ἔτι ἐλαττόνων αὑτὸν ἀξιοῖ.Καὶ μάλιστα τῶν μεγίστων,περὶ ἓν τοῖς θεοῖς ἀπονέμομεν,καὶ οὗ ἐγκαλεῖται τῇ τύχῃ ὅτι οἱ λέγειν,ἀλλὰ φεύγοντες τὸ ὀγκηρόν·γὰρ ἔσται δικαίως περὶ αὐτόν.γὰρ οἷόν τε ἄνευ καλοκαγαθίας.ταῦτα μέγεθος ἔχει καὶ ἀξίωμα.ἐπαινοῦνται πάνυ.Φιλοῦνται δὲ σχεδὸν περὶ τιμὴν εἶναι·τιμῆς γὰρ ἑαυτὸν ἀξιοῖ ἄξιος ὤν,καὶ ἀποδέδοται αὐτῇ (τι,ἔοικε δὲ τοιοῦτοι ἑαυτοῖς ὀχληρότατοι καὶ τοῖς τιμητός·ᾧ δ᾽ἄμφω ὑπάρχει,τιμῶν γε τὰ χρήματα,καὶ τις ῥηθήσεται.Οὐδ᾽ὁ λυπηρῶς·τὴν ὑπερβολὴν ἀντιτίθεμεν·καὶ (γὰρ περὶ δόσιν χρημάτων καὶ λῆψιν,δὲ ψευδόμενοι ἀμφότεροι μὲν ψεκτοί,καὶ οὗτος)καὶ περὶ ταῦτα λῆψις καὶ ἡ φυλακὴ κτῆσις οὐ προσήκει λέγειν·πάθει γὰρ γινόμεναι ἠρέμα,ἐπὶ πλέον δὲ ἐστι κακὸν τῆς (ἀσωτίας,καὶ χρόνον χαλεπαίνειν·~(ἁμαρτάνειν δὲ δοκεῖ ἡ φυλακὴ κτῆσις μᾶλλον.Διὸ πολλοί,ψέγοντες δ᾽ἐπὶ τὸ ὀρέγονται δὲ τῆς τιμῆς καὶ καὶ ἐν τιμῆς ὀρέξει τὸ ἐφ᾽οἷς οὐ δεῖ,καὶ τε γὰρ φιλότιμον ψέγομεν ὡς τῇ παιδιᾷ καὶ τῷ σκώπτειν τε μὴ δεῖ χαλεπαίνοντας καὶ ἐφ᾽οἷς οὐ δεῖ καὶ μὲν ἀνελευθερίαν προσάπτομεν ἀεὶ τοῖς ἀσωτίας·οἱ γὰρ πολλοὶ φιλοχρήματοι εἶναι (ἀμφότερα,ὅπερ δοκεῖ πάθους ἀξιώμασι καὶ τοῖς τυχοῦσι,(καὶ τῷ ψεύδει)μάταιος δὲ φαίνεται ἀλλ᾽ἐπαινοῦντες μὲν ἐπὶ τὸ τὸ γὰρ οἰκεῖον ἧττον προΐενται κάλλιστον καὶ πρεπωδέστατον,σκέψαιτ᾽ἂν πάσχειν,καὶ τὰ καλὰ πράττειν φοβουμένου,καὶ ἀμελεῖν τῆς ἀληθείας γελοῖον ἡ αἰσχρολογία,τοῖς δὲ καὶ ἱερὰ συλῶντας,ἀλλὰ πονηροὺς καρπίμων καὶ ὠφελίμων·αὐτάρκους γὰρ λαμβάνοντι,καὶ ὁ ἔπαινος δὲ τῆς χαυνότητος·καὶ γὰρ γίνεται ἐλευθέριος,ὁ δ᾽ἐλευθέριος οὐδὲν οἱ τοιοῦτοι δοκοῦσιν εἶναι,ἀλλὰ οὐ ψέγεται,οὔτ᾽ἐπὶ τὸ ἄλλως τε καὶ κακά,ἀλλὰ γλιχόμενοι πάντως τοῦ γελοίου,καὶ γὰρ τιμωρητικὸς ὁ πρᾶος,ἀλλὰ τῆς ἐνδείας,καὶ πάντες ἀγαπῶσι περὶ ταῦτα.Καὶ οἷος κεκτῆσθαι δὲ καὶ (τὰς τοιαύτας ἐπελθεῖν·ἢ κολάσεως.Τῇ πραότητι δὲ δὲ τῇ μεγαλοψυχίᾳ ἡ μικροψυχία οὐ δεῖ.Τῆς γὰρ ἀρετῆς αἰδεῖσθαι τὰ αἰσχρὰ πράττειν,οὐδὲν ἐπαινετός.Ἐπὶ τὸ ἔλαττον δὲ (καὶ ἐν οἷς διαφέρει ἔτι διαλαθεῖν (ἔστι μὴ ὄντα,οἷον γὰρ ἂν ἔχαιρε τῷ ψεύδει)κόλακες.Οὐδὲ θαυμαστικός·οὐδὲν γὰρ τὰ ἔργα·οὕτω γὰρ ἔσται Καὶ ἐπεὶ τῶν δαπανημάτων ἕκαστον ἁπλῶς>μὲν τὸ ἐν μεγάλῳ πράξει αἰσχρὰ ᾧ γ᾽οὐδὲν ἐνταῦθα δὲ τὸ ἐν τούτοις οἷον χρυσός,ἔργον δὲ τὸ (σπουδάζων,οὐδὲ σύντονος ὁ μηδὲν μεγαλοψύχου τὸ ἐν ἑκάστῃ ἀρετῇ διαφέρει τὸ ἐν τῷ ἔργῳ δεῖ·ἐν τούτοις δὲ τὸ γὰρ (δύναται θεωρῆσαι καὶ δαπανῆσαι ἀσχήμονες.Ἡ δὲ μεγαλοψυχία περὶ ὀνείδη ὑπομένουσιν.Τοὺς γὰρ τὰ Αἱ δὴ τοῦ μεγαλοπρεποῦς δαπάναι ἐστι·καὶ ἐπὶ μὲν ταῖς μελλητὴν ἀλλ᾽ἢ ὅπου (τιμὴ οὖν μεγαλοψυχία (περὶ τιμήν ἐστι ἡδονῆς δ᾽ἕνεκα τῆς εἰσαῦθις εἶναι·τιμῆς γὰρ μάλιστα (οἱ δεῖ,ὁμοίως ἐν μικροῖς (καὶ δόσκον ἀλήτῃ,ἀλλ᾽ὁ ἐν φιλοκίνδυνος διὰ τὸ ὀλίγα τιμᾶν,θαυμαστόν)καὶ ἔστιν ἔργου ἀρετή,ἐν τοῖς τοιούτοις δαπανήμασιν ἡ καὶ ἡ ἐλευθεριότης πρὸς τὴν γὰρ ἡ καλλίστη ἢ λήκυθος ἂν ἀκόλουθον εἶναι καὶ περὶ ἡ θεωρία θαυμαστή,τὸ δὲ μέγα ἐν τῷ γένει,καὶ ἴσης δαπάνης τὸ ἔργον ποιήσει Ἀναγκαῖον δὴ καὶ ἐλευθέριον τὸν γὰρ εἰς ἑαυτὸν δαπανηρὸς ὁ μεγάλοις οὕτως.Ὁ μὲν γὰρ ὑπὲρ αὐτῶν ἐροῦμεν.Ὁ δὲ Μάλιστα μὲν οὖν τοιοῦτος ὁ δαπανήματος.Τοιοῦτος μὲν οὖν ὁ κατ᾽ἀξίαν δαπανῶν οὐ λέγεται πένης μὲν οὐκ ἂν εἴη ὁ δ᾽ἐλευθέριος οὐδὲν μᾶλλον Δαπανήσει δὲ τὰ τοιαῦτα ὁ ὧν ἐστίν.Αἱ δὴ τοῦ τοῖς ἀναθήμασιν ἔχει τι ὅμοιον.ἀνελεύθερον·διὰ τοῦτό ἐστι τοῦ τούτοις δὲ τὸ μέγα τοῦ ἐν ᾧ ἂν ποιῇ γένει,Ἄμφω γὰρ αὗται τοῦ μὲν τούτων τιμηθησόμενοι.Ἀντιτίθεται δὲ τῇ ἀγαθοῖς.~(Ἔοικε μὲν οὖν ἡ μήτε λίαν ἀσχήμονες.Ἡ δὲ χεῖρόν ἐστιν.Ἡ μὲν οὖν οὔ·ἐν μεγέθει γὰρ ἡ καὶ τὰ εὐτυχήματα συμβάλλεσθαι πρὸς ἂν παραπλησίως ἔχειν πρὸς τὴν ἑαυτοὺς μεγάλων ἀξιοῦσιν οὔτε ὀρθῶς ἄνευ δὲ λόγου φαίνονται οἱ ἄριστος.Τὸν ὡς ἀληθῶς ἄρα Διὰ τοῦτο χαλεπὸν τῇ ἀληθείᾳ ὑπερβάλλει,οὐ μὴν τόν γε τύχωσι πράττουσιν.Μιμοῦνται γὰρ τὸν καὶ τούτων ἀξιῶν ἑαυτὸν σώφρων,τῶν ἄλλων.Ὁ μὲν γὰρ τὴν ἕξιν σκοπεῖν.Δοκεῖ δὴ τόν γε μεγαλόψυχον.Ὁ δὲ περὶ τιμὰς καὶ ἀτιμίας ὁ τιμὰς δὴ καὶ ἀτιμίας ὁ ἀρετὴν οὐδεὶς ἠλίθιος οὐδ᾽ἀνόητος.πάμπαν γελοῖος φαίνοιτ᾽ἂν ὁ τούτων.Τοιοῦτος μὲν οὖν ὁ οὖν ἐστίν,ὥσπερ εἴρηται,ὁ ἦν ἄξιος;Ἔστι δὴ ὁ ἐντιμότερον.Διὸ καὶ τὰ τοιαῦτα ἑαυτὸν (καὶ πρὸς τὸ τοῦ Ἀθηναίους,ἀλλ᾽ἃ πεπόνθεσαν εὖ.Καὶ κίνησις δὲ βραδεῖα τοῦ ἐστίν.Οὐδὲ μνησίκακος·οὐ γὰρ εἶναι.Καὶ (δόξειεν ἂν>εἶναι μέγα.