HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Opuscules. Du principe général du mouvement dans les animaux (texte complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


α  =  196 formes différentes pour 488 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[9]   Β κινεῖται, κινεῖ δὲ τὸ  Α.   Ἀλλὰ μὴν δεῖ γέ τι
[11]   ἀφικνοῦνται. Δεῖ γὰρ νοῆσαι τὸ  Α   ἀρχήν. Αἱ οὖν κινήσεις καθ´
[11]   μὲν τοῦ Β ἐπὶ τὸ  Α   ἐλθεῖν ὡς ἐπ´ ἀρχήν, ἀπὸ
[9]   Ἓν ἄρα δυνάμει ὂν τὸ  Α   ἐνεργείᾳ δύο ἔσται, ὥστ´ ἀνάγκη
[11]   ἐπ´ ἀρχήν, ἀπὸ δὲ τοῦ  Α   ἐπὶ τὸ Γ ὡς ἀπ´
[1]   εἰ τῆς διαμέτρου μὲν  Α   καὶ Δ μένοι,
[9]   τὰς ἀρχὰς τὰς ἐν τῷ  Α   κινουμένας κινεῖν. Δεῖ τι ἄρα
[9]   αἱ ἀρχαὶ αἱ ἐν τῷ  Α   πρὸς ἀλλήλας κινουμένων, ὥσπερ ἂν
[9]   Λέγω δ´ οἷον ἐπὶ τῆς  ΑΒΓ   τὸ Β κινεῖται, κινεῖ δὲ
[10]   τοῦ πνεύματος φύσις· καὶ γὰρ  ἀβίαστος   συστελλομένη, καὶ βιαστικὴ καὶ ὠστικὴ
[1]   Β κινοῖτο, καὶ γίνοιτο  ΑΓ.   Ἀλλ´ ἐνταῦθα μὲν δοκεῖ πάντα
[6]   δὲ τιθέναι καὶ τὸ φαινόμενον  ἀγαθὸν   ἀγαθοῦ χώραν ἔχειν, καὶ τὸ
[7]   οὐδέν· οἷον εἰ τὸ βαδίζειν  ἀγαθὸν   ἀνθρώπῳ, ὅτι αὐτὸς ἄνθρωπος, οὐκ
[6]   τὸ ἀληθῶς καὶ τὸ πρώτως  ἀγαθὸν   καὶ μὴ ποτὲ μὲν ποτὲ
[7]   κωλύῃ ἀναγκάζῃ. Ποιητέον μοι  ἀγαθόν,   οἰκία δ´ ἀγαθόν· ποιεῖ οἰκίαν
[7]   Ποιητέον μοι ἀγαθόν, οἰκία δ´  ἀγαθόν·   ποιεῖ οἰκίαν εὐθύς. Σκεπάσματος δέομαι,
[6]   τὸ ἡδύ· φαινόμενον γάρ ἐστιν  ἀγαθόν.   Ὥστε δῆλον ὅτι ἔστι μὲν
[7]   εἰδῶν γίνονται, διά τε τοῦ  ἀγαθοῦ   καὶ διὰ τοῦ δυνατοῦ. Ὥσπερ
[6]   τιθέναι καὶ τὸ φαινόμενον ἀγαθὸν  ἀγαθοῦ   χώραν ἔχειν, καὶ τὸ ἡδύ·
[6]   Διὸ τὸ τοιοῦτόν ἐστι τῶν  ἀγαθῶν   τὸ κινοῦν, ἀλλ´ οὐ πᾶν
[4]   ἐστὶν ἀνωτέρω καὶ πρώτως κινοῦν,  ἄδηλον,   καὶ ἄλλος λόγος περὶ τῆς
[7]   πολλὰς ποιεῖ διαφορὰς ἄποθεν, οὐκ  ἄδηλον·   οἷον τοῦ οἴακος ἀκαριαῖόν τι
[1]   ἐνταῦθα μὲν δοκεῖ πάντα τρόπον  ἀδιαίρετον   εἶναι τὸ κέντρον (καὶ γὰρ
[4]   δ´ οὐρανὸν ἄφθαρτον εἶναι καὶ  ἀδιάλυτον   οἰόμεθα μὲν ἐξ ἀνάγκης (εἶναι)
[3]   κινοῦν αὐτόν. Εἰ δὲ τοῦτο  ἀδύνατον,   ἀδύνατον καὶ τὸ κινεῖσθαι τὸν
[4]   συμβῆναι, εἴπερ μὴ ἀδύνατον; οὐκ  ἀδύνατον   δέ, εἰ μὴ τἀντικείμενον ἀναγκαῖον.
[3]   αὐτόν. Εἰ δὲ τοῦτο ἀδύνατον,  ἀδύνατον   καὶ τὸ κινεῖσθαι τὸν οὐρανὸν
[1]   γὰρ καὶ ἐπὶ τούτων ὅτι  ἀδύνατον   κινεῖσθαι μηδενὸς ἠρεμοῦντος, πρῶτον μὲν
[4]   βάρος αὐτῆς. Ἐπεὶ δὲ τὸ  ἀδύνατον   λέγεται πλεοναχῶς (οὐ γὰρ ὡσαύτως
[4]   ἀπερείδεσθαι ἀνάγκη καὶ ταῦτα,  ἀδύνατον,   οἷον πῦρ γῆν
[4]   κωλύει τοῦτο συμβῆναι, εἴπερ μὴ  ἀδύνατον;   οὐκ ἀδύνατον δέ, εἰ μὴ
[3]   τὴν μίαν κίνησιν ὑπὸ δυοῖν  ἀδύνατον·   τοὺς δὲ πόλους δύο ποιοῦσιν.
[4]   γὰρ ὡσαύτως τήν τε φωνὴν  ἀδύνατόν   φαμεν εἶναι ὁραθῆναι καὶ τοὺς
[9]   μηδ´ αὖ τῷ τοῦτο ἐκεῖνο,  ἀεὶ   δ´ ἐν τῷ ἀνωτέρω ἀμφοτέρων
[10]   τὸ πνεῦμα ἀεὶ γίνεται  ἀεὶ   ἕτερον, ἔστω ἄλλος λόγος (ὁ
[10]   οὖν ταὐτόν ἐστι τὸ πνεῦμα  ἀεὶ   γίνεται ἀεὶ ἕτερον, ἔστω
[1]   ὁτὲ δὲ διαιρετά. (Ἀλλ´ οὖν  ἀεὶ   ἀρχή, ἠρεμεῖ κινουμένου τοῦ
[6]   ἄλλως, διὸ καὶ τὰ μὲν  ἀεὶ   κινεῖται, δὲ τῶν ζῴων
[6]   μὲν ὁμοίως κινεῖται τὸ  ἀεὶ   κινούμενον ὑπὸ τοῦ ἀεὶ κινοῦντος
[6]   δὲ τοῦ πρώτου κινουμένου καὶ  ἀεὶ   κινουμένου, τίνα τρόπον κινεῖται, καὶ
[6]   τὸ ἀεὶ κινούμενον ὑπὸ τοῦ  ἀεὶ   κινοῦντος καὶ τῶν ζῴων ἕκαστον,
[2]   τὸ κινούμενον. Εἰ γὰρ ὑποδώσει  ἀεί,   οἷον τοῖς ἑμύσι τοῖς ἐν
[2]   νεῦσις, εἰ μὴ  ἀὴρ   θάλαττα ἀντερείδοι. Ἀνάγκη
[1]   πρὸς ἀπερειδόμενον καὶ ὅλον  ἀθρόον   κινηθήσεται καὶ κατὰ μέρος, φανερόν.
[7]   Ἀλλοιοῦσι δ´ αἱ φαντασίαι καὶ  αἱ   αἰσθήσεις καὶ αἱ ἔννοιαι. Αἱ
[9]   γὰρ ἂν τὰ ἄκρα καὶ  αἱ   ἀρχαὶ αἱ ἐν τῷ Α
[11]   τι τοῦ σπέρματος δύναμις.  Αἱ   δὲ κινήσεις τῇ τε ἀρχῇ
[7]   πρᾶξις τὸ συμπέρασμα, φανερόν·  αἱ   δὲ προτάσεις αἱ ποιητικαὶ διὰ
[5]   εἰ δὲ μή, οὐκ ἀνάγκη.  Αἱ   δὲ πρῶται αὐξήσεις καὶ ἀλλοιώσεις
[9]   τὰ ἄκρα καὶ αἱ ἀρχαὶ  αἱ   ἐν τῷ Α πρὸς ἀλλήλας
[7]   φαντασίαι καὶ αἱ αἰσθήσεις καὶ  αἱ   ἔννοιαι. Αἱ μὲν γὰρ αἰσθήσεις
[11]   ψύξεις, αἵ τε θύραθεν καὶ  αἱ   ἐντὸς ὑπάρχουσαι φυσικαί. Καὶ αἱ
[1]   ἠρεμεῖν τι· καὶ διὰ τοῦτο  αἱ   καμπαὶ τοῖς ζῴοις εἰσίν. Ὥσπερ
[6]   καὶ πέρας ἔχουσιν αὐτῶν πᾶσαι  αἱ   κινήσεις· καὶ γὰρ καὶ αἱ
[7]   αἱ αἰσθήσεις καὶ αἱ ἔννοιαι.  Αἱ   μὲν γὰρ αἰσθήσεις εὐθὺς ὑπάρχουσιν
[3]   οὕτω καὶ τῶν ἠρεμιῶν. Καὶ  αἱ   μὲν ἴσαι ἀπαθεῖς ὑπ´ ἀλλήλων,
[11]   γὰρ νοῆσαι τὸ Α ἀρχήν.  Αἱ   οὖν κινήσεις καθ´ ἕκαστον στοιχεῖον
[11]   αἱ ἐντὸς ὑπάρχουσαι φυσικαί. Καὶ  αἱ   παρὰ τὸν λόγον δὴ γινόμεναι
[7]   συμπέρασμα, φανερόν· αἱ δὲ προτάσεις  αἱ   ποιητικαὶ διὰ δύο εἰδῶν γίνονται,
[7]   σίδηρος, τὰ δὲ νεῦρα ὡς  αἱ   στρέβλαι· ὧν λυομένων καὶ ἀνιεμένων
[6]   αἱ κινήσεις· καὶ γὰρ καὶ  αἱ   τῶν ἐμψύχων. Πάντα γὰρ τὰ
[7]   ψύξιν καὶ ἀλλοιουμένων. Ἀλλοιοῦσι δ´  αἱ   φαντασίαι καὶ αἱ αἰσθήσεις καὶ
[11]   κινήσεων θερμότητές τε καὶ ψύξεις,  αἵ   τε θύραθεν καὶ αἱ ἐντὸς
[6]   κίνησις ἔχει πέρας. Τὸ δὲ  ἀΐδιον   καλόν, καὶ τὸ ἀληθῶς καὶ
[1]   πρότερον, ὅτεπερ καὶ περὶ κινήσεως  ἀϊδίου,   πότερον ἔστιν οὐκ ἔστι,
[11]   καρδίας τε καὶ τὴν τοῦ  αἰδοίου   (πολλάκις γὰρ φανέντος τινός, οὐ
[7]   Ὅταν ἐνεργήσῃ γὰρ τῇ  αἰσθήσει   πρὸς τὸ οὗ ἕνεκα
[7]   αἱ ἔννοιαι. Αἱ μὲν γὰρ  αἰσθήσεις   εὐθὺς ὑπάρχουσιν ἀλλοιώσεις τινὲς οὖσαι,
[7]   δ´ αἱ φαντασίαι καὶ αἱ  αἰσθήσεις   καὶ αἱ ἔννοιαι. Αἱ μὲν
[11]   τὰς γὰρ ἀρχὰς ἔχει τῶν  αἰσθήσεων·   τὸ δὲ μόριον τὸ γεννητικὸν
[8]   διὰ νοήσεως δι´  αἰσθήσεως.   Ἅμα δὲ καὶ ταχὺ διὰ
[7]   ταύτης δὲ γινομένης δι´  αἰσθήσεως   διὰ φαντασίας καὶ νοήσεως.
