Livre, Chap.
[1, 3]	συμπλοκῆς τὸ τελευταῖον ἔσται εἶδος.	Ἐὰν	δὲ μὴ διαφορᾶς λαμβάνῃ τὴν
[1, 3]	μόνον, ἢ πᾶσα ἡ σύμπλεξις,	ἐὰν	διαιρῆται ἄνθρωπον, οἷον εἴ τις
[1, 3]	οἷον τὴν σχιζοποδίαν, συμπεπλεγμένα δέ,	ἐὰν	ἔχῃ, οἷον τὸ πολυσχιδὲς πρὸς
[1, 1]	ὑπάρχει τῶν εἰρημένων ἕκαστον, ὥστε	ἐὰν	καθ´ ἕκαστον τῶν συμβεβηκότων λέγῃ
[1, 3]	συμπεπλεγμένα (λέγω δὲ ἁπλᾶ μέν,	ἐὰν	μὴ ἔχῃ διαφοράν, οἷον τὴν
[1, 4]	μορίων καὶ τοῦ σώματος ὅλου,	ἐὰν	ὁμοιότητα ἔχωσιν, ὥρισται τὰ γένη,
[1, 3]	μελανία καὶ εὐθύτης καὶ καμπυλότης.	Ἐὰν	οὖν θάτερα διάφορα ᾖ, τῷ
[1, 3]	διαφορὰν τῶν καθ´ ἕκαστον διαιρετῶν,	ἐάν	τε ἁπλᾶ λαμβάνῃ ἐάν τε
[1, 3]	διαιρετῶν, ἐάν τε ἁπλᾶ λαμβάνῃ	ἐάν	τε συμπεπλεγμένα (λέγω δὲ ἁπλᾶ
[1, 1]	(Οὐ γὰρ δυνήσεται ποιεῖν τὸ	ἑαυτῆς	ἔργον, ὥσπερ οὐδ´ αὐλοὶ λίθινοι
[1, 1]	ὥσπερ οὐδ´ αὐλοὶ λίθινοι τὸ	ἑαυτῶν	ἔργον, οὐδ´ ὁ γεγραμμένος ἰατρός.
[1, 1]	τούτων. Εἰ δὲ μή, ὅτι	ἐγγύτατα	τούτου, καὶ ἢ ὅλως (ὅτι
[1, 1]	τοῦ ὀργάνου τὸ μὲν κοῖλον	ἐγένετο	τὸ δὲ ἐπίπεδον, ἀλλὰ διότι
[1, 3]	ὁ ἄνθρωπος σχιζόπουν μόνον, οὕτως	ἐγίγνετ´	ἂν αὕτη μία διαφορά. Νῦν
[1, 5]	καὶ πράξεις γένεσιν αὔξησιν ὀχείαν	ἐγρήγορσιν	ὕπνον πορείαν, καὶ ὁπός´ ἄλλα
[1, 1]	σχήματος λέγουσιν· ὑπό τινων γὰρ	ἐδημιουργήθησαν	δυνάμεων. Ἀλλ´ ἴσως ὁ μὲν
[1, 3]	τῆς κοθόλου διαφορᾶς εἴδη εἶναι·	εἰ	γὰρ μὴ ἔσται, διὰ τί
[1, 1]	τὸ εἰπεῖν ἢ περί τινος.	Εἰ	γὰρ περὶ πάσης, οὐδεμία λείπεται
[1, 1]	οὐρανὸν γεγενῆσθαι ὑπὸ τοιαύτης αἰτίας,	εἰ	γέγονε, καὶ εἶναι διὰ τοιαύτην
[1, 3]	ἄτομοι, κοινὴ δὲ μὴ ἔστιν.	Εἰ	δ´ ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν καὶ
[1, 1]	σωμάτων συνιστᾶσι τὴν φύσιν πάντες.	Εἰ	δ´ ἔστιν ὁ ἄνθρωπος καὶ
[1, 3]	τις συνθείη ὑπόπουν, δίπουν, σχιζόπουν.	Εἰ	δ´ ἦν ὁ ἄνθρωπος σχιζόπουν
[1, 3]	τῆς οὐσίας τὸ αἷμα θετέον·	εἰ	δ´ οὕτως ἐστίν, ἡ μία
[1, 1]	λέγοντας τυγχάνειν μάλιστα μὲν ἀμφοῖν,	εἰ	δὲ μή, δῆλόν γε πειρᾶσθαι
[1, 3]	ἑκάστην, ὥστε καὶ τὴν ἀντικειμένην.	(Εἰ	δὲ μὴ ἐνδέχεται τοῖς εἴδει
[1, 3]	ἄτομα, μηδεμίαν αὐτῶν εἶναι κοινήν.	Εἰ	δὲ μή, ἕτερα ὄντα εἰς
[1, 1]	εἶναι ἄνευ τῶν μορίων τούτων.	Εἰ	δὲ μή, ὅτι ἐγγύτατα τούτου,
[1, 2]	σχιζόπουν· αὕτη γὰρ μόνη κυρία.	Εἰ	δὲ μή, ταὐτὸν πολλάκις ἀναγκαῖον
[1, 1]	τὸν χαλκὸν ἢ τὸ ξύλον·	εἰ	δὲ μή, τήν γε τοῦ
[1, 1]	τῷ πελέκει, ἀνάγκη σκληρὸν εἶναι,	εἰ	δὲ σκληρόν, χαλκοῦν ἢ σιδηροῦν,
[1, 3]	μὲν ὁμώνυμον, οὐ διῄρηται χωρίς,	εἰ	δὲ ταῦτα ἓν εἴδει, οὐχ
[1, 5]	τὴν τοῦ καλοῦ χώραν εἴληφεν.	Εἰ	δέ τις τὴν περὶ τῶν
[1, 3]	ἡ μία διαφορὰ δυσὶν ὑπάρξει)	εἰ	δὲ τοῦτο, δῆλον ὅτι ἀδύνατον
[1, 1]	μόνον, καθάπερ τὰ μυθευόμενα λιθοῦσθαι)	εἰ	δὴ ταῦτα οὕτως, τοῦ φυσικοῦ
[1, 1]	περὶ τοῦ εἴδους τῆς κλίνης.	Εἰ	δὴ τοῦτό ἐστι ψυχὴ ἢ
[1, 1]	τοιονδὶ εἶναι καὶ ἐκ τοιωνδί,	εἰ	ἐκεῖνο ἔσται. Ὅτι μὲν οὖν
[1, 1]	ἀνάγκη ὁτὲ μὲν σημαίνει ὅτι	εἰ	ἐκεῖνο ἔσται τὸ οὗ ἕνεκα,
[1, 3]	γὰρ ἄλλη καὶ διάφορος· κἂν	εἰ	ἔναιμα, τὸ αἷμα διάφορον, ἢ
[1, 1]	δὲ τοιάνδε τὴν ὕλην ὑπάρξαι,	εἰ	ἔσται οἰκία ἢ ἄλλο τι
[1, 3]	τῷ εἴδει ζῷα. Ὥστ´ ἀναγκαῖον,	εἰ	ἴδιοι αἱ διαφοραὶ εἰς ἃς
[1, 5]	ἑκάτερα χάριν. Τῶν μὲν γὰρ	εἰ	καὶ κατὰ μικρὸν ἐφαπτόμεθα, ὅμως
[1, 3]	ὕες, αἶγες, πρόβατα· ὧν ἕκαστον,	εἰ	μὲν ὁμώνυμον, οὐ διῄρηται χωρίς,
[1, 1]	φύσις κυριωτέρα τῆς ὑλικῆς φύσεως.	Εἰ	μὲν οὖν τῷ σχήματι καὶ
[1, 1]	εἴη λέγειν καὶ εἰδέναι, καὶ	εἰ	μὴ πάσης, κατ´ αὐτὸ τοῦτο
[1, 1]	πυρὸς ἢ γῆς, ὥσπερ κἂν	εἰ	περὶ κλίνης ἐλέγομεν ἤ τινος
[1, 5]	ἂν εἴη παράλογον καὶ ἄτοπον,	εἰ	τὰς μὲν εἰκόνας αὐτῶν θεωροῦντες
[1, 1]	τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ ἂν	εἰ	τέκτων λέγοι περὶ χειρὸς ξυλίνης.
[1, 4]	διεστῶτα, ὄρνις καὶ ἰχθῦς, καὶ	εἴ	τι ἄλλο ἐστὶν ἀνώνυμον μέν,
[1, 4]	ἕκαστον, οἷον περὶ ἀνθρώπου καὶ	εἴ	τι τοιοῦτον ἕτερόν ἐστιν. Σχεδὸν
[1, 5]	αἱ πράξεις. Ὁμοίως δὲ κἂν	εἴ	τινες πρότεραι καὶ τέλος ἑτέρων
[1, 4]	τὸ τῷ εἴδει ἄτομον, κράτιστον,	εἴ	τις δύναιτο περὶ τῶν καθ´
[1, 3]	σύμπλεξις, ἐὰν διαιρῆται ἄνθρωπον, οἷον	εἴ	τις συνθείη ὑπόπουν, δίπουν, σχιζόπουν.
[1, 3]	τοῖς συμβεβηκόσι καθ´ αὑτό, οἷον	εἴ	τις τὰ σχήματα διαιροίη, ὅτι
[1, 4]	μὲν γὰρ οὐσία τὸ τῷ	εἴδει	ἄτομον, κράτιστον, εἴ τις δύναιτο
[1, 1]	οὐ γὰρ φαίνεται μία τῷ	εἴδει·	διαφέρει γὰρ πτῆσις καὶ νεῦσις
[1, 1]	ὅσα ταὐτὰ μὲν ὑπάρχει τοῖς	εἴδει	διαφέρουσι τῶν ζῴων, αὐτὰ δὲ
[1, 3]	(Εἰ δὲ μὴ ἐνδέχεται τοῖς	εἴδει	διαφέρουσιν ὑπάρχειν εἶδός τι τῆς
[1, 3]	αὐτῷ ἐστιν, ἕτερα ὄντα τῷ	εἴδει	ζῷα. Ὥστ´ ἀναγκαῖον, εἰ ἴδιοι
[1, 4]	καθ´ ἕκαστον καὶ ἀτόμων τῷ	εἴδει	θεωρεῖν χωρίς, ὥσπερ περὶ ἀνθρώπου,
[1, 3]	ζῴοις πᾶσι τοῖς ἀτόμοις τῷ	εἴδει.	Ὄντος γὰρ τοῦδέ τινος γένους,
[1, 3]	χωρίς, εἰ δὲ ταῦτα ἓν	εἴδει,	οὐχ οἷόν τ´ εἶναι διαφορὰς
[1, 1]	ψυχῆς ἂν εἴη λέγειν καὶ	εἰδέναι,	καὶ εἰ μὴ πάσης, κατ´
[1, 5]	περὶ αὐτῶν, καὶ περὶ ὧν	εἰδέναι	ποθοῦμεν, παντελῶς ἐστιν ὀλίγα τὰ
[1, 3]	ὡσαύτως γὰρ ἂν δόξειε ταὐτὰ	εἴδη	διαιρεῖν. Πάντα γὰρ ὡς εἰπεῖν,
[1, 3]	Δεῖ δὲ τῆς κοθόλου διαφορᾶς	εἴδη	εἶναι· εἰ γὰρ μὴ ἔσται,
[1, 3]	στερήσεως ᾗ στέρησις· ἀδύνατον γὰρ	εἴδη	εἶναι τοῦ μὴ ὄντος, οἷον
[1, 4]	τε μίαν φύσιν κοινὴν καὶ	εἴδη	ἐν αὐτῷ μὴ πολὺ διεστῶτα,
[1, 3]	διπλασιαζομένων· τοσαῦτα δὲ καὶ τὰ	εἴδη.	Ἔστι δ´ ἡ διαφορὰ τὸ
[1, 3]	μὲν καθόλου εἰσὶ καὶ ἔχουσιν	εἴδη,	οἷον πτερότης· τὸ μὲν γὰρ
[1, 4]	ὁμοίως περιέχει τὰ ἐν αὐτῷ	εἴδη·	ὅσα δὲ μὴ τοιαῦτα, καθ´
[1, 4]	οὐσίαι μέν εἰσι τὰ ἔσχατα	εἴδη,	ταῦτα δὲ κατὰ τὸ εἶδος
[1, 4]	μὴ περὶ ὄρνιθος· ἔχει γὰρ	εἴδη	τὸ γένος τοῦτο· ἀλλὰ περὶ
[1, 3]	οὐκ ἔστι λαβεῖν τὰ ἄτομα	εἴδη	ὡς διαιροῦνται οἱ εἰς δύο
[1, 3]	εἰς τοιαύτας διαφορὰς ὧν ἔστιν	εἴδη,	ὥσθ´ ὁτιοῦν ζῷον ἐν ταύταις
[1, 5]	ἐντυχεῖν αὐτῷ, οἳ ἐπειδὴ προσιόντες	εἶδον	αὐτὸν θερόμενον πρὸς τῷ ἰπνῷ
[1, 4]	εἴδη, ταῦτα δὲ κατὰ τὸ	εἶδος	ἀδιάφορα, οἷον Σωκράτης, Κορίσκος, ἀναγκαῖον
[1, 3]	ἐπὶ τὴν τελευταίαν καὶ τὸ	εἶδος.	Αὕτη δ´ ἐστὶν ἢ τὸ
[1, 1]	ἐπειρώμεθα μᾶλλον ἂν διορίζειν τὸ	εἶδος	αὐτῆς ἢ τὴν ὕλην, οἷον
[1, 1]	αὐτήν, διαφέρειν δὲ τῇ κατ´	εἶδος	διαφορᾷ, (οἷον ἡ τῶν ζῴων
[1, 3]	ἐκ συμπλοκῆς τὸ τελευταῖον ἔσται	εἶδος.	Ἐὰν δὲ μὴ διαφορᾶς λαμβάνῃ
[1, 3]	Ἔστι δ´ ἡ διαφορὰ τὸ	εἶδος	ἐν τῇ ὕλῃ. Οὔτε γὰρ
[1, 5]	κατὰ γένος, ἄνθρωπον δὲ κατ´	εἶδος,	καὶ πᾶν ὃ κατὰ τὸν
[1, 5]	κατὰ γένος καὶ τὰς κατ´	εἶδος.	Λέγω δὲ κοινὰς μὲν αἳ
[1, 5]	κατὰ γένος, τὰ δὲ κατ´	εἶδος.	Ὅσαι μὲν οὖν πράξεις ἄλλων
[1, 1]	οἰκοδόμησιν, ἐπεὶ τοιόνδ´ ἐστὶ τὸ	εἶδος	τῆς οἰκίας, ἢ τοιόνδ´ ἐστὶν
[1, 3]	ἐνδέχεται τοῖς εἴδει διαφέρουσιν ὑπάρχειν	εἶδός	τι τῆς οὐσίας ἄτομον καὶ
[1, 1]	ἕκαστον, ὥσπερ καὶ περὶ τοῦ	εἴδους	τῆς κλίνης. Εἰ δὴ τοῦτό
[1, 3]	οὐκ ἐνδέχεται τῶν καθ´ ἕκαστον	εἰδῶν	λαμβάνειν οὐδὲν διαιροῦσι δίχα τὸ
[1, 1]	δὲ περί τινος φύσεως ἀφωρισμένης·	εἴη	γὰρ ἄν τις ἕτερος τὸν
[1, 1]	αὐτῶν, λεκτέον ἂν περὶ σαρκὸς	εἴη	καὶ ὀστοῦ καὶ αἵματος καὶ
[1, 1]	τοῦ φυσικοῦ περὶ ψυχῆς ἂν	εἴη	λέγειν καὶ εἰδέναι, καὶ εἰ
[1, 1]	ὥστε κἂν περὶ τοῦ σχήματος	εἴη	λεκτέον, καὶ ποῖον τὴν ἰδέαν.
