Livre, Chap.
[10, 2]	χρῶμα, οἷον τὸ λευκόν, εἶτα	(τὰ	ἄλλα ἐκ τούτου καὶ τοῦ
[10, 1]	τοῦ ποσοῦ· ἐντεῦθεν γὰρ ἐπὶ	τὰ	ἄλλα ἐλήλυθεν. (Μέτρον γάρ ἐστιν
[10, 8]	μεταξὺ γίγνονται ἐναντιώσεις πρὶν εἰς	τὰ	ἄτομα ἐλθεῖν· ὥστε φανερὸν ὅτι
[10, 4]	τὸ ἓν καὶ τὰ πολλά·	τὰ	γὰρ ἄλλα εἰς ταῦτα ἀνάγεται.
[10, 5]	ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἐκεῖθεν ἐλήλυθεν·	τὰ	γὰρ ἀντικείμενα μόνα οὐκ ἐνδέχεται
[10, 6]	ἓν ὀλίγον ἢ ὀλίγα ἔσται·	τὰ	γὰρ πολλὰ καὶ τοῖς ὀλίγοις
[10, 7]	ἐναντία ἀλλήλοις πρότερα· ἀλλὰ μὴν	τά	γε ἐναντίως διαφέροντα μᾶλλον ἐναντία·
[10, 4]	δὲ κἂν τὰ πρῶτα καὶ	τὰ	γένη τῶν ἐναντίων, οἷον τὸ
[10, 2]	κατηγορεῖται μάλιστα πάντων. Ὥστε οὔτε	τὰ	γένη φύσεις τινὲς καὶ οὐσίαι
[10, 4]	(ἀλλ' ἥτις ἂν τελεία ᾖ.	τὰ	δ' ἄλλα ἐναντία κατὰ ταῦτα
[10, 3]	τὰ μὲν τὸ γένος ἕτερα	τὰ	δ' ἐν τῇ αὐτῇ συστοιχίᾳ
[10, 3]	κατὰ τὴν οὐσίαν τὰ διάφορα.	Τὰ	δ' ἐναντία διάφορα, καὶ ἡ
[10, 9]	μὲν οἰκεῖα πάθη τοῦ γένους	τὰ	δ' ἧττον; Καὶ ἐπειδή ἐστι
[10, 9]	τί τὰ μὲν διαφέρει εἴδει	τὰ	δ' οὔ, εἴρηται. ~Ἐπειδὴ δὲ
[10, 4]	μὲν ἔχει τὸ ὑποκείμενον ὡρισμένον,	τὰ	δ' οὔ. Ὥστε φανερὸν ὅτι
[10, 6]	τι, τὰ μὲν ὡς ἐναντία,	τὰ	δ' ὡς ἐπιστήμη πρὸς ἐπιστητόν,
[10, 10]	νῦν εἰρημένα καὶ ἄλλα πολλά,	τὰ	δὲ ἀδύνατον, ὧν ἐστὶ καὶ
[10, 10]	τοῖς τισὶ καὶ οὐχ ὁμώνυμα·	τὰ	δὲ γένει ἕτερα πλεῖον διέστηκεν
[10, 3]	μήτε μᾶλλον ᾖ μήτε ἧττον.	Τὰ	δὲ ἐὰν ᾖ τὸ αὐτὸ
[10, 3]	ὅτι ἓν τὸ εἶδος αὐτῶν.	Τὰ	δὲ ἐὰν πλείω ἔχῃ ταὐτὰ
[10, 3]	αἱ αὐταὶ δὲ ἁπλῶς οὔ.	Τὰ	δὲ ἐὰν τὸ αὐτὸ εἶδος
[10, 7]	πρός τι τὰ δὲ στέρησις	τὰ	δὲ ἐναντία ἐστίν. Τῶν δὲ
[10, 7]	ἀσύνθετα ἐξ ἀλλήλων, ὥστε ἀρχαί·	τὰ	δὲ μεταξὺ ἢ πάντα ἢ
[10, 7]	λοιπῶν τὰ μὲν πρός τι	τὰ	δὲ στέρησις τὰ δὲ ἐναντία
[10, 4]	τῷ ποιεῖν ἢ ποιητικὰ εἶναι	τὰ	δὲ τῷ λήψεις εἶναι καὶ
[10, 4]	λεχθήσεται, τὰ μὲν τῷ ἔχειν	τὰ	δὲ τῷ ποιεῖν ἢ ποιητικὰ
[10, 1]	ἓν ᾗ συνεχὲς ἢ ὅλον,	τὰ	δὲ ὧν ἂν ὁ λόγος
[10, 4]	~Ἐπεὶ δὲ διαφέρειν ἐνδέχεται ἀλλήλων	τὰ	διαφέροντα πλεῖον καὶ ἔλαττον, ἔστι
[10, 3]	αὐτὸ λέγονται κατὰ τὴν οὐσίαν	τὰ	διάφορα. Τὰ δ' ἐναντία διάφορα,
[10, 6]	ὥσπερ τινές φασιν, ἀλλὰ διὰ	τὰ	δύο. Ἀντίκειται δὴ τὸ ἓν
[10, 6]	ὀλίγον. Πρὸς τί γὰρ πολλὰ	τὰ	δύο εἰ μὴ πρὸς ἕν
[10, 6]	ἀλλὰ πρῶτον. Ὀλίγα δ' ἁπλῶς	τὰ	δύο· πλῆθος γάρ ἐστιν ἔλλειψιν
[10, 6]	ὀλίγον· τοῦτο δ' ἀνάγκη, εἰ	τὰ	δύο πολλά. Ἀλλ' (ἴσως τὰ
[10, 6]	καὶ τοῖς ὀλίγοις ἀντίκειται. Ἐτι	τὰ	δύο πολλά, εἴπερ τὸ διπλάσιον
[10, 6]	μὲν οὖν ἐστὶ πολλὰ καὶ	τὰ	δύο, ὡς δὲ πλῆθος ἔχον
[10, 6]	διπλάσιον πολλαπλάσιον λέγεται δὲ κατὰ	τὰ	δύο· ὥστε τὸ ἓν ὀλίγον.
[10, 10]	γένει ἕτερα πλεῖον διέστηκεν ἢ	τὰ	εἴδει.
[10, 7]	τοῦ γένους καὶ τῶν διαφορῶν	τὰ	εἴδη οἷον εἰ τὸ λευκὸν
[10, 10]	τῷ εἴδει ταὐτὰ λέγεται εἶναι	τὰ	εἴδη τοῖς τισὶ καὶ οὐχ
[10, 6]	τὸ ἓν καὶ τὰ πολλὰ	τὰ	ἐν ἀριθμοῖς ὡς μέτρον μετρητῷ·
[10, 4]	τούτων δ' αὕτη μεγίστἠ, καὶ	τὰ	ἐν ταὐτῷ γένει πλεῖστον διαφέροντα
[10, 3]	ἕτερος· τὸ δὲ τρίτον ὡς	τὰ	ἐν τοῖς μαθηματικοῖς. Τὸ μὲν
[10, 7]	τὰ μεταξὺ αὐτῶν (ἀνάγκη γὰρ	τὰ	ἐν τῷ αὐτῷ γένει ἐκ
[10, 4]	διαφορὰ τούτων ἡ τέλειος, καὶ	τὰ	ἐν τῷ αὐτῷ δεκτικῷ πλεῖστον
[10, 7]	πρότεραι ἐναντίαι ἔσονται αἱ ποιήσουσαι	τὰ	ἐναντία εἴδη ὡς γένους· ἐκ
[10, 8]	διαιρεῖται τοῖς ἀντικειμένοις, καὶ ὅτι	τὰ	ἐναντία ἐν ταὐτῷ γένει, δέδεικται·
[10, 10]	δ' οὔ, εἴρηται. ~Ἐπειδὴ δὲ	τὰ	ἐναντία ἕτερα τῷ εἴδει, τὸ
[10, 8]	ἐν τῇ αὐτῇ συστοιχίᾳ πάντα	τὰ	ἐναντία τῆς κατηγορίας ὅσα εἴδει
[10, 4]	εἴδει· δέδεικται γὰρ ὅτι πρὸς	τὰ	ἔξω τοῦ γένους οὐκ ἔστι
[10, 8]	ἐν γένει τῷ αὐτῷ εἶναι	τὰ	ἕτερα τῷ εἴδει· τὸ γὰρ
[10, 3]	γραμμαὶ εὐθεῖαι αἱ αὐταί, καὶ	τὰ	ἴσα καὶ ἰσογώνια τετράγωνα, καίτοι
[10, 7]	εἴη τὰ μεταξύ, ὥστε καὶ	τὰ	κάτω πάντα, καὶ τἀναντία καὶ
[10, 7]	ἐναντίως διαφέροντα μᾶλλον ἐναντία· καὶ	τὰ	λοιπὰ καὶ τὰ μεταξὺ ἐκ
[10, 1]	μετρεῖται καὶ ἡ πλευρά, καὶ	τὰ	μεγέθη πάντα. Οὕτω δὴ πάντων
[10, 6]	ἢ λευκὸν καὶ λευκά, καὶ	τὰ	μεμετρημένα πρὸς τὸ μέτρον (καὶ
[10, 4]	διαφορά, δῆλον ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς.	Τὰ	μὲν γὰρ γένει διαφέροντα οὐκ
[10, 1]	ὅτι τοῦτο πρῶτον μέγεθος ἕν.	Τὰ	μὲν δὴ οὕτως ἓν ᾗ
[10, 9]	ἕτερον (εἶναι, καὶ διὰ τί	τὰ	μὲν διαφέρει εἴδει τὰ δ'
[10, 4]	ἢ περιττὸν ἢ (ἄρτιον. Ἔτι	τὰ	μὲν ἔχει τὸ ὑποκείμενον ὡρισμένον,
[10, 10]	τῷ μέλανι· ἀλλὰ τῶν ἐναντίων	τὰ	μὲν κατὰ συμβεβηκὸς ὑπάρχει ἐνίοις,
[10, 9]	καὶ μελανία οὔ. Ἢ ὅτι	τὰ	μὲν οἰκεῖα πάθη τοῦ γένους
[10, 7]	γένει συγκεῖσθαι ἢ ἀσύνθετα εἶναι)	τὰ	μὲν οὖν ἐναντία ἀσύνθετα ἐξ
[10, 7]	οὐθὲν μεταξύ, τῶν δὲ λοιπῶν	τὰ	μὲν πρός τι τὰ δὲ
[10, 3]	οὐ μόνον ἕτερα (ὄντα ἀλλὰ	τὰ	μὲν τὸ γένος ἕτερα τὰ
[10, 4]	ἄλλα ἐναντία κατὰ ταῦτα λεχθήσεται,	τὰ	μὲν τῷ ἔχειν τὰ δὲ
[10, 6]	διχῶς λέγεται τὰ πρός τι,	τὰ	μὲν ὡς ἐναντία, τὰ δ'
[10, 7]	μὴ ἐν γένει, ἐκ τίνος	τὰ	μεταξὺ αὐτῶν (ἀνάγκη γὰρ τὰ
[10, 7]	ἐναντία· καὶ τὰ λοιπὰ καὶ	τὰ	μεταξὺ ἐκ τοῦ γένους ἔσται
[10, 7]	κάτω πάντα, καὶ τἀναντία καὶ	τὰ	μεταξύ, ἐκ τῶν πρώτων ἐναντίων
[10, 7]	εἶναι τὰ μεταξύ. Πάντα (γὰρ	τὰ	μεταξὺ ἐν τῷ αὐτῷ γένει
[10, 7]	ἐναντίων ἔσονται. Ὅτι μὲν οὖν	τὰ	μεταξὺ ἔν τε ταὐτῷ γένει
[10, 7]	(εἶναι. Ἀλλὰ μὴν πάντα γε	τὰ	μεταξύ ἐστιν ἀντικειμένων τινῶν· ἐκ
[10, 7]	χρώματος εἰς σχῆμα. Ἀνάγκη ἄρα	τὰ	μεταξὺ καὶ αὑτοῖς καὶ ὧν
[10, 7]	ἀνάγκη ἐκ τῶν ἐναντίων εἶναι	τὰ	μεταξύ. Πάντα (γὰρ τὰ μεταξὺ
[10, 7]	Καὶ τἆλλα ἄρα πάντα σύνθετα	τὰ	μεταξύ· τὸ γὰρ τοῦ μὲν
[10, 7]	δ' ἐστὶν ἐν ταὐτῷ γένει	τὰ	μεταξύ, ὥσπερ δέδεικται, καὶ μεταξὺ
[10, 7]	ἂν ἐκ τῶν ἐναντίων εἴη	τὰ	μεταξύ, ὥστε καὶ τὰ κάτω
[10, 8]	(ἐν τῇ φύσει οὐδὲ πρὸς	τὰ	μὴ ἐν ταὐτῷ γένει, ἀλλὰ
[10, 10]	συμβεβηκὸς ὑπάρχει ἐνίοις, οἷον καὶ	τὰ	νῦν εἰρημένα καὶ ἄλλα πολλά,
[10, 2]	χρώματα, ἦν ἂν ἀριθμός τις	τὰ	ὄντα, ἀλλὰ τίνων; Δῆλον δὴ
[10, 2]	τῶν φθόγγων στοιχείων ἂν ἦν	τὰ	ὄντα ἀριθμός, καὶ τὸ ἓν
[10, 2]	Ὁμοίως δὲ καὶ (εἰ μέλη	τὰ	ὄντα ἦν, ἀριθμὸς ἂν ἦν,
[10, 2]	ἐστὶ στέρησις φωτός) ὥστε εἰ	τὰ	ὄντα ἦν χρώματα, ἦν ἂν
[10, 9]	καίτοι ἕτεραι αἱ σάρκες καὶ	τὰ	ὀστᾶ ἐξ ὧν ὅδε καὶ
[10, 2]	οὐσίαν ὡς ἕν τι παρὰ	τὰ	πολλὰ δυνατὸν εἶναι κοινὸν γάῤ
[10, 5]	πῶς ἀντίκειται τὸ ἓν καὶ	τὰ	πολλά, καὶ τὸ ἴσον τῷ
[10, 3]	~Ἀντίκειται δὲ τὸ ἓν καὶ	τὰ	πολλὰ κατὰ πλείους τρόπους, ὧν
[10, 6]	τὰ δύο πολλά. Ἀλλ' (ἴσως	τὰ	πολλὰ λέγεται μέν πως καὶ
[10, 6]	ᾖ πολὺ καὶ πολλά, καὶ	τὰ	πολλὰ πολύ (εἰ μή τι
[10, 4]	ἐναντίων, οἷον τὸ ἓν καὶ	τὰ	πολλά· τὰ γὰρ ἄλλα εἰς
[10, 6]	Ἀντίκειται δὴ τὸ ἓν καὶ	τὰ	πολλὰ τὰ ἐν ἀριθμοῖς ὡς
[10, 6]	ἀπορήσειεν ἄν τις. Εἰ γὰρ	τὰ	πολλὰ τῷ ἑνὶ ἁπλῶς ἀντίκειται,
[10, 6]	(καὶ τὸ μετρητόν) οὕτως καὶ	τὰ	πολλαπλάσια λέγεται· πολλὰ γὰρ ἕκαστος
[10, 3]	οὔτε ὡς ἀντίφασις οὔτε ὡς	τὰ	πρός τι λεγόμενα. Λέγεται δὲ
[10, 6]	μέτρον μετρητῷ· ταῦτα δὲ ὡς	τὰ	πρός τι, ὅσα μὴ καθ'
[10, 6]	ἐν ἄλλοις ὅτι διχῶς λέγεται	τὰ	πρός τι, τὰ μὲν ὡς
[10, 4]	καὶ στέρησις καὶ ἐναντιότης καὶ	τὰ	πρός τι, (τούτων δὲ πρῶτον
[10, 3]	ἢ ἕτερα, ἢ ἁπλῶς ἢ	τὰ	πρόχειρα, οἷον καττίτερος ἀργύρῳ ᾗ
[10, 7]	τινῶν· αὗται δὲ οὐκ ἔσονται	τὰ	πρῶτα ἐναντία· εἰ δὲ μή,
[10, 4]	κατὰ στέρησιν· ἀπόχρη δὲ κἂν	τὰ	πρῶτα καὶ τὰ γένη τῶν
[10, 4]	ἡ αὐτὴ τοῖς ἐναντίοις καὶ	τὰ	ὑπὸ τὴν αὐτὴν δύναμιν πλεῖστον
[10, 1]	καὶ ἀδιαίρετον, ἐπεὶ καὶ ἐν	ταῖς	γραμμαῖς χρῶνται ὡς ἀτόμῳ τῇ
[10, 2]	δῆλον τῷ τε παρακολουθεῖν ἰσαχῶς	ταῖς	κατηγορίαις καὶ μὴ εἶναι ἐν
[10, 1]	ἓν ἂν εἴη πρῶτον τὸ	ταῖς	οὐσίαις αἴτιον τοῦ ἑνός. Λέγεται
[10, 1]	τοιοῦτον· ἀπὸ γὰρ σταδίου καὶ	ταλάντου	καὶ ἀεὶ τοῦ μείζονος λάθοι
[10, 7]	καὶ τοῦτο τῶν ἐναντίων. Καὶ	τἆλλα	ἄρα πάντα σύνθετα τὰ μεταξύ·
[10, 4]	ἡ τελεία διαφορά ὥσπερ καὶ	τἆλλα	τῷ τέλος ἔχειν λέγεται τέλεια,
[10, 4]	μὲν οὐ ταὐτὸν ἀντίφασις καὶ	τἀναντία	δῆλον· ἡ δὲ στέρησις ἀντίφασίς
[10, 7]	καὶ τὰ κάτω πάντα, καὶ	τἀναντία	καὶ τὰ μεταξύ, ἐκ τῶν
[10, 1]	τοῦ οὐρανοῦ, πρὸς ἣν κρίνουσι	τὰς	ἄλλας, καὶ ἐν μουσικῇ δίεσις,
[10, 2]	ἓν γένος ἐνδέχεται εἶναι διὰ	τὰς	αὐτὰς αἰτίας δι' ἅσπερ οὐδὲ
[10, 4]	πολλά· τὰ γὰρ ἄλλα εἰς	ταῦτα	ἀνάγεται. ~Ἐπεὶ δὲ ἓν ἑνὶ
[10, 6]	ἐν ἀριθμοῖς ὡς μέτρον μετρητῷ·	ταῦτα	δὲ ὡς τὰ πρός τι,
[10, 7]	λευκοῦ καὶ μέλανός ἐστι μεταξύ,	ταῦτα	δεῖ ἔκ τε τοῦ γένους
[10, 1]	καὶ τὸ καθόλου, πάντα δὲ	ταῦτα	ἓν τῷ ἀδιαίρετον εἶναι τῶν
[10, 7]	διακριτικὸν καὶ συγκριτικόν, πρότεραι· ὥστε	ταῦτα	ἐναντία ἀλλήλοις πρότερα· ἀλλὰ μὴν
[10, 7]	ἐστὶ μεταξύ. Μεταξὺ μὲν γὰρ	ταῦτα	λέγομεν εἰς ὅσα μεταβάλλειν ἀνάγκη
[10, 4]	τὰ δ' ἄλλα ἐναντία κατὰ	ταῦτα	λεχθήσεται, τὰ μὲν τῷ ἔχειν
[10, 3]	πάντα γὰρ διαφέροντα φαίνεται καὶ	ταῦτα,	οὐ μόνον ἕτερα (ὄντα ἀλλὰ
[10, 1]	καὶ ἐν φωνῇ στοιχεῖον. καὶ	ταῦτα	πάντα ἕν τι οὕτως, οὐχ
[10, 7]	τὸ διακριτικὸν καὶ συγκριτικόν· ὥστε	ταῦτα	πρῶτα ζητητέον (ὅσα ἐναντία μὴ
[10, 5]	τίς ἐστιν ἡ ἀντίθεσις πρὸς	ταῦτα	τοῦ ἴσου; Οὔτε γὰρ θατέρῳ
[10, 4]	γὰρ αἱ μεταβολαὶ ἐσχάτων, ἐναντία	ταῦτα.	Φανερὸν δὲ καὶ διὰ τῆς
[10, 3]	ἑνότης. Ὅμοια δὲ ἐὰν μὴ	ταὐτὰ	ἁπλῶς ὄντα, μηδὲ κατὰ τὴν
[10, 8]	ὄντα ἐναντίωσιν ἔχειν ἄτομα ὄντα	ταὐτὰ	δὲ τῷ εἴδει ὅσα μὴ
[10, 3]	ἐν ἄλλοις ποῖα τῷ γένει	ταὐτὰ	ἢ ἕτερα. ~Ἐπεὶ δὲ διαφέρειν
[10, 3]	Τὰ δὲ ἐὰν πλείω ἔχῃ	ταὐτὰ	ἢ ἕτερα, ἢ ἁπλῶς ἢ
[10, 3]	τὴν (συγκειμένην, κατὰ τὸ εἶδος	ταὐτὰ	ᾖ, ὥσπερ τὸ μεῖζον τετράγωνον
[10, 10]	δ' ἄφθαρτος. Καίτοι τῷ εἴδει	ταὐτὰ	λέγεται εἶναι τὰ εἴδη τοῖς
[10, 3]	(ὥστ' ἐν ταὐτῷ γένει καὶ	ταὐτὰ	τῷ γένει. Διώρισται δ' ἐν
[10, 6]	γὰρ μέτρον τὸ δὲ μετρητόν,	ταύτῃ	ἀντίκειται, διὸ οὐ πᾶν ὃ
[10, 8]	ἄνθρωπος. Ἀνάγκη ἄρα τὴν διαφορὰν	ταύτην	ἑτερότητα τοῦ γένους εἶναι. Λέγω
[10, 4]	τις καὶ μεγίστη διαφορά, καὶ	ταύτην	(λέγω ἐναντίωσιν. Ὅτι δ' ἡ
[10, 3]	ᾧ διαφέρουσιν. Τοῦτο δὲ τὸ	ταὐτὸ	γένος ἢ εἶδος· πᾶν γὰρ
[10, 3]	Τὸ μὲν οὖν ἕτερον ἢ	ταὐτὸ	διὰ τοῦτο πᾶν πρὸς πᾶν
[10, 3]	μὲν ἄλλο ἀντικειμένως καὶ τὸ	ταὐτό,	διὸ ἅπαν πρὸς ἅπαν ἢ
[10, 3]	διὸ ἅπαν πρὸς ἅπαν ἢ	ταὐτὸ	ἢ ἄλλο· τὸ δ' ἐὰν
[10, 3]	διαιρέσει τῶν ἐναντίων διεγράψαμεν, τὸ	ταὐτὸ	καὶ ὅμοιον καὶ ἴσον, τοῦ
[10, 8]	γένος καλῶ ὃ ἄμφω ἓν	ταὐτὸ	λέγεται, μὴ κατὰ συμβεβηκὸς ἔχον
[10, 3]	μὴ ὄντων τὸ δὲ μὴ	ταὐτὸ	λέγεταἰ, ἐπὶ δὲ τῶν ὄντων
[10, 3]	(πᾶν γὰρ ἢ ἕτερον ἢ	ταὐτὸ	ὅ τι ἂν ᾖ ὄν·
[10, 2]	αὐτὸ τὸ ἕν· ὅτι δὲ	ταὐτὸ	σημαίνει πως τὸ ἓν καὶ
[10, 3]	τινὸς τινὶ διάφορον, ὥστε ἀνάγκη	ταὐτό	τι εἶναι ᾧ διαφέρουσιν. Τοῦτο
[10, 4]	ἐναντίων ἐνδέχεται, ὅτι μὲν οὐ	ταὐτὸν	ἀντίφασις καὶ τἀναντία δῆλον· ἡ
[10, 8]	πρὸς τὸ καλούμενον γένος οὔτε	ταὐτὸν	οὔτε ἕτερον τῷ εἴδει οὐθέν
[10, 3]	Τὸ μὲν οὖν ἕτερον καὶ	ταὐτὸν	οὕτως ἀντίκειται, διαφορὰ δὲ καὶ
[10, 3]	οὐ γὰρ (ἀντίφασίς ἐστι τοῦ	ταὐτοῦ,	διὸ οὐ λέγεται ἐπὶ τῶν
[10, 3]	καὶ ἄνισον. Λεγομένου δὲ τοῦ	ταὐτοῦ	πολλαχῶς, ἕνα μὲν τρόπον κατ'
[10, 8]	οὐδὲ πρὸς τὰ μὴ ἐν	ταὐτῷ	γένει, ἀλλὰ διοίσει τῷ γένει
[10, 8]	καὶ ὅτι τὰ ἐναντία ἐν	ταὐτῷ	γένει, δέδεικται· ἡ γὰρ ἐναντιότης
[10, 8]	ἐκείνων, εἴδει δὲ τῶν ἐν	ταὐτῷ	γένει. Ἐναντίωσιν γὰρ ἀνάγκη εἶναι
[10, 3]	συστοιχίᾳ τῆς κατηγορίας, (ὥστ' ἐν	ταὐτῷ	γένει καὶ ταὐτὰ τῷ γένει.
