Livre, Chap. |
[1, 3] |
χρώματι,
πρὸς
δὲ
τούτοις
τά
|
γ´ |
ἔμψυχα
τοῖς
κοινοῖς
ἔργοις
τοῦ |
[1, 3] |
(οἷον
ὄρνις
ἀνθρώπου·
ἡ
διποδία
|
γὰρ |
ἄλλη
καὶ
διάφορος·
κἂν
εἰ |
[1, 3] |
Ἔτι
τοῖς
ἀντικειμένοις
διαιρεῖν.
Διάφορα
|
γὰρ |
ἀλλήλοις
τἀντικείμενα,
οἷον
λευκότης
καὶ |
[1, 3] |
οἷον
πτερωτὸν
καὶ
ἄπτερον
(ἔστι
|
γὰρ |
ἄμφω
ταὐτόν,
οἷον
μύρμηξ
καὶ |
[1, 1] |
περί
τινος
φύσεως
ἀφωρισμένης·
εἴη
|
γὰρ |
ἄν
τις
ἕτερος
τὸν
αὐτὸν |
[1, 3] |
καὶ
τῷ
ἡμέρῳ
διαιρεῖσθαι·
ὡσαύτως
|
γὰρ |
ἂν
δόξειε
ταὐτὰ
εἴδη
διαιρεῖν. |
[1, 5] |
γνωρίζειν
καὶ
φύσει
φιλοσόφοις.
Καὶ
|
γὰρ |
ἂν
εἴη
παράλογον
καὶ
ἄτοπον, |
[1, 1] |
ἔχοντα
καὶ
πεφυκότα.
Τὸ
θερμὸν
|
γὰρ |
ἀναγκαῖον
ἐξιέναι
καὶ
πάλιν
εἰσιέναι |
[1, 5] |
καὶ
περὶ
αὑτοῦ·
οὐκ
ἔστι
|
γὰρ |
ἄνευ
πολλῆς
δυσχερείας
ἰδεῖν
ἐξ |
[1, 3] |
εἶδος
ἐν
τῇ
ὕλῃ.
Οὔτε
|
γὰρ |
ἄνευ
ὕλης
οὐδὲν
ζῴου
μόριον, |
[1, 1] |
ἐν
ἑτέροις
περὶ
τούτων.
Ἡ
|
γὰρ |
ἀρχὴ
τοῖς
μὲν
τὸ
ὄν, |
[1, 3] |
εἴδη,
οἷον
πτερότης·
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ἄσχιστον
τὸ
δ´
ἐσχισμένον
ἐστὶ |
[1, 1] |
φυσικὴ
γνῶσις
ἂν
εἴη·
τῆς
|
γὰρ |
αὐτῆς
περὶ
νοῦ
καὶ
τοῦ |
[1, 5] |
πρὸς
τῷ
ἰπνῷ
ἔστησαν
(ἐκέλευε
|
γὰρ |
αὐτοὺς
εἰσιέναι
θαρροῦντας·
εἶναι
γὰρ |
[1, 1] |
οὗ
τε
καὶ
οὗ·
καὶ
|
γὰρ |
ἀφ´
οὗ
ἀπῆλθε,
τούτου
σπέρμα, |
[1, 3] |
πλείους
εἶναι
τοιαύτας,
δῆλον·
ἀεὶ
|
γὰρ |
βαδίζων
ἐπὶ
τὴν
ἐσχάτην
διαφορὰν |
[1, 1] |
οἰκία,
ὅτι
γίνεται
οὕτως.
Ἡ
|
γὰρ |
γένεσις
ἕνεκα
τῆς
οὐσίας
ἐστίν, |
[1, 1] |
ποιητικὸν
ὅμοιον,
οἷον
ἀνδριαντοποιητική·
οὐ
|
γὰρ |
γίνεται
αὐτόματον.
Ἡ
δὲ
τέχνη |
[1, 1] |
καὶ
τὸ
ἐξ
ἀνάγκης·
πολλὰ
|
γὰρ |
γίνεται,
ὅτι
ἀνάγκη.
Ἴσως
δ´ |
[1, 1] |
δὴ
καὶ
καλοῦμεν
φύσιν.
Οὐ
|
γὰρ |
δὴ
ὅ
τι
ἔτυχεν
ἐξ |
[1, 1] |
καλῶς
ἀποδίδωσιν
ὁ
λέγων.
Τοιοῦτον
|
γὰρ |
δή
τινα
καὶ
τὸν
ὅλως |
[1, 2] |
διαίρεσις
μάταιος
ἂν
εἴη·
οὕτως
|
γὰρ |
διαιροῦντας
ἀναγκαῖον
χωρίζειν
καὶ
διασπᾶν· |
[1, 4] |
τοῦτον
τὸν
τρόπον.
Ὅσα
μὲν
|
γὰρ |
διαφέρει
τῶν
γενῶν
καθ´
ὑπεροχὴν |
[1, 3] |
λευκὸν
τὸ
δὲ
μέλαν·
οὐ
|
γὰρ |
διαφορὰ
τοῦ
πτερωτοῦ
τὸ
ἥμερον |
[1, 1] |
ὥσπερ
τὸν
γεγραμμένον
ἰατρόν.
