σύστασιν.
Ἐν
δὲ |
[2, 13] |
ὑμένι,
διὰ
τὸ
βραδεῖαν
εἶναι
|
τὴν |
τούτου
κίνησιν,
δεῖν
δὲ
ταχεῖαν |
[2, 17] |
ἅμα
τούτῳ
καὶ
γεύεσθαι
καὶ
|
τὴν |
τροφὴν
ἀνασπᾶν.
Δῆλον
δὲ
τοῦτο |
[2, 10] |
τῆς
γῆς
γὰρ
λαμβάνει
πεπεμμένην
|
τὴν |
τροφήν,
ἀντὶ
δὲ
τούτου
προΐεται |
[2, 16] |
ἐστι
καὶ
πεζόν,
ὥστ´
ἐπεὶ
|
τὴν |
τροφὴν
ἐξ
ὑγροῦ
συνέβαινεν
ἔχειν, |
[2, 10] |
μόριά
ἐστιν,
ᾗ
τε
δέχονται
|
τὴν |
τροφὴν
καὶ
ᾗ
τὸ
περίττωμα |
[2, 16] |
γὰρ
ὄρνισι,
καθάπερ
εἴπομεν,
διὰ
|
τὴν |
τροφὴν
καὶ
τὴν
ἀλκὴν
τὸ |
[2, 3] |
Τὰ
μὲν
γὰρ
φυτὰ
λαμβάνει
|
τὴν |
τροφὴν
κατειργασμένην
ἐκ
τῆς
γῆς |
[2, 3] |
ταῖς
ῥίζαις,
ταῦτα
δεῖ
τινι
|
τὴν |
τροφὴν
λαμβάνειν,
ἕως
τὸ
τῆς |
[2, 16] |
τε
τὴν
ἀλκὴν
καὶ
διὰ
|
τὴν |
τροφήν,
ὀστῶδες
ἔχουσι
τὸ
ῥύγχος, |
[2, 16] |
περιττή.
Μυκτὴρ
γάρ
ἐστιν
ᾧ
|
τὴν |
τροφὴν
προσάγεται,
καθάπερ
χειρὶ
χρώμενος, |
[2, 3] |
ὧν
ἅπαν
λήψεται
τὸ
σῶμα
|
τὴν |
τροφήν,
ὥσπερ
ἐκ
φάτνης,
ἐκ |
[2, 10] |
μάλιστ´
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
διὰ
|
τὴν |
τῶν
αἰσθητηρίων
φύσιν
εἰσί,
καὶ |
[2, 17] |
ἁφή
τίς
ἐστιν)
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
τῶν
γραμμάτων
διάρθρωσιν
καὶ
πρὸς |
[2, 10] |
τὸ
γνώριμον
εἶναι
μάλιστ´
αὐτοῦ
|
τὴν |
τῶν
ἔξωθεν
μορίων
μορφήν,
περὶ |
[2, 9] |
τὴν
κίνησιν,
ὥστε
δεῖ
καὶ
|
τὴν |
τῶν
ἐρεισμάτων
μὴ
κραῦρον
εἶναι |
[2, 9] |
αὑτοῖς
καὶ
ἐκτὸς
παραπλησίαν
ἔχει
|
τὴν |
τῶν
ὀστῶν
δύναμιν
καὶ
ἰσχυράν. |
[2, 13] |
διὰ
τὸ
μὴ
πτητικοὶ
εἶναι
|
τὴν |
τῶν
πτερῶν
αὔξησιν
εἰς
τὴν |
[2, 7] |
παρεικάζοντα
μικρόν,
ὁμοίως
συμβαίνειν
ὥσπερ
|
τὴν |
τῶν
ὑετῶν
γένεσιν·
ἀναθυμιωμένης
γὰρ |
[2, 17] |
τὰς
ἐργασίας
χρήσιμος,
πρός
τε
|
τὴν |
τῶν
χυμῶν
αἴσθησιν
(ὁ
γὰρ |
[2, 17] |
προσδεδεμένην
καὶ
σκληράν,
πρὸς
δὲ
|
τὴν |
τῶν
χυμῶν
γεῦσιν
οἵ
τ´ |
[2, 16] |
στόμα,
τήν
τε
ξηρὰν
καὶ
|
(τὴν |
ὑγράν,
καὶ
τὰ
δένδρα
περιελίττων |
[2, 4] |
τὴν
αἴσθησιν
τὰ
λεπτοτέραν
ἔχοντα
|
τὴν |
ὑγρότητα
καὶ
καθαρωτέραν.
Διὰ
γὰρ |
[2, 14] |
δασύτατον,
ἐξ
ἀνάγκης
μὲν
διὰ
|
τὴν |
ὑγρότητα
τοῦ
ἐγκεφάλου
καὶ
διὰ |
[2, 1] |
Τῷ
μὲν
οὖν
χρόνῳ
προτέραν
|
τὴν |
ὕλην
(ἀναγκαῖον
εἶναι
καὶ
τὴν |
[2, 5] |
δ´
ὀλίγαιμα
ἤδη
προωδοποίηται
πρὸς
|
τὴν |
φθοράν·
ἡ
γὰρ
φθορὰ
ὀλιγαιμία |
[2, 5] |
διὰ
τὸ
μὴ
εἶναι
γεώδη
|
τὴν |
φύσιν
αὐτῆς.
Μέτρια
μὲν
οὖν |
[2, 7] |
μορίων,
ὁ
δὲ
μυελὸς
θερμὸς
|
τὴν |
φύσιν·
δηλοῖ
δ´
ἡ
λιπαρότης |
[2, 16] |
χρῆσιν
εὐεργὰ
καὶ
τοιαύτην
ἔχοντα
|
τὴν |
φύσιν·
διὸ
σάρκινα.
Μαλακωτάτη
δ´ |
[2, 13] |
ὅτι
βέλτιον
ἀπ´
ἀρχῆς
μιᾶς
|
τὴν |
φύσιν
εἶναι
αὐτῶν,
οὗτοι
δ´ |
[2, 4] |
λίαν
ἶνας
καὶ
παχείας
γεωδέστερα
|
τὴν |
φύσιν
ἐστὶ
καὶ
θυμώδη
τὸ |
[2, 1] |
γὰρ
ὕστερα
τῇ
γενέσει
πρότερα
|
τὴν |
φύσιν
ἐστί,
καὶ
πρῶτον
τὸ |
[2, 7] |
ἀφαιρεῖται,
ὅσα
τῶν
ζῴων
ὀρθὰ
|
τὴν |
φύσιν
ἐστί,
τῶν
δ´
ἄλλων |
[2, 2] |
καὶ
ἄλλα
τοιαῦτα
ζῷα
φρονιμώτερα
|
τὴν |
φύσιν
ἐστὶν
ἐναίμων
πολλῶν,
καὶ |
[2, 5] |
ἅπαντα
γὰρ
ξηρὰ
καὶ
γεηρὰ
|
τὴν |
φύσιν
ἐστίν.
Τὰ
δ´
ἀμφώδοντα |
[2, 10] |
καὶ
ψυχρός,
ἡ
δ´
ὕδωρ
|
τὴν |
φύσιν
ἐστίν·
τοῦτο
γὰρ
τῶν |
[2, 9] |
Τὰ
δὲ
καλούμενα
σελάχη
χονδράκανθα
|
τὴν |
φύσιν
ἐστίν·
ὑγροτέραν
τε
γὰρ |
[2, 17] |
τοῖς
ζῴοις
ἡ
γλῶττα
τοιαύτη
|
τὴν |
φύσιν
ἐστίν,
ὥσπερ
ἀντιστρόφως
ἔχουσα |
[2, 8] |
σαρκώδη,
μεταξὺ
σαρκὸς
καὶ
νεύρου
|
τὴν |
φύσιν
ἔχει.
Μαλακὸν
μὲν
γὰρ |
[2, 7] |
τοῦτο
τὸ
μόριον
τοῖς
ζῴοις,
|
τὴν |
φύσιν
ἔχον
κοινὴν
ὕδατος
καὶ |
[2, 8] |
συνεχείας,
τῷ
ἔχειν
ὀλίγον
αὐτῶν
|
τὴν |
φύσιν
θερμὸν
ἀναίμων
ὄντων,
οἷον |
[2, 17] |
ἐκτός,
οἷον
κέντρον,
σομφὸν
δὲ
|
τὴν |
φύσιν
καὶ
κοῖλον,
ὥσθ´
ἅμα |
[2, 9] |
ταῦτα
γεώδη
καὶ
στερεὰν
ἔχει
|
τὴν |
φύσιν·
ὅπλου
γὰρ
αὕτη
δύναμις. |
[2, 8] |
σωτηρίας
ἕνεκεν
μεμηχάνηται
μαλακοῦ,
σκληρὰ
|
τὴν |
φύσιν
οὖσα,
ἐν
τοῖς
ἔχουσιν |
[2, 2] |
τοῦ
θερμαινομένου
βραδέως
θερμότερον
εἶναι
|
τὴν |
φύσιν
φαμέν,
ὡς
τὸ
μὲν |
[2, 7] |
Ἔτι
δὲ
πᾶν
τοὐναντίον
αὐτῷ
|
τὴν |
φύσιν
ὡς
εἰπεῖν·
ὁ
μὲν |
[2, 9] |
οὕτω
γὰρ
ἔχει
ταῦτα
σκληρὰν
|
τὴν |
φύσιν
ὥστ´
ἐξάπτεσθαι
τυπτομένων
καθάπερ |
[2, 7] |
συνίσταται
πάλιν
εἰς
ὕδωρ
διὰ
|
τὴν |
ψύξιν
καὶ
ῥεῖ
κάτω
πρὸς |
[2, 7] |
τῆς
δυνάμεως.
Ὅμοιον
οὖν
τὸ
|
τὴν |
ψυχὴν
εἶναι
φάναι
πῦρ,
καὶ |
[2, 4] |
τῶν
ἀναίμων
ἔνια
συνετωτέραν
ἔχει
|
τὴν |
ψυχὴν
ἐνίων
ἐναίμων,
καθάπερ
εἴρηται |
[2, 7] |
Οἱ
μὲν
γὰρ
τοῦ
ζῴου
|
τὴν |
ψυχὴν
τιθέασι
πῦρ
ἢ
τοιαύτην |
[2, 4] |
διάνοιαν
τῶν
τοιούτων,
οὐ
διὰ
|
τὴν |
ψυχρότητα
τοῦ
αἵματος,
ἀλλὰ
διὰ |
[2, 2] |
φασιν
εἶναι,
λέγοντες
ὡς
ἐπανισοῖ
|
τὴν |
ψυχρότητα
τοῦ
τόπου
ἡ
τῆς |
[2, 6] |
μυελός,
ἐκ
τούτων
φανερόν,
ὅτι
|
τῆς |
αἱματικῆς
τροφῆς
τῆς
εἰς
ὀστᾶ |
[2, 1] |
τὸ
δὲ
πῦρ.
Οὔσης
δὲ
|
τῆς |
αἰσθήσεως
ἐν
τοῖς
ἁπλοῖς
μέρεσιν |
[2, 2] |
καὶ
τοῖς
ξηροῖς
πολλοὶ
τρόποι
|
τῆς |
αἰτίας
εἰσίν.
Τὰ
μὲν
γὰρ |
[2, 3] |
Ὥσπερ
δὲ
καὶ
τὸ
στόμα
|
τῆς |
ἀκατεργάστου
τροφῆς
πόρος
ἐστί,
καὶ |
[2, 10] |
ἀέρος
πλῆρές
ἐστι,
τὸ
δὲ
|
τῆς |
ἀκοῆς
αἰσθητήριον
ἀέρος
εἶναί
φαμεν. |
[2, 10] |
τῇ
φύσει
καλῶς,
τὰ
μὲν
|
τῆς |
ἀκοῆς
ἐπὶ
μέσης
τῆς
περιφερείας |
[2, 10] |
κειμένη
καὶ
διεσπασμένη,
καθάπερ
ἡ
|
τῆς |
ἀκοῆς,
οὐκ
ἂν
ἐποίει
τὸ |
[2, 14] |
ὑπερβολὰς
τοῦ
τε
ψύχους
καὶ
|
τῆς |
ἀλέας.
Πλεῖστος
δ´
ὢν
καὶ |
[2, 10] |
ἐν
ᾧ
ἐστιν·
διὰ
γὰρ
|
τῆς |
ἀναπνοῆς
ἡ
αἴσθησις
τοῖς
ἔχουσι |
[2, 10] |
στάθμην
θεῖσα
μίαν
ἐπὶ
τὴν
|
τῆς |
ἀναπνοῆς
κίνησιν.
Καλῶς
δὲ
καὶ |
[2, 3] |
θερμῷ
τὴν
ἐργασίαν·
ἡ
δὲ
|
τῆς |
ἄνω
καὶ
τῆς
κάτω
κοιλίας |
[2, 7] |
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
ἐκ
τῆς
γῆς
|
τῆς |
ἀτμίδος
καὶ
φερομένης
ὑπὸ
τοῦ |
[2, 1] |
τῶν
καλουμένων
σπλάγχνων
ἕκαστον.
Ἐκ
|
τῆς |
αὐτῆς
γὰρ
ὕλης
συνεστᾶσιν·
αἱματικὴ |
[2, 16] |
εἶναι
τῶν
ζῴων
τὴν
διὰ
|
τῆς |
ἁφῆς
αἴσθησιν.
~Ὑπὸ
δὲ
τὸν |
[2, 10] |
μέν,
μᾶλλον
δ´
ἢ
ἐπὶ
|
τῆς |
ἁφῆς·
ἔστι
γὰρ
οἷον
ἁφή |
[2, 10] |
δ´
ἀριστερόν.
Ἐπὶ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
ἁφῆς
τοῦτ´
ἄδηλον·
τούτου
δ´ |
[2, 1] |
μορίων.
Ἐπεὶ
δ´
ἐναντίως
ἐπὶ
|
τῆς |
γενέσεως
ἔχει
καὶ
τῆς
οὐσίας· |
[2, 1] |
ἂν
λέγῃ
τις
τὸν
λόγον
|
τῆς |
γενέσεως·
ὁ
μὲν
γὰρ
τῆς |
[2, 17] |
χυμῶν,
ὥσπερ
διπλῆν
ἔχοντα
τὴν
|
τῆς |
γεύσεως
αἴσθησιν.
Ἔχει
δὲ
καὶ |
[2, 10] |
περιττώματος
οὐκ
ἔχει
τόπον·
ἐκ
|
τῆς |
γῆς
γὰρ
λαμβάνει
πεπεμμένην
τὴν |
[2, 7] |
τόπον,
ὅταν
ἐν
τῷ
ὑπὲρ
|
τῆς |
γῆς
γένηται
ἀέρι
ὄντι
ψυχρῷ, |
[2, 3] |
λαμβάνει
τὴν
τροφὴν
κατειργασμένην
ἐκ
|
τῆς |
γῆς
ταῖς
ῥίζαις
(διὸ
καὶ |
[2, 7] |
ὑετῶν
γένεσιν·
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
ἐκ
|
τῆς |
γῆς
τῆς
ἀτμίδος
καὶ
φερομένης |
[2, 17] |
ὡς
ἔχοντα
αἴσθησιν
τῆς
ἡδονῆς
|
τῆς |
γινομένης
ἐκ
τῆς
τροφῆς·
ἡ |
[2, 16] |
τῶν
γραμμάτων·
τὰ
μὲν
γὰρ
|
τῆς |
γλώττης
εἰσὶ
προσβολαί,
τὰ
δὲ |
[2, 17] |
σαφῆ
δ´
ἔχουσι
τὴν
διάρθρωσιν
|
τῆς |
γλώττης.
Ἐπεὶ
δὲ
τῆς
τροφῆς |
[2, 10] |
μόριον,
ἄλλ´
ἐντός.
Ἐπὶ
δὲ
|
τῆς |
γλώττης
ἧττον
μέν,
μᾶλλον
δ´ |
[2, 6] |
καὶ
οὐχ
ὥσπερ
οἴονταί
τινες,
|
τῆς |
γονῆς
σπερματικὴ
δύναμις.
Δηλοῖ
δ´ |
[2, 1] |
διὰ
τῶν
ἀνομοιομερῶν
ὑπάρχουσιν
αὐτοῖς.
|
Τῆς |
δ´
αἰσθητικῆς
δυνάμεως
καὶ
τῆς |
[2, 16] |
φωνῆς
ἐκ
τῶν
γραμμάτων
σύγκειται,
|
τῆς |
δὲ
γλώττης
μὴ
τοιαύτης
οὔσης |
[2, 13] |
τὸ
περὶ
τὴν
κόρην
ἐστί,
|
τῆς |
δὲ
σωτηρίας
χάριν
τὰ
βλέφαρα· |
[2, 1] |
ῥέοντος
ὕδατος
ἰλύς,
τἆλλα
σπλάγχνα
|
τῆς |
διὰ
τῶν
φλεβῶν
ῥύσεως
τοῦ |
[2, 7] |
δὲ
διὰ
ταύτης
μάλιστα
γίνεται
|
τῆς |
δυνάμεως.
Ὅμοιον
οὖν
τὸ
τὴν |
[2, 6] |
φανερόν,
ὅτι
τῆς
αἱματικῆς
τροφῆς
|
τῆς |
εἰς
ὀστᾶ
καὶ
ἄκανθαν
μεριζομένης |
[2, 16] |
ὑγρῷ
διατριβὴν
καὶ
τὴν
βραδυτῆτα
|
τῆς |
ἐκεῖθεν
μεταβολῆς
δυνάμενον
ἑλίττεσθαι
καὶ |
[2, 17] |
Ἐπεὶ
δὲ
τῆς
τροφῆς
χάριν
|
τῆς |
ἐν
τοῖς
χυμοῖς
ἐστιν
εἰς |
[2, 10] |
ἀκριβεστέρας
γίνεσθαι·
ἐκκόπτει
γὰρ
ἡ
|
τῆς |
ἐν
τῷ
αἵματι
θερμότητος
κίνησις |
[2, 7] |
τούτων.
Ἐπεὶ
δ´
ἅπαντα
δεῖται
|
τῆς |
ἐναντίας
ῥοπῆς,
ἵνα
τυγχάνῃ
τοῦ |
[2, 1] |
τοῦτον
ἔχει
τὸν
τρόπον
ἐκ
|
τῆς |
ἐπαγωγῆς,
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
τὸν |
[2, 3] |
τὴν
τροφὴν
λαμβάνειν,
ἕως
τὸ
|
τῆς |
ἐχομένης
πέψεως
λάβῃ
τέλος.
Ἡ |
[2, 10] |
ᾧ
ἡ
ἀρχή
ἐστιν
ἡ
|
τῆς |
ζωῆς.
Ἡ
μὲν
οὖν
τῶν |
[2, 14] |
ἐν
ταῖς
μασχάλαις
οὔτ´
ἐπὶ
|
τῆς |
ἥβης,
ὥσπερ
τοῖς
ἀνθρώποις.
Ἀλλ´ |
[2, 17] |
ζῷα
πάντα
ὡς
ἔχοντα
αἴσθησιν
|
τῆς |
ἡδονῆς
τῆς
γινομένης
ἐκ
τῆς |
[2, 7] |
γεῶδες
ἐξατμισθέντος
τοῦ
ὕδατος
ὑπὸ
|
τῆς |
θερμότητος,
ὥσπερ
τὰ
τῶν
χεδρόπων |
[2, 1] |
τῆς
κινούσης
τὸ
ζῷον
καὶ
|
τῆς |
θρεπτικῆς
ἐν
ταὐτῷ
μορίῳ
τοῦ |
[2, 10] |
διὸ
θεωρητέον
καθ´
αὑτὰ
περὶ
|
τῆς |
ἰδέας
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
πρὸς |
[2, 7] |
φλεβός,
τῆς
τε
μεγάλης
καὶ
|
τῆς |
καλουμένης
ἀορτῆς,
τελευτῶσιν
αἱ
φλέβες |
[2, 16] |
τὴν
βραδυτῆτα
καὶ
τὴν
ἀφυΐαν
|
τῆς |
κάμψεως
οὐ
χρήσιμον
πρὸς
ἄλλο |
[2, 10] |
αἰσθάνεται,
τὴν
δ´
αἴσθησιν
ἀπὸ
|
τῆς |
καρδίας,
ταύτην
δ´
εἶναι
ἐν |
[2, 7] |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
πρὸς
τὸν
|
τῆς |
καρδίας
τόπον
καὶ
τὴν
ἐν |
[2, 3] |
ἡ
δὲ
τῆς
ἄνω
καὶ
|
τῆς |
κάτω
κοιλίας
ἤδη
μετὰ
θερμότητος |
[2, 10] |
ἄσαρκον,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
ὄπισθεν
|
τῆς |
κεφαλῆς,
διὰ
τὸ
πᾶσι
τοῖς |
[2, 16] |
στενὸν
δὲ
διὰ
τὴν
μικρότητα
|
τῆς |
κεφαλῆς.
Ἐν
δὲ
τῷ
ῥύγχει |
[2, 7] |
τὰ
ῥεύματα
τοῖς
σώμασιν
ἐκ
|
τῆς |
κεφαλῆς
ἐστι
τὴν
ἀρχήν,
ὅσοις |
[2, 7] |
τῶν
δ´
ἄλλων
τὴν
ὀρθότητα
|
τῆς |
κεφαλῆς·
περὶ
ὧν
εἴρηται
καθ´ |
[2, 15] |
ἀποστέγωσιν
οἷον
ἀπογείσωμα
τῶν
ἀπὸ
|
τῆς |
κεφαλῆς
ὑγρῶν,
αἱ
δὲ
βλεφαρίδες |
[2, 16] |
τὸ
τοῦ
αὐχένος
καὶ
τὸ
|
τῆς |
κεφαλῆς,
ὥσπερ
καὶ
τὸ
στῆθος |
[2, 1] |
Τῆς
δ´
αἰσθητικῆς
δυνάμεως
καὶ
|
τῆς |
κινούσης
τὸ
ζῷον
καὶ
τῆς |
[2, 3] |
μεσεντερίου
παράπαν,
κάτωθεν
ἀρξάμεναι
μέχρι
|
τῆς |
κοιλίας.
Δεῖ
δὲ
ταῦτα
θεωρεῖν |
[2, 7] |
τῆς
κύστεως
ὑπόστημα
καὶ
τὸ
|
τῆς |
κοιλίας,
καὶ
παρὰ
ταῦτα
γονὴ |
[2, 3] |
τροφήν,
ὥσπερ
ἐκ
φάτνης,
ἐκ
|
τῆς |
κοιλίας
καὶ
τῆς
τῶν
ἐντέρων |
[2, 3] |
γῆν
ἐν
αὑτοῖς
ἔχει
τὸ
|
τῆς |
κοιλίας
κύτος,
ἐξ
ἧς,
ὥσπερ |
[2, 7] |
τῆς
τροφῆς
ἐστι,
τό
τε
|
τῆς |
κύστεως
ὑπόστημα
καὶ
τὸ
τῆς |
[2, 2] |
εἶναι
τούτων,
οἷον
τήν
τε
|
τῆς |
ξηρᾶς
τροφῆς
ὑπόστασιν
καὶ
τὴν |
[2, 1] |
τῆς
οἰκοδομήσεως
λόγος
ἔχει
τὸν
|
τῆς |
οἰκίας,
ὁ
δὲ
τῆς
οἰκίας |
[2, 1] |
ἐστι
καὶ
λίθων,
ἀλλὰ
ταῦτα
|
τῆς |
οἰκίας·
ὁμοίως
δὲ
τοῦτ´
ἔχει |
[2, 1] |
τὸν
τῆς
οἰκίας,
ὁ
δὲ
|
τῆς |
οἰκίας
οὐκ
ἔχει
τὸν
τῆς |
[2, 1] |
τῆς
γενέσεως·
ὁ
μὲν
γὰρ
|
τῆς |
οἰκοδομήσεως
λόγος
ἔχει
τὸν
τῆς |
[2, 1] |
τῆς
οἰκίας
οὐκ
ἔχει
τὸν
|
τῆς |
οἰκοδομήσεως.
Ὁμοίως
δὲ
τοῦτο
συμβέβηκε |
[2, 16] |
τρόπον
τινὰ
διέστηκεν
ἀλλήλων
τὸ
|
τῆς |
ὀσφρήσεως
αἰσθητήριον,
ἀλλ´
ὅσα
μὲν |
[2, 10] |
τῶν
δὲ
τριῶν
ἡ
μὲν
|
τῆς |
ὀσφρήσεως
μέση,
ἀκοὴ
δὲ
καὶ |
[2, 10] |
ὃ
ἡ
κίνησις)
Ἡ
δὲ
|
τῆς |
ὀσφρήσεως
μεταξὺ
τῶν
ὀμμάτων
εὐλόγως. |
[2, 16] |
τῷ
ῥύγχει
τοὺς
πόρους
ἔχουσι
|
τῆς |
ὀσφρήσεως,
μυκτῆρας
δ´
ἔχειν
ἀδύνατον. |
[2, 1] |
ἐπὶ
τῆς
γενέσεως
ἔχει
καὶ
|
τῆς |
οὐσίας·
τὰ
γὰρ
ὕστερα
τῇ |
[2, 13] |
ἀναγκαῖον·
πόρρωθεν
γὰρ
ἡ
χρῆσις
|
τῆς |
ὄψεως.
Διὸ
καὶ
τὰ
γαμψώνυχα |
[2, 13] |
τοῖς
πολλὴν
ποιουμένοις
κίνησιν
ἡ
|
τῆς |
ὄψεως
ἐκ
πολλοῦ
χρῆσις.
Τοῖς |
[2, 7] |
μόρια,
δῆλον
μὲν
καὶ
διὰ
|
τῆς |
ὄψεως,
ἔτι
δὲ
μᾶλλον
τῷ |
[2, 8] |
τὸ
πρῶτον,
ὥσπερ
ἡ
κόρη
|
τῆς |
ὄψεως,
ἢ
τὸ
δι´
οὗ |
[2, 13] |
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων
φυλακὴν
ἔχουσι
|
τῆς |
ὄψεως,
τὰ
μὲν
ζῳοτόκα
βλέφαρα |
[2, 1] |
καὶ
φυτὸν
γεννᾷ
φυτὸν
ἐκ
|
τῆς |
περὶ
ἕκαστον
ὑποκειμένης
ὕλης.
Τῷ |
[2, 14] |
μὲν
τούτων
παρεκβῆναι
συμβέβηκεν
ἐχομένοις
|
τῆς |
περὶ
τὰς
βλεφαρίδας
αἰτίας,
διὰ |
[2, 10] |
μὲν
τῆς
ἀκοῆς
ἐπὶ
μέσης
|
τῆς |
περιφερείας
(ἀκούει
γὰρ
οὐ
μόνον |
[2, 1] |
ἀπ´
ἀρχῆς
ἐπ´
ἀρχήν,
ἀπὸ
|
τῆς |
πρώτης
κινούσης
καὶ
ἐχούσης
ἤδη |
[2, 6] |
συνεχῆ
καὶ
διέχειν
διὰ
πάσης
|
τῆς |
ῥάχεως
διῃρημένης
κατὰ
τοὺς
σφονδύλους· |
[2, 6] |
καὶ
κοίλη
ἄκανθα
μόνον
ἡ
|
τῆς |
ῥάχεώς
ἐστιν.
Διὸ
ἐν
ταύτῃ |
[2, 8] |
νεῦρον·
τὴν
δὲ
σχίσιν
ἔχει
|
τῆς |
σαρκὸς
οὐ
κατ´
εὐθυωρίαν
ἀλλὰ |
[2, 14] |
τετράποσι
τὰ
πρανῆ
δεῖται
μᾶλλον
|
τῆς |
σκέπης,
τὰ
δὲ
πρόσθια
τιμιώτερα |
[2, 7] |
τὰ
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
ψυχρότερα
|
τῆς |
συμμέτρου
κράσεως·
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
διὰ |
[2, 17] |
ὁ
τόπος·
σύγκειται
γὰρ
ἐκ
|
τῆς |
συμψαύσεως
τῶν
βραγχίων,
ὧν
ἡ |
[2, 8] |
ἐστιν·
πρὸς
γὰρ
τῇ
φυλακῇ
|
τῆς |
συνεχείας,
τῷ
ἔχειν
ὀλίγον
αὐτῶν |
[2, 7] |
θερμότητος,
ἀφ´
ἑκατέρας
τῆς
φλεβός,
|
τῆς |
τε
μεγάλης
καὶ
τῆς
καλουμένης |
[2, 10] |
Ἧι
καὶ
δῆλον
ὅτι
οὐ
|
τῆς |
τοῦ
ἐγκεφάλου
αἰσθήσεως
χάριν
ἄσαρκος |
[2, 3] |
γίνεται
καὶ
ἡ
μεταβολὴ
διὰ
|
τῆς |
τοῦ
θερμοῦ
δυνάμεως,
καὶ
τὰ |
[2, 17] |
πᾶσιν,
ᾧ
τὴν
αἴσθησιν
ποιοῦνται
|
τῆς |
τροφῆς,
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
ἀπολελυμένον |
[2, 9] |
κωλύῃ
τὴν
ἀνοίδησιν
τὴν
ἀπὸ
|
τῆς |
τροφῆς
γινομένην
τοῖς
ζῴοις
ἐξ |
[2, 13] |
(ἄνωθεν
γὰρ
αὐτοῖς
ἡ
θεωρία
|
τῆς |
τροφῆς,
διὸ
καὶ
ἀναπέτονται
ταῦτα |
[2, 17] |
ἐναντίως
ἂν
ἔχοι
πρὸς
τὴν
|
τῆς |
τροφῆς
εἴσοδον,
πρὸς
δὲ
τῇ |
[2, 6] |
ἐνίοις
ὑπάρχειν
καὶ
μυελόν,
ἐμπεριλαμβανομένης
|
τῆς |
τροφῆς
ἐξ
ἧς
γίνεται
τὰ |
[2, 9] |
ὑπάρχουσα
πρὸς
ἓν
ἔργον
τὴν
|
τῆς |
τροφῆς
ἐργασίαν,
τοῖς
δὲ
πρός |
[2, 7] |
δ´
ὑστερογενῶν
τά
τε
περιττώματα
|
τῆς |
τροφῆς
ἐστι,
τό
τε
τῆς |
[2, 17] |
τῆς
ἡδονῆς
τῆς
γινομένης
ἐκ
|
τῆς |
τροφῆς·
ἡ
γὰρ
ἐπιθυμία
τοῦ |
[2, 6] |
αἵματος
συνεστώτων
τῶν
μορίων
καὶ
|
τῆς |
τροφῆς
οὔσης
τοῖς
ἐμβρύοις
αἵματος, |
[2, 7] |
ἕκαστα
τούτων.
Τὰ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
τροφῆς
περιττώματα
περὶ
τὴν
τῆς |
[2, 3] |
καὶ
ταύτην
ὥσπερ
αἱ
ἐργασίαι
|
τῆς |
τροφῆς
πλειόνων
εἰσὶ
μορίων.
Ἡ |
[2, 3] |
ἡ
γὰρ
εἰς
μικρὰ
διαίρεσις
|
τῆς |
τροφῆς
ῥᾴω
ποιεῖ
τῷ
θερμῷ |
[2, 7] |
τῆς
τροφῆς
περιττώματα
περὶ
τὴν
|
τῆς |
τροφῆς
σκέψιν
καὶ
θεωρίαν
οἰκείους |
[2, 7] |
γὰρ
διὰ
τῶν
φλεβῶν
ἄνω
|
τῆς |
(τροφῆς
τὸ
περίττωμα
ψυχόμενον
διὰ |
[2, 7] |
ἀνάλογον.
Καταψῦχον
γὰρ
τὴν
ἀπὸ
|
τῆς |
τροφῆς
τοῦ
αἵματος
ἐπίρρυσιν,
ἢ |
[2, 17] |
διάρθρωσιν
τῆς
γλώττης.
Ἐπεὶ
δὲ
|
τῆς |
τροφῆς
χάριν
τῆς
ἐν
τοῖς |
[2, 3] |
φάτνης,
ἐκ
τῆς
κοιλίας
καὶ
|
τῆς |
τῶν
ἐντέρων
φύσεως.
Τὰ
μὲν |
[2, 16] |
χείλη
τούτου
τε
ἕνεκεν
καὶ
|
τῆς |
τῶν
ὀδόντων
φυλακῆς.
Ὁ
μὲν |
[2, 16] |
ἑλίττεσθαι
καὶ
μακρόν·
ἀφῃρημένης
δὲ
|
τῆς |
τῶν
ποδῶν
χρήσεως,
καὶ
ἡ |
[2, 16] |
πλείονα
τοῖς
αὐτοῖς
μορίοις,
ἀντὶ
|
τῆς |
τῶν
προσθίων
ποδῶν
χρείας.
Τούτους |
[2, 2] |
ξηρᾶς
τροφῆς
ὑπόστασιν
καὶ
τὴν
|
τῆς |
ὑγρᾶς
τοῖς
ἔχουσι
κύστιν.
Αὐτῶν |
[2, 2] |
μὲν
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ
καὶ
|
τῆς |
ὑπεροχῆς
αὐτῶν
διωρίσθω
τὸν
τρόπον |
[2, 7] |
τυγχάνῃ
μετρίας
θερμότητος,
ἀφ´
ἑκατέρας
|
τῆς |
φλεβός,
τῆς
τε
μεγάλης
καὶ |
[2, 2] |
γὰρ
μᾶλλον
τὸ
ζέον
ὕδωρ
|
τῆς |
φλογός,
καίει
δὲ
καὶ
τήκει |
[2, 14] |
τῶν
ἀνθρώπων
ἐγκέφαλος
πλείστης
καὶ
|
τῆς |
φυλακῆς
δεῖται·
τὸ
γὰρ
ὑγρότατον |
[2, 13] |
τὴν
ἐργασίαν·
ἀλλ´
ἀντὶ
ταύτης
|
τῆς |
φυλακῆς
πάντα
σκληρόφθαλμά
ἐστιν,
οἷον |
[2, 2] |
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ
τόπου
ἡ
|
τῆς |
φύσεως
αὐτῶν
θερμότης,
καὶ
τὰ |
[2, 17] |
καὶ
τριχῶδες
διὰ
τὴν
λιχνείαν
|
τῆς |
φύσεως·
διπλῆν
γὰρ
τὴν
ἡδονὴν |
[2, 15] |
σωματικὴν
οὖσαν,
ἂν
μή
τι
|
τῆς |
φύσεως
ἔργον
ἐμποδίσῃ
πρὸς
ἄλλην |
[2, 7] |
ἐν
τοῖς
ζῴοις
πρὸς
τὴν
|
τῆς |
φύσεως
ὅλης
σωτηρίαν.
Οἱ
μὲν |
[2, 13] |
βλέπωσι
τοῦτον
τὸν
τρόπον
ὑπὸ
|
τῆς |
φύσεως.
Σκληρόδερμα
γὰρ
ὄντα
ἀβλαβέστερα |
[2, 3] |
ἡ
χολή,
χωριζόμενα
δ´
ἐκ
|
τῆς |
φύσεως
τῶν
ἐχόντων
τοὐναντίον
πάσχει· |
[2, 3] |
ἔκ
τε
τῶν
ἀνατομῶν
καὶ
|
τῆς |
φυσικῆς
ἱστορίας.
Ἐπεὶ
δὲ
πάσης |
[2, 7] |
ἀρχαῖς
ἁρμόττει
λέγειν,
ἐφ´
ὅσον
|
τῆς |
φυσικῆς
φιλοσοφίας
ἐστὶν
εἰπεῖν
περὶ |
[2, 16] |
μὲν
γὰρ
λόγος
ὁ
διὰ
|
τῆς |
φωνῆς
ἐκ
τῶν
γραμμάτων
σύγκειται, |
[2, 17] |
καὶ
ἐναίμων
πρὸς
μὲν
τὴν
|
τῆς |
φωνῆς
ἐργασίαν
ἄχρηστον
τὰ
πολλὰ |
[2, 17] |
καὶ
ζῳοτόκα
τῶν
τετραπόδων
βραχεῖαν
|
τῆς |
φωνῆς
ἔχει
διάρθρωσιν·
σκληράν
τε |
[2, 7] |
Τούτου
δ´
αἴτιον
ὅτι
τοῖς
|
τῆς |
ψυχῆς
ἔργοις
ὑπηρετικώτατον
τῶν
σωμάτων |
[2, 3] |
Ἐπεὶ
δὲ
πάσης
τροφῆς
ἐστί
|
τι |
δεκτικὸν
καὶ
τῶν
γινομένων
περιττωμάτων, |
[2, 10] |
αἷμα,
ἀλλὰ
τῶν
ἐκ
τούτου
|
τι. |
Διόπερ
οὐδὲν
ἐν
τοῖς
ἐναίμοις |
[2, 2] |
χολή,
τῷ
ἐμπεπυρεῦσθαι
καὶ
ἐγκαταλελεῖφθαί
|
τι |
ἐν
αὐτοῖς
θερμόν.
Ἄλλον
δὲ |
[2, 2] |
ἢ
πλεοναχῶς;
Δεῖ
δὴ
λαβεῖν
|
τί |
ἔργον
τοῦ
θερμοτέρου,
ἢ
πόσα, |
[2, 6] |
τὰ
ἔχοντα
μυελόν,
εἴρηται·
καὶ
|
τί |
ἐστιν
ὁ
μυελός,
ἐκ
τούτων |
[2, 4] |
τὸ
τῶν
μυρμήκων
κἂν
εἴ
|
τι |
ἕτερον
τοιοῦτόν
ἐστιν.
Δειλότερα
δὲ |
[2, 3] |
ὡδὶ
μὲν
ἔστι
θερμόν,
οἷόν
|
τι |
ἦν
αὐτῷ
τὸ
αἵματι
εἶναι |
[2, 2] |
διὰ
τίνας
αἰτίας.
Τὸ
δὲ
|
τί |
θερμὸν
καὶ
ποῖον
θερμότερον,
ἐπειδὴ |
[2, 8] |
ἔοικεν
οὐδὲ
γεηρὸν
ἀποκεκριμένον,
ὅ
|
τι |
καὶ
ἄξιον
εἰπεῖν,
ἀλλὰ
τὰ |
[2, 7] |
ταχεῖαν
ποιεῖται
τὴν
αἴσθησιν
μεταβάλλοντός
|
τι |
καὶ
πάσχοντος
τοῦ
περὶ
τὸν |
[2, 9] |
εἰσιν.
Ὀστοῦν
τε
γὰρ
εἴ
|
τι |
κεχωρισμένον
ἦν,
τό
τ´
ἔργον |
[2, 2] |
ταῦτα
(συμβαίνειν·
ἕκαστος
γὰρ
δοκεῖ
|
τι |
λέγειν
τἀναντία
λέγων.
Διὸ
δεῖ |
[2, 6] |
ἐστίν,
ἵν´
ἔχῃ
τάσιν.
Διὰ
|
τί |
μὲν
οὖν
μυελὸν
ἔχει
τὰ |
[2, 2] |
ἀντὶ
τοῦ
αἵματος
ἔχει
ἕτερόν
|
τι |
μόριον
τοιοῦτον.
Ἔστι
δ´
ἰσχύος |
[2, 1] |
ἢ
πρόσωπον
ἢ
τῶν
τοιούτων
|
τι |
μορίων
οὐδεὶς
ἐγχειρεῖ
λέγειν
τῶν |
[2, 1] |
γινόμενον
ἔκ
τινος
καὶ
εἴς
|
τι |
ποιεῖται
τὴν
γένεσιν,
καὶ
ἀπ´ |
[2, 17] |
ἐστίν.
Τοῖς
δὲ
κροκοδείλοις
συμβάλλεταί
|
τι |
πρὸς
τὴν
τοῦ
μορίου
τούτου |
[2, 9] |
ὑγρᾶς
συστάσεως
ὑφιστᾶσι
τῶν
στερεῶν
|
τι |
σωμάτων,
εἶθ´
οὕτω
περιπλάττουσι,
τὸν |
[2, 5] |
ἰχῶρος
καὶ
πιμελῆς
καὶ
στέατος,
|
τί |
τέ
ἐστιν
ἕκαστον
αὐτῶν
καὶ |
[2, 15] |
ἰκμάδα
σωματικὴν
οὖσαν,
ἂν
μή
|
τι |
τῆς
φύσεως
ἔργον
ἐμποδίσῃ
πρὸς |
[2, 9] |
τῶν
ἀνάλογον
τούτοις
καὶ
εἴ
|
τι |
τοιοῦτόν
ἐστι
μέρος,
ὕστερον
ἅμα |
[2, 8] |
τῶν
ὀνύχων
γένος,
καὶ
εἴ
|
τι |
τοιοῦτον
ἕτερόν
ἐστιν.
Ἡ
μὲν |
[2, 17] |
καὶ
τοῖς
τοιούτοις,
ἐντὸς
ὑπάρχει
|
τι |
τοῦ
στόματος
τοιοῦτον,
καὶ
τοῖς |
[2, 2] |
θερμὸν
καὶ
τὸ
ψυχρὸν
ἀμφισβήτησιν,
|
τί |
χρὴ
περὶ
τῶν
ἄλλων
ὑπολαβεῖν; |
[2, 7] |
γὰρ
τοῦ
ζῴου
τὴν
ψυχὴν
|
τιθέασι |
πῦρ
ἢ
τοιαύτην
τινὰ
δύναμιν |
[2, 3] |
τῶν
ἀντικειμένων
ὡς
ὑπάρχοντα
δεῖ
|
τιθέναι |
τούτοις.
