Livre, chapitre |
[2, 9] |
καὶ
τὴν
χιόνα
καὶ
τὴν
|
χάλαζαν |
ἐνυπάρχοντα
πρότερον
ὕστερον
ἐκκρίνεσθαι
καὶ |
[2, 6] |
ἀπαρκτίας
μάλιστα·
οὗτοι
γὰρ
ψυχρότατοι.
|
χαλαζώδεις |
δὲ
ἀπαρκτίας
καὶ
θρασκίας
καὶ |
[2, 6] |
καὶ
ἔνιοι
τῶν
αὐτῶν
τούτων
|
(χαλαζώδεις |
εἰσίν·
ταχὺ
γὰρ
πηγνύουσιν.
Ἐκνεφίαι |
[2, 2] |
τινας,
οὐ
μὴν
ἐπιβλέψαντά
γε
|
χαλεπὸν |
ἰδεῖν.
Τὸ
γὰρ
αὐτὸ
πλῆθος |
[2, 5] |
μήπω
ἐπιρρεῖν.
Ἄκριτος
δὲ
καὶ
|
χαλεπὸς |
ὁ
Ὠρίων
εἶναι
δοκεῖ,
καὶ |
[2, 3] |
ἐνυπάρχον·
ἔν
τε
γὰρ
τῇ
|
Χαονίᾳ |
κρήνη
τίς
ἐστιν
ὕδατος
πλατυτέρου, |
[2, 1] |
συνεστάναι
τὸν
τόπον
καὶ
τούτου
|
χάριν |
ὡς
ὄντα
τιμιώτατον
καὶ
ἀρχήν. |
[2, 3] |
ἐμυθολόγησεν
ὡς
δὶς
μὲν
ἡ
|
Χάρυβδις |
ἀναρροφήσασα
τὸ
μὲν
πρῶτον
τὰ |
[2, 3] |
θερμῷ,
ἅλες,
οὐ
χονδροὶ
ἀλλὰ
|
χαῦνοι |
καὶ
λεπτοὶ
ὥσπερ
χιών.
Εἰσίν |
[2, 6] |
δὲ
τροπὰς
θερινὰς
μὲν
ζέφυρος,
|
χειμερινὰς |
δὲ
εὖρος.
Ἐπιπίπτουσι
δὲ
τοῖς |
[2, 5] |
οὕτως
οὐ
γίγνονται
μετὰ
τὰς
|
χειμερινάς. |
Ἔχει
δὲ
οὐκ
ἀλόγως·
γίγνονται |
[2, 5] |
ἐγγύς.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
μετὰ
|
χειμερινὰς |
τροπὰς
πνέουσιν
οἱ
ὀρνιθίαι·
καὶ |
[2, 6] |
δ'
ἐφ'
οὗ
Γ
δυσμὴ
|
χειμερινή. |
Ἀπὸ
δὲ
τοῦ
Ζ
ἤχθω |
[2, 6] |
δ'
ἐφ'
οὗ
Δ
ἀνατολὴ
|
χειμερινή, |
τὸ
δ'
ἐφ'
οὗ
Γ |
[2, 6] |
λίψ·
οὗτος
γὰρ
ἀπὸ
δυσμῆς
|
χειμερινῆς, |
ἐναντίος
δὲ
τούτῳ
(κατὰ
διάμετρον |
[2, 6] |
εὖρος·
οὗτος
γὰρ
ἀπ'
ἀνατολῆς
|
χειμερινῆς |
πνεῖ,
γειτνιῶν
τῷ
νότῳ·
διὸ |
[2, 5] |
οὔτ'
ἐκεῖνος,
οὔτε
ὁ
ἀπὸ
|
χειμερινῆς |
τροπῆς
(δέοι
γὰρ
ἂν
ἄλλον |
[2, 4] |
ἀπὸ
τροπῶν
θέρος
γίγνεται
καὶ
|
χειμών, |
καὶ
ἀνάγεταί
τε
ἄνω
τὸ |
[2, 8] |
τὸ
γὰρ
θέρος
καὶ
ὁ
|
χειμών, |
τὸ
μὲν
διὰ
τὸν
πάγον, |
[2, 4] |
τὸν
ἐναντίον
τόπον
ὕδατα
καὶ
|
χειμῶνες. |
Διὰ
μὲν
οὖν
τὴν
φορὰν |
[2, 4] |
περὶ
τὴν
ἄρκτον
ἐν
τῷ
|
χειμῶνι |
νήνεμα
καὶ
ἄπνοα,
κατ'
αὐτὸν |
[2, 5] |
καὶ
τὴν
ἀνατολήν,
θέρους
ἢ
|
χειμῶνος, |
καὶ
διὰ
τὸ
μέγεθος
τοῦ |
[2, 4] |
ἀναχθείσης
ἀτμίδος
εἰς
ὕδωρ
(διὸ
|
χειμῶνός |
τε
μᾶλλον
γίγνεται
τὰ
ὕδατα, |
[2, 9] |
καὶ
μὴ
γίγνεσθαι,
οἷον
ὑπὸ
|
χεῖρα |
ποιούσης
ἀεὶ
τῆς
συγκρίσεως
ἕκαστον |
[2, 1] |
δὲ
πηγαῖα.
