HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre VIII

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


η  =  61 formes différentes pour 235 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[8, 1]   καὶ τὰ μαθηματικά. Ἄλλας δὲ  δὴ   συμβαίνει ἐκ τῶν λόγων οὐσίας
[8, 2]   ἀγγεῖον σκεπαστικὸν χρημάτων καὶ σωμάτων     τι ἄλλο τοιοῦτον προτιθέντες, τὴν
[8, 6]   ἓν εἶναι τοῖς δὲ γλισχρότης     τι πάθος ἕτερον τοιοῦτον.
[8, 3]   οὐ λέγοιεν. (Ἁνάγκη δὴ ταύτην     (ἀΐδιον εἶναι φθαρτὴν ἄνευ
[8, 4]   λιπαρά, χολῆς δὲ τὰ πικρὰ     ἄλλ' ἄττα· ἴσως δὲ (ταῦτα
[8, 4]   τί, καὶ τί πρῶτον; Καρδία     ἄλλο τι. Εἶτα ὑπὸ τίνος;
[8, 3]   τίνι εἷς, εἴπερ ἐστὶν εἷς  (ἢ   γὰρ οὐκ ἔστιν ἀλλ' οἷον
[8, 4]   Τίς ὕλη; Μὴ πῦρ     γῆν ἀλλὰ τὴν ἴδιον. Περὶ
[8, 2]   τροπῇ, ἐστι θέσις,     διαθιγῇ, (ἐστι τάξις) φαίνονται
[8, 1]   τῶν δ' ἄλλων (μιᾷ     δυοῖν αὕτη οὐκ ἀκολουθεῖ· οὐ
[8, 3]   οὐκ ἔστιν ἀλλ' οἷον σωρός,     (εἴπερ ἐστί, λεκτέον τί τὸ
[8, 2]   πλίνθους καὶ ξύλα ὡδὶ κείμενα  (ἢ   ἔτι καὶ τὸ οὗ ἕνεκα
[8, 2]   ἐστιν. Εἰ δέ τι σχήματι     λειότητι καὶ τραχύτητι, πάντα εὐθεῖ
[8, 2]   εἰ οὐδὸν δέοι ὁρίσασθαι, ξύλον     λίθον ὡδὶ κείμενον ἐροῦμεν, καὶ
[8, 4]   (ἐστι πρώτη ὕλη) τὰ γλυκέα     λιπαρά, χολῆς δὲ τὰ πικρὰ
[8, 1]   μὲν τηλικόνδε πάλιν δ' ἔλαττον     μεῖζον, καὶ κατ' ἀλλοίωσιν
[8, 5]   δ' ἄνευ τοῦ μεταβάλλειν ἔστιν     μή, οὐκ ἔστι τούτων ὕλη.
[8, 1]   ἄλλαι μεταβολαί, τῶν δ' ἄλλων     (μιᾷ δυοῖν αὕτη οὐκ
[8, 3]   ἐκ τούτων ὧν ἐστὶ σύνθεσις     μῖξις. Ὁμοίως δὲ οὐδὲ τῶν
[8, 4]   γὰρ ποιήσει πρίονα ἐξ ἐρίου     ξύλου. Εἰ δ' ἄρα (τὸ
[8, 4]   ὅτι πρὸ ὁδοῦ ἔσται     ὅτι ἀναλυθέντος εἰς τὴν (ἀρχήν.
[8, 3]   γραμμὴ πότερον δυὰς ἐν μήκει     ὅτι δυάς, καὶ ζῷον πότερον
[8, 4]   Διχῶς γὰρ τόδ' ἐκ τοῦδε,     ὅτι πρὸ ὁδοῦ ἔσται
[8, 4]   γὰρ ἔνια οὐκ ἔχει ὕλην,     οὐ τοιαύτην ἀλλὰ μόνον κατὰ
[8, 5]   καὶ ζῶν δυνάμει νεκρός.     οὔ, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκὸς αἱ
[8, 2]   εἰ δὲ κρύσταλλον, (ὕδωρ πεπηγὸς     πεπυκνωμένον ὡδί· συμφωνία δὲ ὀξέος
[8, 2]   ἄλλαις διαφοραῖς κεχρῆσθαι, ὥσπερ χεὶρ     πούς. Ληπτέα οὖν τὰ γένη
[8, 3]   οὐδ' ἀπ' ἀριθμοῦ ἀφαιρεθέντος τινὸς     προστεθέντος ἐξ ὧν ἀριθμός
[8, 3]   εἶναι οὐκέτι ἔσται ἀφαιρεθέντος τινὸς     προστεθέντος. Καὶ τὸν ἀριθμὸν δεῖ
[8, 3]   ἀλλ' ἕτερος, κἂν τοὐλάχιστον ἀφαιρεθῇ     προστεθῇ, (οὕτως οὐδὲ ὁρισμὸς
[8, 2]   τὰ τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον     πυκνῷ καὶ μανῷ καὶ τοῖς
[8, 2]   ἓν καὶ ταὐτόν, διαφέρειν δὲ     ῥυσμῷ, ἐστι σχῆμα,
[8, 3]   τὰ τινὰ εἶναι, οἷον οἰκίαν     σκεῦος. Ἴσως μὲν οὖν οὐδ'
[8, 3]   τινες οἷον μονάς τις οὖσα     στιγμή, ἀλλ' ἐντελέχεια καὶ φύσις
[8, 6]   καὶ ψυχῆς· οἱ δὲ σύνθεσιν     σύνδεσμον ψυχῆς σώματι τὸ ζῆν.