[10, 8]	εἶναι τῷ εἴδει, τὸ ἐν	ταὐτῷ	γένει ὄντα ἐναντίωσιν ἔχειν ἄτομα
[10, 8]	αὕτη δὲ ὑπάρχει τοῖς ἐν	ταὐτῷ	γένει οὖσι μόνοις. ~Ἀπορήσειε δ'
[10, 7]	οὖν τὰ μεταξὺ ἔν τε	ταὐτῷ	γένει πάντα καὶ μεταξὺ ἐναντίων
[10, 4]	αὕτη μεγίστἠ, καὶ τὰ ἐν	ταὐτῷ	γένει πλεῖστον διαφέροντα ἐναντία μεγίστη
[10, 7]	μικροῦ. Εἰ δ' ἐστὶν ἐν	ταὐτῷ	γένει τὰ μεταξύ, ὥσπερ δέδεικται,
[10, 1]	ἐν βάθει, ἐν βάρει, ἐν	τάχει	τὸ γὰρ βάρος καὶ τάχος
[10, 1]	τῇ ἁπλῇ κινήσει καὶ τῇ	ταχίστῃ	ὀλίγιστον γὰρ αὕτη ἔχει χρόνον·
[10, 1]	κίνησιν γὰρ ὁμαλὴν ὑποτίθενται καὶ	ταχίστην	τὴν τοῦ οὐρανοῦ, πρὸς ἣν
[10, 1]	ὑπεροχὴν κινήσεως· ἔστι γάρ τι	τάχος	καὶ τοῦ βραδέος καὶ βάρος
[10, 1]	τάχει τὸ γὰρ βάρος καὶ	τάχος	κοινὸν ἐν τοῖς ἐναντίοις· διττὸν
[10, 1]	τὸ ἔχον ὑπεροχὴν ῥοπῆς, καὶ	τάχος	τό τε ὁποσηνοῦν (κίνησιν ἔχον
[10, 8]	διάφορα καὶ μὴ γένει, (ἕτερά	τε	ἀλλήλων μάλιστα τελεία γὰρ ἡ
[10, 2]	ἑνός τινος ἐν ἅπασιν ὅ	τε	ἀριθμὸς τινῶν καὶ τὸ ἓν
[10, 4]	διαφέρει ἡ τέλειος (διαφορά τῶν	τε	γὰρ γένει διαφερόντων οὐκ ἔστιν
[10, 4]	ἐν ἑκάστῳ γένει τέλειον. Μέγιστόν	τε	γὰρ οὗ μὴ ἔστιν ὑπερβολή,
[10, 1]	ἀλλὰ μὴ κατὰ συμβεβηκός. Τό	τε	γὰρ συνεχὲς ἢ ἁπλῶς ἢ
[10, 4]	διαστήματος πλείω δυοῖν ἔσχατα, ὅλως	τε	εἰ ἔστιν ἡ ἐναντιότης διαφορά,
[10, 1]	οὐχ ὡσαύτως ληπτέον λέγεσθαι ποῖά	τε	ἓν λέγεται, καὶ τί ἐστι
[10, 8]	τί, ὥστε τοῦτο τὸ αὐτό	τε	καὶ γένος ἐπ' ἀμφοῖν διὸ
[10, 6]	δύο εἰ μὴ πρὸς ἕν	τε	καὶ τὸ ὀλίγον; Οὐθὲν γάρ
[10, 1]	ἑκάτερον αὐτῶν, οἷον βάρος τό	τε	ὁποσηνοῦν ἔχον ῥοπὴν καὶ τὸ
[10, 1]	ὑπεροχὴν ῥοπῆς, καὶ τάχος τό	τε	ὁποσηνοῦν (κίνησιν ἔχον καὶ τὸ
[10, 2]	καὶ τὸ ὄν, δῆλον τῷ	τε	παρακολουθεῖν ἰσαχῶς ταῖς κατηγορίαις καὶ
[10, 2]	αὐτοῦ τοῦ ἑνός, καθάπερ οἵ	τε	Πυθαγόρειοί φασι πρότερον καὶ Πλάτων
[10, 1]	οὖν τὸ ἓν τοσαυταχῶς, τό	τε	(συνεχὲς φύσει καὶ τὸ ὅλον,
[10, 7]	μὲν οὖν τὰ μεταξὺ ἔν	τε	ταὐτῷ γένει πάντα καὶ μεταξὺ
[10, 1]	αἰτίου εἰ δέοι λέγειν ἐπί	τε	τοῖς πράγμασι διορίζοντα καὶ τοῦ
[10, 7]	ἐστι μεταξύ, ταῦτα δεῖ ἔκ	τε	τοῦ γένους λέγεσθαι (ἔστι δὲ
[10, 1]	ἐν τοῖς ἄλλοις (λέγεται μέτρον	τε	ᾧ ἕκαστον πρώτῳ γιγνώσκεται, καὶ
[10, 9]	ἄνθρωπον, οὐδ' ἂν ὄνομα ἓν	τεθῇ.	Ὡς ὕλη γὰρ ὁ ἄνθρωπος,
[10, 8]	γένει, (ἕτερά τε ἀλλήλων μάλιστα	τελεία	γὰρ ἡ διαφορά καὶ ἅμα
[10, 4]	ἡ μία· ἐν οἷς ἡ	τελεία	διαφορὰ μεγίστη. Πρώτη δὲ ἐναντίωσις
[10, 4]	δυνατόν· τέλος γὰρ ἔχει ἡ	τελεία	διαφορά ὥσπερ καὶ τἆλλα τῷ
[10, 4]	ἡ στέρησις (ἀλλ' ἥτις ἂν	τελεία	ᾖ. τὰ δ' ἄλλα ἐναντία
[10, 8]	ἡ γὰρ ἐναντιότης ἦν διαφορὰ	τελεία,	ἡ δὲ διαφορὰ ἡ εἴδει
[10, 5]	δυνατόν· οὐ γὰρ ἂν εἴη	τελεία	μεταξύ τινος οὖσα, ἀλλὰ μᾶλλον
[10, 4]	τἆλλα τῷ τέλος ἔχειν λέγεται	τέλεια,	τοῦ δὲ τέλους οὐθὲν ἔξω·
[10, 4]	γε μέγιστον ἐν ἑκάστῳ γένει	τέλειον.	Μέγιστόν τε γὰρ οὗ μὴ
[10, 4]	τέλους, οὐδὲ προσδεῖται οὐδενὸς τὸ	τέλειον.	Ὅτι μὲν οὖν ἡ ἐναντιότης
[10, 4]	οὗ μὴ ἔστιν ὑπερβολή, καὶ	τέλειον	οὗ μὴ ἔστιν ἔξω λαβεῖν
[10, 4]	διαφορὰ δυοῖν, ὥστε καὶ ἡ	τέλειος.	Ἀνάγκη δὲ καὶ τοὺς ἄλλους
[10, 4]	Καὶ γὰρ πλεῖστον διαφέρει ἡ	τέλειος	(διαφορά τῶν τε γὰρ γένει
[10, 4]	οὖν ἡ ἐναντιότης ἐστὶ διαφορὰ	τέλειος,	ἐκ τούτων δῆλον· πολλαχῶς δὲ
[10, 4]	μεγίστη γὰρ διαφορὰ τούτων ἡ	τέλειος,	καὶ τὰ ἐν τῷ αὐτῷ
[10, 4]	λεγομένων τῶν ἐναντίων, ἀκολουθήσει τὸ	τελείως	οὕτως ὡς ἂν καὶ τὸ
[10, 4]	ἔστιν ἔξω λαβεῖν τι δυνατόν·	τέλος	γὰρ ἔχει ἡ τελεία διαφορά
[10, 4]	διαφορά ὥσπερ καὶ τἆλλα τῷ	τέλος	ἔχειν λέγεται τέλεια, τοῦ δὲ
[10, 4]	περιέχει, διὸ οὐδὲν ἔξω τοῦ	τέλους,	οὐδὲ προσδεῖται οὐδενὸς τὸ τέλειον.
[10, 4]	ἔχειν λέγεται τέλεια, τοῦ δὲ	τέλους	οὐθὲν ἔξω· ἔσχατον γὰρ ἐν
[10, 3]	καὶ τὰ ἴσα καὶ ἰσογώνια	τετράγωνα,	καίτοι πλείω· ἀλλ' ἐν τούτοις
[10, 3]	ταὐτὰ ᾖ, ὥσπερ τὸ μεῖζον	τετράγωνον	τῷ μικρῷ ὅμοιον, καὶ αἱ
[10, 3]	ἕν. Ἐπεὶ οὖν αἱ ἀντιθέσεις	τετραχῶς,	καὶ τούτων κατὰ στέρησιν λέγεται
[10, 1]	λεγομένου οἱ συγκεφαλαιούμενοι τρόποι εἰσὶ	τέτταρες	τῶν πρώτων καὶ καθ' αὑτὰ
[10, 1]	μέτρου. Καὶ δὴ καὶ κίνησιν	τῇ	ἁπλῇ κινήσει καὶ τῇ ταχίστῃ
[10, 1]	αὕτη ἔχει χρόνον· (διὸ ἐν	τῇ	ἀστρολογίᾳ τὸ τοιοῦτον ἓν ἀρχὴ
[10, 8]	ἐπ' ἀμφοῖν διὸ καὶ ἐν	τῇ	αὐτῇ συστοιχίᾳ πάντα τὰ ἐναντία
[10, 3]	γένος ἕτερα τὰ δ' ἐν	τῇ	αὐτῇ συστοιχίᾳ τῆς κατηγορίας, (ὥστ'
[10, 8]	ἐναντίωσιν ἄτομα ὄντα· ἐν γὰρ	τῇ	διαιρέσει καὶ (ἐν τοῖς μεταξὺ
[10, 3]	(μὲν ἑνός, ὥσπερ καὶ ἐν	τῇ	διαιρέσει τῶν ἐναντίων διεγράψαμεν, τὸ
[10, 1]	μᾶλλον ἐγγὺς τῷ ὀνόματί ἐστι,	τῇ	δυνάμει δ' ἐκεῖνα, ὥσπερ καὶ
[10, 1]	δὲ τὸ τῷ γνωστῷ καὶ	τῇ	ἐπιστήμῃ, ὥσθ' ἓν ἂν εἴη
[10, 10]	τὴν οὐσίαν ἄρα ἢ ἐν	τῇ	οὐσίᾳ ἀνάγκη ὑπάρχειν τὸ φθαρτὸν
[10, 1]	ταῖς γραμμαῖς χρῶνται ὡς ἀτόμῳ	τῇ	ποδιαίᾳ. Πανταχοῦ γὰρ τὸ μέτρον
[10, 2]	τῇ τί ἐστιν οὔτ' ἐν	τῇ	ποῖον, ἀλλ' ὁμοίως ἔχει ὥσπερ
[10, 1]	κίνησιν τῇ ἁπλῇ κινήσει καὶ	τῇ	ταχίστῃ ὀλίγιστον γὰρ αὕτη ἔχει
[10, 2]	ἐν (μηδεμιᾷ οἷον οὔτ' ἐν	τῇ	τί ἐστιν οὔτ' ἐν τῇ
[10, 4]	ἴσου. Εἰ δὴ αἱ γενέσεις	τῇ	ὕλῃ ἐκ τῶν ἐναντίων, γίγνονται
[10, 3]	σαυτῷ καὶ τῷ εἴδει καὶ	τῇ	ὕλῃ ἕν· ἔτι δ' ἐὰν
[10, 9]	κατὰ τὴν οὐσίαν ἀλλ' ἐν	τῇ	ὕλῃ καὶ τῷ σώματι, διὸ
[10, 9]	ἕτερος τῷ εἴδει; καίτοι σὺν	τῇ	ὕλῃ οἱ λόγοι αὐτῶν. Ἢ
[10, 9]	ὅσαι δ' ἐν τῷ συνειλημμένῳ	τῇ	ὕλῃ οὐ ποιοῦσιν. Διὸ ἀνθρώπου
[10, 8]	Ἡρακλειδῶν ἀλλ' ὡς τὸ (ἐν	τῇ	φύσει οὐδὲ πρὸς τὰ μὴ
[10, 1]	μέτρον τῶν πραγμάτων λέγομεν καὶ	τὴν	αἴσθησιν διὰ τὸ αὐτό, ὅτι
[10, 3]	τὸ πλῆθος τοῦ ἀδιαιρέτου διὰ	τὴν	αἴσθησιν. Ἔστι δὲ τοῦ (μὲν
[10, 1]	τὸ δ' εἰς ἀδιαίρετα πρὸς	τὴν	αἴσθησιν θετέον, ὥσπερ εἴρηται ἤδη·
[10, 1]	(ὥστε ἀφ' οὗ πρώτου κατὰ	τὴν	αἴσθησιν μὴ ἐνδέχεται, τοῦτο πάντες
[10, 1]	διέσεις δύο, αἱ μὴ κατὰ	τὴν	ἀκοὴν ἀλλ' ἐν τοῖς λόγοις,
[10, 4]	τοῖς ἐναντίοις καὶ τὰ ὑπὸ	τὴν	αὐτὴν δύναμιν πλεῖστον διαφέροντα καὶ
[10, 1]	διὸ τὸ τοῦ ἀριθμοῦ ἀκριβέστατον·	(τὴν	γὰρ μονάδα τιθέασι πάντῃ ἀδιαίρετον·
[10, 8]	γένει. Ἐναντίωσιν γὰρ ἀνάγκη εἶναι	τὴν	διαφορὰν οὗ διαφέρει εἴδει· αὕτη
[10, 8]	τὸ δ' ἄνθρωπος. Ἀνάγκη ἄρα	τὴν	διαφορὰν ταύτην ἑτερότητα τοῦ γένους
[10, 1]	δ' ἀριθμὸς πλῆθος μονάδων. Καὶ	τὴν	ἐπιστήμην δὲ μέτρον τῶν πραγμάτων
[10, 1]	τοιοῦτον ἓν ἀρχὴ καὶ μέτρον	τὴν	κίνησιν γὰρ ὁμαλὴν ὑποτίθενται καὶ
[10, 1]	εἶναι. Τοιοῦτον δὲ τῷ μίαν	τὴν	κίνησιν εἶναι καὶ ἀδιαίρετον τόπῳ
[10, 1]	τῷ ἀδιαίρετον εἶναι τῶν μὲν	τὴν	κίνησιν τῶν δὲ τὴν νόησιν
[10, 7]	οἷον ἀπὸ τῆς ὑπάτης ἐπὶ	τὴν	νήτην εἰ μεταβαίνοι τῷ ὀλιγίστῳ,
[10, 1]	μὲν τὴν κίνησιν τῶν δὲ	τὴν	νόησιν ἢ τὸν λόγον. (Δεῖ
[10, 3]	ταὐτὰ ἁπλῶς ὄντα, μηδὲ κατὰ	τὴν	οὐσίαν ἀδιάφορα τὴν (συγκειμένην, κατὰ
[10, 9]	μὲν πάθη, ἀλλ' οὐ κατὰ	τὴν	οὐσίαν ἀλλ' ἐν τῇ ὕλῃ
[10, 10]	ὑπάρχειν αὐτῷ τὸ φθαρτόν. Ἢ	τὴν	οὐσίαν ἄρα ἢ ἐν τῇ
[10, 2]	ἅσπερ οὐδὲ τὸ ὂν οὐδὲ	τὴν	οὐσίαν. Ἔτι δ' ὁμοίως ἐπὶ