[11]   περὶ ψυχῆς, ἔτι δὲ περὶ  αἰσθήσεως   καὶ ὕπνου καὶ μνήμης καὶ
[6]   προαιρέσει, ἀλλοιωθέντος τινὸς κατὰ τὴν  αἴσθησιν   τὴν φαντασίαν. ~Πῶς δὲ
[9]   φαμεν, ὥστ´ ἀλλοιουμένου διὰ τὴν  αἴσθησιν   τοῦ τόπου τοῦ περὶ τὴν
[7]   λέγει· τοδὶ δὲ ποτόν,  αἴσθησις   εἶπεν φαντασία
[6]   γὰρ φαντασία καὶ  αἴσθησις   τὴν αὐτὴν τῷ νῷ χώραν
[9]   τοῦτο συμβέβηκεν· καὶ γὰρ τὸ  αἰσθητικὸν   ἐνταῦθα εἶναί φαμεν, ὥστ´ ἀλλοιουμένου
[1]   τῶν καθ´ ἕκαστα καὶ τῶν  αἰσθητῶν,   δι´ ἅπερ καὶ τοὺς καθόλου
[5]   κίνησιν γενέσεως καὶ φθορᾶς, αὕτη  αἰτία   ἂν εἴη, καὶ τῶν ἄλλων
[6]   τοῦ ὅλου κίνησιν τὰ ἔμψυχα  αἴτια   τῆς κινήσεως, ὅσα μὴ κινεῖται
[11]   τὰς πεφυκυίας ἔχεσθαι μεταβολὰς ἀλλήλων.  Αἰτίαι   δὲ τῶν κινήσεων θερμότητές τε
[8]   μὲν ἧττον ὁτὲ δὲ μᾶλλον  αἰτίαι   τῶν αὐτῶν εἰσιν. Ὥστ´ εὐλόγως
[1]   καὶ τίνες διαφοραί, καὶ τίνες  αἰτίαι   τῶν καθ´ ἕκαστον συμβεβηκότων αὐτοῖς,
[10]   καὶ ὠστικὴ διὰ τὴν αὐτὴν  αἰτίαν,   καὶ ἔχει καὶ βάρος πρὸς
[11]   οὖν καρδία φανερὸν δι´ ἣν  αἰτίαν·   τὰς γὰρ ἀρχὰς ἔχει τῶν
[10]   τὸν λόγον τὸν λέγοντα τὴν  αἰτίαν   τῆς κινήσεως ἐστὶν ὄρεξις
[10]   ψυχή, εἴρηται, καὶ δι´ ἣν  αἰτίαν·   ὑποληπτέον δὲ συνεστάναι τὸ ζῷον
[11]   τὰ ζῷα, καὶ διὰ τίνας  αἰτίας,   εἴρηται· κινεῖται δέ τινας καὶ
[11]   τῆς κοινῆς κινήσεως, εἰρήκαμεν τὰς  αἰτίας·   λοιπὸν δὲ περὶ γενέσεως εἰπεῖν.
[1]   ὅλως δὲ περὶ τῆς κοινῆς  αἰτίας   τοῦ κινεῖσθαι κίνησιν ὁποιανοῦν (τὰ
[7]   ζῷα ὁρμῶσι, τῆς μὲν ἐσχάτης  αἰτίας   τοῦ κινεῖσθαι ὀρέξεως οὔσης, ταύτης
[5]   φθορᾶς οὐδαμῶς (οἷόν τε αὐτὸ  αἴτιον   εἶναι αὑτῷ οὐδέν. Προϋπάρχειν γὰρ
[5]   εἴ ποτε γίνεται, αὐτὸ αὑτῷ  αἴτιον   καὶ ἀλλοιώσεως, εἰ δὲ μή,
[11]   εἶναι τῶν μορίων. (Τούτου δ´  αἴτιον   ὅτι ἔχουσιν ὑγρότητα ζωτικήν.
[11]   τοῖς μορίοις, ὁτὲ δ´ οὔ,  αἴτιον   τὸ ὁτὲ (μὲν ἐνυπάρχειν τὴν
[7]   οὐκ ἄδηλον· οἷον τοῦ οἴακος  ἀκαριαῖόν   τι μεθισταμένου πολλὴ τῆς
[9]   σκέλη. Ἀλλὰ τὸ κινοῦν ἄμφω  ἀκίνητον〉   ἀναγκαῖον εἶναι, τοῦτο δ´ ἐστὶν
[2]   ἔξωθεν ἁπλῶς ἠρεμοῦν καὶ  ἀκίνητον.   Ἄξιον δ´ ἐπιστήσαντας ἐπισκέψασθαι περὶ
[4]   ζῴων οὐ μόνον τὸ οὕτως  ἀκίνητον   δεῖ ὑπάρχειν, ἀλλὰ καὶ ἐν
[2]   εἶναι τοῦ κινουμένου τὸ οὕτως  ἀκίνητον·   εἰ δὲ μή, οὐ κινηθήσεται.
[1]   ὅτι τὸ πρῶτον κινοῦν ἀναγκαῖον  ἀκίνητον   εἶναι, διώρισται πρότερον, ὅτεπερ καὶ
[2]   καὶ ἐν αὐτῷ δεῖ τι  ἀκίνητον   εἶναι, εἰ μέλλει κινεῖσθαι, οὕτως
[4]   λόγος· ἆρα δὲ δεῖ τι  ἀκίνητον   εἶναι καὶ ἠρεμοῦν ἔξω τοῦ
[10]   κινοῦν καὶ κινούμενον, πρὸς τὸ  ἀκίνητον.   Ἐπεὶ δ´ ἀρχὴ τοῖς
[3]   μόριον τοῦ κινοῦντος· εἴτ´ εὐθὺς  ἀκίνητόν   ἐστι τὸ κινοῦν, ὁμοίως οὐδὲν
[1]   ἑαυτὸ κινοῦν, τούτου δὲ τὸ  ἀκίνητον,   καὶ ὅτι τὸ πρῶτον κινοῦν
[3]   τὸν ὅλον οὐρανόν, εἶναι θέλει  ἀκίνητον,   καὶ τοῦτο μηθὲν εἶναι τοῦ
[8]   ἀνάγκη δ´ εἶναί τι καὶ  ἀκίνητον,   δή φαμεν δυνάμει μὲν
[2]   δεῖ τι εἶναι τοῦ ζῴου  ἀκίνητον,   πρὸς ἀπερειδόμενον κινεῖται τὸ
[4]   τε θέαιναι. Τὸ γὰρ ὅλως  ἀκίνητον   ὑπ´ οὐδενὸς ἐνδέχεται κινηθῆναι. Ὅθεν
[4]   τοῦ οὐρανοῦ σύστασιν, εἰ ἐξ  ἀκινήτου   ἤρτηται ἀρχῆς. Ἐπὶ δὲ τῶν
[3]   κινούμενον κινεῖ αὐτόν, ἀνάγκη τινὸς  ἀκινήτου   θιγγάνον κινεῖν, καὶ τοῦτο μηδὲν
[7]   παραπλησίως συμβαίνειν καὶ περὶ τῶν  ἀκινήτων   διανοουμένοις καὶ συλλογιζομένοις. Ἀλλ´ ἐκεῖ
[8]   καὶ φευκτόν· ἐξ ἀνάγκης δ´  ἀκολουθεῖ   τῇ νοήσει καὶ τῇ φαντασίᾳ
[11]   εἴρηται· κινεῖται δέ τινας καὶ  ἀκουσίους   ἔνια τῶν μερῶν, τὰς δὲ
[11]   πλείστας οὐχ ἑκουσίους. Λέγω δ´  ἀκουσίους   μὲν οἷον τὴν τῆς καρδίας
[9]   Ἀπερείδοιντο μὲν γὰρ ἂν τὰ  ἄκρα   καὶ αἱ ἀρχαὶ αἱ ἐν
[8]   ὁμοίως γὰρ ἔχει καὶ τὸ  ἄκρον   τῆς χειρὸς πρὸς τὸν καρπόν,
[9]   τῆς κινούσης· ἀμφοτέρων γὰρ τῶν  ἄκρων   τὸ μέσον ἔσχατον. Ὁμοίως δ´
[2]   ἐν αὐτῷ ἠρεμία ὅμως  ἄκυρος,   ἂν μή τι ἔξωθεν
[6]   δὲ ἀΐδιον καλόν, καὶ τὸ  ἀληθῶς   καὶ τὸ πρώτως ἀγαθὸν καὶ
[10]   παρεῖναι παρ´ ἕκαστον τῶν γινομένων,  ἀλλ´   αὐτὸς ἕκαστος ποιεῖ τὰ αὑτοῦ
[7]   τῶν ἀκινήτων διανοουμένοις καὶ συλλογιζομένοις.  Ἀλλ´   ἐκεῖ μὲν θεώρημα τὸ τέλος
[10]   δεῖν ἐν ἑκάστῳ εἶναι ψυχήν,  ἀλλ´   ἔν τινι ἀρχῇ τοῦ σώματος
[1]   κινοῖτο, καὶ γίνοιτο ΑΓ.  Ἀλλ´   ἐνταῦθα μὲν δοκεῖ πάντα τρόπον
[11]   φαντασία οὔθ´ ὄρεξις,  ἀλλ´   ἐπειδὴ ἀνάγκη ἀλλοιοῦσθαι τὰ ζῷα
[3]   δύναμιν ἔχειν, οὐθὲν ἔχοντας μέγεθος  ἀλλ´   ὄντας ἔσχατα καὶ στιγμάς, οὐ
[3]   διασπᾶσθαι τὸ συνεχὲς αὐτῆς.  Ἀλλ´   ὅτι τοὺς πόλους οἴονταί τινα
[6]   ἐστι τῶν ἀγαθῶν τὸ κινοῦν,  ἀλλ´   οὐ πᾶν τὸ καλόν·
[4]   οὕτως ὑπολαμβάνουσιν εὖ εἰρῆσθαι Ὁμήρῳ  ἀλλ´   οὐκ ἂν ἐρύσαιτ´ ἐξ οὐρανόθεν
[1]   μὲν ἓν ὁτὲ δὲ διαιρετά.  (Ἀλλ´   οὖν ἀεὶ ἀρχή, ἠρεμεῖ
[4]   γῆν τῶν ἀψύχων τι,  ἀλλ´   ὑφ´ ὧν ταῦτα κινεῖται πρώτων.