(Οὐ
|
γὰρ |
δυνήσεται
ποιεῖν
τὸ
ἑαυτῆς
ἔργον, |
[1, 1] |
λέγοντες
ἐξ
ἀνάγκης·
τῶν
μὲν
|
γὰρ |
δύο
τρόπων
οὐδέτερον
οἷόν
τε |
[1, 1] |
τοῦ
σχήματος
λέγουσιν·
ὑπό
τινων
|
γὰρ |
ἐδημιουργήθησαν
δυνάμεων.
Ἀλλ´
ἴσως
ὁ |
[1, 5] |
δ´
ἑκάτερα
χάριν.
Τῶν
μὲν
|
γὰρ |
εἰ
καὶ
κατὰ
μικρὸν
ἐφαπτόμεθα, |
[1, 3] |
διαφορὰ
στερήσεως
ᾗ
στέρησις·
ἀδύνατον
|
γὰρ |
εἴδη
εἶναι
τοῦ
μὴ
ὄντος, |
[1, 4] |
οὕτω
μὴ
περὶ
ὄρνιθος·
ἔχει
|
γὰρ |
εἴδη
τὸ
γένος
τοῦτο·
ἀλλὰ |
[1, 3] |
οὐκ
ἔστι
λαβεῖν
(τὸ
αὐτὸ
|
γὰρ |
εἰς
πλείους
ἐμπίπτει
διαιρέσεις
καὶ |
[1, 1] |
τὸ
σῶμα
ὄργανον
(ἕνεκά
τινος
|
γὰρ |
ἕκαστον
τῶν
μορίων,
ὁμοίως
δὲ |
[1, 4] |
δ´
ὄρνιθος
τῷ
ἀνάλογον
(ὃ
|
γὰρ |
ἐκείνῳ
πτερόν,
θατέρῳ
λεπίς)
Τοῦτο |
[1, 5] |
μήτε
ἀτιμότερον
μήτε
τιμιώτερον.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
μὴ
κεχαρισμένοις
αὐτῶν |
[1, 1] |
ὀστοῦν
ἀποδιδοὺς
τί
ἐστιν·
οὔτε
|
γὰρ |
ἕν
τι
τῶν
στοιχείων
λέγει |
[1, 1] |
διὰ
τοῦτο
ταῦτ´
ἔχει·
οὐ
|
γὰρ |
ἐνδέχεται
εἶναι
ἄνευ
τῶν
μορίων |
[1, 4] |
τὰ
πτηνὰ
τῶν
ζῴων.
Ἔστι
|
γὰρ |
ἔνια
πάθη
κοινὰ
καὶ
τούτοις |
[1, 5] |
ἐλάττους
ἡμῖν
ὑπάρχειν
θεωρίας
(καὶ
|
γὰρ |
ἐξ
ὧν
ἄν
τις
σκέψαιτο |
[1, 1] |
ἐστὶν
ὥσπερ
ἐξ
ὑποθέσεως·
ὥσπερ
|
γὰρ |
ἐπεὶ
δεῖ
σχίζειν
τῷ
πελέκει, |
[1, 2] |
ῥᾴδιον,
τῇ
δὲ
ἀδύνατον.
Ἐνίων
|
γὰρ |
ἔσται
διαφορὰ
μία
μόνη,
τὰ |
[1, 1] |
δ´
οἷον
παιδείαν
τινά.
Πεπαιδευμένου
|
γάρ |
ἐστι
κατὰ
τρόπον
τὸ
δύνασθαι |
[1, 2] |
χωρίζειν
καὶ
διασπᾶν·
τῶν
πολυπόδων
|
γάρ |
ἐστι
τὰ
μὲν
ἐν
τοῖς |
[1, 5] |
μηδεμίαν
ἔχει
διαφοράν.
Τὰ
μὲν
|
γὰρ |
ἔχουσι
τὸ
κοινὸν
κατ´
ἀναλογίαν, |
[1, 5] |
πράξεώς
τινος
ἕνεκα
πολυμεροῦς.
Οὐ
|
γὰρ |
ἡ
πρίσις
τοῦ
πρίονος
χάριν |
[1, 3] |
πολυσχιδὲς
πρὸς
τὸ
σχιζόπουν.
Τοῦτο
|
γὰρ |
ἡ
συνέχεια
βούλεται
τῶν
ἀπὸ |
[1, 1] |
τὰ
ἀπὸ〉
τύχης
ὁμοίως·
ὡς
|
γὰρ |
ἡ
τέχνη
ἔχει,
οὕτω
γίνεται. |
[1, 1] |
καὶ
οὐ
τὸ
νοητικόν·
ὑπάρχει
|
γὰρ |
ἡ
φορὰ
καὶ
ἐν
ἑτέροις |
[1, 1] |
εἰπεῖν
περὶ
φύσεως
λέγουσιν·
ἀρχὴ
|
γὰρ |
ἡ
φύσις
μᾶλλον
τῆς
ὕλης. |
[1, 3] |
κατὰ
τὴν
διχοτομίαν.
