Livre, chapitre
[1, 10]	τινα τὸν εὐδαίμονα ἀποφαίνοντες καὶ	σαθρῶς	ἱδρυμένον. ἢ τὸ μὲν ταῖς
[1, 5]	τῶν ἐν ταῖς ἐξουσίαις ὁμοιοπαθεῖν	Σαρδαναπάλλῳ.	οἱ δὲ χαρίεντες καὶ πρακτικοὶ
[1, 8]	καθάπερ οὖν εἴπομεν, ἔοικε προσδεῖ–	σθαι	καὶ τῆς τοιαύτης εὐημερίας· ὅθεν
[1, 8]	γίνεσθαι δι´ αὐτῆς τῶν ζητουμένων.	~Σκεπτέον	δὲ περὶ αὐτῆς οὐ μόνον
[1, 9]	μὲν ἴσως ἄλλης ἂν εἴη	σκέψεως	οἰκειότερον, φαίνεται δὲ κἂν εἰ
[1, 13]	δὲ τῆς πολιτικῆς ἐστὶν ἡ	σκέψις	αὕτη, δῆλον ὅτι γίνοιτ´ ἂν
[1, 6]	τῶν ὠφελίμων τὰ καθ´ αὑτὰ	σκεψώμεθα	εἰ λέγεται κατὰ μίαν ἰδέαν.
[1, 3]	δίκαια, περὶ ὧν ἡ πολιτικὴ	σκοπεῖται,	πολλὴν ἔχει διαφορὰν καὶ πλάνην,
[1, 2]	ἔχει ῥοπήν, καὶ καθάπερ τοξόται	σκοπὸν	ἔχοντες μᾶλλον ἂν τυγχάνοιμεν τοῦ
[1, 7]	πότερον οὖν τέκτονος μὲν καὶ	σκυτέως	ἔστιν ἔργα τινὰ καὶ πράξεις,
[1, 10]	παρόντι στρατοπέδῳ χρῆσθαι πολεμικώτατα καὶ	σκυτοτόμον	ἐκ τῶν δοθέντων σκυτῶν κάλλιστον
[1, 10]	καὶ σκυτοτόμον ἐκ τῶν δοθέντων	σκυτῶν	κάλλιστον ὑπόδημα ποιεῖν· τὸν αὐτὸν
[1, 10]	λέγομεν τὸν τεθνεῶτα εὐδαίμονα, μηδὲ	Σόλων	τοῦτο βούλεται, ἀλλ´ ὅτι τηνικαῦτα
[1, 10]	εὐδαιμονιστέον ἕως ἂν ζῇ, κατὰ	Σόλωνα	δὲ χρεὼν τέλος ὁρᾶν; εἰ
[1, 8]	τοῖς δὲ φρόνησις ἄλλοις δὲ	σοφία	τις εἶναι δοκεῖ, τοῖς δὲ
[1, 13]	μὲν διανοητικὰς τὰς δὲ ἠθικάς,	σοφίαν	μὲν καὶ σύνεσιν καὶ φρόνησιν
[1, 4]	οὐχ ὁμοίως οἱ πολλοὶ τοῖς	σοφοῖς	ἀποδιδόασιν. οἳ μὲν γὰρ τῶν
[1, 13]	σώφρων· ἐπαινοῦμεν δὲ καὶ τὸν	σοφὸν	κατὰ τὴν ἕξιν· τῶν ἕξεων
[1, 13]	τοῦ ἤθους οὐ λέγομεν ὅτι	σοφὸς	ἢ συνετὸς ἀλλ´ ὅτι πρᾶος
[1, 6]	τὸ ἕν· οἷς δὴ καὶ	Σπεύσιππος	ἐπακολουθῆσαι δοκεῖ. ἀλλὰ περὶ μὲν
[1, 10]	ἡ χρῆσις αὐτῶν καλὴ καὶ	σπουδαία	γίνεται) ἀνάπαλιν δὲ συμβαίνοντα θλίβει
[1, 13]	ὕπνος τῆς ψυχῆς ᾗ λέγεται	σπουδαία	καὶ φαύλη) πλὴν εἰ μὴ
[1, 12]	πως πρὸς ἀγαθόν τι καὶ	σπουδαῖον.	δῆλον δὲ τοῦτο καὶ ἐκ
[1, 8]	καλῶς κρίνει περὶ αὐτῶν ὁ	σπουδαῖος·	κρίνει δ´ ὡς εἴπομεν. ἄριστον
[1, 7]	ἐνέργειαν καὶ πράξεις μετὰ λόγου,	σπουδαίου	δ´ ἀνδρὸς εὖ ταῦτα καὶ
[1, 7]	ἔργον· κιθαριστοῦ μὲν γὰρ κιθαρίζειν,	σπουδαίου	δὲ τὸ εὖ· εἰ δ´
