Chapitre |
[9] |
Β
κινεῖται,
κινεῖ
δὲ
τὸ
|
Α. |
Ἀλλὰ
μὴν
δεῖ
γέ
τι |
[11] |
ἀφικνοῦνται.
Δεῖ
γὰρ
νοῆσαι
τὸ
|
Α |
ἀρχήν.
Αἱ
οὖν
κινήσεις
καθ´ |
[11] |
μὲν
τοῦ
Β
ἐπὶ
τὸ
|
Α |
ἐλθεῖν
ὡς
ἐπ´
ἀρχήν,
ἀπὸ |
[9] |
Ἓν
ἄρα
δυνάμει
ὂν
τὸ
|
Α |
ἐνεργείᾳ
δύο
ἔσται,
ὥστ´
ἀνάγκη |
[11] |
ἐπ´
ἀρχήν,
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
|
Α |
ἐπὶ
τὸ
Γ
ὡς
ἀπ´ |
[1] |
εἰ
τῆς
διαμέτρου
ἡ
μὲν
|
Α |
καὶ
ἡ
Δ
μένοι,
ἡ |
[9] |
τὰς
ἀρχὰς
τὰς
ἐν
τῷ
|
Α |
κινουμένας
κινεῖν.
Δεῖ
τι
ἄρα |
[9] |
αἱ
ἀρχαὶ
αἱ
ἐν
τῷ
|
Α |
πρὸς
ἀλλήλας
κινουμένων,
ὥσπερ
ἂν |
[9] |
Λέγω
δ´
οἷον
ἐπὶ
τῆς
|
ΑΒΓ |
τὸ
Β
κινεῖται,
κινεῖ
δὲ |
[10] |
τοῦ
πνεύματος
φύσις·
καὶ
γὰρ
|
ἀβίαστος |
συστελλομένη,
καὶ
βιαστικὴ
καὶ
ὠστικὴ |
[1] |
Β
κινοῖτο,
καὶ
γίνοιτο
ἡ
|
ΑΓ. |
Ἀλλ´
ἐνταῦθα
μὲν
δοκεῖ
πάντα |
[6] |
δὲ
τιθέναι
καὶ
τὸ
φαινόμενον
|
ἀγαθὸν |
ἀγαθοῦ
χώραν
ἔχειν,
καὶ
τὸ |
[7] |
οὐδέν·
οἷον
εἰ
τὸ
βαδίζειν
|
ἀγαθὸν |
ἀνθρώπῳ,
ὅτι
αὐτὸς
ἄνθρωπος,
οὐκ |
[6] |
τὸ
ἀληθῶς
καὶ
τὸ
πρώτως
|
ἀγαθὸν |
καὶ
μὴ
ποτὲ
μὲν
ποτὲ |
[7] |
κωλύῃ
ἢ
ἀναγκάζῃ.
Ποιητέον
μοι
|
ἀγαθόν, |
οἰκία
δ´
ἀγαθόν·
ποιεῖ
οἰκίαν |
[7] |
Ποιητέον
μοι
ἀγαθόν,
οἰκία
δ´
|
ἀγαθόν· |
ποιεῖ
οἰκίαν
εὐθύς.
Σκεπάσματος
δέομαι, |
[6] |
τὸ
ἡδύ·
φαινόμενον
γάρ
ἐστιν
|
ἀγαθόν. |
Ὥστε
δῆλον
ὅτι
ἔστι
μὲν |
[7] |
εἰδῶν
γίνονται,
διά
τε
τοῦ
|
ἀγαθοῦ |
καὶ
διὰ
τοῦ
δυνατοῦ.
Ὥσπερ |
[6] |
τιθέναι
καὶ
τὸ
φαινόμενον
ἀγαθὸν
|
ἀγαθοῦ |
χώραν
ἔχειν,
καὶ
τὸ
ἡδύ· |
[6] |
Διὸ
τὸ
τοιοῦτόν
ἐστι
τῶν
|
ἀγαθῶν |
τὸ
κινοῦν,
ἀλλ´
οὐ
πᾶν |
[4] |
ἐστὶν
ἀνωτέρω
καὶ
πρώτως
κινοῦν,
|
ἄδηλον, |
καὶ
ἄλλος
λόγος
περὶ
τῆς |
[7] |
πολλὰς
ποιεῖ
διαφορὰς
ἄποθεν,
οὐκ
|
ἄδηλον· |
οἷον
τοῦ
οἴακος
ἀκαριαῖόν
τι |
[1] |
ἐνταῦθα
μὲν
δοκεῖ
πάντα
τρόπον
|
ἀδιαίρετον |
εἶναι
τὸ
κέντρον
(καὶ
γὰρ |
[4] |
δ´
οὐρανὸν
ἄφθαρτον
εἶναι
καὶ
|
ἀδιάλυτον |
οἰόμεθα
μὲν
ἐξ
ἀνάγκης
(εἶναι) |
[3] |
κινοῦν
αὐτόν.
Εἰ
δὲ
τοῦτο
|
ἀδύνατον, |
ἀδύνατον
καὶ
τὸ
κινεῖσθαι
τὸν |
[4] |
συμβῆναι,
εἴπερ
μὴ
ἀδύνατον;
οὐκ
|
ἀδύνατον |
δέ,
εἰ
μὴ
τἀντικείμενον
ἀναγκαῖον. |
[3] |
αὐτόν.
Εἰ
δὲ
τοῦτο
ἀδύνατον,
|
ἀδύνατον |
καὶ
τὸ
κινεῖσθαι
τὸν
οὐρανὸν |
[1] |
γὰρ
καὶ
ἐπὶ
τούτων
ὅτι
|
ἀδύνατον |
κινεῖσθαι
μηδενὸς
ἠρεμοῦντος,
πρῶτον
μὲν |
[4] |
βάρος
αὐτῆς.
Ἐπεὶ
δὲ
τὸ
|
ἀδύνατον |
λέγεται
πλεοναχῶς
(οὐ
γὰρ
ὡσαύτως |
[4] |
ἀπερείδεσθαι
ἀνάγκη
καὶ
ταῦτα,
ἢ
|
ἀδύνατον, |
οἷον
πῦρ
ἢ
γῆν
ἢ |
[4] |
κωλύει
τοῦτο
συμβῆναι,
εἴπερ
μὴ
|
ἀδύνατον; |
οὐκ
ἀδύνατον
δέ,
εἰ
μὴ |
[3] |
τὴν
μίαν
κίνησιν
ὑπὸ
δυοῖν
|
ἀδύνατον· |
τοὺς
δὲ
πόλους
δύο
ποιοῦσιν. |
[4] |
γὰρ
ὡσαύτως
τήν
τε
φωνὴν
|
ἀδύνατόν |
φαμεν
εἶναι
ὁραθῆναι
καὶ
τοὺς |
[9] |
μηδ´
αὖ
τῷ
τοῦτο
ἐκεῖνο,
|
ἀεὶ |
δ´
ἐν
τῷ
ἀνωτέρω
ἀμφοτέρων |
[10] |
τὸ
πνεῦμα
ἀεὶ
ἢ
γίνεται
|
ἀεὶ |
ἕτερον,
ἔστω
ἄλλος
λόγος
(ὁ |
[10] |
οὖν
ταὐτόν
ἐστι
τὸ
πνεῦμα
|
ἀεὶ |
ἢ
γίνεται
ἀεὶ
ἕτερον,
ἔστω |
[1] |
ὁτὲ
δὲ
διαιρετά.
(Ἀλλ´
οὖν
|
ἀεὶ |
ἡ
ἀρχή,
ἠρεμεῖ
κινουμένου
τοῦ |
[6] |
ἄλλως,
διὸ
καὶ
τὰ
μὲν
|
ἀεὶ |
κινεῖται,
ἡ
δὲ
τῶν
ζῴων |
[6] |
μὲν
ᾗ
ὁμοίως
κινεῖται
τὸ
|
ἀεὶ |
κινούμενον
ὑπὸ
τοῦ
ἀεὶ
κινοῦντος |
[6] |
δὲ
τοῦ
πρώτου
κινουμένου
καὶ
|
ἀεὶ |
κινουμένου,
τίνα
τρόπον
κινεῖται,
καὶ |
[6] |
τὸ
ἀεὶ
κινούμενον
ὑπὸ
τοῦ
|
ἀεὶ |
κινοῦντος
καὶ
τῶν
ζῴων
ἕκαστον, |
[2] |
τὸ
κινούμενον.
Εἰ
γὰρ
ὑποδώσει
|
ἀεί, |
οἷον
τοῖς
ἑμύσι
τοῖς
ἐν |
[2] |
ἢ
νεῦσις,
εἰ
μὴ
ὁ
|
ἀὴρ |
ἢ
ἡ
θάλαττα
ἀντερείδοι.
Ἀνάγκη |
[1] |
πρὸς
ὃ
ἀπερειδόμενον
καὶ
ὅλον
|
ἀθρόον |
κινηθήσεται
καὶ
κατὰ
μέρος,
φανερόν. |
[7] |
Ἀλλοιοῦσι
δ´
αἱ
φαντασίαι
καὶ
|
αἱ |
αἰσθήσεις
καὶ
αἱ
ἔννοιαι.
Αἱ |
[9] |
γὰρ
ἂν
τὰ
ἄκρα
καὶ
|
αἱ |
ἀρχαὶ
αἱ
ἐν
τῷ
Α |
[11] |
τι
ἡ
τοῦ
σπέρματος
δύναμις.
|
Αἱ |
δὲ
κινήσεις
τῇ
τε
ἀρχῇ |
[7] |
ἡ
πρᾶξις
τὸ
συμπέρασμα,
φανερόν·
|
αἱ |
δὲ
προτάσεις
αἱ
ποιητικαὶ
διὰ |
[5] |
εἰ
δὲ
μή,
οὐκ
ἀνάγκη.
|
Αἱ |
δὲ
πρῶται
αὐξήσεις
καὶ
ἀλλοιώσεις |
[9] |
τὰ
ἄκρα
καὶ
αἱ
ἀρχαὶ
|
αἱ |
ἐν
τῷ
Α
πρὸς
ἀλλήλας |
[7] |
φαντασίαι
καὶ
αἱ
αἰσθήσεις
καὶ
|
αἱ |
ἔννοιαι.
Αἱ
μὲν
γὰρ
αἰσθήσεις |
[11] |
ψύξεις,
αἵ
τε
θύραθεν
καὶ
|
αἱ |
ἐντὸς
ὑπάρχουσαι
φυσικαί.
Καὶ
αἱ |
[1] |
ἠρεμεῖν
τι·
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
αἱ |
καμπαὶ
τοῖς
ζῴοις
εἰσίν.
Ὥσπερ |
[6] |
καὶ
πέρας
ἔχουσιν
αὐτῶν
πᾶσαι
|
αἱ |
κινήσεις·
καὶ
γὰρ
καὶ
αἱ |
[7] |
αἱ
αἰσθήσεις
καὶ
αἱ
ἔννοιαι.
|
Αἱ |
μὲν
γὰρ
αἰσθήσεις
εὐθὺς
ὑπάρχουσιν |
[3] |
οὕτω
καὶ
τῶν
ἠρεμιῶν.
Καὶ
|
αἱ |
μὲν
ἴσαι
ἀπαθεῖς
ὑπ´
ἀλλήλων, |
[11] |
γὰρ
νοῆσαι
τὸ
Α
ἀρχήν.
|
Αἱ |
οὖν
κινήσεις
καθ´
ἕκαστον
στοιχεῖον |
[11] |
αἱ
ἐντὸς
ὑπάρχουσαι
φυσικαί.
Καὶ
|
αἱ |
παρὰ
τὸν
λόγον
δὴ
γινόμεναι |
[7] |
συμπέρασμα,
φανερόν·
αἱ
δὲ
προτάσεις
|
αἱ |
ποιητικαὶ
διὰ
δύο
εἰδῶν
γίνονται, |
[7] |
σίδηρος,
τὰ
δὲ
νεῦρα
ὡς
|
αἱ |
στρέβλαι·
ὧν
λυομένων
καὶ
ἀνιεμένων |
[6] |
αἱ
κινήσεις·
καὶ
γὰρ
καὶ
|
αἱ |
τῶν
ἐμψύχων.
Πάντα
γὰρ
τὰ |
[7] |
ψύξιν
καὶ
ἀλλοιουμένων.
