HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Des parties des animaux, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ω  =  15 formes différentes pour 70 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[1, 1]   τοῦ αὐτομάτου τοιοῦτον συστῆναι, ἐν     ἀπὸ τύχης καὶ ἀταξίας οὐδ´
[1, 1]   δ´ ἐστὶ τοιοῦτον, τὴν γένεσιν  ὡδὶ   καὶ τοιαύτην συμβαίνειν ἀναγκαῖον. Διὸ
[1, 3]   δίχα τὸ γένος, ὥσπερ τινὲς  ᾠήθησαν,   καὶ ἐκ τῶνδε φανερόν. Ἀδύνατον
[1, 5]   τρόπον καὶ τῶν μορίων ἕκαστον,  ὧν   αἱ πράξεις αἱ τοιαῦται· καὶ
[1, 5]   ἄλλων ἕνεκα, δῆλον ὅτι καὶ  ὧν   αἱ πράξεις τὸν αὐτὸν τρόπον
[1, 5]   ὑπάρχειν θεωρίας (καὶ γὰρ ἐξ  ὧν   ἄν τις σκέψαιτο περὶ αὐτῶν,
[1, 1]   τῆς μεθόδου, καὶ περὶ  ὧν   δεῖ λαβεῖν τὰς αἰτίας, ταῦτα
[1, 5]   σκέψαιτο περὶ αὐτῶν, καὶ περὶ  ὧν   εἰδέναι ποθοῦμεν, παντελῶς ἐστιν ὀλίγα
[1, 3]   τῇ Ἰνδικῇ, ὕες, αἶγες, πρόβατα·  ὧν   ἕκαστον, εἰ μὲν ὁμώνυμον, οὐ
[1, 5]   ὀφθαλμὸν καὶ τὸ σύνολον πρόσωπον,  ὧν   ἕκαστον καλεῖται μέλος. (Ὁμοίως δὲ
[1, 3]   διαλαβεῖν καὶ εἰς τοιαύτας διαφορὰς  ὧν   ἔστιν εἴδη, ὥσθ´ ὁτιοῦν ζῷον
[1, 5]   πράξεις αἱ τοιαῦται· καὶ τρίτον,  ὧν   ὄντων ἀναγκαῖον ὑπάρχειν. Λέγω δὲ
[1, 5]   ἄνευ πολλῆς δυσχερείας ἰδεῖν ἐξ  ὧν   συνέστηκε τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος,
[1, 1]   φαίνονται τρόποι τῆς ἕξεως εἶναι,  ὧν   τὴν μὲν ἐπιστήμην τοῦ πράγματος
[1, 1]   τὸ γοῦν τεταγμένον καὶ τὸ  ὡρισμένον   πολὺ μᾶλλον φαίνεται ἐν τοῖς
[1, 4]   κοινῇ λέγειν, ὅσα λέγεται καλῶς  ὡρισμένων   τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἔχει τε
[1, 3]   ἰχθύος. Τούτων δ´ ἕκαστον πολλαῖς  ὥρισται   διαφοραῖς, οὐ κατὰ τὴν διχοτομίαν.
[1, 4]   σώματος ὅλου, ἐὰν ὁμοιότητα ἔχωσιν,  ὥρισται   τὰ γένη, οἷον τὸ τῶν
[1, 1]   τέχνης τὰ ἀπὸ〉 τύχης ὁμοίως·  ὡς   γὰρ τέχνη ἔχει, οὕτω
[1, 3]   ἔστι λαβεῖν τὰ ἄτομα εἴδη  ὡς   διαιροῦνται οἱ εἰς δύο διαιροῦντες
[1, 1]   Πλὴν τοῦτον μὲν περὶ πάντων  ὡς   εἰπεῖν κριτικόν τινα νομίζομεν εἶναι
[1, 3]   ταὐτὰ εἴδη διαιρεῖν. Πάντα γὰρ  ὡς   εἰπεῖν, ὅσα ἥμερα καὶ ἄγρια
[1, 1]   οἱ τοῦτο μὴ λέγοντες οὐδὲν  ὡς   εἰπεῖν περὶ φύσεως λέγουσιν· ἀρχὴ
[1, 5]   ζῴων προσιέναι δεῖ μὴ δυσωπούμενον  ὡς   ἐν ἅπασιν ὄντος τινὸς φυσικοῦ
[1, 3]   γένους κατὰ τὴν διαίρεσιν διαφορῶν  ὡς   ἕν τι τὸ πᾶν ὄν,
[1, 1]   γίνεται. Διὸ μάλιστα μὲν λεκτέον  ὡς   ἐπειδὴ τοῦτ´ ἦν τὸ ἀνθρώπῳ
[1, 1]   τὸ δ´ ἄλλοτ´ ἄλλως καὶ  ὡς   ἔτυχε περὶ τὰ θνητὰ μᾶλλον.