[4]   τὸ οὕτως ἀκίνητον δεῖ ὑπάρχειν,  ἀλλὰ   καὶ ἐν αὐτοῖς τοῖς κινουμένοις
[1]   μὴ μόνον τῷ λόγῳ λαβεῖν,  ἀλλὰ   καὶ ἐπὶ τῶν καθ´ ἕκαστα
[2]   ὅσον ἐπὶ τὰ ζῷα συντείνουσαν,  ἀλλὰ   καὶ πρὸς τὴν τοῦ παντὸς
[8]   φευκτόν, τὸ δ´ ἡδὺ διωκτόν  (ἀλλὰ   λανθάνει περὶ τὰ μικρὰ τοῦτο
[9]   ἔσται, ὥστ´ ἀνάγκη μὴ στιγμὴν  ἀλλὰ   μέγεθός τι εἶναι. Ἀλλὰ μὴν
[9]   κινεῖται, κινεῖ δὲ τὸ Α.  Ἀλλὰ   μὴν δεῖ γέ τι ἠρεμεῖν,
[9]   στιγμὴν ἀλλὰ μέγεθός τι εἶναι.  Ἀλλὰ   μὴν ἐνδέχεται τὸ Γ ἅμα
[2]   κινηθήσεται καὶ κατὰ μέρος, φανερόν.  ~Ἀλλὰ   πᾶσα ἐν αὐτῷ ἠρεμία
[4]   δέ, εἰ μὴ τἀντικείμενον ἀναγκαῖον.  Ἀλλὰ   περὶ μὲν τῆς ἀπορίας ταύτης
[9]   νῶτα ἀντερείδοντες κινοῖεν τὰ σκέλη.  Ἀλλὰ   τὸ κινοῦν ἄμφω ἀκίνητον〉 ἀναγκαῖον
[6]   Οὐ πᾶν δὲ τὸ διανοητόν,  ἀλλὰ   τὸ τῶν πρακτῶν τέλος. Διὸ
[3]   διὰ τὸ τὴν γῆν μένειν,  ἀλλὰ   τοῖς ταῦτα λέγουσιν ἀναγκαῖον φάναι
[11]   ἐγρήγορσιν καὶ ἀναπνοήν, καὶ ὅσαι  ἄλλαι   τοιαῦταί εἰσιν. Οὐθενὸς γὰρ τούτων
[8]   ποιητικὸν καὶ παθητικὸν τῶν πρὸς  ἄλληλα   εἶναι τὴν φύσιν. Τὸ δὲ
[9]   αἱ ἐν τῷ Α πρὸς  ἀλλήλας   κινουμένων, ὥσπερ ἂν εἴ τινες
[11]   ἀρχῆς εὐλόγως συμβαίνουσι, καὶ πρὸς  ἀλλήλας   οὕτως ἀφικνοῦνται. Δεῖ γὰρ νοῆσαι
[7]   λυομένων τῶν στρεβλῶν καὶ κρουόντων  ἀλλήλας   τὰς στρέβλας, καὶ τὸ ἁμάξιον,
[6]   ὑπ´ ἀλλήλων διὰ τὸ προσκόπτειν  ἀλλήλοις.   Διὸ καὶ πέρας ἔχουσιν αὐτῶν
[11]   μεταβάλλειν τὰς πεφυκυίας ἔχεσθαι μεταβολὰς  ἀλλήλων.   Αἰτίαι δὲ τῶν κινήσεων θερμότητές
[6]   κινήσεως, ὅσα μὴ κινεῖται ὑπ´  ἀλλήλων   διὰ τὸ προσκόπτειν ἀλλήλοις. Διὸ
[4]   ὑπερέχουσαι κινήσεις, διαλυθήσεται ταῦτα ὑπ´  ἀλλήλων·   εἰ δὲ μὴ εἰσὶ μέν,
[3]   αἱ μὲν ἴσαι ἀπαθεῖς ὑπ´  ἀλλήλων,   κρατοῦνται δὲ κατὰ τὴν ὑπεροχήν.
[10]   τὴν ὑπεροχὴν τὰ φυσικὰ σώματα  ἀλλήλων,   τὸ μὲν κοῦφον κάτω ὑπὸ
[8]   καὶ μαλακὰ καὶ σκληρὰ ἐξ  ἀλλήλων.   Τούτων δὲ συμβαινόντων τὸν τρόπον
[6]   καλόν· γὰρ ἕνεκα τούτου  ἄλλο,   καὶ τέλος ἐστὶ τῶν
[2]   κοντῷ τὸν ἱστὸν τι  ἄλλο   προσβάλλων μόριον, κινεῖ ῥᾳδίως, ἐὰν
[2]   ποιεῖν τὸν μέγιστον, ἐάν τε  ἄλλο   τι τὸ ῥιπτούμενον
[7]   θερμότητα ψύξιν κατ´  ἄλλο   τι τοιοῦτον πάθος ὅταν γένηται
[9]   αἰσθητικὸν ἐνταῦθα εἶναί φαμεν, ὥστ´  ἀλλοιουμένου   διὰ τὴν αἴσθησιν τοῦ τόπου
[5]   μένειν, καὶ ἐν τῷ  ἀλλοιουμένῳ   αὐτῷ ὑφ´ αὑτοῦ καὶ αὐξανομένῳ;
[7]   πάλιν συστελλομένων διὰ ψύξιν καὶ  ἀλλοιουμένων.   Ἀλλοιοῦσι δ´ αἱ φαντασίαι καὶ
[7]   πάντα πάθη καὶ ἀλλοιώσεις εἰσίν.  Ἀλλοιουμένων   δ´ ἐν τῷ σώματι τὰ
[11]   ἀλλοιοῦσθαι τὰ ζῷα φυσικὴν ἀλλοίωσιν,  ἀλλοιουμένων   δὲ τῶν μορίων τὰ μὲν
[11]   ὄρεξις, ἀλλ´ ἐπειδὴ ἀνάγκη  ἀλλοιοῦσθαι   τὰ ζῷα φυσικὴν ἀλλοίωσιν, ἀλλοιουμένων
[7]   συστελλομένων διὰ ψύξιν καὶ ἀλλοιουμένων.  Ἀλλοιοῦσι   δ´ αἱ φαντασίαι καὶ αἱ
[6]   δὲ κατὰ τὰς εἰρημένας ἐν  ἄλλοις   διαφοράς. Βούλησις δὲ καὶ θυμὸς
[10]   τοῦ συμφύτου πνεύματος, εἴρηται ἐν  ἄλλοις·   τοῦτο δὲ πρὸς τὴν ἀρχὴν
[6]   τὸ ζῷον ὀρέξει προαιρέσει,  ἀλλοιωθέντος   τινὸς κατὰ τὴν αἴσθησιν
[10]   δὲ τὸ μέλλον κινεῖν μὴ  ἀλλοιώσει   τοιοῦτον εἶναι· κρατεῖ γὰρ κατὰ
[7]   Ταῦτα δὲ πάντα πάθη καὶ  ἀλλοιώσεις   εἰσίν. Ἀλλοιουμένων δ´ ἐν τῷ
[7]   μὲν γὰρ αἰσθήσεις εὐθὺς ὑπάρχουσιν  ἀλλοιώσεις   τινὲς οὖσαι, δὲ φαντασία
[5]   Αἱ δὲ πρῶται αὐξήσεις καὶ  ἀλλοιώσεις   ὑπ´ ἄλλου γίνονται καὶ δι´
[5]   γίνεται, αὐτὸ αὑτῷ αἴτιον καὶ  ἀλλοιώσεως,   εἰ δὲ μή, οὐκ ἀνάγκη.
[11]   γινόμεναι κινήσεις τῶν ῥηθέντων μορίων  ἀλλοιώσεως   συμπεσούσης γίνονται. (Ἡ γὰρ νόησις
[11]   ἀνάγκη ἀλλοιοῦσθαι τὰ ζῷα φυσικὴν  ἀλλοίωσιν,   ἀλλοιουμένων δὲ τῶν μορίων τὰ
[7]   καὶ τοῖς ἁμαξίοις οὐκ ἔστιν  ἀλλοίωσις,   ἐπεὶ εἰ ἐγίνοντο ἐλάττους οἱ
[7]   τι τοιοῦτον πάθος ὅταν γένηται  ἀλλοίωσις   περὶ τὴν καρδίαν, καὶ ἐν
[5]   τῆς ἐξ ἀρχῆς καὶ φθορᾶς  ἄλλος   λόγος· εἰ γάρ ἐστιν ἥνπερ
[10]   γίνεται ἀεὶ ἕτερον, ἔστω  ἄλλος   λόγος (ὁ αὐτὸς γάρ ἐστι
[4]   καὶ πρώτως κινοῦν, ἄδηλον, καὶ  ἄλλος   λόγος περὶ τῆς τοιαύτης ἀρχῆς.
