Livre, Chap. |
[10, 2] |
ὥστ'
εἴπερ
καὶ
ἐν
τοῖς
|
πάθεσι |
καὶ
ἐν
τοῖς
ποιοῖς
καὶ |
[10, 9] |
θῆλυ
τοῦ
ζῴου
οἰκεῖα
μὲν
|
πάθη, |
ἀλλ'
οὐ
κατὰ
τὴν
οὐσίαν |
[10, 9] |
Ἢ
ὅτι
τὰ
μὲν
οἰκεῖα
|
πάθη |
τοῦ
γένους
τὰ
δ'
ἧττον; |
[10, 9] |
σπέρμα
θῆλυ
ἢ
ἄρρεν
γίγνεται
|
παθόν |
τι
πάθος.
Τί
μὲν
οὖν |
[10, 3] |
δὲ
ἐὰν
ᾖ
τὸ
αὐτὸ
|
πάθος |
καὶ
ἓν
(τῷ
εἴδει,
οἷον |
[10, 9] |
ἢ
ἄρρεν
γίγνεται
παθόν
τι
|
πάθος. |
Τί
μὲν
οὖν
ἐστὶ
τὸ |
[10, 1] |
ἑκάστων
ἀδιαίρετον.
Οὐχ
ὁμοίως
δὲ
|
πᾶν |
ἀδιαίρετον,
οἷον
ποὺς
καὶ
μονάς, |
[10, 4] |
ἴσον
δ'
ἢ
ἄνισον
οὐ
|
πᾶν, |
ἀλλ'
εἴπερ,
μόνον
ἐν
τῷ |
[10, 3] |
οὐκ
ἀνάγκη
εἶναι
τινὶ
ἕτερον·
|
(πᾶν |
γὰρ
ἢ
ἕτερον
ἢ
ταὐτὸ |
[10, 3] |
τὸ
ταὐτὸ
γένος
ἢ
εἶδος·
|
πᾶν |
γὰρ
τὸ
διαφέρον
διαφέρει
ἢ |
[10, 6] |
εἶναι
τὸ
δὲ
ἐπιστητὸν
μὴ
|
πᾶν |
ἐπιστήμην,
ὅτι
τρόπον
τινὰ
ἡ |
[10, 4] |
(μὲν
γὰρ
ἢ
οὐκ
ἴσον
|
πᾶν, |
ἴσον
δ'
ἢ
ἄνισον
οὐ |
[10, 5] |
δὲ
ἐξ
ἀνάγκης·
οὐ
γὰρ
|
πᾶν |
ἴσον
ὃ
μὴ
μεῖζον
ἢ |
[10, 3] |
ταὐτὸ
διὰ
τοῦτο
πᾶν
πρὸς
|
πᾶν |
λέγεται,
ὅσα
λέγεται
ἓν
καὶ |
[10, 6] |
μετρητόν,
ταύτῃ
ἀντίκειται,
διὸ
οὐ
|
πᾶν |
ὃ
ἂν
ᾖ
ἓν
ἀριθμός |
[10, 3] |
ἕτερον
ἢ
ταὐτὸ
διὰ
τοῦτο
|
πᾶν |
πρὸς
πᾶν
λέγεται,
ὅσα
λέγεται |
[10, 1] |
ὥσπερ
εἴρηται
ἤδη·
ἴσως
γὰρ
|
πᾶν |
συνεχὲς
διαιρετόν.
Ἀεὶ
δὲ
συγγενὲς |
[10, 1] |
δὲ
ἀριθμὸς
ἅπας
ἑνί,
ὥστε
|
πᾶν |
τὸ
ποσὸν
γιγνώσκεται
ᾗ
ποσὸν |
[10, 4] |
τῶν
ἐναντίων,
ἀλλ'
οὐχ
ὁμοίως
|
πάντα· |
ἀνισότης
μὲν
γὰρ
ἰσότητος
ἀνομοιότης |
[10, 8] |
δὲ
καὶ
ἐκ
τῆς
ἐπαγωγῆς)
|
πάντα |
(γὰρ
διαιρεῖται
τοῖς
ἀντικειμένοις,
καὶ |
[10, 3] |
ὑποτιθέμεθα,
δῆλον
ἐκ
τῆς
ἐπαγωγῆς·
|
πάντα |
γὰρ
διαφέροντα
φαίνεται
καὶ
ταῦτα, |
[10, 7] |
τῶν
ἐναντίων
εἶναι
τὰ
μεταξύ.
|
Πάντα |
(γὰρ
τὰ
μεταξὺ
ἐν
τῷ |
[10, 7] |
αὐτῷ
γένει
(εἶναι.
Ἀλλὰ
μὴν
|
πάντα |
γε
τὰ
μεταξύ
ἐστιν
ἀντικειμένων |
[10, 1] |
καθ'
ἕκαστον
καὶ
τὸ
καθόλου,
|
πάντα |
δὲ
ταῦτα
ἓν
τῷ
ἀδιαίρετον |
[10, 7] |
καὶ
σύγκειται
ἐκ
τῶν
ἐναντίων
|
πάντα, |
δῆλον.
~(Τὸ
δ'
ἕτερον
τῷ |
[10, 1] |
ἐν
φωνῇ
στοιχεῖον.
καὶ
ταῦτα
|
πάντα |
ἕν
τι
οὕτως,
οὐχ
ὡς |
[10, 7] |
ἀρχαί·
τὰ
δὲ
μεταξὺ
ἢ
|
πάντα |
ἢ
οὐθέν.
Ἐκ
δὲ
τῶν |
[10, 7] |
μεταξὺ
ἔν
τε
ταὐτῷ
γένει
|
πάντα |
καὶ
μεταξὺ
ἐναντίων
καὶ
σύγκειται |
[10, 7] |
μεταξύ,
ὥστε
καὶ
τὰ
κάτω
|
πάντα, |
καὶ
τἀναντία
καὶ
τὰ
μεταξύ, |
[10, 1] |
ἡ
πλευρά,
καὶ
τὰ
μεγέθη
|
πάντα. |
Οὕτω
δὴ
πάντων
μέτρον
τὸ |
[10, 7] |
τῶν
ἐναντίων.
Καὶ
τἆλλα
ἄρα
|
πάντα |
σύνθετα
τὰ
μεταξύ·
τὸ
γὰρ |
[10, 8] |
καὶ
ἐν
τῇ
αὐτῇ
συστοιχίᾳ
|
πάντα |
τὰ
ἐναντία
τῆς
κατηγορίας
ὅσα |
[10, 6] |
ἀπέστη
Ἀναξαγόρας
εἰπὼν
ὅτι
ὁμοῦ
|
πάντα |
χρήματα
ἦν
ἄπειρα
καὶ
πλήθει |
[10, 5] |
ἐπιτιμῶσιν
οἱ
νομίζοντες
ὁμοίως
λέγεσθαι
|
πάντα, |
ὥστε
ἔσεσθαι
ὑποδήματος
καὶ
χειρὸς |
[10, 1] |
χρῶνται
ὡς
ἀτόμῳ
τῇ
ποδιαίᾳ.
|
Πανταχοῦ |
γὰρ
τὸ
μέτρον
ἕν
τι |
[10, 1] |
τὴν
αἴσθησιν
μὴ
ἐνδέχεται,
τοῦτο
|
πάντες |
ποιοῦνται
μέτρον
καὶ
ὑγρῶν
καὶ |
[10, 1] |
ἀκριβέστατον·
(τὴν
γὰρ
μονάδα
τιθέασι
|
πάντῃ |
ἀδιαίρετον·
ἐν
δὲ
τοῖς
ἄλλοις |
[10, 4] |
τινὶ
ἢ
τῷ
κυρίῳ,
ἢ
|
πάντῃ· |
διὸ
τῶν
μὲν
ἔστι
μεταξύ, |
[10, 1] |
καὶ
μονάς,
ἀλλὰ
τὸ
μὲν
|
πάντῃ, |
τὸ
δ'
εἰς
ἀδιαίρετα
πρὸς |
[10, 4] |
οὐθὲν
ἔξω·
ἔσχατον
γὰρ
ἐν
|
παντὶ |
(καὶ
περιέχει,
διὸ
οὐδὲν
ἔξω |
[10, 2] |
οὐσίαν.