Πῶς
μὲν
οὖν
(θερμὸν |
[2, 7] |
ἢ
τοιαύτην
τινὰ
δύναμιν
φορτικῶς
|
τιθέντες· |
βέλτιον
δ´
ἴσως
φάναι
ἐν |
[2, 14] |
τῆς
σκέπης,
τὰ
δὲ
πρόσθια
|
τιμιώτερα |
μέν,
ἀλλ´
ἀλεάζει
διὰ
τὴν |
[2, 14] |
τὰ
πρόσθια
τοῖς
ὀπισθίοις,
τοῖς
|
τιμιωτέροις |
ὑπέγραψεν
ἡ
φύσις
τὴν
βοήθειαν· |
[2, 17] |
οἱ
πλεῖστοι
αὐτῶν
ἔχειν
διά
|
τιν´ |
αἰτίαν
εὔλογον·
ἀκανθώδης
τε
γάρ |
[2, 10] |
περιττωμάτων.
Ἀλλ´
οὐχ
εὑρίσκοντες
διὰ
|
τίνα |
αἰτίαν
ἔνιαι
τῶν
αἰσθήσεων
ἐν |
[2, 17] |
τῶν
ἰχθύων,
καὶ
οὗτοι
τρόπον
|
τινὰ |
γλίσχρον
ἔχουσι,
καὶ
σχεδὸν
παραπλησίως |
[2, 16] |
καὶ
ζῳοτόκοις
οὐ
πόρρω
τρόπον
|
τινὰ |
διέστηκεν
ἀλλήλων
τὸ
τῆς
ὀσφρήσεως |
[2, 7] |
ψυχὴν
τιθέασι
πῦρ
ἢ
τοιαύτην
|
τινὰ |
δύναμιν
φορτικῶς
τιθέντες·
βέλτιον
δ´ |
[2, 1] |
ἀνομοίας
ἔχειν·
πρὸς
μὲν
γάρ
|
τινα |
μαλακότης
χρήσιμος
πρὸς
δέ
τινα |
[2, 1] |
ἐχούσης
ἤδη
τινὰ
φύσιν
ἐπί
|
τινα |
μορφὴν
ἢ
τοιοῦτον
ἄλλο
τέλος· |
[2, 1] |
τινα
μαλακότης
χρήσιμος
πρὸς
δέ
|
τινα |
σκληρότης,
καὶ
τὰ
μὲν
τάσιν |
[2, 1] |
πρώτης
κινούσης
καὶ
ἐχούσης
ἤδη
|
τινὰ |
φύσιν
ἐπί
τινα
μορφὴν
ἢ |
[2, 5] |
ἐστιν
ἕκαστον
αὐτῶν
καὶ
διὰ
|
τίνας |
αἰτίας,
εἴρηται.
~Ἔστι
δὲ
καὶ |
[2, 7] |
τῶν
ζῴων
ὑπάρχει
καὶ
διὰ
|
τίνας |
αἰτίας,
τὰ
δὲ
περὶ
σπέρματος |
[2, 2] |
τὰ
πηκτά,
καὶ
πήγνυται
διὰ
|
τίνας |
αἰτίας.
Τὸ
δὲ
τί
θερμὸν |
[2, 16] |
δὲ
ταῦτα
καὶ
πόσας
καὶ
|
τίνας |
ἔχει
διαφοράς,
δεῖ
πυνθάνεσθαι
παρὰ |
[2, 7] |
αἵματος
ἐπίρρυσιν,
ἢ
καὶ
διά
|
τινας |
ὁμοίας
αἰτίας
ἄλλας,
βαρύνει
τε |
[2, 7] |
κεφαλὴν
ὀστοῦν,
ὃ
καλοῦσι
βρέγμα
|
τινές, |
διὰ
τὸ
πολὺν
χρόνον
τὸ |
[2, 10] |
ἀναγκαῖον
συμβέβηκεν.
Οὐ
γὰρ
ὥσπερ
|
τινὲς |
λέγουσιν,
ὅτι
εἰ
σαρκώδης
ἦν, |
[2, 15] |
ἕνεκεν,
οἷον
τὰ
χαρακώματα
ποιοῦσί
|
τινες |
πρὸ
τῶν
ἐρυμάτων.
Εἰσὶ
δ´ |
[2, 6] |
φύσις,
καὶ
οὐχ
ὥσπερ
οἴονταί
|
τινες, |
τῆς
γονῆς
σπερματικὴ
δύναμις.
Δηλοῖ |
[2, 2] |
θερμοτέρας
εἶναί
φησι
καὶ
ἕτεροί
|
τινες, |
ὡς
διὰ
τὴν
θερμότητα
καὶ |
[2, 3] |
τὸ
αἵματι
εἶναι
(καθαπερεὶ
ὀνόματί
|
τινι |
σημαίνοιμεν
τὸ
ζέον
ὕδωρ,
οὕτω |
[2, 7] |
δ´
ἴσως
φάναι
ἐν
τοιούτῳ
|
τινὶ |
σώματι
συνεστάναι.
Τούτου
δ´
αἴτιον |
[2, 3] |
ἐκεῖνα
ταῖς
ῥίζαις,
ταῦτα
δεῖ
|
τινι |
τὴν
τροφὴν
λαμβάνειν,
ἕως
τὸ |
[2, 9] |
πλάττοντες
ἐκ
πηλοῦ
ζῷον
ἤ
|
τινος |
ἄλλης
ὑγρᾶς
συστάσεως
ὑφιστᾶσι
τῶν |
[2, 1] |
τούτων.
Ὡς
μὲν
οὖν
ἕνεκά
|
τινος |
διὰ
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
ἔχει |
[2, 1] |
τὸ
τῶν
αἰσθήσεων
ὁποιανοῦν
ἑνός
|
τινος |
εἶναι
γένους,
καὶ
τὸ
αἰσθητήριον |
[2, 9] |
θεωρητέον
τὴν
αἰτίαν
αὐτῶν,
καὶ
|
τίνος |
ἕνεκεν
ὑπάρχει
τοῖς
ζῴοις
ἕκαστον· |
[2, 1] |
πᾶν
γὰρ
τὸ
γινόμενον
ἔκ
|
τινος |
καὶ
εἴς
τι
ποιεῖται
τὴν |
[2, 1] |
~ΠΕΡΙ
ΖΩΙΩΝ
ΜΟΡΙΩΝ
Β'
~(Ἐκ
|
τίνων |
μὲν
οὖν
μορίων
καὶ
πόσων |
[2, 1] |
τὴν
ἐκ
τῶν
καλουμένων
ὑπό
|
τινων |
στοιχείων,
οἷον
γῆς
ἀέρος
ὕδατος |
[2, 2] |
τοιούτοις
ὅτι
τὸ
ψυχρὸν
φύσις
|
τις |
ἀλλ´
οὐ
στέρησίς
ἐστιν,
ἐν |
[2, 16] |
καὶ
χειλῶν,
ὥσπερ
ἂν
εἴ
|
τις |
ἀφελὼν
ἀνθρώπου
τὰ
χείλη
καὶ |
[2, 4] |
καθάπερ
γὰρ
ἐκ
πηλοῦ
εἴ
|
τις |
ἐξέλοι
τὸ
γεῶδες,
οὐ
πήγνυται |
[2, 5] |
φθοράν·
ἡ
γὰρ
φθορὰ
ὀλιγαιμία
|
τίς |
ἐστι,
καὶ
τὸ
ὀλίγον
παθητικὸν |
[2, 2] |
τὴν
αὐτὴν
ἔχον
φύσιν,
καὶ
|
τίς |
ἐστιν
ἡ
τοῦ
αἵματος
φύσις, |
[2, 2] |
πυρὸς
φύσις,
εἰ
ἔτυχε,
τοιαύτη
|
τίς |
ἐστιν·
ἴσως
γὰρ
τὸ
ὑποκείμενόν |
[2, 17] |
γάρ,
ἡ
δὲ
γεῦσις
ἁφή
|
τίς |
ἐστιν)
καὶ
πρὸς
τὴν
τῶν |
[2, 9] |
τ´
ἔβλαπτεν
ἂν
ὥσπερ
ἄκανθά
|
τις |
ἢ
βέλος
ἐνὸν
ταῖς
σαρξίν. |
[2, 1] |
τῶν
συνθέσεων
πρώτην
μὲν
ἄν
|
τις |
θείη
τὴν
ἐκ
τῶν
καλουμένων |
[2, 2] |
συνδυαζόμενον
δὲ
θερμόν,
οἷον
εἴ
|
τις |
θεῖτο
ὄνομα
ὕδατι
ἢ
σιδήρῳ |
[2, 10] |
ἁφῆς·
ἔστι
γὰρ
οἷον
ἁφή
|
τις |
καὶ
(αὕτη
ἡ
αἴσθησις.
Ὅμως |
[2, 9] |
ταῖς
σαρξίν.
Εἴτε
φλὲψ
ἦν
|
τις |
κεχωρισμένη
καὶ
μὴ
συνεχὴς
πρὸς |
[2, 2] |
θάτερον
αὐτῶν,
ὥσπερ
ἂν
εἴ
|
τις |
λέγοι,
εἰ
συμβεβηκὸς
εἴη
τῷ |
[2, 8] |
θερμὸν
ἀναίμων
ὄντων,
οἷον
πνιγεύς
|
τις |
περικείμενον
τὸ
ὄστρακον
φυλάττει
τὸ |
[2, 8] |
οὗ
συνειλημμένον,
ὥσπερ
ἂν
εἴ
|
τις |
προσλάβοι
τῇ
κόρῃ
τὸ
διαφανὲς |
[2, 17] |
τὸ
ὕδωρ.
Ὥστ´
ἐὰν
μή
|
τις |
τὸ
στόμα
ἐπικλίνῃ,
μὴ
φαίνεσθαι |
[2, 1] |
μορφήν.
Δῆλον
δ´
ἂν
λέγῃ
|
τις |
τὸν
λόγον
τῆς
γενέσεως·
ὁ |
[2, 6] |
δὲ
καὶ
ὁ
μυελὸς
αἵματός
|
τις |
φύσις,
καὶ
οὐχ
ὥσπερ
οἴονταί |
[2, 7] |
θεωρίαν
οἰκείους
ἔχει
τοὺς
λόγους,
|
τίσι |
τε
τῶν
ζῴων
ὑπάρχει
καὶ |
[2, 2] |
ἀλλ´
ἔνια
τῶν
ἀνάλογον
τούτων
|
τισίν. |
Τὰ
δὲ
ξηρὰ
καὶ
στερεὰ |
[2, 4] |
πήγνυται
τὸ
ὕδωρ.
οὕτω
καὶ
|
τὸ |
αἷμα·
αἱ
γὰρ
ἶνες
γῆς. |
[2, 10] |
οὔτ´
ἄναιμον
οὐδὲν
αἰσθητικὸν
οὔτε
|
τὸ |
αἷμα,
ἀλλὰ
τῶν
ἐκ
τούτου |
[2, 5] |
καὶ
τὸ
στέαρ·
πεττόμενον
γὰρ
|
τὸ |
αἷμα
γίνεται
ταῦτα,
ὥστε
ἢ |
[2, 2] |
καὶ
τῶν
ἀνάλογον
ὑπαρχόντων
πρὸς
|
τὸ |
αἷμα·
διὸ
καὶ
μέλιτται
καὶ |
[2, 6] |
τοῦ
περιέχεσθαι
τοῖς
ὀστοῖς
πέττεται
|
τὸ |
αἷμα,
ἡ
δὲ
καθ´
αὑτὸ |
[2, 3] |
ἀγγεῖον
αἵματός
εἰσι,
φανερὸν
ὅτι
|
τὸ |
αἷμα
ἡ
τελευταία
τροφὴ
τοῖς |
[2, 2] |
θερμῷ.
Τοῦτον
γὰρ
τὸν
τρόπον
|
τὸ |
αἷμα
θερμόν
ἐστιν.
Καὶ
ποιεῖ |
[2, 4] |
τούτων
τῶν
ἰνῶν
οὐ
πήγνυται
|
τὸ |
αἷμα·
καθάπερ
γὰρ
ἐκ
πηλοῦ |
[2, 2] |
καὶ
πήγνυται
τοῦ
ἐλαίου.
Ἔτι
|
τὸ |
αἷμα
κατὰ
μὲν
τὴν
ἁφὴν |
[2, 10] |
αἰσθήσεων
διὰ
τῶν
καθαρώτερον
ἐχόντων
|
τὸ |
αἷμα
μορίων
ἀναγκαῖον
ἀκριβεστέρας
γίνεσθαι· |
[2, 3] |
λευκόν·
ᾗ
δὲ
κατὰ
πάθος
|
τὸ |
αἷμα,
οὐ
καθ´
αὑτὸ
θερμόν. |
[2, 7] |
ποιεῖν
αἴσθησιν
θιγγανόμενος,
ὥσπερ
οὐδὲ
|
τὸ |
αἷμα
οὐδὲ
τὸ
περίττωμα
τῶν |
[2, 10] |
ἐναίμοις
ἄναιμον
αἰσθητικόν,
οὐδ´
αὐτὸ
|
τὸ |
αἷμα·
οὐδὲν
γὰρ
τῶν
ζῴων |
[2, 6] |
πιμελῇ
ὅμοιος
ἀλλὰ
στέαρ
γίνεται
|
τὸ |
αἷμα
πεττόμενον,
τούτοις
δὲ
στεατώδης. |
[2, 1] |
αὑτῇ
τὴν
δύναμιν
τὴν
δημιουγοῦσαν
|
τὸ |
αἷμα
πρώτην,
εὔλογον,
ἐξ
οἵας |
[2, 5] |
ἐναίμων
τὰ
μὲν
σωματῶδες
ἔχοντα
|
τὸ |
αἷμα
στέαρ
ἔχει
μᾶλλον.
Τὸ |
[2, 3] |
πήγνυται
καὶ
ψυχρὰ
φαίνεται,
οἷον
|
τὸ |
αἷμα,
τὰ
δὲ
θερμὰ
καὶ |
[2, 3] |
αἴσθησιν.
Οὐ
γὰρ
συνεχές
ἐστι
|
τὸ |
αἷμα
ταύτῃ
οὐδὲ
συμπεφυκός,
ἀλλ´ |
[2, 3] |
εἰρήσθω
(τοσοῦτον
γὰρ
χρήσιμον)
ὅτι
|
τὸ |
αἷμα
τροφῆς
ἕνεκα
καὶ
τροφῆς |
[2, 3] |
δὲ
φαῦλον.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
τὸ |
αἷμα
τροφῆς
ἕνεκεν
ὑπάρχει
τοῖς |
[2, 3] |
Τούτων
δὲ
διωρισμένων
φανερὸν
ὅτι
|
τὸ |
αἷμα
ὡδὶ
μὲν
ἔστι
θερμόν, |
[2, 3] |
θερμόν,
οἷόν
τι
ἦν
αὐτῷ
|
τὸ |
αἵματι
εἶναι
(καθαπερεὶ
ὀνόματί
τινι |
[2, 10] |
εἶναι
ἐν
τοῖς
ἔμπροσθεν,
καὶ
|
τὸ |
αἰσθάνεσθαι
διὰ
τῶν
ἐναίμων
γίνεσθαι |
[2, 1] |
ἑνός
τινος
εἶναι
γένους,
καὶ
|
τὸ |
αἰσθητήριον
ἑκάστου
δεκτικὸν
εἶναι
τῶν |
[2, 5] |
Ζῷον
μὲν
γάρ
ἐστι
κατὰ
|
τὸ |
αἰσθητικὸν
μόριον,
ἡ
δὲ
σὰρξ |
[2, 17] |
τὰ
μὴ
ἔναιμα
τῶν
ζῴων
|
τὸ |
αἰσθητικὸν
τῶν
χυμῶν
μόριον
καὶ |
[2, 16] |
ἀνθρώπων
ὑπῆρχεν.
Τοῦτο
δὲ
διὰ
|
τὸ |
αἰσθητικώτατον
εἶναι
τῶν
ζῴων
τὴν |
[2, 17] |
ἐπὶ
πολύ,
δικρόαν
δὲ
καὶ
|
τὸ |
ἄκρον
λεπτὸν
καὶ
τριχῶδες
διὰ |
[2, 9] |
κάμψεών
εἰσιν,
οἷον
στοιβή,
πρὸς
|
τὸ |
ἄλληλα
μὴ
τρίβειν.
Περὶ
δὲ |
[2, 5] |
μόριον,
ἡ
δὲ
σὰρξ
καὶ
|
τὸ |
ἀνάλογον
αἰσθητικόν·
τὸ
δ´
αἷμα, |
[2, 1] |
ἐν
μὲν
τοῖς
ἀναίμοις
ζῴοις
|
τὸ |
ἀνάλογον,
ἐν
δὲ
τοῖς
ἐναίμοις |
[2, 3] |
ἐναίμοις
ἐστί,
τοῖς
δ´
ἀναίμοις
|
τὸ |
ἀνάλογον.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
μὴ |
[2, 7] |
ἐγκέφαλον,
τοῖς
δὲ
μὴ
ἔχουσι
|
τὸ |
ἀνάλογον.
Καταψῦχον
γὰρ
τὴν
ἀπὸ |
[2, 8] |
ἐν
δὲ
τοῖς
μὴ
ἔχουσι
|
τὸ |
ἀνάλογον,
οἷον
ἐν
τοῖς
ἰχθύσι |
[2, 7] |
ὡς
εἰπεῖν,
πλὴν
ὅτι
κατὰ
|
τὸ |
ἀνάλογον,
οἷον
ὁ
πολύπους·
ὀλιγόθερμα |
[2, 8] |
Ὑπάρχει
δ´
ἐν
αὐτοῖς
καὶ
|
τὸ |
ἀνάλογον
ταῖς
τῶν
ἰχθύων
ἀκάνθαις, |
[2, 6] |
φύσιν
ὑπάρχειν
τοῖς
ζῴοις,
ἢ
|
τὸ |
ἀνάλογον
τοῖς
ὀστοῖς,
οἷον
τοῖς |
[2, 8] |
σάρκας,
ἐν
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
|
τὸ |
ἀνάλογον·
τοῦτο
γὰρ
ἀρχὴ
καὶ |
[2, 6] |
ὥσπερ
εἴρηται,
ἀλλοιότερός
ἐστιν·
διὰ
|
τὸ |
ἀντὶ
περόνης
γὰρ
γίνεσθαι
γλίσχρος |
[2, 2] |
θερμὸν
ὑφ´
οὗ
μᾶλλον
θερμαίνεται
|
τὸ |
ἁπτόμενον,
ἄλλως
δὲ
τὸ
μᾶλλον |
[2, 2] |
καὶ
πρὸς
τὸ
θῆλυ
αὖ
|
τὸ |
ἄρρεν,
καὶ
τὰ
δεξιὰ
πρὸς |
[2, 7] |
ἔχει
περὶ
τὴν
κεφαλήν,
(καὶ
|
τὸ |
ἄρρεν
πλείους
τῶν
θηλειῶν,
διὰ |
[2, 3] |
σχεδόν.
Ἐπεὶ
δ´
ἀνάγκη
πᾶν
|
τὸ |
αὐξανόμενον
λαμβάνειν
τροφήν,
ἡ
δὲ |
[2, 10] |
τῆς
ἀκοῆς,
οὐκ
ἂν
ἐποίει
|
τὸ |
αὑτῆς
ἔργον,
οὐδὲ
τὸ
μόριον |
[2, 2] |
μὲν
πλέον
τὸ
δ´
ἔλαττον
|
τὸ |
αὐτό,
τὸ
πλέον
τοῦ
ἐλάττονος |
[2, 1] |
τοῦ
ἐνεργείᾳ
ὄντος,
ὥστε
ἐστὶ
|
τὸ |
αὐτὸ
τῷ
γένει
καὶ
ἐκεῖνο |
[2, 7] |
ἢ
ξηραινόμενος
μᾶλλον
οὐ
ποιήσει
|
τὸ |
αὑτοῦ
ἔργον,
ἀλλ´
ἢ
οὐ |
[2, 16] |
καὶ
πτερυγωτόν,
ὥστ´
ἀνάγκη
μικρὸν
|
τὸ |
βάρος
ἔχειν
τὸ
τοῦ
αὐχένος |
[2, 16] |
δὲ
τὸ
μέγεθος
πολὺ
καὶ
|
τὸ |
βάρος
τὸ
τοῦ
σώματος,
διὰ |
[2, 2] |
τὴν
διαφοράν,
τὰ
μὲν
πρὸς
|
τὸ |
βέλτιον
ἢ
χεῖρον,
τὰ
δὲ |
[2, 14] |
τὴν
κάτωθεν,
ἀλλ´
ὑπὸ
τοῦτο
|
τὸ |
βλέφαρον
ἐνίοις
παραφύονται
μαναὶ
τρίχες, |
[2, 13] |
δὲ
κάτωθεν
σαρκῶδες,
ὥστ´
ἔχειν
|
τὸ |
βλέφαρον
λεπτότητα
καὶ
τάσιν.
Σκαρδαμύττουσι |
[2, 13] |
οὔ,
τῷ
δ´
ὑμένι,
διὰ
|
τὸ |
βραδεῖαν
εἶναι
τὴν
τούτου
κίνησιν, |
[2, 4] |
οἱ
κάπροι
θυμώδεις
καὶ
ἐκστατικοί·
|
τὸ |
γὰρ
αἷμα
τούτων
ἰνωδέστατον,
καὶ |
[2, 4] |
καὶ
διὰ
τὸ
καθαρὸν
εἶναι·
|
τὸ |
γὰρ
γεῶδες
οὐδέτερον
ἔχει
τούτων. |
[2, 7] |
καὶ
παρανοίας
ποιεῖν
καὶ
θανάτους·
|
τὸ |
γὰρ
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
θερμὸν |
[2, 2] |
τοῖς
μορίοις
τοῦ
ἑνὸς
ζῴου
|
(τὸ |
γὰρ
ἐν
τοῖς
ἄνω
μέρεσι |
[2, 8] |
δὲ
καὶ
κατὰ
τὸν
λόγον·
|
τὸ |
γὰρ
ζῷον
ὁριζόμεθα
τῷ
ἔχειν |
[2, 10] |
τόπῳ
τῷ
περὶ
τὴν
κεφαλήν·
|
τὸ |
γὰρ
κενὸν
καλούμενον
ἀέρος
πλῆρές |
[2, 16] |
ζῳοτόκων
καὶ
ἐναίμων
καὶ
ἀναπνεόντων,
|
τὸ |
γὰρ
μέγεθος
ὂν
ὑπερβάλλον,
ἀναγκαῖον |
[2, 1] |
δ´
ὁμοιομερῆ
ἐκ
τούτων
ἀδύνατον·
|
τὸ |
γὰρ
ὁμοιομερὲς
πόλλ´
ἂν
εἴη |
[2, 10] |
χάριν
ἄσαρκος
ἡ
κεφαλή
ἐστιν·
|
τὸ |
γὰρ
ὄπισθεν
οὐκ
ἔχει
ἐγκέφαλον, |
[2, 5] |
τὸ
αἷμα
στέαρ
ἔχει
μᾶλλον.
|
Τὸ |
γὰρ
στέαρ
γεῶδές
ἐστι,
διὸ |
[2, 14] |
πλείστης
καὶ
τῆς
φυλακῆς
δεῖται·
|
τὸ |
γὰρ
ὑγρότατον
καὶ
ζεῖ
καὶ |
[2, 4] |
τὴν
ἐν
τῇ
καρδίᾳ
κρᾶσιν·
|
τὸ |
γὰρ
ὕδωρ
τῷ
ψυχρῷ
πηκτόν |
[2, 9] |
πεζοῖς
ἀμύελοι
χόνδροι
κεχωρισμένῳ
μυελῷ·
|
τὸ |
γὰρ
χωριζόμενον
εἰς
ἅπαν
μεμιγμένον |
[2, 4] |
γὰρ
αἷμα
τούτων
ἰνωδέστατον,
καὶ
|
τό |
γε
τοῦ
ταύρου
τάχιστα
πήγνυται |
[2, 10] |
σαρκώδης
ἦν,
μακροβιώτερον
ἂν
ἦν
|
τὸ |
γένος·
ἀλλ´
εὐαισθησίας
ἕνεκεν
ἄσαρκον |
[2, 4] |
πρότερον,
οἷον
ἡ
μέλιττα
καὶ
|
τὸ |
γένος
τὸ
τῶν
μυρμήκων
κἂν |
[2, 9] |
κραῦρον
εἶναι
ἀλλὰ
μαλακωτέραν,
καὶ
|
τὸ |
γεῶδες
εἰς
τὸ
δέρμα
πᾶν |
[2, 7] |
ξηρὸς
καὶ
σκληρός,
καὶ
λείπεται
|
τὸ |
γεῶδες
ἐξατμισθέντος
τοῦ
ὕδατος
ὑπὸ |
[2, 8] |
δὲ
συνέχον
καὶ
φυλάττον
ἐκτὸς
|
τὸ |
γεῶδές
ἐστιν·
πρὸς
γὰρ
τῇ |
[2, 4] |
ἐκ
πηλοῦ
εἴ
τις
ἐξέλοι
|
τὸ |
γεῶδες,
οὐ
πήγνυται
τὸ
ὕδωρ. |
[2, 9] |
ὑπάρχει
ζῴοις
τῶν
ζῳοτόκων,
διὰ
|
τὸ |
γεωδεστέραν
ἔχειν
πάντα
τὴν
σύστασιν |
[2, 7] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
καρπῶν,
διὰ
|
τὸ |
γῆς
εἶναι
τὸ
πλεῖστον
μέρος, |
[2, 1] |
κατὰ
τὸν
λόγον·
πᾶν
γὰρ
|
τὸ |
γινόμενον
ἔκ
τινος
καὶ
εἴς |
[2, 17] |
χυμοῖς
ἐστιν
εἰς
αἴσθησιν
μὲν
|
τὸ |
γλωττοειδὲς
μόριον,
οὐ
πάντῃ
δ´ |
[2, 10] |
διά
τε
τοῦτο,
καὶ
διὰ
|
τὸ |
γνώριμον
εἶναι
μάλιστ´
αὐτοῦ
τὴν |
[2, 4] |
σώματος·
ἡ
γὰρ
τροφὴ
ὕλη,
|
τὸ |
δ´
αἷμα
ἡ
ἐσχάτη
τροφή. |
[2, 5] |
σὰρξ
καὶ
τὸ
ἀνάλογον
αἰσθητικόν·
|
τὸ |
δ´
αἷμα,
ὥσπερ
εἴρηται
καὶ |
[2, 8] |
τοῦτ´
ἦν
ποιῆσαι
τῇ
φύσει,
|
τὸ |
δ´
ἁπτικὸν
ἐξ
ἀνάγκης·
μόνον |
[2, 10] |
τὸ
σῶμα,
τὸ
μὲν
δεξιὸν
|
τὸ |
δ´
ἀριστερόν.
Ἐπὶ
μὲν
οὖν |
[2, 2] |
ἐὰν
ᾖ
τὸ
μὲν
πλέον
|
τὸ |
δ´
ἔλαττον
τὸ
αὐτό,
τὸ |
[2, 14] |
καὶ
ζεῖ
καὶ
ψύχεται
μάλιστα,
|
τὸ |
δ´
ἐναντίως
ἔχον
ἀπαθέστερόν
ἐστιν. |
[2, 2] |
τὸ
μὲν
ἐναντίον,
ὅτι
πόρρω,
|
τὸ |
δ´
ὅμοιον,
ὅτι
ἐγγύς.
Λέγεται |
[2, 4] |
ἶνας
τὸ
μὲν
ἔχει
αἷμα
|
τὸ |
δ´
οὐκ
ἔχει,
οἷον
τὸ |
[2, 2] |
καυστὸν
καὶ
τηκτὸν
ἡ
φλόξ,
|
τὸ |
δ´
ὕδωρ
οὐδέν.
Ἔτι
θερμότερον |
[2, 1] |
φυσιολόγων
τὸ
μὲν
εἶναι
γῆν,
|
τὸ |
δ´
ὕδωρ,
τὸ
δὲ
πῦρ· |
[2, 3] |
τὸ
ζέον
ὕδωρ,
οὕτω
λέγεται)
|
τὸ |
δ´
ὑποκείμενον
καὶ
ὅ
ποτε |
[2, 4] |
ἐστι,
διὸ
καὶ
οὐ
πήγνυται,
|
τὸ |
δὲ
γεῶδες
πήγνυται
συνεξατμίζοντος
τοῦ |
[2, 2] |
ἔτι
δὲ
τὸ
μὲν
ψυχρότερον
|
τὸ |
δὲ
θερμότερον
ἔν
τε
τοῖς |
[2, 2] |
καὶ
τὸ
μὲν
καθαρώτερόν
ἐστι
|
τὸ |
δὲ
θολερώτερον,
ἔτι
δὲ
τὸ |
[2, 2] |
τὸ
μὲν
καθ´
αὑτὸ
θερμὸν
|
τὸ |
δὲ
κατὰ
συμβεβηκός,
ψύχεται
μὲν |
[2, 13] |
διόπερ
οὐκ
ἔχει
βλέφαρον
ἐκεῖθεν,
|
τὸ |
δὲ
κάτωθεν
σαρκῶδες,
ὥστ´
ἔχειν |
[2, 1] |
ξηρόν,
καὶ
τὸ
μὲν
γλίσχρον
|
τὸ |
δὲ
κραῦρον)
τὰ
δ´
ἀνομοιομερῆ |
[2, 8] |
Οὐδὲν
γὰρ
ἀφωρισμένον
ἔχει
σκληρόν,
|
τὸ |
δὲ
μαλακόν,
ἀλλ´
ὅλον
τὸ |
[2, 3] |
ὑγραίνεται
δ´
ἡ
ξανθὴ
χολή.
|
Τὸ |
δὲ
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
μετέχειν |
[2, 1] |
σκληρόν,
καὶ
τὸ
μὲν
ὑγρὸν
|
τὸ |
δὲ
ξηρόν,
καὶ
τὸ
μὲν |
[2, 2] |
αἷμα·
τὸ
μὲν
γὰρ
λεπτότερον
|
τὸ |
δὲ
παχύτερον
καὶ
τὸ
μὲν |
[2, 5] |
τοιοῦτοι·
ὀλίγον
γὰρ
ἔχει
ὕδατος,
|
τὸ |
δὲ
πολὺ
γῆς.
Διὸ
τὰ |
[2, 1] |
τὸ
μὲν
ἀέρα
φάσκοντες
εἶναι
|
τὸ |
δὲ
πῦρ.
Οὔσης
δὲ
τῆς |
[2, 1] |
εἶναι
γῆν,
τὸ
δ´
ὕδωρ,
|
τὸ |
δὲ
πῦρ·
τῶν
δ´
αἰσθητηρίων |
[2, 1] |
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
ἐστι
μαλακὸν
|
τὸ |
δὲ
σκληρόν,
καὶ
τὸ
μὲν |
[2, 8] |
τούτοις
τὸ
μὲν
σαρκῶδες
ἐντός,
|
τὸ |
δὲ
συνέχον
καὶ
φυλάττον
ἐκτὸς |
[2, 10] |
κενὸν
καλούμενον
ἀέρος
πλῆρές
ἐστι,
|
τὸ |
δὲ
τῆς
ἀκοῆς
αἰσθητήριον
ἀέρος |
[2, 2] |
καὶ
πήγνυται
διὰ
τίνας
αἰτίας.
|
Τὸ |
δὲ
τί
θερμὸν
καὶ
ποῖον |
[2, 9] |
τὸ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
ἀρχή,
|
τὸ |
δὲ
τροφὴ
τῶν
γινομένων
ἐστίν. |
[2, 7] |
γὰρ
ἀρχὴ
γενέσεως
αὐτῶν
ἐστι,
|
τὸ |
δὲ
χάριν
γενέσεως.
~Περὶ
δὲ |
[2, 6] |
ὁ
ῥαχίτης
ἐστὶ
μυελὸς
διὰ
|
τὸ |
δεῖν
αὐτὸν
εἶναι
συνεχῆ
καὶ |
[2, 9] |
μαλακωτέραν,
καὶ
τὸ
γεῶδες
εἰς
|
τὸ |
δέρμα
πᾶν
ἀνήλωκεν
ἡ
φύσις· |
[2, 15] |
ἐπὶ
πέρατι
φλεβίων·
ᾗ
γὰρ
|
τὸ |
δέρμα
περαίνει,
καὶ
τὰ
φλέβια |
[2, 13] |
μὲν
οὖν
εὖ
ἕνεκα
λεπτὸν
|
τὸ |
δέρμα
τὸ
περὶ
τὴν
κόρην |
[2, 8] |
ἡ
κόρη
τῆς
ὄψεως,
ἢ
|
τὸ |
δι´
οὗ
συνειλημμένον,
ὥσπερ
ἂν |
[2, 8] |
εἴ
τις
προσλάβοι
τῇ
κόρῃ
|
τὸ |
διαφανὲς
πᾶν.
Ἐπὶ
μὲν
οὖν |
[2, 10] |
ἐστιν
ἕκαστον
τῶν
αἰσθητηρίων
διὰ
|
τὸ |
διπλοῦν
εἶναι
τὸ
σῶμα,
τὸ |
[2, 1] |
εἶναι
τῶν
αἰσθητῶν.
Πάσχει
δὲ
|
τὸ |
δυνάμει
ὂν
ὑπὸ
τοῦ
ἐνεργείᾳ |
[2, 7] |
τόπον
ἀπεργάζεται
τὸν
ὕπνον,
καὶ
|
τὸ |
δύνασθαι
ἑστάναι
ὀρθὰ
ἀφαιρεῖται,
ὅσα |
[2, 8] |
τις
περικείμενον
τὸ
ὄστρακον
φυλάττει
|
τὸ |
ἐμπεπυρευμένον
θερμόν.
Ἡ
δὲ
χελώνη |
[2, 6] |
ὀστᾶ
καὶ
ἄκανθαν
μεριζομένης
ἐστὶ
|
τὸ |
ἐμπεριλαμβανόμενον
περίττωμα
πεφθέν.
~Περὶ
δ´ |
[2, 10] |
ἐστιν.
Οὐ
μόνον
δ´
ἐστὶ
|
τὸ |
ἔμπροσθεν
ἄσαρκον,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ |
[2, 10] |
ἔχοντα
τοῦτο
τὸ
μόριον,
διὰ
|
τὸ |
ἔμπροσθεν
εἶναι
ἐφ´
ὃ
αἰσθάνεται, |
[2, 10] |
πάντοθεν)
ἡ
δ´
ὄψις
εἰς
|
τὸ |
ἔμπροσθεν
(ὁρᾷ
γὰρ
κατ´
εὐθυωρίαν, |
[2, 10] |
εὐθυωρίαν,
ἡ
δὲ
κίνησις
εἰς
|
τὸ |
ἔμπροσθεν,
προορᾶν
δὲ
δεῖ
ἐφ´ |
[2, 9] |
τὴν
ἀρχήν,
οὐκ
ἂν
ἔσωζε
|
τὸ |
ἐν
αὑτῇ
αἷμα·
ἡ
γὰρ |
[2, 16] |
εἰπεῖν
μυκτῆρας,
εἰ
μὴ
διὰ
|
τὸ |
ἔργον,
οὐκ
ἔχουσι
φανερῶς
διηρθρωμένους· |
[2, 7] |
τέκτονα
ἢ
τὴν
τεκτονικήν,
ὅτι
|
τὸ |
ἔργον
περαίνεται
ἐγγὺς
ἀλλήλων
οὖσιν. |
[2, 16] |
ἄλλα,
καὶ
μᾶλλον
ἔτι
διὰ
|
τὸ |
εὖ·
πρὸς
γὰρ
τὸ
χρῆσθαι |
[2, 12] |
τὴν
τοῦ
δέρματος
σκληρότητα,
καὶ
|
τὸ |
ἔχειν
μὴ
τρίχας
ἀλλὰ
πτερωτὰ |
[2, 1] |
ἐν
ἑτέροις
εἴρηται
πρότερον,
ἀναγκαῖον
|
τὸ |
ἔχον
πρῶτον
μόριον
τὰς
τοιαύτας |
[2, 2] |
θερμαίνει
δὲ
κατὰ
τὴν
ἁφὴν
|
τὸ |
ζέον
μᾶλλον,
τὸ
κατὰ
συμβεβηκὸς |
[2, 2] |
ὕδωρ
οὐδέν.
Ἔτι
θερμότερον
μὲν
|
τὸ |
ζέον
ὕδωρ
ἢ
πῦρ
ὀλίγον, |
[2, 3] |
εἶναι
(καθαπερεὶ
ὀνόματί
τινι
σημαίνοιμεν
|
τὸ |
ζέον
ὕδωρ,
οὕτω
λέγεται)
τὸ |
[2, 2] |
πάντας.
Θερμαίνει
μὲν
γὰρ
μᾶλλον
|
τὸ |
ζέον
ὕδωρ
τῆς
φλογός,
καίει |
[2, 2] |
θερμότερον
μὲν
κατὰ
τὴν
ἁφὴν
|
τὸ |
ζέον
ὕδωρ,
ψύχεται
δὲ
θᾶττον |
[2, 16] |
Τὴν
γὰρ
φύσιν
ἑλῶδες
ἅμα
|
τὸ |
ζῷόν
ἐστι
καὶ
πεζόν,
ὥστ´ |
[2, 1] |
αἰσθητικῆς
δυνάμεως
καὶ
τῆς
κινούσης
|
τὸ |
ζῷον
καὶ
τῆς
θρεπτικῆς
ἐν |
[2, 14] |
ἐροῦμεν·
τοῦτο
γὰρ
ἔχει
βλεφαρίδας
|
τὸ |
ζῷον.
Καὶ
τῶν
ἐχόντων
τρίχας |
[2, 9] |
φύσις
δεδημιούργηκεν
ἐκ
τῶν
σαρκῶν
|
τὸ |
ζῷον.
Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις |
[2, 4] |
τὴν
φύσιν
ἐστὶ
καὶ
θυμώδη
|
τὸ |
ἦθος
καὶ
ἐκστατικὰ
διὰ
τὸν |
[2, 4] |
τοῦ
αἵματος
φύσις
καὶ
κατὰ
|
τὸ |
ἦθος
τοῖς
ζῴοις
καὶ
κατὰ |
[2, 2] |
ψυχόμενον
ἀλλὰ
βραδέως
θερμότερον,
καὶ
|
τὸ |
θᾶττον
θερμαινόμενον
τοῦ
θερμαινομένου
βραδέως |
[2, 7] |
τινές,
διὰ
τὸ
πολὺν
χρόνον
|
τὸ |
θερμὸν
ἀπατμίζειν·
τῶν
δ´
ἄλλων |
[2, 2] |
(τὰ
δ´
οἰκείαν,
διαφέρει
δὲ
|
τὸ |
θερμὸν
εἶναι
οὕτως
ἢ
ἐκείνως |
[2, 7] |
ψυχῆς
ἔργοις
ὑπηρετικώτατον
τῶν
σωμάτων
|
τὸ |
θερμόν
ἐστιν·
τὸ
τρέφειν
γὰρ |
[2, 2] |
ὑγρόν.
Πότερον
οὖν
ἁπλῶς
λέγεται
|
τὸ |
θερμὸν
ἢ
πλεοναχῶς;
Δεῖ
δὴ |
[2, 2] |
εἰς
ἐνέργειαν
πυρός.
Δοκεῖ
δὲ
|
τὸ |
θερμὸν
καὶ
πηγνύναι
καὶ
τήκειν. |
[2, 2] |
ψυχρόν.
Εἰ
δ´
ἔχει
τοσαύτην
|
τὸ |
θερμὸν
καὶ
τὸ
ψυχρὸν
ἀμφισβήτησιν, |
[2, 2] |
δὲ
καὶ
θᾶττον
καὶ
μᾶλλον
|
τὸ |
θερμὸν
ὕδωρ
μικροῦ
πυρός·
οὐ |
[2, 7] |
οἱ
ὑπνώσσοντες)
καὶ
κάτω
ποιεῖ
|
τὸ |
θερμὸν
ὑποφεύγειν
μετὰ
τοῦ
αἵματος. |
[2, 2] |
δὲ
διὰ
τὸ
πολλαχῶς
λέγεσθαι
|
τὸ |
θερμότερον
ταῦτα
(συμβαίνειν·
ἕκαστος
γὰρ |
[2, 2] |
ἔχει
τὴν
διαφοράν,
καὶ
πρὸς
|
τὸ |
θῆλυ
αὖ
τὸ
ἄρρεν,
καὶ |
[2, 5] |
ἐστι,
διὸ
πήγνυται
καθάπερ
καὶ
|
τὸ |
ἰνῶδες,
καὶ
αὐτὸ
καὶ
οἱ |
[2, 2] |
κατὰ
συμβεβηκός,
ψύχεται
μὲν
βραδύτερον
|
τὸ |
καθ´
αὑτό,
θερμαίνει
δὲ
μᾶλλον |
[2, 2] |
καὶ
πάλιν
καίει
μὲν
μᾶλλον
|
τὸ |
καθ´
αὑτὸ
θερμόν,
οἷον
ἡ |
[2, 4] |
τὴν
λεπτότητα
μᾶλλον
καὶ
διὰ
|
τὸ |
καθαρὸν
εἶναι·
τὸ
γὰρ
γεῶδες |
[2, 8] |
σηπίον,
ἐν
δὲ
ταῖς
τευθίσι
|
τὸ |
καλούμενον
ξίφος.
Τὰ
δ´
αὖ |
[2, 16] |
συμβέβηκεν,
ὅτι
ἀντὶ
σιαγόνων
ἔχει
|
τὸ |
καλούμενον
ῥύγχος.
