Chapitre
[2]	πτῆσις ἢ νεῦσις, εἰ μὴ	ὁ	ἀὴρ ἢ ἡ θάλαττα ἀντερείδοι.
[10]	ἀεὶ ἕτερον, ἔστω ἄλλος λόγος	(ὁ	αὐτὸς γάρ ἐστι καὶ περὶ
[2]	οὐδ´ ἂν ὁ Τιτυὸς οὔθ´	ὁ	Βορέας πνέων ἔσωθεν ἐκ τοῦ
[8]	ὥστ´ εἰ τὸ ζῷον ἦν	ὁ	βραχίων, ἐνταῦθ´ ἄν που ἦν
[7]	τῷ ἀνίσους ἔχειν τοὺς τροχούς	(ὁ	γὰρ ἐλάττων ὥσπερ κέντρον γίνεται,
[2]	τῶν ἔξωθέν τι ἀποστηριζόμενον μένειν.	Ὁ	δὲ τὸ πλοῖον ὠθῶν ἐν
[7]	εἶπεν ἢ ἡ φαντασία ἢ	ὁ	νοῦς· εὐθὺς πίνει. Οὕτως μὲν
[7]	ὡς ἐκεῖ τὰ ξύλα καὶ	ὁ	σίδηρος, τὰ δὲ νεῦρα ὡς
[2]	οὐκ ἂν κινήσειεν οὐδ´ ἂν	ὁ	Τιτυὸς οὔθ´ ὁ Βορέας πνέων
[1]	ὠλέκρανον, ὅλου δὲ τοῦ κώλου	ὁ	ὦμος, καὶ τῆς μὲν κνήμης
[2]	συμβαίνει δ´ αὐτῷ τὸ αὐτὸ	ὅ	τε κινεῖ καὶ πρὸς ὃ
[3]	γῆς ἐν τῷ ἠρεμεῖν ὅσην	ὅ	τε πᾶς οὐρανὸς ἔχει καὶ
[1]	τοῦ κινουμένου ἔσται, καὶ πρὸς	ὃ	ἀπερειδόμενον καὶ ὅλον ἀθρόον κινηθήσεται
[2]	εἶναι τοῦ ζῴου ἀκίνητον, πρὸς	ὃ	ἀπερειδόμενον κινεῖται τὸ κινούμενον. Εἰ
[4]	ἠρεμεῖν τὸ δὲ κινεῖσθαι, πρὸς	ὃ	ἀπερειδόμενον τὸ κινούμενον κινήσεται, οἷον
[4]	τὸ ἠρεμοῦν, καὶ ἔξω πρὸς	ὃ	ἀπερείσεται. Εἰ δέ τι ἐστὶν
[2]	ὅ τε κινεῖ καὶ πρὸς	ὃ	ἀποστηρίζεται. Ἔξωθεν δ´ ὠθῶν ἢ
[2]	διὰ τὸ ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς	ὃ	ἀποστηρίζεται μένειν· συμβαίνει δ´ αὐτῷ
[8]	δ´ εἶναί τι καὶ ἀκίνητον,	ὃ	δή φαμεν δυνάμει μὲν ἓν
[10]	ἐστὶν ἡ ὄρεξις τὸ μέσον,	ὃ	κινεῖ κινούμενον· ἐν δὲ τοῖς
[1]	ἕκαστόν τι δεῖ ἔχειν ἠρεμοῦν,	ὅθεν	ἡ ἀρχὴ τοῦ κινουμένου ἔσται,
[4]	ἀκίνητον ὑπ´ οὐδενὸς ἐνδέχεται κινηθῆναι.	Ὅθεν	λύεται καὶ ἡ πάλαι λεχθεῖσα
[2]	πνέων τὸν τρόπον τοῦτον ὅνπερ	οἱ	γραφεῖς ποιοῦσιν· ἐξ αὑτοῦ γὰρ
[3]	τῶν τοιούτων ἄν τις διαπορήσειεν.	Οἱ	δὲ μυθικῶς τὸν Ἄτλαντα ποιοῦντες
[4]	οἱ πτύοντες καὶ βήττοντες καὶ	οἱ	εἰσπνέοντες καὶ ἐκπνέοντες. ~Πότερον δ´
[7]	ἀλλοίωσις, ἐπεὶ εἰ ἐγίνοντο ἐλάττους	οἱ	ἐντὸς τροχοὶ καὶ πάλιν μείζους,
[3]	Καὶ τοῦτό γ´ ὀρθῶς λέγουσιν	οἱ	λέγοντες, ὅτι κύκλῳ φερομένης τῆς
[4]	βάρος ἢ μικρόν, ὅπερ ποιοῦσιν	οἱ	πτύοντες καὶ βήττοντες καὶ οἱ
[7]	ἄποθεν, οὐκ ἄδηλον· οἷον τοῦ	οἴακος	ἀκαριαῖόν τι μεθισταμένου πολλὴ ἡ
[8]	ποιητικοῦ τοιαύτην ἐχόντων τὴν φύσιν	οἵαν	πολλαχοῦ εἰρήκαμεν, ὁπόταν συμβῇ ὥστ´
[4]	οὐρανοῦ μορίων, ἣν ὡς οὖσαν	οἰκείαν	τοῖς εἰρημένοις ἐπισκέψαιτ´ ἄν τις.
[7]	ἢ ἀναγκάζῃ. Ποιητέον μοι ἀγαθόν,	οἰκία	δ´ ἀγαθόν· ποιεῖ οἰκίαν εὐθύς.
