Livre, chapitre
[1, 4]	τὴν πολιτικὴν ἐφίεσθαι καὶ τί	τὸ	πάντων ἀκρότατον τῶν πρακτῶν ἀγαθῶν.
[1, 10]	ἢ κακῶς, ἀλλὰ προσδεῖται τούτων	ὁ	ἀνθρώπινος βίος, καθάπερ εἴπομεν, κύριαι
[1, 7]	καὶ πολίταις, ἐπειδὴ φύσει πολιτικὸν	ὁ	ἄνθρωπος. τούτων δὲ ληπτέος ὅρος
[1, 4]	δ´ ἄλλο— πολλάκις δὲ καὶ	ὁ	αὐτὸς ἕτερον· νοσήσας μὲν γὰρ
[1, 6]	(καὶ ἐν ἀνθρώπῳ εἷς καὶ	ὁ	αὐτὸς λόγος ἐστὶν ὁ τοῦ
[1, 8]	ἐπήβολοι γίνονται. ἔστι δὲ καὶ	ὁ	βίος αὐτῶν καθ´ αὑτὸν ἡδύς.
[1, 8]	οὐδὲν δὴ προσδεῖται τῆς ἡδονῆς	ὁ	βίος αὐτῶν ὥσπερ περιάπτου τινός,
[1, 13]	τοῦτο καὶ ἡ δύναμις αὕτη,	ὁ	δ´ ἀγαθὸς καὶ κακὸς ἥκιστα
[1, 4]	ἀρκούντως, οὐδὲν προσδεήσει τοῦ διότι·	ὁ	δὲ τοιοῦτος ἔχει ἢ λάβοι
[1, 5]	ἐπίσκεψιν ἐν τοῖς ἑπομένοις ποιησόμεθα.	ὁ	δὲ χρηματιστὴς βίαιός τις ἐστίν,
[1, 12]	ὥσπερ εἴπομεν. εἰ δ´ ἐστὶν	ὁ	ἔπαινος τῶν τοιούτων, δῆλον ὅτι
[1, 10]	ἄθλιος μὲν οὐδέποτε γένοιτ´ ἂν	ὁ	εὐδαίμων, οὐ μὴν μακάριός γε,
[1, 6]	ἐν τῷ τί λέγεται, οἷον	ὁ	θεὸς καὶ ὁ νοῦς, καὶ
[1, 5]	καὶ ὁ πολιτικὸς καὶ τρίτος	ὁ	θεωρητικός. οἱ μὲν οὖν πολλοὶ
[1, 5]	περὶ αὐτῶν. τρίτος δ´ ἐστὶν	ὁ	θεωρητικός, ὑπὲρ οὗ τὴν ἐπίσκεψιν
[1, 6]	οὐδὲ τὴν ὑγίειαν οὕτως ἐπισκοπεῖν	ὁ	ἰατρός, ἀλλὰ τὴν ἀνθρώπου, μᾶλλον
[1, 13]	εὐδαιμονίας θεωρήσαιμεν. δοκεῖ δὲ καὶ	ὁ	κατ´ ἀλήθειαν πολιτικὸς περὶ ταύτην
[1, 8]	τοῦ συμπεράσματος καὶ ἐξ ὧν	ὁ	λόγος, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν
[1, 7]	δὲ πλείω, ταῦτα. μεταβαίνων δὴ	ὁ	λόγος εἰς ταὐτὸν ἀφῖκται· τοῦτο
[1, 6]	πιθανότητα μὲν οὖν τινα ἔχει	ὁ	λόγος, ἔοικε δὲ ταῖς ἐπιστήμαις
[1, 8]	ἢ ἀρετήν τινα συνῳδός ἐστιν	ὁ	λόγος· ταύτης γάρ ἐστιν ἡ
[1, 12]	ταῦτα γὰρ καὶ τἆλλα ἀναφέρεσθαι.	ὁ	μὲν γὰρ ἔπαινος τῆς ἀρετῆς·
[1, 8]	εἰρημένοις γὰρ οὐδ´ ἐστὶν ἀγαθὸς	ὁ	μὴ χαίρων ταῖς καλαῖς πράξεσιν·
[1, 3]	πολιτικῆς οὐκ ἔστιν οἰκεῖος ἀκροατὴς	ὁ	νέος· ἄπειρος γὰρ τῶν κατὰ
[1, 6]	λέγεται, οἷον ὁ θεὸς καὶ	ὁ	νοῦς, καὶ ἐν τῷ ποιῷ
[1, 3]	κριτής. καθ´ ἕκαστον μὲν ἄρα	ὁ	πεπαιδευμένος, ἁπλῶς δ´ ὁ περὶ
[1, 3]	ἄρα ὁ πεπαιδευμένος, ἁπλῶς δ´	ὁ	περὶ πᾶν πεπαιδευμένος. διὸ τῆς
[1, 4]	τὰς ἀρχάς. εὖ γὰρ καὶ	ὁ	Πλάτων ἠπόρει τοῦτο καὶ ἐζήτει,
[1, 5]	χρηματιστὴς βίαιός τις ἐστίν, καὶ	ὁ	πλοῦτος δῆλον ὅτι οὐ τὸ
[1, 5]	ὅ τε νῦν εἰρημένος καὶ	ὁ	πολιτικὸς καὶ τρίτος ὁ θεωρητικός.
[1, 8]	εἴπερ καλῶς κρίνει περὶ αὐτῶν	ὁ	σπουδαῖος· κρίνει δ´ ὡς εἴπομεν.
