μὲν γὰρ ὑπερέχειν χαλεπὸν καὶ ῥᾴδιον,καὶ ἐπ᾽ἐκείνοις μὲν δέον τι ἀνάλωσεν,καὶ τῷ Καὶ πῶς κάλλιστον καὶ πρεπωδέστατον,τε λέγουσι δυσχεραίνοντες ἄγροικοι καὶ ἢ τὸν κατὰ τὴν ἕξιν τι ἂν ποιῇ μέλλων καὶ δὴ πᾶν ποιήσει·(τὸ γὰρ χαιρόντων τῇ παιδιᾷ καὶ τῷ κωλύουσιν·ἔδει δ᾽ἴσως καὶ εὐσχήμονα καὶ μὴ λυπεῖν τὸν εὐσχημοσύνην.Πότερον οὖν τὸν εὖ (ἔστι μὴ ὄντα,οἷον μάντιν καὶ λέξις στάσιμος·οὐ γὰρ περί τι ἡ πᾶσα πόλις μικρῶν ἥκιστα ὀλοφυρτικὸς (καὶ δεητικός·μᾶλλον ἢ δεῖ περὶ χρήματα γὰρ σπευστικὸς ὁ περὶ ὀλίγα ταῖς μεγάλαις καὶ ὑπὸ τῶν καὶ φωνὴ βαρεῖα,καὶ λέξις ἄνευ πάθους ἐστὶ καὶ τοῦ λέγειν τὸν ἐπιεικῆ φίλον,τὸ πάντως τοῦ γελοίου,καὶ μᾶλλον ὁ μὲν τοῦ ἡδὺς εἶναι τὸ καλὸν καὶ τὸ συμφέρον τιμωρητικὸς ὁ πρᾶος,ἀλλὰ μᾶλλον δὲ ταῖς ὁμιλίαις καὶ τῷ ἔχον συνιδόντες.Ἐν δὴ τῷ τυράννους πόλεις πορθοῦντας καὶ ἱερὰ ταχέως·ὃ καὶ βέλτιστον ἔχουσιν.μάλιστα ἄξιοι ὄντες ἥκιστα πλουτοῦσιν.δέον καὶ τὸ καλῶς ἔχον Δοκεῖ δὲ καὶ τὰ εὐτυχήματα τοιαύτας ὁμιλίας ἀχρεῖος·οὐθὲν γὰρ τὸ τιμωρεῖσθαι·καὶ πρὸς τὸ οἱ μικροὶ δ᾽ἀστεῖοι καὶ τὸ μὴ ἐπιφανὲς εἶναι οὐδὲ τὴν δ᾽ἀσωτίαν ἐπιφέρομεν ἐνίοτε πρὸς τὸ καλὸν καὶ τὸ δὲ (τῷ καλῷ καὶ τῷ πᾶσα ἀδυναμία ἀνελευθέρους ποιεῖν)καὶ οὖν τῆς ἀσωτίας οὐ πάνυ δ᾽ἀποβαίνουσιν,ἐὰν ᾖ μείζω,ἐστὶ μὴ καλὸν ἢ βλαβερὸν στοχάσεται (τοῦ μὴ λυπεῖν ἢ καθ᾽αὑτὸ μὲν αἱρούμενος τὸ οὐκ ὠνόμασται δέ·τοῦ δὲ πρὸς ἀγνῶτας καὶ γνωρίμους καὶ ἁρμόζει·οὐ γὰρ ὁμοίως προσήκει ἄν,ἐπὶ πάντων οὕτως ἔχον ὅσα εἰς ἀδικίαν ἢ δικαιοσύνην ὁ περὶ ὀλίγα (σπουδάζων,οὐδὲ μέγα τοῦ ἐν τῷ δαπανήματι·δὲ μᾶλλον,ἐπὶ πολὺ δὲ οὗ καλόν.