Livre, Chap.
[2, 16]	ἵνα πολὺν χρόνον ἐν τῇ	θαλάττῃ	μένοντες ἕλκωσιν ἔξωθεν τοῦ ὑγροῦ
[2, 2]	γ´ αἴτια ταῦτα σχεδὸν καὶ	θανάτου	καὶ ζωῆς ἔοικεν εἶναι φανερόν,
[2, 7]	νόσους καὶ παρανοίας ποιεῖν καὶ	θανάτους·	τὸ γὰρ ἐν τῇ καρδίᾳ
[2, 8]	τὸ κύτος τὴν καλουμένην κεφαλήν,	θάτερα	δ´ εὐμήκη. Διὸ πρὸς τὴν
[2, 3]	τὸν τρόπον. Ὁμοίως δὲ καὶ	θάτερα	τὰ ὑγρὰ κατὰ τὸν αὐτὸν
[2, 2]	θερμὸν ἀλλὰ μὴ καθ´ αὑτὸ	θάτερον	αὐτῶν, ὥσπερ ἂν εἴ τις
[2, 2]	τόδε ἔσται θερμότερον, ὡδὶ δὲ	θάτερον.	Ἔνια δὲ τῶν τοιούτων οὐδ´
[2, 2]	τόδε, κατὰ συμβεβηκὸς δὲ πολλάκις	θάτερον,	ἔτι δὲ δυνάμει μὲν τοδί,
[2, 7]	ἵνα ἀνισάζῃ τὴν θατέρου ὑπερβολὴν	θάτερον.	Ὅτι μὲν οὖν ὁ μυελὸς
[2, 9]	ἀρχὴν τὴν θατέρου τῇ τελευτῇ	θατέρου,	συνδέδεται νεύροις. Καὶ χονδρώδη δὲ
[2, 9]	ὁμοίαν ἔχοντα τὴν ἀρχὴν τὴν	θατέρου	τῇ τελευτῇ θατέρου, συνδέδεται νεύροις.
[2, 7]	ἐναντίου παρεδρίαν, ἵνα ἀνισάζῃ τὴν	θατέρου	ὑπερβολὴν θάτερον. Ὅτι μὲν οὖν
[2, 2]	ὕδατος καὶ ἐλαίου, πήγνυται δὲ	θᾶττον.	Ἔτι λίθοι καὶ σίδηρος καὶ
[2, 2]	ἀλλὰ βραδέως θερμότερον, καὶ τὸ	θᾶττον	θερμαινόμενον τοῦ θερμαινομένου βραδέως θερμότερον
[2, 2]	πῦρ ὀλίγον, ψύχεται δὲ καὶ	θᾶττον	καὶ μᾶλλον τὸ θερμὸν ὕδωρ
[2, 2]	τὸ ζέον ὕδωρ, ψύχεται δὲ	θᾶττον	καὶ πήγνυται τοῦ ἐλαίου. Ἔτι
[2, 1]	συνθέσεων πρώτην μὲν ἄν τις	θείη	τὴν ἐκ τῶν καλουμένων ὑπό
[2, 10]	ἢ γὰρ μόνον μετέχει τοῦ	θείου	τῶν ἡμῖν γνωρίμων ζῴων, ἢ
[2, 10]	τοὺς μυκτῆρας, οἷον ἐπὶ στάθμην	θεῖσα	μίαν ἐπὶ τὴν τῆς ἀναπνοῆς
[2, 2]	δὲ θερμόν, οἷον εἴ τις	θεῖτο	ὄνομα ὕδατι ἢ σιδήρῳ θερμῷ.
