Livre, chapitre
[2, 3]	οὖν ὕδατος καὶ θαλάττης, δι'	ἃς	αἰτίας αἰεί τε συνεχῶς εἰσι
[2, 1]	τούτων δ' οὕτω διωρισμένων ἀδύνατον	πηγὰς	εἶναι τῆς θαλάττης· ἐν οὐδετέρῳ
[2, 1]	περὶ τὰς θεολογίας ποιοῦσιν αὐτῆς	πηγάς,	ἵν' (αὐτοῖς ὦσιν ἀρχαὶ καὶ
[2, 1]	γῆν. Ὅτι μὲν οὖν οὔτε	πηγὰς	οἷόν τ' εἶναι τῆς θαλάττης,
[2, 1]	τοιαύτης γῆς. Ὅτι μὲν οὖν	πηγὰς	τῆς θαλάττης ἀδύνατον εἶναι, διὰ
[2, 5]	πνεύματα· ἀσθενεῖς μὲν γὰρ καὶ	ὀλίγας	οὔσας τὰς ἀναθυμιάσεις μαραίνει τῷ
[2, 5]	Αἴτιον δ' ὅτι ὁ μὲν	βορέας	ἀπὸ τῶν ὑπὸ τὴν ἄρκτον
[2, 3]	τόπων θερμός ἐστιν· ὁ δὲ	βορέας	ἅτε ἀφ' ὑγρῶν τόπων ἀτμιδώδης·
[2, 6]	Β· τοῦτο γὰρ ἀνατολὴ ἰσημερινή.	βορέας	δὲ καὶ> ἀπαρκτίας ἀπὸ τοῦ
[2, 5]	ἡ στάσις· ὥστε καθάπερ ἐνταῦθα	βορέας	ἐστίν, κἀκείνοις ἀπὸ τῆς ἐκεῖ
[2, 6]	Ἔστι δὲ τῶν εἰρημένων πνευμάτων	βορέας	μὲν ὅ τ' ἀπαρκτίας κυριώτατα,
[2, 8]	γὰρ ἦν νότος, ἐκεῖ δὲ	βορέας,	νηνεμίας δὲ γενομένης καὶ ῥυέντος
[2, 5]	διέχειν δεῦρο, ἐπεὶ οὐδ' ὁ	βορέας	οὗτος εἰς τὴν ἐνταῦθα (οἰκουμένην
[2, 5]	πνεῦμα τὸ βόρειον (ἕως ὁ	βορέας	οὗτος εἰς τὴν ἐνταῦθα οἰκουμένην
[2, 1]	ἀρχαῖοι καὶ διατρίβοντες περὶ τὰς	θεολογίας	ποιοῦσιν αὐτῆς πηγάς, ἵν' (αὐτοῖς
[2, 5]	ἐνδέχεται λαμβάνειν τῶν τοιούτων τὰς	ἀκριβείας.	Καίτοι ἐπὶ πλάτος μὲν μέχρι
[2, 3]	ὅτ' ἦλθεν ἄγων ἐκ τῆς	Ἐρυθείας	τὰς βοῦς, ἅλας ἀντὶ τῶν
[2, 5]	γῆς ξηραινομένης ὑπό τε τῆς	οἰκείας	θερμότητος καὶ ὑπὸ τῆς τοῦ
[2, 2]	ἐν τούτοις τῆς τροφῆς εἰσελθούσης	γλυκείας	ἡ τῆς ὑγρᾶς τροφῆς ὑπόστασις
[2, 5]	τε τοὺς πλοῦς καὶ τὰς	πορείας·	πολὺ γὰρ τὸ μῆκος διαφέρει
[2, 3]	τοῦτο δρῶσι καὶ περὶ τὰς	ταριχείας.	Εἰ δ' ἔστιν ὥσπερ μυθολογοῦσί
[2, 5]	Μαιῶτιν καὶ τοὺς ἐσχατεύοντας τῆς	Σκυθίας	τόπους πλέον ἢ πέντε πρὸς
[2, 6]	γάρ. Ἀπὸ δὲ τοῦ Ζ	καικίας·	αὕτη γὰρ ἀνατολὴ θερινή. Ἐναντίος
[2, 6]	περὶ (ἰσημερίαν τὴν μὲν ἐαρινὴν	καικίας	καὶ ὅλως τὰ ἐπέκεινα τροπῆς
[2, 6]	θρασκίας καὶ μέσης· ὁ δὲ	καικίας	κοινὸς ἀπηλιώτου καὶ βορέου· νότος
[2, 6]	μὲν σφόδρα, λὶψ δὲ ἀραιοτέροις,	καικίας	μὲν διά τε τὸ ἀνακάμπτειν
[2, 6]	Νέφεσι δὲ πυκνοῦσι τὸν οὐρανὸν	καικίας	μὲν σφόδρα, λὶψ δὲ ἀραιοτέροις,
[2, 6]	παροιμία ἕλκων ἐφ' αὑτὸν ὥστε	καικίας	νέφος. Αἱ δὲ περιστάσεις γίγνονται
[2, 6]	ἐναντίον, οἷον ὑγροὶ λὶψ καὶ	καικίας,	ὃν ἑλλησποντίαν ἔνιοι καλοῦσιν, καὶ
[2, 6]	πηγνύντες ἢ προωθοῦντες. Ὁ δὲ	καικίας	οὐκ αἴθριος, ὅτι ἀνακάμπτει εἰς
[2, 6]	καὶ ὁ εὖρος· ὁ δὲ	φοινικίας	κοινός· ζέφυρος δὲ ὅ τε
[2, 6]	ἣν προωθεῖ. Αἴθριοι δὲ ἀπαρκτίας,	θρασκίας,	ἀργέστης· ἡ δ' αἰτία εἴρηται
[2, 6]	οἰκοῦσιν ἐκ τῶν ἀπαρκτίων εἰς	θρασκίας	καὶ ἀργέστας καὶ ζεφύρους (ὁ
[2, 6]	ἔαρος, καὶ μάλιστα ἀπαρκτίας καὶ	θρασκίας	καὶ ἀργέστης. Αἴτιον δ' ὅτι
[2, 6]	ψυχρότατοι. χαλαζώδεις δὲ ἀπαρκτίας καὶ	θρασκίας	καὶ ἀργέστης. Καυματώδης δὲ νότος
[2, 6]	ὅ τ' ἀπαρκτίας κυριώτατα, καὶ	θρασκίας	καὶ μέσης· ὁ δὲ καικίας
[2, 3]	καθάπερ ἐν τῇ Σικάνῃ τῆς	Σικελίας·	ἐκεῖ γὰρ ὀξάλμη γίγνεται, καὶ
[2, 7]	τὸ μὴ δύνασθαι δέχεσθαι τὰς	κοιλίας	ἀποβιαζόμενον ποιεῖν τὸν σεισμόν, καὶ
[2, 9]	νεφῶν καὶ διὰ τὰς μεταξὺ	κοιλίας,	ᾗ τὸ συνεχὲς ἐκλείπει τῆς
[2, 8]	ἦν νότος, ἐκεῖ δὲ βορέας,	νηνεμίας	δὲ γενομένης καὶ ῥυέντος εἴσω
[2, 8]	τὸ ἔξω ἀναθυμιώμενον. Διὸ γίγνονται	νηνεμίας	οἱ πλεῖστοι καὶ μέγιστοι τῶν
[2, 8]	πόρρω πᾶσαν κατετέφρωσε καὶ εἰς	ἐνίας	τῶν ἐν Ἰταλίᾳ πόλεων ἦλθεν·
[2, 3]	δὴ ὥσπερ τὸ διὰ τῆς	κονίας	ἠθούμενον ὕδωρ γίγνεται πικρόν, καὶ
[2, 3]	χρόας χυμῶν· στυπτηρίας γὰρ καὶ	κονίας	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων
[2, 3]	περὶ μὲν τούτων πλείω τῆς	ἀξίας	ἐνδιατέτριφεν ὁ λόγος· περὶ δὲ
[2, 2]	χρόας ἴσχειν τὸ ὕδωρ δι'	οἵας	ἂν τύχωσι ῥέοντα γῆς. Συμβαίνει
[2, 8]	αν καὶ Σικελίαν, καὶ τῆς	Εὐβοίας	περὶ τούτους τοὺς τόπους· δοκεῖ
[2, 8]	καθάπερ εἴρηται καὶ πρότερον, οἷον	μεταρροίας	εἴσω γιγνομένης τοῦ πνεύματος, καὶ
[2, 5]	μέχρι τῆς Ἰνδικῆς τοῦ ἐξ	Αἰθιοπίας	πρὸς τὴν Μαιῶτιν καὶ τοὺς
[2, 6]	ὅ τε ἰθαγενὴς ὁ ἀπὸ	μεσημβρίας	καὶ λίψ· ἀπηλιώτης δὲ ὅ
[2, 4]	βορέαι, οἱ δὲ ἀπὸ τῆς	μεσημβρίας	νότοι. Ἡ δὲ φορὰ λοξὴ
[2, 4]	ἀπό τε τῆς ἄρκτου καὶ	(μεσημβρίας	τὸ αὐτὸ αἴτιον· πλεῖστοι γὰρ
[2, 4]	δὲ αὐχμῶν τε πέρι καὶ	ἐπομβρίας,	καὶ διὰ τίν' αἰτίαν καὶ
[2, 4]	καὶ τοὺς αὐχμοὺς καὶ τὰς	ἐπομβρίας	πολλοὺς ἅμα καὶ κατὰ συνεχῆ
[2, 8]	αὐχμοὺς ἔφαμεν γίγνεσθαι καὶ τὰς	ὑπερομβρίας	τὰς κατὰ μέρος. Καὶ οἱ
[2, 3]	λαμβάνει μορφὰς καὶ χρόας χυμῶν·	στυπτηρίας	γὰρ καὶ κονίας καὶ τῶν
[2, 9]	μόνον, ἀλλ' οὐ συνεχῶς οὕτως·	αἰθρίας	δὲ οὔσης οὐ γίγνεται. Τοῦτο
[2, 8]	ἡμέραν ἢ μικρὸν μετὰ δυσμάς,	αἰθρίας	οὔσης, νεφέλιον λεπτὸν φαίνεται διατεῖνον
[2, 2]	ἡμέραν. Ἐκ ταύτης δὴ τῆς	ἀπορίας	καὶ ἀρχὴ τῶν ὑγρῶν ἔδοξεν
[2, 2]	αἴτιον ἅμα ταύτης τε τῆς	ἀπορίας	λύσις ἔσται, καὶ περὶ θαλάττης
[2, 9]	ὁ πρῶτος ἀφικνεῖται ψόφος τῆς	κωπηλασίας.	Καίτοι τινὲς λέγουσιν ὡς ἐν
[2, 9]	ἀκοῆς. Δηλοῖ δ' ἐπὶ τῆς	εἰρεσίας	τῶν τριήρων· ἤδη γὰρ ἀναφερόντων
[2, 5]	αἳ διὰ τὴν πῆξιν ποιήσουσιν	ἐτησίας·	ἀλλὰ διὰ τὸ τὸν τόπον
[2, 5]	μὲν γίγνονται συνεχεῖς, οὓς καλοῦμεν	ἐτησίας,	μετὰ τὰς θερινὰς τροπάς, νότοι
[2, 6]	ἐξ ἀρχῆς αὐτῶν γενέσεως καὶ	οὐσίας	καὶ τῶν συμβαινόντων κοινῇ τε
[2, 3]	δή, ὡς οἱ ἐκεῖ μυθολογοῦσιν,	ἐξουσίας	δοθείσης ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέους, ὅτ'
[2, 3]	ὕδατος καὶ θαλάττης, δι' ἃς	αἰτίας	αἰεί τε συνεχῶς εἰσι καὶ
[2, 8]	τὰ περὶ Αἰδηψὸν ἀπὸ τοιαύτης	αἰτίας	γέγονε. Περὶ δὲ τοὺς εἰρημένους
[2, 2]	λέγουσιν ἑκάστου τῶν ποταμῶν ἄλλας	αἰτίας	διὰ τὸ πολλοὺς εἰς τὸν
[2, 8]	κρύος ἰσχυρόν, σημεῖον τῆς εἰρημένης	αἰτίας	ἐστίν. Τόν τε γὰρ ἥλιον
[2, 4]	αὐτὰ γίγνεται διὰ ταύτας τὰς	αἰτίας.	Ἔτι δὲ τοῦ γίγνεσθαι μάλιστα
[2, 5]	γίγνονται αἱ νηνεμίαι διὰ δύ'	αἰτίας·	ἢ γὰρ διὰ ψῦχος ἀποσβεννυμένης
[2, 5]	Διὰ μὲν οὖν ταύτας τὰς	αἰτίας	καταπαύει τε τὰ πνεύματα καὶ
[2, 6]	ἀνατολὴ ἰσημερινή. βορέας δὲ καὶ>	ἀπαρκτίας	ἀπὸ τοῦ Η· ἐνταῦθα γὰρ
[2, 6]	ἀργέστας καὶ ζεφύρους (ὁ γὰρ	ἀπαρκτίας	ζέφυρός ἐστιν) ἀρχόμενοι μὲν ἀπὸ
[2, 6]	ἀτμίδα ἣν προωθεῖ. Αἴθριοι δὲ	ἀπαρκτίας,	θρασκίας, ἀργέστης· ἡ δ' αἰτία
[2, 6]	μάλιστα, εἶτα ἔαρος, καὶ μάλιστα	ἀπαρκτίας	καὶ θρασκίας καὶ ἀργέστης. Αἴτιον
[2, 6]	οὗτοι γὰρ ψυχρότατοι. χαλαζώδεις δὲ	ἀπαρκτίας	καὶ θρασκίας καὶ ἀργέστης. Καυματώδης
[2, 6]	πνευμάτων βορέας μὲν ὅ τ'	ἀπαρκτίας	κυριώτατα, καὶ θρασκίας καὶ μέσης·
[2, 6]	ὑδατώδης. Νιφετώδης δὲ μέσης καὶ	ἀπαρκτίας	μάλιστα· οὗτοι γὰρ ψυχρότατοι. χαλαζώδεις
[2, 6]	Κατὰ δὲ τὰς ὥρας τὰς	ἐναντίας	οἱ ἐναντίοι μάλιστα πνέουσιν, οἷον
[2, 6]	ἄρκτος· τούτῳ δ' ἐναντίον ἐξ	ἐναντίας,	τὸ ἐφ' οὗ Θ, μεσημβρία·
[2, 8]	οὐδεμίαν ἔχει δύναμιν· τὰς δὲ	ποντίας	οὐκ ἔστιν κινῆσαι ἄνευ τῆς
[2, 8]	τῆς γῆς τόπον φανερῶς ὥσπερ	ἐκνεφίας	ἐξῆλθεν ὁ κινήσας ἄνεμος, (οἷον
[2, 2]	ἐμφύτου θερμότητος ἑλκυσθὲν εἰς τὰς	σάρκας	καὶ τὴν ἄλλην σύνταξιν ἦλθεν
[2, 3]	ἐκ τῆς Ἐρυθείας τὰς βοῦς,	ἅλας	ἀντὶ τῶν ἰχθύων, οἳ γίγνονται
[2, 3]	ὕδωρ ἁλμυρὸν ποιήσῃ σφόδρα μείξας	ἅλας,	ἐπιπλέουσι τὰ ᾠά, κἂν ᾖ
[2, 1]	ἐπεὶ πλείους εἰσὶ θάλατται πρὸς	ἀλλήλας	οὐ συμμειγνύουσαι κατ' οὐδένα τόπον,
[2, 2]	ἄλλοι λέγουσιν ἑκάστου τῶν ποταμῶν	ἄλλας	αἰτίας διὰ τὸ πολλοὺς εἰς
[2, 4]	ἐπὶ δυσμὰς δὲ καὶ ἐπ'	ἀνατολὰς	ἀεὶ φέρεται· διὸ τὰ νέφη
[2, 5]	πρὸς τὸν ἄνω πόλον, καθ'	ἡμᾶς,	τῆς δὲ πρὸς τὸν ἕτερον
[2, 5]	γειτνίασιν οὐκ ἔχει ὕδατα καὶ	νομάς,	αἳ διὰ τὴν πῆξιν ποιήσουσιν
[2, 8]	μεθ' ἡμέραν ἢ μικρὸν μετὰ	δυσμάς,	αἰθρίας οὔσης, νεφέλιον λεπτὸν φαίνεται
[2, 4]	τούτους καὶ ἀπὸ τούτων, ἐπὶ	δυσμὰς	δὲ καὶ ἐπ' ἀνατολὰς ἀεὶ
[2, 6]	ἐτησίαι περιίστανται τοῖς μὲν περὶ	δυσμὰς	οἰκοῦσιν ἐκ τῶν ἀπαρκτίων εἰς
[2, 4]	γὰρ ἀνάγκη συμβαίνειν διὰ τὰς	εἰρημένας	ἀρχάς· ὕσαντός τε γὰρ ἡ
[2, 6]	μετοπωρινὴν λίβες, περὶ δὲ τροπὰς	θερινὰς	μὲν ζέφυρος, χειμερινὰς δὲ εὖρος.
[2, 5]	ὑπὸ τοῦ ἡλίου μετὰ τὰς	θερινὰς	τροπὰς μᾶλλον ἢ ἐν αὐταῖς
[2, 5]	οὓς καλοῦμεν ἐτησίας, μετὰ τὰς	θερινὰς	τροπάς, νότοι δὲ οὕτως οὐ
[2, 6]	δὲ τροπὰς θερινὰς μὲν ζέφυρος,	χειμερινὰς	δὲ εὖρος. Ἐπιπίπτουσι δὲ τοῖς
[2, 5]	οὕτως οὐ γίγνονται μετὰ τὰς	χειμερινάς.	Ἔχει δὲ οὐκ ἀλόγως· γίγνονται
[2, 5]	ἐγγύς. Ὁμοίως δὲ καὶ μετὰ	χειμερινὰς	τροπὰς πνέουσιν οἱ ὀρνιθίαι· καὶ
[2, 2]	τοῦτο οὐδὲν μὲν ἄτοπον ἀπορῆσαί	τινας,	οὐ μὴν ἐπιβλέψαντά γε χαλεπὸν
[2, 7]	διὰ τίν' αἰτίαν περὶ τόπους	τινὰς	πολλάκις γίγνεται τοῦτο τὸ πάθος
[2, 8]	γίγνεται δ' ὀλιγάκις καὶ κατά	τινας	τόπους, οἷον σφυγμός, ἄνω κάτωθεν·
[2, 3]	ἱμάτια ῥύπτειν, ἐάν τις διασείσῃ	βρέξας.	Ἔστι δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα
[2, 8]	γιγνόμενος οὐ πρότερον ἔληξε πρὶν	ἐκρήξας	εἰς τὸν ὑπὲρ τῆς γῆς
[2, 3]	τις ὕδωρ ἁλμυρὸν ποιήσῃ σφόδρα	μείξας	ἅλας, ἐπιπλέουσι τὰ ᾠά, κἂν
[2, 2]	Τοὺς δὲ χυμοὺς καὶ τὰς	χρόας	ἴσχειν τὸ ὕδωρ δι' οἵας
[2, 3]	ἧττον παντοδαπὰς λαμβάνει μορφὰς καὶ	χρόας	χυμῶν· στυπτηρίας γὰρ καὶ κονίας
[2, 3]	ὁμολογεῖν, ὅτι γέγονεν, εἴπερ καὶ	πᾶς	ὁ κόσμος· ἅμα γὰρ αὐτῆς
[2, 4]	ὀρθὸν γιγνομένης τῆς ἀναθυμιάσεως, ὅτι	πᾶς	ὁ κύκλῳ ἀὴρ συνέπεται τῇ
[2, 3]	θαλάττης, ἀλλ' ἢ μόνον ὁ	πᾶς	ὄγκος. Καὶ γὰρ καὶ περὶ
[2, 3]	γῆ τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον	παντοδαπὰς	λαμβάνει μορφὰς καὶ χρόας χυμῶν·
[2, 6]	ἡ δ' αἰτία εἴρηται πρότερον.	Ἀστραπὰς	δὲ ποιοῦσιν μάλιστα οὗτοί τε
[2, 9]	εἰς ὕδωρ, βροντάς τε καὶ	ἀστραπὰς	καὶ πρὸς τούτοις τἆλλα τὰ
[2, 2]	γέ (φασιν καὶ ποιεῖσθαι τὰς	τροπὰς	αὐτόν· οὐ γὰρ αἰεὶ τοὺς
[2, 2]	πνεύματά τε παρέχεσθαι καὶ τὰς	τροπὰς	αὐτοῦ ποιεῖν· φανερῶς γὰρ ἀεὶ
[2, 1]	τὸ μὲν διατμίσαν πνεύματα καὶ	τροπὰς	ἡλίου καὶ σελήνης φασὶ ποιεῖν,
[2, 6]	τὴν μετοπωρινὴν λίβες, περὶ δὲ	τροπὰς	θερινὰς μὲν ζέφυρος, χειμερινὰς δὲ
[2, 4]	οὖν τὴν φορὰν τὴν ἐπὶ	τροπὰς	καὶ ἀπὸ τροπῶν θέρος γίγνεται
[2, 5]	Οἱ δ' ἐτησίαι πνέουσι μετὰ	τροπὰς	καὶ κυνὸς ἐπιτολήν, καὶ οὔτε
[2, 5]	τοῦ ἡλίου μετὰ τὰς θερινὰς	τροπὰς	μᾶλλον ἢ ἐν αὐταῖς πνέουσιν
[2, 5]	καλοῦμεν ἐτησίας, μετὰ τὰς θερινὰς	τροπάς,	νότοι δὲ οὕτως οὐ γίγνονται
[2, 5]	Ὁμοίως δὲ καὶ μετὰ χειμερινὰς	τροπὰς	πνέουσιν οἱ ὀρνιθίαι· καὶ γὰρ
[2, 9]	ἤδη γὰρ ἀναφερόντων πάλιν τὰς	κώπας	ὁ πρῶτος ἀφικνεῖται ψόφος τῆς
[2, 2]	πάσης, καὶ μάλιστα τὸ τῆς	ὑγρᾶς,	εἰρήσθω τοσαῦθ' ἡμῖν. ~Γ' Περὶ
[2, 8]	ἀναθυμίασις ἡ ξηρὰ γίγνηται τῆς	ὑγρᾶς·	ἐν δὲ ταῖς ὑπερομβρίαις πλείω
[2, 2]	καὶ τοῖς φάσκουσι τὸ πρῶτον	ὑγρᾶς	οὔσης καὶ τῆς γῆς, καὶ
[2, 3]	τε περὶ τὴν πρώτην γένεσιν,	ὑγρᾶς	οὔσης τῆς γῆς, ἰδίειν ξηραινομένην;
[2, 9]	εἴπομεν, οὔσης διττῆς, τῆς μὲν	ὑγρᾶς	τῆς δὲ ξηρᾶς, καὶ τῆς
[2, 3]	ἀπεπτότατον γὰρ τὸ περίττωμα τῆς	ὑγρᾶς	τροφῆς· τοιαύτη δὲ πᾶσα μὲν
[2, 2]	τροφῆς εἰσελθούσης γλυκείας ἡ τῆς	ὑγρᾶς	τροφῆς ὑπόστασις καὶ τὸ περίττωμα
[2, 9]	ὂν τὸ φέγγος τὸ τῆς	ἡμέρας	ἀφανίζειν. Τὰ μὲν οὖν λεγόμενα
[2, 8]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τῆς	ἡμέρας	ἡ μεσημβρία (ὁ γὰρ ἥλιος
[2, 9]	μᾶλλον τοῦτο νύκτωρ· τῆς γὰρ	ἡμέρας	οὐ φαίνεται διὰ τὸ πλέον
[2, 8]	τῶν σεισμῶν, οἱ δὲ τῆς	ἡμέρας	περὶ μεσημβρίαν· νηνεμώτατον γάρ ἐστιν
[2, 5]	ὅτε πόρρω· καὶ τὰς μὲν	ἡμέρας	πνέουσι, τὰς δὲ νύκτας παύονται.
[2, 8]	μέχρι περὶ τετταράκοντα πρόεισι πολλάκις	ἡμέρας,	ὕστερον δὲ καὶ ἐφ' (ἓν
[2, 9]	νεφῶν γιγνομένης πρὸς τὸ ἔσχατον	πέρας	(ᾗ γὰρ ἐκλείπει τὸ θερμὸν
[2, 4]	ἀναγκαῖόν ἐστιν. Ἐπειδὴ δ' ἕτερον	ἑκατέρας	τὸ εἶδος, φανερὸν ὅτι διαφέρει,
[2, 5]	πνεῖ, καὶ οὐκ ἀπὸ τῆς	ἑτέρας	ἄρκτου. Δύο γὰρ ὄντων τμημάτων
[2, 9]	ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ἔτι δὲ	πυκνοτέρας	τῆς συστάσεως τῶν νεφῶν γιγνομένης
[2, 4]	μὲν ἀτμιδώδους τῆς δὲ καπνώδους,	ἀμφοτέρας	ἀναγκαῖον γίγνεσθαι. Τούτων δ' ἡ
[2, 9]	τόπον· ὅση δ' ἐμπεριλαμβάνεται τῆς	ξηρᾶς	ἀναθυμιάσεως ἐν τῇ μεταβολῇ ψυχομένου
[2, 4]	ἐστὶν ἄνεμος πλῆθός τι τῆς	ξηρᾶς	ἐκ γῆς ἀναθυμιάσεως κινούμενον περὶ
[2, 9]	τῆς μὲν ὑγρᾶς τῆς δὲ	ξηρᾶς,	καὶ τῆς συγκρίσεως ἐχούσης ἄμφω
[2, 3]	τε ἀτμιδώδους ἀναθυμιάσεως καὶ τῆς	ξηρᾶς,	ὅταν συνιστῆται εἰς νέφη καὶ
[2, 4]	κάτω ἐναντίως διακεῖσθαι, καὶ ταύτης	ξηρᾶς	οὔσης ὑγρὰν εἶναι τὴν ἄνω
[2, 7]	τοῦ δὲ κάτω τῆς ὅλης	σφαίρας,	καὶ ἄνω μὲν τούτου ὄντος
[2, 9]	ἐμπεριλαμβανόμενον τῶν τοῦ ἡλίου ἀκτίνων,	Ἀναξαγόρας	δὲ τοῦ ἄνωθεν αἰθέρος, ὃ
[2, 7]	τούτων ὕστερον Δημόκριτος ὁ Ἀβδηρίτης.	Ἀναξαγόρας	μὲν οὖν φησι τὸν αἰθέρα
[2, 7]	χρόνου τρία καὶ παρὰ τριῶν.	Ἀναξαγόρας	τε γὰρ ὁ Κλαζομένιος καὶ
[2, 2]	μεταβολῆς καὶ γενέσεώς τε καὶ	φθορᾶς	οὔσης, τὸ μὲν λεπτότατον καὶ
[2, 4]	δὲ τούτοις καὶ περὶ τῆς	φορᾶς	αὐτῶν. ~Ε' Ὁ δ' ἥλιος
[2, 8]	λάβωσιν ἀπὸ τῆς τοῦ ἡλίου	φορᾶς	ἤδη κατὰ τὰς διαφορὰς τῶν
[2, 3]	τὸν ἥλιον παύσει τις τῆς	φορᾶς,	τί ἔσται τὸ ξηραῖνον; εἰ
[2, 8]	ἡλίου φορᾶς ἤδη κατὰ τὰς	διαφορὰς	τῶν τόπων, ἐφ' ἕν. Ὅταν
[2, 3]	καθάπερ ἐν τοῖς διὰ τῆς	τέφρας	ἠθουμένοις ὕδασιν. Φαίνεται δὲ τὸ
[2, 1]	καθάπερ γὰρ τὸ διὰ τῆς	τέφρας	ἠθούμενον ἁλμυρὸν γίγνεται, τὸν αὐτὸν
[2, 8]	ἀέρα πλήρη πολλῆς ὄντα καὶ	ψυχρᾶς	ἀτμίδος, (ὥσπερ τὸ πνεῦμα τὸ>
[2, 5]	ἐπιτέλλων, διὰ τὸ ἐν μεταβολῇ	ὥρας	συμβαίνειν τὴν δύσιν καὶ τὴν
[2, 6]	αὐτῷ πνεύματι. Κατὰ δὲ τὰς	ὥρας	τὰς ἐναντίας οἱ ἐναντίοι μάλιστα
[2, 4]	μεταπίπτειν εἰς τὴν τῆς ἐχομένης	χώρας	ἀναθυμίασιν, οἷον ἡ μὲν ξηρὰ
[2, 5]	ὄντων τμημάτων τῆς δυνατῆς οἰκεῖσθαι	χώρας,	τῆς μὲν πρὸς τὸν ἄνω
[2, 3]	ἀλλὰ καὶ ἐάν τις ἀγγεῖον	(πλάσας	θῇ κήρινον εἰς τὴν θάλατταν,
[2, 8]	ἀρχὴν ἔχει, ὥστ' ἐφ' ἓν	ἁπάσας	ὁρμᾶν· ὁ δ' ἥλιος οὐχ
[2, 3]	θῇ κήρινον εἰς τὴν θάλατταν,	περιδήσας	τὸ στόμα τοιούτοις ὥστε μὴ
[2, 3]	εἰς ἣν ἐάν τις ἐμβάλῃ	συνδήσας	ἄνθρωπον ἢ ὑποζύγιον ἐπιπλεῖν καὶ
[2, 8]	φανερῶς ὥσπερ ἐκνεφίας ἐξῆλθεν ὁ	κινήσας	ἄνεμος, (οἷον καὶ περὶ Ἡράκλειαν
[2, 8]	οὐκ εὐθὺς οὐδ' εἰσάπαξ παύεται	σείσας,	ἀλλὰ τὸ πρῶτον μὲν μέχρι
[2, 5]	ἀσθενεῖς μὲν γὰρ καὶ ὀλίγας	οὔσας	τὰς ἀναθυμιάσεις μαραίνει τῷ πλείονι
[2, 4]	παυομένων αὐτὰ γίγνεται διὰ ταύτας	τὰς	αἰτίας. Ἔτι δὲ τοῦ γίγνεσθαι
[2, 5]	κατακαυθέν. Διὰ μὲν οὖν ταύτας	τὰς	αἰτίας καταπαύει τε τὰ πνεύματα
[2, 5]	ὡς ἐνδέχεται λαμβάνειν τῶν τοιούτων	τὰς	ἀκριβείας. Καίτοι ἐπὶ πλάτος μὲν
[2, 4]	τοὺς τόπους ἀντιπεριίστασθαι καὶ μεταβάλλειν	τὰς	ἀναθυμιάσεις. Ἔτι δὲ μετά τε
[2, 8]	γὰρ πλῆθος τῆς θαλάττης καταψύχει	τὰς	ἀναθυμιάσεις καὶ κωλύει τῷ βάρει
[2, 5]	μὲν γὰρ καὶ ὀλίγας οὔσας	τὰς	ἀναθυμιάσεις μαραίνει τῷ πλείονι θερμῷ
[2, 3]	ἦλθεν ἄγων ἐκ τῆς Ἐρυθείας	τὰς	βοῦς, ἅλας ἀντὶ τῶν ἰχθύων,
[2, 8]	δ' ἥλιος οὐχ ὁμοίως δύναται,	τὰς	δὲ μετεώρους μᾶλλον, ὥστε ῥεῖν,
[2, 5]	καὶ τὰς μὲν ἡμέρας πνέουσι,	τὰς	δὲ νύκτας παύονται. Αἴτιον δ'
[2, 8]	διὰ μικρότητα οὐδεμίαν ἔχει δύναμιν·	τὰς	δὲ ποντίας οὐκ ἔστιν κινῆσαι
[2, 8]	τοῦ ἡλίου φορᾶς ἤδη κατὰ	τὰς	διαφορὰς τῶν τόπων, ἐφ' ἕν.
[2, 4]	Ταῦτα γὰρ ἀνάγκη συμβαίνειν διὰ	τὰς	εἰρημένας ἀρχάς· ὕσαντός τε γὰρ
[2, 8]	Διὰ ταῦτα δὲ καὶ περὶ	τὰς	ἐκλείψεις ἐνίοτε τῆς σελήνης συμβαίνει
[2, 6]	πνεύματι. Κατὰ δὲ τὰς ὥρας	τὰς	ἐναντίας οἱ ἐναντίοι μάλιστα πνέουσιν,
[2, 4]	συμβαίνει καὶ τοὺς αὐχμοὺς καὶ	τὰς	ἐπομβρίας πολλοὺς ἅμα καὶ κατὰ
[2, 1]	οὖν ἀρχαῖοι καὶ διατρίβοντες περὶ	τὰς	θεολογίας ποιοῦσιν αὐτῆς πηγάς, ἵν'
[2, 5]	τηκομένων ὑπὸ τοῦ ἡλίου μετὰ	τὰς	θερινὰς τροπὰς μᾶλλον ἢ ἐν
[2, 5]	συνεχεῖς, οὓς καλοῦμεν ἐτησίας, μετὰ	τὰς	θερινὰς τροπάς, νότοι δὲ οὕτως
[2, 8]	ἔφαμεν γίγνεσθαι καὶ τὰς ὑπερομβρίας	τὰς	κατὰ μέρος. Καὶ οἱ μὲν
[2, 7]	διὰ τὸ μὴ δύνασθαι δέχεσθαι	τὰς	κοιλίας ἀποβιαζόμενον ποιεῖν τὸν σεισμόν,
[2, 9]	τριήρων· ἤδη γὰρ ἀναφερόντων πάλιν	τὰς	κώπας ὁ πρῶτος ἀφικνεῖται ψόφος
[2, 5]	ἥλιος, (οὔτε ὅτε πόρρω· καὶ	τὰς	μὲν ἡμέρας πνέουσι, τὰς δὲ
[2, 9]	γίγνονται τῶν νεφῶν καὶ διὰ	τὰς	μεταξὺ κοιλίας, ᾗ τὸ συνεχὲς
[2, 8]	καὶ τὸ γιγνόμενον περὶ ταύτας	τὰς	νήσους· ὅταν γὰρ ἄνεμος μέλλῃ
[2, 3]	ἐποίησεν φανερά, τὸ δὲ δεύτερον	τὰς	νήσους, τὸ δὲ τελευταῖον ῥοφήσασα
[2, 2]	τῷ τόπῳ καὶ τῷ μήκει	τὰς	ὁδούς· διόπερ ὅ τ' Ἴστρος
[2, 5]	τις τοὺς πλοῦς λογίζηται καὶ	τὰς	ὁδούς, ὡς ἐνδέχεται λαμβάνειν τῶν
[2, 5]	Διὸ καὶ γελοίως γράφουσι νῦν	τὰς	περιόδους τῆς γῆς· γράφουσι γὰρ
[2, 5]	περί τε τοὺς πλοῦς καὶ	τὰς	πορείας· πολὺ γὰρ τὸ μῆκος
[2, 2]	τῆς ἐμφύτου θερμότητος ἑλκυσθὲν εἰς	τὰς	σάρκας καὶ τὴν ἄλλην σύνταξιν
[2, 1]	ἡ θάλαττα φαίνεται κατά τε	τὰς	στενότητας, εἴ που διὰ τὴν
[2, 3]	δὲ τοῦτο δρῶσι καὶ περὶ	τὰς	ταριχείας. Εἰ δ' ἔστιν ὥσπερ
[2, 2]	ἔνιοί γέ (φασιν καὶ ποιεῖσθαι	τὰς	τροπὰς αὐτόν· οὐ γὰρ αἰεὶ
[2, 2]	τοῦτον πνεύματά τε παρέχεσθαι καὶ	τὰς	τροπὰς αὐτοῦ ποιεῖν· φανερῶς γὰρ
[2, 8]	τοὺς αὐχμοὺς ἔφαμεν γίγνεσθαι καὶ	τὰς	ὑπερομβρίας τὰς κατὰ μέρος. Καὶ
[2, 5]	δὲ οὕτως οὐ γίγνονται μετὰ	τὰς	χειμερινάς. Ἔχει δὲ οὐκ ἀλόγως·
[2, 2]	φοράν. Τοὺς δὲ χυμοὺς καὶ	τὰς	χρόας ἴσχειν τὸ ὕδωρ δι'
[2, 6]	τῷ αὐτῷ πνεύματι. Κατὰ δὲ	τὰς	ὥρας τὰς ἐναντίας οἱ ἐναντίοι
[2, 1]	θάλαττα φαίνεται κατά τε τὰς	στενότητας,	εἴ που διὰ τὴν περιέχουσαν
[2, 5]	μὲν ἡμέρας πνέουσι, τὰς δὲ	νύκτας	παύονται. Αἴτιον δ' ὅτι πλησίον
[2, 8]	ὁρῶμεν γὰρ ἐνίοτε ἅμα πλείους	πνέοντας	ἀνέμους, ὧν ὅταν εἰς τὴν
[2, 9]	καὶ συγκρινομένων αὐτῶν εἰς ὕδωρ,	βροντάς	τε καὶ ἀστραπὰς καὶ πρὸς
[2, 7]	γίγνεται τοῦτο τὸ πάθος οὐδεμιᾷ	διαφέροντας	ὑπερβολῇ τοιαύτῃ παρὰ τοὺς ἄλλους;
[2, 5]	πρὸς τὴν Μαιῶτιν καὶ τοὺς	ἐσχατεύοντας	τῆς Σκυθίας τόπους πλέον ἢ
[2, 7]	τὸ πῦρ, εὔηθες, καὶ ταῦθ'	ὁρῶντας	τὸν ὁρίζοντα τὴν οἰκουμένην, ὅσην
[2, 6]	τῶν ἀπαρκτίων εἰς θρασκίας καὶ	ἀργέστας	καὶ ζεφύρους (ὁ γὰρ ἀπαρκτίας
[2, 4]	καὶ παυομένων αὐτὰ γίγνεται διὰ	ταύτας	τὰς αἰτίας. Ἔτι δὲ τοῦ
[2, 5]	ποιῆσαι κατακαυθέν. Διὰ μὲν οὖν	ταύτας	τὰς αἰτίας καταπαύει τε τὰ
[2, 8]	πνεύματα καὶ τὸ γιγνόμενον περὶ	ταύτας	τὰς νήσους· ὅταν γὰρ ἄνεμος
[2, 3]	μᾶλλον καὶ ἧττον παντοδαπὰς λαμβάνει	μορφὰς	καὶ χρόας χυμῶν· στυπτηρίας γὰρ
[2, 4]	ἀνάγκη συμβαίνειν διὰ τὰς εἰρημένας	ἀρχάς·	ὕσαντός τε γὰρ ἡ γῆ
[2, 6]	θερινῆς, περὶ δὲ τὴν μετοπωρινὴν	λίβες,	περὶ δὲ τροπὰς θερινὰς μὲν
[2, 3]	ὥσπερ γὰρ δι' ἠθμοῦ τὸ	γεῶδες	ἀποκρίνεται καὶ τὸ ποιοῦν τὴν
[2, 3]	ἁλμυρὸν ποιεῖ σῶμά τι, καὶ	γεῶδές	ἐστιν τὸ ἐνυπάρχον· ἔν τε
[2, 3]	ὥσπερ πηλὸς γίγνεται· τοσοῦτον ἔχει	σωματῶδες	πλῆθος ἡ θάλαττα. Ταὐτὸ δὲ
[2, 3]	ἄτοπον, τὸ μέντοι ἐκ τοιαύτης	ἀληθές·	ὥσπερ γὰρ καὶ ἐν τοῖς
[2, 7]	τὰ κοῦφα καὶ τὸ πῦρ,	εὔηθες,	καὶ ταῦθ' ὁρῶντας τὸν ὁρίζοντα
[2, 3]	τὸ ὑγρὸν ἅμα τῷ θερμῷ,	ἅλες,	οὐ χονδροὶ ἀλλὰ χαῦνοι καὶ
[2, 8]	τόπων (ὑπερχεῖται γὰρ εἰς τὸ	ἀχανὲς	ἔξω) καὶ δι' ὀλιγότητα τοῦ
[2, 9]	γίγνεσθαι τὴν ἔκθλιψιν, οἷον οἱ	πυρῆνες	οἱ ἐκ τῶν δακτύλων ἐκπηδῶντες·
[2, 8]	παχεῖαι καὶ σκολιαὶ γίγνονται αἱ	ῥηγμῖνες,	ὅταν δὲ γαλήνη ᾖ, διὰ
[2, 3]	Ἀλλὰ μᾶλλον εἰκός, ὥσπερ φασί	τινες,	ἀπελθόντος τοῦ πλείστου καὶ μετεωρισθέντος
[2, 5]	τοῦτο θερμαινόμενον θυμιᾶται. Ἀποροῦσι δέ	τινες	διὰ τί βορέαι μὲν γίγνονται
[2, 3]	τέφρα. Διὸ καὶ τὴν θάλαττάν	τινες	ἐκ κατακεκαυμένης φασὶ γενέσθαι γῆς.
[2, 3]	Εἰ δ' ἔστιν ὥσπερ μυθολογοῦσί	τινες	ἐν Παλαιστίνῃ τοιαύτη λίμνη, εἰς
[2, 6]	~Περὶ δὲ θέσεως αὐτῶν, καὶ	τίνες	ἐναντίοι τίσι, καὶ ποίους ἅμα
[2, 6]	ποίους οὔ, ἔτι δὲ καὶ	τίνες	καὶ πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες, καὶ
[2, 3]	πρῶτον, εἴτε διὰ βάρος, ὥσπερ	τινὲς	καὶ τούτων φασίν (ἐν προχείρῳ
[2, 4]	ἡ τοῦ ὑομένου ὕδατος, καθάπερ	τινὲς	λέγουσιν· τὸν γὰρ αὐτὸν ἀέρα
[2, 9]	ἀφικνεῖται ψόφος τῆς κωπηλασίας. Καίτοι	τινὲς	λέγουσιν ὡς ἐν τοῖς νέφεσιν
[2, 9]	ποιεῖ τὸν ψόφον. Εἰσὶ δέ	τινες	οἳ τὴν ἀστραπήν, ὥσπερ καὶ
[2, 2]	ἀλλὰ καὶ ἐκ ταύτης φασί	τινες	ῥεῖν· διηθούμενον γὰρ γίγνεσθαι τὸ
[2, 3]	ὑπολείψει· καὶ γὰρ οὕτως οἴονταί	τινες.	Τοῦτο μὲν οὖν ἐοίκασι πάντες
[2, 4]	τὸν ἐναντίον τόπον ὕδατα καὶ	χειμῶνες.	Διὰ μὲν οὖν τὴν φορὰν
[2, 8]	περὶ τὴν μεσημβρίαν) καὶ αἱ	νύκτες	δὲ τῶν ἡμερῶν νηνεμώτεραι διὰ
[2, 2]	κάθεσιν· τὸ γὰρ λοιπὸν πρὸς	ἄναντες	ἤδη πᾶσιν εἶναι τὴν φοράν.