[1, 2]	εἰς δύο διαίρεσις μάταιος ἂν	εἴη·	οὕτως γὰρ διαιροῦντας ἀναγκαῖον χωρίζειν
[1, 5]	φύσει φιλοσόφοις. Καὶ γὰρ ἂν	εἴη	παράλογον καὶ ἄτοπον, εἰ τὰς
[1, 1]	πάντων ἡ φυσικὴ γνῶσις ἂν	εἴη·	τῆς γὰρ αὐτῆς περὶ νοῦ
[1, 1]	Ὥστε καὶ οὕτως ἂν λεκτέον	εἴη	τῷ περὶ φύσεως θεωρητικῷ περὶ
[1, 3]	μὴ ἔσται, διὰ τί ἂν	εἴη	τῶν καθόλου καὶ οὐ τῶν
[1, 1]	φαινόμενα ληπτέον περὶ ἕκαστον γένος,	εἶθ´	οὕτω τὰς αἰτίας τούτων λεκτέον,
[1, 5]	καὶ ἄτοπον, εἰ τὰς μὲν	εἰκόνας	αὐτῶν θεωροῦντες χαίρομεν ὅτι τὴν
[1, 1]	ἐκ τοῦ παντός. Διὸ μᾶλλον	εἰκὸς	τὸν οὐρανὸν γεγενῆσθαι ὑπὸ τοιαύτης
[1, 5]	τέλους, τὴν τοῦ καλοῦ χώραν	εἴληφεν.	Εἰ δέ τις τὴν περὶ
[1, 3]	οὐκ ἔστιν ὑπὸ μίαν διχοτομίαν	εἶναι,	ἀλλὰ μίαν κατὰ μίαν τελευτᾶν.
[1, 1]	ταῦτ´ ἔχει· οὐ γὰρ ἐνδέχεται	εἶναι	ἄνευ τῶν μορίων τούτων. Εἰ
[1, 5]	(ἐκέλευε γὰρ αὐτοὺς εἰσιέναι θαρροῦντας·	εἶναι	γὰρ καὶ ἐνταῦθα θεούς) οὕτω
[1, 1]	τοιαύτης αἰτίας, εἰ γέγονε, καὶ	εἶναι	διὰ τοιαύτην αἰτίαν μᾶλλον ἢ
[1, 1]	ἐπειδὴ τοῦτ´ ἦν τὸ ἀνθρώπῳ	εἶναι,	διὰ τοῦτο ταῦτ´ ἔχει· οὐ
[1, 3]	τοῦτο, δῆλον ὅτι ἀδύνατον στέρησιν	εἶναι	διαφοράν. Ἔσονται δ´ αἱ διαφοραὶ
[1, 3]	συμβαίνει δοκεῖν τὴν τελευταίαν μόνην	εἶναι	διαφοράν, οἷον τὸ πολυσχιδὲς ἢ
[1, 3]	ἓν εἴδει, οὐχ οἷόν τ´	εἶναι	διαφορὰς τὸ ἄγριον καὶ τὸ
[1, 3]	ἐκείνους ἀναγκαῖον ἴσας τὰς ἐσχάτας	εἶναι	διαφορὰς τοῖς ζῴοις πᾶσι τοῖς
[1, 3]	δὲ τῆς κοθόλου διαφορᾶς εἴδη	εἶναι·	εἰ γὰρ μὴ ἔσται, διὰ
[1, 1]	σχίζειν τῷ πελέκει, ἀνάγκη σκληρὸν	εἶναι,	εἰ δὲ σκληρόν, χαλκοῦν ἢ
[1, 1]	ὡς εἰπεῖν κριτικόν τινα νομίζομεν	εἶναι	ἕνα τὸν ἀριθμὸν ὄντα, τὸν
[1, 1]	ἢ ὁ ἄνθρωπος, ἀνάγκη τόδ´	εἶναι	ἢ γενέσθαι, ἀλλ´ οὐκ ἐπεὶ
[1, 1]	ὥστε διὰ τὸ ἐκεῖνον τοιόνδ´	εἶναι	ἡ γένεσις τοιάδε συμβαίνει τῳδί.
[1, 1]	ἐκείνου. Ἔοικε δ´ ἐντεῦθεν ἀρκτέον	εἶναι,	καθάπερ καὶ πρότερον εἴπομεν, ὅτι
[1, 1]	μὲν ζῴων ἕκαστον φύσει φασὶν	εἶναι	καὶ γενέσθαι, τὸν δ´ οὐρανὸν
[1, 1]	τὸ ὅλον) ἀνάγκη ἄρα τοιονδὶ	εἶναι	καὶ ἐκ τοιωνδί, εἰ ἐκεῖνο
[1, 5]	δὲ διὰ τὸ πλησιαίτερα ἡμῶν	εἶναι	καὶ τῆς φύσεως οἰκειότερα ἀντικαταλλάττεταί
[1, 1]	τοῦτον, ὅτι τὸ τί ἦν	εἶναι	καὶ τὸ ὁρίσασθαι τὴν οὐσίαν
[1, 1]	καὶ τὸν ὅλως πεπαιδευμένον οἰόμεθ´	εἶναι,	καὶ τὸ πεπαιδεῦσθαι τὸ δύνασθαι
[1, 3]	ἐμπίπτει τὰ ἄτομα, μηδεμίαν αὐτῶν	εἶναι	κοινήν. Εἰ δὲ μή, ἕτερα
[1, 3]	ἐπειδὴ οὐκ ἔστιν, ἀνάγκη πολλὰς	εἶναι	μὴ ὑπὸ μίαν διαίρεσιν. Ἀλλὰ
[1, 5]	τῶν ἄλλων ζῴων θεωρίαν ἄτιμον	εἶναι	νενόμικε, τὸν αὐτὸν τρόπον οἴεσθαι
[1, 1]	φύσιν ἀναγκάζεται φάναι τὸν λόγον	εἶναι,	οἷον ὀστοῦν ἀποδιδοὺς τί ἐστιν·
[1, 1]	ὑπολαβεῖν. Φησὶ γοῦν παντὶ δῆλον	εἶναι	οἷόν τι τὴν μορφήν ἐστιν
[1, 1]	ἐξ ἀφαιρέσεως οὐδενὸς οἷόν τ´	εἶναι	τὴν φυσικὴν θεωρητικήν, ἐπειδὴ ἡ
[1, 3]	περίεργα) (Ὅτι δ´ ἀδύνατον πλείους	εἶναι	τοιαύτας, δῆλον· ἀεὶ γὰρ βαδίζων
[1, 5]	τὰς μὲν ἀγενήτους καὶ ἀφθάρτους	εἶναι	τὸν ἅπαντα αἰῶνα, τὰς δὲ
[1, 3]	ᾗ στέρησις· ἀδύνατον γὰρ εἴδη	εἶναι	τοῦ μὴ ὄντος, οἷον τῆς
[1, 1]	οὐχ οἷόν τ´ ἄνευ ταύτης	εἶναι.	Τοῦτο δ´ ἐστὶν ὥσπερ ἐξ
[1, 1]	κίνησις περαίνει μηδενὸς ἐμποδίζοντος. Ὥστε	εἶναι	φανερὸν ὅτι ἔστι τι τοιοῦτον,
[1, 1]	ἔστιν ἄνθρωπος. Ἔτι δ´ ἀδύνατον	εἶναι	χεῖρα ὁπωσοῦν διακειμένην, οἷον χαλκῆν
[1, 1]	δύο φαίνονται τρόποι τῆς ἕξεως	εἶναι,	ὧν τὴν μὲν ἐπιστήμην τοῦ
[1, 1]	τοιαύτης ἀποδείξεως τὴν ἀνάγκην, ὥστε	εἰπεῖν,	ἐπεὶ τόδε ἐστίν, ὅτι τόδε
[1, 1]	ψυχῆς τῆς φυσικῆς ἐστι τὸ	εἰπεῖν	ἢ περί τινος. Εἰ γὰρ
[1, 4]	ἢ τὰ καθόλου ὑπάρχοντα πρότερον	εἰπεῖν	ἢ πολλάκις ταὐτὸν λέγειν, καθάπερ
[1, 1]	τοῦτον μὲν περὶ πάντων ὡς	εἰπεῖν	κριτικόν τινα νομίζομεν εἶναι ἕνα
[1, 5]	λοιπὸν περὶ τῆς ζωϊκῆς φύσεως	εἰπεῖν,	μηδὲν παραλιπόντας εἰς δύναμιν μήτε
[1, 3]	εἴδη διαιρεῖν. Πάντα γὰρ ὡς	εἰπεῖν,	ὅσα ἥμερα καὶ ἄγρια τυγχάνει
[1, 1]	ἱκανὸν ἔσται αὐτῷ τὸ τοσοῦτον	εἰπεῖν,	ὅτι ἐμπεσόντος τοῦ ὀργάνου τὸ
[1, 5]	εἰρήσθω· τὰς δ´ αἰτίας πειραθῶμεν	εἰπεῖν	περί τε τῶν κοινῶν καὶ
[1, 1]	τοῦτο μὴ λέγοντες οὐδὲν ὡς	εἰπεῖν	περὶ φύσεως λέγουσιν· ἀρχὴ γὰρ
[1, 5]	Ἡράκλειτος λέγεται πρὸς τοὺς ξένους	εἰπεῖν	τοὺς βουλομένους ἐντυχεῖν αὐτῷ, οἳ
[1, 3]	διαφοραὶ ἴσαι τοῖς ἀτόμοις ζῴοις,	εἴπερ	ἄτομά τε ταῦτα καὶ αἱ
[1, 2]	τούτων οὐ κεῖται ἓν ὄνομα.	Εἴπερ	οὖν μηδὲν τῶν ὁμογενῶν διασπαστέον,
[1, 1]	νοῦ καὶ τοῦ νοητοῦ θεωρῆσαι,	εἴπερ	πρὸς ἄλληλα, καὶ ἡ αὐτὴ
[1, 5]	τῶν καθ´ ἕκαστα, καὶ ἔμπροσθεν	εἴπομεν	ὅτι πολλάκις συμβήσεται ταὐτὰ λέγειν,
[1, 1]	ἀρκτέον εἶναι, καθάπερ καὶ πρότερον	εἴπομεν,	ὅτι πρῶτον τὰ φαινόμενα ληπτέον
[1, 1]	γενέσεως. Διόπερ Ἐμπεδοκλῆς οὐκ ὀρθῶς	εἴρηκε	λέγων ὑπάρχειν πολλὰ τοῖς ζῴοις
[1, 1]	τὸν αὐτόν, ἀλλ´ ἑκατέρου τὸν	εἰρημένον.	Ἔτι δὲ δυνάμει τὸ σπέρμα·
[1, 1]	πεπαιδεῦσθαι τὸ δύνασθαι ποιεῖν τὸ	εἰρημένον.	Πλὴν τοῦτον μὲν περὶ πάντων
[1, 1]	ἕτερος τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ	εἰρημένῳ	διακείμενος περὶ μόριον. Ὥστε δῆλον
[1, 1]	κυσὶ καὶ ἀνθρώποις ὑπάρχει τῶν	εἰρημένων	ἕκαστον, ὥστε ἐὰν καθ´ ἕκαστον
[1, 5]	τρόπου τῆς μεθόδου τοσαῦθ´ ἡμῖν	εἰρήσθω·	τὰς δ´ αἰτίας πειραθῶμεν εἰπεῖν
[1, 1]	φυσικῆς καὶ τῶν θεωρητικῶν ἐπιστημῶν.	Εἴρηται	δ´ ἐν ἑτέροις περὶ τούτων.