[10]   δὲ κινεῖν δύναται πάσχειν κατ´  ἀλλοτρίαν   δύναμιν· τὸ δὲ κινοῦν ἀναγκαῖον
[5]   πρῶται αὐξήσεις καὶ ἀλλοιώσεις ὑπ´  ἄλλου   γίνονται καὶ δι´ ἑτέρων· γενέσεως
[4]   κινεῖται πρώτων. Πάντα γὰρ ὑπ´  ἄλλου   κινεῖται τὰ ἄψυχα, ἀρχὴ δὲ
[8]   μηδεμιᾷ εἶναι ἀρχῇ, ἐστιν  ἄλλου   τελευτή, μηδὲ εἴ τι ἐστὶν
[6]   καὶ τέλος ἐστὶ τῶν  ἄλλου   τινὸς ἕνεκα ὄντων, ταύτῃ κινεῖ.
[1]   τῶν ζῴων, τὰ δὲ κατ´  ἄλλους   τρόπους τοιούτους) ἐπισκεπτέον νῦν. Ὅτι
[5]   αἰτία ἂν εἴη, καὶ τῶν  ἄλλων   δὲ κινήσεων ἴσως πασῶν. Ὥσπερ
[1]   Ὅτι μὲν οὖν ἀρχὴ τῶν  ἄλλων   κινήσεων τὸ αὐτὸ ἑαυτὸ κινοῦν,
[10]   γάρ ἐστι καὶ περὶ τῶν  ἄλλων   μορίων) φαίνεται δ´ εὐφυῶς ἔχον
[6]   τοῦ ζῴου κινήσεως. Τῶν γὰρ  ἄλλων   παρὰ τὴν τοῦ ὅλου κίνησιν
[6]   ζῴων ἕκαστον, ἔστι δ´  ἄλλως,   διὸ καὶ τὰ μὲν ἀεὶ
[8]   διὰ νοήσεως δι´ αἰσθήσεως.  Ἅμα   δὲ καὶ ταχὺ διὰ τὸ
[9]   ἀνάγκη γίνεσθαι πλείω· καὶ γὰρ  ἅμα   κινεῖται τὰ κῶλα ἀπὸ τῆς
[9]   καὶ ἀπὸ τῶν δεξιῶν, καὶ  ἅμα   τἀναντία κινεῖται, ὥστε μὴ εἶναι
[9]   Ἀλλὰ μὴν ἐνδέχεται τὸ Γ  ἅμα   τῷ Β κινεῖσθαι, ὥστ´ ἀνάγκη
[8]   δὲ πάσχει. Διὰ τοῦτο δ´  ἅμα   ὡς εἰπεῖν νοεῖ ὅτι πορευτέον
[7]   οὖν τοῖς αὐτομάτοις καὶ τοῖς  ἁμαξίοις   οὐκ ἔστιν ἀλλοίωσις, ἐπεὶ εἰ
[7]   ἀλλήλας τὰς στρέβλας, καὶ τὸ  ἁμάξιον,   ὅπερ ὀχούμενον αὐτὸ κινεῖ εἰς
[2]   γῇ, τοῖς ἐν τῇ  ἄμμῳ   πορευομένοις, οὐ πρόεισιν, οὐδ´ ἔσται
[11]   ἐπὶ τὸ Γ, δ´  ἀμφοῖν   ἐπ´ ἄμφω. Ἀπὸ δὲ τοῦ
[9]   τῷ Β κινεῖσθαι, ὥστ´ ἀνάγκη  ἀμφοτέρας   τὰς ἀρχὰς τὰς ἐν τῷ
[9]   ἀρχὴν τῆς ψυχῆς τῆς κινούσης·  ἀμφοτέρων   γὰρ τῶν ἄκρων τὸ μέσον
[9]   ἀεὶ δ´ ἐν τῷ ἀνωτέρω  ἀμφοτέρων   ἀρχή, ἀνάγκη ἐν τῷ
[9]   τὰ σκέλη. Ἀλλὰ τὸ κινοῦν  ἄμφω   ἀκίνητον〉 ἀναγκαῖον εἶναι, τοῦτο δ´
[11]   Γ, δ´ ἀμφοῖν ἐπ´  ἄμφω.   Ἀπὸ δὲ τοῦ Β ἐπὶ
[7]   ἄνθρωπος, εὐθὺς ἠρεμεῖ· καὶ ταῦτα  ἄμφω   πράττει, ἂν μή τι κωλύῃ
[8]   ζῷον ἦν βραχίων, ἐνταῦθ´  ἄν   που ἦν ἀρχὴ τῆς
[4]   ἀπερειδόμενον τὸ κινούμενον κινήσεται, οἷον  ἄν   τι κινῇ τῶν μορίων· ἀπερείδεται
[3]   γῆ τοῦ πλοίου. ~Ἀπορήσειε δ´  ἄν   τις, ἆρ´ εἴ τι κινεῖ
[3]   δι´ αὐτῶν, ἐκ τῶν τοιούτων  ἄν   τις διαπορήσειεν. Οἱ δὲ μυθικῶς
[4]   οὖσαν οἰκείαν τοῖς εἰρημένοις ἐπισκέψαιτ´  ἄν   τις. Ἐὰν γάρ τις ὑπερβάλλῃ
[4]   τῶν ἀψύχων ὅσα κινεῖται ἀπορήσειεν  ἄν   τις, πότερον ἅπαντ´ ἔχει ἐν
[2]   ποτε τὸ πλοῖον ἔξωθεν μέν,  ἄν   τις ὠθῇ τῷ κοντῷ τὸν
[3]   γῆς ἔχοντα τοὺς πόδας δόξαιεν  ἂν   ἀπὸ διανοίας εἰρηκέναι τὸν μῦθον,
[7]   αὐτὸς δ´ ἄνθρωπος, βαδίζει εὐθέως,  ἂν   δ´ ὅτι οὐδενὶ βαδιστέον νῦν
[4]   σῶμα ἐνδέχεσθαι ἄπειρον εἶναι) ἐνδέχοιτ´  ἂν   διαλυθῆναι τὸν οὐρανόν. Τί γὰρ
[4]   οὕτως ὑπάρχειν ἀναγκαῖον; ἴσως γὰρ  ἂν   δόξειεν ἄτοπον εἶναι, εἰ
[1]   τῶν ἐν ταῖς καμπαῖς, ὥσπερ  ἂν   εἰ τῆς διαμέτρου μὲν
[9]   Α πρὸς ἀλλήλας κινουμένων, ὥσπερ  ἂν   εἴ τινες τὰ νῶτα ἀντερείδοντες
[8]   τῇ χειρί, φανερὸν ὅτι οὐκ  ἂν   εἴη ἐν οὐδετέρῳ ψυχὴ
[5]   γενέσεως καὶ φθορᾶς, αὕτη αἰτία  ἂν   εἴη, καὶ τῶν ἄλλων δὲ
[4]   εὖ εἰρῆσθαι Ὁμήρῳ ἀλλ´ οὐκ  ἂν   ἐρύσαιτ´ ἐξ οὐρανόθεν πεδίονδε (Ζῆν´
[2]   πλοίῳ τοῦτο πειρᾶται πράττειν, οὐκ  ἂν   κινήσειεν οὐδ´ ἂν Τιτυὸς
[1]   αὐτοῖς τοῖς ζῴοις· δεῖ γάρ,  ἂν   κινῆταί τι τῶν μορίων, ἠρεμεῖν
[8]   νοεῖ ὅτι πορευτέον καὶ πορεύεται,  ἂν   μή τι ἐμποδίζῃ ἕτερον. Τὰ
[2]   ἐν αὐτῷ ἠρεμία ὅμως ἄκυρος,  ἂν   μή τι ἔξωθεν ἁπλῶς
[7]   ἠρεμεῖ· καὶ ταῦτα ἄμφω πράττει,  ἂν   μή τι κωλύῃ ἀναγκάζῃ.
[2]   πράττειν, οὐκ ἂν κινήσειεν οὐδ´  ἂν   Τιτυὸς οὔθ´ Βορέας
[3]   ὁτιοῦν μένει μόριον· γὰρ  ἂν   ὅλην ἀναγκαῖον ἦν μένειν,
[3]   περὶ τοὺς πόλους· τοῦτο δ´  ἂν   συμβαίνῃ καὶ κατὰ λόγον διὰ
[9]   μὴ κινούμενον. Ἀπερείδοιντο μὲν γὰρ  ἂν   τὰ ἄκρα καὶ αἱ ἀρχαὶ
[4]   τῆς κινήσεως ἐντός. Διὸ δόξειεν  ἂν   τοῖς οὕτως ὑπολαμβάνουσιν εὖ εἰρῆσθαι
[6]   καὶ ἐπιθυμίαν. Ταῦτα δὲ πάντα  ἀνάγεται   εἰς νοῦν καὶ ὄρεξιν. Καὶ
[7]   ἂν μή τι κωλύῃ  ἀναγκάζῃ.   Ποιητέον μοι ἀγαθόν, οἰκία δ´
[1]   καὶ ὅτι τὸ πρῶτον κινοῦν  ἀναγκαῖον   ἀκίνητον εἶναι, διώρισται πρότερον, ὅτεπερ
[4]   ἀδύνατον δέ, εἰ μὴ τἀντικείμενον  ἀναγκαῖον.   Ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς ἀπορίας
[2]   κινεῖ τὸ πλοῖον διὰ τὸ  ἀναγκαῖον   εἶναι πρὸς ἀποστηρίζεται μένειν·
[9]   Ἀλλὰ τὸ κινοῦν ἄμφω ἀκίνητον〉  ἀναγκαῖον   εἶναι, τοῦτο δ´ ἐστὶν
[10]   ἀλλοτρίαν δύναμιν· τὸ δὲ κινοῦν  ἀναγκαῖον   ἔχειν τινὰ δύναμιν καὶ ἰσχύν.
