Livre, Chap.
[10, 10]	τῶν καθ' ἕκαστον· εἴη γὰρ	ἄν,	μὴ ἅμα, ὁ αὐτὸς (λευκὸς
[10, 4]	γὰρ τοῦ ἐσχάτου ἐσχατώτερον εἴη	ἄν	τι, οὔτε τοῦ ἑνὸς διαστήματος
[10, 9]	γένει οὖσι μόνοις. ~Ἀπορήσειε δ'	ἄν	τις διὰ τί γυνὴ ἀνδρὸς
[10, 6]	ἑνὸς καὶ τῶν πολλῶν ἀπορήσειεν	ἄν	τις. Εἰ γὰρ τὰ πολλὰ
[10, 5]	δὲ ἓν ἑνὶ ἐναντίον, ἀπορήσειεν	ἄν	τις πῶς ἀντίκειται τὸ ἓν
[10, 5]	αὐτὸ ἅμα ἀμφοῖν, εἴη μὲν	ἂν	ἀντικείμενον ἀμφοῖν (καὶ ἡ ἀπορία
[10, 2]	εἰ σχήματα εὐθύγραμμα, σχημάτων ἂν	ἦν	ἀριθμός, καὶ τὸ ἓν τὸ
[10, 2]	τὰ ὄντα ἦν, ἀριθμὸς ἂν	ἦν,	διέσεων μέντοι, ἀλλ' οὐκ ἀριθμὸς
[10, 1]	μετροῦσιν. Ἀλλὰ συμβαίνει ἡμῖν ὥσπερ	ἂν	εἰ ἄλλου ἡμᾶς μετροῦντος ἐγνωρίσαμεν
[10, 1]	φησι πάντων εἶναι μέτρον, ὥσπερ	ἂν	εἰ τὸν ἐπιστήμονα εἰπὼν ἢ
[10, 9]	ἄμφω λευκὰ ἦν, ὅμως ἂν	ἦν	εἴδει ἕτερα. Τὸ δὲ ἄρρεν
[10, 3]	κατὰ στέρησιν λέγεται θάτερον, (ἐναντία	ἂν	εἴη καὶ οὔτε ὡς ἀντίφασις
[10, 4]	ὅτι ἡ μὲν ἐναντίωσις στέρησις	ἂν	εἴη πᾶσα, ἡ δὲ στέρησις
[10, 5]	τοῦ ὁρισμοῦ δυνατόν· οὐ γὰρ	ἂν	εἴη τελεία μεταξύ τινος οὖσα,
[10, 7]	πρότερα ὁμογενῆ (τῶν ἐναντίων, ἅπαντ'	ἂν	ἐκ τῶν ἐναντίων εἴη τὰ
[10, 4]	ποτὲ ἢ ἔν τινι, οἷον	ἂν	ἐν ἡλικίᾳ τινὶ ἢ τῷ
[10, 1]	ἔσται δὲ τοιοῦτον τὸ μὲν	ἂν	ᾖ ἀδιαίρετον κατὰ τὸ ποσόν,
[10, 6]	ἀντίκειται, διὸ οὐ πᾶν ὃ	ἂν	ᾖ ἓν ἀριθμός ἐστιν, οἷον
[10, 3]	ἕτερον ἢ ταὐτὸ ὅ τι	ἂν	ᾖ ὄν· τὸ δὲ διάφορον
[10, 6]	πολὺ καὶ ὀλίγον, καὶ ὃ	ἂν	ᾖ πολὺ καὶ πολλά, καὶ
[10, 4]	ἢ ἔν τινι, οἷον ἂν	ἐν	ἡλικίᾳ τινὶ ἢ τῷ κυρίῳ,
[10, 2]	Καὶ εἰ σχήματα εὐθύγραμμα, σχημάτων	ἂν	ἦν ἀριθμός, καὶ τὸ ἓν
[10, 2]	μέλη τὰ ὄντα ἦν, ἀριθμὸς	ἂν	ἦν, διέσεων μέντοι, ἀλλ' οὐκ
[10, 9]	εἰ ἄμφω λευκὰ ἦν, ὅμως	ἂν	ἦν εἴδει ἕτερα. Τὸ δὲ
[10, 2]	καὶ ἐπὶ τῶν φθόγγων στοιχείων	ἂν	ἦν τὰ ὄντα ἀριθμός, καὶ
[10, 10]	καθόλου, ὥσπερ ὁ ἄνθρωπος εἴη	ἂν	καὶ λευκὸς καὶ μέλας, καὶ
[10, 1]	καὶ ἀεὶ τοῦ μείζονος λάθοι	ἂν	καὶ προστεθέν τι καὶ ἀφαιρεθὲν
[10, 4]	ἀκολουθήσει τὸ τελείως οὕτως ὡς	ἂν	καὶ τὸ ἐναντίοις εἶναι ὑπάρχῃ
[10, 1]	κατὰ τὸ ποσόν, τὸ δὲ	ἂν	κατὰ τὸ ποιόν· διόπερ ἀδιαίρετον
[10, 7]	μεταξὺ μὴ ἀντικειμένων· εἴη γὰρ	ἂν	μεταβολὴ καὶ μὴ ἐξ ἀντικειμένων·
[10, 6]	ὁμοίως ἀποδίδωσιν. Δόξειε μὲν γὰρ	ἂν	μέτρον ἡ ἐπιστήμη εἶναι τὸ
[10, 9]	εἶδος πρὸς (μέλανα ἄνθρωπον, οὐδ'	ἂν	ὄνομα ἓν τεθῇ. Ὡς ὕλη
[10, 10]	τῶν καθόλου (ὀνομάτων, ὥστε δόξειεν	ἂν	οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι ὁτιοῦν ἄφθαρτον
[10, 4]	ἀδύνατον ὅλως ἔχειν, (ἢ ὃ	ἂν	πεφυκὸς ἔχειν μὴ ἔχῃ, ἐστέρηται
[10, 2]	ἐπὶ τῶν φθόγγων στοιχείων ἂν	ἦν	τὰ ὄντα ἀριθμός, καὶ τὸ
[10, 4]	λέγεται ἡ στέρησις (ἀλλ' ἥτις	ἂν	τελεία ᾖ. τὰ δ' ἄλλα
[10, 1]	ἕκαστον ἔσται ἓν τούτων, ᾧ	(ἂν	ὑπάρχῃ τις τούτων τῶν τρόπων·
[10, 4]	μόνον ᾖ ἐστερημένον, τὸ δ'	ἐὰν	ἢ ποτὲ ἢ ἔν τινι,
[10, 6]	τι ὥσπερ ἡ ἐπιστήμη ἐπιστητῷ,	ἐὰν	ᾖ ἀριθμὸς τὸ δ' ἓν
[10, 6]	τούτοις λέγεται, ἕνα μὲν τρόπον	ἐὰν	ᾖ πλῆθος ἔχον ὑπεροχὴν ἢ
[10, 3]	ᾖ μήτε ἧττον. Τὰ δὲ	ἐὰν	ᾖ τὸ αὐτὸ πάθος καὶ
[10, 10]	αὐτὸ ἐνδέχεται εἶναι, καὶ ἅμα,	ἐὰν	ᾖ τῶν καθόλου, ὥσπερ ὁ
[10, 3]	λέγομεν ἐνίοτε αὐτό, τὸ δ'	ἐὰν	καὶ λόγῳ καὶ ἀριθμῷ ἓν
[10, 5]	ἄνθρωπος ἢ λευκὸν οὐ λέγομεν,	ἐὰν	μὴ ἐξ (ὑποθέσεως καὶ ζητοῦντες
[10, 3]	ταὐτὸ ἢ ἄλλο· τὸ δ'	ἐὰν	μὴ καὶ ἡ ὕλη καὶ
[10, 3]	ἡ ἰσότης ἑνότης. Ὅμοια δὲ	ἐὰν	μὴ ταὐτὰ ἁπλῶς ὄντα, μηδὲ
[10, 4]	ὥσπερ εἴρηται· τὸ μὲν γὰρ	ἐὰν	μόνον ᾖ ἐστερημένον, τὸ δ'
[10, 3]	τῇ ὕλῃ ἕν· ἔτι δ'	ἐὰν	ὁ λόγος ὁ τῆς πρώτης
[10, 3]	τὸ εἶδος αὐτῶν. Τὰ δὲ	ἐὰν	πλείω ἔχῃ ταὐτὰ ἢ ἕτερα,
[10, 3]	δὲ ἁπλῶς οὔ. Τὰ δὲ	ἐὰν	τὸ αὐτὸ εἶδος ἔχοντα, ἐν
[10, 2]	ἐκείνων γὰρ ὁ μέν τις	φιλίαν	εἶναί φησι τὸ ἓν ὁ
[10, 2]	οὕτω καὶ ἐν οὐσίᾳ οὐσίαν	μίαν	αὐτὸ τὸ ἕν· ὅτι δὲ
[10, 1]	συνεχὲς εἶναι. Τοιοῦτον δὲ τῷ	μίαν	τὴν κίνησιν εἶναι καὶ ἀδιαίρετον
[10, 1]	τὴν πρώτην, οἷον λέγω φορᾶς	κυκλοφορίαν,	ὅτι τοῦτο πρῶτον μέγεθος ἕν.
[10, 3]	ἁπλῶς ὄντα, μηδὲ κατὰ τὴν	οὐσίαν	ἀδιάφορα τὴν (συγκειμένην, κατὰ τὸ
[10, 9]	πάθη, ἀλλ' οὐ κατὰ τὴν	οὐσίαν	ἀλλ' ἐν τῇ ὕλῃ καὶ
[10, 10]	αὐτῷ τὸ φθαρτόν. Ἢ τὴν	οὐσίαν	ἄρα ἢ ἐν τῇ οὐσίᾳ
[10, 2]	δὴ μηδὲν τῶν καθόλου δυνατὸν	οὐσίαν	εἶναι, καθάπερ ἐν τοῖς περὶ
[10, 2]	οὐδὲ τὸ ὂν οὐδὲ τὴν	οὐσίαν.	Ἔτι δ' ὁμοίως ἐπὶ πάντων
[10, 2]	ᾗ ἕν. ~Κατὰ δὲ τὴν	οὐσίαν	καὶ τὴν φύσιν ζητητέον ποτέρως
[10, 2]	ἕν, οὕτω καὶ ἐν οὐσίᾳ	οὐσίαν	μίαν αὐτὸ τὸ ἕν· ὅτι
[10, 3]	τὸ αὐτὸ λέγονται κατὰ τὴν	οὐσίαν	τὰ διάφορα. Τὰ δ' ἐναντία
[10, 2]	εἴρηται λόγοις, οὐδ' αὐτὸ τοῦτο	οὐσίαν	ὡς ἕν τι παρὰ τὰ
[10, 4]	λέγεται κατὰ στέρησιν· ἀπόχρη δὲ	κἂν	τὰ πρῶτα καὶ τὰ γένη
[10, 5]	μᾶλλον τὸ μήτε λευκὸν μήτε	μέλαν.	Ἕν δὲ οὐδὲ τοῦτο λέγεται,
[10, 7]	οἷον εἰ τὸ λευκὸν καὶ	μέλαν	ἐναντία, ἔστι δὲ τὸ μὲν
[10, 7]	ἔσται ἕκαστον ἢ λευκὸν ἢ	μέλαν·	ἕτεραι ἄρα· μεταξὺ ἄρα τῶν
[10, 5]	λέγομεν, οἷον πότερον λευκὸν ἢ	μέλαν,	καὶ πότερον λευκὸν ἢ οὐ
[10, 7]	καὶ φαιὸν ἢ εἰς τὸ	μέλαν·	ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν
[10, 7]	ἐκ τοῦ λευκοῦ (εἰς τὸ	μέλαν,	πρότερον ἥξει εἰς τὸ φοινικοῦν
[10, 2]	μέλανος φαίνεται γιγνόμενα, τὸ δὲ	μέλαν	στέρησις λευκοῦ ὥσπερ καὶ φωτὸς
[10, 10]	εἴδει, ὥσπερ οὐδὲ λευκὸν καὶ	μέλαν	τὸ γὰρ αὐτὸ ἐνδέχεται εἶναι,
[10, 1]	ἑκάστων ἀδιαίρετον. Οὐχ ὁμοίως δὲ	πᾶν	ἀδιαίρετον, οἷον ποὺς καὶ μονάς,
[10, 4]	ἴσον δ' ἢ ἄνισον οὐ	πᾶν,	ἀλλ' εἴπερ, μόνον ἐν τῷ
[10, 3]	οὐκ ἀνάγκη εἶναι τινὶ ἕτερον·	(πᾶν	γὰρ ἢ ἕτερον ἢ ταὐτὸ
[10, 3]	τὸ ταὐτὸ γένος ἢ εἶδος·	πᾶν	γὰρ τὸ διαφέρον διαφέρει ἢ
[10, 6]	εἶναι τὸ δὲ ἐπιστητὸν μὴ	πᾶν	ἐπιστήμην, ὅτι τρόπον τινὰ ἡ
[10, 4]	(μὲν γὰρ ἢ οὐκ ἴσον	πᾶν,	ἴσον δ' ἢ ἄνισον οὐ
[10, 5]	δὲ ἐξ ἀνάγκης· οὐ γὰρ	πᾶν	ἴσον ὃ μὴ μεῖζον ἢ
[10, 3]	ταὐτὸ διὰ τοῦτο πᾶν πρὸς	πᾶν	λέγεται, ὅσα λέγεται ἓν καὶ
[10, 6]	μετρητόν, ταύτῃ ἀντίκειται, διὸ οὐ	πᾶν	ὃ ἂν ᾖ ἓν ἀριθμός
[10, 3]	ἕτερον ἢ ταὐτὸ διὰ τοῦτο	πᾶν	πρὸς πᾶν λέγεται, ὅσα λέγεται
[10, 1]	ὥσπερ εἴρηται ἤδη· ἴσως γὰρ	πᾶν	συνεχὲς διαιρετόν. Ἀεὶ δὲ συγγενὲς
[10, 1]	δὲ ἀριθμὸς ἅπας ἑνί, ὥστε	πᾶν	τὸ ποσὸν γιγνώσκεται ᾗ ποσὸν
[10, 3]	τὸ ταὐτό, διὸ ἅπαν πρὸς	ἅπαν	ἢ ταὐτὸ ἢ ἄλλο· τὸ
[10, 3]	ἀντικειμένως καὶ τὸ ταὐτό, διὸ	ἅπαν	πρὸς ἅπαν ἢ ταὐτὸ ἢ
[10, 8]	λέγεται, μὴ κατὰ συμβεβηκὸς ἔχον	διαφοράν,	(εἴτε ὡς ὕλη ὂν εἴτε
[10, 8]	γένους εἶναι. Λέγω γὰρ γένους	(διαφορὰν	ἑτερότητα ἣ ἕτερον ποιεῖ τοῦτο
[10, 9]	ὁ ἄνθρωπος, οὐ ποιεῖ δὲ	διαφορὰν	ἡ ὕλη· οὐδ' ἀνθρώπου γὰρ
[10, 9]	λόγῳ εἰσὶν ἐναντιότητες εἴδει ποιοῦσι	διαφοράν,	ὅσαι δ' ἐν τῷ συνειλημμένῳ
[10, 8]	Ἐναντίωσιν γὰρ ἀνάγκη εἶναι τὴν	διαφορὰν	οὗ διαφέρει εἴδει· αὕτη δὲ
[10, 8]	δ' ἄνθρωπος. Ἀνάγκη ἄρα τὴν	διαφορὰν	ταύτην ἑτερότητα τοῦ γένους εἶναι.
[10, 6]	μετρούμενον, συμβαίνει δὲ ἐπιστήμην μὲν	πᾶσαν	ἐπιστητὸν εἶναι τὸ δὲ ἐπιστητὸν
[10, 1]	τότ' οἴονται εἰδέναι τὸ ποσόν,	ὅταν	εἰδῶσι διὰ τούτου τοῦ μέτρου.
[10, 6]	πρός τι. Διῄρηται δ' (ἡμῖν	ἐν	ἄλλοις ὅτι διχῶς λέγεται τὰ
[10, 3]	ταὐτὰ τῷ γένει. Διώρισται δ'	ἐν	ἄλλοις ποῖα τῷ γένει ταὐτὰ
[10, 4]	τοῦτο λέγομεν, ὥσπερ διῄρηται ἡμῖν	ἐν	ἄλλοις, ὥστ' ἐστὶν ἡ στέρησις
[10, 5]	(τῶν δ' οὐκ ἔστι διαφορά·	ἐν	ἄλλῳ γὰρ γένει ὧν αἱ
[10, 5]	Εἰ γὰρ τὸ πότερον ἀεὶ	ἐν	ἀντιθέσει λέγομεν, οἷον πότερον λευκὸν
[10, 2]	ἀριθμῶν ὄντων καὶ ἑνός τινος	ἐν	ἅπασιν ὅ τε ἀριθμὸς τινῶν
[10, 6]	ἓν καὶ τὰ πολλὰ τὰ	ἐν	ἀριθμοῖς ὡς μέτρον μετρητῷ· ταῦτα
[10, 1]	γόμφῳ ἢ συνδέσμῳ, ἀλλὰ ἔχει	ἐν	αὑτῷ τὸ (αἴτιον αὐτῷ τοῦ
[10, 1]	ἕν, ἐν μήκει, ἐν πλάτει,	ἐν	βάθει, ἐν βάρει, ἐν τάχει
[10, 1]	μήκει, ἐν πλάτει, ἐν βάθει,	ἐν	βάρει, ἐν τάχει τὸ γὰρ
[10, 8]	μὴ ἔχει ἐναντίωσιν ἄτομα ὄντα·	ἐν	γὰρ τῇ διαιρέσει καὶ (ἐν
[10, 7]	πρῶτα ζητητέον (ὅσα ἐναντία μὴ	ἐν	γένει, ἐκ τίνος τὰ μεταξὺ
[10, 8]	εἴδει, ἄμφω ζῷα. Ἀνάγκη ἄρα	ἐν	γένει τῷ αὐτῷ εἶναι τὰ
[10, 1]	γὰρ μονάδα τιθέασι πάντῃ ἀδιαίρετον·	ἐν	δὲ τοῖς ἄλλοις μιμοῦνται τὸ
[10, 4]	Ἀλλὰ μὴν τό γε μέγιστον	ἐν	ἑκάστῳ γένει τέλειον. Μέγιστόν τε
[10, 2]	καὶ ἐν τοῖς ποσοῖς καὶ	ἐν	κινήσει ἀριθμῶν ὄντων καὶ ἑνός
[10, 2]	ταῖς κατηγορίαις καὶ μὴ εἶναι	ἐν	(μηδεμιᾷ οἷον οὔτ' ἐν τῇ
[10, 6]	ἐστιν ἔλαττον. (Ἔτι εἰ ὡς	ἐν	μήκει τὸ μακρὸν καὶ βραχύ,
[10, 1]	ἣν κρίνουσι τὰς ἄλλας, καὶ	ἐν	μουσικῇ δίεσις, ὅτι ἐλάχιστον, καὶ
[10, 4]	περὶ ἓν γένος ἡ μία·	ἐν	οἷς ἡ τελεία διαφορὰ μεγίστη.
[10, 5]	μὴ μεῖζον ἢ ἔλαττον, ἀλλ'	ἐν	οἷς πέφυκεν ἐκεῖνα. Ἔστι δὴ
[10, 3]	ἐὰν τὸ αὐτὸ εἶδος ἔχοντα,	ἐν	οἷς τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον
[10, 5]	ἢ Σωκράτης. Ἀλλ' οὐκ ἀνάγκη	ἐν	οὐδενὶ γένει τοῦτο· ἀλλὰ καὶ
[10, 2]	αὐτὸ τὸ ἕν, οὕτω καὶ	ἐν	οὐσίᾳ οὐσίαν μίαν αὐτὸ τὸ
[10, 4]	τέλους οὐθὲν ἔξω· ἔσχατον γὰρ	ἐν	παντὶ (καὶ περιέχει, διὸ οὐδὲν
[10, 1]	βραδέος καὶ βάρος τοῦ κουφοτέροὐ.	Ἐν	πᾶσι δὴ τούτοις μέτρον καὶ
[10, 1]	μέτρον ἑκάστου ἕν, ἐν μήκει,	ἐν	πλάτει, ἐν βάθει, ἐν βάρει,
[10, 6]	τὸ μακρὸν καὶ βραχύ, οὕτως	ἐν	πλήθει τὸ πολὺ καὶ ὀλίγον,
[10, 6]	(εἰ μή τι ἄρα διαφέρει	ἐν	συνεχεῖ εὐορίστῷ) τὸ ὀλίγον πλῆθός
[10, 1]	τι καὶ ἀδιαίρετον, ἐπεὶ καὶ	ἐν	ταῖς γραμμαῖς χρῶνται ὡς ἀτόμῳ
[10, 8]	φύσει οὐδὲ πρὸς τὰ μὴ	ἐν	ταὐτῷ γένει, ἀλλὰ διοίσει τῷ
[10, 8]	ἀντικειμένοις, καὶ ὅτι τὰ ἐναντία	ἐν	ταὐτῷ γένει, δέδεικται· ἡ γὰρ
[10, 8]	γένει ἐκείνων, εἴδει δὲ τῶν	ἐν	ταὐτῷ γένει. Ἐναντίωσιν γὰρ ἀνάγκη
[10, 3]	αὐτῇ συστοιχίᾳ τῆς κατηγορίας, (ὥστ'	ἐν	ταὐτῷ γένει καὶ ταὐτὰ τῷ
[10, 8]	ἑτέροις εἶναι τῷ εἴδει, τὸ	ἐν	ταὐτῷ γένει ὄντα ἐναντίωσιν ἔχειν
[10, 8]	εἴδει· αὕτη δὲ ὑπάρχει τοῖς	ἐν	ταὐτῷ γένει οὖσι μόνοις. ~Ἀπορήσειε
[10, 4]	δ' αὕτη μεγίστἠ, καὶ τὰ	ἐν	ταὐτῷ γένει πλεῖστον διαφέροντα ἐναντία
[10, 7]	καὶ μικροῦ. Εἰ δ' ἐστὶν	ἐν	ταὐτῷ γένει τὰ μεταξύ, ὥσπερ
[10, 1]	πλάτει, ἐν βάθει, ἐν βάρει,	ἐν	τάχει τὸ γὰρ βάρος καὶ
[10, 1]	γὰρ αὕτη ἔχει χρόνον· (διὸ	ἐν	τῇ ἀστρολογίᾳ τὸ τοιοῦτον ἓν
[10, 8]	γένος ἐπ' ἀμφοῖν διὸ καὶ	ἐν	τῇ αὐτῇ συστοιχίᾳ πάντα τὰ
[10, 3]	τὸ γένος ἕτερα τὰ δ'	ἐν	τῇ αὐτῇ συστοιχίᾳ τῆς κατηγορίας,
[10, 3]	τοῦ (μὲν ἑνός, ὥσπερ καὶ	ἐν	τῇ διαιρέσει τῶν ἐναντίων διεγράψαμεν,
[10, 10]	Ἢ τὴν οὐσίαν ἄρα ἢ	ἐν	τῇ οὐσίᾳ ἀνάγκη ὑπάρχειν τὸ
[10, 2]	ἐν τῇ τί ἐστιν οὔτ'	ἐν	τῇ ποῖον, ἀλλ' ὁμοίως ἔχει
[10, 2]	εἶναι ἐν (μηδεμιᾷ οἷον οὔτ'	ἐν	τῇ τί ἐστιν οὔτ' ἐν
[10, 9]	οὐ κατὰ τὴν οὐσίαν ἀλλ'	ἐν	τῇ ὕλῃ καὶ τῷ σώματι,
[10, 8]	τῶν Ἡρακλειδῶν ἀλλ' ὡς τὸ	(ἐν	τῇ φύσει οὐδὲ πρὸς τὰ
[10, 1]	ᾗ ἀριθμός. Ἐντεῦθεν δὲ καὶ	ἐν	τοῖς ἄλλοις (λέγεται μέτρον τε
[10, 5]	ἦλθον ἢ ἅτερος· εἰ δὴ	ἐν	τοῖς ἀντικειμένοις ἀεὶ τοῦ ποτέρου
[10, 2]	φύσιν ζητητέον ποτέρως (ἔχει, καθάπερ	ἐν	τοῖς διαπορήμασιν ἐπήλθομεν τί τὸ
[10, 1]	γὰρ βάρος καὶ τάχος κοινὸν	ἐν	τοῖς ἐναντίοις· διττὸν γὰρ ἑκάτερον
[10, 1]	μὴ κατὰ τὴν ἀκοὴν ἀλλ'	ἐν	τοῖς λόγοις, καὶ αἱ φωναὶ
[10, 3]	τὸ δὲ τρίτον ὡς τὰ	ἐν	τοῖς μαθηματικοῖς. Τὸ μὲν οὖν
[10, 8]	ἐν γὰρ τῇ διαιρέσει καὶ	(ἐν	τοῖς μεταξὺ γίγνονται ἐναντιώσεις πρὶν
[10, 2]	ἄλλων (γενῶν, ὥστ' εἴπερ καὶ	ἐν	τοῖς πάθεσι καὶ ἐν τοῖς
[10, 2]	καθόλου δυνατὸν οὐσίαν εἶναι, καθάπερ	ἐν	τοῖς περὶ οὐσίας καὶ περὶ
[10, 1]	ἓν ὅτι μὲν λέγεται πολλαχῶς,	ἐν	τοῖς περὶ τοῦ ποσαχῶς διῃρημένοις
[10, 2]	καὶ τὸ ἕν· ὥστ' ἐπείπερ	ἐν	τοῖς ποιοῖς ἐστί τι τὸ
[10, 2]	καὶ ἐν τοῖς πάθεσι καὶ	ἐν	τοῖς ποιοῖς καὶ ἐν τοῖς
[10, 2]	τις φύσις, ὁμοίως δὲ καὶ	ἐν	τοῖς ποσοῖς, δῆλον ὅτι καὶ
[10, 2]	καὶ ἐν τοῖς ποιοῖς καὶ	ἐν	τοῖς ποσοῖς καὶ ἐν κινήσει
[10, 3]	ἰσογώνια τετράγωνα, καίτοι πλείω· ἀλλ'	ἐν	τούτοις ἡ ἰσότης ἑνότης. Ὅμοια
[10, 6]	δ' οὔ. Ἀλλ' ὅσα διαιρετά,	ἐν	τούτοις λέγεται, ἕνα μὲν τρόπον
[10, 7]	αὑτοῖς καὶ ὧν μεταξύ εἰσιν	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει (εἶναι. Ἀλλὰ
[10, 7]	μεταξὺ αὐτῶν (ἀνάγκη γὰρ τὰ	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει ἐκ τῶν
[10, 7]	μεταξύ. Πάντα (γὰρ τὰ μεταξὺ	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει ἐστὶ καὶ
[10, 7]	μεταξύ· αἴτιον δ' ὅτι οὐκ	ἐν	τῷ αὐτῷ γένει ἐστίν. (Τί
[10, 4]	τούτων ἡ τέλειος, καὶ τὰ	ἐν	τῷ αὐτῷ δεκτικῷ πλεῖστον (διαφέροντα
[10, 4]	οὐ πᾶν, ἀλλ' εἴπερ, μόνον	ἐν	τῷ δεκτικῷ τοῦ ἴσου. Εἰ
[10, 9]	τὸ δ' ὕλη, (ὅσαι μὲν	ἐν	τῷ λόγῳ εἰσὶν ἐναντιότητες εἴδει
[10, 9]	λόγοι αὐτῶν. Ἢ ὅτι ἔνεστιν	ἐν	τῷ λόγῳ ἐναντίωσις; καὶ γὰρ
[10, 9]	ὕλην εἴδει διαφέρουσιν ἀλλ' ὅτι	ἐν	τῷ λόγῳ (ἔνεστιν ἐναντίωσις. Πότερον
[10, 9]	εἴδει δ' οὐχ ἕτερον, ὅτι	ἐν	τῷ λόγῳ οὐκ ἔστιν ἐναντίωσις.
