HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Météorologie, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ω = 60 formes différentes pour 231 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[2, 6]   ἀέρα συνίστησι, διὰ δὲ τὸ τῷ τόπῳ ἀπηλιωτικὸς εἶναι ἔχει πολλὴν

[2, 6]   Ἔστω οὖν τὸ μὲν ἐφ' ᾧ Α δυσμὴ ἰσημερινή, ἐναντίος (δὲ

[2, 8]   ἤδη γίγνηται ἡ φορὰ ἐν ᾧ γενομένων ἔσται ἡ ἔκλειψις. Ἀνιεμένου

[2, 6]   ἀνατολὴ θερινή, τὸ δ' ἐφ' ᾧ Ε δυσμὴ θερινή, τὸ δ'

[2, 8]   ἔσται ἡ ἔκλειψις. Ἀνιεμένου οὖν ᾧ κατείχετο ὁ ἀὴρ καὶ ἠρέμει,

[2, 3]   (ἔστι γάρ τις τόπος ἐν ᾧ πεφύκασι κάλαμοι καὶ σχοῖνος· τούτων

[2, 1]   πηγαῖα. Ταῦτα δὲ πάντα χειρόκμητα, λέγω δ' οἷον τὰ φρεατιαῖα καλούμενα·

[2, 9]   καὶ ὅταν τὴν θάλαττάν τις ῥάβδῳ τύπτῃ· φαίνεται γὰρ τὸ ὕδωρ

[2, 2]   ὕδωρ· κἂν μὴ κατ' ἐνιαυτὸν ἀποδιδῷ καὶ καθ' ἑκάστην ὁμοίως χώραν,

[2, 8]   καὶ διακρίνοντος, καὶ πρὸς τὴν ἕω καὶ περὶ τοὺς ὄρθρους νηνεμίαν

[2, 6]   τοὺς πόρρω· τοῖς δὲ πρὸς ἕω περιίστανται μέχρι τοῦ ἀπηλιώτου. Περὶ

[2, 6]   θερμότερα μὲν τὰ ἀπὸ τῆς ἕω τῶν ἀπὸ δυσμῆς, ὅτι πλείω

[2, 1]   ῥέουσα, τοιαῦτα καὶ τοσαῦθ' ἡμῖν εἰρήσθω. ~Β' (Περὶ δὲ τῆς γενέσεως

[2, 6]   καὶ περὶ ἕκαστον, τοσαῦθ' ἡμῖν εἰρήσθω. ~Ζ' Περὶ δὲ σεισμοῦ καὶ

[2, 2]   καὶ μάλιστα τὸ τῆς ὑγρᾶς, εἰρήσθω τοσαῦθ' ἡμῖν. ~Γ' Περὶ δὲ

[2, 6]   κἀκεῖνο διελεῖν τὸν αὐτὸν τρόπον. Ὑποκείσθω δὲ πρῶτον μὲν ἐναντία κατὰ

[2, 6]   χειμερινή. Ἀπὸ δὲ τοῦ Ζ ἤχθω διάμετρος ἐπὶ τὸ Γ, καὶ

[2, 2]   βάρος οὐκ ἐν τῷ αὐτοῦ οἰκείῳ τόπῳ· τοῦτο γὰρ οἰητέον ἀπορηθῆναί

[2, 4]   πολλὰ τὸ αὐτὸ πάθος ἐπὶ πλείω διήκειν εἰκὸς χώραν, διὰ τὸ

[2, 5]   τὸ τὸν τόπον εἶναι πολὺ πλείω ἐκεῖνον καὶ ἀναπεπταμένον, μείζων καὶ

[2, 4]   μᾶλλον δὲ καὶ ἧττον καὶ πλείω καὶ ἐλάττω γίγνεσθαι τὴν (ἀναθυμίασιν,

[2, 6]   ἡλίου καὶ τῆς γῆς ἀναγκαῖον πλείω καὶ ἐπὶ πλείω τόπον γίγνεσθαι

[2, 8]   ὑγρᾶς· ἐν δὲ ταῖς ὑπερομβρίαις πλείω τε ποιεῖ τὴν ἐντὸς ἀναθυμίασιν,

[2, 3]   μεταβάλλειν. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων πλείω τῆς ἀξίας ἐνδιατέτριφεν ὁ λόγος·

[2, 6]   γῆς ἀναγκαῖον πλείω καὶ ἐπὶ πλείω τόπον γίγνεσθαι τὴν ἀναθυμίασιν διὰ

[2, 6]   ἕω τῶν ἀπὸ δυσμῆς, ὅτι πλείω χρόνον ὑπὸ τὸν ἥλιόν ἐστι

[2, 1]   ἄπνοα δ' ἐστὶν ὡς ἐν κοίλῳ τῆς θαλάττης οὔσης. Ὥσπερ οὖν

[2, 4]   τῆς ἀναθυμιάσεως, ὅτι πᾶς ὁ κύκλῳ ἀὴρ συνέπεται τῇ φορᾷ. Διὸ

[2, 4]   ὑπεροχήν. Φερομένου δὴ τοῦ ἡλίου κύκλῳ, καὶ ὅταν μὲν πλησιάζῃ, τῇ

[2, 4]   ἐστιν· ὁτὲ δὲ τοὐναντίον τῆς κύκλῳ πάσης ἢ μετρίοις χρωμένης ὕδασιν

[2, 2]   εἶναι θάλατταν, πάντα δὲ πάλιν κύκλῳ περιάγειν εἰς τὴν ἀρχήν, ὅθεν

[2, 5]   πλάτος μὲν ὥρισται, τὸ δὲ κύκλῳ συνάπτειν ἐνδέχεται διὰ τὴν κρᾶσιν,

[2, 4]   μέρη· πολλάκις γὰρ ἡ μὲν κύκλῳ χώρα λαμβάνει τοὺς ὡραίους ὄμβρους

[2, 1]   κεχωρισμέναι τε ταύτης καὶ περιοικούμεναι κύκλῳ, ὥστ' οὐκ ἂν ἐλάνθανον αἱ

[2, 3]   εἶναι· πῶς γὰρ δυνατὸν ἐν πολλῷ μὲν πλήθει ὕδατος ἐπίδηλον οὕτως

[2, 6]   τοῦτον τὸν τόπον, καὶ ὅτι πολλῷ πλέον ὕδωρ καὶ χιὼν ἀπωθεῖται

[2, 1]   πολλάκις. Τοῦτο δ' ἐν μὲν πολλῷ πλήθει θαλάττης ἄδηλον· ᾗ δὲ

[2, 3]   ἐνυπῆρχε τοσοῦτος χυμὸς ἐν τῷ πολλῷ ὕδατι καὶ γλυκεῖ διὰ τὸ

[2, 3]   εἰρημένοις, οὕτω καὶ ἐν τῷ ὅλῳ ἔκ τε τῶν φυομένων καὶ

[2, 3]   διαμένει τῶν αὐτῶν οὖσα μορίων ἀριθμῷ ἢ τῷ εἴδει καὶ τῷ

[2, 3]   καὶ διὰ βάρος ὑφίσταται τῷ ποτίμῳ. Καὶ διὰ τοῦτο οὔτ' ἐπιλείπει,

[2, 3]   ἀπατμίσῃ τὸ ὑγρὸν ἅμα τῷ θερμῷ, ἅλες, οὐ χονδροὶ ἀλλὰ χαῦνοι

[2, 6]   οὖν τῷ ψυχρῷ καὶ τῷ θερμῷ καὶ ἀλεεινῷ τῶν πνευμάτων οὕτως

[2, 5]   τὰς ἀναθυμιάσεις μαραίνει τῷ πλείονι θερμῷ τὸ ἐν τῇ ἀναθυμιάσει ἔλαττον

[2, 8]   ἀρχή. Ὅπου δ' ἅμα κῦμα σεισμῷ γέγονεν, αἴτιον, ὅταν ἐναντία γίγνηται

[2, 7]   τὰ βάρος ἔχοντα τῶν σωμάτων, ἄνω δὲ τὰ κοῦφα καὶ τὸ

[2, 9]   γὰρ κάτω φέρεσθαι τὸ πεφυκὸς ἄνω δεῖ λέγεσθαι τὴν αἰτίαν, καὶ

[2, 7]   σείεσθαι δὲ φάσκειν τυπτομένην κάτωθεν ἄνω δι' ὅλης. Πρὸς δὲ τούτοις

[2, 9]   οὖν ἐκκρινομένη θερμότης εἰς τὸν ἄνω διασπείρεται τόπον· ὅση δ' ἐμπεριλαμβάνεται

[2, 7]   φησι τὸν αἰθέρα πεφυκότα φέρεσθαι ἄνω, ἐμπίπτοντα δ' εἰς τὰ κάτω

[2, 9]   ταῦτα βάρος ἔχοντα φέρεται πολλάκις ἄνω) ἡ μὲν οὖν ἐκκρινομένη θερμότης

[2, 2]   τὸ μέσον εἱλεῖσθαι· κινούμενον δ' ἄνω καὶ κάτω ποιεῖν τὴν ἐπίχυσιν

[2, 7]   ἁπλῶς εἰρημένην· τό τε γὰρ ἄνω καὶ τὸ κάτω νομίζειν οὕτως

[2, 4]   ξηρᾶς οὔσης ὑγρὰν εἶναι τὴν ἄνω καὶ ψυχράν, οὕτω καὶ περὶ

[2, 8]   κατά τινας τόπους, οἷον σφυγμός, ἄνω κάτωθεν· διὸ καὶ ἐλαττονάκις σείει

[2, 4]   ἐπὶ τοῦ σώματος, ἐὰν ἡ ἄνω κοιλία ξηρὰ ᾖ, τὴν κάτω

[2, 7]   κάτω τῆς ὅλης σφαίρας, καὶ ἄνω μὲν τούτου ὄντος τοῦ μορίου

[2, 5]   χώρας, τῆς μὲν πρὸς τὸν ἄνω πόλον, καθ' ἡμᾶς, τῆς δὲ

[2, 2]   συμβαίνοντος γένοιτ' ἂν τὸ λεγόμενον ἄνω ποταμῶν· ὅπερ ἀδύνατον. Ἔτι τὸ

[2, 7]   κινεῖν αὐτήν· τὰ μὲν γὰρ ἄνω συναληλεῖφθαι διὰ τοὺς ὄμβρους (ἐπεὶ

[2, 4]   καὶ χειμών, καὶ ἀνάγεταί τε ἄνω τὸ ὕδωρ καὶ γίγνεται πάλιν·

[2, 2]   οἷον πυρὸς μὲν ἐν τοῖς ἄνω τόποις, ἀέρος δὲ πλῆθος τὸ

[2, 2]   διακρινόμενον καὶ ἀτμίζον εἰς τὸν ἄνω τόπον, ἐκεῖ δὲ πάλιν συστὰν

[2, 4]   ἀεὶ καὶ ἀναφέρεσθαι εἰς τὸν ἄνω τόπον συνίσταται ἡ ἀτμὶς ψυχομένη

[2, 9]   τὸ θερμὸν διακρινόμενον εἰς τὸν ἄνω τόπον, ταύτῃ πυκνοτέραν καὶ ψυχροτέραν

