HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Éthique à Nicomaque, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


κ  =  3 formes différentes pour 32 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[1, 7]   δι´ ἄλλο. φαίνεται δὲ καὶ  ἐκ   τῆς αὐταρκείας τὸ αὐτὸ συμβαίνειν·
[1, 10]   γε καὶ εὐμετάβολος· οὔτε γὰρ  ἐκ   τῆς εὐδαιμονίας κινηθήσεται ῥᾳδίως, οὐδ´
[1, 3]   ἀγαπητὸν οὖν περὶ τοιούτων καὶ  ἐκ   τοιούτων λέγοντας παχυλῶς καὶ τύπῳ
[1, 3]   ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ καὶ  ἐκ   τοιούτων λέγοντας τοιαῦτα καὶ συμπεραίνεσθαι.
[1, 9]   εἴη. συμφανὲς δ´ ἐστὶ καὶ  ἐκ   τοῦ λόγου τὸ ζητούμενον· εἴρηται
[1, 8]   δὲ περὶ αὐτῆς οὐ μόνον  ἐκ   τοῦ συμπεράσματος καὶ ἐξ ὧν
[1, 11]   (ἢ τῶν ἀντικειμένων. ἔοικε γὰρ  ἐκ   τούτων εἰ καὶ διικνεῖται πρὸς
[1, 3]   βίον πράξεων, οἱ λόγοι δ´  ἐκ   τούτων καὶ περὶ τούτων· ἔτι
[1, 5]   τὴν εὐδαιμονίαν οὐκ ἀλόγως ἐοίκασιν  ἐκ   τῶν βίων ὑπολαμβάνειν οἱ μὲν
[1, 10]   στρατοπέδῳ χρῆσθαι πολεμικώτατα καὶ σκυτοτόμον  ἐκ   τῶν δοθέντων σκυτῶν κάλλιστον ὑπόδημα
[1, 12]   ἐγκώμια πεπονημένοις· ἡμῖν δὲ δῆλον  ἐκ   τῶν εἰρημένων ὅτι ἐστὶν
[1, 8]   ὧν λόγος, ἀλλὰ καὶ  ἐκ   τῶν λεγομένων περὶ αὐτῆς· τῷ
[1, 12]   σπουδαῖον. δῆλον δὲ τοῦτο καὶ  ἐκ   τῶν περὶ τοὺς θεοὺς ἐπαίνων·
[1, 10]   τὰς τύχας εὐσχημόνως φέρειν καὶ  ἐκ   τῶν ὑπαρχόντων ἀεὶ τὰ κάλλιστα
[1, 10]   ἀλλ´ ὑπὸ μεγάλων καὶ πολλῶν,  ἔκ   τε τῶν τοιούτων οὐκ ἂν
[1, 5]   γὰρ ἀγαθὸν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν  οὐκ   ἀλόγως ἐοίκασιν ἐκ τῶν βίων
[1, 10]   πολλῶν, ἔκ τε τῶν τοιούτων  οὐκ   ἂν γένοιτο πάλιν εὐδαίμων ἐν
[1, 6]   καὶ συμβεβηκότι τοῦ ὄντος) ὥστ´  οὐκ   ἂν εἴη κοινή τις ἐπὶ
[1, 6]   καὶ ἕτερα τοιαῦτα) δῆλον ὡς  οὐκ   ἂν εἴη κοινόν τι καθόλου
[1, 6]   τι καθ´ αὑτό, δῆλον ὡς  οὐκ   ἂν εἴη πρακτὸν οὐδὲ κτητὸν
[1, 8]   τούτων τι μεθ´ ἡδονῆς  οὐκ   ἄνευ ἡδονῆς· ἕτεροι δὲ καὶ
[1, 13]   οὖν κοινή τις ἀρετὴ καὶ  οὐκ   ἀνθρωπίνη φαίνεται· δοκεῖ γὰρ ἐν
[1, 7]   πάρεργα τῶν ἔργων πλείω γίνηται.  οὐκ   ἀπαιτητέον (δ´ οὐδὲ τὴν αἰτίαν
[1, 10]   ἀλλ´ ὅτι πρότερον ἦν, πῶς  οὐκ   ἄτοπον, εἰ ὅτ´ ἔστιν εὐδαίμων,
[1, 7]   δοκεῖ. τὸ δ´ αὔταρκες λέγομεν  οὐκ   αὐτῷ μόνῳ, τῷ ζῶντι βίον
[1, 6]   δὴ κομίσαντες τὴν δόξαν ταύτην  οὐκ   ἐποίουν ἰδέας ἐν οἷς τὸ
[1, 7]   ὅλως τὰ ὄργανα, δῆλον ὡς  οὐκ   ἔστι πάντα τέλεια· τὸ δ´
[1, 6]   οἱ λόγοι ταύτῃ ἀγαθά.  οὐκ   ἔστιν ἄρα τὸ ἀγαθὸν κοινόν
[1, 12]   τοιούτων, δῆλον ὅτι τῶν ἀρίστων  οὐκ   ἔστιν ἔπαινος, ἀλλὰ μεῖζόν τι
[1, 3]   πᾶν πεπαιδευμένος. διὸ τῆς πολιτικῆς  οὐκ   ἔστιν οἰκεῖος ἀκροατὴς νέος·
[1, 12]   γὰρ ὅτι τῶν γε δυνάμεων  οὐκ   ἔστιν. φαίνεται δὴ πᾶν τὸ
[1, 6]   ἅπαντας ἀγνοεῖν καὶ μηδ´ ἐπιζητεῖν  οὐκ   εὔλογον. ἄπορον δὲ καὶ τί




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/06/2008