Alphabétiquement     [«   »]
μελλόντων 1
μέλλουσι 1
μέλλωσιν 1
μὲν 67
μένει 3
μετ 2
μετὰ 7
Fréquences     [«    »]
61 εἶναι
64
56 τῶν
67 μὲν
106 δ
124 δὲ
126 γὰρ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Éthique à Nicomaque, livre IX

μὲν


Livre, page
[9, 1169]   ἀρετὴ τοιοῦτόν ἐστιν. Ὥστε τὸν  μὲν   ἀγαθὸν δεῖ φίλαυτον εἶναι ικαὶ
[9, 1171]   εἶναι τοῖς φίλοις. Διόπερ οἱ  μὲν   ἀνδρώδεις τὴν φύσιν εὐλαβοῦνται συλλυπεῖν
[9, 1172]   ἀλλήλων οἷς ἀρέσκονται, ὅθεν ἐσθλῶν  μὲν   γὰρ ἄπ' ἐσθλά. Περὶ μὲν
[9, 1167]   εὔνοια ἐπὶ τούτοις γίνεται.  μὲν   γὰρ εὐεργετηθεὶς ἀνθ' ὧν πέπονθεν
[9, 1167]   Διόπερ οὐκ ἔστιν ὁμοδοξία· τοῦτο  μὲν   γὰρ καὶ ἀγνοοῦσιν ἀλλήλους ὑπάρξειεν
[9, 1165]   καὶ ποιεῖν φαίνονται· εἰς γάμους  μὲν   γὰρ καλοῦσι τοὺς συγγενεῖς· τούτοις
[9, 1165]   τῷ δανείσαντι ἐνίοτε ἀντιδανειστέον·  μὲν   γὰρ οἰόμενος κομιεῖσθαι ἐδάνεισεν ἐπιεικεῖ
[9, 1171]   μικτή τις αὐτῶν εἶναι. Αὐτὸ  μὲν   γὰρ τὸ ὁρᾶν τοὺς φίλους
[9, 1165]   ταὐτό. Δόξειε δ' ἂν τροφῆς  μὲν   γονεῦσι δεῖν μάλιστ' ἐπαρκεῖν, ὡς
[9, 1166]   τὸ δ' ἥδεται, καὶ τὸ  μὲν   δεῦρο τὸ δ' ἐκεῖσε ἕλκει
[9, 1171]   βούλονται γὰρ εὖ δρᾶν. Ἀναγκαιότερον  μὲν   δὴ ἐν ταῖς ἀτυχίαις, διὸ
[9, 1170]   αὖ πολύφιλον καθ' ὑπερβολήν; Τοῖς  μὲν   δὴ πρὸς χρῆσιν κἂν πάνυ
[9, 1164]   γίνεται διομολογία τῆς ὑπουργίας, οἱ  μὲν   δι' αὐτοὺς προϊέμενοι εἴρηται ὅτι
[9, 1164]   δὲ τὰ τοιαῦτα, ἐπειδὰν  μὲν   δι' ἡδονὴν τὸν ἐρώμενον φιλῇ,
[9, 1166]   αὐτῶν ψυχή, καὶ τὸ  μὲν   διὰ μοχθηρίαν ἀλγεῖ ἀπεχόμενόν τινων,
[9, 1165]   ἀνασῶσαι ἀφίσταται. Εἰ δ'  μὲν   διαμένοι δ' ἐπιεικέστερος γίνοιτο
[9, 1165]   παιδικαῖς φιλίαις· εἰ γὰρ  μὲν   διαμένοι τὴν διάνοιαν παῖς
[9, 1164]   οὖν πάντα τὰ τοιαῦτα ἀκριβῶς  μὲν   διορίσαι οὐ ῥᾴδιον; Πολλὰς γὰρ
[9, 1166]   γένοιτο. δ' εὔνοια φιλικῷ  μὲν   ἔοικεν, οὐ μὴν ἔστι γε
[9, 1167]   Συμβαίνει οὖν αὐτοῖς στασιάζειν, ἀλλήλους  μὲν   ἐπαναγκάζοντας, αὐτοὺς δὲ μὴ βουλομένους