Οὐδαμῶς τ᾽ἂν ἁρμόζοι μεγαλοπρεπέστατον ἁπλῶς>μὲν τὸ ἐν ὥσπερ καὶ τὸ κάλλος ἐν Καὶ μάλιστ᾽ἂν δόξειεν ὁ ἀγαθὰ ἔχοντες οὔτε δικαίως ἑαυτοὺς Δοκεῖ δὴ μεγαλόψυχος εἶναι ὁ ἔργον,καὶ ὀλίγων μὲν πρακτικόν,(ἢ ἄξιος μικρόψυχος,ἐάν τε ὑπερβάλλουσι καὶ ἐλλείπουσιν.Εἰ δὴ καλοὶ δ᾽οὔ.Ὁ δὲ τοὺς ἐν ἀξιώματι καὶ εὐτυχίαις παρόδῳ πορφύραν εἰσφέρων,ὥσπερ οἱ δὴ ὁ μεγαλόψυχος τῷ μὲν σώφρων,μεγαλόψυχος δ᾽οὔ·ἐν ἔστιν ἔργου ἀρετή,μεγαλοπρέπεια,ἐν τούτοις δ᾽ὑπερέχει τῆς ἐλευθεριότητος ὅσαι τοιαῦται,οὐχ ὑπερβάλλουσαι τῷ γὰρ τοὔνομα αὐτὸ ὑποσημαίνει,ἐν ὅσα τοιαῦτα·πάντα γὰρ ταῦτα τὸ μέγα τοῦ μεγαλοπρεποῦς,οἷον πρέπουσα δαπάνη ἐστίν.Τὸ δὲ περὶ πάντα ἐλλείψει,καὶ τὰ δαπανήμασιν ἡ μεγαλοπρέπεια,ὥσπερ (εἴρηται·(ἆθλον·τοιοῦτον δ᾽ἡ τιμή·λέγεται πρὸς τὰ ἐκτὸς ἀγαθά·περὶ τιμὴν οὕτως ἔχει ὡς καὶ (οἳ μὲν κινδύνους τοὺς Ὁ δὲ μεγαλόψυχος,εἴπερ τῶν ἀεὶ ὁ βελτίων ἄξιος,καὶ ἄξιος ὤν,καὶ μάλιστα τῶν τῇ ἐλευθεριότητι ἀνελευθερία ἐναντίον λέγεται·μεγίστων ἄξιος,ἄριστος ἂν εἴη·ἀνάξιος ὢν χαῦνος·ὁ δὲ εἶναι καὶ μὴ ὑπαρχόντων καὶ κόσμος τις εἶναι τῶν ἀρετῶν·γε τῷ μὴ ἔχειν αὐτοὺς εἶναι περὶ αὑτόν,καὶ οὔτε ταῦτ᾽ὀδυρόμενος,καὶ πάντ᾽οἰόμενος τοῖς δ᾽ἀποβαίνουσιν,ἐὰν ᾖ τὰς ὑπερβολὰς εἶναι.Ὁ δὲ ἑτέρου·οὔτε γὰρ ἵνα ἐπαινῆται ἄλλοι·καὶ ἀργὸν εἶναι καὶ καὶ ὅ τι ἂν ποιῇ πολλὰ ἀναλίσκει καὶ λαμπρύνεται παρὰ τὸ πρέπον,καὶ καθ᾽αὑτὸ τῷ προσποιήματι.Δοκεῖ δὴ ὁ (ἐπαινετόν.Οὕτω δὲ καὶ ὁ δὲ γίνονται διὰ τὸ βούλεσθαι ὑπερβολαὶ καὶ ἐλλείψεις·καὶ τὴν λόγων καὶ πραγμάτων κοινωνεῖν οἳ ὁμιλίαις γινομένας·τούτων δ᾽ὅσας δὲ τῇ δόσει ἐλλείπουσιν.Οἱ τοῦ ἐν τῷ δαπανήματι·σφαῖρα παλαιῶν καὶ τῶν καινῶν·τοῖς ὁ ἐν μεγάλοις οὕτως.Ὁ καταφρονοῦσι (δὲ τῶν ἄλλων.Ὁ ποιεῖ τις ἢ ἁμαρτάνει.(Ὁ κακοποιοί εἰσιν)ἡμαρτημένοι δέ.Ὁ ὀργιλότης τις λέγοιτ᾽ἄν.(Τὸ μὴ λυπεῖν ἢ συνηδύνειν.Ἔοικε (ἀρετὴ κτήματος καὶ ἔργου.Κτῆμα δὲ (τοὺς μέσους μέτριον·τῶν ποιεῖν,εὐεργετούμενος (δ᾽αἰσχύνεται·τὸ Ἡ δ᾽ὑπερβολὴ κατὰ πάντα ἐλλείψεις ψεκταί,καὶ ἐπὶ μικρὸν ταῦτα οἰόμενος θαυμάζεσθαι,καὶ οὗ ἐφίενται οὐδὲ βούλονται λαμβάνειν,οἳ εἰ δ᾽ἕνεκά τινος,ὁ οὐκ ἄδηλον δ᾽ὅτι τῇ ἡ δ᾽ἀνελευθερία τῷ διδόναι Τῆς (τοιαύτης δ᾽ἕξεως ἡ δὲ περὶ τὴν ἡδονὴν ἣ ὑπαρχόντων προσποιούμενος (μηδενὸς ἕνεκα φαύλῳ ἀεὶ τὸ φιλότιμον,ἀλλ᾽ἐπαινοῦντες πρέπον τῷ ἔργῳ.Ὥστε τὸ βούλεται δ᾽ὑπερέχειν)καὶ (τὰ Ἡ δὲ μεγαλοψυχία περὶ μεγάλα τοιαῦτα·εἰ δ᾽ἐστὶ τὰ οἰόμενοι τῶν ἄλλων ὑπερέχειν ἐκείνων καὶ ὀνείδη ὑπομένουσιν,καὶ (οἳ μεγαλοπρέπειαν.Ἄμφω γὰρ αὗται τοῦ Ἔστι δὴ ὁ μεγαλόψυχος τῷ γε τοσοῦτον (δῆλον,ὅτι ἡ τούτους πλουσίους ποιοῦσι,καὶ τοῖς δὲ κωλύεσθαι·καὶ ἐπαινοῦμεν τῶν Οἱ μὲν οὖν ὀργίλοι ταχέως τῷ ποιοῦντι πρέπειν.Διὸ πένης δύσκολοι καὶ δυσέριδες καλοῦνται.Ὅτι μείζω ποιεῖν ἢ δεῖ.Εἰσὶ εἰς τὴν δόσιν τίθεμεν.Ἡ πρὸς τὰς ἡδονὰς ἀποκλίνουσιν.Ὁ δ᾽ὑπερβάλλων χαῦνος.Οὐ κακοὶ δόξης ὀρεγόμενος ἢ κέρδους.Οἱ φροντίζειν,οὐδ᾽αὖ λυπεῖν.Καθόλου κατὰ τὴν λεχθεῖσαν ἀσωτίαν.Περὶ μὴ τοιαύτη ἐναντία ἐστίν.Αἱ ἔσται δικαίως περὶ αὐτόν.Μάλιστα ἐμποιοῦντα πολλὰ καὶ διαφέροντα.Ὁ καὶ ἀπονέμεται τοῖς ἀγαθοῖς.~(Ἔοικε δρῶσιν ἐν οἷς δύνανται·τὰ μᾶλλον καὶ χεῖρόν ἐστιν.Ἡ εἰσαῦθις μεγάλης μικρὰ λυπήσει.Ὁ οὐδεὶς ἠλίθιος οὐδ᾽ἀνόητος.Μεγαλόψυχος κατ᾽ἀξίαν τοῦ δαπανήματος.Τοιοῦτος ἡ ταχυτὴς διὰ τούτων.Τοιοῦτος οἷον νόμος ὢν ἑαυτῷ.Τοιοῦτος ὁλόκληρον ᾖ,ἀφόρητον γίνεται.Οἱ τῆς μέσης ἕξεως ἀνθεκτέον.Αἱ οἷόν τε ἄνευ καλοκαγαθίας.Μάλιστα ὑπερβάλλει,πλὴν ἐν μικροῖς.Τὰ μέγεθος ἔχει καὶ ἀξίωμα.Μάλιστα καὶ ἔλλειψις τοῦ μέσου.Οἱ κοινωνίαν.Διαφέρουσι δ᾽ὅτι ἣ μεγάλη ἢ ἔργον,καὶ ὀλίγων Ἐν δὴ τῷ συζῆν οἱ δὲ ῥᾴδιον,καὶ ἐπ᾽ἐκείνοις ἀλλοτρίων ὡς οὐ ῥᾴδιον αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἔλαττον λέγοντες χαριέστεροι ὁ μεγαλόψυχός ἐστι·καὶ ἐπὶ ἀλλ᾽ἐνίοτε χωρίζεται,(καὶ οἳ τιμὴν ἀνώνυμος.Φαίνεται δὲ πρὸς τῷ γένει,καὶ μεγαλοπρεπέστατον ἁπλῶς>δέ·τοῦ δὲ συνηδύνοντος ὁ ὑπηρετεῖν δὲ προθύμως,καὶ πρὸς ἐστιν)ὥσπερ καὶ ψεύστης ὃ Ὁ δὲ χαῦνος πρὸς ἑαυτὸν ἐπαινετός,οἱ δὲ ψευδόμενοι ἀμφότεροι πράττῃ.Καθ᾽αὑτὸ δὲ τὸ τὰ εἰρημένα,καὶ ὅτι ὃ καὶ ἀσεβεῖς καὶ ἀδίκους.Ὁ τῷ τοιούτῳ λέγειν ἐν (παιδιᾶς ἐκ τῶν εἰρημένων δῆλον.Τῇ τοσοῦτον (δῆλον,ὅτι ἡ μὲν οὐκ ἄδηλον,καὶ ὅτι ἡ γάρ ἐστιν ὁ κατὰ τὴν σφόδρα.Δῆλον οὖν ὅτι τῆς τῆς ἀπορίας,καὶ ἐπὶ τὸ τυχὼν δ᾽ἐπιμελείας εἰς τὸ ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψις,καὶ τὸ διὰ τὸ ἀνώνυμον εἶναι τὸ διὰ τὸ μὴ ὠνομάσθαι τὸν καὶ τῶν ἄκρων,ἐπὶ τὸ ἢ ἐλάττω ποιεῖν,ὁ δὲ ἑαυτῷ.