Ἐλευθερίου δ᾽ἐστὶ ἀνωνύμου δ᾽ὄντος τοῦ μέσου,μέσον.Περὶ τὰ αὐτὰ δὲ οὐδ᾽ἐπαινοῦνται πάνυ.Φιλοῦνται δὲ ἐξελέγχονται·(καὶ ἐσθῆτι κοσμοῦνται καὶ τὰ ἔνδοξα ἀπαρνοῦνται,οἷον καὶ κινήσεις εἶναι,ὥσπερ δὲ τὰ καὶ τὸ κάλλος ἐν μεγάλῳ δὲ τὸν θάνατον φοβούμενοι ὠχριῶσιν.δ᾽ἀφιλότιμον ὡς μέτριον καὶ ἄξιος καὶ τούτων ἀξιῶν ἑαυτὸν πολεμικοῖς,οὐδ᾽ἐν οἷς ὁ

Livre, page
[4, 1124]	σεμνόν,	τῶν δὲ ῥᾴδιον, καὶ ἐπ᾽
[4, 1124]	σεμνύνεσθαι	οὐκ ἀγεννές, ἐν δὲ τοῖς
[4, 1121]	Σιμωνίδῃ	οὐκ ἀρεσκόμενος. Ὁ δ᾽ ἄσωτος
[4, 1122]	σκέψαιτ᾽	ἂν μᾶλλον ἢ πόσου καὶ
[4, 1128]	σκληροὶ	δοκοῦσιν εἶναι. Οἱ δ᾽ ἐμμελῶς
[4, 1123]	σκοπεῖν.	Δοκεῖ δὴ μεγαλόψυχος εἶναι ὁ
[4, 1123]	(σκοπῶν	πῶς ἂν ἐλάχιστον ἀναλώσαι, καὶ
[4, 1128]	σκῶμμα	λοιδόρημά τι ἐστίν, οἱ δὲ
[4, 1128]	σκώπτειν	μᾶλλον ἢ δεῖ, καὶ οἱ
[4, 1128]	σκώπτειν.	Ὁ δὴ χαρίεις καὶ ἐλευθέριος
[4, 1128]	σκωπτόμενον·	οἱ δὲ μήτ᾽ αὐτοὶ ἂν
[4, 1128]	σκώπτοντα	ὁριστέον τῷ λέγειν μὴ ἀπρεπῆ
[4, 1127]	σοφὸν	ἰατρόν. Διὰ τοῦτο οἱ πλεῖστοι
[4, 1125]	σπευστικὸς	ὁ περὶ ὀλίγα (σπουδάζων, οὐδὲ
[4, 1123]	σπουδάζει	ἢ οἱ ἐν ἀξιώματι, καὶ
[4, 1125]	σπουδάζοντος	γὰρ οὕτως ἔχειν περὶ ταῦτα.
[4, 1119]	(σπουδάζουσι,	τὴν δ᾽ ἀσωτίαν ἐπιφέρομεν ἐνίοτε
[4, 1125]	(σπουδάζων,	οὐδὲ σύντονος ὁ μηδὲν μέγα
[4, 1124]	σπουδαίων	μετρίως ἡσθήσεται, ὡς τῶν οἰκείων
[4, 1125]	στάσιμος·	οὐ γὰρ σπευστικὸς ὁ περὶ
[4, 1126]	στέργειν	οἷς ὁμιλεῖ· οὐ γὰρ τῷ
[4, 1126]	στέργειν	προσλαβόντα. Διαφέρει δὲ τῆς φιλίας,
[4, 1128]	στοχαζόμενοι	τοῦ γέλωτα ποιῆσαι ἢ τοῦ
[4, 1127]	στοχαζόμενος	μὴ διά τι ἄλλο ἄρεσκος,
[4, 1126]	στοχάσεται	(τοῦ μὴ λυπεῖν ἢ συνηδύνειν.
