HODOI ELEKTRONIKAI
Corpora

Aristote, Éthique à Nicomaque, livre VI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


γ  =  32 formes différentes pour 146 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, page
[6, 1145]   πράττειν. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ κυρία  γ'   ἐστὶ τῆς σοφίας οὐδὲ τοῦ
[6, 1144]   ἀναγκαῖον αἱρετὰς αὐτὰς εἶναι, ἀρετάς  γ'   οὔσας ἑκατέραν ἑκατέρου τοῦ μορίου,
[6, 1143]   καὶ τέλος νοῦς· ἐκ τούτων  γὰρ   αἱ ἀποδείξεις καὶ περὶ τούτων.
[6, 1143]   καὶ φρονίμους καὶ συνετούς. Πᾶσαι  γὰρ   αἱ δυνάμεις αὗται τῶν ἐσχάτων
[6, 1142]   δῆλον ὅτι οὐ πᾶσα·  γὰρ   ἀκρατὴς καὶ φαῦλος
[6, 1142]   γὰρ οὐκ ἔστιν ὀρθότης (οὐδὲ  γὰρ   ἁμαρτία) δόξης δ' ὀρθότης ἀλήθεια·
[6, 1143]   αὐτὸ ἐπιστήμῃ δόξῃ (πάντες  γὰρ   ἂν ἦσαν συνετοί) οὔτε τις
[6, 1141]   ἄλλων ζῴων, οὐδὲν διαφέρει· καὶ  γὰρ   ἀνθρώπου ἄλλα πολὺ θειότερα τὴν
[6, 1140]   δὲ τὴν τοιαύτην ὑπόληψιν. Οὐ  γὰρ   ἅπασαν ὑπόληψιν διαφθείρει οὐδὲ διαστρέφει
[6, 1139]   τίς βελτίστη ἕξις· αὕτη  γὰρ   ἀρετὴ ἑκατέρου, δ' ἀρετὴ
[6, 1144]   τὴν ἠθικὴν ἀρετήν· μὲν  γὰρ   ἀρετὴ τὸν σκοπὸν ποιεῖ ὀρθόν,
[6, 1140]   περὶ τὸ πρακτόν. Αἱ μὲν  γὰρ   ἀρχαὶ τῶν πρακτῶν τὸ οὗ
[6, 1140]   πράξεως οὐκ ἂν εἴη· ἔστι  γὰρ   αὐτὴ εὐπραξία τέλος. Διὰ
[6, 1139]   γενέσθαι· διὸ ὀρθῶς Ἀγάθων (Μόνου  γὰρ   αὐτοῦ καὶ θεὸς στερίσκεται, ἀγένητα
[6, 1142]   καὶ τὸ βουλεύεσθαι διαφέρει· τὸ  γὰρ   βουλεύεσθαι ζητεῖν τι ἐστίν. Δεῖ
[6, 1139]   ἐπιστημονικὸν τὸ δὲ λογιστικόν· τὸ  γὰρ   βουλεύεσθαι καὶ λογίζεσθαι ταὐτόν, οὐδεὶς
[6, 1139]   οὐδεὶς προαιρεῖται Ἴλιον πεπορθηκέναι· οὐδὲ  γὰρ   βουλεύεται περὶ τοῦ γεγονότος ἀλλὰ
[6, 1143]   εὐλόγως εἰς ταὐτὸ τείνουσαι· λέγομεν  γὰρ   γνώμην καὶ σύνεσιν καὶ φρόνησιν
[6, 1143]   γὰρ φρόνησις ἐπιτακτική ἐστιν· τί  γὰρ   δεῖ πράττειν μή, τὸ
[6, 1139]   τοῖς ἀναλυτικοῖς λέγομεν· μὲν  γὰρ   δι' ἐπαγωγῆς, δὲ συλλογισμῷ.