Ἔτι
δ'
ὁμοίως
ἐπὶ
|
πάντων |
ἀναγκαῖον
ἔχειν·
(λέγεται
δ'
ἰσαχῶς |
[10, 1] |
ἐπιβάλλειν.
Πρωταγόρας
δ'
ἄνθρωπόν
φησι
|
πάντων |
εἶναι
μέτρον,
ὥσπερ
ἂν
εἰ |
[10, 5] |
ἀγαθοῦ
καὶ
τοῦ
κακοῦ,
ὡς
|
πάντων |
ἐσομένου
τινὸς
μεταξύ.
Οὐκ
ἀνάγκη |
[10, 3] |
λέγεταἰ,
ἐπὶ
δὲ
τῶν
ὄντων
|
πάντων· |
ἢ
γὰρ
ἓν
ἢ
οὐχ |
[10, 1] |
τὰ
μεγέθη
πάντα.
Οὕτω
δὴ
|
πάντων |
μέτρον
τὸ
ἕν,
ὅτι
γνωρίζομεν |
[10, 2] |
ἔχειν·
ὁμοίως
γὰρ
ἔχει
ἐπὶ
|
πάντων. |
Ὅτι
μὲν
οὖν
τὸ
ἓν |
[10, 2] |
τὸ
ἓν
καθόλου
κατηγορεῖται
μάλιστα
|
πάντων. |
Ὥστε
οὔτε
τὰ
γένη
φύσεις |
[10, 6] |
ὑπερεχομένῳ
πλήθει
οὔτε
τῷ
ἑνὶ
|
πάντως· |
ἀλλὰ
τὸ
μὲν
(ὥσπερ
εἴρηται, |
[10, 2] |
τοῦτο
οὐσίαν
ὡς
ἕν
τι
|
παρὰ |
τὰ
πολλὰ
δυνατὸν
εἶναι
κοινὸν |
[10, 2] |
ἄνθρωπος
ὥσπερ
οὐδὲ
τὸ
εἶναι
|
παρὰ |
τὸ
τί
ἢ
ποῖον
ἢ |
[10, 2] |
τὸ
ὄν,
δῆλον
τῷ
τε
|
παρακολουθεῖν |
ἰσαχῶς
ταῖς
κατηγορίαις
καὶ
μὴ |
[10, 7] |
(ἀντίθεσις
ἧς
ὁτῳοῦν
θάτερον
μόριον
|
πάρεστιν, |
οὐκ
ἐχούσης
οὐθὲν
μεταξύ,
τῶν |
[10, 4] |
δὲ
καὶ
διὰ
τῆς
ἐπαγωγῆς.
|
Πᾶσα |
γὰρ
ἐναντίωσις
ἔχει
στέρησιν
θάτερον |
[10, 4] |
ἕξις
καὶ
στέρησίς
ἐστιν·
οὐ
|
πᾶσα |
δὲ
στέρησις
πολλαχῶς
γὰρ
λέγεται |
[10, 4] |
ἡ
δὲ
στέρησις
(ἴσως
οὐ
|
πᾶσα |
ἐναντιότης.
αἴτιον
δ'
ὅτι
πολλαχῶς |
[10, 4] |
μὲν
ἐναντίωσις
στέρησις
ἂν
εἴη
|
πᾶσα, |
ἡ
δὲ
στέρησις
(ἴσως
οὐ |
[10, 8] |
ἡ
δὲ
διαφορὰ
ἡ
εἴδει
|
πᾶσα |
τινὸς
τί,
ὥστε
τοῦτο
τὸ |
[10, 6] |
μετρούμενον,
συμβαίνει
δὲ
ἐπιστήμην
μὲν
|
πᾶσαν |
ἐπιστητὸν
εἶναι
τὸ
δὲ
ἐπιστητὸν |
[10, 1] |
καὶ
βάρος
τοῦ
κουφοτέροὐ.
Ἐν
|
πᾶσι |
δὴ
τούτοις
μέτρον
καὶ
ἀρχὴ |
[10, 9] |
ἡ
δ'
οὔ,
οἷον
τὸ
|
πεζὸν |
καὶ
τὸ
πτερωτόν,
λευκότης
δὲ |
[10, 2] |
ἕν
ἐστι
καὶ
πῶς
δεῖ
|
περὶ |
αὐτοῦ
λαβεῖν,
πότερον
ὡς
οὐσίας |
[10, 4] |
διαφέροντα
καὶ
γὰρ
ἡ
ἐπιστήμη
|
περὶ |
ἓν
γένος
ἡ
μία·
ἐν |
[10, 2] |
οὐσίαν
εἶναι,
καθάπερ
ἐν
τοῖς
|
περὶ |
οὐσίας
καὶ
περὶ
τοῦ
ὄντος |
[10, 1] |
δυνάμει
δ'
ἐκεῖνα,
ὥσπερ
καὶ
|
περὶ |
στοιχείου
καὶ
αἰτίου
εἰ
δέοι |
[10, 10] |
Ὁ
δ'
αὐτὸς
λόγος
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
ἀφθάρτου·
τῶν
γὰρ
ἐξ |
[10, 6] |
τὸ
ὑποκείμενον.
~Ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
ἑνὸς
καὶ
τῶν
πολλῶν |
[10, 2] |
ἐν
τοῖς
περὶ
οὐσίας
καὶ
|
περὶ |
τοῦ
ὄντος
εἴρηται
λόγοις,
οὐδ' |
[10, 1] |
μὲν
λέγεται
πολλαχῶς,
ἐν
τοῖς
|
περὶ |
τοῦ
ποσαχῶς
διῃρημένοις
εἴρηται
πρότερον· |
[10, 2] |
λεχθῆναι
καὶ
μᾶλλον
ὥσπερ
οἱ
|
(περὶ |
φύσεως·
ἐκείνων
γὰρ
ὁ
μέν |
[10, 4] |
ἔσχατον
γὰρ
ἐν
παντὶ
(καὶ
|
περιέχει, |
διὸ
οὐδὲν
ἔξω
τοῦ
τέλους, |
[10, 4] |
ἔστιν,
ἀλλ'
ἀνάγκη
εἶναι
ἢ
|
περιττὸν |
ἢ
(ἄρτιον.
Ἔτι
τὰ
μὲν |
[10, 1] |
τῶν
ὑποκειμένων.
Οὐθὲν
δὴ
λέγοντες
|
περιττὸν |
φαίνονταί
τι
λέγειν.
Ὅτι
μὲν |
[10, 5] |
μεταξύ
τι
καὶ
διάστημά
τι
|
πέφυκεν |
εἶναι·
(τῶν
δ'
οὐκ
ἔστι |
[10, 5] |
ἢ
ἔλαττον,
ἀλλ'
ἐν
οἷς
|
πέφυκεν |
ἐκεῖνα.
Ἔστι
δὴ
τὸ
ἴσον |
[10, 5] |
τὸ
μήτε
μέγα
μήτε
μικρόν,
|
πεφυκὸς |
δὲ
ἢ
μέγα
ἢ
μικρὸν |
[10, 4] |
ὅλως
ἔχειν,
(ἢ
ὃ
ἂν
|
πεφυκὸς |
ἔχειν
μὴ
ἔχῃ,
ἐστέρηται
ἢ |
[10, 3] |
γὰρ
ἓν
ἢ
οὐχ
ἓν
|
πέφυχ' |
ὅσα
ὂν
καὶ
ἕν.
