Livre, chapitre
[2, 8]	μὲν γὰρ ἄγαν ψυχρόν, τὸ	δ'	ἄγαν ξηρόν ἐστι· καὶ ἐν
[2, 3]	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν, ἀνάγεται	δ'	ἀεί τι μέρος αὐτῆς μετὰ
[2, 4]	ἄνωθεν καὶ πρὶν πνεῖν, ὁ	δ'	ἀὴρ ἐπίδηλος, κἂν ᾖ νέφος
[2, 1]	τούτου δ' ὁ Αἰγαῖος, τοῦ	δ'	Αἰγαίου ὁ Σικελικός· ὁ δὲ
[2, 6]	ἐμπίπτουσιν τοῖς ἄλλοις πνέουσιν· ἡ	δ'	αἰτία εἴρηται καὶ τούτου πρότερον.
[2, 6]	δὲ ἀπαρκτίας, θρασκίας, ἀργέστης· ἡ	δ'	αἰτία εἴρηται πρότερον. Ἀστραπὰς δὲ
[2, 2]	παντὸς ὕδατος, ἀλλ' ἁλμυρόν. Τὸ	δ'	αἴτιον ἅμα ταύτης τε τῆς
[2, 2]	μόνον φροντίσαι τοῦ ἡλίου, τῶν	δ'	ἄλλων ἄστρων αὐτοὺς παριδεῖν τὴν
[2, 2]	διὰ κουφότητα πᾶν ἀνάγεται, τὸ	δ'	ἁλμυρὸν ὑπομένει διὰ βάρος οὐκ
[2, 8]	δὲ πνεῦμα ὡς ἀρχή. Ὅπου	δ'	ἅμα κῦμα σεισμῷ γέγονεν, αἴτιον,
[2, 8]	τοῦ βάθους ἡ διάκρισις. Ὅπου	δ'	ἂν γένηται τοιοῦτος σεισμός, ἐπιπολάζει
[2, 4]	γῆν αὐτὴν ξηραίνει θερμαίνων· τῆς	δ'	ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴρηται, διπλῆς οὔσης,
[2, 4]	ἐκ χλωρῶν ξύλων καπνόν, ἡ	δ'	ἀναθυμίασις αὕτη ἄνεμός ἐστιν, εὐλόγως
[2, 6]	θερινή, τὸ δ' ἐφ' οὗ	Δ	ἀνατολὴ χειμερινή, τὸ δ' ἐφ'
[2, 8]	πολλάκις ἐπὶ μικρὸν τόπον, οἱ	δ'	ἄνεμοι οὔ· κατὰ μέρος μέν,
[2, 8]	διὰ τοῦτον τὸν τρόπον, οἱ	δ'	ἄνεμοι οὔ· τὰ μὲν γὰρ
[2, 2]	περὶ τὸ μέσον εἱλεῖσθαι· κινούμενον	δ'	ἄνω καὶ κάτω ποιεῖν τὴν
[2, 5]	ἂν ἦν πρὸς ἄρκτον, νῦν	δ'	ἀοίκητοι πρότερον γίγνονται οἱ τόποι
[2, 9]	οἱ δὲ τὴν Ἑστίαν, οἱ	δ'	ἀπειλὴν τούτων. γίγνεται δ' ὅταν
[2, 5]	πρὶν γενέσθαι τὴν ἀναθυμίασιν· ὅταν	δ'	ἀπέλθῃ μικρόν, σύμμετρος ἤδη γίγνεται
[2, 6]	ἀπέχοντα κατὰ τὸ εἶδος· πλεῖστον	δ'	ἀπέχει κατὰ τόπον τὰ κείμενα
[2, 6]	τόπον ἐναντία κατὰ τόπον, πλεῖστον	δ'	ἀπέχει τὰ κατὰ διάμετρον, ἀναγκαῖον
[2, 6]	ἐστι τὰ ἀπ' ἀνατολῆς· τὰ	δ'	ἀπὸ δυσμῆς ἀπολείπει τε θᾶττον
[2, 8]	θερμὸν ἐκ τοῦ ἀέρος, ἤδη	δ'	ἀπομαραινόμενον, νηνεμία γίγνεται ἀντιμεθισταμένου τοῦ
[2, 3]	δὲ τὴν Σκυθικὴν πικρά· τὸ	δ'	ἀπορρέον αὐτῆς τὸν ποταμὸν εἰς
[2, 3]	ἀτμιδώδης· διὸ (ψυ( χρός· τῷ	δ'	ἀπωθεῖν αἴθριος ἐνταῦθα, ἐν δὲ
[2, 3]	τίς ἐστιν ὕδατος πλατυτέρου, ἀπορρεῖ	δ'	(αὕτη εἰς ποταμὸν πλησίον γλυκὺν
[2, 8]	γίγνεσθαι τοῦτο τὸ πάθος. Τὸ	δ'	αὐτὸ αἴτιον καὶ τοῦ εἰωθότος
[2, 2]	καὶ τὸ μέγεθος ὄντων. Τὸ	δ'	αὐτὸ συμβαίνει καὶ τούτοις ἄλογον
[2, 1]	ἔσεσθαί ποτε πᾶσαν ξηράν. Ἔνιοι	δ'	αὐτῶν θερμαινομένης φασὶν ὑπὸ τοῦ
[2, 6]	κωλύει, οἷον τὸν Ζ καὶ	Δ.	Διὰ (τοῦτο ἅμα πνέουσιν ἐνίοτε
[2, 3]	τί ἔσται τὸ ξηραῖνον; εἰ	δ'	ἐάσει εἶναι τὴν περιφοράν, ἀεὶ
[2, 8]	αἱ ἐκ τῆς γῆς. Αἱ	δ'	ἐγγὺς τῆς ἠπείρου μόριόν εἰσιν
[2, 3]	ἄλλο γίγνεται τούτων ἕκαστον, τὸ	δ'	εἶδος τοῦ πλήθους ἑκάστου τούτων
[2, 6]	τοῦτον τέτακται τὸν τρόπον· τοῦ	δ'	εἶναι πλείους ἀνέμους ἀπὸ τῶν
[2, 2]	παρασκευάζειν αὐτῷ τὴν τροφήν· ἀναγκαῖον	δ'	εἶναι τοῦτο συμβαίνειν περὶ αὐτὸν
[2, 7]	αἰθέρα πεφυκότα φέρεσθαι ἄνω, ἐμπίπτοντα	δ'	εἰς τὰ κάτω τῆς γῆς
[2, 1]	εἰς τὸν Πόντον ῥεῖ, οὗτος	δ'	εἰς τὸν Αἰγαῖον. Τὰ δ'
[2, 6]	μὲν ἀπὸ τῆς ἄρκτου, τελευτῶντες	δ'	εἰς τοὺς πόρρω· τοῖς δὲ
[2, 6]	καὶ οἷς εἰσιν ἐναντίοι· ἕτεροι	δ'	εἰσὶν καθ' οὓς οὐκ ἔστιν
[2, 8]	συνεχὲς ἔξω ῥεῖ πᾶν, ὁτὲ	δ'	εἴσω πᾶν, ἐνίοτε δὲ καὶ
[2, 4]	ἐκ τῆς (γῆς ἐστιν. Ὅτι	δ'	ἐκ πολλῶν ἀναθυμιάσεων συνιουσῶν κατὰ
[2, 8]	τοῦ πνεύματος τὸν ψόφον. Ὅταν	δ'	ἔλαττον ᾖ ἢ ὥστε κινῆσαι
[2, 9]	τοῖς νέφεσιν ἐγγίγνεται πῦρ· τοῦτο	δ'	Ἐμπεδοκλῆς μέν φησιν εἶναι τὸ
[2, 9]	τὸν ἄνω διασπείρεται τόπον· ὅση	δ'	ἐμπεριλαμβάνεται τῆς ξηρᾶς ἀναθυμιάσεως ἐν
[2, 3]	ἁλμυρὰ εἶναι τῶν ποταμῶν· τοῦτο	δ'	ἐν ἐκείνοις ἔρχεται εἰς τὸν
[2, 1]	ταλαντεύεσθαι δεῦρο κἀκεῖσε πολλάκις. Τοῦτο	δ'	ἐν μὲν πολλῷ πλήθει θαλάττης
[2, 4]	πᾶν εἰς τὴν γῆν, ὑπάρχει	δ'	ἐν τῇ γῇ πολὺ πῦρ
[2, 2]	ἀναξηραίνεται ταχὺ καὶ ἀδήλως. Τὸ	δ'	ἐν τῷ Φαίδωνι γεγραμμένον περί
[2, 4]	δὲ αὕτη μὲν ἔμεινεν, ἡ	δ'	ἐναντία ταὐτὸν ἐποίησεν. Καὶ συμβαίνει
[2, 6]	οὗ Η ἔστω ἄρκτος· τούτῳ	δ'	ἐναντίον ἐξ ἐναντίας, τὸ ἐφ'
[2, 8]	ἢ ἔξω ὁρμᾷ πᾶσα. Τὸ	δ'	ἐνίους γίγνεσθαι καὶ πνεύματος ὄντος
[2, 8]	γὰρ τὸ μὲν ἔξω τὸ	δ'	ἐντός, ἀλλ' ἀθρόως φερόμενον ἀναγκαῖον
[2, 8]	θερμαινομένης πολὺ μὲν ἔξω πολὺ	δ'	ἐντὸς γίγνεσθαι τὸ πνεῦμα· καὶ
[2, 1]	ταλάντωσιν ἐκεῖ φαίνεσθαι μεγάλην. Ἡ	δ'	ἐντὸς Ἡρακλείων στηλῶν ἅπασα κατὰ
[2, 3]	δυνάμει θερμότητα ἐν αὑτοῖς. Ὁρᾶν	δ'	ἔξεστι καὶ τὴν κονίαν καὶ
[2, 1]	τὴν ἔκχυσιν οὐ βαθέα, τὰ	δ'	ἔξω πελάγη βαθέα μᾶλλον. Περὶ
[2, 1]	καὶ Τυρρηνικὸς βαθύτατοι πάντων. Τὰ	δ'	ἔξω στηλῶν βραχέα μὲν διὰ
[2, 3]	ἀλλ' ἢ τοῖς τόποις (τοῦτο	δ'	ἐπ' ἀμφοτέρων ἀνάγκη συμβαίνειν ὁμοίως)
[2, 1]	οὐδὲν ὁρῶμεν πηγαῖον γιγνόμενον. (Ἔτι	δ'	ἐπεὶ πλείους εἰσὶ θάλατται πρὸς
[2, 4]	τὸ μὲν ὅλον ἀνώνυμος, τῷ	δ'	ἐπὶ μέρους ἀνάγκη χρωμένους καθόλου
[2, 9]	ὄψιν προτερεῖν τῆς ἀκοῆς. Δηλοῖ	δ'	ἐπὶ τῆς εἰρεσίας τῶν τριήρων·
[2, 6]	τὸ Γ, καὶ ἀπὸ τοῦ	Δ	ἐπὶ τὸ Ε. Ἐπεὶ οὖν
[2, 2]	μὴ ῥέοντα ἀναδίδωσιν πάντα· τὴν	δ'	ἐπίρρυσιν ποιεῖν ἐφ' ἕκαστα τῶν
[2, 8]	μικρὰ κερματισθέντος τοῦ ἀέρος. Τεκμήριον	δ'	ἐστὶ τοῦ ῥεῖν ὑπὸ γῆν
[2, 5]	γὰρ κυκλοτερῆ τὴν οἰκουμένην, τοῦτο	δ'	ἐστὶν ἀδύνατον κατά τε τὰ
[2, 3]	ψυχθὲν ἁλῶν γίγνεται πλῆθος. Ὅσα	δ'	ἐστὶν ἁλμυρὰ ῥεύματα ποταμῶν ἢ
[2, 4]	αὐτῶν ἐχόντων τὴν ἀρχήν. Ἐπεὶ	δ'	ἐστὶν ἄνεμος πλῆθός τι τῆς
[2, 3]	καὶ τὰ κατιόντα πάλιν. Ὅτι	δ'	ἐστὶν ἐν μείξει τινὸς τὸ
[2, 8]	περὶ τὴν Ἱερὰν νῆσον (αὕτη	δ'	ἐστὶν μία τῶν Αἰόλου καλουμένων
[2, 1]	μὲν διὰ τὸν πηλόν, ἄπνοα	δ'	ἐστὶν ὡς ἐν κοίλῳ τῆς
[2, 3]	καὶ περὶ τὰς ταριχείας. Εἰ	δ'	ἔστιν ὥσπερ μυθολογοῦσί τινες ἐν
[2, 3]	χροιὰν οὐχ ὁμοίως λευκοί. Τοιοῦτον	δ'	ἕτερον γίγνεται καὶ ἐν Ὀμβρικοῖς·
[2, 4]	δυνατὸν ἀλλ' ἀναγκαῖόν ἐστιν. Ἐπειδὴ	δ'	ἕτερον ἑκατέρας τὸ εἶδος, φανερὸν
[2, 6]	εἴρηται καὶ τούτου πρότερον. Οἱ	δ'	ἐτησίαι περιίστανται τοῖς μὲν περὶ
[2, 5]	διὰ τὴν ἀοριστίαν εἰσίν. Οἱ	δ'	ἐτησίαι πνέουσι μετὰ τροπὰς καὶ
[2, 6]	γὰρ κεῖται) Ἀπὸ δὲ τοῦ	Δ	εὖρος· οὗτος γὰρ ἀπ' ἀνατολῆς
[2, 6]	οὗ Δ ἀνατολὴ χειμερινή, τὸ	δ'	ἐφ' οὗ Γ δυσμὴ χειμερινή.
[2, 6]	ᾧ Ε δυσμὴ θερινή, τὸ	δ'	ἐφ' οὗ Δ ἀνατολὴ χειμερινή,
[2, 6]	ἐφ' οὗ Θ, μεσημβρία· τὸ	δ'	ἐφ' οὗ Ζ ἀνατολὴ θερινή,
[2, 6]	οὗ Ζ ἀνατολὴ θερινή, τὸ	δ'	ἐφ' ᾧ Ε δυσμὴ θερινή,
[2, 8]	καὶ περὶ τὴν γῆν. Ὅσην	δ'	ἔχει τὸ πνεῦμα δύναμιν, οὐ
[2, 1]	τινα τόπον αὐτῶν ἦσαν. Ῥέουσα	δ'	ἡ θάλαττα φαίνεται κατά τε
[2, 9]	πυρὸς ἐμπερίληψις, ἀμφοτέρως μέν, μᾶλλον	δ'	ἡ κατάσπασις τοῦ ἄνωθεν αἰθέρος.