[10, 2]	ἢ ᾗ ἕν. ~Κατὰ δὲ	τὴν	οὐσίαν καὶ τὴν φύσιν ζητητέον
[10, 3]	ἄμφω τὸ αὐτὸ λέγονται κατὰ	τὴν	οὐσίαν τὰ διάφορα. Τὰ δ'
[10, 1]	κινήσεως ἀρχὴν ἔχει τῆς πρώτης	τὴν	πρώτην, οἷον λέγω φορᾶς κυκλοφορίαν,
[10, 3]	μηδὲ κατὰ τὴν οὐσίαν ἀδιάφορα	τὴν	(συγκειμένην, κατὰ τὸ εἶδος ταὐτὰ
[10, 1]	γὰρ ὁμαλὴν ὑποτίθενται καὶ ταχίστην	τὴν	τοῦ οὐρανοῦ, πρὸς ἣν κρίνουσι
[10, 9]	καὶ κύκλος ξύλινος, οὐ διὰ	τὴν	ὕλην εἴδει διαφέρουσιν ἀλλ' ὅτι
[10, 2]	~Κατὰ δὲ τὴν οὐσίαν καὶ	τὴν	φύσιν ζητητέον ποτέρως (ἔχει, καθάπερ
[10, 9]	θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος ὄντος	τῆς	δὲ διαφορᾶς ἐναντιώσεως, οὐδὲ ζῷον
[10, 8]	αὕτη (δῆλον δὲ καὶ ἐκ	τῆς	ἐπαγωγῆς) πάντα (γὰρ διαιρεῖται τοῖς
[10, 3]	καλῶς τοῦτο ὑποτιθέμεθα, δῆλον ἐκ	τῆς	ἐπαγωγῆς· πάντα γὰρ διαφέροντα φαίνεται
[10, 4]	ταῦτα. Φανερὸν δὲ καὶ διὰ	τῆς	ἐπαγωγῆς. Πᾶσα γὰρ ἐναντίωσις ἔχει
[10, 4]	μεγίστη ἐστὶ διαφορά, δῆλον ἐκ	τῆς	ἐπαγωγῆς. Τὰ μὲν γὰρ γένει
[10, 3]	ἄλληλα, οἷον ὅσων ἄλλο σχῆμα	τῆς	κατηγορίας, (εἴδει δὲ ὧν τὸ
[10, 8]	αὐτῇ συστοιχίᾳ πάντα τὰ ἐναντία	τῆς	κατηγορίας ὅσα εἴδει διάφορα καὶ
[10, 3]	δ' ἐν τῇ αὐτῇ συστοιχίᾳ	τῆς	κατηγορίας, (ὥστ' ἐν ταὐτῷ γένει
[10, 4]	στερήσεώς τινος τοῦ εἴδους καὶ	τῆς	μορφῆς, δῆλον ὅτι ἡ μὲν
[10, 3]	δ' ἐὰν ὁ λόγος ὁ	τῆς	πρώτης οὐσίας εἷς ᾖ, (οἷον
[10, 1]	τι φύσει κινήσεως ἀρχὴν ἔχει	τῆς	πρώτης τὴν πρώτην, οἷον λέγω
[10, 4]	ἢ ἐκ τοῦ εἴδους καὶ	τῆς	τοῦ εἴδους ἕξεως ἢ ἐκ
[10, 9]	Καλλίας ἐστὶν ὁ λόγος μετὰ	τῆς	ὕλης· καὶ ὁ λευκὸς δὴ
[10, 7]	πρότερον τὸ μεταβάλλον οἷον ἀπὸ	τῆς	ὑπάτης ἐπὶ τὴν νήτην εἰ
[10, 6]	ἓν ἀριθμός ἐστιν, οἷον εἴ	τι	ἀδιαίρετόν ἐστιν. Ὁμοίως δὲ λεγομένη
[10, 6]	ἐπιστήμη πρὸς ἐπιστητόν, τῷ λέγεσθαί	τι	ἄλλο πρὸς αὐτό. (Τὸ δὲ
[10, 1]	αὑτὸ καὶ τὸ ἄπειρον ἤ	τι	ἄλλο τοιοῦτον̓ ἔστι δ' ὡς
[10, 5]	ἢ (ὠχρὸν εἶναι ἢ τοιοῦτόν	τι	ἄλλο. Ὥστε οὐκ ὀρθῶς ἐπιτιμῶσιν
[10, 3]	ἢ ἕτερον ἢ ταὐτὸ ὅ	τι	ἂν ᾖ ὄν· τὸ δὲ
[10, 6]	τὰ πολλὰ πολύ (εἰ μή	τι	ἄρα διαφέρει ἐν συνεχεῖ εὐορίστῷ)
[10, 1]	διὰ τὸ αὐτό, ὅτι γνωρίζομέν	τι	αὐταῖς, ἐπεὶ μετροῦνται μᾶλλον ἢ
[10, 7]	ἐν τῷ αὐτῷ γένει ἐστίν.	(Τί	γὰρ ἐπιστήμης καὶ ἐπιστητοῦ μεταξύ;
[10, 5]	Θατέρου μὲν δὴ οὐκ ἐνδέχεται	(τί	γὰρ μᾶλλον τοῦ μεγάλου ἢ
[10, 5]	θατέρῳ μόνῳ ἐναντίον οὔτ' ἀμφοῖν·	τί	γὰρ μᾶλλον τῷ μείζονι ἢ
[10, 9]	ἢ ἔστιν ὡς ποιεῖ; Διὰ	τί	γὰρ ὁδὶ ὁ ἵππος τουδὶ
[10, 6]	ὥστε τὸ ἓν ὀλίγον. Πρὸς	τί	γὰρ πολλὰ τὰ δύο εἰ
[10, 7]	τῶν ἐναντίων. Ἢ γὰρ ἔσται	τι	γένος αὐτῶν ἢ οὐθέν. Καὶ
[10, 9]	~Ἀπορήσειε δ' ἄν τις διὰ	τί	γυνὴ ἀνδρὸς οὐκ εἴδει διαφέρει,
[10, 6]	μὴ καθ' αὑτὰ τῶν πρός	τι.	Διῄρηται δ' (ἡμῖν ἐν ἄλλοις
[10, 4]	οὗ μὴ ἔστιν ἔξω λαβεῖν	τι	δυνατόν· τέλος γὰρ ἔχει ἡ
[10, 3]	τινὶ διάφορον, ὥστε ἀνάγκη ταὐτό	τι	εἶναι ᾧ διαφέρουσιν. Τοῦτο δὲ
[10, 6]	ἔσται. Ὥστε τὸ ἓν πλῆθός	τι,	εἴπερ καὶ ὀλίγον· τοῦτο δ'
[10, 1]	τοδὶ συμβεβηκέναι αὐτῷ, ὅτι ἐστί	τι	ἐκ τούτου ὡς πρώτου ἐνυπάρχοντος.
[10, 2]	ἀριθμὸς τινῶν καὶ τὸ ἓν	τὶ	ἕν, ἀλλ' οὐχὶ τοῦτο αὐτὸ
[10, 2]	καὶ τὸ ἓν ἦν ἄν	τι	ἕν, οἷον τὸ λευκόν. Ὁμοίως
[10, 6]	ἀλλ' ὥσπερ εἴρηται τῶν πρός	τι	ἔνια· ᾗ γὰρ μέτρον τὸ
[10, 6]	συνεχεῖ εὐορίστῷ) τὸ ὀλίγον πλῆθός	τι	ἔσται. Ὥστε τὸ ἓν πλῆθός
[10, 1]	ποῖά τε ἓν λέγεται, καὶ	τί	ἐστι τὸ ἑνὶ εἶναι καὶ
[10, 2]	(μηδεμιᾷ οἷον οὔτ' ἐν τῇ	τί	ἐστιν οὔτ' ἐν τῇ ποῖον,
[10, 8]	δ' ἕτερον τῷ εἴδει τινὸς	τὶ	ἕτερόν ἐστι, καὶ δεῖ τοῦτο
[10, 1]	Πανταχοῦ γὰρ τὸ μέτρον ἕν	τι	ζητοῦσι καὶ ἀδιαίρετον. Τοῦτο δὲ
[10, 6]	πλῆθος ἔχον ὑπεροχὴν ἢ πρός	τι	ἢ ἁπλῶς οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ
[10, 2]	οὐδὲ τὸ εἶναι παρὰ τὸ	τί	ἢ ποῖον ἢ πόσον καὶ
[10, 9]	σχεδὸν ἡ αὐτὴ καὶ διὰ	(τί	ἡ μὲν ποιεῖ τῷ εἴδει
[10, 1]	τούτοις μέτρον καὶ ἀρχὴ ἕν	τι	καὶ ἀδιαίρετον, ἐπεὶ καὶ ἐν
[10, 1]	μείζονος λάθοι ἂν καὶ προστεθέν	τι	καὶ ἀφαιρεθὲν μᾶλλον ἢ ἀπὸ
[10, 5]	συναπόφασίς ἐστιν ὧν ἔστι μεταξύ	τι	καὶ διάστημά τι πέφυκεν εἶναι·
[10, 1]	κατὰ τὸ ὄνομα ἀφορίζοντι (μέτρον	τι,	καὶ κυριώτατα τοῦ ποσοῦ, εἶτα
[10, 6]	ὑπεροχὴν ἢ ἁπλῶς ἢ πρός	τι	καὶ τὸ ὀλίγον ὡσαύτως πλῆθος
[10, 1]	εἶναι, ἀλλ' ὡς μὲν πρᾶγμά	τι	καὶ φύσις τὸ πῦρ στοιχεῖον,
[10, 1]	Οὐθὲν δὴ λέγοντες περιττὸν φαίνονταί	τι	λέγειν. Ὅτι μὲν οὖν τὸ
[10, 3]	ἢ διῃρημένον ἢ διαιρετὸν πλῆθός	τι	λέγεται, τὸ δὲ ἀδιαίρετον ἢ
[10, 3]	ἀντίφασις οὔτε ὡς τὰ πρός	τι	λεγόμενα. Λέγεται δὲ ἐκ τοῦ
[10, 9]	ἄρρεν γίγνεται παθόν τι πάθος.	Τί	μὲν οὖν ἐστὶ τὸ τῷ
[10, 7]	δὲ τῶν ἐναντίων ἐνδέχεται εἶναί	τι	μεταξὺ καὶ ἐνίων ἔστιν, ἀνάγκη
[10, 5]	ἀλλὰ μᾶλλον (ἔχει ἀεὶ ἑαυτῆς	τι	μεταξύ. Λείπεται δὴ ἢ ὡς
[10, 7]	ἐναντία ἐστίν. Τῶν δὲ πρός	τι	ὅσα μὴ ἐναντία, οὐκ ἔχει
[10, 6]	ταῦτα δὲ ὡς τὰ πρός	τι,	ὅσα μὴ καθ' αὑτὰ τῶν
[10, 2]	καὶ τὸ ἓν ἦν ἄν	τι	οὗ ἡ οὐσία οὐ τὸ
[10, 4]	τοῦ ἐσχάτου ἐσχατώτερον εἴη ἄν	τι,	οὔτε τοῦ ἑνὸς διαστήματος πλείω
[10, 1]	στοιχεῖον. καὶ ταῦτα πάντα ἕν	τι	οὕτως, οὐχ ὡς κοινόν τι
[10, 9]	θῆλυ ἢ ἄρρεν γίγνεται παθόν	τι	πάθος. Τί μὲν οὖν ἐστὶ
[10, 2]	αὐτὸ τοῦτο οὐσίαν ὡς ἕν	τι	παρὰ τὰ πολλὰ δυνατὸν εἶναι
[10, 5]	ἔστι μεταξύ τι καὶ διάστημά	τι	πέφυκεν εἶναι· (τῶν δ' οὐκ
[10, 7]	δὲ λοιπῶν τὰ μὲν πρός	τι	τὰ δὲ στέρησις τὰ δὲ
[10, 9]	εἴδει ἕτερον (εἶναι, καὶ διὰ	τί	τὰ μὲν διαφέρει εἴδει τὰ
[10, 6]	ὅτι διχῶς λέγεται τὰ πρός	τι,	τὰ μὲν ὡς ἐναντία, τὰ
[10, 1]	τὸ ὑπεροχὴν κινήσεως· ἔστι γάρ	τι	τάχος καὶ τοῦ βραδέος καὶ
[10, 2]	καὶ τῷ μὴ προσκατηγορεῖσθαι ἕτερόν	τι	τὸ εἷς ἄνθρωπος τοῦ ἄνθρωπος
[10, 2]	καθάπερ ἐν τοῖς διαπορήμασιν ἐπήλθομεν	τί	τὸ ἕν ἐστι καὶ πῶς
[10, 2]	δῆλον ὅτι καὶ ὅλως ζητητέον	τί	τὸ ἕν, ὥσπερ καὶ τί
[10, 1]	τι οὕτως, οὐχ ὡς κοινόν	τι	τὸ ἓν ἀλλ' ὥσπερ εἴρηται.
[10, 2]	ἐπείπερ ἐν τοῖς ποιοῖς ἐστί	τι	τὸ ἓν καί τις φύσις,
[10, 2]	τί τὸ ἕν, ὥσπερ καὶ	τί	τὸ ὄν, ὡς οὐχ ἱκανὸν
[10, 4]	καὶ ἐναντιότης καὶ τὰ πρός	τι,	(τούτων δὲ πρῶτον ἀντίφασις, ἀντιφάσεως
[10, 7]	ἔσται οὕτως ὥστ' εἶναι πρότερόν	τι	τῶν ἐναντίων, αἱ διαφοραὶ πρότεραι
[10, 1]	καὶ χρόνῳ, ὥστε φανερόν, εἴ	τι	φύσει κινήσεως ἀρχὴν ἔχει τῆς
[10, 1]	καὶ εἶδος, μάλιστα δ' εἴ	τι	φύσει τοιοῦτον καὶ μὴ βίᾳ,
[10, 6]	ἀδιαίρετον, τὸ δ' ὡς πρός	τι	ὥσπερ ἡ ἐπιστήμη ἐπιστητῷ, ἐὰν
[10, 7]	Ἐκ δὲ τῶν ἐναντίων γίγνεταί	τι,	ὥστ' ἔσται μεταβολὴ εἰς τοῦτο
[10, 8]	διαφορὰ ἡ εἴδει πᾶσα τινὸς	τί,	ὥστε τοῦτο τὸ αὐτό τε
[10, 1]	ἀριθμοῦ ἀκριβέστατον· (τὴν γὰρ μονάδα	τιθέασι	πάντῃ ἀδιαίρετον· ἐν δὲ τοῖς
[10, 6]	μὴ πᾶν ἐπιστήμην, ὅτι τρόπον	τινὰ	ἡ ἐπιστήμη μετρεῖται τῷ ἐπιστητῷ.
[10, 1]	μᾶλλον τὸ ὅλον καὶ ἔχον	τινὰ	μορφὴν καὶ εἶδος, μάλιστα δ'
[10, 10]	εἶναι εἴδη τοιαῦτα οἷα λέγουσί	τινες·	ἔσται γὰρ καὶ ἄνθρωπος ὁ
[10, 2]	Ὥστε οὔτε τὰ γένη φύσεις	τινὲς	καὶ οὐσίαι χωρισταὶ τῶν ἄλλων
[10, 6]	οὐ διὰ τὸ ἕν, ὥσπερ	τινές	φασιν, ἀλλὰ διὰ τὰ δύο.