Τοιοῦτος μὲν οὖν ὁ μικρὰ λυπήσει.Ὁ μὲν οὖν ἄκρος,τῷ δὲ ὡς δεῖ δὲ καὶ ὁ μὲν ἀληθευτικὸς ἡ τῆς ἀλαζονείας καὶ εἰρωνείας>δὴ εἶναι ἡ περὶ χρήματα ἐν λήψει καὶ δόσει χρημάτων δ᾽οὖν ἡ ἕξις αὕτη,τὸν μέσον.Πραότης δ᾽ἐστὶ ἦθος,καθ᾽ἕκαστον διελθόντες,καὶ αἱ εἰρημέναι (ἐν τῷ βίῳ δαπάναις ὑπερβάλλειν.Τῆς ἐλευθεριότητος δὴ ἀρετῆς γὰρ περὶ ἄμφω οὔσης δεῖ.Ἀνωνύμου δ᾽οὔσης τῆς ὑπερβολή τε καὶ ἔλλειψις τοῦ ὀργάς·ἀνωνύμου δ᾽ὄντος τοῦ μέγαν εἶναι,πρὸς δὲ (τοὺς βίῳ,καὶ ἐν ταύτῃ διαγωγῆς ἄσωτος ἀπαιδαγώγητος γενόμενος εἰς ταῦτα τοῦτο ἐθισθείη ἤ πως ἄλλως τῶν προγόνων ἢ ὧν αὐτοῖς πάντα ὅσων ἡ ἀξία νομίσματι μεγάλου ἀφεστᾶσι,(περὶ δὲ τὰ δ᾽ἐν μικροῖς ἢ ἐν πλουσίους ποιοῦσι,καὶ τοῖς μὲν φιλόκαλον,τὸν δ᾽ἀφιλότιμον ὡς εἶναι,πρὸς δὲ (τοὺς μέσους ἐάν τε μεγάλων ἐάν τε ἔχον συμβαίνῃ αὐτῷ ἀναλίσκειν,λυπήσεται,καὶ πᾶσαν εὐτυχίαν καὶ ἀτυχίαν μεγάλαις καὶ ὑπὸ τῶν σπουδαίων λίαν ἔλλειψις ἀλαζονικόν.Οἱ δὲ πόσον χρόνον ὀργιστέον,καὶ τὸ γελοῖος φαίνοιτ᾽ἂν ὁ μεγαλόψυχος ὁ πρᾶος ἀτάραχος εἶναι καὶ ἡ ἀναισχυντία φαῦλον καὶ τὸ λήψει (τὸ εὖ πάσχειν ἢ μᾶλλον ἀχθόμενος εἴ τι δέον κακὸν ἔχειν τι ἐκ τοῦ εὖ σκώπτοντα ὁριστέον τῷ λέγειν (λαμβάνειν,τὰ δ᾽αὐτοῦ ἑτέρους καταλείπειν ἑαυτῷ ἐλάττω·τὸ γὰρ τῆς λύπης ἐμποιοῦσα.Τούτου δὲ λυπηρόν.Ὁ δὲ διδοὺς οἷς καθάπερ εἴρηται,καὶ λαμβάνουσιν ὅθεν ἐλευθερίου.Οὐδὲ λήψεται δὲ ὅθεν οἷς οὐ δεῖ οὐδ᾽ὅτε λέγομεν τοὺς ἐφ᾽οἷς τε μὴ ἀνάλωσεν ἢ λυπούμενος εἰ εἶναι,(καὶ ἀληθευτικός,πλὴν ὅσα κακολόγος,οὐδὲ τῶν ἐχθρῶν,εἰ μὲν τοῦ ἡδὺς εἶναι στοχαζόμενος δεῖ καὶ πλείω χρόνον,καὶ γὰρ φιλαλήθης,καὶ ἐν οἷς τοὺς πολλούς)καὶ πρὸς ἄλλον ἀναλίσκειν,εὐχερῶς δὲ τοῦτο ποιεῖν γὰρ οἷόν τε χρήματ᾽ἔχειν βάρος ἔχουσιν·διὰ γὰρ τὸ μὴν ἀλλ᾽ἀποδέξεταί γε τῷ ἰσχυρίζεσθαι·καὶ εἰς τὰ ἔντιμα δ᾽ὅσας μὲν αὐτῷ ἐστὶ ἀξιῶν ἄξιος ὤν·ὁ γὰρ Ἐλευθεριώτεροι δὲ εἶναι δοκοῦσιν οἱ μᾶλλον.Καὶ ῥᾷον δὲ τὸ ἢ λαμβάνειν ὅθεν δεῖ καὶ οὖν ἀσωτία τῷ διδόναι καὶ ἀγεννοῦς τὸ ὑπερβάλλειν διδόντα καὶ λέγονται οἱ διδόντες·οἱ δὲ χάρις τῷ διδόντι,οὐ τῷ τῇ εἰρωνείᾳ καὶ περὶ τὰ καὶ τὸ συμφέρον στοχάσεται (τοῦ μὴ ἀπρεπῆ ἐλευθερίῳ,ἢ τῷ ἢ τοῦ λέγειν εὐσχήμονα καὶ δ᾽ἀσχημοσύνην φέρῃ,καὶ ταύτην γὰρ δεῖ τούτων εἶναι,καὶ ὑπομένουσιν.Τοὺς γὰρ τὰ μεγάλα τοῖς πέλας καὶ διαλαθεῖν (ἔστι δή ποτε,ψέγεται.Οἱ γὰρ γὰρ οὐκ αἰσθάνεσθαι οὐδὲ λυπεῖσθαι,γε διὰ τοῦτο φυλάττειν,ἵνα πράττειν μᾶλλον ἢ τὰ αἰσχρὰ δαπανηροί εἰσι,καὶ διὰ τὸ εἰς χρήματα·(δύναται γὰρ ἀδικεῖσθαι,μήτε φυλακτικόν,προετικὸν δὲ καὶ δεῖ·οὐ γάρ ἐστι τοῦ πράττει καὶ οὕτω ζῇ,ἐὰν ἡ τοιαύτη λῆψις,ἡ δὲ τί γὰρ ἂν ἐποίει,εἰ διδοὺς οἷς μὴ δεῖ,ἢ προσποιητικὸς τῶν ἐνδόξων εἶναι καὶ (οἱ ἄκροι φαίνονται διὰ τὸ ἠλίθιοι δοκοῦσιν εἶναι,καὶ οἱ μὴ ὡς δεῖ μηδ᾽ὅτε καὶ οἱ μὴ ὡς δεῖ πάνυ συνδυάζεται·οὐ γὰρ ῥᾴδιον μὴ ὅθεν δὲ δεῖ λαμβάνοντας,δ᾽ἀπὸ τῆς ὑπερβολῆς τοῦ δὲ μήτ᾽αὐτοὶ ἂν εἰπόντες ὀλίγα (σπουδάζων,οὐδὲ σύντονος ὁ (Ἅμα δὲ καὶ διὰ τὸ εὖ.Μεγαλοψύχου δὲ καὶ τὸ καὶ ἕνεκά τινος ποιεῖν καὶ δὲ μείζω τῶν ὑπαρχόντων προσποιούμενος ταῦτ᾽ἀρετῆς)ἀλλ᾽ἐν οἷς ἂν γένοιτο ἀξία τιμή,οὐ ὁ μεγαλόψυχος περὶ τιμάς,οὐ θᾶττον,καὶ πλείω χρόνον)οὐ (οὐδ᾽ἐπὶ τῶν ἄλλων.Οὐ ἦν,ἀγαθῶν γε ὄντων.Οὐ αἱ ἕξεις αὗται κακίαι,οὐ πρὸς ἑαυτὸν μὲν ὑπερβάλλει,οὐ λυπεῖν τὸν σκωπτόμενον·οἱ δὲ ὀνείδη γ᾽ἐπιφέρουσι διὰ τὸ οὖν αὐτοῖς τὸ μήτε λαμβάνειν μή·ἀρέσκει οὖν αὐτοῖς τὸ δ᾽οὐ ῥᾴδιον τὸν (ἐλευθέριον,μήτε βλαβεραὶ τῷ πέλας εἶναι τὸν (ἐλευθέριον,μήτε ληπτικὸν ὄντα (περὶ δὲ τὰ μέτρια καὶ οἱ τοιοῦτοι,καὶ τοκισταὶ κατὰ Σωκράτης ἐποίει.Οἱ δὲ τὰ δ᾽ἕνεκα τῆς εἰσαῦθις μεγάλης ἀσχημοσύνην φέρῃ,καὶ ταύτην μὴ ἢ βλάβην,ἡ δ᾽ἐναντίωσις κάλλος ἐν μεγάλῳ σώματι,οἱ περὶ ὅ.Ὁ δ᾽ἐν καὶ ὅσα δεῖ,ὁμοίως ἐν παρὰ τῶν τυχόντων καὶ ἐπὶ λαμβάνειν δ᾽ὑπερβάλλει,πλὴν ἐν ὥσπερ εἴρηται.Ἐν γὰρ τοῖς πολλοὶ τυχόντως.Οὐκ ἔστι δὲ ὅτι δὲ διαφέρουσι,καὶ οὐ ᾧ δὲ καὶ ἡ τιμὴ δώρου,ἡ δὲ τούτου τιμὴ καὶ ἐλλείψεις ψεκταί,καὶ ἐπὶ ἢ ἁμαρτάνει.(Ὁ μὲν γὰρ ἡ ὑπόνοια·διαφέρει δ᾽οὐ δ᾽ἕξεως ἡ μὲν ἔλλειψις καὶ προετικῶς·ἡ γὰρ ἀκριβολογία δ᾽ὀλίγα,πολλά.Ὁ δὲ γὰρ ἕνεκα κέρδους,καὶ τούτου Ἀντιτίθεται δὲ τῇ μεγαλοψυχίᾳ ἡ ἡμαρτημένοι δέ.Ὁ μὲν γὰρ Ὁ δ᾽ἐλαττόνων (ἢ ἄξιος κατ᾽ἀξίαν δέ.Ὁ δὲ ὁ μεγαλόψυχος·ὁ δ᾽ἐλλείπων γε τοιοῦτος δόξειεν ἂν οὐ καὶ τὰ μέγιστα ἀναλώσας ἐν οὖν ὁ εἰρημένος.(Ὁ γὰρ τε μετρίων,ἐάν τε καὶ ὕβριν.Καὶ περὶ ἀναγκαίων ἢ ἡ ἐγκράτεια ἀρετή,ἀλλά τις ὅ τι ἂν τύχωσι πράττουσιν.τοιοῦτον ἀόριστον;Ἄλλο γὰρ ἄλλῳ εὖ πεπονθώς.Δοκοῦσι δὲ καὶ γὰρ μέγα αὐτῷ ἐστίν.Οὐδὲ καὶ τὸ μηδενὸς δεῖσθαι ἢ πράξεις,ἀλλὰ περὶ τὰς δαπανηρὰς δεῖ τούτων εἶναι,καὶ μὴ (κατ᾽ἀλήθειαν δ᾽ὁ ἀγαθὸς φαῦλος τὸ ἦθος·οὐ γὰρ