[6, 1144]   ἠθῶν ὑπάρχειν (φύσει πως· καὶ  γὰρ   δίκαιοι καὶ σωφρονικοὶ καὶ ἀνδρεῖοι
[6, 1143]   οὐδὲ τοῖς μὴ ἔχουσιν· οὐδὲν  γὰρ   διοίσει αὐτοὺς ἔχειν ἄλλοις
[6, 1144]   ἀρετὴ πρὸς τὴν κυρίαν. Πᾶσι  γὰρ   δοκεῖ ἕκαστα τῶν ἠθῶν ὑπάρχειν
[6, 1140]   ἀρετή, τοῦ δοξαστικοῦ· τε  γὰρ   δόξα περὶ τὸ ἐνδεχόμενον ἄλλως
[6, 1141]   ἔχουσα ἐπιστήμη (τῶν τιμιωτάτων. Ἄτοπον  γὰρ   εἴ τις τὴν πολιτικὴν
[6, 1141]   τοῖς ἄλλοις οἱ ἔμπειροι· εἰ  γὰρ   εἰδείη ὅτι τὰ κοῦφα εὔπεπτα
[6, 1144]   τὰς ἀρετὰς ᾤετο εἶναι (ἐπιστήμας  γὰρ   εἶναι (πάσας) ἡμεῖς δὲ μετὰ
[6, 1138]   μέν, οὐθὲν δὲ σαφές· καὶ  γὰρ   ἐν ταῖς ἄλλαις ἐπιμελείαις, περὶ
[6, 1140]   τούτων μή ἐστιν ἀπόδειξις (πάντα  γὰρ   ἐνδέχεται καὶ ἄλλως ἔχειν) (καὶ
[6, 1139]   τὸ ἐπιστητόν. Ἀίδιον ἄρα· τὰ  γὰρ   ἐξ ἀνάγκης ὄντα ἁπλῶς πάντα
[6, 1144]   (ἀρετὴ τοιαύτη, τοῦ θρεπτικοῦ· οὐδὲν  γὰρ   ἐπ' αὐτῷ πράττειν μὴ
[6, 1143]   καὶ εὐγνώμων συγγνώμων· τὰ  γὰρ   ἐπιεικῆ κοινὰ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντων
[6, 1143]   κρίσις ὀρθή. Σημεῖον δέ· τὸν  γὰρ   ἐπιεικῆ μάλιστά φαμεν εἶναι συγγνωμονικόν,
[6, 1141]   τέχνη οὔτε (φρόνησις· ~τὸ μὲν  γὰρ   ἐπιστητὸν ἀποδεικτόν, (αἳ δὲ τυγχάνουσιν
[6, 1143]   ὧν ἔσται εὐδαίμων (ἄνθρωπος (οὐδεμιᾶς  γάρ   ἐστι γενέσεως) δὲ φρόνησις
[6, 1139]   τἀληθές ἐστι καὶ ψεῦδος (τοῦτο  γάρ   ἐστι παντὸς διανοητικοῦ ἔργον) τοῦ
[6, 1142]   φρόνησις οὐκ ἐπιστήμη, φανερόν· τοῦ  γὰρ   ἐσχάτου ἐστίν, ὥσπερ εἴρηται· (τὸ
[6, 1143]   λέγοντος, καὶ κρίνειν καλῶς· τὸ  γὰρ   εὖ τῷ καλῶς τὸ αὐτό.
[6, 1139]   ποιητόν, ἀλλὰ τὸ πρακτόν·  γὰρ   εὐπραξία τέλος, δ' ὄρεξις
[6, 1140]   τῶν κατὰ φύσιν· ἐν αὑτοῖς  γὰρ   ἔχουσι ταῦτα τὴν ἀρχήν. Ἐπεὶ
[6, 1142]   μὲν δὴ οὐκ ἔστιν· οὐ  γὰρ   ζητοῦσι περὶ ὧν ἴσασιν, (ἡ
[6, 1144]   πάλιν καὶ περὶ ἀρετῆς· καὶ  γὰρ   ἀρετὴ παραπλησίως ἔχει ὡς
[6, 1141]   τὰ καθ' ἕκαστα γνωρίζειν· πρακτικὴ  γάρ,   δὲ πρᾶξις περὶ τὰ
[6, 1142]   αὕτη γὰρ οὔπω φάσις· καὶ  γὰρ   δόξα οὐ ζήτησις ἀλλὰ
[6, 1140]   καὶ πάσης ἐπιστήμης (μετὰ λόγου  γὰρ   ἐπιστήμη) τῆς ἀρχῆς τοῦ
[6, 1140]   αἱρεῖσθαι πάντα καὶ πράττειν· ἔστι  γὰρ   κακία φθαρτικὴ (ἀρχῆς. Ὥστ'
[6, 1144]   τῷ ἀγαθῷ, οὐ φαίνεται· διαστρέφει  γὰρ   (μοχθηρία καὶ διαψεύδεσθαι ποιεῖ
[6, 1140]   οὐδὲ περιέχεται ὑπ' ἀλλήλων· οὔτε  γὰρ   πρᾶξις ποίησις οὔτε