[10, 3]	ὄν· τὸ δὲ διάφορον τινὸς	τινὶ	διάφορον, ὥστε ἀνάγκη ταὐτό τι
[10, 1]	ἑνὶ εἶναι ὁτὲ μὲν τούτων	τινὶ	ἔσται, ὁτὲ δὲ ἄλλῳ ὃ
[10, 3]	οὗ ἕτερον οὐκ ἀνάγκη εἶναι	τινὶ	ἕτερον· (πᾶν γὰρ ἢ ἕτερον
[10, 4]	τινι, οἷον ἂν ἐν ἡλικίᾳ	τινὶ	ἢ τῷ κυρίῳ, ἢ πάντῃ·
[10, 4]	ἐὰν ἢ ποτὲ ἢ ἔν	τινι,	οἷον ἂν ἐν ἡλικίᾳ τινὶ
[10, 2]	κινήσει ἀριθμῶν ὄντων καὶ ἑνός	τινος	ἐν ἅπασιν ὅ τε ἀριθμὸς
[10, 4]	οὐκ ἔστι μεταξύ, στερήσεως δέ	τινος	ἔστιν· ἴσον (μὲν γὰρ ἢ
[10, 5]	τοῦ κακοῦ, ὡς πάντων ἐσομένου	τινὸς	μεταξύ. Οὐκ ἀνάγκη (δὲ τοῦτο
[10, 6]	(Τὸ δὲ ἓν ἔλαττον εἶναι	τινός,	οἷον τοῖν δυοῖν, οὐδὲν κωλύει·
[10, 5]	γὰρ ἂν εἴη τελεία μεταξύ	τινος	οὖσα, ἀλλὰ μᾶλλον (ἔχει ἀεὶ
[10, 2]	αὐτοῦ λαβεῖν, πότερον ὡς οὐσίας	τινὸς	οὔσης αὐτοῦ τοῦ ἑνός, καθάπερ
[10, 7]	ἐναντία μὴ ἐν γένει, ἐκ	τίνος	τὰ μεταξὺ αὐτῶν (ἀνάγκη γὰρ
[10, 8]	~(Τὸ δ' ἕτερον τῷ εἴδει	τινὸς	τὶ ἕτερόν ἐστι, καὶ δεῖ
[10, 8]	δὲ διαφορὰ ἡ εἴδει πᾶσα	τινὸς	τί, ὥστε τοῦτο τὸ αὐτό
[10, 3]	ᾖ ὄν· τὸ δὲ διάφορον	τινὸς	τινὶ διάφορον, ὥστε ἀνάγκη ταὐτό
[10, 4]	εἴδους ἕξεως ἢ ἐκ στερήσεώς	τινος	τοῦ εἴδους καὶ τῆς μορφῆς,
[10, 7]	τὸ χρῶμα καὶ ἐκ διαφορῶν	τινῶν·	αὗται δὲ οὐκ ἔσονται τὰ
[10, 2]	ἀριθμός τις τὰ ὄντα, ἀλλὰ	τίνων;	Δῆλον δὴ ὅτι χρωμάτων, καὶ
[10, 7]	γε τὰ μεταξύ ἐστιν ἀντικειμένων	τινῶν·	ἐκ τούτων γὰρ μόνων καθ'
[10, 2]	ἐν ἅπασιν ὅ τε ἀριθμὸς	τινῶν	καὶ τὸ ἓν τὶ ἕν,
[10, 1]	ἐστι τὸ ἑνὶ εἶναι καὶ	τίς	αὐτοῦ λόγος. Λέγεται μὲν γὰρ
[10, 9]	οὖσι μόνοις. ~Ἀπορήσειε δ' ἄν	τις	διὰ τί γυνὴ ἀνδρὸς οὐκ
[10, 6]	καὶ τῶν πολλῶν ἀπορήσειεν ἄν	τις.	Εἰ γὰρ τὰ πολλὰ τῷ
[10, 6]	ἓν ἢ πολλά, ὥσπερ εἴ	τις	εἴποι ἓν καὶ ἕνα ἢ
[10, 4]	δῆλον· ἡ δὲ στέρησις ἀντίφασίς	τίς	ἐστιν· ἢ γὰρ τὸ ἀδύνατον
[10, 5]	μεῖζον (ἢ ἔλαττον ἢ ἴσον,	τίς	ἐστιν ἡ ἀντίθεσις πρὸς ταῦτα
[10, 4]	ὥστ' ἐστὶν ἡ στέρησις ἀντίφασίς	τις	ἢ ἀδυναμία διορισθεῖσα ἢ συνειλημμένη
[10, 4]	διαφέροντα πλεῖον καὶ ἔλαττον, ἔστι	τις	καὶ μεγίστη διαφορά, καὶ ταύτην
[10, 3]	διάφορα, καὶ ἡ ἐναντίωσις διαφορά	τις.	Ὅτι δὲ καλῶς τοῦτο ὑποτιθέμεθα,
[10, 5]	ἓν ἑνὶ ἐναντίον, ἀπορήσειεν ἄν	τις	πῶς ἀντίκειται τὸ ἓν καὶ
[10, 2]	ἦν χρώματα, ἦν ἂν ἀριθμός	τις	τὰ ὄντα, ἀλλὰ τίνων; Δῆλον
[10, 1]	ἓν τούτων, ᾧ (ἂν ὑπάρχῃ	τις	τούτων τῶν τρόπων· τὸ δὲ
[10, 2]	φύσεως· ἐκείνων γὰρ ὁ μέν	τις	φιλίαν εἶναί φησι τὸ ἓν
[10, 2]	ἓν ἐν (ἅπαντι γένει ἐστί	τις	φύσις, καὶ οὐδενὸς τοῦτό γ'
[10, 2]	Πλάτων ὕστερον, ἢ μᾶλλον ὑπόκειταί	τις	φύσις καὶ (πῶς) δεῖ γνωριμωτέρως
[10, 2]	ἐστί τι τὸ ἓν καί	τις	φύσις, ὁμοίως δὲ καὶ ἐν
[10, 10]	λέγεται εἶναι τὰ εἴδη τοῖς	τισὶ	καὶ οὐχ ὁμώνυμα· τὰ δὲ
[10, 3]	τὸ ἕν, ἐκ τοῦ διαιρετοῦ	τὸ	ἀδιαίρετον, διὰ τὸ μᾶλλον αἰσθητὸν
[10, 3]	εἶναι καὶ τὸ διαιρετὸν ἢ	τὸ	ἀδιαίρετον, ὥστε τῷ λόγῳ πρότερον
[10, 1]	διὸ καὶ τὸ ἑνὶ εἶναι	τὸ	ἀδιαιρέτῳ ἐστὶν εἶναι, ὅπερ τόδε
[10, 4]	ἀντίφασίς τίς ἐστιν· ἢ γὰρ	τὸ	ἀδύνατον ὅλως ἔχειν, (ἢ ὃ
[10, 1]	συνδέσμῳ, ἀλλὰ ἔχει ἐν αὑτῷ	τὸ	(αἴτιον αὐτῷ τοῦ συνεχὲς εἶναι.
[10, 5]	ἡ ἀπορία βοηθεῖ τοῖς φάσκουσι	τὸ	ἄνισον δυάδα εἶναἰ, ἀλλὰ συμβαίνει
[10, 5]	ἔσται ἢ ἑνί. Εἰ δὲ	τὸ	ἄνισον σημαίνει τὸ αὐτὸ ἅμα
[10, 3]	ὅτι καὶ τὸ ἕτερον καὶ	τὸ	ἀνόμοιον πολλαχῶς λέγεται. Καὶ (τὸ
[10, 6]	μετρητὸς ἑνὶ ἕκαστος, καὶ ὡς	τὸ	ἀντικείμενον τῷ ἑνί, οὐ τῷ
[10, 2]	ὁ δ' ἀέρα ὁ δὲ	τὸ	ἄπειρον. Εἰ δὴ μηδὲν τῶν
[10, 1]	δ' ἴσως καθ' αὑτὸ καὶ	τὸ	ἄπειρον ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον̓
[10, 1]	ζητοῦσι καὶ ἀδιαίρετον. Τοῦτο δὲ	(τὸ	ἁπλοῦν ἢ τῷ ποιῷ ἢ
[10, 9]	ζῷον καὶ τὸ θῆλυ καὶ	τὸ	ἄρρεν ὑπάρχει. Ἔστι δ' ἡ
[10, 5]	Εἰ δὲ τὸ ἄνισον σημαίνει	τὸ	αὐτὸ ἅμα ἀμφοῖν, εἴη μὲν
[10, 3]	τῆς κατηγορίας, (εἴδει δὲ ὧν	τὸ	αὐτὸ γένος λέγεται δὲ γένος
[10, 3]	ἁπλῶς οὔ. Τὰ δὲ ἐὰν	τὸ	αὐτὸ εἶδος ἔχοντα, ἐν οἷς
[10, 10]	ἐστὶν οἷς ὑπάρχει· ἢ ἔσται	τὸ	αὐτὸ καὶ ἓν φθαρτὸν (καὶ
[10, 3]	λέγεται δὲ γένος ὃ ἄμφω	τὸ	αὐτὸ λέγονται κατὰ τὴν οὐσίαν
[10, 1]	λέγομεν καὶ τὴν αἴσθησιν διὰ	τὸ	αὐτό, ὅτι γνωρίζομέν τι αὐταῖς,
[10, 3]	ἧττον. Τὰ δὲ ἐὰν ᾖ	τὸ	αὐτὸ πάθος καὶ ἓν (τῷ
[10, 1]	δ' ὡς οὔ· οὐ γὰρ	τὸ	αὐτὸ πυρὶ καὶ στοιχείῳ εἶναι,
[10, 9]	ὕλῃ καὶ τῷ σώματι, διὸ	τὸ	αὐτὸ σπέρμα θῆλυ ἢ ἄρρεν
[10, 8]	πᾶσα τινὸς τί, ὥστε τοῦτο	τὸ	αὐτό τε καὶ γένος ἐπ'
[10, 10]	εἴδει, τὸ δὲ φθαρτὸν καὶ	τὸ	ἄφθαρτον ἐναντία (στέρησις γὰρ ἀδυναμία
[10, 10]	τῷ γένει τὸ φθαρτὸν καὶ	τὸ	ἄφθαρτον. Νῦν μὲν οὖν ἐπ'
[10, 10]	ἐστὶ καὶ τὸ φθαρτὸν καὶ	τὸ	ἄφθαρτον· (οὐδὲν γάρ ἐστι φθαρτὸν
[10, 10]	ὥσπερ οὐδὲ λευκὸν καὶ μέλαν	τὸ	γὰρ αὐτὸ ἐνδέχεται εἶναι, καὶ
[10, 1]	βάθει, ἐν βάρει, ἐν τάχει	τὸ	γὰρ βάρος καὶ τάχος κοινὸν
[10, 6]	ἁπλῶς ἀντίκειται, (συμβαίνει ἔνια ἀδύνατα.	Τὸ	γὰρ ἓν ὀλίγον ἢ ὀλίγα
[10, 2]	δῆλον ὡς οὐδὲ τὸ ἕν·	τὸ	γὰρ ὂν καὶ τὸ ἓν
[10, 8]	εἶναι τὰ ἕτερα τῷ εἴδει·	τὸ	γὰρ τοιοῦτο γένος καλῶ ὃ
[10, 7]	ἄρα πάντα σύνθετα τὰ μεταξύ·	τὸ	γὰρ τοῦ μὲν μᾶλλον τοῦ
[10, 4]	τὸ τῶν ἐναντίων. Ἀλλὰ μὴν	τό	γε μέγιστον ἐν ἑκάστῳ γένει
[10, 3]	ἕτερα (ὄντα ἀλλὰ τὰ μὲν	τὸ	γένος ἕτερα τὰ δ' ἐν
[10, 6]	μὲν (ὥσπερ εἴρηται, ὅτι διαιρετὸν	τὸ	δ' ἀδιαίρετον, τὸ δ' ὡς
[10, 8]	τοιονδί, οἷον τὸ μὲν ἵππος	τὸ	δ' ἄνθρωπος. Ἀνάγκη ἄρα τὴν
[10, 10]	ὃ πρῶτον τὸ μὲν φθαρτὸν	τὸ	δ' ἄφθαρτον, (ἔχει ἀντίθεσιν, ὥστε
[10, 4]	γὰρ ἐὰν μόνον ᾖ ἐστερημένον,	τὸ	δ' ἐὰν ἢ ποτὲ ἢ
[10, 3]	κατ' ἀριθμὸν λέγομεν ἐνίοτε αὐτό,	τὸ	δ' ἐὰν καὶ λόγῳ καὶ
[10, 3]	ἅπαν ἢ ταὐτὸ ἢ ἄλλο·	τὸ	δ' ἐὰν μὴ καὶ ἡ
[10, 1]	μονάς, ἀλλὰ τὸ μὲν πάντῃ,	τὸ	δ' εἰς ἀδιαίρετα πρὸς τὴν
[10, 6]	ἐπιστήμη ἐπιστητῷ, ἐὰν ᾖ ἀριθμὸς	τὸ	δ' ἓν μέτρον. ~Ἐπεὶ δὲ
[10, 8]	ἐκ τῶν ἐναντίων πάντα, δῆλον.	~(Τὸ	δ' ἕτερον τῷ εἴδει τινὸς
[10, 9]	ἐπειδή ἐστι τὸ μὲν λόγος	τὸ	δ' ὕλη, (ὅσαι μὲν ἐν
[10, 6]	ὅτι διαιρετὸν τὸ δ' ἀδιαίρετον,	τὸ	δ' ὡς πρός τι ὥσπερ
[10, 3]	ἢ διαιρετὸν πλῆθός τι λέγεται,	τὸ	δὲ ἀδιαίρετον ἢ μὴ διῃρημένον
[10, 1]	ᾖ ἀδιαίρετον κατὰ τὸ ποσόν,	τὸ	δὲ ἂν κατὰ τὸ ποιόν·
[10, 8]	ζῷον, οἷον τὸ μὲν ἵππον	τὸ	δὲ ἄνθρωπον, διὸ τοῦτο τὸ
[10, 9]	ὅμως ἂν ἦν εἴδει ἕτερα.	Τὸ	δὲ ἄρρεν καὶ θῆλυ τοῦ
[10, 8]	ἡ γὰρ ὕλη ἀποφάσει δηλοῦται,	τὸ	δὲ γένος ὕλη οὗ λέγεται
[10, 3]	ὅ τι ἂν ᾖ ὄν·	τὸ	δὲ διάφορον τινὸς τινὶ διάφορον,
[10, 6]	λέγεσθαί τι ἄλλο πρὸς αὐτό.	(Τὸ	δὲ ἓν ἔλαττον εἶναι τινός,
[10, 1]	ὑπάρχῃ τις τούτων τῶν τρόπων·	τὸ	δὲ ἑνὶ εἶναι ὁτὲ μὲν
[10, 6]	ἐπιστήμην μὲν πᾶσαν ἐπιστητὸν εἶναι	τὸ	δὲ ἐπιστητὸν μὴ πᾶν ἐπιστήμην,
[10, 6]	ἂν μέτρον ἡ ἐπιστήμη εἶναι	τὸ	δὲ ἐπιστητὸν (τὸ μετρούμενον, συμβαίνει
[10, 2]	καὶ τοῦ μέλανος φαίνεται γιγνόμενα,	τὸ	δὲ μέλαν στέρησις λευκοῦ ὥσπερ
[10, 6]	τι ἔνια· ᾗ γὰρ μέτρον	τὸ	δὲ μετρητόν, ταύτῃ ἀντίκειται, διὸ
[10, 3]	λέγεται ἐπὶ τῶν μὴ ὄντων	τὸ	δὲ μὴ ταὐτὸ λέγεταἰ, ἐπὶ
[10, 1]	καὶ φύσις τὸ πῦρ στοιχεῖον,	τὸ	δὲ ὄνομα σημαίνει τὸ τοδὶ
[10, 6]	γάρ, εἰ ἔλαττον, καὶ ὀλίγον.	Τὸ	δὲ πλῆθος οἷον γένος ἐστὶ
[10, 6]	ἡ ἐπιστήμη μετρεῖται τῷ ἐπιστητῷ.	Τὸ	δὲ πλῆθος οὔτε τῷ ὀλίγῳ
[10, 7]	δὲ τὸ μὲν διακριτικὸν χρῶμα	τὸ	δὲ συγκριτικὸν χρῶμα, αὗται αἱ
[10, 8]	αὑτὰ τὸ μὲν τοιονδὶ ζῷον	τὸ	δὲ τοιονδί, οἷον τὸ μὲν
[10, 3]	σὺ καὶ ὁ πλησίον ἕτερος·	τὸ	δὲ τρίτον ὡς τὰ ἐν
[10, 4]	τῶν ἐναντίων εἰσὶν ὡς ἐσχάτων,	τὸ	δὲ τῶν ἐσχάτων διάστημα μέγιστον,
[10, 10]	τὰ ἐναντία ἕτερα τῷ εἴδει,	τὸ	δὲ φθαρτὸν καὶ τὸ ἄφθαρτον
[10, 10]	γὰρ συμβεβηκὸς ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν,	τὸ	δὲ φθαρτὸν τῶν ἐξ ἀνάγκης
[10, 6]	ὀλίγον ὡσαύτως πλῆθος ἔχον ἔλλειψιν,	τὸ	δὲ ὡς ἀριθμός, ὃ καὶ
[10, 5]	ἑκάτερον καὶ οὐκ ἔστιν ἓν	τὸ	δεκτικόν, ἀλλὰ μᾶλλον τὸ μήτε
[10, 3]	αἰσθητὸν τὸ πλῆθος εἶναι καὶ	τὸ	διαιρετὸν ἢ τὸ ἀδιαίρετον, ὥστε
[10, 7]	συγκριτικὸν χρῶμα, αὗται αἱ διαφοραί,	(τὸ	διακριτικὸν καὶ συγκριτικόν, πρότεραι· ὥστε
[10, 7]	ἔσονται, αἱ πρῶται δὲ διαφοραὶ	τὸ	διακριτικὸν καὶ συγκριτικόν· ὥστε ταῦτα
[10, 3]	γένος ἢ εἶδος· πᾶν γὰρ	τὸ	διαφέρον διαφέρει ἢ γένει ἢ
[10, 6]	Ἐτι τὰ δύο πολλά, εἴπερ	τὸ	διπλάσιον πολλαπλάσιον λέγεται δὲ κατὰ
[10, 3]	ὅμοιά φασιν εἶναι ὅτι ἓν	τὸ	εἶδος αὐτῶν. Τὰ δὲ ἐὰν
[10, 1]	κατὰ τὸ ποσὸν ἢ κατὰ	τὸ	εἶδος. Καὶ διὰ τοῦτο τὸ
[10, 3]	οὐσίαν ἀδιάφορα τὴν (συγκειμένην, κατὰ	τὸ	εἶδος ταὐτὰ ᾖ, ὥσπερ τὸ
[10, 2]	ἄνθρωπος τοῦ ἄνθρωπος ὥσπερ οὐδὲ	τὸ	εἶναι παρὰ τὸ τί ἢ
[10, 2]	τῷ μὴ προσκατηγορεῖσθαι ἕτερόν τι	τὸ	εἷς ἄνθρωπος τοῦ ἄνθρωπος ὥσπερ
[10, 2]	τῷ εἶναι> τὸ ἑνὶ εἶναι	τὸ	ἑκάστῳ εἶναι. ~Ἀντίκειται δὲ τὸ
[10, 8]	τὸ ἑτέροις εἶναι τῷ εἴδει,	τὸ	ἐν ταὐτῷ γένει ὄντα ἐναντίωσιν
[10, 8]	τὸ τῶν Ἡρακλειδῶν ἀλλ' ὡς	τὸ	(ἐν τῇ φύσει οὐδὲ πρὸς
[10, 3]	ἐκ τοῦ ἐναντίου καὶ δηλοῦται	τὸ	ἕν, ἐκ τοῦ διαιρετοῦ τὸ
[10, 2]	ἐν τοῖς διαπορήμασιν ἐπήλθομεν τί	τὸ	ἕν ἐστι καὶ πῶς δεῖ
[10, 1]	πάντα. Οὕτω δὴ πάντων μέτρον	τὸ	ἕν, ὅτι γνωρίζομεν ἐξ ὧν
[10, 2]	ἐν οὐσίᾳ οὐσίαν μίαν αὐτὸ	τὸ	ἕν· ὅτι δὲ ταὐτὸ σημαίνει
[10, 2]	χρώμασι χρῶμα ἓν ζητητέον αὐτὸ	τὸ	ἕν, οὕτω καὶ ἐν οὐσίᾳ
[10, 2]	κατηγόρημα (μόνον, δῆλον ὡς οὐδὲ	τὸ	ἕν· τὸ γὰρ ὂν καὶ
[10, 2]	τοῦτό γ' αὐτὸ ἡ φύσις	τὸ	ἕν, φανερόν, ἀλλ' ὥσπερ ἐν
[10, 2]	ὅτι καὶ ὅλως ζητητέον τί	τὸ	ἕν, ὥσπερ καὶ τί τὸ
[10, 6]	ἐπεὶ τὸ ὀλίγον οὐ διὰ	τὸ	ἕν, ὥσπερ τινές φασιν, ἀλλὰ
[10, 2]	δ' ἰσαχῶς τὸ ὂν καὶ	τὸ	ἕν· ὥστ' ἐπείπερ ἐν τοῖς
[10, 1]	τὸ εἶδος. Καὶ διὰ τοῦτο	τὸ	ἓν ἀδιαίρετον, ὅτι τὸ πρῶτον
[10, 1]	οὕτως, οὐχ ὡς κοινόν τι	τὸ	ἓν ἀλλ' ὥσπερ εἴρηται. Οὐκ
[10, 2]	τι οὗ ἡ οὐσία οὐ	τὸ	ἓν ἀλλὰ δίεσις. (Ὁμοίως δὲ
[10, 1]	γιγνώσκεται, τοῦτο αὐτὸ ἕν· διὸ	τὸ	ἓν ἀριθμοῦ ἀρχὴ ᾗ ἀριθμός.
[10, 2]	χωρισταὶ τῶν ἄλλων εἰσίν, οὔτε	τὸ	ἓν γένος ἐνδέχεται εἶναι διὰ
[10, 2]	ἐπὶ πάντων. Ὅτι μὲν οὖν	τὸ	ἓν ἐν (ἅπαντι γένει ἐστί
[10, 1]	κατὰ τὸ ποιόν· διόπερ ἀδιαίρετον	τὸ	ἓν ἢ ἁπλῶς ἢ ᾗ
[10, 5]	ὁμοίως ἐμπίπτει εἰς ἀντίθεσιν, εἰς	τὸ	ἓν ἢ πολλά, οἷον πότερον
[10, 2]	Δῆλον δὴ ὅτι χρωμάτων, καὶ	τὸ	ἓν ἦν ἄν τι ἕν,
[10, 2]	ἀριθμὸς ἡ οὐσία αὐτῶν· καὶ	τὸ	ἓν ἦν ἄν τι οὗ
[10, 2]	ἕν· τὸ γὰρ ὂν καὶ	τὸ	ἓν καθόλου κατηγορεῖται μάλιστα πάντων.
