Livre, Chap. |
[2, 10] |
αἴσθησιν
ἔχοντα
πολυμορφοτέραν
ἔχει
τὴν
|
ἰδέαν, |
καὶ
τούτων
ἕτερα
πρὸ
ἑτέρων |
[2, 10] |
θεωρητέον
καθ´
αὑτὰ
περὶ
τῆς
|
ἰδέας |
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
πρὸς
τῷ |
[2, 16] |
τὰς
σιαγόνας.
Ὁ
δ´
ἐλέφας
|
ἰδιαίτατον |
ἔχει
τοῦτο
τὸ
μόριον
τῶν |
[2, 10] |
ζῴοις
εἰσί,
τοῦτο
δ´
ὁρῶντες
|
ἰδιαίτερον |
ὂν
τῶν
ἄλλων
μορίων,
ἐκ |
[2, 10] |
τὰ
αἰσθητήρια
ζῴοις
πρὸς
τὴν
|
ἰδίαν |
φύσιν
ἑκάστῳ.
~Τὰ
μὲν
γὰρ |
[2, 7] |
οὔτε
τῶν
συνεχῶν
μορίων,
ἀλλὰ
|
ἴδιος |
ἡ
φύσις,
καὶ
εὐλόγως
τοιαύτη. |
[2, 5] |
τοῦ
αἵματος
εἰς
τὴν
γονὴν
|
ἰέναι |
καὶ
τὸ
σπέρμα,
τοῦτ´
εἰς |
[2, 15] |
Ὥστ´
ἀναγκαῖον
διὰ
τὴν
ἀπιοῦσαν
|
ἰκμάδα |
σωματικὴν
οὖσαν,
ἂν
μή
τι |
[2, 1] |
διαλήψεσιν.
Καθάπερ
οὖν
ῥέοντος
ὕδατος
|
ἰλύς, |
τἆλλα
σπλάγχνα
τῆς
διὰ
τῶν |
[2, 6] |
γίνεσθαι
γλίσχρος
καὶ
νευρώδης
ἐστίν,
|
ἵν´ |
ἔχῃ
τάσιν.
Διὰ
τί
μὲν |
[2, 7] |
βοήθειαν
τὴν
τοῦ
ἐναντίου
παρεδρίαν,
|
ἵνα |
ἀνισάζῃ
τὴν
θατέρου
ὑπερβολὴν
θάτερον. |
[2, 9] |
δὲ
περιειληφότων,
οἷον
γόμφον,
ἀστράγαλον,
|
ἵνα |
γίγνηται
κάμψις
καὶ
ἔκτασις·
ἄλλως |
[2, 7] |
τῇ
καρδίᾳ
θερμότητα
καὶ
ζέσιν·
|
ἵνα |
δὲ
καὶ
τοῦτο
τὸ
μόριον |
[2, 13] |
τὸ
ὑγρὰ
τὰ
ὄμματα
εἶναι,
|
ἵνα |
ὀξὺ
βλέπωσι
τοῦτον
τὸν
τρόπον |
[2, 16] |
πρὸς
τὴν
ἀναπνοὴν
ὄργανα
πορίζονται,
|
ἵνα |
πολὺν
χρόνον
ἐν
τῇ
θαλάττῃ |
[2, 7] |
ἅπαντα
δεῖται
τῆς
ἐναντίας
ῥοπῆς,
|
ἵνα |
τυγχάνῃ
τοῦ
μετρίου
καὶ
τοῦ |
[2, 9] |
συνεχοῦς
ἢ
ἁπτόμενον
καὶ
προσδεδεμένον,
|
ἵνα |
χρῆται
ἡ
φύσις
(καὶ
ὡς |
[2, 4] |
Τὰ
δὲ
πολλὰς
ἔχοντα
λίαν
|
ἶνας |
καὶ
παχείας
γεωδέστερα
τὴν
φύσιν |
[2, 4] |
μορίων
ἐστίν.
~Τὰς
δὲ
καλουμένας
|
ἶνας |
τὸ
μὲν
ἔχει
αἷμα
τὸ |
[2, 4] |
συνεξατμίζοντος
τοῦ
ὑγροῦ·
αἱ
δ´
|
ἶνες |
γῆς
εἰσιν.
