Livre, chapitre |
[1, 2] |
ἕτερον
αἱρούμεθα
(πρόεισι
γὰρ
οὕτω
|
γ´ |
εἰς
ἄπειρον,
ὥστ´
εἶναι
κενὴν |
[1, 10] |
καὶ
πάντῃ
πάντως
ἐμμελῶς
ὅ
|
γ´ |
ὡς
ἀληθῶς
ἀγαθὸς
καὶ
τετράγωνος
|
[1, 5] |
δὲ
λέγωμεν
ὅθεν
παρεξέβημεν.
τὸ
|
γὰρ |
ἀγαθὸν
καὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
οὐκ |
[1, 6] |
δὲ
ταῖς
ἐπιστήμαις
διαφωνεῖν·
πᾶσαι
|
γὰρ |
ἀγαθοῦ
τινὸς
ἐφιέμεναι
καὶ
τὸ |
[1, 7] |
τοῦ
ἐλαχίστου
τῶν
ἀγαθῶν·
ὑπεροχὴ
|
γὰρ |
ἀγαθῶν
γίνεται
τὸ
προστιθέμενον,
ἀγαθῶν |
[1, 5] |
τις
ἂν
ὑπολάβοι·
δι´
αὑτὰ
|
γὰρ
|
ἀγαπᾶται.
φαίνεται
δ´
οὐδ´
ἐκεῖνα· |
[1, 13] |
τῆς
ψυχῆς
οὕτως·
ἐπὶ
τἀναντία
|
γὰρ |
αἱ
ὁρμαὶ
τῶν
ἀκρατῶν.
ἀλλ´ |
[1, 7] |
εὐδαιμονία
μάλιστ´
εἶναι
δοκεῖ·
(ταύτην
|
γὰρ |
αἱρούμεθα
ἀεὶ
δι´
αὐτὴν
καὶ |
[1, 3] |
τὴν
ὑποκειμένην
ὕλην
διασαφηθείη·
τὸ
|
γὰρ |
ἀκριβὲς
οὐχ
ὁμοίως
ἐν
ἅπασι |
[1, 8] |
λεγομένων
περὶ
αὐτῆς·
τῷ
μὲν
|
γὰρ |
ἀληθεῖ
πάντα
συνᾴδει
τὰ
ὑπάρχοντα, |
[1, 7] |
ποτ´
ἂν
εἴη.
φαίνεται
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλο
ἐν
ἄλλῃ
πράξει
καὶ
|
[1, 6] |
τι
καθόλου
καὶ
ἕν·
οὐ
|
γὰρ |
ἂν
ἐλέγετ´
ἐν
πάσαις
ταῖς |
[1, 10] |
ἐπὶ
τὸ
πρότερον
ἀπορηθέν·
τάχα
|
γὰρ |
ἂν
θεωρηθείη
καὶ
τὸ
νῦν |
[1, 6] |
ἐστὶν
ὁ
τοῦ
ἀνθρώπου.
ᾗ
|
γὰρ |
ἄνθρωπος,
οὐδὲν
διοίσουσιν·
εἰ
δ´ |
[1, 4] |
πέρας
ἢ
ἀνάπαλιν.
ἀρκτέον
μὲν
|
γὰρ |
ἀπὸ
τῶν
γνωρίμων,
ταῦτα
δὲ |
[1, 7] |
μὲν
καὶ
δι´
αὐτά
(μηθενὸς
|
γὰρ |
ἀποβαίνοντος
ἑλοίμεθ´
ἂν
ἕκαστον
αὐτῶν) |
[1, 8] |
ὑπάρχειν
τῷ
λεχθέντι.
τοῖς
μὲν
|
γὰρ |
ἀρετὴ
τοῖς
δὲ
φρόνησις
ἄλλοις |
[1, 7] |
τὸ
ἔργον
τοῦ
ἀνθρώπου.
ὥσπερ
|
γὰρ |
αὐλητῇ
καὶ
ἀγαλματοποιῷ
καὶ
παντὶ |
[1, 10] |
μακαριώτερον
τὸν
βίον
ποιήσει
(καὶ
|
γὰρ |
αὐτὰ
συνεπικοσμεῖν
πέφυκεν,
καὶ
ἡ |
[1, 7] |
τὴν
κατ´
ἐνέργειαν
θετέον·
κυριώτερον
|
γὰρ |
αὕτη
δοκεῖ
λέγεσθαι.
εἰ
δ´ |
[1, 9] |
ζῴων
οὐδὲν
εὔδαιμον
λέγομεν·
οὐδὲν
|
γὰρ |
αὐτῶν
οἷόν
τε
κοινωνῆσαι
τοιαύτης |
[1, 13] |
κατὰ
τὴν
διαφορὰν
ταύτην·
λέγομεν
|
γὰρ |
αὐτῶν
τὰς
μὲν
διανοητικὰς
τὰς |
[1, 12] |
τι
πῶς
ἔχειν
ἐπαινεῖσθαι·
τὸν
|
γὰρ |
δίκαιον
καὶ
τὸν
ἀνδρεῖον
καὶ |
[1, 8] |
χαίρων
ταῖς
καλαῖς
πράξεσιν·
οὔτε
|
γὰρ |
δίκαιον
οὐθεὶς
ἂν
εἴποι
τὸν |
[1, 13] |
τρέφεσθαι
καὶ
αὔξεσθαι·
τὴν
τοιαύτην
|
γὰρ |
δύναμιν
τῆς
ψυχῆς
ἐν
ἅπασι |
[1, 13] |
μετέχουσα
μέντοι
πῃ
λόγου.