[2, 7]   σομφήν) ὡς ὄντος τοῦ μὲν ἄνω τοῦ δὲ κάτω τῆς ὅλης

[2, 9]   τοιαῦτα φέρεται κάτω, καίτοι πεφυκότος ἄνω τοῦ θερμοῦ φέρεσθαι παντός· ἀλλ'

[2, 8]   διαπνοὴν τῷ ὑπὸ τὴν γῆν ὡρμημένῳ πνεύματι, ἀλλ' ἀντιφράττειν· ἀποβιαζόμενα γὰρ

[2, 3]   πάμπαν. Ἐκείνῳ μὲν οὖν ἥρμοττεν ὀργιζομένῳ πρὸς τὸν πορθμέα τοιοῦτον εἰπεῖν

[2, 9]   πάθος, τῷ ἐν τῇ φλογὶ γιγνομένῳ ψόφῳ, ὃν καλοῦσιν οἱ μὲν

[2, 3]   Λιβύην. Πολὺ οὖν ἐν τῷ καταφερομένῳ ὕδατι συμβάλλεται τοιοῦτον, καὶ τοῦ

[2, 3]   πότιμον καὶ ἄνωθεν ἐν τῷ ὑομένῳ κατέρχεται ἄλλο γεγενημένον, οὐ τὸ

[2, 3]   τοσούτῳ ὅσῳ καὶ ἐν τῷ ὑομένῳ τὸ ἁλμυρὸν καὶ πλατὺ τοῦ

[2, 6]   ψυχρῷ καὶ τῷ θερμῷ καὶ ἀλεεινῷ τῶν πνευμάτων οὕτως ἐκάλεσαν. θερμότερα

[2, 3]   τελευταῖον ῥοφήσασα ξηρὰν ποιήσει πάμπαν. Ἐκείνῳ μὲν οὖν ἥρμοττεν ὀργιζομένῳ πρὸς

[2, 2]   καὶ ἀθρόον οὐκ ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἀναξηραίνεται, ἀλλὰ διαφέρει τοσοῦτον ὥστε

[2, 8]   ὅταν εἴσω τύχῃ ῥυὲν τὸ ἔξω ἀναθυμιώμενον. Διὸ γίγνονται νηνεμίας οἱ

[2, 8]   (ὑπερχεῖται γὰρ εἰς τὸ ἀχανὲς ἔξω) καὶ δι' ὀλιγότητα τοῦ ἀπωθουμένου

[2, 5]   ἀλέαν. Τὰ δὲ τῆς Ἰνδικῆς ἔξω καὶ τῶν στηλῶν τῶν Ἡρακλείων

[2, 5]   πόρρω διήκειν, ἐπεὶ περὶ τὴν ἔξω Λιβύης θάλατταν τὴν νοτίαν, ὥσπερ

[2, 8]   τοῦτο καὶ περὶ Ἀχαΐ αν· ἔξω μὲν γὰρ ἦν νότος, ἐκεῖ

[2, 8]   ὥστε ἢ ἔσω ἅμα ἢ ἔξω ὁρμᾷ πᾶσα. Τὸ δ' ἐνίους

[2, 1]   ἔκχυσιν οὐ βαθέα, τὰ δ' ἔξω πελάγη βαθέα μᾶλλον. Περὶ δὲ

[2, 1]   Αἰγαῖον. Τὰ δ' ἤδη τούτων ἔξω πελάγη ἧττον ποιεῖ τοῦτ' ἐπιδήλως.

[2, 8]   ὥσπερ ἄμπωτις, εἰς τοὐναντίον τῆς ἔξω πλημμυρίδος, καὶ πρὸς ὄρθρον μάλιστα·

[2, 8]   αὐτῇ πυρὸς θερμαινομένης πολὺ μὲν ἔξω πολὺ δ' ἐντὸς γίγνεσθαι τὸ

[2, 4]   κατὰ μικρὸν ἀποπνέον καὶ λανθάνον ἔξω προϊὸν ἤδη πνεῦμα γίγνεται λαμπρόν.

[2, 2]   σῴζεται τὸ ἴσον· ὅσον γὰρ ἔξω ῥεῖ, πάλιν ῥεῖ πρὸς τὴν

[2, 8]   καὶ τοῦτο ὁτὲ μὲν συνεχὲς ἔξω ῥεῖ πᾶν, ὁτὲ δ' εἴσω

[2, 1]   Τυρρηνικὸς βαθύτατοι πάντων. Τὰ δ' ἔξω στηλῶν βραχέα μὲν διὰ τὸν

[2, 1]   κατὰ μικρὸν κοινωνοῦσα πρὸς τὴν ἔξω στηλῶν θάλατταν, ἡ δ' Ὑρκανία

[2, 8]   μὴ διασπώμενον γὰρ τὸ μὲν ἔξω τὸ δ' ἐντός, ἀλλ' ἀθρόως

[2, 5]   ἀνὰ μέσον ὥραις, ἢ τῷ μήπω ἀναθυμιᾶσθαι, ἢ τῷ ἤδη ἐξεληλυθέναι

[2, 5]   ἐξεληλυθέναι τὴν ἀναθυμίασιν καὶ ἄλλην μήπω ἐπιρρεῖν. Ἄκριτος δὲ καὶ χαλεπὸς

[2, 8]   πλησίον ᾖ ἡ ἀντίφραξις, καὶ μήπω μὲν ᾖ πάμπαν ἀπολελοιπὸς τὸ

[2, 6]   συνίστησι, διὰ δὲ τὸ τῷ τόπῳ ἀπηλιωτικὸς εἶναι ἔχει πολλὴν ὕλην

[2, 2]   δέχονται ῥεύματα ποταμῶν, ὑποτεμνόμενοι τῷ τόπῳ καὶ τῷ μήκει τὰς ὁδούς·

[2, 6]   τε θᾶττον καὶ πλησιάζει τῷ τόπῳ ὀψιαίτερον. Οὕτω δὲ τεταγμένων τῶν

[2, 2]   οὐκ ἐν τῷ αὐτοῦ οἰκείῳ τόπῳ· τοῦτο γὰρ οἰητέον ἀπορηθῆναί τε

[2, 9]   τὴν ἀστραπήν. Οὗτοι μὲν οὖν οὔπω συνήθεις ἦσαν ταῖς περὶ τῆς

[2, 3]   ἐκ τῆς γῆς συγκαταμισγόμενον τῷ ὑγρῷ αἴτιον τῆς ἁλμυρότητος. Ἐν μὲν

[2, 2]   ὑπέλαβον τὸν ἥλιον τρέφεσθαι τῷ ὑγρῷ· καὶ διὰ τοῦτ' ἔνιοί γέ

[2, 1]   πηγὰς εἶναι τῆς θαλάττης· ἐν οὐδετέρῳ γὰρ τούτων οἷόν τ' εἶναι

[2, 1]   τὰ φρεατιαῖα καλούμενα· πάντων γὰρ ἀνωτέρω δεῖ τὴν πηγὴν εἶναι τῆς

[2, 4]   τῇ θερμότητι ἀνάγοντος τὸ ὑγρόν, πορρωτέρω (δὲ γιγνομένου διὰ τὴν ψύξιν

[2, 4]   αἴτιον· ἡ γὰρ φορὰ τῶν πορρωτέρω κυρία τῆς γῆς· καὶ ἅμα

[2, 3]   τινὲς καὶ τούτων φασίν (ἐν προχείρῳ γὰρ τούτου τὴν αἰτίαν ἰδεῖν)

[2, 5]   ἐνταῦθα ἐλλείπει καὶ οὐ δύναται πόρρω διήκειν, ἐπεὶ περὶ τὴν ἔξω

[2, 5]   πλησιάζει ὁ ἥλιος, (οὔτε ὅτε πόρρω· καὶ τὰς μὲν ἡμέρας πνέουσι,

[2, 4]   πάντες εἰσί, προϊόντες δὲ καὶ πόρρω λαμπροὶ πνέουσιν. Ἔτι δὲ καὶ

[2, 5]   γὰρ ἄρχονται πνεῖν διὰ τὸ πόρρω ὄντα τὸν ἥλιον ἐνισχύειν ἧττον.

[2, 8]   τε Λιπαραίων πόλιν οὖσαν οὐ πόρρω πᾶσαν κατετέφρωσε καὶ εἰς ἐνίας

[2, 4]   γειτνιῶσαν, ἢ καὶ εἰς τῶν πόρρω τινὰ τόπων ἀπεώσθη ὑπὸ πνευμάτων·

[2, 6]   ἄρκτου, τελευτῶντες δ' εἰς τοὺς πόρρω· τοῖς δὲ πρὸς ἕω περιίστανται

[2, 3]   πικρόν, καὶ ταῦτα, τῷ μὲν οὔρῳ συγκαταφερομένης τοιαύτης τινὸς δυνάμεως οἵα

[2, 6]   ἀνατολῆς πνεῖν) Διωρισμένων οὖν τῷ ψυχρῷ καὶ τῷ θερμῷ καὶ ἀλεεινῷ

[2, 8]   ὁρμῇ τῆς ἀρχῆς, ὥστε ἢ ἔσω ἅμα ἢ ἔξω ὁρμᾷ πᾶσα.

