HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Éthique à Nicomaque, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


γ  =  37 formes différentes pour 198 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[1, 2]   ἕτερον αἱρούμεθα (πρόεισι γὰρ οὕτω  γ´   εἰς ἄπειρον, ὥστ´ εἶναι κενὴν
[1, 10]   καὶ πάντῃ πάντως ἐμμελῶς  γ´   ὡς ἀληθῶς ἀγαθὸς καὶ τετράγωνος
[1, 5]   δὲ λέγωμεν ὅθεν παρεξέβημεν. τὸ  γὰρ   ἀγαθὸν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οὐκ
[1, 6]   δὲ ταῖς ἐπιστήμαις διαφωνεῖν· πᾶσαι  γὰρ   ἀγαθοῦ τινὸς ἐφιέμεναι καὶ τὸ
[1, 7]   τοῦ ἐλαχίστου τῶν ἀγαθῶν· ὑπεροχὴ  γὰρ   ἀγαθῶν γίνεται τὸ προστιθέμενον, ἀγαθῶν
[1, 5]   τις ἂν ὑπολάβοι· δι´ αὑτὰ  γὰρ   ἀγαπᾶται. φαίνεται δ´ οὐδ´ ἐκεῖνα·
[1, 13]   τῆς ψυχῆς οὕτως· ἐπὶ τἀναντία  γὰρ   αἱ ὁρμαὶ τῶν ἀκρατῶν. ἀλλ´
[1, 7]   εὐδαιμονία μάλιστ´ εἶναι δοκεῖ· (ταύτην  γὰρ   αἱρούμεθα ἀεὶ δι´ αὐτὴν καὶ
[1, 3]   τὴν ὑποκειμένην ὕλην διασαφηθείη· τὸ  γὰρ   ἀκριβὲς οὐχ ὁμοίως ἐν ἅπασι
[1, 8]   λεγομένων περὶ αὐτῆς· τῷ μὲν  γὰρ   ἀληθεῖ πάντα συνᾴδει τὰ ὑπάρχοντα,
[1, 7]   ποτ´ ἂν εἴη. φαίνεται μὲν  γὰρ   ἄλλο ἐν ἄλλῃ πράξει καὶ
[1, 6]   τι καθόλου καὶ ἕν· οὐ  γὰρ   ἂν ἐλέγετ´ ἐν πάσαις ταῖς
[1, 10]   ἐπὶ τὸ πρότερον ἀπορηθέν· τάχα  γὰρ   ἂν θεωρηθείη καὶ τὸ νῦν
[1, 6]   ἐστὶν τοῦ ἀνθρώπου.  γὰρ   ἄνθρωπος, οὐδὲν διοίσουσιν· εἰ δ´
[1, 4]   πέρας ἀνάπαλιν. ἀρκτέον μὲν  γὰρ   ἀπὸ τῶν γνωρίμων, ταῦτα δὲ
[1, 7]   μὲν καὶ δι´ αὐτά (μηθενὸς  γὰρ   ἀποβαίνοντος ἑλοίμεθ´ ἂν ἕκαστον αὐτῶν)
[1, 8]   ὑπάρχειν τῷ λεχθέντι. τοῖς μὲν  γὰρ   ἀρετὴ τοῖς δὲ φρόνησις ἄλλοις
[1, 7]   τὸ ἔργον τοῦ ἀνθρώπου. ὥσπερ  γὰρ   αὐλητῇ καὶ ἀγαλματοποιῷ καὶ παντὶ
[1, 10]   μακαριώτερον τὸν βίον ποιήσει (καὶ  γὰρ   αὐτὰ συνεπικοσμεῖν πέφυκεν, καὶ
[1, 7]   τὴν κατ´ ἐνέργειαν θετέον· κυριώτερον  γὰρ   αὕτη δοκεῖ λέγεσθαι. εἰ δ´
[1, 9]   ζῴων οὐδὲν εὔδαιμον λέγομεν· οὐδὲν  γὰρ   αὐτῶν οἷόν τε κοινωνῆσαι τοιαύτης
[1, 13]   κατὰ τὴν διαφορὰν ταύτην· λέγομεν  γὰρ   αὐτῶν τὰς μὲν διανοητικὰς τὰς
[1, 12]   τι πῶς ἔχειν ἐπαινεῖσθαι· τὸν  γὰρ   δίκαιον καὶ τὸν ἀνδρεῖον καὶ