[1, 7]	τοῦδε σπουδαίου, ὥσπερ κιθαριστοῦ καὶ	σπουδαίου	κιθαριστοῦ, καὶ ἁπλῶς δὴ τοῦτ´
[1, 7]	τῷ γένει τοῦδε καὶ τοῦδε	σπουδαίου,	ὥσπερ κιθαριστοῦ καὶ σπουδαίου κιθαριστοῦ,
[1, 7]	πειρατέον ἑκάστας ᾗ πεφύκασιν, καὶ	σπουδαστέον	ὅπως διορισθῶσι καλῶς· μεγάλην γὰρ
[1, 4]	ἡ ὁδός, ὥσπερ ἐν τῷ	σταδίῳ	ἀπὸ τῶν ἀθλοθετῶν ἐπὶ τὸ
[1, 8]	οὐχ οἱ κάλλιστοι καὶ ἰσχυρότατοι	στεφανοῦνται	ἀλλ´ οἱ ἀγωνιζόμενοι (τούτων γάρ
[1, 7]	ἐν ἰατρικῇ μὲν ὑγίεια, ἐν	στρατηγικῇ	δὲ νίκη, ἐν οἰκοδομικῇ δ´
[1, 6]	καιροῦ, ἐν πολέμῳ μὲν γὰρ	στρατηγικὴ	ἐν νόσῳ δ´ ἰατρική, καὶ
[1, 7]	ἄλλο γὰρ ἐν ἰατρικῇ καὶ	στρατηγικῇ	καὶ ταῖς λοιπαῖς ὁμοίως. τί
[1, 1]	πᾶσα πολεμικὴ πρᾶξις ὑπὸ τὴν	στρατηγικήν,	κατὰ τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον
[1, 2]	δυνάμεων ὑπὸ ταύτην οὔσας, οἷον	στρατηγικὴν	οἰκονομικὴν ῥητορικήν· χρωμένης δὲ ταύτης
[1, 1]	γὰρ ὑγίεια, ναυπηγικῆς δὲ πλοῖον,	στρατηγικῆς	δὲ νίκη, οἰκονομικῆς δὲ πλοῦτος.
[1, 6]	ἀγαθόν, ἢ πῶς ἰατρικώτερος ἢ	στρατηγικώτερος	ἔσται ὁ τὴν ἰδέαν αὐτὴν
[1, 10]	τὰ κάλλιστα πράττειν, καθάπερ καὶ	στρατηγὸν	ἀγαθὸν τῷ παρόντι στρατοπέδῳ χρῆσθαι
[1, 10]	καὶ στρατηγὸν ἀγαθὸν τῷ παρόντι	στρατοπέδῳ	χρῆσθαι πολεμικώτατα καὶ σκυτοτόμον ἐκ
[1, 11]	ἐν ταῖς τραγῳδίαις ἢ πράττεσθαι,	συλλογιστέον	δὴ καὶ ταύτην τὴν διαφοράν,
[1, 13]	βίου τοὺς εὐδαίμονας τῶν ἀθλίων·	συμβαίνει	δὲ τοῦτο εἰκότως· ἀργία γάρ
[1, 12]	πρὸς ἡμᾶς ἀναφερόμενοι, τοῦτο δὲ	συμβαίνει	διὰ τὸ γίνεσθαι τοὺς ἐπαίνους
[1, 3]	καὶ τἀγαθὰ διὰ τὸ πολλοῖς	συμβαίνειν	βλάβας ἀπ´ αὐτῶν· ἤδη γάρ
[1, 10]	κατὰ λόγον ἐνδέχεται πολλὰς μεταβολὰς	συμβαίνειν	περὶ τοὺς ἐκγόνους, καὶ τοὺς
[1, 11]	ἕκαστον περὶ ζῶντας ἢ τελευτήσαντας	συμβαίνειν	πολὺ μᾶλλον ἢ τὰ παράνομα
[1, 7]	ἐκ τῆς αὐταρκείας τὸ αὐτὸ	συμβαίνειν·	τὸ γὰρ τέλειον ἀγαθὸν αὔταρκες
[1, 10]	καὶ σπουδαία γίνεται) ἀνάπαλιν δὲ	συμβαίνοντα	θλίβει καὶ λυμαίνεται τὸ μακάριον·
[1, 11]	καὶ παντοίας ἐχόντων διαφορὰς τῶν	συμβαινόντων,	καὶ τῶν μὲν μᾶλλον συνικνουμένων