Αἰτία
δὲ
τούτων |
[2, 8] |
οἷον
ἐν
μὲν
ταῖς
σηπίαις
|
τὸ |
καλούμενον
σηπίον,
ἐν
δὲ
ταῖς |
[2, 2] |
τὴν
ἁφὴν
τὸ
ζέον
μᾶλλον,
|
τὸ |
κατὰ
συμβεβηκὸς
θερμόν.
Ὥστε
φανερὸν |
[2, 2] |
δὲ
μᾶλλον
πολλάκις
τὴν
αἴσθησιν
|
τὸ |
κατὰ
συμβεβηκός·
καὶ
πάλιν
καίει |
[2, 2] |
φλογός,
καίει
δὲ
καὶ
τήκει
|
τὸ |
καυστὸν
καὶ
τηκτὸν
ἡ
φλόξ, |
[2, 2] |
συμβεβηκὸς
θερμόν.
Ὥστε
φανερὸν
ὅτι
|
τὸ |
κρῖναι
δυοῖν
πότερον
θερμότερον
οὐχ |
[2, 3] |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ἔχει
|
τὸ |
κυρίως
καὶ
ἁπλῶς,
καὶ
ἐπὶ |
[2, 3] |
δὲ
γῆς
ἅπαντα
ξηρά.
Καὶ
|
τὸ |
κυρίως
καὶ
ἁπλῶς
ξηρὸν
τοῦτον |
[2, 8] |
ἔχει
διὰ
τὸ
μικρὸν
ἔχειν
|
τὸ |
κύτος
τὴν
καλουμένην
κεφαλήν,
θάτερα |
[2, 1] |
χειρὶ
χρήσιμος
δύναμις
καὶ
πρὸς
|
τὸ |
λαβεῖν.
Διόπερ
ἐξ
ὀστῶν
καὶ |
[2, 16] |
γὰρ
ἂν
τῷ
μήκει
πρὸς
|
τὸ |
λαβεῖν
τὴν
θύραθεν
τροφήν,
καθάπερ |
[2, 10] |
ἰχθύων
καὶ
τῶν
τοιούτων
ποιεῖ
|
τὸ |
λεγόμενον
φανερόν·
ἀκούουσι
μὲν
γὰρ |
[2, 13] |
πλειστάκις
δ´
ὁ
ἄνθρωπος
διὰ
|
τὸ |
λεπτοδερμότατος
εἶναι.
Ἡ
δὲ
βλεφαρίς |
[2, 2] |
θερμότερον,
αἰσθητικώτερον
δὲ
καὶ
νοερώτερον
|
τὸ |
λεπτότερον
καὶ
ψυχρότερον.
Τὴν
αὐτὴν |
[2, 3] |
ἐν
τῷ
τοῦ
λευκοῦ
ἀνθρώπου
|
τὸ |
λευκόν·
ᾗ
δὲ
κατὰ
πάθος |
[2, 5] |
δὲ
καὶ
εὐτραφές.
Δηλοῖ
δὲ
|
τὸ |
λιπαρὸν
αὐτῶν·
τῶν
γὰρ
ὑγρῶν |
[2, 5] |
λιπαρὸν
αὐτῶν·
τῶν
γὰρ
ὑγρῶν
|
τὸ |
λιπαρὸν
κοινὸν
ἀέρος
καὶ
πυρός |
[2, 2] |
θερμαίνεται
τὸ
ἁπτόμενον,
ἄλλως
δὲ
|
τὸ |
μᾶλλον
αἴσθησιν
ἐμποιοῦν
ἐν
τῷ |
[2, 17] |
μικρόν,
ἐν
δὲ
τῷ
μικρῷ
|
τὸ |
μέγα
οὐκ
ἔστιν.
Διὸ
καὶ |
[2, 16] |
μώνυχας
τοὺς
πόδας·
ἐπεὶ
δὲ
|
τὸ |
μέγεθος
πολὺ
καὶ
τὸ
βάρος |
[2, 2] |
ἢ
καπνὸς
ἢ
ἄνθραξ,
ὧν
|
τὸ |
μὲν
ἀεὶ
θερμόν
(ἀναθυμίασις
γὰρ |
[2, 1] |
πρὸς
ἕκαστον
ἐπιζευγνύουσι
τῶν
στοιχείων,
|
τὸ |
μὲν
ἀέρα
φάσκοντες
εἶναι
τὸ |
[2, 3] |
πάσχει·
ψύχεται
γὰρ
καὶ
ὑγραίνεται·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
αἷμα
ξηραίνεται
μᾶλλον, |
[2, 7] |
γάλακτος
ἐν
τοῖς
περὶ
γενέσεως·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
ἀρχὴ
γενέσεως
αὐτῶν |
[2, 9] |
λόγοις
ἁρμόττουσαν
ἔχει
τὴν
σκέψιν·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
ἀρχή,
τὸ |
[2, 1] |
διείληφε
τὰς
δυνάμεις
τὰς
τοιαύτας
|
(τὸ |
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
ἐστι
μαλακὸν |
[2, 2] |
ἄλλων
καὶ
αἵματος
πρὸς
αἷμα·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
λεπτότερον
τὸ
δὲ |
[2, 1] |
ὑγρὸν
τὸ
δὲ
ξηρόν,
καὶ
|
τὸ |
μὲν
γλίσχρον
τὸ
δὲ
κραῦρον) |
[2, 10] |
τὸ
διπλοῦν
εἶναι
τὸ
σῶμα,
|
τὸ |
μὲν
δεξιὸν
τὸ
δ´
ἀριστερόν. |
[2, 1] |
οὐδεὶς
ἐγχειρεῖ
λέγειν
τῶν
φυσιολόγων
|
τὸ |
μὲν
εἶναι
γῆν,
τὸ
δ´ |
[2, 2] |
εἶναι
τὴν
φύσιν
φαμέν,
ὡς
|
τὸ |
μὲν
ἐναντίον,
ὅτι
πόρρω,
τὸ |
[2, 4] |
ἐστίν.
~Τὰς
δὲ
καλουμένας
ἶνας
|
τὸ |
μὲν
ἔχει
αἷμα
τὸ
δ´ |
[2, 2] |
ὑγιείας
θερμόν.
Ἐπεὶ
δ´
ἐστὶ
|
τὸ |
μὲν
καθ´
αὑτὸ
θερμὸν
τὸ |
[2, 2] |
λεπτότερον
τὸ
δὲ
παχύτερον
καὶ
|
τὸ |
μὲν
καθαρώτερόν
ἐστι
τὸ
δὲ |
[2, 10] |
ὀρθόν
ἐστι
τῶν
ζῴων
ἄνθρωπος.
|
Τὸ |
μὲν
οὖν
ἔχειν
τὴν
κεφαλὴν |
[2, 13] |
καὶ
τὰ
δέρματα
τοῦ
δέρματος.
|
Τὸ |
μὲν
οὖν
περὶ
τὴν
κεφαλὴν |
[2, 2] |
καυστοῦ
καυστικώτερον.
Ἔτι
ἐὰν
ᾖ
|
τὸ |
μὲν
πλέον
τὸ
δ´
ἔλαττον |
[2, 8] |
καλούμενα
ὄστρεα·
πᾶσι
γὰρ
τούτοις
|
τὸ |
μὲν
σαρκῶδες
ἐντός,
τὸ
δὲ |
[2, 1] |
μαλακὸν
τὸ
δὲ
σκληρόν,
καὶ
|
τὸ |
μὲν
ὑγρὸν
τὸ
δὲ
ξηρόν, |
[2, 4] |
τοιοῦτον
αἷμα·
τοῦ
γὰρ
αἵματος
|
τὸ |
μὲν
ὑδατῶδες
μᾶλλον
ψυχρόν
ἐστι, |
[2, 2] |
τὸ
δὲ
θολερώτερον,
ἔτι
δὲ
|
τὸ |
μὲν
ψυχρότερον
τὸ
δὲ
θερμότερον |
[2, 2] |
διαφοράν·
ἔστι
γὰρ
ὡς
ἐνίων
|
τὸ |
μέρος
ὁμώνυμον
τῷ
ὅλῳ,
ἔστι |
[2, 5] |
πήγνυται
οὐδὲ
θρύπτεται
ξηραινομένη
διὰ
|
τὸ |
μὴ
εἶναι
γεώδη
τὴν
φύσιν |
[2, 8] |
δ´
ὀστωδεστέραν
καὶ
γεωδεστέραν,
πρὸς
|
τὸ |
μὴ
εὐδιαίρετον
εἶναι
τὸ
σῶμα |
[2, 8] |
σαρκώδη
καὶ
μαλακά,
πρὸς
δὲ
|
τὸ |
μὴ
εὔφθαρτον
εἶναι
τὸ
σῶμα |
[2, 5] |
αἷμα
πεπεμμένον
δι´
εὐτροφίαν,
καὶ
|
τὸ |
μὴ
καταναλισκόμενον
εἰς
τὸ
σαρκῶδες |
[2, 17] |
δίοδος
εἰς
τὴν
κοιλίαν
διὰ
|
τὸ |
μὴ
οἷόν
τ´
εἶναι
διατρίβειν |
[2, 11] |
ἔχει
δέ,
ἀλλὰ
φαίνεται
διὰ
|
τὸ |
μὴ
ὀρθὰ
εἶναι
τὰ
ζῷα |
[2, 13] |
γὰρ
βαρεῖς
τῶν
πτερωτῶν
διὰ
|
τὸ |
μὴ
πτητικοὶ
εἶναι
τὴν
τῶν |
[2, 2] |
θερμότερον.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
δυοῖν
|
τὸ |
μὴ
ταχέως
ψυχόμενον
ἀλλὰ
βραδέως |
[2, 9] |
ὀστῶν
ἐστι
φύσις.
Ἡ
γὰρ
|
τὸ |
μῆκος
καὶ
τὴν
ὀρθότητα
συνέχουσα |
[2, 4] |
τὸ
ὑδατῶδες
τοῦ
αἵματος
διὰ
|
τὸ |
μήπω
πεπέφθαι
ἢ
διεφθάρθαι,
ὥστε |
[2, 17] |
ἐν
γὰρ
τῷ
μεγάλῳ
καὶ
|
τὸ |
μικρόν,
ἐν
δὲ
τῷ
μικρῷ |
[2, 8] |
πολυπόδων
τοιοῦτον
οὐδὲν
ἔχει
διὰ
|
τὸ |
μικρὸν
ἔχειν
τὸ
κύτος
τὴν |
[2, 17] |
πᾶσι
τοῖς
τοιούτοις,
καὶ
διὰ
|
τὸ |
μικρὸν
χρόνον
εἶναι
τὴν
αἴσθησιν |
[2, 17] |
ἐπικλίνῃ,
μὴ
φαίνεσθαι
ἀφεστηκὸς
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον.
Ἀκανθώδης
δ´
ἐστὶν
οὗτος |
[2, 10] |
ἐγκέφαλον
πάντα
τὰ
ἔχοντα
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον,
διὰ
τὸ
ἔμπροσθεν
εἶναι |
[2, 10] |
ἐποίει
τὸ
αὑτῆς
ἔργον,
οὐδὲ
|
τὸ |
μόριον
ἐν
ᾧ
ἐστιν·
διὰ |
[2, 16] |
οὕτω
καὶ
τοῦ
διηρθρῶσθαι
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον
ἔχουσιν·
οἱ
δ´
ἄνθρωποι |
[2, 3] |
ὅσα
τῶν
ζῴων
ἔχει
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον,
ἕως
εἰς
τὴν
κοιλίαν, |
[2, 10] |
τοῖς
ἔχουσι
μυκτῆρας,
τοῦτο
δὲ
|
τὸ |
μόριον
κατὰ
μέσον
καὶ
ἐν |
[2, 10] |
αὐτὴν
ὀρθότατον
δεῖν
εἶναι
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον·
οὐδὲν
γὰρ
ὀρθοῦσθαι
δύναται |
[2, 17] |
ἐπιθυμία
τοῦ
ἡδέος
ἐστίν.
Ἀλλὰ
|
τὸ |
μόριον
οὐχ
ὅμοιον
τοῦτο
πᾶσιν, |
[2, 9] |
ὀστοῦ
γὰρ
αὐτοῖς
ὑπάρχει
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον.
Σύνεγγυς
δὲ
κατὰ
τὴν |
[2, 7] |
τὸν
ὕπνον
τοῖς
ζῴοις
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον
τοῖς
ἔχουσιν
ἐγκέφαλον,
τοῖς |
[2, 7] |
καὶ
τούτου
χάριν
ὑπάρχει
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον
τοῖς
ζῴοις,
τὴν
φύσιν |
[2, 17] |
ἀναγκαῖον
ἀδιάρθρωτον
αὐτὸν
ἔχειν
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον.
Τὸν
δ´
οὐρανὸν
σαρκώδη |
[2, 7] |
ζέσιν·
ἵνα
δὲ
καὶ
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον
τυγχάνῃ
μετρίας
θερμότητος,
ἀφ´ |
[2, 16] |
δ´
ἐλέφας
ἰδιαίτατον
ἔχει
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον
τῶν
ἄλλων
ζῴων·
τό |
[2, 17] |
πορφύραις
τοσαύτην
ἔχει
δύναμιν
τοῦτο
|
τὸ |
μόριον
ὥστε
καὶ
τῶν
κογχυλίων |
[2, 16] |
μεταβολὴν
ἐκ
τοῦ
ὑγροῦ
πρὸς
|
τὸ |
ξηρόν,
καθάπερ
ἔνια
τῶν
ζῳοτόκων |
[2, 5] |
φθορὰ
ὀλιγαιμία
τίς
ἐστι,
καὶ
|
τὸ |
ὀλίγον
παθητικὸν
καὶ
ὑπὸ
ψυχροῦ |
[2, 13] |
ἐπεὶ
τὸ
ὕδωρ
πρὸς
μὲν
|
τὸ |
ὀξὺ
βλέπειν
ἐναντίον,
οὐκ
ἔχει |
[2, 10] |
μορίων,
φλεβῶν
δ´
εἶναι
κενὸν
|
τὸ |
ὄπισθεν
κύτος.
Τέτακται
δὲ
τὸν |
[2, 10] |
τὸ
ἔμπροσθεν
ἄσαρκον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὸ |
ὄπισθεν
τῆς
κεφαλῆς,
διὰ
τὸ |
[2, 17] |
ὥστε
καὶ
τῶν
κογχυλίων
διατρυπῶσι
|
τὸ |
ὄστρακον,
οἷον
τῶν
στρόμβων
οἷς |
[2, 8] |
ὄντων,
οἷον
πνιγεύς
τις
περικείμενον
|
τὸ |
ὄστρακον
φυλάττει
τὸ
ἐμπεπυρευμένον
θερμόν. |
[2, 6] |
τούτου
γὰρ
τὰ
ὀστᾶ,
διὰ
|
τὸ |
πάμπαν
ἄσημον
ἔχειν,
δοκεῖ
οὐκ |
[2, 10] |
τὸ
ὄπισθεν
τῆς
κεφαλῆς,
διὰ
|
τὸ |
πᾶσι
τοῖς
ἔχουσιν
αὐτὴν
ὀρθότατον |
[2, 2] |
Ἔστι
δ´
ἰσχύος
μὲν
ποιητικώτερον
|
τὸ |
παχύτερον
αἷμα
καὶ
θερμότερον,
αἰσθητικώτερον |
[2, 3] |
ἐνεργείᾳ.
Κρύσταλλος
γὰρ
καὶ
πᾶν
|
τὸ |
πεπηγὸς
ὑγρὸν
λέγεται
ξηρὸν
μὲν |
[2, 12] |
ὦτα
ἀλλὰ
πόρους
ἀκοῆς,
διὰ
|
τὸ |
πεπηρωμένον
εἶναι
τετράπουν.
~Καὶ
οἱ |
[2, 1] |
ἤδη
τὸ
τέλος
ἔχει
καὶ
|
τὸ |
πέρας,
ἐπὶ
τοῦ
τρίτου
λαβόντα |
[2, 7] |
διὰ
τὸ
πλῆθος
ὀψιαίτατα
πήγυνται
|
τὸ |
περὶ
τὴν
κεφαλὴν
ὀστοῦν,
ὃ |
[2, 13] |
εὖ
ἕνεκα
λεπτὸν
τὸ
δέρμα
|
τὸ |
περὶ
τὴν
κόρην
ἐστί,
τῆς |
[2, 10] |
δέχονται
τὴν
τροφὴν
καὶ
ᾗ
|
τὸ |
περίττωμα
ἀφήσουσιν·
οὔτε
γὰρ
εἶναι |
[2, 7] |
ὥσπερ
οὐδὲ
τὸ
αἷμα
οὐδὲ
|
τὸ |
περίττωμα
τῶν
ζῴων.
Ὑπάρχει
δ´ |
[2, 7] |
τῶν
φλεβῶν
ἄνω
τῆς
(τροφῆς
|
τὸ |
περίττωμα
ψυχόμενον
διὰ
τὴν
τοῦ |
[2, 1] |
συγκειμένας
ἀλλήλαις·
ἑτέρα
γὰρ
πρὸς
|
τὸ |
πιέσαι
τῇ
χειρὶ
χρήσιμος
δύναμις |
[2, 7] |
δ´
ἡ
λιπαρότης
αὐτοῦ
καὶ
|
τὸ |
πῖον.
Διὸ
καὶ
συνεχὴς
ὁ |
[2, 11] |
ζῷα
ἀλλὰ
κύπτειν.
Οὕτω
δὲ
|
τὸ |
πλεῖστον
κινουμένων
χρήσιμα
μετεωρότερά
τε |
[2, 7] |
καρπῶν,
διὰ
τὸ
γῆς
εἶναι
|
τὸ |
πλεῖστον
μέρος,
ἐξιόντος
τοῦ
μιχθέντος |
[2, 2] |
τὸ
δ´
ἔλαττον
τὸ
αὐτό,
|
τὸ |
πλέον
τοῦ
ἐλάττονος
θερμότερον.
Πρὸς |
[2, 7] |
ὑγρότης
καὶ
ψυχρότης,
καὶ
διὰ
|
τὸ |
πλῆθος
ὀψιαίτατα
πήγυνται
τὸ
περὶ |
[2, 2] |
τὴν
αἴσθησιν.
Ἔοικε
δὲ
διὰ
|
τὸ |
πολλαχῶς
λέγεσθαι
τὸ
θερμότερον
ταῦτα |
[2, 7] |
ὃ
καλοῦσι
βρέγμα
τινές,
διὰ
|
τὸ |
πολὺν
χρόνον
τὸ
θερμὸν
ἀπατμίζειν· |
[2, 7] |
ψυχὴν
εἶναι
φάναι
πῦρ,
καὶ
|
τὸ |
πρίονα
ἢ
τρύπανον
τὸν
τέκτονα |
[2, 13] |
πρὸς
τὸν
μυκτῆρα
πρόσφυσιν·
καὶ
|
τὸ |
πρόσθιον
ἀρχὴ
τοῦ
πλαγίου
μᾶλλον. |
[2, 10] |
δ´
αἴτιον
ὅτι
οὐκ
ἔστι
|
τὸ |
πρῶτον
αἰσθητήριον
ἡ
σὰρξ
καὶ |
[2, 8] |
τὸ
τοιοῦτον
μόριόν
ἐστιν,
ἤτοι
|
τὸ |
πρῶτον,
ὥσπερ
ἡ
κόρη
τῆς |
[2, 2] |
τὸ
ψυχρόν,
ὅσα
δὲ
γῆς,
|
τὸ |
πῦρ·
καὶ
τῶν
θερμῶν
πήγνυται |
[2, 16] |
τὴν
τροφὴν
καὶ
τὴν
ἀλκὴν
|
τὸ |
ῥύγχος
ὀστῶδές
ἐστιν·
συνῆκται
γὰρ |
[2, 16] |
διὰ
τὴν
τροφήν,
ὀστῶδες
ἔχουσι
|
τὸ |
ῥύγχος,
στενὸν
δὲ
διὰ
τὴν |
[2, 5] |
καὶ
τὸ
μὴ
καταναλισκόμενον
εἰς
|
τὸ |
σαρκῶδες
μόριον
τῶν
ζῴων,
εὔπεπτον |
[2, 5] |
εἰς
τὴν
γονὴν
ἰέναι
καὶ
|
τὸ |
σπέρμα,
τοῦτ´
εἰς
τὴν
πιμελὴν |
[2, 5] |
εἰς
τὴν
πιμελὴν
ἀναλίσκεται
καὶ
|
τὸ |
στέαρ·
πεττόμενον
γὰρ
τὸ
αἷμα |
[2, 17] |
τε
τῷ
πλατεῖαν
εἶναι
καὶ
|
τὸ |
στενήν
ἐστιν·
ἐν
γὰρ
τῷ |
[2, 9] |
συμφέρει
μαλακὸν
εἶναι
καὶ
μυξῶδες
|
τὸ |
στερεὸν
διὰ
τὴν
σάρκα
τὴν |
[2, 16] |
τὸ
τῆς
κεφαλῆς,
ὥσπερ
καὶ
|
τὸ |
στῆθος
στενόν·
ὅπως
μὲν
οὖν |
[2, 9] |
ἕνεκεν,
οἷον
αἱ
συγκλείουσαι
πλευραὶ
|
τὸ |
στῆθος
σωτηρίας
(χάριν
τῶν
περὶ |
[2, 17] |
ὕδωρ.
Ὥστ´
ἐὰν
μή
τις
|
τὸ |
στόμα
ἐπικλίνῃ,
μὴ
φαίνεσθαι
ἀφεστηκὸς |
[2, 16] |
προσάγεται,
καθάπερ
χειρὶ
χρώμενος,
πρὸς
|
τὸ |
στόμα,
τήν
τε
ξηρὰν
καὶ |
[2, 3] |
τὴν
πέψιν.
Ὥσπερ
δὲ
καὶ
|
τὸ |
στόμα
τῆς
ἀκατεργάστου
τροφῆς
πόρος |
[2, 7] |
κοινὸς
ὕδατος
καὶ
γῆς,
δηλοῖ
|
τὸ |
συμβαῖνον
περὶ
αὐτόν·
ἑψόμενος
γὰρ |
[2, 3] |
ἀκατεργάστου
τροφῆς
πόρος
ἐστί,
καὶ
|
τὸ |
συνεχὲς
αὐτῷ
μόριον
ὃ
καλοῦσιν |
[2, 7] |
καὶ
ἀρχὴ
τοῦ
μυελοῦ
διὰ
|
τὸ |
συνεχῆ
τὸν
ῥαχίτην
αὐτῷ
ὁρᾶν |
[2, 8] |
πρὸς
τὸ
μὴ
εὐδιαίρετον
εἶναι
|
τὸ |
σῶμα
αὐτῶν.
~Ἔχει
δ´
ὁμοίως |
[2, 8] |
δὲ
τὸ
μὴ
εὔφθαρτον
εἶναι
|
τὸ |
σῶμα
αὐτῶν,
καθάπερ
τὰ
σαρκώδη, |
[2, 14] |
πρὸς
ἄλλο
μόριον.
Ὅσοις
δὲ
|
τὸ |
σῶμα
δασὺ
λίαν
πεποίηκε,
(τούτοις |
[2, 9] |
ἀνάγκη
κινουμένου
τοῦ
ζῴου
κάμπτεσθαι
|
τὸ |
σῶμα,
μία
μὲν
διὰ
τὴν |
[2, 5] |
βλάπτει.
Εἰ
γὰρ
πᾶν
γένοιτο
|
τὸ |
σῶμα
πιμελὴ
καὶ
στέαρ,
ἀπόλοιτ´ |
[2, 14] |
τούτων
τὰ
μὲν
καθ´
ὅλον
|
τὸ |
σῶμα
πρανὲς
δεδάσυνται
ταῖς
θριξίν, |
[2, 8] |
τὸ
δὲ
μαλακόν,
ἀλλ´
ὅλον
|
τὸ |
σῶμα
σκληρόν,
σκληρότητα
δὲ
τοιαύτην, |
[2, 3] |
εἶναι,
δι´
ὧν
ἅπαν
λήψεται
|
τὸ |
σῶμα
τὴν
τροφήν,
ὥσπερ
ἐκ |
[2, 10] |
αἰσθητηρίων
διὰ
τὸ
διπλοῦν
εἶναι
|
τὸ |
σῶμα,
τὸ
μὲν
δεξιὸν
τὸ |
[2, 5] |
ἐστίν.
Ὥστ´
εἰ
πᾶν
γένοιτο
|
τὸ |
σῶμα
τοιοῦτον,
οὐκ
ἂν
ἔχοι |
[2, 9] |
γὰρ
εἴ
τι
κεχωρισμένον
ἦν,
|
τό |
τ´
ἔργον
οὐκ
ἂν
ἐποίει |
[2, 1] |
τούτων
αἰσθητήριον,
ἡ
σάρξ,
καὶ
|
τὸ |
ταύτῃ
ἀνάλογον
σωματωδέστατόν
ἐστι
τῶν |
[2, 16] |
τὸ
μόριον
τῶν
ἄλλων
ζῴων·
|
τό |
τε
γὰρ
μέγεθος
καὶ
τὴν |
[2, 9] |
Εἰσὶ
δ´
ἀρχαὶ
πάντων
τούτων
|
τό |
τε
ὀστοῦν
καὶ
ἡ
σάρξ. |
[2, 7] |
τε
περιττώματα
τῆς
τροφῆς
ἐστι,
|
τό |
τε
τῆς
κύστεως
ὑπόστημα
καὶ |
[2, 1] |
τὰ
ἀνομοιομερῆ·
ταῦτα
γὰρ
ἤδη
|
τὸ |
τέλος
ἔχει
καὶ
τὸ
πέρας, |
[2, 1] |
τὴν
φύσιν
ἐστί,
καὶ
πρῶτον
|
τὸ |
τῇ
γενέσει
τελευταῖον·
οὐ
γὰρ |
[2, 7] |
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον.
Πρὸς
δὲ
|
τὸ |
τῇ
θερμότητι
μὴ
βλάπτειν,
ἀντὶ |
[2, 2] |
αἰτία
τοῦ
ἀλγεῖν
αἰσθανομένοις.
Ἔτι
|
τὸ |
τηκτικώτερον
τοῦ
τηκτοῦ
καὶ
τοῦ |
[2, 1] |
ἡ
φύσις
πάντων
αὐτῶν
διὰ
|
τὸ |
τὴν
θέσιν
ἔχειν
ἐπὶ
πόροις |
[2, 2] |
βλέφαρα
τὰ
δ´
ἔχει
πρὸς
|
τὸ |
τὴν
ὄψιν
ἀκριβεστέραν
εἶναι.
Ὅτι |
[2, 17] |
τοῦ
μορίου
τούτου
ἀναπηρίαν
καὶ
|
τὸ |
τὴν
σιαγόνα
τὴν
κάτω
ἀκίνητον |
[2, 7] |
γίνεται
τῆς
δυνάμεως.
Ὅμοιον
οὖν
|
τὸ |
τὴν
ψυχὴν
εἶναι
φάναι
πῦρ, |
[2, 3] |
τινι
τὴν
τροφὴν
λαμβάνειν,
ἕως
|
τὸ |
τῆς
ἐχομένης
πέψεως
λάβῃ
τέλος. |
[2, 16] |
ἔχειν
τὸ
τοῦ
αὐχένος
καὶ
|
τὸ |
τῆς
κεφαλῆς,
ὥσπερ
καὶ
τὸ |
[2, 7] |
τε
τῆς
κύστεως
ὑπόστημα
καὶ
|
τὸ |
τῆς
κοιλίας,
καὶ
παρὰ
ταῦτα |
[2, 3] |
οἷον
γῆν
ἐν
αὑτοῖς
ἔχει
|
τὸ |
τῆς
κοιλίας
κύτος,
ἐξ
ἧς, |
[2, 16] |
πόρρω
τρόπον
τινὰ
διέστηκεν
ἀλλήλων
|
τὸ |
τῆς
ὀσφρήσεως
αἰσθητήριον,
ἀλλ´
ὅσα |
[2, 4] |
καὶ
προκῶν.
Διόπερ
οὐ
πήγνυται
|
τὸ |
τοιοῦτον
αἷμα·
τοῦ
γὰρ
αἵματος |
[2, 10] |
πρῶτον
αἰσθητήριον
ἡ
σὰρξ
καὶ
|
τὸ |
τοιοῦτον
μόριον,
ἄλλ´
ἐντός.
Ἐπὶ |
[2, 8] |
ἐστὶν
ἁφή,
ταύτης
δ´
αἰσθητήριον
|
τὸ |
τοιοῦτον
μόριόν
ἐστιν,
ἤτοι
τὸ |
[2, 17] |
ζῴων
ἔνια
μὲν
ἐντὸς
ἔχει
|
τὸ |
τοιοῦτον
μόριον,
οἷον
τὸ
τῶν |
[2, 16] |
ἀνάγκη
μικρὸν
τὸ
βάρος
ἔχειν
|
τὸ |
τοῦ
αὐχένος
καὶ
τὸ
τῆς |
[2, 16] |
τὸν
ἀέρα,
τοιοῦτον
ἡ
φύσις
|
τὸ |
τοῦ
μυκτῆρος
μέγεθος
ἐποίησε
τοῖς |
[2, 10] |
καὶ
τὸ
τούτου
ἄνω
πρὸς
|
τὸ |
τοῦ
ὅλου
ἔχει
ἄνω·
μόνον |
[2, 16] |
μέγεθος
πολὺ
καὶ
τὸ
βάρος
|
τὸ |
τοῦ
σώματος,
διὰ
τοῦτο
μόνον |
[2, 10] |
φύσιν
ἔχει
τούτῳ
μόνῳ,
καὶ
|
τὸ |
τούτου
ἄνω
πρὸς
τὸ
τοῦ |
[2, 2] |
ἀναγκαῖον
ἔχειν
ἢ
αἷμα
ἢ
|
τὸ |
τούτῳ
τὴν
αὐτὴν
ἔχον
φύσιν, |
[2, 1] |
καὶ
ἔτι
ἄλλα
τοιαῦτα·
καὶ
|
τὸ |
τούτων
αἰσθητήριον,
ἡ
σάρξ,
καὶ |
[2, 10] |
δὲ
μέρος
ἐν
πᾶσίν
ἐστι
|
τὸ |
τούτων
μέσον,
ἐν
ᾧ
ἡ |
[2, 7] |
τῶν
σωμάτων
τὸ
θερμόν
ἐστιν·
|
τὸ |
τρέφειν
γὰρ
καὶ
κινεῖν
ψυχῆς |
[2, 1] |
πᾶσιν
ἐν
τοῖς
ὁμοιομερέσι,
διὰ
|
τὸ |
τῶν
αἰσθήσεων
ὁποιανοῦν
ἑνός
τινος |
[2, 9] |
ἔχειν
πάντα
τὴν
σύστασιν
ἢ
|
τὸ |
τῶν
ἀνθρώπων
γένος.
Ἀλλὰ
καὶ |
[2, 10] |
φύσις
μετείληφεν.
Τοιοῦτο
δ´
ἐστὶ
|
τὸ |
τῶν
ἀνθρώπων
γένος·
ἢ
γὰρ |
[2, 4] |
τὸ
δ´
οὐκ
ἔχει,
οἷον
|
τὸ |
τῶν
ἐλάφων
καὶ
προκῶν.
Διόπερ |
[2, 8] |
θερμόν.
Ἡ
δὲ
χελώνη
καὶ
|
τὸ |
τῶν
ἑμύδων
γένος
ὁμοίως
ἔχειν |
[2, 8] |
μαλακοστράκων
ἕκαστον,
οἷον
καρκίνοι
καὶ
|
τὸ |
τῶν
καράβων
γένος,
καὶ
τὸ |
[2, 14] |
πρανὲς
δεδάσυνται
ταῖς
θριξίν,
οἷον
|
τὸ |
τῶν
κυνῶν
γένος,
τὰ
δὲ |
[2, 16] |
ἐν
τῷ
καλουμένῳ
ῥύγχει
καὶ
|
τὸ |
τῶν
μυκτήρων
ἐνυπάρχει
μόριον
κατὰ |
[2, 17] |
ἔχει
τὸ
τοιοῦτον
μόριον,
οἷον
|
τὸ |
τῶν
μυρμήκων
γένος,
ὡσαύτως
δὲ |
[2, 4] |
ἡ
μέλιττα
καὶ
τὸ
γένος
|
τὸ |
τῶν
μυρμήκων
κἂν
εἴ
τι |
[2, 8] |
φλέβες,
ἔτι
δὲ
τρίχες
καὶ
|
τὸ |
τῶν
ὀνύχων
γένος,
καὶ
εἴ |
[2, 8] |
τὸ
τῶν
καράβων
γένος,
καὶ
|
τὸ |
τῶν
ὀστρακοδέρμων
ὡσαύτως,
οἷον
τὰ |
[2, 9] |
καὶ
ἰνώδεσι
δεσμοῖς,
ὧν
ἕνεκεν
|
τὸ |
τῶν
ὀστῶν
ἐστι
γένος.
Ὥσπερ |
[2, 1] |
ἐστιν·
ἡ
δὲ
καρδία,
διὰ
|
τὸ |
τῶν
φλεβῶν
ἀρχὴ
εἶναι
καὶ |
[2, 13] |
μὲν
οὖν
φυλακὴν
ἔχειν
αἴτιον
|
τὸ |
ὑγρὰ
τὰ
ὄμματα
εἶναι,
ἵνα |
[2, 4] |
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ
ἐκθλιβομένου
συνεξατμίζει
|
τὸ |
ὑγρόν,
καθάπερ
εἴρηται
πρότερον,
καὶ |
[2, 4] |
καὶ
καθαρόν.
Ἰχὼρ
δ´
ἐστὶ
|
τὸ |
ὑδατῶδες
τοῦ
αἵματος
διὰ
τὸ |
[2, 4] |
ἐξέλοι
τὸ
γεῶδες,
οὐ
πήγνυται
|
τὸ |
ὕδωρ.
οὕτω
καὶ
τὸ
αἷμα· |
[2, 13] |
ἀὴρ
εὐδίοπτος·
ἐκείνοις
δ´
ἐπεὶ
|
τὸ |
ὕδωρ
πρὸς
μὲν
τὸ
ὀξὺ |
[2, 17] |
διατρίβειν
ἐκχυμίζοντας·
παρεμπίπτοι
γὰρ
ἂν
|
τὸ |
ὕδωρ.
Ὥστ´
ἐὰν
μή
τις |
[2, 1] |
γενῶν,
καὶ
πολλὰς
ἔχειν
ἐναντιώσεις
|
τὸ |
ὑπὸ
ταύτην
αἰσθητόν,
θερμὸν
ψυχρόν, |
[2, 2] |
τοιαύτη
τίς
ἐστιν·
ἴσως
γὰρ
|
τὸ |
ὑποκείμενόν
ἐστιν
ἢ
καπνὸς
ἢ |
[2, 2] |
οὐ
στέρησίς
ἐστιν,
ἐν
ὅσοις
|
τὸ |
ὑποκείμενον
κατὰ
πάθος
θερμόν
ἐστιν. |
[2, 2] |
μὲν
γάρ
ποτε
τυγχάνει
ὂν
|
τὸ |
ὑποκείμενον,
οὐ
θερμόν,
συνδυαζόμενον
δὲ |
[2, 13] |
ὅπως
ὀξύτερον
βλέπῃ
στρέφοντα
πρὸς
|
τὸ |
φῶς
καὶ
δεχόμενα
τὴν
αὐγήν. |
[2, 16] |
διὰ
τὸ
εὖ·
πρὸς
γὰρ
|
τὸ |
χρῆσθαι
τῷ
λόγῳ
καὶ
ταῦτα. |
[2, 9] |
πήγνυσθαι,
φαίνεται
δὲ
καὶ
σηπόμενον
|
τὸ |
χωριζόμενον.
Ἀρχὴ
δὲ
τῶν
μὲν |
[2, 2] |
ἔχει
τοσαύτην
τὸ
θερμὸν
καὶ
|
τὸ |
ψυχρὸν
ἀμφισβήτησιν,
τί
χρὴ
περὶ |
[2, 2] |
πολλαχῶς,
ἀκολουθήσει
δῆλον
ὅτι
καὶ
|
τὸ |
ψυχρὸν
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον. |
[2, 2] |
οὖν
ὕδατος
μόνον,
ταῦτα
πήγνυσι
|
τὸ |
ψυχρόν,
ὅσα
δὲ
γῆς,
τὸ |
[2, 2] |
φανερὸν
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
ὅτι
|
τὸ |
ψυχρὸν
φύσις
τις
ἀλλ´
οὐ |
[2, 2] |
οὐχ
ἁπλοῦν·
ὡδὶ
μὲν
γὰρ
|
τόδε |
ἔσται
θερμότερον,
ὡδὶ
δὲ
θάτερον. |
[2, 2] |
προσδιοριστέον
ὅτι
καθ´
αὑτὸ
μὲν
|
τόδε, |
κατὰ
συμβεβηκὸς
δὲ
πολλάκις
θάτερον, |
[2, 2] |
ἔτι
δὲ
δυνάμει
μὲν
τοδί,
|
τοδὶ |
δὲ
κατ´
ἐνέργειαν,
καὶ
τόνδε |
[2, 2] |
τῷ
μᾶλλον
τὴν
ἁφὴν
θερμαίνειν,
|
τοδὶ |
δὲ
τῷ
φλόγα
ποιεῖν
καὶ |
[2, 2] |
θάτερον,
ἔτι
δὲ
δυνάμει
μὲν
|
τοδί, |
τοδὶ
δὲ
κατ´
ἐνέργειαν,
καὶ |
[2, 2] |
καὶ
τόνδε
μὲν
τὸν
τρόπον
|
τοδί, |
τῷ
μᾶλλον
τὴν
ἁφὴν
θερμαίνειν, |
[2, 9] |
ἐστι
τοῖς
ὀστοῖς
καὶ
τὰ
|
τοιάδε |
τῶν
μορίων
οἷον
ὄνυχές
τε |
[2, 13] |
μύουσι,
περιστεραὶ
δὲ
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
ἀμφοῖν.
Τὰ
δὲ
τετράποδα
τῶν |
[2, 2] |
διὸ
καὶ
μέλιτται
καὶ
ἄλλα
|
τοιαῦτα |
ζῷα
φρονιμώτερα
τὴν
φύσιν
ἐστὶν |
[2, 2] |
λίθοι
καὶ
σίδηρος
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
θερμαίνεται
μὲν
βραδύτερον
ὕδατος,
καίει |
[2, 2] |
γὰρ
πρός
τε
ἀνδρείαν
τὰ
|
τοιαῦτα |
καὶ
πρὸς
φρόνησιν
ἔχει
καλῶς. |
[2, 1] |
ξηρὸν
ὑγρὸν
καὶ
ἔτι
ἄλλα
|
τοιαῦτα· |
καὶ
τὸ
τούτων
αἰσθητήριον,
ἡ |
[2, 9] |
δύναμις.
Διὸ
καὶ
πάντα
τὰ
|
τοιαῦτα |
μᾶλλον
ἐν
τοῖς
τετράποσιν
ὑπάρχει |
[2, 3] |
δὲ
καὶ
τέφρα
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
μιχθέντα
ὑγρῷ
ἐνεργείᾳ
μὲν
ὑγρὰ |
[2, 13] |
πτητικά,
οἷον
ἀλεκτρυόνες
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα, |
οὐκ
ὀξυωπά·
οὐδὲν
γὰρ
αὐτὰ |
[2, 1] |
καὶ
λειότης
καὶ
τἆλλα
τὰ
|
τοιαῦτα |
πάθη
τῶν
σωμάτων.
Δευτέρα
δὲ |
[2, 14] |
ἔχει,
καθάπερ
ἵπποι
καὶ
τὰ
|
τοιαῦτα |
τῶν
ζῴων,
τὰ
δὲ
χαίτην, |
[2, 9] |
Πολὺ
γὰρ
μείζω
πάντα
τὰ
|
τοιαῦτα |
τῶν
μὴ
ζῳοτόκων
ὡς
κατὰ |
[2, 1] |
τὸ
ἔχον
πρῶτον
μόριον
τὰς
|
τοιαύτας |
ἀρχάς,
ᾗ
μέν
ἐστι
δεκτικὸν |
[2, 1] |
μέρος
διείληφε
τὰς
δυνάμεις
τὰς
|
τοιαύτας |
(τὸ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
ἐστι |
[2, 7] |
ἴδιος
ἡ
φύσις,
καὶ
εὐλόγως
|
τοιαύτη. |
Ὅτι
μὲν
οὖν
οὐκ
ἔχει |
[2, 17] |
συστέλλειν
γὰρ
καὶ
προβάλλειν
παντοδαπῇ
|
τοιαύτη |
οὖσα
καὶ
ἀπολελυμένη
μάλιστ´
ἂν |
[2, 17] |
τούτοις
τοῖς
ζῴοις
ἡ
γλῶττα
|
τοιαύτη |
τὴν
φύσιν
ἐστίν,
ὥσπερ
ἀντιστρόφως |
[2, 2] |
τοῦ
πυρὸς
φύσις,
εἰ
ἔτυχε,
|
τοιαύτη |
τίς
ἐστιν·
ἴσως
γὰρ
τὸ |
[2, 15] |
ἄλλην
χρῆσιν,
καὶ
διὰ
τὴν
|
τοιαύτην |
αἰτίαν
ἐξ
ἀνάγκης
ἐν
τοῖς |
[2, 8] |
ἔχει
τῶν
ζῴων
ἐντὸς
τὴν
|
τοιαύτην |
βοήθειαν,
ἔνια
δὲ
τῶν
(ἀναίμων |
[2, 4] |
προωδοποίηται
οὖν
τῷ
πάθει
τὰ
|
τοιαύτην |
ἔχοντα
τὴν
ἐν
τῇ
καρδίᾳ |
[2, 16] |
τὴν
εἰρημένην
χρῆσιν
εὐεργὰ
καὶ
|
τοιαύτην |
ἔχοντα
τὴν
φύσιν·
διὸ
σάρκινα. |
[2, 9] |
οὐ
καλῶς
ἂν
ἐποίουν
τὴν
|
τοιαύτην |
κίνησιν.