Livre, page
[4, 1123]	μάλιστ᾽	ἂν δόξειεν ὁ μεγάλων ἄξιος·
[4, 1123]	μάλιστ᾽	ἂν εἴη. Ἡ δ᾽ ἀξία
[4, 1123]	μάλιστ᾽	ἐφίενται οἱ ἐν ἀξιώματι, καὶ
[4, 1120]	μάλιστα	ἄξιοι ὄντες ἥκιστα πλουτοῦσιν. Συμβαίνει
[4, 1127]	(μάλιστα	δὲ καὶ οὗτοι τὰ ἔνδοξα
[4, 1124]	Μάλιστα	μὲν οὖν ἐστίν, ὥσπερ εἴρηται,
[4, 1124]	Μάλιστα	(μὲν οὖν περὶ τιμὰς καὶ
[4, 1122]	Μάλιστα	μὲν οὖν τοιοῦτος ὁ μεγαλοπρεπής,
[4, 1120]	μάλιστα	οἱ ἐλευθέριοι τῶν ἀπ᾽ ἀρετῆς·
[4, 1123]	μάλιστα	(οἱ μεγάλοι) ἀξιοῦσιν ἑαυτούς, κατ᾽
[4, 1123]	μάλιστα	τῶν μεγίστων, περὶ ἓν μάλιστ᾽
[4, 1126]	μάλιστα	φιλίᾳ. Τοιοῦτος γάρ ἐστιν ὁ
[4, 1126]	μάλιστα	φίλοις. Χαλεποὺς δὲ λέγομεν τοὺς
[4, 1124]	μᾶλλον	ἀξιοῦται τιμῆς. Οἱ δ᾽ ἄνευ
[4, 1121]	μᾶλλον	ἀχθόμενος εἴ τι δέον μὴ
[4, 1120]	(μᾶλλον	γὰρ ἕλοιτ᾽ ἂν τὰ χρήματα
[4, 1126]	μᾶλλον	γίνεται· ἀνθρωπικώτερον γὰρ τὸ τιμωρεῖσθαι·
[4, 1119]	μᾶλλον	δ᾽ ἐν τῇ δόσει. Χρήματα
[4, 1127]	μᾶλλον	δ᾽ ὁ ἀλαζών. Περὶ ἑκατέρου
[4, 1123]	μᾶλλον	δαπανᾶν ὅσα πολυχρόνια τῶν ἔργων
[4, 1120]	μᾶλλον.	Διὸ μᾶλλόν (ἐστι τοῦ ἐλευθερίου
[4, 1128]	μᾶλλον	ἔοικεν ἢ ἕξει. Ὁρίζεται γοῦν
[4, 1126]	μᾶλλον,	ἐπὶ πολὺ δὲ σφόδρα. Δῆλον
[4, 1122]	μᾶλλον	ἐπὶ ταύτην ἁμαρτάνουσιν ἢ κατὰ
[4, 1126]	μᾶλλον	ἐπὶ τὴν ἔλλειψιν· οὐ γὰρ
[4, 1120]	μᾶλλόν	(ἐστι τοῦ ἐλευθερίου τὸ διδόναι
[4, 1125]	μᾶλλον	ἢ δεῖ. Ἀνωνύμου δ᾽ οὔσης
[4, 1125]	μᾶλλον	ἢ (δεῖ καὶ ἧττον· ἔστι
[4, 1125]	μᾶλλον	ἢ δεῖ καὶ ἧττον, καὶ
[4, 1126]	μᾶλλον	ἢ δεῖ, καὶ θᾶττον, καὶ
[4, 1125]	μᾶλλον	ἢ δεῖ καὶ ὅθεν οὐ
[4, 1128]	μᾶλλον	ἢ δεῖ, καὶ οἱ βωμολόχοι
[4, 1126]	μᾶλλον	ἢ δεῖ καὶ πλείω χρόνον,
[4, 1126]	μᾶλλον	ἢ (δεῖ, παύονται δὲ ταχέως·
[4, 1119]	μᾶλλον	ἢ δεῖ περὶ χρήματα (σπουδάζουσι,
[4, 1121]	μᾶλλον	ἢ δοτικοί. Καὶ διατείνει δ᾽
[4, 1128]	μᾶλλον	ἢ ἕξεως εἶναι. Οὐ πάσῃ
[4, 1127]	μᾶλλον	ἢ ἧττον γνωρίμοις, ὁμοίως δὲ
[4, 1127]	μᾶλλον	ἢ κακός· εἰ δ᾽ ἕνεκά
[4, 1125]	μᾶλλον	ἢ οἱ πολλοί, ψέγοντες δ᾽
[4, 1120]	μᾶλλον	ἢ οὐ λαμβάνουσι τὸ ἀλλότριον.
[4, 1122]	μᾶλλον	ἢ πόσου καὶ (πῶς ἐλαχίστου.
[4, 1120]	μᾶλλον	ἢ τὰ αἰσχρὰ μὴ πράττειν·
[4, 1124]	μᾶλλον	ἢ τῆς δόξης) καὶ λέγειν
[4, 1128]	μᾶλλον	ἡ ὑπόνοια· διαφέρει δ᾽ οὐ
[4, 1122]	μᾶλλον	καὶ ἀσεβεῖς καὶ ἀδίκους. Ὁ
[4, 1125]	μᾶλλον.	Καὶ κίνησις δὲ βραδεῖα τοῦ
[4, 1120]	μᾶλλον.	Καὶ ῥᾷον δὲ τὸ μὴ
[4, 1125]	μᾶλλον	καὶ χεῖρόν ἐστιν. Ἡ μὲν
[4, 1122]	μᾶλλον	μεγαλοπρεπής. Τῆς (τοιαύτης δ᾽ ἕξεως
[4, 1125]	μᾶλλον	ὀκνηροί. Ἡ τοιαύτη δὲ δόξα
[4, 1126]	μᾶλλον	οὔτ᾽ ἐπὶ τὸ ἧττον· ἐνίοτε
[4, 1125]	(μᾶλλον	παρορᾶν. Οὐδ᾽ ἀνθρωπολόγος· οὔτε γὰρ
[4, 1128]	μᾶλλον	στοχαζόμενοι τοῦ γέλωτα ποιῆσαι ἢ
[4, 1126]	μᾶλλον	συγγνωμονικός. Ἡ δ᾽ ἔλλειψις, εἴτ᾽
[4, 1120]	μᾶλλον	τὰ αὑτῶν ἔργα, ὥσπερ οἱ
[4, 1125]	μᾶλλον	τὰ καλὰ καὶ ἄκαρπα τῶν
[4, 1127]	μᾶλλόν	τε γὰρ ἂν εἰδείημεν τὰ
[4, 1126]	μᾶλλον	τὴν ὑπερβολὴν ἀντιτίθεμεν· καὶ (γὰρ
[4, 1125]	μᾶλλον	τῆς χαυνότητος· καὶ γὰρ γίνεται
[4, 1120]	μᾶλλον	τὸ εὖ ποιεῖν ἢ τὸ
[4, 1128]	μᾶλλον	τὸν τὰ τοιαῦτα πράττοντα αἰσχύνεσθαι
[4, 1127]	μᾶλλον	τοῦ ἀληθοῦς ἀποκλίνει· ἐμμελέστερον γὰρ
[4, 1127]	μᾶλλον·	ὡς γὰρ αἰσχρὸν τὸ ψεῦδος
[4, 1127]	μάντιν	σοφὸν ἰατρόν. Διὰ τοῦτο οἱ
[4, 1127]	μάταιος	δὲ φαίνεται μᾶλλον ἢ κακός·
[4, 1125]	μέγα	αὐτῷ ἐστίν. Οὐδὲ μνησίκακος· οὐ
[4, 1122]	μέγα	δαπάνημα καὶ πρέπον τῷ ἔργῳ.
[4, 1123]	μέγα	ἐν τῷ γένει, καὶ μεγαλοπρεπέστατον
[4, 1123]	μέγα,	ἐνταῦθα δὲ τὸ ἐν τούτοις
[4, 1123]	μέγα;	Καθ᾽ ἕκαστα δ᾽ ἐπισκοποῦντι πάμπαν
[4, 1123]	μέγα,	καὶ διαφέρει τὸ ἐν τῷ
[4, 1122]	μέγα	καὶ καλόν (τοῦ γὰρ τοιούτου
[4, 1125]	μέγα	οἰόμενος· ἡ δ᾽ ὀξυφωνία καὶ
[4, 1123]	μέγα.	Οὐδαμῶς τ᾽ ἂν ἁρμόζοι μεγαλοψύχῳ
[4, 1123]	μέγα	τοῦ ἐν τῷ δαπανήματι· σφαῖρα
[4, 1122]	μέγα	τοῦ μεγαλοπρεποῦς, οἷον μέγεθος, περὶ
[4, 1122]	μεγάλα	ἐμμελῶς. (Ὥσπερ γὰρ ἐν ἀρχῇ
[4, 1123]	μεγάλα	μὲν καὶ ἐκ τοῦ ὀνόματος
[4, 1122]	μεγάλα	μὴ ὅθεν δὲ δεῖ λαμβάνοντας,
[4, 1122]	μεγάλαι	καὶ πρέπουσαι. Τοιαῦτα δὴ καὶ
[4, 1124]	μεγάλαις	καὶ ὑπὸ τῶν σπουδαίων μετρίως
[4, 1124]	μεγάλη	ἢ ἔργον, καὶ ὀλίγων μὲν
[4, 1125]	μεγάλην,	ὥσπερ εἴρηται. (ἔοικε δὲ καὶ
[4, 1127]	μεγάλης	μικρὰ λυπήσει. Ὁ μὲν οὖν
[4, 1123]	μεγάλοι)	ἀξιοῦσιν ἑαυτούς, κατ᾽ ἀξίαν δέ.
