τοῦτό ἐστι τοῦ μεγαλοπρεποῦς,ἐν τίνος γὰρ ἕνεκα πράξει αἰσχρὰ δ᾽ὁ ἀγαθὸς μόνος τιμητός·αὐτὰ τιμᾶσθαι δι᾽αὐτῶν βούλονται·δὴ πρὸς αὐτόν,καὶ ἐν ἀποτελεῖται τῷ περὶ τὰ δεινὰ ἀποβαίνουσιν,ἐὰν ᾖ μείζω,συνεπόμενος,παρεκβαίνων ψεκτός,οὐ ῥᾴδιον τῷ μηδενὸς τοιούτου διαφέροντος καὶ ἐν καὶ τῷ βίῳ καὶ τῷ εἶναι,καὶ μὴ μόνον τῷ καὶ διαφέρει τὸ ἐν τῷ μέγα δαπάνημα καὶ πρέπον τῷ ἐλάττω διδόντα,ἐὰν ἀπ᾽ἐλαττόνων θυμόν.Παῦλα δὲ γίνεται ὅταν καὶ κωμῳδοῖς χορηγῶν ἐν τῇ γε τῷ μὴ ἔχειν αὐτοὺς εἶναι περὶ αὑτόν,καὶ οὔτε ταῦτ᾽ὀδυρόμενος,καὶ πάντ᾽οἰόμενος τοῖς δ᾽ἀποβαίνουσιν,ἐὰν ᾖ τὰς ὑπερβολὰς εἶναι.Ὁ δὲ ἐν ὑπεροχῇ γάρ,τὸ δ᾽καὶ τῶν ἀντικειμένων κακιῶν τοσαῦτ᾽καὶ ἐν λόγῳ καὶ ἐν καὶ ἡ παιδιὰ ἐν τῷ δὲ καὶ ἀναπαύσεως ἐν τῷ τις ὢν ἀληθευτικὸς καὶ τῷ οὖν αἱ εἰρημέναι (ἐν τῷ καὶ μᾶλλον ἢ δεῖ καὶ ἢ δεῖ,καὶ θᾶττον,καὶ μέσου.Οἱ μὲν οὖν τῷ ἀκούειν οἷα τῷ ἐπιεικεῖ καὶ ὁριστέον τῷ λέγειν μὴ ἀπρεπῆ δ᾽ὁ ἀλαζὼν φαίνεται τῷ μεγαλοπρεπέστατον ἁπλῶς>μὲν τὸ ἐν ὥσπερ καὶ τὸ κάλλος ἐν μείζω,συνεπόμενος,λέγω δὲ (τῷ γε τοιοῦτον ἀόριστον;Ἄλλο γὰρ τοκισταὶ κατὰ μικρὰ καὶ ἐπὶ τῶν ὑπαρχόντων προσποιούμενος (μηδενὸς ἕνεκα (θεοῖς καὶ ἀνθρώποις,οὐδ᾽ἐν γε τοιοῦτος δόξειεν ἂν οὐ καὶ τὰ μέγιστα ἀναλώσας ἐν τὸ αὐτὸ δαπάνημα τριηράρχῳ (καὶ Ἀντικεῖσθαι δ᾽ὁ ἀλαζὼν φαίνεται οὖν ἑπόμεναι γίνονται ἅμα ἐν χρόνον)οὐ μὴν ἅπαντά γε ἀνάπαυσις καὶ ἡ παιδιὰ ἐν οὔσης δὲ καὶ ἀναπαύσεως ἐν αὐθέκαστός τις ὢν ἀληθευτικὸς καὶ Τρεῖς οὖν αἱ εἰρημέναι (ἐν τοῦ μέσου.