Livre, Chap.
[2, 9]	μυξῶδες τὸ στερεὸν διὰ τὴν	σάρκα	τὴν περικειμένην, οἷον συμβέβηκε περί
[2, 8]	περὶ σαρκὸς ἐν τοῖς ἔχουσι	σάρκας,	ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις τὸ
[2, 9]	Περὶ δὲ τὰ ὀστᾶ αἱ	σάρκες	περιπεφύκασι, προσειλημμέναι λεπτοῖς καὶ ἰνώδεσι
[2, 16]	τοιαύτην ἔχοντα τὴν φύσιν· διὸ	σάρκινα.	Μαλακωτάτη δ´ ἡ σὰρξ ἡ
[2, 8]	δὲ τοιαύτην, ὀστοῦ μὲν σαρκωδεστέραν,	σαρκὸς	δ´ ὀστωδεστέραν καὶ γεωδεστέραν, πρὸς
[2, 13]	βλεφαρὶς οὔτε ἀκροποσθία, ὅτι ἄνευ	σαρκὸς	δέρματά ἐστιν. Τῶν δ´ ὀρνίθων
[2, 8]	ὁμοιομερῶν σκεπτέον, καὶ πρῶτον περὶ	σαρκὸς	ἐν τοῖς ἔχουσι σάρκας, ἐν
[2, 8]	αὐτῶν, καθάπερ τὰ σαρκώδη, μεταξὺ	σαρκὸς	καὶ νεύρου τὴν φύσιν ἔχει.
[2, 1]	ζῴοις ἐστίν, οἷον ὀστοῦ καὶ	σαρκὸς	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων.
[2, 1]	ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων καὶ	σαρκὸς	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων
[2, 8]	τὴν δὲ σχίσιν ἔχει τῆς	σαρκὸς	οὐ κατ´ εὐθυωρίαν ἀλλὰ κατὰ
[2, 9]	τῶν θηλειῶν, καὶ τὰ τῶν	σαρκοφάγων	(ἡ τροφὴ γὰρ διὰ μάχης
[2, 17]	σκληρὸν τοῖς δὲ μαλακὸν ἢ	σαρκῶδες.	Διὸ καὶ τοῖς μαλακοστράκοις, οἷον
[2, 8]	πᾶσι γὰρ τούτοις τὸ μὲν	σαρκῶδες	ἐντός, τὸ δὲ συνέχον καὶ
[2, 5]	τὸ μὴ καταναλισκόμενον εἰς τὸ	σαρκῶδες	μόριον τῶν ζῴων, εὔπεπτον δὲ
[2, 13]	βλέφαρον ἐκεῖθεν, τὸ δὲ κάτωθεν	σαρκῶδες,	ὥστ´ ἔχειν τὸ βλέφαρον λεπτότητα
[2, 9]	οὖν ἄλλοις ὕπεστιν ὀστᾶ τοῖς	σαρκώδεσι	μορίοις, τοῖς μὲν κινουμένοις διὰ
[2, 8]	σκληρότητα δὲ τοιαύτην, ὀστοῦ μὲν	σαρκωδεστέραν,	σαρκὸς δ´ ὀστωδεστέραν καὶ γεωδεστέραν,
[2, 16]	οἱ δ´ ἄνθρωποι μαλακὰ καὶ	σαρκώδη	καὶ δυνάμενα χωρίζεσθαι, φυλακῆς τε
[2, 8]	τὰ μὲν μαλάκια σχεδὸν ὅλα	σαρκώδη	καὶ μαλακά, πρὸς δὲ τὸ
[2, 17]	καὶ τῶν ποταμίων ἔνιοι σφόδρα	σαρκώδη	καὶ μαλακόν, οἷον οἱ καλούμενοι
[2, 10]	οὐ προσίεσθαι τὰ μόρια τὰ	σαρκώδη	λίαν. Τούτων δ´ οὐδέτερόν ἐστιν
[2, 8]	τὸ σῶμα αὐτῶν, καθάπερ τὰ	σαρκώδη,	μεταξὺ σαρκὸς καὶ νεύρου τὴν
[2, 17]	τὸ μόριον. Τὸν δ´ οὐρανὸν	σαρκώδη	πολλοὶ καὶ τῶν ἰχθύων ἔχουσι,
[2, 10]	ὥσπερ τινὲς λέγουσιν, ὅτι εἰ	σαρκώδης	ἦν, μακροβιώτερον ἂν ἦν τὸ
[2, 2]	ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων καὶ	σαρκῶν	καὶ ἄλλων τοιούτων συμβαλλομένων τὰ
[2, 9]	ἡ φύσις δεδημιούργηκεν ἐκ τῶν	σαρκῶν	τὸ ζῷον. Τοῖς μὲν οὖν
[2, 3]	οὐδέν. Οὐδ´ ἡ τροφὴ καθάπερ	σάρξ·	αὕτη γὰρ θιγγανομένη ποιεῖ αἴσθησιν.
[2, 8]	ἔχει. Μαλακὸν μὲν γὰρ ὥσπερ	σάρξ	ἐστιν, ἔχει δὲ τάσιν ὥσπερ
[2, 9]	τό τε ὀστοῦν καὶ ἡ	σάρξ.	Ἔτι δὲ περὶ γονῆς καὶ
[2, 16]	διὸ σάρκινα. Μαλακωτάτη δ´ ἡ	σὰρξ	ἡ τῶν ἀνθρώπων ὑπῆρχεν. Τοῦτο
[2, 2]	χολή, γάλα ἐν τοῖς ἔχουσι,	σάρξ,	καὶ τὰ τούτοις ἀνάλογον· οὐ
[2, 5]	τὸ αἰσθητικὸν μόριον, ἡ δὲ	σὰρξ	καὶ τὸ ἀνάλογον αἰσθητικόν· τὸ
[2, 1]	καὶ τὸ τούτων αἰσθητήριον, ἡ	σάρξ,	καὶ τὸ ταύτῃ ἀνάλογον σωματωδέστατόν
[2, 10]	ἔστι τὸ πρῶτον αἰσθητήριον ἡ	σὰρξ	καὶ τὸ τοιοῦτον μόριον, ἄλλ´
[2, 9]	τις ἢ βέλος ἐνὸν ταῖς	σαρξίν.	Εἴτε φλὲψ ἦν τις κεχωρισμένη
[2, 17]	οἵ τ´ ὄφεις καὶ οἱ	σαῦροι	μακρὰν καὶ δικρόαν ἔχουσιν, οἱ
[2, 1]	ἱστορίαις ταῖς περὶ αὐτῶν δεδήλωται	σαφέστερον·	δι´ ἃς δ´ αἰτίας ἕκαστον
[2, 2]	μὲν τούτων ἐν ἑτέροις διώρισται	σαφέστερον,	ποῖα τὰ πηκτά, καὶ πήγνυται
[2, 17]	εἰρημένην αἰτίαν ἔχουσι μέν, οὐ	σαφῆ	δ´ ἔχουσι τὴν διάρθρωσιν τῆς