τοῦ
|
γὰρ |
ἐγκρατοῦς
καὶ
ἀκρατοῦς
τὸν
λόγον |
[1, 6] |
ἡδοναί
τινες
καὶ
τιμαί;
ταῦτα
|
γὰρ |
εἰ
καὶ
δι´
ἄλλο
τι |
[1, 10] |
καὶ
τοῦτ´
ἀμφισβήτησίν
τινα·
δοκεῖ
|
γὰρ |
εἶναί
τι
τῷ
τεθνεῶτι
καὶ |
[1, 2] |
δ´
ἡ
πολιτικὴ
φαίνεται·
τίνας
|
γὰρ |
εἶναι
χρεὼν
τῶν
ἐπιστημῶν
ἐν |
[1, 5] |
βίον
ἀγαπῶσι
τὸν
ἀπολαυστικόν.
τρεῖς
|
γάρ |
εἰσι
μάλιστα
οἱ
προύχοντες,
ὅ |
[1, 1] |
φαίνεται
τῶν
τελῶν·
τὰ
μὲν
|
γάρ |
εἰσιν
ἐνέργειαι,
τὰ
δὲ
παρ´ |
[1, 10] |
ποικίλος
γε
καὶ
εὐμετάβολος·
οὔτε
|
γὰρ |
ἐκ
τῆς
εὐδαιμονίας
κινηθήσεται
ῥᾳδίως, |
[1, 11] |
κοινωνοῦσιν
(ἢ
τῶν
ἀντικειμένων.
ἔοικε
|
γὰρ |
ἐκ
τούτων
εἰ
καὶ
διικνεῖται |
[1, 7] |
ἄλλῃ
πράξει
καὶ
τέχνῃ·
ἄλλο
|
γὰρ |
ἐν
ἰατρικῇ
καὶ
στρατηγικῇ
καὶ |
[1, 6] |
ἢ
μᾶλλον
κατ´
ἀναλογίαν;
ὡς
|
γὰρ
|
ἐν
σώματι
ὄψις,
ἐν
ψυχῇ |
[1, 10] |
τύχαις
ἐπακολουθεῖν
οὐδαμῶς
ὀρθόν;
οὐ
|
γὰρ |
ἐν
ταύταις
τὸ
εὖ
ἢ |
[1, 5] |
ἐπιπολαιότερον
εἶναι
τοῦ
ζητουμένου·
δοκεῖ
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
τιμῶσι
μᾶλλον
εἶναι |
[1, 13] |
καὶ
οὐκ
ἀνθρωπίνη
φαίνεται·
δοκεῖ
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
ὕπνοις
ἐνεργεῖν
μάλιστα |
[1, 6] |
ἰσαχῶς
λέγεται
τῷ
ὄντι
(καὶ
|
γὰρ |
ἐν
τῷ
τί
λέγεται,
οἷον |
[1, 5] |
δὲ
ἀτελεστέρα
καὶ
αὕτη·
δοκεῖ
|
γὰρ |
ἐνδέχεσθαι
καὶ
καθεύδειν
ἔχοντα
τὴν |
[1, 7] |
καὶ
προαιρέσει
τὸ
τέλος·
τούτου
|
γὰρ |
ἕνεκα
τὰ
λοιπὰ
πράττουσι
πάντες. |
[1, 8] |
ἐνέργειαν
οὐχ
οἷόν
τε·
πράξει
|
γὰρ |
ἐξ
ἀνάγκης,
καὶ
εὖ
πράξει. |
[1, 8] |
ἕξει
ἢ
ἐνεργείᾳ.
τὴν
μὲν
|
γὰρ |
ἕξιν
ἐνδέχεται
(μηδὲν
ἀγαθὸν
ἀποτελεῖν |
[1, 6] |
ἀλλὰ
πῶς
δὴ
λέγεται;
οὐ
|
γὰρ |
ἔοικε
τοῖς
γε
ἀπὸ
τύχης |
[1, 10] |
ἐν
αὐταῖς
τοὺς
μακαρίους·
τοῦτο
|
γὰρ |
ἔοικεν
αἰτίῳ
τοῦ
μὴ
γίνεσθαι |
[1, 12] |
καὶ
τἆλλα
ἀναφέρεσθαι.