Ἀλλοιοῦσι
δ´
|
αἱ |
φαντασίαι
καὶ
αἱ
αἰσθήσεις
καὶ |
[11] |
κινήσεων
θερμότητές
τε
καὶ
ψύξεις,
|
αἵ |
τε
θύραθεν
καὶ
αἱ
ἐντὸς |
[6] |
κίνησις
ἔχει
πέρας.
Τὸ
δὲ
|
ἀΐδιον |
καλόν,
καὶ
τὸ
ἀληθῶς
καὶ |
[1] |
πρότερον,
ὅτεπερ
καὶ
περὶ
κινήσεως
|
ἀϊδίου, |
πότερον
ἔστιν
ἢ
οὐκ
ἔστι, |
[11] |
καρδίας
τε
καὶ
τὴν
τοῦ
|
αἰδοίου |
(πολλάκις
γὰρ
φανέντος
τινός,
οὐ |
[7] |
Ὅταν
ἐνεργήσῃ
γὰρ
ἢ
τῇ
|
αἰσθήσει |
πρὸς
τὸ
οὗ
ἕνεκα
ἢ |
[7] |
αἱ
ἔννοιαι.
Αἱ
μὲν
γὰρ
|
αἰσθήσεις |
εὐθὺς
ὑπάρχουσιν
ἀλλοιώσεις
τινὲς
οὖσαι, |
[7] |
δ´
αἱ
φαντασίαι
καὶ
αἱ
|
αἰσθήσεις |
καὶ
αἱ
ἔννοιαι.
Αἱ
μὲν |
[11] |
τὰς
γὰρ
ἀρχὰς
ἔχει
τῶν
|
αἰσθήσεων· |
τὸ
δὲ
μόριον
τὸ
γεννητικὸν |
[8] |
ἢ
διὰ
νοήσεως
ἢ
δι´
|
αἰσθήσεως. |
Ἅμα
δὲ
καὶ
ταχὺ
διὰ |
[7] |
ταύτης
δὲ
γινομένης
ἢ
δι´
|
αἰσθήσεως |
ἢ
διὰ
φαντασίας
καὶ
νοήσεως. |
[11] |
περὶ
ψυχῆς,
ἔτι
δὲ
περὶ
|
αἰσθήσεως |
καὶ
ὕπνου
καὶ
μνήμης
καὶ |
[6] |
προαιρέσει,
ἀλλοιωθέντος
τινὸς
κατὰ
τὴν
|
αἴσθησιν |
ἢ
τὴν
φαντασίαν.
~Πῶς
δὲ |
[9] |
φαμεν,
ὥστ´
ἀλλοιουμένου
διὰ
τὴν
|
αἴσθησιν |
τοῦ
τόπου
τοῦ
περὶ
τὴν |
[7] |
λέγει·
τοδὶ
δὲ
ποτόν,
ἡ
|
αἴσθησις |
εἶπεν
ἢ
ἡ
φαντασία
ἢ |
[6] |
γὰρ
ἡ
φαντασία
καὶ
ἡ
|
αἴσθησις |
τὴν
αὐτὴν
τῷ
νῷ
χώραν |
[9] |
τοῦτο
συμβέβηκεν·
καὶ
γὰρ
τὸ
|
αἰσθητικὸν |
ἐνταῦθα
εἶναί
φαμεν,
ὥστ´
ἀλλοιουμένου |
[1] |
τῶν
καθ´
ἕκαστα
καὶ
τῶν
|
αἰσθητῶν, |
δι´
ἅπερ
καὶ
τοὺς
καθόλου |
[5] |
κίνησιν
γενέσεως
καὶ
φθορᾶς,
αὕτη
|
αἰτία |
ἂν
εἴη,
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[6] |
τοῦ
ὅλου
κίνησιν
τὰ
ἔμψυχα
|
αἴτια |
τῆς
κινήσεως,
ὅσα
μὴ
κινεῖται |
[11] |
τὰς
πεφυκυίας
ἔχεσθαι
μεταβολὰς
ἀλλήλων.
|
Αἰτίαι |
δὲ
τῶν
κινήσεων
θερμότητές
τε |
[8] |
μὲν
ἧττον
ὁτὲ
δὲ
μᾶλλον
|
αἰτίαι |
τῶν
αὐτῶν
εἰσιν.
Ὥστ´
εὐλόγως |
[1] |
καὶ
τίνες
διαφοραί,
καὶ
τίνες
|
αἰτίαι |
τῶν
καθ´
ἕκαστον
συμβεβηκότων
αὐτοῖς, |
[10] |
καὶ
ὠστικὴ
διὰ
τὴν
αὐτὴν
|
αἰτίαν, |
καὶ
ἔχει
καὶ
βάρος
πρὸς |
[11] |
οὖν
καρδία
φανερὸν
δι´
ἣν
|
αἰτίαν· |
τὰς
γὰρ
ἀρχὰς
ἔχει
τῶν |
[10] |
τὸν
λόγον
τὸν
λέγοντα
τὴν
|
αἰτίαν |
τῆς
κινήσεως
ἐστὶν
ἡ
ὄρεξις |
[10] |
ψυχή,
εἴρηται,
καὶ
δι´
ἣν
|
αἰτίαν· |
ὑποληπτέον
δὲ
συνεστάναι
τὸ
ζῷον |
[11] |
τὰ
ζῷα,
καὶ
διὰ
τίνας
|
αἰτίας, |
εἴρηται·
κινεῖται
δέ
τινας
καὶ |
[11] |
τῆς
κοινῆς
κινήσεως,
εἰρήκαμεν
τὰς
|
αἰτίας· |
λοιπὸν
δὲ
περὶ
γενέσεως
εἰπεῖν. |
[1] |
ὅλως
δὲ
περὶ
τῆς
κοινῆς
|
αἰτίας |
τοῦ
κινεῖσθαι
κίνησιν
ὁποιανοῦν
(τὰ |
[7] |
ζῷα
ὁρμῶσι,
τῆς
μὲν
ἐσχάτης
|
αἰτίας |
τοῦ
κινεῖσθαι
ὀρέξεως
οὔσης,
ταύτης |
[5] |
φθορᾶς
οὐδαμῶς
(οἷόν
τε
αὐτὸ
|
αἴτιον |
εἶναι
αὑτῷ
οὐδέν.
Προϋπάρχειν
γὰρ |
[5] |
εἴ
ποτε
γίνεται,
αὐτὸ
αὑτῷ
|
αἴτιον |
καὶ
ἀλλοιώσεως,
εἰ
δὲ
μή, |
[11] |
εἶναι
τῶν
μορίων.
(Τούτου
δ´
|
αἴτιον |
ὅτι
ἔχουσιν
ὑγρότητα
ζωτικήν.
Ἡ |
[11] |
τοῖς
μορίοις,
ὁτὲ
δ´
οὔ,
|
αἴτιον |
τὸ
ὁτὲ
(μὲν
ἐνυπάρχειν
τὴν |
[7] |
οὐκ
ἄδηλον·
οἷον
τοῦ
οἴακος
|
ἀκαριαῖόν |
τι
μεθισταμένου
πολλὴ
ἡ
τῆς |
[9] |
σκέλη.
Ἀλλὰ
τὸ
κινοῦν
ἄμφω
|
ἀκίνητον〉 |
ἀναγκαῖον
εἶναι,
τοῦτο
δ´
ἐστὶν |
[2] |
ἔξωθεν
ᾖ
ἁπλῶς
ἠρεμοῦν
καὶ
|
ἀκίνητον. |
Ἄξιον
δ´
ἐπιστήσαντας
ἐπισκέψασθαι
περὶ |
[4] |
ζῴων
οὐ
μόνον
τὸ
οὕτως
|
ἀκίνητον |
δεῖ
ὑπάρχειν,
ἀλλὰ
καὶ
ἐν |
[2] |
εἶναι
τοῦ
κινουμένου
τὸ
οὕτως
|
ἀκίνητον· |
εἰ
δὲ
μή,
οὐ
κινηθήσεται. |
[1] |
ὅτι
τὸ
πρῶτον
κινοῦν
ἀναγκαῖον
|
ἀκίνητον |
εἶναι,
διώρισται
πρότερον,
ὅτεπερ
καὶ |
[2] |
καὶ
ἐν
αὐτῷ
δεῖ
τι
|
ἀκίνητον |
εἶναι,
εἰ
μέλλει
κινεῖσθαι,
οὕτως |
[4] |
λόγος·
ἆρα
δὲ
δεῖ
τι
|
ἀκίνητον |
εἶναι
καὶ
ἠρεμοῦν
ἔξω
τοῦ |
[10] |
κινοῦν
καὶ
κινούμενον,
πρὸς
τὸ
|
ἀκίνητον. |
Ἐπεὶ
δ´
ἡ
ἀρχὴ
τοῖς |
[3] |
μόριον
τοῦ
κινοῦντος·
εἴτ´
εὐθὺς
|
ἀκίνητόν |
ἐστι
τὸ
κινοῦν,
ὁμοίως
οὐδὲν |
[1] |
ἑαυτὸ
κινοῦν,
τούτου
δὲ
τὸ
|
ἀκίνητον, |
καὶ
ὅτι
τὸ
πρῶτον
κινοῦν |
[3] |
τὸν
ὅλον
οὐρανόν,
εἶναι
θέλει
|
ἀκίνητον, |
καὶ
τοῦτο
μηθὲν
εἶναι
τοῦ |
[8] |
ἀνάγκη
δ´
εἶναί
τι
καὶ
|
ἀκίνητον, |
ὃ
δή
φαμεν
δυνάμει
μὲν |
[2] |
δεῖ
τι
εἶναι
τοῦ
ζῴου
|
ἀκίνητον, |
πρὸς
ὃ
ἀπερειδόμενον
κινεῖται
τὸ |
[4] |
τε
θέαιναι.
Τὸ
γὰρ
ὅλως
|
ἀκίνητον |
ὑπ´
οὐδενὸς
ἐνδέχεται
κινηθῆναι.
Ὅθεν |
[4] |
τοῦ
οὐρανοῦ
σύστασιν,
εἰ
ἐξ
|
ἀκινήτου |
ἤρτηται
ἀρχῆς.
Ἐπὶ
δὲ
τῶν |
[3] |
κινούμενον
κινεῖ
αὐτόν,
ἀνάγκη
τινὸς
|
ἀκινήτου |
θιγγάνον
κινεῖν,
καὶ
τοῦτο
μηδὲν |
[7] |
παραπλησίως
συμβαίνειν
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἀκινήτων |
διανοουμένοις
καὶ
συλλογιζομένοις.
Ἀλλ´
ἐκεῖ |
[8] |
καὶ
φευκτόν·
ἐξ
ἀνάγκης
δ´
|
ἀκολουθεῖ |
τῇ
νοήσει
καὶ
τῇ
φαντασίᾳ |
[11] |
εἴρηται·
κινεῖται
δέ
τινας
καὶ
|
ἀκουσίους |
ἔνια
τῶν
μερῶν,
τὰς
δὲ |
[11] |
πλείστας
οὐχ
ἑκουσίους.
Λέγω
δ´
|
ἀκουσίους |
μὲν
οἷον
τὴν
τῆς
καρδίας |
[9] |
Ἀπερείδοιντο
μὲν
γὰρ
ἂν
τὰ
|
ἄκρα |
καὶ
αἱ
ἀρχαὶ
αἱ
ἐν |
[8] |
ὁμοίως
γὰρ
ἔχει
καὶ
τὸ
|
ἄκρον |
τῆς
χειρὸς
πρὸς
τὸν
καρπόν, |
[9] |
τῆς
κινούσης·
ἀμφοτέρων
γὰρ
τῶν
|
ἄκρων |
τὸ
μέσον
ἔσχατον.