[2, 9]	χόνδρου σύστασιν. Ἐν δὲ τοῖς	σελάχεσιν	ἡ ῥάχις χονδρώδης (μέν ἐστιν,
[2, 9]	τῶν στερεωμάτων. Τὰ δὲ καλούμενα	σελάχη	χονδράκανθα τὴν φύσιν ἐστίν· ὑγροτέραν
[2, 10]	ἦν δ´ ἂν τοιοῦτον, εἰ	σεσαρκωμένην	εἶχε τὴν κεφαλήν. Ἧι καὶ
[2, 3]	αἵματι εἶναι (καθαπερεὶ ὀνόματί τινι	σημαίνοιμεν	τὸ ζέον ὕδωρ, οὕτω λέγεται)
[2, 17]	τοιοῦτον, καὶ τοῖς μαλακίοις, οἷον	σηπίαις	καὶ πολύποσιν. Τῶν δ´ ἐντόμων
[2, 8]	ἀκάνθαις, οἷον ἐν μὲν ταῖς	σηπίαις	τὸ καλούμενον σηπίον, ἐν δὲ
[2, 8]	μὲν ταῖς σηπίαις τὸ καλούμενον	σηπίον,	ἐν δὲ ταῖς τευθίσι τὸ
[2, 9]	κωλύει πήγνυσθαι, φαίνεται δὲ καὶ	σηπόμενον	τὸ χωριζόμενον. Ἀρχὴ δὲ τῶν
[2, 17]	τούτου ἀναπηρίαν καὶ τὸ τὴν	σιαγόνα	τὴν κάτω ἀκίνητον ἔχειν. Ἔστι
[2, 16]	προμήκεις εἰς στενὸν ἀπηγμένας τὰς	σιαγόνας,	ἐν τῷ καλουμένῳ ῥύγχει καὶ
[2, 16]	μᾶλλον διηρθρωμένον ἐστὶ πρὸς τὰς	σιαγόνας.	Ὁ δ´ ἐλέφας ἰδιαίτατον ἔχει
[2, 16]	τοῦτο δὲ συμβέβηκεν, ὅτι ἀντὶ	σιαγόνων	ἔχει τὸ καλούμενον ῥύγχος. Αἰτία
[2, 2]	δὲ θᾶττον. Ἔτι λίθοι καὶ	σίδηρος	καὶ τὰ τοιαῦτα θερμαίνεται μὲν
[2, 2]	τις θεῖτο ὄνομα ὕδατι ἢ	σιδήρῳ	θερμῷ. Τοῦτον γὰρ τὸν τρόπον
[2, 13]	τὰ βλέφαρα· καὶ διὰ τοῦτο	σκαρδαμύσσει	τε πάντα καὶ μάλιστ´ ἄνθρωπος,
[2, 13]	δὲ τετράποδα καὶ ᾠοτόκα οὐ	σκαρδαμύττει	ὁμοίως, ὅτι οὐδ´ ὑγρὰν αὐτοῖς
[2, 13]	τὸ βλέφαρον λεπτότητα καὶ τάσιν.	Σκαρδαμύττουσι	δ´ οἱ βαρεῖς ὄρνιθες τούτῳ
[2, 13]	τετραπόδων τῇ κάτω βλεφαρίδι μύουσιν·	σκαρδαμύττουσι	δ´ οἱ ὄρνιθες ἐκ τῶν
[2, 13]	ζῳοτόκα βλέφαρα δύο, οἷς καὶ	σκαρδαμύττουσι,	τῶν δ´ ὀρνίθων ἄλλοι τε
[2, 13]	κανθοῦ τοῦ παρὰ τοὺς μυκτῆρας	σκαρδαμύττουσιν,	ὅτι βέλτιον ἀπ´ ἀρχῆς μιᾶς
[2, 14]	ἔκφυσιν) ἕνεκεν δὲ βοηθείας, ὅπως	σκεπάζωσι	φυλάττουσαι τὰς ὑπερβολὰς τοῦ τε
[2, 14]	μᾶλλον ἢ ἐν τοῖς πρανέσιν.	Σκέπης	γὰρ χάριν αἱ τρίχες ὑπάρχουσι
[2, 14]	τὰ πρανῆ δεῖται μᾶλλον τῆς	σκέπης,	τὰ δὲ πρόσθια τιμιώτερα μέν,
[2, 8]	τῶν ἄλλων μορίων τῶν ὁμοιομερῶν	σκεπτέον,	καὶ πρῶτον περὶ σαρκὸς ἐν
[2, 7]	περιττώματα περὶ τὴν τῆς τροφῆς	σκέψιν	καὶ θεωρίαν οἰκείους ἔχει τοὺς
[2, 9]	γενέσεως λόγοις ἁρμόττουσαν ἔχει τὴν	σκέψιν·	τὸ μὲν γὰρ αὐτῶν ἀρχή,
[2, 7]	ὑγροῦ· καὶ γὰρ ταῦτα γίνεται	σκληρὰ	καὶ γεηρὰ πάμπαν. Ἔχει δὲ
[2, 2]	μαλακὰ καὶ ὑγρά, τὰ δὲ	σκληρὰ	καὶ στερεά, ὑγρὰ μὲν ἢ
[2, 8]	φύσις σωτηρίας ἕνεκεν μεμηχάνηται μαλακοῦ,	σκληρὰ	τὴν φύσιν οὖσα, ἐν τοῖς
[2, 17]	γλῶτταν ἔχει καὶ προσδεδεμένην καὶ	σκληράν,	πρὸς δὲ τὴν τῶν χυμῶν
[2, 17]	βραχεῖαν τῆς φωνῆς ἔχει διάρθρωσιν·	σκληράν	τε γὰρ καὶ οὐκ ἀπολελυμένην
[2, 9]	λέοντος· οὕτω γὰρ ἔχει ταῦτα	σκληρὰν	τὴν φύσιν ὥστ´ ἐξάπτεσθαι τυπτομένων
[2, 13]	τὸν τρόπον ὑπὸ τῆς φύσεως.	Σκληρόδερμα	γὰρ ὄντα ἀβλαβέστερα μὲν ἂν
[2, 13]	καὶ τὰ ἔντομα καὶ τὰ	σκληρόδερμα	διαφέροντα μὲν ἔχουσι τὰ ὄμματα,
[2, 13]	αὐτῶν ἔχει. Τὰ μὲν γὰρ	σκληρόδερμα	ὅλως οὐκ ἔχει· ἡ δὲ
[2, 13]	ἐντόμοις, καὶ μᾶλλον (ἔτι τοῖς	σκληροδέρμοις,	ὥσπερ ἔνια τῶν τετραπόδων τὰ
[2, 13]	μὲν οὖν περὶ τὴν κεφαλὴν	σκληρόν	ἐστιν αὐτοῖς, διόπερ οὐκ ἔχει
[2, 1]	αὐτῶν ἐστι μαλακὸν τὸ δὲ	σκληρόν,	καὶ τὸ μὲν ὑγρὸν τὸ
[2, 8]	μαλακόν, ἀλλ´ ὅλον τὸ σῶμα	σκληρόν,	σκληρότητα δὲ τοιαύτην, ὀστοῦ μὲν
[2, 8]	εἴπομεν. Οὐδὲν γὰρ ἀφωρισμένον ἔχει	σκληρόν,	τὸ δὲ μαλακόν, ἀλλ´ ὅλον
[2, 17]	ὑπάρχει φωνῆς, καὶ τοῖς μὲν	σκληρὸν	τοῖς δὲ μαλακὸν ἢ σαρκῶδες.