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
ἔπαινος
τῆς
ἀρετῆς·
πρακτικοὶ
γὰρ |
[1, 13] |
ἔχει
πρὸς
τὰ
ζητούμενα·
τὸ
|
γὰρ |
ἐπὶ
πλεῖον
ἐξακριβοῦν
ἐργωδέστερον
ἴσως |
[1, 7] |
δὲ
ληπτέος
ὅρος
τις·
ἐπεκτείνοντι
|
γὰρ |
ἐπὶ
τοὺς
γονεῖς
καὶ
τοὺς |
[1, 10] |
λυμαίνεται
τὸ
μακάριον·
λύπας
τε
|
γὰρ |
ἐπιφέρει
καὶ
ἐμποδίζει
πολλαῖς
ἐνεργείαις. |
[1, 3] |
χρεὼν
ἕκαστα
τῶν
λεγομένων·
πεπαιδευμένου
|
γάρ |
ἐστιν
ἐπὶ
τοσοῦτον
τἀκριβὲς
ἐπιζητεῖν |
[1, 8] |
συνῳδός
ἐστιν
ὁ
λόγος·
ταύτης
|
γάρ |
ἐστιν
ἡ
κατ´
αὐτὴν
ἐνέργεια. |
[1, 13] |
συμβαίνει
δὲ
τοῦτο
εἰκότως·
ἀργία
|
γάρ |
ἐστιν
ὁ
ὕπνος
τῆς
ψυχῆς |
[1, 4] |
ὑπὸ
τῶν
πλείστων
ὁμολογεῖται·
τὴν
|
γὰρ |
εὐδαιμονίαν
καὶ
οἱ
πολλοὶ
καὶ |
[1, 8] |
εὐγενείας
εὐτεκνίας
κάλλους·
οὐ
πάνυ
|
γὰρ |
εὐδαιμονικὸς
ὁ
τὴν
ἰδέαν
παναίσχης |
[1, 8] |
εὖ
πράττειν
τὸν
εὐδαίμονα·
σχεδὸν
|
γὰρ |
εὐζωία
τις
εἴρηται
καὶ
εὐπραξία. |
[1, 7] |
ἐπιζητοῦσι
τὴν
ὀρθήν·
ὃ
μὲν
|
γὰρ |
ἐφ´
ὅσον
χρησίμη
πρὸς
τὸ |
[1, 7] |
σπουδαστέον
ὅπως
διορισθῶσι
καλῶς·
μεγάλην
|
γὰρ |
ἔχουσι
ῥοπὴν
πρὸς
τὰ
ἑπόμενα. |
[1, 7] |
ἂν
εἴη
ποτέ;
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ζῆν
κοινὸν
εἶναι
φαίνεται
καὶ |
[1, 13] |
καὶ
ἐν
τοῖς
τελείοις·
εὐλογώτερον
|
γὰρ |
ἢ
ἄλλην
τινά.
ταύτης
μὲν |
[1, 10] |
ἔσται
διὰ
βίου
τοιοῦτος·
ἀεὶ
|
γὰρ |
ἢ
μάλιστα
πάντων
πράξει
καὶ |
[1, 8] |
ἀγαθῶν
προσδεομένη,
καθάπερ
εἴπομεν·
ἀδύνατον
|
γὰρ |
ἢ
οὐ
ῥᾴδιον
τὰ
καλὰ
|
[1, 8] |
καθ´
αὑτὸν
ἡδύς.
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
ἥδεσθαι
τῶν
ψυχικῶν,
ἑκάστῳ
δ´ |
[1, 4] |
ταῦτα
δὲ
διττῶς·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
ἡμῖν
τὰ
δ´
ἁπλῶς.
ἴσως |
[1, 12] |
καθάπερ
καὶ
φαίνεται·
τούς
τε
|
γὰρ |
θεοὺς
μακαρίζομεν
καὶ
εὐδαιμονίζομεν
καὶ |
[1, 6] |
ἴσως
τὴν
τοῦδε·
καθ´
ἕκαστον
|
γὰρ |
ἰατρεύει.
~καὶ
περὶ
μὲν
τούτων |
[1, 7] |
μὲν
οὖν
τἀγαθὸν
ταύτῃ·
δεῖ
|
γὰρ |
ἴσως
ὑποτυπῶσαι
πρῶτον,
εἶθ´
ὕστερον
|
[1, 13] |
καὶ
ἀντιτείνει
τῷ
λόγῳ.
ἀτεχνῶς
|
γὰρ |
καθάπερ
τὰ
παραλελυμένα
τοῦ
σώματος |
[1, 5] |
οὐ
τὸ
ζητούμενον
ἀγαθόν·
χρήσιμον
|
γὰρ |
καὶ
ἄλλου
χάριν.
διὸ
μᾶλλον
|
[1, 5] |
περὶ
μὲν
τούτων
ἅλις·
ἱκανῶς
|
γὰρ |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἐγκυκλίοις
εἴρηται |
[1, 2] |
λαβεῖν
καὶ
σῴζειν·
ἀγαπητὸν
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
ἑνὶ
μόνῳ,
κάλλιον
δὲ |
[1, 13] |
τὸ
λόγον
ἔχον
ἐπαινοῦμεν·
ὀρθῶς
|
γὰρ
|
καὶ
ἐπὶ
τὰ
βέλτιστα
παρακαλεῖ· |
[1, 6] |
καὶ
περὶ
τῆς
ἰδέας·
εἰ
|
γὰρ |
καὶ
ἔστιν
ἕν
τι
τὸ |
[1, 4] |
οἱ
ἐπὶ
τὰς
ἀρχάς.
εὖ
|
γὰρ |
καὶ
ὁ
Πλάτων
ἠπόρει
τοῦτο |
[1, 12] |
θεὸν
καὶ
τἀγαθόν·
πρὸς
ταῦτα
|
γὰρ |
καὶ
τἆλλα
ἀναφέρεσθαι.
ὁ
μὲν |
[1, 2] |
ἂν
εἴη
τἀνθρώπινον
ἀγαθόν.
