Livre, Chap.
[2, 2]	τὰ δ´ ὑγρά, ἐπεὶ ὅτι	γ´	αἴτια ταῦτα σχεδὸν καὶ θανάτου
[2, 10]	ἡ ὄψις πᾶσιν, ἐπεὶ ἥ	γ´	ἀκοὴ καὶ ἡ ὄσφρησις ἐπὶ
[2, 2]	πιμελή, στέαρ, μυελός, γονή, χολή,	γάλα	ἐν τοῖς ἔχουσι, σάρξ, καὶ
[2, 7]	καὶ παρὰ ταῦτα γονὴ καὶ	γάλα	τοῖς πεφυκόσιν ἔχειν ἕκαστα τούτων.
[2, 9]	Ἔτι δὲ περὶ γονῆς καὶ	γάλακτος	ἀπελίπομεν ἐν τῇ περὶ τῶν
[2, 7]	τὰ δὲ περὶ σπέρματος καὶ	γάλακτος	ἐν τοῖς περὶ γενέσεως· τὸ
[2, 13]	τῆς ὄψεως. Διὸ καὶ τὰ	γαμψώνυχα	μὲν ὀξυωπά (ἄνωθεν γὰρ αὐτοῖς
[2, 17]	ἔνιοι πολύφωνοι, καὶ πλατυτέραν οἱ	γαμψώνυχοι	ἔχουσιν. Πολύφωνοι δ´ οἱ μικρότεροι.
[2, 3]	γὰρ καὶ ὑγραίνεται· τὸ μὲν	γὰρ	αἷμα ξηραίνεται μᾶλλον, ὑγραίνεται δ´
[2, 4]	κάπροι θυμώδεις καὶ ἐκστατικοί· τὸ	γὰρ	αἷμα τούτων ἰνωδέστατον, καὶ τό
[2, 7]	τῷ σώματι πάντων (οὐδ´ ὁτιοῦν	γὰρ	αἵματος ἔχει ἐν αὑτῷ) καὶ
[2, 4]	πήγνυται τὸ τοιοῦτον αἷμα· τοῦ	γὰρ	αἵματος τὸ μὲν ὑδατῶδες μᾶλλον
[2, 6]	τὰ σπλάγχνα τὰς χρόας (ὑπερβολῇ	γὰρ	αἱματῶδες καὶ τῶν σπλάγχνων ἕκαστόν
[2, 5]	τῶν ζῴων ὠφελεῖ (πρὸς μὲν	γὰρ	αἴσθησιν οὐκ (ἐμποδίζει, πρὸς δ´
[2, 1]	ἔνια μόρια ὁμοιομερῆ· ἡ μὲν	γὰρ	αἴσθησις ἐν τούτοις, αἱ δὲ
[2, 17]	ἀνάπαλιν τὴν ἄνω κάτω· τοῖς	γὰρ	ἄλλοις ἡ ἄνω ἀκίνητος. Πρὸς
[2, 10]	τοῖς ζῴοις ὁ ἐγκέφαλος (οὐ	γὰρ	ἂν ἐδύνατο καταψύχειν ἀλεαίνων αὐτὸς
[2, 8]	ἀλλὰ κατὰ κύκλους διαιρετήν· οὕτως	γὰρ	ἂν ἔχον χρησιμώτατον ἂν εἴη
[2, 9]	τῶν ὀστῶν ἐστι φύσις (οὔτε	γὰρ	ἂν κάμψεως ἦν αἴτιον οὔτ´
[2, 17]	τ´ εἶναι διατρίβειν ἐκχυμίζοντας· παρεμπίπτοι	γὰρ	ἂν τὸ ὕδωρ. Ὥστ´ ἐὰν
[2, 16]	ποιήσας ἀμφοτέρωθεν εἰς στενόν· εἴη	γὰρ	ἂν τοῦτο ἤδη ῥύγχος ὀρνιθῶδες.
[2, 16]	ὄντα μηδὲ κάμπτεσθαι δυνάμενον (ἐνεπόδιζε	γὰρ	ἂν τῷ μήκει πρὸς τὸ
[2, 9]	τὴν φύσιν ἐστίν· ὑγροτέραν τε	γὰρ	ἀναγκαῖον αὐτῶν εἶναι τὴν κίνησιν,
[2, 1]	ἢ τοιοῦτον ἄλλο τέλος· ἄνθρωπος	γὰρ	ἄνθρωπον καὶ φυτὸν γεννᾷ φυτὸν
[2, 17]	τὴν τῶν χυμῶν αἴσθησιν (ὁ	γὰρ	ἄνθρωπος εὐαισθητότατος τῶν ἄλλων ζῴων,
[2, 1]	ἔχοντα ἐξ ἀνάγκης. Τὰ μὲν	γὰρ	ἀνομοιομερῆ ἐκ τῶν ὁμοιομερῶν ἐνδέχεται
[2, 9]	τὸ ἐν αὑτῇ αἷμα· ἡ	γὰρ	ἀπ´ ἐκείνης θερμότης κωλύει πήγνυσθαι,
[2, 2]	καὶ τὰ τούτοις ἀνάλογον· οὐ	γὰρ	ἅπαντα τὰ ζῷα τούτων τῶν
[2, 14]	τοῦ ἄλλου σώματος φύσιν· πανταχοῦ	γὰρ	ἀποδίδωσι λαβοῦσα ἑτέρωθεν πρὸς ἄλλο
[2, 7]	τοῖς περὶ γενέσεως· τὸ μὲν	γὰρ	ἀρχὴ γενέσεως αὐτῶν ἐστι, τὸ
[2, 8]	τοῖς ἄλλοις τὸ ἀνάλογον· τοῦτο	γὰρ	ἀρχὴ καὶ σῶμα καθ´ αὑτὸ
[2, 5]	ταχέως τὰ λίαν πίονα· ὀλίγαιμα	γὰρ	ἅτε εἰς τὴν πιότητα ἀναλισκομένου
[2, 13]	τὰ τοιαῦτα, οὐκ ὀξυωπά· οὐδὲν	γὰρ	αὐτὰ κατεπείγει πρὸς τὸν βίον.
[2, 1]	ἁπλῷ τῶν αἰσθητηρίων ἐγγίνεσθαι· μάλιστα	γὰρ	αὕτη δοκεῖ πλειόνων εἶναι γενῶν,
[2, 9]	στερεὰν ἔχει τὴν φύσιν· ὅπλου	γὰρ	αὕτη δύναμις. Διὸ καὶ πάντα
[2, 13]	τὰ γαμψώνυχα μὲν ὀξυωπά (ἄνωθεν	γὰρ	αὐτοῖς ἡ θεωρία τῆς τροφῆς,
[2, 9]	ἔχει δὲ μυελόν· ἀντ´ ὀστοῦ	γὰρ	αὐτοῖς ὑπάρχει τοῦτο τὸ μόριον.
[2, 12]	τὰ ᾠοτόκα καὶ φολιδωτά· ὁ	γὰρ	αὐτὸς ἁρμόσει καὶ ἐπ´ ἐκείνων
[2, 9]	ἔχει τὴν σκέψιν· τὸ μὲν	γὰρ	αὐτῶν ἀρχή, τὸ δὲ τροφὴ
[2, 9]	ἡ τῶν φλεβῶν φύσις. Ἑκατέρα	γὰρ	αὐτῶν ἀφ´ ἑνὸς ἠργμένη συνεχής
[2, 1]	δυνάμεις τὰς τοιαύτας (τὸ μὲν	γὰρ	αὐτῶν ἐστι μαλακὸν τὸ δὲ
[2, 8]	τοῖς ἐναίμοις, καθάπερ εἴπομεν. Οὐδὲν	γὰρ	ἀφωρισμένον ἔχει σκληρόν, τὸ δὲ
[2, 13]	κεφαλὴν οὕτω μύουσιν. Οἱ μὲν	γὰρ	βαρεῖς τῶν πτερωτῶν διὰ τὸ
[2, 4]	διὰ τὸ καθαρὸν εἶναι· τὸ	γὰρ	γεῶδες οὐδέτερον ἔχει τούτων. Εὐκινητοτέραν
[2, 3]	οὐ γίνεται τοῖς φυτοῖς· τῇ	γὰρ	γῇ καὶ τῇ ἐν αὐτῇ
[2, 6]	ἐστιν· διὰ τὸ ἀντὶ περόνης	γὰρ	γίνεσθαι γλίσχρος καὶ νευρώδης ἐστίν,
[2, 7]	τὸ συμβαῖνον περὶ αὐτόν· ἑψόμενος	γὰρ	γίνεται ξηρὸς καὶ σκληρός, καὶ
[2, 2]	θερμὸν ὕδωρ μικροῦ πυρός· οὐ	γὰρ	γίνεται ψυχρὸν πῦρ, ὕδωρ δὲ
[2, 9]	ζῴοις ἕκαστον· ἐκ τῶν ἔργων	γὰρ	γνωρίζειν, ὥσπερ κἀκεῖνα, καὶ ταῦτα
[2, 9]	τὰ τῶν σαρκοφάγων (ἡ τροφὴ	γὰρ	διὰ μάχης τούτοις) ὥσπερ τὰ
[2, 3]	τούτων καὶ τῶν τοιούτων. Καὶ	γὰρ	διὰ τοῦτο θιγγανόμενον αἴσθησιν οὐ
[2, 7]	ψυχρότερα τῆς συμμέτρου κράσεως· ἀναθυμιωμένης	γὰρ	διὰ τῶν φλεβῶν ἄνω τῆς
[2, 2]	τὸ θερμότερον ταῦτα (συμβαίνειν· ἕκαστος	γὰρ	δοκεῖ τι λέγειν τἀναντία λέγων.