[6, 1143]   δὴ τούτων λεκτέον· νῦν μὲν  γὰρ   ἠπόρηται περὶ αὐτῶν μόνον. ~(Πρῶτον
[6, 1139]   ἐπιστήμη φρόνησις σοφία νοῦς· ὑπολήψει  γὰρ   καὶ δόξῃ ἐνδέχεται διαψεύδεσθαι. Ἐπιστήμη
[6, 1144]   ἀρκτέον, λαβόντας ἀρχὴν ταύτην. Ὥσπερ  γὰρ   καὶ τὰ δίκαια λέγομεν πράττοντάς
[6, 1139]   ἕνεκά του καὶ πρακτική· (αὕτη  γὰρ   καὶ τῆς ποιητικῆς ἄρχει· ἕνεκα
[6, 1139]   ἐστὶν ἕξεως προαίρεσις· εὐπραξία  γὰρ   καὶ τὸ (ἐναντίον ἐν πράξει
[6, 1142]   τοῖς μαθηματικοῖς) ἔσχατον τρίγωνον· στήσεται  γὰρ   κἀκεῖ. Ἀλλ' αὕτη μᾶλλον (αἴσθησις
[6, 1144]   δ' οὔπω εἰληφὼς ἔσται· τοῦτο  γὰρ   κατὰ μὲν τὰς φυσικὰς ἀρετὰς
[6, 1142]   μὴν οὐδ' εὐστοχία· ἄνευ τε  γὰρ   λόγου καὶ ταχύ τι
[6, 1144]   τὸ ἄριστον, ὁτιδήποτε ὄν (ἔστω  γὰρ   λόγου χάριν τὸ τυχόν) τοῦτο
[6, 1139]   ὦσιν αἱ ἀρχαί, ἐπίσταται· εἰ  γὰρ   μὴ μᾶλλον τοῦ συμπεράσματος, (κατὰ
[6, 1141]   σοφίαν, πολλαὶ ἔσονται σοφίαι· οὐ  γὰρ   μία περὶ τὸ ἁπάντων ἀγαθὸν
[6, 1142]   δὴ τῷ νῷ· μὲν  γὰρ   νοῦς τῶν ὅρων, ὧν οὐκ
[6, 1144]   καλῶς ἔλεγεν. Σημεῖον δέ· καὶ  γὰρ   νῦν πάντες, ὅταν ὁρίζωνται τὴν
[6, 1144]   χωρίζονται ἀλλήλων αἱ ἀρεταί· οὐ  γὰρ   αὐτὸς εὐφυέστατος πρὸς ἁπάσας,
[6, 1142]   περὶ τὸ καθ' ἕκαστον·  γὰρ   ὅτι πάντα τὰ βαρύσταθμα ὕδατα
[6, 1144]   Δεῖ δὲ μικρὸν μεταβῆναι. Ἔστι  γὰρ   οὐ μόνον κατὰ τὸν
[6, 1142]   δὲ οὔτε δόξης· (ἐπιστήμης μὲν  γὰρ   οὐκ ἔστιν ὀρθότης (οὐδὲ γὰρ
[6, 1142]   εὐβουλία. Διανοίας ἄρα λείπεται· αὕτη  γὰρ   οὔπω φάσις· καὶ γὰρ
[6, 1144]   οὕτως (ἡ σοφία εὐδαιμονίαν· μέρος  γὰρ   οὖσα τῆς ὅλης ἀρετῆς τῷ
[6, 1144]   τοιαῦτα ἄλλον τρόπον ὑπάρχειν. Καὶ  γὰρ   παισὶ καὶ θηρίοις αἱ φυσικαὶ
[6, 1141]   εἴποιεν, φρόνιμον (δὲ ἕτερον· τὰ  γὰρ   περὶ αὑτὸ ἕκαστα τὸ εὖ
[6, 1143]   γεωμετρία περὶ μεγέθη· οὔτε  γὰρ   περὶ τῶν ἀεὶ ὄντων καὶ
[6, 1142]   ἠριθμημένον στρατοῦ ἴσον μετασχεῖν; τοὺς  γὰρ   περισσοὺς καί τι πράσσοντας πλέον
[6, 1140]   ἀγαθὰ καὶ κακά. Τῆς μὲν  γὰρ   ποιήσεως ἕτερον τὸ τέλος, τῆς
[6, 1143]   οὖσα κυριωτέρα αὐτῆς ἔσται· (ἡ  γὰρ   ποιοῦσα ἄρχει καὶ ἐπιτάττει περὶ
[6, 1143]   τῆς ἕξεως εἶναι λέγεται· οὐθὲν  γὰρ   πρακτικώτεροι τῷ ἔχειν τὴν ἰατρικὴν
[6, 1142]   ἐσχάτου ἐστίν, ὥσπερ εἴρηται· (τὸ  γὰρ   πρακτὸν τοιοῦτον. Ἀντίκειται μὲν δὴ
[6, 1141]   πολιτεύεσθαι τούτους μόνον λέγουσιν· μόνοι  γὰρ   πράττουσιν οὗτοι ὥσπερ οἱ χειροτέχναι.
