Livre, chapitre |
[2, 2] |
φησιν,
νέος
ἐφ'
ἡμέρῃ
ἐστίν,
|
ἀλλ' |
ἀεὶ
νέος
συνεχῶς.
Ἔτι
δ' |
[2, 2] |
ἀρχήν·
οὐκ
ἔχειν
γὰρ
ἕδραν,
|
ἀλλ' |
ἀεὶ
περὶ
τὸ
μέσον
εἱλεῖσθαι· |
[2, 8] |
μὲν
ἔξω
τὸ
δ'
ἐντός,
|
ἀλλ' |
ἀθρόως
φερόμενον
ἀναγκαῖον
ἰσχύειν
μᾶλλον. |
[2, 8] |
γὰρ
ἔκχυσις
ἀνάτρεψίς
τίς
ἐστιν)
|
Ἀλλ' |
αἴτια
ταῦτα
μὲν
ἄμφω
ὡς |
[2, 2] |
εἴπερ
ἀρχὴ
τοῦ
παντὸς
ὕδατος,
|
ἀλλ' |
ἁλμυρόν.
Τὸ
δ'
αἴτιον
ἅμα |
[2, 8] |
αἴτιον
τὸ
ὕδωρ
τῆς
κινήσεως,
|
ἀλλ' |
ἂν
ᾖ
ἐξ
ἐπιπολῆς
ἢ |
[2, 4] |
ταῦτα
ποιεῖν
οὐ
μόνον
δυνατὸν
|
ἀλλ' |
ἀναγκαῖόν
ἐστιν.
Ἐπειδὴ
δ'
ἕτερον |
[2, 8] |
ὑπὸ
τὴν
γῆν
ὡρμημένῳ
πνεύματι,
|
ἀλλ' |
ἀντιφράττειν·
ἀποβιαζόμενα
γὰρ
ἄλληλα
τὸ |
[2, 1] |
ταμιευόμενον
τὴν
ἀρχὴν
εἶναι
πηγήν,
|
ἀλλ' |
εἰς
ἓν
ἀεὶ
γιγνόμενον
καὶ |
[2, 9] |
ἄνω
τοῦ
θερμοῦ
φέρεσθαι
παντός·
|
ἀλλ' |
εἰς
τοὐναντίον
τῆς
πυκνότητος
ἀναγκαῖον |
[2, 8] |
οὐκ
ἐξαίφνης
παύονται
οὐδὲ
ταχέως,
|
ἀλλ' |
ἐκ
προσαγωγῆς
ἅμα
καταμαραινομένου
τοῦ |
[2, 8] |
ἐπέχειν
τόπον
οὐκ
εἰς
ταύτην
|
ἀλλ' |
ἐκ
ταύτης
αἱ
ἀναθυμιάσεις
γίγνονται, |
[2, 3] |
μέρος
αὐτῆς
μετὰ
τοῦ
γλυκέος
|
(ἀλλ' |
ἔλαττον
τοσούτῳ
ὅσῳ
καὶ
ἐν |
[2, 2] |
καὶ
καθ'
ἑκάστην
ὁμοίως
χώραν,
|
ἀλλ' |
ἔν
γέ
τισιν
τεταγμένοις
χρόνοις |
[2, 4] |
διάφορον
ἔχωσιν
ἴδιον·
οὐ
μὴν
|
ἀλλ' |
ἐνίοτε
κατὰ
τοδὶ
μὲν
τὸ |
[2, 9] |
παρ'
ἕκαστον
πάθος
τοῦ
πυρὸς
|
ἀλλ' |
ἐνυπάρχοντος.
Ἡμεῖς
δέ
φαμεν
τὴν |
[2, 8] |
ταύτην
εἶναι
τὴν
αἰτίαν.