[7]	ἀγαθόν, οἰκία δ´ ἀγαθόν· ποιεῖ	οἰκίαν	εὐθύς. Σκεπάσματος δέομαι, ἱμάτιον δὲ
[1]	λόγους, καὶ ἐφ´ ὧν ἐφαρμόττειν	οἰόμεθα	δεῖν αὐτούς. Φανερὸν γὰρ καὶ
[4]	οὐρανὸν ἄφθαρτον εἶναι καὶ ἀδιάλυτον	οἰόμεθα	μὲν ἐξ ἀνάγκης (εἶναι) συμβαίνει
[4]	ὃ ἀπερειδόμενον τὸ κινούμενον κινήσεται,	οἷον	ἄν τι κινῇ τῶν μορίων·
[8]	ἔχειν τι οὕτως τῶν ἀψύχων,	οἷον	εἰ κινοίη τὴν βακτηρίαν ἐν
[7]	ἡ διάνοια ἐφιστᾶσα σκοπεῖ οὐδέν·	οἷον	εἰ τὸ βαδίζειν ἀγαθὸν ἀνθρώπῳ,
[8]	σῶμα· μνῆμαι δὲ καὶ ἐλπίδες,	οἷον	εἰδώλοις χρώμεναι τοῖς τοιούτοις, ὁτὲ
[9]	ἠρεμοῦντος θάτερον κινεῖται. Λέγω δ´	οἷον	ἐπὶ τῆς ΑΒΓ τὸ Β
[7]	τὸ συμπέρασμα γίνεται ἡ πρᾶξις,	οἷον	ὅταν νοήσῃ ὅτι παντὶ βαδιστέον
[7]	ἢ φοβεροῦ τοιοῦτον τυγχάνει ὂν	οἷόν	περ καὶ τῶν πραγμάτων ἕκαστον,
[4]	ἀνάγκη καὶ ταῦτα, ἢ ἀδύνατον,	οἷον	πῦρ ἢ γῆν ἢ τῶν
[9]	ἀπὸ τοῦ ἄνω καὶ κάτω,	οἷον	τὰς ἀπὸ τῆς κεφαλῆς πρὸς
[5]	γενέσεως δὲ καὶ φθορᾶς οὐδαμῶς	(οἷόν	τε αὐτὸ αἴτιον εἶναι αὑτῷ
[11]	ἑκουσίους. Λέγω δ´ ἀκουσίους μὲν	οἷον	τὴν τῆς καρδίας τε καὶ
[2]	κινούμενον. Εἰ γὰρ ὑποδώσει ἀεί,	οἷον	τοῖς ἑμύσι τοῖς ἐν τῇ
[1]	κινουμένου τοῦ μορίου τοῦ κάτωθεν,	οἷον	τοῦ μὲν βραχίονος κινουμένου τὸ
[8]	τι ἐστὶν ἕτερον ἐκείνου ἐξωτέρω,	οἷον	τοῦ μὲν τῆς βακτηρίας ἐσχάτου
[7]	ποιεῖ διαφορὰς ἄποθεν, οὐκ ἄδηλον·	οἷον	τοῦ οἴακος ἀκαριαῖόν τι μεθισταμένου
[11]	νοῦ κινοῦνται) οὐχ ἑκουσίους δ´	οἷον	ὕπνον καὶ ἐγρήγορσιν καὶ ἀναπνοήν,
[3]	αὐτῆς. Ἀλλ´ ὅτι τοὺς πόλους	οἴονταί	τινα δύναμιν ἔχειν, οὐθὲν ἔχοντας
[3]	μένει μόριον· ἢ γὰρ ἂν	ὅλην	ἀναγκαῖον ἦν μένειν, ἢ διασπᾶσθαι
[3]	ἔχει τι καὶ πρὸς τὴν	ὅλην	φύσιν οὕτως ὥσπερ ἡ γῆ
[1]	καὶ πρὸς ὃ ἀπερειδόμενον καὶ	ὅλον	ἀθρόον κινηθήσεται καὶ κατὰ μέρος,
[1]	ταῖς καμπαῖς, καὶ γίνεται τὸ	ὅλον	μέρος, ἐν ᾧ ἡ καμπή,
[2]	ἕτερον εἶναι τοῦ κινουμένου, καὶ	ὅλον	ὅλου, καὶ μόριον μηδὲν εἶναι
[3]	ἆρ´ εἴ τι κινεῖ τὸν	ὅλον	οὐρανόν, εἶναι θέλει ἀκίνητον, καὶ
[8]	ψύξεώς ἐστι, τὰ δὲ καθ´	ὅλον	τὸ σῶμα· μνῆμαι δὲ καὶ
[1]	μὲν βραχίονος κινουμένου τὸ ὠλέκρανον,	ὅλου	δὲ τοῦ κώλου ὁ ὦμος,
[1]	τῆς μὲν κνήμης τὸ γόνυ,	ὅλου	δὲ τοῦ σκέλους τὸ ἰσχίον.
[2]	εἶναι τοῦ κινουμένου, καὶ ὅλον	ὅλου,	καὶ μόριον μηδὲν εἶναι τοῦ
[6]	γὰρ ἄλλων παρὰ τὴν τοῦ	ὅλου	κίνησιν τὰ ἔμψυχα αἴτια τῆς
[5]	πασῶν. Ὥσπερ δ´ ἐν τῷ	ὅλῳ,	καὶ ἐν τῷ ζῴῳ κίνησις
[8]	κινεῖται τὸ ἐν αὐτῷ τῷ	ὅλῳ	κινουμένῳ, ἀνάγκη δ´ εἶναί τι
[4]	πᾶσαί τε θέαιναι. Τὸ γὰρ	ὅλως	ἀκίνητον ὑπ´ οὐδενὸς ἐνδέχεται κινηθῆναι.
[1]	ἐπέσκεπται περὶ ἁπάντων ἐν ἑτέροις·	ὅλως	δὲ περὶ τῆς κοινῆς αἰτίας
[4]	τοῖς οὕτως ὑπολαμβάνουσιν εὖ εἰρῆσθαι	Ὁμήρῳ	ἀλλ´ οὐκ ἂν ἐρύσαιτ´ ἐξ
[3]	καὶ πλείων ἡ ἰσχὺς ἢ	ὁμοία	καὶ ἴση τῆς ἠρεμίας. Ὡσαύτως
[8]	ἔνεστιν, οὐδ´ ἐν τῇ χειρί·	ὁμοίως	γὰρ ἔχει καὶ τὸ ἄκρον
[9]	τῶν ἄκρων τὸ μέσον ἔσχατον.	Ὁμοίως	δ´ ἔχει πρὸς τὰς κινήσεις
[9]	τὸ κάτω συνεχές. ~Ἐπεὶ δ´	ὁμοίως	ἔχει ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν καὶ
[10]	τὴν ἀρχὴν τὴν ψυχικὴν ἔοικεν	ὁμοίως	ἔχειν ὥσπερ τὸ ἐν ταῖς
[3]	οὕτω τὸ ὠθούμενον ὠθεῖται, καὶ	ὁμοίως	κατ´ ἰσχύν. Κινεῖ δὲ τὸ
[6]	δῆλον ὅτι ἔστι μὲν ᾗ	ὁμοίως	κινεῖται τὸ ἀεὶ κινούμενον ὑπὸ
[3]	εὐθὺς ἀκίνητόν ἐστι τὸ κινοῦν,	ὁμοίως	οὐδὲν ἔσται τοῦ κινουμένου μόριον.