[2, 7]	ἑψόμενος γὰρ γίνεται ξηρὸς καὶ	σκληρός,	καὶ λείπεται τὸ γεῶδες ἐξατμισθέντος
[2, 9]	βιαστικωτέροις. Διὸ τὰ τῶν ἀρρένων	σκληρότερα	ἢ τὰ τῶν θηλειῶν, καὶ
[2, 13]	ᾠοτόκων φολιδωτά ἐστιν· ταῦτα δὲ	σκληρότερα	πάντα τριχός, ὥστε καὶ τὰ
[2, 9]	τῶν ὑπερεισμάτων καὶ μειζόνων καὶ	σκληροτέρων,	καὶ τούτων αὐτῶν τοῖς βιαστικωτέροις.
[2, 1]	μαλακότης χρήσιμος πρὸς δέ τινα	σκληρότης,	καὶ τὰ μὲν τάσιν ἔχειν
[2, 13]	Ἐπεὶ δ´ ἀναγκαῖον διὰ τὴν	σκληρότητα	ἀμβλύτερον βλέπειν, κινουμένους ἐποίησεν ἡ
[2, 8]	ἀλλ´ ὅλον τὸ σῶμα σκληρόν,	σκληρότητα	δὲ τοιαύτην, ὀστοῦ μὲν σαρκωδεστέραν,
[2, 12]	ἔχουσι διὰ τὴν τοῦ δέρματος	σκληρότητα,	καὶ τὸ ἔχειν μὴ τρίχας
[2, 13]	ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων, διὰ τὴν	σκληρότητα	τοῦ δέρματος τοῦ περὶ τὴν
[2, 13]	ἀντὶ ταύτης τῆς φυλακῆς πάντα	σκληρόφθαλμά	ἐστιν, οἷον βλέποντα διὰ τοῦ
[2, 2]	ὀφθαλμοὺς ἀμφοτέρων τὰ μέν ἐστι	σκληρόφθαλμα	τὰ δ´ ὑγρόφθαλμα, καὶ τὰ
[2, 17]	κυπρῖνοι, ὥστε δοκεῖν (τοῖς μὴ	σκοποῦσιν	ἀκριβῶς γλῶτταν ἔχειν ταύτῃ. Οἱ
[2, 17]	τὰ δ´ ἐκτός, οἷον κέντρον,	σομφὸν	δὲ τὴν φύσιν καὶ κοῖλον,
[2, 5]	τὴν γονὴν ἰέναι καὶ τὸ	σπέρμα,	τοῦτ´ εἰς τὴν πιμελὴν ἀναλίσκεται
[2, 10]	ἀντὶ δὲ τούτου προΐεται τὰ	σπέρματα	καὶ τοὺς καρπούς. Τρίτον δὲ
[2, 6]	ὥσπερ οἴονταί τινες, τῆς γονῆς	σπερματικὴ	δύναμις. Δηλοῖ δ´ ἐν τοῖς
[2, 7]	τίνας αἰτίας, τὰ δὲ περὶ	σπέρματος	καὶ γάλακτος ἐν τοῖς περὶ
[2, 1]	οὖν αἱματικὰ τὴν μορφὴν τὰ	σπλάγχνα	ἐστίν, εἴρηται, καὶ διότι τῇ
[2, 6]	τὰ μόρια μεταβάλλει καὶ τὰ	σπλάγχνα	τὰς χρόας (ὑπερβολῇ γὰρ αἱματῶδες
[2, 1]	οὖν ῥέοντος ὕδατος ἰλύς, τἆλλα	σπλάγχνα	τῆς διὰ τῶν φλεβῶν ῥύσεως
[2, 1]	εἰς ὁμοιομερῆ καθάπερ τῶν ἄλλων	σπλάγχνων	ἕκαστον, διὰ δὲ τὴν τοῦ
[2, 1]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν καλουμένων	σπλάγχνων	ἕκαστον. Ἐκ τῆς αὐτῆς γὰρ
[2, 6]	(ὑπερβολῇ γὰρ αἱματῶδες καὶ τῶν	σπλάγχνων	ἕκαστόν ἐστιν ἔτι νέων ὄντων)
[2, 1]	καὶ ἑνός, οἷον ἔνια τῶν	σπλάγχνων·	πολύμορφα γὰρ τοῖς σχήμασιν, ἐξ
[2, 9]	(χάριν τῶν περὶ τὴν καρδίαν	σπλάγχνων·	τὰ δὲ περὶ τὴν κοιλίαν
[2, 9]	πολυμερὴς δὲ τῇ διαιρέσει τῶν	σπονδύλων.	Ἐκ δὲ ταύτης τοῖς ἔχουσι
[2, 10]	φύσις τοὺς μυκτῆρας, οἷον ἐπὶ	στάθμην	θεῖσα μίαν ἐπὶ τὴν τῆς
[2, 5]	αἴσθησιν, διὸ οὐδὲ πιμελὴ οὐδὲ	στέαρ·	αἷμα γὰρ πεπεμμένον ἐστίν. Ὥστ´
[2, 5]	γένοιτο τὸ σῶμα πιμελὴ καὶ	στέαρ,	ἀπόλοιτ´ ἄν. Ζῷον μὲν γάρ
[2, 5]	στέαρ ἔχει μᾶλλον. Τὸ γὰρ	στέαρ	γεῶδές ἐστι, διὸ πήγνυται καθάπερ
[2, 6]	δὲ μὴ πιμελῇ ὅμοιος ἀλλὰ	στέαρ	γίνεται τὸ αἷμα πεττόμενον, τούτοις
[2, 5]	χάριν ἐστίν. ~Πιμελὴ δὲ καὶ	στέαρ	διαφέρουσι μὲν ἀλλήλων κατὰ τὴν
[2, 5]	μὲν σωματῶδες ἔχοντα τὸ αἷμα	στέαρ	ἔχει μᾶλλον. Τὸ γὰρ στέαρ
[2, 5]	τὰ μὴ ἀμφώδοντα ἀλλὰ κερατώδη	στέαρ	ἔχει. Φανερὰ δ´ ἡ φύσις
[2, 6]	δὲ καθ´ αὑτὸ πέψις αἵματος	στέαρ	καὶ πιμελή ἐστιν. Καὶ ἐν
[2, 2]	φύσει, οἷον αἷμα, ἰχώρ, πιμελή,	στέαρ,	μυελός, γονή, χολή, γάλα ἐν
[2, 5]	τῶν ἀναίμων οὔτε πιμελὴν οὔτε	στέαρ,	ὅτι οὐδ´ αἷμα. Τῶν δ´
[2, 5]	τὴν πιμελὴν ἀναλίσκεται καὶ τὸ	στέαρ·	πεττόμενον γὰρ τὸ αἷμα γίνεται
[2, 5]	καὶ πολυσχιδῆ πιμελὴν ἔχει ἀντὶ	στέατος,	ἣ οὐ πήγνυται οὐδὲ θρύπτεται
[2, 5]	καὶ ἰχῶρος καὶ πιμελῆς καὶ	στέατος,	τί τέ ἐστιν ἕκαστον αὐτῶν