εἰ
|
γὰρ |
καὶ
ταὐτόν
ἐστιν
ἑνὶ
καὶ |
[1, 10] |
ἐνεργείας
τὰς
κατ´
ἀρετήν·
μονιμώτεραι
|
γὰρ |
καὶ
τῶν
ἐπιστημῶν
αὗται
δοκοῦσιν |
[1, 7] |
πρὸς
τὸ
ἔργον·
κιθαριστοῦ
μὲν
|
γὰρ |
κιθαρίζειν,
σπουδαίου
δὲ
τὸ
εὖ· |
[1, 10] |
δὲ
καὶ
ταῦτα
παρέχει·
τῷ
|
γὰρ |
μακαρίως
βεβιωκότι
μέχρι
γήρως
καὶ |
[1, 9] |
τελείας
καὶ
βίου
τελείου.
πολλαὶ
|
γὰρ |
μεταβολαὶ
γίνονται
καὶ
παντοῖαι
τύχαι |
[1, 12] |
τῶν
ἀριστείων
τῇ
ἡδονῇ·
τὸ
|
γὰρ |
μὴ
ἐπαινεῖσθαι
τῶν
ἀγαθῶν
οὖσαν |
[1, 13] |
τοῦ
σώφρονος
καὶ
ἀνδρείου·
πάντα
|
γὰρ |
ὁμοφωνεῖ
τῷ
λόγῳ.
φαίνεται
δὴ |
[1, 6] |
τε
καὶ
φιλοσόφους
ὄντας·
ἀμφοῖν
|
γὰρ |
ὄντοιν
φίλοιν
ὅσιον
προτιμᾶν
τὴν |
[1, 12] |
ἢ
μᾶλλον
τῶν
τιμίων·
δῆλον
|
γὰρ |
ὅτι
τῶν
γε
δυνάμεων
οὐκ |
[1, 8] |
ἐν
ἑαυτῷ.
πρὸς
τοῖς
εἰρημένοις
|
γὰρ |
οὐδ´
ἐστὶν
ἀγαθὸς
ὁ
μὴ |
[1, 6] |
ἰδέαν
αὐτὴν
τεθεαμένος.
φαίνεται
μὲν
|
γὰρ |
οὐδὲ
τὴν
ὑγίειαν
οὕτως
ἐπισκοπεῖν |
[1, 2] |
πάντα
δι´
ἕτερον
αἱρούμεθα
(πρόεισι
|
γὰρ |
οὕτω
γ´
εἰς
ἄπειρον,
ὥστ´ |
[1, 13] |
ἀρετῆς
ἐπισκεπτέον
ἂν
εἴη·
τάχα
|
γὰρ
|
οὕτως
ἂν
βέλτιον
καὶ
περὶ |
[1, 10] |
τὸ
νῦν
διαπορηθέν.
περὶ
οὐδὲν
|
γὰρ |
οὕτως
ὑπάρχει
τῶν
ἀνθρωπίνων
ἔργων |
[1, 3] |
ἢ
τὸ
ἦθος
νεαρός·
οὐ
|
γὰρ |
παρὰ
τὸν
χρόνον
ἡ
ἔλλειψις, |
[1, 6] |
καὶ
πρακτὰ
τῶν
ἀγαθῶν·
οἷον
|
γὰρ
|
παράδειγμα
τοῦτ´
ἔχοντες
μᾶλλον
εἰσόμεθα |
[1, 13] |
δὲ
καὶ
σωφροσύνην
ἠθικάς.
λέγοντες
|
γὰρ |
περὶ
τοῦ
ἤθους
οὐ
λέγομεν |
[1, 7] |
ῥοπὴν
πρὸς
τὰ
ἑπόμενα.
δοκεῖ
|
γὰρ |
πλεῖον
ἢ
ἥμισυ
τοῦ
παντὸς |
[1, 5] |
χαρίεντες
καὶ
πρακτικοὶ
τιμήν·
τοῦ
|
γὰρ |
πολιτικοῦ
βίου
σχεδὸν
τοῦτο
τέλος. |
[1, 9] |
οὐδὲ
παῖς
εὐδαίμων
ἐστίν·
οὔπω
|
γὰρ |
πρακτικὸς
τῶν
τοιούτων
διὰ
τὴν |
[1, 10] |
γένοιτο
τῶν
μακαρίων
ἄθλιος·
οὐδέποτε
|
γὰρ |
πράξει
τὰ
μισητὰ
καὶ
τὰ |
[1, 8] |
πράττειν
ἀχορήγητον
ὄντα.
πολλὰ
μὲν
|
γὰρ |
πράττεται,
(καθάπερ
δι´
ὀργάνων,
διὰ |
[1, 7] |
τεχνῶν
γεγόνασιν
αἱ
ἐπιδόσεις·
παντὸς
|
γὰρ |
προσθεῖναι
τὸ
ἐλλεῖπον.
μεμνῆσθαι
δὲ |
[1, 6] |
οἷον
καιροῦ,
ἐν
πολέμῳ
μὲν
|
γὰρ |
στρατηγικὴ
ἐν
νόσῳ
δ´
ἰατρική, |
[1, 13] |
ἐπισκεπτέον
ἀνθρωπίνης
δῆλον
ὅτι·
καὶ
|
γὰρ |
τἀγαθὸν
ἀνθρώπινον
ἐζητοῦμεν
καὶ
τὴν |
[1, 7] |
ἐστιν
ἢ
ποῖόν
τι·
θεατὴς
|
γὰρ |
τἀληθοῦς.