[2, 8]   ἀπουσίαν τὴν τοῦ ἡλίου· ὥστ' ἔσω γίγνεται πάλιν ἡ ῥύσις, ὥσπερ

[2, 2]   διαταθὲν καὶ ἀθρόον οὐκ ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἀναξηραίνεται, ἀλλὰ διαφέρει τοσοῦτον

[2, 8]   τις ἀντιμεθισταμένου τοῦ πνεύματος ἔξωθεν εἴσω ἀθρόου) τοιαῦτα (γὰρ) γίγνεσθαι καὶ

[2, 8]   εἴρηται καὶ πρότερον, οἷον μεταρροίας εἴσω γιγνομένης τοῦ πνεύματος, καὶ μᾶλλον

[2, 8]   τῆς γῆς ἀναφυσώμενον ἀπωθεῖσθαι πάλιν εἴσω, ᾗπερ ἐπέρχεται ἡ θάλαττα ταύτῃ.

[2, 8]   ἔξω ῥεῖ πᾶν, ὁτὲ δ' εἴσω πᾶν, ἐνίοτε δὲ καὶ μερίζεται.

[2, 8]   νηνεμίας δὲ γενομένης καὶ ῥυέντος εἴσω τοῦ ἀνέμου ἐγένετο τό τε

[2, 8]   συμβαίνει διὰ τὸ τὴν ἀναθυμίασιν εἴσω τρέπεσθαι, φύσει θερμὴν οὖσαν καθ'

[2, 8]   πέφυκεν ἄρχεσθαι πνεῖν. Ἐὰν οὖν εἴσω τύχῃ μεταβάλλουσα ἡ ἀρχὴ αὐτῶν

[2, 8]   ἀλλὰ πνεῦμα τῆς κινήσεως, ὅταν εἴσω τύχῃ ῥυὲν τὸ ἔξω ἀναθυμιώμενον.

[2, 3]   τοῦ γλυκέος (ἀλλ' ἔλαττον τοσούτῳ ὅσῳ καὶ ἐν τῷ ὑομένῳ τὸ

[2, 3]   ἢ τῷ εἴδει καὶ τῷ ποσῷ μεταβαλλόντων ἀεὶ τῶν μερῶν, καθάπερ

[2, 8]   τὸ πνεῦμα περὶ τὴν ἐν τῷ ἀέρι ἀχλύν, ὥσθ' ὅταν γένηται

[2, 8]   οὐ μόνον ἐκ τῶν ἐν τῷ ἀέρι δεῖ θεωρεῖν γιγνομένων (ἐνταῦθα

[2, 3]   οὐδενὶ γὰρ διέφερεν ἀλλ' ἢ τῷ ἁλμυρὰ εἶναι τῶν ποταμῶν· τοῦτο

[2, 2]   ὑπομένει διὰ βάρος οὐκ ἐν τῷ αὐτοῦ οἰκείῳ τόπῳ· τοῦτο γὰρ

[2, 6]   σημεῖον, οὐκ ἐκ ταὐτοῦ οὐδὲ τῷ αὐτῷ πνεύματι. Κατὰ δὲ τὰς

[2, 8]   καταψύχει τὰς ἀναθυμιάσεις καὶ κωλύει τῷ βάρει καὶ ἀποβιάζεται· ἔτι δὲ

[2, 6]   προστίθεται δὲ τὰ μὲν ζεφυρικὰ τῷ βορέᾳ (ψυχρότερα γὰρ διὰ τὸ

[2, 3]   τόπων ἀτμιδώδης· διὸ (ψυ( χρός· τῷ δ' ἀπωθεῖν αἴθριος ἐνταῦθα, ἐν

[2, 4]   δὲ τὸ μὲν ὅλον ἀνώνυμος, τῷ δ' ἐπὶ μέρους ἀνάγκη χρωμένους

[2, 3]   ὑφισταμένη ἐν τοῖς ἀγγείοις ἁλμυρίς, τῷ δ' ἱδρῶτι συνεκκρινομένης ἐκ τῶν

[2, 5]   κωλύει, τῇ μὲν μαράνσει καταπαύων, τῷ δὲ τάχει τῆς ξηρότητος γίγνεσθαι

[2, 3]   αὐτῶν οὖσα μορίων ἀριθμῷ ἢ τῷ εἴδει καὶ τῷ ποσῷ μεταβαλλόντων

[2, 9]   ὡς παρεικάσαι μείζονι μικρὸν πάθος, τῷ ἐν τῇ φλογὶ γιγνομένῳ ψόφῳ,

[2, 8]   ποιεῖ τὴν ἐντὸς ἀναθυμίασιν, καὶ τῷ ἐναπολαμβάνεσθαι ἐν στενοτέροις τόποις καὶ

[2, 6]   ἧς πνεῖ, καὶ τὸ Θ τῷ Η ἐναντίον· κατὰ διάμετρον γάρ.

[2, 5]   ἢ τῷ μήπω ἀναθυμιᾶσθαι, ἢ τῷ ἤδη ἐξεληλυθέναι τὴν ἀναθυμίασιν καὶ

[2, 3]   ὅταν ἀπατμίσῃ τὸ ὑγρὸν ἅμα τῷ θερμῷ, ἅλες, οὐ χονδροὶ ἀλλὰ

[2, 6]   Διωρισμένων οὖν τῷ ψυχρῷ καὶ τῷ θερμῷ καὶ ἀλεεινῷ τῶν πνευμάτων

[2, 6]   κατὰ (διάμετρον) οὔτε τῷ Ι, τῷ θρασκίᾳ (ἔπνει γὰρ ἂν ἀπὸ

[2, 6]   τοῦτο γὰρ κατὰ (διάμετρον) οὔτε τῷ Ι, τῷ θρασκίᾳ (ἔπνει γὰρ

[2, 3]   τὴν Λιβύην. Πολὺ οὖν ἐν τῷ καταφερομένῳ ὕδατι συμβάλλεται τοιοῦτον, καὶ

[2, 3]   πυρός· καομένη γὰρ ἡ γῆ τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον παντοδαπὰς λαμβάνει

[2, 3]   ὅ τε γὰρ νότος καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῷ πνεύματι ἀλεεινότατος

[2, 3]   ὕδωρ γίγνεται πικρόν, καὶ ταῦτα, τῷ μὲν οὔρῳ συγκαταφερομένης τοιαύτης τινὸς

[2, 6]   οὐκ ἔστι τοῖς πνεύμασιν, οὔτε τῷ μέσῃ (ἔπνει γὰρ ἄν τις

[2, 2]   ποταμῶν, ὑποτεμνόμενοι τῷ τόπῳ καὶ τῷ μήκει τὰς ὁδούς· διόπερ ὅ

[2, 5]   ταῖς ἀνὰ μέσον ὥραις, ἢ τῷ μήπω ἀναθυμιᾶσθαι, ἢ τῷ ἤδη

[2, 6]   ἀπ' ἀνατολῆς χειμερινῆς πνεῖ, γειτνιῶν τῷ νότῳ· διὸ καὶ πολλάκις εὐρόνοτοι

[2, 3]   τοῖς εἰρημένοις, οὕτω καὶ ἐν τῷ ὅλῳ ἔκ τε τῶν φυομένων

[2, 1]   ἐπέχει τόπον, ἀναγκαῖον τὴν ἐν τῷ πελάγει μικρὰν ταλάντωσιν ἐκεῖ φαίνεσθαι

[2, 5]   ὀλίγας οὔσας τὰς ἀναθυμιάσεις μαραίνει τῷ πλείονι θερμῷ τὸ ἐν τῇ

[2, 3]   νότος καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῷ πνεύματι ἀλεεινότατος ἄνεμός ἐστιν, καὶ

[2, 3]   εἴτ' ἐνυπῆρχε τοσοῦτος χυμὸς ἐν τῷ πολλῷ ὕδατι καὶ γλυκεῖ διὰ

[2, 8]   περὶ Ἡράκλειαν ἐγένετο τὴν ἐν τῷ Πόντῳ νεωστί, καὶ πρότερον περὶ

[2, 3]   ἀριθμῷ ἢ τῷ εἴδει καὶ τῷ ποσῷ μεταβαλλόντων ἀεὶ τῶν μερῶν,

[2, 3]   ἀναχθέν· καὶ διὰ βάρος ὑφίσταται τῷ ποτίμῳ. Καὶ διὰ τοῦτο οὔτ'

[2, 2]   τούτου ζῆν, τὸ δ' ὑγρὸν τῷ πυρὶ τροφὴν εἶναι μόνον, ὥσπερ

[2, 5]   τὴν θάλατταν οὐ φαίνεται συνείρειν, τῷ συνεχῶς εἶναι πᾶσαν οἰκουμένην) ἐπεὶ

[2, 3]   τῆς ἁλμυρότητος. Ἐν μὲν οὖν τῷ σώματι γίγνεται τὸ τοιοῦτον ἡ

[2, 8]   γὰρ νοεῖν ὅτι ὥσπερ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν καὶ τρόμων καὶ

[2, 2]   γὰρ δέχονται ῥεύματα ποταμῶν, ὑποτεμνόμενοι τῷ τόπῳ καὶ τῷ μήκει τὰς

[2, 6]   ἀπολείπει τε θᾶττον καὶ πλησιάζει τῷ τόπῳ ὀψιαίτερον. Οὕτω δὲ τεταγμένων

[2, 3]   τὸ ἐκ τῆς γῆς συγκαταμισγόμενον τῷ ὑγρῷ αἴτιον τῆς ἁλμυρότητος. Ἐν

[2, 2]   πρότερον ὑπέλαβον τὸν ἥλιον τρέφεσθαι τῷ ὑγρῷ· καὶ διὰ τοῦτ' ἔνιοί

[2, 3]   γένεσις ἔνεστιν τοῦ ἁλμυροῦ ἐν τῷ ὕδατι, εἴρηται. Καὶ διὰ τοῦτο

[2, 3]   γίγνεται πότιμον καὶ ἄνωθεν ἐν τῷ ὑομένῳ κατέρχεται ἄλλο γεγενημένον, οὐ