[2, 10]	ἡ αἴσθησις διμερής· ὦτά τε	γὰρ	δύο καὶ ὄμματα καὶ ἡ
[2, 7]	φύσιν ὡς εἰπεῖν· ὁ μὲν	γὰρ	ἐγκέφαλος ψυχρότατον τῶν ἐν τῷ
[2, 5]	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν· ὃ	γὰρ	ἔδει ἐκ τοῦ αἵματος εἰς
[2, 9]	μόριον μιᾶς εἰσιν. Ὀστοῦν τε	γὰρ	εἴ τι κεχωρισμένον ἦν, τό
[2, 10]	ᾗ τὸ περίττωμα ἀφήσουσιν· οὔτε	γὰρ	εἶναι οὔτε αὐξάνεσθαι ἐνδέχεται ἄνευ
[2, 16]	δι´ ὑγροῦ τὴν πορείαν· καθάπερ	γὰρ	εἴπομεν, μυκτήρ ἐστιν ἡ προβοσκὶς
[2, 16]	τὸ ῥύγχος ὀστῶδές ἐστιν· συνῆκται	γὰρ	εἰς ἓν ἀντ´ ὀδόντων καὶ
[2, 3]	πέψεως, ἀλλ´ εὐπεψίας μᾶλλον· ἡ	γὰρ	εἰς μικρὰ διαίρεσις τῆς τροφῆς
[2, 1]	καρδία τοιοῦτόν ἐστιν· διαιρεῖται μὲν	γὰρ	εἰς ὁμοιομερῆ καθάπερ τῶν ἄλλων
[2, 4]	οὐ πήγνυται τὸ αἷμα· καθάπερ	γὰρ	ἐκ πηλοῦ εἴ τις ἐξέλοι
[2, 7]	τὴν τῶν ὑετῶν γένεσιν· ἀναθυμιωμένης	γὰρ	ἐκ τῆς γῆς τῆς ἀτμίδος
[2, 17]	ἐστὶν οὗτος ὁ τόπος· σύγκειται	γὰρ	ἐκ τῆς συμψαύσεως τῶν βραγχίων,
[2, 14]	ἡ φύσις τὴν βοήθειαν· ἀεὶ	γὰρ	ἐκ τῶν ἐνδεχομένων αἰτία τοῦ
[2, 5]	τὴν τοῦ αἵματος διαφοράν. Ἔστι	γὰρ	ἑκάτερον αὐτῶν αἷμα πεπεμμένον δι´
[2, 17]	μυκτῆρι τῷ τῶν ἐλεφάντων· καὶ	γὰρ	ἐκείνοις πρὸς βοήθειαν ὁ μυκτήρ,
[2, 16]	κέρατα τοῖς ὀπισθονόμοις βουσίν· καὶ	γὰρ	ἐκείνους νέμεσθαί φασιν ὑποχωροῦντας πάλιν
[2, 1]	εἶναι τῶν ὁμοιομερῶν ἕνεκεν. Ὕστερα	γὰρ	ἐκείνων ταῦτα τῇ γενέσει, τούτων
[2, 2]	Καὶ τοῦτ´ εὐλόγως συμβέβηκεν· καθάπερ	γὰρ	ἐν ἑτέροις εἴρηται πρότερον, ἀρχαὶ
[2, 7]	παρανοίας ποιεῖν καὶ θανάτους· τὸ	γὰρ	ἐν τῇ καρδίᾳ θερμὸν καὶ
[2, 2]	μορίοις τοῦ ἑνὸς ζῴου (τὸ	γὰρ	ἐν τοῖς ἄνω μέρεσι πρὸς
[2, 6]	ἐν τοῖς νέοις πάμπαν· ἅτε	γὰρ	ἐξ αἵματος συνεστώτων τῶν μορίων
[2, 9]	ἔχουσι χάριν τὰ ζῷα· τὰ	γὰρ	ἐξ αὐτῶν συνεστηκότα ὅλα καὶ
[2, 2]	τούτοις τῶν ὑγρῶν ἐστι (πάντα	γὰρ	ἐξ ὑγροῦ λαμβάνει τὴν αὔξησιν)
[2, 17]	γινομένης ἐκ τῆς τροφῆς· ἡ	γὰρ	ἐπιθυμία τοῦ ἡδέος ἐστίν. Ἀλλὰ
[2, 1]	τῶν ἀνομοιομερῶν ἕνεκέν ἐστιν· ἐκείνων	γὰρ	ἔργα καὶ πράξεις εἰσίν, οἷον
[2, 16]	συνεστηκυῖα τοῦτον τὸν τρόπον. Δίπουν	γάρ	ἐστι καὶ πτερυγωτόν, ὥστ´ ἀνάγκη
[2, 5]	στέαρ, ἀπόλοιτ´ ἄν. Ζῷον μὲν	γάρ	ἐστι κατὰ τὸ αἰσθητικὸν μόριον,
[2, 4]	κατὰ τὴν αἴσθησιν, εὐλόγως· ὕλη	γάρ	ἐστι παντὸς τοῦ σώματος· ἡ
[2, 10]	τῶν ὀμμάτων εὐλόγως. Διπλοῦν μὲν	γάρ	ἐστιν ἕκαστον τῶν αἰσθητηρίων διὰ
[2, 17]	τιν´ αἰτίαν εὔλογον· ἀκανθώδης τε	γάρ	ἐστιν ὁ τόπος τοῦ στόματος
[2, 9]	οὐκ ἀκάνθας ἀλλ´ ὀστᾶ· ζῳοτόκος	γάρ	ἐστιν. Τοῖς δ´ ἐναίμοις μὲν
[2, 16]	τὴν δύναμιν ἔχει περιττή. Μυκτὴρ	γάρ	ἐστιν ᾧ τὴν τροφὴν προσάγεται,
[2, 10]	δῆλον καὶ ἐπὶ ταύτης· φαίνεται	γὰρ	ἐσχισμένη. Ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων
[2, 14]	τὴν αἰτίαν ὕστερον ἐροῦμεν· τοῦτο	γὰρ	ἔχει βλεφαρίδας τὸ ζῷον. Καὶ
[2, 9]	ὥσπερ τὰ τοῦ λέοντος· οὕτω	γὰρ	ἔχει ταῦτα σκληρὰν τὴν φύσιν
[2, 5]	οἱ ζωμοὶ οἱ τοιοῦτοι· ὀλίγον	γὰρ	ἔχει ὕδατος, τὸ δὲ πολὺ
[2, 6]	ἐν ταύτῃ ἐγγίνεται· μόνη τε	γὰρ	ἔχει χώραν, καὶ μόνη δεῖται
[2, 4]	γεῶδες οὐδέτερον ἔχει τούτων. Εὐκινητοτέραν	γὰρ	ἔχουσι τὴν αἴσθησιν τὰ λεπτοτέραν
[2, 14]	καὶ τῶν φολιδωτῶν οὐδέν· οὐ	γὰρ	ἔχουσι τρίχας. Περὶ γὰρ τοῦ
[2, 8]	καὶ κατὰ τὸν λόγον· τὸ	γὰρ	ζῷον ὁριζόμεθα τῷ ἔχειν αἴσθησιν,
[2, 8]	δ´ ἁπτικὸν ἐξ ἀνάγκης· μόνον	γὰρ	ἢ μάλιστα τοῦτ´ ἔστι σωματῶδες
[2, 7]	μᾶλλον ὁ πλείων ἐγκέφαλος· ὑγραινόμενος	γὰρ	ἢ ξηραινόμενος μᾶλλον οὐ ποιήσει
