Livre, Chap.
[2, 17]	μᾶλλον, (ὥστ´ ἐπ´ ἐνίων καὶ	μάθησιν	εἶναι δοκεῖν παρ´ ἀλλήλων· εἴρηται
[2, 14]	μὲν μικρὸν ἔχουσι τὸν στόλον	μακραῖς,	ὥσπερ τοῖς ἵπποις, τοῖς δὲ
[2, 17]	τ´ ὄφεις καὶ οἱ σαῦροι	μακρὰν	καὶ δικρόαν ἔχουσιν, οἱ μὲν
[2, 17]	ἔχουσιν, οἱ μὲν ὄφεις οὕτω	μακρὰν	ὥστ´ ἐκτείνεσθαι ἐκ μικροῦ ἐπὶ
[2, 10]	λέγουσιν, ὅτι εἰ σαρκώδης ἦν,	μακροβιώτερον	ἂν ἦν τὸ γένος· ἀλλ´
[2, 16]	ἐκεῖθεν μεταβολῆς δυνάμενον ἑλίττεσθαι καὶ	μακρόν·	ἀφῃρημένης δὲ τῆς τῶν ποδῶν
[2, 14]	ὥσπερ τοῖς ἵπποις, τοῖς δὲ	μακρὸν	βραχείαις, καὶ κατὰ τὴν τοῦ
[2, 16]	μόριον ἔχουσιν· οἱ δ´ ἄνθρωποι	μαλακὰ	καὶ σαρκώδη καὶ δυνάμενα χωρίζεσθαι,
[2, 2]	τοῖς ζῴοις ἐστὶ τὰ μὲν	μαλακὰ	καὶ ὑγρά, τὰ δὲ σκληρὰ
[2, 8]	μαλάκια σχεδὸν ὅλα σαρκώδη καὶ	μαλακά,	πρὸς δὲ τὸ μὴ εὔφθαρτον
[2, 17]	τῶν ἄλλων ζῴων, καὶ ἡ	μαλακὴ	γλῶττα· ἁπτικωτάτη γάρ, ἡ δὲ
[2, 17]	καὶ πρὸς τὸν λόγον ἡ	μαλακὴ	καὶ πλατεῖα χρήσιμος· συστέλλειν γὰρ
[2, 9]	γὰρ χωριζόμενον εἰς ἅπαν μεμιγμένον	μαλακὴν	ποιεῖ καὶ ζυμώδη τὴν τοῦ
[2, 8]	ἄξιον εἰπεῖν, ἀλλὰ τὰ μὲν	μαλάκια	σχεδὸν ὅλα σαρκώδη καὶ μαλακά,
[2, 8]	ἔντομα τῶν ζῴων καὶ τὰ	μαλάκια	τούτοις τ´ ἐναντίως καὶ αὑτοῖς
[2, 17]	τοῦ στόματος τοιοῦτον, καὶ τοῖς	μαλακίοις,	οἷον σηπίαις καὶ πολύποσιν. Τῶν
[2, 8]	ἀφωρισμένον ἔχει σκληρόν, τὸ δὲ	μαλακόν,	ἀλλ´ ὅλον τὸ σῶμα σκληρόν,
[2, 9]	ὀστῶν χονδρώδη, ἐν ὅσοις συμφέρει	μαλακὸν	εἶναι καὶ μυξῶδες τὸ στερεὸν
[2, 17]	τοῖς μὲν σκληρὸν τοῖς δὲ	μαλακὸν	ἢ σαρκῶδες. Διὸ καὶ τοῖς
[2, 8]	καὶ νεύρου τὴν φύσιν ἔχει.	Μαλακὸν	μὲν γὰρ ὥσπερ σάρξ ἐστιν,
[2, 17]	ποταμίων ἔνιοι σφόδρα σαρκώδη καὶ	μαλακόν,	οἷον οἱ καλούμενοι κυπρῖνοι, ὥστε
[2, 16]	εἶναι τὸν μυκτῆρα τοιοῦτον μὴ	μαλακὸν	ὄντα μηδὲ κάμπτεσθαι δυνάμενον (ἐνεπόδιζε
[2, 1]	(τὸ μὲν γὰρ αὐτῶν ἐστι	μαλακὸν	τὸ δὲ σκληρόν, καὶ τὸ
[2, 17]	ἢ σαρκῶδες. Διὸ καὶ τοῖς	μαλακοστράκοις,	οἷον καράβοις καὶ τοῖς τοιούτοις,
[2, 8]	(ἀναίμων ἐκτὸς, ὥσπερ τῶν τε	μαλακοστράκων	ἕκαστον, οἷον καρκίνοι καὶ τὸ
[2, 1]	ἔχειν· πρὸς μὲν γάρ τινα	μαλακότης	χρήσιμος πρὸς δέ τινα σκληρότης,
[2, 8]	ὀστῶν φύσις σωτηρίας ἕνεκεν μεμηχάνηται	μαλακοῦ,	σκληρὰ τὴν φύσιν οὖσα, ἐν
[2, 16]	ἔχοντα τὴν φύσιν· διὸ σάρκινα.	Μαλακωτάτη	δ´ ἡ σὰρξ ἡ τῶν
[2, 17]	οὖν ἄνθρωπος ἀπολελυμένην τε καὶ	μαλακωτάτην	ἔχει μάλιστα τὴν γλῶτταν καὶ
[2, 9]	ἐρεισμάτων μὴ κραῦρον εἶναι ἀλλὰ	μαλακωτέραν,	καὶ τὸ γεῶδες εἰς τὸ
[2, 17]	παντοδαπῇ τοιαύτη οὖσα καὶ ἀπολελυμένη	μάλιστ´	ἂν δύναιτο. Δηλοῖ δ´ ὅσοις
[2, 13]	τοῦτο σκαρδαμύσσει τε πάντα καὶ	μάλιστ´	ἄνθρωπος, πάντα μὲν ὅπως τὰ
[2, 10]	καὶ διὰ τὸ γνώριμον εἶναι	μάλιστ´	αὐτοῦ τὴν τῶν ἔξωθεν μορίων
[2, 10]	μέση, ἀκοὴ δὲ καὶ ὄψις	μάλιστ´	ἐν τῇ κεφαλῇ διὰ τὴν
[2, 1]	δ´ ἁπλῷ τῶν αἰσθητηρίων ἐγγίνεσθαι·	μάλιστα	γὰρ αὕτη δοκεῖ πλειόνων εἶναι
[2, 7]	ἐστί, ταῦτα δὲ διὰ ταύτης	μάλιστα	γίνεται τῆς δυνάμεως. Ὅμοιον οὖν
[2, 17]	δ´ ὁμοίως ἀλλὰ τῷ ἄκρῳ	μάλιστα,	διὰ τοῦτο τοῖς ἰχθύσι τοῦτ´
[2, 3]	κυρίως καὶ ἁπλῶς ξηρὸν τοῦτον	μάλιστα	λέγεται τὸν τρόπον. Ὁμοίως δὲ
[2, 10]	τῶν ἡμῖν γνωρίμων ζῴων, ἢ	μάλιστα	πάντων. Ὥστε διά τε τοῦτο,
[2, 1]	ἐν τοῖς ἁπλοῖς μέρεσιν εὐλόγως	μάλιστα	συμβαίνει τὴν ἁφὴν ἐν ὁμοιομερεῖ
[2, 17]	ἀπολελυμένην τε καὶ μαλακωτάτην ἔχει	μάλιστα	τὴν γλῶτταν καὶ πλατεῖαν, ὅπως
[2, 14]	ὑγρότατον καὶ ζεῖ καὶ ψύχεται	μάλιστα,	τὸ δ´ ἐναντίως ἔχον ἀπαθέστερόν
[2, 8]	ἐξ ἀνάγκης· μόνον γὰρ ἢ	μάλιστα	τοῦτ´ ἔστι σωματῶδες τῶν αἰσθητηρίων.
[2, 13]	τροφῆς, διὸ καὶ ἀναπέτονται ταῦτα	μάλιστα	τῶν ὀρνέων εἰς ὕψος) τὰ
[2, 17]	Διὸ καὶ τῶν ὀρνίθων οἱ	μάλιστα	φθεγγόμενοι γράμματα πλατυγλωττότεροι τῶν ἄλλων
[2, 2]	τὸ ἁπτόμενον, ἄλλως δὲ τὸ	μᾶλλον	αἴσθησιν ἐμποιοῦν ἐν τῷ θιγγάνειν,
[2, 10]	δὲ τῆς γλώττης ἧττον μέν,	μᾶλλον	δ´ ἢ ἐπὶ τῆς ἁφῆς·
[2, 16]	ἐνδεχόμενον τρόπον, τοῖς δ´ ἄλλοις	μᾶλλον	διηρθρωμένον ἐστὶ πρὸς τὰς σιαγόνας.
[2, 9]	Διὸ καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα	μᾶλλον	ἐν τοῖς τετράποσιν ὑπάρχει ζῴοις
[2, 16]	ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα, καὶ	μᾶλλον	ἔτι διὰ τὸ εὖ· πρὸς
[2, 13]	τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῖς ἐντόμοις, καὶ	μᾶλλον	(ἔτι τοῖς σκληροδέρμοις, ὥσπερ ἔνια
[2, 14]	ἄνθρωποι τοὐναντίον ἐν τοῖς ὑπτίοις	μᾶλλον	ἢ ἐν τοῖς πρανέσιν. Σκέπης
[2, 3]	οὐδεμιᾶς αἰτία πέψεως, ἀλλ´ εὐπεψίας	μᾶλλον·	ἡ γὰρ εἰς μικρὰ διαίρεσις
[2, 4]	θυμός, τὰ δὲ στερεὰ θερμανθένα	μᾶλλον	θερμαίνει τῶν ὑγρῶν· αἱ δ´
[2, 2]	λέγεται μᾶλλον θερμὸν ὑφ´ οὗ	μᾶλλον	θερμαίνεται τὸ ἁπτόμενον, ἄλλως δὲ
[2, 2]	Ἕνα μὲν δὴ τρόπον λέγεται	μᾶλλον	θερμὸν ὑφ´ οὗ μᾶλλον θερμαίνεται
[2, 2]	ψυχροῦ ταχὺ μὲν ὅσα γῆς	μᾶλλον,	καὶ ἀλύτως, λυτῶς δ´, ὅσα
[2, 4]	αἵματος, ἀλλὰ διὰ τὴν λεπτότητα	μᾶλλον	καὶ διὰ τὸ καθαρὸν εἶναι·
[2, 9]	ὀστοῦ ἐστι, διαφέρει δὲ τῷ	μᾶλλον	καὶ ἧττον· διὸ καὶ οὐδέτερον
[2, 3]	ἡ ξανθὴ χολή. Τὸ δὲ	μᾶλλον	καὶ ἧττον μετέχειν τῶν ἀντικειμένων
[2, 10]	καὶ τούτων ἕτερα πρὸ ἑτέρων	μᾶλλον,	καὶ πολυχουστέραν, ὅσων μὴ μόνον
[2, 7]	ὁ τόπος εὔπνους ᾖ, καὶ	μᾶλλον	ὁ πλείων ἐγκέφαλος· ὑγραινόμενος γὰρ
[2, 14]	τρίχας, ἀλλ´ ἐν τοῖς πρανέσι	μᾶλλον·	οἱ δ´ ἄνθρωποι τοὐναντίον ἐν
[2, 11]	γὰρ στρεφόμενα πάντοθεν τοὺς ψόφους	μᾶλλον.	~Οἱ δ´ ὄρνιθες τοὺς πόρους
[2, 7]	ἐγκέφαλος· ὑγραινόμενος γὰρ ἢ ξηραινόμενος	μᾶλλον	οὐ ποιήσει τὸ αὑτοῦ ἔργον,
[2, 2]	τὸ καθ´ αὑτό, θερμαίνει δὲ	μᾶλλον	πολλάκις τὴν αἴσθησιν τὸ κατὰ
[2, 2]	βραδύτερον ὕδατος, καίει δὲ θερμανθέντα	μᾶλλον.	Πρὸς δὲ τούτοις τῶν λεγομένων
[2, 13]	τὸ πρόσθιον ἀρχὴ τοῦ πλαγίου	μᾶλλον.	Τὰ δὲ τετράποδα καὶ ᾠοτόκα
[2, 2]	μὲν τὸν τρόπον τοδί, τῷ	μᾶλλον	τὴν ἁφὴν θερμαίνειν, τοδὶ δὲ
[2, 14]	οὖν τετράποσι τὰ πρανῆ δεῖται	μᾶλλον	τῆς σκέπης, τὰ δὲ πρόσθια
[2, 5]	ἔχοντα τὸ αἷμα στέαρ ἔχει	μᾶλλον.	Τὸ γὰρ στέαρ γεῶδές ἐστι,
[2, 2]	αὐτῷ πάντας. Θερμαίνει μὲν γὰρ	μᾶλλον	τὸ ζέον ὕδωρ τῆς φλογός,
[2, 2]	ψύχεται δὲ καὶ θᾶττον καὶ	μᾶλλον	τὸ θερμὸν ὕδωρ μικροῦ πυρός·
[2, 2]	συμβεβηκός· καὶ πάλιν καίει μὲν	μᾶλλον	τὸ καθ´ αὑτὸ θερμόν, οἷον
[2, 2]	κατὰ τὴν ἁφὴν τὸ ζέον	μᾶλλον,	τὸ κατὰ συμβεβηκὸς θερμόν. Ὥστε
[2, 7]	διὰ τῆς ὄψεως, ἔτι δὲ	μᾶλλον	τῷ μηδεμίαν ποιεῖν αἴσθησιν θιγγανόμενος,
[2, 3]	τὸ μὲν γὰρ αἷμα ξηραίνεται	μᾶλλον,	ὑγραίνεται δ´ ἡ ξανθὴ χολή.