[2, 3]   ἔλαττον τοσούτῳ ὅσῳ καὶ ἐν τῷ ὑομένῳ τὸ ἁλμυρὸν καὶ πλατὺ

[2, 8]   τὴν θάλατταν μὴ διδόναι διαπνοὴν τῷ ὑπὸ τὴν γῆν ὡρμημένῳ πνεύματι,

[2, 2]   καὶ ἀδήλως. Τὸ δ' ἐν τῷ Φαίδωνι γεγραμμένον περί τε τῶν

[2, 4]   τὰ περὶ τὴν ἄρκτον ἐν τῷ χειμῶνι νήνεμα καὶ ἄπνοα, κατ'

[2, 6]   ἀπ' ἀνατολῆς πνεῖν) Διωρισμένων οὖν τῷ ψυχρῷ καὶ τῷ θερμῷ καὶ

[2, 7]   μορίου ἐφ' οὗ τυγχάνομεν οἰκοῦντες, κάτω δὲ θατέρου. Πρὸς μὲν οὖν

[2, 4]   ἄνω κοιλία ξηρὰ ᾖ, τὴν κάτω ἐναντίως διακεῖσθαι, καὶ ταύτης ξηρᾶς

[2, 9]   καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα φέρεται κάτω, καίτοι πεφυκότος ἄνω τοῦ θερμοῦ

[2, 7]   τε γὰρ ἄνω καὶ τὸ κάτω νομίζειν οὕτως ἔχειν ὥστε μὴ

[2, 2]   εἱλεῖσθαι· κινούμενον δ' ἄνω καὶ κάτω ποιεῖν τὴν ἐπίχυσιν τοῖς ῥεύμασιν.

[2, 5]   αὐτὸν δὲ τρόπον πρὸς τὸν κάτω πόλον ἕτεροι δύο κῶνοι τῆς

[2, 3]   τοιαύτης γῆς πλῆθος, ῥέπει τάχιστα κάτω ταῦτα. Καὶ θερμή γε ἡ

[2, 9]   ἐκεῖνος καλεῖ πῦρ κατενεχθὲν ἄνωθεν κάτω. Τὴν μὲν οὖν διάλαμψιν ἀστραπὴν

[2, 7]   ἄνω, ἐμπίπτοντα δ' εἰς τὰ κάτω τῆς γῆς καὶ κοῖλα κινεῖν

[2, 7]   τοῦ μὲν ἄνω τοῦ δὲ κάτω τῆς ὅλης σφαίρας, καὶ ἄνω

[2, 8]   χῶραι ὅσαι σομφοὺς (ἔχουσι τοὺς κάτω τόπους, πολὺ δεχόμεναι πνεῦμα σείονται

[2, 9]   ἄνωθεν αἰθέρος. Τοῦ τε γὰρ κάτω φέρεσθαι τὸ πεφυκὸς ἄνω δεῖ

[2, 6]   θρασκίαι καὶ ἀργέσται· διὰ τὸ ἐγγυτάτω γὰρ τὴν ὁρμὴν αὐτῶν εἶναι

[2, 8]   Ἡράκλειαν ἐγένετο τὴν ἐν τῷ Πόντῳ νεωστί, καὶ πρότερον περὶ τὴν

[2, 6]   διὰ τὸ ἀπὸ δυσμῶν πνεῖν) νότῳ δὲ τὰ ἀπηλιωτικά (θερμότερα γὰρ

[2, 6]   ἀνατολῆς χειμερινῆς πνεῖ, γειτνιῶν τῷ νότῳ· διὸ καὶ πολλάκις εὐρόνοτοι λέγονται

[2, 3]   μεῖξιν τῆς τοιαύτης γῆς, ἐν ἑκάστῳ δὲ μή; δῆλον γὰρ ὅτι

[2, 6]   ἧς τὸ ἐφ' οὗ Η ἔστω ἄρκτος· τούτῳ δ' ἐναντίον ἐξ

[2, 6]   κείμενα πρὸς ἄλληλα κατὰ διάμετρον. Ἔστω οὖν τὸ μὲν ἐφ' ᾧ

[2, 1]   λειφθὲν θάλατταν εἶναι· διὸ καὶ ἐλάττω γίγνεσθαι ξηραινομένην οἴονται, καὶ τέλος

[2, 4]   καὶ ἧττον καὶ πλείω καὶ ἐλάττω γίγνεσθαι τὴν (ἀναθυμίασιν, ἀεὶ νέφη

[2, 3]   οὕτως ὑποληπτέον. Τὸ δὲ νομίζειν ἐλάττω τε γίγνεσθαι τὸ πλῆθος, ὥσπερ

[2, 8]   στενοτέροις τόποις καὶ ἀποβιάζεσθαι εἰς ἐλάττω τόπον τὴν τοιαύτην ἀπόκρισιν, πληρουμένων

[2, 3]   ὄξει πρὸς ἔνια τῶν ἐδεσμάτων αὐτῷ. Ἔστι δὲ καὶ περὶ Λύγκον

[2, 6]   θερινῆς πνεῖ, καὶ κατὰ διάμετρον αὐτῷ κεῖται μόνος. Οὗτοι μὲν οὖν

[2, 6]   οὐκ ἐκ ταὐτοῦ οὐδὲ τῷ αὐτῷ πνεύματι. Κατὰ δὲ τὰς ὥρας

[2, 2]   τοὺς αὐτοὺς δύνασθαι τόπους παρασκευάζειν αὐτῷ τὴν τροφήν· ἀναγκαῖον δ' εἶναι

[2, 4]   δεῖ πηγαῖον εἶναι τὸ ῥέον· οὕτω γὰρ καὶ περὶ τῶν ἀνέμων

[2, 5]   ἐν αὐταῖς πνέουσιν οἱ ἐτησίαι· οὕτω γὰρ καὶ τὰ πνίγη γίγνεται,

[2, 9]   τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων, καὶ οὕτω γίγνεσθαι. Τοῦτο δὲ διαφέρει πλεῖστον·

[2, 6]   καὶ πλησιάζει τῷ τόπῳ ὀψιαίτερον. Οὕτω δὲ τεταγμένων τῶν ἀνέμων, δῆλον

[2, 1]   τῶν ὑδάτων εἰσίν· τούτων δ' οὕτω διωρισμένων ἀδύνατον πηγὰς εἶναι τῆς

[2, 8]   ἡ τοῦ πνεύματος ἐναπολαμβανομένη δύναμις, οὕτω καὶ ἐν τῇ γῇ τὸ

[2, 3]   γὰρ καὶ ἐν τοῖς εἰρημένοις, οὕτω καὶ ἐν τῷ ὅλῳ ἔκ

[2, 2]   δι' ἧς τὸ εἰκὸς λαβόντες οὕτω καὶ περὶ τοῦ ἡλίου ὑπέλαβον.

[2, 4]   εἶναι τὴν ἄνω καὶ ψυχράν, οὕτω καὶ περὶ τοὺς τόπους ἀντιπεριίστασθαι

[2, 1]   γῆς καὶ θαλάττης· τραγικώτερον γὰρ οὕτω καὶ σεμνότερον ὑπέλαβον ἴσως εἶναι

[2, 1]   ὑψηλῶν οἱ ποταμοὶ φαίνονται ῥέοντες, οὕτω καὶ τῆς ὅλης γῆς ἐκ

[2, 6]   τῆς ἀρχῆς· ἡ δὲ ἀρχὴ οὕτω κινεῖται τῶν πνευμάτων ὡς ὁ

[2, 3]   κατακεκαυμένης φασὶ γενέσθαι γῆς. Ὃ οὕτω μὲν εἰπεῖν ἄτοπον, τὸ μέντοι

[2, 8]   τρόπον· οὐ γὰρ (δίδωσιν) ῥᾴδιον οὕτω πολλὴν συνελθεῖν ἀρχήν· ἐπὶ μῆκος

[2, 3]   μετὰ τοῦ γλυκέος (ἀλλ' ἔλαττον τοσούτῳ ὅσῳ καὶ ἐν τῷ ὑομένῳ

[2, 6]   γὰρ δυσμὴ ἰσημερινή. Ἐναντίος δὲ τούτῳ ἀπηλιώτης ἀπὸ τοῦ Β· τοῦτο

[2, 6]   ἐφ' οὗ Η ἔστω ἄρκτος· τούτῳ δ' ἐναντίον ἐξ ἐναντίας, τὸ

[2, 6]   ἀπὸ δυσμῆς χειμερινῆς, ἐναντίος δὲ τούτῳ (κατὰ διάμετρον γὰρ κεῖται) Ἀπὸ

[2, 6]   γὰρ ἡ ἄρκτος. Ἐναντίος δὲ τούτῳ νότος ἀπὸ τοῦ Θ· μεσημβρία

[2, 6]   εὐρόνοτοι λέγονται πνεῖν. Ἐναντίος δὲ τούτῳ οὐχ ὁ ἀπὸ τοῦ Γ

[2, 6]   Α δυσμὴ ἰσημερινή, ἐναντίος (δὲ τούτῳ τόπος, ἐφ' οὗ τὸ Β,

[2, 9]   ξηρᾶς, καὶ τῆς συγκρίσεως ἐχούσης ἄμφω ταῦτα δυνάμει καὶ συνισταμένης εἰς

[2, 8]   ἐστιν) Ἀλλ' αἴτια ταῦτα μὲν ἄμφω ὡς ὕλη (πάσχει γάρ, ἀλλ'