[1, 8]   χαίρων ταῖς καλαῖς πράξεσιν· οὔτε  γὰρ   δίκαιον οὐθεὶς ἂν εἴποι τὸν
[1, 13]   τρέφεσθαι καὶ αὔξεσθαι· τὴν τοιαύτην  γὰρ   δύναμιν τῆς ψυχῆς ἐν ἅπασι
[1, 13]   μετέχουσα μέντοι πῃ λόγου. τοῦ  γὰρ   ἐγκρατοῦς καὶ ἀκρατοῦς τὸν λόγον
[1, 6]   ἡδοναί τινες καὶ τιμαί; ταῦτα  γὰρ   εἰ καὶ δι´ ἄλλο τι
[1, 10]   καὶ τοῦτ´ ἀμφισβήτησίν τινα· δοκεῖ  γὰρ   εἶναί τι τῷ τεθνεῶτι καὶ
[1, 2]   δ´ πολιτικὴ φαίνεται· τίνας  γὰρ   εἶναι χρεὼν τῶν ἐπιστημῶν ἐν
[1, 5]   βίον ἀγαπῶσι τὸν ἀπολαυστικόν. τρεῖς  γάρ   εἰσι μάλιστα οἱ προύχοντες,
[1, 1]   φαίνεται τῶν τελῶν· τὰ μὲν  γάρ   εἰσιν ἐνέργειαι, τὰ δὲ παρ´
[1, 10]   ποικίλος γε καὶ εὐμετάβολος· οὔτε  γὰρ   ἐκ τῆς εὐδαιμονίας κινηθήσεται ῥᾳδίως,
[1, 11]   κοινωνοῦσιν (ἢ τῶν ἀντικειμένων. ἔοικε  γὰρ   ἐκ τούτων εἰ καὶ διικνεῖται
[1, 7]   ἄλλῃ πράξει καὶ τέχνῃ· ἄλλο  γὰρ   ἐν ἰατρικῇ καὶ στρατηγικῇ καὶ
[1, 6]   μᾶλλον κατ´ ἀναλογίαν; ὡς  γὰρ   ἐν σώματι ὄψις, ἐν ψυχῇ
[1, 10]   τύχαις ἐπακολουθεῖν οὐδαμῶς ὀρθόν; οὐ  γὰρ   ἐν ταύταις τὸ εὖ
[1, 5]   ἐπιπολαιότερον εἶναι τοῦ ζητουμένου· δοκεῖ  γὰρ   ἐν τοῖς τιμῶσι μᾶλλον εἶναι
[1, 13]   καὶ οὐκ ἀνθρωπίνη φαίνεται· δοκεῖ  γὰρ   ἐν τοῖς ὕπνοις ἐνεργεῖν μάλιστα
[1, 6]   ἰσαχῶς λέγεται τῷ ὄντι (καὶ  γὰρ   ἐν τῷ τί λέγεται, οἷον
[1, 5]   δὲ ἀτελεστέρα καὶ αὕτη· δοκεῖ  γὰρ   ἐνδέχεσθαι καὶ καθεύδειν ἔχοντα τὴν
[1, 7]   καὶ προαιρέσει τὸ τέλος· τούτου  γὰρ   ἕνεκα τὰ λοιπὰ πράττουσι πάντες.
[1, 8]   ἐνέργειαν οὐχ οἷόν τε· πράξει  γὰρ   ἐξ ἀνάγκης, καὶ εὖ πράξει.
[1, 8]   ἕξει ἐνεργείᾳ. τὴν μὲν  γὰρ   ἕξιν ἐνδέχεται (μηδὲν ἀγαθὸν ἀποτελεῖν
[1, 6]   ἀλλὰ πῶς δὴ λέγεται; οὐ  γὰρ   ἔοικε τοῖς γε ἀπὸ τύχης
[1, 10]   ἐν αὐταῖς τοὺς μακαρίους· τοῦτο  γὰρ   ἔοικεν αἰτίῳ τοῦ μὴ γίνεσθαι
[1, 12]   καὶ τἆλλα ἀναφέρεσθαι. μὲν  γὰρ   ἔπαινος τῆς ἀρετῆς· πρακτικοὶ γὰρ
[1, 13]   ἔχει πρὸς τὰ ζητούμενα· τὸ  γὰρ   ἐπὶ πλεῖον ἐξακριβοῦν ἐργωδέστερον ἴσως
[1, 7]   δὲ ληπτέος ὅρος τις· ἐπεκτείνοντι  γὰρ   ἐπὶ τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς
[1, 10]   λυμαίνεται τὸ μακάριον· λύπας τε  γὰρ   ἐπιφέρει καὶ ἐμποδίζει πολλαῖς ἐνεργείαις.
