HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Météorologie, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ν  =  49 formes différentes pour 101 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[2, 6]   (ἔπνει γὰρ ἂν ἀπὸ τοῦ  Ν·   τοῦτο γὰρ κατὰ διάμετρον τὸ
[2, 2]   τ' Ἴστρος καὶ  Νεῖλος   μέγιστοι τῶν ποταμῶν εἰσιν τῶν
[2, 2]   οὐ μόνον καθάπερ Ἡράκλειτός φησιν,  νέος   ἐφ' ἡμέρῃ ἐστίν, ἀλλ' ἀεὶ
[2, 2]   ἐφ' ἡμέρῃ ἐστίν, ἀλλ' ἀεὶ  νέος   συνεχῶς. Ἔτι δ' ὑπὸ
[2, 9]   τῆς νυκτός· οὕτως ἐν τῇ  νεφέλῃ   ῥαπιζομένου τοῦ ὑγροῦ τὴν φάντασιν
[2, 8]   ὥσπερ ῥηγμῖνα οὖσαν ἀέρος τὴν  νεφέλην.   Διὰ ταῦτα δὲ καὶ περὶ
[2, 8]   μικρὸν μετὰ δυσμάς, αἰθρίας οὔσης,  νεφέλιον   λεπτὸν φαίνεται διατεῖνον καὶ μακρόν,
[2, 9]   γῇ σεισμόν, ἐν δὲ τοῖς  νέφεσι   βροντήν· πάντα γὰρ εἶναι ταῦτα
[2, 6]   νότος καὶ ζέφυρος καὶ εὖρος.  Νέφεσι   δὲ πυκνοῦσι τὸν οὐρανὸν καικίας
[2, 9]   οὕτως γὰρ καὶ ἐν τοῖς  νέφεσι   γιγνομένη τοῦ πνεύματος ἔκκρισις
[2, 9]   τοὺς σεισμούς, ἐν δὲ τοῖς  νέφεσι   μεταβάλλουσα διακρινομένη, συνιόντων καὶ συγκρινομένων
[2, 9]   φερομένη καὶ προσπίπτουσα τοῖς περιεχομένοις  νέφεσι   ποιεῖ πληγήν, ἧς ψόφος
[2, 9]   τινὲς λέγουσιν ὡς ἐν τοῖς  νέφεσιν   ἐγγίγνεται πῦρ· τοῦτο δ' Ἐμπεδοκλῆς
[2, 9]   φάναι τὴν ἀπολαμβανομένην ἐν τοῖς  νέφεσιν   εἶναι τούτων αἰτίαν οὐ πιθανόν·
[2, 4]   ὅταν εἰς ταὐτὸν συνωσθῶσι τὰ  νέφη   καὶ ἀντιπεριστῇ εἰς αὐτὰ
[2, 3]   τῆς ξηρᾶς, ὅταν συνιστῆται εἰς  νέφη   καὶ ὕδωρ, ἀναγκαῖον ἐμπεριλαμβάνεσθαί τι
[2, 6]   παύουσι, καὶ ἀποφυσῶντες τὰ συνιστάμενα  νέφη   ποιοῦσιν αἰθρίαν, ἂν μὴ ψυχροὶ
[2, 4]   ἀνατολὰς ἀεὶ φέρεται· διὸ τὰ  νέφη   συνίσταται ἐν τοῖς πλαγίοις, καὶ
[2, 4]   ἐλάττω γίγνεσθαι τὴν (ἀναθυμίασιν, ἀεὶ  νέφη   τε καὶ πνεύματα γίγνεται κατὰ
[2, 6]   ἕλκων ἐφ' αὑτὸν ὥστε καικίας  νέφος.   Αἱ δὲ περιστάσεις γίγνονται αὐτῶν
[2, 4]   δ' ἀὴρ ἐπίδηλος, κἂν  νέφος   ἀχλύς· σημαίνει γὰρ κινουμένην