[2]	πᾶσα ἡ ἐν αὐτῷ ἠρεμία	ὅμως	ἄκυρος, ἂν μή τι ἔξωθεν
[10]	πνεῦμα τὸ σύμφυτον ἐνταῦθα φαίνεται	ὄν.	Πότερον μὲν οὖν ταὐτόν ἐστι
[2]	αὐτὸ ἢ οὗ τυγχάνει μόριον	ὄν,	πρὸς τῶν ἔξωθέν τι ἀποστηριζόμενον
[4]	ἠρεμοῦν ἔξω τοῦ κινουμένου, μηδὲν	ὂν	ἐκείνου μόριον, ἢ οὔ; καὶ
[7]	ἡδέος ἢ φοβεροῦ τοιοῦτον τυγχάνει	ὂν	οἷόν περ καὶ τῶν πραγμάτων
[9]	δὲ κινεῖν. Ἓν ἄρα δυνάμει	ὂν	τὸ Α ἐνεργείᾳ δύο ἔσται,
[10]	τάξις, οὐδὲν δεῖ κεχωρισμένου μονάρχου,	ὃν	δεῖ παρεῖναι παρ´ ἕκαστον τῶν
[2]	τύχοι πνέων τὸν τρόπον τοῦτον	ὅνπερ	οἱ γραφεῖς ποιοῦσιν· ἐξ αὑτοῦ
[3]	μῦθον, ὡς τοῦτον ὥσπερ διάμετρον	ὄντα	καὶ στρέφοντα τὸν οὐρανὸν περὶ
[3]	ἔχειν, οὐθὲν ἔχοντας μέγεθος ἀλλ´	ὄντας	ἔσχατα καὶ στιγμάς, οὐ καλῶς.
[6]	ἐστὶ τῶν ἄλλου τινὸς ἕνεκα	ὄντων,	ταύτῃ κινεῖ. Δεῖ δὲ τιθέναι
[7]	τὰς στρέβλας, καὶ τὸ ἁμάξιον,	ὅπερ	ὀχούμενον αὐτὸ κινεῖ εἰς εὐθύ,
[4]	μέγα ῥῖψαι βάρος ἢ μικρόν,	ὅπερ	ποιοῦσιν οἱ πτύοντες καὶ βήττοντες
[1]	κοινῆς αἰτίας τοῦ κινεῖσθαι κίνησιν	ὁποιανοῦν	(τὰ μὲν γὰρ πτήσει κινεῖται
[8]	τὴν φύσιν οἵαν πολλαχοῦ εἰρήκαμεν,	ὁπόταν	συμβῇ ὥστ´ εἶναι τὸ μὲν
[4]	τε φωνὴν ἀδύνατόν φαμεν εἶναι	ὁραθῆναι	καὶ τοὺς ἐπὶ τῆς σελήνης
[4]	ἐξ ἀνάγκης, τὸ δὲ πεφυκὸς	ὁρᾶσθαι	οὐκ ὀφθήσεται) τὸν δ´ οὐρανὸν
[7]	τὰ ζῷα κινεῖται. Ἔχει γὰρ	ὄργανα	τοιαῦτα τήν τε τῶν νεύρων
[8]	ἐμποδίζῃ ἕτερον. Τὰ μὲν γὰρ	ὀργανικὰ	μέρη παρασκευάζει ἐπιτηδείως τὰ πάθη,
[8]	τὰ περὶ τὰς ἀρχὰς τῶν	ὀργανικῶν	μορίων μεταβάλλοντα ἐκ πεπηγότων ὑγρὰ
[10]	καὶ ἕλξις, ὥστε δεῖ τὸ	ὄργανον	αὐξάνεσθαί τε δύνασθαι καὶ συστέλλεσθαι.
[7]	φαντασίᾳ ἢ τῷ νῷ, οὗ	ὀρέγεται,	εὐθὺς ποιεῖ· ἀντ´ ἐρωτήσεως γὰρ
[7]	φαντασίας καὶ νοήσεως. Τῶν δ´	ὀρεγομένων	πράττειν τὰ μὲν δι´ ἐπιθυμίαν
[6]	ἡ δ´ ὄρεξις καὶ τὸ	ὀρεκτικὸν	κινούμενον κινεῖ. (Τὸ δὲ τελευταῖον
[6]	ὀρέξεως· ὥστε κινεῖ πρῶτον τὸ	ὀρεκτὸν	καὶ τὸ διανοητόν. Οὐ πᾶν
[6]	γὰρ καὶ πορεύεται τὸ ζῷον	ὀρέξει	ἢ προαιρέσει, ἀλλοιωθέντος τινὸς κατὰ
[7]	γὰρ ἢ νοήσεως ἡ τῆς	ὀρέξεως	γίνεται ἐνέργεια. Ποτέον μοι, ἡ
[7]	μὲν ἐσχάτης αἰτίας τοῦ κινεῖσθαι	ὀρέξεως	οὔσης, ταύτης δὲ γινομένης ἢ
[6]	δὲ προαίρεσις κοινὸν διανοίας καὶ	ὀρέξεως·	ὥστε κινεῖ πρῶτον τὸ ὀρεκτὸν
[7]	ἢ θυμὸν τὰ δὲ (δι´	ὄρεξιν	ἢ βούλησιν τὰ μὲν ποιοῦσι,
[8]	ὄρεξις τὰ πάθη, τὴν δ´	ὄρεξιν	ἡ φαντασία· αὕτη δὲ γίνεται
[6]	πάντα ἀνάγεται εἰς νοῦν καὶ	ὄρεξιν.	Καὶ γὰρ ἡ φαντασία καὶ
[11]	οὔθ´ ἡ φαντασία οὔθ´ ἡ	ὄρεξις,	ἀλλ´ ἐπειδὴ ἀνάγκη ἀλλοιοῦσθαι τὰ
[6]	καὶ θυμὸς καὶ ἐπιθυμία πάντα	ὄρεξις,	ἡ δὲ προαίρεσις κοινὸν διανοίας
[6]	οὐ κινούμενον κινεῖ, ἡ δ´	ὄρεξις	καὶ τὸ ὀρεκτικὸν κινούμενον κινεῖ.