[1, 4]	μὲν ἀδύνατον τῇ δὲ κενόν,	εἴρηται.	Διωρισμένων δὲ τούτων περὶ τῶν
[1, 3]	τῶν μορίων οὐδέν, ὥσπερ πολλάκις	εἴρηται.	Ἔτι διαιρεῖν χρὴ τοῖς ἐν
[1, 1]	ὀφθαλμός, χείρ. Λίαν οὖν ἁπλῶς	εἴρηται,	καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ
[1, 5]	τὰς αἰτίας αὐτῶν πειρᾶσθαι διελεῖν.	Εἴρηται	μὲν οὖν καὶ πρότερον ὅτι
[1, 4]	ἢ πολλάκις ταὐτὸν λέγειν, καθάπερ	εἴρηται.	Τὰ δὲ καθόλου κοινά· τὰ
[1, 1]	ἐστὶν ἢ ἔσται. Οὐδ´ ἔστιν	εἰς	ἀΐδιον συναρτῆσαι τῆς τοιαύτης ἀποδείξεως
[1, 3]	ἀναγκαῖον, εἰ ἴδιοι αἱ διαφοραὶ	εἰς	ἃς ἅπαντα ἐμπίπτει τὰ ἄτομα,
[1, 5]	ζωϊκῆς φύσεως εἰπεῖν, μηδὲν παραλιπόντας	εἰς	δύναμιν μήτε ἀτιμότερον μήτε τιμιώτερον.
[1, 2]	μηδὲν τῶν ὁμογενῶν διασπαστέον, ἡ	εἰς	δύο διαίρεσις μάταιος ἂν εἴη·
[1, 3]	ἄτομα εἴδη ὡς διαιροῦνται οἱ	εἰς	δύο διαιροῦντες τὰ ζῷα ἢ
[1, 2]	καθ´ ἕκαστον, διαιρούμενοι τὸ γένος	εἰς	δύο διαφοράς. Τοῦτο δ´ ἐστὶ
[1, 3]	οὔτε τὸ αὐτὸ καὶ ἄτομον	εἰς	ἑτέραν καὶ ἑτέραν ἰέναι διαφορὰν
[1, 1]	ὑπάρχει τοῖς κατὰ φύσιν ὁμοίως,	εἰς	ὃ πειρῶνται πάντες σχεδὸν τοὺς
[1, 3]	ἔστι λαβεῖν (τὸ αὐτὸ γὰρ	εἰς	πλείους ἐμπίπτει διαιρέσεις καὶ τὰ
[1, 3]	πάντων δὲ χαλεπώτατον ἢ ἀδύνατον	εἰς	τὰ ἀντικείμενα. Ἀναγκαῖον γὰρ τῶν
[1, 3]	τὴν αὐτὴν ἕτερα, καὶ ἅπαντα	εἰς	ταύτας. Φανερὸν τοίνυν ὅτι οὐκ
[1, 3]	Εἰ δὲ μή, ἕτερα ὄντα	εἰς	τὴν αὐτὴν βαδιεῖται. Δεῖ δ´
[1, 3]	ἰέναι διαφορὰν τῶν διῃρημένων, οὔτ´	εἰς	τὴν αὐτὴν ἕτερα, καὶ ἅπαντα
[1, 3]	ἐμπίπτει διαιρέσεις καὶ τὰ ἐναντία	εἰς	τὴν αὐτήν) ἢ μία μόνον
[1, 1]	ἐστιν. Ἀπορήσειε δ´ ἄν τις	εἰς	τὸ νῦν λεχθὲν ἐπιβλέψας, πότερον
[1, 3]	δ´ ἑκατέρου ἄλλαι, καὶ οὕτως	εἰς	τὸ πρόσω ἕως τῶν ἀτόμων,
[1, 3]	Χαλεπὸν μὲν οὖν διαλαβεῖν καὶ	εἰς	τοιαύτας διαφορὰς ὧν ἔστιν εἴδη,
[1, 3]	δὲ διαφορῶν αἱ μὲν καθόλου	εἰσὶ	καὶ ἔχουσιν εἴδη, οἷον πτερότης·
[1, 4]	πέπονθεν. Ἐπεὶ δ´ οὐσίαι μέν	εἰσι	τὰ ἔσχατα εἴδη, ταῦτα δὲ
[1, 1]	γὰρ ἀναγκαῖον ἐξιέναι καὶ πάλιν	εἰσιέναι	ἀντικροῦον, τὸν δ´ ἀέρα εἰσρεῖν.
[1, 5]	ἰπνῷ ἔστησαν (ἐκέλευε γὰρ αὐτοὺς	εἰσιέναι	θαρροῦντας· εἶναι γὰρ καὶ ἐνταῦθα
[1, 2]	ἑτέρᾳ δ´ ἰχθύς. Ἄλλαι δ´	εἰσὶν	ἀνώνυμοι, οἷον τὸ ἔναιμον καὶ
[1, 1]	ὡς ἔχει πρὸς ἐντελέχειαν, ἴσμεν.	(Εἰσὶν	ἄρα δύ´ αἰτίαι αὗται, τό
[1, 1]	ψύξει τοῦ θύραθεν ἀέρος ἡ	εἴσοδος.	Ὁ μὲν οὖν τρόπος οὗτος
[1, 1]	εἰσιέναι ἀντικροῦον, τὸν δ´ ἀέρα	εἰσρεῖν.	Τοῦτο δ´ ἤδη ἀναγκαῖόν ἐστιν.
[1, 1]	συνιστὰν ὑπάρχειν τοιαύτην ἔχον δύναμιν,	εἶτα	ὅτι τὸ ποιῆσαν πρότερον ὑπῆρχεν
[1, 1]	γίνεται πρῶτον τῶν μορίων τόδε,	εἶτα	τόδε. Καὶ τοῦτον δὴ τὸν
[1, 1]	καὶ κινηθῆναι δεῖ τόδε πρῶτον,	εἶτα	τόδε, καὶ τοῦτον δὴ τὸν
[1, 1]	πότερον κοινῇ κατὰ γένος πρῶτον,	εἶτα	ὕστερον περὶ τῶν ἰδίων θεωρητέον,
[1, 1]	πῶς ἔχει τἀληθές, εἴτε οὕτως	εἴτε	ἄλλως. Λέγω δ´ οἷον πότερον
[1, 1]	χωρὶς τοῦ πῶς ἔχει τἀληθές,	εἴτε	οὕτως εἴτε ἄλλως. Λέγω δ´
[1, 3]	καὶ αὕτη ἤτοι ἁπλῆ, ἢ	ἐκ	συμπλοκῆς τὸ τελευταῖον ἔσται εἶδος.
[1, 1]	καὶ ποία τις, καὶ πῶς	ἐκ	ταύτης γίνεται τὸ ὅλον, καὶ
[1, 1]	δύναμιν. Οὐ γὰρ ἱκανὸν τὸ	ἐκ	τίνων ἐστίν, οἷον πυρὸς ἢ
[1, 1]	ἀνάγκη ἄρα τοιονδὶ εἶναι καὶ	ἐκ	τοιωνδί, εἰ ἐκεῖνο ἔσται. Ὅτι
[1, 1]	τὸ θερμὸν καὶ τὸ ψυχρὸν	ἐκ	τοῦ παντός. Διὸ μᾶλλον εἰκὸς
[1, 1]	τοῦδε, οὐδὲ σπέρμα τὸ τυχὸν	ἐκ	τοῦ τυχόντος σώματος. Ἀρχὴ ἄρα
[1, 1]	ἑκάστου γίνεται σπέρματος, ἀλλὰ τόδε	ἐκ	τοῦδε, οὐδὲ σπέρμα τὸ τυχὸν
[1, 1]	Φύσει γὰρ ταῦτα· φύεται γοῦν	ἐκ	τούτου. Ἀλλὰ μὴν ἔτι τούτου
[1, 1]	ὕδωρ ὕλη τῶν σωμάτων ἐστίν·	ἐκ	τῶν τοιούτων γὰρ σωμάτων συνιστᾶσι
[1, 3]	γένος, ὥσπερ τινὲς ᾠήθησαν, καὶ	ἐκ	τῶνδε φανερόν. Ἀδύνατον γὰρ μίαν
[1, 5]	χωρὶς περὶ ἑκάστων τῶν καθ´	ἕκαστα,	καὶ ἔμπροσθεν εἴπομεν ὅτι πολλάκις
[1, 1]	οἷον πότερον δεῖ λαμβάνοντας μίαν	ἑκάστην	οὐσίαν περὶ ταύτης διορίζειν καθ´
[1, 3]	ἕκαστον ὑπάρχειν τινὶ τῶν διαφορῶν	ἑκάστην,	ὥστε καὶ τὴν ἀντικειμένην. (Εἰ
[1, 1]	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων μορίων	ἕκαστον.	Αἴτιον δὲ τοῦ μὴ ἐλθεῖν
[1, 1]	πρῶτον τὰ φαινόμενα ληπτέον περὶ	ἕκαστον	γένος, εἶθ´ οὕτω τὰς αἰτίας
[1, 5]	τὸ σύντροφον· πολλὰ γὰρ περὶ	ἕκαστον	γένος λάβοι τις ἂν τῶν
[1, 2]	Ἔτι δὲ προσήκει μὴ διασπᾶν	ἕκαστον	γένος, οἷον τοὺς ὄρνιθας τοὺς
[1, 5]	πρῶτον τὰ συμβεβηκότα διελεῖν περὶ	ἕκαστον	γένος, ὅσα καθ´ αὑτὰ πᾶσιν
[1, 1]	πρότερον ἐποιοῦντο τὴν θεωρίαν, πῶς	ἕκαστον	γίγνεσθαι πέφυκε μᾶλλον ἢ πῶς
[1, 3]	μίαν ὑπάρχειν διαφορὰν τῶν καθ´	ἕκαστον	διαιρετῶν, ἐάν τε ἁπλᾶ λαμβάνῃ
[1, 2]	~Λαμβάνουσι δ´ ἔνιοι τὸ καθ´	ἕκαστον,	διαιρούμενοι τὸ γένος εἰς δύο
[1, 3]	Ἰνδικῇ, ὕες, αἶγες, πρόβατα· ὧν	ἕκαστον,	εἰ μὲν ὁμώνυμον, οὐ διῄρηται
[1, 3]	δ´ οὐκ ἐνδέχεται τῶν καθ´	ἕκαστον	εἰδῶν λαμβάνειν οὐδὲν διαιροῦσι δίχα
[1, 5]	τῶν δὲ τοῦ σώματος μορίων	ἕκαστον	ἕνεκά του, τὸ δ´ οὗ
[1, 1]	καὶ τὰ μέρη τὰ περὶ	ἕκαστον,	ἔπειθ´ οὕτω λέγειν τὸ διὰ
[1, 1]	τῷ σχήματι καὶ τῷ χρώματι	ἕκαστόν	ἐστι τῶν τε ζῴων καὶ
[1, 1]	χειρός, ποδός, ᾗ τε τοιοῦτον	ἕκαστόν	ἐστιν αὐτῶν καὶ κατὰ ποίαν
[1, 1]	τῶν ἰδίων θεωρητέον, ἢ καθ´	ἕκαστον	εὐθύς. Νῦν γὰρ οὐ διώρισται
[1, 3]	ἀδύνατον ὁτιοῦν λαβεῖν τῶν καθ´	ἕκαστον	ζῴων δίχα διαιρουμένους. ~Ἀπορήσειε δ´
[1, 4]	τις δύναιτο περὶ τῶν καθ´	ἕκαστον	καὶ ἀτόμων τῷ εἴδει θεωρεῖν
[1, 1]	τέλους καὶ οὗ ἕνεκα γίνεται	ἕκαστον	καὶ ἔστιν. Ὡσαύτως δὲ καὶ
[1, 5]	καὶ τὸ σύνολον πρόσωπον, ὧν	ἕκαστον	καλεῖται μέλος. (Ὁμοίως δὲ καὶ
[1, 5]	τῶν ἔργων πρὸς ἃ πέφυκεν	ἕκαστον.	Λεκτέον ἄρα πρῶτον τὰς πράξεις
[1, 4]	ὅσα δὲ μὴ τοιαῦτα, καθ´	ἕκαστον,	οἷον περὶ ἀνθρώπου καὶ εἴ
[1, 3]	γένος καὶ ἰχθύος. Τούτων δ´	ἕκαστον	πολλαῖς ὥρισται διαφοραῖς, οὐ κατὰ
[1, 1]	ἢ καί τινος ἄλλου καθ´	ἕκαστον	προχειριζομένους, ἢ τὰ κοινῇ συμβεβηκότα
[1, 3]	καθόλου καὶ οὐ τῶν καθ´	ἕκαστον;	Τῶν δὲ διαφορῶν αἱ μὲν
[1, 1]	σῶμα ὄργανον (ἕνεκά τινος γὰρ	ἕκαστον	τῶν μορίων, ὁμοίως δὲ καὶ
[1, 1]	εἰρημένων ἕκαστον, ὥστε ἐὰν καθ´	ἕκαστον	τῶν συμβεβηκότων λέγῃ τις, πολλάκις
[1, 3]	ἀντικείμενα. Ἀναγκαῖον γὰρ τῶν καθ´	ἕκαστον	ὑπάρχειν τινὶ τῶν διαφορῶν ἑκάστην,
[1, 1]	Οἱ δὲ τῶν μὲν ζῴων	ἕκαστον	φύσει φασὶν εἶναι καὶ γενέσθαι,
[1, 5]	ἕξει τρόπον καὶ τῶν μορίων	ἕκαστον,	ὧν αἱ πράξεις αἱ τοιαῦται·
[1, 1]	ποῖόν τι, καὶ τῶν μορίων	ἕκαστον,	ὥσπερ καὶ περὶ τοῦ εἴδους
[1, 1]	καὶ ἀνθρώποις ὑπάρχει τῶν εἰρημένων	ἕκαστον,	ὥστε ἐὰν καθ´ ἕκαστον τῶν
[1, 1]	δὴ ὅ τι ἔτυχεν ἐξ	ἑκάστου	γίνεται σπέρματος, ἀλλὰ τόδε ἐκ
[1, 1]	καὶ τὰς αἰτίας οὗ ποιοῦσιν	ἑκάστου,	καὶ διότι ποιητέον οὕτως. Μᾶλλον
[1, 4]	ὑπάτοπον καὶ μακρὸν τὸ περὶ	ἑκάστου	λέγειν χωρίς. (Ἴσως μὲν οὖν
[1, 5]	καὶ πρὸς τὴν ζήτησιν περὶ	ἑκάστου	τῶν ζῴων προσιέναι δεῖ μὴ
[1, 5]	Τὸ δὲ λέγειν χωρὶς περὶ	ἑκάστων	τῶν καθ´ ἕκαστα, καὶ ἔμπροσθεν
[1, 5]	βουλόμενος διαπονεῖν ἱκανῶς. Ἔχει δ´	ἑκάτερα	χάριν. Τῶν μὲν γὰρ εἰ
[1, 3]	πρῶται τὰ λευκά, τούτων δ´	ἑκατέρου	ἄλλαι, καὶ οὕτως εἰς τὸ
[1, 1]	δ´ οὐ τὸν αὐτόν, ἀλλ´	ἑκατέρου	τὸν εἰρημένον. Ἔτι δὲ δυνάμει
[1, 2]	ἔναιμον καὶ τὸ ἄναιμον· ἐφ´	ἑκατέρῳ	γὰρ τούτων οὐ κεῖται ἓν
[1, 2]	καθάπερ ἔχουσιν αἱ γεγραμμέναι διαιρέσεις·	ἐκεῖ	γὰρ τοὺς μὲν μετὰ τῶν
[1, 3]	λευκόν, ἀλλ´ ἑτέρας ἀρχὴ διαφορᾶς,	ἐκεῖ	δὲ κατὰ συμβεβηκός. Διὸ πολλαῖς
[1, 5]	φθορᾶς. Συμβέβηκε δὲ περὶ μὲν	ἐκείνας	τιμίας οὔσας καὶ θείας ἐλάττους
[1, 1]	ὅσῳ μᾶλλον ἡ ὕλη δι´	ἐκείνην	φύσις ἐστὶν ἤ περ ἀνάπαλιν.
