Livre, chapitre |
[2, 6] |
(ἔπνει
γὰρ
ἂν
ἀπὸ
τοῦ
|
Ν· |
τοῦτο
γὰρ
κατὰ
διάμετρον
τὸ |
[2, 2] |
ὅ
τ'
Ἴστρος
καὶ
ὁ
|
Νεῖλος |
μέγιστοι
τῶν
ποταμῶν
εἰσιν
τῶν |
[2, 2] |
οὐ
μόνον
καθάπερ
Ἡράκλειτός
φησιν,
|
νέος |
ἐφ'
ἡμέρῃ
ἐστίν,
ἀλλ'
ἀεὶ |
[2, 2] |
ἐφ'
ἡμέρῃ
ἐστίν,
ἀλλ'
ἀεὶ
|
νέος |
συνεχῶς.
Ἔτι
δ'
ἡ
ὑπὸ |
[2, 9] |
τῆς
νυκτός·
οὕτως
ἐν
τῇ
|
νεφέλῃ |
ῥαπιζομένου
τοῦ
ὑγροῦ
τὴν
φάντασιν |
[2, 8] |
ὥσπερ
ῥηγμῖνα
οὖσαν
ἀέρος
τὴν
|
νεφέλην. |
Διὰ
ταῦτα
δὲ
καὶ
περὶ |
[2, 8] |
μικρὸν
μετὰ
δυσμάς,
αἰθρίας
οὔσης,
|
νεφέλιον |
λεπτὸν
φαίνεται
διατεῖνον
καὶ
μακρόν, |
[2, 9] |
γῇ
σεισμόν,
ἐν
δὲ
τοῖς
|
νέφεσι |
βροντήν·
πάντα
γὰρ
εἶναι
ταῦτα |
[2, 6] |
νότος
καὶ
ζέφυρος
καὶ
εὖρος.
|
Νέφεσι |
δὲ
πυκνοῦσι
τὸν
οὐρανὸν
καικίας |
[2, 9] |
οὕτως
γὰρ
καὶ
ἐν
τοῖς
|
νέφεσι |
ἡ
γιγνομένη
τοῦ
πνεύματος
ἔκκρισις |
[2, 9] |
τοὺς
σεισμούς,
ἐν
δὲ
τοῖς
|
νέφεσι |
μεταβάλλουσα
διακρινομένη,
συνιόντων
καὶ
συγκρινομένων |
[2, 9] |
φερομένη
καὶ
προσπίπτουσα
τοῖς
περιεχομένοις
|
νέφεσι |
ποιεῖ
πληγήν,
ἧς
ὁ
ψόφος |
[2, 9] |
τινὲς
λέγουσιν
ὡς
ἐν
τοῖς
|
νέφεσιν |
ἐγγίγνεται
πῦρ·
τοῦτο
δ'
Ἐμπεδοκλῆς |
[2, 9] |
φάναι
τὴν
ἀπολαμβανομένην
ἐν
τοῖς
|
νέφεσιν |
εἶναι
τούτων
αἰτίαν
οὐ
πιθανόν· |
[2, 4] |
ὅταν
εἰς
ταὐτὸν
συνωσθῶσι
τὰ
|
νέφη |
καὶ
ἀντιπεριστῇ
εἰς
αὐτὰ
ἡ |
[2, 3] |
τῆς
ξηρᾶς,
ὅταν
συνιστῆται
εἰς
|
νέφη |
καὶ
ὕδωρ,
ἀναγκαῖον
ἐμπεριλαμβάνεσθαί
τι |
[2, 6] |
παύουσι,
καὶ
ἀποφυσῶντες
τὰ
συνιστάμενα
|
νέφη |
ποιοῦσιν
αἰθρίαν,
ἂν
μὴ
ψυχροὶ |
[2, 4] |
ἀνατολὰς
ἀεὶ
φέρεται·
διὸ
τὰ
|
νέφη |
συνίσταται
ἐν
τοῖς
πλαγίοις,
καὶ |
[2, 4] |
ἐλάττω
γίγνεσθαι
τὴν
(ἀναθυμίασιν,
ἀεὶ
|
νέφη |
τε
καὶ
πνεύματα
γίγνεται
κατὰ |
[2, 6] |
ἕλκων
ἐφ'
αὑτὸν
ὥστε
