Livre, page
[6, 1142]	τὰ μὲν οὐ πιστεύουσιν (οἱ	νέοι	ἀλλὰ λέγουσιν, τῶν δὲ τὸ
[6, 1142]	εἰρημένου καὶ διότι γεωμετρικοὶ μὲν	νέοι	καὶ μαθηματικοὶ γίνονται καὶ σοφοὶ
[6, 1142]	ἃ γίνεται (γνώριμα ἐξ ἐμπειρίας,	νέος	δ' ἔμπειρος οὐκ ἔστιν· πλῆθος
[6, 1138]	~Ἀριστοτέλους Ἠθικὰ	Νικομάχεια	Βιβλίον Ζ. (Ἐπεὶ δὲ τυγχάνομεν
[6, 1139]	ᾖ πεπραγμένα. Ἀμφοτέρων δὴ τῶν	νοητικῶν	μορίων ἀλήθεια τὸ ἔργον. Καθ'
[6, 1141]	ἣ μὲν οἰκονομία ἣ δὲ	νομοθεσία	ἣ δὲ πολιτική, καὶ ταύτης
[6, 1141]	ἣ μὲν ὡς ἀρχιτεκτονικὴ φρόνησις	νομοθετική,	ἣ δὲ ὡς τὰ καθ'
[6, 1144]	οἷον (τοὺς τὰ ὑπὸ τῶν	νόμων	τεταγμένα ποιοῦντας ἢ ἄκοντας ἢ
[6, 1144]	φυσικαὶ ὑπάρχουσιν ἕξεις, ἀλλ' ἄνευ	νοῦ	βλαβεραὶ φαίνονται οὖσαι. (Πλὴν τοσοῦτον
[6, 1139]	ἕνεκά τινος. Διὸ οὔτ' ἄνευ	νοῦ	καὶ διανοίας οὔτ' ἄνευ ἠθικῆς
[6, 1141]	τρία φρόνησιν ἐπιστήμην σοφίαν) λείπεται	νοῦν	εἶναι τῶν ἀρχῶν. Τὴν δὲ
[6, 1144]	καὶ ἐνταῦθα· ἐὰν δὲ λάβῃ	νοῦν,	ἐν τῷ πράττειν διαφέρει· ἡ
[6, 1143]	καὶ σύνεσιν καὶ φρόνησιν καὶ	νοῦν	ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς ἐπιφέροντες γνώμην
[6, 1143]	ἀκολουθεῖν, καὶ ἥδε ἡ ἡλικία	νοῦν	ἔχει καὶ γνώμην, ὡς τῆς
[6, 1143]	αὐτοὺς ἐπιφέροντες γνώμην ἔχειν καὶ	νοῦν	ἤδη καὶ φρονίμους καὶ συνετούς.
[6, 1143]	δ' ἔχειν καὶ σύνεσιν καὶ	νοῦν.	Σημεῖον δ' ὅτι καὶ ταῖς
[6, 1143]	δεῖ αἴσθησιν, αὕτη δ' ἐστὶ	νοῦς.	Διὸ καὶ φυσικὰ δοκεῖ εἶναι
[6, 1143]	(Διὸ (καὶ ἀρχὴ καὶ τέλος	νοῦς·	ἐκ τούτων γὰρ αἱ ἀποδείξεις
[6, 1143]	πρώτων ὅρων καὶ τῶν ἐσχάτων	(νοῦς	ἐστὶ καὶ οὐ λόγος, καὶ
[6, 1139]	ὄρεξις τούτου. Διὸ ἢ ὀρεκτικὸς	νοῦς	ἡ προαίρεσις (ἢ ὄρεξις διανοητική,
[6, 1141]	Ὥστ' εἴη ἂν ἡ σοφία	νοῦς	καὶ ἐπιστήμη, ὥσπερ κεφαλὴν ἔχουσα
[6, 1139]	κύρια πράξεως καὶ ἀληθείας, αἴσθησις	νοῦς	ὄρεξις. Τούτων δ' ἡ αἴσθησις
[6, 1141]	φρόνησίς ἐστι καὶ σοφία καὶ	νοῦς,	τούτων δὲ τῶν τριῶν μηδὲν
[6, 1143]	ταῦτα δ' ἔσχατα. Καὶ ὁ	νοῦς	τῶν ἐσχάτων ἐπ' ἀμφότερα· καὶ
[6, 1142]	τῷ νῷ· ὁ μὲν γὰρ	νοῦς	τῶν ὅρων, ὧν οὐκ ἔστι
[6, 1141]	σοφία ἐστὶ καὶ ἐπιστήμη καὶ	νοῦς	τῶν τιμιωτάτων τῇ φύσει. Διὸ
[6, 1139]	ἐστὶ τέχνη ἐπιστήμη φρόνησις σοφία	νοῦς·	ὑπολήψει γὰρ καὶ δόξῃ ἐνδέχεται
[6, 1139]	λόγον ἔχον καὶ τὸ ἄλογον·	(νῦν	δὲ περὶ τοῦ λόγον ἔχοντος
[6, 1143]	ἕκαστον. Περὶ δὴ τούτων λεκτέον·	νῦν	μὲν γὰρ ἠπόρηται περὶ αὐτῶν
[6, 1144]	ἔλεγεν. Σημεῖον δέ· καὶ γὰρ	νῦν	πάντες, ὅταν ὁρίζωνται τὴν ἀρετήν,
[6, 1142]	τοιοῦτον. Ἀντίκειται μὲν δὴ τῷ	νῷ·	ὁ μὲν γὰρ νοῦς τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/05/2008