Livre, chapitre
[2, 7]	ἀπεφήναντο, καὶ τούτων ὕστερον Δημόκριτος	ὁ	Ἀβδηρίτης. Ἀναξαγόρας μὲν οὖν φησι
[2, 8]	ἔκλειψις. Ἀνιεμένου οὖν ᾧ κατείχετο	ὁ	ἀὴρ καὶ ἠρέμει, πάλιν κινεῖται
[2, 8]	γῆν· ὥσπερ γὰρ καὶ ῥαπιζόμενος	ὁ	ἀὴρ παντοδαποὺς ἀφίησι ψόφους, οὕτως
[2, 8]	ἐν μὲν τοῖς αὐχμοῖς πνευματώδης	ὁ	ἀήρ· τοῦτο γὰρ αὐτό ἐστιν
[2, 4]	καθάπερ ἐκ συμβόλων, συνίσταιτο ἂν	ὁ	ἀὴρ ὑγρὸς καὶ θερμός. Καὶ
[2, 1]	Μαιώτιδος ὁ Πόντος, τούτου δ'	ὁ	Αἰγαῖος, τοῦ δ' Αἰγαίου ὁ
[2, 8]	πιληθῆναι τόπον, ἰσχυρῶς κινεῖ ῥέων	ὁ	ἄνεμος καὶ προσπίπτων· δεῖ γὰρ
[2, 6]	νότος δὲ ὅ τε ἰθαγενὴς	ὁ	ἀπὸ μεσημβρίας καὶ λίψ· ἀπηλιώτης
[2, 6]	πνεῖν. Ἐναντίος δὲ τούτῳ οὐχ	ὁ	ἀπὸ τοῦ Γ λίψ, ἀλλ'
[2, 6]	ἀπὸ τοῦ Ε πνέων, ἀλλ'	ὁ	ἀπὸ τοῦ Γ λίψ· οὗτος
[2, 6]	ἀπὸ τοῦ Γ λίψ, ἀλλ'	ὁ	ἀπὸ τοῦ Ε, ὃν καλοῦσιν
[2, 6]	ἀνατολὴ θερινή. Ἐναντίος δ' οὐχ	ὁ	ἀπὸ τοῦ Ε πνέων, ἀλλ'
[2, 5]	οὖν ὁ νότος οὐκ ἔστιν	ὁ	ἀπὸ τοῦ ἑτέρου πόλου πνέων
[2, 5]	Ἐπεὶ δ' οὔτ' ἐκεῖνος, οὔτε	ὁ	ἀπὸ χειμερινῆς τροπῆς (δέοι γὰρ
[2, 6]	δὲ ὅ τε ἰθαγενὴς καὶ	ὁ	ἀργέστης καλούμενος. Ὅλως δὲ τὰ
[2, 9]	γίγνεται ἀλλ' ἔστι, περὶ ἀμφοτέρων	ὁ	αὐτὸς (ἀρμόσει λόγος. Τήν τ'
[2, 8]	ἀήρ· τοῦτο γὰρ αὐτό ἐστιν	ὁ	αὐχμός, ὅταν πλείων ἡ ἀναθυμίασις
[2, 5]	τὸ πνεῦμα τὸ βόρειον (ἕως	ὁ	βορέας οὗτος εἰς τὴν ἐνταῦθα
[2, 5]	δυνατὸν διέχειν δεῦρο, ἐπεὶ οὐδ'	ὁ	βορέας οὗτος εἰς τὴν ἐνταῦθα
[2, 6]	θρασκίας καὶ ἀργέστας καὶ ζεφύρους	(ὁ	γὰρ ἀπαρκτίας ζέφυρός ἐστιν) ἀρχόμενοι
[2, 8]	πολὺ τῆς ἡμέρας ἡ μεσημβρία	(ὁ	γὰρ ἥλιος ὅταν μάλιστα κρατῇ,
[2, 4]	καὶ νότοι γίγνονται τῶν ἀνέμων·	ὁ	γὰρ ἥλιος τούτους μόνους οὐκ
[2, 4]	κίνησις ἄνωθεν καὶ πρὶν πνεῖν,	ὁ	δ' ἀὴρ ἐπίδηλος, κἂν ᾖ
[2, 5]	περὶ τῆς φορᾶς αὐτῶν. ~Ε'	Ὁ	δ' ἥλιος καὶ παύει καὶ
[2, 8]	ὥστ' ἐφ' ἓν ἁπάσας ὁρμᾶν·	ὁ	δ' ἥλιος οὐχ ὁμοίως δύναται,
[2, 3]	τῶν σύνεγγυς τόπων θερμός ἐστιν·	ὁ	δὲ βορέας ἅτε ἀφ' ὑγρῶν
[2, 6]	κυριώτατα, καὶ θρασκίας καὶ μέσης·	ὁ	δὲ καικίας κοινὸς ἀπηλιώτου καὶ
[2, 6]	μεγάλοι, φθάνουσι πηγνύντες ἢ προωθοῦντες.	Ὁ	δὲ καικίας οὐκ αἴθριος, ὅτι
[2, 4]	φύσει, ὥσπερ ὕδωρ μὴ θερμανθέν)	ὁ	δὲ καπνὸς θερμὸν καὶ ξηρόν·
[2, 5]	συνεχῶς ἐντεῦθεν ἀεὶ πνεῖν ἄνεμος.	Ὁ	δὲ νότος ἀπὸ τῆς θερινῆς
[2, 1]	τοῦ δ' Αἰγαίου ὁ Σικελικός·	ὁ	δὲ Σαρδονικὸς καὶ Τυρρηνικὸς βαθύτατοι
[2, 6]	ἀνατολῆς ἰσημερινῆς καὶ ὁ εὖρος·	ὁ	δὲ φοινικίας κοινός· ζέφυρος δὲ
[2, 6]	τε ἀπ' ἀνατολῆς ἰσημερινῆς καὶ	ὁ	εὖρος· ὁ δὲ φοινικίας κοινός·
[2, 6]	οὕτω κινεῖται τῶν πνευμάτων ὡς	ὁ	ἥλιος. Οἱ ἐναντίοι δὲ ἢ
[2, 2]	ἐκεῖνοί φασιν, δῆλον ὅτι καὶ	ὁ	ἥλιος οὐ μόνον καθάπερ Ἡράκλειτός
[2, 4]	πῦρ καὶ πολλὴ θερμότης, καὶ	ὁ	ἥλιος οὐ μόνον τὸ ἐπιπολάζον
[2, 5]	οὔτε τηνικαῦτα ὅτε μάλιστα πλησιάζει	ὁ	ἥλιος, (οὔτε ὅτε πόρρω· καὶ
[2, 1]	καὶ ἁλμυρὰν εἶναι· καὶ γὰρ	ὁ	ἱδρὼς ἁλμυρός. Οἱ δὲ τῆς
[2, 3]	ἰδίει; (ἡ γὰρ ὑγρότης καὶ	ὁ	ἱδρὼς γίγνεται πικρός. εἴπερ γὰρ
[2, 3]	γλυκέος τοῦ πόματος ἁλμυρὸς γίγνεται	ὁ	ἱδρώς, πότερον ἀπελθόντος τινὸς μόνον
[2, 2]	εἴη καὶ πηγὴ τῶν ὑδάτων	(ὁ	καλούμενος Τάρταρος, περὶ τὸ μέσον
[2, 8]	τόπον φανερῶς ὥσπερ ἐκνεφίας ἐξῆλθεν	ὁ	κινήσας ἄνεμος, (οἷον καὶ περὶ
[2, 7]	παρὰ τριῶν. Ἀναξαγόρας τε γὰρ	ὁ	Κλαζομένιος καὶ πρότερον Ἀναξιμένης ὁ
[2, 3]	ὅτι γέγονεν, εἴπερ καὶ πᾶς	ὁ	κόσμος· ἅμα γὰρ αὐτῆς ποιοῦσι
[2, 4]	γιγνομένης τῆς ἀναθυμιάσεως, ὅτι πᾶς	ὁ	κύκλῳ ἀὴρ συνέπεται τῇ φορᾷ.
[2, 9]	οὐ πιθανόν· καὶ γὰρ οὗτος	ὁ	λόγος ἀπραγμόνως εἴρηται λίαν· ἀποκεκριμένον
[2, 3]	τούτων πλείω τῆς ἀξίας ἐνδιατέτριφεν	ὁ	λόγος· περὶ δὲ τῆς ἁλμυρότητος,
[2, 5]	ποιοῦσιν ἐπιζητεῖν. Αἴτιον δ' ὅτι	ὁ	μὲν βορέας ἀπὸ τῶν ὑπὸ
[2, 4]	εἶναι, συνιστάμενον δὲ πάλιν ὕδωρ.	Ὁ	μὲν οὖν ἀήρ, καθάπερ ἐν
[2, 6]	ποιοῦσιν μάλιστα οὗτοί τε καὶ	ὁ	μέσης· διὰ μὲν γὰρ τὸ
[2, 7]	ὁ Κλαζομένιος καὶ πρότερον Ἀναξιμένης	ὁ	Μιλήσιος ἀπεφήναντο, καὶ τούτων ὕστερον
[2, 2]	διόπερ ὅ τ' Ἴστρος καὶ	ὁ	Νεῖλος μέγιστοι τῶν ποταμῶν εἰσιν
[2, 3]	ἐναντίοις ὑδατώδης. Ὁμοίως δὲ καὶ	ὁ	νότος αἴθριος τοῖς περὶ τὴν
[2, 5]	πλείων καὶ μᾶλλον ἀλεεινὸς ἄνεμος	ὁ	νότος ἐστὶ τοῦ βορέου, καὶ
[2, 5]	ἀεὶ πνέουσιν. Ὅτι μὲν οὖν	ὁ	νότος οὐκ ἔστιν ὁ ἀπὸ
[2, 3]	οὔτε θαλάττης, ἀλλ' ἢ μόνον	ὁ	πᾶς ὄγκος. Καὶ γὰρ καὶ
[2, 3]	Αἰσώπου μύθων οὐδὲν διαφέρειν ἔοικεν	ὁ	πεπεισμένος οὕτως· καὶ γὰρ ἐκεῖνος
[2, 4]	θερμός. Καὶ γὰρ ἄτοπον εἰ	ὁ	περὶ ἑκάστους περικεχυμένος ἀὴρ οὗτος
[2, 1]	θάλαττα, καὶ τῆς (μὲν Μαιώτιδος	ὁ	Πόντος, τούτου δ' ὁ Αἰγαῖος,
[2, 9]	γὰρ ἀναφερόντων πάλιν τὰς κώπας	ὁ	πρῶτος ἀφικνεῖται ψόφος τῆς κωπηλασίας.