[3]   μόριον· γὰρ ἂν ὅλην  ἀναγκαῖον   ἦν μένειν, διασπᾶσθαι τὸ
[4]   ἐπὶ τοῦ παντὸς οὕτως ὑπάρχειν  ἀναγκαῖον;   ἴσως γὰρ ἂν δόξειεν ἄτοπον
[3]   μένειν, ἀλλὰ τοῖς ταῦτα λέγουσιν  ἀναγκαῖον   φάναι μηδὲν εἶναι μόριον αὐτὴν
[5]   ἀλλοιώσεως, εἰ δὲ μή, οὐκ  ἀνάγκη.   Αἱ δὲ πρῶται αὐξήσεις καὶ
[11]   οὔθ´ ὄρεξις, ἀλλ´ ἐπειδὴ  ἀνάγκη   ἀλλοιοῦσθαι τὰ ζῷα φυσικὴν ἀλλοίωσιν,
[9]   ἅμα τῷ Β κινεῖσθαι, ὥστ´  ἀνάγκη   ἀμφοτέρας τὰς ἀρχὰς τὰς ἐν
[8]   ὥσπερ ἀφαιρετὸν μέρος βακτηρία.  Ἀνάγκη   ἄρα ἐν μηδεμιᾷ εἶναι ἀρχῇ,
[9]   δυνάμει μὲν ἕν, ἐνεργείᾳ δ´  ἀνάγκη   γίνεσθαι πλείω· καὶ γὰρ ἅμα
[8]   ἐν αὐτῷ τῷ ὅλῳ κινουμένῳ,  ἀνάγκη   δ´ εἶναί τι καὶ ἀκίνητον,
[2]   ἀὴρ θάλαττα ἀντερείδοι.  Ἀνάγκη   δὲ τοῦτο ἕτερον εἶναι τοῦ
[8]   δὲ κινοῦν πρῶτον τὸ ζῷον  ἀνάγκη   εἶναι ἔν τινι ἀρχῇ.
[7]   ἀπ´ ἀρχῆς. Εἰ ἱμάτιον ἔσται,  ἀνάγκη   εἶναι τόδε πρῶτον, εἰ δὲ
[9]   τῷ ἀνωτέρω ἀμφοτέρων ἀρχή,  ἀνάγκη   ἐν τῷ μέσῳ εἶναι τὴν
[4]   εἴρηται· τὰ γὰρ τοιαῦτα πάντα  ἀνάγκη   καὶ ἐν αὑτοῖς ἔχειν τὸ
[4]   τῶν ἔξω τι ἠρεμούντων ἀπερείδεσθαι  ἀνάγκη   καὶ ταῦτα, ἀδύνατον, οἷον
[6]   δὲ τελευταῖον τῶν κινουμένων οὐκ  ἀνάγκη   κινεῖν οὐδέν. Φανερὸν δ´ ἐκ
[9]   Α ἐνεργείᾳ δύο ἔσται, ὥστ´  ἀνάγκη   μὴ στιγμὴν ἀλλὰ μέγεθός τι
[2]   τὸ ῥιπτούμενον ὠθούμενον,  ἀνάγκη   πρῶτον μὲν πρὸς ἠρεμοῦν τι
[3]   γὰρ αὐτὸ κινούμενον κινεῖ αὐτόν,  ἀνάγκη   τινὸς ἀκινήτου θιγγάνον κινεῖν, καὶ
[8]   αὐτῇ. Ὅταν γὰρ κινῆται ἐντεῦθεν,  ἀνάγκη   τὸ μὲν ἠρεμεῖν τῶν σημείων
[8]   πρακτῷ διωκτὸν καὶ φευκτόν· ἐξ  ἀνάγκης   δ´ ἀκολουθεῖ τῇ νοήσει καὶ
[9]   συναγόμενα τὰ μόρια, ὥστ´ ἐξ  ἀνάγκης   διὰ ταῦτα γίνεσθαι τὴν κίνησιν
[4]   καὶ ἀδιάλυτον οἰόμεθα μὲν ἐξ  ἀνάγκης   (εἶναι) συμβαίνει δὲ κατὰ τοῦτον
[4]   τοῦτον τὸν λόγον οὐκ ἐξ  ἀνάγκης·   (πέφυκε γὰρ καὶ ἐνδέχεται εἶναι
[4]   ἡμῶν· τὸ μὲν γὰρ ἐξ  ἀνάγκης,   τὸ δὲ πεφυκὸς ὁρᾶσθαι οὐκ
[3]   καὶ ἔστι τις ἀναλογία ἐξ  ἀνάγκης,   ὥσπερ τῶν ἐναντίων κινήσεων, οὕτω
[7]   ἐν ταύτῃ κατὰ μέγεθος ἐν  ἀναισθήτῳ   μορίῳ, πολλὴν ποιεῖ τοῦ σώματος
[3]   τὸ κινοῦν· καὶ ἔστι τις  ἀναλογία   ἐξ ἀνάγκης, ὥσπερ τῶν ἐναντίων
[10]   καρδίᾳ τοῖς δ´ ἐν τῷ  ἀνάλογον,   διὰ τοῦτο καὶ τὸ πνεῦμα
[4]   τὰ ἔξω ἀπερειδόμενα κινεῖται, καὶ  ἀναπνέοντα   καὶ ἐκπνέοντα. Οὐδὲν γὰρ διαφέρει
[11]   οἷον ὕπνον καὶ ἐγρήγορσιν καὶ  ἀναπνοήν,   καὶ ὅσαι ἄλλαι τοιαῦταί εἰσιν.
[2]   ἐάν τ´ ἰσχυρῶς οὕτως ὥστ´  ἄνεμον   ποιεῖν τὸν μέγιστον, ἐάν τε
[7]   παντὶ βαδιστέον ἀνθρώπῳ, αὐτὸς δ´  ἄνθρωπος,   βαδίζει εὐθέως, ἂν δ´ ὅτι
[7]   βαδιστέον νῦν ἀνθρώπῳ, αὐτὸς δ´  ἄνθρωπος,   εὐθὺς ἠρεμεῖ· καὶ ταῦτα ἄμφω
[7]   βαδίζειν ἀγαθὸν ἀνθρώπῳ, ὅτι αὐτὸς  ἄνθρωπος,   οὐκ ἐνδιατρίβει. Διὸ καὶ ὅσα
[7]   ὅταν νοήσῃ ὅτι παντὶ βαδιστέον  ἀνθρώπῳ,   αὐτὸς δ´ ἄνθρωπος, βαδίζει εὐθέως,
[7]   δ´ ὅτι οὐδενὶ βαδιστέον νῦν  ἀνθρώπῳ,   αὐτὸς δ´ ἄνθρωπος, εὐθὺς ἠρεμεῖ·
[7]   οἷον εἰ τὸ βαδίζειν ἀγαθὸν  ἀνθρώπῳ,   ὅτι αὐτὸς ἄνθρωπος, οὐκ ἐνδιατρίβει.
[7]   αἱ στρέβλαι· ὧν λυομένων καὶ  ἀνιεμένων   κινοῦνται. Ἐν μὲν οὖν τοῖς
[7]   καὶ πάλιν κύκλῳ κινεῖται τῷ  ἀνίσους   ἔχειν τοὺς τροχούς (ὁ γὰρ
[7]   νῷ, οὗ ὀρέγεται, εὐθὺς ποιεῖ·  ἀντ´   ἐρωτήσεως γὰρ νοήσεως
[3]   κινοῦν τῶν ἐντός, οὐδὲν μᾶλλον  ἀντερείδειν   δεῖ τῆς μονῆς ἣν
[2]   ἀὴρ θάλαττα  ἀντερείδοι.   Ἀνάγκη δὲ τοῦτο ἕτερον εἶναι
[9]   ἂν εἴ τινες τὰ νῶτα  ἀντερείδοντες   κινοῖεν τὰ σκέλη. Ἀλλὰ τὸ
[9]   τοῦτο καὶ τὰς ἀπὸ τοῦ  ἄνω   καὶ κάτω, οἷον τὰς ἀπὸ
[4]   κινοῦνται τὸ πῦρ καὶ τὸ  ἄνω   σῶμα) εἰ μὲν οὖν εἰσὶν
[10]   βαρυτέρου ἀπονικώμενον, τὸ δὲ βαρὺ  ἄνω   ὑπὸ τοῦ κουφοτέρου. μὲν οὖν
[9]   ἐκεῖνο, ἀεὶ δ´ ἐν τῷ  ἀνωτέρω   ἀμφοτέρων ἀρχή, ἀνάγκη ἐν
[8]   μηδ´ ἐν τῇ χειρί, ὅτι  ἀνωτέρω   ἔτι, ἀρχὴ οὐδ´ ἐνταῦθα·
[4]   ἀπερείσεται. Εἰ δέ τι ἐστὶν  ἀνωτέρω   καὶ πρώτως κινοῦν, ἄδηλον, καὶ
[2]   ἁπλῶς ἠρεμοῦν καὶ ἀκίνητον.  Ἄξιον   δ´ ἐπιστήσαντας ἐπισκέψασθαι περὶ τοῦ
[7]   ποιητέον, πρᾶξίς ἐστιν. Πράττει δ´  ἀπ´   ἀρχῆς. Εἰ ἱμάτιον ἔσται, ἀνάγκη
[11]   Α ἐπὶ τὸ Γ ὡς  ἀπ´   ἀρχῆς. Ὅτι δὲ ὁτὲ μὲν
[3]   ἠρεμιῶν. Καὶ αἱ μὲν ἴσαι  ἀπαθεῖς   ὑπ´ ἀλλήλων, κρατοῦνται δὲ κατὰ
[8]   γὰρ τοῦ ὠλεκράνου μένοντος κινεῖται  ἅπαν   τὸ κάτω συνεχές. ~Ἐπεὶ δ´
[4]   κινεῖται ἀπορήσειεν ἄν τις, πότερον  ἅπαντ´   ἔχει ἐν ἑαυτοῖς καὶ τὸ
[1]   ἕκαστον συμβεβηκότων αὐτοῖς, ἐπέσκεπται περὶ  ἁπάντων   ἐν ἑτέροις· ὅλως δὲ περὶ
[10]   τε γὰρ τῇ πόλει ὅταν  ἅπαξ   συστῇ τάξις, οὐδὲν δεῖ
[4]   εἰσὶ μέν, ἐνδέχεται δ´ εἶναι  (ἄπειρον   γὰρ οὐκ ἐνδέχεται διὰ τὸ
[4]   διὰ τὸ μηδὲ σῶμα ἐνδέχεσθαι  ἄπειρον   εἶναι) ἐνδέχοιτ´ ἂν διαλυθῆναι τὸν
[4]   αὕτη δύναμις, ὅτι οὐκ  ἄπειρος,   φανερόν· οὐδὲ γὰρ γῆ
[4]   φανερόν· οὐδὲ γὰρ γῆ  ἄπειρος,   ὥστ´ οὐδὲ τὸ βάρος αὐτῆς.