Συμβαίνει
δ´
ἔνιά |
[2, 4] |
καὶ
τὸ
αἷμα·
αἱ
γὰρ
|
ἶνες |
γῆς.
Μὴ
ἐξαιρουμένων
δὲ
πήγνυται, |
[2, 4] |
θερμαίνει
τῶν
ὑγρῶν·
αἱ
δ´
|
ἶνες |
στερεὸν
(καὶ
γεῶδες,
ὥστε
γίνονται |
[2, 5] |
διὸ
πήγνυται
καθάπερ
καὶ
τὸ
|
ἰνῶδες, |
καὶ
αὐτὸ
καὶ
οἱ
ζωμοὶ |
[2, 9] |
σάρκες
περιπεφύκασι,
προσειλημμέναι
λεπτοῖς
καὶ
|
ἰνώδεσι |
δεσμοῖς,
ὧν
ἕνεκεν
τὸ
τῶν |
[2, 4] |
ἐκστατικοί·
τὸ
γὰρ
αἷμα
τούτων
|
ἰνωδέστατον, |
καὶ
τό
γε
τοῦ
ταύρου |
[2, 4] |
πάντων.
Ἐξαιρουμένων
δὲ
τούτων
τῶν
|
ἰνῶν |
οὐ
πήγνυται
τὸ
αἷμα·
καθάπερ |
[2, 14] |
τὰ
δὲ
λοφιὰν
ἔχει,
καθάπερ
|
ἵπποι |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
τῶν
ζῴων, |
[2, 14] |
τὸν
στόλον
μακραῖς,
ὥσπερ
τοῖς
|
ἵπποις, |
τοῖς
δὲ
μακρὸν
βραχείαις,
καὶ |
[2, 14] |
τοῖς
δ´
ἀνθρώποις
ἐπεὶ
ἐξ
|
ἴσου |
διὰ
τὴν
ὀρθότητα
τὰ
πρόσθια |
[2, 1] |
καθ´
αὑτὰ
τῶν
ἐν
ταῖς
|
ἱστορίαις |
εἰρημένων.
Τριῶν
δ´
οὐσῶν
τῶν |
[2, 1] |
ἕκαστον
τῶν
ζῴων,
ἐν
ταῖς
|
ἱστορίαις |
ταῖς
περὶ
αὐτῶν
δεδήλωται
σαφέστερον· |
[2, 17] |
δὲ
περὶ
αὐτῶν
ἐν
ταῖς
|
ἱστορίαις |
ταῖς
περὶ
τῶν
ζῴων.
Τῶν |
[2, 3] |
τῶν
ἀνατομῶν
καὶ
τῆς
φυσικῆς
|
ἱστορίας. |
Ἐπεὶ
δὲ
πάσης
τροφῆς
ἐστί |
[2, 9] |
καὶ
τοῖς
ζῳοτόκοις,
πρὸς
τὴν
|
ἰσχὺν |
ἰσχυροτέρων
δεῖ
τῶν
στερεωμάτων.
Τὰ |
[2, 8] |
χρησιμώτατον
ἂν
εἴη
πρὸς
τὴν
|
ἰσχύν. |
Ὑπάρχει
δ´
ἐν
αὐτοῖς
καὶ |
[2, 2] |
τι
μόριον
τοιοῦτον.
Ἔστι
δ´
|
ἰσχύος |
μὲν
ποιητικώτερον
τὸ
παχύτερον
αἷμα |
[2, 6] |
τὰ
ὀστᾶ
πυκνὰ
ἔχουσι
καὶ
|
ἰσχυρὰ |
εὐλόγως
ἐν
τοῖς
μὲν
οὐκ |
[2, 6] |
εἰπεῖν
μυελόν,
ὅσων
τὰ
ὀστᾶ
|
ἰσχυρὰ |
καὶ
πυκνά,
οἷον
τὰ
τοῦ |
[2, 9] |
τὴν
τῶν
ὀστῶν
δύναμιν
καὶ
|
ἰσχυράν. |
Πολὺ
γὰρ
μείζω
πάντα
τὰ |
[2, 9] |
τοῖς
ζῳοτόκοις,
πρὸς
τὴν
ἰσχὺν
|
ἰσχυροτέρων |
δεῖ
τῶν
στερεωμάτων.