[2, 9]   τῷ ἐν τῇ φλογὶ γιγνομένῳ ψόφῳ, ὃν καλοῦσιν οἱ μὲν τὸν

Livre, chapitre
[2, 6]	ἀέρα συνίστησι, διὰ δὲ τὸ	τῷ	τόπῳ ἀπηλιωτικὸς εἶναι ἔχει πολλὴν
[2, 6]	Ἔστω οὖν τὸ μὲν ἐφ'	ᾧ	Α δυσμὴ ἰσημερινή, ἐναντίος (δὲ
[2, 8]	ἤδη γίγνηται ἡ φορὰ ἐν	ᾧ	γενομένων ἔσται ἡ ἔκλειψις. Ἀνιεμένου
[2, 6]	ἀνατολὴ θερινή, τὸ δ' ἐφ'	ᾧ	Ε δυσμὴ θερινή, τὸ δ'
[2, 8]	ἔσται ἡ ἔκλειψις. Ἀνιεμένου οὖν	ᾧ	κατείχετο ὁ ἀὴρ καὶ ἠρέμει,
[2, 3]	(ἔστι γάρ τις τόπος ἐν	ᾧ	πεφύκασι κάλαμοι καὶ σχοῖνος· τούτων
[2, 1]	πηγαῖα. Ταῦτα δὲ πάντα χειρόκμητα,	λέγω	δ' οἷον τὰ φρεατιαῖα καλούμενα·
[2, 9]	καὶ ὅταν τὴν θάλαττάν τις	ῥάβδῳ	τύπτῃ· φαίνεται γὰρ τὸ ὕδωρ
[2, 2]	ὕδωρ· κἂν μὴ κατ' ἐνιαυτὸν	ἀποδιδῷ	καὶ καθ' ἑκάστην ὁμοίως χώραν,
[2, 8]	καὶ διακρίνοντος, καὶ πρὸς τὴν	ἕω	καὶ περὶ τοὺς ὄρθρους νηνεμίαν
[2, 6]	τοὺς πόρρω· τοῖς δὲ πρὸς	ἕω	περιίστανται μέχρι τοῦ ἀπηλιώτου. Περὶ
[2, 6]	θερμότερα μὲν τὰ ἀπὸ τῆς	ἕω	τῶν ἀπὸ δυσμῆς, ὅτι πλείω
[2, 1]	ῥέουσα, τοιαῦτα καὶ τοσαῦθ' ἡμῖν	εἰρήσθω.	~Β' (Περὶ δὲ τῆς γενέσεως
[2, 6]	καὶ περὶ ἕκαστον, τοσαῦθ' ἡμῖν	εἰρήσθω.	~Ζ' Περὶ δὲ σεισμοῦ καὶ
[2, 2]	καὶ μάλιστα τὸ τῆς ὑγρᾶς,	εἰρήσθω	τοσαῦθ' ἡμῖν. ~Γ' Περὶ δὲ
[2, 6]	κἀκεῖνο διελεῖν τὸν αὐτὸν τρόπον.	Ὑποκείσθω	δὲ πρῶτον μὲν ἐναντία κατὰ
[2, 6]	χειμερινή. Ἀπὸ δὲ τοῦ Ζ	ἤχθω	διάμετρος ἐπὶ τὸ Γ, καὶ
[2, 2]	βάρος οὐκ ἐν τῷ αὐτοῦ	οἰκείῳ	τόπῳ· τοῦτο γὰρ οἰητέον ἀπορηθῆναί
[2, 4]	πολλὰ τὸ αὐτὸ πάθος ἐπὶ	πλείω	διήκειν εἰκὸς χώραν, διὰ τὸ
[2, 5]	τὸ τὸν τόπον εἶναι πολὺ	πλείω	ἐκεῖνον καὶ ἀναπεπταμένον, μείζων καὶ
[2, 4]	μᾶλλον δὲ καὶ ἧττον καὶ	πλείω	καὶ ἐλάττω γίγνεσθαι τὴν (ἀναθυμίασιν,
[2, 6]	ἡλίου καὶ τῆς γῆς ἀναγκαῖον	πλείω	καὶ ἐπὶ πλείω τόπον γίγνεσθαι
[2, 8]	ὑγρᾶς· ἐν δὲ ταῖς ὑπερομβρίαις	πλείω	τε ποιεῖ τὴν ἐντὸς ἀναθυμίασιν,
[2, 3]	μεταβάλλειν. Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	πλείω	τῆς ἀξίας ἐνδιατέτριφεν ὁ λόγος·
[2, 6]	γῆς ἀναγκαῖον πλείω καὶ ἐπὶ	πλείω	τόπον γίγνεσθαι τὴν ἀναθυμίασιν διὰ
[2, 6]	ἕω τῶν ἀπὸ δυσμῆς, ὅτι	πλείω	χρόνον ὑπὸ τὸν ἥλιόν ἐστι
[2, 1]	ἄπνοα δ' ἐστὶν ὡς ἐν	κοίλῳ	τῆς θαλάττης οὔσης. Ὥσπερ οὖν
[2, 4]	τῆς ἀναθυμιάσεως, ὅτι πᾶς ὁ	κύκλῳ	ἀὴρ συνέπεται τῇ φορᾷ. Διὸ
[2, 4]	ὑπεροχήν. Φερομένου δὴ τοῦ ἡλίου	κύκλῳ,	καὶ ὅταν μὲν πλησιάζῃ, τῇ
[2, 4]	ἐστιν· ὁτὲ δὲ τοὐναντίον τῆς	κύκλῳ	πάσης ἢ μετρίοις χρωμένης ὕδασιν
[2, 2]	εἶναι θάλατταν, πάντα δὲ πάλιν	κύκλῳ	περιάγειν εἰς τὴν ἀρχήν, ὅθεν
[2, 5]	πλάτος μὲν ὥρισται, τὸ δὲ	κύκλῳ	συνάπτειν ἐνδέχεται διὰ τὴν κρᾶσιν,
[2, 4]	μέρη· πολλάκις γὰρ ἡ μὲν	κύκλῳ	χώρα λαμβάνει τοὺς ὡραίους ὄμβρους
[2, 1]	κεχωρισμέναι τε ταύτης καὶ περιοικούμεναι	κύκλῳ,	ὥστ' οὐκ ἂν ἐλάνθανον αἱ
[2, 3]	εἶναι· πῶς γὰρ δυνατὸν ἐν	πολλῷ	μὲν πλήθει ὕδατος ἐπίδηλον οὕτως
[2, 6]	τοῦτον τὸν τόπον, καὶ ὅτι	πολλῷ	πλέον ὕδωρ καὶ χιὼν ἀπωθεῖται
[2, 1]	πολλάκις. Τοῦτο δ' ἐν μὲν	πολλῷ	πλήθει θαλάττης ἄδηλον· ᾗ δὲ
[2, 3]	ἐνυπῆρχε τοσοῦτος χυμὸς ἐν τῷ	πολλῷ	ὕδατι καὶ γλυκεῖ διὰ τὸ
[2, 3]	εἰρημένοις, οὕτω καὶ ἐν τῷ	ὅλῳ	ἔκ τε τῶν φυομένων καὶ
[2, 3]	διαμένει τῶν αὐτῶν οὖσα μορίων	ἀριθμῷ	ἢ τῷ εἴδει καὶ τῷ
[2, 3]	καὶ διὰ βάρος ὑφίσταται τῷ	ποτίμῳ.	Καὶ διὰ τοῦτο οὔτ' ἐπιλείπει,
[2, 3]	ἀπατμίσῃ τὸ ὑγρὸν ἅμα τῷ	θερμῷ,	ἅλες, οὐ χονδροὶ ἀλλὰ χαῦνοι
[2, 6]	οὖν τῷ ψυχρῷ καὶ τῷ	θερμῷ	καὶ ἀλεεινῷ τῶν πνευμάτων οὕτως
[2, 5]	τὰς ἀναθυμιάσεις μαραίνει τῷ πλείονι	θερμῷ	τὸ ἐν τῇ ἀναθυμιάσει ἔλαττον
[2, 8]	ἀρχή. Ὅπου δ' ἅμα κῦμα	σεισμῷ	γέγονεν, αἴτιον, ὅταν ἐναντία γίγνηται
[2, 7]	τὰ βάρος ἔχοντα τῶν σωμάτων,	ἄνω	δὲ τὰ κοῦφα καὶ τὸ
[2, 9]	γὰρ κάτω φέρεσθαι τὸ πεφυκὸς	ἄνω	δεῖ λέγεσθαι τὴν αἰτίαν, καὶ
[2, 7]	σείεσθαι δὲ φάσκειν τυπτομένην κάτωθεν	ἄνω	δι' ὅλης. Πρὸς δὲ τούτοις
[2, 9]	οὖν ἐκκρινομένη θερμότης εἰς τὸν	ἄνω	διασπείρεται τόπον· ὅση δ' ἐμπεριλαμβάνεται
[2, 7]	φησι τὸν αἰθέρα πεφυκότα φέρεσθαι	ἄνω,	ἐμπίπτοντα δ' εἰς τὰ κάτω
[2, 9]	ταῦτα βάρος ἔχοντα φέρεται πολλάκις	ἄνω)	ἡ μὲν οὖν ἐκκρινομένη θερμότης
[2, 2]	τὸ μέσον εἱλεῖσθαι· κινούμενον δ'	ἄνω	καὶ κάτω ποιεῖν τὴν ἐπίχυσιν
[2, 7]	ἁπλῶς εἰρημένην· τό τε γὰρ	ἄνω	καὶ τὸ κάτω νομίζειν οὕτως
[2, 4]	ξηρᾶς οὔσης ὑγρὰν εἶναι τὴν	ἄνω	καὶ ψυχράν, οὕτω καὶ περὶ
[2, 8]	κατά τινας τόπους, οἷον σφυγμός,	ἄνω	κάτωθεν· διὸ καὶ ἐλαττονάκις σείει
[2, 4]	ἐπὶ τοῦ σώματος, ἐὰν ἡ	ἄνω	κοιλία ξηρὰ ᾖ, τὴν κάτω
[2, 7]	κάτω τῆς ὅλης σφαίρας, καὶ	ἄνω	μὲν τούτου ὄντος τοῦ μορίου
[2, 5]	χώρας, τῆς μὲν πρὸς τὸν	ἄνω	πόλον, καθ' ἡμᾶς, τῆς δὲ