Τὸ |
[10, 1] |
εἰ
ἄλλου
ἡμᾶς
μετροῦντος
ἐγνωρίσαμεν
|
πηλίκοι |
ἐσμὲν
(τῷ
τὸν
πῆχυν
ἐπὶ |
[10, 1] |
ἐγνωρίσαμεν
πηλίκοι
ἐσμὲν
(τῷ
τὸν
|
πῆχυν |
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἡμῶν
ἐπιβάλλειν.
Πρωταγόρας |
[10, 1] |
ἑκάστου
ἕν,
ἐν
μήκει,
ἐν
|
πλάτει, |
ἐν
βάθει,
ἐν
βάρει,
ἐν |
[10, 1] |
καθ'
ἕκαστον
μήκους
μῆκος,
πλάτους
|
πλάτος, |
φωνῆς
φωνή,
βάρους
βάρος,
μονάδων |
[10, 1] |
καὶ
καθ'
ἕκαστον
μήκους
μῆκος,
|
πλάτους |
πλάτος,
φωνῆς
φωνή,
βάρους
βάρος, |
[10, 2] |
τε
Πυθαγόρειοί
φασι
πρότερον
καὶ
|
Πλάτων |
ὕστερον,
ἢ
μᾶλλον
ὑπόκειταί
τις |
[10, 10] |
ὁμώνυμα·
τὰ
δὲ
γένει
ἕτερα
|
πλεῖον |
διέστηκεν
ἢ
τὰ
εἴδει.
|
[10, 4] |
διαφέρειν
ἐνδέχεται
ἀλλήλων
τὰ
διαφέροντα
|
πλεῖον |
καὶ
ἔλαττον,
ἔστι
τις
καὶ |
[10, 5] |
ἀνίσῳ
ἐναντίον
τὸ
ἴσον,
ὥστε
|
πλείοσιν |
ἔσται
ἢ
ἑνί.
Εἰ
δὲ |
[10, 1] |
τοῖς
λόγοις,
καὶ
αἱ
φωναὶ
|
πλείους |
αἷς
μετροῦμεν,
καὶ
ἡ
διάμετρος |
[10, 3] |
ἓν
καὶ
τὰ
πολλὰ
κατὰ
|
πλείους |
τρόπους,
ὧν
ἕνα
τὸ
ἓν |
[10, 4] |
εἶναι
τῶν
ἐναντίων.
Καὶ
γὰρ
|
πλεῖστον |
διαφέρει
ἡ
τέλειος
(διαφορά
τῶν |
[10, 4] |
τὰ
ἐν
τῷ
αὐτῷ
δεκτικῷ
|
πλεῖστον |
(διαφέροντα
ἐναντία
ἡ
γὰρ
ὕλη |
[10, 4] |
καὶ
τὰ
ἐν
ταὐτῷ
γένει
|
πλεῖστον |
διαφέροντα
ἐναντία
μεγίστη
γὰρ
διαφορὰ |
[10, 4] |
τὰ
ὑπὸ
τὴν
αὐτὴν
δύναμιν
|
πλεῖστον |
διαφέροντα
καὶ
γὰρ
ἡ
ἐπιστήμη |
[10, 3] |
ἴσα
καὶ
ἰσογώνια
τετράγωνα,
καίτοι
|
πλείω· |
ἀλλ'
ἐν
τούτοις
ἡ
ἰσότης |
[10, 4] |
τι,
οὔτε
τοῦ
ἑνὸς
διαστήματος
|
πλείω |
δυοῖν
ἔσχατα,
ὅλως
τε
εἰ |
[10, 4] |
φανερὸν
ὅτι
οὐκ
ἐνδέχεται
(ἑνὶ
|
πλείω |
ἐναντία
εἶναι
οὔτε
γὰρ
τοῦ |
[10, 3] |
εἶδος
αὐτῶν.
Τὰ
δὲ
ἐὰν
|
πλείω |
ἔχῃ
ταὐτὰ
ἢ
ἕτερα,
ἢ |
[10, 1] |
ἓν
τὸ
μέτρον
ἀλλ'
ἐνίοτε
|
πλείω, |
οἷον
αἱ
διέσεις
δύο,
αἱ |
[10, 4] |
ὁδὸν
εἰς
ἄλληλα,
ἀλλ'
ἀπέχει
|
πλέον |
καὶ
ἀσύμβλητα·
τοῖς
δ'
εἴδει |
[10, 1] |
τοῦ
ποσαχῶς
διῃρημένοις
εἴρηται
πρότερον·
|
πλεοναχῶς |
δὲ
λεγομένου
οἱ
συγκεφαλαιούμενοι
τρόποι |
[10, 1] |
διάμετρος
δυσὶ
μετρεῖται
καὶ
ἡ
|
πλευρά, |
καὶ
τὰ
μεγέθη
πάντα.
Οὕτω |
[10, 6] |
πάντα
χρήματα
ἦν
ἄπειρα
καὶ
|
πλήθει |
καὶ
μικρότητι,
(ἔδει
δ'
εἰπεῖν |
[10, 6] |
πολὺ
ὡς
ὑπερέχον
πλῆθος
ὑπερεχομένῳ
|
πλήθει |
οὔτε
τῷ
ἑνὶ
πάντως·
ἀλλὰ |
[10, 6] |
μακρὸν
καὶ
βραχύ,
οὕτως
ἐν
|
πλήθει |
τὸ
πολὺ
καὶ
ὀλίγον,
καὶ |
[10, 6] |
Ὀλίγα
δ'
ἁπλῶς
τὰ
δύο·
|
πλῆθος |
γάρ
ἐστιν
ἔλλειψιν
ἔχον
πρῶτον. |
[10, 3] |
διὰ
τὸ
μᾶλλον
αἰσθητὸν
τὸ
|
πλῆθος |
εἶναι
καὶ
τὸ
διαιρετὸν
ἢ |
[10, 6] |
τοῦ
ἀριθμοῦ·
ἔστι
γὰρ
ἀριθμὸς
|
πλῆθος |
ἑνὶ
μετρητόν,
καὶ
ἀντίκειταί
πως |
[10, 6] |
τι
καὶ
τὸ
ὀλίγον
ὡσαύτως
|
πλῆθος |
ἔχον
ἔλλειψιν,
τὸ
δὲ
ὡς |
[10, 6] |
ἕνα
μὲν
τρόπον
ἐὰν
ᾖ
|
πλῆθος |
ἔχον
ὑπεροχὴν
ἢ
ἁπλῶς
ἢ |
[10, 6] |
καὶ
τὰ
δύο,
ὡς
δὲ
|
πλῆθος |
ἔχον
ὑπεροχὴν
ἢ
πρός
τι |
[10, 1] |
μὴ
μονάδα·
ὁ
δ'
ἀριθμὸς
|
πλῆθος |
μονάδων.
Καὶ
τὴν
ἐπιστήμην
δὲ |
[10, 6] |
ἔλαττον,
καὶ
ὀλίγον.
Τὸ
δὲ
|
πλῆθος |
οἷον
γένος
ἐστὶ
τοῦ
ἀριθμοῦ· |
[10, 6] |
μετρεῖται
τῷ
ἐπιστητῷ.
Τὸ
δὲ
|
πλῆθος |
οὔτε
τῷ
ὀλίγῳ
ἐναντίον
ἀλλὰ |
[10, 6] |
τι
ἔσται.
Ὥστε
τὸ
ἓν
|
πλῆθός |
τι,
εἴπερ
καὶ
ὀλίγον·
τοῦτο |
[10, 6] |
ἐν
συνεχεῖ
εὐορίστῷ)
τὸ
ὀλίγον
|
πλῆθός |
τι
ἔσται.