[2, 4]	γὰρ αἵματος τὸ μὲν ὑδατῶδες	μᾶλλον	ψυχρόν ἐστι, διὸ καὶ οὐ
[2, 17]	μέν, ἕτεροι δὲ τῶν ἑτέρων	μᾶλλον,	(ὥστ´ ἐπ´ ἐνίων καὶ μάθησιν
[2, 14]	τοῦτο τὸ βλέφαρον ἐνίοις παραφύονται	μαναὶ	τρίχες, οὔτ´ ἐν ταῖς μασχάλαις
[2, 1]	καὶ κουφότης καὶ πυκνότης καὶ	μανότης	καὶ τραχύτης καὶ λειότης καὶ
[2, 14]	μαναὶ τρίχες, οὔτ´ ἐν ταῖς	μασχάλαις	οὔτ´ ἐπὶ τῆς ἥβης, ὥσπερ
[2, 13]	(οὐδὲν γὰρ ἡ φύσις ποιεῖ	μάτην)	πρὸς δὲ τὴν παχύτητα τοῦ
[2, 9]	σαρκοφάγων (ἡ τροφὴ γὰρ διὰ	μάχης	τούτοις) ὥσπερ τὰ τοῦ λέοντος·
[2, 17]	ἐν δὲ τῷ μικρῷ τὸ	μέγα	οὐκ ἔστιν. Διὸ καὶ τῶν
[2, 9]	σωμάτων· ἐνιαχοῦ γὰρ πολλὰ γίνεται	μεγάλα	τῶν ζῳοτόκων, οἷον ἐν Λιβύῃ
[2, 7]	ἑκατέρας τῆς φλεβός, τῆς τε	μεγάλης	καὶ τῆς καλουμένης ἀορτῆς, τελευτῶσιν
[2, 9]	καὶ τοῖς ξηροῖς. Τοῖς δὲ	μεγάλοις	ἰσχυροτέρων δεῖ τῶν ὑπερεισμάτων καὶ
[2, 9]	ὀστῶν φύσις, πλὴν τοῖς λίαν	μεγάλοις·	τούτοις δέ, δι´ ἅπερ καὶ
[2, 17]	στενήν ἐστιν· ἐν γὰρ τῷ	μεγάλῳ	καὶ τὸ μικρόν, ἐν δὲ
[2, 7]	ἰχῶρος. Δεῖ δὲ λαβεῖν, ὡς	μεγάλῳ	παρεικάζοντα μικρόν, ὁμοίως συμβαίνειν ὥσπερ
[2, 7]	θερμότητι μὴ βλάπτειν, ἀντὶ μὲν	μεγάλων	ὀλίγων πυκναὶ καὶ λεπταὶ φλέβες
[2, 16]	ἡ φύσις τὸ τοῦ μυκτῆρος	μέγεθος	ἐποίησε τοῖς ἐλέφασιν. Διόπερ ἀναπνέουσιν
[2, 16]	ἄλλων ζῴων· τό τε γὰρ	μέγεθος	καὶ τὴν δύναμιν ἔχει περιττή.
[2, 7]	ἐγκέφαλον πλεῖστον ἄνθρωπος ὡς κατὰ	μέγεθος,	καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ ἄρρενες
[2, 16]	ἐναίμων καὶ ἀναπνεόντων, τὸ γὰρ	μέγεθος	ὂν ὑπερβάλλον, ἀναγκαῖον ὁμοίως ἦν
[2, 16]	τοὺς πόδας· ἐπεὶ δὲ τὸ	μέγεθος	πολὺ καὶ τὸ βάρος τὸ
[2, 2]	μουσικὸν εἶναι θερμότερον ἢ τὸν	μεθ´	ὑγιείας θερμόν. Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ
[2, 9]	ἰσχυροτέρων δεῖ τῶν ὑπερεισμάτων καὶ	μειζόνων	καὶ σκληροτέρων, καὶ τούτων αὐτῶν
[2, 9]	δύναμιν καὶ ἰσχυράν. Πολὺ γὰρ	μείζω	πάντα τὰ τοιαῦτα τῶν μὴ
[2, 4]	καθάπερ εἴρηται πρότερον, οἷον ἡ	μέλιττα	καὶ τὸ γένος τὸ τῶν
[2, 2]	πρὸς τὸ αἷμα· διὸ καὶ	μέλιτται	καὶ ἄλλα τοιαῦτα ζῷα φρονιμώτερα
[2, 17]	τοῦτο ἐπί τε μυιῶν καὶ	μελιττῶν	καὶ πάντων τῶν τοιούτων, ἔτι
[2, 8]	τῶν ὀστῶν φύσις σωτηρίας ἕνεκεν	μεμηχάνηται	μαλακοῦ, σκληρὰ τὴν φύσιν οὖσα,
[2, 9]	τε ὅλη καὶ κέρας ὅλον,	μεμηχάνηται	πρὸς τὴν σωτηρίαν ἑκάστοις. Ἐν
[2, 7]	καὶ τὴν ἐν αὐτῇ θερμότητα	μεμηχάνηται	τὸν ἐγκέφαλον ἡ φύσις, καὶ
[2, 9]	τὸ γὰρ χωριζόμενον εἰς ἅπαν	μεμιγμένον	μαλακὴν ποιεῖ καὶ ζυμώδη τὴν
[2, 2]	καπνὸς ἢ ἄνθραξ, ὧν τὸ	μὲν	ἀεὶ θερμόν (ἀναθυμίασις γὰρ ὁ
[2, 1]	ἕκαστον ἐπιζευγνύουσι τῶν στοιχείων, τὸ	μὲν	ἀέρα φάσκοντες εἶναι τὸ δὲ
[2, 5]	οὐδὲν ἢ ὀλίγον. Καὶ περὶ	μὲν	αἵματος καὶ ἰχῶρος καὶ πιμελῆς
[2, 8]	οἷον ἐν τοῖς ἰχθύσι τοῖς	μὲν	ἄκανθα τοῖς δὲ χόνδρος. Τὰ
[2, 14]	σκέπης, τὰ δὲ πρόσθια τιμιώτερα	μέν,	ἀλλ´ ἀλεάζει διὰ τὴν κάμψιν·
[2, 5]	~Πιμελὴ δὲ καὶ στέαρ διαφέρουσι	μὲν	ἀλλήλων κατὰ τὴν τοῦ αἵματος
[2, 2]	τούτοις τῶν λεγομένων θερμῶν τὰ	μὲν	ἀλλοτρίαν ἔχει τὴν θερμότητα (τὰ
[2, 1]	δ´ οὐσῶν τῶν συνθέσεων πρώτην	μὲν	ἄν τις θείη τὴν ἐκ
[2, 13]	φύσεως. Σκληρόδερμα γὰρ ὄντα ἀβλαβέστερα	μὲν	ἂν ἦν ὑπὸ τῶν ἔξωθεν
[2, 13]	πεπηρωμένον εἶναι τετράπουν. ~Καὶ οἱ	μὲν	ἄνθρωποι καὶ οἱ ὄρνιθες καὶ
[2, 1]	οὖν (ταύτας τὰς αἰτίας τὰ	μὲν	ἁπλᾶ καὶ ὁμοιομερῆ, τὰ δὲ
[2, 17]	ποιοῦνται τῆς τροφῆς, ἀλλὰ τοῖς	μὲν	ἀπολελυμένον τοῖς δὲ προσπεφυκός, ὅσοις
[2, 9]	φύσις, οἷον τοῖς ὄρνισιν ὀστᾶ	μέν,	ἀσθενέστερα δέ. Τῶν δ´ ἰχθύων
[2, 10]	γὰρ ταῦτα ζῆν φαμεν) τοῦ	μὲν	ἀχρήστου περιττώματος οὐκ ἔχει τόπον·
[2, 2]	τὸ δὲ κατὰ συμβεβηκός, ψύχεται	μὲν	βραδύτερον τὸ καθ´ αὑτό, θερμαίνει
[2, 2]	σίδηρος καὶ τὰ τοιαῦτα θερμαίνεται	μὲν	βραδύτερον ὕδατος, καίει δὲ θερμανθέντα
[2, 3]	ψύχεται γὰρ καὶ ὑγραίνεται· τὸ	μὲν	γὰρ αἷμα ξηραίνεται μᾶλλον, ὑγραίνεται
[2, 5]	μορίοις τῶν ζῴων ὠφελεῖ (πρὸς	μὲν	γὰρ αἴσθησιν οὐκ (ἐμποδίζει, πρὸς
[2, 1]	ζῴοις ἔνια μόρια ὁμοιομερῆ· ἡ	μὲν	γὰρ αἴσθησις ἐν τούτοις, αἱ
[2, 1]	ἄλληλα ἔχοντα ἐξ ἀνάγκης. Τὰ	μὲν	γὰρ ἀνομοιομερῆ ἐκ τῶν ὁμοιομερῶν
[2, 7]	ἐν τοῖς περὶ γενέσεως· τὸ	μὲν	γὰρ ἀρχὴ γενέσεως αὐτῶν ἐστι,
[2, 9]	ἁρμόττουσαν ἔχει τὴν σκέψιν· τὸ	μὲν	γὰρ αὐτῶν ἀρχή, τὸ δὲ
[2, 1]	τὰς δυνάμεις τὰς τοιαύτας (τὸ	μὲν	γὰρ αὐτῶν ἐστι μαλακὸν τὸ
[2, 13]	τὴν κεφαλὴν οὕτω μύουσιν. Οἱ	μὲν	γὰρ βαρεῖς τῶν πτερωτῶν διὰ
[2, 7]	τὴν φύσιν ὡς εἰπεῖν· ὁ	μὲν	γὰρ ἐγκέφαλος ψυχρότατον τῶν ἐν
[2, 1]	ἡ καρδία τοιοῦτόν ἐστιν· διαιρεῖται	μὲν	γὰρ εἰς ὁμοιομερῆ καθάπερ τῶν
[2, 5]	καὶ στέαρ, ἀπόλοιτ´ ἄν. Ζῷον	μὲν	γάρ ἐστι κατὰ τὸ αἰσθητικὸν
[2, 10]	μεταξὺ τῶν ὀμμάτων εὐλόγως. Διπλοῦν	μὲν	γάρ ἐστιν ἕκαστον τῶν αἰσθητηρίων
[2, 17]	τὴν κάτω ἀκίνητον ἔχειν. Ἔστι	μὲν	γὰρ ἡ γλῶττα τῇ κάτω
[2, 10]	ποιεῖ τὸ λεγόμενον φανερόν· ἀκούουσι	μὲν	γὰρ καὶ ὀσφραίνονται, αἰσθητήριον δ´
[2, 2]	καὶ αἵματος πρὸς αἷμα· τὸ	μὲν	γὰρ λεπτότερον τὸ δὲ παχύτερον
[2, 16]	τῆς τῶν ὀδόντων φυλακῆς. Ὁ	μὲν	γὰρ λόγος ὁ διὰ τῆς
[2, 2]	ὑπάρχειν τῷ αὐτῷ πάντας. Θερμαίνει	μὲν	γὰρ μᾶλλον τὸ ζέον ὕδωρ
[2, 2]	θερμὸν ἢ μὴ θερμόν. Ὃ	μὲν	γάρ ποτε τυγχάνει ὂν τὸ
[2, 3]	τροφῆς πλειόνων εἰσὶ μορίων. Ἡ	μὲν	γὰρ πρώτη φανερὰ τοῖς ζῴοις
[2, 13]	δ´ οὐδὲν αὐτῶν ἔχει. Τὰ	μὲν	γὰρ σκληρόδερμα ὅλως οὐκ ἔχει·
[2, 11]	τὴν ἰδίαν φύσιν ἑκάστῳ. ~Τὰ	μὲν	γὰρ τετράποδα ἀπηρτημένα ἔχει τὰ