[1, 3]   χρεὼν ἕκαστα τῶν λεγομένων· πεπαιδευμένου  γάρ   ἐστιν ἐπὶ τοσοῦτον τἀκριβὲς ἐπιζητεῖν
[1, 8]   συνῳδός ἐστιν λόγος· ταύτης  γάρ   ἐστιν κατ´ αὐτὴν ἐνέργεια.
[1, 13]   συμβαίνει δὲ τοῦτο εἰκότως· ἀργία  γάρ   ἐστιν ὕπνος τῆς ψυχῆς
[1, 4]   ὑπὸ τῶν πλείστων ὁμολογεῖται· τὴν  γὰρ   εὐδαιμονίαν καὶ οἱ πολλοὶ καὶ
[1, 8]   εὐγενείας εὐτεκνίας κάλλους· οὐ πάνυ  γὰρ   εὐδαιμονικὸς τὴν ἰδέαν παναίσχης
[1, 8]   εὖ πράττειν τὸν εὐδαίμονα· σχεδὸν  γὰρ   εὐζωία τις εἴρηται καὶ εὐπραξία.
[1, 7]   ἐπιζητοῦσι τὴν ὀρθήν· μὲν  γὰρ   ἐφ´ ὅσον χρησίμη πρὸς τὸ
[1, 7]   σπουδαστέον ὅπως διορισθῶσι καλῶς· μεγάλην  γὰρ   ἔχουσι ῥοπὴν πρὸς τὰ ἑπόμενα.
[1, 7]   ἂν εἴη ποτέ; τὸ μὲν  γὰρ   ζῆν κοινὸν εἶναι φαίνεται καὶ
[1, 13]   καὶ ἐν τοῖς τελείοις· εὐλογώτερον  γὰρ   ἄλλην τινά. ταύτης μὲν
[1, 10]   ἔσται διὰ βίου τοιοῦτος· ἀεὶ  γὰρ   μάλιστα πάντων πράξει καὶ
[1, 8]   ἀγαθῶν προσδεομένη, καθάπερ εἴπομεν· ἀδύνατον  γὰρ   οὐ ῥᾴδιον τὰ καλὰ
[1, 8]   καθ´ αὑτὸν ἡδύς. τὸ μὲν  γὰρ   ἥδεσθαι τῶν ψυχικῶν, ἑκάστῳ δ´
[1, 4]   ταῦτα δὲ διττῶς· τὰ μὲν  γὰρ   ἡμῖν τὰ δ´ ἁπλῶς. ἴσως
[1, 12]   καθάπερ καὶ φαίνεται· τούς τε  γὰρ   θεοὺς μακαρίζομεν καὶ εὐδαιμονίζομεν καὶ
[1, 6]   ἴσως τὴν τοῦδε· καθ´ ἕκαστον  γὰρ   ἰατρεύει. ~καὶ περὶ μὲν τούτων
[1, 7]   μὲν οὖν τἀγαθὸν ταύτῃ· δεῖ  γὰρ   ἴσως ὑποτυπῶσαι πρῶτον, εἶθ´ ὕστερον
[1, 13]   καὶ ἀντιτείνει τῷ λόγῳ. ἀτεχνῶς  γὰρ   καθάπερ τὰ παραλελυμένα τοῦ σώματος
[1, 5]   οὐ τὸ ζητούμενον ἀγαθόν· χρήσιμον  γὰρ   καὶ ἄλλου χάριν. διὸ μᾶλλον
[1, 5]   περὶ μὲν τούτων ἅλις· ἱκανῶς  γὰρ   καὶ ἐν τοῖς ἐγκυκλίοις εἴρηται
[1, 2]   λαβεῖν καὶ σῴζειν· ἀγαπητὸν μὲν  γὰρ   καὶ ἑνὶ μόνῳ, κάλλιον δὲ
[1, 13]   τὸ λόγον ἔχον ἐπαινοῦμεν· ὀρθῶς  γὰρ   καὶ ἐπὶ τὰ βέλτιστα παρακαλεῖ·
[1, 6]   καὶ περὶ τῆς ἰδέας· εἰ  γὰρ   καὶ ἔστιν ἕν τι τὸ
[1, 4]   οἱ ἐπὶ τὰς ἀρχάς. εὖ  γὰρ   καὶ Πλάτων ἠπόρει τοῦτο
[1, 12]   θεὸν καὶ τἀγαθόν· πρὸς ταῦτα  γὰρ   καὶ τἆλλα ἀναφέρεσθαι. μὲν
[1, 2]   ἂν εἴη τἀνθρώπινον ἀγαθόν. εἰ  γὰρ   καὶ ταὐτόν ἐστιν ἑνὶ καὶ
[1, 10]   ἐνεργείας τὰς κατ´ ἀρετήν· μονιμώτεραι  γὰρ   καὶ τῶν ἐπιστημῶν αὗται δοκοῦσιν