[1, 1]	ἐπεὶ τόδ´ ἐστὶν ἢ γέγονεν,	ἐκεῖνο	ἐξ ἀνάγκης ἐστὶν ἢ ἔσται.
[1, 1]	εἶναι καὶ ἐκ τοιωνδί, εἰ	ἐκεῖνο	ἔσται. Ὅτι μὲν οὖν δύο
[1, 1]	ὁτὲ μὲν σημαίνει ὅτι εἰ	ἐκεῖνο	ἔσται τὸ οὗ ἕνεκα, ταῦτα
[1, 5]	ὃ δὲ τοῖς ἔχουσι πλεύμονα,	ἐκείνοις	ἕτερον ἀντὶ τούτου· καὶ τοῖς
[1, 1]	ἄνθρωπος ἄνθρωπον, ὥστε διὰ τὸ	ἐκεῖνον	τοιόνδ´ εἶναι ἡ γένεσις τοιάδε
[1, 1]	γάρ τι μικρὸν διαφέρει τοῦτο	ἐκείνου.	Ἔοικε δ´ ἐντεῦθεν ἀρκτέον εἶναι,
[1, 1]	τοιοῦτον τὸ ζῷον, καὶ περὶ	ἐκείνου,	καὶ τί καὶ ποῖόν τι,
[1, 3]	ὁτιοῦν γένος. Καὶ γὰρ κατ´	ἐκείνους	ἀναγκαῖον ἴσας τὰς ἐσχάτας εἶναι
[1, 4]	ὄρνιθος τῷ ἀνάλογον (ὃ γὰρ	ἐκείνῳ	πτερόν, θατέρῳ λεπίς) Τοῦτο δὲ
[1, 5]	θεῖα φιλοσοφίαν. Ἐπεὶ δὲ περὶ	ἐκείνων	διήλθομεν λέγοντες τὸ φαινόμενον ἡμῖν,
[1, 5]	θερόμενον πρὸς τῷ ἰπνῷ ἔστησαν	(ἐκέλευε	γὰρ αὐτοὺς εἰσιέναι θαρροῦντας· εἶναι
[1, 1]	δὲ τῇ φυσικῇ θεωρίᾳ, ἀλλ´	ἐκφερόμενος	ὑπ´ αὐτοῦ τοῦ πράγματος, ἐπὶ
[1, 5]	ἐκείνας τιμίας οὔσας καὶ θείας	ἐλάττους	ἡμῖν ὑπάρχειν θεωρίας (καὶ γὰρ
[1, 1]	ὥσπερ κἂν εἰ περὶ κλίνης	ἐλέγομεν	ἤ τινος ἄλλου τῶν τοιούτων,
[1, 1]	δὲ ζητεῖν τὰ περὶ φύσεως	ἔληξε,	πρὸς δὲ τὴν χρήσιμον ἀρετὴν
[1, 1]	ἕκαστον. Αἴτιον δὲ τοῦ μὴ	ἐλθεῖν	τοὺς προγενεστέρους ἐπὶ τὸν τρόπον
[1, 1]	οὐσία ἕνεκα τῆς γενέσεως. Διόπερ	Ἐμπεδοκλῆς	οὐκ ὀρθῶς εἴρηκε λέγων ὑπάρχειν
[1, 1]	Ἐνιαχοῦ δέ που αὐτῇ καὶ	Ἐμπεδοκλῆς	περιπίπτει, ἀγόμενος ὑπ´ αὐτῆς τῆς
[1, 4]	τί οὐκ ἄνωθεν ἑνὶ ὀνόματι	ἐμπεριλαβόντες	ἅμα ἓν γένος ἄμφω προσηγόρευσαν
[1, 1]	αὐτῷ τὸ τοσοῦτον εἰπεῖν, ὅτι	ἐμπεσόντος	τοῦ ὀργάνου τὸ μὲν κοῖλον
[1, 3]	(τὸ αὐτὸ γὰρ εἰς πλείους	ἐμπίπτει	διαιρέσεις καὶ τὰ ἐναντία εἰς
[1, 3]	αἱ διαφοραὶ εἰς ἃς ἅπαντα	ἐμπίπτει	τὰ ἄτομα, μηδεμίαν αὐτῶν εἶναι
[1, 1]	ὃ ἡ κίνησις περαίνει μηδενὸς	ἐμποδίζοντος.	Ὥστε εἶναι φανερὸν ὅτι ἔστι
[1, 5]	ἑκάστων τῶν καθ´ ἕκαστα, καὶ	ἔμπροσθεν	εἴπομεν ὅτι πολλάκις συμβήσεται ταὐτὰ
[1, 3]	πρὸς δὲ τούτοις τά γ´	ἔμψυχα	τοῖς κοινοῖς ἔργοις τοῦ σώματος
[1, 2]	μὲν ἐν τῇδε, τοὺς δ´	ἐν	ἄλλῃ διαιρέσει, καθάπερ ἔχουσιν αἱ
[1, 2]	ἐνύδρων συμβαίνει διῃρῆσθαι, τοὺς δ´	ἐν	ἄλλῳ γένει. Ταύτῃ μὲν οὖν
[1, 4]	οὐ τῇ ἀνάλογον ὁμοιότητι, οἷον	ἐν	ἀνθρώπῳ καὶ ἰχθύϊ πέπονθεν ὀστοῦν
[1, 5]	προσιέναι δεῖ μὴ δυσωπούμενον ὡς	ἐν	ἅπασιν ὄντος τινὸς φυσικοῦ καὶ
[1, 1]	τεχναστοῖς ἐστιν ἡ τέχνη, οὕτως	ἐν	αὐτοῖς τοῖς πράγμασιν ἄλλη τις
[1, 4]	γένει δ´ ὁμοίως περιέχει τὰ	ἐν	αὐτῷ εἴδη· ὅσα δὲ μὴ
[1, 4]	μίαν φύσιν κοινὴν καὶ εἴδη	ἐν	αὐτῷ μὴ πολὺ διεστῶτα, ὄρνις
[1, 1]	δ´ ἐξ ὑποθέσεως καὶ τοῖς	ἐν	γενέσει πᾶσιν, ὥσπερ ἐν τοῖς
[1, 3]	μὲν αἱ στερήσεις ποιήσουσι διαφοράν,	ἐν	δὲ τῇ διχοτομίᾳ οὐ ποιήσουσιν.