[2, 16]	τὰ πλεῖστα τῶν γραμμάτων· τὰ	μὲν	γὰρ τῆς γλώττης εἰσὶ προσβολαί,
[2, 1]	τὸν λόγον τῆς γενέσεως· ὁ	μὲν	γὰρ τῆς οἰκοδομήσεως λόγος ἔχει
[2, 1]	τὰς δυνάμεις ἀνομοίας ἔχειν· πρὸς	μὲν	γάρ τινα μαλακότης χρήσιμος πρὸς
[2, 2]	πότερον θερμότερον οὐχ ἁπλοῦν· ὡδὶ	μὲν	γὰρ τόδε ἔσται θερμότερον, ὡδὶ
[2, 7]	τῆς φύσεως ὅλης σωτηρίαν. Οἱ	μὲν	γὰρ τοῦ ζῴου τὴν ψυχὴν
[2, 3]	ἐχομένης πέψεως λάβῃ τέλος. Ἡ	μὲν	γὰρ τοῦ στόματος ἐργασία παραδίδωσι
[2, 10]	ἕνεκεν ἄσαρκον εἶναί φασιν· αἰσθάνεσθαι	μὲν	γὰρ τῷ ἐγκεφάλῳ, τὴν δ´
[2, 3]	ἔστι δ´ ὡς οὔ. Ἐν	μὲν	γὰρ τῷ λόγῳ ὑπάρξει αὐτοῦ
[2, 8]	τι τοιοῦτον ἕτερόν ἐστιν. Ἡ	μὲν	γὰρ τῶν ὀστῶν φύσις σωτηρίας
[2, 10]	ἐστὶ περὶ τὸν (ἐγκέφαλον· ὁ	μὲν	γὰρ ὑγρὸς καὶ ψυχρός, ἡ
[2, 3]	τῆς τῶν ἐντέρων φύσεως. Τὰ	μὲν	γὰρ φυτὰ λαμβάνει τὴν τροφὴν
[2, 2]	τρόποι τῆς αἰτίας εἰσίν. Τὰ	μὲν	γὰρ ὡς ὕλη τῶν μερῶν
[2, 8]	νεύρου τὴν φύσιν ἔχει. Μαλακὸν	μὲν	γὰρ ὥσπερ σάρξ ἐστιν, ἔχει
[2, 1]	τὸ δὲ ξηρόν, καὶ τὸ	μὲν	γλίσχρον τὸ δὲ κραῦρον) τὰ
[2, 16]	ποιεῖν αὐτὴν ἐπὶ πολλῶν, τὴν	μὲν	(γλῶτταν τῶν τε χυμῶν ἕνεκεν
[2, 10]	διπλοῦν εἶναι τὸ σῶμα, τὸ	μὲν	δεξιὸν τὸ δ´ ἀριστερόν. Ἐπὶ
[2, 2]	ἢ πόσα, εἰ πλείω. Ἕνα	μὲν	δὴ τρόπον λέγεται μᾶλλον θερμὸν
[2, 9]	ζῴου κάμπτεσθαι τὸ σῶμα, μία	μὲν	διὰ τὴν συνέχειάν ἐστι, πολυμερὴς
[2, 14]	τῶν ζῴων δασύτατον, ἐξ ἀνάγκης	μὲν	διὰ τὴν ὑγρότητα τοῦ ἐγκεφάλου
[2, 16]	οὐκ ἔχουσι μυκτῆρας, ἀλλὰ τὰ	μὲν	διὰ τῶν βραγχίων, τὰ δὲ
[2, 3]	δὲ ταῦτα πλεοναχῶς, οἷον τὰ	μὲν	δυνάμει τὰ δ´ ἐνεργείᾳ. Κρύσταλλος
[2, 10]	περὶ αἰσθήσεως· καὶ διότι αἱ	μὲν	δύο φανερῶς ἠρτημέναι πρὸς τὴν
[2, 1]	ἐγχειρεῖ λέγειν τῶν φυσιολόγων τὸ	μὲν	εἶναι γῆν, τὸ δ´ ὕδωρ,
[2, 2]	καὶ ἄλλων τοιούτων συμβαλλομένων τὰ	μὲν	εἰς τὴν οὐσίαν τὰ δ´
[2, 13]	αὐγήν. Οἱ δ´ ἰχθύες ὑγρόφθαλμοι	μέν	εἰσιν. Ἀναγκαία γὰρ τοῖς πολλὴν
[2, 2]	πρὸς ἕτερον. Καὶ ὅλως (τὰ	μὲν	ἔναιμα τῶν ζῴων ἐστί, τὰ
[2, 2]	τὴν φύσιν φαμέν, ὡς τὸ	μὲν	ἐναντίον, ὅτι πόρρω, τὸ δ´
[2, 3]	τὸ πεπηγὸς ὑγρὸν λέγεται ξηρὸν	μὲν	ἐνεργείᾳ καὶ κατὰ συμβεβηκός, ὄντα
[2, 17]	Τῶν δ´ ἐντόμων ζῴων ἔνια	μὲν	ἐντὸς ἔχει τὸ τοιοῦτον μόριον,
[2, 4]	πεπέφθαι ἢ διεφθάρθαι, ὥστε ὁ	μὲν	ἐξ ἀνάγκης ἰχώρ, ὁ δ´
[2, 1]	μόριον τὰς τοιαύτας ἀρχάς, ᾗ	μέν	ἐστι δεκτικὸν πάντων τῶν αἰσθητῶν,
[2, 2]	οἷον ἐχόντων ὀφθαλμοὺς ἀμφοτέρων τὰ	μέν	ἐστι σκληρόφθαλμα τὰ δ´ ὑγρόφθαλμα,
[2, 3]	φανερὸν ὅτι τὸ αἷμα ὡδὶ	μὲν	ἔστι θερμόν, οἷόν τι ἦν
[2, 9]	τοῖς σελάχεσιν ἡ ῥάχις χονδρώδης	(μέν	ἐστιν, ἔχει δὲ μυελόν· ἀντ´
[2, 17]	καὶ πρὸς ἑρμηνείαν ἀλλήλοις πάντες	μέν,	ἕτεροι δὲ τῶν ἑτέρων μᾶλλον,
[2, 4]	~Τὰς δὲ καλουμένας ἶνας τὸ	μὲν	ἔχει αἷμα τὸ δ´ οὐκ
[2, 16]	τῆς ὀσφρήσεως αἰσθητήριον, ἀλλ´ ὅσα	μὲν	ἔχει προμήκεις εἰς στενὸν ἀπηγμένας
[2, 9]	ὀστᾶ τῶν ἁρμονιῶν ἐστιν, ᾗ	μὲν	ἔχει τὰ κῶλα κάμψιν, συνδεδεμένα
[2, 13]	ἔντομα καὶ τὰ σκληρόδερμα διαφέροντα	μὲν	ἔχουσι τὰ ὄμματα, βλέφαρον δ´
[2, 13]	φυλακὴν ἔχουσι τῆς ὄψεως, τὰ	μὲν	ζῳοτόκα βλέφαρα δύο, οἷς καὶ
[2, 2]	δὲ σκληρὰ καὶ στερεά, ὑγρὰ	μὲν	ἢ ὅλως ἢ ἕως ἂν
[2, 1]	ἕν. Καὶ διὰ τοῦτο χεῖρα	μὲν	ἢ πρόσωπον ἢ τῶν τοιούτων
[2, 1]	συμβαίνει τὴν ἁφὴν ἐν ὁμοιομερεῖ	μὲν	ἥκιστα δ´ ἁπλῷ τῶν αἰσθητηρίων
[2, 3]	τῇ φύσει τῶν τοιούτων τὰ	μὲν	θερμὰ καὶ ὑγρὰ χωριζόμενα δὲ
[2, 2]	δεῖ τῶν φύσει συνεστώτων τὰ	μὲν	θερμὰ λέγειν τὰ δὲ ψυχρὰ
[2, 2]	δ´ αἷμα καὶ χολὴν οἱ	μὲν	θερμὸν ὁποτερονοῦν εἶναί φασιν αὐτῶν,
[2, 2]	τὸν αὐτὸν λόγον. Καὶ περὶ	μὲν	θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ τῆς
[2, 2]	θερμόν. Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ τὸ	μὲν	καθ´ αὑτὸ θερμὸν τὸ δὲ
[2, 14]	ἀνθρώποις. Ἀλλ´ ἀντὶ τούτων τὰ	μὲν	καθ´ ὅλον τὸ σῶμα πρανὲς
[2, 2]	τὸ δὲ παχύτερον καὶ τὸ	μὲν	καθαρώτερόν ἐστι τὸ δὲ θολερώτερον,
[2, 7]	πρὸς τὰ αἰσθητικὰ μόρια, δῆλον	μὲν	καὶ διὰ τῆς ὄψεως, ἔτι
[2, 7]	δὲ τοῦ ἐγκεφάλου ψυχρότης φανερὰ	μὲν	καὶ κατὰ τὴν θίξιν, ἔτι
[2, 2]	δὲ γίνεται πᾶν. Ἔτι θερμότερον	μὲν	κατὰ τὴν ἁφὴν τὸ ζέον
[2, 6]	τούτοις δὲ στεατώδης. Διὸ τοῖς	μὲν	κερατοφόροις καὶ μὴ ἀμφώδουσι στεατώδης,
[2, 9]	ὀστᾶ τοῖς σαρκώδεσι μορίοις, τοῖς	μὲν	κινουμένοις διὰ κάμψιν τούτου χάριν,
[2, 2]	ἐν τοῖς ζῴοις ἐστὶ τὰ	μὲν	μαλακὰ καὶ ὑγρά, τὰ δὲ
[2, 8]	καὶ ἄξιον εἰπεῖν, ἀλλὰ τὰ	μὲν	μαλάκια σχεδὸν ὅλα σαρκώδη καὶ
[2, 10]	Ἐπὶ δὲ τῆς γλώττης ἧττον	μέν,	μᾶλλον δ´ ἢ ἐπὶ τῆς
[2, 2]	κατὰ συμβεβηκός· καὶ πάλιν καίει	μὲν	μᾶλλον τὸ καθ´ αὑτὸ θερμόν,
[2, 7]	τῇ θερμότητι μὴ βλάπτειν, ἀντὶ	μὲν	μεγάλων ὀλίγων πυκναὶ καὶ λεπταὶ
[2, 9]	γάρ ἐστιν. Τοῖς δ´ ἐναίμοις	μὲν	μὴ ζῳοτόκοις δὲ παραλλάττει κατὰ
[2, 14]	ἐπικεκόσμηκεν ἡ φύσις θριξί, τοῖς	μὲν	μικρὸν ἔχουσι τὸν στόλον μακραῖς,
[2, 2]	τὰ δὲ ψυχρὰ καὶ τὰ	μὲν	ξηρὰ τὰ δ´ ὑγρά, ἐπεὶ
[2, 10]	οὐδέτερόν ἐστιν ἀληθές, ἀλλὰ πολύσαρκος	μὲν	ὁ τόπος ὢν ὁ περὶ
[2, 1]	ἐστίν, εἴρηται, καὶ διότι τῇ	μὲν	ὁμοιομερῆ τῇ δ´ ἀνομοιομερῆ. ~Τῶν
[2, 9]	καὶ τῶν ἐσχάτων συναρμοττόντων τοῦ	μὲν	ὄντος κοίλου τοῦ δὲ περιφεροῦς,
[2, 13]	ὄψεως. Διὸ καὶ τὰ γαμψώνυχα	μὲν	ὀξυωπά (ἄνωθεν γὰρ αὐτοῖς ἡ
[2, 13]	πάντα καὶ μάλιστ´ ἄνθρωπος, πάντα	μὲν	ὅπως τὰ προσπίπτοντα τοῖς βλεφάροις
[2, 1]	αἰσθητηρίων ἐν τοῖς ζῴοις, τῶν	μὲν	ὀργανικῶν ἕκαστον ἀνομοιομερές ἐστιν, ὥσπερ