[2, 3]	οἷον τὸ αἷμα, τὰ δὲ	θερμὰ	καὶ πάχος ἔχοντα καθάπερ ἡ
[2, 2]	ἀρχάς, καὶ πολλοὶ διαμφισβητοῦσι ποῖα	θερμὰ	καὶ ποῖα ψυχρὰ τῶν ζῴων
[2, 3]	φύσει τῶν τοιούτων τὰ μὲν	θερμὰ	καὶ ὑγρὰ χωριζόμενα δὲ πήγνυται
[2, 2]	τῶν φύσει συνεστώτων τὰ μὲν	θερμὰ	λέγειν τὰ δὲ ψυχρὰ καὶ
[2, 2]	φλὸξ τοῦ ὕδατος τοῦ ζέοντος,	θερμαίνει	δὲ κατὰ τὴν ἁφὴν τὸ
[2, 2]	μὲν βραδύτερον τὸ καθ´ αὑτό,	θερμαίνει	δὲ μᾶλλον πολλάκις τὴν αἴσθησιν
[2, 2]	ἀδύνατον ὑπάρχειν τῷ αὐτῷ πάντας.	Θερμαίνει	μὲν γὰρ μᾶλλον τὸ ζέον
[2, 4]	τὰ δὲ στερεὰ θερμανθένα μᾶλλον	θερμαίνει	τῶν ὑγρῶν· αἱ δ´ ἶνες
[2, 2]	τοδί, τῷ μᾶλλον τὴν ἁφὴν	θερμαίνειν,	τοδὶ δὲ τῷ φλόγα ποιεῖν
[2, 2]	καὶ σίδηρος καὶ τὰ τοιαῦτα	θερμαίνεται	μὲν βραδύτερον ὕδατος, καίει δὲ
[2, 2]	μᾶλλον θερμὸν ὑφ´ οὗ μᾶλλον	θερμαίνεται	τὸ ἁπτόμενον, ἄλλως δὲ τὸ
[2, 2]	βραδέως θερμότερον, καὶ τὸ θᾶττον	θερμαινόμενον	τοῦ θερμαινομένου βραδέως θερμότερον εἶναι
[2, 2]	καὶ τὸ θᾶττον θερμαινόμενον τοῦ	θερμαινομένου	βραδέως θερμότερον εἶναι τὴν φύσιν
[2, 4]	ὁ θυμός, τὰ δὲ στερεὰ	θερμανθένα	μᾶλλον θερμαίνει τῶν ὑγρῶν· αἱ
[2, 2]	μὲν βραδύτερον ὕδατος, καίει δὲ	θερμανθέντα	μᾶλλον. Πρὸς δὲ τούτοις τῶν
[2, 9]	Λιβύῃ καὶ τοῖς τόποις τοῖς	θερμοῖς	καὶ τοῖς ξηροῖς. Τοῖς δὲ
[2, 2]	γὰρ τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς εἶναι	θερμὸν	ἀλλὰ μὴ καθ´ αὑτὸ θάτερον
[2, 2]	καὶ ἐγκαταλελεῖφθαί τι ἐν αὐτοῖς	θερμόν.	Ἄλλον δὲ τρόπον θερμὸν πεύκη
[2, 2]	ἄνθραξ, ὧν τὸ μὲν ἀεὶ	θερμόν	(ἀναθυμίασις γὰρ ὁ καπνός) ὁ
[2, 8]	ἔχειν ὀλίγον αὐτῶν τὴν φύσιν	θερμὸν	ἀναίμων ὄντων, οἷον πνιγεύς τις
[2, 7]	διὰ τὸ πολὺν χρόνον τὸ	θερμὸν	ἀπατμίζειν· τῶν δ´ ἄλλων οὐδενὶ
[2, 2]	δ´ οἰκείαν, διαφέρει δὲ τὸ	θερμὸν	εἶναι οὕτως ἢ ἐκείνως πλεῖστον·
[2, 2]	θερμότερον ἢ τὸν μεθ´ ὑγιείας	θερμόν.	Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ τὸ μὲν
[2, 7]	Ὅτι μὲν οὖν ὁ μυελὸς	θερμόν	ἐστι, δῆλον ἐκ πολλῶν· ἡ
[2, 3]	καθ´ αὑτό ἐστι μὲν ὡς	θερμόν	ἐστιν, ἔστι δ´ ὡς οὔ.