[1, 10]	γίνοιτ´ ἄν, εἰ συμμεταβάλλοι καὶ	ὁ	τεθνεὼς καὶ γίνοιτο ὁτὲ μὲν
[1, 6]	πῶς ἰατρικώτερος ἢ στρατηγικώτερος ἔσται	ὁ	τὴν ἰδέαν αὐτὴν τεθεαμένος. φαίνεται
[1, 8]	κάλλους· οὐ πάνυ γὰρ εὐδαιμονικὸς	ὁ	τὴν ἰδέαν παναίσχης ἢ δυσγενὴς
[1, 6]	καὶ ὁ αὐτὸς λόγος ἐστὶν	ὁ	τοῦ ἀνθρώπου. ᾗ γὰρ ἄνθρωπος,
[1, 13]	τοῦτο εἰκότως· ἀργία γάρ ἐστιν	ὁ	ὕπνος τῆς ψυχῆς ᾗ λέγεται
[1, 7]	καλῶς ἔχοντα τῇ περιγραφῇ, καὶ	ὁ	χρόνος τῶν τοιούτων εὑρετὴς ἢ
[1, 10]	κάλλιστα καὶ πάντῃ πάντως ἐμμελῶς	ὅ	γ´ ὡς ἀληθῶς ἀγαθὸς καὶ
[1, 5]	γάρ εἰσι μάλιστα οἱ προύχοντες,	ὅ	τε νῦν εἰρημένος καὶ ὁ
[1, 4]	ἄλλου ἀκούων ἐν θυμῷ βάλληται,	ὃ	δ´ αὖτ´ ἀχρήιος ἀνήρ. ~Ἡμεῖς
[1, 7]	ὅσον χρησίμη πρὸς τὸ ἔργον,	ὃ	δὲ τί ἐστιν ἢ ποῖόν
[1, 2]	τι τέλος ἐστὶ τῶν πρακτῶν	ὃ	δι´ αὑτὸ βουλόμεθα, τἆλλα δὲ
[1, 4]	ἄλλο τι καθ´ αὑτὸ εἶναι,	ὃ	καὶ τούτοις πᾶσιν αἴτιόν ἐστι
[1, 8]	ἑκάστῳ δ´ ἐστὶν ἡδὺ πρὸς	ὃ	λέγεται φιλοτοιοῦτος, οἷον ἵππος μὲν
[1, 13]	τι παρὰ τὸν λόγον πεφυκός,	ὃ	μάχεται καὶ ἀντιτείνει τῷ λόγῳ.
[1, 7]	γεωμέτρης διαφερόντως ἐπιζητοῦσι τὴν ὀρθήν·	ὃ	μὲν γὰρ ἐφ´ ὅσον χρησίμη
[1, 7]	ἐπισκεπτέον· τὸ δ´ αὔταρκες τίθεμεν	ὃ	μονούμενον αἱρετὸν ποιεῖ τὸν βίον
[1, 4]	ἀρκτέον ἀπὸ τῶν ἡμῖν γνωρίμων.	διὸ	δεῖ τοῖς ἔθεσιν ἦχθαι καλῶς
[1, 5]	πολλοὶ καὶ φορτικώτατοι τὴν ἡδονήν·	διὸ	καὶ τὸν βίον ἀγαπῶσι τὸν
[1, 1]	προαίρεσις, ἀγαθοῦ τινὸς ἐφίεσθαι δοκεῖ·	διὸ	καλῶς ἀπεφήναντο τἀγαθόν, οὗ πάντ´
[1, 5]	χρήσιμον γὰρ καὶ ἄλλου χάριν.	διὸ	μᾶλλον τὰ πρότερον λεχθέντα τέλη
[1, 3]	δ´ ὁ περὶ πᾶν πεπαιδευμένος.	διὸ	τῆς πολιτικῆς οὐκ ἔστιν οἰκεῖος
[1, 7]	ἕτερον καὶ τὸ μηδέποτε δι´	ἄλλο	αἱρετὸν τῶν καὶ〉 καθ´ αὑτὰ
[1, 7]	ἐν ἄλλῃ πράξει καὶ τέχνῃ·	ἄλλο	γὰρ ἐν ἰατρικῇ καὶ στρατηγικῇ
[1, 6]	ὄψις, ἐν ψυχῇ νοῦς, καὶ	ἄλλο	δὴ ἐν ἄλλῳ. ἀλλ´ ἴσως
[1, 7]	ἂν εἴη. φαίνεται μὲν γὰρ	ἄλλο	ἐν ἄλλῃ πράξει καὶ τέχνῃ·
[1, 7]	δ´ οἰκία, ἐν ἄλλῳ δ´	ἄλλο,	ἐν ἁπάσῃ δὲ πράξει καὶ
[1, 6]	θείη τις ἄν. ἢ οὐδ´	ἄλλο	οὐδὲν πλὴν τῆς ἰδέας; ὥστε
[1, 4]	πλοῦτον ἢ τιμήν, ἄλλοι δ´	ἄλλο—	πολλάκις δὲ καὶ ὁ αὐτὸς
[1, 6]	ταῦτα γὰρ εἰ καὶ δι´	ἄλλο	τι διώκομεν, ὅμως τῶν καθ´
[1, 9]	παραγίνεται. εἰ μὲν οὖν καὶ	ἄλλο	τί ἐστι θεῶν δώρημα ἀνθρώποις,
[1, 4]	παρὰ τὰ πολλὰ ταῦτα ἀγαθὰ	ἄλλο	τι καθ´ αὑτὸ εἶναι, ὃ
[1, 1]	τῶν πράξεων ἢ παρὰ ταύτας	ἄλλο	τι, καθάπερ ἐπὶ τῶν λεχθεισῶν
[1, 13]	φαίνεται δ´ ἐν αὐτοῖς καὶ	ἄλλο	τι παρὰ τὸν λόγον πεφυκός,
[1, 7]	δι´ αὐτὴν καὶ οὐδέποτε δι´	ἄλλο,	τιμὴν δὲ καὶ ἡδονὴν καὶ
