Livre, Chap.
[8, 4]	μὴ μετὰ τῆς αἰτίας ᾖ	ὁ	λόγος. Οἷον τί ἔκλειψις; Στέρησις
[8, 2]	ὅτι ἐν τούτοις ζητητέον τί	τὸ	αἴτιον τοῦ εἶναι τούτων ἕκαστον.
[8, 6]	τί τῆς μεθέξεως καὶ τί	τὸ	μετέχειν ἀποροῦσιν· οἱ δὲ συνουσίαν
[8, 4]	Εἶτα ὑπὸ τίνος; Εἶτα τί	τὸ	πάθος, τὸ ἐκείνου καὶ μὴ
[8, 3]	ἢ (εἴπερ ἐστί, λεκτέον τί	τὸ	ποιοῦν ἓν ἐκ πολλῶν) καὶ
[8, 4]	οὗτος. Ὕπνου δ' ἄδηλον τί	τὸ	πρῶτον πάσχον. Ἀλλ' ὅτι τὸ
[8, 2]	πλήθει ἀέρος· ὕλη μὲν γὰρ	ὁ	ἀήρ, ἐνέργεια δὲ καὶ οὐσία
[8, 6]	ὅλως δὴ οὐκ ἂν (εἴη	ὁ	ἄνθρωπος ἓν ἀλλὰ πλείω, ζῷον
[8, 6]	τί γὰρ οὐκ ἐκεῖνα αὐτὰ	ὁ	ἄνθρωπός ἐστι, καὶ ἔσονται κατὰ
[8, 3]	(οὗτος ἐξ ἐκείνης. Οὐδὲ δὴ	ὁ	ἄνθρωπός ἐστι τὸ ζῷον καὶ
[8, 3]	γὰρ ἄπειροι οἱ λόγοι) καὶ	ὁ	ἀριθμὸς δὲ τοιοῦτον. Καὶ ὥσπερ
[8, 3]	τινὸς ἢ προστεθέντος ἐξ ὧν	ὁ	ἀριθμός ἐστιν, οὐκέτι ὁ αὐτὸς
[8, 3]	τις ἑκάστη. Καὶ ὥσπερ οὐδὲ	ὁ	(ἀριθμὸς ἔχει τὸ μᾶλλον καὶ
[8, 3]	ὧν ὁ ἀριθμός ἐστιν, οὐκέτι	ὁ	αὐτὸς ἀριθμός ἐστιν ἀλλ' ἕτερος,
[8, 6]	ψυχῆς σώματι τὸ ζῆν. Καίτοι	ὁ	αὐτὸς λόγος ἐπὶ πάντων· καὶ
[8, 2]	εἴδους καὶ τῆς ἐνεργείας εἶναι,	ὁ	δ' ἐκ τῶν ἐνυπαρχόντων τῆς
[8, 6]	ἤ τι πάθος ἕτερον τοιοῦτον.	Ὁ	δ' ὁρισμὸς λόγος ἐστὶν εἷς
[8, 1]	ἐπεὶ δὲ ὁ ὁρισμὸς λόγος,	ὁ	δὲ λόγος μέρη ἔχει, ἀναγκαῖον
[8, 5]	γίγνεται ἐξ αὐτοῦ ὄξος) καὶ	ὁ	ζῶν δυνάμει νεκρός. Ἢ οὔ,
[8, 6]	τὸ δὲ ἐνέργειά ἐστιν, οἷον	ὁ	κύκλος σχῆμα ἐπίπεδον. Ὅσα δὲ
[8, 4]	ἔστιν. Τὸ δ' ὡς εἶδος	ὁ	λόγος, ἀλλὰ ἄδηλος ἐὰν μὴ
[8, 1]	ἐστὶ τόδε τι) ἄλλως δ'	ὁ	λόγος καὶ ἡ μορφή, ὃ
[8, 3]	εἴπερ τὶ κατὰ τινὸς σημαίνει	ὁ	λόγος ὁ ὁριστικὸς καὶ δεῖ
[8, 2]	ἐνέργεια ἄλλη ἄλλης ὕλης καὶ	ὁ	λόγος· τῶν μὲν γὰρ ἡ
[8, 2]	ἐκ τούτων οὐσίαν (ἔοικε γὰρ	ὁ	μὲν διὰ τῶν διαφορῶν (λόγος
[8, 5]	τις ἔστι καὶ διὰ τί	ὁ	οἶνος οὐχ (ὕλη τοῦ ὄξους
[8, 1]	εἶναι οὐσία, τούτου δὲ λόγος	ὁ	ὁρισμός, διὰ τοῦτο περὶ ὁρισμοῦ