Ὥστε
τὸ
ἓν |
[10, 3] |
γὰρ
ἢ
διῃρημένον
ἢ
διαιρετὸν
|
πλῆθός |
τι
λέγεται,
τὸ
δὲ
ἀδιαίρετον |
[10, 3] |
ὥστε
τῷ
λόγῳ
πρότερον
τὸ
|
πλῆθος |
τοῦ
ἀδιαιρέτου
διὰ
τὴν
αἴσθησιν. |
[10, 6] |
μὲν
τὸ
πολὺ
ὡς
ὑπερέχον
|
πλῆθος |
ὑπερεχομένῳ
πλήθει
οὔτε
τῷ
ἑνὶ |
[10, 3] |
ἕνα
τὸ
ἓν
καὶ
τὸ
|
πλῆθος |
ὡς
ἀδιαίρετον
καὶ
διαιρετόν·
τὸ |
[10, 3] |
ὅμοιον
καὶ
ἴσον,
τοῦ
δὲ
|
πλήθους |
τὸ
ἕτερον
καὶ
ἀνόμοιον
καὶ |
[10, 3] |
εἷς,
διὸ
σὺ
καὶ
ὁ
|
πλησίον |
ἕτερος·
τὸ
δὲ
τρίτον
ὡς |
[10, 1] |
γραμμαῖς
χρῶνται
ὡς
ἀτόμῳ
τῇ
|
ποδιαίᾳ. |
Πανταχοῦ
γὰρ
τὸ
μέτρον
ἕν |
[10, 1] |
ὅτι
οὐχ
ὡσαύτως
ληπτέον
λέγεσθαι
|
ποῖά |
τε
ἓν
λέγεται,
καὶ
τί |
[10, 3] |
γένει.
Διώρισται
δ'
ἐν
ἄλλοις
|
ποῖα |
τῷ
γένει
ταὐτὰ
ἢ
ἕτερα. |
[10, 9] |
ὕλη
γὰρ
ὁ
ἄνθρωπος,
οὐ
|
ποιεῖ |
δὲ
διαφορὰν
ἡ
ὕλη·
οὐδ' |
[10, 9] |
πως
ἑτέρα,
ἢ
ἔστιν
ὡς
|
ποιεῖ; |
Διὰ
τί
γὰρ
ὁδὶ
ὁ |
[10, 9] |
Πότερον
δ'
ἡ
ὕλη
οὐ
|
ποιεῖ |
ἕτερα
τῷ
εἴδει,
οὖσά
πως |
[10, 9] |
ποιοῦσιν.
Διὸ
ἀνθρώπου
λευκότης
οὐ
|
ποιεῖ |
οὐδὲ
μελανία,
οὐδὲ
τοῦ
λευκοῦ |
[10, 8] |
γένους
(διαφορὰν
ἑτερότητα
ἣ
ἕτερον
|
ποιεῖ |
τοῦτο
αὐτό.
Ἐναντίωσις
τοίνυν
ἔσται |
[10, 9] |
καὶ
διὰ
(τί
ἡ
μὲν
|
ποιεῖ |
τῷ
εἴδει
ἕτερα
ἐναντίωσις
ἡ |
[10, 4] |
τῷ
ἔχειν
τὰ
δὲ
τῷ
|
ποιεῖν |
ἢ
ποιητικὰ
εἶναι
τὰ
δὲ |
[10, 7] |
διαφοραὶ
πρότεραι
ἐναντίαι
ἔσονται
αἱ
|
ποιήσουσαι |
τὰ
ἐναντία
εἴδη
ὡς
γένους· |
[10, 4] |
τὰ
δὲ
τῷ
ποιεῖν
ἢ
|
ποιητικὰ |
εἶναι
τὰ
δὲ
τῷ
λήψεις |
[10, 2] |
ἕν·
ὥστ'
ἐπείπερ
ἐν
τοῖς
|
ποιοῖς |
ἐστί
τι
τὸ
ἓν
καί |
[10, 2] |
τοῖς
πάθεσι
καὶ
ἐν
τοῖς
|
ποιοῖς |
καὶ
ἐν
τοῖς
ποσοῖς
καὶ |
[10, 2] |
τί
ἐστιν
οὔτ'
ἐν
τῇ
|
ποῖον, |
ἀλλ'
ὁμοίως
ἔχει
ὥσπερ
τὸ |
[10, 1] |
τὸ
δὲ
ἂν
κατὰ
τὸ
|
ποιόν· |
διόπερ
ἀδιαίρετον
τὸ
ἓν
ἢ |
[10, 2] |
εἶναι
παρὰ
τὸ
τί
ἢ
|
ποῖον |
ἢ
πόσον
καὶ
τῷ
εἶναι> |
[10, 1] |
κυριώτατα
τοῦ
ποσοῦ,
εἶτα
τοῦ
|
ποιοῦ, |
φανερόν·
ἔσται
δὲ
τοιοῦτον
τὸ |
[10, 1] |
αἴσθησιν
μὴ
ἐνδέχεται,
τοῦτο
πάντες
|
ποιοῦνται |
μέτρον
καὶ
ὑγρῶν
καὶ
ξηρῶν |
[10, 9] |
τῷ
λόγῳ
εἰσὶν
ἐναντιότητες
εἴδει
|
ποιοῦσι |
διαφοράν,
ὅσαι
δ'
ἐν
τῷ |
[10, 9] |
τῷ
συνειλημμένῳ
τῇ
ὕλῃ
οὐ
|
ποιοῦσιν. |
Διὸ
ἀνθρώπου
λευκότης
οὐ
ποιεῖ |
[10, 1] |
δὲ
(τὸ
ἁπλοῦν
ἢ
τῷ
|
ποιῷ |
ἢ
τῷ
ποσῷ.
Ὅπου
μὲν |
[10, 6] |
δ'
ἀνάγκη,
εἰ
τὰ
δύο
|
πολλά. |
Ἀλλ'
(ἴσως
τὰ
πολλὰ
λέγεται |
[10, 6] |
οὕτως
καὶ
τὰ
πολλαπλάσια
λέγεται·
|
πολλὰ |
γὰρ
ἕκαστος
ὁ
ἀριθμὸς
ὅτι |
[10, 6] |
ὡς
διαφέρον,
οἷον
ὕδωρ
πολύ,
|
πολλὰ |
δ'
οὔ.
Ἀλλ'
ὅσα
διαιρετά, |
[10, 2] |
ὡς
ἕν
τι
παρὰ
τὰ
|
πολλὰ |
δυνατὸν
εἶναι
κοινὸν
γάῤ
ἀλλ' |
[10, 6] |
ὀλίγοις
ἀντίκειται.
Ἐτι
τὰ
δύο
|
πολλά, |
εἴπερ
τὸ
διπλάσιον
πολλαπλάσιον
λέγεται |
[10, 6] |
(ὀλίγῳ.
Οὕτω
μὲν
οὖν
ἐστὶ
|
πολλὰ |
καὶ
τὰ
δύο,
ὡς
δὲ |
[10, 6] |
ὃ
ἂν
ᾖ
πολὺ
καὶ
|
πολλά, |
καὶ
τὰ
πολλὰ
πολύ
(εἰ |
[10, 5] |
ἀντίκειται
τὸ
ἓν
καὶ
τὰ
|
πολλά, |
καὶ
τὸ
ἴσον
τῷ
μεγάλῳ |
[10, 6] |
ἢ
ὀλίγα
ἔσται·
τὰ
γὰρ
|
πολλὰ |
καὶ
τοῖς
ὀλίγοις
ἀντίκειται.