[1, 7]	αἱρετὸν ἀεὶ καὶ μηδέποτε δι´	ἄλλο.	τοιοῦτον δ´ ἡ εὐδαιμονία μάλιστ´
[1, 9]	οὔτε βοῦν οὔτε ἵππον οὔτε	ἄλλο	τῶν ζῴων οὐδὲν εὔδαιμον λέγομεν·
[1, 11]	εὐδαίμονας μὴ εὐδαίμονας ποιεῖν μήτ´	ἄλλο	τῶν τοιούτων μηδέν. ~Διωρισμένων δὲ
[1, 7]	τούτων χάριν, οὐδ´ ὅλως δι´	ἄλλο.	φαίνεται δὲ καὶ ἐκ τῆς
[1, 12]	ἀρετῆς· πρακτικοὶ γὰρ τῶν καλῶν	ἀπὸ	ταύτης· τὰ δ´ ἐγκώμια τῶν
[1, 6]	οὐ γὰρ ἔοικε τοῖς γε	ἀπὸ	τύχης ὁμωνύμοις. ἀλλ´ ἆρά γε
[1, 4]	ὁδός, ὥσπερ ἐν τῷ σταδίῳ	ἀπὸ	τῶν ἀθλοθετῶν ἐπὶ τὸ πέρας
[1, 4]	ἠπόρει τοῦτο καὶ ἐζήτει, πότερον	ἀπὸ	τῶν ἀρχῶν ἢ ἐπὶ τὰς
[1, 4]	δ´ ἡμᾶς ὅτι διαφέρουσιν οἱ	ἀπὸ	τῶν ἀρχῶν λόγοι καὶ οἱ
[1, 4]	ἢ ἀνάπαλιν. ἀρκτέον μὲν γὰρ	ἀπὸ	τῶν γνωρίμων, ταῦτα δὲ διττῶς·
[1, 4]	ἴσως οὖν ἡμῖν γε ἀρκτέον	ἀπὸ	τῶν ἡμῖν γνωρίμων. διὸ δεῖ
[1, 6]	δὲ διὰ ταῦτα. χωρίσαντες οὖν	ἀπὸ	τῶν ὠφελίμων τὰ καθ´ αὑτὰ
[1, 13]	μαθηματικῶν. ὅτι δὲ πείθεταί πως	ὑπὸ	λόγου τὸ ἄλογον, μηνύει καὶ
[1, 10]	ὑπὸ τῶν τυχόντων ἀτυχημάτων ἀλλ´	ὑπὸ	μεγάλων καὶ πολλῶν, ἔκ τε
[1, 6]	δ´ εἰσὶ πολλαὶ καὶ τῶν	ὑπὸ	μίαν κατηγορίαν, οἷον καιροῦ, ἐν
[1, 1]	ὅσαι δ´ εἰσὶ τῶν τοιούτων	ὑπὸ	μίαν τινὰ δύναμιν, καθάπερ ὑπὸ
[1, 2]	καὶ τὰς ἐντιμοτάτας τῶν δυνάμεων	ὑπὸ	ταύτην οὔσας, οἷον στρατηγικὴν οἰκονομικὴν
[1, 1]	ὑπὸ μίαν τινὰ δύναμιν, καθάπερ	ὑπὸ	τὴν ἱππικὴν χαλινοποιικὴ καὶ ὅσαι
[1, 1]	δὲ καὶ πᾶσα πολεμικὴ πρᾶξις	ὑπὸ	τὴν στρατηγικήν, κατὰ τὸν αὐτὸν
[1, 4]	ἀγαθῶν. ὀνόματι μὲν οὖν σχεδὸν	ὑπὸ	τῶν πλείστων ὁμολογεῖται· τὴν γὰρ
[1, 10]	τῆς εὐδαιμονίας κινηθήσεται ῥᾳδίως, οὐδ´	ὑπὸ	τῶν τυχόντων ἀτυχημάτων ἀλλ´ ὑπὸ
[1, 8]	δόξαν παλαιὰν οὖσαν καὶ ὁμολογουμένην	ὑπὸ	τῶν φιλοσοφούντων. ὀρθῶς δὲ καὶ
[1, 5]	ἑαυτοὺς ἀγαθοὺς εἶναι· ζητοῦσι γοῦν	ὑπὸ	τῶν φρονίμων τιμᾶσθαι, καὶ παρ´
[1, 6]	ᾗ ἀγαθά. οὐκ ἔστιν ἄρα	τὸ	ἀγαθὸν κοινόν τι κατὰ μίαν
[1, 13]	κοινῷ καὶ φυτικῷ, λέγω δὲ	τὸ	αἴτιον τοῦ τρέφεσθαι καὶ αὔξεσθαι·
[1, 12]	πράττομεν, τὴν ἀρχὴν δὲ καὶ	τὸ	αἴτιον τῶν ἀγαθῶν τίμιόν τι
[1, 13]	τῷ λόγῳ. φαίνεται δὴ καὶ	τὸ	ἄλογον διττόν. τὸ μὲν γὰρ
[1, 13]	δὲ πείθεταί πως ὑπὸ λόγου	τὸ	ἄλογον, μηνύει καὶ ἡ νουθέτησις
[1, 7]	ἀρετὴν ἀποτελεῖται· εἰ δ´ οὕτω,	τὸ	ἀνθρώπινον ἀγαθὸν ψυχῆς ἐνέργεια γίνεται
[1, 2]	τοῦτ´ ἂν εἴη τἀγαθὸν καὶ	τὸ	ἄριστον. ἆρ´ οὖν καὶ πρὸς
[1, 7]	Ἀλλ´ ἴσως τὴν μὲν εὐδαιμονίαν	τὸ	ἄριστον λέγειν ὁμολογούμενόν τι φαίνεται,
[1, 8]	μικρὸν ἐν κτήσει ἢ χρήσει	τὸ	ἄριστον ὑπολαμβάνειν, καὶ ἐν ἕξει
[1, 7]	δὲ καὶ ἐκ τῆς αὐταρκείας	τὸ	αὐτὸ συμβαίνειν· τὸ γὰρ τέλειον