[2, 2]	γὰρ τὸν τρόπον τὸ αἷμα	θερμόν	ἐστιν. Καὶ ποιεῖ δὲ φανερὸν
[2, 2]	ὅσοις τὸ ὑποκείμενον κατὰ πάθος	θερμόν	ἐστιν. Τάχα δὲ καὶ ἡ
[2, 7]	ἔργοις ὑπηρετικώτατον τῶν σωμάτων τὸ	θερμόν	ἐστιν· τὸ τρέφειν γὰρ καὶ
[2, 2]	ἐναντίων ἐστίν. Ἄριστα δὲ τὰ	θερμὸν	ἔχοντα καὶ λεπτὸν καὶ καθαρόν·
[2, 2]	οὐδ´ ἔστιν ἁπλῶς εἰπεῖν ὅτι	θερμὸν	ἢ μὴ θερμόν. Ὃ μὲν
[2, 2]	Πότερον οὖν ἁπλῶς λέγεται τὸ	θερμὸν	ἢ πλεοναχῶς; Δεῖ δὴ λαβεῖν
[2, 8]	τὸ ὄστρακον φυλάττει τὸ ἐμπεπυρευμένον	θερμόν.	Ἡ δὲ χελώνη καὶ τὸ
[2, 7]	τὸ γὰρ ἐν τῇ καρδίᾳ	θερμὸν	καὶ ἡ ἀρχὴ συμπαθέστατόν ἐστι
[2, 3]	ποτε ὂν αἷμά ἐστιν, οὐ	θερμόν·	καὶ καθ´ αὑτό ἐστι μὲν
[2, 2]	ἐνέργειαν πυρός. Δοκεῖ δὲ τὸ	θερμὸν	καὶ πηγνύναι καὶ τήκειν. Ὅσα
[2, 2]	τίνας αἰτίας. Τὸ δὲ τί	θερμὸν	καὶ ποῖον θερμότερον, ἐπειδὴ λέγεται
[2, 3]	τιθέναι τούτοις. Πῶς μὲν οὖν	(θερμὸν	καὶ πῶς ὑγρόν, καὶ πῶς
[2, 2]	Εἰ δ´ ἔχει τοσαύτην τὸ	θερμὸν	καὶ τὸ ψυχρὸν ἀμφισβήτησιν, τί
[2, 2]	τῶν φυσικῶν στοιχείων αὗταί εἰσι,	θερμὸν	καὶ ψυχρὸν καὶ ξηρὸν καὶ
[2, 1]	Ὑγρὸν γὰρ καὶ ξηρὸν καὶ	θερμὸν	καὶ ψυχρὸν ὕλη τῶν συνθέτων
[2, 2]	εἰπεῖν ὅτι θερμὸν ἢ μὴ	θερμόν.	Ὃ μὲν γάρ ποτε τυγχάνει
[2, 2]	ὑποκείμενον, οὐ θερμόν, συνδυαζόμενον δὲ	θερμόν,	οἷον εἴ τις θεῖτο ὄνομα
[2, 2]	μὲν μᾶλλον τὸ καθ´ αὑτὸ	θερμόν,	οἷον ἡ φλὸξ τοῦ ὕδατος
[2, 3]	τὸ αἷμα ὡδὶ μὲν ἔστι	θερμόν,	οἷόν τι ἦν αὐτῷ τὸ
[2, 3]	τὸ αἷμα, οὐ καθ´ αὑτὸ	θερμόν.	Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ ξηροῦ
[2, 4]	τροφή. Πολλὴν οὖν ποιεῖ διαφορὰν	θερμὸν	ὂν καὶ ψυχρὸν καὶ λεπτὸν
[2, 2]	αἷμα καὶ χολὴν οἱ μὲν	θερμὸν	ὁποτερονοῦν εἶναί φασιν αὐτῶν, οἱ
[2, 2]	αὐτοῖς θερμόν. Ἄλλον δὲ τρόπον	θερμὸν	πεύκη καὶ τὰ πίονα, τῷ
[2, 14]	ῥαφάς (ὅπου γὰρ ὑγρὸν καὶ	θερμὸν	πλεῖστον, ἐνταῦθ´ ἀναγκαῖον πλείστην εἶναι
[2, 2]	τυγχάνει ὂν τὸ ὑποκείμενον, οὐ	θερμόν,	συνδυαζόμενον δὲ θερμόν, οἷον εἴ
