Livre, chapitre
[2, 8]	καὶ ταύτην εἶναι τὴν αἰτίαν.	~Η'	Ἀλλ' ἐπειδὴ φανερὸν ὅτι ἀναγκαῖον
[2, 6]	πνεῖ, καὶ τὸ Θ τῷ	Η	ἐναντίον· κατὰ διάμετρον γάρ. Ἀπὸ
[2, 6]	δὲ καὶ> ἀπαρκτίας ἀπὸ τοῦ	Η·	ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἄρκτος. Ἐναντίος
[2, 6]	τέμνουσα, ἧς τὸ ἐφ' οὗ	Η	ἔστω ἄρκτος· τούτῳ δ' ἐναντίον
[2, 2]	ἐκρέουσιν, οὐδὲν μᾶλλον ῥευσοῦνται κάτωθεν	ἢ	ἄνωθεν, ἀλλ' ἐφ' ὁπότερ' ἂν
[2, 2]	καὶ διότι τελευτὴ (μᾶλλον ὕδατος	ἢ	ἀρχή ἐστιν ἡ θάλαττα, καθάπερ
[2, 4]	ἀὴρ ἐπίδηλος, κἂν ᾖ νέφος	ἢ	ἀχλύς· σημαίνει γὰρ κινουμένην πνεύματος
[2, 5]	αἱ νηνεμίαι διὰ δύ' αἰτίας·	ἢ	γὰρ διὰ ψῦχος ἀποσβεννυμένης τῆς
[2, 3]	καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον αὐτήν.	Ἢ	γὰρ λεκτέον αὐτοῖς ὅτι οὐδὲ
[2, 8]	γίγνεσθαι σημείου πρὸ τῶν σεισμῶν·	ἢ	γὰρ μεθ' ἡμέραν ἢ μικρὸν
[2, 3]	μᾶλλον γὰρ οὕτως εὔλογον ὑπολαβεῖν	ἢ	διὰ ταῦτα τὸν οὐρανὸν ὅλον
[2, 3]	ὧν πάντων αἰτιατέον τὴν ἐνοῦσαν	ἢ	ἐγγιγνομένην δύναμιν πυρός· καομένη γὰρ
[2, 3]	τοῦ πλήθους, καὶ τὸ πρῶτον·	ἢ	εἰ μηδὲ τὸ πρῶτον, μηδ'
[2, 3]	ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἥξει πάλιν,	ἢ	εἴπερ τοῦτ' ἔσται, ἀναγκαῖον ἤτοι
[2, 5]	μετὰ τὰς θερινὰς τροπὰς μᾶλλον	ἢ	ἐν αὐταῖς πνέουσιν οἱ ἐτησίαι·
[2, 6]	ἐναντίοι δὲ ἢ ταὐτὸ ποιοῦσιν	ἢ	ἐναντίον, οἷον ὑγροὶ λὶψ καὶ
[2, 8]	ἀρχῆς, ὥστε ἢ ἔσω ἅμα	ἢ	ἔξω ὁρμᾷ πᾶσα. Τὸ δ'
[2, 8]	τῇ ὁρμῇ τῆς ἀρχῆς, ὥστε	ἢ	ἔσω ἅμα ἢ ἔξω ὁρμᾷ
[2, 8]	τῶν σεισμῶν, ὅπου θάλαττα ῥοώδης	ἢ	ἡ χώρα σομφὴ καὶ ὕπαντρος·
[2, 9]	τί ἂν ἀλλοιότερον λέγοι τις	ἢ	καθάπερ ἐν τοῖς πυκνοτέροις; Καὶ
[2, 4]	δ' ὑγρὰ πρὸς τὴν γειτνιῶσαν,	ἢ	καὶ εἰς τῶν πόρρω τινὰ
[2, 4]	πάσης ἢ μετρίοις χρωμένης ὕδασιν	ἢ	καὶ μᾶλλον αὐχμώσης, ἕν τι
[2, 4]	χώρα λαμβάνει τοὺς ὡραίους ὄμβρους	ἢ	καὶ πλείους, ἐν δέ τινι
[2, 5]	οἷον ὅταν γένηται πάγος ἰσχυρός,	ἢ	καταμαραινομένης ὑπὸ τοῦ πνίγους. Αἱ
[2, 8]	ἀλλ' ἂν ᾖ ἐξ ἐπιπολῆς	ἢ	κάτωθεν βιάζηται τὸ πνεῦμα, ἐκεῖνο
[2, 4]	τῶν πνευμάτων ἐστί, πότερον ἄνωθεν	ἢ	κάτωθεν· ἡ μὲν γὰρ κίνησις
[2, 3]	δ' ἐστὶν ἁλμυρὰ ῥεύματα ποταμῶν	ἢ	κρηνῶν, τὰ πλεῖστα θερμά ποτε
[2, 6]	ἐὰν γὰρ ὦσι μᾶλλον ψυχροὶ	ἢ	μεγάλοι, φθάνουσι πηγνύντες ἢ προωθοῦντες.
[2, 4]	γίγνεται τὰ ὕδατα, καὶ νύκτωρ	ἢ	μεθ' ἡμέραν· ἀλλ' οὐ δοκεῖ,
[2, 5]	οἱ τόποι πρὶν ἢ ὑπολείπειν	ἢ	μεταβάλλειν τὴν σκιὰν πρὸς μεσημβρίαν)
[2, 4]	δὲ τοὐναντίον τῆς κύκλῳ πάσης	ἢ	μετρίοις χρωμένης ὕδασιν ἢ καὶ
[2, 3]	τοῦτ' ἔσται, ἀναγκαῖον ἤτοι ἀεὶ	ἢ	μέχρι οὗπερ ἂν ᾖ τοῦτο
[2, 8]	σεισμῶν· ἢ γὰρ μεθ' ἡμέραν	ἢ	μικρὸν μετὰ δυσμάς, αἰθρίας οὔσης,
[2, 3]	οὔτε γῆς οὔτε θαλάττης, ἀλλ'	ἢ	μόνον ὁ πᾶς ὄγκος. Καὶ
[2, 3]	πότερον αἰεί ἐστιν ἡ αὐτή,	ἢ	οὔτ' ἦν οὔτ' ἔσται ἀλλ'
[2, 5]	βορέου, καὶ διήκει μᾶλλον δεῦρο	ἢ	οὗτος ἐκεῖ. Τίς μὲν οὖν
[2, 3]	κατὰ φύσιν αὐτοῖς συμβαίνει ποιεῖν	ἢ	πάσχειν, εἴρηται σχεδὸν ἡμῖν περὶ
[2, 5]	ἐσχατεύοντας τῆς Σκυθίας τόπους πλέον	ἢ	πέντε πρὸς τρία τὸ μέγεθός
[2, 3]	γὰρ οὐδὲν ἅπαξ τοῦτ' εἰπεῖν	ἢ	πολλάκις. Εἰ μὲν οὖν τὸν
[2, 3]	πολλοὺς τόπους φαίνεσθαι ξηροτέρους νῦν	ἢ	πρότερον· περὶ οὗ τὴν αἰτίαν
[2, 6]	ψυχροὶ ἢ μεγάλοι, φθάνουσι πηγνύντες	ἢ	προωθοῦντες. Ὁ δὲ καικίας οὐκ
[2, 3]	τινὸς μόνον οἷον τοῦ γλυκυτάτου,	ἢ	συμμειχθέντος τινός, καθάπερ ἐν τοῖς
[2, 6]	ὁ ἥλιος. Οἱ ἐναντίοι δὲ	ἢ	ταὐτὸ ποιοῦσιν ἢ ἐναντίον, οἷον
[2, 2]	ἥλιον τὸ ἀναγόμενον τοῦ ὑγροῦ,	ἢ	τὴν ἄνοδον τοιαύτην οὖσαν οἵανπερ
[2, 1]	ῥέουσιν ποταμοὶ καὶ τὴν Μαιῶτιν	ἢ	τὴν πολλαπλασίαν χώραν αὐτῆς) καὶ