[8, 3]	ποιοῦν ἓν ἐκ πολλῶν) καὶ	ὁ	ὁρισμὸς εἷς ἐστίν, ὁμοίως δὲ
[8, 1]	καθ' αὑτὸ διώρισται· ἐπεὶ δὲ	ὁ	ὁρισμὸς λόγος, ὁ δὲ λόγος
[8, 3]	ἀφαιρεθῇ ἢ προστεθῇ, (οὕτως οὐδὲ	ὁ	ὁρισμὸς οὐδὲ τὸ τί ἦν
[8, 3]	κατὰ τινὸς σημαίνει ὁ λόγος	ὁ	ὁριστικὸς καὶ δεῖ τὸ μὲν
[8, 6]	ἀπορία ἡ αὐτὴ κἂν εἰ	ὁ	ὅρος εἴη ἱματίου στρογγύλος χαλκός·
[8, 3]	τῶν ἄλλων οὐθέν, οἷον εἰ	ὁ	οὐδὸς θέσει, οὐκ ἐκ τοῦ
[8, 1]	μόρια τῶν ζῴων, καὶ τέλος	ὁ	οὐρανὸς καὶ τὰ μόρια τοῦ
[8, 4]	ὑπὸ γῆς (ἐν μέσῳ γιγνομένης,	ὁ	σὺν τῷ αἰτίῳ λόγος οὗτος.
[8, 2]	ὅ ἐστι σχῆμα, ἢ τροπῇ,	ὅ	ἐστι θέσις, ἢ διαθιγῇ, ὅ
[8, 2]	ταὐτόν, διαφέρειν δὲ ἢ ῥυσμῷ,	ὅ	ἐστι σχῆμα, ἢ τροπῇ, ὅ
[8, 2]	ὅ ἐστι θέσις, ἢ διαθιγῇ,	ὅ	(ἐστι τάξις) φαίνονται δὲ πολλαὶ
[8, 3]	οὐχ ὥς τινες λέγουσι μονάδων·	ὅ	τε γὰρ ὁρισμὸς ἀριθμός τις·
[8, 3]	ἐκ στοιχείου, ἀλλ' ἡ οὐσία·	ὃ	ἐξαιροῦντες τὴν ὕλην λέγουσιν. Εἰ
[8, 1]	(ὁμοίως δὲ καὶ κατ' οὐσίαν	ὃ	νῦν μὲν ἐν γενέσει πάλιν
[8, 1]	δ' (ἄλλοθι, καὶ κατ' αὔξησιν	ὃ	νῦν μὲν τηλικόνδε πάλιν δ'
[8, 1]	ἢ μεῖζον, καὶ κατ' ἀλλοίωσιν	ὃ	νῦν μὲν ὑγιὲς πάλιν δὲ
[8, 3]	δεῖ εἶναί τι ᾧ εἷς,	ὃ	νῦν οὐκ ἔχουσι λέγειν τίνι
[8, 3]	δίπουν, ἀλλά τι δεῖ εἶναι	ὃ	παρὰ ταῦτά ἐστιν, εἰ ταῦθ'
[8, 6]	ἑνὸς εἶναι. Τί οὖν ἐστὶν	ὃ	ποιεῖ ἓν τὸν ἄνθρωπον, καὶ
[8, 1]	ὁ λόγος καὶ ἡ μορφή,	ὃ	τόδε τι ὂν τῷ λόγῳ
[8, 6]	τόδε, τὸ ποιόν, τὸ ποσόν	διὸ	καὶ οὐκ ἔνεστιν ἐν τοῖς
[8, 6]	ἐστιν ὥσπερ καὶ ὄν τι	διὸ	καὶ οὐκ ἔστιν ἕτερόν τι
[8, 2]	δὲ ἄλλο τι τῶν εἰρημένων.	Διὸ	τῶν ὁριζομένων οἱ μὲν (λέγοντες
[8, 3]	Ἀλλὰ ταῦτα πρὸς μέν τι	ἄλλο	διαφέρει, πρὸς δὲ τὴν ζήτησιν
[8, 6]	πώς ἐστιν, ὥστε αἴτιον οὐθὲν	ἄλλο	πλὴν εἴ τι ὡς κινῆσαν
[8, 4]	καὶ τί πρῶτον; Καρδία ἢ	ἄλλο	τι. Εἶτα ὑπὸ τίνος; Εἶτα
[8, 2]	δ' ἡ μῖξις τῶν δὲ	ἄλλο	τι τῶν εἰρημένων. Διὸ τῶν