Ἔνια
δ´
αὐτῶν
ὁμοίαν |
[2, 8] |
τὸ
σῶμα
σκληρόν,
σκληρότητα
δὲ
|
τοιαύτην, |
ὀστοῦ
μὲν
σαρκωδεστέραν,
σαρκὸς
δ´ |
[2, 7] |
τὴν
ψυχὴν
τιθέασι
πῦρ
ἢ
|
τοιαύτην |
τινὰ
δύναμιν
φορτικῶς
τιθέντες·
βέλτιον |
[2, 12] |
πτερωτὰ
εἶναι·
οὐκ
οὖν
ἔχει
|
τοιαύτην |
ὕλην
ἐξ
ἧς
ἂν
ἔπλασε |
[2, 16] |
σύγκειται,
τῆς
δὲ
γλώττης
μὴ
|
τοιαύτης |
οὔσης
μηδὲ
τῶν
χειλῶν
ὑγρῶν |
[2, 1] |
ἐξ
οἵας
δέχεται
τροφῆς,
ἐκ
|
τοιαύτης |
συνεστάναι
καὶ
αὐτήν.
Διότι
μὲν |
[2, 10] |
εὖ
ζῆν
ἡ
φύσις
μετείληφεν.
|
Τοιοῦτο |
δ´
ἐστὶ
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων |
[2, 5] |
αὐτὸ
καὶ
οἱ
ζωμοὶ
οἱ
|
τοιοῦτοι· |
ὀλίγον
γὰρ
ἔχει
ὕδατος,
τὸ |
[2, 1] |
τε
καὶ
τοῖς
μορίοις
τοῖς
|
τοιούτοις, |
ἀναγκαῖον
ἐξ
ὧν
σύγκεινται,
τὰς |
[2, 17] |
μαλακοστράκοις,
οἷον
καράβοις
καὶ
τοῖς
|
τοιούτοις, |
ἐντὸς
ὑπάρχει
τι
τοῦ
στόματος |
[2, 17] |
τόπος
τοῦ
στόματος
πᾶσι
τοῖς
|
τοιούτοις, |
καὶ
διὰ
τὸ
μικρὸν
χρόνον |
[2, 2] |
ποιεῖ
δὲ
φανερὸν
ἐν
τοῖς
|
τοιούτοις |
ὅτι
τὸ
ψυχρὸν
φύσις
τις |
[2, 4] |
προκῶν.
Διόπερ
οὐ
πήγνυται
τὸ
|
τοιοῦτον |
αἷμα·
τοῦ
γὰρ
αἵματος
τὸ |
[2, 1] |
φύσιν
ἐπί
τινα
μορφὴν
ἢ
|
τοιοῦτον |
ἄλλο
τέλος·
ἄνθρωπος
γὰρ
ἄνθρωπον |
[2, 10] |
φορτίον
ἔχον,
ἦν
δ´
ἂν
|
τοιοῦτον, |
εἰ
σεσαρκωμένην
εἶχε
τὴν
κεφαλήν. |
[2, 13] |
ταχεῖαν
γίνεσθαι·
ὁ
δ´
ὑμὴν
|
τοιοῦτον. |
Ἐκ
δὲ
τοῦ
κανθοῦ
τοῦ |
[2, 9] |
ἀνάλογον
τούτοις
καὶ
εἴ
τι
|
τοιοῦτόν |
ἐστι
μέρος,
ὕστερον
ἅμα
τοῖς |
[2, 2] |
αἵματος
ἔχει
ἕτερόν
τι
μόριον
|
τοιοῦτον. |
Ἔστι
δ´
ἰσχύος
μὲν
ποιητικώτερον |
[2, 4] |
μυρμήκων
κἂν
εἴ
τι
ἕτερον
|
τοιοῦτόν |
ἐστιν.
Δειλότερα
δὲ
τὰ
λίαν |
[2, 1] |
δὲ
τοῖς
ἐναίμοις
ἡ
καρδία
|
τοιοῦτόν |
ἐστιν·
διαιρεῖται
μὲν
γὰρ
εἰς |
[2, 8] |
ὀνύχων
γένος,
καὶ
εἴ
τι
|
τοιοῦτον |
ἕτερόν
ἐστιν.
Ἡ
μὲν
γὰρ |
[2, 16] |
διὰ
τοῦ
ὀργάνου
τὸν
ἀέρα,
|
τοιοῦτον |
ἡ
φύσις
τὸ
τοῦ
μυκτῆρος |
[2, 17] |
ἐντὸς
ὑπάρχει
τι
τοῦ
στόματος
|
τοιοῦτον, |
καὶ
τοῖς
μαλακίοις,
οἷον
σηπίαις |
[2, 16] |
ἀδύνατον
ἦν
εἶναι
τὸν
μυκτῆρα
|
τοιοῦτον |
μὴ
μαλακὸν
ὄντα
μηδὲ
κάμπτεσθαι |
[2, 10] |
αἰσθητήριον
ἡ
σὰρξ
καὶ
τὸ
|
τοιοῦτον |
μόριον,
ἄλλ´
ἐντός.
Ἐπὶ
δὲ |
[2, 8] |
ἁφή,
ταύτης
δ´
αἰσθητήριον
τὸ
|
τοιοῦτον |
μόριόν
ἐστιν,
ἤτοι
τὸ
πρῶτον, |
[2, 17] |
ἔνια
μὲν
ἐντὸς
ἔχει
τὸ
|
τοιοῦτον |
μόριον,
οἷον
τὸ
τῶν
μυρμήκων |
[2, 8] |
Τὰ
δ´
αὖ
τῶν
πολυπόδων
|
τοιοῦτον |
οὐδὲν
ἔχει
διὰ
τὸ
μικρὸν |
[2, 5] |
εἰ
πᾶν
γένοιτο
τὸ
σῶμα
|
τοιοῦτον, |
οὐκ
ἂν
ἔχοι
οὐδεμίαν
αἴσθησιν. |
[2, 6] |
καὶ
πολυσχιδέσι
πιμελώδης.
Ἥκιστα
δὲ
|
τοιοῦτος |
ὁ
ῥαχίτης
ἐστὶ
μυελὸς
διὰ |
[2, 5] |
δ´
ἡ
φύσις
αὐτῶν
τοῦ
|
τοιούτου |
στοιχείου
πλήρης
οὖσα
τῷ
κερατώδης |
[2, 16] |
ὑποχωροῦντας
πάλιν
πυγηδόν)
ὑπάρξαντος
οὖν
|
τοιούτου |
τοῦ
μυκτῆρος,
ἡ
φύσις
παρακαταχρῆται, |
[2, 7] |
βέλτιον
δ´
ἴσως
φάναι
ἐν
|
τοιούτῳ |
τινὶ
σώματι
συνεστάναι.
Τούτου
δ´ |
[2, 17] |
καὶ
μελιττῶν
καὶ
πάντων
τῶν
|
τοιούτων, |
ἔτι
δ´
ἐπ´
ἐνίων
τῶν |
[2, 3] |
φανερὸν
ἐκ
τούτων
καὶ
τῶν
|
τοιούτων. |
Καὶ
γὰρ
διὰ
τοῦτο
θιγγανόμενον |
[2, 1] |
προσώπου
καὶ
χειρὸς
καὶ
τῶν
|
τοιούτων |
μορίων.
Ἐπεὶ
δ´
ἐναντίως
ἐπὶ |
[2, 2] |
περὶ
τῶν
ἄλλων
καὶ
τῶν
|
τοιούτων |
μορίων
καὶ
τῶν
ἀνοιομερῶν
ὑποληπτέον |
[2, 4] |
γλαφυρωτέραν
ἔχειν
τὴν
διάνοιαν
τῶν
|
τοιούτων, |
οὐ
διὰ
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ |
[2, 2] |
δὲ
θάτερον.
Ἔνια
δὲ
τῶν
|
τοιούτων |
οὐδ´
ἔστιν
ἁπλῶς
εἰπεῖν
ὅτι |
[2, 2] |
καὶ
κουφότητες
οὐδ´
ἄλλο
τῶν
|
τοιούτων |
οὐδὲν
ὡς
εἰπεῖν.
Καὶ
τοῦτ´ |
[2, 10] |
ἐπὶ
τῶν
ἰχθύων
καὶ
τῶν
|
τοιούτων |
ποιεῖ
τὸ
λεγόμενον
φανερόν·
ἀκούουσι |
[2, 2] |
νεύρων
καὶ
σαρκῶν
καὶ
ἄλλων
|
τοιούτων |
συμβαλλομένων
τὰ
μὲν
εἰς
τὴν |
[2, 1] |
σαρκὸς
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
|
τοιούτων |
συνεστήκασι
τὰ
ὀργανικὰ
τῶν
μορίων, |
[2, 3] |
καὶ
ἐν
τῇ
φύσει
τῶν
|
τοιούτων |
τὰ
μὲν
θερμὰ
καὶ
ὑγρὰ |
[2, 1] |
μὲν
ἢ
πρόσωπον
ἢ
τῶν
|
τοιούτων |
τι
μορίων
οὐδεὶς
ἐγχειρεῖ
λέγειν |
[2, 1] |
σαρκὸς
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
|
τοιούτων. |
Τρίτη
δὲ
καὶ
τελευταία
κατ´ |
[2, 16] |
γὰρ
τὴν
γλῶτταν
οὐχ
ὁμοίαν
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἐποίησεν
ἡ
φύσις,
πρὸς |
[2, 10] |
ἀναπνοῆς
κίνησιν.
Καλῶς
δὲ
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἔχει
ταῦτα
τὰ
αἰσθητήρια |
[2, 8] |
τοῖς
ἔχουσι
σάρκας,
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
ἄλλοις
τὸ
ἀνάλογον·
τοῦτο
γὰρ |
[2, 1] |
τῶν
ἀνομοιομερῶν.
Διόπερ
ἐν
μὲν
|
τοῖς |
ἀναίμοις
ζῴοις
τὸ
ἀνάλογον,
ἐν |
[2, 14] |
οὔτ´
ἐπὶ
τῆς
ἥβης,
ὥσπερ
|
τοῖς |
ἀνθρώποις.
Ἀλλ´
ἀντὶ
τούτων
τὰ |
[2, 9] |
τοιοῦτόν
ἐστι
μέρος,
ὕστερον
ἅμα
|
τοῖς |
ἀνομοιομερέσι
θεωρητέον
τὴν
αἰτίαν
αὐτῶν, |
[2, 2] |
ἑνὸς
ζῴου
(τὸ
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
ἄνω
μέρεσι
πρὸς
τὰ
κάτω |
[2, 9] |
γὰρ
τὰ
κραῦρα
ταχέως
ἐν
|
τοῖς |
ἀπέχουσιν.
Ἡ
δὲ
φύσις
ἡ |
[2, 1] |
Οὔσης
δὲ
τῆς
αἰσθήσεως
ἐν
|
τοῖς |
ἁπλοῖς
μέρεσιν
εὐλόγως
μάλιστα
συμβαίνει |
[2, 16] |
παρακαταχρῆται,
καθάπερ
εἴωθεν,
ἐπὶ
πλείονα
|
τοῖς |
αὐτοῖς
μορίοις,
ἀντὶ
τῆς
τῶν |
[2, 9] |
καὶ
σκληροτέρων,
καὶ
τούτων
αὐτῶν
|
τοῖς |
βιαστικωτέροις.
Διὸ
τὰ
τῶν
ἀρρένων |
[2, 13] |
πάντα
μὲν
ὅπως
τὰ
προσπίπτοντα
|
τοῖς |
βλεφάροις
κωλύωσι
(καὶ
τοῦτο
(οὐκ |
[2, 17] |
ὥσπερ
ἀνάπαλιν
τὴν
ἄνω
κάτω·
|
τοῖς |
γὰρ
ἄλλοις
ἡ
ἄνω
ἀκίνητος. |
[2, 16] |
τοῖς
ἔχουσι
τῶν
ἐναίμων
ὀδόντας.
|
Τοῖς |
γὰρ
ὄρνισι,
καθάπερ
εἴπομεν,
διὰ |
[2, 9] |
τῶν
ὑγρῶν
καὶ
ὁμοιομερῶν
θεωρίᾳ·
|
τοῖς |
γὰρ
περὶ
γενέσεως
λόγοις
ἁρμόττουσαν |
[2, 8] |
τῶν
ἐναίμων
τοῖς
μὲν
ὀστοῦν
|
τοῖς |
δ´
ἄκανθαν.
Τὰ
δ´
ἔντομα |
[2, 9] |
κινουμένοις
διὰ
κάμψιν
τούτου
χάριν,
|
τοῖς |
δ´
ἀκινήτοις
φυλακῆς
ἕνεκεν,
οἷον |
[2, 17] |
μὲν
πεζοῖς
σχεδὸν
ὁμοίως
πᾶσι,
|
τοῖς |
δ´
ἄλλοις
ἀνομοίως
καὶ
αὐτοῖς |
[2, 16] |
μόριον
κατὰ
τὸν
ἐνδεχόμενον
τρόπον,
|
τοῖς |
δ´
ἄλλοις
μᾶλλον
διηρθρωμένον
ἐστὶ |
[2, 6] |
κερατοφόροις
καὶ
μὴ
ἀμφώδουσι
στεατώδης,
|
τοῖς |
δ´
ἀμφώδουσι
καὶ
πολυσχιδέσι
πιμελώδης. |
[2, 3] |
τοῖς
ζῴοις
τοῖς
ἐναίμοις
ἐστί,
|
τοῖς |
δ´
ἀναίμοις
τὸ
ἀνάλογον.
Καὶ |
[2, 14] |
ἀλλ´
ἀλεάζει
διὰ
τὴν
κάμψιν·
|
τοῖς |
δ´
ἀνθρώποις
ἐπεὶ
ἐξ
ἴσου |
[2, 9] |
ἀλλ´
ὀστᾶ·
ζῳοτόκος
γάρ
ἐστιν.
|
Τοῖς |
δ´
ἐναίμοις
μὲν
μὴ
ζῳοτόκοις |
[2, 6] |
ἐν
τοῖς
μὲν
οὐκ
ἔνεστι,
|
τοῖς |
δ´
ὀλίγος
ἔνεστιν·
εἰς
γὰρ |
[2, 13] |
ἀκριβῆ
τὴν
ὄψιν
ἐπιγείοις
οὖσιν.
|
Τοῖς |
δ´
ὄρνισιν
ἀναγκαῖον·
πόρρωθεν
γὰρ |
[2, 17] |
ὧν
ἡ
φύσις
ἀκανθώδης
ἐστίν.
|
Τοῖς |
δὲ
κροκοδείλοις
συμβάλλεταί
τι
πρὸς |
[2, 14] |
στόλον
μακραῖς,
ὥσπερ
τοῖς
ἵπποις,
|
τοῖς |
δὲ
μακρὸν
βραχείαις,
καὶ
κατὰ |
[2, 17] |
φωνῆς,
καὶ
τοῖς
μὲν
σκληρὸν
|
τοῖς |
δὲ
μαλακὸν
ἢ
σαρκῶδες.
Διὸ |
[2, 9] |
τοῖς
θερμοῖς
καὶ
τοῖς
ξηροῖς.
|
Τοῖς |
δὲ
μεγάλοις
ἰσχυροτέρων
δεῖ
τῶν |
[2, 7] |
τὸ
μόριον
τοῖς
ἔχουσιν
ἐγκέφαλον,
|
τοῖς |
δὲ
μὴ
ἔχουσι
τὸ
ἀνάλογον. |
[2, 9] |
ἔργον
τὴν
τῆς
τροφῆς
ἐργασίαν,
|
τοῖς |
δὲ
πρός
τε
τοῦτο
καὶ |
[2, 17] |
τροφῆς,
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
ἀπολελυμένον
|
τοῖς |
δὲ
προσπεφυκός,
ὅσοις
μηδὲν
ἔργον |
[2, 8] |
τοῖς
ἰχθύσι
τοῖς
μὲν
ἄκανθα
|
τοῖς |
δὲ
χόνδρος.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[2, 6] |
καὶ
πιμελή
ἐστιν.
Καὶ
ἐν
|
τοῖς |
δὴ
τὰ
ὀστᾶ
πυκνὰ
ἔχουσι |
[2, 3] |
ξηροῦ
καὶ
ὑγροῦ
διελθεῖν
ἀκολούθως
|
τοῖς |
εἰρημένοις.
Λέγεται
δὲ
ταῦτα
πλεοναχῶς, |
[2, 16] |
τὸ
τοῦ
μυκτῆρος
μέγεθος
ἐποίησε
|
τοῖς |
ἐλέφασιν.
Διόπερ
ἀναπνέουσιν
ἄραντες
ἄνω |
[2, 16] |
εἴπομεν,
μυκτήρ
ἐστιν
ἡ
προβοσκὶς
|
τοῖς |
ἐλέφασιν.
Ἐπεὶ
δ´
ἀδύνατον
ἦν |
[2, 6] |
μορίων
καὶ
τῆς
τροφῆς
οὔσης
|
τοῖς |
ἐμβρύοις
αἵματος,
καὶ
ἐν
τοῖς |
[2, 10] |
μόριον
κατὰ
μέσον
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ἔμπροσθέν
ἐστιν.
Διόπερ
εἰς
μέσον |
[2, 10] |
καρδίας,
ταύτην
δ´
εἶναι
ἐν
|
τοῖς |
ἔμπροσθεν,
καὶ
τὸ
αἰσθάνεσθαι
διὰ |
[2, 10] |
τούτου
τι.
Διόπερ
οὐδὲν
ἐν
|
τοῖς |
ἐναίμοις
ἄναιμον
αἰσθητικόν,
οὐδ´
αὐτὸ |
[2, 3] |
ἡ
τελευταία
τροφὴ
τοῖς
ζῴοις
|
τοῖς |
ἐναίμοις
ἐστί,
τοῖς
δ´
ἀναίμοις |
[2, 1] |
ζῴοις
τὸ
ἀνάλογον,
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
ἐναίμοις
ἡ
καρδία
τοιοῦτόν
ἐστιν· |
[2, 8] |
τούτοις
τ´
ἐναντίως
ἔχει
καὶ
|
τοῖς |
ἐναίμοις,
καθάπερ
εἴπομεν.
Οὐδὲν
γὰρ |
[2, 3] |
τὸ
αἷμα
τροφῆς
ἕνεκεν
ὑπάρχει
|
τοῖς |
ἐναίμοις,
φανερὸν
ἐκ
τούτων
καὶ |
[2, 13] |
ἐποίησεν
ἡ
φύσις
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
|
τοῖς |
ἐντόμοις,
καὶ
μᾶλλον
(ἔτι
τοῖς |
[2, 6] |
τὸ
ἀνάλογον
τοῖς
ὀστοῖς,
οἷον
|
τοῖς |
ἐνύδροις
τὴν
ἄκανθαν,
ἀναγκαῖον
ἐνίοις |
[2, 17] |
μικρὸν
χρόνον
εἶναι
τὴν
αἴσθησιν
|
τοῖς |
ἐνύδροις
τῶν
χυμῶν,
ὥσπερ
καὶ |
[2, 2] |
ὑπόστασιν
καὶ
τὴν
τῆς
ὑγρᾶς
|
τοῖς |
ἔχουσι
κύστιν.
Αὐτῶν
δὲ
τούτων |
[2, 9] |
τῶν
σπονδύλων.
Ἐκ
δὲ
ταύτης
|
τοῖς |
ἔχουσι
κῶλα
συνεχῆ
πρὸς
αὐτήν, |
[2, 10] |
γὰρ
τῆς
ἀναπνοῆς
ἡ
αἴσθησις
|
τοῖς |
ἔχουσι
μυκτῆρας,
τοῦτο
δὲ
τὸ |
[2, 8] |
καὶ
πρῶτον
περὶ
σαρκὸς
ἐν
|
τοῖς |
ἔχουσι
σάρκας,
ἐν
δὲ
τοῖς |
[2, 2] |
μυελός,
γονή,
χολή,
γάλα
ἐν
|
τοῖς |
ἔχουσι,
σάρξ,
καὶ
τὰ
τούτοις |
[2, 16] |
ἡ
τῶν
χειλῶν
ἐστι
φύσις
|
τοῖς |
ἔχουσι
τῶν
ἐναίμων
ὀδόντας.
Τοῖς |
[2, 10] |
τῆς
κεφαλῆς,
διὰ
τὸ
πᾶσι
|
τοῖς |
ἔχουσιν
αὐτὴν
ὀρθότατον
δεῖν
εἶναι |
[2, 7] |
τοῖς
ζῴοις
τοῦτο
τὸ
μόριον
|
τοῖς |
ἔχουσιν
ἐγκέφαλον,
τοῖς
δὲ
μὴ |
[2, 10] |
αἰσθητῶν.
Ἡ
δ´
ὄψις
πᾶσι
|
τοῖς |
ἔχουσιν
εὐλόγως
ἐστὶ
περὶ
τὸν |
[2, 8] |
σκληρὰ
τὴν
φύσιν
οὖσα,
ἐν
|
τοῖς |
ἔχουσιν
ὀστᾶ·
ἐν
δὲ
τοῖς |
[2, 9] |
δ´
ὀστῶν
ἡ
καλουμένη
ῥάχις
|
τοῖς |
ἔχουσιν
ὀστᾶ
πᾶσιν,
ἀφ´
ἧς |
[2, 14] |
γὰρ
χάριν
αἱ
τρίχες
ὑπάρχουσι
|
τοῖς |
ἔχουσιν·
τοῖς
μὲν
οὖν
τετράποσι |
[2, 10] |
τῶν
αἰσθήσεων
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
|
τοῖς |
ζῴοις
εἰσί,
τοῦτο
δ´
ὁρῶντες |
[2, 9] |
αὐτῶν,
καὶ
τίνος
ἕνεκεν
ὑπάρχει
|
τοῖς |
ζῴοις
ἕκαστον·
ἐκ
τῶν
ἔργων |
[2, 1] |
τοῦτο
ἂν
εἴη
ἀναγκαῖον
ἔχειν
|
τοῖς |
ζῴοις
ἔνια
μόρια
ὁμοιομερῆ·
ἡ |
[2, 9] |
τὴν
ἀπὸ
τῆς
τροφῆς
γινομένην
|
τοῖς |
ζῴοις
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ
τοῖς |
[2, 2] |
~Τῶν
δ´
ὁμοιομερῶν
μορίων
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις
ἐστὶ
τὰ
μὲν
μαλακὰ |
[2, 17] |
ἐν
τῷ
στόματι
ἡ
γλῶττα
|
τοῖς |
ζῴοις
ἐστί,
τοῖς
μὲν
πεζοῖς |
[2, 1] |
ἡ
τῶν
ὁμοιομερῶν
φύσις
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις
ἐστίν,
οἷον
ὀστοῦ
καὶ |
[2, 1] |
καὶ
ἀνομοιομερῆ
τῶν
μορίων
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις
ἐστίν.
Ὄντων
δὲ
τῶν |
[2, 6] |
τῶν
ὀστῶν
ἀνάγκη
φύσιν
ὑπάρχειν
|
τοῖς |
ζῴοις,
ἢ
τὸ
ἀνάλογον
τοῖς |
[2, 17] |
διαιροῦσιν.
Ἐν
μὲν
οὖν
τούτοις
|
τοῖς |
ζῴοις
ἡ
γλῶττα
τοιαύτη
τὴν |
[2, 4] |
φύσις
καὶ
κατὰ
τὸ
ἦθος
|
τοῖς |
ζῴοις
καὶ
κατὰ
τὴν
αἴσθησιν, |
[2, 3] |
Ἡ
μὲν
γὰρ
πρώτη
φανερὰ
|
τοῖς |
ζῴοις
λειτουργία
διὰ
τοῦ
στόματος |
[2, 10] |
ἂν
ἀπειργάζετο
οὗ
ἕνεκα
ὑπάρχει
|
τοῖς |
ζῴοις
ὁ
ἐγκέφαλος
(οὐ
γὰρ |
[2, 1] |
πράξεων
καὶ
τῶν
κινήσεων
ὑπαρχουσῶν
|
τοῖς |
ζῴοις
ὅλοις
τε
καὶ
τοῖς |
[2, 4] |
διὰ
τὴν
θερμότητα
τὴν
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις.
Πολλῶν
δ´
ἐστὶν
αἰτία |
[2, 7] |
τῶν
ζῴων.
Ὑπάρχει
δ´
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις
πρὸς
τὴν
τῆς
φύσεως |
[2, 7] |
χάριν
ὑπάρχει
τοῦτο
τὸ
μόριον
|
τοῖς |
ζῴοις,
τὴν
φύσιν
ἔχον
κοινὴν |
[2, 3] |
τὸ
αἷμα
ἡ
τελευταία
τροφὴ
|
τοῖς |
ζῴοις
τοῖς
ἐναίμοις
ἐστί,
τοῖς |
[2, 10] |
ἀπὸ
τῶν
πρώτων.
Πᾶσι
γὰρ
|
τοῖς |
ζῴοις
τοῖς
τελείοις
δύο
τὰ |
[2, 7] |
ποιεῖ
δὲ
καὶ
τὸν
ὕπνον
|
τοῖς |
ζῴοις
τοῦτο
τὸ
μόριον
τοῖς |
[2, 1] |
μερῶν
τῶν
δ´
αἰσθητηρίων
ἐν
|
τοῖς |
ζῴοις,
τῶν
μὲν
ὀργανικῶν
ἕκαστον |
[2, 7] |
Περὶ
μὲν
οὖν
τῶν
συμφύτων
|
τοῖς |
ζῴοις
ὑγρῶν
σχεδὸν
εἴρηται
περὶ |
[2, 9] |
φύσις.
Ἔνεστι
δὲ
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ζῳοτόκοις
πολλὰ
τῶν
ὀστῶν
χονδρώδη, |
[2, 9] |
τούτοις
δέ,
δι´
ἅπερ
καὶ
|
τοῖς |
ζῳοτόκοις,
πρὸς
τὴν
ἰσχὺν
ἰσχυροτέρων |
[2, 9] |
ἐν
Λιβύῃ
καὶ
τοῖς
τόποις
|
τοῖς |
θερμοῖς
καὶ
τοῖς
ξηροῖς.
Τοῖς |
[2, 9] |
τοῖς
ζῴοις
ἐξ
ἀνάγκης
καὶ
|
τοῖς |
θήλεσι
τὴν
ἐν
αὐτοῖς
τῶν |
[2, 4] |
αἵματι
καὶ
ζέσιν
ποιοῦσιν
ἐν
|
τοῖς |
θυμοῖς.
Διὸ
οἱ
ταῦροι
καὶ |
[2, 14] |
ἔχουσι
τὸν
στόλον
μακραῖς,
ὥσπερ
|
τοῖς |
ἵπποις,
τοῖς
δὲ
μακρὸν
βραχείαις, |
[2, 8] |
ἔχουσι
τὸ
ἀνάλογον,
οἷον
ἐν
|
τοῖς |
ἰχθύσι
τοῖς
μὲν
ἄκανθα
τοῖς |
[2, 17] |
τῷ
ἄκρῳ
μάλιστα,
διὰ
τοῦτο
|
τοῖς |
ἰχθύσι
τοῦτ´
ἀφώρισται
μόνον.
Ἐπιθυμίαν |
[2, 9] |
τοῦτο
καὶ
πρὸς
ἀλκήν,
οἷον
|
τοῖς |
καρχαρόδουσι
καὶ
χαυλιόδουσι
πᾶσιν.
Ἐξ |
[2, 16] |
καὶ
τῇ
γῇ.
Οἷον
οὖν
|
τοῖς |
κολυμβηταῖς
ἔνιοι
πρὸς
τὴν
ἀναπνοὴν |
[2, 9] |
ἡ
τῶν
ὀστῶν
φύσις,
πλὴν
|
τοῖς |
λίαν
μεγάλοις·
τούτοις
δέ,
δι´ |
[2, 17] |
τι
τοῦ
στόματος
τοιοῦτον,
καὶ
|
τοῖς |
μαλακίοις,
οἷον
σηπίαις
καὶ
πολύποσιν. |
[2, 17] |
μαλακὸν
ἢ
σαρκῶδες.
Διὸ
καὶ
|
τοῖς |
μαλακοστράκοις,
οἷον
καράβοις
καὶ
τοῖς |
[2, 8] |
ἀνάλογον,
οἷον
ἐν
τοῖς
ἰχθύσι
|
τοῖς |
μὲν
ἄκανθα
τοῖς
δὲ
χόνδρος. |
[2, 17] |
αἴσθησιν
ποιοῦνται
τῆς
τροφῆς,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
μὲν
ἀπολελυμένον
τοῖς
δὲ
προσπεφυκός, |
[2, 6] |
πεττόμενον,
τούτοις
δὲ
στεατώδης.
Διὸ
|
τοῖς |
μὲν
κερατοφόροις
καὶ
μὴ
ἀμφώδουσι |
[2, 9] |
ὕπεστιν
ὀστᾶ
τοῖς
σαρκώδεσι
μορίοις,
|
τοῖς |
μὲν
κινουμένοις
διὰ
κάμψιν
τούτου |
[2, 14] |
ταύτας
ἐπικεκόσμηκεν
ἡ
φύσις
θριξί,
|
τοῖς |
μὲν
μικρὸν
ἔχουσι
τὸν
στόλον |
[2, 8] |
ἡ
φύσις,
ὥσπερ
τῶν
ἐναίμων
|
τοῖς |
μὲν
ὀστοῦν
τοῖς
δ´
ἄκανθαν. |
[2, 6] |
ἔχουσι
καὶ
ἰσχυρὰ
εὐλόγως
ἐν
|
τοῖς |
μὲν
οὐκ
ἔνεστι,
τοῖς
δ´ |
[2, 16] |
ἂν
τοῦτο
ἤδη
ῥύγχος
ὀρνιθῶδες.
|
Τοῖς |
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις
πρὸς |
[2, 16] |
τοῖς
τόποις
τούτοις
γίνεσθαι
τρίχας.
|
~Τοῖς |
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις
τοῖς |
[2, 9] |
ἐκ
τῶν
σαρκῶν
τὸ
ζῷον.
|
Τοῖς |
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ὕπεστιν
ὀστᾶ |
[2, 13] |
τῆς
ὄψεως
ἐκ
πολλοῦ
χρῆσις.
|
Τοῖς |
μὲν
οὖν
πεζοῖς
ὁ
ἀὴρ |
[2, 14] |
αἱ
τρίχες
ὑπάρχουσι
τοῖς
ἔχουσιν·
|
τοῖς |
μὲν
οὖν
τετράποσι
τὰ
πρανῆ |
[2, 17] |
ἡ
γλῶττα
τοῖς
ζῴοις
ἐστί,
|
τοῖς |
μὲν
πεζοῖς
σχεδὸν
ὁμοίως
πᾶσι, |
[2, 17] |
μηδὲν
ἔργον
ὑπάρχει
φωνῆς,
καὶ
|
τοῖς |
μὲν
σκληρὸν
τοῖς
δὲ
μαλακὸν |
[2, 9] |
ἡ
τῶν
ὀδόντων
ἐστὶ
φύσις,
|
τοῖς |
μὲν
ὑπάρχουσα
πρὸς
ἓν
ἔργον |
[2, 9] |
ἀσθενέστερα
δέ.
Τῶν
δ´
ἰχθύων
|
τοῖς |
μὲν
ᾠοτόκοις
ἄκανθα,
καὶ
τοῖς |
[2, 8] |
τοῖς
ἔχουσιν
ὀστᾶ·
ἐν
δὲ
|
τοῖς |
μὴ
ἔχουσι
τὸ
ἀνάλογον,
οἷον |
[2, 6] |
ἀναλίσκεται
ἡ
τροφή.
Ἐν
δὲ
|
τοῖς |
μὴ
ἔχουσιν
ὀστᾶ
ἀλλ´
ἄκανθαν |
[2, 17] |
οἱ
καλούμενοι
κυπρῖνοι,
ὥστε
δοκεῖν
|
(τοῖς |
μὴ
σκοποῦσιν
ἀκριβῶς
γλῶτταν
ἔχειν |
[2, 9] |
αὐτῶν
συνεστηκότα
ὅλα
καὶ
συνώνυμα
|
τοῖς |
μορίοις,
οἷον
ὁπλή
τε
ὅλη |
[2, 1] |
τοῖς
ζῴοις
ὅλοις
τε
καὶ
|
τοῖς |
μορίοις
τοῖς
τοιούτοις,
ἀναγκαῖον
ἐξ |
[2, 2] |
τὸ
δὲ
θερμότερον
ἔν
τε
|
τοῖς |
μορίοις
τοῦ
ἑνὸς
ζῴου
(τὸ |
[2, 5] |
μὲν
οὖν
ταῦτα
ὄντα
ἐν
|
τοῖς |
μορίοις
τῶν
ζῴων
ὠφελεῖ
(πρὸς |
[2, 6] |
σπερματικὴ
δύναμις.
Δηλοῖ
δ´
ἐν
|
τοῖς |
νέοις
πάμπαν·
ἅτε
γὰρ
ἐξ |
[2, 2] |
καὶ
τοῖς
ὑγροῖς
μορίοις
καὶ
|
τοῖς |
ξηροῖς
πολλοὶ
τρόποι
τῆς
αἰτίας |
[2, 9] |
τοῖς
τόποις
τοῖς
θερμοῖς
καὶ
|
τοῖς |
ξηροῖς.
Τοῖς
δὲ
μεγάλοις
ἰσχυροτέρων |
[2, 14] |
ὥστε
περὶ
τῶν
λοιπῶν
ἐν
|
τοῖς |
οἰκείοις
καιροῖς
ἀποδοτέον
τὴν
μνείαν. |
[2, 9] |
ἂν
εἴη.
Ἀλλ´
ὅτι
συνώνυμα
|
τοῖς |
ὅλοις
τὰ
μέρη,
τὴν
τάξιν |
[2, 1] |
δ´
αἴσθησις
ἐγγίγνεται
πᾶσιν
ἐν
|
τοῖς |
ὁμοιομερέσι,
διὰ
τὸ
τῶν
αἰσθήσεων |
[2, 9] |
μέρη,
τὴν
τάξιν
ἀπέλαβεν
ἐν
|
τοῖς |
ὁμοιομερέσι
νῦν,
Εἰσὶ
δ´
ἀρχαὶ |
[2, 14] |
διὰ
τὴν
ὀρθότητα
τὰ
πρόσθια
|
τοῖς |
ὀπισθίοις,
τοῖς
τιμιωτέροις
ὑπέγραψεν
ἡ |
[2, 16] |
τροφήν,
καθάπερ
φασὶ
τὰ
κέρατα
|
τοῖς |
ὀπισθονόμοις
βουσίν·
καὶ
γὰρ
ἐκείνους |
[2, 9] |
κατὰ
μικρὸν
ἡ
φύσις,
οἷον
|
τοῖς |
ὄρνισιν
ὀστᾶ
μέν,
ἀσθενέστερα
δέ. |
[2, 9] |
δὲ
κατὰ
τὴν
ἁφήν
ἐστι
|
τοῖς |
ὀστοῖς
καὶ
τὰ
τοιάδε
τῶν |
[2, 6] |
τοῖς
ἐμβρύοις
αἵματος,
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ὀστοῖς
ὁ
μυελὸς
αἱματώδης
ἐστίν· |
[2, 6] |
τοῖς
ζῴοις,
ἢ
τὸ
ἀνάλογον
|
τοῖς |
ὀστοῖς,
οἷον
τοῖς
ἐνύδροις
τὴν |
[2, 6] |
τὴν
γινομένην
ὑπὸ
τοῦ
περιέχεσθαι
|
τοῖς |
ὀστοῖς
πέττεται
τὸ
αἷμα,
ἡ |
[2, 9] |
τοῖς
μὲν
ᾠοτόκοις
ἄκανθα,
καὶ
|
τοῖς |
ὄφεσιν
ἀκανθώδης
ἐστὶν
ἡ
τῶν |
[2, 9] |
ἀποκοπέν.
Οἱ
μὲν
οὖν
ἐν
|
τοῖς |
πεζοῖς
ἀμύελοι
χόνδροι
κεχωρισμένῳ
μυελῷ· |
[2, 10] |
καρδίαν
τόπος,
διώρισται
πρότερον
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
αἰσθήσεως·
καὶ
διότι
αἱ |
[2, 7] |
εἴρηται
καθ´
αὑτὰ
ἔν
τε
|
τοῖς |
περὶ
αἰσθήσεως
καὶ
περὶ
ὕπνου |
[2, 3] |
δὲ
περὶ
τροφῆς
ὅλως,
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
γενέσεως
καὶ
ἐν
ἑτέροις |
[2, 7] |
περὶ
σπέρματος
καὶ
γάλακτος
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
γενέσεως·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[2, 7] |
παρὰ
ταῦτα
γονὴ
καὶ
γάλα
|
τοῖς |
πεφυκόσιν
ἔχειν
ἕκαστα
τούτων.
Τὰ |
[2, 13] |
ὑγρόφθαλμοι
μέν
εἰσιν.
Ἀναγκαία
γὰρ
|
τοῖς |
πολλὴν
ποιουμένοις
κίνησιν
ἡ
τῆς |
[2, 17] |
καὶ
γὰρ
ὅσα
μὴ
δοκεῖ
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἔχειν,
οἷον
ἔνιοι
τῶν |
[2, 17] |
γλίσχρον
ἔχουσι,
καὶ
σχεδὸν
παραπλησίως
|
τοῖς |
ποταμίοις
κροκοδείλοις.
Οὐ
φαίνονται
δ´ |
[2, 14] |
οὐκ
ἔχει
τρίχας,
ἀλλ´
ἐν
|
τοῖς |
πρανέσι
μᾶλλον·
οἱ
δ´
ἄνθρωποι |
[2, 14] |
τοῖς
ὑπτίοις
μᾶλλον
ἢ
ἐν
|
τοῖς |
πρανέσιν.
Σκέπης
γὰρ
χάριν
αἱ |
[2, 9] |
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ὕπεστιν
ὀστᾶ
|
τοῖς |
σαρκώδεσι
μορίοις,
τοῖς
μὲν
κινουμένοις |
[2, 9] |
τοῦ
χόνδρου
σύστασιν.
Ἐν
δὲ
|
τοῖς |
σελάχεσιν
ἡ
ῥάχις
χονδρώδης
(μέν |
[2, 13] |
τοῖς
ἐντόμοις,
καὶ
μᾶλλον
(ἔτι
|
τοῖς |
σκληροδέρμοις,
ὥσπερ
ἔνια
τῶν
τετραπόδων |
[2, 1] |
ἔνια
τῶν
σπλάγχνων·
πολύμορφα
γὰρ
|
τοῖς |
σχήμασιν,
ἐξ
ὁμοιομεροῦς
ὄντα
σώματος |
[2, 7] |
καθαρόν.
Διὸ
καὶ
τὰ
ῥεύματα
|
τοῖς |
σώμασιν
ἐκ
τῆς
κεφαλῆς
ἐστι |
[2, 4] |
ὑπὸ
ψυχροῦ
ξηραινόμενον.
Ἐν
δὲ
|
τοῖς |
σώμασιν
ὑγρόν
ἐστι
διὰ
τὴν |
[2, 10] |
πρώτων.
Πᾶσι
γὰρ
τοῖς
ζῴοις
|
τοῖς |
τελείοις
δύο
τὰ
ἀναγκαιότατα
μόριά |
[2, 16] |
~Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις
|
τοῖς |
τετράποσι
καὶ
ζῳοτόκοις
οὐ
πόρρω |
[2, 9] |
πάντα
τὰ
τοιαῦτα
μᾶλλον
ἐν
|
τοῖς |
τετράποσιν
ὑπάρχει
ζῴοις
τῶν
ζῳοτόκων, |
[2, 7] |
συνεστάναι.
Τούτου
δ´
αἴτιον
ὅτι
|
τοῖς |
τῆς
ψυχῆς
ἔργοις
ὑπηρετικώτατον
τῶν |
[2, 14] |
ὀρθότητα
τὰ
πρόσθια
τοῖς
ὀπισθίοις,
|
τοῖς |
τιμιωτέροις
ὑπέγραψεν
ἡ
φύσις
τὴν |
[2, 1] |
ὅλοις
τε
καὶ
τοῖς
μορίοις
|
τοῖς |
τοιούτοις,
ἀναγκαῖον
ἐξ
ὧν
σύγκεινται, |
[2, 17] |
τοῖς
μαλακοστράκοις,
οἷον
καράβοις
καὶ
|
τοῖς |
τοιούτοις,
ἐντὸς
ὑπάρχει
τι
τοῦ |
[2, 17] |
ὁ
τόπος
τοῦ
στόματος
πᾶσι
|
τοῖς |
τοιούτοις,
καὶ
διὰ
τὸ
μικρὸν |
[2, 2] |
Καὶ
ποιεῖ
δὲ
φανερὸν
ἐν
|
τοῖς |
τοιούτοις
ὅτι
τὸ
ψυχρὸν
φύσις |
[2, 9] |
ζῳοτόκων,
οἷον
ἐν
Λιβύῃ
καὶ
|
τοῖς |
τόποις
τοῖς
θερμοῖς
καὶ
τοῖς |
[2, 15] |
τοιαύτην
αἰτίαν
ἐξ
ἀνάγκης
ἐν
|
τοῖς |
τόποις
τούτοις
γίνεσθαι
τρίχας.
