Livre, page
[9, 1165]	κομιεῖσθαι παρὰ πονηροῦ. Εἴτε τοίνυν	τῇ	ἀληθείᾳ οὕτως ἔχει, οὐκ ἴσον
[9, 1171]	φίλους αὑτοῖς, κἂν μὴ ὑπερτείνῃ	τῇ	ἀλυπίᾳ, τὴν ἐκείνοις γινομένην λύπην
[9, 1165]	ἐπιεικέστερος γίνοιτο καὶ πολὺ διαλλάττοι	τῇ	ἀρετῇ, ἆρα χρηστέον φίλῳ; Ἢ
[9, 1166]	ἡδεῖαι. Καὶ θεωρημάτων δ' εὐπορεῖ	τῇ	διανοίᾳ. Συναλγεῖ τε καὶ συνήδεται
[9, 1170]	ἀνάγεται, τὸ δὲ κύριον ἐν	τῇ	ἐνεργείᾳ· ἔοικε δὴ τὸ ζῆν
[9, 1164]	καὶ τούτῳ μετρεῖται· ἐν δὲ	τῇ	ἐρωτικῇ ἐνίοτε μὲν ὁ ἐραστὴς
[9, 1167]	ὄψεως ἡδονή· μὴ γὰρ προησθεὶς	τῇ	ἰδέᾳ οὐδεὶς ἐρᾷ, ὁ δὲ
[9, 1171]	(παραμυθητικὸν γὰρ ὁ φίλος καὶ	τῇ	ὄψει καὶ τῷ λόγῳ, ἐὰν
[9, 1163]	καθάπερ εἴρηται, οἷον καὶ ἐν	τῇ	πολιτικῇ τῷ σκυτοτόμῳ ἀντὶ τῶν
[9, 1166]	ὅτι ἡ ὑπερβολὴ τῆς φιλίας	τῇ	πρὸς αὑτὸν ὁμοιοῦται. Φαίνεται δὲ
[9, 1170]	δὲ ἀρκοῦσιν ὀλίγοι, καθάπερ ἐν	τῇ	τροφῇ τὸ ἥδυσμα. Τοὺς δὲ
[9, 1166]	γὰρ ἔχει διάτασιν οὐδ' ὄρεξιν,	τῇ	φιλήσει δὲ ταῦτ' ἀκολουθεῖ· καὶ
[9, 1169]	δὴ τοῦθ' ὑπάρχει· τὰ γὰρ	τῇ	φύσει ἀγαθὰ ἔχει, δῆλον δ'
[9, 1170]	φύσει αἱρετὸς εἶναι. Τὸ γὰρ	τῇ	φύσει ἀγαθὸν εἴρηται ὅτι τῷ
[9, 1170]	τῆς τἀγαθοῦ φύσεως· τὸ δὲ	τῇ	φύσει ἀγαθὸν καὶ τῷ ἐπιεικεῖ·
[9, 1170]	ὁ σπουδαῖος φίλος τῷ σπουδαίῳ	τῇ	φύσει αἱρετὸς εἶναι. Τὸ γὰρ
[9, 1170]	ἀγαθοῖς ~(ἄμφω γὰρ ἔχουσι τὰ	τῇ	φύσει ἡδέα) ὁ μακάριος δὴ
[9, 1170]	αἱρετόν ἐστι καθ' αὑτό, ἀγαθὸν	τῇ	φύσει ὂν καὶ ἡδύ, παραπλήσιον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/05/2008