[2, 8]	ἐγένετο τό τε κῦμα καὶ	ὁ	σεισμὸς ἅμα, καὶ μᾶλλον διὰ
[2, 8]	ὁρμήσῃ θάτερον, ἔσται πνεύματος ὄντος	ὁ	σεισμός. Ἐλάττους δ' οὗτοι τὸ
[2, 1]	ὁ Αἰγαῖος, τοῦ δ' Αἰγαίου	ὁ	Σικελικός· ὁ δὲ Σαρδονικὸς καὶ
[2, 5]	ψύχους ἀοίκητα. Φέρεται δὲ καὶ	ὁ	στέφανος κατὰ τοῦτον τὸν τόπον·
[2, 2]	ἐφ' ὁπότερ' ἂν ῥέψῃ κυμαίνων	ὁ	Τάρταρος. Καίτοι τούτου συμβαίνοντος γένοιτ'
[2, 5]	ἄνεμον εἶναι νότον. Ἐκεῖνος δ'	ὁ	τόπος διὰ τὴν τοῦ ἡλίου
[2, 2]	Ὅτι μὲν οὖν ὕδατός τε	ὁ	τόπος ἐστὶν οὗτος καὶ οὐ
[2, 2]	ἔστιν γάρ, ὥσπερ λέγομεν, οὗτος	ὁ	τόπος ὕδατος· διὸ καὶ οἱ
[2, 6]	οὖν, τοῦ μᾶλλον εὐσήμως ἔχειν,	ὁ	τοῦ ὁρίζοντος κύκλος· διὸ καὶ
[2, 8]	κινεῖ τὴν γῆν, ὥσπερ δὲ	ὁ	τρόμος, ἐπὶ πλάτος· γίγνεται δ'
[2, 8]	πνευματωδέσταται· τὸ γὰρ θέρος καὶ	ὁ	χειμών, τὸ μὲν διὰ τὸν
[2, 3]	πολλῶν σημείων ὅτι γίγνεται τοιοῦτος	ὁ	χυμὸς διὰ σύμμειξίν τινος. Ἔν
[2, 9]	περιεχομένοις νέφεσι ποιεῖ πληγήν, ἧς	ὁ	ψόφος καλεῖται βροντή. Γίγνεται δ'
[2, 8]	αὐτὸ τύπτεται πᾶν. Προέρχεται δὲ	ὁ	ψόφος τῆς κινήσεως διὰ τὸ
[2, 5]	ἐπιρρεῖν. Ἄκριτος δὲ καὶ χαλεπὸς	ὁ	Ὠρίων εἶναι δοκεῖ, καὶ δύνων
[2, 6]	τῶν εἰρημένων πνευμάτων βορέας μὲν	ὅ	τ' ἀπαρκτίας κυριώτατα, καὶ θρασκίας
[2, 2]	τῷ μήκει τὰς ὁδούς· διόπερ	ὅ	τ' Ἴστρος καὶ ὁ Νεῖλος
[2, 6]	μεσημβρίας καὶ λίψ· ἀπηλιώτης δὲ	ὅ	τε ἀπ' ἀνατολῆς ἰσημερινῆς καὶ
[2, 5]	φαινόμενα καὶ κατὰ τὸν λόγον.	Ὅ	τε γὰρ λόγος δείκνυσιν ὅτι
[2, 3]	καὶ τὰ πρῶτα τῶν μετοπωρινῶν·	ὅ	τε γὰρ νότος καὶ τῷ
[2, 6]	δὲ φοινικίας κοινός· ζέφυρος δὲ	ὅ	τε ἰθαγενὴς καὶ ὁ ἀργέστης
[2, 6]	ἀπηλιώτου καὶ βορέου· νότος δὲ	ὅ	τε ἰθαγενὴς ὁ ἀπὸ μεσημβρίας
[2, 4]	ἀφ' ὧν, οὗτοι δέ εἰσιν	ὅ	τε πρὸς ἄρκτον καὶ μεσημβρίαν,
[2, 9]	Ἀναξαγόρας δὲ τοῦ ἄνωθεν αἰθέρος,	ὃ	δὴ ἐκεῖνος καλεῖ πῦρ κατενεχθὲν
[2, 2]	ἅμα διανοουμένοις ἂν ἀφανισθείη πᾶν.	Ὃ	δὴ καὶ περὶ τοὺς ποταμοὺς
[2, 3]	ἐκ κατακεκαυμένης φασὶ γενέσθαι γῆς.	Ὃ	οὕτω μὲν εἰπεῖν ἄτοπον, τὸ
[2, 8]	τοῦ πνεύματος εἰς τὴν γῆν,	ὃ	ποιεῖ τὸν σεισμὸν πρὸ τῶν
[2, 3]	οἷς τὸ αὐτὸ σῶμα συνεκκρίνεται,	ὃ	ποιεῖ τὸν χυμὸν τοῦτον. Ὁμοίως
[2, 2]	τόπον, γῆς δὲ σῶμα περὶ	ὃ	ταῦτα πάντα κεῖται φανερῶς· ὥστε
[2, 8]	τύχῃ ῥυὲν τὸ ἔξω ἀναθυμιώμενον.	Διὸ	γίγνονται νηνεμίας οἱ πλεῖστοι καὶ
[2, 5]	μᾶλλον πεπηγότα πλείονος δεῖται θερμότητος.	Διὸ	διαλείποντες οὗτοι πνέουσιν, ἕως ἂν
[2, 8]	ἐν σκεύει οὐ δυνάμενον διεξελθεῖν.	Διὸ	καθάπερ ἐν σώματι οἱ σφυγμοὶ
[2, 6]	καὶ ἰσχυροὶ πνέουσι μάλιστα οὗτοι.	Διὸ	καὶ αἰθριώτατοί εἰσι τῶν ἀνέμων·
[2, 1]	τῆς γῆς οἷον ἱδρῶτα γίγνεσθαι·	διὸ	καὶ ἁλμυρὰν εἶναι· καὶ γὰρ
[2, 4]	κύκλῳ ἀὴρ συνέπεται τῇ φορᾷ.	Διὸ	καὶ ἀπορήσειεν ἄν τις ποτέρωθεν
[2, 2]	φύσις οὕτως, καθάπερ εἴρηται πρότερον.	Διὸ	καὶ γελοῖοι πάντες ὅσοι τῶν
[2, 5]	ὅταν ᾖ κατὰ τὸν μεσημβρινόν.	Διὸ	καὶ γελοίως γράφουσι νῦν τὰς
[2, 7]	τῶν ἀπορρηγνυμένων κολωνῶν ἐμπιπτόντων σείεσθαι·	διὸ	καὶ γίγνεσθαι τοὺς σεισμοὺς ἔν
[2, 9]	ὄψεως πρός τι τῶν λαμπρῶν.	Διὸ	καὶ γίγνεται μᾶλλον τοῦτο νύκτωρ·
[2, 8]	τόπους, οἷον σφυγμός, ἄνω κάτωθεν·	διὸ	καὶ ἐλαττονάκις σείει τοῦτον τὸν
[2, 1]	τὸ δὲ λειφθὲν θάλατταν εἶναι·	διὸ	καὶ ἐλάττω γίγνεσθαι ξηραινομένην οἴονται,
[2, 6]	ἐκκρίνεται γὰρ συνιόντων τῶν νεφῶν.	Διὸ	καὶ ἔνιοι τῶν αὐτῶν τούτων
[2, 3]	θερμῶν, ὥστε μετ' ὀλίγης ἀτμίδος.	Διὸ	καὶ θερμός ἐστιν· εἰ γὰρ
[2, 9]	ψυχροτέραν ἀναγκαῖον εἶναι τὴν σύστασιν·	διὸ	καὶ οἱ κεραυνοὶ καὶ οἱ
[2, 2]	λέγομεν, οὗτος ὁ τόπος ὕδατος·	διὸ	καὶ οἱ ποταμοὶ ῥέουσιν εἰς
[2, 8]	ἡ χώρα σομφὴ καὶ ὕπαντρος·	διὸ	καὶ περὶ Ἑλλήσποντον καὶ περὶ
[2, 6]	χειμερινῆς πνεῖ, γειτνιῶν τῷ νότῳ·	διὸ	καὶ πολλάκις εὐρόνοτοι λέγονται πνεῖν.
[2, 6]	ἔχειν, ὁ τοῦ ὁρίζοντος κύκλος·	διὸ	καὶ στρογγύλος. Δεῖ δὲ νοεῖν
[2, 8]	ὑπὸ τὴν γῆν ἡ θάλαττα·	διὸ	καὶ τὰ θερμὰ τὰ περὶ
[2, 3]	ἐν δὲ τοῖς καομένοις τέφρα.	Διὸ	καὶ τὴν θάλαττάν τινες ἐκ
[2, 2]	τοῦ παντὸς ὕδατος ἡ θάλαττα.	Διὸ	καὶ τοὺς ποταμοὺς οὐ μόνον
[2, 5]	οὐχ οὕτως δὲ γίγνονται συνεχεῖς·	διὸ	λανθάνοντες ποιοῦσιν ἐπιζητεῖν. Αἴτιον δ'
[2, 5]	τάχει τῆς ξηρότητος γίγνεσθαι κωλύων·	διὸ	περὶ Ὠρίωνος ἀνατολὴν μάλιστα γίγνεται
[2, 1]	τὴν πηγὴν εἶναι τῆς ῥύσεως.	Διὸ	τὰ μὲν αὐτόματα ῥεῖ τὰ
[2, 4]	καὶ ἐπ' ἀνατολὰς ἀεὶ φέρεται·	διὸ	τὰ νέφη συνίσταται ἐν τοῖς
[2, 4]	τῆς ἀναχθείσης ἀτμίδος εἰς ὕδωρ	(διὸ	χειμῶνός τε μᾶλλον γίγνεται τὰ
[2, 3]	ἅτε ἀφ' ὑγρῶν τόπων ἀτμιδώδης·	διὸ	(ψυ( χρός· τῷ δ' ἀπωθεῖν
[2, 3]	ἄνωθεν ἐν τῷ ὑομένῳ κατέρχεται	ἄλλο	γεγενημένον, οὐ τὸ ἀναχθέν· καὶ
[2, 3]	πῦρ (ἀεὶ γὰρ ἄλλο καὶ	ἄλλο	γίγνεται τούτων ἕκαστον, τὸ δ'
[2, 4]	ἐγένετο πλείων, κατὰ δὲ τὸ	ἄλλο	ἡ ἀτμιδώδης, ὁτὲ δὲ τοὐναντίον.
[2, 3]	ὕδωρ καὶ πῦρ (ἀεὶ γὰρ	ἄλλο	καὶ ἄλλο γίγνεται τούτων ἕκαστον,
[2, 3]	αἰτίαν ἰδεῖν) εἴτε καὶ δι'	ἄλλο	τι, δῆλον ὅτι διὰ τοῦτο
[2, 2]	ἀνάγκη ζητεῖν. Τοιοῦτον δ' οὐδὲν	ἄλλο	φαίνεται σῶμα κείμενον ἀθρόον, ὥσπερ
[2, 6]	ὑφ' ἡμῶν οἰκούμενον· ἔσται γὰρ	κἀκεῖνο	διελεῖν τὸν αὐτὸν τρόπον. Ὑποκείσθω
[2, 3]	κύστιν περίττωμα συλλεγόμενον· καὶ γὰρ	ἐκεῖνο	πικρὸν καὶ ἁλμυρὸν γίγνεται τοῦ
[2, 3]	τὴν θάλατταν, καὶ πάλιν ἀναχθῆναι	ἐκεῖνο	πρότερον δεήσει τὸ πότιμον. Ὥστε
[2, 8]	ἢ κάτωθεν βιάζηται τὸ πνεῦμα,	ἐκεῖνο	τὸ κινοῦν ἐστιν, ὥσπερ τῶν
[2, 3]	Ὥστε οὐδέποτε ξηρανεῖται· πάλιν γὰρ	ἐκεῖνο	φθήσεται καταβὰν εἰς τὴν αὐτὴν
[2, 6]	τούτῳ (κατὰ διάμετρον γὰρ κεῖται)	Ἀπὸ	δὲ τοῦ Δ εὖρος· οὗτος
[2, 6]	ἐφ' οὗ Γ δυσμὴ χειμερινή.	Ἀπὸ	δὲ τοῦ Ζ ἤχθω διάμετρος
[2, 6]	Η ἐναντίον· κατὰ διάμετρον γάρ.	Ἀπὸ	δὲ τοῦ Ζ καικίας· αὕτη
[2, 6]	γὰρ μέσος ἀργέστου καὶ ἀπαρκτίου·	ἀπὸ	δὲ τοῦ Κ ὃν καλοῦσιν
[2, 6]	τὰ ἀπ' ἀνατολῆς· τὰ δ'	ἀπὸ	δυσμῆς ἀπολείπει τε θᾶττον καὶ
[2, 6]	οἱ δὲ σκίρωνα· οὗτος γὰρ	ἀπὸ	δυσμῆς θερινῆς πνεῖ, καὶ κατὰ
[2, 6]	τὰ ἀπὸ τῆς ἕω τῶν	ἀπὸ	δυσμῆς, ὅτι πλείω χρόνον ὑπὸ
[2, 6]	τοῦ Γ λίψ· οὗτος γὰρ	ἀπὸ	δυσμῆς χειμερινῆς, ἐναντίος δὲ τούτῳ
[2, 6]	βορέᾳ (ψυχρότερα γὰρ διὰ τὸ	ἀπὸ	δυσμῶν πνεῖν) νότῳ δὲ τὰ
[2, 5]	διαφέρει τοῦ πλάτους. Τὸ γὰρ	ἀπὸ	Ἡρακλείων στηλῶν μέχρι τῆς Ἰνδικῆς
[2, 5]	τροπῆς (δέοι γὰρ ἂν ἄλλον	ἀπὸ	θερινῆς εἶναι τροπῆς· οὕτως γὰρ
[2, 6]	οὓς οὐκ ἔστιν ἐναντία πνεύματα.	Ἀπὸ	μὲν γὰρ τοῦ Ι ὃν
[2, 6]	δὲ ὅ τε ἰθαγενὴς ὁ	ἀπὸ	μεσημβρίας καὶ λίψ· ἀπηλιώτης δὲ
[2, 8]	ἀναγκαῖον καὶ ἀπὸ ὑγροῦ καὶ	ἀπὸ	ξηροῦ γίγνεσθαι ἀναθυμίασιν, ὥσπερ εἴπομεν
[2, 4]	δὲ τοῦ γίγνεσθαι μάλιστα πνεύματα	ἀπό	τε τῆς ἄρκτου καὶ (μεσημβρίας
[2, 4]	πνευμάτων. Καλοῦνται δ' οἱ μὲν	ἀπὸ	τῆς ἄρκτου βορέαι, οἱ δὲ
[2, 6]	ἀπαρκτίας ζέφυρός ἐστιν) ἀρχόμενοι μὲν	ἀπὸ	τῆς ἄρκτου, τελευτῶντες δ' εἰς
[2, 5]	καθάπερ ἐνταῦθα βορέας ἐστίν, κἀκείνοις	ἀπὸ	τῆς ἐκεῖ ἄρκτου τις ἄνεμος
[2, 5]	θερινῆς τροπῆς πνεῖ, καὶ οὐκ	ἀπὸ	τῆς ἑτέρας ἄρκτου. Δύο γὰρ
[2, 6]	οὕτως ἐκάλεσαν. θερμότερα μὲν τὰ	ἀπὸ	τῆς ἕω τῶν ἀπὸ δυσμῆς,
[2, 5]	πνεῖν ἄνεμος. Ὁ δὲ νότος	ἀπὸ	τῆς θερινῆς τροπῆς πνεῖ, καὶ
[2, 4]	τῆς ἄρκτου βορέαι, οἱ δὲ	ἀπὸ	τῆς μεσημβρίας νότοι. Ἡ δὲ
[2, 8]	τὸ ἀμαυροῦσθαι τὸ θερμὸν τὸ	ἀπὸ	τῆς σελήνης, (ὅταν πλησίον ἤδη
[2, 8]	ὥστε ῥεῖν, ὅταν ἀρχὴν λάβωσιν	ἀπὸ	τῆς τοῦ ἡλίου φορᾶς ἤδη
[2, 8]	τὰ θερμὰ τὰ περὶ Αἰδηψὸν	ἀπὸ	τοιαύτης αἰτίας γέγονε. Περὶ δὲ
[2, 3]	ἀλεεινότατος ἄνεμός ἐστιν, καὶ πνεῖ	ἀπὸ	τόπων ξηρῶν καὶ θερμῶν, ὥστε
[2, 6]	πνεύματα ὧδε· ζέφυρος μὲν τὸ	ἀπὸ	τοῦ Α· τοῦτο γὰρ δυσμὴ
[2, 3]	διαφέρει τοσοῦτον ὥστε τὰ πλοῖα	ἀπὸ	τοῦ αὐτοῦ τῶν ἀγωγίμων βάρους
[2, 6]	ἰσημερινή. Ἐναντίος δὲ τούτῳ ἀπηλιώτης	ἀπὸ	τοῦ Β· τοῦτο γὰρ ἀνατολὴ
[2, 8]	ἐπὶ μῆκος γὰρ πολλαπλασία τῆς	ἀπὸ	τοῦ βάθους ἡ διάκρισις. Ὅπου
[2, 6]	Ἐναντίος δὲ τούτῳ οὐχ ὁ	ἀπὸ	τοῦ Γ λίψ, ἀλλ' ὁ
[2, 6]	τοῦ Ε πνέων, ἀλλ' ὁ	ἀπὸ	τοῦ Γ λίψ· οὗτος γὰρ
[2, 6]	διάμετρος ἐπὶ τὸ Γ, καὶ	ἀπὸ	τοῦ Δ ἐπὶ τὸ Ε.