[2, 6]	εἴρηται πρότερον. Εὐλόγως δὲ καὶ	στεατώδεις	οἱ μυελοὶ καὶ πιμελώδεις εἰσίν·
[2, 6]	τὸ αἷμα πεττόμενον, τούτοις δὲ	στεατώδης.	Διὸ τοῖς μὲν κερατοφόροις καὶ
[2, 6]	σφονδύλους· λιπαρὸς δ´ ὢν ἢ	στεατώδης	οὐκ ἂν ὁμοίως ἦν συνεχής,
[2, 6]	μὲν κερατοφόροις καὶ μὴ ἀμφώδουσι	στεατώδης,	τοῖς δ´ ἀμφώδουσι καὶ πολυσχιδέσι
[2, 17]	τῷ πλατεῖαν εἶναι καὶ τὸ	στενήν	ἐστιν· ἐν γὰρ τῷ μεγάλῳ
[2, 16]	ὅσα μὲν ἔχει προμήκεις εἰς	στενὸν	ἀπηγμένας τὰς σιαγόνας, ἐν τῷ
[2, 16]	τροφήν, ὀστῶδες ἔχουσι τὸ ῥύγχος,	στενὸν	δὲ διὰ τὴν μικρότητα τῆς
[2, 16]	προαγάγοι μῆκος ποιήσας ἀμφοτέρωθεν εἰς	στενόν·	εἴη γὰρ ἂν τοῦτο ἤδη
[2, 16]	κεφαλῆς, ὥσπερ καὶ τὸ στῆθος	στενόν·	ὅπως μὲν οὖν ᾖ χρήσιμον
[2, 4]	ποιητικὸν ὁ θυμός, τὰ δὲ	στερεὰ	θερμανθένα μᾶλλον θερμαίνει τῶν ὑγρῶν·
[2, 2]	τισίν. Τὰ δὲ ξηρὰ καὶ	στερεὰ	τῶν ὁμοιομερῶν ἐστιν, οἷον ὀστοῦν
[2, 2]	ὑγρά, τὰ δὲ σκληρὰ καὶ	στερεά,	ὑγρὰ μὲν ἢ ὅλως ἢ
[2, 9]	δὲ πάντα ταῦτα γεώδη καὶ	στερεὰν	ἔχει τὴν φύσιν· ὅπλου γὰρ
[2, 9]	μαλακὸν εἶναι καὶ μυξῶδες τὸ	στερεὸν	διὰ τὴν σάρκα τὴν περικειμένην,
[2, 4]	τῶν ὑγρῶν· αἱ δ´ ἶνες	στερεὸν	(καὶ γεῶδες, ὥστε γίνονται οἷον
[2, 9]	τὴν ἰσχὺν ἰσχυροτέρων δεῖ τῶν	στερεωμάτων.	Τὰ δὲ καλούμενα σελάχη χονδράκανθα
[2, 9]	ἄλλης ὑγρᾶς συστάσεως ὑφιστᾶσι τῶν	στερεῶν	τι σωμάτων, εἶθ´ οὕτω περιπλάττουσι,
[2, 2]	ψυχρὸν φύσις τις ἀλλ´ οὐ	στέρησίς	ἐστιν, ἐν ὅσοις τὸ ὑποκείμενον
[2, 16]	τῆς κεφαλῆς, ὥσπερ καὶ τὸ	στῆθος	στενόν· ὅπως μὲν οὖν ᾖ
[2, 9]	οἷον αἱ συγκλείουσαι πλευραὶ τὸ	στῆθος	σωτηρίας (χάριν τῶν περὶ τὴν
[2, 9]	μεταξὺ τῶν κάμψεών εἰσιν, οἷον	στοιβή,	πρὸς τὸ ἄλληλα μὴ τρίβειν.
[2, 5]	ἡ φύσις αὐτῶν τοῦ τοιούτου	στοιχείου	πλήρης οὖσα τῷ κερατώδης εἶναι
[2, 2]	εἴρηται πρότερον, ἀρχαὶ τῶν φυσικῶν	στοιχείων	αὗταί εἰσι, θερμὸν καὶ ψυχρὸν
[2, 1]	ἐκ τῶν καλουμένων ὑπό τινων	στοιχείων,	οἷον γῆς ἀέρος ὕδατος πυρός.
[2, 1]	ἕκαστον πρὸς ἕκαστον ἐπιζευγνύουσι τῶν	στοιχείων,	τὸ μὲν ἀέρα φάσκοντες εἶναι
[2, 1]	ἄλλων. Ὥστε τὴν μὲν τῶν	στοιχείων	ὕλην ἀναγκαῖον εἶναι τῶν ὁμοιομερῶν
[2, 14]	τοῖς μὲν μικρὸν ἔχουσι τὸν	στόλον	μακραῖς, ὥσπερ τοῖς ἵπποις, τοῖς
[2, 17]	Ὥστ´ ἐὰν μή τις τὸ	στόμα	ἐπικλίνῃ, μὴ φαίνεσθαι ἀφεστηκὸς τοῦτο
[2, 16]	καθάπερ χειρὶ χρώμενος, πρὸς τὸ	στόμα,	τήν τε ξηρὰν καὶ (τὴν
[2, 3]	πέψιν. Ὥσπερ δὲ καὶ τὸ	στόμα	τῆς ἀκατεργάστου τροφῆς πόρος ἐστί,
[2, 17]	δὲ τὸν οὐρανὸν ἐν τῷ	στόματι	ἡ γλῶττα τοῖς ζῴοις ἐστί,
[2, 3]	τέλος. Ἡ μὲν γὰρ τοῦ	στόματος	ἐργασία παραδίδωσι τῇ κοιλίᾳ, παρὰ
[2, 3]	τοῖς ζῴοις λειτουργία διὰ τοῦ	στόματος	οὖσα καὶ τῶν ἐν τούτῳ
[2, 17]	γάρ ἐστιν ὁ τόπος τοῦ	στόματος	πᾶσι τοῖς τοιούτοις, καὶ διὰ
[2, 17]	τοιούτοις, ἐντὸς ὑπάρχει τι τοῦ	στόματος	τοιοῦτον, καὶ τοῖς μαλακίοις, οἷον
[2, 16]	ἔχουσι τῶν μυκτήρων πρὸ τοῦ	στόματος,	ὥστε δ´ εἰπεῖν μυκτῆρας, εἰ
[2, 11]	ὄντα καὶ κινούμενα· δέχεται γὰρ	στρεφόμενα	πάντοθεν τοὺς ψόφους μᾶλλον. ~Οἱ
[2, 13]	τὰ ὦτα, ὅπως ὀξύτερον βλέπῃ	στρέφοντα	πρὸς τὸ φῶς καὶ δεχόμενα
[2, 17]	διατρυπῶσι τὸ ὄστρακον, οἷον τῶν	στρόμβων	οἷς δελεάζουσιν αὐτάς. Ἔτι δ´
[2, 14]	ἔχουσι τρίχας. Περὶ γὰρ τοῦ	στρουθοῦ	τοῦ Λιβυκοῦ τὴν αἰτίαν ὕστερον
[2, 14]	τὰς βλεφαρίδας αἰτίας, διὰ τὴν	συγγένειαν	αὐτῶν, ὥστε περὶ τῶν λοιπῶν
[2, 1]	δ´ ἀνομοιομερῆ κατὰ πολλὰς καὶ	συγκειμένας	ἀλλήλαις· ἑτέρα γὰρ πρὸς τὸ