καικίας
|
νέφος. |
Αἱ
δὲ
περιστάσεις
γίγνονται
αὐτῶν |
[2, 4] |
δ'
ἀὴρ
ἐπίδηλος,
κἂν
ᾖ
|
νέφος |
ἢ
ἀχλύς·
σημαίνει
γὰρ
κινουμένην |
[2, 9] |
ταῦτα
δυνάμει
καὶ
συνισταμένης
εἰς
|
νέφος, |
ὥσπερ
εἴρηται
πρότερον,
ἔτι
δὲ |
[2, 8] |
ἥλιον
ἀχλυώδη
καὶ
ἀμαυρότερον
ἄνευ
|
νέφους, |
καὶ
πρὸ
τῶν
ὀρθρίων
σεισμῶν |
[2, 9] |
δὲ
πυκνοτέρας
τῆς
συστάσεως
τῶν
|
νεφῶν |
γιγνομένης
πρὸς
τὸ
ἔσχατον
πέρας |
[2, 6] |
γίγνεται·
ἐκκρίνεται
γὰρ
συνιόντων
τῶν
|
νεφῶν. |
Διὸ
καὶ
ἔνιοι
τῶν
αὐτῶν |
[2, 9] |
τοῦ
ἀέρος,
αὕτη
συνιόντων
τῶν
|
νεφῶν |
ἐκκρίνεται,
βίᾳ
δὲ
φερομένη
καὶ |
[2, 9] |
ἔκκρισις
πρὸς
τὴν
πυκνότητα
τῶν
|
νεφῶν |
ἐμπίπτουσα
(ποιεῖ
τὴν
βροντήν.
Παντοδαποὶ |
[2, 9] |
τὴν
ἀνωμαλίαν
τε
γίγνονται
τῶν
|
νεφῶν |
καὶ
διὰ
τὰς
μεταξὺ
κοιλίας, |
[2, 8] |
ἐγένετο
τὴν
ἐν
τῷ
Πόντῳ
|
νεωστί, |
καὶ
πρότερον
περὶ
τὴν
Ἱερὰν |
[2, 4] |
τὴν
ἄρκτον
ἐν
τῷ
χειμῶνι
|
νήνεμα |
καὶ
ἄπνοα,
κατ'
αὐτὸν
ἐκεῖνον |
[2, 8] |
τοῦ
ἀέρος,
ἤδη
δ'
ἀπομαραινόμενον,
|
νηνεμία |
γίγνεται
ἀντιμεθισταμένου
τοῦ
πνεύματος
εἰς |
[2, 5] |
περὶ
Ὠρίωνος
ἀνατολὴν
μάλιστα
γίγνεται
|
νηνεμία, |
καὶ
μέχρι
τῶν
ἐτησίων
καὶ |
[2, 8] |
ἀέρι
ἀχλύν,
ὥσθ'
ὅταν
γένηται
|
νηνεμία, |
πάμπαν
εὐθεῖαν
καὶ
λεπτὴν
καταλείπεσθαι |
[2, 5] |
προδρόμων.
Ὅλως
δὲ
γίγνονται
αἱ
|
νηνεμίαι |
διὰ
δύ'
αἰτίας·
ἢ
γὰρ |
[2, 8] |
καὶ
ψῦχος.
Τὴν
μὲν
γὰρ
|
νηνεμίαν |
ἀναγκαῖον
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ |
[2, 8] |
πρὸ
τῶν
ὀρθρίων
σεισμῶν
ἐνίοτε
|
νηνεμίαν |
τε
καὶ
κρύος
ἰσχυρόν,
σημεῖον |
[2, 8] |
ἕω
καὶ
περὶ
τοὺς
ὄρθρους
|
νηνεμίαν |
τε
καὶ
ψῦχος.
Τὴν
μὲν |
[2, 8] |
ἦν
νότος,
ἐκεῖ
δὲ
βορέας,
|
νηνεμίας |
δὲ
γενομένης
καὶ
ῥυέντος
εἴσω |
[2, 8] |
τὸ
ἔξω
ἀναθυμιώμενον.