Ταῦτα
δὲ
πάντα
|
χειρόκμητα, |
λέγω
δ'
οἷον
τὰ
φρεατιαῖα |
[2, 1] |
οὔτε
γὰρ
ἀπόρρυτός
ἐστιν
οὔτε
|
χειροποίητος, |
τὰ
δὲ
πηγαῖα
πάντα
τούτων |
[2, 9] |
οἴοιτο
τὸ
ὕδωρ
καὶ
τὴν
|
χιόνα |
καὶ
τὴν
χάλαζαν
ἐνυπάρχοντα
πρότερον |
[2, 5] |
τόπων,
οἳ
πλήρεις
ὕδατος
καὶ
|
χιόνος |
εἰσὶ
πολλῆς,
ὧν
τηκομένων
ὑπὸ |
[2, 6] |
ὅτι
πολλῷ
πλέον
ὕδωρ
καὶ
|
χιὼν |
ἀπωθεῖται
εἰς
τοῦτο
τὸ
μέρος |
[2, 3] |
ἀλλὰ
χαῦνοι
καὶ
λεπτοὶ
ὥσπερ
|
χιών. |
Εἰσίν
τε
τήν
τε
δύναμιν |
[2, 4] |
τὴν
ἀναθυμίασιν
παραπλησίως
οἷον
ἐκ
|
χλωρῶν |
ξύλων
καπνόν,
ἡ
δ'
ἀναθυμίασις |
[2, 3] |
ἅμα
τῷ
θερμῷ,
ἅλες,
οὐ
|
χονδροὶ |
ἀλλὰ
χαῦνοι
καὶ
λεπτοὶ
ὥσπερ |
[2, 2] |
Τοὺς
δὲ
χυμοὺς
καὶ
τὰς
|
χρόας |
ἴσχειν
τὸ
ὕδωρ
δι'
οἵας |
[2, 3] |
ἧττον
παντοδαπὰς
λαμβάνει
μορφὰς
καὶ
|
χρόας |
χυμῶν·
στυπτηρίας
γὰρ
καὶ
κονίας |
[2, 3] |
πλείους
ἡδύνουσιν
ἐμβληθέντες,
καὶ
τὴν
|
χροιὰν |
οὐχ
ὁμοίως
λευκοί.
Τοιοῦτον
δ' |
[2, 2] |
ἀλλ'
ἔν
γέ
τισιν
τεταγμένοις
|
χρόνοις |
ἀποδίδωσι
πᾶν
τὸ
ληφθέν,
ὡς |
[2, 3] |
διαμένειν
ἀναγκαῖον
καὶ
τὸν
λοιπὸν
|
χρόνον |
αὐτήν.
Ἢ
γὰρ
λεκτέον
αὐτοῖς |
[2, 3] |
εἴπομεν,
ὅτι
τῶν
κατά
τινα
|
χρόνον |
ὑπερβολῶν
γιγνομένων
ὕδατος
τοῦτ'
ἐστὶν |
[2, 6] |
τῶν
ἀπὸ
δυσμῆς,
ὅτι
πλείω
|
χρόνον |
ὑπὸ
τὸν
ἥλιόν
ἐστι
τὰ |
[2, 2] |
ἡ
αὐτὴ
οὖσα
διαμένει
οὐδένα
|
χρόνον |
ὡς
εἰπεῖν)
περὶ
δὲ
τὸν |
[2, 5] |
ἀλλ'
ὅταν
πλείων
μὲν
ᾖ
|
χρόνος |
θερμαίνοντι,
ἔτι
δὲ
ἐγγύς.
Ὁμοίως |
[2, 7] |
παρειλημμένα
μέχρι
γε
τοῦ
νῦν
|
χρόνου |
τρία
καὶ
παρὰ
τριῶν.
Ἀναξαγόρας |
[2, 2] |
καὶ
ἀθρόον
οὐκ
ἐν
ἴσῳ
|
χρόνῳ |
ἀναξηραίνεται,
ἀλλὰ
διαφέρει
τοσοῦτον
ὥστε |
[2, 3] |
ὑγρῶν
τόπων
ἀτμιδώδης·
διὸ
(ψυ(
|
χρός· |
τῷ
δ'
ἀπωθεῖν
αἴθριος
ἐνταῦθα, |
[2, 9] |
ἂν
ὥσπερ
(ἐκπῖπτον
τὸ
πνεῦμα
|
χρωματισθὲν |
ὀφθῇ.