[2, 9]	γίγνηται κάμψις καὶ ἔκτασις· ἄλλως	γὰρ	ἢ ὅλως ἀδύνατον, ἢ οὐ
[2, 17]	κάτω ἀκίνητον ἔχειν. Ἔστι μὲν	γὰρ	ἡ γλῶττα τῇ κάτω συμφυής,
[2, 17]	καὶ ἡ μαλακὴ γλῶττα· ἁπτικωτάτη	γάρ,	ἡ δὲ γεῦσις ἁφή τίς
[2, 2]	δοκεῖ τοῦτ´ εἶναι ψεῦδος· ἐνίοτε	γὰρ	ἡ ἕξις αἰτία τοῦ ἀλγεῖν
[2, 10]	μορίων ἀναγκαῖον ἀκριβεστέρας γίνεσθαι· ἐκκόπτει	γὰρ	ἡ τῆς ἐν τῷ αἵματι
[2, 2]	τούτου θεωρητέον τὰς αἰτίας. Πολλῶν	γὰρ	ἡ φύσις ἀνάγεται πρὸς ταύτας
[2, 7]	ῥαχίτης τῷ ἐγκεφάλῳ ἐστίν· ἀεὶ	γὰρ	ἡ φύσις μηχανᾶται πρὸς τὴν
[2, 1]	αὐτῆς γὰρ ὕλης συνεστᾶσιν· αἱματικὴ	(γὰρ	ἡ φύσις πάντων αὐτῶν διὰ
[2, 13]	τοῦτ´ οὐκ ἔχει βλέφαρον (οὐδὲν	γὰρ	ἡ φύσις ποιεῖ μάτην) πρὸς
[2, 13]	Τοῖς δ´ ὄρνισιν ἀναγκαῖον· πόρρωθεν	γὰρ	ἡ χρῆσις τῆς ὄψεως. Διὸ
[2, 1]	τούτων δὲ τὰ ἀνομοιομερῆ· ταῦτα	γὰρ	ἤδη τὸ τέλος ἔχει καὶ
[2, 2]	περὶ τῶν ἄλλων ὑπολαβεῖν; Ταῦτα	γὰρ	ἡμῖν ἐναργέστατα τῶν περὶ τὴν
[2, 4]	ὑγρὰ γῆ ὑπὸ ψύχους· τοῦ	γὰρ	θερμοῦ ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ ἐκθλιβομένου
[2, 3]	ἡ τροφὴ καθάπερ σάρξ· αὕτη	γὰρ	θιγγανομένη ποιεῖ αἴσθησιν. Οὐ γὰρ
[2, 4]	οὕτω καὶ τὸ αἷμα· αἱ	γὰρ	ἶνες γῆς. Μὴ ἐξαιρουμένων δὲ
[2, 7]	τὸ θερμόν ἐστιν· τὸ τρέφειν	γὰρ	καὶ κινεῖν ψυχῆς ἔργον ἐστί,
[2, 1]	ἑτέροις εἴρηται καὶ πρότερον. Ὑγρὸν	γὰρ	καὶ ξηρὸν καὶ θερμὸν καὶ
[2, 7]	σχεδόν ἐστιν ἐχόμενον εἰπεῖν· πολλοῖς	γὰρ	καὶ ὁ ἐγκέφαλος δοκεῖ μυελὸς
[2, 10]	τὸ λεγόμενον φανερόν· ἀκούουσι μὲν	γὰρ	καὶ ὀσφραίνονται, αἰσθητήριον δ´ οὐδὲν
[2, 17]	φωνῆς ἔχει διάρθρωσιν· σκληράν τε	γὰρ	καὶ οὐκ ἀπολελυμένην ἔχουσι καὶ
[2, 3]	δυνάμει τὰ δ´ ἐνεργείᾳ. Κρύσταλλος	γὰρ	καὶ πᾶν τὸ πεπηγὸς ὑγρὸν
[2, 17]	μαλακὴ καὶ πλατεῖα χρήσιμος· συστέλλειν	γὰρ	καὶ προβάλλειν παντοδαπῇ τοιαύτη οὖσα
[2, 10]	περὶ τούτου λεκτέον πρῶτον. Εὐθὺς	γὰρ	καὶ τὰ φύσει μόρια κατὰ
[2, 17]	ὅσοις μὴ λίαν ἀπολέλυται· ψελλίζονται	γὰρ	καὶ τραυλίζουσι, τοῦτο δ´ ἐστὶν
[2, 3]	τῶν ἐχόντων τοὐναντίον πάσχει· ψύχεται	γὰρ	καὶ ὑγραίνεται· τὸ μὲν γὰρ
[2, 10]	ὄψις εἰς τὸ ἔμπροσθεν (ὁρᾷ	γὰρ	κατ´ εὐθυωρίαν, ἡ δὲ κίνησις
[2, 10]	τῷ περὶ τὴν κεφαλήν· τὸ	γὰρ	κενὸν καλούμενον ἀέρος πλῆρές ἐστι,
[2, 10]	ἔχει τόπον· ἐκ τῆς γῆς	γὰρ	λαμβάνει πεπεμμένην τὴν τροφήν, ἀντὶ
[2, 2]	αἵματος πρὸς αἷμα· τὸ μὲν	γὰρ	λεπτότερον τὸ δὲ παχύτερον καὶ
[2, 16]	τῶν ὀδόντων φυλακῆς. Ὁ μὲν	γὰρ	λόγος ὁ διὰ τῆς φωνῆς
[2, 2]	τῷ αὐτῷ πάντας. Θερμαίνει μὲν	γὰρ	μᾶλλον τὸ ζέον ὕδωρ τῆς
[2, 16]	τῶν ἄλλων ζῴων· τό τε	γὰρ	μέγεθος καὶ τὴν δύναμιν ἔχει
[2, 16]	καὶ ἐναίμων καὶ ἀναπνεόντων, τὸ	γὰρ	μέγεθος ὂν ὑπερβάλλον, ἀναγκαῖον ὁμοίως
[2, 9]	ὀστῶν δύναμιν καὶ ἰσχυράν. Πολὺ	γὰρ	μείζω πάντα τὰ τοιαῦτα τῶν
[2, 10]	τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος· ἢ	γὰρ	μόνον μετέχει τοῦ θείου τῶν
[2, 5]	εἶναι καὶ ἀστραγάλους ἔχειν· ἅπαντα	γὰρ	ξηρὰ καὶ γεηρὰ τὴν φύσιν
[2, 2]	τὸ μὲν ἀεὶ θερμόν (ἀναθυμίασις	γὰρ	ὁ καπνός) ὁ δ´ ἄνθραξ
[2, 9]	τῶν ὀστῶν ἐστι γένος. Ὥσπερ	γὰρ	οἱ πλάττοντες ἐκ πηλοῦ ζῷον
[2, 1]	τὸ τῇ γενέσει τελευταῖον· οὐ	γὰρ	οἰκία πλίνθων ἕνεκέν ἐστι καὶ
[2, 10]	ἢ ἐπὶ τῆς ἁφῆς· ἔστι	γὰρ	οἷον ἁφή τις καὶ (αὕτη
[2, 10]	πολυειδής ἐστι τῶν ἀνομοιομερῶν· πρὸς	γὰρ	ὀλίγας πράξεις ὀλίγων ὀργάνων ἡ
[2, 1]	ὁμοιομερῆ ἐκ τούτων ἀδύνατον· τὸ	γὰρ	ὁμοιομερὲς πόλλ´ ἂν εἴη ἀνομοιομερῆ.