[8, 6]   τὸ ὑγιαίνειν ἔσται συνουσία     σύνδεσμος σύνθεσις ψυχῆς καὶ
[8, 6]   ἔσται συνουσία σύνδεσμος     σύνθεσις ψυχῆς καὶ ὑγιείας, καὶ
[8, 6]   καὶ γὰρ τὸ ὑγιαίνειν ἔσται     συνουσία σύνδεσμος σύνθεσις
[8, 3]   (τὸ ὄνομα τὴν σύνθετον οὐσίαν     τὴν ἐνέργειαν καὶ τὴν μορφήν,
[8, 3]   πλίνθων καὶ λίθων ὡδὶ κειμένων,     τῆς ἐνεργείας καὶ τοῦ εἴδους
[8, 5]   ὕδωρ δυνάμει οἶνος καὶ ὄξος;     τοῦ μὲν καθ' ἕξιν καὶ
[8, 2]   ῥυσμῷ, ἐστι σχῆμα,     τροπῇ, ἐστι θέσις,
[8, 4]   ἐκ τοῦ αὐτοῦ πάντα πρώτου     τῶν αὐτῶν ὡς πρώτων καὶ
[8, 3]   δὴ ταύτην (ἀΐδιον εἶναι     φθαρτὴν ἄνευ τοῦ φθείρεσθαι καὶ
[8, 3]   ζῷον πότερον ψυχὴ ἐν (σώματι     ψυχή· αὕτη γὰρ οὐσία καὶ
[8, 3]   τε αἰσθητὴ (ἐάν τε νοητὴ  ᾖ·   ἐξ ὧν δ' αὕτη πρώτων,
[8, 4]   ἐὰν μὴ μετὰ τῆς αἰτίας     λόγος. Οἷον τί ἔκλειψις;
[8, 4]   αὐτοῦ ὅταν θατέρου ἑτέρα  ᾖ,   οἷον φλέγμα ἐκ λιπαροῦ καὶ
[8, 2]   δὴ ἐκ τῶν εἰρημένων τίς     αἰσθητὴ οὐσία ἐστὶ καὶ πῶς·
[8, 6]   τὸ ζητούμενον. Ἔστι γὰρ αὕτη     ἀπορία αὐτὴ κἂν εἰ
[8, 3]   ἐν τοῖς φθαρτοῖς οὐσίαν. Ὥστε     ἀπορία ἣν οἱ Ἀντισθένειοι καὶ
[8, 4]   δῆλον ὅτι τέχνη καὶ     ἀρχὴ ὡς κινοῦσα
[8, 4]   ἀρχὴ ὡς κινοῦσα     αὐτή· εἰ γὰρ καὶ
[8, 6]   Ἔστι γὰρ αὕτη ἀπορία     αὐτὴ κἂν εἰ ὅρος
[8, 4]   τῶν αὐτῶν ὡς πρώτων καὶ     αὐτὴ ὕλη ὡς ἀρχὴ τοῖς
[8, 4]   κινῆσαν καὶ φθεῖραν τὸ φῶς;     γῆ. Τὸ δ' οὗ ἕνεκα
[8, 6]   τῆς ὕλης μὲν νοητὴ     δ' αἰσθητή, καὶ ἀεὶ τοῦ
[8, 2]   μὲν γὰρ ὡς ὕλη,     δ' ὡς μορφὴ καὶ ἐνέργεια,
[8, 2]   ὑποκείμενον ὡς ὕλη θάλαττα,     δὲ ἐνέργεια καὶ μορφὴ
[8, 5]   ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκὸς αἱ φθοραί,  (ἡ   δὲ τοῦ ζῴου ὕλη αὐτὴ
[8, 2]   δ' ὡς μορφὴ καὶ ἐνέργεια,     δὲ τρίτη ἐκ τούτων.