Ὁμοίως
δ´ |
[2] |
ἡ
ἐν
αὐτῷ
ἠρεμία
ὅμως
|
ἄκυρος, |
ἂν
μή
τι
ἔξωθεν
ᾖ |
[6] |
δὲ
ἀΐδιον
καλόν,
καὶ
τὸ
|
ἀληθῶς |
καὶ
τὸ
πρώτως
ἀγαθὸν
καὶ |
[10] |
παρεῖναι
παρ´
ἕκαστον
τῶν
γινομένων,
|
ἀλλ´ |
αὐτὸς
ἕκαστος
ποιεῖ
τὰ
αὑτοῦ |
[7] |
τῶν
ἀκινήτων
διανοουμένοις
καὶ
συλλογιζομένοις.
|
Ἀλλ´ |
ἐκεῖ
μὲν
θεώρημα
τὸ
τέλος |
[10] |
δεῖν
ἐν
ἑκάστῳ
εἶναι
ψυχήν,
|
ἀλλ´ |
ἔν
τινι
ἀρχῇ
τοῦ
σώματος |
[1] |
κινοῖτο,
καὶ
γίνοιτο
ἡ
ΑΓ.
|
Ἀλλ´ |
ἐνταῦθα
μὲν
δοκεῖ
πάντα
τρόπον |
[11] |
ἡ
φαντασία
οὔθ´
ἡ
ὄρεξις,
|
ἀλλ´ |
ἐπειδὴ
ἀνάγκη
ἀλλοιοῦσθαι
τὰ
ζῷα |
[3] |
δύναμιν
ἔχειν,
οὐθὲν
ἔχοντας
μέγεθος
|
ἀλλ´ |
ὄντας
ἔσχατα
καὶ
στιγμάς,
οὐ |
[3] |
ἢ
διασπᾶσθαι
τὸ
συνεχὲς
αὐτῆς.
|
Ἀλλ´ |
ὅτι
τοὺς
πόλους
οἴονταί
τινα |
[6] |
ἐστι
τῶν
ἀγαθῶν
τὸ
κινοῦν,
|
ἀλλ´ |
οὐ
πᾶν
τὸ
καλόν·
ᾗ |
[4] |
οὕτως
ὑπολαμβάνουσιν
εὖ
εἰρῆσθαι
Ὁμήρῳ
|
ἀλλ´ |
οὐκ
ἂν
ἐρύσαιτ´
ἐξ
οὐρανόθεν |
[1] |
μὲν
ἓν
ὁτὲ
δὲ
διαιρετά.
|
(Ἀλλ´ |
οὖν
ἀεὶ
ἡ
ἀρχή,
ἠρεμεῖ |
[4] |
γῆν
ἢ
τῶν
ἀψύχων
τι,
|
ἀλλ´ |
ὑφ´
ὧν
ταῦτα
κινεῖται
πρώτων. |
[4] |
τὸ
οὕτως
ἀκίνητον
δεῖ
ὑπάρχειν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐν
αὐτοῖς
τοῖς
κινουμένοις |
[1] |
μὴ
μόνον
τῷ
λόγῳ
λαβεῖν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
καθ´
ἕκαστα |
[2] |
ὅσον
ἐπὶ
τὰ
ζῷα
συντείνουσαν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
πρὸς
τὴν
τοῦ
παντὸς |
[8] |
φευκτόν,
τὸ
δ´
ἡδὺ
διωκτόν
|
(ἀλλὰ |
λανθάνει
περὶ
τὰ
μικρὰ
τοῦτο |
[9] |
ἔσται,
ὥστ´
ἀνάγκη
μὴ
στιγμὴν
|
ἀλλὰ |
μέγεθός
τι
εἶναι.
Ἀλλὰ
μὴν |
[9] |
κινεῖται,
κινεῖ
δὲ
τὸ
Α.
|
Ἀλλὰ |
μὴν
δεῖ
γέ
τι
ἠρεμεῖν, |
[9] |
στιγμὴν
ἀλλὰ
μέγεθός
τι
εἶναι.
|
Ἀλλὰ |
μὴν
ἐνδέχεται
τὸ
Γ
ἅμα |
[2] |
κινηθήσεται
καὶ
κατὰ
μέρος,
φανερόν.
|
~Ἀλλὰ |
πᾶσα
ἡ
ἐν
αὐτῷ
ἠρεμία |
[4] |
δέ,
εἰ
μὴ
τἀντικείμενον
ἀναγκαῖον.
|
Ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τῆς
ἀπορίας
ταύτης |
[9] |
νῶτα
ἀντερείδοντες
κινοῖεν
τὰ
σκέλη.
|
Ἀλλὰ |
τὸ
κινοῦν
ἄμφω
ἀκίνητον〉
ἀναγκαῖον |
[6] |
Οὐ
πᾶν
δὲ
τὸ
διανοητόν,
|
ἀλλὰ |
τὸ
τῶν
πρακτῶν
τέλος.
Διὸ |
[3] |
διὰ
τὸ
τὴν
γῆν
μένειν,
|
ἀλλὰ |
τοῖς
ταῦτα
λέγουσιν
ἀναγκαῖον
φάναι |
[11] |
ἐγρήγορσιν
καὶ
ἀναπνοήν,
καὶ
ὅσαι
|
ἄλλαι |
τοιαῦταί
εἰσιν.
Οὐθενὸς
γὰρ
τούτων |
[8] |
ποιητικὸν
καὶ
παθητικὸν
τῶν
πρὸς
|
ἄλληλα |
εἶναι
τὴν
φύσιν.
Τὸ
δὲ |
[9] |
αἱ
ἐν
τῷ
Α
πρὸς
|
ἀλλήλας |
κινουμένων,
ὥσπερ
ἂν
εἴ
τινες |
[11] |
ἀρχῆς
εὐλόγως
συμβαίνουσι,
καὶ
πρὸς
|
ἀλλήλας |
οὕτως
ἀφικνοῦνται.
Δεῖ
γὰρ
νοῆσαι |
[7] |
λυομένων
τῶν
στρεβλῶν
καὶ
κρουόντων
|
ἀλλήλας |
τὰς
στρέβλας,
καὶ
τὸ
ἁμάξιον, |
[6] |
ὑπ´
ἀλλήλων
διὰ
τὸ
προσκόπτειν
|
ἀλλήλοις. |
Διὸ
καὶ
πέρας
ἔχουσιν
αὐτῶν |
[11] |
μεταβάλλειν
τὰς
πεφυκυίας
ἔχεσθαι
μεταβολὰς
|
ἀλλήλων. |
Αἰτίαι
δὲ
τῶν
κινήσεων
θερμότητές |
[6] |
κινήσεως,
ὅσα
μὴ
κινεῖται
ὑπ´
|
ἀλλήλων |
διὰ
τὸ
προσκόπτειν
ἀλλήλοις.
Διὸ |
[4] |
ὑπερέχουσαι
κινήσεις,
διαλυθήσεται
ταῦτα
ὑπ´
|
ἀλλήλων· |
εἰ
δὲ
μὴ
εἰσὶ
μέν, |
[3] |
αἱ
μὲν
ἴσαι
ἀπαθεῖς
ὑπ´
|
ἀλλήλων, |
κρατοῦνται
δὲ
κατὰ
τὴν
ὑπεροχήν. |
[10] |
τὴν
ὑπεροχὴν
τὰ
φυσικὰ
σώματα
|
ἀλλήλων, |
τὸ
μὲν
κοῦφον
κάτω
ὑπὸ |
[8] |
καὶ
μαλακὰ
καὶ
σκληρὰ
ἐξ
|
ἀλλήλων. |
Τούτων
δὲ
συμβαινόντων
τὸν
τρόπον |
[6] |
καλόν·
ᾗ
γὰρ
ἕνεκα
τούτου
|
ἄλλο, |
καὶ
ᾗ
τέλος
ἐστὶ
τῶν |
[2] |
κοντῷ
τὸν
ἱστὸν
ἤ
τι
|
ἄλλο |
προσβάλλων
μόριον,
κινεῖ
ῥᾳδίως,
ἐὰν |
[2] |
ποιεῖν
τὸν
μέγιστον,
ἐάν
τε
|
ἄλλο |
τι
ᾖ
τὸ
ῥιπτούμενον
ἢ |
[7] |
θερμότητα
ἢ
ψύξιν
ἢ
κατ´
|
ἄλλο |
τι
τοιοῦτον
πάθος
ὅταν
γένηται |
[9] |
αἰσθητικὸν
ἐνταῦθα
εἶναί
φαμεν,
ὥστ´
|
ἀλλοιουμένου |
διὰ
τὴν
αἴσθησιν
τοῦ
τόπου |
[5] |
μένειν,
ἢ
καὶ
ἐν
τῷ
|
ἀλλοιουμένῳ |
αὐτῷ
ὑφ´
αὑτοῦ
καὶ
αὐξανομένῳ; |
[7] |
πάλιν
συστελλομένων
διὰ
ψύξιν
καὶ
|
ἀλλοιουμένων. |
Ἀλλοιοῦσι
δ´
αἱ
φαντασίαι
καὶ |
[7] |
πάντα
πάθη
καὶ
ἀλλοιώσεις
εἰσίν.
|
Ἀλλοιουμένων |
δ´
ἐν
τῷ
σώματι
τὰ |
[11] |
ἀλλοιοῦσθαι
τὰ
ζῷα
φυσικὴν
ἀλλοίωσιν,
|
ἀλλοιουμένων |
δὲ
τῶν
μορίων
τὰ
μὲν |
[11] |
ἡ
ὄρεξις,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
ἀνάγκη
|
ἀλλοιοῦσθαι |
τὰ
ζῷα
φυσικὴν
ἀλλοίωσιν,
ἀλλοιουμένων |
[7] |
συστελλομένων
διὰ
ψύξιν
καὶ
ἀλλοιουμένων.
|
Ἀλλοιοῦσι |
δ´
αἱ
φαντασίαι
καὶ
αἱ |
[6] |
δὲ
κατὰ
τὰς
εἰρημένας
ἐν
|
ἄλλοις |
διαφοράς.
Βούλησις
δὲ
καὶ
θυμὸς |
[10] |
τοῦ
συμφύτου
πνεύματος,
εἴρηται
ἐν
|
ἄλλοις· |
τοῦτο
δὲ
πρὸς
τὴν
ἀρχὴν |
[6] |
τὸ
ζῷον
ὀρέξει
ἢ
προαιρέσει,
|
ἀλλοιωθέντος |
τινὸς
κατὰ
τὴν
αἴσθησιν
ἢ |
[10] |
δὲ
τὸ
μέλλον
κινεῖν
μὴ
|
ἀλλοιώσει |
τοιοῦτον
εἶναι·
κρατεῖ
γὰρ
κατὰ |
[7] |
Ταῦτα
δὲ
πάντα
πάθη
καὶ
|
ἀλλοιώσεις |
εἰσίν.
Ἀλλοιουμένων
δ´
ἐν
τῷ |
[7] |
μὲν
γὰρ
αἰσθήσεις
εὐθὺς
ὑπάρχουσιν
|
ἀλλοιώσεις |
τινὲς
οὖσαι,
ἡ
δὲ
φαντασία |
[5] |
Αἱ
δὲ
πρῶται
αὐξήσεις
καὶ
|
ἀλλοιώσεις |
ὑπ´
ἄλλου
γίνονται
καὶ
δι´ |
[5] |
γίνεται,
αὐτὸ
αὑτῷ
αἴτιον
καὶ
|
ἀλλοιώσεως, |
εἰ
δὲ
μή,
οὐκ
ἀνάγκη. |
[11] |
γινόμεναι
κινήσεις
τῶν
ῥηθέντων
μορίων
|
ἀλλοιώσεως |
συμπεσούσης
γίνονται.
(Ἡ
γὰρ
νόησις |
[11] |
ἀνάγκη
ἀλλοιοῦσθαι
τὰ
ζῷα
φυσικὴν
|
ἀλλοίωσιν, |
ἀλλοιουμένων
δὲ
τῶν
μορίων
τὰ |
[7] |
καὶ
τοῖς
ἁμαξίοις
οὐκ
ἔστιν
|
ἀλλοίωσις, |
ἐπεὶ
εἰ
ἐγίνοντο
ἐλάττους
οἱ |
[7] |
τι
τοιοῦτον
πάθος
ὅταν
γένηται
|
ἀλλοίωσις |
περὶ
τὴν
καρδίαν,
καὶ
ἐν |
[5] |
τῆς
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
φθορᾶς
|
ἄλλος |
λόγος·
εἰ
γάρ
ἐστιν
ἥνπερ |
[10] |
ἢ
γίνεται
ἀεὶ
ἕτερον,
ἔστω
|
ἄλλος |
λόγος
(ὁ
αὐτὸς
γάρ
ἐστι |
[4] |
καὶ
πρώτως
κινοῦν,
ἄδηλον,
καὶ
|
ἄλλος |
λόγος
περὶ
τῆς
τοιαύτης
ἀρχῆς. |
[10] |
δὲ
κινεῖν
δύναται
πάσχειν
κατ´
|
ἀλλοτρίαν |
δύναμιν·
τὸ
δὲ
κινοῦν
ἀναγκαῖον |
[5] |
πρῶται
αὐξήσεις
καὶ
ἀλλοιώσεις
ὑπ´
|
ἄλλου |
γίνονται
καὶ
δι´
ἑτέρων·
γενέσεως |
[4] |
κινεῖται
πρώτων.