Ἐτι |
[10, 3] |
δὲ
τὸ
ἓν
καὶ
τὰ
|
πολλὰ |
κατὰ
πλείους
τρόπους,
ὧν
ἕνα |
[10, 6] |
δύο
πολλά.
Ἀλλ'
(ἴσως
τὰ
|
πολλὰ |
λέγεται
μέν
πως
καὶ
(τὸ) |
[10, 5] |
ἀντίθεσιν,
εἰς
τὸ
ἓν
ἢ
|
πολλά, |
οἷον
πότερον
ἀμφότεροι
ἦλθον
ἢ |
[10, 6] |
πολὺ
καὶ
πολλά,
καὶ
τὰ
|
πολλὰ |
πολύ
(εἰ
μή
τι
ἄρα |
[10, 4] |
οἷον
τὸ
ἓν
καὶ
τὰ
|
πολλά· |
τὰ
γὰρ
ἄλλα
εἰς
ταῦτα |
[10, 10] |
τὰ
νῦν
εἰρημένα
καὶ
ἄλλα
|
πολλά, |
τὰ
δὲ
ἀδύνατον,
ὧν
ἐστὶ |
[10, 6] |
ἓν
ὀλίγον.
Πρὸς
τί
γὰρ
|
πολλὰ |
τὰ
δύο
εἰ
μὴ
πρὸς |
[10, 6] |
δὴ
τὸ
ἓν
καὶ
τὰ
|
πολλὰ |
τὰ
ἐν
ἀριθμοῖς
ὡς
μέτρον |
[10, 6] |
ἄν
τις.
Εἰ
γὰρ
τὰ
|
πολλὰ |
τῷ
ἑνὶ
ἁπλῶς
ἀντίκειται,
(συμβαίνει |
[10, 6] |
Οὕτως
γὰρ
λέγομεν
ἓν
ἢ
|
πολλά, |
ὥσπερ
εἴ
τις
εἴποι
ἓν |
[10, 6] |
τὸ
μετρητόν)
οὕτως
καὶ
τὰ
|
πολλαπλάσια |
λέγεται·
πολλὰ
γὰρ
ἕκαστος
ὁ |
[10, 6] |
δύο
πολλά,
εἴπερ
τὸ
διπλάσιον
|
πολλαπλάσιον |
λέγεται
δὲ
κατὰ
τὰ
δύο· |
[10, 4] |
ἢ
ὅλως
ἢ
πὼς
ἀφορισθέν
|
πολλαχῶς |
γὰρ
ἤδη
τοῦτο
λέγομεν,
ὥσπερ |
[10, 5] |
κακὸν
ἀντίκειται
ἀμφοῖν,
ἀλλ'
ἀνώνυμον·
|
πολλαχῶς |
γὰρ
λέγεται
ἑκάτερον
καὶ
οὐκ |
[10, 4] |
ἐστιν·
οὐ
πᾶσα
δὲ
στέρησις
|
πολλαχῶς |
γὰρ
λέγεται
ἡ
στέρησις
(ἀλλ' |
[10, 4] |
διαφορὰ
τέλειος,
ἐκ
τούτων
δῆλον·
|
πολλαχῶς |
δὲ
λεγομένων
τῶν
ἐναντίων,
ἀκολουθήσει |
[10, 1] |
~(Τὸ
ἓν
ὅτι
μὲν
λέγεται
|
πολλαχῶς, |
ἐν
τοῖς
περὶ
τοῦ
ποσαχῶς |
[10, 3] |
ἄνισον.
Λεγομένου
δὲ
τοῦ
ταὐτοῦ
|
πολλαχῶς, |
ἕνα
μὲν
τρόπον
κατ'
ἀριθμὸν |
[10, 4] |
πᾶσα
ἐναντιότης.
αἴτιον
δ'
ὅτι
|
πολλαχῶς |
ἐνδέχεται
ἐστερῆσθαι
τὸ
ἐστερημένον·
ἐξ |
[10, 3] |
τὸ
ἕτερον
καὶ
τὸ
ἀνόμοιον
|
πολλαχῶς |
λέγεται.
Καὶ
(τὸ
μὲν
ἄλλο |
[10, 6] |
περὶ
τοῦ
ἑνὸς
καὶ
τῶν
|
πολλῶν |
ἀπορήσειεν
ἄν
τις.
Εἰ
γὰρ |
[10, 6] |
λέγεται
μέν
πως
καὶ
(τὸ)
|
πολύ, |
ἀλλ'
ὡς
διαφέρον,
οἷον
ὕδωρ |
[10, 6] |
καὶ
πολλά,
καὶ
τὰ
πολλὰ
|
πολύ |
(εἰ
μή
τι
ἄρα
διαφέρει |
[10, 6] |
βραχύ,
οὕτως
ἐν
πλήθει
τὸ
|
πολὺ |
καὶ
ὀλίγον,
καὶ
ὃ
ἂν |
[10, 6] |
ὀλίγον,
καὶ
ὃ
ἂν
ᾖ
|
πολὺ |
καὶ
πολλά,
καὶ
τὰ
πολλὰ |
[10, 6] |
ἀλλ'
ὡς
διαφέρον,
οἷον
ὕδωρ
|
πολύ, |
πολλὰ
δ'
οὔ.
Ἀλλ'
ὅσα |
[10, 6] |
ἐναντίον
ἀλλὰ
τούτῳ
μὲν
τὸ
|
πολὺ |
ὡς
ὑπερέχον
πλῆθος
ὑπερεχομένῳ
πλήθει |
[10, 1] |
τῷ
ἑνί,
καὶ
ᾧ
πρώτῳ
|
ποσὰ |
γιγνώσκεται,
τοῦτο
αὐτὸ
ἕν·
διὸ |
[10, 1] |
πολλαχῶς,
ἐν
τοῖς
περὶ
τοῦ
|
ποσαχῶς |
διῃρημένοις
εἴρηται
πρότερον·
πλεοναχῶς
δὲ |
[10, 2] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἐν
τοῖς
|
ποσοῖς, |
δῆλον
ὅτι
καὶ
ὅλως
ζητητέον |
[10, 2] |
τοῖς
ποιοῖς
καὶ
ἐν
τοῖς
|
ποσοῖς |
καὶ
ἐν
κινήσει
ἀριθμῶν
ὄντων |
[10, 1] |
(Μέτρον
γάρ
ἐστιν
ᾧ
τὸ
|
ποσὸν |
γιγνώσκεται·
γιγνώσκεται
δὲ
ἢ
ἑνὶ |
[10, 1] |
ἅπας
ἑνί,
ὥστε
πᾶν
τὸ
|
ποσὸν |
γιγνώσκεται
ᾗ
ποσὸν
τῷ
ἑνί, |
[10, 1] |
οὐσία
διαιροῦντες
(ἢ
κατὰ
τὸ
|
ποσὸν |
ἢ
κατὰ
τὸ
εἶδος.