[2, 1]	τοῖς τοιούτοις, ἀναγκαῖον ἐξ ὧν	σύγκεινται,	τὰς δυνάμεις ἀνομοίας ἔχειν· πρὸς
[2, 17]	δ´ ἐστὶν οὗτος ὁ τόπος·	σύγκειται	γὰρ ἐκ τῆς συμψαύσεως τῶν
[2, 16]	τῆς φωνῆς ἐκ τῶν γραμμάτων	σύγκειται,	τῆς δὲ γλώττης μὴ τοιαύτης
[2, 9]	ἀκινήτοις φυλακῆς ἕνεκεν, οἷον αἱ	συγκλείουσαι	πλευραὶ τὸ στῆθος σωτηρίας (χάριν
[2, 10]	ὂν τῶν ἄλλων μορίων, ἐκ	συλλογισμοῦ	πρὸς ἄλληλα συνδυάζουσιν. Ὅτι μὲν
[2, 4]	αἱ δ´ ἶνες γῆς εἰσιν.	Συμβαίνει	δ´ ἔνιά γε καὶ γλαφυρωτέραν
[2, 1]	σύστασιν ἀριθμοῦ, καθάπερ ἐπὶ πολλῶν	συμβαίνει	τελειοῦσθαι τὰς γενέσεις. Ἐξ ἀμφοτέρων
[2, 1]	τοῖς ἁπλοῖς μέρεσιν εὐλόγως μάλιστα	συμβαίνει	τὴν ἁφὴν ἐν ὁμοιομερεῖ μὲν
[2, 7]	τῶν δ´ ἄλλων οὐδενὶ τοῦτο	συμβαίνει	τῶν ἐναίμων ζῴων. Καὶ ῥαφὰς
[2, 2]	πολλαχῶς λέγεσθαι τὸ θερμότερον ταῦτα	(συμβαίνειν·	ἕκαστος γὰρ δοκεῖ τι λέγειν
[2, 7]	ὡς μεγάλῳ παρεικάζοντα μικρόν, ὁμοίως	συμβαίνειν	ὥσπερ τὴν τῶν ὑετῶν γένεσιν·
[2, 7]	ὕδατος καὶ γῆς, δηλοῖ τὸ	συμβαῖνον	περὶ αὐτόν· ἑψόμενος γὰρ γίνεται
[2, 17]	ἀκανθώδης ἐστίν. Τοῖς δὲ κροκοδείλοις	συμβάλλεταί	τι πρὸς τὴν τοῦ μορίου
[2, 2]	καὶ σαρκῶν καὶ ἄλλων τοιούτων	συμβαλλομένων	τὰ μὲν εἰς τὴν οὐσίαν
[2, 1]	τῆς οἰκοδομήσεως. Ὁμοίως δὲ τοῦτο	συμβέβηκε	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. Ὥστε
[2, 9]	τὴν σάρκα τὴν περικειμένην, οἷον	συμβέβηκε	περί τε τὰ ὦτα καὶ
[2, 3]	ταύτης ἕτερον ἀναγκαῖον λαμβάνειν, ὅπερ	συμβέβηκεν·	αἱ γὰρ φλέβες κατατείνονται διὰ
[2, 17]	ἄνω ἐστίν. Ἔτι δὲ καὶ	συμβέβηκεν	αὐτῷ πεζῷ ὄντι ζῆν ἰχθύων
[2, 2]	τὴν αὔξησιν) τὰ δὲ περιττώματα	συμβέβηκεν	εἶναι τούτων, οἷον τήν τε
[2, 14]	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων παρεκβῆναι	συμβέβηκεν	ἐχομένοις τῆς περὶ τὰς βλεφαρίδας
[2, 2]	ὡς εἰπεῖν. Καὶ τοῦτ´ εὐλόγως	συμβέβηκεν·	καθάπερ γὰρ ἐν ἑτέροις εἴρηται
[2, 16]	εἰπεῖν ἔχειν ῥῖνας. τοῦτο δὲ	συμβέβηκεν,	ὅτι ἀντὶ σιαγόνων ἔχει τὸ
[2, 10]	περὶ τὸν ἐγκέφαλον εἰρημένων ἀναγκαῖον	συμβέβηκεν.	Οὐ γὰρ ὥσπερ τινὲς λέγουσιν,
[2, 14]	κέρκον, οἷον ἐπὶ τῶν ἄρκτων	συμβέβηκεν.	Τὴν δὲ κεφαλὴν ἄνθρωπός ἐστι
[2, 2]	καθ´ αὑτὸ μὲν τόδε, κατὰ	συμβεβηκὸς	δὲ πολλάκις θάτερον, ἔτι δὲ
[2, 2]	ἂν εἴ τις λέγοι, εἰ	συμβεβηκὸς	εἴη τῷ πυρέττοντι εἶναι μουσικῷ,
[2, 2]	πλεῖστον· ἐγγὺς γὰρ τοῦ κατὰ	συμβεβηκὸς	εἶναι θερμὸν ἀλλὰ μὴ καθ´
[2, 2]	τὸ ζέον μᾶλλον, τὸ κατὰ	συμβεβηκὸς	θερμόν. Ὥστε φανερὸν ὅτι τὸ
[2, 3]	ἐνεργείᾳ μὲν ὑγρὰ καὶ κατὰ	συμβεβηκός,	καθ´ αὑτὰ δὲ καὶ δυνάμει
[2, 2]	πολλάκις τὴν αἴσθησιν τὸ κατὰ	συμβεβηκός·	καὶ πάλιν καίει μὲν μᾶλλον
[2, 3]	ξηρὸν μὲν ἐνεργείᾳ καὶ κατὰ	συμβεβηκός,	ὄντα δυνάμει καὶ καθ´ αὑτὰ
[2, 2]	αὑτὸ θερμὸν τὸ δὲ κατὰ	συμβεβηκός,	ψύχεται μὲν βραδύτερον τὸ καθ´
[2, 16]	γλώττης εἰσὶ προσβολαί, τὰ δὲ	συμβολαὶ	τῶν χειλῶν. Ποίας δὲ ταῦτα
[2, 7]	περὶ τὸν ἐγκέφαλον ψυχρότερα τῆς	συμμέτρου	κράσεως· ἀναθυμιωμένης γὰρ διὰ τῶν
[2, 7]	καρδίᾳ θερμὸν καὶ ἡ ἀρχὴ	συμπαθέστατόν	ἐστι καὶ ταχεῖαν ποιεῖται τὴν
[2, 3]	ἐστι τὸ αἷμα ταύτῃ οὐδὲ	συμπεφυκός,	ἀλλ´ οἷον ἐν ἀγγείῳ τυγχάνει
[2, 9]	τῶν ὀστῶν χονδρώδη, ἐν ὅσοις	συμφέρει	μαλακὸν εἶναι καὶ μυξῶδες τὸ
[2, 13]	δέρματι περιειλημμένη· διὸ καὶ οὐ	συμφύεται	οὔτε βλεφαρὶς οὔτε ἀκροποσθία, ὅτι
[2, 17]	γὰρ ἡ γλῶττα τῇ κάτω	συμφυής,	οἱ δ´ ἔχουσιν ὥσπερ ἀνάπαλιν