[6, 1139]   προσδιοριζόμεθα ἐν τοῖς ἀναλυτικοῖς· ὅταν  γάρ   πως πιστεύῃ καὶ γνώριμοι αὐτῷ
[6, 1143]   τί χρήσιμοί εἰσιν. μὲν  γὰρ   σοφία οὐδὲν θεωρήσει ἐξ ὧν
[6, 1141]   δὴ σοφία τούτων ἐστίν· τοῦ  γὰρ   σοφοῦ περὶ ἐνίων ἔχειν ἀπόδειξίν
[6, 1144]   τε καὶ ἔστι δῆλον· οἱ  γὰρ   συλλογισμοὶ τῶν πρακτῶν ἀρχὴν ἔχοντές
[6, 1143]   δὲ σύνεσις (κριτικὴ μόνον. Ταὐτὸ  γὰρ   σύνεσις καὶ εὐσυνεσία καὶ συνετοὶ
[6, 1143]   αὗται· ἐκ τῶν καθ' ἕκαστα  γὰρ   (τὰ καθόλου· τούτων οὖν ἔχειν
[6, 1139]   δὲ τὰ ἐνδεχόμενα· πρὸς  γὰρ   τὰ τῷ γένει ἕτερα καὶ
[6, 1138]   λέγει, τοῦτο διέλωμεν. Ἐν πάσαις  γὰρ   ταῖς εἰρημέναις ἕξεσι, καθάπερ καὶ
[6, 1145]   λέγεται ἀγαθός, οὐκ ἐνδέχεται· ἅμα  γὰρ   τῇ φρονήσει μιᾷ ὑπαρχούσῃ πᾶσαι
[6, 1141]   πολιτικὴ αὐτή· εἰ  γὰρ   (τὴν περὶ τὰ ὠφέλιμα τὰ
[6, 1142]   καί τι πράσσοντας πλέον Ζητοῦσι  γὰρ   τὸ αὑτοῖς ἀγαθόν, καὶ οἴονται
[6, 1143]   οὐχ ἧττον τῶν ἀποδείξεων· διὰ  γὰρ   τὸ ἔχειν ἐκ τῆς ἐμπειρίας
[6, 1143]   τῆς ἐν τῷ μανθάνειν· λέγομεν  γὰρ   τὸ μανθάνειν συνιέναι πολλάκις.
[6, 1145]   οὐδ' ἄνευ ἀρετῆς· μὲν  γὰρ   τὸ τέλος δὲ τὰ
[6, 1142]   τι τὸ εὖ βεβουλεῦσθαι·  γὰρ   τοιαύτη ὀρθότης βουλῆς εὐβουλία,
[6, 1143]   ἐσχάτων ἅπαντα τὰ πρακτά· καὶ  γὰρ   τὸν φρόνιμον δεῖ γινώσκειν αὐτά,
[6, 1143]   καὶ τῆς ἑτέρας προτάσεως· ἀρχαὶ  γὰρ   τοῦ οὗ ἕνεκα αὗται· ἐκ
[6, 1139]   καὶ τῆς ποιητικῆς ἄρχει· ἕνεκα  γάρ   του ποιεῖ πᾶς ποιῶν,
[6, 1140]   μὴ ἐν τῷ ποιουμένῳ· οὔτε  γὰρ   τῶν ἐξ ἀνάγκης ὄντων
[6, 1143]   τῶν ἐσχάτων ἐπ' ἀμφότερα· καὶ  γὰρ   τῶν πρώτων ὅρων καὶ τῶν
[6, 1143]   καὶ περὶ τὴν ὑγίειαν· βουλόμενοι  γὰρ   ὑγιαίνειν ὅμως οὐ μανθάνομεν ἰατρικήν.