[2, 9]   ταῦτα δυνάμει καὶ συνισταμένης εἰς  νέφος,   ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ἔτι δὲ
[2, 8]   ἥλιον ἀχλυώδη καὶ ἀμαυρότερον ἄνευ  νέφους,   καὶ πρὸ τῶν ὀρθρίων σεισμῶν
[2, 9]   δὲ πυκνοτέρας τῆς συστάσεως τῶν  νεφῶν   γιγνομένης πρὸς τὸ ἔσχατον πέρας
[2, 6]   γίγνεται· ἐκκρίνεται γὰρ συνιόντων τῶν  νεφῶν.   Διὸ καὶ ἔνιοι τῶν αὐτῶν
[2, 9]   τοῦ ἀέρος, αὕτη συνιόντων τῶν  νεφῶν   ἐκκρίνεται, βίᾳ δὲ φερομένη καὶ
[2, 9]   ἔκκρισις πρὸς τὴν πυκνότητα τῶν  νεφῶν   ἐμπίπτουσα (ποιεῖ τὴν βροντήν. Παντοδαποὶ
[2, 9]   τὴν ἀνωμαλίαν τε γίγνονται τῶν  νεφῶν   καὶ διὰ τὰς μεταξὺ κοιλίας,
[2, 8]   ἐγένετο τὴν ἐν τῷ Πόντῳ  νεωστί,   καὶ πρότερον περὶ τὴν Ἱερὰν
[2, 4]   τὴν ἄρκτον ἐν τῷ χειμῶνι  νήνεμα   καὶ ἄπνοα, κατ' αὐτὸν ἐκεῖνον
[2, 8]   τοῦ ἀέρος, ἤδη δ' ἀπομαραινόμενον,  νηνεμία   γίγνεται ἀντιμεθισταμένου τοῦ πνεύματος εἰς
[2, 5]   περὶ Ὠρίωνος ἀνατολὴν μάλιστα γίγνεται  νηνεμία,   καὶ μέχρι τῶν ἐτησίων καὶ
[2, 8]   ἀέρι ἀχλύν, ὥσθ' ὅταν γένηται  νηνεμία,   πάμπαν εὐθεῖαν καὶ λεπτὴν καταλείπεσθαι
[2, 5]   προδρόμων. Ὅλως δὲ γίγνονται αἱ  νηνεμίαι   διὰ δύ' αἰτίας· γὰρ
[2, 8]   καὶ ψῦχος. Τὴν μὲν γὰρ  νηνεμίαν   ἀναγκαῖον ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[2, 8]   πρὸ τῶν ὀρθρίων σεισμῶν ἐνίοτε  νηνεμίαν   τε καὶ κρύος ἰσχυρόν, σημεῖον
[2, 8]   ἕω καὶ περὶ τοὺς ὄρθρους  νηνεμίαν   τε καὶ ψῦχος. Τὴν μὲν
[2, 8]   ἦν νότος, ἐκεῖ δὲ βορέας,  νηνεμίας   δὲ γενομένης καὶ ῥυέντος εἴσω
[2, 8]   τὸ ἔξω ἀναθυμιώμενον. Διὸ γίγνονται  νηνεμίας   οἱ πλεῖστοι καὶ μέγιστοι τῶν
[2, 8]   δὲ τῆς ἡμέρας περὶ μεσημβρίαν·  νηνεμώτατον   γάρ ἐστιν ὡς ἐπὶ τὸ
[2, 8]   αἱ νύκτες δὲ τῶν ἡμερῶν  νηνεμώτεραι   διὰ τὴν ἀπουσίαν τὴν τοῦ
[2, 8]   Λιγυστικὴν χώραν. Ἐν δὲ ταῖς  νήσοις   ταῖς ποντίαις ἧττον γίγνονται σεισμοὶ
[2, 8]   καὶ πρότερον περὶ τὴν Ἱερὰν  νῆσον   (αὕτη δ' ἐστὶν μία τῶν
[2, 8]   τὸ γιγνόμενον περὶ ταύτας τὰς  νήσους·   ὅταν γὰρ ἄνεμος μέλλῃ πνευσεῖσθαι