[1, 6]	πρὸς τὴν αὑτοῦ τέχνην εἰδὼς	τὸ	αὐτὸ τοῦτο ἀγαθόν, ἢ πῶς
[1, 5]	~Ἡμεῖς δὲ λέγωμεν ὅθεν παρεξέβημεν.	τὸ	γὰρ ἀγαθὸν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν
[1, 3]	κατὰ τὴν ὑποκειμένην ὕλην διασαφηθείη·	τὸ	γὰρ ἀκριβὲς οὐχ ὁμοίως ἐν
[1, 13]	ἱκανῶς ἔχει πρὸς τὰ ζητούμενα·	τὸ	γὰρ ἐπὶ πλεῖον ἐξακριβοῦν ἐργωδέστερον
[1, 12]	περὶ τῶν ἀριστείων τῇ ἡδονῇ·	τὸ	γὰρ μὴ ἐπαινεῖσθαι τῶν ἀγαθῶν
[1, 7]	τῆς αὐταρκείας τὸ αὐτὸ συμβαίνειν·	τὸ	γὰρ τέλειον ἀγαθὸν αὔταρκες εἶναι
[1, 9]	ἄσκησιν παραγίνεται, τῶν θειοτάτων εἶναι·	τὸ	γὰρ τῆς ἀρετῆς ἆθλον καὶ
[1, 9]	εἴη καὶ τοῖς ἐν ἀρχῇ·	τὸ	γὰρ τῆς πολιτικῆς τέλος ἄριστον
[1, 12]	ἀναφερόμενοι, τοῦτο δὲ συμβαίνει διὰ	τὸ	γίνεσθαι τοὺς ἐπαίνους δι´ ἀναφορᾶς,
[1, 6]	οὐδὲ τῶν ἀριθμῶν ἰδέαν κατεσκεύαζον·	τὸ	δ´ ἀγαθὸν λέγεται καὶ ἐν
[1, 7]	ὡς οὐκ ἔστι πάντα τέλεια·	τὸ	δ´ ἄριστον τέλειόν τι φαίνεται.
[1, 7]	τέλειον ἀγαθὸν αὔταρκες εἶναι δοκεῖ.	τὸ	δ´ αὔταρκες λέγομεν οὐκ αὐτῷ
[1, 7]	ἀλλὰ τοῦτο μὲν εἰσαῦθις ἐπισκεπτέον·	τὸ	δ´ αὔταρκες τίθεμεν ὃ μονούμενον
[1, 7]	λόγον ἢ μὴ ἄνευ λόγου,	τὸ	δ´ αὐτό φαμεν ἔργον εἶναι
[1, 13]	γὰρ φυτικὸν οὐδαμῶς κοινωνεῖ λόγου,	τὸ	δ´ ἐπιθυμητικὸν καὶ ὅλως ὀρεκτικὸν
[1, 4]	πολλοὶ καὶ οἱ χαρίεντες λέγουσιν,	τὸ	δ´ εὖ ζῆν καὶ τὸ
[1, 7]	οἷον καὶ περὶ τὰς ἀρχάς·	τὸ	δ´ ὅτι πρῶτον καὶ ἀρχή.
[1, 7]	τὸ μὲν ὡς ἐπιπειθὲς λόγῳ,	τὸ	δ´ ὡς ἔχον καὶ διανοούμενον.
[1, 13]	μὲν κυρίως καὶ ἐν αὑτῷ,	τὸ	δ´ ὥσπερ τοῦ πατρὸς ἀκουστικόν
[1, 6]	καὶ ἐν τῷ πρός τι,	τὸ	δὲ καθ´ αὑτὸ καὶ ἡ
[1, 6]	καταβέβληνται. ~ταῦτα μὲν οὖν ἀφείσθω.	Τὸ	δὲ καθόλου βέλτιον ἴσως ἐπισκέψασθαι
[1, 13]	τὸ μὲν ἄλογον αὐτῆς εἶναι,	τὸ	δὲ λόγον ἔχον. ταῦτα δὲ
[1, 9]	μάλιστα τὰ〉 κατὰ τὴν ἀρίστην.	τὸ	δὲ μέγιστον καὶ κάλλιστον ἐπιτρέψαι
[1, 8]	καὶ οὐ διώρισται ταῦτα κατὰ	τὸ	Δηλιακὸν ἐπίγραμμα· κάλλιστον τὸ δικαιότατον,
[1, 9]	δ´ ἐστὶν οὕτω βέλτιον ἢ	τὸ	διὰ τύχην εὐδαιμονεῖν, εὔλογον ἔχειν
[1, 11]	τὴν διαφοράν, μᾶλλον δ´ ἴσως	τὸ	διαπορεῖσθαι περὶ τοὺς κεκμηκότας εἴ
[1, 12]	γὰρ τὴν εὐδαιμονίαν ἐπαινεῖ καθάπερ	τὸ	δίκαιον, ἀλλ´ ὡς θειότερόν τι
[1, 8]	κατὰ τὸ Δηλιακὸν ἐπίγραμμα· κάλλιστον	τὸ	δικαιότατον, λῷστον δ´ ὑγιαίνειν· ἥδιστον
[1, 6]	τῆς ἰδέας; ὥστε μάταιον ἔσται	τὸ	εἶδος. εἰ δὲ καὶ ταῦτ´
[1, 12]	δ´ οὕτως ἔχειν καὶ διὰ	τὸ	εἶναι ἀρχή· ταύτης γὰρ χάριν
[1, 7]	αἱ ἐπιδόσεις· παντὸς γὰρ προσθεῖναι	τὸ	ἐλλεῖπον. μεμνῆσθαι δὲ καὶ τῶν
[1, 6]	ἐν τῇ τῶν ἀγαθῶν συστοιχίᾳ	τὸ	ἕν· οἷς δὴ καὶ Σπεύσιππος