[1, 7]   πρὸς τὸ ἔργον· κιθαριστοῦ μὲν  γὰρ   κιθαρίζειν, σπουδαίου δὲ τὸ εὖ·
[1, 10]   δὲ καὶ ταῦτα παρέχει· τῷ  γὰρ   μακαρίως βεβιωκότι μέχρι γήρως καὶ
[1, 9]   τελείας καὶ βίου τελείου. πολλαὶ  γὰρ   μεταβολαὶ γίνονται καὶ παντοῖαι τύχαι
[1, 12]   τῶν ἀριστείων τῇ ἡδονῇ· τὸ  γὰρ   μὴ ἐπαινεῖσθαι τῶν ἀγαθῶν οὖσαν
[1, 13]   τοῦ σώφρονος καὶ ἀνδρείου· πάντα  γὰρ   ὁμοφωνεῖ τῷ λόγῳ. φαίνεται δὴ
[1, 6]   τε καὶ φιλοσόφους ὄντας· ἀμφοῖν  γὰρ   ὄντοιν φίλοιν ὅσιον προτιμᾶν τὴν
[1, 12]   μᾶλλον τῶν τιμίων· δῆλον  γὰρ   ὅτι τῶν γε δυνάμεων οὐκ
[1, 8]   ἐν ἑαυτῷ. πρὸς τοῖς εἰρημένοις  γὰρ   οὐδ´ ἐστὶν ἀγαθὸς μὴ
[1, 6]   ἰδέαν αὐτὴν τεθεαμένος. φαίνεται μὲν  γὰρ   οὐδὲ τὴν ὑγίειαν οὕτως ἐπισκοπεῖν
[1, 2]   πάντα δι´ ἕτερον αἱρούμεθα (πρόεισι  γὰρ   οὕτω γ´ εἰς ἄπειρον, ὥστ´
[1, 13]   ἀρετῆς ἐπισκεπτέον ἂν εἴη· τάχα  γὰρ   οὕτως ἂν βέλτιον καὶ περὶ
[1, 10]   τὸ νῦν διαπορηθέν. περὶ οὐδὲν  γὰρ   οὕτως ὑπάρχει τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων
[1, 3]   τὸ ἦθος νεαρός· οὐ  γὰρ   παρὰ τὸν χρόνον ἔλλειψις,
[1, 6]   καὶ πρακτὰ τῶν ἀγαθῶν· οἷον  γὰρ   παράδειγμα τοῦτ´ ἔχοντες μᾶλλον εἰσόμεθα
[1, 13]   δὲ καὶ σωφροσύνην ἠθικάς. λέγοντες  γὰρ   περὶ τοῦ ἤθους οὐ λέγομεν
[1, 7]   ῥοπὴν πρὸς τὰ ἑπόμενα. δοκεῖ  γὰρ   πλεῖον ἥμισυ τοῦ παντὸς
[1, 5]   χαρίεντες καὶ πρακτικοὶ τιμήν· τοῦ  γὰρ   πολιτικοῦ βίου σχεδὸν τοῦτο τέλος.
[1, 9]   οὐδὲ παῖς εὐδαίμων ἐστίν· οὔπω  γὰρ   πρακτικὸς τῶν τοιούτων διὰ τὴν
[1, 10]   γένοιτο τῶν μακαρίων ἄθλιος· οὐδέποτε  γὰρ   πράξει τὰ μισητὰ καὶ τὰ
[1, 8]   πράττειν ἀχορήγητον ὄντα. πολλὰ μὲν  γὰρ   πράττεται, (καθάπερ δι´ ὀργάνων, διὰ
[1, 7]   τεχνῶν γεγόνασιν αἱ ἐπιδόσεις· παντὸς  γὰρ   προσθεῖναι τὸ ἐλλεῖπον. μεμνῆσθαι δὲ
[1, 6]   οἷον καιροῦ, ἐν πολέμῳ μὲν  γὰρ   στρατηγικὴ ἐν νόσῳ δ´ ἰατρική,
[1, 13]   ἐπισκεπτέον ἀνθρωπίνης δῆλον ὅτι· καὶ  γὰρ   τἀγαθὸν ἀνθρώπινον ἐζητοῦμεν καὶ τὴν
[1, 7]   ἐστιν ποῖόν τι· θεατὴς  γὰρ   τἀληθοῦς. τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον
[1, 7]   ὅσον οἰκεῖον τῇ μεθόδῳ. καὶ  γὰρ   τέκτων καὶ γεωμέτρης διαφερόντως ἐπιζητοῦσι
[1, 7]   αὐταρκείας τὸ αὐτὸ συμβαίνειν· τὸ  γὰρ   τέλειον ἀγαθὸν αὔταρκες εἶναι δοκεῖ.