[1, 1]	Διώρισται δὲ καὶ περὶ τούτων	ἐν	ἑτέροις, καὶ ποίοις ὑπάρχει καὶ
[1, 1]	τῶν θεωρητικῶν ἐπιστημῶν. Εἴρηται δ´	ἐν	ἑτέροις περὶ τούτων. Ἡ γὰρ
[1, 1]	ὑπάρχει γὰρ ἡ φορὰ καὶ	ἐν	ἑτέροις τῶν ζῴων, διάνοια δ´
[1, 5]	περὶ τῶν ἀτιμοτέρων ζῴων ἐπίσκεψιν.	Ἐν	πᾶσι γὰρ τοῖς φυσικοῖς ἔνεστί
[1, 3]	ἐν ταύταις ὑπάρχειν καὶ μὴ	ἐν	πλείοσι ταὐτόν, οἷον πτερωτὸν καὶ
[1, 3]	καὶ τῆς ψυχῆς, οἷον καὶ	ἐν	ταῖς ῥηθείσαις νῦν πορευτικὰ καὶ
[1, 3]	ἔστιν εἴδη, ὥσθ´ ὁτιοῦν ζῷον	ἐν	ταύταις ὑπάρχειν καὶ μὴ ἐν
[1, 1]	ζῴοις διὰ τὸ συμβῆναι οὕτως	ἐν	τῇ γενέσει, οἷον καὶ τὴν
[1, 3]	οἷον ἄνθρωποι, ἵπποι, βόες, κύνες	ἐν	τῇ Ἰνδικῇ, ὕες, αἶγες, πρόβατα·
[1, 3]	εἴρηται. Ἔτι διαιρεῖν χρὴ τοῖς	ἐν	τῇ οὐσίᾳ καὶ μὴ τοῖς
[1, 3]	δ´ ἡ διαφορὰ τὸ εἶδος	ἐν	τῇ ὕλῃ. Οὔτε γὰρ ἄνευ
[1, 1]	(Τοῦ ἐντὸς δὲ θερμοῦ ἀντικόπτοντος,	ἐν	τῇ ψύξει τοῦ θύραθεν ἀέρος
[1, 2]	οἷον τοὺς ὄρνιθας τοὺς μὲν	ἐν	τῇδε, τοὺς δ´ ἐν ἄλλῃ
[1, 2]	ἐν τοῖς πεζοῖς τὰ δ´	ἐν	τοῖς ἐνύδροις. ~Ἔτι στερήσει μὲν
[1, 1]	οἷόν τε ὑπάρχειν, τῶν διωρισμένων	ἐν	τοῖς κατὰ φιλοσοφίαν. Ἔστι δ´
[1, 5]	ἀτιμότερον μήτε τιμιώτερον. Καὶ γὰρ	ἐν	τοῖς μὴ κεχαρισμένοις αὐτῶν πρὸς
[1, 1]	τὸ ὡρισμένον πολὺ μᾶλλον φαίνεται	ἐν	τοῖς οὐρανίοις ἢ περὶ ἡμᾶς,
[1, 2]	πολυπόδων γάρ ἐστι τὰ μὲν	ἐν	τοῖς πεζοῖς τὰ δ´ ἐν
[1, 1]	ποιεῖ πάντα. Φαίνεται γάρ, ὥσπερ	ἐν	τοῖς τεχναστοῖς ἐστιν ἡ τέχνη,
[1, 1]	τοῖς ἐν γενέσει πᾶσιν, ὥσπερ	ἐν	τοῖς τεχναστοῖς, οἷον οἰκίᾳ καὶ
[1, 1]	τοῖς τῆς φύσεως ἔργοις ἢ	ἐν	τοῖς τῆς τέχνης. Τὸ δ´
[1, 5]	μὴ τυχόντως ἀλλ´ ἕνεκά τινος	ἐν	τοῖς τῆς φύσεως ἔργοις ἐστὶ
[1, 1]	οὗ ἕνεκα καὶ τὸ καλὸν	ἐν	τοῖς τῆς φύσεως ἔργοις ἢ
[1, 1]	καὶ ἔστιν. Ὡσαύτως δὲ καὶ	ἐν	τοῖς φύσει γιγνομένοις. (Ἀλλ´ ὁ
[1, 1]	τε τοῖς κατὰ τέχνην καὶ	ἐν	τοῖς φύσει συνεστηκόσιν. Ἢ γὰρ
[1, 1]	ἀλλ´ αὐξήσεως μὲν ὅπερ καὶ	ἐν	τοῖς φυτοῖς, ἀλλοιώσεως δὲ τὸ
[1, 3]	ὅτι κατά γε τὴν κοινὴν	ἐν	τῷ αὐτῷ ἐστιν, ἕτερα ὄντα
[1, 1]	φυτῶν γένεσιν λέγουσιν, οἷον ὅτι	ἐν	τῷ σώματι ῥέοντος μὲν τοῦ
[1, 1]	τοῦ συνόλου· κλίνη γὰρ τόδε	ἐν	τῷδε ἢ τόδε τοιόνδε, ὥστε
[1, 1]	καὶ τοῦ αὐτομάτου τοιοῦτον συστῆναι,	ἐν	ᾧ ἀπὸ τύχης καὶ ἀταξίας
[1, 1]	τοῖς κατὰ φιλοσοφίαν. Ἔστι δ´	ἔν	γε τοῖς ἔχουσι γένεσιν ἡ
[1, 1]	ἀρχὴ δ´ ὁ λόγος ὁμοίως	ἔν	τε τοῖς κατὰ τέχνην καὶ
[1, 3]	τι τῆς οὐσίας ἄτομον καὶ	ἕν,	ἀλλ´ ἀεὶ διαφορὰν ἕξει (οἷον
[1, 3]	κατὰ τὴν διαίρεσιν διαφορῶν ὡς	ἕν	τι τὸ πᾶν ὄν, ἀλλὰ
[1, 1]	ἀποδιδοὺς τί ἐστιν· οὔτε γὰρ	ἕν	τι τῶν στοιχείων λέγει αὐτὸ
[1, 4]	ἄνωθεν ἑνὶ ὀνόματι ἐμπεριλαβόντες ἅμα	ἓν	γένος ἄμφω προσηγόρευσαν οἱ ἄνθρωποι,
[1, 3]	διῄρηται χωρίς, εἰ δὲ ταῦτα	ἓν	εἴδει, οὐχ οἷόν τ´ εἶναι
[1, 3]	κατὰ συμβεβηκός. Διὸ πολλαῖς τὸ	ἓν	εὐθέως διαιρετέον, ὥσπερ λέγομεν. Καὶ
[1, 1]	φύσις, ἀλλά τι μόριον αὐτῆς	ἓν	ἢ καὶ πλείω. Ἔτι δὲ
[1, 2]	ἑκατέρῳ γὰρ τούτων οὐ κεῖται	ἓν	ὄνομα. Εἴπερ οὖν μηδὲν τῶν
[1, 3]	ἀναγκαῖον ὥσπερ συνδέσμῳ τὸν λόγον	ἕνα	ποιοῦντας, οὕτω καὶ τὴν διαίρεσιν
[1, 1]	εἰπεῖν κριτικόν τινα νομίζομεν εἶναι	ἕνα	τὸν ἀριθμὸν ὄντα, τὸν δὲ
[1, 3]	ἄλλη καὶ διάφορος· κἂν εἰ	ἔναιμα,	τὸ αἷμα διάφορον, ἢ οὐδὲν
[1, 5]	αὐτὴν ἔχον δύναμιν ἥνπερ τοῖς	ἐναίμοις	τὸ αἷμα. Τὸ δὲ λέγειν
[1, 2]	δ´ εἰσὶν ἀνώνυμοι, οἷον τὸ	ἔναιμον	καὶ τὸ ἄναιμον· ἐφ´ ἑκατέρῳ
[1, 3]	πλείους ἐμπίπτει διαιρέσεις καὶ τὰ	ἐναντία	εἰς τὴν αὐτήν) ἢ μία
[1, 1]	τοῦτο ταῦτ´ ἔχει· οὐ γὰρ	ἐνδέχεται	εἶναι ἄνευ τῶν μορίων τούτων.
[1, 4]	δὲ περὶ διαιρέσεως, τίνα τρόπον	ἐνδέχεται	μετιοῦσι λαμβάνειν χρησίμως, καὶ διότι
[1, 3]	δὲ μὴ ἔστιν. Εἰ δ´	ἐνδέχεται	μὴ ὑπάρχειν καὶ κοινήν, ἄτομον
[1, 3]	τὴν ἀντικειμένην. (Εἰ δὲ μὴ	ἐνδέχεται	τοῖς εἴδει διαφέρουσιν ὑπάρχειν εἶδός
[1, 3]	οὐ ποιήσουσιν. Ὅτι δ´ οὐκ	ἐνδέχεται	τῶν καθ´ ἕκαστον εἰδῶν λαμβάνειν
[1, 1]	μέχρι τοῦ τέλους καὶ οὗ	ἕνεκα	γίνεται ἕκαστον καὶ ἔστιν. Ὡσαύτως
[1, 5]	Ὅσαι μὲν οὖν πράξεις ἄλλων	ἕνεκα,	δῆλον ὅτι καὶ ὧν αἱ
[1, 1]	πληγὴν ἐποιήσατο τοιαύτην, καὶ τίνος	ἕνεκα,	ἐρεῖ τὴν αἰτίαν, ὅπως τοιόνδε
[1, 1]	φυσικήν, οἷον τήν τε οὗ	ἕνεκα	καὶ τὴν ὅθεν ἡ ἀρχὴ
[1, 1]	αἰτίαι αὗται, τό θ´ οὗ	ἕνεκα	καὶ τὸ ἐξ ἀνάγκης· πολλὰ
[1, 1]	Μᾶλλον δ´ ἐστὶ τὸ οὗ	ἕνεκα	καὶ τὸ καλὸν ἐν τοῖς
[1, 1]	Πανταχοῦ δὲ λέγομεν τόδε τοῦδε	ἕνεκα,	ὅπου ἂν φαίνηται τέλος τι
[1, 5]	σύνολον σῶμα συνέστηκε πράξεώς τινος	ἕνεκα	πολυμεροῦς. Οὐ γὰρ ἡ πρίσις
[1, 5]	ἕνεκά του, τὸ δ´ οὗ	ἕνεκα	πρᾶξίς τις, φανερὸν ὅτι καὶ
[1, 5]	ἐστὶ καὶ μάλιστα· οὗ δ´	ἕνεκα	συνέστηκεν ἢ γέγονε τέλους, τὴν
[1, 1]	εἰ ἐκεῖνο ἔσται τὸ οὗ	ἕνεκα,	ταῦτα ἀνάγκη ἐστὶν ἔχειν, ὁτὲ
[1, 1]	ἐστίν, ἀλλ´ οὐχ ἡ οὐσία	ἕνεκα	τῆς γενέσεως. Διόπερ Ἐμπεδοκλῆς οὐκ
[1, 1]	γίνεται οὕτως. Ἡ γὰρ γένεσις	ἕνεκα	τῆς οὐσίας ἐστίν, ἀλλ´ οὐχ
[1, 1]	καὶ ἐπεὶ τὸ σῶμα ὄργανον	(ἕνεκά	τινος γὰρ ἕκαστον τῶν μορίων,
[1, 5]	Τὸ γὰρ μὴ τυχόντως ἀλλ´	ἕνεκά	τινος ἐν τοῖς τῆς φύσεως
[1, 1]	Φαίνεται δὲ πρώτη, ἣν λέγομεν	ἕνεκά	τινος· λόγος γὰρ οὗτος, ἀρχὴ
[1, 1]	φυσικὴν θεωρητικήν, ἐπειδὴ ἡ φύσις	ἕνεκά	του ποιεῖ πάντα. Φαίνεται γάρ,
[1, 5]	δὲ τοῦ σώματος μορίων ἕκαστον	ἕνεκά	του, τὸ δ´ οὗ ἕνεκα
[1, 5]	δὲ τὸ μὲν ὄργανον πᾶν	ἕνεκά	του, τῶν δὲ τοῦ σώματος
[1, 5]	τὸ σῶμά πως τῆς ψυχῆς	ἕνεκεν,	καὶ τὰ μόρια τῶν ἔργων
[1, 5]	Ἐν πᾶσι γὰρ τοῖς φυσικοῖς	ἔνεστί	τι θαυμαστόν· καὶ καθάπερ Ἡράκλειτος
[1, 4]	καὶ τὸ ἧττον, ταῦτα ὑπέζευκται	ἑνὶ	γένει, ὅσα δ´ ἔχει τὸ
[1, 4]	τις διὰ τί οὐκ ἄνωθεν	ἑνὶ	ὀνόματι ἐμπεριλαβόντες ἅμα ἓν γένος
[1, 1]	καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν τεχναστῶν·	ἔνια	γὰρ καὶ ἀπὸ ταὐτομάτου γίνεται
[1, 4]	πτηνὰ τῶν ζῴων. Ἔστι γὰρ	ἔνια	πάθη κοινὰ καὶ τούτοις καὶ
[1, 1]	ἡ φύσις μᾶλλον τῆς ὕλης.	Ἐνιαχοῦ	δέ που αὐτῇ καὶ Ἐμπεδοκλῆς
[1, 2]	καὶ τοιαῦτά ἐστιν. ~Λαμβάνουσι δ´	ἔνιοι	τὸ καθ´ ἕκαστον, διαιρούμενοι τὸ
[1, 2]	οὐ ῥᾴδιον, τῇ δὲ ἀδύνατον.	Ἐνίων	γὰρ ἔσται διαφορὰ μία μόνη,
[1, 3]	ἄλλο τι πλῆθος τῶν ἀφ´	ἑνὸς	διπλασιαζομένων· τοσαῦτα δὲ καὶ τὰ
[1, 5]	εἰσιέναι θαρροῦντας· εἶναι γὰρ καὶ	ἐνταῦθα	θεούς) οὕτω καὶ πρὸς τὴν
[1, 1]	δύναμις δ´ ὡς ἔχει πρὸς	ἐντελέχειαν,	ἴσμεν. (Εἰσὶν ἄρα δύ´ αἰτίαι
[1, 1]	διαφέρει τοῦτο ἐκείνου. Ἔοικε δ´	ἐντεῦθεν	ἀρκτέον εἶναι, καθάπερ καὶ πρότερον
[1, 1]	δ´ ἤδη ἀναγκαῖόν ἐστιν. (Τοῦ	ἐντὸς	δὲ θερμοῦ ἀντικόπτοντος, ἐν τῇ
[1, 5]	τοὺς ξένους εἰπεῖν τοὺς βουλομένους	ἐντυχεῖν	αὐτῷ, οἳ ἐπειδὴ προσιόντες εἶδον
[1, 4]	ἄνθρωποι, ὃ περιέχει τά τε	ἔνυδρα	καὶ τὰ πτηνὰ τῶν ζῴων.