[1, 6]	γὰρ ἀγαθοῦ τινὸς ἐφιέμεναι καὶ	τὸ	ἐνδεὲς ἐπιζητοῦσαι παραλείπουσι τὴν γνῶσιν
[1, 12]	οὐκ ἔστιν. φαίνεται δὴ πᾶν	τὸ	ἐπαινετὸν τῷ ποιόν τι εἶναι
[1, 7]	κατὰ τὴν ἀρετὴν ὑπεροχῆς πρὸς	τὸ	ἔργον· κιθαριστοῦ μὲν γὰρ κιθαρίζειν,
[1, 7]	γὰρ ἐφ´ ὅσον χρησίμη πρὸς	τὸ	ἔργον, ὃ δὲ τί ἐστιν
[1, 7]	γένοιτ´ ἂν τοῦτ´, εἰ ληφθείη	τὸ	ἔργον τοῦ ἀνθρώπου. ὥσπερ γὰρ
[1, 7]	μὲν γὰρ κιθαρίζειν, σπουδαίου δὲ	τὸ	εὖ· εἰ δ´ οὕτως, {ἀνθρώπου
[1, 8]	συνᾴδει δὲ τῷ λόγῳ καὶ	τὸ	εὖ ζῆν καὶ τὸ εὖ
[1, 10]	ὀρθόν; οὐ γὰρ ἐν ταύταις	τὸ	εὖ ἢ κακῶς, ἀλλὰ προσδεῖται
[1, 7]	ἔργῳ δοκεῖ τἀγαθὸν εἶναι καὶ	τὸ	εὖ, οὕτω δόξειεν ἂν καὶ
[1, 4]	τὸ δ´ εὖ ζῆν καὶ	τὸ	εὖ πράττειν ταὐτὸν ὑπολαμβάνουσι τῷ
[1, 8]	καὶ τὸ εὖ ζῆν καὶ	τὸ	εὖ πράττειν τὸν εὐδαίμονα· σχεδὸν
[1, 7]	εἰρήσθω. Πάλιν δ´ ἐπανέλθωμεν ἐπὶ	τὸ	ζητούμενον ἀγαθόν, τί ποτ´ ἂν
[1, 5]	ὁ πλοῦτος δῆλον ὅτι οὐ	τὸ	ζητούμενον ἀγαθόν· χρήσιμον γὰρ καὶ
[1, 7]	μόνον τέλειον, τοῦτ´ ἂν εἴη	τὸ	ζητούμενον, εἰ δὲ πλείω, τὸ
[1, 9]	ἐστὶ καὶ ἐκ τοῦ λόγου	τὸ	ζητούμενον· εἴρηται γὰρ ψυχῆς ἐνέργεια
[1, 10]	περὶ αὐτὰς λήθην. ὑπάρξει δὴ	τὸ	ζητούμενον τῷ εὐδαίμονι, καὶ ἔσται
[1, 3]	οὐδὲν νέος τὴν ἡλικίαν ἢ	τὸ	ἦθος νεαρός· οὐ γὰρ παρὰ
[1, 13]	ὕπνον (ὅθεν φασὶν οὐδὲν διαφέρειν	τὸ	ἥμισυ τοῦ βίου τοὺς εὐδαίμονας
[1, 13]	περὶ μὲν τούτων ἅλις, καὶ	τὸ	θρεπτικὸν ἐατέον, ἐπειδὴ τῆς ἀνθρωπικῆς
[1, 7]	καὶ τοῖς φυτοῖς, ζητεῖται δὲ	τὸ	ἴδιον. ἀφοριστέον ἄρα τήν τε
[1, 7]	αἱρετῶν, καὶ ἁπλῶς δὴ τέλειον	τὸ	καθ´ αὑτὸ αἱρετὸν ἀεὶ καὶ
[1, 7]	τελειότατον τούτων. τελειότερον δὲ λέγομεν	τὸ	καθ´ αὑτὸ διωκτὸν τοῦ δι´
[1, 10]	δὲ καὶ ἐν τούτοις διαλάμπει	τὸ	καλόν, ἐπειδὰν φέρῃ τις εὐκόλως
[1, 3]	χρόνον ἡ ἔλλειψις, ἀλλὰ διὰ	τὸ	κατὰ πάθος ζῆν καὶ διώκειν
[1, 13]	τῇ περιφερείᾳ τὸ κυρτὸν καὶ	τὸ	κοῖλον, οὐθὲν διαφέρει πρὸς τὸ
[1, 6]	γὰρ καὶ ἔστιν ἕν τι	τὸ	κοινῇ κατηγορούμενον ἀγαθὸν ἢ χωριστὸν
[1, 13]	πεφυκότα καθάπερ ἐν τῇ περιφερείᾳ	τὸ	κυρτὸν καὶ τὸ κοῖλον, οὐθὲν
[1, 13]	τὸν λόγον καὶ τῆς ψυχῆς	τὸ	λόγον ἔχον ἐπαινοῦμεν· ὀρθῶς γὰρ
[1, 13]	λόγον ἔχειν, διττὸν ἔσται καὶ	τὸ	λόγον ἔχον, τὸ μὲν κυρίως
[1, 10]	δὲ συμβαίνοντα θλίβει καὶ λυμαίνεται	τὸ	μακάριον· λύπας τε γὰρ ἐπιφέρει
[1, 8]	δυνάμεως· ἐνίων δὲ τητώμενοι ῥυπαίνουσι	τὸ	μακάριον, οἷον εὐγενείας εὐτεκνίας κάλλους·
[1, 11]	ὄντας μηδὲ τοὺς ὄντας ἀφαιρεῖσθαι	τὸ	μακάριον. συμβάλλεσθαι μὲν οὖν τι
[1, 10]	αὐτῶν αἱ τιμιώταται μονιμώτεραι διὰ	τὸ	μάλιστα καὶ συνεχέστατα καταζῆν ἐν