[2, 3]	(πλέον γὰρ ἕλκει τὸ ἁλμυρὸν	ἢ	τὸ πότιμον) καὶ τοῦ πάχους·
[2, 3]	ἐπιλείπει, ὥσπερ οἱ ποταμοί, ἀλλ'	ἢ	τοῖς τόποις (τοῦτο δ' ἐπ'
[2, 3]	ὕδωρ· οὐδενὶ γὰρ διέφερεν ἀλλ'	ἢ	τῷ ἁλμυρὰ εἶναι τῶν ποταμῶν·
[2, 3]	τῶν αὐτῶν οὖσα μορίων ἀριθμῷ	ἢ	τῷ εἴδει καὶ τῷ ποσῷ
[2, 5]	ὥραις, ἢ τῷ μήπω ἀναθυμιᾶσθαι,	ἢ	τῷ ἤδη ἐξεληλυθέναι τὴν ἀναθυμίασιν
[2, 5]	ἐν ταῖς ἀνὰ μέσον ὥραις,	ἢ	τῷ μήπω ἀναθυμιᾶσθαι, ἢ τῷ
[2, 6]	ἀπὸ τῶν πρὸς ἄρκτον τόπων	ἢ	τῶν πρὸς μεσημβρίαν αἴτιον τό
[2, 3]	ἐάν τις ἐμβάλῃ συνδήσας ἄνθρωπον	ἢ	ὑποζύγιον ἐπιπλεῖν καὶ οὐ καταδύεσθαι
[2, 5]	πρότερον γίγνονται οἱ τόποι πρὶν	ἢ	ὑπολείπειν ἢ μεταβάλλειν τὴν σκιὰν
[2, 2]	εἶναι τοῦτο συμβαίνειν περὶ αὐτὸν	ἢ	φθείρεσθαι· καὶ γὰρ τὸ φανερὸν
[2, 5]	δύσιν καὶ τὴν ἀνατολήν, θέρους	ἢ	χειμῶνος, καὶ διὰ τὸ μέγεθος
[2, 8]	ἂν ἔλαττον ᾖ τὸ ἀναθυμιώμενον	ἢ	ὥστε δύνασθαι κινεῖν ἐπιδήλως. Ποιεῖ
[2, 8]	ψόφον. Ὅταν δ' ἔλαττον ᾖ	ἢ	ὥστε κινῆσαι τὴν γῆν διὰ
[2, 8]	τὸ πῦρ ὅταν μετὰ πνεύματος	ᾖ,	γίγνεται φλὸξ καὶ φέρεται ταχέως.
[2, 8]	αἱ ῥηγμῖνες, ὅταν δὲ γαλήνη	ᾖ,	διὰ τὸ μικρὰν ποιεῖσθαι τὴν
[2, 8]	ὕδωρ τῆς κινήσεως, ἀλλ' ἂν	ᾖ	ἐξ ἐπιπολῆς ἢ κάτωθεν βιάζηται
[2, 8]	τὸν ψόφον. Ὅταν δ' ἔλαττον	ᾖ	ἢ ὥστε κινῆσαι τὴν γῆν
[2, 8]	σεισμόν· ὅταν γὰρ ἤδη πλησίον	ᾖ	ἡ ἀντίφραξις, καὶ μήπω μὲν
[2, 4]	καὶ ὅταν ἡ τοιαύτη ἀπόκρισις	ᾖ	καὶ ἄνεμοι κατέχωσι, παυομένων διὰ
[2, 5]	ὑπὲρ κεφαλῆς γιγνόμενος ἡμῖν, ὅταν	ᾖ	κατὰ τὸν μεσημβρινόν. Διὸ καὶ
[2, 9]	κατὰ τὸν οὐρανὸν ὅταν ἐπινέφελον	ᾖ	μόνον, ἀλλ' οὐ συνεχῶς οὕτως·
[2, 4]	ὁ δ' ἀὴρ ἐπίδηλος, κἂν	ᾖ	νέφος ἢ ἀχλύς· σημαίνει γὰρ
[2, 8]	ἡ ἀντίφραξις, καὶ μήπω μὲν	ᾖ	πάμπαν ἀπολελοιπὸς τὸ φῶς καὶ
[2, 3]	ἅλας, ἐπιπλέουσι τὰ ᾠά, κἂν	ᾖ	πλήρη· σχεδὸν γὰρ ὥσπερ πηλὸς
[2, 8]	ἐφ' ἕν. Ὅταν μὲν οὖν	ᾖ	πολὺ τὸ πνεῦμα, κινεῖ τὴν
[2, 4]	ἐὰν ἡ ἄνω κοιλία ξηρὰ	ᾖ,	τὴν κάτω ἐναντίως διακεῖσθαι, καὶ
[2, 8]	μέχρι τούτου ἕως ἂν ἔλαττον	ᾖ	τὸ ἀναθυμιώμενον ἢ ὥστε δύνασθαι
[2, 3]	ἐστιν, καὶ οἷον ἄν τι	ᾖ	τὸ συμμειχθέν, τοιοῦτον ποιεῖ τὸν
[2, 3]	ἀεὶ ἢ μέχρι οὗπερ ἂν	ᾖ	τοῦτο ὑπολείπεσθαι τὴν θάλατταν, καὶ
[2, 5]	ἄρκτον, ἀλλ' ὅταν πλείων μὲν	ᾖ	χρόνος θερμαίνοντι, ἔτι δὲ ἐγγύς.
[2, 3]	πρῶτον εὐθὺς ἦν, λεκτέον τίς	ἡ	αἰτία, καὶ ἅμα διὰ τί
[2, 2]	γέγονε, καὶ τοῦ χυμοῦ, τίς	ἡ	αἰτία τῆς ἁλμυρότητος καὶ πικρότητος,
[2, 8]	τῶν σεισμῶν· συνεχὴς γὰρ οὖσα	ἡ	ἀναθυμίασις ἀκολουθεῖ ὡς ἐπὶ τὸ
[2, 8]	καὶ ἡ ἀρχὴ ἀφ' ἧς	ἡ	ἀναθυμίασις ἐγένετο καὶ ἡ ὁρμὴ
[2, 9]	ἀπειλὴν τούτων. γίγνεται δ' ὅταν	ἡ	ἀναθυμίασις εἰς τὴν φλόγα συνεστραμμένη
[2, 8]	ἐστιν ὁ αὐχμός, ὅταν πλείων	ἡ	ἀναθυμίασις ἡ ξηρὰ γίγνηται τῆς
[2, 5]	ἀπέλθῃ μικρόν, σύμμετρος ἤδη γίγνεται	ἡ	ἀναθυμίασις καὶ ἡ θερμότης, ὥστε
[2, 4]	πλαγίοις, καὶ γίγνεται προσιόντος μὲν	ἡ	ἀναθυμίασις τοῦ ὑγροῦ, ἀπιόντος δὲ
[2, 8]	ὅταν γὰρ ἤδη πλησίον ᾖ	ἡ	ἀντίφραξις, καὶ μήπω μὲν ᾖ
[2, 4]	ὥσπερ ἐπὶ τοῦ σώματος, ἐὰν	ἡ	ἄνω κοιλία ξηρὰ ᾖ, τὴν
[2, 6]	ἀπὸ τοῦ Η· ἐνταῦθα γὰρ	ἡ	ἄρκτος. Ἐναντίος δὲ τούτῳ νότος
[2, 4]	δῆλον ὅτι τῆς μὲν κινήσεως	ἡ	ἀρχὴ ἄνωθεν, τῆς δὲ ὕλης
[2, 8]	Ἐὰν οὖν εἴσω τύχῃ μεταβάλλουσα	ἡ	ἀρχὴ αὐτῶν ὥσπερ Εὔριπος, διὰ
[2, 8]	ἅμα καταμαραινομένου τοῦ πάθους, καὶ	ἡ	ἀρχὴ ἀφ' ἧς ἡ ἀναθυμίασις
[2, 4]	καὶ ἀπορήσειεν ἄν τις ποτέρωθεν	ἡ	ἀρχὴ τῶν πνευμάτων ἐστί, πότερον
[2, 9]	τῶν δ' ὅτι πυρὸς μὲν	ἡ	ἀστραπὴ διάλαμψις, ἡ δὲ βροντὴ
[2, 9]	ἐστί, τῶν μὲν ὅτι ἀνάκλασις	ἡ	ἀστραπή, τῶν δ' ὅτι πυρὸς
