Livre, Chap. |
[10, 9] |
διὰ
τοῦτο,
καίτοι
ἕτεραι
αἱ
|
σάρκες |
καὶ
τὰ
ὀστᾶ
ἐξ
ὧν |
[10, 3] |
ἀριθμῷ
ἓν
ᾖ,
οἷον
(σὺ
|
σαυτῷ |
καὶ
τῷ
εἴδει
καὶ
τῇ |
[10, 2] |
τὸ
ἕν·
ὅτι
δὲ
ταὐτὸ
|
σημαίνει |
πως
τὸ
ἓν
καὶ
τὸ |
[10, 5] |
ἑνί.
Εἰ
δὲ
τὸ
ἄνισον
|
σημαίνει |
τὸ
αὐτὸ
ἅμα
ἀμφοῖν,
εἴη |
[10, 1] |
πῦρ
στοιχεῖον,
τὸ
δὲ
ὄνομα
|
σημαίνει |
τὸ
τοδὶ
συμβεβηκέναι
αὐτῷ,
ὅτι |
[10, 2] |
στέρησις
λευκοῦ
ὥσπερ
καὶ
φωτὸς
|
σκότος |
(τοῦτο
δ'
ἐστὶ
στέρησις
φωτός) |
[10, 9] |
τῷ
σώματι,
διὸ
τὸ
αὐτὸ
|
σπέρμα |
θῆλυ
ἢ
ἄρρεν
γίγνεται
παθόν |
[10, 1] |
μιμοῦνται
τὸ
τοιοῦτον·
ἀπὸ
γὰρ
|
σταδίου |
καὶ
ταλάντου
καὶ
ἀεὶ
τοῦ |
[10, 4] |
ἀντιφάσεως
μὲν
οὐκ
ἔστι
μεταξύ,
|
στερήσεως |
δέ
τινος
ἔστιν·
ἴσον
(μὲν |
[10, 4] |
τοῦ
εἴδους
ἕξεως
ἢ
ἐκ
|
στερήσεώς |
τινος
τοῦ
εἴδους
καὶ
τῆς |
[10, 4] |
θάτερον
τῶν
ἐναντίων
λέγεται
κατὰ
|
στέρησιν· |
ἀπόχρη
δὲ
κἂν
τὰ
πρῶτα |
[10, 4] |
ἐπαγωγῆς.
Πᾶσα
γὰρ
ἐναντίωσις
ἔχει
|
στέρησιν |
θάτερον
τῶν
ἐναντίων,
ἀλλ'
οὐχ |
[10, 5] |
ὡς
ἀπόφασιν
ἀντικεῖσθαι
ἢ
ὡς
|
στέρησιν. |
Θατέρου
μὲν
δὴ
οὐκ
ἐνδέχεται |
[10, 3] |
ἀντιθέσεις
τετραχῶς,
καὶ
τούτων
κατὰ
|
στέρησιν |
λέγεται
θάτερον,
(ἐναντία
ἂν
εἴη |
[10, 4] |
στέρησις
πολλαχῶς
γὰρ
λέγεται
ἡ
|
στέρησις |
(ἀλλ'
ἥτις
ἂν
τελεία
ᾖ. |
[10, 4] |
δῆλον
ὅτι
ἡ
μὲν
ἐναντίωσις
|
στέρησις |
ἂν
εἴη
πᾶσα,
ἡ
δὲ |
[10, 4] |
καὶ
τἀναντία
δῆλον·
ἡ
δὲ
|
στέρησις |
ἀντίφασίς
τίς
ἐστιν·
ἢ
γὰρ |
[10, 4] |
ἐν
ἄλλοις,
ὥστ'
ἐστὶν
ἡ
|
στέρησις |
ἀντίφασίς
τις
ἢ
ἀδυναμία
διορισθεῖσα |
[10, 10] |
φθαρτὸν
καὶ
τὸ
ἄφθαρτον
ἐναντία
|
(στέρησις |
γὰρ
ἀδυναμία
διωρισμένη)
ἀνάγκη
ἕτερον |
[10, 5] |
(ἔλαττον)
ἀλλ'
ἀεὶ
τρία.
οὐ
|
στέρησις |
δὲ
ἐξ
ἀνάγκης·
οὐ
γὰρ |
[10, 4] |
Πρώτη
δὲ
ἐναντίωσις
ἕξις
καὶ
|
στέρησίς |
ἐστιν·
οὐ
πᾶσα
δὲ
στέρησις |
[10, 4] |
ἂν
εἴη
πᾶσα,
ἡ
δὲ
|
στέρησις |
(ἴσως
οὐ
πᾶσα
ἐναντιότης.