[2, 2]	ἐστὶ τὸ μὲν καθ´ αὑτὸ	θερμὸν	τὸ δὲ κατὰ συμβεβηκός, ψύχεται
[2, 2]	καὶ θᾶττον καὶ μᾶλλον τὸ	θερμὸν	ὕδωρ μικροῦ πυρός· οὐ γὰρ
[2, 7]	ὑπνώσσοντες) καὶ κάτω ποιεῖ τὸ	θερμὸν	ὑποφεύγειν μετὰ τοῦ αἵματος. Διὸ
[2, 2]	μὲν δὴ τρόπον λέγεται μᾶλλον	θερμὸν	ὑφ´ οὗ μᾶλλον θερμαίνεται τὸ
[2, 1]	ἐναντιώσεις τὸ ὑπὸ ταύτην αἰσθητόν,	θερμὸν	ψυχρόν, ξηρὸν ὑγρὸν καὶ ἔτι
[2, 2]	ζέον μᾶλλον, τὸ κατὰ συμβεβηκὸς	θερμόν.	Ὥστε φανερὸν ὅτι τὸ κρῖναι
[2, 7]	σώματι μορίων, ὁ δὲ μυελὸς	θερμὸς	τὴν φύσιν· δηλοῖ δ´ ἡ
[2, 7]	καρδίαν καὶ τὸν πλεύμονα τόπον	θερμότατον	καὶ ἐναιμότατον. Διὸ καὶ μόνον
[2, 2]	γὰρ τὰ ἔνυδρα τῶν πεζῶν	θερμότερά	φασιν εἶναι, λέγοντες ὡς ἐπανισοῖ
[2, 2]	Παρμενίδης τὰς γυναῖκας τῶν ἀνδρῶν	θερμοτέρας	εἶναί φησι καὶ ἕτεροί τινες,
[2, 2]	ποιητικώτερον τὸ παχύτερον αἷμα καὶ	θερμότερον,	αἰσθητικώτερον δὲ καὶ νοερώτερον τὸ
[2, 2]	θᾶττον θερμαινόμενον τοῦ θερμαινομένου βραδέως	θερμότερον	εἶναι τὴν φύσιν φαμέν, ὡς
[2, 2]	τὸ μὲν ψυχρότερον τὸ δὲ	θερμότερον	ἔν τε τοῖς μορίοις τοῦ
[2, 2]	δὲ τί θερμὸν καὶ ποῖον	θερμότερον,	ἐπειδὴ λέγεται πλεοναχῶς, (οὐ τὸν
[2, 2]	εἶναι μουσικῷ, τὸν μουσικὸν εἶναι	θερμότερον	ἢ τὸν μεθ´ ὑγιείας θερμόν.
[2, 2]	μὴ ταχέως ψυχόμενον ἀλλὰ βραδέως	θερμότερον,	καὶ τὸ θᾶττον θερμαινόμενον τοῦ
[2, 2]	ὕδωρ δὲ γίνεται πᾶν. Ἔτι	θερμότερον	μὲν κατὰ τὴν ἁφὴν τὸ
[2, 2]	τὸ δ´ ὕδωρ οὐδέν. Ἔτι	θερμότερον	μὲν τὸ ζέον ὕδωρ ἢ
[2, 2]	ὅτι τὸ κρῖναι δυοῖν πότερον	θερμότερον	οὐχ ἁπλοῦν· ὡδὶ μὲν γὰρ
[2, 2]	αὐτό, τὸ πλέον τοῦ ἐλάττονος	θερμότερον.	Πρὸς δὲ τούτοις δυοῖν τὸ
[2, 2]	διὰ τὸ πολλαχῶς λέγεσθαι τὸ	θερμότερον	ταῦτα (συμβαίνειν· ἕκαστος γὰρ δοκεῖ
[2, 2]	πλεοναχῶς, ἀλλὰ τοσαυταχῶς ἕτερον ἑτέρου	θερμότερον·	τούτους δὲ τοὺς τρόπους ἀδύνατον
[2, 2]	αἷμα κατὰ μὲν τὴν ἁφὴν	θερμότερον	ὕδατος καὶ ἐλαίου, πήγνυται δὲ
[2, 2]	ὡδὶ μὲν γὰρ τόδε ἔσται	θερμότερον,	ὡδὶ δὲ θάτερον. Ἔνια δὲ