[2, 4]	ὑγρὰ ἡ δὲ ξηρά· καλεῖται	δ'	ἡ μὲν ἀτμίς, ἡ δὲ
[2, 4]	καπνώδους, ἀμφοτέρας ἀναγκαῖον γίγνεσθαι. Τούτων	δ'	ἡ μὲν ὑγροῦ πλέον ἔχουσα
[2, 9]	ὁ ψόφος καλεῖται βροντή. Γίγνεται	δ'	ἡ πληγὴ τὸν αὐτὸν τρόπον,
[2, 2]	ἀλλ' ἀεὶ νέος συνεχῶς. Ἔτι	δ'	ἡ ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἀναγωγὴ
[2, 1]	δ' εἰς τὸν Αἰγαῖον. Τὰ	δ'	ἤδη τούτων ἔξω πελάγη ἧττον
[2, 5]	τῆς φορᾶς αὐτῶν. ~Ε' Ὁ	δ'	ἥλιος καὶ παύει καὶ συνεξορμᾷ
[2, 8]	ἐφ' ἓν ἁπάσας ὁρμᾶν· ὁ	δ'	ἥλιος οὐχ ὁμοίως δύναται, τὰς
[2, 4]	ὑπὸ τοῦ ἄνωθεν ἀναθυμιᾶται, τοῦτο	δ'	ἦν ἀνέμου σῶμα· καὶ ὅταν
[2, 3]	ἐν τοῖς ἀγγείοις ἁλμυρίς, τῷ	δ'	ἱδρῶτι συνεκκρινομένης ἐκ τῶν σαρκῶν,
[2, 8]	τῆς ὀψιαίτερον ἐκλείψεως ὀψιαίτερον. Ὅταν	δ'	ἰσχυρὸς γένηται σεισμός, οὐκ εὐθὺς
[2, 1]	(μὲν Μαιώτιδος ὁ Πόντος, τούτου	δ'	ὁ Αἰγαῖος, τοῦ δ' Αἰγαίου
[2, 5]	πνέοντα ἄνεμον εἶναι νότον. Ἐκεῖνος	δ'	ὁ τόπος διὰ τὴν τοῦ
[2, 8]	οὖσαν καθ' αὑτήν. Οὐ δοκοῦσι	δ'	οἱ ἄνεμοι εἶναι θερμοὶ διὰ
[2, 4]	καὶ κυριώτατα τῶν πνευμάτων. Καλοῦνται	δ'	οἱ μὲν ἀπὸ τῆς ἄρκτου
[2, 8]	καὶ τὴν αἰτίαν αὐτῶν. Νυκτὸς	δ'	οἱ πλείους καὶ μείζους γίγνονται
[2, 5]	τῆς γῆς ἐκτμήματα ποιοῦσι. Ταῦτα	δ'	οἰκεῖσθαι μόνα δυνατόν, καὶ οὔτ'
[2, 8]	σεισμῶν οἷον τρόμον εἶναι τὸν	δ'	οἷον σφυγμόν, καὶ καθάπερ συμβαίνει
[2, 1]	Ταῦτα δὲ πάντα χειρόκμητα, λέγω	δ'	οἷον τὰ φρεατιαῖα καλούμενα· πάντων
[2, 8]	ὁ τρόμος, ἐπὶ πλάτος· γίγνεται	δ'	ὀλιγάκις καὶ κατά τινας τόπους,
[2, 6]	καλοῦσιν οἱ μὲν ἀργέστην; οἱ	δ'	ὀλυμπίαν, οἱ δὲ σκίρωνα· οὗτος
[2, 8]	ἀπομαραινομένου διὰ τὴν μετάστασιν. Τὸ	δ'	ὅμοιον συμβαίνει καὶ ἐν τῇ
[2, 5]	συνεχῶς εἶναι πᾶσαν οἰκουμένην) ἐπεὶ	δ'	ὁμοίως ἔχειν ἀνάγκη τόπον τινὰ
[2, 5]	ἥλιον ἐνισχύειν ἧττον. Οὐ συνεχεῖς	δ'	ὁμοίως πνέουσι, διότι τὰ μὲν
[2, 3]	τίς ἡ φύσις αὐτῶν, ἔτι	δ'	ὅσα πάθη κατὰ φύσιν αὐτοῖς
[2, 9]	οἱ δ' ἀπειλὴν τούτων. γίγνεται	δ'	ὅταν ἡ ἀναθυμίασις εἰς τὴν
[2, 3]	ἡ εἰς τὴν κύστιν (σημεῖον	δ'	ὅτι λεπτοτάτη ἐστίν· τὰ δὲ
[2, 5]	διὸ λανθάνοντες ποιοῦσιν ἐπιζητεῖν. Αἴτιον	δ'	ὅτι ὁ μὲν βορέας ἀπὸ
[2, 6]	καὶ θρασκίας καὶ ἀργέστης. Αἴτιον	δ'	ὅτι οἱ ἐκνεφίαι γίγνονται μάλιστα
[2, 5]	τὰς δὲ νύκτας παύονται. Αἴτιον	δ'	ὅτι πλησίον μὲν ὢν φθάνει
[2, 9]	ὅτι ἀνάκλασις ἡ ἀστραπή, τῶν	δ'	ὅτι πυρὸς μὲν ἡ ἀστραπὴ
[2, 4]	ὕδατος ἄφθονον λαμβάνει πλῆθος. Αἴτιον	δ'	ὅτι ὡς μὲν τὰ πολλὰ
[2, 2]	περὶ ὕδατος ἀνάγκη ζητεῖν. Τοιοῦτον	δ'	οὐδὲν ἄλλο φαίνεται σῶμα κείμενον
[2, 5]	γὰρ τὸ ἀνάλογον ἀποδώσει· νῦν	δ'	οὐκ ἔστιν· εἷς γὰρ μόνος
[2, 2]	περὶ τοῦ ἡλίου ὑπέλαβον. Τὸ	δ'	οὐκ ἔστιν ὅμοιον· ἡ μὲν
[2, 3]	ποταμὸν πλησίον γλυκὺν μέν, ἰχθῦς	δ'	οὐκ ἔχοντα· εἵλοντο γὰρ δή,
[2, 3]	ξηρὰ μὲν οὖσα ὑγραίνεται, ὑγρὰ	δ'	οὖσα οὐδὲν πάσχει τοιοῦτον. Πῶς
[2, 3]	τὸ λειφθὲν εἶναι θάλατταν· ὑγρὰν	δ'	οὖσαν ἰδίειν ἀδύνατον. Τὰ μὲν
[2, 3]	τὸ πολὺ τοῦτο πλῆθος. Μεμειγμένης	δ'	οὔσης, ὥσπερ εἴπομεν, τῆς τε
[2, 5]	πόλου πνέων ἄνεμος, δῆλον. Ἐπεὶ	δ'	οὔτ' ἐκεῖνος, οὔτε ὁ ἀπὸ
[2, 5]	τὴν ψυχρότητα τῶν νυκτῶν. θυμιᾶται	δ'	οὔτε τὸ πεπηγὸς οὔτε τὸ
[2, 4]	προσαγορεύειν αὐτὴν οἷον καπνόν· ἔστι	δ'	οὔτε τὸ ὑγρὸν ἄνευ τοῦ
[2, 8]	πνεύματος ὄντος ὁ σεισμός. Ἐλάττους	δ'	οὗτοι τὸ μέγεθος γίγνονταιv (διὰ
[2, 1]	τοιαῦται τῶν ὑδάτων εἰσίν· τούτων	δ'	οὕτω διωρισμένων ἀδύνατον πηγὰς εἶναι
[2, 3]	τεταγμένως συμβαίνειν πᾶσιν αὐτοῖς. Τούτων	δ'	οὕτως ἐχόντων, πειρατέον ἀποδοῦναι τὴν
[2, 6]	αὕτη γὰρ ἀνατολὴ θερινή. Ἐναντίος	δ'	οὐχ ὁ ἀπὸ τοῦ Ε
[2, 4]	σχεδὸν ἡμῖν περὶ τῶν πλείστων.	~Δ'	Περὶ δὲ πνευμάτων λέγωμεν, λαβόντες
[2, 4]	τὴν οἰκείαν ῥεῖ χώραν, ἡ	δ'	ὑγρὰ πρὸς τὴν γειτνιῶσαν, ἢ
[2, 2]	τροφήν, μέχρι τούτου ζῆν, τὸ	δ'	ὑγρὸν τῷ πυρὶ τροφὴν εἶναι
[2, 2]	διὰ τὸν ἥλιον ἅπαν, τὸ	δ'	ὑπολείπεται διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν.
[2, 2]	πότιμον ἄδηλον πλὴν ῥέον, τὸ	δ'	ὑπομένον, καὶ διότι τελευτὴ (μᾶλλον
[2, 8]	πνεῦμα τὸν σεισμὸν ἐποίησεν, ἡ	δ'	ὑπόστασις τοῦ κύματος τὸν κατακλυσμόν.
[2, 1]	τὴν ἔξω στηλῶν θάλατταν, ἡ	δ'	Ὑρκανία καὶ Κασπία κεχωρισμέναι τε
[2, 2]	ἂν ὅλην τὴν ἡμέραν, τὸ	δ'	ὥσπερ εἴ τις ἐπὶ τράπεζαν
[2, 9]	οἱ πυρῆνες οἱ ἐκ τῶν	δακτύλων	ἐκπηδῶντες· καὶ γὰρ ταῦτα βάρος
[2, 4]	ἔτη γίγνεται καὶ ὑγρά, ὁτὲ	δὲ	ἀνεμώδη καὶ αὐχμοί. Ὁτὲ μὲν
[2, 6]	καὶ ἀτμίδα ἣν προωθεῖ. Αἴθριοι	δὲ	ἀπαρκτίας, θρασκίας, ἀργέστης· ἡ δ'
[2, 6]	μάλιστα· οὗτοι γὰρ ψυχρότατοι. χαλαζώδεις	δὲ	ἀπαρκτίας καὶ θρασκίας καὶ ἀργέστης.
[2, 4]	ἀπὸ τῆς ἄρκτου βορέαι, οἱ	δὲ	ἀπὸ τῆς μεσημβρίας νότοι. Ἡ
[2, 6]	οὐρανὸν καικίας μὲν σφόδρα, λὶψ	δὲ	ἀραιοτέροις, καικίας μὲν διά τε
[2, 6]	καὶ εὖρος, ὃν ἀπηλιώτην. ξηροὶ	δὲ	ἀργέστης καὶ εὖρος· ἀπ' ἀρχῆς
[2, 6]	τὸ ἐχόμενον τῆς ἀρχῆς· ἡ	δὲ	ἀρχὴ οὕτω κινεῖται τῶν πνευμάτων
[2, 9]	περὶ τῶν μεγίστων. ~Θ' Περὶ	δὲ	ἀστραπῆς καὶ βροντῆς, ἔτι δὲ
[2, 4]	τόπων ἀπεώσθη ὑπὸ πνευμάτων· ὁτὲ	δὲ	αὕτη μὲν ἔμεινεν, ἡ δ'
[2, 5]	ἔλαττον ὄν, καὶ διακρίνει. Ἔτι	δὲ	αὐτὴν τὴν γῆν φθάνει ξηραίνων
[2, 4]	φύσις καὶ πῶς γίγνεται, ἔτι	δὲ	αὐχμῶν τε πέρι καὶ ἐπομβρίας,
[2, 3]	σύνεγγυς τόπων θερμός ἐστιν· ὁ	δὲ	βορέας ἅτε ἀφ' ὑγρῶν τόπων
[2, 8]	μὲν γὰρ ἦν νότος, ἐκεῖ	δὲ	βορέας, νηνεμίας δὲ γενομένης καὶ
[2, 9]	μὲν ἡ ἀστραπὴ διάλαμψις, ἡ	δὲ	βροντὴ σβέσις, οὐκ ἐγγιγνομένου παρ'
[2, 8]	σκολιαὶ γίγνονται αἱ ῥηγμῖνες, ὅταν	δὲ	γαλήνη ᾖ, διὰ τὸ μικρὰν
[2, 3]	εἰς ὃν ἀθρόοι ῥέουσιν. Ὁμοίως	δὲ	γελοῖον κἂν εἴ τις εἰπὼν
[2, 8]	νότος, ἐκεῖ δὲ βορέας, νηνεμίας	δὲ	γενομένης καὶ ῥυέντος εἴσω τοῦ
[2, 2]	ὅσοι μὴ εἰς ἀλλήλους· εἰς	δὲ	γῆν οὐδείς, ἀλλὰ κἂν ἀφανισθῇ,
[2, 3]	ἰσάζει ὡς ἐπίπαν εἰπεῖν) Ὅτι	δὲ	γίγνεται ἀτμίζουσα πότιμος καὶ οὐκ
[2, 8]	ἐναντία γίγνηται τὰ πνεύματα. Τοῦτο	δὲ	γίγνεται ὅταν τὸ (σεῖον τὴν
[2, 4]	θερμότητι ἀνάγοντος τὸ ὑγρόν, πορρωτέρω	(δὲ	γιγνομένου διὰ τὴν ψύξιν συνισταμένης
[2, 2]	ἤδη μετὰ τὴν γένεσιν, τοῦ	δὲ	γιγνομένου καὶ φθειρομένου πάλιν εἰς
[2, 5]	τῶν ἐτησίων καὶ προδρόμων. Ὅλως	δὲ	γίγνονται αἱ νηνεμίαι διὰ δύ'
[2, 6]	εἰσίν· ταχὺ γὰρ πηγνύουσιν. Ἐκνεφίαι	δὲ	γίγνονται μετοπώρου μὲν μάλιστα, εἶτα
[2, 8]	κύματος τὸν κατακλυσμόν. Κατὰ μέρος	δὲ	γίγνονται οἱ σεισμοὶ τῆς γῆς,
[2, 5]	τὴν ἀντικειμένην ὥραν, οὐχ οὕτως	δὲ	γίγνονται συνεχεῖς· διὸ λανθάνοντες ποιοῦσιν
[2, 2]	κἂν ἀφανισθῇ, πάλιν ἀναδύνουσιν. Μεγάλοι	δὲ	γίγνονται τῶν ποταμῶν οἱ μακρὰν
[2, 2]	ὑπομένει διὰ τὸ βάρος, τὸ	δὲ	γλυκὺ καὶ πότιμον ἀνάγεται διὰ
[2, 3]	τὰ ὄρη ἐποίησεν φανερά, τὸ	δὲ	δεύτερον τὰς νήσους, τὸ δὲ
[2, 1]	ἧττον ποιεῖ τοῦτ' ἐπιδήλως. Ἐκείνοις	δὲ	διά τε τὸ τῶν ποταμῶν
[2, 8]	μὲν διὰ τὸν πάγον, τὸ	δὲ	διὰ τὴν ἀλέαν ποιεῖ τὴν
[2, 5]	διὰ ψῦχος οὐκέτι κατοικοῦσιν, ἔνθα	δὲ	διὰ τὴν ἀλέαν. Τὰ δὲ
[2, 1]	πολλῷ πλήθει θαλάττης ἄδηλον· ᾗ	δὲ	διὰ τὴν στενότητα τῆς γῆς
[2, 7]	πολλαχῇ φαίνεσθαι τὴν γῆν. Ἔτι	δὲ	διὰ τίν' αἰτίαν περὶ τόπους
[2, 6]	τὸ Β, ἀνατολὴ ἰσημερινή· ἄλλη	δὲ	διάμετρος ταύτην πρὸς ὀρθὴν τέμνουσα,
[2, 9]	τοιούτων, καὶ οὕτω γίγνεσθαι. Τοῦτο	δὲ	διαφέρει πλεῖστον· ὅμοιον γὰρ κἂν
[2, 3]	εἰσβάλλει ποιεῖ πικρὸν ὅλον. Αἱ	δὲ	διαφοραὶ τούτων ἐκεῖθεν δῆλαι, ποῖοι
[2, 3]	ἀπεσβέσθαι τοῦ πυρός, δι' ἧς	δὲ	διηθοῦνται γῆς, ἔτι μένειν οὖσαν
[2, 5]	μὲν ᾖ χρόνος θερμαίνοντι, ἔτι	δὲ	ἐγγύς. Ὁμοίως δὲ καὶ μετὰ
[2, 4]	τρέπεται καὶ ἀφ' ὧν, οὗτοι	δέ	εἰσιν ὅ τε πρὸς ἄρκτον
[2, 6]	παντὸς εἶναι φαινόμενον, οὐκ ἀκριβοῖ	δέ.	Ἐναντία δὲ τούτοις οὐκ ἔστι
[2, 2]	γίγνεσθαι τὸ ἁλμυρὸν πότιμον. Ἀντίκειται	δὲ	ἑτέρα πρὸς ταύτην τὴν δόξαν
[2, 6]	τροπὰς θερινὰς μὲν ζέφυρος, χειμερινὰς	δὲ	εὖρος. Ἐπιπίπτουσι δὲ τοῖς ἄλλοις
[2, 8]	πνεύματος μέν εἰσιν κινήσεις, τοσαύτην	δὲ	ἔχουσιν ἰσχὺν ὥστε πολλοὺς ἅμα
[2, 2]	διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν. Τὸ	δὲ	ζητεῖν τὴν ἀρχαίαν ἀπορίαν, διὰ
[2, 6]	ὡς ὁ ἥλιος. Οἱ ἐναντίοι	δὲ	ἢ ταὐτὸ ποιοῦσιν ἢ ἐναντίον,
[2, 3]	πᾶσα μὲν ἡ ὑπόστασις, μάλιστα	δὲ	ἡ εἰς τὴν κύστιν (σημεῖον
[2, 1]	~ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ~Α' (Περὶ	δὲ	θαλάττης, καὶ τίς ἡ φύσις
[2, 2]	θαλάττης ἀλλὰ μᾶλλον ὕδατος. Φαίνεται	δὲ	θαλάττης, ὅτι τὸ μὲν ἁλμυρὸν
[2, 7]	ἐφ' οὗ τυγχάνομεν οἰκοῦντες, κάτω	δὲ	θατέρου. Πρὸς μὲν οὖν ταύτην
[2, 6]	ἔχουσι πρὸς ἀλλήλους, εἴρηται. ~Περὶ	δὲ	θέσεως αὐτῶν, καὶ τίνες ἐναντίοι
[2, 3]	ὥστε μηδένα ἰχθὺν ἐγγίγνεσθαι, τὰ	δὲ	ἱμάτια ῥύπτειν, ἐάν τις διασείσῃ
[2, 6]	τοῦτο γὰρ ἀνατολὴ ἰσημερινή. βορέας	δὲ	καὶ> ἀπαρκτίας ἀπὸ τοῦ Η·
[2, 3]	ποιεῖ τὸν χυμὸν τοῦτον. Ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐν τοῖς καομένοις· οὗ
[2, 2]	οὐκ ἂν ὑπολαμβάνοι καλῶς. Ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐν τούτοις· ἔστιν γάρ,
[2, 5]	ἄρκτον, πλεῖστοι βορέαι πνέουσιν. Ὅμως	δὲ	καὶ ἐνταῦθα ἐλλείπει καὶ οὐ
[2, 4]	καὶ ἀπὸ τούτων, ἐπὶ δυσμὰς	δὲ	καὶ ἐπ' ἀνατολὰς ἀεὶ φέρεται·
[2, 8]	τετταράκοντα πρόεισι πολλάκις ἡμέρας, ὕστερον	δὲ	καὶ ἐφ' (ἓν καὶ ἐπὶ