~Τοῖς |
[2, 2] |
οὐδαμῶς.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
καὶ
|
τοῖς |
ὑγροῖς
μορίοις
καὶ
τοῖς
ξηροῖς |
[2, 14] |
οἱ
δ´
ἄνθρωποι
τοὐναντίον
ἐν
|
τοῖς |
ὑπτίοις
μᾶλλον
ἢ
ἐν
τοῖς |
[2, 14] |
γὰρ
τετράποδα
τῶν
ζῴων
ἐν
|
τοῖς |
ὑπτίοις
οὐκ
ἔχει
τρίχας,
ἀλλ´ |
[2, 3] |
(διὸ
καὶ
περίττωμα
οὐ
γίνεται
|
τοῖς |
φυτοῖς·
τῇ
γὰρ
γῇ
καὶ |
[2, 17] |
τῆς
τροφῆς
χάριν
τῆς
ἐν
|
τοῖς |
χυμοῖς
ἐστιν
εἰς
αἴσθησιν
μὲν |
[2, 16] |
τοῦ
ὑγροῦ
διὰ
τοῦ
ὀργάνου
|
τὸν |
ἀέρα,
τοιοῦτον
ἡ
φύσις
τὸ |
[2, 7] |
φερομένης
ὑπὸ
τοῦ
θερμοῦ
πρὸς
|
τὸν |
ἄνω
τόπον,
ὅταν
ἐν
τῷ |
[2, 3] |
καὶ
θάτερα
τὰ
ὑγρὰ
κατὰ
|
τὸν |
αὐτὸν
λόγον
ἔχει
τὸ
κυρίως |
[2, 2] |
ὅτι
καὶ
τὸ
ψυχρὸν
κατὰ
|
τὸν |
αὐτὸν
λόγον.
Καὶ
περὶ
μὲν |
[2, 9] |
τι
σωμάτων,
εἶθ´
οὕτω
περιπλάττουσι,
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
ἡ
φύσις
δεδημιούργηκεν |
[2, 2] |
θερμότερον,
ἐπειδὴ
λέγεται
πλεοναχῶς,
(οὐ
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
ὑπάρξει
πᾶσιν,
ἀλλὰ |
[2, 13] |
οὐδὲν
γὰρ
αὐτὰ
κατεπείγει
πρὸς
|
τὸν |
βίον.
Οἱ
δ´
ἰχθύες
καὶ |
[2, 17] |
αὐτὸν
ἔχειν
τοῦτο
τὸ
μόριον.
|
Τὸν |
δ´
οὐρανὸν
σαρκώδη
πολλοὶ
καὶ |
[2, 7] |
τι
καὶ
πάσχοντος
τοῦ
περὶ
|
τὸν |
ἐγκέφαλον
αἵματος.
Περὶ
μὲν
οὖν |
[2, 10] |
κεφαλὴν
ἄσαρκον
ἐκ
τῶν
περὶ
|
τὸν |
ἐγκέφαλον
εἰρημένων
ἀναγκαῖον
συμβέβηκεν.
Οὐ |
[2, 7] |
τὴν
ἐν
αὐτῇ
θερμότητα
μεμηχάνηται
|
τὸν |
ἐγκέφαλον
ἡ
φύσις,
καὶ
τούτου |
[2, 10] |
τοῖς
ἔχουσιν
εὐλόγως
ἐστὶ
περὶ
|
τὸν |
(ἐγκέφαλον·
ὁ
μὲν
γὰρ
ὑγρὸς |
[2, 10] |
Ἔχει
δ´
ἐν
τῷ
ἔμπροσθεν
|
τὸν |
ἐγκέφαλον
πάντα
τὰ
ἔχοντα
τοῦτο |
[2, 7] |
εἰς
τὴν
μήνιγγα
τὴν
περὶ
|
τὸν |
ἐγκέφαλον.
Πρὸς
δὲ
τὸ
τῇ |
[2, 10] |
ὁ
τόπος
ὢν
ὁ
περὶ
|
τὸν |
ἐγκέφαλον
τοὐναντίον
ἂν
ἀπειργάζετο
οὗ |
[2, 10] |
πόροι
φέρουσιν
εἰς
τὰς
περὶ
|
τὸν |
ἐγκέφαλον
φλέβας·
πάλιν
δ´
ἐκ |
[2, 7] |
ὅσοις
ἂν
ᾖ
τὰ
περὶ
|
τὸν |
ἐγκέφαλον
ψυχρότερα
τῆς
συμμέτρου
κράσεως· |
[2, 1] |
τὴν
αἰτίαν
ἔχει
περὶ
τούτων
|
τὸν |
εἰρημένον
τρόπον·
ἐπεὶ
δὲ
ζητεῖται |
[2, 16] |
τῶν
μυκτήρων
ἐνυπάρχει
μόριον
κατὰ
|
τὸν |
ἐνδεχόμενον
τρόπον,
τοῖς
δ´
ἄλλοις |
[2, 4] |
τὸ
ἦθος
καὶ
ἐκστατικὰ
διὰ
|
τὸν |
θυμόν.
Θερμότητος
γὰρ
ποιητικὸν
ὁ |
[2, 7] |
αἵματος.
Διὸ
πλεῖον
ἀθροιζόμενον
ἐπὶ
|
τὸν |
κάτω
τόπον
ἀπεργάζεται
τὸν
ὕπνον, |
[2, 17] |
τῶν
γραμμάτων
διάρθρωσιν
καὶ
πρὸς
|
τὸν |
λόγον
ἡ
μαλακὴ
καὶ
πλατεῖα |
[2, 1] |
τῆς
ἐπαγωγῆς,
ἀλλὰ
καὶ
κατὰ
|
τὸν |
λόγον·
πᾶν
γὰρ
τὸ
γινόμενον |
[2, 1] |
Δῆλον
δ´
ἂν
λέγῃ
τις
|
τὸν |
λόγον
τῆς
γενέσεως·
ὁ
μὲν |
[2, 8] |
ἐστίν.
Δῆλον
δὲ
καὶ
κατὰ
|
τὸν |
λόγον·
τὸ
γὰρ
ζῷον
ὁριζόμεθα |
[2, 7] |
γὰρ
οὐσίαν
ἔχει
τοῦτο
καὶ
|
τὸν |
λόγον,
τῶν
δ´
ἄκρων
ἑκάτερον |
[2, 2] |
τὸν
μουσικὸν
εἶναι
θερμότερον
ἢ
|
τὸν |
μεθ´
ὑγιείας
θερμόν.
Ἐπεὶ
δ´ |
[2, 2] |
εἴη
τῷ
πυρέττοντι
εἶναι
μουσικῷ,
|
τὸν |
μουσικὸν
εἶναι
θερμότερον
ἢ
τὸν |
[2, 16] |
ἄραντες
ἄνω
διὰ
τοῦ
ὕδατος
|
τὸν |
μυκτῆρα,
ἄν
ποτε
ποιῶνται
δι´ |
[2, 13] |
δ´
ἔχουσιν
ἀρχὴν
τὴν
πρὸς
|
τὸν |
μυκτῆρα
πρόσφυσιν·
καὶ
τὸ
πρόσθιον |
[2, 16] |
Ἐπεὶ
δ´
ἀδύνατον
ἦν
εἶναι
|
τὸν |
μυκτῆρα
τοιοῦτον
μὴ
μαλακὸν
ὄντα |
[2, 17] |
τῆς
ἁφῆς
αἴσθησιν.
~Ὑπὸ
δὲ
|
τὸν |
οὐρανὸν
ἐν
τῷ
στόματι
ἡ |
[2, 7] |
ἄρρενες
τῶν
θηλειῶν·
καὶ
γὰρ
|
τὸν |
περὶ
τὴν
καρδίαν
καὶ
τὸν |
[2, 7] |
τὸν
περὶ
τὴν
καρδίαν
καὶ
|
τὸν |
πλεύμονα
τόπον
θερμότατον
καὶ
ἐναιμότατον. |
[2, 7] |
τοῦ
μυελοῦ
διὰ
τὸ
συνεχῆ
|
τὸν |
ῥαχίτην
αὐτῷ
ὁρᾶν
μυελόν.
Ἔτι |
[2, 14] |
θριξί,
τοῖς
μὲν
μικρὸν
ἔχουσι
|
τὸν |
στόλον
μακραῖς,
ὥσπερ
τοῖς
ἵπποις, |
[2, 7] |
καὶ
τὸ
πρίονα
ἢ
τρύπανον
|
τὸν |
τέκτονα
ἢ
τὴν
τεκτονικήν,
ὅτι |
[2, 7] |
διὰ
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
πρὸς
|
τὸν |
τῆς
καρδίας
τόπον
καὶ
τὴν |
[2, 1] |
γὰρ
τῆς
οἰκοδομήσεως
λόγος
ἔχει
|
τὸν |
τῆς
οἰκίας,
ὁ
δὲ
τῆς |
[2, 1] |
δὲ
τῆς
οἰκίας
οὐκ
ἔχει
|
τὸν |
τῆς
οἰκοδομήσεως.
Ὁμοίως
δὲ
τοῦτο |
[2, 7] |
ὁμοίας
αἰτίας
ἄλλας,
βαρύνει
τε
|
τὸν |
τόπον
(διὸ
τὴν
κεφαλὴν
καρηβαροῦσιν |
[2, 16] |
ἡ
τῶν
ὀρνίθων
συνεστηκυῖα
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον.
Δίπουν
γάρ
ἐστι
καὶ |
[2, 1] |
δὲ
φανερὸν
ὅτι
τοῦτον
ἔχει
|
τὸν |
τρόπον
ἐκ
τῆς
ἐπαγωγῆς,
ἀλλὰ |
[2, 1] |
δ´
αἰτίας
ἕκαστον
τοῦτον
ἔχει
|
τὸν |
τρόπον,
ἐπισκεπτέον
νῦν,
χωρίσαντας
καθ´ |
[2, 3] |
ἁπλῶς
ξηρὸν
τοῦτον
μάλιστα
λέγεται
|
τὸν |
τρόπον.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
θάτερα |
[2, 2] |
ἢ
σιδήρῳ
θερμῷ.
Τοῦτον
γὰρ
|
τὸν |
τρόπον
τὸ
αἷμα
θερμόν
ἐστιν. |
[2, 2] |
κατ´
ἐνέργειαν,
καὶ
τόνδε
μὲν
|
τὸν |
τρόπον
τοδί,
τῷ
μᾶλλον
τὴν |
[2, 2] |
καὶ
τῆς
ὑπεροχῆς
αὐτῶν
διωρίσθω
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον.
~Ἐχόμενον
δὲ
καὶ |
[2, 10] |
τὸ
ὄπισθεν
κύτος.
Τέτακται
δὲ
|
τὸν |
τρόπον
τοῦτον
τὰ
αἰσθητήρια
τῇ |
[2, 13] |
εἶναι,
ἵνα
ὀξὺ
βλέπωσι
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον
ὑπὸ
τῆς
φύσεως.
Σκληρόδερμα |
[2, 7] |
ἐπὶ
τὸν
κάτω
τόπον
ἀπεργάζεται
|
τὸν |
ὕπνον,
καὶ
τὸ
δύνασθαι
ἑστάναι |
[2, 7] |
περὶ
αὐτῶν·
ποιεῖ
δὲ
καὶ
|
τὸν |
ὕπνον
τοῖς
ζῴοις
τοῦτο
τὸ |
[2, 2] |
τοδὶ
δὲ
κατ´
ἐνέργειαν,
καὶ
|
τόνδε |
μὲν
τὸν
τρόπον
τοδί,
τῷ |
[2, 9] |
οἷον
ἐν
Λιβύῃ
καὶ
τοῖς
|
τόποις |
τοῖς
θερμοῖς
καὶ
τοῖς
ξηροῖς. |
[2, 15] |
αἰτίαν
ἐξ
ἀνάγκης
ἐν
τοῖς
|
τόποις |
τούτοις
γίνεσθαι
τρίχας.
~Τοῖς
μὲν |
[2, 7] |
πλεῖον
ἀθροιζόμενον
ἐπὶ
τὸν
κάτω
|
τόπον |
ἀπεργάζεται
τὸν
ὕπνον,
καὶ
τὸ |
[2, 7] |
αἰτίας
ἄλλας,
βαρύνει
τε
τὸν
|
τόπον |
(διὸ
τὴν
κεφαλὴν
καρηβαροῦσιν
οἱ |
[2, 10] |
μὲν
ἀχρήστου
περιττώματος
οὐκ
ἔχει
|
τόπον· |
ἐκ
τῆς
γῆς
γὰρ
λαμβάνει |
[2, 7] |
τὴν
καρδίαν
καὶ
τὸν
πλεύμονα
|
τόπον |
θερμότατον
καὶ
ἐναιμότατον.
Διὸ
καὶ |
[2, 7] |
αἰτίαν
πρὸς
τὸν
τῆς
καρδίας
|
τόπον |
καὶ
τὴν
ἐν
αὐτῇ
θερμότητα |
[2, 7] |
τοῦ
θερμοῦ
πρὸς
τὸν
ἄνω
|
τόπον, |
ὅταν
ἐν
τῷ
ὑπὲρ
τῆς |
[2, 10] |
ἐστιν
ὁ
περὶ
τὴν
καρδίαν
|
τόπος, |
διώρισται
πρότερον
ἐν
τοῖς
περὶ |
[2, 7] |
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν,
ὅπως
ὁ
|
τόπος |
εὔπνους
ᾖ,
καὶ
μᾶλλον
ὁ |
[2, 17] |
Ἀκανθώδης
δ´
ἐστὶν
οὗτος
ὁ
|
τόπος· |
σύγκειται
γὰρ
ἐκ
τῆς
συμψαύσεως |
[2, 17] |
ἀκανθώδης
τε
γάρ
ἐστιν
ὁ
|
τόπος |
τοῦ
στόματος
πᾶσι
τοῖς
τοιούτοις, |
[2, 10] |
ἀληθές,
ἀλλὰ
πολύσαρκος
μὲν
ὁ
|
τόπος |
ὢν
ὁ
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον |
[2, 2] |
ὡς
ἐπανισοῖ
τὴν
ψυχρότητα
τοῦ
|
τόπου |
ἡ
τῆς
φύσεως
αὐτῶν
θερμότης, |
[2, 7] |
περίττωμα
ψυχόμενον
διὰ
τὴν
τοῦ
|
τόπου |
τούτου
δύναμιν
ῥεύματα
ποιεῖ
φλέγματος |
[2, 9] |
τὴν
αὐτὴν
ὑπεροχὴν
εἰς
πολλοὺς
|
τόπους |
ἀδυνατεῖ
διανέμειν
ἡ
φύσις.
Ἔνεστι |
[2, 10] |
ἔνια
τῶν
ζῴων
ἐν
τῷ
|
τόπῳ |
τῷ
περὶ
τὴν
κεφαλήν·
τὸ |
[2, 2] |
οὖν
εἰ
μὴ
πλεοναχῶς,
ἀλλὰ
|
τοσαυταχῶς |
ἕτερον
ἑτέρου
θερμότερον·
τούτους
δὲ |
[2, 17] |
τῶν
ὀστρακοδέρμων·
ταῖς
γὰρ
πορφύραις
|
τοσαύτην |
ἔχει
δύναμιν
τοῦτο
τὸ
μόριον |
[2, 2] |
δὲ
ψυχρόν.
Εἰ
δ´
ἔχει
|
τοσαύτην |
τὸ
θερμὸν
καὶ
τὸ
ψυχρὸν |
[2, 3] |
Νῦν
δ´
ἐπὶ
τοσοῦτον
εἰρήσθω
|
(τοσοῦτον |
γὰρ
χρήσιμον)
ὅτι
τὸ
αἷμα |
[2, 3] |
ἐστι
διελθεῖν.
Νῦν
δ´
ἐπὶ
|
τοσοῦτον |
εἰρήσθω
(τοσοῦτον
γὰρ
χρήσιμον)
ὅτι |
[2, 4] |
τοιούτων,
οὐ
διὰ
τὴν
ψυχρότητα
|
τοῦ |
αἵματος,
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
λεπτότητα |
[2, 4] |
Ἰχὼρ
δ´
ἐστὶ
τὸ
ὑδατῶδες
|
τοῦ |
αἵματος
διὰ
τὸ
μήπω
πεπέφθαι |
[2, 5] |
διαφέρουσι
μὲν
ἀλλήλων
κατὰ
τὴν
|
τοῦ |
αἵματος
διαφοράν.
Ἔστι
γὰρ
ἑκάτερον |
[2, 7] |
ποιεῖ
τὸ
θερμὸν
ὑποφεύγειν
μετὰ
|
τοῦ |
αἵματος.
Διὸ
πλεῖον
ἀθροιζόμενον
ἐπὶ |
[2, 5] |
αἰτίαν·
ὃ
γὰρ
ἔδει
ἐκ
|
τοῦ |
αἵματος
εἰς
τὴν
γονὴν
ἰέναι |
[2, 7] |
γὰρ
τὴν
ἀπὸ
τῆς
τροφῆς
|
τοῦ |
αἵματος
ἐπίρρυσιν,
ἢ
καὶ
διά |
[2, 2] |
ζῴων
ἐστί,
τὰ
δ´
ἀντὶ
|
τοῦ |
αἵματος
ἔχει
ἕτερόν
τι
μόριον |
[2, 3] |
πῶς
τῶν
ἐναντίων
ἡ
φύσις
|
τοῦ |
αἵματος
κεκοινώνηκεν,
εἴρηται
σχεδόν.
Ἐπεὶ |
[2, 1] |
τῆς
διὰ
τῶν
φλεβῶν
ῥύσεως
|
τοῦ |
αἵματος
οἷον
προχεύματά
ἐστιν·
ἡ |
[2, 5] |
ἅτε
εἰς
τὴν
πιότητα
ἀναλισκομένου
|
τοῦ |
αἵματος,
τὰ
δ´
ὀλίγαιμα
ἤδη |
[2, 4] |
Πολλῶν
δ´
ἐστὶν
αἰτία
ἡ
|
τοῦ |
αἵματος
φύσις
καὶ
κατὰ
τὸ |
[2, 2] |
φύσιν,
καὶ
τίς
ἐστιν
ἡ
|
τοῦ |
αἵματος
φύσις,
πρῶτον
διελομένοις
περὶ |
[2, 16] |
φυλακήν,
διόπερ
ὡς
ἐκείνων
μετέχουσι
|
τοῦ |
ἀκριβῶς
καὶ
καλῶς
ἢ
τοὐναντίον, |
[2, 2] |
ἐνίοτε
γὰρ
ἡ
ἕξις
αἰτία
|
τοῦ |
ἀλγεῖν
αἰσθανομένοις.
Ἔτι
τὸ
τηκτικώτερον |
[2, 14] |
μακρὸν
βραχείαις,
καὶ
κατὰ
τὴν
|
τοῦ |
ἄλλου
σώματος
φύσιν·
πανταχοῦ
γὰρ |
[2, 16] |
τῶν
βραγχίων,
τὰ
δὲ
διὰ
|
τοῦ |
αὐλοῦ,
τὰ
δ´
ἔντομα
διὰ |
[2, 16] |
μικρὸν
τὸ
βάρος
ἔχειν
τὸ
|
τοῦ |
αὐχένος
καὶ
τὸ
τῆς
κεφαλῆς, |
[2, 16] |
ἀλλ´
οὐ
μόνον
ἕνεχ´
ὑποστάσεως
|
τοῦ |
βάρους·
οἱ
δ´
ἐλέφαντες
τῶν |
[2, 2] |
τούτων
αἱ
διαφοραὶ
πρὸς
ἄλληλα
|
τοῦ |
βελτίονος
ἕνεκέν
εἰσιν,
οἷον
τῶν |
[2, 14] |
γὰρ
ἐκ
τῶν
ἐνδεχομένων
αἰτία
|
τοῦ |
βελτίονός
ἐστιν.
Καὶ
διὰ
τοῦτο |
[2, 13] |
σκληρόφθαλμά
ἐστιν,
οἷον
βλέποντα
διὰ
|
τοῦ |
βλεφάρου
προσπεφυκότος.
Ἐπεὶ
δ´
ἀναγκαῖον |
[2, 13] |
ὅλως
οὐκ
ἔχει·
ἡ
δὲ
|
τοῦ |
βλεφάρου
χρῆσις
ταχεῖαν
καὶ
δερματικὴν |
[2, 1] |
δακτύλου
καὶ
χειρὸς
καὶ
παντὸς
|
τοῦ |
βραχίονος.
Πολυμόρφων
δὲ
τῶν
πράξεων |
[2, 4] |
οὐ
πήγνυται
τὸ
τοιοῦτον
αἷμα·
|
τοῦ |
γὰρ
αἵματος
τὸ
μὲν
ὑδατῶδες |
[2, 4] |
οἷον
ὑγρὰ
γῆ
ὑπὸ
ψύχους·
|
τοῦ |
γὰρ
θερμοῦ
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ |
[2, 9] |
συναρμοττόντων
τοῦ
μὲν
ὄντος
κοίλου
|
τοῦ |
δὲ
περιφεροῦς,
ἢ
καὶ
ἀμφοτέρων |
[2, 13] |
τῶν
πτερῶν
αὔξησιν
εἰς
τὴν
|
τοῦ |
δέρματος
παχύτητα
τετραμμένην
ἔχουσιν.
Διὸ |
[2, 12] |
πόρους
μόνον
ἔχουσι
διὰ
τὴν
|
τοῦ |
δέρματος
σκληρότητα,
καὶ
τὸ
ἔχειν |
[2, 13] |
τριχός,
ὥστε
καὶ
τὰ
δέρματα
|
τοῦ |
δέρματος.
Τὸ
μὲν
οὖν
περὶ |
[2, 13] |
τῶν
τετραπόδων,
διὰ
τὴν
σκληρότητα
|
τοῦ |
δέρματος
τοῦ
περὶ
τὴν
κεφαλὴν |
[2, 16] |
καλῶς
ἢ
τοὐναντίον,
οὕτω
καὶ
|
τοῦ |
διηρθρῶσθαι
τοῦτο
τὸ
μόριον
ἔχουσιν· |
[2, 10] |
καὶ
δῆλον
ὅτι
οὐ
τῆς
|
τοῦ |
ἐγκεφάλου
αἰσθήσεως
χάριν
ἄσαρκος
ἡ |
[2, 14] |
ἀνάγκης
μὲν
διὰ
τὴν
ὑγρότητα
|
τοῦ |
ἐγκεφάλου
καὶ
διὰ
τὰς
ῥαφάς |
[2, 7] |
δῆλον
ἐκ
πολλῶν·
ἡ
δὲ
|
τοῦ |
ἐγκεφάλου
ψυχρότης
φανερὰ
μὲν
καὶ |
[2, 2] |
ψύχεται
δὲ
θᾶττον
καὶ
πήγνυται
|
τοῦ |
ἐλαίου.
Ἔτι
τὸ
αἷμα
κατὰ |
[2, 2] |
ἔλαττον
τὸ
αὐτό,
τὸ
πλέον
|
τοῦ |
ἐλάττονος
θερμότερον.
Πρὸς
δὲ
τούτοις |
[2, 7] |
τὴν
ἑκάστου
ὑπερβολὴν
βοήθειαν
τὴν
|
τοῦ |
ἐναντίου
παρεδρίαν,
ἵνα
ἀνισάζῃ
τὴν |
[2, 1] |
δὲ
τὸ
δυνάμει
ὂν
ὑπὸ
|
τοῦ |
ἐνεργείᾳ
ὄντος,
ὥστε
ἐστὶ
τὸ |
[2, 2] |
θερμότερον
ἔν
τε
τοῖς
μορίοις
|
τοῦ |
ἑνὸς
ζῴου
(τὸ
γὰρ
ἐν |
[2, 10] |
μόνον
τοῦ
ζῆν
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῦ |
εὖ
ζῆν
ἡ
φύσις
μετείληφεν. |
[2, 2] |
οἷον
ἡ
φλὸξ
τοῦ
ὕδατος
|
τοῦ |
ζέοντος,
θερμαίνει
δὲ
κατὰ
τὴν |
[2, 10] |
καὶ
πολυχουστέραν,
ὅσων
μὴ
μόνον
|
τοῦ |
ζῆν
ἀλλὰ
καὶ
τοῦ
εὖ |
[2, 9] |
ἐστίν.
Ἐπεὶ
δ´
ἀνάγκη
κινουμένου
|
τοῦ |
ζῴου
κάμπτεσθαι
τὸ
σῶμα,
μία |
[2, 7] |
ὅλης
σωτηρίαν.
Οἱ
μὲν
γὰρ
|
τοῦ |
ζῴου
τὴν
ψυχὴν
τιθέασι
πῦρ |
[2, 17] |
τῆς
τροφῆς·
ἡ
γὰρ
ἐπιθυμία
|
τοῦ |
ἡδέος
ἐστίν.
Ἀλλὰ
τὸ
μόριον |
[2, 10] |
γένος·
ἢ
γὰρ
μόνον
μετέχει
|
τοῦ |
θείου
τῶν
ἡμῖν
γνωρίμων
ζῴων, |
[2, 2] |
θερμότερον,
καὶ
τὸ
θᾶττον
θερμαινόμενον
|
τοῦ |
θερμαινομένου
βραδέως
θερμότερον
εἶναι
τὴν |
[2, 2] |
Δεῖ
δὴ
λαβεῖν
τί
ἔργον
|
τοῦ |
θερμοτέρου,
ἢ
πόσα,
εἰ
πλείω. |
[2, 3] |
καὶ
ἡ
μεταβολὴ
διὰ
τῆς
|
τοῦ |
θερμοῦ
δυνάμεως,
καὶ
τὰ
ζῷα |
[2, 2] |
ποιεῖν
καὶ
πυροῦν.
Λεγομένου
δὲ
|
τοῦ |
θερμοῦ
πολλαχῶς,
ἀκολουθήσει
δῆλον
ὅτι |
[2, 7] |
τῆς
ἀτμίδος
καὶ
φερομένης
ὑπὸ
|
τοῦ |
θερμοῦ
πρὸς
τὸν
ἄνω
τόπον, |
[2, 7] |
τῶν
ζῴων
ὀρθόν·
ἡ
γὰρ
|
τοῦ |
θερμοῦ
φύσις
ἐνισχύουσα
ποιεῖ
τὴν |
[2, 13] |
δ´
ὑμὴν
τοιοῦτον.
Ἐκ
δὲ
|
τοῦ |
κανθοῦ
τοῦ
παρὰ
τοὺς
μυκτῆρας |
[2, 2] |
ἢ
ἐκείνως
πλεῖστον·
ἐγγὺς
γὰρ
|
τοῦ |
κατὰ
συμβεβηκὸς
εἶναι
θερμὸν
ἀλλὰ |
[2, 2] |
τὸ
τηκτικώτερον
τοῦ
τηκτοῦ
καὶ
|
τοῦ |
καυστοῦ
καυστικώτερον.
Ἔτι
ἐὰν
ᾖ |
[2, 9] |
διὰ
μάχης
τούτοις)
ὥσπερ
τὰ
|
τοῦ |
λέοντος·
οὕτω
γὰρ
ἔχει
ταῦτα |
[2, 6] |
ἰσχυρὰ
καὶ
πυκνά,
οἷον
τὰ
|
τοῦ |
(λέοντος·
τούτου
γὰρ
τὰ
ὀστᾶ, |
[2, 3] |
ἡ
θερμότης,
ὥσπερ
ἐν
τῷ
|
τοῦ |
λευκοῦ
ἀνθρώπου
τὸ
λευκόν·
ᾗ |
[2, 14] |
τρίχας.
Περὶ
γὰρ
τοῦ
στρουθοῦ
|
τοῦ |
Λιβυκοῦ
τὴν
αἰτίαν
ὕστερον
ἐροῦμεν· |
[2, 16] |
τῶν
τε
χυμῶν
ἕνεκεν
καὶ
|
τοῦ |
λόγου,
τὰ
δὲ
χείλη
τούτου |
[2, 10] |
(καὶ
γὰρ
ταῦτα
ζῆν
φαμεν)
|
τοῦ |
μὲν
ἀχρήστου
περιττώματος
οὐκ
ἔχει |
[2, 9] |
νεύροις,
καὶ
τῶν
ἐσχάτων
συναρμοττόντων
|
τοῦ |
μὲν
ὄντος
κοίλου
τοῦ
δὲ |
[2, 13] |
ἔξωθεν
προσπιπτόντων,
οὐκ
ὀξυωπὰ
δέ.
|
Τοῦ |
μὲν
οὖν
εὖ
ἕνεκα
λεπτὸν |
[2, 13] |
ὄρνιθες
ἐκ
τῶν
κανθῶν
ὑμένι.
|
Τοῦ |
μὲν
οὖν
φυλακὴν
ἔχειν
αἴτιον |
[2, 3] |
αἱ
γὰρ
φλέβες
κατατείνονται
διὰ
|
τοῦ |
μεσεντερίου
παράπαν,
κάτωθεν
ἀρξάμεναι
μέχρι |
[2, 7] |
ἐνισχύουσα
ποιεῖ
τὴν
αὔξησιν
ἀπὸ
|
τοῦ |
μέσου
κατὰ
τὴν
αὑτῆς
φοράν. |
[2, 7] |
ἵνα
τυγχάνῃ
τοῦ
μετρίου
καὶ
|
τοῦ |
μέσου
(τὴν
γὰρ
οὐσίαν
ἔχει |
[2, 7] |
τῆς
ἐναντίας
ῥοπῆς,
ἵνα
τυγχάνῃ
|
τοῦ |
μετρίου
καὶ
τοῦ
μέσου
(τὴν |
[2, 15] |
καὶ
τὰ
φλέβια
πέρας
ἔχει
|
τοῦ |
μήκους.
Ὥστ´
ἀναγκαῖον
διὰ
τὴν |
[2, 7] |
εἶναι
τὸ
πλεῖστον
μέρος,
ἐξιόντος
|
τοῦ |
μιχθέντος
ὑγροῦ·
καὶ
γὰρ
ταῦτα |
[2, 17] |
κροκοδείλοις
συμβάλλεταί
τι
πρὸς
τὴν
|
τοῦ |
μορίου
τούτου
ἀναπηρίαν
καὶ
τὸ |
[2, 7] |
δοκεῖ
μυελὸς
εἶναι
καὶ
ἀρχὴ
|
τοῦ |
μυελοῦ
διὰ
τὸ
συνεχῆ
τὸν |
[2, 16] |
πάλιν
πυγηδόν)
ὑπάρξαντος
οὖν
τοιούτου
|
τοῦ |
μυκτῆρος,
ἡ
φύσις
παρακαταχρῆται,
καθάπερ |
[2, 16] |
ἀέρα,
τοιοῦτον
ἡ
φύσις
τὸ
|
τοῦ |
μυκτῆρος
μέγεθος
ἐποίησε
τοῖς
ἐλέφασιν. |
[2, 10] |
τὸ
τούτου
ἄνω
πρὸς
τὸ
|
τοῦ |
ὅλου
ἔχει
ἄνω·
μόνον
γὰρ |
[2, 16] |
ἕλκωσιν
ἔξωθεν
τοῦ
ὑγροῦ
διὰ
|
τοῦ |
ὀργάνου
τὸν
ἀέρα,
τοιοῦτον
ἡ |
[2, 13] |
τοιοῦτον.
Ἐκ
δὲ
τοῦ
κανθοῦ
|
τοῦ |
παρὰ
τοὺς
μυκτῆρας
σκαρδαμύττουσιν,
ὅτι |
[2, 13] |
διὰ
τὴν
σκληρότητα
τοῦ
δέρματος
|
τοῦ |
περὶ
τὴν
κεφαλὴν
οὕτω
μύουσιν. |
[2, 7] |
αἴσθησιν
μεταβάλλοντός
τι
καὶ
πάσχοντος
|
τοῦ |
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
αἵματος.
Περὶ |
[2, 6] |
τὴν
ἀλέαν
τὴν
γινομένην
ὑπὸ
|
τοῦ |
περιέχεσθαι
τοῖς
ὀστοῖς
πέττεται
τὸ |
[2, 13] |
πρόσφυσιν·
καὶ
τὸ
πρόσθιον
ἀρχὴ
|
τοῦ |
πλαγίου
μᾶλλον.
Τὰ
δὲ
τετράποδα |
[2, 1] |
οἷον
ὀφθαλμοῦ
καὶ
μυκτῆρος
καὶ
|
τοῦ |
προσώπου
παντὸς
καὶ
δακτύλου
καὶ |
[2, 2] |
ἐστιν.
Τάχα
δὲ
καὶ
ἡ
|
τοῦ |
πυρὸς
φύσις,
εἰ
ἔτυχε,
τοιαύτη |
[2, 3] |
λάβῃ
τέλος.
Ἡ
μὲν
γὰρ
|
τοῦ |
στόματος
ἐργασία
παραδίδωσι
τῇ
κοιλίᾳ, |
[2, 3] |
φανερὰ
τοῖς
ζῴοις
λειτουργία
διὰ
|
τοῦ |
στόματος
οὖσα
καὶ
τῶν
ἐν |
[2, 17] |
τε
γάρ
ἐστιν
ὁ
τόπος
|
τοῦ |
στόματος
πᾶσι
τοῖς
τοιούτοις,
καὶ |
[2, 17] |
τοῖς
τοιούτοις,
ἐντὸς
ὑπάρχει
τι
|
τοῦ |
στόματος
τοιοῦτον,
καὶ
τοῖς
μαλακίοις, |
[2, 16] |
πόρους
ἔχουσι
τῶν
μυκτήρων
πρὸ
|
τοῦ |
στόματος,
ὥστε
δ´
εἰπεῖν
μυκτῆρας, |
[2, 14] |
γὰρ
ἔχουσι
τρίχας.
Περὶ
γὰρ
|
τοῦ |
στρουθοῦ
τοῦ
Λιβυκοῦ
τὴν
αἰτίαν |
[2, 1] |
σπλάγχνων
ἕκαστον,
διὰ
δὲ
τὴν
|
τοῦ |
σχήματος
μορφὴν
ἀνομοιομερές
ἐστιν.
Ταύτῃ |
[2, 16] |
πολὺ
καὶ
τὸ
βάρος
τὸ
|
τοῦ |
σώματος,
διὰ
τοῦτο
μόνον
ἐρείσματός |
[2, 4] |
εὐλόγως·
ὕλη
γάρ
ἐστι
παντὸς
|
τοῦ |
σώματος·
ἡ
γὰρ
τροφὴ
ὕλη, |
[2, 2] |
τὰ
δεξιὰ
πρὸς
τὰ
ἀριστερὰ
|
τοῦ |
σώματος.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ |
[2, 1] |
τῆς
θρεπτικῆς
ἐν
ταὐτῷ
μορίῳ
|
τοῦ |
σώματος
οὔσης,
καθάπερ
ἐν
ἑτέροις |
[2, 16] |
καὶ
πάντα
τῷ
συμφύτῳ
πνεύματι
|
τοῦ |
σώματος
ὥσπερ
κινεῖται·
τοῦτο
δ´ |
[2, 4] |
τούτων
ἰνωδέστατον,
καὶ
τό
γε
|
τοῦ |
ταύρου
τάχιστα
πήγνυται
πάντων.
Ἐξαιρουμένων |
[2, 14] |
ὅπως
σκεπάζωσι
φυλάττουσαι
τὰς
ὑπερβολὰς
|
τοῦ |
τε
ψύχους
καὶ
τῆς
ἀλέας. |
[2, 2] |
ἀλγεῖν
αἰσθανομένοις.
Ἔτι
τὸ
τηκτικώτερον
|
τοῦ |
τηκτοῦ
καὶ
τοῦ
καυστοῦ
καυστικώτερον. |
[2, 5] |
Φανερὰ
δ´
ἡ
φύσις
αὐτῶν
|
τοῦ |
τοιούτου
στοιχείου
πλήρης
οὖσα
τῷ |
[2, 2] |
λέγοντες
ὡς
ἐπανισοῖ
τὴν
ψυχρότητα
|
τοῦ |
τόπου
ἡ
τῆς
φύσεως
αὐτῶν |
[2, 7] |
τὸ
περίττωμα
ψυχόμενον
διὰ
τὴν
|
τοῦ |
τόπου
τούτου
δύναμιν
ῥεύματα
ποιεῖ |
[2, 1] |
ἔχει
καὶ
τὸ
πέρας,
ἐπὶ
|
τοῦ |
τρίτου
λαβόντα
τὴν
σύστασιν
ἀριθμοῦ, |
[2, 5] |
ὀλίγον
παθητικὸν
καὶ
ὑπὸ
ψυχροῦ
|
τοῦ |
τυχόντος
καὶ
ὑπὸ
θερμοῦ.
Καὶ |
[2, 4] |
τὸ
δὲ
γεῶδες
πήγνυται
συνεξατμίζοντος
|
τοῦ |
ὑγροῦ·
αἱ
δ´
ἶνες
γῆς |
[2, 16] |
τῇ
θαλάττῃ
μένοντες
ἕλκωσιν
ἔξωθεν
|
τοῦ |
ὑγροῦ
διὰ
τοῦ
ὀργάνου
τὸν |
[2, 16] |
ταχεῖαν
ποιεῖσθαι
τὴν
μεταβολὴν
ἐκ
|
τοῦ |
ὑγροῦ
πρὸς
τὸ
ξηρόν,
καθάπερ |
[2, 16] |
Διόπερ
ἀναπνέουσιν
ἄραντες
ἄνω
διὰ
|
τοῦ |
ὕδατος
τὸν
μυκτῆρα,
ἄν
ποτε |
[2, 2] |
αὑτὸ
θερμόν,
οἷον
ἡ
φλὸξ
|
τοῦ |
ὕδατος
τοῦ
ζέοντος,
θερμαίνει
δὲ |
[2, 13] |
μάτην)
πρὸς
δὲ
τὴν
παχύτητα
|
τοῦ |
ὕδατος
ὑγρόφθαλμοί
εἰσιν.
~Βλεφαρίδας
δ´ |
[2, 7] |
καὶ
λείπεται
τὸ
γεῶδες
ἐξατμισθέντος
|
τοῦ |
ὕδατος
ὑπὸ
τῆς
θερμότητος,
ὥσπερ |
[2, 16] |
αὐλοῦ,
τὰ
δ´
ἔντομα
διὰ
|
τοῦ |
ὑποζώματος
αἰσθάνονται
τῶν
ὀσμῶν,
καὶ |
[2, 9] |
μαλακὴν
ποιεῖ
καὶ
ζυμώδη
τὴν
|
τοῦ |
χόνδρου
σύστασιν.
Ἐν
δὲ
τοῖς |
[2, 4] |
ψύχους·
τοῦ
γὰρ
θερμοῦ
ὑπὸ
|
τοῦ |
ψυχροῦ
ἐκθλιβομένου
συνεξατμίζει
τὸ
ὑγρόν, |
[2, 10] |
ὢν
ὁ
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
|
τοὐναντίον |
ἂν
ἀπειργάζετο
οὗ
ἕνεκα
ὑπάρχει |
[2, 7] |
ὁρᾶν
μυελόν.
Ἔτι
δὲ
πᾶν
|
τοὐναντίον |
αὐτῷ
τὴν
φύσιν
ὡς
εἰπεῖν· |
[2, 14] |
πρανέσι
μᾶλλον·
οἱ
δ´
ἄνθρωποι
|
τοὐναντίον |
ἐν
τοῖς
ὑπτίοις
μᾶλλον
ἢ |
[2, 2] |
γινομένων
τῶν
γυναικείων,
Ἐμπεδοκλῆς
δὲ
|
τοὐναντίον· |
ἔτι
δ´
αἷμα
καὶ
χολὴν |
[2, 16] |
τοῦ
ἀκριβῶς
καὶ
καλῶς
ἢ
|
τοὐναντίον, |
οὕτω
καὶ
τοῦ
διηρθρῶσθαι
τοῦτο |
[2, 3] |
ἐκ
τῆς
φύσεως
τῶν
ἐχόντων
|
τοὐναντίον |
πάσχει·
ψύχεται
γὰρ
καὶ
ὑγραίνεται· |
[2, 10] |
τῶν
ὤτων
ὡσαύτως
πόρος
εἰς
|
τοὔπισθεν |
συνάπτει.
Ἔστι
δ´
οὔτ´
ἄναιμον |
[2, 16] |
ἀνθρώπου
τὰ
χείλη
καὶ
συμφύσας
|
τοὺς |
ἄνωθεν
ὀδόντας
χωρὶς
καὶ
τοὺς |
[2, 10] |
τούτου
προΐεται
τὰ
σπέρματα
καὶ
|
τοὺς |
καρπούς.
Τρίτον
δὲ
μέρος
ἐν |
[2, 16] |
τοὺς
ἄνωθεν
ὀδόντας
χωρὶς
καὶ
|
τοὺς |
κάτωθεν
προαγάγοι
μῆκος
ποιήσας
ἀμφοτέρωθεν |
[2, 7] |
σκέψιν
καὶ
θεωρίαν
οἰκείους
ἔχει
|
τοὺς |
λόγους,
τίσι
τε
τῶν
ζῴων |
[2, 16] |
ἔναιμα
καὶ
ᾠοτόκα
τῶν
τετραπόδων,
|
τοὺς |
μὲν
πόρους
ἔχουσι
τῶν
μυκτήρων |
[2, 16] |
θύραθεν
ἐπείσακτόν
ἐστιν.