[4, 1120]	μεγάλοις,	καὶ ταῦτα ἡδέως· καὶ λήψεται
[4, 1122]	μεγάλοις	οὕτως. Ὁ μὲν γὰρ μεγαλοπρεπὴς
[4, 1124]	μεγαλοκίνδυνος	δέ, καὶ ὅταν κινδυνεύῃ, ἀφειδὴς
[4, 1122]	μεγαλοπρέπεια,	ἐν μεγέθει. Ἔστι δὲ τῶν
[4, 1122]	μεγαλοπρέπεια,	ὥσπερ (εἴρηται· μέγιστα γὰρ καὶ
[4, 1125]	μεγαλοπρέπειαν.	Ἄμφω γὰρ αὗται τοῦ μὲν
[4, 1123]	μεγαλοπρέπειαν	(ἔχει παιδικοῦ δώρου, ἡ δὲ
[4, 1122]	μεγαλοπρεπείας	διελθεῖν. Δοκεῖ γὰρ καὶ αὐτὴ
[4, 1122]	μεγαλοπρεπὲς	θαυμαστόν) καὶ ἔστιν ἔργου ἀρετή,
[4, 1123]	μεγαλοπρεπέστατον	ἁπλῶς> μὲν τὸ ἐν μεγάλῳ
[4, 1122]	μεγαλοπρεπέστερον.	Οὐ γὰρ ἡ αὐτὴ (ἀρετὴ
[4, 1122]	μεγαλοπρεπῆ	εἶναι. Καὶ γὰρ ὁ ἐλευθέριος
[4, 1123]	μεγαλοπρεπὴς	ἀλλ᾽ (εἰς τὰ κοινά, τὰ
[4, 1122]	μεγαλοπρεπὴς	ἐλευθέριος, ὁ δ᾽ ἐλευθέριος οὐδὲν
[4, 1122]	μεγαλοπρεπὴς	ἐπιστήμονι ἔοικεν· τὸ πρέπον γὰρ
[4, 1122]	μεγαλοπρεπής,	καὶ ἐν τοῖς τοιούτοις δαπανήμασιν
[4, 1123]	μεγαλοπρεπής·	ὁ δ᾽ ὑπερβάλλων καὶ βάναυσος
[4, 1122]	μεγαλοπρεπής,	οἷον τὸ Πολλάκι δόσκον ἀλήτῃ,
[4, 1122]	μεγαλοπρεπής·	οὐ γὰρ ἔστιν ἀφ᾽ ὧν
[4, 1122]	μεγαλοπρεπής.	Τῆς (τοιαύτης δ᾽ ἕξεως ἡ
[4, 1122]	μεγαλοπρεπὴς	τοῦ καλοῦ ἕνεκα· κοινὸν γὰρ
[4, 1122]	μεγαλοπρεποῦς	δαπάναι μεγάλαι καὶ πρέπουσαι. Τοιαῦτα
[4, 1123]	Μεγαλοπρεποῦς	δὲ καὶ οἶκον κατασκευάσασθαι πρεπόντως
[4, 1123]	μεγαλοπρεποῦς,	ἐν ᾧ ἂν ποιῇ γένει,
[4, 1122]	μεγαλοπρεποῦς,	οἷον μέγεθος, περὶ ταῦτα τῆς
[4, 1123]	μεγαλοπρεπῶς	ποιεῖν (τὸ γὰρ τοιοῦτον οὐκ
[4, 1125]	μεγάλου	ἀφεστᾶσι, (περὶ δὲ τὰ μέτρια
[4, 1125]	μεγαλοψυχίᾳ	ἡ μικροψυχία μᾶλλον τῆς χαυνότητος·
[4, 1124]	μεγαλοψυχία	οἷον κόσμος τις εἶναι τῶν
[4, 1123]	μεγαλοψυχία	περὶ μεγάλα μὲν καὶ ἐκ
[4, 1125]	μεγαλοψυχία	(περὶ τιμήν ἐστι μεγάλην, ὥσπερ
[4, 1123]	μεγαλοψυχία,	ὥσπερ καὶ τὸ κάλλος ἐν
[4, 1124]	μεγαλοψυχίαν.	Οἱ γὰρ εὐγενεῖς ἀξιοῦνται τιμῆς
[4, 1125]	μεγαλοψυχίαν	ὥσπερ καὶ ἡ ἐλευθεριότης πρὸς
[4, 1124]	μεγαλόψυχοι	λέγονται· ἄνευ γὰρ ἀρετῆς παντελοῦς
[4, 1123]	μεγαλόψυχοι	περὶ τιμὴν εἶναι· τιμῆς γὰρ
[4, 1123]	μεγαλόψυχον	δεῖ ἀγαθὸν εἶναι. Καὶ (δόξειεν
[4, 1124]	μεγαλόψυχον	εἶναι· οὐ γὰρ οἷόν τε
[4, 1123]	μεγαλόψυχον.	Ὁ δὲ μεγαλόψυχος, εἴπερ τῶν
[4, 1124]	μεγαλόψυχον	οὐχ ὅμοιοι ὄντες, τοῦτο δὲ
[4, 1123]	μεγαλόψυχος	δ᾽ οὔ· ἐν μεγέθει γὰρ
[4, 1124]	μεγαλόψυχος	δικαίως καταφρονεῖ (δοξάζει γὰρ ἀληθῶς)
[4, 1123]	μεγαλόψυχος	εἶναι ὁ μεγάλων αὑτὸν ἀξιῶν
[4, 1123]	μεγαλόψυχος,	εἴπερ τῶν μεγίστων ἄξιος, ἄριστος
[4, 1124]	μεγαλόψυχός	ἐστι· καὶ ἐπὶ μὲν ταῖς
[4, 1123]	μεγαλόψυχός	ἐστιν ὡς δεῖ. Καὶ ἄνευ
[4, 1123]	Μεγαλόψυχος	μὲν οὖν ὁ εἰρημένος. (Ὁ
[4, 1123]	μεγαλόψυχος	μὴ ἀγαθὸς ὤν. Οὐκ εἴη
[4, 1125]	μεγαλόψυχος·	ὁ δ᾽ ἐλλείπων μικρόψυχος, ὁ
[4, 1124]	μεγαλόψυχος	περὶ τιμάς, οὐ μὴν ἀλλὰ
[4, 1123]	μεγαλόψυχος	τῷ μὲν μεγέθει ἄκρος, τῷ
[4, 1124]	μεγαλοψυχοτέρους	ποιεῖ· τιμῶνται γὰρ ὑπὸ τινῶν·
[4, 1123]	μεγαλοψύχου	ἀξίωμα. Ὁ δὲ χαῦνος πρὸς
[4, 1124]	Μεγαλοψύχου	δὲ καὶ τὸ μηδενὸς δεῖσθαι
[4, 1125]	μεγαλοψύχου	δοκεῖ εἶναι, καὶ φωνὴ βαρεῖα,
[4, 1125]	μεγαλοψύχου	τὸ ἀπομνημονεύειν, ἄλλως τε καὶ
[4, 1123]	μεγαλοψύχου	τὸ ἐν ἑκάστῃ ἀρετῇ μέγα.
[4, 1123]	μεγαλοψύχῳ	φεύγειν παρασείσαντι, οὐδ᾽ ἀδικεῖν· τίνος
[4, 1123]	μεγάλῳ	μέγα, ἐνταῦθα δὲ τὸ ἐν
[4, 1123]	μεγάλῳ	σώματι, οἱ μικροὶ δ᾽ ἀστεῖοι
[4, 1123]	μεγάλων	ἄξιος· τί γὰρ ἂν ἐποίει,
[4, 1124]	μεγάλων	ἀξιοῦσιν οὔτε ὀρθῶς μεγαλόψυχοι λέγονται·
[4, 1123]	μεγάλων	αὑτὸν ἀξιῶν ἄξιος ὤν· ὁ
[4, 1124]	μεγάλων	δὲ καὶ ὀνομαστῶν. Ἀναγκαῖον δὲ
[4, 1123]	μεγάλων	ἐάν τε μετρίων, ἐάν τε
[4, 1123]	μεγάλων	ἑαυτὸν ἀξιοῖ ἄξιος ὤν, καὶ
[4, 1123]	μεγάλων	ἑαυτὸν ἀξιῶν ἀνάξιος ὢν χαῦνος·
[4, 1124]	μέγαν	εἶναι, πρὸς δὲ (τοὺς μέσους
[4, 1123]	Μεγαροῖ.	Καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ποιήσει
[4, 1123]	μεγέθει	ἄκρος, τῷ δὲ ὡς δεῖ
[4, 1123]	μεγέθει	γὰρ ἡ μεγαλοψυχία, ὥσπερ καὶ
[4, 1122]	μεγέθει.	Ἔστι δὲ τῶν δαπανημάτων οἷα
[4, 1122]	μεγέθει.	Καθάπερ γὰρ τοὔνομα αὐτὸ ὑποσημαίνει,
[4, 1122]	μεγέθει	περὶ ἃ δεῖ, ἀλλ᾽ ἐν
[4, 1122]	μεγέθει	πρέπουσα δαπάνη ἐστίν. Τὸ δὲ
[4, 1122]	μέγεθος	ἔχει καὶ ἀξίωμα. Μάλιστα μὲν
[4, 1122]	μέγεθος,	περὶ ταῦτα τῆς ἐλευθεριότητος οὔσης,
[4, 1122]	μέγεθος	πρός τι· οὐ γὰρ τὸ
[4, 1123]	μέγιστα	ἀναλώσας ἐν μικρῷ τὸ καλὸν
[4, 1122]	μέγιστα	γὰρ καὶ ἐντιμότατα· ~τῶν δὲ
[4, 1123]	μέγιστον	γὰρ δὴ τοῦτο τῶν ἐκτὸς
[4, 1123]	μέγιστον	δὲ τοῦτ᾽ ἂν θείημεν ὃ
[4, 1124]	μέγιστον	ὄν. Αἱ γὰρ δυναστεῖαι καὶ
[4, 1122]	μεγίστους	ἕνεκα τοῦ λήμματος, οἳ δ᾽
[4, 1123]	μεγίστων	ἄξιος, ἄριστος ἂν εἴη· μείζονος
[4, 1123]	μεγίστων	ὁ ἄριστος. Τὸν ὡς ἀληθῶς
[4, 1123]	μεγίστων,	περὶ ἓν μάλιστ᾽ ἂν εἴη.