[1, 1]   δυνάμει τὸ σπέρμα· δύναμις δ´  ὡς   ἔχει πρὸς ἐντελέχειαν, ἴσμεν. (Εἰσὶν
[1, 1]   οὐσίας. Καὶ ἔστιν αὕτη καὶ  ὡς   κινοῦσα καὶ ὡς τὸ
[1, 1]   τὴν μορφήν ἐστιν ἄνθρωπος,  ὡς   ὄντος αὐτοῦ τῷ τε σχήματι
[1, 1]   διάνοια δ´ οὐδενί. Δῆλον οὖν  ὡς   οὐ περὶ πάσης ψυχῆς λεκτέον·
[1, 1]   ἀλλ´ ἥψατο μὲν Δημόκριτος πρῶτος,  ὡς   οὐκ ἀναγκαίου δὲ τῇ φυσικῇ
[1, 1]   μὲν ὡς ὕλης τῆς δ´  ὡς   οὐσίας. Καὶ ἔστιν αὕτη καὶ
[1, 1]   καὶ ὡς κινοῦσα καὶ  ὡς   τὸ τέλος. Τοιοῦτον δὲ τοῦ
[1, 1]   ὀρθῶς λέγουσι, καὶ ὅτι λεκτέον  ὡς   τοιοῦτον τὸ ζῷον, καὶ περὶ
[1, 1]   λεγομένης καὶ οὔσης τῆς μὲν  ὡς   ὕλης τῆς δ´ ὡς οὐσίας.
[1, 3]   λαμβάνειν κατὰ γένη τὰ ζῷα,  ὡς   ὑφήγηνθ´ οἱ πολλοὶ διορίσαντες ὄρνιθος
[1, 3]   ἀγρίῳ καὶ τῷ ἡμέρῳ διαιρεῖσθαι·  ὡσαύτως   γὰρ ἂν δόξειε ταὐτὰ εἴδη
[1, 1]   ἕνεκα γίνεται ἕκαστον καὶ ἔστιν.  Ὡσαύτως   δὲ καὶ ἐν τοῖς φύσει
[1, 3]   ἐσχισμένον ἐστὶ πτερόν. Καὶ ποδότης  ὡσαύτως   μὲν πολυσχιδής, δὲ
[1, 3]   τοιαύτας διαφορὰς ὧν ἔστιν εἴδη,  ὥσθ´   ὁτιοῦν ζῷον ἐν ταύταις ὑπάρχειν
[1, 1]   εἴρηται, καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον  ὥσπερ   ἂν εἰ τέκτων λέγοι περὶ
[1, 1]   δ´ ἐστὶν ὥσπερ ἐξ ὑποθέσεως·  ὥσπερ   γὰρ ἐπεὶ δεῖ σχίζειν τῷ
[1, 1]   του ποιεῖ πάντα. Φαίνεται γάρ,  ὥσπερ   ἐν τοῖς τεχναστοῖς ἐστιν
[1, 1]   καὶ τοῖς ἐν γενέσει πᾶσιν,  ὥσπερ   ἐν τοῖς τεχναστοῖς, οἷον οἰκίᾳ
[1, 1]   ταύτης εἶναι. Τοῦτο δ´ ἐστὶν  ὥσπερ   ἐξ ὑποθέσεως· ὥσπερ γὰρ ἐπεὶ
[1, 1]   τι, καὶ τῶν μορίων ἕκαστον,  ὥσπερ   καὶ περὶ τοῦ εἴδους τῆς
[1, 5]   τὰ παρ´ ἡμῖν ἅπαντα,  ὥσπερ   καὶ τῶν ἐρωμένων τὸ τυχὸν
[1, 1]   ἐστίν, οἷον πυρὸς γῆς,  ὥσπερ   κἂν εἰ περὶ κλίνης ἐλέγομεν