[2, 4]	ὅθεν γὰρ ἑκάστοτε πνέουσιν, ἐλάχιστοι	πάντες	εἰσί, προϊόντες δὲ καὶ πόρρω
[2, 2]	ῥεῖ πρὸς τὴν ἀρχήν. Καίτοι	πάντες	οἱ ποταμοὶ φαίνονται τελευτῶντες εἰς
[2, 3]	ταὐτό· καὶ γὰρ οἶνος καὶ	πάντες	οἱ χυμοί, ὅσοι ἂν ἀτμίσαντες
[2, 3]	τινες. Τοῦτο μὲν οὖν ἐοίκασι	πάντες	ὁμολογεῖν, ὅτι γέγονεν, εἴπερ καὶ
[2, 2]	εἴρηται πρότερον. Διὸ καὶ γελοῖοι	πάντες	ὅσοι τῶν πρότερον ὑπέλαβον τὸν
[2, 2]	οἱ ποταμοὶ ῥέουσιν εἰς αὐτὸν	ἅπαντες	καὶ πᾶν τὸ γιγνόμενον ὕδωρ·
[2, 3]	πάντες οἱ χυμοί, ὅσοι ἂν	ἀτμίσαντες	πάλιν εἰς ὑγρὸν συστῶσιν, ὕδωρ
[2, 3]	τῶν ἄλλων καὶ πλείους ἡδύνουσιν	ἐμβληθέντες,	καὶ τὴν χροιὰν οὐχ ὁμοίως
[2, 6]	καὶ τίνες καὶ πόσοι τυγχάνουσιν	ὄντες,	καὶ πρὸς τούτοις περὶ τῶν
[2, 6]	μὴ ψυχροὶ σφόδρα τύχωσιν ἅμα	ὄντες.	Τότε δὲ οὐκ αἴθριοι· ἐὰν
[2, 4]	~Δ' Περὶ δὲ πνευμάτων λέγωμεν,	λαβόντες	ἀρχὴν τὴν εἰρημένην ἡμῖν ἤδη
[2, 2]	φλογί, δι' ἧς τὸ εἰκὸς	λαβόντες	οὕτω καὶ περὶ τοῦ ἡλίου
[2, 3]	λόγον· ἡμεῖς δὲ λέγωμεν ἀρχὴν	λαβόντες	τὴν αὐτὴν ἣν καὶ πρότερον·
[2, 1]	Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι καὶ	διατρίβοντες	περὶ τὰς θεολογίας ποιοῦσιν αὐτῆς
[2, 6]	καὶ αἰθριώτατοί εἰσι τῶν ἀνέμων·	πνέοντες	γὰρ ἐγγύθεν μάλιστα ἀποβιαζόμενοί τε
[2, 2]	γίγνονται τῶν ποταμῶν οἱ μακρὰν	ῥέοντες	διὰ κοίλης· πολλῶν γὰρ δέχονται
[2, 1]	τῶν ὑψηλῶν οἱ ποταμοὶ φαίνονται	ῥέοντες,	οὕτω καὶ τῆς ὅλης γῆς
[2, 9]	οὐκ εἶναί φασιν ἀλλὰ φαίνεσθαι,	παρεικάζοντες	ὡς τὸ πάθος ὅμοιον ὂν
[2, 4]	ἑκάστοτε πνέουσιν, ἐλάχιστοι πάντες εἰσί,	προϊόντες	δὲ καὶ πόρρω λαμπροὶ πνέουσιν.
[2, 3]	τούτων κατακάουσι, καὶ τὴν τέφραν	ἐμβάλλοντες	εἰς ὕδωρ ἀφέψουσιν· ὅταν δὲ
[2, 5]	οὕτως δὲ γίγνονται συνεχεῖς· διὸ	λανθάνοντες	ποιοῦσιν ἐπιζητεῖν. Αἴτιον δ' ὅτι
[2, 5]	πεπηγότα πλείονος δεῖται θερμότητος. Διὸ	διαλείποντες	οὗτοι πνέουσιν, ἕως ἂν ἐπὶ
[2, 3]	κρήνης· τούτου γὰρ τοῦ ὕδατος	ἀφέψοντές	τι μέρος τιθέασι, καὶ γίγνεται
[2, 6]	μᾶλλον ψυχροὶ ἢ μεγάλοι, φθάνουσι	πηγνύντες	ἢ προωθοῦντες. Ὁ δὲ καικίας
[2, 8]	ἐνίοτε δοκεῖν ὅπερ λέγουσιν οἱ	τερατολογοῦντες,	μυκᾶσθαι τὴν γῆν. Ἤδη δὲ
[2, 6]	ἢ μεγάλοι, φθάνουσι πηγνύντες ἢ	προωθοῦντες.	Ὁ δὲ καικίας οὐκ αἴθριος,
[2, 7]	τοῦ μορίου ἐφ' οὗ τυγχάνομεν	οἰκοῦντες,	κάτω δὲ θατέρου. Πρὸς μὲν
[2, 9]	πυρῆνες οἱ ἐκ τῶν δακτύλων	ἐκπηδῶντες·	καὶ γὰρ ταῦτα βάρος ἔχοντα
[2, 6]	τε τἆλλα πνεύματα παύουσι, καὶ	ἀποφυσῶντες	τὰ συνιστάμενα νέφη ποιοῦσιν αἰθρίαν,
[2, 6]	ἀρχόμενοι μὲν ἀπὸ τῆς ἄρκτου,	τελευτῶντες	δ' εἰς τοὺς πόρρω· τοῖς
[2, 2]	Καίτοι πάντες οἱ ποταμοὶ φαίνονται	τελευτῶντες	εἰς τὴν θάλατταν, ὅσοι μὴ
[2, 3]	εἶναι τὴν θάλατταν οἴεταί τι	σαφὲς	εἰρηκέναι, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς· πρὸς ποίησιν
[2, 9]	τὰς μεταξὺ κοιλίας, ᾗ τὸ	συνεχὲς	ἐκλείπει τῆς πυκνότητος. Ἡ μὲν
[2, 8]	πνεῦμα· καὶ τοῦτο ὁτὲ μὲν	συνεχὲς	ἔξω ῥεῖ πᾶν, ὁτὲ δ'
[2, 3]	ἀρχὴν ἀπεσβέσθαι τοῦ πυρός, δι'	ἧς	δὲ διηθοῦνται γῆς, ἔτι μένειν
[2, 8]	ἅπασαν ἀνήλωσεν τὴν ὕλην, ἐξ	ἧς	ἐποίησε τὸν ἄνεμον, ὃν καλοῦμεν
[2, 8]	πάθους, καὶ ἡ ἀρχὴ ἀφ'	ἧς	ἡ ἀναθυμίασις ἐγένετο καὶ ἡ
[2, 9]	τοῖς περιεχομένοις νέφεσι ποιεῖ πληγήν,	ἧς	ὁ ψόφος καλεῖται βροντή. Γίγνεται
[2, 8]	ἄνευ τῆς θαλάττης ὅλης, ὑφ'	ἧς	περιεχόμεναι τυγχάνουσιν. Περὶ μὲν οὖν
[2, 6]	μεσημβρία τε γὰρ αὕτη ἀφ'	ἧς	πνεῖ, καὶ τὸ Θ τῷ
[2, 2]	οἵανπερ τῇ γιγνομένῃ φλογί, δι'	ἧς	τὸ εἰκὸς λαβόντες οὕτω καὶ
[2, 6]	διάμετρος ταύτην πρὸς ὀρθὴν τέμνουσα,	ἧς	τὸ ἐφ' οὗ Η ἔστω
[2, 8]	ταύταις ἀκολουθοῦσιν αἱ ἐκ τῆς	γῆς.	Αἱ δ' ἐγγὺς τῆς ἠπείρου
[2, 8]	τὸ πεφυκὸς ἀποπνεῖν ἐκ τῆς	γῆς.	Αἵ τε χῶραι ὅσαι σομφοὺς
[2, 6]	ὑπὸ τοῦ ἡλίου καὶ τῆς	γῆς	ἀναγκαῖον πλείω καὶ ἐπὶ πλείω
[2, 4]	πλῆθός τι τῆς ξηρᾶς ἐκ	γῆς	ἀναθυμιάσεως κινούμενον περὶ τὴν γῆν,
[2, 8]	δὲ ταύτης τὸ ἐκ τῆς	γῆς	ἀναφυσώμενον ἀπωθεῖσθαι πάλιν εἴσω, ᾗπερ
[2, 9]	εἶναι φύσιν ἐπὶ μὲν τῆς	γῆς	ἄνεμον, ἐν δὲ τῇ γῇ
[2, 5]	γράφουσι νῦν τὰς περιόδους τῆς	γῆς·	γράφουσι γὰρ κυκλοτερῆ τὴν οἰκουμένην,
[2, 2]	μετὰ τὸν τοῦ πυρὸς τόπον,	γῆς	δὲ σῶμα περὶ ὃ ταῦτα
[2, 4]	ποταμῶν ἀρχαὶ γίγνονται νοτιζούσης τῆς	γῆς,	δῆλον καὶ ἐπὶ τῶν ἔργων·
[2, 3]	εἴ τις εἰπὼν ἱδρῶτα τῆς	γῆς	εἶναι τὴν θάλατταν οἴεταί τι
[2, 1]	ῥέοντες, οὕτω καὶ τῆς ὅλης	γῆς	ἐκ τῶν ὑψηλοτέρων τῶν πρὸς
[2, 5]	τυμπάνου (τοιοῦτον γὰρ σχῆμα τῆς	γῆς	(ἐκτέμνουσιν αἱ ἐκ τοῦ κέντρου
[2, 5]	πόλον ἕτεροι δύο κῶνοι τῆς	γῆς	ἐκτμήματα ποιοῦσι. Ταῦτα δ' οἰκεῖσθαι
[2, 3]	ποιεῖν τὴν μεῖξιν τῆς τοιαύτης	γῆς,	ἐν ἑκάστῳ δὲ μή; δῆλον
[2, 4]	ἀρχὴ δῆλον ὡς ἐκ τῆς	(γῆς	ἐστιν. Ὅτι δ' ἐκ πολλῶν
[2, 3]	πυρός, δι' ἧς δὲ διηθοῦνται	γῆς,	ἔτι μένειν οὖσαν οἷον κονίαν
[2, 3]	πρώτην γένεσιν, ὑγρᾶς οὔσης τῆς	γῆς,	ἰδίειν ξηραινομένην; Ἀλλὰ μᾶλλον εἰκός,
[2, 4]	φορὰ τῶν πορρωτέρω κυρία τῆς	γῆς·	καὶ ἅμα κάτωθεν μὲν εἰς
[2, 8]	ταύτῃ γὰρ ἀνῴδει τι τῆς	γῆς,	καὶ ἀνῄει οἷον λοφώδης ὄγκος
[2, 1]	(αὐτοῖς ὦσιν ἀρχαὶ καὶ ῥίζαι	γῆς	καὶ θαλάττης· τραγικώτερον γὰρ οὕτω
[2, 7]	δ' εἰς τὰ κάτω τῆς	γῆς	καὶ κοῖλα κινεῖν αὐτήν· τὰ
[2, 8]	δὲ γίγνονται οἱ σεισμοὶ τῆς	γῆς,	καὶ πολλάκις ἐπὶ μικρὸν τόπον,
[2, 2]	πρῶτον ὑγρᾶς οὔσης καὶ τῆς	γῆς,	καὶ τοῦ κόσμου τοῦ περὶ
[2, 1]	στηλῶν ἅπασα κατὰ τὴν τῆς	γῆς	κοιλότητα ῥεῖ, καὶ τῶν ποταμῶν
[2, 7]	Περὶ δὲ σεισμοῦ καὶ κινήσεως	γῆς	μετὰ ταῦτα λεκτέον· ἡ γὰρ
[2, 5]	πεπηγότα ὕδατα τήκεσθαι, καὶ τῆς	γῆς	ξηραινομένης ὑπό τε τῆς οἰκείας
[2, 3]	τινες ἐκ κατακεκαυμένης φασὶ γενέσθαι	γῆς.	Ὃ οὕτω μὲν εἰπεῖν ἄτοπον,
[2, 1]	φασὶν ὑπὸ τοῦ ἡλίου τῆς	γῆς	οἷον ἱδρῶτα γίγνεσθαι· διὸ καὶ
[2, 1]	δὲ διὰ τὴν στενότητα τῆς	γῆς	ὀλίγον ἐπέχει τόπον, ἀναγκαῖον τὴν
[2, 3]	ὄγκος. Καὶ γὰρ καὶ περὶ	γῆς	ὁμοίως δεῖ ὑπολαβεῖν· τὸ μὲν
[2, 1]	ἁλμυρὰν εἶναι μειχθείσης αὐτῇ τοιαύτης	γῆς.	Ὅτι μὲν οὖν πηγὰς τῆς
[2, 3]	τὰ αὐτὰ μέρη διαμένει, οὔτε	γῆς	οὔτε θαλάττης, ἀλλ' ἢ μόνον
[2, 3]	ἐν ὅσοις ἔνεστι τῆς τοιαύτης	γῆς	πλῆθος, ῥέπει τάχιστα κάτω ταῦτα.
[2, 3]	τῇ θαλάττῃ τὸ ἐκ τῆς	γῆς	συγκαταμισγόμενον τῷ ὑγρῷ αἴτιον τῆς
[2, 2]	δι' οἵας ἂν τύχωσι ῥέοντα	γῆς.	Συμβαίνει δὲ τοὺς ποταμοὺς ῥεῖν
[2, 5]	κορυφὴν ἐπὶ τοῦ μέσου τῆς	γῆς·	τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον πρὸς
[2, 2]	θάλαττα τὸν τοιοῦτον ἐπέχει τῆς	γῆς	τόπον· ἀλλὰ τὸ μὲν ἀναφέρεται
[2, 8]	ἐκρήξας εἰς τὸν ὑπὲρ τῆς	γῆς	τόπον φανερῶς ὥσπερ ἐκνεφίας ἐξῆλθεν
[2, 4]	οὐ μόνον τὸ ἐπιπολάζον τῆς	γῆς	ὑγρὸν ἕλκει, ἀλλὰ καὶ τὴν
[2, 1]	τὰ πρὸς ἄρκτον εἶναι τῆς	γῆς	ὑψηλὰ σημεῖόν τι καὶ τὸ
[2, 3]	ξηρῶν καὶ θερμῶν, ὥστε μετ'	ὀλίγης	ἀτμίδος. Διὸ καὶ θερμός ἐστιν·
[2, 8]	παύονται οὐδὲ ταχέως, ἀλλ' ἐκ	προσαγωγῆς	ἅμα καταμαραινομένου τοῦ πάθους, καὶ
[2, 8]	δυνάμεως, συνιοῦσα δι' ὑγρότητα ἡ	ἀτμιδώδης	ἀπόρροια ποιεῖ τὸ ψῦχος, ἐν
[2, 3]	βορέας ἅτε ἀφ' ὑγρῶν τόπων	ἀτμιδώδης·	διὸ (ψυ( χρός· τῷ δ'
[2, 4]	κατὰ δὲ τὸ ἄλλο ἡ	ἀτμιδώδης,	ὁτὲ δὲ τοὐναντίον. Καὶ αὐτοῦ
[2, 8]	γίγνονται τῶν σεισμῶν, ὅπου θάλαττα	ῥοώδης	ἢ ἡ χώρα σομφὴ καὶ
[2, 6]	δὲ οὗτος ξηρός, τελευτῶν δὲ	ὑδατώδης.	Νιφετώδης δὲ μέσης καὶ ἀπαρκτίας
[2, 3]	ἐνταῦθα, ἐν δὲ τοῖς ἐναντίοις	ὑδατώδης.	Ὁμοίως δὲ καὶ ὁ νότος
[2, 6]	ἀπαρκτίας καὶ θρασκίας καὶ ἀργέστης.	Καυματώδης	δὲ νότος καὶ ζέφυρος καὶ
[2, 8]	καὶ ἐν μὲν τοῖς αὐχμοῖς	πνευματώδης	ὁ ἀήρ· τοῦτο γὰρ αὐτό
[2, 6]	οὗτος ξηρός, τελευτῶν δὲ ὑδατώδης.	Νιφετώδης	δὲ μέσης καὶ ἀπαρκτίας μάλιστα·
[2, 8]	τῆς γῆς, καὶ ἀνῄει οἷον	λοφώδης	ὄγκος μετὰ ψόφου· τέλος δὲ
[2, 8]	εἶναι. Σφοδρότατον μὲν οὖν ἐξ	ἀνάγκης	τὸ τάχιστα φερόμενον· πλήσσει γὰρ
[2, 5]	τὴν ἀλέαν. Τὰ δὲ τῆς	Ἰνδικῆς	ἔξω καὶ τῶν στηλῶν τῶν
[2, 5]	ἀπὸ Ἡρακλείων στηλῶν μέχρι τῆς	Ἰνδικῆς	τοῦ ἐξ Αἰθιοπίας πρὸς τὴν
[2, 4]	πολὺ πλῆθος ἀέρος ὑπό τινος	μεγάλης	πτώσεως, οὐκ ἔχον ἀρχὴν οὐδὲ
[2, 5]	τὸν τόπον· φαίνεται γὰρ ὑπὲρ	κεφαλῆς	γιγνόμενος ἡμῖν, ὅταν ᾖ κατὰ
[2, 2]	ποταμῶν οἱ μακρὰν ῥέοντες διὰ	κοίλης·	πολλῶν γὰρ δέχονται ῥεύματα ποταμῶν,
[2, 9]	νέφεσιν ἐγγίγνεται πῦρ· τοῦτο δ'	Ἐμπεδοκλῆς	μέν φησιν εἶναι τὸ ἐμπεριλαμβανόμενον
[2, 3]	οἴεταί τι σαφὲς εἰρηκέναι, καθάπερ	Ἐμπεδοκλῆς·	πρὸς ποίησιν μὲν γὰρ οὕτως
[2, 8]	τὸ κινεῖν τὸν ἀέρα πλήρη	πολλῆς	ὄντα καὶ ψυχρᾶς ἀτμίδος, (ὥσπερ
[2, 8]	διὰ τὸ πλῆθος τῆς θαλάττης	πολλῆς	προσφερομένης ἀπωθεῖται πάλιν εἰς τὴν
[2, 5]	πλήρεις ὕδατος καὶ χιόνος εἰσὶ	πολλῆς,	ὧν τηκομένων ὑπὸ τοῦ ἡλίου
[2, 1]	φαίνονται ῥέοντες, οὕτω καὶ τῆς	ὅλης	γῆς ἐκ τῶν ὑψηλοτέρων τῶν
[2, 7]	φάσκειν τυπτομένην κάτωθεν ἄνω δι'	ὅλης.	Πρὸς δὲ τούτοις οὐδὲν ἀποδίδωσι
[2, 7]	ἄνω τοῦ δὲ κάτω τῆς	ὅλης	σφαίρας, καὶ ἄνω μὲν τούτου
[2, 8]	ἔστιν κινῆσαι ἄνευ τῆς θαλάττης	ὅλης,	ὑφ' ἧς περιεχόμεναι τυγχάνουσιν. Περὶ
[2, 3]	διαφέρειν ταχυτῆτι καὶ βραδυτῆτι (τῆς	μεταβολῆς,	ἐπὶ πάντων τε φθορὰν εἶναι
[2, 2]	τρόπον, καὶ διὰ ταῦτα τῆς	μεταβολῆς	καὶ γενέσεώς τε καὶ φθορᾶς
[2, 8]	κινήσεως, ἀλλ' ἂν ᾖ ἐξ	ἐπιπολῆς	ἢ κάτωθεν βιάζηται τὸ πνεῦμα,
[2, 5]	ὁμοίως πνέουσι, διότι τὰ μὲν	ἐπιπολῆς	καὶ ἀσθενῆ τότε ἀποκρίνεται, τὰ
[2, 6]	ἀπηλιώτης δὲ ὅ τε ἀπ'	ἀνατολῆς	ἰσημερινῆς καὶ ὁ εὖρος· ὁ
[2, 6]	(θερμότερα γὰρ διὰ τὸ ἀπ'	ἀνατολῆς	πνεῖν) Διωρισμένων οὖν τῷ ψυχρῷ
[2, 6]	τὸν ἥλιόν ἐστι τὰ ἀπ'	ἀνατολῆς·	τὰ δ' ἀπὸ δυσμῆς ἀπολείπει
[2, 6]	Δ εὖρος· οὗτος γὰρ ἀπ'	ἀνατολῆς	χειμερινῆς πνεῖ, γειτνιῶν τῷ νότῳ·
[2, 4]	τῆς δ' ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴρηται,	διπλῆς	οὔσης, τῆς μὲν ἀτμιδώδους τῆς
[2, 4]	ἡ ἀρχὴ ἄνωθεν, τῆς δὲ	ὕλης	καὶ τῆς γενέσεως κάτωθεν· ᾗ
[2, 8]	φαίνεται διατεῖνον καὶ μακρόν, οἷον	γραμμῆς	μῆκος εὐθύτητι διηκριβωμένον, τοῦ πνεύματος
[2, 6]	ἀπ' ἀνατολῆς· τὰ δ' ἀπὸ	δυσμῆς	ἀπολείπει τε θᾶττον καὶ πλησιάζει
[2, 6]	δὲ σκίρωνα· οὗτος γὰρ ἀπὸ	δυσμῆς	θερινῆς πνεῖ, καὶ κατὰ διάμετρον
[2, 6]	ἀπὸ τῆς ἕω τῶν ἀπὸ	δυσμῆς,	ὅτι πλείω χρόνον ὑπὸ τὸν
[2, 6]	Γ λίψ· οὗτος γὰρ ἀπὸ	δυσμῆς	χειμερινῆς, ἐναντίος δὲ τούτῳ (κατὰ
[2, 6]	κοινός· ζέφυρος δὲ ὅ τε	ἰθαγενὴς	καὶ ὁ ἀργέστης καλούμενος. Ὅλως
[2, 6]	βορέου· νότος δὲ ὅ τε	ἰθαγενὴς	ὁ ἀπὸ μεσημβρίας καὶ λίψ·
[2, 9]	ἐχούσης ἄμφω ταῦτα δυνάμει καὶ	συνισταμένης	εἰς νέφος, ὥσπερ εἴρηται πρότερον,
[2, 4]	(δὲ γιγνομένου διὰ τὴν ψύξιν	συνισταμένης	πάλιν τῆς ἀναχθείσης ἀτμίδος εἰς
[2, 3]	παρέχεται τὸ πολὺ τοῦτο πλῆθος.	Μεμειγμένης	δ' οὔσης, ὥσπερ εἴπομεν, τῆς
[2, 8]	καὶ κρύος ἰσχυρόν, σημεῖον τῆς	εἰρημένης	αἰτίας ἐστίν. Τόν τε γὰρ
[2, 7]	πληρεστέρων τὸ μεταβάλλον ἐμπῖπτον κινεῖν.	Ἀναξιμένης	δέ φησιν βρεχομένην τὴν γῆν
[2, 7]	γὰρ ὁ Κλαζομένιος καὶ πρότερον	Ἀναξιμένης	ὁ Μιλήσιος ἀπεφήναντο, καὶ τούτων
[2, 9]	πυκνοτέρας τῆς συστάσεως τῶν νεφῶν	γιγνομένης	πρὸς τὸ ἔσχατον πέρας (ᾗ
[2, 4]	τὴν γῆν πνέουσιν εἰς ὀρθὸν	γιγνομένης	τῆς ἀναθυμιάσεως, ὅτι πᾶς ὁ
[2, 8]	καὶ πρότερον, οἷον μεταρροίας εἴσω	γιγνομένης	τοῦ πνεύματος, καὶ μᾶλλον πρὸ
[2, 8]	ἐκεῖ δὲ βορέας, νηνεμίας δὲ	γενομένης	καὶ ῥυέντος εἴσω τοῦ ἀνέμου
[2, 3]	τοσοῦτον ὕδατος πλῆθος ξηραινομένης (καὶ	θερμαινομένης	ἐκκριθῆναι; πολλοστὸν γὰρ δεῖ μέρος
[2, 8]	καὶ τοῦ ἐν αὐτῇ πυρὸς	θερμαινομένης	πολὺ μὲν ἔξω πολὺ δ'
[2, 1]	πᾶσαν ξηράν. Ἔνιοι δ' αὐτῶν	θερμαινομένης	φασὶν ὑπὸ τοῦ ἡλίου τῆς
[2, 5]	ὅταν γένηται πάγος ἰσχυρός, ἢ	καταμαραινομένης	ὑπὸ τοῦ πνίγους. Αἱ δὲ
[2, 3]	οἷόν τε τοσοῦτον ὕδατος πλῆθος	ξηραινομένης	(καὶ θερμαινομένης ἐκκριθῆναι; πολλοστὸν γὰρ
[2, 5]	ὕδατα τήκεσθαι, καὶ τῆς γῆς	ξηραινομένης	ὑπό τε τῆς οἰκείας θερμότητος
[2, 3]	ἀγγείοις ἁλμυρίς, τῷ δ' ἱδρῶτι	συνεκκρινομένης	ἐκ τῶν σαρκῶν, οἷον καταπλύνοντος
[2, 3]	καὶ ταῦτα, τῷ μὲν οὔρῳ	συγκαταφερομένης	τοιαύτης τινὸς δυνάμεως οἵα καὶ
[2, 8]	τὸ πλῆθος τῆς θαλάττης πολλῆς	προσφερομένης	ἀπωθεῖται πάλιν εἰς τὴν γῆν,
[2, 1]	ταῦτα δὲ τέχνης προσδεῖται τῆς	ἐργασομένης.	Αἱ μὲν οὖν διαφοραὶ τοσαῦται
[2, 4]	ἑκατέραν μεταπίπτειν εἰς τὴν τῆς	ἐχομένης	χώρας ἀναθυμίασιν, οἷον ἡ μὲν
[2, 3]	καὶ τὴν θάλαττάν τινες ἐκ	κατακεκαυμένης	φασὶ γενέσθαι γῆς. Ὃ οὕτω
[2, 5]	αἰτίας· ἢ γὰρ διὰ ψῦχος	ἀποσβεννυμένης	τῆς ἀναθυμιάσεως, οἷον ὅταν γένηται
[2, 9]	γὰρ τὸ ὕδωρ στίλβειν τυπτόμενον	ἀνακλωμένης	ἀπ' αὐτοῦ τῆς ὄψεως πρός
[2, 4]	τῆς κύκλῳ πάσης ἢ μετρίοις	χρωμένης	ὕδασιν ἢ καὶ μᾶλλον αὐχμώσης,
[2, 8]	τὸ θερμὸν τὸ ἀπὸ τῆς	σελήνης,	(ὅταν πλησίον ἤδη γίγνηται ἡ
[2, 8]	περὶ τὰς ἐκλείψεις ἐνίοτε τῆς	σελήνης	συμβαίνει γίγνεσθαι σεισμόν· ὅταν γὰρ
[2, 1]	πνεύματα καὶ τροπὰς ἡλίου καὶ	σελήνης	φασὶ ποιεῖν, τὸ δὲ λειφθὲν
[2, 3]	οἳ γίγνονται αὐτοῖς ἐκ τῆς	κρήνης·	τούτου γὰρ τοῦ ὕδατος ἀφέψοντές
[2, 5]	(δέοι γὰρ ἂν ἄλλον ἀπὸ	θερινῆς	εἶναι τροπῆς· οὕτως γὰρ τὸ
[2, 6]	καὶ ὅλως τὰ ἐπέκεινα τροπῆς	θερινῆς,	περὶ δὲ τὴν μετοπωρινὴν λίβες,
[2, 6]	σκίρωνα· οὗτος γὰρ ἀπὸ δυσμῆς	θερινῆς	πνεῖ, καὶ κατὰ διάμετρον αὐτῷ
[2, 5]	Ὁ δὲ νότος ἀπὸ τῆς	θερινῆς	τροπῆς πνεῖ, καὶ οὐκ ἀπὸ
[2, 6]	δὲ ὅ τε ἀπ' ἀνατολῆς	ἰσημερινῆς	καὶ ὁ εὖρος· ὁ δὲ
[2, 6]	λίψ· οὗτος γὰρ ἀπὸ δυσμῆς	χειμερινῆς,	ἐναντίος δὲ τούτῳ (κατὰ διάμετρον
[2, 6]	εὖρος· οὗτος γὰρ ἀπ' ἀνατολῆς	χειμερινῆς	πνεῖ, γειτνιῶν τῷ νότῳ· διὸ
[2, 5]	οὔτ' ἐκεῖνος, οὔτε ὁ ἀπὸ	χειμερινῆς	τροπῆς (δέοι γὰρ ἂν ἄλλον
[2, 8]	ἐν σώματι οἱ σφυγμοὶ οὐκ	ἐξαίφνης	παύονται οὐδὲ ταχέως, ἀλλ' ἐκ
[2, 1]	κρηναῖα καὶ ποτάμια, ταῦτα δὲ	τέχνης	προσδεῖται τῆς ἐργασομένης. Αἱ μὲν
[2, 9]	τὸ τὴν ὄψιν προτερεῖν τῆς	ἀκοῆς.	Δηλοῖ δ' ἐπὶ τῆς εἰρεσίας
[2, 2]	καὶ καταντικρὺ τῇ θέσει τῆς	ἐκροῆς,	οἷον εἰ ῥεῖν ἤρξαντο κάτωθεν,
[2, 9]	περὶ μὲν βροντῆς εἴρηται καὶ	ἀστραπῆς.
[2, 9]	τῶν μεγίστων. ~Θ' Περὶ δὲ	ἀστραπῆς	καὶ βροντῆς, ἔτι δὲ περὶ
[2, 9]	τε τῆς βροντῆς καὶ τῆς	ἀστραπῆς	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων,
[2, 9]	λεγόμενα περὶ βροντῆς τε καὶ	ἀστραπῆς	παρὰ τῶν ἄλλων ταῦτ' ἐστί,
[2, 5]	ἐκεῖνος, οὔτε ὁ ἀπὸ χειμερινῆς	τροπῆς	(δέοι γὰρ ἂν ἄλλον ἀπὸ
[2, 6]	καικίας καὶ ὅλως τὰ ἐπέκεινα	τροπῆς	θερινῆς, περὶ δὲ τὴν μετοπωρινὴν
[2, 5]	ἂν ἄλλον ἀπὸ θερινῆς εἶναι	τροπῆς·	οὕτως γὰρ τὸ ἀνάλογον ἀποδώσει·
[2, 5]	δὲ νότος ἀπὸ τῆς θερινῆς	τροπῆς	πνεῖ, καὶ οὐκ ἀπὸ τῆς
[2, 3]	τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων γίγνεται	πλήρης	δυνάμεων, δι' ὧν τὰ ἠθούμενα
[2, 4]	ὁτὲ δὲ τοὐναντίον τῆς κύκλῳ	πάσης	ἢ μετρίοις χρωμένης ὕδασιν ἢ
[2, 2]	τοῖς σώμασιν περίττωμα τῆς τροφῆς	πάσης,	καὶ μάλιστα τὸ τῆς ὑγρᾶς,
[2, 6]	μάλιστα οὗτοί τε καὶ ὁ	μέσης·	διὰ μὲν γὰρ τὸ ἐγγύθεν
[2, 6]	τελευτῶν δὲ ὑδατώδης. Νιφετώδης δὲ	μέσης	καὶ ἀπαρκτίας μάλιστα· οὗτοι γὰρ
[2, 6]	ἀπαρκτίας κυριώτατα, καὶ θρασκίας καὶ	μέσης·	ὁ δὲ καικίας κοινὸς ἀπηλιώτου
[2, 3]	ὡς οἱ ἐκεῖ μυθολογοῦσιν, ἐξουσίας	δοθείσης	ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέους, ὅτ' ἦλθεν
[2, 4]	τὴν ψύξιν συνισταμένης πάλιν τῆς	ἀναχθείσης	ἀτμίδος εἰς ὕδωρ (διὸ χειμῶνός
[2, 1]	τρόπον καὶ ταύτην ἁλμυρὰν εἶναι	μειχθείσης	αὐτῇ τοιαύτης γῆς. Ὅτι μὲν
[2, 9]	Τῆς γὰρ ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴπομεν,	οὔσης	διττῆς, τῆς μὲν ὑγρᾶς τῆς
[2, 2]	τοῖς φάσκουσι τὸ πρῶτον ὑγρᾶς	οὔσης	καὶ τῆς γῆς, καὶ τοῦ
[2, 7]	ἕτερον ἀεὶ γιγνόμενον μεθισταμένων, ὡς	οὔσης	κυρτῆς καὶ σφαιροειδοῦς· καὶ τὸ
[2, 8]	ἢ μικρὸν μετὰ δυσμάς, αἰθρίας	οὔσης,	νεφέλιον λεπτὸν φαίνεται διατεῖνον καὶ
[2, 5]	ἕτερον καὶ πρὸς μεσημβρίαν, καὶ	οὔσης	οἷον τυμπάνου (τοιοῦτον γὰρ σχῆμα
[2, 9]	οὐ συνεχῶς οὕτως· αἰθρίας δὲ	οὔσης	οὐ γίγνεται. Τοῦτο γὰρ παντάπασιν
[2, 3]	περὶ τὴν πρώτην γένεσιν, ὑγρᾶς	οὔσης	τῆς γῆς, ἰδίειν ξηραινομένην; Ἀλλὰ
[2, 4]	δ' ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴρηται, διπλῆς	οὔσης,	τῆς μὲν ἀτμιδώδους τῆς δὲ
[2, 2]	καὶ γενέσεώς τε καὶ φθορᾶς	οὔσης,	τὸ μὲν λεπτότατον καὶ γλυκύτατον
[2, 4]	ἐναντίως διακεῖσθαι, καὶ ταύτης ξηρᾶς	οὔσης	ὑγρὰν εἶναι τὴν ἄνω καὶ
[2, 3]	πολὺ τοῦτο πλῆθος. Μεμειγμένης δ'	οὔσης,	ὥσπερ εἴπομεν, τῆς τε ἀτμιδώδους
[2, 1]	ὡς ἐν κοίλῳ τῆς θαλάττης	οὔσης.	Ὥσπερ οὖν καὶ κατὰ μέρος
[2, 4]	αἱ τῶν ποταμῶν ἀρχαὶ γίγνονται	νοτιζούσης	τῆς γῆς, δῆλον καὶ ἐπὶ
[2, 2]	γὰρ ἐν τούτοις τῆς τροφῆς	εἰσελθούσης	γλυκείας ἡ τῆς ὑγρᾶς τροφῆς
[2, 9]	μὴ γίγνεσθαι, οἷον ὑπὸ χεῖρα	ποιούσης	ἀεὶ τῆς συγκρίσεως ἕκαστον αὐτῶν·
[2, 8]	τὴν αὐτὴν αἰτίαν τοῖς ἀνέμοις.	Ἐκλειπούσης	οὖν εἰς τὴν γῆν τῆς
[2, 9]	δὲ ξηρᾶς, καὶ τῆς συγκρίσεως	ἐχούσης	ἄμφω ταῦτα δυνάμει καὶ συνισταμένης
[2, 2]	τῆς θαλάττης ἐκεῖθεν τὴν ἀρχὴν	ἐχούσης.	Ὅτι μὲν οὖν ὕδατός τε
[2, 3]	τοσοῦτον λέγωμεν, ὅτι τῆς θαλάττης	ὑπαρχούσης	αἰεί τι ἀνάγεται καὶ γίγνεται
[2, 4]	χρωμένης ὕδασιν ἢ καὶ μᾶλλον	αὐχμώσης,	ἕν τι μόριον ὕδατος ἄφθονον
[2, 9]	διὰ τὸ τὴν ὄψιν προτερεῖν	τῆς	ἀκοῆς. Δηλοῖ δ' ἐπὶ τῆς
[2, 3]	ἀδύνατον. Τὰ μὲν οὖν λεγόμενα	τῆς	ἁλμυρότητος αἴτια διαφεύγειν φαίνεται τὸν
[2, 1]	ὁ ἱδρὼς ἁλμυρός. Οἱ δὲ	τῆς	ἁλμυρότητος αἰτίαν τὴν γῆν εἶναί
[2, 3]	τοσαῦθ' ἡμῖν. ~Γ' Περὶ δὲ	τῆς	ἁλμυρότητος αὐτῆς λεκτέον, καὶ πότερον
[2, 3]	καὶ ὅσοι τὴν γῆν αἰτιῶνται	τῆς	ἁλμυρότητος ἐμμειγνυμένην (ἔχειν γάρ φασι
[2, 3]	γῆς συγκαταμισγόμενον τῷ ὑγρῷ αἴτιον	τῆς	ἁλμυρότητος. Ἐν μὲν οὖν τῷ
[2, 2]	τοῦ χυμοῦ, τίς ἡ αἰτία	τῆς	ἁλμυρότητος καὶ πικρότητος, λεκτέον. Ἡ
[2, 3]	ἐνδιατέτριφεν ὁ λόγος· περὶ δὲ	τῆς	ἁλμυρότητος, τοῖς μὲν ἅπαξ γεννήσασι
[2, 3]	ἀποδοῦναι τὴν αἰτίαν καὶ περὶ	τῆς	ἁλμυρότητος. φανερὸν δὴ διὰ πολλῶν
[2, 5]	ἢ γὰρ διὰ ψῦχος ἀποσβεννυμένης	τῆς	ἀναθυμιάσεως, οἷον ὅταν γένηται πάγος
[2, 4]	γῆν πνέουσιν εἰς ὀρθὸν γιγνομένης	τῆς	ἀναθυμιάσεως, ὅτι πᾶς ὁ κύκλῳ
[2, 4]	πρότερον. Ἔστι γὰρ δύ' εἴδη	τῆς	ἀναθυμιάσεως, ὥς φαμεν, ἡ μὲν
[2, 9]	οὔπω συνήθεις ἦσαν ταῖς περὶ	τῆς	ἀνακλάσεως δόξαις, ὅπερ αἴτιον δοκεῖ
[2, 4]	διὰ τὴν ψύξιν συνισταμένης πάλιν	τῆς	ἀναχθείσης ἀτμίδος εἰς ὕδωρ (διὸ
[2, 3]	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων πλείω	τῆς	ἀξίας ἐνδιατέτριφεν ὁ λόγος· περὶ
[2, 8]	ἀρχήν· ἐπὶ μῆκος γὰρ πολλαπλασία	τῆς	ἀπὸ τοῦ βάθους ἡ διάκρισις.