[2, 6]	τοῦ Γ λίψ, ἀλλ' ὁ	ἀπὸ	τοῦ Ε, ὃν καλοῦσιν οἱ
[2, 6]	θερινή. Ἐναντίος δ' οὐχ ὁ	ἀπὸ	τοῦ Ε πνέων, ἀλλ' ὁ
[2, 5]	ὁ νότος οὐκ ἔστιν ὁ	ἀπὸ	τοῦ ἑτέρου πόλου πνέων ἄνεμος,
[2, 6]	ἰσημερινή. βορέας δὲ καὶ> ἀπαρκτίας	ἀπὸ	τοῦ Η· ἐνταῦθα γὰρ ἡ
[2, 8]	ἀπολελοιπὸς τὸ φῶς καὶ τὸ	ἀπὸ	τοῦ ἡλίου θερμὸν ἐκ τοῦ
[2, 6]	ἄρκτος. Ἐναντίος δὲ τούτῳ νότος	ἀπὸ	τοῦ Θ· μεσημβρία τε γὰρ
[2, 5]	ἐκεῖθεν τόπων) ὥστ' ἀνάγκη τὸν	ἀπὸ	τοῦ κατακεκαυμένου τόπου πνέοντα ἄνεμον
[2, 6]	τῷ θρασκίᾳ (ἔπνει γὰρ ἂν	ἀπὸ	τοῦ Ν· τοῦτο γὰρ κατὰ
[2, 4]	τόπους, ἀλλὰ πρὸς τούτους καὶ	ἀπὸ	τούτων, ἐπὶ δυσμὰς δὲ καὶ
[2, 4]	φορὰν τὴν ἐπὶ τροπὰς καὶ	ἀπὸ	τροπῶν θέρος γίγνεται καὶ χειμών,
[2, 9]	Ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τὴν	ἀπὸ	τῶν ἀκτίνων θερμότητα φάναι τὴν
[2, 6]	τοῦ δ' εἶναι πλείους ἀνέμους	ἀπὸ	τῶν πρὸς ἄρκτον τόπων ἢ
[2, 5]	δ' ὅτι ὁ μὲν βορέας	ἀπὸ	τῶν ὑπὸ τὴν ἄρκτον πνεῖ
[2, 8]	ἐπειδὴ φανερὸν ὅτι ἀναγκαῖον καὶ	ἀπὸ	ὑγροῦ καὶ ἀπὸ ξηροῦ γίγνεσθαι
[2, 5]	δ' οὔτ' ἐκεῖνος, οὔτε ὁ	ἀπὸ	χειμερινῆς τροπῆς (δέοι γὰρ ἂν
[2, 1]	μετεωρολόγων τὸν ἥλιον μὴ φέρεσθαι	ὑπὸ	γῆν ἀλλὰ περὶ τὴν γῆν
[2, 2]	ἅπαντα μὲν εἰς ἄλληλα συντέτρηται	ὑπὸ	γῆν, ἀρχὴ δὲ πάντων εἴη
[2, 8]	Τεκμήριον δ' ἐστὶ τοῦ ῥεῖν	ὑπὸ	γῆν τὰ πνεύματα καὶ τὸ
[2, 8]	δὲ σεισμῶν ἤδη που γεγόνασιν	ὑπὸ	γῆν· ὥσπερ γὰρ καὶ ῥαπιζόμενος
[2, 8]	θάλατταν μὲν προωθεῖσθαι ἤδη πόρρωθεν,	ὑπὸ	δὲ ταύτης τὸ ἐκ τῆς
[2, 1]	τὸν περὶ τὴν γῆν τόπον,	ὑπὸ	δὲ τοῦ ἡλίου ξηραινόμενον τὸ
[2, 4]	τῶν πόρρω τινὰ τόπων ἀπεώσθη	ὑπὸ	πνευμάτων· ὁτὲ δὲ αὕτη μὲν
[2, 2]	ὁμοία τοῖς θερμαινομένοις ἐστὶν ὕδασιν	ὑπὸ	πυρός· εἰ οὖν μηδὲ τὸ
[2, 5]	τήκεσθαι, καὶ τῆς γῆς ξηραινομένης	ὑπό	τε τῆς οἰκείας θερμότητος καὶ
[2, 4]	τε γὰρ ἡ γῆ ξηραινομένη	ὑπό	τε τοῦ ἐν αὐτῇ θερμοῦ
[2, 8]	ἐν αὑτῇ νοτίδα πολλήν, ὥσθ'	ὑπό	τε τοῦ ἡλίου καὶ τοῦ
[2, 5]	ὁ μὲν βορέας ἀπὸ τῶν	ὑπὸ	τὴν ἄρκτον πνεῖ τόπων, οἳ
[2, 5]	σκιὰν πρὸς μεσημβρίαν) τά θ'	ὑπὸ	τὴν ἄρκτον ὑπὸ ψύχους ἀοίκητα.
[2, 8]	δὲ καὶ τοὺς ψόφους τοὺς	ὑπὸ	τὴν γῆν γιγνομένους τὸ πνεῦμα,
[2, 8]	τοὺς τόπους· δοκεῖ γὰρ διαυλωνίζειν	ὑπὸ	τὴν γῆν ἡ θάλαττα· διὸ
[2, 8]	θάλατταν μὴ διδόναι διαπνοὴν τῷ	ὑπὸ	τὴν γῆν ὡρμημένῳ πνεύματι, ἀλλ'
[2, 2]	τὸ γὰρ γλυκὺ καὶ πότιμον	ὑπὸ	τῆς ἐμφύτου θερμότητος ἑλκυσθὲν εἰς
[2, 5]	τε τῆς οἰκείας θερμότητος καὶ	ὑπὸ	τῆς τοῦ ἡλίου οἷον τύφεσθαι
[2, 4]	γὰρ ἂν πολὺ πλῆθος ἀέρος	ὑπό	τινος μεγάλης πτώσεως, οὐκ ἔχον
[2, 6]	τὸ μέρος διὰ τὸ ἐκεῖνα	ὑπὸ	τὸν ἥλιον εἶναι καὶ τὴν
[2, 6]	ἀπὸ δυσμῆς, ὅτι πλείω χρόνον	ὑπὸ	τὸν ἥλιόν ἐστι τὰ ἀπ'
[2, 4]	τοῦ ἐν αὐτῇ θερμοῦ καὶ	ὑπὸ	τοῦ ἄνωθεν ἀναθυμιᾶται, τοῦτο δ'
[2, 8]	τούτου τοῦ πνεύματος ἀθρόαν ὠθουμένην	ὑπὸ	τοῦ ἐναντίου πνεύματος ἐκρήγνυσθαι καὶ
[2, 2]	νέος συνεχῶς. Ἔτι δ' ἡ	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου ἀναγωγὴ τοῦ ὑγροῦ
[2, 3]	ὅτι οὐδὲ τὸ ἀναχθὲν ὕδωρ	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου ἥξει πάλιν, ἢ
[2, 2]	κόσμου τοῦ περὶ τὴν γῆν	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου θερμαινομένου, ἀέρα γενέσθαι
[2, 6]	εἰς τὴν γῆν καὶ θερμαινομένων	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου καὶ τῆς γῆς
[2, 9]	πυκνοτέροις; Καὶ γὰρ τὸ ὕδωρ	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου καὶ τοῦ πυρὸς
[2, 5]	χιόνος εἰσὶ πολλῆς, ὧν τηκομένων	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου μετὰ τὰς θερινὰς
[2, 1]	Ἔνιοι δ' αὐτῶν θερμαινομένης φασὶν	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου τῆς γῆς οἷον
[2, 3]	τὴν γῆν ὄντος καὶ ἀναχθέντος	ὑπὸ	τοῦ ἡλίου τὸ ὑπολειφθὲν ἐγένετο
[2, 3]	οἱ ἐκεῖ μυθολογοῦσιν, ἐξουσίας δοθείσης	ὑπὸ	τοῦ Ἡρακλέους, ὅτ' ἦλθεν ἄγων
[2, 5]	γένηται πάγος ἰσχυρός, ἢ καταμαραινομένης	ὑπὸ	τοῦ πνίγους. Αἱ δὲ πλεῖσται
[2, 9]	ζέσιν ποιεῖν τὸ ἐγγιγνόμενον πνεῦμα	ὑπὸ	τοῦ πυρός, ἣν οὔτε δυνατὸν
[2, 7]	πολὺ δεχομένην ἕτερον ὄμβριον ὕδωρ,	ὑπὸ	τούτου κινεῖσθαι· πλείονός τε γὰρ
[2, 7]	γῆν καὶ ξηραινομένην ῥήγνυσθαι, καὶ	ὑπὸ	τούτων τῶν ἀπορρηγνυμένων κολωνῶν ἐμπιπτόντων
[2, 8]	ῥεῖ καὶ οὐ σείεται (κρατουμένη	ὑπὸ	τῶν πνευμάτων· καὶ διὰ τὸ
[2, 3]	φασι πολλοὺς χυμοὺς αὐτήν, ὥσθ'	ὑπὸ	τῶν ποταμῶν συγκαταφερομένην διὰ τὴν
[2, 7]	ὥσπερ εἴρηται, ξηραινομένην ῥήγνυσθαι, καὶ	ὑπὸ	τῶν ὑδάτων ὑπερυγραινομένην διαπίπτειν. Ἔδει
[2, 9]	ἐκκρίνεσθαι καὶ μὴ γίγνεσθαι, οἷον	ὑπὸ	χεῖρα ποιούσης ἀεὶ τῆς συγκρίσεως
[2, 5]	τά θ' ὑπὸ τὴν ἄρκτον	ὑπὸ	ψύχους ἀοίκητα. Φέρεται δὲ καὶ
[2, 4]	οὖν ἀήρ, καθάπερ ἐν τοῖς	πρὸ	τούτων λόγοις εἰρήκαμεν, γίγνεται ἐκ
[2, 8]	γῆν, ὃ ποιεῖ τὸν σεισμὸν	πρὸ	τῶν ἐκλείψεων. Γίγνονται γὰρ καὶ
[2, 8]	ἐκλείψεων. Γίγνονται γὰρ καὶ ἄνεμοι	πρὸ	τῶν ἐκλείψεων πολλάκις, ἀκρόνυχον μὲν
[2, 8]	τῶν μεσονυκτίων ἐκλείψεων, μεσονύκτιον δὲ	πρὸ	τῶν ἑῴων. Συμβαίνει δὲ τοῦτο
[2, 8]	γιγνομένης τοῦ πνεύματος, καὶ μᾶλλον	πρὸ	τῶν μειζόνων σεισμῶν· μὴ διασπώμενον
[2, 8]	τῶν ἐκλείψεων πολλάκις, ἀκρόνυχον μὲν	πρὸ	τῶν μεσονυκτίων ἐκλείψεων, μεσονύκτιον δὲ
[2, 8]	καὶ ἀμαυρότερον ἄνευ νέφους, καὶ	πρὸ	τῶν ὀρθρίων σεισμῶν ἐνίοτε νηνεμίαν
[2, 8]	τοῦ εἰωθότος ἐνίοτε γίγνεσθαι σημείου	πρὸ	τῶν σεισμῶν· ἢ γὰρ μεθ'
[2, 8]	γιγνομένους τὸ πνεῦμα, καὶ τοὺς	πρὸ	τῶν σεισμῶν· καὶ ἄνευ δὲ
[2, 5]	ὤν, ὃν οὐδὲν δυνατὸν διέχειν	δεῦρο,	ἐπεὶ οὐδ' ὁ βορέας οὗτος
[2, 5]	τοῦ βορέου, καὶ διήκει μᾶλλον	δεῦρο	ἢ οὗτος ἐκεῖ. Τίς μὲν
[2, 1]	συνάγεται πελάγους, διὰ τὸ ταλαντεύεσθαι	δεῦρο	κἀκεῖσε πολλάκις. Τοῦτο δ' ἐν
[2, 9]	ἀποκεκριμένον τε γὰρ ἀναγκαῖον εἶναι	τὸ	αἴτιον ἀεὶ καὶ ὡρισμένον, τό
[2, 4]	γὰρ ῥευσεῖται τὸ ἀνιόν, ἐκεῖθεν	τὸ	αἴτιον· ἡ γὰρ φορὰ τῶν
[2, 3]	τέφρας ἠθουμένοις ὕδασιν. Φαίνεται δὲ	τὸ	αἴτιον ταὐτὸ καὶ περὶ τὸ
[2, 4]	ἀναθυμίασις ἐγένετο πλείων, κατὰ δὲ	τὸ	ἄλλο ἡ ἀτμιδώδης, ὁτὲ δὲ
[2, 3]	δ' ἐστὶν ἐν μείξει τινὸς	τὸ	ἁλμυρόν, δῆλον οὐ μόνον ἐκ
[2, 3]	τοῦ βάρους (πλέον γὰρ ἕλκει	τὸ	ἁλμυρὸν ἢ τὸ πότιμον) καὶ
[2, 3]	ὅσῳ καὶ ἐν τῷ ὑομένῳ	τὸ	ἁλμυρὸν καὶ πλατὺ τοῦ γλυκέος
[2, 3]	σημεῖα πάντα τῶν εἰρημένων, ὅτι	τὸ	ἁλμυρὸν ποιεῖ σῶμά τι, καὶ
[2, 2]	τινες ῥεῖν· διηθούμενον γὰρ γίγνεσθαι	τὸ	ἁλμυρὸν πότιμον. Ἀντίκειται δὲ ἑτέρα
[2, 8]	ἑῴων. Συμβαίνει δὲ τοῦτο διὰ	τὸ	ἀμαυροῦσθαι τὸ θερμὸν τὸ ἀπὸ
[2, 2]	ἀφικνούμενον μέχρι πρὸς τὸν ἥλιον	τὸ	ἀναγόμενον τοῦ ὑγροῦ, ἢ τὴν
[2, 8]	τούτου ἕως ἂν ἔλαττον ᾖ	τὸ	ἀναθυμιώμενον ἢ ὥστε δύνασθαι κινεῖν
[2, 6]	ἀραιοτέροις, καικίας μὲν διά τε	τὸ	ἀνακάμπτειν πρὸς αὑτὸν καὶ διὰ
[2, 5]	θερινῆς εἶναι τροπῆς· οὕτως γὰρ	τὸ	ἀνάλογον ἀποδώσει· νῦν δ' οὐκ
[2, 8]	πόλεων ἦλθεν· καὶ νῦν ὅπου	τὸ	ἀναφύσημα τοῦτο ἐγένετο, δῆλόν ἐστιν.