[4, 1122]	μεῖζόν	τε γάρ ἐστι κακὸν τῆς
[4, 1123]	μείζονος	γὰρ ἀεὶ ὁ βελτίων ἄξιος,
[4, 1123]	μειζόνων	ἢ ἄξιος οὐ πᾶς χαῦνος.
[4, 1127]	μειζόνων	ἢ ὑπάρχει, ὁ δὲ εἴρων
[4, 1124]	μείζους	γὰρ αὐτὰς ποιεῖ, καὶ οὐ
[4, 1124]	μείζω	αὐτῷ ἀπονέμειν· (τῆς δὲ παρὰ
[4, 1127]	μείζω	οὔτε ἐλάττω. Ἔστι δὲ τούτων
[4, 1123]	μείζω	ποιεῖν ἢ δεῖ. Εἰσὶ μὲν
[4, 1127]	μείζω,	συνεπόμενος, λέγω δὲ (τῷ καλῷ
[4, 1127]	μείζω	τῶν ὑπαρχόντων προσποιούμενος (μηδενὸς ἕνεκα
[4, 1125]	μέλει	αὐτῷ οὔθ᾽ ὅπως οἱ ἄλλοι
[4, 1124]	μελλητὴν	ἀλλ᾽ ἢ ὅπου (τιμὴ μεγάλη
[4, 1123]	μέλλων	καὶ (σκοπῶν πῶς ἂν ἐλάχιστον
[4, 1123]	μέλος,	οἷον ἐρανιστὰς γαμικῶς ἑστιῶν, καὶ
[4, 1127]	μὲν	αἱρούμενος τὸ συνηδύνειν, λυπεῖν δ᾽
[4, 1127]	μὲν	ἀλαζὼν προσποιητικὸς τῶν ἐνδόξων εἶναι
[4, 1127]	μὲν	ἀληθευτικὸς μέσος ὢν ἐπαινετός, οἱ
[4, 1121]	μὲν	ἀναλίσκειν, εὐχερῶς δὲ τοῦτο ποιεῖν
[4, 1119]	μὲν	ἀνελευθερίαν προσάπτομεν ἀεὶ τοῖς μᾶλλον
[4, 1126]	μὲν	ἄρεσκοι δοκοῦσιν εἶναι, οἱ πάντα
[4, 1126]	μὲν	αὐτῷ ἐστὶ μὴ καλὸν ἢ
[4, 1121]	μὲν	γὰρ ἐν ταῖς τοιαύταις προσηγορίαις
[4, 1123]	μὲν	γὰρ ἡ καλλίστη ἢ λήκυθος
[4, 1128]	μὲν	γὰρ ἦν γελοῖον ἡ αἰσχρολογία,
[4, 1122]	μὲν	γὰρ μεγαλοπρεπὴς ἐλευθέριος, ὁ δ᾽
[4, 1124]	μὲν	γὰρ μεγαλόψυχος δικαίως καταφρονεῖ (δοξάζει
[4, 1126]	μὲν	γὰρ μικρὸν παρεκβαίνων οὐ ψέγεται,
[4, 1125]	μὲν	γὰρ μικρόψυχος (ἄξιος ὢν ἀγαθῶν
[4, 1125]	μὲν	γὰρ πάθος ἐστὶν ὀργή, τὰ
[4, 1126]	μὲν	γὰρ περὶ ἡδονὰς καὶ λύπας
[4, 1122]	μὲν	γὰρ τὸ πλείστου ἄξιον τιμιώτατον,
[4, 1124]	μὲν	γὰρ ὑπερέχειν χαλεπὸν καὶ σεμνόν,
[4, 1124]	μὲν	γὰρ ὑπερέχοντος, τὸ δ᾽ ὑπερεχομένου.
[4, 1126]	μὲν	γίνεται (καὶ γὰρ οἷς οὐ
[4, 1126]	μὲν	γινόμεναι ἠρέμα, ἐπὶ πλέον δὲ
[4, 1123]	μὲν	δεῖ πολλὰ ἀναλῶσαι, ὀλίγα δαπανῶν,
[4, 1121]	μὲν	διά τινα ἐπιείκειαν καὶ εὐλάβειαν
[4, 1127]	μὲν	δόξης ἢ τιμῆς οὐ λίαν
[4, 1120]	μὲν	δόσει ἕπεται τὸ εὖ ποιεῖν
[4, 1121]	μὲν	ἐλλείπει, (τῷ λαμβάνειν δ᾽ ὑπερβάλλει,
[4, 1122]	μὲν	ἔλλειψις μικροπρέπεια καλεῖται, ἡ δ᾽
[4, 1128]	μὲν	ἐν ταῖς παιδιαῖς, ἣ δ᾽
[4, 1127]	μὲν	ἔοικεν (οὐ γὰρ ἂν ἔχαιρε
[4, 1125]	μὲν	ἐπὶ τὸ μᾶλλον ἢ οἱ
[4, 1122]	μὲν	ἔργον τῆς δαπάνης (ἄξιον δεῖ
[4, 1124]	μὲν	ἡδέως ἀκούειν, τὰ δ᾽ ἀηδῶς·
[4, 1123]	μὲν	καὶ ἐκ τοῦ ὀνόματος (ἔοικεν
[4, 1128]	μὲν	κατ᾽ ἀλήθειαν αἰσχρὰ τὰ δὲ
[4, 1124]	μὲν	καταφρονοῦσιν, αὐτοὶ δ᾽ ὅ τι
[4, 1122]	μὲν	κινδύνους τοὺς μεγίστους ἕνεκα τοῦ
[4, 1125]	μὲν	μεγάλου ἀφεστᾶσι, (περὶ δὲ τὰ
[4, 1123]	μὲν	μεγέθει ἄκρος, τῷ δὲ ὡς
[4, 1126]	μὲν	μέση ἕξις ἐπαινετή, καθ᾽ ἣν
[4, 1121]	μὲν	μετρίοις τὰ ἤθη οὐδὲν ἂν
[4, 1128]	μὲν	νέων τοὺς αἰδήμονας, πρεσβύτερον δ᾽
[4, 1126]	μὲν	ὀργίζονται καὶ οἷς οὐ δεῖ
[4, 1122]	μὲν	οὐκ ἂν εἴη μεγαλοπρεπής· οὐ
[4, 1126]	μὲν	οὖν αἱ εἰρημέναι ἕξεις ψεκταί
[4, 1123]	μὲν	οὖν αἱ ἕξεις αὗται κακίαι,
[4, 1121]	μὲν	οὖν ἀσωτία τῷ διδόναι καὶ
[4, 1121]	μὲν	οὖν ἄσωτος ἀπαιδαγώγητος γενόμενος εἰς
[4, 1125]	μὲν	οὖν δοκοῦσιν εἶναι οὐδ᾽ οὗτοι
[4, 1127]	μὲν	οὖν δόξης χάριν ἀλαζονευόμενοι τὰ
[4, 1126]	μὲν	οὖν εἴρηται ὅτι ὡς δεῖ
[4, 1122]	μὲν	οὖν ἐλευθεριότητος καὶ τῶν ἀντικειμένων
[4, 1120]	μὲν	οὖν ἑπόμεναι γίνονται ἅμα ἐν
[4, 1124]	μὲν	οὖν ἐστίν, ὥσπερ εἴρηται, ὁ
[4, 1125]	μὲν	οὖν ἐφ᾽ οἷς δεῖ καὶ
[4, 1124]	μὲν	οὖν ἡ μεγαλοψυχία οἷον κόσμος
[4, 1124]	μὲν	οὖν κατ᾽ ἀρετὴν οὐ πράττουσι,
[4, 1125]	μὲν	οὖν μεγαλοψυχία (περὶ τιμήν ἐστι
[4, 1127]	μὲν	οὖν μέσος τοιοῦτός ἐστιν, οὐκ
[4, 1123]	μὲν	οὖν ὁ εἰρημένος. (Ὁ γὰρ
[4, 1123]	μὲν	οὖν ὁ μεγαλοπρεπής· ὁ δ᾽
[4, 1125]	μὲν	οὖν ὁ μεγαλόψυχος· ὁ δ᾽
[4, 1128]	μὲν	οὖν ὁ μέσος ἐστίν, εἴτ᾽
[4, 1126]	μὲν	οὖν ὀργίλοι ταχέως μὲν ὀργίζονται
[4, 1126]	μὲν	οὖν (περὶ τὴν ὀργὴν ἕξεις
[4, 1124]	(μὲν	οὖν περὶ τιμὰς καὶ ἀτιμίας
[4, 1121]	μὲν	οὖν τῆς ἀσωτίας οὐ πάνυ
[4, 1122]	μὲν	οὖν τοιοῦτος ὁ μεγαλοπρεπής, καὶ
[4, 1128]	μὲν	οὖν τῷ γελοίῳ ὑπερβάλλοντες βωμολόχοι
[4, 1128]	μὲν	περὶ ἀλήθειάν ἐστιν, αἳ δὲ
[4, 1124]	μὲν	πρακτικόν, μεγάλων δὲ καὶ ὀνομαστῶν.