[2, 2]	δὴ λαβεῖν τί ἔργον τοῦ	θερμοτέρου,	ἢ πόσα, εἰ πλείω. Ἕνα
[2, 2]	τόπου ἡ τῆς φύσεως αὐτῶν	θερμότης,	καὶ τὰ ἄναιμα τῶν ἐναίμων
[2, 9]	αἷμα· ἡ γὰρ ἀπ´ ἐκείνης	θερμότης	κωλύει πήγνυσθαι, φαίνεται δὲ καὶ
[2, 3]	τῷ λόγῳ ὑπάρξει αὐτοῦ ἡ	θερμότης,	ὥσπερ ἐν τῷ τοῦ λευκοῦ
[2, 7]	αὑτῆς φοράν. Πρὸς οὖν πολλὴν	θερμότητα	ἀντίκειται πλείων ὑγρότης καὶ ψυχρότης,
[2, 7]	ποιεῖ τὴν ἐν τῇ καρδίᾳ	θερμότητα	καὶ ζέσιν· ἵνα δὲ καὶ
[2, 2]	ἕτεροί τινες, ὡς διὰ τὴν	θερμότητα	καὶ πολυαιμούσαις γινομένων τῶν γυναικείων,
[2, 2]	γένοιτ´ ἂν ψυχρά. Ἔχει δὲ	θερμότητα	καὶ τὰ πυρωθέντα πάντα σχεδόν,
[2, 7]	τόπον καὶ τὴν ἐν αὐτῇ	θερμότητα	μεμηχάνηται τὸν ἐγκέφαλον ἡ φύσις,
[2, 2]	τὰ μὲν ἀλλοτρίαν ἔχει τὴν	θερμότητα	(τὰ δ´ οἰκείαν, διαφέρει δὲ
[2, 4]	σώμασιν ὑγρόν ἐστι διὰ τὴν	θερμότητα	τὴν ἐν τοῖς ζῴοις. Πολλῶν
[2, 7]	ἐγκέφαλον. Πρὸς δὲ τὸ τῇ	θερμότητι	μὴ βλάπτειν, ἀντὶ μὲν μεγάλων
[2, 3]	γῇ καὶ τῇ ἐν αὐτῇ	θερμότητι	χρῆται ὥσπερ κοιλίᾳ) τὰ δὲ
[2, 7]	τοῦτο τὸ μόριον τυγχάνῃ μετρίας	θερμότητος,	ἀφ´ ἑκατέρας τῆς φλεβός, τῆς
[2, 4]	καὶ ἐκστατικὰ διὰ τὸν θυμόν.	Θερμότητος	γὰρ ποιητικὸν ὁ θυμός, τὰ
[2, 10]	ἡ τῆς ἐν τῷ αἵματι	θερμότητος	κίνησις τὴν αἰσθητικὴν ἐνέργειαν· διὰ
[2, 7]	ἀλλήλων οὖσιν. Ὅτι μὲν οὖν	θερμότητος	τὰ ζῷα μετέχειν ἀναγκαῖον, δῆλον
[2, 3]	τῆς κάτω κοιλίας ἤδη μετὰ	θερμότητος	φυσικῆς ποιεῖται τὴν πέψιν. Ὥσπερ
[2, 7]	ἐξατμισθέντος τοῦ ὕδατος ὑπὸ τῆς	θερμότητος,	ὥσπερ τὰ τῶν χεδρόπων ἑψήματα
[2, 4]	πρότερον, καὶ πήγνυται οὐχ ὑπὸ	θερμοῦ	ἀλλ´ ὑπὸ ψυχροῦ ξηραινόμενον. Ἐν
[2, 3]	ἡ μεταβολὴ διὰ τῆς τοῦ	θερμοῦ	δυνάμεως, καὶ τὰ ζῷα πάντα
[2, 5]	ψυχροῦ τοῦ τυχόντος καὶ ὑπὸ	θερμοῦ.	Καὶ ἀγονώτερα δὴ τὰ πίονά
[2, 2]	αὐτὸν λόγον. Καὶ περὶ μὲν	θερμοῦ	καὶ ψυχροῦ καὶ τῆς ὑπεροχῆς
[2, 2]	αἵματος φύσις, πρῶτον διελομένοις περὶ	θερμοῦ	καὶ ψυχροῦ, οὕτω καὶ περὶ
[2, 2]	καὶ πυροῦν. Λεγομένου δὲ τοῦ	θερμοῦ	πολλαχῶς, ἀκολουθήσει δῆλον ὅτι καὶ