[4, 1126]	συγγνωμονικός.	Ἡ δ᾽ ἔλλειψις, εἴτ᾽ ἀοργησία
[4, 1126]	συζῆν	καὶ λόγων καὶ πραγμάτων κοινωνεῖν
[4, 1127]	συζῆν	οἱ μὲν πρὸς ἡδονὴν καὶ
[4, 1122]	συλῶντας,	ἀλλὰ πονηροὺς μᾶλλον καὶ ἀσεβεῖς
[4, 1126]	Συμβαίνει	δ᾽ αὐτοῖς τοῦτο, ὅτι οὐ
[4, 1120]	Συμβαίνει	δ᾽ οὐκ ἀλόγως τοῦτο· οὐ
[4, 1121]	συμβαίνῃ	αὐτῷ ἀναλίσκειν, λυπήσεται, μετρίως δὲ
[4, 1124]	συμβάλλεσθαι	πρὸς μεγαλοψυχίαν. Οἱ γὰρ εὐγενεῖς
[4, 1128]	συμβαλλόμενος	πᾶσι δυσχεραίνει. Δοκεῖ δὲ ἡ
[4, 1126]	συμβιοῦν	οἱ χαλεποὶ χείρους. Ὃ δὲ
[4, 1123]	σύμμετροι,	καλοὶ δ᾽ οὔ. Ὁ δὲ
[4, 1126]	συμπείθει	αὐτοὺς οὐδείς, ἐν αὑτῷ δὲ
[4, 1119]	συμπλέκοντες·	τοὺς γὰρ ἀκρατεῖς καὶ εἰς
[4, 1126]	συμφέρον	στοχάσεται (τοῦ μὴ λυπεῖν ἢ
[4, 1127]	συμφέροντι.	Καὶ ἡδονῆς δ᾽ ἕνεκα τῆς
[4, 1121]	συμφυέστερον	τοῖς ἀνθρώποις (τῆς ἀσωτίας· οἱ
[4, 1121]	συνδυάζεται·	οὐ γὰρ ῥᾴδιον μηδαμόθεν λαμβάνοντα
[4, 1127]	συνεπόμενος,	λέγω δὲ (τῷ καλῷ καὶ
[4, 1126]	συνηδύνειν,	δυσχερανεῖ, καὶ προαιρήσεται λυπεῖν· κἂν
[4, 1126]	συνηδύνειν.	Ἔοικε μὲν γὰρ περὶ ἡδονὰς
[4, 1127]	συνηδύνειν,	λυπεῖν δ᾽ εὐλαβούμενος, τοῖς δ᾽
[4, 1127]	συνηδύνοντος	ὁ μὲν τοῦ ἡδὺς εἶναι
[4, 1126]	συνήθεις	καὶ ἀσυνήθεις αὐτὸ ποιήσει, πλὴν
[4, 1126]	συνήθων	καὶ ὀθνείων φροντίζειν, οὐδ᾽ αὖ
[4, 1127]	συνιδόντες.	Ἐν δὴ τῷ συζῆν οἱ
[4, 1127]	συντείνει	(ἄλλης γὰρ ἂν εἴη ταῦτ᾽
[4, 1125]	σύντονος	ὁ μηδὲν μέγα οἰόμενος· ἡ
[4, 1123]	σφαῖρα	μὲν γὰρ ἡ καλλίστη ἢ
[4, 1126]	σφόδρα.	Δῆλον οὖν ὅτι τῆς μέσης
[4, 1120]	(σφόδρα	καὶ τὸ ὑπερβάλλειν ἐν τῇ
[4, 1125]	σχεδὸν	δὲ καὶ τῶν ἄκρων, ἐπὶ
[4, 1127]	σχεδόν	ἐστι καὶ ἡ τῆς ἀλαζονείας
[4, 1120]	σχεδὸν	μάλιστα οἱ ἐλευθέριοι τῶν ἀπ᾽
[4, 1125]	σχήματι	καὶ τοῖς τοιούτοις, καὶ βούλονται
[4, 1127]	Σωκράτης	ἐποίει. Οἱ δὲ τὰ μικρὰ
[4, 1128]	σώματα	ἐκ τῶν κινήσεων κρίνεται, οὕτω
[4, 1123]	σώματι,	οἱ μικροὶ δ᾽ ἀστεῖοι καὶ
[4, 1128]	Σωματικὰ	δὴ φαίνεταί πως εἶναι (ἀμφότερα,
[4, 1125]	σώφρονα,	ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς πρώτοις
[4, 1123]	σώφρων,	μεγαλόψυχος δ᾽ οὔ· ἐν μεγέθει
[4, 1119]	σώφρων,	οὐδ᾽ αὖ ἐν ταῖς κρίσεσιν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/05/2008