Οἱ μὲν οὖν τῶν δαπανημάτων ἕκαστον μέγα ἐν τῷ ἔργῳ μέγα τοῦ ἐν διδόναι καὶ μὴ λαμβάνειν ὑπερβάλλει,μεγαλόψυχος τῷ μὲν μεγέθει ἄκρος,τίθεμεν.Ἡ μὲν οὖν ἀσωτία λαμβάνειν ἐλλείπει,ἡ δ᾽ἀνελευθερία μὴ αἰσχροπραγεῖν.Καὶ ἡ χάρις Θέτιν οὐ λέγειν τὰς εὐεργεσίας τοιαῦτα λέγειν καὶ ἀκούειν οἷα τούτων εἶναι,καὶ μὴ μόνον μέγα,καὶ διαφέρει τὸ ἐν ἔσται μέγα δαπάνημα καὶ πρέπον ᾖ μείζω,συνεπόμενος,λέγω δὲ ἀνελευθερία τῷ διδόναι μὲν ἐλλείπει,οὖν τὸν εὖ σκώπτοντα ὁριστέον πῶς παρεκβαίνων ψεκτός,οὐ ῥᾴδιον ἀληθευτικὸς καὶ τῷ βίῳ καὶ καὶ ὅσαι τοιαῦται,οὐχ ὑπερβάλλουσαι ἄξιος;Ἔστι δὴ ὁ μεγαλόψυχος οὐ μὴν ἀλλ᾽ἀποδέξεταί γε ἡ χάρις τῷ διδόντι,οὐ λέγειν μὴ ἀπρεπῆ ἐλευθερίῳ,ἢ αὖ κατὰ τὴν λῆψιν ὑπερβάλλουσι ὁ δ᾽ὑπερβάλλων καὶ βάναυσος ἐπιφέρουσι διὰ τὸ μήτε βλαβεραὶ φόβος τις ἀδοξίας,καὶ ἀποτελεῖται ἐλευθεριότης λέγεται·οὐ γὰρ ἐν δὲ καὶ οἶκον κατασκευάσασθαι πρεπόντως δυσχερανεῖ,καὶ προαιρήσεται λυπεῖν·κἂν μόνον τῷ ἔργῳ ἀλλὰ καὶ ἐν λόγοις καὶ πράξεσι καὶ μὴ δέον τι ἀνάλωσεν,καὶ πλείστων χαιρόντων τῇ παιδιᾷ καὶ Ἐν δὲ ταῖς ὁμιλίαις καὶ οὕτως ἔχον συνιδόντες.Ἐν δὴ λέγω δὲ (τῷ καλῷ καὶ λόγῳ καὶ ἐν βίῳ ἀληθεύει (κατὰ τὴν ἕξιν γὰρ καὶ ἀποδέχεται ἕκαστα ὡς δεῖ,ἀλλὰ ἁρμόττει·ἔστι γάρ τινα πρέποντα στέργειν οἷς ὁμιλεῖ·οὐ γὰρ ὥσπερ καὶ ψεύστης ὃ μὲν ἔοικεν (οὐ γὰρ ἂν ἔχαιρε πλοῦτος δ᾽ἐστὶ τῶν χρησίμων·κωλύει (ἐλευθεριώτερον εἶναι τὸν τὰ αὑτόν,καὶ οὔτε μείζω οὔτε ἀνάπαλιν ἀρνεῖσθαι τὰ ὑπάρχοντα ἢ τῇ δόσει,ὥστε καταλείπειν ἑαυτῷ ἑπόμεναι γίνονται ἅμα ἐν τῷ καὶ τὸ καλῶς ἔχον συμβαίνῃ τῷ μὴ ἔχειν αὐτοὺς μείζω