[2, 8]	τοιαύτης δυνάμεως, συνιοῦσα δι' ὑγρότητα	ἡ	ἀτμιδώδης ἀπόρροια ποιεῖ τὸ ψῦχος,
[2, 4]	πλείων, κατὰ δὲ τὸ ἄλλο	ἡ	ἀτμιδώδης, ὁτὲ δὲ τοὐναντίον. Καὶ
[2, 4]	εἰς τὸν ἄνω τόπον συνίσταται	ἡ	ἀτμὶς ψυχομένη καὶ γίγνεται ὕδωρ·
[2, 4]	φανερὸν ὅτι διαφέρει, καὶ οὐχ	ἡ	αὐτή ἐστιν ἥ τε ἀνέμου
[2, 3]	λεκτέον, καὶ πότερον αἰεί ἐστιν	ἡ	αὐτή, ἢ οὔτ' ἦν οὔτ'
[2, 2]	καὶ οὐ τρέφεται (οὐ γὰρ	ἡ	αὐτὴ οὖσα διαμένει οὐδένα χρόνον
[2, 7]	κινήσεως γῆς μετὰ ταῦτα λεκτέον·	ἡ	γὰρ αἰτία τοῦ πάθους ἐχομένη
[2, 8]	ἀνατρέπεται γὰρ σειομένη, καθάπερ ὕδωρ	(ἡ	γὰρ ἔκχυσις ἀνάτρεψίς τίς ἐστιν)
[2, 3]	οὕτως εἰπὼν ἴσως εἴρηκεν ἱκανῶς	(ἡ	γὰρ μεταφορὰ ποιητικόν) πρὸς δὲ
[2, 3]	εἴτε πλείων εἴτε ἐλάττων, ἰδίει;	(ἡ	γὰρ ὑγρότης καὶ ὁ ἱδρὼς
[2, 4]	τὸ ἀνιόν, ἐκεῖθεν τὸ αἴτιον·	ἡ	γὰρ φορὰ τῶν πορρωτέρω κυρία
[2, 3]	ἐνταῦθα τάξεως. Ὅθεν μὲν οὖν	ἡ	γένεσις ἔνεστιν τοῦ ἁλμυροῦ ἐν
[2, 4]	μεσημβρίαν, ὅπου δὲ πλεῖστον ὕδωρ	ἡ	γῆ δέχεται, ἐνταῦθα πλείστην ἀναγκαῖον
[2, 8]	γίγνεσθαι τοὺς σεισμούς. Ὑπάρχει γὰρ	ἡ	γῆ καθ' αὑτὴν μὲν ξηρά,
[2, 4]	εἰρημένας ἀρχάς· ὕσαντός τε γὰρ	ἡ	γῆ ξηραινομένη ὑπό τε τοῦ
[2, 3]	ἐγγιγνομένην δύναμιν πυρός· καομένη γὰρ	ἡ	γῆ τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον
[2, 9]	γὰρ καὶ ἐν τοῖς νέφεσι	ἡ	γιγνομένη τοῦ πνεύματος ἔκκρισις πρὸς
[2, 6]	μάλιστα ἐμπίπτουσιν τοῖς ἄλλοις πνέουσιν·	ἡ	δ' αἰτία εἴρηται καὶ τούτου
[2, 6]	Αἴθριοι δὲ ἀπαρκτίας, θρασκίας, ἀργέστης·	ἡ	δ' αἰτία εἴρηται πρότερον. Ἀστραπὰς
[2, 4]	οἷον ἐκ χλωρῶν ξύλων καπνόν,	ἡ	δ' ἀναθυμίασις αὕτη ἄνεμός ἐστιν,
[2, 4]	ὁτὲ δὲ αὕτη μὲν ἔμεινεν,	ἡ	δ' ἐναντία ταὐτὸν ἐποίησεν. Καὶ
[2, 1]	μικρὰν ταλάντωσιν ἐκεῖ φαίνεσθαι μεγάλην.	Ἡ	δ' ἐντὸς Ἡρακλείων στηλῶν ἅπασα
[2, 4]	κατὰ τὴν οἰκείαν ῥεῖ χώραν,	ἡ	δ' ὑγρὰ πρὸς τὴν γειτνιῶσαν,
[2, 8]	μὲν πνεῦμα τὸν σεισμὸν ἐποίησεν,	ἡ	δ' ὑπόστασις τοῦ κύματος τὸν
[2, 1]	πρὸς τὴν ἔξω στηλῶν θάλατταν,	ἡ	δ' Ὑρκανία καὶ Κασπία κεχωρισμέναι
[2, 6]	μάλιστα τὸ ἐχόμενον τῆς ἀρχῆς·	ἡ	δὲ ἀρχὴ οὕτω κινεῖται τῶν
[2, 9]	πυρὸς μὲν ἡ ἀστραπὴ διάλαμψις,	ἡ	δὲ βροντὴ σβέσις, οὐκ ἐγγιγνομένου
[2, 4]	ὥς φαμεν, ἡ μὲν ὑγρὰ	ἡ	δὲ ξηρά· καλεῖται δ' ἡ
[2, 4]	ὕδατός ἐστιν, ὥσπερ εἴρηται πρότερον,	ἡ	δὲ ξηρὰ τῶν πνευμάτων ἀρχὴ
[2, 4]	καὶ πᾶν ἰσχύει μᾶλλον ἐγγύς,	ἡ	δὲ τῆς γενέσεως ἀρχὴ δῆλον
[2, 4]	καλεῖται δ' ἡ μὲν ἀτμίς,	ἡ	δὲ τὸ μὲν ὅλον ἀνώνυμος,
[2, 6]	γὰρ μέσος καικίου καὶ ἀπαρκτίου.	Ἡ	δὲ τοῦ ΙΚ διάμετρος βούλεται
[2, 4]	δὲ ἀπὸ τῆς μεσημβρίας νότοι.	Ἡ	δὲ φορὰ λοξὴ αὐτῶν ἐστιν·
[2, 8]	πολλαπλασία τῆς ἀπὸ τοῦ βάθους	ἡ	διάκρισις. Ὅπου δ' ἂν γένηται
[2, 3]	μὲν ἡ ὑπόστασις, μάλιστα δὲ	ἡ	εἰς τὴν κύστιν (σημεῖον δ'
[2, 8]	φορὰ ἐν ᾧ γενομένων ἔσται	ἡ	ἔκλειψις. Ἀνιεμένου οὖν ᾧ κατείχετο
[2, 3]	ἀπορῆσαι πρότερον ἀναγκαῖον, πότερον καὶ	ἡ	θάλαττα ἀεὶ διαμένει τῶν αὐτῶν
[2, 2]	καὶ τὸ μέγεθος ἀπλέτων οὐδὲν	ἡ	θάλαττα γίγνεται πλείων) τοῦτο οὐδὲν
[2, 3]	κάτω ταῦτα. Καὶ θερμή γε	ἡ	θάλαττα διὰ τοῦτό ἐστιν· πάντα
[2, 8]	γὰρ διαυλωνίζειν ὑπὸ τὴν γῆν	ἡ	θάλαττα· διὸ καὶ τὰ θερμὰ
[2, 2]	εἶναι καὶ τοῦ παντὸς ὕδατος	ἡ	θάλαττα. Διὸ καὶ τοὺς ποταμοὺς
[2, 3]	δὲ μή; δῆλον γὰρ ὅτι	ἡ	θάλαττά ἐστιν ἅπαν τὸ ποτάμιον
[2, 2]	(μᾶλλον ὕδατος ἢ ἀρχή ἐστιν	ἡ	θάλαττα, καθάπερ τὸ ἐν τοῖς
[2, 1]	γὰρ ἔτι βαθυτέρα φαίνεται οὖσα	ἡ	θάλαττα, καὶ τῆς (μὲν Μαιώτιδος
[2, 8]	εἰσι καὶ εὐθεῖαι. Ὅπερ οὖν	ἡ	θάλαττα ποιεῖ περὶ τὴν γῆν,
[2, 8]	ἀπωθεῖσθαι πάλιν εἴσω, ᾗπερ ἐπέρχεται	ἡ	θάλαττα ταύτῃ. Ποιεῖ δὲ ψόφον