[2, 7]	ἀτμίδος καὶ φερομένης ὑπὸ τοῦ	θερμοῦ	πρὸς τὸν ἄνω τόπον, ὅταν
[2, 4]	γῆ ὑπὸ ψύχους· τοῦ γὰρ	θερμοῦ	ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ ἐκθλιβομένου συνεξατμίζει
[2, 3]	διὰ ταύτην ἀναγκαῖον ἔχειν ἀρχὴν	θερμοῦ	φυσικήν, καὶ ταύτην ὥσπερ αἱ
[2, 7]	ζῴων ὀρθόν· ἡ γὰρ τοῦ	θερμοῦ	φύσις ἐνισχύουσα ποιεῖ τὴν αὔξησιν
[2, 3]	τῆς τροφῆς ῥᾴω ποιεῖ τῷ	θερμῷ	τὴν ἐργασίαν· ἡ δὲ τῆς
[2, 2]	θεῖτο ὄνομα ὕδατι ἢ σιδήρῳ	θερμῷ.	Τοῦτον γὰρ τὸν τρόπον τὸ
[2, 3]	κυρίως καὶ ἁπλῶς, καὶ ἐπὶ	θερμῶν	καὶ ψυχρῶν. Τούτων δὲ διωρισμένων
[2, 2]	γῆς, τὸ πῦρ· καὶ τῶν	θερμῶν	πήγνυται ὑπὸ ψυχροῦ ταχὺ μὲν
[2, 2]	Πρὸς δὲ τούτοις τῶν λεγομένων	θερμῶν	τὰ μὲν ἀλλοτρίαν ἔχει τὴν
[2, 1]	πάντων αὐτῶν διὰ τὸ τὴν	θέσιν	ἔχειν ἐπὶ πόροις φλεβικοῖς καὶ
[2, 3]	τῆς κοιλίας. Δεῖ δὲ ταῦτα	θεωρεῖν	ἔκ τε τῶν ἀνατομῶν καὶ
[2, 10]	ὀλίγων ὀργάνων ἡ χρῆσις· διὸ	θεωρητέον	καθ´ αὑτὰ περὶ τῆς ἰδέας
[2, 2]	ψυχροῦ, οὕτω καὶ περὶ τούτου	θεωρητέον	τὰς αἰτίας. Πολλῶν γὰρ ἡ
[2, 9]	μέρος, ὕστερον ἅμα τοῖς ἀνομοιομερέσι	θεωρητέον	τὴν αἰτίαν αὐτῶν, καὶ τίνος
[2, 13]	ὀξυωπά (ἄνωθεν γὰρ αὐτοῖς ἡ	θεωρία	τῆς τροφῆς, διὸ καὶ ἀναπέτονται
[2, 9]	περὶ τῶν ὑγρῶν καὶ ὁμοιομερῶν	θεωρίᾳ·	τοῖς γὰρ περὶ γενέσεως λόγοις
[2, 7]	τὴν τῆς τροφῆς σκέψιν καὶ	θεωρίαν	οἰκείους ἔχει τοὺς λόγους, τίσι
[2, 2]	ἄναιμα τῶν ἐναίμων καὶ τὰ	θήλεα	τῶν ἀρρένων, οἷον Παρμενίδης τὰς
[2, 7]	(καὶ τὸ ἄρρεν πλείους τῶν	θηλειῶν,	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν, ὅπως
[2, 7]	τῶν ἀνθρώπων οἱ ἄρρενες τῶν	θηλειῶν·	καὶ γὰρ τὸν περὶ τὴν
[2, 9]	ἀρρένων σκληρότερα ἢ τὰ τῶν	θηλειῶν,	καὶ τὰ τῶν σαρκοφάγων (ἡ
[2, 9]	ζῴοις ἐξ ἀνάγκης καὶ τοῖς	θήλεσι	τὴν ἐν αὐτοῖς τῶν ἐμβρύων
[2, 2]	τὴν διαφοράν, καὶ πρὸς τὸ	θῆλυ	αὖ τὸ ἄρρεν, καὶ τὰ
[2, 2]	μᾶλλον αἴσθησιν ἐμποιοῦν ἐν τῷ	θιγγάνειν,	καὶ τοῦτ´, ἐὰν μετὰ λύπης.