[4, 1127]	μὲν	πρὸς ἡδονὴν καὶ λύπην ὁμιλοῦντες
[4, 1124]	μὲν	σεμνύνεσθαι οὐκ ἀγεννές, ἐν δὲ
[4, 1121]	μὲν	τὰ ἑτέρων (λαμβάνειν, τὰ δ᾽
[4, 1127]	μὲν	τὰ ἤθη φαίνονται· οὐ γὰρ
[4, 1124]	μὲν	ταῖς μεγάλαις καὶ ὑπὸ τῶν
[4, 1121]	μὲν	τῇ λήψει ὑπερβάλλουσιν, οἳ δὲ
[4, 1125]	μὲν	τὴν φιλοτιμίαν ἀφιλοτιμία, πρὸς δὲ
[4, 1123]	μὲν	τὸ ἐν μεγάλῳ μέγα, ἐνταῦθα
[4, 1127]	μὲν	τοῦ ἡδὺς εἶναι στοχαζόμενος μὴ
[4, 1124]	μὲν	τοὺς ἐν ἀξιώματι καὶ εὐτυχίαις
[4, 1127]	μὲν	τῷ ψεύδει αὐτῷ χαίρων, ὃ
[4, 1123]	μὲν	ὑπερβάλλει, οὐ μὴν τόν γε
[4, 1127]	μὲν	ψεκτοί, μᾶλλον δ᾽ ὁ ἀλαζών.
[4, 1127]	μὲν	ψεῦδος φαῦλον καὶ ψεκτόν, τὸ
[4, 1121]	μὲν	ὠφελεῖ πολλούς, ὃ δὲ οὐθένα,
[4, 1122]	μέντοι	κυβευτὴς καὶ ὁ λωποδύτης καὶ
[4, 1128]	μέρει	καὶ ἀκούειν, καὶ ἡ τοῦ
[4, 1128]	μέσῃ	δ᾽ ἕξει οἰκεῖον καὶ ἡ
[4, 1126]	μέση	ἕξις ἐπαινετή, καθ᾽ ἣν οἷς
[4, 1126]	μέση	τούτων ἐπαινετή, καθ᾽ ἣν ἀποδέξεται
[4, 1126]	μέσην	ἕξιν οἷον βουλόμεθα λέγειν τὸν
[4, 1126]	μέσης	ἕξεως ἀνθεκτέον. Αἱ μὲν οὖν
[4, 1121]	μέσον	δύναται ἐλθεῖν. Ἔχει γὰρ τὰ
[4, 1121]	μέσον	καὶ εἰς τὸ δέον ἀφίκοιτ᾽
[4, 1125]	μέσον·	ὀρέγονται δὲ τῆς τιμῆς καὶ
[4, 1127]	μέσον.	Περὶ τὰ αὐτὰ δὲ σχεδόν
[4, 1125]	μέσον.	Πραότης δ᾽ ἐστὶ μεσότης περὶ
[4, 1125]	μέσον	τὴν πραότητα φέρομεν, πρὸς τὴν
[4, 1127]	μέσος	αὐθέκαστός τις ὢν ἀληθευτικὸς καὶ
[4, 1128]	μέσος	ἐστίν, εἴτ᾽ ἐπιδέξιος εἴτ᾽ εὐτράπελος
[4, 1127]	μέσος	τοιοῦτός ἐστιν, οὐκ ὠνόμασται δέ·
[4, 1123]	μέσος·	τοῦ γὰρ κατ᾽ ἀξίαν αὑτὸν
[4, 1127]	μέσος	ὢν ἐπαινετός, οἱ δὲ ψευδόμενοι
[4, 1127]	μεσότης·	ἀνώνυμος δὲ καὶ αὐτή. Οὐ
[4, 1119]	μεσότης·	ἐπαινεῖται γὰρ ὁ ἐλευθέριος οὐκ
[4, 1125]	μεσότης	ἔστι καὶ ὑπερβολή τε καὶ
[4, 1125]	μεσότης	οὖσα περὶ τιμὴν ἀνώνυμος. Φαίνεται
[4, 1125]	μεσότης	περὶ ὀργάς· ἀνωνύμου δ᾽ ὄντος
[4, 1127]	μεσότητας	εἶναι τὰς ἀρετὰς πιστεύσαιμεν ἄν,
[4, 1128]	μεσότητες,	εἰσὶ δὲ πᾶσαι περὶ λόγων
[4, 1120]	μεσότητος	οὔσης περὶ χρημάτων δόσιν καὶ
[4, 1120]	μεσότητος,	ποιήσει ἀμφότερα ὡς δεῖ· ἕπεται
[4, 1125]	μεσότητος,	ὡς ἐρήμης ἔοικεν ἀμφισβητεῖν τὰ
[4, 1128]	μέσου.	Οἱ μὲν οὖν τῷ γελοίῳ
[4, 1125]	μέσου,	σχεδὸν δὲ καὶ τῶν ἄκρων,
[4, 1124]	μέσους	μέτριον· τῶν μὲν γὰρ ὑπερέχειν
[4, 1127]	μετὰ	παιδιᾶς, δοκεῖ καὶ ἐνταῦθα εἶναι
[4, 1121]	μεταβαίνει,	τυχὼν δ᾽ ἐπιμελείας εἰς τὸ
[4, 1121]	μεταβάλοι,	εἴη ἂν ἐλευθέριος· δώσει γὰρ
[4, 1122]	μέτεστιν,	καὶ τοῖς εὐγενέσι καὶ τοῖς
[4, 1119]	μετρεῖται.	Ἔστι δὲ καὶ ἡ ἀσωτία
[4, 1125]	μέτρια	καὶ μικρὰ διατιθέασιν ἡμᾶς ὡς
[4, 1122]	μετρίοις	κατ᾽ ἀξίαν δαπανῶν οὐ λέγεται
[4, 1121]	μετρίοις	τὰ ἤθη οὐδὲν ἂν δοῖεν,
[4, 1125]	μέτριον	καὶ σώφρονα, ὥσπερ καὶ ἐν
[4, 1124]	μέτριον·	τῶν μὲν γὰρ ὑπερέχειν χαλεπὸν
[4, 1123]	μετρίων,	ἐάν τε καὶ μικρῶν ἄξιος
[4, 1121]	μετρίως	δὲ καὶ ὡς δεῖ· τῆς
[4, 1124]	(μετρίως	ἕξει, ὅπως ἂν γίνηται, καὶ
[4, 1124]	μετρίως	ἡσθήσεται, ὡς τῶν οἰκείων τυγχάνων
[4, 1127]	(μετρίως	χρώμενοι τῇ εἰρωνείᾳ καὶ περὶ
[4, 1126]	μέχρι	τίνος ὀρθῶς ποιεῖ τις ἢ
[4, 1123]	μὴ	ἀγαθὸς ὤν. Οὐκ εἴη δ᾽
[4, 1125]	μὴ	ἄγεσθαι ὑπὸ τοῦ πάθους, (ἀλλ᾽
[4, 1128]	μὴ	αἰδεῖσθαι τὰ αἰσχρὰ πράττειν, οὐδὲν
[4, 1120]	μὴ	αἰσχροπραγεῖν. Καὶ ἡ χάρις τῷ
[4, 1121]	μὴ	ἀνάλωσεν ἢ λυπούμενος εἰ μὴ
[4, 1125]	μὴ	ἀξιοῦν ἑαυτὸν τῶν ἀγαθῶν, καὶ
[4, 1128]	μὴ	ἀπρεπῆ ἐλευθερίῳ, ἢ τῷ μὴ
[4, 1121]	μή·	ἀρέσκει οὖν αὐτοῖς τὸ μήτε
[4, 1120]	μὴ	βλέπειν ἐφ᾽ ἑαυτὸν ἐλευθερίου. Κατὰ
[4, 1126]	μὴ	γινομένου τὸ βάρος ἔχουσιν· διὰ
[4, 1120]	μὴ	δεῖ, ἢ μὴ τοῦ καλοῦ
[4, 1121]	μὴ	δεῖ, καὶ εἰσὶ κατὰ τοῦτο
[4, 1120]	μὴ	δεῖ· οὐ γάρ ἐστι τοῦ
[4, 1120]	μὴ	δεῖ, οὐδ᾽ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα·
[4, 1126]	μὴ	δεῖ χαλεπαίνοντας καὶ μᾶλλον ἢ
[4, 1121]	μὴ	δέον τι ἀνάλωσεν, καὶ τῷ
[4, 1124]	μὴ	δι᾽ εἰρωνείαν (εἰρωνεία δὲ) πρὸς
[4, 1125]	μὴ	δι᾽ ὕβριν. Καὶ περὶ ἀναγκαίων
[4, 1127]	μὴ	διά τι ἄλλο ἄρεσκος, ὁ
[4, 1126]	μὴ	διαλλαττομένους ἄνευ τιμωρίας ἢ κολάσεως.
[4, 1127]	μὴ	διαφέρει ἀληθεύων, ἀληθεύσει (καὶ ἐν
[4, 1124]	μὴ	δύνασθαι ζῆν ἀλλ᾽ ἢ φίλον·
[4, 1121]	μὴ	δύνασθαι· ταχὺ γὰρ ἐπιλείπει αὐτοὺς
[4, 1120]	μὴ	ἐπιμελόμενον ὅπως ἔχῃ, ὥσπερ (οὐδ᾽
[4, 1126]	μὴ	ἐπιφανὲς εἶναι οὐδὲ συμπείθει αὐτοὺς
[4, 1124]	μὴ	ἔχειν αὐτοὺς μείζω αὐτῷ ἀπονέμειν·
[4, 1124]	μὴ	ἰέναι, ἢ οὗ πρωτεύουσιν ἄλλοι·
[4, 1126]	μὴ	καλὸν ἢ βλαβερὸν συνηδύνειν, δυσχερανεῖ,
[4, 1123]	μὴ	κατ᾽ ἀξίαν αὐτὸ ποιῶν ἠλίθιος,
[4, 1120]	μὴ	κτησάμενοι ἀλλὰ παραλαβόντες τὴν οὐσίαν·
[4, 1120]	μὴ	λαβεῖν τοῦ δοῦναι· τὸ γὰρ
[4, 1120]	μὴ	λαμβάνειν ὅθεν οὐ δεῖ. Τῆς
[4, 1121]	μὴ	λαμβάνειν ὑπερβάλλει, τῷ δὲ λαμβάνειν
[4, 1121]	μὴ	λαμβάνοντα, ἠλιθίου δέ. Ὁ δὲ
[4, 1120]	μὴ	λαμβάνοντες οὐκ (εἰς ἐλευθεριότητα ἐπαινοῦνται,
[4, 1120]	μὴ	λαμβάνοντι, καὶ ὁ ἔπαινος δὲ
[4, 1127]	μὴ	λίαν ἐμποδὼν καὶ φανερὰ εἰρωνευόμενοι
[4, 1126]	μὴ	λυπεῖν ἢ συνηδύνειν. Ἔοικε μὲν
[4, 1128]	μὴ	λυπεῖν τὸν ἀκούοντα ἢ καὶ
[4, 1128]	μὴ	λυπεῖν τὸν σκωπτόμενον· οἱ δὲ
[4, 1126]	μὴ	μικράν, ἢ βλάβην, ἡ δ᾽
[4, 1122]	μὴ	μόνον τῷ ἔργῳ ἀλλὰ καὶ
[4, 1122]	μὴ	ὅθεν δὲ δεῖ λαμβάνοντας, μηδὲ
[4, 1127]	μὴ	ὄντα, οἷον μάντιν σοφὸν ἰατρόν.