[2, 3]	γίγνεται· τοσοῦτον ἔχει σωματῶδες πλῆθος	ἡ	θάλαττα. Ταὐτὸ δὲ τοῦτο δρῶσι
[2, 2]	τὸ κοιλότατον ἡ ῥύσις, καὶ	ἡ	θάλαττα τὸν τοιοῦτον ἐπέχει τῆς
[2, 1]	τόπον αὐτῶν ἦσαν. Ῥέουσα δ'	ἡ	θάλαττα φαίνεται κατά τε τὰς
[2, 5]	ἤδη γίγνεται ἡ ἀναθυμίασις καὶ	ἡ	θερμότης, ὥστε τὰ πεπηγότα ὕδατα
[2, 9]	ἐμπερίληψις, ἀμφοτέρως μέν, μᾶλλον δ'	ἡ	κατάσπασις τοῦ ἄνωθεν αἰθέρος. Τοῦ
[2, 2]	ἀέρος σφαῖρα καὶ περὶ ταύτην	ἡ	λεγομένη πυρός (τοῦτο γάρ ἐστι
[2, 4]	ἡ δὲ ξηρά· καλεῖται δ'	ἡ	μὲν ἀτμίς, ἡ δὲ τὸ
[2, 4]	λόγοις εἰρήκαμεν, γίγνεται ἐκ τούτων·	ἡ	μὲν γὰρ ἀτμὶς ὑγρὸν καὶ
[2, 4]	ἐστί, πότερον ἄνωθεν ἢ κάτωθεν·	ἡ	μὲν γὰρ κίνησις ἄνωθεν καὶ
[2, 1]	καὶ τῶν ποταμῶν τὸ πλῆθος·	ἡ	μὲν γὰρ Μαιῶτις εἰς τὸν
[2, 2]	Τὸ δ' οὐκ ἔστιν ὅμοιον·	ἡ	μὲν γὰρ φλὸξ διὰ συνεχοῦς
[2, 1]	συμμειγνύουσαι κατ' οὐδένα τόπον, ὧν	ἡ	μὲν ἐρυθρὰ φαίνεται κατὰ μικρὸν
[2, 4]	δὲ κατὰ μέρη· πολλάκις γὰρ	ἡ	μὲν κύκλῳ χώρα λαμβάνει τοὺς
[2, 4]	τῆς ἐχομένης χώρας ἀναθυμίασιν, οἷον	ἡ	μὲν ξηρὰ κατὰ τὴν οἰκείαν
[2, 2]	τῆς ἁλμυρότητος καὶ πικρότητος, λεκτέον.	Ἡ	μὲν οὖν αἰτία ἡ ποιήσασα
[2, 9]	τὸ συνεχὲς ἐκλείπει τῆς πυκνότητος.	Ἡ	μὲν οὖν βροντὴ τοῦτ' ἔστι,
[2, 9]	βάρος ἔχοντα φέρεται πολλάκις ἄνω)	ἡ	μὲν οὖν ἐκκρινομένη θερμότης εἰς
[2, 4]	εἴδη τῆς ἀναθυμιάσεως, ὥς φαμεν,	ἡ	μὲν ὑγρὰ ἡ δὲ ξηρά·
[2, 4]	ἀμφοτέρας ἀναγκαῖον γίγνεσθαι. Τούτων δ'	ἡ	μὲν ὑγροῦ πλέον ἔχουσα πλῆθος
[2, 8]	ἐπὶ τὸ πολὺ τῆς ἡμέρας	ἡ	μεσημβρία (ὁ γὰρ ἥλιος ὅταν
[2, 4]	κατὰ τοδὶ μὲν τὸ μέρος	ἡ	ξηρὰ ἀναθυμίασις ἐγένετο πλείων, κατὰ
[2, 8]	αὐχμός, ὅταν πλείων ἡ ἀναθυμίασις	ἡ	ξηρὰ γίγνηται τῆς ὑγρᾶς· ἐν
[2, 8]	ἧς ἡ ἀναθυμίασις ἐγένετο καὶ	ἡ	ὁρμὴ τοῦ πνεύματος δῆλον ὅτι
[2, 6]	εἰς αὑτόν· ὅθεν καὶ λέγεται	ἡ	παροιμία ἕλκων ἐφ' αὑτὸν ὥστε
[2, 9]	ψόφος καλεῖται βροντή. Γίγνεται δ'	ἡ	πληγὴ τὸν αὐτὸν τρόπον, ὡς
[2, 2]	λεκτέον. Ἡ μὲν οὖν αἰτία	ἡ	ποιήσασα τοὺς πρότερον οἴεσθαι τὴν
[2, 2]	εἴς τε γὰρ τὸ κοιλότατον	ἡ	ῥύσις, καὶ ἡ θάλαττα τὸν
[2, 8]	ἡλίου· ὥστ' ἔσω γίγνεται πάλιν	ἡ	ῥύσις, ὥσπερ ἄμπωτις, εἰς τοὐναντίον
[2, 9]	ἀλλὰ σίξιν· ἔστι δὲ καὶ	ἡ	σίξις μικρὰ ζέσις· ᾗ γὰρ
[2, 5]	τ' ἄλλα καὶ τῶν πνευμάτων	ἡ	στάσις· ὥστε καθάπερ ἐνταῦθα βορέας
[2, 3]	τῷ σώματι γίγνεται τὸ τοιοῦτον	ἡ	τῆς τροφῆς ὑπόστασις διὰ τὴν
[2, 2]	τούτοις τῆς τροφῆς εἰσελθούσης γλυκείας	ἡ	τῆς ὑγρᾶς τροφῆς ὑπόστασις καὶ
[2, 4]	ἦν ἀνέμου σῶμα· καὶ ὅταν	ἡ	τοιαύτη ἀπόκρισις ᾖ καὶ ἄνεμοι
[2, 2]	γῆν περιτεταμένου, καθάπερ περὶ τοῦτο	ἡ	τοῦ ἀέρος σφαῖρα καὶ περὶ
[2, 4]	λαμπρόν. Τίς μὲν οὖν ἐστιν	ἡ	τοῦ ἀνέμου φύσις καὶ πῶς
[2, 8]	τρόμων καὶ σφυγμῶν αἴτιόν ἐστιν	ἡ	τοῦ πνεύματος ἐναπολαμβανομένη δύναμις, οὕτω
[2, 8]	δὲ τὸ λεπτότατον. Ὥστ' εἴπερ	ἡ	τοῦ πνεύματος (φύσις τοιαύτη, μάλιστα
[2, 9]	τῆς βροντῆς. Ἄλογος δὲ καὶ	ἡ	τοῦ πυρὸς ἐμπερίληψις, ἀμφοτέρως μέν,
[2, 4]	ἥ τε ἀνέμου φύσις καὶ	ἡ	τοῦ ὑομένου ὕδατος, καθάπερ τινὲς
[2, 2]	ἀεὶ νέος συνεχῶς. Ἔτι δ'	ἡ	ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἀναγωγὴ τοῦ
[2, 3]	τροφῆς· τοιαύτη δὲ πᾶσα μὲν	ἡ	ὑπόστασις, μάλιστα δὲ ἡ εἰς
[2, 8]	σελήνης, (ὅταν πλησίον ἤδη γίγνηται	ἡ	φορὰ ἐν ᾧ γενομένων ἔσται
[2, 1]	(Περὶ δὲ θαλάττης, καὶ τίς	ἡ	φύσις αὐτῆς, καὶ διὰ τίν'
[2, 3]	καὶ πῶς μεταβάλλουσι καὶ τίς	ἡ	φύσις αὐτῶν, ἔτι δ' ὅσα
[2, 8]	μὲν οὖν σεισμῶν, καὶ τίς	ἡ	φύσις, καὶ διὰ τίνα αἰτίαν
[2, 2]	Καὶ τοῦτ' ἀεὶ βούλεται ποιεῖν	ἡ	φύσις οὕτως, καθάπερ εἴρηται πρότερον.