[2, 1]	ζῴοις ἐστίν. Ὄντων δὲ τῶν	μὲν	ὀργανικῶν μερῶν τῶν δ´ αἰσθητηρίων
[2, 2]	θερμῶν πήγνυται ὑπὸ ψυχροῦ ταχὺ	μὲν	ὅσα γῆς μᾶλλον, καὶ ἀλύτως,
[2, 8]	φύσις, ὥσπερ τῶν ἐναίμων τοῖς	μὲν	ὀστοῦν τοῖς δ´ ἄκανθαν. Τὰ
[2, 17]	διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν ἔχουσι	μέν,	οὐ σαφῆ δ´ ἔχουσι τὴν
[2, 13]	δ´ οἱ βαρεῖς ὄρνιθες τούτῳ	μὲν	οὔ, τῷ δ´ ὑμένι, διὰ
[2, 3]	τροφὴ δεῖται διαιρέσεως. Ἀλλ´ αὕτη	μὲν	οὐδεμιᾶς αἰτία πέψεως, ἀλλ´ εὐπεψίας
[2, 6]	καὶ ἰσχυρὰ εὐλόγως ἐν τοῖς	μὲν	οὐκ ἔνεστι, τοῖς δ´ ὀλίγος
[2, 2]	τὰ δ´ ὑγρόφθαλμα, καὶ τὰ	μὲν	οὐκ ἔχει βλέφαρα τὰ δ´
[2, 1]	τοιαύτης συνεστάναι καὶ αὐτήν. Διότι	μὲν	οὖν αἱματικὰ τὴν μορφὴν τὰ
[2, 16]	τοῦτο ἤδη ῥύγχος ὀρνιθῶδες. Τοῖς	μὲν	οὖν ἄλλοις ζῴοις πρὸς σωτηρίαν
[2, 16]	τόποις τούτοις γίνεσθαι τρίχας. ~Τοῖς	μὲν	οὖν ἄλλοις ζῴοις τοῖς τετράποσι
[2, 9]	τῶν σαρκῶν τὸ ζῷον. Τοῖς	μὲν	οὖν ἄλλοις ὕπεστιν ὀστᾶ τοῖς
[2, 17]	τὰ πεζὰ τῶν ζῴων. Ὁ	μὲν	οὖν ἄνθρωπος ἀπολελυμένην τε καὶ
[2, 10]	συλλογισμοῦ πρὸς ἄλληλα συνδυάζουσιν. Ὅτι	μὲν	οὖν ἀρχὴ τῶν αἰσθήσεών ἐστιν
[2, 7]	πάντα διὰ τὴν ἀναιμίαν. Ὁ	μὲν	οὖν ἐγκέφαλος εὔκρατον ποιεῖ τὴν
[2, 2]	δ´ ὅμοιον, ὅτι ἐγγύς. Λέγεται	μὲν	οὖν εἰ μὴ πλεοναχῶς, ἀλλὰ
[2, 9]	καὶ οὐδέτερον αὐξάνεται ἀποκοπέν. Οἱ	μὲν	οὖν ἐν τοῖς πεζοῖς ἀμύελοι
[2, 1]	οὐκ ἐκεῖνα ἐκ τούτων. Ὡς	μὲν	οὖν ἕνεκά τινος διὰ ταύτην
[2, 13]	προσπιπτόντων, οὐκ ὀξυωπὰ δέ. Τοῦ	μὲν	οὖν εὖ ἕνεκα λεπτὸν τὸ
[2, 8]	ἄκανθα τοῖς δὲ χόνδρος. Τὰ	μὲν	οὖν ἔχει τῶν ζῴων ἐντὸς
[2, 10]	ἐστι τῶν ζῴων ἄνθρωπος. Τὸ	μὲν	οὖν ἔχειν τὴν κεφαλὴν ἄσαρκον
[2, 9]	αὐτοῖς τῶν ἐμβρύων αὔξησιν. Τὰ	μὲν	οὖν ζῳοτόκα τῶν ζῴων καὶ
[2, 16]	καὶ τὸ στῆθος στενόν· ὅπως	μὲν	οὖν ᾖ χρήσιμον πρός τε
[2, 3]	ὑπάρχοντα δεῖ τιθέναι τούτοις. Πῶς	μὲν	οὖν (θερμὸν καὶ πῶς ὑγρόν,
[2, 7]	περαίνεται ἐγγὺς ἀλλήλων οὖσιν. Ὅτι	μὲν	οὖν θερμότητος τὰ ζῷα μετέχειν
[2, 2]	ἀλλὰ προσώπου πρόσωπον οὐδαμῶς. Πρῶτον	μὲν	οὖν καὶ τοῖς ὑγροῖς μορίοις
[2, 1]	ΖΩΙΩΝ ΜΟΡΙΩΝ Β' ~(Ἐκ τίνων	μὲν	οὖν μορίων καὶ πόσων συνέστηκεν
[2, 6]	ἵν´ ἔχῃ τάσιν. Διὰ τί	μὲν	οὖν μυελὸν ἔχει τὰ ζῷα
[2, 7]	τὴν θατέρου ὑπερβολὴν θάτερον. Ὅτι	μὲν	οὖν ὁ μυελὸς θερμόν ἐστι,
[2, 1]	ἔχειν τὰ δὲ κάμψιν. Τὰ	μὲν	οὖν ὁμοιομερῆ κατὰ μέρος διείληφε
[2, 7]	φύσις, καὶ εὐλόγως τοιαύτη. Ὅτι	μὲν	οὖν οὐκ ἔχει συνέχειαν οὐδεμίαν
[2, 13]	ὄψεως ἐκ πολλοῦ χρῆσις. Τοῖς	μὲν	οὖν πεζοῖς ὁ ἀὴρ εὐδίοπτος·
[2, 13]	τὰ δέρματα τοῦ δέρματος. Τὸ	μὲν	οὖν περὶ τὴν κεφαλὴν σκληρόν
[2, 1]	τελειοῦσθαι τὰς γενέσεις. Ἐξ ἀμφοτέρων	μὲν	οὖν τὰ ζῷα συνέστηκε τῶν
[2, 5]	γεώδη τὴν φύσιν αὐτῆς. Μέτρια	μὲν	οὖν ταῦτα ὄντα ἐν τοῖς
[2, 1]	πόλλ´ ἂν εἴη ἀνομοιομερῆ. Διὰ	μὲν	οὖν (ταύτας τὰς αἰτίας τὰ
[2, 14]	τρίχες ὑπάρχουσι τοῖς ἔχουσιν· τοῖς	μὲν	οὖν τετράποσι τὰ πρανῆ δεῖται
[2, 17]	ἄλλοις ἡ ἄνω ἀκίνητος. Πρὸς	μὲν	οὖν τῇ ἄνω οὐκ ἔχουσι
[2, 16]	χρήσιμον πρὸς ἄλλο οὐδέν. Διὰ	μὲν	οὖν τὴν ἀναπνοὴν ἔχει μυκτῆρα,
[2, 10]	δεξιὸν τὸ δ´ ἀριστερόν. Ἐπὶ	μὲν	οὖν τῆς ἁφῆς τοῦτ´ ἄδηλον·
[2, 7]	πεφυκόσιν ἔχειν ἕκαστα τούτων. Τὰ	μὲν	οὖν τῆς τροφῆς περιττώματα περὶ
[2, 3]	ὑγιεινόν, φαύλης δὲ φαῦλον. Ὅτι	μὲν	οὖν τὸ αἷμα τροφῆς ἕνεκεν
[2, 17]	ἄλλων ζῴων δέρματα διαιροῦσιν. Ἐν	μὲν	οὖν τούτοις τοῖς ζῴοις ἡ
[2, 8]	κόρῃ τὸ διαφανὲς πᾶν. Ἐπὶ	μὲν	οὖν τῶν ἄλλων αἰσθήσεων ἀδύνατόν
[2, 10]	αἰσθητήριον ἀέρος εἶναί φαμεν. Ἐκ	μὲν	οὖν τῶν ὀφθαλμῶν οἱ πόροι
[2, 7]	περὶ τὸν ἐγκέφαλον αἵματος. Περὶ	μὲν	οὖν τῶν συμφύτων τοῖς ζῴοις
[2, 10]	ἐστιν ἡ τῆς ζωῆς. Ἡ	μὲν	οὖν τῶν φυτῶν φύσις (οὖσα
[2, 2]	καὶ πηγνύναι καὶ τήκειν. Ὅσα	μὲν	οὖν ὕδατος μόνον, ταῦτα πήγνυσι
[2, 13]	ἐκ τῶν κανθῶν ὑμένι. Τοῦ	μὲν	οὖν φυλακὴν ἔχειν αἴτιον τὸ
[2, 10]	αὐξάνεσθαι ἐνδέχεται ἄνευ τροφῆς. Τὰ	μὲν	οὖν φυτά (καὶ γὰρ ταῦτα
[2, 1]	περὶ ἕκαστον ὑποκειμένης ὕλης. Τῷ	μὲν	οὖν χρόνῳ προτέραν τὴν ὕλην
[2, 3]	καὶ λαμβάνουσιν (αὐξάνεται, καὶ χρηστῆς	μὲν	οὔσης ὑγιεινόν, φαύλης δὲ φαῦλον.
[2, 17]	μακρὰν καὶ δικρόαν ἔχουσιν, οἱ	μὲν	ὄφεις οὕτω μακρὰν ὥστ´ ἐκτείνεσθαι
[2, 15]	τῶν ἐρυμάτων. Εἰσὶ δ´ αἱ	μὲν	ὀφρύες ἐπὶ συνθέσει ὀστῶν, διὸ
[2, 15]	ἀμφότεραι βοηθείας χάριν εἰσίν, αἱ	μὲν	ὀφρύες τῶν καταβαινόντων ὑγρῶν, ὅπως
[2, 17]	γλῶττα τοῖς ζῴοις ἐστί, τοῖς	μὲν	πεζοῖς σχεδὸν ὁμοίως πᾶσι, τοῖς
[2, 6]	καὶ ὁ μυελός· καὶ τῶν	μὲν	πιμελωδῶν λιπαρὸς καὶ πιμελῇ ὅμοιος,
[2, 2]	καυστικώτερον. Ἔτι ἐὰν ᾖ τὸ	μὲν	πλέον τὸ δ´ ἔλαττον τὸ
[2, 2]	μόριον τοιοῦτον. Ἔστι δ´ ἰσχύος	μὲν	ποιητικώτερον τὸ παχύτερον αἷμα καὶ
[2, 16]	καὶ ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων, τοὺς	μὲν	πόρους ἔχουσι τῶν μυκτήρων πρὸ
[2, 2]	ὑποληπτέον ἔχειν τὴν διαφοράν, τὰ	μὲν	πρὸς τὸ βέλτιον ἢ χεῖρον,
[2, 8]	ὄστρεα· πᾶσι γὰρ τούτοις τὸ	μὲν	σαρκῶδες ἐντός, τὸ δὲ συνέχον
[2, 8]	σκληρόν, σκληρότητα δὲ τοιαύτην, ὀστοῦ	μὲν	σαρκωδεστέραν, σαρκὸς δ´ ὀστωδεστέραν καὶ
[2, 17]	ἔργον ὑπάρχει φωνῆς, καὶ τοῖς	μὲν	σκληρὸν τοῖς δὲ μαλακὸν ἢ
[2, 3]	κοιλίᾳ) τὰ δὲ ζῷα πάντα	μὲν	σχεδόν, τὰ δὲ πορευτικὰ φανερῶς,
[2, 5]	αἷμα. Τῶν δ´ ἐναίμων τὰ	μὲν	σωματῶδες ἔχοντα τὸ αἷμα στέαρ
[2, 17]	οἶστροι καὶ οἱ μύωπες οἱ	μὲν	τὰ τῶν ἀνθρώπων οἱ δὲ
[2, 8]	τῶν ἰχθύων ἀκάνθαις, οἷον ἐν	μὲν	ταῖς σηπίαις τὸ καλούμενον σηπίον,
[2, 1]	δέ τινα σκληρότης, καὶ τὰ	μὲν	τάσιν ἔχειν τὰ δὲ κάμψιν.