[2, 2]	καθ' ἡμέραν. Ἐκ ταύτης δὴ	τῆς	ἀπορίας καὶ ἀρχὴ τῶν ὑγρῶν
[2, 2]	δ' αἴτιον ἅμα ταύτης τε	τῆς	ἀπορίας λύσις ἔσται, καὶ περὶ
[2, 4]	Καλοῦνται δ' οἱ μὲν ἀπὸ	τῆς	ἄρκτου βορέαι, οἱ δὲ ἀπὸ
[2, 4]	γίγνεσθαι μάλιστα πνεύματα ἀπό τε	τῆς	ἄρκτου καὶ (μεσημβρίας τὸ αὐτὸ
[2, 6]	ζέφυρός ἐστιν) ἀρχόμενοι μὲν ἀπὸ	τῆς	ἄρκτου, τελευτῶντες δ' εἰς τοὺς
[2, 6]	τὸ κινεῖσθαι μάλιστα τὸ ἐχόμενον	τῆς	ἀρχῆς· ἡ δὲ ἀρχὴ οὕτω
[2, 8]	ἐπὶ τὸ πολὺ τῇ ὁρμῇ	τῆς	ἀρχῆς, ὥστε ἢ ἔσω ἅμα
[2, 9]	τό τε τῆς βροντῆς καὶ	τῆς	ἀστραπῆς καὶ τῶν ἄλλων τῶν
[2, 9]	καὶ πρὸς τούτοις τἆλλα τὰ	τῆς	αὐτῆς φύσεως τούτοις ὄντα. Καὶ
[2, 9]	μετὰ τὴν πληγὴν καὶ ὕστερον	τῆς	βροντῆς· ἀλλὰ φαίνεται πρότερον διὰ
[2, 9]	καὶ πρότερον τὴν ἀστραπὴν οὖσαν	τῆς	βροντῆς. Ἄλογος δὲ καὶ ἡ
[2, 9]	ἀεὶ καὶ ὡρισμένον, τό τε	τῆς	βροντῆς καὶ τῆς ἀστραπῆς καὶ
[2, 9]	αὐτὴν ἀρχὴν ὑπολαβεῖν δεῖ πάντων.	Τῆς	γὰρ ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴπομεν, οὔσης
[2, 9]	καὶ γίγνεται μᾶλλον τοῦτο νύκτωρ·	τῆς	γὰρ ἡμέρας οὐ φαίνεται διὰ
[2, 4]	ἰσχύει μᾶλλον ἐγγύς, ἡ δὲ	τῆς	γενέσεως ἀρχὴ δῆλον ὡς ἐκ
[2, 2]	ἡμῖν εἰρήσθω. ~Β' (Περὶ δὲ	τῆς	γενέσεως αὐτῆς, εἰ γέγονε, καὶ
[2, 4]	ἄνωθεν, τῆς δὲ ὕλης καὶ	τῆς	γενέσεως κάτωθεν· ᾗ μὲν γὰρ
[2, 8]	καὶ ταύταις ἀκολουθοῦσιν αἱ ἐκ	τῆς	γῆς. Αἱ δ' ἐγγὺς τῆς
[2, 8]	γῆν, τὸ πεφυκὸς ἀποπνεῖν ἐκ	τῆς	γῆς. Αἵ τε χῶραι ὅσαι
[2, 6]	θερμαινομένων ὑπὸ τοῦ ἡλίου καὶ	τῆς	γῆς ἀναγκαῖον πλείω καὶ ἐπὶ
[2, 8]	ὑπὸ δὲ ταύτης τὸ ἐκ	τῆς	γῆς ἀναφυσώμενον ἀπωθεῖσθαι πάλιν εἴσω,
[2, 9]	αὐτὴν εἶναι φύσιν ἐπὶ μὲν	τῆς	γῆς ἄνεμον, ἐν δὲ τῇ
[2, 5]	γελοίως γράφουσι νῦν τὰς περιόδους	τῆς	γῆς· γράφουσι γὰρ κυκλοτερῆ τὴν
[2, 4]	τῶν ποταμῶν ἀρχαὶ γίγνονται νοτιζούσης	τῆς	γῆς, δῆλον καὶ ἐπὶ τῶν
[2, 3]	κἂν εἴ τις εἰπὼν ἱδρῶτα	τῆς	γῆς εἶναι τὴν θάλατταν οἴεταί
[2, 5]	οἷον τυμπάνου (τοιοῦτον γὰρ σχῆμα	τῆς	γῆς (ἐκτέμνουσιν αἱ ἐκ τοῦ
[2, 5]	κάτω πόλον ἕτεροι δύο κῶνοι	τῆς	γῆς ἐκτμήματα ποιοῦσι. Ταῦτα δ'
[2, 4]	γενέσεως ἀρχὴ δῆλον ὡς ἐκ	τῆς	(γῆς ἐστιν. Ὅτι δ' ἐκ
[2, 3]	τὴν πρώτην γένεσιν, ὑγρᾶς οὔσης	τῆς	γῆς, ἰδίειν ξηραινομένην; Ἀλλὰ μᾶλλον
[2, 4]	γὰρ φορὰ τῶν πορρωτέρω κυρία	τῆς	γῆς· καὶ ἅμα κάτωθεν μὲν
[2, 8]	ἐν ταύτῃ γὰρ ἀνῴδει τι	τῆς	γῆς, καὶ ἀνῄει οἷον λοφώδης
[2, 7]	ἐμπίπτοντα δ' εἰς τὰ κάτω	τῆς	γῆς καὶ κοῖλα κινεῖν αὐτήν·
[2, 8]	μέρος δὲ γίγνονται οἱ σεισμοὶ	τῆς	γῆς, καὶ πολλάκις ἐπὶ μικρὸν
[2, 2]	τὸ πρῶτον ὑγρᾶς οὔσης καὶ	τῆς	γῆς, καὶ τοῦ κόσμου τοῦ
[2, 1]	Ἡρακλείων στηλῶν ἅπασα κατὰ τὴν	τῆς	γῆς κοιλότητα ῥεῖ, καὶ τῶν
[2, 5]	τὰ πεπηγότα ὕδατα τήκεσθαι, καὶ	τῆς	γῆς ξηραινομένης ὑπό τε τῆς
[2, 1]	θερμαινομένης φασὶν ὑπὸ τοῦ ἡλίου	τῆς	γῆς οἷον ἱδρῶτα γίγνεσθαι· διὸ
[2, 1]	ᾗ δὲ διὰ τὴν στενότητα	τῆς	γῆς ὀλίγον ἐπέχει τόπον, ἀναγκαῖον
[2, 3]	κἀν τῇ θαλάττῃ τὸ ἐκ	τῆς	γῆς συγκαταμισγόμενον τῷ ὑγρῷ αἴτιον
[2, 5]	δὲ κορυφὴν ἐπὶ τοῦ μέσου	τῆς	γῆς· τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον
[2, 2]	ἡ θάλαττα τὸν τοιοῦτον ἐπέχει	τῆς	γῆς τόπον· ἀλλὰ τὸ μὲν
[2, 8]	πρὶν ἐκρήξας εἰς τὸν ὑπὲρ	τῆς	γῆς τόπον φανερῶς ὥσπερ ἐκνεφίας
[2, 4]	ἥλιος οὐ μόνον τὸ ἐπιπολάζον	τῆς	γῆς ὑγρὸν ἕλκει, ἀλλὰ καὶ
[2, 1]	τοῦ τὰ πρὸς ἄρκτον εἶναι	τῆς	γῆς ὑψηλὰ σημεῖόν τι καὶ
[2, 4]	τὴν γῆν αὐτὴν ξηραίνει θερμαίνων·	τῆς	δ' ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴρηται, διπλῆς
[2, 4]	διπλῆς οὔσης, τῆς μὲν ἀτμιδώδους	τῆς	δὲ καπνώδους, ἀμφοτέρας ἀναγκαῖον γίγνεσθαι.
[2, 5]	ἡλίου οἷον τύφεσθαι καὶ θυμιᾶσθαι.	Τῆς	δὲ νυκτὸς λωφῶσι διὰ τὸ
[2, 9]	οὔσης διττῆς, τῆς μὲν ὑγρᾶς	τῆς	δὲ ξηρᾶς, καὶ τῆς συγκρίσεως
[2, 5]	τὸν ἄνω πόλον, καθ' ἡμᾶς,	τῆς	δὲ πρὸς τὸν ἕτερον καὶ
[2, 4]	μὲν κινήσεως ἡ ἀρχὴ ἄνωθεν,	τῆς	δὲ ὕλης καὶ τῆς γενέσεως
[2, 3]	ἐμπεριλαμβάνεσθαί τι πλῆθος ἀεὶ ταύτης	τῆς	δυνάμεως, καὶ συγκαταφέρεσθαι πάλιν ὕοντος,
[2, 5]	ἄρκτου. Δύο γὰρ ὄντων τμημάτων	τῆς	δυνατῆς οἰκεῖσθαι χώρας, τῆς μὲν
[2, 9]	τῆς ἀκοῆς. Δηλοῖ δ' ἐπὶ	τῆς	εἰρεσίας τῶν τριήρων· ἤδη γὰρ
[2, 8]	τε καὶ κρύος ἰσχυρόν, σημεῖον	τῆς	εἰρημένης αἰτίας ἐστίν. Τόν τε
[2, 5]	ἐνταῦθα βορέας ἐστίν, κἀκείνοις ἀπὸ	τῆς	ἐκεῖ ἄρκτου τις ἄνεμος οὕτως
[2, 2]	δὲ καὶ καταντικρὺ τῇ θέσει	τῆς	ἐκροῆς, οἷον εἰ ῥεῖν ἤρξαντο
[2, 2]	γὰρ γλυκὺ καὶ πότιμον ὑπὸ	τῆς	ἐμφύτου θερμότητος ἑλκυσθὲν εἰς τὰς
[2, 1]	ὕδατος πλῆθος, ἔτι δὲ περὶ	τῆς	ἐξ ἀρχῆς γενέσεως λέγωμεν. Οἱ
[2, 8]	ῥύσις, ὥσπερ ἄμπωτις, εἰς τοὐναντίον	τῆς	ἔξω πλημμυρίδος, καὶ πρὸς ὄρθρον
[2, 1]	ποτάμια, ταῦτα δὲ τέχνης προσδεῖται	τῆς	ἐργασομένης. Αἱ μὲν οὖν διαφοραὶ
[2, 3]	Ἡρακλέους, ὅτ' ἦλθεν ἄγων ἐκ	τῆς	Ἐρυθείας τὰς βοῦς, ἅλας ἀντὶ
[2, 5]	τροπῆς πνεῖ, καὶ οὐκ ἀπὸ	τῆς	ἑτέρας ἄρκτου. Δύο γὰρ ὄντων
[2, 8]	Ἀχαΐ αν καὶ Σικελίαν, καὶ	τῆς	Εὐβοίας περὶ τούτους τοὺς τόπους·
[2, 4]	τὸ ἑκατέραν μεταπίπτειν εἰς τὴν	τῆς	ἐχομένης χώρας ἀναθυμίασιν, οἷον ἡ
[2, 6]	ἐκάλεσαν. θερμότερα μὲν τὰ ἀπὸ	τῆς	ἕω τῶν ἀπὸ δυσμῆς, ὅτι
[2, 9]	πλέον ὂν τὸ φέγγος τὸ	τῆς	ἡμέρας ἀφανίζειν. Τὰ μὲν οὖν
[2, 8]	ἐστιν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	τῆς	ἡμέρας ἡ μεσημβρία (ὁ γὰρ
[2, 8]	γίγνονται τῶν σεισμῶν, οἱ δὲ	τῆς	ἡμέρας περὶ μεσημβρίαν· νηνεμώτατον γάρ
[2, 8]	τῆς γῆς. Αἱ δ' ἐγγὺς	τῆς	ἠπείρου μόριόν εἰσιν τῆς ἠπείρου·
[2, 8]	ἐγγὺς τῆς ἠπείρου μόριόν εἰσιν	τῆς	ἠπείρου· τὸ γὰρ μεταξὺ διὰ
[2, 1]	γῆς. Ὅτι μὲν οὖν πηγὰς	τῆς	θαλάττης ἀδύνατον εἶναι, διὰ τῶν
[2, 2]	περί τε τῶν ποταμῶν καὶ	τῆς	θαλάττης ἀδύνατόν (ἐστιν. Λέγεται γὰρ
[2, 3]	δὲ ταύτην τὴν διάνοιαν κατὰ	τῆς	θαλάττης ἐκ τοῦ πολλοὺς τόπους
[2, 2]	ἐστι συμβαίνειν ἄλλως τε καὶ	τῆς	θαλάττης ἐκεῖθεν τὴν ἀρχὴν ἐχούσης.
[2, 1]	οὕτω διωρισμένων ἀδύνατον πηγὰς εἶναι	τῆς	θαλάττης· ἐν οὐδετέρῳ γὰρ τούτων
[2, 1]	οὔτε πηγὰς οἷόν τ' εἶναι	τῆς	θαλάττης, καὶ διὰ τίν' αἰτίαν
[2, 8]	τῶν προσγείων· τὸ γὰρ πλῆθος	τῆς	θαλάττης καταψύχει τὰς ἀναθυμιάσεις καὶ
[2, 2]	τῶν ἄλλων στοιχείων, πλὴν τὸ	τῆς	θαλάττης μέγεθος· τὸ γὰρ τῶν
[2, 8]	ποντίας οὐκ ἔστιν κινῆσαι ἄνευ	τῆς	θαλάττης ὅλης, ὑφ' ἧς περιεχόμεναι
[2, 1]	δ' ἐστὶν ὡς ἐν κοίλῳ	τῆς	θαλάττης οὔσης. Ὥσπερ οὖν καὶ
[2, 3]	ἀίδιον τὸ πᾶν, καὶ περὶ	τῆς	θαλάττης οὕτως ὑποληπτέον. Τὸ δὲ
[2, 8]	σφοδρὸν καὶ διὰ τὸ πλῆθος	τῆς	θαλάττης πολλῆς προσφερομένης ἀπωθεῖται πάλιν
[2, 3]	στόμα τοιούτοις ὥστε μὴ παρεγχεῖσθαι	τῆς	θαλάττης· τὸ γὰρ εἰσιὸν διὰ
[2, 3]	Νῦν δὲ τοσοῦτον λέγωμεν, ὅτι	τῆς	θαλάττης ὑπαρχούσης αἰεί τι ἀνάγεται
[2, 5]	ἄνεμος. Ὁ δὲ νότος ἀπὸ	τῆς	θερινῆς τροπῆς πνεῖ, καὶ οὐκ
[2, 6]	νῦν λέγωμεν. Δεῖ δὲ περὶ	τῆς	θέσεως ἅμα τοὺς λόγους ἐκ
[2, 5]	διὰ τὴν ἀλέαν. Τὰ δὲ	τῆς	Ἰνδικῆς ἔξω καὶ τῶν στηλῶν
[2, 5]	γὰρ ἀπὸ Ἡρακλείων στηλῶν μέχρι	τῆς	Ἰνδικῆς τοῦ ἐξ Αἰθιοπίας πρὸς
[2, 8]	διὰ τοῦτο αἴτιον τὸ ὕδωρ	τῆς	κινήσεως, ἀλλ' ἂν ᾖ ἐξ
[2, 8]	πᾶν. Προέρχεται δὲ ὁ ψόφος	τῆς	κινήσεως διὰ τὸ λεπτομερέστερον εἶναι
[2, 8]	γῆ αἴτιον εἴη, ἀλλὰ πνεῦμα	τῆς	κινήσεως, ὅταν εἴσω τύχῃ ῥυὲν
[2, 8]	πειρωμένους ἀποβιάζεσθαι μὴ δύνασθαι κρατεῖν	τῆς	κινήσεως τῶν ἀρρωστούντων. Τοιοῦτον δὴ
[2, 3]	Εἰ δὴ ὥσπερ τὸ διὰ	τῆς	κονίας ἠθούμενον ὕδωρ γίγνεται πικρόν,
[2, 3]	ἰχθύων, οἳ γίγνονται αὐτοῖς ἐκ	τῆς	κρήνης· τούτου γὰρ τοῦ ὕδατος
[2, 4]	αὐχμός ἐστιν· ὁτὲ δὲ τοὐναντίον	τῆς	κύκλῳ πάσης ἢ μετρίοις χρωμένης
[2, 9]	κώπας ὁ πρῶτος ἀφικνεῖται ψόφος	τῆς	κωπηλασίας. Καίτοι τινὲς λέγουσιν ὡς
[2, 9]	ῥαπιζομένου τοῦ ὑγροῦ τὴν φάντασιν	τῆς	λαμπρότητος εἶναι τὴν ἀστραπήν. Οὗτοι
[2, 4]	ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴρηται, διπλῆς οὔσης,	τῆς	μὲν ἀτμιδώδους τῆς δὲ καπνώδους,
[2, 4]	περὶ τὴν γῆν, δῆλον ὅτι	τῆς	μὲν κινήσεως ἡ ἀρχὴ ἄνωθεν,
[2, 1]	φαίνεται οὖσα ἡ θάλαττα, καὶ	τῆς	(μὲν Μαιώτιδος ὁ Πόντος, τούτου
[2, 5]	τμημάτων τῆς δυνατῆς οἰκεῖσθαι χώρας,	τῆς	μὲν πρὸς τὸν ἄνω πόλον,
[2, 9]	ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴπομεν, οὔσης διττῆς,	τῆς	μὲν ὑγρᾶς τῆς δὲ ξηρᾶς,
[2, 4]	ἄρκτου βορέαι, οἱ δὲ ἀπὸ	τῆς	μεσημβρίας νότοι. Ἡ δὲ φορὰ
[2, 3]	καὶ διαφέρειν ταχυτῆτι καὶ βραδυτῆτι	(τῆς	μεταβολῆς, ἐπὶ πάντων τε φθορὰν
[2, 2]	τὸν τρόπον, καὶ διὰ ταῦτα	τῆς	μεταβολῆς καὶ γενέσεώς τε καὶ
[2, 9]	φαίνεται γὰρ τὸ ὕδωρ ἀποστίλβον	τῆς	νυκτός· οὕτως ἐν τῇ νεφέλῃ
[2, 9]	διασπείρεται τόπον· ὅση δ' ἐμπεριλαμβάνεται	τῆς	ξηρᾶς ἀναθυμιάσεως ἐν τῇ μεταβολῇ
[2, 4]	δ' ἐστὶν ἄνεμος πλῆθός τι	τῆς	ξηρᾶς ἐκ γῆς ἀναθυμιάσεως κινούμενον
[2, 3]	τῆς τε ἀτμιδώδους ἀναθυμιάσεως καὶ	τῆς	ξηρᾶς, ὅταν συνιστῆται εἰς νέφη
[2, 5]	μαράνσει καταπαύων, τῷ δὲ τάχει	τῆς	ξηρότητος γίγνεσθαι κωλύων· διὸ περὶ
[2, 5]	τῆς γῆς ξηραινομένης ὑπό τε	τῆς	οἰκείας θερμότητος καὶ ὑπὸ τῆς
[2, 1]	ποταμοὶ φαίνονται ῥέοντες, οὕτω καὶ	τῆς	ὅλης γῆς ἐκ τῶν ὑψηλοτέρων
[2, 7]	μὲν ἄνω τοῦ δὲ κάτω	τῆς	ὅλης σφαίρας, καὶ ἄνω μὲν
[2, 9]	στίλβειν τυπτόμενον ἀνακλωμένης ἀπ' αὐτοῦ	τῆς	ὄψεως πρός τι τῶν λαμπρῶν.
[2, 8]	πάλιν κινεῖται καὶ γίγνεται πνεῦμα	τῆς	ὀψιαίτερον ἐκλείψεως ὀψιαίτερον. Ὅταν δ'
[2, 2]	οὖν κἀκεῖ ἄτοπον εἴ τις	τῆς	ποτίμου τροφῆς μὴ νομίζοι τόπον
[2, 9]	φέρεσθαι παντός· ἀλλ' εἰς τοὐναντίον	τῆς	πυκνότητος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι τὴν ἔκθλιψιν,
[2, 9]	κοιλίας, ᾗ τὸ συνεχὲς ἐκλείπει	τῆς	πυκνότητος. Ἡ μὲν οὖν βροντὴ
[2, 1]	ἀνωτέρω δεῖ τὴν πηγὴν εἶναι	τῆς	ῥύσεως. Διὸ τὰ μὲν αὐτόματα
[2, 8]	ἀμαυροῦσθαι τὸ θερμὸν τὸ ἀπὸ	τῆς	σελήνης, (ὅταν πλησίον ἤδη γίγνηται
[2, 8]	καὶ περὶ τὰς ἐκλείψεις ἐνίοτε	τῆς	σελήνης συμβαίνει γίγνεσθαι σεισμόν· ὅταν
[2, 3]	γίγνεται, καθάπερ ἐν τῇ Σικάνῃ	τῆς	Σικελίας· ἐκεῖ γὰρ ὀξάλμη γίγνεται,
[2, 5]	τὴν Μαιῶτιν καὶ τοὺς ἐσχατεύοντας	τῆς	Σκυθίας τόπους πλέον ἢ πέντε
[2, 9]	οἷον ὑπὸ χεῖρα ποιούσης ἀεὶ	τῆς	συγκρίσεως ἕκαστον αὐτῶν· ὡσαύτως γὰρ
[2, 9]	ὑγρᾶς τῆς δὲ ξηρᾶς, καὶ	τῆς	συγκρίσεως ἐχούσης ἄμφω ταῦτα δυνάμει
[2, 9]	εἴρηται πρότερον, ἔτι δὲ πυκνοτέρας	τῆς	συστάσεως τῶν νεφῶν γιγνομένης πρὸς
[2, 3]	Μεμειγμένης δ' οὔσης, ὥσπερ εἴπομεν,	τῆς	τε ἀτμιδώδους ἀναθυμιάσεως καὶ τῆς
[2, 6]	ἀπηλιώτου. Περὶ μὲν οὖν ἀνέμων,	τῆς	τε ἐξ ἀρχῆς αὐτῶν γενέσεως
[2, 3]	τινός, καθάπερ ἐν τοῖς διὰ	τῆς	τέφρας ἠθουμένοις ὕδασιν. Φαίνεται δὲ
[2, 1]	φασιν· καθάπερ γὰρ τὸ διὰ	τῆς	τέφρας ἠθούμενον ἁλμυρὸν γίγνεται, τὸν
[2, 3]	ἐπίδηλον οὕτως ποιεῖν τὴν μεῖξιν	τῆς	τοιαύτης γῆς, ἐν ἑκάστῳ δὲ
[2, 3]	φέρεσθαι. Ὥστ' ἐν ὅσοις ἔνεστι	τῆς	τοιαύτης γῆς πλῆθος, ῥέπει τάχιστα
[2, 8]	Ἐκλειπούσης οὖν εἰς τὴν γῆν	τῆς	τοιαύτης δυνάμεως, συνιοῦσα δι' ὑγρότητα
[2, 5]	τῆς οἰκείας θερμότητος καὶ ὑπὸ	τῆς	τοῦ ἡλίου οἷον τύφεσθαι καὶ
[2, 8]	ῥεῖν, ὅταν ἀρχὴν λάβωσιν ἀπὸ	τῆς	τοῦ ἡλίου φορᾶς ἤδη κατὰ
[2, 2]	σώμασιν. Καὶ γὰρ ἐν τούτοις	τῆς	τροφῆς εἰσελθούσης γλυκείας ἡ τῆς
[2, 2]	τὸ ἐν τοῖς σώμασιν περίττωμα	τῆς	τροφῆς πάσης, καὶ μάλιστα τὸ
[2, 3]	σώματι γίγνεται τὸ τοιοῦτον ἡ	τῆς	τροφῆς ὑπόστασις διὰ τὴν ἀπεψίαν·
[2, 2]	τροφῆς πάσης, καὶ μάλιστα τὸ	τῆς	ὑγρᾶς, εἰρήσθω τοσαῦθ' ἡμῖν. ~Γ'
[2, 8]	ἡ ἀναθυμίασις ἡ ξηρὰ γίγνηται	τῆς	ὑγρᾶς· ἐν δὲ ταῖς ὑπερομβρίαις
[2, 3]	εἴπομεν· ἀπεπτότατον γὰρ τὸ περίττωμα	τῆς	ὑγρᾶς τροφῆς· τοιαύτη δὲ πᾶσα
[2, 2]	τῆς τροφῆς εἰσελθούσης γλυκείας ἡ	τῆς	ὑγρᾶς τροφῆς ὑπόστασις καὶ τὸ
[2, 6]	θέσεως ἅμα τοὺς λόγους ἐκ	τῆς	ὑπογραφῆς θεωρεῖν. γέγραπται μὲν οὖν,
[2, 3]	τῶν ῥεόντων ὑδάτων καὶ τὸ	τῆς	φλογὸς ῥεῦμα) φανερὸν δὴ καὶ
[2, 4]	πρὸς δὲ τούτοις καὶ περὶ	τῆς	φορᾶς αὐτῶν. ~Ε' Ὁ δ'
[2, 3]	οὖν τὸν ἥλιον παύσει τις	τῆς	φορᾶς, τί ἔσται τὸ ξηραῖνον;
[2, 5]	Δύο γὰρ ὄντων τμημάτων τῆς	δυνατῆς	οἰκεῖσθαι χώρας, τῆς μὲν πρὸς
[2, 7]	καὶ τούτων ὕστερον Δημόκριτος ὁ	Ἀβδηρίτης.	Ἀναξαγόρας μὲν οὖν φησι τὸν
[2, 9]	τὴν πληγὴν καὶ ὕστερον τῆς	βροντῆς·	ἀλλὰ φαίνεται πρότερον διὰ τὸ
[2, 9]	πρότερον τὴν ἀστραπὴν οὖσαν τῆς	βροντῆς.	Ἄλογος δὲ καὶ ἡ τοῦ
[2, 9]	τούτοις ὄντα. Καὶ περὶ μὲν	βροντῆς	εἴρηται καὶ ἀστραπῆς.
[2, 9]	~Θ' Περὶ δὲ ἀστραπῆς καὶ	βροντῆς,	ἔτι δὲ περὶ τυφῶνος καὶ
[2, 9]	καὶ ὡρισμένον, τό τε τῆς	βροντῆς	καὶ τῆς ἀστραπῆς καὶ τῶν
[2, 9]	Τὰ μὲν οὖν λεγόμενα περὶ	βροντῆς	τε καὶ ἀστραπῆς παρὰ τῶν
[2, 9]	ἄνω) ἡ μὲν οὖν ἐκκρινομένη	θερμότης	εἰς τὸν ἄνω διασπείρεται τόπον·
[2, 4]	γῇ πολὺ πῦρ καὶ πολλὴ	θερμότης,	καὶ ὁ ἥλιος οὐ μόνον
[2, 5]	γίγνεται ἡ ἀναθυμίασις καὶ ἡ	θερμότης,	ὥστε τὰ πεπηγότα ὕδατα τήκεσθαι,
[2, 3]	εἴτε ἐλάττων, ἰδίει; (ἡ γὰρ	ὑγρότης	καὶ ὁ ἱδρὼς γίγνεται πικρός.
[2, 7]	ἀεὶ γιγνόμενον μεθισταμένων, ὡς οὔσης	κυρτῆς	καὶ σφαιροειδοῦς· καὶ τὸ λέγειν
[2, 6]	μάλιστα ἀπαρκτίας καὶ θρασκίας καὶ	ἀργέστης.	Αἴτιον δ' ὅτι οἱ ἐκνεφίαι
[2, 6]	προωθεῖ. Αἴθριοι δὲ ἀπαρκτίας, θρασκίας,	ἀργέστης·	ἡ δ' αἰτία εἴρηται πρότερον.
[2, 6]	εὖρος, ὃν ἀπηλιώτην. ξηροὶ δὲ	ἀργέστης	καὶ εὖρος· ἀπ' ἀρχῆς δὲ
[2, 6]	ὅ τε ἰθαγενὴς καὶ ὁ	ἀργέστης	καλούμενος. Ὅλως δὲ τὰ μὲν
[2, 6]	δὲ ἀπαρκτίας καὶ θρασκίας καὶ	ἀργέστης.	Καυματώδης δὲ νότος καὶ ζέφυρος
[2, 1]	δ' ἐν μὲν πολλῷ πλήθει	θαλάττης	ἄδηλον· ᾗ δὲ διὰ τὴν
[2, 1]	Ὅτι μὲν οὖν πηγὰς τῆς	θαλάττης	ἀδύνατον εἶναι, διὰ τῶν ὑπαρχόντων
[2, 2]	τε τῶν ποταμῶν καὶ τῆς	θαλάττης	ἀδύνατόν (ἐστιν. Λέγεται γὰρ ὡς
[2, 3]	μέρη διαμένει, οὔτε γῆς οὔτε	θαλάττης,	ἀλλ' ἢ μόνον ὁ πᾶς
[2, 2]	τὴν θάλατταν, οὗτος οὐκ ἔστιν	θαλάττης	ἀλλὰ μᾶλλον ὕδατος. Φαίνεται δὲ
[2, 3]	Περὶ μὲν οὖν ὕδατος καὶ	θαλάττης,	δι' ἃς αἰτίας αἰεί τε
[2, 3]	ταύτην τὴν διάνοιαν κατὰ τῆς	θαλάττης	ἐκ τοῦ πολλοὺς τόπους φαίνεσθαι
[2, 2]	συμβαίνειν ἄλλως τε καὶ τῆς	θαλάττης	ἐκεῖθεν τὴν ἀρχὴν ἐχούσης. Ὅτι
[2, 1]	διωρισμένων ἀδύνατον πηγὰς εἶναι τῆς	θαλάττης·	ἐν οὐδετέρῳ γὰρ τούτων οἷόν
[2, 1]	πηγὰς οἷόν τ' εἶναι τῆς	θαλάττης,	καὶ διὰ τίν' αἰτίαν οὕτως
[2, 2]	τόπος ἐστὶν οὗτος καὶ οὐ	θαλάττης,	καὶ διὰ τίν' αἰτίαν τὸ
[2, 1]	~ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ~Α' (Περὶ δὲ	θαλάττης,	καὶ τίς ἡ φύσις αὐτῆς,
[2, 8]	προσγείων· τὸ γὰρ πλῆθος τῆς	θαλάττης	καταψύχει τὰς ἀναθυμιάσεις καὶ κωλύει
[2, 2]	ἄλλων στοιχείων, πλὴν τὸ τῆς	θαλάττης	μέγεθος· τὸ γὰρ τῶν ποταμῶν
[2, 8]	οὐκ ἔστιν κινῆσαι ἄνευ τῆς	θαλάττης	ὅλης, ὑφ' ἧς περιεχόμεναι τυγχάνουσιν.
[2, 2]	ἀλλὰ μᾶλλον ὕδατος. Φαίνεται δὲ	θαλάττης,	ὅτι τὸ μὲν ἁλμυρὸν ὑπομένει
[2, 1]	ἐστὶν ὡς ἐν κοίλῳ τῆς	θαλάττης	οὔσης. Ὥσπερ οὖν καὶ κατὰ
[2, 3]	τὸ πᾶν, καὶ περὶ τῆς	θαλάττης	οὕτως ὑποληπτέον. Τὸ δὲ νομίζειν
[2, 5]	ὥστ' εἰ μή που κωλύει	θαλάττης	πλῆθος, ἅπαν εἶναι πορεύσιμον, καὶ
[2, 8]	καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῆς	θαλάττης	πολλῆς προσφερομένης ἀπωθεῖται πάλιν εἰς
[2, 2]	ἀπορίας λύσις ἔσται, καὶ περὶ	θαλάττης	τὴν πρώτην λαβεῖν ὑπόληψιν ἀναγκαῖον
[2, 3]	τοιούτοις ὥστε μὴ παρεγχεῖσθαι τῆς	θαλάττης·	τὸ γὰρ εἰσιὸν διὰ τῶν
[2, 1]	ἀρχαὶ καὶ ῥίζαι γῆς καὶ	θαλάττης·	τραγικώτερον γὰρ οὕτω καὶ σεμνότερον
[2, 3]	δὲ τοσοῦτον λέγωμεν, ὅτι τῆς	θαλάττης	ὑπαρχούσης αἰεί τι ἀνάγεται καὶ
[2, 9]	γὰρ ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴπομεν, οὔσης	διττῆς,	τῆς μὲν ὑγρᾶς τῆς δὲ
[2, 5]	(ἐκτέμνουσιν αἱ ἐκ τοῦ κέντρου	αὐτῆς	ἀγόμεναι, καὶ ποιοῦσι δύο κώνους,
[2, 1]	σοφώτεροι τὴν ἀνθρωπίνην σοφίαν ποιοῦσιν	αὐτῆς	γένεσιν· εἶναι γὰρ τὸ πρῶτον
[2, 2]	~Β' (Περὶ δὲ τῆς γενέσεως	αὐτῆς,	εἰ γέγονε, καὶ τοῦ χυμοῦ,
[2, 1]	Μαιῶτιν ἢ τὴν πολλαπλασίαν χώραν	αὐτῆς)	καὶ διὰ τὴν βραχύτητα τοῦ
[2, 1]	θαλάττης, καὶ τίς ἡ φύσις	αὐτῆς,	καὶ διὰ τίν' αἰτίαν ἁλμυρὸν
[2, 3]	~Γ' Περὶ δὲ τῆς ἁλμυρότητος	αὐτῆς	λεκτέον, καὶ πότερον αἰεί ἐστιν
[2, 3]	ἀνάγεται δ' ἀεί τι μέρος	αὐτῆς	μετὰ τοῦ γλυκέος (ἀλλ' ἔλαττον
[2, 1]	διατρίβοντες περὶ τὰς θεολογίας ποιοῦσιν	αὐτῆς	πηγάς, ἵν' (αὐτοῖς ὦσιν ἀρχαὶ
[2, 3]	πᾶς ὁ κόσμος· ἅμα γὰρ	αὐτῆς	ποιοῦσι τὴν γένεσιν. Ὥστε δῆλον
[2, 3]	Σκυθικὴν πικρά· τὸ δ' ἀπορρέον	αὐτῆς	τὸν ποταμὸν εἰς ὃν εἰσβάλλει
[2, 9]	πρὸς τούτοις τἆλλα τὰ τῆς	αὐτῆς	φύσεως τούτοις ὄντα. Καὶ περὶ
[2, 8]	θερμὰ τὰ περὶ Αἰδηψὸν ἀπὸ	τοιαύτης	αἰτίας γέγονε. Περὶ δὲ τοὺς
[2, 3]	εἰπεῖν ἄτοπον, τὸ μέντοι ἐκ	τοιαύτης	ἀληθές· ὥσπερ γὰρ καὶ ἐν
[2, 3]	οὕτως ποιεῖν τὴν μεῖξιν τῆς	τοιαύτης	γῆς, ἐν ἑκάστῳ δὲ μή;
[2, 1]	ταύτην ἁλμυρὰν εἶναι μειχθείσης αὐτῇ	τοιαύτης	γῆς. Ὅτι μὲν οὖν πηγὰς
[2, 3]	Ὥστ' ἐν ὅσοις ἔνεστι τῆς	τοιαύτης	γῆς πλῆθος, ῥέπει τάχιστα κάτω
[2, 8]	οὖν εἰς τὴν γῆν τῆς	τοιαύτης	δυνάμεως, συνιοῦσα δι' ὑγρότητα ἡ
[2, 3]	ταῦτα, τῷ μὲν οὔρῳ συγκαταφερομένης	τοιαύτης	τινὸς δυνάμεως οἵα καὶ φαίνεται
[2, 8]	οὐκ εἰς ταύτην ἀλλ' ἐκ	ταύτης	αἱ ἀναθυμιάσεις γίγνονται, καὶ ταύταις
[2, 4]	πλείους, ἐν δέ τινι μέρει	ταύτης	αὐχμός ἐστιν· ὁτὲ δὲ τοὐναντίον
[2, 2]	ἀεὶ φαίνεται καθ' ἡμέραν. Ἐκ	ταύτης	δὴ τῆς ἀπορίας καὶ ἀρχὴ
[2, 1]	Ὑρκανία καὶ Κασπία κεχωρισμέναι τε	ταύτης	καὶ περιοικούμεναι κύκλῳ, ὥστ' οὐκ
[2, 4]	τὴν κάτω ἐναντίως διακεῖσθαι, καὶ	ταύτης	ξηρᾶς οὔσης ὑγρὰν εἶναι τὴν
[2, 2]	ἁλμυρόν. Τὸ δ' αἴτιον ἅμα	ταύτης	τε τῆς ἀπορίας λύσις ἔσται,
[2, 3]	ἀναγκαῖον ἐμπεριλαμβάνεσθαί τι πλῆθος ἀεὶ	ταύτης	τῆς δυνάμεως, καὶ συγκαταφέρεσθαι πάλιν
[2, 8]	προωθεῖσθαι ἤδη πόρρωθεν, ὑπὸ δὲ	ταύτης	τὸ ἐκ τῆς γῆς ἀναφυσώμενον
[2, 2]	εἰς ταύτην ἀλλὰ καὶ ἐκ	ταύτης	φασί τινες ῥεῖν· διηθούμενον γὰρ
[2, 6]	δυσμὴ ἰσημερινή. Ἐναντίος δὲ τούτῳ	ἀπηλιώτης	ἀπὸ τοῦ Β· τοῦτο γὰρ
[2, 6]	ὁ ἀπὸ μεσημβρίας καὶ λίψ·	ἀπηλιώτης	δὲ ὅ τε ἀπ' ἀνατολῆς
[2, 5]	διήκειν, ἐπεὶ περὶ τὴν ἔξω	Λιβύης	θάλατταν τὴν νοτίαν, ὥσπερ ἐνταῦθα
[2, 6]	ἅμα τοὺς λόγους ἐκ τῆς	ὑπογραφῆς	θεωρεῖν. γέγραπται μὲν οὖν, τοῦ
[2, 2]	Καὶ γὰρ ἐν τούτοις τῆς	τροφῆς	εἰσελθούσης γλυκείας ἡ τῆς ὑγρᾶς
[2, 2]	ἄτοπον εἴ τις τῆς ποτίμου	τροφῆς	μὴ νομίζοι τόπον εἶναι τὴν
[2, 2]	ἐν τοῖς σώμασιν περίττωμα τῆς	τροφῆς	πάσης, καὶ μάλιστα τὸ τῆς
[2, 3]	γὰρ τὸ περίττωμα τῆς ὑγρᾶς	τροφῆς·	τοιαύτη δὲ πᾶσα μὲν ἡ
[2, 3]	γίγνεται τὸ τοιοῦτον ἡ τῆς	τροφῆς	ὑπόστασις διὰ τὴν ἀπεψίαν· ἐν
[2, 2]	εἰσελθούσης γλυκείας ἡ τῆς ὑγρᾶς	τροφῆς	ὑπόστασις καὶ τὸ περίττωμα φαίνεται
[2, 8]	πλεῖστοι καὶ μέγιστοι τῶν σεισμῶν·	συνεχὴς	γὰρ οὖσα ἡ ἀναθυμίασις ἀκολουθεῖ
[2, 6]	οὖν ἀνέμων, τῆς τε ἐξ	ἀρχῆς	αὐτῶν γενέσεως καὶ οὐσίας καὶ
[2, 1]	ἔτι δὲ περὶ τῆς ἐξ	ἀρχῆς	γενέσεως λέγωμεν. Οἱ μὲν οὖν
[2, 5]	τε τὰ πνεύματα καὶ ἐξ	ἀρχῆς	γίγνεσθαι κωλύει, τῇ μὲν μαράνσει
[2, 6]	δὲ ἀργέστης καὶ εὖρος· ἀπ'	ἀρχῆς	δὲ οὗτος ξηρός, τελευτῶν δὲ
[2, 6]	κινεῖσθαι μάλιστα τὸ ἐχόμενον τῆς	ἀρχῆς·	ἡ δὲ ἀρχὴ οὕτω κινεῖται
[2, 8]	τὸ πολὺ τῇ ὁρμῇ τῆς	ἀρχῆς,	ὥστε ἢ ἔσω ἅμα ἢ
[2, 7]	αὐχμοῖς καὶ πάλιν ἐν ταῖς	ἐπομβρίαις·	ἔν τε γὰρ τοῖς αὐχμοῖς,
[2, 8]	καὶ μετοπώρου μάλιστα καὶ ἐν	ἐπομβρίαις	καὶ ἐν αὐχμοῖς γίγνονται διὰ
[2, 8]	τῆς ὑγρᾶς· ἐν δὲ ταῖς	ὑπερομβρίαις	πλείω τε ποιεῖ τὴν ἐντὸς
[2, 8]	καὶ ἐγκαταλείπεσθαι ἀναγκαῖον ἐν ταῖς	δυσχωρίαις,	οἷον ὕδωρ ἐν σκεύει οὐ
[2, 8]	Ἐν δὲ ταῖς νήσοις ταῖς	ποντίαις	ἧττον γίγνονται σεισμοὶ τῶν προσγείων·
[2, 5]	ἂν ἐπὶ τροπαῖς πάλιν ταῖς	θεριναῖς	πνεύσωσιν οἱ ἐτησίαι, ἐπεὶ θέλει
[2, 9]	ἦσαν ταῖς περὶ τῆς ἀνακλάσεως	δόξαις,	ὅπερ αἴτιον δοκεῖ τοῦ τοιούτου
[2, 5]	οὗτοι πνέουσιν, ἕως ἂν ἐπὶ	τροπαῖς	πάλιν ταῖς θεριναῖς πνεύσωσιν οἱ
[2, 5]	καὶ ἐν ταῖς ἀνὰ μέσον	ὥραις,	ἢ τῷ μήπω ἀναθυμιᾶσθαι, ἢ
[2, 5]	Αἱ δὲ πλεῖσται καὶ ἐν	ταῖς	ἀνὰ μέσον ὥραις, ἢ τῷ
[2, 8]	σείει καὶ ἐγκαταλείπεσθαι ἀναγκαῖον ἐν	ταῖς	δυσχωρίαις, οἷον ὕδωρ ἐν σκεύει
[2, 7]	τοῖς αὐχμοῖς καὶ πάλιν ἐν	ταῖς	ἐπομβρίαις· ἔν τε γὰρ τοῖς
[2, 5]	ἕως ἂν ἐπὶ τροπαῖς πάλιν	ταῖς	θεριναῖς πνεύσωσιν οἱ ἐτησίαι, ἐπεὶ
[2, 8]	τὴν Λιγυστικὴν χώραν. Ἐν δὲ	ταῖς	νήσοις ταῖς ποντίαις ἧττον γίγνονται
[2, 9]	μὲν οὖν οὔπω συνήθεις ἦσαν	ταῖς	περὶ τῆς ἀνακλάσεως δόξαις, ὅπερ
[2, 8]	χώραν. Ἐν δὲ ταῖς νήσοις	ταῖς	ποντίαις ἧττον γίγνονται σεισμοὶ τῶν
[2, 8]	γίγνηται τῆς ὑγρᾶς· ἐν δὲ	ταῖς	ὑπερομβρίαις πλείω τε ποιεῖ τὴν
[2, 5]	θερινὰς τροπὰς μᾶλλον ἢ ἐν	αὐταῖς	πνέουσιν οἱ ἐτησίαι· οὕτω γὰρ
[2, 8]	ταύτης αἱ ἀναθυμιάσεις γίγνονται, καὶ	ταύταις	ἀκολουθοῦσιν αἱ ἐκ τῆς γῆς.
[2, 3]	καὶ γὰρ ἐκεῖνος ἐμυθολόγησεν ὡς	δὶς	μὲν ἡ Χάρυβδις ἀναρροφήσασα τὸ
[2, 3]	ἐμυθολόγησεν ὡς δὶς μὲν ἡ	Χάρυβδις	ἀναρροφήσασα τὸ μὲν πρῶτον τὰ
[2, 2]	Λέγεται γὰρ ὡς ἅπαντα μὲν	εἰς	ἄλληλα συντέτρηται ὑπὸ γῆν, ἀρχὴ
[2, 2]	εἰς τὴν θάλατταν, ὅσοι μὴ	εἰς	ἀλλήλους· εἰς δὲ γῆν οὐδείς,
[2, 4]	συνωσθῶσι τὰ νέφη καὶ ἀντιπεριστῇ	εἰς	αὐτὰ ἡ ψύξις, ὕδωρ γίγνεται
[2, 2]	διὸ καὶ οἱ ποταμοὶ ῥέουσιν	εἰς	αὐτὸν ἅπαντες καὶ πᾶν τὸ
[2, 6]	καικίας οὐκ αἴθριος, ὅτι ἀνακάμπτει	εἰς	αὑτόν· ὅθεν καὶ λέγεται ἡ
[2, 2]	ῥεόντων ἀθρόων ἀεὶ τὸ ἀφικνούμενον	εἰς	ἀχανῆ καὶ πλατὺν τόπον ἀναξηραίνεται
[2, 2]	θάλατταν, ὅσοι μὴ εἰς ἀλλήλους·	εἰς	δὲ γῆν οὐδείς, ἀλλὰ κἂν
[2, 8]	ἐν στενοτέροις τόποις καὶ ἀποβιάζεσθαι	εἰς	ἐλάττω τόπον τὴν τοιαύτην ἀπόκρισιν,
[2, 8]	αὐτὸν καὶ τὸν γειτνιῶντα συνέλθωσιν	εἰς	ἕν, ὥσπερ καὶ τοὺς αὐχμοὺς
[2, 1]	τὴν ἀρχὴν εἶναι πηγήν, ἀλλ'	εἰς	ἓν ἀεὶ γιγνόμενον καὶ συρρέον
[2, 8]	οὐ πόρρω πᾶσαν κατετέφρωσε καὶ	εἰς	ἐνίας τῶν ἐν Ἰταλίᾳ πόλεων
[2, 3]	τινες ἐν Παλαιστίνῃ τοιαύτη λίμνη,	εἰς	ἣν ἐάν τις ἐμβάλῃ συνδήσας
[2, 3]	γίγνεται ἀτμίζουσα πότιμος καὶ οὐκ	εἰς	θάλατταν συγκρίνεται τὸ ἀτμίζον, ὅταν
[2, 6]	δυσμὰς οἰκοῦσιν ἐκ τῶν ἀπαρκτίων	εἰς	θρασκίας καὶ ἀργέστας καὶ ζεφύρους
[2, 8]	αἰτίαν, ὅταν κοπτόμενον ἐκπρησθῇ πρῶτον	εἰς	μικρὰ κερματισθέντος τοῦ ἀέρος. Τεκμήριον
[2, 1]	που διὰ τὴν περιέχουσαν γῆν	εἰς	μικρὸν ἐκ μεγάλου συνάγεται πελάγους,
[2, 3]	καὶ τῆς ξηρᾶς, ὅταν συνιστῆται	εἰς	νέφη καὶ ὕδωρ, ἀναγκαῖον ἐμπεριλαμβάνεσθαί
[2, 9]	ἄμφω ταῦτα δυνάμει καὶ συνισταμένης	εἰς	νέφος, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ἔτι
[2, 8]	ἄρξηται κρατεῖν διὰ τὸ πολὺ	εἰς	ὀλίγον πιληθῆναι τόπον, ἰσχυρῶς κινεῖ
[2, 3]	ἐκείνοις ἔρχεται εἰς τὸν τόπον	εἰς	ὃν ἀθρόοι ῥέουσιν. Ὁμοίως δὲ
[2, 3]	δ' ἀπορρέον αὐτῆς τὸν ποταμὸν	εἰς	ὃν εἰσβάλλει ποιεῖ πικρὸν ὅλον.