[1, 12]   δὲ καὶ τῶν ἀγαθῶν· οὐδεὶς  γὰρ   τὴν εὐδαιμονίαν ἐπαινεῖ καθάπερ τὸ
[1, 9]   παραγίνεται, τῶν θειοτάτων εἶναι· τὸ  γὰρ   τῆς ἀρετῆς ἆθλον καὶ τέλος
[1, 9]   καὶ τοῖς ἐν ἀρχῇ· τὸ  γὰρ   τῆς πολιτικῆς τέλος ἄριστον ἐτίθεμεν,
[1, 3]   συμβαίνειν βλάβας ἀπ´ αὐτῶν· ἤδη  γάρ   τινες ἀπώλοντο διὰ πλοῦτον, ἕτεροι
[1, 8]   στεφανοῦνται ἀλλ´ οἱ ἀγωνιζόμενοι (τούτων  γάρ   τινες νικῶσιν) οὕτω καὶ τῶν
[1, 4]   τῶν πολιτικῶν ἀκουσόμενον ἱκανῶς. ἀρχὴ  γὰρ   τὸ ὅτι, καὶ εἰ τοῦτο
[1, 3]   ζῆν καὶ διώκειν ἕκαστα. τοῖς  γὰρ   τοιούτοις ἀνόνητος γνῶσις γίνεται,
[1, 13]   περὶ ταύτην μάλιστα πεπονῆσθαι· βούλεται  γὰρ   τοὺς πολίτας ἀγαθοὺς ποιεῖν καὶ
[1, 6]   φύσει τοῦ πρός τι (παραφυάδι  γὰρ   τοῦτ´ ἔοικε καὶ συμβεβηκότι τοῦ
[1, 4]   τοῖς σοφοῖς ἀποδιδόασιν. οἳ μὲν  γὰρ   τῶν ἐναργῶν τι καὶ φανερῶν,
[1, 12]   γὰρ ἔπαινος τῆς ἀρετῆς· πρακτικοὶ  γὰρ   τῶν καλῶν ἀπὸ ταύτης· τὰ
[1, 3]   οἰκεῖος ἀκροατὴς νέος· ἄπειρος  γὰρ   τῶν κατὰ τὸν βίον πράξεων,
[1, 8]   καὶ ἐνέργειαι τὸ τέλος· οὕτω  γὰρ   τῶν περὶ ψυχὴν ἀγαθῶν γίνεται
[1, 1]   καὶ τὰ τέλη· ἰατρικῆς μὲν  γὰρ   ὑγίεια, ναυπηγικῆς δὲ πλοῖον, στρατηγικῆς
[1, 4]   αὐτὸς ἕτερον· νοσήσας μὲν  γὰρ   ὑγίειαν, πενόμενος δὲ πλοῦτον· συνειδότες
[1, 9]   δ´ ἂν καὶ πολύκοινον· δυνατὸν  γὰρ   ὑπάρξαι πᾶσι τοῖς μὴ πεπηρωμένοις
[1, 8]   τις ἐρᾷ τὸ τυχεῖν. ἅπαντα  γὰρ   ὑπάρχει ταῦτα ταῖς ἀρίσταις ἐνεργείαις·
[1, 6]   μὲν ἀφετέον τὸ νῦν· ἐξακριβοῦν  γὰρ   ὑπὲρ αὐτῶν ἄλλης ἂν εἴη
[1, 3]   τοῦ πράγματος φύσις ἐπιδέχεται· παραπλήσιον  γὰρ   φαίνεται μαθηματικοῦ τε πιθανολογοῦντος ἀποδέχεσθαι
[1, 12]   περὶ τοὺς θεοὺς ἐπαίνων· γελοῖοι  γὰρ   φαίνονται πρὸς ἡμᾶς ἀναφερόμενοι, τοῦτο
[1, 13]   τὸ ἄλογον διττόν. τὸ μὲν  γὰρ   φυτικὸν οὐδαμῶς κοινωνεῖ λόγου, τὸ
[1, 1]   αἱρετώτερα τῶν ὑπ´ αὐτά· τούτων  γὰρ   χάριν κἀκεῖνα διώκεται. διαφέρει δ´
[1, 12]   διὰ τὸ εἶναι ἀρχή· ταύτης  γὰρ   χάριν τὰ λοιπὰ πάντα πάντες
[1, 7]   δ´ ἐν βίῳ τελείῳ. μία  γὰρ   χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ, οὐδὲ
[1, 9]   τοῦ λόγου τὸ ζητούμενον· εἴρηται  γὰρ   ψυχῆς ἐνέργεια κατ´ ἀρετὴν ποιά
[1, 10]   μισητὰ καὶ τὰ φαῦλα. τὸν  γὰρ   ὡς ἀληθῶς ἀγαθὸν καὶ ἔμφρονα