[2, 2]	ἐλαίου. Ἔτι τὸ αἷμα κατὰ	μὲν	τὴν ἁφὴν θερμότερον ὕδατος καὶ
[2, 17]	καὶ ᾠοτόκων καὶ ἐναίμων πρὸς	μὲν	τὴν τῆς φωνῆς ἐργασίαν ἄχρηστον
[2, 10]	αἰσθητήρια τῇ φύσει καλῶς, τὰ	μὲν	τῆς ἀκοῆς ἐπὶ μέσης τῆς
[2, 10]	χυμῶν, τῶν δὲ τριῶν ἡ	μὲν	τῆς ὀσφρήσεως μέση, ἀκοὴ δὲ
[2, 17]	τοῖς χυμοῖς ἐστιν εἰς αἴσθησιν	μὲν	τὸ γλωττοειδὲς μόριον, οὐ πάντῃ
[2, 2]	δ´ ὕδωρ οὐδέν. Ἔτι θερμότερον	μὲν	τὸ ζέον ὕδωρ ἢ πῦρ
[2, 13]	δ´ ἐπεὶ τὸ ὕδωρ πρὸς	μὲν	τὸ ὀξὺ βλέπειν ἐναντίον, οὐκ
[2, 2]	ἀλλὰ προσδιοριστέον ὅτι καθ´ αὑτὸ	μὲν	τόδε, κατὰ συμβεβηκὸς δὲ πολλάκις
[2, 2]	πολλάκις θάτερον, ἔτι δὲ δυνάμει	μὲν	τοδί, τοδὶ δὲ κατ´ ἐνέργειαν,
[2, 1]	πρακτικόν, τῶν ἀνομοιομερῶν. Διόπερ ἐν	μὲν	τοῖς ἀναίμοις ζῴοις τὸ ἀνάλογον,
[2, 2]	δὲ κατ´ ἐνέργειαν, καὶ τόνδε	μὲν	τὸν τρόπον τοδί, τῷ μᾶλλον
[2, 13]	ὄψιν ὥσπερ ὁ ἀήρ, διὰ	μὲν	τοῦτ´ οὐκ ἔχει βλέφαρον (οὐδὲν
[2, 2]	δ´, ὅσα ὕδατος. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐν ἑτέροις διώρισται σαφέστερον,
[2, 7]	πρὸς τὴν γῆν. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων ἐν ταῖς τῶν νόσων
[2, 14]	ἔχον ἀπαθέστερόν ἐστιν. Ἀλλὰ περὶ	μὲν	τούτων παρεκβῆναι συμβέβηκεν ἐχομένοις τῆς
[2, 13]	τετραμμένην ἔχουσιν. Διὸ καὶ οὗτοι	μὲν	τῷ κάτω βλεφάρῳ μύουσι, περιστεραὶ
[2, 6]	ὅλως μυελόν. Ἐπεὶ δὲ τὴν	μὲν	τῶν ὀστῶν ἀνάγκη φύσιν ὑπάρχειν
[2, 1]	ἐπὶ τῶν ἄλλων. Ὥστε τὴν	μὲν	τῶν στοιχείων ὕλην ἀναγκαῖον εἶναι
[2, 3]	τὰ τοιαῦτα μιχθέντα ὑγρῷ ἐνεργείᾳ	μὲν	ὑγρὰ καὶ κατὰ συμβεβηκός, καθ´
[2, 1]	τὸ δὲ σκληρόν, καὶ τὸ	μὲν	ὑγρὸν τὸ δὲ ξηρόν, καὶ
[2, 3]	ξηρά· διακριθέντα δὲ ταῦτα τὰ	μὲν	ὕδατος ἀναπληστικὰ καὶ ἐνεργείᾳ καὶ
[2, 4]	αἷμα· τοῦ γὰρ αἵματος τὸ	μὲν	ὑδατῶδες μᾶλλον ψυχρόν ἐστι, διὸ
[2, 9]	τῶν ὀδόντων ἐστὶ φύσις, τοῖς	μὲν	ὑπάρχουσα πρὸς ἓν ἔργον τὴν
[2, 9]	τὸ χωριζόμενον. Ἀρχὴ δὲ τῶν	μὲν	φλεβῶν ἡ καρδία, τῶν δ´
[2, 2]	δὲ θολερώτερον, ἔτι δὲ τὸ	μὲν	ψυχρότερον τὸ δὲ θερμότερον ἔν
[2, 9]	δέ. Τῶν δ´ ἰχθύων τοῖς	μὲν	ᾠοτόκοις ἄκανθα, καὶ τοῖς ὄφεσιν
[2, 3]	θερμόν· καὶ καθ´ αὑτό ἐστι	μὲν	ὡς θερμόν ἐστιν, ἔστι δ´
[2, 16]	πολὺν χρόνον ἐν τῇ θαλάττῃ	μένοντες	ἕλκωσιν ἔξωθεν τοῦ ὑγροῦ διὰ
[2, 2]	(τὸ γὰρ ἐν τοῖς ἄνω	μέρεσι	πρὸς τὰ κάτω μόρια διαφέρει
[2, 1]	τῆς αἰσθήσεως ἐν τοῖς ἁπλοῖς	μέρεσιν	εὐλόγως μάλιστα συμβαίνει τὴν ἁφὴν
[2, 9]	ὅτι συνώνυμα τοῖς ὅλοις τὰ	μέρη,	τὴν τάξιν ἀπέλαβεν ἐν τοῖς
[2, 6]	τῆς εἰς ὀστᾶ καὶ ἄκανθαν	μεριζομένης	ἐστὶ τὸ ἐμπεριλαμβανόμενον περίττωμα πεφθέν.
[2, 1]	Τὰ μὲν οὖν ὁμοιομερῆ κατὰ	μέρος	διείληφε τὰς δυνάμεις τὰς τοιαύτας
[2, 10]	καὶ τοὺς καρπούς. Τρίτον δὲ	μέρος	ἐν πᾶσίν ἐστι τὸ τούτων
[2, 7]	τὸ γῆς εἶναι τὸ πλεῖστον	μέρος,	ἐξιόντος τοῦ μιχθέντος ὑγροῦ· καὶ
[2, 2]	ἔστι γὰρ ὡς ἐνίων τὸ	μέρος	ὁμώνυμον τῷ ὅλῳ, ἔστι δ´
[2, 9]	καὶ εἴ τι τοιοῦτόν ἐστι	μέρος,	ὕστερον ἅμα τοῖς ἀνομοιομερέσι θεωρητέον
[2, 2]	γὰρ συνέστηκεν ἕκαστον τῶν ὀργανικῶν	μερῶν,	ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων καὶ
[2, 2]	μὲν γὰρ ὡς ὕλη τῶν	μερῶν	τῶν ἀνομοιομερῶν ἐστιν (ἐκ τούτων
[2, 1]	Ὄντων δὲ τῶν μὲν ὀργανικῶν	μερῶν	τῶν δ´ αἰσθητηρίων ἐν τοῖς
[2, 3]	γὰρ φλέβες κατατείνονται διὰ τοῦ	μεσεντερίου	παράπαν, κάτωθεν ἀρξάμεναι μέχρι τῆς
[2, 10]	τριῶν ἡ μὲν τῆς ὀσφρήσεως	μέση,	ἀκοὴ δὲ καὶ ὄψις μάλιστ´
[2, 10]	τὰ μὲν τῆς ἀκοῆς ἐπὶ	μέσης	τῆς περιφερείας (ἀκούει γὰρ οὐ
[2, 10]	ἐν πᾶσίν ἐστι τὸ τούτων	μέσον,	ἐν ᾧ ἡ ἀρχή ἐστιν
[2, 10]	τοῦτο δὲ τὸ μόριον κατὰ	μέσον	καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθέν ἐστιν.
[2, 10]	τοῖς ἔμπροσθέν ἐστιν. Διόπερ εἰς	μέσον	τῶν τριῶν αἰσθητηρίων συνήγαγεν ἡ
[2, 7]	ποιεῖ τὴν αὔξησιν ἀπὸ τοῦ	μέσου	κατὰ τὴν αὑτῆς φοράν. Πρὸς
[2, 7]	τυγχάνῃ τοῦ μετρίου καὶ τοῦ	μέσου	(τὴν γὰρ οὐσίαν ἔχει τοῦτο
[2, 9]	ἢ καὶ ἀμφοτέρων κοίλων, ἐν	μέσῳ	δὲ περιειληφότων, οἷον γόμφον, ἀστράγαλον,
[2, 3]	καὶ τῆς κάτω κοιλίας ἤδη	μετὰ	θερμότητος φυσικῆς ποιεῖται τὴν πέψιν.
[2, 2]	τῷ θιγγάνειν, καὶ τοῦτ´, ἐὰν	μετὰ	λύπης. Ἔστι δ´ ὅτε δοκεῖ
[2, 7]	κάτω ποιεῖ τὸ θερμὸν ὑποφεύγειν	μετὰ	τοῦ αἵματος. Διὸ πλεῖον ἀθροιζόμενον
[2, 4]	φοβούμενα καὶ προΐεται περιττώματα καὶ	μεταβάλλει	ἔνια τὰς χρόας αὐτῶν. Τὰ
[2, 6]	πεττομένων, καθάπερ καὶ τὰ μόρια	μεταβάλλει	καὶ τὰ σπλάγχνα τὰς χρόας
[2, 2]	καὶ τὰ πίονα, τῷ ταχὺ	μεταβάλλειν	εἰς ἐνέργειαν πυρός. Δοκεῖ δὲ
[2, 7]	καὶ ταχεῖαν ποιεῖται τὴν αἴσθησιν	μεταβάλλοντός	τι καὶ πάσχοντος τοῦ περὶ
[2, 3]	ἡ πέψις γίνεται καὶ ἡ	μεταβολὴ	διὰ τῆς τοῦ θερμοῦ δυνάμεως,
[2, 16]	καὶ μὴ ταχεῖαν ποιεῖσθαι τὴν	μεταβολὴν	ἐκ τοῦ ὑγροῦ πρὸς τὸ
[2, 16]	καὶ τὴν βραδυτῆτα τῆς ἐκεῖθεν	μεταβολῆς	δυνάμενον ἑλίττεσθαι καὶ μακρόν· ἀφῃρημένης
[2, 17]	δὲ τῇ κάτω, ὅτι ὥσπερ	μετακειμένη	ἡ ἄνω ἐστίν. Ἔτι δὲ
[2, 8]	σῶμα αὐτῶν, καθάπερ τὰ σαρκώδη,	μεταξὺ	σαρκὸς καὶ νεύρου τὴν φύσιν
[2, 9]	νεύροις. Καὶ χονδρώδη δὲ μόρια	μεταξὺ	τῶν κάμψεών εἰσιν, οἷον στοιβή,
[2, 10]	κίνησις) Ἡ δὲ τῆς ὀσφρήσεως	μεταξὺ	τῶν ὀμμάτων εὐλόγως. Διπλοῦν μὲν
[2, 10]	τοῦ εὖ ζῆν ἡ φύσις	μετείληφεν.	Τοιοῦτο δ´ ἐστὶ τὸ τῶν
[2, 10]	ἀνθρώπων γένος· ἢ γὰρ μόνον	μετέχει	τοῦ θείου τῶν ἡμῖν γνωρίμων
[2, 7]	μὲν οὖν θερμότητος τὰ ζῷα	μετέχειν	ἀναγκαῖον, δῆλον ἐκ τούτων. Ἐπεὶ
[2, 3]	Τὸ δὲ μᾶλλον καὶ ἧττον	μετέχειν	τῶν ἀντικειμένων ὡς ὑπάρχοντα δεῖ
[2, 16]	πρὸς φυλακήν, διόπερ ὡς ἐκείνων	μετέχουσι	τοῦ ἀκριβῶς καὶ καλῶς ἢ
[2, 11]	δὲ τὸ πλεῖστον κινουμένων χρήσιμα	μετεωρότερά	τε ὄντα καὶ κινούμενα· δέχεται
[2, 5]	εἶναι γεώδη τὴν φύσιν αὐτῆς.	Μέτρια	μὲν οὖν ταῦτα ὄντα ἐν
[2, 7]	καὶ τοῦτο τὸ μόριον τυγχάνῃ	μετρίας	θερμότητος, ἀφ´ ἑκατέρας τῆς φλεβός,
[2, 16]	διαφοράς, δεῖ πυνθάνεσθαι παρὰ τῶν	μετρικῶν.	Ἀνάγκη δ´ ἦν εὐθὺς ἀκολουθῆσαι
[2, 7]	ἐναντίας ῥοπῆς, ἵνα τυγχάνῃ τοῦ	μετρίου	καὶ τοῦ μέσου (τὴν γὰρ
[2, 3]	τοῦ μεσεντερίου παράπαν, κάτωθεν ἀρξάμεναι	μέχρι	τῆς κοιλίας. Δεῖ δὲ ταῦτα
[2, 5]	δὲ πολὺ γῆς. Διὸ τὰ	μὴ	ἀμφώδοντα ἀλλὰ κερατώδη στέαρ ἔχει.
[2, 6]	Διὸ τοῖς μὲν κερατοφόροις καὶ	μὴ	ἀμφώδουσι στεατώδης, τοῖς δ´ ἀμφώδουσι
[2, 16]	δὲ τῶν ἄλλων ζῴων τῶν	μὴ	ἀναπνεόντων εἴρηται πρότερον δι´ ἣν
[2, 7]	Πρὸς δὲ τὸ τῇ θερμότητι	μὴ	βλάπτειν, ἀντὶ μὲν μεγάλων ὀλίγων
[2, 3]	καὶ τὰ φυτά, κἂν εἰ	μὴ	δι´ ἄλλην αἰτίαν, ἀλλὰ διὰ
[2, 16]	ὥστε δ´ εἰπεῖν μυκτῆρας, εἰ	μὴ	διὰ τὸ ἔργον, οὐκ ἔχουσι
[2, 17]	ἔναιμα πάντα· καὶ γὰρ ὅσα	μὴ	δοκεῖ τοῖς πολλοῖς ἔχειν, οἷον
[2, 5]	οὐδὲ θρύπτεται ξηραινομένη διὰ τὸ	μὴ	εἶναι γεώδη τὴν φύσιν αὐτῆς.
[2, 17]	αἴσθησιν. Ἔχει δὲ καὶ τὰ	μὴ	ἔναιμα τῶν ζῴων τὸ αἰσθητικὸν
[2, 4]	αἷμα· αἱ γὰρ ἶνες γῆς.	Μὴ	ἐξαιρουμένων δὲ πήγνυται, οἷον ὑγρὰ
[2, 8]	ὀστωδεστέραν καὶ γεωδεστέραν, πρὸς τὸ	μὴ	εὐδιαίρετον εἶναι τὸ σῶμα αὐτῶν.