[10, 5]	ὑπάρχειν, ᾧ καὶ ἐνταῦθα χρῆται	ἐν	τῷ πότερος ἦλθεν· (εἰ γὰρ
[10, 9]	εἴδει ποιοῦσι διαφοράν, ὅσαι δ'	ἐν	τῷ συνειλημμένῳ τῇ ὕλῃ οὐ
[10, 1]	μουσικῇ δίεσις, ὅτι ἐλάχιστον, καὶ	ἐν	φωνῇ στοιχεῖον. καὶ ταῦτα πάντα
[10, 2]	τὸ ἕν, φανερόν, ἀλλ' ὥσπερ	ἐν	χρώμασι χρῶμα ἓν ζητητέον αὐτὸ
[10, 7]	εἰς τοὺς μεταξὺ φθόγγους, καὶ	ἐν	χρώμασιν εἰ (ἥξει) ἐκ τοῦ
[10, 2]	ἡ φύσις αὐτοῦ. Ἀλλὰ μὴν	ἔν	γε χρώμασίν ἐστι τὸ ἓν
[10, 7]	Ὅτι μὲν οὖν τὰ μεταξὺ	ἔν	τε ταὐτῷ γένει πάντα καὶ
[10, 4]	δ' ἐὰν ἢ ποτὲ ἢ	ἔν	τινι, οἷον ἂν ἐν ἡλικίᾳ
[10, 2]	τινῶν καὶ τὸ ἓν τὶ	ἕν,	ἀλλ' οὐχὶ τοῦτο αὐτὸ ἡ
[10, 5]	τὸ μήτε λευκὸν μήτε μέλαν.	Ἕν	δὲ οὐδὲ τοῦτο λέγεται, ἀλλ'
[10, 1]	πρώτῳ ποσὰ γιγνώσκεται, τοῦτο αὐτὸ	ἕν·	διὸ τὸ ἓν ἀριθμοῦ ἀρχὴ
[10, 3]	τοῦ ἐναντίου καὶ δηλοῦται τὸ	ἕν,	ἐκ τοῦ διαιρετοῦ τὸ ἀδιαίρετον,
[10, 1]	γιγνώσκεται, καὶ τὸ μέτρον ἑκάστου	ἕν,	ἐν μήκει, ἐν πλάτει, ἐν
[10, 3]	δὲ ἀδιαίρετον ἢ μὴ διῃρημένον	ἕν.	Ἐπεὶ οὖν αἱ ἀντιθέσεις τετραχῶς,
[10, 2]	τοῖς διαπορήμασιν ἐπήλθομεν τί τὸ	ἕν	ἐστι καὶ πῶς δεῖ περὶ
[10, 3]	τῷ εἴδει καὶ τῇ ὕλῃ	ἕν·	ἔτι δ' ἐὰν ὁ λόγος
[10, 1]	ἓν ἢ ἁπλῶς ἢ ᾗ	ἕν.	~Κατὰ δὲ τὴν οὐσίαν καὶ
[10, 1]	καὶ τὸ μέτρον ἑκάστου ἕν,	ἐν	μήκει, ἐν πλάτει, ἐν βάθει,
[10, 2]	τὸ ἓν ἦν ἄν τι	ἕν,	οἷον τὸ λευκόν. Ὁμοίως δὲ
[10, 1]	Οὕτω δὴ πάντων μέτρον τὸ	ἕν,	ὅτι γνωρίζομεν ἐξ ὧν ἐστὶν
[10, 2]	οὐσίᾳ οὐσίαν μίαν αὐτὸ τὸ	ἕν·	ὅτι δὲ ταὐτὸ σημαίνει πως
[10, 2]	χρῶμα ἓν ζητητέον αὐτὸ τὸ	ἕν,	οὕτω καὶ ἐν οὐσίᾳ οὐσίαν
[10, 1]	κυκλοφορίαν, ὅτι τοῦτο πρῶτον μέγεθος	ἕν.	Τὰ μὲν δὴ οὕτως ἓν
[10, 6]	τὰ δύο εἰ μὴ πρὸς	ἕν	τε καὶ τὸ ὀλίγον; Οὐθὲν
[10, 1]	ποδιαίᾳ. Πανταχοῦ γὰρ τὸ μέτρον	ἕν	τι ζητοῦσι καὶ ἀδιαίρετον. Τοῦτο
[10, 1]	δὴ τούτοις μέτρον καὶ ἀρχὴ	ἕν	τι καὶ ἀδιαίρετον, ἐπεὶ καὶ
[10, 1]	φωνῇ στοιχεῖον. καὶ ταῦτα πάντα	ἕν	τι οὕτως, οὐχ ὡς κοινόν
[10, 2]	οὐδ' αὐτὸ τοῦτο οὐσίαν ὡς	ἕν	τι παρὰ τὰ πολλὰ δυνατὸν
[10, 2]	(μόνον, δῆλον ὡς οὐδὲ τὸ	ἕν·	τὸ γὰρ ὂν καὶ τὸ
[10, 3]	ἓν πέφυχ' ὅσα ὂν καὶ	ἕν.	Τὸ μὲν οὖν ἕτερον καὶ
[10, 2]	γ' αὐτὸ ἡ φύσις τὸ	ἕν,	φανερόν, ἀλλ' ὥσπερ ἐν χρώμασι
[10, 2]	καὶ ὅλως ζητητέον τί τὸ	ἕν,	ὥσπερ καὶ τί τὸ ὄν,
[10, 6]	τὸ ὀλίγον οὐ διὰ τὸ	ἕν,	ὥσπερ τινές φασιν, ἀλλὰ διὰ
[10, 2]	ἰσαχῶς τὸ ὂν καὶ τὸ	ἕν·	ὥστ' ἐπείπερ ἐν τοῖς ποιοῖς
[10, 1]	εἶδος. Καὶ διὰ τοῦτο τὸ	ἓν	ἀδιαίρετον, ὅτι τὸ πρῶτον ἑκάστων
[10, 1]	οὐχ ὡς κοινόν τι τὸ	ἓν	ἀλλ' ὥσπερ εἴρηται. Οὐκ ἀεὶ
[10, 2]	οὗ ἡ οὐσία οὐ τὸ	ἓν	ἀλλὰ δίεσις. (Ὁμοίως δὲ καὶ
[10, 1]	πρώτων καὶ καθ' αὑτὰ λεγομένων	ἓν	ἀλλὰ μὴ κατὰ συμβεβηκός. Τό
[10, 2]	ὅτι χρωμάτων, καὶ τὸ ἓν	ἦν	ἄν τι ἕν, οἷον τὸ
[10, 2]	οὐσία αὐτῶν· καὶ τὸ ἓν	ἦν	ἄν τι οὗ ἡ οὐσία
[10, 1]	γνωστῷ καὶ τῇ ἐπιστήμῃ, ὥσθ'	ἓν	ἂν εἴη πρῶτον τὸ ταῖς
[10, 2]	Ὅτι μὲν οὖν τὸ ἓν	ἐν	(ἅπαντι γένει ἐστί τις φύσις,
[10, 6]	οὐ πᾶν ὃ ἂν ᾖ	ἓν	ἀριθμός ἐστιν, οἷον εἴ τι
[10, 1]	τοῦτο αὐτὸ ἕν· διὸ τὸ	ἓν	ἀριθμοῦ ἀρχὴ ᾗ ἀριθμός. Ἐντεῦθεν
[10, 1]	ἐν τῇ ἀστρολογίᾳ τὸ τοιοῦτον	ἓν	ἀρχὴ καὶ μέτρον τὴν κίνησιν
[10, 2]	τῶν ἄλλων εἰσίν, οὔτε τὸ	ἓν	γένος ἐνδέχεται εἶναι διὰ τὰς
[10, 4]	καὶ γὰρ ἡ ἐπιστήμη περὶ	ἓν	γένος ἡ μία· ἐν οἷς
[10, 5]	ἄνισον δυάδα εἶναἰ, ἀλλὰ συμβαίνει	ἓν	δυοῖν ἐναντίον· ὅπερ ἀδύνατον. Ἔτι
[10, 1]	καὶ τῇ ἐπιστήμῃ, ὥσθ' ἓν	ἂν	εἴη πρῶτον τὸ ταῖς οὐσίαις
[10, 6]	ἄλλο πρὸς αὐτό. (Τὸ δὲ	ἓν	ἔλαττον εἶναι τινός, οἷον τοῖν
[10, 2]	πάντων. Ὅτι μὲν οὖν τὸ	ἓν	ἐν (ἅπαντι γένει ἐστί τις
[10, 5]	εἰς ταῦτα ἀνάγεται. ~Ἐπεὶ δὲ	ἓν	ἑνὶ ἐναντίον, ἀπορήσειεν ἄν τις
[10, 2]	ἀλλ' ὥσπερ ἐν χρώμασι χρῶμα	ἓν	ζητητέον αὐτὸ τὸ ἕν, οὕτω
[10, 1]	τὸ ποιόν· διόπερ ἀδιαίρετον τὸ	ἓν	ἢ ἁπλῶς ἢ ᾗ ἕν.
[10, 3]	τῶν ὄντων πάντων· ἢ γὰρ	ἓν	ἢ οὐχ ἓν πέφυχ' ὅσα
[10, 5]	ἐμπίπτει εἰς ἀντίθεσιν, εἰς τὸ	ἓν	ἢ πολλά, οἷον πότερον ἀμφότεροι
[10, 6]	ἑνὶ (μόνον. Οὕτως γὰρ λέγομεν	ἓν	ἢ πολλά, ὥσπερ εἴ τις
[10, 3]	ἐὰν καὶ λόγῳ καὶ ἀριθμῷ	ἓν	ᾖ, οἷον (σὺ σαυτῷ καὶ
[10, 1]	ἕν. Τὰ μὲν δὴ οὕτως	ἓν	ᾗ συνεχὲς ἢ ὅλον, τὰ
[10, 2]	δὴ ὅτι χρωμάτων, καὶ τὸ	ἓν	ἦν ἄν τι ἕν, οἷον
[10, 2]	ἡ οὐσία αὐτῶν· καὶ τὸ	ἓν	ἦν ἄν τι οὗ ἡ
[10, 2]	τὸ γὰρ ὂν καὶ τὸ	ἓν	καθόλου κατηγορεῖται μάλιστα πάντων. Ὥστε
[10, 6]	μετρητόν, καὶ ἀντίκειταί πως τὸ	ἓν	καὶ ἀριθμός, οὐχ ὡς (ἐναντίον
[10, 6]	πολλά, ὥσπερ εἴ τις εἴποι	ἓν	καὶ ἕνα ἢ λευκὸν καὶ
[10, 3]	πρὸς πᾶν λέγεται, ὅσα λέγεται	ἓν	καὶ ὄν· οὐ γὰρ (ἀντίφασίς
[10, 1]	μηδὲ δεσμῷ καὶ τούτων μᾶλλον	ἓν	καὶ πρότερον οὗ ἀδιαιρετωτέρα ἡ
[10, 5]	ἄν τις πῶς ἀντίκειται τὸ	ἓν	καὶ τὰ πολλά, καὶ τὸ
[10, 3]	ἑκάστῳ εἶναι. ~Ἀντίκειται δὲ τὸ	ἓν	καὶ τὰ πολλὰ κατὰ πλείους
[10, 4]	γένη τῶν ἐναντίων, οἷον τὸ	ἓν	καὶ τὰ πολλά· τὰ γὰρ
[10, 6]	τὰ δύο. Ἀντίκειται δὴ τὸ	ἓν	καὶ τὰ πολλὰ τὰ ἐν
[10, 2]	τοῖς ποιοῖς ἐστί τι τὸ	ἓν	καί τις φύσις, ὁμοίως δὲ
[10, 2]	δὲ ταὐτὸ σημαίνει πως τὸ	ἓν	καὶ τὸ ὄν, δῆλον τῷ
[10, 3]	πλείους τρόπους, ὧν ἕνα τὸ	ἓν	καὶ τὸ πλῆθος ὡς ἀδιαίρετον
[10, 1]	ὡσαύτως ληπτέον λέγεσθαι ποῖά τε	ἓν	λέγεται, καὶ τί ἐστι τὸ
[10, 6]	ἐὰν ᾖ ἀριθμὸς τὸ δ'	ἓν	μέτρον. ~Ἐπεὶ δὲ τῶν ἐναντίων
[10, 2]	τις φιλίαν εἶναί φησι τὸ	ἓν	ὁ δ' ἀέρα ὁ δὲ
[10, 6]	(συμβαίνει ἔνια ἀδύνατα. Τὸ γὰρ	ἓν	ὀλίγον ἢ ὀλίγα ἔσται· τὰ
[10, 6]	κατὰ τὰ δύο· ὥστε τὸ	ἓν	ὀλίγον. Πρὸς τί γὰρ πολλὰ
[10, 1]	~(Τὸ	ἓν	ὅτι μὲν λέγεται πολλαχῶς, ἐν
[10, 3]	ἢ γὰρ ἓν ἢ οὐχ	ἓν	πέφυχ' ὅσα ὂν καὶ ἕν.
[10, 6]	πλῆθός τι ἔσται. Ὥστε τὸ	ἓν	πλῆθός τι, εἴπερ καὶ ὀλίγον·
[10, 2]	τὰ ὄντα ἀριθμός, καὶ τὸ	ἓν	στοιχεῖον φωνῆεν. Καὶ εἰ σχήματα
[10, 8]	τοιοῦτο γένος καλῶ ὃ ἄμφω	ἓν	ταὐτὸ λέγεται, μὴ κατὰ συμβεβηκὸς
[10, 9]	(μέλανα ἄνθρωπον, οὐδ' ἂν ὄνομα	ἓν	τεθῇ. Ὡς ὕλη γὰρ ὁ
[10, 2]	τε ἀριθμὸς τινῶν καὶ τὸ	ἓν	τὶ ἕν, ἀλλ' οὐχὶ τοῦτο
[10, 2]	χρωμάτων, καὶ τὸ ἓν ἦν	ἄν	τι ἕν, οἷον τὸ λευκόν.
[10, 2]	αὐτῶν· καὶ τὸ ἓν ἦν	ἄν	τι οὗ ἡ οὐσία οὐ
[10, 5]	λέγεται ἑκάτερον καὶ οὐκ ἔστιν	ἓν	τὸ δεκτικόν, ἀλλὰ μᾶλλον τὸ
[10, 3]	ἧττον, ὅμοιά φασιν εἶναι ὅτι	ἓν	τὸ εἶδος αὐτῶν. Τὰ δὲ
[10, 1]	Οὐκ ἀεὶ (δὲ τῷ ἀριθμῷ	ἓν	τὸ μέτρον ἀλλ' ἐνίοτε πλείω,
[10, 2]	ἂν ἦν ἀριθμός, καὶ τὸ	ἓν	τὸ τρίγωνον. Ὁ δ' αὐτὸς
[10, 5]	ὧν αἱ συναποφάσεις, ὥστ' οὐχ	ἓν	τὸ ὑποκείμενον. ~Ὁμοίως δὲ καὶ
[10, 1]	λόγος. Λέγεται μὲν γὰρ τὸ	ἓν	τοσαυταχῶς, καὶ ἕκαστον ἔσται ἓν
[10, 1]	ἑνός. Λέγεται μὲν οὖν τὸ	ἓν	τοσαυταχῶς, τό τε (συνεχὲς φύσει
[10, 1]	ἓν τοσαυταχῶς, καὶ ἕκαστον ἔσται	ἓν	τούτων, ᾧ (ἂν ὑπάρχῃ τις
[10, 1]	τὸ καθόλου, πάντα δὲ ταῦτα	ἓν	τῷ ἀδιαίρετον εἶναι τῶν μὲν
[10, 3]	ᾖ τὸ αὐτὸ πάθος καὶ	ἓν	(τῷ εἴδει, οἷον τὸ λευκόν,
[10, 10]	ἢ ἔσται τὸ αὐτὸ καὶ	ἓν	φθαρτὸν (καὶ ἄφθαρτον, εἰ ἐνδέχεται
[10, 2]	ἔν γε χρώμασίν ἐστι τὸ	ἓν	χρῶμα, οἷον τὸ λευκόν, εἶτα
[10, 4]	δὲ πρῶτον ἀντίφασις, ἀντιφάσεως δὲ	μηδέν	ἐστι μεταξύ, τῶν δὲ ἐναντίων
[10, 2]	δὲ τὸ ἄπειρον. Εἰ δὴ	μηδὲν	τῶν καθόλου δυνατὸν οὐσίαν εἶναι,
[10, 10]	τὸ φθαρτὸν καὶ τὸ ἄφθαρτον·	(οὐδὲν	γάρ ἐστι φθαρτὸν κατὰ συμβεβηκός·
[10, 4]	ἐν παντὶ (καὶ περιέχει, διὸ	οὐδὲν	ἔξω τοῦ τέλους, οὐδὲ προσδεῖται
[10, 6]	εἶναι τινός, οἷον τοῖν δυοῖν,	οὐδὲν	κωλύει· οὐ γάρ, εἰ ἔλαττον,
[10, 2]	ἀριθμός, καὶ τὸ ἓν στοιχεῖον	φωνῆεν.	Καὶ εἰ σχήματα εὐθύγραμμα, σχημάτων
[10, 1]	ἂν καὶ προστεθέν τι καὶ	ἀφαιρεθὲν	μᾶλλον ἢ ἀπὸ ἐλάττονος· (ὥστε
[10, 1]	τοῦ μείζονος λάθοι ἂν καὶ	προστεθέν	τι καὶ ἀφαιρεθὲν μᾶλλον ἢ
[10, 5]	γένει τοῦτο· ἀλλὰ καὶ τοῦτο	ἐκεῖθεν	ἐλήλυθεν· τὰ γὰρ ἀντικείμενα μόνα
[10, 5]	ἐνταῦθα χρῆται ἐν τῷ πότερος	ἦλθεν·	(εἰ γὰρ ἅμα ἐνεδέχετο, γελοῖον
[10, 4]	ἐστέρηται ἢ ὅλως ἢ πὼς	ἀφορισθέν	πολλαχῶς γὰρ ἤδη τοῦτο λέγομεν,
[10, 1]	γένους καὶ κυριώτατα τοῦ ποσοῦ·	ἐντεῦθεν	γὰρ ἐπὶ τὰ ἄλλα ἐλήλυθεν.
[10, 1]	ἓν ἀριθμοῦ ἀρχὴ ᾗ ἀριθμός.	Ἐντεῦθεν	δὲ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις
[10, 1]	ἐντεῦθεν γὰρ ἐπὶ τὰ ἄλλα	ἐλήλυθεν.	(Μέτρον γάρ ἐστιν ᾧ τὸ
[10, 5]	τοῦτο· ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἐκεῖθεν	ἐλήλυθεν·	τὰ γὰρ ἀντικείμενα μόνα οὐκ
[10, 6]	ἕν τε καὶ τὸ ὀλίγον;	Οὐθὲν	γάρ ἐστιν ἔλαττον. (Ἔτι εἰ
[10, 1]	φαμεν εἶναι μέτρα τῶν ὑποκειμένων.	Οὐθὲν	δὴ λέγοντες περιττὸν φαίνονταί τι
[10, 7]	δὲ μεταξὺ ἢ πάντα ἢ	οὐθέν.	Ἐκ δὲ τῶν ἐναντίων γίγνεταί
[10, 4]	λέγεται τέλεια, τοῦ δὲ τέλους	οὐθὲν	ἔξω· ἔσχατον γὰρ ἐν παντὶ
[10, 8]	ταὐτὸν οὔτε ἕτερον τῷ εἴδει	οὐθέν	ἐστι τῶν ὡς γένους εἰδῶν
[10, 7]	ἔσται τι γένος αὐτῶν ἢ	οὐθέν.	Καὶ εἰ μὲν (γένος ἔσται
[10, 7]	θάτερον μόριον πάρεστιν, οὐκ ἐχούσης	οὐθὲν	μεταξύ, τῶν δὲ λοιπῶν τὰ
[10, 10]	εἰρήκαμεν τῶν καθόλου (ὀνομάτων, ὥστε	δόξειεν	ἂν οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι ὁτιοῦν
[10, 6]	τοῦ ἑνὸς καὶ τῶν πολλῶν	ἀπορήσειεν	ἄν τις. Εἰ γὰρ τὰ
[10, 5]	~Ἐπεὶ δὲ ἓν ἑνὶ ἐναντίον,	ἀπορήσειεν	ἄν τις πῶς ἀντίκειται τὸ
[10, 10]	τὰ δὲ γένει ἕτερα πλεῖον	διέστηκεν	ἢ τὰ εἴδει.
[10, 5]	μεταξύ τι καὶ διάστημά τι	πέφυκεν	εἶναι· (τῶν δ' οὐκ ἔστι
[10, 5]	ἢ ἔλαττον, ἀλλ' ἐν οἷς	πέφυκεν	ἐκεῖνα. Ἔστι δὴ τὸ ἴσον
[10, 3]	ἄνισοι εὐθεῖαι· αὗται γὰρ ὅμοιαι	μέν,	αἱ αὐταὶ δὲ ἁπλῶς οὔ.