αἴτιον |
[10, 4] |
δὴ
ἀντίκειται
μὲν
ἀντίφασις
καὶ
|
στέρησις |
καὶ
ἐναντιότης
καὶ
τὰ
πρός |
[10, 2] |
φαίνεται
γιγνόμενα,
τὸ
δὲ
μέλαν
|
στέρησις |
λευκοῦ
ὥσπερ
καὶ
φωτὸς
σκότος |
[10, 4] |
στέρησίς
ἐστιν·
οὐ
πᾶσα
δὲ
|
στέρησις |
πολλαχῶς
γὰρ
λέγεται
ἡ
στέρησις |
[10, 7] |
μὲν
πρός
τι
τὰ
δὲ
|
στέρησις |
τὰ
δὲ
ἐναντία
ἐστίν.
Τῶν |
[10, 2] |
φωτὸς
σκότος
(τοῦτο
δ'
ἐστὶ
|
στέρησις |
φωτός)
ὥστε
εἰ
τὰ
ὄντα |
[10, 5] |
καὶ
ἀντίκειται
ἀμφοῖν
ὡς
ἀπόφασις
|
στερητική, |
διὸ
καὶ
μεταξύ
ἐστιν.
καὶ |
[10, 5] |
ἢ
μικροῦ;
ἀμφοῖν
ἄρα
ἀπόφασις
|
στερητική, |
διὸ
καὶ
πρὸς
ἀμφότερα
τὸ |
[10, 5] |
ὡρισμένα
πως
ἐφ'
ὧν
λέγεται
|
στερητικῶς |
ἡ
ἀπόφασις
αὕτη·
ἀνάγκη
γὰρ |
[10, 1] |
ὅτι
ἐλάχιστον,
καὶ
ἐν
φωνῇ
|
στοιχεῖον. |
καὶ
ταῦτα
πάντα
ἕν
τι |
[10, 1] |
τι
καὶ
φύσις
τὸ
πῦρ
|
στοιχεῖον, |
τὸ
δὲ
ὄνομα
σημαίνει
τὸ |
[10, 1] |
ἀποδιδόντα.
Ἔστι
μὲν
γὰρ
ὡς
|
(στοιχεῖον |
τὸ
πῦρ
ἔστι
δ'
ἴσως |
[10, 2] |
ὄντα
ἀριθμός,
καὶ
τὸ
ἓν
|
στοιχεῖον |
φωνῆεν.
Καὶ
εἰ
σχήματα
εὐθύγραμμα, |
[10, 1] |
δ'
ἐκεῖνα,
ὥσπερ
καὶ
περὶ
|
στοιχείου |
καὶ
αἰτίου
εἰ
δέοι
λέγειν |
[10, 1] |
γὰρ
τὸ
αὐτὸ
πυρὶ
καὶ
|
στοιχείῳ |
εἶναι,
ἀλλ'
ὡς
μὲν
πρᾶγμά |
[10, 2] |
δὲ
καὶ
ἐπὶ
τῶν
φθόγγων
|
στοιχείων |
ἂν
ἦν
τὰ
ὄντα
ἀριθμός, |
[10, 3] |
καὶ
ὁ
λόγος
εἷς,
διὸ
|
σὺ |
καὶ
ὁ
πλησίον
ἕτερος·
τὸ |
[10, 3] |
καὶ
ἀριθμῷ
ἓν
ᾖ,
οἷον
|
(σὺ |
σαυτῷ
καὶ
τῷ
εἴδει
καὶ |
[10, 1] |
πᾶν
συνεχὲς
διαιρετόν.
Ἀεὶ
δὲ
|
συγγενὲς |
(τὸ
μέτρον·
μεγεθῶν
μὲν
γὰρ |
[10, 3] |
κατὰ
τὴν
οὐσίαν
ἀδιάφορα
τὴν
|
(συγκειμένην, |
κατὰ
τὸ
εἶδος
ταὐτὰ
ᾖ, |
[10, 7] |
καὶ
μεταξὺ
ἐναντίων,
ἀνάγκη
αὐτὰ
|
συγκεῖσθαι |
ἐκ
τούτων
τῶν
ἐναντίων.