Ὑπὸ
δὲ
|
τοὺς |
μυκτῆρας
ἡ
τῶν
χειλῶν
ἐστι |
[2, 9] |
περί
τε
τὰ
ὦτα
καὶ
|
τοὺς |
μυκτῆρας·
θραύεται
γὰρ
τὰ
κραῦρα |
[2, 10] |
τριῶν
αἰσθητηρίων
συνήγαγεν
ἡ
φύσις
|
τοὺς |
μυκτῆρας,
οἷον
ἐπὶ
στάθμην
θεῖσα |
[2, 13] |
δὲ
τοῦ
κανθοῦ
τοῦ
παρὰ
|
τοὺς |
μυκτῆρας
σκαρδαμύττουσιν,
ὅτι
βέλτιον
ἀπ´ |
[2, 13] |
βλέπειν,
κινουμένους
ἐποίησεν
ἡ
φύσις
|
τοὺς |
ὀφθαλμοὺς
τοῖς
ἐντόμοις,
καὶ
μᾶλλον |
[2, 16] |
οὔτε
διχαλοὺς
ἔχουσιν
οὔτε
μώνυχας
|
τοὺς |
πόδας·
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
μέγεθος |
[2, 16] |
κεφαλῆς.
Ἐν
δὲ
τῷ
ῥύγχει
|
τοὺς |
πόρους
ἔχουσι
τῆς
ὀσφρήσεως,
μυκτῆρας |
[2, 12] |
ψόφους
μᾶλλον.
~Οἱ
δ´
ὄρνιθες
|
τοὺς |
πόρους
μόνον
ἔχουσι
διὰ
τὴν |
[2, 6] |
πάσης
τῆς
ῥάχεως
διῃρημένης
κατὰ
|
τοὺς |
σφονδύλους·
λιπαρὸς
δ´
ὢν
ἢ |
[2, 2] |
ἕτερον
ἑτέρου
θερμότερον·
τούτους
δὲ
|
τοὺς |
τρόπους
ἀδύνατον
ὑπάρχειν
τῷ
αὐτῷ |
[2, 11] |
κινούμενα·
δέχεται
γὰρ
στρεφόμενα
πάντοθεν
|
τοὺς |
ψόφους
μᾶλλον.
~Οἱ
δ´
ὄρνιθες |
[2, 10] |
Ἐπὶ
μὲν
οὖν
τῆς
ἁφῆς
|
τοῦτ´ |
ἄδηλον·
τούτου
δ´
αἴτιον
ὅτι |
[2, 17] |
μάλιστα,
διὰ
τοῦτο
τοῖς
ἰχθύσι
|
τοῦτ´ |
ἀφώρισται
μόνον.
Ἐπιθυμίαν
δ´
ἔχει |
[2, 2] |
ἐμποιοῦν
ἐν
τῷ
θιγγάνειν,
καὶ
|
τοῦτ´, |
ἐὰν
μετὰ
λύπης.
Ἔστι
δ´ |
[2, 2] |
λύπης.
Ἔστι
δ´
ὅτε
δοκεῖ
|
τοῦτ´ |
εἶναι
ψεῦδος·
ἐνίοτε
γὰρ
ἡ |
[2, 5] |
γονὴν
ἰέναι
καὶ
τὸ
σπέρμα,
|
τοῦτ´ |
εἰς
τὴν
πιμελὴν
ἀναλίσκεται
καὶ |
[2, 8] |
ἀνάγκης·
μόνον
γὰρ
ἢ
μάλιστα
|
τοῦτ´ |
ἔστι
σωματῶδες
τῶν
αἰσθητηρίων.
Κατὰ |
[2, 2] |
τοιούτων
οὐδὲν
ὡς
εἰπεῖν.
Καὶ
|
τοῦτ´ |
εὐλόγως
συμβέβηκεν·
καθάπερ
γὰρ
ἐν |
[2, 1] |
ταῦτα
τῆς
οἰκίας·
ὁμοίως
δὲ
|
τοῦτ´ |
ἔχει
καὶ
περὶ
τὴν
ἄλλην |
[2, 8] |
ἀδύνατόν
τε
καὶ
οὐδὲν
προὔργου
|
τοῦτ´ |
ἦν
ποιῆσαι
τῇ
φύσει,
τὸ |
[2, 13] |
ὥσπερ
ὁ
ἀήρ,
διὰ
μὲν
|
τοῦτ´ |
οὐκ
ἔχει
βλέφαρον
(οὐδὲν
γὰρ |
[2, 1] |
ζῷον
ἄνευ
αἰσθήσεως,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
ἂν
εἴη
ἀναγκαῖον
ἔχειν
τοῖς |
[2, 17] |
ἰχθύων
βίον,
ὥστε
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
ἀναγκαῖον
ἀδιάρθρωτον
αὐτὸν
ἔχειν
τοῦτο |
[2, 8] |
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
τὸ
ἀνάλογον·
|
τοῦτο |
γὰρ
ἀρχὴ
καὶ
σῶμα
καθ´ |
[2, 14] |
Λιβυκοῦ
τὴν
αἰτίαν
ὕστερον
ἐροῦμεν·
|
τοῦτο |
γὰρ
ἔχει
βλεφαρίδας
τὸ
ζῷον. |
[2, 10] |
δ´
ὕδωρ
τὴν
φύσιν
ἐστίν·
|
τοῦτο |
γὰρ
τῶν
διαφανῶν
εὐφυλακτότατόν
ἐστιν. |
[2, 17] |
ἀπολέλυται·
ψελλίζονται
γὰρ
καὶ
τραυλίζουσι,
|
τοῦτο |
δ´
ἐστὶν
ἔνδεια
τῶν
γραμμάτων. |
[2, 10] |
τῇ
κεφαλῇ
τοῖς
ζῴοις
εἰσί,
|
τοῦτο |
δ´
ὁρῶντες
ἰδιαίτερον
ὂν
τῶν |
[2, 16] |
πνεύματι
τοῦ
σώματος
ὥσπερ
κινεῖται·
|
τοῦτο |
δ´
ὑπάρχει
φύσει
πᾶσι
καὶ |
[2, 16] |
σὰρξ
ἡ
τῶν
ἀνθρώπων
ὑπῆρχεν.
|
Τοῦτο |
δὲ
διὰ
τὸ
αἰσθητικώτατον
εἶναι |
[2, 16] |
μηθέν´
ἂν
εἰπεῖν
ἔχειν
ῥῖνας.
|
τοῦτο |
δὲ
συμβέβηκεν,
ὅτι
ἀντὶ
σιαγόνων |
[2, 10] |
ἡ
αἴσθησις
τοῖς
ἔχουσι
μυκτῆρας,
|
τοῦτο |
δὲ
τὸ
μόριον
κατὰ
μέσον |
[2, 1] |
γένει
καὶ
ἐκεῖνο
ἓν
καὶ
|
τοῦτο |
ἕν.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
χεῖρα |
[2, 17] |
τὴν
τροφὴν
ἀνασπᾶν.
Δῆλον
δὲ
|
τοῦτο |
ἐπί
τε
μυιῶν
καὶ
μελιττῶν |
[2, 16] |
εἰς
στενόν·
εἴη
γὰρ
ἂν
|
τοῦτο |
ἤδη
ῥύγχος
ὀρνιθῶδες.
Τοῖς
μὲν |
[2, 3] |
τῶν
τοιούτων.
Καὶ
γὰρ
διὰ
|
τοῦτο |
θιγγανόμενον
αἴσθησιν
οὐ
ποιεῖ,
ὥσπερ |
[2, 10] |
μάλιστα
πάντων.
Ὥστε
διά
τε
|
τοῦτο, |
καὶ
διὰ
τὸ
γνώριμον
εἶναι |
[2, 3] |
μὴ
λαμβάνουσί
τε
τροφὴν
ὑπολείπει
|
τοῦτο |
καὶ
λαμβάνουσιν
(αὐξάνεται,
καὶ
χρηστῆς |
[2, 9] |
ἐργασίαν,
τοῖς
δὲ
πρός
τε
|
τοῦτο |
καὶ
πρὸς
ἀλκήν,
οἷον
τοῖς |
[2, 7] |
μέσου
(τὴν
γὰρ
οὐσίαν
ἔχει
|
τοῦτο |
καὶ
τὸν
λόγον,
τῶν
δ´ |
[2, 4] |
ὑγρότητα
καὶ
καθαρωτέραν.
Διὰ
γὰρ
|
τοῦτο |
καὶ
τῶν
ἀναίμων
ἔνια
συνετωτέραν |
[2, 3] |
ἀναίμοις
τὸ
ἀνάλογον.
Καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
μὴ
λαμβάνουσί
τε
τροφὴν
ὑπολείπει |
[2, 16] |
βάρος
τὸ
τοῦ
σώματος,
διὰ
|
τοῦτο |
μόνον
ἐρείσματός
εἰσι
χάριν,
καὶ |
[2, 5] |
ἀέρος
καὶ
πυρός
ἐστιν.
Διὰ
|
τοῦτο |
οὐδὲν
ἔχει
τῶν
ἀναίμων
οὔτε |
[2, 13] |
προσπίπτοντα
τοῖς
βλεφάροις
κωλύωσι
(καὶ
|
τοῦτο |
(οὐκ
ἐκ
προαιρέσεως,
ἀλλ´
ἡ |
[2, 17] |
Ἀλλὰ
τὸ
μόριον
οὐχ
ὅμοιον
|
τοῦτο |
πᾶσιν,
ᾧ
τὴν
αἴσθησιν
ποιοῦνται |
[2, 13] |
χάριν
τὰ
βλέφαρα·
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
σκαρδαμύσσει
τε
πάντα
καὶ
μάλιστ´ |
[2, 7] |
ἀπατμίζειν·
τῶν
δ´
ἄλλων
οὐδενὶ
|
τοῦτο |
συμβαίνει
τῶν
ἐναίμων
ζῴων.
Καὶ |
[2, 1] |
τὸν
τῆς
οἰκοδομήσεως.
Ὁμοίως
δὲ
|
τοῦτο |
συμβέβηκε
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων. |
[2, 7] |
ὕδατος
καὶ
γῆς.
Καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
τὰ
ἔναιμα
ἔχει
πάντα
ἐγκέφαλον, |
[2, 14] |
ἔχει
τὴν
κάτωθεν,
ἀλλ´
ὑπὸ
|
τοῦτο |
τὸ
βλέφαρον
ἐνίοις
παραφύονται
μαναὶ |
[2, 17] |
στόμα
ἐπικλίνῃ,
μὴ
φαίνεσθαι
ἀφεστηκὸς
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον.
Ἀκανθώδης
δ´
ἐστὶν |
[2, 10] |
τὸν
ἐγκέφαλον
πάντα
τὰ
ἔχοντα
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον,
διὰ
τὸ
ἔμπροσθεν |
[2, 16] |
τοὐναντίον,
οὕτω
καὶ
τοῦ
διηρθρῶσθαι
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον
ἔχουσιν·
οἱ
δ´ |
[2, 3] |
οἰσοφάγον,
ὅσα
τῶν
ζῴων
ἔχει
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον,
ἕως
εἰς
τὴν |
[2, 10] |
ἔχουσιν
αὐτὴν
ὀρθότατον
δεῖν
εἶναι
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον·
οὐδὲν
γὰρ
ὀρθοῦσθαι |
[2, 9] |
ἀντ´
ὀστοῦ
γὰρ
αὐτοῖς
ὑπάρχει
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον.
Σύνεγγυς
δὲ
κατὰ |
[2, 7] |
καὶ
τὸν
ὕπνον
τοῖς
ζῴοις
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον
τοῖς
ἔχουσιν
ἐγκέφαλον, |
[2, 7] |
φύσις,
καὶ
τούτου
χάριν
ὑπάρχει
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον
τοῖς
ζῴοις,
τὴν |
[2, 17] |
τοῦτο
ἀναγκαῖον
ἀδιάρθρωτον
αὐτὸν
ἔχειν
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον.
Τὸν
δ´
οὐρανὸν |
[2, 7] |
καὶ
ζέσιν·
ἵνα
δὲ
καὶ
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον
τυγχάνῃ
μετρίας
θερμότητος, |
[2, 16] |
Ὁ
δ´
ἐλέφας
ἰδιαίτατον
ἔχει
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον
τῶν
ἄλλων
ζῴων· |
[2, 17] |
γὰρ
πορφύραις
τοσαύτην
ἔχει
δύναμιν
|
τοῦτο |
τὸ
μόριον
ὥστε
καὶ
τῶν |
[2, 17] |
ἀλλὰ
τῷ
ἄκρῳ
μάλιστα,
διὰ
|
τοῦτο |
τοῖς
ἰχθύσι
τοῦτ´
ἀφώρισται
μόνον. |
[2, 14] |
τοῦ
βελτίονός
ἐστιν.
Καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
τῶν
τετραπόδων
οὐθὲν
οὔτε
βλεφαρίδα |
[2, 1] |
καὶ
τοῦτο
ἕν.
Καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
χεῖρα
μὲν
ἢ
πρόσωπον
ἢ |
[2, 1] |
ἡ
μὲν
γὰρ
αἴσθησις
ἐν
|
τούτοις, |
αἱ
δὲ
πράξεις
διὰ
τῶν |
[2, 2] |
τοῖς
ἔχουσι,
σάρξ,
καὶ
τὰ
|
τούτοις |
ἀνάλογον·
οὐ
γὰρ
ἅπαντα
τὰ |
[2, 15] |
ἐξ
ἀνάγκης
ἐν
τοῖς
τόποις
|
τούτοις |
γίνεσθαι
τρίχας.
~Τοῖς
μὲν
οὖν |
[2, 9] |
φύσις,
πλὴν
τοῖς
λίαν
μεγάλοις·
|
τούτοις |
δέ,
δι´
ἅπερ
καὶ
τοῖς |
[2, 6] |
στέαρ
γίνεται
τὸ
αἷμα
πεττόμενον,
|
τούτοις |
δὲ
στεατώδης.
Διὸ
τοῖς
μὲν |
[2, 2] |
τοῦ
ἐλάττονος
θερμότερον.
Πρὸς
δὲ
|
τούτοις |
δυοῖν
τὸ
μὴ
ταχέως
ψυχόμενον |
[2, 14] |
τὸ
σῶμα
δασὺ
λίαν
πεποίηκε,
|
(τούτοις |
ἐνδεῶς
ἔχει
τὰ
περὶ
τὴν |
[2, 8] |
ἑμύδων
γένος
ὁμοίως
ἔχειν
δοκεῖ
|
τούτοις, |
ἕτερον
ὂν
γένος
τούτων.
Τὰ |
[2, 17] |
πρὸς
βοήθειαν
ὁ
μυκτήρ,
καὶ
|
τούτοις |
ἡ
γλῶττα
ἀντὶ
κέντρου
ἐστίν. |
[2, 9] |
καὶ
πτερῶν
καὶ
τῶν
ἀνάλογον
|
τούτοις |
καὶ
εἴ
τι
τοιοῦτόν
ἐστι |
[2, 3] |
ἀντικειμένων
ὡς
ὑπάρχοντα
δεῖ
τιθέναι
|
τούτοις. |
Πῶς
μὲν
οὖν
(θερμὸν
καὶ |
[2, 8] |
δ´
ἄκανθαν.
Τὰ
δ´
ἔντομα
|
τούτοις |
τ´
ἐναντίως
ἔχει
καὶ
τοῖς |
[2, 8] |
τῶν
ζῴων
καὶ
τὰ
μαλάκια
|
τούτοις |
τ´
ἐναντίως
καὶ
αὑτοῖς
ἀντικειμένως |
[2, 8] |
τὰ
καλούμενα
ὄστρεα·
πᾶσι
γὰρ
|
τούτοις |
τὸ
μὲν
σαρκῶδες
ἐντός,
τὸ |
[2, 17] |
δέρματα
διαιροῦσιν.
Ἐν
μὲν
οὖν
|
τούτοις |
τοῖς
ζῴοις
ἡ
γλῶττα
τοιαύτη |
[2, 2] |
δὲ
θερμανθέντα
μᾶλλον.
Πρὸς
δὲ
|
τούτοις |
τῶν
λεγομένων
θερμῶν
τὰ
μὲν |
[2, 2] |
τὴν
ἐργασίαν)
τὰ
δὲ
τροφὴ
|
τούτοις |
τῶν
ὑγρῶν
ἐστι
(πάντα
γὰρ |
[2, 9] |
(ἡ
τροφὴ
γὰρ
διὰ
μάχης
|
τούτοις) |
ὥσπερ
τὰ
τοῦ
λέοντος·
οὕτω |
[2, 2] |
ὄνομα
ὕδατι
ἢ
σιδήρῳ
θερμῷ.
|
Τοῦτον |
γὰρ
τὸν
τρόπον
τὸ
αἷμα |
[2, 1] |
Οὐ
μόνον
δὲ
φανερὸν
ὅτι
|
τοῦτον |
ἔχει
τὸν
τρόπον
ἐκ
τῆς |
[2, 1] |
δι´
ἃς
δ´
αἰτίας
ἕκαστον
|
τοῦτον |
ἔχει
τὸν
τρόπον,
ἐπισκεπτέον
νῦν, |
[2, 2] |
ὑπεροχῆς
αὐτῶν
διωρίσθω
τὸν
τρόπον
|
τοῦτον. |
~Ἐχόμενον
δὲ
καὶ
περὶ
ξηροῦ |
[2, 3] |
τὸ
κυρίως
καὶ
ἁπλῶς
ξηρὸν
|
τοῦτον |
μάλιστα
λέγεται
τὸν
τρόπον.
Ὁμοίως |
[2, 10] |
κύτος.
Τέτακται
δὲ
τὸν
τρόπον
|
τοῦτον |
τὰ
αἰσθητήρια
τῇ
φύσει
καλῶς, |
[2, 16] |
φύσις
ἡ
τῶν
ὀρνίθων
συνεστηκυῖα
|
τοῦτον |
τὸν
τρόπον.
Δίπουν
γάρ
ἐστι |
[2, 13] |
ὄμματα
εἶναι,
ἵνα
ὀξὺ
βλέπωσι
|
τοῦτον |
τὸν
τρόπον
ὑπὸ
τῆς
φύσεως. |
[2, 17] |
τι
πρὸς
τὴν
τοῦ
μορίου
|
τούτου |
ἀναπηρίαν
καὶ
τὸ
τὴν
σιαγόνα |
[2, 10] |
ἔχει
τούτῳ
μόνῳ,
καὶ
τὸ
|
τούτου |
ἄνω
πρὸς
τὸ
τοῦ
ὅλου |
[2, 6] |
πυκνά,
οἷον
τὰ
τοῦ
(λέοντος·
|
τούτου |
γὰρ
τὰ
ὀστᾶ,
διὰ
τὸ |
[2, 10] |
οὖν
τῆς
ἁφῆς
τοῦτ´
ἄδηλον·
|
τούτου |
δ´
αἴτιον
ὅτι
οὐκ
ἔστι |
[2, 7] |
ἐν
τοιούτῳ
τινὶ
σώματι
συνεστάναι.
|
Τούτου |
δ´
αἴτιον
ὅτι
τοῖς
τῆς |
[2, 7] |
ψυχόμενον
διὰ
τὴν
τοῦ
τόπου
|
τούτου |
δύναμιν
ῥεύματα
ποιεῖ
φλέγματος
καὶ |
[2, 2] |
καὶ
ψυχροῦ,
οὕτω
καὶ
περὶ
|
τούτου |
θεωρητέον
τὰς
αἰτίας.
Πολλῶν
γὰρ |
[2, 13] |
διὰ
τὸ
βραδεῖαν
εἶναι
τὴν
|
τούτου |
κίνησιν,
δεῖν
δὲ
ταχεῖαν
γίνεσθαι· |
[2, 10] |
τῶν
ἔξωθεν
μορίων
μορφήν,
περὶ
|
τούτου |
λεκτέον
πρῶτον.
Εὐθὺς
γὰρ
καὶ |
[2, 10] |
πεπεμμένην
τὴν
τροφήν,
ἀντὶ
δὲ
|
τούτου |
προΐεται
τὰ
σπέρματα
καὶ
τοὺς |
[2, 16] |
τοῦ
λόγου,
τὰ
δὲ
χείλη
|
τούτου |
τε
ἕνεκεν
καὶ
τῆς
τῶν |
[2, 10] |
τὸ
αἷμα,
ἀλλὰ
τῶν
ἐκ
|
τούτου |
τι.
Διόπερ
οὐδὲν
ἐν
τοῖς |
[2, 8] |
τὴν
αἴσθησιν
φανερὸν
πάντα
τἆλλα
|
τούτου |
χάριν
ὄντα,
λέγω
δ´
οἷον |
[2, 9] |
τοῖς
μὲν
κινουμένοις
διὰ
κάμψιν
|
τούτου |
χάριν,
τοῖς
δ´
ἀκινήτοις
φυλακῆς |
[2, 7] |
τὸν
ἐγκέφαλον
ἡ
φύσις,
καὶ
|
τούτου |
χάριν
ὑπάρχει
τοῦτο
τὸ
μόριον |
[2, 16] |
τῆς
τῶν
προσθίων
ποδῶν
χρείας.
|
Τούτους |
γὰρ
τὰ
πολυδάκτυλα
τῶν
τετραπόδων |
[2, 2] |
ἀλλὰ
τοσαυταχῶς
ἕτερον
ἑτέρου
θερμότερον·
|
τούτους |
δὲ
τοὺς
τρόπους
ἀδύνατον
ὑπάρχειν |
[2, 9] |
πρὸς
τὴν
σωτηρίαν
ἑκάστοις.
Ἐν
|
τούτῳ |
δὲ
τῷ
γένει
καὶ
ἡ |
[2, 17] |
φύσιν
καὶ
κοῖλον,
ὥσθ´
ἅμα
|
τούτῳ |
καὶ
γεύεσθαι
καὶ
τὴν
τροφὴν |
[2, 13] |
Σκαρδαμύττουσι
δ´
οἱ
βαρεῖς
ὄρνιθες
|
τούτῳ |
μὲν
οὔ,
τῷ
δ´
ὑμένι, |
[2, 10] |
φύσει
μόρια
κατὰ
φύσιν
ἔχει
|
τούτῳ |
μόνῳ,
καὶ
τὸ
τούτου
ἄνω |
[2, 3] |
στόματος
οὖσα
καὶ
τῶν
ἐν
|
τούτῳ |
μορίων,
ὅσων
ἡ
τροφὴ
δεῖται |
[2, 2] |
ἔχειν
ἢ
αἷμα
ἢ
τὸ
|
τούτῳ |
τὴν
αὐτὴν
ἔχον
φύσιν,
καὶ |
[2, 16] |
τῶν
ποδῶν
γινομένην
ἂν
βοήθειαν
|
τούτῳ |
τῷ
μορίῳ.
Οἱ
δ´
ὄρνιθες |
[2, 1] |
ἁπλῶς.
Τὰ
δ´
ὁμοιομερῆ
ἐκ
|
τούτων |
ἀδύνατον·
τὸ
γὰρ
ὁμοιομερὲς
πόλλ´ |
[2, 2] |
τοῖς
ἔχουσι
κύστιν.
Αὐτῶν
δὲ
|
τούτων |
αἱ
διαφοραὶ
πρὸς
ἄλληλα
τοῦ |
[2, 1] |
ἔτι
ἄλλα
τοιαῦτα·
καὶ
τὸ
|
τούτων |
αἰσθητήριον,
ἡ
σάρξ,
καὶ
τὸ |
[2, 1] |
τὰ
ζῷα
συνέστηκε
τῶν
μορίων
|
τούτων, |
ἀλλὰ
τὰ
ὁμοιομερῆ
τῶν
ἀνομοιομερῶν |
[2, 9] |
καὶ
μειζόνων
καὶ
σκληροτέρων,
καὶ
|
τούτων |
αὐτῶν
τοῖς
βιαστικωτέροις.
Διὸ
τὰ |
[2, 2] |
μερῶν
τῶν
ἀνομοιομερῶν
ἐστιν
(ἐκ
|
τούτων |
γὰρ
συνέστηκεν
ἕκαστον
τῶν
ὀργανικῶν |
[2, 10] |
τὰ
μόρια
τὰ
σαρκώδη
λίαν.
|
Τούτων |
δ´
οὐδέτερόν
ἐστιν
ἀληθές,
ἀλλὰ |
[2, 3] |
καὶ
ἐπὶ
θερμῶν
καὶ
ψυχρῶν.
|
Τούτων |
δὲ
διωρισμένων
φανερὸν
ὅτι
τὸ |
[2, 1] |
γὰρ
ἐκείνων
ταῦτα
τῇ
γενέσει,
|
τούτων |
δὲ
τὰ
ἀνομοιομερῆ·
ταῦτα
γὰρ |
[2, 2] |
ὅσα
ὕδατος.
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
|
τούτων |
ἐν
ἑτέροις
διώρισται
σαφέστερον,
ποῖα |
[2, 7] |
τὴν
γῆν.
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
|
τούτων |
ἐν
ταῖς
τῶν
νόσων
ἀρχαῖς |
[2, 7] |
ζῷα
μετέχειν
ἀναγκαῖον,
δῆλον
ἐκ
|
τούτων. |
Ἐπεὶ
δ´
ἅπαντα
δεῖται
τῆς |
[2, 10] |
πολυμορφοτέραν
ἔχει
τὴν
ἰδέαν,
καὶ
|
τούτων |
ἕτερα
πρὸ
ἑτέρων
μᾶλλον,
καὶ |
[2, 4] |
τὸ
γὰρ
γεῶδες
οὐδέτερον
ἔχει
|
τούτων. |
Εὐκινητοτέραν
γὰρ
ἔχουσι
τὴν
αἴσθησιν |
[2, 10] |
τῶν
αἰσθητηρίων
φύσιν
εἰσί,
καὶ
|
τούτων |
ἡ
ὄψις
πᾶσιν,
ἐπεὶ
ἥ |
[2, 3] |
ἐξ
ὑγροῦ
καὶ
ξηροῦ,
καὶ
|
τούτων |
ἡ
πέψις
γίνεται
καὶ
ἡ |
[2, 16] |
τὸ
καλούμενον
ῥύγχος.
Αἰτία
δὲ
|
τούτων |
ἡ
φύσις
ἡ
τῶν
ὀρνίθων |
[2, 4] |
καὶ
ἐκστατικοί·
τὸ
γὰρ
αἷμα
|
τούτων |
ἰνωδέστατον,
καὶ
τό
γε
τοῦ |
[2, 9] |
ἀνθρώπων
γένος.
Ἀλλὰ
καὶ
περὶ
|
τούτων |
καὶ
τῶν
ἐχομένων,
οἷον
δέρματος |
[2, 3] |
ὑπάρχει
τοῖς
ἐναίμοις,
φανερὸν
ἐκ
|
τούτων |
καὶ
τῶν
τοιούτων.
Καὶ
γὰρ |
[2, 10] |
μέρος
ἐν
πᾶσίν
ἐστι
τὸ
|
τούτων |
μέσον,
ἐν
ᾧ
ἡ
ἀρχή |
[2, 2] |
τὰ
δὲ
περιττώματα
συμβέβηκεν
εἶναι
|
τούτων, |
οἷον
τήν
τε
τῆς
ξηρᾶς |
[2, 9] |
κῶλα
συνεχῆ
πρὸς
αὐτήν,
τὰ
|
τούτων |
ὀστᾶ
τῶν
ἁρμονιῶν
ἐστιν,
ᾗ |
[2, 1] |
ἐκ
τῶν
δυνάμεων
λέγειν,
καὶ
|
τούτων |
οὐκ
ἐξ
ἁπασῶν,
ἀλλ´
ὥσπερ |
[2, 14] |
ἀπαθέστερόν
ἐστιν.
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
|
τούτων |
παρεκβῆναι
συμβέβηκεν
ἐχομένοις
τῆς
περὶ |
[2, 10] |
τὰς
αἰτίας
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
|
τούτων |
τὰ
αἰσθητήριά
ἐστιν.
Οὐ
μόνον |
[2, 8] |
δοκεῖ
τούτοις,
ἕτερον
ὂν
γένος
|
τούτων. |
Τὰ
δ´
ἔντομα
τῶν
ζῴων |
[2, 14] |
ὥσπερ
τοῖς
ἀνθρώποις.
Ἀλλ´
ἀντὶ
|
τούτων |
τὰ
μὲν
καθ´
ὅλον
τὸ |
[2, 7] |
γάλα
τοῖς
πεφυκόσιν
ἔχειν
ἕκαστα
|
τούτων. |
Τὰ
μὲν
οὖν
τῆς
τροφῆς |
[2, 2] |
τέτευχεν,
ἀλλ´
ἔνια
τῶν
ἀνάλογον
|
τούτων |
τισίν.
Τὰ
δὲ
ξηρὰ
καὶ |
[2, 9] |
νῦν,
Εἰσὶ
δ´
ἀρχαὶ
πάντων
|
τούτων |
τό
τε
ὀστοῦν
καὶ
ἡ |
[2, 1] |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
ἔχει
περὶ
|
τούτων |
τὸν
εἰρημένον
τρόπον·
ἐπεὶ
δὲ |
[2, 10] |
ἔχουσι
φανερὸν
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
|
τούτων |
τῶν
αἰσθητῶν.
Ἡ
δ´
ὄψις |
[2, 4] |
τάχιστα
πήγνυται
πάντων.
Ἐξαιρουμένων
δὲ
|
τούτων |
τῶν
ἰνῶν
οὐ
πήγνυται
τὸ |
[2, 16] |
Ἀνάγκη
δ´
ἦν
εὐθὺς
ἀκολουθῆσαι
|
τούτων |
τῶν
μορίων
ἑκάτερον
πρὸς
τὴν |
[2, 2] |
οὐ
γὰρ
ἅπαντα
τὰ
ζῷα
|
τούτων |
τῶν
μορίων
τέτευχεν,
ἀλλ´
ἔνια |
[2, 6] |
τί
ἐστιν
ὁ
μυελός,
ἐκ
|
τούτων |
φανερόν,
ὅτι
τῆς
αἱματικῆς
τροφῆς |
[2, 1] |
μορίων,
ἀλλ´
οὐκ
ἐκεῖνα
ἐκ
|
τούτων. |
Ὡς
μὲν
οὖν
ἕνεκά
τινος |
[2, 17] |
λίαν
ἀπολέλυται·
ψελλίζονται
γὰρ
καὶ
|
τραυλίζουσι, |
τοῦτο
δ´
ἐστὶν
ἔνδεια
τῶν |
[2, 1] |
καὶ
πυκνότης
καὶ
μανότης
καὶ
|
τραχύτης |
καὶ
λειότης
καὶ
τἆλλα
τὰ |
[2, 2] |
νόσου
καὶ
ὑγιείας,
ἀλλ´
οὐ
|
τραχύτητες |
καὶ
λειότητες
οὐδὲ
βαρύτητες
καὶ |
[2, 7] |
σωμάτων
τὸ
θερμόν
ἐστιν·
τὸ
|
τρέφειν |
γὰρ
καὶ
κινεῖν
ψυχῆς
ἔργον |
[2, 9] |
στοιβή,
πρὸς
τὸ
ἄλληλα
μὴ
|
τρίβειν. |
Περὶ
δὲ
τὰ
ὀστᾶ
αἱ |
[2, 1] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
τοιούτων.
|
Τρίτη |
δὲ
καὶ
τελευταία
κατ´
ἀριθμὸν |
[2, 10] |
τὰ
σπέρματα
καὶ
τοὺς
καρπούς.
|
Τρίτον |
δὲ
μέρος
ἐν
πᾶσίν
ἐστι |
[2, 1] |
καὶ
τὸ
πέρας,
ἐπὶ
τοῦ
|
τρίτου |
λαβόντα
τὴν
σύστασιν
ἀριθμοῦ,
καθάπερ |
[2, 14] |
ἐν
τοῖς
ὑπτίοις
οὐκ
ἔχει
|
τρίχας, |
ἀλλ´
ἐν
τοῖς
πρανέσι
μᾶλλον· |
[2, 12] |
σκληρότητα,
καὶ
τὸ
ἔχειν
μὴ
|
τρίχας |
ἀλλὰ
πτερωτὰ
εἶναι·
οὐκ
οὖν |
[2, 14] |
τὸ
ζῷον.
Καὶ
τῶν
ἐχόντων
|
τρίχας |
ἐπ´
ἀμφότερα
οἱ
ἄνθρωποι
μόνον |
[2, 14] |
ἐπὶ
τῶν
βλεφάρων
ἔχουσιν
ὅσα
|
τρίχας |
ἔχουσιν,
ὄρνιθες
δὲ
καὶ
τῶν |
[2, 14] |
φολιδωτῶν
οὐδέν·
οὐ
γὰρ
ἔχουσι
|
τρίχας. |
Περὶ
γὰρ
τοῦ
στρουθοῦ
τοῦ |
[2, 15] |
ἐν
τοῖς
τόποις
τούτοις
γίνεσθαι
|
τρίχας. |
~Τοῖς
μὲν
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις |
[2, 8] |
νεῦρα
καὶ
φλέβες,
ἔτι
δὲ
|
τρίχες |
καὶ
τὸ
τῶν
ὀνύχων
γένος, |
[2, 14] |
τὸ
βλέφαρον
ἐνίοις
παραφύονται
μαναὶ
|
τρίχες, |
οὔτ´
ἐν
ταῖς
μασχάλαις
οὔτ´ |
[2, 14] |
πρανέσιν.
Σκέπης
γὰρ
χάριν
αἱ
|
τρίχες |
ὑπάρχουσι
τοῖς
ἔχουσιν·
τοῖς
μὲν |
[2, 13] |
ἐστιν·
ταῦτα
δὲ
σκληρότερα
πάντα
|
τριχός, |
ὥστε
καὶ
τὰ
δέρματα
τοῦ |
[2, 17] |
καὶ
τὸ
ἄκρον
λεπτὸν
καὶ
|
τριχῶδες |
διὰ
τὴν
λιχνείαν
τῆς
φύσεως· |
[2, 9] |
καὶ
κύστεως
καὶ
ὑμένος
καὶ
|
τριχῶν |
καὶ
πτερῶν
καὶ
τῶν
ἀνάλογον |
[2, 10] |
ἐστιν.
Διόπερ
εἰς
μέσον
τῶν
|
τριῶν |
αἰσθητηρίων
συνήγαγεν
ἡ
φύσις
τοὺς |
[2, 1] |
τῶν
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
εἰρημένων.
|
Τριῶν |
δ´
οὐσῶν
τῶν
συνθέσεων
πρώτην |
[2, 10] |
ἡ
τῶν
χυμῶν,
τῶν
δὲ
|
τριῶν |
ἡ
μὲν
τῆς
ὀσφρήσεως
μέση, |
[2, 2] |
μορίοις
καὶ
τοῖς
ξηροῖς
πολλοὶ
|
τρόποι |
τῆς
αἰτίας
εἰσίν.
Τὰ
μὲν |
[2, 16] |
τῶν
ὀρνίθων
συνεστηκυῖα
τοῦτον
τὸν
|
τρόπον. |
Δίπουν
γάρ
ἐστι
καὶ
πτερυγωτόν, |
[2, 1] |
φανερὸν
ὅτι
τοῦτον
ἔχει
τὸν
|
τρόπον |
ἐκ
τῆς
ἐπαγωγῆς,
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 1] |
ἔχει
περὶ
τούτων
τὸν
εἰρημένον
|
τρόπον· |
ἐπεὶ
δὲ
ζητεῖται
καὶ
πῶς |
[2, 1] |
αἰτίας
ἕκαστον
τοῦτον
ἔχει
τὸν
|
τρόπον, |
ἐπισκεπτέον
νῦν,
χωρίσαντας
καθ´
αὑτὰ |
[2, 9] |
εἶθ´
οὕτω
περιπλάττουσι,
τὸν
αὐτὸν
|
τρόπον |
ἡ
φύσις
δεδημιούργηκεν
ἐκ
τῶν |
[2, 2] |
ἐν
αὐτοῖς
θερμόν.
Ἄλλον
δὲ
|
τρόπον |
θερμὸν
πεύκη
καὶ
τὰ
πίονα, |
[2, 10] |
διφυής
ἐστιν.
Ἄλλον
οὖν
ἂν
|
τρόπον |
κειμένη
καὶ
διεσπασμένη,
καθάπερ
ἡ |
[2, 3] |
καὶ
ταῖς
φλεψίν.
Ὃν
δὲ
|
τρόπον |
λαμβάνει
ἐξ
αὐτοῦ
τὰ
μόρια |
[2, 2] |
εἰ
πλείω.
Ἕνα
μὲν
δὴ
|
τρόπον |
λέγεται
μᾶλλον
θερμὸν
ὑφ´
οὗ |
[2, 3] |
ξηρὸν
τοῦτον
μάλιστα
λέγεται
τὸν
|
τρόπον. |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
θάτερα
τὰ |
[2, 17] |
ἔνιοι
τῶν
ἰχθύων,
καὶ
οὗτοι
|
τρόπον |
τινὰ
γλίσχρον
ἔχουσι,
καὶ
σχεδὸν |
[2, 16] |
τετράποσι
καὶ
ζῳοτόκοις
οὐ
πόρρω
|
τρόπον |
τινὰ
διέστηκεν
ἀλλήλων
τὸ
τῆς |
[2, 2] |
σιδήρῳ
θερμῷ.
Τοῦτον
γὰρ
τὸν
|
τρόπον |
τὸ
αἷμα
θερμόν
ἐστιν.
Καὶ |
[2, 2] |
ἐνέργειαν,
καὶ
τόνδε
μὲν
τὸν
|
τρόπον |
τοδί,
τῷ
μᾶλλον
τὴν
ἁφὴν |
[2, 16] |
ἐνυπάρχει
μόριον
κατὰ
τὸν
ἐνδεχόμενον
|
τρόπον, |
τοῖς
δ´
ἄλλοις
μᾶλλον
διηρθρωμένον |
[2, 2] |
τῆς
ὑπεροχῆς
αὐτῶν
διωρίσθω
τὸν
|
τρόπον |
τοῦτον.
~Ἐχόμενον
δὲ
καὶ
περὶ |
[2, 10] |
ὄπισθεν
κύτος.
Τέτακται
δὲ
τὸν
|
τρόπον |
τοῦτον
τὰ
αἰσθητήρια
τῇ
φύσει |
[2, 2] |
λέγεται
πλεοναχῶς,
(οὐ
τὸν
αὐτὸν
|
τρόπον |
ὑπάρξει
πᾶσιν,
ἀλλὰ
προσδιοριστέον
ὅτι |
[2, 13] |
ἵνα
ὀξὺ
βλέπωσι
τοῦτον
τὸν
|
τρόπον |
ὑπὸ
τῆς
φύσεως.
Σκληρόδερμα
γὰρ |
[2, 2] |
ἑτέρου
θερμότερον·
τούτους
δὲ
τοὺς
|
τρόπους |
ἀδύνατον
ὑπάρχειν
τῷ
αὐτῷ
πάντας. |
[2, 9] |
καὶ
τὰ
τῶν
σαρκοφάγων
(ἡ
|
τροφὴ |
γὰρ
διὰ
μάχης
τούτοις)
ὥσπερ |
[2, 3] |
ἐν
τούτῳ
μορίων,
ὅσων
ἡ
|
τροφὴ |
δεῖται
διαιρέσεως.
Ἀλλ´
αὕτη
μὲν |
[2, 6] |
γὰρ
τὰ
ὀστᾶ
ἀναλίσκεται
ἡ
|
τροφή. |
Ἐν
δὲ
τοῖς
μὴ
ἔχουσιν |
[2, 3] |
τῶν
περιττωμάτων
οὐδέν.
Οὐδ´
ἡ
|
τροφὴ |
καθάπερ
σάρξ·
αὕτη
γὰρ
θιγγανομένη |
[2, 6] |
τὰ
ὀστᾶ.
Ὅτι
δ´
ἡ
|
τροφὴ |
πᾶσιν
αἷμα,
εἴρηται
πρότερον.
Εὐλόγως |
[2, 3] |
αὐξανόμενον
λαμβάνειν
τροφήν,
ἡ
δὲ
|
τροφὴ |
πᾶσιν
ἐξ
ὑγροῦ
καὶ
ξηροῦ, |
[2, 4] |
τὸ
δ´
αἷμα
ἡ
ἐσχάτη
|
τροφή. |
Πολλὴν
οὖν
ποιεῖ
διαφορὰν
θερμὸν |
[2, 3] |
ὅτι
τὸ
αἷμα
ἡ
τελευταία
|
τροφὴ |
τοῖς
ζῴοις
τοῖς
ἐναίμοις
ἐστί, |
[2, 2] |
εἰς
τὴν
ἐργασίαν)
τὰ
δὲ
|
τροφὴ |
τούτοις
τῶν
ὑγρῶν
ἐστι
(πάντα |
[2, 9] |
γὰρ
αὐτῶν
ἀρχή,
τὸ
δὲ
|
τροφὴ |
τῶν
γινομένων
ἐστίν.
~Νῦν
δὲ |
[2, 4] |
παντὸς
τοῦ
σώματος·
ἡ
γὰρ
|
τροφὴ |
ὕλη,
τὸ
δ´
αἷμα
ἡ |
[2, 17] |
τούτῳ
καὶ
γεύεσθαι
καὶ
τὴν
|
τροφὴν |
ἀνασπᾶν.