[2, 3]   φανερά, τὸ δὲ δεύτερον τὰς  νήσους,   τὸ δὲ τελευταῖον ῥοφήσασα ξηρὰν
[2, 8]   ἐστὶν μία τῶν Αἰόλου καλουμένων  νήσων)   ἐν ταύτῃ γὰρ ἀνῴδει τι
[2, 6]   οὗτος ξηρός, τελευτῶν δὲ ὑδατώδης.  Νιφετώδης   δὲ μέσης καὶ ἀπαρκτίας μάλιστα·
[2, 6]   διὸ καὶ στρογγύλος. Δεῖ δὲ  νοεῖν   αὐτοῦ τὸ ἕτερον ἔκτμημα τὸ
[2, 8]   ἄνεμος καὶ προσπίπτων· δεῖ γὰρ  νοεῖν   ὅτι ὥσπερ ἐν τῷ σώματι
[2, 1]   πηγῶν εἰρήκαμεν πρότερον ὅτι δεῖ  νοεῖν   οὐχ ὥσπερ ἐξ ἀγγείου ταμιευόμενον
[2, 8]   τῶν ἀρρωστούντων. Τοιοῦτον δὴ δεῖ  νοεῖν   τὸ γιγνόμενον καὶ ἐν τῇ
[2, 3]   γιγνομένων κατὰ φύσιν ἀεὶ δεῖ  νοεῖν,   ὥσπερ ἐκ πεπυρωμένων τὸ λειπόμενον
[2, 5]   γειτνίασιν οὐκ ἔχει ὕδατα καὶ  νομάς,   αἳ διὰ τὴν πῆξιν ποιήσουσιν
[2, 3]   πλεῖστα θερμά ποτε εἶναι δεῖ  νομίζειν,   εἶτα τὴν μὲν ἀρχὴν ἀπεσβέσθαι
[2, 3]   θαλάττης οὕτως ὑποληπτέον. Τὸ δὲ  νομίζειν   ἐλάττω τε γίγνεσθαι τὸ πλῆθος,
[2, 7]   γὰρ ἄνω καὶ τὸ κάτω  νομίζειν   οὕτως ἔχειν ὥστε μὴ πρὸς
[2, 2]   τις τῆς ποτίμου τροφῆς μὴ  νομίζοι   τόπον εἶναι τὴν κοιλίαν, ὅτι
[2, 6]   βόρεια τούτων καλεῖται, τὰ δὲ  νότια·   προστίθεται δὲ τὰ μὲν ζεφυρικὰ
[2, 3]   Καὶ διὰ τοῦτο τά τε  νότια   ὕδατα πλατύτερα καὶ τὰ πρῶτα
[2, 5]   τὴν ἔξω Λιβύης θάλατταν τὴν  νοτίαν,   ὥσπερ ἐνταῦθα οἱ βορέαι καὶ
[2, 8]   τοὺς ὄμβρους ἔχουσα ἐν αὑτῇ  νοτίδα   πολλήν, ὥσθ' ὑπό τε τοῦ
[2, 4]   αἱ τῶν ποταμῶν ἀρχαὶ γίγνονται  νοτιζούσης   τῆς γῆς, δῆλον καὶ ἐπὶ
[2, 4]   αἴτιον· πλεῖστοι γὰρ βορέαι καὶ  νότοι   γίγνονται τῶν ἀνέμων· γὰρ
[2, 5]   ἐτησίας, μετὰ τὰς θερινὰς τροπάς,  νότοι   δὲ οὕτως οὐ γίγνονται μετὰ
[2, 4]   οἱ δὲ ἀπὸ τῆς μεσημβρίας  νότοι.   δὲ φορὰ λοξὴ αὐτῶν
[2, 4]   διὰ τί τε βορέαι καὶ  νότοι   πλεῖστοι τῶν ἀνέμων εἰσίν, εἴρηται·
[2, 5]   ἐνταῦθα οἱ βορέαι καὶ οἱ  νότοι   πνέουσιν, οὕτως ἐκεῖ εὖροι καὶ
[2, 5]   κατακεκαυμένου τόπου πνέοντα ἄνεμον εἶναι  νότον.   Ἐκεῖνος δ' τόπος διὰ
[2, 3]   ὑδατώδης. Ὁμοίως δὲ καὶ  νότος   αἴθριος τοῖς περὶ τὴν Λιβύην.