[8]	ἐπιτηδείως τὰ πάθη, ἡ δ´	ὄρεξις	τὰ πάθη, τὴν δ´ ὄρεξιν
[10]	αἰτίαν τῆς κινήσεως ἐστὶν ἡ	ὄρεξις	τὸ μέσον, ὃ κινεῖ κινούμενον·
[3]	κινουμένου μόριον. Καὶ τοῦτό γ´	ὀρθῶς	λέγουσιν οἱ λέγοντες, ὅτι κύκλῳ
[7]	κινεῖσθαι καὶ πράττειν τὰ ζῷα	ὁρμῶσι,	τῆς μὲν ἐσχάτης αἰτίας τοῦ
[6]	κινήσεως πέρας, τὸ οὗ ἕνεκα.	Ὁρῶμεν	δὲ τὰ κινοῦντα τὸ ζῷον
[4]	αὐτοῖς τοῖς κινουμένοις κατὰ τόπον	ὅσα	κινεῖ αὐτὰ αὑτά. Δεῖ γὰρ
[4]	θάτερον. Περὶ δὲ τῶν ἀψύχων	ὅσα	κινεῖται ἀπορήσειεν ἄν τις, πότερον
[4]	τοιαύτης ἀρχῆς. Τὰ δὲ ζῷα	ὅσα	κινεῖται, πάντα πρὸς τὰ ἔξω
[1]	δὲ κινήσεως τῆς τῶν ζῴων,	ὅσα	μὲν αὐτῶν περὶ ἕκαστον ὑπάρχει
[6]	τὰ ἔμψυχα αἴτια τῆς κινήσεως,	ὅσα	μὴ κινεῖται ὑπ´ ἀλλήλων διὰ
[7]	ἄνθρωπος, οὐκ ἐνδιατρίβει. Διὸ καὶ	ὅσα	μὴ λογισάμενοι πράττομεν, ταχὺ πράττομεν.
[11]	καὶ ἐγρήγορσιν καὶ ἀναπνοήν, καὶ	ὅσαι	ἄλλαι τοιαῦταί εἰσιν. Οὐθενὸς γὰρ
[3]	τῆς γῆς ἐν τῷ ἠρεμεῖν	ὅσην	ὅ τε πᾶς οὐρανὸς ἔχει
[2]	γὰρ τὴν θεωρίαν οὐ μόνον	ὅσον	ἐπὶ τὰ ζῷα συντείνουσαν, ἀλλὰ
[7]	νεύρων φύσιν καὶ τὴν τῶν	ὀστῶν,	τὰ μὲν ὡς ἐκεῖ τὰ
[10]	Ἔν τε γὰρ τῇ πόλει	ὅταν	ἅπαξ συστῇ ἡ τάξις, οὐδὲν
[8]	δυσὶ χρῆται ἡ φύσις αὐτῇ.	Ὅταν	γὰρ κινῆται ἐντεῦθεν, ἀνάγκη τὸ
[7]	ἐκεῖ μὲν θεώρημα τὸ τέλος	(ὅταν	γὰρ τὰς δύο προτάσεις νοήσῃ,
[7]	κατ´ ἄλλο τι τοιοῦτον πάθος	ὅταν	γένηται ἀλλοίωσις περὶ τὴν καρδίαν,
[7]	μὴ λογισάμενοι πράττομεν, ταχὺ πράττομεν.	Ὅταν	ἐνεργήσῃ γὰρ ἢ τῇ αἰσθήσει
[7]	συμπέρασμα γίνεται ἡ πρᾶξις, οἷον	ὅταν	νοήσῃ ὅτι παντὶ βαδιστέον ἀνθρώπῳ,
[5]	τῷ ζῴῳ κίνησις πρώτη αὕτη,	ὅταν	τελεωθῇ· ὥστε καὶ αὐξήσεως, εἴ
[7]	δ´ οὐ πράττει, καὶ κινεῖται,	ὁτὲ	δ´ οὐ κινεῖται; ἔοικε παραπλησίως
[7]	δὲ νοῶν ὁτὲ μὲν πράττει	ὁτὲ	δ´ οὐ πράττει, καὶ κινεῖται,
[11]	τὸν λόγον ἐν τοῖς μορίοις,	ὁτὲ	δ´ οὔ, αἴτιον τὸ ὁτὲ
[1]	ἐνεργείᾳ γίνεται ὁτὲ μὲν ἓν	ὁτὲ	δὲ διαιρετά. (Ἀλλ´ οὖν ἀεὶ
[8]	τοῖς τοιούτοις, ὁτὲ μὲν ἧττον	ὁτὲ	δὲ μᾶλλον αἰτίαι τῶν αὐτῶν
[11]	(μὲν ἐνυπάρχειν τὴν παθητικὴν ὕλην	ὁτὲ	δὲ μὴ τοσαύτην ἢ τοιαύτην.
[1]	καμπαῖς δυνάμει καὶ ἐνεργείᾳ γίνεται	ὁτὲ	μὲν ἓν ὁτὲ δὲ διαιρετά.
[11]	ὁτὲ δ´ οὔ, αἴτιον τὸ	ὁτὲ	(μὲν ἐνυπάρχειν τὴν παθητικὴν ὕλην
[8]	οἷον εἰδώλοις χρώμεναι τοῖς τοιούτοις,	ὁτὲ	μὲν ἧττον ὁτὲ δὲ μᾶλλον
[7]	τὴν φαντασίαν. ~Πῶς δὲ νοῶν	ὁτὲ	μὲν πράττει ὁτὲ δ´ οὐ
[11]	ὡς ἀπ´ ἀρχῆς. Ὅτι δὲ	ὁτὲ	μὲν ταὐτὰ νοησάντων γίνεται ἡ
[1]	ἀναγκαῖον ἀκίνητον εἶναι, διώρισται πρότερον,	ὅτεπερ	καὶ περὶ κινήσεως ἀϊδίου, πότερον
[1]	Φανερὸν γὰρ καὶ ἐπὶ τούτων	ὅτι	ἀδύνατον κινεῖσθαι μηδενὸς ἠρεμοῦντος, πρῶτον
[8]	δὲ μηδ´ ἐν τῇ χειρί,	ὅτι	ἀνωτέρω ἔτι, ἡ ἀρχὴ οὐδ´
[7]	εἰ τὸ βαδίζειν ἀγαθὸν ἀνθρώπῳ,	ὅτι	αὐτὸς ἄνθρωπος, οὐκ ἐνδιατρίβει. Διὸ
[8]	τῶν ἐσχάτων, τὸ δὲ κινεῖσθαι·	ὅτι	γὰρ πρὸς ἠρεμοῦν δεῖ ἀπερείδεσθαι
[7]	μείζω τὰ δ´ ἐλάττω γίνεται.	Ὅτι	δὲ μικρὰ μεταβολὴ γινομένη ἐν
[11]	τὸ Γ ὡς ἀπ´ ἀρχῆς.	Ὅτι	δὲ ὁτὲ μὲν ταὐτὰ νοησάντων
[6]	γάρ ἐστιν ἀγαθόν. Ὥστε δῆλον	ὅτι	ἔστι μὲν ᾗ ὁμοίως κινεῖται
[6]	Φανερὸν δ´ ἐκ τούτων καὶ	ὅτι	εὐλόγως ἡ φορὰ τελευταία τῶν
[11]	τῶν μορίων. (Τούτου δ´ αἴτιον	ὅτι	ἔχουσιν ὑγρότητα ζωτικήν. Ἡ μὲν
[4]	τὴν τῆς γῆς ἠρεμίαν, δῆλον	ὅτι	κινήσει αὐτὴν ἀπὸ τοῦ μέσου.