[2, 3]	ἐκεῖνος ἐμυθολόγησεν ὡς δὶς μὲν	ἡ	Χάρυβδις ἀναρροφήσασα τὸ μὲν πρῶτον
[2, 8]	σεισμῶν, ὅπου θάλαττα ῥοώδης ἢ	ἡ	χώρα σομφὴ καὶ ὕπαντρος· διὸ
[2, 4]	νέφη καὶ ἀντιπεριστῇ εἰς αὐτὰ	ἡ	ψύξις, ὕδωρ γίγνεται καὶ καταψύχει
[2, 4]	καὶ οὐχ ἡ αὐτή ἐστιν	ἥ	τε ἀνέμου φύσις καὶ ἡ
[2, 9]	τὴν οὐσίαν ταὐτόν, ἀναθυμίασιν ξηράν,	ἣ	ῥέουσα μέν πως ἄνεμός ἐστιν,
[2, 9]	τοῦτ' ἔστιν ἣν καλοῦμεν ἀστραπήν,	ᾗ	ἂν ὥσπερ (ἐκπῖπτον τὸ πνεῦμα
[2, 8]	σχήματα δι' οἵων ἂν ῥυῇ·	ᾗ	γὰρ ἂν ἀντιτυπήσῃ καὶ μὴ
[2, 9]	γιγνομένης πρὸς τὸ ἔσχατον πέρας	(ᾗ	γὰρ ἐκλείπει τὸ θερμὸν διακρινόμενον
[2, 9]	καὶ ἡ σίξις μικρὰ ζέσις·	ᾗ	γὰρ τὸ προσπῖπτον κρατεῖ σβεννύμενον,
[2, 1]	μὲν πολλῷ πλήθει θαλάττης ἄδηλον·	ᾗ	δὲ διὰ τὴν στενότητα τῆς
[2, 4]	ὕλης καὶ τῆς γενέσεως κάτωθεν·	ᾗ	μὲν γὰρ ῥευσεῖται τὸ ἀνιόν,
[2, 9]	καὶ διὰ τὰς μεταξὺ κοιλίας,	ᾗ	τὸ συνεχὲς ἐκλείπει τῆς πυκνότητος.
[2, 2]	καὶ σῶμα τοῦ παντὸς ὕδατος	ἥδ'	ἐστίν· δόξειε γὰρ ἂν εὔλογον
[2, 9]	ἐπὶ τῆς εἰρεσίας τῶν τριήρων·	ἤδη	γὰρ ἀναφερόντων πάλιν τὰς κώπας
[2, 8]	τὴν ἡμετέραν αἴσθησιν πολλαχῇ γέγονεν·	ἤδη	γὰρ σεισμὸς ἐν τόποις τισὶν
[2, 5]	ὅταν δ' ἀπέλθῃ μικρόν, σύμμετρος	ἤδη	γίγνεται ἡ ἀναθυμίασις καὶ ἡ
[2, 8]	ἀπὸ τῆς σελήνης, (ὅταν πλησίον	ἤδη	γίγνηται ἡ φορὰ ἐν ᾧ
[2, 8]	ἡλίου θερμὸν ἐκ τοῦ ἀέρος,	ἤδη	δ' ἀπομαραινόμενον, νηνεμία γίγνεται ἀντιμεθισταμένου
[2, 8]	οἱ τερατολογοῦντες, μυκᾶσθαι τὴν γῆν.	Ἤδη	δὲ καὶ ὕδατα ἀνερράγη γιγνομένων
[2, 5]	τῷ μήπω ἀναθυμιᾶσθαι, ἢ τῷ	ἤδη	ἐξεληλυθέναι τὴν ἀναθυμίασιν καὶ ἄλλην
[2, 1]	ἀδύνατον εἶναι, διὰ τῶν ὑπαρχόντων	ἤδη	θεωρεῖν δεῖ. Τῶν γὰρ περὶ
[2, 8]	ἀπὸ τῆς τοῦ ἡλίου φορᾶς	ἤδη	κατὰ τὰς διαφορὰς τῶν τόπων,
[2, 2]	οὔτε τοῦ μὲν μένοντος ἀέρος	ἤδη	μετὰ τὴν γένεσιν, τοῦ δὲ
[2, 2]	τὸ γὰρ λοιπὸν πρὸς ἄναντες	ἤδη	πᾶσιν εἶναι τὴν φοράν. Τοὺς
[2, 8]	συμβαίνει γίγνεσθαι σεισμόν· ὅταν γὰρ	ἤδη	πλησίον ᾖ ἡ ἀντίφραξις, καὶ
[2, 4]	ἀποπνέον καὶ λανθάνον ἔξω προϊὸν	ἤδη	πνεῦμα γίγνεται λαμπρόν. Τίς μὲν
[2, 8]	τὸ τὴν θάλατταν μὲν προωθεῖσθαι	ἤδη	πόρρωθεν, ὑπὸ δὲ ταύτης τὸ
[2, 8]	σεισμῶν· καὶ ἄνευ δὲ σεισμῶν	ἤδη	που γεγόνασιν ὑπὸ γῆν· ὥσπερ
[2, 4]	λαβόντες ἀρχὴν τὴν εἰρημένην ἡμῖν	ἤδη	πρότερον. Ἔστι γὰρ δύ' εἴδη
[2, 1]	εἰς τὸν Αἰγαῖον. Τὰ δ'	ἤδη	τούτων ἔξω πελάγη ἧττον ποιεῖ
[2, 3]	ἀσθενέστεροι τῶν ἄλλων καὶ πλείους	ἡδύνουσιν	ἐμβληθέντες, καὶ τὴν χροιὰν οὐχ
[2, 3]	πότιμον ὕδωρ· ὥσπερ γὰρ δι'	ἠθμοῦ	τὸ γεῶδες ἀποκρίνεται καὶ τὸ
[2, 3]	πλήρης δυνάμεων, δι' ὧν τὰ	ἠθούμενα	ὕδατα ὄντα γλυκέα μεταβάλλει, καὶ
[2, 3]	ἐν τοῖς διὰ τῆς τέφρας	ἠθουμένοις	ὕδασιν. Φαίνεται δὲ τὸ αἴτιον
[2, 1]	γὰρ τὸ διὰ τῆς τέφρας	ἠθούμενον	ἁλμυρὸν γίγνεται, τὸν αὐτὸν τρόπον
[2, 3]	ὥσπερ τὸ διὰ τῆς κονίας	ἠθούμενον	ὕδωρ γίγνεται πικρόν, καὶ ταῦτα,
[2, 2]	καὶ τῶν ἄλλων στοιχείων ἐστὶν	ἠθροισμένος	ὄγκος καὶ ἀρχὴ διὰ τὸ
[2, 3]	δοθείσης ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέους, ὅτ'	ἦλθεν	ἄγων ἐκ τῆς Ἐρυθείας τὰς
[2, 8]	ἐνίας τῶν ἐν Ἰταλίᾳ πόλεων	ἦλθεν·	καὶ νῦν ὅπου τὸ ἀναφύσημα
[2, 2]	σάρκας καὶ τὴν ἄλλην σύνταξιν	ἦλθεν	τῶν μερῶν, ὡς ἕκαστον πέφυκεν.