Πάντα
γὰρ
ὑπ´
|
ἄλλου |
κινεῖται
τὰ
ἄψυχα,
ἀρχὴ
δὲ |
[8] |
μηδεμιᾷ
εἶναι
ἀρχῇ,
ἥ
ἐστιν
|
ἄλλου |
τελευτή,
μηδὲ
εἴ
τι
ἐστὶν |
[6] |
καὶ
ᾗ
τέλος
ἐστὶ
τῶν
|
ἄλλου |
τινὸς
ἕνεκα
ὄντων,
ταύτῃ
κινεῖ. |
[1] |
τῶν
ζῴων,
τὰ
δὲ
κατ´
|
ἄλλους |
τρόπους
τοιούτους)
ἐπισκεπτέον
νῦν.
Ὅτι |
[5] |
αἰτία
ἂν
εἴη,
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
δὲ
κινήσεων
ἴσως
πασῶν.
Ὥσπερ |
[1] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
ἀρχὴ
τῶν
|
ἄλλων |
κινήσεων
τὸ
αὐτὸ
ἑαυτὸ
κινοῦν, |
[10] |
γάρ
ἐστι
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἄλλων |
μορίων)
φαίνεται
δ´
εὐφυῶς
ἔχον |
[6] |
τοῦ
ζῴου
κινήσεως.
Τῶν
γὰρ
|
ἄλλων |
παρὰ
τὴν
τοῦ
ὅλου
κίνησιν |
[6] |
ζῴων
ἕκαστον,
ἔστι
δ´
ᾗ
|
ἄλλως, |
διὸ
καὶ
τὰ
μὲν
ἀεὶ |
[8] |
διὰ
νοήσεως
ἢ
δι´
αἰσθήσεως.
|
Ἅμα |
δὲ
καὶ
ταχὺ
διὰ
τὸ |
[9] |
ἀνάγκη
γίνεσθαι
πλείω·
καὶ
γὰρ
|
ἅμα |
κινεῖται
τὰ
κῶλα
ἀπὸ
τῆς |
[9] |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
δεξιῶν,
καὶ
|
ἅμα |
τἀναντία
κινεῖται,
ὥστε
μὴ
εἶναι |
[9] |
Ἀλλὰ
μὴν
ἐνδέχεται
τὸ
Γ
|
ἅμα |
τῷ
Β
κινεῖσθαι,
ὥστ´
ἀνάγκη |
[8] |
δὲ
πάσχει.
Διὰ
τοῦτο
δ´
|
ἅμα |
ὡς
εἰπεῖν
νοεῖ
ὅτι
πορευτέον |
[7] |
οὖν
τοῖς
αὐτομάτοις
καὶ
τοῖς
|
ἁμαξίοις |
οὐκ
ἔστιν
ἀλλοίωσις,
ἐπεὶ
εἰ |
[7] |
ἀλλήλας
τὰς
στρέβλας,
καὶ
τὸ
|
ἁμάξιον, |
ὅπερ
ὀχούμενον
αὐτὸ
κινεῖ
εἰς |
[2] |
γῇ,
ἢ
τοῖς
ἐν
τῇ
|
ἄμμῳ |
πορευομένοις,
οὐ
πρόεισιν,
οὐδ´
ἔσται |
[11] |
ἐπὶ
τὸ
Γ,
ἡ
δ´
|
ἀμφοῖν |
ἐπ´
ἄμφω.
Ἀπὸ
δὲ
τοῦ |
[9] |
τῷ
Β
κινεῖσθαι,
ὥστ´
ἀνάγκη
|
ἀμφοτέρας |
τὰς
ἀρχὰς
τὰς
ἐν
τῷ |
[9] |
ἀρχὴν
τῆς
ψυχῆς
τῆς
κινούσης·
|
ἀμφοτέρων |
γὰρ
τῶν
ἄκρων
τὸ
μέσον |
[9] |
ἀεὶ
δ´
ἐν
τῷ
ἀνωτέρω
|
ἀμφοτέρων |
ἡ
ἀρχή,
ἀνάγκη
ἐν
τῷ |
[9] |
τὰ
σκέλη.
Ἀλλὰ
τὸ
κινοῦν
|
ἄμφω |
ἀκίνητον〉
ἀναγκαῖον
εἶναι,
τοῦτο
δ´ |
[11] |
Γ,
ἡ
δ´
ἀμφοῖν
ἐπ´
|
ἄμφω. |
Ἀπὸ
δὲ
τοῦ
Β
ἐπὶ |
[7] |
ἄνθρωπος,
εὐθὺς
ἠρεμεῖ·
καὶ
ταῦτα
|
ἄμφω |
πράττει,
ἂν
μή
τι
κωλύῃ |
[8] |
ζῷον
ἦν
ὁ
βραχίων,
ἐνταῦθ´
|
ἄν |
που
ἦν
ἡ
ἀρχὴ
τῆς |
[4] |
ἀπερειδόμενον
τὸ
κινούμενον
κινήσεται,
οἷον
|
ἄν |
τι
κινῇ
τῶν
μορίων·
ἀπερείδεται |
[3] |
γῆ
τοῦ
πλοίου.
~Ἀπορήσειε
δ´
|
ἄν |
τις,
ἆρ´
εἴ
τι
κινεῖ |
[3] |
δι´
αὐτῶν,
ἐκ
τῶν
τοιούτων
|
ἄν |
τις
διαπορήσειεν.
Οἱ
δὲ
μυθικῶς |
[4] |
οὖσαν
οἰκείαν
τοῖς
εἰρημένοις
ἐπισκέψαιτ´
|
ἄν |
τις.
Ἐὰν
γάρ
τις
ὑπερβάλλῃ |
[4] |
τῶν
ἀψύχων
ὅσα
κινεῖται
ἀπορήσειεν
|
ἄν |
τις,
πότερον
ἅπαντ´
ἔχει
ἐν |
[2] |
ποτε
τὸ
πλοῖον
ἔξωθεν
μέν,
|
ἄν |
τις
ὠθῇ
τῷ
κοντῷ
τὸν |
[3] |
γῆς
ἔχοντα
τοὺς
πόδας
δόξαιεν
|
ἂν |
ἀπὸ
διανοίας
εἰρηκέναι
τὸν
μῦθον, |
[7] |
αὐτὸς
δ´
ἄνθρωπος,
βαδίζει
εὐθέως,
|
ἂν |
δ´
ὅτι
οὐδενὶ
βαδιστέον
νῦν |
[4] |
σῶμα
ἐνδέχεσθαι
ἄπειρον
εἶναι)
ἐνδέχοιτ´
|
ἂν |
διαλυθῆναι
τὸν
οὐρανόν.
Τί
γὰρ |
[4] |
οὕτως
ὑπάρχειν
ἀναγκαῖον;
ἴσως
γὰρ
|
ἂν |
δόξειεν
ἄτοπον
εἶναι,
εἰ
ἡ |
[1] |
τῶν
ἐν
ταῖς
καμπαῖς,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
τῆς
διαμέτρου
ἡ
μὲν |
[9] |
Α
πρὸς
ἀλλήλας
κινουμένων,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἴ
τινες
τὰ
νῶτα
ἀντερείδοντες |
[8] |
τῇ
χειρί,
φανερὸν
ὅτι
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
ἐν
οὐδετέρῳ
ἡ
ψυχὴ |
[5] |
γενέσεως
καὶ
φθορᾶς,
αὕτη
αἰτία
|
ἂν |
εἴη,
καὶ
τῶν
ἄλλων
δὲ |
[4] |
εὖ
εἰρῆσθαι
Ὁμήρῳ
ἀλλ´
οὐκ
|
ἂν |
ἐρύσαιτ´
ἐξ
οὐρανόθεν
πεδίονδε
(Ζῆν´ |
[2] |
πλοίῳ
τοῦτο
πειρᾶται
πράττειν,
οὐκ
|
ἂν |
κινήσειεν
οὐδ´
ἂν
ὁ
Τιτυὸς |
[1] |
αὐτοῖς
τοῖς
ζῴοις·
δεῖ
γάρ,
|
ἂν |
κινῆταί
τι
τῶν
μορίων,
ἠρεμεῖν |
[8] |
νοεῖ
ὅτι
πορευτέον
καὶ
πορεύεται,
|
ἂν |
μή
τι
ἐμποδίζῃ
ἕτερον.
Τὰ |
[2] |
ἐν
αὐτῷ
ἠρεμία
ὅμως
ἄκυρος,
|
ἂν |
μή
τι
ἔξωθεν
ᾖ
ἁπλῶς |
[7] |
ἠρεμεῖ·
καὶ
ταῦτα
ἄμφω
πράττει,
|
ἂν |
μή
τι
κωλύῃ
ἢ
ἀναγκάζῃ. |
[2] |
πράττειν,
οὐκ
ἂν
κινήσειεν
οὐδ´
|
ἂν |
ὁ
Τιτυὸς
οὔθ´
ὁ
Βορέας |
[3] |
ὁτιοῦν
μένει
μόριον·
ἢ
γὰρ
|
ἂν |
ὅλην
ἀναγκαῖον
ἦν
μένειν,
ἢ |
[3] |
περὶ
τοὺς
πόλους·
τοῦτο
δ´
|
ἂν |
συμβαίνῃ
καὶ
κατὰ
λόγον
διὰ |
[9] |
μὴ
κινούμενον.
Ἀπερείδοιντο
μὲν
γὰρ
|
ἂν |
τὰ
ἄκρα
καὶ
αἱ
ἀρχαὶ |
[4] |
τῆς
κινήσεως
ἐντός.
Διὸ
δόξειεν
|
ἂν |
τοῖς
οὕτως
ὑπολαμβάνουσιν
εὖ
εἰρῆσθαι |
[6] |
καὶ
ἐπιθυμίαν.
Ταῦτα
δὲ
πάντα
|
ἀνάγεται |
εἰς
νοῦν
καὶ
ὄρεξιν.
Καὶ |
[7] |
ἂν
μή
τι
κωλύῃ
ἢ
|
ἀναγκάζῃ. |
Ποιητέον
μοι
ἀγαθόν,
οἰκία
δ´ |
[1] |
καὶ
ὅτι
τὸ
πρῶτον
κινοῦν
|
ἀναγκαῖον |
ἀκίνητον
εἶναι,
διώρισται
πρότερον,
ὅτεπερ |
[4] |
ἀδύνατον
δέ,
εἰ
μὴ
τἀντικείμενον
|
ἀναγκαῖον. |
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τῆς
ἀπορίας |
[2] |
κινεῖ
τὸ
πλοῖον
διὰ
τὸ
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
πρὸς
ὃ
ἀποστηρίζεται
μένειν· |
[9] |
Ἀλλὰ
τὸ
κινοῦν
ἄμφω
ἀκίνητον〉
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι,
τοῦτο
δ´
ἐστὶν
ἡ |
[10] |
ἀλλοτρίαν
δύναμιν·
τὸ
δὲ
κινοῦν
|
ἀναγκαῖον |
ἔχειν
τινὰ
δύναμιν
καὶ
ἰσχύν. |
[3] |
μόριον·
ἢ
γὰρ
ἂν
ὅλην
|
ἀναγκαῖον |
ἦν
μένειν,
ἢ
διασπᾶσθαι
τὸ |
[4] |
ἐπὶ
τοῦ
παντὸς
οὕτως
ὑπάρχειν
|
ἀναγκαῖον; |
ἴσως
γὰρ
ἂν
δόξειεν
ἄτοπον |
[3] |
μένειν,
ἀλλὰ
τοῖς
ταῦτα
λέγουσιν
|
ἀναγκαῖον |
φάναι
μηδὲν
εἶναι
μόριον
αὐτὴν |
[5] |
ἀλλοιώσεως,
εἰ
δὲ
μή,
οὐκ
|
ἀνάγκη. |
Αἱ
δὲ
πρῶται
αὐξήσεις
καὶ |
[11] |
οὔθ´
ἡ
ὄρεξις,
ἀλλ´
ἐπειδὴ
|
ἀνάγκη |
ἀλλοιοῦσθαι
τὰ
ζῷα
φυσικὴν
ἀλλοίωσιν, |
[9] |
ἅμα
τῷ
Β
κινεῖσθαι,
ὥστ´
|
ἀνάγκη |
ἀμφοτέρας
τὰς
ἀρχὰς
τὰς
ἐν |
[8] |
ὥσπερ
ἀφαιρετὸν
μέρος
ἡ
βακτηρία.
|
Ἀνάγκη |
ἄρα
ἐν
μηδεμιᾷ
εἶναι
ἀρχῇ, |
[9] |
δυνάμει
μὲν
ἕν,
ἐνεργείᾳ
δ´
|
ἀνάγκη |
γίνεσθαι
πλείω·
καὶ
γὰρ
ἅμα |
[8] |
ἐν
αὐτῷ
τῷ
ὅλῳ
κινουμένῳ,
|
ἀνάγκη |
δ´
εἶναί
τι
καὶ
ἀκίνητον, |
[2] |
ἀὴρ
ἢ
ἡ
θάλαττα
ἀντερείδοι.
|
Ἀνάγκη |
δὲ
τοῦτο
ἕτερον
εἶναι
τοῦ |
[8] |
δὲ
κινοῦν
πρῶτον
τὸ
ζῷον
|
ἀνάγκη |
εἶναι
ἔν
τινι
ἀρχῇ.