Οὕτω
μὲν
|
γὰρ |
ἤτοι
τὸ
παράπαν
οὐκ
ἔστι |
[1, 1] |
πλὴν
βέλτιον
ὁ
τέκτων·
οὐ
|
γὰρ |
ἱκανὸν
ἔσται
αὐτῷ
τὸ
τοσοῦτον |
[1, 1] |
καὶ
κατὰ
ποίαν
δύναμιν.
Οὐ
|
γὰρ |
ἱκανὸν
τὸ
ἐκ
τίνων
ἐστίν, |
[1, 1] |
πολλῶν
ἐροῦμεν
πολλάκις
ταὐτά·
καὶ
|
γὰρ |
ἵπποις
καὶ
κυσὶ
καὶ
ἀνθρώποις |
[1, 1] |
παθῶν
τε
καὶ
διαθέσεων·
ἄδηλον
|
γὰρ |
καὶ
ἀδιόριστόν
ἐστι
λέγειν
νῦν |
[1, 1] |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
τεχναστῶν·
ἔνια
|
γὰρ |
καὶ
ἀπὸ
ταὐτομάτου
γίνεται
ταὐτὰ |
[1, 5] |
γὰρ
αὐτοὺς
εἰσιέναι
θαρροῦντας·
εἶναι
|
γὰρ |
καὶ
ἐνταῦθα
θεούς)
οὕτω
καὶ |
[1, 1] |
λέγοι
περὶ
χειρὸς
ξυλίνης.
Οὕτως
|
γὰρ |
καὶ
οἱ
φυσιολόγοι
τὰς
γενέσεις |
[1, 1] |
κούφην,
τῆς
δὲ
βαρεῖαν.
Οὕτως
|
γὰρ |
καὶ
τὸν
κόσμον
γεννῶσιν.
Ὁμοίως |
[1, 3] |
καὶ
ἄλλο
ὁτιοῦν
γένος.
Καὶ
|
γὰρ |
κατ´
ἐκείνους
ἀναγκαῖον
ἴσας
τὰς |
[1, 1] |
καὶ
ποῖον
τὴν
ἰδέαν.
Ἡ
|
γὰρ |
κατὰ
τὴν
μορφὴν
φύσις
κυριωτέρα |
[1, 1] |
ἐστὶν
ἤ
περ
ἀνάπαλιν.
Καὶ
|
γὰρ |
κλίνη
καὶ
τρίπους
τὸ
ξύλον |
[1, 4] |
ἢ
καθ´
ὑπεροχήν
(τὸ
μὲν
|
γὰρ |
μακρόπτερον
τὸ
δὲ
βραχύπτερον)
ἰχθύες |
[1, 3] |
κοθόλου
διαφορᾶς
εἴδη
εἶναι·
εἰ
|
γὰρ |
μὴ
ἔσται,
διὰ
τί
ἂν |
[1, 5] |
τινὸς
φυσικοῦ
καὶ
καλοῦ.
Τὸ
|
γὰρ |
μὴ
τυχόντως
ἀλλ´
ἕνεκά
τινος |
[1, 3] |
καὶ
ἐκ
τῶνδε
φανερόν.
Ἀδύνατον
|
γὰρ |
μίαν
ὑπάρχειν
διαφορὰν
τῶν
καθ´ |
[1, 2] |
οἷον
ὑπόπουν,
δίπουν,
σχιζόπουν·
αὕτη
|
γὰρ |
μόνη
κυρία.
Εἰ
δὲ
μή, |
[1, 4] |
τε
καὶ
τὰ
ὄστρεια.
Τὰ
|
γὰρ |
μόρια
διαφέρουσι
τούτων
οὐ
τῇ |
[1, 1] |
τὴν
φυσικὴν
ἐπιστήμην
φιλοσοφία.
Ὁ
|
γὰρ |
νοῦς
τῶν
νοητῶν.
(Ὥστε
περὶ |
[1, 1] |
ἀλλὰ
καὶ
τῷ
χρόνῳ·
γεννᾷ
|
γὰρ |
ὁ
ἄνθρωπος
ἄνθρωπον,
ὥστε
διὰ |
[1, 1] |
ἢ
καθ´
ἕκαστον
εὐθύς.
Νῦν
|
γὰρ |
οὐ
διώρισται
περὶ
αὐτοῦ
οὐδέ |
[1, 4] |
πότερα
δεῖ
πραγματεύεσθαι.
Ἧι
μὲν
|
γὰρ |
οὐσία
τὸ
τῷ
εἴδει
ἄτομον, |
[1, 1] |
ἣν
λέγομεν
ἕνεκά
τινος·
λόγος
|
γὰρ |
οὗτος,
ἀρχὴ
δ´
ὁ
λόγος |
[1, 3] |
εὐθέως
διαιρετέον,
ὥσπερ
λέγομεν.
Καὶ
|
γὰρ |
οὕτως
μὲν
αἱ
στερήσεις
ποιήσουσι |
[1, 1] |
ὀρθῶς
ἂν
Δημόκριτος
λέγοι·
φαίνεται
|
γὰρ |
οὕτως
ὑπολαβεῖν.