[10, 6]	ἑνὶ μετρητόν, καὶ ἀντίκειταί πως	τὸ	ἓν καὶ ἀριθμός, οὐχ ὡς
[10, 5]	ἀπορήσειεν ἄν τις πῶς ἀντίκειται	τὸ	ἓν καὶ τὰ πολλά, καὶ
[10, 3]	τὸ ἑκάστῳ εἶναι. ~Ἀντίκειται δὲ	τὸ	ἓν καὶ τὰ πολλὰ κατὰ
[10, 6]	διὰ τὰ δύο. Ἀντίκειται δὴ	τὸ	ἓν καὶ τὰ πολλὰ τὰ
[10, 4]	τὰ γένη τῶν ἐναντίων, οἷον	τὸ	ἓν καὶ τὰ πολλά· τὰ
[10, 2]	ἐν τοῖς ποιοῖς ἐστί τι	τὸ	ἓν καί τις φύσις, ὁμοίως
[10, 2]	ὅτι δὲ ταὐτὸ σημαίνει πως	τὸ	ἓν καὶ τὸ ὄν, δῆλον
[10, 3]	κατὰ πλείους τρόπους, ὧν ἕνα	τὸ	ἓν καὶ τὸ πλῆθος ὡς
[10, 2]	μέν τις φιλίαν εἶναί φησι	τὸ	ἓν ὁ δ' ἀέρα ὁ
[10, 6]	δὲ κατὰ τὰ δύο· ὥστε	τὸ	ἓν ὀλίγον. Πρὸς τί γὰρ
[10, 1]		~(Τὸ	ἓν ὅτι μὲν λέγεται πολλαχῶς,
[10, 6]	ὀλίγον πλῆθός τι ἔσται. Ὥστε	τὸ	ἓν πλῆθός τι, εἴπερ καὶ
[10, 2]	ἦν τὰ ὄντα ἀριθμός, καὶ	τὸ	ἓν στοιχεῖον φωνῆεν. Καὶ εἰ
[10, 2]	ὅ τε ἀριθμὸς τινῶν καὶ	τὸ	ἓν τὶ ἕν, ἀλλ' οὐχὶ
[10, 2]	σχημάτων ἂν ἦν ἀριθμός, καὶ	τὸ	ἓν τὸ τρίγωνον. Ὁ δ'
[10, 1]	αὐτοῦ λόγος. Λέγεται μὲν γὰρ	τὸ	ἓν τοσαυταχῶς, καὶ ἕκαστον ἔσται
[10, 1]	τοῦ ἑνός. Λέγεται μὲν οὖν	τὸ	ἓν τοσαυταχῶς, τό τε (συνεχὲς
[10, 2]	μὴν ἔν γε χρώμασίν ἐστι	τὸ	ἓν χρῶμα, οἷον τὸ λευκόν,
[10, 4]	τελείως οὕτως ὡς ἂν καὶ	τὸ	ἐναντίοις εἶναι ὑπάρχῃ αὐτοῖς. Τούτων
[10, 1]	ἓν λέγεται, καὶ τί ἐστι	τὸ	ἑνὶ εἶναι καὶ τίς αὐτοῦ
[10, 1]	τι λέγειν. Ὅτι μὲν οὖν	τὸ	ἑνὶ εἶναι μάλιστά ἐστι κατὰ
[10, 1]	τῶν τοιούτων ἁπάντων, διὸ καὶ	τὸ	ἑνὶ εἶναι τὸ ἀδιαιρέτῳ ἐστὶν
[10, 2]	ἢ πόσον καὶ τῷ εἶναι>	τὸ	ἑνὶ εἶναι τὸ ἑκάστῳ εἶναι.
[10, 6]	δὲ λεγομένη ἡ ἐπιστήμη πρὸς	τὸ	ἐπιστητὸν οὐχ ὁμοίως ἀποδίδωσιν. Δόξειε
[10, 5]	(εἰ γὰρ ἅμα ἐνεδέχετο, γελοῖον	τὸ	ἐρώτημα· εἰ δέ, καὶ οὕτως
[10, 4]	δ' ὅτι πολλαχῶς ἐνδέχεται ἐστερῆσθαι	τὸ	ἐστερημένον· ἐξ ὧν γὰρ αἱ
[10, 9]	ἔστιν ἐναντίωσις. Τοῦτο δ' (ἐστὶ	τὸ	ἔσχατον ἄτομον· ὁ δὲ Καλλίας
[10, 8]	ἐναντίωσίς ἐστιν. Τοῦτο ἄρα ἐστὶ	τὸ	ἑτέροις εἶναι τῷ εἴδει, τὸ
[10, 3]	καὶ ἴσον, τοῦ δὲ πλήθους	τὸ	ἕτερον καὶ ἀνόμοιον καὶ ἄνισον.
[10, 3]	πυρρόν. Ὥστε δῆλον ὅτι καὶ	τὸ	ἕτερον καὶ τὸ ἀνόμοιον πολλαχῶς
[10, 1]	τε ὁποσηνοῦν ἔχον ῥοπὴν καὶ	τὸ	ἔχον ὑπεροχὴν ῥοπῆς, καὶ τάχος
[10, 8]	καὶ ἕτερον ἑκατέρῳ τοῦτο αὐτὸ	τὸ	ζῷον, οἷον τὸ μὲν ἵππον
[10, 9]	μελανία ἀλλ' ᾗ ζῷον καὶ	τὸ	θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν ὑπάρχει.
[10, 5]	οἷς πέφυκεν ἐκεῖνα. Ἔστι δὴ	τὸ	ἴσον τὸ μήτε μέγα μήτε
[10, 5]	ἓν καὶ τὰ πολλά, καὶ	τὸ	ἴσον τῷ μεγάλῳ καὶ τῷ
[10, 5]	ἐλάττονι; Ἔτι τῷ ἀνίσῳ ἐναντίον	τὸ	ἴσον, ὥστε πλείοσιν ἔσται ἢ
[10, 1]	ἢ ἀριθμῷ· ἀριθμῷ μὲν οὖν	τὸ	καθ' ἕκαστον ἀδιαίρετον, εἴδει δὲ
[10, 1]	φύσει καὶ τὸ ὅλον, καὶ	τὸ	καθ' ἕκαστον καὶ τὸ καθόλου,
[10, 1]	καὶ τὸ καθ' ἕκαστον καὶ	τὸ	καθόλου, πάντα δὲ ταῦτα ἓν
[10, 8]	ἐλθεῖν· ὥστε φανερὸν ὅτι πρὸς	τὸ	καλούμενον γένος οὔτε ταὐτὸν οὔτε
[10, 8]	τὸ δὲ ἄνθρωπον, διὸ τοῦτο	τὸ	κοινὸν ἕτερον ἀλλήλων (ἐστὶ τῷ
[10, 8]	ἄλλως. Οὐ μόνον γὰρ δεῖ	τὸ	κοινὸν ὑπάρχειν, οἷον ἄμφω ζῷα,
[10, 2]	ἐστι τὸ ἓν χρῶμα, οἷον	τὸ	λευκόν, εἶτα (τὰ ἄλλα ἐκ
[10, 7]	διαφορῶν τὰ εἴδη οἷον εἰ	τὸ	λευκὸν καὶ μέλαν ἐναντία, ἔστι
[10, 2]	ἦν ἄν τι ἕν, οἷον	τὸ	λευκόν. Ὁμοίως δὲ καὶ (εἰ
[10, 3]	καὶ ἓν (τῷ εἴδει, οἷον	τὸ	λευκόν, σφόδρα καὶ ἧττον, ὅμοιά
[10, 10]	(λευκὸς καὶ μέλας· καίτοι ἐναντίον	τὸ	λευκὸν τῷ μέλανι· ἀλλὰ τῶν
[10, 6]	(Ἔτι εἰ ὡς ἐν μήκει	τὸ	μακρὸν καὶ βραχύ, οὕτως ἐν
[10, 3]	τοῦ διαιρετοῦ τὸ ἀδιαίρετον, διὰ	τὸ	μᾶλλον αἰσθητὸν τὸ πλῆθος εἶναι
[10, 3]	αὐτὸ εἶδος ἔχοντα, ἐν οἷς	τὸ	μᾶλλον καὶ ἧττον ἐγγίγνεται, μήτε
[10, 3]	τὸ εἶδος ταὐτὰ ᾖ, ὥσπερ	τὸ	μεῖζον τετράγωνον τῷ μικρῷ ὅμοιον,
[10, 7]	φοινικοῦν καὶ φαιὸν ἢ εἰς	τὸ	μέλαν· ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ
[10, 7]	(ἥξει) ἐκ τοῦ λευκοῦ (εἰς	τὸ	μέλαν, πρότερον ἥξει εἰς τὸ
[10, 3]	τὸ ἀνόμοιον πολλαχῶς λέγεται. Καὶ	(τὸ	μὲν ἄλλο ἀντικειμένως καὶ τὸ
[10, 1]	ποιοῦ, φανερόν· ἔσται δὲ τοιοῦτον	τὸ	μὲν ἂν ᾖ ἀδιαίρετον κατὰ
[10, 4]	ἀρετῆς, διαφέρει δὲ ὥσπερ εἴρηται·	τὸ	μὲν γὰρ ἐὰν μόνον ᾖ
[10, 3]	διαφορὰ δὲ καὶ ἑτερότης ἄλλο.	Τὸ	μὲν γὰρ ἕτερον καὶ οὗ
[10, 3]	πλῆθος ὡς ἀδιαίρετον καὶ διαιρετόν·	τὸ	μὲν γὰρ ἢ διῃρημένον ἢ
[10, 10]	γάρ ἐστι φθαρτὸν κατὰ συμβεβηκός·	τὸ	μὲν γὰρ συμβεβηκὸς ἐνδέχεται μὴ
[10, 7]	καὶ μέλαν ἐναντία, ἔστι δὲ	τὸ	μὲν διακριτικὸν χρῶμα τὸ δὲ
[10, 8]	τοῦτο αὐτὸ τὸ ζῷον, οἷον	τὸ	μὲν ἵππον τὸ δὲ ἄνθρωπον,
[10, 8]	ζῷον τὸ δὲ τοιονδί, οἷον	τὸ	μὲν ἵππος τὸ δ' ἄνθρωπος.
[10, 5]	δυοῖν ἐναντίον· ὅπερ ἀδύνατον. Ἔτι	τὸ	μὲν ἴσον μεταξὺ φαίνεται μεγάλου
[10, 9]	δ' ἧττον; Καὶ ἐπειδή ἐστι	τὸ	μὲν λόγος τὸ δ' ὕλη,
[10, 3]	ὡς τὰ ἐν τοῖς μαθηματικοῖς.	Τὸ	μὲν οὖν ἕτερον ἢ ταὐτὸ
[10, 3]	πέφυχ' ὅσα ὂν καὶ ἕν.	Τὸ	μὲν οὖν ἕτερον καὶ ταὐτὸν
[10, 1]	οἷον ποὺς καὶ μονάς, ἀλλὰ	τὸ	μὲν πάντῃ, τὸ δ' εἰς
[10, 8]	εἴδει. Ἔσται δὴ καθ' αὑτὰ	τὸ	μὲν τοιονδὶ ζῷον τὸ δὲ
[10, 10]	ἄρα καὶ καθ' ὃ πρῶτον	τὸ	μὲν φθαρτὸν τὸ δ' ἄφθαρτον,
[10, 6]	οὔτε τῷ ἑνὶ πάντως· ἀλλὰ	τὸ	μὲν (ὥσπερ εἴρηται, ὅτι διαιρετὸν
[10, 7]	εἰς ὅσα μεταβάλλειν ἀνάγκη πρότερον	τὸ	μεταβάλλον οἷον ἀπὸ τῆς ὑπάτης
[10, 6]	μεμετρημένα πρὸς τὸ μέτρον (καὶ	τὸ	μετρητόν) οὕτως καὶ τὰ πολλαπλάσια
[10, 1]	ἀεὶ (δὲ τῷ ἀριθμῷ ἓν	τὸ	μέτρον ἀλλ' ἐνίοτε πλείω, οἷον
[10, 1]	ἀφελεῖν ἢ προσθεῖναι, τοῦτο ἀκριβὲς	τὸ	μέτρον διὸ τὸ τοῦ ἀριθμοῦ
[10, 1]	ᾧ ἕκαστον πρώτῳ γιγνώσκεται, καὶ	τὸ	μέτρον ἑκάστου ἕν, ἐν μήκει,
[10, 1]	ἀτόμῳ τῇ ποδιαίᾳ. Πανταχοῦ γὰρ	τὸ	μέτρον ἕν τι ζητοῦσι καὶ
[10, 6]	λευκά, καὶ τὰ μεμετρημένα πρὸς	τὸ	μέτρον (καὶ τὸ μετρητόν) οὕτως
[10, 1]	συνεχὲς διαιρετόν. Ἀεὶ δὲ συγγενὲς	(τὸ	μέτρον· μεγεθῶν μὲν γὰρ μέγεθος,
[10, 6]	ἐπιστήμη εἶναι τὸ δὲ ἐπιστητὸν	(τὸ	μετρούμενον, συμβαίνει δὲ ἐπιστήμην μὲν
[10, 1]	ὅλῳ καὶ ἀδιαιρέτῳ, μάλιστα δὲ	τὸ	μέτρῳ εἶναι πρώτῳ ἑκάστου γένους
[10, 5]	διὸ καὶ μεταξύ ἐστιν. καὶ	τὸ	μήτε (ἀγαθὸν μήτε κακὸν ἀντίκειται
[10, 5]	ὑπόδημα μήτε χεῖρα, ἔπειπερ καὶ	τὸ	μήτε ἀγαθὸν μήτε κακὸν τοῦ
[10, 5]	ἓν τὸ δεκτικόν, ἀλλὰ μᾶλλον	τὸ	μήτε λευκὸν μήτε μέλαν. Ἕν
[10, 5]	ἐκεῖνα. Ἔστι δὴ τὸ ἴσον	τὸ	μήτε μέγα μήτε μικρόν, πεφυκὸς
[10, 5]	ἔσεσθαι ὑποδήματος καὶ χειρὸς μεταξὺ	τὸ	μήτε ὑπόδημα μήτε χεῖρα, ἔπειπερ
[10, 6]	ὀλιγότητι" οὐ γὰρ ἄπειρἀ, ἐπεὶ	τὸ	ὀλίγον οὐ διὰ τὸ ἕν,
[10, 6]	μὴ πρὸς ἕν τε καὶ	τὸ	ὀλίγον; Οὐθὲν γάρ ἐστιν ἔλαττον.
[10, 6]	ἄρα διαφέρει ἐν συνεχεῖ εὐορίστῷ)	τὸ	ὀλίγον πλῆθός τι ἔσται. Ὥστε
[10, 6]	ἁπλῶς ἢ πρός τι καὶ	τὸ	ὀλίγον ὡσαύτως πλῆθος ἔχον ἔλλειψιν,
[10, 1]	ἁπλῆ̓ ἔτι τοιοῦτον καὶ μᾶλλον	τὸ	ὅλον καὶ ἔχον τινὰ μορφὴν
[10, 1]	τό τε (συνεχὲς φύσει καὶ	τὸ	ὅλον, καὶ τὸ καθ' ἕκαστον
[10, 1]	εἴδει ἢ διανοίᾳ, ἢ καὶ	τὸ	ὅλῳ καὶ ἀδιαιρέτῳ, μάλιστα δὲ
[10, 2]	σημαίνει πως τὸ ἓν καὶ	τὸ	ὄν, δῆλον τῷ τε παρακολουθεῖν
[10, 2]	ποῖον, ἀλλ' ὁμοίως ἔχει ὥσπερ	τὸ	ὄν καὶ τῷ μὴ προσκατηγορεῖσθαι
[10, 2]	τὸ ἕν, ὥσπερ καὶ τί	τὸ	ὄν, ὡς οὐχ ἱκανὸν ὅτι
[10, 2]	ἀναγκαῖον ἔχειν· (λέγεται δ' ἰσαχῶς	τὸ	ὂν καὶ τὸ ἕν· ὥστ'
[10, 2]	αὐτὰς αἰτίας δι' ἅσπερ οὐδὲ	τὸ	ὂν οὐδὲ τὴν οὐσίαν. Ἔτι
[10, 1]	ἑνὶ εἶναι μάλιστά ἐστι κατὰ	τὸ	ὄνομα ἀφορίζοντι (μέτρον τι, καὶ
[10, 9]	ἐναντίωσις ἡ δ' οὔ, οἷον	τὸ	πεζὸν καὶ τὸ πτερωτόν, λευκότης
[10, 3]	ἀδιαίρετον, διὰ τὸ μᾶλλον αἰσθητὸν	τὸ	πλῆθος εἶναι καὶ τὸ διαιρετὸν
[10, 3]	ἀδιαίρετον, ὥστε τῷ λόγῳ πρότερον	τὸ	πλῆθος τοῦ ἀδιαιρέτου διὰ τὴν
[10, 3]	ὧν ἕνα τὸ ἓν καὶ	τὸ	πλῆθος ὡς ἀδιαίρετον καὶ διαιρετόν·
[10, 1]	ποσόν, τὸ δὲ ἂν κατὰ	τὸ	ποιόν· διόπερ ἀδιαίρετον τὸ ἓν
[10, 6]	πολλὰ λέγεται μέν πως καὶ	(τὸ)	πολύ, ἀλλ' ὡς διαφέρον, οἷον
[10, 6]	καὶ βραχύ, οὕτως ἐν πλήθει	τὸ	πολὺ καὶ ὀλίγον, καὶ ὃ
[10, 6]	ὀλίγῳ ἐναντίον ἀλλὰ τούτῳ μὲν	τὸ	πολὺ ὡς ὑπερέχον πλῆθος ὑπερεχομένῳ
[10, 1]	ἐλήλυθεν. (Μέτρον γάρ ἐστιν ᾧ	τὸ	ποσὸν γιγνώσκεται· γιγνώσκεται δὲ ἢ
[10, 1]	ἀριθμὸς ἅπας ἑνί, ὥστε πᾶν	τὸ	ποσὸν γιγνώσκεται ᾗ ποσὸν τῷ
[10, 1]	ἡ οὐσία διαιροῦντες (ἢ κατὰ	τὸ	ποσὸν ἢ κατὰ τὸ εἶδος.
[10, 1]	δὲ ἢ ἑνὶ ἢ ἀριθμῷ	τὸ	ποσὸν ᾗ ποσόν, ὁ δὲ
[10, 1]	μεγέθους· καὶ τότ' οἴονται εἰδέναι	τὸ	ποσόν, ὅταν εἰδῶσι διὰ τούτου
[10, 1]	μὲν ἂν ᾖ ἀδιαίρετον κατὰ	τὸ	ποσόν, τὸ δὲ ἂν κατὰ
[10, 5]	καὶ τῷ μικρῷ. Εἰ γὰρ	τὸ	πότερον ἀεὶ ἐν ἀντιθέσει λέγομεν,
[10, 5]	στερητική, διὸ καὶ πρὸς ἀμφότερα	τὸ	πότερον λέγεται, πρὸς δὲ θάτερον
[10, 1]	τοῦτο τὸ ἓν ἀδιαίρετον, ὅτι	τὸ	πρῶτον ἑκάστων ἀδιαίρετον. Οὐχ ὁμοίως
[10, 9]	οὔ, οἷον τὸ πεζὸν καὶ	τὸ	πτερωτόν, λευκότης δὲ καὶ μελανία
[10, 1]	Ἔστι μὲν γὰρ ὡς (στοιχεῖον	τὸ	πῦρ ἔστι δ' ἴσως καθ'
[10, 1]	μὲν πρᾶγμά τι καὶ φύσις	τὸ	πῦρ στοιχεῖον, τὸ δὲ ὄνομα
[10, 9]	ὧν ὅδε καὶ ὅδε· ἀλλὰ	τὸ	σύνολον ἕτερον μέν, εἴδει δ'
[10, 1]	ὥσθ' ἓν ἂν εἴη πρῶτον	τὸ	ταῖς οὐσίαις αἴτιον τοῦ ἑνός.