[2, 5]   ἀεὶ πνεῖν ἄνεμος. δὲ  νότος   ἀπὸ τῆς θερινῆς τροπῆς πνεῖ,
[2, 6]   ἄρκτος. Ἐναντίος δὲ τούτῳ  νότος   ἀπὸ τοῦ Θ· μεσημβρία τε
[2, 6]   καικίας κοινὸς ἀπηλιώτου καὶ βορέου·  νότος   δὲ τε ἰθαγενὴς
[2, 8]   αν· ἔξω μὲν γὰρ ἦν  νότος,   ἐκεῖ δὲ βορέας, νηνεμίας δὲ
[2, 5]   καὶ μᾶλλον ἀλεεινὸς ἄνεμος  νότος   ἐστὶ τοῦ βορέου, καὶ διήκει
[2, 6]   θρασκίας καὶ ἀργέστης. Καυματώδης δὲ  νότος   καὶ ζέφυρος καὶ εὖρος. Νέφεσι
[2, 3]   τῶν μετοπωρινῶν· τε γὰρ  νότος   καὶ τῷ μεγέθει καὶ τῷ
[2, 5]   πνέουσιν. Ὅτι μὲν οὖν  νότος   οὐκ ἔστιν ἀπὸ τοῦ
[2, 8]   ὅταν γὰρ ἄνεμος μέλλῃ πνευσεῖσθαι  νότος,   προσημαίνει πρότερον· ἠχοῦσι γὰρ οἱ
[2, 6]   διὰ τὸ ἀπὸ δυσμῶν πνεῖν)  νότῳ   δὲ τὰ ἀπηλιωτικά (θερμότερα γὰρ
[2, 6]   ἀνατολῆς χειμερινῆς πνεῖ, γειτνιῶν τῷ  νότῳ·   διὸ καὶ πολλάκις εὐρόνοτοι λέγονται
[2, 1]   τοῦτον, ἀφανίζεσθαι δὲ καὶ ποιεῖν  νύκτα   διὰ τὸ ὑψηλὴν εἶναι πρὸς
[2, 5]   μὲν ἡμέρας πνέουσι, τὰς δὲ  νύκτας   παύονται. Αἴτιον δ' ὅτι πλησίον
[2, 4]   δοκεῖ, διὰ τὸ λανθάνειν τὰ  νυκτερινὰ   τῶν μεθ' ἡμέραν μᾶλλον) τὸ
[2, 8]   περὶ τὴν μεσημβρίαν) καὶ αἱ  νύκτες   δὲ τῶν ἡμερῶν νηνεμώτεραι διὰ
[2, 8]   ἀρχὴν καὶ τὴν αἰτίαν αὐτῶν.  Νυκτὸς   δ' οἱ πλείους καὶ μείζους
[2, 5]   τύφεσθαι καὶ θυμιᾶσθαι. Τῆς δὲ  νυκτὸς   λωφῶσι διὰ τὸ τὰ πεπηγότα
[2, 9]   γὰρ τὸ ὕδωρ ἀποστίλβον τῆς  νυκτός·   οὕτως ἐν τῇ νεφέλῃ ῥαπιζομένου
[2, 5]   παύεσθαι διὰ τὴν ψυχρότητα τῶν  νυκτῶν.   θυμιᾶται δ' οὔτε τὸ πεπηγὸς
[2, 4]   μᾶλλον γίγνεται τὰ ὕδατα, καὶ  νύκτωρ   μεθ' ἡμέραν· ἀλλ' οὐ
[2, 9]   Διὸ καὶ γίγνεται μᾶλλον τοῦτο  νύκτωρ·   τῆς γὰρ ἡμέρας οὐ φαίνεται
[2, 5]   οὐκ ἂν ἦν πρὸς ἄρκτον,  νῦν   δ' ἀοίκητοι πρότερον γίγνονται οἱ
[2, 5]   οὕτως γὰρ τὸ ἀνάλογον ἀποδώσει·  νῦν   δ' οὐκ ἔστιν· εἷς γὰρ
[2, 3]   καιροῖς οἰκειοτέροις ποιητέον τὴν σκέψιν.  Νῦν   δὲ τοσοῦτον λέγωμεν, ὅτι τῆς
[2, 3]   εἴπερ γὰρ καὶ τότε, καὶ  νῦν   ἐχρῆν. Οὐ φαίνεται δὲ τοῦτο
[2, 3]   τοῦ πολλοὺς τόπους φαίνεσθαι ξηροτέρους  νῦν   πρότερον· περὶ οὗ τὴν
[2, 6]   προβλήμασιν εἰρῆσθαι τοῖς κατὰ μέρος,  νῦν   λέγωμεν. Δεῖ δὲ περὶ τῆς
[2, 8]   ἐν Ἰταλίᾳ πόλεων ἦλθεν· καὶ  νῦν   ὅπου τὸ ἀναφύσημα τοῦτο ἐγένετο,
[2, 3]   Ἔτι διὰ τί οὐ καὶ  νῦν   ὅταν ξηραινομένη τύχῃ γῆ, εἴτε
[2, 3]   εἰ καὶ τότε ἀνήχθη καὶ  νῦν   πάσχει ταὐτό. Ἀλλὰ μὴν καὶ
[2, 5]   μεσημβρινόν. Διὸ καὶ γελοίως γράφουσι  νῦν   τὰς περιόδους τῆς γῆς· γράφουσι
[2, 7]   τὰ παρειλημμένα μέχρι γε τοῦ  νῦν   χρόνου τρία καὶ παρὰ τριῶν.




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 26/11/2009