[10, 1]	(Τούτους δ' ὅτι ἔχουσιν ὁ	μὲν	αἴσθησιν ὁ δὲ ἐπιστήμην, ἅ
[10, 3]	ἀνόμοιον πολλαχῶς λέγεται. Καὶ (τὸ	μὲν	ἄλλο ἀντικειμένως καὶ τὸ ταὐτό,
[10, 5]	τὸ αὐτὸ ἅμα ἀμφοῖν, εἴη	μὲν	ἂν ἀντικείμενον ἀμφοῖν (καὶ ἡ
[10, 1]	φανερόν· ἔσται δὲ τοιοῦτον τὸ	μὲν	ἂν ᾖ ἀδιαίρετον κατὰ τὸ
[10, 4]	ἄλλων ἐναντίων. Εἰ δὴ ἀντίκειται	μὲν	ἀντίφασις καὶ στέρησις καὶ ἐναντιότης
[10, 6]	ἐπιστητὸν οὐχ ὁμοίως ἀποδίδωσιν. Δόξειε	μὲν	γὰρ ἂν μέτρον ἡ ἐπιστήμη
[10, 5]	ἀνάγκη (δὲ τοῦτο συμβαίνειν. Ἡ	μὲν	γὰρ ἀντικειμένων συναπόφασίς ἐστιν ὧν
[10, 4]	δῆλον ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς. Τὰ	μὲν	γὰρ γένει διαφέροντα οὐκ ἔχει
[10, 4]	διαφέρει δὲ ὥσπερ εἴρηται· τὸ	μὲν	γὰρ ἐὰν μόνον ᾖ ἐστερημένον,
[10, 3]	δὲ καὶ ἑτερότης ἄλλο. Τὸ	μὲν	γὰρ ἕτερον καὶ οὗ ἕτερον
[10, 3]	ὡς ἀδιαίρετον καὶ διαιρετόν· τὸ	μὲν	γὰρ ἢ διῃρημένον ἢ διαιρετὸν
[10, 4]	στερήσεως δέ τινος ἔστιν· ἴσον	(μὲν	γὰρ ἢ οὐκ ἴσον πᾶν,
[10, 4]	ἀλλ' οὐχ ὁμοίως πάντα· ἀνισότης	μὲν	γὰρ ἰσότητος ἀνομοιότης (δὲ ὁμοιότητος
[10, 1]	δὲ συγγενὲς (τὸ μέτρον· μεγεθῶν	μὲν	γὰρ μέγεθος, καὶ καθ' ἕκαστον
[10, 10]	ἐστι φθαρτὸν κατὰ συμβεβηκός· τὸ	μὲν	γὰρ συμβεβηκὸς ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν,
[10, 7]	καὶ ὧν ἐστὶ μεταξύ. Μεταξὺ	μὲν	γὰρ ταῦτα λέγομεν εἰς ὅσα
[10, 1]	καὶ τίς αὐτοῦ λόγος. Λέγεται	μὲν	γὰρ τὸ ἓν τοσαυταχῶς, καὶ
[10, 1]	τοῦ ὀνόματος ὅρον ἀποδιδόντα. Ἔστι	μὲν	γὰρ ὡς (στοιχεῖον τὸ πῦρ
[10, 7]	αὐτῶν ἢ οὐθέν. Καὶ εἰ	μὲν	(γένος ἔσται οὕτως ὥστ' εἶναι
[10, 5]	ἀντικεῖσθαι ἢ ὡς στέρησιν. Θατέρου	μὲν	δὴ οὐκ ἐνδέχεται (τί γὰρ
[10, 1]	τοῦτο πρῶτον μέγεθος ἕν. Τὰ	μὲν	δὴ οὕτως ἓν ᾗ συνεχὲς
[10, 7]	μέλαν ἐναντία, ἔστι δὲ τὸ	μὲν	διακριτικὸν χρῶμα τὸ δὲ συγκριτικὸν
[10, 9]	(εἶναι, καὶ διὰ τί τὰ	μὲν	διαφέρει εἴδει τὰ δ' οὔ,
[10, 9]	ὅδε· ἀλλὰ τὸ σύνολον ἕτερον	μέν,	εἴδει δ' οὐχ ἕτερον, ὅτι
[10, 9]	λόγος τὸ δ' ὕλη, (ὅσαι	μὲν	ἐν τῷ λόγῳ εἰσὶν ἐναντιότητες
[10, 4]	τῆς μορφῆς, δῆλον ὅτι ἡ	μὲν	ἐναντίωσις στέρησις ἂν εἴη πᾶσα,
[10, 3]	τὴν αἴσθησιν. Ἔστι δὲ τοῦ	(μὲν	ἑνός, ὥσπερ καὶ ἐν τῇ
[10, 4]	κυρίῳ, ἢ πάντῃ· διὸ τῶν	μὲν	ἔστι μεταξύ, καὶ ἔστιν οὔτε
[10, 4]	περιττὸν ἢ (ἄρτιον. Ἔτι τὰ	μὲν	ἔχει τὸ ὑποκείμενον ὡρισμένον, τὰ
[10, 8]	αὐτὸ τὸ ζῷον, οἷον τὸ	μὲν	ἵππον τὸ δὲ ἄνθρωπον, διὸ
[10, 8]	τὸ δὲ τοιονδί, οἷον τὸ	μὲν	ἵππος τὸ δ' ἄνθρωπος. Ἀνάγκη
[10, 5]	ἐναντίον· ὅπερ ἀδύνατον. Ἔτι τὸ	μὲν	ἴσον μεταξὺ φαίνεται μεγάλου καὶ
[10, 10]	μέλανι· ἀλλὰ τῶν ἐναντίων τὰ	μὲν	κατὰ συμβεβηκὸς ὑπάρχει ἐνίοις, οἷον
[10, 1]	~(Τὸ ἓν ὅτι	μὲν	λέγεται πολλαχῶς, ἐν τοῖς περὶ
[10, 9]	(εἴδει, ἀλλ' οὐχ ᾗ ὁ	μὲν	λευκὸς ὁ δὲ μέλας, ἐπεὶ
[10, 9]	ἧττον; Καὶ ἐπειδή ἐστι τὸ	μὲν	λόγος τὸ δ' ὕλη, (ὅσαι
[10, 7]	ἐκείνων ὧν λέγεται εἶναι τοῦ	μὲν	μᾶλλον τοῦ δ' ἧττον. Ἐπεὶ
[10, 7]	τὰ μεταξύ· τὸ γὰρ τοῦ	μὲν	μᾶλλον τοῦ δ' ἧττον σύνθετόν
[10, 9]	μελανία οὔ. Ἢ ὅτι τὰ	μὲν	οἰκεῖα πάθη τοῦ γένους τὰ
[10, 4]	τῶν δὲ ἐναντίων ἐνδέχεται, ὅτι	μὲν	οὐ ταὐτὸν ἀντίφασις καὶ τἀναντία
[10, 4]	συνειλημμένη τῷ δεκτικῷ· διὸ ἀντιφάσεως	μὲν	οὐκ ἔστι μεταξύ, στερήσεως δέ
[10, 7]	ἀντικειμένων· τῶν δ' ἀντικειμένων ἀντιφάσεως	μὲν	οὐκ ἔστι μεταξύ τοῦτο γάρ
[10, 1]	ποιῷ ἢ τῷ ποσῷ. Ὅπου	μὲν	οὖν δοκεῖ μὴ εἶναι ἀφελεῖν
[10, 7]	συγκεῖσθαι ἢ ἀσύνθετα εἶναι) τὰ	μὲν	οὖν ἐναντία ἀσύνθετα ἐξ ἀλλήλων,
[10, 10]	φθαρτὸν καὶ τὸ ἄφθαρτον. Νῦν	μὲν	οὖν ἐπ' αὐτῶν εἰρήκαμεν τῶν
[10, 6]	ἑνί, οὐ τῷ (ὀλίγῳ. Οὕτω	μὲν	οὖν ἐστὶ πολλὰ καὶ τὰ
[10, 9]	γίγνεται παθόν τι πάθος. Τί	μὲν	οὖν ἐστὶ τὸ τῷ εἴδει
[10, 3]	τὰ ἐν τοῖς μαθηματικοῖς. Τὸ	μὲν	οὖν ἕτερον ἢ ταὐτὸ διὰ
[10, 3]	ὅσα ὂν καὶ ἕν. Τὸ	μὲν	οὖν ἕτερον καὶ ταὐτὸν οὕτως
[10, 4]	προσδεῖται οὐδενὸς τὸ τέλειον. Ὅτι	μὲν	οὖν ἡ ἐναντιότης ἐστὶ διαφορὰ
[10, 7]	τῶν πρώτων ἐναντίων ἔσονται. Ὅτι	μὲν	οὖν τὰ μεταξὺ ἔν τε
[10, 2]	γὰρ ἔχει ἐπὶ πάντων. Ὅτι	μὲν	οὖν τὸ ἓν ἐν (ἅπαντι
[10, 1]	οὐσίαις αἴτιον τοῦ ἑνός. Λέγεται	μὲν	οὖν τὸ ἓν τοσαυταχῶς, τό
[10, 1]	περιττὸν φαίνονταί τι λέγειν. Ὅτι	μὲν	οὖν τὸ ἑνὶ εἶναι μάλιστά
[10, 1]	ἀδιαιρέτου εἴδει ἢ ἀριθμῷ· ἀριθμῷ	μὲν	οὖν τὸ καθ' ἕκαστον ἀδιαίρετον,
[10, 9]	καὶ θῆλυ τοῦ ζῴου οἰκεῖα	μὲν	πάθη, ἀλλ' οὐ κατὰ τὴν
[10, 1]	ποὺς καὶ μονάς, ἀλλὰ τὸ	μὲν	πάντῃ, τὸ δ' εἰς ἀδιαίρετα
[10, 6]	(τὸ μετρούμενον, συμβαίνει δὲ ἐπιστήμην	μὲν	πᾶσαν ἐπιστητὸν εἶναι τὸ δὲ
[10, 9]	αὐτὴ καὶ διὰ (τί ἡ	μὲν	ποιεῖ τῷ εἴδει ἕτερα ἐναντίωσις
[10, 1]	καὶ στοιχείῳ εἶναι, ἀλλ' ὡς	μὲν	πρᾶγμά τι καὶ φύσις τὸ
[10, 7]	μεταξύ, τῶν δὲ λοιπῶν τὰ	μὲν	πρός τι τὰ δὲ στέρησις
[10, 6]	Ἀλλ' (ἴσως τὰ πολλὰ λέγεται	μέν	πως καὶ (τὸ) πολύ, ἀλλ'
[10, 1]	ἓν τῷ ἀδιαίρετον εἶναι τῶν	μὲν	τὴν κίνησιν τῶν δὲ τὴν
[10, 2]	(περὶ φύσεως· ἐκείνων γὰρ ὁ	μέν	τις φιλίαν εἶναί φησι τὸ
[10, 3]	μόνον ἕτερα (ὄντα ἀλλὰ τὰ	μὲν	τὸ γένος ἕτερα τὰ δ'
[10, 6]	τῷ ὀλίγῳ ἐναντίον ἀλλὰ τούτῳ	μὲν	τὸ πολὺ ὡς ὑπερέχον πλῆθος
[10, 8]	Ἔσται δὴ καθ' αὑτὰ τὸ	μὲν	τοιονδὶ ζῷον τὸ δὲ τοιονδί,
[10, 1]	τὸ δὲ ἑνὶ εἶναι ὁτὲ	μὲν	τούτων τινὶ ἔσται, ὁτὲ δὲ
[10, 6]	διαιρετά, ἐν τούτοις λέγεται, ἕνα	μὲν	τρόπον ἐὰν ᾖ πλῆθος ἔχον
[10, 3]	δὲ τοῦ ταὐτοῦ πολλαχῶς, ἕνα	μὲν	τρόπον κατ' ἀριθμὸν λέγομεν ἐνίοτε
[10, 4]	ἐναντία κατὰ ταῦτα λεχθήσεται, τὰ	μὲν	τῷ ἔχειν τὰ δὲ τῷ
[10, 10]	καὶ καθ' ὃ πρῶτον τὸ	μὲν	φθαρτὸν τὸ δ' ἄφθαρτον, (ἔχει
[10, 10]	ἔσται γὰρ καὶ ἄνθρωπος ὁ	μὲν	φθαρτὸς ὁ δ' ἄφθαρτος. Καίτοι
[10, 3]	ἢ γένει ἢ εἴδει, γένει	μὲν	ὧν μὴ ἔστι κοινὴ ἡ
[10, 6]	λέγεται τὰ πρός τι, τὰ	μὲν	ὡς ἐναντία, τὰ δ' ὡς
[10, 6]	τῷ ἑνὶ πάντως· ἀλλὰ τὸ	μὲν	(ὥσπερ εἴρηται, ὅτι διαιρετὸν τὸ
[10, 10]	Νῦν μὲν οὖν ἐπ' αὐτῶν	εἰρήκαμεν	τῶν καθόλου (ὀνομάτων, ὥστε δόξειεν
[10, 1]	ἂν εἰ ἄλλου ἡμᾶς μετροῦντος	ἐγνωρίσαμεν	πηλίκοι ἐσμὲν (τῷ τὸν πῆχυν
[10, 1]	αἴσθησιν ὁ δὲ ἐπιστήμην, ἅ	φαμεν	εἶναι μέτρα τῶν ὑποκειμένων. Οὐθὲν
[10, 3]	ἐν τῇ διαιρέσει τῶν ἐναντίων	διεγράψαμεν,	τὸ ταὐτὸ καὶ ὅμοιον καὶ
[10, 5]	δὲ ἄνθρωπος ἢ λευκὸν οὐ	λέγομεν,	ἐὰν μὴ ἐξ (ὑποθέσεως καὶ
[10, 7]	μεταξύ. Μεταξὺ μὲν γὰρ ταῦτα	λέγομεν	εἰς ὅσα μεταβάλλειν ἀνάγκη πρότερον
[10, 6]	τῷ ἑνὶ (μόνον. Οὕτως γὰρ	λέγομεν	ἓν ἢ πολλά, ὥσπερ εἴ
[10, 3]	ἕνα μὲν τρόπον κατ' ἀριθμὸν	λέγομεν	ἐνίοτε αὐτό, τὸ δ' ἐὰν
[10, 1]	ἐπιστήμην δὲ μέτρον τῶν πραγμάτων	λέγομεν	καὶ τὴν αἴσθησιν διὰ τὸ
[10, 5]	τὸ πότερον ἀεὶ ἐν ἀντιθέσει	λέγομεν,	οἷον πότερον λευκὸν ἢ μέλαν,
[10, 4]	ἀφορισθέν πολλαχῶς γὰρ ἤδη τοῦτο	λέγομεν,	ὥσπερ διῄρηται ἡμῖν ἐν ἄλλοις,
[10, 1]	πάντων μέτρον τὸ ἕν, ὅτι	γνωρίζομεν	ἐξ ὧν ἐστὶν ἡ οὐσία
[10, 1]	αἴσθησιν διὰ τὸ αὐτό, ὅτι	γνωρίζομέν	τι αὐταῖς, ἐπεὶ μετροῦνται μᾶλλον
[10, 2]	(ἔχει, καθάπερ ἐν τοῖς διαπορήμασιν	ἐπήλθομεν	τί τὸ ἕν ἐστι καὶ
[10, 1]	ἄλλου ἡμᾶς μετροῦντος ἐγνωρίσαμεν πηλίκοι	ἐσμὲν	(τῷ τὸν πῆχυν ἐπὶ τοσοῦτον
[10, 1]	καὶ αἱ φωναὶ πλείους αἷς	μετροῦμεν,	καὶ ἡ διάμετρος δυσὶ μετρεῖται
[10, 9]	τὸ αὐτὸ σπέρμα θῆλυ ἢ	ἄρρεν	γίγνεται παθόν τι πάθος. Τί
[10, 9]	ἐναντιώσεως, οὐδὲ ζῷον θῆλυ καὶ	ἄρρεν	ἕτερον τῷ εἴδει· καίτοι καθ'
[10, 9]	ἦν εἴδει ἕτερα. Τὸ δὲ	ἄρρεν	καὶ θῆλυ τοῦ ζῴου οἰκεῖα
[10, 9]	καὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ	ἄρρεν	ὑπάρχει. Ἔστι δ' ἡ ἀπορία
[10, 2]	εἰ τὰ ὄντα ἦν χρώματα,	ἦν	ἂν ἀριθμός τις τὰ ὄντα,
[10, 6]	εἰπὼν ὅτι ὁμοῦ πάντα χρήματα	ἦν	ἄπειρα καὶ πλήθει καὶ μικρότητι,
[10, 2]	καὶ (εἰ μέλη τὰ ὄντα	ἦν,	ἀριθμὸς ἂν ἦν, διέσεων μέντοι,
[10, 2]	τὰ ὄντα ἦν χρώματα, ἦν	ἂν	ἀριθμός τις τὰ ὄντα, ἀλλὰ
[10, 8]	γένει, δέδεικται· ἡ γὰρ ἐναντιότης	ἦν	διαφορὰ τελεία, ἡ δὲ διαφορὰ
[10, 9]	ἐπεὶ καὶ εἰ ἄμφω λευκὰ	ἦν,	ὅμως ἂν ἦν εἴδει ἕτερα.
[10, 2]	φωτός) ὥστε εἰ τὰ ὄντα	ἦν	χρώματα, ἦν ἂν ἀριθμός τις
[10, 1]	ταχίστην τὴν τοῦ οὐρανοῦ, πρὸς	ἣν	κρίνουσι τὰς ἄλλας, καὶ ἐν
[10, 1]	καὶ μέτρον τὴν κίνησιν γὰρ	ὁμαλὴν	ὑποτίθενται καὶ ταχίστην τὴν τοῦ
[10, 9]	κύκλος ξύλινος, οὐ διὰ τὴν	ὕλην	εἴδει διαφέρουσιν ἀλλ' ὅτι ἐν
[10, 2]	αὐτὸ ἡ φύσις αὐτοῦ. Ἀλλὰ	μὴν	ἔν γε χρώμασίν ἐστι τὸ
[10, 7]	τῷ αὐτῷ γένει (εἶναι. Ἀλλὰ	μὴν	πάντα γε τὰ μεταξύ ἐστιν
[10, 7]	ταῦτα ἐναντία ἀλλήλοις πρότερα· ἀλλὰ	μὴν	τά γε ἐναντίως διαφέροντα μᾶλλον
[10, 4]	(καὶ τὸ τῶν ἐναντίων. Ἀλλὰ	μὴν	τό γε μέγιστον ἐν ἑκάστῳ
[10, 1]	ὁ μὲν αἴσθησιν ὁ δὲ	ἐπιστήμην,	ἅ φαμεν εἶναι μέτρα τῶν
[10, 1]	ἀριθμὸς πλῆθος μονάδων. Καὶ τὴν	ἐπιστήμην	δὲ μέτρον τῶν πραγμάτων λέγομεν
[10, 6]	ἐπιστητὸν (τὸ μετρούμενον, συμβαίνει δὲ	ἐπιστήμην	μὲν πᾶσαν ἐπιστητὸν εἶναι τὸ
[10, 6]	τὸ δὲ ἐπιστητὸν μὴ πᾶν	ἐπιστήμην,	ὅτι τρόπον τινὰ ἡ ἐπιστήμη
[10, 3]	κατὰ τὴν οὐσίαν ἀδιάφορα τὴν	(συγκειμένην,	κατὰ τὸ εἶδος ταὐτὰ ᾖ,
[10, 1]	δύο, αἱ μὴ κατὰ τὴν	ἀκοὴν	ἀλλ' ἐν τοῖς λόγοις, καὶ
[10, 1]	βάρος τό τε ὁποσηνοῦν ἔχον	ῥοπὴν	καὶ τὸ ἔχον ὑπεροχὴν ῥοπῆς,
[10, 1]	μέτρον τῶν πραγμάτων λέγομεν καὶ	τὴν	αἴσθησιν διὰ τὸ αὐτό, ὅτι
[10, 3]	τὸ πλῆθος τοῦ ἀδιαιρέτου διὰ	τὴν	αἴσθησιν. Ἔστι δὲ τοῦ (μὲν
[10, 1]	τὸ δ' εἰς ἀδιαίρετα πρὸς	τὴν	αἴσθησιν θετέον, ὥσπερ εἴρηται ἤδη·
[10, 1]	(ὥστε ἀφ' οὗ πρώτου κατὰ	τὴν	αἴσθησιν μὴ ἐνδέχεται, τοῦτο πάντες
[10, 1]	διέσεις δύο, αἱ μὴ κατὰ	τὴν	ἀκοὴν ἀλλ' ἐν τοῖς λόγοις,
[10, 4]	τοῖς ἐναντίοις καὶ τὰ ὑπὸ	τὴν	αὐτὴν δύναμιν πλεῖστον διαφέροντα καὶ
[10, 1]	διὸ τὸ τοῦ ἀριθμοῦ ἀκριβέστατον·	(τὴν	γὰρ μονάδα τιθέασι πάντῃ ἀδιαίρετον·
[10, 8]	γένει. Ἐναντίωσιν γὰρ ἀνάγκη εἶναι	τὴν	διαφορὰν οὗ διαφέρει εἴδει· αὕτη
[10, 8]	τὸ δ' ἄνθρωπος. Ἀνάγκη ἄρα	τὴν	διαφορὰν ταύτην ἑτερότητα τοῦ γένους
[10, 1]	δ' ἀριθμὸς πλῆθος μονάδων. Καὶ	τὴν	ἐπιστήμην δὲ μέτρον τῶν πραγμάτων
[10, 1]	τοιοῦτον ἓν ἀρχὴ καὶ μέτρον	τὴν	κίνησιν γὰρ ὁμαλὴν ὑποτίθενται καὶ
[10, 1]	εἶναι. Τοιοῦτον δὲ τῷ μίαν	τὴν	κίνησιν εἶναι καὶ ἀδιαίρετον τόπῳ
[10, 1]	τῷ ἀδιαίρετον εἶναι τῶν μὲν	τὴν	κίνησιν τῶν δὲ τὴν νόησιν
[10, 7]	οἷον ἀπὸ τῆς ὑπάτης ἐπὶ	τὴν	νήτην εἰ μεταβαίνοι τῷ ὀλιγίστῳ,
[10, 1]	μὲν τὴν κίνησιν τῶν δὲ	τὴν	νόησιν ἢ τὸν λόγον. (Δεῖ
[10, 3]	ταὐτὰ ἁπλῶς ὄντα, μηδὲ κατὰ	τὴν	οὐσίαν ἀδιάφορα τὴν (συγκειμένην, κατὰ
[10, 9]	μὲν πάθη, ἀλλ' οὐ κατὰ	τὴν	οὐσίαν ἀλλ' ἐν τῇ ὕλῃ
[10, 10]	ὑπάρχειν αὐτῷ τὸ φθαρτόν. Ἢ	τὴν	οὐσίαν ἄρα ἢ ἐν τῇ
[10, 2]	ἅσπερ οὐδὲ τὸ ὂν οὐδὲ	τὴν	οὐσίαν. Ἔτι δ' ὁμοίως ἐπὶ
[10, 2]	ἢ ᾗ ἕν. ~Κατὰ δὲ	τὴν	οὐσίαν καὶ τὴν φύσιν ζητητέον
[10, 3]	ἄμφω τὸ αὐτὸ λέγονται κατὰ	τὴν	οὐσίαν τὰ διάφορα. Τὰ δ'
[10, 1]	κινήσεως ἀρχὴν ἔχει τῆς πρώτης	τὴν	πρώτην, οἷον λέγω φορᾶς κυκλοφορίαν,
[10, 3]	μηδὲ κατὰ τὴν οὐσίαν ἀδιάφορα	τὴν	(συγκειμένην, κατὰ τὸ εἶδος ταὐτὰ
[10, 1]	γὰρ ὁμαλὴν ὑποτίθενται καὶ ταχίστην	τὴν	τοῦ οὐρανοῦ, πρὸς ἣν κρίνουσι
[10, 9]	καὶ κύκλος ξύλινος, οὐ διὰ	τὴν	ὕλην εἴδει διαφέρουσιν ἀλλ' ὅτι
[10, 2]	~Κατὰ δὲ τὴν οὐσίαν καὶ	τὴν	φύσιν ζητητέον ποτέρως (ἔχει, καθάπερ
[10, 7]	ἀπὸ τῆς ὑπάτης ἐπὶ τὴν	νήτην	εἰ μεταβαίνοι τῷ ὀλιγίστῳ, ἥξει
[10, 1]	κίνησιν γὰρ ὁμαλὴν ὑποτίθενται καὶ	ταχίστην	τὴν τοῦ οὐρανοῦ, πρὸς ἣν
[10, 4]	ἐναντίοις καὶ τὰ ὑπὸ τὴν	αὐτὴν	δύναμιν πλεῖστον διαφέροντα καὶ γὰρ
[10, 8]	ἄνθρωπος. Ἀνάγκη ἄρα τὴν διαφορὰν	ταύτην	ἑτερότητα τοῦ γένους εἶναι. Λέγω
[10, 4]	τις καὶ μεγίστη διαφορά, καὶ	ταύτην	(λέγω ἐναντίωσιν. Ὅτι δ' ἡ
[10, 1]	ἀρχὴν ἔχει τῆς πρώτης τὴν	πρώτην,	οἷον λέγω φορᾶς κυκλοφορίαν, ὅτι
[10, 1]	τὸ ὅλον καὶ ἔχον τινὰ	μορφὴν	καὶ εἶδος, μάλιστα δ' εἴ
[10, 6]	τρόπον ἐὰν ᾖ πλῆθος ἔχον	ὑπεροχὴν	ἢ ἁπλῶς ἢ πρός τι
[10, 6]	δύο, ὡς δὲ πλῆθος ἔχον	ὑπεροχὴν	ἢ πρός τι ἢ ἁπλῶς
[10, 1]	ὁποσηνοῦν (κίνησιν ἔχον καὶ τὸ	ὑπεροχὴν	κινήσεως· ἔστι γάρ τι τάχος
[10, 1]	ἔχον ῥοπὴν καὶ τὸ ἔχον	ὑπεροχὴν	ῥοπῆς, καὶ τάχος τό τε
[10, 1]	φανερόν, εἴ τι φύσει κινήσεως	ἀρχὴν	ἔχει τῆς πρώτης τὴν πρώτην,
[10, 4]	γένει διαφερόντων οὐκ ἔστιν ἐξωτέρω	λαβεῖν	καὶ τῶν εἴδει· δέδεικται γὰρ
[10, 2]	καὶ πῶς δεῖ περὶ αὐτοῦ	λαβεῖν,	πότερον ὡς οὐσίας τινὸς οὔσης
[10, 4]	τέλειον οὗ μὴ ἔστιν ἔξω	λαβεῖν	τι δυνατόν· τέλος γὰρ ἔχει
[10, 1]	στοιχείου καὶ αἰτίου εἰ δέοι	λέγειν	ἐπί τε τοῖς πράγμασι διορίζοντα
[10, 1]	δὴ λέγοντες περιττὸν φαίνονταί τι	λέγειν.	Ὅτι μὲν οὖν τὸ ἑνὶ
[10, 8]	ἐναντιώσεις πρὶν εἰς τὰ ἄτομα	ἐλθεῖν·	ὥστε φανερὸν ὅτι πρὸς τὸ
[10, 2]	τὸ ὄν, δῆλον τῷ τε	παρακολουθεῖν	ἰσαχῶς ταῖς κατηγορίαις καὶ μὴ
[10, 4]	τῷ ἔχειν τὰ δὲ τῷ	ποιεῖν	ἢ ποιητικὰ εἶναι τὰ δὲ
[10, 1]	μὲν οὖν δοκεῖ μὴ εἶναι	ἀφελεῖν	ἢ προσθεῖναι, τοῦτο ἀκριβὲς τὸ
[10, 7]	γὰρ ταῦτα λέγομεν εἰς ὅσα	μεταβάλλειν	ἀνάγκη πρότερον τὸ μεταβάλλον οἷον
[10, 7]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων·	μεταβάλλειν	δ' ἐξ ἄλλου γένους εἰς
[10, 7]	γὰρ μόνων καθ' αὑτὰ ἔστι	μεταβάλλειν	διὸ ἀδύνατον εἶναι μεταξὺ μὴ
[10, 1]	τὸν πῆχυν ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῶν	ἐπιβάλλειν.	Πρωταγόρας δ' ἄνθρωπόν φησι πάντων
[10, 1]	μονάδων μονάς. Οὕτω γὰρ δεῖ	λαμβάνειν,	ἀλλ' οὐχ ὅτι ἀριθμῶν ἀριθμός·
[10, 5]	μεταξύ. Οὐκ ἀνάγκη (δὲ τοῦτο	συμβαίνειν.	Ἡ μὲν γὰρ ἀντικειμένων συναπόφασίς
[10, 1]	ἢ τὸν λόγον. (Δεῖ δὲ	κατανοεῖν	ὅτι οὐχ ὡσαύτως ληπτέον λέγεσθαι
[10, 6]	πλήθει καὶ μικρότητι, (ἔδει δ'	εἰπεῖν	ἀντὶ τοῦ καὶ μικρότητι" καὶ
[10, 4]	ταὐτὰ ἢ ἕτερα. ~Ἐπεὶ δὲ	διαφέρειν	ἐνδέχεται ἀλλήλων τὰ διαφέροντα πλεῖον
[10, 8]	ἐν ταὐτῷ γένει ὄντα ἐναντίωσιν	ἔχειν	ἄτομα ὄντα ταὐτὰ δὲ τῷ
[10, 4]	ἢ γὰρ τὸ ἀδύνατον ὅλως	ἔχειν,	(ἢ ὃ ἂν πεφυκὸς ἔχειν
[10, 2]	δ' ὁμοίως ἐπὶ πάντων ἀναγκαῖον	ἔχειν·	(λέγεται δ' ἰσαχῶς τὸ ὂν
[10, 4]	ὥσπερ καὶ τἆλλα τῷ τέλος	ἔχειν	λέγεται τέλεια, τοῦ δὲ τέλους
[10, 4]	ἔχειν, (ἢ ὃ ἂν πεφυκὸς	ἔχειν	μὴ ἔχῃ, ἐστέρηται ἢ ὅλως
[10, 2]	ἐπὶ τῶν οὐσιῶν ἀνάγκη ὡσαύτως	ἔχειν·	ὁμοίως γὰρ ἔχει ἐπὶ πάντων.
[10, 4]	ταῦτα λεχθήσεται, τὰ μὲν τῷ	ἔχειν	τὰ δὲ τῷ ποιεῖν ἢ
[10, 10]	(καὶ ἄφθαρτον, εἰ ἐνδέχεται μὴ	ὑπάρχειν	αὐτῷ τὸ φθαρτόν. Ἢ τὴν
[10, 8]	μόνον γὰρ δεῖ τὸ κοινὸν	ὑπάρχειν,	οἷον ἄμφω ζῷα, ἀλλὰ καὶ
[10, 8]	ἐστι, καὶ δεῖ τοῦτο ἀμφοῖν	ὑπάρχειν·	οἷον εἰ ζῷον ἕτερον τῷ
[10, 10]	μὲν γὰρ συμβεβηκὸς ἐνδέχεται μὴ	ὑπάρχειν,	τὸ δὲ φθαρτὸν τῶν ἐξ
[10, 10]	ἢ ἐν τῇ οὐσίᾳ ἀνάγκη	ὑπάρχειν	τὸ φθαρτὸν ἑκάστῳ τῶν φθαρτῶν.