[8, 2]   οὐσία ὁμολογεῖται, (αὕτη δ' ἐστὶν     δυνάμει, λοιπὸν τὴν ὡς ἐνέργειαν
[8, 2]   καὶ ἐνέργεια, δὲ τρίτη     ἐκ τούτων. ~Δεῖ δὲ μὴ
[8, 5]   πῶς πρὸς τἀναντία (ὕλη     ἑκάστου ἔχει. Οἷον εἰ τὸ
[8, 2]   Φανερὸν δὴ ἐκ τούτων ὅτι     ἐνέργεια ἄλλη ἄλλης ὕλης καὶ
[8, 2]   τὸ τῆς ὕλης κατηγορούμενον αὐτὴ     ἐνέργεια, καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις
[8, 6]   διαφοράν. Ἔστι δ' ὥσπερ εἴρηται,     ἐσχάτη ὕλη καὶ μορφὴ
[8, 4]   ὗλαι τοῦ αὐτοῦ ὅταν θατέρου     ἑτέρα ᾖ, οἷον φλέγμα ἐκ
[8, 2]   ἀήρ, ἐνέργεια δὲ καὶ οὐσία     ἠρεμία. Τί ἐστι γαλήνη; Ὁμαλότης
[8, 2]   (τὸ μὲν ὑποκείμενον ὡς ὕλη     θάλαττα, δὲ ἐνέργεια καὶ
[8, 3]   θέσει, οὐκ ἐκ τοῦ οὐδοῦ     θέσις ἀλλὰ μᾶλλον (οὗτος ἐξ
[8, 6]   ἐστὶν εἷς οὐ συνδέσμῳ καθάπερ     Ἰλιὰς ἀλλὰ τῷ ἑνὸς εἶναι.
[8, 3]   τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον, οὐδ'     κατὰ τὸ εἶδος οὐσία, ἀλλ'
[8, 2]   αἰσθητὴ οὐσία ἐστὶ καὶ πῶς·     μὲν γὰρ ὡς ὕλη,
[8, 6]   ἑκατέρῳ. Ἔστι δὲ τῆς ὕλης     μὲν νοητὴ δ' αἰσθητή,
[8, 2]   τοῖς φυσικοῖς εἴρηται. ~Ἐπεὶ δ'     μὲν ὡς ὑποκειμένη καὶ ὡς
[8, 3]   τὸ εἶδος οὐσία, ἀλλ' εἴπερ,     μετὰ τῆς ὕλης. Περὶ μὲν
[8, 3]   γάρ ἐστιν σύνθεσις οὐδ'     μῖξις ἐκ τούτων ὧν ἐστὶ
[8, 2]   γὰρ σύνθεσις τῶν δ'     μῖξις τῶν δὲ ἄλλο τι
[8, 2]   θάλαττα, δὲ ἐνέργεια καὶ     μορφὴ ὁμαλότης. Φανερὸν δὴ
[8, 1]   ἄλλως δ' λόγος καὶ     μορφή, τόδε τι ὂν
[8, 6]   εἴρηται, ἐσχάτη ὕλη καὶ     μορφὴ ταὐτὸ καὶ ἕν, δυνάμει,
[8, 3]   στοιχείων οὖσα καὶ συνθέσεως, οὐδ'     οἰκία πλίνθοι τε καὶ σύνθεσις.