[2, 9]	ζέσιν ποιοῦσιν ἀλλὰ σίξιν· ἔστι	δὲ	καὶ ἡ σίξις μικρὰ ζέσις·
[2, 9]	ἀστραπὴν οὖσαν τῆς βροντῆς. Ἄλογος	δὲ	καὶ ἡ τοῦ πυρὸς ἐμπερίληψις,
[2, 4]	γὰρ τὸ συνεχῶς μὲν μᾶλλον	δὲ	καὶ ἧττον καὶ πλείω καὶ
[2, 2]	κατὰ τὸν αὐτὸν τόπον, τὰ	δὲ	καὶ καταντικρὺ τῇ θέσει τῆς
[2, 8]	ὁτὲ δ' εἴσω πᾶν, ἐνίοτε	δὲ	καὶ μερίζεται. Εἰ δὴ τοῦτ'
[2, 5]	θερμαίνοντι, ἔτι δὲ ἐγγύς. Ὁμοίως	δὲ	καὶ μετὰ χειμερινὰς τροπὰς πνέουσιν
[2, 8]	πνεῦμα σείονται μᾶλλον. Καὶ ἔαρος	δὲ	καὶ μετοπώρου μάλιστα καὶ ἐν
[2, 8]	ὑπόλοιπα τούτων, ἀνάγκη σείειν, ἠρεμαιότερον	δὲ	καὶ μέχρι τούτου ἕως ἂν
[2, 3]	δὲ τοῖς ἐναντίοις ὑδατώδης. Ὁμοίως	δὲ	καὶ ὁ νότος αἴθριος τοῖς
[2, 5]	ἄρκτον ὑπὸ ψύχους ἀοίκητα. Φέρεται	δὲ	καὶ ὁ στέφανος κατὰ τοῦτον
[2, 5]	οὗτοι ἐτησίαι εἰσὶν ἀσθενεῖς· ἐλάττους	δὲ	καὶ ὀψιαίτεροι τῶν ἐτησίων πνέουσιν·
[2, 3]	ἔνια τῶν ἐδεσμάτων αὐτῷ. Ἔστι	δὲ	καὶ περὶ Λύγκον κρήνη τις
[2, 8]	ἀέρος τὴν νεφέλην. Διὰ ταῦτα	δὲ	καὶ περὶ τὰς ἐκλείψεις ἐνίοτε
[2, 1]	καὶ τὸν τόπον τοῦτον, ἀφανίζεσθαι	δὲ	καὶ ποιεῖν νύκτα διὰ τὸ
[2, 4]	πνέουσιν, ἐλάχιστοι πάντες εἰσί, προϊόντες	δὲ	καὶ πόρρω λαμπροὶ πνέουσιν. Ἔτι
[2, 8]	μὲν ὅλως μὴ δύνηται, προωθοῦν	δὲ	καὶ συστέλλον εἰς ταὐτὸν συναθροίσῃ
[2, 4]	καὶ πόρρω λαμπροὶ πνέουσιν. Ἔτι	δὲ	καὶ τὰ περὶ τὴν ἄρκτον
[2, 3]	ἐάν τις διασείσῃ βρέξας. Ἔστι	δὲ	καὶ τὰ τοιαῦτα σημεῖα πάντα
[2, 3]	συνιστῆται πάλιν, πεπειραμένοι λέγωμεν. Πάσχει	δὲ	καὶ τἆλλα ταὐτό· καὶ γὰρ
[2, 6]	ἐνδέχεται καὶ ποίους οὔ, ἔτι	δὲ	καὶ τίνες καὶ πόσοι τυγχάνουσιν
[2, 2]	θερμαίνων ἐξατμίσειεν τὸ ὕδωρ. Ἄτοπον	δὲ	καὶ τὸ μόνον φροντίσαι τοῦ
[2, 3]	ὕστερον ἁλμυρὰν αὐτὴν εἶναι. Εἰ	δὲ	καὶ τὸ πρῶτον εὐθὺς ἦν,
[2, 9]	παντάπασιν ἔοικεν εἰρῆσθαι προχείρως. Ὁμοίως	δὲ	καὶ τὸ τὴν ἀπὸ τῶν
[2, 8]	ὥστε δύνασθαι κινεῖν ἐπιδήλως. Ποιεῖ	δὲ	καὶ τοὺς ψόφους τοὺς ὑπὸ
[2, 8]	τερατολογοῦντες, μυκᾶσθαι τὴν γῆν. Ἤδη	δὲ	καὶ ὕδατα ἀνερράγη γιγνομένων σεισμῶν·
[2, 5]	καὶ ἄλλην μήπω ἐπιρρεῖν. Ἄκριτος	δὲ	καὶ χαλεπὸς ὁ Ὠρίων εἶναι
[2, 6]	καὶ θρασκίας καὶ μέσης· ὁ	δὲ	καικίας κοινὸς ἀπηλιώτου καὶ βορέου·
[2, 6]	φθάνουσι πηγνύντες ἢ προωθοῦντες. Ὁ	δὲ	καικίας οὐκ αἴθριος, ὅτι ἀνακάμπτει
[2, 4]	ὥσπερ ὕδωρ μὴ θερμανθέν) ὁ	δὲ	καπνὸς θερμὸν καὶ ξηρόν· ὥστε
[2, 4]	οὔσης, τῆς μὲν ἀτμιδώδους τῆς	δὲ	καπνώδους, ἀμφοτέρας ἀναγκαῖον γίγνεσθαι. Τούτων
[2, 4]	κατὰ συνεχῆ γίγνεσθαι χώραν, ὁτὲ	δὲ	κατὰ μέρη· πολλάκις γὰρ ἡ
[2, 6]	ὅσα κατὰ διάμετρόν ἐστιν. Καλεῖται	δὲ	κατὰ τὴν θέσιν τῶν τόπων
[2, 7]	ὄντος τοῦ μὲν ἄνω τοῦ	δὲ	κάτω τῆς ὅλης σφαίρας, καὶ
[2, 5]	τὸν διὰ παντὸς φανερόν, τὴν	δὲ	κορυφὴν ἐπὶ τοῦ μέσου τῆς
[2, 5]	ἐπὶ πλάτος μὲν ὥρισται, τὸ	δὲ	κύκλῳ συνάπτειν ἐνδέχεται διὰ τὴν
[2, 3]	διαφεύγειν φαίνεται τὸν λόγον· ἡμεῖς	δὲ	λέγωμεν ἀρχὴν λαβόντες τὴν αὐτὴν
[2, 1]	καὶ σελήνης φασὶ ποιεῖν, τὸ	δὲ	λειφθὲν θάλατταν εἶναι· διὸ καὶ
[2, 3]	ἐμβάλλοντες εἰς ὕδωρ ἀφέψουσιν· ὅταν	δὲ	λίπωσί τι μέρος τοῦ ὕδατος,
[2, 6]	ἄλλων πνεόντων ἐμπίπτωσιν ἕτεροι, οὗτοι	δὲ	μάλιστα ἐμπίπτουσιν τοῖς ἄλλοις πνέουσιν·
[2, 8]	ἀναθυμίασιν εἰς τὴν γῆν· κρατεῖ	δὲ	μάλιστα περὶ τὴν μεσημβρίαν) καὶ
[2, 5]	καὶ ἀσθενῆ τότε ἀποκρίνεται, τὰ	δὲ	μᾶλλον πεπηγότα πλείονος δεῖται θερμότητος.
[2, 6]	ξηρός, τελευτῶν δὲ ὑδατώδης. Νιφετώδης	δὲ	μέσης καὶ ἀπαρκτίας μάλιστα· οὗτοι
[2, 4]	καὶ μεταβάλλειν τὰς ἀναθυμιάσεις. Ἔτι	δὲ	μετά τε τοὺς ὄμβρους ἄνεμος
[2, 9]	τὸ πνεῦμα χρωματισθὲν ὀφθῇ. Γίγνεται	δὲ	μετὰ τὴν πληγὴν καὶ ὕστερον
[2, 5]	ἄστρου ἡμερῶν γίγνεται πλῆθος· αἱ	δὲ	μεταβολαὶ πάντων ταραχώδεις διὰ τὴν
[2, 8]	ἥλιος οὐχ ὁμοίως δύναται, τὰς	δὲ	μετεώρους μᾶλλον, ὥστε ῥεῖν, ὅταν
[2, 2]	ἤρξαντο κάτωθεν, ἄνωθεν εἰσβάλλειν. Εἶναι	δὲ	μέχρι τοῦ μέσου τὴν κάθεσιν·
[2, 3]	τῆς τοιαύτης γῆς, ἐν ἑκάστῳ	δὲ	μή; δῆλον γὰρ ὅτι ἡ
[2, 6]	ἅτερος οὖν παύσεται ἀποβιασθείς) τοὺς	δὲ	μὴ οὕτως κειμένους πρὸς ἀλλήλους
[2, 6]	κύκλος· διὸ καὶ στρογγύλος. Δεῖ	δὲ	νοεῖν αὐτοῦ τὸ ἕτερον ἔκτμημα
[2, 3]	τῆς θαλάττης οὕτως ὑποληπτέον. Τὸ	δὲ	νομίζειν ἐλάττω τε γίγνεσθαι τὸ
[2, 6]	μὲν βόρεια τούτων καλεῖται, τὰ	δὲ	νότια· προστίθεται δὲ τὰ μὲν
[2, 5]	ἐντεῦθεν ἀεὶ πνεῖν ἄνεμος. Ὁ	δὲ	νότος ἀπὸ τῆς θερινῆς τροπῆς
[2, 6]	καὶ θρασκίας καὶ ἀργέστης. Καυματώδης	δὲ	νότος καὶ ζέφυρος καὶ εὖρος.
[2, 5]	τὰς μὲν ἡμέρας πνέουσι, τὰς	δὲ	νύκτας παύονται. Αἴτιον δ' ὅτι
[2, 5]	οἷον τύφεσθαι καὶ θυμιᾶσθαι. Τῆς	δὲ	νυκτὸς λωφῶσι διὰ τὸ τὰ
[2, 4]	φαμεν, ἡ μὲν ὑγρὰ ἡ	δὲ	ξηρά· καλεῖται δ' ἡ μὲν
[2, 4]	ἐστιν, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ἡ	δὲ	ξηρὰ τῶν πνευμάτων ἀρχὴ καὶ
[2, 3]	ἀναθυμίασιν, τὴν μὲν ὑγρὰν τὴν	δὲ	ξηράν, δῆλον ὅτι ταύτην οἰητέον
[2, 9]	διττῆς, τῆς μὲν ὑγρᾶς τῆς	δὲ	ξηρᾶς, καὶ τῆς συγκρίσεως ἐχούσης
[2, 8]	πνεῦμα, κινεῖ τὴν γῆν, ὥσπερ	δὲ	ὁ τρόμος, ἐπὶ πλάτος· γίγνεται
[2, 8]	καὶ αὐτὸ τύπτεται πᾶν. Προέρχεται	δὲ	ὁ ψόφος τῆς κινήσεως διὰ
[2, 6]	ἀπὸ μεσημβρίας καὶ λίψ· ἀπηλιώτης	δὲ	ὅ τε ἀπ' ἀνατολῆς ἰσημερινῆς
[2, 6]	ὁ δὲ φοινικίας κοινός· ζέφυρος	δὲ	ὅ τε ἰθαγενὴς καὶ ὁ
[2, 6]	κοινὸς ἀπηλιώτου καὶ βορέου· νότος	δὲ	ὅ τε ἰθαγενὴς ὁ ἀπὸ
[2, 4]	ἀρχὴ καὶ φύσις πάντων. Ταῦτα	δὲ	ὅτι τοῦτον τὸν τρόπον ἀναγκαῖον
[2, 6]	σφόδρα τύχωσιν ἅμα ὄντες. Τότε	δὲ	οὐκ αἴθριοι· ἐὰν γὰρ ὦσι
[2, 5]	γίγνονται μετὰ τὰς χειμερινάς. Ἔχει	δὲ	οὐκ ἀλόγως· γίγνονται μὲν γὰρ
[2, 9]	ἀλλ' οὐ συνεχῶς οὕτως· αἰθρίας	δὲ	οὔσης οὐ γίγνεται. Τοῦτο γὰρ
[2, 6]	ἀργέστης καὶ εὖρος· ἀπ' ἀρχῆς	δὲ	οὗτος ξηρός, τελευτῶν δὲ ὑδατώδης.
[2, 5]	μετὰ τὰς θερινὰς τροπάς, νότοι	δὲ	οὕτως οὐ γίγνονται μετὰ τὰς
[2, 3]	πότιμον, καθάπερ εἴπομεν, ἀνάξει, ἀφήσει	δὲ	πάλιν ἀναχωρῶν. Ἔλαβον δὲ ταύτην
[2, 2]	παρ' ἡμῖν εἶναι θάλατταν, πάντα	δὲ	πάλιν κύκλῳ περιάγειν εἰς τὴν
[2, 3]	τὸ μὲν γὰρ ἀνέρχεται, τὸ	δὲ	πάλιν συγκαταβαίνει, καὶ τοὺς τόπους
[2, 2]	εἰς τὸν ἄνω τόπον, ἐκεῖ	δὲ	πάλιν συστὰν διὰ τὴν ψύξιν
[2, 4]	κινούμενον μὲν ἄνεμον εἶναι, συνιστάμενον	δὲ	πάλιν ὕδωρ. Ὁ μὲν οὖν
[2, 1]	διαφέροντα, τὰ δὲ πηγαῖα. Ταῦτα	δὲ	πάντα χειρόκμητα, λέγω δ' οἷον
[2, 2]	ἄλληλα συντέτρηται ὑπὸ γῆν, ἀρχὴ	δὲ	πάντων εἴη καὶ πηγὴ τῶν
[2, 3]	περίττωμα τῆς ὑγρᾶς τροφῆς· τοιαύτη	δὲ	πᾶσα μὲν ἡ ὑπόστασις, μάλιστα
[2, 3]	ἐκ ποίων γίγνονται κράσεων· εἴρηται	δὲ	περὶ αὐτῶν χωρὶς ἐν ἄλλοις.
[2, 1]	τοσοῦτόν ἐστιν ὕδατος πλῆθος, ἔτι	δὲ	περὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς γενέσεως
[2, 6]	κατὰ μέρος, νῦν λέγωμεν. Δεῖ	δὲ	περὶ τῆς θέσεως ἅμα τοὺς
[2, 8]	ἰσχυρότερον ποιεῖ τὸν σεισμόν. Ἔτι	δὲ	περὶ τόπους τοιούτους οἱ ἰσχυρότατοι
[2, 9]	δὲ ἀστραπῆς καὶ βροντῆς, ἔτι	δὲ	περὶ τυφῶνος καὶ πρηστῆρος καὶ
[2, 6]	αὑτὸν ὥστε καικίας νέφος. Αἱ	δὲ	περιστάσεις γίγνονται αὐτῶν καταπαυομένων εἰς
[2, 3]	δ' ὅτι λεπτοτάτη ἐστίν· τὰ	δὲ	πεττόμενα πάντα συνίστασθαι πέφυκεν) ἔπειτα
[2, 8]	διὰ τὸ τάχος· ἐπὶ πλεῖστον	δὲ	πέφυκε διιέναι τὸ διὰ παντὸς
[2, 1]	ἀπόρρυτός ἐστιν οὔτε χειροποίητος, τὰ	δὲ	πηγαῖα πάντα τούτων θάτερον πέπονθεν·
[2, 1]	πλήθει καὶ ὀλιγότητι διαφέροντα, τὰ	δὲ	πηγαῖα. Ταῦτα δὲ πάντα χειρόκμητα,
[2, 5]	καταμαραινομένης ὑπὸ τοῦ πνίγους. Αἱ	δὲ	πλεῖσται καὶ ἐν ταῖς ἀνὰ
[2, 4]	ὕδωρ καὶ γίγνεται πάλιν· ἐπεὶ	δὲ	πλεῖστον μὲν καταβαίνει ὕδωρ ἐν
[2, 4]	πρὸς ἄρκτον καὶ μεσημβρίαν, ὅπου	δὲ	πλεῖστον ὕδωρ ἡ γῆ δέχεται,
[2, 2]	ἐν τοῖς ἄνω τόποις, ἀέρος	δὲ	πλῆθος τὸ μετὰ τὸν τοῦ
[2, 9]	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν· τὸ	δὲ	πνεῦμα τὸ ἐκθλιβόμενον τὰ πολλὰ
[2, 8]	γάρ, ἀλλ' οὐ ποιεῖ) τὸ	δὲ	πνεῦμα ὡς ἀρχή. Ὅπου δ'
[2, 4]	περὶ τῶν πλείστων. ~Δ' Περὶ	δὲ	πνευμάτων λέγωμεν, λαβόντες ἀρχὴν τὴν
[2, 9]	μέν πως ἄνεμός ἐστιν, ὡδὶ	δὲ	ποιεῖ τοὺς σεισμούς, ἐν δὲ
[2, 6]	δ' αἰτία εἴρηται πρότερον. Ἀστραπὰς	δὲ	ποιοῦσιν μάλιστα οὗτοί τε καὶ
[2, 3]	οἷον κονίαν καὶ τέφραν. Εἰσὶ	δὲ	πολλαχοῦ καὶ κρῆναι καὶ ῥεύματα
[2, 2]	τὴν ἐπίχυσιν τοῖς ῥεύμασιν. Τὰ	δὲ	πολλαχοῦ μὲν λιμνάζειν, οἷον καὶ
[2, 8]	μικρότητα οὐδεμίαν ἔχει δύναμιν· τὰς	δὲ	ποντίας οὐκ ἔστιν κινῆσαι ἄνευ
[2, 8]	πρὸ τῶν μεσονυκτίων ἐκλείψεων, μεσονύκτιον	δὲ	πρὸ τῶν ἑῴων. Συμβαίνει δὲ
[2, 6]	δ' εἰς τοὺς πόρρω· τοῖς	δὲ	πρὸς ἕω περιίστανται μέχρι τοῦ
[2, 4]	ἡ ἀναθυμίασις τοῦ ὑγροῦ, ἀπιόντος	δὲ	πρὸς τὸν ἐναντίον τόπον ὕδατα
[2, 5]	ἄνω πόλον, καθ' ἡμᾶς, τῆς	δὲ	πρὸς τὸν ἕτερον καὶ πρὸς
[2, 6]	διελεῖν τὸν αὐτὸν τρόπον. Ὑποκείσθω	δὲ	πρῶτον μὲν ἐναντία κατὰ τόπον
[2, 9]	νέφος, ὥσπερ εἴρηται πρότερον, ἔτι	δὲ	πυκνοτέρας τῆς συστάσεως τῶν νεφῶν
[2, 6]	καὶ ζέφυρος καὶ εὖρος. Νέφεσι	δὲ	πυκνοῦσι τὸν οὐρανὸν καικίας μὲν
[2, 3]	τίνα τρόπον ὑπῆρχε, λεκτέον. Ὅλως	δὲ	πῶς οἷόν τε τοσοῦτον ὕδατος
[2, 8]	λοφώδης ὄγκος μετὰ ψόφου· τέλος	δὲ	ῥαγέντος ἐξῆλθεν πνεῦμα πολὺ καὶ
[2, 8]	τῷ βάρει καὶ ἀποβιάζεται· ἔτι	δὲ	ῥεῖ καὶ οὐ σείεται (κρατουμένη
[2, 1]	δ' Αἰγαίου ὁ Σικελικός· ὁ	δὲ	Σαρδονικὸς καὶ Τυρρηνικὸς βαθύτατοι πάντων.