Δῆλον
δὲ
τοῦτο
ἐπί |
[2, 10] |
γῆς
γὰρ
λαμβάνει
πεπεμμένην
τὴν
|
τροφήν, |
ἀντὶ
δὲ
τούτου
προΐεται
τὰ |
[2, 16] |
καὶ
πεζόν,
ὥστ´
ἐπεὶ
τὴν
|
τροφὴν |
ἐξ
ὑγροῦ
συνέβαινεν
ἔχειν,
ἀναπνεῖν |
[2, 3] |
ἀνάγκη
πᾶν
τὸ
αὐξανόμενον
λαμβάνειν
|
τροφήν, |
ἡ
δὲ
τροφὴ
πᾶσιν
ἐξ |
[2, 16] |
πρὸς
τὸ
λαβεῖν
τὴν
θύραθεν
|
τροφήν, |
καθάπερ
φασὶ
τὰ
κέρατα
τοῖς |
[2, 10] |
ἐστιν,
ᾗ
τε
δέχονται
τὴν
|
τροφὴν |
καὶ
ᾗ
τὸ
περίττωμα
ἀφήσουσιν· |
[2, 16] |
ὄρνισι,
καθάπερ
εἴπομεν,
διὰ
τὴν
|
τροφὴν |
καὶ
τὴν
ἀλκὴν
τὸ
ῥύγχος |
[2, 3] |
μὲν
γὰρ
φυτὰ
λαμβάνει
τὴν
|
τροφὴν |
κατειργασμένην
ἐκ
τῆς
γῆς
ταῖς |
[2, 3] |
ῥίζαις,
ταῦτα
δεῖ
τινι
τὴν
|
τροφὴν |
λαμβάνειν,
ἕως
τὸ
τῆς
ἐχομένης |
[2, 16] |
τὴν
ἀλκὴν
καὶ
διὰ
τὴν
|
τροφήν, |
ὀστῶδες
ἔχουσι
τὸ
ῥύγχος,
στενὸν |
[2, 16] |
Μυκτὴρ
γάρ
ἐστιν
ᾧ
τὴν
|
τροφὴν |
προσάγεται,
καθάπερ
χειρὶ
χρώμενος,
πρὸς |
[2, 3] |
διὰ
τοῦτο
μὴ
λαμβάνουσί
τε
|
τροφὴν |
ὑπολείπει
τοῦτο
καὶ
λαμβάνουσιν
(αὐξάνεται, |
[2, 3] |
ἅπαν
λήψεται
τὸ
σῶμα
τὴν
|
τροφήν, |
ὥσπερ
ἐκ
φάτνης,
ἐκ
τῆς |
[2, 17] |
ᾧ
τὴν
αἴσθησιν
ποιοῦνται
τῆς
|
τροφῆς, |
ἀλλὰ
τοῖς
μὲν
ἀπολελυμένον
τοῖς |
[2, 9] |
τὴν
ἀνοίδησιν
τὴν
ἀπὸ
τῆς
|
τροφῆς |
γινομένην
τοῖς
ζῴοις
ἐξ
ἀνάγκης |
[2, 13] |
γὰρ
αὐτοῖς
ἡ
θεωρία
τῆς
|
τροφῆς, |
διὸ
καὶ
ἀναπέτονται
ταῦτα
μάλιστα |
[2, 17] |
ἂν
ἔχοι
πρὸς
τὴν
τῆς
|
τροφῆς |
εἴσοδον,
πρὸς
δὲ
τῇ
κάτω, |
[2, 1] |
πρώτην,
εὔλογον,
ἐξ
οἵας
δέχεται
|
τροφῆς, |
ἐκ
τοιαύτης
συνεστάναι
καὶ
αὐτήν. |
[2, 3] |
γὰρ
χρήσιμον)
ὅτι
τὸ
αἷμα
|
τροφῆς |
ἕνεκα
καὶ
τροφῆς
τῶν
μορίων |
[2, 3] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
τὸ
αἷμα
|
τροφῆς |
ἕνεκεν
ὑπάρχει
τοῖς
ἐναίμοις,
φανερὸν |
[2, 6] |
ὑπάρχειν
καὶ
μυελόν,
ἐμπεριλαμβανομένης
τῆς
|
τροφῆς |
ἐξ
ἧς
γίνεται
τὰ
ὀστᾶ. |
[2, 9] |
πρὸς
ἓν
ἔργον
τὴν
τῆς
|
τροφῆς |
ἐργασίαν,
τοῖς
δὲ
πρός
τε |
[2, 3] |
φυσικῆς
ἱστορίας.
Ἐπεὶ
δὲ
πάσης
|
τροφῆς |
ἐστί
τι
δεκτικὸν
καὶ
τῶν |
[2, 7] |
ὑστερογενῶν
τά
τε
περιττώματα
τῆς
|
τροφῆς |
ἐστι,
τό
τε
τῆς
κύστεως |
[2, 17] |
ἡδονῆς
τῆς
γινομένης
ἐκ
τῆς
|
τροφῆς· |
ἡ
γὰρ
ἐπιθυμία
τοῦ
ἡδέος |
[2, 3] |
τὴν
αὔξησιν,
ἔτι
δὲ
περὶ
|
τροφῆς |
ὅλως,
ἐν
τοῖς
περὶ
γενέσεως |
[2, 6] |
συνεστώτων
τῶν
μορίων
καὶ
τῆς
|
τροφῆς |
οὔσης
τοῖς
ἐμβρύοις
αἵματος,
καὶ |
[2, 7] |
τούτων.
Τὰ
μὲν
οὖν
τῆς
|
τροφῆς |
περιττώματα
περὶ
τὴν
τῆς
τροφῆς |
[2, 3] |
ταύτην
ὥσπερ
αἱ
ἐργασίαι
τῆς
|
τροφῆς |
πλειόνων
εἰσὶ
μορίων.
Ἡ
μὲν |
[2, 3] |
καὶ
τὸ
στόμα
τῆς
ἀκατεργάστου
|
τροφῆς |
πόρος
ἐστί,
καὶ
τὸ
συνεχὲς |
[2, 3] |
γὰρ
εἰς
μικρὰ
διαίρεσις
τῆς
|
τροφῆς |
ῥᾴω
ποιεῖ
τῷ
θερμῷ
τὴν |
[2, 7] |
τροφῆς
περιττώματα
περὶ
τὴν
τῆς
|
τροφῆς |
σκέψιν
καὶ
θεωρίαν
οἰκείους
ἔχει |
[2, 17] |
ἀφώρισται
μόνον.
Ἐπιθυμίαν
δ´
ἔχει
|
τροφῆς |
τὰ
ζῷα
πάντα
ὡς
ἔχοντα |
[2, 10] |
εἶναι
οὔτε
αὐξάνεσθαι
ἐνδέχεται
ἄνευ
|
τροφῆς. |
Τὰ
μὲν
οὖν
φυτά
(καὶ |
[2, 6] |
τούτων
φανερόν,
ὅτι
τῆς
αἱματικῆς
|
τροφῆς |
τῆς
εἰς
ὀστᾶ
καὶ
ἄκανθαν |
[2, 7] |
διὰ
τῶν
φλεβῶν
ἄνω
τῆς
|
(τροφῆς |
τὸ
περίττωμα
ψυχόμενον
διὰ
τὴν |
[2, 7] |
Καταψῦχον
γὰρ
τὴν
ἀπὸ
τῆς
|
τροφῆς |
τοῦ
αἵματος
ἐπίρρυσιν,
ἢ
καὶ |
[2, 3] |
τὸ
αἷμα
τροφῆς
ἕνεκα
καὶ
|
τροφῆς |
τῶν
μορίων
ἐστίν.
~Τὰς
δὲ |
[2, 2] |
οἷον
τήν
τε
τῆς
ξηρᾶς
|
τροφῆς |
ὑπόστασιν
καὶ
τὴν
τῆς
ὑγρᾶς |
[2, 17] |
τῆς
γλώττης.
Ἐπεὶ
δὲ
τῆς
|
τροφῆς |
χάριν
τῆς
ἐν
τοῖς
χυμοῖς |
[2, 7] |
πῦρ,
καὶ
τὸ
πρίονα
ἢ
|
τρύπανον |
τὸν
τέκτονα
ἢ
τὴν
τεκτονικήν, |
[2, 3] |
συμπεφυκός,
ἀλλ´
οἷον
ἐν
ἀγγείῳ
|
τυγχάνει |
κείμενον
ἔν
τε
τῇ
καρδίᾳ |
[2, 2] |
θερμόν.
Ὃ
μὲν
γάρ
ποτε
|
τυγχάνει |
ὂν
τὸ
ὑποκείμενον,
οὐ
θερμόν, |
[2, 7] |
δὲ
καὶ
τοῦτο
τὸ
μόριον
|
τυγχάνῃ |
μετρίας
θερμότητος,
ἀφ´
ἑκατέρας
τῆς |
[2, 7] |
δεῖται
τῆς
ἐναντίας
ῥοπῆς,
ἵνα
|
τυγχάνῃ |
τοῦ
μετρίου
καὶ
τοῦ
μέσου |
[2, 9] |
σκληρὰν
τὴν
φύσιν
ὥστ´
ἐξάπτεσθαι
|
τυπτομένων |
καθάπερ
ἐκ
λίθων
πῦρ.
Ἔχει |
[2, 5] |
παθητικὸν
καὶ
ὑπὸ
ψυχροῦ
τοῦ
|
τυχόντος |
καὶ
ὑπὸ
θερμοῦ.
Καὶ
ἀγονώτερα |
[2, 10] |
ἐκκόπτει
γὰρ
ἡ
τῆς
ἐν
|
τῷ |
αἵματι
θερμότητος
κίνησις
τὴν
αἰσθητικὴν |
[2, 4] |
ὥστε
γίνονται
οἷον
πυρίαι
ἐν
|
τῷ |
αἵματι
καὶ
ζέσιν
ποιοῦσιν
ἐν |
[2, 17] |
οὐ
πάντῃ
δ´
ὁμοίως
ἀλλὰ
|
τῷ |
ἄκρῳ
μάλιστα,
διὰ
τοῦτο
τοῖς |
[2, 2] |
δὲ
τοὺς
τρόπους
ἀδύνατον
ὑπάρχειν
|
τῷ |
αὐτῷ
πάντας.
Θερμαίνει
μὲν
γὰρ |
[2, 1] |
ὄντος,
ὥστε
ἐστὶ
τὸ
αὐτὸ
|
τῷ |
γένει
καὶ
ἐκεῖνο
ἓν
καὶ |
[2, 9] |
σωτηρίαν
ἑκάστοις.
Ἐν
τούτῳ
δὲ
|
τῷ |
γένει
καὶ
ἡ
τῶν
ὀδόντων |
[2, 13] |
βαρεῖς
ὄρνιθες
τούτῳ
μὲν
οὔ,
|
τῷ |
δ´
ὑμένι,
διὰ
τὸ
βραδεῖαν |
[2, 7] |
Διὸ
καὶ
συνεχὴς
ὁ
ῥαχίτης
|
τῷ |
ἐγκεφάλῳ
ἐστίν·
ἀεὶ
γὰρ
ἡ |
[2, 10] |
εἶναί
φασιν·
αἰσθάνεσθαι
μὲν
γὰρ
|
τῷ |
ἐγκεφάλῳ,
τὴν
δ´
αἴσθησιν
οὐ |
[2, 2] |
καὶ
τῶν
περιττωμάτων
ἡ
χολή,
|
τῷ |
ἐμπεπυρεῦσθαι
καὶ
ἐγκαταλελεῖφθαί
τι
ἐν |
[2, 10] |
ζῴων
μόριον.
Ἔχει
δ´
ἐν
|
τῷ |
ἔμπροσθεν
τὸν
ἐγκέφαλον
πάντα
τὰ |
[2, 8] |
λόγον·
τὸ
γὰρ
ζῷον
ὁριζόμεθα
|
τῷ |
ἔχειν
αἴσθησιν,
πρῶτον
δὲ
τὴν |
[2, 8] |
γὰρ
τῇ
φυλακῇ
τῆς
συνεχείας,
|
τῷ |
ἔχειν
ὀλίγον
αὐτῶν
τὴν
φύσιν |
[2, 10] |
ἰδέας
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
πρὸς
|
τῷ |
ζῆν
αἴσθησιν
ἔχοντα
πολυμορφοτέραν
ἔχει |
[2, 3] |
διαίρεσις
τῆς
τροφῆς
ῥᾴω
ποιεῖ
|
τῷ |
θερμῷ
τὴν
ἐργασίαν·
ἡ
δὲ |
[2, 2] |
τὸ
μᾶλλον
αἴσθησιν
ἐμποιοῦν
ἐν
|
τῷ |
θιγγάνειν,
καὶ
τοῦτ´,
ἐὰν
μετὰ |
[2, 16] |
στενὸν
ἀπηγμένας
τὰς
σιαγόνας,
ἐν
|
τῷ |
καλουμένῳ
ῥύγχει
καὶ
τὸ
τῶν |
[2, 13] |
ἔχουσιν.
Διὸ
καὶ
οὗτοι
μὲν
|
τῷ |
κάτω
βλεφάρῳ
μύουσι,
περιστεραὶ
δὲ |
[2, 5] |
τοῦ
τοιούτου
στοιχείου
πλήρης
οὖσα
|
τῷ |
κερατώδης
εἶναι
καὶ
ἀστραγάλους
ἔχειν· |
[2, 1] |
(ἀναγκαῖον
εἶναι
καὶ
τὴν
γένεσιν,
|
τῷ |
λόγῳ
δὲ
τὴν
οὐσίαν
καὶ |
[2, 16] |
εὖ·
πρὸς
γὰρ
τὸ
χρῆσθαι
|
τῷ |
λόγῳ
καὶ
ταῦτα.
Ὥσπερ
γὰρ |
[2, 3] |
ὡς
οὔ.
Ἐν
μὲν
γὰρ
|
τῷ |
λόγῳ
ὑπάρξει
αὐτοῦ
ἡ
θερμότης, |
[2, 9] |
καὶ
ὀστοῦ
ἐστι,
διαφέρει
δὲ
|
τῷ |
μᾶλλον
καὶ
ἧττον·
διὸ
καὶ |
[2, 2] |
τόνδε
μὲν
τὸν
τρόπον
τοδί,
|
τῷ |
μᾶλλον
τὴν
ἁφὴν
θερμαίνειν,
τοδὶ |
[2, 17] |
τὸ
στενήν
ἐστιν·
ἐν
γὰρ
|
τῷ |
μεγάλῳ
καὶ
τὸ
μικρόν,
ἐν |
[2, 1] |
τῆς
περὶ
ἕκαστον
ὑποκειμένης
ὕλης.
|
Τῷ |
μὲν
οὖν
χρόνῳ
προτέραν
τὴν |
[2, 7] |
τῆς
ὄψεως,
ἔτι
δὲ
μᾶλλον
|
τῷ |
μηδεμίαν
ποιεῖν
αἴσθησιν
θιγγανόμενος,
ὥσπερ |
[2, 16] |
κάμπτεσθαι
δυνάμενον
(ἐνεπόδιζε
γὰρ
ἂν
|
τῷ |
μήκει
πρὸς
τὸ
λαβεῖν
τὴν |
[2, 17] |
καὶ
τὸ
μικρόν,
ἐν
δὲ
|
τῷ |
μικρῷ
τὸ
μέγα
οὐκ
ἔστιν. |
[2, 16] |
ποδῶν
γινομένην
ἂν
βοήθειαν
τούτῳ
|
τῷ |
μορίῳ.
Οἱ
δ´
ὄρνιθες
καὶ |
[2, 17] |
φύσιν
ἐστίν,
ὥσπερ
ἀντιστρόφως
ἔχουσα
|
τῷ |
μυκτῆρι
τῷ
τῶν
ἐλεφάντων·
καὶ |
[2, 2] |
ὡς
ἐνίων
τὸ
μέρος
ὁμώνυμον
|
τῷ |
ὅλῳ,
ἔστι
δ´
ὡς
οὐχ |
[2, 4] |
γὰρ
φόβος
καταψύχει·
προωδοποίηται
οὖν
|
τῷ |
πάθει
τὰ
τοιαύτην
ἔχοντα
τὴν |
[2, 10] |
τῶν
ζῴων
ἐν
τῷ
τόπῳ
|
τῷ |
περὶ
τὴν
κεφαλήν·
τὸ
γὰρ |
[2, 17] |
ἔνδεια
τῶν
γραμμάτων.
Ἔν
τε
|
τῷ |
πλατεῖαν
εἶναι
καὶ
τὸ
στενήν |
[2, 5] |
δύναμιν
ἔχει
βοήθειαν)
ὑπερβάλλοντα
δὲ
|
τῷ |
πλήθει
φθείρει
καὶ
βλάπτει.
Εἰ |
[2, 2] |
τις
λέγοι,
εἰ
συμβεβηκὸς
εἴη
|
τῷ |
πυρέττοντι
εἶναι
μουσικῷ,
τὸν
μουσικὸν |
[2, 16] |
μικρότητα
τῆς
κεφαλῆς.
Ἐν
δὲ
|
τῷ |
ῥύγχει
τοὺς
πόρους
ἔχουσι
τῆς |
[2, 17] |
~Ὑπὸ
δὲ
τὸν
οὐρανὸν
ἐν
|
τῷ |
στόματι
ἡ
γλῶττα
τοῖς
ζῴοις |
[2, 16] |
αἰσθάνονται
τῶν
ὀσμῶν,
καὶ
πάντα
|
τῷ |
συμφύτῳ
πνεύματι
τοῦ
σώματος
ὥσπερ |
[2, 7] |
γὰρ
ἐγκέφαλος
ψυχρότατον
τῶν
ἐν
|
τῷ |
σώματι
μορίων,
ὁ
δὲ
μυελὸς |
[2, 7] |
ἀναιμότατον
τῶν
ὑγρῶν
τῶν
ἐν
|
τῷ |
σώματι
πάντων
(οὐδ´
ὁτιοῦν
γὰρ |
[2, 2] |
θερμὸν
πεύκη
καὶ
τὰ
πίονα,
|
τῷ |
ταχὺ
μεταβάλλειν
εἰς
ἐνέργειαν
πυρός. |
[2, 10] |
εὐλόγως
ἔνια
τῶν
ζῴων
ἐν
|
τῷ |
τόπῳ
τῷ
περὶ
τὴν
κεφαλήν· |
[2, 3] |
αὐτοῦ
ἡ
θερμότης,
ὥσπερ
ἐν
|
τῷ |
τοῦ
λευκοῦ
ἀνθρώπου
τὸ
λευκόν· |
[2, 17] |
ὥσπερ
ἀντιστρόφως
ἔχουσα
τῷ
μυκτῆρι
|
τῷ |
τῶν
ἐλεφάντων·
καὶ
γὰρ
ἐκείνοις |
[2, 16] |
ζῴων,
διὰ
δὲ
τὴν
ἐν
|
τῷ |
ὑγρῷ
διατριβὴν
καὶ
τὴν
βραδυτῆτα |
[2, 16] |
ὑπερβάλλον,
ἀναγκαῖον
ὁμοίως
ἦν
χρῆσθαι
|
τῷ |
ὑγρῷ
ὥσπερ
καὶ
τῇ
γῇ. |
[2, 7] |
τὸν
ἄνω
τόπον,
ὅταν
ἐν
|
τῷ |
ὑπὲρ
τῆς
γῆς
γένηται
ἀέρι |
[2, 2] |
τὴν
ἁφὴν
θερμαίνειν,
τοδὶ
δὲ
|
τῷ |
φλόγα
ποιεῖν
καὶ
πυροῦν.
Λεγομένου |
[2, 4] |
καρδίᾳ
κρᾶσιν·
τὸ
γὰρ
ὕδωρ
|
τῷ |
ψυχρῷ
πηκτόν
ἐστιν.
Διὸ
καὶ |
[2, 10] |
ἐστιν.
Ἔτι
δὲ
τὰς
ἀκριβεστέρας
|
τῶν |
αἰσθήσεων
διὰ
τῶν
καθαρώτερον
ἐχόντων |
[2, 10] |
εὑρίσκοντες
διὰ
τίνα
αἰτίαν
ἔνιαι
|
τῶν |
αἰσθήσεων
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
τοῖς |
[2, 10] |
συνδυάζουσιν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἀρχὴ
|
τῶν |
αἰσθήσεών
ἐστιν
ὁ
περὶ
τὴν |
[2, 1] |
ἐν
τοῖς
ὁμοιομερέσι,
διὰ
τὸ
|
τῶν |
αἰσθήσεων
ὁποιανοῦν
ἑνός
τινος
εἶναι |
[2, 10] |
Διπλοῦν
μὲν
γάρ
ἐστιν
ἕκαστον
|
τῶν |
αἰσθητηρίων
διὰ
τὸ
διπλοῦν
εἶναι |
[2, 1] |
ὁμοιομερεῖ
μὲν
ἥκιστα
δ´
ἁπλῷ
|
τῶν |
αἰσθητηρίων
ἐγγίνεσθαι·
μάλιστα
γὰρ
αὕτη |
[2, 1] |
τὸ
ταύτῃ
ἀνάλογον
σωματωδέστατόν
ἐστι
|
τῶν |
αἰσθητηρίων.
Ἐπεὶ
δ´
ἀδύνατον
εἶναι |
[2, 8] |
ἢ
μάλιστα
τοῦτ´
ἔστι
σωματῶδες
|
τῶν |
αἰσθητηρίων.
Κατὰ
δὲ
τὴν
αἴσθησιν |
[2, 10] |
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
διὰ
τὴν
|
τῶν |
αἰσθητηρίων
φύσιν
εἰσί,
καὶ
τούτων |
[2, 10] |
φανερὸν
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
τούτων
|
τῶν |
αἰσθητῶν.
Ἡ
δ´
ὄψις
πᾶσι |
[2, 1] |
τὸ
αἰσθητήριον
ἑκάστου
δεκτικὸν
εἶναι
|
τῶν |
αἰσθητῶν.
Πάσχει
δὲ
τὸ
δυνάμει |
[2, 1] |
ᾗ
μέν
ἐστι
δεκτικὸν
πάντων
|
τῶν |
αἰσθητῶν,
τῶν
ἁπλῶν
εἶναι
μορίων, |
[2, 8] |
διαφανὲς
πᾶν.
Ἐπὶ
μὲν
οὖν
|
τῶν |
ἄλλων
αἰσθήσεων
ἀδύνατόν
τε
καὶ |
[2, 10] |
φαίνεται
γὰρ
ἐσχισμένη.
Ἐπὶ
δὲ
|
τῶν |
ἄλλων
αἰσθητηρίων
φανερωτέρως
ἐστὶν
ἡ |
[2, 17] |
οἱ
μάλιστα
φθεγγόμενοι
γράμματα
πλατυγλωττότεροι
|
τῶν |
ἄλλων
εἰσίν.
Τὰ
δ´
ἔναιμα |
[2, 16] |
ἀναπνοὴν
ἔχει
μυκτῆρα,
καθάπερ
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ἕκαστον
τῶν
ἐχόντων
πλεύμονα |
[2, 17] |
ἀνθρώπων
οἱ
δὲ
καὶ
τὰ
|
τῶν |
ἄλλων
ζῴων
δέρματα
διαιροῦσιν.
Ἐν |
[2, 17] |
ἀντὶ
κέντρου
ἐστίν.
Ἐπὶ
δὲ
|
τῶν |
ἄλλων
ζῴων
ἡ
γλῶττα
πάντων |
[2, 17] |
αἴσθησιν
(ὁ
γὰρ
ἄνθρωπος
εὐαισθητότατος
|
τῶν |
ἄλλων
ζῴων,
καὶ
ἡ
μαλακὴ |
[2, 16] |
ἰδιαίτατον
ἔχει
τοῦτο
τὸ
μόριον
|
τῶν |
ἄλλων
ζῴων·
τό
τε
γὰρ |
[2, 16] |
δ´
ἔχειν
ἀδύνατον.
Περὶ
δὲ
|
τῶν |
ἄλλων
ζῴων
τῶν
μὴ
ἀναπνεόντων |
[2, 2] |
σώματος.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ
|
τῶν |
ἄλλων
καὶ
τῶν
τοιούτων
μορίων |
[2, 7] |
τὰ
τῶν
χεδρόπων
ἑψήματα
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
καρπῶν,
διὰ
τὸ
γῆς |
[2, 10] |
τοῦτο
δ´
ὁρῶντες
ἰδιαίτερον
ὂν
|
τῶν |
ἄλλων
μορίων,
ἐκ
συλλογισμοῦ
πρὸς |
[2, 8] |
δὲ
χάριν
γενέσεως.
~Περὶ
δὲ
|
τῶν |
ἄλλων
μορίων
τῶν
ὁμοιομερῶν
σκεπτέον, |
[2, 9] |
πᾶσιν,
ἀφ´
ἧς
συνεχὴς
ἡ
|
τῶν |
ἄλλων
ὀστῶν
ἐστι
φύσις.
Ἡ |
[2, 1] |
μὲν
γὰρ
εἰς
ὁμοιομερῆ
καθάπερ
|
τῶν |
ἄλλων
σπλάγχνων
ἕκαστον,
διὰ
δὲ |
[2, 1] |
ἐστιν.
Ταύτῃ
δ´
ἠκολούθηκε
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
τῶν
καλουμένων
σπλάγχνων
ἕκαστον. |
[2, 1] |
καὶ
νεύρων
καὶ
σαρκὸς
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
τῶν
τοιούτων
συνεστήκασι
τὰ |
[2, 1] |
οἷον
ὀστοῦ
καὶ
σαρκὸς
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
τῶν
τοιούτων.
Τρίτη
δὲ |
[2, 2] |
ψυχρὸν
ἀμφισβήτησιν,
τί
χρὴ
περὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ὑπολαβεῖν;
Ταῦτα
γὰρ
ἡμῖν |
[2, 1] |
δὲ
τοῦτο
συμβέβηκε
καὶ
ἐπὶ
|
τῶν |
ἄλλων.
Ὥστε
τὴν
μὲν
τῶν |
[2, 8] |
τὴν
τοιαύτην
βοήθειαν,
ἔνια
δὲ
|
τῶν |
(ἀναίμων
ἐκτὸς,
ὥσπερ
τῶν
τε |
[2, 4] |
καθαρωτέραν.
Διὰ
γὰρ
τοῦτο
καὶ
|
τῶν |
ἀναίμων
ἔνια
συνετωτέραν
ἔχει
τὴν |
[2, 5] |
ἐστιν.
Διὰ
τοῦτο
οὐδὲν
ἔχει
|
τῶν |
ἀναίμων
οὔτε
πιμελὴν
οὔτε
στέαρ, |
[2, 9] |
καὶ
τριχῶν
καὶ
πτερῶν
καὶ
|
τῶν |
ἀνάλογον
τούτοις
καὶ
εἴ
τι |
[2, 2] |
τῶν
μορίων
τέτευχεν,
ἀλλ´
ἔνια
|
τῶν |
ἀνάλογον
τούτων
τισίν.
Τὰ
δὲ |
[2, 2] |
αὐτὴν
δ´
ἔχει
διαφορὰν
καὶ
|
τῶν |
ἀνάλογον
ὑπαρχόντων
πρὸς
τὸ
αἷμα· |
[2, 3] |
δὲ
ταῦτα
θεωρεῖν
ἔκ
τε
|
τῶν |
ἀνατομῶν
καὶ
τῆς
φυσικῆς
ἱστορίας. |
[2, 2] |
ἀρρένων,
οἷον
Παρμενίδης
τὰς
γυναῖκας
|
τῶν |
ἀνδρῶν
θερμοτέρας
εἶναί
φησι
καὶ |
[2, 9] |
πάντα
τὴν
σύστασιν
ἢ
τὸ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
γένος.
Ἀλλὰ
καὶ
περὶ |
[2, 10] |
μετείληφεν.
Τοιοῦτο
δ´
ἐστὶ
τὸ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
γένος·
ἢ
γὰρ
μόνον |
[2, 14] |
δ´
ὢν
καὶ
ὑγρότατος
ὁ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
ἐγκέφαλος
πλείστης
καὶ
τῆς |
[2, 7] |
ἄνθρωπος
ὡς
κατὰ
μέγεθος,
καὶ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
οἱ
ἄρρενες
τῶν
θηλειῶν· |
[2, 17] |
οἱ
μύωπες
οἱ
μὲν
τὰ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
οἱ
δὲ
καὶ
τὰ |
[2, 16] |
Μαλακωτάτη
δ´
ἡ
σὰρξ
ἡ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
ὑπῆρχεν.
Τοῦτο
δὲ
διὰ |
[2, 2] |
καὶ
τῶν
τοιούτων
μορίων
καὶ
|
τῶν |
ἀνοιομερῶν
ὑποληπτέον
ἔχειν
τὴν
διαφοράν, |
[2, 1] |
ᾗ
δὲ
κινητικὸν
καὶ
πρακτικόν,
|
τῶν |
ἀνομοιομερῶν.
Διόπερ
ἐν
μὲν
τοῖς |
[2, 1] |
μορίων
τούτων,
ἀλλὰ
τὰ
ὁμοιομερῆ
|
τῶν |
ἀνομοιομερῶν
ἕνεκέν
ἐστιν·
ἐκείνων
γὰρ |
[2, 2] |
γὰρ
ὡς
ὕλη
τῶν
μερῶν
|
τῶν |
ἀνομοιομερῶν
ἐστιν
(ἐκ
τούτων
γὰρ |
[2, 1] |
καὶ
τελευταία
κατ´
ἀριθμὸν
ἡ
|
τῶν |
ἀνομοιομερῶν,
οἷον
προσώπου
καὶ
χειρὸς |
[2, 10] |
(οὖσα
μόνιμος
οὐ
πολυειδής
ἐστι
|
τῶν |
ἀνομοιομερῶν·
πρὸς
γὰρ
ὀλίγας
πράξεις |
[2, 1] |
τούτοις,
αἱ
δὲ
πράξεις
διὰ
|
τῶν |
ἀνομοιομερῶν
ὑπάρχουσιν
αὐτοῖς.
Τῆς
δ´ |
[2, 3] |
δὲ
μᾶλλον
καὶ
ἧττον
μετέχειν
|
τῶν |
ἀντικειμένων
ὡς
ὑπάρχοντα
δεῖ
τιθέναι |
[2, 1] |
ἐστι
δεκτικὸν
πάντων
τῶν
αἰσθητῶν,
|
τῶν |
ἁπλῶν
εἶναι
μορίων,
ᾗ
δὲ |
[2, 15] |
ὑγρῶν,
ὅπως
ἀποστέγωσιν
οἷον
ἀπογείσωμα
|
τῶν |
ἀπὸ
τῆς
κεφαλῆς
ὑγρῶν,
αἱ |
[2, 10] |
τὴν
καρδίαν
εἰσίν,
ἥ
τε
|
τῶν |
ἁπτῶν
καὶ
ἡ
τῶν
χυμῶν, |
[2, 14] |
περὶ
τὴν
κέρκον,
οἷον
ἐπὶ
|
τῶν |
ἄρκτων
συμβέβηκεν.
Τὴν
δὲ
κεφαλὴν |
[2, 9] |
πρὸς
αὐτήν,
τὰ
τούτων
ὀστᾶ
|
τῶν |
ἁρμονιῶν
ἐστιν,
ᾗ
μὲν
ἔχει |
[2, 2] |
τῶν
ἐναίμων
καὶ
τὰ
θήλεα
|
τῶν |
ἀρρένων,
οἷον
Παρμενίδης
τὰς
γυναῖκας |
[2, 9] |
αὐτῶν
τοῖς
βιαστικωτέροις.
Διὸ
τὰ
|
τῶν |
ἀρρένων
σκληρότερα
ἢ
τὰ
τῶν |
[2, 14] |
ὑγρόφθαλμοί
εἰσιν.
~Βλεφαρίδας
δ´
ἐπὶ
|
τῶν |
βλεφάρων
ἔχουσιν
ὅσα
τρίχας
ἔχουσιν, |
[2, 16] |
μυκτῆρας,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
διὰ
|
τῶν |
βραγχίων,
τὰ
δὲ
διὰ
τοῦ |
[2, 17] |
σύγκειται
γὰρ
ἐκ
τῆς
συμψαύσεως
|
τῶν |
βραγχίων,
ὧν
ἡ
φύσις
ἀκανθώδης |
[2, 5] |
Δηλοῖ
δὲ
τὸ
λιπαρὸν
αὐτῶν·
|
τῶν |
γὰρ
ὑγρῶν
τὸ
λιπαρὸν
κοινὸν |
[2, 9] |
αὐτῶν
ἀρχή,
τὸ
δὲ
τροφὴ
|
τῶν |
γινομένων
ἐστίν.
~Νῦν
δὲ
λέγωμεν |
[2, 3] |
τροφῆς
ἐστί
τι
δεκτικὸν
καὶ
|
τῶν |
γινομένων
περιττωμάτων,
αἱ
δὲ
φλέβες |
[2, 17] |
τίς
ἐστιν)
καὶ
πρὸς
τὴν
|
τῶν |
γραμμάτων
διάρθρωσιν
καὶ
πρὸς
τὸν |
[2, 17] |
τραυλίζουσι,
τοῦτο
δ´
ἐστὶν
ἔνδεια
|
τῶν |
γραμμάτων.
Ἔν
τε
τῷ
πλατεῖαν |
[2, 16] |
ὁ
διὰ
τῆς
φωνῆς
ἐκ
|
τῶν |
γραμμάτων
σύγκειται,
τῆς
δὲ
γλώττης |
[2, 16] |
οὐκ
ἂν
φθέγγεσθαι
τὰ
πλεῖστα
|
τῶν |
γραμμάτων·
τὰ
μὲν
γὰρ
τῆς |
[2, 2] |
τὴν
θερμότητα
καὶ
πολυαιμούσαις
γινομένων
|
τῶν |
γυναικείων,
Ἐμπεδοκλῆς
δὲ
τοὐναντίον·
ἔτι |
[2, 1] |
δ´
ὕδωρ,
τὸ
δὲ
πῦρ·
|
τῶν |
δ´
αἰσθητηρίων
ἕκαστον
πρὸς
ἕκαστον |
[2, 1] |
δὲ
τῶν
μὲν
ὀργανικῶν
μερῶν
|
τῶν |
δ´
αἰσθητηρίων
ἐν
τοῖς
ζῴοις, |
[2, 7] |
ἔχει
τοῦτο
καὶ
τὸν
λόγον,
|
τῶν |
δ´
ἄκρων
ἑκάτερον
οὐκ
ἔχει |
[2, 7] |
τὰ
ἔναιμα
ἔχει
πάντα
ἐγκέφαλον,
|
τῶν |
δ´
ἄλλων
οὐδὲν
ὡς
εἰπεῖν, |
[2, 7] |
πολὺν
χρόνον
τὸ
θερμὸν
ἀπατμίζειν·
|
τῶν |
δ´
ἄλλων
οὐδενὶ
τοῦτο
συμβαίνει |
[2, 7] |
ζῴων
ὀρθὰ
τὴν
φύσιν
ἐστί,
|
τῶν |
δ´
ἄλλων
τὴν
ὀρθότητα
τῆς |
[2, 5] |
οὔτε
στέαρ,
ὅτι
οὐδ´
αἷμα.
|
Τῶν |
δ´
ἐναίμων
τὰ
μὲν
σωματῶδες |
[2, 17] |
μαλακίοις,
οἷον
σηπίαις
καὶ
πολύποσιν.
|
Τῶν |
δ´
ἐντόμων
ζῴων
ἔνια
μὲν |
[2, 9] |
ὄρνισιν
ὀστᾶ
μέν,
ἀσθενέστερα
δέ.
|
Τῶν |
δ´
ἰχθύων
τοῖς
μὲν
ᾠοτόκοις |
[2, 2] |
μὲν
ὁμοιομερῆ
τῇ
δ´
ἀνομοιομερῆ.
|
~Τῶν |
δ´
ὁμοιομερῶν
μορίων
ἐν
τοῖς |
[2, 13] |
βλέφαρα
δύο,
οἷς
καὶ
σκαρδαμύττουσι,
|
τῶν |
δ´
ὀρνίθων
ἄλλοι
τε
καὶ |
[2, 17] |
ἔχουσι
καὶ
παχεῖαν
τὴν
γλῶτταν.
|
Τῶν |
δ´
ὀρνίθων
ἔνιοι
πολύφωνοι,
καὶ |
[2, 13] |
ὅτι
ἄνευ
σαρκὸς
δέρματά
ἐστιν.
|
Τῶν |
δ´
ὀρνίθων
ὅσοι
τῇ
κάτω |
[2, 9] |
τῶν
μὲν
φλεβῶν
ἡ
καρδία,
|
τῶν |
δ´
ὀστῶν
ἡ
καλουμένη
ῥάχις |
[2, 7] |
ὑγρῶν
σχεδὸν
εἴρηται
περὶ
πάντων·
|
τῶν |
δ´
ὑστερογενῶν
τά
τε
περιττώματα |
[2, 17] |
ἱστορίαις
ταῖς
περὶ
τῶν
ζῴων.
|
Τῶν |
δὲ
πεζῶν
καὶ
ᾠοτόκων
καὶ |
[2, 10] |
ἁπτῶν
καὶ
ἡ
τῶν
χυμῶν,
|
τῶν |
δὲ
τριῶν
ἡ
μὲν
τῆς |
[2, 10] |
τὴν
φύσιν
ἐστίν·
τοῦτο
γὰρ
|
τῶν |
διαφανῶν
εὐφυλακτότατόν
ἐστιν.
Ἔτι
δὲ |
[2, 1] |
Ἔτι
δὲ
βέλτιον
ἴσως
ἐκ
|
τῶν |
δυνάμεων
λέγειν,
καὶ
τούτων
οὐκ |
[2, 10] |
αἰσθητικὸν
οὔτε
τὸ
αἷμα,
ἀλλὰ
|
τῶν |
ἐκ
τούτου
τι.
Διόπερ
οὐδὲν |
[2, 4] |
δ´
οὐκ
ἔχει,
οἷον
τὸ
|
τῶν |
ἐλάφων
καὶ
προκῶν.
Διόπερ
οὐ |
[2, 17] |
ἀντιστρόφως
ἔχουσα
τῷ
μυκτῆρι
τῷ
|
τῶν |
ἐλεφάντων·
καὶ
γὰρ
ἐκείνοις
πρὸς |
[2, 9] |
τοῖς
θήλεσι
τὴν
ἐν
αὐτοῖς
|
τῶν |
ἐμβρύων
αὔξησιν.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[2, 8] |
Ἡ
δὲ
χελώνη
καὶ
τὸ
|
τῶν |
ἑμύδων
γένος
ὁμοίως
ἔχειν
δοκεῖ |
[2, 1] |
ἐπισκεπτέον
νῦν,
χωρίσαντας
καθ´
αὑτὰ
|
τῶν |
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
εἰρημένων.
Τριῶν |
[2, 3] |
διὰ
τοῦ
στόματος
οὖσα
καὶ
|
τῶν |
ἐν
τούτῳ
μορίων,
ὅσων
ἡ |
[2, 7] |
ὁ
μὲν
γὰρ
ἐγκέφαλος
ψυχρότατον
|
τῶν |
ἐν
τῷ
σώματι
μορίων,
ὁ |
[2, 7] |
ἔτι
δ´
ἀναιμότατον
τῶν
ὑγρῶν
|
τῶν |
ἐν
τῷ
σώματι
πάντων
(οὐδ´ |
[2, 10] |
ἔμπροσθεν,
καὶ
τὸ
αἰσθάνεσθαι
διὰ
|
τῶν |
ἐναίμων
γίνεσθαι
μορίων,
φλεβῶν
δ´ |
[2, 4] |
καὶ
τἆλλα
τὰ
ἄναιμα
δειλότερα
|
τῶν |
ἐναίμων
ἐστὶν
ὡς
ἁπλῶς
εἰπεῖν, |
[2, 7] |
δ´
ἄλλων
οὐδενὶ
τοῦτο
συμβαίνει
|
τῶν |
ἐναίμων
ζῴων.
Καὶ
ῥαφὰς
δὲ |
[2, 2] |
αὐτῶν
θερμότης,
καὶ
τὰ
ἄναιμα
|
τῶν |
ἐναίμων
καὶ
τὰ
θήλεα
τῶν |
[2, 16] |
χειλῶν
ἐστι
φύσις
τοῖς
ἔχουσι
|
τῶν |
ἐναίμων
ὀδόντας.
Τοῖς
γὰρ
ὄρνισι, |
[2, 2] |
φύσιν
ἐστὶν
ἐναίμων
πολλῶν,
καὶ
|
τῶν |
ἐναίμων
τὰ
ψυχρὸν
ἔχοντα
καὶ |
[2, 8] |
ὑπέγραψε
ταῦτα
ἡ
φύσις,
ὥσπερ
|
τῶν |
ἐναίμων
τοῖς
μὲν
ὀστοῦν
τοῖς |
[2, 2] |
ἔχοντα
καὶ
λεπτὸν
αἷμα
φρονιμώτερα
|
τῶν |
ἐναντίων
ἐστίν.
Ἄριστα
δὲ
τὰ |
[2, 3] |
καὶ
πῶς
ὑγρόν,
καὶ
πῶς
|
τῶν |
ἐναντίων
ἡ
φύσις
τοῦ
αἵματος |
[2, 14] |
τὴν
βοήθειαν·
ἀεὶ
γὰρ
ἐκ
|
τῶν |
ἐνδεχομένων
αἰτία
τοῦ
βελτίονός
ἐστιν. |
[2, 3] |
ἐκ
τῆς
κοιλίας
καὶ
τῆς
|
τῶν |
ἐντέρων
φύσεως.