[2, 3]	ὑομένῳ κατέρχεται ἄλλο γεγενημένον, οὐ	τὸ	ἀναχθέν· καὶ διὰ βάρος ὑφίσταται
[2, 2]	αὐτοῦ ποιεῖν· φανερῶς γὰρ ἀεὶ	τὸ	ἀναχθὲν ὁρῶμεν καταβαῖνον πάλιν ὕδωρ·
[2, 3]	γὰρ λεκτέον αὐτοῖς ὅτι οὐδὲ	τὸ	ἀναχθὲν ὕδωρ ὑπὸ τοῦ ἡλίου
[2, 4]	κάτωθεν· ᾗ μὲν γὰρ ῥευσεῖται	τὸ	ἀνιόν, ἐκεῖθεν τὸ αἴτιον· ἡ
[2, 6]	τὰ ἀπηλιωτικά (θερμότερα γὰρ διὰ	τὸ	ἀπ' ἀνατολῆς πνεῖν) Διωρισμένων οὖν
[2, 3]	Ἔν τε γὰρ τοῖς σώμασι	τὸ	ἀπεπτότατον ἁλμυρὸν καὶ πικρόν, ὥσπερ
[2, 6]	τῷ βορέᾳ (ψυχρότερα γὰρ διὰ	τὸ	ἀπὸ δυσμῶν πνεῖν) νότῳ δὲ
[2, 8]	διὰ τὸ ἀμαυροῦσθαι τὸ θερμὸν	τὸ	ἀπὸ τῆς σελήνης, (ὅταν πλησίον
[2, 6]	τὰ πνεύματα ὧδε· ζέφυρος μὲν	τὸ	ἀπὸ τοῦ Α· τοῦτο γὰρ
[2, 8]	πάμπαν ἀπολελοιπὸς τὸ φῶς καὶ	τὸ	ἀπὸ τοῦ ἡλίου θερμὸν ἐκ
[2, 4]	καὶ ἄνεμοι κατέχωσι, παυομένων διὰ	τὸ	ἀποκρίνεσθαι τὸ θερμὸν ἀεὶ καὶ
[2, 3]	καὶ οὐκ εἰς θάλατταν συγκρίνεται	τὸ	ἀτμίζον, ὅταν συνιστῆται πάλιν, πεπειραμένοι
[2, 4]	τε τῆς ἄρκτου καὶ (μεσημβρίας	τὸ	αὐτὸ αἴτιον· πλεῖστοι γὰρ βορέαι
[2, 4]	ὅτι ὡς μὲν τὰ πολλὰ	τὸ	αὐτὸ πάθος ἐπὶ πλείω διήκειν
[2, 6]	πνέουσιν ἐνίοτε ἀμφότεροι οὔριοι, ἐπὶ	τὸ	αὐτὸ σημεῖον, οὐκ ἐκ ταὐτοῦ
[2, 3]	ἔπειτα ἱδρώς (ἀεί) ἐν οἷς	τὸ	αὐτὸ σῶμα συνεκκρίνεται, ὃ ποιεῖ
[2, 2]	συνεχῶς γὰρ ῥεόντων ἀθρόων ἀεὶ	τὸ	ἀφικνούμενον εἰς ἀχανῆ καὶ πλατὺν
[2, 8]	τῶν τόπων (ὑπερχεῖται γὰρ εἰς	τὸ	ἀχανὲς ἔξω) καὶ δι' ὀλιγότητα
[2, 6]	(δὲ τούτῳ τόπος, ἐφ' οὗ	τὸ	Β, ἀνατολὴ ἰσημερινή· ἄλλη δὲ
[2, 2]	τὸ μὲν ἁλμυρὸν ὑπομένει διὰ	τὸ	βάρος, τὸ δὲ γλυκὺ καὶ
[2, 5]	γὰρ ὥσπερ ἀπόγειον τὸ πνεῦμα	τὸ	βόρειον (ἕως ὁ βορέας οὗτος
[2, 6]	τοῦ Ζ ἤχθω διάμετρος ἐπὶ	τὸ	Γ, καὶ ἀπὸ τοῦ Δ
[2, 5]	τὸ μῆκος διαφέρει τοῦ πλάτους.	Τὸ	γὰρ ἀπὸ Ἡρακλείων στηλῶν μέχρι
[2, 2]	μὴν ἐπιβλέψαντά γε χαλεπὸν ἰδεῖν.	Τὸ	γὰρ αὐτὸ πλῆθος ὕδατος εἰς
[2, 2]	φαίνεται πικρὸν ὂν καὶ ἁλμυρόν·	τὸ	γὰρ γλυκὺ καὶ πότιμον ὑπὸ
[2, 3]	ὥστε μὴ παρεγχεῖσθαι τῆς θαλάττης·	τὸ	γὰρ εἰσιὸν διὰ τῶν τοίχων
[2, 8]	τε γὰρ ὧραι αὗται πνευματωδέσταται·	τὸ	γὰρ θέρος καὶ ὁ χειμών,
[2, 2]	μέχρι τοῦ μέσου τὴν κάθεσιν·	τὸ	γὰρ λοιπὸν πρὸς ἄναντες ἤδη
[2, 8]	ἠπείρου μόριόν εἰσιν τῆς ἠπείρου·	τὸ	γὰρ μεταξὺ διὰ μικρότητα οὐδεμίαν
[2, 8]	ἧττον γίγνονται σεισμοὶ τῶν προσγείων·	τὸ	γὰρ πλῆθος τῆς θαλάττης καταψύχει
[2, 8]	γίγνονται μάλιστα διὰ τὴν στενότητα·	τὸ	γὰρ πνεῦμα γιγνόμενον σφοδρὸν καὶ
[2, 7]	καὶ τέλος παύσασθαί ποτε σειομένην·	τὸ	γὰρ σαττόμενον τοιαύτην ἔχει φύσιν.
[2, 8]	τύπτων αὐτός· οὐδὲν γὰρ διαφέρει·	τὸ	γὰρ τύπτον ἅμα καὶ αὐτὸ
[2, 2]	πλὴν τὸ τῆς θαλάττης μέγεθος·	τὸ	γὰρ τῶν ποταμῶν οὔτ' ἀθρόον
[2, 3]	ὕδωρ· ὥσπερ γὰρ δι' ἠθμοῦ	τὸ	γεῶδες ἀποκρίνεται καὶ τὸ ποιοῦν
[2, 8]	ὀλιγότητα τοῦ ἀπωθουμένου ἀέρος. Ἔτι	τὸ	γίγνεσθαι τὸν ἥλιον ἀχλυώδη καὶ
[2, 8]	ἀρρωστούντων. Τοιοῦτον δὴ δεῖ νοεῖν	τὸ	γιγνόμενον καὶ ἐν τῇ γῇ,
[2, 8]	ὑπὸ γῆν τὰ πνεύματα καὶ	τὸ	γιγνόμενον περὶ ταύτας τὰς νήσους·
[2, 2]	εἰς αὐτὸν ἅπαντες καὶ πᾶν	τὸ	γιγνόμενον ὕδωρ· εἴς τε γὰρ
[2, 2]	ἄνω ποταμῶν· ὅπερ ἀδύνατον. Ἔτι	τὸ	γιγνόμενον ὕδωρ καὶ τὸ πάλιν
[2, 3]	γὰρ μεταφορὰ ποιητικόν) πρὸς δὲ	τὸ	γνῶναι τὴν φύσιν οὐχ ἱκανῶς·
[2, 8]	τὸ μὲν γὰρ ἄγαν ψυχρόν,	τὸ	δ' ἄγαν ξηρόν ἐστι· καὶ
[2, 2]	τοῦ παντὸς ὕδατος, ἀλλ' ἁλμυρόν.	Τὸ	δ' αἴτιον ἅμα ταύτης τε
[2, 2]	γλυκὺ διὰ κουφότητα πᾶν ἀνάγεται,	τὸ	δ' ἁλμυρὸν ὑπομένει διὰ βάρος
[2, 3]	περὶ δὲ τὴν Σκυθικὴν πικρά·	τὸ	δ' ἀπορρέον αὐτῆς τὸν ποταμὸν
[2, 8]	τόποις γίγνεσθαι τοῦτο τὸ πάθος.	Τὸ	δ' αὐτὸ αἴτιον καὶ τοῦ
[2, 2]	πλῆθος καὶ τὸ μέγεθος ὄντων.	Τὸ	δ' αὐτὸ συμβαίνει καὶ τούτοις
[2, 3]	καὶ ἄλλο γίγνεται τούτων ἕκαστον,	τὸ	δ' εἶδος τοῦ πλήθους ἑκάστου
[2, 2]	τόπον ἀναξηραίνεται ταχὺ καὶ ἀδήλως.	Τὸ	δ' ἐν τῷ Φαίδωνι γεγραμμένον
[2, 8]	ἅμα ἢ ἔξω ὁρμᾷ πᾶσα.	Τὸ	δ' ἐνίους γίγνεσθαι καὶ πνεύματος
[2, 8]	διασπώμενον γὰρ τὸ μὲν ἔξω	τὸ	δ' ἐντός, ἀλλ' ἀθρόως φερόμενον
[2, 6]	ἐφ' οὗ Δ ἀνατολὴ χειμερινή,	τὸ	δ' ἐφ' οὗ Γ δυσμὴ
[2, 6]	ἐφ' ᾧ Ε δυσμὴ θερινή,	τὸ	δ' ἐφ' οὗ Δ ἀνατολὴ
[2, 6]	τὸ ἐφ' οὗ Θ, μεσημβρία·	τὸ	δ' ἐφ' οὗ Ζ ἀνατολὴ
[2, 6]	ἐφ' οὗ Ζ ἀνατολὴ θερινή,	τὸ	δ' ἐφ' ᾧ Ε δυσμὴ
[2, 8]	πνεύματος ἀπομαραινομένου διὰ τὴν μετάστασιν.	Τὸ	δ' ὅμοιον συμβαίνει καὶ ἐν
[2, 2]	καὶ περὶ τοῦ ἡλίου ὑπέλαβον.	Τὸ	δ' οὐκ ἔστιν ὅμοιον· ἡ
[2, 2]	ἔχῃ τροφήν, μέχρι τούτου ζῆν,	τὸ	δ' ὑγρὸν τῷ πυρὶ τροφὴν
[2, 2]	ταχὺ διὰ τὸν ἥλιον ἅπαν,	τὸ	δ' ὑπολείπεται διὰ τὴν εἰρημένην
[2, 2]	μὲν πότιμον ἄδηλον πλὴν ῥέον,	τὸ	δ' ὑπομένον, καὶ διότι τελευτὴ
[2, 2]	διαμεῖναι ἂν ὅλην τὴν ἡμέραν,	τὸ	δ' ὥσπερ εἴ τις ἐπὶ
[2, 2]	ἁλμυρὸν ὑπομένει διὰ τὸ βάρος,	τὸ	δὲ γλυκὺ καὶ πότιμον ἀνάγεται
[2, 3]	πρῶτον τὰ ὄρη ἐποίησεν φανερά,	τὸ	δὲ δεύτερον τὰς νήσους, τὸ
[2, 8]	τὸ μὲν διὰ τὸν πάγον,	τὸ	δὲ διὰ τὴν ἀλέαν ποιεῖ
[2, 2]	ὑπολείπεται διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν.	Τὸ	δὲ ζητεῖν τὴν ἀρχαίαν ἀπορίαν,
[2, 5]	ὅτι ἐπὶ πλάτος μὲν ὥρισται,	τὸ	δὲ κύκλῳ συνάπτειν ἐνδέχεται διὰ
[2, 1]	ἡλίου καὶ σελήνης φασὶ ποιεῖν,	τὸ	δὲ λειφθὲν θάλατταν εἶναι· διὸ
[2, 3]	περὶ τῆς θαλάττης οὕτως ὑποληπτέον.	Τὸ	δὲ νομίζειν ἐλάττω τε γίγνεσθαι
[2, 3]	ὑπολαβεῖν· τὸ μὲν γὰρ ἀνέρχεται,	τὸ	δὲ πάλιν συγκαταβαίνει, καὶ τοὺς
[2, 9]	γίγνεται διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν·	τὸ	δὲ πνεῦμα τὸ ἐκθλιβόμενον τὰ
[2, 8]	(πάσχει γάρ, ἀλλ' οὐ ποιεῖ)	τὸ	δὲ πνεῦμα ὡς ἀρχή. Ὅπου
[2, 3]	τὸ δὲ δεύτερον τὰς νήσους,	τὸ	δὲ τελευταῖον ῥοφήσασα ξηρὰν ποιήσει
[2, 8]	ἀθρόως φερόμενον ἀναγκαῖον ἰσχύειν μᾶλλον.	Τὸ	δὲ ψῦχος συμβαίνει διὰ τὸ
[2, 4]	νυκτερινὰ τῶν μεθ' ἡμέραν μᾶλλον)	τὸ	δὴ κατιὸν ὕδωρ διαδίδοται πᾶν
[2, 8]	ἐπὶ πλεῖστον δὲ πέφυκε διιέναι	τὸ	διὰ παντὸς ἰέναι μάλιστα δυνάμενον,
[2, 3]	(γλυκέος ὄντος. Εἰ δὴ ὥσπερ	τὸ	διὰ τῆς κονίας ἠθούμενον ὕδωρ
[2, 1]	γῆν εἶναί φασιν· καθάπερ γὰρ	τὸ	διὰ τῆς τέφρας ἠθούμενον ἁλμυρὸν
[2, 8]	ψυχρᾶς ἀτμίδος, (ὥσπερ τὸ πνεῦμα	τὸ>	διὰ τοῦ στόματος φυσώμενον· καὶ
[2, 8]	οὗτοι τὸ μέγεθος γίγνονταιv (διὰ	τὸ	διῃρῆσθαι τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν
[2, 6]	καὶ ἀπὸ τοῦ Δ ἐπὶ	τὸ	Ε. Ἐπεὶ οὖν τὰ μὲν
[2, 9]	τοῦ μεγέθους τὴν ζέσιν ποιεῖν	τὸ	ἐγγιγνόμενον πνεῦμα ὑπὸ τοῦ πυρός,
[2, 6]	ὁ μέσης· διὰ μὲν γὰρ	τὸ	ἐγγύθεν πνεῖν ψυχροί εἰσιν, διὰ
[2, 6]	καὶ θρασκίαι καὶ ἀργέσται· διὰ	τὸ	ἐγγυτάτω γὰρ τὴν ὁρμὴν αὐτῶν
[2, 6]	ἐναντία τὰ πλεῖστον ἀπέχοντα κατὰ	τὸ	εἶδος· πλεῖστον δ' ἀπέχει κατὰ