Ἡ |
[7] |
ἀπ´
ἀρχῆς.
Εἰ
ἱμάτιον
ἔσται,
|
ἀνάγκη |
εἶναι
τόδε
πρῶτον,
εἰ
δὲ |
[9] |
τῷ
ἀνωτέρω
ἀμφοτέρων
ἡ
ἀρχή,
|
ἀνάγκη |
ἐν
τῷ
μέσῳ
εἶναι
τὴν |
[4] |
εἴρηται·
τὰ
γὰρ
τοιαῦτα
πάντα
|
ἀνάγκη |
καὶ
ἐν
αὑτοῖς
ἔχειν
τὸ |
[4] |
τῶν
ἔξω
τι
ἠρεμούντων
ἀπερείδεσθαι
|
ἀνάγκη |
καὶ
ταῦτα,
ἢ
ἀδύνατον,
οἷον |
[6] |
δὲ
τελευταῖον
τῶν
κινουμένων
οὐκ
|
ἀνάγκη |
κινεῖν
οὐδέν.
Φανερὸν
δ´
ἐκ |
[9] |
Α
ἐνεργείᾳ
δύο
ἔσται,
ὥστ´
|
ἀνάγκη |
μὴ
στιγμὴν
ἀλλὰ
μέγεθός
τι |
[2] |
ᾖ
τὸ
ῥιπτούμενον
ἢ
ὠθούμενον,
|
ἀνάγκη |
πρῶτον
μὲν
πρὸς
ἠρεμοῦν
τι |
[3] |
γὰρ
αὐτὸ
κινούμενον
κινεῖ
αὐτόν,
|
ἀνάγκη |
τινὸς
ἀκινήτου
θιγγάνον
κινεῖν,
καὶ |
[8] |
αὐτῇ.
Ὅταν
γὰρ
κινῆται
ἐντεῦθεν,
|
ἀνάγκη |
τὸ
μὲν
ἠρεμεῖν
τῶν
σημείων |
[8] |
πρακτῷ
διωκτὸν
καὶ
φευκτόν·
ἐξ
|
ἀνάγκης |
δ´
ἀκολουθεῖ
τῇ
νοήσει
καὶ |
[9] |
συναγόμενα
τὰ
μόρια,
ὥστ´
ἐξ
|
ἀνάγκης |
διὰ
ταῦτα
γίνεσθαι
τὴν
κίνησιν |
[4] |
καὶ
ἀδιάλυτον
οἰόμεθα
μὲν
ἐξ
|
ἀνάγκης |
(εἶναι)
συμβαίνει
δὲ
κατὰ
τοῦτον |
[4] |
τοῦτον
τὸν
λόγον
οὐκ
ἐξ
|
ἀνάγκης· |
(πέφυκε
γὰρ
καὶ
ἐνδέχεται
εἶναι |
[4] |
ἡμῶν·
τὸ
μὲν
γὰρ
ἐξ
|
ἀνάγκης, |
τὸ
δὲ
πεφυκὸς
ὁρᾶσθαι
οὐκ |
[3] |
καὶ
ἔστι
τις
ἀναλογία
ἐξ
|
ἀνάγκης, |
ὥσπερ
τῶν
ἐναντίων
κινήσεων,
οὕτω |
[7] |
ἐν
ταύτῃ
κατὰ
μέγεθος
ἐν
|
ἀναισθήτῳ |
μορίῳ,
πολλὴν
ποιεῖ
τοῦ
σώματος |
[3] |
τὸ
κινοῦν·
καὶ
ἔστι
τις
|
ἀναλογία |
ἐξ
ἀνάγκης,
ὥσπερ
τῶν
ἐναντίων |
[10] |
καρδίᾳ
τοῖς
δ´
ἐν
τῷ
|
ἀνάλογον, |
διὰ
τοῦτο
καὶ
τὸ
πνεῦμα |
[4] |
τὰ
ἔξω
ἀπερειδόμενα
κινεῖται,
καὶ
|
ἀναπνέοντα |
καὶ
ἐκπνέοντα.
Οὐδὲν
γὰρ
διαφέρει |
[11] |
οἷον
ὕπνον
καὶ
ἐγρήγορσιν
καὶ
|
ἀναπνοήν, |
καὶ
ὅσαι
ἄλλαι
τοιαῦταί
εἰσιν. |
[2] |
ἐάν
τ´
ἰσχυρῶς
οὕτως
ὥστ´
|
ἄνεμον |
ποιεῖν
τὸν
μέγιστον,
ἐάν
τε |
[7] |
παντὶ
βαδιστέον
ἀνθρώπῳ,
αὐτὸς
δ´
|
ἄνθρωπος, |
βαδίζει
εὐθέως,
ἂν
δ´
ὅτι |
[7] |
βαδιστέον
νῦν
ἀνθρώπῳ,
αὐτὸς
δ´
|
ἄνθρωπος, |
εὐθὺς
ἠρεμεῖ·
καὶ
ταῦτα
ἄμφω |
[7] |
βαδίζειν
ἀγαθὸν
ἀνθρώπῳ,
ὅτι
αὐτὸς
|
ἄνθρωπος, |
οὐκ
ἐνδιατρίβει.
Διὸ
καὶ
ὅσα |
[7] |
ὅταν
νοήσῃ
ὅτι
παντὶ
βαδιστέον
|
ἀνθρώπῳ, |
αὐτὸς
δ´
ἄνθρωπος,
βαδίζει
εὐθέως, |
[7] |
δ´
ὅτι
οὐδενὶ
βαδιστέον
νῦν
|
ἀνθρώπῳ, |
αὐτὸς
δ´
ἄνθρωπος,
εὐθὺς
ἠρεμεῖ· |
[7] |
οἷον
εἰ
τὸ
βαδίζειν
ἀγαθὸν
|
ἀνθρώπῳ, |
ὅτι
αὐτὸς
ἄνθρωπος,
οὐκ
ἐνδιατρίβει. |
[7] |
αἱ
στρέβλαι·
ὧν
λυομένων
καὶ
|
ἀνιεμένων |
κινοῦνται.
Ἐν
μὲν
οὖν
τοῖς |
[7] |
καὶ
πάλιν
κύκλῳ
κινεῖται
τῷ
|
ἀνίσους |
ἔχειν
τοὺς
τροχούς
(ὁ
γὰρ |
[7] |
νῷ,
οὗ
ὀρέγεται,
εὐθὺς
ποιεῖ·
|
ἀντ´ |
ἐρωτήσεως
γὰρ
ἢ
νοήσεως
ἡ |
[3] |
κινοῦν
τῶν
ἐντός,
οὐδὲν
μᾶλλον
|
ἀντερείδειν |
δεῖ
τῆς
μονῆς
ἣν
ἡ |
[2] |
ὁ
ἀὴρ
ἢ
ἡ
θάλαττα
|
ἀντερείδοι. |
Ἀνάγκη
δὲ
τοῦτο
ἕτερον
εἶναι |
[9] |
ἂν
εἴ
τινες
τὰ
νῶτα
|
ἀντερείδοντες |
κινοῖεν
τὰ
σκέλη.
Ἀλλὰ
τὸ |
[9] |
τοῦτο
καὶ
τὰς
ἀπὸ
τοῦ
|
ἄνω |
καὶ
κάτω,
οἷον
τὰς
ἀπὸ |
[4] |
κινοῦνται
τὸ
πῦρ
καὶ
τὸ
|
ἄνω |
σῶμα)
εἰ
μὲν
οὖν
εἰσὶν |
[10] |
βαρυτέρου
ἀπονικώμενον,
τὸ
δὲ
βαρὺ
|
ἄνω |
ὑπὸ
τοῦ
κουφοτέρου.
μὲν
οὖν |
[9] |
ἐκεῖνο,
ἀεὶ
δ´
ἐν
τῷ
|
ἀνωτέρω |
ἀμφοτέρων
ἡ
ἀρχή,
ἀνάγκη
ἐν |
[8] |
μηδ´
ἐν
τῇ
χειρί,
ὅτι
|
ἀνωτέρω |
ἔτι,
ἡ
ἀρχὴ
οὐδ´
ἐνταῦθα· |
[4] |
ἀπερείσεται.
Εἰ
δέ
τι
ἐστὶν
|
ἀνωτέρω |
καὶ
πρώτως
κινοῦν,
ἄδηλον,
καὶ |
[2] |
ᾖ
ἁπλῶς
ἠρεμοῦν
καὶ
ἀκίνητον.
|
Ἄξιον |
δ´
ἐπιστήσαντας
ἐπισκέψασθαι
περὶ
τοῦ |
[7] |
ποιητέον,
πρᾶξίς
ἐστιν.
Πράττει
δ´
|
ἀπ´ |
ἀρχῆς.
Εἰ
ἱμάτιον
ἔσται,
ἀνάγκη |
[11] |
Α
ἐπὶ
τὸ
Γ
ὡς
|
ἀπ´ |
ἀρχῆς.
Ὅτι
δὲ
ὁτὲ
μὲν |
[3] |
ἠρεμιῶν.
Καὶ
αἱ
μὲν
ἴσαι
|
ἀπαθεῖς |
ὑπ´
ἀλλήλων,
κρατοῦνται
δὲ
κατὰ |
[8] |
γὰρ
τοῦ
ὠλεκράνου
μένοντος
κινεῖται
|
ἅπαν |
τὸ
κάτω
συνεχές.
~Ἐπεὶ
δ´ |
[4] |
κινεῖται
ἀπορήσειεν
ἄν
τις,
πότερον
|
ἅπαντ´ |
ἔχει
ἐν
ἑαυτοῖς
καὶ
τὸ |
[1] |
ἕκαστον
συμβεβηκότων
αὐτοῖς,
ἐπέσκεπται
περὶ
|
ἁπάντων |
ἐν
ἑτέροις·
ὅλως
δὲ
περὶ |
[10] |
τε
γὰρ
τῇ
πόλει
ὅταν
|
ἅπαξ |
συστῇ
ἡ
τάξις,
οὐδὲν
δεῖ |
[4] |
εἰσὶ
μέν,
ἐνδέχεται
δ´
εἶναι
|
(ἄπειρον |
γὰρ
οὐκ
ἐνδέχεται
διὰ
τὸ |
[4] |
διὰ
τὸ
μηδὲ
σῶμα
ἐνδέχεσθαι
|
ἄπειρον |
εἶναι)
ἐνδέχοιτ´
ἂν
διαλυθῆναι
τὸν |
[4] |
αὕτη
ἡ
δύναμις,
ὅτι
οὐκ
|
ἄπειρος, |
φανερόν·
οὐδὲ
γὰρ
ἡ
γῆ |
[4] |
φανερόν·
οὐδὲ
γὰρ
ἡ
γῆ
|
ἄπειρος, |
ὥστ´
οὐδὲ
τὸ
βάρος
αὐτῆς. |
[1] |
ἕκαστα
καὶ
τῶν
αἰσθητῶν,
δι´
|
ἅπερ |
καὶ
τοὺς
καθόλου
ζητοῦμεν
λόγους, |
[4] |
πρὸς
τῶν
ἔξω
τι
ἠρεμούντων
|
ἀπερείδεσθαι |
ἀνάγκη
καὶ
ταῦτα,
ἢ
ἀδύνατον, |
[8] |
ὅτι
γὰρ
πρὸς
ἠρεμοῦν
δεῖ
|
ἀπερείδεσθαι |
τὸ
κινοῦν,
εἴρηται
πρότερον.
