Livre, page |
[7, 1145] |
σώφρονα
οἳ
δ'
οὔ,
καὶ
|
τὸν |
ἀκόλαστον
ἀκρατῆ
καὶ
τὸν
ἀκρατῆ |
[7, 1148] |
εἰς
ταὐτὸ
τὸν
ἀκρατῆ
καὶ
|
τὸν |
ἀκόλαστον
τίθεμεν
καὶ
ἐγκρατῆ
καὶ |
[7, 1145] |
καὶ
τὸν
ἀκόλαστον
ἀκρατῆ
καὶ
|
τὸν |
ἀκρατῆ
ἀκόλαστον
συγκεχυμένως,
οἳ
δ' |
[7, 1148] |
Καὶ
διὰ
τοῦτ'
εἰς
ταὐτὸ
|
τὸν |
ἀκρατῆ
καὶ
τὸν
ἀκόλαστον
τίθεμεν |
[7, 1146] |
πῶς
εἰδότες·
εἶτα
περὶ
ποῖα
|
τὸν |
ἀκρατῆ
(καὶ
τὸν
ἐγκρατῆ
θετέον, |
[7, 1145] |
οὐχ
ὁμολογοῦσιν,
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
τὸν |
ἀκρατῆ
φασὶν
οὐκ
ἐπιστήμην
(ἔχοντα |
[7, 1153] |
φεύγειν
καὶ
τὸν
φρόνιμον
διώκειν
|
τὸν |
ἄλυπον
βίον,
καὶ
τὸ
τὰ |
[7, 1149] |
οὗτος,
ἔφη,
τὸν
ἑαυτοῦ
κἀκεῖνος
|
τὸν |
ἄνωθεν,
(καὶ
τὸ
παιδίον
δείξας |
[7, 1152] |
φρόνιμον
καὶ
ἀκρατῆ
ἐνδέχεται
εἶναι
|
τὸν |
αὐτόν·
ἅμα
γὰρ
φρόνιμος
καὶ |
[7, 1149] |
ἢ
νοσηματώδης,
ἁπλῶς
δ'
οὔ,
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον
δῆλον
ὅτι
καὶ |
[7, 1150] |
καὶ
ὥσπερ
οἱ
κατέχειν
πειρώμενοι
|
τὸν |
γέλωτα
ἀθρόον
ἐκκαγχάζουσιν,
οἷον
συνέπεσε |
[7, 1149] |
κακίας,
καθάπερ
καὶ
ἡ
θηριότης·
|
τὸν |
δ'
ἔχοντα
κρατεῖν
ἢ
κρατεῖσθαι |
[7, 1152] |
ὁ
δ'
ἀκρατὴς
οὐ
πρακτικός
|
(τὸν |
δὲ
δεινὸν
οὐδὲν
κωλύει
ἀκρατῆ |
[7, 1145] |
σώφρονα
μὲν
ἐγκρατῆ
καὶ
(καρτερικόν,
|
τὸν |
δὲ
τοιοῦτον
οἳ
μὲν
πάντα |
[7, 1147] |
τι
τῶν
καθ'
ἕκαστον,
ἀνάγκη
|
τὸν |
δυνάμενον
καὶ
μὴ
κωλυόμενον
ἅμα |
[7, 1153] |
Οἱ
δὲ
τὸν
τροχιζόμενον
καὶ
|
τὸν |
δυστυχίαις
μεγάλαις
(περιπίπτοντα
εὐδαίμονα
φάσκοντες |
[7, 1149] |
τύπτοι
Καὶ
γὰρ
οὗτος,
ἔφη,
|
τὸν |
ἑαυτοῦ
κἀκεῖνος
τὸν
ἄνωθεν,
(καὶ |
[7, 1146] |
περὶ
ποῖα
τὸν
ἀκρατῆ
(καὶ
|
τὸν |
ἐγκρατῆ
θετέον,
λέγω
δὲ
πότερον |
[7, 1146] |
ἢ
περί
τινας
ἀφωρισμένας,
καὶ
|
τὸν |
ἐγκρατῆ
καὶ
τὸν
καρτερικόν,
πότερον |
[7, 1152] |
τὴν
δεινότητα
διαφέρειν
τῆς
φρονήσεως
|
τὸν |
εἰρημένον