[2, 3]	τροφὴ καθάπερ σάρξ· αὕτη γὰρ	θιγγανομένη	ποιεῖ αἴσθησιν. Οὐ γὰρ συνεχές
[2, 3]	τοιούτων. Καὶ γὰρ διὰ τοῦτο	θιγγανόμενον	αἴσθησιν οὐ ποιεῖ, ὥσπερ οὐδ´
[2, 7]	μᾶλλον τῷ μηδεμίαν ποιεῖν αἴσθησιν	θιγγανόμενος,	ὥσπερ οὐδὲ τὸ αἷμα οὐδὲ
[2, 7]	φανερὰ μὲν καὶ κατὰ τὴν	θίξιν,	ἔτι δ´ ἀναιμότατον τῶν ὑγρῶν
[2, 4]	καὶ λεπτὸν καὶ παχὺ καὶ	θολερὸν	καὶ καθαρόν. Ἰχὼρ δ´ ἐστὶ
[2, 2]	μὲν καθαρώτερόν ἐστι τὸ δὲ	θολερώτερον,	ἔτι δὲ τὸ μὲν ψυχρότερον
[2, 9]	τὰ ὦτα καὶ τοὺς μυκτῆρας·	θραύεται	γὰρ τὰ κραῦρα ταχέως ἐν
[2, 6]	ὁμοίως ἦν συνεχής, ἀλλ´ ἢ	θραυστὸς	ἢ ὑγρός. Ἔνια δ´ οὐκ
[2, 1]	κινούσης τὸ ζῷον καὶ τῆς	θρεπτικῆς	ἐν ταὐτῷ μορίῳ τοῦ σώματος
[2, 14]	καὶ ταύτας ἐπικεκόσμηκεν ἡ φύσις	θριξί,	τοῖς μὲν μικρὸν ἔχουσι τὸν
[2, 14]	τὸ σῶμα πρανὲς δεδάσυνται ταῖς	θριξίν,	οἷον τὸ τῶν κυνῶν γένος,
[2, 5]	στέατος, ἣ οὐ πήγνυται οὐδὲ	θρύπτεται	ξηραινομένη διὰ τὸ μὴ εἶναι
[2, 4]	καὶ ζέσιν ποιοῦσιν ἐν τοῖς	θυμοῖς.	Διὸ οἱ ταῦροι καὶ οἱ
[2, 4]	ἦθος καὶ ἐκστατικὰ διὰ τὸν	θυμόν.	Θερμότητος γὰρ ποιητικὸν ὁ θυμός,
[2, 4]	θυμόν. Θερμότητος γὰρ ποιητικὸν ὁ	θυμός,	τὰ δὲ στερεὰ θερμανθένα μᾶλλον
[2, 4]	οἱ ταῦροι καὶ οἱ κάπροι	θυμώδεις	καὶ ἐκστατικοί· τὸ γὰρ αἷμα
[2, 4]	γεωδέστερα τὴν φύσιν ἐστὶ καὶ	θυμώδη	τὸ ἦθος καὶ ἐκστατικὰ διὰ
[2, 16]	ὑπάρχει φύσει πᾶσι καὶ οὐ	θύραθεν	ἐπείσακτόν ἐστιν. Ὑπὸ δὲ τοὺς
[2, 16]	μήκει πρὸς τὸ λαβεῖν τὴν	θύραθεν	τροφήν, καθάπερ φασὶ τὰ κέρατα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/12/2009