Φησὶ
γοῦν
παντὶ |
[1, 3] |
οὔτε
μόνη
ἡ
ὕλη·
οὐ
|
γὰρ |
πάντως
ἔχον
σῶμα
ἔσται
ζῷον, |
[1, 1] |
περὶ
πάσης
ψυχῆς
λεκτέον·
οὐδὲ
|
γὰρ |
πᾶσα
ψυχὴ
φύσις,
ἀλλά
τι |
[1, 5] |
γνῶσιν
διὰ
τὸ
σύντροφον·
πολλὰ
|
γὰρ |
περὶ
ἕκαστον
γένος
λάβοι
τις |
[1, 1] |
εἰπεῖν
ἢ
περί
τινος.
Εἰ
|
γὰρ |
περὶ
πάσης,
οὐδεμία
λείπεται
παρὰ |
[1, 4] |
Τὰ
δὲ
καθόλου
κοινά·
τὰ
|
γὰρ |
πλείοσιν
ὑπάρχοντα
καθόλου
λέγομεν.
Ἀπορίαν |
[1, 4] |
ἐπὶ
πᾶσιν
οὐ
ῥᾴδιον·
τὰ
|
γὰρ |
πολλὰ
ζῷα
ἀνάλογον
ταὐτὸ
πέπονθεν. |
[1, 1] |
φαίνεται
μία
τῷ
εἴδει·
διαφέρει
|
γὰρ |
πτῆσις
καὶ
νεῦσις
καὶ
βάδισις |
[1, 1] |
σωμάτων
ἐστίν·
ἐκ
τῶν
τοιούτων
|
γὰρ |
σωμάτων
συνιστᾶσι
τὴν
φύσιν
πάντες. |
[1, 1] |
λεκτέον,
καὶ
περὶ
γενέσεως·
μᾶλλον
|
γὰρ |
τάδε
συμβαίνει
καὶ
περὶ
τὴν |
[1, 1] |
ἐξ
αὐτοῦ
τὸ
σπέρμα.
Φύσει
|
γὰρ |
ταῦτα·
φύεται
γοῦν
ἐκ
τούτου. |
[1, 1] |
ἐν
τοῖς
φύσει
συνεστηκόσιν.
Ἢ
|
γὰρ |
τῇ
διανοίᾳ
ἢ
τῇ
αἰσθήσει |
[1, 1] |
ἔχουσι
γένεσιν
ἡ
τρίτη·
λέγομεν
|
γὰρ |
τὴν
τροφὴν
ἀναγκαῖόν
τι
κατ´ |
[1, 1] |
μᾶλλον
ἢ
πῶς
ἔστιν.
Οὐ
|
γάρ |
τι
μικρὸν
διαφέρει
τοῦτο
ἐκείνου. |
[1, 3] |
γωνίας,
τὰ
δὲ
πλείοσιν·
συμβεβηκὸς
|
γάρ |
τι
τῷ
τριγώνῳ
τὸ
δυσὶν |
[1, 3] |
νῦν
πορευτικὰ
καὶ
πτηνά·
(ἔστι
|
γάρ |
τινα
γένη
οἷς
ἄμφω
ὑπάρχει |
[1, 5] |
ὁ
πρίων
τῆς
πρίσεως·
χρῆσις
|
γάρ |
τις
ἡ
πρίσις
ἐστίν.
Ὥστε |
[1, 1] |
οὗ
ἐστι
τὸ
σπέρμα.
Ἔστι
|
γὰρ |
τὸ
σπέρμα
διχῶς,
ἐξ
οὗ |
[1, 1] |
οὗ
τὸ
σπέρμα·
γένεσις
μὲν
|
γὰρ |
τὸ
σπέρμα,
οὐσία
δὲ
τὸ |
[1, 1] |
τήν
γε
τοῦ
συνόλου·
κλίνη
|
γὰρ |
τόδε
ἐν
τῷδε
ἢ
τόδε |
[1, 1] |
τοῖς
δὲ
τὸ
ἐσόμενον·
ἐπεὶ
|
γὰρ |
τοιόνδε
ἐστὶν
ἡ
ὑγίεια
ἢ |
[1, 5] |
ἀτιμοτέρων
ζῴων
ἐπίσκεψιν.
Ἐν
πᾶσι
|
γὰρ |
τοῖς
φυσικοῖς
ἔνεστί
τι
θαυμαστόν· |
[1, 3] |
τοῖς
ἀτόμοις
τῷ
εἴδει.
Ὄντος
|
γὰρ |
τοῦδέ
τινος
γένους,
οὗ
διαφοραὶ |
[1, 2] |
ἔχουσιν
αἱ
γεγραμμέναι
διαιρέσεις·
ἐκεῖ
|
γὰρ |
τοὺς
μὲν
μετὰ
τῶν
ἐνύδρων |
[1, 2] |
καὶ
τὸ
ἄναιμον·
ἐφ´
ἑκατέρῳ
|
γὰρ |
τούτων
οὐ
κεῖται
ἓν
ὄνομα. |
[1, 3] |
ἀδύνατον
εἰς
τὰ
ἀντικείμενα.
Ἀναγκαῖον
|
γὰρ |
τῶν
καθ´
ἕκαστον
ὑπάρχειν
τινὶ |
[1, 1] |
κατά
τι
κοινὸν
ὑποθεμένους.