[2, 2]	ὡς εἰπεῖν) περὶ δὲ τὸν	ἥλιον	ἀδύνατον τοῦτο συμβαίνειν, ἐπεὶ τρεφομένου
[2, 2]	μὲν ἀναφέρεται ταχὺ διὰ τὸν	ἥλιον	ἅπαν, τὸ δ' ὑπολείπεται διὰ
[2, 8]	αἰτίας ἐστίν. Τόν τε γὰρ	ἥλιον	ἀχλυώδη καὶ ἀμαυρὸν ἀναγκαῖον εἶναι
[2, 8]	ἀέρος. Ἔτι τὸ γίγνεσθαι τὸν	ἥλιον	ἀχλυώδη καὶ ἀμαυρότερον ἄνευ νέφους,
[2, 2]	ὑποκαόμενον τρέφεται πῦρ, οὐδὲ τὸν	ἥλιον	εἰκὸς ἦν ὑπολαβεῖν, οὐδ' εἰ
[2, 6]	διὰ τὸ ἐκεῖνα ὑπὸ τὸν	ἥλιον	εἶναι καὶ τὴν ἐκείνου φοράν,
[2, 5]	διὰ τὸ πόρρω ὄντα τὸν	ἥλιον	ἐνισχύειν ἧττον. Οὐ συνεχεῖς δ'
[2, 6]	ὅτι πλείω χρόνον ὑπὸ τὸν	ἥλιόν	ἐστι τὰ ἀπ' ἀνατολῆς· τὰ
[2, 4]	ἀναθυμίασιν διαφέρειν ἀναγκαῖον, καὶ τὸν	ἥλιον	καὶ τὴν ἐν τῇ γῇ
[2, 1]	πεισθῆναι τῶν ἀρχαίων μετεωρολόγων τὸν	ἥλιον	μὴ φέρεσθαι ὑπὸ γῆν ἀλλὰ
[2, 3]	πολλάκις. Εἰ μὲν οὖν τὸν	ἥλιον	παύσει τις τῆς φορᾶς, τί
[2, 4]	τὸ παραπλησίως κεῖσθαι πρὸς τὸν	ἥλιον	τὰ σύνεγγυς, ἐὰν μή τι
[2, 2]	ὥσπερ ἀφικνούμενον μέχρι πρὸς τὸν	ἥλιον	τὸ ἀναγόμενον τοῦ ὑγροῦ, ἢ
[2, 3]	μετεωρισθέντος τοῦ ὑγροῦ διὰ τὸν	ἥλιον,	τὸ λειφθὲν εἶναι θάλατταν· ὑγρὰν
[2, 2]	ὅσοι τῶν πρότερον ὑπέλαβον τὸν	ἥλιον	τρέφεσθαι τῷ ὑγρῷ· καὶ διὰ
[2, 5]	φορᾶς αὐτῶν. ~Ε' Ὁ δ'	ἥλιος	καὶ παύει καὶ συνεξορμᾷ τὰ
[2, 6]	κινεῖται τῶν πνευμάτων ὡς ὁ	ἥλιος.	Οἱ ἐναντίοι δὲ ἢ ταὐτὸ
[2, 8]	ἡμέρας ἡ μεσημβρία (ὁ γὰρ	ἥλιος	ὅταν μάλιστα κρατῇ, κατακλείει τὴν
[2, 2]	φασιν, δῆλον ὅτι καὶ ὁ	ἥλιος	οὐ μόνον καθάπερ Ἡράκλειτός φησιν,
[2, 4]	καὶ πολλὴ θερμότης, καὶ ὁ	ἥλιος	οὐ μόνον τὸ ἐπιπολάζον τῆς
[2, 5]	τηνικαῦτα ὅτε μάλιστα πλησιάζει ὁ	ἥλιος,	(οὔτε ὅτε πόρρω· καὶ τὰς
[2, 8]	ἓν ἁπάσας ὁρμᾶν· ὁ δ'	ἥλιος	οὐχ ὁμοίως δύναται, τὰς δὲ
[2, 4]	γίγνονται τῶν ἀνέμων· ὁ γὰρ	ἥλιος	τούτους μόνους οὐκ ἐπέρχεται τοὺς
[2, 9]	εἶναι τὸ ἐμπεριλαμβανόμενον τῶν τοῦ	ἡλίου	ἀκτίνων, Ἀναξαγόρας δὲ τοῦ ἄνωθεν
[2, 2]	Ἔτι δ' ἡ ὑπὸ τοῦ	ἡλίου	ἀναγωγὴ τοῦ ὑγροῦ ὁμοία τοῖς
[2, 5]	ὁ τόπος διὰ τὴν τοῦ	ἡλίου	γειτνίασιν οὐκ ἔχει ὕδατα καὶ
[2, 3]	τὸ ἀναχθὲν ὕδωρ ὑπὸ τοῦ	ἡλίου	ἥξει πάλιν, ἢ εἴπερ τοῦτ'
[2, 2]	περὶ τὴν γῆν ὑπὸ τοῦ	ἡλίου	θερμαινομένου, ἀέρα γενέσθαι καὶ τὸν
[2, 8]	φῶς καὶ τὸ ἀπὸ τοῦ	ἡλίου	θερμὸν ἐκ τοῦ ἀέρος, ἤδη
[2, 1]	μὲν διατμίσαν πνεύματα καὶ τροπὰς	ἡλίου	καὶ σελήνης φασὶ ποιεῖν, τὸ
[2, 6]	γῆν καὶ θερμαινομένων ὑπὸ τοῦ	ἡλίου	καὶ τῆς γῆς ἀναγκαῖον πλείω
[2, 8]	πολλήν, ὥσθ' ὑπό τε τοῦ	ἡλίου	καὶ τοῦ ἐν αὐτῇ πυρὸς
[2, 9]	γὰρ τὸ ὕδωρ ὑπὸ τοῦ	ἡλίου	καὶ τοῦ πυρὸς γίγνεται θερμόν·
[2, 4]	τὴν ὑπεροχήν. Φερομένου δὴ τοῦ	ἡλίου	κύκλῳ, καὶ ὅταν μὲν πλησιάζῃ,
[2, 5]	πολλῆς, ὧν τηκομένων ὑπὸ τοῦ	ἡλίου	μετὰ τὰς θερινὰς τροπὰς μᾶλλον
[2, 6]	τοὺς ἐχομένους κατὰ τὴν τοῦ	ἡλίου	μετάστασιν, διὰ τὸ κινεῖσθαι μάλιστα
[2, 1]	γῆν τόπον, ὑπὸ δὲ τοῦ	ἡλίου	ξηραινόμενον τὸ μὲν διατμίσαν πνεύματα
[2, 5]	θερμότητος καὶ ὑπὸ τῆς τοῦ	ἡλίου	οἷον τύφεσθαι καὶ θυμιᾶσθαι. Τῆς