[2, 13]	τρόπον ὑπὸ τῆς φύσεως. Σκληρόδερμα	γὰρ	ὄντα ἀβλαβέστερα μὲν ἂν ἦν
[2, 10]	ἄσαρκος ἡ κεφαλή ἐστιν· τὸ	γὰρ	ὄπισθεν οὐκ ἔχει ἐγκέφαλον, ἄσαρκον
[2, 10]	τοῦ ὅλου ἔχει ἄνω· μόνον	γὰρ	ὀρθόν ἐστι τῶν ζῴων ἄνθρωπος.
[2, 10]	εἶναι τοῦτο τὸ μόριον· οὐδὲν	γὰρ	ὀρθοῦσθαι δύναται φορτίον ἔχον, ἦν
[2, 16]	ἔχουσι τῶν ἐναίμων ὀδόντας. Τοῖς	γὰρ	ὄρνισι, καθάπερ εἴπομεν, διὰ τὴν
[2, 17]	καὶ τὰ ἔναιμα πάντα· καὶ	γὰρ	ὅσα μὴ δοκεῖ τοῖς πολλοῖς
[2, 8]	καὶ αὑτοῖς ἀντικειμένως συνέστηκεν· οὐδὲν	γὰρ	ὀστῶδες ἔχειν ἔοικεν οὐδὲ γεηρὸν
[2, 10]	ἐπὶ μέσης τῆς περιφερείας (ἀκούει	γὰρ	οὐ μόνον κατ´ εὐθυωρίαν ἀλλὰ
[2, 7]	μετρίου καὶ τοῦ μέσου (τὴν	γὰρ	οὐσίαν ἔχει τοῦτο καὶ τὸν
[2, 5]	πλήθει φθείρει καὶ βλάπτει. Εἰ	γὰρ	πᾶν γένοιτο τὸ σῶμα πιμελὴ
[2, 7]	ἀνάλογον, οἷον ὁ πολύπους· ὀλιγόθερμα	γὰρ	πάντα διὰ τὴν ἀναιμίαν. Ὁ
[2, 5]	οὐδὲ πιμελὴ οὐδὲ στέαρ· αἷμα	γὰρ	πεπεμμένον ἐστίν. Ὥστ´ εἰ πᾶν
[2, 9]	ὑγρῶν καὶ ὁμοιομερῶν θεωρίᾳ· τοῖς	γὰρ	περὶ γενέσεως λόγοις ἁρμόττουσαν ἔχει
[2, 4]	ἐκστατικὰ διὰ τὸν θυμόν. Θερμότητος	γὰρ	ποιητικὸν ὁ θυμός, τὰ δὲ
[2, 9]	λόγον εἰπεῖν τῶν σωμάτων· ἐνιαχοῦ	γὰρ	πολλὰ γίνεται μεγάλα τῶν ζῳοτόκων,
[2, 17]	ἐπ´ ἐνίων τῶν ὀστρακοδέρμων· ταῖς	γὰρ	πορφύραις τοσαύτην ἔχει δύναμιν τοῦτο
[2, 2]	ἢ μὴ θερμόν. Ὃ μὲν	γάρ	ποτε τυγχάνει ὂν τὸ ὑποκείμενον,
[2, 2]	καὶ λεπτὸν καὶ καθαρόν· ἅμα	γὰρ	πρός τε ἀνδρείαν τὰ τοιαῦτα
[2, 1]	πολλὰς καὶ συγκειμένας ἀλλήλαις· ἑτέρα	γὰρ	πρὸς τὸ πιέσαι τῇ χειρὶ
[2, 3]	πλειόνων εἰσὶ μορίων. Ἡ μὲν	γὰρ	πρώτη φανερὰ τοῖς ζῴοις λειτουργία
[2, 13]	οὐδὲν αὐτῶν ἔχει. Τὰ μὲν	γὰρ	σκληρόδερμα ὅλως οὐκ ἔχει· ἡ
[2, 5]	αἷμα στέαρ ἔχει μᾶλλον. Τὸ	γὰρ	στέαρ γεῶδές ἐστι, διὸ πήγνυται
[2, 11]	τε ὄντα καὶ κινούμενα· δέχεται	γὰρ	στρεφόμενα πάντοθεν τοὺς ψόφους μᾶλλον.
[2, 2]	τῶν ἀνομοιομερῶν ἐστιν (ἐκ τούτων	γὰρ	συνέστηκεν ἕκαστον τῶν ὀργανικῶν μερῶν,
[2, 3]	γὰρ θιγγανομένη ποιεῖ αἴσθησιν. Οὐ	γὰρ	συνεχές ἐστι τὸ αἷμα ταύτῃ
[2, 2]	ζῴων ἢ τῶν μορίων. Ἔνιοι	γὰρ	τὰ ἔνυδρα τῶν πεζῶν θερμότερά
[2, 9]	ὦτα καὶ τοὺς μυκτῆρας· θραύεται	γὰρ	τὰ κραῦρα ταχέως ἐν τοῖς
[2, 6]	τοῖς δ´ ὀλίγος ἔνεστιν· εἰς	γὰρ	τὰ ὀστᾶ ἀναλίσκεται ἡ τροφή.
[2, 6]	οἷον τὰ τοῦ (λέοντος· τούτου	γὰρ	τὰ ὀστᾶ, διὰ τὸ πάμπαν
[2, 16]	τῶν προσθίων ποδῶν χρείας. Τούτους	γὰρ	τὰ πολυδάκτυλα τῶν τετραπόδων ἀντὶ
[2, 7]	ἐξιόντος τοῦ μιχθέντος ὑγροῦ· καὶ	γὰρ	ταῦτα γίνεται σκληρὰ καὶ γεηρὰ
[2, 10]	Τὰ μὲν οὖν φυτά (καὶ	γὰρ	ταῦτα ζῆν φαμεν) τοῦ μὲν
[2, 11]	ἰδίαν φύσιν ἑκάστῳ. ~Τὰ μὲν	γὰρ	τετράποδα ἀπηρτημένα ἔχει τὰ ὦτα
[2, 14]	οἱ ἄνθρωποι μόνον ἔχουσιν. Τὰ	γὰρ	τετράποδα τῶν ζῴων ἐν τοῖς
[2, 8]	ἐκτὸς τὸ γεῶδές ἐστιν· πρὸς	γὰρ	τῇ φυλακῇ τῆς συνεχείας, τῷ
[2, 6]	μυελοὶ καὶ πιμελώδεις εἰσίν· διὰ	γὰρ	τὴν ἀλέαν τὴν γινομένην ὑπὸ
[2, 7]	μὴ ἔχουσι τὸ ἀνάλογον. Καταψῦχον	γὰρ	τὴν ἀπὸ τῆς τροφῆς τοῦ
[2, 16]	τῷ λόγῳ καὶ ταῦτα. Ὥσπερ	γὰρ	τὴν γλῶτταν οὐχ ὁμοίαν τοῖς
[2, 17]	τὴν λιχνείαν τῆς φύσεως· διπλῆν	γὰρ	τὴν ἡδονὴν κτᾶται τῶν χυμῶν,
[2, 10]	μόριον ἐν ᾧ ἐστιν· διὰ	γὰρ	τῆς ἀναπνοῆς ἡ αἴσθησις τοῖς
[2, 16]	πλεῖστα τῶν γραμμάτων· τὰ μὲν	γὰρ	τῆς γλώττης εἰσὶ προσβολαί, τὰ
[2, 1]	λόγον τῆς γενέσεως· ὁ μὲν	γὰρ	τῆς οἰκοδομήσεως λόγος ἔχει τὸν
[2, 1]	δυνάμεις ἀνομοίας ἔχειν· πρὸς μὲν	γάρ	τινα μαλακότης χρήσιμος πρὸς δέ
[2, 5]	ἀναλίσκεται καὶ τὸ στέαρ· πεττόμενον	γὰρ	τὸ αἷμα γίνεται ταῦτα, ὥστε
[2, 1]	καὶ κατὰ τὸν λόγον· πᾶν	γὰρ	τὸ γινόμενον ἔκ τινος καὶ
[2, 15]	βλεφαρίδες ἐπὶ πέρατι φλεβίων· ᾗ	γὰρ	τὸ δέρμα περαίνει, καὶ τὰ
[2, 9]	ἄλλων ὀστῶν ἐστι φύσις. Ἡ	γὰρ	τὸ μῆκος καὶ τὴν ὀρθότητα