Κινεῖται |
[4] |
ἄν
τι
κινῇ
τῶν
μορίων·
|
ἀπερείδεται |
γὰρ
θάτερον
ὡς
πρὸς
μένον |
[9] |
τὸ
κινοῦν,
καὶ
μὴ
κινούμενον.
|
Ἀπερείδοιντο |
μὲν
γὰρ
ἂν
τὰ
ἄκρα |
[4] |
κινεῖται,
πάντα
πρὸς
τὰ
ἔξω
|
ἀπερειδόμενα |
κινεῖται,
καὶ
ἀναπνέοντα
καὶ
ἐκπνέοντα. |
[1] |
κινουμένου
ἔσται,
καὶ
πρὸς
ὃ
|
ἀπερειδόμενον |
καὶ
ὅλον
ἀθρόον
κινηθήσεται
καὶ |
[2] |
τοῦ
ζῴου
ἀκίνητον,
πρὸς
ὃ
|
ἀπερειδόμενον |
κινεῖται
τὸ
κινούμενον.
Εἰ
γὰρ |
[4] |
τὸ
δὲ
κινεῖσθαι,
πρὸς
ὃ
|
ἀπερειδόμενον |
τὸ
κινούμενον
κινήσεται,
οἷον
ἄν |
[2] |
ἠρεμοῦν
τι
τῶν
αὑτοῦ
μορίων
|
ἀπερειδόμενον |
ὠθεῖν,
εἶτα
πάλιν
τοῦτο
τὸ |
[4] |
ἠρεμοῦν,
καὶ
ἔξω
πρὸς
ὃ
|
ἀπερείσεται. |
Εἰ
δέ
τι
ἐστὶν
ἀνωτέρω |
[11] |
εἰσιν.
Οὐθενὸς
γὰρ
τούτων
κυρία
|
ἁπλῶς |
ἐστιν
οὔθ´
ἡ
φαντασία
οὔθ´ |
[2] |
ἂν
μή
τι
ἔξωθεν
ᾖ
|
ἁπλῶς |
ἠρεμοῦν
καὶ
ἀκίνητον.
Ἄξιον
δ´ |
[11] |
Α
ἐλθεῖν
ὡς
ἐπ´
ἀρχήν,
|
ἀπὸ |
δὲ
τοῦ
Α
ἐπὶ
τὸ |
[11] |
ἡ
δ´
ἀμφοῖν
ἐπ´
ἄμφω.
|
Ἀπὸ |
δὲ
τοῦ
Β
ἐπὶ
τὸ |
[3] |
ἔχοντα
τοὺς
πόδας
δόξαιεν
ἂν
|
ἀπὸ |
διανοίας
εἰρηκέναι
τὸν
μῦθον,
ὡς |
[11] |
Β
ἐπὶ
τὸ
Γ
τῷ
|
ἀπὸ |
μὲν
τοῦ
Β
ἐπὶ
τὸ |
[11] |
τῶν
μορίων
καὶ
τοῖς
μορίοις
|
ἀπὸ |
τῆς
ἀρχῆς
εὐλόγως
συμβαίνουσι,
καὶ |
[9] |
γὰρ
ἅμα
κινεῖται
τὰ
κῶλα
|
ἀπὸ |
τῆς
ἀρχῆς,
καὶ
θατέρου
ἠρεμοῦντος |
[11] |
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
ἀφικνοῦνται,
καὶ
|
ἀπὸ |
τῆς
ἀρχῆς
κινουμένης
καὶ
μεταβαλλούσης, |
[9] |
ἄνω
καὶ
κάτω,
οἷον
τὰς
|
ἀπὸ |
τῆς
κεφαλῆς
πρὸς
τὰ
ἀπὸ |
[9] |
ἀπὸ
τῆς
κεφαλῆς
πρὸς
τὰ
|
ἀπὸ |
τῆς
ῥάχεως
τοῖς
ἔχουσι
ῥάχιν. |
[8] |
ἐν
τῇ
βακτηρίᾳ
ἡ
κινοῦσα
|
ἀπὸ |
τῆς
ψυχῆς
ἀρχὴ
ἔνεστιν,
οὐδ´ |
[9] |
τὰς
κινήσεις
τοῦτο
καὶ
τὰς
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἄνω
καὶ
κάτω,
οἷον |
[3] |
μένουσα·
ἢ
κινηθήσεται
ἡ
γῆ
|
ἀπὸ |
τοῦ
μέσου
καὶ
ἐκ
τοῦ |
[4] |
ἠρεμίαν,
δῆλον
ὅτι
κινήσει
αὐτὴν
|
ἀπὸ |
τοῦ
μέσου.
Καὶ
ἡ
ἰσχὺς |
[9] |
συνεχές.
~Ἐπεὶ
δ´
ὁμοίως
ἔχει
|
ἀπὸ |
τῶν
ἀριστερῶν
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[9] |
ἔχει
ἀπὸ
τῶν
ἀριστερῶν
καὶ
|
ἀπὸ |
τῶν
δεξιῶν,
καὶ
ἅμα
τἀναντία |
[11] |
δὲ
κινήσεις
τῇ
τε
ἀρχῇ
|
ἀπὸ |
τῶν
μορίων
καὶ
τοῖς
μορίοις |
[7] |
μεγάλας
καὶ
πολλὰς
ποιεῖ
διαφορὰς
|
ἄποθεν, |
οὐκ
ἄδηλον·
οἷον
τοῦ
οἴακος |
[8] |
τὸ
δὲ
παθητικόν,
καὶ
μηδὲν
|
ἀπολίπῃ |
αὐτῶν
ἑκάτερον
τῶν
ἐν
τῷ |
[10] |
κοῦφον
κάτω
ὑπὸ
τοῦ
βαρυτέρου
|
ἀπονικώμενον, |
τὸ
δὲ
βαρὺ
ἄνω
ὑπὸ |
[3] |
μέρος
ἡ
γῆ
τοῦ
πλοίου.
|
~Ἀπορήσειε |
δ´
ἄν
τις,
ἆρ´
εἴ |
[4] |
δὲ
τῶν
ἀψύχων
ὅσα
κινεῖται
|
ἀπορήσειεν |
ἄν
τις,
πότερον
ἅπαντ´
ἔχει |
[4] |
τῶν
ἐντός.
~Ἔστι
δέ
τις
|
ἀπορία |
περὶ
τὰς
κινήσεις
τῶν
τοῦ |
[4] |
λύεται
καὶ
ἡ
πάλαι
λεχθεῖσα
|
ἀπορία, |
πότερον
ἐνδέχεται
ἢ
οὐκ
ἐνδέχεται |
[4] |
ἀναγκαῖον.
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τῆς
|
ἀπορίας |
ταύτης
ἕτερος
ἔστω
λόγος·
ἆρα |
[2] |
κινηθήσεται.
Μαρτύριον
δὲ
τούτου
τὸ
|
ἀπορούμενον, |
διὰ
τί
ποτε
τὸ
πλοῖον |
[2] |
τε
κινεῖ
καὶ
πρὸς
ὃ
|
ἀποστηρίζεται. |
Ἔξωθεν
δ´
ὠθῶν
ἢ
ἕλκων |
[2] |
τὸ
ἀναγκαῖον
εἶναι
πρὸς
ὃ
|
ἀποστηρίζεται |
μένειν·
συμβαίνει
δ´
αὐτῷ
τὸ |
[2] |
ὄν,
πρὸς
τῶν
ἔξωθέν
τι
|
ἀποστηριζόμενον |
μένειν.
Ὁ
δὲ
τὸ
πλοῖον |
[2] |
τῷ
πλοίῳ
αὐτὸς
ὢν
καὶ
|
ἀποστηριζόμενος |
πρὸς
τὸ
πλοῖον
εὐλόγως
οὐ |
[3] |
πλοίου.
~Ἀπορήσειε
δ´
ἄν
τις,
|
ἆρ´ |
εἴ
τι
κινεῖ
τὸν
ὅλον |
[9] |
κινεῖσθαι
τὸ
δὲ
κινεῖν.
Ἓν
|
ἄρα |
δυνάμει
ὂν
τὸ
Α
ἐνεργείᾳ |
[9] |
Α
κινουμένας
κινεῖν.
Δεῖ
τι
|
ἄρα |
εἶναι
παρὰ
ταύτας
ἕτερον
τὸ |
[8] |
ἀφαιρετὸν
μέρος
ἡ
βακτηρία.
Ἀνάγκη
|
ἄρα |
ἐν
μηδεμιᾷ
εἶναι
ἀρχῇ,
ἥ |
[4] |
ἀπορίας
ταύτης
ἕτερος
ἔστω
λόγος·
|
ἆρα |
δὲ
δεῖ
τι
ἀκίνητον
εἶναι |
[9] |
ἠρεμεῖν
τὸ
δεξιὸν
κινεῖσθαι
τὸ
|
ἀριστερὸν |
μηδ´
αὖ
τῷ
τοῦτο
ἐκεῖνο, |
[9] |
δ´
ὁμοίως
ἔχει
ἀπὸ
τῶν
|
ἀριστερῶν |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
δεξιῶν,
καὶ |
[9] |
ἂν
τὰ
ἄκρα
καὶ
αἱ
|
ἀρχαὶ |
αἱ
ἐν
τῷ
Α
πρὸς |
[11] |
δι´
ἣν
αἰτίαν·
τὰς
γὰρ
|
ἀρχὰς |
ἔχει
τῶν
αἰσθήσεων·
τὸ
δὲ |
[9] |
κινεῖσθαι,
ὥστ´
ἀνάγκη
ἀμφοτέρας
τὰς
|
ἀρχὰς |
τὰς
ἐν
τῷ
Α
κινουμένας |
[8] |
ἐντὸς
καὶ
τὰ
περὶ
τὰς
|
ἀρχὰς |
τῶν
ὀργανικῶν
μορίων
μεταβάλλοντα
ἐκ |
[9] |
ἐν
τῷ
ἀνωτέρω
ἀμφοτέρων
ἡ
|
ἀρχή, |
ἀνάγκη
ἐν
τῷ
μέσῳ
εἶναι |
[11] |
Αἱ
δὲ
κινήσεις
τῇ
τε
|
ἀρχῇ |
ἀπὸ
τῶν
μορίων
καὶ
τοῖς |
[4] |
ὑπ´
ἄλλου
κινεῖται
τὰ
ἄψυχα,
|
ἀρχὴ |
δὲ
πάντων
τῶν
οὕτως
κινουμένων |
[8] |
ἡ
κινοῦσα
ἀπὸ
τῆς
ψυχῆς
|
ἀρχὴ |
ἔνεστιν,
οὐδ´
ἐν
τῇ
χειρί· |
[11] |
ἐστίν,
ἡ
μὲν
τοῦ
Β
|
ἀρχὴ |
ἐπὶ
τὸ
Β,
ἡ
δὲ |
[8] |
ζῷον
ἀνάγκη
εἶναι
ἔν
τινι
|
ἀρχῇ. |
Ἡ
δὲ
καμπὴ
ὅτι
μέν |
[8] |
Ἀνάγκη
ἄρα
ἐν
μηδεμιᾷ
εἶναι
|
ἀρχῇ, |
ἥ
ἐστιν
ἄλλου
τελευτή,
μηδὲ |
[1] |
διαιρετά.