Γίγνεται
δὲ
μετὰ
τὴν |
[2, 4] |
τῆς
κύκλῳ
πάσης
ἢ
μετρίοις
|
χρωμένης |
ὕδασιν
ἢ
καὶ
μᾶλλον
αὐχμώσης, |
[2, 4] |
τῷ
δ'
ἐπὶ
μέρους
ἀνάγκη
|
χρωμένους |
καθόλου
προσαγορεύειν
αὐτὴν
οἷον
καπνόν· |
[2, 3] |
ἐκεῖ
γὰρ
ὀξάλμη
γίγνεται,
καὶ
|
χρῶνται |
καθάπερ
ὄξει
πρὸς
ἔνια
τῶν |
[2, 3] |
διαφοραὶ
τούτων
ἐκεῖθεν
δῆλαι,
ποῖοι
|
χυμοὶ |
ἐκ
ποίων
γίγνονται
κράσεων·
εἴρηται |
[2, 3] |
γὰρ
οἶνος
καὶ
πάντες
οἱ
|
χυμοί, |
ὅσοι
ἂν
ἀτμίσαντες
πάλιν
εἰς |
[2, 3] |
τὸ
συμμειχθέν,
τοιοῦτον
ποιεῖ
τὸν
|
χυμόν. |
Ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων
ἐν |
[2, 3] |
σῶμα
συνεκκρίνεται,
ὃ
ποιεῖ
τὸν
|
χυμὸν |
τοῦτον.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐν |
[2, 3] |
σημείων
ὅτι
γίγνεται
τοιοῦτος
ὁ
|
χυμὸς |
διὰ
σύμμειξίν
τινος.
Ἔν
τε |
[2, 3] |
ἐγένετο
θάλαττα,
εἴτ'
ἐνυπῆρχε
τοσοῦτος
|
χυμὸς |
ἐν
τῷ
πολλῷ
ὕδατι
καὶ |
[2, 2] |
αὐτῆς,
εἰ
γέγονε,
καὶ
τοῦ
|
χυμοῦ, |
τίς
ἡ
αἰτία
τῆς
ἁλμυρότητος |
[2, 3] |
ἐμμειγνυμένην
(ἔχειν
γάρ
φασι
πολλοὺς
|
χυμοὺς |
αὐτήν,
ὥσθ'
ὑπὸ
τῶν
ποταμῶν |
[2, 2] |
εἶναι
τὴν
φοράν.
Τοὺς
δὲ
|
χυμοὺς |
καὶ
τὰς
χρόας
ἴσχειν
τὸ |
[2, 3] |
καὶ
ῥεύματα
ποταμῶν
παντοδαποὺς
ἔχοντα
|
χυμούς, |
ὧν
πάντων
αἰτιατέον
τὴν
ἐνοῦσαν |
[2, 3] |
παντοδαπὰς
λαμβάνει
μορφὰς
καὶ
χρόας
|
χυμῶν· |
στυπτηρίας
γὰρ
καὶ
κονίας
καὶ |
[2, 4] |
πολλάκις
γὰρ
ἡ
μὲν
κύκλῳ
|
χώρα |
λαμβάνει
τοὺς
ὡραίους
ὄμβρους
ἢ |
[2, 8] |
ὅπου
θάλαττα
ῥοώδης
ἢ
ἡ
|
χώρα |
σομφὴ
καὶ
ὕπαντρος·
διὸ
καὶ |
[2, 8] |
ἐκ
τῆς
γῆς.
Αἵ
τε
|
χῶραι |
ὅσαι
σομφοὺς
(ἔχουσι
τοὺς
κάτω |
[2, 7] |
περὶ
τοὺς
σεισμούς·
οὔτε
γὰρ
|
χῶραι |
οὔτε
ὧραι
αἱ
τυχοῦσαι
μετέχουσι |
[2, 2] |
ἀποδιδῷ
καὶ
καθ'
ἑκάστην
ὁμοίως
|
χώραν, |
ἀλλ'
ἔν
γέ
τισιν
τεταγμένοις |
[2, 1] |
τὴν
Μαιῶτιν
ἢ
τὴν
πολλαπλασίαν
|
χώραν |
αὐτῆς)
καὶ
διὰ
τὴν
βραχύτητα |
[2, 4] |
πάθος
ἐπὶ
πλείω
διήκειν
εἰκὸς
|
χώραν, |
διὰ
τὸ
παραπλησίως
κεῖσθαι
πρὸς |
[2, 8] |
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν
Λιγυστικὴν
|
χώραν. |
Ἐν
δὲ
ταῖς
νήσοις
ταῖς |
[2, 4] |
ξηρὰ
κατὰ
τὴν
οἰκείαν
ῥεῖ
|
χώραν, |
ἡ
δ'
ὑγρὰ
πρὸς
τὴν |
[2, 4] |
ἅμα
καὶ
κατὰ
συνεχῆ
γίγνεσθαι
|
χώραν, |
ὁτὲ
δὲ
κατὰ
μέρη·
πολλάκις |
[2, 4] |
μεταπίπτειν
εἰς
τὴν
τῆς
ἐχομένης
|
χώρας |
ἀναθυμίασιν,
οἷον
ἡ
μὲν
ξηρὰ |
[2, 5] |
ὄντων
τμημάτων
τῆς
δυνατῆς
οἰκεῖσθαι
|
χώρας, |
τῆς
μὲν
πρὸς
τὸν
ἄνω |
[2, 3] |
κράσεων·
εἴρηται
δὲ
περὶ
αὐτῶν
|
χωρὶς |
ἐν
ἄλλοις.
Περὶ
μὲν
οὖν |