[2, 8]	καὶ μαλακά, πρὸς δὲ τὸ	μὴ	εὔφθαρτον εἶναι τὸ σῶμα αὐτῶν,
[2, 7]	τοῖς ἔχουσιν ἐγκέφαλον, τοῖς δὲ	μὴ	ἔχουσι τὸ ἀνάλογον. Καταψῦχον γὰρ
[2, 8]	ἔχουσιν ὀστᾶ· ἐν δὲ τοῖς	μὴ	ἔχουσι τὸ ἀνάλογον, οἷον ἐν
[2, 6]	ἡ τροφή. Ἐν δὲ τοῖς	μὴ	ἔχουσιν ὀστᾶ ἀλλ´ ἄκανθαν ὁ
[2, 9]	ἐστιν. Τοῖς δ´ ἐναίμοις μὲν	μὴ	ζῳοτόκοις δὲ παραλλάττει κατὰ μικρὸν
[2, 9]	μείζω πάντα τὰ τοιαῦτα τῶν	μὴ	ζῳοτόκων ὡς κατὰ λόγον εἰπεῖν
[2, 2]	ἁπλῶς εἰπεῖν ὅτι θερμὸν ἢ	μὴ	θερμόν. Ὃ μὲν γάρ ποτε
[2, 2]	κατὰ συμβεβηκὸς εἶναι θερμὸν ἀλλὰ	μὴ	καθ´ αὑτὸ θάτερον αὐτῶν, ὥσπερ
[2, 5]	πεπεμμένον δι´ εὐτροφίαν, καὶ τὸ	μὴ	καταναλισκόμενον εἰς τὸ σαρκῶδες μόριον
[2, 9]	δεῖ καὶ τὴν τῶν ἐρεισμάτων	μὴ	κραῦρον εἶναι ἀλλὰ μαλακωτέραν, καὶ
[2, 9]	τὴν κοιλίαν ἀνόστεα πᾶσιν, ὅπως	μὴ	κωλύῃ τὴν ἀνοίδησιν τὴν ἀπὸ
[2, 3]	τὸ ἀνάλογον. Καὶ διὰ τοῦτο	μὴ	λαμβάνουσί τε τροφὴν ὑπολείπει τοῦτο
[2, 2]	λέγειν τἀναντία λέγων. Διὸ δεῖ	μὴ	λανθάνειν πῶς δεῖ τῶν φύσει
[2, 17]	ἂν δύναιτο. Δηλοῖ δ´ ὅσοις	μὴ	λίαν ἀπολέλυται· ψελλίζονται γὰρ καὶ
[2, 16]	ἦν εἶναι τὸν μυκτῆρα τοιοῦτον	μὴ	μαλακὸν ὄντα μηδὲ κάμπτεσθαι δυνάμενον
[2, 10]	ἑτέρων μᾶλλον, καὶ πολυχουστέραν, ὅσων	μὴ	μόνον τοῦ ζῆν ἀλλὰ καὶ
[2, 17]	εἰς τὴν κοιλίαν διὰ τὸ	μὴ	οἷόν τ´ εἶναι διατρίβειν ἐκχυμίζοντας·
[2, 11]	δέ, ἀλλὰ φαίνεται διὰ τὸ	μὴ	ὀρθὰ εἶναι τὰ ζῷα ἀλλὰ
[2, 6]	καὶ πιμελῇ ὅμοιος, ὅσοις δὲ	μὴ	πιμελῇ ὅμοιος ἀλλὰ στέαρ γίνεται
[2, 2]	ἐγγύς. Λέγεται μὲν οὖν εἰ	μὴ	πλεοναχῶς, ἀλλὰ τοσαυταχῶς ἕτερον ἑτέρου
[2, 13]	ὕψος) τὰ δ´ ἐπίγεια καὶ	μὴ	πτητικά, οἷον ἀλεκτρυόνες καὶ τὰ
[2, 13]	βαρεῖς τῶν πτερωτῶν διὰ τὸ	μὴ	πτητικοὶ εἶναι τὴν τῶν πτερῶν
[2, 17]	καλούμενοι κυπρῖνοι, ὥστε δοκεῖν (τοῖς	μὴ	σκοποῦσιν ἀκριβῶς γλῶτταν ἔχειν ταύτῃ.
[2, 9]	ἦν αἴτιον οὔτ´ ὀρθότητος οὐδεμιᾶς	μὴ	συνεχὲς ὂν ἀλλὰ διαλεῖπον) ἔτι
[2, 9]	φλὲψ ἦν τις κεχωρισμένη καὶ	μὴ	συνεχὴς πρὸς τὴν ἀρχήν, οὐκ
[2, 16]	πεζὸν ὂν καὶ ἔναιμον, καὶ	μὴ	ταχεῖαν ποιεῖσθαι τὴν μεταβολὴν ἐκ
[2, 2]	Πρὸς δὲ τούτοις δυοῖν τὸ	μὴ	ταχέως ψυχόμενον ἀλλὰ βραδέως θερμότερον,
[2, 15]	ἀπιοῦσαν ἰκμάδα σωματικὴν οὖσαν, ἂν	μή	τι τῆς φύσεως ἔργον ἐμποδίσῃ
[2, 17]	ἂν τὸ ὕδωρ. Ὥστ´ ἐὰν	μή	τις τὸ στόμα ἐπικλίνῃ, μὴ
[2, 16]	γραμμάτων σύγκειται, τῆς δὲ γλώττης	μὴ	τοιαύτης οὔσης μηδὲ τῶν χειλῶν
[2, 9]	οἷον στοιβή, πρὸς τὸ ἄλληλα	μὴ	τρίβειν. Περὶ δὲ τὰ ὀστᾶ
[2, 12]	δέρματος σκληρότητα, καὶ τὸ ἔχειν	μὴ	τρίχας ἀλλὰ πτερωτὰ εἶναι· οὐκ
[2, 17]	μή τις τὸ στόμα ἐπικλίνῃ,	μὴ	φαίνεσθαι ἀφεστηκὸς τοῦτο τὸ μόριον.
[2, 16]	μυκτῆρα τοιοῦτον μὴ μαλακὸν ὄντα	μηδὲ	κάμπτεσθαι δυνάμενον (ἐνεπόδιζε γὰρ ἂν
[2, 16]	δὲ γλώττης μὴ τοιαύτης οὔσης	μηδὲ	τῶν χειλῶν ὑγρῶν οὐκ ἂν
[2, 7]	ὄψεως, ἔτι δὲ μᾶλλον τῷ	μηδεμίαν	ποιεῖν αἴσθησιν θιγγανόμενος, ὥσπερ οὐδὲ
[2, 17]	ἀπολελυμένον τοῖς δὲ προσπεφυκός, ὅσοις	μηδὲν	ἔργον ὑπάρχει φωνῆς, καὶ τοῖς
[2, 16]	ἀλλ´ ἥ γε ὄρνις ὥστε	μηθέν´	ἂν εἰπεῖν ἔχειν ῥῖνας. τοῦτο
[2, 16]	δυνάμενον (ἐνεπόδιζε γὰρ ἂν τῷ	μήκει	πρὸς τὸ λαβεῖν τὴν θύραθεν
[2, 14]	Ἔτι δ´ ὅσα κέρκους ἔχει	μῆκος	ἐχούσας, καὶ ταύτας ἐπικεκόσμηκεν ἡ
[2, 9]	ἐστι φύσις. Ἡ γὰρ τὸ	μῆκος	καὶ τὴν ὀρθότητα συνέχουσα τῶν
[2, 16]	χωρὶς καὶ τοὺς κάτωθεν προαγάγοι	μῆκος	ποιήσας ἀμφοτέρωθεν εἰς στενόν· εἴη
[2, 15]	τὰ φλέβια πέρας ἔχει τοῦ	μήκους.	Ὥστ´ ἀναγκαῖον διὰ τὴν ἀπιοῦσαν
[2, 7]	τελευτῶσιν αἱ φλέβες εἰς τὴν	μήνιγγα	τὴν περὶ τὸν ἐγκέφαλον. Πρὸς
[2, 4]	ὑδατῶδες τοῦ αἵματος διὰ τὸ	μήπω	πεπέφθαι ἢ διεφθάρθαι, ὥστε ὁ
[2, 7]	ἐστίν· ἀεὶ γὰρ ἡ φύσις	μηχανᾶται	πρὸς τὴν ἑκάστου ὑπερβολὴν βοήθειαν
[2, 9]	τοῦ ζῴου κάμπτεσθαι τὸ σῶμα,	μία	μὲν διὰ τὴν συνέχειάν ἐστι,
[2, 10]	μυκτῆρας, οἷον ἐπὶ στάθμην θεῖσα	μίαν	ἐπὶ τὴν τῆς ἀναπνοῆς κίνησιν.
[2, 9]	αὑτήν ἐστιν, ἀλλὰ πᾶσαι μόριον	μιᾶς	εἰσιν. Ὀστοῦν τε γὰρ εἴ
[2, 13]	σκαρδαμύττουσιν, ὅτι βέλτιον ἀπ´ ἀρχῆς	μιᾶς	τὴν φύσιν εἶναι αὐτῶν, οὗτοι
[2, 3]	εὐπεψίας μᾶλλον· ἡ γὰρ εἰς	μικρὰ	διαίρεσις τῆς τροφῆς ῥᾴω ποιεῖ
[2, 17]	γὰρ τῷ μεγάλῳ καὶ τὸ	μικρόν,	ἐν δὲ τῷ μικρῷ τὸ
[2, 8]	τοιοῦτον οὐδὲν ἔχει διὰ τὸ	μικρὸν	ἔχειν τὸ κύτος τὴν καλουμένην
[2, 14]	ἡ φύσις θριξί, τοῖς μὲν	μικρὸν	ἔχουσι τὸν στόλον μακραῖς, ὥσπερ
[2, 9]	μὴ ζῳοτόκοις δὲ παραλλάττει κατὰ	μικρὸν	ἡ φύσις, οἷον τοῖς ὄρνισιν
[2, 7]	δὲ λαβεῖν, ὡς μεγάλῳ παρεικάζοντα	μικρόν,	ὁμοίως συμβαίνειν ὥσπερ τὴν τῶν
[2, 16]	ἐστι καὶ πτερυγωτόν, ὥστ´ ἀνάγκη	μικρὸν	τὸ βάρος ἔχειν τὸ τοῦ
[2, 17]	τοῖς τοιούτοις, καὶ διὰ τὸ	μικρὸν	χρόνον εἶναι τὴν αἴσθησιν τοῖς
[2, 17]	γαμψώνυχοι ἔχουσιν. Πολύφωνοι δ´ οἱ	μικρότεροι.	Καὶ χρῶνται τῇ γλώττῃ καὶ
[2, 16]	ῥύγχος, στενὸν δὲ διὰ τὴν	μικρότητα	τῆς κεφαλῆς. Ἐν δὲ τῷ
[2, 17]	οὕτω μακρὰν ὥστ´ ἐκτείνεσθαι ἐκ	μικροῦ	ἐπὶ πολύ, δικρόαν δὲ καὶ
[2, 2]	καὶ μᾶλλον τὸ θερμὸν ὕδωρ	μικροῦ	πυρός· οὐ γὰρ γίνεται ψυχρὸν
[2, 17]	τὸ μικρόν, ἐν δὲ τῷ	μικρῷ	τὸ μέγα οὐκ ἔστιν. Διὸ
[2, 3]	καὶ τέφρα καὶ τὰ τοιαῦτα	μιχθέντα	ὑγρῷ ἐνεργείᾳ μὲν ὑγρὰ καὶ
[2, 7]	τὸ πλεῖστον μέρος, ἐξιόντος τοῦ	μιχθέντος	ὑγροῦ· καὶ γὰρ ταῦτα γίνεται
[2, 14]	τοῖς οἰκείοις καιροῖς ἀποδοτέον τὴν	μνείαν.	~Αἱ δ´ ὀφρύες καὶ αἱ
[2, 6]	τε γὰρ ἔχει χώραν, καὶ	μόνη	δεῖται συνδέσμου διὰ τὰς διαλήψεις.