[3]	γ´ ὀρθῶς λέγουσιν οἱ λέγοντες,	ὅτι	κύκλῳ φερομένης τῆς σφαίρας οὐδ´
[8]	τινι ἀρχῇ. Ἡ δὲ καμπὴ	ὅτι	μέν ἐστι ἀρχὴ τοῦ δὲ
[1]	ἄλλους τρόπους τοιούτους) ἐπισκεπτέον νῦν.	Ὅτι	μὲν οὖν ἀρχὴ τῶν ἄλλων
[3]	τοὺς δὲ πόλους δύο ποιοῦσιν.	Ὅτι	μὲν οὖν ἔχει τι καὶ
[7]	τόδε· καὶ τοῦτο πράττει εὐθύς.	Ὅτι	μὲν οὖν ἡ πρᾶξις τὸ
[1]	δὲ τοῦ σκέλους τὸ ἰσχίον.	Ὅτι	μὲν οὖν καὶ ἐν αὑτῷ
[7]	ἄνθρωπος, βαδίζει εὐθέως, ἂν δ´	ὅτι	οὐδενὶ βαδιστέον νῦν ἀνθρώπῳ, αὐτὸς
[8]	βακτηρίαν ἐν τῇ χειρί, φανερὸν	ὅτι	οὐκ ἂν εἴη ἐν οὐδετέρῳ
[4]	ἀφ´ ἧς αὕτη ἡ δύναμις,	ὅτι	οὐκ ἄπειρος, φανερόν· οὐδὲ γὰρ
[7]	ἡ πρᾶξις, οἷον ὅταν νοήσῃ	ὅτι	παντὶ βαδιστέον ἀνθρώπῳ, αὐτὸς δ´
[8]	δ´ ἅμα ὡς εἰπεῖν νοεῖ	ὅτι	πορευτέον καὶ πορεύεται, ἂν μή
[1]	τούτου δὲ τὸ ἀκίνητον, καὶ	ὅτι	τὸ πρῶτον κινοῦν ἀναγκαῖον ἀκίνητον
[11]	τὸ δὲ μόριον τὸ γεννητικὸν	ὅτι	τοιοῦτόν ἐστι, σημεῖον· καὶ γὰρ
[3]	διασπᾶσθαι τὸ συνεχὲς αὐτῆς. Ἀλλ´	ὅτι	τοὺς πόλους οἴονταί τινα δύναμιν
[3]	κύκλῳ φερομένης τῆς σφαίρας οὐδ´	ὁτιοῦν	μένει μόριον· ἢ γὰρ ἂν
[1]	ὡς φασί, πλάττουσιν ἐπ´ αὐτῶν·	οὐ	γὰρ κινεῖσθαι τῶν μαθηματικῶν οὐδέν)
[4]	δὲ τὸ ἀδύνατον λέγεται πλεοναχῶς	(οὐ	γὰρ ὡσαύτως τήν τε φωνὴν
[3]	ἀλλ´ ὄντας ἔσχατα καὶ στιγμάς,	οὐ	καλῶς. Πρὸς γὰρ τῷ μηδεμίαν
[8]	πρότερον. Κινεῖται μὲν οὖν καὶ	οὐ	κινεῖ τὸ ἔσχατον τοῦ βραχίονος,
[2]	ἀποστηριζόμενος πρὸς τὸ πλοῖον εὐλόγως	οὐ	κινεῖ τὸ πλοῖον διὰ τὸ
[7]	πράττει, καὶ κινεῖται, ὁτὲ δ´	οὐ	κινεῖται; ἔοικε παραπλησίως συμβαίνειν καὶ
[2]	οὕτως ἀκίνητον· εἰ δὲ μή,	οὐ	κινηθήσεται. Μαρτύριον δὲ τούτου τὸ
[6]	τι〉 Τὸ μὲν οὖν πρῶτον	οὐ	κινούμενον κινεῖ, ἡ δ´ ὄρεξις
[11]	αἰδοίου (πολλάκις γὰρ φανέντος τινός,	οὐ	μέντοι κελεύσαντος τοῦ νοῦ κινοῦνται)
[2]	λεχθέντος· ἔχει γὰρ τὴν θεωρίαν	οὐ	μόνον ὅσον ἐπὶ τὰ ζῷα
[4]	ἀρχῆς. Ἐπὶ δὲ τῶν ζῴων	οὐ	μόνον τὸ οὕτως ἀκίνητον δεῖ
[6]	τὸ ὀρεκτὸν καὶ τὸ διανοητόν.	Οὐ	πᾶν δὲ τὸ διανοητόν, ἀλλὰ
[6]	τῶν ἀγαθῶν τὸ κινοῦν, ἀλλ´	οὐ	πᾶν τὸ καλόν· ᾗ γὰρ
[7]	ὁτὲ μὲν πράττει ὁτὲ δ´	οὐ	πράττει, καὶ κινεῖται, ὁτὲ δ´
[2]	τοῖς ἐν τῇ ἄμμῳ πορευομένοις,	οὐ	πρόεισιν, οὐδ´ ἔσται οὔτε πορεία,
[11]	ἐν τοῖς μορίοις, ὁτὲ δ´	οὔ,	αἴτιον τὸ ὁτὲ (μὲν ἐνυπάρχειν
[4]	μηδὲν ὂν ἐκείνου μόριον, ἢ	οὔ;	καὶ τοῦτο πότερον καὶ ἐπὶ
[7]	ἱμάτιον δὲ σκέπασμα· ἱματίου δέομαι.	Οὗ	δέομαι, ποιητέον· ἱματίου δέομαι· ἱμάτιον
[7]	ἢ τῇ αἰσθήσει πρὸς τὸ	οὗ	ἕνεκα ἢ τῇ φαντασίᾳ ἢ
[6]	πάσης τῆς κινήσεως πέρας, τὸ	οὗ	ἕνεκα. Ὁρῶμεν δὲ τὰ κινοῦντα
[7]	τῇ φαντασίᾳ ἢ τῷ νῷ,	οὗ	ὀρέγεται, εὐθὺς ποιεῖ· ἀντ´ ἐρωτήσεως
[2]	τὸ μόριον, ἢ αὐτὸ ἢ	οὗ	τυγχάνει μόριον ὄν, πρὸς τῶν
[2]	πειρᾶται πράττειν, οὐκ ἂν κινήσειεν	οὐδ´	ἂν ὁ Τιτυὸς οὔθ´ ὁ