[8, 2]	χρημάτων καὶ σωμάτων ἤ τι	ἄλλο	τοιοῦτον προτιθέντες, τὴν ἐνέργειαν λέγουσιν·
[8, 4]	φωτός. Ἐὰν δὲ προστεθῇ τὸ	ὑπὸ	γῆς (ἐν μέσῳ γιγνομένης, ὁ
[8, 1]	δὲ αἱ μὲν ὁμολογούμεναί εἰσιν	ὑπὸ	πάντων, περὶ δὲ ἐνίων ἰδίᾳ
[8, 4]	Καρδία ἢ ἄλλο τι. Εἶτα	ὑπὸ	τίνος; Εἶτα τί τὸ πάθος,
[8, 4]	τόδ' ἐκ τοῦδε, ἢ ὅτι	πρὸ	ὁδοῦ ἔσται ἢ ὅτι ἀναλυθέντος
[8, 4]	γεγονός. Ὅταν δή τις ζητῇ	τὸ	αἴτιον, ἐπεὶ πλεοναχῶς τὰ αἴτια
[8, 2]	τούτων οὐδὲ συνδυαζόμενον, ὅμως (δὲ	τὸ	ἀνάλογον ἐν ἑκάστῳ· καὶ ὡς
[8, 4]	τέλος. (Ἴσως δὲ ταῦτα ἄμφω	τὸ	αὐτό. Δεῖ δὲ τὰ ἐγγύτατα
[8, 4]	ἢ ξύλου. Εἰ δ' ἄρα	(τὸ	αὐτὸ ἐνδέχεται ἐξ ἄλλης ὕλης
[8, 3]	τῆς οὐσίας τῆς αἰσθητῆς οὐδέν·	(τὸ	γὰρ τί ἦν εἶναι τῷ
[8, 4]	ἑτέρα καὶ τὸ κινοῦν, καὶ	τὸ	γεγονός. Ὅταν δή τις ζητῇ
[8, 1]	καὶ τὸ ὑποκείμενον· ἔτι ἄλλως	τὸ	γένος μᾶλλον τῶν εἰδῶν καὶ
[8, 1]	οὔτε τὸ καθόλου οὐσία οὔτε	τὸ	γένος· περὶ δὲ τῶν ἰδεῶν
[8, 5]	ἔκ τινος καὶ τὶ πᾶν	τὸ	γιγνόμενον γίγνεται) οὐ πάντα (ἂν
[8, 4]	φθεῖραν τὸ φῶς; Ἡ γῆ.	Τὸ	δ' οὗ ἕνεκα ἴσως οὐκ
[8, 4]	οὗ ἕνεκα ἴσως οὐκ ἔστιν.	Τὸ	δ' ὡς εἶδος ὁ λόγος,
[8, 6]	τοῦ λόγου τὸ μὲν (ὕλη	τὸ	δὲ ἐνέργειά ἐστιν, οἷον ὁ
[8, 6]	μορφή, καὶ τὸ μὲν δυνάμει	τὸ	δὲ ἐνεργείᾳ, οὐκέτι ἀπορία δόξειεν
[8, 6]	μορφὴ ταὐτὸ καὶ ἕν, δυνάμει,	τὸ	δὲ ἐνεργείᾳ, ὥστε ὅμοιον τὸ
[8, 6]	ὥσπερ λέγομεν, τὸ μὲν ὕλη	τὸ	δὲ μορφή, καὶ τὸ μὲν
[8, 6]	φαίνεται, ὅτι τὸ μὲν ὕλη	τὸ	δὲ μορφή. Τί οὖν τούτου
[8, 3]	τὸ μὲν ὥσπερ ὕλην εἶναι	τὸ	δὲ ὡς μορφήν. Φανερὸν δὲ
[8, 6]	οἷον τό τε ζῷον καὶ	τὸ	δίπουν, ἄλλως τε δὴ καὶ
[8, 6]	ἓν γάρ τι ἕκαστον, καὶ	τὸ	δυνάμει καὶ τὸ ἐνεργείᾳ ἕν
[8, 6]	Τί οὖν τούτου αἴτιον, τοῦ	τὸ	δυνάμει ὂν ἐνεργείᾳ εἶναι, παρὰ
[8, 3]	καὶ δεδήλωται ἐν ἄλλοις ὅτι	τὸ	εἶδος οὐθεὶς ποιεῖ οὐδὲ γεννᾷ,
[8, 3]	καὶ ἧττον, οὐδ' ἡ κατὰ	τὸ	εἶδος οὐσία, ἀλλ' εἴπερ, ἡ
[8, 4]	τὸ σπέρμα; Τί δ' ὡς	τὸ	εἶδος; Τὸ τί ἦν εἶναι.