[2, 7]	τοσαῦθ' ἡμῖν εἰρήσθω. ~Ζ' Περὶ	δὲ	σεισμοῦ καὶ κινήσεως γῆς μετὰ
[2, 8]	πρὸ τῶν σεισμῶν· καὶ ἄνευ	δὲ	σεισμῶν ἤδη που γεγόνασιν ὑπὸ
[2, 6]	ἀργέστην; οἱ δ' ὀλυμπίαν, οἱ	δὲ	σκίρωνα· οὗτος γὰρ ἀπὸ δυσμῆς
[2, 1]	ὄντα τιμιώτατον καὶ ἀρχήν. Οἱ	δὲ	σοφώτεροι τὴν ἀνθρωπίνην σοφίαν ποιοῦσιν
[2, 1]	μὲν ῥυτὰ τυγχάνει ὄντα τὰ	δὲ	στάσιμα. Τὰ μὲν οὖν ῥυτὰ
[2, 1]	πάντα τούτων θάτερον πέπονθεν· αὐτόματον	δὲ	στάσιμον τοσοῦτον πλῆθος οὐδὲν ὁρῶμεν
[2, 1]	καὶ συρρέον ἀπαντᾶν πρώτην. Τῶν	δὲ	στασίμων τὰ μὲν συλλογιμαῖα καὶ
[2, 2]	τὸν τοῦ πυρὸς τόπον, γῆς	δὲ	σῶμα περὶ ὃ ταῦτα πάντα
[2, 6]	τὸ ἀπὸ δυσμῶν πνεῖν) νότῳ	δὲ	τὰ ἀπηλιωτικά (θερμότερα γὰρ διὰ
[2, 4]	ἔχον ἀρχὴν οὐδὲ πηγήν. Μαρτυρεῖ	δὲ	τὰ γιγνόμενα τοῖς εἰρημένοις· διὰ
[2, 7]	βάρος ἔχοντα τῶν σωμάτων, ἄνω	δὲ	τὰ κοῦφα καὶ τὸ πῦρ,
[2, 6]	καὶ ὁ ἀργέστης καλούμενος. Ὅλως	δὲ	τὰ μὲν βόρεια τούτων καλεῖται,
[2, 6]	καλεῖται, τὰ δὲ νότια· προστίθεται	δὲ	τὰ μὲν ζεφυρικὰ τῷ βορέᾳ
[2, 7]	τούτου τοῦ γένους ἐστίν. Ἔστι	δὲ	τὰ παρειλημμένα μέχρι γε τοῦ
[2, 8]	περὶ τὴν Λιγυστικὴν χώραν. Ἐν	δὲ	ταῖς νήσοις ταῖς ποντίαις ἧττον
[2, 8]	ξηρὰ γίγνηται τῆς ὑγρᾶς· ἐν	δὲ	ταῖς ὑπερομβρίαις πλείω τε ποιεῖ
[2, 6]	οὐδὲ τῷ αὐτῷ πνεύματι. Κατὰ	δὲ	τὰς ὥρας τὰς ἐναντίας οἱ
[2, 3]	ἀφήσει δὲ πάλιν ἀναχωρῶν. Ἔλαβον	δὲ	ταύτην τὴν διάνοιαν κατὰ τῆς
[2, 8]	μὲν προωθεῖσθαι ἤδη πόρρωθεν, ὑπὸ	δὲ	ταύτης τὸ ἐκ τῆς γῆς
[2, 5]	τῇ μὲν μαράνσει καταπαύων, τῷ	δὲ	τάχει τῆς ξηρότητος γίγνεσθαι κωλύων·
[2, 3]	δὲ δεύτερον τὰς νήσους, τὸ	δὲ	τελευταῖον ῥοφήσασα ξηρὰν ποιήσει πάμπαν.
[2, 6]	πλησιάζει τῷ τόπῳ ὀψιαίτερον. Οὕτω	δὲ	τεταγμένων τῶν ἀνέμων, δῆλον ὅτι
[2, 1]	τὰ κρηναῖα καὶ ποτάμια, ταῦτα	δὲ	τέχνης προσδεῖται τῆς ἐργασομένης. Αἱ
[2, 9]	μὲν τῆς γῆς ἄνεμον, ἐν	δὲ	τῇ γῇ σεισμόν, ἐν δὲ
[2, 3]	ὑπόστασις διὰ τὴν ἀπεψίαν· ἐν	δὲ	τῇ γῇ τίνα τρόπον ὑπῆρχε,
[2, 3]	τοῖς ποταμοῖς ὀλίγου καταδύνειν, ἐν	δὲ	τῇ θαλάττῃ μετρίως ἔχειν καὶ
[2, 3]	πορθμέα τοιοῦτον εἰπεῖν μῦθον, τοῖς	δὲ	τὴν ἀλήθειαν ζητοῦσιν ἧττον· δι'
[2, 9]	μὲν τὸν Ἥφαιστον γελᾶν, οἱ	δὲ	τὴν Ἑστίαν, οἱ δ' ἀπειλὴν
[2, 6]	τὰ ἐπέκεινα τροπῆς θερινῆς, περὶ	δὲ	τὴν μετοπωρινὴν λίβες, περὶ δὲ
[2, 4]	τὴν ἀτμιδώδη γίγνεσθαι πολλαπλασίαν ὁτὲ	δὲ	τὴν ξηρὰν καὶ καπνώδη, ὁτὲ
[2, 3]	κρήνη τις ὕδατος ὀξέος, περὶ	δὲ	τὴν Σκυθικὴν πικρά· τὸ δ'
[2, 1]	γὰρ ὁ ἱδρὼς ἁλμυρός. Οἱ	δὲ	τῆς ἁλμυρότητος αἰτίαν τὴν γῆν
[2, 3]	εἰρήσθω τοσαῦθ' ἡμῖν. ~Γ' Περὶ	δὲ	τῆς ἁλμυρότητος αὐτῆς λεκτέον, καὶ
[2, 3]	ἀξίας ἐνδιατέτριφεν ὁ λόγος· περὶ	δὲ	τῆς ἁλμυρότητος, τοῖς μὲν ἅπαξ
[2, 4]	πᾶν ἰσχύει μᾶλλον ἐγγύς, ἡ	δὲ	τῆς γενέσεως ἀρχὴ δῆλον ὡς
[2, 2]	τοσαῦθ' ἡμῖν εἰρήσθω. ~Β' (Περὶ	δὲ	τῆς γενέσεως αὐτῆς, εἰ γέγονε,
[2, 8]	μείζους γίγνονται τῶν σεισμῶν, οἱ	δὲ	τῆς ἡμέρας περὶ μεσημβρίαν· νηνεμώτατον
[2, 5]	δὲ διὰ τὴν ἀλέαν. Τὰ	δὲ	τῆς Ἰνδικῆς ἔξω καὶ τῶν
[2, 5]	ὑγρότητα, τοῦτο θερμαινόμενον θυμιᾶται. Ἀποροῦσι	δέ	τινες διὰ τί βορέαι μὲν
[2, 9]	ζέον ποιεῖ τὸν ψόφον. Εἰσὶ	δέ	τινες οἳ τὴν ἀστραπήν, ὥσπερ
[2, 4]	ὄμβρους ἢ καὶ πλείους, ἐν	δέ	τινι μέρει ταύτης αὐχμός ἐστιν·
[2, 3]	τῆς τέφρας ἠθουμένοις ὕδασιν. Φαίνεται	δὲ	τὸ αἴτιον ταὐτὸ καὶ περὶ
[2, 4]	ξηρὰ ἀναθυμίασις ἐγένετο πλείων, κατὰ	δὲ	τὸ ἄλλο ἡ ἀτμιδώδης, ὁτὲ
[2, 3]	(ἡ γὰρ μεταφορὰ ποιητικόν) πρὸς	δὲ	τὸ γνῶναι τὴν φύσιν οὐχ
[2, 4]	ὥραν ἑκάστην ὡς πέφυκεν· διὰ	δὲ	τὸ ἐνίοτε μὲν τὴν ἀτμιδώδη
[2, 8]	παντὸς ἰέναι μάλιστα δυνάμενον, τοιοῦτον	δὲ	τὸ λεπτότατον. Ὥστ' εἴπερ ἡ
[2, 4]	δ' ἡ μὲν ἀτμίς, ἡ	δὲ	τὸ μὲν ὅλον ἀνώνυμος, τῷ
[2, 8]	διηθεῖσθαι οὐ δύναται κινεῖν, διὰ	δὲ	τὸ προσπίπτειν στερεοῖς ὄγκοις καὶ
[2, 6]	τὸν ἀτμίζοντα ἀέρα συνίστησι, διὰ	δὲ	τὸ τῷ τόπῳ ἀπηλιωτικὸς εἶναι
[2, 4]	μὲν γὰρ ὡς ὑγρόν, διὰ	δὲ	τὸ ὕδατος εἶναι ψυχρὸν τῇ
[2, 6]	ἐγγύθεν πνεῖν ψυχροί εἰσιν, διὰ	δὲ	τὸ ψυχρὸν ἀστραπὴ γίγνεται· ἐκκρίνεται
[2, 6]	ζέφυρος, χειμερινὰς δὲ εὖρος. Ἐπιπίπτουσι	δὲ	τοῖς ἄλλοις μάλιστα καὶ παύουσιν
[2, 3]	δ' ἀπωθεῖν αἴθριος ἐνταῦθα, ἐν	δὲ	τοῖς ἐναντίοις ὑδατώδης. Ὁμοίως δὲ
[2, 3]	τοῖς σώμασι γίγνεται περίττωσις, ἐν	δὲ	τοῖς καομένοις τέφρα. Διὸ καὶ
[2, 9]	δὲ τῇ γῇ σεισμόν, ἐν	δὲ	τοῖς νέφεσι βροντήν· πάντα γὰρ
[2, 9]	δὲ ποιεῖ τοὺς σεισμούς, ἐν	δὲ	τοῖς νέφεσι μεταβάλλουσα διακρινομένη, συνιόντων
[2, 7]	τοὺς ἄλλους; καίτοι ἐχρῆν. Ὅλως	δὲ	τοῖς οὕτως ὑπολαμβάνουσιν ἀναγκαῖον ἧττον
[2, 5]	ἔχοντα βάσιν τὸν τροπικόν, τὸν	δὲ	τὸν διὰ παντὸς φανερόν, τὴν
[2, 2]	οὐδένα χρόνον ὡς εἰπεῖν) περὶ	δὲ	τὸν ἥλιον ἀδύνατον τοῦτο συμβαίνειν,
[2, 3]	οἰκειοτέροις ποιητέον τὴν σκέψιν. Νῦν	δὲ	τοσοῦτον λέγωμεν, ὅτι τῆς θαλάττης
[2, 9]	τῶν τοῦ ἡλίου ἀκτίνων, Ἀναξαγόρας	δὲ	τοῦ ἄνωθεν αἰθέρος, ὃ δὴ
[2, 4]	διὰ ταύτας τὰς αἰτίας. Ἔτι	δὲ	τοῦ γίγνεσθαι μάλιστα πνεύματα ἀπό
[2, 6]	(κατὰ διάμετρον γὰρ κεῖται) Ἀπὸ	δὲ	τοῦ Δ εὖρος· οὗτος γὰρ
[2, 6]	οὗ Γ δυσμὴ χειμερινή. Ἀπὸ	δὲ	τοῦ Ζ ἤχθω διάμετρος ἐπὶ
[2, 6]	ἐναντίον· κατὰ διάμετρον γάρ. Ἀπὸ	δὲ	τοῦ Ζ καικίας· αὕτη γὰρ
[2, 1]	περὶ τὴν γῆν τόπον, ὑπὸ	δὲ	τοῦ ἡλίου ξηραινόμενον τὸ μὲν
[2, 2]	λέγουσιν εἴθ' ὡς ἡμεῖς) φερομένου	δὲ	τοῦ ἡλίου τοῦτον τὸν τρόπον,
[2, 6]	μέσος καικίου καὶ ἀπαρκτίου. Ἡ	δὲ	τοῦ ΙΚ διάμετρος βούλεται μὲν
[2, 6]	μέσος ἀργέστου καὶ ἀπαρκτίου· ἀπὸ	δὲ	τοῦ Κ ὃν καλοῦσιν μέσην·
[2, 3]	ταύτην τὴν ἄγνοιαν ἐζημιώθησαν. Τεκμήριον	δὲ	τοῦ μειγνυμένου τὸ παχύτερον εἶναι
[2, 8]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς τόπους. Αἴτιον	δὲ	τοῦ μὲν μεγέθους τὸ πλῆθος
[2, 1]	ἔξω πελάγη βαθέα μᾶλλον. Περὶ	δὲ	τοῦ τὰ πρὸς ἄρκτον εἶναι
[2, 4]	τὸ ἄλλο ἡ ἀτμιδώδης, ὁτὲ	δὲ	τοὐναντίον. Καὶ αὐτοῦ δὲ τούτου
[2, 4]	μέρει ταύτης αὐχμός ἐστιν· ὁτὲ	δὲ	τοὐναντίον τῆς κύκλῳ πάσης ἢ
[2, 8]	ἀπὸ τοιαύτης αἰτίας γέγονε. Περὶ	δὲ	τοὺς εἰρημένους τόπους οἱ σεισμοὶ
[2, 8]	καθ' αὑτὴν μὲν ξηρά, διὰ	δὲ	τοὺς ὄμβρους ἔχουσα ἐν αὑτῇ
[2, 2]	ἂν τύχωσι ῥέοντα γῆς. Συμβαίνει	δὲ	τοὺς ποταμοὺς ῥεῖν οὐκ ἐπὶ
[2, 8]	δὲ πρὸ τῶν ἑῴων. Συμβαίνει	δὲ	τοῦτο διὰ τὸ ἀμαυροῦσθαι τὸ
[2, 3]	σωματῶδες πλῆθος ἡ θάλαττα. Ταὐτὸ	δὲ	τοῦτο δρῶσι καὶ περὶ τὰς
[2, 8]	καὶ ποιεῖν τὸν κατακλυσμόν. Ἐγένετο	δὲ	τοῦτο καὶ περὶ Ἀχαΐ αν·
[2, 3]	καὶ νῦν ἐχρῆν. Οὐ φαίνεται	δὲ	τοῦτο συμβαῖνον, ἀλλὰ ξηρὰ μὲν
[2, 4]	τῶν ἀνέμων εἰσίν, εἴρηται· πρὸς	δὲ	τούτοις καὶ περὶ τῆς φορᾶς
[2, 7]	κάτωθεν ἄνω δι' ὅλης. Πρὸς	δὲ	τούτοις οὐδὲν ἀποδίδωσι τῶν συμβαινόντων
[2, 6]	φαινόμενον, οὐκ ἀκριβοῖ δέ. Ἐναντία	δὲ	τούτοις οὐκ ἔστι τοῖς πνεύμασιν,
[2, 4]	ὁτὲ δὲ τοὐναντίον. Καὶ αὐτοῦ	δὲ	τούτου αἴτιον τὸ ἑκατέραν μεταπίπτειν
[2, 7]	τῶν ὑδάτων ὑπερυγραινομένην διαπίπτειν. Ἔδει	δὲ	τούτου συμβαίνοντος ὑπονοστοῦσαν πολλαχῇ φαίνεσθαι
[2, 6]	τοῦτο γὰρ δυσμὴ ἰσημερινή. Ἐναντίος	δὲ	τούτῳ ἀπηλιώτης ἀπὸ τοῦ Β·
[2, 6]	γὰρ ἀπὸ δυσμῆς χειμερινῆς, ἐναντίος	δὲ	τούτῳ (κατὰ διάμετρον γὰρ κεῖται)
[2, 6]	ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἄρκτος. Ἐναντίος	δὲ	τούτῳ νότος ἀπὸ τοῦ Θ·
[2, 6]	πολλάκις εὐρόνοτοι λέγονται πνεῖν. Ἐναντίος	δὲ	τούτῳ οὐχ ὁ ἀπὸ τοῦ
[2, 6]	ᾧ Α δυσμὴ ἰσημερινή, ἐναντίος	(δὲ	τούτῳ τόπος, ἐφ' οὗ τὸ
[2, 8]	εἰκάσαι πρὸς μικρὸν μεῖζον. Σημεῖα	δὲ	τούτων καὶ πρὸς τὴν ἡμετέραν
[2, 6]	δὲ τὴν μετοπωρινὴν λίβες, περὶ	δὲ	τροπὰς θερινὰς μὲν ζέφυρος, χειμερινὰς
[2, 5]	μέσου τῆς γῆς· τὸν αὐτὸν	δὲ	τρόπον πρὸς τὸν κάτω πόλον
[2, 6]	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν. Ἔστι	δὲ	τῶν εἰρημένων πνευμάτων βορέας μὲν
[2, 8]	τὴν μεσημβρίαν) καὶ αἱ νύκτες	δὲ	τῶν ἡμερῶν νηνεμώτεραι διὰ τὴν
[2, 1]	οὖν ῥυτὰ πάντα πηγαῖα· περὶ	δὲ	τῶν πηγῶν εἰρήκαμεν πρότερον ὅτι
[2, 6]	ἀρχῆς δὲ οὗτος ξηρός, τελευτῶν	δὲ	ὑδατώδης. Νιφετώδης δὲ μέσης καὶ
[2, 4]	κινήσεως ἡ ἀρχὴ ἄνωθεν, τῆς	δὲ	ὕλης καὶ τῆς γενέσεως κάτωθεν·
[2, 9]	τοῦ πυρὸς ἀλλ' ἐνυπάρχοντος. Ἡμεῖς	δέ	φαμεν τὴν αὐτὴν εἶναι φύσιν
[2, 7]	ἐπὶ τοῦ ἀέρος μένειν, σείεσθαι	δὲ	φάσκειν τυπτομένην κάτωθεν ἄνω δι'
[2, 9]	συνιόντων τῶν νεφῶν ἐκκρίνεται, βίᾳ	δὲ	φερομένη καὶ προσπίπτουσα τοῖς περιεχομένοις
[2, 7]	μετέχουσι τούτου τοῦ πάθους. (Δημόκριτος	δέ	φησι πλήρη τὴν γῆν ὕδατος
[2, 7]	τὸ μεταβάλλον ἐμπῖπτον κινεῖν. Ἀναξιμένης	δέ	φησιν βρεχομένην τὴν γῆν καὶ
[2, 6]	ἰσημερινῆς καὶ ὁ εὖρος· ὁ	δὲ	φοινικίας κοινός· ζέφυρος δὲ ὅ
[2, 4]	ἀπὸ τῆς μεσημβρίας νότοι. Ἡ	δὲ	φορὰ λοξὴ αὐτῶν ἐστιν· περὶ
[2, 2]	πᾶσιν εἶναι τὴν φοράν. Τοὺς	δὲ	χυμοὺς καὶ τὰς χρόας ἴσχειν
[2, 9]	ἐμπίπτουσα (ποιεῖ τὴν βροντήν. Παντοδαποὶ	δὲ	ψόφοι διὰ τὴν ἀνωμαλίαν τε
[2, 8]	ἐπέρχεται ἡ θάλαττα ταύτῃ. Ποιεῖ	δὲ	ψόφον ἄνευ σεισμοῦ διά τε
[2, 9]	τὴν τούτου τοῦ πυρός, τὸν	δὲ	ψόφον ἐναποσβεννυμένου καὶ τὴν σίξιν
[2, 8]	φερόμενον ἀναγκαῖον ἰσχύειν μᾶλλον. Τὸ	δὲ	ψῦχος συμβαίνει διὰ τὸ τὴν
[2, 8]	ὀλιγότητα οὐχ ὁμοίως ἐπίδηλον, πόρρωθεν	δὲ	ψυχρὸν διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν
[2, 3]	καὶ πάλιν ἀναχθῆναι ἐκεῖνο πρότερον	δεήσει	τὸ πότιμον. Ὥστε οὐδέποτε ξηρανεῖται·
[2, 8]	ῥέων ὁ ἄνεμος καὶ προσπίπτων·	δεῖ	γὰρ νοεῖν ὅτι ὥσπερ ἐν
[2, 6]	ὁρίζοντος κύκλος· διὸ καὶ στρογγύλος.	Δεῖ	δὲ νοεῖν αὐτοῦ τὸ ἕτερον
[2, 6]	τοῖς κατὰ μέρος, νῦν λέγωμεν.	Δεῖ	δὲ περὶ τῆς θέσεως ἅμα
[2, 8]	ἐκ τῶν ἐν τῷ ἀέρι	δεῖ	θεωρεῖν γιγνομένων (ἐνταῦθα μὲν γὰρ
[2, 7]	ταύτην τὴν αἰτίαν οὐδὲν ἴσως	δεῖ	λέγειν ὡς λίαν ἁπλῶς εἰρημένην·
[2, 9]	κάτω φέρεσθαι τὸ πεφυκὸς ἄνω	δεῖ	λέγεσθαι τὴν αἰτίαν, καὶ διὰ
[2, 3]	(καὶ θερμαινομένης ἐκκριθῆναι; πολλοστὸν γὰρ	δεῖ	μέρος αὐτὸ τοῦ λειφθέντος εἶναι
[2, 1]	τῶν πηγῶν εἰρήκαμεν πρότερον ὅτι	δεῖ	νοεῖν οὐχ ὥσπερ ἐξ ἀγγείου
[2, 8]	κινήσεως τῶν ἀρρωστούντων. Τοιοῦτον δὴ	δεῖ	νοεῖν τὸ γιγνόμενον καὶ ἐν
[2, 3]	καὶ γιγνομένων κατὰ φύσιν ἀεὶ	δεῖ	νοεῖν, ὥσπερ ἐκ πεπυρωμένων τὸ
[2, 3]	τὰ πλεῖστα θερμά ποτε εἶναι	δεῖ	νομίζειν, εἶτα τὴν μὲν ἀρχὴν
[2, 9]	τούτων τὴν αὐτὴν ἀρχὴν ὑπολαβεῖν	δεῖ	πάντων. Τῆς γὰρ ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ
[2, 4]	οὐδ' ἂν ἔχῃ πλῆθος, ἀλλὰ	δεῖ	πηγαῖον εἶναι τὸ ῥέον· οὕτω
[2, 1]	φρεατιαῖα καλούμενα· πάντων γὰρ ἀνωτέρω	δεῖ	τὴν πηγὴν εἶναι τῆς ῥύσεως.