[4]	οὐρανόθεν πεδίονδε (Ζῆν´ ὕπατον πάντων,	οὐδ´	εἰ μάλα πολλὰ κάμοιτε· πάντες
[8]	ἀπὸ τῆς ψυχῆς ἀρχὴ ἔνεστιν,	οὐδ´	ἐν τῇ χειρί· ὁμοίως γὰρ
[8]	ὅτι ἀνωτέρω ἔτι, ἡ ἀρχὴ	οὐδ´	ἐνταῦθα· ἔτι γὰρ τοῦ ὠλεκράνου
[2]	τῇ ἄμμῳ πορευομένοις, οὐ πρόεισιν,	οὐδ´	ἔσται οὔτε πορεία, εἰ μὴ
[7]	τὴν ἑτέραν πρότασιν τὴν δήλην	οὐδ´	ἡ διάνοια ἐφιστᾶσα σκοπεῖ οὐδέν·
[3]	ὅτι κύκλῳ φερομένης τῆς σφαίρας	οὐδ´	ὁτιοῦν μένει μόριον· ἢ γὰρ
[5]	ἑτέρων· γενέσεως δὲ καὶ φθορᾶς	οὐδαμῶς	(οἷόν τε αὐτὸ αἴτιον εἶναι
[4]	δύναμις, ὅτι οὐκ ἄπειρος, φανερόν·	οὐδὲ	γὰρ ἡ γῆ ἄπειρος, ὥστ´
[4]	γὰρ ἡ γῆ ἄπειρος, ὥστ´	οὐδὲ	τὸ βάρος αὐτῆς. Ἐπεὶ δὲ
[4]	κινεῖται, καὶ ἀναπνέοντα καὶ ἐκπνέοντα.	Οὐδὲν	γὰρ διαφέρει μέγα ῥῖψαι βάρος
[8]	τὸ μέρος πρὸς τὸ ὠλέκρανον.	Οὐδὲν	γὰρ διαφέρει τὰ προσπεφυκότα τῶν
[10]	ὅταν ἅπαξ συστῇ ἡ τάξις,	οὐδὲν	δεῖ κεχωρισμένου μονάρχου, ὃν δεῖ
[3]	ἀκίνητόν ἐστι τὸ κινοῦν, ὁμοίως	οὐδὲν	ἔσται τοῦ κινουμένου μόριον. Καὶ
[5]	γεννωμένου· αὐτὸ δ´ αὑτοῦ πρότερον	οὐδέν	ἐστιν. ~Περὶ μὲν οὖν ψυχῆς,
[3]	ἕτερον τὸ κινοῦν τῶν ἐντός,	οὐδὲν	μᾶλλον ἀντερείδειν δεῖ τῆς μονῆς
[7]	οὐδ´ ἡ διάνοια ἐφιστᾶσα σκοπεῖ	οὐδέν·	οἷον εἰ τὸ βαδίζειν ἀγαθὸν
[5]	τε αὐτὸ αἴτιον εἶναι αὑτῷ	οὐδέν.	Προϋπάρχειν γὰρ δεῖ τὸ κινοῦν
[1]	οὐ γὰρ κινεῖσθαι τῶν μαθηματικῶν	οὐδέν)	τὰ δ´ ἐν ταῖς καμπαῖς
[6]	τῶν κινουμένων οὐκ ἀνάγκη κινεῖν	οὐδέν.	Φανερὸν δ´ ἐκ τούτων καὶ
[7]	βαδίζει εὐθέως, ἂν δ´ ὅτι	οὐδενὶ	βαδιστέον νῦν ἀνθρώπῳ, αὐτὸς δ´
[4]	Τὸ γὰρ ὅλως ἀκίνητον ὑπ´	οὐδενὸς	ἐνδέχεται κινηθῆναι. Ὅθεν λύεται καὶ
[8]	ὅτι οὐκ ἂν εἴη ἐν	οὐδετέρῳ	ἡ ψυχὴ τῶν ἐσχάτων, οὔτ´
[11]	ἁπλῶς ἐστιν οὔθ´ ἡ φαντασία	οὔθ´	ἡ ὄρεξις, ἀλλ´ ἐπειδὴ ἀνάγκη
[11]	γὰρ τούτων κυρία ἁπλῶς ἐστιν	οὔθ´	ἡ φαντασία οὔθ´ ἡ ὄρεξις,
[2]	κινήσειεν οὐδ´ ἂν ὁ Τιτυὸς	οὔθ´	ὁ Βορέας πνέων ἔσωθεν ἐκ
[2]	δ´ ὠθῶν ἢ ἕλκων κινεῖ·	οὐθὲν	γὰρ μέρος ἡ γῆ τοῦ
[3]	πόλους οἴονταί τινα δύναμιν ἔχειν,	οὐθὲν	ἔχοντας μέγεθος ἀλλ´ ὄντας ἔσχατα
[11]	καὶ ὅσαι ἄλλαι τοιαῦταί εἰσιν.	Οὐθενὸς	γὰρ τούτων κυρία ἁπλῶς ἐστιν
[7]	καὶ πολλὰς ποιεῖ διαφορὰς ἄποθεν,	οὐκ	ἄδηλον· οἷον τοῦ οἴακος ἀκαριαῖόν
[4]	τοῦτο συμβῆναι, εἴπερ μὴ ἀδύνατον;	οὐκ	ἀδύνατον δέ, εἰ μὴ τἀντικείμενον
[8]	ἐν τῇ χειρί, φανερὸν ὅτι	οὐκ	ἂν εἴη ἐν οὐδετέρῳ ἡ
[4]	ὑπολαμβάνουσιν εὖ εἰρῆσθαι Ὁμήρῳ ἀλλ´	οὐκ	ἂν ἐρύσαιτ´ ἐξ οὐρανόθεν πεδίονδε
[2]	τῷ πλοίῳ τοῦτο πειρᾶται πράττειν,	οὐκ	ἂν κινήσειεν οὐδ´ ἂν ὁ
[5]	καὶ ἀλλοιώσεως, εἰ δὲ μή,	οὐκ	ἀνάγκη. Αἱ δὲ πρῶται αὐξήσεις
[6]	(Τὸ δὲ τελευταῖον τῶν κινουμένων	οὐκ	ἀνάγκη κινεῖν οὐδέν. Φανερὸν δ´
[4]	ἧς αὕτη ἡ δύναμις, ὅτι	οὐκ	ἄπειρος, φανερόν· οὐδὲ γὰρ ἡ