[10, 5]	ἀντικείμενα μόνα οὐκ ἐνδέχεται ἅμα	ὑπάρχειν,	ᾧ καὶ ἐνταῦθα χρῆται ἐν
[10, 4]	καὶ τὰ ὑπὸ τὴν αὐτὴν	δύναμιν	πλεῖστον διαφέροντα καὶ γὰρ ἡ
[10, 6]	τῶν πρός τι. Διῄρηται δ'	(ἡμῖν	ἐν ἄλλοις ὅτι διχῶς λέγεται
[10, 4]	ἤδη τοῦτο λέγομεν, ὥσπερ διῄρηται	ἡμῖν	ἐν ἄλλοις, ὥστ' ἐστὶν ἡ
[10, 1]	μᾶλλον ἢ μετροῦσιν. Ἀλλὰ συμβαίνει	ἡμῖν	ὥσπερ ἂν εἰ ἄλλου ἡμᾶς
[10, 6]	ἓν ἔλαττον εἶναι τινός, οἷον	τοῖν	δυοῖν, οὐδὲν κωλύει· οὐ γάρ,
[10, 5]	δυάδα εἶναἰ, ἀλλὰ συμβαίνει ἓν	δυοῖν	ἐναντίον· ὅπερ ἀδύνατον. Ἔτι τὸ
[10, 4]	οὔτε τοῦ ἑνὸς διαστήματος πλείω	δυοῖν	ἔσχατα, ὅλως τε εἰ ἔστιν
[10, 6]	ἔλαττον εἶναι τινός, οἷον τοῖν	δυοῖν,	οὐδὲν κωλύει· οὐ γάρ, εἰ
[10, 4]	ἐναντιότης διαφορά, ἡ δὲ διαφορὰ	δυοῖν,	ὥστε καὶ ἡ τέλειος. Ἀνάγκη
[10, 5]	μήτε (ἀγαθὸν μήτε κακὸν ἀντίκειται	ἀμφοῖν,	ἀλλ' ἀνώνυμον· πολλαχῶς γὰρ λέγεται
[10, 5]	μᾶλλον τοῦ μεγάλου ἢ μικροῦ;	ἀμφοῖν	ἄρα ἀπόφασις στερητική, διὸ καὶ
[10, 8]	αὐτό τε καὶ γένος ἐπ'	ἀμφοῖν	διὸ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ
[10, 5]	ἄνισον σημαίνει τὸ αὐτὸ ἅμα	ἀμφοῖν,	εἴη μὲν ἂν ἀντικείμενον ἀμφοῖν
[10, 5]	ἀμφοῖν, εἴη μὲν ἂν ἀντικείμενον	ἀμφοῖν	(καὶ ἡ ἀπορία βοηθεῖ τοῖς
[10, 5]	γὰρ θατέρῳ μόνῳ ἐναντίον οὔτ'	ἀμφοῖν·	τί γὰρ μᾶλλον τῷ μείζονι
[10, 8]	ἕτερόν ἐστι, καὶ δεῖ τοῦτο	ἀμφοῖν	ὑπάρχειν· οἷον εἰ ζῷον ἕτερον
[10, 5]	ἢ μικρὸν εἶναι· καὶ ἀντίκειται	ἀμφοῖν	ὡς ἀπόφασις στερητική, διὸ καὶ
[10, 8]	(ἐν τοῖς μεταξὺ γίγνονται ἐναντιώσεις	πρὶν	εἰς τὰ ἄτομα ἐλθεῖν· ὥστε
[10, 7]	ὥστ' ἔσται μεταβολὴ εἰς τοῦτο	(πρὶν	ἢ εἰς αὐτά· ἑκατέρου γὰρ
[10, 2]	ποτέρως (ἔχει, καθάπερ ἐν τοῖς	διαπορήμασιν	ἐπήλθομεν τί τὸ ἕν ἐστι
[10, 7]	τοὺς μεταξὺ φθόγγους, καὶ ἐν	χρώμασιν	εἰ (ἥξει) ἐκ τοῦ λευκοῦ
[10, 2]	αὐτοῦ. Ἀλλὰ μὴν ἔν γε	χρώμασίν	ἐστι τὸ ἓν χρῶμα, οἷον
[10, 2]	ὄντων καὶ ἑνός τινος ἐν	ἅπασιν	ὅ τε ἀριθμὸς τινῶν καὶ
[10, 6]	διὰ τὸ ἕν, ὥσπερ τινές	φασιν,	ἀλλὰ διὰ τὰ δύο. Ἀντίκειται
[10, 3]	λευκόν, σφόδρα καὶ ἧττον, ὅμοιά	φασιν	εἶναι ὅτι ἓν τὸ εἶδος
[10, 5]	μεταξύ. Λείπεται δὴ ἢ ὡς	ἀπόφασιν	ἀντικεῖσθαι ἢ ὡς στέρησιν. Θατέρου
[10, 5]	καὶ οὕτως ὁμοίως ἐμπίπτει εἰς	ἀντίθεσιν,	εἰς τὸ ἓν ἢ πολλά,
[10, 10]	φθαρτὸν τὸ δ' ἄφθαρτον, (ἔχει	ἀντίθεσιν,	ὥστε ἀνάγκη γένει ἕτερα εἶναι.
[10, 1]	τῶν πραγμάτων λέγομεν καὶ τὴν	αἴσθησιν	διὰ τὸ αὐτό, ὅτι γνωρίζομέν
[10, 3]	πλῆθος τοῦ ἀδιαιρέτου διὰ τὴν	αἴσθησιν.	Ἔστι δὲ τοῦ (μὲν ἑνός,
[10, 1]	δ' εἰς ἀδιαίρετα πρὸς τὴν	αἴσθησιν	θετέον, ὥσπερ εἴρηται ἤδη· ἴσως
[10, 1]	ἀφ' οὗ πρώτου κατὰ τὴν	αἴσθησιν	μὴ ἐνδέχεται, τοῦτο πάντες ποιοῦνται
[10, 1]	δ' ὅτι ἔχουσιν ὁ μὲν	αἴσθησιν	ὁ δὲ ἐπιστήμην, ἅ φαμεν
[10, 1]	ἓν ἀρχὴ καὶ μέτρον τὴν	κίνησιν	γὰρ ὁμαλὴν ὑποτίθενται καὶ ταχίστην
[10, 1]	Τοιοῦτον δὲ τῷ μίαν τὴν	κίνησιν	εἶναι καὶ ἀδιαίρετον τόπῳ καὶ
[10, 1]	καὶ τάχος τό τε ὁποσηνοῦν	(κίνησιν	ἔχον καὶ τὸ ὑπεροχὴν κινήσεως·
[10, 1]	τοῦ μέτρου. Καὶ δὴ καὶ	κίνησιν	τῇ ἁπλῇ κινήσει καὶ τῇ
[10, 1]	ἀδιαίρετον εἶναι τῶν μὲν τὴν	κίνησιν	τῶν δὲ τὴν νόησιν ἢ
[10, 1]	τὴν κίνησιν τῶν δὲ τὴν	νόησιν	ἢ τὸν λόγον. (Δεῖ δὲ
[10, 4]	θάτερον τῶν ἐναντίων λέγεται κατὰ	στέρησιν·	ἀπόχρη δὲ κἂν τὰ πρῶτα
[10, 4]	ἐπαγωγῆς. Πᾶσα γὰρ ἐναντίωσις ἔχει	στέρησιν	θάτερον τῶν ἐναντίων, ἀλλ' οὐχ
[10, 5]	ὡς ἀπόφασιν ἀντικεῖσθαι ἢ ὡς	στέρησιν.	Θατέρου μὲν δὴ οὐκ ἐνδέχεται
[10, 3]	ἀντιθέσεις τετραχῶς, καὶ τούτων κατὰ	στέρησιν	λέγεται θάτερον, (ἐναντία ἂν εἴη
[10, 7]	καὶ αὑτοῖς καὶ ὧν μεταξύ	εἰσιν	ἐν τῷ αὐτῷ γένει (εἶναι.
[10, 9]	(ὅσαι μὲν ἐν τῷ λόγῳ	εἰσὶν	ἐναντιότητες εἴδει ποιοῦσι διαφοράν, ὅσαι
[10, 9]	ὕλη· οὐδ' ἀνθρώπου γὰρ εἴδη	εἰσὶν	οἱ ἄνθρωποι διὰ τοῦτο, καίτοι
[10, 2]	καὶ οὐσίαι χωρισταὶ τῶν ἄλλων	εἰσίν,	οὔτε τὸ ἓν γένος ἐνδέχεται
[10, 4]	αἱ γενέσεις ἐκ τῶν ἐναντίων	εἰσὶν	ὡς ἐσχάτων, τὸ δὲ τῶν
[10, 5]	ἀνίσῳ ἐναντίον τὸ ἴσον, ὥστε	πλείοσιν	ἔσται ἢ ἑνί. Εἰ δὲ
[10, 9]	τῷ συνειλημμένῳ τῇ ὕλῃ οὐ	ποιοῦσιν.	Διὸ ἀνθρώπου λευκότης οὐ ποιεῖ
[10, 4]	καὶ ἀσύμβλητα· τοῖς δ' εἴδει	διαφέρουσιν	αἱ γενέσεις ἐκ τῶν ἐναντίων
[10, 9]	οὐ διὰ τὴν ὕλην εἴδει	διαφέρουσιν	ἀλλ' ὅτι ἐν τῷ λόγῳ
[10, 3]	ἀνάγκη ταὐτό τι εἶναι ᾧ	διαφέρουσιν.	Τοῦτο δὲ τὸ ταὐτὸ γένος
[10, 1]	αὐταῖς, ἐπεὶ μετροῦνται μᾶλλον ἢ	μετροῦσιν.	Ἀλλὰ συμβαίνει ἡμῖν ὥσπερ ἂν
[10, 1]	τὸν αἰσθανόμενον. (Τούτους δ' ὅτι	ἔχουσιν	ὁ μὲν αἴσθησιν ὁ δὲ
[10, 2]	δὲ τὴν οὐσίαν καὶ τὴν	φύσιν	ζητητέον ποτέρως (ἔχει, καθάπερ ἐν
[10, 6]	πρὸς τὸ ἐπιστητὸν οὐχ ὁμοίως	ἀποδίδωσιν.	Δόξειε μὲν γὰρ ἂν μέτρον
[10, 8]	τῷ εἴδει ὅσα μὴ ἔχει	ἐναντίωσιν	ἄτομα ὄντα· ἐν γὰρ τῇ
[10, 8]	δὲ τῶν ἐν ταὐτῷ γένει.	Ἐναντίωσιν	γὰρ ἀνάγκη εἶναι τὴν διαφορὰν
[10, 8]	τὸ ἐν ταὐτῷ γένει ὄντα	ἐναντίωσιν	ἔχειν ἄτομα ὄντα ταὐτὰ δὲ
[10, 4]	μεγίστη διαφορά, καὶ ταύτην (λέγω	ἐναντίωσιν.	Ὅτι δ' ἡ μεγίστη ἐστὶ
[10, 5]	τι ἄλλο. Ὥστε οὐκ ὀρθῶς	ἐπιτιμῶσιν	οἱ νομίζοντες ὁμοίως λέγεσθαι πάντα,
[10, 7]	μὴν πάντα γε τὰ μεταξύ	ἐστιν	ἀντικειμένων τινῶν· ἐκ τούτων γὰρ
[10, 7]	οὐκ ἔστι μεταξύ τοῦτο γάρ	ἐστιν	ἀντίφασις, (ἀντίθεσις ἧς ὁτῳοῦν θάτερον
[10, 1]	τὸ ἑνὶ εἶναι τὸ ἀδιαιρέτῳ	ἐστὶν	εἶναι, ὅπερ τόδε ὄντι καὶ
[10, 6]	καὶ τὸ ὀλίγον; Οὐθὲν γάρ	ἐστιν	ἔλαττον. (Ἔτι εἰ ὡς ἐν
[10, 6]	ἁπλῶς τὰ δύο· πλῆθος γάρ	ἐστιν	ἔλλειψιν ἔχον πρῶτον. διὸ καὶ
[10, 7]	μεγάλου καὶ μικροῦ. Εἰ δ'	ἐστὶν	ἐν ταὐτῷ γένει τὰ μεταξύ,
[10, 4]	ἡ δὲ στέρησις ἀντίφασίς τίς	ἐστιν·	ἢ γὰρ τὸ ἀδύνατον ὅλως
[10, 5]	(ἢ ἔλαττον ἢ ἴσον, τίς	ἐστιν	ἡ ἀντίθεσις πρὸς ταῦτα τοῦ
[10, 1]	ἕν, ὅτι γνωρίζομεν ἐξ ὧν	ἐστὶν	ἡ οὐσία διαιροῦντες (ἢ κατὰ
[10, 4]	διῄρηται ἡμῖν ἐν ἄλλοις, ὥστ'	ἐστὶν	ἡ στέρησις ἀντίφασίς τις ἢ
[10, 5]	ἀπόφασις στερητική, διὸ καὶ μεταξύ	ἐστιν.	καὶ τὸ μήτε (ἀγαθὸν μήτε
[10, 9]	ἔσχατον ἄτομον· ὁ δὲ Καλλίας	ἐστὶν	ὁ λόγος μετὰ τῆς ὕλης·
[10, 6]	ὃ ἂν ᾖ ἓν ἀριθμός	ἐστιν,	οἷον εἴ τι ἀδιαίρετόν ἐστιν.
[10, 10]	φθαρτὸν τῶν ἐξ ἀνάγκης ὑπαρχόντων	ἐστὶν	οἷς ὑπάρχει· ἢ ἔσται τὸ
[10, 6]	ἐστιν, οἷον εἴ τι ἀδιαίρετόν	ἐστιν.	Ὁμοίως δὲ λεγομένη ἡ ἐπιστήμη
[10, 4]	δὲ ἐναντίωσις ἕξις καὶ στέρησίς	ἐστιν·	οὐ πᾶσα δὲ στέρησις πολλαχῶς
[10, 2]	οἷον οὔτ' ἐν τῇ τί	ἐστιν	οὔτ' ἐν τῇ ποῖον, ἀλλ'
[10, 7]	οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ γένει	ἐστίν.	(Τί γὰρ ἐπιστήμης καὶ ἐπιστητοῦ
[10, 8]	γίγνεταἰ. ἡ ἄρα διαφορὰ ἐναντίωσίς	ἐστιν.	Τοῦτο ἄρα ἐστὶ τὸ ἑτέροις
[10, 7]	δὲ στέρησις τὰ δὲ ἐναντία	ἐστίν.	Τῶν δὲ πρός τι ὅσα
[10, 1]	τὰ ἄλλα ἐλήλυθεν. (Μέτρον γάρ	ἐστιν	ᾧ τὸ ποσὸν γιγνώσκεται· γιγνώσκεται
[10, 5]	Ἡ μὲν γὰρ ἀντικειμένων συναπόφασίς	ἐστιν	ὧν ἔστι μεταξύ τι καὶ
[10, 4]	οὔτε κακός, τῶν δὲ οὐκ	ἔστιν,	ἀλλ' ἀνάγκη εἶναι ἢ περιττὸν
[10, 7]	γένους εἰς ἄλλο γένος οὐκ	ἔστιν	ἀλλ' ἢ κατὰ συμβεβηκός, οἷον
[10, 6]	πρός τι ἢ ἁπλῶς οὐκ	ἔστιν,	ἀλλὰ πρῶτον. Ὀλίγα δ' ἁπλῶς
[10, 7]	εἶναί τι μεταξὺ καὶ ἐνίων	ἔστιν,	ἀνάγκη ἐκ τῶν ἐναντίων εἶναι
[10, 5]	γὰρ λέγεται ἑκάτερον καὶ οὐκ	ἔστιν	ἓν τὸ δεκτικόν, ἀλλὰ μᾶλλον
[10, 9]	ὅτι ἐν τῷ λόγῳ οὐκ	ἔστιν	ἐναντίωσις. Τοῦτο δ' (ἐστὶ τὸ
[10, 4]	ὑπερβολή, καὶ τέλειον οὗ μὴ	ἔστιν	ἔξω λαβεῖν τι δυνατόν· τέλος
[10, 4]	τε γὰρ γένει διαφερόντων οὐκ	ἔστιν	ἐξωτέρω λαβεῖν καὶ τῶν εἴδει·
[10, 7]	δ' ἧττον. Ἐπεὶ δ' οὐκ	ἔστιν	ἕτερα πρότερα ὁμογενῆ (τῶν ἐναντίων,
[10, 4]	δυοῖν ἔσχατα, ὅλως τε εἰ	ἔστιν	ἡ ἐναντιότης διαφορά, ἡ δὲ
[10, 4]	ἔστι μεταξύ, στερήσεως δέ τινος	ἔστιν·	ἴσον (μὲν γὰρ ἢ οὐκ
[10, 4]	τῶν μὲν ἔστι μεταξύ, καὶ	ἔστιν	οὔτε ἀγαθὸς ἄνθρωπος οὔτε κακός,
[10, 4]	Μέγιστόν τε γὰρ οὗ μὴ	ἔστιν	ὑπερβολή, καὶ τέλειον οὗ μὴ
[10, 9]	εἴδει, οὖσά πως ἑτέρα, ἢ	ἔστιν	ὡς ποιεῖ; Διὰ τί γὰρ
[10, 9]	οἱ λόγοι αὐτῶν. Ἢ ὅτι	ἔνεστιν	ἐν τῷ λόγῳ ἐναντίωσις; καὶ
[10, 9]	ἀλλ' ὅτι ἐν τῷ λόγῳ	(ἔνεστιν	ἐναντίωσις. Πότερον δ' ἡ ὕλη
[10, 7]	(ἀντίθεσις ἧς ὁτῳοῦν θάτερον μόριον	πάρεστιν,	οὐκ ἐχούσης οὐθὲν μεταξύ, τῶν
[10, 6]	τὰ δύο· πλῆθος γάρ ἐστιν	ἔλλειψιν	ἔχον πρῶτον. διὸ καὶ οὐκ
[10, 6]	τὸ ὀλίγον ὡσαύτως πλῆθος ἔχον	ἔλλειψιν,	τὸ δὲ ὡς ἀριθμός, ὃ
[10, 2]	πως τὸ ἓν καὶ τὸ	ὄν,	δῆλον τῷ τε παρακολουθεῖν ἰσαχῶς
[10, 2]	ἀλλ' ὁμοίως ἔχει ὥσπερ τὸ	ὄν	καὶ τῷ μὴ προσκατηγορεῖσθαι ἕτερόν
[10, 3]	λέγεται, ὅσα λέγεται ἓν καὶ	ὄν·	οὐ γὰρ (ἀντίφασίς ἐστι τοῦ
[10, 3]	ταὐτὸ ὅ τι ἂν ᾖ	ὄν·	τὸ δὲ διάφορον τινὸς τινὶ
[10, 2]	ἕν, ὥσπερ καὶ τί τὸ	ὄν,	ὡς οὐχ ἱκανὸν ὅτι τοῦτο
[10, 8]	ἔχον διαφοράν, (εἴτε ὡς ὕλη	ὂν	εἴτε ἄλλως. Οὐ μόνον γὰρ
[10, 3]	ἢ οὐχ ἓν πέφυχ' ὅσα	ὂν	καὶ ἕν. Τὸ μὲν οὖν
[10, 2]	ἔχειν· (λέγεται δ' ἰσαχῶς τὸ	ὂν	καὶ τὸ ἕν· ὥστ' ἐπείπερ
[10, 2]	οὐδὲ τὸ ἕν· τὸ γὰρ	ὂν	καὶ τὸ ἓν καθόλου κατηγορεῖται
[10, 2]	αἰτίας δι' ἅσπερ οὐδὲ τὸ	ὂν	οὐδὲ τὴν οὐσίαν. Ἔτι δ'
[10, 6]	ἔνια ἀδύνατα. Τὸ γὰρ ἓν	ὀλίγον	ἢ ὀλίγα ἔσται· τὰ γὰρ
[10, 6]	ἐν πλήθει τὸ πολὺ καὶ	ὀλίγον,	καὶ ὃ ἂν ᾖ πολὺ
[10, 6]	οὐ γὰρ ἄπειρἀ, ἐπεὶ τὸ	ὀλίγον	οὐ διὰ τὸ ἕν, ὥσπερ
[10, 6]	πρὸς ἕν τε καὶ τὸ	ὀλίγον;	Οὐθὲν γάρ ἐστιν ἔλαττον. (Ἔτι
[10, 6]	διαφέρει ἐν συνεχεῖ εὐορίστῷ) τὸ	ὀλίγον	πλῆθός τι ἔσται. Ὥστε τὸ
[10, 6]	τὰ δύο· ὥστε τὸ ἓν	ὀλίγον.	Πρὸς τί γὰρ πολλὰ τὰ
[10, 6]	οὐ γάρ, εἰ ἔλαττον, καὶ	ὀλίγον.	Τὸ δὲ πλῆθος οἷον γένος
[10, 6]	ἓν πλῆθός τι, εἴπερ καὶ	ὀλίγον·	τοῦτο δ' ἀνάγκη, εἰ τὰ
[10, 6]	ἢ πρός τι καὶ τὸ	ὀλίγον	ὡσαύτως πλῆθος ἔχον ἔλλειψιν, τὸ
[10, 1]	δὲ τὴν νόησιν ἢ τὸν	λόγον.	(Δεῖ δὲ κατανοεῖν ὅτι οὐχ
[10, 9]	Ἔστι δ' ἡ ἀπορία αὕτη	σχεδὸν	ἡ αὐτὴ καὶ διὰ (τί
[10, 4]	γὰρ γένει διαφέροντα οὐκ ἔχει	ὁδὸν	εἰς ἄλληλα, ἀλλ' ἀπέχει πλέον
[10, 4]	ὁδὸν εἰς ἄλληλα, ἀλλ' ἀπέχει	πλέον	καὶ ἀσύμβλητα· τοῖς δ' εἴδει
[10, 1]	εἰς ἀδιαίρετα πρὸς τὴν αἴσθησιν	θετέον,	ὥσπερ εἴρηται ἤδη· ἴσως γὰρ
[10, 2]	ὥσπερ ἐν χρώμασι χρῶμα ἓν	ζητητέον	αὐτὸ τὸ ἕν, οὕτω καὶ
[10, 7]	καὶ συγκριτικόν· ὥστε ταῦτα πρῶτα	ζητητέον	(ὅσα ἐναντία μὴ ἐν γένει,
[10, 2]	τὴν οὐσίαν καὶ τὴν φύσιν	ζητητέον	ποτέρως (ἔχει, καθάπερ ἐν τοῖς
[10, 2]	ποσοῖς, δῆλον ὅτι καὶ ὅλως	ζητητέον	τί τὸ ἕν, ὥσπερ καὶ
[10, 1]	δὲ κατανοεῖν ὅτι οὐχ ὡσαύτως	ληπτέον	λέγεσθαι ποῖά τε ἓν λέγεται,
[10, 9]	ἡ δ' οὔ, οἷον τὸ	πεζὸν	καὶ τὸ πτερωτόν, λευκότης δὲ
[10, 5]	γὰρ πᾶν ἴσον ὃ μὴ	μεῖζον	ἢ ἔλαττον, ἀλλ' ἐν οἷς
[10, 5]	ἡ ζήτησις, λέγεται δὲ πότερον	μεῖζον	(ἢ ἔλαττον ἢ ἴσον, τίς
[10, 5]	δὲ θάτερον οὔ (οἷον πότερον	μεῖζον	ἢ ἴσον, ἢ πότερον ἴσον
[10, 3]	εἶδος ταὐτὰ ᾖ, ὥσπερ τὸ	μεῖζον	τετράγωνον τῷ μικρῷ ὅμοιον, καὶ
[10, 5]	μεταξύ ἐστιν. καὶ τὸ μήτε	(ἀγαθὸν	μήτε κακὸν ἀντίκειται ἀμφοῖν, ἀλλ'
[10, 5]	χεῖρα, ἔπειπερ καὶ τὸ μήτε	ἀγαθὸν	μήτε κακὸν τοῦ ἀγαθοῦ καὶ
[10, 9]	σπέρμα θῆλυ ἢ ἄρρεν γίγνεται	παθόν	τι πάθος. Τί μὲν οὖν
[10, 5]	ἢ πολλά, οἷον πότερον ἀμφότεροι	ἦλθον	ἢ ἅτερος· εἰ δὴ ἐν
[10, 3]	λευκόν, χρυσὸς δὲ πυρὶ ᾗ	ξανθὸν	καὶ πυρρόν. Ὥστε δῆλον ὅτι
[10, 10]	(ὀνομάτων, ὥστε δόξειεν ἂν οὐκ	ἀναγκαῖον	εἶναι ὁτιοῦν ἄφθαρτον καὶ φθαρτὸν
[10, 2]	Ἔτι δ' ὁμοίως ἐπὶ πάντων	ἀναγκαῖον	ἔχειν· (λέγεται δ' ἰσαχῶς τὸ
[10, 7]	ἥξει εἰς τὸ φοινικοῦν καὶ	φαιὸν	ἢ εἰς τὸ μέλαν· ὁμοίως
[10, 5]	ἀπόφασις αὕτη· ἀνάγκη γὰρ ἢ	φαιὸν	ἢ (ὠχρὸν εἶναι ἢ τοιοῦτόν
[10, 4]	γε μέγιστον ἐν ἑκάστῳ γένει	τέλειον.	Μέγιστόν τε γὰρ οὗ μὴ
[10, 4]	τέλους, οὐδὲ προσδεῖται οὐδενὸς τὸ	τέλειον.	Ὅτι μὲν οὖν ἡ ἐναντιότης
[10, 4]	οὗ μὴ ἔστιν ὑπερβολή, καὶ	τέλειον	οὗ μὴ ἔστιν ἔξω λαβεῖν
[10, 10]	ὁμώνυμα· τὰ δὲ γένει ἕτερα	πλεῖον	διέστηκεν ἢ τὰ εἴδει.