[2, 2]	συμβαίνοντος γένοιτ' ἂν τὸ λεγόμενον	ἄνω	ποταμῶν· ὅπερ ἀδύνατον. Ἔτι τὸ
[2, 7]	κινεῖν αὐτήν· τὰ μὲν γὰρ	ἄνω	συναληλεῖφθαι διὰ τοὺς ὄμβρους (ἐπεὶ
[2, 4]	καὶ χειμών, καὶ ἀνάγεταί τε	ἄνω	τὸ ὕδωρ καὶ γίγνεται πάλιν·
[2, 2]	οἷον πυρὸς μὲν ἐν τοῖς	ἄνω	τόποις, ἀέρος δὲ πλῆθος τὸ
[2, 2]	διακρινόμενον καὶ ἀτμίζον εἰς τὸν	ἄνω	τόπον, ἐκεῖ δὲ πάλιν συστὰν
[2, 4]	ἀεὶ καὶ ἀναφέρεσθαι εἰς τὸν	ἄνω	τόπον συνίσταται ἡ ἀτμὶς ψυχομένη
[2, 9]	τὸ θερμὸν διακρινόμενον εἰς τὸν	ἄνω	τόπον, ταύτῃ πυκνοτέραν καὶ ψυχροτέραν
[2, 7]	σομφήν) ὡς ὄντος τοῦ μὲν	ἄνω	τοῦ δὲ κάτω τῆς ὅλης
[2, 9]	τοιαῦτα φέρεται κάτω, καίτοι πεφυκότος	ἄνω	τοῦ θερμοῦ φέρεσθαι παντός· ἀλλ'
[2, 8]	διαπνοὴν τῷ ὑπὸ τὴν γῆν	ὡρμημένῳ	πνεύματι, ἀλλ' ἀντιφράττειν· ἀποβιαζόμενα γὰρ
[2, 3]	πάμπαν. Ἐκείνῳ μὲν οὖν ἥρμοττεν	ὀργιζομένῳ	πρὸς τὸν πορθμέα τοιοῦτον εἰπεῖν
[2, 9]	πάθος, τῷ ἐν τῇ φλογὶ	γιγνομένῳ	ψόφῳ, ὃν καλοῦσιν οἱ μὲν
[2, 3]	Λιβύην. Πολὺ οὖν ἐν τῷ	καταφερομένῳ	ὕδατι συμβάλλεται τοιοῦτον, καὶ τοῦ
[2, 3]	πότιμον καὶ ἄνωθεν ἐν τῷ	ὑομένῳ	κατέρχεται ἄλλο γεγενημένον, οὐ τὸ
[2, 3]	τοσούτῳ ὅσῳ καὶ ἐν τῷ	ὑομένῳ	τὸ ἁλμυρὸν καὶ πλατὺ τοῦ
[2, 6]	ψυχρῷ καὶ τῷ θερμῷ καὶ	ἀλεεινῷ	τῶν πνευμάτων οὕτως ἐκάλεσαν. θερμότερα
[2, 3]	τελευταῖον ῥοφήσασα ξηρὰν ποιήσει πάμπαν.	Ἐκείνῳ	μὲν οὖν ἥρμοττεν ὀργιζομένῳ πρὸς
[2, 2]	καὶ ἀθρόον οὐκ ἐν ἴσῳ	χρόνῳ	ἀναξηραίνεται, ἀλλὰ διαφέρει τοσοῦτον ὥστε
[2, 8]	ὅταν εἴσω τύχῃ ῥυὲν τὸ	ἔξω	ἀναθυμιώμενον. Διὸ γίγνονται νηνεμίας οἱ
[2, 8]	(ὑπερχεῖται γὰρ εἰς τὸ ἀχανὲς	ἔξω)	καὶ δι' ὀλιγότητα τοῦ ἀπωθουμένου
[2, 5]	ἀλέαν. Τὰ δὲ τῆς Ἰνδικῆς	ἔξω	καὶ τῶν στηλῶν τῶν Ἡρακλείων
[2, 5]	πόρρω διήκειν, ἐπεὶ περὶ τὴν	ἔξω	Λιβύης θάλατταν τὴν νοτίαν, ὥσπερ
[2, 8]	τοῦτο καὶ περὶ Ἀχαΐ αν·	ἔξω	μὲν γὰρ ἦν νότος, ἐκεῖ
[2, 8]	ὥστε ἢ ἔσω ἅμα ἢ	ἔξω	ὁρμᾷ πᾶσα. Τὸ δ' ἐνίους
[2, 1]	ἔκχυσιν οὐ βαθέα, τὰ δ'	ἔξω	πελάγη βαθέα μᾶλλον. Περὶ δὲ
[2, 1]	Αἰγαῖον. Τὰ δ' ἤδη τούτων	ἔξω	πελάγη ἧττον ποιεῖ τοῦτ' ἐπιδήλως.
[2, 8]	ὥσπερ ἄμπωτις, εἰς τοὐναντίον τῆς	ἔξω	πλημμυρίδος, καὶ πρὸς ὄρθρον μάλιστα·
[2, 8]	αὐτῇ πυρὸς θερμαινομένης πολὺ μὲν	ἔξω	πολὺ δ' ἐντὸς γίγνεσθαι τὸ
[2, 4]	κατὰ μικρὸν ἀποπνέον καὶ λανθάνον	ἔξω	προϊὸν ἤδη πνεῦμα γίγνεται λαμπρόν.
[2, 2]	σῴζεται τὸ ἴσον· ὅσον γὰρ	ἔξω	ῥεῖ, πάλιν ῥεῖ πρὸς τὴν
[2, 8]	καὶ τοῦτο ὁτὲ μὲν συνεχὲς	ἔξω	ῥεῖ πᾶν, ὁτὲ δ' εἴσω
[2, 1]	Τυρρηνικὸς βαθύτατοι πάντων. Τὰ δ'	ἔξω	στηλῶν βραχέα μὲν διὰ τὸν
[2, 1]	κατὰ μικρὸν κοινωνοῦσα πρὸς τὴν	ἔξω	στηλῶν θάλατταν, ἡ δ' Ὑρκανία
[2, 8]	μὴ διασπώμενον γὰρ τὸ μὲν	ἔξω	τὸ δ' ἐντός, ἀλλ' ἀθρόως
[2, 5]	ἀνὰ μέσον ὥραις, ἢ τῷ	μήπω	ἀναθυμιᾶσθαι, ἢ τῷ ἤδη ἐξεληλυθέναι
[2, 5]	ἐξεληλυθέναι τὴν ἀναθυμίασιν καὶ ἄλλην	μήπω	ἐπιρρεῖν. Ἄκριτος δὲ καὶ χαλεπὸς
[2, 8]	πλησίον ᾖ ἡ ἀντίφραξις, καὶ	μήπω	μὲν ᾖ πάμπαν ἀπολελοιπὸς τὸ
[2, 6]	συνίστησι, διὰ δὲ τὸ τῷ	τόπῳ	ἀπηλιωτικὸς εἶναι ἔχει πολλὴν ὕλην
[2, 2]	δέχονται ῥεύματα ποταμῶν, ὑποτεμνόμενοι τῷ	τόπῳ	καὶ τῷ μήκει τὰς ὁδούς·
[2, 6]	τε θᾶττον καὶ πλησιάζει τῷ	τόπῳ	ὀψιαίτερον. Οὕτω δὲ τεταγμένων τῶν
[2, 2]	οὐκ ἐν τῷ αὐτοῦ οἰκείῳ	τόπῳ·	τοῦτο γὰρ οἰητέον ἀπορηθῆναί τε
[2, 9]	τὴν ἀστραπήν. Οὗτοι μὲν οὖν	οὔπω	συνήθεις ἦσαν ταῖς περὶ τῆς
[2, 3]	ἐκ τῆς γῆς συγκαταμισγόμενον τῷ	ὑγρῷ	αἴτιον τῆς ἁλμυρότητος. Ἐν μὲν
[2, 2]	ὑπέλαβον τὸν ἥλιον τρέφεσθαι τῷ	ὑγρῷ·	καὶ διὰ τοῦτ' ἔνιοί γέ
[2, 1]	πηγὰς εἶναι τῆς θαλάττης· ἐν	οὐδετέρῳ	γὰρ τούτων οἷόν τ' εἶναι
[2, 1]	τὰ φρεατιαῖα καλούμενα· πάντων γὰρ	ἀνωτέρω	δεῖ τὴν πηγὴν εἶναι τῆς
[2, 4]	τῇ θερμότητι ἀνάγοντος τὸ ὑγρόν,	πορρωτέρω	(δὲ γιγνομένου διὰ τὴν ψύξιν
[2, 4]	αἴτιον· ἡ γὰρ φορὰ τῶν	πορρωτέρω	κυρία τῆς γῆς· καὶ ἅμα
[2, 3]	τινὲς καὶ τούτων φασίν (ἐν	προχείρῳ	γὰρ τούτου τὴν αἰτίαν ἰδεῖν)
[2, 5]	ἐνταῦθα ἐλλείπει καὶ οὐ δύναται	πόρρω	διήκειν, ἐπεὶ περὶ τὴν ἔξω
[2, 5]	πλησιάζει ὁ ἥλιος, (οὔτε ὅτε	πόρρω·	καὶ τὰς μὲν ἡμέρας πνέουσι,
[2, 4]	πάντες εἰσί, προϊόντες δὲ καὶ	πόρρω	λαμπροὶ πνέουσιν. Ἔτι δὲ καὶ
[2, 5]	γὰρ ἄρχονται πνεῖν διὰ τὸ	πόρρω	ὄντα τὸν ἥλιον ἐνισχύειν ἧττον.
[2, 8]	τε Λιπαραίων πόλιν οὖσαν οὐ	πόρρω	πᾶσαν κατετέφρωσε καὶ εἰς ἐνίας
[2, 4]	γειτνιῶσαν, ἢ καὶ εἰς τῶν	πόρρω	τινὰ τόπων ἀπεώσθη ὑπὸ πνευμάτων·
[2, 6]	ἄρκτου, τελευτῶντες δ' εἰς τοὺς	πόρρω·	τοῖς δὲ πρὸς ἕω περιίστανται
[2, 3]	πικρόν, καὶ ταῦτα, τῷ μὲν	οὔρῳ	συγκαταφερομένης τοιαύτης τινὸς δυνάμεως οἵα
[2, 6]	ἀνατολῆς πνεῖν) Διωρισμένων οὖν τῷ	ψυχρῷ	καὶ τῷ θερμῷ καὶ ἀλεεινῷ