[2, 6]	ἐστιν. Διὸ ἐν ταύτῃ ἐγγίνεται·	μόνη	τε γὰρ ἔχει χώραν, καὶ
[2, 10]	οὖν τῶν φυτῶν φύσις (οὖσα	μόνιμος	οὐ πολυειδής ἐστι τῶν ἀνομοιομερῶν·
[2, 8]	τὸ δ´ ἁπτικὸν ἐξ ἀνάγκης·	μόνον	γὰρ ἢ μάλιστα τοῦτ´ ἔστι
[2, 10]	τὸ τοῦ ὅλου ἔχει ἄνω·	μόνον	γὰρ ὀρθόν ἐστι τῶν ζῴων
[2, 10]	τούτων τὰ αἰσθητήριά ἐστιν. Οὐ	μόνον	δ´ ἐστὶ τὸ ἔμπροσθεν ἄσαρκον,
[2, 1]	περὶ τὴν ἄλλην ὕλην. Οὐ	μόνον	δὲ φανερὸν ὅτι τοῦτον ἔχει
[2, 16]	ἀντὶ χειρῶν ἔχουσιν, ἀλλ´ οὐ	μόνον	ἕνεχ´ ὑποστάσεως τοῦ βάρους· οἱ
[2, 17]	τοῦτο τοῖς ἰχθύσι τοῦτ´ ἀφώρισται	μόνον.	Ἐπιθυμίαν δ´ ἔχει τροφῆς τὰ
[2, 16]	τὸ τοῦ σώματος, διὰ τοῦτο	μόνον	ἐρείσματός εἰσι χάριν, καὶ διὰ
[2, 7]	θερμότατον καὶ ἐναιμότατον. Διὸ καὶ	μόνον	ἐστὶ τῶν ζῴων ὀρθόν· ἡ
[2, 12]	~Οἱ δ´ ὄρνιθες τοὺς πόρους	μόνον	ἔχουσι διὰ τὴν τοῦ δέρματος
[2, 14]	τρίχας ἐπ´ ἀμφότερα οἱ ἄνθρωποι	μόνον	ἔχουσιν. Τὰ γὰρ τετράποδα τῶν
[2, 6]	ὑπάρχει ὄντα, καὶ κοίλη ἄκανθα	μόνον	ἡ τῆς ῥάχεώς ἐστιν. Διὸ
[2, 10]	τῆς περιφερείας (ἀκούει γὰρ οὐ	μόνον	κατ´ εὐθυωρίαν ἀλλὰ πάντοθεν) ἡ
[2, 10]	τῶν ἀνθρώπων γένος· ἢ γὰρ	μόνον	μετέχει τοῦ θείου τῶν ἡμῖν
[2, 2]	τήκειν. Ὅσα μὲν οὖν ὕδατος	μόνον,	ταῦτα πήγνυσι τὸ ψυχρόν, ὅσα
[2, 10]	μᾶλλον, καὶ πολυχουστέραν, ὅσων μὴ	μόνον	τοῦ ζῆν ἀλλὰ καὶ τοῦ
[2, 6]	ὀστᾶ ἀλλ´ ἄκανθαν ὁ ῥαχίτης	μόνος	ἐστὶ μυελός· ὀλίγαιμά τε γὰρ
[2, 10]	μόρια κατὰ φύσιν ἔχει τούτῳ	μόνῳ,	καὶ τὸ τούτου ἄνω πρὸς
[2, 7]	συνέχειαν οὐδεμίαν πρὸς τὰ αἰσθητικὰ	μόρια,	δῆλον μὲν καὶ διὰ τῆς
[2, 2]	ἄνω μέρεσι πρὸς τὰ κάτω	μόρια	διαφέρει ταύταις ταῖς διαφοραῖς) καὶ
[2, 10]	τοῖς τελείοις δύο τὰ ἀναγκαιότατα	μόριά	ἐστιν, ᾗ τε δέχονται τὴν
[2, 10]	Εὐθὺς γὰρ καὶ τὰ φύσει	μόρια	κατὰ φύσιν ἔχει τούτῳ μόνῳ,
[2, 6]	καὶ πεττομένων, καθάπερ καὶ τὰ	μόρια	μεταβάλλει καὶ τὰ σπλάγχνα τὰς
[2, 9]	συνδέδεται νεύροις. Καὶ χονδρώδη δὲ	μόρια	μεταξὺ τῶν κάμψεών εἰσιν, οἷον
[2, 1]	ἀναγκαῖον ἔχειν τοῖς ζῴοις ἔνια	μόρια	ὁμοιομερῆ· ἡ μὲν γὰρ αἴσθησις
[2, 2]	καλῶς. Διὸ καὶ τὰ ἄνω	μόρια	πρὸς τὰ κάτω ταύτην ἔχει
[2, 10]	δ´ αἴσθησιν οὐ προσίεσθαι τὰ	μόρια	τὰ σαρκώδη λίαν. Τούτων δ´
[2, 3]	τρόπον λαμβάνει ἐξ αὐτοῦ τὰ	μόρια	τὴν αὔξησιν, ἔτι δὲ περὶ
[2, 16]	εἴωθεν, ἐπὶ πλείονα τοῖς αὐτοῖς	μορίοις,	ἀντὶ τῆς τῶν προσθίων ποδῶν
[2, 2]	μὲν οὖν καὶ τοῖς ὑγροῖς	μορίοις	καὶ τοῖς ξηροῖς πολλοὶ τρόποι
[2, 9]	συνεστηκότα ὅλα καὶ συνώνυμα τοῖς	μορίοις,	οἷον ὁπλή τε ὅλη καὶ
[2, 9]	ἄλλοις ὕπεστιν ὀστᾶ τοῖς σαρκώδεσι	μορίοις,	τοῖς μὲν κινουμένοις διὰ κάμψιν
[2, 1]	ζῴοις ὅλοις τε καὶ τοῖς	μορίοις	τοῖς τοιούτοις, ἀναγκαῖον ἐξ ὧν
[2, 2]	δὲ θερμότερον ἔν τε τοῖς	μορίοις	τοῦ ἑνὸς ζῴου (τὸ γὰρ
[2, 5]	οὖν ταῦτα ὄντα ἐν τοῖς	μορίοις	τῶν ζῴων ὠφελεῖ (πρὸς μὲν
[2, 17]	μὴ φαίνεσθαι ἀφεστηκὸς τοῦτο τὸ	μόριον.	Ἀκανθώδης δ´ ἐστὶν οὗτος ὁ
[2, 10]	ἡ σὰρξ καὶ τὸ τοιοῦτον	μόριον,	ἄλλ´ ἐντός. Ἐπὶ δὲ τῆς
[2, 10]	πάντα τὰ ἔχοντα τοῦτο τὸ	μόριον,	διὰ τὸ ἔμπροσθεν εἶναι ἐφ´
[2, 10]	τὸ αὑτῆς ἔργον, οὐδὲ τὸ	μόριον	ἐν ᾧ ἐστιν· διὰ γὰρ
[2, 8]	ταύτης δ´ αἰσθητήριον τὸ τοιοῦτον	μόριόν	ἐστιν, ἤτοι τὸ πρῶτον, ὥσπερ
[2, 10]	αἷμα· οὐδὲν γὰρ τῶν ζῴων	μόριον.	Ἔχει δ´ ἐν τῷ ἔμπροσθεν
[2, 16]	καὶ τοῦ διηρθρῶσθαι τοῦτο τὸ	μόριον	ἔχουσιν· οἱ δ´ ἄνθρωποι μαλακὰ
[2, 3]	τῶν ζῴων ἔχει τοῦτο τὸ	μόριον,	ἕως εἰς τὴν κοιλίαν, οὕτως
[2, 5]	γάρ ἐστι κατὰ τὸ αἰσθητικὸν	μόριον,	ἡ δὲ σὰρξ καὶ τὸ
[2, 17]	ζῴων τὸ αἰσθητικὸν τῶν χυμῶν	μόριον	καὶ τὰ ἔναιμα πάντα· καὶ
[2, 10]	ἔχουσι μυκτῆρας, τοῦτο δὲ τὸ	μόριον	κατὰ μέσον καὶ ἐν τοῖς
[2, 16]	καὶ τὸ τῶν μυκτήρων ἐνυπάρχει	μόριον	κατὰ τὸν ἐνδεχόμενον τρόπον, τοῖς
[2, 9]	καθ´ αὑτήν ἐστιν, ἀλλὰ πᾶσαι	μόριον	μιᾶς εἰσιν. Ὀστοῦν τε γὰρ
[2, 3]	ἐστί, καὶ τὸ συνεχὲς αὐτῷ	μόριον	ὃ καλοῦσιν οἰσοφάγον, ὅσα τῶν
[2, 17]	μὲν ἐντὸς ἔχει τὸ τοιοῦτον	μόριον,	οἷον τὸ τῶν μυρμήκων γένος,
[2, 14]	ἀποδίδωσι λαβοῦσα ἑτέρωθεν πρὸς ἄλλο	μόριον.	Ὅσοις δὲ τὸ σῶμα δασὺ
[2, 17]	εἰς αἴσθησιν μὲν τὸ γλωττοειδὲς	μόριον,	οὐ πάντῃ δ´ ὁμοίως ἀλλὰ
[2, 10]	ὀρθότατον δεῖν εἶναι τοῦτο τὸ	μόριον·	οὐδὲν γὰρ ὀρθοῦσθαι δύναται φορτίον
[2, 17]	τοῦ ἡδέος ἐστίν. Ἀλλὰ τὸ	μόριον	οὐχ ὅμοιον τοῦτο πᾶσιν, ᾧ
[2, 9]	γὰρ αὐτοῖς ὑπάρχει τοῦτο τὸ	μόριον.	Σύνεγγυς δὲ κατὰ τὴν ἁφήν
[2, 1]	πρότερον, ἀναγκαῖον τὸ ἔχον πρῶτον	μόριον	τὰς τοιαύτας ἀρχάς, ᾗ μέν
[2, 2]	τοῦ αἵματος ἔχει ἕτερόν τι	μόριον	τοιοῦτον. Ἔστι δ´ ἰσχύος μὲν
[2, 7]	ὕπνον τοῖς ζῴοις τοῦτο τὸ	μόριον	τοῖς ἔχουσιν ἐγκέφαλον, τοῖς δὲ
[2, 7]	τούτου χάριν ὑπάρχει τοῦτο τὸ	μόριον	τοῖς ζῴοις, τὴν φύσιν ἔχον
[2, 17]	ἀδιάρθρωτον αὐτὸν ἔχειν τοῦτο τὸ	μόριον.	Τὸν δ´ οὐρανὸν σαρκώδη πολλοὶ
[2, 7]	ἵνα δὲ καὶ τοῦτο τὸ	μόριον	τυγχάνῃ μετρίας θερμότητος, ἀφ´ ἑκατέρας
[2, 16]	ἐλέφας ἰδιαίτατον ἔχει τοῦτο τὸ	μόριον	τῶν ἄλλων ζῴων· τό τε
[2, 5]	μὴ καταναλισκόμενον εἰς τὸ σαρκῶδες	μόριον	τῶν ζῴων, εὔπεπτον δὲ καὶ
[2, 9]	καθ´ αὑτὸ οὐδέν, ἀλλ´ ἢ	μόριον	ὡς συνεχοῦς ἢ ἁπτόμενον καὶ
[2, 17]	τοσαύτην ἔχει δύναμιν τοῦτο τὸ	μόριον	ὥστε καὶ τῶν κογχυλίων διατρυπῶσι
[2, 17]	συμβάλλεταί τι πρὸς τὴν τοῦ	μορίου	τούτου ἀναπηρίαν καὶ τὸ τὴν
[2, 16]	γινομένην ἂν βοήθειαν τούτῳ τῷ	μορίῳ.	Οἱ δ´ ὄρνιθες καὶ οἱ
[2, 1]	καὶ τῆς θρεπτικῆς ἐν ταὐτῷ	μορίῳ	τοῦ σώματος οὔσης, καθάπερ ἐν
[2, 1]	τοιούτων συνεστήκασι τὰ ὀργανικὰ τῶν	μορίων,	ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνα ἐκ τούτων.
[2, 7]	οὔτε περίττωμα οὔτε τῶν συνεχῶν	μορίων,	ἀλλὰ ἴδιος ἡ φύσις, καὶ
[2, 10]	τῶν καθαρώτερον ἐχόντων τὸ αἷμα	μορίων	ἀναγκαῖον ἀκριβεστέρας γίνεσθαι· ἐκκόπτει γὰρ
[2, 0]	~ΠΕΡΙ ΖΩΙΩΝ	ΜΟΡΙΩΝ	Β' ~(Ἐκ τίνων μὲν οὖν
[2, 10]	ὁρῶντες ἰδιαίτερον ὂν τῶν ἄλλων	μορίων,	ἐκ συλλογισμοῦ πρὸς ἄλληλα συνδυάζουσιν.
