Livre, page |
[9, 1170] |
τὸ
αἰσθανόμενον
ὅτι
ἐνεργοῦμεν,
ὥστε
|
ἂν |
αἰσθανώμεθ'
ὅτι
αἰσθανόμεθα,
κἂν
νοῶμεν, |
[9, 1167] |
αὐτῶν.
Διὸ
μεταφέρων
φαίη
τις
|
ἂν |
αὐτὴν
ἀργὴν
εἶναι
φιλίαν,
χρονιζομένην |
[9, 1168] |
διὰ
τὸ
καλόν,
καὶ
ὅσῳ
|
ἂν |
βελτίων
ᾖ,
μᾶλλον
διὰ
τὸ |
[9, 1164] |
μετρεῖται,
τιμή
τ'
ἰσόρροπος
οὐκ
|
ἂν |
γένοιτο,
ἀλλ'
ἴσως
ἱκανόν,
καθάπερ |
[9, 1168] |
φίλαυτον
πῶς
ἑκάτεροι
λέγουσιν,
τάχ'
|
ἂν |
γένοιτο
δῆλον.
Οἱ
μὲν
οὖν |
[9, 1171] |
τοῖς
αὑτοῦ
ἀγαθοῖσ.
Διὸ
δόξειεν
|
ἂν |
δεῖν
εἰς
μὲν
τὰς
εὐτυχίας |
[9, 1165] |
μὴ
οὕτως
οἴονται
δέ,
οὐκ
|
ἂν |
δόξαιεν
ἄτοπα
ποιεῖν.
Ὅπερ
οὖν |
[9, 1170] |
λόγων
καὶ
διανοίας·
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
δόξειε
τὸ
συζῆν
ἐπὶ
τῶν |
[9, 1164] |
σοφισταὶ
ἀναγκάζονται
διὰ
τὸ
μηδένα
|
ἂν |
δοῦναι
ἀργύριον
ὧν
ἐπίστανται.
Οὗτοι |
[9, 1171] |
ἴσως
οἱ
πλεῖστοι
μεθ'
ὧν
|
ἂν |
δύναιτό
τις
συζῆν
(τοῦτο
γὰρ |
[9, 1166] |
λυπεῖται
ὅτι
ἥσθη,
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
ἐβούλετο
ἡδέα
ταῦτα
γενέσθαι
αὑτῷ· |
[9, 1165] |
ἀνὴρ
εἴη
οἷος
κράτιστος,
πῶς
|
ἂν |
εἶεν
φίλοι
μήτ'
ἀρεσκόμενοι
τοῖς |
[9, 1172] |
ἐπὶ
τοσοῦτον
εἰρήσθω·
ἑπόμενον
δ'
|
ἂν |
εἴη
διελθεῖν
περὶ
ἡδονῆς.
|
[9, 1169] |
τοῦτ'
ἀγαπᾷ.
Διὸ
φίλαυτος
μάλιστ'
|
ἂν |
εἴη,
καθ'
ἕτερον
εἶδος
τοῦ |
[9, 1164] |
ἔχει
ὃ
δὲ
μή,
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
τὰ
κατὰ
τὴν
κοινωνίαν |
[9, 1164] |
οὖν
ἑκάτερος
τοῦτο
ἐβούλετο,
ἱκανῶς
|
ἂν |
εἶχεν·
εἰ
δ'
ὃ
μὲν |
[9, 1170] |
ὅτι
ἔστιν,
τοῦτο
δὲ
γίνοιτ'
|
ἂν |
ἐν
τῷ
συζῆν
καὶ
κοινωνεῖν |
[9, 1165] |
γε
τοῦτο
ἀποστατέον,
ἀλλ'
ὡς
|
ἂν |
ἐνδέχηται,
οὕτω
διοριστέον.
Ἔχει
δ' |
[9, 1169] |
καλὸν
ἑαυτοῖς.
Καὶ
χρήματα
προοῖντ'
|
ἂν |
ἐφ'
ᾧ
πλείονα
λήψονται
οἱ |
[9, 1166] |
γὰρ
καὶ
πρὸς
ἑαυτὸν
φιλικῶς
|
ἂν |
ἔχοι
καὶ
ἑτέρῳ
φίλος
γένοιτο. |
[9, 1169] |
χρόνον
ἡσθῆναι
σφόδρα
μᾶλλον
ἕλοιτ'
|
ἂν |
ἢ
πολὺν
ἠρέμα,
καὶ
βιῶσαι |
[9, 1169] |
τὸν
μακάριον·
οὐδεὶς
γὰρ
ἕλοιτ'
|
ἂν |
καθ'
αὑτὸν
τὰ
πάντ'
ἔχειν |
[9, 1170] |
τοῖς
φαύλοις
λυπεῖται.