[2, 8]	ὁρμῇ τῆς ἀρχῆς, ὥστε ἢ	ἔσω	ἅμα ἢ ἔξω ὁρμᾷ πᾶσα.
[2, 8]	ἀπουσίαν τὴν τοῦ ἡλίου· ὥστ'	ἔσω	γίγνεται πάλιν ἡ ῥύσις, ὥσπερ
[2, 2]	διαταθὲν καὶ ἀθρόον οὐκ ἐν	ἴσῳ	χρόνῳ ἀναξηραίνεται, ἀλλὰ διαφέρει τοσοῦτον
[2, 8]	τις ἀντιμεθισταμένου τοῦ πνεύματος ἔξωθεν	εἴσω	ἀθρόου) τοιαῦτα (γὰρ) γίγνεσθαι καὶ
[2, 8]	εἴρηται καὶ πρότερον, οἷον μεταρροίας	εἴσω	γιγνομένης τοῦ πνεύματος, καὶ μᾶλλον
[2, 8]	τῆς γῆς ἀναφυσώμενον ἀπωθεῖσθαι πάλιν	εἴσω,	ᾗπερ ἐπέρχεται ἡ θάλαττα ταύτῃ.
[2, 8]	ἔξω ῥεῖ πᾶν, ὁτὲ δ'	εἴσω	πᾶν, ἐνίοτε δὲ καὶ μερίζεται.
[2, 8]	νηνεμίας δὲ γενομένης καὶ ῥυέντος	εἴσω	τοῦ ἀνέμου ἐγένετο τό τε
[2, 8]	συμβαίνει διὰ τὸ τὴν ἀναθυμίασιν	εἴσω	τρέπεσθαι, φύσει θερμὴν οὖσαν καθ'
[2, 8]	πέφυκεν ἄρχεσθαι πνεῖν. Ἐὰν οὖν	εἴσω	τύχῃ μεταβάλλουσα ἡ ἀρχὴ αὐτῶν
[2, 8]	ἀλλὰ πνεῦμα τῆς κινήσεως, ὅταν	εἴσω	τύχῃ ῥυὲν τὸ ἔξω ἀναθυμιώμενον.
[2, 3]	τοῦ γλυκέος (ἀλλ' ἔλαττον τοσούτῳ	ὅσῳ	καὶ ἐν τῷ ὑομένῳ τὸ
[2, 3]	ἢ τῷ εἴδει καὶ τῷ	ποσῷ	μεταβαλλόντων ἀεὶ τῶν μερῶν, καθάπερ
[2, 8]	τὸ πνεῦμα περὶ τὴν ἐν	τῷ	ἀέρι ἀχλύν, ὥσθ' ὅταν γένηται
[2, 8]	οὐ μόνον ἐκ τῶν ἐν	τῷ	ἀέρι δεῖ θεωρεῖν γιγνομένων (ἐνταῦθα
[2, 3]	οὐδενὶ γὰρ διέφερεν ἀλλ' ἢ	τῷ	ἁλμυρὰ εἶναι τῶν ποταμῶν· τοῦτο
[2, 2]	ὑπομένει διὰ βάρος οὐκ ἐν	τῷ	αὐτοῦ οἰκείῳ τόπῳ· τοῦτο γὰρ
[2, 6]	σημεῖον, οὐκ ἐκ ταὐτοῦ οὐδὲ	τῷ	αὐτῷ πνεύματι. Κατὰ δὲ τὰς
[2, 8]	καταψύχει τὰς ἀναθυμιάσεις καὶ κωλύει	τῷ	βάρει καὶ ἀποβιάζεται· ἔτι δὲ
[2, 6]	προστίθεται δὲ τὰ μὲν ζεφυρικὰ	τῷ	βορέᾳ (ψυχρότερα γὰρ διὰ τὸ
[2, 3]	τόπων ἀτμιδώδης· διὸ (ψυ( χρός·	τῷ	δ' ἀπωθεῖν αἴθριος ἐνταῦθα, ἐν
[2, 4]	δὲ τὸ μὲν ὅλον ἀνώνυμος,	τῷ	δ' ἐπὶ μέρους ἀνάγκη χρωμένους
[2, 3]	ὑφισταμένη ἐν τοῖς ἀγγείοις ἁλμυρίς,	τῷ	δ' ἱδρῶτι συνεκκρινομένης ἐκ τῶν
[2, 5]	κωλύει, τῇ μὲν μαράνσει καταπαύων,	τῷ	δὲ τάχει τῆς ξηρότητος γίγνεσθαι
[2, 3]	αὐτῶν οὖσα μορίων ἀριθμῷ ἢ	τῷ	εἴδει καὶ τῷ ποσῷ μεταβαλλόντων
[2, 9]	ὡς παρεικάσαι μείζονι μικρὸν πάθος,	τῷ	ἐν τῇ φλογὶ γιγνομένῳ ψόφῳ,
[2, 8]	ποιεῖ τὴν ἐντὸς ἀναθυμίασιν, καὶ	τῷ	ἐναπολαμβάνεσθαι ἐν στενοτέροις τόποις καὶ
[2, 6]	ἧς πνεῖ, καὶ τὸ Θ	τῷ	Η ἐναντίον· κατὰ διάμετρον γάρ.
[2, 5]	ἢ τῷ μήπω ἀναθυμιᾶσθαι, ἢ	τῷ	ἤδη ἐξεληλυθέναι τὴν ἀναθυμίασιν καὶ
[2, 3]	ὅταν ἀπατμίσῃ τὸ ὑγρὸν ἅμα	τῷ	θερμῷ, ἅλες, οὐ χονδροὶ ἀλλὰ
[2, 6]	Διωρισμένων οὖν τῷ ψυχρῷ καὶ	τῷ	θερμῷ καὶ ἀλεεινῷ τῶν πνευμάτων
[2, 6]	κατὰ (διάμετρον) οὔτε τῷ Ι,	τῷ	θρασκίᾳ (ἔπνει γὰρ ἂν ἀπὸ
[2, 6]	τοῦτο γὰρ κατὰ (διάμετρον) οὔτε	τῷ	Ι, τῷ θρασκίᾳ (ἔπνει γὰρ
[2, 3]	τὴν Λιβύην. Πολὺ οὖν ἐν	τῷ	καταφερομένῳ ὕδατι συμβάλλεται τοιοῦτον, καὶ
[2, 3]	πυρός· καομένη γὰρ ἡ γῆ	τῷ	μᾶλλον καὶ ἧττον παντοδαπὰς λαμβάνει
[2, 3]	ὅ τε γὰρ νότος καὶ	τῷ	μεγέθει καὶ τῷ πνεύματι ἀλεεινότατος
[2, 3]	ὕδωρ γίγνεται πικρόν, καὶ ταῦτα,	τῷ	μὲν οὔρῳ συγκαταφερομένης τοιαύτης τινὸς
[2, 6]	οὐκ ἔστι τοῖς πνεύμασιν, οὔτε	τῷ	μέσῃ (ἔπνει γὰρ ἄν τις
[2, 2]	ποταμῶν, ὑποτεμνόμενοι τῷ τόπῳ καὶ	τῷ	μήκει τὰς ὁδούς· διόπερ ὅ
[2, 5]	ταῖς ἀνὰ μέσον ὥραις, ἢ	τῷ	μήπω ἀναθυμιᾶσθαι, ἢ τῷ ἤδη
[2, 6]	ἀπ' ἀνατολῆς χειμερινῆς πνεῖ, γειτνιῶν	τῷ	νότῳ· διὸ καὶ πολλάκις εὐρόνοτοι
[2, 3]	τοῖς εἰρημένοις, οὕτω καὶ ἐν	τῷ	ὅλῳ ἔκ τε τῶν φυομένων
[2, 1]	ἐπέχει τόπον, ἀναγκαῖον τὴν ἐν	τῷ	πελάγει μικρὰν ταλάντωσιν ἐκεῖ φαίνεσθαι
[2, 5]	ὀλίγας οὔσας τὰς ἀναθυμιάσεις μαραίνει	τῷ	πλείονι θερμῷ τὸ ἐν τῇ
[2, 3]	νότος καὶ τῷ μεγέθει καὶ	τῷ	πνεύματι ἀλεεινότατος ἄνεμός ἐστιν, καὶ
[2, 3]	εἴτ' ἐνυπῆρχε τοσοῦτος χυμὸς ἐν	τῷ	πολλῷ ὕδατι καὶ γλυκεῖ διὰ
[2, 8]	περὶ Ἡράκλειαν ἐγένετο τὴν ἐν	τῷ	Πόντῳ νεωστί, καὶ πρότερον περὶ
[2, 3]	ἀριθμῷ ἢ τῷ εἴδει καὶ	τῷ	ποσῷ μεταβαλλόντων ἀεὶ τῶν μερῶν,
[2, 3]	ἀναχθέν· καὶ διὰ βάρος ὑφίσταται	τῷ	ποτίμῳ. Καὶ διὰ τοῦτο οὔτ'
[2, 2]	τούτου ζῆν, τὸ δ' ὑγρὸν	τῷ	πυρὶ τροφὴν εἶναι μόνον, ὥσπερ
[2, 5]	τὴν θάλατταν οὐ φαίνεται συνείρειν,	τῷ	συνεχῶς εἶναι πᾶσαν οἰκουμένην) ἐπεὶ
[2, 3]	τῆς ἁλμυρότητος. Ἐν μὲν οὖν	τῷ	σώματι γίγνεται τὸ τοιοῦτον ἡ
[2, 8]	γὰρ νοεῖν ὅτι ὥσπερ ἐν	τῷ	σώματι ἡμῶν καὶ τρόμων καὶ
[2, 2]	γὰρ δέχονται ῥεύματα ποταμῶν, ὑποτεμνόμενοι	τῷ	τόπῳ καὶ τῷ μήκει τὰς
[2, 6]	ἀπολείπει τε θᾶττον καὶ πλησιάζει	τῷ	τόπῳ ὀψιαίτερον. Οὕτω δὲ τεταγμένων
[2, 3]	τὸ ἐκ τῆς γῆς συγκαταμισγόμενον	τῷ	ὑγρῷ αἴτιον τῆς ἁλμυρότητος. Ἐν
[2, 2]	πρότερον ὑπέλαβον τὸν ἥλιον τρέφεσθαι	τῷ	ὑγρῷ· καὶ διὰ τοῦτ' ἔνιοί
[2, 3]	γένεσις ἔνεστιν τοῦ ἁλμυροῦ ἐν	τῷ	ὕδατι, εἴρηται. Καὶ διὰ τοῦτο