[2, 1]	αὐτῶν θερμαινομένης φασὶν ὑπὸ τοῦ	ἡλίου	τῆς γῆς οἷον ἱδρῶτα γίγνεσθαι·
[2, 3]	ὄντος καὶ ἀναχθέντος ὑπὸ τοῦ	ἡλίου	τὸ ὑπολειφθὲν ἐγένετο θάλαττα, εἴτ'
[2, 2]	ὡς ἡμεῖς) φερομένου δὲ τοῦ	ἡλίου	τοῦτον τὸν τρόπον, καὶ διὰ
[2, 2]	καὶ τὸ μόνον φροντίσαι τοῦ	ἡλίου,	τῶν δ' ἄλλων ἄστρων αὐτοὺς
[2, 2]	λαβόντες οὕτω καὶ περὶ τοῦ	ἡλίου	ὑπέλαβον. Τὸ δ' οὐκ ἔστιν
[2, 8]	ἀρχὴν λάβωσιν ἀπὸ τῆς τοῦ	ἡλίου	φορᾶς ἤδη κατὰ τὰς διαφορὰς
[2, 8]	διὰ τὴν ἀπουσίαν τὴν τοῦ	ἡλίου·	ὥστ' ἔσω γίγνεται πάλιν ἡ
[2, 5]	πρὸς τὸν ἄνω πόλον, καθ'	ἡμᾶς,	τῆς δὲ πρὸς τὸν ἕτερον
[2, 3]	αἴτια διαφεύγειν φαίνεται τὸν λόγον·	ἡμεῖς	δὲ λέγωμεν ἀρχὴν λαβόντες τὴν
[2, 9]	πάθος τοῦ πυρὸς ἀλλ' ἐνυπάρχοντος.	Ἡμεῖς	δέ φαμεν τὴν αὐτὴν εἶναι
[2, 7]	τὸν ὁρίζοντα τὴν οἰκουμένην, ὅσην	ἡμεῖς	ἴσμεν, ἕτερον ἀεὶ γιγνόμενον μεθισταμένων,
[2, 5]	τὸν ἕτερον πόλον ὥσπερ ὃν	ἡμεῖς	οἰκοῦμεν πρὸς τὸν ὑπὲρ ἡμῶν,
[2, 2]	οἱ πλεῖστοι λέγουσιν εἴθ' ὡς	ἡμεῖς)	φερομένου δὲ τοῦ ἡλίου τοῦτον
[2, 4]	ὕδατα, καὶ νύκτωρ ἢ μεθ'	ἡμέραν·	ἀλλ' οὐ δοκεῖ, διὰ τὸ
[2, 2]	ὡς γιγνόμενον ἀεὶ φαίνεται καθ'	ἡμέραν.	Ἐκ ταύτης δὴ τῆς ἀπορίας
[2, 8]	τῶν σεισμῶν· ἢ γὰρ μεθ'	ἡμέραν	ἢ μικρὸν μετὰ δυσμάς, αἰθρίας
[2, 2]	καὶ γλυκύτατον ἀνάγεται καθ' ἑκάστην	ἡμέραν	καὶ φέρεται διακρινόμενον καὶ ἀτμίζον
[2, 4]	λανθάνειν τὰ νυκτερινὰ τῶν μεθ'	ἡμέραν	μᾶλλον) τὸ δὴ κατιὸν ὕδωρ
[2, 2]	οὐδαμοῦ φαίνεται (καθ' ἑκάστην γὰρ	ἡμέραν	ποταμῶν ῥεόντων ἀναρίθμων καὶ τὸ
[2, 2]	μὲν διαμεῖναι ἂν ὅλην τὴν	ἡμέραν,	τὸ δ' ὥσπερ εἴ τις
[2, 9]	ὂν τὸ φέγγος τὸ τῆς	ἡμέρας	ἀφανίζειν. Τὰ μὲν οὖν λεγόμενα
[2, 8]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τῆς	ἡμέρας	ἡ μεσημβρία (ὁ γὰρ ἥλιος
[2, 9]	μᾶλλον τοῦτο νύκτωρ· τῆς γὰρ	ἡμέρας	οὐ φαίνεται διὰ τὸ πλέον
[2, 8]	τῶν σεισμῶν, οἱ δὲ τῆς	ἡμέρας	περὶ μεσημβρίαν· νηνεμώτατον γάρ ἐστιν
[2, 5]	ὅτε πόρρω· καὶ τὰς μὲν	ἡμέρας	πνέουσι, τὰς δὲ νύκτας παύονται.
[2, 8]	μέχρι περὶ τετταράκοντα πρόεισι πολλάκις	ἡμέρας,	ὕστερον δὲ καὶ ἐφ' (ἓν
[2, 2]	καθάπερ Ἡράκλειτός φησιν, νέος ἐφ'	ἡμέρῃ	ἐστίν, ἀλλ' ἀεὶ νέος συνεχῶς.
[2, 5]	διὰ τὸ μέγεθος τοῦ ἄστρου	ἡμερῶν	γίγνεται πλῆθος· αἱ δὲ μεταβολαὶ
[2, 8]	καὶ αἱ νύκτες δὲ τῶν	ἡμερῶν	νηνεμώτεραι διὰ τὴν ἀπουσίαν τὴν
[2, 8]	δὲ τούτων καὶ πρὸς τὴν	ἡμετέραν	αἴσθησιν πολλαχῇ γέγονεν· ἤδη γὰρ
[2, 2]	τὸ τῆς ὑγρᾶς, εἰρήσθω τοσαῦθ'	ἡμῖν.	~Γ' Περὶ δὲ τῆς ἁλμυρότητος
[2, 2]	λιμνάζειν, οἷον καὶ τὴν παρ'	ἡμῖν	εἶναι θάλατταν, πάντα δὲ πάλιν
[2, 1]	φαίνεται ῥέουσα, τοιαῦτα καὶ τοσαῦθ'	ἡμῖν	εἰρήσθω. ~Β' (Περὶ δὲ τῆς
[2, 6]	παθημάτων καὶ περὶ ἕκαστον, τοσαῦθ'	ἡμῖν	εἰρήσθω. ~Ζ' Περὶ δὲ σεισμοῦ
[2, 4]	λέγωμεν, λαβόντες ἀρχὴν τὴν εἰρημένην	ἡμῖν	ἤδη πρότερον. Ἔστι γὰρ δύ'
[2, 5]	φαίνεται γὰρ ὑπὲρ κεφαλῆς γιγνόμενος	ἡμῖν,	ὅταν ᾖ κατὰ τὸν μεσημβρινόν.