[2, 16]	ἦν εὐθὺς ἀκολουθῆσαι τούτων τῶν	μορίων	ἑκάτερον πρὸς τὴν εἰρημένην χρῆσιν
[2, 2]	δ´ ἀνομοιομερῆ. ~Τῶν δ´ ὁμοιομερῶν	μορίων	ἐν τοῖς ζῴοις ἐστὶ τὰ
[2, 1]	δὲ σύνθετα καὶ ἀνομοιομερῆ τῶν	μορίων	ἐν τοῖς ζῴοις ἐστίν. Ὄντων
[2, 2]	ψυχρὰ τῶν ζῴων ἢ τῶν	μορίων.	Ἔνιοι γὰρ τὰ ἔνυδρα τῶν
[2, 1]	καὶ χειρὸς καὶ τῶν τοιούτων	μορίων.	Ἐπεὶ δ´ ἐναντίως ἐπὶ τῆς
[2, 3]	τροφῆς ἕνεκα καὶ τροφῆς τῶν	μορίων	ἐστίν. ~Τὰς δὲ καλουμένας ἶνας
[2, 3]	ἐργασίαι τῆς τροφῆς πλειόνων εἰσὶ	μορίων.	Ἡ μὲν γὰρ πρώτη φανερὰ
[2, 1]	τῶν αἰσθητῶν, τῶν ἁπλῶν εἶναι	μορίων,	ᾗ δὲ κινητικὸν καὶ πρακτικόν,
[2, 1]	Β' ~(Ἐκ τίνων μὲν οὖν	μορίων	καὶ πόσων συνέστηκεν ἕκαστον τῶν
[2, 6]	γὰρ ἐξ αἵματος συνεστώτων τῶν	μορίων	καὶ τῆς τροφῆς οὔσης τοῖς
[2, 2]	τῶν ἄλλων καὶ τῶν τοιούτων	μορίων	καὶ τῶν ἀνοιομερῶν ὑποληπτέον ἔχειν
[2, 10]	μάλιστ´ αὐτοῦ τὴν τῶν ἔξωθεν	μορίων	μορφήν, περὶ τούτου λεκτέον πρῶτον.
[2, 7]	ψυχρότατον τῶν ἐν τῷ σώματι	μορίων,	ὁ δὲ μυελὸς θερμὸς τὴν
[2, 9]	ὀστοῖς καὶ τὰ τοιάδε τῶν	μορίων	οἷον ὄνυχές τε καὶ ὁπλαὶ
[2, 3]	οὖσα καὶ τῶν ἐν τούτῳ	μορίων,	ὅσων ἡ τροφὴ δεῖται διαιρέσεως.
[2, 1]	πρόσωπον ἢ τῶν τοιούτων τι	μορίων	οὐδεὶς ἐγχειρεῖ λέγειν τῶν φυσιολόγων
[2, 2]	ἅπαντα τὰ ζῷα τούτων τῶν	μορίων	τέτευχεν, ἀλλ´ ἔνια τῶν ἀνάλογον
[2, 1]	οὖν τὰ ζῷα συνέστηκε τῶν	μορίων	τούτων, ἀλλὰ τὰ ὁμοιομερῆ τῶν
[2, 8]	γενέσεως. ~Περὶ δὲ τῶν ἄλλων	μορίων	τῶν ὁμοιομερῶν σκεπτέον, καὶ πρῶτον
[2, 10]	αἰσθάνεσθαι διὰ τῶν ἐναίμων γίνεσθαι	μορίων,	φλεβῶν δ´ εἶναι κενὸν τὸ
[2, 1]	διὰ δὲ τὴν τοῦ σχήματος	μορφὴν	ἀνομοιομερές ἐστιν. Ταύτῃ δ´ ἠκολούθηκε
[2, 1]	τὴν οὐσίαν καὶ τὴν ἑκάστου	μορφήν.	Δῆλον δ´ ἂν λέγῃ τις
[2, 1]	ἤδη τινὰ φύσιν ἐπί τινα	μορφὴν	ἢ τοιοῦτον ἄλλο τέλος· ἄνθρωπος
[2, 10]	αὐτοῦ τὴν τῶν ἔξωθεν μορίων	μορφήν,	περὶ τούτου λεκτέον πρῶτον. Εὐθὺς
[2, 1]	Διότι μὲν οὖν αἱματικὰ τὴν	μορφὴν	τὰ σπλάγχνα ἐστίν, εἴρηται, καὶ
[2, 2]	τῷ πυρέττοντι εἶναι μουσικῷ, τὸν	μουσικὸν	εἶναι θερμότερον ἢ τὸν μεθ´
[2, 2]	συμβεβηκὸς εἴη τῷ πυρέττοντι εἶναι	μουσικῷ,	τὸν μουσικὸν εἶναι θερμότερον ἢ
[2, 6]	Εὐλόγως δὲ καὶ στεατώδεις οἱ	μυελοὶ	καὶ πιμελώδεις εἰσίν· διὰ γὰρ
[2, 9]	χονδρώδης (μέν ἐστιν, ἔχει δὲ	μυελόν·	ἀντ´ ὀστοῦ γὰρ αὐτοῖς ὑπάρχει
[2, 6]	ἔχει τὰ ζῷα τὰ ἔχοντα	μυελόν,	εἴρηται· καὶ τί ἐστιν ὁ
[2, 6]	ἄκανθαν, ἀναγκαῖον ἐνίοις ὑπάρχειν καὶ	μυελόν,	ἐμπεριλαμβανομένης τῆς τροφῆς ἐξ ἧς
[2, 6]	ἔχειν, δοκεῖ οὐκ ἔχειν ὅλως	μυελόν.	Ἐπεὶ δὲ τὴν μὲν τῶν
[2, 7]	συνεχῆ τὸν ῥαχίτην αὐτῷ ὁρᾶν	μυελόν.	Ἔτι δὲ πᾶν τοὐναντίον αὐτῷ
[2, 6]	τάσιν. Διὰ τί μὲν οὖν	μυελὸν	ἔχει τὰ ζῷα τὰ ἔχοντα
[2, 6]	τῶν ζῴων ὡς ἀξίως εἰπεῖν	μυελόν,	ὅσων τὰ ὀστᾶ ἰσχυρὰ καὶ
[2, 6]	εἴρηται. ~Ἔστι δὲ καὶ ὁ	μυελὸς	αἵματός τις φύσις, καὶ οὐχ
[2, 6]	καὶ ἐν τοῖς ὀστοῖς ὁ	μυελὸς	αἱματώδης ἐστίν· αὐξανομένων δὲ καὶ
[2, 2]	οἷον αἷμα, ἰχώρ, πιμελή, στέαρ,	μυελός,	γονή, χολή, γάλα ἐν τοῖς
[2, 6]	δὲ τοιοῦτος ὁ ῥαχίτης ἐστὶ	μυελὸς	διὰ τὸ δεῖν αὐτὸν εἶναι
[2, 7]	γὰρ καὶ ὁ ἐγκέφαλος δοκεῖ	μυελὸς	εἶναι καὶ ἀρχὴ τοῦ μυελοῦ
[2, 6]	εἴρηται· καὶ τί ἐστιν ὁ	μυελός,	ἐκ τούτων φανερόν, ὅτι τῆς
[2, 7]	θάτερον. Ὅτι μὲν οὖν ὁ	μυελὸς	θερμόν ἐστι, δῆλον ἐκ πολλῶν·
[2, 7]	τῷ σώματι μορίων, ὁ δὲ	μυελὸς	θερμὸς τὴν φύσιν· δηλοῖ δ´
[2, 6]	νέων ὄντων) οὕτω καὶ ὁ	μυελός·	καὶ τῶν μὲν πιμελωδῶν λιπαρὸς
[2, 6]	ἄκανθαν ὁ ῥαχίτης μόνος ἐστὶ	μυελός·	ὀλίγαιμά τε γὰρ φύσει ὑπάρχει
[2, 6]	διαλήψεις. Διὸ καὶ ὁ ἐνταῦθα	μυελός,	ὥσπερ εἴρηται, ἀλλοιότερός ἐστιν· διὰ
[2, 7]	μυελὸς εἶναι καὶ ἀρχὴ τοῦ	μυελοῦ	διὰ τὸ συνεχῆ τὸν ῥαχίτην
[2, 9]	τοῖς πεζοῖς ἀμύελοι χόνδροι κεχωρισμένῳ	μυελῷ·	τὸ γὰρ χωριζόμενον εἰς ἅπαν
[2, 17]	Δῆλον δὲ τοῦτο ἐπί τε	μυιῶν	καὶ μελιττῶν καὶ πάντων τῶν
[2, 16]	καὶ τὴν δύναμιν ἔχει περιττή.	Μυκτὴρ	γάρ ἐστιν ᾧ τὴν τροφὴν
[2, 16]	τὴν πορείαν· καθάπερ γὰρ εἴπομεν,	μυκτήρ	ἐστιν ἡ προβοσκὶς τοῖς ἐλέφασιν.
[2, 17]	γὰρ ἐκείνοις πρὸς βοήθειαν ὁ	μυκτήρ,	καὶ τούτοις ἡ γλῶττα ἀντὶ
[2, 16]	ἄνω διὰ τοῦ ὕδατος τὸν	μυκτῆρα,	ἄν ποτε ποιῶνται δι´ ὑγροῦ
[2, 16]	μὲν οὖν τὴν ἀναπνοὴν ἔχει	μυκτῆρα,	καθάπερ καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον
[2, 13]	ἔχουσιν ἀρχὴν τὴν πρὸς τὸν	μυκτῆρα	πρόσφυσιν· καὶ τὸ πρόσθιον ἀρχὴ
[2, 16]	δ´ ἀδύνατον ἦν εἶναι τὸν	μυκτῆρα	τοιοῦτον μὴ μαλακὸν ὄντα μηδὲ
[2, 16]	δι´ ἣν αἰτίαν οὐκ ἔχουσι	μυκτῆρας,	ἀλλὰ τὰ μὲν διὰ τῶν
[2, 16]	τοὺς πόρους ἔχουσι τῆς ὀσφρήσεως,	μυκτῆρας	δ´ ἔχειν ἀδύνατον. Περὶ δὲ
[2, 16]	τοῦ στόματος, ὥστε δ´ εἰπεῖν	μυκτῆρας,	εἰ μὴ διὰ τὸ ἔργον,
[2, 16]	ἐπείσακτόν ἐστιν. Ὑπὸ δὲ τοὺς	μυκτῆρας	ἡ τῶν χειλῶν ἐστι φύσις
[2, 9]	τε τὰ ὦτα καὶ τοὺς	μυκτῆρας·	θραύεται γὰρ τὰ κραῦρα ταχέως
[2, 10]	αἰσθητηρίων συνήγαγεν ἡ φύσις τοὺς	μυκτῆρας,	οἷον ἐπὶ στάθμην θεῖσα μίαν
[2, 13]	τοῦ κανθοῦ τοῦ παρὰ τοὺς	μυκτῆρας	σκαρδαμύττουσιν, ὅτι βέλτιον ἀπ´ ἀρχῆς
[2, 10]	ἀναπνοῆς ἡ αἴσθησις τοῖς ἔχουσι	μυκτῆρας,	τοῦτο δὲ τὸ μόριον κατὰ
[2, 17]	ἐστίν, ὥσπερ ἀντιστρόφως ἔχουσα τῷ	μυκτῆρι	τῷ τῶν ἐλεφάντων· καὶ γὰρ
[2, 16]	πυγηδόν) ὑπάρξαντος οὖν τοιούτου τοῦ	μυκτῆρος,	ἡ φύσις παρακαταχρῆται, καθάπερ εἴωθεν,
[2, 1]	πράξεις εἰσίν, οἷον ὀφθαλμοῦ καὶ	μυκτῆρος	καὶ τοῦ προσώπου παντὸς καὶ
[2, 16]	τοιοῦτον ἡ φύσις τὸ τοῦ	μυκτῆρος	μέγεθος ἐποίησε τοῖς ἐλέφασιν. Διόπερ
[2, 10]	καὶ ὄμματα καὶ ἡ τῶν	μυκτήρων	δύναμις διφυής ἐστιν. Ἄλλον οὖν
[2, 16]	καλουμένῳ ῥύγχει καὶ τὸ τῶν	μυκτήρων	ἐνυπάρχει μόριον κατὰ τὸν ἐνδεχόμενον
[2, 16]	τοὺς μὲν πόρους ἔχουσι τῶν	μυκτήρων	πρὸ τοῦ στόματος, ὥστε δ´
[2, 9]	ὅσοις συμφέρει μαλακὸν εἶναι καὶ	μυξῶδες	τὸ στερεὸν διὰ τὴν σάρκα
[2, 13]	ὀρνίθων ὅσοι τῇ κάτω βλεφαρίδι	μύουσι,	καὶ τὰ ᾠοτόκα τῶν τετραπόδων,
[2, 13]	οὗτοι μὲν τῷ κάτω βλεφάρῳ	μύουσι,	περιστεραὶ δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα
[2, 13]	τοῦ περὶ τὴν κεφαλὴν οὕτω	μύουσιν.	Οἱ μὲν γὰρ βαρεῖς τῶν
[2, 13]	τῶν τετραπόδων τῇ κάτω βλεφαρίδι	μύουσιν·	σκαρδαμύττουσι δ´ οἱ ὄρνιθες ἐκ
[2, 17]	τοιοῦτον μόριον, οἷον τὸ τῶν	μυρμήκων	γένος, ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν
[2, 4]	καὶ τὸ γένος τὸ τῶν	μυρμήκων	κἂν εἴ τι ἕτερον τοιοῦτόν
[2, 17]	οἵ τε οἶστροι καὶ οἱ	μύωπες	οἱ μὲν τὰ τῶν ἀνθρώπων
[2, 16]	καὶ οὔτε διχαλοὺς ἔχουσιν οὔτε	μώνυχας	τοὺς πόδας· ἐπεὶ δὲ τὸ