Καὶ |
[10, 1] |
ἢ
ἑνὶ
ἢ
ἀριθμῷ
τὸ
|
ποσὸν |
ᾗ
ποσόν,
ὁ
δὲ
ἀριθμὸς |
[10, 2] |
τὸ
τί
ἢ
ποῖον
ἢ
|
πόσον |
καὶ
τῷ
εἶναι>
τὸ
ἑνὶ |
[10, 1] |
ἢ
ἀριθμῷ
τὸ
ποσὸν
ᾗ
|
ποσόν, |
ὁ
δὲ
ἀριθμὸς
ἅπας
ἑνί, |
[10, 1] |
καὶ
τότ'
οἴονται
εἰδέναι
τὸ
|
ποσόν, |
ὅταν
εἰδῶσι
διὰ
τούτου
τοῦ |
[10, 1] |
ἂν
ᾖ
ἀδιαίρετον
κατὰ
τὸ
|
ποσόν, |
τὸ
δὲ
ἂν
κατὰ
τὸ |
[10, 1] |
πᾶν
τὸ
ποσὸν
γιγνώσκεται
ᾗ
|
ποσὸν |
τῷ
ἑνί,
καὶ
ᾧ
πρώτῳ |
[10, 1] |
(μέτρον
τι,
καὶ
κυριώτατα
τοῦ
|
ποσοῦ, |
εἶτα
τοῦ
ποιοῦ,
φανερόν·
ἔσται |
[10, 1] |
ἑκάστου
γένους
καὶ
κυριώτατα
τοῦ
|
ποσοῦ· |
ἐντεῦθεν
γὰρ
ἐπὶ
τὰ
ἄλλα |
[10, 1] |
ἢ
τῷ
ποιῷ
ἢ
τῷ
|
ποσῷ. |
Ὅπου
μὲν
οὖν
δοκεῖ
μὴ |
[10, 4] |
ἐστερημένον,
τὸ
δ'
ἐὰν
ἢ
|
ποτὲ |
ἢ
ἔν
τινι,
οἷον
ἂν |
[10, 5] |
τῷ
μικρῷ.
Εἰ
γὰρ
τὸ
|
πότερον |
ἀεὶ
ἐν
ἀντιθέσει
λέγομεν,
οἷον |
[10, 5] |
τὸ
ἓν
ἢ
πολλά,
οἷον
|
πότερον |
ἀμφότεροι
ἦλθον
ἢ
ἅτερος·
εἰ |
[10, 9] |
ἐν
τῷ
λόγῳ
(ἔνεστιν
ἐναντίωσις.
|
Πότερον |
δ'
ἡ
ὕλη
οὐ
ποιεῖ |
[10, 5] |
πότερον
λευκὸν
ἢ
οὐ
λευκόν
|
πότερον |
δὲ
ἄνθρωπος
ἢ
λευκὸν
οὐ |
[10, 5] |
ἐξ
(ὑποθέσεως
καὶ
ζητοῦντες
οἷον
|
πότερον |
ἦλθε
Κλέων
ἢ
Σωκράτης.
Ἀλλ' |
[10, 5] |
πότερον
μεῖζον
ἢ
ἴσον,
ἢ
|
πότερον |
ἴσον
ἢ
(ἔλαττον)
ἀλλ'
ἀεὶ |
[10, 5] |
διὸ
καὶ
πρὸς
ἀμφότερα
τὸ
|
πότερον |
λέγεται,
πρὸς
δὲ
θάτερον
οὔ |
[10, 5] |
ἀεὶ
ἐν
ἀντιθέσει
λέγομεν,
οἷον
|
πότερον |
λευκὸν
ἢ
μέλαν,
καὶ
πότερον |
[10, 5] |
πότερον
λευκὸν
ἢ
μέλαν,
καὶ
|
πότερον |
λευκὸν
ἢ
οὐ
λευκόν
πότερον |
[10, 5] |
ποτέρου
ἡ
ζήτησις,
λέγεται
δὲ
|
πότερον |
μεῖζον
(ἢ
ἔλαττον
ἢ
ἴσον, |
[10, 5] |
πρὸς
δὲ
θάτερον
οὔ
(οἷον
|
πότερον |
μεῖζον
ἢ
ἴσον,
ἢ
πότερον |
[10, 2] |
πῶς
δεῖ
περὶ
αὐτοῦ
λαβεῖν,
|
πότερον |
ὡς
οὐσίας
τινὸς
οὔσης
αὐτοῦ |
[10, 5] |
καὶ
ἐνταῦθα
χρῆται
ἐν
τῷ
|
πότερος |
ἦλθεν·
(εἰ
γὰρ
ἅμα
ἐνεδέχετο, |
[10, 5] |
ἐν
τοῖς
ἀντικειμένοις
ἀεὶ
τοῦ
|
ποτέρου |
ἡ
ζήτησις,
λέγεται
δὲ
πότερον |
[10, 2] |
οὐσίαν
καὶ
τὴν
φύσιν
ζητητέον
|
ποτέρως |
(ἔχει,
καθάπερ
ἐν
τοῖς
διαπορήμασιν |
[10, 1] |
ὁμοίως
δὲ
πᾶν
ἀδιαίρετον,
οἷον
|
ποὺς |
καὶ
μονάς,
ἀλλὰ
τὸ
μὲν |
[10, 1] |
στοιχείῳ
εἶναι,
ἀλλ'
ὡς
μὲν
|
πρᾶγμά |
τι
καὶ
φύσις
τὸ
πῦρ |
[10, 1] |
δέοι
λέγειν
ἐπί
τε
τοῖς
|
πράγμασι |
διορίζοντα
καὶ
τοῦ
ὀνόματος
ὅρον |
[10, 1] |
τὴν
ἐπιστήμην
δὲ
μέτρον
τῶν
|
πραγμάτων |
λέγομεν
καὶ
τὴν
αἴσθησιν
διὰ |
[10, 8] |
(ἐν
τοῖς
μεταξὺ
γίγνονται
ἐναντιώσεις
|
πρὶν |
εἰς
τὰ
ἄτομα
ἐλθεῖν·
ὥστε |
[10, 7] |
ὥστ'
ἔσται
μεταβολὴ
εἰς
τοῦτο
|
(πρὶν |
ἢ
εἰς
αὐτά·
ἑκατέρου
γὰρ |
[10, 5] |
ἄρα
ἀπόφασις
στερητική,
διὸ
καὶ
|
πρὸς |
ἀμφότερα
τὸ
πότερον
λέγεται,
πρὸς |
[10, 3] |
καὶ
τὸ
ταὐτό,
διὸ
ἅπαν
|
πρὸς |
ἅπαν
ἢ
ταὐτὸ
ἢ
ἄλλο· |
[10, 6] |
ἐπιστητόν,
τῷ
λέγεσθαί
τι
ἄλλο
|
πρὸς |
αὐτό.
(Τὸ
δὲ
ἓν
ἔλαττον |
[10, 5] |
πρὸς
ἀμφότερα
τὸ
πότερον
λέγεται,
|
πρὸς |
δὲ
θάτερον
οὔ
(οἷον
πότερον |
[10, 6] |
πολλὰ
τὰ
δύο
εἰ
μὴ
|
πρὸς |
ἕν
τε
καὶ
τὸ
ὀλίγον; |
[10, 6] |
ἐναντία,
τὰ
δ'
ὡς
ἐπιστήμη
|
πρὸς |
ἐπιστητόν,
τῷ
λέγεσθαί
τι
ἄλλο |
[10, 1] |
καὶ
ταχίστην
τὴν
τοῦ
οὐρανοῦ,
|
πρὸς |
ἣν
κρίνουσι
τὰς
ἄλλας,
καὶ |
[10, 9] |
ἀνθρώπου
ἔστι
διαφορὰ
κατ'
εἶδος
|
πρὸς |
(μέλανα
ἄνθρωπον,
οὐδ'
ἂν
ὄνομα |
[10, 3] |
ἢ
ταὐτὸ
διὰ
τοῦτο
πᾶν
|
πρὸς |
πᾶν
λέγεται,
ὅσα
λέγεται
ἓν |
[10, 4] |
τῶν
εἴδει·
δέδεικται
γὰρ
ὅτι
|
πρὸς |
τὰ
ἔξω
τοῦ
γένους
οὐκ |
[10, 8] |
τὸ
(ἐν
τῇ
φύσει
οὐδὲ
|
πρὸς |
τὰ
μὴ
ἐν
ταὐτῷ
γένει, |
[10, 5] |
ἴσον,
τίς
ἐστιν
ἡ
ἀντίθεσις
|
πρὸς |
ταῦτα
τοῦ
ἴσου;
Οὔτε
γὰρ |
[10, 1] |
πάντῃ,
τὸ
δ'
εἰς
ἀδιαίρετα
|
πρὸς |
τὴν
αἴσθησιν
θετέον,
ὥσπερ
εἴρηται |
[10, 6] |
δύο·
ὥστε
τὸ
ἓν
ὀλίγον.
|
Πρὸς |
τί
γὰρ
πολλὰ
τὰ
δύο |
[10, 6] |
ὅσα
μὴ
καθ'
αὑτὰ
τῶν
|
πρός |
τι.