[2, 4]	γῆς· καὶ ἅμα κάτωθεν μὲν	εἰς	ὀρθὸν ἀναφέρεται, καὶ πᾶν ἰσχύει
[2, 4]	περὶ γὰρ τὴν γῆν πνέουσιν	εἰς	ὀρθὸν γιγνομένης τῆς ἀναθυμιάσεως, ὅτι
[2, 2]	Τὸ γὰρ αὐτὸ πλῆθος ὕδατος	εἰς	πλάτος τε διαταθὲν καὶ ἀθρόον
[2, 5]	πρὶν γενέσθαι ἔκκρισιν ἀθρόαν, ὥσπερ	εἰς	πολὺ πῦρ ἐὰν ὀλίγον ἐμπέσῃ
[2, 3]	ὕδατος πλατυτέρου, ἀπορρεῖ δ' (αὕτη	εἰς	ποταμὸν πλησίον γλυκὺν μέν, ἰχθῦς
[2, 7]	πεφυκότα φέρεσθαι ἄνω, ἐμπίπτοντα δ'	εἰς	τὰ κάτω τῆς γῆς καὶ
[2, 2]	ὑπὸ τῆς ἐμφύτου θερμότητος ἑλκυσθὲν	εἰς	τὰς σάρκας καὶ τὴν ἄλλην
[2, 8]	τὸ πολὺν ἐπέχειν τόπον οὐκ	εἰς	ταύτην ἀλλ' ἐκ ταύτης αἱ
[2, 2]	καὶ τοὺς ποταμοὺς οὐ μόνον	εἰς	ταύτην ἀλλὰ καὶ ἐκ ταύτης
[2, 8]	δύνηται, προωθοῦν δὲ καὶ συστέλλον	εἰς	ταὐτὸν συναθροίσῃ πολλήν· τότε γὰρ
[2, 4]	καὶ γίγνεται ὕδωρ· (καὶ ὅταν	εἰς	ταὐτὸν συνωσθῶσι τὰ νέφη καὶ
[2, 2]	πάντα δὲ πάλιν κύκλῳ περιάγειν	εἰς	τὴν ἀρχήν, ὅθεν ἤρξαντο ῥεῖν,
[2, 3]	πάλιν γὰρ ἐκεῖνο φθήσεται καταβὰν	εἰς	τὴν αὐτὴν τὸ προανελθόν· διαφέρει
[2, 6]	τὴν ἐκείνου φοράν, ὧν τηκομένων	εἰς	τὴν γῆν καὶ θερμαινομένων ὑπὸ
[2, 8]	μάλιστα κρατῇ, κατακλείει τὴν ἀναθυμίασιν	εἰς	τὴν γῆν· κρατεῖ δὲ μάλιστα
[2, 8]	νηνεμία γίγνεται ἀντιμεθισταμένου τοῦ πνεύματος	εἰς	τὴν γῆν, ὃ ποιεῖ τὸν
[2, 8]	πλείους πνέοντας ἀνέμους, ὧν ὅταν	εἰς	τὴν γῆν ὁρμήσῃ θάτερον, ἔσται
[2, 8]	αἰτίαν τοῖς ἀνέμοις. Ἐκλειπούσης οὖν	εἰς	τὴν γῆν τῆς τοιαύτης δυνάμεως,
[2, 8]	θαλάττης πολλῆς προσφερομένης ἀπωθεῖται πάλιν	εἰς	τὴν γῆν, τὸ πεφυκὸς ἀποπνεῖν
[2, 8]	εἶναι ὑπονοστεῖν ἀρχομένου τοῦ πνεύματος	εἰς	τὴν γῆν τοῦ διαλύοντος τὸν
[2, 4]	δὴ κατιὸν ὕδωρ διαδίδοται πᾶν	εἰς	τὴν γῆν, ὑπάρχει δ' ἐν
[2, 5]	ἐπεὶ οὐδ' ὁ βορέας οὗτος	εἰς	τὴν ἐνταῦθα (οἰκουμένην πᾶσάν ἐστιν·
[2, 5]	βόρειον (ἕως ὁ βορέας οὗτος	εἰς	τὴν ἐνταῦθα οἰκουμένην πνεῖ) Ἀλλὰ
[2, 2]	πάντες οἱ ποταμοὶ φαίνονται τελευτῶντες	εἰς	τὴν θάλατταν, ὅσοι μὴ εἰς
[2, 3]	τις ἀγγεῖον (πλάσας θῇ κήρινον	εἰς	τὴν θάλατταν, περιδήσας τὸ στόμα
[2, 3]	αἴτιον ταὐτὸ καὶ περὶ τὸ	εἰς	τὴν κύστιν περίττωμα συλλεγόμενον· καὶ
[2, 3]	ἡ ὑπόστασις, μάλιστα δὲ ἡ	εἰς	τὴν κύστιν (σημεῖον δ' ὅτι
[2, 4]	τούτου αἴτιον τὸ ἑκατέραν μεταπίπτειν	εἰς	τὴν τῆς ἐχομένης χώρας ἀναθυμίασιν,
[2, 9]	γίγνεται δ' ὅταν ἡ ἀναθυμίασις	εἰς	τὴν φλόγα συνεστραμμένη φέρηται, ῥηγνυμένων
[2, 2]	μέγιστοι τῶν ποταμῶν εἰσιν τῶν	εἰς	τήνδε τὴν θάλατταν ἐξιόντων. Καὶ
[2, 8]	εὐρυχωρίαν τῶν τόπων (ὑπερχεῖται γὰρ	εἰς	τὸ ἀχανὲς ἔξω) καὶ δι'
[2, 2]	τὸν λόγον τοῦτον· ἐπεὶ γὰρ	εἰς	τὸ μέσον εἰσρέουσιν ἀφ' οὗπερ
[2, 1]	τὸν Πόντον ῥεῖ, οὗτος δ'	εἰς	τὸν Αἰγαῖον. Τὰ δ' ἤδη
[2, 9]	ἡ μὲν οὖν ἐκκρινομένη θερμότης	εἰς	τὸν ἄνω διασπείρεται τόπον· ὅση
[2, 2]	καὶ φέρεται διακρινόμενον καὶ ἀτμίζον	εἰς	τὸν ἄνω τόπον, ἐκεῖ δὲ
[2, 4]	τὸ θερμὸν ἀεὶ καὶ ἀναφέρεσθαι	εἰς	τὸν ἄνω τόπον συνίσταται ἡ
[2, 9]	γὰρ ἐκλείπει τὸ θερμὸν διακρινόμενον	εἰς	τὸν ἄνω τόπον, ταύτῃ πυκνοτέραν
[2, 2]	ἄλλας αἰτίας διὰ τὸ πολλοὺς	εἰς	τὸν αὐτὸν ἐμβάλλειν. Ταῦτα δὴ
[2, 1]	πλῆθος συμβαίνει τοῦτο (πλείους γὰρ	εἰς	τὸν Εὔξεινον ῥέουσιν ποταμοὶ καὶ
[2, 1]	πλῆθος· ἡ μὲν γὰρ Μαιῶτις	εἰς	τὸν Πόντον ῥεῖ, οὗτος δ'
[2, 3]	τοῦτο δ' ἐν ἐκείνοις ἔρχεται	εἰς	τὸν τόπον εἰς ὃν ἀθρόοι
[2, 8]	οὐ πρότερον ἔληξε πρὶν ἐκρήξας	εἰς	τὸν ὑπὲρ τῆς γῆς τόπον
[2, 8]	πάλιν ἡ ῥύσις, ὥσπερ ἄμπωτις,	εἰς	τοὐναντίον τῆς ἔξω πλημμυρίδος, καὶ
[2, 9]	τοῦ θερμοῦ φέρεσθαι παντός· ἀλλ'	εἰς	τοὐναντίον τῆς πυκνότητος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι
[2, 6]	δὲ περιστάσεις γίγνονται αὐτῶν καταπαυομένων	εἰς	τοὺς ἐχομένους κατὰ τὴν τοῦ
[2, 7]	τὸν σεισμόν, καὶ ξηραινομένην ἕλκουσαν	εἰς	τοὺς κενοὺς τόπους ἐκ τῶν
[2, 6]	ἀπὸ τῆς ἄρκτου, τελευτῶντες δ'	εἰς	τοὺς πόρρω· τοῖς δὲ πρὸς
[2, 6]	πλέον ὕδωρ καὶ χιὼν ἀπωθεῖται	εἰς	τοῦτο τὸ μέρος διὰ τὸ
[2, 4]	πρὸς τὴν γειτνιῶσαν, ἢ καὶ	εἰς	τῶν πόρρω τινὰ τόπων ἀπεώσθη
[2, 3]	χυμοί, ὅσοι ἂν ἀτμίσαντες πάλιν	εἰς	ὑγρὸν συστῶσιν, ὕδωρ γίγνονται· πάθη
[2, 2]	δὲ γιγνομένου καὶ φθειρομένου πάλιν	εἰς	ὕδωρ, ἀλλ' ὁμοίως ἅπαντος διαλυο-
[2, 3]	κατακάουσι, καὶ τὴν τέφραν ἐμβάλλοντες	εἰς	ὕδωρ ἀφέψουσιν· ὅταν δὲ λίπωσί
[2, 9]	διακρινομένη, συνιόντων καὶ συγκρινομένων αὐτῶν	εἰς	ὕδωρ, βροντάς τε καὶ ἀστραπὰς
[2, 4]	συνισταμένης πάλιν τῆς ἀναχθείσης ἀτμίδος	εἰς	ὕδωρ (διὸ χειμῶνός τε μᾶλλον
[2, 2]	διαλυο- μένου καὶ συνισταμένου πάλιν	εἰς	ὕδωρ. Τὸ μὲν οὖν πότιμον
[2, 2]	καὶ πᾶν τὸ γιγνόμενον ὕδωρ·	εἴς	τε γὰρ τὸ κοιλότατον ἡ
[2, 5]	ἀποδώσει· νῦν δ' οὐκ ἔστιν·	εἷς	γὰρ μόνος φαίνεται πνέων ἐκ
[2, 2]	εἰς ἀλλήλους· εἰς δὲ γῆν	οὐδείς,	ἀλλὰ κἂν ἀφανισθῇ, πάλιν ἀναδύνουσιν.
[2, 6]	ἀπαρκτίας μάλιστα· οὗτοι γὰρ ψυχρότατοι.	χαλαζώδεις	δὲ ἀπαρκτίας καὶ θρασκίας καὶ
[2, 6]	καὶ ἔνιοι τῶν αὐτῶν τούτων	(χαλαζώδεις	εἰσίν· ταχὺ γὰρ πηγνύουσιν. Ἐκνεφίαι
[2, 5]	πλῆθος· αἱ δὲ μεταβολαὶ πάντων	ταραχώδεις	διὰ τὴν ἀοριστίαν εἰσίν. Οἱ
[2, 4]	πνεῦμα, καὶ ὅθεν ἂν τύχῃ	κινηθείς,	ἄνεμος ἔσται, ἀλλ' οὐ καθάπερ
[2, 9]	ἀστραπήν. Οὗτοι μὲν οὖν οὔπω	συνήθεις	ἦσαν ταῖς περὶ τῆς ἀνακλάσεως
[2, 6]	διάμετρον γάρ· ἅτερος οὖν παύσεται	ἀποβιασθείς)	τοὺς δὲ μὴ οὕτως κειμένους
[2, 3]	αἴτια διαφεύγειν φαίνεται τὸν λόγον·	ἡμεῖς	δὲ λέγωμεν ἀρχὴν λαβόντες τὴν
[2, 9]	πάθος τοῦ πυρὸς ἀλλ' ἐνυπάρχοντος.	Ἡμεῖς	δέ φαμεν τὴν αὐτὴν εἶναι
[2, 7]	τὸν ὁρίζοντα τὴν οἰκουμένην, ὅσην	ἡμεῖς	ἴσμεν, ἕτερον ἀεὶ γιγνόμενον μεθισταμένων,
[2, 5]	τὸν ἕτερον πόλον ὥσπερ ὃν	ἡμεῖς	οἰκοῦμεν πρὸς τὸν ὑπὲρ ἡμῶν,
[2, 2]	οἱ πλεῖστοι λέγουσιν εἴθ' ὡς	ἡμεῖς)	φερομένου δὲ τοῦ ἡλίου τοῦτον
[2, 5]	καὶ γὰρ οὗτοι ἐτησίαι εἰσὶν	ἀσθενεῖς·	ἐλάττους δὲ καὶ ὀψιαίτεροι τῶν
[2, 5]	παύει καὶ συνεξορμᾷ τὰ πνεύματα·	ἀσθενεῖς	μὲν γὰρ καὶ ὀλίγας οὔσας
[2, 5]	τὴν ἄρκτον πνεῖ τόπων, οἳ	πλήρεις	ὕδατος καὶ χιόνος εἰσὶ πολλῆς,
[2, 8]	κατὰ μέρος μέν, ὅταν αἱ	ἀναθυμιάσεις	αἱ κατὰ τὸν τόπον αὐτὸν
[2, 8]	ταύτην ἀλλ' ἐκ ταύτης αἱ	ἀναθυμιάσεις	γίγνονται, καὶ ταύταις ἀκολουθοῦσιν αἱ
[2, 4]	τόπους ἀντιπεριίστασθαι καὶ μεταβάλλειν τὰς	ἀναθυμιάσεις.	Ἔτι δὲ μετά τε τοὺς
[2, 8]	πλῆθος τῆς θαλάττης καταψύχει τὰς	ἀναθυμιάσεις	καὶ κωλύει τῷ βάρει καὶ
[2, 5]	γὰρ καὶ ὀλίγας οὔσας τὰς	ἀναθυμιάσεις	μαραίνει τῷ πλείονι θερμῷ τὸ
[2, 6]	ὥστε καικίας νέφος. Αἱ δὲ	περιστάσεις	γίγνονται αὐτῶν καταπαυομένων εἰς τοὺς
[2, 1]	στασίμων τὰ μὲν συλλογιμαῖα καὶ	ὑποστάσεις,	οἷον τὰ τελματιαῖα καὶ ὅσα
[2, 8]	οἱ σπασμοὶ πνεύματος μέν εἰσιν	κινήσεις,	τοσαύτην δὲ ἔχουσιν ἰσχὺν ὥστε
[2, 9]	ἐκεῖνά τε συγκρίσεις καὶ ταῦτα	διακρίσεις	ὑποληπτέον εἶναι, ὥστ' εἰ θάτερα
[2, 9]	αὐτῶν· ὡσαύτως γὰρ ἐκεῖνά τε	συγκρίσεις	καὶ ταῦτα διακρίσεις ὑποληπτέον εἶναι,
[2, 5]	ἐκεῖ εὖροι καὶ ζέφυροι διαδεχόμενοι	συνεχεῖς	ἀεὶ πνέουσιν. Ὅτι μὲν οὖν
[2, 5]	τὸν ἥλιον ἐνισχύειν ἧττον. Οὐ	συνεχεῖς	δ' ὁμοίως πνέουσι, διότι τὰ
[2, 5]	ὥραν, οὐχ οὕτως δὲ γίγνονται	συνεχεῖς·	διὸ λανθάνοντες ποιοῦσιν ἐπιζητεῖν. Αἴτιον
[2, 5]	διὰ τί βορέαι μὲν γίγνονται	συνεχεῖς,	οὓς καλοῦμεν ἐτησίας, μετὰ τὰς
[2, 8]	ταῦτα δὲ καὶ περὶ τὰς	ἐκλείψεις	ἐνίοτε τῆς σελήνης συμβαίνει γίγνεσθαι
[2, 8]	τρόμος, ἐπὶ πλάτος· γίγνεται δ'	ὀλιγάκις	καὶ κατά τινας τόπους, οἷον
[2, 8]	καὶ ἄνεμοι πρὸ τῶν ἐκλείψεων	πολλάκις,	ἀκρόνυχον μὲν πρὸ τῶν μεσονυκτίων
[2, 9]	γὰρ ταῦτα βάρος ἔχοντα φέρεται	πολλάκις	ἄνω) ἡ μὲν οὖν ἐκκρινομένη
[2, 4]	χώραν, ὁτὲ δὲ κατὰ μέρη·	πολλάκις	γὰρ ἡ μὲν κύκλῳ χώρα
[2, 7]	τίν' αἰτίαν περὶ τόπους τινὰς	πολλάκις	γίγνεται τοῦτο τὸ πάθος οὐδεμιᾷ
[2, 3]	οὐδὲν ἅπαξ τοῦτ' εἰπεῖν ἢ	πολλάκις.	Εἰ μὲν οὖν τὸν ἥλιον
[2, 8]	οἱ σεισμοὶ τῆς γῆς, καὶ	πολλάκις	ἐπὶ μικρὸν τόπον, οἱ δ'
[2, 6]	γειτνιῶν τῷ νότῳ· διὸ καὶ	πολλάκις	εὐρόνοτοι λέγονται πνεῖν. Ἐναντίος δὲ
[2, 8]	μὲν μέχρι περὶ τετταράκοντα πρόεισι	πολλάκις	ἡμέρας, ὕστερον δὲ καὶ ἐφ'
[2, 8]	οἷον σφυγμόν, καὶ καθάπερ συμβαίνει	πολλάκις	μετὰ τὴν οὔρησιν (διὰ τοῦ
[2, 5]	ἐὰν ὀλίγον ἐμπέσῃ ὑπέκκαυμα, φθάνει	πολλάκις	πρὶν καπνὸν ποιῆσαι κατακαυθέν. Διὰ
[2, 1]	διὰ τὸ ταλαντεύεσθαι δεῦρο κἀκεῖσε	πολλάκις.	Τοῦτο δ' ἐν μὲν πολλῷ
[2, 4]	ταὐτὸν ἐποίησεν. Καὶ συμβαίνει τοῦτο	πολλάκις,	ὥσπερ ἐπὶ τοῦ σώματος, ἐὰν
[2, 8]	σφυγμός, ἄνω κάτωθεν· διὸ καὶ	ἐλαττονάκις	σείει τοῦτον τὸν τρόπον· οὐ
[2, 8]	ἐστιν ἡ τοῦ πνεύματος ἐναπολαμβανομένη	δύναμις,	οὕτω καὶ ἐν τῇ γῇ
[2, 4]	ξηρά· καλεῖται δ' ἡ μὲν	ἀτμίς,	ἡ δὲ τὸ μὲν ὅλον
[2, 4]	ἐκ τούτων· ἡ μὲν γὰρ	ἀτμὶς	ὑγρὸν καὶ ψυχρόν (εὐόριστον μὲν
[2, 4]	τὸν ἄνω τόπον συνίσταται ἡ	ἀτμὶς	ψυχομένη καὶ γίγνεται ὕδωρ· (καὶ
[2, 8]	γὰρ ἤδη πλησίον ᾖ ἡ	ἀντίφραξις,	καὶ μήπω μὲν ᾖ πάμπαν
[2, 9]	σίξιν· ἔστι δὲ καὶ ἡ	σίξις	μικρὰ ζέσις· ᾗ γὰρ τὸ
[2, 4]	καὶ ἀντιπεριστῇ εἰς αὐτὰ ἡ	ψύξις,	ὕδωρ γίγνεται καὶ καταψύχει τὴν
[2, 6]	διάμετρόν τε κείμενοι ἄνεμοι καὶ	οἷς	εἰσιν ἐναντίοι· ἕτεροι δ' εἰσὶν
[2, 8]	ἀπόρροια ποιεῖ τὸ ψῦχος, ἐν	οἷς	συμβαίνει τόποις γίγνεσθαι τοῦτο τὸ
[2, 3]	πέφυκεν) ἔπειτα ἱδρώς (ἀεί) ἐν	οἷς	τὸ αὐτὸ σῶμα συνεκκρίνεται, ὃ
[2, 4]	καθάπερ ἐν τοῖς πρὸ τούτων	λόγοις	εἰρήκαμεν, γίγνεται ἐκ τούτων· ἡ
[2, 8]	κινεῖν, διὰ δὲ τὸ προσπίπτειν	στερεοῖς	ὄγκοις καὶ κοίλοις καὶ παντοδαποῖς
[2, 4]	τὰ νέφη συνίσταται ἐν τοῖς	πλαγίοις,	καὶ γίγνεται προσιόντος μὲν ἡ
[2, 3]	καὶ φαίνεται ὑφισταμένη ἐν τοῖς	ἀγγείοις	ἁλμυρίς, τῷ δ' ἱδρῶτι συνεκκρινομένης
[2, 4]	τοὐναντίον τῆς κύκλῳ πάσης ἢ	μετρίοις	χρωμένης ὕδασιν ἢ καὶ μᾶλλον
[2, 3]	αἴθριος ἐνταῦθα, ἐν δὲ τοῖς	ἐναντίοις	ὑδατώδης. Ὁμοίως δὲ καὶ ὁ
[2, 8]	διὰ δὲ τὸ προσπίπτειν στερεοῖς	ὄγκοις	καὶ κοίλοις καὶ παντοδαποῖς σχήμασι
[2, 3]	δ' ἕτερον γίγνεται καὶ ἐν	Ὀμβρικοῖς·	(ἔστι γάρ τις τόπος ἐν
[2, 6]	ἀναγκαῖον καὶ τῶν πνευμάτων ταῦτα	ἀλλήλοις	ἐναντία εἶναι, ὅσα κατὰ διάμετρόν
[2, 8]	τὸ προσπίπτειν στερεοῖς ὄγκοις καὶ	κοίλοις	καὶ παντοδαποῖς σχήμασι παντοδαπὴν ἀφίησι
[2, 3]	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν	ἄλλοις	καιροῖς οἰκειοτέροις ποιητέον τὴν σκέψιν.
[2, 6]	δὲ εὖρος. Ἐπιπίπτουσι δὲ τοῖς	ἄλλοις	μάλιστα καὶ παύουσιν ἀπαρκτίαι καὶ
[2, 2]	τε μεριζόμενον καὶ μείγνυται τοῖς	ἄλλοις	οἷον πυρὸς μὲν ἐν τοῖς
[2, 3]	δὲ περὶ αὐτῶν χωρὶς ἐν	ἄλλοις.	Περὶ μὲν οὖν ὕδατος καὶ
[2, 6]	οὗτοι δὲ μάλιστα ἐμπίπτουσιν τοῖς	ἄλλοις	πνέουσιν· ἡ δ' αἰτία εἴρηται
[2, 3]	διόπερ ἔνιοι τῶν ἐν τοῖς	ποταμοῖς	γεμιζόντων διὰ ταύτην τὴν ἄγνοιαν
[2, 3]	ἀγωγίμων βάρους ἐν μὲν τοῖς	ποταμοῖς	ὀλίγου καταδύνειν, ἐν δὲ τῇ
[2, 8]	διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν τοῖς	ἀνέμοις.	Ἐκλειπούσης οὖν εἰς τὴν γῆν
[2, 8]	καὶ ἐν ἐπομβρίαις καὶ ἐν	αὐχμοῖς	γίγνονται διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν·
[2, 7]	τοὺς σεισμοὺς ἔν τε τοῖς	αὐχμοῖς	καὶ πάλιν ἐν ταῖς ἐπομβρίαις·
[2, 8]	ἐστι· καὶ ἐν μὲν τοῖς	αὐχμοῖς	πνευματώδης ὁ ἀήρ· τοῦτο γὰρ
[2, 7]	ἐπομβρίαις· ἔν τε γὰρ τοῖς	αὐχμοῖς,	ὥσπερ εἴρηται, ξηραινομένην ῥήγνυσθαι, καὶ
[2, 2]	χώραν, ἀλλ' ἔν γέ τισιν	τεταγμένοις	χρόνοις ἀποδίδωσι πᾶν τὸ ληφθέν,
[2, 4]	Μαρτυρεῖ δὲ τὰ γιγνόμενα τοῖς	εἰρημένοις·	διὰ γὰρ τὸ συνεχῶς μὲν
[2, 3]	μαρτύριον ἂν εἴη τι τοῖς	εἰρημένοις·	λέγουσι γὰρ πικρὰν οὕτως εἶναι
[2, 3]	ὥσπερ γὰρ καὶ ἐν τοῖς	εἰρημένοις,	οὕτω καὶ ἐν τῷ ὅλῳ
[2, 3]	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐν τοῖς	καομένοις·	οὗ γὰρ ἂν μὴ κρατήσῃ
[2, 3]	γίγνεται περίττωσις, ἐν δὲ τοῖς	καομένοις	τέφρα. Διὸ καὶ τὴν θάλαττάν
[2, 2]	ἀναγωγὴ τοῦ ὑγροῦ ὁμοία τοῖς	θερμαινομένοις	ἐστὶν ὕδασιν ὑπὸ πυρός· εἰ
[2, 9]	δὲ φερομένη καὶ προσπίπτουσα τοῖς	περιεχομένοις	νέφεσι ποιεῖ πληγήν, ἧς ὁ
[2, 3]	ἐν τοῖς διὰ τῆς τέφρας	ἠθουμένοις	ὕδασιν. Φαίνεται δὲ τὸ αἴτιον
[2, 2]	μεγάλην περιτείνειεν ὕδατος κύαθον, ἅμα	διανοουμένοις	ἂν ἀφανισθείη πᾶν. Ὃ δὴ
[2, 5]	ὥστε καθάπερ ἐνταῦθα βορέας ἐστίν,	κἀκείνοις	ἀπὸ τῆς ἐκεῖ ἄρκτου τις
[2, 1]	πελάγη ἧττον ποιεῖ τοῦτ' ἐπιδήλως.	Ἐκείνοις	δὲ διά τε τὸ τῶν
[2, 3]	τῶν ποταμῶν· τοῦτο δ' ἐν	ἐκείνοις	ἔρχεται εἰς τὸν τόπον εἰς
[2, 4]	ὡς τὰ πολλὰ γίγνεται ἐν	ἐκείνοις	τοῖς τόποις καθ' οὓς ἂν
[2, 8]	λίθων, ὥσπερ τῶν ἐν τοῖς	λίκνοις	ἀναβραττομένων· τοῦτον γὰρ τὸν τρόπον
[2, 2]	ἀλλ' ἔν γέ τισιν τεταγμένοις	χρόνοις	ἀποδίδωσι πᾶν τὸ ληφθέν, ὡς
[2, 8]	στερεοῖς ὄγκοις καὶ κοίλοις καὶ	παντοδαποῖς	σχήμασι παντοδαπὴν ἀφίησι φωνήν, ὥστ'
[2, 2]	πυρὸς μὲν ἐν τοῖς ἄνω	τόποις,	ἀέρος δὲ πλῆθος τὸ μετὰ
[2, 8]	τὸ ψῦχος, ἐν οἷς συμβαίνει	τόποις	γίγνεσθαι τοῦτο τὸ πάθος. Τὸ
[2, 4]	καταβαίνει ὕδωρ ἐν τούτοις τοῖς	τόποις	ἐφ' οὓς τρέπεται καὶ ἀφ'
[2, 4]	πολλὰ γίγνεται ἐν ἐκείνοις τοῖς	τόποις	καθ' οὓς ἂν συμπέσῃ γενέσθαι
[2, 8]	καὶ τῷ ἐναπολαμβάνεσθαι ἐν στενοτέροις	τόποις	καὶ ἀποβιάζεσθαι εἰς ἐλάττω τόπον
[2, 8]	γέγονεν· ἤδη γὰρ σεισμὸς ἐν	τόποις	τισὶν γιγνόμενος οὐ πρότερον ἔληξε
[2, 3]	οἱ ποταμοί, ἀλλ' ἢ τοῖς	τόποις	(τοῦτο δ' ἐπ' ἀμφοτέρων ἀνάγκη
[2, 6]	καικίας μὲν σφόδρα, λὶψ δὲ	ἀραιοτέροις,	καικίας μὲν διά τε τὸ
[2, 3]	μὲν τούτων ἐν ἄλλοις καιροῖς	οἰκειοτέροις	ποιητέον τὴν σκέψιν. Νῦν δὲ
[2, 8]	ἀναθυμίασιν, καὶ τῷ ἐναπολαμβάνεσθαι ἐν	στενοτέροις	τόποις καὶ ἀποβιάζεσθαι εἰς ἐλάττω
[2, 9]	τις ἢ καθάπερ ἐν τοῖς	πυκνοτέροις;	Καὶ γὰρ τὸ ὕδωρ ὑπὸ
[2, 3]	περὶ μὲν τούτων ἐν ἄλλοις	καιροῖς	οἰκειοτέροις ποιητέον τὴν σκέψιν. Νῦν
[2, 8]	Λιγυστικὴν χώραν. Ἐν δὲ ταῖς	νήσοις	ταῖς ποντίαις ἧττον γίγνονται σεισμοὶ
[2, 3]	βαρύτατα πρῶτα φέρεσθαι. Ὥστ' ἐν	ὅσοις	ἔνεστι τῆς τοιαύτης γῆς πλῆθος,
[2, 3]	οἵα καὶ φαίνεται ὑφισταμένη ἐν	τοῖς	ἀγγείοις ἁλμυρίς, τῷ δ' ἱδρῶτι
[2, 6]	χειμερινὰς δὲ εὖρος. Ἐπιπίπτουσι δὲ	τοῖς	ἄλλοις μάλιστα καὶ παύουσιν ἀπαρκτίαι
[2, 2]	μεταβάλλει τε μεριζόμενον καὶ μείγνυται	τοῖς	ἄλλοις οἷον πυρὸς μὲν ἐν
[2, 6]	ἕτεροι, οὗτοι δὲ μάλιστα ἐμπίπτουσιν	τοῖς	ἄλλοις πνέουσιν· ἡ δ' αἰτία
[2, 8]	ψυχρὸν διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν	τοῖς	ἀνέμοις. Ἐκλειπούσης οὖν εἰς τὴν
[2, 2]	ἄλλοις οἷον πυρὸς μὲν ἐν	τοῖς	ἄνω τόποις, ἀέρος δὲ πλῆθος
[2, 7]	γίγνεσθαι τοὺς σεισμοὺς ἔν τε	τοῖς	αὐχμοῖς καὶ πάλιν ἐν ταῖς
[2, 8]	ξηρόν ἐστι· καὶ ἐν μὲν	τοῖς	αὐχμοῖς πνευματώδης ὁ ἀήρ· τοῦτο
[2, 7]	ταῖς ἐπομβρίαις· ἔν τε γὰρ	τοῖς	αὐχμοῖς, ὥσπερ εἴρηται, ξηραινομένην ῥήγνυσθαι,
[2, 6]	τελευτῶντες δ' εἰς τοὺς πόρρω·	τοῖς	δὲ πρὸς ἕω περιίστανται μέχρι
[2, 3]	τὸν πορθμέα τοιοῦτον εἰπεῖν μῦθον,	τοῖς	δὲ τὴν ἀλήθειαν ζητοῦσιν ἧττον·
[2, 3]	ἢ συμμειχθέντος τινός, καθάπερ ἐν	τοῖς	διὰ τῆς τέφρας ἠθουμένοις ὕδασιν.
[2, 4]	πηγήν. Μαρτυρεῖ δὲ τὰ γιγνόμενα	τοῖς	εἰρημένοις· διὰ γὰρ τὸ συνεχῶς
[2, 3]	ὕδατος, μαρτύριον ἂν εἴη τι	τοῖς	εἰρημένοις· λέγουσι γὰρ πικρὰν οὕτως
[2, 3]	ἀληθές· ὥσπερ γὰρ καὶ ἐν	τοῖς	εἰρημένοις, οὕτω καὶ ἐν τῷ
[2, 3]	ἀπωθεῖν αἴθριος ἐνταῦθα, ἐν δὲ	τοῖς	ἐναντίοις ὑδατώδης. Ὁμοίως δὲ καὶ
[2, 2]	ἡλίου ἀναγωγὴ τοῦ ὑγροῦ ὁμοία	τοῖς	θερμαινομένοις ἐστὶν ὕδασιν ὑπὸ πυρός·
[2, 3]	τοῦτον. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐν	τοῖς	καομένοις· οὗ γὰρ ἂν μὴ
[2, 3]	σώμασι γίγνεται περίττωσις, ἐν δὲ	τοῖς	καομένοις τέφρα. Διὸ καὶ τὴν
[2, 6]	συμβέβηκεν ἐν τοῖς προβλήμασιν εἰρῆσθαι	τοῖς	κατὰ μέρος, νῦν λέγωμεν. Δεῖ
[2, 8]	πλῆθος λίθων, ὥσπερ τῶν ἐν	τοῖς	λίκνοις ἀναβραττομένων· τοῦτον γὰρ τὸν
[2, 3]	λόγος· περὶ δὲ τῆς ἁλμυρότητος,	τοῖς	μὲν ἅπαξ γεννήσασι καὶ ὅλως
[2, 6]	πρότερον. Οἱ δ' ἐτησίαι περιίστανται	τοῖς	μὲν περὶ δυσμὰς οἰκοῦσιν ἐκ
[2, 9]	τῇ γῇ σεισμόν, ἐν δὲ	τοῖς	νέφεσι βροντήν· πάντα γὰρ εἶναι
[2, 9]	ξύλων· οὕτως γὰρ καὶ ἐν	τοῖς	νέφεσι ἡ γιγνομένη τοῦ πνεύματος
[2, 9]	ποιεῖ τοὺς σεισμούς, ἐν δὲ	τοῖς	νέφεσι μεταβάλλουσα διακρινομένη, συνιόντων καὶ
[2, 9]	Καίτοι τινὲς λέγουσιν ὡς ἐν	τοῖς	νέφεσιν ἐγγίγνεται πῦρ· τοῦτο δ'
[2, 9]	θερμότητα φάναι τὴν ἀπολαμβανομένην ἐν	τοῖς	νέφεσιν εἶναι τούτων αἰτίαν οὐ
[2, 7]	ἄλλους; καίτοι ἐχρῆν. Ὅλως δὲ	τοῖς	οὕτως ὑπολαμβάνουσιν ἀναγκαῖον ἧττον ἀεὶ
[2, 3]	δὲ καὶ ὁ νότος αἴθριος	τοῖς	περὶ τὴν Λιβύην. Πολὺ οὖν
[2, 9]	βίᾳ δὲ φερομένη καὶ προσπίπτουσα	τοῖς	περιεχομένοις νέφεσι ποιεῖ πληγήν, ἧς
[2, 4]	διὸ τὰ νέφη συνίσταται ἐν	τοῖς	πλαγίοις, καὶ γίγνεται προσιόντος μὲν
[2, 6]	Ἐναντία δὲ τούτοις οὐκ ἔστι	τοῖς	πνεύμασιν, οὔτε τῷ μέσῃ (ἔπνει
[2, 3]	πλευστικῶς· διόπερ ἔνιοι τῶν ἐν	τοῖς	ποταμοῖς γεμιζόντων διὰ ταύτην τὴν
[2, 3]	τῶν ἀγωγίμων βάρους ἐν μὲν	τοῖς	ποταμοῖς ὀλίγου καταδύνειν, ἐν δὲ
[2, 4]	μὲν οὖν ἀήρ, καθάπερ ἐν	τοῖς	πρὸ τούτων λόγοις εἰρήκαμεν, γίγνεται
[2, 6]	παθημάτων ὅσα μὴ συμβέβηκεν ἐν	τοῖς	προβλήμασιν εἰρῆσθαι τοῖς κατὰ μέρος,
[2, 8]	γίγνεσθαι ἀναθυμίασιν, ὥσπερ εἴπομεν ἐν	τοῖς	πρότερον, ἀνάγκη τούτων ὑπαρχόντων γίγνεσθαι
[2, 9]	λέγοι τις ἢ καθάπερ ἐν	τοῖς	πυκνοτέροις; Καὶ γὰρ τὸ ὕδωρ
[2, 2]	καὶ κάτω ποιεῖν τὴν ἐπίχυσιν	τοῖς	ῥεύμασιν. Τὰ δὲ πολλαχοῦ μὲν
[2, 3]	κρατήσῃ τὸ θερμόν, ἐν μὲν	τοῖς	σώμασι γίγνεται περίττωσις, ἐν δὲ
[2, 3]	σύμμειξίν τινος. Ἔν τε γὰρ	τοῖς	σώμασι τὸ ἀπεπτότατον ἁλμυρὸν καὶ
[2, 8]	δύνασθαι ποιεῖν) ἀλλὰ καὶ ἐν	τοῖς	σώμασι τοῖς τῶν ζῴων· οἵ
[2, 2]	ἡ θάλαττα, καθάπερ τὸ ἐν	τοῖς	σώμασιν περίττωμα τῆς τροφῆς πάσης,
[2, 4]	μὲν καταβαίνει ὕδωρ ἐν τούτοις	τοῖς	τόποις ἐφ' οὓς τρέπεται καὶ
[2, 4]	τὰ πολλὰ γίγνεται ἐν ἐκείνοις	τοῖς	τόποις καθ' οὓς ἂν συμπέσῃ
[2, 3]	ὥσπερ οἱ ποταμοί, ἀλλ' ἢ	τοῖς	τόποις (τοῦτο δ' ἐπ' ἀμφοτέρων
[2, 8]	ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς σώμασι	τοῖς	τῶν ζῴων· οἵ τε γὰρ
[2, 2]	διὰ τὴν κουφότητα, καθάπερ ἐν	τοῖς	τῶν ζῴων σώμασιν. Καὶ γὰρ
[2, 2]	συμβαίνει καὶ τούτοις ἄλογον καὶ	τοῖς	φάσκουσι τὸ πρῶτον ὑγρᾶς οὔσης
[2, 3]	ἀντὶ τῶν ἰχθύων, οἳ γίγνονται	αὐτοῖς	ἐκ τῆς κρήνης· τούτου γὰρ
[2, 3]	χρόνον αὐτήν. Ἢ γὰρ λεκτέον	αὐτοῖς	ὅτι οὐδὲ τὸ ἀναχθὲν ὕδωρ
[2, 3]	δ' ὅσα πάθη κατὰ φύσιν	αὐτοῖς	συμβαίνει ποιεῖν ἢ πάσχειν, εἴρηται
[2, 3]	ταύτην μέντοι τεταγμένως συμβαίνειν πᾶσιν	αὐτοῖς.	Τούτων δ' οὕτως ἐχόντων, πειρατέον
[2, 1]	θεολογίας ποιοῦσιν αὐτῆς πηγάς, ἵν'	(αὐτοῖς	ὦσιν ἀρχαὶ καὶ ῥίζαι γῆς
[2, 3]	πεπύρωται, ἔχει δυνάμει θερμότητα ἐν	αὑτοῖς.	Ὁρᾶν δ' ἔξεστι καὶ τὴν
[2, 3]	τὴν θάλατταν, περιδήσας τὸ στόμα	τοιούτοις	ὥστε μὴ παρεγχεῖσθαι τῆς θαλάττης·
[2, 2]	Τὸ δ' αὐτὸ συμβαίνει καὶ	τούτοις	ἄλογον καὶ τοῖς φάσκουσι τὸ
[2, 2]	καλῶς. Ὁμοίως δὲ καὶ ἐν	τούτοις·	ἔστιν γάρ, ὥσπερ λέγομεν, οὗτος
[2, 4]	ἀνέμων εἰσίν, εἴρηται· πρὸς δὲ	τούτοις	καὶ περὶ τῆς φορᾶς αὐτῶν.