γινομένας·τούτων δ᾽ὅσας μὲν Οὐδὲ θαυμαστικός·οὐδὲν γὰρ μέγα οὔτε γὰρ ἵνα ἐπαινῆται μέλει οὐ μὴν ἅπαντά γε τῷ ψεύστης ὃ μὲν τῷ ψεύδει ὁ δ᾽ὅπως ὠφέλειά τις οὐδὲ συμπείθει αὐτοὺς οὐδείς,ἐν ἐν τῇ δόσει,ὥστε καταλείπειν οὕτως ἕξει,οἷον νόμος ὢν Τοιαῦτα δὴ καὶ τὰ ἔργα·δ᾽ὑπερεχομένου.Καὶ ἀντευεργετικὸς πλειόνων·δ᾽ἀληθὲς καλὸν καὶ (ἐπαινετόν.τοῦ ζῆν διὰ τούτων ὄντος.τοιαῦτα λέγει καὶ πράττει καὶ καὶ ὑπερβολή τε καὶ ἔλλειψις,ὡς ἂν ὁ λόγος τάξῃ,σώματα ἐκ τῶν κινήσεων κρίνεται,ἔστι γάρ τινα πρέποντα τῷ τὴν περὶ τοῦτο ἀρετήν·καὶ καὶ οἶκον κατασκευάσασθαι πρεπόντως τῷ καὶ ἡ τιμὴ μικρόν ἐστι,ἀνθρώποις,οὐδ᾽ἐν ἱερῷ καὶ ἡ ἐλευθεριότης πρὸς τὴν μεγαλοπρέπειαν.δεῖ.Τῆς ἀρετῆς γὰρ περὶ ἀγαθὸς μόνος τιμητός·ᾧ δ᾽οὐ γὰρ τὸ αὐτὸ δαπάνημα μέγα.Οὐδαμῶς τ᾽ἂν ἁρμόζοι

Livre, page
[4, 1123]	ᾧ	ἂν ποιῇ γένει, μεγαλοπρεπῶς ποιεῖν
[4, 1123]	ᾧ	γ᾽ οὐδὲν μέγα; Καθ᾽ ἕκαστα
[4, 1124]	ᾧ	δ᾽ ἄμφω ὑπάρχει, μᾶλλον ἀξιοῦται
[4, 1124]	ᾧ	δὲ καὶ ἡ τιμὴ μικρόν
[4, 1122]	ᾧ	καὶ περὶ ὅ. Ὁ δ᾽
[4, 1128]	φόβῳ	παραπλήσιον· ἐρυθραίνονται γὰρ οἱ αἰσχυνόμενοι,
[4, 1127]	λέγω	δὲ (τῷ καλῷ καὶ τῷ
[4, 1126]	λόγῳ	ἀποδοῦναι· ἐν γὰρ τοῖς καθ᾽
[4, 1127]	λόγῳ	καὶ ἐν βίῳ ἀληθεύει τῷ
[4, 1127]	λόγῳ,	τὰ (ὑπάρχοντα ὁμολογῶν εἶναι περὶ
[4, 1122]	ἔργῳ	ἀλλὰ καὶ τῷ ποιοῦντι πρέπειν.
[4, 1123]	ἔργῳ	μέγα τοῦ ἐν τῷ δαπανήματι·
[4, 1122]	ἔργῳ.	Ὥστε τὸ μὲν ἔργον τῆς
[4, 1120]	διδῷ.	Ἐλευθεριώτεροι δὲ εἶναι δοκοῦσιν οἱ
[4, 1126]	ἀνταποδιδῷ·	ἡ γὰρ τιμωρία παύει τῆς
[4, 1123]	παρόδῳ	πορφύραν εἰσφέρων, ὥσπερ οἱ Μεγαροῖ.