Πολλὰ
|
γὰρ |
ὑπάρχει
ταὐτὰ
πολλοῖς
γένεσιν
ἑτέροις |
[1, 1] |
ἡ
τῶν
ζῴων
πορεία·
οὐ
|
γὰρ |
φαίνεται
μία
τῷ
εἴδει·
διαφέρει |
[1, 3] |
δόξειε
ταὐτὰ
εἴδη
διαιρεῖν.
Πάντα
|
γὰρ |
ὡς
εἰπεῖν,
ὅσα
ἥμερα
καὶ |
[1, 1] |
ἕνεκά
του
ποιεῖ
πάντα.
Φαίνεται
|
γάρ, |
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
τεχναστοῖς
ἐστιν |
[1, 1] |
(ὅτι
ἀδύνατον
ἄλλως)
ἢ
καλῶς
|
γε |
οὕτως.
(Ταῦτα
δ´
ἕπεται.
Ἐπεὶ |
[1, 1] |
ἀμφοῖν,
εἰ
δὲ
μή,
δῆλόν
|
γε |
πειρᾶσθαι
ποιεῖν,
καὶ
ὅτι
πάντες |
[1, 5] |
μᾶλλον
ἀγαπῷμεν
τὴν
θεωρίαν,
δυνάμενοί
|
γε |
τὰς
αἰτίας
καθορᾶν.
Διὸ
δεῖ |
[1, 3] |
ἄτομον
δέ,
δῆλον
ὅτι
κατά
|
γε |
τὴν
κοινὴν
ἐν
τῷ
αὐτῷ |
[1, 1] |
οὐ
διώρισται
περὶ
αὐτοῦ
οὐδέ
|
γε |
τὸ
νῦν
ῥηθησόμενον,
οἷον
πότερον |
[1, 1] |
κατὰ
φιλοσοφίαν.
Ἔστι
δ´
ἔν
|
γε |
τοῖς
ἔχουσι
γένεσιν
ἡ
τρίτη· |
[1, 3] |
μίαν
διαίρεσιν.
Ἀλλὰ
μὴν
πλείους
|
γε |
τοῦ
αὐτοῦ
οὐκ
ἔστιν
ὑπὸ |
[1, 1] |
ξύλον·
εἰ
δὲ
μή,
τήν
|
γε |
τοῦ
συνόλου·
κλίνη
γὰρ
τόδε |
[1, 1] |
Διὸ
μᾶλλον
εἰκὸς
τὸν
οὐρανὸν
|
γεγενῆσθαι |
ὑπὸ
τοιαύτης
αἰτίας,
εἰ
γέγονε, |
[1, 1] |
γεγενῆσθαι
ὑπὸ
τοιαύτης
αἰτίας,
εἰ
|
γέγονε, |
καὶ
εἶναι
διὰ
τοιαύτην
αἰτίαν |
[1, 5] |
οὗ
δ´
ἕνεκα
συνέστηκεν
ἢ
|
γέγονε |
τέλους,
τὴν
τοῦ
καλοῦ
χώραν |
[1, 5] |
ἡ
πρίσις
τοῦ
πρίονος
χάριν
|
γέγονεν, |
ἀλλ´
ὁ
πρίων
τῆς
πρίσεως· |
[1, 1] |
οὐκ
ἐπεὶ
τόδ´
ἐστὶν
ἢ
|
γέγονεν, |
ἐκεῖνο
ἐξ
ἀνάγκης
ἐστὶν
ἢ |
[1, 2] |
ἄλλῃ
διαιρέσει,
καθάπερ
ἔχουσιν
αἱ
|
γεγραμμέναι |
διαιρέσεις·
ἐκεῖ
γὰρ
τοὺς
μὲν |
[1, 1] |
ξυλίνην,
πλὴν
ὁμωνύμως,
ὥσπερ
τὸν
|
γεγραμμένον |
ἰατρόν.
(Οὐ
γὰρ
δυνήσεται
ποιεῖν |
[1, 1] |
τὸ
ἑαυτῶν
ἔργον,
οὐδ´
ὁ
|
γεγραμμένος |
ἰατρός.
Ὁμοίως
δὲ
τούτοις
οὐδὲ |
[1, 4] |
ἄλλο
ἐστὶν
ἀνώνυμον
μέν,
τῷ
|
γένει |
δ´
ὁμοίως
περιέχει
τὰ
ἐν |
[1, 4] |
τὸ
ἧττον,
ταῦτα
ὑπέζευκται
ἑνὶ
|
γένει, |
ὅσα
δ´
ἔχει
τὸ
ἀνάλογον, |
[1, 2] |
διῃρῆσθαι,
τοὺς
δ´
ἐν
ἄλλῳ
|
γένει. |
Ταύτῃ
μὲν
οὖν
τῇ
ὁμοιότητι |
[1, 1] |
τὸ
συμβῆναι
οὕτως
ἐν
τῇ
|
γενέσει, |
οἷον
καὶ
τὴν
ῥάχιν
τοιαύτην |
[1, 1] |
ἐξ
ὑποθέσεως
καὶ
τοῖς
ἐν
|
γενέσει |
πᾶσιν,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
τεχναστοῖς, |
[1, 1] |
γὰρ
καὶ
οἱ
φυσιολόγοι
τὰς
|
γενέσεις |
καὶ
τὰς
αἰτίας
τοῦ
σχήματος |
[1, 1] |
οὐχ
ἡ
οὐσία
ἕνεκα
τῆς
|
γενέσεως. |
Διόπερ
Ἐμπεδοκλῆς
οὐκ
ὀρθῶς
εἴρηκε |
[1, 5] |
ἅπαντα
αἰῶνα,
τὰς
δὲ
μετέχειν
|
γενέσεως |
καὶ
φθορᾶς.