~Η'
|
Ἀλλ' |
ἐπειδὴ
φανερὸν
ὅτι
ἀναγκαῖον
καὶ |
[2, 5] |
καὶ
τὸ
ψῦχος
κατὰ
μῆκος,
|
ἀλλ' |
ἐπὶ
(πλάτος,
ὥστ'
εἰ
μή |
[2, 9] |
εἰ
θάτερα
τούτων
μὴ
γίγνεται
|
ἀλλ' |
ἔστι,
περὶ
ἀμφοτέρων
ὁ
αὐτὸς |
[2, 2] |
μᾶλλον
ῥευσοῦνται
κάτωθεν
ἢ
ἄνωθεν,
|
ἀλλ' |
ἐφ'
ὁπότερ'
ἂν
ῥέψῃ
κυμαίνων |
[2, 3] |
διαμένει,
οὔτε
γῆς
οὔτε
θαλάττης,
|
ἀλλ' |
ἢ
μόνον
ὁ
πᾶς
ὄγκος. |
[2, 3] |
οὔτ'
ἐπιλείπει,
ὥσπερ
οἱ
ποταμοί,
|
ἀλλ' |
ἢ
τοῖς
τόποις
(τοῦτο
δ' |
[2, 3] |
ποτάμιον
ὕδωρ·
οὐδενὶ
γὰρ
διέφερεν
|
ἀλλ' |
ἢ
τῷ
ἁλμυρὰ
εἶναι
τῶν |
[2, 6] |
ὁ
ἀπὸ
τοῦ
Ε
πνέων,
|
ἀλλ' |
ὁ
ἀπὸ
τοῦ
Γ
λίψ· |
[2, 6] |
ὁ
ἀπὸ
τοῦ
Γ
λίψ,
|
ἀλλ' |
ὁ
ἀπὸ
τοῦ
Ε,
ὃν |
[2, 3] |
εἰ
γὰρ
καὶ
μὴ
τοιοῦτος,
|
ἀλλ' |
ὅθεν
ἄρχεται
πνεῖν
ψυχρός,
οὐδὲν |
[2, 2] |
καὶ
φθειρομένου
πάλιν
εἰς
ὕδωρ,
|
ἀλλ' |
ὁμοίως
ἅπαντος
διαλυο-
μένου
καὶ |
[2, 9] |
καὶ
τοῦ
πυρὸς
γίγνεται
θερμόν·
|
ἀλλ' |
ὅμως
ὅταν
πάλιν
συνίῃ
καὶ |
[2, 5] |
οὔτε
τὸ
μηδὲν
ἔχον
ξηρόν,
|
ἀλλ' |
ὅταν
ἔχῃ
τὸ
ξηρὸν
ὑγρότητα, |
[2, 5] |
ὅταν
μάλιστα
πλησιάζῃ
πρὸς
ἄρκτον,
|
ἀλλ' |
ὅταν
πλείων
μὲν
ᾖ
χρόνος |
[2, 3] |
ὕδατος
τοῦτ'
ἐστὶν
τὸ
πάθος,
|
ἀλλ' |
οὐ
διὰ
τὴν
τοῦ
παντὸς |
[2, 8] |
καὶ
ὕδατα
ἀνερράγη
γιγνομένων
σεισμῶν·
|
ἀλλ' |
οὐ
διὰ
τοῦτο
αἴτιον
τὸ |
[2, 4] |
καὶ
νύκτωρ
ἢ
μεθ'
ἡμέραν·
|
ἀλλ' |
οὐ
δοκεῖ,
διὰ
τὸ
λανθάνειν |
[2, 4] |
ἂν
τύχῃ
κινηθείς,
ἄνεμος
ἔσται,
|
ἀλλ' |
οὐ
καθάπερ
τοὺς
ποταμοὺς
ὑπολαμβάνομεν |
[2, 8] |
ἄμφω
ὡς
ὕλη
(πάσχει
γάρ,
|
ἀλλ' |
οὐ
ποιεῖ)
τὸ
δὲ
πνεῦμα |
[2, 9] |
οὐρανὸν
ὅταν
ἐπινέφελον
ᾖ
μόνον,
|
ἀλλ' |
οὐ
συνεχῶς
οὕτως·
αἰθρίας
δὲ |
[2, 8] |
ὥσπερ
τῶν
κυμάτων
οἱ
ἄνεμοι
|
ἀλλ' |
οὐ
τὰ
κύματα
τῶν
ἀνέμων |
[2, 3] |
ἢ
οὔτ'
ἦν
οὔτ'
ἔσται
|
ἀλλ' |
ὑπολείψει·
καὶ
γὰρ
οὕτως
οἴονταί |
[2, 2] |
ποταμῶν
οὔτ'
ἀθρόον
οὔτε
στάσιμον,
|
ἀλλ' |
ὡς
γιγνόμενον
ἀεὶ
φαίνεται
καθ' |