Διὸ
γίγνονται
|
νηνεμίας |
οἱ
πλεῖστοι
καὶ
μέγιστοι
τῶν |
[2, 8] |
δὲ
τῆς
ἡμέρας
περὶ
μεσημβρίαν·
|
νηνεμώτατον |
γάρ
ἐστιν
ὡς
ἐπὶ
τὸ |
[2, 8] |
αἱ
νύκτες
δὲ
τῶν
ἡμερῶν
|
νηνεμώτεραι |
διὰ
τὴν
ἀπουσίαν
τὴν
τοῦ |
[2, 8] |
Λιγυστικὴν
χώραν.
Ἐν
δὲ
ταῖς
|
νήσοις |
ταῖς
ποντίαις
ἧττον
γίγνονται
σεισμοὶ |
[2, 8] |
καὶ
πρότερον
περὶ
τὴν
Ἱερὰν
|
νῆσον |
(αὕτη
δ'
ἐστὶν
μία
τῶν |
[2, 8] |
τὸ
γιγνόμενον
περὶ
ταύτας
τὰς
|
νήσους· |
ὅταν
γὰρ
ἄνεμος
μέλλῃ
πνευσεῖσθαι |
[2, 3] |
φανερά,
τὸ
δὲ
δεύτερον
τὰς
|
νήσους, |
τὸ
δὲ
τελευταῖον
ῥοφήσασα
ξηρὰν |
[2, 8] |
ἐστὶν
μία
τῶν
Αἰόλου
καλουμένων
|
νήσων) |
ἐν
ταύτῃ
γὰρ
ἀνῴδει
τι |
[2, 6] |
οὗτος
ξηρός,
τελευτῶν
δὲ
ὑδατώδης.
|
Νιφετώδης |
δὲ
μέσης
καὶ
ἀπαρκτίας
μάλιστα· |
[2, 6] |
διὸ
καὶ
στρογγύλος.
Δεῖ
δὲ
|
νοεῖν |
αὐτοῦ
τὸ
ἕτερον
ἔκτμημα
τὸ |
[2, 8] |
ἄνεμος
καὶ
προσπίπτων·
δεῖ
γὰρ
|
νοεῖν |
ὅτι
ὥσπερ
ἐν
τῷ
σώματι |
[2, 1] |
πηγῶν
εἰρήκαμεν
πρότερον
ὅτι
δεῖ
|
νοεῖν |
οὐχ
ὥσπερ
ἐξ
ἀγγείου
ταμιευόμενον |
[2, 8] |
τῶν
ἀρρωστούντων.
Τοιοῦτον
δὴ
δεῖ
|
νοεῖν |
τὸ
γιγνόμενον
καὶ
ἐν
τῇ |
[2, 3] |
γιγνομένων
κατὰ
φύσιν
ἀεὶ
δεῖ
|
νοεῖν, |
ὥσπερ
ἐκ
πεπυρωμένων
τὸ
λειπόμενον |
[2, 5] |
γειτνίασιν
οὐκ
ἔχει
ὕδατα
καὶ
|
νομάς, |
αἳ
διὰ
τὴν
πῆξιν
ποιήσουσιν |
[2, 3] |
πλεῖστα
θερμά
ποτε
εἶναι
δεῖ
|
νομίζειν, |
εἶτα
τὴν
μὲν
ἀρχὴν
ἀπεσβέσθαι |
[2, 3] |
θαλάττης
οὕτως
ὑποληπτέον.