[1, 11]	φίλων ἁπάντων τὸ μὲν μηδοτιοῦν	συμβάλλεσθαι	λίαν ἄφιλον φαίνεται καὶ ταῖς
[1, 11]	τοὺς ὄντας ἀφαιρεῖσθαι τὸ μακάριον.	συμβάλλεσθαι	μὲν οὖν τι φαίνονται τοῖς
[1, 6]	(παραφυάδι γὰρ τοῦτ´ ἔοικε καὶ	συμβεβηκότι	τοῦ ὄντος) ὥστ´ οὐκ ἂν
[1, 10]	ἄτοπον δὴ γίνοιτ´ ἄν, εἰ	συμμεταβάλλοι	καὶ ὁ τεθνεὼς καὶ γίνοιτο
[1, 8]	δὲ καὶ τὴν ἐκτὸς εὐετηρίαν	συμπαραλαμβάνουσιν.	τούτων δὲ τὰ μὲν πολλοὶ
[1, 3]	ἐκ τοιούτων λέγοντας τοιαῦτα καὶ	συμπεραίνεσθαι.	τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ
[1, 8]	αὐτῆς οὐ μόνον ἐκ τοῦ	συμπεράσματος	καὶ ἐξ ὧν ὁ λόγος,
[1, 9]	τύχῃ λίαν πλημμελὲς ἂν εἴη.	συμφανὲς	δ´ ἐστὶ καὶ ἐκ τοῦ
[1, 7]	εἶναι ἡ ἀρχή, καὶ πολλὰ	συμφανῆ	γίνεσθαι δι´ αὐτῆς τῶν ζητουμένων.
[1, 9]	ἐνδέχεται τὸν μάλιστ´ εὐθηνοῦντα μεγάλαις	συμφοραῖς	περιπεσεῖν ἐπὶ γήρως, καθάπερ ἐν
[1, 8]	γίνεται καὶ οὐ τῶν ἐκτός.	συνᾴδει	δὲ τῷ λόγῳ καὶ τὸ
[1, 8]	τῷ μὲν γὰρ ἀληθεῖ πάντα	συνᾴδει	τὰ ὑπάρχοντα, τῷ δὲ ψευδεῖ
[1, 10]	αὐτούς; δῆλον γὰρ ὡς εἰ	συνακολουθοίημεν	ταῖς τύχαις, τὸν αὐτὸν εὐδαίμονα
[1, 7]	δὲ πάντων αἱρετωτάτην μὴ συναριθμουμένην—	συναριθμουμένην	δὲ δῆλον ὡς αἱρετωτέραν μετὰ
[1, 7]	ἔτι δὲ πάντων αἱρετωτάτην μὴ	συναριθμουμένην—	συναριθμουμένην δὲ δῆλον ὡς αἱρετωτέραν
[1, 4]	γὰρ ὑγίειαν, πενόμενος δὲ πλοῦτον·	συνειδότες	δ´ ἑαυτοῖς ἄγνοιαν τοὺς μέγα
[1, 10]	βίον ποιήσει (καὶ γὰρ αὐτὰ	συνεπικοσμεῖν	πέφυκεν, καὶ ἡ χρῆσις αὐτῶν
[1, 9]	μὲν ὑπάρχειν ἀναγκαῖον, τὰ δὲ	συνεργὰ	καὶ χρήσιμα πέφυκεν ὀργανικῶς. ὁμολογούμενα
[1, 7]	χρόνος τῶν τοιούτων εὑρετὴς ἢ	συνεργὸς	ἀγαθὸς εἶναι· ὅθεν καὶ τῶν
[1, 13]	δὲ ἠθικάς, σοφίαν μὲν καὶ	σύνεσιν	καὶ φρόνησιν διανοητικάς, ἐλευθεριότητα δὲ
[1, 13]	οὐ λέγομεν ὅτι σοφὸς ἢ	συνετὸς	ἀλλ´ ὅτι πρᾶος ἢ σώφρων·
[1, 10]	μονιμώτεραι διὰ τὸ μάλιστα καὶ	συνεχέστατα	καταζῆν ἐν αὐταῖς τοὺς μακαρίους·
[1, 12]	δοκεῖ δὲ καὶ Εὔδοξος καλῶς	συνηγορῆσαι	περὶ τῶν ἀριστείων τῇ ἡδονῇ·
[1, 10]	μηδὲν μηδ´ ἐπί τινα χρόνον	συνικνεῖσθαι	τὰ τῶν ἐκγόνων τοῖς γονεῦσιν.