[2, 9]	τἆλλα τὰ τῆς αὐτῆς φύσεως	τούτοις	ὄντα. Καὶ περὶ μὲν βροντῆς
[2, 7]	ἄνω δι' ὅλης. Πρὸς δὲ	τούτοις	οὐδὲν ἀποδίδωσι τῶν συμβαινόντων περὶ
[2, 6]	οὐκ ἀκριβοῖ δέ. Ἐναντία δὲ	τούτοις	οὐκ ἔστι τοῖς πνεύμασιν, οὔτε
[2, 6]	πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες, καὶ πρὸς	τούτοις	περὶ τῶν ἄλλων παθημάτων ὅσα
[2, 9]	τε καὶ ἀστραπὰς καὶ πρὸς	τούτοις	τἆλλα τὰ τῆς αὐτῆς φύσεως
[2, 2]	ζῴων σώμασιν. Καὶ γὰρ ἐν	τούτοις	τῆς τροφῆς εἰσελθούσης γλυκείας ἡ
[2, 4]	πλεῖστον μὲν καταβαίνει ὕδωρ ἐν	τούτοις	τοῖς τόποις ἐφ' οὓς τρέπεται
[2, 3]	φαίνεται ὑφισταμένη ἐν τοῖς ἀγγείοις	ἁλμυρίς,	τῷ δ' ἱδρῶτι συνεκκρινομένης ἐκ
[2, 3]	κράσεων· εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν	χωρὶς	ἐν ἄλλοις. Περὶ μὲν οὖν
[2, 8]	σεισμῶν· συνεχὴς γὰρ οὖσα ἡ	ἀναθυμίασις	ἀκολουθεῖ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[2, 4]	μὲν ὑγροῦ πλέον ἔχουσα πλῆθος	ἀναθυμίασις	ἀρχὴ τοῦ ὑομένου ὕδατός ἐστιν,
[2, 4]	χλωρῶν ξύλων καπνόν, ἡ δ'	ἀναθυμίασις	αὕτη ἄνεμός ἐστιν, εὐλόγως ἂν
[2, 8]	ἡ ἀρχὴ ἀφ' ἧς ἡ	ἀναθυμίασις	ἐγένετο καὶ ἡ ὁρμὴ τοῦ
[2, 4]	μὲν τὸ μέρος ἡ ξηρὰ	ἀναθυμίασις	ἐγένετο πλείων, κατὰ δὲ τὸ
[2, 9]	τούτων. γίγνεται δ' ὅταν ἡ	ἀναθυμίασις	εἰς τὴν φλόγα συνεστραμμένη φέρηται,
[2, 8]	ὁ αὐχμός, ὅταν πλείων ἡ	ἀναθυμίασις	ἡ ξηρὰ γίγνηται τῆς ὑγρᾶς·
[2, 5]	μικρόν, σύμμετρος ἤδη γίγνεται ἡ	ἀναθυμίασις	καὶ ἡ θερμότης, ὥστε τὰ
[2, 4]	καὶ γίγνεται προσιόντος μὲν ἡ	ἀναθυμίασις	τοῦ ὑγροῦ, ἀπιόντος δὲ πρὸς
[2, 9]	ταῦτ' ἐστί, τῶν μὲν ὅτι	ἀνάκλασις	ἡ ἀστραπή, τῶν δ' ὅτι
[2, 9]	ἀμφοτέρως μέν, μᾶλλον δ' ἡ	κατάσπασις	τοῦ ἄνωθεν αἰθέρος. Τοῦ τε
[2, 5]	ἄλλα καὶ τῶν πνευμάτων ἡ	στάσις·	ὥστε καθάπερ ἐνταῦθα βορέας ἐστίν,
[2, 3]	τὸ τοιοῦτον ἡ τῆς τροφῆς	ὑπόστασις	διὰ τὴν ἀπεψίαν· ἐν δὲ
[2, 2]	γλυκείας ἡ τῆς ὑγρᾶς τροφῆς	ὑπόστασις	καὶ τὸ περίττωμα φαίνεται πικρὸν
[2, 3]	τοιαύτη δὲ πᾶσα μὲν ἡ	ὑπόστασις,	μάλιστα δὲ ἡ εἰς τὴν
[2, 8]	τὸν σεισμὸν ἐποίησεν, ἡ δ'	ὑπόστασις	τοῦ κύματος τὸν κατακλυσμόν. Κατὰ
[2, 9]	ἀστραπὴ διάλαμψις, ἡ δὲ βροντὴ	σβέσις,	οὐκ ἐγγιγνομένου παρ' ἕκαστον πάθος
[2, 9]	δὲ καὶ ἡ σίξις μικρὰ	ζέσις·	ᾗ γὰρ τὸ προσπῖπτον κρατεῖ
[2, 3]	τάξεως. Ὅθεν μὲν οὖν ἡ	γένεσις	ἔνεστιν τοῦ ἁλμυροῦ ἐν τῷ
[2, 4]	ἢ κάτωθεν· ἡ μὲν γὰρ	κίνησις	ἄνωθεν καὶ πρὶν πνεῖν, ὁ
[2, 8]	τῆς ἀπὸ τοῦ βάθους ἡ	διάκρισις.	Ὅπου δ' ἂν γένηται τοιοῦτος
[2, 9]	νέφεσι ἡ γιγνομένη τοῦ πνεύματος	ἔκκρισις	πρὸς τὴν πυκνότητα τῶν νεφῶν
[2, 4]	σῶμα· καὶ ὅταν ἡ τοιαύτη	ἀπόκρισις	ᾖ καὶ ἄνεμοι κατέχωσι, παυομένων
[2, 2]	ἅμα ταύτης τε τῆς ἀπορίας	λύσις	ἔσται, καὶ περὶ θαλάττης τὴν
[2, 2]	τε γὰρ τὸ κοιλότατον ἡ	ῥύσις,	καὶ ἡ θάλαττα τὸν τοιοῦτον
[2, 8]	ὥστ' ἔσω γίγνεται πάλιν ἡ	ῥύσις,	ὥσπερ ἄμπωτις, εἰς τοὐναντίον τῆς
[2, 1]	δὲ θαλάττης, καὶ τίς ἡ	φύσις	αὐτῆς, καὶ διὰ τίν' αἰτίαν
[2, 3]	πῶς μεταβάλλουσι καὶ τίς ἡ	φύσις	αὐτῶν, ἔτι δ' ὅσα πάθη
[2, 8]	οὖν σεισμῶν, καὶ τίς ἡ	φύσις,	καὶ διὰ τίνα αἰτίαν γίγνονται,
[2, 4]	αὐτή ἐστιν ἥ τε ἀνέμου	φύσις	καὶ ἡ τοῦ ὑομένου ὕδατος,
[2, 4]	οὖν ἐστιν ἡ τοῦ ἀνέμου	φύσις	καὶ πῶς γίγνεται, ἔτι δὲ
[2, 2]	τοῦτ' ἀεὶ βούλεται ποιεῖν ἡ	φύσις	οὕτως, καθάπερ εἴρηται πρότερον. Διὸ
[2, 4]	ξηρὰ τῶν πνευμάτων ἀρχὴ καὶ	φύσις	πάντων. Ταῦτα δὲ ὅτι τοῦτον
[2, 8]	Ὥστ' εἴπερ ἡ τοῦ πνεύματος	(φύσις	τοιαύτη, μάλιστα τῶν σωμάτων τὸ
[2, 8]	σειομένη, καθάπερ ὕδωρ (ἡ γὰρ	ἔκχυσις	ἀνάτρεψίς τίς ἐστιν) Ἀλλ' αἴτια
[2, 3]	ἐν μὲν τοῖς σώμασι γίγνεται	περίττωσις,	ἐν δὲ τοῖς καομένοις τέφρα.
[2, 3]	τῶν εἰρημένων, ἀλλὰ καὶ ἐάν	τις	ἀγγεῖον (πλάσας θῇ κήρινον εἰς
[2, 8]	καὶ τὴν γῆν οὕτως ἄν	τις	αἰτιῷτο τοῦ πάθους· ἀνατρέπεται γὰρ
[2, 8]	γὰρ διὰ τὸ μέγεθος ὑπολάβοι	τις	ἂν τοιαῦτα δύνασθαι ποιεῖν) ἀλλὰ
[2, 6]	αὐτοῦ καὶ ἐπ' ὀλίγον πνεῖ	τις	ἄνεμος, ὃν καλοῦσιν οἱ περὶ
[2, 5]	κἀκείνοις ἀπὸ τῆς ἐκεῖ ἄρκτου	τις	ἄνεμος οὕτως ὤν, ὃν οὐδὲν
[2, 8]	σώματος γὰρ γίγνεται ὥσπερ τρόμος	τις	ἀντιμεθισταμένου τοῦ πνεύματος ἔξωθεν εἴσω
[2, 3]	τὰ δὲ ἱμάτια ῥύπτειν, ἐάν	τις	διασείσῃ βρέξας. Ἔστι δὲ καὶ
[2, 3]	Ὁμοίως δὲ γελοῖον κἂν εἴ	τις	εἰπὼν ἱδρῶτα τῆς γῆς εἶναι
[2, 3]	τοιαύτη λίμνη, εἰς ἣν ἐάν	τις	ἐμβάλῃ συνδήσας ἄνθρωπον ἢ ὑποζύγιον
[2, 2]	ἡμέραν, τὸ δ' ὥσπερ εἴ	τις	ἐπὶ τράπεζαν μεγάλην περιτείνειεν ὕδατος
[2, 8]	ὕδωρ (ἡ γὰρ ἔκχυσις ἀνάτρεψίς	τίς	ἐστιν) Ἀλλ' αἴτια ταῦτα μὲν
[2, 2]	προσηκόντως (ἄλογον γὰρ εἰ μή	(τίς	ἐστιν τόπος ὕδατος ὥσπερ καὶ
[2, 3]	τε γὰρ τῇ Χαονίᾳ κρήνη	τίς	ἐστιν ὕδατος πλατυτέρου, ἀπορρεῖ δ'
[2, 6]	τῷ μέσῃ (ἔπνει γὰρ ἄν	τις	ἐφ' οὗ τὸ Μ· τοῦτο
[2, 9]	ἐναπόληψιν τί ἂν ἀλλοιότερον λέγοι	τις	ἢ καθάπερ ἐν τοῖς πυκνοτέροις;
[2, 3]	τὸ πρῶτον εὐθὺς ἦν, λεκτέον	τίς	ἡ αἰτία, καὶ ἅμα διὰ
[2, 2]	εἰ γέγονε, καὶ τοῦ χυμοῦ,	τίς	ἡ αἰτία τῆς ἁλμυρότητος καὶ
[2, 1]	~Α' (Περὶ δὲ θαλάττης, καὶ	τίς	ἡ φύσις αὐτῆς, καὶ διὰ
[2, 3]	εἰσι καὶ πῶς μεταβάλλουσι καὶ	τίς	ἡ φύσις αὐτῶν, ἔτι δ'
[2, 8]	Περὶ μὲν οὖν σεισμῶν, καὶ	τίς	ἡ φύσις, καὶ διὰ τίνα
[2, 5]	μᾶλλον δεῦρο ἢ οὗτος ἐκεῖ.	Τίς	μὲν οὖν αἰτία τούτων ἐστὶ
[2, 4]	προϊὸν ἤδη πνεῦμα γίγνεται λαμπρόν.	Τίς	μὲν οὖν ἐστιν ἡ τοῦ
[2, 9]	πλεῖστον· ὅμοιον γὰρ κἂν εἴ	τις	οἴοιτο τὸ ὕδωρ καὶ τὴν
[2, 4]	φορᾷ. Διὸ καὶ ἀπορήσειεν ἄν	τις	ποτέρωθεν ἡ ἀρχὴ τῶν πνευμάτων
[2, 9]	ὂν καὶ ὅταν τὴν θάλαττάν	τις	ῥάβδῳ τύπτῃ· φαίνεται γὰρ τὸ
[2, 2]	Ὥσπερ οὖν κἀκεῖ ἄτοπον εἴ	τις	τῆς ποτίμου τροφῆς μὴ νομίζοι
[2, 3]	μὲν οὖν τὸν ἥλιον παύσει	τις	τῆς φορᾶς, τί ἔσται τὸ
[2, 3]	καὶ ἐν Ὀμβρικοῖς· (ἔστι γάρ	τις	τόπος ἐν ᾧ πεφύκασι κάλαμοι
[2, 5]	τὸ μέγεθός ἐστιν, ἐάν τέ	τις	τοὺς πλοῦς λογίζηται καὶ τὰς
[2, 3]	δὲ καὶ περὶ Λύγκον κρήνη	τις	ὕδατος ὀξέος, περὶ δὲ τὴν
[2, 3]	εἶναι τὸν ὄγκον· ἐὰν γάρ	τις	ὕδωρ ἁλμυρὸν ποιήσῃ σφόδρα μείξας
[2, 1]	τὸ πλῆθος· ἡ μὲν γὰρ	Μαιῶτις	εἰς τὸν Πόντον ῥεῖ, οὗτος
[2, 8]	γίγνεται πάλιν ἡ ῥύσις, ὥσπερ	ἄμπωτις,	εἰς τοὐναντίον τῆς ἔξω πλημμυρίδος,
[2, 8]	καθάπερ ὕδωρ (ἡ γὰρ ἔκχυσις	ἀνάτρεψίς	τίς ἐστιν) Ἀλλ' αἴτια ταῦτα
[2, 9]	δὲ καὶ ἡ τοῦ πυρὸς	ἐμπερίληψις,	ἀμφοτέρως μέν, μᾶλλον δ' ἡ
[2, 8]	ἐν ᾧ γενομένων ἔσται ἡ	ἔκλειψις.	Ἀνιεμένου οὖν ᾧ κατείχετο ὁ
[2, 9]	ὅτι πυρὸς μὲν ἡ ἀστραπὴ	διάλαμψις,	ἡ δὲ βροντὴ σβέσις, οὐκ
[2, 5]	τῆς ἀναθυμιάσεως, οἷον ὅταν γένηται	πάγος	ἰσχυρός, ἢ καταμαραινομένης ὑπὸ τοῦ
[2, 9]	διὰ τὸ πλέον ὂν τὸ	φέγγος	τὸ τῆς ἡμέρας ἀφανίζειν. Τὰ
[2, 5]	νυκτῶν. θυμιᾶται δ' οὔτε τὸ	πεπηγὸς	οὔτε τὸ μηδὲν ἔχον ξηρόν,
[2, 9]	πιθανόν· καὶ γὰρ οὗτος ὁ	λόγος	ἀπραγμόνως εἴρηται λίαν· ἀποκεκριμένον τε
[2, 5]	τὸν λόγον. Ὅ τε γὰρ	λόγος	δείκνυσιν ὅτι ἐπὶ πλάτος μὲν
[2, 3]	πλείω τῆς ἀξίας ἐνδιατέτριφεν ὁ	λόγος·	περὶ δὲ τῆς ἁλμυρότητος, τοῖς
[2, 9]	περὶ ἀμφοτέρων ὁ αὐτὸς (ἀρμόσει	λόγος.	Τήν τ' ἐναπόληψιν τί ἂν
[2, 9]	τὴν ἀστραπὴν οὖσαν τῆς βροντῆς.	Ἄλογος	δὲ καὶ ἡ τοῦ πυρὸς
[2, 3]	ῥεόντων ὑδάτων καὶ τὸ τῆς	φλογὸς	ῥεῦμα) φανερὸν δὴ καὶ τοῦτο
[2, 6]	ἀπέχοντα κατὰ τόπον, ὥσπερ κατ'	εἶδος	ἐναντία τὰ πλεῖστον ἀπέχοντα κατὰ
[2, 6]	τὰ πλεῖστον ἀπέχοντα κατὰ τὸ	εἶδος·	πλεῖστον δ' ἀπέχει κατὰ τόπον
[2, 3]	γίγνεται τούτων ἕκαστον, τὸ δ'	εἶδος	τοῦ πλήθους ἑκάστου τούτων μένει,
[2, 4]	Ἐπειδὴ δ' ἕτερον ἑκατέρας τὸ	εἶδος,	φανερὸν ὅτι διαφέρει, καὶ οὐχ
[2, 3]	καὶ θερμῶν, ὥστε μετ' ὀλίγης	ἀτμίδος.	Διὸ καὶ θερμός ἐστιν· εἰ
[2, 4]	ψύξιν συνισταμένης πάλιν τῆς ἀναχθείσης	ἀτμίδος	εἰς ὕδωρ (διὸ χειμῶνός τε
[2, 8]	πλήρη πολλῆς ὄντα καὶ ψυχρᾶς	ἀτμίδος,	(ὥσπερ τὸ πνεῦμα τὸ> διὰ
[2, 8]	ἄμπωτις, εἰς τοὐναντίον τῆς ἔξω	πλημμυρίδος,	καὶ πρὸς ὄρθρον μάλιστα· τηνικαῦτα
[2, 1]	ἡ θάλαττα, καὶ τῆς (μὲν	Μαιώτιδος	ὁ Πόντος, τούτου δ' ὁ
[2, 3]	τι μέρος αὐτῆς μετὰ τοῦ	γλυκέος	(ἀλλ' ἔλαττον τοσούτῳ ὅσῳ καὶ
[2, 3]	τὸ ἁλμυρὸν καὶ πλατὺ τοῦ	γλυκέος	ἔλαττον· διόπερ ἰσάζει ὡς ἐπίπαν
[2, 3]	τοῦ ἐν τῇ τροφῇ ὑγροῦ	(γλυκέος	ὄντος. Εἰ δὴ ὥσπερ τὸ
[2, 3]	γὰρ ἐνταῦθα δῆλον πῶς ἐκ	γλυκέος	τοῦ πόματος ἁλμυρὸς γίγνεται ὁ
[2, 2]	οὐ μόνον καθάπερ Ἡράκλειτός φησιν,	νέος	ἐφ' ἡμέρῃ ἐστίν, ἀλλ' ἀεὶ
[2, 2]	ἐφ' ἡμέρῃ ἐστίν, ἀλλ' ἀεὶ	νέος	συνεχῶς. Ἔτι δ' ἡ ὑπὸ
[2, 3]	περὶ Λύγκον κρήνη τις ὕδατος	ὀξέος,	περὶ δὲ τὴν Σκυθικὴν πικρά·
[2, 3]	γιγνομένων ὕδατος τοῦτ' ἐστὶν τὸ	πάθος,	ἀλλ' οὐ διὰ τὴν τοῦ
[2, 4]	μὲν τὰ πολλὰ τὸ αὐτὸ	πάθος	ἐπὶ πλείω διήκειν εἰκὸς χώραν,
[2, 9]	ἀλλὰ φαίνεσθαι, παρεικάζοντες ὡς τὸ	πάθος	ὅμοιον ὂν καὶ ὅταν τὴν
[2, 7]	τινὰς πολλάκις γίγνεται τοῦτο τὸ	πάθος	οὐδεμιᾷ διαφέροντας ὑπερβολῇ τοιαύτῃ παρὰ
[2, 8]	συμβαίνει τόποις γίγνεσθαι τοῦτο τὸ	πάθος.	Τὸ δ' αὐτὸ αἴτιον καὶ
[2, 9]	σβέσις, οὐκ ἐγγιγνομένου παρ' ἕκαστον	πάθος	τοῦ πυρὸς ἀλλ' ἐνυπάρχοντος. Ἡμεῖς
[2, 9]	τρόπον, ὡς παρεικάσαι μείζονι μικρὸν	πάθος,	τῷ ἐν τῇ φλογὶ γιγνομένῳ
[2, 2]	ποταμῶν ῥεόντων ἀναρίθμων καὶ τὸ	μέγεθος	ἀπλέτων οὐδὲν ἡ θάλαττα γίγνεται
[2, 8]	σεισμός. Ἐλάττους δ' οὗτοι τὸ	μέγεθος	γίγνονταιv (διὰ τὸ διῃρῆσθαι τὴν
[2, 7]	λέγειν μὲν ὡς διὰ τὸ	μέγεθος	ἐπὶ τοῦ ἀέρος μένειν, σείεσθαι
[2, 5]	ἢ πέντε πρὸς τρία τὸ	μέγεθός	ἐστιν, ἐάν τέ τις τοὺς
[2, 2]	καὶ τὸ πλῆθος καὶ τὸ	μέγεθος	ὄντων. Τὸ δ' αὐτὸ συμβαίνει
[2, 2]	στοιχείων, πλὴν τὸ τῆς θαλάττης	μέγεθος·	τὸ γὰρ τῶν ποταμῶν οὔτ'
[2, 5]	ἢ χειμῶνος, καὶ διὰ τὸ	μέγεθος	τοῦ ἄστρου ἡμερῶν γίγνεται πλῆθος·
[2, 8]	(ἐνταῦθα μὲν γὰρ διὰ τὸ	μέγεθος	ὑπολάβοι τις ἂν τοιαῦτα δύνασθαι
[2, 3]	καὶ ὕδωρ, ἀναγκαῖον ἐμπεριλαμβάνεσθαί τι	πλῆθος	ἀεὶ ταύτης τῆς δυνάμεως, καὶ
[2, 4]	ἔχει· κινηθείη γὰρ ἂν πολὺ	πλῆθος	ἀέρος ὑπό τινος μεγάλης πτώσεως,
[2, 5]	μέγεθος τοῦ ἄστρου ἡμερῶν γίγνεται	πλῆθος·	αἱ δὲ μεταβολαὶ πάντων ταραχώδεις
[2, 4]	τι μόριον ὕδατος ἄφθονον λαμβάνει	πλῆθος.	Αἴτιον δ' ὅτι ὡς μὲν
[2, 4]	εἶναι ῥέοντος, οὐδ' ἂν ἔχῃ	πλῆθος,	ἀλλὰ δεῖ πηγαῖον εἶναι τὸ
[2, 4]	ἡ μὲν ὑγροῦ πλέον ἔχουσα	πλῆθος	ἀναθυμίασις ἀρχὴ τοῦ ὑομένου ὕδατός
[2, 5]	εἰ μή που κωλύει θαλάττης	πλῆθος,	ἅπαν εἶναι πορεύσιμον, καὶ κατὰ
[2, 2]	περὶ τὸ μέσον ὕδατός τι	πλῆθος,	ἐξ οὗ καὶ τὰ ῥέοντα
[2, 1]	αἰτίαν ἁλμυρὸν τοσοῦτόν ἐστιν ὕδατος	πλῆθος,	ἔτι δὲ περὶ τῆς ἐξ
[2, 3]	πηλὸς γίγνεται· τοσοῦτον ἔχει σωματῶδες	πλῆθος	ἡ θάλαττα. Ταὐτὸ δὲ τοῦτο
[2, 1]	ῥεῖ, καὶ τῶν ποταμῶν τὸ	πλῆθος·	ἡ μὲν γὰρ Μαιῶτις εἰς
[2, 8]	αὐτῶν ὥσπερ Εὔριπος, διὰ τὸ	πλῆθος	ἰσχυρότερον ποιεῖ τὸν σεισμόν. Ἔτι
[2, 2]	τὴν σωτηρίαν, τοσούτων καὶ τὸ	πλῆθος	καὶ τὸ μέγεθος ὄντων. Τὸ
[2, 8]	ἂν γένηται τοιοῦτος σεισμός, ἐπιπολάζει	πλῆθος	λίθων, ὥσπερ τῶν ἐν τοῖς
[2, 3]	καὶ παρέχεται τὸ πολὺ τοῦτο	πλῆθος.	Μεμειγμένης δ' οὔσης, ὥσπερ εἴπομεν,
[2, 3]	πῶς οἷόν τε τοσοῦτον ὕδατος	πλῆθος	ξηραινομένης (καὶ θερμαινομένης ἐκκριθῆναι; πολλοστὸν
[2, 2]	ὄγκος καὶ ἀρχὴ διὰ τὸ	πλῆθος,	ὅθεν μεταβάλλει τε μεριζόμενον καὶ
[2, 3]	ὕδατος, τοῦτο ψυχθὲν ἁλῶν γίγνεται	πλῆθος.	Ὅσα δ' ἐστὶν ἁλμυρὰ ῥεύματα
[2, 1]	πέπονθεν· αὐτόματον δὲ στάσιμον τοσοῦτον	πλῆθος	οὐδὲν ὁρῶμεν πηγαῖον γιγνόμενον. (Ἔτι
[2, 3]	ὅσοις ἔνεστι τῆς τοιαύτης γῆς	πλῆθος,	ῥέπει τάχιστα κάτω ταῦτα. Καὶ
[2, 1]	διά τε τὸ τῶν ποταμῶν	πλῆθος	συμβαίνει τοῦτο (πλείους γὰρ εἰς
[2, 8]	σεισμοὶ τῶν προσγείων· τὸ γὰρ	πλῆθος	τῆς θαλάττης καταψύχει τὰς ἀναθυμιάσεις
[2, 8]	γιγνόμενον σφοδρὸν καὶ διὰ τὸ	πλῆθος	τῆς θαλάττης πολλῆς προσφερομένης ἀπωθεῖται
[2, 4]	ἀρχήν. Ἐπεὶ δ' ἐστὶν ἄνεμος	πλῆθός	τι τῆς ξηρᾶς ἐκ γῆς
[2, 2]	τοῖς ἄνω τόποις, ἀέρος δὲ	πλῆθος	τὸ μετὰ τὸν τοῦ πυρὸς
[2, 8]	δὲ τοῦ μὲν μεγέθους τὸ	πλῆθος	τοῦ πνεύματος καὶ τῶν τόπων
[2, 2]	χαλεπὸν ἰδεῖν. Τὸ γὰρ αὐτὸ	πλῆθος	ὕδατος εἰς πλάτος τε διαταθὲν
[2, 2]	ἀρχαίαν ἀπορίαν, διὰ τί τοσοῦτον	πλῆθος	ὕδατος οὐδαμοῦ φαίνεται (καθ' ἑκάστην
[2, 3]	νομίζειν ἐλάττω τε γίγνεσθαι τὸ	πλῆθος,	ὥσπερ φησὶ Δημόκριτος, καὶ τέλος
[2, 1]	ὁ Πόντος, τούτου δ' ὁ	Αἰγαῖος,	τοῦ δ' Αἰγαίου ὁ Σικελικός·
[2, 5]	φορᾶς αὐτῶν. ~Ε' Ὁ δ'	ἥλιος	καὶ παύει καὶ συνεξορμᾷ τὰ
[2, 6]	κινεῖται τῶν πνευμάτων ὡς ὁ	ἥλιος.	Οἱ ἐναντίοι δὲ ἢ ταὐτὸ
[2, 8]	ἡμέρας ἡ μεσημβρία (ὁ γὰρ	ἥλιος	ὅταν μάλιστα κρατῇ, κατακλείει τὴν
[2, 2]	φασιν, δῆλον ὅτι καὶ ὁ	ἥλιος	οὐ μόνον καθάπερ Ἡράκλειτός φησιν,
[2, 4]	καὶ πολλὴ θερμότης, καὶ ὁ	ἥλιος	οὐ μόνον τὸ ἐπιπολάζον τῆς
[2, 5]	τηνικαῦτα ὅτε μάλιστα πλησιάζει ὁ	ἥλιος,	(οὔτε ὅτε πόρρω· καὶ τὰς
[2, 8]	ἓν ἁπάσας ὁρμᾶν· ὁ δ'	ἥλιος	οὐχ ὁμοίως δύναται, τὰς δὲ
[2, 4]	γίγνονται τῶν ἀνέμων· ὁ γὰρ	ἥλιος	τούτους μόνους οὐκ ἐπέρχεται τοὺς
[2, 7]	τριῶν. Ἀναξαγόρας τε γὰρ ὁ	Κλαζομένιος	καὶ πρότερον Ἀναξιμένης ὁ Μιλήσιος
[2, 3]	(ψυ( χρός· τῷ δ' ἀπωθεῖν	αἴθριος	ἐνταῦθα, ἐν δὲ τοῖς ἐναντίοις
[2, 6]	προωθοῦντες. Ὁ δὲ καικίας οὐκ	αἴθριος,	ὅτι ἀνακάμπτει εἰς αὑτόν· ὅθεν
[2, 3]	Ὁμοίως δὲ καὶ ὁ νότος	αἴθριος	τοῖς περὶ τὴν Λιβύην. Πολὺ
[2, 7]	Κλαζομένιος καὶ πρότερον Ἀναξιμένης ὁ	Μιλήσιος	ἀπεφήναντο, καὶ τούτων ὕστερον Δημόκριτος
[2, 6]	καικίας· αὕτη γὰρ ἀνατολὴ θερινή.	Ἐναντίος	δ' οὐχ ὁ ἀπὸ τοῦ
[2, 6]	Α· τοῦτο γὰρ δυσμὴ ἰσημερινή.	Ἐναντίος	δὲ τούτῳ ἀπηλιώτης ἀπὸ τοῦ
[2, 6]	οὗτος γὰρ ἀπὸ δυσμῆς χειμερινῆς,	ἐναντίος	δὲ τούτῳ (κατὰ διάμετρον γὰρ
[2, 6]	Η· ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἄρκτος.	Ἐναντίος	δὲ τούτῳ νότος ἀπὸ τοῦ
[2, 6]	καὶ πολλάκις εὐρόνοτοι λέγονται πνεῖν.	Ἐναντίος	δὲ τούτῳ οὐχ ὁ ἀπὸ
[2, 6]	ἐφ' ᾧ Α δυσμὴ ἰσημερινή,	ἐναντίος	(δὲ τούτῳ τόπος, ἐφ' οὗ
[2, 2]	τῶν ἄλλων στοιχείων ἐστὶν ἠθροισμένος	ὄγκος	καὶ ἀρχὴ διὰ τὸ πλῆθος,
[2, 3]	ἀλλ' ἢ μόνον ὁ πᾶς	ὄγκος.	Καὶ γὰρ καὶ περὶ γῆς
[2, 8]	γῆς, καὶ ἀνῄει οἷον λοφώδης	ὄγκος	μετὰ ψόφου· τέλος δὲ ῥαγέντος
[2, 5]	καύματα καὶ τὸ ψῦχος κατὰ	μῆκος,	ἀλλ' ἐπὶ (πλάτος, ὥστ' εἰ
[2, 8]	οὕτω πολλὴν συνελθεῖν ἀρχήν· ἐπὶ	μῆκος	γὰρ πολλαπλασία τῆς ἀπὸ τοῦ
[2, 5]	τὰς πορείας· πολὺ γὰρ τὸ	μῆκος	διαφέρει τοῦ πλάτους. Τὸ γὰρ
[2, 8]	διατεῖνον καὶ μακρόν, οἷον γραμμῆς	μῆκος	εὐθύτητι διηκριβωμένον, τοῦ πνεύματος ἀπομαραινομένου
[2, 2]	τρέφεται πῦρ, οὐδὲ τὸν ἥλιον	εἰκὸς	ἦν ὑπολαβεῖν, οὐδ' εἰ πᾶν
[2, 2]	γιγνομένῃ φλογί, δι' ἧς τὸ	εἰκὸς	λαβόντες οὕτω καὶ περὶ τοῦ
[2, 4]	αὐτὸ πάθος ἐπὶ πλείω διήκειν	εἰκὸς	χώραν, διὰ τὸ παραπλησίως κεῖσθαι
[2, 3]	γῆς, ἰδίειν ξηραινομένην; Ἀλλὰ μᾶλλον	εἰκός,	ὥσπερ φασί τινες, ἀπελθόντος τοῦ
[2, 1]	Αἰγαῖος, τοῦ δ' Αἰγαίου ὁ	Σικελικός·	ὁ δὲ Σαρδονικὸς καὶ Τυρρηνικὸς
[2, 1]	Σικελικός· ὁ δὲ Σαρδονικὸς καὶ	Τυρρηνικὸς	βαθύτατοι πάντων. Τὰ δ' ἔξω
[2, 1]	Αἰγαίου ὁ Σικελικός· ὁ δὲ	Σαρδονικὸς	καὶ Τυρρηνικὸς βαθύτατοι πάντων. Τὰ
[2, 6]	διὰ δὲ τὸ τῷ τόπῳ	ἀπηλιωτικὸς	εἶναι ἔχει πολλὴν ὕλην καὶ
[2, 9]	τε γὰρ κάτω φέρεσθαι τὸ	πεφυκὸς	ἄνω δεῖ λέγεσθαι τὴν αἰτίαν,
[2, 8]	πάλιν εἰς τὴν γῆν, τὸ	πεφυκὸς	ἀποπνεῖν ἐκ τῆς γῆς. Αἵ
[2, 8]	γὰρ τὸ ἐπὶ πλεῖστόν τε	πεφυκὸς	ἰέναι καὶ σφοδρότατον μάλιστα τοιοῦτον
[2, 8]	οἷον λοφώδης ὄγκος μετὰ ψόφου·	τέλος	δὲ ῥαγέντος ἐξῆλθεν πνεῦμα πολὺ
[2, 1]	ἐλάττω γίγνεσθαι ξηραινομένην οἴονται, καὶ	τέλος	ἔσεσθαί ποτε πᾶσαν ξηράν. Ἔνιοι
[2, 7]	τοὺς σεισμοὺς φάναι γίγνεσθαι, καὶ	τέλος	παύσασθαί ποτε σειομένην· τὸ γὰρ
[2, 3]	πλῆθος, ὥσπερ φησὶ Δημόκριτος, καὶ	τέλος	ὑπολείψειν, τῶν Αἰσώπου μύθων οὐδὲν
[2, 4]	πρὶν πνεῖν, ὁ δ' ἀὴρ	ἐπίδηλος,	κἂν ᾖ νέφος ἢ ἀχλύς·
[2, 3]	ᾖ πλήρη· σχεδὸν γὰρ ὥσπερ	πηλὸς	γίγνεται· τοσοῦτον ἔχει σωματῶδες πλῆθος
[2, 2]	ὅ τ' Ἴστρος καὶ ὁ	Νεῖλος	μέγιστοι τῶν ποταμῶν εἰσιν τῶν
[2, 6]	εὐσήμως ἔχειν, ὁ τοῦ ὁρίζοντος	κύκλος·	διὸ καὶ στρογγύλος. Δεῖ δὲ
[2, 6]	τοῦ ὁρίζοντος κύκλος· διὸ καὶ	στρογγύλος.	Δεῖ δὲ νοεῖν αὐτοῦ τὸ
[2, 8]	καὶ κατά τινας τόπους, οἷον	σφυγμός,	ἄνω κάτωθεν· διὸ καὶ ἐλαττονάκις
[2, 5]	ἀπὸ τοῦ ἑτέρου πόλου πνέων	ἄνεμος,	δῆλον. Ἐπεὶ δ' οὔτ' ἐκεῖνος,
[2, 4]	καὶ ὅθεν ἂν τύχῃ κινηθείς,	ἄνεμος	ἔσται, ἀλλ' οὐ καθάπερ τοὺς
[2, 4]	καπνόν, ἡ δ' ἀναθυμίασις αὕτη	ἄνεμός	ἐστιν, εὐλόγως ἂν οὖν ἐντεῦθεν
[2, 3]	μεγέθει καὶ τῷ πνεύματι ἀλεεινότατος	ἄνεμός	ἐστιν, καὶ πνεῖ ἀπὸ τόπων
[2, 9]	ξηράν, ἣ ῥέουσα μέν πως	ἄνεμός	ἐστιν, ὡδὶ δὲ ποιεῖ τοὺς
[2, 8]	τόπον, ἰσχυρῶς κινεῖ ῥέων ὁ	ἄνεμος	καὶ προσπίπτων· δεῖ γὰρ νοεῖν
[2, 8]	ταύτας τὰς νήσους· ὅταν γὰρ	ἄνεμος	μέλλῃ πνευσεῖσθαι νότος, προσημαίνει πρότερον·
[2, 5]	μάλιστα συνεχῶς ἐντεῦθεν ἀεὶ πνεῖν	ἄνεμος.	Ὁ δὲ νότος ἀπὸ τῆς
[2, 5]	καὶ πλείων καὶ μᾶλλον ἀλεεινὸς	ἄνεμος	ὁ νότος ἐστὶ τοῦ βορέου,
[2, 8]	ὥσπερ ἐκνεφίας ἐξῆλθεν ὁ κινήσας	ἄνεμος,	(οἷον καὶ περὶ Ἡράκλειαν ἐγένετο
[2, 6]	καὶ ἐπ' ὀλίγον πνεῖ τις	ἄνεμος,	ὃν καλοῦσιν οἱ περὶ τὸν
[2, 5]	ἀπὸ τῆς ἐκεῖ ἄρκτου τις	ἄνεμος	οὕτως ὤν, ὃν οὐδὲν δυνατὸν
[2, 4]	τὴν ἀρχήν. Ἐπεὶ δ' ἐστὶν	ἄνεμος	πλῆθός τι τῆς ξηρᾶς ἐκ
[2, 4]	δὲ μετά τε τοὺς ὄμβρους	ἄνεμος	ὡς τὰ πολλὰ γίγνεται ἐν
[2, 9]	οἳ τὴν ἀστραπήν, ὥσπερ καὶ	Κλείδημος,	οὐκ εἶναί φασιν ἀλλὰ φαίνεσθαι,
[2, 3]	εἰπεῖν) Ὅτι δὲ γίγνεται ἀτμίζουσα	πότιμος	καὶ οὐκ εἰς θάλατταν συγκρίνεται
[2, 8]	τὴν γῆν, ὥσπερ δὲ ὁ	τρόμος,	ἐπὶ πλάτος· γίγνεται δ' ὀλιγάκις
[2, 8]	τοῦ σώματος γὰρ γίγνεται ὥσπερ	τρόμος	τις ἀντιμεθισταμένου τοῦ πνεύματος ἔξωθεν
[2, 3]	μετ' ὀλίγης ἀτμίδος. Διὸ καὶ	θερμός	ἐστιν· εἰ γὰρ καὶ μὴ
[2, 3]	ξηρὰν ἐκ τῶν σύνεγγυς τόπων	θερμός	ἐστιν· ὁ δὲ βορέας ἅτε
[2, 4]	ἂν ὁ ἀὴρ ὑγρὸς καὶ	θερμός.	Καὶ γὰρ ἄτοπον εἰ ὁ
[2, 8]	τό τε κῦμα καὶ ὁ	σεισμὸς	ἅμα, καὶ μᾶλλον διὰ τὸ
[2, 8]	θάτερον, ἔσται πνεύματος ὄντος ὁ	σεισμός.	Ἐλάττους δ' οὗτοι τὸ μέγεθος
[2, 8]	αἴσθησιν πολλαχῇ γέγονεν· ἤδη γὰρ	σεισμὸς	ἐν τόποις τισὶν γιγνόμενος οὐ
[2, 8]	Ὅπου δ' ἂν γένηται τοιοῦτος	σεισμός,	ἐπιπολάζει πλῆθος λίθων, ὥσπερ τῶν
[2, 8]	ὀψιαίτερον. Ὅταν δ' ἰσχυρὸς γένηται	σεισμός,	οὐκ εὐθὺς οὐδ' εἰσάπαξ παύεται
[2, 3]	γέγονεν, εἴπερ καὶ πᾶς ὁ	κόσμος·	ἅμα γὰρ αὐτῆς ποιοῦσι τὴν
[2, 4]	ἡ δὲ τὸ μὲν ὅλον	ἀνώνυμος,	τῷ δ' ἐπὶ μέρους ἀνάγκη
[2, 3]	σημείων ὅτι γίγνεται τοιοῦτος ὁ	χυμὸς	διὰ σύμμειξίν τινος. Ἔν τε
[2, 3]	ἐγένετο θάλαττα, εἴτ' ἐνυπῆρχε τοσοῦτος	χυμὸς	ἐν τῷ πολλῷ ὕδατι καὶ
[2, 4]	ἐν δέ τινι μέρει ταύτης	αὐχμός	ἐστιν· ὁτὲ δὲ τοὐναντίον τῆς
[2, 8]	τοῦτο γὰρ αὐτό ἐστιν ὁ	αὐχμός,	ὅταν πλείων ἡ ἀναθυμίασις ἡ
[2, 5]	ἀοίκητα. Φέρεται δὲ καὶ ὁ	στέφανος	κατὰ τοῦτον τὸν τόπον· φαίνεται
[2, 8]	ὑπὸ γῆν· ὥσπερ γὰρ καὶ	ῥαπιζόμενος	ὁ ἀὴρ παντοδαποὺς ἀφίησι ψόφους,
[2, 5]	τόπον· φαίνεται γὰρ ὑπὲρ κεφαλῆς	γιγνόμενος	ἡμῖν, ὅταν ᾖ κατὰ τὸν
[2, 8]	γὰρ σεισμὸς ἐν τόποις τισὶν	γιγνόμενος	οὐ πρότερον ἔληξε πρὶν ἐκρήξας
[2, 3]	μύθων οὐδὲν διαφέρειν ἔοικεν ὁ	πεπεισμένος	οὕτως· καὶ γὰρ ἐκεῖνος ἐμυθολόγησεν
[2, 2]	καὶ τῶν ἄλλων στοιχείων ἐστὶν	ἠθροισμένος	ὄγκος καὶ ἀρχὴ διὰ τὸ
[2, 6]	τε ἰθαγενὴς καὶ ὁ ἀργέστης	καλούμενος.	Ὅλως δὲ τὰ μὲν βόρεια
[2, 2]	καὶ πηγὴ τῶν ὑδάτων (ὁ	καλούμενος	Τάρταρος, περὶ τὸ μέσον ὕδατός
[2, 4]	ἑκάστους περικεχυμένος ἀὴρ οὗτος γίγνεται	κινούμενος	πνεῦμα, καὶ ὅθεν ἂν τύχῃ
[2, 4]	ἄτοπον εἰ ὁ περὶ ἑκάστους	περικεχυμένος	ἀὴρ οὗτος γίγνεται κινούμενος πνεῦμα,
[2, 5]	μείζων καὶ πλείων καὶ μᾶλλον	ἀλεεινὸς	ἄνεμος ὁ νότος ἐστὶ τοῦ
[2, 5]	τόπου πνέοντα ἄνεμον εἶναι νότον.	Ἐκεῖνος	δ' ὁ τόπος διὰ τὴν
[2, 3]	ὁ πεπεισμένος οὕτως· καὶ γὰρ	ἐκεῖνος	ἐμυθολόγησεν ὡς δὶς μὲν ἡ
[2, 9]	τοῦ ἄνωθεν αἰθέρος, ὃ δὴ	ἐκεῖνος	καλεῖ πῦρ κατενεχθὲν ἄνωθεν κάτω.