[10, 3]	εἶναι ᾧ διαφέρουσιν. Τοῦτο δὲ	τὸ	ταὐτὸ γένος ἢ εἶδος· πᾶν
[10, 3]	(τὸ μὲν ἄλλο ἀντικειμένως καὶ	τὸ	ταὐτό, διὸ ἅπαν πρὸς ἅπαν
[10, 3]	τῇ διαιρέσει τῶν ἐναντίων διεγράψαμεν,	τὸ	ταὐτὸ καὶ ὅμοιον καὶ ἴσον,
[10, 1]	ἓν ἀλλὰ μὴ κατὰ συμβεβηκός.	Τό	τε γὰρ συνεχὲς ἢ ἁπλῶς
[10, 1]	γὰρ ἑκάτερον αὐτῶν, οἷον βάρος	τό	τε ὁποσηνοῦν ἔχον ῥοπὴν καὶ
[10, 1]	ἔχον ὑπεροχὴν ῥοπῆς, καὶ τάχος	τό	τε ὁποσηνοῦν (κίνησιν ἔχον καὶ
[10, 1]	μὲν οὖν τὸ ἓν τοσαυταχῶς,	τό	τε (συνεχὲς φύσει καὶ τὸ
[10, 4]	τοῦ τέλους, οὐδὲ προσδεῖται οὐδενὸς	τὸ	τέλειον. Ὅτι μὲν οὖν ἡ
[10, 4]	δὲ λεγομένων τῶν ἐναντίων, ἀκολουθήσει	τὸ	τελείως οὕτως ὡς ἂν καὶ
[10, 2]	ὥσπερ οὐδὲ τὸ εἶναι παρὰ	τὸ	τί ἢ ποῖον ἢ πόσον
[10, 1]	στοιχεῖον, τὸ δὲ ὄνομα σημαίνει	τὸ	τοδὶ συμβεβηκέναι αὐτῷ, ὅτι ἐστί
[10, 1]	ἐν δὲ τοῖς ἄλλοις μιμοῦνται	τὸ	τοιοῦτον· ἀπὸ γὰρ σταδίου καὶ
[10, 1]	χρόνον· (διὸ ἐν τῇ ἀστρολογίᾳ	τὸ	τοιοῦτον ἓν ἀρχὴ καὶ μέτρον
[10, 1]	τοῦτο ἀκριβὲς τὸ μέτρον διὸ	τὸ	τοῦ ἀριθμοῦ ἀκριβέστατον· (τὴν γὰρ
[10, 2]	ἦν ἀριθμός, καὶ τὸ ἓν	τὸ	τρίγωνον. Ὁ δ' αὐτὸς λόγος
[10, 1]	καθ' ἕκαστον ἀδιαίρετον, εἴδει δὲ	τὸ	τῷ γνωστῷ καὶ τῇ ἐπιστήμῃ,
[10, 9]	πάθος. Τί μὲν οὖν ἐστὶ	τὸ	τῷ εἴδει ἕτερον (εἶναι, καὶ
[10, 4]	ἐσχάτων διάστημα μέγιστον, ὥστε (καὶ	τὸ	τῶν ἐναντίων. Ἀλλὰ μὴν τό
[10, 8]	οὗ λέγεται γένος μὴ ὡς	τὸ	τῶν Ἡρακλειδῶν ἀλλ' ὡς τὸ
[10, 1]	τε ὁποσηνοῦν (κίνησιν ἔχον καὶ	τὸ	ὑπεροχὴν κινήσεως· ἔστι γάρ τι
[10, 5]	αἱ συναποφάσεις, ὥστ' οὐχ ἓν	τὸ	ὑποκείμενον. ~Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ
[10, 4]	(ἄρτιον. Ἔτι τὰ μὲν ἔχει	τὸ	ὑποκείμενον ὡρισμένον, τὰ δ' οὔ.
[10, 10]	ἐν τῇ οὐσίᾳ ἀνάγκη ὑπάρχειν	τὸ	φθαρτὸν ἑκάστῳ τῶν φθαρτῶν. Ὁ
[10, 10]	εἰ ἐνδέχεται μὴ ὑπάρχειν αὐτῷ	τὸ	φθαρτόν. Ἢ τὴν οὐσίαν ἄρα
[10, 10]	ἀνάγκη ἕτερον εἶναι τῷ γένει	τὸ	φθαρτὸν καὶ τὸ ἄφθαρτον. Νῦν
[10, 10]	δὲ ἀδύνατον, ὧν ἐστὶ καὶ	τὸ	φθαρτὸν καὶ τὸ ἄφθαρτον· (οὐδὲν
[10, 7]	τὸ μέλαν, πρότερον ἥξει εἰς	τὸ	φοινικοῦν καὶ φαιὸν ἢ εἰς
[10, 1]	ἢ ἁπλῶς ἢ μάλιστά γε	(τὸ	φύσει καὶ μὴ ἁφῇ μηδὲ
[10, 7]	γένους λέγεσθαι (ἔστι δὲ γένος	τὸ	χρῶμα καὶ ἐκ διαφορῶν τινῶν·
[10, 1]	τὸ ἀδιαιρέτῳ ἐστὶν εἶναι, ὅπερ	τόδε	ὄντι καὶ ἰδίᾳ χωριστῷ ἢ
[10, 1]	τὸ δὲ ὄνομα σημαίνει τὸ	τοδὶ	συμβεβηκέναι αὐτῷ, ὅτι ἐστί τι
[10, 1]	δὲ ὧν ἡ νόησις μία,	τοιαῦτα	δὲ ὧν ἀδιαίρετος, ἀδιαίρετος δὲ
[10, 1]	ἂν ὁ λόγος (εἷς ᾖ,	τοιαῦτα	δὲ ὧν ἡ νόησις μία,
[10, 10]	ὅτι οὐκ ἐνδέχεται εἶναι εἴδη	τοιαῦτα	οἷα λέγουσί τινες· ἔσται γὰρ
[10, 6]	ἓν ἔλαττον εἶναι τινός, οἷον	τοῖν	δυοῖν, οὐδὲν κωλύει· οὐ γάρ,
[10, 8]	ἕτερον ποιεῖ τοῦτο αὐτό. Ἐναντίωσις	τοίνυν	ἔσται αὕτη (δῆλον δὲ καὶ
[10, 10]	ἀνάγκη γένει ἕτερα εἶναι. Φανερὸν	τοίνυν	ὅτι οὐκ ἐνδέχεται εἶναι εἴδη
[10, 8]	δὴ καθ' αὑτὰ τὸ μὲν	τοιονδὶ	ζῷον τὸ δὲ τοιονδί, οἷον
[10, 8]	μὲν τοιονδὶ ζῷον τὸ δὲ	τοιονδί,	οἷον τὸ μὲν ἵππος τὸ
[10, 8]	ἕτερα τῷ εἴδει· τὸ γὰρ	τοιοῦτο	γένος καλῶ ὃ ἄμφω ἓν
[10, 1]	δὲ τοῖς ἄλλοις μιμοῦνται τὸ	τοιοῦτον·	ἀπὸ γὰρ σταδίου καὶ ταλάντου
[10, 1]	(αἴτιον αὐτῷ τοῦ συνεχὲς εἶναι.	Τοιοῦτον	δὲ τῷ μίαν τὴν κίνησιν
[10, 1]	(διὸ ἐν τῇ ἀστρολογίᾳ τὸ	τοιοῦτον	ἓν ἀρχὴ καὶ μέτρον τὴν
[10, 1]	τὸ ἄπειρον ἤ τι ἄλλο	τοιοῦτον̓	ἔστι δ' ὡς οὔ· οὐ
[10, 1]	κίνησις καὶ μᾶλλον ἁπλῆ̓ ἔτι	τοιοῦτον	καὶ μᾶλλον τὸ ὅλον καὶ
[10, 1]	μάλιστα δ' εἴ τι φύσει	τοιοῦτον	καὶ μὴ βίᾳ, ὥσπερ ὅσα
[10, 5]	φαιὸν ἢ (ὠχρὸν εἶναι ἢ	τοιοῦτόν	τι ἄλλο. Ὥστε οὐκ ὀρθῶς
[10, 1]	τοῦ ποιοῦ, φανερόν· ἔσται δὲ	τοιοῦτον	τὸ μὲν ἂν ᾖ ἀδιαίρετον
[10, 1]	αἰτίου καὶ ἑνὸς καὶ τῶν	τοιούτων	ἁπάντων, διὸ καὶ τὸ ἑνὶ
[10, 1]	ἀριθμός. Ἐντεῦθεν δὲ καὶ ἐν	τοῖς	ἄλλοις (λέγεται μέτρον τε ᾧ
[10, 1]	τιθέασι πάντῃ ἀδιαίρετον· ἐν δὲ	τοῖς	ἄλλοις μιμοῦνται τὸ τοιοῦτον· ἀπὸ
[10, 5]	ἢ ἅτερος· εἰ δὴ ἐν	τοῖς	ἀντικειμένοις ἀεὶ τοῦ ποτέρου ἡ
[10, 8]	τῆς ἐπαγωγῆς) πάντα (γὰρ διαιρεῖται	τοῖς	ἀντικειμένοις, καὶ ὅτι τὰ ἐναντία
[10, 4]	ἀλλ' ἀπέχει πλέον καὶ ἀσύμβλητα·	τοῖς	δ' εἴδει διαφέρουσιν αἱ γενέσεις
[10, 2]	ζητητέον ποτέρως (ἔχει, καθάπερ ἐν	τοῖς	διαπορήμασιν ἐπήλθομεν τί τὸ ἕν
[10, 8]	διαφέρει εἴδει· αὕτη δὲ ὑπάρχει	τοῖς	ἐν ταὐτῷ γένει οὖσι μόνοις.
[10, 1]	βάρος καὶ τάχος κοινὸν ἐν	τοῖς	ἐναντίοις· διττὸν γὰρ ἑκάτερον αὐτῶν,
[10, 4]	ἡ γὰρ ὕλη ἡ αὐτὴ	τοῖς	ἐναντίοις καὶ τὰ ὑπὸ τὴν
[10, 1]	κατὰ τὴν ἀκοὴν ἀλλ' ἐν	τοῖς	λόγοις, καὶ αἱ φωναὶ πλείους
[10, 3]	δὲ τρίτον ὡς τὰ ἐν	τοῖς	μαθηματικοῖς. Τὸ μὲν οὖν ἕτερον
[10, 8]	γὰρ τῇ διαιρέσει καὶ (ἐν	τοῖς	μεταξὺ γίγνονται ἐναντιώσεις πρὶν εἰς
[10, 6]	ἔσται· τὰ γὰρ πολλὰ καὶ	τοῖς	ὀλίγοις ἀντίκειται. Ἐτι τὰ δύο
[10, 2]	(γενῶν, ὥστ' εἴπερ καὶ ἐν	τοῖς	πάθεσι καὶ ἐν τοῖς ποιοῖς
[10, 2]	δυνατὸν οὐσίαν εἶναι, καθάπερ ἐν	τοῖς	περὶ οὐσίας καὶ περὶ τοῦ
[10, 1]	ὅτι μὲν λέγεται πολλαχῶς, ἐν	τοῖς	περὶ τοῦ ποσαχῶς διῃρημένοις εἴρηται
[10, 2]	τὸ ἕν· ὥστ' ἐπείπερ ἐν	τοῖς	ποιοῖς ἐστί τι τὸ ἓν
[10, 2]	ἐν τοῖς πάθεσι καὶ ἐν	τοῖς	ποιοῖς καὶ ἐν τοῖς ποσοῖς
[10, 2]	φύσις, ὁμοίως δὲ καὶ ἐν	τοῖς	ποσοῖς, δῆλον ὅτι καὶ ὅλως
[10, 2]	ἐν τοῖς ποιοῖς καὶ ἐν	τοῖς	ποσοῖς καὶ ἐν κινήσει ἀριθμῶν
[10, 1]	εἰ δέοι λέγειν ἐπί τε	τοῖς	πράγμασι διορίζοντα καὶ τοῦ ὀνόματος
[10, 10]	ταὐτὰ λέγεται εἶναι τὰ εἴδη	τοῖς	τισὶ καὶ οὐχ ὁμώνυμα· τὰ
[10, 5]	ἀμφοῖν (καὶ ἡ ἀπορία βοηθεῖ	τοῖς	φάσκουσι τὸ ἄνισον δυάδα εἶναἰ,
[10, 1]	εἰ τὸν ἐπιστήμονα εἰπὼν ἢ	τὸν	αἰσθανόμενον. (Τούτους δ' ὅτι ἔχουσιν
[10, 1]	εἶναι μέτρον, ὥσπερ ἂν εἰ	τὸν	ἐπιστήμονα εἰπὼν ἢ τὸν αἰσθανόμενον.
[10, 1]	τῶν δὲ τὴν νόησιν ἢ	τὸν	λόγον. (Δεῖ δὲ κατανοεῖν ὅτι
[10, 1]	μετροῦντος ἐγνωρίσαμεν πηλίκοι ἐσμὲν (τῷ	τὸν	πῆχυν ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῶν ἐπιβάλλειν.
[10, 1]	ὄντι καὶ ἰδίᾳ χωριστῷ ἢ	τόπῳ	ἢ εἴδει ἢ διανοίᾳ, ἢ
[10, 1]	τὴν κίνησιν εἶναι καὶ ἀδιαίρετον	τόπῳ	καὶ χρόνῳ, ὥστε φανερόν, εἴ
[10, 1]	Λέγεται μὲν γὰρ τὸ ἓν	τοσαυταχῶς,	καὶ ἕκαστον ἔσται ἓν τούτων,
[10, 1]	Λέγεται μὲν οὖν τὸ ἓν	τοσαυταχῶς,	τό τε (συνεχὲς φύσει καὶ
[10, 1]	ἐσμὲν (τῷ τὸν πῆχυν ἐπὶ	τοσοῦτον	ἡμῶν ἐπιβάλλειν. Πρωταγόρας δ' ἄνθρωπόν
[10, 1]	καὶ βάρους καὶ μεγέθους· καὶ	τότ'	οἴονται εἰδέναι τὸ ποσόν, ὅταν
[10, 5]	τὸ μήτε ἀγαθὸν μήτε κακὸν	τοῦ	ἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, ὡς
[10, 3]	τῷ λόγῳ πρότερον τὸ πλῆθος	τοῦ	ἀδιαιρέτου διὰ τὴν αἴσθησιν. Ἔστι
[10, 1]	δὲ ὧν ἀδιαίρετος, ἀδιαίρετος δὲ	τοῦ	ἀδιαιρέτου εἴδει ἢ ἀριθμῷ· ἀριθμῷ
[10, 2]	ἕτερόν τι τὸ εἷς ἄνθρωπος	τοῦ	ἄνθρωπος ὥσπερ οὐδὲ τὸ εἶναι
[10, 9]	γὰρ ὁδὶ ὁ ἵππος τουδὶ	τοῦ>	ἀνθρώπου ἕτερος τῷ εἴδει; καίτοι
[10, 1]	ἀκριβὲς τὸ μέτρον διὸ τὸ	τοῦ	ἀριθμοῦ ἀκριβέστατον· (τὴν γὰρ μονάδα
[10, 6]	δὲ πλῆθος οἷον γένος ἐστὶ	τοῦ	ἀριθμοῦ· ἔστι γὰρ ἀριθμὸς πλῆθος
[10, 9]	διαφέρει, (ἐναντίου τοῦ θήλεος καὶ	τοῦ	ἄρρενος ὄντος τῆς δὲ διαφορᾶς
[10, 10]	δ' αὐτὸς λόγος καὶ περὶ	τοῦ	ἀφθάρτου· τῶν γὰρ ἐξ ἀνάγκης
[10, 1]	ἔστι γάρ τι τάχος καὶ	τοῦ	βραδέος καὶ βάρος τοῦ κουφοτέροὐ.