Συμβέβηκε
δὲ
περὶ |
[1, 1] |
αἰτίας
τούτων
λεκτέον,
καὶ
περὶ
|
γενέσεως· |
μᾶλλον
γὰρ
τάδε
συμβαίνει
καὶ |
[1, 1] |
ἄνθρωπος,
ἀνάγκη
τόδ´
εἶναι
ἢ
|
γενέσθαι, |
ἀλλ´
οὐκ
ἐπεὶ
τόδ´
ἐστὶν |
[1, 1] |
ῥέοντος
μὲν
τοῦ
ὕδατος
κοιλίαν
|
γενέσθαι |
καὶ
πᾶσαν
ὑποδοχὴν
τῆς
τε |
[1, 1] |
ἢ
ἄλλο
τι
τέλος·
καὶ
|
γενέσθαι |
τε
καὶ
κινηθῆναι
δεῖ
τόδε |
[1, 1] |
ἕκαστον
φύσει
φασὶν
εἶναι
καὶ
|
γενέσθαι, |
τὸν
δ´
οὐρανὸν
ἀπὸ
τύχης |
[1, 5] |
Λέγω
δὲ
πάθη
καὶ
πράξεις
|
γένεσιν |
αὔξησιν
ὀχείαν
ἐγρήγορσιν
ὕπνον
πορείαν, |
[1, 1] |
Πολλὰ
γὰρ
ὑπάρχει
ταὐτὰ
πολλοῖς
|
γένεσιν |
ἑτέροις
οὖσιν
ἀλλήλων,
οἷον
ὕπνος, |
[1, 1] |
δ´
ἔν
γε
τοῖς
ἔχουσι
|
γένεσιν |
ἡ
τρίτη·
λέγομεν
γὰρ
τὴν |
[1, 1] |
τῶν
ζῴων
καὶ
τῶν
φυτῶν
|
γένεσιν |
λέγουσιν,
οἷον
ὅτι
ἐν
τῷ |
[1, 1] |
πλείους
ὁρῶμεν
αἰτίας
περὶ
τὴν
|
γένεσιν |
τὴν
φυσικήν,
οἷον
τήν
τε |
[1, 1] |
Ἐπεὶ
δ´
ἐστὶ
τοιοῦτον,
τὴν
|
γένεσιν |
ὡδὶ
καὶ
τοιαύτην
συμβαίνειν
ἀναγκαῖον. |
[1, 1] |
ὅτι
γίνεται
οὕτως.
Ἡ
γὰρ
|
γένεσις |
ἕνεκα
τῆς
οὐσίας
ἐστίν,
ἀλλ´ |
[1, 1] |
πρότερον
τὸ
οὗ
τὸ
σπέρμα·
|
γένεσις |
μὲν
γὰρ
τὸ
σπέρμα,
οὐσία |
[1, 1] |
τὸ
ἐκεῖνον
τοιόνδ´
εἶναι
ἡ
|
γένεσις |
τοιάδε
συμβαίνει
τῳδί.
Ὁμοίως
δὲ |
[1, 4] |
ὀρθῶς
ἔχει
τὰ
μὲν
κατὰ
|
γένη |
κοινῇ
λέγειν,
ὅσα
λέγεται
καλῶς |
[1, 4] |
ἐὰν
ὁμοιότητα
ἔχωσιν,
ὥρισται
τὰ
|
γένη, |
οἷον
τὸ
τῶν
ὀρνίθων
γένος |
[1, 3] |
καὶ
πτηνά·
(ἔστι
γάρ
τινα
|
γένη |
οἷς
ἄμφω
ὑπάρχει
καὶ
ἔστι |
[1, 3] |
Ἀλλὰ
δεῖ
πειρᾶσθαι
λαμβάνειν
κατὰ
|
γένη |
τὰ
ζῷα,
ὡς
ὑφήγηνθ´
οἱ |
[1, 1] |
ἢ
τοιόνδε
ποτὲ
τὴν
μορφὴν
|
γένηται. |
Δῆλον
τοίνυν
ὅτι
οὐκ
ὀρθῶς |
[1, 1] |
λόγῳ
ἀλλὰ
καὶ
τῷ
χρόνῳ·
|
γεννᾷ |
γὰρ
ὁ
ἄνθρωπος
ἄνθρωπον,
ὥστε |
[1, 1] |
Οὕτως
γὰρ
καὶ
τὸν
κόσμον
|
γεννῶσιν. |
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ
τὴν |
[1, 4] |
ἑνὶ
ὀνόματι
ἐμπεριλαβόντες
ἅμα
ἓν
|
γένος |
ἄμφω
προσηγόρευσαν
οἱ
ἄνθρωποι,
ὃ |
[1, 5] |
οὔσας,
οἷον
ὄρνιθα
λέγω
κατὰ
|
γένος, |
ἄνθρωπον
δὲ
κατ´
εἶδος,
καὶ |
[1, 5] |
πᾶσιν
ὑπάρχουσι
τοῖς
ζῴοις,
κατὰ
|
γένος |
δέ,
ὅσων
παρ´
ἄλληλα
τὰς |
[1, 1] |
τὰ
φαινόμενα
ληπτέον
περὶ
ἕκαστον
|
γένος, |
εἶθ´
οὕτω
τὰς
αἰτίας
τούτων |
[1, 2] |
τὸ
καθ´
ἕκαστον,
διαιρούμενοι
τὸ
|
γένος |
εἰς
δύο
διαφοράς.