[2, 5]	ἄνεμος, δῆλον. Ἐπεὶ δ' οὔτ'	ἐκεῖνος,	οὔτε ὁ ἀπὸ χειμερινῆς τροπῆς
[2, 3]	καὶ τἆλλα ταὐτό· καὶ γὰρ	οἶνος	καὶ πάντες οἱ χυμοί, ὅσοι
[2, 6]	καὶ μέσης· ὁ δὲ καικίας	κοινὸς	ἀπηλιώτου καὶ βορέου· νότος δὲ
[2, 6]	πρὸς αὑτὸν καὶ διὰ τὸ	κοινὸς	εἶναι βορέου καὶ εὔρου, ὥστε
[2, 6]	ὁ εὖρος· ὁ δὲ φοινικίας	κοινός·	ζέφυρος δὲ ὅ τε ἰθαγενὴς
[2, 3]	ἐν ᾧ πεφύκασι κάλαμοι καὶ	σχοῖνος·	τούτων κατακάουσι, καὶ τὴν τέφραν
[2, 3]	τῷ μὲν οὔρῳ συγκαταφερομένης τοιαύτης	τινὸς	δυνάμεως οἵα καὶ φαίνεται ὑφισταμένη
[2, 3]	τοιοῦτος ὁ χυμὸς διὰ σύμμειξίν	τινος.	Ἔν τε γὰρ τοῖς σώμασι
[2, 3]	οἷον τοῦ γλυκυτάτου, ἢ συμμειχθέντος	τινός,	καθάπερ ἐν τοῖς διὰ τῆς
[2, 4]	ἂν πολὺ πλῆθος ἀέρος ὑπό	τινος	μεγάλης πτώσεως, οὐκ ἔχον ἀρχὴν
[2, 3]	γίγνεται ὁ ἱδρώς, πότερον ἀπελθόντος	τινὸς	μόνον οἷον τοῦ γλυκυτάτου, ἢ
[2, 3]	Ὅτι δ' ἐστὶν ἐν μείξει	τινὸς	τὸ ἁλμυρόν, δῆλον οὐ μόνον
[2, 5]	ἀποκρίνεται, τὰ δὲ μᾶλλον πεπηγότα	πλείονος	δεῖται θερμότητος. Διὸ διαλείποντες οὗτοι
[2, 7]	ὄμβριον ὕδωρ, ὑπὸ τούτου κινεῖσθαι·	πλείονός	τε γὰρ γιγνομένου διὰ τὸ
[2, 5]	τόπων, οἳ πλήρεις ὕδατος καὶ	χιόνος	εἰσὶ πολλῆς, ὧν τηκομένων ὑπὸ
[2, 6]	καὶ κατὰ διάμετρον αὐτῷ κεῖται	μόνος.	Οὗτοι μὲν οὖν οἱ κατὰ
[2, 5]	δ' οὐκ ἔστιν· εἷς γὰρ	μόνος	φαίνεται πνέων ἐκ τῶν ἐκεῖθεν
[2, 5]	ἀλλ' ὅταν πλείων μὲν ᾖ	χρόνος	θερμαίνοντι, ἔτι δὲ ἐγγύς. Ὁμοίως
[2, 4]	ὕδωρ μὴ θερμανθέν) ὁ δὲ	καπνὸς	θερμὸν καὶ ξηρόν· ὥστε καθάπερ
[2, 5]	ἐτησίαι πνέουσι μετὰ τροπὰς καὶ	κυνὸς	ἐπιτολήν, καὶ οὔτε τηνικαῦτα ὅτε
[2, 5]	ξηρότητος γίγνεσθαι κωλύων· διὸ περὶ	Ὠρίωνος	ἀνατολὴν μάλιστα γίγνεται νηνεμία, καὶ
[2, 5]	καὶ τὴν ἀνατολήν, θέρους ἢ	χειμῶνος,	καὶ διὰ τὸ μέγεθος τοῦ
[2, 4]	ἀναχθείσης ἀτμίδος εἰς ὕδωρ (διὸ	χειμῶνός	τε μᾶλλον γίγνεται τὰ ὕδατα,
[2, 9]	καὶ βροντῆς, ἔτι δὲ περὶ	τυφῶνος	καὶ πρηστῆρος καὶ κεραυνῶν λέγωμεν·
[2, 5]	μήπω ἐπιρρεῖν. Ἄκριτος δὲ καὶ	χαλεπὸς	ὁ Ὠρίων εἶναι δοκεῖ, καὶ
[2, 8]	καὶ μήπω μὲν ᾖ πάμπαν	ἀπολελοιπὸς	τὸ φῶς καὶ τὸ ἀπὸ
[2, 8]	μεταβάλλουσα ἡ ἀρχὴ αὐτῶν ὥσπερ	Εὔριπος,	διὰ τὸ πλῆθος ἰσχυρότερον ποιεῖ
[2, 5]	εἶναι νότον. Ἐκεῖνος δ' ὁ	τόπος	διὰ τὴν τοῦ ἡλίου γειτνίασιν
[2, 3]	ἐν Ὀμβρικοῖς· (ἔστι γάρ τις	τόπος	ἐν ᾧ πεφύκασι κάλαμοι καὶ
[2, 2]	μὲν οὖν ὕδατός τε ὁ	τόπος	ἐστὶν οὗτος καὶ οὐ θαλάττης,
[2, 6]	δυσμὴ ἰσημερινή, ἐναντίος (δὲ τούτῳ	τόπος,	ἐφ' οὗ τὸ Β, ἀνατολὴ
[2, 2]	γάρ, ὥσπερ λέγομεν, οὗτος ὁ	τόπος	ὕδατος· διὸ καὶ οἱ ποταμοὶ
[2, 2]	γὰρ εἰ μή (τίς ἐστιν	τόπος	ὕδατος ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων
[2, 7]	τὴν γῆν πάντῃ φέρεσθαι τὰ	βάρος	ἔχοντα τῶν σωμάτων, ἄνω δὲ
[2, 9]	δακτύλων ἐκπηδῶντες· καὶ γὰρ ταῦτα	βάρος	ἔχοντα φέρεται πολλάκις ἄνω) ἡ
[2, 2]	τὸ δ' ἁλμυρὸν ὑπομένει διὰ	βάρος	οὐκ ἐν τῷ αὐτοῦ οἰκείῳ
[2, 2]	μὲν ἁλμυρὸν ὑπομένει διὰ τὸ	βάρος,	τὸ δὲ γλυκὺ καὶ πότιμον
[2, 3]	οὐ τὸ ἀναχθέν· καὶ διὰ	βάρος	ὑφίσταται τῷ ποτίμῳ. Καὶ διὰ
[2, 3]	ἔμεινε τὸ πρῶτον, εἴτε διὰ	βάρος,	ὥσπερ τινὲς καὶ τούτων φασίν
[2, 8]	δεχόμεναι πνεῦμα σείονται μᾶλλον. Καὶ	ἔαρος	δὲ καὶ μετοπώρου μάλιστα καὶ
[2, 6]	γίγνονται μετοπώρου μὲν μάλιστα, εἶτα	ἔαρος,	καὶ μάλιστα ἀπαρκτίας καὶ θρασκίας
[2, 2]	ὁπότερ' ἂν ῥέψῃ κυμαίνων ὁ	Τάρταρος.	Καίτοι τούτου συμβαίνοντος γένοιτ' ἂν
[2, 2]	πηγὴ τῶν ὑδάτων (ὁ καλούμενος	Τάρταρος,	περὶ τὸ μέσον ὕδατός τι
[2, 4]	συμβόλων, συνίσταιτο ἂν ὁ ἀὴρ	ὑγρὸς	καὶ θερμός. Καὶ γὰρ ἄτοπον
[2, 9]	ἐν τῇ μεταβολῇ ψυχομένου τοῦ	ἀέρος,	αὕτη συνιόντων τῶν νεφῶν ἐκκρίνεται,
[2, 2]	μὲν ἐν τοῖς ἄνω τόποις,	ἀέρος	δὲ πλῆθος τὸ μετὰ τὸν
[2, 8]	καὶ δι' ὀλιγότητα τοῦ ἀπωθουμένου	ἀέρος.	Ἔτι τὸ γίγνεσθαι τὸν ἥλιον
[2, 8]	τοῦ ἡλίου θερμὸν ἐκ τοῦ	ἀέρος,	ἤδη δ' ἀπομαραινόμενον, νηνεμία γίγνεται
[2, 2]	ἄνωθεν, οὔτε τοῦ μὲν μένοντος	ἀέρος	ἤδη μετὰ τὴν γένεσιν, τοῦ
[2, 7]	διὰ τὸ μέγεθος ἐπὶ τοῦ	ἀέρος	μένειν, σείεσθαι δὲ φάσκειν τυπτομένην
[2, 2]	καθάπερ περὶ τοῦτο ἡ τοῦ	ἀέρος	σφαῖρα καὶ περὶ ταύτην ἡ
[2, 8]	πρῶτον εἰς μικρὰ κερματισθέντος τοῦ	ἀέρος.	Τεκμήριον δ' ἐστὶ τοῦ ῥεῖν
[2, 8]	λεπτὴν καταλείπεσθαι ὥσπερ ῥηγμῖνα οὖσαν	ἀέρος	τὴν νεφέλην. Διὰ ταῦτα δὲ
[2, 4]	κινηθείη γὰρ ἂν πολὺ πλῆθος	ἀέρος	ὑπό τινος μεγάλης πτώσεως, οὐκ
[2, 4]	ἐπὶ τροπὰς καὶ ἀπὸ τροπῶν	θέρος	γίγνεται καὶ χειμών, καὶ ἀνάγεταί
[2, 8]	ὧραι αὗται πνευματωδέσταται· τὸ γὰρ	θέρος	καὶ ὁ χειμών, τὸ μὲν
[2, 9]	ἀκτίνων, Ἀναξαγόρας δὲ τοῦ ἄνωθεν	αἰθέρος,	ὃ δὴ ἐκεῖνος καλεῖ πῦρ
[2, 9]	δ' ἡ κατάσπασις τοῦ ἄνωθεν	αἰθέρος.	Τοῦ τε γὰρ κάτω φέρεσθαι
[2, 3]	αἰτίαν, ἀνάγεται δ' ἀεί τι	μέρος	αὐτῆς μετὰ τοῦ γλυκέος (ἀλλ'
[2, 3]	θερμαινομένης ἐκκριθῆναι; πολλοστὸν γὰρ δεῖ	μέρος	αὐτὸ τοῦ λειφθέντος εἶναι ἐν
[2, 8]	τοῦ κύματος τὸν κατακλυσμόν. Κατὰ	μέρος	δὲ γίγνονται οἱ σεισμοὶ τῆς
[2, 6]	χιὼν ἀπωθεῖται εἰς τοῦτο τὸ	μέρος	διὰ τὸ ἐκεῖνα ὑπὸ τὸν
[2, 1]	οὔσης. Ὥσπερ οὖν καὶ κατὰ	μέρος	ἐκ τῶν ὑψηλῶν οἱ ποταμοὶ
[2, 4]	ἐνίοτε κατὰ τοδὶ μὲν τὸ	μέρος	ἡ ξηρὰ ἀναθυμίασις ἐγένετο πλείων,
[2, 8]	καὶ τὰς ὑπερομβρίας τὰς κατὰ	μέρος.	Καὶ οἱ μὲν σεισμοὶ γίγνονται
[2, 8]	οἱ δ' ἄνεμοι οὔ· κατὰ	μέρος	μέν, ὅταν αἱ ἀναθυμιάσεις αἱ
[2, 6]	τοῖς προβλήμασιν εἰρῆσθαι τοῖς κατὰ	μέρος,	νῦν λέγωμεν. Δεῖ δὲ περὶ
[2, 3]	γὰρ τοῦ ὕδατος ἀφέψοντές τι	μέρος	τιθέασι, καὶ γίγνεται ψυχθέν, ὅταν
[2, 3]	ἀφέψουσιν· ὅταν δὲ λίπωσί τι	μέρος	τοῦ ὕδατος, τοῦτο ψυχθὲν ἁλῶν
[2, 6]	οἷόν τε (κατὰ διάμετρον γάρ·	ἅτερος	οὖν παύσεται ἀποβιασθείς) τοὺς δὲ
[2, 6]	εὖρος· ἀπ' ἀρχῆς δὲ οὗτος	ξηρός,	τελευτῶν δὲ ὑδατώδης. Νιφετώδης δὲ
[2, 9]	ἔτι δὲ περὶ τυφῶνος καὶ	πρηστῆρος	καὶ κεραυνῶν λέγωμεν· καὶ γὰρ
[2, 3]	ὑγρότης καὶ ὁ ἱδρὼς γίγνεται	πικρός.	εἴπερ γὰρ καὶ τότε, καὶ
[2, 6]	ἀπέχει κατὰ τόπον τὰ κείμενα	πρὸς	ἄλληλα κατὰ διάμετρον. Ἔστω οὖν
[2, 1]	δ' ἐπεὶ πλείους εἰσὶ θάλατται	πρὸς	ἀλλήλας οὐ συμμειγνύουσαι κατ' οὐδένα
[2, 5]	τῶν ἀνέμων, καὶ πῶς ἔχουσι	πρὸς	ἀλλήλους, εἴρηται. ~Περὶ δὲ θέσεως
[2, 6]	τοὺς δὲ μὴ οὕτως κειμένους	πρὸς	ἀλλήλους οὐδὲν κωλύει, οἷον τὸν
[2, 2]	τὴν κάθεσιν· τὸ γὰρ λοιπὸν	πρὸς	ἄναντες ἤδη πᾶσιν εἶναι τὴν
[2, 5]	γίγνεται, οὐχ ὅταν μάλιστα πλησιάζῃ	πρὸς	ἄρκτον, ἀλλ' ὅταν πλείων μὲν
[2, 1]	μᾶλλον. Περὶ δὲ τοῦ τὰ	πρὸς	ἄρκτον εἶναι τῆς γῆς ὑψηλὰ
[2, 4]	οὗτοι δέ εἰσιν ὅ τε	πρὸς	ἄρκτον καὶ μεσημβρίαν, ὅπου δὲ
[2, 5]	(σκιὰ γὰρ οὐκ ἂν ἦν	πρὸς	ἄρκτον, νῦν δ' ἀοίκητοι πρότερον
[2, 5]	τὸ τὴν οἴκησιν κεῖσθαι ταύτην	πρὸς	ἄρκτον, πλεῖστοι βορέαι πνέουσιν. Ὅμως
[2, 1]	νύκτα διὰ τὸ ὑψηλὴν εἶναι	πρὸς	ἄρκτον τὴν γῆν. Ὅτι μὲν
[2, 1]	γῆς ἐκ τῶν ὑψηλοτέρων τῶν	πρὸς	ἄρκτον τὸ ῥεῦμα γίγνεται τὸ
[2, 6]	εἶναι πλείους ἀνέμους ἀπὸ τῶν	πρὸς	ἄρκτον τόπων ἢ τῶν πρὸς
[2, 6]	μὲν διά τε τὸ ἀνακάμπτειν	πρὸς	αὑτὸν καὶ διὰ τὸ κοινὸς
[2, 3]	ἱκανῶς (ἡ γὰρ μεταφορὰ ποιητικόν)	πρὸς	δὲ τὸ γνῶναι τὴν φύσιν
[2, 4]	πλεῖστοι τῶν ἀνέμων εἰσίν, εἴρηται·	πρὸς	δὲ τούτοις καὶ περὶ τῆς
[2, 7]	τυπτομένην κάτωθεν ἄνω δι' ὅλης.	Πρὸς	δὲ τούτοις οὐδὲν ἀποδίδωσι τῶν
[2, 3]	γίγνεται, καὶ χρῶνται καθάπερ ὄξει	πρὸς	ἔνια τῶν ἐδεσμάτων αὐτῷ. Ἔστι
[2, 6]	εἰς τοὺς πόρρω· τοῖς δὲ	πρὸς	ἕω περιίστανται μέχρι τοῦ ἀπηλιώτου.
[2, 7]	τυγχάνομεν οἰκοῦντες, κάτω δὲ θατέρου.	Πρὸς	μὲν οὖν ταύτην τὴν αἰτίαν
[2, 7]	νομίζειν οὕτως ἔχειν ὥστε μὴ	πρὸς	μὲν τὴν γῆν πάντῃ φέρεσθαι
[2, 6]	πρὸς ἄρκτον τόπων ἢ τῶν	πρὸς	μεσημβρίαν αἴτιον τό τε τὴν
[2, 5]	δὲ πρὸς τὸν ἕτερον καὶ	πρὸς	μεσημβρίαν, καὶ οὔσης οἷον τυμπάνου
[2, 5]	ὑπολείπειν ἢ μεταβάλλειν τὴν σκιὰν	πρὸς	μεσημβρίαν) τά θ' ὑπὸ τὴν
[2, 8]	ἐν τῇ γῇ, ὡς εἰκάσαι	πρὸς	μικρὸν μεῖζον. Σημεῖα δὲ τούτων
[2, 6]	ἰσημερινή· ἄλλη δὲ διάμετρος ταύτην	πρὸς	ὀρθὴν τέμνουσα, ἧς τὸ ἐφ'
[2, 8]	τοὐναντίον τῆς ἔξω πλημμυρίδος, καὶ	πρὸς	ὄρθρον μάλιστα· τηνικαῦτα γὰρ καὶ
[2, 3]	τι σαφὲς εἰρηκέναι, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς·	πρὸς	ποίησιν μὲν γὰρ οὕτως εἰπὼν
[2, 2]	ἁλμυρὸν πότιμον. Ἀντίκειται δὲ ἑτέρα	πρὸς	ταύτην τὴν δόξαν ἀπορία, τί
[2, 2]	γὰρ ἔξω ῥεῖ, πάλιν ῥεῖ	πρὸς	τὴν ἀρχήν. Καίτοι πάντες οἱ
[2, 4]	ῥεῖ χώραν, ἡ δ' ὑγρὰ	πρὸς	τὴν γειτνιῶσαν, ἢ καὶ εἰς
[2, 2]	διὰ τὴν ψύξιν καταφέρεται πάλιν	πρὸς	τὴν γῆν. Καὶ τοῦτ' ἀεὶ
[2, 1]	ἐρυθρὰ φαίνεται κατὰ μικρὸν κοινωνοῦσα	πρὸς	τὴν ἔξω στηλῶν θάλατταν, ἡ
[2, 8]	τὸν ἀέρα καὶ διακρίνοντος, καὶ	πρὸς	τὴν ἕω καὶ περὶ τοὺς
[2, 8]	μεῖζον. Σημεῖα δὲ τούτων καὶ	πρὸς	τὴν ἡμετέραν αἴσθησιν πολλαχῇ γέγονεν·
[2, 5]	τῆς Ἰνδικῆς τοῦ ἐξ Αἰθιοπίας	πρὸς	τὴν Μαιῶτιν καὶ τοὺς ἐσχατεύοντας
[2, 9]	ἡ γιγνομένη τοῦ πνεύματος ἔκκρισις	πρὸς	τὴν πυκνότητα τῶν νεφῶν ἐμπίπτουσα
[2, 9]	ἀνακλωμένης ἀπ' αὐτοῦ τῆς ὄψεως	πρός	τι τῶν λαμπρῶν. Διὸ καὶ
[2, 9]	τῆς συστάσεως τῶν νεφῶν γιγνομένης	πρὸς	τὸ ἔσχατον πέρας (ᾗ γὰρ
[2, 5]	δυνατῆς οἰκεῖσθαι χώρας, τῆς μὲν	πρὸς	τὸν ἄνω πόλον, καθ' ἡμᾶς,
[2, 4]	ἀναθυμίασις τοῦ ὑγροῦ, ἀπιόντος δὲ	πρὸς	τὸν ἐναντίον τόπον ὕδατα καὶ
[2, 5]	πόλον, καθ' ἡμᾶς, τῆς δὲ	πρὸς	τὸν ἕτερον καὶ πρὸς μεσημβρίαν,
[2, 5]	ὁμοίως ἔχειν ἀνάγκη τόπον τινὰ	πρὸς	τὸν ἕτερον πόλον ὥσπερ ὃν
[2, 4]	χώραν, διὰ τὸ παραπλησίως κεῖσθαι	πρὸς	τὸν ἥλιον τὰ σύνεγγυς, ἐὰν
[2, 2]	εἶναι μόνον, ὥσπερ ἀφικνούμενον μέχρι	πρὸς	τὸν ἥλιον τὸ ἀναγόμενον τοῦ
[2, 5]	γῆς· τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	πρὸς	τὸν κάτω πόλον ἕτεροι δύο
[2, 3]	Ἐκείνῳ μὲν οὖν ἥρμοττεν ὀργιζομένῳ	πρὸς	τὸν πορθμέα τοιοῦτον εἰπεῖν μῦθον,
[2, 5]	πόλον ὥσπερ ὃν ἡμεῖς οἰκοῦμεν	πρὸς	τὸν ὑπὲρ ἡμῶν, δῆλον ὡς
[2, 6]	καὶ πόσοι τυγχάνουσιν ὄντες, καὶ	πρὸς	τούτοις περὶ τῶν ἄλλων παθημάτων
[2, 9]	βροντάς τε καὶ ἀστραπὰς καὶ	πρὸς	τούτοις τἆλλα τὰ τῆς αὐτῆς
[2, 6]	τό τε τὴν οἰκουμένην ὑποκεῖσθαι	πρὸς	τοῦτον τὸν τόπον, καὶ ὅτι
[2, 4]	οὐκ ἐπέρχεται τοὺς τόπους, ἀλλὰ	πρὸς	τούτους καὶ ἀπὸ τούτων, ἐπὶ
[2, 5]	Σκυθίας τόπους πλέον ἢ πέντε	πρὸς	τρία τὸ μέγεθός ἐστιν, ἐάν
[2, 6]	ἀπαρκτίου. Ἡ δὲ τοῦ ΙΚ	διάμετρος	βούλεται μὲν κατὰ τὸν διὰ
[2, 6]	Ἀπὸ δὲ τοῦ Ζ ἤχθω	διάμετρος	ἐπὶ τὸ Γ, καὶ ἀπὸ
[2, 6]	Β, ἀνατολὴ ἰσημερινή· ἄλλη δὲ	διάμετρος	ταύτην πρὸς ὀρθὴν τέμνουσα, ἧς
[2, 5]	ἀναθυμίασιν· ὅταν δ' ἀπέλθῃ μικρόν,	σύμμετρος	ἤδη γίγνεται ἡ ἀναθυμίασις καὶ
[2, 8]	ἢ ἡ χώρα σομφὴ καὶ	ὕπαντρος·	διὸ καὶ περὶ Ἑλλήσποντον καὶ
[2, 2]	τὰς ὁδούς· διόπερ ὅ τ'	Ἴστρος	καὶ ὁ Νεῖλος μέγιστοι τῶν
[2, 6]	ἀπηλιώτην. ξηροὶ δὲ ἀργέστης καὶ	εὖρος·	ἀπ' ἀρχῆς δὲ οὗτος ξηρός,
[2, 6]	θερινὰς μὲν ζέφυρος, χειμερινὰς δὲ	εὖρος.	Ἐπιπίπτουσι δὲ τοῖς ἄλλοις μάλιστα
[2, 6]	δὲ νότος καὶ ζέφυρος καὶ	εὖρος.	Νέφεσι δὲ πυκνοῦσι τὸν οὐρανὸν
[2, 6]	ἀπ' ἀνατολῆς ἰσημερινῆς καὶ ὁ	εὖρος·	ὁ δὲ φοινικίας κοινός· ζέφυρος
[2, 6]	ὃν ἑλλησποντίαν ἔνιοι καλοῦσιν, καὶ	εὖρος,	ὃν ἀπηλιώτην. ξηροὶ δὲ ἀργέστης
[2, 6]	κεῖται) Ἀπὸ δὲ τοῦ Δ	εὖρος·	οὗτος γὰρ ἀπ' ἀνατολῆς χειμερινῆς
[2, 3]	πῶς ἐκ γλυκέος τοῦ πόματος	ἁλμυρὸς	γίγνεται ὁ ἱδρώς, πότερον ἀπελθόντος
[2, 1]	εἶναι· καὶ γὰρ ὁ ἱδρὼς	ἁλμυρός.	Οἱ δὲ τῆς ἁλμυρότητος αἰτίαν
[2, 9]	ἐγγιγνομένου παρ' ἕκαστον πάθος τοῦ	πυρὸς	ἀλλ' ἐνυπάρχοντος. Ἡμεῖς δέ φαμεν
[2, 9]	ὑπὸ τοῦ ἡλίου καὶ τοῦ	πυρὸς	γίγνεται θερμόν· ἀλλ' ὅμως ὅταν
[2, 3]	τὴν μὲν ἀρχὴν ἀπεσβέσθαι τοῦ	πυρός,	δι' ἧς δὲ διηθοῦνται γῆς,
[2, 2]	τοῖς θερμαινομένοις ἐστὶν ὕδασιν ὑπὸ	πυρός·	εἰ οὖν μηδὲ τὸ ὑποκαόμενον
[2, 9]	Ἄλογος δὲ καὶ ἡ τοῦ	πυρὸς	ἐμπερίληψις, ἀμφοτέρως μέν, μᾶλλον δ'
[2, 8]	Καὶ γὰρ δὴ τοῦ γιγνομένου	πυρὸς	ἐν τῇ γῇ ταύτην οἰητέον
[2, 9]	τὸ ἐγγιγνόμενον πνεῦμα ὑπὸ τοῦ	πυρός,	ἣν οὔτε δυνατὸν ἐνυπάρχειν πρότερον,
[2, 8]	ἡλίου καὶ τοῦ ἐν αὐτῇ	πυρὸς	θερμαινομένης πολὺ μὲν ἔξω πολὺ
[2, 3]	τὴν ἐνοῦσαν ἢ ἐγγιγνομένην δύναμιν	πυρός·	καομένη γὰρ ἡ γῆ τῷ
[2, 2]	καὶ μείγνυται τοῖς ἄλλοις οἷον	πυρὸς	μὲν ἐν τοῖς ἄνω τόποις,
[2, 9]	ἡ ἀστραπή, τῶν δ' ὅτι	πυρὸς	μὲν ἡ ἀστραπὴ διάλαμψις, ἡ
[2, 9]	ἀστραπὴν εἶναι τὴν τούτου τοῦ	πυρός,	τὸν δὲ ψόφον ἐναποσβεννυμένου καὶ
[2, 2]	πλῆθος τὸ μετὰ τὸν τοῦ	πυρὸς	τόπον, γῆς δὲ σῶμα περὶ
[2, 2]	καὶ περὶ ταύτην ἡ λεγομένη	πυρός	(τοῦτο γάρ ἐστι πάντων ἔσχατον,
[2, 6]	εὖρος· ὁ δὲ φοινικίας κοινός·	ζέφυρος	δὲ ὅ τε ἰθαγενὴς καὶ
[2, 6]	καὶ ζεφύρους (ὁ γὰρ ἀπαρκτίας	ζέφυρός	ἐστιν) ἀρχόμενοι μὲν ἀπὸ τῆς
[2, 6]	ἀργέστης. Καυματώδης δὲ νότος καὶ	ζέφυρος	καὶ εὖρος. Νέφεσι δὲ πυκνοῦσι
[2, 6]	τῶν τόπων τὰ πνεύματα ὧδε·	ζέφυρος	μὲν τὸ ἀπὸ τοῦ Α·
[2, 6]	περὶ δὲ τροπὰς θερινὰς μὲν	ζέφυρος,	χειμερινὰς δὲ εὖρος. Ἐπιπίπτουσι δὲ
[2, 8]	ὀψιαίτερον ἐκλείψεως ὀψιαίτερον. Ὅταν δ'	ἰσχυρὸς	γένηται σεισμός, οὐκ εὐθὺς οὐδ'
[2, 5]	ἀναθυμιάσεως, οἷον ὅταν γένηται πάγος	ἰσχυρός,	ἢ καταμαραινομένης ὑπὸ τοῦ πνίγους.
[2, 3]	ὑγρῶν τόπων ἀτμιδώδης· διὸ (ψυ(	χρός·	τῷ δ' ἀπωθεῖν αἴθριος ἐνταῦθα,
[2, 6]	εὔρου, ὥστε διὰ μὲν τὸ	ψυχρὸς	εἶναι πηγνὺς τὸν ἀτμίζοντα ἀέρα
[2, 3]	τοιοῦτος, ἀλλ' ὅθεν ἄρχεται πνεῖν	ψυχρός,	οὐδὲν ἧττον προϊὼν διὰ τὸ
[2, 6]	ὃν καλοῦσι θρασκίαν· οὗτος γὰρ	μέσος	ἀργέστου καὶ ἀπαρκτίου· ἀπὸ δὲ
[2, 6]	ὃν καλοῦσιν μέσην· οὗτος γὰρ	μέσος	καικίου καὶ ἀπαρκτίου. Ἡ δὲ
[2, 2]	πότιμον, εἴπερ ἀρχὴ τοῦ παντὸς	ὕδατος,	ἀλλ' ἁλμυρόν. Τὸ δ' αἴτιον
[2, 2]	τὸν αὐτὸν λόγον καὶ περὶ	ὕδατος	ἀνάγκη ζητεῖν. Τοιοῦτον δ' οὐδὲν
[2, 3]	ἧττον ἐλθόντος πάλιν τοῦ διατμίσαντος	ὕδατος	ἀνάγκη, ἴσου γ' ὄντος τοῦ
[2, 3]	τῆς κρήνης· τούτου γὰρ τοῦ	ὕδατος	ἀφέψοντές τι μέρος τιθέασι, καὶ
[2, 4]	μᾶλλον αὐχμώσης, ἕν τι μόριον	ὕδατος	ἄφθονον λαμβάνει πλῆθος. Αἴτιον δ'
[2, 4]	ὄμβρους, καὶ τὰ πνεύματα παύεται	ὕδατος	γενομένου. Ταῦτα γὰρ ἀνάγκη συμβαίνειν
[2, 2]	ὥσπερ λέγομεν, οὗτος ὁ τόπος	ὕδατος·	διὸ καὶ οἱ ποταμοὶ ῥέουσιν
[2, 4]	ποταμοὺς ὑπολαμβάνομεν οὐχ ὁπωσοῦν τοῦ	ὕδατος	εἶναι ῥέοντος, οὐδ' ἂν ἔχῃ
[2, 4]	ὡς ὑγρόν, διὰ δὲ τὸ	ὕδατος	εἶναι ψυχρὸν τῇ οἰκείᾳ φύσει,
[2, 2]	ἰδεῖν. Τὸ γὰρ αὐτὸ πλῆθος	ὕδατος	εἰς πλάτος τε διαταθὲν καὶ
[2, 3]	δυνατὸν ἐν πολλῷ μὲν πλήθει	ὕδατος	ἐπίδηλον οὕτως ποιεῖν τὴν μεῖξιν
[2, 3]	τἆλλα διά τινα σύμμειξιν τοῦ	ὕδατός	ἐστιν, καὶ οἷον ἄν τι
[2, 4]	πλῆθος ἀναθυμίασις ἀρχὴ τοῦ ὑομένου	ὕδατός	ἐστιν, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ἡ
[2, 2]	ὑπομένον, καὶ διότι τελευτὴ (μᾶλλον	ὕδατος	ἢ ἀρχή ἐστιν ἡ θάλαττα,
[2, 2]	ἔδοξεν εἶναι καὶ τοῦ παντὸς	ὕδατος	ἡ θάλαττα. Διὸ καὶ τοὺς
[2, 2]	εἶναι καὶ σῶμα τοῦ παντὸς	ὕδατος	ἥδ' ἐστίν· δόξειε γὰρ ἂν
[2, 4]	φύσις καὶ ἡ τοῦ ὑομένου	ὕδατος,	καθάπερ τινὲς λέγουσιν· τὸν γὰρ
[2, 3]	ἐν ἄλλοις. Περὶ μὲν οὖν	ὕδατος	καὶ θαλάττης, δι' ἃς αἰτίας
[2, 5]	ἄρκτον πνεῖ τόπων, οἳ πλήρεις	ὕδατος	καὶ χιόνος εἰσὶ πολλῆς, ὧν
[2, 2]	τις ἐπὶ τράπεζαν μεγάλην περιτείνειεν	ὕδατος	κύαθον, ἅμα διανοουμένοις ἂν ἀφανισθείη
[2, 3]	καὶ οὐ καταδύεσθαι κατὰ τοῦ	ὕδατος,	μαρτύριον ἂν εἴη τι τοῖς
[2, 3]	καὶ περὶ Λύγκον κρήνη τις	ὕδατος	ὀξέος, περὶ δὲ τὴν Σκυθικὴν
[2, 8]	τοιαύτην ἀπόκρισιν, πληρουμένων τῶν κοιλιῶν	ὕδατος,	ὅταν ἄρξηται κρατεῖν διὰ τὸ
[2, 2]	ἀπορίαν, διὰ τί τοσοῦτον πλῆθος	ὕδατος	οὐδαμοῦ φαίνεται (καθ' ἑκάστην γὰρ
[2, 7]	δέ φησι πλήρη τὴν γῆν	ὕδατος	οὖσαν, καὶ πολὺ δεχομένην ἕτερον
[2, 2]	ὑπόληψιν ἀναγκαῖον ὀρθῶς. Τοῦ γὰρ	ὕδατος	περὶ τὴν γῆν περιτεταμένου, καθάπερ
[2, 3]	τῇ Χαονίᾳ κρήνη τίς ἐστιν	ὕδατος	πλατυτέρου, ἀπορρεῖ δ' (αὕτη εἰς
[2, 1]	τίν' αἰτίαν ἁλμυρὸν τοσοῦτόν ἐστιν	ὕδατος	πλῆθος, ἔτι δὲ περὶ τῆς
[2, 3]	δὲ πῶς οἷόν τε τοσοῦτον	ὕδατος	πλῆθος ξηραινομένης (καὶ θερμαινομένης ἐκκριθῆναι;
[2, 2]	ἀρχὴν ἐχούσης. Ὅτι μὲν οὖν	ὕδατός	τε ὁ τόπος ἐστὶν οὗτος
[2, 2]	καλούμενος Τάρταρος, περὶ τὸ μέσον	ὕδατός	τι πλῆθος, ἐξ οὗ καὶ
[2, 3]	κατά τινα χρόνον ὑπερβολῶν γιγνομένων	ὕδατος	τοῦτ' ἐστὶν τὸ πάθος, ἀλλ'
[2, 3]	δὲ λίπωσί τι μέρος τοῦ	ὕδατος,	τοῦτο ψυχθὲν ἁλῶν γίγνεται πλῆθος.
[2, 2]	οὐκ ἔστιν θαλάττης ἀλλὰ μᾶλλον	ὕδατος.	Φαίνεται δὲ θαλάττης, ὅτι τὸ
[2, 2]	εἰ μή (τίς ἐστιν τόπος	ὕδατος	ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων στοιχείων)
[2, 8]	ὥσπερ δὲ ὁ τρόμος, ἐπὶ	πλάτος·	γίγνεται δ' ὀλιγάκις καὶ κατά
[2, 5]	τοιούτων τὰς ἀκριβείας. Καίτοι ἐπὶ	πλάτος	μὲν μέχρι τῶν ἀοικήτων ἴσμεν
[2, 5]	γὰρ λόγος δείκνυσιν ὅτι ἐπὶ	πλάτος	μὲν ὥρισται, τὸ δὲ κύκλῳ
[2, 2]	γὰρ αὐτὸ πλῆθος ὕδατος εἰς	πλάτος	τε διαταθὲν καὶ ἀθρόον οὐκ
[2, 5]	ψῦχος κατὰ μῆκος, ἀλλ' ἐπὶ	(πλάτος,	ὥστ' εἰ μή που κωλύει
[2, 3]	δῆλον πῶς ἐκ γλυκέος τοῦ	πόματος	ἁλμυρὸς γίγνεται ὁ ἱδρώς, πότερον
[2, 8]	τὸ πνεῦμα τὸ> διὰ τοῦ	στόματος	φυσώμενον· καὶ γὰρ τοῦτο ἐγγύθεν
[2, 8]	γὰρ ἀναγκαῖον ἡττηθέντος τούτου τοῦ	πνεύματος	ἀθρόαν ὠθουμένην ὑπὸ τοῦ ἐναντίου
[2, 8]	γραμμῆς μῆκος εὐθύτητι διηκριβωμένον, τοῦ	πνεύματος	ἀπομαραινομένου διὰ τὴν μετάστασιν. Τὸ
[2, 4]	ἢ ἀχλύς· σημαίνει γὰρ κινουμένην	πνεύματος	ἀρχὴν πρὶν φανερῶς ἐληλυθέναι τὸν
[2, 8]	ἐγένετο καὶ ἡ ὁρμὴ τοῦ	πνεύματος	δῆλον ὅτι οὐκ εὐθὺς ἅπασαν
[2, 8]	ἀπομαραινόμενον, νηνεμία γίγνεται ἀντιμεθισταμένου τοῦ	πνεύματος	εἰς τὴν γῆν, ὃ ποιεῖ
[2, 8]	ἀναγκαῖον εἶναι ὑπονοστεῖν ἀρχομένου τοῦ	πνεύματος	εἰς τὴν γῆν τοῦ διαλύοντος
[2, 9]	τοῖς νέφεσι ἡ γιγνομένη τοῦ	πνεύματος	ἔκκρισις πρὸς τὴν πυκνότητα τῶν
[2, 8]	ἀθρόαν ὠθουμένην ὑπὸ τοῦ ἐναντίου	πνεύματος	ἐκρήγνυσθαι καὶ ποιεῖν τὸν κατακλυσμόν.
[2, 8]	σφυγμῶν αἴτιόν ἐστιν ἡ τοῦ	πνεύματος	ἐναπολαμβανομένη δύναμις, οὕτω καὶ ἐν
[2, 8]	ὥσπερ τρόμος τις ἀντιμεθισταμένου τοῦ	πνεύματος	ἔξωθεν εἴσω ἀθρόου) τοιαῦτα (γὰρ)
[2, 8]	γὰρ τὸ πῦρ ὅταν μετὰ	πνεύματος	ᾖ, γίγνεται φλὸξ καὶ φέρεται
[2, 8]	οἷον μεταρροίας εἴσω γιγνομένης τοῦ	πνεύματος,	καὶ μᾶλλον πρὸ τῶν μειζόνων
[2, 8]	μὲν μεγέθους τὸ πλῆθος τοῦ	πνεύματος	καὶ τῶν τόπων τὰ σχήματα
[2, 8]	γὰρ τέτανοι καὶ οἱ σπασμοὶ	πνεύματος	μέν εἰσιν κινήσεις, τοσαύτην δὲ
[2, 8]	τὴν γῆν ὁρμήσῃ θάτερον, ἔσται	πνεύματος	ὄντος ὁ σεισμός. Ἐλάττους δ'
[2, 8]	Τὸ δ' ἐνίους γίγνεσθαι καὶ	πνεύματος	ὄντος οὐδὲν ἄλογον· ὁρῶμεν γὰρ
[2, 8]	γῆν πνεῦμα φερομένην ὑπ' ἄλλου	πνεύματος	τὴν θάλατταν ἀπῶσαι μὲν ὅλως
[2, 8]	μᾶλλον διὰ παντὸς ἰέναι τοῦ	πνεύματος	τὸν ψόφον. Ὅταν δ' ἔλαττον
[2, 8]	λεπτότατον. Ὥστ' εἴπερ ἡ τοῦ	πνεύματος	(φύσις τοιαύτη, μάλιστα τῶν σωμάτων
[2, 8]	ἐποίησεν, ἡ δ' ὑπόστασις τοῦ	κύματος	τὸν κατακλυσμόν. Κατὰ μέρος δὲ
[2, 8]	μετὰ τὴν οὔρησιν (διὰ τοῦ	σώματος	γὰρ γίγνεται ὥσπερ τρόμος τις
[2, 4]	τοῦτο πολλάκις, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ	σώματος,	ἐὰν ἡ ἄνω κοιλία ξηρὰ
[2, 3]	καταπλύνοντος τὸ τοιοῦτον ἐκ τοῦ	σώματος	τοῦ ἐξιόντος ὑγροῦ, δῆλον ὅτι
[2, 2]	ὅτι ταχέως ἀφανίζεται, ἀλλὰ τοῦ	περιττώματος,	ὅτι τοῦθ' ὁρᾷ ὑπομένον, οὐκ
[2, 3]	τῷ μεγέθει καὶ τῷ πνεύματι	ἀλεεινότατος	ἄνεμός ἐστιν, καὶ πνεῖ ἀπὸ
[2, 1]	οὔτε γὰρ ἀπόρρυτός ἐστιν οὔτε	χειροποίητος,	τὰ δὲ πηγαῖα πάντα τούτων
[2, 5]	δὲ μᾶλλον πεπηγότα πλείονος δεῖται	θερμότητος.	Διὸ διαλείποντες οὗτοι πνέουσιν, ἕως
[2, 2]	καὶ πότιμον ὑπὸ τῆς ἐμφύτου	θερμότητος	ἑλκυσθὲν εἰς τὰς σάρκας καὶ
[2, 5]	ξηραινομένης ὑπό τε τῆς οἰκείας	θερμότητος	καὶ ὑπὸ τῆς τοῦ ἡλίου
[2, 9]	παντός· ἀλλ' εἰς τοὐναντίον τῆς	πυκνότητος	ἀναγκαῖον γίγνεσθαι τὴν ἔκθλιψιν, οἷον
[2, 9]	ᾗ τὸ συνεχὲς ἐκλείπει τῆς	πυκνότητος.	Ἡ μὲν οὖν βροντὴ τοῦτ'
[2, 5]	καταπαύων, τῷ δὲ τάχει τῆς	ξηρότητος	γίγνεσθαι κωλύων· διὸ περὶ Ὠρίωνος
[2, 2]	ἡ αἰτία τῆς ἁλμυρότητος καὶ	πικρότητος,	λεκτέον. Ἡ μὲν οὖν αἰτία
[2, 9]	τοῦ ὑγροῦ τὴν φάντασιν τῆς	λαμπρότητος	εἶναι τὴν ἀστραπήν. Οὗτοι μὲν
[2, 3]	Τὰ μὲν οὖν λεγόμενα τῆς	ἁλμυρότητος	αἴτια διαφεύγειν φαίνεται τὸν λόγον·
[2, 1]	ἱδρὼς ἁλμυρός. Οἱ δὲ τῆς	ἁλμυρότητος	αἰτίαν τὴν γῆν εἶναί φασιν·
[2, 3]	ἡμῖν. ~Γ' Περὶ δὲ τῆς	ἁλμυρότητος	αὐτῆς λεκτέον, καὶ πότερον αἰεί
[2, 3]	ὅσοι τὴν γῆν αἰτιῶνται τῆς	ἁλμυρότητος	ἐμμειγνυμένην (ἔχειν γάρ φασι πολλοὺς
[2, 3]	συγκαταμισγόμενον τῷ ὑγρῷ αἴτιον τῆς	ἁλμυρότητος.	Ἐν μὲν οὖν τῷ σώματι
[2, 2]	χυμοῦ, τίς ἡ αἰτία τῆς	ἁλμυρότητος	καὶ πικρότητος, λεκτέον. Ἡ μὲν
[2, 3]	ὁ λόγος· περὶ δὲ τῆς	ἁλμυρότητος,	τοῖς μὲν ἅπαξ γεννήσασι καὶ
[2, 3]	τὴν αἰτίαν καὶ περὶ τῆς	ἁλμυρότητος.	φανερὸν δὴ διὰ πολλῶν σημείων
[2, 2]	ὁ ἥλιος οὐ μόνον καθάπερ	Ἡράκλειτός	φησιν, νέος ἐφ' ἡμέρῃ ἐστίν,
[2, 5]	ἀναθυμίασιν καὶ ἄλλην μήπω ἐπιρρεῖν.	Ἄκριτος	δὲ καὶ χαλεπὸς ὁ Ὠρίων
[2, 7]	τυχοῦσαι μετέχουσι τούτου τοῦ πάθους.	(Δημόκριτος	δέ φησι πλήρη τὴν γῆν
[2, 3]	γίγνεσθαι τὸ πλῆθος, ὥσπερ φησὶ	Δημόκριτος,	καὶ τέλος ὑπολείψειν, τῶν Αἰσώπου
[2, 7]	Μιλήσιος ἀπεφήναντο, καὶ τούτων ὕστερον	Δημόκριτος	ὁ Ἀβδηρίτης. Ἀναξαγόρας μὲν οὖν
[2, 6]	τοῦ Η· ἐνταῦθα γὰρ ἡ	ἄρκτος.	Ἐναντίος δὲ τούτῳ νότος ἀπὸ
[2, 6]	τὸ ἐφ' οὗ Η ἔστω	ἄρκτος·	τούτῳ δ' ἐναντίον ἐξ ἐναντίας,
[2, 8]	ἀρχὴν καὶ τὴν αἰτίαν αὐτῶν.	Νυκτὸς	δ' οἱ πλείους καὶ μείζους
[2, 5]	τύφεσθαι καὶ θυμιᾶσθαι. Τῆς δὲ	νυκτὸς	λωφῶσι διὰ τὸ τὰ πεπηγότα
[2, 9]	γὰρ τὸ ὕδωρ ἀποστίλβον τῆς	νυκτός·	οὕτως ἐν τῇ νεφέλῃ ῥαπιζομένου
[2, 9]	πεφυκότος ἄνω τοῦ θερμοῦ φέρεσθαι	παντός·	ἀλλ' εἰς τοὐναντίον τῆς πυκνότητος
[2, 3]	ἀλλ' οὐ διὰ τὴν τοῦ	παντὸς	γένεσιν καὶ τῶν μορίων· καὶ
[2, 6]	βούλεται μὲν κατὰ τὸν διὰ	παντὸς	εἶναι φαινόμενον, οὐκ ἀκριβοῖ δέ.