Διῄρηται
δ'
(ἡμῖν
ἐν |
[10, 6] |
(ἐναντίον
ἀλλ'
ὥσπερ
εἴρηται
τῶν
|
πρός |
τι
ἔνια·
ᾗ
γὰρ
μέτρον |
[10, 6] |
δὲ
πλῆθος
ἔχον
ὑπεροχὴν
ἢ
|
πρός |
τι
ἢ
ἁπλῶς
οὐκ
ἔστιν, |
[10, 6] |
ἔχον
ὑπεροχὴν
ἢ
ἁπλῶς
ἢ
|
πρός |
τι
καὶ
τὸ
ὀλίγον
ὡσαύτως |
[10, 3] |
ὡς
ἀντίφασις
οὔτε
ὡς
τὰ
|
πρός |
τι
λεγόμενα.
Λέγεται
δὲ
ἐκ |
[10, 7] |
δὲ
ἐναντία
ἐστίν.
Τῶν
δὲ
|
πρός |
τι
ὅσα
μὴ
ἐναντία,
οὐκ |
[10, 6] |
μετρητῷ·
ταῦτα
δὲ
ὡς
τὰ
|
πρός |
τι,
ὅσα
μὴ
καθ'
αὑτὰ |
[10, 7] |
τῶν
δὲ
λοιπῶν
τὰ
μὲν
|
πρός |
τι
τὰ
δὲ
στέρησις
τὰ |
[10, 6] |
ἄλλοις
ὅτι
διχῶς
λέγεται
τὰ
|
πρός |
τι,
τὰ
μὲν
ὡς
ἐναντία, |
[10, 4] |
στέρησις
καὶ
ἐναντιότης
καὶ
τὰ
|
πρός |
τι,
(τούτων
δὲ
πρῶτον
ἀντίφασις, |
[10, 6] |
δ'
ἀδιαίρετον,
τὸ
δ'
ὡς
|
πρός |
τι
ὥσπερ
ἡ
ἐπιστήμη
ἐπιστητῷ, |
[10, 6] |
Ὁμοίως
δὲ
λεγομένη
ἡ
ἐπιστήμη
|
πρὸς |
τὸ
ἐπιστητὸν
οὐχ
ὁμοίως
ἀποδίδωσιν. |
[10, 8] |
ἄτομα
ἐλθεῖν·
ὥστε
φανερὸν
ὅτι
|
πρὸς |
τὸ
καλούμενον
γένος
οὔτε
ταὐτὸν |
[10, 6] |
καὶ
λευκά,
καὶ
τὰ
μεμετρημένα
|
πρὸς |
τὸ
μέτρον
(καὶ
τὸ
μετρητόν) |
[10, 4] |
οὐδὲν
ἔξω
τοῦ
τέλους,
οὐδὲ
|
προσδεῖται |
οὐδενὸς
τὸ
τέλειον.
Ὅτι
μὲν |
[10, 8] |
ἐστι
τῶν
ὡς
γένους
εἰδῶν
|
προσηκόντως· |
ἡ
γὰρ
ὕλη
ἀποφάσει
δηλοῦται, |
[10, 1] |
δοκεῖ
μὴ
εἶναι
ἀφελεῖν
ἢ
|
προσθεῖναι, |
τοῦτο
ἀκριβὲς
τὸ
μέτρον
διὸ |
[10, 2] |
τὸ
ὄν
καὶ
τῷ
μὴ
|
προσκατηγορεῖσθαι |
ἕτερόν
τι
τὸ
εἷς
ἄνθρωπος |
[10, 1] |
τοῦ
μείζονος
λάθοι
ἂν
καὶ
|
προστεθέν |
τι
καὶ
ἀφαιρεθὲν
μᾶλλον
ἢ |
[10, 7] |
πρότεραι·
ὥστε
ταῦτα
ἐναντία
ἀλλήλοις
|
πρότερα· |
ἀλλὰ
μὴν
τά
γε
ἐναντίως |
[10, 7] |
Ἐπεὶ
δ'
οὐκ
ἔστιν
ἕτερα
|
πρότερα |
ὁμογενῆ
(τῶν
ἐναντίων,
ἅπαντ'
ἂν |
[10, 7] |
τι
τῶν
ἐναντίων,
αἱ
διαφοραὶ
|
πρότεραι |
ἐναντίαι
ἔσονται
αἱ
ποιήσουσαι
τὰ |
[10, 7] |
διαφοραί,
(τὸ
διακριτικὸν
καὶ
συγκριτικόν,
|
πρότεραι· |
ὥστε
ταῦτα
ἐναντία
ἀλλήλοις
πρότερα· |
[10, 7] |
εἰ
μεταβαίνοι
τῷ
ὀλιγίστῳ,
ἥξει
|
πρότερον |
εἰς
τοὺς
μεταξὺ
φθόγγους,
καὶ |
[10, 7] |
τοῦ
λευκοῦ
(εἰς
τὸ
μέλαν,
|
πρότερον |
ἥξει
εἰς
τὸ
φοινικοῦν
καὶ |
[10, 2] |
καθάπερ
οἵ
τε
Πυθαγόρειοί
φασι
|
πρότερον |
καὶ
Πλάτων
ὕστερον,
ἢ
μᾶλλον |
[10, 1] |
καὶ
τούτων
μᾶλλον
ἓν
καὶ
|
πρότερον |
οὗ
ἀδιαιρετωτέρα
ἡ
κίνησις
καὶ |
[10, 1] |
περὶ
τοῦ
ποσαχῶς
διῃρημένοις
εἴρηται
|
πρότερον· |
πλεοναχῶς
δὲ
λεγομένου
οἱ
συγκεφαλαιούμενοι |
[10, 7] |
(γένος
ἔσται
οὕτως
ὥστ'
εἶναι
|
πρότερόν |
τι
τῶν
ἐναντίων,
αἱ
διαφοραὶ |
[10, 7] |
λέγομεν
εἰς
ὅσα
μεταβάλλειν
ἀνάγκη
|
πρότερον |
τὸ
μεταβάλλον
οἷον
ἀπὸ
τῆς |
[10, 3] |
τὸ
ἀδιαίρετον,
ὥστε
τῷ
λόγῳ
|
πρότερον |
τὸ
πλῆθος
τοῦ
ἀδιαιρέτου
διὰ |
[10, 3] |
ἕτερα,
ἢ
ἁπλῶς
ἢ
τὰ
|
πρόχειρα, |
οἷον
καττίτερος
ἀργύρῳ
ᾗ
λευκόν, |
[10, 7] |
αὗται
δὲ
οὐκ
ἔσονται
τὰ
|
πρῶτα |
ἐναντία·
εἰ
δὲ
μή,
ἔσται |
[10, 7] |
διακριτικὸν
καὶ
συγκριτικόν·
ὥστε
ταῦτα
|
πρῶτα |
ζητητέον
(ὅσα
ἐναντία
μὴ
ἐν |
[10, 4] |
στέρησιν·
ἀπόχρη
δὲ
κἂν
τὰ
|
πρῶτα |
καὶ
τὰ
γένη
τῶν
ἐναντίων, |
[10, 1] |
πῆχυν
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἡμῶν
ἐπιβάλλειν.
