Livre, page
[9, 1170]	δ' ἂν καὶ ἄσκησίς τις	τῆς	ἀρετῆς ἐκ τοῦ συζῆν τοῖς
[9, 1164]	(αὕτη γὰρ τοῦ φίλου καὶ	τῆς	ἀρετῆς) οὕτω δ' ἔοικε καὶ
[9, 1169]	καὶ ἔστι τοῦ ἀγαθοῦ καὶ	τῆς	ἀρετῆς τὸ εὐεργετεῖν, κάλλιον δ'
[9, 1165]	μηδέποτε; Ἢ δεῖ μνείαν ἔχειν	τῆς	γενομένης συνηθείας, καὶ καθάπερ φίλοις
[9, 1164]	ἐνδεχόμενον. Μὴ τοιαύτης δ' οὔσης	τῆς	δόσεως ἀλλ' ἐπί τινι, μάλιστα
[9, 1165]	αἰτιῷτ' ἄν· ὅταν δ' ὑπὸ	τῆς	ἐκείνου προσποιήσεως ἀπατηθῇ, δίκαιον ἐγκαλεῖν
[9, 1167]	ἐκείνους, ἀλλὰ τοῦ σῴζεσθαι βούλησις	τῆς	κομιδῆς ἕνεκα· οἱ δ' εὖ
[9, 1170]	Ἐν τοῖς ἐχομένοις δὲ περὶ	τῆς	λύπης ἔσται φανερώτερον. Εἰ δ'
[9, 1170]	φίλους ποιητέον, ἢ καθάπερ ἐπὶ	τῆς	ξενίας ἐμμελῶς εἰρῆσθαι δοκεῖ μήτε
[9, 1167]	ὥσπερ τοῦ ἐρᾶν ἡ διὰ	τῆς	ὄψεως ἡδονή· μὴ γὰρ προησθεὶς
[9, 1167]	ὅταν καὶ ἀπόντα ποθῇ καὶ	τῆς	παρουσίας ἐπιθυμῇ· οὕτω δὴ καὶ
[9, 1169]	φίλων ἕνεκα πολλὰ πράττειν καὶ	τῆς	πατρίδος, κἂν δέῃ ὑπεραποθνήσκειν· προήσεται
[9, 1170]	ὡρισμένον γάρ, τὸ δ' ὡρισμένον	τῆς	τἀγαθοῦ φύσεως· τὸ δὲ τῇ
[9, 1167]	οἱ δὲ δανείσαντες καὶ ἐπιμελοῦνται	τῆς	τῶν ὀφειλόντων σωτηρίας, οὕτω καὶ
[9, 1164]	οἷς δὲ μὴ γίνεται διομολογία	τῆς	ὑπουργίας, οἱ μὲν δι' αὐτοὺς
[9, 1170]	πολύξεινος μήτ' ἄξεινος, καὶ ἐπὶ	τῆς	φιλίας ἁρμόσει μήτ' ἄφιλον εἶναι
[9, 1165]	τὴν οὐσίαν, ὅσῳ βέλτιον καὶ	τῆς	φιλίας οἰκειότερον. Δόξειε δ' ἂν
[9, 1164]	ἀμφοῖν ὑπάρχῃ. Διὰ ταῦτα γὰρ	τῆς	φιλίας οὔσης διάλυσις γίνεται, ἐπειδὰν
[9, 1166]	εἰρημένων, (καὶ ὅτι ἡ ὑπερβολὴ	τῆς	φιλίας τῇ πρὸς αὑτὸν ὁμοιοῦται.
[9, 1168]	τοῖς πάθεσι καὶ τῷ ἀλόγῳ	τῆς	ψυχῆς· τοιοῦτοι δ' εἰσὶν οἱ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/05/2008