[2, 4]	ἐστιν. Ἐπειδὴ δ' ἕτερον ἑκατέρας	τὸ	εἶδος, φανερὸν ὅτι διαφέρει, καὶ
[2, 2]	τῇ γιγνομένῃ φλογί, δι' ἧς	τὸ	εἰκὸς λαβόντες οὕτω καὶ περὶ
[2, 3]	τὸ αἴτιον ταὐτὸ καὶ περὶ	τὸ	εἰς τὴν κύστιν περίττωμα συλλεγόμενον·
[2, 8]	ἤδη πόρρωθεν, ὑπὸ δὲ ταύτης	τὸ	ἐκ τῆς γῆς ἀναφυσώμενον ἀπωθεῖσθαι
[2, 3]	δῆλον ὅτι κἀν τῇ θαλάττῃ	τὸ	ἐκ τῆς γῆς συγκαταμισγόμενον τῷ
[2, 4]	Καὶ αὐτοῦ δὲ τούτου αἴτιον	τὸ	ἑκατέραν μεταπίπτειν εἰς τὴν τῆς
[2, 6]	εἰς τοῦτο τὸ μέρος διὰ	τὸ	ἐκεῖνα ὑπὸ τὸν ἥλιον εἶναι
[2, 9]	τὴν αἰτίαν· τὸ δὲ πνεῦμα	τὸ	ἐκθλιβόμενον τὰ πολλὰ μὲν ἐκπυροῦται
[2, 9]	δ' Ἐμπεδοκλῆς μέν φησιν εἶναι	τὸ	ἐμπεριλαμβανόμενον τῶν τοῦ ἡλίου ἀκτίνων,
[2, 5]	καὶ δύνων καὶ ἐπιτέλλων, διὰ	τὸ	ἐν μεταβολῇ ὥρας συμβαίνειν τὴν
[2, 5]	ἀναθυμιάσεις μαραίνει τῷ πλείονι θερμῷ	τὸ	ἐν τῇ ἀναθυμιάσει ἔλαττον ὄν,
[2, 2]	ἀρχή ἐστιν ἡ θάλαττα, καθάπερ	τὸ	ἐν τοῖς σώμασιν περίττωμα τῆς
[2, 4]	ἑκάστην ὡς πέφυκεν· διὰ δὲ	τὸ	ἐνίοτε μὲν τὴν ἀτμιδώδη γίγνεσθαι
[2, 3]	σῶμά τι, καὶ γεῶδές ἐστιν	τὸ	ἐνυπάρχον· ἔν τε γὰρ τῇ
[2, 8]	κινήσεως, ὅταν εἴσω τύχῃ ῥυὲν	τὸ	ἔξω ἀναθυμιώμενον. Διὸ γίγνονται νηνεμίας
[2, 8]	εἴη τῶν σωμάτων· ἀνάγκη γὰρ	τὸ	ἐπὶ πλεῖστόν τε πεφυκὸς ἰέναι
[2, 4]	καὶ ὁ ἥλιος οὐ μόνον	τὸ	ἐπιπολάζον τῆς γῆς ὑγρὸν ἕλκει,
[2, 9]	συστάσεως τῶν νεφῶν γιγνομένης πρὸς	τὸ	ἔσχατον πέρας (ᾗ γὰρ ἐκλείπει
[2, 6]	στρογγύλος. Δεῖ δὲ νοεῖν αὐτοῦ	τὸ	ἕτερον ἔκτμημα τὸ ὑφ' ἡμῶν
[2, 6]	ταύτην πρὸς ὀρθὴν τέμνουσα, ἧς	τὸ	ἐφ' οὗ Η ἔστω ἄρκτος·
[2, 6]	τούτῳ δ' ἐναντίον ἐξ ἐναντίας,	τὸ	ἐφ' οὗ Θ, μεσημβρία· τὸ
[2, 6]	μετάστασιν, διὰ τὸ κινεῖσθαι μάλιστα	τὸ	ἐχόμενον τῆς ἀρχῆς· ἡ δὲ
[2, 6]	αὕτη ἀφ' ἧς πνεῖ, καὶ	τὸ	Θ τῷ Η ἐναντίον· κατὰ
[2, 4]	κατέχωσι, παυομένων διὰ τὸ ἀποκρίνεσθαι	τὸ	θερμὸν ἀεὶ καὶ ἀναφέρεσθαι εἰς
[2, 9]	ἔσχατον πέρας (ᾗ γὰρ ἐκλείπει	τὸ	θερμὸν διακρινόμενον εἰς τὸν ἄνω
[2, 3]	οὗ γὰρ ἂν μὴ κρατήσῃ	τὸ	θερμόν, ἐν μὲν τοῖς σώμασι
[2, 8]	δὲ τοῦτο διὰ τὸ ἀμαυροῦσθαι	τὸ	θερμὸν τὸ ἀπὸ τῆς σελήνης,
[2, 2]	ὅλον ἀναγκαῖον, εἴπερ ἀεὶ σῴζεται	τὸ	ἴσον· ὅσον γὰρ ἔξω ῥεῖ,
[2, 4]	αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν τόπον· ἀλλὰ	τὸ	κατὰ μικρὸν ἀποπνέον καὶ λανθάνον
[2, 7]	τό τε γὰρ ἄνω καὶ	τὸ	κάτω νομίζειν οὕτως ἔχειν ὥστε
[2, 8]	οἱ ἄνεμοι εἶναι θερμοὶ διὰ	τὸ	κινεῖν τὸν ἀέρα πλήρη πολλῆς
[2, 6]	τὴν τοῦ ἡλίου μετάστασιν, διὰ	τὸ	κινεῖσθαι μάλιστα τὸ ἐχόμενον τῆς
[2, 8]	κάτωθεν βιάζηται τὸ πνεῦμα, ἐκεῖνο	τὸ	κινοῦν ἐστιν, ὥσπερ τῶν κυμάτων
[2, 2]	γιγνόμενον ὕδωρ· εἴς τε γὰρ	τὸ	κοιλότατον ἡ ῥύσις, καὶ ἡ
[2, 6]	ἀνακάμπτειν πρὸς αὑτὸν καὶ διὰ	τὸ	κοινὸς εἶναι βορέου καὶ εὔρου,
[2, 4]	ἡμέραν· ἀλλ' οὐ δοκεῖ, διὰ	τὸ	λανθάνειν τὰ νυκτερινὰ τῶν μεθ'
[2, 7]	οὔσης κυρτῆς καὶ σφαιροειδοῦς· καὶ	τὸ	λέγειν μὲν ὡς διὰ τὸ
[2, 2]	Καίτοι τούτου συμβαίνοντος γένοιτ' ἂν	τὸ	λεγόμενον ἄνω ποταμῶν· ὅπερ ἀδύνατον.
[2, 1]	καὶ σεμνότερον ὑπέλαβον ἴσως εἶναι	τὸ	λεγόμενον, ὡς μέγα τι τοῦ
[2, 3]	δεῖ νοεῖν, ὥσπερ ἐκ πεπυρωμένων	τὸ	λειπόμενον τοιαύτην εἶναι γῆν, καὶ
[2, 3]	τοῦ ὑγροῦ διὰ τὸν ἥλιον,	τὸ	λειφθὲν εἶναι θάλατταν· ὑγρὰν δ'
[2, 8]	ὁ ψόφος τῆς κινήσεως διὰ	τὸ	λεπτομερέστερον εἶναι καὶ μᾶλλον διὰ
[2, 8]	ἰέναι μάλιστα δυνάμενον, τοιοῦτον δὲ	τὸ	λεπτότατον. Ὥστ' εἴπερ ἡ τοῦ
[2, 2]	τισιν τεταγμένοις χρόνοις ἀποδίδωσι πᾶν	τὸ	ληφθέν, ὡς οὔτε τρεφομένων τῶν
[2, 6]	γὰρ ἄν τις ἐφ' οὗ	τὸ	Μ· τοῦτο γὰρ κατὰ (διάμετρον)
[2, 2]	ἡμέραν ποταμῶν ῥεόντων ἀναρίθμων καὶ	τὸ	μέγεθος ἀπλέτων οὐδὲν ἡ θάλαττα
[2, 8]	ὁ σεισμός. Ἐλάττους δ' οὗτοι	τὸ	μέγεθος γίγνονταιv (διὰ τὸ διῃρῆσθαι
[2, 7]	τὸ λέγειν μὲν ὡς διὰ	τὸ	μέγεθος ἐπὶ τοῦ ἀέρος μένειν,
[2, 5]	πλέον ἢ πέντε πρὸς τρία	τὸ	μέγεθός ἐστιν, ἐάν τέ τις
[2, 2]	τοσούτων καὶ τὸ πλῆθος καὶ	τὸ	μέγεθος ὄντων. Τὸ δ' αὐτὸ
[2, 5]	θέρους ἢ χειμῶνος, καὶ διὰ	τὸ	μέγεθος τοῦ ἄστρου ἡμερῶν γίγνεται
[2, 8]	γιγνομένων (ἐνταῦθα μὲν γὰρ διὰ	τὸ	μέγεθος ὑπολάβοι τις ἂν τοιαῦτα
[2, 2]	ὕδατος. Φαίνεται δὲ θαλάττης, ὅτι	τὸ	μὲν ἁλμυρὸν ὑπομένει διὰ τὸ
[2, 2]	ἐπέχει τῆς γῆς τόπον· ἀλλὰ	τὸ	μὲν ἀναφέρεται ταχὺ διὰ τὸν
[2, 8]	τὴν ἀλέαν ποιεῖ τὴν ἀκινησίαν·	τὸ	μὲν γὰρ ἄγαν ψυχρόν, τὸ
[2, 3]	περὶ γῆς ὁμοίως δεῖ ὑπολαβεῖν·	τὸ	μὲν γὰρ ἀνέρχεται, τὸ δὲ
[2, 8]	γὰρ θέρος καὶ ὁ χειμών,	τὸ	μὲν διὰ τὸν πάγον, τὸ
[2, 2]	ἀναξηραίνεται, ἀλλὰ διαφέρει τοσοῦτον ὥστε	τὸ	μὲν διαμεῖναι ἂν ὅλην τὴν
[2, 1]	ὑπὸ δὲ τοῦ ἡλίου ξηραινόμενον	τὸ	μὲν διατμίσαν πνεύματα καὶ τροπὰς
[2, 8]	μειζόνων σεισμῶν· μὴ διασπώμενον γὰρ	τὸ	μὲν ἔξω τὸ δ' ἐντός,
[2, 6]	ἄλληλα κατὰ διάμετρον. Ἔστω οὖν	τὸ	μὲν ἐφ' ᾧ Α δυσμὴ
[2, 2]	γενέσεώς τε καὶ φθορᾶς οὔσης,	τὸ	μὲν λεπτότατον καὶ γλυκύτατον ἀνάγεται
[2, 4]	ἡ μὲν ἀτμίς, ἡ δὲ	τὸ	μὲν ὅλον ἀνώνυμος, τῷ δ'
[2, 2]	καὶ συνισταμένου πάλιν εἰς ὕδωρ.	Τὸ	μὲν οὖν πότιμον καὶ γλυκὺ
[2, 8]	ἀλλ' ἀντιφράττειν· ἀποβιαζόμενα γὰρ ἄλληλα	τὸ	μὲν πνεῦμα τὸν σεισμὸν ἐποίησεν,
[2, 2]	θαλάττης, καὶ διὰ τίν' αἰτίαν	τὸ	μὲν πότιμον ἄδηλον πλὴν ῥέον,
[2, 3]	δὶς μὲν ἡ Χάρυβδις ἀναρροφήσασα	τὸ	μὲν πρῶτον τὰ ὄρη ἐποίησεν
[2, 3]	Ὃ οὕτω μὲν εἰπεῖν ἄτοπον,	τὸ	μέντοι ἐκ τοιαύτης ἀληθές· ὥσπερ
[2, 6]	καὶ χιὼν ἀπωθεῖται εἰς τοῦτο	τὸ	μέρος διὰ τὸ ἐκεῖνα ὑπὸ
[2, 4]	ἀλλ' ἐνίοτε κατὰ τοδὶ μὲν	τὸ	μέρος ἡ ξηρὰ ἀναθυμίασις ἐγένετο
[2, 2]	γὰρ ἕδραν, ἀλλ' ἀεὶ περὶ	τὸ	μέσον εἱλεῖσθαι· κινούμενον δ' ἄνω
[2, 2]	λόγον τοῦτον· ἐπεὶ γὰρ εἰς	τὸ	μέσον εἰσρέουσιν ἀφ' οὗπερ ἐκρέουσιν,
[2, 2]	ὑδάτων (ὁ καλούμενος Τάρταρος, περὶ	τὸ	μέσον ὕδατός τι πλῆθος, ἐξ
[2, 2]	ἄνω τόποις, ἀέρος δὲ πλῆθος	τὸ	μετὰ τὸν τοῦ πυρὸς τόπον,
[2, 8]	δὴ τοῦτ' ἀδύνατον ἄλλως ἔχειν,	τὸ	μετὰ τοῦτο σκεπτέον ἂν εἴη
[2, 7]	κενοὺς τόπους ἐκ τῶν πληρεστέρων	τὸ	μεταβάλλον ἐμπῖπτον κινεῖν. Ἀναξιμένης δέ
[2, 7]	πλείονός τε γὰρ γιγνομένου διὰ	τὸ	μὴ δύνασθαι δέχεσθαι τὰς κοιλίας
[2, 3]	τὴν μεῖξιν ποιεῖν ἁλμυράν) ἄτοπον	τὸ	μὴ καὶ τοὺς ποταμοὺς ἁλμυροὺς
[2, 5]	δ' οὔτε τὸ πεπηγὸς οὔτε	τὸ	μηδὲν ἔχον ξηρόν, ἀλλ' ὅταν
[2, 5]	καὶ τὰς πορείας· πολὺ γὰρ	τὸ	μῆκος διαφέρει τοῦ πλάτους. Τὸ
[2, 8]	ὅταν δὲ γαλήνη ᾖ, διὰ	τὸ	μικρὰν ποιεῖσθαι τὴν ἔκκρισιν λεπταί
[2, 2]	τὸ ὕδωρ. Ἄτοπον δὲ καὶ	τὸ	μόνον φροντίσαι τοῦ ἡλίου, τῶν
[2, 3]	τις τῆς φορᾶς, τί ἔσται	τὸ	ξηραῖνον; εἰ δ' ἐάσει εἶναι
[2, 4]	ὑγρὸν ἄνευ τοῦ ξηροῦ οὔτε	τὸ	ξηρὸν ἄνευ τοῦ ὑγροῦ, ἀλλὰ
[2, 5]	ἔχον ξηρόν, ἀλλ' ὅταν ἔχῃ	τὸ	ξηρὸν ὑγρότητα, τοῦτο θερμαινόμενον θυμιᾶται.