[2, 3]	ποιεῖν ἢ πάσχειν, εἴρηται σχεδὸν	ἡμῖν	περὶ τῶν πλείστων. ~Δ' Περὶ
[2, 5]	ἡμεῖς οἰκοῦμεν πρὸς τὸν ὑπὲρ	ἡμῶν,	δῆλον ὡς ἀνάλογον ἕξει τά
[2, 8]	ὅτι ὥσπερ ἐν τῷ σώματι	ἡμῶν	καὶ τρόμων καὶ σφυγμῶν αἴτιόν
[2, 6]	τὸ ἕτερον ἔκτμημα τὸ ὑφ'	ἡμῶν	οἰκούμενον· ἔσται γὰρ κἀκεῖνο διελεῖν
[2, 4]	τοῦ ἄνωθεν ἀναθυμιᾶται, τοῦτο δ'	ἦν	ἀνέμου σῶμα· καὶ ὅταν ἡ
[2, 3]	δὲ καὶ τὸ πρῶτον εὐθὺς	ἦν,	λεκτέον τίς ἡ αἰτία, καὶ
[2, 8]	Ἀχαΐ αν· ἔξω μὲν γὰρ	ἦν	νότος, ἐκεῖ δὲ βορέας, νηνεμίας
[2, 3]	ἐστιν ἡ αὐτή, ἢ οὔτ'	ἦν	οὔτ' ἔσται ἀλλ' ὑπολείψει· καὶ
[2, 5]	τροπῶν (σκιὰ γὰρ οὐκ ἂν	ἦν	πρὸς ἄρκτον, νῦν δ' ἀοίκητοι
[2, 2]	πῦρ, οὐδὲ τὸν ἥλιον εἰκὸς	ἦν	ὑπολαβεῖν, οὐδ' εἰ πᾶν θερμαίνων
[2, 3]	τὴν ἀλήθειαν ζητοῦσιν ἧττον· δι'	ἣν	γὰρ αἰτίαν ἔμεινε τὸ πρῶτον,
[2, 3]	ἐν Παλαιστίνῃ τοιαύτη λίμνη, εἰς	ἣν	ἐάν τις ἐμβάλῃ συνδήσας ἄνθρωπον
[2, 3]	λέγωμεν ἀρχὴν λαβόντες τὴν αὐτὴν	ἣν	καὶ πρότερον· ἐπειδὴ γὰρ κεῖται
[2, 9]	ἀσθενεῖ πυρώσει, καὶ τοῦτ' ἔστιν	ἣν	καλοῦμεν ἀστραπήν, ᾗ ἂν ὥσπερ
[2, 9]	ἐγγιγνόμενον πνεῦμα ὑπὸ τοῦ πυρός,	ἣν	οὔτε δυνατὸν ἐνυπάρχειν πρότερον, οὔτ'
[2, 6]	ἔχει πολλὴν ὕλην καὶ ἀτμίδα	ἣν	προωθεῖ. Αἴθριοι δὲ ἀπαρκτίας, θρασκίας,
[2, 3]	ἀναχθὲν ὕδωρ ὑπὸ τοῦ ἡλίου	ἥξει	πάλιν, ἢ εἴπερ τοῦτ' ἔσται,
[2, 8]	γῆς. Αἱ δ' ἐγγὺς τῆς	ἠπείρου	μόριόν εἰσιν τῆς ἠπείρου· τὸ
[2, 8]	τῆς ἠπείρου μόριόν εἰσιν τῆς	ἠπείρου·	τὸ γὰρ μεταξὺ διὰ μικρότητα
[2, 8]	γῆς ἀναφυσώμενον ἀπωθεῖσθαι πάλιν εἴσω,	ᾗπερ	ἐπέρχεται ἡ θάλαττα ταύτῃ. Ποιεῖ
[2, 8]	κινήσας ἄνεμος, (οἷον καὶ περὶ	Ἡράκλειαν	ἐγένετο τὴν ἐν τῷ Πόντῳ
[2, 2]	ὁ ἥλιος οὐ μόνον καθάπερ	Ἡράκλειτός	φησιν, νέος ἐφ' ἡμέρῃ ἐστίν,
[2, 5]	ἔξω καὶ τῶν στηλῶν τῶν	Ἡρακλείων	διὰ τὴν θάλατταν οὐ φαίνεται
[2, 1]	φαίνεσθαι μεγάλην. Ἡ δ' ἐντὸς	Ἡρακλείων	στηλῶν ἅπασα κατὰ τὴν τῆς
[2, 5]	τοῦ πλάτους. Τὸ γὰρ ἀπὸ	Ἡρακλείων	στηλῶν μέχρι τῆς Ἰνδικῆς τοῦ
[2, 3]	μυθολογοῦσιν, ἐξουσίας δοθείσης ὑπὸ τοῦ	Ἡρακλέους,	ὅτ' ἦλθεν ἄγων ἐκ τῆς
[2, 8]	τὰ ὑπόλοιπα τούτων, ἀνάγκη σείειν,	ἠρεμαιότερον	δὲ καὶ μέχρι τούτου ἕως
[2, 8]	ᾧ κατείχετο ὁ ἀὴρ καὶ	ἠρέμει,	πάλιν κινεῖται καὶ γίγνεται πνεῦμα
[2, 3]	ποιήσει πάμπαν. Ἐκείνῳ μὲν οὖν	ἥρμοττεν	ὀργιζομένῳ πρὸς τὸν πορθμέα τοιοῦτον
[2, 2]	τῆς ἐκροῆς, οἷον εἰ ῥεῖν	ἤρξαντο	κάτωθεν, ἄνωθεν εἰσβάλλειν. Εἶναι δὲ
[2, 2]	περιάγειν εἰς τὴν ἀρχήν, ὅθεν	ἤρξαντο	ῥεῖν, πολλὰ μὲν κατὰ τὸν
[2, 3]	ἀρχὴν ἀπεσβέσθαι τοῦ πυρός, δι'	ἧς	δὲ διηθοῦνται γῆς, ἔτι μένειν
[2, 8]	ἅπασαν ἀνήλωσεν τὴν ὕλην, ἐξ	ἧς	ἐποίησε τὸν ἄνεμον, ὃν καλοῦμεν
[2, 8]	πάθους, καὶ ἡ ἀρχὴ ἀφ'	ἧς	ἡ ἀναθυμίασις ἐγένετο καὶ ἡ
[2, 9]	τοῖς περιεχομένοις νέφεσι ποιεῖ πληγήν,	ἧς	ὁ ψόφος καλεῖται βροντή. Γίγνεται
[2, 8]	ἄνευ τῆς θαλάττης ὅλης, ὑφ'	ἧς	περιεχόμεναι τυγχάνουσιν. Περὶ μὲν οὖν
[2, 6]	μεσημβρία τε γὰρ αὕτη ἀφ'	ἧς	πνεῖ, καὶ τὸ Θ τῷ
[2, 2]	οἵανπερ τῇ γιγνομένῃ φλογί, δι'	ἧς	τὸ εἰκὸς λαβόντες οὕτω καὶ
[2, 6]	διάμετρος ταύτην πρὸς ὀρθὴν τέμνουσα,	ἧς	τὸ ἐφ' οὗ Η ἔστω
[2, 1]	εἰ κατά τινα τόπον αὐτῶν	ἦσαν.	Ῥέουσα δ' ἡ θάλαττα φαίνεται
[2, 9]	Οὗτοι μὲν οὖν οὔπω συνήθεις	ἦσαν	ταῖς περὶ τῆς ἀνακλάσεως δόξαις,
[2, 3]	ἢ εἴπερ τοῦτ' ἔσται, ἀναγκαῖον	ἤτοι	ἀεὶ ἢ μέχρι οὗπερ ἂν
[2, 8]	συναθροίσῃ πολλήν· τότε γὰρ ἀναγκαῖον	ἡττηθέντος	τούτου τοῦ πνεύματος ἀθρόαν ὠθουμένην
[2, 7]	δὲ τοῖς οὕτως ὑπολαμβάνουσιν ἀναγκαῖον	ἧττον	ἀεὶ τοὺς σεισμοὺς φάναι γίγνεσθαι,
[2, 8]	δὲ ταῖς νήσοις ταῖς ποντίαις	ἧττον	γίγνονται σεισμοὶ τῶν προσγείων· τὸ
[2, 3]	τοῖς δὲ τὴν ἀλήθειαν ζητοῦσιν	ἧττον·	δι' ἣν γὰρ αἰτίαν ἔμεινε
[2, 3]	συμμειχθῆναί τινα γῆν τοιαύτην, οὐδὲν	ἧττον	ἐλθόντος πάλιν τοῦ διατμίσαντος ὕδατος
[2, 4]	συνεχῶς μὲν μᾶλλον δὲ καὶ	ἧττον	καὶ πλείω καὶ ἐλάττω γίγνεσθαι
[2, 5]	πόρρω ὄντα τὸν ἥλιον ἐνισχύειν	ἧττον.	Οὐ συνεχεῖς δ' ὁμοίως πνέουσι,
[2, 3]	ἡ γῆ τῷ μᾶλλον καὶ	ἧττον	παντοδαπὰς λαμβάνει μορφὰς καὶ χρόας
[2, 1]	δ' ἤδη τούτων ἔξω πελάγη	ἧττον	ποιεῖ τοῦτ' ἐπιδήλως. Ἐκείνοις δὲ
[2, 3]	ὅθεν ἄρχεται πνεῖν ψυχρός, οὐδὲν	ἧττον	προϊὼν διὰ τὸ συμπεριλαμβάνειν πολλὴν
[2, 9]	ὃν καλοῦσιν οἱ μὲν τὸν	Ἥφαιστον	γελᾶν, οἱ δὲ τὴν Ἑστίαν,
[2, 6]	χειμερινή. Ἀπὸ δὲ τοῦ Ζ	ἤχθω	διάμετρος ἐπὶ τὸ Γ, καὶ
[2, 8]	μέλλῃ πνευσεῖσθαι νότος, προσημαίνει πρότερον·	ἠχοῦσι	γὰρ οἱ τόποι ἐξ ὧν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/11/2009