Ἢ |
[10, 7] |
ἐκ
τῶν
ἀσυνθέτων
τῷ
γένει
|
συγκεῖσθαι |
ἢ
ἀσύνθετα
εἶναι)
τὰ
μὲν |
[10, 7] |
πάντα
καὶ
μεταξὺ
ἐναντίων
καὶ
|
σύγκειται |
ἐκ
τῶν
ἐναντίων
πάντα,
δῆλον. |
[10, 1] |
πρότερον·
πλεοναχῶς
δὲ
λεγομένου
οἱ
|
συγκεφαλαιούμενοι |
τρόποι
εἰσὶ
τέτταρες
τῶν
πρώτων |
[10, 7] |
αἱ
διαφοραί,
(τὸ
διακριτικὸν
καὶ
|
συγκριτικόν, |
πρότεραι·
ὥστε
ταῦτα
ἐναντία
ἀλλήλοις |
[10, 7] |
μὲν
διακριτικὸν
χρῶμα
τὸ
δὲ
|
συγκριτικὸν |
χρῶμα,
αὗται
αἱ
διαφοραί,
(τὸ |
[10, 7] |
δὲ
διαφοραὶ
τὸ
διακριτικὸν
καὶ
|
συγκριτικόν· |
ὥστε
ταῦτα
πρῶτα
ζητητέον
(ὅσα |
[10, 6] |
τὸ
δὲ
ἐπιστητὸν
(τὸ
μετρούμενον,
|
συμβαίνει |
δὲ
ἐπιστήμην
μὲν
πᾶσαν
ἐπιστητὸν |
[10, 5] |
τὸ
ἄνισον
δυάδα
εἶναἰ,
ἀλλὰ
|
συμβαίνει |
ἓν
δυοῖν
ἐναντίον·
ὅπερ
ἀδύνατον. |
[10, 6] |
πολλὰ
τῷ
ἑνὶ
ἁπλῶς
ἀντίκειται,
|
(συμβαίνει |
ἔνια
ἀδύνατα.
Τὸ
γὰρ
ἓν |
[10, 1] |
μετροῦνται
μᾶλλον
ἢ
μετροῦσιν.
Ἀλλὰ
|
συμβαίνει |
ἡμῖν
ὥσπερ
ἂν
εἰ
ἄλλου |
[10, 5] |
μεταξύ.
Οὐκ
ἀνάγκη
(δὲ
τοῦτο
|
συμβαίνειν. |
Ἡ
μὲν
γὰρ
ἀντικειμένων
συναπόφασίς |
[10, 1] |
δὲ
ὄνομα
σημαίνει
τὸ
τοδὶ
|
συμβεβηκέναι |
αὐτῷ,
ὅτι
ἐστί
τι
ἐκ |
[10, 10] |
κατὰ
συμβεβηκός·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
συμβεβηκὸς |
ἐνδέχεται
μὴ
ὑπάρχειν,
τὸ
δὲ |
[10, 8] |
ἓν
ταὐτὸ
λέγεται,
μὴ
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
ἔχον
διαφοράν,
(εἴτε
ὡς
ὕλη |
[10, 7] |
οὐκ
ἔστιν
ἀλλ'
ἢ
κατὰ
|
συμβεβηκός, |
οἷον
ἐκ
χρώματος
εἰς
σχῆμα. |
[10, 9] |
ἄνθρωπος,
ὅτι
Καλλίας
λευκός·
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
οὖν
ὁ
ἄνθρωπος.
Οὐδὲ
χαλκοῦς |
[10, 10] |
(οὐδὲν
γάρ
ἐστι
φθαρτὸν
κατὰ
|
συμβεβηκός· |
τὸ
μὲν
γὰρ
συμβεβηκὸς
ἐνδέχεται |
[10, 1] |
λεγομένων
ἓν
ἀλλὰ
μὴ
κατὰ
|
συμβεβηκός. |
Τό
τε
γὰρ
συνεχὲς
ἢ |
[10, 10] |
τῶν
ἐναντίων
τὰ
μὲν
κατὰ
|
συμβεβηκὸς |
ὑπάρχει
ἐνίοις,
οἷον
καὶ
τὰ |
[10, 9] |
ἀνθρώπου
ἕτερος
τῷ
εἴδει;
καίτοι
|
σὺν |
τῇ
ὕλῃ
οἱ
λόγοι
αὐτῶν. |
[10, 5] |
ἄλλῳ
γὰρ
γένει
ὧν
αἱ
|
συναποφάσεις, |
ὥστ'
οὐχ
ἓν
τὸ
ὑποκείμενον. |
[10, 5] |
συμβαίνειν.