[2, 2]	ἔτυχε, τοιαύτη τίς ἐστιν· ἴσως	γὰρ	τὸ ὑποκείμενόν ἐστιν ἢ καπνὸς
[2, 16]	ἔτι διὰ τὸ εὖ· πρὸς	γὰρ	τὸ χρῆσθαι τῷ λόγῳ καὶ
[2, 2]	θερμότερον οὐχ ἁπλοῦν· ὡδὶ μὲν	γὰρ	τόδε ἔσται θερμότερον, ὡδὶ δὲ
[2, 10]	πρῶτον ἀπὸ τῶν πρώτων. Πᾶσι	γὰρ	τοῖς ζῴοις τοῖς τελείοις δύο
[2, 13]	ἰχθύες ὑγρόφθαλμοι μέν εἰσιν. Ἀναγκαία	γὰρ	τοῖς πολλὴν ποιουμένοις κίνησιν ἡ
[2, 1]	οἷον ἔνια τῶν σπλάγχνων· πολύμορφα	γὰρ	τοῖς σχήμασιν, ἐξ ὁμοιομεροῦς ὄντα
[2, 7]	οἱ ἄρρενες τῶν θηλειῶν· καὶ	γὰρ	τὸν περὶ τὴν καρδίαν καὶ
[2, 2]	ὕδατι ἢ σιδήρῳ θερμῷ. Τοῦτον	γὰρ	τὸν τρόπον τὸ αἷμα θερμόν
[2, 7]	φύσεως ὅλης σωτηρίαν. Οἱ μὲν	γὰρ	τοῦ ζῴου τὴν ψυχὴν τιθέασι
[2, 7]	ἐστὶ τῶν ζῴων ὀρθόν· ἡ	γὰρ	τοῦ θερμοῦ φύσις ἐνισχύουσα ποιεῖ
[2, 2]	οὕτως ἢ ἐκείνως πλεῖστον· ἐγγὺς	γὰρ	τοῦ κατὰ συμβεβηκὸς εἶναι θερμὸν
[2, 3]	πέψεως λάβῃ τέλος. Ἡ μὲν	γὰρ	τοῦ στόματος ἐργασία παραδίδωσι τῇ
[2, 14]	οὐ γὰρ ἔχουσι τρίχας. Περὶ	γὰρ	τοῦ στρουθοῦ τοῦ Λιβυκοῦ τὴν
[2, 4]	τὴν ὑγρότητα καὶ καθαρωτέραν. Διὰ	γὰρ	τοῦτο καὶ τῶν ἀναίμων ἔνια
[2, 8]	οἷον τὰ καλούμενα ὄστρεα· πᾶσι	γὰρ	τούτοις τὸ μὲν σαρκῶδες ἐντός,
[2, 4]	ἐστι παντὸς τοῦ σώματος· ἡ	γὰρ	τροφὴ ὕλη, τὸ δ´ αἷμα
[2, 10]	ἄσαρκον εἶναί φασιν· αἰσθάνεσθαι μὲν	γὰρ	τῷ ἐγκεφάλῳ, τὴν δ´ αἴσθησιν
[2, 3]	δ´ ὡς οὔ. Ἐν μὲν	γὰρ	τῷ λόγῳ ὑπάρξει αὐτοῦ ἡ
[2, 17]	καὶ τὸ στενήν ἐστιν· ἐν	γὰρ	τῷ μεγάλῳ καὶ τὸ μικρόν,
[2, 10]	ὕδωρ τὴν φύσιν ἐστίν· τοῦτο	γὰρ	τῶν διαφανῶν εὐφυλακτότατόν ἐστιν. Ἔτι
[2, 10]	οὐδ´ αὐτὸ τὸ αἷμα· οὐδὲν	γὰρ	τῶν ζῴων μόριον. Ἔχει δ´
[2, 2]	ὀστοῦν ἄκανθα νεῦρον φλέψ. Καὶ	γὰρ	τῶν ὁμοιομερῶν ἡ διαίρεσις ἔχει
[2, 8]	τοιοῦτον ἕτερόν ἐστιν. Ἡ μὲν	γὰρ	τῶν ὀστῶν φύσις σωτηρίας ἕνεκεν
[2, 14]	καὶ διὰ τὰς ῥαφάς (ὅπου	γὰρ	ὑγρὸν καὶ θερμὸν πλεῖστον, ἐνταῦθ´
[2, 10]	περὶ τὸν (ἐγκέφαλον· ὁ μὲν	γὰρ	ὑγρὸς καὶ ψυχρός, ἡ δ´
[2, 14]	καὶ τῆς φυλακῆς δεῖται· τὸ	γὰρ	ὑγρότατον καὶ ζεῖ καὶ ψύχεται
[2, 5]	δὲ τὸ λιπαρὸν αὐτῶν· τῶν	γὰρ	ὑγρῶν τὸ λιπαρὸν κοινὸν ἀέρος
[2, 4]	ἐν τῇ καρδίᾳ κρᾶσιν· τὸ	γὰρ	ὕδωρ τῷ ψυχρῷ πηκτόν ἐστιν.
[2, 1]	σπλάγχνων ἕκαστον. Ἐκ τῆς αὐτῆς	γὰρ	ὕλης συνεστᾶσιν· αἱματικὴ (γὰρ ἡ
[2, 1]	ἔχει καὶ τῆς οὐσίας· τὰ	γὰρ	ὕστερα τῇ γενέσει πρότερα τὴν
[2, 5]	προωδοποίηται πρὸς τὴν φθοράν· ἡ	γὰρ	φθορὰ ὀλιγαιμία τίς ἐστι, καὶ
[2, 3]	ἀναγκαῖον λαμβάνειν, ὅπερ συμβέβηκεν· αἱ	γὰρ	φλέβες κατατείνονται διὰ τοῦ μεσεντερίου
[2, 4]	δὲ τὰ λίαν ὑδατώδη. Ὁ	γὰρ	φόβος καταψύχει· προωδοποίηται οὖν τῷ
[2, 6]	μόνος ἐστὶ μυελός· ὀλίγαιμά τε	γὰρ	φύσει ὑπάρχει ὄντα, καὶ κοίλη
[2, 16]	καθάπερ ἂν εἰ χειρί. Τὴν	γὰρ	φύσιν ἑλῶδες ἅμα τὸ ζῷόν
[2, 3]	τῶν ἐντέρων φύσεως. Τὰ μὲν	γὰρ	φυτὰ λαμβάνει τὴν τροφὴν κατειργασμένην
[2, 14]	ἢ ἐν τοῖς πρανέσιν. Σκέπης	γὰρ	χάριν αἱ τρίχες ὑπάρχουσι τοῖς
[2, 3]	δ´ ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω (τοσοῦτον	γὰρ	χρήσιμον) ὅτι τὸ αἷμα τροφῆς
[2, 9]	ἀμύελοι χόνδροι κεχωρισμένῳ μυελῷ· τὸ	γὰρ	χωριζόμενον εἰς ἅπαν μεμιγμένον μαλακὴν
[2, 2]	ἡ διαίρεσις ἔχει διαφοράν· ἔστι	γὰρ	ὡς ἐνίων τὸ μέρος ὁμώνυμον
[2, 2]	τῆς αἰτίας εἰσίν. Τὰ μὲν	γὰρ	ὡς ὕλη τῶν μερῶν τῶν
[2, 8]	τὴν φύσιν ἔχει. Μαλακὸν μὲν	γὰρ	ὥσπερ σάρξ ἐστιν, ἔχει δὲ
[2, 10]	ἐγκέφαλον εἰρημένων ἀναγκαῖον συμβέβηκεν. Οὐ	γὰρ	ὥσπερ τινὲς λέγουσιν, ὅτι εἰ
[2, 10]	αἰσθήσεων οὐκ αἴτιος οὐδεμιᾶς, ὅς	γε	ἀναίσθητος καὶ αὐτός ἐστιν ὥσπερ
[2, 4]	γῆς εἰσιν. Συμβαίνει δ´ ἔνιά	γε	καὶ γλαφυρωτέραν ἔχειν τὴν διάνοιαν
[2, 16]	ἔχουσι φανερῶς διηρθρωμένους· ἀλλ´ ἥ	γε	ὄρνις ὥστε μηθέν´ ἂν εἰπεῖν
[2, 4]	αἷμα τούτων ἰνωδέστατον, καὶ τό	γε	τοῦ ταύρου τάχιστα πήγνυται πάντων.