[1, 3]   πολλαῖς τὸ ἓν εὐθέως διαιρετέον,  ὥσπερ   λέγομεν. Καὶ γὰρ οὕτως μὲν
[1, 1]   λεληθέναι καὶ πότερον προσήκει λέγειν,  ὥσπερ   οἱ πρότερον ἐποιοῦντο τὴν θεωρίαν,
[1, 1]   δυνήσεται ποιεῖν τὸ ἑαυτῆς ἔργον,  ὥσπερ   οὐδ´ αὐλοὶ λίθινοι τὸ ἑαυτῶν
[1, 4]   ἀτόμων τῷ εἴδει θεωρεῖν χωρίς,  ὥσπερ   περὶ ἀνθρώπου, οὕτω μὴ περὶ
[1, 3]   ζῷον, οὐδὲ τῶν μορίων οὐδέν,  ὥσπερ   πολλάκις εἴρηται. Ἔτι διαιρεῖν χρὴ
[1, 3]   τῆς ἀποδίας τοῦ ἀπτέρου  ὥσπερ   πτερώσεως καὶ ποδῶν. Δεῖ δὲ
[1, 3]   διαφορᾶς λαμβάνῃ τὴν διαφοράν, ἀναγκαῖον  ὥσπερ   συνδέσμῳ τὸν λόγον ἕνα ποιοῦντας,
[1, 3]   οὐδὲν διαιροῦσι δίχα τὸ γένος,  ὥσπερ   τινὲς ᾠήθησαν, καὶ ἐκ τῶνδε
[1, 1]   χαλκῆν ξυλίνην, πλὴν ὁμωνύμως,  ὥσπερ   τὸν γεγραμμένον ἰατρόν. (Οὐ γὰρ
[1, 3]   ἕτερα ὄντα τῷ εἴδει ζῷα.  Ὥστ´   ἀναγκαῖον, εἰ ἴδιοι αἱ διαφοραὶ
[1, 3]   ἀλλὰ μίαν κατὰ μίαν τελευτᾶν.  Ὥστε   ἀδύνατον ὁτιοῦν λαβεῖν τῶν καθ´
[1, 1]   τῷ εἰρημένῳ διακείμενος περὶ μόριον.  Ὥστε   δῆλον ὅτι καὶ τῆς περὶ
[1, 1]   γεννᾷ γὰρ ἄνθρωπος ἄνθρωπον,  ὥστε   διὰ τὸ ἐκεῖνον τοιόνδ´ εἶναι
[1, 1]   ἀνθρώποις ὑπάρχει τῶν εἰρημένων ἕκαστον,  ὥστε   ἐὰν καθ´ ἕκαστον τῶν συμβεβηκότων
[1, 1]   κίνησις περαίνει μηδενὸς ἐμποδίζοντος.  Ὥστε   εἶναι φανερὸν ὅτι ἔστι τι
[1, 1]   τῆς τοιαύτης ἀποδείξεως τὴν ἀνάγκην,  ὥστε   εἰπεῖν, ἐπεὶ τόδε ἐστίν, ὅτι
[1, 1]   ψυχὴ μέρος τι αὐτῆς.  Ὥστε   καὶ οὕτως ἂν λεκτέον εἴη
[1, 3]   ὑπάρχειν τινὶ τῶν διαφορῶν ἑκάστην,  ὥστε   καὶ τὴν ἀντικειμένην. (Εἰ δὲ
[1, 5]   γάρ τις πρίσις ἐστίν.  Ὥστε   καὶ τὸ σῶμά πως τῆς
[1, 1]   ἐν τῷδε τόδε τοιόνδε,  ὥστε   κἂν περὶ τοῦ σχήματος εἴη
[1, 1]   γὰρ νοῦς τῶν νοητῶν.  (Ὥστε   περὶ πάντων φυσικὴ γνῶσις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/12/2009