[8, 3]   ἐνέργειαν καὶ τὴν μορφήν, οἷον     οἰκία πότερον σημεῖον τοῦ κοινοῦ
[8, 2]   δὲ ἐνέργεια καὶ μορφὴ     ὁμαλότης. Φανερὸν δὴ ἐκ τῶν
[8, 2]   δὴ ἐκ τούτων ὅτι εἴπερ     οὐσία αἰτία τοῦ εἶναι ἕκαστον,
[8, 3]   τοῦ αὐτοῦ γὰρ λόγου, καὶ     οὐσία ἓν οὕτως, ἀλλ' οὐχ
[8, 3]   στοιχεῖον οὔτ' ἐκ στοιχείου, ἀλλ'     οὐσία· ἐξαιροῦντες τὴν ὕλην
[8, 4]   τούτοις ὕλη, ἀλλὰ τὸ ὑποκείμενον     οὐσία. Οἷον τί (αἴτιον ἐκλείψεως,
[8, 4]   ὕλη; Οὐ γὰρ ἔστιν, ἀλλ'     σελήνη τὸ πάσχον. Τί δ'
[8, 3]   οὔ. Οὐ φαίνεται (δὴ ζητοῦσιν     συλλαβὴ ἐκ τῶν στοιχείων οὖσα
[8, 3]   τοῦτο ὀρθῶς· οὐ γάρ ἐστιν     σύνθεσις οὐδ' μῖξις ἐκ
[8, 2]   λόγος· τῶν μὲν γὰρ     σύνθεσις τῶν δ' μῖξις
[8, 4]   ἄλλης ὕλης ποιῆσαι, δῆλον ὅτι     τέχνη καὶ ἀρχὴ
[8, 1]   Ὅτι δ' ἐστὶν οὐσία καὶ     ὕλη, δῆλον· ἐν πάσαις γὰρ
[8, 4]   καὶ κλίνη. Ἐνίων δ' ἑτέρα     ὕλη ἐξ ἀνάγκης ἑτέρων ὄντων,
[8, 4]   αὐτή· εἰ γὰρ καὶ     ὕλη ἑτέρα καὶ τὸ κινοῦν,
[8, 5]   δ' ἀπορίαν πῶς πρὸς τἀναντία     (ὕλη ἑκάστου ἔχει. Οἷον
[8, 4]   τὰ ἐγγύτατα αἴτια λέγειν. Τίς     ὕλη; Μὴ πῦρ γῆν
[8, 1]   οὐσία τὸ ὑποκείμενον, ἄλλως μὲν     ὕλη (ὕλην δὲ λέγω
[8, 3]   οὐ ταὐτόν, εἰ μὴ καὶ     ψυχὴ ἄνθρωπος λεχθήσεται· οὕτω δὲ
[8, 4]   τέχνη καὶ ἀρχὴ     ὡς κινοῦσα αὐτή· εἰ
[8, 1]   ὕλη (ὕλην δὲ λέγω     μὴ τόδε τι οὖσα ἐνεργείᾳ
[8, 3]   Οὐ φαίνεται (δὴ ζητοῦσιν  συλλαβὴ   ἐκ τῶν στοιχείων οὖσα καὶ
[8, 4]   καὶ φθεῖραν τὸ φῶς;  γῆ.   Τὸ δ' οὗ ἕνεκα ἴσως
[8, 1]   μὲν αἱ φυσικαί, οἷον πῦρ  γῆ   ὕδωρ ἀὴρ καὶ τἆλλα τὰ
[8, 2]   τροπῇ, ἐστι θέσις,  διαθιγῇ,   (ἐστι τάξις) φαίνονται δὲ
[8, 6]   στρογγύλον καὶ τὸν χαλκόν. Οὐκέτι  δὴ   ἀπορία φαίνεται, ὅτι τὸ μὲν
[8, 2]   δὲ τὸ μὴ εἶναι. (Φανερὸν  δὴ   ἐκ τούτων ὅτι εἴπερ
[8, 2]   καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. Φανερὸν  δὴ   ἐκ τούτων ὅτι ἐνέργεια
[8, 2]   μορφὴ ὁμαλότης. Φανερὸν  δὴ   ἐκ τῶν εἰρημένων τίς
[8, 3]   τινὶ δ' οὔ. Οὐ φαίνεται  (δὴ   ζητοῦσιν συλλαβὴ ἐκ τῶν
[8, 6]   καὶ τὸ δίπουν, ἄλλως τε  δὴ   καὶ εἰ ἔστιν, ὥσπερ φασί
[8, 3]   μᾶλλον (οὗτος ἐξ ἐκείνης. Οὐδὲ  δὴ   ἄνθρωπός ἐστι τὸ ζῷον