[1, 7]	γίνεται τὸ προστιθέμενον, ἀγαθῶν δὲ	τὸ	μεῖζον αἱρετώτερον ἀεί. τέλειον δή
[1, 10]	καὶ τελευτήσοντα κατὰ λόγον; ἐπειδὴ	τὸ	μέλλον ἀφανὲς ἡμῖν ἐστίν, τὴν
[1, 13]	ἔνια, καὶ χρηστέον αὐτοῖς· οἷον	τὸ	μὲν ἄλογον αὐτῆς εἶναι, τὸ
[1, 7]	δὴ τοῦτ´ ἂν εἴη ποτέ;	τὸ	μὲν γὰρ ζῆν κοινὸν εἶναι
[1, 8]	βίος αὐτῶν καθ´ αὑτὸν ἡδύς.	τὸ	μὲν γὰρ ἥδεσθαι τῶν ψυχικῶν,
[1, 13]	δὴ καὶ τὸ ἄλογον διττόν.	τὸ	μὲν γὰρ φυτικὸν οὐδαμῶς κοινωνεῖ
[1, 13]	τὸ παρόν. τοῦ ἀλόγου δὲ	τὸ	μὲν ἔοικε κοινῷ καὶ φυτικῷ,
[1, 13]	ἔσται καὶ τὸ λόγον ἔχον,	τὸ	μὲν κυρίως καὶ ἐν αὑτῷ,
[1, 11]	τύχας καὶ τῶν φίλων ἁπάντων	τὸ	μὲν μηδοτιοῦν συμβάλλεσθαι λίαν ἄφιλον
[1, 10]	ἀποφαίνοντες καὶ σαθρῶς ἱδρυμένον. ἢ	τὸ	μὲν ταῖς τύχαις ἐπακολουθεῖν οὐδαμῶς
[1, 7]	τοῦ λόγον ἔχοντος· τούτου δὲ	τὸ	μὲν ὡς ἐπιπειθὲς λόγῳ, τὸ
[1, 13]	τοῦ σώματος μόρια καὶ πᾶν	τὸ	μεριστόν, ἢ τῷ λόγῳ δύο
[1, 6]	ἀρεταί, καὶ ἐν τῷ ποσῷ	τὸ	μέτριον, καὶ ἐν τῷ πρός
[1, 10]	κατ´ αὐτοῦ τὸ ὑπάρχον διὰ	τὸ	μὴ βούλεσθαι τοὺς ζῶντας εὐδαιμονίζειν
[1, 6]	λεχθεῖσιν ἀμφισβήτησίς τις ὑποφαίνεται διὰ	τὸ	μὴ περὶ παντὸς ἀγαθοῦ τοὺς
[1, 8]	πολλοῖς τὰ ἡδέα μάχεται διὰ	τὸ	μὴ φύσει τοιαῦτ´ εἶναι, τοῖς
[1, 10]	δ´ ἄθλιος· ἄτοπον δὲ καὶ	τὸ	μηδὲν μηδ´ ἐπί τινα χρόνον
[1, 7]	διωκτὸν τοῦ δι´ ἕτερον καὶ	τὸ	μηδέποτε δι´ ἄλλο αἱρετὸν τῶν
[1, 10]	διὰ τὰς μεταβολάς, καὶ διὰ	τὸ	μόνιμόν τι τὴν εὐδαιμονίαν ὑπειληφέναι
[1, 13]	ἐν τοῖς ὕπνοις ἐνεργεῖν μάλιστα	τὸ	μόριον τοῦτο καὶ ἡ δύναμις
[1, 10]	μαρτυρεῖ δὲ τῷ λόγῳ καὶ	τὸ	νῦν διαπορηθέν. περὶ οὐδὲν γὰρ
[1, 6]	ἀλλ´ ἴσως ταῦτα μὲν ἀφετέον	τὸ	νῦν· ἐξακριβοῦν γὰρ ὑπὲρ αὐτῶν
[1, 10]	τάχα γὰρ ἂν θεωρηθείη καὶ	τὸ	νῦν ἐπιζητούμενον ἐξ ἐκείνου. εἰ
[1, 7]	ὁμοίως, ἀλλ´ ἱκανὸν ἔν τισι	τὸ	ὅτι δειχθῆναι καλῶς, οἷον καὶ
[1, 4]	πολιτικῶν ἀκουσόμενον ἱκανῶς. ἀρχὴ γὰρ	τὸ	ὅτι, καὶ εἰ τοῦτο φαίνοιτο
[1, 13]	ἐν τοῖς σώμασι μὲν ὁρῶμεν	τὸ	παραφερόμενον, ἐπὶ δὲ τῆς ψυχῆς
[1, 13]	τὸ κοῖλον, οὐθὲν διαφέρει πρὸς	τὸ	παρόν. τοῦ ἀλόγου δὲ τὸ
[1, 4]	σταδίῳ ἀπὸ τῶν ἀθλοθετῶν ἐπὶ	τὸ	πέρας ἢ ἀνάπαλιν. ἀρκτέον μὲν
[1, 3]	καὶ πράττουσι πολυωφελὲς ἂν εἴη	τὸ	περὶ τούτων εἰδέναι. ~καὶ περὶ
[1, 3]	πλάνην ἔχει καὶ τἀγαθὰ διὰ	τὸ	πολλοῖς συμβαίνειν βλάβας ἀπ´ αὐτῶν·
[1, 5]	προαιρούμενοι, τυγχάνουσι δὲ λόγου διὰ	τὸ	πολλοὺς τῶν ἐν ταῖς ἐξουσίαις
[1, 3]	καὶ περὶ τῶν ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ καὶ ἐκ τοιούτων λέγοντας