Τὰ
δὲ |
[2, 9] |
τοῖς
ξηροῖς.
Τοῖς
δὲ
μεγάλοις
|
ἰσχυροτέρων |
δεῖ
τῶν
ὑπερεισμάτων
καὶ
μειζόνων |
[2, 2] |
εἰ
ἔτυχε,
τοιαύτη
τίς
ἐστιν·
|
ἴσως |
γὰρ
τὸ
ὑποκείμενόν
ἐστιν
ἢ |
[2, 1] |
ὕδατος
πυρός.
Ἔτι
δὲ
βέλτιον
|
ἴσως |
ἐκ
τῶν
δυνάμεων
λέγειν,
καὶ |
[2, 7] |
δύναμιν
φορτικῶς
τιθέντες·
βέλτιον
δ´
|
ἴσως |
φάναι
ἐν
τοιούτῳ
τινὶ
σώματι |
[2, 17] |
γλῶτταν
ἔχειν
ταύτῃ.
Οἱ
δ´
|
ἰχθύες |
διὰ
τὴν
εἰρημένην
αἰτίαν
ἔχουσι |
[2, 13] |
πρὸς
τὸν
βίον.
Οἱ
δ´
|
ἰχθύες |
καὶ
τὰ
ἔντομα
καὶ
τὰ |
[2, 13] |
δεχόμενα
τὴν
αὐγήν.
Οἱ
δ´
|
ἰχθύες |
ὑγρόφθαλμοι
μέν
εἰσιν.
Ἀναγκαία
γὰρ |
[2, 8] |
τὸ
ἀνάλογον,
οἷον
ἐν
τοῖς
|
ἰχθύσι |
τοῖς
μὲν
ἄκανθα
τοῖς
δὲ |
[2, 17] |
ἄκρῳ
μάλιστα,
διὰ
τοῦτο
τοῖς
|
ἰχθύσι |
τοῦτ´
ἀφώρισται
μόνον.
Ἐπιθυμίαν
δ´ |
[2, 8] |
καὶ
τὸ
ἀνάλογον
ταῖς
τῶν
|
ἰχθύων |
ἀκάνθαις,
οἷον
ἐν
μὲν
ταῖς |
[2, 17] |
συμβέβηκεν
αὐτῷ
πεζῷ
ὄντι
ζῆν
|
ἰχθύων |
βίον,
ὥστε
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[2, 17] |
οὐρανὸν
σαρκώδη
πολλοὶ
καὶ
τῶν
|
ἰχθύων |
ἔχουσι,
καὶ
τῶν
ποταμίων
ἔνιοι |
[2, 17] |
πολλοῖς
ἔχειν,
οἷον
ἔνιοι
τῶν
|
ἰχθύων, |
καὶ
οὗτοι
τρόπον
τινὰ
γλίσχρον |
[2, 10] |
καὶ
ἡ
ὄσφρησις
ἐπὶ
τῶν
|
ἰχθύων |
καὶ
τῶν
τοιούτων
ποιεῖ
τὸ |
[2, 9] |
μέν,
ἀσθενέστερα
δέ.
Τῶν
δ´
|
ἰχθύων |
τοῖς
μὲν
ᾠοτόκοις
ἄκανθα,
καὶ |
[2, 4] |
παχὺ
καὶ
θολερὸν
καὶ
καθαρόν.
|
Ἰχὼρ |
δ´
ἐστὶ
τὸ
ὑδατῶδες
τοῦ |
[2, 4] |
ὥστε
ὁ
μὲν
ἐξ
ἀνάγκης
|
ἰχώρ, |
ὁ
δ´
αἵματος
χάριν
ἐστίν. |
[2, 2] |
ἐν
τῇ
φύσει,
οἷον
αἷμα,
|
ἰχώρ, |
πιμελή,
στέαρ,
μυελός,
γονή,
χολή, |
[2, 7] |
δύναμιν
ῥεύματα
ποιεῖ
φλέγματος
καὶ
|
ἰχῶρος. |
Δεῖ
δὲ
λαβεῖν,
ὡς
μεγάλῳ |
[2, 5] |
Καὶ
περὶ
μὲν
αἵματος
καὶ
|
ἰχῶρος |
καὶ
πιμελῆς
καὶ
στέατος,
τί |