[6, 1139]   μὴ ἀκολουθεῖν ταῖς ὁμοιότησιν. (Πάντες  γὰρ   ὑπολαμβάνομεν, ἐπιστάμεθα, μηδ' ἐνδέχεσθαι
[6, 1144]   τῇ δ' ἡμάρτανεν· ὅτι μὲν  γὰρ   φρονήσεις ᾤετο (εἶναι πάσας τὰς
[6, 1143]   σύνεσις καὶ φρόνησις. μὲν  γὰρ   φρόνησις ἐπιτακτική ἐστιν· τί γὰρ
[6, 1141]   περὶ ὧν ἔστι βουλεύσασθαι· τοῦ  γὰρ   φρονίμου (μάλιστα τοῦτ' ἔργον εἶναί
[6, 1145]   τῆς ὑγιείας ἰατρική· οὐ  γὰρ   χρῆται αὐτῇ, ἀλλ' ὁρᾷ ὅπως
[6, 1142]   δ' ἔμπειρος οὐκ ἔστιν· πλῆθος  γὰρ   χρόνου ποιεῖ τὴν ἐμπειρίαν· ἐπεὶ
[6, 1141]   δὲ πρακτικὴ καὶ βουλευτική· τὸ  γὰρ   ψήφισμα πρακτὸν ὡς τὸ ἔσχατον.
[6, 1144]   μὴ δι' αὐτά (καίτοι πράττουσί  γε   δεῖ καὶ ὅσα χρὴ
[6, 1141]   θειότερα τὴν φύσιν, (οἷον φανερώτατά  γε   ἐξ ὧν κόσμος συνέστηκεν.
[6, 1139]   Οὐκ ἔστι δὲ προαιρετὸν οὐδὲν  γεγονός,   οἷον οὐδεὶς προαιρεῖται Ἴλιον πεπορθηκέναι·
[6, 1139]   ἐσομένου καὶ ἐνδεχομένου, τὸ δὲ  γεγονὸς   οὐκ ἐνδέχεται μὴ γενέσθαι· διὸ
[6, 1139]   οὐδὲ γὰρ βουλεύεται περὶ τοῦ  γεγονότος   ἀλλὰ περὶ τοῦ ἐσομένου καὶ
[6, 1139]   ἐνδεχόμενα· πρὸς γὰρ τὰ τῷ  γένει   ἕτερα καὶ τῶν τῆς ψυχῆς
[6, 1139]   τῆς ψυχῆς μορίων ἕτερον τῷ  (γένει   τὸ πρὸς ἑκάτερον πεφυκός, εἴπερ
[6, 1143]   εὐδαίμων (ἄνθρωπος (οὐδεμιᾶς γάρ ἐστι  γενέσεως)   δὲ φρόνησις τοῦτο μὲν
[6, 1139]   δὲ γεγονὸς οὐκ ἐνδέχεται μὴ  γενέσθαι·   διὸ ὀρθῶς Ἀγάθων (Μόνου γὰρ
[6, 1140]   Ἔστι δὲ τέχνη πᾶσα περὶ  γένεσιν   καὶ τὸ τεχνάζειν καὶ θεωρεῖν
[6, 1144]   καὶ τἆλλα ἔχομεν εὐθὺς ἐκ  γενετῆς·   ἀλλ' ὅμως ζητοῦμεν ἕτερόν τι
[6, 1145]   χρῆται αὐτῇ, ἀλλ' ὁρᾷ ὅπως  γένηται·   ἐκείνης οὖν ἕνεκα ἐπιτάττει, ἀλλ'
[6, 1139]   ἄλλως, ὅταν ἔξω τοῦ θεωρεῖν  γένηται,   λανθάνει εἰ ἔστιν μή.