[10, 4]	διαφέρειν ἐνδέχεται ἀλλήλων τὰ διαφέροντα	πλεῖον	καὶ ἔλαττον, ἔστι τις καὶ
[10, 1]	ὅτι ἐλάχιστον, καὶ ἐν φωνῇ	στοιχεῖον.	καὶ ταῦτα πάντα ἕν τι
[10, 1]	τι καὶ φύσις τὸ πῦρ	στοιχεῖον,	τὸ δὲ ὄνομα σημαίνει τὸ
[10, 1]	ἀποδιδόντα. Ἔστι μὲν γὰρ ὡς	(στοιχεῖον	τὸ πῦρ ἔστι δ' ἴσως
[10, 2]	ὄντα ἀριθμός, καὶ τὸ ἓν	στοιχεῖον	φωνῆεν. Καὶ εἰ σχήματα εὐθύγραμμα,
[10, 1]	τὸ μέτρον ἀλλ' ἐνίοτε πλείω,	οἷον	αἱ διέσεις δύο, αἱ μὴ
[10, 3]	τῆς πρώτης οὐσίας εἷς ᾖ,	(οἷον	αἱ ἴσαι γραμμαὶ εὐθεῖαι αἱ
[10, 8]	γὰρ δεῖ τὸ κοινὸν ὑπάρχειν,	οἷον	ἄμφω ζῷα, ἀλλὰ καὶ ἕτερον
[10, 4]	ἢ ποτὲ ἢ ἔν τινι,	οἷον	ἂν ἐν ἡλικίᾳ τινὶ ἢ
[10, 7]	μεταβάλλειν ἀνάγκη πρότερον τὸ μεταβάλλον	οἷον	ἀπὸ τῆς ὑπάτης ἐπὶ τὴν
[10, 1]	ἐναντίοις· διττὸν γὰρ ἑκάτερον αὐτῶν,	οἷον	βάρος τό τε ὁποσηνοῦν ἔχον
[10, 6]	καὶ ὀλίγον. Τὸ δὲ πλῆθος	οἷον	γένος ἐστὶ τοῦ ἀριθμοῦ· ἔστι
[10, 8]	καὶ δεῖ τοῦτο ἀμφοῖν ὑπάρχειν·	οἷον	εἰ ζῷον ἕτερον τῷ εἴδει,
[10, 7]	καὶ τῶν διαφορῶν τὰ εἴδη	οἷον	εἰ τὸ λευκὸν καὶ μέλαν
[10, 6]	ἂν ᾖ ἓν ἀριθμός ἐστιν,	οἷον	εἴ τι ἀδιαίρετόν ἐστιν. Ὁμοίως
[10, 7]	ἔστιν ἀλλ' ἢ κατὰ συμβεβηκός,	οἷον	ἐκ χρώματος εἰς σχῆμα. Ἀνάγκη
[10, 10]	μὲν κατὰ συμβεβηκὸς ὑπάρχει ἐνίοις,	οἷον	καὶ τὰ νῦν εἰρημένα καὶ
[10, 3]	ἢ ἁπλῶς ἢ τὰ πρόχειρα,	οἷον	καττίτερος ἀργύρῳ ᾗ λευκόν, χρυσὸς
[10, 1]	ἔχει τῆς πρώτης τὴν πρώτην,	οἷον	λέγω φορᾶς κυκλοφορίαν, ὅτι τοῦτο
[10, 7]	γένους ἔσται καὶ τῶν διαφορῶν	οἷον	ὅσα χρώματα τοῦ λευκοῦ καὶ
[10, 3]	ὕλη μηδὲ γένεσις εἰς ἄλληλα,	οἷον	ὅσων ἄλλο σχῆμα τῆς κατηγορίας,
[10, 2]	καὶ μὴ εἶναι ἐν (μηδεμιᾷ	οἷον	οὔτ' ἐν τῇ τί ἐστιν
[10, 5]	εἰς τὸ ἓν ἢ πολλά,	οἷον	πότερον ἀμφότεροι ἦλθον ἢ ἅτερος·
[10, 5]	μὴ ἐξ (ὑποθέσεως καὶ ζητοῦντες	οἷον	πότερον ἦλθε Κλέων ἢ Σωκράτης.
[10, 5]	πότερον ἀεὶ ἐν ἀντιθέσει λέγομεν,	οἷον	πότερον λευκὸν ἢ μέλαν, καὶ
[10, 5]	λέγεται, πρὸς δὲ θάτερον οὔ	(οἷον	πότερον μεῖζον ἢ ἴσον, ἢ
[10, 1]	Οὐχ ὁμοίως δὲ πᾶν ἀδιαίρετον,	οἷον	ποὺς καὶ μονάς, ἀλλὰ τὸ
[10, 3]	λόγῳ καὶ ἀριθμῷ ἓν ᾖ,	οἷον	(σὺ σαυτῷ καὶ τῷ εἴδει
[10, 4]	καὶ τὰ γένη τῶν ἐναντίων,	οἷον	τὸ ἓν καὶ τὰ πολλά·
[10, 2]	χρώμασίν ἐστι τὸ ἓν χρῶμα,	οἷον	τὸ λευκόν, εἶτα (τὰ ἄλλα
[10, 2]	ἓν ἦν ἄν τι ἕν,	οἷον	τὸ λευκόν. Ὁμοίως δὲ καὶ
[10, 3]	πάθος καὶ ἓν (τῷ εἴδει,	οἷον	τὸ λευκόν, σφόδρα καὶ ἧττον,
[10, 8]	ἑκατέρῳ τοῦτο αὐτὸ τὸ ζῷον,	οἷον	τὸ μὲν ἵππον τὸ δὲ
[10, 8]	τοιονδὶ ζῷον τὸ δὲ τοιονδί,	οἷον	τὸ μὲν ἵππος τὸ δ'
[10, 9]	ἕτερα ἐναντίωσις ἡ δ' οὔ,	οἷον	τὸ πεζὸν καὶ τὸ πτερωτόν,
[10, 6]	δὲ ἓν ἔλαττον εἶναι τινός,	οἷον	τοῖν δυοῖν, οὐδὲν κωλύει· οὐ
[10, 6]	(τὸ) πολύ, ἀλλ' ὡς διαφέρον,	οἷον	ὕδωρ πολύ, πολλὰ δ' οὔ.
[10, 5]	ἦλθεν· (εἰ γὰρ ἅμα ἐνεδέχετο,	γελοῖον	τὸ ἐρώτημα· εἰ δέ, καὶ
[10, 3]	τὸ μεῖζον τετράγωνον τῷ μικρῷ	ὅμοιον,	καὶ αἱ ἄνισοι εὐθεῖαι· αὗται
[10, 3]	ἐναντίων διεγράψαμεν, τὸ ταὐτὸ καὶ	ὅμοιον	καὶ ἴσον, τοῦ δὲ πλήθους
[10, 3]	δὲ πλήθους τὸ ἕτερον καὶ	ἀνόμοιον	καὶ ἄνισον. Λεγομένου δὲ τοῦ
[10, 3]	καὶ τὸ ἕτερον καὶ τὸ	ἀνόμοιον	πολλαχῶς λέγεται. Καὶ (τὸ μὲν
[10, 2]	τί ἐστιν οὔτ' ἐν τῇ	ποῖον,	ἀλλ' ὁμοίως ἔχει ὥσπερ τὸ
[10, 1]	τὸ δὲ ἂν κατὰ τὸ	ποιόν·	διόπερ ἀδιαίρετον τὸ ἓν ἢ
[10, 2]	εἶναι παρὰ τὸ τί ἢ	ποῖον	ἢ πόσον καὶ τῷ εἶναι>
[10, 7]	ἀντίφασις, (ἀντίθεσις ἧς ὁτῳοῦν θάτερον	μόριον	πάρεστιν, οὐκ ἐχούσης οὐθὲν μεταξύ,
[10, 6]	δύο πολλά, εἴπερ τὸ διπλάσιον	πολλαπλάσιον	λέγεται δὲ κατὰ τὰ δύο·
[10, 6]	τὰ δύο πολλά, εἴπερ τὸ	διπλάσιον	πολλαπλάσιον λέγεται δὲ κατὰ τὰ
[10, 3]	εἷς, διὸ σὺ καὶ ὁ	πλησίον	ἕτερος· τὸ δὲ τρίτον ὡς
[10, 1]	ἀλλὰ ἔχει ἐν αὑτῷ τὸ	(αἴτιον	αὐτῷ τοῦ συνεχὲς εἶναι. Τοιοῦτον
[10, 7]	μὴ ἐναντία, οὐκ ἔχει μεταξύ·	αἴτιον	δ' ὅτι οὐκ ἐν τῷ
[10, 4]	στέρησις (ἴσως οὐ πᾶσα ἐναντιότης.	αἴτιον	δ' ὅτι πολλαχῶς ἐνδέχεται ἐστερῆσθαι
[10, 1]	εἴη πρῶτον τὸ ταῖς οὐσίαις	αἴτιον	τοῦ ἑνός. Λέγεται μὲν οὖν
[10, 6]	ἓν καὶ ἀριθμός, οὐχ ὡς	(ἐναντίον	ἀλλ' ὥσπερ εἴρηται τῶν πρός
[10, 6]	δὲ πλῆθος οὔτε τῷ ὀλίγῳ	ἐναντίον	ἀλλὰ τούτῳ μὲν τὸ πολὺ
[10, 5]	ἀνάγεται. ~Ἐπεὶ δὲ ἓν ἑνὶ	ἐναντίον,	ἀπορήσειεν ἄν τις πῶς ἀντίκειται
[10, 5]	εἶναἰ, ἀλλὰ συμβαίνει ἓν δυοῖν	ἐναντίον·	ὅπερ ἀδύνατον. Ἔτι τὸ μὲν
[10, 5]	ἴσου; Οὔτε γὰρ θατέρῳ μόνῳ	ἐναντίον	οὔτ' ἀμφοῖν· τί γὰρ μᾶλλον
[10, 5]	τῷ ἐλάττονι; Ἔτι τῷ ἀνίσῳ	ἐναντίον	τὸ ἴσον, ὥστε πλείοσιν ἔσται
[10, 10]	αὐτὸς (λευκὸς καὶ μέλας· καίτοι	ἐναντίον	τὸ λευκὸν τῷ μέλανι· ἀλλὰ
[10, 4]	ἀνάγκη εἶναι ἢ περιττὸν ἢ	(ἄρτιον.	Ἔτι τὰ μὲν ἔχει τὸ
[10, 5]	καὶ τὸ μήτε (ἀγαθὸν μήτε	κακὸν	ἀντίκειται ἀμφοῖν, ἀλλ' ἀνώνυμον· πολλαχῶς
[10, 5]	καὶ τὸ μήτε ἀγαθὸν μήτε	κακὸν	τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ,
[10, 7]	χρῶμα, αὗται αἱ διαφοραί, (τὸ	διακριτικὸν	καὶ συγκριτικόν, πρότεραι· ὥστε ταῦτα
[10, 7]	αἱ πρῶται δὲ διαφοραὶ τὸ	διακριτικὸν	καὶ συγκριτικόν· ὥστε ταῦτα πρῶτα
[10, 7]	ἐναντία, ἔστι δὲ τὸ μὲν	διακριτικὸν	χρῶμα τὸ δὲ συγκριτικὸν χρῶμα,
[10, 7]	αἱ διαφοραί, (τὸ διακριτικὸν καὶ	συγκριτικόν,	πρότεραι· ὥστε ταῦτα ἐναντία ἀλλήλοις
[10, 7]	μὲν διακριτικὸν χρῶμα τὸ δὲ	συγκριτικὸν	χρῶμα, αὗται αἱ διαφοραί, (τὸ
[10, 7]	δὲ διαφοραὶ τὸ διακριτικὸν καὶ	συγκριτικόν·	ὥστε ταῦτα πρῶτα ζητητέον (ὅσα
[10, 5]	καὶ οὐκ ἔστιν ἓν τὸ	δεκτικόν,	ἀλλὰ μᾶλλον τὸ μήτε λευκὸν
[10, 2]	τὸ ἓν χρῶμα, οἷον τὸ	λευκόν,	εἶτα (τὰ ἄλλα ἐκ τούτου
[10, 7]	δὲ μή, ἔσται ἕκαστον ἢ	λευκὸν	ἢ μέλαν· ἕτεραι ἄρα· μεταξὺ
[10, 5]	ἐν ἀντιθέσει λέγομεν, οἷον πότερον	λευκὸν	ἢ μέλαν, καὶ πότερον λευκὸν
[10, 5]	λευκὸν ἢ μέλαν, καὶ πότερον	λευκὸν	ἢ οὐ λευκόν πότερον δὲ
[10, 6]	εἴποι ἓν καὶ ἕνα ἢ	λευκὸν	καὶ λευκά, καὶ τὰ μεμετρημένα
[10, 7]	τὰ εἴδη οἷον εἰ τὸ	λευκὸν	καὶ μέλαν ἐναντία, ἔστι δὲ
[10, 10]	εἶναι τῷ εἴδει, ὥσπερ οὐδὲ	λευκὸν	καὶ μέλαν τὸ γὰρ αὐτὸ
[10, 5]	δεκτικόν, ἀλλὰ μᾶλλον τὸ μήτε	λευκὸν	μήτε μέλαν. Ἕν δὲ οὐδὲ
[10, 2]	ἄν τι ἕν, οἷον τὸ	λευκόν.	Ὁμοίως δὲ καὶ (εἰ μέλη
[10, 5]	λευκόν πότερον δὲ ἄνθρωπος ἢ	λευκὸν	οὐ λέγομεν, ἐὰν μὴ ἐξ
[10, 5]	καὶ πότερον λευκὸν ἢ οὐ	λευκόν	πότερον δὲ ἄνθρωπος ἢ λευκὸν
[10, 3]	ἓν (τῷ εἴδει, οἷον τὸ	λευκόν,	σφόδρα καὶ ἧττον, ὅμοιά φασιν
[10, 10]	καὶ μέλας· καίτοι ἐναντίον τὸ	λευκὸν	τῷ μέλανι· ἀλλὰ τῶν ἐναντίων
[10, 3]	πρόχειρα, οἷον καττίτερος ἀργύρῳ ᾗ	λευκόν,	χρυσὸς δὲ πυρὶ ᾗ ξανθὸν
[10, 8]	αὐτό. Ἐναντίωσις τοίνυν ἔσται αὕτη	(δῆλον	δὲ καὶ ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς)
[10, 2]	τις τὰ ὄντα, ἀλλὰ τίνων;	Δῆλον	δὴ ὅτι χρωμάτων, καὶ τὸ
[10, 3]	Ὅτι δὲ καλῶς τοῦτο ὑποτιθέμεθα,	δῆλον	ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς· πάντα γὰρ
[10, 4]	δ' ἡ μεγίστη ἐστὶ διαφορά,	δῆλον	ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς. Τὰ μὲν
[10, 4]	οὐ ταὐτὸν ἀντίφασις καὶ τἀναντία	δῆλον·	ἡ δὲ στέρησις ἀντίφασίς τίς
[10, 4]	τοῦ εἴδους καὶ τῆς μορφῆς,	δῆλον	ὅτι ἡ μὲν ἐναντίωσις στέρησις
[10, 2]	δὲ καὶ ἐν τοῖς ποσοῖς,	δῆλον	ὅτι καὶ ὅλως ζητητέον τί
[10, 3]	ᾗ ξανθὸν καὶ πυρρόν. Ὥστε	δῆλον	ὅτι καὶ τὸ ἕτερον καὶ
[10, 4]	ἐστὶ διαφορὰ τέλειος, ἐκ τούτων	δῆλον·	πολλαχῶς δὲ λεγομένων τῶν ἐναντίων,
[10, 7]	σύγκειται ἐκ τῶν ἐναντίων πάντα,	δῆλον.	~(Τὸ δ' ἕτερον τῷ εἴδει
[10, 2]	τὸ ἓν καὶ τὸ ὄν,	δῆλον	τῷ τε παρακολουθεῖν ἰσαχῶς ταῖς
[10, 2]	γάῤ ἀλλ' ἢ κατηγόρημα (μόνον,	δῆλον	ὡς οὐδὲ τὸ ἕν· τὸ
[10, 7]	ὅσα μεταβάλλειν ἀνάγκη πρότερον τὸ	μεταβάλλον	οἷον ἀπὸ τῆς ὑπάτης ἐπὶ
[10, 3]	διαιρετοῦ τὸ ἀδιαίρετον, διὰ τὸ	μᾶλλον	αἰσθητὸν τὸ πλῆθος εἶναι καὶ
[10, 1]	οὗ ἀδιαιρετωτέρα ἡ κίνησις καὶ	μᾶλλον	ἁπλῆ̓ ἔτι τοιοῦτον καὶ μᾶλλον
[10, 1]	ὁτὲ δὲ ἄλλῳ ὃ καὶ	μᾶλλον	ἐγγὺς τῷ ὀνόματί ἐστι, τῇ
[10, 1]	ἁφῇ μηδὲ δεσμῷ καὶ τούτων	μᾶλλον	ἓν καὶ πρότερον οὗ ἀδιαιρετωτέρα
[10, 7]	μὴν τά γε ἐναντίως διαφέροντα	μᾶλλον	ἐναντία· καὶ τὰ λοιπὰ καὶ
[10, 5]	τελεία μεταξύ τινος οὖσα, ἀλλὰ	μᾶλλον	(ἔχει ἀεὶ ἑαυτῆς τι μεταξύ.
[10, 1]	καὶ προστεθέν τι καὶ ἀφαιρεθὲν	μᾶλλον	ἢ ἀπὸ ἐλάττονος· (ὥστε ἀφ'
[10, 1]	γνωρίζομέν τι αὐταῖς, ἐπεὶ μετροῦνται	μᾶλλον	ἢ μετροῦσιν. Ἀλλὰ συμβαίνει ἡμῖν
[10, 3]	μᾶλλον καὶ ἧττον ἐγγίγνεται, μήτε	μᾶλλον	ᾖ μήτε ἧττον. Τὰ δὲ
[10, 3]	εἶδος ἔχοντα, ἐν οἷς τὸ	μᾶλλον	καὶ ἧττον ἐγγίγνεται, μήτε μᾶλλον
[10, 7]	γὰρ καὶ ἧττον ἔσται καὶ	μᾶλλον.	Μεταξὺ ἄρα ἔσται καὶ τοῦτο
[10, 5]	ἔστιν ἓν τὸ δεκτικόν, ἀλλὰ	μᾶλλον	τὸ μήτε λευκὸν μήτε μέλαν.
[10, 1]	μᾶλλον ἁπλῆ̓ ἔτι τοιοῦτον καὶ	μᾶλλον	τὸ ὅλον καὶ ἔχον τινὰ
[10, 7]	ὧν λέγεται εἶναι τοῦ μὲν	μᾶλλον	τοῦ δ' ἧττον. Ἐπεὶ δ'
[10, 7]	μεταξύ· τὸ γὰρ τοῦ μὲν	μᾶλλον	τοῦ δ' ἧττον σύνθετόν πως
[10, 5]	δὴ οὐκ ἐνδέχεται (τί γὰρ	μᾶλλον	τοῦ μεγάλου ἢ μικροῦ; ἀμφοῖν
[10, 5]	ἐναντίον οὔτ' ἀμφοῖν· τί γὰρ	μᾶλλον	τῷ μείζονι ἢ τῷ ἐλάττονι;
[10, 2]	πρότερον καὶ Πλάτων ὕστερον, ἢ	μᾶλλον	ὑπόκειταί τις φύσις καὶ (πῶς)
[10, 2]	(πῶς) δεῖ γνωριμωτέρως λεχθῆναι καὶ	μᾶλλον	ὥσπερ οἱ (περὶ φύσεως· ἐκείνων
[10, 1]	ἔτι τοιοῦτον καὶ μᾶλλον τὸ	ὅλον	καὶ ἔχον τινὰ μορφὴν καὶ
[10, 1]	τε (συνεχὲς φύσει καὶ τὸ	ὅλον,	καὶ τὸ καθ' ἕκαστον καὶ
[10, 1]	οὕτως ἓν ᾗ συνεχὲς ἢ	ὅλον,	τὰ δὲ ὧν ἂν ὁ
[10, 9]	ὅδε καὶ ὅδε· ἀλλὰ τὸ	σύνολον	ἕτερον μέν, εἴδει δ' οὐχ
[10, 3]	πολλαχῶς, ἕνα μὲν τρόπον κατ'	ἀριθμὸν	λέγομεν ἐνίοτε αὐτό, τὸ δ'
[10, 9]	Τοῦτο δ' (ἐστὶ τὸ ἔσχατον	ἄτομον·	ὁ δὲ Καλλίας ἐστὶν ὁ
[10, 5]	μήτε κακὸν ἀντίκειται ἀμφοῖν, ἀλλ'	ἀνώνυμον·	πολλαχῶς γὰρ λέγεται ἑκάτερον καὶ
[10, 2]	τί τὸ ὄν, ὡς οὐχ	ἱκανὸν	ὅτι τοῦτο αὐτὸ ἡ φύσις
[10, 4]	ὅτι πολλαχῶς ἐνδέχεται ἐστερῆσθαι τὸ	ἐστερημένον·	ἐξ ὧν γὰρ αἱ μεταβολαὶ
[10, 4]	μὲν γὰρ ἐὰν μόνον ᾖ	ἐστερημένον,	τὸ δ' ἐὰν ἢ ποτὲ
[10, 3]	τὸ δὲ ἀδιαίρετον ἢ μὴ	διῃρημένον	ἕν. Ἐπεὶ οὖν αἱ ἀντιθέσεις
[10, 3]	διαιρετόν· τὸ μὲν γὰρ ἢ	διῃρημένον	ἢ διαιρετὸν πλῆθός τι λέγεται,
[10, 5]	ἅμα ἀμφοῖν, εἴη μὲν ἂν	ἀντικείμενον	ἀμφοῖν (καὶ ἡ ἀπορία βοηθεῖ
[10, 6]	ἑνὶ ἕκαστος, καὶ ὡς τὸ	ἀντικείμενον	τῷ ἑνί, οὐ τῷ (ὀλίγῳ.
[10, 5]	συναποφάσεις, ὥστ' οὐχ ἓν τὸ	ὑποκείμενον.	~Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τοῦ
[10, 4]	Ἔτι τὰ μὲν ἔχει τὸ	ὑποκείμενον	ὡρισμένον, τὰ δ' οὔ. Ὥστε
[10, 1]	τὸν ἐπιστήμονα εἰπὼν ἢ τὸν	αἰσθανόμενον.	(Τούτους δ' ὅτι ἔχουσιν ὁ
[10, 4]	τὰ μὲν ἔχει τὸ ὑποκείμενον	ὡρισμένον,	τὰ δ' οὔ. Ὥστε φανερὸν
[10, 8]	ὥστε φανερὸν ὅτι πρὸς τὸ	καλούμενον	γένος οὔτε ταὐτὸν οὔτε ἕτερον
[10, 6]	εἶναι τὸ δὲ ἐπιστητὸν (τὸ	μετρούμενον,	συμβαίνει δὲ ἐπιστήμην μὲν πᾶσαν
[10, 2]	παρὰ τὰ πολλὰ δυνατὸν εἶναι	κοινὸν	γάῤ ἀλλ' ἢ κατηγόρημα (μόνον,
[10, 1]	τὸ γὰρ βάρος καὶ τάχος	κοινὸν	ἐν τοῖς ἐναντίοις· διττὸν γὰρ
[10, 8]	δὲ ἄνθρωπον, διὸ τοῦτο τὸ	κοινὸν	ἕτερον ἀλλήλων (ἐστὶ τῷ εἴδει.
[10, 1]	ἕν τι οὕτως, οὐχ ὡς	κοινόν	τι τὸ ἓν ἀλλ' ὥσπερ
[10, 8]	Οὐ μόνον γὰρ δεῖ τὸ	κοινὸν	ὑπάρχειν, οἷον ἄμφω ζῷα, ἀλλὰ
[10, 8]	ὕλη ὂν εἴτε ἄλλως. Οὐ	μόνον	γὰρ δεῖ τὸ κοινὸν ὑπάρχειν,
[10, 2]	κοινὸν γάῤ ἀλλ' ἢ κατηγόρημα	(μόνον,	δῆλον ὡς οὐδὲ τὸ ἕν·
[10, 4]	ἄνισον οὐ πᾶν, ἀλλ' εἴπερ,	μόνον	ἐν τῷ δεκτικῷ τοῦ ἴσου.
[10, 3]	διαφέροντα φαίνεται καὶ ταῦτα, οὐ	μόνον	ἕτερα (ὄντα ἀλλὰ τὰ μὲν
[10, 4]	εἴρηται· τὸ μὲν γὰρ ἐὰν	μόνον	ᾖ ἐστερημένον, τὸ δ' ἐὰν
[10, 6]	ὃ καὶ ἀντίκειται τῷ ἑνὶ	(μόνον.	Οὕτως γὰρ λέγομεν ἓν ἢ
[10, 1]	ταχίστῃ ὀλίγιστον γὰρ αὕτη ἔχει	χρόνον·	(διὸ ἐν τῇ ἀστρολογίᾳ τὸ
[10, 3]	ταὐτὰ ᾖ, ὥσπερ τὸ μεῖζον	τετράγωνον	τῷ μικρῷ ὅμοιον, καὶ αἱ
[10, 2]	ἀριθμός, καὶ τὸ ἓν τὸ	τρίγωνον.	Ὁ δ' αὐτὸς λόγος καὶ
[10, 9]	δὴ κύκλος καὶ ξύλινος· οὐδὲ	τρίγωνον	χαλκοῦν καὶ κύκλος ξύλινος, οὐ
[10, 6]	ἐν τούτοις λέγεται, ἕνα μὲν	τρόπον	ἐὰν ᾖ πλῆθος ἔχον ὑπεροχὴν
[10, 3]	τοῦ ταὐτοῦ πολλαχῶς, ἕνα μὲν	τρόπον	κατ' ἀριθμὸν λέγομεν ἐνίοτε αὐτό,
[10, 6]	ἐπιστητὸν μὴ πᾶν ἐπιστήμην, ὅτι	τρόπον	τινὰ ἡ ἐπιστήμη μετρεῖται τῷ
[10, 8]	τὸ ζῷον, οἷον τὸ μὲν	ἵππον	τὸ δὲ ἄνθρωπον, διὸ τοῦτο
[10, 8]	τὸ μὲν ἵππον τὸ δὲ	ἄνθρωπον,	διὸ τοῦτο τὸ κοινὸν ἕτερον
[10, 9]	διαφορὰ κατ' εἶδος πρὸς (μέλανα	ἄνθρωπον,	οὐδ' ἂν ὄνομα ἓν τεθῇ.
[10, 1]	τοσοῦτον ἡμῶν ἐπιβάλλειν. Πρωταγόρας δ'	ἄνθρωπόν	φησι πάντων εἶναι μέτρον, ὥσπερ
[10, 2]	αὐτὸ ἡ φύσις τὸ ἕν,	φανερόν,	ἀλλ' ὥσπερ ἐν χρώμασι χρῶμα
[10, 4]	αἱ μεταβολαὶ ἐσχάτων, ἐναντία ταῦτα.	Φανερὸν	δὲ καὶ διὰ τῆς ἐπαγωγῆς.