|
Πρωταγόρας |
δ'
ἄνθρωπόν
φησι
πάντων
εἶναι |
[10, 7] |
πρώτων
ἐναντίων
αὗται
ἔσονται,
αἱ
|
πρῶται |
δὲ
διαφοραὶ
τὸ
διακριτικὸν
καὶ |
[10, 4] |
οἷς
ἡ
τελεία
διαφορὰ
μεγίστη.
|
Πρώτη |
δὲ
ἐναντίωσις
ἕξις
καὶ
στέρησίς |
[10, 1] |
ἀρχὴν
ἔχει
τῆς
πρώτης
τὴν
|
πρώτην, |
οἷον
λέγω
φορᾶς
κυκλοφορίαν,
ὅτι |
[10, 3] |
ἐὰν
ὁ
λόγος
ὁ
τῆς
|
πρώτης |
οὐσίας
εἷς
ᾖ,
(οἷον
αἱ |
[10, 1] |
φύσει
κινήσεως
ἀρχὴν
ἔχει
τῆς
|
πρώτης |
τὴν
πρώτην,
οἷον
λέγω
φορᾶς |
[10, 4] |
τὰ
πρός
τι,
(τούτων
δὲ
|
πρῶτον |
ἀντίφασις,
ἀντιφάσεως
δὲ
μηδέν
ἐστι |
[10, 6] |
πλῆθος
γάρ
ἐστιν
ἔλλειψιν
ἔχον
|
πρῶτον. |
διὸ
καὶ
οὐκ
ὀρθῶς
ἀπέστη |
[10, 1] |
τὸ
ἓν
ἀδιαίρετον,
ὅτι
τὸ
|
πρῶτον |
ἑκάστων
ἀδιαίρετον.
Οὐχ
ὁμοίως
δὲ |
[10, 1] |
λέγω
φορᾶς
κυκλοφορίαν,
ὅτι
τοῦτο
|
πρῶτον |
μέγεθος
ἕν.
Τὰ
μὲν
δὴ |
[10, 6] |
ἢ
ἁπλῶς
οὐκ
ἔστιν,
ἀλλὰ
|
πρῶτον. |
Ὀλίγα
δ'
ἁπλῶς
τὰ
δύο· |
[10, 10] |
ἄμφω.
ἄρα
καὶ
καθ'
ὃ
|
πρῶτον |
τὸ
μὲν
φθαρτὸν
τὸ
δ' |
[10, 1] |
ἐπιστήμῃ,
ὥσθ'
ἓν
ἂν
εἴη
|
πρῶτον |
τὸ
ταῖς
οὐσίαις
αἴτιον
τοῦ |
[10, 1] |
ἐστί
τι
ἐκ
τούτου
ὡς
|
πρώτου |
ἐνυπάρχοντος.
Οὕτω
(καὶ
ἐπὶ
αἰτίου |
[10, 1] |
ἀπὸ
ἐλάττονος·
(ὥστε
ἀφ'
οὗ
|
πρώτου |
κατὰ
τὴν
αἴσθησιν
μὴ
ἐνδέχεται, |
[10, 1] |
(λέγεται
μέτρον
τε
ᾧ
ἕκαστον
|
πρώτῳ |
γιγνώσκεται,
καὶ
τὸ
μέτρον
ἑκάστου |
[10, 1] |
μάλιστα
δὲ
τὸ
μέτρῳ
εἶναι
|
πρώτῳ |
ἑκάστου
γένους
καὶ
κυριώτατα
τοῦ |
[10, 1] |
ποσὸν
τῷ
ἑνί,
καὶ
ᾧ
|
πρώτῳ |
ποσὰ
γιγνώσκεται,
τοῦτο
αὐτὸ
ἕν· |
[10, 7] |
ἕτεραι
ἄρα·
μεταξὺ
ἄρα
τῶν
|
πρώτων |
ἐναντίων
αὗται
ἔσονται,
αἱ
πρῶται |
[10, 7] |
καὶ
τὰ
μεταξύ,
ἐκ
τῶν
|
πρώτων |
ἐναντίων
ἔσονται.
Ὅτι
μὲν
οὖν |
[10, 1] |
συγκεφαλαιούμενοι
τρόποι
εἰσὶ
τέτταρες
τῶν
|
πρώτων |
καὶ
καθ'
αὑτὰ
λεγομένων
ἓν |
[10, 9] |
οἷον
τὸ
πεζὸν
καὶ
τὸ
|
πτερωτόν, |
λευκότης
δὲ
καὶ
μελανία
οὔ. |
[10, 2] |
τοῦ
ἑνός,
καθάπερ
οἵ
τε
|
Πυθαγόρειοί |
φασι
πρότερον
καὶ
Πλάτων
ὕστερον, |
[10, 1] |
μὲν
γὰρ
ὡς
(στοιχεῖον
τὸ
|
πῦρ |
ἔστι
δ'
ἴσως
καθ'
αὑτὸ |
[10, 1] |
πρᾶγμά
τι
καὶ
φύσις
τὸ
|
πῦρ |
στοιχεῖον,
τὸ
δὲ
ὄνομα
σημαίνει |
[10, 3] |
ἀργύρῳ
ᾗ
λευκόν,
χρυσὸς
δὲ
|
πυρὶ |
ᾗ
ξανθὸν
καὶ
πυρρόν.
Ὥστε |
[10, 1] |
οὔ·
οὐ
γὰρ
τὸ
αὐτὸ
|
πυρὶ |
καὶ
στοιχείῳ
εἶναι,
ἀλλ'
ὡς |
[10, 3] |
δὲ
πυρὶ
ᾗ
ξανθὸν
καὶ
|
πυρρόν. |
Ὥστε
δῆλον
ὅτι
καὶ
τὸ |
[10, 5] |
ἑνὶ
ἐναντίον,
ἀπορήσειεν
ἄν
τις
|
πῶς |
ἀντίκειται
τὸ
ἓν
καὶ
τὰ |
[10, 4] |
ἔχῃ,
ἐστέρηται
ἢ
ὅλως
ἢ
|
πὼς |
ἀφορισθέν
πολλαχῶς
γὰρ
ἤδη
τοῦτο |
[10, 2] |
μᾶλλον
ὑπόκειταί
τις
φύσις
καὶ
|
(πῶς) |
δεῖ
γνωριμωτέρως
λεχθῆναι
καὶ
μᾶλλον |
[10, 2] |
τί
τὸ
ἕν
ἐστι
καὶ
|
πῶς |
δεῖ
περὶ
αὐτοῦ
λαβεῖν,
πότερον |
[10, 7] |
μᾶλλον
τοῦ
δ'
ἧττον
σύνθετόν
|
πως |
ἐξ
ἐκείνων
ὧν
λέγεται
εἶναι |
[10, 9] |
ποιεῖ
ἕτερα
τῷ
εἴδει,
οὖσά
|
πως |
ἑτέρα,
ἢ
ἔστιν
ὡς
ποιεῖ; |
[10, 5] |
οὐδὲ
τοῦτο
λέγεται,
ἀλλ'
ὡρισμένα
|
πως |
ἐφ'
ὧν
λέγεται
στερητικῶς
ἡ |
[10, 6] |
(ἴσως
τὰ
πολλὰ
λέγεται
μέν
|
πως |
καὶ
(τὸ)
πολύ,
ἀλλ'
ὡς |
[10, 6] |
πλῆθος
ἑνὶ
μετρητόν,
καὶ
ἀντίκειταί
|
πως |
τὸ
ἓν
καὶ
ἀριθμός,
οὐχ |
[10, 2] |
ἕν·
ὅτι
δὲ
ταὐτὸ
σημαίνει
|
πως |
τὸ
ἓν
καὶ
τὸ
ὄν, |