τὸν
αὐτὸν
δὴ
τρόπον |
[1, 7] |
ὅσον
οἰκεῖον
τῇ
μεθόδῳ.
καὶ
|
γὰρ |
τέκτων
καὶ
γεωμέτρης
διαφερόντως
ἐπιζητοῦσι |
[1, 7] |
αὐταρκείας
τὸ
αὐτὸ
συμβαίνειν·
τὸ
|
γὰρ
|
τέλειον
ἀγαθὸν
αὔταρκες
εἶναι
δοκεῖ. |
[1, 12] |
δὲ
καὶ
τῶν
ἀγαθῶν·
οὐδεὶς
|
γὰρ |
τὴν
εὐδαιμονίαν
ἐπαινεῖ
καθάπερ
τὸ |
[1, 9] |
παραγίνεται,
τῶν
θειοτάτων
εἶναι·
τὸ
|
γὰρ |
τῆς
ἀρετῆς
ἆθλον
καὶ
τέλος |
[1, 9] |
καὶ
τοῖς
ἐν
ἀρχῇ·
τὸ
|
γὰρ |
τῆς
πολιτικῆς
τέλος
ἄριστον
ἐτίθεμεν, |
[1, 3] |
συμβαίνειν
βλάβας
ἀπ´
αὐτῶν·
ἤδη
|
γάρ |
τινες
ἀπώλοντο
διὰ
πλοῦτον,
ἕτεροι |
[1, 8] |
στεφανοῦνται
ἀλλ´
οἱ
ἀγωνιζόμενοι
(τούτων
|
γάρ |
τινες
νικῶσιν)
οὕτω
καὶ
τῶν
|
[1, 4] |
τῶν
πολιτικῶν
ἀκουσόμενον
ἱκανῶς.
ἀρχὴ
|
γὰρ |
τὸ
ὅτι,
καὶ
εἰ
τοῦτο |
[1, 3] |
ζῆν
καὶ
διώκειν
ἕκαστα.
τοῖς
|
γὰρ |
τοιούτοις
ἀνόνητος
ἡ
γνῶσις
γίνεται, |
[1, 13] |
περὶ
ταύτην
μάλιστα
πεπονῆσθαι·
βούλεται
|
γὰρ |
τοὺς
πολίτας
ἀγαθοὺς
ποιεῖν
καὶ |
[1, 6] |
φύσει
τοῦ
πρός
τι
(παραφυάδι
|
γὰρ |
τοῦτ´
ἔοικε
καὶ
συμβεβηκότι
τοῦ |
[1, 4] |
τοῖς
σοφοῖς
ἀποδιδόασιν.
οἳ
μὲν
|
γὰρ |
τῶν
ἐναργῶν
τι
καὶ
φανερῶν, |
[1, 12] |
γὰρ
ἔπαινος
τῆς
ἀρετῆς·
πρακτικοὶ
|
γὰρ |
τῶν
καλῶν
ἀπὸ
ταύτης·
τὰ |
[1, 3] |
οἰκεῖος
ἀκροατὴς
ὁ
νέος·
ἄπειρος
|
γὰρ |
τῶν
κατὰ
τὸν
βίον
πράξεων, |
[1, 8] |
καὶ
ἐνέργειαι
τὸ
τέλος·
οὕτω
|
γὰρ |
τῶν
περὶ
ψυχὴν
ἀγαθῶν
γίνεται |
[1, 1] |
καὶ
τὰ
τέλη·
ἰατρικῆς
μὲν
|
γὰρ |
ὑγίεια,
ναυπηγικῆς
δὲ
πλοῖον,
στρατηγικῆς |
[1, 4] |
ὁ
αὐτὸς
ἕτερον·
νοσήσας
μὲν
|
γὰρ |
ὑγίειαν,
πενόμενος
δὲ
πλοῦτον·
συνειδότες |
[1, 9] |
δ´
ἂν
καὶ
πολύκοινον·
δυνατὸν
|
γὰρ |
ὑπάρξαι
πᾶσι
τοῖς
μὴ
πεπηρωμένοις |
[1, 8] |
τις
ἐρᾷ
τὸ
τυχεῖν.
ἅπαντα
|
γὰρ |
ὑπάρχει
ταῦτα
ταῖς
ἀρίσταις
ἐνεργείαις· |
[1, 6] |
μὲν
ἀφετέον
τὸ
νῦν·
ἐξακριβοῦν
|
γὰρ |
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἄλλης
ἂν
εἴη |
[1, 3] |
τοῦ
πράγματος
φύσις
ἐπιδέχεται·
παραπλήσιον
|
γὰρ |
φαίνεται
μαθηματικοῦ
τε
πιθανολογοῦντος
ἀποδέχεσθαι |
[1, 12] |
περὶ
τοὺς
θεοὺς
ἐπαίνων·
γελοῖοι
|
γὰρ |
φαίνονται
πρὸς
ἡμᾶς
ἀναφερόμενοι,
τοῦτο |
[1, 13] |
τὸ
ἄλογον
διττόν.
τὸ
μὲν
|
γὰρ |
φυτικὸν
οὐδαμῶς
κοινωνεῖ
λόγου,
τὸ |
[1, 1] |
αἱρετώτερα
τῶν
ὑπ´
αὐτά·
τούτων
|
γὰρ |
χάριν
κἀκεῖνα
διώκεται.