[2, 3]	ὑπερβολῶν γιγνομένων ὕδατος τοῦτ' ἐστὶν	τὸ	πάθος, ἀλλ' οὐ διὰ τὴν
[2, 9]	φασιν ἀλλὰ φαίνεσθαι, παρεικάζοντες ὡς	τὸ	πάθος ὅμοιον ὂν καὶ ὅταν
[2, 7]	τόπους τινὰς πολλάκις γίγνεται τοῦτο	τὸ	πάθος οὐδεμιᾷ διαφέροντας ὑπερβολῇ τοιαύτῃ
[2, 8]	οἷς συμβαίνει τόποις γίγνεσθαι τοῦτο	τὸ	πάθος. Τὸ δ' αὐτὸ αἴτιον
[2, 2]	Ἔτι τὸ γιγνόμενον ὕδωρ καὶ	τὸ	πάλιν ἀναγόμενον πόθεν ἔσται; τοῦτο
[2, 3]	Ὥστε δῆλον ὡς εἴπερ ἀίδιον	τὸ	πᾶν, καὶ περὶ τῆς θαλάττης
[2, 4]	πλείω διήκειν εἰκὸς χώραν, διὰ	τὸ	παραπλησίως κεῖσθαι πρὸς τὸν ἥλιον
[2, 3]	καὶ τοῦ πάχους· καὶ γὰρ	τὸ	πάχος διαφέρει τοσοῦτον ὥστε τὰ
[2, 3]	ἐζημιώθησαν. Τεκμήριον δὲ τοῦ μειγνυμένου	τὸ	παχύτερον εἶναι τὸν ὄγκον· ἐὰν
[2, 5]	τῶν νυκτῶν. θυμιᾶται δ' οὔτε	τὸ	πεπηγὸς οὔτε τὸ μηδὲν ἔχον
[2, 3]	καὶ πρότερον εἴπομεν· ἀπεπτότατον γὰρ	τὸ	περίττωμα τῆς ὑγρᾶς τροφῆς· τοιαύτη
[2, 2]	τῆς ὑγρᾶς τροφῆς ὑπόστασις καὶ	τὸ	περίττωμα φαίνεται πικρὸν ὂν καὶ
[2, 9]	Τοῦ τε γὰρ κάτω φέρεσθαι	τὸ	πεφυκὸς ἄνω δεῖ λέγεσθαι τὴν
[2, 8]	ἀπωθεῖται πάλιν εἰς τὴν γῆν,	τὸ	πεφυκὸς ἀποπνεῖν ἐκ τῆς γῆς.
[2, 1]	πρὸς ἄρκτον τὸ ῥεῦμα γίγνεται	τὸ	πλεῖστον· ὥστε τὰ μὲν διὰ
[2, 9]	γὰρ ἡμέρας οὐ φαίνεται διὰ	τὸ	πλέον ὂν τὸ φέγγος τὸ
[2, 1]	κοιλότητα ῥεῖ, καὶ τῶν ποταμῶν	τὸ	πλῆθος· ἡ μὲν γὰρ Μαιῶτις
[2, 8]	ἀρχὴ αὐτῶν ὥσπερ Εὔριπος, διὰ	τὸ	πλῆθος ἰσχυρότερον ποιεῖ τὸν σεισμόν.
[2, 2]	παριδεῖν τὴν σωτηρίαν, τοσούτων καὶ	τὸ	πλῆθος καὶ τὸ μέγεθος ὄντων.
[2, 2]	ἠθροισμένος ὄγκος καὶ ἀρχὴ διὰ	τὸ	πλῆθος, ὅθεν μεταβάλλει τε μεριζόμενον
[2, 8]	πνεῦμα γιγνόμενον σφοδρὸν καὶ διὰ	τὸ	πλῆθος τῆς θαλάττης πολλῆς προσφερομένης
[2, 8]	Αἴτιον δὲ τοῦ μὲν μεγέθους	τὸ	πλῆθος τοῦ πνεύματος καὶ τῶν
[2, 3]	δὲ νομίζειν ἐλάττω τε γίγνεσθαι	τὸ	πλῆθος, ὥσπερ φησὶ Δημόκριτος, καὶ
[2, 8]	τὴν γῆν. Ὅσην δ' ἔχει	τὸ	πνεῦμα δύναμιν, οὐ μόνον ἐκ
[2, 8]	ἐξ ἐπιπολῆς ἢ κάτωθεν βιάζηται	τὸ	πνεῦμα, ἐκεῖνο τὸ κινοῦν ἐστιν,
[2, 8]	τοὺς ὑπὸ τὴν γῆν γιγνομένους	τὸ	πνεῦμα, καὶ τοὺς πρὸ τῶν
[2, 8]	ἔξω πολὺ δ' ἐντὸς γίγνεσθαι	τὸ	πνεῦμα· καὶ τοῦτο ὁτὲ μὲν
[2, 8]	Ὅταν μὲν οὖν ᾖ πολὺ	τὸ	πνεῦμα, κινεῖ τὴν γῆν, ὥσπερ
[2, 8]	(φύσις τοιαύτη, μάλιστα τῶν σωμάτων	τὸ	πνεῦμα κινητικόν· καὶ γὰρ τὸ
[2, 8]	οὕτω καὶ ἐν τῇ γῇ	τὸ	πνεῦμα παραπλήσιον ποιεῖν, καὶ τὸν
[2, 8]	ποιεῖ περὶ τὴν γῆν, τοῦτο	τὸ	πνεῦμα περὶ τὴν ἐν τῷ
[2, 5]	ἐστιν· ἔστιν γὰρ ὥσπερ ἀπόγειον	τὸ	πνεῦμα τὸ βόρειον (ἕως ὁ
[2, 8]	ὄντα καὶ ψυχρᾶς ἀτμίδος, (ὥσπερ	τὸ	πνεῦμα τὸ> διὰ τοῦ στόματος
[2, 9]	ἀστραπήν, ᾗ ἂν ὥσπερ (ἐκπῖπτον	τὸ	πνεῦμα χρωματισθὲν ὀφθῇ. Γίγνεται δὲ
[2, 3]	ἠθμοῦ τὸ γεῶδες ἀποκρίνεται καὶ	τὸ	ποιοῦν τὴν ἁλμυρότητα διὰ τὴν
[2, 2]	τῶν ποταμῶν ἄλλας αἰτίας διὰ	τὸ	πολλοὺς εἰς τὸν αὐτὸν ἐμβάλλειν.
[2, 1]	γῆς ὑψηλὰ σημεῖόν τι καὶ	τὸ	πολλοὺς πεισθῆναι τῶν ἀρχαίων μετεωρολόγων
[2, 8]	ὕδατος, ὅταν ἄρξηται κρατεῖν διὰ	τὸ	πολὺ εἰς ὀλίγον πιληθῆναι τόπον,
[2, 8]	γὰρ νηνεμίαν ἀναγκαῖον ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ συμβαίνειν, καθάπερ εἴρηται καὶ
[2, 8]	ἡ ἀναθυμίασις ἀκολουθεῖ ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ τῇ ὁρμῇ τῆς ἀρχῆς,
[2, 8]	νηνεμώτατον γάρ ἐστιν ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ τῆς ἡμέρας ἡ μεσημβρία
[2, 3]	πᾶσαν· αὕτη γὰρ καὶ παρέχεται	τὸ	πολὺ τοῦτο πλῆθος. Μεμειγμένης δ'
[2, 8]	ὑπὸ τῶν πνευμάτων· καὶ διὰ	τὸ	πολὺν ἐπέχειν τόπον οὐκ εἰς
[2, 5]	ἑβδομηκοστῇ γὰρ ἄρχονται πνεῖν διὰ	τὸ	πόρρω ὄντα τὸν ἥλιον ἐνισχύειν
[2, 3]	ὅτι ἡ θάλαττά ἐστιν ἅπαν	τὸ	ποτάμιον ὕδωρ· οὐδενὶ γὰρ διέφερεν
[2, 3]	εἶναι τὴν περιφοράν, ἀεὶ πλησιάζων	τὸ	πότιμον, καθάπερ εἴπομεν, ἀνάξει, ἀφήσει
[2, 3]	γὰρ ἕλκει τὸ ἁλμυρὸν ἢ	τὸ	πότιμον) καὶ τοῦ πάχους· καὶ
[2, 3]	τῶν μερῶν, καθάπερ ἀὴρ καὶ	τὸ	πότιμον ὕδωρ καὶ πῦρ (ἀεὶ
[2, 3]	πάλιν ἀναχθῆναι ἐκεῖνο πρότερον δεήσει	τὸ	πότιμον. Ὥστε οὐδέποτε ξηρανεῖται· πάλιν
[2, 3]	φθήσεται καταβὰν εἰς τὴν αὐτὴν	τὸ	προανελθόν· διαφέρει γὰρ οὐδὲν ἅπαξ
[2, 8]	οὐ δύναται κινεῖν, διὰ δὲ	τὸ	προσπίπτειν στερεοῖς ὄγκοις καὶ κοίλοις
[2, 9]	σίξις μικρὰ ζέσις· ᾗ γὰρ	τὸ	προσπῖπτον κρατεῖ σβεννύμενον, ταύτῃ ζέον
[2, 3]	δι' ἣν γὰρ αἰτίαν ἔμεινε	τὸ	πρῶτον, εἴτε διὰ βάρος, ὥσπερ
[2, 3]	αὐτὴν εἶναι. Εἰ δὲ καὶ	τὸ	πρῶτον εὐθὺς ἦν, λεκτέον τίς
[2, 3]	γ' ὄντος τοῦ πλήθους, καὶ	τὸ	πρῶτον· ἢ εἰ μηδὲ τὸ
[2, 2]	ῥευμάτων διὰ τὸ σαλεύειν ἀεὶ	τὸ	πρῶτον καὶ τὴν ἀρχήν· οὐκ
[2, 8]	οὐδ' εἰσάπαξ παύεται σείσας, ἀλλὰ	τὸ	πρῶτον μὲν μέχρι περὶ τετταράκοντα
[2, 3]	τὸ πρῶτον· ἢ εἰ μηδὲ	τὸ	πρῶτον, μηδ' ὕστερον ἁλμυρὰν αὐτὴν
[2, 2]	τούτοις ἄλογον καὶ τοῖς φάσκουσι	τὸ	πρῶτον ὑγρᾶς οὔσης καὶ τῆς
[2, 1]	ποιοῦσιν αὐτῆς γένεσιν· εἶναι γὰρ	τὸ	πρῶτον ὑγρὸν ἅπαντα τὸν περὶ
[2, 7]	ἄνω δὲ τὰ κοῦφα καὶ	τὸ	πῦρ, εὔηθες, καὶ ταῦθ' ὁρῶντας
[2, 8]	τὸ πνεῦμα κινητικόν· καὶ γὰρ	τὸ	πῦρ ὅταν μετὰ πνεύματος ᾖ,
[2, 8]	γῆν διὰ λεπτότητα, διὰ μὲν	τὸ	ῥᾳδίως διηθεῖσθαι οὐ δύναται κινεῖν,
[2, 4]	πλῆθος, ἀλλὰ δεῖ πηγαῖον εἶναι	τὸ	ῥέον· οὕτω γὰρ καὶ περὶ
[2, 1]	τῶν ὑψηλοτέρων τῶν πρὸς ἄρκτον	τὸ	ῥεῦμα γίγνεται τὸ πλεῖστον· ὥστε
[2, 2]	ἐφ' ἕκαστα τῶν ῥευμάτων διὰ	τὸ	σαλεύειν ἀεὶ τὸ πρῶτον καὶ
[2, 8]	πνεύματα. Τοῦτο δὲ γίγνεται ὅταν	τὸ	(σεῖον τὴν γῆν πνεῦμα φερομένην
[2, 6]	Ν· τοῦτο γὰρ κατὰ διάμετρον	τὸ	σημεῖον, εἰ μὴ ἀπ' αὐτοῦ
[2, 3]	κήρινον εἰς τὴν θάλατταν, περιδήσας	τὸ	στόμα τοιούτοις ὥστε μὴ παρεγχεῖσθαι
[2, 3]	καὶ οἷον ἄν τι ᾖ	τὸ	συμμειχθέν, τοιοῦτον ποιεῖ τὸν χυμόν.