[2, 1]	διὰ τῶν ὑπαρχόντων ἤδη θεωρεῖν	δεῖ.	Τῶν γὰρ περὶ τὴν γῆν
[2, 3]	γὰρ καὶ περὶ γῆς ὁμοίως	δεῖ	ὑπολαβεῖν· τὸ μὲν γὰρ ἀνέρχεται,
[2, 5]	λόγον. Ὅ τε γὰρ λόγος	δείκνυσιν	ὅτι ἐπὶ πλάτος μὲν ὥρισται,
[2, 5]	τὰ δὲ μᾶλλον πεπηγότα πλείονος	δεῖται	θερμότητος. Διὸ διαλείποντες οὗτοι πνέουσιν,
[2, 5]	οὔτε ὁ ἀπὸ χειμερινῆς τροπῆς	(δέοι	γὰρ ἂν ἄλλον ἀπὸ θερινῆς
[2, 5]	ὤν, ὃν οὐδὲν δυνατὸν διέχειν	δεῦρο,	ἐπεὶ οὐδ' ὁ βορέας οὗτος
[2, 5]	τοῦ βορέου, καὶ διήκει μᾶλλον	δεῦρο	ἢ οὗτος ἐκεῖ. Τίς μὲν
[2, 1]	συνάγεται πελάγους, διὰ τὸ ταλαντεύεσθαι	δεῦρο	κἀκεῖσε πολλάκις. Τοῦτο δ' ἐν
[2, 3]	ὄρη ἐποίησεν φανερά, τὸ δὲ	δεύτερον	τὰς νήσους, τὸ δὲ τελευταῖον
[2, 7]	γιγνομένου διὰ τὸ μὴ δύνασθαι	δέχεσθαι	τὰς κοιλίας ἀποβιαζόμενον ποιεῖν τὸν
[2, 4]	δὲ πλεῖστον ὕδωρ ἡ γῆ	δέχεται,	ἐνταῦθα πλείστην ἀναγκαῖον γίγνεσθαι τὴν
[2, 8]	(ἔχουσι τοὺς κάτω τόπους, πολὺ	δεχόμεναι	πνεῦμα σείονται μᾶλλον. Καὶ ἔαρος
[2, 7]	γῆν ὕδατος οὖσαν, καὶ πολὺ	δεχομένην	ἕτερον ὄμβριον ὕδωρ, ὑπὸ τούτου
[2, 2]	ῥέοντες διὰ κοίλης· πολλῶν γὰρ	δέχονται	ῥεύματα ποταμῶν, ὑποτεμνόμενοι τῷ τόπῳ
[2, 8]	τῆς κινήσεως τῶν ἀρρωστούντων. Τοιοῦτον	δὴ	δεῖ νοεῖν τὸ γιγνόμενον καὶ
[2, 3]	καὶ περὶ τῆς ἁλμυρότητος. φανερὸν	δὴ	διὰ πολλῶν σημείων ὅτι γίγνεται
[2, 9]	δὲ τοῦ ἄνωθεν αἰθέρος, ὃ	δὴ	ἐκεῖνος καλεῖ πῦρ κατενεχθὲν ἄνωθεν
[2, 3]	ἀρχὴν εἶναι τῶν τοιούτων. Καὶ	δὴ	καὶ περὶ οὗ ἀπορῆσαι πρότερον
[2, 2]	διανοουμένοις ἂν ἀφανισθείη πᾶν. Ὃ	δὴ	καὶ περὶ τοὺς ποταμοὺς συμβαίνει·
[2, 3]	λειπόμενον τοιαύτην εἶναι γῆν, καὶ	δὴ	καὶ τὴν ἐν τῇ ξηρᾷ
[2, 3]	τὸ τῆς φλογὸς ῥεῦμα) φανερὸν	δὴ	καὶ τοῦτο καὶ πιθανόν, ὡς
[2, 4]	τῶν μεθ' ἡμέραν μᾶλλον) τὸ	δὴ	κατιὸν ὕδωρ διαδίδοται πᾶν εἰς
[2, 2]	εἰς τὸν αὐτὸν ἐμβάλλειν. Ταῦτα	δὴ	πάντα φανερὸν ὡς ἀδύνατόν ἐστι
[2, 2]	ταύτην τὴν δόξαν ἀπορία, τί	δή	ποτ' οὐκ ἔστιν τὸ συνεστὸς
[2, 2]	φαίνεται καθ' ἡμέραν. Ἐκ ταύτης	δὴ	τῆς ἀπορίας καὶ ἀρχὴ τῶν
[2, 8]	ἐγένετο, δῆλόν ἐστιν. Καὶ γὰρ	δὴ	τοῦ γιγνομένου πυρὸς ἐν τῇ
[2, 4]	λέγεται κατὰ τὴν ὑπεροχήν. Φερομένου	δὴ	τοῦ ἡλίου κύκλῳ, καὶ ὅταν
[2, 8]	ἐνίοτε δὲ καὶ μερίζεται. Εἰ	δὴ	τοῦτ' ἀδύνατον ἄλλως ἔχειν, τὸ
[2, 3]	δ' οὐκ ἔχοντα· εἵλοντο γὰρ	δή,	ὡς οἱ ἐκεῖ μυθολογοῦσιν, ἐξουσίας
[2, 3]	τροφῇ ὑγροῦ (γλυκέος ὄντος. Εἰ	δὴ	ὥσπερ τὸ διὰ τῆς κονίας
[2, 3]	Αἱ δὲ διαφοραὶ τούτων ἐκεῖθεν	δῆλαι,	ποῖοι χυμοὶ ἐκ ποίων γίγνονται
[2, 9]	τὴν ὄψιν προτερεῖν τῆς ἀκοῆς.	Δηλοῖ	δ' ἐπὶ τῆς εἰρεσίας τῶν
[2, 3]	γῆς, ἐν ἑκάστῳ δὲ μή;	δῆλον	γὰρ ὅτι ἡ θάλαττά ἐστιν
[2, 5]	τοῦ ἑτέρου πόλου πνέων ἄνεμος,	δῆλον.	Ἐπεὶ δ' οὔτ' ἐκεῖνος, οὔτε
[2, 8]	ὅπου τὸ ἀναφύσημα τοῦτο ἐγένετο,	δῆλόν	ἐστιν. Καὶ γὰρ δὴ τοῦ
[2, 4]	καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν ἔργων	δῆλον·	καὶ γὰρ τὴν ἀναθυμίασιν διαφέρειν
[2, 4]	ἀρχαὶ γίγνονται νοτιζούσης τῆς γῆς,	δῆλον	καὶ ἐπὶ τῶν ἔργων· ὅθεν
[2, 7]	φύσιν. Ὥστ' εἰ τοῦτ' ἀδύνατον,	δῆλον	ὅτι ἀδύνατον καὶ ταύτην εἶναι
[2, 6]	Οὕτω δὲ τεταγμένων τῶν ἀνέμων,	δῆλον	ὅτι ἅμα πνεῖν τοὺς μὲν
[2, 3]	εἴτε καὶ δι' ἄλλο τι,	δῆλον	ὅτι διὰ τοῦτο διαμένειν ἀναγκαῖον
[2, 2]	αὐτὸν τρόπον, ὥσπερ ἐκεῖνοί φασιν,	δῆλον	ὅτι καὶ ὁ ἥλιος οὐ
[2, 3]	τοῦ σώματος τοῦ ἐξιόντος ὑγροῦ,	δῆλον	ὅτι κἀν τῇ θαλάττῃ τὸ
[2, 2]	ταῦτα πάντα κεῖται φανερῶς· ὥστε	δῆλον	ὅτι κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον
[2, 8]	καὶ ἡ ὁρμὴ τοῦ πνεύματος	δῆλον	ὅτι οὐκ εὐθὺς ἅπασαν ἀνήλωσεν
[2, 3]	μὲν ὑγρὰν τὴν δὲ ξηράν,	δῆλον	ὅτι ταύτην οἰητέον ἀρχὴν εἶναι
[2, 4]	ἀναθυμιάσεως κινούμενον περὶ τὴν γῆν,	δῆλον	ὅτι τῆς μὲν κινήσεως ἡ
[2, 3]	ἐν μείξει τινὸς τὸ ἁλμυρόν,	δῆλον	οὐ μόνον ἐκ τῶν εἰρημένων,
[2, 3]	οὐχ ἱκανῶς· οὐδὲ γὰρ ἐνταῦθα	δῆλον	πῶς ἐκ γλυκέος τοῦ πόματος
[2, 5]	οἰκοῦμεν πρὸς τὸν ὑπὲρ ἡμῶν,	δῆλον	ὡς ἀνάλογον ἕξει τά τ'
[2, 3]	αὐτῆς ποιοῦσι τὴν γένεσιν. Ὥστε	δῆλον	ὡς εἴπερ ἀίδιον τὸ πᾶν,
[2, 4]	ἡ δὲ τῆς γενέσεως ἀρχὴ	δῆλον	ὡς ἐκ τῆς (γῆς ἐστιν.
[2, 7]	τυχοῦσαι μετέχουσι τούτου τοῦ πάθους.	(Δημόκριτος	δέ φησι πλήρη τὴν γῆν
[2, 3]	γίγνεσθαι τὸ πλῆθος, ὥσπερ φησὶ	Δημόκριτος,	καὶ τέλος ὑπολείψειν, τῶν Αἰσώπου
[2, 7]	Μιλήσιος ἀπεφήναντο, καὶ τούτων ὕστερον	Δημόκριτος	ὁ Ἀβδηρίτης. Ἀναξαγόρας μὲν οὖν
[2, 3]	τὴν αἰτίαν ἰδεῖν) εἴτε καὶ	δι'	ἄλλο τι, δῆλον ὅτι διὰ
[2, 3]	μὲν οὖν ὕδατος καὶ θαλάττης,	δι'	ἃς αἰτίας αἰεί τε συνεχῶς
[2, 3]	γίγνεται πότιμον ὕδωρ· ὥσπερ γὰρ	δι'	ἠθμοῦ τὸ γεῶδες ἀποκρίνεται καὶ
[2, 3]	δὲ τὴν ἀλήθειαν ζητοῦσιν ἧττον·	δι'	ἣν γὰρ αἰτίαν ἔμεινε τὸ
[2, 3]	μὲν ἀρχὴν ἀπεσβέσθαι τοῦ πυρός,	δι'	ἧς δὲ διηθοῦνται γῆς, ἔτι
[2, 2]	οὖσαν οἵανπερ τῇ γιγνομένῃ φλογί,	δι'	ἧς τὸ εἰκὸς λαβόντες οὕτω
[2, 2]	τὰς χρόας ἴσχειν τὸ ὕδωρ	δι'	οἵας ἂν τύχωσι ῥέοντα γῆς.