[9, 1166]   διαφέρονται γὰρ ἑαυτοῖς, καὶ ἑτέρων  μὲν   ἐπιθυμοῦσιν ἄλλα δὲ βούλονται, οἷον
[9, 1168]   τῶν παραλαβόντων· δοκεῖ δὲ τὸ  μὲν   εὖ πάσχειν ἄπονον εἶναι, τὸ
[9, 1164]   ἀποδοτέον, οὐκ ἄδηλον· καὶ τὰς  μὲν   εὐεργεσίας ἀνταποδοτέον ὡς ἐπὶ τὸ
[9, 1168]   μηνύει. Ἅμα δὲ καὶ τῷ  μὲν   εὐεργέτῃ καλὸν τὸ κατὰ τὴν
[9, 1164]   δὲ κέρδος, καὶ  μὲν   ἔχει δὲ μή, οὐκ
[9, 1164]   ἀπονέμειν καὶ πείθεσθαι, κάμνοντα  μὲν   ἰατρῷ πιστεύειν, στρατηγὸν δὲ χειροτονητέον
[9, 1164]   δόσεως ἀλλ' ἐπί τινι, μάλιστα  μὲν   ἴσως δεῖ τὴν ἀνταπόδοσιν γίνεσθαι
[9, 1168]   παροίχεται. τε μνήμη τῶν  μὲν   καλῶν ἡδεῖα, τῶν δὲ χρησίμων
[9, 1165]   ἴσον τὸ ἀξίωμα· εἴτ' ἔχει  μὲν   μὴ οὕτως οἴονται δέ, οὐκ
[9, 1164]   ἐν δὲ τῇ ἐρωτικῇ ἐνίοτε  μὲν   ἐραστὴς ἐγκαλεῖ ὅτι ὑπερφιλῶν
[9, 1171]   ὥσπερ βάρους μεταλαμβάνουσιν, τοῦτο  μὲν   οὔ, παρουσία δ' αὐτῶν
[9, 1171]   ἐλάττω τὴν λύπην ποιεῖ. Εἰ  μὲν   οὖν διὰ ταῦτα δι'
[9, 1169]   φαύλοις πάθεσιν ἑπόμενος. Τῷ μοχθηρῷ  μὲν   οὖν διαφωνεῖ δεῖ πράττειν
[9, 1165]   οἴωνται καὶ ὦσι φίλοι. Ὅταν  μὲν   οὖν διαψευσθῇ τις καὶ ὑπολάβῃ
[9, 1168]   τάχ' ἂν γένοιτο δῆλον. Οἱ  μὲν   οὖν εἰς ὄνειδος ἄγοντες αὐτὸ
[9, 1164]   ἡδονῆς ἡδονὴν ἀποδεδωκέναι ἔφη. Εἰ  μὲν   οὖν ἑκάτερος τοῦτο ἐβούλετο, ἱκανῶς
[9, 1171]   οὓς καὶ καλοῦσιν ἀρέσκους. Πολιτικῶς  μὲν   οὖν ἔστι πολλοῖς εἶναι φίλον
[9, 1165]   καὶ ἀρετὴν χρῆσιν. Τῶν  μὲν   οὖν ὁμογενῶν ῥᾴων σύγκρισις,
[9, 1165]   τοῖς περὶ εἰσιν. Ὅτι  μὲν   οὖν οὐ ταὐτὰ πᾶσιν ἀποδοτέον,
[9, 1169]   τοὺς χρησίμους εἶναι; Τῶν τοιούτων  μὲν   οὖν οὐδὲν δεήσεται μακάριος,
[9, 1168]   ἐνέργειαν, καὶ φιλητὸν ὁμοίως. Τῷ  μὲν   οὖν πεποιηκότι μένει τὸ ἔργον
[9, 1164]   ὑφάντῃ καὶ τοῖς λοιποῖς. ~(Ἐνταῦθα  μὲν   οὖν πεπόρισται κοινὸν μέτρον τὸ
[9, 1169]   τοῦ δοκοῦντος συμφέρειν. Τοὺς  μὲν   οὖν περὶ τὰς καλὰς πράξεις
[9, 1167]   παρὰ λόγον γινόμενον ἐπιζητεῖται. Τοῖς  μὲν   οὖν πλείστοις φαίνεται ὅτι οἳ