[8, 5]	μὲν καθ' ἕξιν καὶ κατὰ	τὸ	εἶδος ὕλη, τοῦ δὲ κατὰ
[8, 2]	τὸ οὕτω πεπυκνῶσθαι. Ἐνίων δὲ	τὸ	εἶναι καὶ πᾶσι τούτοις ὁρισθήσεται,
[8, 2]	εὐθεῖ καὶ καμπύλῳ. Τοῖς δὲ	τὸ	εἶναι τὸ μεμῖχθαι ἔσται, ἀντικειμένως
[8, 2]	ἔστιν ὅτι οὕτως κεῖται, καὶ	τὸ	εἶναι τὸ οὕτως αὐτὸ κεῖσθαι
[8, 3]	ἀλλὰ ποιεῖται τόδε, γίγνεται δὲ	τὸ	ἐκ τούτων. Εἰ δ' εἰσὶ
[8, 1]	λόγῳ χωριστόν ἐστιν· τρίτον δὲ	τὸ	(ἐκ τούτων, οὗ γένεσις μόνου
[8, 4]	τίνος; Εἶτα τί τὸ πάθος,	τὸ	ἐκείνου καὶ μὴ τοῦ ὅλου;
[8, 6]	ὁρισμοῖς οὔτε τὸ ὂν οὔτε	τὸ	ἕν καὶ τὸ τί ἦν
[8, 6]	ἕκαστον, καὶ τὸ δυνάμει καὶ	τὸ	ἐνεργείᾳ ἕν πώς ἐστιν, ὥστε
[8, 2]	ἐλλείψει. Ὥστε δῆλον ὅτι καὶ	τὸ	ἔστι τοσαυταχῶς λέγεται· οὐδὸς γὰρ
[8, 6]	σύνθεσιν ἢ σύνδεσμον ψυχῆς σώματι	τὸ	ζῆν. Καίτοι ὁ αὐτὸς λόγος
[8, 6]	τὸ δὲ ἐνεργείᾳ, ὥστε ὅμοιον	τὸ	ζητεῖν τοῦ (ἑνὸς τί αἴτιον
[8, 6]	τοὔνομα τοῦτο τοῦ λόγου, ὥστε	τὸ	ζητούμενόν ἐστι τί αἴτιον τοῦ
[8, 6]	οὐκέτι ἀπορία δόξειεν ἂν (εἶναι	τὸ	ζητούμενον. Ἔστι γὰρ αὕτη ἡ
[8, 3]	Οὐδὲ δὴ ὁ ἄνθρωπός ἐστι	τὸ	ζῷον καὶ δίπουν, ἀλλά τι
[8, 4]	τὸ πρῶτον πάσχον. Ἀλλ' ὅτι	τὸ	ζῷον; Ναί, ἀλλὰ τοῦτο κατὰ
[8, 3]	δ' ἂν καὶ ἐπ' ἀμφοτέροις	τὸ	ζῷον, οὐχ ὡς ἑνὶ λόγῳ
[8, 1]	τοῦ ὁρισμοῦ. Ἔτι τοίνυν οὔτε	τὸ	καθόλου οὐσία οὔτε τὸ γένος·
[8, 1]	γένος μᾶλλον τῶν εἰδῶν καὶ	τὸ	καθόλου τῶν (καθ' ἕκαστα· τῷ
[8, 1]	εἰρημένων συλλογίσασθαι δεῖ καὶ συναγαγόντας	τὸ	κεφάλαιον τέλος ἐπιθεῖναι. Εἴρηται δὴ
[8, 4]	καὶ ἡ ὕλη ἑτέρα καὶ	τὸ	κινοῦν, καὶ τὸ γεγονός. Ὅταν
[8, 2]	οὕτως αὐτὸ κεῖσθαι σημαίνει, καὶ	τὸ	κρύσταλλον εἶναι τὸ οὕτω πεπυκνῶσθαι.
