Livre, page
[9, 1170]	τὸ δ' ἀγαθὸν ὑπάρχον ἐν	ἑαυτῷ	αἰσθάνεσθαι ἡδύ) αἱρετὸν δὲ τὸ
[9, 1169]	καλόν· τὸ δὴ μεῖζον ἀγαθὸν	ἑαυτῷ	ἀπονέμει. Καὶ περὶ τιμὰς δὲ
[9, 1166]	μάλιστα. Συνδιάγειν τε ὁ τοιοῦτος	ἑαυτῷ	βούλεται· ἡδέως γὰρ αὐτὸ ποιεῖ·
[9, 1166]	σπουδαίῳ τὸ εἶναι, ἕκαστος δ'	ἑαυτῷ	βούλεται τἀγαθά, γενόμενος δ' ἄλλος
[9, 1167]	πόνοις καὶ ταῖς λειτουργίαις ἐλλείποντας·	ἑαυτῷ	δ' ἕκαστος βουλόμενος ταῦτα τὸν
[9, 1167]	εὔνους ἐκείνῳ εἶναι, ἀλλὰ μᾶλλον	ἑαυτῷ,	καθάπερ οὐδὲ φίλος, εἰ θεραπεύει
[9, 1166]	σπουδαῖος εἶναἰ· οὗτος γὰρ ὁμογνωμονεῖ	ἑαυτῷ,	καὶ τῶν αὐτῶν ὀρέγεται κατὰ
[9, 1169]	γὰρ νοῦς αἱρεῖται τὸ βέλτιστον	ἑαυτῷ,	ὁ δ' ἐπιεικὴς πειθαρχεῖ τῷ
[9, 1166]	Συναλγεῖ τε καὶ συνήδεται μάλισθ'	ἑαυτῷ·	πάντοτε γάρ ἐστι τὸ αὐτὸ
[9, 1168]	καὶ ὅλως ἀεὶ τὸ καλὸν	ἑαυτῷ	περιποιοῖτο, οὐδεὶς ἐρεῖ τοῦτον φίλαυτον
[9, 1168]	μᾶλλον εἶναι φίλαυτος· ἀπονέμει γοῦν	ἑαυτῷ	τὰ κάλλιστα καὶ μάλιστ' ἀγαθά,
[9, 1166]	τὴν ψυχήν· καὶ βούλεται δὴ	ἑαυτῷ	τἀγαθὰ καὶ τὰ φαινόμενα καὶ
[9, 1169]	ὅλως τὰ περιμάχητα ἀγαθά, περιποιούμενος	ἑαυτῷ	τὸ καλόν· ὀλίγον γὰρ χρόνον
[9, 1169]	τοῖς ἐπαινετοῖς ὁ σπουδαῖος φαίνεται	ἑαυτῷ	τοῦ καλοῦ πλέον νέμων. (Οὕτω

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/05/2008