[1, 10]   ἀνακυκλεῖσθαι περὶ τοὺς αὐτούς; δῆλον  γὰρ   ὡς εἰ συνακολουθοίημεν ταῖς τύχαις,
[1, 9]   διὰ τὴν ἐλπίδα μακαρίζονται. δεῖ  γάρ,   ὥσπερ εἴπομεν, καὶ ἀρετῆς τελείας
[1, 10]   εὐδαίμων, οὐ μὴν μακάριός  γε,   ἂν Πριαμικαῖς τύχαις περιπέσῃ. οὐδὲ
[1, 6]   λέγεται; οὐ γὰρ ἔοικε τοῖς  γε   ἀπὸ τύχης ὁμωνύμοις. ἀλλ´ ἆρά
[1, 4]   δ´ ἁπλῶς. ἴσως οὖν ἡμῖν  γε   ἀρκτέον ἀπὸ τῶν ἡμῖν γνωρίμων.
[1, 12]   τιμίων· δῆλον γὰρ ὅτι τῶν  γε   δυνάμεων οὐκ ἔστιν. φαίνεται δὴ
[1, 10]   δὴ καὶ θετέον οὕτως, ἆρά  γε   καὶ ἔστιν εὐδαίμων τότε ἐπειδὰν
[1, 10]   τύχαις περιπέσῃ. οὐδὲ δὴ ποικίλος  γε   καὶ εὐμετάβολος· οὔτε γὰρ ἐκ
[1, 8]   ἡδεῖαι. ἀλλὰ μὴν καὶ ἀγαθαί  γε   καὶ καλαί, καὶ μάλιστα τούτων
[1, 2]   ἐστιν ἑνὶ καὶ πόλει, μεῖζόν  γε   καὶ τελειότερον τὸ τῆς πόλεως
[1, 11]   εἶναι, εἰ δὲ μή, τοσοῦτόν  γε   καὶ τοιοῦτον ὥστε μὴ ποιεῖν
[1, 10]   τότε ἐπειδὰν ἀποθάνῃ; τοῦτό  γε   παντελῶς ἄτοπον, ἄλλως τε καὶ
[1, 2]   εἰ δ´ οὕτω, πειρατέον τύπῳ  γε   περιλαβεῖν αὐτὸ τί ποτ´ ἐστὶ
[1, 8]   ὥστε καλῶς ἂν λέγοιτο κατά  γε   ταύτην τὴν δόξαν παλαιὰν οὖσαν
[1, 6]   εἶναι καὶ δεῖν ἐπὶ σωτηρίᾳ  γε   τῆς ἀληθείας καὶ τὰ οἰκεῖα
[1, 8]   διαμαρτάνειν τοῖς ὅλοις, ἀλλ´ ἕν  γέ   τι καὶ τὰ πλεῖστα
[1, 5]   ἀρετῇ· δῆλον οὖν ὅτι κατά  γε   τούτους ἀρετὴ κρείττων. τάχα
[1, 6]   ἀπὸ τύχης ὁμωνύμοις. ἀλλ´ ἆρά  γε   τῷ ἀφ´ ἑνὸς εἶναι
[1, 13]   καὶ εἴ τινες ἕτεροι τοιοῦτοι  γεγένηνται.   εἰ δὲ τῆς πολιτικῆς ἐστὶν
[1, 7]   εἶναι· ὅθεν καὶ τῶν τεχνῶν  γεγόνασιν   αἱ ἐπιδόσεις· παντὸς γὰρ προσθεῖναι
[1, 12]   τῶν περὶ τοὺς θεοὺς ἐπαίνων·  γελοῖοι   γὰρ φαίνονται πρὸς ἡμᾶς ἀναφερόμενοι,
[1, 7]   αὐτό φαμεν ἔργον εἶναι τῷ  γένει   τοῦδε καὶ τοῦδε σπουδαίου, ὥσπερ
[1, 10]   ἀτυχίας, μὴ δι´ ἀναλγησίαν, ἀλλὰ  γεννάδας   ὢν καὶ μεγαλόψυχος. εἰ δ´
[1, 10]   δ´ οὕτως, ἄθλιος μὲν οὐδέποτε  γένοιτ´   ἂν εὐδαίμων, οὐ μὴν
[1, 7]   ἐστιν ἔτι λεχθῆναι. τάχα δὴ  γένοιτ´   ἂν τοῦτ´, εἰ ληφθείη τὸ
[1, 10]   τε τῶν τοιούτων οὐκ ἂν  γένοιτο   πάλιν εὐδαίμων ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ,
[1, 10]   ζωῆς, καθάπερ εἴπομεν, οὐδεὶς ἂν  γένοιτο   τῶν μακαρίων ἄθλιος· οὐδέποτε γὰρ