[4]	ἐνδέχεται δ´ εἶναι (ἄπειρον γὰρ	οὐκ	ἐνδέχεται διὰ τὸ μηδὲ σῶμα
[4]	λεχθεῖσα ἀπορία, πότερον ἐνδέχεται ἢ	οὐκ	ἐνδέχεται διαλυθῆναι τὴν τοῦ οὐρανοῦ
[7]	ἀγαθὸν ἀνθρώπῳ, ὅτι αὐτὸς ἄνθρωπος,	οὐκ	ἐνδιατρίβει. Διὸ καὶ ὅσα μὴ
[4]	δὲ κατὰ τοῦτον τὸν λόγον	οὐκ	ἐξ ἀνάγκης· (πέφυκε γὰρ καὶ
[1]	κινήσεως ἀϊδίου, πότερον ἔστιν ἢ	οὐκ	ἔστι, καὶ εἰ ἔστι, τίς
[7]	τοῖς αὐτομάτοις καὶ τοῖς ἁμαξίοις	οὐκ	ἔστιν ἀλλοίωσις, ἐπεὶ εἰ ἐγίνοντο
[4]	ἀνάγκης, τὸ δὲ πεφυκὸς ὁρᾶσθαι	οὐκ	ὀφθήσεται) τὸν δ´ οὐρανὸν ἄφθαρτον
[1]	ἓν ὁτὲ δὲ διαιρετά. (Ἀλλ´	οὖν	ἀεὶ ἡ ἀρχή, ἠρεμεῖ κινουμένου
[1]	τοιούτους) ἐπισκεπτέον νῦν. Ὅτι μὲν	οὖν	ἀρχὴ τῶν ἄλλων κινήσεων τὸ
[3]	μέν, μὴ κινοῦντος δέ. Τοσαύτην	οὖν	δεήσει τὴν δύναμιν εἶναι τῆς
[4]	τὸ ἄνω σῶμα) εἰ μὲν	οὖν	εἰσὶν ὑπερέχουσαι κινήσεις, διαλυθήσεται ταῦτα
[1]	κινεῖσθαι μηδενὸς ἠρεμοῦντος, πρῶτον μὲν	οὖν	ἐν αὐτοῖς τοῖς ζῴοις· δεῖ
[7]	νοῦς· εὐθὺς πίνει. Οὕτως μὲν	οὖν	ἐπὶ τὸ κινεῖσθαι καὶ πράττειν
[3]	πόλους δύο ποιοῦσιν. Ὅτι μὲν	οὖν	ἔχει τι καὶ πρὸς τὴν
[7]	τοῦτο πράττει εὐθύς. Ὅτι μὲν	οὖν	ἡ πρᾶξις τὸ συμπέρασμα, φανερόν·
[10]	καὶ ἰσχύοντα τούτῳ. Τίς μὲν	οὖν	ἡ σωτηρία τοῦ συμφύτου πνεύματος,
[1]	σκέλους τὸ ἰσχίον. Ὅτι μὲν	οὖν	καὶ ἐν αὑτῷ ἕκαστόν τι
[8]	κινοῦν, εἴρηται πρότερον. Κινεῖται μὲν	οὖν	καὶ οὐ κινεῖ τὸ ἔσχατον
[11]	ἔχουσιν ὑγρότητα ζωτικήν. Ἡ μὲν	οὖν	καρδία φανερὸν δι´ ἣν αἰτίαν·
[10]	ἄνω ὑπὸ τοῦ κουφοτέρου. μὲν	οὖν	κινεῖ κινουμένῳ μορίῳ ἡ ψυχή,
[11]	διὰ τὴν φύσιν. ~Πῶς μὲν	οὖν	κινεῖται τὰς ἑκουσίους κινήσεις τὰ
[11]	νοῆσαι τὸ Α ἀρχήν. Αἱ	οὖν	κινήσεις καθ´ ἕκαστον στοιχεῖον τῶν
[10]	εἶναι σῶμα τοιοῦτον. Τὸ μὲν	οὖν	κινούμενον μὲν μὴ πεφυκὸς δὲ
[6]	εἶναι πρότερόν τι〉 Τὸ μὲν	οὖν	πρῶτον οὐ κινούμενον κινεῖ, ἡ
[10]	ἐνταῦθα φαίνεται ὄν. Πότερον μὲν	οὖν	ταὐτόν ἐστι τὸ πνεῦμα ἀεὶ
[7]	καὶ ἀνιεμένων κινοῦνται. Ἐν μὲν	οὖν	τοῖς αὐτομάτοις καὶ τοῖς ἁμαξίοις
[10]	τούτῳ δ´ οὖσα. ~Κατὰ μὲν	οὖν	τὸν λόγον τὸν λέγοντα τὴν
[11]	τοσαύτην ἢ τοιαύτην. Περὶ μὲν	οὖν	τῶν μορίων ἑκάστου τῶν ζῴων,
[6]	πρότερον οὐδέν ἐστιν. ~Περὶ μὲν	οὖν	ψυχῆς, εἴτε κινεῖται εἴτε μή,
[8]	τοῖς τούτων ἐναντίοις. ~Ἀρχὴ μὲν	οὖν,	ὥσπερ εἴρηται, τῆς κινήσεως τὸ
[4]	ἀλλ´ οὐκ ἂν ἐρύσαιτ´ ἐξ	οὐρανόθεν	πεδίονδε (Ζῆν´ ὕπατον πάντων, οὐδ´
[4]	ὁρᾶσθαι οὐκ ὀφθήσεται) τὸν δ´	οὐρανὸν	ἄφθαρτον εἶναι καὶ ἀδιάλυτον οἰόμεθα
[3]	εἴ τι κινεῖ τὸν ὅλον	οὐρανόν,	εἶναι θέλει ἀκίνητον, καὶ τοῦτο
[3]	διάμετρον ὄντα καὶ στρέφοντα τὸν	οὐρανὸν	περὶ τοὺς πόλους· τοῦτο δ´
[4]	εἶναι) ἐνδέχοιτ´ ἂν διαλυθῆναι τὸν	οὐρανόν.	Τί γὰρ κωλύει τοῦτο συμβῆναι,
[3]	ἀδύνατον καὶ τὸ κινεῖσθαι τὸν	οὐρανὸν	ὑπό τινος τοιούτου τῶν ἐντός.