[8, 5]	ὅλως τὰ εἴδη (οὐ γὰρ	τὸ	λευκὸν γίγνεται ἀλλὰ τὸ ξύλον
[8, 6]	(σύνθεσις χαλκοῦ καὶ τριγώνου, καὶ	τὸ	λευκὸν εἶναι σύνθεσις ἐπιφανείας καὶ
[8, 4]	ἐκ λιπαροῦ καὶ γλυκέος εἰ	τὸ	λιπαρὸν ἐκ τοῦ γλυκέος, ἐκ
[8, 3]	ὥσπερ οὐδὲ ὁ (ἀριθμὸς ἔχει	τὸ	μᾶλλον καὶ ἧττον, οὐδ' ἡ
[8, 2]	καμπύλῳ. Τοῖς δὲ τὸ εἶναι	τὸ	μεμῖχθαι ἔσται, ἀντικειμένως δὲ τὸ
[8, 2]	τρεῖς διαφορὰς ἔοικεν οἰομένῳ εἶναι	(τὸ	μὲν γὰρ ὑποκείμενον σῶμα, τὴν
[8, 6]	ὕλη τὸ δὲ μορφή, καὶ	τὸ	μὲν δυνάμει τὸ δὲ ἐνεργείᾳ,
[8, 6]	αἰσθητή, καὶ ἀεὶ τοῦ λόγου	τὸ	μὲν (ὕλη τὸ δὲ ἐνέργειά
[8, 6]	Οὐκέτι δὴ ἀπορία φαίνεται, ὅτι	τὸ	μὲν ὕλη τὸ δὲ μορφή.
[8, 6]	εἰ δ' ἐστίν, ὥσπερ λέγομεν,	τὸ	μὲν ὕλη τὸ δὲ μορφή,
[8, 2]	Τί ἐστι γαλήνη; Ὁμαλότης θαλάττης·	(τὸ	μὲν ὑποκείμενον ὡς ὕλη ἡ
[8, 3]	λόγος ὁ ὁριστικὸς καὶ δεῖ	τὸ	μὲν ὥσπερ ὕλην εἶναι τὸ
[8, 2]	τὸ μεμῖχθαι ἔσται, ἀντικειμένως δὲ	τὸ	μὴ εἶναι. (Φανερὸν δὴ ἐκ
[8, 1]	ταῖς μεταβολαῖς, οἷον κατὰ τόπον	τὸ	νῦν μὲν ἐνταῦθα πάλιν δ'
[8, 5]	γὰρ τὸ λευκὸν γίγνεται ἀλλὰ	τὸ	ξύλον λευκόν, εἰ ἔκ τινος
[8, 6]	τὸ πᾶν (ἀλλ' ἔστι τι	τὸ	ὅλον παρὰ τὰ μόρια, ἔστι
[8, 6]	ἔνεστιν ἐν τοῖς ὁρισμοῖς οὔτε	τὸ	ὂν οὔτε τὸ ἕν καὶ
[8, 3]	ὅτι ἐνίοτε λανθάνει πότερον σημαίνει	(τὸ	ὄνομα τὴν σύνθετον οὐσίαν ἢ
[8, 5]	πρῶτον, εἶθ' οὕτω ζῷον· καὶ	τὸ	ὄξος εἰς ὕδωρ, εἶθ' οὕτως
[8, 2]	ὡδὶ κείμενα (ἢ ἔτι καὶ	τὸ	οὗ ἕνεκα ἐπ' ἐνίων ἔστιν)
[8, 2]	σημαίνει, καὶ τὸ κρύσταλλον εἶναι	τὸ	οὕτω πεπυκνῶσθαι. Ἐνίων δὲ τὸ
[8, 2]	οὕτως κεῖται, καὶ τὸ εἶναι	τὸ	οὕτως αὐτὸ κεῖσθαι σημαίνει, καὶ
[8, 6]	καὶ μὴ ἔστιν οἷον σωρὸς	τὸ	πᾶν (ἀλλ' ἔστι τι τὸ
[8, 4]	γὰρ ἔστιν, ἀλλ' ἡ σελήνη	τὸ	πάσχον. Τί δ' αἴτιον ὡς
[8, 6]	δυνάμει ὂν ἐνεργείᾳ εἶναι, παρὰ	τὸ	ποιῆσαν, ἐν ὅσοις ἔστι γένεσις;
[8, 6]	ὅπερ ὄν τι, τὸ τόδε,	τὸ	ποιόν, τὸ ποσόν διὸ καὶ