τρόπον
ἐν
τοῖς
πρώτοις |
[7, 1147] |
παρὰ
τὸν
ὀρθὸν
λόγον
ὑπερβάλλοντας
|
τὸν |
ἐν
αὑτοῖς
ἁπλῶς
μὲν
οὐ |
[7, 1147] |
ὁμοίως
εἶναι
δοκεῖν
τῷ
καθόλου
|
τὸν |
ἔσχατον
ὅρον
καὶ
ἔοικεν
ὃ |
[7, 1153] |
ἁπλῶς.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
πάντες
|
τὸν |
εὐδαίμονα
ἡδὺν
οἴονται
βίον
(εἶναι, |
[7, 1154] |
ἐνέργεια,
οὐκ
ἔσται
ζῆν
ἡδέως
|
τὸν |
εὐδαίμονα·
τίνος
γὰρ
ἕνεκα
δέοι |
[7, 1149] |
ἡ
ἀκρασία
αὕτη
τῆς
περὶ
|
τὸν |
θυμόν
ἐστι,
καὶ
ἁπλῶς
ἀκρασία |
[7, 1149] |
περὶ
ἐπιθυμίας
ἀκρασία
τῆς
περὶ
|
τὸν |
θυμόν,
(καὶ
ὅτι
ἔστιν
ἐγκράτεια |
[7, 1147] |
πως
καὶ
μὴ
ἔχειν,
οἷον
|
τὸν |
καθεύδοντα
καὶ
μαινόμενον
καὶ
οἰνωμένον. |
[7, 1150] |
τοῦ
αἴρειν
λύπην,
καὶ
μιμούμενος
|
τὸν |
(κάμνοντα
οὐκ
οἴεται
ἄθλιος
εἶναι, |
[7, 1146] |
ἀφωρισμένας,
καὶ
τὸν
ἐγκρατῆ
καὶ
|
τὸν |
καρτερικόν,
πότερον
ὁ
αὐτὸς
ἢ |
[7, 1149] |
φασίν·
Δολοπλόκου
γὰρ
κυπρογενοῦς·
καὶ
|
τὸν |
κεστὸν
ἱμάντα
Ὅμηρος·
Πάρφασις,
ἥ |
[7, 1150] |
προϊδόντες
καὶ
προεγείραντες
ἑαυτοὺς
καὶ
|
τὸν |
λογισμὸν
οὐχ
ἡττῶνται
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 1151] |
γὰρ
ἐγκρατὴς
(οἷος
μηδὲν
παρὰ
|
τὸν |
λόγον
διὰ
τὰς
σωματικὰς
ἡδονὰς |
[7, 1150] |
διὰ
τὴν
σφοδρότητα
οὐκ
ἀναμένουσι
|
τὸν |
λόγον,
διὰ
τὸ
ἀκολουθητικοὶ
εἶναι |
[7, 1152] |
πρώτοις
λόγοις,
καὶ
κατὰ
μὲν
|
τὸν |
λόγον
ἐγγὺς
εἶναι,
διαφέρειν
δὲ |
[7, 1146] |
ἣν
ἀκρατεύονται,
οὐδὲν
διαφέρει
πρὸς
|
τὸν |
λόγον·
ἔνιοι
γὰρ
τῶν
δοξαζόντων |
[7, 1151] |
βελτίους
οἱ
ἐκστατικοὶ
ἢ
οἱ
|
τὸν |
λόγον
ἔχοντες
μέν,
μὴ
ἐμμένοντες |
[7, 1148] |
ὑπερβάλλειν
(διὸ
ὅσοι
μὲν
παρὰ
|
τὸν |
λόγον
ἢ
κρατοῦνται
ἢ
διώκουσι |
[7, 1145] |
αἱ
ἐπιθυμίαι
οὐκ
ἀκολουθεῖ
διὰ
|
τὸν |
λόγον.
Καὶ
τὸν
σώφρονα
μὲν |
[7, 1152] |
τοιοῦτος
οἷος
μὴ
ἥδεσθαι
παρὰ
|
τὸν |
λόγον,
ὃ
δ'
οἷος
ἥδεσθαι |
[7, 1146] |
διὰ
τὸ
λῦσαι
μὴ
ἔχειν
|
τὸν |
λόγον.