διαφέρει
δ´ |
[1, 12] |
διὰ
τὸ
εἶναι
ἀρχή·
ταύτης
|
γὰρ
|
χάριν
τὰ
λοιπὰ
πάντα
πάντες |
[1, 7] |
δ´
ἐν
βίῳ
τελείῳ.
μία
|
γὰρ |
χελιδὼν
ἔαρ
οὐ
ποιεῖ,
οὐδὲ |
[1, 9] |
τοῦ
λόγου
τὸ
ζητούμενον·
εἴρηται
|
γὰρ |
ψυχῆς
ἐνέργεια
κατ´
ἀρετὴν
ποιά |
[1, 10] |
μισητὰ
καὶ
τὰ
φαῦλα.
τὸν
|
γὰρ |
ὡς
ἀληθῶς
ἀγαθὸν
καὶ
ἔμφρονα |
[1, 10] |
ἀνακυκλεῖσθαι
περὶ
τοὺς
αὐτούς;
δῆλον
|
γὰρ |
ὡς
εἰ
συνακολουθοίημεν
ταῖς
τύχαις, |
[1, 9] |
διὰ
τὴν
ἐλπίδα
μακαρίζονται.
δεῖ
|
γάρ, |
ὥσπερ
εἴπομεν,
καὶ
ἀρετῆς
τελείας
|
[1, 10] |
ὁ
εὐδαίμων,
οὐ
μὴν
μακάριός
|
γε, |
ἂν
Πριαμικαῖς
τύχαις
περιπέσῃ.
οὐδὲ |
[1, 6] |
λέγεται;
οὐ
γὰρ
ἔοικε
τοῖς
|
γε |
ἀπὸ
τύχης
ὁμωνύμοις.
ἀλλ´
ἆρά |
[1, 4] |
δ´
ἁπλῶς.
ἴσως
οὖν
ἡμῖν
|
γε |
ἀρκτέον
ἀπὸ
τῶν
ἡμῖν
γνωρίμων. |
[1, 12] |
τιμίων·
δῆλον
γὰρ
ὅτι
τῶν
|
γε |
δυνάμεων
οὐκ
ἔστιν.
φαίνεται
δὴ |
[1, 10] |
δὴ
καὶ
θετέον
οὕτως,
ἆρά
|
γε |
καὶ
ἔστιν
εὐδαίμων
τότε
ἐπειδὰν |
[1, 10] |
τύχαις
περιπέσῃ.
οὐδὲ
δὴ
ποικίλος
|
γε |
καὶ
εὐμετάβολος·
οὔτε
γὰρ
ἐκ |
[1, 8] |
ἡδεῖαι.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
ἀγαθαί
|
γε |
καὶ
καλαί,
καὶ
μάλιστα
τούτων
|
[1, 2] |
ἐστιν
ἑνὶ
καὶ
πόλει,
μεῖζόν
|
γε |
καὶ
τελειότερον
τὸ
τῆς
πόλεως |
[1, 11] |
εἶναι,
εἰ
δὲ
μή,
τοσοῦτόν
|
γε |
καὶ
τοιοῦτον
ὥστε
μὴ
ποιεῖν |
[1, 10] |
τότε
ἐπειδὰν
ἀποθάνῃ;
ἢ
τοῦτό
|
γε |
παντελῶς
ἄτοπον,
ἄλλως
τε
καὶ |
[1, 2] |
εἰ
δ´
οὕτω,
πειρατέον
τύπῳ
|
γε |
περιλαβεῖν
αὐτὸ
τί
ποτ´
ἐστὶ |
[1, 8] |
ὥστε
καλῶς
ἂν
λέγοιτο
κατά
|
γε |
ταύτην
τὴν
δόξαν
παλαιὰν
οὖσαν |
[1, 6] |
εἶναι
καὶ
δεῖν
ἐπὶ
σωτηρίᾳ
|
γε |
τῆς
ἀληθείας
καὶ
τὰ
οἰκεῖα |
[1, 8] |
διαμαρτάνειν
τοῖς
ὅλοις,
ἀλλ´
ἕν
|
γέ |
τι
ἢ
καὶ
τὰ
πλεῖστα |
[1, 5] |
ἀρετῇ·
δῆλον
οὖν
ὅτι
κατά
|
γε
|
τούτους
ἡ
ἀρετὴ
κρείττων.
τάχα |
[1, 6] |
ἀπὸ
τύχης
ὁμωνύμοις.
ἀλλ´
ἆρά
|
γε |
τῷ
ἀφ´
ἑνὸς
εἶναι
ἢ |
[1, 13] |
καὶ
εἴ
τινες
ἕτεροι
τοιοῦτοι
|
γεγένηνται. |
εἰ
δὲ
τῆς
πολιτικῆς
ἐστὶν |
[1, 7] |
εἶναι·
ὅθεν
καὶ
τῶν
τεχνῶν
|
γεγόνασιν |
αἱ
ἐπιδόσεις·
παντὸς
γὰρ
προσθεῖναι |
[1, 12] |
τῶν
περὶ
τοὺς
θεοὺς
ἐπαίνων·
|
γελοῖοι |
γὰρ
φαίνονται
πρὸς
ἡμᾶς
ἀναφερόμενοι, |
[1, 7] |
αὐτό
φαμεν
ἔργον
εἶναι
τῷ
|
γένει
|
τοῦδε
καὶ
τοῦδε
σπουδαίου,
ὥσπερ |
[1, 10] |
ἀτυχίας,
μὴ
δι´
ἀναλγησίαν,
ἀλλὰ
|
γεννάδας |
ὢν
καὶ
μεγαλόψυχος.