[1]   ἕκαστα καὶ τῶν αἰσθητῶν, δι´  ἅπερ   καὶ τοὺς καθόλου ζητοῦμεν λόγους,
[4]   πρὸς τῶν ἔξω τι ἠρεμούντων  ἀπερείδεσθαι   ἀνάγκη καὶ ταῦτα, ἀδύνατον,
[8]   ὅτι γὰρ πρὸς ἠρεμοῦν δεῖ  ἀπερείδεσθαι   τὸ κινοῦν, εἴρηται πρότερον. Κινεῖται
[4]   ἄν τι κινῇ τῶν μορίων·  ἀπερείδεται   γὰρ θάτερον ὡς πρὸς μένον
[9]   τὸ κινοῦν, καὶ μὴ κινούμενον.  Ἀπερείδοιντο   μὲν γὰρ ἂν τὰ ἄκρα
[4]   κινεῖται, πάντα πρὸς τὰ ἔξω  ἀπερειδόμενα   κινεῖται, καὶ ἀναπνέοντα καὶ ἐκπνέοντα.
[1]   κινουμένου ἔσται, καὶ πρὸς  ἀπερειδόμενον   καὶ ὅλον ἀθρόον κινηθήσεται καὶ
[2]   τοῦ ζῴου ἀκίνητον, πρὸς  ἀπερειδόμενον   κινεῖται τὸ κινούμενον. Εἰ γὰρ
[4]   τὸ δὲ κινεῖσθαι, πρὸς  ἀπερειδόμενον   τὸ κινούμενον κινήσεται, οἷον ἄν
[2]   ἠρεμοῦν τι τῶν αὑτοῦ μορίων  ἀπερειδόμενον   ὠθεῖν, εἶτα πάλιν τοῦτο τὸ
[4]   ἠρεμοῦν, καὶ ἔξω πρὸς  ἀπερείσεται.   Εἰ δέ τι ἐστὶν ἀνωτέρω
[11]   εἰσιν. Οὐθενὸς γὰρ τούτων κυρία  ἁπλῶς   ἐστιν οὔθ´ φαντασία οὔθ´
[2]   ἂν μή τι ἔξωθεν  ἁπλῶς   ἠρεμοῦν καὶ ἀκίνητον. Ἄξιον δ´
[11]   Α ἐλθεῖν ὡς ἐπ´ ἀρχήν,  ἀπὸ   δὲ τοῦ Α ἐπὶ τὸ
[11]   δ´ ἀμφοῖν ἐπ´ ἄμφω.  Ἀπὸ   δὲ τοῦ Β ἐπὶ τὸ
[3]   ἔχοντα τοὺς πόδας δόξαιεν ἂν  ἀπὸ   διανοίας εἰρηκέναι τὸν μῦθον, ὡς
[11]   Β ἐπὶ τὸ Γ τῷ  ἀπὸ   μὲν τοῦ Β ἐπὶ τὸ
[11]   τῶν μορίων καὶ τοῖς μορίοις  ἀπὸ   τῆς ἀρχῆς εὐλόγως συμβαίνουσι, καὶ
[9]   γὰρ ἅμα κινεῖται τὰ κῶλα  ἀπὸ   τῆς ἀρχῆς, καὶ θατέρου ἠρεμοῦντος
[11]   ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἀφικνοῦνται, καὶ  ἀπὸ   τῆς ἀρχῆς κινουμένης καὶ μεταβαλλούσης,
[9]   ἄνω καὶ κάτω, οἷον τὰς  ἀπὸ   τῆς κεφαλῆς πρὸς τὰ ἀπὸ
[9]   ἀπὸ τῆς κεφαλῆς πρὸς τὰ  ἀπὸ   τῆς ῥάχεως τοῖς ἔχουσι ῥάχιν.
[8]   ἐν τῇ βακτηρίᾳ κινοῦσα  ἀπὸ   τῆς ψυχῆς ἀρχὴ ἔνεστιν, οὐδ´
[9]   τὰς κινήσεις τοῦτο καὶ τὰς  ἀπὸ   τοῦ ἄνω καὶ κάτω, οἷον
[3]   μένουσα· κινηθήσεται γῆ  ἀπὸ   τοῦ μέσου καὶ ἐκ τοῦ
[4]   ἠρεμίαν, δῆλον ὅτι κινήσει αὐτὴν  ἀπὸ   τοῦ μέσου. Καὶ ἰσχὺς
[9]   συνεχές. ~Ἐπεὶ δ´ ὁμοίως ἔχει  ἀπὸ   τῶν ἀριστερῶν καὶ ἀπὸ τῶν
[9]   ἔχει ἀπὸ τῶν ἀριστερῶν καὶ  ἀπὸ   τῶν δεξιῶν, καὶ ἅμα τἀναντία
[11]   δὲ κινήσεις τῇ τε ἀρχῇ  ἀπὸ   τῶν μορίων καὶ τοῖς μορίοις
[7]   μεγάλας καὶ πολλὰς ποιεῖ διαφορὰς  ἄποθεν,   οὐκ ἄδηλον· οἷον τοῦ οἴακος
[8]   τὸ δὲ παθητικόν, καὶ μηδὲν  ἀπολίπῃ   αὐτῶν ἑκάτερον τῶν ἐν τῷ
[10]   κοῦφον κάτω ὑπὸ τοῦ βαρυτέρου  ἀπονικώμενον,   τὸ δὲ βαρὺ ἄνω ὑπὸ
[3]   μέρος γῆ τοῦ πλοίου.  ~Ἀπορήσειε   δ´ ἄν τις, ἆρ´ εἴ
[4]   δὲ τῶν ἀψύχων ὅσα κινεῖται  ἀπορήσειεν   ἄν τις, πότερον ἅπαντ´ ἔχει
[4]   τῶν ἐντός. ~Ἔστι δέ τις  ἀπορία   περὶ τὰς κινήσεις τῶν τοῦ
[4]   λύεται καὶ πάλαι λεχθεῖσα  ἀπορία,   πότερον ἐνδέχεται οὐκ ἐνδέχεται
[4]   ἀναγκαῖον. Ἀλλὰ περὶ μὲν τῆς  ἀπορίας   ταύτης ἕτερος ἔστω λόγος· ἆρα
[2]   κινηθήσεται. Μαρτύριον δὲ τούτου τὸ  ἀπορούμενον,   διὰ τί ποτε τὸ πλοῖον
[2]   τε κινεῖ καὶ πρὸς  ἀποστηρίζεται.   Ἔξωθεν δ´ ὠθῶν ἕλκων
[2]   τὸ ἀναγκαῖον εἶναι πρὸς  ἀποστηρίζεται   μένειν· συμβαίνει δ´ αὐτῷ τὸ
[2]   ὄν, πρὸς τῶν ἔξωθέν τι  ἀποστηριζόμενον   μένειν. δὲ τὸ πλοῖον
[2]   τῷ πλοίῳ αὐτὸς ὢν καὶ  ἀποστηριζόμενος   πρὸς τὸ πλοῖον εὐλόγως οὐ
[3]   πλοίου. ~Ἀπορήσειε δ´ ἄν τις,  ἆρ´   εἴ τι κινεῖ τὸν ὅλον
[9]   κινεῖσθαι τὸ δὲ κινεῖν. Ἓν  ἄρα   δυνάμει ὂν τὸ Α ἐνεργείᾳ
[9]   Α κινουμένας κινεῖν. Δεῖ τι  ἄρα   εἶναι παρὰ ταύτας ἕτερον τὸ
[8]   ἀφαιρετὸν μέρος βακτηρία. Ἀνάγκη  ἄρα   ἐν μηδεμιᾷ εἶναι ἀρχῇ,
[4]   ἀπορίας ταύτης ἕτερος ἔστω λόγος·  ἆρα   δὲ δεῖ τι ἀκίνητον εἶναι
[9]   ἠρεμεῖν τὸ δεξιὸν κινεῖσθαι τὸ  ἀριστερὸν   μηδ´ αὖ τῷ τοῦτο ἐκεῖνο,
[9]   δ´ ὁμοίως ἔχει ἀπὸ τῶν  ἀριστερῶν   καὶ ἀπὸ τῶν δεξιῶν, καὶ
[9]   ἂν τὰ ἄκρα καὶ αἱ  ἀρχαὶ   αἱ ἐν τῷ Α πρὸς
[11]   δι´ ἣν αἰτίαν· τὰς γὰρ  ἀρχὰς   ἔχει τῶν αἰσθήσεων· τὸ δὲ
[9]   κινεῖσθαι, ὥστ´ ἀνάγκη ἀμφοτέρας τὰς  ἀρχὰς   τὰς ἐν τῷ Α κινουμένας
[8]   ἐντὸς καὶ τὰ περὶ τὰς  ἀρχὰς   τῶν ὀργανικῶν μορίων μεταβάλλοντα ἐκ
[9]   ἐν τῷ ἀνωτέρω ἀμφοτέρων  ἀρχή,   ἀνάγκη ἐν τῷ μέσῳ εἶναι
[11]   Αἱ δὲ κινήσεις τῇ τε  ἀρχῇ   ἀπὸ τῶν μορίων καὶ τοῖς
[4]   ὑπ´ ἄλλου κινεῖται τὰ ἄψυχα,  ἀρχὴ   δὲ πάντων τῶν οὕτως κινουμένων
[8]   κινοῦσα ἀπὸ τῆς ψυχῆς  ἀρχὴ   ἔνεστιν, οὐδ´ ἐν τῇ χειρί·
[11]   ἐστίν, μὲν τοῦ Β  ἀρχὴ   ἐπὶ τὸ Β, δὲ
[8]   ζῷον ἀνάγκη εἶναι ἔν τινι  ἀρχῇ.   δὲ καμπὴ ὅτι μέν
[8]   Ἀνάγκη ἄρα ἐν μηδεμιᾷ εἶναι  ἀρχῇ,   ἐστιν ἄλλου τελευτή, μηδὲ
[1]   διαιρετά. (Ἀλλ´ οὖν ἀεὶ  ἀρχή,   ἠρεμεῖ κινουμένου τοῦ μορίου τοῦ
[8]   κινουμένου οὔτ´ ἐν τῇ ἑτέρᾳ  ἀρχῇ.   Καὶ γὰρ τὸ ξύλον ἔχει
[7]   δὲ μικρὰ μεταβολὴ γινομένη ἐν  ἀρχῇ   μεγάλας καὶ πολλὰς ποιεῖ διαφορὰς
[8]   τρόμοις καὶ τοῖς τούτων ἐναντίοις.  ~Ἀρχὴ   μὲν οὖν, ὥσπερ εἴρηται, τῆς
[8]   χειρί, ὅτι ἀνωτέρω ἔτι,  ἀρχὴ   οὐδ´ ἐνταῦθα· ἔτι γὰρ τοῦ
[4]   δόξειεν ἄτοπον εἶναι, εἰ  ἀρχὴ   τῆς κινήσεως ἐντός. Διὸ δόξειεν
[6]   τὸ σῶμα, καὶ τίς  ἀρχὴ   τῆς τοῦ ζῴου κινήσεως. Τῶν
[8]   ἐνταῦθ´ ἄν που ἦν  ἀρχὴ   τῆς ψυχῆς κινοῦσα. Ἐπεὶ
[10]   τὸ ἀκίνητον. Ἐπεὶ δ´  ἀρχὴ   τοῖς μὲν ἐν τῇ καρδίᾳ
[8]   δὲ καμπὴ ὅτι μέν ἐστι  ἀρχὴ   τοῦ δὲ τελευτή, εἴρηται. Διὸ
[1]   δεῖ ἔχειν ἠρεμοῦν, ὅθεν  ἀρχὴ   τοῦ κινουμένου ἔσται, καὶ πρὸς
[10]   εἶναι ψυχήν, ἀλλ´ ἔν τινι  ἀρχῇ   τοῦ σώματος οὔσης τἆλλα (ζῆν
[8]   ἐσχάτου ἐν τῇ χειρὶ  ἀρχή,   τούτου δ´ ἐν τῷ καρπῷ.