Τοῦτο
δ´ |
[1, 3] |
ζῷα
ἢ
καὶ
ἄλλο
ὁτιοῦν
|
γένος. |
Καὶ
γὰρ
κατ´
ἐκείνους
ἀναγκαῖον |
[1, 3] |
ὑφήγηνθ´
οἱ
πολλοὶ
διορίσαντες
ὄρνιθος
|
γένος |
καὶ
ἰχθύος.
Τούτων
δ´
ἕκαστον |
[1, 5] |
κοινὰς
πάντων
καὶ
τὰς
κατὰ
|
γένος |
καὶ
τὰς
κατ´
εἶδος.
Λέγω |
[1, 3] |
ἄπτερα,
καθάπερ
τὸ
τῶν
μυρμήκων
|
γένος. |
Καὶ
τῷ
ἀγρίῳ
καὶ
τῷ |
[1, 5] |
σύντροφον·
πολλὰ
γὰρ
περὶ
ἕκαστον
|
γένος |
λάβοι
τις
ἂν
τῶν
ὑπαρχόντων |
[1, 5] |
ὧν
συνέστηκε
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
|
γένος, |
οἷον
αἷμα,
σάρκες,
ὀστᾶ,
φλέβες |
[1, 2] |
δὲ
προσήκει
μὴ
διασπᾶν
ἕκαστον
|
γένος, |
οἷον
τοὺς
ὄρνιθας
τοὺς
μὲν |
[1, 5] |
τὰ
συμβεβηκότα
διελεῖν
περὶ
ἕκαστον
|
γένος, |
ὅσα
καθ´
αὑτὰ
πᾶσιν
ὑπάρχει |
[1, 4] |
γένη,
οἷον
τὸ
τῶν
ὀρνίθων
|
γένος |
πρὸς
αὐτὰ
πέπονθε
καὶ
τὸ |
[1, 1] |
λέγω
δὲ
πότερον
κοινῇ
κατὰ
|
γένος |
πρῶτον,
εἶτα
ὕστερον
περὶ
τῶν |
[1, 5] |
κατ´
ἀναλογίαν,
τὰ
δὲ
κατὰ
|
γένος, |
τὰ
δὲ
κατ´
εἶδος.
Ὅσαι |
[1, 4] |
ὄρνιθος·
ἔχει
γὰρ
εἴδη
τὸ
|
γένος |
τοῦτο·
ἀλλὰ
περὶ
ὁτουοῦν
ὄρνιθος |
[1, 3] |
λαμβάνειν
οὐδὲν
διαιροῦσι
δίχα
τὸ
|
γένος, |
ὥσπερ
τινὲς
ᾠήθησαν,
καὶ
ἐκ |
[1, 3] |
συνέχεια
βούλεται
τῶν
ἀπὸ
τοῦ
|
γένους |
κατὰ
τὴν
διαίρεσιν
διαφορῶν
ὡς |
[1, 3] |
εἴδει.
Ὄντος
γὰρ
τοῦδέ
τινος
|
γένους, |
οὗ
διαφοραὶ
πρῶται
τὰ
λευκά, |
[1, 4] |
Ὅσα
μὲν
γὰρ
διαφέρει
τῶν
|
γενῶν |
καθ´
ὑπεροχὴν
καὶ
τὸ
μᾶλλον |
[1, 4] |
ἀτόμων,
οἷον
ἢ
στρουθὸς
ἢ
|
γέρανος |
ἤ
τι
τοιοῦτον.
Ἧι
δὲ |
[1, 1] |
τρύπανον,
ὁ
δ´
ἀέρα
καὶ
|
γῆν, |
πλὴν
βέλτιον
ὁ
τέκτων·
οὐ |
[1, 1] |
μὲν
πυρὸς
θερμήν,
τῆς
δὲ
|
γῆς |
ψυχράν,
καὶ
τοῦ
μὲν
κούφην, |
[1, 1] |
τίνων
ἐστίν,
οἷον
πυρὸς
ἢ
|
γῆς, |
ὥσπερ
κἂν
εἰ
περὶ
κλίνης |
[1, 1] |
ἐποιοῦντο
τὴν
θεωρίαν,
πῶς
ἕκαστον
|
γίγνεσθαι |
πέφυκε
μᾶλλον
ἢ
πῶς
ἔστιν. |
[1, 1] |
ἀναπνοὴ
τουδὶ
χάριν,
τοῦτο
δὲ
|
γίγνεται |
διὰ
τάδε
ἐξ
ἀνάγκης.
