Livre, page
[9, 1171]	τοὺς ἀτυχοῦντας ἄκλητον καὶ προθύμως	(φίλου	γὰρ εὖ ποιεῖν, καὶ μάλιστα
[9, 1168]	μᾶλλον διὰ τὸ καλόν, καὶ	φίλου	ἕνεκα, τὸ δ' αὑτοῦ παρίησιν.
[9, 1170]	παραπλήσιον δὲ καὶ τὸ τοῦ	φίλου	ἐστίν, κἂν ὁ φίλος τῶν
[9, 1164]	τὴν προαίρεσιν (αὕτη γὰρ τοῦ	φίλου	καὶ τῆς ἀρετῆς) οὕτω δ'
[9, 1169]	ἀγαθῶν μέγιστον εἶναι. Εἴ τε	φίλου	μᾶλλόν ἐστι τὸ εὖ ποιεῖν
[9, 1170]	τοιαῦται δ' αἱ τοῦ ἀγαθοῦ	φίλου	ὄντος. Οἴονταί τε δεῖν ἡδέως
[9, 1170]	Συναισθάνεσθαι ἄρα δεῖ καὶ τοῦ	φίλου	ὅτι ἔστιν, τοῦτο δὲ γίνοιτ'

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/05/2008