[2, 3]	πολλῷ ὕδατι καὶ γλυκεῖ διὰ	τὸ	συμμειχθῆναί τινα γῆν τοιαύτην, οὐδὲν
[2, 3]	ψυχρός, οὐδὲν ἧττον προϊὼν διὰ	τὸ	συμπεριλαμβάνειν πολλὴν ἀναθυμίασιν ξηρὰν ἐκ
[2, 2]	τί δή ποτ' οὐκ ἔστιν	τὸ	συνεστὸς ὕδωρ τοῦτο πότιμον, εἴπερ
[2, 9]	διὰ τὰς μεταξὺ κοιλίας, ᾗ	τὸ	συνεχὲς ἐκλείπει τῆς πυκνότητος. Ἡ
[2, 4]	γιγνόμενα τοῖς εἰρημένοις· διὰ γὰρ	τὸ	συνεχῶς μὲν μᾶλλον δὲ καὶ
[2, 5]	Τῆς δὲ νυκτὸς λωφῶσι διὰ	τὸ	τὰ πεπηγότα τηκόμενα παύεσθαι διὰ
[2, 1]	ἐκ μεγάλου συνάγεται πελάγους, διὰ	τὸ	ταλαντεύεσθαι δεῦρο κἀκεῖσε πολλάκις. Τοῦτο
[2, 8]	Σφοδρότατον μὲν οὖν ἐξ ἀνάγκης	τὸ	τάχιστα φερόμενον· πλήσσει γὰρ μάλιστα
[2, 8]	φερόμενον· πλήσσει γὰρ μάλιστα διὰ	τὸ	τάχος· ἐπὶ πλεῖστον δὲ πέφυκε
[2, 7]	λέγειν ὡς λίαν ἁπλῶς εἰρημένην·	τό	τε γὰρ ἄνω καὶ τὸ
[2, 8]	ῥυέντος εἴσω τοῦ ἀνέμου ἐγένετο	τό	τε κῦμα καὶ ὁ σεισμὸς
[2, 6]	ἢ τῶν πρὸς μεσημβρίαν αἴτιον	τό	τε τὴν οἰκουμένην ὑποκεῖσθαι πρὸς
[2, 9]	τὸ αἴτιον ἀεὶ καὶ ὡρισμένον,	τό	τε τῆς βροντῆς καὶ τῆς
[2, 8]	Τὸ δὲ ψῦχος συμβαίνει διὰ	τὸ	τὴν ἀναθυμίασιν εἴσω τρέπεσθαι, φύσει
[2, 9]	εἰρῆσθαι προχείρως. Ὁμοίως δὲ καὶ	τὸ	τὴν ἀπὸ τῶν ἀκτίνων θερμότητα
[2, 8]	ὧν γίγνεται τὰ ἀναφυσήματα, διὰ	τὸ	τὴν θάλατταν μὲν προωθεῖσθαι ἤδη
[2, 8]	σεισμὸς ἅμα, καὶ μᾶλλον διὰ	τὸ	τὴν θάλατταν μὴ διδόναι διαπνοὴν
[2, 5]	ἐνταῦθα οἰκουμένην πνεῖ) Ἀλλὰ διὰ	τὸ	τὴν οἴκησιν κεῖσθαι ταύτην πρὸς
[2, 9]	βροντῆς· ἀλλὰ φαίνεται πρότερον διὰ	τὸ	τὴν ὄψιν προτερεῖν τῆς ἀκοῆς.
[2, 9]	τὸ πλέον ὂν τὸ φέγγος	τὸ	τῆς ἡμέρας ἀφανίζειν. Τὰ μὲν
[2, 2]	καὶ τῶν ἄλλων στοιχείων, πλὴν	τὸ	τῆς θαλάττης μέγεθος· τὸ γὰρ
[2, 2]	τῆς τροφῆς πάσης, καὶ μάλιστα	τὸ	τῆς ὑγρᾶς, εἰρήσθω τοσαῦθ' ἡμῖν.
[2, 3]	τὸ τῶν ῥεόντων ὑδάτων καὶ	τὸ	τῆς φλογὸς ῥεῦμα) φανερὸν δὴ
[2, 3]	ἐκ τῶν σαρκῶν, οἷον καταπλύνοντος	τὸ	τοιοῦτον ἐκ τοῦ σώματος τοῦ
[2, 3]	μὲν οὖν τῷ σώματι γίγνεται	τὸ	τοιοῦτον ἡ τῆς τροφῆς ὑπόστασις
[2, 5]	πῆξιν ποιήσουσιν ἐτησίας· ἀλλὰ διὰ	τὸ	τὸν τόπον εἶναι πολὺ πλείω
[2, 6]	ἀτμίζοντα ἀέρα συνίστησι, διὰ δὲ	τὸ	τῷ τόπῳ ἀπηλιωτικὸς εἶναι ἔχει
[2, 1]	ἐπιδήλως. Ἐκείνοις δὲ διά τε	τὸ	τῶν ποταμῶν πλῆθος συμβαίνει τοῦτο
[2, 3]	πλήθους ἑκάστου τούτων μένει, καθάπερ	τὸ	τῶν ῥεόντων ὑδάτων καὶ τὸ
[2, 3]	καὶ γίγνεται ψυχθέν, ὅταν ἀπατμίσῃ	τὸ	ὑγρὸν ἅμα τῷ θερμῷ, ἅλες,
[2, 4]	οἷον καπνόν· ἔστι δ' οὔτε	τὸ	ὑγρὸν ἄνευ τοῦ ξηροῦ οὔτε
[2, 4]	μὲν πλησιάζῃ, τῇ θερμότητι ἀνάγοντος	τὸ	ὑγρόν, πορρωτέρω (δὲ γιγνομένου διὰ
[2, 4]	γὰρ ὡς ὑγρόν, διὰ δὲ	τὸ	ὕδατος εἶναι ψυχρὸν τῇ οἰκείᾳ
[2, 9]	τις ῥάβδῳ τύπτῃ· φαίνεται γὰρ	τὸ	ὕδωρ ἀποστίλβον τῆς νυκτός· οὕτως
[2, 2]	οὐδ' εἰ πᾶν θερμαίνων ἐξατμίσειεν	τὸ	ὕδωρ. Ἄτοπον δὲ καὶ τὸ
[2, 2]	χυμοὺς καὶ τὰς χρόας ἴσχειν	τὸ	ὕδωρ δι' οἵας ἂν τύχωσι
[2, 4]	χειμών, καὶ ἀνάγεταί τε ἄνω	τὸ	ὕδωρ καὶ γίγνεται πάλιν· ἐπεὶ
[2, 9]	γὰρ κἂν εἴ τις οἴοιτο	τὸ	ὕδωρ καὶ τὴν χιόνα καὶ
[2, 9]	ὅταν πάλιν συνίῃ καὶ ψύχηται	τὸ	ὕδωρ πηγνύμενον, οὐδεμίαν συμβαίνει γίγνεσθαι
[2, 9]	τοιούτου πάθους εἶναι· φαίνεται γὰρ	τὸ	ὕδωρ στίλβειν τυπτόμενον ἀνακλωμένης ἀπ'
[2, 8]	ἀλλ' οὐ διὰ τοῦτο αἴτιον	τὸ	ὕδωρ τῆς κινήσεως, ἀλλ' ἂν
[2, 9]	ἐν τοῖς πυκνοτέροις; Καὶ γὰρ	τὸ	ὕδωρ ὑπὸ τοῦ ἡλίου καὶ
[2, 2]	ὑπὸ πυρός· εἰ οὖν μηδὲ	τὸ	ὑποκαόμενον τρέφεται πῦρ, οὐδὲ τὸν
[2, 3]	καὶ ἀναχθέντος ὑπὸ τοῦ ἡλίου	τὸ	ὑπολειφθὲν ἐγένετο θάλαττα, εἴτ' ἐνυπῆρχε
[2, 6]	νοεῖν αὐτοῦ τὸ ἕτερον ἔκτμημα	τὸ	ὑφ' ἡμῶν οἰκούμενον· ἔσται γὰρ
[2, 1]	δὲ καὶ ποιεῖν νύκτα διὰ	τὸ	ὑψηλὴν εἶναι πρὸς ἄρκτον τὴν
[2, 2]	αὐτὸν ἢ φθείρεσθαι· καὶ γὰρ	τὸ	φανερὸν πῦρ, ἕως ἂν ἔχῃ
[2, 9]	φαίνεται διὰ τὸ πλέον ὂν	τὸ	φέγγος τὸ τῆς ἡμέρας ἀφανίζειν.