[1]   ἐπισκεπτέον νῦν. Ὅτι μὲν οὖν  ἀρχὴ   τῶν ἄλλων κινήσεων τὸ αὐτὸ
[11]   Δεῖ γὰρ νοῆσαι τὸ Α  ἀρχήν.   Αἱ οὖν κινήσεις καθ´ ἕκαστον
[11]   τὸ Α ἐλθεῖν ὡς ἐπ´  ἀρχήν,   ἀπὸ δὲ τοῦ Α ἐπὶ
[11]   στοιχεῖον τῶν ἐπιγεγραμμένων ἐπὶ τὴν  ἀρχὴν   ἀφικνοῦνται, καὶ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς
[9]   τοῦ τόπου τοῦ περὶ τὴν  ἀρχὴν   καὶ μεταβάλλοντος τὰ ἐχόμενα συμμεταβάλλει
[8]   γὰρ τὸ ξύλον ἔχει καὶ  (ἀρχὴν   καὶ τέλος πρὸς τὴν χεῖρα.
[10]   ἄλλοις· τοῦτο δὲ πρὸς τὴν  ἀρχὴν   τὴν ψυχικὴν ἔοικεν ὁμοίως ἔχειν
[9]   ἐν τῷ μέσῳ εἶναι τὴν  ἀρχὴν   τῆς ψυχῆς τῆς κινούσης· ἀμφοτέρων
[7]   πρᾶξίς ἐστιν. Πράττει δ´ ἀπ´  ἀρχῆς.   Εἰ ἱμάτιον ἔσται, ἀνάγκη εἶναι
[4]   σύστασιν, εἰ ἐξ ἀκινήτου ἤρτηται  ἀρχῆς.   Ἐπὶ δὲ τῶν ζῴων οὐ
[11]   καὶ τοῖς μορίοις ἀπὸ τῆς  ἀρχῆς   εὐλόγως συμβαίνουσι, καὶ πρὸς ἀλλήλας
[9]   κινεῖται τὰ κῶλα ἀπὸ τῆς  ἀρχῆς,   καὶ θατέρου ἠρεμοῦντος θάτερον κινεῖται.
[5]   περὶ δὲ γενέσεως τῆς ἐξ  ἀρχῆς   καὶ φθορᾶς ἄλλος λόγος· εἰ
[11]   ἀρχὴν ἀφικνοῦνται, καὶ ἀπὸ τῆς  ἀρχῆς   κινουμένης καὶ μεταβαλλούσης, ἐπειδὴ πολλὰ
[11]   ἐπὶ τὸ Γ ὡς ἀπ´  ἀρχῆς.   Ὅτι δὲ ὁτὲ μὲν ταὐτὰ
[4]   ἄλλος λόγος περὶ τῆς τοιαύτης  ἀρχῆς.   Τὰ δὲ ζῷα ὅσα κινεῖται,
[3]   διαπορήσειεν. Οἱ δὲ μυθικῶς τὸν  Ἄτλαντα   ποιοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς ἔχοντα
[3]   κατὰ τὴν ὑπεροχήν. (Διόπερ εἴτ´  Ἄτλας   εἴτε τι τοιοῦτόν ἐστιν ἕτερον
[4]   ἀναγκαῖον; ἴσως γὰρ ἂν δόξειεν  ἄτοπον   εἶναι, εἰ ἀρχὴ τῆς
[9]   δεξιὸν κινεῖσθαι τὸ ἀριστερὸν μηδ´  αὖ   τῷ τοῦτο ἐκεῖνο, ἀεὶ δ´
[10]   ἕλξις, ὥστε δεῖ τὸ ὄργανον  αὐξάνεσθαί   τε δύνασθαι καὶ συστέλλεσθαι. Τοιαύτη
[5]   ἀλλοιουμένῳ αὐτῷ ὑφ´ αὑτοῦ καὶ  αὐξανομένῳ;   περὶ δὲ γενέσεως τῆς ἐξ
[7]   γίνεσθαι καὶ τὰ σχήματα μεταβάλλειν,  αὐξανομένων   τῶν μορίων διὰ θερμότητα καὶ
[11]   δὲ τῶν μορίων τὰ μὲν  αὔξεσθαι   τὰ δὲ φθίνειν, ὥστ´ ἤδη
[5]   οὐκ ἀνάγκη. Αἱ δὲ πρῶται  αὐξήσεις   καὶ ἀλλοιώσεις ὑπ´ ἄλλου γίνονται
[5]   αὕτη, ὅταν τελεωθῇ· ὥστε καὶ  αὐξήσεως,   εἴ ποτε γίνεται, αὐτὸ αὑτῷ
[4]   κινουμένοις κατὰ τόπον ὅσα κινεῖ  αὐτὰ   αὑτά. Δεῖ γὰρ αὐτοῦ τὸ
[4]   πάντων τῶν οὕτως κινουμένων τὰ  αὐτὰ   αὑτὰ κινοῦντα. Τῶν δὲ τοιούτων
[4]   κατὰ τόπον ὅσα κινεῖ αὐτὰ  αὑτά.   Δεῖ γὰρ αὐτοῦ τὸ μὲν
[4]   τῶν οὕτως κινουμένων τὰ αὐτὰ  αὑτὰ   κινοῦντα. Τῶν δὲ τοιούτων περὶ
[8]   ὡς δυσὶ χρῆται φύσις  αὐτῇ.   Ὅταν γὰρ κινῆται ἐντεῦθεν, ἀνάγκη
[5]   πρώτην κίνησιν γενέσεως καὶ φθορᾶς,  αὕτη   αἰτία ἂν εἴη, καὶ τῶν
[8]   τὴν δ´ ὄρεξιν φαντασία·  αὕτη   δὲ γίνεται διὰ νοήσεως
[4]   ἰσχὺς δ´ ἀφ´ ἧς  αὕτη   δύναμις, ὅτι οὐκ ἄπειρος,
[5]   ἐν τῷ ζῴῳ κίνησις πρώτη  αὕτη,   ὅταν τελεωθῇ· ὥστε καὶ αὐξήσεως,
[10]   βιαστικὴ καὶ ὠστικὴ διὰ τὴν  αὐτὴν   αἰτίαν, καὶ ἔχει καὶ βάρος
[4]   γῆς ἠρεμίαν, δῆλον ὅτι κινήσει  αὐτὴν   ἀπὸ τοῦ μέσου. Καὶ
[3]   ἀναγκαῖον φάναι μηδὲν εἶναι μόριον  αὐτὴν   τοῦ παντός, πρὸς δὲ τούτοις
[6]   φαντασία καὶ αἴσθησις τὴν  αὐτὴν   τῷ νῷ χώραν ἔχουσιν· κριτικὰ
[3]   μένειν, διασπᾶσθαι τὸ συνεχὲς  αὐτῆς.   Ἀλλ´ ὅτι τοὺς πόλους οἴονταί
[6]   εἴρηται ἐν τοῖς διωρισμένοις περὶ  αὐτῆς.   Ἐπεὶ δὲ τὰ ἄψυχα πάντα
[4]   ἄπειρος, ὥστ´ οὐδὲ τὸ βάρος  αὐτῆς.   Ἐπεὶ δὲ τὸ ἀδύνατον λέγεται
[3]   τοῦ μέσου καὶ ἐκ τοῦ  αὐτῆς   τόπου. Ὡς γὰρ τὸ ὠθοῦν
[5]   καὶ φθορᾶς οὐδαμῶς (οἷόν τε  αὐτὸ   αἴτιον εἶναι αὑτῷ οὐδέν. Προϋπάρχειν
[5]   καὶ αὐξήσεως, εἴ ποτε γίνεται,  αὐτὸ   αὑτῷ αἴτιον καὶ ἀλλοιώσεως, εἰ
[5]   καὶ τὸ γεννῶν τοῦ γεννωμένου·  αὐτὸ   δ´ αὑτοῦ πρότερον οὐδέν ἐστιν.