Τὰ
μὲν
γὰρ |
[2, 10] |
γνώριμον
εἶναι
μάλιστ´
αὐτοῦ
τὴν
|
τῶν |
ἔξωθεν
μορίων
μορφήν,
περὶ
τούτου |
[2, 13] |
ἀβλαβέστερα
μὲν
ἂν
ἦν
ὑπὸ
|
τῶν |
ἔξωθεν
προσπιπτόντων,
οὐκ
ὀξυωπὰ
δέ. |
[2, 9] |
ὑπάρχει
τοῖς
ζῴοις
ἕκαστον·
ἐκ
|
τῶν |
ἔργων
γὰρ
γνωρίζειν,
ὥσπερ
κἀκεῖνα, |
[2, 9] |
κίνησιν,
ὥστε
δεῖ
καὶ
τὴν
|
τῶν |
ἐρεισμάτων
μὴ
κραῦρον
εἶναι
ἀλλὰ |
[2, 15] |
τὰ
χαρακώματα
ποιοῦσί
τινες
πρὸ
|
τῶν |
ἐρυμάτων.
Εἰσὶ
δ´
αἱ
μὲν |
[2, 9] |
κάμψιν,
συνδεδεμένα
τε
νεύροις,
καὶ
|
τῶν |
ἐσχάτων
συναρμοττόντων
τοῦ
μὲν
ὄντος |
[2, 17] |
ἀλλήλοις
πάντες
μέν,
ἕτεροι
δὲ
|
τῶν |
ἑτέρων
μᾶλλον,
(ὥστ´
ἐπ´
ἐνίων |
[2, 9] |
Ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τούτων
καὶ
|
τῶν |
ἐχομένων,
οἷον
δέρματος
καὶ
κύστεως |
[2, 16] |
καθάπερ
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἕκαστον
|
τῶν |
ἐχόντων
πλεύμονα
ζῴων,
διὰ
δὲ |
[2, 3] |
χωριζόμενα
δ´
ἐκ
τῆς
φύσεως
|
τῶν |
ἐχόντων
τοὐναντίον
πάσχει·
ψύχεται
γὰρ |
[2, 14] |
ἔχει
βλεφαρίδας
τὸ
ζῷον.
Καὶ
|
τῶν |
ἐχόντων
τρίχας
ἐπ´
ἀμφότερα
οἱ |
[2, 9] |
ἐν
τοῖς
τετράποσιν
ὑπάρχει
ζῴοις
|
τῶν |
ζῳοτόκων,
διὰ
τὸ
γεωδεστέραν
ἔχειν |
[2, 16] |
πρὸς
τὸ
ξηρόν,
καθάπερ
ἔνια
|
τῶν |
ζῳοτόκων
καὶ
ἐναίμων
καὶ
ἀναπνεόντων, |
[2, 9] |
ἐνιαχοῦ
γὰρ
πολλὰ
γίνεται
μεγάλα
|
τῶν |
ζῳοτόκων,
οἷον
ἐν
Λιβύῃ
καὶ |
[2, 12] |
Ἔχει
δὲ
καὶ
ἡ
φώκη
|
τῶν |
ζῳοτόκων
οὐκ
ὦτα
ἀλλὰ
πόρους |
[2, 10] |
ἄνω·
μόνον
γὰρ
ὀρθόν
ἐστι
|
τῶν |
ζῴων
ἄνθρωπος.
Τὸ
μὲν
οὖν |
[2, 14] |
Τὴν
δὲ
κεφαλὴν
ἄνθρωπός
ἐστι
|
τῶν |
ζῴων
δασύτατον,
ἐξ
ἀνάγκης
μὲν |
[2, 7] |
καὶ
γεηρὰ
πάμπαν.
Ἔχει
δὲ
|
τῶν |
ζῴων
ἐγκέφαλον
πλεῖστον
ἄνθρωπος
ὡς |
[2, 1] |
μορίων
καὶ
πόσων
συνέστηκεν
ἕκαστον
|
τῶν |
ζῴων,
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
ταῖς |
[2, 14] |
μόνον
ἔχουσιν.
Τὰ
γὰρ
τετράποδα
|
τῶν |
ζῴων
ἐν
τοῖς
ὑπτίοις
οὐκ |
[2, 10] |
καὶ
τὴν
ἀκοὴν
εὐλόγως
ἔνια
|
τῶν |
ζῴων
ἐν
τῷ
τόπῳ
τῷ |
[2, 8] |
χόνδρος.
Τὰ
μὲν
οὖν
ἔχει
|
τῶν |
ζῴων
ἐντὸς
τὴν
τοιαύτην
βοήθειαν, |
[2, 2] |
Καὶ
ὅλως
(τὰ
μὲν
ἔναιμα
|
τῶν |
ζῴων
ἐστί,
τὰ
δ´
ἀντὶ |
[2, 8] |
ἀρχὴ
καὶ
σῶμα
καθ´
αὑτὸ
|
τῶν |
ζῴων
ἐστίν.
Δῆλον
δὲ
καὶ |
[2, 5] |
καταναλισκόμενον
εἰς
τὸ
σαρκῶδες
μόριον
|
τῶν |
ζῴων,
εὔπεπτον
δὲ
καὶ
εὐτραφές. |
[2, 3] |
μόριον
ὃ
καλοῦσιν
οἰσοφάγον,
ὅσα
|
τῶν |
ζῴων
ἔχει
τοῦτο
τὸ
μόριον, |
[2, 2] |
ποῖα
θερμὰ
καὶ
ποῖα
ψυχρὰ
|
τῶν |
ζῴων
ἢ
τῶν
μορίων.
Ἔνιοι |
[2, 9] |
μῆκος
καὶ
τὴν
ὀρθότητα
συνέχουσα
|
τῶν |
ζῴων
ἡ
ῥάχις
ἐστίν.
Ἐπεὶ |
[2, 9] |
αὔξησιν.
Τὰ
μὲν
οὖν
ζῳοτόκα
|
τῶν |
ζῴων
καὶ
ἐν
αὑτοῖς
καὶ |
[2, 8] |
γένος
τούτων.
Τὰ
δ´
ἔντομα
|
τῶν |
ζῴων
καὶ
τὰ
μαλάκια
τούτοις |
[2, 2] |
καὶ
τέφρα,
καὶ
τὰ
ὑποστήματα
|
τῶν |
ζῴων,
καὶ
τῶν
περιττωμάτων
ἡ |
[2, 10] |
αὐτὸ
τὸ
αἷμα·
οὐδὲν
γὰρ
|
τῶν |
ζῴων
μόριον.
Ἔχει
δ´
ἐν |
[2, 17] |
αὑτὰ
καὶ
πρὸς
τὰ
πεζὰ
|
τῶν |
ζῴων.
Ὁ
μὲν
οὖν
ἄνθρωπος |
[2, 2] |
ἔργα
καὶ
τὴν
οὐσίαν
ἑκάστῳ
|
τῶν |
ζῴων,
οἷον
ἐχόντων
ὀφθαλμοὺς
ἀμφοτέρων |
[2, 7] |
δύνασθαι
ἑστάναι
ὀρθὰ
ἀφαιρεῖται,
ὅσα
|
τῶν |
ζῴων
ὀρθὰ
τὴν
φύσιν
ἐστί, |
[2, 7] |
ἐναιμότατον.
Διὸ
καὶ
μόνον
ἐστὶ
|
τῶν |
ζῴων
ὀρθόν·
ἡ
γὰρ
τοῦ |
[2, 14] |
καθάπερ
ἵπποι
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
|
τῶν |
ζῴων,
τὰ
δὲ
χαίτην,
ὥσπερ |
[2, 16] |
δὲ
διὰ
τὸ
αἰσθητικώτατον
εἶναι
|
τῶν |
ζῴων
τὴν
διὰ
τῆς
ἁφῆς |
[2, 17] |
δὲ
καὶ
τὰ
μὴ
ἔναιμα
|
τῶν |
ζῴων
τὸ
αἰσθητικὸν
τῶν
χυμῶν |
[2, 17] |
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
ταῖς
περὶ
|
τῶν |
ζῴων.
Τῶν
δὲ
πεζῶν
καὶ |
[2, 7] |
τὸ
αἷμα
οὐδὲ
τὸ
περίττωμα
|
τῶν |
ζῴων.
Ὑπάρχει
δ´
ἐν
τοῖς |
[2, 7] |
ἔχει
τοὺς
λόγους,
τίσι
τε
|
τῶν |
ζῴων
ὑπάρχει
καὶ
διὰ
τίνας |
[2, 6] |
ὑγρός.
Ἔνια
δ´
οὐκ
ἔχει
|
τῶν |
ζῴων
ὡς
ἀξίως
εἰπεῖν
μυελόν, |
[2, 5] |
ταῦτα
ὄντα
ἐν
τοῖς
μορίοις
|
τῶν |
ζῴων
ὠφελεῖ
(πρὸς
μὲν
γὰρ |
[2, 10] |
γὰρ
μόνον
μετέχει
τοῦ
θείου
|
τῶν |
ἡμῖν
γνωρίμων
ζῴων,
ἢ
μάλιστα |
[2, 2] |
δὲ
γῆς,
τὸ
πῦρ·
καὶ
|
τῶν |
θερμῶν
πήγνυται
ὑπὸ
ψυχροῦ
ταχὺ |
[2, 7] |
κεφαλήν,
(καὶ
τὸ
ἄρρεν
πλείους
|
τῶν |
θηλειῶν,
διὰ
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν, |
[2, 7] |
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
οἱ
ἄρρενες
|
τῶν |
θηλειῶν·
καὶ
γὰρ
τὸν
περὶ |
[2, 9] |
τῶν
ἀρρένων
σκληρότερα
ἢ
τὰ
|
τῶν |
θηλειῶν,
καὶ
τὰ
τῶν
σαρκοφάγων |
[2, 4] |
πήγνυται
πάντων.
Ἐξαιρουμένων
δὲ
τούτων
|
τῶν |
ἰνῶν
οὐ
πήγνυται
τὸ
αἷμα· |
[2, 8] |
αὐτοῖς
καὶ
τὸ
ἀνάλογον
ταῖς
|
τῶν |
ἰχθύων
ἀκάνθαις,
οἷον
ἐν
μὲν |
[2, 17] |
δ´
οὐρανὸν
σαρκώδη
πολλοὶ
καὶ
|
τῶν |
ἰχθύων
ἔχουσι,
καὶ
τῶν
ποταμίων |
[2, 17] |
τοῖς
πολλοῖς
ἔχειν,
οἷον
ἔνιοι
|
τῶν |
ἰχθύων,
καὶ
οὗτοι
τρόπον
τινὰ |
[2, 10] |
ἀκοὴ
καὶ
ἡ
ὄσφρησις
ἐπὶ
|
τῶν |
ἰχθύων
καὶ
τῶν
τοιούτων
ποιεῖ |
[2, 10] |
τὰς
ἀκριβεστέρας
τῶν
αἰσθήσεων
διὰ
|
τῶν |
καθαρώτερον
ἐχόντων
τὸ
αἷμα
μορίων |
[2, 1] |
δ´
ἠκολούθηκε
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
τῶν |
καλουμένων
σπλάγχνων
ἕκαστον.
Ἐκ
τῆς |
[2, 1] |
ἄν
τις
θείη
τὴν
ἐκ
|
τῶν |
καλουμένων
ὑπό
τινων
στοιχείων,
οἷον |
[2, 9] |
Καὶ
χονδρώδη
δὲ
μόρια
μεταξὺ
|
τῶν |
κάμψεών
εἰσιν,
οἷον
στοιβή,
πρὸς |
[2, 13] |
σκαρδαμύττουσι
δ´
οἱ
ὄρνιθες
ἐκ
|
τῶν |
κανθῶν
ὑμένι.
Τοῦ
μὲν
οὖν |
[2, 8] |
ἕκαστον,
οἷον
καρκίνοι
καὶ
τὸ
|
τῶν |
καράβων
γένος,
καὶ
τὸ
τῶν |
[2, 15] |
χάριν
εἰσίν,
αἱ
μὲν
ὀφρύες
|
τῶν |
καταβαινόντων
ὑγρῶν,
ὅπως
ἀποστέγωσιν
οἷον |
[2, 1] |
Πολυμόρφων
δὲ
τῶν
πράξεων
καὶ
|
τῶν |
κινήσεων
ὑπαρχουσῶν
τοῖς
ζῴοις
ὅλοις |
[2, 17] |
τοῦτο
τὸ
μόριον
ὥστε
καὶ
|
τῶν |
κογχυλίων
διατρυπῶσι
τὸ
ὄστρακον,
οἷον |
[2, 14] |
δεδάσυνται
ταῖς
θριξίν,
οἷον
τὸ
|
τῶν |
κυνῶν
γένος,
τὰ
δὲ
λοφιὰν |
[2, 2] |
θερμανθέντα
μᾶλλον.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
|
τῶν |
λεγομένων
θερμῶν
τὰ
μὲν
ἀλλοτρίαν |
[2, 14] |
τὴν
συγγένειαν
αὐτῶν,
ὥστε
περὶ
|
τῶν |
λοιπῶν
ἐν
τοῖς
οἰκείοις
καιροῖς |
[2, 1] |
δ´
αἰσθητηρίων
ἐν
τοῖς
ζῴοις,
|
τῶν |
μὲν
ὀργανικῶν
ἕκαστον
ἀνομοιομερές
ἐστιν, |
[2, 1] |
τοῖς
ζῴοις
ἐστίν.
Ὄντων
δὲ
|
τῶν |
μὲν
ὀργανικῶν
μερῶν
τῶν
δ´ |
[2, 6] |
οὕτω
καὶ
ὁ
μυελός·
καὶ
|
τῶν |
μὲν
πιμελωδῶν
λιπαρὸς
καὶ
πιμελῇ |
[2, 9] |
σηπόμενον
τὸ
χωριζόμενον.
Ἀρχὴ
δὲ
|
τῶν |
μὲν
φλεβῶν
ἡ
καρδία,
τῶν |
[2, 2] |
Τὰ
μὲν
γὰρ
ὡς
ὕλη
|
τῶν |
μερῶν
τῶν
ἀνομοιομερῶν
ἐστιν
(ἐκ |
[2, 16] |
ἔχει
διαφοράς,
δεῖ
πυνθάνεσθαι
παρὰ
|
τῶν |
μετρικῶν.
Ἀνάγκη
δ´
ἦν
εὐθὺς |
[2, 16] |
Περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
ζῴων
|
τῶν |
μὴ
ἀναπνεόντων
εἴρηται
πρότερον
δι´ |
[2, 9] |
γὰρ
μείζω
πάντα
τὰ
τοιαῦτα
|
τῶν |
μὴ
ζῳοτόκων
ὡς
κατὰ
λόγον |
[2, 1] |
τῶν
τοιούτων
συνεστήκασι
τὰ
ὀργανικὰ
|
τῶν |
μορίων,
ἀλλ´
οὐκ
ἐκεῖνα
ἐκ |
[2, 16] |
δ´
ἦν
εὐθὺς
ἀκολουθῆσαι
τούτων
|
τῶν |
μορίων
ἑκάτερον
πρὸς
τὴν
εἰρημένην |
[2, 1] |
τὰ
δὲ
σύνθετα
καὶ
ἀνομοιομερῆ
|
τῶν |
μορίων
ἐν
τοῖς
ζῴοις
ἐστίν. |
[2, 2] |
ποῖα
ψυχρὰ
τῶν
ζῴων
ἢ
|
τῶν |
μορίων.
Ἔνιοι
γὰρ
τὰ
ἔνυδρα |
[2, 3] |
αἷμα
τροφῆς
ἕνεκα
καὶ
τροφῆς
|
τῶν |
μορίων
ἐστίν.
~Τὰς
δὲ
καλουμένας |
[2, 6] |
ἅτε
γὰρ
ἐξ
αἵματος
συνεστώτων
|
τῶν |
μορίων
καὶ
τῆς
τροφῆς
οὔσης |
[2, 9] |
τοῖς
ὀστοῖς
καὶ
τὰ
τοιάδε
|
τῶν |
μορίων
οἷον
ὄνυχές
τε
καὶ |
[2, 2] |
γὰρ
ἅπαντα
τὰ
ζῷα
τούτων
|
τῶν |
μορίων
τέτευχεν,
ἀλλ´
ἔνια
τῶν |
[2, 1] |
μὲν
οὖν
τὰ
ζῷα
συνέστηκε
|
τῶν |
μορίων
τούτων,
ἀλλὰ
τὰ
ὁμοιομερῆ |
[2, 10] |
δύο
καὶ
ὄμματα
καὶ
ἡ
|
τῶν |
μυκτήρων
δύναμις
διφυής
ἐστιν.
Ἄλλον |
[2, 16] |
τῷ
καλουμένῳ
ῥύγχει
καὶ
τὸ
|
τῶν |
μυκτήρων
ἐνυπάρχει
μόριον
κατὰ
τὸν |
[2, 16] |
τετραπόδων,
τοὺς
μὲν
πόρους
ἔχουσι
|
τῶν |
μυκτήρων
πρὸ
τοῦ
στόματος,
ὥστε |
[2, 17] |
τὸ
τοιοῦτον
μόριον,
οἷον
τὸ
|
τῶν |
μυρμήκων
γένος,
ὡσαύτως
δὲ
καὶ |
[2, 4] |
μέλιττα
καὶ
τὸ
γένος
τὸ
|
τῶν |
μυρμήκων
κἂν
εἴ
τι
ἕτερον |
[2, 7] |
περὶ
μὲν
τούτων
ἐν
ταῖς
|
τῶν |
νόσων
ἀρχαῖς
ἁρμόττει
λέγειν,
ἐφ´ |
[2, 9] |
δὲ
τῷ
γένει
καὶ
ἡ
|
τῶν |
ὀδόντων
ἐστὶ
φύσις,
τοῖς
μὲν |
[2, 16] |
οὖν
ἄλλοις
ζῴοις
πρὸς
σωτηρίαν
|
τῶν |
ὀδόντων
ἡ
τῶν
χειλῶν
φύσις |
[2, 16] |
τούτου
τε
ἕνεκεν
καὶ
τῆς
|
τῶν |
ὀδόντων
φυλακῆς.
Ὁ
μὲν
γὰρ |
[2, 16] |
δυνάμενα
χωρίζεσθαι,
φυλακῆς
τε
ἕνεκα
|
τῶν |
ὀδόντων
ὥσπερ
καὶ
τὰ
ἄλλα, |
[2, 10] |
Ἡ
δὲ
τῆς
ὀσφρήσεως
μεταξὺ
|
τῶν |
ὀμμάτων
εὐλόγως.
Διπλοῦν
μὲν
γάρ |
[2, 11] |
ἔχει
τὰ
ὦτα
καὶ
ἄνωθεν
|
τῶν |
ὀμμάτων,
ὡς
δόξειεν
ἄν.
Οὐκ |
[2, 1] |
Τὰ
μὲν
γὰρ
ἀνομοιομερῆ
ἐκ
|
τῶν |
ὁμοιομερῶν
ἐνδέχεται
συνεστάναι,
καὶ
ἐκ |
[2, 1] |
τῶν
στοιχείων
ὕλην
ἀναγκαῖον
εἶναι
|
τῶν |
ὁμοιομερῶν
ἕνεκεν.
Ὕστερα
γὰρ
ἐκείνων |
[2, 2] |
Τὰ
δὲ
ξηρὰ
καὶ
στερεὰ
|
τῶν |
ὁμοιομερῶν
ἐστιν,
οἷον
ὀστοῦν
ἄκανθα |
[2, 2] |
ἄκανθα
νεῦρον
φλέψ.
Καὶ
γὰρ
|
τῶν |
ὁμοιομερῶν
ἡ
διαίρεσις
ἔχει
διαφοράν· |
[2, 8] |
~Περὶ
δὲ
τῶν
ἄλλων
μορίων
|
τῶν |
ὁμοιομερῶν
σκεπτέον,
καὶ
πρῶτον
περὶ |
[2, 1] |
σύστασις
ἐκ
τῶν
πρώτων
ἡ
|
τῶν |
ὁμοιομερῶν
φύσις
ἐν
τοῖς
ζῴοις |
[2, 8] |
ἔτι
δὲ
τρίχες
καὶ
τὸ
|
τῶν |
ὀνύχων
γένος,
καὶ
εἴ
τι |
[2, 2] |
(ἐκ
τούτων
γὰρ
συνέστηκεν
ἕκαστον
|
τῶν |
ὀργανικῶν
μερῶν,
ἐξ
ὀστῶν
καὶ |
[2, 13] |
διὸ
καὶ
ἀναπέτονται
ταῦτα
μάλιστα
|
τῶν |
ὀρνέων
εἰς
ὕψος)
τὰ
δ´ |
[2, 17] |
μέγα
οὐκ
ἔστιν.
Διὸ
καὶ
|
τῶν |
ὀρνίθων
οἱ
μάλιστα
φθεγγόμενοι
γράμματα |
[2, 9] |
καὶ
κέρατα
καὶ
ῥύγχη
τὰ
|
τῶν |
ὀρνίθων.
Πάντα
δὲ
ταῦτα
βοηθείας |
[2, 16] |
δὲ
τούτων
ἡ
φύσις
ἡ
|
τῶν |
ὀρνίθων
συνεστηκυῖα
τοῦτον
τὸν
τρόπον. |
[2, 16] |
ἔντομα
διὰ
τοῦ
ὑποζώματος
αἰσθάνονται
|
τῶν |
ὀσμῶν,
καὶ
πάντα
τῷ
συμφύτῳ |
[2, 17] |
μυρμήκων
γένος,
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
|
τῶν |
ὀστρακοδέρμων
πολλά·
τὰ
δ´
ἐκτός, |
[2, 17] |
τοιούτων,
ἔτι
δ´
ἐπ´
ἐνίων
|
τῶν |
ὀστρακοδέρμων·
ταῖς
γὰρ
πορφύραις
τοσαύτην |
[2, 8] |
τῶν
καράβων
γένος,
καὶ
τὸ
|
τῶν |
ὀστρακοδέρμων
ὡσαύτως,
οἷον
τὰ
καλούμενα |
[2, 6] |
μυελόν.
Ἐπεὶ
δὲ
τὴν
μὲν
|
τῶν |
ὀστῶν
ἀνάγκη
φύσιν
ὑπάρχειν
τοῖς |
[2, 9] |
καὶ
ἐκτὸς
παραπλησίαν
ἔχει
τὴν
|
τῶν |
ὀστῶν
δύναμιν
καὶ
ἰσχυράν.
Πολὺ |
[2, 9] |
ἰνώδεσι
δεσμοῖς,
ὧν
ἕνεκεν
τὸ
|
τῶν |
ὀστῶν
ἐστι
γένος.
Ὥσπερ
γὰρ |
[2, 9] |
ἂν
ἐποίει
οὗ
χάριν
ἡ
|
τῶν |
ὀστῶν
ἐστι
φύσις
(οὔτε
γὰρ |
[2, 9] |
~Ἔχει
δ´
ὁμοίως
ἥ
τε
|
τῶν |
ὀστῶν
καὶ
ἡ
τῶν
φλεβῶν |
[2, 9] |
τοῖς
ὄφεσιν
ἀκανθώδης
ἐστὶν
ἡ
|
τῶν |
ὀστῶν
φύσις,
πλὴν
τοῖς
λίαν |
[2, 8] |
ἕτερόν
ἐστιν.
Ἡ
μὲν
γὰρ
|
τῶν |
ὀστῶν
φύσις
σωτηρίας
ἕνεκεν
μεμηχάνηται |
[2, 9] |
καὶ
ἐν
τοῖς
ζῳοτόκοις
πολλὰ
|
τῶν |
ὀστῶν
χονδρώδη,
ἐν
ὅσοις
συμφέρει |
[2, 10] |
εἶναί
φαμεν.
Ἐκ
μὲν
οὖν
|
τῶν |
ὀφθαλμῶν
οἱ
πόροι
φέρουσιν
εἰς |
[2, 2] |
μορίων.
Ἔνιοι
γὰρ
τὰ
ἔνυδρα
|
τῶν |
πεζῶν
θερμότερά
φασιν
εἶναι,
λέγοντες |
[2, 2] |
ὑπολαβεῖν;
Ταῦτα
γὰρ
ἡμῖν
ἐναργέστατα
|
τῶν |
περὶ
τὴν
αἴσθησιν.
Ἔοικε
δὲ |
[2, 9] |
πλευραὶ
τὸ
στῆθος
σωτηρίας
(χάριν
|
τῶν |
περὶ
τὴν
καρδίαν
σπλάγχνων·
τὰ |
[2, 10] |
ἔχειν
τὴν
κεφαλὴν
ἄσαρκον
ἐκ
|
τῶν |
περὶ
τὸν
ἐγκέφαλον
εἰρημένων
ἀναγκαῖον |
[2, 10] |
καὶ
αὐτός
ἐστιν
ὥσπερ
ὁτιοῦν
|
τῶν |
περιττωμάτων.
Ἀλλ´
οὐχ
εὑρίσκοντες
διὰ |
[2, 2] |
τὰ
ὑποστήματα
τῶν
ζῴων,
καὶ
|
τῶν |
περιττωμάτων
ἡ
χολή,
τῷ
ἐμπεπυρεῦσθαι |
[2, 3] |
οὐ
ποιεῖ,
ὥσπερ
οὐδ´
ἄλλο
|
τῶν |
περιττωμάτων
οὐδέν.
Οὐδ´
ἡ
τροφὴ |
[2, 16] |
καταχρῆται
καὶ
πρὸς
τὴν
ἀπὸ
|
τῶν |
ποδῶν
γινομένην
ἂν
βοήθειαν
τούτῳ |
[2, 16] |
καὶ
μακρόν·
ἀφῃρημένης
δὲ
τῆς
|
τῶν |
ποδῶν
χρήσεως,
καὶ
ἡ
φύσις, |
[2, 16] |
τοῦ
βάρους·
οἱ
δ´
ἐλέφαντες
|
τῶν |
πολυδακτύλων
εἰσί,
καὶ
οὔτε
διχαλοὺς |
[2, 8] |
καλούμενον
ξίφος.
Τὰ
δ´
αὖ
|
τῶν |
πολυπόδων
τοιοῦτον
οὐδὲν
ἔχει
διὰ |
[2, 17] |
καὶ
τῶν
ἰχθύων
ἔχουσι,
καὶ
|
τῶν |
ποταμίων
ἔνιοι
σφόδρα
σαρκώδη
καὶ |
[2, 1] |
παντὸς
τοῦ
βραχίονος.
Πολυμόρφων
δὲ
|
τῶν |
πράξεων
καὶ
τῶν
κινήσεων
ὑπαρχουσῶν |
[2, 15] |
κεφαλῆς
ὑγρῶν,
αἱ
δὲ
βλεφαρίδες
|
τῶν |
πρὸς
τὰ
ὄμματα
προσπιπτόντων
ἕνεκεν, |
[2, 16] |
τοῖς
αὐτοῖς
μορίοις,
ἀντὶ
τῆς
|
τῶν |
προσθίων
ποδῶν
χρείας.
Τούτους
γὰρ |
[2, 1] |
σωμάτων.
Δευτέρα
δὲ
σύστασις
ἐκ
|
τῶν |
πρώτων
ἡ
τῶν
ὁμοιομερῶν
φύσις |
[2, 10] |
ἀρχῆς
πάλιν,
ἀρξάμενοι
πρῶτον
ἀπὸ
|
τῶν |
πρώτων.
Πᾶσι
γὰρ
τοῖς
ζῴοις |
[2, 13] |
τὸ
μὴ
πτητικοὶ
εἶναι
τὴν
|
τῶν |
πτερῶν
αὔξησιν
εἰς
τὴν
τοῦ |
[2, 13] |
μύουσιν.
Οἱ
μὲν
γὰρ
βαρεῖς
|
τῶν |
πτερωτῶν
διὰ
τὸ
μὴ
πτητικοὶ |
[2, 9] |
τὰ
τῶν
θηλειῶν,
καὶ
τὰ
|
τῶν |
σαρκοφάγων
(ἡ
τροφὴ
γὰρ
διὰ |
[2, 9] |
τρόπον
ἡ
φύσις
δεδημιούργηκεν
ἐκ
|
τῶν |
σαρκῶν
τὸ
ζῷον.
Τοῖς
μὲν |
[2, 6] |
χρόας
(ὑπερβολῇ
γὰρ
αἱματῶδες
καὶ
|
τῶν |
σπλάγχνων
ἕκαστόν
ἐστιν
ἔτι
νέων |
[2, 1] |
πλειόνων
καὶ
ἑνός,
οἷον
ἔνια
|
τῶν |
σπλάγχνων·
πολύμορφα
γὰρ
τοῖς
σχήμασιν, |
[2, 9] |
ἐστι,
πολυμερὴς
δὲ
τῇ
διαιρέσει
|
τῶν |
σπονδύλων.
Ἐκ
δὲ
ταύτης
τοῖς |
[2, 9] |
πρὸς
τὴν
ἰσχὺν
ἰσχυροτέρων
δεῖ
|
τῶν |
στερεωμάτων.
Τὰ
δὲ
καλούμενα
σελάχη |
[2, 9] |
τινος
ἄλλης
ὑγρᾶς
συστάσεως
ὑφιστᾶσι
|
τῶν |
στερεῶν
τι
σωμάτων,
εἶθ´
οὕτω |
[2, 1] |
αἰσθητηρίων
ἕκαστον
πρὸς
ἕκαστον
ἐπιζευγνύουσι
|
τῶν |
στοιχείων,
τὸ
μὲν
ἀέρα
φάσκοντες |
[2, 1] |
τῶν
ἄλλων.
Ὥστε
τὴν
μὲν
|
τῶν |
στοιχείων
ὕλην
ἀναγκαῖον
εἶναι
τῶν |
[2, 17] |
κογχυλίων
διατρυπῶσι
τὸ
ὄστρακον,
οἷον
|
τῶν |
στρόμβων
οἷς
δελεάζουσιν
αὐτάς.
Ἔτι |
[2, 7] |
ἐγκέφαλον
αἵματος.
Περὶ
μὲν
οὖν
|
τῶν |
συμφύτων
τοῖς
ζῴοις
ὑγρῶν
σχεδὸν |
[2, 7] |
Ἔστι
δ´
οὔτε
περίττωμα
οὔτε
|
τῶν |
συνεχῶν
μορίων,
ἀλλὰ
ἴδιος
ἡ |
[2, 1] |
ἱστορίαις
εἰρημένων.
Τριῶν
δ´
οὐσῶν
|
τῶν |
συνθέσεων
πρώτην
μὲν
ἄν
τις |
[2, 1] |
καὶ
θερμὸν
καὶ
ψυχρὸν
ὕλη
|
τῶν |
συνθέτων
σωμάτων
ἐστίν·
αἱ
δ´ |
[2, 1] |
καὶ
τἆλλα
τὰ
τοιαῦτα
πάθη
|
τῶν |
σωμάτων.
Δευτέρα
δὲ
σύστασις
ἐκ |
[2, 9] |
ζῳοτόκων
ὡς
κατὰ
λόγον
εἰπεῖν
|
τῶν |
σωμάτων·
ἐνιαχοῦ
γὰρ
πολλὰ
γίνεται |
[2, 7] |
τοῖς
τῆς
ψυχῆς
ἔργοις
ὑπηρετικώτατον
|
τῶν |
σωμάτων
τὸ
θερμόν
ἐστιν·
τὸ |
[2, 10] |
ἐδύνατο
καταψύχειν
ἀλεαίνων
αὐτὸς
λίαν)
|
τῶν |
τ´
αἰσθήσεων
οὐκ
αἴτιος
οὐδεμιᾶς, |
[2, 2] |
τοῦ
βελτίονος
ἕνεκέν
εἰσιν,
οἷον
|
τῶν |
τε
ἄλλων
καὶ
αἵματος
πρὸς |
[2, 8] |
δὲ
τῶν
(ἀναίμων
ἐκτὸς,
ὥσπερ
|
τῶν |
τε
μαλακοστράκων
ἕκαστον,
οἷον
καρκίνοι |
[2, 16] |
ἐπὶ
πολλῶν,
τὴν
μὲν
(γλῶτταν
|
τῶν |
τε
χυμῶν
ἕνεκεν
καὶ
τοῦ |
[2, 16] |
χρείας.
Τούτους
γὰρ
τὰ
πολυδάκτυλα
|
τῶν |
τετραπόδων
ἀντὶ
χειρῶν
ἔχουσιν,
ἀλλ´ |
[2, 17] |
Τὰ
δ´
ἔναιμα
καὶ
ζῳοτόκα
|
τῶν |
τετραπόδων
βραχεῖαν
τῆς
φωνῆς
ἔχει |
[2, 13] |
βλεφαρίδι
μύουσι,
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
|
τῶν |
τετραπόδων,
διὰ
τὴν
σκληρότητα
τοῦ |
[2, 14] |
βελτίονός
ἐστιν.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
|
τῶν |
τετραπόδων
οὐθὲν
οὔτε
βλεφαρίδα
ἔχει |
[2, 12] |
τὰ
ὦτα.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
τῶν |
τετραπόδων
τὰ
ᾠοτόκα
καὶ
φολιδωτά· |
[2, 13] |
(ἔτι
τοῖς
σκληροδέρμοις,
ὥσπερ
ἔνια
|
τῶν |
τετραπόδων
τὰ
ὦτα,
ὅπως
ὀξύτερον |
[2, 13] |
οἱ
βαρεῖς
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
|
τῶν |
τετραπόδων
τῇ
κάτω
βλεφαρίδι
μύουσιν· |
[2, 16] |
ὅσα
(ἄλλ´
ἔναιμα
καὶ
ᾠοτόκα
|
τῶν |
τετραπόδων,
τοὺς
μὲν
πόρους
ἔχουσι |
[2, 13] |
τὰ
ζῳοτόκα
καὶ
τὰ
ᾠοτόκα
|
τῶν |
τετραπόδων
φυλακὴν
ἔχουσι
τῆς
ὄψεως, |
[2, 17] |
μυιῶν
καὶ
μελιττῶν
καὶ
πάντων
|
τῶν |
τοιούτων,
ἔτι
δ´
ἐπ´
ἐνίων |
[2, 3] |
ἐναίμοις,
φανερὸν
ἐκ
τούτων
καὶ
|
τῶν |
τοιούτων.
Καὶ
γὰρ
διὰ
τοῦτο |
[2, 1] |
οἷον
προσώπου
καὶ
χειρὸς
καὶ
|
τῶν |
τοιούτων
μορίων.
Ἐπεὶ
δ´
ἐναντίως |
[2, 2] |
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων
καὶ
|
τῶν |
τοιούτων
μορίων
καὶ
τῶν
ἀνοιομερῶν |
[2, 4] |
καὶ
γλαφυρωτέραν
ἔχειν
τὴν
διάνοιαν
|
τῶν |
τοιούτων,
οὐ
διὰ
τὴν
ψυχρότητα |
[2, 2] |
ὡδὶ
δὲ
θάτερον.
Ἔνια
δὲ
|
τῶν |
τοιούτων
οὐδ´
ἔστιν
ἁπλῶς
εἰπεῖν |
[2, 2] |
βαρύτητες
καὶ
κουφότητες
οὐδ´
ἄλλο
|
τῶν |
τοιούτων
οὐδὲν
ὡς
εἰπεῖν.
Καὶ |
[2, 10] |
ὄσφρησις
ἐπὶ
τῶν
ἰχθύων
καὶ
|
τῶν |
τοιούτων
ποιεῖ
τὸ
λεγόμενον
φανερόν· |
[2, 1] |
καὶ
σαρκὸς
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
τῶν |
τοιούτων
συνεστήκασι
τὰ
ὀργανικὰ
τῶν |
[2, 3] |
Διὸ
καὶ
ἐν
τῇ
φύσει
|
τῶν |
τοιούτων
τὰ
μὲν
θερμὰ
καὶ |
[2, 1] |
χεῖρα
μὲν
ἢ
πρόσωπον
ἢ
|
τῶν |
τοιούτων
τι
μορίων
οὐδεὶς
ἐγχειρεῖ |
[2, 1] |
καὶ
σαρκὸς
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
τῶν |
τοιούτων.
Τρίτη
δὲ
καὶ
τελευταία |
[2, 10] |
ἔμπροσθέν
ἐστιν.
Διόπερ
εἰς
μέσον
|
τῶν |
τριῶν
αἰσθητηρίων
συνήγαγεν
ἡ
φύσις |
[2, 4] |
δὲ
στερεὰ
θερμανθένα
μᾶλλον
θερμαίνει
|
τῶν |
ὑγρῶν·
αἱ
δ´
ἶνες
στερεὸν |
[2, 2] |
ἐργασίαν)
τὰ
δὲ
τροφὴ
τούτοις
|
τῶν |
ὑγρῶν
ἐστι
(πάντα
γὰρ
ἐξ |
[2, 9] |
γάλακτος
ἀπελίπομεν
ἐν
τῇ
περὶ
|
τῶν |
ὑγρῶν
καὶ
ὁμοιομερῶν
θεωρίᾳ·
τοῖς |
[2, 7] |
τὴν
θίξιν,
ἔτι
δ´
ἀναιμότατον
|
τῶν |
ὑγρῶν
τῶν
ἐν
τῷ
σώματι |
[2, 7] |
μικρόν,
ὁμοίως
συμβαίνειν
ὥσπερ
τὴν
|
τῶν |
ὑετῶν
γένεσιν·
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
ἐκ |
[2, 9] |
Τοῖς
δὲ
μεγάλοις
ἰσχυροτέρων
δεῖ
|
τῶν |
ὑπερεισμάτων
καὶ
μειζόνων
καὶ
σκληροτέρων, |
[2, 7] |
συμμέτρου
κράσεως·
ἀναθυμιωμένης
γὰρ
διὰ
|
τῶν |
φλεβῶν
ἄνω
τῆς
(τροφῆς
τὸ |
[2, 1] |
ἡ
δὲ
καρδία,
διὰ
τὸ
|
τῶν |
φλεβῶν
ἀρχὴ
εἶναι
καὶ
ἔχειν |
[2, 1] |
ἰλύς,
τἆλλα
σπλάγχνα
τῆς
διὰ
|
τῶν |
φλεβῶν
ῥύσεως
τοῦ
αἵματος
οἷον |
[2, 9] |
τε
τῶν
ὀστῶν
καὶ
ἡ
|
τῶν |
φλεβῶν
φύσις.
Ἑκατέρα
γὰρ
αὐτῶν |
[2, 14] |
τρίχας
ἔχουσιν,
ὄρνιθες
δὲ
καὶ
|
τῶν |
φολιδωτῶν
οὐδέν·
οὐ
γὰρ
ἔχουσι |
[2, 2] |
δεῖ
μὴ
λανθάνειν
πῶς
δεῖ
|
τῶν |
φύσει
συνεστώτων
τὰ
μὲν
θερμὰ |
[2, 2] |
ἐν
ἑτέροις
εἴρηται
πρότερον,
ἀρχαὶ
|
τῶν |
φυσικῶν
στοιχείων
αὗταί
εἰσι,
θερμὸν |
[2, 1] |
τι
μορίων
οὐδεὶς
ἐγχειρεῖ
λέγειν
|
τῶν |
φυσιολόγων
τὸ
μὲν
εἶναι
γῆν, |
[2, 10] |
τῆς
ζωῆς.
Ἡ
μὲν
οὖν
|
τῶν |
φυτῶν
φύσις
(οὖσα
μόνιμος
οὐ |
[2, 7] |
ὑπὸ
τῆς
θερμότητος,
ὥσπερ
τὰ
|
τῶν |
χεδρόπων
ἑψήματα
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[2, 16] |
Ὑπὸ
δὲ
τοὺς
μυκτῆρας
ἡ
|
τῶν |
χειλῶν
ἐστι
φύσις
τοῖς
ἔχουσι |
[2, 16] |
εἰσὶ
προσβολαί,
τὰ
δὲ
συμβολαὶ
|
τῶν |
χειλῶν.
Ποίας
δὲ
ταῦτα
καὶ |
[2, 16] |
γλώττης
μὴ
τοιαύτης
οὔσης
μηδὲ
|
τῶν |
χειλῶν
ὑγρῶν
οὐκ
ἂν
φθέγγεσθαι |
[2, 16] |
πρὸς
σωτηρίαν
τῶν
ὀδόντων
ἡ
|
τῶν |
χειλῶν
φύσις
ἐστὶ
καὶ
πρὸς |
[2, 17] |
ἐργασίας
χρήσιμος,
πρός
τε
τὴν
|
τῶν |
χυμῶν
αἴσθησιν
(ὁ
γὰρ
ἄνθρωπος |
[2, 17] |
καὶ
σκληράν,
πρὸς
δὲ
τὴν
|
τῶν |
χυμῶν
γεῦσιν
οἵ
τ´
ὄφεις |
[2, 17] |
ἔναιμα
τῶν
ζῴων
τὸ
αἰσθητικὸν
|
τῶν |
χυμῶν
μόριον
καὶ
τὰ
ἔναιμα |
[2, 10] |
τε
τῶν
ἁπτῶν
καὶ
ἡ
|
τῶν |
χυμῶν,
τῶν
δὲ
τριῶν
ἡ |
[2, 17] |
διπλῆν
γὰρ
τὴν
ἡδονὴν
κτᾶται
|
τῶν |
χυμῶν,
ὥσπερ
διπλῆν
ἔχοντα
τὴν |
[2, 17] |
εἶναι
τὴν
αἴσθησιν
τοῖς
ἐνύδροις
|
τῶν |
χυμῶν,
ὥσπερ
καὶ
ἡ
χρῆσις |
[2, 13] |
τοιαῦτα
ἀμφοῖν.
Τὰ
δὲ
τετράποδα
|
τῶν |
ᾠοτόκων
φολιδωτά
ἐστιν·
ταῦτα
δὲ |
[2, 10] |
ἐγκέφαλον
φλέβας·
πάλιν
δ´
ἐκ
|
τῶν |
ὤτων
ὡσαύτως
πόρος
εἰς
τοὔπισθεν |