[1, 2]	πεζοῖς τὰ δ´ ἐν τοῖς	ἐνύδροις.	~Ἔτι στερήσει μὲν ἀναγκαῖον διαιρεῖν,
[1, 2]	γὰρ τοὺς μὲν μετὰ τῶν	ἐνύδρων	συμβαίνει διῃρῆσθαι, τοὺς δ´ ἐν
[1, 1]	τόδ´ ἐστὶν ἢ γέγονεν, ἐκεῖνο	ἐξ	ἀνάγκης ἐστὶν ἢ ἔσται. Οὐδ´
[1, 1]	τοῦτο δὲ γίγνεται διὰ τάδε	ἐξ	ἀνάγκης. Ἡ δ´ ἀνάγκη ὁτὲ
[1, 1]	ὕλης τοιάνδε τινὰ φύσιν ἐχούσης	ἐξ	ἀνάγκης, οἷον τοῦ μὲν πυρὸς
[1, 1]	τοῖς τῆς τέχνης. Τὸ δ´	ἐξ	ἀνάγκης οὐ πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς
[1, 1]	θ´ οὗ ἕνεκα καὶ τὸ	ἐξ	ἀνάγκης· πολλὰ γὰρ γίνεται, ὅτι
[1, 1]	ποίαν λέγουσιν ἀνάγκην οἱ λέγοντες	ἐξ	ἀνάγκης· τῶν μὲν γὰρ δύο
[1, 1]	ἵππου, καὶ τούτου ὃ ἔσται	ἐξ	αὐτοῦ, οἷον ὀρέως, τρόπον δ´
[1, 1]	Ἀρχὴ ἄρα καὶ ποιητικὸν τοῦ	ἐξ	αὐτοῦ τὸ σπέρμα. Φύσει γὰρ
[1, 1]	καὶ πλείω. Ἔτι δὲ τῶν	ἐξ	ἀφαιρέσεως οὐδενὸς οἷόν τ´ εἶναι
[1, 1]	γὰρ δὴ ὅ τι ἔτυχεν	ἐξ	ἑκάστου γίνεται σπέρματος, ἀλλὰ τόδε
[1, 1]	Ἔστι γὰρ τὸ σπέρμα διχῶς,	ἐξ	οὗ τε καὶ οὗ· καὶ
[1, 1]	ἁπλῶς τοῖς ἀϊδίοις, τὸ δ´	ἐξ	ὑποθέσεως καὶ τοῖς ἐν γενέσει
[1, 1]	εἶναι. Τοῦτο δ´ ἐστὶν ὥσπερ	ἐξ	ὑποθέσεως· ὥσπερ γὰρ ἐπεὶ δεῖ
[1, 5]	ἡμῖν ὑπάρχειν θεωρίας (καὶ γὰρ	ἐξ	ὧν ἄν τις σκέψαιτο περὶ
[1, 5]	γὰρ ἄνευ πολλῆς δυσχερείας ἰδεῖν	ἐξ	ὧν συνέστηκε τὸ τῶν ἀνθρώπων
[1, 3]	καὶ ἕν, ἀλλ´ ἀεὶ διαφορὰν	ἕξει	(οἷον ὄρνις ἀνθρώπου· ἡ διποδία
[1, 5]	πράξεων τυγχάνουσιν οὖσαι, τὸν αὐτὸν	ἕξει	τρόπον καὶ τῶν μορίων ἕκαστον,
[1, 1]	τιμιωτέραν, δύο φαίνονται τρόποι τῆς	ἕξεως	εἶναι, ὧν τὴν μὲν ἐπιστήμην
[1, 1]	πεφυκότα. Τὸ θερμὸν γὰρ ἀναγκαῖον	ἐξιέναι	καὶ πάλιν εἰσιέναι ἀντικροῦον, τὸν
[1, 1]	τι μικρὸν διαφέρει τοῦτο ἐκείνου.	Ἔοικε	δ´ ἐντεῦθεν ἀρκτέον εἶναι, καθάπερ
[1, 1]	ὄν, τοῖς δὲ τὸ ἐσόμενον·	ἐπεὶ	γὰρ τοιόνδε ἐστὶν ἡ ὑγίεια
[1, 1]	γε οὕτως. (Ταῦτα δ´ ἕπεται.	Ἐπεὶ	δ´ ἐστὶ τοιοῦτον, τὴν γένεσιν
[1, 4]	πολλὰ ζῷα ἀνάλογον ταὐτὸ πέπονθεν.	Ἐπεὶ	δ´ οὐσίαι μέν εἰσι τὰ
[1, 5]	τὴν περὶ τὰ θεῖα φιλοσοφίαν.	Ἐπεὶ	δὲ περὶ ἐκείνων διήλθομεν λέγοντες
[1, 5]	Ταῦτα μὲν οὖν ταύτῃ διωρίσθω.	Ἐπεὶ	δὲ τὸ μὲν ὄργανον πᾶν
[1, 1]	ὥσπερ ἐξ ὑποθέσεως· ὥσπερ γὰρ	ἐπεὶ	δεῖ σχίζειν τῷ πελέκει, ἀνάγκη
[1, 1]	ἄλλως πως. Πρὸς δὲ τούτοις,	ἐπεὶ	πλείους ὁρῶμεν αἰτίας περὶ τὴν
[1, 1]	χαλκοῦν ἢ σιδηροῦν, οὕτως καὶ	ἐπεὶ	τὸ σῶμα ὄργανον (ἕνεκά τινος
[1, 1]	εἶναι ἢ γενέσθαι, ἀλλ´ οὐκ	ἐπεὶ	τόδ´ ἐστὶν ἢ γέγονεν, ἐκεῖνο
[1, 1]	ἀποδείξεως τὴν ἀνάγκην, ὥστε εἰπεῖν,	ἐπεὶ	τόδε ἐστίν, ὅτι τόδε ἐστίν.
[1, 1]	συμβαίνει καὶ περὶ τὴν οἰκοδόμησιν,	ἐπεὶ	τοιόνδ´ ἐστὶ τὸ εἶδος τῆς
[1, 5]	ὅτι πολλάκις συμβήσεται ταὐτὰ λέγειν,	ἐπειδὰν	λέγωμεν περὶ πάντων τῶν ὑπαρχόντων·
[1, 1]	τ´ εἶναι τὴν φυσικὴν θεωρητικήν,	ἐπειδὴ	ἡ φύσις ἕνεκά του ποιεῖ
[1, 3]	αὕτη μία διαφορά. Νῦν δ´	ἐπειδὴ	οὐκ ἔστιν, ἀνάγκη πολλὰς εἶναι
[1, 5]	τοὺς βουλομένους ἐντυχεῖν αὐτῷ, οἳ	ἐπειδὴ	προσιόντες εἶδον αὐτὸν θερόμενον πρὸς
[1, 1]	Διὸ μάλιστα μὲν λεκτέον ὡς	ἐπειδὴ	τοῦτ´ ἦν τὸ ἀνθρώπῳ εἶναι,
[1, 1]	τὰ μέρη τὰ περὶ ἕκαστον,	ἔπειθ´	οὕτω λέγειν τὸ διὰ τί
[1, 1]	ἤ τινος ἄλλου τῶν τοιούτων,	ἐπειρώμεθα	μᾶλλον ἂν διορίζειν τὸ εἶδος
[1, 1]	καλῶς γε οὕτως. (Ταῦτα δ´	ἕπεται.	Ἐπεὶ δ´ ἐστὶ τοιοῦτον, τὴν
[1, 1]	τοῦτον δὴ τὸν τρόπον ὁμοίως	ἐπὶ	πάντων τῶν φύσει συνισταμένων. Οἱ
[1, 4]	θατέρῳ λεπίς) Τοῦτο δὲ ποιεῖν	ἐπὶ	πᾶσιν οὐ ῥᾴδιον· τὰ γὰρ
[1, 1]	ἐκφερόμενος ὑπ´ αὐτοῦ τοῦ πράγματος,	ἐπὶ	Σωκράτους δὲ τοῦτο μὲν ηὐξήθη,
[1, 1]	ἀποδείξεως καὶ τῆς ἀνάγκης ἕτερος	ἐπί	τε τῆς φυσικῆς καὶ τῶν
[1, 3]	τοιαύτας, δῆλον· ἀεὶ γὰρ βαδίζων	ἐπὶ	τὴν ἐσχάτην διαφορὰν ἀφικνεῖται, ἀλλ´
[1, 3]	ἐσχάτην διαφορὰν ἀφικνεῖται, ἀλλ´ οὐκ	ἐπὶ	τὴν τελευταίαν καὶ τὸ εἶδος.
[1, 1]	τοῦ μὴ ἐλθεῖν τοὺς προγενεστέρους	ἐπὶ	τὸν τρόπον τοῦτον, ὅτι τὸ
[1, 1]	συμβαίνει τῳδί. Ὁμοίως δὲ καὶ	ἐπὶ	τῶν αὐτομάτως δοκούντων γίνεσθαι, καθάπερ
[1, 1]	αὐτομάτως δοκούντων γίνεσθαι, καθάπερ καὶ	ἐπὶ	τῶν τεχναστῶν· ἔνια γὰρ καὶ
[1, 1]	τις εἰς τὸ νῦν λεχθὲν	ἐπιβλέψας,	πότερον περὶ πάσης ψυχῆς τῆς
[1, 1]	μὲν κοῖλον ἐγένετο τὸ δὲ	ἐπίπεδον,	ἀλλὰ διότι τὴν πληγὴν ἐποιήσατο
[1, 1]	Διὸ δεῖ μὴ διαλεληθέναι πῶς	ἐπισκεπτέον,	λέγω δὲ πότερον κοινῇ κατὰ
[1, 5]	τὴν περὶ τῶν ἀτιμοτέρων ζῴων	ἐπίσκεψιν.	Ἐν πᾶσι γὰρ τοῖς φυσικοῖς
[1, 1]	ἕξεως εἶναι, ὧν τὴν μὲν	ἐπιστήμην	τοῦ πράγματος καλῶς ἔχει προσαγορεύειν,
[1, 1]	οὐδεμία λείπεται παρὰ τὴν φυσικὴν	ἐπιστήμην	φιλοσοφία. Ὁ γὰρ νοῦς τῶν
[1, 5]	γνωρίζειν αὐτῶν λαμβάνει τὴν τῆς	ἐπιστήμης	ὑπεροχήν, ἔτι δὲ διὰ τὸ
[1, 1]	τῆς φυσικῆς καὶ τῶν θεωρητικῶν	ἐπιστημῶν.	Εἴρηται δ´ ἐν ἑτέροις περὶ
[1, 1]	ἐπίπεδον, ἀλλὰ διότι τὴν πληγὴν	ἐποιήσατο	τοιαύτην, καὶ τίνος ἕνεκα, ἐρεῖ
[1, 1]	προσήκει λέγειν, ὥσπερ οἱ πρότερον	ἐποιοῦντο	τὴν θεωρίαν, πῶς ἕκαστον γίγνεσθαι
[1, 5]	τινος ἐν τοῖς τῆς φύσεως	ἔργοις	ἐστὶ καὶ μάλιστα· οὗ δ´
[1, 1]	καλὸν ἐν τοῖς τῆς φύσεως	ἔργοις	ἢ ἐν τοῖς τῆς τέχνης.
[1, 3]	τά γ´ ἔμψυχα τοῖς κοινοῖς	ἔργοις	τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς,
[1, 1]	οὐδ´ αὐλοὶ λίθινοι τὸ ἑαυτῶν	ἔργον,	οὐδ´ ὁ γεγραμμένος ἰατρός. Ὁμοίως
[1, 1]	γὰρ δυνήσεται ποιεῖν τὸ ἑαυτῆς	ἔργον,	ὥσπερ οὐδ´ αὐλοὶ λίθινοι τὸ
[1, 1]	Ἡ δὲ τέχνη λόγος τοῦ	ἔργου	ὁ ἄνευ τῆς ὕλης ἐστίν.
[1, 5]	ἕνεκεν, καὶ τὰ μόρια τῶν	ἔργων	πρὸς ἃ πέφυκεν ἕκαστον. Λεκτέον
[1, 1]	Ἀλλ´ ἴσως ὁ μὲν τέκτων	ἐρεῖ	πέλεκυν ἢ τρύπανον, ὁ δ´
[1, 1]	ἐποιήσατο τοιαύτην, καὶ τίνος ἕνεκα,	ἐρεῖ	τὴν αἰτίαν, ὅπως τοιόνδε ἢ
[1, 1]	μέρος μὲν λέγοντες περὶ πολλῶν	ἐροῦμεν	πολλάκις ταὐτά· καὶ γὰρ ἵπποις
[1, 1]	καὶ νεῦσις καὶ βάδισις καὶ	ἕρψις.	Διὸ δεῖ μὴ διαλεληθέναι πῶς
[1, 5]	ἡμῖν ἅπαντα, ὥσπερ καὶ τῶν	ἐρωμένων	τὸ τυχὸν καὶ μικρὸν μόριον
[1, 1]	ἀρχῆς καὶ τῆς τοιαύτης αἰτίας	ἐσκόπουν,	τίς καὶ ποία τις, καὶ
[1, 1]	τὸ ὄν, τοῖς δὲ τὸ	ἐσόμενον·	ἐπεὶ γὰρ τοιόνδε ἐστὶν ἡ
[1, 3]	ὅτι ἀδύνατον στέρησιν εἶναι διαφοράν.	Ἔσονται	δ´ αἱ διαφοραὶ ἴσαι τοῖς
[1, 3]	τῶν ἀτόμων, αἱ τελευταῖαι τέτταρες	ἔσονται	ἢ ἄλλο τι πλῆθος τῶν
[1, 1]	ὁ τέκτων· οὐ γὰρ ἱκανὸν	ἔσται	αὐτῷ τὸ τοσοῦτον εἰπεῖν, ὅτι
[1, 3]	εἴδη εἶναι· εἰ γὰρ μὴ	ἔσται,	διὰ τί ἂν εἴη τῶν
[1, 2]	τῇ δὲ ἀδύνατον. Ἐνίων γὰρ	ἔσται	διαφορὰ μία μόνη, τὰ δ´
[1, 3]	ἢ ἐκ συμπλοκῆς τὸ τελευταῖον	ἔσται	εἶδος. Ἐὰν δὲ μὴ διαφορᾶς
[1, 1]	οἷον ἵππου, καὶ τούτου ὃ	ἔσται	ἐξ αὐτοῦ, οἷον ὀρέως, τρόπον
[1, 3]	οὐ γὰρ πάντως ἔχον σῶμα	ἔσται	ζῷον, οὐδὲ τῶν μορίων οὐδέν,
[1, 3]	αὐτήν) ἢ μία μόνον διαφορὰ	ἔσται,	καὶ αὕτη ἤτοι ἁπλῆ, ἢ
[1, 1]	τοιάνδε τὴν ὕλην ὑπάρξαι, εἰ	ἔσται	οἰκία ἢ ἄλλο τι τέλος·
[1, 1]	καὶ ἐκ τοιωνδί, εἰ ἐκεῖνο	ἔσται.	Ὅτι μὲν οὖν δύο τρόποι
[1, 1]	ἐκεῖνο ἐξ ἀνάγκης ἐστὶν ἢ	ἔσται.	Οὐδ´ ἔστιν εἰς ἀΐδιον συναρτῆσαι
[1, 1]	μὲν σημαίνει ὅτι εἰ ἐκεῖνο	ἔσται	τὸ οὗ ἕνεκα, ταῦτα ἀνάγκη
[1, 5]	αὐτὸν θερόμενον πρὸς τῷ ἰπνῷ	ἔστησαν	(ἐκέλευε γὰρ αὐτοὺς εἰσιέναι θαρροῦντας·
[1, 5]	ἐν τοῖς τῆς φύσεως ἔργοις	ἐστὶ	καὶ μάλιστα· οὗ δ´ ἕνεκα
[1, 1]	ἡ σὰρξ τὸν αὐτὸν τρόπον	ἐστί,	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων
[1, 1]	οἷον παιδείαν τινά. Πεπαιδευμένου γάρ	ἐστι	κατὰ τρόπον τὸ δύνασθαι κρῖναι
[1, 1]	διαθέσεων· ἄδηλον γὰρ καὶ ἀδιόριστόν	ἐστι	λέγειν νῦν περὶ τούτων. Φανερὸν
[1, 1]	μορίων οὐδὲν ἔτι τῶν τοιούτων	ἐστί,	λέγω δ´ οἷον ὀφθαλμός, χείρ.