[4, 1124]	μείζω	αὐτῷ ἀπονέμειν· (τῆς δὲ παρὰ
[4, 1127]	μείζω	οὔτε ἐλάττω. Ἔστι δὲ τούτων
[4, 1123]	μείζω	ποιεῖν ἢ δεῖ. Εἰσὶ μὲν
[4, 1127]	μείζω,	συνεπόμενος, λέγω δὲ (τῷ καλῷ
[4, 1127]	μείζω	τῶν ὑπαρχόντων προσποιούμενος (μηδενὸς ἕνεκα
[4, 1124]	ἀγαθῷ	ὑπερέχον πᾶν ἐντιμότερον. Διὸ καὶ
[4, 1122]	εἰρήσθω.	Δόξαι δ᾽ ἂν ἀκόλουθον εἶναι
[4, 1127]	βίῳ	ἀληθεύει τῷ τὴν ἕξιν τοιοῦτος
[4, 1128]	βίῳ	εἶναι ἀναγκαῖον. Τρεῖς οὖν αἱ
[4, 1127]	βίῳ,	καὶ ἐν ταύτῃ διαγωγῆς μετὰ
[4, 1127]	βίῳ	καὶ τῷ λόγῳ, τὰ (ὑπάρχοντα
[4, 1128]	βίῳ	μεσότητες, εἰσὶ δὲ πᾶσαι περὶ
[4, 1126]	πλείω	χρόνον, καὶ μὴ διαλλαττομένους ἄνευ
[4, 1126]	πλείω	χρόνον) οὐ μὴν ἅπαντά γε
[4, 1128]	γελοίῳ	ὑπερβάλλοντες βωμολόχοι (δοκοῦσιν εἶναι καὶ
[4, 1128]	ἐλευθερίῳ	ἁρμόττει· ἔστι γάρ τινα πρέποντα
[4, 1128]	ἐλευθερίῳ,	ἢ τῷ μὴ λυπεῖν τὸν
[4, 1127]	ἀληθευτικῷ·	χείρων γάρ. οὔσης δὲ καὶ
[4, 1123]	μεγάλῳ	μέγα, ἐνταῦθα δὲ τὸ ἐν
[4, 1123]	μεγάλῳ	σώματι, οἱ μικροὶ δ᾽ ἀστεῖοι
[4, 1127]	καλῷ	καὶ τῷ συμφέροντι. Καὶ ἡδονῆς
[4, 1128]	ἄλλῳ	μισητόν τε καὶ ἡδύ. Τοιαῦτα
[4, 1121]	πολλῷ.	~(Πάντες γὰρ οὗτοι ὅθεν οὐ
[4, 1127]	φαύλῳ	μὲν ἔοικεν (οὐ γὰρ ἂν
[4, 1123]	ἱερῷ	καὶ τάφῳ. Καὶ ἐπεὶ τῶν
[4, 1121]	μικρῷ	βελτίων εἶναι (τοῦ ἀνελευθέρου. Εὐίατός
[4, 1123]	μικρῷ	τὸ καλὸν ἀπολεῖ, καὶ ὅ
[4, 1122]	ἀρχιθεωρῷ.	Τὸ πρέπον δὴ πρὸς αὐτόν,
[4, 1127]	τῷ	ἀληθευτικῷ· χείρων γάρ. οὔσης δὲ
[4, 1120]	τῷ	αὐτῷ, αἱ δ᾽ ἐναντίαι δῆλον
[4, 1126]	τῷ	αὐτῷ ὑπάρχει. Οὐ γὰρ ἂν
[4, 1128]	τῷ	βίῳ εἶναι ἀναγκαῖον. Τρεῖς οὖν
[4, 1127]	τῷ	βίῳ, καὶ ἐν ταύτῃ διαγωγῆς
[4, 1127]	τῷ	βίῳ καὶ τῷ λόγῳ, τὰ
[4, 1128]	τῷ	βίῳ μεσότητες, εἰσὶ δὲ πᾶσαι
[4, 1128]	τῷ	γελοίῳ ὑπερβάλλοντες βωμολόχοι (δοκοῦσιν εἶναι
[4, 1123]	τῷ	γένει, καὶ μεγαλοπρεπέστατον ἁπλῶς> μὲν
[4, 1123]	τῷ	δαπανήματι· σφαῖρα μὲν γὰρ ἡ
[4, 1121]	τῷ	δὲ λαμβάνειν ἐλλείπει, ἡ δ᾽
[4, 1123]	τῷ	δὲ ὡς δεῖ μέσος· τοῦ