(Ἀλλ´
οὖν
ἀεὶ
ἡ
|
ἀρχή, |
ἠρεμεῖ
κινουμένου
τοῦ
μορίου
τοῦ |
[8] |
κινουμένου
οὔτ´
ἐν
τῇ
ἑτέρᾳ
|
ἀρχῇ. |
Καὶ
γὰρ
τὸ
ξύλον
ἔχει |
[7] |
δὲ
μικρὰ
μεταβολὴ
γινομένη
ἐν
|
ἀρχῇ |
μεγάλας
καὶ
πολλὰς
ποιεῖ
διαφορὰς |
[8] |
τρόμοις
καὶ
τοῖς
τούτων
ἐναντίοις.
|
~Ἀρχὴ |
μὲν
οὖν,
ὥσπερ
εἴρηται,
τῆς |
[8] |
χειρί,
ὅτι
ἀνωτέρω
ἔτι,
ἡ
|
ἀρχὴ |
οὐδ´
ἐνταῦθα·
ἔτι
γὰρ
τοῦ |
[4] |
δόξειεν
ἄτοπον
εἶναι,
εἰ
ἡ
|
ἀρχὴ |
τῆς
κινήσεως
ἐντός.
Διὸ
δόξειεν |
[6] |
τὸ
σῶμα,
καὶ
τίς
ἡ
|
ἀρχὴ |
τῆς
τοῦ
ζῴου
κινήσεως.
Τῶν |
[8] |
ἐνταῦθ´
ἄν
που
ἦν
ἡ
|
ἀρχὴ |
τῆς
ψυχῆς
ἡ
κινοῦσα.
Ἐπεὶ |
[10] |
τὸ
ἀκίνητον.
Ἐπεὶ
δ´
ἡ
|
ἀρχὴ |
τοῖς
μὲν
ἐν
τῇ
καρδίᾳ |
[8] |
δὲ
καμπὴ
ὅτι
μέν
ἐστι
|
ἀρχὴ |
τοῦ
δὲ
τελευτή,
εἴρηται.
Διὸ |
[1] |
δεῖ
ἔχειν
ἠρεμοῦν,
ὅθεν
ἡ
|
ἀρχὴ |
τοῦ
κινουμένου
ἔσται,
καὶ
πρὸς |
[10] |
εἶναι
ψυχήν,
ἀλλ´
ἔν
τινι
|
ἀρχῇ |
τοῦ
σώματος
οὔσης
τἆλλα
(ζῆν |
[8] |
ἐσχάτου
ἐν
τῇ
χειρὶ
ἡ
|
ἀρχή, |
τούτου
δ´
ἐν
τῷ
καρπῷ. |
[1] |
ἐπισκεπτέον
νῦν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
ἀρχὴ |
τῶν
ἄλλων
κινήσεων
τὸ
αὐτὸ |
[11] |
Δεῖ
γὰρ
νοῆσαι
τὸ
Α
|
ἀρχήν. |
Αἱ
οὖν
κινήσεις
καθ´
ἕκαστον |
[11] |
τὸ
Α
ἐλθεῖν
ὡς
ἐπ´
|
ἀρχήν, |
ἀπὸ
δὲ
τοῦ
Α
ἐπὶ |
[11] |
στοιχεῖον
τῶν
ἐπιγεγραμμένων
ἐπὶ
τὴν
|
ἀρχὴν |
ἀφικνοῦνται,
καὶ
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς |
[9] |
τοῦ
τόπου
τοῦ
περὶ
τὴν
|
ἀρχὴν |
καὶ
μεταβάλλοντος
τὰ
ἐχόμενα
συμμεταβάλλει |
[8] |
γὰρ
τὸ
ξύλον
ἔχει
καὶ
|
(ἀρχὴν |
καὶ
τέλος
πρὸς
τὴν
χεῖρα. |
[10] |
ἄλλοις·
τοῦτο
δὲ
πρὸς
τὴν
|
ἀρχὴν |
τὴν
ψυχικὴν
ἔοικεν
ὁμοίως
ἔχειν |
[9] |
ἐν
τῷ
μέσῳ
εἶναι
τὴν
|
ἀρχὴν |
τῆς
ψυχῆς
τῆς
κινούσης·
ἀμφοτέρων |
[7] |
πρᾶξίς
ἐστιν.
Πράττει
δ´
ἀπ´
|
ἀρχῆς. |
Εἰ
ἱμάτιον
ἔσται,
ἀνάγκη
εἶναι |
[4] |
σύστασιν,
εἰ
ἐξ
ἀκινήτου
ἤρτηται
|
ἀρχῆς. |
Ἐπὶ
δὲ
τῶν
ζῴων
οὐ |
[11] |
καὶ
τοῖς
μορίοις
ἀπὸ
τῆς
|
ἀρχῆς |
εὐλόγως
συμβαίνουσι,
καὶ
πρὸς
ἀλλήλας |
[9] |
κινεῖται
τὰ
κῶλα
ἀπὸ
τῆς
|
ἀρχῆς, |
καὶ
θατέρου
ἠρεμοῦντος
θάτερον
κινεῖται. |
[5] |
περὶ
δὲ
γενέσεως
τῆς
ἐξ
|
ἀρχῆς |
καὶ
φθορᾶς
ἄλλος
λόγος·
εἰ |
[11] |
ἀρχὴν
ἀφικνοῦνται,
καὶ
ἀπὸ
τῆς
|
ἀρχῆς |
κινουμένης
καὶ
μεταβαλλούσης,
ἐπειδὴ
πολλὰ |
[11] |
ἐπὶ
τὸ
Γ
ὡς
ἀπ´
|
ἀρχῆς. |
Ὅτι
δὲ
ὁτὲ
μὲν
ταὐτὰ |
[4] |
ἄλλος
λόγος
περὶ
τῆς
τοιαύτης
|
ἀρχῆς. |
Τὰ
δὲ
ζῷα
ὅσα
κινεῖται, |
[3] |
διαπορήσειεν.
Οἱ
δὲ
μυθικῶς
τὸν
|
Ἄτλαντα |
ποιοῦντες
ἐπὶ
τῆς
γῆς
ἔχοντα |
[3] |
κατὰ
τὴν
ὑπεροχήν.
(Διόπερ
εἴτ´
|
Ἄτλας |
εἴτε
τι
τοιοῦτόν
ἐστιν
ἕτερον |
[4] |
ἀναγκαῖον;
ἴσως
γὰρ
ἂν
δόξειεν
|
ἄτοπον |
εἶναι,
εἰ
ἡ
ἀρχὴ
τῆς |
[9] |
δεξιὸν
κινεῖσθαι
τὸ
ἀριστερὸν
μηδ´
|
αὖ |
τῷ
τοῦτο
ἐκεῖνο,
ἀεὶ
δ´ |
[10] |
ἕλξις,
ὥστε
δεῖ
τὸ
ὄργανον
|
αὐξάνεσθαί |
τε
δύνασθαι
καὶ
συστέλλεσθαι.
Τοιαύτη |
[5] |
ἀλλοιουμένῳ
αὐτῷ
ὑφ´
αὑτοῦ
καὶ
|
αὐξανομένῳ; |
περὶ
δὲ
γενέσεως
τῆς
ἐξ |
[7] |
γίνεσθαι
καὶ
τὰ
σχήματα
μεταβάλλειν,
|
αὐξανομένων |
τῶν
μορίων
διὰ
θερμότητα
καὶ |
[11] |
δὲ
τῶν
μορίων
τὰ
μὲν
|
αὔξεσθαι |
τὰ
δὲ
φθίνειν,
ὥστ´
ἤδη |
[5] |
οὐκ
ἀνάγκη.
Αἱ
δὲ
πρῶται
|
αὐξήσεις |
καὶ
ἀλλοιώσεις
ὑπ´
ἄλλου
γίνονται |
[5] |
αὕτη,
ὅταν
τελεωθῇ·
ὥστε
καὶ
|
αὐξήσεως, |
εἴ
ποτε
γίνεται,
αὐτὸ
αὑτῷ |
[4] |
κινουμένοις
κατὰ
τόπον
ὅσα
κινεῖ
|
αὐτὰ |
αὑτά.
Δεῖ
γὰρ
αὐτοῦ
τὸ |
[4] |
πάντων
τῶν
οὕτως
κινουμένων
τὰ
|
αὐτὰ |
αὑτὰ
κινοῦντα.
Τῶν
δὲ
τοιούτων |
[4] |
κατὰ
τόπον
ὅσα
κινεῖ
αὐτὰ
|
αὑτά. |
Δεῖ
γὰρ
αὐτοῦ
τὸ
μὲν |
[4] |
τῶν
οὕτως
κινουμένων
τὰ
αὐτὰ
|
αὑτὰ |
κινοῦντα.
Τῶν
δὲ
τοιούτων
περὶ |
[8] |
ὡς
δυσὶ
χρῆται
ἡ
φύσις
|
αὐτῇ. |
Ὅταν
γὰρ
κινῆται
ἐντεῦθεν,
ἀνάγκη |
[5] |
πρώτην
κίνησιν
γενέσεως
καὶ
φθορᾶς,
|
αὕτη |
αἰτία
ἂν
εἴη,
καὶ
τῶν |
[8] |
τὴν
δ´
ὄρεξιν
ἡ
φαντασία·
|
αὕτη |
δὲ
γίνεται
ἢ
διὰ
νοήσεως |
[4] |
ἡ
ἰσχὺς
δ´
ἀφ´
ἧς
|
αὕτη |
ἡ
δύναμις,
ὅτι
οὐκ
ἄπειρος, |
[5] |
ἐν
τῷ
ζῴῳ
κίνησις
πρώτη
|
αὕτη, |
ὅταν
τελεωθῇ·
ὥστε
καὶ
αὐξήσεως, |
[10] |
βιαστικὴ
καὶ
ὠστικὴ
διὰ
τὴν
|
αὐτὴν |
αἰτίαν,
καὶ
ἔχει
καὶ
βάρος |
[4] |
γῆς
ἠρεμίαν,
δῆλον
ὅτι
κινήσει
|
αὐτὴν |
ἀπὸ
τοῦ
μέσου.
Καὶ
ἡ |
[3] |
ἀναγκαῖον
φάναι
μηδὲν
εἶναι
μόριον
|
αὐτὴν |
τοῦ
παντός,
πρὸς
δὲ
τούτοις |
[6] |
φαντασία
καὶ
ἡ
αἴσθησις
τὴν
|
αὐτὴν |
τῷ
νῷ
χώραν
ἔχουσιν·
κριτικὰ |
[3] |
μένειν,
ἢ
διασπᾶσθαι
τὸ
συνεχὲς
|
αὐτῆς. |
Ἀλλ´
ὅτι
τοὺς
πόλους
οἴονταί |
[6] |
εἴρηται
ἐν
τοῖς
διωρισμένοις
περὶ
|
αὐτῆς. |
Ἐπεὶ
δὲ
τὰ
ἄψυχα
πάντα |
[4] |
ἄπειρος,
ὥστ´
οὐδὲ
τὸ
βάρος
|
αὐτῆς. |
Ἐπεὶ
δὲ
τὸ
ἀδύνατον
λέγεται |
[3] |
τοῦ
μέσου
καὶ
ἐκ
τοῦ
|
αὐτῆς |
τόπου.
Ὡς
γὰρ
τὸ
ὠθοῦν |
[5] |
καὶ
φθορᾶς
οὐδαμῶς
(οἷόν
τε
|
αὐτὸ |
αἴτιον
εἶναι
αὑτῷ
οὐδέν.
Προϋπάρχειν |
[5] |
καὶ
αὐξήσεως,
εἴ
ποτε
γίνεται,
|
αὐτὸ |
αὑτῷ
αἴτιον
καὶ
ἀλλοιώσεως,
εἰ |
[5] |
καὶ
τὸ
γεννῶν
τοῦ
γεννωμένου·
|
αὐτὸ |
δ´
αὑτοῦ
πρότερον
οὐδέν
ἐστιν. |
[1] |
ἀρχὴ
τῶν
ἄλλων
κινήσεων
τὸ
|
αὐτὸ |
ἑαυτὸ
κινοῦν,
τούτου
δὲ
τὸ |
[7] |
πάλιν
μείζους,
κἂν
κύκλῳ
τὸ
|
αὐτὸ |
ἐκινεῖτο·
ἐν
δὲ
τῷ
ζῴῳ |
[2] |
πάλιν
τοῦτο
τὸ
μόριον,
ἢ
|
αὐτὸ |
ἢ
οὗ
τυγχάνει
μόριον
ὄν, |
[7] |
δὲ
τῷ
ζῴῳ
δύναται
τὸ
|
αὐτὸ |
καὶ
μεῖζον
καὶ
ἔλαττον
γίνεσθαι |
[7] |
καὶ
τὸ
ἁμάξιον,
ὅπερ
ὀχούμενον
|
αὐτὸ |
κινεῖ
εἰς
εὐθύ,
καὶ
πάλιν |
[3] |
ἐν
τῷ
οὐρανῷ.