[1, 3]	γὰρ ἄσχιστον τὸ δ´ ἐσχισμένον	ἐστὶ	πτερόν. Καὶ ποδότης ὡσαύτως ἡ
[1, 2]	καὶ διασπᾶν· τῶν πολυπόδων γάρ	ἐστι	τὰ μὲν ἐν τοῖς πεζοῖς
[1, 2]	εἰς δύο διαφοράς. Τοῦτο δ´	ἐστὶ	τῇ μὲν οὐ ῥᾴδιον, τῇ
[1, 1]	περὶ τὴν οἰκοδόμησιν, ἐπεὶ τοιόνδ´	ἐστὶ	τὸ εἶδος τῆς οἰκίας, ἢ
[1, 1]	περὶ πάσης ψυχῆς τῆς φυσικῆς	ἐστι	τὸ εἰπεῖν ἢ περί τινος.
[1, 1]	διότι ποιητέον οὕτως. Μᾶλλον δ´	ἐστὶ	τὸ οὗ ἕνεκα καὶ τὸ
[1, 1]	δ´ ἔτι πρότερον, ἀφ´ οὗ	ἐστι	τὸ σπέρμα. Ἔστι γὰρ τὸ
[1, 1]	(Ταῦτα δ´ ἕπεται. Ἐπεὶ δ´	ἐστὶ	τοιοῦτον, τὴν γένεσιν ὡδὶ καὶ
[1, 1]	σχήματι καὶ τῷ χρώματι ἕκαστόν	ἐστι	τῶν τε ζῴων καὶ τῶν
[1, 1]	τῆς κλίνης. Εἰ δὴ τοῦτό	ἐστι	ψυχὴ ἢ ψυχῆς μέρος ἢ
[1, 3]	ταὐτόν, οἷον πτερωτὸν καὶ ἄπτερον	(ἔστι	γὰρ ἄμφω ταὐτόν, οἷον μύρμηξ
[1, 5]	χρὴ καὶ περὶ αὑτοῦ· οὐκ	ἔστι	γὰρ ἄνευ πολλῆς δυσχερείας ἰδεῖν
[1, 4]	καὶ τὰ πτηνὰ τῶν ζῴων.	Ἔστι	γὰρ ἔνια πάθη κοινὰ καὶ
[1, 3]	ῥηθείσαις νῦν πορευτικὰ καὶ πτηνά·	(ἔστι	γάρ τινα γένη οἷς ἄμφω
[1, 1]	ἀφ´ οὗ ἐστι τὸ σπέρμα.	Ἔστι	γὰρ τὸ σπέρμα διχῶς, ἐξ
[1, 1]	διωρισμένων ἐν τοῖς κατὰ φιλοσοφίαν.	Ἔστι	δ´ ἔν γε τοῖς ἔχουσι
[1, 3]	τοσαῦτα δὲ καὶ τὰ εἴδη.	Ἔστι	δ´ ἡ διαφορὰ τὸ εἶδος
[1, 3]	καὶ διαιροῦσιν οἱ διχοτομοῦντες. Οὐκ	ἔστι	δὲ διαφορὰ στερήσεως ᾗ στέρησις·
[1, 3]	ταύτας. Φανερὸν τοίνυν ὅτι οὐκ	ἔστι	λαβεῖν τὰ ἄτομα εἴδη ὡς
[1, 3]	γὰρ ἤτοι τὸ παράπαν οὐκ	ἔστι	λαβεῖν (τὸ αὐτὸ γὰρ εἰς
[1, 1]	Δεικτέον δ´ οὕτως, οἷον ὅτι	ἔστι	μὲν ἡ ἀναπνοὴ τουδὶ χάριν,
[1, 1]	καὶ τῶν αἰσθητῶν. Ἢ οὐκ	ἔστι	πᾶσα ἡ ψυχὴ κινήσεως ἀρχή,
[1, 3]	γένη οἷς ἄμφω ὑπάρχει καὶ	ἔστι	πτηνὰ καὶ ἄπτερα, καθάπερ τὸ
[1, 1]	ἐμποδίζοντος. Ὥστε εἶναι φανερὸν ὅτι	ἔστι	τι τοιοῦτον, ὃ δὴ καὶ
[1, 1]	γὰρ γένεσις ἕνεκα τῆς οὐσίας	ἐστίν,	ἀλλ´ οὐχ ἡ οὐσία ἕνεκα
[1, 4]	ἰχθῦς, καὶ εἴ τι ἄλλο	ἐστὶν	ἀνώνυμον μέν, τῷ γένει δ´
[1, 1]	ξύλον ἐστίν, ὅτι δυνάμει ταῦτά	ἐστιν.	Ἀπορήσειε δ´ ἄν τις εἰς
[1, 1]	ποδός, ᾗ τε τοιοῦτον ἕκαστόν	ἐστιν	αὐτῶν καὶ κατὰ ποίαν δύναμιν.
[1, 1]	ἐπεὶ τόδε ἐστίν, ὅτι τόδε	ἐστίν.	Διώρισται δὲ καὶ περὶ τούτων
[1, 1]	τὸ ὕδωρ ὕλη τῶν σωμάτων	ἐστίν·	ἐκ τῶν τοιούτων γὰρ σωμάτων
[1, 3]	τὴν κοινὴν ἐν τῷ αὐτῷ	ἐστιν,	ἕτερα ὄντα τῷ εἴδει ζῷα.
[1, 1]	τὸ οὗ ἕνεκα, ταῦτα ἀνάγκη	ἐστὶν	ἔχειν, ὁτὲ δ´ ὅτι ἔστιν
[1, 1]	ἡ ὕλη δι´ ἐκείνην φύσις	ἐστὶν	ἤ περ ἀνάπαλιν. Καὶ γὰρ
[1, 1]	γενέσθαι, ἀλλ´ οὐκ ἐπεὶ τόδ´	ἐστὶν	ἢ γέγονεν, ἐκεῖνο ἐξ ἀνάγκης
[1, 1]	ἢ γέγονεν, ἐκεῖνο ἐξ ἀνάγκης	ἐστὶν	ἢ ἔσται. Οὐδ´ ἔστιν εἰς
[1, 5]	καὶ μικρὸν μόριον κατιδεῖν ἥδιόν	ἐστιν	ἢ πολλὰ ἕτερα καὶ μεγάλα
[1, 3]	καὶ τὸ εἶδος. Αὕτη δ´	ἐστὶν	ἢ τὸ σχιζόπουν μόνον, ἢ
[1, 3]	αἷμα θετέον· εἰ δ´ οὕτως	ἐστίν,	ἡ μία διαφορὰ δυσὶν ὑπάρξει)
[1, 1]	εἶδος τῆς οἰκίας, ἢ τοιόνδ´	ἐστὶν	ἡ οἰκία, ὅτι γίνεται οὕτως.
[1, 1]	γάρ, ὥσπερ ἐν τοῖς τεχναστοῖς	ἐστιν	ἡ τέχνη, οὕτως ἐν αὐτοῖς
[1, 1]	τὸ ἐσόμενον· ἐπεὶ γὰρ τοιόνδε	ἐστὶν	ἡ ὑγίεια ἢ ὁ ἄνθρωπος,
[1, 1]	τοιοῦτο τὸ ζῷον, καὶ τί	ἐστιν	ἡ ψυχή, ἢ αὐτὸ τοῦτο
[1, 1]	ἔργου ὁ ἄνευ τῆς ὕλης	ἐστίν.	Καὶ τοῖς ἀπὸ τέχνης τὰ
[1, 1]	τὰς αἰτίας, ταῦτα καὶ τοιαῦτά	ἐστιν.	~Λαμβάνουσι δ´ ἔνιοι τὸ καθ´
[1, 1]	εἶναι οἷόν τι τὴν μορφήν	ἐστιν	ὁ ἄνθρωπος, ὡς ὄντος αὐτοῦ
[1, 1]	γὰρ ἱκανὸν τὸ ἐκ τίνων	ἐστίν,	οἷον πυρὸς ἢ γῆς, ὥσπερ
[1, 1]	ἔχει διαφοράν. Ἕτερα δὲ ἴσως	ἐστὶν	οἷς συμβαίνει τὴν μὲν κατηγορίαν
[1, 5]	περὶ ὧν εἰδέναι ποθοῦμεν, παντελῶς	ἐστιν	ὀλίγα τὰ φανερὰ κατὰ τὴν
[1, 1]	κλίνη καὶ τρίπους τὸ ξύλον	ἐστίν,	ὅτι δυνάμει ταῦτά ἐστιν. Ἀπορήσειε
[1, 1]	ἀνάγκην, ὥστε εἰπεῖν, ἐπεὶ τόδε	ἐστίν,	ὅτι τόδε ἐστίν. Διώρισται δὲ
[1, 1]	ψυχῆς (ἀπελθούσης γοῦν οὐκέτι ζῷόν	ἐστιν,	οὐδὲ τῶν μορίων οὐδὲν τὸ
[1, 1]	εἶναι, οἷον ὀστοῦν ἀποδιδοὺς τί	ἐστιν·	οὔτε γὰρ ἕν τι τῶν
[1, 4]	καὶ εἴ τι τοιοῦτον ἕτερόν	ἐστιν.	Σχεδὸν δὲ τοῖς σχήμασι τῶν
[1, 1]	εἰσρεῖν. Τοῦτο δ´ ἤδη ἀναγκαῖόν	ἐστιν.	(Τοῦ ἐντὸς δὲ θερμοῦ ἀντικόπτοντος,
[1, 4]	κοινῇ πλείοσιν ὑπάρχειν, ταύτῃ δ´	ἐστὶν	ὑπάτοπον καὶ μακρὸν τὸ περὶ
[1, 1]	ἄνευ ταύτης εἶναι. Τοῦτο δ´	ἐστὶν	ὥσπερ ἐξ ὑποθέσεως· ὥσπερ γὰρ
[1, 5]	χρῆσις γάρ τις ἡ πρίσις	ἐστίν.	Ὥστε καὶ τὸ σῶμά πως
[1, 3]	διαφορά. Νῦν δ´ ἐπειδὴ οὐκ	ἔστιν,	ἀνάγκη πολλὰς εἶναι μὴ ὑπὸ
[1, 1]	σχήματος μορφήν, ἀλλ´ ὅμως οὐκ	ἔστιν	ἄνθρωπος. Ἔτι δ´ ἀδύνατον εἶναι
[1, 1]	τῆς δ´ ὡς οὐσίας. Καὶ	ἔστιν	αὕτη καὶ ὡς ἡ κινοῦσα
[1, 3]	διαφοραὶ ἄτομοι, κοινὴ δὲ μὴ	ἔστιν.	Εἰ δ´ ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν
[1, 3]	καὶ εἰς τοιαύτας διαφορὰς ὧν	ἔστιν	εἴδη, ὥσθ´ ὁτιοῦν ζῷον ἐν
[1, 1]	ἀνάγκης ἐστὶν ἢ ἔσται. Οὐδ´	ἔστιν	εἰς ἀΐδιον συναρτῆσαι τῆς τοιαύτης
[1, 1]	τὴν φύσιν πάντες. Εἰ δ´	ἔστιν	ὁ ἄνθρωπος καὶ τὰ ζῷα
[1, 1]	γίγνεσθαι πέφυκε μᾶλλον ἢ πῶς	ἔστιν.	Οὐ γάρ τι μικρὸν διαφέρει
[1, 1]	ἐστὶν ἔχειν, ὁτὲ δ´ ὅτι	ἔστιν	οὕτως ἔχοντα καὶ πεφυκότα. Τὸ
[1, 3]	πλείους γε τοῦ αὐτοῦ οὐκ	ἔστιν	ὑπὸ μίαν διχοτομίαν εἶναι, ἀλλὰ
[1, 1]	οὗ ἕνεκα γίνεται ἕκαστον καὶ	ἔστιν.	Ὡσαύτως δὲ καὶ ἐν τοῖς
[1, 4]	δ´ οὐσίαι μέν εἰσι τὰ	ἔσχατα	εἴδη, ταῦτα δὲ κατὰ τὸ
[1, 3]	κατ´ ἐκείνους ἀναγκαῖον ἴσας τὰς	ἐσχάτας	εἶναι διαφορὰς τοῖς ζῴοις πᾶσι
[1, 3]	ἀεὶ γὰρ βαδίζων ἐπὶ τὴν	ἐσχάτην	διαφορὰν ἀφικνεῖται, ἀλλ´ οὐκ ἐπὶ
[1, 3]	μὲν γὰρ ἄσχιστον τὸ δ´	ἐσχισμένον	ἐστὶ πτερόν. Καὶ ποδότης ὡσαύτως
[1, 2]	τῇ ὁμοιότητι ὄρνις ὄνομα κεῖται,	ἑτέρᾳ	δ´ ἰχθύς. Ἄλλαι δ´ εἰσὶν
[1, 1]	αὐτὰ δὲ μηδεμίαν ἔχει διαφοράν.	Ἕτερα	δὲ ἴσως ἐστὶν οἷς συμβαίνει
[1, 3]	διῃρημένων, οὔτ´ εἰς τὴν αὐτὴν	ἕτερα,	καὶ ἅπαντα εἰς ταύτας. Φανερὸν
[1, 5]	κατιδεῖν ἥδιόν ἐστιν ἢ πολλὰ	ἕτερα	καὶ μεγάλα δι´ ἀκριβείας ἰδεῖν·
[1, 3]	εἶναι κοινήν. Εἰ δὲ μή,	ἕτερα	ὄντα εἰς τὴν αὐτὴν βαδιεῖται.