[8, 6]	τι, τὸ τόδε, τὸ ποιόν,	τὸ	ποσόν διὸ καὶ οὐκ ἔνεστιν
[8, 4]	ἀλλ' αὕτη τῷ τί πάσχειν	(τὸ	πρῶτον; ~Ἐπεὶ δ' ἔνια ἄνευ
[8, 4]	Τί δ' ὡς κινοῦν; Ἆρα	τὸ	σπέρμα; Τί δ' ὡς τὸ
[8, 6]	τί αἴτιον τοῦ ἓν εἶναι	τὸ	στρογγύλον καὶ τὸν χαλκόν. Οὐκέτι
[8, 5]	ἡ ἑκάστου ἔχει. Οἷον εἰ	τὸ	σῶμα δυνάμει ὑγιεινόν, ἐναντίον δὲ
[8, 6]	(ἓν ἀλλ' οὐ πολλά, οἷον	τό	τε ζῷον καὶ τὸ δίπουν,
[8, 4]	Τί δ' ὡς οὗ ἕνεκα;	Τὸ	τέλος. (Ἴσως δὲ ταῦτα ἄμφω
[8, 2]	καὶ ὡς ἐν ταῖς οὐσίαις	τὸ	τῆς ὕλης κατηγορούμενον αὐτὴ ἡ
[8, 3]	τινὰ καιρόν, ὅτι οὐκ ἔστι	τὸ	τί ἔστιν ὁρίσασθαι (τὸν γὰρ
[8, 6]	εἶναι σφαῖραν, ἀλλὰ τοῦτ' ἦν	τὸ	τί ἦν εἶναι ἑκατέρῳ. Ἔστι
[8, 6]	ὂν οὔτε τὸ ἕν καὶ	τὸ	τί ἦν εἶναι εὐθὺς ἕν
[8, 1]	ἐκ τῶν λόγων οὐσίας εἶναι,	τὸ	τί ἦν εἶναι καὶ τὸ
[8, 3]	(οὕτως οὐδὲ ὁ ὁρισμὸς οὐδὲ	τὸ	τί ἦν εἶναι οὐκέτι ἔσται
[8, 1]	οὐσίαι δοκοῦσιν εἶναι) Ἐπεὶ δὲ	τὸ	τί ἦν εἶναι οὐσία, τούτου
[8, 4]	Τί δ' ὡς τὸ εἶδος;	Τὸ	τί ἦν εἶναι. Τί δ'
[8, 6]	(ὥσπερ καὶ ὅπερ ὄν τι,	τὸ	τόδε, τὸ ποιόν, τὸ ποσόν
[8, 6]	σύνθεσις ψυχῆς καὶ ὑγιείας, καὶ	τὸ	τὸν χαλκὸν εἶναι τρίγωνον (σύνθεσις
[8, 6]	λόγος ἐπὶ πάντων· καὶ γὰρ	τὸ	ὑγιαίνειν ἔσται ἢ συνουσία ἢ
[8, 5]	ὑγιείᾳ, ἆρα ἄμφω δυνάμει; Καὶ	τὸ	ὕδωρ δυνάμει οἶνος καὶ ὄξος;
[8, 5]	νεκροῦ δύναμις καὶ ὕλη, καὶ	τὸ	ὕδωρ ὄξους· γίγνεται γὰρ ἐκ
[8, 4]	Στέρησις φωτός. Ἐὰν δὲ προστεθῇ	τὸ	ὑπὸ γῆς (ἐν μέσῳ γιγνομένης,
[8, 1]	ὕλην ἔχουσιν. Ἔστι δ' οὐσία	τὸ	ὑποκείμενον, ἄλλως μὲν ἡ ὕλη
[8, 1]	τὸ τί ἦν εἶναι καὶ	τὸ	ὑποκείμενον· ἔτι ἄλλως τὸ γένος
[8, 4]	οὐκ ἔστι τούτοις ὕλη, ἀλλὰ	τὸ	ὑποκείμενον ἡ οὐσία. Οἷον τί
[8, 1]	ταῖς ἀντικειμέναις μεταβολαῖς ἐστί τι	τὸ	ὑποκείμενον ταῖς μεταβολαῖς, οἷον κατὰ
[8, 4]	αἴτιον ὡς κινῆσαν καὶ φθεῖραν	τὸ	φῶς; Ἡ γῆ. Τὸ δ'
[8, 2]	ὁμοίως δὲ καὶ οἵους Ἀρχύτας	ἀπεδέχετο	ὅρους· τοῦ συνάμφω γάρ εἰσιν.