[8, 6]   πλείω, ζῷον καὶ δίπουν; Φανερὸν  δὴ   ὅτι οὕτω μὲν μετιοῦσιν ὡς
[8, 1]   τὸ κεφάλαιον τέλος ἐπιθεῖναι. Εἴρηται  δὴ   ὅτι (τῶν οὐσιῶν ζητεῖται τὰ
[8, 6]   ζῴου καὶ δίποδος, καὶ ὅλως  δὴ   οὐκ ἂν (εἴη ἄνθρωπος
[8, 5]   ἐξ ἡμέρας νύξ. Καὶ ὅσα  δὴ   οὕτω μεταβάλλει εἰς ἄλληλα, εἰς
[8, 1]   ὡς κατὰ στέρησιν. Καὶ ἀκολουθοῦσι  δὴ   ταύτῃ αἱ ἄλλαι μεταβολαί, τῶν
[8, 3]   τὴν οὐσίαν οὐ λέγοιεν. (Ἁνάγκη  δὴ   ταύτην (ἀΐδιον εἶναι
[8, 4]   κινοῦν, καὶ τὸ γεγονός. Ὅταν  δή   τις ζητῇ τὸ αἴτιον, ἐπεὶ
[8, 1]   ~(Ἐκ  δὴ   τῶν εἰρημένων συλλογίσασθαι δεῖ καὶ
[8, 4]   κατὰ τόπον κινητήν. Οὐδ' ὅσα  δὴ   φύσει μέν, μὴ οὐσίαι δέ,
[8, 1]   οὐσίας λέγουσιν εἶναι τά τ'  εἴδη   καὶ τὰ μαθηματικά. Ἄλλας δὲ
[8, 5]   εἴπερ εἰσί, καὶ ὅλως τὰ  εἴδη   (οὐ γὰρ τὸ λευκὸν γίγνεται
[8, 3]   ἐστιν ἀλλ' ἕτερος, κἂν τοὐλάχιστον  ἀφαιρεθῇ   προστεθῇ, (οὕτως οὐδὲ
[8, 3]   ἕτερος, κἂν τοὐλάχιστον ἀφαιρεθῇ  προστεθῇ,   (οὕτως οὐδὲ ὁρισμὸς οὐδὲ
[8, 4]   ἔκλειψις; Στέρησις φωτός. Ἐὰν δὲ  προστεθῇ   τὸ ὑπὸ γῆς (ἐν μέσῳ
[8, 6]   ὅρος εἴη ἱματίου στρογγύλος χαλκός·  εἴη   γὰρ ἂν σημεῖον τοὔνομα τοῦτο
[8, 3]   οὐσία καὶ ἐνέργεια σώματός τινος.  Εἴη   δ' ἂν καὶ ἐπ' ἀμφοτέροις
[8, 6]   αὐτὴ κἂν εἰ ὅρος  εἴη   ἱματίου στρογγύλος χαλκός· εἴη γὰρ
[8, 6]   καὶ ὅλως δὴ οὐκ ἂν  (εἴη   ἄνθρωπος ἓν ἀλλὰ πλείω,
[8, 3]   γὰρ φύσιν μόνην ἄν τις  θείη   τὴν ἐν τοῖς φθαρτοῖς οὐσίαν.
[8, 1]   αὕτη οὐκ ἀκολουθεῖ· οὐ γὰρ  ἀνάγκη,   εἴ τι ὕλην ἔχει τοπικήν,
[8, 4]   τὰς φυσικὰς οὐσίας καὶ γενητὰς  ἀνάγκη   οὕτω μετιέναι εἴ τις μέτεισιν
[8, 3]   ἂν τὴν οὐσίαν οὐ λέγοιεν.  (Ἁνάγκη   δὴ ταύτην (ἀΐδιον εἶναι
[8, 2]   ἐκ τούτων ὅτι ἐνέργεια  ἄλλη   ἄλλης ὕλης καὶ λόγος·
[8, 2]   δεσμῷ οἷον φάκελος, τὰ δὲ  κόλλῃ   οἷον βιβλίον, τὰ δὲ γόμφῳ
[8, 5]   ἀλλ' ὅσων γένεσις ἔστι καὶ  μεταβολὴ   εἰς ἄλληλα· ὅσα δ' ἄνευ
[8, 4]   οὐσίαι δέ, οὐκ ἔστι τούτοις  ὕλη,   ἀλλὰ τὸ ὑποκείμενον οὐσία.
[8, 4]   Οἷον ἀνθρώπου τίς αἰτία ὡς  (ὕλη;   Ἆρα τὰ καταμήνια; Τί δ'
[8, 5]   φθοραί, (ἡ δὲ τοῦ ζῴου  ὕλη   αὐτὴ κατὰ φθορὰν νεκροῦ δύναμις
[8, 2]   ξύλα, τὴν δυνάμει οἰκίαν λέγουσιν,  ὕλη   γὰρ ταῦτα· οἱ δὲ ἀγγεῖον