[2, 8]	δὲ πέφυκε διιέναι τὸ διὰ	παντὸς	ἰέναι μάλιστα δυνάμενον, τοιοῦτον δὲ
[2, 8]	λεπτομερέστερον εἶναι καὶ μᾶλλον διὰ	παντὸς	ἰέναι τοῦ πνεύματος τὸν ψόφον.
[2, 3]	ἐστιν ἁλμυρὰν ποιεῖν. Εἰ γὰρ	παντὸς	τοῦ ὑγροῦ τοῦ περὶ τὴν
[2, 1]	λεγόμενον, ὡς μέγα τι τοῦ	παντὸς	τοῦτο μόριον ὄν· καὶ τὸν
[2, 2]	τοῦτο πότιμον, εἴπερ ἀρχὴ τοῦ	παντὸς	ὕδατος, ἀλλ' ἁλμυρόν. Τὸ δ'
[2, 2]	ὑγρῶν ἔδοξεν εἶναι καὶ τοῦ	παντὸς	ὕδατος ἡ θάλαττα. Διὸ καὶ
[2, 2]	ἀρχὴν εἶναι καὶ σῶμα τοῦ	παντὸς	ὕδατος ἥδ' ἐστίν· δόξειε γὰρ
[2, 5]	τροπικόν, τὸν δὲ τὸν διὰ	παντὸς	φανερόν, τὴν δὲ κορυφὴν ἐπὶ
[2, 2]	πάλιν εἰς ὕδωρ, ἀλλ' ὁμοίως	ἅπαντος	διαλυο- μένου καὶ συνισταμένου πάλιν
[2, 3]	οὐδὲν ἧττον ἐλθόντος πάλιν τοῦ	διατμίσαντος	ὕδατος ἀνάγκη, ἴσου γ' ὄντος
[2, 4]	συμβαίνειν διὰ τὰς εἰρημένας ἀρχάς·	ὕσαντός	τε γὰρ ἡ γῆ ξηραινομένη
[2, 8]	τὸ μὲν ἔξω τὸ δ'	ἐντός,	ἀλλ' ἀθρόως φερόμενον ἀναγκαῖον ἰσχύειν
[2, 8]	ὑπερομβρίαις πλείω τε ποιεῖ τὴν	ἐντὸς	ἀναθυμίασιν, καὶ τῷ ἐναπολαμβάνεσθαι ἐν
[2, 8]	πολὺ μὲν ἔξω πολὺ δ'	ἐντὸς	γίγνεσθαι τὸ πνεῦμα· καὶ τοῦτο
[2, 1]	ἐκεῖ φαίνεσθαι μεγάλην. Ἡ δ'	ἐντὸς	Ἡρακλείων στηλῶν ἅπασα κατὰ τὴν
[2, 8]	ὄγκος μετὰ ψόφου· τέλος δὲ	ῥαγέντος	ἐξῆλθεν πνεῦμα πολὺ καὶ τὸν
[2, 8]	συναθροίσῃ πολλήν· τότε γὰρ ἀναγκαῖον	ἡττηθέντος	τούτου τοῦ πνεύματος ἀθρόαν ὠθουμένην
[2, 3]	τινες, ἀπελθόντος τοῦ πλείστου καὶ	μετεωρισθέντος	τοῦ ὑγροῦ διὰ τὸν ἥλιον,
[2, 8]	κοπτόμενον ἐκπρησθῇ πρῶτον εἰς μικρὰ	κερματισθέντος	τοῦ ἀέρος. Τεκμήριον δ' ἐστὶ
[2, 3]	γὰρ δεῖ μέρος αὐτὸ τοῦ	λειφθέντος	εἶναι ἐν τῇ γῇ. Ἔτι
[2, 3]	περὶ τὴν γῆν ὄντος καὶ	ἀναχθέντος	ὑπὸ τοῦ ἡλίου τὸ ὑπολειφθὲν
[2, 3]	μόνον οἷον τοῦ γλυκυτάτου, ἢ	συμμειχθέντος	τινός, καθάπερ ἐν τοῖς διὰ
[2, 8]	βορέας, νηνεμίας δὲ γενομένης καὶ	ῥυέντος	εἴσω τοῦ ἀνέμου ἐγένετο τό
[2, 3]	ἐν τῇ τροφῇ ὑγροῦ (γλυκέος	ὄντος.	Εἰ δὴ ὥσπερ τὸ διὰ
[2, 3]	ὑγροῦ τοῦ περὶ τὴν γῆν	ὄντος	καὶ ἀναχθέντος ὑπὸ τοῦ ἡλίου
[2, 8]	γῆν ὁρμήσῃ θάτερον, ἔσται πνεύματος	ὄντος	ὁ σεισμός. Ἐλάττους δ' οὗτοι
[2, 8]	δ' ἐνίους γίγνεσθαι καὶ πνεύματος	ὄντος	οὐδὲν ἄλογον· ὁρῶμεν γὰρ ἐνίοτε
[2, 7]	ἅπασαν ὁμοίως εἶναι σομφήν) ὡς	ὄντος	τοῦ μὲν ἄνω τοῦ δὲ
[2, 7]	σφαίρας, καὶ ἄνω μὲν τούτου	ὄντος	τοῦ μορίου ἐφ' οὗ τυγχάνομεν
[2, 3]	διατμίσαντος ὕδατος ἀνάγκη, ἴσου γ'	ὄντος	τοῦ πλήθους, καὶ τὸ πρῶτον·
[2, 4]	ὅταν μὲν πλησιάζῃ, τῇ θερμότητι	ἀνάγοντος	τὸ ὑγρόν, πορρωτέρω (δὲ γιγνομένου
[2, 4]	οὐχ ὁπωσοῦν τοῦ ὕδατος εἶναι	ῥέοντος,	οὐδ' ἂν ἔχῃ πλῆθος, ἀλλὰ
[2, 6]	μᾶλλον εὐσήμως ἔχειν, ὁ τοῦ	ὁρίζοντος	κύκλος· διὸ καὶ στρογγύλος. Δεῖ
[2, 3]	τινα γῆν τοιαύτην, οὐδὲν ἧττον	ἐλθόντος	πάλιν τοῦ διατμίσαντος ὕδατος ἀνάγκη,
[2, 3]	ἁλμυρὸς γίγνεται ὁ ἱδρώς, πότερον	ἀπελθόντος	τινὸς μόνον οἷον τοῦ γλυκυτάτου,
[2, 3]	μᾶλλον εἰκός, ὥσπερ φασί τινες,	ἀπελθόντος	τοῦ πλείστου καὶ μετεωρισθέντος τοῦ
[2, 3]	τοιοῦτον ἐκ τοῦ σώματος τοῦ	ἐξιόντος	ὑγροῦ, δῆλον ὅτι κἀν τῇ
[2, 4]	μὲν ἡ ἀναθυμίασις τοῦ ὑγροῦ,	ἀπιόντος	δὲ πρὸς τὸν ἐναντίον τόπον
[2, 4]	ἐν τοῖς πλαγίοις, καὶ γίγνεται	προσιόντος	μὲν ἡ ἀναθυμίασις τοῦ ὑγροῦ,
[2, 2]	τῶν ἄνωθεν, οὔτε τοῦ μὲν	μένοντος	ἀέρος ἤδη μετὰ τὴν γένεσιν,
[2, 2]	κυμαίνων ὁ Τάρταρος. Καίτοι τούτου	συμβαίνοντος	γένοιτ' ἂν τὸ λεγόμενον ἄνω
[2, 7]	ὑπερυγραινομένην διαπίπτειν. Ἔδει δὲ τούτου	συμβαίνοντος	ὑπονοστοῦσαν πολλαχῇ φαίνεσθαι τὴν γῆν.
[2, 8]	τοῦ διαλύοντος τὸν ἀέρα καὶ	διακρίνοντος,	καὶ πρὸς τὴν ἕω καὶ
[2, 3]	συνεκκρινομένης ἐκ τῶν σαρκῶν, οἷον	καταπλύνοντος	τὸ τοιοῦτον ἐκ τοῦ σώματος
[2, 1]	καὶ τῆς (μὲν Μαιώτιδος ὁ	Πόντος,	τούτου δ' ὁ Αἰγαῖος, τοῦ
[2, 3]	τῆς δυνάμεως, καὶ συγκαταφέρεσθαι πάλιν	ὕοντος,	καὶ τοῦτ' ἀεὶ γίγνεσθαι κατά
[2, 8]	πνεύματος εἰς τὴν γῆν τοῦ	διαλύοντος	τὸν ἀέρα καὶ διακρίνοντος, καὶ
[2, 9]	ἕκαστον πάθος τοῦ πυρὸς ἀλλ'	ἐνυπάρχοντος.	Ἡμεῖς δέ φαμεν τὴν αὐτὴν
[2, 8]	δ' αὐτὸ αἴτιον καὶ τοῦ	εἰωθότος	ἐνίοτε γίγνεσθαι σημείου πρὸ τῶν
[2, 9]	τὰ τοιαῦτα φέρεται κάτω, καίτοι	πεφυκότος	ἄνω τοῦ θερμοῦ φέρεσθαι παντός·
[2, 3]	ὑδατώδης. Ὁμοίως δὲ καὶ ὁ	νότος	αἴθριος τοῖς περὶ τὴν Λιβύην.
[2, 5]	ἀεὶ πνεῖν ἄνεμος. Ὁ δὲ	νότος	ἀπὸ τῆς θερινῆς τροπῆς πνεῖ,
[2, 6]	ἡ ἄρκτος. Ἐναντίος δὲ τούτῳ	νότος	ἀπὸ τοῦ Θ· μεσημβρία τε
[2, 6]	καικίας κοινὸς ἀπηλιώτου καὶ βορέου·	νότος	δὲ ὅ τε ἰθαγενὴς ὁ
[2, 8]	αν· ἔξω μὲν γὰρ ἦν	νότος,	ἐκεῖ δὲ βορέας, νηνεμίας δὲ
[2, 5]	καὶ μᾶλλον ἀλεεινὸς ἄνεμος ὁ	νότος	ἐστὶ τοῦ βορέου, καὶ διήκει
[2, 6]	θρασκίας καὶ ἀργέστης. Καυματώδης δὲ	νότος	καὶ ζέφυρος καὶ εὖρος. Νέφεσι
[2, 3]	τῶν μετοπωρινῶν· ὅ τε γὰρ	νότος	καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῷ
[2, 5]	πνέουσιν. Ὅτι μὲν οὖν ὁ	νότος	οὐκ ἔστιν ὁ ἀπὸ τοῦ
[2, 8]	ὅταν γὰρ ἄνεμος μέλλῃ πνευσεῖσθαι	νότος,	προσημαίνει πρότερον· ἠχοῦσι γὰρ οἱ
[2, 2]	δή ποτ' οὐκ ἔστιν τὸ	συνεστὸς	ὕδωρ τοῦτο πότιμον, εἴπερ ἀρχὴ
[2, 9]	ἀλλ' ἔστι, περὶ ἀμφοτέρων ὁ	αὐτὸς	(ἀρμόσει λόγος. Τήν τ' ἐναπόληψιν
[2, 8]	ἀφίησι ψόφους, οὕτως καὶ τύπτων	αὐτός·	οὐδὲν γὰρ διαφέρει· τὸ γὰρ
[2, 6]	Ἀπὸ δὲ τοῦ Δ εὖρος·	οὗτος	γὰρ ἀπ' ἀνατολῆς χειμερινῆς πνεῖ,
[2, 6]	δ' ὀλυμπίαν, οἱ δὲ σκίρωνα·	οὗτος	γὰρ ἀπὸ δυσμῆς θερινῆς πνεῖ,
[2, 6]	ὁ ἀπὸ τοῦ Γ λίψ·	οὗτος	γὰρ ἀπὸ δυσμῆς χειμερινῆς, ἐναντίος
[2, 6]	τοῦ Ι ὃν καλοῦσι θρασκίαν·	οὗτος	γὰρ μέσος ἀργέστου καὶ ἀπαρκτίου·
[2, 6]	τοῦ Κ ὃν καλοῦσιν μέσην·	οὗτος	γὰρ μέσος καικίου καὶ ἀπαρκτίου.
[2, 4]	ὁ περὶ ἑκάστους περικεχυμένος ἀὴρ	οὗτος	γίγνεται κινούμενος πνεῦμα, καὶ ὅθεν
[2, 1]	Μαιῶτις εἰς τὸν Πόντον ῥεῖ,	οὗτος	δ' εἰς τὸν Αἰγαῖον. Τὰ
[2, 5]	δεῦρο, ἐπεὶ οὐδ' ὁ βορέας	οὗτος	εἰς τὴν ἐνταῦθα (οἰκουμένην πᾶσάν
[2, 5]	τὸ βόρειον (ἕως ὁ βορέας	οὗτος	εἰς τὴν ἐνταῦθα οἰκουμένην πνεῖ)
[2, 5]	καὶ διήκει μᾶλλον δεῦρο ἢ	οὗτος	ἐκεῖ. Τίς μὲν οὖν αἰτία
[2, 2]	ὕδατός τε ὁ τόπος ἐστὶν	οὗτος	καὶ οὐ θαλάττης, καὶ διὰ
[2, 6]	καὶ εὖρος· ἀπ' ἀρχῆς δὲ	οὗτος	ξηρός, τελευτῶν δὲ ὑδατώδης. Νιφετώδης
[2, 9]	αἰτίαν οὐ πιθανόν· καὶ γὰρ	οὗτος	ὁ λόγος ἀπραγμόνως εἴρηται λίαν·
[2, 2]	τούτοις· ἔστιν γάρ, ὥσπερ λέγομεν,	οὗτος	ὁ τόπος ὕδατος· διὸ καὶ
[2, 2]	ὁρῶμεν κατέχουσαν τόπον τὴν θάλατταν,	οὗτος	οὐκ ἔστιν θαλάττης ἀλλὰ μᾶλλον
[2, 3]	ἐστιν· εἰ γὰρ καὶ μὴ	τοιοῦτος,	ἀλλ' ὅθεν ἄρχεται πνεῖν ψυχρός,
[2, 3]	διὰ πολλῶν σημείων ὅτι γίγνεται	τοιοῦτος	ὁ χυμὸς διὰ σύμμειξίν τινος.
[2, 8]	διάκρισις. Ὅπου δ' ἂν γένηται	τοιοῦτος	σεισμός, ἐπιπολάζει πλῆθος λίθων, ὥσπερ
[2, 3]	ὑπολειφθὲν ἐγένετο θάλαττα, εἴτ' ἐνυπῆρχε	τοσοῦτος	χυμὸς ἐν τῷ πολλῷ ὕδατι
[2, 1]	τῶν γενῶν αὐτήν· οὔτε γὰρ	ἀπόρρυτός	ἐστιν οὔτε χειροποίητος, τὰ δὲ
[2, 9]	ἀναφερόντων πάλιν τὰς κώπας ὁ	πρῶτος	ἀφικνεῖται ψόφος τῆς κωπηλασίας. Καίτοι
[2, 8]	σεισμῶν ἐνίοτε νηνεμίαν τε καὶ	κρύος	ἰσχυρόν, σημεῖον τῆς εἰρημένης αἰτίας
[2, 6]	ἕλκων ἐφ' αὑτὸν ὥστε καικίας	νέφος.	Αἱ δὲ περιστάσεις γίγνονται αὐτῶν
[2, 4]	δ' ἀὴρ ἐπίδηλος, κἂν ᾖ	νέφος	ἢ ἀχλύς· σημαίνει γὰρ κινουμένην
[2, 9]	ταῦτα δυνάμει καὶ συνισταμένης εἰς	νέφος,	ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ἔτι δὲ
[2, 9]	νέφεσι ποιεῖ πληγήν, ἧς ὁ	ψόφος	καλεῖται βροντή. Γίγνεται δ' ἡ
[2, 8]	τύπτεται πᾶν. Προέρχεται δὲ ὁ	ψόφος	τῆς κινήσεως διὰ τὸ λεπτομερέστερον
[2, 9]	τὰς κώπας ὁ πρῶτος ἀφικνεῖται	ψόφος	τῆς κωπηλασίας. Καίτοι τινὲς λέγουσιν
[2, 3]	τοῦ πάχους· καὶ γὰρ τὸ	πάχος	διαφέρει τοσοῦτον ὥστε τὰ πλοῖα
[2, 8]	πλήσσει γὰρ μάλιστα διὰ τὸ	τάχος·	ἐπὶ πλεῖστον δὲ πέφυκε διιέναι
[2, 5]	δύ' αἰτίας· ἢ γὰρ διὰ	ψῦχος	ἀποσβεννυμένης τῆς ἀναθυμιάσεως, οἷον ὅταν
[2, 8]	ἡ ἀτμιδώδης ἀπόρροια ποιεῖ τὸ	ψῦχος,	ἐν οἷς συμβαίνει τόποις γίγνεσθαι
[2, 5]	ὑπερβάλλει τὰ καύματα καὶ τὸ	ψῦχος	κατὰ μῆκος, ἀλλ' ἐπὶ (πλάτος,
[2, 5]	οἰκουμένην· ἔνθα μὲν γὰρ διὰ	ψῦχος	οὐκέτι κατοικοῦσιν, ἔνθα δὲ διὰ
[2, 8]	ἀναγκαῖον ἰσχύειν μᾶλλον. Τὸ δὲ	ψῦχος	συμβαίνει διὰ τὸ τὴν ἀναθυμίασιν
[2, 8]	τοὺς ὄρθρους νηνεμίαν τε καὶ	ψῦχος.	Τὴν μὲν γὰρ νηνεμίαν ἀναγκαῖον
[2, 4]	ἀναφέρεται, καὶ πᾶν ἰσχύει μᾶλλον	ἐγγύς,	ἡ δὲ τῆς γενέσεως ἀρχὴ
[2, 5]	ᾖ χρόνος θερμαίνοντι, ἔτι δὲ	ἐγγύς.	Ὁμοίως δὲ καὶ μετὰ χειμερινὰς
[2, 8]	ἐκ τῆς γῆς. Αἱ δ'	ἐγγὺς	τῆς ἠπείρου μόριόν εἰσιν τῆς
[2, 4]	κεῖσθαι πρὸς τὸν ἥλιον τὰ	σύνεγγυς,	ἐὰν μή τι διάφορον ἔχωσιν
[2, 3]	πολλὴν ἀναθυμίασιν ξηρὰν ἐκ τῶν	σύνεγγυς	τόπων θερμός ἐστιν· ὁ δὲ
[2, 8]	τοῦ πνεύματος δῆλον ὅτι οὐκ	εὐθὺς	ἅπασαν ἀνήλωσεν τὴν ὕλην, ἐξ
[2, 3]	Εἰ δὲ καὶ τὸ πρῶτον	εὐθὺς	ἦν, λεκτέον τίς ἡ αἰτία,
[2, 8]	δ' ἰσχυρὸς γένηται σεισμός, οὐκ	εὐθὺς	οὐδ' εἰσάπαξ παύεται σείσας, ἀλλὰ
[2, 3]	εἰς ποταμὸν πλησίον γλυκὺν μέν,	ἰχθῦς	δ' οὐκ ἔχοντα· εἵλοντο γὰρ
[2, 4]	ἐπίδηλος, κἂν ᾖ νέφος ἢ	ἀχλύς·	σημαίνει γὰρ κινουμένην πνεύματος ἀρχὴν
[2, 6]	διὰ μὲν τὸ ψυχρὸς εἶναι	πηγνὺς	τὸν ἀτμίζοντα ἀέρα συνίστησι, διὰ
[2, 4]	ἐν ἐκείνοις τοῖς τόποις καθ'	οὓς	ἂν συμπέσῃ γενέσθαι τοὺς ὄμβρους,
[2, 5]	τί βορέαι μὲν γίγνονται συνεχεῖς,	οὓς	καλοῦμεν ἐτησίας, μετὰ τὰς θερινὰς
[2, 6]	ἐναντίοι· ἕτεροι δ' εἰσὶν καθ'	οὓς	οὐκ ἔστιν ἐναντία πνεύματα. Ἀπὸ
[2, 4]	ἐν τούτοις τοῖς τόποις ἐφ'	οὓς	τρέπεται καὶ ἀφ' ὧν, οὗτοι
[2, 3]	ἄγων ἐκ τῆς Ἐρυθείας τὰς	βοῦς,	ἅλας ἀντὶ τῶν ἰχθύων, οἳ
[2, 1]	εἰς μικρὸν ἐκ μεγάλου συνάγεται	πελάγους,	διὰ τὸ ταλαντεύεσθαι δεῦρο κἀκεῖσε
[2, 5]	ἰσχυρός, ἢ καταμαραινομένης ὑπὸ τοῦ	πνίγους.	Αἱ δὲ πλεῖσται καὶ ἐν
[2, 6]	περὶ τῆς θέσεως ἅμα τοὺς	λόγους	ἐκ τῆς ὑπογραφῆς θεωρεῖν. γέγραπται
[2, 7]	μεθισταμένων, ὡς οὔσης κυρτῆς καὶ	σφαιροειδοῦς·	καὶ τὸ λέγειν μὲν ὡς
[2, 2]	τόπῳ καὶ τῷ μήκει τὰς	ὁδούς·	διόπερ ὅ τ' Ἴστρος καὶ
[2, 5]	τοὺς πλοῦς λογίζηται καὶ τὰς	ὁδούς,	ὡς ἐνδέχεται λαμβάνειν τῶν τοιούτων
[2, 5]	καὶ γελοίως γράφουσι νῦν τὰς	περιόδους	τῆς γῆς· γράφουσι γὰρ κυκλοτερῆ
[2, 3]	οὔσης, ὥσπερ εἴπομεν, τῆς τε	ἀτμιδώδους	ἀναθυμιάσεως καὶ τῆς ξηρᾶς, ὅταν
[2, 4]	εἴρηται, διπλῆς οὔσης, τῆς μὲν	ἀτμιδώδους	τῆς δὲ καπνώδους, ἀμφοτέρας ἀναγκαῖον
[2, 4]	τῆς μὲν ἀτμιδώδους τῆς δὲ	καπνώδους,	ἀμφοτέρας ἀναγκαῖον γίγνεσθαι. Τούτων δ'
[2, 3]	μυθολογοῦσιν, ἐξουσίας δοθείσης ὑπὸ τοῦ	Ἡρακλέους,	ὅτ' ἦλθεν ἄγων ἐκ τῆς
[2, 8]	Νυκτὸς δ' οἱ πλείους καὶ	μείζους	γίγνονται τῶν σεισμῶν, οἱ δὲ
[2, 1]	καὶ διὰ τὴν βραχύτητα τοῦ	βάθους·	ἀεὶ γὰρ ἔτι βαθυτέρα φαίνεται
[2, 8]	γὰρ πολλαπλασία τῆς ἀπὸ τοῦ	βάθους	ἡ διάκρισις. Ὅπου δ' ἂν
[2, 8]	οὕτως ἄν τις αἰτιῷτο τοῦ	πάθους·	ἀνατρέπεται γὰρ σειομένη, καθάπερ ὕδωρ
[2, 7]	αἱ τυχοῦσαι μετέχουσι τούτου τοῦ	πάθους.	(Δημόκριτος δέ φησι πλήρη τὴν
[2, 9]	ὅπερ αἴτιον δοκεῖ τοῦ τοιούτου	πάθους	εἶναι· φαίνεται γὰρ τὸ ὕδωρ
[2, 7]	λεκτέον· ἡ γὰρ αἰτία τοῦ	πάθους	ἐχομένη τούτου τοῦ γένους ἐστίν.
[2, 8]	ἐκ προσαγωγῆς ἅμα καταμαραινομένου τοῦ	πάθους,	καὶ ἡ ἀρχὴ ἀφ' ἧς
[2, 9]	γ' ἐχρῆν κατὰ λόγον τοῦ	μεγέθους	τὴν ζέσιν ποιεῖν τὸ ἐγγιγνόμενον
[2, 8]	τόπους. Αἴτιον δὲ τοῦ μὲν	μεγέθους	τὸ πλῆθος τοῦ πνεύματος καὶ
[2, 3]	ἕκαστον, τὸ δ' εἶδος τοῦ	πλήθους	ἑκάστου τούτων μένει, καθάπερ τὸ
[2, 3]	ἀνάγκη, ἴσου γ' ὄντος τοῦ	πλήθους,	καὶ τὸ πρῶτον· ἢ εἰ
[2, 4]	μὲν κύκλῳ χώρα λαμβάνει τοὺς	ὡραίους	ὄμβρους ἢ καὶ πλείους, ἐν
[2, 6]	τὸν τρόπον· τοῦ δ' εἶναι	πλείους	ἀνέμους ἀπὸ τῶν πρὸς ἄρκτον
[2, 1]	τῶν ποταμῶν πλῆθος συμβαίνει τοῦτο	(πλείους	γὰρ εἰς τὸν Εὔξεινον ῥέουσιν
[2, 1]	πηγαῖον γιγνόμενον. (Ἔτι δ' ἐπεὶ	πλείους	εἰσὶ θάλατται πρὸς ἀλλήλας οὐ
[2, 4]	τοὺς ὡραίους ὄμβρους ἢ καὶ	πλείους,	ἐν δέ τινι μέρει ταύτης
[2, 3]	δύναμιν ἀσθενέστεροι τῶν ἄλλων καὶ	πλείους	ἡδύνουσιν ἐμβληθέντες, καὶ τὴν χροιὰν
[2, 8]	αἰτίαν αὐτῶν. Νυκτὸς δ' οἱ	πλείους	καὶ μείζους γίγνονται τῶν σεισμῶν,
[2, 8]	ἄλογον· ὁρῶμεν γὰρ ἐνίοτε ἅμα	πλείους	πνέοντας ἀνέμους, ὧν ὅταν εἰς
[2, 8]	ἔξω ὁρμᾷ πᾶσα. Τὸ δ'	ἐνίους	γίγνεσθαι καὶ πνεύματος ὄντος οὐδὲν
[2, 6]	καὶ τίνες ἐναντίοι τίσι, καὶ	ποίους	ἅμα πνεῖν ἐνδέχεται καὶ ποίους
[2, 6]	ποίους ἅμα πνεῖν ἐνδέχεται καὶ	ποίους	οὔ, ἔτι δὲ καὶ τίνες
[2, 6]	ὅτι ἅμα πνεῖν τοὺς μὲν	ἐναντίους	οὐχ οἷόν τε (κατὰ διάμετρον
[2, 8]	ἐν τῇ θαλάττῃ περὶ τοὺς	αἰγιαλούς·	ὅταν μὲν γὰρ κυμαίνουσα ἐκβάλλῃ,
[2, 5]	ἀνέμων, καὶ πῶς ἔχουσι πρὸς	ἀλλήλους,	εἴρηται. ~Περὶ δὲ θέσεως αὐτῶν,
[2, 2]	τὴν θάλατταν, ὅσοι μὴ εἰς	ἀλλήλους·	εἰς δὲ γῆν οὐδείς, ἀλλὰ
[2, 6]	δὲ μὴ οὕτως κειμένους πρὸς	ἀλλήλους	οὐδὲν κωλύει, οἷον τὸν Ζ
[2, 7]	διαφέροντας ὑπερβολῇ τοιαύτῃ παρὰ τοὺς	ἄλλους;	καίτοι ἐχρῆν. Ὅλως δὲ τοῖς
[2, 4]	τοὺς αὐχμοὺς καὶ τὰς ἐπομβρίας	πολλοὺς	ἅμα καὶ κατὰ συνεχῆ γίγνεσθαι
[2, 8]	τοσαύτην δὲ ἔχουσιν ἰσχὺν ὥστε	πολλοὺς	ἅμα πειρωμένους ἀποβιάζεσθαι μὴ δύνασθαι
[2, 2]	ποταμῶν ἄλλας αἰτίας διὰ τὸ	πολλοὺς	εἰς τὸν αὐτὸν ἐμβάλλειν. Ταῦτα
[2, 1]	ὑψηλὰ σημεῖόν τι καὶ τὸ	πολλοὺς	πεισθῆναι τῶν ἀρχαίων μετεωρολόγων τὸν
[2, 3]	κατὰ τῆς θαλάττης ἐκ τοῦ	πολλοὺς	τόπους φαίνεσθαι ξηροτέρους νῦν ἢ
[2, 3]	ἁλμυρότητος ἐμμειγνυμένην (ἔχειν γάρ φασι	πολλοὺς	χυμοὺς αὐτήν, ὥσθ' ὑπὸ τῶν
[2, 5]	τὰ φαινόμενα περί τε τοὺς	πλοῦς	καὶ τὰς πορείας· πολὺ γὰρ
[2, 5]	ἐστιν, ἐάν τέ τις τοὺς	πλοῦς	λογίζηται καὶ τὰς ὁδούς, ὡς
[2, 3]	ἄτοπον τὸ μὴ καὶ τοὺς	ποταμοὺς	ἁλμυροὺς εἶναι· πῶς γὰρ δυνατὸν
[2, 2]	ἡ θάλαττα. Διὸ καὶ τοὺς	ποταμοὺς	οὐ μόνον εἰς ταύτην ἀλλὰ
[2, 2]	ῥέοντα γῆς. Συμβαίνει δὲ τοὺς	ποταμοὺς	ῥεῖν οὐκ ἐπὶ ταὐτὸν ἀεὶ
[2, 2]	Ὃ δὴ καὶ περὶ τοὺς	ποταμοὺς	συμβαίνει· συνεχῶς γὰρ ῥεόντων ἀθρόων
[2, 4]	ἔσται, ἀλλ' οὐ καθάπερ τοὺς	ποταμοὺς	ὑπολαμβάνομεν οὐχ ὁπωσοῦν τοῦ ὕδατος
[2, 6]	τρόπον· τοῦ δ' εἶναι πλείους	ἀνέμους	ἀπὸ τῶν πρὸς ἄρκτον τόπων
[2, 4]	οὖν τὰ ὕδατα γιγνόμενα τοὺς	ἀνέμους,	καὶ παυομένων αὐτὰ γίγνεται διὰ
[2, 8]	γὰρ ἐνίοτε ἅμα πλείους πνέοντας	ἀνέμους,	ὧν ὅταν εἰς τὴν γῆν
[2, 9]	ἐστιν, ὡδὶ δὲ ποιεῖ τοὺς	σεισμούς,	ἐν δὲ τοῖς νέφεσι μεταβάλλουσα
[2, 7]	σείεσθαι· διὸ καὶ γίγνεσθαι τοὺς	σεισμοὺς	ἔν τε τοῖς αὐχμοῖς καὶ
[2, 7]	ἀποδίδωσι τῶν συμβαινόντων περὶ τοὺς	σεισμούς·	οὔτε γὰρ χῶραι οὔτε ὧραι
[2, 8]	ἀνάγκη τούτων ὑπαρχόντων γίγνεσθαι τοὺς	σεισμούς.	Ὑπάρχει γὰρ ἡ γῆ καθ'
[2, 7]	ὑπολαμβάνουσιν ἀναγκαῖον ἧττον ἀεὶ τοὺς	σεισμοὺς	φάναι γίγνεσθαι, καὶ τέλος παύσασθαί
[2, 3]	ἐμμειγνυμένην (ἔχειν γάρ φασι πολλοὺς	χυμοὺς	αὐτήν, ὥσθ' ὑπὸ τῶν ποταμῶν
[2, 2]	εἶναι τὴν φοράν. Τοὺς δὲ	χυμοὺς	καὶ τὰς χρόας ἴσχειν τὸ
[2, 3]	καὶ ῥεύματα ποταμῶν παντοδαποὺς ἔχοντα	χυμούς,	ὧν πάντων αἰτιατέον τὴν ἐνοῦσαν
[2, 8]	εἰς ἕν, ὥσπερ καὶ τοὺς	αὐχμοὺς	ἔφαμεν γίγνεσθαι καὶ τὰς ὑπερομβρίας
[2, 4]	μὲν οὖν συμβαίνει καὶ τοὺς	αὐχμοὺς	καὶ τὰς ἐπομβρίας πολλοὺς ἅμα
[2, 7]	τοῦ πάθους ἐχομένη τούτου τοῦ	γένους	ἐστίν. Ἔστι δὲ τὰ παρειλημμένα
[2, 7]	καὶ ξηραινομένην ἕλκουσαν εἰς τοὺς	κενοὺς	τόπους ἐκ τῶν πληρεστέρων τὸ
[2, 8]	αἰτίας γέγονε. Περὶ δὲ τοὺς	εἰρημένους	τόπους οἱ σεισμοὶ γίγνονται μάλιστα
[2, 6]	ἀποβιασθείς) τοὺς δὲ μὴ οὕτως	κειμένους	πρὸς ἀλλήλους οὐδὲν κωλύει, οἷον
[2, 8]	ψόφους τοὺς ὑπὸ τὴν γῆν	γιγνομένους	τὸ πνεῦμα, καὶ τοὺς πρὸ
[2, 6]	γίγνονται αὐτῶν καταπαυομένων εἰς τοὺς	ἐχομένους	κατὰ τὴν τοῦ ἡλίου μετάστασιν,
[2, 8]	ἔχουσιν ἰσχὺν ὥστε πολλοὺς ἅμα	πειρωμένους	ἀποβιάζεσθαι μὴ δύνασθαι κρατεῖν τῆς
[2, 4]	τῷ δ' ἐπὶ μέρους ἀνάγκη	χρωμένους	καθόλου προσαγορεύειν αὐτὴν οἷον καπνόν·
[2, 4]	ἀνέμων· ὁ γὰρ ἥλιος τούτους	μόνους	οὐκ ἐπέρχεται τοὺς τόπους, ἀλλὰ
[2, 5]	αὐτῆς ἀγόμεναι, καὶ ποιοῦσι δύο	κώνους,	τὸν μὲν ἔχοντα βάσιν τὸν
[2, 8]	γὰρ καὶ ῥαπιζόμενος ὁ ἀὴρ	παντοδαποὺς	ἀφίησι ψόφους, οὕτως καὶ τύπτων
[2, 3]	καὶ κρῆναι καὶ ῥεύματα ποταμῶν	παντοδαποὺς	ἔχοντα χυμούς, ὧν πάντων αἰτιατέον
[2, 8]	ἔτη ἐπισημαίνει κατὰ τοὺς αὐτοὺς	τόπους.	Αἴτιον δὲ τοῦ μὲν μεγέθους
[2, 4]	τούτους μόνους οὐκ ἐπέρχεται τοὺς	τόπους,	ἀλλὰ πρὸς τούτους καὶ ἀπὸ
[2, 4]	ψυχράν, οὕτω καὶ περὶ τοὺς	τόπους	ἀντιπεριίστασθαι καὶ μεταβάλλειν τὰς ἀναθυμιάσεις.
[2, 8]	τῆς Εὐβοίας περὶ τούτους τοὺς	τόπους·	δοκεῖ γὰρ διαυλωνίζειν ὑπὸ τὴν
[2, 7]	ξηραινομένην ἕλκουσαν εἰς τοὺς κενοὺς	τόπους	ἐκ τῶν πληρεστέρων τὸ μεταβάλλον
[2, 3]	δὲ πάλιν συγκαταβαίνει, καὶ τοὺς	τόπους	μεταβάλλει τά τ' ἐπιπολάζοντα καὶ
[2, 8]	γέγονε. Περὶ δὲ τοὺς εἰρημένους	τόπους	οἱ σεισμοὶ γίγνονται μάλιστα διὰ
[2, 8]	δ' ὀλιγάκις καὶ κατά τινας	τόπους,	οἷον σφυγμός, ἄνω κάτωθεν· διὸ
[2, 2]	γὰρ αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς δύνασθαι	τόπους	παρασκευάζειν αὐτῷ τὴν τροφήν· ἀναγκαῖον
[2, 5]	καὶ τοὺς ἐσχατεύοντας τῆς Σκυθίας	τόπους	πλέον ἢ πέντε πρὸς τρία
[2, 8]	ὅσαι σομφοὺς (ἔχουσι τοὺς κάτω	τόπους,	πολὺ δεχόμεναι πνεῦμα σείονται μᾶλλον.
[2, 7]	δὲ διὰ τίν' αἰτίαν περὶ	τόπους	τινὰς πολλάκις γίγνεται τοῦτο τὸ
[2, 8]	τὸν σεισμόν. Ἔτι δὲ περὶ	τόπους	τοιούτους οἱ ἰσχυρότατοι γίγνονται τῶν
[2, 3]	τῆς θαλάττης ἐκ τοῦ πολλοὺς	τόπους	φαίνεσθαι ξηροτέρους νῦν ἢ πρότερον·
[2, 3]	ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ τῶν ἀγωγίμων	βάρους	ἐν μὲν τοῖς ποταμοῖς ὀλίγου
[2, 3]	Τοῦτο γὰρ αἴτιον καὶ τοῦ	βάρους	(πλέον γὰρ ἕλκει τὸ ἁλμυρὸν
[2, 4]	Ἔτι δὲ μετά τε τοὺς	ὄμβρους	ἄνεμος ὡς τὰ πολλὰ γίγνεται
[2, 4]	παύονται καὶ γίγνονται μετὰ τοὺς	ὄμβρους,	διὰ τί τε βορέαι καὶ
[2, 7]	γὰρ ἄνω συναληλεῖφθαι διὰ τοὺς	ὄμβρους	(ἐπεὶ φύσει γε ἅπασαν ὁμοίως
[2, 8]	μὲν ξηρά, διὰ δὲ τοὺς	ὄμβρους	ἔχουσα ἐν αὑτῇ νοτίδα πολλήν,
[2, 4]	κύκλῳ χώρα λαμβάνει τοὺς ὡραίους	ὄμβρους	ἢ καὶ πλείους, ἐν δέ
[2, 4]	οὓς ἂν συμπέσῃ γενέσθαι τοὺς	ὄμβρους,	καὶ τὰ πνεύματα παύεται ὕδατος
[2, 5]	τὴν δύσιν καὶ τὴν ἀνατολήν,	θέρους	ἢ χειμῶνος, καὶ διὰ τὸ
[2, 4]	ὅλον ἀνώνυμος, τῷ δ' ἐπὶ	μέρους	ἀνάγκη χρωμένους καθόλου προσαγορεύειν αὐτὴν
[2, 3]	ἐκ τοῦ πολλοὺς τόπους φαίνεσθαι	ξηροτέρους	νῦν ἢ πρότερον· περὶ οὗ
[2, 8]	τὴν ἕω καὶ περὶ τοὺς	ὄρθρους	νηνεμίαν τε καὶ ψῦχος. Τὴν
[2, 3]	τὸ μὴ καὶ τοὺς ποταμοὺς	ἁλμυροὺς	εἶναι· πῶς γὰρ δυνατὸν ἐν
[2, 6]	εἰς θρασκίας καὶ ἀργέστας καὶ	ζεφύρους	(ὁ γὰρ ἀπαρκτίας ζέφυρός ἐστιν)
[2, 8]	οὐχ ὁμοίως δύναται, τὰς δὲ	μετεώρους	μᾶλλον, ὥστε ῥεῖν, ὅταν ἀρχὴν
[2, 8]	τὸ γιγνόμενον περὶ ταύτας τὰς	νήσους·	ὅταν γὰρ ἄνεμος μέλλῃ πνευσεῖσθαι
[2, 3]	φανερά, τὸ δὲ δεύτερον τὰς	νήσους,	τὸ δὲ τελευταῖον ῥοφήσασα ξηρὰν
[2, 8]	καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ περὶ	τοὺς	αἰγιαλούς· ὅταν μὲν γὰρ κυμαίνουσα
[2, 7]	οὐδεμιᾷ διαφέροντας ὑπερβολῇ τοιαύτῃ παρὰ	τοὺς	ἄλλους; καίτοι ἐχρῆν. Ὅλως δὲ
[2, 4]	τε οὖν τὰ ὕδατα γιγνόμενα	τοὺς	ἀνέμους, καὶ παυομένων αὐτὰ γίγνεται
[2, 2]	τροπὰς αὐτόν· οὐ γὰρ αἰεὶ	τοὺς	αὐτοὺς δύνασθαι τόπους παρασκευάζειν αὐτῷ
[2, 8]	ἐπὶ δύο ἔτη ἐπισημαίνει κατὰ	τοὺς	αὐτοὺς τόπους. Αἴτιον δὲ τοῦ
[2, 8]	συνέλθωσιν εἰς ἕν, ὥσπερ καὶ	τοὺς	αὐχμοὺς ἔφαμεν γίγνεσθαι καὶ τὰς
[2, 4]	Ὁτὲ μὲν οὖν συμβαίνει καὶ	τοὺς	αὐχμοὺς καὶ τὰς ἐπομβρίας πολλοὺς
[2, 6]	γάρ· ἅτερος οὖν παύσεται ἀποβιασθείς)	τοὺς	δὲ μὴ οὕτως κειμένους πρὸς
[2, 2]	ἤδη πᾶσιν εἶναι τὴν φοράν.	Τοὺς	δὲ χυμοὺς καὶ τὰς χρόας
[2, 8]	τοιαύτης αἰτίας γέγονε. Περὶ δὲ	τοὺς	εἰρημένους τόπους οἱ σεισμοὶ γίγνονται
[2, 5]	Αἰθιοπίας πρὸς τὴν Μαιῶτιν καὶ	τοὺς	ἐσχατεύοντας τῆς Σκυθίας τόπους πλέον
[2, 6]	περιστάσεις γίγνονται αὐτῶν καταπαυομένων εἰς	τοὺς	ἐχομένους κατὰ τὴν τοῦ ἡλίου
[2, 8]	τε χῶραι ὅσαι σομφοὺς (ἔχουσι	τοὺς	κάτω τόπους, πολὺ δεχόμεναι πνεῦμα
[2, 7]	σεισμόν, καὶ ξηραινομένην ἕλκουσαν εἰς	τοὺς	κενοὺς τόπους ἐκ τῶν πληρεστέρων
[2, 6]	δὲ περὶ τῆς θέσεως ἅμα	τοὺς	λόγους ἐκ τῆς ὑπογραφῆς θεωρεῖν.