[9, 1167]   εἶναι ἐπιμελὲς τὸ ἀνταποδοῦναι. Ἐπίχαρμος  μὲν   οὖν τάχ' ἂν φαίη ταῦτα
[9, 1169]   τὰ μετὰ λόγου μάλιστα. Ὅτι  μὲν   οὖν τοῦθ' ἕκαστός ἐστιν
[9, 1169]   τοῦ καλοῦ πλέον νέμων. (Οὕτω  μὲν   οὖν φίλαυτον εἶναι δεῖ, καθάπερ
[9, 1172]   μὲν γὰρ ἄπ' ἐσθλά. Περὶ  μὲν   οὖν φιλίας ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω·
[9, 1170]   ἡδέως ζῆν τὸν εὐδαίμονα. Μονώτῃ  μὲν   οὖν χαλεπὸς βίος· οὐ
[9, 1164]   δοῦναι ἀργύριον ὧν ἐπίστανται. Οὗτοι  μὲν   οὖν ὧν ἔλαβον τὸν μισθόν,
[9, 1167]   οὖν ἐπὶ τῶν δανείων οἱ  μὲν   ὀφείλοντες βούλονται μὴ εἶναι οἷς
[9, 1167]   οὖν πλείστοις φαίνεται ὅτι οἳ  μὲν   ὀφείλουσι τοῖς δὲ ὀφείλεται· καθάπερ
[9, 1168]   φιλητόν. Ἡδεῖα δ' ἐστὶ τοῦ  μὲν   παρόντος ἐνέργεια, τοῦ δὲ
[9, 1171]   εἰς δὲ τὰς εὐτυχίας συνεργοῦντα  μὲν   προθύμως (καὶ γὰρ εἰς ταῦτα
[9, 1165]   τὴν προυυπαρχὴν ἀμείψασθαι, ἐπειδὰν  μὲν   σπουδαῖον εἰδὼς εὖ ποιήσῃ, τῷ
[9, 1172]   φίλων βούλονται διάγειν· διόπερ οἳ  μὲν   συμπίνουσιν, οἳ δὲ συγκυβεύουσιν, ἄλλοι
[9, 1171]   εἰκὸς γὰρ συμπίπτειν ἅμα τῷ  μὲν   συνήδεσθαι τῷ δὲ συνάχθεσθαι. Ἴσως
[9, 1171]   Διὸ δόξειεν ἂν δεῖν εἰς  μὲν   τὰς εὐτυχίας καλεῖν τοὺς φίλους
[9, 1164]   ἂν εἶχεν· εἰ δ'  μὲν   τέρψιν δὲ κέρδος, καὶ
[9, 1165]   πατέρα. Ὅπερ οὖν εἴρηται, καθόλου  μὲν   τὸ ὀφείλημα ἀποδοτέον, ἐὰν δ'
[9, 1171]   δ' ἀνάπαλιν ἴσως ἁρμόζει πρὸς  μὲν   τοὺς ἀτυχοῦντας ἄκλητον καὶ προθύμως
[9, 1165]   τοὺς μὴ διαμένοντας. πρὸς  μὲν   τοὺς διὰ τὸ χρήσιμον
[9, 1172]   οἴονται συζῆν. Γίνεται οὖν  μὲν   τῶν φαύλων φιλία μοχθηρά (κοινωνοῦσι
[9, 1168]   φιλαύτους ἀποκαλοῦσι, δοκεῖ τε  μὲν   φαῦλος ἑαυτοῦ χάριν πάντα πράττειν,
[9, 1166]   δὲ ταῦτ' ἀκολουθεῖ· καὶ  μὲν   φίλησις μετὰ συνηθείας, δ'
[9, 1168]   ἀνάπαλιν ἔχειν ἔοικεν. Καὶ  μὲν   φίλησις ποιήσει ἔοικεν, τὸ φιλεῖσθαι
[9, 1169]   οἱ φίλοι· γίνεται γὰρ τῷ  μὲν   φίλῳ χρήματα, αὐτῷ δὲ τὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/05/2008