Ἡ
μὲν
γὰρ
ἀντικειμένων
|
συναπόφασίς |
ἐστιν
ὧν
ἔστι
μεταξύ
τι |
[10, 1] |
ὅσα
κόλλῃ
ἢ
γόμφῳ
ἢ
|
συνδέσμῳ, |
ἀλλὰ
ἔχει
ἐν
αὑτῷ
τὸ |
[10, 4] |
τις
ἢ
ἀδυναμία
διορισθεῖσα
ἢ
|
συνειλημμένη |
τῷ
δεκτικῷ·
διὸ
ἀντιφάσεως
μὲν |
[10, 9] |
διαφοράν,
ὅσαι
δ'
ἐν
τῷ
|
συνειλημμένῳ |
τῇ
ὕλῃ
οὐ
ποιοῦσιν.
Διὸ |
[10, 6] |
μή
τι
ἄρα
διαφέρει
ἐν
|
συνεχεῖ |
εὐορίστῷ)
τὸ
ὀλίγον
πλῆθός
τι |
[10, 1] |
εἴρηται
ἤδη·
ἴσως
γὰρ
πᾶν
|
συνεχὲς |
διαιρετόν.
Ἀεὶ
δὲ
συγγενὲς
(τὸ |
[10, 1] |
αὑτῷ
τὸ
(αἴτιον
αὐτῷ
τοῦ
|
συνεχὲς |
εἶναι.
Τοιοῦτον
δὲ
τῷ
μίαν |
[10, 1] |
κατὰ
συμβεβηκός.
Τό
τε
γὰρ
|
συνεχὲς |
ἢ
ἁπλῶς
ἢ
μάλιστά
γε |
[10, 1] |
μὲν
δὴ
οὕτως
ἓν
ᾗ
|
συνεχὲς |
ἢ
ὅλον,
τὰ
δὲ
ὧν |
[10, 1] |
τὸ
ἓν
τοσαυταχῶς,
τό
τε
|
(συνεχὲς |
φύσει
καὶ
τὸ
ὅλον,
καὶ |
[10, 7] |
ἐναντίων.
Καὶ
τἆλλα
ἄρα
πάντα
|
σύνθετα |
τὰ
μεταξύ·
τὸ
γὰρ
τοῦ |
[10, 7] |
μὲν
μᾶλλον
τοῦ
δ'
ἧττον
|
σύνθετόν |
πως
ἐξ
ἐκείνων
ὧν
λέγεται |
[10, 9] |
ὅδε
καὶ
ὅδε·
ἀλλὰ
τὸ
|
σύνολον |
ἕτερον
μέν,
εἴδει
δ'
οὐχ |
[10, 8] |
διὸ
καὶ
ἐν
τῇ
αὐτῇ
|
συστοιχίᾳ |
πάντα
τὰ
ἐναντία
τῆς
κατηγορίας |
[10, 3] |
τὰ
δ'
ἐν
τῇ
αὐτῇ
|
συστοιχίᾳ |
τῆς
κατηγορίας,
(ὥστ'
ἐν
ταὐτῷ |
[10, 3] |
(τῷ
εἴδει,
οἷον
τὸ
λευκόν,
|
σφόδρα |
καὶ
ἧττον,
ὅμοιά
φασιν
εἶναι |
[10, 9] |
Ἔστι
δ'
ἡ
ἀπορία
αὕτη
|
σχεδὸν |
ἡ
αὐτὴ
καὶ
διὰ
(τί |
[10, 7] |
συμβεβηκός,
οἷον
ἐκ
χρώματος
εἰς
|
σχῆμα. |
Ἀνάγκη
ἄρα
τὰ
μεταξὺ
καὶ |
[10, 3] |
εἰς
ἄλληλα,
οἷον
ὅσων
ἄλλο
|
σχῆμα |
τῆς
κατηγορίας,
(εἴδει
δὲ
ὧν |
[10, 2] |
ἓν
στοιχεῖον
φωνῆεν.
Καὶ
εἰ
|
σχήματα |
εὐθύγραμμα,
σχημάτων
ἂν
ἦν
ἀριθμός, |
[10, 2] |
φωνῆεν.
Καὶ
εἰ
σχήματα
εὐθύγραμμα,
|
σχημάτων |
ἂν
ἦν
ἀριθμός,
καὶ
τὸ |
[10, 5] |
οἷον
πότερον
ἦλθε
Κλέων
ἢ
|
Σωκράτης. |
Ἀλλ'
οὐκ
ἀνάγκη
ἐν
οὐδενὶ |
[10, 9] |
ἐν
τῇ
ὕλῃ
καὶ
τῷ
|
σώματι, |
διὸ
τὸ
αὐτὸ
σπέρμα
θῆλυ |