εἰ
δ´ |
[1, 10] |
δ´
οὕτως,
ἄθλιος
μὲν
οὐδέποτε
|
γένοιτ´ |
ἂν
ὁ
εὐδαίμων,
οὐ
μὴν |
[1, 7] |
ἐστιν
ἔτι
λεχθῆναι.
τάχα
δὴ
|
γένοιτ´ |
ἂν
τοῦτ´,
εἰ
ληφθείη
τὸ |
[1, 10] |
τε
τῶν
τοιούτων
οὐκ
ἂν
|
γένοιτο |
πάλιν
εὐδαίμων
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ, |
[1, 10] |
ζωῆς,
καθάπερ
εἴπομεν,
οὐδεὶς
ἂν
|
γένοιτο |
τῶν
μακαρίων
ἄθλιος·
οὐδέποτε
γὰρ |
[1, 10] |
μεγάλων
καὶ
καλῶν
ἐν
αὐτῷ
|
γενόμενος |
ἐπήβολος.
τί
οὖν
κωλύει
λέγειν |
[1, 3] |
τοσοῦτον
τἀκριβὲς
ἐπιζητεῖν
καθ´
ἕκαστον
|
γένος, |
ἐφ´
ὅσον
ἡ
τοῦ
πράγματος |
[1, 7] |
μεθόδῳ.
καὶ
γὰρ
τέκτων
καὶ
|
γεωμέτρης |
διαφερόντως
ἐπιζητοῦσι
τὴν
ὀρθήν·
ὃ |
[1, 9] |
εὐθηνοῦντα
μεγάλαις
συμφοραῖς
περιπεσεῖν
ἐπὶ
|
γήρως, |
καθάπερ
ἐν
τοῖς
Τρωικοῖς
περὶ |
[1, 10] |
τῷ
γὰρ
μακαρίως
βεβιωκότι
μέχρι
|
γήρως |
καὶ
τελευτήσαντι
κατὰ
λόγον
ἐνδέχεται |
[1, 7] |
ἡ
ἀρχή,
καὶ
πολλὰ
συμφανῆ
|
γίνεσθαι |
δι´
αὐτῆς
τῶν
ζητουμένων.
~Σκεπτέον |
[1, 10] |
γὰρ
ἔοικεν
αἰτίῳ
τοῦ
μὴ
|
γίνεσθαι |
περὶ
αὐτὰς
λήθην.
ὑπάρξει
δὴ |
[1, 12] |
τοῦτο
δὲ
συμβαίνει
διὰ
τὸ
|
γίνεσθαι |
τοὺς
ἐπαίνους
δι´
ἀναφορᾶς,
ὥσπερ |
[1, 10] |
χρῆσις
αὐτῶν
καλὴ
καὶ
σπουδαία
|
γίνεται) |
ἀνάπαλιν
δὲ
συμβαίνοντα
θλίβει
καὶ |
[1, 3] |
γὰρ
τοιούτοις
ἀνόνητος
ἡ
γνῶσις
|
γίνεται, |
καθάπερ
τοῖς
ἀκρατέσιν·
τοῖς
δὲ |
[1, 8] |
γὰρ
τῶν
περὶ
ψυχὴν
ἀγαθῶν
|
γίνεται |
καὶ
οὐ
τῶν
ἐκτός.
συνᾴδει |
[1, 1] |
καὶ
τεχνῶν
καὶ
ἐπιστημῶν
πολλὰ
|
γίνεται
|
καὶ
τὰ
τέλη·
ἰατρικῆς
μὲν |
[1, 7] |
τὸ
ἀνθρώπινον
ἀγαθὸν
ψυχῆς
ἐνέργεια
|
γίνεται
|
κατ´
ἀρετήν,
εἰ
δὲ
πλείους |
[1, 13] |
τῶν
κινήσεων,
καὶ
ταύτῃ
βελτίω
|
γίνεται |
τὰ
φαντάσματα
τῶν
ἐπιεικῶν
ἢ |
[1, 7] |
τῶν
ἀγαθῶν·
ὑπεροχὴ
γὰρ
ἀγαθῶν
|
γίνεται |
τὸ
προστιθέμενον,
ἀγαθῶν
δὲ
τὸ |
[1, 7] |
τὰ
πάρεργα
τῶν
ἔργων
πλείω
|
γίνηται. |
οὐκ
ἀπαιτητέον
(δ´
οὐδὲ
τὴν |
[1, 10] |
ἔχειν
αὐτοὺς
ἐνδέχεται.