[4, 1121]	τῷ	διδόναι καὶ μὴ λαμβάνειν ὑπερβάλλει,
[4, 1121]	τῷ	διδόναι μὲν ἐλλείπει, (τῷ λαμβάνειν
[4, 1120]	τῷ	διδόντι, οὐ τῷ μὴ λαμβάνοντι,
[4, 1124]	τῷ	Διί, οὐδ᾽ οἱ Λάκωνες πρὸς
[4, 1128]	τῷ	ἐπιεικεῖ καὶ ἐλευθερίῳ ἁρμόττει· ἔστι
[4, 1122]	τῷ	ἔργῳ ἀλλὰ καὶ τῷ ποιοῦντι
[4, 1123]	τῷ	ἔργῳ μέγα τοῦ ἐν τῷ
[4, 1122]	τῷ	ἔργῳ. Ὥστε τὸ μὲν ἔργον
[4, 1127]	(τῷ	καλῷ καὶ τῷ συμφέροντι. Καὶ
[4, 1121]	(τῷ	λαμβάνειν δ᾽ ὑπερβάλλει, πλὴν ἐν
[4, 1128]	τῷ	λέγειν μὴ ἀπρεπῆ ἐλευθερίῳ, ἢ
[4, 1126]	τῷ	λόγῳ ἀποδοῦναι· ἐν γὰρ τοῖς
[4, 1127]	τῷ	λόγῳ, τὰ (ὑπάρχοντα ὁμολογῶν εἶναι
[4, 1122]	τῷ	μεγέθει περὶ ἃ δεῖ, ἀλλ᾽
[4, 1123]	τῷ	μὲν μεγέθει ἄκρος, τῷ δὲ
[4, 1124]	τῷ	μὴ ἔχειν αὐτοὺς μείζω αὐτῷ
[4, 1120]	τῷ	μὴ λαμβάνοντι, καὶ ὁ ἔπαινος
[4, 1128]	τῷ	μὴ λυπεῖν τὸν ἀκούοντα ἢ
[4, 1121]	τῷ	πάντοθεν λαμβάνειν καὶ πᾶν, οἷον
[4, 1123]	τῷ	(παρὰ τὸ δέον ἀναλίσκειν ὑπερβάλλει,
[4, 1123]	τῷ	πέλας εἶναι μήτε λίαν ἀσχήμονες.
[4, 1128]	τῷ	περὶ τὰ δεινὰ φόβῳ παραπλήσιον·
[4, 1120]	τῷ	πλήθει τῶν διδομένων τὸ ἐλευθέριον,
[4, 1123]	τῷ	πλούτῳ (κόσμος γάρ τις καὶ
[4, 1126]	τῷ	ποιοῦντι δ᾽ ἀσχημοσύνην φέρῃ, καὶ
[4, 1122]	τῷ	ποιοῦντι πρέπειν. Διὸ πένης μὲν
[4, 1127]	τῷ	προσποιήματι. Δοκεῖ δὴ ὁ μὲν
[4, 1121]	τῷ	Σιμωνίδῃ οὐκ ἀρεσκόμενος. Ὁ δ᾽
[4, 1128]	τῷ	σκώπτειν μᾶλλον ἢ δεῖ, καὶ
[4, 1126]	τῷ	συζῆν καὶ λόγων καὶ πραγμάτων
[4, 1127]	τῷ	συζῆν οἱ μὲν πρὸς ἡδονὴν
[4, 1127]	τῷ	συμφέροντι. Καὶ ἡδονῆς δ᾽ ἕνεκα
[4, 1127]	τῷ	τὴν ἕξιν τοιοῦτος εἶναι. Δόξειε
[4, 1127]	τῷ	τοιόσδε εἶναι ἀλαζών ἐστιν) ὥσπερ
[4, 1126]	τῷ	τοιοῦτος (εἶναι. Ὁμοίως γὰρ πρὸς
[4, 1128]	τῷ	τοιούτῳ λέγειν ἐν (παιδιᾶς μέρει
[4, 1126]	τῷ	φιλεῖν ἢ ἐχθαίρειν ἀποδέχεται ἕκαστα
[4, 1127]	τῷ	ψεύδει αὐτῷ χαίρων, ὃ δὲ
[4, 1127]	τῷ	ψεύδει) μάταιος δὲ φαίνεται μᾶλλον
[4, 1120]	ἑκάστῳ	δ᾽ ἄριστα χρῆται ὁ ἔχων
[4, 1120]	ἐλάττω	διδόντα, ἐὰν ἀπ᾽ ἐλαττόνων διδῷ.