[2, 8]	καὶ τῶν τόπων τὰ σχήματα	δι'	οἵων ἂν ῥυῇ· ᾗ γὰρ
[2, 7]	δὲ φάσκειν τυπτομένην κάτωθεν ἄνω	δι'	ὅλης. Πρὸς δὲ τούτοις οὐδὲν
[2, 8]	ὥσπερ καὶ ὅταν ἀάζωμεν, ἀλλὰ	δι'	ὀλιγότητα οὐχ ὁμοίως ἐπίδηλον, πόρρωθεν
[2, 8]	εἰς τὸ ἀχανὲς ἔξω) καὶ	δι'	ὀλιγότητα τοῦ ἀπωθουμένου ἀέρος. Ἔτι
[2, 8]	γῆν τῆς τοιαύτης δυνάμεως, συνιοῦσα	δι'	ὑγρότητα ἡ ἀτμιδώδης ἀπόρροια ποιεῖ
[2, 3]	τῶν τοιούτων γίγνεται πλήρης δυνάμεων,	δι'	ὧν τὰ ἠθούμενα ὕδατα ὄντα
[2, 2]	ἀνάγεται, τὸ δ' ἁλμυρὸν ὑπομένει	διὰ	βάρος οὐκ ἐν τῷ αὐτοῦ
[2, 3]	γεγενημένον, οὐ τὸ ἀναχθέν· καὶ	διὰ	βάρος ὑφίσταται τῷ ποτίμῳ. Καὶ
[2, 3]	αἰτίαν ἔμεινε τὸ πρῶτον, εἴτε	διὰ	βάρος, ὥσπερ τινὲς καὶ τούτων
[2, 4]	δὲ τὰ γιγνόμενα τοῖς εἰρημένοις·	διὰ	γὰρ τὸ συνεχῶς μὲν μᾶλλον
[2, 4]	τὴν ὥραν ἑκάστην ὡς πέφυκεν·	διὰ	δὲ τὸ ἐνίοτε μὲν τὴν
[2, 8]	ῥᾳδίως διηθεῖσθαι οὐ δύναται κινεῖν,	διὰ	δὲ τὸ προσπίπτειν στερεοῖς ὄγκοις
[2, 6]	πηγνὺς τὸν ἀτμίζοντα ἀέρα συνίστησι,	διὰ	δὲ τὸ τῷ τόπῳ ἀπηλιωτικὸς
[2, 4]	(εὐόριστον μὲν γὰρ ὡς ὑγρόν,	διὰ	δὲ τὸ ὕδατος εἶναι ψυχρὸν
[2, 6]	τὸ ἐγγύθεν πνεῖν ψυχροί εἰσιν,	διὰ	δὲ τὸ ψυχρὸν ἀστραπὴ γίγνεται·
[2, 8]	γῆ καθ' αὑτὴν μὲν ξηρά,	διὰ	δὲ τοὺς ὄμβρους ἔχουσα ἐν
[2, 5]	Ὅλως δὲ γίγνονται αἱ νηνεμίαι	διὰ	δύ' αἰτίας· ἢ γὰρ διὰ
[2, 2]	τῶν ποταμῶν οἱ μακρὰν ῥέοντες	διὰ	κοίλης· πολλῶν γὰρ δέχονται ῥεύματα
[2, 2]	μὲν οὖν πότιμον καὶ γλυκὺ	διὰ	κουφότητα πᾶν ἀνάγεται, τὸ δ'
[2, 8]	ἢ ὥστε κινῆσαι τὴν γῆν	διὰ	λεπτότητα, διὰ μὲν τὸ ῥᾳδίως
[2, 6]	οὗτοί τε καὶ ὁ μέσης·	διὰ	μὲν γὰρ τὸ ἐγγύθεν πνεῖν
[2, 5]	πολλάκις πρὶν καπνὸν ποιῆσαι κατακαυθέν.	Διὰ	μὲν οὖν ταύτας τὰς αἰτίας
[2, 4]	ἐναντίον τόπον ὕδατα καὶ χειμῶνες.	Διὰ	μὲν οὖν τὴν φορὰν τὴν
[2, 8]	κινῆσαι τὴν γῆν διὰ λεπτότητα,	διὰ	μὲν τὸ ῥᾳδίως διηθεῖσθαι οὐ
[2, 6]	εἶναι βορέου καὶ εὔρου, ὥστε	διὰ	μὲν τὸ ψυχρὸς εἶναι πηγνὺς
[2, 8]	τῆς ἠπείρου· τὸ γὰρ μεταξὺ	διὰ	μικρότητα οὐδεμίαν ἔχει δύναμιν· τὰς
[2, 6]	διάμετρος βούλεται μὲν κατὰ τὸν	διὰ	παντὸς εἶναι φαινόμενον, οὐκ ἀκριβοῖ
[2, 8]	πλεῖστον δὲ πέφυκε διιέναι τὸ	διὰ	παντὸς ἰέναι μάλιστα δυνάμενον, τοιοῦτον
[2, 8]	τὸ λεπτομερέστερον εἶναι καὶ μᾶλλον	διὰ	παντὸς ἰέναι τοῦ πνεύματος τὸν
[2, 5]	τὸν τροπικόν, τὸν δὲ τὸν	διὰ	παντὸς φανερόν, τὴν δὲ κορυφὴν
[2, 3]	περὶ τῆς ἁλμυρότητος. φανερὸν δὴ	διὰ	πολλῶν σημείων ὅτι γίγνεται τοιοῦτος
[2, 3]	ὅτι γίγνεται τοιοῦτος ὁ χυμὸς	διὰ	σύμμειξίν τινος. Ἔν τε γὰρ
[2, 2]	ὅμοιον· ἡ μὲν γὰρ φλὸξ	διὰ	συνεχοῦς ὑγροῦ καὶ ξηροῦ μεταβαλλόντων
[2, 4]	γενομένου. Ταῦτα γὰρ ἀνάγκη συμβαίνειν	διὰ	τὰς εἰρημένας ἀρχάς· ὕσαντός τε
[2, 9]	τε γίγνονται τῶν νεφῶν καὶ	διὰ	τὰς μεταξὺ κοιλίας, ᾗ τὸ
[2, 8]	ῥηγμῖνα οὖσαν ἀέρος τὴν νεφέλην.	Διὰ	ταῦτα δὲ καὶ περὶ τὰς
[2, 2]	ἡλίου τοῦτον τὸν τρόπον, καὶ	διὰ	ταῦτα τῆς μεταβολῆς καὶ γενέσεώς
[2, 3]	γὰρ οὕτως εὔλογον ὑπολαβεῖν ἢ	διὰ	ταῦτα τὸν οὐρανὸν ὅλον μεταβάλλειν.
[2, 4]	ἀνέμους, καὶ παυομένων αὐτὰ γίγνεται	διὰ	ταύτας τὰς αἰτίας. Ἔτι δὲ
[2, 3]	τῶν ἐν τοῖς ποταμοῖς γεμιζόντων	διὰ	ταύτην τὴν ἄγνοιαν ἐζημιώθησαν. Τεκμήριον
[2, 3]	μὲν οὖν ἀεί τε πλατυτέρα	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν, ἀνάγεται δ'
[2, 6]	πλείω τόπον γίγνεσθαι τὴν ἀναθυμίασιν	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν. Ἔστι δὲ
[2, 9]	βροντὴ τοῦτ' ἔστι, καὶ γίγνεται	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν· τὸ δὲ
[2, 8]	Ποιεῖ δὲ ψόφον ἄνευ σεισμοῦ	διά	τε τὴν εὐρυχωρίαν τῶν τόπων
[2, 6]	λὶψ δὲ ἀραιοτέροις, καικίας μὲν	διά	τε τὸ ἀνακάμπτειν πρὸς αὑτὸν
[2, 1]	ποιεῖ τοῦτ' ἐπιδήλως. Ἐκείνοις δὲ	διά	τε τὸ τῶν ποταμῶν πλῆθος
[2, 8]	διὰ τὸν πάγον, τὸ δὲ	διὰ	τὴν ἀλέαν ποιεῖ τὴν ἀκινησίαν·
[2, 5]	ψῦχος οὐκέτι κατοικοῦσιν, ἔνθα δὲ	διὰ	τὴν ἀλέαν. Τὰ δὲ τῆς
[2, 9]	τὴν βροντήν. Παντοδαποὶ δὲ ψόφοι	διὰ	τὴν ἀνωμαλίαν τε γίγνονται τῶν
[2, 5]	αἱ δὲ μεταβολαὶ πάντων ταραχώδεις	διὰ	τὴν ἀοριστίαν εἰσίν. Οἱ δ'
[2, 3]	τοιοῦτον ἡ τῆς τροφῆς ὑπόστασις	διὰ	τὴν ἀπεψίαν· ἐν δὲ τῇ
[2, 8]	νύκτες δὲ τῶν ἡμερῶν νηνεμώτεραι	διὰ	τὴν ἀπουσίαν τὴν τοῦ ἡλίου·
[2, 8]	ἐπομβρίαις καὶ ἐν αὐχμοῖς γίγνονται	διὰ	τὴν αὐτὴν αἰτίαν· αἵ τε
[2, 8]	ὁμοίως ἐπίδηλον, πόρρωθεν δὲ ψυχρὸν	διὰ	τὴν αὐτὴν αἰτίαν τοῖς ἀνέμοις.
[2, 1]	τὴν πολλαπλασίαν χώραν αὐτῆς) καὶ	διὰ	τὴν βραχύτητα τοῦ βάθους· ἀεὶ
[2, 2]	ἥλιον ἅπαν, τὸ δ' ὑπολείπεται	διὰ	τὴν εἰρημένην αἰτίαν. Τὸ δὲ
[2, 1]	τὸ πλεῖστον· ὥστε τὰ μὲν	διὰ	τὴν ἔκχυσιν οὐ βαθέα, τὰ
[2, 5]	καὶ τῶν στηλῶν τῶν Ἡρακλείων	διὰ	τὴν θάλατταν οὐ φαίνεται συνείρειν,
[2, 2]	δὲ γλυκὺ καὶ πότιμον ἀνάγεται	διὰ	τὴν κουφότητα, καθάπερ ἐν τοῖς
[2, 5]	τὸ δὲ κύκλῳ συνάπτειν ἐνδέχεται	διὰ	τὴν κρᾶσιν, οὐ γὰρ ὑπερβάλλει
[2, 3]	ὥσθ' ὑπὸ τῶν ποταμῶν συγκαταφερομένην	διὰ	τὴν μεῖξιν ποιεῖν ἁλμυράν) ἄτοπον
[2, 8]	εὐθύτητι διηκριβωμένον, τοῦ πνεύματος ἀπομαραινομένου	διὰ	τὴν μετάστασιν. Τὸ δ' ὅμοιον
[2, 1]	τε τὰς στενότητας, εἴ που	διὰ	τὴν περιέχουσαν γῆν εἰς μικρὸν
[2, 5]	ἔχει ὕδατα καὶ νομάς, αἳ	διὰ	τὴν πῆξιν ποιήσουσιν ἐτησίας· ἀλλὰ
[2, 1]	πλήθει θαλάττης ἄδηλον· ᾗ δὲ	διὰ	τὴν στενότητα τῆς γῆς ὀλίγον
[2, 8]	τόπους οἱ σεισμοὶ γίγνονται μάλιστα	διὰ	τὴν στενότητα· τὸ γὰρ πνεῦμα
[2, 3]	καὶ τὸ ποιοῦν τὴν ἁλμυρότητα	διὰ	τὴν σύμμειξιν. Τοῦτο γὰρ αἴτιον
[2, 5]	νότον. Ἐκεῖνος δ' ὁ τόπος	διὰ	τὴν τοῦ ἡλίου γειτνίασιν οὐκ
[2, 3]	ἐστὶν τὸ πάθος, ἀλλ' οὐ	διὰ	τὴν τοῦ παντὸς γένεσιν καὶ
[2, 2]	τόπον, ἐκεῖ δὲ πάλιν συστὰν	διὰ	τὴν ψύξιν καταφέρεται πάλιν πρὸς
[2, 4]	τὸ ὑγρόν, πορρωτέρω (δὲ γιγνομένου	διὰ	τὴν ψύξιν συνισταμένης πάλιν τῆς
[2, 5]	τὸ τὰ πεπηγότα τηκόμενα παύεσθαι	διὰ	τὴν ψυχρότητα τῶν νυκτῶν. θυμιᾶται
[2, 3]	ὄντος. Εἰ δὴ ὥσπερ τὸ	διὰ	τῆς κονίας ἠθούμενον ὕδωρ γίγνεται
[2, 3]	συμμειχθέντος τινός, καθάπερ ἐν τοῖς	διὰ	τῆς τέφρας ἠθουμένοις ὕδασιν. Φαίνεται
[2, 1]	εἶναί φασιν· καθάπερ γὰρ τὸ	διὰ	τῆς τέφρας ἠθούμενον ἁλμυρὸν γίγνεται,
[2, 5]	θερμαινόμενον θυμιᾶται. Ἀποροῦσι δέ τινες	διὰ	τί βορέαι μὲν γίγνονται συνεχεῖς,
[2, 3]	εἶναι ἐν τῇ γῇ. Ἔτι	διὰ	τί οὐ καὶ νῦν ὅταν
[2, 3]	τίς ἡ αἰτία, καὶ ἅμα	διὰ	τί οὐκ εἰ καὶ τότε
[2, 9]	δεῖ λέγεσθαι τὴν αἰτίαν, καὶ	διὰ	τί ποτε τοῦτο γίγνεται κατὰ
[2, 4]	καὶ γίγνονται μετὰ τοὺς ὄμβρους,	διὰ	τί τε βορέαι καὶ νότοι
[2, 2]	δὲ ζητεῖν τὴν ἀρχαίαν ἀπορίαν,	διὰ	τί τοσοῦτον πλῆθος ὕδατος οὐδαμοῦ
[2, 1]	τίς ἡ φύσις αὐτῆς, καὶ	διὰ	τίν' αἰτίαν ἁλμυρὸν τοσοῦτόν ἐστιν
[2, 4]	τε πέρι καὶ ἐπομβρίας, καὶ	διὰ	τίν' αἰτίαν καὶ παύονται καὶ
[2, 1]	τ' εἶναι τῆς θαλάττης, καὶ	διὰ	τίν' αἰτίαν οὕτως φαίνεται ῥέουσα,
[2, 7]	φαίνεσθαι τὴν γῆν. Ἔτι δὲ	διὰ	τίν' αἰτίαν περὶ τόπους τινὰς
[2, 2]	οὗτος καὶ οὐ θαλάττης, καὶ	διὰ	τίν' αἰτίαν τὸ μὲν πότιμον
[2, 8]	καὶ τίς ἡ φύσις, καὶ	διὰ	τίνα αἰτίαν γίγνονται, καὶ περὶ
[2, 3]	ὕδωρ γίγνονται· πάθη γὰρ τἆλλα	διά	τινα σύμμειξιν τοῦ ὕδατός ἐστιν,
[2, 8]	τῶν ἑῴων. Συμβαίνει δὲ τοῦτο	διὰ	τὸ ἀμαυροῦσθαι τὸ θερμὸν τὸ
[2, 6]	δὲ τὰ ἀπηλιωτικά (θερμότερα γὰρ	διὰ	τὸ ἀπ' ἀνατολῆς πνεῖν) Διωρισμένων
[2, 6]	ζεφυρικὰ τῷ βορέᾳ (ψυχρότερα γὰρ	διὰ	τὸ ἀπὸ δυσμῶν πνεῖν) νότῳ
[2, 4]	ᾖ καὶ ἄνεμοι κατέχωσι, παυομένων	διὰ	τὸ ἀποκρίνεσθαι τὸ θερμὸν ἀεὶ
[2, 2]	ὅτι τὸ μὲν ἁλμυρὸν ὑπομένει	διὰ	τὸ βάρος, τὸ δὲ γλυκὺ
[2, 8]	δ' οὗτοι τὸ μέγεθος γίγνονταιv	(διὰ	τὸ διῃρῆσθαι τὴν ἀρχὴν καὶ
[2, 6]	ἀπαρκτίαι καὶ θρασκίαι καὶ ἀργέσται·	διὰ	τὸ ἐγγυτάτω γὰρ τὴν ὁρμὴν
[2, 6]	ἀπωθεῖται εἰς τοῦτο τὸ μέρος	διὰ	τὸ ἐκεῖνα ὑπὸ τὸν ἥλιον
[2, 5]	δοκεῖ, καὶ δύνων καὶ ἐπιτέλλων,	διὰ	τὸ ἐν μεταβολῇ ὥρας συμβαίνειν
[2, 8]	δ' οἱ ἄνεμοι εἶναι θερμοὶ	διὰ	τὸ κινεῖν τὸν ἀέρα πλήρη
[2, 6]	κατὰ τὴν τοῦ ἡλίου μετάστασιν,	διὰ	τὸ κινεῖσθαι μάλιστα τὸ ἐχόμενον
[2, 6]	τὸ ἀνακάμπτειν πρὸς αὑτὸν καὶ	διὰ	τὸ κοινὸς εἶναι βορέου καὶ
[2, 4]	μεθ' ἡμέραν· ἀλλ' οὐ δοκεῖ,	διὰ	τὸ λανθάνειν τὰ νυκτερινὰ τῶν
[2, 8]	δὲ ὁ ψόφος τῆς κινήσεως	διὰ	τὸ λεπτομερέστερον εἶναι καὶ μᾶλλον
[2, 7]	καὶ τὸ λέγειν μὲν ὡς	διὰ	τὸ μέγεθος ἐπὶ τοῦ ἀέρος
[2, 5]	ἀνατολήν, θέρους ἢ χειμῶνος, καὶ	διὰ	τὸ μέγεθος τοῦ ἄστρου ἡμερῶν
[2, 8]	θεωρεῖν γιγνομένων (ἐνταῦθα μὲν γὰρ	διὰ	τὸ μέγεθος ὑπολάβοι τις ἂν
[2, 7]	κινεῖσθαι· πλείονός τε γὰρ γιγνομένου	διὰ	τὸ μὴ δύνασθαι δέχεσθαι τὰς
[2, 8]	ῥηγμῖνες, ὅταν δὲ γαλήνη ᾖ,	διὰ	τὸ μικρὰν ποιεῖσθαι τὴν ἔκκρισιν
[2, 4]	ἐπὶ πλείω διήκειν εἰκὸς χώραν,	διὰ	τὸ παραπλησίως κεῖσθαι πρὸς τὸν
[2, 9]	τῆς γὰρ ἡμέρας οὐ φαίνεται	διὰ	τὸ πλέον ὂν τὸ φέγγος
[2, 8]	ἡ ἀρχὴ αὐτῶν ὥσπερ Εὔριπος,	διὰ	τὸ πλῆθος ἰσχυρότερον ποιεῖ τὸν
[2, 2]	ἐστὶν ἠθροισμένος ὄγκος καὶ ἀρχὴ	διὰ	τὸ πλῆθος, ὅθεν μεταβάλλει τε
[2, 8]	γὰρ πνεῦμα γιγνόμενον σφοδρὸν καὶ	διὰ	τὸ πλῆθος τῆς θαλάττης πολλῆς
[2, 2]	ἑκάστου τῶν ποταμῶν ἄλλας αἰτίας	διὰ	τὸ πολλοὺς εἰς τὸν αὐτὸν
[2, 8]	κοιλιῶν ὕδατος, ὅταν ἄρξηται κρατεῖν	διὰ	τὸ πολὺ εἰς ὀλίγον πιληθῆναι
[2, 8]	(κρατουμένη ὑπὸ τῶν πνευμάτων· καὶ	διὰ	τὸ πολὺν ἐπέχειν τόπον οὐκ
[2, 5]	πνέουσιν· ἑβδομηκοστῇ γὰρ ἄρχονται πνεῖν	διὰ	τὸ πόρρω ὄντα τὸν ἥλιον
[2, 2]	ποιεῖν ἐφ' ἕκαστα τῶν ῥευμάτων	διὰ	τὸ σαλεύειν ἀεὶ τὸ πρῶτον
[2, 3]	τῷ πολλῷ ὕδατι καὶ γλυκεῖ	διὰ	τὸ συμμειχθῆναί τινα γῆν τοιαύτην,
[2, 3]	πνεῖν ψυχρός, οὐδὲν ἧττον προϊὼν	διὰ	τὸ συμπεριλαμβάνειν πολλὴν ἀναθυμίασιν ξηρὰν
[2, 5]	θυμιᾶσθαι. Τῆς δὲ νυκτὸς λωφῶσι	διὰ	τὸ τὰ πεπηγότα τηκόμενα παύεσθαι
[2, 1]	μικρὸν ἐκ μεγάλου συνάγεται πελάγους,	διὰ	τὸ ταλαντεύεσθαι δεῦρο κἀκεῖσε πολλάκις.