[2, 7]	γὰρ ταῦτα γίνεται σκληρὰ καὶ	γεηρὰ	πάμπαν. Ἔχει δὲ τῶν ζῴων
[2, 5]	ἔχειν· ἅπαντα γὰρ ξηρὰ καὶ	γεηρὰ	τὴν φύσιν ἐστίν. Τὰ δ´
[2, 8]	γὰρ ὀστῶδες ἔχειν ἔοικεν οὐδὲ	γεηρὸν	ἀποκεκριμένον, ὅ τι καὶ ἄξιον
[2, 1]	ὥστε ἐστὶ τὸ αὐτὸ τῷ	γένει	καὶ ἐκεῖνο ἓν καὶ τοῦτο
[2, 9]	ἑκάστοις. Ἐν τούτῳ δὲ τῷ	γένει	καὶ ἡ τῶν ὀδόντων ἐστὶ
[2, 1]	οὐσίας· τὰ γὰρ ὕστερα τῇ	γενέσει	πρότερα τὴν φύσιν ἐστί, καὶ
[2, 1]	ἐστί, καὶ πρῶτον τὸ τῇ	γενέσει	τελευταῖον· οὐ γὰρ οἰκία πλίνθων
[2, 1]	Ὕστερα γὰρ ἐκείνων ταῦτα τῇ	γενέσει,	τούτων δὲ τὰ ἀνομοιομερῆ· ταῦτα
[2, 1]	ἐπὶ πολλῶν συμβαίνει τελειοῦσθαι τὰς	γενέσεις.	Ἐξ ἀμφοτέρων μὲν οὖν τὰ
[2, 7]	γενέσεως· τὸ μὲν γὰρ ἀρχὴ	γενέσεως	αὐτῶν ἐστι, τὸ δὲ χάριν
[2, 1]	Ἐπεὶ δ´ ἐναντίως ἐπὶ τῆς	γενέσεως	ἔχει καὶ τῆς οὐσίας· τὰ
[2, 3]	τροφῆς ὅλως, ἐν τοῖς περὶ	γενέσεως	καὶ ἐν ἑτέροις οἰκειότερόν ἐστι
[2, 9]	ὁμοιομερῶν θεωρίᾳ· τοῖς γὰρ περὶ	γενέσεως	λόγοις ἁρμόττουσαν ἔχει τὴν σκέψιν·
[2, 1]	λέγῃ τις τὸν λόγον τῆς	γενέσεως·	ὁ μὲν γὰρ τῆς οἰκοδομήσεως
[2, 7]	αὐτῶν ἐστι, τὸ δὲ χάριν	γενέσεως.	~Περὶ δὲ τῶν ἄλλων μορίων
[2, 7]	καὶ γάλακτος ἐν τοῖς περὶ	γενέσεως·	τὸ μὲν γὰρ ἀρχὴ γενέσεως
[2, 7]	συμβαίνειν ὥσπερ τὴν τῶν ὑετῶν	γένεσιν·	ἀναθυμιωμένης γὰρ ἐκ τῆς γῆς
[2, 1]	καὶ εἴς τι ποιεῖται τὴν	γένεσιν,	καὶ ἀπ´ ἀρχῆς ἐπ´ ἀρχήν,
[2, 1]	ὕλην (ἀναγκαῖον εἶναι καὶ τὴν	γένεσιν,	τῷ λόγῳ δὲ τὴν οὐσίαν
[2, 7]	ἐν τῷ ὑπὲρ τῆς γῆς	γένηται	ἀέρι ὄντι ψυχρῷ, συνίσταται πάλιν
[2, 1]	ἄνθρωπος γὰρ ἄνθρωπον καὶ φυτὸν	γεννᾷ	φυτὸν ἐκ τῆς περὶ ἕκαστον
[2, 2]	ψυχρός. Ἔλαιον δὲ καὶ πεύκη	γένοιτ´	ἂν ψυχρά. Ἔχει δὲ θερμότητα
[2, 5]	καὶ βλάπτει. Εἰ γὰρ πᾶν	γένοιτο	τὸ σῶμα πιμελὴ καὶ στέαρ,
[2, 5]	πεπεμμένον ἐστίν. Ὥστ´ εἰ πᾶν	γένοιτο	τὸ σῶμα τοιοῦτον, οὐκ ἂν
[2, 10]	ἦν, μακροβιώτερον ἂν ἦν τὸ	γένος·	ἀλλ´ εὐαισθησίας ἕνεκεν ἄσαρκον εἶναί
[2, 9]	σύστασιν ἢ τὸ τῶν ἀνθρώπων	γένος.	Ἀλλὰ καὶ περὶ τούτων καὶ
[2, 10]	δ´ ἐστὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων	γένος·	ἢ γὰρ μόνον μετέχει τοῦ
[2, 8]	τρίχες καὶ τὸ τῶν ὀνύχων	γένος,	καὶ εἴ τι τοιοῦτον ἕτερόν
[2, 8]	καρκίνοι καὶ τὸ τῶν καράβων	γένος,	καὶ τὸ τῶν ὀστρακοδέρμων ὡσαύτως,
[2, 8]	χελώνη καὶ τὸ τῶν ἑμύδων	γένος	ὁμοίως ἔχειν δοκεῖ τούτοις, ἕτερον
[2, 14]	θριξίν, οἷον τὸ τῶν κυνῶν	γένος,	τὰ δὲ λοφιὰν ἔχει, καθάπερ
[2, 4]	οἷον ἡ μέλιττα καὶ τὸ	γένος	τὸ τῶν μυρμήκων κἂν εἴ
[2, 8]	ἔχειν δοκεῖ τούτοις, ἕτερον ὂν	γένος	τούτων. Τὰ δ´ ἔντομα τῶν
[2, 17]	μόριον, οἷον τὸ τῶν μυρμήκων	γένος,	ὡσαύτως δὲ καὶ τῶν ὀστρακοδέρμων
[2, 9]	ἕνεκεν τὸ τῶν ὀστῶν ἐστι	γένος.	Ὥσπερ γὰρ οἱ πλάττοντες ἐκ
[2, 1]	αἰσθήσεων ὁποιανοῦν ἑνός τινος εἶναι	γένους,	καὶ τὸ αἰσθητήριον ἑκάστου δεκτικὸν
[2, 1]	γὰρ αὕτη δοκεῖ πλειόνων εἶναι	γενῶν,	καὶ πολλὰς ἔχειν ἐναντιώσεις τὸ
[2, 17]	κοῖλον, ὥσθ´ ἅμα τούτῳ καὶ	γεύεσθαι	καὶ τὴν τροφὴν ἀνασπᾶν. Δῆλον
[2, 17]	ὥσπερ διπλῆν ἔχοντα τὴν τῆς	γεύσεως	αἴσθησιν. Ἔχει δὲ καὶ τὰ
[2, 17]	πρὸς δὲ τὴν τῶν χυμῶν	γεῦσιν	οἵ τ´ ὄφεις καὶ οἱ
[2, 17]	γλῶττα· ἁπτικωτάτη γάρ, ἡ δὲ	γεῦσις	ἁφή τίς ἐστιν) καὶ πρὸς
[2, 9]	εἶναι ἀλλὰ μαλακωτέραν, καὶ τὸ	γεῶδες	εἰς τὸ δέρμα πᾶν ἀνήλωκεν
[2, 7]	καὶ σκληρός, καὶ λείπεται τὸ	γεῶδες	ἐξατμισθέντος τοῦ ὕδατος ὑπὸ τῆς
[2, 5]	ἔχει μᾶλλον. Τὸ γὰρ στέαρ	γεῶδές	ἐστι, διὸ πήγνυται καθάπερ καὶ
[2, 8]	συνέχον καὶ φυλάττον ἐκτὸς τὸ	γεῶδές	ἐστιν· πρὸς γὰρ τῇ φυλακῇ
[2, 4]	πηλοῦ εἴ τις ἐξέλοι τὸ	γεῶδες,	οὐ πήγνυται τὸ ὕδωρ. οὕτω
[2, 4]	τὸ καθαρὸν εἶναι· τὸ γὰρ	γεῶδες	οὐδέτερον ἔχει τούτων. Εὐκινητοτέραν γὰρ
[2, 4]	καὶ οὐ πήγνυται, τὸ δὲ	γεῶδες	πήγνυται συνεξατμίζοντος τοῦ ὑγροῦ· αἱ