Ἡ |
[1, 1] |
δὲ
καὶ
ἐν
τοῖς
φύσει
|
γιγνομένοις. |
(Ἀλλ´
ὁ
τρόπος
τῆς
ἀποδείξεως |
[1, 1] |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
αὐτομάτως
δοκούντων
|
γίνεσθαι, |
καθάπερ
καὶ
ἐπὶ
τῶν
τεχναστῶν· |
[1, 1] |
ὅμοιον,
οἷον
ἀνδριαντοποιητική·
οὐ
γὰρ
|
γίνεται |
αὐτόματον.
Ἡ
δὲ
τέχνη
λόγος |
[1, 1] |
γὰρ
ἡ
τέχνη
ἔχει,
οὕτω
|
γίνεται. |
Διὸ
μάλιστα
μὲν
λεκτέον
ὡς |
[1, 1] |
τοῦ
τέλους
καὶ
οὗ
ἕνεκα
|
γίνεται |
ἕκαστον
καὶ
ἔστιν.
Ὡσαύτως
δὲ |
[1, 1] |
τὸ
ἐξ
ἀνάγκης·
πολλὰ
γὰρ
|
γίνεται, |
ὅτι
ἀνάγκη.
Ἴσως
δ´
ἄν |
[1, 1] |
τοιόνδ´
ἐστὶν
ἡ
οἰκία,
ὅτι
|
γίνεται |
οὕτως.
Ἡ
γὰρ
γένεσις
ἕνεκα |
[1, 1] |
καὶ
τοιαύτην
συμβαίνειν
ἀναγκαῖον.
Διὸ
|
γίνεται |
πρῶτον
τῶν
μορίων
τόδε,
εἶτα |
[1, 1] |
ὅ
τι
ἔτυχεν
ἐξ
ἑκάστου
|
γίνεται |
σπέρματος,
ἀλλὰ
τόδε
ἐκ
τοῦδε, |
[1, 1] |
ἔνια
γὰρ
καὶ
ἀπὸ
ταὐτομάτου
|
γίνεται |
ταὐτὰ
τοῖς
ἀπὸ
τέχνης,
οἷον |
[1, 1] |
τις,
καὶ
πῶς
ἐκ
ταύτης
|
γίνεται |
τὸ
ὅλον,
καὶ
τίνος
κινοῦντος, |
[1, 4] |
φύσεως
μέθοδον,
καὶ
τίνα
τρόπον
|
γίνοιτ´ |
ἂν
ἡ
θεωρία
περὶ
αὐτῶν |
[1, 5] |
διὰ
τὸ
μᾶλλον
καὶ
πλείω
|
γνωρίζειν |
αὐτῶν
λαμβάνει
τὴν
τῆς
ἐπιστήμης |
[1, 5] |
ὅμως
διὰ
τὴν
τιμιότητα
τοῦ
|
γνωρίζειν |
ἥδιον
ἢ
τὰ
παρ´
ἡμῖν |
[1, 5] |
παρέχει
τοῖς
δυναμένοις
τὰς
αἰτίας
|
γνωρίζειν |
καὶ
φύσει
φιλοσόφοις.
Καὶ
γὰρ |
[1, 1] |
τε
σχήματι
καὶ
τῷ
χρώματι
|
γνωρίμου. |
Καίτοι
καὶ
ὁ
τεθνεὼς
ἔχει |
[1, 5] |
ζῴων
εὐποροῦμεν
μᾶλλον
πρὸς
τὴν
|
γνῶσιν |
διὰ
τὸ
σύντροφον·
πολλὰ
γὰρ |
[1, 1] |
(Ὥστε
περὶ
πάντων
ἡ
φυσικὴ
|
γνῶσις |
ἂν
εἴη·
τῆς
γὰρ
αὐτῆς |
[1, 1] |
σπέρμα.
Φύσει
γὰρ
ταῦτα·
φύεται
|
γοῦν |
ἐκ
τούτου.
Ἀλλὰ
μὴν
ἔτι |
[1, 1] |
ἢ
μὴ
ἄνευ
ψυχῆς
(ἀπελθούσης
|
γοῦν |
οὐκέτι
ζῷόν
ἐστιν,
οὐδὲ
τῶν |
[1, 1] |
φαίνεται
γὰρ
οὕτως
ὑπολαβεῖν.
Φησὶ
|
γοῦν |
παντὶ
δῆλον
εἶναι
οἷόν
τι |
[1, 1] |
τὰ
ζῷα
τὰ
θνητά·
τὸ
|
γοῦν |
τεταγμένον
καὶ
τὸ
ὡρισμένον
πολὺ |
[1, 5] |
δημιουργήσασαν
τέχνην
συνθεωροῦμεν,
οἷον
τὴν
|
γραφικὴν |
ἢ
τὴν
πλαστικήν,
αὐτῶν
δὲ |
[1, 3] |
δυσὶν
ὀρθαῖς
ἴσας
ἔχειν
τὰς
|
γωνίας. |
Ἔτι
τοῖς
ἀντικειμένοις
διαιρεῖν.
Διάφορα |
[1, 3] |
δυσὶν
ὀρθαῖς
ἴσας
ἔχει
τὰς
|
γωνίας, |
τὰ
δὲ
πλείοσιν·
συμβεβηκὸς
γάρ |