[2, 8]	τάχιστα φερόμενον· πλήσσει γὰρ μάλιστα	διὰ	τὸ τάχος· ἐπὶ πλεῖστον δὲ
[2, 8]	μᾶλλον. Τὸ δὲ ψῦχος συμβαίνει	διὰ	τὸ τὴν ἀναθυμίασιν εἴσω τρέπεσθαι,
[2, 8]	ἐξ ὧν γίγνεται τὰ ἀναφυσήματα,	διὰ	τὸ τὴν θάλατταν μὲν προωθεῖσθαι
[2, 8]	ὁ σεισμὸς ἅμα, καὶ μᾶλλον	διὰ	τὸ τὴν θάλατταν μὴ διδόναι
[2, 5]	τὴν ἐνταῦθα οἰκουμένην πνεῖ) Ἀλλὰ	διὰ	τὸ τὴν οἴκησιν κεῖσθαι ταύτην
[2, 9]	τῆς βροντῆς· ἀλλὰ φαίνεται πρότερον	διὰ	τὸ τὴν ὄψιν προτερεῖν τῆς
[2, 5]	τὴν πῆξιν ποιήσουσιν ἐτησίας· ἀλλὰ	διὰ	τὸ τὸν τόπον εἶναι πολὺ
[2, 1]	ἀφανίζεσθαι δὲ καὶ ποιεῖν νύκτα	διὰ	τὸ ὑψηλὴν εἶναι πρὸς ἄρκτον
[2, 2]	ἀλλὰ τὸ μὲν ἀναφέρεται ταχὺ	διὰ	τὸν ἥλιον ἅπαν, τὸ δ'
[2, 3]	πλείστου καὶ μετεωρισθέντος τοῦ ὑγροῦ	διὰ	τὸν ἥλιον, τὸ λειφθὲν εἶναι
[2, 8]	καὶ ὁ χειμών, τὸ μὲν	διὰ	τὸν πάγον, τὸ δὲ διὰ
[2, 1]	δ' ἔξω στηλῶν βραχέα μὲν	διὰ	τὸν πηλόν, ἄπνοα δ' ἐστὶν
[2, 8]	ἀτμίδος, (ὥσπερ τὸ πνεῦμα τὸ>	διὰ	τοῦ στόματος φυσώμενον· καὶ γὰρ
[2, 8]	συμβαίνει πολλάκις μετὰ τὴν οὔρησιν	(διὰ	τοῦ σώματος γὰρ γίγνεται ὥσπερ
[2, 7]	τὰ μὲν γὰρ ἄνω συναληλεῖφθαι	διὰ	τοὺς ὄμβρους (ἐπεὶ φύσει γε
[2, 2]	ἥλιον τρέφεσθαι τῷ ὑγρῷ· καὶ	διὰ	τοῦτ' ἔνιοί γέ (φασιν καὶ
[2, 8]	ἀνερράγη γιγνομένων σεισμῶν· ἀλλ' οὐ	διὰ	τοῦτο αἴτιον τὸ ὕδωρ τῆς
[2, 6]	οἷον τὸν Ζ καὶ Δ.	Διὰ	(τοῦτο ἅμα πνέουσιν ἐνίοτε ἀμφότεροι
[2, 3]	δι' ἄλλο τι, δῆλον ὅτι	διὰ	τοῦτο διαμένειν ἀναγκαῖον καὶ τὸν
[2, 3]	Καὶ θερμή γε ἡ θάλαττα	διὰ	τοῦτό ἐστιν· πάντα γὰρ ὅσα
[2, 3]	βάρος ὑφίσταται τῷ ποτίμῳ. Καὶ	διὰ	τοῦτο οὔτ' ἐπιλείπει, ὥσπερ οἱ
[2, 3]	ἐν τῷ ὕδατι, εἴρηται. Καὶ	διὰ	τοῦτο τά τε νότια ὕδατα
[2, 8]	Καὶ οἱ μὲν σεισμοὶ γίγνονται	διὰ	τοῦτον τὸν τρόπον, οἱ δ'
[2, 3]	τῆς θαλάττης· τὸ γὰρ εἰσιὸν	διὰ	τῶν τοίχων τῶν κηρίνων γίγνεται
[2, 1]	πηγὰς τῆς θαλάττης ἀδύνατον εἶναι,	διὰ	τῶν ὑπαρχόντων ἤδη θεωρεῖν δεῖ.
[2, 5]	διὰ δύ' αἰτίας· ἢ γὰρ	διὰ	ψῦχος ἀποσβεννυμένης τῆς ἀναθυμιάσεως, οἷον
[2, 5]	τὴν οἰκουμένην· ἔνθα μὲν γὰρ	διὰ	ψῦχος οὐκέτι κατοικοῦσιν, ἔνθα δὲ
[2, 5]	οὕτως ἐκεῖ εὖροι καὶ ζέφυροι	διαδεχόμενοι	συνεχεῖς ἀεὶ πνέουσιν. Ὅτι μὲν
[2, 4]	μᾶλλον) τὸ δὴ κατιὸν ὕδωρ	διαδίδοται	πᾶν εἰς τὴν γῆν, ὑπάρχει
[2, 4]	ξηρὰ ᾖ, τὴν κάτω ἐναντίως	διακεῖσθαι,	καὶ ταύτης ξηρᾶς οὔσης ὑγρὰν
[2, 5]	τῇ ἀναθυμιάσει ἔλαττον ὄν, καὶ	διακρίνει.	Ἔτι δὲ αὐτὴν τὴν γῆν
[2, 9]	ἐν δὲ τοῖς νέφεσι μεταβάλλουσα	διακρινομένη,	συνιόντων καὶ συγκρινομένων αὐτῶν εἰς
[2, 9]	(ᾗ γὰρ ἐκλείπει τὸ θερμὸν	διακρινόμενον	εἰς τὸν ἄνω τόπον, ταύτῃ
[2, 2]	καθ' ἑκάστην ἡμέραν καὶ φέρεται	διακρινόμενον	καὶ ἀτμίζον εἰς τὸν ἄνω
[2, 8]	τοῦ διαλύοντος τὸν ἀέρα καὶ	διακρίνοντος,	καὶ πρὸς τὴν ἕω καὶ
[2, 9]	ἐκεῖνά τε συγκρίσεις καὶ ταῦτα	διακρίσεις	ὑποληπτέον εἶναι, ὥστ' εἰ θάτερα
[2, 8]	τῆς ἀπὸ τοῦ βάθους ἡ	διάκρισις.	Ὅπου δ' ἂν γένηται τοιοῦτος
[2, 9]	ἄνωθεν κάτω. Τὴν μὲν οὖν	διάλαμψιν	ἀστραπὴν εἶναι τὴν τούτου τοῦ
[2, 9]	ὅτι πυρὸς μὲν ἡ ἀστραπὴ	διάλαμψις,	ἡ δὲ βροντὴ σβέσις, οὐκ
[2, 5]	πεπηγότα πλείονος δεῖται θερμότητος. Διὸ	διαλείποντες	οὗτοι πνέουσιν, ἕως ἂν ἐπὶ
[2, 2]	εἰς ὕδωρ, ἀλλ' ὁμοίως ἅπαντος	διαλυο-	μένου καὶ συνισταμένου πάλιν εἰς
[2, 8]	πνεύματος εἰς τὴν γῆν τοῦ	διαλύοντος	τὸν ἀέρα καὶ διακρίνοντος, καὶ
[2, 2]	διαφέρει τοσοῦτον ὥστε τὸ μὲν	διαμεῖναι	ἂν ὅλην τὴν ἡμέραν, τὸ
[2, 2]	(οὐ γὰρ ἡ αὐτὴ οὖσα	διαμένει	οὐδένα χρόνον ὡς εἰπεῖν) περὶ
[2, 3]	οὔτε ἀεὶ τὰ αὐτὰ μέρη	διαμένει,	οὔτε γῆς οὔτε θαλάττης, ἀλλ'
[2, 3]	πότερον καὶ ἡ θάλαττα ἀεὶ	διαμένει	τῶν αὐτῶν οὖσα μορίων ἀριθμῷ
[2, 3]	τι, δῆλον ὅτι διὰ τοῦτο	διαμένειν	ἀναγκαῖον καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον
[2, 6]	πλεῖστον δ' ἀπέχει τὰ κατὰ	διάμετρον,	ἀναγκαῖον καὶ τῶν πνευμάτων ταῦτα
[2, 6]	δυσμῆς θερινῆς πνεῖ, καὶ κατὰ	διάμετρον	αὐτῷ κεῖται μόνος. Οὗτοι μὲν
[2, 6]	Θ τῷ Η ἐναντίον· κατὰ	διάμετρον	γάρ. Ἀπὸ δὲ τοῦ Ζ
[2, 6]	ἐναντίους οὐχ οἷόν τε (κατὰ	διάμετρον	γάρ· ἅτερος οὖν παύσεται ἀποβιασθείς)
[2, 6]	χειμερινῆς, ἐναντίος δὲ τούτῳ (κατὰ	διάμετρον	γὰρ κεῖται) Ἀπὸ δὲ τοῦ
[2, 6]	ἀλλήλοις ἐναντία εἶναι, ὅσα κατὰ	διάμετρόν	ἐστιν. Καλεῖται δὲ κατὰ τὴν
[2, 6]	τὰ κείμενα πρὸς ἄλληλα κατὰ	διάμετρον.	Ἔστω οὖν τὸ μὲν ἐφ'
[2, 6]	τὸ Μ· τοῦτο γὰρ κατὰ	(διάμετρον)	οὔτε τῷ Ι, τῷ θρασκίᾳ
[2, 6]	Οὗτοι μὲν οὖν οἱ κατὰ	διάμετρόν	τε κείμενοι ἄνεμοι καὶ οἷς
[2, 6]	τοῦ Ν· τοῦτο γὰρ κατὰ	διάμετρον	τὸ σημεῖον, εἰ μὴ ἀπ'
[2, 6]	ἀπαρκτίου. Ἡ δὲ τοῦ ΙΚ	διάμετρος	βούλεται μὲν κατὰ τὸν διὰ
[2, 6]	Ἀπὸ δὲ τοῦ Ζ ἤχθω	διάμετρος	ἐπὶ τὸ Γ, καὶ ἀπὸ
[2, 6]	Β, ἀνατολὴ ἰσημερινή· ἄλλη δὲ	διάμετρος	ταύτην πρὸς ὀρθὴν τέμνουσα, ἧς
[2, 3]	ἀναχωρῶν. Ἔλαβον δὲ ταύτην τὴν	διάνοιαν	κατὰ τῆς θαλάττης ἐκ τοῦ
[2, 2]	μεγάλην περιτείνειεν ὕδατος κύαθον, ἅμα	διανοουμένοις	ἂν ἀφανισθείη πᾶν. Ὃ δὴ
[2, 7]	καὶ ὑπὸ τῶν ὑδάτων ὑπερυγραινομένην	διαπίπτειν.	Ἔδει δὲ τούτου συμβαίνοντος ὑπονοστοῦσαν
[2, 8]	τὸ τὴν θάλατταν μὴ διδόναι	διαπνοὴν	τῷ ὑπὸ τὴν γῆν ὡρμημένῳ
[2, 3]	δὲ ἱμάτια ῥύπτειν, ἐάν τις	διασείσῃ	βρέξας. Ἔστι δὲ καὶ τὰ
[2, 9]	ἐκκρινομένη θερμότης εἰς τὸν ἄνω	διασπείρεται	τόπον· ὅση δ' ἐμπεριλαμβάνεται τῆς
[2, 8]	πρὸ τῶν μειζόνων σεισμῶν· μὴ	διασπώμενον	γὰρ τὸ μὲν ἔξω τὸ
[2, 2]	πλῆθος ὕδατος εἰς πλάτος τε	διαταθὲν	καὶ ἀθρόον οὐκ ἐν ἴσῳ
[2, 8]	αἰθρίας οὔσης, νεφέλιον λεπτὸν φαίνεται	διατεῖνον	καὶ μακρόν, οἷον γραμμῆς μῆκος
[2, 1]	τοῦ ἡλίου ξηραινόμενον τὸ μὲν	διατμίσαν	πνεύματα καὶ τροπὰς ἡλίου καὶ
[2, 3]	οὐδὲν ἧττον ἐλθόντος πάλιν τοῦ	διατμίσαντος	ὕδατος ἀνάγκη, ἴσου γ' ὄντος
[2, 1]	Οἱ μὲν οὖν ἀρχαῖοι καὶ	διατρίβοντες	περὶ τὰς θεολογίας ποιοῦσιν αὐτῆς
[2, 8]	τούτους τοὺς τόπους· δοκεῖ γὰρ	διαυλωνίζειν	ὑπὸ τὴν γῆν ἡ θάλαττα·
[2, 3]	εἰς τὴν αὐτὴν τὸ προανελθόν·	διαφέρει	γὰρ οὐδὲν ἅπαξ τοῦτ' εἰπεῖν
[2, 4]	ἑκατέρας τὸ εἶδος, φανερὸν ὅτι	διαφέρει,	καὶ οὐχ ἡ αὐτή ἐστιν
[2, 9]	καὶ οὕτω γίγνεσθαι. Τοῦτο δὲ	διαφέρει	πλεῖστον· ὅμοιον γὰρ κἂν εἴ
[2, 8]	καὶ τύπτων αὐτός· οὐδὲν γὰρ	διαφέρει·	τὸ γὰρ τύπτον ἅμα καὶ
[2, 3]	πάχους· καὶ γὰρ τὸ πάχος	διαφέρει	τοσοῦτον ὥστε τὰ πλοῖα ἀπὸ
[2, 2]	ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἀναξηραίνεται, ἀλλὰ	διαφέρει	τοσοῦτον ὥστε τὸ μὲν διαμεῖναι
[2, 5]	πορείας· πολὺ γὰρ τὸ μῆκος	διαφέρει	τοῦ πλάτους. Τὸ γὰρ ἀπὸ
[2, 4]	δῆλον· καὶ γὰρ τὴν ἀναθυμίασιν	διαφέρειν	ἀναγκαῖον, καὶ τὸν ἥλιον καὶ
[2, 3]	ὑπολείψειν, τῶν Αἰσώπου μύθων οὐδὲν	διαφέρειν	ἔοικεν ὁ πεπεισμένος οὕτως· καὶ
[2, 3]	περὶ πάντων τούτων λόγον, καὶ	διαφέρειν	ταχυτῆτι καὶ βραδυτῆτι (τῆς μεταβολῆς,
[2, 1]	ὅσα λιμνώδη, πλήθει καὶ ὀλιγότητι	διαφέροντα,	τὰ δὲ πηγαῖα. Ταῦτα δὲ
[2, 7]	γίγνεται τοῦτο τὸ πάθος οὐδεμιᾷ	διαφέροντας	ὑπερβολῇ τοιαύτῃ παρὰ τοὺς ἄλλους;
[2, 3]	οὖν λεγόμενα τῆς ἁλμυρότητος αἴτια	διαφεύγειν	φαίνεται τὸν λόγον· ἡμεῖς δὲ
[2, 1]	τῆς ἐργασομένης. Αἱ μὲν οὖν	διαφοραὶ	τοσαῦται καὶ τοιαῦται τῶν ὑδάτων
[2, 3]	ποιεῖ πικρὸν ὅλον. Αἱ δὲ	διαφοραὶ	τούτων ἐκεῖθεν δῆλαι, ποῖοι χυμοὶ
[2, 8]	ἡλίου φορᾶς ἤδη κατὰ τὰς	διαφορὰς	τῶν τόπων, ἐφ' ἕν. Ὅταν
[2, 4]	τὰ σύνεγγυς, ἐὰν μή τι	διάφορον	ἔχωσιν ἴδιον· οὐ μὴν ἀλλ'
[2, 8]	διὰ τὸ τὴν θάλατταν μὴ	διδόναι	διαπνοὴν τῷ ὑπὸ τὴν γῆν
[2, 8]	τοῦτον τὸν τρόπον· οὐ γὰρ	(δίδωσιν)	ῥᾴδιον οὕτω πολλὴν συνελθεῖν ἀρχήν·
[2, 6]	ἡμῶν οἰκούμενον· ἔσται γὰρ κἀκεῖνο	διελεῖν	τὸν αὐτὸν τρόπον. Ὑποκείσθω δὲ
[2, 8]	ἂν ἀντιτυπήσῃ καὶ μὴ ῥᾳδίως	διέλθῃ,	μάλιστά τε σείει καὶ ἐγκαταλείπεσθαι
[2, 8]	ὕδωρ ἐν σκεύει οὐ δυνάμενον	διεξελθεῖν.	Διὸ καθάπερ ἐν σώματι οἱ
[2, 3]	τὸ ποτάμιον ὕδωρ· οὐδενὶ γὰρ	διέφερεν	ἀλλ' ἢ τῷ ἁλμυρὰ εἶναι
[2, 5]	οὕτως ὤν, ὃν οὐδὲν δυνατὸν	διέχειν	δεῦρο, ἐπεὶ οὐδ' ὁ βορέας
[2, 8]	λεπτότητα, διὰ μὲν τὸ ῥᾳδίως	διηθεῖσθαι	οὐ δύναται κινεῖν, διὰ δὲ
[2, 2]	ἐκ ταύτης φασί τινες ῥεῖν·	διηθούμενον	γὰρ γίγνεσθαι τὸ ἁλμυρὸν πότιμον.
[2, 3]	τοῦ πυρός, δι' ἧς δὲ	διηθοῦνται	γῆς, ἔτι μένειν οὖσαν οἷον
[2, 5]	νότος ἐστὶ τοῦ βορέου, καὶ	διήκει	μᾶλλον δεῦρο ἢ οὗτος ἐκεῖ.