[10, 1]	ἀδιαίρετον τόπῳ καὶ χρόνῳ, ὥστε	φανερόν,	εἴ τι φύσει κινήσεως ἀρχὴν
[10, 1]	τοῦ ποσοῦ, εἶτα τοῦ ποιοῦ,	φανερόν·	ἔσται δὲ τοιοῦτον τὸ μὲν
[10, 4]	ὡρισμένον, τὰ δ' οὔ. Ὥστε	φανερὸν	ὅτι ἀεὶ θάτερον τῶν ἐναντίων
[10, 4]	ὑπάρχῃ αὐτοῖς. Τούτων δὲ ὄντων	φανερὸν	ὅτι οὐκ ἐνδέχεται (ἑνὶ πλείω
[10, 8]	εἰς τὰ ἄτομα ἐλθεῖν· ὥστε	φανερὸν	ὅτι πρὸς τὸ καλούμενον γένος
[10, 10]	ὥστε ἀνάγκη γένει ἕτερα εἶναι.	Φανερὸν	τοίνυν ὅτι οὐκ ἐνδέχεται εἶναι
[10, 3]	καὶ τούτων κατὰ στέρησιν λέγεται	θάτερον,	(ἐναντία ἂν εἴη καὶ οὔτε
[10, 7]	ἐστιν ἀντίφασις, (ἀντίθεσις ἧς ὁτῳοῦν	θάτερον	μόριον πάρεστιν, οὐκ ἐχούσης οὐθὲν
[10, 5]	τὸ πότερον λέγεται, πρὸς δὲ	θάτερον	οὔ (οἷον πότερον μεῖζον ἢ
[10, 4]	Πᾶσα γὰρ ἐναντίωσις ἔχει στέρησιν	θάτερον	τῶν ἐναντίων, ἀλλ' οὐχ ὁμοίως
[10, 4]	οὔ. Ὥστε φανερὸν ὅτι ἀεὶ	θάτερον	τῶν ἐναντίων λέγεται κατὰ στέρησιν·
[10, 1]	ἐν τοῖς ἐναντίοις· διττὸν γὰρ	ἑκάτερον	αὐτῶν, οἷον βάρος τό τε
[10, 5]	ἀλλ' ἀνώνυμον· πολλαχῶς γὰρ λέγεται	ἑκάτερον	καὶ οὐκ ἔστιν ἓν τὸ
[10, 8]	ἄνθρωπον, διὸ τοῦτο τὸ κοινὸν	ἕτερον	ἀλλήλων (ἐστὶ τῷ εἴδει. Ἔσται
[10, 9]	οὖν ἐστὶ τὸ τῷ εἴδει	ἕτερον	(εἶναι, καὶ διὰ τί τὰ
[10, 10]	(στέρησις γὰρ ἀδυναμία διωρισμένη) ἀνάγκη	ἕτερον	εἶναι τῷ γένει τὸ φθαρτὸν
[10, 8]	οἷον ἄμφω ζῷα, ἀλλὰ καὶ	ἕτερον	ἑκατέρῳ τοῦτο αὐτὸ τὸ ζῷον,
[10, 8]	ἕτερον τῷ εἴδει τινὸς τὶ	ἕτερόν	ἐστι, καὶ δεῖ τοῦτο ἀμφοῖν
[10, 3]	τοῖς μαθηματικοῖς. Τὸ μὲν οὖν	ἕτερον	ἢ ταὐτὸ διὰ τοῦτο πᾶν
[10, 3]	τινὶ ἕτερον· (πᾶν γὰρ ἢ	ἕτερον	ἢ ταὐτὸ ὅ τι ἂν
[10, 3]	ἴσον, τοῦ δὲ πλήθους τὸ	ἕτερον	καὶ ἀνόμοιον καὶ ἄνισον. Λεγομένου
[10, 3]	ἑτερότης ἄλλο. Τὸ μὲν γὰρ	ἕτερον	καὶ οὗ ἕτερον οὐκ ἀνάγκη
[10, 3]	καὶ ἕν. Τὸ μὲν οὖν	ἕτερον	καὶ ταὐτὸν οὕτως ἀντίκειται, διαφορὰ
[10, 3]	Ὥστε δῆλον ὅτι καὶ τὸ	ἕτερον	καὶ τὸ ἀνόμοιον πολλαχῶς λέγεται.
[10, 9]	καὶ ὅδε· ἀλλὰ τὸ σύνολον	ἕτερον	μέν, εἴδει δ' οὐχ ἕτερον,
[10, 9]	ἕτερον μέν, εἴδει δ' οὐχ	ἕτερον,	ὅτι ἐν τῷ λόγῳ οὐκ
[10, 3]	μὲν γὰρ ἕτερον καὶ οὗ	ἕτερον	οὐκ ἀνάγκη εἶναι τινὶ ἕτερον·
[10, 3]	ἕτερον οὐκ ἀνάγκη εἶναι τινὶ	ἕτερον·	(πᾶν γὰρ ἢ ἕτερον ἢ
[10, 8]	γὰρ γένους (διαφορὰν ἑτερότητα ἣ	ἕτερον	ποιεῖ τοῦτο αὐτό. Ἐναντίωσις τοίνυν
[10, 2]	ὄν καὶ τῷ μὴ προσκατηγορεῖσθαι	ἕτερόν	τι τὸ εἷς ἄνθρωπος τοῦ
[10, 8]	ἀμφοῖν ὑπάρχειν· οἷον εἰ ζῷον	ἕτερον	τῷ εἴδει, ἄμφω ζῷα. Ἀνάγκη
[10, 9]	οὐδὲ ζῷον θῆλυ καὶ ἄρρεν	ἕτερον	τῷ εἴδει· καίτοι καθ' αὑτὸ
[10, 8]	καλούμενον γένος οὔτε ταὐτὸν οὔτε	ἕτερον	τῷ εἴδει οὐθέν ἐστι τῶν
[10, 8]	ἐναντίων πάντα, δῆλον. ~(Τὸ δ'	ἕτερον	τῷ εἴδει τινὸς τὶ ἕτερόν
[10, 5]	τῷ μικρῷ. Εἰ γὰρ τὸ	πότερον	ἀεὶ ἐν ἀντιθέσει λέγομεν, οἷον
[10, 5]	τὸ ἓν ἢ πολλά, οἷον	πότερον	ἀμφότεροι ἦλθον ἢ ἅτερος· εἰ
[10, 9]	ἐν τῷ λόγῳ (ἔνεστιν ἐναντίωσις.	Πότερον	δ' ἡ ὕλη οὐ ποιεῖ
[10, 5]	πότερον λευκὸν ἢ οὐ λευκόν	πότερον	δὲ ἄνθρωπος ἢ λευκὸν οὐ
[10, 5]	ἐξ (ὑποθέσεως καὶ ζητοῦντες οἷον	πότερον	ἦλθε Κλέων ἢ Σωκράτης. Ἀλλ'
[10, 5]	πότερον μεῖζον ἢ ἴσον, ἢ	πότερον	ἴσον ἢ (ἔλαττον) ἀλλ' ἀεὶ
[10, 5]	διὸ καὶ πρὸς ἀμφότερα τὸ	πότερον	λέγεται, πρὸς δὲ θάτερον οὔ
[10, 5]	ἀεὶ ἐν ἀντιθέσει λέγομεν, οἷον	πότερον	λευκὸν ἢ μέλαν, καὶ πότερον
[10, 5]	πότερον λευκὸν ἢ μέλαν, καὶ	πότερον	λευκὸν ἢ οὐ λευκόν πότερον
[10, 5]	ποτέρου ἡ ζήτησις, λέγεται δὲ	πότερον	μεῖζον (ἢ ἔλαττον ἢ ἴσον,
[10, 5]	πρὸς δὲ θάτερον οὔ (οἷον	πότερον	μεῖζον ἢ ἴσον, ἢ πότερον
[10, 2]	πῶς δεῖ περὶ αὐτοῦ λαβεῖν,	πότερον	ὡς οὐσίας τινὸς οὔσης αὐτοῦ
[10, 7]	εἰ μεταβαίνοι τῷ ὀλιγίστῳ, ἥξει	πρότερον	εἰς τοὺς μεταξὺ φθόγγους, καὶ
[10, 7]	τοῦ λευκοῦ (εἰς τὸ μέλαν,	πρότερον	ἥξει εἰς τὸ φοινικοῦν καὶ
[10, 2]	καθάπερ οἵ τε Πυθαγόρειοί φασι	πρότερον	καὶ Πλάτων ὕστερον, ἢ μᾶλλον
[10, 1]	καὶ τούτων μᾶλλον ἓν καὶ	πρότερον	οὗ ἀδιαιρετωτέρα ἡ κίνησις καὶ
[10, 1]	περὶ τοῦ ποσαχῶς διῃρημένοις εἴρηται	πρότερον·	πλεοναχῶς δὲ λεγομένου οἱ συγκεφαλαιούμενοι
[10, 7]	(γένος ἔσται οὕτως ὥστ' εἶναι	πρότερόν	τι τῶν ἐναντίων, αἱ διαφοραὶ
[10, 7]	λέγομεν εἰς ὅσα μεταβάλλειν ἀνάγκη	πρότερον	τὸ μεταβάλλον οἷον ἀπὸ τῆς
[10, 3]	τὸ ἀδιαίρετον, ὥστε τῷ λόγῳ	πρότερον	τὸ πλῆθος τοῦ ἀδιαιρέτου διὰ
[10, 2]	Πυθαγόρειοί φασι πρότερον καὶ Πλάτων	ὕστερον,	ἢ μᾶλλον ὑπόκειταί τις φύσις
[10, 4]	εἶναι οὔτε γὰρ τοῦ ἐσχάτου	ἐσχατώτερον	εἴη ἄν τι, οὔτε τοῦ
[10, 3]	ἢ εἶδος· πᾶν γὰρ τὸ	διαφέρον	διαφέρει ἢ γένει ἢ εἴδει,
[10, 6]	καὶ (τὸ) πολύ, ἀλλ' ὡς	διαφέρον,	οἷον ὕδωρ πολύ, πολλὰ δ'
[10, 2]	δ' ἀέρα ὁ δὲ τὸ	ἄπειρον.	Εἰ δὴ μηδὲν τῶν καθόλου
[10, 1]	ἴσως καθ' αὑτὸ καὶ τὸ	ἄπειρον	ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον̓ ἔστι
[10, 6]	εἰ ὡς ἐν μήκει τὸ	μακρὸν	καὶ βραχύ, οὕτως ἐν πλήθει
[10, 5]	πεφυκὸς δὲ ἢ μέγα ἢ	μικρὸν	εἶναι· καὶ ἀντίκειται ἀμφοῖν ὡς
[10, 5]	ἴσον τὸ μήτε μέγα μήτε	μικρόν,	πεφυκὸς δὲ ἢ μέγα ἢ
[10, 1]	πράγμασι διορίζοντα καὶ τοῦ ὀνόματος	ὅρον	ἀποδιδόντα. Ἔστι μὲν γὰρ ὡς
[10, 3]	ἂν ᾖ ὄν· τὸ δὲ	διάφορον	τινὸς τινὶ διάφορον, ὥστε ἀνάγκη
[10, 3]	τὸ δὲ διάφορον τινὸς τινὶ	διάφορον,	ὥστε ἀνάγκη ταὐτό τι εἶναι
[10, 3]	δὲ πυρὶ ᾗ ξανθὸν καὶ	πυρρόν.	Ὥστε δῆλον ὅτι καὶ τὸ
[10, 1]	(δὲ τῷ ἀριθμῷ ἓν τὸ	μέτρον	ἀλλ' ἐνίοτε πλείω, οἷον αἱ
[10, 1]	ὥσπερ εἰ μονάδων μονάδας ἀξιώσειε	(μέτρον	ἀλλὰ μὴ μονάδα· ὁ δ'
[10, 1]	γὰρ ἐπὶ τὰ ἄλλα ἐλήλυθεν.	(Μέτρον	γάρ ἐστιν ᾧ τὸ ποσὸν
[10, 1]	ἢ προσθεῖναι, τοῦτο ἀκριβὲς τὸ	μέτρον	διὸ τὸ τοῦ ἀριθμοῦ ἀκριβέστατον·
[10, 1]	ἕκαστον πρώτῳ γιγνώσκεται, καὶ τὸ	μέτρον	ἑκάστου ἕν, ἐν μήκει, ἐν
[10, 1]	τῇ ποδιαίᾳ. Πανταχοῦ γὰρ τὸ	μέτρον	ἕν τι ζητοῦσι καὶ ἀδιαίρετον.
[10, 6]	ᾖ ἀριθμὸς τὸ δ' ἓν	μέτρον.	~Ἐπεὶ δὲ τῶν ἐναντίων ἐνδέχεται
[10, 6]	ἀποδίδωσιν. Δόξειε μὲν γὰρ ἂν	μέτρον	ἡ ἐπιστήμη εἶναι τὸ δὲ
[10, 1]	κουφοτέροὐ. Ἐν πᾶσι δὴ τούτοις	μέτρον	καὶ ἀρχὴ ἕν τι καὶ
[10, 6]	καὶ τὰ μεμετρημένα πρὸς τὸ	μέτρον	(καὶ τὸ μετρητόν) οὕτως καὶ
[10, 1]	μὴ ἐνδέχεται, τοῦτο πάντες ποιοῦνται	μέτρον	καὶ ὑγρῶν καὶ ξηρῶν καὶ
[10, 1]	διαιρετόν. Ἀεὶ δὲ συγγενὲς (τὸ	μέτρον·	μεγεθῶν μὲν γὰρ μέγεθος, καὶ
[10, 6]	πολλὰ τὰ ἐν ἀριθμοῖς ὡς	μέτρον	μετρητῷ· ταῦτα δὲ ὡς τὰ
[10, 1]	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις (λέγεται	μέτρον	τε ᾧ ἕκαστον πρώτῳ γιγνώσκεται,
[10, 1]	τὸ τοιοῦτον ἓν ἀρχὴ καὶ	μέτρον	τὴν κίνησιν γὰρ ὁμαλὴν ὑποτίθενται
[10, 1]	ἐστι κατὰ τὸ ὄνομα ἀφορίζοντι	(μέτρον	τι, καὶ κυριώτατα τοῦ ποσοῦ,
[10, 6]	πρός τι ἔνια· ᾗ γὰρ	μέτρον	τὸ δὲ μετρητόν, ταύτῃ ἀντίκειται,
[10, 1]	μεγέθη πάντα. Οὕτω δὴ πάντων	μέτρον	τὸ ἕν, ὅτι γνωρίζομεν ἐξ
[10, 1]	μονάδων. Καὶ τὴν ἐπιστήμην δὲ	μέτρον	τῶν πραγμάτων λέγομεν καὶ τὴν
[10, 1]	δ' ἄνθρωπόν φησι πάντων εἶναι	μέτρον,	ὥσπερ ἂν εἰ τὸν ἐπιστήμονα
[10, 5]	ἀνάγκη γὰρ ἢ φαιὸν ἢ	(ὠχρὸν	εἶναι ἢ τοιοῦτόν τι ἄλλο.
[10, 4]	γὰρ ἢ οὐκ ἴσον πᾶν,	ἴσον	δ' ἢ ἄνισον οὐ πᾶν,
[10, 5]	μεῖζον ἢ ἴσον, ἢ πότερον	ἴσον	ἢ (ἔλαττον) ἀλλ' ἀεὶ τρία.
[10, 5]	οὔ (οἷον πότερον μεῖζον ἢ	ἴσον,	ἢ πότερον ἴσον ἢ (ἔλαττον)
[10, 4]	μεταξύ, στερήσεως δέ τινος ἔστιν·	ἴσον	(μὲν γὰρ ἢ οὐκ ἴσον
[10, 5]	ὅπερ ἀδύνατον. Ἔτι τὸ μὲν	ἴσον	μεταξὺ φαίνεται μεγάλου καὶ μικροῦ,
[10, 5]	ἐξ ἀνάγκης· οὐ γὰρ πᾶν	ἴσον	ὃ μὴ μεῖζον ἢ ἔλαττον,
[10, 4]	ἴσον (μὲν γὰρ ἢ οὐκ	ἴσον	πᾶν, ἴσον δ' ἢ ἄνισον
[10, 5]	πότερον μεῖζον (ἢ ἔλαττον ἢ	ἴσον,	τίς ἐστιν ἡ ἀντίθεσις πρὸς
[10, 5]	πέφυκεν ἐκεῖνα. Ἔστι δὴ τὸ	ἴσον	τὸ μήτε μέγα μήτε μικρόν,
[10, 3]	τὸ ταὐτὸ καὶ ὅμοιον καὶ	ἴσον,	τοῦ δὲ πλήθους τὸ ἕτερον
[10, 5]	καὶ τὰ πολλά, καὶ τὸ	ἴσον	τῷ μεγάλῳ καὶ τῷ μικρῷ.
[10, 5]	Ἔτι τῷ ἀνίσῳ ἐναντίον τὸ	ἴσον,	ὥστε πλείοσιν ἔσται ἢ ἑνί.
[10, 5]	ἀπορία βοηθεῖ τοῖς φάσκουσι τὸ	ἄνισον	δυάδα εἶναἰ, ἀλλὰ συμβαίνει ἓν
[10, 3]	τὸ ἕτερον καὶ ἀνόμοιον καὶ	ἄνισον.	Λεγομένου δὲ τοῦ ταὐτοῦ πολλαχῶς,
[10, 4]	ἴσον πᾶν, ἴσον δ' ἢ	ἄνισον	οὐ πᾶν, ἀλλ' εἴπερ, μόνον
[10, 5]	ἢ ἑνί. Εἰ δὲ τὸ	ἄνισον	σημαίνει τὸ αὐτὸ ἅμα ἀμφοῖν,
[10, 1]	(Μέτρον γάρ ἐστιν ᾧ τὸ	ποσὸν	γιγνώσκεται· γιγνώσκεται δὲ ἢ ἑνὶ
[10, 1]	ἅπας ἑνί, ὥστε πᾶν τὸ	ποσὸν	γιγνώσκεται ᾗ ποσὸν τῷ ἑνί,
[10, 1]	οὐσία διαιροῦντες (ἢ κατὰ τὸ	ποσὸν	ἢ κατὰ τὸ εἶδος. Καὶ
[10, 1]	ἢ ἑνὶ ἢ ἀριθμῷ τὸ	ποσὸν	ᾗ ποσόν, ὁ δὲ ἀριθμὸς
[10, 2]	τὸ τί ἢ ποῖον ἢ	πόσον	καὶ τῷ εἶναι> τὸ ἑνὶ
[10, 1]	ἢ ἀριθμῷ τὸ ποσὸν ᾗ	ποσόν,	ὁ δὲ ἀριθμὸς ἅπας ἑνί,
[10, 1]	καὶ τότ' οἴονται εἰδέναι τὸ	ποσόν,	ὅταν εἰδῶσι διὰ τούτου τοῦ
[10, 1]	ἂν ᾖ ἀδιαίρετον κατὰ τὸ	ποσόν,	τὸ δὲ ἂν κατὰ τὸ
[10, 1]	πᾶν τὸ ποσὸν γιγνώσκεται ᾗ	ποσὸν	τῷ ἑνί, καὶ ᾧ πρώτῳ
[10, 1]	εἰ τὸν ἐπιστήμονα εἰπὼν ἢ	τὸν	αἰσθανόμενον. (Τούτους δ' ὅτι ἔχουσιν
[10, 1]	εἶναι μέτρον, ὥσπερ ἂν εἰ	τὸν	ἐπιστήμονα εἰπὼν ἢ τὸν αἰσθανόμενον.
[10, 1]	τῶν δὲ τὴν νόησιν ἢ	τὸν	λόγον. (Δεῖ δὲ κατανοεῖν ὅτι
[10, 1]	μετροῦντος ἐγνωρίσαμεν πηλίκοι ἐσμὲν (τῷ	τὸν	πῆχυν ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῶν ἐπιβάλλειν.
[10, 2]	ἕν τι παρὰ τὰ πολλὰ	δυνατὸν	εἶναι κοινὸν γάῤ ἀλλ' ἢ
[10, 5]	φαίνεται οὔτε ἐκ τοῦ ὁρισμοῦ	δυνατόν·	οὐ γὰρ ἂν εἴη τελεία
[10, 2]	Εἰ δὴ μηδὲν τῶν καθόλου	δυνατὸν	οὐσίαν εἶναι, καθάπερ ἐν τοῖς
[10, 4]	μὴ ἔστιν ἔξω λαβεῖν τι	δυνατόν·	τέλος γὰρ ἔχει ἡ τελεία
[10, 7]	καθ' αὑτὰ ἔστι μεταβάλλειν διὸ	ἀδύνατον	εἶναι μεταξὺ μὴ ἀντικειμένων· εἴη
[10, 5]	συμβαίνει ἓν δυοῖν ἐναντίον· ὅπερ	ἀδύνατον.	Ἔτι τὸ μὲν ἴσον μεταξὺ
[10, 4]	τίς ἐστιν· ἢ γὰρ τὸ	ἀδύνατον	ὅλως ἔχειν, (ἢ ὃ ἂν
[10, 10]	καὶ ἄλλα πολλά, τὰ δὲ	ἀδύνατον,	ὧν ἐστὶ καὶ τὸ φθαρτὸν
[10, 1]	μέτρον διὸ τὸ τοῦ ἀριθμοῦ	ἀκριβέστατον·	(τὴν γὰρ μονάδα τιθέασι πάντῃ
[10, 9]	ἐναντίωσις. Τοῦτο δ' (ἐστὶ τὸ	ἔσχατον	ἄτομον· ὁ δὲ Καλλίας ἐστὶν
[10, 4]	τοῦ δὲ τέλους οὐθὲν ἔξω·	ἔσχατον	γὰρ ἐν παντὶ (καὶ περιέχει,
[10, 7]	μὲν μᾶλλον τοῦ δ' ἧττον	σύνθετόν	πως ἐξ ἐκείνων ὧν λέγεται
[10, 1]	ἤδη· ἴσως γὰρ πᾶν συνεχὲς	διαιρετόν.	Ἀεὶ δὲ συγγενὲς (τὸ μέτρον·
[10, 3]	τὸ πλῆθος εἶναι καὶ τὸ	διαιρετὸν	ἢ τὸ ἀδιαίρετον, ὥστε τῷ
[10, 3]	μὲν γὰρ ἢ διῃρημένον ἢ	διαιρετὸν	πλῆθός τι λέγεται, τὸ δὲ
[10, 6]	τὸ μὲν (ὥσπερ εἴρηται, ὅτι	διαιρετὸν	τὸ δ' ἀδιαίρετον, τὸ δ'
[10, 3]	τὸ πλῆθος ὡς ἀδιαίρετον καὶ	διαιρετόν·	τὸ μὲν γὰρ ἢ διῃρημένον
[10, 3]	ἕν, ἐκ τοῦ διαιρετοῦ τὸ	ἀδιαίρετον,	διὰ τὸ μᾶλλον αἰσθητὸν τὸ
[10, 1]	μὲν οὖν τὸ καθ' ἕκαστον	ἀδιαίρετον,	εἴδει δὲ τὸ τῷ γνωστῷ
[10, 1]	πάντα δὲ ταῦτα ἓν τῷ	ἀδιαίρετον	εἶναι τῶν μὲν τὴν κίνησιν
[10, 1]	(τὴν γὰρ μονάδα τιθέασι πάντῃ	ἀδιαίρετον·	ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις μιμοῦνται
[10, 1]	καὶ ἀρχὴ ἕν τι καὶ	ἀδιαίρετον,	ἐπεὶ καὶ ἐν ταῖς γραμμαῖς
[10, 6]	ἀριθμός ἐστιν, οἷον εἴ τι	ἀδιαίρετόν	ἐστιν. Ὁμοίως δὲ λεγομένη ἡ
[10, 3]	πλῆθός τι λέγεται, τὸ δὲ	ἀδιαίρετον	ἢ μὴ διῃρημένον ἕν. Ἐπεὶ
[10, 3]	ἓν καὶ τὸ πλῆθος ὡς	ἀδιαίρετον	καὶ διαιρετόν· τὸ μὲν γὰρ
[10, 1]	τοιοῦτον τὸ μὲν ἂν ᾖ	ἀδιαίρετον	κατὰ τὸ ποσόν, τὸ δὲ
[10, 1]	ἀδιαίρετον. Οὐχ ὁμοίως δὲ πᾶν	ἀδιαίρετον,	οἷον ποὺς καὶ μονάς, ἀλλὰ
[10, 1]	Καὶ διὰ τοῦτο τὸ ἓν	ἀδιαίρετον,	ὅτι τὸ πρῶτον ἑκάστων ἀδιαίρετον.
[10, 1]	ἀδιαίρετον, ὅτι τὸ πρῶτον ἑκάστων	ἀδιαίρετον.	Οὐχ ὁμοίως δὲ πᾶν ἀδιαίρετον,
[10, 6]	εἴρηται, ὅτι διαιρετὸν τὸ δ'	ἀδιαίρετον,	τὸ δ' ὡς πρός τι
[10, 1]	ἂν κατὰ τὸ ποιόν· διόπερ	ἀδιαίρετον	τὸ ἓν ἢ ἁπλῶς ἢ
[10, 1]	μίαν τὴν κίνησιν εἶναι καὶ	ἀδιαίρετον	τόπῳ καὶ χρόνῳ, ὥστε φανερόν,
[10, 1]	μέτρον ἕν τι ζητοῦσι καὶ	ἀδιαίρετον.	Τοῦτο δὲ (τὸ ἁπλοῦν ἢ
[10, 3]	καὶ τὸ διαιρετὸν ἢ τὸ	ἀδιαίρετον,	ὥστε τῷ λόγῳ πρότερον τὸ
[10, 3]	τὸ ἀδιαίρετον, διὰ τὸ μᾶλλον	αἰσθητὸν	τὸ πλῆθος εἶναι καὶ τὸ
[10, 6]	ἔστι γὰρ ἀριθμὸς πλῆθος ἑνὶ	μετρητόν,	καὶ ἀντίκειταί πως τὸ ἓν
[10, 6]	πρὸς τὸ μέτρον (καὶ τὸ	μετρητόν)	οὕτως καὶ τὰ πολλαπλάσια λέγεται·
[10, 6]	ᾗ γὰρ μέτρον τὸ δὲ	μετρητόν,	ταύτῃ ἀντίκειται, διὸ οὐ πᾶν
[10, 6]	συμβαίνει δὲ ἐπιστήμην μὲν πᾶσαν	ἐπιστητὸν	εἶναι τὸ δὲ ἐπιστητὸν μὴ
[10, 6]	πᾶσαν ἐπιστητὸν εἶναι τὸ δὲ	ἐπιστητὸν	μὴ πᾶν ἐπιστήμην, ὅτι τρόπον
[10, 6]	λεγομένη ἡ ἐπιστήμη πρὸς τὸ	ἐπιστητὸν	οὐχ ὁμοίως ἀποδίδωσιν. Δόξειε μὲν
[10, 6]	ἡ ἐπιστήμη εἶναι τὸ δὲ	ἐπιστητὸν	(τὸ μετρούμενον, συμβαίνει δὲ ἐπιστήμην
[10, 6]	τὰ δ' ὡς ἐπιστήμη πρὸς	ἐπιστητόν,	τῷ λέγεσθαί τι ἄλλο πρὸς
[10, 3]	ὁ πλησίον ἕτερος· τὸ δὲ	τρίτον	ὡς τὰ ἐν τοῖς μαθηματικοῖς.