[2, 4]	αἱ δ´ ἶνες στερεὸν (καὶ	γεῶδες,	ὥστε γίνονται οἷον πυρίαι ἐν
[2, 4]	ἔχοντα λίαν ἶνας καὶ παχείας	γεωδέστερα	τὴν φύσιν ἐστὶ καὶ θυμώδη
[2, 9]	ζῴοις τῶν ζῳοτόκων, διὰ τὸ	γεωδεστέραν	ἔχειν πάντα τὴν σύστασιν ἢ
[2, 8]	σαρκωδεστέραν, σαρκὸς δ´ ὀστωδεστέραν καὶ	γεωδεστέραν,	πρὸς τὸ μὴ εὐδιαίρετον εἶναι
[2, 9]	Ἐξ ἀνάγκης δὲ πάντα ταῦτα	γεώδη	καὶ στερεὰν ἔχει τὴν φύσιν·
[2, 5]	ξηραινομένη διὰ τὸ μὴ εἶναι	γεώδη	τὴν φύσιν αὐτῆς. Μέτρια μὲν
[2, 3]	δυνάμει καὶ καθ´ αὑτὰ ὑγρά,	γῆ	δὲ καὶ τέφρα καὶ τὰ
[2, 3]	γίνεται τοῖς φυτοῖς· τῇ γὰρ	γῇ	καὶ τῇ ἐν αὐτῇ θερμότητι
[2, 16]	τῷ ὑγρῷ ὥσπερ καὶ τῇ	γῇ.	Οἷον οὖν τοῖς κολυμβηταῖς ἔνιοι
[2, 4]	ἐξαιρουμένων δὲ πήγνυται, οἷον ὑγρὰ	γῆ	ὑπὸ ψύχους· τοῦ γὰρ θερμοῦ
[2, 7]	καὶ ῥεῖ κάτω πρὸς τὴν	γῆν.	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[2, 3]	τὰ δὲ πορευτικὰ φανερῶς, οἷον	γῆν	ἐν αὑτοῖς ἔχει τὸ τῆς
[2, 1]	τῶν φυσιολόγων τὸ μὲν εἶναι	γῆν,	τὸ δ´ ὕδωρ, τὸ δὲ
[2, 5]	ἔχοι οὐδεμίαν αἴσθησιν. Διὸ καὶ	γηράσκει	ταχέως τὰ λίαν πίονα· ὀλίγαιμα
[2, 2]	καὶ ἐγρηγόρσεως καὶ ἀκμῆς καὶ	γήρως	καὶ νόσου καὶ ὑγιείας, ἀλλ´
[2, 1]	καλουμένων ὑπό τινων στοιχείων, οἷον	γῆς	ἀέρος ὕδατος πυρός. Ἔτι δὲ
[2, 3]	καὶ δυνάμει ὑγρά, τὰ δὲ	γῆς	ἅπαντα ξηρά. Καὶ τὸ κυρίως
[2, 10]	οὐκ ἔχει τόπον· ἐκ τῆς	γῆς	γὰρ λαμβάνει πεπεμμένην τὴν τροφήν,
[2, 7]	ὅταν ἐν τῷ ὑπὲρ τῆς	γῆς	γένηται ἀέρι ὄντι ψυχρῷ, συνίσταται
[2, 7]	ὁ ἐγκέφαλος κοινὸς ὕδατος καὶ	γῆς,	δηλοῖ τὸ συμβαῖνον περὶ αὐτόν·
[2, 5]	ἔχει ὕδατος, τὸ δὲ πολὺ	γῆς.	Διὸ τὰ μὴ ἀμφώδοντα ἀλλὰ
[2, 7]	τῶν ἄλλων καρπῶν, διὰ τὸ	γῆς	εἶναι τὸ πλεῖστον μέρος, ἐξιόντος
[2, 4]	τοῦ ὑγροῦ· αἱ δ´ ἶνες	γῆς	εἰσιν. Συμβαίνει δ´ ἔνιά γε
[2, 7]	φύσιν ἔχον κοινὴν ὕδατος καὶ	γῆς.	Καὶ διὰ τοῦτο τὰ ἔναιμα
[2, 2]	ὑπὸ ψυχροῦ ταχὺ μὲν ὅσα	γῆς	μᾶλλον, καὶ ἀλύτως, λυτῶς δ´,
[2, 4]	τὸ αἷμα· αἱ γὰρ ἶνες	γῆς.	Μὴ ἐξαιρουμένων δὲ πήγνυται, οἷον
[2, 3]	τὴν τροφὴν κατειργασμένην ἐκ τῆς	γῆς	ταῖς ῥίζαις (διὸ καὶ περίττωμα
[2, 7]	γένεσιν· ἀναθυμιωμένης γὰρ ἐκ τῆς	γῆς	τῆς ἀτμίδος καὶ φερομένης ὑπὸ
[2, 2]	πήγνυσι τὸ ψυχρόν, ὅσα δὲ	γῆς,	τὸ πῦρ· καὶ τῶν θερμῶν
[2, 9]	περιειληφότων, οἷον γόμφον, ἀστράγαλον, ἵνα	γίγνηται	κάμψις καὶ ἔκτασις· ἄλλως γὰρ
[2, 6]	διὰ τὸ ἀντὶ περόνης γὰρ	γίνεσθαι	γλίσχρος καὶ νευρώδης ἐστίν, ἵν´
[2, 10]	τὸ αἷμα μορίων ἀναγκαῖον ἀκριβεστέρας	γίνεσθαι·	ἐκκόπτει γὰρ ἡ τῆς ἐν
[2, 10]	τὸ αἰσθάνεσθαι διὰ τῶν ἐναίμων	γίνεσθαι	μορίων, φλεβῶν δ´ εἶναι κενὸν
[2, 13]	τούτου κίνησιν, δεῖν δὲ ταχεῖαν	γίνεσθαι·	ὁ δ´ ὑμὴν τοιοῦτον. Ἐκ
[2, 15]	ἀνάγκης ἐν τοῖς τόποις τούτοις	γίνεσθαι	τρίχας. ~Τοῖς μὲν οὖν ἄλλοις
[2, 3]	ξηροῦ, καὶ τούτων ἡ πέψις	γίνεται	καὶ ἡ μεταβολὴ διὰ τῆς
[2, 9]	τῶν σωμάτων· ἐνιαχοῦ γὰρ πολλὰ	γίνεται	μεγάλα τῶν ζῳοτόκων, οἷον ἐν
[2, 7]	συμβαῖνον περὶ αὐτόν· ἑψόμενος γὰρ	γίνεται	ξηρὸς καὶ σκληρός, καὶ λείπεται
[2, 2]	γίνεται ψυχρὸν πῦρ, ὕδωρ δὲ	γίνεται	πᾶν. Ἔτι θερμότερον μὲν κατὰ
[2, 5]	ταῦτα, ὥστε ἢ ὅλως οὐ	γίνεται	περίττωμα αὐτοῖς οὐδὲν ἢ ὀλίγον.
[2, 7]	μιχθέντος ὑγροῦ· καὶ γὰρ ταῦτα	γίνεται	σκληρὰ καὶ γεηρὰ πάμπαν. Ἔχει
[2, 6]	ἐμπεριλαμβανομένης τῆς τροφῆς ἐξ ἧς	γίνεται	τὰ ὀστᾶ. Ὅτι δ´ ἡ
[2, 5]	στέαρ· πεττόμενον γὰρ τὸ αἷμα	γίνεται	ταῦτα, ὥστε ἢ ὅλως οὐ
[2, 7]	ταῦτα δὲ διὰ ταύτης μάλιστα	γίνεται	τῆς δυνάμεως. Ὅμοιον οὖν τὸ
[2, 6]	μὴ πιμελῇ ὅμοιος ἀλλὰ στέαρ	γίνεται	τὸ αἷμα πεττόμενον, τούτοις δὲ
[2, 3]	ῥίζαις (διὸ καὶ περίττωμα οὐ	γίνεται	τοῖς φυτοῖς· τῇ γὰρ γῇ
[2, 2]	ὕδωρ μικροῦ πυρός· οὐ γὰρ	γίνεται	ψυχρὸν πῦρ, ὕδωρ δὲ γίνεται
[2, 16]	πρὸς τὴν ἀπὸ τῶν ποδῶν	γινομένην	ἂν βοήθειαν τούτῳ τῷ μορίῳ.