[2, 4]	τὸ αὐτὸ πάθος ἐπὶ πλείω	διήκειν	εἰκὸς χώραν, διὰ τὸ παραπλησίως
[2, 5]	ἐλλείπει καὶ οὐ δύναται πόρρω	διήκειν,	ἐπεὶ περὶ τὴν ἔξω Λιβύης
[2, 8]	μακρόν, οἷον γραμμῆς μῆκος εὐθύτητι	διηκριβωμένον,	τοῦ πνεύματος ἀπομαραινομένου διὰ τὴν
[2, 8]	τὸ μέγεθος γίγνονταιv (διὰ τὸ	διῃρῆσθαι	τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν αἰτίαν
[2, 8]	τάχος· ἐπὶ πλεῖστον δὲ πέφυκε	διιέναι	τὸ διὰ παντὸς ἰέναι μάλιστα
[2, 8]	τύχῃ ῥυὲν τὸ ἔξω ἀναθυμιώμενον.	Διὸ	γίγνονται νηνεμίας οἱ πλεῖστοι καὶ
[2, 5]	μᾶλλον πεπηγότα πλείονος δεῖται θερμότητος.	Διὸ	διαλείποντες οὗτοι πνέουσιν, ἕως ἂν
[2, 8]	ἐν σκεύει οὐ δυνάμενον διεξελθεῖν.	Διὸ	καθάπερ ἐν σώματι οἱ σφυγμοὶ
[2, 6]	καὶ ἰσχυροὶ πνέουσι μάλιστα οὗτοι.	Διὸ	καὶ αἰθριώτατοί εἰσι τῶν ἀνέμων·
[2, 1]	τῆς γῆς οἷον ἱδρῶτα γίγνεσθαι·	διὸ	καὶ ἁλμυρὰν εἶναι· καὶ γὰρ
[2, 4]	κύκλῳ ἀὴρ συνέπεται τῇ φορᾷ.	Διὸ	καὶ ἀπορήσειεν ἄν τις ποτέρωθεν
[2, 2]	φύσις οὕτως, καθάπερ εἴρηται πρότερον.	Διὸ	καὶ γελοῖοι πάντες ὅσοι τῶν
[2, 5]	ὅταν ᾖ κατὰ τὸν μεσημβρινόν.	Διὸ	καὶ γελοίως γράφουσι νῦν τὰς
[2, 7]	τῶν ἀπορρηγνυμένων κολωνῶν ἐμπιπτόντων σείεσθαι·	διὸ	καὶ γίγνεσθαι τοὺς σεισμοὺς ἔν
[2, 9]	ὄψεως πρός τι τῶν λαμπρῶν.	Διὸ	καὶ γίγνεται μᾶλλον τοῦτο νύκτωρ·
[2, 8]	τόπους, οἷον σφυγμός, ἄνω κάτωθεν·	διὸ	καὶ ἐλαττονάκις σείει τοῦτον τὸν
[2, 1]	τὸ δὲ λειφθὲν θάλατταν εἶναι·	διὸ	καὶ ἐλάττω γίγνεσθαι ξηραινομένην οἴονται,
[2, 6]	ἐκκρίνεται γὰρ συνιόντων τῶν νεφῶν.	Διὸ	καὶ ἔνιοι τῶν αὐτῶν τούτων
[2, 3]	θερμῶν, ὥστε μετ' ὀλίγης ἀτμίδος.	Διὸ	καὶ θερμός ἐστιν· εἰ γὰρ
[2, 9]	ψυχροτέραν ἀναγκαῖον εἶναι τὴν σύστασιν·	διὸ	καὶ οἱ κεραυνοὶ καὶ οἱ
[2, 2]	λέγομεν, οὗτος ὁ τόπος ὕδατος·	διὸ	καὶ οἱ ποταμοὶ ῥέουσιν εἰς
[2, 8]	ἡ χώρα σομφὴ καὶ ὕπαντρος·	διὸ	καὶ περὶ Ἑλλήσποντον καὶ περὶ
[2, 6]	χειμερινῆς πνεῖ, γειτνιῶν τῷ νότῳ·	διὸ	καὶ πολλάκις εὐρόνοτοι λέγονται πνεῖν.
[2, 6]	ἔχειν, ὁ τοῦ ὁρίζοντος κύκλος·	διὸ	καὶ στρογγύλος. Δεῖ δὲ νοεῖν
[2, 8]	ὑπὸ τὴν γῆν ἡ θάλαττα·	διὸ	καὶ τὰ θερμὰ τὰ περὶ
[2, 3]	ἐν δὲ τοῖς καομένοις τέφρα.	Διὸ	καὶ τὴν θάλαττάν τινες ἐκ
[2, 2]	τοῦ παντὸς ὕδατος ἡ θάλαττα.	Διὸ	καὶ τοὺς ποταμοὺς οὐ μόνον
[2, 5]	οὐχ οὕτως δὲ γίγνονται συνεχεῖς·	διὸ	λανθάνοντες ποιοῦσιν ἐπιζητεῖν. Αἴτιον δ'
[2, 5]	τάχει τῆς ξηρότητος γίγνεσθαι κωλύων·	διὸ	περὶ Ὠρίωνος ἀνατολὴν μάλιστα γίγνεται
[2, 1]	τὴν πηγὴν εἶναι τῆς ῥύσεως.	Διὸ	τὰ μὲν αὐτόματα ῥεῖ τὰ
[2, 4]	καὶ ἐπ' ἀνατολὰς ἀεὶ φέρεται·	διὸ	τὰ νέφη συνίσταται ἐν τοῖς
[2, 4]	τῆς ἀναχθείσης ἀτμίδος εἰς ὕδωρ	(διὸ	χειμῶνός τε μᾶλλον γίγνεται τὰ
[2, 3]	ἅτε ἀφ' ὑγρῶν τόπων ἀτμιδώδης·	διὸ	(ψυ( χρός· τῷ δ' ἀπωθεῖν
[2, 3]	θαλάττῃ μετρίως ἔχειν καὶ πλευστικῶς·	διόπερ	ἔνιοι τῶν ἐν τοῖς ποταμοῖς
[2, 3]	καὶ πλατὺ τοῦ γλυκέος ἔλαττον·	διόπερ	ἰσάζει ὡς ἐπίπαν εἰπεῖν) Ὅτι
[2, 2]	καὶ τῷ μήκει τὰς ὁδούς·	διόπερ	ὅ τ' Ἴστρος καὶ ὁ
[2, 5]	Οὐ συνεχεῖς δ' ὁμοίως πνέουσι,	διότι	τὰ μὲν ἐπιπολῆς καὶ ἀσθενῆ
[2, 2]	ῥέον, τὸ δ' ὑπομένον, καὶ	διότι	τελευτὴ (μᾶλλον ὕδατος ἢ ἀρχή
[2, 3]	καὶ πρότερον· ἐπειδὴ γὰρ κεῖται	διπλῆν	εἶναι τὴν ἀναθυμίασιν, τὴν μὲν
[2, 4]	τῆς δ' ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴρηται,	διπλῆς	οὔσης, τῆς μὲν ἀτμιδώδους τῆς
[2, 3]	καὶ γὰρ ἐκεῖνος ἐμυθολόγησεν ὡς	δὶς	μὲν ἡ Χάρυβδις ἀναρροφήσασα τὸ
[2, 9]	γὰρ ἀναθυμιάσεως, ὥσπερ εἴπομεν, οὔσης	διττῆς,	τῆς μὲν ὑγρᾶς τῆς δὲ
[2, 6]	Τὰ μὲν οὖν κυριώτατα καὶ	διωρισμένα	πνεύματα ταῦτ' ἐστὶ καὶ τοῦτον
[2, 1]	ὑδάτων εἰσίν· τούτων δ' οὕτω	διωρισμένων	ἀδύνατον πηγὰς εἶναι τῆς θαλάττης·
[2, 6]	διὰ τὸ ἀπ' ἀνατολῆς πνεῖν)	Διωρισμένων	οὖν τῷ ψυχρῷ καὶ τῷ
[2, 3]	ὡς οἱ ἐκεῖ μυθολογοῦσιν, ἐξουσίας	δοθείσης	ὑπὸ τοῦ Ἡρακλέους, ὅτ' ἦλθεν
[2, 8]	Εὐβοίας περὶ τούτους τοὺς τόπους·	δοκεῖ	γὰρ διαυλωνίζειν ὑπὸ τὴν γῆν
[2, 4]	ἢ μεθ' ἡμέραν· ἀλλ' οὐ	δοκεῖ,	διὰ τὸ λανθάνειν τὰ νυκτερινὰ
[2, 5]	καὶ χαλεπὸς ὁ Ὠρίων εἶναι	δοκεῖ,	καὶ δύνων καὶ ἐπιτέλλων, διὰ
[2, 9]	τῆς ἀνακλάσεως δόξαις, ὅπερ αἴτιον	δοκεῖ	τοῦ τοιούτου πάθους εἶναι· φαίνεται
[2, 8]	παντοδαπὴν ἀφίησι φωνήν, ὥστ' ἐνίοτε	δοκεῖν	ὅπερ λέγουσιν οἱ τερατολογοῦντες, μυκᾶσθαι
[2, 8]	θερμὴν οὖσαν καθ' αὑτήν. Οὐ	δοκοῦσι	δ' οἱ ἄνεμοι εἶναι θερμοὶ
[2, 9]	ἦσαν ταῖς περὶ τῆς ἀνακλάσεως	δόξαις,	ὅπερ αἴτιον δοκεῖ τοῦ τοιούτου
[2, 2]	δὲ ἑτέρα πρὸς ταύτην τὴν	δόξαν	ἀπορία, τί δή ποτ' οὐκ
[2, 2]	τοῦ παντὸς ὕδατος ἥδ' ἐστίν·	δόξειε	γὰρ ἂν εὔλογον εἶναι, καθάπερ
[2, 3]	ἡ θάλαττα. Ταὐτὸ δὲ τοῦτο	δρῶσι	καὶ περὶ τὰς ταριχείας. Εἰ
[2, 5]	δὲ γίγνονται αἱ νηνεμίαι διὰ	δύ'	αἰτίας· ἢ γὰρ διὰ ψῦχος
[2, 4]	ἡμῖν ἤδη πρότερον. Ἔστι γὰρ	δύ'	εἴδη τῆς ἀναθυμιάσεως, ὥς φαμεν,
[2, 3]	πάντα γὰρ ὅσα πεπύρωται, ἔχει	δυνάμει	θερμότητα ἐν αὑτοῖς. Ὁρᾶν δ'
[2, 9]	τῆς συγκρίσεως ἐχούσης ἄμφω ταῦτα	δυνάμει	καὶ συνισταμένης εἰς νέφος, ὥσπερ
[2, 8]	οἷον ὕδωρ ἐν σκεύει οὐ	δυνάμενον	διεξελθεῖν. Διὸ καθάπερ ἐν σώματι
[2, 8]	τὸ διὰ παντὸς ἰέναι μάλιστα	δυνάμενον,	τοιοῦτον δὲ τὸ λεπτότατον. Ὥστ'
[2, 3]	ἄλλων τῶν τοιούτων γίγνεται πλήρης	δυνάμεων,	δι' ὧν τὰ ἠθούμενα ὕδατα
[2, 3]	τι πλῆθος ἀεὶ ταύτης τῆς	δυνάμεως,	καὶ συγκαταφέρεσθαι πάλιν ὕοντος, καὶ
[2, 3]	μὲν οὔρῳ συγκαταφερομένης τοιαύτης τινὸς	δυνάμεως	οἵα καὶ φαίνεται ὑφισταμένη ἐν
[2, 8]	εἰς τὴν γῆν τῆς τοιαύτης	δυνάμεως,	συνιοῦσα δι' ὑγρότητα ἡ ἀτμιδώδης
[2, 3]	χιών. Εἰσίν τε τήν τε	δύναμιν	ἀσθενέστεροι τῶν ἄλλων καὶ πλείους
[2, 8]	Ὅσην δ' ἔχει τὸ πνεῦμα	δύναμιν,	οὐ μόνον ἐκ τῶν ἐν
[2, 3]	αἰτιατέον τὴν ἐνοῦσαν ἢ ἐγγιγνομένην	δύναμιν	πυρός· καομένη γὰρ ἡ γῆ
[2, 8]	μεταξὺ διὰ μικρότητα οὐδεμίαν ἔχει	δύναμιν·	τὰς δὲ ποντίας οὐκ ἔστιν
[2, 8]	ἐστιν ἡ τοῦ πνεύματος ἐναπολαμβανομένη	δύναμις,	οὕτω καὶ ἐν τῇ γῇ
[2, 7]	γὰρ γιγνομένου διὰ τὸ μὴ	δύνασθαι	δέχεσθαι τὰς κοιλίας ἀποβιαζόμενον ποιεῖν
[2, 8]	ᾖ τὸ ἀναθυμιώμενον ἢ ὥστε	δύνασθαι	κινεῖν ἐπιδήλως. Ποιεῖ δὲ καὶ
[2, 8]	πολλοὺς ἅμα πειρωμένους ἀποβιάζεσθαι μὴ	δύνασθαι	κρατεῖν τῆς κινήσεως τῶν ἀρρωστούντων.
[2, 8]	μέγεθος ὑπολάβοι τις ἂν τοιαῦτα	δύνασθαι	ποιεῖν) ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς
[2, 2]	οὐ γὰρ αἰεὶ τοὺς αὐτοὺς	δύνασθαι	τόπους παρασκευάζειν αὐτῷ τὴν τροφήν·
[2, 8]	μὲν τὸ ῥᾳδίως διηθεῖσθαι οὐ	δύναται	κινεῖν, διὰ δὲ τὸ προσπίπτειν
[2, 5]	καὶ ἐνταῦθα ἐλλείπει καὶ οὐ	δύναται	πόρρω διήκειν, ἐπεὶ περὶ τὴν
[2, 8]	ὁ δ' ἥλιος οὐχ ὁμοίως	δύναται,	τὰς δὲ μετεώρους μᾶλλον, ὥστε
[2, 5]	Δύο γὰρ ὄντων τμημάτων τῆς	δυνατῆς	οἰκεῖσθαι χώρας, τῆς μὲν πρὸς
[2, 4]	θερμότητα ταῦτα ποιεῖν οὐ μόνον	δυνατὸν	ἀλλ' ἀναγκαῖόν ἐστιν. Ἐπειδὴ δ'
[2, 5]	ἄνεμος οὕτως ὤν, ὃν οὐδὲν	δυνατὸν	διέχειν δεῦρο, ἐπεὶ οὐδ' ὁ
[2, 3]	ποταμοὺς ἁλμυροὺς εἶναι· πῶς γὰρ	δυνατὸν	ἐν πολλῷ μὲν πλήθει ὕδατος
[2, 9]	ὑπὸ τοῦ πυρός, ἣν οὔτε	δυνατὸν	ἐνυπάρχειν πρότερον, οὔτ' ἐκεῖνοι τὸν
[2, 5]	ποιοῦσι. Ταῦτα δ' οἰκεῖσθαι μόνα	δυνατόν,	καὶ οὔτ' ἐπέκεινα τῶν τροπῶν
[2, 8]	θάλατταν ἀπῶσαι μὲν ὅλως μὴ	δύνηται,	προωθοῦν δὲ καὶ συστέλλον εἰς
[2, 5]	ὁ Ὠρίων εἶναι δοκεῖ, καὶ	δύνων	καὶ ἐπιτέλλων, διὰ τὸ ἐν
[2, 5]	οὐκ ἀπὸ τῆς ἑτέρας ἄρκτου.	Δύο	γὰρ ὄντων τμημάτων τῆς δυνατῆς
[2, 8]	καὶ ἐφ' (ἓν καὶ ἐπὶ	δύο	ἔτη ἐπισημαίνει κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[2, 5]	πρὸς τὸν κάτω πόλον ἕτεροι	δύο	κῶνοι τῆς γῆς ἐκτμήματα ποιοῦσι.
[2, 5]	κέντρου αὐτῆς ἀγόμεναι, καὶ ποιοῦσι	δύο	κώνους, τὸν μὲν ἔχοντα βάσιν
[2, 5]	ἐν μεταβολῇ ὥρας συμβαίνειν τὴν	δύσιν	καὶ τὴν ἀνατολήν, θέρους ἢ
[2, 8]	μεθ' ἡμέραν ἢ μικρὸν μετὰ	δυσμάς,	αἰθρίας οὔσης, νεφέλιον λεπτὸν φαίνεται
[2, 4]	τούτους καὶ ἀπὸ τούτων, ἐπὶ	δυσμὰς	δὲ καὶ ἐπ' ἀνατολὰς ἀεὶ
[2, 6]	ἐτησίαι περιίστανται τοῖς μὲν περὶ	δυσμὰς	οἰκοῦσιν ἐκ τῶν ἀπαρκτίων εἰς
[2, 6]	τὸ δ' ἐφ' ᾧ Ε	δυσμὴ	θερινή, τὸ δ' ἐφ' οὗ
[2, 6]	ἀπὸ τοῦ Α· τοῦτο γὰρ	δυσμὴ	ἰσημερινή. Ἐναντίος δὲ τούτῳ ἀπηλιώτης
[2, 6]	τὸ μὲν ἐφ' ᾧ Α	δυσμὴ	ἰσημερινή, ἐναντίος (δὲ τούτῳ τόπος,
[2, 6]	τὸ δ' ἐφ' οὗ Γ	δυσμὴ	χειμερινή. Ἀπὸ δὲ τοῦ Ζ
[2, 6]	ἀπ' ἀνατολῆς· τὰ δ' ἀπὸ	δυσμῆς	ἀπολείπει τε θᾶττον καὶ πλησιάζει
[2, 6]	δὲ σκίρωνα· οὗτος γὰρ ἀπὸ	δυσμῆς	θερινῆς πνεῖ, καὶ κατὰ διάμετρον
[2, 6]	ἀπὸ τῆς ἕω τῶν ἀπὸ	δυσμῆς,	ὅτι πλείω χρόνον ὑπὸ τὸν
[2, 6]	Γ λίψ· οὗτος γὰρ ἀπὸ	δυσμῆς	χειμερινῆς, ἐναντίος δὲ τούτῳ (κατὰ
[2, 6]	(ψυχρότερα γὰρ διὰ τὸ ἀπὸ	δυσμῶν	πνεῖν) νότῳ δὲ τὰ ἀπηλιωτικά
[2, 8]	καὶ ἐγκαταλείπεσθαι ἀναγκαῖον ἐν ταῖς	δυσχωρίαις,	οἷον ὕδωρ ἐν σκεύει οὐ