[1]   ἀρχὴ τῶν ἄλλων κινήσεων τὸ  αὐτὸ   ἑαυτὸ κινοῦν, τούτου δὲ τὸ
[7]   πάλιν μείζους, κἂν κύκλῳ τὸ  αὐτὸ   ἐκινεῖτο· ἐν δὲ τῷ ζῴῳ
[2]   πάλιν τοῦτο τὸ μόριον,  αὐτὸ   οὗ τυγχάνει μόριον ὄν,
[7]   δὲ τῷ ζῴῳ δύναται τὸ  αὐτὸ   καὶ μεῖζον καὶ ἔλαττον γίνεσθαι
[7]   καὶ τὸ ἁμάξιον, ὅπερ ὀχούμενον  αὐτὸ   κινεῖ εἰς εὐθύ, καὶ πάλιν
[3]   ἐν τῷ οὐρανῷ. Εἴτε γὰρ  αὐτὸ   κινούμενον κινεῖ αὐτόν, ἀνάγκη τινὸς
[2]   μένειν· συμβαίνει δ´ αὐτῷ τὸ  αὐτὸ   τε κινεῖ καὶ πρὸς
[10]   ἔν τε τοῖς ζῴοις τὸ  αὐτὸ   τοῦτο διὰ τὴν φύσιν γίνεται
[5]   ~Πότερον δ´ ἐν τῷ αὐτῷ  αὑτὸ   κινοῦντι κατὰ τόπον μόνῳ δεῖ
[1]   αἰτίαι τῶν καθ´ ἕκαστον συμβεβηκότων  αὐτοῖς,   ἐπέσκεπται περὶ ἁπάντων ἐν ἑτέροις·
[6]   ἕνεκά τινος, ὥστε τοῦτ´ ἔστιν  αὐτοῖς   πάσης τῆς κινήσεως πέρας, τὸ
[1]   ἠρεμοῦντος, πρῶτον μὲν οὖν ἐν  αὐτοῖς   τοῖς ζῴοις· δεῖ γάρ, ἂν
[4]   δεῖ ὑπάρχειν, ἀλλὰ καὶ ἐν  αὐτοῖς   τοῖς κινουμένοις κατὰ τόπον ὅσα
[4]   τοιαῦτα πάντα ἀνάγκη καὶ ἐν  αὑτοῖς   ἔχειν τὸ ἠρεμοῦν, καὶ ἔξω
[7]   δὲ πράττουσιν. Ὥσπερ δὲ τὰ  αὐτόματα   κινεῖται μικρᾶς κινήσεως γινομένης, λυομένων
[7]   κινοῦνται. Ἐν μὲν οὖν τοῖς  αὐτομάτοις   καὶ τοῖς ἁμαξίοις οὐκ ἔστιν
[3]   Εἴτε γὰρ αὐτὸ κινούμενον κινεῖ  αὐτόν,   ἀνάγκη τινὸς ἀκινήτου θιγγάνον κινεῖν,
[3]   οὐρανὸς ἔχει καὶ τὸ κινοῦν  αὐτόν.   Εἰ δὲ τοῦτο ἀδύνατον, ἀδύνατον
[7]   τὸ βαδίζειν ἀγαθὸν ἀνθρώπῳ, ὅτι  αὐτὸς   ἄνθρωπος, οὐκ ἐνδιατρίβει. Διὸ καὶ
[10]   ἕτερον, ἔστω ἄλλος λόγος (ὁ  αὐτὸς   γάρ ἐστι καὶ περὶ τῶν
[7]   νοήσῃ ὅτι παντὶ βαδιστέον ἀνθρώπῳ,  αὐτὸς   δ´ ἄνθρωπος, βαδίζει εὐθέως, ἂν
[7]   ὅτι οὐδενὶ βαδιστέον νῦν ἀνθρώπῳ,  αὐτὸς   δ´ ἄνθρωπος, εὐθὺς ἠρεμεῖ· καὶ
[10]   παρ´ ἕκαστον τῶν γινομένων, ἀλλ´  αὐτὸς   ἕκαστος ποιεῖ τὰ αὑτοῦ ὡς
[2]   πλοῖον ὠθῶν ἐν τῷ πλοίῳ  αὐτὸς   ὢν καὶ ἀποστηριζόμενος πρὸς τὸ
[4]   κινεῖ αὐτὰ αὑτά. Δεῖ γὰρ  αὐτοῦ   τὸ μὲν ἠρεμεῖν τὸ δὲ
[11]   σημεῖον· καὶ γὰρ ἐξέρχεται ἐξ  αὐτοῦ   ὥσπερ ζῷόν τι τοῦ
[2]   ὅνπερ οἱ γραφεῖς ποιοῦσιν· ἐξ  αὑτοῦ   γὰρ τὸ πνεῦμα ἀφιέντα γράφουσιν.
[10]   ἕκαστον οὕτω συστάντων ποιεῖν τὸ  αὑτοῦ   ἔργον, ὥστε μηδὲν δεῖν ἐν
[5]   ἐν τῷ ἀλλοιουμένῳ αὐτῷ ὑφ´  αὑτοῦ   καὶ αὐξανομένῳ; περὶ δὲ γενέσεως
[2]   μὲν πρὸς ἠρεμοῦν τι τῶν  αὑτοῦ   μορίων ἀπερειδόμενον ὠθεῖν, εἶτα πάλιν
[5]   γεννῶν τοῦ γεννωμένου· αὐτὸ δ´  αὑτοῦ   πρότερον οὐδέν ἐστιν. ~Περὶ μὲν
[10]   ἀλλ´ αὐτὸς ἕκαστος ποιεῖ τὰ  αὑτοῦ   ὡς τέτακται, καὶ γίνεται τόδε
[1]   ἐφ´ ὧν ἐφαρμόττειν οἰόμεθα δεῖν  αὐτούς.   Φανερὸν γὰρ καὶ ἐπὶ τούτων
[5]   ἐκπνέοντες. ~Πότερον δ´ ἐν τῷ  αὐτῷ   αὑτὸ κινοῦντι κατὰ τόπον μόνῳ
[2]   φοράν. Ὥσπερ γὰρ καὶ ἐν  αὐτῷ   δεῖ τι ἀκίνητον εἶναι, εἰ
[2]   φανερόν. ~Ἀλλὰ πᾶσα ἐν  αὐτῷ   ἠρεμία ὅμως ἄκυρος, ἂν μή
[2]   κινεῖ ῥᾳδίως, ἐὰν δ´ ἐν  αὐτῷ   τις ὢν τῷ πλοίῳ τοῦτο
[2]   ἀποστηρίζεται μένειν· συμβαίνει δ´  αὐτῷ   τὸ αὐτὸ τε κινεῖ
[8]   τὸ μὲν κινεῖται τὸ ἐν  αὐτῷ   τῷ ὅλῳ κινουμένῳ, ἀνάγκη δ´
[5]   καὶ ἐν τῷ ἀλλοιουμένῳ  αὐτῷ   ὑφ´ αὑτοῦ καὶ αὐξανομένῳ; περὶ
[5]   αὐξήσεως, εἴ ποτε γίνεται, αὐτὸ  αὑτῷ   αἴτιον καὶ ἀλλοιώσεως, εἰ δὲ
[1]   Ὅτι μὲν οὖν καὶ ἐν  αὑτῷ   ἕκαστόν τι δεῖ ἔχειν ἠρεμοῦν,
[5]   (οἷόν τε αὐτὸ αἴτιον εἶναι  αὑτῷ   οὐδέν. Προϋπάρχειν γὰρ δεῖ τὸ
[8]   ὁτὲ δὲ μᾶλλον αἰτίαι τῶν  αὐτῶν   εἰσιν. Ὥστ´ εὐλόγως ἤδη δημιουργεῖται
[3]   ζῷα καὶ τὰ κινούμενα δι´  αὐτῶν,   ἐκ τῶν τοιούτων ἄν τις
[8]   δὲ παθητικόν, καὶ μηδὲν ἀπολίπῃ  αὐτῶν   ἑκάτερον τῶν ἐν τῷ λόγῳ,
[8]   τῇ νοήσει καὶ τῇ φαντασίᾳ  αὐτῶν   θερμότης καὶ ψύξις. Τὸ μὲν
[1]   κινεῖσθαι, ὡς φασί, πλάττουσιν ἐπ´  αὐτῶν·   οὐ γὰρ κινεῖσθαι τῶν μαθηματικῶν
[6]   ἀλλήλοις. Διὸ καὶ πέρας ἔχουσιν  αὐτῶν   πᾶσαι αἱ κινήσεις· καὶ γὰρ
[1]   τῆς τῶν ζῴων, ὅσα μὲν  αὐτῶν   περὶ ἕκαστον ὑπάρχει γένος, καὶ
[10]   ποιεῖν δὲ τὸ ἔργον τὸ  αὑτῶν   διὰ τὴν φύσιν. ~Πῶς μὲν
[4]   μέσου. Καὶ ἰσχὺς δ´  ἀφ´   ἧς αὕτη δύναμις, ὅτι
[4]   ἐνδέχεται εἶναι κίνησιν μείζω καὶ  ἀφ´   ἧς ἠρεμεῖ γῆ καὶ
[4]   ἧς ἠρεμεῖ γῆ καὶ  ἀφ´   ἧς κινοῦνται τὸ πῦρ καὶ
[8]   τῶν μή· γίνεται γὰρ ὥσπερ  ἀφαιρετὸν   μέρος βακτηρία. Ἀνάγκη ἄρα
[4]   οὐκ ὀφθήσεται) τὸν δ´ οὐρανὸν  ἄφθαρτον   εἶναι καὶ ἀδιάλυτον οἰόμεθα μὲν
[2]   ἐξ αὑτοῦ γὰρ τὸ πνεῦμα  ἀφιέντα   γράφουσιν. Ἐάν τε γὰρ ἠρέμα
[11]   συμβαίνουσι, καὶ πρὸς ἀλλήλας οὕτως  ἀφικνοῦνται.   Δεῖ γὰρ νοῆσαι τὸ Α
[11]   τῶν ἐπιγεγραμμένων ἐπὶ τὴν ἀρχὴν  ἀφικνοῦνται,   καὶ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς κινουμένης
[8]   Θάρρη γὰρ καὶ φόβοι καὶ  ἀφροδισιασμοὶ   καὶ τἆλλα σωματικὰ λυπηρὰ καὶ
[4]   γὰρ ὑπ´ ἄλλου κινεῖται τὰ  ἄψυχα,   ἀρχὴ δὲ πάντων τῶν οὕτως
[6]   περὶ αὐτῆς. Ἐπεὶ δὲ τὰ  ἄψυχα   πάντα κινεῖται ὑφ´ ἑτέρου, περὶ
[8]   χεῖρα ἔχειν τι οὕτως τῶν  ἀψύχων,   οἷον εἰ κινοίη τὴν βακτηρίαν
[4]   μένον θάτερον. Περὶ δὲ τῶν  ἀψύχων   ὅσα κινεῖται ἀπορήσειεν ἄν τις,
[4]   πῦρ γῆν τῶν  ἀψύχων   τι, ἀλλ´ ὑφ´ ὧν ταῦτα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/11/2009