[2, 16]	ἀφελὼν ἀνθρώπου τὰ χείλη καὶ	συμφύσας	τοὺς ἄνωθεν ὀδόντας χωρὶς καὶ
[2, 16]	τῶν ὀσμῶν, καὶ πάντα τῷ	συμφύτῳ	πνεύματι τοῦ σώματος ὥσπερ κινεῖται·
[2, 7]	αἵματος. Περὶ μὲν οὖν τῶν	συμφύτων	τοῖς ζῴοις ὑγρῶν σχεδὸν εἴρηται
[2, 17]	τόπος· σύγκειται γὰρ ἐκ τῆς	συμψαύσεως	τῶν βραγχίων, ὧν ἡ φύσις
[2, 10]	ὤτων ὡσαύτως πόρος εἰς τοὔπισθεν	συνάπτει.	Ἔστι δ´ οὔτ´ ἄναιμον οὐδὲν
[2, 9]	τε νεύροις, καὶ τῶν ἐσχάτων	συναρμοττόντων	τοῦ μὲν ὄντος κοίλου τοῦ
[2, 9]	μὲν ἔχει τὰ κῶλα κάμψιν,	συνδεδεμένα	τε νεύροις, καὶ τῶν ἐσχάτων
[2, 9]	τὴν θατέρου τῇ τελευτῇ θατέρου,	συνδέδεται	νεύροις. Καὶ χονδρώδη δὲ μόρια
[2, 6]	ἔχει χώραν, καὶ μόνη δεῖται	συνδέσμου	διὰ τὰς διαλήψεις. Διὸ καὶ
[2, 2]	ὂν τὸ ὑποκείμενον, οὐ θερμόν,	συνδυαζόμενον	δὲ θερμόν, οἷον εἴ τις
[2, 10]	μορίων, ἐκ συλλογισμοῦ πρὸς ἄλληλα	συνδυάζουσιν.	Ὅτι μὲν οὖν ἀρχὴ τῶν
[2, 16]	ἐπεὶ τὴν τροφὴν ἐξ ὑγροῦ	συνέβαινεν	ἔχειν, ἀναπνεῖν δ´ ἀναγκαῖον πεζὸν
[2, 9]	αὐτοῖς ὑπάρχει τοῦτο τὸ μόριον.	Σύνεγγυς	δὲ κατὰ τὴν ἁφήν ἐστι
[2, 8]	ὄψεως, ἢ τὸ δι´ οὗ	συνειλημμένον,	ὥσπερ ἂν εἴ τις προσλάβοι
[2, 4]	θερμοῦ ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ ἐκθλιβομένου	συνεξατμίζει	τὸ ὑγρόν, καθάπερ εἴρηται πρότερον,
[2, 4]	πήγνυται, τὸ δὲ γεῶδες πήγνυται	συνεξατμίζοντος	τοῦ ὑγροῦ· αἱ δ´ ἶνες
[2, 1]	οἵας δέχεται τροφῆς, ἐκ τοιαύτης	συνεστάναι	καὶ αὐτήν. Διότι μὲν οὖν
[2, 1]	ἀνομοιομερῆ ἐκ τῶν ὁμοιομερῶν ἐνδέχεται	συνεστάναι,	καὶ ἐκ πλειόνων καὶ ἑνός,
[2, 7]	φάναι ἐν τοιούτῳ τινὶ σώματι	συνεστάναι.	Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι τοῖς
[2, 1]	Ἐκ τῆς αὐτῆς γὰρ ὕλης	συνεστᾶσιν·	αἱματικὴ (γὰρ ἡ φύσις πάντων
[2, 1]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων	συνεστήκασι	τὰ ὀργανικὰ τῶν μορίων, ἀλλ´
[2, 1]	ἀμφοτέρων μὲν οὖν τὰ ζῷα	συνέστηκε	τῶν μορίων τούτων, ἀλλὰ τὰ
[2, 1]	μὲν οὖν μορίων καὶ πόσων	συνέστηκεν	ἕκαστον τῶν ζῴων, ἐν ταῖς
[2, 2]	ἀνομοιομερῶν ἐστιν (ἐκ τούτων γὰρ	συνέστηκεν	ἕκαστον τῶν ὀργανικῶν μερῶν, ἐξ
[2, 8]	τ´ ἐναντίως καὶ αὑτοῖς ἀντικειμένως	συνέστηκεν·	οὐδὲν γὰρ ὀστῶδες ἔχειν ἔοικεν
[2, 9]	ζῷα· τὰ γὰρ ἐξ αὐτῶν	συνεστηκότα	ὅλα καὶ συνώνυμα τοῖς μορίοις,
[2, 16]	ἡ φύσις ἡ τῶν ὀρνίθων	συνεστηκυῖα	τοῦτον τὸν τρόπον. Δίπουν γάρ
[2, 2]	λανθάνειν πῶς δεῖ τῶν φύσει	συνεστώτων	τὰ μὲν θερμὰ λέγειν τὰ
[2, 6]	πάμπαν· ἅτε γὰρ ἐξ αἵματος	συνεστώτων	τῶν μορίων καὶ τῆς τροφῆς
[2, 4]	τοῦτο καὶ τῶν ἀναίμων ἔνια	συνετωτέραν	ἔχει τὴν ψυχὴν ἐνίων ἐναίμων,
[2, 9]	φύσις (καὶ ὡς ἐνὶ καὶ	συνεχεῖ	καὶ ὡς δυσὶ καὶ διῃρημένοις
[2, 9]	σῶμα, μία μὲν διὰ τὴν	συνέχειάν	ἐστι, πολυμερὴς δὲ τῇ διαιρέσει
[2, 7]	Ὅτι μὲν οὖν οὐκ ἔχει	συνέχειαν	οὐδεμίαν πρὸς τὰ αἰσθητικὰ μόρια,
[2, 8]	πρὸς γὰρ τῇ φυλακῇ τῆς	συνεχείας,	τῷ ἔχειν ὀλίγον αὐτῶν τὴν
[2, 3]	τροφῆς πόρος ἐστί, καὶ τὸ	συνεχὲς	αὐτῷ μόριον ὃ καλοῦσιν οἰσοφάγον,
[2, 3]	θιγγανομένη ποιεῖ αἴσθησιν. Οὐ γὰρ	συνεχές	ἐστι τὸ αἷμα ταύτῃ οὐδὲ
[2, 9]	αἴτιον οὔτ´ ὀρθότητος οὐδεμιᾶς μὴ	συνεχὲς	ὂν ἀλλὰ διαλεῖπον) ἔτι τ´
[2, 6]	διὰ τὸ δεῖν αὐτὸν εἶναι	συνεχῆ	καὶ διέχειν διὰ πάσης τῆς
[2, 9]	δὲ ταύτης τοῖς ἔχουσι κῶλα	συνεχῆ	πρὸς αὐτήν, τὰ τούτων ὀστᾶ
[2, 7]	ἀρχὴ τοῦ μυελοῦ διὰ τὸ	συνεχῆ	τὸν ῥαχίτην αὐτῷ ὁρᾶν μυελόν.