[1, 6]	ἀγαθὸν ἔσται, εἴπερ μηδὲ λευκότερον	τὸ	πολυχρόνιον τοῦ ἐφημέρου. πιθανώτερον δ´
[1, 7]	ἐστὶ τέλος, τοῦτ´ ἂν εἴη	τὸ	πρακτὸν ἀγαθόν, εἰ δὲ πλείω,
[1, 7]	ἀγαθῶν· ὑπεροχὴ γὰρ ἀγαθῶν γίνεται	τὸ	προστιθέμενον, ἀγαθῶν δὲ τὸ μεῖζον
[1, 10]	τοῖς γονεῦσιν. ἀλλ´ ἐπανιτέον ἐπὶ	τὸ	πρότερον ἀπορηθέν· τάχα γὰρ ἂν
[1, 6]	οὐκ ἐποίουν ἰδέας ἐν οἷς	τὸ	πρότερον καὶ ὕστερον ἔλεγον, διόπερ
[1, 13]	τὸν ὀφθαλμοὺς θεραπεύσοντα καὶ πᾶν	τὸ〉	σῶμα, καὶ μᾶλλον ὅσῳ τιμιωτέρα
[1, 2]	δεῖ πράττειν καὶ τίνων ἀπέχεσθαι,	τὸ	ταύτης τέλος περιέχοι ἂν τὰ
[1, 7]	τὸ ζητούμενον, εἰ δὲ πλείω,	τὸ	τελειότατον τούτων. τελειότερον δὲ λέγομεν
[1, 3]	ματαίως ἀκούσεται καὶ ἀνωφελῶς, ἐπειδὴ	τὸ	τέλος ἐστὶν οὐ γνῶσις ἀλλὰ
[1, 10]	ἐπιζητούμενον ἐξ ἐκείνου. εἰ δὴ	τὸ	τέλος ὁρᾶν δεῖ καὶ τότε
[1, 8]	πράξεις τινὲς λέγονται καὶ ἐνέργειαι	τὸ	τέλος· οὕτω γὰρ τῶν περὶ
[1, 7]	ἁπάσῃ δὲ πράξει καὶ προαιρέσει	τὸ	τέλος· τούτου γὰρ ἕνεκα τὰ
[1, 2]	πόλει, μεῖζόν γε καὶ τελειότερον	τὸ	τῆς πόλεως φαίνεται καὶ λαβεῖν
[1, 13]	εἴπομεν· πειθαρχεῖ γοῦν τῷ λόγῳ	τὸ	τοῦ ἐγκρατοῦς— ἔτι δ´ ἴσως
[1, 13]	ἔτι δ´ ἴσως εὐηκοώτερόν ἐστι	τὸ	τοῦ σώφρονος καὶ ἀνδρείου· πάντα
[1, 8]	δὲ πέφυχ´ οὗ τις ἐρᾷ	τὸ	τυχεῖν. ἅπαντα γὰρ ὑπάρχει ταῦτα
[1, 10]	εὐδαίμων, μὴ ἀληθεύσεται κατ´ αὐτοῦ	τὸ	ὑπάρχον διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι
[1, 6]	τῆς τοιαύτης ζητήσεως γινομένης διὰ	τὸ	φίλους ἄνδρας εἰσαγαγεῖν τὰ εἴδη.
[1, 6]	ὅσα καὶ μονούμενα διώκεται, οἷον	τὸ	φρονεῖν καὶ ὁρᾶν καὶ ἡδοναί
[1, 6]	καὶ ἐν τῷ πρός τι	τὸ	χρήσιμον, καὶ ἐν χρόνῳ καιρός,
[1, 12]	ἐπαινεῖσθαι τῶν ἀγαθῶν οὖσαν μηνύειν	ᾤετο	ὅτι κρεῖττόν ἐστι τῶν ἐπαινετῶν,
[1, 3]	τούτων ἐφίεται, πολιτική τις οὖσα.	Λέγοιτο	δ´ ἂν ἱκανῶς, εἰ κατὰ
[1, 8]	ψυχὴν τίθεμεν. ὥστε καλῶς ἂν	λέγοιτο	κατά γε ταύτην τὴν δόξαν
[1, 10]	τε τῶν τοιούτων οὐκ ἂν	γένοιτο	πάλιν εὐδαίμων ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ,
[1, 10]	ζωῆς, καθάπερ εἴπομεν, οὐδεὶς ἂν	γένοιτο	τῶν μακαρίων ἄθλιος· οὐδέποτε γὰρ
[1, 4]	τὸ ὅτι, καὶ εἰ τοῦτο	φαίνοιτο	ἀρκούντως, οὐδὲν προσδεήσει τοῦ διότι·
[1, 10]	συμμεταβάλλοι καὶ ὁ τεθνεὼς καὶ	γίνοιτο	ὁτὲ μὲν εὐδαίμων πάλιν δ´
[1, 1]	τινὸς ἐφίεσθαι δοκεῖ· διὸ καλῶς	ἀπεφήναντο	τἀγαθόν, οὗ πάντ´ ἐφίεται. διαφορὰ
[1, 3]	ἀπ´ αὐτῶν· ἤδη γάρ τινες	ἀπώλοντο	διὰ πλοῦτον, ἕτεροι δὲ δι´
[1, 4]	αὐτοὺς λέγοντας θαυμάζουσιν. ἔνιοι δ´	ᾤοντο	παρὰ τὰ πολλὰ ταῦτα ἀγαθὰ
[1, 7]	καὶ〉 καθ´ αὑτὰ καὶ δι´	αὐτὸ	αἱρετῶν, καὶ ἁπλῶς δὴ τέλειον