[2, 3]	γίγνεται πότιμον καὶ ἄνωθεν ἐν	τῷ	ὑομένῳ κατέρχεται ἄλλο γεγενημένον, οὐ
[2, 3]	ἔλαττον τοσούτῳ ὅσῳ καὶ ἐν	τῷ	ὑομένῳ τὸ ἁλμυρὸν καὶ πλατὺ
[2, 8]	τὴν θάλατταν μὴ διδόναι διαπνοὴν	τῷ	ὑπὸ τὴν γῆν ὡρμημένῳ πνεύματι,
[2, 2]	καὶ ἀδήλως. Τὸ δ' ἐν	τῷ	Φαίδωνι γεγραμμένον περί τε τῶν
[2, 4]	τὰ περὶ τὴν ἄρκτον ἐν	τῷ	χειμῶνι νήνεμα καὶ ἄπνοα, κατ'
[2, 6]	ἀπ' ἀνατολῆς πνεῖν) Διωρισμένων οὖν	τῷ	ψυχρῷ καὶ τῷ θερμῷ καὶ
[2, 7]	μορίου ἐφ' οὗ τυγχάνομεν οἰκοῦντες,	κάτω	δὲ θατέρου. Πρὸς μὲν οὖν
[2, 4]	ἄνω κοιλία ξηρὰ ᾖ, τὴν	κάτω	ἐναντίως διακεῖσθαι, καὶ ταύτης ξηρᾶς
[2, 9]	καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα φέρεται	κάτω,	καίτοι πεφυκότος ἄνω τοῦ θερμοῦ
[2, 7]	τε γὰρ ἄνω καὶ τὸ	κάτω	νομίζειν οὕτως ἔχειν ὥστε μὴ
[2, 2]	εἱλεῖσθαι· κινούμενον δ' ἄνω καὶ	κάτω	ποιεῖν τὴν ἐπίχυσιν τοῖς ῥεύμασιν.
[2, 5]	αὐτὸν δὲ τρόπον πρὸς τὸν	κάτω	πόλον ἕτεροι δύο κῶνοι τῆς
[2, 3]	τοιαύτης γῆς πλῆθος, ῥέπει τάχιστα	κάτω	ταῦτα. Καὶ θερμή γε ἡ
[2, 9]	ἐκεῖνος καλεῖ πῦρ κατενεχθὲν ἄνωθεν	κάτω.	Τὴν μὲν οὖν διάλαμψιν ἀστραπὴν
[2, 7]	ἄνω, ἐμπίπτοντα δ' εἰς τὰ	κάτω	τῆς γῆς καὶ κοῖλα κινεῖν
[2, 7]	τοῦ μὲν ἄνω τοῦ δὲ	κάτω	τῆς ὅλης σφαίρας, καὶ ἄνω
[2, 8]	χῶραι ὅσαι σομφοὺς (ἔχουσι τοὺς	κάτω	τόπους, πολὺ δεχόμεναι πνεῦμα σείονται
[2, 9]	ἄνωθεν αἰθέρος. Τοῦ τε γὰρ	κάτω	φέρεσθαι τὸ πεφυκὸς ἄνω δεῖ
[2, 6]	θρασκίαι καὶ ἀργέσται· διὰ τὸ	ἐγγυτάτω	γὰρ τὴν ὁρμὴν αὐτῶν εἶναι
[2, 8]	Ἡράκλειαν ἐγένετο τὴν ἐν τῷ	Πόντῳ	νεωστί, καὶ πρότερον περὶ τὴν
[2, 6]	διὰ τὸ ἀπὸ δυσμῶν πνεῖν)	νότῳ	δὲ τὰ ἀπηλιωτικά (θερμότερα γὰρ
[2, 6]	ἀνατολῆς χειμερινῆς πνεῖ, γειτνιῶν τῷ	νότῳ·	διὸ καὶ πολλάκις εὐρόνοτοι λέγονται
[2, 3]	μεῖξιν τῆς τοιαύτης γῆς, ἐν	ἑκάστῳ	δὲ μή; δῆλον γὰρ ὅτι
[2, 6]	ἧς τὸ ἐφ' οὗ Η	ἔστω	ἄρκτος· τούτῳ δ' ἐναντίον ἐξ
[2, 6]	κείμενα πρὸς ἄλληλα κατὰ διάμετρον.	Ἔστω	οὖν τὸ μὲν ἐφ' ᾧ
[2, 1]	λειφθὲν θάλατταν εἶναι· διὸ καὶ	ἐλάττω	γίγνεσθαι ξηραινομένην οἴονται, καὶ τέλος
[2, 4]	καὶ ἧττον καὶ πλείω καὶ	ἐλάττω	γίγνεσθαι τὴν (ἀναθυμίασιν, ἀεὶ νέφη
[2, 3]	οὕτως ὑποληπτέον. Τὸ δὲ νομίζειν	ἐλάττω	τε γίγνεσθαι τὸ πλῆθος, ὥσπερ
[2, 8]	στενοτέροις τόποις καὶ ἀποβιάζεσθαι εἰς	ἐλάττω	τόπον τὴν τοιαύτην ἀπόκρισιν, πληρουμένων
[2, 3]	ὄξει πρὸς ἔνια τῶν ἐδεσμάτων	αὐτῷ.	Ἔστι δὲ καὶ περὶ Λύγκον
[2, 6]	θερινῆς πνεῖ, καὶ κατὰ διάμετρον	αὐτῷ	κεῖται μόνος. Οὗτοι μὲν οὖν
[2, 6]	οὐκ ἐκ ταὐτοῦ οὐδὲ τῷ	αὐτῷ	πνεύματι. Κατὰ δὲ τὰς ὥρας
[2, 2]	τοὺς αὐτοὺς δύνασθαι τόπους παρασκευάζειν	αὐτῷ	τὴν τροφήν· ἀναγκαῖον δ' εἶναι
[2, 4]	δεῖ πηγαῖον εἶναι τὸ ῥέον·	οὕτω	γὰρ καὶ περὶ τῶν ἀνέμων
[2, 5]	ἐν αὐταῖς πνέουσιν οἱ ἐτησίαι·	οὕτω	γὰρ καὶ τὰ πνίγη γίγνεται,
[2, 9]	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων, καὶ	οὕτω	γίγνεσθαι. Τοῦτο δὲ διαφέρει πλεῖστον·
[2, 6]	καὶ πλησιάζει τῷ τόπῳ ὀψιαίτερον.	Οὕτω	δὲ τεταγμένων τῶν ἀνέμων, δῆλον
[2, 1]	τῶν ὑδάτων εἰσίν· τούτων δ'	οὕτω	διωρισμένων ἀδύνατον πηγὰς εἶναι τῆς
[2, 8]	ἡ τοῦ πνεύματος ἐναπολαμβανομένη δύναμις,	οὕτω	καὶ ἐν τῇ γῇ τὸ
[2, 3]	γὰρ καὶ ἐν τοῖς εἰρημένοις,	οὕτω	καὶ ἐν τῷ ὅλῳ ἔκ
[2, 2]	δι' ἧς τὸ εἰκὸς λαβόντες	οὕτω	καὶ περὶ τοῦ ἡλίου ὑπέλαβον.
[2, 4]	εἶναι τὴν ἄνω καὶ ψυχράν,	οὕτω	καὶ περὶ τοὺς τόπους ἀντιπεριίστασθαι
[2, 1]	γῆς καὶ θαλάττης· τραγικώτερον γὰρ	οὕτω	καὶ σεμνότερον ὑπέλαβον ἴσως εἶναι
[2, 1]	ὑψηλῶν οἱ ποταμοὶ φαίνονται ῥέοντες,	οὕτω	καὶ τῆς ὅλης γῆς ἐκ
[2, 6]	τῆς ἀρχῆς· ἡ δὲ ἀρχὴ	οὕτω	κινεῖται τῶν πνευμάτων ὡς ὁ
[2, 3]	κατακεκαυμένης φασὶ γενέσθαι γῆς. Ὃ	οὕτω	μὲν εἰπεῖν ἄτοπον, τὸ μέντοι
[2, 8]	τρόπον· οὐ γὰρ (δίδωσιν) ῥᾴδιον	οὕτω	πολλὴν συνελθεῖν ἀρχήν· ἐπὶ μῆκος
[2, 3]	μετὰ τοῦ γλυκέος (ἀλλ' ἔλαττον	τοσούτῳ	ὅσῳ καὶ ἐν τῷ ὑομένῳ
[2, 6]	γὰρ δυσμὴ ἰσημερινή. Ἐναντίος δὲ	τούτῳ	ἀπηλιώτης ἀπὸ τοῦ Β· τοῦτο
[2, 6]	ἐφ' οὗ Η ἔστω ἄρκτος·	τούτῳ	δ' ἐναντίον ἐξ ἐναντίας, τὸ
[2, 6]	ἀπὸ δυσμῆς χειμερινῆς, ἐναντίος δὲ	τούτῳ	(κατὰ διάμετρον γὰρ κεῖται) Ἀπὸ
[2, 6]	γὰρ ἡ ἄρκτος. Ἐναντίος δὲ	τούτῳ	νότος ἀπὸ τοῦ Θ· μεσημβρία
[2, 6]	εὐρόνοτοι λέγονται πνεῖν. Ἐναντίος δὲ	τούτῳ	οὐχ ὁ ἀπὸ τοῦ Γ
[2, 6]	Α δυσμὴ ἰσημερινή, ἐναντίος (δὲ	τούτῳ	τόπος, ἐφ' οὗ τὸ Β,
[2, 9]	ξηρᾶς, καὶ τῆς συγκρίσεως ἐχούσης	ἄμφω	ταῦτα δυνάμει καὶ συνισταμένης εἰς
[2, 8]	ἐστιν) Ἀλλ' αἴτια ταῦτα μὲν	ἄμφω	ὡς ὕλη (πάσχει γάρ, ἀλλ'
[2, 9]	τῷ ἐν τῇ φλογὶ γιγνομένῳ	ψόφῳ,	ὃν καλοῦσιν οἱ μὲν τὸν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/11/2009