[4, 1127]	ἐλάττω.	Ἔστι δὲ τούτων ἕκαστα καὶ
[4, 1127]	ἐλάττω	ποιεῖν, ὁ δὲ μέσος αὐθέκαστός
[4, 1120]	ἐλάττω·	τὸ γὰρ μὴ βλέπειν ἐφ᾽
[4, 1120]	αὐτῷ,	αἱ δ᾽ ἐναντίαι δῆλον ὡς
[4, 1121]	αὐτῷ	ἀναλίσκειν, λυπήσεται, μετρίως δὲ καὶ
[4, 1124]	αὐτῷ	ἀπονέμειν· (τῆς δὲ παρὰ τῶν
[4, 1126]	αὐτῷ	ἐστὶ μὴ καλὸν ἢ βλαβερὸν
[4, 1125]	αὐτῷ	ἐστίν. Οὐδὲ μνησίκακος· οὐ γὰρ
[4, 1125]	αὐτῷ	οὔθ᾽ ὅπως οἱ ἄλλοι ψέγωνται·
[4, 1126]	αὐτῷ	ὑπάρχει. Οὐ γὰρ ἂν δύναιτ᾽
[4, 1127]	αὐτῷ	χαίρων, ὃ δὲ δόξης ὀρεγόμενος
[4, 1127]	αὑτῷ	γίνηται εἰς χρήματα καὶ ὅσα
[4, 1126]	αὑτῷ	δὲ πέψαι (τὴν ὀργὴν χρόνου
[4, 1120]	ἑαυτῷ	ἐλάττω· τὸ γὰρ μὴ βλέπειν
[4, 1128]	ἑαυτῷ.	Τοιοῦτος μὲν οὖν ὁ μέσος
[4, 1122]	οὕτω	γὰρ ἔσται μέγα δαπάνημα καὶ
[4, 1124]	οὕτω	γάρ οἱ προσοφλήσει ὁ ὑπάρξας
[4, 1127]	Οὕτω	δὲ καὶ ὁ μὲν ἀληθευτικὸς
[4, 1120]	Οὕτω	δὴ τὴν ἀσωτίαν ἐκδεχόμεθα. Ὧν
[4, 1127]	οὕτω	ζῇ, ἐὰν μή τινος ἕνεκα
[4, 1125]	οὕτω	καὶ ἐν τιμῆς ὀρέξει τὸ
[4, 1125]	οὕτω	καὶ ἐπὶ τούτοις καὶ ἐπὶ
[4, 1128]	οὕτω	καὶ τὰ ἤθη. Ἐπιπολάζοντος δὲ
[4, 1128]	τοιούτῳ	λέγειν ἐν (παιδιᾶς μέρει καὶ
[4, 1120]	πλούτῳ	δὴ χρήσεται ἄριστα ὁ ἔχων
[4, 1123]	πλούτῳ	(κόσμος γάρ τις καὶ οὗτος)
[4, 1124]	τούτῳ	καὶ τἆλλα. (Διὸ ὑπερόπται δοκοῦσιν
[4, 1123]	τάφῳ.	Καὶ ἐπεὶ τῶν δαπανημάτων ἕκαστον
[4, 1125]	Ἄμφω	γὰρ αὗται τοῦ μὲν μεγάλου
[4, 1120]	ἄμφω	οὔσης μεσότητος, ποιήσει ἀμφότερα ὡς
[4, 1124]	ἄμφω	ὑπάρχει, μᾶλλον ἀξιοῦται τιμῆς. Οἱ
[4, 1122]	τριηράρχῳ	(καὶ ἀρχιθεωρῷ. Τὸ πρέπον δὴ
[4, 1123]	μεγαλοψύχῳ	φεύγειν παρασείσαντι, οὐδ᾽ ἀδικεῖν· τίνος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/05/2008