[1, 10]   μεγάλων καὶ καλῶν ἐν αὐτῷ  γενόμενος   ἐπήβολος. τί οὖν κωλύει λέγειν
[1, 3]   τοσοῦτον τἀκριβὲς ἐπιζητεῖν καθ´ ἕκαστον  γένος,   ἐφ´ ὅσον τοῦ πράγματος
[1, 7]   μεθόδῳ. καὶ γὰρ τέκτων καὶ  γεωμέτρης   διαφερόντως ἐπιζητοῦσι τὴν ὀρθήν·
[1, 9]   εὐθηνοῦντα μεγάλαις συμφοραῖς περιπεσεῖν ἐπὶ  γήρως,   καθάπερ ἐν τοῖς Τρωικοῖς περὶ
[1, 10]   τῷ γὰρ μακαρίως βεβιωκότι μέχρι  γήρως   καὶ τελευτήσαντι κατὰ λόγον ἐνδέχεται
[1, 7]   ἀρχή, καὶ πολλὰ συμφανῆ  γίνεσθαι   δι´ αὐτῆς τῶν ζητουμένων. ~Σκεπτέον
[1, 10]   γὰρ ἔοικεν αἰτίῳ τοῦ μὴ  γίνεσθαι   περὶ αὐτὰς λήθην. ὑπάρξει δὴ
[1, 12]   τοῦτο δὲ συμβαίνει διὰ τὸ  γίνεσθαι   τοὺς ἐπαίνους δι´ ἀναφορᾶς, ὥσπερ
[1, 10]   χρῆσις αὐτῶν καλὴ καὶ σπουδαία  γίνεται)   ἀνάπαλιν δὲ συμβαίνοντα θλίβει καὶ
[1, 3]   γὰρ τοιούτοις ἀνόνητος γνῶσις  γίνεται,   καθάπερ τοῖς ἀκρατέσιν· τοῖς δὲ
[1, 8]   γὰρ τῶν περὶ ψυχὴν ἀγαθῶν  γίνεται   καὶ οὐ τῶν ἐκτός. συνᾴδει
[1, 1]   καὶ τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν πολλὰ  γίνεται   καὶ τὰ τέλη· ἰατρικῆς μὲν
[1, 7]   τὸ ἀνθρώπινον ἀγαθὸν ψυχῆς ἐνέργεια  γίνεται   κατ´ ἀρετήν, εἰ δὲ πλείους
[1, 13]   τῶν κινήσεων, καὶ ταύτῃ βελτίω  γίνεται   τὰ φαντάσματα τῶν ἐπιεικῶν
[1, 7]   τῶν ἀγαθῶν· ὑπεροχὴ γὰρ ἀγαθῶν  γίνεται   τὸ προστιθέμενον, ἀγαθῶν δὲ τὸ
[1, 7]   τὰ πάρεργα τῶν ἔργων πλείω  γίνηται.   οὐκ ἀπαιτητέον (δ´ οὐδὲ τὴν
[1, 10]   ἔχειν αὐτοὺς ἐνδέχεται. ἄτοπον δὴ  γίνοιτ´   ἄν, εἰ συμμεταβάλλοι καὶ
[1, 13]   σκέψις αὕτη, δῆλον ὅτι  γίνοιτ´   ἂν ζήτησις κατὰ τὴν
[1, 10]   συμμεταβάλλοι καὶ τεθνεὼς καὶ  γίνοιτο   ὁτὲ μὲν εὐδαίμων πάλιν δ´
[1, 10]   τὰ δὲ μεγάλα καὶ πολλὰ  γινόμενα   μὲν εὖ μακαριώτερον τὸν βίον
[1, 6]   καίπερ προσάντους τῆς τοιαύτης ζητήσεως  γινομένης   διὰ τὸ φίλους ἄνδρας εἰσαγαγεῖν
[1, 10]   τετράγωνος ἄνευ ψόγου. πολλῶν δὲ  γινομένων   κατὰ τύχην καὶ διαφερόντων μεγέθει
[1, 8]   κἀγαθῶν οἱ πράττοντες ὀρθῶς ἐπήβολοι  γίνονται.   ἔστι δὲ καὶ βίος
[1, 9]   βίου τελείου. πολλαὶ γὰρ μεταβολαὶ  γίνονται   καὶ παντοῖαι τύχαι κατὰ τὸν
[1, 3]   ἕκαστος δὲ κρίνει καλῶς  γινώσκει,   καὶ τούτων ἐστὶν ἀγαθὸς κριτής.