Τὸ
δὲ
|
νομίζειν |
ἐλάττω
τε
γίγνεσθαι
τὸ
πλῆθος, |
[2, 7] |
γὰρ
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω
|
νομίζειν |
οὕτως
ἔχειν
ὥστε
μὴ
πρὸς |
[2, 2] |
τις
τῆς
ποτίμου
τροφῆς
μὴ
|
νομίζοι |
τόπον
εἶναι
τὴν
κοιλίαν,
ὅτι |
[2, 6] |
βόρεια
τούτων
καλεῖται,
τὰ
δὲ
|
νότια· |
προστίθεται
δὲ
τὰ
μὲν
ζεφυρικὰ |
[2, 3] |
Καὶ
διὰ
τοῦτο
τά
τε
|
νότια |
ὕδατα
πλατύτερα
καὶ
τὰ
πρῶτα |
[2, 5] |
τὴν
ἔξω
Λιβύης
θάλατταν
τὴν
|
νοτίαν, |
ὥσπερ
ἐνταῦθα
οἱ
βορέαι
καὶ |
[2, 8] |
τοὺς
ὄμβρους
ἔχουσα
ἐν
αὑτῇ
|
νοτίδα |
πολλήν,
ὥσθ'
ὑπό
τε
τοῦ |
[2, 4] |
αἱ
τῶν
ποταμῶν
ἀρχαὶ
γίγνονται
|
νοτιζούσης |
τῆς
γῆς,
δῆλον
καὶ
ἐπὶ |
[2, 4] |
αἴτιον·
πλεῖστοι
γὰρ
βορέαι
καὶ
|
νότοι |
γίγνονται
τῶν
ἀνέμων·
ὁ
γὰρ |
[2, 5] |
ἐτησίας,
μετὰ
τὰς
θερινὰς
τροπάς,
|
νότοι |
δὲ
οὕτως
οὐ
γίγνονται
μετὰ |
[2, 4] |
οἱ
δὲ
ἀπὸ
τῆς
μεσημβρίας
|
νότοι. |
Ἡ
δὲ
φορὰ
λοξὴ
αὐτῶν |
[2, 4] |
διὰ
τί
τε
βορέαι
καὶ
|
νότοι |
πλεῖστοι
τῶν
ἀνέμων
εἰσίν,
εἴρηται· |
[2, 5] |
ἐνταῦθα
οἱ
βορέαι
καὶ
οἱ
|
νότοι |
πνέουσιν,
οὕτως
ἐκεῖ
εὖροι
καὶ |
[2, 5] |
κατακεκαυμένου
τόπου
πνέοντα
ἄνεμον
εἶναι
|
νότον. |
Ἐκεῖνος
δ'
ὁ
τόπος
διὰ |
[2, 3] |
ὑδατώδης.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
ὁ
|
νότος |
αἴθριος
τοῖς
περὶ
τὴν
Λιβύην. |
[2, 5] |
ἀεὶ
πνεῖν
ἄνεμος.
Ὁ
δὲ
|
νότος |
ἀπὸ
τῆς
θερινῆς
τροπῆς
πνεῖ, |
[2, 6] |
ἡ
ἄρκτος.
Ἐναντίος
δὲ
τούτῳ
|
νότος |
ἀπὸ
τοῦ
Θ·
μεσημβρία
τε |
[2, 6] |
καικίας
κοινὸς
ἀπηλιώτου
καὶ
βορέου·
|
νότος |
δὲ
ὅ
τε
ἰθαγενὴς
ὁ |
[2, 8] |
αν·
ἔξω
μὲν
γὰρ
ἦν
|
νότος, |
ἐκεῖ
δὲ
βορέας,
νηνεμίας
δὲ |
[2, 5] |
καὶ
μᾶλλον
ἀλεεινὸς
ἄνεμος
ὁ
|
νότος |
ἐστὶ
τοῦ
βορέου,
καὶ
διήκει |
[2, 6] |
θρασκίας
καὶ
ἀργέστης.
Καυματώδης
δὲ
|
νότος |
καὶ
ζέφυρος
καὶ
εὖρος.
Νέφεσι |
[2, 3] |
τῶν
μετοπωρινῶν·
ὅ
τε
γὰρ
|
νότος |
καὶ
τῷ
μεγέθει
καὶ
τῷ |
[2, 5] |
πνέουσιν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
ὁ
|
νότος |
οὐκ
ἔστιν
ὁ
ἀπὸ
τοῦ |
[2, 8] |
ὅταν
γὰρ
ἄνεμος
μέλλῃ
πνευσεῖσθαι
|
νότος, |
προσημαίνει
πρότερον·
ἠχοῦσι
γὰρ
οἱ |
[2, 6] |
διὰ
τὸ
ἀπὸ
δυσμῶν
πνεῖν)
|
νότῳ |
δὲ
τὰ
ἀπηλιωτικά
(θερμότερα
γὰρ |
[2, 6] |
ἀνατολῆς
χειμερινῆς
πνεῖ,
γειτνιῶν
τῷ
|
νότῳ· |
διὸ
καὶ
πολλάκις
εὐρόνοτοι
λέγονται |
[2, 1] |
τοῦτον,
ἀφανίζεσθαι
δὲ
καὶ
ποιεῖν
|
νύκτα |
διὰ
τὸ
ὑψηλὴν
εἶναι
πρὸς |
[2, 5] |
μὲν
ἡμέρας
πνέουσι,
τὰς
δὲ
|
νύκτας |
παύονται.