[10, 10]	τῇ οὐσίᾳ ἀνάγκη ὑπάρχειν τὸ	φθαρτὸν	ἑκάστῳ τῶν φθαρτῶν. Ὁ δ'
[10, 10]	ἀναγκαῖον εἶναι ὁτιοῦν ἄφθαρτον καὶ	φθαρτὸν	ἕτερα εἶναι τῷ εἴδει, ὥσπερ
[10, 10]	ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν αὐτῷ τὸ	φθαρτόν.	Ἢ τὴν οὐσίαν ἄρα ἢ
[10, 10]	ἔσται τὸ αὐτὸ καὶ ἓν	φθαρτὸν	(καὶ ἄφθαρτον, εἰ ἐνδέχεται μὴ
[10, 10]	ἕτερα τῷ εἴδει, τὸ δὲ	φθαρτὸν	καὶ τὸ ἄφθαρτον ἐναντία (στέρησις
[10, 10]	ἕτερον εἶναι τῷ γένει τὸ	φθαρτὸν	καὶ τὸ ἄφθαρτον. Νῦν μὲν
[10, 10]	ἀδύνατον, ὧν ἐστὶ καὶ τὸ	φθαρτὸν	καὶ τὸ ἄφθαρτον· (οὐδὲν γάρ
[10, 10]	τὸ ἄφθαρτον· (οὐδὲν γάρ ἐστι	φθαρτὸν	κατὰ συμβεβηκός· τὸ μὲν γὰρ
[10, 10]	καθ' ὃ πρῶτον τὸ μὲν	φθαρτὸν	τὸ δ' ἄφθαρτον, (ἔχει ἀντίθεσιν,
[10, 10]	ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν, τὸ δὲ	φθαρτὸν	τῶν ἐξ ἀνάγκης ὑπαρχόντων ἐστὶν
[10, 10]	αὐτὸ καὶ ἓν φθαρτὸν (καὶ	ἄφθαρτον,	εἰ ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν αὐτῷ
[10, 10]	τὸ δὲ φθαρτὸν καὶ τὸ	ἄφθαρτον	ἐναντία (στέρησις γὰρ ἀδυναμία διωρισμένη)
[10, 10]	τὸ μὲν φθαρτὸν τὸ δ'	ἄφθαρτον,	(ἔχει ἀντίθεσιν, ὥστε ἀνάγκη γένει
[10, 10]	ἂν οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι ὁτιοῦν	ἄφθαρτον	καὶ φθαρτὸν ἕτερα εἶναι τῷ
[10, 10]	γένει τὸ φθαρτὸν καὶ τὸ	ἄφθαρτον.	Νῦν μὲν οὖν ἐπ' αὐτῶν
[10, 10]	καὶ τὸ φθαρτὸν καὶ τὸ	ἄφθαρτον·	(οὐδὲν γάρ ἐστι φθαρτὸν κατὰ
[10, 1]	ἀριθμῷ μὲν οὖν τὸ καθ'	ἕκαστον	ἀδιαίρετον, εἴδει δὲ τὸ τῷ
[10, 10]	καὶ μέλας, καὶ τῶν καθ'	ἕκαστον·	εἴη γὰρ ἄν, μὴ ἅμα,
[10, 1]	γὰρ τὸ ἓν τοσαυταχῶς, καὶ	ἕκαστον	ἔσται ἓν τούτων, ᾧ (ἂν
[10, 7]	ἐναντία· εἰ δὲ μή, ἔσται	ἕκαστον	ἢ λευκὸν ἢ μέλαν· ἕτεραι
[10, 1]	τὸ ὅλον, καὶ τὸ καθ'	ἕκαστον	καὶ τὸ καθόλου, πάντα δὲ
[10, 1]	μὲν γὰρ μέγεθος, καὶ καθ'	ἕκαστον	μήκους μῆκος, πλάτους πλάτος, φωνῆς
[10, 1]	ἄλλοις (λέγεται μέτρον τε ᾧ	ἕκαστον	πρώτῳ γιγνώσκεται, καὶ τὸ μέτρον
[10, 4]	ἐναντίων. Ἀλλὰ μὴν τό γε	μέγιστον	ἐν ἑκάστῳ γένει τέλειον. Μέγιστόν
[10, 4]	μέγιστον ἐν ἑκάστῳ γένει τέλειον.	Μέγιστόν	τε γὰρ οὗ μὴ ἔστιν
[10, 4]	τὸ δὲ τῶν ἐσχάτων διάστημα	μέγιστον,	ὥστε (καὶ τὸ τῶν ἐναντίων.
[10, 1]	ἁπλῇ κινήσει καὶ τῇ ταχίστῃ	ὀλίγιστον	γὰρ αὕτη ἔχει χρόνον· (διὸ
[10, 4]	εἶναι τῶν ἐναντίων. Καὶ γὰρ	πλεῖστον	διαφέρει ἡ τέλειος (διαφορά τῶν
[10, 4]	τὰ ἐν τῷ αὐτῷ δεκτικῷ	πλεῖστον	(διαφέροντα ἐναντία ἡ γὰρ ὕλη
[10, 4]	καὶ τὰ ἐν ταὐτῷ γένει	πλεῖστον	διαφέροντα ἐναντία μεγίστη γὰρ διαφορὰ
[10, 4]	τὰ ὑπὸ τὴν αὐτὴν δύναμιν	πλεῖστον	διαφέροντα καὶ γὰρ ἡ ἐπιστήμη
[10, 1]	καὶ ἐν μουσικῇ δίεσις, ὅτι	ἐλάχιστον,	καὶ ἐν φωνῇ στοιχεῖον. καὶ
[10, 5]	ἴσον, ἢ πότερον ἴσον ἢ	(ἔλαττον)	ἀλλ' ἀεὶ τρία. οὐ στέρησις
[10, 5]	ἴσον ὃ μὴ μεῖζον ἢ	ἔλαττον,	ἀλλ' ἐν οἷς πέφυκεν ἐκεῖνα.
[10, 6]	πρὸς αὐτό. (Τὸ δὲ ἓν	ἔλαττον	εἶναι τινός, οἷον τοῖν δυοῖν,
[10, 4]	ἀλλήλων τὰ διαφέροντα πλεῖον καὶ	ἔλαττον,	ἔστι τις καὶ μεγίστη διαφορά,
[10, 6]	τὸ ὀλίγον; Οὐθὲν γάρ ἐστιν	ἔλαττον.	(Ἔτι εἰ ὡς ἐν μήκει
[10, 5]	λέγεται δὲ πότερον μεῖζον (ἢ	ἔλαττον	ἢ ἴσον, τίς ἐστιν ἡ
[10, 6]	οὐδὲν κωλύει· οὐ γάρ, εἰ	ἔλαττον,	καὶ ὀλίγον. Τὸ δὲ πλῆθος
[10, 3]	ἐν οἷς τὸ μᾶλλον καὶ	ἧττον	ἐγγίγνεται, μήτε μᾶλλον ᾖ μήτε
[10, 7]	τοῦ μὲν μᾶλλον τοῦ δ'	ἧττον.	Ἐπεὶ δ' οὐκ ἔστιν ἕτερα
[10, 7]	εἰς αὐτά· ἑκατέρου γὰρ καὶ	ἧττον	ἔσται καὶ μᾶλλον. Μεταξὺ ἄρα
[10, 9]	πάθη τοῦ γένους τὰ δ'	ἧττον;	Καὶ ἐπειδή ἐστι τὸ μὲν
[10, 3]	οἷον τὸ λευκόν, σφόδρα καὶ	ἧττον,	ὅμοιά φασιν εἶναι ὅτι ἓν
[10, 7]	τοῦ μὲν μᾶλλον τοῦ δ'	ἧττον	σύνθετόν πως ἐξ ἐκείνων ὧν
[10, 3]	ἐγγίγνεται, μήτε μᾶλλον ᾖ μήτε	ἧττον.	Τὰ δὲ ἐὰν ᾖ τὸ
[10, 1]	τάχος κοινὸν ἐν τοῖς ἐναντίοις·	διττὸν	γὰρ ἑκάτερον αὐτῶν, οἷον βάρος
[10, 4]	ἔστιν, ἀλλ' ἀνάγκη εἶναι ἢ	περιττὸν	ἢ (ἄρτιον. Ἔτι τὰ μὲν
[10, 1]	τῶν ὑποκειμένων. Οὐθὲν δὴ λέγοντες	περιττὸν	φαίνονταί τι λέγειν. Ὅτι μὲν
[10, 4]	ἐναντίων ἐνδέχεται, ὅτι μὲν οὐ	ταὐτὸν	ἀντίφασις καὶ τἀναντία δῆλον· ἡ
[10, 8]	πρὸς τὸ καλούμενον γένος οὔτε	ταὐτὸν	οὔτε ἕτερον τῷ εἴδει οὐθέν
[10, 3]	Τὸ μὲν οὖν ἕτερον καὶ	ταὐτὸν	οὕτως ἀντίκειται, διαφορὰ δὲ καὶ
[10, 1]	δὲ τοῖς ἄλλοις μιμοῦνται τὸ	τοιοῦτον·	ἀπὸ γὰρ σταδίου καὶ ταλάντου
[10, 1]	(αἴτιον αὐτῷ τοῦ συνεχὲς εἶναι.	Τοιοῦτον	δὲ τῷ μίαν τὴν κίνησιν
[10, 1]	(διὸ ἐν τῇ ἀστρολογίᾳ τὸ	τοιοῦτον	ἓν ἀρχὴ καὶ μέτρον τὴν
[10, 1]	τὸ ἄπειρον ἤ τι ἄλλο	τοιοῦτον̓	ἔστι δ' ὡς οὔ· οὐ
[10, 1]	κίνησις καὶ μᾶλλον ἁπλῆ̓ ἔτι	τοιοῦτον	καὶ μᾶλλον τὸ ὅλον καὶ
[10, 1]	μάλιστα δ' εἴ τι φύσει	τοιοῦτον	καὶ μὴ βίᾳ, ὥσπερ ὅσα
[10, 5]	φαιὸν ἢ (ὠχρὸν εἶναι ἢ	τοιοῦτόν	τι ἄλλο. Ὥστε οὐκ ὀρθῶς
[10, 1]	τοῦ ποιοῦ, φανερόν· ἔσται δὲ	τοιοῦτον	τὸ μὲν ἂν ᾖ ἀδιαίρετον
[10, 1]	ἐσμὲν (τῷ τὸν πῆχυν ἐπὶ	τοσοῦτον	ἡμῶν ἐπιβάλλειν. Πρωταγόρας δ' ἄνθρωπόν
[10, 9]	οἷον τὸ πεζὸν καὶ τὸ	πτερωτόν,	λευκότης δὲ καὶ μελανία οὔ.
[10, 4]	τὰ πρός τι, (τούτων δὲ	πρῶτον	ἀντίφασις, ἀντιφάσεως δὲ μηδέν ἐστι
[10, 6]	πλῆθος γάρ ἐστιν ἔλλειψιν ἔχον	πρῶτον.	διὸ καὶ οὐκ ὀρθῶς ἀπέστη
[10, 1]	τὸ ἓν ἀδιαίρετον, ὅτι τὸ	πρῶτον	ἑκάστων ἀδιαίρετον. Οὐχ ὁμοίως δὲ
[10, 1]	λέγω φορᾶς κυκλοφορίαν, ὅτι τοῦτο	πρῶτον	μέγεθος ἕν. Τὰ μὲν δὴ
[10, 6]	ἢ ἁπλῶς οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ	πρῶτον.	Ὀλίγα δ' ἁπλῶς τὰ δύο·
[10, 10]	ἄμφω. ἄρα καὶ καθ' ὃ	πρῶτον	τὸ μὲν φθαρτὸν τὸ δ'
[10, 1]	ἐπιστήμῃ, ὥσθ' ἓν ἂν εἴη	πρῶτον	τὸ ταῖς οὐσίαις αἴτιον τοῦ
[10, 8]	ταὐτὸ λέγεται, μὴ κατὰ συμβεβηκὸς	ἔχον	διαφοράν, (εἴτε ὡς ὕλη ὂν
[10, 6]	καὶ τὸ ὀλίγον ὡσαύτως πλῆθος	ἔχον	ἔλλειψιν, τὸ δὲ ὡς ἀριθμός,
[10, 1]	τάχος τό τε ὁποσηνοῦν (κίνησιν	ἔχον	καὶ τὸ ὑπεροχὴν κινήσεως· ἔστι
[10, 6]	δύο· πλῆθος γάρ ἐστιν ἔλλειψιν	ἔχον	πρῶτον. διὸ καὶ οὐκ ὀρθῶς
[10, 1]	οἷον βάρος τό τε ὁποσηνοῦν	ἔχον	ῥοπὴν καὶ τὸ ἔχον ὑπεροχὴν
[10, 1]	καὶ μᾶλλον τὸ ὅλον καὶ	ἔχον	τινὰ μορφὴν καὶ εἶδος, μάλιστα
[10, 6]	μὲν τρόπον ἐὰν ᾖ πλῆθος	ἔχον	ὑπεροχὴν ἢ ἁπλῶς ἢ πρός
[10, 6]	τὰ δύο, ὡς δὲ πλῆθος	ἔχον	ὑπεροχὴν ἢ πρός τι ἢ
[10, 1]	ὁποσηνοῦν ἔχον ῥοπὴν καὶ τὸ	ἔχον	ὑπεροχὴν ῥοπῆς, καὶ τάχος τό
[10, 6]	τούτῳ μὲν τὸ πολὺ ὡς	ὑπερέχον	πλῆθος ὑπερεχομένῳ πλήθει οὔτε τῷ
[10, 8]	τοῦτο ἀμφοῖν ὑπάρχειν· οἷον εἰ	ζῷον	ἕτερον τῷ εἴδει, ἄμφω ζῷα.
[10, 9]	τῆς δὲ διαφορᾶς ἐναντιώσεως, οὐδὲ	ζῷον	θῆλυ καὶ ἄρρεν ἕτερον τῷ
[10, 9]	λευκότης ἢ μελανία ἀλλ' ᾗ	ζῷον	καὶ τὸ θῆλυ καὶ τὸ
[10, 8]	ἕτερον ἑκατέρῳ τοῦτο αὐτὸ τὸ	ζῷον,	οἷον τὸ μὲν ἵππον τὸ
[10, 8]	καθ' αὑτὰ τὸ μὲν τοιονδὶ	ζῷον	τὸ δὲ τοιονδί, οἷον τὸ
[10, 10]	ὑπάρχει ἐνίοις, οἷον καὶ τὰ	νῦν	εἰρημένα καὶ ἄλλα πολλά, τὰ
[10, 10]	τὸ φθαρτὸν καὶ τὸ ἄφθαρτον.	Νῦν	μὲν οὖν ἐπ' αὐτῶν εἰρήκαμεν
[10, 8]	ἕτερον ποιεῖ τοῦτο αὐτό. Ἐναντίωσις	τοίνυν	ἔσται αὕτη (δῆλον δὲ καὶ
[10, 10]	ἀνάγκη γένει ἕτερα εἶναι. Φανερὸν	τοίνυν	ὅτι οὐκ ἐνδέχεται εἶναι εἴδη
[10, 3]	ἢ μὴ διῃρημένον ἕν. Ἐπεὶ	οὖν	αἱ ἀντιθέσεις τετραχῶς, καὶ τούτων
[10, 1]	ἢ τῷ ποσῷ. Ὅπου μὲν	οὖν	δοκεῖ μὴ εἶναι ἀφελεῖν ἢ
[10, 7]	ἢ ἀσύνθετα εἶναι) τὰ μὲν	οὖν	ἐναντία ἀσύνθετα ἐξ ἀλλήλων, ὥστε
[10, 10]	καὶ τὸ ἄφθαρτον. Νῦν μὲν	οὖν	ἐπ' αὐτῶν εἰρήκαμεν τῶν καθόλου
[10, 6]	οὐ τῷ (ὀλίγῳ. Οὕτω μὲν	οὖν	ἐστὶ πολλὰ καὶ τὰ δύο,
[10, 9]	παθόν τι πάθος. Τί μὲν	οὖν	ἐστὶ τὸ τῷ εἴδει ἕτερον
[10, 3]	ἐν τοῖς μαθηματικοῖς. Τὸ μὲν	οὖν	ἕτερον ἢ ταὐτὸ διὰ τοῦτο
[10, 3]	ὂν καὶ ἕν. Τὸ μὲν	οὖν	ἕτερον καὶ ταὐτὸν οὕτως ἀντίκειται,
[10, 4]	οὐδενὸς τὸ τέλειον. Ὅτι μὲν	οὖν	ἡ ἐναντιότης ἐστὶ διαφορὰ τέλειος,
[10, 9]	ὅτι Καλλίας λευκός· κατὰ συμβεβηκὸς	οὖν	ὁ ἄνθρωπος. Οὐδὲ χαλκοῦς δὴ
[10, 7]	πρώτων ἐναντίων ἔσονται. Ὅτι μὲν	οὖν	τὰ μεταξὺ ἔν τε ταὐτῷ
[10, 2]	ἔχει ἐπὶ πάντων. Ὅτι μὲν	οὖν	τὸ ἓν ἐν (ἅπαντι γένει
[10, 1]	αἴτιον τοῦ ἑνός. Λέγεται μὲν	οὖν	τὸ ἓν τοσαυταχῶς, τό τε
[10, 1]	φαίνονταί τι λέγειν. Ὅτι μὲν	οὖν	τὸ ἑνὶ εἶναι μάλιστά ἐστι
[10, 1]	εἴδει ἢ ἀριθμῷ· ἀριθμῷ μὲν	οὖν	τὸ καθ' ἕκαστον ἀδιαίρετον, εἴδει
[10, 10]	δόξειεν ἂν οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι	ὁτιοῦν	ἄφθαρτον καὶ φθαρτὸν ἕτερα εἶναι
[10, 7]	μέλαν, πρότερον ἥξει εἰς τὸ	φοινικοῦν	καὶ φαιὸν ἢ εἰς τὸ
[10, 9]	κύκλος καὶ ξύλινος· οὐδὲ τρίγωνον	χαλκοῦν	καὶ κύκλος ξύλινος, οὐ διὰ
[10, 1]	καὶ ἀδιαίρετον. Τοῦτο δὲ (τὸ	ἁπλοῦν	ἢ τῷ ποιῷ ἢ τῷ
[10, 1]	αὐτῶν, οἷον βάρος τό τε	ὁποσηνοῦν	ἔχον ῥοπὴν καὶ τὸ ἔχον
[10, 1]	ῥοπῆς, καὶ τάχος τό τε	ὁποσηνοῦν	(κίνησιν ἔχον καὶ τὸ ὑπεροχὴν
[10, 7]	γάρ ἐστιν ἀντίφασις, (ἀντίθεσις ἧς	ὁτῳοῦν	θάτερον μόριον πάρεστιν, οὐκ ἐχούσης
[10, 9]	ἀνθρώπου ἕτερος τῷ εἴδει; καίτοι	σὺν	τῇ ὕλῃ οἱ λόγοι αὐτῶν.
[10, 1]	ἐγνωρίσαμεν πηλίκοι ἐσμὲν (τῷ τὸν	πῆχυν	ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῶν ἐπιβάλλειν. Πρωταγόρας
[10, 1]	ἡ νόησις μία, τοιαῦτα δὲ	ὧν	ἀδιαίρετος, ἀδιαίρετος δὲ τοῦ ἀδιαιρέτου
[10, 5]	διαφορά· ἐν ἄλλῳ γὰρ γένει	ὧν	αἱ συναποφάσεις, ὥστ' οὐχ ἓν
[10, 1]	συνεχὲς ἢ ὅλον, τὰ δὲ	ὧν	ἂν ὁ λόγος (εἷς ᾖ,
[10, 4]	ἐνδέχεται ἐστερῆσθαι τὸ ἐστερημένον· ἐξ	ὧν	γὰρ αἱ μεταβολαὶ ἐσχάτων, ἐναντία
[10, 3]	τὰ πολλὰ κατὰ πλείους τρόπους,	ὧν	ἕνα τὸ ἓν καὶ τὸ
[10, 10]	ἄλλα πολλά, τὰ δὲ ἀδύνατον,	ὧν	ἐστὶ καὶ τὸ φθαρτὸν καὶ
[10, 7]	τῷ αὐτῷ γένει ἐστὶ καὶ	ὧν	ἐστὶ μεταξύ. Μεταξὺ μὲν γὰρ
[10, 5]	μὲν γὰρ ἀντικειμένων συναπόφασίς ἐστιν	ὧν	ἔστι μεταξύ τι καὶ διάστημά
[10, 1]	τὸ ἕν, ὅτι γνωρίζομεν ἐξ	ὧν	ἐστὶν ἡ οὐσία διαιροῦντες (ἢ
[10, 1]	λόγος (εἷς ᾖ, τοιαῦτα δὲ	ὧν	ἡ νόησις μία, τοιαῦτα δὲ
[10, 7]	ἧττον σύνθετόν πως ἐξ ἐκείνων	ὧν	λέγεται εἶναι τοῦ μὲν μᾶλλον
[10, 5]	λέγεται, ἀλλ' ὡρισμένα πως ἐφ'	ὧν	λέγεται στερητικῶς ἡ ἀπόφασις αὕτη·
[10, 7]	τὰ μεταξὺ καὶ αὑτοῖς καὶ	ὧν	μεταξύ εἰσιν ἐν τῷ αὐτῷ
[10, 3]	γένει ἢ εἴδει, γένει μὲν	ὧν	μὴ ἔστι κοινὴ ἡ ὕλη
[10, 1]	ἢ ὅλον, τὰ δὲ ὧν	ἂν	ὁ λόγος (εἷς ᾖ, τοιαῦτα
[10, 9]	σάρκες καὶ τὰ ὀστᾶ ἐξ	ὧν	ὅδε καὶ ὅδε· ἀλλὰ τὸ
[10, 3]	σχῆμα τῆς κατηγορίας, (εἴδει δὲ	ὧν	τὸ αὐτὸ γένος λέγεται δὲ
[10, 2]	(Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	φθόγγων	στοιχείων ἂν ἦν τὰ ὄντα
[10, 1]	μονάδα· ὁ δ' ἀριθμὸς πλῆθος	μονάδων.	Καὶ τὴν ἐπιστήμην δὲ μέτρον
[10, 1]	ὁμοίως ἀξιοῖ ἀλλ' ὥσπερ εἰ	μονάδων	μονάδας ἀξιώσειε (μέτρον ἀλλὰ μὴ
[10, 1]	πλάτος, φωνῆς φωνή, βάρους βάρος,	μονάδων	μονάς. Οὕτω γὰρ δεῖ λαμβάνειν,
[10, 8]	οὐθέν ἐστι τῶν ὡς γένους	εἰδῶν	προσηκόντως· ἡ γὰρ ὕλη ἀποφάσει
[10, 8]	γένος μὴ ὡς τὸ τῶν	Ἡρακλειδῶν	ἀλλ' ὡς τὸ (ἐν τῇ
[10, 5]	καὶ ζητοῦντες οἷον πότερον ἦλθε	Κλέων	ἢ Σωκράτης. Ἀλλ' οὐκ ἀνάγκη
[10, 2]	ὄντα ἦν, ἀριθμὸς ἂν ἦν,	διέσεων	μέντοι, ἀλλ' οὐκ ἀριθμὸς ἡ
[10, 1]	Ἀεὶ δὲ συγγενὲς (τὸ μέτρον·	μεγεθῶν	μὲν γὰρ μέγεθος, καὶ καθ'
[10, 2]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν φθόγγων	στοιχείων	ἂν ἦν τὰ ὄντα ἀριθμός,
[10, 7]	ἐνδέχεται εἶναί τι μεταξὺ καὶ	ἐνίων	ἔστιν, ἀνάγκη ἐκ τῶν ἐναντίων
[10, 2]	ἡ οὐσία, καὶ ἐπὶ τῶν	οὐσιῶν	ἀνάγκη ὡσαύτως ἔχειν· ὁμοίως γὰρ
[10, 7]	ὥστ' εἶναι πρότερόν τι τῶν	ἐναντίων,	αἱ διαφοραὶ πρότεραι ἐναντίαι ἔσονται
[10, 4]	δῆλον· πολλαχῶς δὲ λεγομένων τῶν	ἐναντίων,	ἀκολουθήσει τὸ τελείως οὕτως ὡς
[10, 4]	ἐναντίωσις ἔχει στέρησιν θάτερον τῶν	ἐναντίων,	ἀλλ' οὐχ ὁμοίως πάντα· ἀνισότης
[10, 4]	μέγιστον, ὥστε (καὶ τὸ τῶν	ἐναντίων.	Ἀλλὰ μὴν τό γε μέγιστον
[10, 7]	μεταξύ, ὥσπερ δέδεικται, καὶ μεταξὺ	ἐναντίων,	ἀνάγκη αὐτὰ συγκεῖσθαι ἐκ τούτων
[10, 7]	ἔστιν ἕτερα πρότερα ὁμογενῆ (τῶν	ἐναντίων,	ἅπαντ' ἂν ἐκ τῶν ἐναντίων
[10, 7]	ἄρα· μεταξὺ ἄρα τῶν πρώτων	ἐναντίων	αὗται ἔσονται, αἱ πρῶται δὲ
[10, 7]	ἢ οὐθέν. Ἐκ δὲ τῶν	ἐναντίων	γίγνεταί τι, ὥστ' ἔσται μεταβολὴ
[10, 4]	γενέσεις τῇ ὕλῃ ἐκ τῶν	ἐναντίων,	γίγνονται δὲ ἢ ἐκ τοῦ
[10, 3]	καὶ ἐν τῇ διαιρέσει τῶν	ἐναντίων	διεγράψαμεν, τὸ ταὐτὸ καὶ ὅμοιον
[10, 4]	καὶ ἀποβολαὶ τούτων ἢ ἄλλων	ἐναντίων.	Εἰ δὴ ἀντίκειται μὲν ἀντίφασις
[10, 7]	ἐναντίων, ἅπαντ' ἂν ἐκ τῶν	ἐναντίων	εἴη τὰ μεταξύ, ὥστε καὶ
[10, 7]	ἐνίων ἔστιν, ἀνάγκη ἐκ τῶν	ἐναντίων	εἶναι τὰ μεταξύ. Πάντα (γὰρ
[10, 4]	διαφέρουσιν αἱ γενέσεις ἐκ τῶν	ἐναντίων	εἰσὶν ὡς ἐσχάτων, τὸ δὲ
[10, 7]	ἓν μέτρον. ~Ἐπεὶ δὲ τῶν	ἐναντίων	ἐνδέχεται εἶναί τι μεταξὺ καὶ
[10, 4]	μηδέν ἐστι μεταξύ, τῶν δὲ	ἐναντίων	ἐνδέχεται, ὅτι μὲν οὐ ταὐτὸν
[10, 7]	τὰ μεταξύ, ἐκ τῶν πρώτων	ἐναντίων	ἔσονται. Ὅτι μὲν οὖν τὰ
[10, 7]	αὐτὰ συγκεῖσθαι ἐκ τούτων τῶν	ἐναντίων.	Ἢ γὰρ ἔσται τι γένος
[10, 4]	ἄλλους ὅρους ἀληθεῖς εἶναι τῶν	ἐναντίων.	Καὶ γὰρ πλεῖστον διαφέρει ἡ
[10, 7]	ταὐτῷ γένει πάντα καὶ μεταξὺ	ἐναντίων	καὶ σύγκειται ἐκ τῶν ἐναντίων
[10, 7]	ἄρα ἔσται καὶ τοῦτο τῶν	ἐναντίων.	Καὶ τἆλλα ἄρα πάντα σύνθετα
[10, 4]	φανερὸν ὅτι ἀεὶ θάτερον τῶν	ἐναντίων	λέγεται κατὰ στέρησιν· ἀπόχρη δὲ
[10, 4]	πρῶτα καὶ τὰ γένη τῶν	ἐναντίων,	οἷον τὸ ἓν καὶ τὰ
[10, 7]	ἐναντίων καὶ σύγκειται ἐκ τῶν	ἐναντίων	πάντα, δῆλον. ~(Τὸ δ' ἕτερον
[10, 10]	λευκὸν τῷ μέλανι· ἀλλὰ τῶν	ἐναντίων	τὰ μὲν κατὰ συμβεβηκὸς ὑπάρχει
[10, 8]	διὸ τοῦτο τὸ κοινὸν ἕτερον	ἀλλήλων	(ἐστὶ τῷ εἴδει. Ἔσται δὴ
[10, 8]	καὶ μὴ γένει, (ἕτερά τε	ἀλλήλων	μάλιστα τελεία γὰρ ἡ διαφορά
[10, 4]	ἕτερα. ~Ἐπεὶ δὲ διαφέρειν ἐνδέχεται	ἀλλήλων	τὰ διαφέροντα πλεῖον καὶ ἔλαττον,
[10, 7]	μὲν οὖν ἐναντία ἀσύνθετα ἐξ	ἀλλήλων,	ὥστε ἀρχαί· τὰ δὲ μεταξὺ
[10, 2]	αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων	(γενῶν, ὥστ' εἴπερ καὶ ἐν
[10, 2]	τινὲς καὶ οὐσίαι χωρισταὶ τῶν	ἄλλων	εἰσίν, οὔτε τὸ ἓν γένος
[10, 4]	εἶναι καὶ ἀποβολαὶ τούτων ἢ	ἄλλων	ἐναντίων. Εἰ δὴ ἀντίκειται μὲν
[10, 7]	ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν	ἄλλων·	μεταβάλλειν δ' ἐξ ἄλλου γένους
[10, 6]	περὶ τοῦ ἑνὸς καὶ τῶν	πολλῶν	ἀπορήσειεν ἄν τις. Εἰ γὰρ
[10, 1]	(τῷ τὸν πῆχυν ἐπὶ τοσοῦτον	ἡμῶν	ἐπιβάλλειν. Πρωταγόρας δ' ἄνθρωπόν φησι
[10, 1]	δεῖ λαμβάνειν, ἀλλ' οὐχ ὅτι	ἀριθμῶν	ἀριθμός· καίτοι ἔδει, εἰ ὁμοίως.