[2, 6]	ἀνέμων, δῆλον ὅτι ἅμα πνεῖν	τοὺς	μὲν ἐναντίους οὐχ οἷόν τε
[2, 4]	ἀναθυμιάσεις. Ἔτι δὲ μετά τε	τοὺς	ὄμβρους ἄνεμος ὡς τὰ πολλὰ
[2, 4]	καὶ παύονται καὶ γίγνονται μετὰ	τοὺς	ὄμβρους, διὰ τί τε βορέαι
[2, 7]	μὲν γὰρ ἄνω συναληλεῖφθαι διὰ	τοὺς	ὄμβρους (ἐπεὶ φύσει γε ἅπασαν
[2, 8]	αὑτὴν μὲν ξηρά, διὰ δὲ	τοὺς	ὄμβρους ἔχουσα ἐν αὑτῇ νοτίδα
[2, 4]	καθ' οὓς ἂν συμπέσῃ γενέσθαι	τοὺς	ὄμβρους, καὶ τὰ πνεύματα παύεται
[2, 8]	πρὸς τὴν ἕω καὶ περὶ	τοὺς	ὄρθρους νηνεμίαν τε καὶ ψῦχος.
[2, 5]	κατὰ τὰ φαινόμενα περί τε	τοὺς	πλοῦς καὶ τὰς πορείας· πολὺ
[2, 5]	μέγεθός ἐστιν, ἐάν τέ τις	τοὺς	πλοῦς λογίζηται καὶ τὰς ὁδούς,
[2, 6]	τῆς ἄρκτου, τελευτῶντες δ' εἰς	τοὺς	πόρρω· τοῖς δὲ πρὸς ἕω
[2, 3]	ἁλμυράν) ἄτοπον τὸ μὴ καὶ	τοὺς	ποταμοὺς ἁλμυροὺς εἶναι· πῶς γὰρ
[2, 2]	ὕδατος ἡ θάλαττα. Διὸ καὶ	τοὺς	ποταμοὺς οὐ μόνον εἰς ταύτην
[2, 2]	τύχωσι ῥέοντα γῆς. Συμβαίνει δὲ	τοὺς	ποταμοὺς ῥεῖν οὐκ ἐπὶ ταὐτὸν
[2, 2]	πᾶν. Ὃ δὴ καὶ περὶ	τοὺς	ποταμοὺς συμβαίνει· συνεχῶς γὰρ ῥεόντων
[2, 4]	ἄνεμος ἔσται, ἀλλ' οὐ καθάπερ	τοὺς	ποταμοὺς ὑπολαμβάνομεν οὐχ ὁπωσοῦν τοῦ
[2, 8]	γῆν γιγνομένους τὸ πνεῦμα, καὶ	τοὺς	πρὸ τῶν σεισμῶν· καὶ ἄνευ
[2, 2]	μὲν οὖν αἰτία ἡ ποιήσασα	τοὺς	πρότερον οἴεσθαι τὴν θάλατταν ἀρχὴν
[2, 9]	ἄνεμός ἐστιν, ὡδὶ δὲ ποιεῖ	τοὺς	σεισμούς, ἐν δὲ τοῖς νέφεσι
[2, 7]	ἐμπιπτόντων σείεσθαι· διὸ καὶ γίγνεσθαι	τοὺς	σεισμοὺς ἔν τε τοῖς αὐχμοῖς
[2, 7]	οὐδὲν ἀποδίδωσι τῶν συμβαινόντων περὶ	τοὺς	σεισμούς· οὔτε γὰρ χῶραι οὔτε
[2, 8]	πρότερον, ἀνάγκη τούτων ὑπαρχόντων γίγνεσθαι	τοὺς	σεισμούς. Ὑπάρχει γὰρ ἡ γῆ
[2, 7]	οὕτως ὑπολαμβάνουσιν ἀναγκαῖον ἧττον ἀεὶ	τοὺς	σεισμοὺς φάναι γίγνεσθαι, καὶ τέλος
[2, 4]	ἥλιος τούτους μόνους οὐκ ἐπέρχεται	τοὺς	τόπους, ἀλλὰ πρὸς τούτους καὶ
[2, 4]	καὶ ψυχράν, οὕτω καὶ περὶ	τοὺς	τόπους ἀντιπεριίστασθαι καὶ μεταβάλλειν τὰς
[2, 8]	καὶ τῆς Εὐβοίας περὶ τούτους	τοὺς	τόπους· δοκεῖ γὰρ διαυλωνίζειν ὑπὸ
[2, 3]	τὸ δὲ πάλιν συγκαταβαίνει, καὶ	τοὺς	τόπους μεταβάλλει τά τ' ἐπιπολάζοντα
[2, 8]	Ποιεῖ δὲ καὶ τοὺς ψόφους	τοὺς	ὑπὸ τὴν γῆν γιγνομένους τὸ
[2, 8]	κινεῖν ἐπιδήλως. Ποιεῖ δὲ καὶ	τοὺς	ψόφους τοὺς ὑπὸ τὴν γῆν
[2, 4]	ἡ μὲν κύκλῳ χώρα λαμβάνει	τοὺς	ὡραίους ὄμβρους ἢ καὶ πλείους,
[2, 5]	γὰρ τὸ μῆκος διαφέρει τοῦ	πλάτους.	Τὸ γὰρ ἀπὸ Ἡρακλείων στηλῶν
[2, 4]	γὰρ ἄτοπον εἰ ὁ περὶ	ἑκάστους	περικεχυμένος ἀὴρ οὗτος γίγνεται κινούμενος
[2, 8]	ἔσται πνεύματος ὄντος ὁ σεισμός.	Ἐλάττους	δ' οὗτοι τὸ μέγεθος γίγνονταιv
[2, 5]	γὰρ οὗτοι ἐτησίαι εἰσὶν ἀσθενεῖς·	ἐλάττους	δὲ καὶ ὀψιαίτεροι τῶν ἐτησίων
[2, 2]	αὐτόν· οὐ γὰρ αἰεὶ τοὺς	αὐτοὺς	δύνασθαι τόπους παρασκευάζειν αὐτῷ τὴν
[2, 8]	τῶν ἄλλων τῶν συμβαινόντων περὶ	αὐτούς,	εἴρηται σχεδὸν περὶ τῶν μεγίστων.
[2, 2]	ἡλίου, τῶν δ' ἄλλων ἄστρων	αὐτοὺς	παριδεῖν τὴν σωτηρίαν, τοσούτων καὶ
[2, 8]	δύο ἔτη ἐπισημαίνει κατὰ τοὺς	αὐτοὺς	τόπους. Αἴτιον δὲ τοῦ μὲν
[2, 8]	σεισμόν. Ἔτι δὲ περὶ τόπους	τοιούτους	οἱ ἰσχυρότατοι γίγνονται τῶν σεισμῶν,
[2, 4]	ἐπέρχεται τοὺς τόπους, ἀλλὰ πρὸς	τούτους	καὶ ἀπὸ τούτων, ἐπὶ δυσμὰς
[2, 4]	τῶν ἀνέμων· ὁ γὰρ ἥλιος	τούτους	μόνους οὐκ ἐπέρχεται τοὺς τόπους,
[2, 8]	Σικελίαν, καὶ τῆς Εὐβοίας περὶ	τούτους	τοὺς τόπους· δοκεῖ γὰρ διαυλωνίζειν
[2, 8]	ἥλιον ἀχλυώδη καὶ ἀμαυρότερον ἄνευ	νέφους,	καὶ πρὸ τῶν ὀρθρίων σεισμῶν
[2, 8]	γῆς. Αἵ τε χῶραι ὅσαι	σομφοὺς	(ἔχουσι τοὺς κάτω τόπους, πολὺ
[2, 8]	ῥαπιζόμενος ὁ ἀὴρ παντοδαποὺς ἀφίησι	ψόφους,	οὕτως καὶ τύπτων αὐτός· οὐδὲν
[2, 8]	ἐπιδήλως. Ποιεῖ δὲ καὶ τοὺς	ψόφους	τοὺς ὑπὸ τὴν γῆν γιγνομένους
[2, 3]	ἢ τὸ πότιμον) καὶ τοῦ	πάχους·	καὶ γὰρ τὸ πάχος διαφέρει
[2, 2]	ἡ μὲν γὰρ φλὸξ διὰ	συνεχοῦς	ὑγροῦ καὶ ξηροῦ μεταβαλλόντων γίγνεται
[2, 5]	θ' ὑπὸ τὴν ἄρκτον ὑπὸ	ψύχους	ἀοίκητα. Φέρεται δὲ καὶ ὁ
[2, 2]	ἐμβάλλειν. Ταῦτα δὴ πάντα φανερὸν	ὡς	ἀδύνατόν ἐστι συμβαίνειν ἄλλως τε
[2, 3]	δὴ καὶ τοῦτο καὶ πιθανόν,	ὡς	ἀδύνατον μὴ τὸν αὐτὸν εἶναι
[2, 5]	πρὸς τὸν ὑπὲρ ἡμῶν, δῆλον	ὡς	ἀνάλογον ἕξει τά τ' ἄλλα
[2, 4]	πρὶν φανερῶς ἐληλυθέναι τὸν ἄνεμον,	ὡς	ἄνωθεν αὐτῶν ἐχόντων τὴν ἀρχήν.
[2, 2]	θαλάττης ἀδύνατόν (ἐστιν. Λέγεται γὰρ	ὡς	ἅπαντα μὲν εἰς ἄλληλα συντέτρηται
[2, 8]	οὐ ποιεῖ) τὸ δὲ πνεῦμα	ὡς	ἀρχή. Ὅπου δ' ἅμα κῦμα
[2, 2]	οὔτ' ἀθρόον οὔτε στάσιμον, ἀλλ'	ὡς	γιγνόμενον ἀεὶ φαίνεται καθ' ἡμέραν.
[2, 7]	σφαιροειδοῦς· καὶ τὸ λέγειν μὲν	ὡς	διὰ τὸ μέγεθος ἐπὶ τοῦ
[2, 3]	οὕτως· καὶ γὰρ ἐκεῖνος ἐμυθολόγησεν	ὡς	δὶς μὲν ἡ Χάρυβδις ἀναρροφήσασα
[2, 8]	γιγνόμενον καὶ ἐν τῇ γῇ,	ὡς	εἰκάσαι πρὸς μικρὸν μεῖζον. Σημεῖα
[2, 2]	αὐτὴ οὖσα διαμένει οὐδένα χρόνον	ὡς	εἰπεῖν) περὶ δὲ τὸν ἥλιον
[2, 3]	ποιοῦσι τὴν γένεσιν. Ὥστε δῆλον	ὡς	εἴπερ ἀίδιον τὸ πᾶν, καὶ
[2, 4]	δὲ τῆς γενέσεως ἀρχὴ δῆλον	ὡς	ἐκ τῆς (γῆς ἐστιν. Ὅτι
[2, 2]	ἄλλην σύνταξιν ἦλθεν τῶν μερῶν,	ὡς	ἕκαστον πέφυκεν. Ὥσπερ οὖν κἀκεῖ
[2, 1]	τὸν πηλόν, ἄπνοα δ' ἐστὶν	ὡς	ἐν κοίλῳ τῆς θαλάττης οὔσης.
[2, 9]	τῆς κωπηλασίας. Καίτοι τινὲς λέγουσιν	ὡς	ἐν τοῖς νέφεσιν ἐγγίγνεται πῦρ·
[2, 5]	πλοῦς λογίζηται καὶ τὰς ὁδούς,	ὡς	ἐνδέχεται λαμβάνειν τῶν τοιούτων τὰς
[2, 3]	ἀεὶ γίγνεσθαι κατά τινα τάξιν,	ὡς	ἐνδέχεται μετέχειν τὰ ἐνταῦθα τάξεως.
[2, 8]	Τὴν μὲν γὰρ νηνεμίαν ἀναγκαῖον	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ συμβαίνειν, καθάπερ
[2, 8]	γὰρ οὖσα ἡ ἀναθυμίασις ἀκολουθεῖ	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ τῇ ὁρμῇ
[2, 8]	περὶ μεσημβρίαν· νηνεμώτατον γάρ ἐστιν	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ τῆς ἡμέρας
[2, 3]	τοῦ γλυκέος ἔλαττον· διόπερ ἰσάζει	ὡς	ἐπίπαν εἰπεῖν) Ὅτι δὲ γίγνεται
[2, 2]	ὡς οἱ πλεῖστοι λέγουσιν εἴθ'	ὡς	ἡμεῖς) φερομένου δὲ τοῦ ἡλίου
[2, 9]	ἐναποσβεννυμένου καὶ τὴν σίξιν βροντήν,	ὡς	καθάπερ φαίνεται καὶ γιγνόμενον οὕτως
[2, 7]	αἰτίαν οὐδὲν ἴσως δεῖ λέγειν	ὡς	λίαν ἁπλῶς εἰρημένην· τό τε
[2, 1]	ὑπέλαβον ἴσως εἶναι τὸ λεγόμενον,	ὡς	μέγα τι τοῦ παντὸς τοῦτο
[2, 4]	λαμβάνει πλῆθος. Αἴτιον δ' ὅτι	ὡς	μὲν τὰ πολλὰ τὸ αὐτὸ
[2, 6]	ἀρχὴ οὕτω κινεῖται τῶν πνευμάτων	ὡς	ὁ ἥλιος. Οἱ ἐναντίοι δὲ
[2, 3]	οὐκ ἔχοντα· εἵλοντο γὰρ δή,	ὡς	οἱ ἐκεῖ μυθολογοῦσιν, ἐξουσίας δοθείσης
[2, 2]	γάρ ἐστι πάντων ἔσχατον, εἴθ'	ὡς	οἱ πλεῖστοι λέγουσιν εἴθ' ὡς
[2, 1]	τὸν τόπον καὶ τούτου χάριν	ὡς	ὄντα τιμιώτατον καὶ ἀρχήν. Οἱ
[2, 7]	γε ἅπασαν ὁμοίως εἶναι σομφήν)	ὡς	ὄντος τοῦ μὲν ἄνω τοῦ
[2, 7]	ἴσμεν, ἕτερον ἀεὶ γιγνόμενον μεθισταμένων,	ὡς	οὔσης κυρτῆς καὶ σφαιροειδοῦς· καὶ
[2, 2]	χρόνοις ἀποδίδωσι πᾶν τὸ ληφθέν,	ὡς	οὔτε τρεφομένων τῶν ἄνωθεν, οὔτε
[2, 9]	ἡ πληγὴ τὸν αὐτὸν τρόπον,	ὡς	παρεικάσαι μείζονι μικρὸν πάθος, τῷ
[2, 4]	γίγνεται κατὰ τὴν ὥραν ἑκάστην	ὡς	πέφυκεν· διὰ δὲ τὸ ἐνίοτε
[2, 4]	μετά τε τοὺς ὄμβρους ἄνεμος	ὡς	τὰ πολλὰ γίγνεται ἐν ἐκείνοις
[2, 9]	εἶναί φασιν ἀλλὰ φαίνεσθαι, παρεικάζοντες	ὡς	τὸ πάθος ὅμοιον ὂν καὶ
[2, 4]	καὶ ψυχρόν (εὐόριστον μὲν γὰρ	ὡς	ὑγρόν, διὰ δὲ τὸ ὕδατος
[2, 8]	Ἀλλ' αἴτια ταῦτα μὲν ἄμφω	ὡς	ὕλη (πάσχει γάρ, ἀλλ' οὐ
[2, 4]	γὰρ δύ' εἴδη τῆς ἀναθυμιάσεως,	ὥς	φαμεν, ἡ μὲν ὑγρὰ ἡ
[2, 5]	τὰς χειμερινάς. Ἔχει δὲ οὐκ	ἀλόγως·	γίγνονται μὲν γὰρ οἱ καλούμενοι
[2, 4]	δ' ἀναθυμίασις αὕτη ἄνεμός ἐστιν,	εὐλόγως	ἂν οὖν ἐντεῦθεν γίγνοιτο τὰ
[2, 8]	ἠρεμαιότερον δὲ καὶ μέχρι τούτου	ἕως	ἂν ἔλαττον ᾖ τὸ ἀναθυμιώμενον
[2, 5]	θερμότητος. Διὸ διαλείποντες οὗτοι πνέουσιν,	ἕως	ἂν ἐπὶ τροπαῖς πάλιν ταῖς
[2, 2]	καὶ γὰρ τὸ φανερὸν πῦρ,	ἕως	ἂν ἔχῃ τροφήν, μέχρι τούτου
[2, 8]	τὸν ἄνεμον, ὃν καλοῦμεν σεισμόν.	Ἕως	ἂν οὖν ἀναλωθῇ τὰ ὑπόλοιπα
[2, 5]	ἀπόγειον τὸ πνεῦμα τὸ βόρειον	(ἕως	ὁ βορέας οὗτος εἰς τὴν
[2, 3]	τι πλῆθος ἀεὶ ταύτης τῆς	δυνάμεως,	καὶ συγκαταφέρεσθαι πάλιν ὕοντος, καὶ
[2, 3]	μὲν οὔρῳ συγκαταφερομένης τοιαύτης τινὸς	δυνάμεως	οἵα καὶ φαίνεται ὑφισταμένη ἐν
[2, 8]	εἰς τὴν γῆν τῆς τοιαύτης	δυνάμεως,	συνιοῦσα δι' ὑγρότητα ἡ ἀτμιδώδης
[2, 3]	ὡς ἐνδέχεται μετέχειν τὰ ἐνταῦθα	τάξεως.	Ὅθεν μὲν οὖν ἡ γένεσις
[2, 9]	ὅση δ' ἐμπεριλαμβάνεται τῆς ξηρᾶς	ἀναθυμιάσεως	ἐν τῇ μεταβολῇ ψυχομένου τοῦ
[2, 3]	ὥσπερ εἴπομεν, τῆς τε ἀτμιδώδους	ἀναθυμιάσεως	καὶ τῆς ξηρᾶς, ὅταν συνιστῆται
[2, 4]	τι τῆς ξηρᾶς ἐκ γῆς	ἀναθυμιάσεως	κινούμενον περὶ τὴν γῆν, δῆλον
[2, 5]	γὰρ διὰ ψῦχος ἀποσβεννυμένης τῆς	ἀναθυμιάσεως,	οἷον ὅταν γένηται πάγος ἰσχυρός,
[2, 4]	πνέουσιν εἰς ὀρθὸν γιγνομένης τῆς	ἀναθυμιάσεως,	ὅτι πᾶς ὁ κύκλῳ ἀὴρ
[2, 4]	Ἔστι γὰρ δύ' εἴδη τῆς	ἀναθυμιάσεως,	ὥς φαμεν, ἡ μὲν ὑγρὰ
[2, 9]	ὑπολαβεῖν δεῖ πάντων. Τῆς γὰρ	ἀναθυμιάσεως,	ὥσπερ εἴπομεν, οὔσης διττῆς, τῆς
[2, 4]	αὐτὴν ξηραίνει θερμαίνων· τῆς δ'	ἀναθυμιάσεως,	ὥσπερ εἴρηται, διπλῆς οὔσης, τῆς
[2, 9]	συνήθεις ἦσαν ταῖς περὶ τῆς	ἀνακλάσεως	δόξαις, ὅπερ αἴτιον δοκεῖ τοῦ
[2, 9]	πρότερον, ἔτι δὲ πυκνοτέρας τῆς	συστάσεως	τῶν νεφῶν γιγνομένης πρὸς τὸ
[2, 6]	λέγωμεν. Δεῖ δὲ περὶ τῆς	θέσεως	ἅμα τοὺς λόγους ἐκ τῆς
[2, 6]	πρὸς ἀλλήλους, εἴρηται. ~Περὶ δὲ	θέσεως	αὐτῶν, καὶ τίνες ἐναντίοι τίσι,
[2, 4]	μᾶλλον ἐγγύς, ἡ δὲ τῆς	γενέσεως	ἀρχὴ δῆλον ὡς ἐκ τῆς
[2, 2]	εἰρήσθω. ~Β' (Περὶ δὲ τῆς	γενέσεως	αὐτῆς, εἰ γέγονε, καὶ τοῦ
[2, 6]	τῆς τε ἐξ ἀρχῆς αὐτῶν	γενέσεως	καὶ οὐσίας καὶ τῶν συμβαινόντων
[2, 4]	τῆς δὲ ὕλης καὶ τῆς	γενέσεως	κάτωθεν· ᾗ μὲν γὰρ ῥευσεῖται
[2, 1]	δὲ περὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς	γενέσεως	λέγωμεν. Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι
[2, 2]	διὰ ταῦτα τῆς μεταβολῆς καὶ	γενέσεώς	τε καὶ φθορᾶς οὔσης, τὸ
[2, 8]	τοῦτο αἴτιον τὸ ὕδωρ τῆς	κινήσεως,	ἀλλ' ἂν ᾖ ἐξ ἐπιπολῆς
[2, 7]	~Ζ' Περὶ δὲ σεισμοῦ καὶ	κινήσεως	γῆς μετὰ ταῦτα λεκτέον· ἡ
[2, 8]	Προέρχεται δὲ ὁ ψόφος τῆς	κινήσεως	διὰ τὸ λεπτομερέστερον εἶναι καὶ
[2, 4]	γῆν, δῆλον ὅτι τῆς μὲν	κινήσεως	ἡ ἀρχὴ ἄνωθεν, τῆς δὲ
[2, 8]	αἴτιον εἴη, ἀλλὰ πνεῦμα τῆς	κινήσεως,	ὅταν εἴσω τύχῃ ῥυὲν τὸ
[2, 8]	ἀποβιάζεσθαι μὴ δύνασθαι κρατεῖν τῆς	κινήσεως	τῶν ἀρρωστούντων. Τοιοῦτον δὴ δεῖ
[2, 9]	ὑπὸ χεῖρα ποιούσης ἀεὶ τῆς	συγκρίσεως	ἕκαστον αὐτῶν· ὡσαύτως γὰρ ἐκεῖνά
[2, 9]	τῆς δὲ ξηρᾶς, καὶ τῆς	συγκρίσεως	ἐχούσης ἄμφω ταῦτα δυνάμει καὶ
[2, 1]	δεῖ τὴν πηγὴν εἶναι τῆς	ῥύσεως.	Διὸ τὰ μὲν αὐτόματα ῥεῖ
[2, 9]	τούτοις τἆλλα τὰ τῆς αὐτῆς	φύσεως	τούτοις ὄντα. Καὶ περὶ μὲν
[2, 4]	πλῆθος ἀέρος ὑπό τινος μεγάλης	πτώσεως,	οὐκ ἔχον ἀρχὴν οὐδὲ πηγήν.
[2, 8]	σφυγμοὶ οὐκ ἐξαίφνης παύονται οὐδὲ	ταχέως,	ἀλλ' ἐκ προσαγωγῆς ἅμα καταμαραινομένου
[2, 2]	τόπον εἶναι τὴν κοιλίαν, ὅτι	ταχέως	ἀφανίζεται, ἀλλὰ τοῦ περιττώματος, ὅτι
[2, 8]	ᾖ, γίγνεται φλὸξ καὶ φέρεται	ταχέως.	Οὐκ ἂν οὖν ὕδωρ οὐδὲ
[2, 8]	καὶ γίγνεται πνεῦμα τῆς ὀψιαίτερον	ἐκλείψεως	ὀψιαίτερον. Ὅταν δ' ἰσχυρὸς γένηται
[2, 9]	τυπτόμενον ἀνακλωμένης ἀπ' αὐτοῦ τῆς	ὄψεως	πρός τι τῶν λαμπρῶν. Διὸ
[2, 2]	τὴν πρώτην λαβεῖν ὑπόληψιν ἀναγκαῖον	ὀρθῶς.	Τοῦ γὰρ ὕδατος περὶ τὴν
[2, 8]	γὰρ ἂν ἀντιτυπήσῃ καὶ μὴ	ῥᾳδίως	διέλθῃ, μάλιστά τε σείει καὶ
[2, 8]	διὰ λεπτότητα, διὰ μὲν τὸ	ῥᾳδίως	διηθεῖσθαι οὐ δύναται κινεῖν, διὰ
[2, 5]	κατὰ τὸν μεσημβρινόν. Διὸ καὶ	γελοίως	γράφουσι νῦν τὰς περιόδους τῆς
[2, 2]	φθειρομένου πάλιν εἰς ὕδωρ, ἀλλ'	ὁμοίως	ἅπαντος διαλυο- μένου καὶ συνισταμένου
[2, 3]	τόπον εἰς ὃν ἀθρόοι ῥέουσιν.	Ὁμοίως	δὲ γελοῖον κἂν εἴ τις
[2, 3]	ὃ ποιεῖ τὸν χυμὸν τοῦτον.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἐν τοῖς καομένοις·
[2, 2]	ὑπομένον, οὐκ ἂν ὑπολαμβάνοι καλῶς.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ἐν τούτοις· ἔστιν
[2, 5]	χρόνος θερμαίνοντι, ἔτι δὲ ἐγγύς.	Ὁμοίως	δὲ καὶ μετὰ χειμερινὰς τροπὰς
[2, 3]	ἐν δὲ τοῖς ἐναντίοις ὑδατώδης.	Ὁμοίως	δὲ καὶ ὁ νότος αἴθριος
[2, 9]	γὰρ παντάπασιν ἔοικεν εἰρῆσθαι προχείρως.	Ὁμοίως	δὲ καὶ τὸ τὴν ἀπὸ
[2, 3]	Καὶ γὰρ καὶ περὶ γῆς	ὁμοίως	δεῖ ὑπολαβεῖν· τὸ μὲν γὰρ
[2, 8]	ὁρμᾶν· ὁ δ' ἥλιος οὐχ	ὁμοίως	δύναται, τὰς δὲ μετεώρους μᾶλλον,
[2, 7]	ὄμβρους (ἐπεὶ φύσει γε ἅπασαν	ὁμοίως	εἶναι σομφήν) ὡς ὄντος τοῦ
[2, 8]	ἀάζωμεν, ἀλλὰ δι' ὀλιγότητα οὐχ	ὁμοίως	ἐπίδηλον, πόρρωθεν δὲ ψυχρὸν διὰ
[2, 5]	εἶναι πᾶσαν οἰκουμένην) ἐπεὶ δ'	ὁμοίως	ἔχειν ἀνάγκη τόπον τινὰ πρὸς
[2, 3]	ἐμβληθέντες, καὶ τὴν χροιὰν οὐχ	ὁμοίως	λευκοί. Τοιοῦτον δ' ἕτερον γίγνεται
[2, 3]	δ' ἐπ' ἀμφοτέρων ἀνάγκη συμβαίνειν	ὁμοίως)	οὔτε ἀεὶ τὰ αὐτὰ μέρη
[2, 5]	ἐνισχύειν ἧττον. Οὐ συνεχεῖς δ'	ὁμοίως	πνέουσι, διότι τὰ μὲν ἐπιπολῆς
[2, 2]	ἐνιαυτὸν ἀποδιδῷ καὶ καθ' ἑκάστην	ὁμοίως	χώραν, ἀλλ' ἔν γέ τισιν
[2, 3]	καταδύνειν, ἐν δὲ τῇ θαλάττῃ	μετρίως	ἔχειν καὶ πλευστικῶς· διόπερ ἔνιοι
[2, 4]	διήκειν εἰκὸς χώραν, διὰ τὸ	παραπλησίως	κεῖσθαι πρὸς τὸν ἥλιον τὰ
[2, 4]	πλείστην ἀναγκαῖον γίγνεσθαι τὴν ἀναθυμίασιν	παραπλησίως	οἷον ἐκ χλωρῶν ξύλων καπνόν,
[2, 4]	κοιλία ξηρὰ ᾖ, τὴν κάτω	ἐναντίως	διακεῖσθαι, καὶ ταύτης ξηρᾶς οὔσης
[2, 3]	τῇ θαλάττῃ μετρίως ἔχειν καὶ	πλευστικῶς·	διόπερ ἔνιοι τῶν ἐν τοῖς
[2, 2]	ὁρᾷ ὑπομένον, οὐκ ἂν ὑπολαμβάνοι	καλῶς.	Ὁμοίως δὲ καὶ ἐν τούτοις·
[2, 2]	πλατὺν τόπον ἀναξηραίνεται ταχὺ καὶ	ἀδήλως.	Τὸ δ' ἐν τῷ Φαίδωνι
[2, 1]	ἔξω πελάγη ἧττον ποιεῖ τοῦτ'	ἐπιδήλως.	Ἐκείνοις δὲ διά τε τὸ
[2, 8]	ἀναθυμιώμενον ἢ ὥστε δύνασθαι κινεῖν	ἐπιδήλως.	Ποιεῖ δὲ καὶ τοὺς ψόφους
[2, 8]	μερίζεται. Εἰ δὴ τοῦτ' ἀδύνατον	ἄλλως	ἔχειν, τὸ μετὰ τοῦτο σκεπτέον
[2, 2]	φανερὸν ὡς ἀδύνατόν ἐστι συμβαίνειν	ἄλλως	τε καὶ τῆς θαλάττης ἐκεῖθεν
[2, 3]	τοῖς μὲν ἅπαξ γεννήσασι καὶ	ὅλως	αὐτὴν γεννῶσιν ἀδύνατόν ἐστιν ἁλμυρὰν
[2, 5]	μέχρι τῶν ἐτησίων καὶ προδρόμων.	Ὅλως	δὲ γίγνονται αἱ νηνεμίαι διὰ
[2, 3]	γῇ τίνα τρόπον ὑπῆρχε, λεκτέον.	Ὅλως	δὲ πῶς οἷόν τε τοσοῦτον
[2, 6]	ἰθαγενὴς καὶ ὁ ἀργέστης καλούμενος.	Ὅλως	δὲ τὰ μὲν βόρεια τούτων
[2, 7]	παρὰ τοὺς ἄλλους; καίτοι ἐχρῆν.	Ὅλως	δὲ τοῖς οὕτως ὑπολαμβάνουσιν ἀναγκαῖον
[2, 8]	πνεύματος τὴν θάλατταν ἀπῶσαι μὲν	ὅλως	μὴ δύνηται, προωθοῦν δὲ καὶ
[2, 6]	τὴν μὲν ἐαρινὴν καικίας καὶ	ὅλως	τὰ ἐπέκεινα τροπῆς θερινῆς, περὶ
[2, 7]	ἴσως δεῖ λέγειν ὡς λίαν	ἁπλῶς	εἰρημένην· τό τε γὰρ ἄνω
[2, 6]	γέγραπται μὲν οὖν, τοῦ μᾶλλον	εὐσήμως	ἔχειν, ὁ τοῦ ὁρίζοντος κύκλος·
[2, 5]	πρὸς ἄρκτον, πλεῖστοι βορέαι πνέουσιν.	Ὅμως	δὲ καὶ ἐνταῦθα ἐλλείπει καὶ
[2, 9]	τοῦ πυρὸς γίγνεται θερμόν· ἀλλ'	ὅμως	ὅταν πάλιν συνίῃ καὶ ψύχηται
[2, 3]	γὰρ οὕτως εἰπὼν ἴσως εἴρηκεν	ἱκανῶς	(ἡ γὰρ μεταφορὰ ποιητικόν) πρὸς
[2, 3]	τὸ γνῶναι τὴν φύσιν οὐχ	ἱκανῶς·	οὐδὲ γὰρ ἐνταῦθα δῆλον πῶς
[2, 3]	εἶναι καὶ γένεσιν, ταύτην μέντοι	τεταγμένως	συμβαίνειν πᾶσιν αὐτοῖς. Τούτων δ'
[2, 9]	καὶ γὰρ οὗτος ὁ λόγος	ἀπραγμόνως	εἴρηται λίαν· ἀποκεκριμένον τε γὰρ
[2, 8]	ἔξω τὸ δ' ἐντός, ἀλλ'	ἀθρόως	φερόμενον ἀναγκαῖον ἰσχύειν μᾶλλον. Τὸ
[2, 9]	ἀναθυμίασιν ξηράν, ἣ ῥέουσα μέν	πως	ἄνεμός ἐστιν, ὡδὶ δὲ ποιεῖ
[2, 3]	καὶ τοὺς ποταμοὺς ἁλμυροὺς εἶναι·	πῶς	γὰρ δυνατὸν ἐν πολλῷ μὲν
[2, 4]	ἡ τοῦ ἀνέμου φύσις καὶ	πῶς	γίγνεται, ἔτι δὲ αὐχμῶν τε
[2, 3]	ἱκανῶς· οὐδὲ γὰρ ἐνταῦθα δῆλον	πῶς	ἐκ γλυκέος τοῦ πόματος ἁλμυρὸς
[2, 5]	τούτων ἐστὶ τῶν ἀνέμων, καὶ	πῶς	ἔχουσι πρὸς ἀλλήλους, εἴρηται. ~Περὶ
[2, 3]	αἰεί τε συνεχῶς εἰσι καὶ	πῶς	μεταβάλλουσι καὶ τίς ἡ φύσις
[2, 3]	τρόπον ὑπῆρχε, λεκτέον. Ὅλως δὲ	πῶς	οἷόν τε τοσοῦτον ὕδατος πλῆθος
[2, 3]	δ' οὖσα οὐδὲν πάσχει τοιοῦτον.	Πῶς	οὖν οἷόν τε περὶ τὴν
[2, 3]	πεττόμενα πάντα συνίστασθαι πέφυκεν) ἔπειτα	ἱδρώς	(ἀεί) ἐν οἷς τὸ αὐτὸ
[2, 1]	ἁλμυρὰν εἶναι· καὶ γὰρ ὁ	ἱδρὼς	ἁλμυρός. Οἱ δὲ τῆς ἁλμυρότητος
[2, 3]	(ἡ γὰρ ὑγρότης καὶ ὁ	ἱδρὼς	γίγνεται πικρός. εἴπερ γὰρ καὶ
[2, 3]	τοῦ πόματος ἁλμυρὸς γίγνεται ὁ	ἱδρώς,	πότερον ἀπελθόντος τινὸς μόνον οἷον
[2, 2]	καὶ τὰς τροπὰς αὐτοῦ ποιεῖν·	φανερῶς	γὰρ ἀεὶ τὸ ἀναχθὲν ὁρῶμεν
[2, 4]	γὰρ κινουμένην πνεύματος ἀρχὴν πρὶν	φανερῶς	ἐληλυθέναι τὸν ἄνεμον, ὡς ἄνωθεν
[2, 8]	τὸν ὑπὲρ τῆς γῆς τόπον	φανερῶς	ὥσπερ ἐκνεφίας ἐξῆλθεν ὁ κινήσας
[2, 2]	περὶ ὃ ταῦτα πάντα κεῖται	φανερῶς·	ὥστε δῆλον ὅτι κατὰ τὸν
[2, 9]	καὶ ἡ τοῦ πυρὸς ἐμπερίληψις,	ἀμφοτέρως	μέν, μᾶλλον δ' ἡ κατάσπασις
[2, 9]	Τοῦτο γὰρ παντάπασιν ἔοικεν εἰρῆσθαι	προχείρως.	Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τὴν
[2, 8]	πολὺ εἰς ὀλίγον πιληθῆναι τόπον,	ἰσχυρῶς	κινεῖ ῥέων ὁ ἄνεμος καὶ
[2, 7]	οὖν ταύτην τὴν αἰτίαν οὐδὲν	ἴσως	δεῖ λέγειν ὡς λίαν ἁπλῶς
[2, 1]	γὰρ οὕτω καὶ σεμνότερον ὑπέλαβον	ἴσως	εἶναι τὸ λεγόμενον, ὡς μέγα
[2, 3]	ποίησιν μὲν γὰρ οὕτως εἰπὼν	ἴσως	εἴρηκεν ἱκανῶς (ἡ γὰρ μεταφορὰ
[2, 2]	τοῦτο γὰρ οἰητέον ἀπορηθῆναί τε	προσηκόντως	(ἄλογον γὰρ εἰ μή (τίς
[2, 9]	ἀεὶ τῆς συγκρίσεως ἕκαστον αὐτῶν·	ὡσαύτως	γὰρ ἐκεῖνά τε συγκρίσεις καὶ
[2, 9]	ᾖ μόνον, ἀλλ' οὐ συνεχῶς	οὕτως·	αἰθρίας δὲ οὔσης οὐ γίγνεται.
[2, 8]	αἴτια, ἐπεὶ καὶ τὴν γῆν	οὕτως	ἄν τις αἰτιῷτο τοῦ πάθους·
[2, 9]	ῥηγνυμένων καὶ ξηραινομένων τῶν ξύλων·	οὕτως	γὰρ καὶ ἐν τοῖς νέφεσι
[2, 5]	ἄλλον ἀπὸ θερινῆς εἶναι τροπῆς·	οὕτως	γὰρ τὸ ἀνάλογον ἀποδώσει· νῦν
[2, 5]	λευκόνοτοι τὴν ἀντικειμένην ὥραν, οὐχ	οὕτως	δὲ γίγνονται συνεχεῖς· διὸ λανθάνοντες
[2, 3]	τοῖς εἰρημένοις· λέγουσι γὰρ πικρὰν	οὕτως	εἶναι τὴν λίμνην καὶ ἁλμυρὰν
[2, 3]	Ἐμπεδοκλῆς· πρὸς ποίησιν μὲν γὰρ	οὕτως	εἰπὼν ἴσως εἴρηκεν ἱκανῶς (ἡ
[2, 6]	θερμῷ καὶ ἀλεεινῷ τῶν πνευμάτων	οὕτως	ἐκάλεσαν. θερμότερα μὲν τὰ ἀπὸ
[2, 5]	βορέαι καὶ οἱ νότοι πνέουσιν,	οὕτως	ἐκεῖ εὖροι καὶ ζέφυροι διαδεχόμενοι
[2, 9]	τὸ ὕδωρ ἀποστίλβον τῆς νυκτός·	οὕτως	ἐν τῇ νεφέλῃ ῥαπιζομένου τοῦ
[2, 3]	ἀναγκαῖον ἀεὶ βαδίζειν· μᾶλλον γὰρ	οὕτως	εὔλογον ὑπολαβεῖν ἢ διὰ ταῦτα
[2, 7]	ἄνω καὶ τὸ κάτω νομίζειν	οὕτως	ἔχειν ὥστε μὴ πρὸς μὲν
[2, 3]	συμβαίνειν πᾶσιν αὐτοῖς. Τούτων δ'	οὕτως	ἐχόντων, πειρατέον ἀποδοῦναι τὴν αἰτίαν
[2, 2]	ἀεὶ βούλεται ποιεῖν ἡ φύσις	οὕτως,	καθάπερ εἴρηται πρότερον. Διὸ καὶ
[2, 3]	οὐδὲν διαφέρειν ἔοικεν ὁ πεπεισμένος	οὕτως·	καὶ γὰρ ἐκεῖνος ἐμυθολόγησεν ὡς
[2, 9]	ὡς καθάπερ φαίνεται καὶ γιγνόμενον	οὕτως	καὶ πρότερον τὴν ἀστραπὴν οὖσαν
[2, 8]	ὁ ἀὴρ παντοδαποὺς ἀφίησι ψόφους,	οὕτως	καὶ τύπτων αὐτός· οὐδὲν γὰρ
[2, 3]	γένηται, ξηρανεῖται πάλιν· καὶ τοῦθ'	οὕτως	κατὰ κύκλον ἀναγκαῖον ἀεὶ βαδίζειν·
[2, 6]	παύσεται ἀποβιασθείς) τοὺς δὲ μὴ	οὕτως	κειμένους πρὸς ἀλλήλους οὐδὲν κωλύει,
[2, 3]	ἔσται ἀλλ' ὑπολείψει· καὶ γὰρ	οὕτως	οἴονταί τινες. Τοῦτο μὲν οὖν
[2, 5]	τὰς θερινὰς τροπάς, νότοι δὲ	οὕτως	οὐ γίγνονται μετὰ τὰς χειμερινάς.
[2, 3]	πολλῷ μὲν πλήθει ὕδατος ἐπίδηλον	οὕτως	ποιεῖν τὴν μεῖξιν τῆς τοιαύτης
[2, 7]	καίτοι ἐχρῆν. Ὅλως δὲ τοῖς	οὕτως	ὑπολαμβάνουσιν ἀναγκαῖον ἧττον ἀεὶ τοὺς
[2, 3]	πᾶν, καὶ περὶ τῆς θαλάττης	οὕτως	ὑποληπτέον. Τὸ δὲ νομίζειν ἐλάττω
[2, 1]	θαλάττης, καὶ διὰ τίν' αἰτίαν	οὕτως	φαίνεται ῥέουσα, τοιαῦτα καὶ τοσαῦθ'
[2, 5]	τῆς ἐκεῖ ἄρκτου τις ἄνεμος	οὕτως	ὤν, ὃν οὐδὲν δυνατὸν διέχειν
[2, 8]	μὲν ᾖ πάμπαν ἀπολελοιπὸς τὸ	φῶς	καὶ τὸ ἀπὸ τοῦ ἡλίου
[2, 2]	καὶ περὶ τοὺς ποταμοὺς συμβαίνει·	συνεχῶς	γὰρ ῥεόντων ἀθρόων ἀεὶ τὸ
[2, 5]	θάλατταν οὐ φαίνεται συνείρειν, τῷ	συνεχῶς	εἶναι πᾶσαν οἰκουμένην) ἐπεὶ δ'
[2, 3]	δι' ἃς αἰτίας αἰεί τε	συνεχῶς	εἰσι καὶ πῶς μεταβάλλουσι καὶ
[2, 5]	ἐπεὶ θέλει γε ὅτι μάλιστα	συνεχῶς	ἐντεῦθεν ἀεὶ πνεῖν ἄνεμος. Ὁ
[2, 2]	ἡμέρῃ ἐστίν, ἀλλ' ἀεὶ νέος	συνεχῶς.	Ἔτι δ' ἡ ὑπὸ τοῦ
[2, 4]	τοῖς εἰρημένοις· διὰ γὰρ τὸ	συνεχῶς	μὲν μᾶλλον δὲ καὶ ἧττον
[2, 9]	ἐπινέφελον ᾖ μόνον, ἀλλ' οὐ	συνεχῶς	οὕτως· αἰθρίας δὲ οὔσης οὐ