[2, 8]	τε περὶ Σίπυλον ἀνετράπη καὶ	τὸ	Φλεγραῖον καλούμενον πεδίον καὶ τὰ
[2, 8]	μήπω μὲν ᾖ πάμπαν ἀπολελοιπὸς	τὸ	φῶς καὶ τὸ ἀπὸ τοῦ
[2, 8]	ὑγρότητα ἡ ἀτμιδώδης ἀπόρροια ποιεῖ	τὸ	ψῦχος, ἐν οἷς συμβαίνει τόποις
[2, 5]	γὰρ ὑπερβάλλει τὰ καύματα καὶ	τὸ	ψῦχος κατὰ μῆκος, ἀλλ' ἐπὶ
[2, 6]	πνεῖν ψυχροί εἰσιν, διὰ δὲ	τὸ	ψυχρὸν ἀστραπὴ γίγνεται· ἐκκρίνεται γὰρ
[2, 6]	καὶ εὔρου, ὥστε διὰ μὲν	τὸ	ψυχρὸς εἶναι πηγνὺς τὸν ἀτμίζοντα
[2, 8]	ἐκρήγνυσθαι καὶ ποιεῖν τὸν κατακλυσμόν.	Ἐγένετο	δὲ τοῦτο καὶ περὶ Ἀχαΐ
[2, 8]	νῦν ὅπου τὸ ἀναφύσημα τοῦτο	ἐγένετο,	δῆλόν ἐστιν. Καὶ γὰρ δὴ
[2, 3]	ὑπὸ τοῦ ἡλίου τὸ ὑπολειφθὲν	ἐγένετο	θάλαττα, εἴτ' ἐνυπῆρχε τοσοῦτος χυμὸς
[2, 8]	ἀρχὴ ἀφ' ἧς ἡ ἀναθυμίασις	ἐγένετο	καὶ ἡ ὁρμὴ τοῦ πνεύματος
[2, 4]	τὸ μέρος ἡ ξηρὰ ἀναθυμίασις	ἐγένετο	πλείων, κατὰ δὲ τὸ ἄλλο
[2, 8]	ἄνεμος, (οἷον καὶ περὶ Ἡράκλειαν	ἐγένετο	τὴν ἐν τῷ Πόντῳ νεωστί,
[2, 8]	καὶ ῥυέντος εἴσω τοῦ ἀνέμου	ἐγένετο	τό τε κῦμα καὶ ὁ
[2, 8]	ἡ ἔκλειψις. Ἀνιεμένου οὖν ᾧ	κατείχετο	ὁ ἀὴρ καὶ ἠρέμει, πάλιν
[2, 4]	ξηρόν· ὥστε καθάπερ ἐκ συμβόλων,	συνίσταιτο	ἂν ὁ ἀὴρ ὑγρὸς καὶ
[2, 9]	ὅμοιον γὰρ κἂν εἴ τις	οἴοιτο	τὸ ὕδωρ καὶ τὴν χιόνα
[2, 4]	ἐστιν, εὐλόγως ἂν οὖν ἐντεῦθεν	γίγνοιτο	τὰ πλεῖστα καὶ κυριώτατα τῶν
[2, 7]	καὶ πρότερον Ἀναξιμένης ὁ Μιλήσιος	ἀπεφήναντο,	καὶ τούτων ὕστερον Δημόκριτος ὁ
[2, 2]	τῆς ἐκροῆς, οἷον εἰ ῥεῖν	ἤρξαντο	κάτωθεν, ἄνωθεν εἰσβάλλειν. Εἶναι δὲ
[2, 2]	περιάγειν εἰς τὴν ἀρχήν, ὅθεν	ἤρξαντο	ῥεῖν, πολλὰ μὲν κατὰ τὸν
[2, 3]	μέν, ἰχθῦς δ' οὐκ ἔχοντα·	εἵλοντο	γὰρ δή, ὡς οἱ ἐκεῖ
[2, 8]	τοῦτο τὸ πάθος. Τὸ δ'	αὐτὸ	αἴτιον καὶ τοῦ εἰωθότος ἐνίοτε
[2, 4]	τῆς ἄρκτου καὶ (μεσημβρίας τὸ	αὐτὸ	αἴτιον· πλεῖστοι γὰρ βορέαι καὶ
[2, 8]	πνευματώδης ὁ ἀήρ· τοῦτο γὰρ	αὐτό	ἐστιν ὁ αὐχμός, ὅταν πλείων
[2, 4]	ὡς μὲν τὰ πολλὰ τὸ	αὐτὸ	πάθος ἐπὶ πλείω διήκειν εἰκὸς
[2, 2]	γε χαλεπὸν ἰδεῖν. Τὸ γὰρ	αὐτὸ	πλῆθος ὕδατος εἰς πλάτος τε
[2, 6]	ἐνίοτε ἀμφότεροι οὔριοι, ἐπὶ τὸ	αὐτὸ	σημεῖον, οὐκ ἐκ ταὐτοῦ οὐδὲ
[2, 2]	τὸ μέγεθος ὄντων. Τὸ δ'	αὐτὸ	συμβαίνει καὶ τούτοις ἄλογον καὶ
[2, 3]	ἱδρώς (ἀεί) ἐν οἷς τὸ	αὐτὸ	σῶμα συνεκκρίνεται, ὃ ποιεῖ τὸν
[2, 3]	ἐκκριθῆναι; πολλοστὸν γὰρ δεῖ μέρος	αὐτὸ	τοῦ λειφθέντος εἶναι ἐν τῇ
[2, 8]	τὸ γὰρ τύπτον ἅμα καὶ	αὐτὸ	τύπτεται πᾶν. Προέρχεται δὲ ὁ
[2, 3]	τότε ἀνήχθη καὶ νῦν πάσχει	ταὐτό.	Ἀλλὰ μὴν καὶ ὅσοι τὴν
[2, 3]	ἔχει σωματῶδες πλῆθος ἡ θάλαττα.	Ταὐτὸ	δὲ τοῦτο δρῶσι καὶ περὶ
[2, 3]	λέγωμεν. Πάσχει δὲ καὶ τἆλλα	ταὐτό·	καὶ γὰρ οἶνος καὶ πάντες
[2, 3]	ὕδασιν. Φαίνεται δὲ τὸ αἴτιον	ταὐτὸ	καὶ περὶ τὸ εἰς τὴν
[2, 6]	ἥλιος. Οἱ ἐναντίοι δὲ ἢ	ταὐτὸ	ποιοῦσιν ἢ ἐναντίον, οἷον ὑγροὶ
[2, 8]	γιγνομένων σεισμῶν· ἀλλ' οὐ διὰ	τοῦτο	αἴτιον τὸ ὕδωρ τῆς κινήσεως,
[2, 6]	τὸν Ζ καὶ Δ. Διὰ	(τοῦτο	ἅμα πνέουσιν ἐνίοτε ἀμφότεροι οὔριοι,
[2, 3]	τὴν ἁλμυρότητα διὰ τὴν σύμμειξιν.	Τοῦτο	γὰρ αἴτιον καὶ τοῦ βάρους
[2, 6]	τούτῳ ἀπηλιώτης ἀπὸ τοῦ Β·	τοῦτο	γὰρ ἀνατολὴ ἰσημερινή. βορέας δὲ
[2, 8]	τοῖς αὐχμοῖς πνευματώδης ὁ ἀήρ·	τοῦτο	γὰρ αὐτό ἐστιν ὁ αὐχμός,
[2, 6]	μὲν τὸ ἀπὸ τοῦ Α·	τοῦτο	γὰρ δυσμὴ ἰσημερινή. Ἐναντίος δὲ
[2, 2]	τὸ πάλιν ἀναγόμενον πόθεν ἔσται;	τοῦτο	γὰρ ἐξαίρειν ὅλον ἀναγκαῖον, εἴπερ
[2, 2]	περὶ ταύτην ἡ λεγομένη πυρός	(τοῦτο	γάρ ἐστι πάντων ἔσχατον, εἴθ'
[2, 6]	τις ἐφ' οὗ τὸ Μ·	τοῦτο	γὰρ κατὰ (διάμετρον) οὔτε τῷ
[2, 6]	γὰρ ἂν ἀπὸ τοῦ Ν·	τοῦτο	γὰρ κατὰ διάμετρον τὸ σημεῖον,
[2, 2]	ἐν τῷ αὐτοῦ οἰκείῳ τόπῳ·	τοῦτο	γὰρ οἰητέον ἀπορηθῆναί τε προσηκόντως
[2, 9]	αἰθρίας δὲ οὔσης οὐ γίγνεται.	Τοῦτο	γὰρ παντάπασιν ἔοικεν εἰρῆσθαι προχείρως.
[2, 9]	αἰτίαν, καὶ διὰ τί ποτε	τοῦτο	γίγνεται κατὰ τὸν οὐρανὸν ὅταν
[2, 9]	ἐν τοῖς νέφεσιν ἐγγίγνεται πῦρ·	τοῦτο	δ' Ἐμπεδοκλῆς μέν φησιν εἶναι
[2, 3]	τῷ ἁλμυρὰ εἶναι τῶν ποταμῶν·	τοῦτο	δ' ἐν ἐκείνοις ἔρχεται εἰς
[2, 1]	τὸ ταλαντεύεσθαι δεῦρο κἀκεῖσε πολλάκις.	Τοῦτο	δ' ἐν μὲν πολλῷ πλήθει
[2, 3]	ποταμοί, ἀλλ' ἢ τοῖς τόποις	(τοῦτο	δ' ἐπ' ἀμφοτέρων ἀνάγκη συμβαίνειν
[2, 5]	γράφουσι γὰρ κυκλοτερῆ τὴν οἰκουμένην,	τοῦτο	δ' ἐστὶν ἀδύνατον κατά τε
[2, 4]	καὶ ὑπὸ τοῦ ἄνωθεν ἀναθυμιᾶται,	τοῦτο	δ' ἦν ἀνέμου σῶμα· καὶ
[2, 8]	ὅταν ἐναντία γίγνηται τὰ πνεύματα.	Τοῦτο	δὲ γίγνεται ὅταν τὸ (σεῖον
[2, 9]	τῶν τοιούτων, καὶ οὕτω γίγνεσθαι.	Τοῦτο	δὲ διαφέρει πλεῖστον· ὅμοιον γὰρ
[2, 8]	πρὸ τῶν ἑῴων. Συμβαίνει δὲ	τοῦτο	διὰ τὸ ἀμαυροῦσθαι τὸ θερμὸν
[2, 3]	ἄλλο τι, δῆλον ὅτι διὰ	τοῦτο	διαμένειν ἀναγκαῖον καὶ τὸν λοιπὸν
[2, 3]	πλῆθος ἡ θάλαττα. Ταὐτὸ δὲ	τοῦτο	δρῶσι καὶ περὶ τὰς ταριχείας.
[2, 8]	τοῦ στόματος φυσώμενον· καὶ γὰρ	τοῦτο	ἐγγύθεν μέν ἐστι θερμόν, ὥσπερ
[2, 8]	καὶ νῦν ὅπου τὸ ἀναφύσημα	τοῦτο	ἐγένετο, δῆλόν ἐστιν. Καὶ γὰρ
[2, 3]	θερμή γε ἡ θάλαττα διὰ	τοῦτό	ἐστιν· πάντα γὰρ ὅσα πεπύρωται,
[2, 2]	τὴν γῆν περιτεταμένου, καθάπερ περὶ	τοῦτο	ἡ τοῦ ἀέρος σφαῖρα καὶ
[2, 5]	ὅταν ἔχῃ τὸ ξηρὸν ὑγρότητα,	τοῦτο	θερμαινόμενον θυμιᾶται. Ἀποροῦσι δέ τινες
[2, 8]	ποιεῖν τὸν κατακλυσμόν. Ἐγένετο δὲ	τοῦτο	καὶ περὶ Ἀχαΐ αν· ἔξω
[2, 3]	φλογὸς ῥεῦμα) φανερὸν δὴ καὶ	τοῦτο	καὶ πιθανόν, ὡς ἀδύνατον μὴ
[2, 3]	καὶ γὰρ οὕτως οἴονταί τινες.	Τοῦτο	μὲν οὖν ἐοίκασι πάντες ὁμολογεῖν,
[2, 1]	ὡς μέγα τι τοῦ παντὸς	τοῦτο	μόριον ὄν· καὶ τὸν λοιπὸν
[2, 9]	λαμπρῶν. Διὸ καὶ γίγνεται μᾶλλον	τοῦτο	νύκτωρ· τῆς γὰρ ἡμέρας οὐ
[2, 8]	ἐντὸς γίγνεσθαι τὸ πνεῦμα· καὶ	τοῦτο	ὁτὲ μὲν συνεχὲς ἔξω ῥεῖ
[2, 2]	οὐδὲν ἡ θάλαττα γίγνεται πλείων)	τοῦτο	οὐδὲν μὲν ἄτοπον ἀπορῆσαί τινας,
[2, 3]	ὑφίσταται τῷ ποτίμῳ. Καὶ διὰ	τοῦτο	οὔτ' ἐπιλείπει, ὥσπερ οἱ ποταμοί,
[2, 1]	τὸ τῶν ποταμῶν πλῆθος συμβαίνει	τοῦτο	(πλείους γὰρ εἰς τὸν Εὔξεινον
[2, 3]	γὰρ καὶ παρέχεται τὸ πολὺ	τοῦτο	πλῆθος. Μεμειγμένης δ' οὔσης, ὥσπερ
[2, 4]	ἐναντία ταὐτὸν ἐποίησεν. Καὶ συμβαίνει	τοῦτο	πολλάκις, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ σώματος,
[2, 2]	οὐκ ἔστιν τὸ συνεστὸς ὕδωρ	τοῦτο	πότιμον, εἴπερ ἀρχὴ τοῦ παντὸς
[2, 8]	ἀδύνατον ἄλλως ἔχειν, τὸ μετὰ	τοῦτο	σκεπτέον ἂν εἴη ποῖον κινητικώτατον
[2, 2]	περὶ δὲ τὸν ἥλιον ἀδύνατον	τοῦτο	συμβαίνειν, ἐπεὶ τρεφομένου γε τὸν
[2, 2]	τὴν τροφήν· ἀναγκαῖον δ' εἶναι	τοῦτο	συμβαίνειν περὶ αὐτὸν ἢ φθείρεσθαι·
[2, 3]	νῦν ἐχρῆν. Οὐ φαίνεται δὲ	τοῦτο	συμβαῖνον, ἀλλὰ ξηρὰ μὲν οὖσα
[2, 3]	τῷ ὕδατι, εἴρηται. Καὶ διὰ	τοῦτο	τά τε νότια ὕδατα πλατύτερα
[2, 6]	ὕδωρ καὶ χιὼν ἀπωθεῖται εἰς	τοῦτο	τὸ μέρος διὰ τὸ ἐκεῖνα
[2, 7]	περὶ τόπους τινὰς πολλάκις γίγνεται	τοῦτο	τὸ πάθος οὐδεμιᾷ διαφέροντας ὑπερβολῇ
[2, 8]	ἐν οἷς συμβαίνει τόποις γίγνεσθαι	τοῦτο	τὸ πάθος. Τὸ δ' αὐτὸ
[2, 8]	θάλαττα ποιεῖ περὶ τὴν γῆν,	τοῦτο	τὸ πνεῦμα περὶ τὴν ἐν
[2, 3]	ἢ μέχρι οὗπερ ἂν ᾖ	τοῦτο	ὑπολείπεσθαι τὴν θάλατταν, καὶ πάλιν
[2, 3]	λίπωσί τι μέρος τοῦ ὕδατος,	τοῦτο	ψυχθὲν ἁλῶν γίγνεται πλῆθος. Ὅσα
[2, 8]	τὴν γῆν οὕτως ἄν τις	αἰτιῷτο	τοῦ πάθους· ἀνατρέπεται γὰρ σειομένη,
[2, 5]	οὐκ ἀπὸ τῆς ἑτέρας ἄρκτου.	Δύο	γὰρ ὄντων τμημάτων τῆς δυνατῆς
[2, 8]	καὶ ἐφ' (ἓν καὶ ἐπὶ	δύο	ἔτη ἐπισημαίνει κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[2, 5]	πρὸς τὸν κάτω πόλον ἕτεροι	δύο	κῶνοι τῆς γῆς ἐκτμήματα ποιοῦσι.
[2, 5]	κέντρου αὐτῆς ἀγόμεναι, καὶ ποιοῦσι	δύο	κώνους, τὸν μὲν ἔχοντα βάσιν
[2, 2]	εἰς ὕδωρ, ἀλλ' ὁμοίως ἅπαντος	διαλυο-	μένου καὶ συνισταμένου πάλιν εἰς