[1, 5]   φρονίμων τιμᾶσθαι, καὶ παρ´ οἷς  γινώσκονται,   καὶ ἐπ´ ἀρετῇ· δῆλον οὖν
[1, 6]   τῳ δόξειεν ἂν βέλτιον εἶναι  γνωρίζειν   αὐτὸ πρὸς τὰ κτητὰ καὶ
[1, 4]   γε ἀρκτέον ἀπὸ τῶν ἡμῖν  γνωρίμων.   διὸ δεῖ τοῖς ἔθεσιν ἦχθαι
[1, 4]   ἀρκτέον μὲν γὰρ ἀπὸ τῶν  γνωρίμων,   ταῦτα δὲ διττῶς· τὰ μὲν
[1, 6]   τὸ ἐνδεὲς ἐπιζητοῦσαι παραλείπουσι τὴν  γνῶσιν   αὐτοῦ. καίτοι βοήθημα τηλικοῦτον τοὺς
[1, 13]   πραγματεύονται περὶ τὴν τοῦ σώματος  γνῶσιν.   θεωρητέον δὴ καὶ τῷ πολιτικῷ
[1, 3]   ἐπειδὴ τὸ τέλος ἐστὶν οὐ  γνῶσις   ἀλλὰ πρᾶξις. διαφέρει δ´ οὐδὲν
[1, 2]   καὶ πρὸς τὸν βίον  γνῶσις   αὐτοῦ μεγάλην ἔχει ῥοπήν, καὶ
[1, 3]   τοῖς γὰρ τοιούτοις ἀνόνητος  γνῶσις   γίνεται, καθάπερ τοῖς ἀκρατέσιν· τοῖς
[1, 4]   Λέγωμεν δ´ ἀναλαβόντες, ἐπειδὴ πᾶσα  γνῶσις   καὶ προαίρεσις ἀγαθοῦ τινὸς ὀρέγεται,
[1, 7]   τις· ἐπεκτείνοντι γὰρ ἐπὶ τοὺς  γονεῖς   καὶ τοὺς ἀπογόνους καὶ τῶν
[1, 10]   καὶ τοῖς ἀποστήμασι πρὸς τοὺς  γονεῖς   παντοδαπῶς ἔχειν αὐτοὺς ἐνδέχεται. ἄτοπον
[1, 7]   ζῶντι βίον μονώτην, ἀλλὰ καὶ  γονεῦσι   καὶ τέκνοις καὶ γυναικὶ καὶ
[1, 10]   συνικνεῖσθαι τὰ τῶν ἐκγόνων τοῖς  γονεῦσιν.   ἀλλ´ ἐπανιτέον ἐπὶ τὸ πρότερον
[1, 13]   φαίνεται μετέχειν, ὥσπερ εἴπομεν· πειθαρχεῖ  γοῦν   τῷ λόγῳ τὸ τοῦ ἐγκρατοῦς—
[1, 5]   πιστεύσωσιν ἑαυτοὺς ἀγαθοὺς εἶναι· ζητοῦσι  γοῦν   ὑπὸ τῶν φρονίμων τιμᾶσθαι, καὶ
[1, 6]   μὲν ἰατρικὴ ἐν πόνοις δὲ  γυμναστική.   ἀπορήσειε δ´ ἄν τις τί
[1, 7]   καὶ γονεῦσι καὶ τέκνοις καὶ  γυναικὶ   καὶ ὅλως τοῖς φίλοις καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/06/2008