Εἴτε
γὰρ
|
αὐτὸ |
κινούμενον
κινεῖ
αὐτόν,
ἀνάγκη
τινὸς |
[2] |
μένειν·
συμβαίνει
δ´
αὐτῷ
τὸ
|
αὐτὸ |
ὅ
τε
κινεῖ
καὶ
πρὸς |
[10] |
ἔν
τε
τοῖς
ζῴοις
τὸ
|
αὐτὸ |
τοῦτο
διὰ
τὴν
φύσιν
γίνεται |
[5] |
~Πότερον
δ´
ἐν
τῷ
αὐτῷ
|
αὑτὸ |
κινοῦντι
κατὰ
τόπον
μόνῳ
δεῖ |
[1] |
αἰτίαι
τῶν
καθ´
ἕκαστον
συμβεβηκότων
|
αὐτοῖς, |
ἐπέσκεπται
περὶ
ἁπάντων
ἐν
ἑτέροις· |
[6] |
ἕνεκά
τινος,
ὥστε
τοῦτ´
ἔστιν
|
αὐτοῖς |
πάσης
τῆς
κινήσεως
πέρας,
τὸ |
[1] |
ἠρεμοῦντος,
πρῶτον
μὲν
οὖν
ἐν
|
αὐτοῖς |
τοῖς
ζῴοις·
δεῖ
γάρ,
ἂν |
[4] |
δεῖ
ὑπάρχειν,
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
|
αὐτοῖς |
τοῖς
κινουμένοις
κατὰ
τόπον
ὅσα |
[4] |
τοιαῦτα
πάντα
ἀνάγκη
καὶ
ἐν
|
αὑτοῖς |
ἔχειν
τὸ
ἠρεμοῦν,
καὶ
ἔξω |
[7] |
δὲ
πράττουσιν.
Ὥσπερ
δὲ
τὰ
|
αὐτόματα |
κινεῖται
μικρᾶς
κινήσεως
γινομένης,
λυομένων |
[7] |
κινοῦνται.
Ἐν
μὲν
οὖν
τοῖς
|
αὐτομάτοις |
καὶ
τοῖς
ἁμαξίοις
οὐκ
ἔστιν |
[3] |
Εἴτε
γὰρ
αὐτὸ
κινούμενον
κινεῖ
|
αὐτόν, |
ἀνάγκη
τινὸς
ἀκινήτου
θιγγάνον
κινεῖν, |
[3] |
οὐρανὸς
ἔχει
καὶ
τὸ
κινοῦν
|
αὐτόν. |
Εἰ
δὲ
τοῦτο
ἀδύνατον,
ἀδύνατον |
[7] |
τὸ
βαδίζειν
ἀγαθὸν
ἀνθρώπῳ,
ὅτι
|
αὐτὸς |
ἄνθρωπος,
οὐκ
ἐνδιατρίβει.
Διὸ
καὶ |
[10] |
ἕτερον,
ἔστω
ἄλλος
λόγος
(ὁ
|
αὐτὸς |
γάρ
ἐστι
καὶ
περὶ
τῶν |
[7] |
νοήσῃ
ὅτι
παντὶ
βαδιστέον
ἀνθρώπῳ,
|
αὐτὸς |
δ´
ἄνθρωπος,
βαδίζει
εὐθέως,
ἂν |
[7] |
ὅτι
οὐδενὶ
βαδιστέον
νῦν
ἀνθρώπῳ,
|
αὐτὸς |
δ´
ἄνθρωπος,
εὐθὺς
ἠρεμεῖ·
καὶ |
[10] |
παρ´
ἕκαστον
τῶν
γινομένων,
ἀλλ´
|
αὐτὸς |
ἕκαστος
ποιεῖ
τὰ
αὑτοῦ
ὡς |
[2] |
πλοῖον
ὠθῶν
ἐν
τῷ
πλοίῳ
|
αὐτὸς |
ὢν
καὶ
ἀποστηριζόμενος
πρὸς
τὸ |
[4] |
κινεῖ
αὐτὰ
αὑτά.
Δεῖ
γὰρ
|
αὐτοῦ |
τὸ
μὲν
ἠρεμεῖν
τὸ
δὲ |
[11] |
σημεῖον·
καὶ
γὰρ
ἐξέρχεται
ἐξ
|
αὐτοῦ |
ὥσπερ
ζῷόν
τι
ἡ
τοῦ |
[2] |
ὅνπερ
οἱ
γραφεῖς
ποιοῦσιν·
ἐξ
|
αὑτοῦ |
γὰρ
τὸ
πνεῦμα
ἀφιέντα
γράφουσιν. |
[10] |
ἕκαστον
οὕτω
συστάντων
ποιεῖν
τὸ
|
αὑτοῦ |
ἔργον,
ὥστε
μηδὲν
δεῖν
ἐν |
[5] |
ἐν
τῷ
ἀλλοιουμένῳ
αὐτῷ
ὑφ´
|
αὑτοῦ |
καὶ
αὐξανομένῳ;
περὶ
δὲ
γενέσεως |
[2] |
μὲν
πρὸς
ἠρεμοῦν
τι
τῶν
|
αὑτοῦ |
μορίων
ἀπερειδόμενον
ὠθεῖν,
εἶτα
πάλιν |
[5] |
γεννῶν
τοῦ
γεννωμένου·
αὐτὸ
δ´
|
αὑτοῦ |
πρότερον
οὐδέν
ἐστιν.
~Περὶ
μὲν |
[10] |
ἀλλ´
αὐτὸς
ἕκαστος
ποιεῖ
τὰ
|
αὑτοῦ |
ὡς
τέτακται,
καὶ
γίνεται
τόδε |
[1] |
ἐφ´
ὧν
ἐφαρμόττειν
οἰόμεθα
δεῖν
|
αὐτούς. |
Φανερὸν
γὰρ
καὶ
ἐπὶ
τούτων |
[5] |
ἐκπνέοντες.
~Πότερον
δ´
ἐν
τῷ
|
αὐτῷ |
αὑτὸ
κινοῦντι
κατὰ
τόπον
μόνῳ |
[2] |
φοράν.
Ὥσπερ
γὰρ
καὶ
ἐν
|
αὐτῷ |
δεῖ
τι
ἀκίνητον
εἶναι,
εἰ |
[2] |
φανερόν.
~Ἀλλὰ
πᾶσα
ἡ
ἐν
|
αὐτῷ |
ἠρεμία
ὅμως
ἄκυρος,
ἂν
μή |
[2] |
κινεῖ
ῥᾳδίως,
ἐὰν
δ´
ἐν
|
αὐτῷ |
τις
ὢν
τῷ
πλοίῳ
τοῦτο |
[2] |
ὃ
ἀποστηρίζεται
μένειν·
συμβαίνει
δ´
|
αὐτῷ |
τὸ
αὐτὸ
ὅ
τε
κινεῖ |
[8] |
τὸ
μὲν
κινεῖται
τὸ
ἐν
|
αὐτῷ |
τῷ
ὅλῳ
κινουμένῳ,
ἀνάγκη
δ´ |
[5] |
ἢ
καὶ
ἐν
τῷ
ἀλλοιουμένῳ
|
αὐτῷ |
ὑφ´
αὑτοῦ
καὶ
αὐξανομένῳ;
περὶ |
[5] |
αὐξήσεως,
εἴ
ποτε
γίνεται,
αὐτὸ
|
αὑτῷ |
αἴτιον
καὶ
ἀλλοιώσεως,
εἰ
δὲ |
[1] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
καὶ
ἐν
|
αὑτῷ |
ἕκαστόν
τι
δεῖ
ἔχειν
ἠρεμοῦν, |
[5] |
(οἷόν
τε
αὐτὸ
αἴτιον
εἶναι
|
αὑτῷ |
οὐδέν.
Προϋπάρχειν
γὰρ
δεῖ
τὸ |
[8] |
ὁτὲ
δὲ
μᾶλλον
αἰτίαι
τῶν
|
αὐτῶν |
εἰσιν.
Ὥστ´
εὐλόγως
ἤδη
δημιουργεῖται |
[3] |
ζῷα
καὶ
τὰ
κινούμενα
δι´
|
αὐτῶν, |
ἐκ
τῶν
τοιούτων
ἄν
τις |
[8] |
δὲ
παθητικόν,
καὶ
μηδὲν
ἀπολίπῃ
|
αὐτῶν |
ἑκάτερον
τῶν
ἐν
τῷ
λόγῳ, |
[8] |
τῇ
νοήσει
καὶ
τῇ
φαντασίᾳ
|
αὐτῶν |
θερμότης
καὶ
ψύξις.
Τὸ
μὲν |
[1] |
κινεῖσθαι,
ὡς
φασί,
πλάττουσιν
ἐπ´
|
αὐτῶν· |
οὐ
γὰρ
κινεῖσθαι
τῶν
μαθηματικῶν |
[6] |
ἀλλήλοις.
Διὸ
καὶ
πέρας
ἔχουσιν
|
αὐτῶν |
πᾶσαι
αἱ
κινήσεις·
καὶ
γὰρ |
[1] |
τῆς
τῶν
ζῴων,
ὅσα
μὲν
|
αὐτῶν |
περὶ
ἕκαστον
ὑπάρχει
γένος,
καὶ |
[10] |
ποιεῖν
δὲ
τὸ
ἔργον
τὸ
|
αὑτῶν |
διὰ
τὴν
φύσιν.
~Πῶς
μὲν |
[4] |
μέσου.
Καὶ
ἡ
ἰσχὺς
δ´
|
ἀφ´ |
ἧς
αὕτη
ἡ
δύναμις,
ὅτι |
[4] |
ἐνδέχεται
εἶναι
κίνησιν
μείζω
καὶ
|
ἀφ´ |
ἧς
ἠρεμεῖ
ἡ
γῆ
καὶ |
[4] |
ἧς
ἠρεμεῖ
ἡ
γῆ
καὶ
|
ἀφ´ |
ἧς
κινοῦνται
τὸ
πῦρ
καὶ |
[8] |
τῶν
μή·
γίνεται
γὰρ
ὥσπερ
|
ἀφαιρετὸν |
μέρος
ἡ
βακτηρία.
Ἀνάγκη
ἄρα |
[4] |
οὐκ
ὀφθήσεται)
τὸν
δ´
οὐρανὸν
|
ἄφθαρτον |
εἶναι
καὶ
ἀδιάλυτον
οἰόμεθα
μὲν |
[2] |
ἐξ
αὑτοῦ
γὰρ
τὸ
πνεῦμα
|
ἀφιέντα |
γράφουσιν.
Ἐάν
τε
γὰρ
ἠρέμα |
[11] |
συμβαίνουσι,
καὶ
πρὸς
ἀλλήλας
οὕτως
|
ἀφικνοῦνται. |
Δεῖ
γὰρ
νοῆσαι
τὸ
Α |
[11] |
τῶν
ἐπιγεγραμμένων
ἐπὶ
τὴν
ἀρχὴν
|
ἀφικνοῦνται, |
καὶ
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
κινουμένης |
[8] |
Θάρρη
γὰρ
καὶ
φόβοι
καὶ
|
ἀφροδισιασμοὶ |
καὶ
τἆλλα
σωματικὰ
λυπηρὰ
καὶ |
[4] |
γὰρ
ὑπ´
ἄλλου
κινεῖται
τὰ
|
ἄψυχα, |
ἀρχὴ
δὲ
πάντων
τῶν
οὕτως |
[6] |
περὶ
αὐτῆς.
Ἐπεὶ
δὲ
τὰ
|
ἄψυχα |
πάντα
κινεῖται
ὑφ´
ἑτέρου,
περὶ |
[8] |
χεῖρα
ἔχειν
τι
οὕτως
τῶν
|
ἀψύχων, |
οἷον
εἰ
κινοίη
τὴν
βακτηρίαν |
[4] |
μένον
θάτερον.
Περὶ
δὲ
τῶν
|
ἀψύχων |
ὅσα
κινεῖται
ἀπορήσειεν
ἄν
τις, |
[4] |
πῦρ
ἢ
γῆν
ἢ
τῶν
|
ἀψύχων |
τι,
ἀλλ´
ὑφ´
ὧν
ταῦτα |