[1, 3]	κοινὴν ἐν τῷ αὐτῷ ἐστιν,	ἕτερα	ὄντα τῷ εἴδει ζῷα. Ὥστ´
[1, 3]	οἷον μύρμηξ καὶ λαμπυρὶς καὶ	ἕτερά	τινα) πάντων δὲ χαλεπώτατον ἢ
[1, 3]	καὶ ἄτομον εἰς ἑτέραν καὶ	ἑτέραν	ἰέναι διαφορὰν τῶν διῃρημένων, οὔτ´
[1, 3]	τὸ αὐτὸ καὶ ἄτομον εἰς	ἑτέραν	καὶ ἑτέραν ἰέναι διαφορὰν τῶν
[1, 3]	ἥμερον οὐδὲ τὸ λευκόν, ἀλλ´	ἑτέρας	ἀρχὴ διαφορᾶς, ἐκεῖ δὲ κατὰ
[1, 1]	δὲ καὶ περὶ τούτων ἐν	ἑτέροις,	καὶ ποίοις ὑπάρχει καὶ ποῖα
[1, 1]	γὰρ ὑπάρχει ταὐτὰ πολλοῖς γένεσιν	ἑτέροις	οὖσιν ἀλλήλων, οἷον ὕπνος, ἀναπνοή,
[1, 1]	θεωρητικῶν ἐπιστημῶν. Εἴρηται δ´ ἐν	ἑτέροις	περὶ τούτων. Ἡ γὰρ ἀρχὴ
[1, 1]	γὰρ ἡ φορὰ καὶ ἐν	ἑτέροις	τῶν ζῴων, διάνοια δ´ οὐδενί.
[1, 5]	δὲ τοῖς ἔχουσι πλεύμονα, ἐκείνοις	ἕτερον	ἀντὶ τούτου· καὶ τοῖς μὲν
[1, 4]	ἀνθρώπου καὶ εἴ τι τοιοῦτον	ἕτερόν	ἐστιν. Σχεδὸν δὲ τοῖς σχήμασι
[1, 1]	δὲ τὸ αἰσθητικόν, φορᾶς δ´	ἕτερόν	τι καὶ οὐ τὸ νοητικόν·
[1, 1]	τῆς ἀποδείξεως καὶ τῆς ἀνάγκης	ἕτερος	ἐπί τε τῆς φυσικῆς καὶ
[1, 1]	ἀφωρισμένης· εἴη γὰρ ἄν τις	ἕτερος	τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ εἰρημένῳ
[1, 5]	εἴ τινες πρότεραι καὶ τέλος	ἑτέρων	πράξεων τυγχάνουσιν οὖσαι, τὸν αὐτὸν
[1, 1]	ἀλλ´ ὅμως οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος.	Ἔτι	δ´ ἀδύνατον εἶναι χεῖρα ὁπωσοῦν
[1, 5]	λαμβάνει τὴν τῆς ἐπιστήμης ὑπεροχήν,	ἔτι	δὲ διὰ τὸ πλησιαίτερα ἡμῶν
[1, 1]	αὐτόν, ἀλλ´ ἑκατέρου τὸν εἰρημένον.	Ἔτι	δὲ δυνάμει τὸ σπέρμα· δύναμις
[1, 4]	περὶ αὐτῶν ὁδῷ καὶ ῥᾷστα,	ἔτι	δὲ περὶ διαιρέσεως, τίνα τρόπον
[1, 2]	μή, ταὐτὸν πολλάκις ἀναγκαῖον λέγειν.	Ἔτι	δὲ προσήκει μὴ διασπᾶν ἕκαστον
[1, 1]	αὐτῆς ἓν ἢ καὶ πλείω.	Ἔτι	δὲ τῶν ἐξ ἀφαιρέσεως οὐδενὸς
[1, 3]	μορίων οὐδέν, ὥσπερ πολλάκις εἴρηται.	Ἔτι	διαιρεῖν χρὴ τοῖς ἐν τῇ
[1, 1]	δὲ τὸ τέλος. Ἀμφοῖν δ´	ἔτι	πρότερον, ἀφ´ οὗ ἐστι τὸ
[1, 3]	τὰ δ´ ἐν τοῖς ἐνύδροις.	~Ἔτι	στερήσει μὲν ἀναγκαῖον διαιρεῖν, καὶ
[1, 3]	ὀρθαῖς ἴσας ἔχειν τὰς γωνίας.	Ἔτι	τοῖς ἀντικειμένοις διαιρεῖν. Διάφορα γὰρ
[1, 1]	γοῦν ἐκ τούτου. Ἀλλὰ μὴν	ἔτι	τούτου πρότερον τὸ οὗ τὸ
[1, 1]	τῶν τοῦ τεθνηκότος μορίων οὐδὲν	ἔτι	τῶν τοιούτων ἐστί, λέγω δ´
[1, 1]	δ´ ἄλλοτ´ ἄλλως καὶ ὡς	ἔτυχε	περὶ τὰ θνητὰ μᾶλλον. Οἱ
[1, 1]	Οὐ γὰρ δὴ ὅ τι	ἔτυχεν	ἐξ ἑκάστου γίνεται σπέρματος, ἀλλὰ
[1, 3]	συμβεβηκός. Διὸ πολλαῖς τὸ ἓν	εὐθέως	διαιρετέον, ὥσπερ λέγομεν. Καὶ γὰρ
[1, 1]	ἰδίων θεωρητέον, ἢ καθ´ ἕκαστον	εὐθύς.	Νῦν γὰρ οὐ διώρισται περὶ
[1, 3]	οἷον λευκότης καὶ μελανία καὶ	εὐθύτης	καὶ καμπυλότης. Ἐὰν οὖν θάτερα
[1, 5]	φθαρτῶν φυτῶν τε καὶ ζῴων	εὐποροῦμεν	μᾶλλον πρὸς τὴν γνῶσιν διὰ
[1, 1]	κατὰ τρόπον τὸ δύνασθαι κρῖναι	εὐστόχως	τί καλῶς ἢ μὴ καλῶς
[1, 2]	τὸ ἔναιμον καὶ τὸ ἄναιμον·	ἐφ´	ἑκατέρῳ γὰρ τούτων οὐ κεῖται
[1, 5]	γὰρ εἰ καὶ κατὰ μικρὸν	ἐφαπτόμεθα,	ὅμως διὰ τὴν τιμιότητα τοῦ
[1, 4]	Διωρισμένων δὲ τούτων περὶ τῶν	ἐφεξῆς	λέγωμεν, ἀρχὴν τήνδε ποιησάμενοι. ~Τῶν
[1, 1]	καὶ τοῦτον δὴ τὸν τρόπον	ἐφεξῆς	μέχρι τοῦ τέλους καὶ οὗ
[1, 4]	ἀνθρώπου, οὕτω μὴ περὶ ὄρνιθος·	ἔχει	γὰρ εἴδη τὸ γένος τοῦτο·
[1, 5]	τῶν ὑπαρχόντων βουλόμενος διαπονεῖν ἱκανῶς.	Ἔχει	δ´ ἑκάτερα χάριν. Τῶν μὲν
[1, 1]	τῶν ζῴων, αὐτὰ δὲ μηδεμίαν	ἔχει	διαφοράν. Ἕτερα δὲ ἴσως ἐστὶν
[1, 5]	κατὰ τὸν καθόλου λόγον μηδεμίαν	ἔχει	διαφοράν. Τὰ μὲν γὰρ ἔχουσι
[1, 1]	ἀνθρώπῳ εἶναι, διὰ τοῦτο ταῦτ´	ἔχει·	οὐ γὰρ ἐνδέχεται εἶναι ἄνευ
[1, 1]	ὁμοίως· ὡς γὰρ ἡ τέχνη	ἔχει,	οὕτω γίνεται. Διὸ μάλιστα μὲν
[1, 4]	ὑπάρχοντα καθόλου λέγομεν. Ἀπορίαν δ´	ἔχει	περὶ πότερα δεῖ πραγματεύεσθαι. Ἧι
[1, 1]	τὸ σπέρμα· δύναμις δ´ ὡς	ἔχει	πρὸς ἐντελέχειαν, ἴσμεν. (Εἰσὶν ἄρα
[1, 1]	μὲν ἐπιστήμην τοῦ πράγματος καλῶς	ἔχει	προσαγορεύειν, τὴν δ´ οἷον παιδείαν
[1, 4]	χωρίς. (Ἴσως μὲν οὖν ὀρθῶς	ἔχει	τὰ μὲν κατὰ γένη κοινῇ
[1, 1]	τῶν δεικνυμένων, χωρὶς τοῦ πῶς	ἔχει	τἀληθές, εἴτε οὕτως εἴτε ἄλλως.
[1, 3]	τὰ μὲν δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας	ἔχει	τὰς γωνίας, τὰ δὲ πλείοσιν·
[1, 4]	καλῶς ὡρισμένων τῶν ἀνθρώπων, καὶ	ἔχει	τε μίαν φύσιν κοινὴν καὶ
[1, 1]	γνωρίμου. Καίτοι καὶ ὁ τεθνεὼς	ἔχει	τὴν αὐτὴν τοῦ σχήματος μορφήν,
[1, 4]	ὑπέζευκται ἑνὶ γένει, ὅσα δ´	ἔχει	τὸ ἀνάλογον, χωρίς· λέγω δ´
[1, 1]	οὗ ἕνεκα, ταῦτα ἀνάγκη ἐστὶν	ἔχειν,	ὁτὲ δ´ ὅτι ἔστιν οὕτως
[1, 1]	οἷον καὶ τὴν ῥάχιν τοιαύτην	ἔχειν,	ὅτι στραφέντος καταχθῆναι συνέβη, ἀγνοῶν
[1, 3]	τριγώνῳ τὸ δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας	ἔχειν	τὰς γωνίας. Ἔτι τοῖς ἀντικειμένοις
[1, 1]	οἷς συμβαίνει τὴν μὲν κατηγορίαν	ἔχειν	τὴν αὐτήν, διαφέρειν δὲ τῇ
[1, 3]	δὲ ἁπλᾶ μέν, ἐὰν μὴ	ἔχῃ	διαφοράν, οἷον τὴν σχιζοποδίαν, συμπεπλεγμένα
[1, 3]	τὴν σχιζοποδίαν, συμπεπλεγμένα δέ, ἐὰν	ἔχῃ,	οἷον τὸ πολυσχιδὲς πρὸς τὸ
[1, 1]	ἀρχὴ καὶ αἰτία τοιαύτη, ἣν	ἔχομεν	καθάπερ τὸ θερμὸν καὶ τὸ
[1, 1]	σπέρμα τὸ συνιστὰν ὑπάρχειν τοιαύτην	ἔχον	δύναμιν, εἶτα ὅτι τὸ ποιῆσαν
[1, 5]	δὲ τὸ ἀνάλογον τὴν αὐτὴν	ἔχον	δύναμιν ἥνπερ τοῖς ἐναίμοις τὸ
[1, 3]	ἡ ὕλη· οὐ γὰρ πάντως	ἔχον	σῶμα ἔσται ζῷον, οὐδὲ τῶν
[1, 1]	ὁτὲ δ´ ὅτι ἔστιν οὕτως	ἔχοντα	καὶ πεφυκότα. Τὸ θερμὸν γὰρ
[1, 1]	ὑποκειμένης ὕλης τοιάνδε τινὰ φύσιν	ἐχούσης	ἐξ ἀνάγκης, οἷον τοῦ μὲν
[1, 1]	Ἔστι δ´ ἔν γε τοῖς	ἔχουσι	γένεσιν ἡ τρίτη· λέγομεν γὰρ
[1, 5]	μὲν οὔ, ὃ δὲ τοῖς	ἔχουσι	πλεύμονα, ἐκείνοις ἕτερον ἀντὶ τούτου·
[1, 5]	ἔχει διαφοράν. Τὰ μὲν γὰρ	ἔχουσι	τὸ κοινὸν κατ´ ἀναλογίαν, τὰ
[1, 2]	δ´ ἐν ἄλλῃ διαιρέσει, καθάπερ	ἔχουσιν	αἱ γεγραμμέναι διαιρέσεις· ἐκεῖ γὰρ
[1, 3]	αἱ μὲν καθόλου εἰσὶ καὶ	ἔχουσιν	εἴδη, οἷον πτερότης· τὸ μὲν
[1, 4]	τοῦ σώματος ὅλου, ἐὰν ὁμοιότητα	ἔχωσιν,	ὥρισται τὰ γένη, οἷον τὸ
[1, 3]	καὶ οὕτως εἰς τὸ πρόσω	ἕως	τῶν ἀτόμων, αἱ τελευταῖαι τέτταρες