Γίνοιτο
δ'
|
ἂν |
καὶ
ἄσκησίς
τις
τῆς
ἀρετῆς |
[9, 1165] |
~(τὸν
πατέρα
λυτρωτέον;
Δόξειε
γὰρ
|
ἂν |
καὶ
ἑαυτοῦ
μᾶλλον
τὸν
πατέρα. |
[9, 1168] |
χάριν
πάντα
πράττειν,
καὶ
ὅσῳ
|
ἂν |
μοχθηρότερος
ᾖ,
τοσούτῳ
μᾶλλονἐγκαλοῦσι
δὴ |
[9, 1165] |
τῆς
φιλίας
οἰκειότερον.
Δόξειε
δ'
|
ἂν |
ὁ
διαλυόμενος
οὐδὲν
ἄτοπον
ποιεῖν· |
[9, 1168] |
φίλαυτον
οὐδὲ
ψέξει.
Δόξειε
δ'
|
ἂν |
ὁ
τοιοῦτος
μᾶλλον
εἶναι
φίλαυτος· |
[9, 1167] |
γίνονται
καὶ
συνθέλουσιν,
συμπράξαιεν
δ'
|
ἂν |
οὐδέν·
ὅπερ
γὰρ
εἴπομεν,
προσπαίως |
[9, 1167] |
οἷς
εἰσὶν
εὖνοι,
συμπράξαιεν
δ'
|
ἂν |
οὐδέν,
οὐδ'
ὀχληθεῖεν
ὑπὲρ
αὐτῶν. |
[9, 1169] |
τὰ
κάλλιστα
πράττειν
κοινῇ
τ'
|
ἂν |
πάντ'
εἴη
τὰ
δέοντα
καὶ |
[9, 1170] |
γὰρ
ἐκ
δέκα
ἀνθρώπων
γένοιτ'
|
ἂν |
πόλις,
οὔτ'
ἐκ
δέκα
μυριάδων |
[9, 1171] |
ἱκανοί·
οὐδὲ
γὰρ
ἐνδέχεσθαι
δόξειεν
|
ἂν |
πολλοῖς
εἶναι
φίλον
σφόδρα.
Διόπερ |
[9, 1164] |
ἀμοιβὴ
γίνεται
πρὸς
τοσοῦτον
ὅσον
|
ἂν |
τάττωσιν
οἱ
λαμβάνοντες.
Δεῖ
δ' |
[9, 1166] |
ἐπὶ
τοῦ
παρόντος·
δόξειε
δ'
|
ἂν |
ταύτῃ
εἶναι
φιλία,
ᾗ
ἐστὶ |
[9, 1166] |
τι
ποτ'
ἐστίν·
δόξειε
δ'
|
ἂν |
τὸ
νοοῦν
ἕκαστος
εἶναι
ἢ |
[9, 1164] |
συμβαίνοι,
οὐ
μόνον
ἀναγκαῖον
δόξειεν
|
ἂν |
τὸν
προέχοντα
τάττειν,
ἀλλὰ
καὶ |
[9, 1168] |
ἴσασιν
ὅτι
αὑτῶν.
Δόξειε
δ'
|
ἂν |
τοῦτο
καὶ
τοῖς
εὐεργέταις
οἰκεῖον |
[9, 1165] |
ἀπαντᾶν
διὰ
ταὐτό.
Δόξειε
δ'
|
ἂν |
τροφῆς
μὲν
γονεῦσι
δεῖν
μάλιστ' |
[9, 1168] |
γὰρ
ταῦτα
πρὸς
αὑτὸν
μάλιστ'
|
ἂν |
ὑπάρχοι·
μάλιστα
γὰρ
φίλος
αὑτῷ· |
[9, 1167] |
ἔργον
ἀγαπᾷ
μᾶλλον
ἢ
ἀγαπηθείη
|
ἂν |
ὑπὸ
τοῦ
ἔργου
ἐμψύχου
γενομένου· |
[9, 1167] |
ἀνταποδοῦναι.
Ἐπίχαρμος
μὲν
οὖν
τάχ'
|
ἂν |
φαίη
ταῦτα
λέγειν
αὐτοὺς
ἐκ |
[9, 1167] |
ἢ
ποιεῖν
ἐφίενται.
Δόξειε
δ'
|
ἂν |
φυσικώτερον
εἶναι
τὸ
αἴτιον,
καὶ |