[8, 1]   δ' ἐστὶν οὐσία καὶ  ὕλη,   δῆλον· ἐν πάσαις γὰρ ταῖς
[8, 4]   κλίνη. Ἐνίων δ' ἑτέρα  ὕλη   ἐξ ἀνάγκης ἑτέρων ὄντων, οἷον
[8, 5]   λευκὸν ἐκ μέλανος· οὐδὲ παντὸς  ὕλη   ἔστιν ἀλλ' ὅσων γένεσις ἔστι
[8, 4]   αὐτή· εἰ γὰρ καὶ  ὕλη   ἑτέρα καὶ τὸ κινοῦν, καὶ
[8, 5]   μή, οὐκ ἔστι τούτων  ὕλη.   Ἔχει δ' ἀπορίαν πῶς πρὸς
[8, 2]   πῶς· μὲν γὰρ ὡς  ὕλη,   δ' ὡς μορφὴ καὶ
[8, 5]   ἀπορίαν πῶς πρὸς τἀναντία  (ὕλη   ἑκάστου ἔχει. Οἷον εἰ
[8, 2]   θαλάττης· (τὸ μὲν ὑποκείμενον ὡς  ὕλη   θάλαττα, δὲ ἐνέργεια
[8, 6]   δ' ὥσπερ εἴρηται, ἐσχάτη  ὕλη   καὶ μορφὴ ταὐτὸ καὶ
[8, 5]   κατὰ φθορὰν νεκροῦ δύναμις καὶ  ὕλη,   καὶ τὸ ὕδωρ ὄξους· γίγνεται
[8, 2]   νηνεμία; Ἠρεμία ἐν πλήθει ἀέρος·  ὕλη   μὲν γὰρ ἀήρ, ἐνέργεια
[8, 4]   ἐγγύτατα αἴτια λέγειν. Τίς  ὕλη;   Μὴ πῦρ γῆν ἀλλὰ
[8, 4]   Οἷον τί (αἴτιον ἐκλείψεως, τίς  ὕλη;   Οὐ γὰρ ἔστιν, ἀλλ'
[8, 2]   μὲν ὡς ὑποκειμένη καὶ ὡς  ὕλη   οὐσία ὁμολογεῖται, (αὕτη δ' ἐστὶν
[8, 3]   παρὰ ταῦτά ἐστιν, εἰ ταῦθ'  ὕλη,   οὔτε δὲ στοιχεῖον οὔτ' ἐκ
[8, 4]   ἑκάστου, οἷον φλέγματος (ἐστι πρώτη  ὕλη)   τὰ γλυκέα λιπαρά, χολῆς
[8, 6]   ἀεὶ τοῦ λόγου τὸ μὲν  (ὕλη   τὸ δὲ ἐνέργειά ἐστιν, οἷον
[8, 6]   ἐστίν, ὥσπερ λέγομεν, τὸ μὲν  ὕλη   τὸ δὲ μορφή, καὶ τὸ
[8, 6]   ἀπορία φαίνεται, ὅτι τὸ μὲν  ὕλη   τὸ δὲ μορφή. Τί οὖν
[8, 5]   ἕξιν καὶ κατὰ τὸ εἶδος  ὕλη,   τοῦ δὲ κατὰ στέρησιν καὶ
[8, 5]   διὰ τί οἶνος οὐχ  (ὕλη   τοῦ ὄξους οὐδὲ δυνάμει ὄξος
[8, 1]   τὸ ὑποκείμενον, ἄλλως μὲν  ὕλη   (ὕλην δὲ λέγω μὴ
[8, 4]   ὡς πρώτων καὶ αὐτὴ  ὕλη   ὡς ἀρχὴ τοῖς γιγνομένοις, ὅμως
[8, 3]   ἐκ τούτων. ~Δεῖ δὲ  μὴ   ἀγνοεῖν ὅτι ἐνίοτε λανθάνει πότερον
[8, 1]   διαφορὰ τοῦ ἁπλῶς γίγνεσθαι καὶ  μὴ   ἁπλῶς, ἐν τοῖς φυσικοῖς εἴρηται.
[8, 2]   μεμῖχθαι ἔσται, ἀντικειμένως δὲ τὸ  μὴ   εἶναι. (Φανερὸν δὴ ἐκ τούτων
[8, 6]   ὅσα πλείω μέρη ἔχει καὶ  μὴ   ἔστιν οἷον σωρὸς τὸ πᾶν
[8, 6]   κύκλος σχῆμα ἐπίπεδον. Ὅσα δὲ  μὴ   ἔχει ὕλην μήτε νοητὴν μήτε
[8, 6]   δυνάμεως εἰς ἐνέργειαν. Ὅσα δὲ  μὴ   ἔχει ὕλην, πάντα ἁπλῶς ὅπερ
[8, 3]   καὶ ἄνθρωπος οὐ ταὐτόν, εἰ  μὴ   καὶ ψυχὴ ἄνθρωπος λεχθήσεται·