[10, 8]	ἄρα τὴν διαφορὰν ταύτην ἑτερότητα	τοῦ	γένους εἶναι. Λέγω γὰρ γένους
[10, 7]	λοιπὰ καὶ τὰ μεταξὺ ἐκ	τοῦ	γένους ἔσται καὶ τῶν διαφορῶν
[10, 7]	εἴδη ὡς γένους· ἐκ γὰρ	τοῦ	γένους καὶ τῶν διαφορῶν τὰ
[10, 7]	μεταξύ, ταῦτα δεῖ ἔκ τε	τοῦ	γένους λέγεσθαι (ἔστι δὲ γένος
[10, 4]	γὰρ ὅτι πρὸς τὰ ἔξω	τοῦ	γένους οὐκ ἔστι διαφορά, τούτων
[10, 9]	ὅτι τὰ μὲν οἰκεῖα πάθη	τοῦ	γένους τὰ δ' ἧττον; Καὶ
[10, 7]	λέγεται εἶναι τοῦ μὲν μᾶλλον	τοῦ	δ' ἧττον. Ἐπεὶ δ' οὐκ
[10, 7]	τὸ γὰρ τοῦ μὲν μᾶλλον	τοῦ	δ' ἧττον σύνθετόν πως ἐξ
[10, 3]	ταὐτὸ καὶ ὅμοιον καὶ ἴσον,	τοῦ	δὲ πλήθους τὸ ἕτερον καὶ
[10, 4]	τῷ τέλος ἔχειν λέγεται τέλεια,	τοῦ	δὲ τέλους οὐθὲν ἔξω· ἔσχατον
[10, 3]	καὶ δηλοῦται τὸ ἕν, ἐκ	τοῦ	διαιρετοῦ τὸ ἀδιαίρετον, διὰ τὸ
[10, 4]	ἐκ τοῦ εἴδους καὶ τῆς	τοῦ	εἴδους ἕξεως ἢ ἐκ στερήσεώς
[10, 4]	ἕξεως ἢ ἐκ στερήσεώς τινος	τοῦ	εἴδους καὶ τῆς μορφῆς, δῆλον
[10, 4]	ἐναντίων, γίγνονται δὲ ἢ ἐκ	τοῦ	εἴδους καὶ τῆς τοῦ εἴδους
[10, 3]	τι λεγόμενα. Λέγεται δὲ ἐκ	τοῦ	ἐναντίου καὶ δηλοῦται τὸ ἕν,
[10, 4]	ἐσχατώτερον εἴη ἄν τι, οὔτε	τοῦ	ἑνὸς διαστήματος πλείω δυοῖν ἔσχατα,
[10, 2]	ὡς οὐσίας τινὸς οὔσης αὐτοῦ	τοῦ	ἑνός, καθάπερ οἵ τε Πυθαγόρειοί
[10, 6]	ὑποκείμενον. ~Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ	τοῦ	ἑνὸς καὶ τῶν πολλῶν ἀπορήσειεν
[10, 1]	πρῶτον τὸ ταῖς οὐσίαις αἴτιον	τοῦ	ἑνός. Λέγεται μὲν οὖν τὸ
[10, 4]	πλείω ἐναντία εἶναι οὔτε γὰρ	τοῦ	ἐσχάτου ἐσχατώτερον εἴη ἄν τι,
[10, 9]	τῷ εἴδει· καίτοι καθ' αὑτὸ	τοῦ	ζῴου αὕτη ἡ διαφορὰ καὶ
[10, 9]	Τὸ δὲ ἄρρεν καὶ θῆλυ	τοῦ	ζῴου οἰκεῖα μὲν πάθη, ἀλλ'
[10, 9]	ἀνδρὸς οὐκ εἴδει διαφέρει, (ἐναντίου	τοῦ	θήλεος καὶ τοῦ ἄρρενος ὄντος
[10, 4]	εἴπερ, μόνον ἐν τῷ δεκτικῷ	τοῦ	ἴσου. Εἰ δὴ αἱ γενέσεις
[10, 5]	ἐστιν ἡ ἀντίθεσις πρὸς ταῦτα	τοῦ	ἴσου; Οὔτε γὰρ θατέρῳ μόνῳ
[10, 6]	μικρότητι, (ἔδει δ' εἰπεῖν ἀντὶ	τοῦ	καὶ μικρότητι" καὶ ὀλιγότητι" οὐ
[10, 5]	μήτε κακὸν τοῦ ἀγαθοῦ καὶ	τοῦ	κακοῦ, ὡς πάντων ἐσομένου τινὸς
[10, 1]	καὶ τοῦ βραδέος καὶ βάρος	τοῦ	κουφοτέροὐ. Ἐν πᾶσι δὴ τούτοις
[10, 9]	οὐ ποιεῖ οὐδὲ μελανία, οὐδὲ	τοῦ	λευκοῦ ἀνθρώπου ἔστι διαφορὰ κατ'
[10, 9]	τῷ λόγῳ ἐναντίωσις; καὶ γὰρ	τοῦ	λευκοῦ ἀνθρώπου καὶ μέλανος ἵππου,
[10, 7]	ἐν χρώμασιν εἰ (ἥξει) ἐκ	τοῦ	λευκοῦ (εἰς τὸ μέλαν, πρότερον
[10, 7]	τῶν διαφορῶν οἷον ὅσα χρώματα	τοῦ	λευκοῦ καὶ μέλανός ἐστι μεταξύ,
[10, 5]	οὐκ ἐνδέχεται (τί γὰρ μᾶλλον	τοῦ	μεγάλου ἢ μικροῦ; ἀμφοῖν ἄρα
[10, 1]	σταδίου καὶ ταλάντου καὶ ἀεὶ	τοῦ	μείζονος λάθοι ἂν καὶ προστεθέν
[10, 2]	(τὰ ἄλλα ἐκ τούτου καὶ	τοῦ	μέλανος φαίνεται γιγνόμενα, τὸ δὲ
[10, 3]	διὰ τὴν αἴσθησιν. Ἔστι δὲ	τοῦ	(μὲν ἑνός, ὥσπερ καὶ ἐν
[10, 7]	σύνθετα τὰ μεταξύ· τὸ γὰρ	τοῦ	μὲν μᾶλλον τοῦ δ' ἧττον
[10, 7]	ἐξ ἐκείνων ὧν λέγεται εἶναι	τοῦ	μὲν μᾶλλον τοῦ δ' ἧττον.
[10, 1]	ποσόν, ὅταν εἰδῶσι διὰ τούτου	τοῦ	μέτρου. Καὶ δὴ καὶ κίνησιν
[10, 1]	τε τοῖς πράγμασι διορίζοντα καὶ	τοῦ	ὀνόματος ὅρον ἀποδιδόντα. Ἔστι μὲν
[10, 2]	τοῖς περὶ οὐσίας καὶ περὶ	τοῦ	ὄντος εἴρηται λόγοις, οὐδ' αὐτὸ
[10, 5]	οὐδεμία οὔτε φαίνεται οὔτε ἐκ	τοῦ	ὁρισμοῦ δυνατόν· οὐ γὰρ ἂν
[10, 1]	ὁμαλὴν ὑποτίθενται καὶ ταχίστην τὴν	τοῦ	οὐρανοῦ, πρὸς ἣν κρίνουσι τὰς
[10, 1]	καὶ κυριώτατα τοῦ ποσοῦ, εἶτα	τοῦ	ποιοῦ, φανερόν· ἔσται δὲ τοιοῦτον
[10, 1]	λέγεται πολλαχῶς, ἐν τοῖς περὶ	τοῦ	ποσαχῶς διῃρημένοις εἴρηται πρότερον· πλεοναχῶς
[10, 1]	ἀφορίζοντι (μέτρον τι, καὶ κυριώτατα	τοῦ	ποσοῦ, εἶτα τοῦ ποιοῦ, φανερόν·
[10, 1]	πρώτῳ ἑκάστου γένους καὶ κυριώτατα	τοῦ	ποσοῦ· ἐντεῦθεν γὰρ ἐπὶ τὰ
[10, 5]	δὴ ἐν τοῖς ἀντικειμένοις ἀεὶ	τοῦ	ποτέρου ἡ ζήτησις, λέγεται δὲ
[10, 1]	ἐν αὑτῷ τὸ (αἴτιον αὐτῷ	τοῦ	συνεχὲς εἶναι. Τοιοῦτον δὲ τῷ
[10, 3]	ὄν· οὐ γὰρ (ἀντίφασίς ἐστι	τοῦ	ταὐτοῦ, διὸ οὐ λέγεται ἐπὶ
[10, 3]	ἀνόμοιον καὶ ἄνισον. Λεγομένου δὲ	τοῦ	ταὐτοῦ πολλαχῶς, ἕνα μὲν τρόπον
[10, 4]	(καὶ περιέχει, διὸ οὐδὲν ἔξω	τοῦ	τέλους, οὐδὲ προσδεῖται οὐδενὸς τὸ
[10, 9]	τί γὰρ ὁδὶ ὁ ἵππος	τουδὶ	τοῦ> ἀνθρώπου ἕτερος τῷ εἴδει;
[10, 4]	ἡ τέλειος. Ἀνάγκη δὲ καὶ	τοὺς	ἄλλους ὅρους ἀληθεῖς εἶναι τῶν
[10, 7]	τῷ ὀλιγίστῳ, ἥξει πρότερον εἰς	τοὺς	μεταξὺ φθόγγους, καὶ ἐν χρώμασιν
[10, 1]	μὴ εἶναι ἀφελεῖν ἢ προσθεῖναι,	τοῦτο	ἀκριβὲς τὸ μέτρον διὸ τὸ
[10, 5]	οὐκ ἀνάγκη ἐν οὐδενὶ γένει	τοῦτο·	ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἐκεῖθεν ἐλήλυθεν·
[10, 8]	τὶ ἕτερόν ἐστι, καὶ δεῖ	τοῦτο	ἀμφοῖν ὑπάρχειν· οἷον εἰ ζῷον
[10, 8]	ἡ ἄρα διαφορὰ ἐναντίωσίς ἐστιν.	Τοῦτο	ἄρα ἐστὶ τὸ ἑτέροις εἶναι
[10, 1]	καὶ ᾧ πρώτῳ ποσὰ γιγνώσκεται,	τοῦτο	αὐτὸ ἕν· διὸ τὸ ἓν
[10, 8]	(διαφορὰν ἑτερότητα ἣ ἕτερον ποιεῖ	τοῦτο	αὐτό. Ἐναντίωσις τοίνυν ἔσται αὕτη
[10, 2]	ἓν τὶ ἕν, ἀλλ' οὐχὶ	τοῦτο	αὐτὸ ἡ οὐσία, καὶ ἐπὶ
[10, 2]	ὄν, ὡς οὐχ ἱκανὸν ὅτι	τοῦτο	αὐτὸ ἡ φύσις αὐτοῦ. Ἀλλὰ
[10, 8]	ζῷα, ἀλλὰ καὶ ἕτερον ἑκατέρῳ	τοῦτο	αὐτὸ τὸ ζῷον, οἷον τὸ
[10, 2]	ἐστί τις φύσις, καὶ οὐδενὸς	τοῦτό	γ' αὐτὸ ἡ φύσις τὸ
[10, 7]	ἀντιφάσεως μὲν οὐκ ἔστι μεταξύ	τοῦτο	γάρ ἐστιν ἀντίφασις, (ἀντίθεσις ἧς
[10, 6]	πλῆθός τι, εἴπερ καὶ ὀλίγον·	τοῦτο	δ' ἀνάγκη, εἰ τὰ δύο
[10, 2]	λευκοῦ ὥσπερ καὶ φωτὸς σκότος	(τοῦτο	δ' ἐστὶ στέρησις φωτός) ὥστε
[10, 9]	τῷ λόγῳ οὐκ ἔστιν ἐναντίωσις.	Τοῦτο	δ' (ἐστὶ τὸ ἔσχατον ἄτομον·
[10, 1]	ἕν τι ζητοῦσι καὶ ἀδιαίρετον.	Τοῦτο	δὲ (τὸ ἁπλοῦν ἢ τῷ
[10, 3]	ταὐτό τι εἶναι ᾧ διαφέρουσιν.	Τοῦτο	δὲ τὸ ταὐτὸ γένος ἢ
[10, 5]	οὐδενὶ γένει τοῦτο· ἀλλὰ καὶ	τοῦτο	ἐκεῖθεν ἐλήλυθεν· τὰ γὰρ ἀντικείμενα
[10, 9]	εἴδη εἰσὶν οἱ ἄνθρωποι διὰ	τοῦτο,	καίτοι ἕτεραι αἱ σάρκες καὶ
[10, 5]	μήτε μέλαν. Ἕν δὲ οὐδὲ	τοῦτο	λέγεται, ἀλλ' ὡρισμένα πως ἐφ'
[10, 4]	πὼς ἀφορισθέν πολλαχῶς γὰρ ἤδη	τοῦτο	λέγομεν, ὥσπερ διῄρηται ἡμῖν ἐν
[10, 2]	ὄντος εἴρηται λόγοις, οὐδ' αὐτὸ	τοῦτο	οὐσίαν ὡς ἕν τι παρὰ
[10, 3]	οὖν ἕτερον ἢ ταὐτὸ διὰ	τοῦτο	πᾶν πρὸς πᾶν λέγεται, ὅσα
[10, 1]	κατὰ τὴν αἴσθησιν μὴ ἐνδέχεται,	τοῦτο	πάντες ποιοῦνται μέτρον καὶ ὑγρῶν
[10, 7]	τι, ὥστ' ἔσται μεταβολὴ εἰς	τοῦτο	(πρὶν ἢ εἰς αὐτά· ἑκατέρου
[10, 1]	οἷον λέγω φορᾶς κυκλοφορίαν, ὅτι	τοῦτο	πρῶτον μέγεθος ἕν. Τὰ μὲν
[10, 5]	τινὸς μεταξύ. Οὐκ ἀνάγκη (δὲ	τοῦτο	συμβαίνειν. Ἡ μὲν γὰρ ἀντικειμένων
[10, 8]	εἴδει πᾶσα τινὸς τί, ὥστε	τοῦτο	τὸ αὐτό τε καὶ γένος
[10, 1]	κατὰ τὸ εἶδος. Καὶ διὰ	τοῦτο	τὸ ἓν ἀδιαίρετον, ὅτι τὸ
[10, 8]	ἵππον τὸ δὲ ἄνθρωπον, διὸ	τοῦτο	τὸ κοινὸν ἕτερον ἀλλήλων (ἐστὶ
[10, 7]	μᾶλλον. Μεταξὺ ἄρα ἔσται καὶ	τοῦτο	τῶν ἐναντίων. Καὶ τἆλλα ἄρα
[10, 3]	διαφορά τις. Ὅτι δὲ καλῶς	τοῦτο	ὑποτιθέμεθα, δῆλον ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς·
[10, 3]	τετράγωνα, καίτοι πλείω· ἀλλ' ἐν	τούτοις	ἡ ἰσότης ἑνότης. Ὅμοια δὲ
[10, 6]	οὔ. Ἀλλ' ὅσα διαιρετά, ἐν	τούτοις	λέγεται, ἕνα μὲν τρόπον ἐὰν
[10, 1]	τοῦ κουφοτέροὐ. Ἐν πᾶσι δὴ	τούτοις	μέτρον καὶ ἀρχὴ ἕν τι
[10, 2]	λευκόν, εἶτα (τὰ ἄλλα ἐκ	τούτου	καὶ τοῦ μέλανος φαίνεται γιγνόμενα,
[10, 1]	τὸ ποσόν, ὅταν εἰδῶσι διὰ	τούτου	τοῦ μέτρου. Καὶ δὴ καὶ
[10, 1]	αὐτῷ, ὅτι ἐστί τι ἐκ	τούτου	ὡς πρώτου ἐνυπάρχοντος. Οὕτω (καὶ
[10, 1]	ἐπιστήμονα εἰπὼν ἢ τὸν αἰσθανόμενον.	(Τούτους	δ' ὅτι ἔχουσιν ὁ μὲν
[10, 6]	οὔτε τῷ ὀλίγῳ ἐναντίον ἀλλὰ	τούτῳ	μὲν τὸ πολὺ ὡς ὑπερέχον
[10, 7]	μεταξύ ἐστιν ἀντικειμένων τινῶν· ἐκ	τούτων	γὰρ μόνων καθ' αὑτὰ ἔστι
[10, 4]	τοῦ γένους οὐκ ἔστι διαφορά,	τούτων	δ' αὕτη μεγίστἠ, καὶ τὰ
[10, 4]	τὸ ἐναντίοις εἶναι ὑπάρχῃ αὐτοῖς.	Τούτων	δὲ ὄντων φανερὸν ὅτι οὐκ
[10, 4]	ἐναντιότης καὶ τὰ πρός τι,	(τούτων	δὲ πρῶτον ἀντίφασις, ἀντιφάσεως δὲ
[10, 4]	ἐναντιότης ἐστὶ διαφορὰ τέλειος, ἐκ	τούτων	δῆλον· πολλαχῶς δὲ λεγομένων τῶν
[10, 4]	τῷ λήψεις εἶναι καὶ ἀποβολαὶ	τούτων	ἢ ἄλλων ἐναντίων. Εἰ δὴ
[10, 4]	διαφέροντα ἐναντία μεγίστη γὰρ διαφορὰ	τούτων	ἡ τέλειος, καὶ τὰ ἐν
[10, 3]	οὖν αἱ ἀντιθέσεις τετραχῶς, καὶ	τούτων	κατὰ στέρησιν λέγεται θάτερον, (ἐναντία
[10, 1]	μὴ ἁφῇ μηδὲ δεσμῷ καὶ	τούτων	μᾶλλον ἓν καὶ πρότερον οὗ
[10, 1]	δὲ ἑνὶ εἶναι ὁτὲ μὲν	τούτων	τινὶ ἔσται, ὁτὲ δὲ ἄλλῳ
[10, 7]	ἐναντίων, ἀνάγκη αὐτὰ συγκεῖσθαι ἐκ	τούτων	τῶν ἐναντίων. Ἢ γὰρ ἔσται
[10, 1]	τούτων, ᾧ (ἂν ὑπάρχῃ τις	τούτων	τῶν τρόπων· τὸ δὲ ἑνὶ
[10, 1]	τοσαυταχῶς, καὶ ἕκαστον ἔσται ἓν	τούτων,	ᾧ (ἂν ὑπάρχῃ τις τούτων
[10, 5]	ἴσον ἢ (ἔλαττον) ἀλλ' ἀεὶ	τρία.	οὐ στέρησις δὲ ἐξ ἀνάγκης·
[10, 2]	ἀριθμός, καὶ τὸ ἓν τὸ	τρίγωνον.	Ὁ δ' αὐτὸς λόγος καὶ
[10, 9]	δὴ κύκλος καὶ ξύλινος· οὐδὲ	τρίγωνον	χαλκοῦν καὶ κύκλος ξύλινος, οὐ
[10, 3]	ὁ πλησίον ἕτερος· τὸ δὲ	τρίτον	ὡς τὰ ἐν τοῖς μαθηματικοῖς.
