| Livre, page |
|---|
| [9, 1166] |
ἐπιθυμοῦσιν
ἄλλα
δὲ
βούλονται,
οἷον
|
οἱ |
ἀκρατεῖς·
αἱροῦνται
γὰρ
ἀντὶ
τῶν |
| [9, 1164] |
ἴσου
τιμῶσιν
οἱ
ἔχοντες
καὶ
|
οἱ |
βουλόμενοι
λαβεῖν·
τὰ
γὰρ
οἰκεῖα |
| [9, 1167] |
σῴζεσθαι
βούλησις
τῆς
κομιδῆς
ἕνεκα·
|
οἱ |
δ'
εὖ
πεποιηκότες
φιλοῦσι
καὶ |
| [9, 1167] |
τ'
εἶναι
μὴ
εὔνους
γενομένους,
|
οἱ |
δ'
εὖνοι
οὐδὲν
μᾶλλον
φιλοῦσιν· |
| [9, 1167] |
βούλονται
μὴ
εἶναι
οἷς
ὀφείλουσιν,
|
οἱ |
δὲ
δανείσαντες
καὶ
ἐπιμελοῦνται
τῆς |
| [9, 1167] |
δ'
ἑκάτερος
ἑαυτὸν
βούληται,
ὥσπερ
|
οἱ |
ἐν
ταῖς
Φοινίσσαις,
στασιάζουσιν·
οὐ |
| [9, 1167] |
ὅταν
καὶ
ὁ
δῆμος
(καὶ
|
οἱ |
ἐπιεικεῖς
τοὺς
ἀρίστους
ἄρχειν·
οὕτω |
| [9, 1167] |
εὐεργετηθέντας
δοκοῦσι
μᾶλλον
φιλεῖν
ἢ
|
οἱ |
εὖ
παθόντες
τοὺς
δράσαντας,
καὶ |
| [9, 1164] |
γὰρ
οὐ
τοῦ
ἴσου
τιμῶσιν
|
οἱ |
ἔχοντες
καὶ
οἱ
βουλόμενοι
λαβεῖν· |
| [9, 1168] |
στέργουσιν,
οἷον
καὶ
τὰ
χρήματα
|
οἱ |
κτησάμενοι
τῶν
παραλαβόντων·
δοκεῖ
δὲ |
| [9, 1164] |
πρὸς
τοσοῦτον
ὅσον
ἂν
τάττωσιν
|
οἱ |
λαμβάνοντες.
Δεῖ
δ'
ἴσως
οὐ |
| [9, 1171] |
ἐν
ταῖς
δυστυχίαις.
Κουφίζονται
γὰρ
|
οἱ |
λυπούμενοι
συναλγούντων
τῶν
φίλων.
Διὸ |
| [9, 1171] |
αἴτιος
εἶναι
τοῖς
φίλοις.
Διόπερ
|
οἱ |
μὲν
ἀνδρώδεις
τὴν
φύσιν
εὐλαβοῦνται |
| [9, 1164] |
μὴ
γίνεται
διομολογία
τῆς
ὑπουργίας,
|
οἱ |
μὲν
δι'
αὐτοὺς
προϊέμενοι
εἴρηται |
| [9, 1167] |
καθάπερ
οὖν
ἐπὶ
τῶν
δανείων
|
οἱ |
μὲν
ὀφείλοντες
βούλονται
μὴ
εἶναι |
| [9, 1166] |
καὶ
ἀναιροῦσιν
ἑαυτούς.
Ζητοῦσί
τε
|
οἱ |
μοχθηροὶ
μεθ'
ὧν
συνημερεύσουσιν,
ἑαυτοὺς |
| [9, 1165] |
ποιεῖν.
Ὅπερ
οὖν
πολλάκις
εἴρηται,
|
οἱ |
περὶ
τὰ
πάθη
καὶ
τὰς |
| [9, 1171] |
ἐστι
πλῆθος
ὡρισμένον,
καὶ
ἴσως
|
οἱ |
πλεῖστοι
μεθ'
ὧν
ἂν
δύναιτό |
| [9, 1168] |
τῆς
ψυχῆς·
τοιοῦτοι
δ'
εἰσὶν
|
οἱ |
πολλοί·
διὸ
καὶ
ἡ
προσηγορία |
| [9, 1167] |
ἔοικε
δ'
ἀνθρωπικῷ·
ἀμνήμονες
γὰρ
|
οἱ |
πολλοί,
καὶ
μᾶλλον
εὖ
πάσχειν |
| [9, 1168] |
ἡδοναῖς
ταῖς
σωματικαῖς·
τούτων
γὰρ
|
οἱ |
πολλοὶ
ὀρέγονται,
καὶ
ἐσπουδάκασι
περὶ |
| [9, 1169] |
δεῖ,
καθάπερ
εἴρηται·
ὡς
δ'
|
οἱ |
πολλοί,
οὐ
χρή.
Ἀμφισβητεῖται
δὲ |
| [9, 1168] |
τοιαῦθ'
αὑτοῖς
ἀπονέμοντας
εἰώθασι
λέγειν
|
οἱ |
πολλοὶ
φιλαύτους,
οὐκ
ἄδηλον·
εἰ |
| [9, 1169] |
καὶ
πῇ
ἀληθεύουσιν;
Ἢ
ὅτι
|
οἱ |
πολλοὶ
φίλους
οἴονται
τοὺς
χρησίμους |
| [9, 1170] |
οὐθὲν
οὖν
δεῖ
αὐτῶν.
Καὶ
|
οἱ |
πρὸς
ἡδονὴν
δὲ
ἀρκοῦσιν
ὀλίγοι, |
| [9, 1166] |
τέκνα
πεπόνθασι,
καὶ
τῶν
φίλων
|
οἱ |
προσκεκρουκότες.
Οἳ
δὲ
τὸν
συνδιάγοντα |
| [9, 1169] |
εὐδαίμονι
φίλων.
Τί
οὖν
λέγουσιν
|
οἱ |
πρῶτοι,
καὶ
πῇ
ἀληθεύουσιν;
Ἢ |
| [9, 1164] |
ὡμολόγησαν.
Τοῦτο
δ'
ἴσως
ποιεῖν
|
οἱ |
σοφισταὶ
ἀναγκάζονται
διὰ
τὸ
μηδένα |
| [9, 1171] |
εἶναι
θρηνητικός·
γύναια
δὲ
καὶ
|
οἱ |
τοιοῦτοι
ἄνδρες
τοῖς
συστένουσι
χαίρουσι, |
| [9, 1166] |
Οὐδὲ
δὴ
συγχαίρουσιν
οὐδὲ
συναλγοῦσιν
|
οἱ |
τοιοῦτοι
ἑαυτοῖς·
στασιάζει
γὰρ
αὐτῶν |
| [9, 1166] |
ταῦτα
γενέσθαι
αὑτῷ·
μεταμελείας
γὰρ
|
οἱ |
φαῦλοι
γέμουσιν.
Οὐ
δὴ
φαίνεται |
| [9, 1169] |
ἂν
ἐφ'
ᾧ
πλείονα
λήψονται
|
οἱ |
φίλοι·
γίνεται
γὰρ
τῷ
μὲν |