[3]	ἠρεμεῖν ὅσην ὅ τε πᾶς	οὐρανὸς	ἔχει καὶ τὸ κινοῦν αὐτόν.
[3]	καὶ τοῦτο μηθὲν εἶναι τοῦ	οὐρανοῦ	μόριον μηδ´ ἐν τῷ οὐρανῷ.
[4]	περὶ τὰς κινήσεις τῶν τοῦ	οὐρανοῦ	μορίων, ἣν ὡς οὖσαν οἰκείαν
[4]	οὐκ ἐνδέχεται διαλυθῆναι τὴν τοῦ	οὐρανοῦ	σύστασιν, εἰ ἐξ ἀκινήτου ἤρτηται
[3]	οὐρανοῦ μόριον μηδ´ ἐν τῷ	οὐρανῷ.	Εἴτε γὰρ αὐτὸ κινούμενον κινεῖ
[9]	τοῦ τοιούτου, ἐν τούτῳ δ´	οὖσα.	~Κατὰ μὲν οὖν τὸν λόγον
[9]	ἐστὶν ἡ ψυχή, ἕτερον μὲν	οὖσα	τοῦ μεγέθους τοῦ τοιούτου, ἐν
[7]	αἰσθήσεις εὐθὺς ὑπάρχουσιν ἀλλοιώσεις τινὲς	οὖσαι,	ἡ δὲ φαντασία καὶ ἡ
[4]	τοῦ οὐρανοῦ μορίων, ἣν ὡς	οὖσαν	οἰκείαν τοῖς εἰρημένοις ἐπισκέψαιτ´ ἄν
[10]	ἔν τινι ἀρχῇ τοῦ σώματος	οὔσης	τἆλλα (ζῆν μὲν τῷ προσπεφυκέναι,
[7]	ἐσχάτης αἰτίας τοῦ κινεῖσθαι ὀρέξεως	οὔσης,	ταύτης δὲ γινομένης ἢ δι´
[3]	καλῶς. Πρὸς γὰρ τῷ μηδεμίαν	οὐσίαν	εἶναι τῶν τοιούτων μηδενός, καὶ
[8]	ἐν τῷ ἐσχάτῳ τοῦ κινουμένου	οὔτ´	ἐν τῇ ἑτέρᾳ ἀρχῇ. Καὶ
[8]	οὐδετέρῳ ἡ ψυχὴ τῶν ἐσχάτων,	οὔτ´	ἐν τῷ ἐσχάτῳ τοῦ κινουμένου
[2]	πορευομένοις, οὐ πρόεισιν, οὐδ´ ἔσται	οὔτε	πορεία, εἰ μὴ ἡ γῆ
[2]	εἰ μὴ ἡ γῆ μένοι,	οὔτε	πτῆσις ἢ νεῦσις, εἰ μὴ
[7]	γίνεται, καθάπερ ἐν τοῖς κυλίνδροις)	οὕτω	καὶ τὰ ζῷα κινεῖται. Ἔχει
[3]	ἀνάγκης, ὥσπερ τῶν ἐναντίων κινήσεων,	οὕτω	καὶ τῶν ἠρεμιῶν. Καὶ αἱ
[10]	γίνεται καὶ τῷ πεφυκέναι ἕκαστον	οὕτω	συστάντων ποιεῖν τὸ αὑτοῦ ἔργον,
[7]	Ὥσπερ δὲ τῶν ἐρωτώντων ἔνιοι,	οὕτω	τὴν ἑτέραν πρότασιν τὴν δήλην
[3]	Ὡς γὰρ τὸ ὠθοῦν ὠθεῖ,	οὕτω	τὸ ὠθούμενον ὠθεῖται, καὶ ὁμοίως
[4]	τῶν ζῴων οὐ μόνον τὸ	οὕτως	ἀκίνητον δεῖ ὑπάρχειν, ἀλλὰ καὶ
[2]	μηδὲν εἶναι τοῦ κινουμένου τὸ	οὕτως	ἀκίνητον· εἰ δὲ μή, οὐ
[11]	εὐλόγως συμβαίνουσι, καὶ πρὸς ἀλλήλας	οὕτως	ἀφικνοῦνται. Δεῖ γὰρ νοῆσαι τὸ
[2]	ἀκίνητον εἶναι, εἰ μέλλει κινεῖσθαι,	οὕτως	ἔτι μᾶλλον ἔξω δεῖ τι
[4]	ἄψυχα, ἀρχὴ δὲ πάντων τῶν	οὕτως	κινουμένων τὰ αὐτὰ αὑτὰ κινοῦντα.
[7]	ἢ ὁ νοῦς· εὐθὺς πίνει.	Οὕτως	μὲν οὖν ἐπὶ τὸ κινεῖσθαι
[8]	πρὸς τὴν χεῖρα ἔχειν τι	οὕτως	τῶν ἀψύχων, οἷον εἰ κινοίη
[4]	πότερον καὶ ἐπὶ τοῦ παντὸς	οὕτως	ὑπάρχειν ἀναγκαῖον; ἴσως γὰρ ἂν
[4]	ἐντός. Διὸ δόξειεν ἂν τοῖς	οὕτως	ὑπολαμβάνουσιν εὖ εἰρῆσθαι Ὁμήρῳ ἀλλ´
[3]	καὶ πρὸς τὴν ὅλην φύσιν	οὕτως	ὥσπερ ἡ γῆ πρὸς τὰ
[2]	πνεῦμά τις ἐάν τ´ ἰσχυρῶς	οὕτως	ὥστ´ ἄνεμον ποιεῖν τὸν μέγιστον,
[11]	μέντοι κελεύσαντος τοῦ νοῦ κινοῦνται)	οὐχ	ἑκουσίους δ´ οἷον ὕπνον καὶ
[11]	τῶν μερῶν, τὰς δὲ πλείστας	οὐχ	ἑκουσίους. Λέγω δ´ ἀκουσίους μὲν
[4]	τὸ δὲ πεφυκὸς ὁρᾶσθαι οὐκ	ὀφθήσεται)	τὸν δ´ οὐρανὸν ἄφθαρτον εἶναι
[7]	στρέβλας, καὶ τὸ ἁμάξιον, ὅπερ	ὀχούμενον	αὐτὸ κινεῖ εἰς εὐθύ, καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 12/11/2009