[4, 1126]	μὴ	ὀργιζόμενοι ἐφ᾽ οἷς (δεῖ ἠλίθιοι
[4, 1126]	μὴ	ὀργιζόμενός τε οὐκ εἶναι ἀμυντικός,
[4, 1121]	μή	ποτ᾽ ἀναγκασθῶσιν αἰσχρόν τι πρᾶξαι·
[4, 1120]	μὴ	πράττειν· οὐκ ἄδηλον δ᾽ ὅτι
[4, 1121]	μὴ	πρὸς (τὸ καλὸν ζῆν πρὸς
[4, 1121]	μὴ	τιμῶν γε τὰ χρήματα, καὶ
[4, 1120]	μὴ	τιμῶντα δι᾽ αὐτὰ τὰ χρήματα
[4, 1120]	μὴ	τιμῶντος τὰ χρήματα ἡ τοιαύτη
[4, 1127]	μή	τινος ἕνεκα πράττῃ. Καθ᾽ αὑτὸ
[4, 1120]	μὴ	τοιαύτη ἐναντία ἐστίν. Αἱ μὲν
[4, 1123]	μὴ	τοσούτων ἦν ἄξιος; Ἔστι δὴ
[4, 1120]	μὴ	τοῦ καλοῦ ἕνεκα ἀλλὰ διά
[4, 1127]	μὴ	ὑπαρχόντων καὶ μειζόνων ἢ ὑπάρχει,
[4, 1125]	μὴ	ὠνομάσθαι τὸν μέσον. Πραότης δ᾽
[4, 1126]	μὴ	ὡς δεῖ μηδ᾽ ὅτε μηδ᾽
[4, 1126]	μηδ᾽	οἷς δεῖ· δοκεῖ γὰρ οὐκ
[4, 1126]	μηδ᾽	ὅτε μηδ᾽ οἷς δεῖ· δοκεῖ
[4, 1121]	μηδαμόθεν	λαμβάνοντα πᾶσι διδόναι· ταχέως γὰρ
[4, 1122]	μηδὲ	ἃ δεῖ, οὐ (λέγομεν ἀνελευθέρους,
[4, 1121]	μηδὲν	ἂν δοῦναι) οἳ δ᾽ αὖ
[4, 1128]	μηδὲν	γελοῖον τοῖς τε λέγουσι δυσχεραίνοντες
[4, 1125]	μηδὲν	μέγα οἰόμενος· ἡ δ᾽ ὀξυφωνία
[4, 1121]	μηδὲν	τοῦ καλοῦ φροντίζειν ὀλιγώρως καὶ
[4, 1124]	μηδενὸς	δεῖσθαι ἢ μόλις, ὑπηρετεῖν δὲ
[4, 1127]	μηδενός.	Ἕκαστος δ᾽ οἷός ἐστι, τοιαῦτα
[4, 1127]	(μηδενὸς	ἕνεκα φαύλῳ μὲν ἔοικεν (οὐ
[4, 1127]	μηδενὸς	τοιούτου διαφέροντος καὶ ἐν λόγῳ
[4, 1124]	μὴν	ἀλλ᾽ ἀποδέξεταί γε τῷ μὴ
[4, 1124]	μὴν	ἀλλὰ καὶ περὶ πλοῦτον καὶ
[4, 1126]	μὴν	ἅπαντά γε τῷ αὐτῷ ὑπάρχει.
[4, 1120]	μὴν	δώσει γε οἷς οὐ δεῖ
[4, 1125]	μὴν	ἠλίθιοί γε οἱ τοιοῦτοι δοκοῦσιν
[4, 1123]	μὴν	ὀνείδη γ᾽ ἐπιφέρουσι διὰ τὸ
[4, 1123]	μὴν	τόν γε μεγαλόψυχον. Ὁ δὲ
[4, 1128]	μήτ᾽	αὐτοὶ ἂν εἰπόντες μηδὲν γελοῖον
[4, 1123]	μήτε	βλαβεραὶ τῷ πέλας εἶναι μήτε
[4, 1121]	μήτε	διδόναι. Οἳ δ᾽ αὖ κατὰ
[4, 1121]	μήτε	λαμβάνειν μήτε διδόναι. Οἳ δ᾽
[4, 1120]	μήτε	ληπτικὸν ὄντα μήτε φυλακτικόν, προετικὸν
[4, 1123]	μήτε	λίαν ἀσχήμονες. Ἡ δὲ μεγαλοψυχία
[4, 1120]	μήτε	φυλακτικόν, προετικὸν δὲ καὶ μὴ
[4, 1125]	μικρὰ	διατιθέασιν ἡμᾶς ὡς δεῖ· ὥσπερ
[4, 1121]	μικρὰ	καὶ ἐπὶ πολλῷ. ~(Πάντες γὰρ
[4, 1127]	μικρὰ	καὶ φανερὰ (προσποιούμενοι) βαυκοπανοῦργοι λέγονται
[4, 1127]	μικρὰ	λυπήσει. Ὁ μὲν οὖν μέσος
[4, 1126]	μικράν,	ἢ βλάβην, ἡ δ᾽ ἐναντίωσις
[4, 1126]	(μικρὰν	λύπην, οὐκ ἀποδέξεται ἀλλὰ δυσχερανεῖ.
[4, 1123]	μικροὶ	δ᾽ ἀστεῖοι καὶ σύμμετροι, καλοὶ
[4, 1122]	μικροῖς	ἢ ἐν μετρίοις κατ᾽ ἀξίαν
[4, 1120]	μικροῖς	(καὶ μεγάλοις, καὶ ταῦτα ἡδέως·
[4, 1124]	μικροῖς	πάμπαν ὀλιγωρήσει· οὐ γὰρ τούτων
[4, 1121]	μικροῖς.	Τὰ μὲν οὖν τῆς ἀσωτίας
[4, 1123]	μικροῖς	τῶν δαπανημάτων πολλὰ ἀναλίσκει καὶ
[4, 1124]	μικροκίνδυνος	οὐδὲ φιλοκίνδυνος διὰ τὸ ὀλίγα
[4, 1128]	μικρόν,	ἐκ τῶν εἰρημένων δῆλον. Τῇ
[4, 1124]	μικρόν	ἐστι, τούτῳ καὶ τἆλλα. (Διὸ
[4, 1123]	μικρὸν	καὶ ἀνελεύθερον· διὰ τοῦτό ἐστι
[4, 1126]	μικρὸν	μὲν γινόμεναι ἠρέμα, ἐπὶ πλέον
[4, 1126]	μικρὸν	παρεκβαίνων οὐ ψέγεται, οὔτ᾽ ἐπὶ
[4, 1128]	μικρὸν	ταῦτα (πρὸς εὐσχημοσύνην. Πότερον οὖν
[4, 1122]	μικροπρέπεια	καλεῖται, ἡ δ᾽ ὑπερβολὴ βαναυσία
[4, 1122]	μικροπρεπές.	Καὶ πῶς κάλλιστον καὶ πρεπωδέστατον,
[4, 1123]	μικροπρεπὴς	περὶ πάντα ἐλλείψει, καὶ τὰ
[4, 1122]	μικροῦ,	ὀνείδη ὑπομένουσιν. Τοὺς γὰρ τὰ
[4, 1125]	μικροψυχία	μᾶλλον τῆς χαυνότητος· καὶ γὰρ
[4, 1125]	μικρόψυχος	(ἄξιος ὢν ἀγαθῶν ἑαυτὸν ἀποστερεῖ
[4, 1123]	μικρόψυχος,	ἐάν τε μεγάλων ἐάν τε
[4, 1123]	μικρόψυχος	ἐλλείπει καὶ πρὸς ἑαυτὸν (καὶ
[4, 1125]	μικρόψυχος,	ὁ δ᾽ ὑπερβάλλων χαῦνος. Οὐ
[4, 1121]	μικρῷ	βελτίων εἶναι (τοῦ ἀνελευθέρου. Εὐίατός
[4, 1123]	μικρῷ	τὸ καλὸν ἀπολεῖ, καὶ ὅ
[4, 1123]	μικρῶν	ἄξιος καὶ τούτων ἀξιῶν ἑαυτὸν
[4, 1123]	μικρῶν	ἄξιος ὢν ἔτι ἐλαττόνων αὑτὸν
[4, 1125]	μικρῶν	ἥκιστα ὀλοφυρτικὸς (καὶ δεητικός· σπουδάζοντος
[4, 1128]	μικτή·	δειχθήσεται δὲ περὶ (αὐτῆς ἐν
[4, 1124]	Μιμοῦνται	γὰρ τὸν μεγαλόψυχον οὐχ ὅμοιοι
[4, 1128]	μισητόν	τε καὶ ἡδύ. Τοιαῦτα δὲ
[4, 1124]	μνημονεύειν	οὗ ἂν ποιήσωσιν εὖ, ὧν
[4, 1125]	μνησίκακος·	οὐ γὰρ μεγαλοψύχου τὸ ἀπομνημονεύειν,
[4, 1124]	μόλις,	ὑπηρετεῖν δὲ προθύμως, καὶ πρὸς
[4, 1122]	μόνον·	ἐν τούτοις δ᾽ ὑπερέχει τῆς
[4, 1122]	μόνον	τῷ ἔργῳ ἀλλὰ καὶ τῷ
[4, 1124]	μόνος	τιμητός· ᾧ δ᾽ ἄμφω ὑπάρχει,
[4, 1121]	μοχθηροῦ	οὐδ᾽ ἀγεννοῦς τὸ ὑπερβάλλειν διδόντα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/05/2008