[8, 5]	γίγνεται) οὐ πάντα (ἂν τἀναντία	γίγνοιτο	ἐξ ἀλλήλων, ἀλλ' ἑτέρως λευκὸς
[8, 4]	ὄντων, οἷον πρίων οὐκ ἂν	γένοιτο	ἐκ ξύλου, οὐδ' ἐπὶ τῇ
[8, 1]	περὶ δὲ ἐνίων ἰδίᾳ τινὲς	ἀπεφήναντο·	ὁμολογούμεναι μὲν αἱ φυσικαί, οἷον
[8, 4]	(Ἴσως δὲ ταῦτα ἄμφω τὸ	αὐτό.	Δεῖ δὲ τὰ ἐγγύτατα αἴτια
[8, 6]	τινες, αὐτό τι ζῷον καὶ	αὐτὸ	δίπουν; Διὰ τί γὰρ οὐκ
[8, 4]	ξύλου. Εἰ δ' ἄρα (τὸ	αὐτὸ	ἐνδέχεται ἐξ ἄλλης ὕλης ποιῆσαι,
[8, 2]	καὶ τὸ εἶναι τὸ οὕτως	αὐτὸ	κεῖσθαι σημαίνει, καὶ τὸ κρύσταλλον
[8, 6]	εἰ ἔστιν, ὥσπερ φασί τινες,	αὐτό	τι ζῷον καὶ αὐτὸ δίπουν;
[8, 1]	ὁρισμοῦ καὶ περὶ τοῦ καθ'	αὑτὸ	διώρισται· ἐπεὶ δὲ ὁ ὁρισμὸς
[8, 6]	ἐσχάτη ὕλη καὶ ἡ μορφὴ	ταὐτὸ	καὶ ἕν, δυνάμει, τὸ δὲ
[8, 3]	αἴτιον τοῦ εἶναι, καὶ οὐσία	τοῦτο,	αὐτὴν ἂν τὴν οὐσίαν οὐ
[8, 3]	οὐδὲ τοῦτον ἔχουσι λέγειν. Καὶ	τοῦτο	εἰκότως συμβαίνει· τοῦ αὐτοῦ γὰρ
[8, 1]	εἴ τι ὕλην ἔχει τοπικήν,	τοῦτο	καὶ γεννητὴν καὶ φθαρτὴν ἔχειν.
[8, 4]	ὅτι τὸ ζῷον; Ναί, ἀλλὰ	τοῦτο	κατὰ τί, καὶ τί πρῶτον;
[8, 3]	πλίνθοι τε καὶ σύνθεσις. Καὶ	τοῦτο	ὀρθῶς· οὐ γάρ ἐστιν ἡ
[8, 4]	οὐδ' ἐπὶ τῇ κινούσῃ αἰτίᾳ	τοῦτο·	οὐ γὰρ ποιήσει πρίονα ἐξ
[8, 1]	δὲ λόγος ὁ ὁρισμός, διὰ	τοῦτο	περὶ ὁρισμοῦ καὶ περὶ τοῦ
[8, 6]	εἴη γὰρ ἂν σημεῖον τοὔνομα	τοῦτο	τοῦ λόγου, ὥστε τὸ ζητούμενόν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009