[8, 4]   δὲ τῆς ὑλικῆς οὐσίας δεῖ  μὴ   λανθάνειν ὅτι εἰ καὶ ἐκ
[8, 4]   λόγος, ἀλλὰ ἄδηλος ἐὰν  μὴ   μετὰ τῆς αἰτίας
[8, 3]   ἐνίων οὐκ ἐνδέχεται δῆλον, ὅσα  μὴ   οἷόν τε παρὰ τὰ τινὰ
[8, 5]   ἄνευ τοῦ μεταβάλλειν ἔστιν  μή,   οὐκ ἔστι τούτων ὕλη. Ἔχει
[8, 4]   Οὐδ' ὅσα δὴ φύσει μέν,  μὴ   οὐσίαι δέ, οὐκ ἔστι τούτοις
[8, 4]   αἴτια λέγειν. Τίς ὕλη;  Μὴ   πῦρ γῆν ἀλλὰ τὴν
[8, 1]   ὕλη (ὕλην δὲ λέγω  μὴ   τόδε τι οὖσα ἐνεργείᾳ δυνάμει
[8, 4]   τὸ πάθος, τὸ ἐκείνου καὶ  μὴ   τοῦ ὅλου; Ὅτι ἀκινησία τοιαδί;
[8, 3]   οὔτε τι τῶν ἄλλων ὅσα  μὴ   φύσει συνέστηκεν· τὴν γὰρ φύσιν
[8, 3]   οἷον μονάς τις οὖσα  στιγμή,   ἀλλ' ἐντελέχεια καὶ φύσις τις
[8, 3]   τοῦ εἴδους ὅτι σκέπασμα, καὶ  γραμμὴ   πότερον δυὰς ἐν μήκει
[8, 2]   πούς. Ληπτέα οὖν τὰ  γένη   τῶν διαφορῶν (αὗται γὰρ ἀρχαὶ
[8, 2]   ~Ἐπεὶ δ' μὲν ὡς  ὑποκειμένη   καὶ ὡς ὕλη οὐσία ὁμολογεῖται,
[8, 2]   οὐσία ἠρεμία. Τί ἐστι  γαλήνη;   Ὁμαλότης θαλάττης· (τὸ μὲν ὑποκείμενον
[8, 4]   Οὐ γὰρ ἔστιν, ἀλλ'  σελήνη   τὸ πάσχον. Τί δ' αἴτιον
[8, 4]   ἐκ ξύλου καὶ κιβωτὸς καὶ  κλίνη.   Ἐνίων δ' ἑτέρα ὕλη
[8, 4]   ὕλης ποιῆσαι, δῆλον ὅτι  τέχνη   καὶ ἀρχὴ ὡς
[8, 2]   ῥυσμῷ, ἐστι σχῆμα,  τροπῇ,   ἐστι θέσις, διαθιγῇ,
[8, 1]   ὁρισμὸς λόγος, δὲ λόγος  μέρη   ἔχει, ἀναγκαῖον καὶ (περὶ μέρους
[8, 6]   εἶναι; Πάντων γὰρ ὅσα πλείω  μέρη   ἔχει καὶ μὴ ἔστιν οἷον
[8, 1]   ἦν ἰδεῖν, ποῖα τῆς οὐσίας  μέρη   καὶ ποῖα οὔ, καὶ εἰ
[8, 4]   ἐκ ξύλου, οὐδ' ἐπὶ τῇ  κινούσῃ   αἰτίᾳ τοῦτο· οὐ γὰρ ποιήσει
[8, 3]   ἦν εἶναι τῷ εἴδει καὶ  τῇ   ἐνεργείᾳ ὑπάρχει. Ψυχὴ μὲν γὰρ
[8, 4]   γένοιτο ἐκ ξύλου, οὐδ' ἐπὶ  τῇ   κινούσῃ αἰτίᾳ τοῦτο· οὐ γὰρ
[8, 6]   Ἔστι δ' ὥσπερ εἴρηται,  ἐσχάτη   ὕλη καὶ μορφὴ ταὐτὸ
[8, 4]   τὸ γεγονός. Ὅταν δή τις  ζητῇ   τὸ αἴτιον, ἐπεὶ πλεοναχῶς τὰ
[8, 3]   οἷον τῆς συνθέτου, ἐάν τε  αἰσθητὴ   (ἐάν τε νοητὴ ᾖ· ἐξ
[8, 6]   μὲν νοητὴ δ'  αἰσθητή,   καὶ ἀεὶ τοῦ λόγου τὸ
[8, 2]   ἐκ τῶν εἰρημένων τίς  αἰσθητὴ   οὐσία ἐστὶ καὶ πῶς·
[8, 3]   ἐάν τε αἰσθητὴ (ἐάν τε  νοητὴ   ᾖ· ἐξ ὧν δ' αὕτη
[8, 6]   δὲ τῆς ὕλης μὲν  νοητὴ   δ' αἰσθητή, καὶ ἀεὶ
[8, 2]   μορφὴ καὶ ἐνέργεια, δὲ  τρίτη   ἐκ τούτων. ~Δεῖ δὲ