[2, 6]	στεατώδης οὐκ ἂν ὁμοίως ἦν	συνεχής,	ἀλλ´ ἢ θραυστὸς ἢ ὑγρός.
[2, 9]	γὰρ αὐτῶν ἀφ´ ἑνὸς ἠργμένη	συνεχής	ἐστι, καὶ οὔτε ὀστοῦν ἐστιν
[2, 9]	ἔχουσιν ὀστᾶ πᾶσιν, ἀφ´ ἧς	συνεχὴς	ἡ τῶν ἄλλων ὀστῶν ἐστι
[2, 7]	καὶ τὸ πῖον. Διὸ καὶ	συνεχὴς	ὁ ῥαχίτης τῷ ἐγκεφάλῳ ἐστίν·
[2, 9]	ἦν τις κεχωρισμένη καὶ μὴ	συνεχὴς	πρὸς τὴν ἀρχήν, οὐκ ἂν
[2, 8]	μὲν σαρκῶδες ἐντός, τὸ δὲ	συνέχον	καὶ φυλάττον ἐκτὸς τὸ γεῶδές
[2, 9]	οὐδέν, ἀλλ´ ἢ μόριον ὡς	συνεχοῦς	ἢ ἁπτόμενον καὶ προσδεδεμένον, ἵνα
[2, 9]	τὸ μῆκος καὶ τὴν ὀρθότητα	συνέχουσα	τῶν ζῴων ἡ ῥάχις ἐστίν.
[2, 7]	δ´ οὔτε περίττωμα οὔτε τῶν	συνεχῶν	μορίων, ἀλλὰ ἴδιος ἡ φύσις,
[2, 10]	εἰς μέσον τῶν τριῶν αἰσθητηρίων	συνήγαγεν	ἡ φύσις τοὺς μυκτῆρας, οἷον
[2, 16]	ἀλκὴν τὸ ῥύγχος ὀστῶδές ἐστιν·	συνῆκται	γὰρ εἰς ἓν ἀντ´ ὀδόντων
[2, 15]	δ´ αἱ μὲν ὀφρύες ἐπὶ	συνθέσει	ὀστῶν, διὸ καὶ δασύνονται πολλοῖς
[2, 1]	εἰρημένων. Τριῶν δ´ οὐσῶν τῶν	συνθέσεων	πρώτην μὲν ἄν τις θείη
[2, 1]	ἁπλᾶ καὶ ὁμοιομερῆ, τὰ δὲ	σύνθετα	καὶ ἀνομοιομερῆ τῶν μορίων ἐν
[2, 1]	θερμὸν καὶ ψυχρὸν ὕλη τῶν	συνθέτων	σωμάτων ἐστίν· αἱ δ´ ἄλλαι
[2, 7]	γῆς γένηται ἀέρι ὄντι ψυχρῷ,	συνίσταται	πάλιν εἰς ὕδωρ διὰ τὴν
[2, 9]	ἐξ αὐτῶν συνεστηκότα ὅλα καὶ	συνώνυμα	τοῖς μορίοις, οἷον ὁπλή τε
[2, 9]	ἀναγκαῖον ἂν εἴη. Ἀλλ´ ὅτι	συνώνυμα	τοῖς ὅλοις τὰ μέρη, τὴν
[2, 9]	ζῷον ἤ τινος ἄλλης ὑγρᾶς	συστάσεως	ὑφιστᾶσι τῶν στερεῶν τι σωμάτων,
[2, 1]	ἐπὶ τοῦ τρίτου λαβόντα τὴν	σύστασιν	ἀριθμοῦ, καθάπερ ἐπὶ πολλῶν συμβαίνει
[2, 9]	καὶ ζυμώδη τὴν τοῦ χόνδρου	σύστασιν.	Ἐν δὲ τοῖς σελάχεσιν ἡ
[2, 9]	τὸ γεωδεστέραν ἔχειν πάντα τὴν	σύστασιν	ἢ τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος.
[2, 1]	πάθη τῶν σωμάτων. Δευτέρα δὲ	σύστασις	ἐκ τῶν πρώτων ἡ τῶν
[2, 17]	ἡ μαλακὴ καὶ πλατεῖα χρήσιμος·	συστέλλειν	γὰρ καὶ προβάλλειν παντοδαπῇ τοιαύτη
[2, 17]	ἔχουσι, καὶ τῶν ποταμίων ἔνιοι	σφόδρα	σαρκώδη καὶ μαλακόν, οἷον οἱ
[2, 6]	τῆς ῥάχεως διῃρημένης κατὰ τοὺς	σφονδύλους·	λιπαρὸς δ´ ὢν ἢ στεατώδης
[2, 7]	τῶν συμφύτων τοῖς ζῴοις ὑγρῶν	σχεδὸν	εἴρηται περὶ πάντων· τῶν δ´
[2, 3]	φύσις τοῦ αἵματος κεκοινώνηκεν, εἴρηται	σχεδόν.	Ἐπεὶ δ´ ἀνάγκη πᾶν τὸ
[2, 7]	περίττωμα πεφθέν. ~Περὶ δ´ ἐγκεφάλου	σχεδόν	ἐστιν ἐχόμενον εἰπεῖν· πολλοῖς γὰρ
[2, 2]	ἐπεὶ ὅτι γ´ αἴτια ταῦτα	σχεδὸν	καὶ θανάτου καὶ ζωῆς ἔοικεν
[2, 2]	θερμότητα καὶ τὰ πυρωθέντα πάντα	σχεδόν,	οἷον κονία καὶ τέφρα, καὶ
[2, 8]	εἰπεῖν, ἀλλὰ τὰ μὲν μαλάκια	σχεδὸν	ὅλα σαρκώδη καὶ μαλακά, πρὸς
[2, 17]	ζῴοις ἐστί, τοῖς μὲν πεζοῖς	σχεδὸν	ὁμοίως πᾶσι, τοῖς δ´ ἄλλοις
[2, 17]	τρόπον τινὰ γλίσχρον ἔχουσι, καὶ	σχεδὸν	παραπλησίως τοῖς ποταμίοις κροκοδείλοις. Οὐ
[2, 3]	τὰ δὲ ζῷα πάντα μὲν	σχεδόν,	τὰ δὲ πορευτικὰ φανερῶς, οἷον
[2, 1]	τῶν σπλάγχνων· πολύμορφα γὰρ τοῖς	σχήμασιν,	ἐξ ὁμοιομεροῦς ὄντα σώματος ὡς
[2, 1]	ἕκαστον, διὰ δὲ τὴν τοῦ	σχήματος	μορφὴν ἀνομοιομερές ἐστιν. Ταύτῃ δ´
[2, 8]	τάσιν ὥσπερ νεῦρον· τὴν δὲ	σχίσιν	ἔχει τῆς σαρκὸς οὐ κατ´
[2, 8]	τὸ μὴ εὐδιαίρετον εἶναι τὸ	σῶμα	αὐτῶν. ~Ἔχει δ´ ὁμοίως ἥ
[2, 8]	τὸ μὴ εὔφθαρτον εἶναι τὸ	σῶμα	αὐτῶν, καθάπερ τὰ σαρκώδη, μεταξὺ
[2, 14]	ἄλλο μόριον. Ὅσοις δὲ τὸ	σῶμα	δασὺ λίαν πεποίηκε, (τούτοις ἐνδεῶς
[2, 8]	ἀνάλογον· τοῦτο γὰρ ἀρχὴ καὶ	σῶμα	καθ´ αὑτὸ τῶν ζῴων ἐστίν.