[2, 9]	ἀνοίδησιν τὴν ἀπὸ τῆς τροφῆς	γινομένην	τοῖς ζῴοις ἐξ ἀνάγκης καὶ
[2, 6]	διὰ γὰρ τὴν ἀλέαν τὴν	γινομένην	ὑπὸ τοῦ περιέχεσθαι τοῖς ὀστοῖς
[2, 17]	ἔχοντα αἴσθησιν τῆς ἡδονῆς τῆς	γινομένης	ἐκ τῆς τροφῆς· ἡ γὰρ
[2, 1]	τὸν λόγον· πᾶν γὰρ τὸ	γινόμενον	ἔκ τινος καὶ εἴς τι
[2, 9]	ἀρχή, τὸ δὲ τροφὴ τῶν	γινομένων	ἐστίν. ~Νῦν δὲ λέγωμεν οἷον
[2, 3]	ἐστί τι δεκτικὸν καὶ τῶν	γινομένων	περιττωμάτων, αἱ δὲ φλέβες οἷον
[2, 2]	διὰ τὴν θερμότητα καὶ πολυαιμούσαις	γινομένων	τῶν γυναικείων, Ἐμπεδοκλῆς δὲ τοὐναντίον·
[2, 4]	ἶνες στερεὸν (καὶ γεῶδες, ὥστε	γίνονται	οἷον πυρίαι ἐν τῷ αἵματι
[2, 4]	Συμβαίνει δ´ ἔνιά γε καὶ	γλαφυρωτέραν	ἔχειν τὴν διάνοιαν τῶν τοιούτων,
[2, 17]	ἰχθύων, καὶ οὗτοι τρόπον τινὰ	γλίσχρον	ἔχουσι, καὶ σχεδὸν παραπλησίως τοῖς
[2, 1]	δὲ ξηρόν, καὶ τὸ μὲν	γλίσχρον	τὸ δὲ κραῦρον) τὰ δ´
[2, 6]	τὸ ἀντὶ περόνης γὰρ γίνεσθαι	γλίσχρος	καὶ νευρώδης ἐστίν, ἵν´ ἔχῃ
[2, 17]	ὁ μυκτήρ, καὶ τούτοις ἡ	γλῶττα	ἀντὶ κέντρου ἐστίν. Ἐπὶ δὲ
[2, 17]	ἄλλων ζῴων, καὶ ἡ μαλακὴ	γλῶττα·	ἁπτικωτάτη γάρ, ἡ δὲ γεῦσις
[2, 17]	δὲ τῶν ἄλλων ζῴων ἡ	γλῶττα	πάντων ἐστὶν οἵανπερ εἴπομεν.
[2, 17]	ἔχειν. Ἔστι μὲν γὰρ ἡ	γλῶττα	τῇ κάτω συμφυής, οἱ δ´
[2, 17]	οὖν τούτοις τοῖς ζῴοις ἡ	γλῶττα	τοιαύτη τὴν φύσιν ἐστίν, ὥσπερ
[2, 17]	οὐρανὸν ἐν τῷ στόματι ἡ	γλῶττα	τοῖς ζῴοις ἐστί, τοῖς μὲν
[2, 17]	ἐργασίαν ἄχρηστον τὰ πολλὰ τὴν	γλῶτταν	ἔχει καὶ προσδεδεμένην καὶ σκληράν,
[2, 17]	δοκεῖν (τοῖς μὴ σκοποῦσιν ἀκριβῶς	γλῶτταν	ἔχειν ταύτῃ. Οἱ δ´ ἰχθύες
[2, 17]	καὶ μαλακωτάτην ἔχει μάλιστα τὴν	γλῶτταν	καὶ πλατεῖαν, ὅπως πρὸς ἀμφοτέρας
[2, 17]	τῇ ἄνω οὐκ ἔχουσι τὴν	γλῶτταν,	ὅτι ἐναντίως ἂν ἔχοι πρὸς
[2, 16]	καὶ ταῦτα. Ὥσπερ γὰρ τὴν	γλῶτταν	οὐχ ὁμοίαν τοῖς ἄλλοις ἐποίησεν
[2, 17]	ἀπολελυμένην ἔχουσι καὶ παχεῖαν τὴν	γλῶτταν.	Τῶν δ´ ὀρνίθων ἔνιοι πολύφωνοι,
[2, 16]	αὐτὴν ἐπὶ πολλῶν, τὴν μὲν	(γλῶτταν	τῶν τε χυμῶν ἕνεκεν καὶ
[2, 17]	οἱ μικρότεροι. Καὶ χρῶνται τῇ	γλώττῃ	καὶ πρὸς ἑρμηνείαν ἀλλήλοις πάντες
[2, 16]	γραμμάτων· τὰ μὲν γὰρ τῆς	γλώττης	εἰσὶ προσβολαί, τὰ δὲ συμβολαὶ
[2, 17]	δ´ ἔχουσι τὴν διάρθρωσιν τῆς	γλώττης.	Ἐπεὶ δὲ τῆς τροφῆς χάριν
[2, 10]	ἄλλ´ ἐντός. Ἐπὶ δὲ τῆς	γλώττης	ἧττον μέν, μᾶλλον δ´ ἢ
[2, 16]	τῶν γραμμάτων σύγκειται, τῆς δὲ	γλώττης	μὴ τοιαύτης οὔσης μηδὲ τῶν
[2, 17]	ἐστιν εἰς αἴσθησιν μὲν τὸ	γλωττοειδὲς	μόριον, οὐ πάντῃ δ´ ὁμοίως
[2, 9]	ἕκαστον· ἐκ τῶν ἔργων γὰρ	γνωρίζειν,	ὥσπερ κἀκεῖνα, καὶ ταῦτα ἀναγκαῖον
[2, 10]	τε τοῦτο, καὶ διὰ τὸ	γνώριμον	εἶναι μάλιστ´ αὐτοῦ τὴν τῶν
[2, 10]	μετέχει τοῦ θείου τῶν ἡμῖν	γνωρίμων	ζῴων, ἢ μάλιστα πάντων. Ὥστε
[2, 9]	ἐν μέσῳ δὲ περιειληφότων, οἷον	γόμφον,	ἀστράγαλον, ἵνα γίγνηται κάμψις καὶ
[2, 7]	τῆς κοιλίας, καὶ παρὰ ταῦτα	γονὴ	καὶ γάλα τοῖς πεφυκόσιν ἔχειν
[2, 2]	αἷμα, ἰχώρ, πιμελή, στέαρ, μυελός,	γονή,	χολή, γάλα ἐν τοῖς ἔχουσι,
[2, 5]	ἐκ τοῦ αἵματος εἰς τὴν	γονὴν	ἰέναι καὶ τὸ σπέρμα, τοῦτ´
[2, 9]	ἡ σάρξ. Ἔτι δὲ περὶ	γονῆς	καὶ γάλακτος ἀπελίπομεν ἐν τῇ
[2, 6]	οὐχ ὥσπερ οἴονταί τινες, τῆς	γονῆς	σπερματικὴ δύναμις. Δηλοῖ δ´ ἐν
[2, 17]	τῶν ὀρνίθων οἱ μάλιστα φθεγγόμενοι	γράμματα	πλατυγλωττότεροι τῶν ἄλλων εἰσίν. Τὰ
[2, 17]	ἐστιν) καὶ πρὸς τὴν τῶν	γραμμάτων	διάρθρωσιν καὶ πρὸς τὸν λόγον
[2, 17]	τοῦτο δ´ ἐστὶν ἔνδεια τῶν	γραμμάτων.	Ἔν τε τῷ πλατεῖαν εἶναι
[2, 16]	διὰ τῆς φωνῆς ἐκ τῶν	γραμμάτων	σύγκειται, τῆς δὲ γλώττης μὴ
[2, 16]	ἂν φθέγγεσθαι τὰ πλεῖστα τῶν	γραμμάτων·	τὰ μὲν γὰρ τῆς γλώττης
[2, 2]	τῶν ἀρρένων, οἷον Παρμενίδης τὰς	γυναῖκας	τῶν ἀνδρῶν θερμοτέρας εἶναί φησι
[2, 2]	θερμότητα καὶ πολυαιμούσαις γινομένων τῶν	γυναικείων,	Ἐμπεδοκλῆς δὲ τοὐναντίον· ἔτι δ´

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/12/2009