[1, 6]	δόξειεν ἂν βέλτιον εἶναι γνωρίζειν	αὐτὸ	πρὸς τὰ κτητὰ καὶ πρακτὰ
[1, 7]	καὶ ἐκ τῆς αὐταρκείας τὸ	αὐτὸ	συμβαίνειν· τὸ γὰρ τέλειον ἀγαθὸν
[1, 6]	κοινῇ κατηγορούμενον ἀγαθὸν ἢ χωριστὸν	αὐτό	τι καθ´ αὑτό, δῆλον ὡς
[1, 2]	οὕτω, πειρατέον τύπῳ γε περιλαβεῖν	αὐτὸ	τί ποτ´ ἐστὶ καὶ τίνος
[1, 6]	τὴν αὑτοῦ τέχνην εἰδὼς τὸ	αὐτὸ	τοῦτο ἀγαθόν, ἢ πῶς ἰατρικώτερος
[1, 7]	μὴ ἄνευ λόγου, τὸ δ´	αὐτό	φαμεν ἔργον εἶναι τῷ γένει
[1, 7]	ἁπλῶς δὴ τέλειον τὸ καθ´	αὑτὸ	αἱρετὸν ἀεὶ καὶ μηδέποτε δι´
[1, 2]	ἐστὶ τῶν πρακτῶν ὃ δι´	αὑτὸ	βουλόμεθα, τἆλλα δὲ διὰ τοῦτο,
[1, 6]	ἢ χωριστὸν αὐτό τι καθ´	αὑτό,	δῆλον ὡς οὐκ ἂν εἴη
[1, 7]	τελειότερον δὲ λέγομεν τὸ καθ´	αὑτὸ	διωκτὸν τοῦ δι´ ἕτερον καὶ
[1, 4]	ταῦτα ἀγαθὰ ἄλλο τι καθ´	αὑτὸ	εἶναι, ὃ καὶ τούτοις πᾶσιν
[1, 6]	πρός τι, τὸ δὲ καθ´	αὑτὸ	καὶ ἡ οὐσία πρότερον τῇ
[1, 8]	τῆς τοιαύτης εὐημερίας· ὅθεν εἰς	ταὐτὸ	τάττουσιν ἔνιοι τὴν εὐτυχίαν τῇ
[1, 6]	αὑτοῦ τέχνην εἰδὼς τὸ αὐτὸ	τοῦτο	ἀγαθόν, ἢ πῶς ἰατρικώτερος ἢ
[1, 10]	τὸν τεθνεῶτα εὐδαίμονα, μηδὲ Σόλων	τοῦτο	βούλεται, ἀλλ´ ὅτι τηνικαῦτα ἄν
[1, 10]	καταζῆν ἐν αὐταῖς τοὺς μακαρίους·	τοῦτο	γὰρ ἔοικεν αἰτίῳ τοῦ μὴ
[1, 10]	εὐδαίμων τότε ἐπειδὰν ἀποθάνῃ; ἢ	τοῦτό	γε παντελῶς ἄτοπον, ἄλλως τε
[1, 7]	οὗ χάριν τὰ λοιπὰ πράττεται;	τοῦτο	δ´ ἐν ἰατρικῇ μὲν ὑγίεια,
[1, 7]	ὁ λόγος εἰς ταὐτὸν ἀφῖκται·	τοῦτο	δ´ ἔτι μᾶλλον διασαφῆσαι πειρατέον.
[1, 12]	γὰρ φαίνονται πρὸς ἡμᾶς ἀναφερόμενοι,	τοῦτο	δὲ συμβαίνει διὰ τὸ γίνεσθαι
[1, 13]	εὐδαίμονας τῶν ἀθλίων· συμβαίνει δὲ	τοῦτο	εἰκότως· ἀργία γάρ ἐστιν ὁ
[1, 4]	γὰρ καὶ ὁ Πλάτων ἠπόρει	τοῦτο	καὶ ἐζήτει, πότερον ἀπὸ τῶν
[1, 12]	τι καὶ σπουδαῖον. δῆλον δὲ	τοῦτο	καὶ ἐκ τῶν περὶ τοὺς
[1, 13]	ὕπνοις ἐνεργεῖν μάλιστα τὸ μόριον	τοῦτο	καὶ ἡ δύναμις αὕτη, ὁ
[1, 2]	αὑτὸ βουλόμεθα, τἆλλα δὲ διὰ	τοῦτο,	καὶ μὴ πάντα δι´ ἕτερον
[1, 7]	φίλους εἰς ἄπειρον πρόεισιν. ἀλλὰ	τοῦτο	μὲν εἰσαῦθις ἐπισκεπτέον· τὸ δ´
[1, 9]	τῶν ἀνθρωπίνων ὅσῳ βέλτιστον. ἀλλὰ	τοῦτο	μὲν ἴσως ἄλλης ἂν εἴη
[1, 5]	τοῦ γὰρ πολιτικοῦ βίου σχεδὸν	τοῦτο	τέλος. φαίνεται δ´ ἐπιπολαιότερον εἶναι
[1, 13]	οὐδὲν διαφέρει. λόγου δὲ καὶ	τοῦτο	φαίνεται μετέχειν, ὥσπερ εἴπομεν· πειθαρχεῖ
[1, 4]	γὰρ τὸ ὅτι, καὶ εἰ	τοῦτο	φαίνοιτο ἀρκούντως, οὐδὲν προσδεήσει τοῦ
[1, 13]	παράκλησις. εἰ δὲ χρὴ καὶ	τοῦτο	φάναι λόγον ἔχειν, διττὸν ἔσται
[1, 13]	τὸ μεριστόν, ἢ τῷ λόγῳ	δύο	ἐστὶν ἀχώριστα πεφυκότα καθάπερ ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2008