[2, 9]	κινουμένου τοῦ ζῴου κάμπτεσθαι τὸ	σῶμα,	μία μὲν διὰ τὴν συνέχειάν
[2, 5]	Εἰ γὰρ πᾶν γένοιτο τὸ	σῶμα	πιμελὴ καὶ στέαρ, ἀπόλοιτ´ ἄν.
[2, 14]	τὰ μὲν καθ´ ὅλον τὸ	σῶμα	πρανὲς δεδάσυνται ταῖς θριξίν, οἷον
[2, 8]	δὲ μαλακόν, ἀλλ´ ὅλον τὸ	σῶμα	σκληρόν, σκληρότητα δὲ τοιαύτην, ὀστοῦ
[2, 3]	δι´ ὧν ἅπαν λήψεται τὸ	σῶμα	τὴν τροφήν, ὥσπερ ἐκ φάτνης,
[2, 10]	διὰ τὸ διπλοῦν εἶναι τὸ	σῶμα,	τὸ μὲν δεξιὸν τὸ δ´
[2, 5]	Ὥστ´ εἰ πᾶν γένοιτο τὸ	σῶμα	τοιοῦτον, οὐκ ἂν ἔχοι οὐδεμίαν
[2, 7]	Διὸ καὶ τὰ ῥεύματα τοῖς	σώμασιν	ἐκ τῆς κεφαλῆς ἐστι τὴν
[2, 4]	ψυχροῦ ξηραινόμενον. Ἐν δὲ τοῖς	σώμασιν	ὑγρόν ἐστι διὰ τὴν θερμότητα
[2, 7]	ἐγκέφαλος ψυχρότατον τῶν ἐν τῷ	σώματι	μορίων, ὁ δὲ μυελὸς θερμὸς
[2, 7]	τῶν ὑγρῶν τῶν ἐν τῷ	σώματι	πάντων (οὐδ´ ὁτιοῦν γὰρ αἵματος
[2, 7]	ἴσως φάναι ἐν τοιούτῳ τινὶ	σώματι	συνεστάναι. Τούτου δ´ αἴτιον ὅτι
[2, 15]	ἀναγκαῖον διὰ τὴν ἀπιοῦσαν ἰκμάδα	σωματικὴν	οὖσαν, ἂν μή τι τῆς
[2, 16]	καὶ τὸ βάρος τὸ τοῦ	σώματος,	διὰ τοῦτο μόνον ἐρείσματός εἰσι
[2, 4]	ὕλη γάρ ἐστι παντὸς τοῦ	σώματος·	ἡ γὰρ τροφὴ ὕλη, τὸ
[2, 2]	δεξιὰ πρὸς τὰ ἀριστερὰ τοῦ	σώματος.	Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῶν
[2, 1]	θρεπτικῆς ἐν ταὐτῷ μορίῳ τοῦ	σώματος	οὔσης, καθάπερ ἐν ἑτέροις εἴρηται
[2, 14]	καὶ κατὰ τὴν τοῦ ἄλλου	σώματος	φύσιν· πανταχοῦ γὰρ ἀποδίδωσι λαβοῦσα
[2, 1]	τοῖς σχήμασιν, ἐξ ὁμοιομεροῦς ὄντα	σώματος	ὡς εἰπεῖν ἁπλῶς. Τὰ δ´
[2, 16]	πάντα τῷ συμφύτῳ πνεύματι τοῦ	σώματος	ὥσπερ κινεῖται· τοῦτο δ´ ὑπάρχει
[2, 5]	Τῶν δ´ ἐναίμων τὰ μὲν	σωματῶδες	ἔχοντα τὸ αἷμα στέαρ ἔχει
[2, 8]	γὰρ ἢ μάλιστα τοῦτ´ ἔστι	σωματῶδες	τῶν αἰσθητηρίων. Κατὰ δὲ τὴν
[2, 1]	σάρξ, καὶ τὸ ταύτῃ ἀνάλογον	σωματωδέστατόν	ἐστι τῶν αἰσθητηρίων. Ἐπεὶ δ´
[2, 1]	τἆλλα τὰ τοιαῦτα πάθη τῶν	σωμάτων.	Δευτέρα δὲ σύστασις ἐκ τῶν
[2, 9]	συστάσεως ὑφιστᾶσι τῶν στερεῶν τι	σωμάτων,	εἶθ´ οὕτω περιπλάττουσι, τὸν αὐτὸν
[2, 9]	ὡς κατὰ λόγον εἰπεῖν τῶν	σωμάτων·	ἐνιαχοῦ γὰρ πολλὰ γίνεται μεγάλα
[2, 1]	καὶ ψυχρὸν ὕλη τῶν συνθέτων	σωμάτων	ἐστίν· αἱ δ´ ἄλλαι διαφοραὶ
[2, 7]	τῆς ψυχῆς ἔργοις ὑπηρετικώτατον τῶν	σωμάτων	τὸ θερμόν ἐστιν· τὸ τρέφειν
[2, 9]	κέρας ὅλον, μεμηχάνηται πρὸς τὴν	σωτηρίαν	ἑκάστοις. Ἐν τούτῳ δὲ τῷ
[2, 7]	πρὸς τὴν τῆς φύσεως ὅλης	σωτηρίαν.	Οἱ μὲν γὰρ τοῦ ζῴου
[2, 16]	μὲν οὖν ἄλλοις ζῴοις πρὸς	σωτηρίαν	τῶν ὀδόντων ἡ τῶν χειλῶν
[2, 8]	μὲν γὰρ τῶν ὀστῶν φύσις	σωτηρίας	ἕνεκεν μεμηχάνηται μαλακοῦ, σκληρὰ τὴν
[2, 13]	τὴν κόρην ἐστί, τῆς δὲ	σωτηρίας	χάριν τὰ βλέφαρα· καὶ διὰ
[2, 9]	αἱ συγκλείουσαι πλευραὶ τὸ στῆθος	σωτηρίας	(χάριν τῶν περὶ τὴν καρδίαν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/12/2009