[10, 2]	τοῖς ποσοῖς καὶ ἐν κινήσει	ἀριθμῶν	ὄντων καὶ ἑνός τινος ἐν
[10, 2]	λόγος καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	(γενῶν,	ὥστ' εἴπερ καὶ ἐν τοῖς
[10, 7]	μὴ ἐξ ἀντικειμένων· τῶν δ'	ἀντικειμένων	ἀντιφάσεως μὲν οὐκ ἔστι μεταξύ
[10, 7]	διὸ ἀδύνατον εἶναι μεταξὺ μὴ	ἀντικειμένων·	εἴη γὰρ ἂν μεταβολὴ καὶ
[10, 5]	τοῦτο συμβαίνειν. Ἡ μὲν γὰρ	ἀντικειμένων	συναπόφασίς ἐστιν ὧν ἔστι μεταξύ
[10, 7]	πάντα γε τὰ μεταξύ ἐστιν	ἀντικειμένων	τινῶν· ἐκ τούτων γὰρ μόνων
[10, 7]	ἂν μεταβολὴ καὶ μὴ ἐξ	ἀντικειμένων·	τῶν δ' ἀντικειμένων ἀντιφάσεως μὲν
[10, 1]	ἅ φαμεν εἶναι μέτρα τῶν	ὑποκειμένων.	Οὐθὲν δὴ λέγοντες περιττὸν φαίνονταί
[10, 1]	τῶν πρώτων καὶ καθ' αὑτὰ	λεγομένων	ἓν ἀλλὰ μὴ κατὰ συμβεβηκός.
[10, 4]	ἐκ τούτων δῆλον· πολλαχῶς δὲ	λεγομένων	τῶν ἐναντίων, ἀκολουθήσει τὸ τελείως
[10, 2]	μᾶλλον ὥσπερ οἱ (περὶ φύσεως·	ἐκείνων	γὰρ ὁ μέν τις φιλίαν
[10, 8]	γένει, ἀλλὰ διοίσει τῷ γένει	ἐκείνων,	εἴδει δὲ τῶν ἐν ταὐτῷ
[10, 7]	δ' ἧττον σύνθετόν πως ἐξ	ἐκείνων	ὧν λέγεται εἶναι τοῦ μὲν
[10, 7]	τὸ χρῶμα καὶ ἐκ διαφορῶν	τινῶν·	αὗται δὲ οὐκ ἔσονται τὰ
[10, 2]	ἀριθμός τις τὰ ὄντα, ἀλλὰ	τίνων;	Δῆλον δὴ ὅτι χρωμάτων, καὶ
[10, 7]	γε τὰ μεταξύ ἐστιν ἀντικειμένων	τινῶν·	ἐκ τούτων γὰρ μόνων καθ'
[10, 2]	ἐν ἅπασιν ὅ τε ἀριθμὸς	τινῶν	καὶ τὸ ἓν τὶ ἕν,
[10, 7]	ἀντικειμένων τινῶν· ἐκ τούτων γὰρ	μόνων	καθ' αὑτὰ ἔστι μεταβάλλειν διὸ
[10, 1]	ὥσπερ ἂν εἰ τὸν ἐπιστήμονα	εἰπὼν	ἢ τὸν αἰσθανόμενον. (Τούτους δ'
[10, 6]	καὶ οὐκ ὀρθῶς ἀπέστη Ἀναξαγόρας	εἰπὼν	ὅτι ὁμοῦ πάντα χρήματα ἦν
[10, 7]	ἐχούσης οὐθὲν μεταξύ, τῶν δὲ	λοιπῶν	τὰ μὲν πρός τι τὰ
[10, 1]	(ἂν ὑπάρχῃ τις τούτων τῶν	τρόπων·	τὸ δὲ ἑνὶ εἶναι ὁτὲ
[10, 1]	τοῦτο πάντες ποιοῦνται μέτρον καὶ	ὑγρῶν	καὶ ξηρῶν καὶ βάρους καὶ
[10, 1]	ποιοῦνται μέτρον καὶ ὑγρῶν καὶ	ξηρῶν	καὶ βάρους καὶ μεγέθους· καὶ
[10, 7]	τοῦ γένους ἔσται καὶ τῶν	διαφορῶν	οἷον ὅσα χρώματα τοῦ λευκοῦ
[10, 7]	γὰρ τοῦ γένους καὶ τῶν	διαφορῶν	τὰ εἴδη οἷον εἰ τὸ
[10, 7]	γένος τὸ χρῶμα καὶ ἐκ	διαφορῶν	τινῶν· αὗται δὲ οὐκ ἔσονται
[10, 3]	μηδὲ γένεσις εἰς ἄλληλα, οἷον	ὅσων	ἄλλο σχῆμα τῆς κατηγορίας, (εἴδει
[10, 2]	δ' αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων (γενῶν, ὥστ' εἴπερ καὶ
[10, 2]	φύσεις τινὲς καὶ οὐσίαι χωρισταὶ	τῶν	ἄλλων εἰσίν, οὔτε τὸ ἓν
[10, 7]	μέλαν· ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων· μεταβάλλειν δ' ἐξ ἄλλου
[10, 7]	ἐν τῷ αὐτῷ γένει ἐκ	τῶν	ἀσυνθέτων τῷ γένει συγκεῖσθαι ἢ
[10, 10]	λόγος καὶ περὶ τοῦ ἀφθάρτου·	τῶν	γὰρ ἐξ ἀνάγκης ὑπαρχόντων ἄμφω.
[10, 7]	μεταβολὴ καὶ μὴ ἐξ ἀντικειμένων·	τῶν	δ' ἀντικειμένων ἀντιφάσεως μὲν οὐκ
[10, 5]	καὶ διάστημά τι πέφυκεν εἶναι·	(τῶν	δ' οὐκ ἔστι διαφορά· ἐν
[10, 4]	ἀντιφάσεως δὲ μηδέν ἐστι μεταξύ,	τῶν	δὲ ἐναντίων ἐνδέχεται, ὅτι μὲν
[10, 7]	πάρεστιν, οὐκ ἐχούσης οὐθὲν μεταξύ,	τῶν	δὲ λοιπῶν τὰ μὲν πρός
[10, 4]	οὔτε ἀγαθὸς ἄνθρωπος οὔτε κακός,	τῶν	δὲ οὐκ ἔστιν, ἀλλ' ἀνάγκη
[10, 7]	στέρησις τὰ δὲ ἐναντία ἐστίν.	Τῶν	δὲ πρός τι ὅσα μὴ
[10, 1]	εἶναι τῶν μὲν τὴν κίνησιν	τῶν	δὲ τὴν νόησιν ἢ τὸν
[10, 7]	ἐκ τοῦ γένους ἔσται καὶ	τῶν	διαφορῶν οἷον ὅσα χρώματα τοῦ
[10, 7]	ἐκ γὰρ τοῦ γένους καὶ	τῶν	διαφορῶν τὰ εἴδη οἷον εἰ
[10, 4]	οὐκ ἔστιν ἐξωτέρω λαβεῖν καὶ	τῶν	εἴδει· δέδεικται γὰρ ὅτι πρὸς
[10, 8]	τῷ γένει ἐκείνων, εἴδει δὲ	τῶν	ἐν ταὐτῷ γένει. Ἐναντίωσιν γὰρ
[10, 7]	οὕτως ὥστ' εἶναι πρότερόν τι	τῶν	ἐναντίων, αἱ διαφοραὶ πρότεραι ἐναντίαι
[10, 4]	τούτων δῆλον· πολλαχῶς δὲ λεγομένων	τῶν	ἐναντίων, ἀκολουθήσει τὸ τελείως οὕτως
[10, 4]	γὰρ ἐναντίωσις ἔχει στέρησιν θάτερον	τῶν	ἐναντίων, ἀλλ' οὐχ ὁμοίως πάντα·
[10, 4]	διάστημα μέγιστον, ὥστε (καὶ τὸ	τῶν	ἐναντίων. Ἀλλὰ μὴν τό γε
[10, 7]	οὐκ ἔστιν ἕτερα πρότερα ὁμογενῆ	(τῶν	ἐναντίων, ἅπαντ' ἂν ἐκ τῶν
[10, 7]	πάντα ἢ οὐθέν. Ἐκ δὲ	τῶν	ἐναντίων γίγνεταί τι, ὥστ' ἔσται
[10, 4]	αἱ γενέσεις τῇ ὕλῃ ἐκ	τῶν	ἐναντίων, γίγνονται δὲ ἢ ἐκ
[10, 3]	ὥσπερ καὶ ἐν τῇ διαιρέσει	τῶν	ἐναντίων διεγράψαμεν, τὸ ταὐτὸ καὶ
[10, 7]	(τῶν ἐναντίων, ἅπαντ' ἂν ἐκ	τῶν	ἐναντίων εἴη τὰ μεταξύ, ὥστε
[10, 7]	καὶ ἐνίων ἔστιν, ἀνάγκη ἐκ	τῶν	ἐναντίων εἶναι τὰ μεταξύ. Πάντα
[10, 4]	εἴδει διαφέρουσιν αἱ γενέσεις ἐκ	τῶν	ἐναντίων εἰσὶν ὡς ἐσχάτων, τὸ
[10, 7]	δ' ἓν μέτρον. ~Ἐπεὶ δὲ	τῶν	ἐναντίων ἐνδέχεται εἶναί τι μεταξὺ
[10, 7]	ἀνάγκη αὐτὰ συγκεῖσθαι ἐκ τούτων	τῶν	ἐναντίων. Ἢ γὰρ ἔσται τι
[10, 4]	τοὺς ἄλλους ὅρους ἀληθεῖς εἶναι	τῶν	ἐναντίων. Καὶ γὰρ πλεῖστον διαφέρει
[10, 7]	Μεταξὺ ἄρα ἔσται καὶ τοῦτο	τῶν	ἐναντίων. Καὶ τἆλλα ἄρα πάντα
[10, 4]	Ὥστε φανερὸν ὅτι ἀεὶ θάτερον	τῶν	ἐναντίων λέγεται κατὰ στέρησιν· ἀπόχρη
[10, 4]	τὰ πρῶτα καὶ τὰ γένη	τῶν	ἐναντίων, οἷον τὸ ἓν καὶ
[10, 7]	μεταξὺ ἐναντίων καὶ σύγκειται ἐκ	τῶν	ἐναντίων πάντα, δῆλον. ~(Τὸ δ'
[10, 10]	τὸ λευκὸν τῷ μέλανι· ἀλλὰ	τῶν	ἐναντίων τὰ μὲν κατὰ συμβεβηκὸς
[10, 10]	μὴ ὑπάρχειν, τὸ δὲ φθαρτὸν	τῶν	ἐξ ἀνάγκης ὑπαρχόντων ἐστὶν οἷς
[10, 4]	εἰσὶν ὡς ἐσχάτων, τὸ δὲ	τῶν	ἐσχάτων διάστημα μέγιστον, ὥστε (καὶ
[10, 8]	λέγεται γένος μὴ ὡς τὸ	τῶν	Ἡρακλειδῶν ἀλλ' ὡς τὸ (ἐν
[10, 10]	καὶ λευκὸς καὶ μέλας, καὶ	τῶν	καθ' ἕκαστον· εἴη γὰρ ἄν,
[10, 2]	τὸ ἄπειρον. Εἰ δὴ μηδὲν	τῶν	καθόλου δυνατὸν οὐσίαν εἶναι, καθάπερ
[10, 10]	μὲν οὖν ἐπ' αὐτῶν εἰρήκαμεν	τῶν	καθόλου (ὀνομάτων, ὥστε δόξειεν ἂν
[10, 10]	εἶναι, καὶ ἅμα, ἐὰν ᾖ	τῶν	καθόλου, ὥσπερ ὁ ἄνθρωπος εἴη
[10, 4]	τῷ κυρίῳ, ἢ πάντῃ· διὸ	τῶν	μὲν ἔστι μεταξύ, καὶ ἔστιν
[10, 1]	ταῦτα ἓν τῷ ἀδιαίρετον εἶναι	τῶν	μὲν τὴν κίνησιν τῶν δὲ
[10, 3]	ταὐτοῦ, διὸ οὐ λέγεται ἐπὶ	τῶν	μὴ ὄντων τὸ δὲ μὴ
[10, 3]	μὴ ταὐτὸ λέγεταἰ, ἐπὶ δὲ	τῶν	ὄντων πάντων· ἢ γὰρ ἓν
[10, 2]	αὐτὸ ἡ οὐσία, καὶ ἐπὶ	τῶν	οὐσιῶν ἀνάγκη ὡσαύτως ἔχειν· ὁμοίως
[10, 6]	καὶ περὶ τοῦ ἑνὸς καὶ	τῶν	πολλῶν ἀπορήσειεν ἄν τις. Εἰ
[10, 1]	Καὶ τὴν ἐπιστήμην δὲ μέτρον	τῶν	πραγμάτων λέγομεν καὶ τὴν αἴσθησιν
[10, 6]	τι, ὅσα μὴ καθ' αὑτὰ	τῶν	πρός τι. Διῄρηται δ' (ἡμῖν
[10, 6]	ὡς (ἐναντίον ἀλλ' ὥσπερ εἴρηται	τῶν	πρός τι ἔνια· ᾗ γὰρ
[10, 7]	μέλαν· ἕτεραι ἄρα· μεταξὺ ἄρα	τῶν	πρώτων ἐναντίων αὗται ἔσονται, αἱ
[10, 7]	τἀναντία καὶ τὰ μεταξύ, ἐκ	τῶν	πρώτων ἐναντίων ἔσονται. Ὅτι μὲν
[10, 1]	οἱ συγκεφαλαιούμενοι τρόποι εἰσὶ τέτταρες	τῶν	πρώτων καὶ καθ' αὑτὰ λεγομένων
[10, 4]	πλεῖστον διαφέρει ἡ τέλειος (διαφορά	τῶν	τε γὰρ γένει διαφερόντων οὐκ
[10, 1]	ἐπὶ αἰτίου καὶ ἑνὸς καὶ	τῶν	τοιούτων ἁπάντων, διὸ καὶ τὸ
[10, 1]	ᾧ (ἂν ὑπάρχῃ τις τούτων	τῶν	τρόπων· τὸ δὲ ἑνὶ εἶναι
[10, 1]	ἐπιστήμην, ἅ φαμεν εἶναι μέτρα	τῶν	ὑποκειμένων. Οὐθὲν δὴ λέγοντες περιττὸν
[10, 10]	ἀνάγκη ὑπάρχειν τὸ φθαρτὸν ἑκάστῳ	τῶν	φθαρτῶν. Ὁ δ' αὐτὸς λόγος
[10, 2]	δίεσις. (Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	φθόγγων στοιχείων ἂν ἦν τὰ
[10, 8]	ἕτερον τῷ εἴδει οὐθέν ἐστι	τῶν	ὡς γένους εἰδῶν προσηκόντως· ἡ
[10, 2]	τε Πυθαγόρειοί φασι πρότερον καὶ	Πλάτων	ὕστερον, ἢ μᾶλλον ὑπόκειταί τις
[10, 1]	τὴν ἐπιστήμην δὲ μέτρον τῶν	πραγμάτων	λέγομεν καὶ τὴν αἴσθησιν διὰ
[10, 2]	φωνῆεν. Καὶ εἰ σχήματα εὐθύγραμμα,	σχημάτων	ἂν ἦν ἀριθμός, καὶ τὸ
[10, 10]	ἐπ' αὐτῶν εἰρήκαμεν τῶν καθόλου	(ὀνομάτων,	ὥστε δόξειεν ἂν οὐκ ἀναγκαῖον
[10, 2]	ἀλλὰ τίνων; Δῆλον δὴ ὅτι	χρωμάτων,	καὶ τὸ ἓν ἦν ἄν
[10, 4]	ὡς ἐσχάτων, τὸ δὲ τῶν	ἐσχάτων	διάστημα μέγιστον, ὥστε (καὶ τὸ
[10, 4]	ἐξ ὧν γὰρ αἱ μεταβολαὶ	ἐσχάτων,	ἐναντία ταῦτα. Φανερὸν δὲ καὶ
[10, 4]	ἐκ τῶν ἐναντίων εἰσὶν ὡς	ἐσχάτων,	τὸ δὲ τῶν ἐσχάτων διάστημα
[10, 7]	τῷ αὐτῷ γένει ἐκ τῶν	ἀσυνθέτων	τῷ γένει συγκεῖσθαι ἢ ἀσύνθετα
[10, 2]	οὐσίαν. Ἔτι δ' ὁμοίως ἐπὶ	πάντων	ἀναγκαῖον ἔχειν· (λέγεται δ' ἰσαχῶς
[10, 1]	ἐπιβάλλειν. Πρωταγόρας δ' ἄνθρωπόν φησι	πάντων	εἶναι μέτρον, ὥσπερ ἂν εἰ
[10, 5]	ἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, ὡς	πάντων	ἐσομένου τινὸς μεταξύ. Οὐκ ἀνάγκη
[10, 3]	λέγεταἰ, ἐπὶ δὲ τῶν ὄντων	πάντων·	ἢ γὰρ ἓν ἢ οὐχ
[10, 1]	τὰ μεγέθη πάντα. Οὕτω δὴ	πάντων	μέτρον τὸ ἕν, ὅτι γνωρίζομεν
[10, 2]	ἔχειν· ὁμοίως γὰρ ἔχει ἐπὶ	πάντων.	Ὅτι μὲν οὖν τὸ ἓν
[10, 2]	τὸ ἓν καθόλου κατηγορεῖται μάλιστα	πάντων.	Ὥστε οὔτε τὰ γένη φύσεις
[10, 1]	καὶ ἑνὸς καὶ τῶν τοιούτων	ἁπάντων,	διὸ καὶ τὸ ἑνὶ εἶναι
[10, 2]	ποσοῖς καὶ ἐν κινήσει ἀριθμῶν	ὄντων	καὶ ἑνός τινος ἐν ἅπασιν
[10, 3]	ταὐτὸ λέγεταἰ, ἐπὶ δὲ τῶν	ὄντων	πάντων· ἢ γὰρ ἓν ἢ
[10, 3]	οὐ λέγεται ἐπὶ τῶν μὴ	ὄντων	τὸ δὲ μὴ ταὐτὸ λέγεταἰ,
[10, 4]	εἶναι ὑπάρχῃ αὐτοῖς. Τούτων δὲ	ὄντων	φανερὸν ὅτι οὐκ ἐνδέχεται (ἑνὶ
[10, 4]	(διαφορά τῶν τε γὰρ γένει	διαφερόντων	οὐκ ἔστιν ἐξωτέρω λαβεῖν καὶ
[10, 10]	ἀφθάρτου· τῶν γὰρ ἐξ ἀνάγκης	ὑπαρχόντων	ἄμφω. ἄρα καὶ καθ' ὃ
[10, 10]	δὲ φθαρτὸν τῶν ἐξ ἀνάγκης	ὑπαρχόντων	ἐστὶν οἷς ὑπάρχει· ἢ ἔσται
[10, 10]	ὑπάρχειν τὸ φθαρτὸν ἑκάστῳ τῶν	φθαρτῶν.	Ὁ δ' αὐτὸς λόγος καὶ
[10, 1]	ἓν ἀδιαίρετον, ὅτι τὸ πρῶτον	ἑκάστων	ἀδιαίρετον. Οὐχ ὁμοίως δὲ πᾶν
[10, 7]	γένει, ἐκ τίνος τὰ μεταξὺ	αὐτῶν	(ἀνάγκη γὰρ τὰ ἐν τῷ
[10, 10]	ἄφθαρτον. Νῦν μὲν οὖν ἐπ'	αὐτῶν	εἰρήκαμεν τῶν καθόλου (ὀνομάτων, ὥστε
[10, 9]	σὺν τῇ ὕλῃ οἱ λόγοι	αὐτῶν.	Ἢ ὅτι ἔνεστιν ἐν τῷ
[10, 7]	Ἢ γὰρ ἔσται τι γένος	αὐτῶν	ἢ οὐθέν. Καὶ εἰ μὲν
[10, 2]	ἀλλ' οὐκ ἀριθμὸς ἡ οὐσία	αὐτῶν·	καὶ τὸ ἓν ἦν ἄν
[10, 1]	τοῖς ἐναντίοις· διττὸν γὰρ ἑκάτερον	αὐτῶν,	οἷον βάρος τό τε ὁποσηνοῦν
[10, 3]	εἶναι ὅτι ἓν τὸ εἶδος	αὐτῶν.	Τὰ δὲ ἐὰν πλείω ἔχῃ
[10, 1]	αἰτίου καὶ ἑνὸς καὶ τῶν	τοιούτων	ἁπάντων, διὸ καὶ τὸ ἑνὶ
[10, 7]	μεταξύ ἐστιν ἀντικειμένων τινῶν· ἐκ	τούτων	γὰρ μόνων καθ' αὑτὰ ἔστι
[10, 4]	τοῦ γένους οὐκ ἔστι διαφορά,	τούτων	δ' αὕτη μεγίστἠ, καὶ τὰ
[10, 4]	τὸ ἐναντίοις εἶναι ὑπάρχῃ αὐτοῖς.	Τούτων	δὲ ὄντων φανερὸν ὅτι οὐκ
[10, 4]	ἐναντιότης καὶ τὰ πρός τι,	(τούτων	δὲ πρῶτον ἀντίφασις, ἀντιφάσεως δὲ
[10, 4]	ἐναντιότης ἐστὶ διαφορὰ τέλειος, ἐκ	τούτων	δῆλον· πολλαχῶς δὲ λεγομένων τῶν
[10, 4]	τῷ λήψεις εἶναι καὶ ἀποβολαὶ	τούτων	ἢ ἄλλων ἐναντίων. Εἰ δὴ
[10, 4]	διαφέροντα ἐναντία μεγίστη γὰρ διαφορὰ	τούτων	ἡ τέλειος, καὶ τὰ ἐν
[10, 3]	οὖν αἱ ἀντιθέσεις τετραχῶς, καὶ	τούτων	κατὰ στέρησιν λέγεται θάτερον, (ἐναντία
[10, 1]	μὴ ἁφῇ μηδὲ δεσμῷ καὶ	τούτων	μᾶλλον ἓν καὶ πρότερον οὗ
[10, 1]	δὲ ἑνὶ εἶναι ὁτὲ μὲν	τούτων	τινὶ ἔσται, ὁτὲ δὲ ἄλλῳ
[10, 7]	ἐναντίων, ἀνάγκη αὐτὰ συγκεῖσθαι ἐκ	τούτων	τῶν ἐναντίων. Ἢ γὰρ ἔσται
[10, 1]	τούτων, ᾧ (ἂν ὑπάρχῃ τις	τούτων	τῶν τρόπων· τὸ δὲ ἑνὶ
[10, 1]	τοσαυταχῶς, καὶ ἕκαστον ἔσται ἓν	τούτων,	ᾧ (ἂν ὑπάρχῃ τις τούτων
[10, 7]	ἕτεραι ἄρα· μεταξὺ ἄρα τῶν	πρώτων	ἐναντίων αὗται ἔσονται, αἱ πρῶται
[10, 7]	καὶ τὰ μεταξύ, ἐκ τῶν	πρώτων	ἐναντίων ἔσονται. Ὅτι μὲν οὖν
[10, 1]	συγκεφαλαιούμενοι τρόποι εἰσὶ τέτταρες τῶν	πρώτων	καὶ καθ' αὑτὰ λεγομένων ἓν