[10, 1]	πλεοναχῶς δὲ λεγομένου οἱ συγκεφαλαιούμενοι	τρόποι	εἰσὶ τέτταρες τῶν πρώτων καὶ
[10, 6]	ἐν τούτοις λέγεται, ἕνα μὲν	τρόπον	ἐὰν ᾖ πλῆθος ἔχον ὑπεροχὴν
[10, 3]	τοῦ ταὐτοῦ πολλαχῶς, ἕνα μὲν	τρόπον	κατ' ἀριθμὸν λέγομεν ἐνίοτε αὐτό,
[10, 6]	ἐπιστητὸν μὴ πᾶν ἐπιστήμην, ὅτι	τρόπον	τινὰ ἡ ἐπιστήμη μετρεῖται τῷ
[10, 3]	καὶ τὰ πολλὰ κατὰ πλείους	τρόπους,	ὧν ἕνα τὸ ἓν καὶ
[10, 1]	(ἂν ὑπάρχῃ τις τούτων τῶν	τρόπων·	τὸ δὲ ἑνὶ εἶναι ὁτὲ
[10, 1]	καθόλου, πάντα δὲ ταῦτα ἓν	τῷ	ἀδιαίρετον εἶναι τῶν μὲν τὴν
[10, 5]	μείζονι ἢ τῷ ἐλάττονι; Ἔτι	τῷ	ἀνίσῳ ἐναντίον τὸ ἴσον, ὥστε
[10, 1]	ὥσπερ εἴρηται. Οὐκ ἀεὶ (δὲ	τῷ	ἀριθμῷ ἓν τὸ μέτρον ἀλλ'
[10, 7]	καὶ ὧν μεταξύ εἰσιν ἐν	τῷ	αὐτῷ γένει (εἶναι. Ἀλλὰ μὴν
[10, 7]	αὐτῶν (ἀνάγκη γὰρ τὰ ἐν	τῷ	αὐτῷ γένει ἐκ τῶν ἀσυνθέτων
[10, 7]	Πάντα (γὰρ τὰ μεταξὺ ἐν	τῷ	αὐτῷ γένει ἐστὶ καὶ ὧν
[10, 7]	αἴτιον δ' ὅτι οὐκ ἐν	τῷ	αὐτῷ γένει ἐστίν. (Τί γὰρ
[10, 4]	ἡ τέλειος, καὶ τὰ ἐν	τῷ	αὐτῷ δεκτικῷ πλεῖστον (διαφέροντα ἐναντία
[10, 8]	ζῷα. Ἀνάγκη ἄρα ἐν γένει	τῷ	αὐτῷ εἶναι τὰ ἕτερα τῷ
[10, 3]	ἐν ταὐτῷ γένει καὶ ταὐτὰ	τῷ	γένει. Διώρισται δ' ἐν ἄλλοις
[10, 8]	ἐν ταὐτῷ γένει, ἀλλὰ διοίσει	τῷ	γένει ἐκείνων, εἴδει δὲ τῶν
[10, 7]	αὐτῷ γένει ἐκ τῶν ἀσυνθέτων	τῷ	γένει συγκεῖσθαι ἢ ἀσύνθετα εἶναι)
[10, 3]	Διώρισται δ' ἐν ἄλλοις ποῖα	τῷ	γένει ταὐτὰ ἢ ἕτερα. ~Ἐπεὶ
[10, 10]	ἀδυναμία διωρισμένη) ἀνάγκη ἕτερον εἶναι	τῷ	γένει τὸ φθαρτὸν καὶ τὸ
[10, 1]	ἕκαστον ἀδιαίρετον, εἴδει δὲ τὸ	τῷ	γνωστῷ καὶ τῇ ἐπιστήμῃ, ὥσθ'
[10, 4]	ἢ ἀδυναμία διορισθεῖσα ἢ συνειλημμένη	τῷ	δεκτικῷ· διὸ ἀντιφάσεως μὲν οὐκ
[10, 4]	πᾶν, ἀλλ' εἴπερ, μόνον ἐν	τῷ	δεκτικῷ τοῦ ἴσου. Εἰ δὴ
[10, 8]	ὑπάρχειν· οἷον εἰ ζῷον ἕτερον	τῷ	εἴδει, ἄμφω ζῷα. Ἀνάγκη ἄρα
[10, 8]	τὸ κοινὸν ἕτερον ἀλλήλων (ἐστὶ	τῷ	εἴδει. Ἔσται δὴ καθ' αὑτὰ
[10, 9]	διὰ (τί ἡ μὲν ποιεῖ	τῷ	εἴδει ἕτερα ἐναντίωσις ἡ δ'
[10, 9]	Τί μὲν οὖν ἐστὶ τὸ	τῷ	εἴδει ἕτερον (εἶναι, καὶ διὰ
[10, 3]	ᾖ, οἷον (σὺ σαυτῷ καὶ	τῷ	εἴδει καὶ τῇ ὕλῃ ἕν·
[10, 9]	ζῷον θῆλυ καὶ ἄρρεν ἕτερον	τῷ	εἴδει· καίτοι καθ' αὑτὸ τοῦ
[10, 9]	ἵππος τουδὶ τοῦ> ἀνθρώπου ἕτερος	τῷ	εἴδει; καίτοι σὺν τῇ ὕλῃ
[10, 3]	τὸ αὐτὸ πάθος καὶ ἓν	(τῷ	εἴδει, οἷον τὸ λευκόν, σφόδρα
[10, 8]	ἔχειν ἄτομα ὄντα ταὐτὰ δὲ	τῷ	εἴδει ὅσα μὴ ἔχει ἐναντίωσιν
[10, 8]	γένος οὔτε ταὐτὸν οὔτε ἕτερον	τῷ	εἴδει οὐθέν ἐστι τῶν ὡς
[10, 9]	ἡ ὕλη οὐ ποιεῖ ἕτερα	τῷ	εἴδει, οὖσά πως ἑτέρα, ἢ
[10, 10]	φθαρτὸς ὁ δ' ἄφθαρτος. Καίτοι	τῷ	εἴδει ταὐτὰ λέγεται εἶναι τὰ
[10, 8]	πάντα, δῆλον. ~(Τὸ δ' ἕτερον	τῷ	εἴδει τινὸς τὶ ἕτερόν ἐστι,
[10, 8]	τῷ αὐτῷ εἶναι τὰ ἕτερα	τῷ	εἴδει· τὸ γὰρ τοιοῦτο γένος
[10, 10]	~Ἐπειδὴ δὲ τὰ ἐναντία ἕτερα	τῷ	εἴδει, τὸ δὲ φθαρτὸν καὶ
[10, 8]	ἄρα ἐστὶ τὸ ἑτέροις εἶναι	τῷ	εἴδει, τὸ ἐν ταὐτῷ γένει
[10, 10]	ἄφθαρτον καὶ φθαρτὸν ἕτερα εἶναι	τῷ	εἴδει, ὥσπερ οὐδὲ λευκὸν καὶ
[10, 2]	ἢ ποῖον ἢ πόσον καὶ	τῷ	εἶναι> τὸ ἑνὶ εἶναι τὸ
[10, 5]	γὰρ μᾶλλον τῷ μείζονι ἢ	τῷ	ἐλάττονι; Ἔτι τῷ ἀνίσῳ ἐναντίον
[10, 6]	τις. Εἰ γὰρ τὰ πολλὰ	τῷ	ἑνὶ ἁπλῶς ἀντίκειται, (συμβαίνει ἔνια
[10, 1]	τὸ ποσὸν γιγνώσκεται ᾗ ποσὸν	τῷ	ἑνί, καὶ ᾧ πρώτῳ ποσὰ
[10, 6]	ὡς ἀριθμός, ὃ καὶ ἀντίκειται	τῷ	ἑνὶ (μόνον. Οὕτως γὰρ λέγομεν
[10, 6]	ἕκαστος, καὶ ὡς τὸ ἀντικείμενον	τῷ	ἑνί, οὐ τῷ (ὀλίγῳ. Οὕτω
[10, 6]	ὑπερέχον πλῆθος ὑπερεχομένῳ πλήθει οὔτε	τῷ	ἑνὶ πάντως· ἀλλὰ τὸ μὲν
[10, 6]	τρόπον τινὰ ἡ ἐπιστήμη μετρεῖται	τῷ	ἐπιστητῷ. Τὸ δὲ πλῆθος οὔτε
[10, 4]	κατὰ ταῦτα λεχθήσεται, τὰ μὲν	τῷ	ἔχειν τὰ δὲ τῷ ποιεῖν
[10, 4]	ἂν ἐν ἡλικίᾳ τινὶ ἢ	τῷ	κυρίῳ, ἢ πάντῃ· διὸ τῶν
[10, 6]	δ' ὡς ἐπιστήμη πρὸς ἐπιστητόν,	τῷ	λέγεσθαί τι ἄλλο πρὸς αὐτό.
[10, 4]	ἢ ποιητικὰ εἶναι τὰ δὲ	τῷ	λήψεις εἶναι καὶ ἀποβολαὶ τούτων
[10, 9]	δ' ὕλη, (ὅσαι μὲν ἐν	τῷ	λόγῳ εἰσὶν ἐναντιότητες εἴδει ποιοῦσι
[10, 9]	αὐτῶν. Ἢ ὅτι ἔνεστιν ἐν	τῷ	λόγῳ ἐναντίωσις; καὶ γὰρ τοῦ
[10, 9]	εἴδει διαφέρουσιν ἀλλ' ὅτι ἐν	τῷ	λόγῳ (ἔνεστιν ἐναντίωσις. Πότερον δ'
[10, 9]	δ' οὐχ ἕτερον, ὅτι ἐν	τῷ	λόγῳ οὐκ ἔστιν ἐναντίωσις. Τοῦτο
[10, 3]	διαιρετὸν ἢ τὸ ἀδιαίρετον, ὥστε	τῷ	λόγῳ πρότερον τὸ πλῆθος τοῦ
[10, 5]	τὰ πολλά, καὶ τὸ ἴσον	τῷ	μεγάλῳ καὶ τῷ μικρῷ. Εἰ
[10, 5]	οὔτ' ἀμφοῖν· τί γὰρ μᾶλλον	τῷ	μείζονι ἢ τῷ ἐλάττονι; Ἔτι
[10, 10]	μέλας· καίτοι ἐναντίον τὸ λευκὸν	τῷ	μέλανι· ἀλλὰ τῶν ἐναντίων τὰ
[10, 2]	ἔχει ὥσπερ τὸ ὄν καὶ	τῷ	μὴ προσκατηγορεῖσθαι ἕτερόν τι τὸ
[10, 1]	τοῦ συνεχὲς εἶναι. Τοιοῦτον δὲ	τῷ	μίαν τὴν κίνησιν εἶναι καὶ
[10, 5]	τὸ ἴσον τῷ μεγάλῳ καὶ	τῷ	μικρῷ. Εἰ γὰρ τὸ πότερον
[10, 3]	ᾖ, ὥσπερ τὸ μεῖζον τετράγωνον	τῷ	μικρῷ ὅμοιον, καὶ αἱ ἄνισοι
[10, 7]	ἐπὶ τὴν νήτην εἰ μεταβαίνοι	τῷ	ὀλιγίστῳ, ἥξει πρότερον εἰς τοὺς
[10, 6]	ἐπιστητῷ. Τὸ δὲ πλῆθος οὔτε	τῷ	ὀλίγῳ ἐναντίον ἀλλὰ τούτῳ μὲν
[10, 6]	τὸ ἀντικείμενον τῷ ἑνί, οὐ	τῷ	(ὀλίγῳ. Οὕτω μὲν οὖν ἐστὶ
[10, 1]	ἄλλῳ ὃ καὶ μᾶλλον ἐγγὺς	τῷ	ὀνόματί ἐστι, τῇ δυνάμει δ'
[10, 4]	μὲν τῷ ἔχειν τὰ δὲ	τῷ	ποιεῖν ἢ ποιητικὰ εἶναι τὰ
[10, 1]	Τοῦτο δὲ (τὸ ἁπλοῦν ἢ	τῷ	ποιῷ ἢ τῷ ποσῷ. Ὅπου
[10, 1]	ἁπλοῦν ἢ τῷ ποιῷ ἢ	τῷ	ποσῷ. Ὅπου μὲν οὖν δοκεῖ
[10, 5]	ᾧ καὶ ἐνταῦθα χρῆται ἐν	τῷ	πότερος ἦλθεν· (εἰ γὰρ ἅμα
[10, 9]	ποιοῦσι διαφοράν, ὅσαι δ' ἐν	τῷ	συνειλημμένῳ τῇ ὕλῃ οὐ ποιοῦσιν.
[10, 9]	ἀλλ' ἐν τῇ ὕλῃ καὶ	τῷ	σώματι, διὸ τὸ αὐτὸ σπέρμα
[10, 2]	ἓν καὶ τὸ ὄν, δῆλον	τῷ	τε παρακολουθεῖν ἰσαχῶς ταῖς κατηγορίαις
[10, 4]	τελεία διαφορά ὥσπερ καὶ τἆλλα	τῷ	τέλος ἔχειν λέγεται τέλεια, τοῦ
[10, 1]	ἡμᾶς μετροῦντος ἐγνωρίσαμεν πηλίκοι ἐσμὲν	(τῷ	τὸν πῆχυν ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῶν
[10, 2]	δ' αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων (γενῶν, ὥστ' εἴπερ καὶ
[10, 2]	φύσεις τινὲς καὶ οὐσίαι χωρισταὶ	τῶν	ἄλλων εἰσίν, οὔτε τὸ ἓν
[10, 7]	μέλαν· ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	ἄλλων· μεταβάλλειν δ' ἐξ ἄλλου
[10, 7]	ἐν τῷ αὐτῷ γένει ἐκ	τῶν	ἀσυνθέτων τῷ γένει συγκεῖσθαι ἢ
[10, 10]	λόγος καὶ περὶ τοῦ ἀφθάρτου·	τῶν	γὰρ ἐξ ἀνάγκης ὑπαρχόντων ἄμφω.
[10, 7]	μεταβολὴ καὶ μὴ ἐξ ἀντικειμένων·	τῶν	δ' ἀντικειμένων ἀντιφάσεως μὲν οὐκ
[10, 5]	καὶ διάστημά τι πέφυκεν εἶναι·	(τῶν	δ' οὐκ ἔστι διαφορά· ἐν
[10, 4]	ἀντιφάσεως δὲ μηδέν ἐστι μεταξύ,	τῶν	δὲ ἐναντίων ἐνδέχεται, ὅτι μὲν
[10, 7]	πάρεστιν, οὐκ ἐχούσης οὐθὲν μεταξύ,	τῶν	δὲ λοιπῶν τὰ μὲν πρός
[10, 4]	οὔτε ἀγαθὸς ἄνθρωπος οὔτε κακός,	τῶν	δὲ οὐκ ἔστιν, ἀλλ' ἀνάγκη
[10, 7]	στέρησις τὰ δὲ ἐναντία ἐστίν.	Τῶν	δὲ πρός τι ὅσα μὴ
[10, 1]	εἶναι τῶν μὲν τὴν κίνησιν	τῶν	δὲ τὴν νόησιν ἢ τὸν
[10, 7]	ἐκ τοῦ γένους ἔσται καὶ	τῶν	διαφορῶν οἷον ὅσα χρώματα τοῦ
[10, 7]	ἐκ γὰρ τοῦ γένους καὶ	τῶν	διαφορῶν τὰ εἴδη οἷον εἰ
[10, 4]	οὐκ ἔστιν ἐξωτέρω λαβεῖν καὶ	τῶν	εἴδει· δέδεικται γὰρ ὅτι πρὸς
[10, 8]	τῷ γένει ἐκείνων, εἴδει δὲ	τῶν	ἐν ταὐτῷ γένει. Ἐναντίωσιν γὰρ
[10, 7]	οὕτως ὥστ' εἶναι πρότερόν τι	τῶν	ἐναντίων, αἱ διαφοραὶ πρότεραι ἐναντίαι
[10, 4]	τούτων δῆλον· πολλαχῶς δὲ λεγομένων	τῶν	ἐναντίων, ἀκολουθήσει τὸ τελείως οὕτως
[10, 4]	γὰρ ἐναντίωσις ἔχει στέρησιν θάτερον	τῶν	ἐναντίων, ἀλλ' οὐχ ὁμοίως πάντα·
[10, 4]	διάστημα μέγιστον, ὥστε (καὶ τὸ	τῶν	ἐναντίων. Ἀλλὰ μὴν τό γε
[10, 7]	οὐκ ἔστιν ἕτερα πρότερα ὁμογενῆ	(τῶν	ἐναντίων, ἅπαντ' ἂν ἐκ τῶν
[10, 7]	πάντα ἢ οὐθέν. Ἐκ δὲ	τῶν	ἐναντίων γίγνεταί τι, ὥστ' ἔσται
[10, 4]	αἱ γενέσεις τῇ ὕλῃ ἐκ	τῶν	ἐναντίων, γίγνονται δὲ ἢ ἐκ
[10, 3]	ὥσπερ καὶ ἐν τῇ διαιρέσει	τῶν	ἐναντίων διεγράψαμεν, τὸ ταὐτὸ καὶ
[10, 7]	(τῶν ἐναντίων, ἅπαντ' ἂν ἐκ	τῶν	ἐναντίων εἴη τὰ μεταξύ, ὥστε
[10, 7]	καὶ ἐνίων ἔστιν, ἀνάγκη ἐκ	τῶν	ἐναντίων εἶναι τὰ μεταξύ. Πάντα
[10, 4]	εἴδει διαφέρουσιν αἱ γενέσεις ἐκ	τῶν	ἐναντίων εἰσὶν ὡς ἐσχάτων, τὸ
[10, 7]	δ' ἓν μέτρον. ~Ἐπεὶ δὲ	τῶν	ἐναντίων ἐνδέχεται εἶναί τι μεταξὺ
[10, 7]	ἀνάγκη αὐτὰ συγκεῖσθαι ἐκ τούτων	τῶν	ἐναντίων. Ἢ γὰρ ἔσται τι
[10, 4]	τοὺς ἄλλους ὅρους ἀληθεῖς εἶναι	τῶν	ἐναντίων. Καὶ γὰρ πλεῖστον διαφέρει
[10, 7]	Μεταξὺ ἄρα ἔσται καὶ τοῦτο	τῶν	ἐναντίων. Καὶ τἆλλα ἄρα πάντα
[10, 4]	Ὥστε φανερὸν ὅτι ἀεὶ θάτερον	τῶν	ἐναντίων λέγεται κατὰ στέρησιν· ἀπόχρη
[10, 4]	τὰ πρῶτα καὶ τὰ γένη	τῶν	ἐναντίων, οἷον τὸ ἓν καὶ
[10, 7]	μεταξὺ ἐναντίων καὶ σύγκειται ἐκ	τῶν	ἐναντίων πάντα, δῆλον. ~(Τὸ δ'
[10, 10]	τὸ λευκὸν τῷ μέλανι· ἀλλὰ	τῶν	ἐναντίων τὰ μὲν κατὰ συμβεβηκὸς
[10, 10]	μὴ ὑπάρχειν, τὸ δὲ φθαρτὸν	τῶν	ἐξ ἀνάγκης ὑπαρχόντων ἐστὶν οἷς
[10, 4]	εἰσὶν ὡς ἐσχάτων, τὸ δὲ	τῶν	ἐσχάτων διάστημα μέγιστον, ὥστε (καὶ
[10, 8]	λέγεται γένος μὴ ὡς τὸ	τῶν	Ἡρακλειδῶν ἀλλ' ὡς τὸ (ἐν
[10, 10]	καὶ λευκὸς καὶ μέλας, καὶ	τῶν	καθ' ἕκαστον· εἴη γὰρ ἄν,
[10, 2]	τὸ ἄπειρον. Εἰ δὴ μηδὲν	τῶν	καθόλου δυνατὸν οὐσίαν εἶναι, καθάπερ
[10, 10]	μὲν οὖν ἐπ' αὐτῶν εἰρήκαμεν	τῶν	καθόλου (ὀνομάτων, ὥστε δόξειεν ἂν
[10, 10]	εἶναι, καὶ ἅμα, ἐὰν ᾖ	τῶν	καθόλου, ὥσπερ ὁ ἄνθρωπος εἴη
[10, 4]	τῷ κυρίῳ, ἢ πάντῃ· διὸ	τῶν	μὲν ἔστι μεταξύ, καὶ ἔστιν
[10, 1]	ταῦτα ἓν τῷ ἀδιαίρετον εἶναι	τῶν	μὲν τὴν κίνησιν τῶν δὲ
[10, 3]	ταὐτοῦ, διὸ οὐ λέγεται ἐπὶ	τῶν	μὴ ὄντων τὸ δὲ μὴ
[10, 3]	μὴ ταὐτὸ λέγεταἰ, ἐπὶ δὲ	τῶν	ὄντων πάντων· ἢ γὰρ ἓν
[10, 2]	αὐτὸ ἡ οὐσία, καὶ ἐπὶ	τῶν	οὐσιῶν ἀνάγκη ὡσαύτως ἔχειν· ὁμοίως
[10, 6]	καὶ περὶ τοῦ ἑνὸς καὶ	τῶν	πολλῶν ἀπορήσειεν ἄν τις. Εἰ
[10, 1]	Καὶ τὴν ἐπιστήμην δὲ μέτρον	τῶν	πραγμάτων λέγομεν καὶ τὴν αἴσθησιν
[10, 6]	τι, ὅσα μὴ καθ' αὑτὰ	τῶν	πρός τι. Διῄρηται δ' (ἡμῖν
[10, 6]	ὡς (ἐναντίον ἀλλ' ὥσπερ εἴρηται	τῶν	πρός τι ἔνια· ᾗ γὰρ
[10, 7]	μέλαν· ἕτεραι ἄρα· μεταξὺ ἄρα	τῶν	πρώτων ἐναντίων αὗται ἔσονται, αἱ
[10, 7]	τἀναντία καὶ τὰ μεταξύ, ἐκ	τῶν	πρώτων ἐναντίων ἔσονται. Ὅτι μὲν
[10, 1]	οἱ συγκεφαλαιούμενοι τρόποι εἰσὶ τέτταρες	τῶν	πρώτων καὶ καθ' αὑτὰ λεγομένων
[10, 4]	πλεῖστον διαφέρει ἡ τέλειος (διαφορά	τῶν	τε γὰρ γένει διαφερόντων οὐκ
[10, 1]	ἐπὶ αἰτίου καὶ ἑνὸς καὶ	τῶν	τοιούτων ἁπάντων, διὸ καὶ τὸ
[10, 1]	ᾧ (ἂν ὑπάρχῃ τις τούτων	τῶν	τρόπων· τὸ δὲ ἑνὶ εἶναι
[10, 1]	ἐπιστήμην, ἅ φαμεν εἶναι μέτρα	τῶν	ὑποκειμένων. Οὐθὲν δὴ λέγοντες περιττὸν
[10, 10]	ἀνάγκη ὑπάρχειν τὸ φθαρτὸν ἑκάστῳ	τῶν	φθαρτῶν. Ὁ δ' αὐτὸς λόγος
[10, 2]	δίεσις. (Ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ	τῶν	φθόγγων στοιχείων ἂν ἦν τὰ
[10, 8]	ἕτερον τῷ εἴδει οὐθέν ἐστι	τῶν	ὡς γένους εἰδῶν προσηκόντως· ἡ