Συμβαίνει
δὴ
ἔκ
τινος |
[7, 1145] |
μὲν
γὰρ
ὅλως
ἐμάχετο
πρὸς
|
τὸν |
λόγον
ὡς
οὐκ
οὔσης
ἀκρασίας· |
[7, 1152] |
ἡδονῆς
εἶναί
φασιν·
διὸ
καὶ
|
τὸν |
μακάριον
ὠνομάκασιν
ἀπὸ
τοῦ
χαίρειν. |
[7, 1151] |
Ὥστε
μὲν
μὴ
πράττειν
κατὰ
|
τὸν |
ὀρθὸν
λόγον
κρατεῖ
τὸ
πάθος, |
[7, 1151] |
τις
διὰ
πάθος
ἐκστατικὸς
παρὰ
|
τὸν |
ὀρθὸν
λόγον,
ὃν
Ὥστε
μὲν |
[7, 1151] |
τὰς
καθ'
ὑπερβολὴν
καὶ
παρὰ
|
τὸν |
ὀρθὸν
λόγον
σωματικὰς
ἡδονάς,
ὃ |
[7, 1147] |
μὲν
οὖν
πρὸς
ταῦτα
παρὰ
|
τὸν |
ὀρθὸν
λόγον
ὑπερβάλλοντας
τὸν
ἐν |
[7, 1148] |
Σάτυρος
(ὁ
φιλοπάτωρ
ἐπικαλούμενος
περὶ
|
τὸν |
πατέρα·
λίαν
γὰρ
ἐδόκει
μωραίνειν) |
[7, 1149] |
θύραις·
καὶ
γὰρ
αὐτὸς
ἑλκύσαι
|
τὸν |
πατέρα
μέχρις
ἐνταῦθα.
Ἔτι
ἀδικώτεροι |
[7, 1149] |
ἀναγκαίων,
ὥσπερ
ὁ
ἀπολογούμενος
ὅτι
|
τὸν |
πατέρα
τύπτοι
Καὶ
γὰρ
οὗτος, |
[7, 1149] |
ἡ
καθ'
ὁμοιότητα,
καθάπερ
καὶ
|
τὸν |
περὶ
τοὺς
θυμοὺς
ἔχοντα
τοῦτον |
[7, 1154] |
Μεταβολὴ
δὲ
πάντων
γλυκύ,
κατὰ
|
τὸν |
ποιητήν,
διὰ
πονηρίαν
τινά·
ὥσπερ |
[7, 1148] |
φασὶν
ἐνίους
τῶν
ἀπηγριωμένων
περὶ
|
τὸν |
Πόντον,
τοὺς
μὲν
ὠμοῖς
τοὺς |
[7, 1145] |
Ὅμηρος
περὶ
Ἕκτορος
πεποίηκε
λέγοντα
|
τὸν |
Πρίαμον
ὅτι
σφόδρα
ἦν
ἀγαθός, |
[7, 1148] |
σωματικὰς
ἀπολαύσεις,
περὶ
ἃς
λέγομεν
|
τὸν |
σώφρονα
καὶ
ἀκόλαστον,
ὁ
μὴ |
[7, 1145] |
ἀκολουθεῖ
διὰ
τὸν
λόγον.
Καὶ
|
τὸν |
σώφρονα
μὲν
ἐγκρατῆ
καὶ
(καρτερικόν, |
[7, 1153] |
δοκεῖ
ἡδονῆς
εἶναι.
Τὸ
δὲ
|
τὸν |
σώφρονα
φεύγειν
καὶ
τὸν
φρόνιμον |
[7, 1149] |
περὶ
τοὺς
θυμοὺς
ἔχοντα
τοῦτον
|
τὸν |
τρόπον
τοῦ
πάθους,
ἀκρατῆ
δ' |
[7, 1153] |
μὴ
ἐμποδίζηται
ταῦτα.
Οἱ
δὲ
|
τὸν |
τροχιζόμενον
καὶ
τὸν
δυστυχίαις
μεγάλαις |
[7, 1153] |
δὲ
τὸν
σώφρονα
φεύγειν
καὶ
|
τὸν |
φρόνιμον
διώκειν
τὸν
ἄλυπον
βίον, |