Αἴτιον
δ'
ὅτι
πλησίον |
[2, 4] |
δοκεῖ,
διὰ
τὸ
λανθάνειν
τὰ
|
νυκτερινὰ |
τῶν
μεθ'
ἡμέραν
μᾶλλον)
τὸ |
[2, 8] |
περὶ
τὴν
μεσημβρίαν)
καὶ
αἱ
|
νύκτες |
δὲ
τῶν
ἡμερῶν
νηνεμώτεραι
διὰ |
[2, 8] |
ἀρχὴν
καὶ
τὴν
αἰτίαν
αὐτῶν.
|
Νυκτὸς |
δ'
οἱ
πλείους
καὶ
μείζους |
[2, 5] |
τύφεσθαι
καὶ
θυμιᾶσθαι.
Τῆς
δὲ
|
νυκτὸς |
λωφῶσι
διὰ
τὸ
τὰ
πεπηγότα |
[2, 9] |
γὰρ
τὸ
ὕδωρ
ἀποστίλβον
τῆς
|
νυκτός· |
οὕτως
ἐν
τῇ
νεφέλῃ
ῥαπιζομένου |
[2, 5] |
παύεσθαι
διὰ
τὴν
ψυχρότητα
τῶν
|
νυκτῶν. |
θυμιᾶται
δ'
οὔτε
τὸ
πεπηγὸς |
[2, 4] |
μᾶλλον
γίγνεται
τὰ
ὕδατα,
καὶ
|
νύκτωρ |
ἢ
μεθ'
ἡμέραν·
ἀλλ'
οὐ |
[2, 9] |
Διὸ
καὶ
γίγνεται
μᾶλλον
τοῦτο
|
νύκτωρ· |
τῆς
γὰρ
ἡμέρας
οὐ
φαίνεται |
[2, 5] |
οὐκ
ἂν
ἦν
πρὸς
ἄρκτον,
|
νῦν |
δ'
ἀοίκητοι
πρότερον
γίγνονται
οἱ |
[2, 5] |
οὕτως
γὰρ
τὸ
ἀνάλογον
ἀποδώσει·
|
νῦν |
δ'
οὐκ
ἔστιν·
εἷς
γὰρ |
[2, 3] |
καιροῖς
οἰκειοτέροις
ποιητέον
τὴν
σκέψιν.
|
Νῦν |
δὲ
τοσοῦτον
λέγωμεν,
ὅτι
τῆς |
[2, 3] |
εἴπερ
γὰρ
καὶ
τότε,
καὶ
|
νῦν |
ἐχρῆν.
Οὐ
φαίνεται
δὲ
τοῦτο |
[2, 3] |
τοῦ
πολλοὺς
τόπους
φαίνεσθαι
ξηροτέρους
|
νῦν |
ἢ
πρότερον·
περὶ
οὗ
τὴν |
[2, 6] |
προβλήμασιν
εἰρῆσθαι
τοῖς
κατὰ
μέρος,
|
νῦν |
λέγωμεν.
Δεῖ
δὲ
περὶ
τῆς |
[2, 8] |
ἐν
Ἰταλίᾳ
πόλεων
ἦλθεν·
καὶ
|
νῦν |
ὅπου
τὸ
ἀναφύσημα
τοῦτο
ἐγένετο, |
[2, 3] |
Ἔτι
διὰ
τί
οὐ
καὶ
|
νῦν |
ὅταν
ξηραινομένη
τύχῃ
γῆ,
εἴτε |
[2, 3] |
εἰ
καὶ
τότε
ἀνήχθη
καὶ
|
νῦν |
πάσχει
ταὐτό.
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[2, 5] |
μεσημβρινόν.
Διὸ
καὶ
γελοίως
γράφουσι
|
νῦν |
τὰς
περιόδους
τῆς
γῆς·
γράφουσι |
[2, 7] |
τὰ
παρειλημμένα
μέχρι
γε
τοῦ
|
νῦν |
χρόνου
τρία
καὶ
παρὰ
τριῶν. |