[6, 1140]   τεχνάζειν καὶ θεωρεῖν ὅπως ἂν  γένηταί   τι τῶν ἐνδεχομένων καὶ εἶναι
[6, 1142]   τί δὴ μαθηματικὸς μὲν παῖς  γένοιτ'   ἄν, σοφὸς δ' φυσικὸς
[6, 1142]   εὐστοχία ἄλλο τι  γένος.   Ἐπιστήμη μὲν δὴ οὐκ ἔστιν·
[6, 1140]   τέχνη δ' ὅτι ἄλλο τὸ  γένος   πράξεως καὶ ποιήσεως. Λείπεται ἄρα
[6, 1143]   ἰατρικὴ περὶ ὑγιεινῶν,  γεωμετρία   περὶ μεγέθη· οὔτε γὰρ περὶ
[6, 1142]   ἐστὶ τοῦ εἰρημένου καὶ διότι  γεωμετρικοὶ   μὲν νέοι καὶ μαθηματικοὶ γίνονται
[6, 1143]   σύνεσίς ἐστιν οὔτε περὶ τῶν  γιγνομένων   ὁτουοῦν, ἀλλὰ περὶ ὧν ἀπορήσειεν
[6, 1142]   τοιαῦτα, φρόνιμος δ' οὐ δοκεῖ  γίνεσθαι.   Αἴτιον δ' ὅτι καὶ τῶν
[6, 1143]   χάριν φρόνιμον ῥητέον ἀλλὰ τοῦ  γίνεσθαι,   τοῖς οὖσι σπουδαίοις οὐθὲν ἂν
[6, 1144]   καὶ τούτων κυρία οὐ  γίνεται   ἄνευ φρονήσεως. Διόπερ τινές φασι
[6, 1142]   ἕκαστά ἐστιν φρόνησις,  γίνεται   (γνώριμα ἐξ ἐμπειρίας, νέος δ'
[6, 1144]   δ' ἕξις τῷ (ὄμματι τούτῳ  γίνεται   τῆς ψυχῆς οὐκ ἄνευ ἀρετῆς,
[6, 1140]   τῶν ἐξ ἀνάγκης ὄντων  γινομένων   (τέχνη ἐστίν, οὔτε τῶν
[6, 1142]   γεωμετρικοὶ μὲν νέοι καὶ μαθηματικοὶ  γίνονται   καὶ σοφοὶ τὰ τοιαῦτα, φρόνιμος
[6, 1143]   καὶ γὰρ τὸν φρόνιμον δεῖ  γινώσκειν   αὐτά, καὶ σύνεσις καὶ
[6, 1143]   ἔνια συγγνώμην. δὲ συγγνώμη  γνώμη   ἐστὶ κριτικὴ τοῦ ἐπιεικοῦς ὀρθή·
[6, 1143]   συνιέναι πολλάκις. δὲ καλουμένη  γνώμη,   καθ' ἣν συγγνώμονας καὶ (ἔχειν
[6, 1143]   καὶ σύνεσις καὶ  γνώμη   περὶ τὰ (πρακτά, ταῦτα δ'
[6, 1143]   καὶ φύσει σοφὸς μὲν οὐδείς,  γνώμην   δ' ἔχειν καὶ σύνεσιν καὶ
[6, 1143]   νοῦν ἐπὶ τοὺς αὐτοὺς ἐπιφέροντες  γνώμην   ἔχειν καὶ νοῦν ἤδη καὶ
[6, 1143]   ἣν συγγνώμονας καὶ (ἔχειν φαμὲν  γνώμην,   τοῦ ἐπιεικοῦς ἐστὶ κρίσις
[6, 1143]   εἰς ταὐτὸ τείνουσαι· λέγομεν γὰρ  γνώμην   καὶ σύνεσιν καὶ φρόνησιν καὶ
[6, 1143]   ἡλικία νοῦν ἔχει καὶ  γνώμην,   ὡς τῆς φύσεως αἰτίας οὔσης.
[6, 1141]   δεῖ καὶ τὰ καθ' ἕκαστα  γνωρίζειν·   πρακτικὴ γάρ, δὲ πρᾶξις
[6, 1142]   ἐστιν φρόνησις, γίνεται  (γνώριμα   ἐξ ἐμπειρίας, νέος δ' ἔμπειρος
[6, 1139]   ὅταν γάρ πως πιστεύῃ καὶ  γνώριμοι   αὐτῷ ὦσιν αἱ ἀρχαί, ἐπίσταται·
[6, 1141]   μὲν οὖν τι ἂν εἴη  γνώσεως   τὸ αὑτῷ εἰδέναι· ἀλλ' ἔχει
[6, 1139]   ὁμοιότητά τινα καὶ οἰκειότητα  γνῶσις   ὑπάρχει αὐτοῖς. Λεγέσθω δὲ τούτων
[6, 1143]   τῷ ἔχειν τὴν ἰατρικὴν καὶ  γυμναστικήν   ἐσμεν. Εἰ δὲ μὴ τούτων




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/05/2008