[1, 11]	συμβαινόντων, καὶ τῶν μὲν μᾶλλον	συνικνουμένων	τῶν δ´ ἧττον, καθ´ ἕκαστον
[1, 6]	εἶναι ἢ πρὸς ἓν ἅπαντα	συντελεῖν,	ἢ μᾶλλον κατ´ ἀναλογίαν; ὡς
[1, 8]	τὴν ἀρετὴν ἢ ἀρετήν τινα	συνῳδός	ἐστιν ὁ λόγος· ταύτης γάρ
[1, 6]	τιθέντες ἐν τῇ τῶν ἀγαθῶν	συστοιχίᾳ	τὸ ἕν· οἷς δὴ καὶ
[1, 8]	τὸ εὖ πράττειν τὸν εὐδαίμονα·	σχεδὸν	γὰρ εὐζωία τις εἴρηται καὶ
[1, 5]	τιμήν· τοῦ γὰρ πολιτικοῦ βίου	σχεδὸν	τοῦτο τέλος. φαίνεται δ´ ἐπιπολαιότερον
[1, 4]	πρακτῶν ἀγαθῶν. ὀνόματι μὲν οὖν	σχεδὸν	ὑπὸ τῶν πλείστων ὁμολογεῖται· τὴν
[1, 2]	πόλεως φαίνεται καὶ λαβεῖν καὶ	σῴζειν·	ἀγαπητὸν μὲν γὰρ καὶ ἑνὶ
[1, 13]	ὀφθαλμοὺς θεραπεύσοντα καὶ πᾶν τὸ〉	σῶμα,	καὶ μᾶλλον ὅσῳ τιμιωτέρα καὶ
[1, 8]	τῶν δὲ περὶ ψυχὴν καὶ	σῶμα,	τὰ περὶ ψυχὴν κυριώτατα λέγομεν
[1, 13]	τῶν ἀκρατῶν. ἀλλ´ ἐν τοῖς	σώμασι	μὲν ὁρῶμεν τὸ παραφερόμενον, ἐπὶ
[1, 6]	κατ´ ἀναλογίαν; ὡς γὰρ ἐν	σώματι	ὄψις, ἐν ψυχῇ νοῦς, καὶ
[1, 12]	τῶν ἔργων ὁμοίως καὶ τῶν	σωματικῶν	καὶ τῶν ψυχικῶν. ἀλλὰ ταῦτα
[1, 13]	λέγομεν ἀνθρωπίνην οὐ τὴν τοῦ	σώματος	ἀλλὰ τὴν τῆς ψυχῆς· καὶ
[1, 13]	πολλὰ πραγματεύονται περὶ τὴν τοῦ	σώματος	γνῶσιν. θεωρητέον δὴ καὶ τῷ
[1, 13]	γὰρ καθάπερ τὰ παραλελυμένα τοῦ	σώματος	μόρια εἰς τὰ δεξιὰ προαιρουμένων
[1, 13]	πότερον διώρισται καθάπερ τὰ τοῦ	σώματος	μόρια καὶ πᾶν τὸ μεριστόν,
[1, 6]	βέλτιον εἶναι καὶ δεῖν ἐπὶ	σωτηρίᾳ	γε τῆς ἀληθείας καὶ τὰ
[1, 13]	ἴσως εὐηκοώτερόν ἐστι τὸ τοῦ	σώφρονος	καὶ ἀνδρείου· πάντα γὰρ ὁμοφωνεῖ
[1, 13]	φρόνησιν διανοητικάς, ἐλευθεριότητα δὲ καὶ	σωφροσύνην	ἠθικάς. λέγοντες γὰρ περὶ τοῦ
[1, 13]	συνετὸς ἀλλ´ ὅτι πρᾶος ἢ	σώφρων·	ἐπαινοῦμεν δὲ καὶ τὸν σοφὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2008