ἄτοπον
δὴ
|
γίνοιτ´ |
ἄν,
εἰ
συμμεταβάλλοι
καὶ
ὁ |
[1, 13] |
ἡ
σκέψις
αὕτη,
δῆλον
ὅτι
|
γίνοιτ´ |
ἂν
ἡ
ζήτησις
κατὰ
τὴν |
[1, 10] |
συμμεταβάλλοι
καὶ
ὁ
τεθνεὼς
καὶ
|
γίνοιτο |
ὁτὲ
μὲν
εὐδαίμων
πάλιν
δ´ |
[1, 10] |
τὰ
δὲ
μεγάλα
καὶ
πολλὰ
|
γινόμενα |
μὲν
εὖ
μακαριώτερον
τὸν
βίον |
[1, 6] |
καίπερ
προσάντους
τῆς
τοιαύτης
ζητήσεως
|
γινομένης |
διὰ
τὸ
φίλους
ἄνδρας
εἰσαγαγεῖν |
[1, 10] |
τετράγωνος
ἄνευ
ψόγου.
πολλῶν
δὲ
|
γινομένων |
κατὰ
τύχην
καὶ
διαφερόντων
μεγέθει |
[1, 8] |
κἀγαθῶν
οἱ
πράττοντες
ὀρθῶς
ἐπήβολοι
|
γίνονται. |
ἔστι
δὲ
καὶ
ὁ
βίος |
[1, 9] |
βίου
τελείου.
πολλαὶ
γὰρ
μεταβολαὶ
|
γίνονται |
καὶ
παντοῖαι
τύχαι
κατὰ
τὸν |
[1, 3] |
ἕκαστος
δὲ
κρίνει
καλῶς
ἃ
|
γινώσκει, |
καὶ
τούτων
ἐστὶν
ἀγαθὸς
κριτής. |
[1, 5] |
φρονίμων
τιμᾶσθαι,
καὶ
παρ´
οἷς
|
γινώσκονται, |
καὶ
ἐπ´
ἀρετῇ·
δῆλον
οὖν |
[1, 6] |
τῳ
δόξειεν
ἂν
βέλτιον
εἶναι
|
γνωρίζειν
|
αὐτὸ
πρὸς
τὰ
κτητὰ
καὶ |
[1, 4] |
γε
ἀρκτέον
ἀπὸ
τῶν
ἡμῖν
|
γνωρίμων. |
διὸ
δεῖ
τοῖς
ἔθεσιν
ἦχθαι |
[1, 4] |
ἀρκτέον
μὲν
γὰρ
ἀπὸ
τῶν
|
γνωρίμων, |
ταῦτα
δὲ
διττῶς·
τὰ
μὲν |
[1, 6] |
τὸ
ἐνδεὲς
ἐπιζητοῦσαι
παραλείπουσι
τὴν
|
γνῶσιν |
αὐτοῦ.
καίτοι
βοήθημα
τηλικοῦτον
τοὺς |
[1, 13] |
πραγματεύονται
περὶ
τὴν
τοῦ
σώματος
|
γνῶσιν. |
θεωρητέον
δὴ
καὶ
τῷ
πολιτικῷ |
[1, 3] |
ἐπειδὴ
τὸ
τέλος
ἐστὶν
οὐ
|
γνῶσις |
ἀλλὰ
πρᾶξις.
διαφέρει
δ´
οὐδὲν |
[1, 2] |
καὶ
πρὸς
τὸν
βίον
ἡ
|
γνῶσις |
αὐτοῦ
μεγάλην
ἔχει
ῥοπήν,
καὶ |
[1, 3] |
τοῖς
γὰρ
τοιούτοις
ἀνόνητος
ἡ
|
γνῶσις |
γίνεται,
καθάπερ
τοῖς
ἀκρατέσιν·
τοῖς |
[1, 4] |
Λέγωμεν
δ´
ἀναλαβόντες,
ἐπειδὴ
πᾶσα
|
γνῶσις |
καὶ
προαίρεσις
ἀγαθοῦ
τινὸς
ὀρέγεται, |
[1, 7] |
τις·
ἐπεκτείνοντι
γὰρ
ἐπὶ
τοὺς
|
γονεῖς |
καὶ
τοὺς
ἀπογόνους
καὶ
τῶν |
[1, 10] |
καὶ
τοῖς
ἀποστήμασι
πρὸς
τοὺς
|
γονεῖς
|
παντοδαπῶς
ἔχειν
αὐτοὺς
ἐνδέχεται.
ἄτοπον |
[1, 7] |
ζῶντι
βίον
μονώτην,
ἀλλὰ
καὶ
|
γονεῦσι |
καὶ
τέκνοις
καὶ
γυναικὶ
καὶ |
[1, 10] |
συνικνεῖσθαι
τὰ
τῶν
ἐκγόνων
τοῖς
|
γονεῦσιν. |
ἀλλ´
ἐπανιτέον
ἐπὶ
τὸ
πρότερον |
[1, 13] |
φαίνεται
μετέχειν,
ὥσπερ
εἴπομεν·
πειθαρχεῖ
|
γοῦν |
τῷ
λόγῳ
τὸ
τοῦ
ἐγκρατοῦς— |
[1, 5] |
πιστεύσωσιν
ἑαυτοὺς
ἀγαθοὺς
εἶναι·
ζητοῦσι
|
γοῦν |
ὑπὸ
τῶν
φρονίμων
τιμᾶσθαι,
καὶ |
[1, 6] |
μὲν
ἰατρικὴ
ἐν
πόνοις
δὲ
|
γυμναστική. |
ἀπορήσειε
δ´
ἄν
τις
τί
|
[1, 7] |
καὶ
γονεῦσι
καὶ
τέκνοις
καὶ
|
γυναικὶ |
καὶ
ὅλως
τοῖς
φίλοις
καὶ |