[8, 3]   ἀλλ' ἐντελέχεια καὶ φύσις τις  ἑκάστη.   Καὶ ὥσπερ οὐδὲ (ἀριθμὸς
[8, 4]   ἀρχὴ ὡς κινοῦσα  αὐτή·   εἰ γὰρ καὶ ὕλη
[8, 2]   οὐσίαις τὸ τῆς ὕλης κατηγορούμενον  αὐτὴ   ἐνέργεια, καὶ ἐν τοῖς
[8, 6]   γὰρ αὕτη ἀπορία  αὐτὴ   κἂν εἰ ὅρος εἴη
[8, 5]   (ἡ δὲ τοῦ ζῴου ὕλη  αὐτὴ   κατὰ φθορὰν νεκροῦ δύναμις καὶ
[8, 4]   αὐτῶν ὡς πρώτων καὶ  αὐτὴ   ὕλη ὡς ἀρχὴ τοῖς γιγνομένοις,
[8, 3]   ψυχὴ ἐν (σώματι ψυχή·  αὕτη   γὰρ οὐσία καὶ ἐνέργεια σώματός
[8, 2]   καὶ ὡς ὕλη οὐσία ὁμολογεῖται,  (αὕτη   δ' ἐστὶν δυνάμει, λοιπὸν
[8, 6]   (εἶναι τὸ ζητούμενον. Ἔστι γὰρ  αὕτη   ἀπορία αὐτὴ κἂν
[8, 1]   ἄλλων (μιᾷ δυοῖν  αὕτη   οὐκ ἀκολουθεῖ· οὐ γὰρ ἀνάγκη,
[8, 3]   νοητὴ ᾖ· ἐξ ὧν δ'  αὕτη   πρώτων, οὐκέτι, εἴπερ τὶ κατὰ
[8, 4]   Ὅτι ἀκινησία τοιαδί; Ναί, ἀλλ'  αὕτη   τῷ τί πάσχειν (τὸ πρῶτον;
[8, 1]   κατὰ στέρησιν. Καὶ ἀκολουθοῦσι δὴ  ταύτῃ   αἱ ἄλλαι μεταβολαί, τῶν δ'
[8, 4]   οἰκεία ἑκάστου, οἷον φλέγματος (ἐστι  πρώτη   ὕλη) τὰ γλυκέα λιπαρά,
[8, 6]   ἐν τοῖς σώμασι τοῖς μὲν  ἁφὴ   αἰτία τοῦ ἓν εἶναι τοῖς
[8, 2]   δὲ ἐνέργεια καὶ  μορφὴ   ὁμαλότης. Φανερὸν δὴ ἐκ
[8, 2]   ὡς ὕλη, δ' ὡς  μορφὴ   καὶ ἐνέργεια, δὲ τρίτη
[8, 6]   τὸ μὲν ὕλη τὸ δὲ  μορφή,   καὶ τὸ μὲν δυνάμει τὸ
[8, 1]   δ' λόγος καὶ  μορφή,   τόδε τι ὂν τῷ
[8, 6]   ἐσχάτη ὕλη καὶ  μορφὴ   ταὐτὸ καὶ ἕν, δυνάμει, τὸ
[8, 6]   τὸ μὲν ὕλη τὸ δὲ  μορφή.   Τί οὖν τούτου αἴτιον, τοῦ
[8, 2]   τοῖς τοιούτοις· πάντα γὰρ ταῦτα  (ὑπεροχὴ   καὶ ἔλλειψίς ἐστιν. Εἰ δέ
[8, 2]   τούτοις, καὶ ὅλως τὰ (μὲν  ὑπεροχῇ   τὰ δὲ ἐλλείψει. Ὥστε δῆλον
[8, 4]   ὅτι τέχνη καὶ  ἀρχὴ   ὡς κινοῦσα αὐτή·
[8, 4]   καὶ αὐτὴ ὕλη ὡς  ἀρχὴ   τοῖς γιγνομένοις, ὅμως ἔστι τις
[8, 3]   ταὐτόν, εἰ μὴ καὶ  ψυχὴ   ἄνθρωπος λεχθήσεται· οὕτω δὲ τινὶ
[8, 3]   πότερον ψυχὴ ἐν (σώματι  ψυχή·   αὕτη γὰρ οὐσία καὶ ἐνέργεια
[8, 3]   ὑπάρχει. Ψυχὴ μὲν γὰρ καὶ  ψυχῇ   εἶναι ταὐτόν, ἀνθρώπῳ δὲ καὶ
[8, 3]   ὅτι δυάς, καὶ ζῷον πότερον  ψυχὴ   ἐν (σώματι ψυχή· αὕτη
[8, 3]   εἴδει καὶ τῇ ἐνεργείᾳ ὑπάρχει.  Ψυχὴ   μὲν γὰρ καὶ ψυχῇ εἶναι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/12/2009